1
00:00:06,000 --> 00:00:08,916
ความเดิมตอนที่แล้วใน
ท่องมิติพลิกโลก

2
00:00:10,000 --> 00:00:11,541
ฉันเข้าถึงทุกอย่างได้ที่นี่

3
00:00:11,625 --> 00:00:15,875
ส่วนเรื่องที่น่าตื่นเต้นจริงๆ น่ะเหรอ
มาจากแผนกปรับเปลี่ยนพฤติกรรมไง

4
00:00:17,333 --> 00:00:18,458
เธอทำแบบนั้นไม่ได้

5
00:00:18,500 --> 00:00:20,708
พวกเขาเป็นคน เป็นคนจริงๆ

6
00:00:20,750 --> 00:00:23,250
ดีจนน่ากลัวเลยล่ะ

7
00:00:24,500 --> 00:00:26,208
เบอร์ตัน ฉันเบื่อเป็นเป้านิ่งเต็มที

8
00:00:26,291 --> 00:00:28,791
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
เครื่องสวมนั่นปลอดภัยไหม

9
00:00:28,875 --> 00:00:30,583
เป็นเรื่องแปลกที่สุดที่ฉันเคยเจอมา

10
00:00:30,666 --> 00:00:32,291
แล้วตอนนี้มันปลอดภัยยังไง

11
00:00:32,416 --> 00:00:34,750
นั่งรอให้คนมาฆ่าเราเนี่ยนะ

12
00:00:34,791 --> 00:00:35,791
หมอบลง

13
00:00:36,750 --> 00:00:39,333
ฉันยิงปืนลูกซองแม่นด้วย อยากลองไหม

14
00:00:40,458 --> 00:00:43,166
เพราะว่าคนที่จะมาเอาตัวฉันไป...

15
00:00:43,833 --> 00:00:46,708
พวกเขาไม่ชอบให้มีปัญหาค้างคา

16
00:00:58,000 --> 00:01:00,583
ชนบทในเท็กซัส ปี 2028

17
00:01:25,083 --> 00:01:27,333
มีทางออกง่ายๆ สำหรับเรื่องนี้อยู่

18
00:01:27,416 --> 00:01:29,000
ฉันไม่ยิงมันแน่ เบอร์ตัน

19
00:01:29,791 --> 00:01:33,666
ถ้ามีไอ้งั่งคนไหนจะยิงมัน
ฉันจะทุบหน้าให้ฟันหลุด

20
00:01:33,750 --> 00:01:37,083
ทำอะไรสักอย่างเถอะ ฉันทนดูไม่ไหวว่ะ

21
00:01:37,166 --> 00:01:39,333
หน่วยข่าวกรองบอกว่า
มีข่าวลือเรื่องพวกเท็กซัส

22
00:01:39,416 --> 00:01:42,000
จะใช้หมาที่บาดเจ็บล่อเราออกไปที่โล่ง

23
00:01:42,458 --> 00:01:44,458
และดูเราตอนนี้สิ

24
00:01:45,125 --> 00:01:49,000
มีหมาที่เจ็บเจียนตายมายืนอยู่ข้างหน้าเรา

25
00:01:49,083 --> 00:01:52,000
ฉันว่ามันดูโจ่งแจ้งเกินไป
คิดเหมือนกันไหม

26
00:01:52,083 --> 00:01:56,083
ถ้าที่นั่นมีพวกเท็กซัสนั่งขัดสมาธิรอ
พลเมืองดีเข้าไปช่วยหมา

27
00:01:56,166 --> 00:01:58,708
พลซุ่มยิงที่อยู่ห่างออกไปสามกิโลเมตร
คงยิงนายทิ้ง

28
00:01:59,125 --> 00:02:02,791
ตายก่อนจะได้รู้ตัวอีกว่า
นายโง่บัดซบแค่ไหน

29
00:02:02,875 --> 00:02:06,958
คงได้อยู่แต่ที่นี่
ที่ที่มันเรียกฝุ่นเวรพวกนี้ว่าอากาศ

30
00:02:08,916 --> 00:02:10,041
ไม่เอาน่า ไอ้หนู

31
00:02:10,291 --> 00:02:12,916
เราไม่ถูกโจมตีมา 19 วันแล้ว

32
00:02:13,000 --> 00:02:14,708
ทำอะไรสักอย่างที ขอร้องละ

33
00:02:30,000 --> 00:02:32,541
อย่าแม้แต่จะคิด คอนเนอร์ แม่งเอ๊ย

34
00:02:32,625 --> 00:02:33,541
12 นาฬิกา

35
00:02:35,833 --> 00:02:36,666
ไอ้เวร

36
00:02:44,250 --> 00:02:45,875
ย้ายไป สองนาฬิกา

37
00:02:59,333 --> 00:03:01,166
แค่อีกาเว้ย ลีออน

38
00:03:01,250 --> 00:03:02,208
ให้ตายเถอะ

39
00:03:26,083 --> 00:03:26,916
ไง

40
00:03:38,625 --> 00:03:39,500
ให้ตาย

41
00:03:40,708 --> 00:03:43,916
พวกพลซุ่มยิงตั้งใจให้มันตัดยากใช่ไหม

42
00:03:44,000 --> 00:03:45,500
ทำให้เสร็จสักทีเถอะ ไอ้เวร

43
00:03:51,958 --> 00:03:54,041
นั่นไง เพื่อน เดี๋ยวฉัน...

44
00:04:16,208 --> 00:04:17,458
ฉิบหาย

45
00:04:21,250 --> 00:04:24,666
ฉันอยู่นี่ พวก ฉันอยู่นี่ นายไม่เป็นไร

46
00:04:24,750 --> 00:04:26,125
ไม่เป็นไร นายไม่เป็นไรแล้ว

47
00:04:26,708 --> 00:04:30,416
ฉันอยู่นี่ ฉันอยู่นี่ พวก โอเคไหม

48
00:04:31,666 --> 00:04:32,875
ไม่เป็นไรแล้ว เพื่อน

49
00:05:58,041 --> 00:06:01,083
ท่องมิติพลิกโลก

50
00:06:46,958 --> 00:06:49,083
เธอคงจำได้ว่าฉันไม่ชอบถูกรบกวน

51
00:06:49,166 --> 00:06:51,208
ระหว่างการเดินสูดอากาศนะ เบียทริซ

52
00:06:51,291 --> 00:06:52,166
จำได้ค่ะ

53
00:06:55,791 --> 00:06:59,750
ฉันเดาว่าคงเป็นเรื่องวุ่นวายล่าสุด
ที่สถาบันวิจัย

54
00:06:59,833 --> 00:07:00,958
ใช่แล้วค่ะ

55
00:07:01,041 --> 00:07:02,833
ช่วยสรุปมาแค่สิบคำหรือน้อยกว่านั้น

56
00:07:02,916 --> 00:07:07,208
มีเหตุฆาตกรรมเกิดขึ้นที่ถนนแซ็กวิล
เกี่ยวข้องกับหุ่นจิตท่องมิติและหุ่นคอยด์ค่ะ

57
00:07:07,291 --> 00:07:08,875
นั่น 14 คำ เบียทริซ

58
00:07:08,958 --> 00:07:12,083
ใช่แล้วค่ะ แต่เพื่อความกระจ่าง
จึงต้องขยายความค่ะ

59
00:07:12,166 --> 00:07:14,666
ก็ยังไม่เห็นกระจ่างสักเท่าไหร่

60
00:07:14,750 --> 00:07:17,375
เธอจะใช้ประโยชน์
จากการใช้คำมากขึ้นยังไงอีกล่ะ

61
00:07:17,458 --> 00:07:21,250
ดิฉันขอแจ้งให้ทราบว่าเหยื่อคือ
หัวหน้าความปลอดภัยของสถาบันวิจัยค่ะ

