1
00:00:06,000 --> 00:00:08,916
ความเดิมตอนที่แล้วใน
ท่องมิติพลิกโลก

2
00:00:12,250 --> 00:00:16,083
พวกนีโอพริม กลุ่มคนที่เชื่อว่า
เราเป็นคนทำลายโลกด้วยการปกป้องมัน

3
00:00:18,833 --> 00:00:20,916
ครอบครัวนาย
พวกเขาถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม

4
00:00:21,000 --> 00:00:22,916
นั่นมันค่อนข้างน่ากังวลอยู่นะ

5
00:00:23,583 --> 00:00:25,125
อยากฆ่าเขาสินะ

6
00:00:25,208 --> 00:00:26,375
อยากมากครับ

7
00:00:28,000 --> 00:00:30,208
จะเป็นมิตรหรือศัตรูกับฉันก็ได้

8
00:00:30,291 --> 00:00:33,291
แต่ฉันขอบอกไว้เลยนะว่า
การเป็นศัตรูกับฉันมันไม่ง่าย

9
00:00:36,916 --> 00:00:38,416
ตอนนี้ชีวิตเธอได้มีเรื่องอะไรไหม

10
00:00:38,500 --> 00:00:40,666
ที่แปลกใหม่หรือไม่ธรรมดา

11
00:00:48,583 --> 00:00:52,458
ลอนดอน หนึ่งปีก่อนการหายตัวไป
ของแอลิต้า เวสต์

12
00:01:06,458 --> 00:01:07,583
พระเจ้า

13
00:01:07,666 --> 00:01:08,666
ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน

14
00:01:08,750 --> 00:01:10,916
- เธอทำอะไร
- แค่มาทักทาย

15
00:01:12,083 --> 00:01:13,291
ต้องให้ฉันทวนความจำไหม

16
00:01:13,375 --> 00:01:15,750
ฉันตัดสินใจจะเดินหน้าต่อ ช่างหัวอดีต

17
00:01:15,833 --> 00:01:18,083
ปล่อยวางเรื่องบาดหมางทั้งหมดไป

18
00:01:18,166 --> 00:01:20,833
ฉันพยายามทักเธอตั้งแต่วันแรก
แต่เธอเมินฉัน

19
00:01:21,416 --> 00:01:22,333
ก็ใช่

20
00:01:22,416 --> 00:01:24,958
และเช้าวันต่อมาก็มีจดหมาย
วางอยู่บนโต๊ะทำงานฉัน

21
00:01:25,041 --> 00:01:27,875
ฉันยังเก็บมันไว้อยู่สักที่
ถ้าเธออยากให้ฉันอ่านให้ฟังทุกคำ

22
00:01:28,291 --> 00:01:31,208
แต่เท่าที่จำได้แบบไม่ต้องดูจดหมาย

23
00:01:31,291 --> 00:01:33,125
"ถ้าแกยังมาคุยกับฉันอีก

24
00:01:33,208 --> 00:01:36,083
"ฉันจะควักตาแกออกมา
แกมันเฮงซวย นังคนเห็นแก่ตัว"

25
00:01:36,166 --> 00:01:38,083
น่าจะเป็นคำว่า "อี" มากกว่า

26
00:01:39,083 --> 00:01:40,833
"นัง" ฉันมั่นใจ

27
00:01:41,416 --> 00:01:45,166
ฉันน่าจะใช้คำว่า "อี" มากกว่า
เพื่อความสวยงาม

28
00:01:45,250 --> 00:01:46,875
งั้นเธอก็พลาดไปอีกหนึ่งเรื่อง

29
00:01:47,541 --> 00:01:50,041
ใช่ ครั้งนี้ก็ด้วย ถ้าเธอเดินหนีไป

30
00:01:50,125 --> 00:01:52,875
ไปดื่มกันหน่อยไหม เหมือนเมื่อก่อน

31
00:01:54,291 --> 00:01:55,458
ฉันแต่งงานแล้ว

32
00:01:56,125 --> 00:01:59,166
ดีใจด้วยย้อนหลังนะ
หล่อนเป็นคนยังไง

33
00:01:59,250 --> 00:02:00,208
เขา

34
00:02:01,208 --> 00:02:04,250
โอ้ เกรซ บอกทีว่าไม่จริง

35
00:02:04,333 --> 00:02:05,708
ฉันมีลูกสองคน

36
00:02:05,791 --> 00:02:06,916
ให้ตายสิ

37
00:02:08,083 --> 00:02:11,125
เธอน่าสงสารจัง
เป็นข้อตกลงก่อนแต่งเหรอ

38
00:02:21,500 --> 00:02:23,375
เธอหักอกฉันอย่างจังเลยนะ

39
00:02:39,666 --> 00:02:40,958
แค่แก้วเดียว แล้วฉันจะกลับ

40
00:02:41,041 --> 00:02:43,625
อยากพูดอะไรก็พูด ไม่ต้องอ้อมค้อม

41
00:02:43,708 --> 00:02:45,916
ฉันว่ามันถึงเวลาทบทวนผลการกระทำ

42
00:02:46,000 --> 00:02:47,791
พูดอย่างกับเพิ่งออกรบมา

43
00:02:47,875 --> 00:02:48,916
แล้วมันไม่ใช่เหรอ

44
00:03:01,750 --> 00:03:05,291
ฉันเคยไปหาเอไอบำบัดมา
หลังจากเรื่องของเรามันพังไม่เป็นท่า

45
00:03:05,375 --> 00:03:09,541
นั่นคือคำที่เธอใช้แทนเรื่องของเรางั้นเหรอ
"พังไม่เป็นท่า"

46
00:03:09,625 --> 00:03:12,333
เอไอบอกว่าส่วนที่ดึงดูดและ
เป็นข้อผิดพลาดในความสัมพันธ์เรา

47
00:03:12,416 --> 00:03:16,125
ก็คือเธอเป็นคนเฮงซวยที่ดี
ส่วนฉันเป็นคนดีที่เฮงซวย

48
00:03:17,541 --> 00:03:19,416
ภายนอกเธอดูเป็นคนแย่ๆ

49
00:03:19,500 --> 00:03:21,666
แต่ลึกๆ ข้างใน เธอช่างเป็นคนดี

50
00:03:23,000 --> 00:03:24,500
และฉันตรงข้ามกับเธอ

51
00:03:24,583 --> 00:03:27,291
เธอยอมจ่ายเงินให้คำพูดโง่ๆ นี่จริงเหรอ

52
00:03:27,375 --> 00:03:29,666
ใช่ มันก็พอช่วยฉันได้บ้าง

53
00:03:30,208 --> 00:03:32,375
เธอยังทำพวกบ้านตุ๊กตาอยู่ไหม

54
00:03:34,708 --> 00:03:36,083
ไม่ได้ทำเป็นปีๆ แล้ว

55
00:03:36,166 --> 00:03:37,708
รู้ไหม เอไอบำบัดมีอยู่หนึ่งทฤษฎี

56
00:03:37,791 --> 00:03:39,875
บอกว่าทุกอย่างเป็นเรื่องของ
คำสั่งและการควบคุม

57
00:03:39,958 --> 00:03:41,708
เธอมาจากที่ที่ไม่มีทั้งสองอย่าง

58
00:03:41,791 --> 00:03:44,583
และบ้านตุ๊กตา
ก็เป็นแค่ทางเดียวที่พอจะชดเชยได้

59
00:03:44,666 --> 00:03:47,333
เป็นโลกใบเล็กๆ ที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย

60
00:03:47,416 --> 00:03:49,416
คำพูดเหมือนพวกมือสมัครเล่นพูดไปเรื่อย

61
00:03:49,500 --> 00:03:51,750
เธอมีคำอธิบายที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ

62
00:03:53,541 --> 00:03:55,791
เธอต้องยอมรับว่า
มันเป็นงานอดิเรกที่แปลก

63
00:03:56,666 --> 00:03:59,583
เธอเคยรู้สึกว่า
การเข้าใจคนอื่นเป็นเรื่องยากไหม

64
00:03:59,666 --> 00:04:02,291
อย่างการเข้าใจว่า
พวกเขาคิดอะไรอยู่หรือรู้สึกยังไง

65
00:04:03,250 --> 00:04:04,875
เธอหมายถึงความเห็นใจเหรอ

66
00:04:08,416 --> 00:04:12,750
มันมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ
การรับหุ่นเล็กๆ มา เปลี่ยนท่าทางให้มัน

67
00:04:14,375 --> 00:04:16,041
จัดท่านั่งให้

68
00:04:16,958 --> 00:04:18,416
ดูว่ามันกำลังมองอะไร

69
00:04:18,500 --> 00:04:21,375
มันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนได้รับอนุญาต

70
00:04:21,875 --> 00:04:26,083
ให้เข้าไปในจิตใจคนอื่นได้

71
00:04:29,083 --> 00:04:31,500
และนั่นช่างเป็นความรู้สึก
ที่ประเมินค่าไม่ได้

72
00:04:39,291 --> 00:04:40,958
เธอจะจูบฉันหรือเปล่า

73
00:04:41,041 --> 00:04:42,625
เธออยากจูบเหรอ

74
00:04:49,250 --> 00:04:53,833
ฉันคิดถึงเธอแทบตาย แอลิต้า
เธอคิดไม่ออกแน่ว่ามากแค่ไหน

75
00:04:57,250 --> 00:04:59,166
เธอน่าจะดีกับฉันให้มากกว่านี้

76
00:05:01,041 --> 00:05:03,666
อยากได้คำขอโทษงั้นเหรอ แค่นั้นใช่ไหม

77
00:05:04,666 --> 00:05:09,083
เปล่า อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไป

78
00:05:09,833 --> 00:05:10,833
ถ้างั้นมีอะไร

79
00:05:12,375 --> 00:05:14,125
เล่าเรื่องงานของเธอให้ฉันฟังสิ

80
00:05:14,208 --> 00:05:15,666
- งานฉันเหรอ
- ใช่

81
00:05:16,458 --> 00:05:18,541
เธอกำลังวิจัยเรื่องลึกลับอะไร

82
00:05:18,625 --> 00:05:22,208
อยู่ใต้ห้องใต้ดินลับที่มีประตูเหล็กบานใหญ่

83
00:05:22,666 --> 00:05:25,833
- เธอไม่อยากรู้เรื่องนั้นหรอก
- ไม่ ฉันอยากรู้

84
00:05:32,750 --> 00:05:34,416
มันเหมือนจานเพาะเลี้ยงขนาดยักษ์

85
00:05:34,500 --> 00:05:37,833
เราทำทุกอย่างที่อยากทำได้ที่นี่
และเราทำทุกอย่างที่เราอยากทำอยู่

86
00:05:37,916 --> 00:05:39,750
จริงเหรอ เธอแน่ใจนะ

87
00:05:39,833 --> 00:05:41,291
นึกไม่ถึงเลยใช่ไหม

88
00:05:41,375 --> 00:05:44,041
เรารู้มาว่ามันเหมือนกับ
แบบจำลองที่ประณีต...

