1
00:00:06,000 --> 00:00:08,916
ความเดิมตอนที่แล้วใน
ท่องมิติพลิกโลก
2
00:00:12,250 --> 00:00:16,083
พวกนีโอพริม กลุ่มคนที่เชื่อว่า
เราเป็นคนทําลายโลกด้วยการปกป้องมัน
3
00:00:18,833 --> 00:00:20,916
ครอบครัวนาย
พวกเขาถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม
4
00:00:20,916 --> 00:00:22,916
นั่นมันค่อนข้างน่ากังวลอยู่นะ
5
00:00:23,583 --> 00:00:25,125
อยากฆ่าเขาสินะ
6
00:00:25,125 --> 00:00:26,375
อยากมากครับ
7
00:00:28,000 --> 00:00:30,208
จะเป็นมิตรหรือศัตรูกับฉันก็ได้
8
00:00:30,208 --> 00:00:33,291
แต่ฉันขอบอกไว้เลยนะว่า
การเป็นศัตรูกับฉันมันไม่ง่าย
9
00:00:36,916 --> 00:00:38,416
ตอนนี้ชีวิตเธอได้มีเรื่องอะไรไหม
10
00:00:38,416 --> 00:00:40,666
ที่แปลกใหม่หรือไม่ธรรมดา
11
00:00:48,583 --> 00:00:52,458
{\an8}ลอนดอน หนึ่งปีก่อนการหายตัวไป
ของแอลิต้า เวสต์
12
00:01:06,458 --> 00:01:07,583
พระเจ้า
13
00:01:07,583 --> 00:01:08,666
ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน
14
00:01:08,666 --> 00:01:10,916
- เธอทําอะไร
- แค่มาทักทาย
15
00:01:12,083 --> 00:01:13,291
ต้องให้ฉันทวนความจําไหม
16
00:01:13,291 --> 00:01:15,750
ฉันตัดสินใจจะเดินหน้าต่อ ช่างหัวอดีต
17
00:01:15,750 --> 00:01:18,083
ปล่อยวางเรื่องบาดหมางทั้งหมดไป
18
00:01:18,083 --> 00:01:20,833
ฉันพยายามทักเธอตั้งแต่วันแรก
แต่เธอเมินฉัน
19
00:01:21,416 --> 00:01:22,333
ก็ใช่
20
00:01:22,333 --> 00:01:24,958
และเช้าวันต่อมาก็มีจดหมาย
วางอยู่บนโต๊ะทํางานฉัน
21
00:01:24,958 --> 00:01:27,875
ฉันยังเก็บมันไว้อยู่สักที่
ถ้าเธออยากให้ฉันอ่านให้ฟังทุกคํา
22
00:01:28,291 --> 00:01:31,208
แต่เท่าที่จําได้แบบไม่ต้องดูจดหมาย
23
00:01:31,208 --> 00:01:33,125
"ถ้าแกยังมาคุยกับฉันอีก
24
00:01:33,125 --> 00:01:36,083
"ฉันจะควักตาแกออกมา
แกมันเฮงซวย นังคนเห็นแก่ตัว"
25
00:01:36,083 --> 00:01:38,083
น่าจะเป็นคําว่า "อี" มากกว่า
26
00:01:39,083 --> 00:01:40,833
"นัง" ฉันมั่นใจ
27
00:01:41,416 --> 00:01:45,166
ฉันน่าจะใช้คําว่า "อี" มากกว่า
เพื่อความสวยงาม
28
00:01:45,166 --> 00:01:46,875
งั้นเธอก็พลาดไปอีกหนึ่งเรื่อง
29
00:01:47,541 --> 00:01:50,041
ใช่ ครั้งนี้ก็ด้วย ถ้าเธอเดินหนีไป
30
00:01:50,041 --> 00:01:52,875
ไปดื่มกันหน่อยไหม เหมือนเมื่อก่อน
31
00:01:54,291 --> 00:01:55,458
ฉันแต่งงานแล้ว
32
00:01:56,125 --> 00:01:59,166
ดีใจด้วยย้อนหลังนะ
หล่อนเป็นคนยังไง
33
00:01:59,166 --> 00:02:00,208
เขา
34
00:02:01,208 --> 00:02:04,250
โอ้ เกรซ บอกทีว่าไม่จริง
35
00:02:04,250 --> 00:02:05,708
ฉันมีลูกสองคน
36
00:02:05,708 --> 00:02:06,916
ให้ตายสิ
37
00:02:08,083 --> 00:02:11,125
เธอน่าสงสารจัง
เป็นข้อตกลงก่อนแต่งเหรอ
38
00:02:21,500 --> 00:02:23,375
เธอหักอกฉันอย่างจังเลยนะ
39
00:02:39,666 --> 00:02:40,958
แค่แก้วเดียว แล้วฉันจะกลับ
40
00:02:40,958 --> 00:02:43,625
อยากพูดอะไรก็พูด ไม่ต้องอ้อมค้อม
41
00:02:43,625 --> 00:02:45,916
ฉันว่ามันถึงเวลาทบทวนผลการกระทํา
42
00:02:45,916 --> 00:02:47,791
พูดอย่างกับเพิ่งออกรบมา
43
00:02:47,791 --> 00:02:48,916
แล้วมันไม่ใช่เหรอ
44
00:03:01,750 --> 00:03:05,291
ฉันเคยไปหาเอไอบําบัดมา
หลังจากเรื่องของเรามันพังไม่เป็นท่า
45
00:03:05,291 --> 00:03:09,541
นั่นคือคําที่เธอใช้แทนเรื่องของเรางั้นเหรอ
"พังไม่เป็นท่า"
46
00:03:09,541 --> 00:03:12,333
เอไอบอกว่าส่วนที่ดึงดูดและ
เป็นข้อผิดพลาดในความสัมพันธ์เรา
47
00:03:12,333 --> 00:03:16,125
ก็คือเธอเป็นคนเฮงซวยที่ดี
ส่วนฉันเป็นคนดีที่เฮงซวย
48
00:03:17,541 --> 00:03:19,416
ภายนอกเธอดูเป็นคนแย่ๆ
49
00:03:19,416 --> 00:03:21,666
แต่ลึกๆ ข้างใน เธอช่างเป็นคนดี
50
00:03:23,000 --> 00:03:24,500
และฉันตรงข้ามกับเธอ
51
00:03:24,500 --> 00:03:27,291
เธอยอมจ่ายเงินให้คําพูดโง่ๆ นี่จริงเหรอ
52
00:03:27,291 --> 00:03:29,666
ใช่ มันก็พอช่วยฉันได้บ้าง
53
00:03:30,208 --> 00:03:32,375
เธอยังทําพวกบ้านตุ๊กตาอยู่ไหม
54
00:03:34,708 --> 00:03:36,083
ไม่ได้ทําเป็นปีๆ แล้ว
55
00:03:36,083 --> 00:03:37,708
รู้ไหม เอไอบําบัดมีอยู่หนึ่งทฤษฎี
56
00:03:37,708 --> 00:03:39,875
บอกว่าทุกอย่างเป็นเรื่องของ
คําสั่งและการควบคุม
57
00:03:39,875 --> 00:03:41,708
เธอมาจากที่ที่ไม่มีทั้งสองอย่าง
58
00:03:41,708 --> 00:03:44,583
และบ้านตุ๊กตา
ก็เป็นแค่ทางเดียวที่พอจะชดเชยได้
59
00:03:44,583 --> 00:03:47,333
เป็นโลกใบเล็กๆ ที่ทําให้เธอรู้สึกปลอดภัย
60
00:03:47,333 --> 00:03:49,416
คําพูดเหมือนพวกมือสมัครเล่นพูดไปเรื่อย
61
00:03:49,416 --> 00:03:51,750
เธอมีคําอธิบายที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ
62
00:03:53,541 --> 00:03:55,791
เธอต้องยอมรับว่า
มันเป็นงานอดิเรกที่แปลก
63
00:03:56,666 --> 00:03:59,583
เธอเคยรู้สึกว่า
การเข้าใจคนอื่นเป็นเรื่องยากไหม
64
00:03:59,583 --> 00:04:02,291
อย่างการเข้าใจว่า
พวกเขาคิดอะไรอยู่หรือรู้สึกยังไง
65
00:04:03,250 --> 00:04:04,875
เธอหมายถึงความเห็นใจเหรอ
66
00:04:08,416 --> 00:04:12,750
มันมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ
การรับหุ่นเล็กๆ มา เปลี่ยนท่าทางให้มัน
67
00:04:14,375 --> 00:04:16,041
จัดท่านั่งให้
68
00:04:16,958 --> 00:04:18,416
ดูว่ามันกําลังมองอะไร
69
00:04:18,416 --> 00:04:21,375
มันทําให้ฉันรู้สึกเหมือนได้รับอนุญาต
70
00:04:21,875 --> 00:04:26,083
ให้เข้าไปในจิตใจคนอื่นได้
71
00:04:29,083 --> 00:04:31,500
และนั่นช่างเป็นความรู้สึก
ที่ประเมินค่าไม่ได้
72
00:04:39,291 --> 00:04:40,958
เธอจะจูบฉันหรือเปล่า
73
00:04:40,958 --> 00:04:42,625
เธออยากจูบเหรอ
74
00:04:49,250 --> 00:04:53,833
ฉันคิดถึงเธอแทบตาย แอลิต้า
เธอคิดไม่ออกแน่ว่ามากแค่ไหน
75
00:04:57,250 --> 00:04:59,166
เธอน่าจะดีกับฉันให้มากกว่านี้
76
00:05:01,041 --> 00:05:03,666
อยากได้คําขอโทษงั้นเหรอ แค่นั้นใช่ไหม
77
00:05:04,666 --> 00:05:09,083
เปล่า อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้ผ่านไป
78
00:05:09,833 --> 00:05:10,833
ถ้างั้นมีอะไร
79
00:05:12,375 --> 00:05:14,125
เล่าเรื่องงานของเธอให้ฉันฟังสิ
80
00:05:14,125 --> 00:05:15,666
- งานฉันเหรอ
- ใช่
81
00:05:16,458 --> 00:05:18,541
เธอกําลังวิจัยเรื่องลึกลับอะไร
82
00:05:18,541 --> 00:05:22,208
อยู่ใต้ห้องใต้ดินลับที่มีประตูเหล็กบานใหญ่
83
00:05:22,666 --> 00:05:25,833
- เธอไม่อยากรู้เรื่องนั้นหรอก
- ไม่ ฉันอยากรู้
84
00:05:32,750 --> 00:05:34,416
มันเหมือนจานเพาะเลี้ยงขนาดยักษ์
85
00:05:34,416 --> 00:05:37,833
เราทําทุกอย่างที่อยากทําได้ที่นี่
และเราทําทุกอย่างที่เราอยากทําอยู่
86
00:05:37,833 --> 00:05:39,750
จริงเหรอ เธอแน่ใจนะ
87
00:05:39,750 --> 00:05:41,291
นึกไม่ถึงเลยใช่ไหม
88
00:05:41,291 --> 00:05:44,041
เรารู้มาว่ามันเหมือนกับ
แบบจําลองที่ประณีต...