62
00:07:21,333 --> 00:07:22,416
แดเนียล คุก

63
00:07:22,500 --> 00:07:23,833
ฉันรู้จักแดเนียล

64
00:07:24,166 --> 00:07:26,666
"เคยรู้จัก" ค่ะ เพื่อไวยากรณ์ที่ถูกต้อง

65
00:07:26,750 --> 00:07:28,125
ถูกคอยด์ฆ่างั้นเหรอ

66
00:07:28,208 --> 00:07:30,208
ใช่ค่ะ ถูกเชือดคอ

67
00:07:33,500 --> 00:07:34,916
ช่างสวยงามว่าไหม

68
00:07:35,000 --> 00:07:36,708
เกือบเหมือนรูปถ่ายเลยค่ะ

69
00:07:36,791 --> 00:07:39,750
อย่าหยาบคาย เบียทริซ
นิสัยไม่น่ารักเลยนะ

70
00:07:40,833 --> 00:07:42,458
ฉันว่าเราไปหาอะไรทำกันดีกว่า

71
00:07:54,958 --> 00:07:56,583
ฉันไม่เห็นมันเลย ทอมมี่

72
00:07:56,666 --> 00:07:58,291
ผมเขียนลงไปในรายงานเองกับมือ

73
00:07:58,666 --> 00:07:59,625
เมื่อสองวันก่อน

74
00:07:59,958 --> 00:08:01,750
ที่ส่งข้อมูลเรื่องรถเอสยูวีสองคัน

75
00:08:01,833 --> 00:08:03,458
ไม่มีป้ายทะเบียน ไม่ระบุสีใช่ไหม

76
00:08:03,541 --> 00:08:05,541
รถถูกพรางด้วยสีย้อมชนิดหนึ่ง

77
00:08:05,625 --> 00:08:07,333
พูดอย่างกับฉันรู้ว่ามันคืออะไร

78
00:08:07,416 --> 00:08:08,625
พวกมันล่องหนได้

79
00:08:12,041 --> 00:08:15,666
นายจะบอกฉันว่า
รถล่องหนของนายหายไปงั้นเหรอ

80
00:08:16,833 --> 00:08:19,416
หัวนายกระแทกไปแรงแค่ไหนเนี่ย

81
00:08:19,500 --> 00:08:22,583
ผมขอกุญแจและไปตรวจพื้นที่เองได้ไหม

82
00:08:22,666 --> 00:08:25,416
นายก็รู้ว่าฉันทำไม่ได้
เป็นการรักษาวัตถุพยาน

83
00:08:26,375 --> 00:08:27,375
ถ้าอยากจะไปดูมัน

84
00:08:29,500 --> 00:08:31,083
ก็ต้องขอนายอำเภอแจ๊คแมนเอง

85
00:08:56,041 --> 00:08:57,041
นายอำเภอ

86
00:09:01,291 --> 00:09:03,791
ฉันโคตรมั่นใจว่า
ฉันส่งนายกลับบ้านแล้ว ทอมมี่

87
00:09:04,125 --> 00:09:06,333
แค่อยากรู้ความจริงน่ะครับ

88
00:09:06,916 --> 00:09:08,375
ขอบคุณสวรรค์

89
00:09:09,041 --> 00:09:12,750
ต้องมีสุดยอดเทวดาผู้พิทักษ์คุ้มครองนายแน่

90
00:09:13,458 --> 00:09:16,916
ฉันอ่านรายงานนายแล้ว

91
00:09:17,000 --> 00:09:20,125
ดูเหมือนนายยังจำอะไรไม่ค่อยได้
ตอนนี้พอจำได้แล้วเหรอ

92
00:09:20,208 --> 00:09:24,166
กำลังพยายามนึกให้ออกอยู่ครับ
มันสับสนไปหมด

93
00:09:29,250 --> 00:09:33,291
ฟังนะ ทอมมี่ ฉันต้องการให้นายพัก

94
00:09:33,375 --> 00:09:37,625
ลาป่วยไปก่อน นายต้องพักผ่อน
รวบรวมสติก่อน

95
00:09:37,708 --> 00:09:39,875
แล้วค่อยกลับมาลุยต่อให้เต็มที่

96
00:09:39,958 --> 00:09:42,041
ผู้ชายคนนั้นหายตัวไป
ระหว่างผมปฏิบัติงานนะครับ

97
00:09:42,125 --> 00:09:43,291
ฉันรู้แล้ว

98
00:09:43,375 --> 00:09:46,041
มันต้องมีทางออก เดี๋ยวฉันจะหาทางเอง

99
00:09:49,041 --> 00:09:51,833
ฉันชื่นชมนายเรื่องหนึ่งมาเสมอนะ โทมัส

100
00:09:52,333 --> 00:09:53,916
นายมีไฟในการทำงานมาก

101
00:09:54,625 --> 00:09:58,166
นายเป็นแบบนั้นมาตลอด
ตั้งแต่ยังเป็นเด็กวัยรุ่นไฟแรง

102
00:09:58,916 --> 00:10:01,041
ฉันขอแนะนำอะไรสักอย่าง

103
00:10:01,625 --> 00:10:03,208
ฝึกควบคุมไฟนั้นด้วย

104
00:10:04,500 --> 00:10:06,958
ไฟที่มันแรงเกินไป
สุดท้ายจะเผาพลังนายจนหมด

105
00:10:07,791 --> 00:10:10,208
เหมือนอย่างที่ปู่ของฉันเคยบอกฉันไว้

106
00:10:10,291 --> 00:10:13,125
ช้าๆ ได้พร้าสองเล่มงาม

107
00:10:14,708 --> 00:10:15,916
เข้าใจไหม ไอ้หนุ่ม

108
00:10:19,750 --> 00:10:20,916
ดีมาก

109
00:10:22,041 --> 00:10:24,708
ฉันมีงานที่ต้องไปดู

110
00:11:04,208 --> 00:11:06,666
น่าอายที่ต้องยอมรับว่าผมกังวลใจแค่ไหน

111
00:11:06,750 --> 00:11:09,166
ตอนที่คุณหายไปเผชิญหน้ากับเชอริส

112
00:11:10,916 --> 00:11:14,125
คุณเองก็เป็นแค่คนธรรมดาไม่ใช่เหรอ

113
00:11:15,041 --> 00:11:16,208
หมายความว่ายังไง

114
00:11:16,291 --> 00:11:21,250
ไม่รู้สิ ฉันมองไปที่คุณและ...
มองทุกอย่างที่นี่

115
00:11:22,250 --> 00:11:24,791
มันแตกต่างจากที่ที่ฉันอยู่มาก

116
00:11:26,416 --> 00:11:27,541
หรือไม่ก็เวลาที่ฉันอยู่

117
00:11:27,625 --> 00:11:32,333
และคุณก็คิดว่าที่นี่คงจะดีกว่า
แต่คุณเองก็แย่พอๆ กับพวกเรานั่นแหละ

118
00:11:35,166 --> 00:11:36,333
ไม่ก็อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ

119
00:11:37,166 --> 00:11:38,166
ก็อาจจะ

120
00:11:45,958 --> 00:11:49,666
นี่ ทำไมคนที่นี่ถึงได้อยู่ห่างจากเราล่ะ

121
00:11:50,958 --> 00:11:53,916
เป็นเพราะเรื่องสุขภาพ
หรือเพราะอะไร

122
00:11:57,750 --> 00:12:00,416
ฉันหมายถึงว่า
พวกเขาไม่ได้เดินเฉียดเข้ามาเลย

123
00:12:01,000 --> 00:12:02,333
เพราะมันไม่ใช่ของจริง

124
00:12:03,416 --> 00:12:04,791
เป็นส่วนเติมแต่งขึ้นมา

125
00:12:08,375 --> 00:12:09,416
ลองทำสิ

126
00:12:20,083 --> 00:12:22,916
เป็นเทคโนโลยีที่สถาบันวิจัยพัฒนาขึ้นมา

127
00:12:26,666 --> 00:12:27,916
ให้ตายสิ

128
00:12:30,791 --> 00:12:31,916
ทำไม

129
00:12:33,666 --> 00:12:36,125
เพื่อช่วยเพิ่มบรรยากาศ
พวกคุณคงเรียกกันแบบนั้น

130
00:12:36,583 --> 00:12:38,166
ทำให้โลกดูน่าสิ้นหวังน้อยลง

131
00:12:39,166 --> 00:12:43,041
จริงๆ คนก็ลืมไปแล้วว่ามีอะไรแบบนี้อยู่
มันแค่อยู่แบบนั้น เหมือนกับอากาศ