89
00:05:44,125 --> 00:05:46,791
เราอธิบายข้อมูลแบบนั้นลงไป

90
00:05:46,875 --> 00:05:48,500
ให้กับคนที่ตำแหน่งต่ำกว่าแบบเธอ

91
00:05:48,583 --> 00:05:51,583
คนที่ตำแหน่งต่ำกว่างั้นเหรอ ก็ได้

92
00:05:51,666 --> 00:05:53,583
และมีกี่คนที่เข้าถึงได้

93
00:05:53,666 --> 00:05:57,083
แค่ทีมของฉัน
และแน่นอนว่ามีดร.นูแลนด์ด้วย

94
00:05:57,166 --> 00:06:01,083
แล้วก็บุคลากรรักษาความปลอดภัยระดับสูง
รวมๆ ก็น่าจะสักสองโหล

95
00:06:02,541 --> 00:06:03,750
พร้อมไหม

96
00:06:27,166 --> 00:06:28,958
เราเรียกมันว่าน้ำพุแห่งพระเจ้า

97
00:06:35,125 --> 00:06:36,916
ฉันเข้าถึงทุกอย่างได้ที่นี่

98
00:06:37,916 --> 00:06:42,833
ไม่ใช่แค่กับต้นตอ
แต่เข้าถึงได้ทั้งสถาบันด้วย

99
00:06:42,916 --> 00:06:44,166
แต่ฐานข้อมูลเราตอนนี้

100
00:06:44,250 --> 00:06:47,125
ก็เหมือนกับเม็ดทราย
บนชายหาดที่กว้างใหญ่

101
00:06:47,500 --> 00:06:49,666
เรายังต้องคอยปรับปัจจัยแวดล้อมในต้นตอ

102
00:06:49,750 --> 00:06:51,916
เรามีมากกว่า 8,000 วิจัย
ที่กำลังศึกษาอยู่

103
00:06:52,250 --> 00:06:53,458
วิจัยอะไร

104
00:06:53,541 --> 00:06:55,958
มันยากที่จะตั้งชื่อสาขาโดยไม่มีฐานวิชา

105
00:06:56,041 --> 00:06:59,916
พฤกษศาสตร์ อุตุนิยมวิทยา
สัตววิทยา พันธุศาสตร์

106
00:07:00,000 --> 00:07:03,083
สมุทรศาสตร์ วิทยาการหุ่นยนต์
วนศาสตร์...

107
00:07:03,166 --> 00:07:05,041
ส่วนเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ น่ะเหรอ

108
00:07:05,458 --> 00:07:07,416
คงเป็นความลับเรื่องการปกป้องโลกเวรนี่

109
00:07:07,500 --> 00:07:10,250
ที่มาจาก
แผนกปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเราเอง

110
00:07:10,333 --> 00:07:12,291
พวกเขาตั้งบริษัทบังหน้าในต้นตอ

111
00:07:12,375 --> 00:07:14,500
ไว้ประมูลทำสัญญากับพวกกองทัพ

112
00:07:14,583 --> 00:07:16,875
เพื่อฝังเครื่องแฮปติกส์ในตัวบุคลากร

113
00:07:16,958 --> 00:07:21,041
และใช้เทคโนโลยีเราไม่มากก็น้อย
แต่แค่ระดับพื้นฐานที่พอเหมาะเท่านั้น

114
00:07:21,708 --> 00:07:22,708
เพื่ออะไร

115
00:07:23,500 --> 00:07:25,458
ดูสิ อันนี้สนุก

116
00:07:26,708 --> 00:07:29,875
ลองคิดว่าเรามีกองกำลังทหารชั้นยอด
ที่คอยควบคุมด่านหน้า

117
00:07:29,958 --> 00:07:32,416
พวกเขาได้ข่าวว่ากองกำลังศัตรู
วางแผนที่จะใช้

118
00:07:32,500 --> 00:07:34,750
สัตว์ที่บาดเจ็บล่อให้ไปในที่โล่ง

119
00:07:34,833 --> 00:07:37,666
แล้วทหารหนุ่ม
ที่ถูกฝึกมาอย่างดีพวกนี้จะทำยังไง

120
00:07:37,750 --> 00:07:40,583
ถ้าเกิดหมาที่ได้รับบาดเจ็บ
ดันโผล่มาอยู่ตรงหน้าพวกเขา

121
00:07:41,166 --> 00:07:42,375
ยิงมันทิ้ง

122
00:07:44,250 --> 00:07:50,250
แต่ถ้าเครื่องฝังของพวกเรา
ค่อยๆ กระตุ้นเคมีประสาทเจ้าของร่างล่ะ

123
00:07:50,833 --> 00:07:55,375
เพิ่มกระแสไฟฟ้าไปที่ข้างหน้า
กลีบสมองอินซูลา

124
00:07:57,083 --> 00:07:59,208
เป็นจุดที่สร้างความรู้สึกเห็นใจ

125
00:08:03,041 --> 00:08:03,958
โอเค

126
00:08:05,500 --> 00:08:06,875
คนไหน

127
00:08:08,916 --> 00:08:09,833
ทุกคน

128
00:08:10,916 --> 00:08:13,250
จุดที่น่าสนใจมันมาจากตรงนี้

129
00:08:13,916 --> 00:08:15,750
เธอเห็นไหมว่าพวกเขาตอบสนองต่างกัน

130
00:08:15,833 --> 00:08:18,750
ขึ้นอยู่กับพื้นเพ
และประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน

131
00:08:18,833 --> 00:08:20,375
เป็นเรื่องลึกลับของตัวตน

132
00:08:21,375 --> 00:08:23,000
- นั่นเขา...
- รอดูไปก่อน

133
00:08:25,875 --> 00:08:27,250
หยุดเขา

134
00:08:29,833 --> 00:08:31,833
- ห้ามเขาสิ
- มันเกิดขึ้นไปแล้ว ที่รัก

135
00:08:31,916 --> 00:08:33,250
เมื่อนานมาแล้ว

136
00:08:35,458 --> 00:08:37,583
เธอคงเข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไง

137
00:08:37,666 --> 00:08:40,625
ใช้งานการปรับเปลี่ยน
ที่คล้ายๆ กันแบบนี้ในระดับสังคมได้

138
00:08:40,708 --> 00:08:42,833
บอกลาการจลาจลที่รุนแรง บอกลา...

139
00:08:42,916 --> 00:08:44,083
เธอทำแบบนั้นไม่ได้

140
00:08:47,166 --> 00:08:49,833
พวกเขาเป็นคน เป็นคนจริงๆ

141
00:08:49,916 --> 00:08:53,708
เห็นไหมล่ะ เป็นสิ่งดีๆ ที่น่ากลัว

142
00:09:03,916 --> 00:09:07,041
หล่อนวางแผนจะทำอย่างนั้นที่นี่เหรอ

143
00:09:07,125 --> 00:09:09,000
เชื่อไหมล่ะถ้าฉันปฏิเสธ

144
00:09:09,083 --> 00:09:10,583
หล่อนทำไปแล้วงั้นเหรอ

145
00:09:10,666 --> 00:09:13,291
อีกครั้งนะ ถ้าบอกว่ายัง จะเชื่อไหม

146
00:09:19,375 --> 00:09:20,333
สวัสดีตอนเย็น

147
00:09:25,000 --> 00:09:25,958
เดี๋ยว

148
00:09:35,291 --> 00:09:38,083
คุณมาจากแผนกธัญพืชหรือเปล่า

149
00:09:38,500 --> 00:09:39,375
ใช่

150
00:09:39,458 --> 00:09:41,583
ช่วยอธิบายทีทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่

151
00:09:41,666 --> 00:09:44,458
ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์เข้ามาอย่างเด็ดขาด

152
00:09:45,500 --> 00:09:48,791
- ว่าไงนะ
- คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ลงมาชั้นนี้

153
00:09:48,875 --> 00:09:51,208
- ฉันแค่มากับ...
- รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร

154
00:09:52,875 --> 00:09:54,750
แน่นอนค่ะ ดร.โฮการ์ต

155
00:09:54,833 --> 00:09:56,583
งั้นเธอน่าจะมีคำอธิบายว่าทำไม

156
00:09:56,666 --> 00:10:00,958
ถึงได้ตั้งคำถามกับเพื่อนรักของฉัน
อย่างไร้มารยาทจนเกินจะรับได้ขนาดนี้

157
00:10:01,041 --> 00:10:03,041
ฉันแค่ทำตามหน้าที่ค่ะ

158
00:10:03,125 --> 00:10:07,041
- หากเธอจะลงมาชั้นนี้ต้องขออนุญาต...
- เราเจอกันข้างบน