89
00:05:44,041 --> 00:05:46,791
เราอธิบายข้อมูลแบบนั้นลงไป
90
00:05:46,791 --> 00:05:48,500
ให้กับคนที่ตําแหน่งต่ํากว่าแบบเธอ
91
00:05:48,500 --> 00:05:51,583
คนที่ตําแหน่งต่ํากว่างั้นเหรอ ก็ได้
92
00:05:51,583 --> 00:05:53,583
และมีกี่คนที่เข้าถึงได้
93
00:05:53,583 --> 00:05:57,083
แค่ทีมของฉัน
และแน่นอนว่ามีดร.นูแลนด์ด้วย
94
00:05:57,083 --> 00:06:01,083
แล้วก็บุคลากรรักษาความปลอดภัยระดับสูง
รวมๆ ก็น่าจะสักสองโหล
95
00:06:02,541 --> 00:06:03,750
พร้อมไหม
96
00:06:27,166 --> 00:06:28,958
เราเรียกมันว่าน้ําพุแห่งพระเจ้า
97
00:06:35,125 --> 00:06:36,916
ฉันเข้าถึงทุกอย่างได้ที่นี่
98
00:06:37,916 --> 00:06:42,833
ไม่ใช่แค่กับต้นตอ
แต่เข้าถึงได้ทั้งสถาบันด้วย
99
00:06:42,833 --> 00:06:44,166
แต่ฐานข้อมูลเราตอนนี้
100
00:06:44,166 --> 00:06:47,125
ก็เหมือนกับเม็ดทราย
บนชายหาดที่กว้างใหญ่
101
00:06:47,500 --> 00:06:49,666
เรายังต้องคอยปรับปัจจัยแวดล้อมในต้นตอ
102
00:06:49,666 --> 00:06:51,916
เรามีมากกว่า 8,000 วิจัย
ที่กําลังศึกษาอยู่
103
00:06:52,250 --> 00:06:53,458
วิจัยอะไร
104
00:06:53,458 --> 00:06:55,958
มันยากที่จะตั้งชื่อสาขาโดยไม่มีฐานวิชา
105
00:06:55,958 --> 00:06:59,916
พฤกษศาสตร์ อุตุนิยมวิทยา
สัตววิทยา พันธุศาสตร์
106
00:06:59,916 --> 00:07:03,083
สมุทรศาสตร์ วิทยาการหุ่นยนต์
วนศาสตร์...
107
00:07:03,083 --> 00:07:05,041
ส่วนเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ น่ะเหรอ
108
00:07:05,458 --> 00:07:07,416
คงเป็นความลับเรื่องการปกป้องโลกเวรนี่
109
00:07:07,416 --> 00:07:10,250
ที่มาจาก
แผนกปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของเราเอง
110
00:07:10,250 --> 00:07:12,291
พวกเขาตั้งบริษัทบังหน้าในต้นตอ
111
00:07:12,291 --> 00:07:14,500
ไว้ประมูลทําสัญญากับพวกกองทัพ
112
00:07:14,500 --> 00:07:16,875
เพื่อฝังเครื่องแฮปติกส์ในตัวบุคลากร
113
00:07:16,875 --> 00:07:21,041
และใช้เทคโนโลยีเราไม่มากก็น้อย
แต่แค่ระดับพื้นฐานที่พอเหมาะเท่านั้น
114
00:07:21,708 --> 00:07:22,708
เพื่ออะไร
115
00:07:23,500 --> 00:07:25,458
ดูสิ อันนี้สนุก
116
00:07:26,708 --> 00:07:29,875
ลองคิดว่าเรามีกองกําลังทหารชั้นยอด
ที่คอยควบคุมด่านหน้า
117
00:07:29,875 --> 00:07:32,416
พวกเขาได้ข่าวว่ากองกําลังศัตรู
วางแผนที่จะใช้
118
00:07:32,416 --> 00:07:34,750
สัตว์ที่บาดเจ็บล่อให้ไปในที่โล่ง
119
00:07:34,750 --> 00:07:37,666
แล้วทหารหนุ่ม
ที่ถูกฝึกมาอย่างดีพวกนี้จะทํายังไง
120
00:07:37,666 --> 00:07:40,583
ถ้าเกิดหมาที่ได้รับบาดเจ็บ
ดันโผล่มาอยู่ตรงหน้าพวกเขา
121
00:07:41,166 --> 00:07:42,375
ยิงมันทิ้ง
122
00:07:44,250 --> 00:07:50,250
แต่ถ้าเครื่องฝังของพวกเรา
ค่อยๆ กระตุ้นเคมีประสาทเจ้าของร่างล่ะ
123
00:07:50,833 --> 00:07:55,375
เพิ่มกระแสไฟฟ้าไปที่ข้างหน้า
กลีบสมองอินซูลา
124
00:07:57,083 --> 00:07:59,208
เป็นจุดที่สร้างความรู้สึกเห็นใจ
125
00:08:03,041 --> 00:08:03,958
โอเค
126
00:08:05,500 --> 00:08:06,875
คนไหน
127
00:08:08,916 --> 00:08:09,833
ทุกคน
128
00:08:10,916 --> 00:08:13,250
จุดที่น่าสนใจมันมาจากตรงนี้
129
00:08:13,916 --> 00:08:15,750
เธอเห็นไหมว่าพวกเขาตอบสนองต่างกัน
130
00:08:15,750 --> 00:08:18,750
ขึ้นอยู่กับพื้นเพ
และประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคน
131
00:08:18,750 --> 00:08:20,375
เป็นเรื่องลึกลับของตัวตน
132
00:08:21,375 --> 00:08:23,000
- นั่นเขา...
- รอดูไปก่อน
133
00:08:25,875 --> 00:08:27,250
หยุดเขา
134
00:08:29,833 --> 00:08:31,833
- ห้ามเขาสิ
- มันเกิดขึ้นไปแล้ว ที่รัก
135
00:08:31,833 --> 00:08:33,250
เมื่อนานมาแล้ว
136
00:08:35,458 --> 00:08:37,583
เธอคงเข้าใจว่ามันหมายความว่ายังไง
137
00:08:37,583 --> 00:08:40,625
ใช้งานการปรับเปลี่ยน
ที่คล้ายๆ กันแบบนี้ในระดับสังคมได้
138
00:08:40,625 --> 00:08:42,833
บอกลาการจลาจลที่รุนแรง บอกลา...
139
00:08:42,833 --> 00:08:44,083
เธอทําแบบนั้นไม่ได้
140
00:08:47,166 --> 00:08:49,833
พวกเขาเป็นคน เป็นคนจริงๆ
141
00:08:49,833 --> 00:08:53,708
เห็นไหมล่ะ เป็นสิ่งดีๆ ที่น่ากลัว
142
00:09:03,916 --> 00:09:07,041
หล่อนวางแผนจะทําอย่างนั้นที่นี่เหรอ
143
00:09:07,041 --> 00:09:09,000
เชื่อไหมล่ะถ้าฉันปฏิเสธ
144
00:09:09,000 --> 00:09:10,583
หล่อนทําไปแล้วงั้นเหรอ
145
00:09:10,583 --> 00:09:13,291
อีกครั้งนะ ถ้าบอกว่ายัง จะเชื่อไหม
146
00:09:19,375 --> 00:09:20,333
สวัสดีตอนเย็น
147
00:09:25,000 --> 00:09:25,958
เดี๋ยว
148
00:09:35,291 --> 00:09:38,083
คุณมาจากแผนกธัญพืชหรือเปล่า
149
00:09:38,500 --> 00:09:39,375
ใช่
150
00:09:39,375 --> 00:09:41,583
ช่วยอธิบายทีทําไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่
151
00:09:41,583 --> 00:09:44,458
ทั้งที่ไม่มีสิทธิ์เข้ามาอย่างเด็ดขาด
152
00:09:45,500 --> 00:09:48,791
- ว่าไงนะ
- คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ลงมาชั้นนี้
153
00:09:48,791 --> 00:09:51,208
- ฉันแค่มากับ...
- รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร
154
00:09:52,875 --> 00:09:54,750
แน่นอนค่ะ ดร.โฮการ์ต
155
00:09:54,750 --> 00:09:56,583
งั้นเธอน่าจะมีคําอธิบายว่าทําไม
156
00:09:56,583 --> 00:10:00,958
ถึงได้ตั้งคําถามกับเพื่อนรักของฉัน
อย่างไร้มารยาทจนเกินจะรับได้ขนาดนี้
157
00:10:00,958 --> 00:10:03,041
ฉันแค่ทําตามหน้าที่ค่ะ
158
00:10:03,041 --> 00:10:07,041
- หากเธอจะลงมาชั้นนี้ต้องขออนุญาต...