132
00:12:43,708 --> 00:12:46,250
แต่อย่างอื่นก็ยังเป็นของจริงใช่ไหม

133
00:12:49,625 --> 00:12:51,791
บางตึกก็ถูกเติมเข้ามา

134
00:12:52,250 --> 00:12:55,208
บางตึกที่พวกเขายังไม่ได้สร้างขึ้นมาใหม่

135
00:12:56,333 --> 00:12:58,750
ดู ตรงนี้

136
00:13:09,541 --> 00:13:10,791
โอ้ พระเจ้า

137
00:13:13,708 --> 00:13:17,041
ถ้าอาร์ไอทำเรื่องอย่างนี้แบบเปิดเผย

138
00:13:17,125 --> 00:13:18,916
พวกเขากำลังแอบทำอะไรอยู่

139
00:13:24,958 --> 00:13:30,125
เชอริสบอกว่าฉันก๊อบปี้ข้อมูลของเธอ
ในคืนนั้น บอกว่าฉันขโมยมันมา

140
00:13:30,583 --> 00:13:33,458
เธอก็เลยพยายามที่จะฆ่าฉัน
จนกว่าจะได้ข้อมูลนั้นกลับไป

141
00:13:33,541 --> 00:13:35,791
ไม่ว่ามันคืออะไร แต่เธอก็ชัดเจนดี

142
00:13:35,875 --> 00:13:39,125
ผู้ผลิตที่เราจะไปพบอาจจะพอช่วยได้

143
00:13:39,208 --> 00:13:42,666
เขาสร้างหุ่นจิตท่องมิติของแอลิต้า
ก็พอเป็นไปได้ว่าเขาอาจรู้ว่าเธออยู่ไหน

144
00:13:42,750 --> 00:13:45,708
- มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นเขา
- อ้างอิงจากพวกนี้

145
00:13:55,916 --> 00:13:57,125
ฉันมีของแบบนี้ไหม

146
00:14:01,291 --> 00:14:06,125
คืนนั้นที่แอลิต้ากดตาของฉันกับสิ่งนั้น
ฉันก็รู้สึกบางอย่าง

147
00:14:12,500 --> 00:14:16,083
มีวิธีไหนบ้างที่แอลิต้าสามารถดาวน์โหลด
ข้อมูลเข้าไปในต้นตอ

148
00:14:16,166 --> 00:14:17,375
ถ้าตามทฤษฎี

149
00:14:18,041 --> 00:14:20,250
เธอต้องไปดาวน์โหลดข้อมูลที่โลกของคุณ

150
00:14:20,333 --> 00:14:21,458
เป็นของแบบไหน

151
00:14:22,166 --> 00:14:25,458
พูดตามตรง คงมีแต่แอลิต้าที่บอกเราได้

152
00:14:28,416 --> 00:14:30,958
คราวน์ แอนด์ โรส ชอป ช็อป
ร้านจำหน่ายเนื้อเกรดดี

153
00:14:37,541 --> 00:14:38,416
ว่าไง

154
00:14:40,958 --> 00:14:42,166
รับอะไรดี

155
00:14:43,750 --> 00:14:44,875
ขอเมนูคางคกในรู

156
00:14:50,041 --> 00:14:51,250
เราไม่มีเมนูนั้นหรอก

157
00:14:53,291 --> 00:14:55,541
แต่วันนี้เรามีเนื้อหมูพิเศษ
เป็นฉันคงซื้อไปแล้ว

158
00:14:55,958 --> 00:14:57,041
น่าเสียดาย

159
00:14:57,750 --> 00:15:00,375
ผมเกรงว่าพวกเราต้องการแค่
เมนูคางคกในรู

160
00:15:00,458 --> 00:15:02,625
มีคนย้ำกับเราว่า
เป็นเมนูพิเศษของร้านคุณ

161
00:15:02,708 --> 00:15:04,791
เธอสองคนช่างเป็นคู่รักที่น่ารักนะ

162
00:15:05,333 --> 00:15:08,041
เธอน่าจะอยากไปตามทางของตัวเอง
ก่อนจะมีคนต้องเจ็บตัวนะ

163
00:15:10,750 --> 00:15:14,541
ว่าแต่ คุณคิดยังไงกับฉันคะ

164
00:15:14,625 --> 00:15:16,291
ฉันไม่รู้เลยว่าเธอเป็นใคร ที่รัก

165
00:15:16,916 --> 00:15:19,333
คือว่า รู้ไหมว่าคนที่สร้างหุ่นนี้

166
00:15:19,416 --> 00:15:23,250
เขาบอกว่ามันดีกว่าหุ่นทุกตัวที่คุณเคยทำมา

167
00:15:24,000 --> 00:15:25,375
แม้กระทั่งหุ่นในยุคทองของคุณ

168
00:15:26,125 --> 00:15:27,458
ยุคทองของฉันเหรอ

169
00:15:28,083 --> 00:15:30,583
ใช่ ยุคก่อนที่ฝีมือของคุณจะเริ่มแย่ลง

170
00:15:31,458 --> 00:15:34,000
และไอ้เวรนั่นมันเป็นใคร

171
00:15:34,083 --> 00:15:38,666
ฉันไม่ได้บอกว่าฉันเชื่อเขา
ก็แค่พูดตามที่เขาบอกมาอีกที

172
00:15:38,750 --> 00:15:40,541
จะช่วยให้ฉันมีวันที่สดใสขึ้นงั้นเหรอ

173
00:15:40,625 --> 00:15:45,666
ก็นะ เขาสัญญาว่าจะให้เงินฉันคืน
ถ้าพิสูจน์ได้ว่าเขาพูดผิด

174
00:15:46,166 --> 00:15:49,458
ฉันก็เลยคิดว่า ให้ตายสิ
ทำไมถึงไม่ให้คุณได้ลองสักหน่อย

175
00:15:50,166 --> 00:15:51,833
พิสูจน์ว่าคุณยังมีฝีมืออยู่

176
00:16:01,375 --> 00:16:04,041
- ค่าตัวฉันไม่ใช่ถูกๆ
- เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา

177
00:16:15,000 --> 00:16:16,458
เข้ามาสิ ร้านเปิดอยู่

178
00:16:16,541 --> 00:16:18,125
ขอโทษด้วย ปิดร้านแล้ว

179
00:16:48,166 --> 00:16:49,583
เอาละ

180
00:16:50,666 --> 00:16:54,750
มันไม่ได้แย่ ฉันมั่นใจว่าเธอจะได้เงินคืน
โดยที่ฉันแทบไม่ต้องพยายาม

181
00:16:55,708 --> 00:16:57,041
ใช่

182
00:16:57,125 --> 00:17:00,125
เรามีของเสริมใหม่
และฉันพอใจกับมันมาก

183
00:17:00,208 --> 00:17:02,833
เล็บมือไทเทเนียม หดเก็บได้

184
00:17:02,916 --> 00:17:05,500
ข่วนสร้างทางออก
จากบ้านหินได้เลยด้วยซ้ำ ถ้าเธอต้องการ

185
00:17:06,000 --> 00:17:07,250
แล้วตาล่ะ

186
00:17:08,250 --> 00:17:10,375
คนโง่ที่ไหนก็แต่งตาได้

187
00:17:10,458 --> 00:17:12,500
จะเอาแบบไหน โหมดกลางคืน
หรือโหมดอุณหภูมิ

188
00:17:13,375 --> 00:17:17,666
แล้วถ้าฉันอยากใส่ตามนุษย์ไปแทนล่ะ

189
00:18:18,541 --> 00:18:19,458
ลุกขึ้นมา

190
00:18:50,583 --> 00:18:54,916
เวรเอ๊ย แอ๊บบี้ วางขวานลง
ก่อนที่เราจะโดนฆ่ากันหมด

191
00:18:58,916 --> 00:19:00,791
เล่าเรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ฟังที

192
00:19:02,791 --> 00:19:06,208
เริ่มพูดได้แล้ว เรจจี้
หรือจะให้ฉันเริ่มใช้มีดแทนก็ได้