159
00:10:07,125 --> 00:10:10,458
แต่ฉันลืมแจ็คเก็ต
ฉันก็เลยพาเธอลงมาข้างล่างด้วย

160
00:10:10,541 --> 00:10:13,291
ภายใต้การดูแลของฉัน
และถือว่าเป็นแขกของฉันด้วย

161
00:10:13,375 --> 00:10:15,750
เธอจะเขียนรายงานเรื่องนี้ก็ได้
ถ้าเธอต้องการ

162
00:10:15,833 --> 00:10:18,958
แต่อย่าลืมเซ็นชื่อตัวเองด้วยละ

163
00:10:19,041 --> 00:10:21,791
ฉันจะได้รู้ว่าใครเป็นคนร้องทุกข์เรื่องฉัน

164
00:10:22,875 --> 00:10:25,125
ฉันคิดว่าคงไม่จำเป็นหรอกค่ะ ด็อกเตอร์

165
00:10:25,666 --> 00:10:28,166
แต่ฉันขอไม่ให้คุณทำแบบนี้อีก

166
00:10:33,666 --> 00:10:34,833
ขอโทษนะ

167
00:10:37,541 --> 00:10:42,333
ฉันแค่อยากบอกว่า
เธอมีดวงตาที่งดงามมาก

168
00:10:44,083 --> 00:10:45,041
ฉันพูดจริงๆ

169
00:10:46,416 --> 00:10:48,208
ฉันยอมตายเพื่อตาแบบนั้นเลยละ

170
00:12:16,000 --> 00:12:19,000
ท่องมิติพลิกโลก

171
00:12:35,791 --> 00:12:38,500
คีย์เวสต์ ปี 2032

172
00:12:46,833 --> 00:12:48,541
พีท โคซินสกี้

173
00:13:56,500 --> 00:13:58,333
โรเบิร์ต โอคอนเนล

174
00:13:58,416 --> 00:14:00,500
ยินดีที่ได้รู้จัก

175
00:14:15,291 --> 00:14:16,875
สิบล้านดอลลาร์นะ บ๊อบ

176
00:14:16,958 --> 00:14:20,000
เงินเข้าบัญชีคุณ
ล่วงหน้าไปแล้ว 25 เปอร์เซ็นต์

177
00:14:20,083 --> 00:14:21,750
ถือเป็นค่าความเชื่อใจของผมที่มีให้คุณ

178
00:14:21,833 --> 00:14:23,833
ฉันไม่ได้ชื่อบ๊อบ พวก ฉันชื่อพีท

179
00:14:23,916 --> 00:14:27,458
ทำไมถึงยากขนาดนี้
กะอีแค่ให้พวกคุณรับเงินผมไป

180
00:14:27,541 --> 00:14:29,875
ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร

181
00:14:29,958 --> 00:14:32,458
ผมพูดถึงบ๊อบ "นักฆ่าโฉด" โอคอนเนล

182
00:14:33,208 --> 00:14:35,583
- ฉันไม่รู้จัก
- คนดับลิน

183
00:14:35,666 --> 00:14:40,291
สร้างชื่อจากการฆ่านักสู้ยูดีเอไปสามคน
ในวันเกิดอายุ 18 ของเขา

184
00:14:40,375 --> 00:14:43,958
ฆ่าคนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นที่จดจำ
ก่อนจะหนีข้ามประเทศ

185
00:14:44,041 --> 00:14:46,375
ตอนกลางคืน
เคยนึกถึงกองศพพวกเขาหรือเปล่า บ๊อบ

186
00:14:46,458 --> 00:14:51,083
นึกถึงวิญญาณน่าสงสาร
ที่คุณกระชากออกมาจากร่าง

187
00:14:51,166 --> 00:14:52,500
นายเป็นใครวะ

188
00:14:52,583 --> 00:14:56,166
นายจ้างคนใหม่ของคุณ
ผมลองใช้ค้อนแล้ว มันไม่ได้ผล

189
00:14:56,250 --> 00:15:00,875
ตอนนี้ก็เลยมองหาของใหม่
จะใช้มีดผ่าตัดก็ได้นะ ถ้าคุณอยาก

190
00:15:00,958 --> 00:15:03,083
เคยใช้มาทั้งสองอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ

191
00:15:03,166 --> 00:15:05,541
พูดจริงๆ นะ นายโทรผิด

192
00:15:05,625 --> 00:15:08,458
งั้นเบอร์ของทอมมี่ จิโอร์โน่
ก็คงผิดเหมือนกัน

193
00:15:08,541 --> 00:15:11,750
น่าเสียดาย ผมกะว่าจะโทรหาเขาต่อ

194
00:15:12,416 --> 00:15:14,500
อาจจะเล่าเรื่องลูกสาวคุณให้เขาฟัง

195
00:15:15,125 --> 00:15:17,041
ที่อยู่ในบังกะโลเล็กๆ ของเธอ

196
00:15:17,125 --> 00:15:18,708
ที่บาทอนรูจใช่ไหมนะ

197
00:15:19,958 --> 00:15:22,625
พอจะคุยกับผมได้หรือยัง บ๊อบ

198
00:15:26,666 --> 00:15:27,958
นายอยากให้ใครตาย

199
00:15:49,791 --> 00:15:52,291
เอาละ ฟลินน์ พร้อมนะ

200
00:15:52,375 --> 00:15:53,250
พร้อมแล้ว

201
00:16:00,708 --> 00:16:03,583
- เย้
- สุดยอดเลย ป๋า!

202
00:16:03,666 --> 00:16:06,000
แฟรงก์กลับมาแล้ว

203
00:16:09,458 --> 00:16:12,291
โอเค ตาใครต่อ เอาเลย

204
00:16:12,375 --> 00:16:14,750
- จัดเต็มเลยนะ โทนี่
- พวก ลุกมานี่

205
00:16:14,833 --> 00:16:16,750
เอาเลยเพื่อน นายทำได้

206
00:16:18,750 --> 00:16:19,833
นายทำได้

207
00:16:20,000 --> 00:16:21,750
- ก็ได้วะ
- เดี๋ยวพ่อมา

208
00:16:22,541 --> 00:16:23,375
โอเค

209
00:16:26,916 --> 00:16:27,833
เบียร์หน่อย เจเน็ต

210
00:16:27,916 --> 00:16:29,500
ขออีกแก้วให้เพื่อนฉันด้วย

211
00:16:31,458 --> 00:16:32,625
เบียร์ของพวกคุณ

212
00:16:35,333 --> 00:16:37,333
ยังดูแข็งแรงดีนะสำหรับคนแก่

213
00:16:37,416 --> 00:16:39,750
จะทำอะไรก็ต้องพยายามมากกว่าแต่ก่อนอยู่

214
00:16:41,083 --> 00:16:42,541
เหมือนทุกๆ อย่าง

215
00:16:43,375 --> 00:16:44,833
แปลกใจไหมที่เจอฉัน

216
00:16:46,333 --> 00:16:48,000
คิดอยู่ว่านายอาจจะโผล่มา

217
00:16:49,291 --> 00:16:50,625
แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเป็นที่นี่

218
00:16:50,708 --> 00:16:53,458
นี่เป็นความคิดที่โง่มาก บ๊อบบี้

219
00:16:53,541 --> 00:16:56,916
นายก็รู้ว่าฉันเป็นยังไง
ฉันชอบการเสียเปรียบเสมอ

220
00:17:01,833 --> 00:17:02,916
ลูกๆ ฉัน

221
00:17:07,541 --> 00:17:09,458
พวกเขาโตกันหมดแล้ว

222
00:17:10,250 --> 00:17:12,625
เวลาผ่านไปไวมากว่าไหม

223
00:17:13,458 --> 00:17:16,000
ลูกสาวฉัน ก็โตเป็นสาวแล้วเหมือนกัน

224
00:17:18,291 --> 00:17:21,875
ฉันอาจจะแค่ปล่อยไป แฟรงก์
เห็นแก่เมื่อก่อน

225
00:17:21,958 --> 00:17:23,625
ถ้านายไม่เอาเธอมายุ่งกับเรื่องนี้

226
00:17:28,291 --> 00:17:30,250
ที่หมอนั่นอธิบายมา...

227
00:17:30,333 --> 00:17:31,166
ใคร

228
00:17:31,250 --> 00:17:33,791
ฉันไม่รู้ คุยกันทางโทรศัพท์
น่าจะเป็นคนอังกฤษ

229
00:17:33,875 --> 00:17:36,750
- มันบอกว่าไม่ฉันก็นาย
- ไปข้างนอกก่อน

230
00:17:36,833 --> 00:17:39,500
ฉันไม่ได้ภูมิใจในตัวเองหรอก บ๊อบบี้

231
00:17:39,583 --> 00:17:42,250
ฉันโคตรรู้สึกละอายด้วยซ้ำ

232
00:17:44,666 --> 00:17:45,666
คุณโอคอนเนล

233
00:17:46,708 --> 00:17:49,916
ให้ตายสิ คิดแล้วว่าเป็นคุณ

234
00:17:50,000 --> 00:17:53,500
ขอเวลาหน่อย หนุ่มๆ
เรามีเรื่องต้องคุยกัน

235
00:17:53,583 --> 00:17:56,916
ไม่ ผมว่าเราควรไปส่งคุณโอคอนเนลที่รถ

236
00:17:58,375 --> 00:17:59,625
คุณว่าไง บ๊อบ

237
00:18:04,000 --> 00:18:06,000
ฉันรักนายเหมือนพี่น้อง แฟรงก์

238
00:19:01,791 --> 00:19:04,000
สายเข้ารหัส

239
00:19:04,083 --> 00:19:06,625
- คุณ โอคอนเนล
- ฉันรู้ว่าต้องทำอะไร

240
00:19:06,708 --> 00:19:10,583
ทำทำไมไม่สำคัญ
ทำยังไงให้ฉันยอมทำ นายก็จ่ายเงินมาแล้ว