- เราเจอกันข้างบน
159
00:10:07,041 --> 00:10:10,458
แต่ฉันลืมแจ็คเก็ต
ฉันก็เลยพาเธอลงมาข้างล่างด้วย
160
00:10:10,458 --> 00:10:13,291
ภายใต้การดูแลของฉัน
และถือว่าเป็นแขกของฉันด้วย
161
00:10:13,291 --> 00:10:15,750
เธอจะเขียนรายงานเรื่องนี้ก็ได้
ถ้าเธอต้องการ
162
00:10:15,750 --> 00:10:18,958
แต่อย่าลืมเซ็นชื่อตัวเองด้วยละ
163
00:10:18,958 --> 00:10:21,791
ฉันจะได้รู้ว่าใครเป็นคนร้องทุกข์เรื่องฉัน
164
00:10:22,875 --> 00:10:25,125
ฉันคิดว่าคงไม่จําเป็นหรอกค่ะ ด็อกเตอร์
165
00:10:25,666 --> 00:10:28,166
แต่ฉันขอไม่ให้คุณทําแบบนี้อีก
166
00:10:33,666 --> 00:10:34,833
ขอโทษนะ
167
00:10:37,541 --> 00:10:42,333
ฉันแค่อยากบอกว่า
เธอมีดวงตาที่งดงามมาก
168
00:10:44,083 --> 00:10:45,041
ฉันพูดจริงๆ
169
00:10:46,416 --> 00:10:48,208
ฉันยอมตายเพื่อตาแบบนั้นเลยละ
170
00:12:16,000 --> 00:12:19,000
ท่องมิติพลิกโลก
171
00:12:35,791 --> 00:12:38,500
{\an8}คีย์เวสต์ ปี 2032
172
00:12:46,833 --> 00:12:48,541
{\an8}พีท โคซินสกี้
173
00:13:56,500 --> 00:13:58,333
โรเบิร์ต โอคอนเนล
174
00:13:58,333 --> 00:14:00,500
ยินดีที่ได้รู้จัก
175
00:14:15,291 --> 00:14:16,875
สิบล้านดอลลาร์นะ บ๊อบ
176
00:14:16,875 --> 00:14:20,000
เงินเข้าบัญชีคุณ
ล่วงหน้าไปแล้ว 25 เปอร์เซ็นต์
177
00:14:20,000 --> 00:14:21,750
ถือเป็นค่าความเชื่อใจของผมที่มีให้คุณ
178
00:14:21,750 --> 00:14:23,833
ฉันไม่ได้ชื่อบ๊อบ พวก ฉันชื่อพีท
179
00:14:23,833 --> 00:14:27,458
ทําไมถึงยากขนาดนี้
กะอีแค่ให้พวกคุณรับเงินผมไป
180
00:14:27,458 --> 00:14:29,875
ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร
181
00:14:29,875 --> 00:14:32,458
ผมพูดถึงบ๊อบ "นักฆ่าโฉด" โอคอนเนล
182
00:14:33,208 --> 00:14:35,583
- ฉันไม่รู้จัก
- คนดับลิน
183
00:14:35,583 --> 00:14:40,291
สร้างชื่อจากการฆ่านักสู้ยูดีเอไปสามคน
ในวันเกิดอายุ 18 ของเขา
184
00:14:40,291 --> 00:14:43,958
ฆ่าคนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นที่จดจํา
ก่อนจะหนีข้ามประเทศ
185
00:14:43,958 --> 00:14:46,375
ตอนกลางคืน
เคยนึกถึงกองศพพวกเขาหรือเปล่า บ๊อบ
186
00:14:46,375 --> 00:14:51,083
นึกถึงวิญญาณน่าสงสาร
ที่คุณกระชากออกมาจากร่าง
187
00:14:51,083 --> 00:14:52,500
นายเป็นใครวะ
188
00:14:52,500 --> 00:14:56,166
นายจ้างคนใหม่ของคุณ
ผมลองใช้ค้อนแล้ว มันไม่ได้ผล
189
00:14:56,166 --> 00:15:00,875
ตอนนี้ก็เลยมองหาของใหม่
จะใช้มีดผ่าตัดก็ได้นะ ถ้าคุณอยาก
190
00:15:00,875 --> 00:15:03,083
เคยใช้มาทั้งสองอย่างแล้วไม่ใช่เหรอ
191
00:15:03,083 --> 00:15:05,541
พูดจริงๆ นะ นายโทรผิด
192
00:15:05,541 --> 00:15:08,458
งั้นเบอร์ของทอมมี่ จิโอร์โน่
ก็คงผิดเหมือนกัน
193
00:15:08,458 --> 00:15:11,750
น่าเสียดาย ผมกะว่าจะโทรหาเขาต่อ
194
00:15:12,416 --> 00:15:14,500
อาจจะเล่าเรื่องลูกสาวคุณให้เขาฟัง
195
00:15:15,125 --> 00:15:17,041
ที่อยู่ในบังกะโลเล็กๆ ของเธอ
196
00:15:17,041 --> 00:15:18,708
ที่บาทอนรูจใช่ไหมนะ
197
00:15:19,958 --> 00:15:22,625
พอจะคุยกับผมได้หรือยัง บ๊อบ
198
00:15:26,666 --> 00:15:27,958
นายอยากให้ใครตาย
199
00:15:49,791 --> 00:15:52,291
เอาละ ฟลินน์ พร้อมนะ
200
00:15:52,291 --> 00:15:53,250
พร้อมแล้ว
201
00:16:00,708 --> 00:16:03,583
- เย้
- สุดยอดเลย ป๋า!
202
00:16:03,583 --> 00:16:06,000
แฟรงก์กลับมาแล้ว
203
00:16:09,458 --> 00:16:12,291
โอเค ตาใครต่อ เอาเลย
204
00:16:12,291 --> 00:16:14,750
- จัดเต็มเลยนะ โทนี่
- พวก ลุกมานี่
205
00:16:14,750 --> 00:16:16,750
เอาเลยเพื่อน นายทําได้
206
00:16:18,750 --> 00:16:19,833
นายทําได้
207
00:16:20,000 --> 00:16:21,750
- ก็ได้วะ
- เดี๋ยวพ่อมา
208
00:16:22,541 --> 00:16:23,375
โอเค
209
00:16:26,916 --> 00:16:27,833
เบียร์หน่อย เจเน็ต
210
00:16:27,833 --> 00:16:29,500
ขออีกแก้วให้เพื่อนฉันด้วย
211
00:16:31,458 --> 00:16:32,625
เบียร์ของพวกคุณ
212
00:16:35,333 --> 00:16:37,333
ยังดูแข็งแรงดีนะสําหรับคนแก่
213
00:16:37,333 --> 00:16:39,750
จะทําอะไรก็ต้องพยายามมากกว่าแต่ก่อนอยู่
214
00:16:41,083 --> 00:16:42,541
เหมือนทุกๆ อย่าง
215
00:16:43,375 --> 00:16:44,833
แปลกใจไหมที่เจอฉัน
216
00:16:46,333 --> 00:16:48,000
คิดอยู่ว่านายอาจจะโผล่มา
217
00:16:49,291 --> 00:16:50,625
แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเป็นที่นี่
218
00:16:50,625 --> 00:16:53,458
นี่เป็นความคิดที่โง่มาก บ๊อบบี้
219
00:16:53,458 --> 00:16:56,916
นายก็รู้ว่าฉันเป็นยังไง
ฉันชอบการเสียเปรียบเสมอ
220
00:17:01,833 --> 00:17:02,916
ลูกๆ ฉัน
221
00:17:07,541 --> 00:17:09,458
พวกเขาโตกันหมดแล้ว
222
00:17:10,250 --> 00:17:12,625
เวลาผ่านไปไวมากว่าไหม
223
00:17:13,458 --> 00:17:16,000
ลูกสาวฉัน ก็โตเป็นสาวแล้วเหมือนกัน
224
00:17:18,291 --> 00:17:21,875
ฉันอาจจะแค่ปล่อยไป แฟรงก์
เห็นแก่เมื่อก่อน
225
00:17:21,875 --> 00:17:23,625
ถ้านายไม่เอาเธอมายุ่งกับเรื่องนี้
226
00:17:28,291 --> 00:17:30,250
ที่หมอนั่นอธิบายมา...