193
00:19:08,250 --> 00:19:09,416
เลือกเอาเองนะ

194
00:19:12,541 --> 00:19:14,416
พวกเธอคิดว่าเขาจะทำยังไงกับฉัน

195
00:19:14,500 --> 00:19:15,541
ใคร

196
00:19:15,625 --> 00:19:16,750
พวกนีโอพริม

197
00:19:18,083 --> 00:19:20,208
พวกเขาไม่ทำเรื่องพวกนี้
อย่างไร้เป้าหมายหรอก

198
00:19:20,291 --> 00:19:21,750
พวกเขาจะตัดลิ้นฉัน

199
00:19:21,833 --> 00:19:24,500
- นีโอพริมเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้
- โอ้ ให้ตาย ไอ้หนุ่ม

200
00:19:25,375 --> 00:19:29,458
หล่อนให้ฉันสร้างหุ่นแบบที่แงะตาออกได้
แล้วใส่ตาคนเข้าไปแทน

201
00:19:29,541 --> 00:19:32,000
จะมีใครนอกจากนีโอพริมที่รู้วิธีทำแบบนั้น

202
00:19:32,083 --> 00:19:34,625
การผ่าตัดแบบเก่าที่ใช้กับมีดผ่าตัด

203
00:19:43,208 --> 00:19:46,125
เดี๋ยว เดี๋ยว อย่าออกไปแบบนั้น

204
00:19:59,958 --> 00:20:02,291
คุณไม่ได้บอกฉันว่าแอลิต้าเป็นพวกนีโอพริม

205
00:20:06,291 --> 00:20:07,416
ผมไม่รู้

206
00:20:13,291 --> 00:20:15,166
ได้เล่าให้เธอฟังไหมว่าคุณทำอะไรบ้าง

207
00:20:17,125 --> 00:20:19,041
ตอนที่พวกมันยึดโรงเรียนคุณ

208
00:20:34,333 --> 00:20:35,750
ฉันขอโทษ วิล์ฟ

209
00:20:40,791 --> 00:20:42,666
มีเครื่องปรับอากาศ
บาร์จิมมี่ส์ - เปิดถึงเที่ยงคืน

210
00:21:06,541 --> 00:21:07,375
บัดซบ!

211
00:21:15,791 --> 00:21:16,833
โคตรห่วย

212
00:21:27,791 --> 00:21:29,500
โอเค ไปกันเลย

213
00:21:36,833 --> 00:21:37,791
ว่าไง พวก

214
00:21:39,166 --> 00:21:42,000
เพิ่งเห็นว่าอยู่นี่ เพิ่งมาหรือกำลังจะไป

215
00:21:50,541 --> 00:21:52,000
มีคนโทรหานาย

216
00:21:52,083 --> 00:21:54,250
ฉันแค่มาเอา...

217
00:21:56,791 --> 00:21:57,750
เอาอะไร เมคอน

218
00:21:59,333 --> 00:22:01,875
กาแฟสักแก้วมั้ง

219
00:22:04,750 --> 00:22:06,000
ใช่ พวกเขาโทรเรียกฉันมา

220
00:22:07,833 --> 00:22:09,416
ที่ฉันสงสัยคือ

221
00:22:10,333 --> 00:22:12,750
ทำไมพวกเขาไม่มาเองล่ะวะ

222
00:22:15,791 --> 00:22:18,708
น่าจะกลัวมั้ง

223
00:22:20,500 --> 00:22:21,541
นายไม่กลัวเหรอ

224
00:22:22,708 --> 00:22:27,125
ไม่รู้สิ ก็อาจจะนิดนึง

225
00:22:35,666 --> 00:22:39,000
มีประแจแหวนอยู่ตรงไหนสักที่ใต้รถพ่วง

226
00:22:39,083 --> 00:22:40,541
อยากให้ฉันไปหยิบเหรอ

227
00:22:41,541 --> 00:22:43,250
ให้นายสินะ

228
00:22:44,833 --> 00:22:46,166
เอาละ ได้ไหม

229
00:22:47,000 --> 00:22:49,125
- โอเค ตรงนี้เหรอ
- ใช่ ตรงนั้น

230
00:22:49,666 --> 00:22:51,250
- หนีบเอาไว้
- เอาเลย

231
00:22:52,583 --> 00:22:53,416
เสร็จแล้ว

232
00:22:59,750 --> 00:23:00,666
มีอะไรอีกไหม

233
00:23:02,083 --> 00:23:04,166
เล่าเรื่องเทคโนโลยี
ที่ฟลินน์ใช้ให้ฉันฟังหน่อย

234
00:23:07,583 --> 00:23:11,416
พูดตามตรงนะ คอนเนอร์
อย่าเข้าใจฉันผิด

235
00:23:12,500 --> 00:23:15,291
แต่ฉันต้องถามฟลินน์กับเบอร์ตันก่อน
ว่าเล่าอะไรให้นายฟังได้บ้าง

236
00:23:15,375 --> 00:23:17,833
ฉันเคยใช้มัน เครื่องสวมนั่น

237
00:23:19,083 --> 00:23:20,041
เบอร์ตันก็รู้เรื่องนี้

238
00:23:22,791 --> 00:23:23,875
มันเป็นของจริงใช่ไหม

239
00:23:26,208 --> 00:23:29,625
ฟลินน์ควบคุมร่างจริง
ในสถานที่จริงๆ งั้นเหรอ

240
00:23:30,041 --> 00:23:31,458
อืม เท่าที่ฉันเข้าใจนะ

241
00:23:34,750 --> 00:23:36,000
ขีดจำกัดคืออะไร

242
00:23:37,000 --> 00:23:37,958
หมายความว่าไง

243
00:23:38,041 --> 00:23:41,625
มีเวลาจำกัดไหมว่าไปที่นั่นได้นานแค่ไหน

244
00:23:42,000 --> 00:23:46,583
ยังไงนายก็ต้องฉี่ ไหนจะดื่มน้ำ
กินข้าวต่างๆ ใช่ไหมล่ะ เพราะงั้น...

245
00:23:47,625 --> 00:23:51,041
ฉันนอนติดเตียงที่วอลเตอร์รี้ด

246
00:23:51,833 --> 00:23:55,458
นอนโคม่าอยู่แปดเดือนได้

247
00:23:56,791 --> 00:24:00,416
ต้องใส่สายสวนเพื่อฉี่
ต้องใช้สายน้ำเกลือเพื่อดื่มน้ำ

248
00:24:00,500 --> 00:24:03,583
ใส่ท่อให้อาหาร

249
00:24:05,208 --> 00:24:08,333
นายจะพูดอย่างที่ฉันคิดหรือเปล่า

250
00:24:08,416 --> 00:24:11,375
ถ้ามีใครสร้างร่างจำลองให้ฉัน

251
00:24:11,875 --> 00:24:17,291
นายกับเอ็ดเวิร์ดช่วยทำให้ฉัน
ไปอยู่ที่นั่นอย่างถาวรเลยได้ไหม

252
00:24:19,583 --> 00:24:23,000
ถึงฉันจะไม่ใช่หมอ คอนเนอร์
แต่ฉันไม่คิดว่าร่างจริงๆ ของนาย

253
00:24:23,083 --> 00:24:25,875
ร่างของนายที่นี่จะรับมันไหว

254
00:24:25,958 --> 00:24:27,166
ฉันขอโทษ ฉันแค่...

255
00:24:27,833 --> 00:24:29,833
ฉันไม่รู้ว่านายจะอยู่ได้นานแค่ไหน

256
00:24:32,958 --> 00:24:36,166
นายเป็นหัวกะทิของเมืองนี้ไม่ใช่เหรอ

257
00:24:37,125 --> 00:24:38,000
ใช่สิ

258
00:24:38,791 --> 00:24:41,166
- ไม่รู้สิ
- ใช่ นายฉลาด

259
00:24:41,250 --> 00:24:42,333
เชื่อฉัน

260
00:24:44,625 --> 00:24:48,041
ถ้านายนึกไม่ออกว่ามันเป็นยังไง
ตอนที่ตื่นขึ้นมาและพบว่า