241
00:19:11,208 --> 00:19:13,291
ฉันอยากรู้ว่าให้ทำที่ไหนและทำเมื่อไหร่

242
00:19:13,375 --> 00:19:16,208
เป้าหมายคุณจะมาที่นี่พรุ่งนี้เช้า
เพื่อเข้ารับการรักษา

243
00:19:16,291 --> 00:19:17,833
น่าจะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง

244
00:19:17,916 --> 00:19:18,791
คลินิกฉุกเฉิน

245
00:19:18,875 --> 00:19:20,500
เป็นการรักษาแบบไหน

246
00:19:20,583 --> 00:19:25,041
เจาะไขสันหลัง
หลังจากนั้นพวกเขาจะกลับบ้านตรงนี้

247
00:19:25,500 --> 00:19:27,708
ที่เหลือให้คุณจัดการเองเลย บ๊อบ

248
00:19:43,416 --> 00:19:44,791
แม่งเอ๊ย

249
00:20:10,041 --> 00:20:14,166
แกน่าจะอยู่ข้างในต่อนะ ไอ้หนู
แค่แกล้งตายไป

250
00:20:15,083 --> 00:20:16,791
จะบอกให้ว่าฉันจะทำอะไร

251
00:20:16,875 --> 00:20:18,333
ฉันจะขึ้นรถคันนี้

252
00:20:18,416 --> 00:20:22,291
ฉันจะสตาร์ทรถออกไปเฉยๆ
หลังจากที่แกกระหน่ำยิงฉัน

253
00:20:22,375 --> 00:20:25,083
และถ้าแกคลานหนีออกไปได้ก่อน

254
00:20:25,166 --> 00:20:26,583
ก็ถือว่าเราเจ๊ากัน

255
00:20:27,541 --> 00:20:28,916
เพราะเห็นแก่พ่อของแก

256
00:20:30,708 --> 00:20:31,916
ฟังดูเป็นไง

257
00:20:33,750 --> 00:20:36,458
ฉันขยับขาไม่ได้

258
00:20:40,291 --> 00:20:42,375
แขนก็ดูแย่พอกัน

259
00:20:45,583 --> 00:20:46,583
ขอให้โชคดี

260
00:21:03,583 --> 00:21:05,125
ขอร้องละ

261
00:21:07,833 --> 00:21:08,791
เวรเอ๊ย

262
00:21:10,875 --> 00:21:12,125
เวรเอ๊ย อย่า!

263
00:21:32,250 --> 00:21:33,708
คลีน สวีป - บิลลี่ แอน

264
00:21:36,208 --> 00:21:37,875
รับงานไหม
รับงานเรียบร้อย!

265
00:21:50,916 --> 00:21:51,791
ยาสีฟัน
หมากฝรั่ง

266
00:22:23,375 --> 00:22:25,541
- คุณทำอะไรลงไป แจ๊สเปอร์
- อะไร

267
00:22:25,625 --> 00:22:29,833
ฉันไม่ได้ย้ำหรือไงว่าไม่ให้เอาเงินนั่นมา

268
00:22:30,541 --> 00:22:31,375
ผมเปล่านะ

269
00:22:31,458 --> 00:22:34,625
งั้นไอ้เงินนี่ถูกเสกมา
เข้ากระเป๋าแจ็คเก็ตคุณงั้นสิ

270
00:22:34,916 --> 00:22:37,208
ใจเย็น ที่รัก ลุงผมเป็นคนให้เงินนั่นมา

271
00:22:38,791 --> 00:22:39,666
ให้มาทำไม

272
00:22:42,041 --> 00:22:44,291
ได้ถามไหมว่าเขาให้ทำอะไรแลกกับเงิน

273
00:22:48,291 --> 00:22:51,583
ถามสิ ผมไม่ได้โง่นะ

274
00:22:51,958 --> 00:22:52,875
แล้วเขาว่าไง

275
00:22:55,166 --> 00:22:56,666
เขาไม่ได้อยากให้ทำอะไร

276
00:22:56,750 --> 00:23:00,958
ก็แค่อยากให้เป็นสินน้ำใจ
ที่ผมทำงานหนักมาหลายปี

277
00:23:02,083 --> 00:23:05,541
ผมพูดจริง ที่รัก ไม่มีข้อผูกมัดอะไร

278
00:23:05,625 --> 00:23:06,458
แค่นั้นเอง

279
00:23:06,791 --> 00:23:08,416
ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ แจ๊สเปอร์

280
00:23:11,708 --> 00:23:13,625
ผมเอาไปคืนก็ได้ ถ้าคุณอยากให้ทำ

281
00:23:26,000 --> 00:23:28,958
ไม่ ไม่เป็นไร เราน่าจะใช้มันได้

282
00:23:35,166 --> 00:23:37,458
- คุณน่าจะบอกฉันตั้งแต่เมื่อคืน
- ผมรู้

283
00:23:37,541 --> 00:23:40,000
- ฉันจะได้ไม่ตกใจขนาดนี้
- ผมขอโทษ

284
00:23:41,791 --> 00:23:44,458
ยังมีกาแฟเหลืออยู่ในกา ไปกินได้

285
00:23:44,541 --> 00:23:45,375
ขอบใจ

286
00:23:47,000 --> 00:23:48,041
โชคดีนะ

287
00:24:03,208 --> 00:24:04,375
คลินิกฉุกเฉินแคลนตัน
ดูแลคนแคลนตันอย่างมีคุณภาพ

288
00:24:04,458 --> 00:24:06,458
คุณมั่นใจเต็มร้อยนะ

289
00:24:06,541 --> 00:24:07,750
แน่นอน

290
00:24:07,833 --> 00:24:09,458
เป็นแค่แบคทีเรีย

291
00:24:09,541 --> 00:24:11,708
เป็นเรื่องแปลกที่สุดที่ฉันเคยเจอมา

292
00:24:11,791 --> 00:24:13,541
คล้ายๆ กับเยื่อหุ้มสมองอักเสบ

293
00:24:13,625 --> 00:24:16,500
แต่เป็นแค่ตรงสมองกลีบท้ายทอยของเธอ

294
00:24:17,000 --> 00:24:18,250
มันคืออะไรนะ

295
00:24:18,333 --> 00:24:20,916
เป็นสมองส่วนที่เกี่ยวกับการมองเห็น

296
00:24:21,750 --> 00:24:24,750
การเจาะน้ำไขสันหลัง
น่าจะพอบอกอะไรเราได้บ้าง

297
00:24:24,833 --> 00:24:27,916
ว่าแบคทีเรียประเภทไหน
ที่มาจัดปาร์ตี้ในร่างกายเธออยู่

298
00:24:30,166 --> 00:24:31,833
มันแค่ดูน่ากลัวกว่าที่เห็น

299
00:24:36,041 --> 00:24:39,541
เธออาจจะรู้สึกถึงแรงกดตรงนี้
แต่จะไม่เจ็บแน่นอน

300
00:24:39,625 --> 00:24:42,791
แต่ก็จับมือพี่ชายเธอไว้ได้นะ ฉันไม่ถือ

301
00:24:55,125 --> 00:24:56,000
เสร็จแล้ว

302
00:24:56,416 --> 00:24:57,791
ไม่เจ็บมากใช่ไหม

303
00:24:58,166 --> 00:24:59,166
ไม่เจ็บสักนิด

304
00:25:40,500 --> 00:25:42,125
- ฮัลโหล
- คุณแอนดรูวส์ใช่ไหมครับ

305
00:25:42,875 --> 00:25:46,208
ผมเดเร็ก ธอมป์สัน
จากแอปเปิ้ลวิวประกันภัยครับ

306
00:25:46,416 --> 00:25:49,750
ขอโทษที่โทรมารบกวน
แต่ว่าเราต้องยกเลิกกรมธรรม์ของคุณ

307
00:25:51,750 --> 00:25:54,750
- มีผลเมื่อไหร่คะ
- ผมเกรงว่าจะมีผลทันทีครับ

308
00:25:54,833 --> 00:25:58,916
ผมจะดำเนินการส่วนอื่น
ให้เร็วและดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

309
00:25:59,000 --> 00:26:00,541
สามีกับฉัน

310
00:26:00,625 --> 00:26:05,583
ยังหวังจะทำกรมธรรม์
กับแอปเปิ้ลวิวอยู่ ถ้าเป็นไปได้

311
00:26:06,166 --> 00:26:08,875
น่าจะไม่ได้ครับ คุณผู้หญิง

312
00:26:08,958 --> 00:26:13,125
มีโอกาสที่แอปเปิ้ลวิวจะปิดตัวลง
อย่างถาวรครับ

313
00:26:13,416 --> 00:26:14,250
พระเจ้า พ่อคะ

314
00:26:14,333 --> 00:26:18,041
แต่ผมอยากบอกว่าเราเห็นคุณค่า
ความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทเรากับคุณ

315
00:26:19,041 --> 00:26:21,166
มากกว่าที่คุณคิดไว้

316
00:26:23,208 --> 00:26:26,500
หวังว่าคุณและสามีจะมีสุขภาพแข็งแรง
และมีความสุขในทุกเรื่อง

317
00:26:26,583 --> 00:26:27,541
ฉันท้อง

318
00:26:30,500 --> 00:26:34,208
นั่นมัน... เป็นข่าวที่ดีมากครับ คุณผู้หญิง

319
00:26:37,083 --> 00:26:38,166
ลาก่อนครับ

320
00:26:39,166 --> 00:26:40,083
ขอให้โชคดีครับ

321
00:27:51,791 --> 00:27:53,083
เป็นอะไรหรือเปล่าคะ

322
00:27:53,166 --> 00:27:54,458
รถมีปัญหานิดหน่อย

323
00:27:54,541 --> 00:27:55,708
แต่ไม่เป็นไร ขอบคุณ

324
00:27:55,791 --> 00:27:57,166
อยากให้ช่วยดูไหม

325
00:27:57,250 --> 00:28:01,458
เธอช่างใจดีจริงๆ แม่หนู
แต่ฉันโทรเรียกคนมาดูแล้วละ

326
00:28:01,541 --> 00:28:03,875
เดี๋ยวช่างก็คงมาถึง

327
00:28:03,958 --> 00:28:05,541
เขาจะส่งชาร์ลี เบอร์มาเหรอ

328
00:28:05,625 --> 00:28:07,291
เขาไม่ได้บอกชื่อช่างไว้

329
00:28:07,375 --> 00:28:09,125
ใช่ ฉันมั่นใจว่าต้องเป็นชาร์ลี

330
00:28:09,916 --> 00:28:12,333
ฉันช่วยคุณประหยัดค่าซ่อมได้นะ
เขาเก็บคุณแพงแน่นอน

331
00:28:12,416 --> 00:28:14,166
ฉันขอบใจนะ แต่...