227
00:17:30,250 --> 00:17:31,166
ใคร
228
00:17:31,166 --> 00:17:33,791
ฉันไม่รู้ คุยกันทางโทรศัพท์
น่าจะเป็นคนอังกฤษ
229
00:17:33,791 --> 00:17:36,750
- มันบอกว่าไม่ฉันก็นาย
- ไปข้างนอกก่อน
230
00:17:36,750 --> 00:17:39,500
ฉันไม่ได้ภูมิใจในตัวเองหรอก บ๊อบบี้
231
00:17:39,500 --> 00:17:42,250
ฉันโคตรรู้สึกละอายด้วยซ้ํา
232
00:17:44,666 --> 00:17:45,666
คุณโอคอนเนล
233
00:17:46,708 --> 00:17:49,916
ให้ตายสิ คิดแล้วว่าเป็นคุณ
234
00:17:49,916 --> 00:17:53,500
ขอเวลาหน่อย หนุ่มๆ
เรามีเรื่องต้องคุยกัน
235
00:17:53,500 --> 00:17:56,916
ไม่ ผมว่าเราควรไปส่งคุณโอคอนเนลที่รถ
236
00:17:58,375 --> 00:17:59,625
คุณว่าไง บ๊อบ
237
00:18:04,000 --> 00:18:06,000
ฉันรักนายเหมือนพี่น้อง แฟรงก์
238
00:19:01,791 --> 00:19:04,000
สายเข้ารหัส
239
00:19:04,000 --> 00:19:06,625
- คุณ โอคอนเนล
- ฉันรู้ว่าต้องทําอะไร
240
00:19:06,625 --> 00:19:10,583
ทําทําไมไม่สําคัญ
ทํายังไงให้ฉันยอมทํา นายก็จ่ายเงินมาแล้ว
241
00:19:11,208 --> 00:19:13,291
ฉันอยากรู้ว่าให้ทําที่ไหนและทําเมื่อไหร่
242
00:19:13,291 --> 00:19:16,208
เป้าหมายคุณจะมาที่นี่พรุ่งนี้เช้า
เพื่อเข้ารับการรักษา
243
00:19:16,208 --> 00:19:17,833
{\an8}น่าจะใช้เวลาไม่เกินหนึ่งชั่วโมง
244
00:19:17,833 --> 00:19:18,791
{\an8}คลินิกฉุกเฉิน
245
00:19:18,791 --> 00:19:20,500
{\an8}เป็นการรักษาแบบไหน
246
00:19:20,500 --> 00:19:25,041
{\an8}เจาะไขสันหลัง
หลังจากนั้นพวกเขาจะกลับบ้านตรงนี้
247
00:19:25,500 --> 00:19:27,708
ที่เหลือให้คุณจัดการเองเลย บ๊อบ
248
00:19:43,416 --> 00:19:44,791
แม่งเอ๊ย
249
00:20:10,041 --> 00:20:14,166
แกน่าจะอยู่ข้างในต่อนะ ไอ้หนู
แค่แกล้งตายไป
250
00:20:15,083 --> 00:20:16,791
จะบอกให้ว่าฉันจะทําอะไร
251
00:20:16,791 --> 00:20:18,333
ฉันจะขึ้นรถคันนี้
252
00:20:18,333 --> 00:20:22,291
ฉันจะสตาร์ทรถออกไปเฉยๆ
หลังจากที่แกกระหน่ํายิงฉัน
253
00:20:22,291 --> 00:20:25,083
และถ้าแกคลานหนีออกไปได้ก่อน
254
00:20:25,083 --> 00:20:26,583
ก็ถือว่าเราเจ๊ากัน
255
00:20:27,541 --> 00:20:28,916
เพราะเห็นแก่พ่อของแก
256
00:20:30,708 --> 00:20:31,916
ฟังดูเป็นไง
257
00:20:33,750 --> 00:20:36,458
ฉันขยับขาไม่ได้
258
00:20:40,291 --> 00:20:42,375
แขนก็ดูแย่พอกัน
259
00:20:45,583 --> 00:20:46,583
ขอให้โชคดี
260
00:21:03,583 --> 00:21:05,125
ขอร้องละ
261
00:21:07,833 --> 00:21:08,791
เวรเอ๊ย
262
00:21:10,875 --> 00:21:12,125
เวรเอ๊ย อย่า!
263
00:21:32,250 --> 00:21:33,708
คลีน สวีป - บิลลี่ แอน
264
00:21:36,208 --> 00:21:37,875
รับงานไหม
รับงานเรียบร้อย!
265
00:21:50,916 --> 00:21:51,791
ยาสีฟัน
หมากฝรั่ง
266
00:22:23,375 --> 00:22:25,541
- คุณทําอะไรลงไป แจ๊สเปอร์
- อะไร
267
00:22:25,541 --> 00:22:29,833
ฉันไม่ได้ย้ําหรือไงว่าไม่ให้เอาเงินนั่นมา
268
00:22:30,541 --> 00:22:31,375
ผมเปล่านะ
269
00:22:31,375 --> 00:22:34,625
งั้นไอ้เงินนี่ถูกเสกมา
เข้ากระเป๋าแจ็คเก็ตคุณงั้นสิ
270
00:22:34,916 --> 00:22:37,208
ใจเย็น ที่รัก ลุงผมเป็นคนให้เงินนั่นมา
271
00:22:38,791 --> 00:22:39,666
ให้มาทําไม
272
00:22:42,041 --> 00:22:44,291
ได้ถามไหมว่าเขาให้ทําอะไรแลกกับเงิน
273
00:22:48,291 --> 00:22:51,583
ถามสิ ผมไม่ได้โง่นะ
274
00:22:51,958 --> 00:22:52,875
แล้วเขาว่าไง
275
00:22:55,166 --> 00:22:56,666
เขาไม่ได้อยากให้ทําอะไร
276
00:22:56,666 --> 00:23:00,958
ก็แค่อยากให้เป็นสินน้ําใจ
ที่ผมทํางานหนักมาหลายปี
277
00:23:02,083 --> 00:23:05,541
ผมพูดจริง ที่รัก ไม่มีข้อผูกมัดอะไร
278
00:23:05,541 --> 00:23:06,458
แค่นั้นเอง
279
00:23:06,791 --> 00:23:08,416
ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ แจ๊สเปอร์
280
00:23:11,708 --> 00:23:13,625
ผมเอาไปคืนก็ได้ ถ้าคุณอยากให้ทํา
281
00:23:26,000 --> 00:23:28,958
ไม่ ไม่เป็นไร เราน่าจะใช้มันได้
282
00:23:35,166 --> 00:23:37,458
- คุณน่าจะบอกฉันตั้งแต่เมื่อคืน
- ผมรู้
283
00:23:37,458 --> 00:23:40,000
- ฉันจะได้ไม่ตกใจขนาดนี้
- ผมขอโทษ
284
00:23:41,791 --> 00:23:44,458
ยังมีกาแฟเหลืออยู่ในกา ไปกินได้
285
00:23:44,458 --> 00:23:45,375
ขอบใจ
286
00:23:47,000 --> 00:23:48,041
โชคดีนะ
287
00:24:03,208 --> 00:24:04,375
คลินิกฉุกเฉินแคลนตัน
ดูแลคนแคลนตันอย่างมีคุณภาพ
288
00:24:04,375 --> 00:24:06,458
คุณมั่นใจเต็มร้อยนะ
289
00:24:06,458 --> 00:24:07,750
แน่นอน
290
00:24:07,750 --> 00:24:09,458
เป็นแค่แบคทีเรีย
291
00:24:09,458 --> 00:24:11,708
เป็นเรื่องแปลกที่สุดที่ฉันเคยเจอมา
292
00:24:11,708 --> 00:24:13,541
คล้ายๆ กับเยื่อหุ้มสมองอักเสบ
293
00:24:13,541 --> 00:24:16,500
แต่เป็นแค่ตรงสมองกลีบท้ายทอยของเธอ
294
00:24:17,000 --> 00:24:18,250
มันคืออะไรนะ
295
00:24:18,250 --> 00:24:20,916
เป็นสมองส่วนที่เกี่ยวกับการมองเห็น
296
00:24:21,750 --> 00:24:24,750
การเจาะน้ําไขสันหลัง
น่าจะพอบอกอะไรเราได้บ้าง
297
00:24:24,750 --> 00:24:27,916
ว่าแบคทีเรียประเภทไหน
ที่มาจัดปาร์ตี้ในร่างกายเธออยู่
298
00:24:30,166 --> 00:24:31,833
มันแค่ดูน่ากลัวกว่าที่เห็น
299
00:24:36,041 --> 00:24:39,541
เธออาจจะรู้สึกถึงแรงกดตรงนี้
แต่จะไม่เจ็บแน่นอน
300
00:24:39,541 --> 00:24:42,791
แต่ก็จับมือพี่ชายเธอไว้ได้นะ ฉันไม่ถือ
301
00:24:55,125 --> 00:24:56,000
เสร็จแล้ว
302
00:24:56,416 --> 00:24:57,791
ไม่เจ็บมากใช่ไหม
303
00:24:58,166 --> 00:24:59,166
ไม่เจ็บสักนิด
304
00:25:40,500 --> 00:25:42,125
- ฮัลโหล
- คุณแอนดรูวส์ใช่ไหมครับ
305
00:25:42,875 --> 00:25:46,208
ผมเดเร็ก ธอมป์สัน
จากแอปเปิ้ลวิวประกันภัยครับ
306
00:25:46,416 --> 00:25:49,750
ขอโทษที่โทรมารบกวน
แต่ว่าเราต้องยกเลิกกรมธรรม์ของคุณ
307
00:25:51,750 --> 00:25:54,750
- มีผลเมื่อไหร่คะ
- ผมเกรงว่าจะมีผลทันทีครับ
308
00:25:54,750 --> 00:25:58,916
ผมจะดําเนินการส่วนอื่น
ให้เร็วและดีที่สุดเท่าที่เป็นไปได้
309
00:25:58,916 --> 00:26:00,541
สามีกับฉัน
310
00:26:00,541 --> 00:26:05,583
ยังหวังจะทํากรมธรรม์
กับแอปเปิ้ลวิวอยู่ ถ้าเป็นไปได้
311
00:26:06,166 --> 00:26:08,875
น่าจะไม่ได้ครับ คุณผู้หญิง
312
00:26:08,875 --> 00:26:13,125
มีโอกาสที่แอปเปิ้ลวิวจะปิดตัวลง
อย่างถาวรครับ
313
00:26:13,416 --> 00:26:14,250
พระเจ้า พ่อคะ
314
00:26:14,250 --> 00:26:18,041
แต่ผมอยากบอกว่าเราเห็นคุณค่า
ความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทเรากับคุณ
315
00:26:19,041 --> 00:26:21,166
มากกว่าที่คุณคิดไว้
316
00:26:23,208 --> 00:26:26,500
หวังว่าคุณและสามีจะมีสุขภาพแข็งแรง
และมีความสุขในทุกเรื่อง
317
00:26:26,500 --> 00:26:27,541
ฉันท้อง
318
00:26:30,500 --> 00:26:34,208
นั่นมัน... เป็นข่าวที่ดีมากครับ คุณผู้หญิง
319
00:26:37,083 --> 00:26:38,166
ลาก่อนครับ
320
00:26:39,166 --> 00:26:40,083
ขอให้โชคดีครับ
321
00:27:51,791 --> 00:27:53,083
เป็นอะไรหรือเปล่าคะ
322
00:27:53,083 --> 00:27:54,458
รถมีปัญหานิดหน่อย
323
00:27:54,458 --> 00:27:55,708
แต่ไม่เป็นไร ขอบคุณ
324
00:27:55,708 --> 00:27:57,166
อยากให้ช่วยดูไหม
325
00:27:57,166 --> 00:28:01,458
เธอช่างใจดีจริงๆ แม่หนู
แต่ฉันโทรเรียกคนมาดูแล้วละ
326
00:28:01,458 --> 00:28:03,875
เดี๋ยวช่างก็คงมาถึง
327
00:28:03,875 --> 00:28:05,541
เขาจะส่งชาร์ลี เบอร์มาเหรอ
328
00:28:05,541 --> 00:28:07,291
เขาไม่ได้บอกชื่อช่างไว้
329
00:28:07,291 --> 00:28:09,125
ใช่ ฉันมั่นใจว่าต้องเป็นชาร์ลี
330
00:28:09,916 --> 00:28:12,333
ฉันช่วยคุณประหยัดค่าซ่อมได้นะ
เขาเก็บคุณแพงแน่นอน
331
00:28:12,333 --> 00:28:14,166
ฉันขอบใจนะ แต่...