261
00:24:48,125 --> 00:24:50,916
ตัวเองอยู่ในสภาพนี้

262
00:24:53,375 --> 00:24:55,333
อาจจะเป็นเพราะว่านายไม่เคยเจอกับตัว

263
00:24:57,375 --> 00:24:59,625
ลองเก็บไปคิดดูก่อนสิ

264
00:25:02,500 --> 00:25:04,250
แล้วค่อยมาคุยกันอีกครั้ง

265
00:25:16,125 --> 00:25:17,958
รวบรวมข้อมูลทางชีวมิติ

266
00:25:18,041 --> 00:25:20,708
รูปลักษณ์ของหุ่น

267
00:25:30,458 --> 00:25:32,875
ผลวิเคราะห์การสร้างใบหน้า

268
00:25:34,708 --> 00:25:35,750
เริ่มต้นการรวมเส้นประสาทเข้าด้วยกัน

269
00:25:41,250 --> 00:25:42,958
ผลสรุปรูปพรรณสัณฐาน

270
00:25:58,208 --> 00:25:59,041
เริ่มดำเนินการใช้หุ่นจิตท่องมิติ

271
00:26:02,583 --> 00:26:06,541
ขนลุกนิดหน่อยเนอะ เวลาเอไอมาทำแทน

272
00:26:07,666 --> 00:26:09,083
ช่วงเวลาสำคัญในโบสถ์น้อยซิสทีน

273
00:26:09,916 --> 00:26:11,875
ซึ่งต้องมีความหมายบางอย่างแน่ ฉันมั่นใจ

274
00:26:12,833 --> 00:26:17,125
พระเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์มอบชีวิตให้อดัม

275
00:26:25,958 --> 00:26:28,958
เข้าใจแล้ว แค่มองตาม
ไอ้บอลลูกเล็กๆ โง่ๆ นั่นใช่ไหม

276
00:26:29,375 --> 00:26:30,750
นี่ไม่ใช่เกมนะ ทอมมี่

277
00:26:32,833 --> 00:26:34,041
คุณมองตามมันได้ไหม

278
00:26:34,125 --> 00:26:34,958
ได้

279
00:26:47,875 --> 00:26:48,750
พอแล้วเนอะ

280
00:26:51,083 --> 00:26:53,416
ตาคุณพร่ามัวตอนที่กลอกตาไปมา

281
00:26:54,833 --> 00:26:57,916
- แล้วก็มีอาการมึนหัว หูอื้อ...
- ผมไม่เป็นไร

282
00:26:58,500 --> 00:27:02,625
คุณได้รับการกระทบกระเทือน
อาจจะบริเวณท้ายทอย ต้องซีทีสแกนดู

283
00:27:02,708 --> 00:27:07,208
ตอนเล่นบอลสมัยม.ปลาย
กระแทกแรงกว่านี้อีก ผมต้องกลับไปทำงาน

284
00:27:07,291 --> 00:27:10,583
ฟังดูฉลาด ดูเหมือนคนใช้หัวคิดดีนี่

285
00:27:11,166 --> 00:27:14,375
ผมรับปากพี่น้องฟิชเชอร์ไปแล้ว
ว่าผมจะจัดการกับเรื่องนี้

286
00:27:14,458 --> 00:27:16,833
แต่จากเรื่องที่เกิดขึ้น คุณต้องพักก่อน

287
00:27:16,916 --> 00:27:19,500
มันเป็นการจับกุมในการดูแลของผม

288
00:27:19,583 --> 00:27:21,416
ผมปล่อยมันไปไม่ได้

289
00:27:21,500 --> 00:27:23,833
คุณไม่ได้ปล่อยไป แต่เกือบถูกฆ่า

290
00:27:24,833 --> 00:27:26,583
นั่นเป็นเรื่องที่ควรกังวลมากกว่า

291
00:27:26,666 --> 00:27:29,958
ผมกังวลมาก ผมถึงได้จะกลับออกไป

292
00:27:30,041 --> 00:27:31,875
ตามหาไอ้ชั่วนั่น เอาตัวมันกลับมา

293
00:27:31,958 --> 00:27:33,666
เราต่างรู้ว่าใครเป็นคนทำ ทอมมี่

294
00:27:39,541 --> 00:27:43,875
นายทำตัวเหมือนกบในนิทาน
ที่ยอมช่วยแมงป่องข้ามแม่น้ำ

295
00:27:43,958 --> 00:27:47,041
คิดไม่ออกว่าทำไมแมงป่องถึงต่อยมัน
จนทำให้พวกมันทั้งคู่จมน้ำ

296
00:27:49,708 --> 00:27:51,250
คุณอยากให้ผมทำยังไง

297
00:27:52,333 --> 00:27:54,583
เอาใบรับรองแพทย์จากศูนย์ไปลาพักผ่อน

298
00:27:55,041 --> 00:27:58,500
ทำตัวเงียบๆ
สัญญางานสองปีฉันกำลังจะหมด

299
00:27:58,583 --> 00:28:00,083
ฉันหางานอื่นได้ทุกที่

300
00:28:00,583 --> 00:28:02,791
น่าจะช่วยเพิ่มเวลา
ให้เราเก็บของ และไปจากที่นี่

301
00:28:02,875 --> 00:28:04,708
ที่นี่คือบ้านผม ดี

302
00:28:05,708 --> 00:28:08,750
ผมโตที่เมืองนี้ ทำงานที่นี่มาทั้งชีวิต

303
00:28:09,208 --> 00:28:11,125
งั้นคุณก็น่าจะรู้ว่าใครควบคุมที่นี่

304
00:28:11,666 --> 00:28:14,166
และเขาเพิ่งบอกคุณไปว่าเขาเป็นแมงป่อง

305
00:28:15,833 --> 00:28:17,708
ฉันยอมให้คุณถูกทำร้ายอีกไม่ได้

306
00:28:24,041 --> 00:28:25,583
ผมจะไม่หนี

307
00:28:49,708 --> 00:28:51,875
สูตรบอกว่าเรายังเหลือเวลาอีกสิบนาที

308
00:28:52,625 --> 00:28:57,125
ผมว่าพวกเราทุกคนโชคดีที่
ผมไม่ต้องพึ่งสูตรทำอาหารแล้ว

309
00:28:58,000 --> 00:29:03,041
เพราะถ้าผมทำตาม รสชาติคงเหมือน...

310
00:29:03,500 --> 00:29:04,541
เหมือนอะไร

311
00:29:04,958 --> 00:29:06,541
พยายามหาคำที่ใช่อยู่

312
00:29:07,625 --> 00:29:09,875
คนเขาชอบพูดกันว่า
เหนียวเหมือนหนังรองเท้า

313
00:29:09,958 --> 00:29:11,375
ผมถึงพยายามไม่ใช้คำนี้ไง

314
00:29:11,708 --> 00:29:14,916
ไม่อยากใช้คำซ้ำซากจำเจด้วย ชิมสิ

315
00:29:18,708 --> 00:29:20,166
- โอเค
- โอเค อะไร

316
00:29:20,958 --> 00:29:22,541
โอเค คุณพูดถูก

317
00:29:22,625 --> 00:29:25,458
- คุณลืมประโยคสุดท้ายไป
- ประโยคอะไร

318
00:29:25,750 --> 00:29:26,750
"เหมือนอย่างเคย"

319
00:29:29,791 --> 00:29:31,583
แขกของเราฟื้นแล้ว

320
00:29:31,666 --> 00:29:34,416
แหม คุณฟื้นได้จังหวะพอดี

321
00:29:36,541 --> 00:29:38,666
กินตอนมันยังร้อนๆ สิ

322
00:29:40,208 --> 00:29:42,833
เราเสียมารยาทตอนที่คุณหมดสติ

323
00:29:42,916 --> 00:29:46,083
สภาพตอนที่คุณถูกส่งมาให้เรามัน...