332
00:28:15,208 --> 00:28:16,583
เดี๋ยวฉันจัดการเอง

333
00:28:16,666 --> 00:28:18,416
มันคงไม่ใช่ว่า

334
00:28:18,500 --> 00:28:21,708
คุณคิดว่าฉันซ่อมรถไม่ได้
เพราะฉันเป็นผู้หญิงใช่ไหม

335
00:28:21,791 --> 00:28:22,708
เปล่าเลย

336
00:28:23,291 --> 00:28:26,666
ฉันมองออกว่าเธอรู้จักเครื่องยนต์ดี

337
00:28:26,750 --> 00:28:30,125
ฉันดูไม่ออกเลยว่าเป็นคำชมหรือดูถูก

338
00:28:30,625 --> 00:28:33,750
ฉันไม่เคยดูถูกคนแปลกหน้า แม่หนู

339
00:28:33,833 --> 00:28:36,125
ฉันดูถูกเฉพาะเพื่อนหรือครอบครัวฉัน

340
00:28:39,333 --> 00:28:41,333
โอเค งั้นโชคดีนะคะ

341
00:28:41,916 --> 00:28:43,041
ดูแลตัวเองด้วย

342
00:29:07,625 --> 00:29:10,250
ให้ฉันดูหน่อยเถอะ
จะได้ขัดขาเจ้าชาร์ลีได้

343
00:29:10,333 --> 00:29:12,833
ฉันเคยโดนมาแล้ว
และฉันไม่อยากให้คุณโดนด้วย

344
00:29:12,916 --> 00:29:15,625
สร้างปัญหาให้เขาได้สักนิด
ก็ถือเป็นเช้าที่ดีของฉันแล้ว

345
00:29:15,708 --> 00:29:17,083
คงไม่ถือใช่ไหม

346
00:29:17,166 --> 00:29:19,875
จริงๆ ฉันกะว่าจะรอสักหน่อย

347
00:29:21,625 --> 00:29:22,541
เกิดอะไรขึ้น

348
00:29:22,875 --> 00:29:24,500
รถบรรทุกกรวดพลิกคว่ำใส่

349
00:29:24,583 --> 00:29:26,833
แทบจะเหมือนโดนลูกซองยิง

350
00:29:26,916 --> 00:29:29,250
ไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนัก
ฉันขอบอกเลย

351
00:29:30,166 --> 00:29:32,875
- เจอมาหนักเหมือนกันนะ
- ใช่เลยละ

352
00:29:36,375 --> 00:29:38,000
เพิ่งเริ่มวันเองด้วย

353
00:29:38,083 --> 00:29:40,875
ฉันขอเตือนด้วยความหวังดี

354
00:29:40,958 --> 00:29:44,166
ถ้าคุณให้เบอร์ตัน ฟิชเชอร์
จับเครื่องยนต์ทั้งที่ปฏิเสธฉัน

355
00:29:44,250 --> 00:29:46,250
ฉันอาจจะยิงคุณทั้งคู่ซะ

356
00:29:47,750 --> 00:29:51,666
บอกทีว่าเธอไม่ได้ขับรถมาหาผู้ชาย
ด้วยรถซอมซ่อนี่

357
00:29:51,750 --> 00:29:53,708
แค่พยายามจะเป็นพลเมืองดี

358
00:29:53,791 --> 00:29:56,958
แต่มีคนไม่เชื่อว่าผู้หญิงจะซ่อมรถได้

359
00:29:57,041 --> 00:29:59,750
ฉันว่าแม่หนูนี่เข้าใจฉันผิด

360
00:30:01,625 --> 00:30:03,541
ฉันขอโทษสำหรับเรื่องวุ่นวายทั้งหมด

361
00:30:04,333 --> 00:30:06,708
ฉันไม่ได้อยากทำให้ใครลำบากใจ

362
00:30:06,791 --> 00:30:09,791
พูดตรงๆ ฉันว่าฉันอาจหงุดหงิดนิดหน่อย

363
00:30:11,083 --> 00:30:12,041
ยิงเขา

364
00:30:13,750 --> 00:30:14,708
ยิงเดี๋ยวนี้

365
00:30:15,708 --> 00:30:16,541
หมอบลง

366
00:30:35,000 --> 00:30:35,833
เวร

367
00:30:36,583 --> 00:30:37,458
เป็นอะไรไหม

368
00:30:38,416 --> 00:30:40,666
เบอร์ตัน เบอร์ตัน เวร

369
00:30:42,625 --> 00:30:44,250
- แม่งเอ๊ย ฉันติด
- ให้ตาย

370
00:31:09,041 --> 00:31:09,958
เธอโอเคนะ

371
00:31:10,208 --> 00:31:11,125
มีด

372
00:31:13,666 --> 00:31:14,666
โอเค

373
00:31:15,250 --> 00:31:16,166
เบอร์ตัน

374
00:31:18,375 --> 00:31:20,208
ฉันยิงปืนลูกซองแม่นด้วย

375
00:31:20,291 --> 00:31:21,166
อยากลองไหม

376
00:31:42,708 --> 00:31:44,500
นัดต่อไปเข้าหัวแกแน่ ไอ้แก่

377
00:32:15,958 --> 00:32:16,958
ฟลินน์

378
00:32:23,083 --> 00:32:28,291
นายสอบปากคำแบบนี้เหรอ ให้แยกกัน

379
00:32:28,375 --> 00:32:30,625
คุยทีละคน ดูว่าเล่าตรงกันไหม

380
00:32:30,708 --> 00:32:32,083
กับพยานเราก็ทำ ฟลินน์

381
00:32:32,166 --> 00:32:33,875
แล้วกับเหยื่อล่ะ ทอมมี่

382
00:32:36,916 --> 00:32:40,666
รู้ไหมว่านี่คืออะไร

383
00:32:41,458 --> 00:32:44,541
ไม่รู้สิ น่าจะเป็นของจาก...

384
00:32:45,708 --> 00:32:46,916
อนาคต ว่าไหม

385
00:32:48,041 --> 00:32:50,041
ก็เหมือนอยู่นะ

386
00:32:53,125 --> 00:32:56,291
เขายังปิดปากเงียบอยู่

387
00:32:56,750 --> 00:33:00,666
ไม่มีบัตรประชาชน
ไม่มีทะเบียนบ้าน ไม่มีอะไรสักอย่าง

388
00:33:01,833 --> 00:33:03,625
แต่เขาใส่เสื้อเกราะ

389
00:33:03,708 --> 00:33:04,583
แล้วไง

390
00:33:06,708 --> 00:33:09,625
มันเหมือนว่า
เขาเตรียมตัวมาสู้เลยไม่ใช่เหรอ

391
00:33:10,250 --> 00:33:12,041
แบบที่เบอร์ตันเป็น

392
00:33:12,333 --> 00:33:16,083
ขับรถไปทั่ว ตื่นตัวตลอด
เหมือนว่าเขายังอยู่ในเท็กซัส

393
00:33:16,166 --> 00:33:18,375
อาวุธ โดรน พร้อมสู้เต็มที่เลยนะ

394
00:33:21,833 --> 00:33:24,500
ถ้าเขาอยากฆ่าหมอนั่น เขาก็คงทำไปแล้ว

395
00:33:25,916 --> 00:33:29,041
แต่เขาไม่ได้ฆ่า เราโทรหานายแทน

396
00:33:30,583 --> 00:33:31,791
ฉันรู้

397
00:33:33,083 --> 00:33:34,791
แต่ฉันอดคิดไม่ได้

398
00:33:35,541 --> 00:33:39,583
ถ้ามีคนตายบนสะพาน
พวกกระทรวงมาตุภูมิคงโผล่มานี่

399
00:33:40,500 --> 00:33:43,625
แต่พอเป็นแค่การยิงกันที่ไม่มีใครตาย

400
00:33:44,875 --> 00:33:47,125
ก็เลยเป็นแค่เรื่องระดับท้องถิ่นงั้นเหรอ

401
00:33:51,750 --> 00:33:53,958
พวกเราไม่ได้ทำอะไรผิด โอเคไหม

402
00:33:57,000 --> 00:33:58,166
ฉันสัญญา

403
00:34:13,916 --> 00:34:16,416
รู้ไหมความทรงจำแรกของฉัน
เรื่องเธอคืออะไร ฟลินน์

404
00:34:18,000 --> 00:34:19,291
ความทรงจำแรกเลย

405
00:34:22,791 --> 00:34:26,541
ตอนฉันอยู่ป.สาม เธอก็คงจะอยู่ป.หนึ่ง

406
00:34:28,166 --> 00:34:31,666
พวกเขาพาเธอไปห้องครูใหญ่
อย่างฉุนเฉียวกันใหญ่

407
00:34:32,291 --> 00:34:33,208
จำได้ไหม

408
00:34:35,583 --> 00:34:39,583
ไม่รู้ว่าเธอเอาไส้เดือนไปหมดห้องวิทย์

409
00:34:39,958 --> 00:34:41,625
และเอาพวกมันไปปล่อยในป่าได้ยังไง

410
00:34:43,416 --> 00:34:46,208
รู้ว่าทำไปเพราะเธอทนไม่ได้
ที่เด็กป.ห้าจะต้องผ่ามัน