332
00:28:15,208 --> 00:28:16,583
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
333
00:28:16,583 --> 00:28:18,416
มันคงไม่ใช่ว่า
334
00:28:18,416 --> 00:28:21,708
คุณคิดว่าฉันซ่อมรถไม่ได้
เพราะฉันเป็นผู้หญิงใช่ไหม
335
00:28:21,708 --> 00:28:22,708
เปล่าเลย
336
00:28:23,291 --> 00:28:26,666
ฉันมองออกว่าเธอรู้จักเครื่องยนต์ดี
337
00:28:26,666 --> 00:28:30,125
ฉันดูไม่ออกเลยว่าเป็นคําชมหรือดูถูก
338
00:28:30,625 --> 00:28:33,750
ฉันไม่เคยดูถูกคนแปลกหน้า แม่หนู
339
00:28:33,750 --> 00:28:36,125
ฉันดูถูกเฉพาะเพื่อนหรือครอบครัวฉัน
340
00:28:39,333 --> 00:28:41,333
โอเค งั้นโชคดีนะคะ
341
00:28:41,916 --> 00:28:43,041
ดูแลตัวเองด้วย
342
00:29:07,625 --> 00:29:10,250
ให้ฉันดูหน่อยเถอะ
จะได้ขัดขาเจ้าชาร์ลีได้
343
00:29:10,250 --> 00:29:12,833
ฉันเคยโดนมาแล้ว
และฉันไม่อยากให้คุณโดนด้วย
344
00:29:12,833 --> 00:29:15,625
สร้างปัญหาให้เขาได้สักนิด
ก็ถือเป็นเช้าที่ดีของฉันแล้ว
345
00:29:15,625 --> 00:29:17,083
คงไม่ถือใช่ไหม
346
00:29:17,083 --> 00:29:19,875
จริงๆ ฉันกะว่าจะรอสักหน่อย
347
00:29:21,625 --> 00:29:22,541
เกิดอะไรขึ้น
348
00:29:22,875 --> 00:29:24,500
รถบรรทุกกรวดพลิกคว่ําใส่
349
00:29:24,500 --> 00:29:26,833
แทบจะเหมือนโดนลูกซองยิง
350
00:29:26,833 --> 00:29:29,250
ไม่ใช่ประสบการณ์ที่ดีนัก
ฉันขอบอกเลย
351
00:29:30,166 --> 00:29:32,875
- เจอมาหนักเหมือนกันนะ
- ใช่เลยละ
352
00:29:36,375 --> 00:29:38,000
เพิ่งเริ่มวันเองด้วย
353
00:29:38,000 --> 00:29:40,875
ฉันขอเตือนด้วยความหวังดี
354
00:29:40,875 --> 00:29:44,166
ถ้าคุณให้เบอร์ตัน ฟิชเชอร์
จับเครื่องยนต์ทั้งที่ปฏิเสธฉัน
355
00:29:44,166 --> 00:29:46,250
ฉันอาจจะยิงคุณทั้งคู่ซะ
356
00:29:47,750 --> 00:29:51,666
บอกทีว่าเธอไม่ได้ขับรถมาหาผู้ชาย
ด้วยรถซอมซ่อนี่
357
00:29:51,666 --> 00:29:53,708
แค่พยายามจะเป็นพลเมืองดี
358
00:29:53,708 --> 00:29:56,958
แต่มีคนไม่เชื่อว่าผู้หญิงจะซ่อมรถได้
359
00:29:56,958 --> 00:29:59,750
ฉันว่าแม่หนูนี่เข้าใจฉันผิด
360
00:30:01,625 --> 00:30:03,541
ฉันขอโทษสําหรับเรื่องวุ่นวายทั้งหมด
361
00:30:04,333 --> 00:30:06,708
ฉันไม่ได้อยากทําให้ใครลําบากใจ
362
00:30:06,708 --> 00:30:09,791
พูดตรงๆ ฉันว่าฉันอาจหงุดหงิดนิดหน่อย
363
00:30:11,083 --> 00:30:12,041
ยิงเขา
364
00:30:13,750 --> 00:30:14,708
ยิงเดี๋ยวนี้
365
00:30:15,708 --> 00:30:16,541
หมอบลง
366
00:30:35,000 --> 00:30:35,833
เวร
367
00:30:36,583 --> 00:30:37,458
เป็นอะไรไหม
368
00:30:38,416 --> 00:30:40,666
เบอร์ตัน เบอร์ตัน เวร
369
00:30:42,625 --> 00:30:44,250
- แม่งเอ๊ย ฉันติด
- ให้ตาย
370
00:31:09,041 --> 00:31:09,958
เธอโอเคนะ
371
00:31:10,208 --> 00:31:11,125
มีด
372
00:31:13,666 --> 00:31:14,666
โอเค
373
00:31:15,250 --> 00:31:16,166
เบอร์ตัน
374
00:31:18,375 --> 00:31:20,208
ฉันยิงปืนลูกซองแม่นด้วย
375
00:31:20,208 --> 00:31:21,166
อยากลองไหม
376
00:31:42,708 --> 00:31:44,500
นัดต่อไปเข้าหัวแกแน่ ไอ้แก่
377
00:32:15,958 --> 00:32:16,958
ฟลินน์
378
00:32:23,083 --> 00:32:28,291
นายสอบปากคําแบบนี้เหรอ ให้แยกกัน
379
00:32:28,291 --> 00:32:30,625
คุยทีละคน ดูว่าเล่าตรงกันไหม
380
00:32:30,625 --> 00:32:32,083
กับพยานเราก็ทํา ฟลินน์
381
00:32:32,083 --> 00:32:33,875
แล้วกับเหยื่อล่ะ ทอมมี่
382
00:32:36,916 --> 00:32:40,666
รู้ไหมว่านี่คืออะไร
383
00:32:41,458 --> 00:32:44,541
ไม่รู้สิ น่าจะเป็นของจาก...
384
00:32:45,708 --> 00:32:46,916
อนาคต ว่าไหม
385
00:32:48,041 --> 00:32:50,041
ก็เหมือนอยู่นะ
386
00:32:53,125 --> 00:32:56,291
เขายังปิดปากเงียบอยู่
387
00:32:56,750 --> 00:33:00,666
ไม่มีบัตรประชาชน
ไม่มีทะเบียนบ้าน ไม่มีอะไรสักอย่าง
388
00:33:01,833 --> 00:33:03,625
แต่เขาใส่เสื้อเกราะ
389
00:33:03,625 --> 00:33:04,583
แล้วไง
390
00:33:06,708 --> 00:33:09,625
มันเหมือนว่า
เขาเตรียมตัวมาสู้เลยไม่ใช่เหรอ
391
00:33:10,250 --> 00:33:12,041
แบบที่เบอร์ตันเป็น
392
00:33:12,333 --> 00:33:16,083
ขับรถไปทั่ว ตื่นตัวตลอด
เหมือนว่าเขายังอยู่ในเท็กซัส
393
00:33:16,083 --> 00:33:18,375
อาวุธ โดรน พร้อมสู้เต็มที่เลยนะ
394
00:33:21,833 --> 00:33:24,500
ถ้าเขาอยากฆ่าหมอนั่น เขาก็คงทําไปแล้ว
395
00:33:25,916 --> 00:33:29,041
แต่เขาไม่ได้ฆ่า เราโทรหานายแทน
396
00:33:30,583 --> 00:33:31,791
ฉันรู้
397
00:33:33,083 --> 00:33:34,791
แต่ฉันอดคิดไม่ได้
398
00:33:35,541 --> 00:33:39,583
ถ้ามีคนตายบนสะพาน
พวกกระทรวงมาตุภูมิคงโผล่มานี่
399
00:33:40,500 --> 00:33:43,625
แต่พอเป็นแค่การยิงกันที่ไม่มีใครตาย
400
00:33:44,875 --> 00:33:47,125
ก็เลยเป็นแค่เรื่องระดับท้องถิ่นงั้นเหรอ
401
00:33:51,750 --> 00:33:53,958
พวกเราไม่ได้ทําอะไรผิด โอเคไหม
402
00:33:57,000 --> 00:33:58,166
ฉันสัญญา
403
00:34:13,916 --> 00:34:16,416
รู้ไหมความทรงจําแรกของฉัน
เรื่องเธอคืออะไร ฟลินน์
404
00:34:18,000 --> 00:34:19,291
ความทรงจําแรกเลย
405
00:34:22,791 --> 00:34:26,541
ตอนฉันอยู่ป.สาม เธอก็คงจะอยู่ป.หนึ่ง
406
00:34:28,166 --> 00:34:31,666
พวกเขาพาเธอไปห้องครูใหญ่
อย่างฉุนเฉียวกันใหญ่
407
00:34:32,291 --> 00:34:33,208
จําได้ไหม
408
00:34:35,583 --> 00:34:39,583
ไม่รู้ว่าเธอเอาไส้เดือนไปหมดห้องวิทย์
409
00:34:39,958 --> 00:34:41,625
และเอาพวกมันไปปล่อยในป่าได้ยังไง
410
00:34:43,416 --> 00:34:46,208
รู้ว่าทําไปเพราะเธอทนไม่ได้
ที่เด็กป.ห้าจะต้องผ่ามัน
411
00:34:51,000 --> 00:34:53,916
ขอบอกเลย ฉันประทับใจมาก
412
00:34:58,625 --> 00:35:00,166
ลุงฉันเคยพูดว่า
413
00:35:01,250 --> 00:35:04,208
คนเราเหมือนกับหัวหอม
414
00:35:05,458 --> 00:35:08,875
มีชั้นผิวเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทุกปี
415
00:35:11,958 --> 00:35:16,541
ซึ่งแปลว่าเด็กผู้หญิง
ที่เคยปล่อยไส้เดือนเป็นอิสระ
416
00:35:19,166 --> 00:35:20,666
เด็กคนนั้นยังอยู่ในตัวเธอ
417