324
00:29:47,333 --> 00:29:49,541
- เขาใช้คำว่าอะไรกันนะ
- น่ารังเกียจ

325
00:29:50,875 --> 00:29:53,083
ก็เลยหาเสื้อผ้าใหม่กับของอื่นๆ ให้

326
00:29:53,416 --> 00:29:57,208
ตอนนี้ ปลอกคอนั่นเป็นเครื่องประดับ
ที่คุณต้องปรับตัวกับมันหน่อย

327
00:29:59,750 --> 00:30:00,708
มันเอาไว้ทำอะไร

328
00:30:01,208 --> 00:30:05,250
ก็มีแนวคิดแบ่งเป็นสองฝั่งเรื่องปลอกคอ

329
00:30:06,416 --> 00:30:09,291
มีบางกลุ่มที่เชื่อว่า

330
00:30:09,375 --> 00:30:12,916
"การศรัทธาในสิ่งที่ไม่เห็น
มีค่ากว่าสิ่งที่เห็นแล้ว"

331
00:30:13,000 --> 00:30:14,375
จอห์น 20:29

332
00:30:14,458 --> 00:30:16,958
แต่ก็ยังมีกลุ่มที่ปฏิบัติตามแนวทางของ

333
00:30:17,041 --> 00:30:21,583
"ไม่มีใครนับถือเปลวไฟ
ได้เท่ากับคนโง่ที่เคยโดนแผดเผา"

334
00:30:21,666 --> 00:30:23,333
ฉันว่าพีท ทาวน์เซนด์พูดนะ

335
00:30:23,750 --> 00:30:25,416
คุณเชื่อแนวคิดไหน

336
00:30:34,875 --> 00:30:36,708
แนวคิดแบบต้องเจอกับตัวสินะ

337
00:30:36,791 --> 00:30:38,166
เป็นอย่างที่คิด

338
00:30:38,250 --> 00:30:39,666
ใช่ ผมรู้

339
00:30:41,291 --> 00:30:44,833
ขึ้นไปนั่งข้างบน หนุ่มใหญ่
ผมรู้ ผมรู้ ผมรู้

340
00:30:45,166 --> 00:30:46,750
ใช่ โอเค นั่งตรงนี้

341
00:30:51,375 --> 00:30:52,666
นั่นละ เอ้านี่

342
00:30:53,416 --> 00:30:54,375
เอาไป

343
00:30:55,750 --> 00:30:59,916
มันปรับได้ระดับหนึ่งถึงสิบ
ที่โดนไปเป็นระดับสี่

344
00:31:00,000 --> 00:31:01,250
ที่จริงแค่สาม

345
00:31:02,291 --> 00:31:04,416
ก็ยังเป็นประสบการณ์ที่แย่อยู่ดี

346
00:31:06,125 --> 00:31:07,416
นายเป็นคนที่จ้างฉันเหรอ

347
00:31:15,083 --> 00:31:17,625
ลองชิมเนื้อย่างดูสิ

348
00:31:39,166 --> 00:31:41,875
คิดว่าเป็นไง ขอแบบจริงใจ

349
00:31:46,500 --> 00:31:47,333
อร่อยดี

350
00:31:50,500 --> 00:31:52,875
คุณรู้วิธีทำให้เนื้อนุ่มมากที่สุดไหม

351
00:31:57,375 --> 00:31:59,208
ส่วนใหญ่เขาใช้ที่ทุบเนื้อกัน

352
00:31:59,666 --> 00:32:03,458
มันเร็ว ง่าย แต่ก็เละเทะ

353
00:32:04,083 --> 00:32:06,583
และผลลัพธ์ก็ไม่แน่นอนด้วย

354
00:32:07,916 --> 00:32:11,708
ผมถึงได้ชอบน้ำเกลือ

355
00:32:13,333 --> 00:32:15,583
เป็นกระบวนการที่ช้าและควบคุมได้

356
00:32:16,000 --> 00:32:20,125
ที่ปรับรสชาติสิ่งที่คุณกินเข้าไป
อย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้อร่อยถูกปาก

357
00:32:21,500 --> 00:32:23,750
และเมื่อคุณเจอน้ำเกลือที่สมบูรณ์แบบนั้น

358
00:32:24,625 --> 00:32:26,500
มันก็ได้ผลแน่นอนเสมอ

359
00:32:28,500 --> 00:32:29,666
ทีนี้...

360
00:32:31,125 --> 00:32:34,333
ไม่นานมานี้ ผมเพิ่งพบว่า

361
00:32:35,833 --> 00:32:40,916
มีคนเข้ามาวุ่นวาย
กับน้ำเกลือของผมถึงในครัวของผม

362
00:32:42,750 --> 00:32:44,500
และผมอยากรู้ว่ามันเป็นใคร

363
00:32:55,166 --> 00:32:58,125
เบอร์ตันบอกว่า
นายฝันถึงอดีตอีกแล้ว เรื่องที่แย่ด้วย

364
00:32:58,375 --> 00:32:59,583
ได้กินยาหรือเปล่า

365
00:32:59,666 --> 00:33:03,083
ไม่ ยาไม่ช่วย ยังรู้สึกถึงมันอยู่ดี

366
00:33:03,791 --> 00:33:05,125
ระบายกับฉันสิ

367
00:33:05,208 --> 00:33:07,333
มันไม่ใช่ปัญหาของนายอีกแล้ว ลีออน

368
00:33:09,541 --> 00:33:10,916
งั้นฉันร้องเพลงดีไหม

369
00:33:11,708 --> 00:33:14,666
คนเขาว่าเสียงร้องฉันเป็นยารักษาที่ดี

370
00:33:16,250 --> 00:33:20,166
ฉันแค่พยายามช่วย คอนเนอร์
จะใช้วิธีไหนขึ้นอยู่กับนาย

371
00:33:26,375 --> 00:33:29,583
ฉันเป็นหินที่กลิ้งไปมา

372
00:33:29,666 --> 00:33:33,000
ช่างเดียวดายและหลงทาง

373
00:33:33,708 --> 00:33:36,375
เพื่อชีวิตที่เต็มไปด้วยบาป

374
00:33:36,458 --> 00:33:39,708
ฉันชดใช้ไปแล้ว

375
00:33:41,166 --> 00:33:42,833
เมื่อฉันผ่าน...

376
00:33:42,916 --> 00:33:44,916
ให้ตายเถอะ ก็ได้ แค่...

377
00:33:47,458 --> 00:33:48,375
เอาเลย

378
00:34:27,541 --> 00:34:29,041
อย่าตัดขาฉัน

379
00:34:30,833 --> 00:34:31,750
ได้โปรด

380
00:35:00,375 --> 00:35:01,958
เรื่องชักจะซับซ้อนขึ้นแล้ว

381
00:35:02,750 --> 00:35:03,625
ใช่ไหม

382
00:35:07,291 --> 00:35:09,166
ฉันไม่ค่อยชอบสายตาแบบนั้นเลย ที่รัก

383
00:35:09,666 --> 00:35:12,166
หมอที่รักษาอาการชักให้กับร่างทรง

384
00:35:12,250 --> 00:35:16,125
หล่อนค้นคำว่า "การติดเชื้อแบคทีเรีย
เฉพาะที่บริเวณสมองกลีบท้ายทอย"

385
00:35:16,208 --> 00:35:17,958
เธอคงไม่คิดว่าแอลิต้า...

386
00:35:18,041 --> 00:35:20,208
จริงๆ แล้วฉันคิด

387
00:35:20,291 --> 00:35:21,625
มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ

388
00:35:22,416 --> 00:35:23,458
ผ่านดวงตาของเธอเหรอ

389
00:35:24,958 --> 00:35:26,791
ใช่ ตามทฤษฎี

390
00:35:45,500 --> 00:35:46,541
คุณเมอร์ฟี่

391
00:35:47,583 --> 00:35:49,625
ให้อภัยฉันด้วย
เรายังไม่ได้แนะนำตัวกันเลย

392
00:35:50,083 --> 00:35:52,916
คนรุ่นฉันเคยชินกับนิสัยเดิมๆ คุณเมอร์ฟี่

393
00:35:53,000 --> 00:35:56,083
บาปของฉันก็คือฉันเข้าถึง
สิ่งต่างๆ ได้อย่างไม่จำกัด

394
00:35:56,166 --> 00:36:00,333
กลายเป็นนิสัยเสียที่ทำให้ฉัน
ทำตัวเหมือนรู้จักทุกคนที่ฉันเพิ่งเจอ

395
00:36:00,416 --> 00:36:03,041
ไม่เลยครับ ผมไม่ถือสาอะไร

396
00:36:03,125 --> 00:36:05,000
หรือก็หมายความว่า จริงๆ ฉันควรรู้สึก

397
00:36:05,083 --> 00:36:06,333
ใช่ค่ะ ดิฉันก็ว่าอย่างนั้น

398
00:36:06,416 --> 00:36:09,416
ช่วยแนะนำฉันให้คุณซูบอฟ
และคุณเนเธอร์ตันทีได้ไหม

399
00:36:09,500 --> 00:36:12,666
ฉันสารวัตรเอนสลีย์ โลว์เบียร์
จากกองบัญชาการตำรวจนครบาล