411
00:34:51,000 --> 00:34:53,916
ขอบอกเลย ฉันประทับใจมาก

412
00:34:58,625 --> 00:35:00,166
ลุงฉันเคยพูดว่า

413
00:35:01,250 --> 00:35:04,208
คนเราเหมือนกับหัวหอม

414
00:35:05,458 --> 00:35:08,875
มีชั้นผิวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทุกปี

415
00:35:11,958 --> 00:35:16,541
ซึ่งแปลว่าเด็กผู้หญิง
ที่เคยปล่อยไส้เดือนเป็นอิสระ

416
00:35:19,166 --> 00:35:20,666
เด็กคนนั้นยังอยู่ในตัวเธอ

417
00:35:22,541 --> 00:35:26,000
และฉันก็อดไม่ได้ที่รู้สึก
อยากปกป้องเด็กคนนั้นถ้าฉันทำได้

418
00:35:28,833 --> 00:35:30,125
แต่เธอก็ต้องให้ความร่วมมือ

419
00:35:41,583 --> 00:35:42,791
ฉันขอโทษ ทอมมี่

420
00:35:49,958 --> 00:35:52,833
เธอกลับบ้านไปก่อนเถอะ

421
00:36:31,958 --> 00:36:32,833
ฟลินน์

422
00:36:34,708 --> 00:36:36,041
เล่ามา แม่คนดี

423
00:36:40,458 --> 00:36:41,583
ฉันไม่รู้

424
00:36:42,833 --> 00:36:44,958
มีหลายอย่างที่อาจทำให้เรื่องนี้แย่ลง

425
00:36:45,041 --> 00:36:48,250
เราจะจมอยู่กับอดีตไม่ได้
ต้องโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

426
00:36:48,333 --> 00:36:52,000
ยังไงเหรอ เบอร์ตัน
ในเมื่อมันนำหน้าเราไปก่อนสิบก้าวตลอด

427
00:36:52,541 --> 00:36:54,458
มันไปรอเราอยู่ที่สะพานเลยนะ

428
00:36:54,541 --> 00:36:57,875
- มันรู้ว่าเราจะผ่านทางนี้
- พาเธอกลับบ้านให้ปลอดภัยก่อน

429
00:36:57,958 --> 00:36:59,625
แล้วค่อยคุยกัน

430
00:37:03,000 --> 00:37:06,791
ไม่ต้องระวังคำพูดเวลาอยู่กับฉันก็ได้
ฉันรู้มากกว่าที่นายคิด

431
00:37:07,833 --> 00:37:09,375
เดินทางไปอนาคต

432
00:37:10,208 --> 00:37:12,458
มีคนมาทำร้ายนายตอนกลางคืน

433
00:37:13,458 --> 00:37:15,750
นายส่งเงินเต็มกระเป๋า
ให้คอร์เบล พิคเกตต์

434
00:37:15,833 --> 00:37:19,125
งั้นเธอเห็นแล้วสินะว่า
เรื่องนี้มันขัดผลประโยชน์กันยังไง

435
00:37:19,208 --> 00:37:22,041
แต่เราก็เป็นห่วงเรื่อง
ความปลอดภัยของฟลินน์กันทั้งคู่

436
00:37:22,125 --> 00:37:24,125
เธอไม่ใช่คนที่ฉันกังวลหรอก

437
00:37:26,250 --> 00:37:28,708
ถ้านายว่าแจ๊สเปอร์ นายก็ว่าฉันไปด้วย

438
00:37:28,791 --> 00:37:33,750
จากคำพูดนายเมื่อกี้
นายควรเชื่อใจฉันสักนิดและเคารพกันบ้าง

439
00:37:35,416 --> 00:37:39,541
แจ๊สเปอร์ไม่เคยทำร้ายใคร
ยิ่งถ้าเป็นฟลินน์ เขาไม่ทำแน่

440
00:38:02,416 --> 00:38:03,625
โทรหาฉันได้เสมอนะ

441
00:38:05,666 --> 00:38:06,708
ขอบใจ

442
00:38:13,458 --> 00:38:15,416
ฉันไม่ได้พูดอะไรผิดไปสักหน่อย

443
00:38:15,500 --> 00:38:20,208
เธอเป็นเพื่อนฉัน
ฉันก็อยากให้พี่นับเธอเป็นเพื่อนด้วย

444
00:38:22,916 --> 00:38:28,208
ไม่ว่าพี่จะชอบไหมก็ตาม
เธอก็เกี่ยวพันกับเรื่องนี้แล้ว

445
00:38:44,458 --> 00:38:46,416
เรื่องนี้เริ่มปิดไม่อยู่แล้ว

446
00:38:46,500 --> 00:38:47,916
บิลลี่ แอนไม่ใช่ปัญหา

447
00:38:48,000 --> 00:38:50,583
ทอมมี่กับตรานายอำเภอของเขา
ก็ไม่ใช่ทางออก

448
00:38:50,666 --> 00:38:53,541
- น่าจะทำให้มันจบๆ ไปตอนอยู่บนสะพาน
- แต่พี่ไม่ได้ทำ

449
00:38:58,041 --> 00:38:59,083
แม่อยู่ไหนน่ะ

450
00:39:01,458 --> 00:39:02,333
แม่

451
00:39:03,291 --> 00:39:04,208
ลีออน

452
00:39:16,875 --> 00:39:19,416
แย่แล้ว เบอร์ตัน ศพพวกนั้น

453
00:39:21,583 --> 00:39:22,416
เวร

454
00:39:29,708 --> 00:39:32,958
แม่แค่พยายามทำความเข้าใจเรื่องทั้งหมด

455
00:39:35,000 --> 00:39:37,000
ยาส่งมาจากอนาคต

456
00:39:38,458 --> 00:39:42,208
เขาส่งมาแค่สูตรยา
แล้วให้ร้านขายยาจอนผลิตออกมา

457
00:39:43,791 --> 00:39:44,708
ส่งมายังไง

458
00:39:44,791 --> 00:39:47,916
สำคัญด้วยเหรอ ยานั่นได้ผล

459
00:39:51,083 --> 00:39:53,708
รู้ไหมทำไมลูกพี่ลูกน้องของลูก
ถึงไปโตที่โอไฮโอ

460
00:39:54,666 --> 00:39:57,166
ลุงชาร์ลส์ถูกธนาคารยึดฟาร์มไป

461
00:39:57,250 --> 00:40:00,541
พ่อของแม่เล่าเรื่องนี้บ่อย
จนแม่รำคาญเหมือนกัน

462
00:40:00,625 --> 00:40:02,291
แต่ก็ทำให้แม่จำมันได้ขึ้นใจ

463
00:40:02,375 --> 00:40:06,750
ความคิดที่แย่ที่สุดที่คนเราคิดได้
ก็คือใช้ชีวิตโดยที่ต้องพึ่งพาคนนอก

464
00:40:07,125 --> 00:40:08,375
พวกเขาสนใจก็แค่

465
00:40:08,750 --> 00:40:11,625
การเอาของจากกระเป๋าเรา
ไปไว้ในกระเป๋าของพวกเขาแทน

466
00:40:11,708 --> 00:40:13,125
มันเป็นแบบนี้เสมอ

467
00:40:13,208 --> 00:40:15,041
แต่พวกเราไม่ได้ให้อะไรเขาเลย

468
00:40:15,125 --> 00:40:16,250
เขาสิให้เรา

469
00:40:16,333 --> 00:40:19,666
ลุงชาร์ลส์ก็คิดแบบนั้นตอนที่เงินกู้อยู่ในมือ

470
00:40:21,208 --> 00:40:23,166
พวกเขาให้ยานี่แม่มา

471
00:40:24,416 --> 00:40:26,375
จะเป็นยังไงถ้าแม่หยุดกินมัน

472
00:40:30,083 --> 00:40:31,083
หนูไม่รู้

473
00:40:31,166 --> 00:40:34,000
จะเป็นยังไงถ้าลูกหยุดให้เงิน
คอร์เบล พิคเกตต์

474
00:40:36,500 --> 00:40:39,708
แม่จะพักเรื่องการเดินทางไปอนาคตไว้

475
00:40:39,791 --> 00:40:43,166
แม่ต้องขอเวลาทบทวนสักพัก
ก่อนจะยอมรับมันได้

476
00:40:43,250 --> 00:40:45,625
แต่เรื่องที่ต้องพึ่งพาคนอื่น
มันเป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย

477
00:40:45,708 --> 00:40:47,833
และมันทำให้แม่เป็นห่วงพวกเราทุกคน

478
00:40:47,916 --> 00:40:49,708
แม่แค่พยายามตามให้ทัน

479
00:40:49,791 --> 00:40:53,333
กับเรื่องซับซ้อนทุกเรื่องที่ลูกต้องเผชิญ

480
00:40:53,416 --> 00:40:57,750
แต่ถ้าแม่มองว่า
ลูกไม่มีอำนาจในการตัดสินใจ

481
00:40:57,833 --> 00:40:59,791
พวกเขาก็น่าจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน

482
00:41:13,208 --> 00:41:14,708
เราต้องคุยกันเรื่องนี้

483
00:41:14,791 --> 00:41:16,458
ฉันเบื่อเป็นเป้านิ่งเต็มที

484
00:41:16,541 --> 00:41:18,375
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
เครื่องสวมนั่นปลอดภัยไหม

485
00:41:18,458 --> 00:41:21,833
แล้วตอนนี้มันปลอดภัยยังไง
นั่งรอให้คนมาฆ่าเราเนี่ยนะ

486
00:41:51,375 --> 00:41:52,208
ว่าไง

487
00:41:52,291 --> 00:41:54,416
ร่างทรงแฮ็กเข้ามาในหุ่นจิตท่องมิติ

488
00:41:54,833 --> 00:41:57,125
- อยากให้เราตัดการเชื่อมต่อไหม
- ไม่

489
00:42:02,416 --> 00:42:04,750
- เป็นเซอร์ไพรส์ที่น่าประทับใจเชียว
- ไม่ วิล์ฟ

490
00:42:04,833 --> 00:42:08,625
เซอร์ไพรส์ก็คือการมีคนมาตามฆ่าต่างหาก
และเพิ่งเกิดขึ้นกับฉันหมาดๆ เลย

491
00:42:08,708 --> 00:42:09,708
นักฆ่าคนใหม่

492
00:42:09,791 --> 00:42:11,958
เขามีเครื่องปล่อยหมัดโซนิคพวกนั้น

493
00:42:12,041 --> 00:42:14,166
- เหมือนคนที่เคยเจอที่สถาบันวิจัย
- ผม...