00:35:22,541 --> 00:35:26,000
และฉันก็อดไม่ได้ที่รู้สึก
อยากปกป้องเด็กคนนั้นถ้าฉันทําได้
418
00:35:28,833 --> 00:35:30,125
แต่เธอก็ต้องให้ความร่วมมือ
419
00:35:41,583 --> 00:35:42,791
ฉันขอโทษ ทอมมี่
420
00:35:49,958 --> 00:35:52,833
เธอกลับบ้านไปก่อนเถอะ
421
00:36:31,958 --> 00:36:32,833
ฟลินน์
422
00:36:34,708 --> 00:36:36,041
เล่ามา แม่คนดี
423
00:36:40,458 --> 00:36:41,583
ฉันไม่รู้
424
00:36:42,833 --> 00:36:44,958
มีหลายอย่างที่อาจทําให้เรื่องนี้แย่ลง
425
00:36:44,958 --> 00:36:48,250
เราจะจมอยู่กับอดีตไม่ได้
ต้องโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
426
00:36:48,250 --> 00:36:52,000
ยังไงเหรอ เบอร์ตัน
ในเมื่อมันนําหน้าเราไปก่อนสิบก้าวตลอด
427
00:36:52,541 --> 00:36:54,458
มันไปรอเราอยู่ที่สะพานเลยนะ
428
00:36:54,458 --> 00:36:57,875
- มันรู้ว่าเราจะผ่านทางนี้
- พาเธอกลับบ้านให้ปลอดภัยก่อน
429
00:36:57,875 --> 00:36:59,625
แล้วค่อยคุยกัน
430
00:37:03,000 --> 00:37:06,791
ไม่ต้องระวังคําพูดเวลาอยู่กับฉันก็ได้
ฉันรู้มากกว่าที่นายคิด
431
00:37:07,833 --> 00:37:09,375
เดินทางไปอนาคต
432
00:37:10,208 --> 00:37:12,458
มีคนมาทําร้ายนายตอนกลางคืน
433
00:37:13,458 --> 00:37:15,750
นายส่งเงินเต็มกระเป๋า
ให้คอร์เบล พิคเกตต์
434
00:37:15,750 --> 00:37:19,125
งั้นเธอเห็นแล้วสินะว่า
เรื่องนี้มันขัดผลประโยชน์กันยังไง
435
00:37:19,125 --> 00:37:22,041
แต่เราก็เป็นห่วงเรื่อง
ความปลอดภัยของฟลินน์กันทั้งคู่
436
00:37:22,041 --> 00:37:24,125
เธอไม่ใช่คนที่ฉันกังวลหรอก
437
00:37:26,250 --> 00:37:28,708
ถ้านายว่าแจ๊สเปอร์ นายก็ว่าฉันไปด้วย
438
00:37:28,708 --> 00:37:33,750
จากคําพูดนายเมื่อกี้
นายควรเชื่อใจฉันสักนิดและเคารพกันบ้าง
439
00:37:35,416 --> 00:37:39,541
แจ๊สเปอร์ไม่เคยทําร้ายใคร
ยิ่งถ้าเป็นฟลินน์ เขาไม่ทําแน่
440
00:38:02,416 --> 00:38:03,625
โทรหาฉันได้เสมอนะ
441
00:38:05,666 --> 00:38:06,708
ขอบใจ
442
00:38:13,458 --> 00:38:15,416
ฉันไม่ได้พูดอะไรผิดไปสักหน่อย
443
00:38:15,416 --> 00:38:20,208
เธอเป็นเพื่อนฉัน
ฉันก็อยากให้พี่นับเธอเป็นเพื่อนด้วย
444
00:38:22,916 --> 00:38:28,208
ไม่ว่าพี่จะชอบไหมก็ตาม
เธอก็เกี่ยวพันกับเรื่องนี้แล้ว
445
00:38:44,458 --> 00:38:46,416
เรื่องนี้เริ่มปิดไม่อยู่แล้ว
446
00:38:46,416 --> 00:38:47,916
บิลลี่ แอนไม่ใช่ปัญหา
447
00:38:47,916 --> 00:38:50,583
ทอมมี่กับตรานายอําเภอของเขา
ก็ไม่ใช่ทางออก
448
00:38:50,583 --> 00:38:53,541
- น่าจะทําให้มันจบๆ ไปตอนอยู่บนสะพาน
- แต่พี่ไม่ได้ทํา
449
00:38:58,041 --> 00:38:59,083
แม่อยู่ไหนน่ะ
450
00:39:01,458 --> 00:39:02,333
แม่
451
00:39:03,291 --> 00:39:04,208
ลีออน
452
00:39:16,875 --> 00:39:19,416
แย่แล้ว เบอร์ตัน ศพพวกนั้น
453
00:39:21,583 --> 00:39:22,416
เวร
454
00:39:29,708 --> 00:39:32,958
แม่แค่พยายามทําความเข้าใจเรื่องทั้งหมด
455
00:39:35,000 --> 00:39:37,000
ยาส่งมาจากอนาคต
456
00:39:38,458 --> 00:39:42,208
เขาส่งมาแค่สูตรยา
แล้วให้ร้านขายยาจอนผลิตออกมา
457
00:39:43,791 --> 00:39:44,708
ส่งมายังไง
458
00:39:44,708 --> 00:39:47,916
สําคัญด้วยเหรอ ยานั่นได้ผล
459
00:39:51,083 --> 00:39:53,708
รู้ไหมทําไมลูกพี่ลูกน้องของลูก
ถึงไปโตที่โอไฮโอ
460
00:39:54,666 --> 00:39:57,166
ลุงชาร์ลส์ถูกธนาคารยึดฟาร์มไป
461
00:39:57,166 --> 00:40:00,541
พ่อของแม่เล่าเรื่องนี้บ่อย
จนแม่รําคาญเหมือนกัน
462
00:40:00,541 --> 00:40:02,291
แต่ก็ทําให้แม่จํามันได้ขึ้นใจ
463
00:40:02,291 --> 00:40:06,750
ความคิดที่แย่ที่สุดที่คนเราคิดได้
ก็คือใช้ชีวิตโดยที่ต้องพึ่งพาคนนอก
464
00:40:07,125 --> 00:40:08,375
พวกเขาสนใจก็แค่
465
00:40:08,750 --> 00:40:11,625
การเอาของจากกระเป๋าเรา
ไปไว้ในกระเป๋าของพวกเขาแทน
466
00:40:11,625 --> 00:40:13,125
มันเป็นแบบนี้เสมอ
467
00:40:13,125 --> 00:40:15,041
แต่พวกเราไม่ได้ให้อะไรเขาเลย
468
00:40:15,041 --> 00:40:16,250
เขาสิให้เรา
469
00:40:16,250 --> 00:40:19,666
ลุงชาร์ลส์ก็คิดแบบนั้นตอนที่เงินกู้อยู่ในมือ
470
00:40:21,208 --> 00:40:23,166
พวกเขาให้ยานี่แม่มา
471
00:40:24,416 --> 00:40:26,375
จะเป็นยังไงถ้าแม่หยุดกินมัน
472
00:40:30,083 --> 00:40:31,083
หนูไม่รู้
473
00:40:31,083 --> 00:40:34,000
จะเป็นยังไงถ้าลูกหยุดให้เงิน
คอร์เบล พิคเกตต์
474
00:40:36,500 --> 00:40:39,708
แม่จะพักเรื่องการเดินทางไปอนาคตไว้
475
00:40:39,708 --> 00:40:43,166
แม่ต้องขอเวลาทบทวนสักพัก
ก่อนจะยอมรับมันได้
476
00:40:43,166 --> 00:40:45,625
แต่เรื่องที่ต้องพึ่งพาคนอื่น
มันเป็นเรื่องที่เข้าใจง่าย
477
00:40:45,625 --> 00:40:47,833
และมันทําให้แม่เป็นห่วงพวกเราทุกคน
478
00:40:47,833 --> 00:40:49,708
แม่แค่พยายามตามให้ทัน
479
00:40:49,708 --> 00:40:53,333
กับเรื่องซับซ้อนทุกเรื่องที่ลูกต้องเผชิญ
480
00:40:53,333 --> 00:40:57,750
แต่ถ้าแม่มองว่า
ลูกไม่มีอํานาจในการตัดสินใจ
481
00:40:57,750 --> 00:40:59,791
พวกเขาก็น่าจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน
482
00:41:13,208 --> 00:41:14,708
เราต้องคุยกันเรื่องนี้
483
00:41:14,708 --> 00:41:16,458
ฉันเบื่อเป็นเป้านิ่งเต็มที
484
00:41:16,458 --> 00:41:18,375
เราไม่รู้ด้วยซ้ําว่า
เครื่องสวมนั่นปลอดภัยไหม
485
00:41:18,375 --> 00:41:21,833
แล้วตอนนี้มันปลอดภัยยังไง
นั่งรอให้คนมาฆ่าเราเนี่ยนะ
486
00:41:51,375 --> 00:41:52,208
ว่าไง
487
00:41:52,208 --> 00:41:54,416
ร่างทรงแฮ็กเข้ามาในหุ่นจิตท่องมิติ
488
00:41:54,833 --> 00:41:57,125
- อยากให้เราตัดการเชื่อมต่อไหม
- ไม่
489
00:42:02,416 --> 00:42:04,750
- เป็นเซอร์ไพรส์ที่น่าประทับใจเชียว
- ไม่ วิล์ฟ
490
00:42:04,750 --> 00:42:08,625
เซอร์ไพรส์ก็คือการมีคนมาตามฆ่าต่างหาก
และเพิ่งเกิดขึ้นกับฉันหมาดๆ เลย
491
00:42:08,625 --> 00:42:09,708
นักฆ่าคนใหม่
492
00:42:09,708 --> 00:42:11,958
เขามีเครื่องปล่อยหมัดโซนิคพวกนั้น
493
00:42:11,958 --> 00:42:14,166
- เหมือนคนที่เคยเจอที่สถาบันวิจัย
- ผม...