400
00:36:14,125 --> 00:36:15,833
พวกตำรวจเม็ทมาครับ

401
00:36:17,291 --> 00:36:18,958
- ตำรวจเหรอ
- สารวัตรครับ

402
00:36:19,958 --> 00:36:21,875
โทรหาทนายพ่อฉัน

403
00:36:22,375 --> 00:36:23,416
เดี๋ยวนี้

404
00:36:23,500 --> 00:36:25,041
โทรศัพท์ใช้งานไม่ได้

405
00:36:25,125 --> 00:36:27,208
งั้นน่าจะดีกว่าถ้าทำเป็นไม่อยู่ที่นี่

406
00:36:27,291 --> 00:36:29,333
เธอรู้ว่าพวกคุณอยู่ที่นี่ เธอพูดถึงพวกคุณ

407
00:36:33,666 --> 00:36:35,208
ผมควรทำยังไงต่อครับ

408
00:36:35,875 --> 00:36:37,541
ให้เธอเข้ามา ให้ตายสิ

409
00:36:37,625 --> 00:36:39,583
มันจะดูเหมือนปกปิดอะไรไว้
ถ้าปล่อยให้เธอรอ

410
00:36:43,000 --> 00:36:45,125
ไม่ว่าจะทำอะไร ห้ามโกหกเธอ

411
00:36:45,208 --> 00:36:47,833
อาจจะเห็นว่าไม่มีทางเป็นไปได้

412
00:36:47,916 --> 00:36:51,166
พวกเจ้าหน้าที่ยศสูงมีความสามารถมาก

413
00:36:52,541 --> 00:36:55,666
ทางที่ดี ให้คิดไว้ว่าเธอรู้คำตอบอยู่แล้ว

414
00:36:56,875 --> 00:36:58,791
ไม่ว่าเธอจะถามอะไรมา

415
00:37:02,416 --> 00:37:03,500
เวร

416
00:37:33,666 --> 00:37:36,833
มีเรื่องที่ฉันว่านายควรรู้ไว้

417
00:37:38,666 --> 00:37:41,333
ไอ้แก่นั่นที่ฉันจับกุมตัวบนสะพาน

418
00:37:42,750 --> 00:37:43,750
ว่าไง

419
00:37:44,833 --> 00:37:48,916
ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี
ทุกอย่างมันผิดพลาดไปหมด...

420
00:37:49,000 --> 00:37:50,250
นายปล่อยมันหนีไปได้เหรอ

421
00:37:50,333 --> 00:37:53,375
เฮ่ ใจเย็นก่อน โอเคไหม
มันไม่ใช่แบบนั้น

422
00:37:53,458 --> 00:37:55,250
แล้วเป็นแบบไหนล่ะ ทอมมี่

423
00:37:55,333 --> 00:37:57,750
เพราะนายแม่งมีแค่หน้าที่เดียว
แต่ยังปล่อยให้มันหนีไปได้

424
00:37:57,833 --> 00:37:59,791
ฉันโดนรถอีกคันพุ่งชน เบอร์ตัน

425
00:38:00,500 --> 00:38:02,750
และที่ฉันพยายามจะบอกก็คือ
มันไม่ใช่อุบัติเหตุ

426
00:38:02,833 --> 00:38:05,041
มันน่าจะเป็นการซุ่มโจมตีมากกว่า

427
00:38:05,125 --> 00:38:06,458
ซุ่มโจมตีงั้นเหรอ

428
00:38:06,958 --> 00:38:10,708
ถ้าจะพูดเรื่องซุ่มโจมตี
ฉันนั่งรอเฝ้าโจมตีมานับครั้งไม่ถ้วน

429
00:38:10,791 --> 00:38:13,458
นายรู้ไหม จะซุ่มโจมตีได้
ต้องมีเบาะแสเฉพาะ

430
00:38:13,541 --> 00:38:15,833
ของทั้งเป้าหมาย
และเส้นทางที่เป้าหมายใช้

431
00:38:15,916 --> 00:38:17,708
นั่นแหละ ที่ฉันจะบอกนาย

432
00:38:17,791 --> 00:38:20,333
เหมือนกับว่าฉันเป็นเป้าหมาย
พวกมันรู้มาก่อนแล้ว

433
00:38:20,416 --> 00:38:22,625
ใครล่ะ นายพูดเรื่องอะไรอยู่กันแน่ ทอมมี่

434
00:38:22,708 --> 00:38:25,333
ไม่ว่าใคร พวกมันรู้ว่าฉันจับกุมใคร

435
00:38:25,416 --> 00:38:26,791
พวกมันรู้ว่าฉันกำลังเดินทาง

436
00:38:26,875 --> 00:38:28,291
- ไปกองนายอำเภอเหรอ
- ใช่

437
00:38:29,833 --> 00:38:30,833
นายอำเภอแจ๊คแมน

438
00:38:32,250 --> 00:38:35,708
ซึ่งทำให้ฉันเชื่อว่าคอร์เบล พิคเกตต์มีสาย
อยู่ในพวกเราแล้วตอนนี้

439
00:38:39,125 --> 00:38:40,791
ฟังดูเข้าท่าดี

440
00:38:40,875 --> 00:38:42,291
ฉันนี่แหละที่โคตรไม่เข้าใจ

441
00:38:43,625 --> 00:38:46,208
ฟังนะ เบอร์ตัน
จุดเริ่มต้นทั้งหมดของเรื่องนี้

442
00:38:46,291 --> 00:38:49,583
ทั้งรถล่องหน ปลอกกระสุน

443
00:38:49,666 --> 00:38:52,541
เรื่องอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นที่นี่ในวันนั้น
ทั้งลอตเตอรี่ แล้วยังเรื่องนี้อีก

444
00:38:52,958 --> 00:38:54,791
ให้ตายสิ เกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่วะ

445
00:38:54,875 --> 00:38:55,958
รู้อะไรไหม

446
00:38:56,041 --> 00:38:59,458
ทำไมนายไม่ไปตามทางของนาย
และไสหัวออกจากเรื่องนี้ไป

447
00:39:00,666 --> 00:39:03,541
ฉันรู้จักครอบครัวนายมาทั้งชีวิต
และนายคิดกับฉันแบบนี้เหรอ

448
00:39:03,625 --> 00:39:06,500
ไม่ใช่แค่พิคเกตต์
ยังมีพวกอื่นอีกที่อยากให้เราตาย...

449
00:39:06,583 --> 00:39:07,666
"พวกอื่นเหรอ"

450
00:39:07,750 --> 00:39:09,500
ฉันควรจะจัดการกับมันยังไงล่ะวะ

451
00:39:09,583 --> 00:39:13,333
นั่นแหละเหตุผลที่นายโดนยำเละ
บาดเจ็บ แต่โชคดีไม่ถึงตาย

452
00:39:15,000 --> 00:39:16,166
ซุ่มโจมตีครั้งหน้า

453
00:39:17,833 --> 00:39:19,375
นายอาจจะไม่โชคดีแบบนี้

454
00:39:36,625 --> 00:39:38,541
ฉันแค่กังวลนิดหน่อย นายอำเภอ

455
00:39:38,625 --> 00:39:41,750
ว่าเจ้าหน้าที่ของนายกำลังทำตามหน้าที่
ที่เราไม่อาจรับมือได้

456
00:39:42,333 --> 00:39:45,916
ว่าไง คอร์เบล
บอกมาเถอะว่านายอยากนั่งตรงนั้น

457
00:39:46,000 --> 00:39:48,791
นั่งดูวิดีโอของทอมมี่ คอนสแตนติน

458
00:39:48,875 --> 00:39:50,500
กับนักโทษที่หายไป

459
00:39:50,583 --> 00:39:53,791
นายต้องมีสองรหัสผ่านเฮงซวยนั่นก่อน
ถึงจะเข้าไปนั่งดูมันได้

460
00:39:53,875 --> 00:39:55,458
มันบ้ามากจริงๆ

461
00:39:56,916 --> 00:39:59,208
อยากเดาไหมว่าฉันเลือกรหัสอะไรไป

462
00:40:00,583 --> 00:40:04,250
นั่นมันจุดแข็งของรหัสผ่านเลย
ไม่ใช่เหรอ นายอำเภอ