494
00:42:14,250 --> 00:42:17,458
คุณควรจะบอกให้พวกเรารู้
ถ้ามีคนมาตามฆ่าเรา

495
00:42:17,541 --> 00:42:21,291
แต่คุณไม่ใช่แค่ไม่เตือนนะ
คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น

496
00:42:21,875 --> 00:42:24,541
โลกอนาคตปัญญากลวงนี่
ช่วยห่าอะไรไม่ได้เลย

497
00:42:24,625 --> 00:42:25,833
เกิดอะไรขึ้น

498
00:42:30,083 --> 00:42:31,500
ตอนนี้มันวุ่นวายไปหมด

499
00:42:32,833 --> 00:42:34,708
มีพวกนายอำเภอเข้ามาเกี่ยวด้วย

500
00:42:34,791 --> 00:42:36,833
ต้องมีเรื่องยุ่งยากตามมาอีกเพียบแน่

501
00:42:40,291 --> 00:42:41,750
ทุกคนปลอดภัยไหม

502
00:42:47,125 --> 00:42:48,791
ฉันขอถามอะไรคุณหน่อย

503
00:42:50,916 --> 00:42:54,250
วันก่อน ตอนที่เราไปเดินเล่น
และคุณเชื่อมต่อกับฉัน

504
00:42:56,291 --> 00:42:57,750
คุณมีแรงจูงใจอื่นอีกไหม

505
00:42:59,333 --> 00:43:01,125
ผมไม่เข้าใจ

506
00:43:01,208 --> 00:43:03,125
คุณพยายามทำให้ฉันสับสนหรือเปล่า

507
00:43:04,583 --> 00:43:09,791
หรือเป็นอารมณ์ของฉันเอง
กับอาการเพ้อแฮปติกส์แบบนั้น

508
00:43:10,916 --> 00:43:12,250
เพ้อแฮปติกส์เหรอ

509
00:43:13,875 --> 00:43:16,125
- ผมไม่เข้าใจว่าหมายความว่ายังไง
- วิล์ฟ...

510
00:43:18,375 --> 00:43:20,916
คุณมารวมกับตัวฉัน เพื่อให้ฉันเริ่มที่จะ...

511
00:43:23,083 --> 00:43:28,208
ไม่รู้สิ มีความรู้สึกต่อคุณ
โดยที่คุณยังไม่ควรได้มันเหรอ

512
00:43:28,291 --> 00:43:30,916
ขอโทษนะ คุณฟิชเชอร์ ผมว่า...

513
00:43:33,250 --> 00:43:34,083
วิล์ฟ

514
00:43:38,250 --> 00:43:39,791
ฉันเริ่มเชื่อใจคุณแล้วนะ

515
00:43:44,208 --> 00:43:45,416
ฉันคิดผิดหรือเปล่า

516
00:43:47,666 --> 00:43:48,500
ไม่

517
00:43:52,000 --> 00:43:52,916
ไม่เลย

518
00:44:16,500 --> 00:44:18,041
อายุเท่าไหร่แล้ว ไอ้หนุ่ม

519
00:44:20,000 --> 00:44:22,583
เดาว่าราวๆ 28 สินะ

520
00:44:24,791 --> 00:44:28,375
ฉันว่านายไม่ใช่อดีตทหาร

521
00:44:29,958 --> 00:44:31,958
นายน่าจะไม่เคยออกจากเมืองนี้

522
00:44:33,875 --> 00:44:37,000
คงมีชีวิตสงบและดีอยู่ที่นี่

523
00:44:37,833 --> 00:44:40,875
มันจบแล้ว

524
00:44:42,333 --> 00:44:43,750
ชีวิตที่สงบน่ะนะ

525
00:44:44,125 --> 00:44:48,041
อาจจะเป็นชีวิตที่ดีด้วย
ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องนี้มันจะจบยังไง

526
00:44:50,583 --> 00:44:54,875
นายเชื่อเรื่องเวลาที่โชคชะตา
นำพาให้เกิดสองทางเลือกไหม

527
00:44:55,125 --> 00:44:56,833
เหมือนทางแยกบนถนนน่ะ

528
00:44:58,166 --> 00:44:59,500
เพราะตอนนี้นายก็อยู่บนทางแยก

529
00:44:59,583 --> 00:45:01,416
ไม่ว่านายจะรู้ตัวหรือเปล่า

530
00:45:03,375 --> 00:45:05,750
นายพาฉันกลับไปที่สถานี กักตัวฉัน

531
00:45:05,833 --> 00:45:09,083
ตรวจดูลายนิ้วมือฉันในระบบ
เอาดีเอ็นเอฉันไป

532
00:45:09,583 --> 00:45:11,750
แล้วนายก็จับเวลาได้เลย

533
00:45:11,833 --> 00:45:13,458
จับเวลาฉัน

534
00:45:15,375 --> 00:45:16,708
แล้วก็จับเวลาตัวนายไว้ด้วย

535
00:45:18,333 --> 00:45:21,208
เพราะว่าคนที่จะมาเอาตัวฉันไป

536
00:45:21,291 --> 00:45:24,291
พวกเขาไม่ชอบให้มีปัญหาค้างคา

537
00:45:25,291 --> 00:45:27,458
และการที่ฉันคุยกับนายแบบนี้

538
00:45:28,791 --> 00:45:31,458
ฉันเกรงว่านั่นทำให้นายเป็นตัวปัญหา

539
00:45:34,541 --> 00:45:36,958
ให้ตาย ดูหน้านายสิ

540
00:45:37,958 --> 00:45:40,875
ไม่เคยเล่นไพ่โป๊กเกอร์หรือไง
นายไม่เก็บอาการเลย

541
00:45:40,958 --> 00:45:44,666
ฉันเห็นความสงสัยในตัวนาย

542
00:45:44,750 --> 00:45:46,666
"ไอ้เวรนี่เป็นใครวะ

543
00:45:47,000 --> 00:45:50,416
"มาทำอะไรแถวนี้
และพยายามฆ่าพวกนั้นทำไม"

544
00:45:51,208 --> 00:45:52,583
ก็ได้ ฉันจะบอกให้

545
00:45:54,208 --> 00:45:57,291
มีคนขู่จะฆ่าลูกสาวฉัน ถ้าฉันไม่รับงานนี้

546
00:45:58,583 --> 00:46:02,083
แถมจ่ายให้ฉัน 2.5 ล้านดอลลาร์

547
00:46:02,583 --> 00:46:07,166
แค่ส่วนแรก
แล้วจะได้ครบสิบล้านถ้างานนี้สำเร็จ

548
00:46:07,250 --> 00:46:10,916
ซึ่งมันไม่สำเร็จ

549
00:46:11,000 --> 00:46:12,125
อย่างที่เห็นอยู่

550
00:46:13,291 --> 00:46:14,125
ใคร

551
00:46:14,208 --> 00:46:16,625
โทรมาสั่งทางโทรศัพท์
เป็นใครก็ไม่สำคัญหรอก

552
00:46:18,666 --> 00:46:23,625
สิ่งสำคัญก็คือเงิน 2.5 ล้านดอลลาร์นั่น
จะเป็นของนาย

553
00:46:25,541 --> 00:46:26,708
ถ้านายต้องการ

554
00:46:37,791 --> 00:46:39,375
ว่ายังไง คุณเจ้าหน้าที่

555
00:46:44,791 --> 00:46:45,625
ฉันว่า...

556
00:47:47,291 --> 00:47:48,291
เวร!

557
00:48:14,250 --> 00:48:16,958
ผมกลัวว่าตัวเองจะตัดสินใจพลาด
ที่พาคุณมาที่นี่ด้วย

558
00:48:17,791 --> 00:48:21,000
ผมถามหน่อยคุณต้องการอะไร
ถึงได้จะเข้าไปในนั้น

559
00:48:21,083 --> 00:48:24,583
ฉันต้องการให้เชอรีสรู้ว่า
การถูกตามล่ามันรู้สึกยังไง

560
00:48:26,375 --> 00:48:27,958
คุณคิดว่าฉันรับมือเธอไม่ไหวเหรอ

561
00:48:28,041 --> 00:48:29,833
ผมไม่สงสัยกับการรับมือของคุณ

562
00:48:29,916 --> 00:48:32,000
ผมกังวลเรื่องผลที่จะตามมามากกว่า

563
00:48:32,083 --> 00:48:33,833
นี่ไม่ใช่การป้องกันตัวจากการโจมตี

564
00:48:33,916 --> 00:48:37,416
แต่คุณเป็นคนไปโจมตีเอง
ซึ่งมันส่งผลตามมาหนักกว่าเดิมแน่

565
00:48:37,500 --> 00:48:39,041
คุณจะรู้ได้ยังไง

566
00:48:39,833 --> 00:48:42,958
ยังไงคุณก็คอยแอบดู
อยู่ตามมุมอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ

567
00:48:43,708 --> 00:48:45,416
ผมเคยเล่าเรื่องครั้งแรกที่เจอเลฟไหม

568
00:48:47,833 --> 00:48:51,416
ตอนนั้นผม 12 ปี
พ่อแม่ส่งผมไปเรียนโรงเรียนประจำ

569
00:48:51,500 --> 00:48:54,500
ตอนนั้นพวกเรายังต้องเอาตัวรอด
จากแจ็คพอตด้วยซ้ำ

570
00:48:54,583 --> 00:48:56,708
และมีบางคนที่ไม่ชอบ

571
00:48:56,791 --> 00:48:58,875
การที่พลังของโลกใหม่มารวมตัวกัน

572
00:48:58,958 --> 00:49:00,666
พวกเขาเห็นมันเป็นสิ่งเสื่อมทราม

573
00:49:00,750 --> 00:49:02,041
หมายถึงพวกนีโอพริมใช่ไหม

574
00:49:02,666 --> 00:49:04,125
พวกเขาโจมตีโรงเรียน

575
00:49:05,333 --> 00:49:07,291
ทำไมล่ะ พวกคุณเป็นแค่เด็กเอง

576
00:49:07,375 --> 00:49:08,916
เพื่อเตือนพ่อแม่ของพวกเรา

577
00:49:09,875 --> 00:49:12,916
ผมเคยต้องไปเสิร์ฟอาหาร
ให้พวกนีโอพริมที่ห้องโถง

578
00:49:14,750 --> 00:49:18,750
แต่พวกเขาไม่ทันสังเกตว่า
ผมหยิบมีดหั่นสเต๊กมาจากถาด

579
00:49:21,500 --> 00:49:26,458
ผมเชือดคอหัวหน้า
และยิงพวกเขาไปอีกสี่คน

580
00:49:31,750 --> 00:49:33,291
นั่นเป็นการป้องกันตัว วิล์ฟ

581
00:49:33,375 --> 00:49:35,416
การป้องกันตัวเองก็เลือดเย็นได้

582
00:49:37,083 --> 00:49:38,833
ผมไม่ได้คิดถึงผลที่ตามมา

583
00:49:40,541 --> 00:49:42,875
เพราะตอนนั้นแม้แต่คิดผมก็ทำไม่ได้

584
00:49:46,916 --> 00:49:48,750
คุณอย่าเป็นแบบนั้น

585
00:49:49,708 --> 00:49:52,333
จนกว่าจะรู้สึกว่าต้องทำจริงๆ

586
00:49:52,416 --> 00:49:54,083
และคุณจะไม่เสียใจกับมันที่หลัง

587
00:50:06,208 --> 00:50:07,458
มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ

588
00:50:08,583 --> 00:50:11,041
- หน้าของฉันถูกสแกนหรือยังคะ
- แน่นอนค่ะ

589
00:50:11,833 --> 00:50:13,458
งั้นก็ไม่มีอะไรให้ช่วยแล้ว

590
00:50:14,166 --> 00:50:16,416
คุณผู้หญิงคะ ถ้าคุณไม่ได้นัดหมาย...

591
00:50:20,125 --> 00:50:23,041
ไม่งั้นฉันเกรงว่าต้องเรียก
พนักงานรักษาความปลอดภัย

592
00:50:23,125 --> 00:50:25,583
ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเองได้ ขอบใจนะ

593
00:50:30,125 --> 00:50:33,291
คิดว่าจะตัวสูงกว่านี้ซะอีก

594
00:50:34,125 --> 00:50:35,833
น่าเสียดาย ฉันให้เวลาได้แค่หนึ่งนาที

595
00:50:35,916 --> 00:50:38,208
มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า

596
00:50:38,291 --> 00:50:39,625
มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ

597
00:50:40,083 --> 00:50:42,791
หมายถึงนอกจากการ
ฆ่าฉันกับครอบครัวใช่ไหม

598
00:50:42,875 --> 00:50:45,666
ก็ใช่ เพราะนั่นเป็นเรื่องที่ต่อรองไม่ได้

599
00:50:46,541 --> 00:50:48,041
ฉันเคยไปทำอะไรให้งั้นเหรอ

600
00:50:48,500 --> 00:50:49,958
นิสัยขี้ขโมยน่ะ ที่รัก

601
00:50:50,041 --> 00:50:54,583
แกดันหนีออกไปพร้อมกับข้อมูลที่สำคัญมาก

602
00:50:56,833 --> 00:50:59,583
เอามันกลับมา ฉันอาจจะพอให้อภัยได้

603
00:50:59,666 --> 00:51:01,458
ฉันไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่าง

604
00:51:01,958 --> 00:51:05,708
ฉันแค่เล่นเกมแล้วก็ตาย
กลับบ้าน เรื่องมีแค่นั้น

605
00:51:05,791 --> 00:51:08,708
งั้นแอลิต้า เวสต์ยังเก็บมันไว้อยู่เหรอ

606
00:51:08,791 --> 00:51:13,333
ฉันไม่รู้ทั้งนั้นแหละว่าใครเก็บมันไว้
และบอกไว้เลย ฉันไม่สนใจด้วย

607
00:51:14,041 --> 00:51:16,916
ฉันแค่อยากให้แกเลิกยุ่งกับฉัน
และครอบครัวของฉันสักที

608
00:51:17,375 --> 00:51:21,416
ไม่ว่าแกจะโกหกหรือว่าไม่รู้เรื่องจริงๆ

609
00:51:21,916 --> 00:51:26,208
ไม่ว่าทางไหน ความตายของแกก็ยังเป็น
เป้าหมายเดียวของฉันอยู่ดี

610
00:51:27,375 --> 00:51:31,458
งั้นอะไรทำให้แกมั่นใจนักว่า
ฉันจะไม่ฆ่าแกตั้งแต่ตรงนี้

611
00:51:31,708 --> 00:51:36,333
ฉันไม่ได้สะเพร่าขนาดนั้น ที่รัก
ตอนนี้ฉันอยู่ในร่างหุ่นจิตท่องมิติของฉันเอง

612
00:51:36,416 --> 00:51:39,666
นั่นก็ไม่ได้แปลว่า
ฉันทำให้แกเจ็บเจียนตายไม่ได้

613
00:51:39,750 --> 00:51:41,875
ฉันคิดว่า
แกคงออกมาจากไอ้หุ่นนั่นแทบจะทันที

614
00:51:41,958 --> 00:51:43,375
ตั้งแต่ตอนที่เริ่มรู้สึกเจ็บ

615
00:51:43,458 --> 00:51:45,291
ทำไมถึงพูดแบบนั้น

616
00:51:45,833 --> 00:51:48,208
มีคนแบบแกจากที่ที่ฉันมา

617
00:51:49,375 --> 00:51:54,250
คนที่มีอำนาจ เงิน
และชอบที่จะเหยียดหยามพวกเรา

618
00:51:55,000 --> 00:51:58,708
เป็นพวกที่ไม่เคยเฉียดความเจ็บปวด
จากการต่อสู้จริงๆ ด้วยซ้ำ

619
00:52:00,708 --> 00:52:05,000
ชีวิตฉันผ่านเรื่องลำบากสาหัสมาเยอะ
จนแกคาดไม่ถึงแน่

620
00:52:05,083 --> 00:52:07,416
มันอาจจะทำร้ายจิตใจดวงเล็กๆ ของแก

621
00:52:07,500 --> 00:52:11,458
เพราะงั้น ขอละ
อย่าสะเออะมาสอนฉันเรื่องความเจ็บปวด

622
00:52:11,541 --> 00:52:13,958
ฉันก็ไม่ได้อยากสอนหรอก

623
00:52:14,041 --> 00:52:15,875
ฉันแค่อยากหักคอแก

624
00:52:19,666 --> 00:52:20,583
รู้สึกไหม

625
00:52:21,708 --> 00:52:23,541
ความมืดคืบคลานมาหรือยัง

626
00:52:24,583 --> 00:52:29,458
ถือซะว่าเป็นการเตรียมพร้อม
ก่อนที่ฉันจะฆ่าแกจริงๆ

627
00:52:44,333 --> 00:52:46,000
ฉันตั้งหลักในโลกแกได้แล้ว

628
00:52:46,875 --> 00:52:50,083
เพราะฉะนั้นครั้งหน้า
จะเป็นฉันที่ล่าตัวแกแทน

629
00:53:30,500 --> 00:53:33,416
ตอนต่อไปใน
ท่องมิติพลิกโลก

630
00:53:38,375 --> 00:53:40,666
มีเหตุฆาตกรรม
เกี่ยวข้องกับหุ่นจิตท่องมิติค่ะ

631
00:53:40,750 --> 00:53:42,083
ฉันว่าเราไปหาอะไรทำกันดีกว่า

632
00:53:42,166 --> 00:53:44,625
ทำไมคนที่นี่ถึงได้อยู่ห่างจากเราล่ะ

633
00:53:44,708 --> 00:53:45,708
ลองทำสิ

634
00:53:48,541 --> 00:53:51,291
งั้นนายจะบอกว่า
รถล่องหนของนายหายไปงั้นเหรอ

635
00:53:51,375 --> 00:53:53,625
หัวนายกระแทกไปแรงแค่ไหนเนี่ย

636
00:53:55,916 --> 00:53:57,416
นายเกือบถูกฆ่า

637
00:53:57,500 --> 00:53:59,541
มีเรื่องอะไรที่ยังไม่ได้บอกกันอีกหรือเปล่า

638
00:53:59,625 --> 00:54:01,708
ไม่ว่าจะทำอะไร ห้ามโกหกหล่อน

639
00:54:02,000 --> 00:54:04,416
มันไม่ใช่อุบัติเหตุ มันคือการซุ่มโจมตี

640
00:54:04,500 --> 00:54:05,666
ไม่นะ ไม่ ไม่

641
00:55:43,375 --> 00:55:45,375
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์

642
00:55:45,458 --> 00:55:47,458
ผู้ตรวจสอบงานแปล กัญจณ์ รัตนอุบล