494
00:42:14,166 --> 00:42:17,458
คุณควรจะบอกให้พวกเรารู้
ถ้ามีคนมาตามฆ่าเรา
495
00:42:17,458 --> 00:42:21,291
แต่คุณไม่ใช่แค่ไม่เตือนนะ
คุณไม่รู้ด้วยซ้ําว่าเกิดอะไรขึ้น
496
00:42:21,875 --> 00:42:24,541
โลกอนาคตปัญญากลวงนี่
ช่วยห่าอะไรไม่ได้เลย
497
00:42:24,541 --> 00:42:25,833
เกิดอะไรขึ้น
498
00:42:30,083 --> 00:42:31,500
ตอนนี้มันวุ่นวายไปหมด
499
00:42:32,833 --> 00:42:34,708
มีพวกนายอําเภอเข้ามาเกี่ยวด้วย
500
00:42:34,708 --> 00:42:36,833
ต้องมีเรื่องยุ่งยากตามมาอีกเพียบแน่
501
00:42:40,291 --> 00:42:41,750
ทุกคนปลอดภัยไหม
502
00:42:47,125 --> 00:42:48,791
ฉันขอถามอะไรคุณหน่อย
503
00:42:50,916 --> 00:42:54,250
วันก่อน ตอนที่เราไปเดินเล่น
และคุณเชื่อมต่อกับฉัน
504
00:42:56,291 --> 00:42:57,750
คุณมีแรงจูงใจอื่นอีกไหม
505
00:42:59,333 --> 00:43:01,125
ผมไม่เข้าใจ
506
00:43:01,125 --> 00:43:03,125
คุณพยายามทําให้ฉันสับสนหรือเปล่า
507
00:43:04,583 --> 00:43:09,791
หรือเป็นอารมณ์ของฉันเอง
กับอาการเพ้อแฮปติกส์แบบนั้น
508
00:43:10,916 --> 00:43:12,250
เพ้อแฮปติกส์เหรอ
509
00:43:13,875 --> 00:43:16,125
- ผมไม่เข้าใจว่าหมายความว่ายังไง
- วิล์ฟ...
510
00:43:18,375 --> 00:43:20,916
คุณมารวมกับตัวฉัน เพื่อให้ฉันเริ่มที่จะ...
511
00:43:23,083 --> 00:43:28,208
ไม่รู้สิ มีความรู้สึกต่อคุณ
โดยที่คุณยังไม่ควรได้มันเหรอ
512
00:43:28,208 --> 00:43:30,916
ขอโทษนะ คุณฟิชเชอร์ ผมว่า...
513
00:43:33,250 --> 00:43:34,083
วิล์ฟ
514
00:43:38,250 --> 00:43:39,791
ฉันเริ่มเชื่อใจคุณแล้วนะ
515
00:43:44,208 --> 00:43:45,416
ฉันคิดผิดหรือเปล่า
516
00:43:47,666 --> 00:43:48,500
ไม่
517
00:43:52,000 --> 00:43:52,916
ไม่เลย
518
00:44:16,500 --> 00:44:18,041
อายุเท่าไหร่แล้ว ไอ้หนุ่ม
519
00:44:20,000 --> 00:44:22,583
เดาว่าราวๆ 28 สินะ
520
00:44:24,791 --> 00:44:28,375
ฉันว่านายไม่ใช่อดีตทหาร
521
00:44:29,958 --> 00:44:31,958
นายน่าจะไม่เคยออกจากเมืองนี้
522
00:44:33,875 --> 00:44:37,000
คงมีชีวิตสงบและดีอยู่ที่นี่
523
00:44:37,833 --> 00:44:40,875
มันจบแล้ว
524
00:44:42,333 --> 00:44:43,750
ชีวิตที่สงบน่ะนะ
525
00:44:44,125 --> 00:44:48,041
อาจจะเป็นชีวิตที่ดีด้วย
ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องนี้มันจะจบยังไง
526
00:44:50,583 --> 00:44:54,875
นายเชื่อเรื่องเวลาที่โชคชะตา
นําพาให้เกิดสองทางเลือกไหม
527
00:44:55,125 --> 00:44:56,833
เหมือนทางแยกบนถนนน่ะ
528
00:44:58,166 --> 00:44:59,500
เพราะตอนนี้นายก็อยู่บนทางแยก
529
00:44:59,500 --> 00:45:01,416
ไม่ว่านายจะรู้ตัวหรือเปล่า
530
00:45:03,375 --> 00:45:05,750
นายพาฉันกลับไปที่สถานี กักตัวฉัน
531
00:45:05,750 --> 00:45:09,083
ตรวจดูลายนิ้วมือฉันในระบบ
เอาดีเอ็นเอฉันไป
532
00:45:09,583 --> 00:45:11,750
แล้วนายก็จับเวลาได้เลย
533
00:45:11,750 --> 00:45:13,458
จับเวลาฉัน
534
00:45:15,375 --> 00:45:16,708
แล้วก็จับเวลาตัวนายไว้ด้วย
535
00:45:18,333 --> 00:45:21,208
เพราะว่าคนที่จะมาเอาตัวฉันไป
536
00:45:21,208 --> 00:45:24,291
พวกเขาไม่ชอบให้มีปัญหาค้างคา
537
00:45:25,291 --> 00:45:27,458
และการที่ฉันคุยกับนายแบบนี้
538
00:45:28,791 --> 00:45:31,458
ฉันเกรงว่านั่นทําให้นายเป็นตัวปัญหา
539
00:45:34,541 --> 00:45:36,958
ให้ตาย ดูหน้านายสิ
540
00:45:37,958 --> 00:45:40,875
ไม่เคยเล่นไพ่โป๊กเกอร์หรือไง
นายไม่เก็บอาการเลย
541
00:45:40,875 --> 00:45:44,666
ฉันเห็นความสงสัยในตัวนาย
542
00:45:44,666 --> 00:45:46,666
"ไอ้เวรนี่เป็นใครวะ
543
00:45:47,000 --> 00:45:50,416
"มาทําอะไรแถวนี้
และพยายามฆ่าพวกนั้นทําไม"
544
00:45:51,208 --> 00:45:52,583
ก็ได้ ฉันจะบอกให้
545
00:45:54,208 --> 00:45:57,291
มีคนขู่จะฆ่าลูกสาวฉัน ถ้าฉันไม่รับงานนี้
546
00:45:58,583 --> 00:46:02,083
แถมจ่ายให้ฉัน 2.5 ล้านดอลลาร์
547
00:46:02,583 --> 00:46:07,166
แค่ส่วนแรก
แล้วจะได้ครบสิบล้านถ้างานนี้สําเร็จ
548
00:46:07,166 --> 00:46:10,916
ซึ่งมันไม่สําเร็จ
549
00:46:10,916 --> 00:46:12,125
อย่างที่เห็นอยู่
550
00:46:13,291 --> 00:46:14,125
ใคร
551
00:46:14,125 --> 00:46:16,625
โทรมาสั่งทางโทรศัพท์
เป็นใครก็ไม่สําคัญหรอก
552
00:46:18,666 --> 00:46:23,625
สิ่งสําคัญก็คือเงิน 2.5 ล้านดอลลาร์นั่น
จะเป็นของนาย
553
00:46:25,541 --> 00:46:26,708
ถ้านายต้องการ
554
00:46:37,791 --> 00:46:39,375
ว่ายังไง คุณเจ้าหน้าที่
555
00:46:44,791 --> 00:46:45,625
ฉันว่า...
556
00:47:47,291 --> 00:47:48,291
เวร!
557
00:48:14,250 --> 00:48:16,958
ผมกลัวว่าตัวเองจะตัดสินใจพลาด
ที่พาคุณมาที่นี่ด้วย
558
00:48:17,791 --> 00:48:21,000
ผมถามหน่อยคุณต้องการอะไร
ถึงได้จะเข้าไปในนั้น
559
00:48:21,000 --> 00:48:24,583
ฉันต้องการให้เชอรีสรู้ว่า
การถูกตามล่ามันรู้สึกยังไง
560
00:48:26,375 --> 00:48:27,958
คุณคิดว่าฉันรับมือเธอไม่ไหวเหรอ
561
00:48:27,958 --> 00:48:29,833
ผมไม่สงสัยกับการรับมือของคุณ
562
00:48:29,833 --> 00:48:32,000
ผมกังวลเรื่องผลที่จะตามมามากกว่า
563
00:48:32,000 --> 00:48:33,833
นี่ไม่ใช่การป้องกันตัวจากการโจมตี
564
00:48:33,833 --> 00:48:37,416
แต่คุณเป็นคนไปโจมตีเอง
ซึ่งมันส่งผลตามมาหนักกว่าเดิมแน่
565
00:48:37,416 --> 00:48:39,041
คุณจะรู้ได้ยังไง
566
00:48:39,833 --> 00:48:42,958
ยังไงคุณก็คอยแอบดู
อยู่ตามมุมอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
567
00:48:43,708 --> 00:48:45,416
ผมเคยเล่าเรื่องครั้งแรกที่เจอเลฟไหม
568
00:48:47,833 --> 00:48:51,416
ตอนนั้นผม 12 ปี
พ่อแม่ส่งผมไปเรียนโรงเรียนประจํา
569
00:48:51,416 --> 00:48:54,500
ตอนนั้นพวกเรายังต้องเอาตัวรอด
จากแจ็คพอตด้วยซ้ํา
570
00:48:54,500 --> 00:48:56,708
และมีบางคนที่ไม่ชอบ
571
00:48:56,708 --> 00:48:58,875
การที่พลังของโลกใหม่มารวมตัวกัน
572
00:48:58,875 --> 00:49:00,666
พวกเขาเห็นมันเป็นสิ่งเสื่อมทราม
573
00:49:00,666 --> 00:49:02,041
หมายถึงพวกนีโอพริมใช่ไหม
574
00:49:02,666 --> 00:49:04,125
พวกเขาโจมตีโรงเรียน
575
00:49:05,333 --> 00:49:07,291
ทําไมล่ะ พวกคุณเป็นแค่เด็กเอง
576
00:49:07,291 --> 00:49:08,916
เพื่อเตือนพ่อแม่ของพวกเรา
577
00:49:09,875 --> 00:49:12,916
ผมเคยต้องไปเสิร์ฟอาหาร
ให้พวกนีโอพริมที่ห้องโถง
578
00:49:14,750 --> 00:49:18,750
แต่พวกเขาไม่ทันสังเกตว่า
ผมหยิบมีดหั่นสเต๊กมาจากถาด
579
00:49:21,500 --> 00:49:26,458
ผมเชือดคอหัวหน้า
และยิงพวกเขาไปอีกสี่คน
580
00:49:31,750 --> 00:49:33,291
นั่นเป็นการป้องกันตัว วิล์ฟ
581
00:49:33,291 --> 00:49:35,416
การป้องกันตัวเองก็เลือดเย็นได้
582
00:49:37,083 --> 00:49:38,833
ผมไม่ได้คิดถึงผลที่ตามมา
583
00:49:40,541 --> 00:49:42,875
เพราะตอนนั้นแม้แต่คิดผมก็ทําไม่ได้
584
00:49:46,916 --> 00:49:48,750
คุณอย่าเป็นแบบนั้น
585
00:49:49,708 --> 00:49:52,333
จนกว่าจะรู้สึกว่าต้องทําจริงๆ
586
00:49:52,333 --> 00:49:54,083
และคุณจะไม่เสียใจกับมันที่หลัง
587
00:50:06,208 --> 00:50:07,458
มีอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ
588
00:50:08,583 --> 00:50:11,041
- หน้าของฉันถูกสแกนหรือยังคะ
- แน่นอนค่ะ
589
00:50:11,833 --> 00:50:13,458
งั้นก็ไม่มีอะไรให้ช่วยแล้ว
590
00:50:14,166 --> 00:50:16,416
คุณผู้หญิงคะ ถ้าคุณไม่ได้นัดหมาย...
591
00:50:20,125 --> 00:50:23,041
ไม่งั้นฉันเกรงว่าต้องเรียก
พนักงานรักษาความปลอดภัย
592
00:50:23,041 --> 00:50:25,583
ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเองได้ ขอบใจนะ
593
00:50:30,125 --> 00:50:33,291
คิดว่าจะตัวสูงกว่านี้ซะอีก
594
00:50:34,125 --> 00:50:35,833
น่าเสียดาย ฉันให้เวลาได้แค่หนึ่งนาที
595
00:50:35,833 --> 00:50:38,208
มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
596
00:50:38,208 --> 00:50:39,625
มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ
597
00:50:40,083 --> 00:50:42,791
หมายถึงนอกจากการ
ฆ่าฉันกับครอบครัวใช่ไหม
598
00:50:42,791 --> 00:50:45,666
ก็ใช่ เพราะนั่นเป็นเรื่องที่ต่อรองไม่ได้
599
00:50:46,541 --> 00:50:48,041
ฉันเคยไปทําอะไรให้งั้นเหรอ
600
00:50:48,500 --> 00:50:49,958
นิสัยขี้ขโมยน่ะ ที่รัก
601
00:50:49,958 --> 00:50:54,583
แกดันหนีออกไปพร้อมกับข้อมูลที่สําคัญมาก
602
00:50:56,833 --> 00:50:59,583
เอามันกลับมา ฉันอาจจะพอให้อภัยได้
603
00:50:59,583 --> 00:51:01,458
ฉันไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่าง
604
00:51:01,958 --> 00:51:05,708
ฉันแค่เล่นเกมแล้วก็ตาย
กลับบ้าน เรื่องมีแค่นั้น
605
00:51:05,708 --> 00:51:08,708
งั้นแอลิต้า เวสต์ยังเก็บมันไว้อยู่เหรอ
606
00:51:08,708 --> 00:51:13,333
ฉันไม่รู้ทั้งนั้นแหละว่าใครเก็บมันไว้
และบอกไว้เลย ฉันไม่สนใจด้วย
607
00:51:14,041 --> 00:51:16,916
ฉันแค่อยากให้แกเลิกยุ่งกับฉัน
และครอบครัวของฉันสักที
608
00:51:17,375 --> 00:51:21,416
ไม่ว่าแกจะโกหกหรือว่าไม่รู้เรื่องจริงๆ
609
00:51:21,916 --> 00:51:26,208
ไม่ว่าทางไหน ความตายของแกก็ยังเป็น
เป้าหมายเดียวของฉันอยู่ดี
610
00:51:27,375 --> 00:51:31,458
งั้นอะไรทําให้แกมั่นใจนักว่า
ฉันจะไม่ฆ่าแกตั้งแต่ตรงนี้
611
00:51:31,708 --> 00:51:36,333
ฉันไม่ได้สะเพร่าขนาดนั้น ที่รัก
ตอนนี้ฉันอยู่ในร่างหุ่นจิตท่องมิติของฉันเอง
612
00:51:36,333 --> 00:51:39,666
นั่นก็ไม่ได้แปลว่า
ฉันทําให้แกเจ็บเจียนตายไม่ได้
613
00:51:39,666 --> 00:51:41,875
ฉันคิดว่า
แกคงออกมาจากไอ้หุ่นนั่นแทบจะทันที
614
00:51:41,875 --> 00:51:43,375
ตั้งแต่ตอนที่เริ่มรู้สึกเจ็บ
615
00:51:43,375 --> 00:51:45,291
ทําไมถึงพูดแบบนั้น
616
00:51:45,833 --> 00:51:48,208
มีคนแบบแกจากที่ที่ฉันมา
617
00:51:49,375 --> 00:51:54,250
คนที่มีอํานาจ เงิน
และชอบที่จะเหยียดหยามพวกเรา
618
00:51:55,000 --> 00:51:58,708
เป็นพวกที่ไม่เคยเฉียดความเจ็บปวด
จากการต่อสู้จริงๆ ด้วยซ้ํา
619
00:52:00,708 --> 00:52:05,000
ชีวิตฉันผ่านเรื่องลําบากสาหัสมาเยอะ
จนแกคาดไม่ถึงแน่
620
00:52:05,000 --> 00:52:07,416
มันอาจจะทําร้ายจิตใจดวงเล็กๆ ของแก
621
00:52:07,416 --> 00:52:11,458
เพราะงั้น ขอละ
อย่าสะเออะมาสอนฉันเรื่องความเจ็บปวด
622
00:52:11,458 --> 00:52:13,958
ฉันก็ไม่ได้อยากสอนหรอก
623
00:52:13,958 --> 00:52:15,875
ฉันแค่อยากหักคอแก
624
00:52:19,666 --> 00:52:20,583
รู้สึกไหม
625
00:52:21,708 --> 00:52:23,541
ความมืดคืบคลานมาหรือยัง
626
00:52:24,583 --> 00:52:29,458
ถือซะว่าเป็นการเตรียมพร้อม
ก่อนที่ฉันจะฆ่าแกจริงๆ
627
00:52:44,333 --> 00:52:46,000
ฉันตั้งหลักในโลกแกได้แล้ว
628
00:52:46,875 --> 00:52:50,083
เพราะฉะนั้นครั้งหน้า
จะเป็นฉันที่ล่าตัวแกแทน
629
00:53:30,500 --> 00:53:33,416
ตอนต่อไปใน
ท่องมิติพลิกโลก
630
00:53:38,375 --> 00:53:40,666
มีเหตุฆาตกรรม
เกี่ยวข้องกับหุ่นจิตท่องมิติค่ะ
631
00:53:40,666 --> 00:53:42,083
ฉันว่าเราไปหาอะไรทํากันดีกว่า
632
00:53:42,083 --> 00:53:44,625
ทําไมคนที่นี่ถึงได้อยู่ห่างจากเราล่ะ
633
00:53:44,625 --> 00:53:45,708
ลองทําสิ
634
00:53:48,541 --> 00:53:51,291
งั้นนายจะบอกว่า
รถล่องหนของนายหายไปงั้นเหรอ
635
00:53:51,291 --> 00:53:53,625
หัวนายกระแทกไปแรงแค่ไหนเนี่ย
636
00:53:55,916 --> 00:53:57,416
นายเกือบถูกฆ่า
637
00:53:57,416 --> 00:53:59,541
มีเรื่องอะไรที่ยังไม่ได้บอกกันอีกหรือเปล่า
638
00:53:59,541 --> 00:54:01,708
ไม่ว่าจะทําอะไร ห้ามโกหกหล่อน
639
00:54:02,000 --> 00:54:04,416
มันไม่ใช่อุบัติเหตุ มันคือการซุ่มโจมตี
640
00:54:04,416 --> 00:54:05,666
ไม่นะ ไม่ ไม่
641
00:55:43,375 --> 00:55:45,375
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
642
00:55:45,375 --> 00:55:47,458
ผู้ตรวจสอบงานแปล กัญจณ์ รัตนอุบล