463
00:40:04,708 --> 00:40:06,250
ให้คนเดาไม่ได้น่ะ

464
00:40:07,833 --> 00:40:08,750
"ไปตายซะ"

465
00:40:10,333 --> 00:40:11,916
และ "ไปกินขี้"

466
00:40:13,333 --> 00:40:14,375
ตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งหมด

467
00:40:15,166 --> 00:40:18,125
อย่างที่บอกไว้ คงอยู่ในนี้คนเดียวได้นะ

468
00:40:18,208 --> 00:40:19,791
ได้สิ ได้อยู่แล้ว

469
00:40:19,875 --> 00:40:22,083
เยี่ยม ทำตัวตามสบาย

470
00:40:25,500 --> 00:40:26,708
จะบ้าตาย

471
00:40:27,916 --> 00:40:28,958
"ไปตายซะ"

472
00:40:30,291 --> 00:40:32,541
"ไปกินขี้"

473
00:40:32,833 --> 00:40:35,000
อายุเท่าไหร่แล้ว ไอ้หนุ่ม

474
00:40:35,083 --> 00:40:37,375
เดาว่าราวๆ 28 สินะ

475
00:40:38,708 --> 00:40:41,208
ฉันรู้ว่าคุณคงไม่ค่อยอยากพูดสักเท่าไหร่

476
00:40:41,833 --> 00:40:44,875
และดูจากสถานการณ์ของคุณ
ฉันว่าฉันเข้าใจนะ

477
00:40:45,416 --> 00:40:49,291
ฉันไม่ถือสาอะไร แต่ประเด็นก็คือ

478
00:40:49,375 --> 00:40:51,750
คอร์เบลท้าฉันว่าคุณไม่ยอมคุยกับฉันแน่

479
00:40:52,125 --> 00:40:56,458
เขาเลยเสนอจะซื้อ
มัสแตงเปิดประทุนสีฟ้าพาสเทล

480
00:40:56,541 --> 00:40:58,916
ในแอชวิลล์ ที่ฉันอยากได้ให้

481
00:40:59,000 --> 00:41:01,125
อาจดูเหมือนต้องใช้กลวิธี

482
00:41:01,208 --> 00:41:04,375
แต่คอร์เบลไม่ได้กำชับไว้ว่า
ให้คุณพูดเรื่องอะไร

483
00:41:05,208 --> 00:41:06,791
แค่พูดออกมา เรื่องธรรมดาทั่วไป

484
00:41:06,875 --> 00:41:09,916
ฉันว่านะ เราน่าจะมาร่วมมือ

485
00:41:10,000 --> 00:41:11,708
และมาทำความเข้าใจร่วมกัน

486
00:41:12,333 --> 00:41:15,708
ถ้าคุณยอมพูดอะไรนิดหน่อย
หลังจากคอร์เบลกลับมา

487
00:41:15,791 --> 00:41:18,125
ฉันก็จะให้อะไรเป็นการแลกเปลี่ยน

488
00:41:18,208 --> 00:41:21,583
อย่าคิดทะลึ่งกับฉันเชียวนะ
ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น

489
00:41:21,666 --> 00:41:26,041
แต่ต้องมีอะไรที่คุณอยากได้ และฉันให้ได้

490
00:41:33,291 --> 00:41:34,458
นั่นน้ำเกลือหรือเปล่า

491
00:41:38,416 --> 00:41:40,250
นั่นเป็นของโปรดของคอร์เบลเลยละ

492
00:41:40,333 --> 00:41:44,541
ผู้ชายก็แบบนี้มั้ง น้ำเกลือทำให้ดูแมนกว่า

493
00:41:45,250 --> 00:41:46,375
แต่รู้อะไรไหม

494
00:41:46,458 --> 00:41:49,375
เผลอเป็นไม่ได้ ปลาดันตายไปทีละตัว

495
00:41:49,458 --> 00:41:52,041
และ 24 ชั่วโมงต่อมา
ปลาทั้งตู้ก็ทำตามกันหมด

496
00:41:52,125 --> 00:41:55,125
ฉันหมายความว่า
พวกมันลอยตัวหงายท้องกันไปหมด

497
00:41:55,208 --> 00:41:58,333
ต้องเทน้ำออกจากตู้ ฆ่าเชื้อ ทำซ้ำไปซ้ำมา

498
00:41:58,416 --> 00:42:00,416
เป็นแบบนั้นมาสามครั้ง

499
00:42:00,500 --> 00:42:02,708
ฉันก็เลยยื่นคำขาดอย่างจริงจัง

500
00:42:03,458 --> 00:42:07,083
ที่คุณมองอยู่ตรงนั้น
คงจะเป็นน้ำสัก 900 กว่าลิตร

501
00:42:07,625 --> 00:42:09,583
ฉันไม่อายที่จะพูดแบบนั้นด้วย

502
00:42:11,958 --> 00:42:12,833
ขอดูได้ไหม

503
00:42:17,958 --> 00:42:22,875
คุณจะเห็นปลาหมอแรมเจ็ดสี
ปลาเชอรี่บาร์บ และปลาหมออิเล็คทริคบลู

504
00:42:22,958 --> 00:42:25,583
พวกนั้นเป็นตัวโปรดฉัน คงพอจะดูออก

505
00:42:26,291 --> 00:42:29,916
และนั่นปลาหางนกยูง จะมีตู้ปลาไม่ได้...

506
00:42:30,000 --> 00:42:33,583
นี่ คิดจะทำอะไรน่ะ ตาแก่

507
00:42:35,833 --> 00:42:37,625
คุณเป็นแขกของบ้านเรา

508
00:42:38,375 --> 00:42:40,333
และดูสิว่าคุณทำอะไรกับเล็บเท้าของฉัน

509
00:42:47,833 --> 00:42:50,291
ไม่นะ ไม่ๆๆ

510
00:43:31,208 --> 00:43:33,416
คุณเล่นหมากรุกไหมคะ คุณซูบอฟ

511
00:43:34,791 --> 00:43:38,333
เดี๋ยวนี้เล่นแล้วไม่ค่อยสนุกเหมือนเคย

512
00:43:38,416 --> 00:43:41,000
เพราะมีเอไอที่คอยช่วยทำเกมให้เรา

513
00:43:41,083 --> 00:43:44,833
แต่ครั้งนึงมันก็ถือเป็น
การพักผ่อนหย่อนใจที่ดี

514
00:43:45,333 --> 00:43:48,000
มันทำให้คนรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่า

515
00:43:48,083 --> 00:43:52,458
ในทุกการเดินหมาก
ก็เหมือนบังคับให้อีกฝั่งเดินตามแผนด้วย

516
00:43:52,541 --> 00:43:55,625
จากนั้น เมื่อภาพลวงตาถูกทำลายไป

517
00:43:55,708 --> 00:43:58,375
ด้วยความตกใจจากการรุกที่คาดไม่ถึง

518
00:43:58,458 --> 00:44:00,958
คุณทำให้ฉันคาดไม่ถึงได้ไหม คุณซูบอฟ

519
00:44:02,166 --> 00:44:03,875
ผมขอโทษนะครับ สารวัตร

520
00:44:04,666 --> 00:44:08,458
แต่ผมสงสัยว่าให้ทนายประจำตระกูลผม
มาร่วมวงสนทนาได้ไหมครับ

521
00:44:09,250 --> 00:44:13,000
เป็นอย่างที่ฉันกลัว หมากที่เดาได้่

522
00:44:14,041 --> 00:44:15,208
คุณตัดสินใจได้เองเลย

523
00:44:15,291 --> 00:44:18,125
แต่ถ้าคุณเลือกที่จะเรียกทนายมาที่นี่

524
00:44:18,625 --> 00:44:20,833
สิ่งที่จะเกิดขึ้นมีดังต่อนี้

525
00:44:21,166 --> 00:44:25,291
คุณเนเธอร์ตัน เพื่อนของคุณถูกตรวจพบ
ตำแหน่งว่าอยู่ในสถานที่เกิดเหตุ

526
00:44:26,000 --> 00:44:28,583
พูดให้ชัดก็คือ
ที่เกิดเหตุฆาตกรรมแดเนียล คุก

527
00:44:28,666 --> 00:44:31,250
หัวหน้ารักษาความปลอดภัยของสถาบันวิจัย

528
00:44:31,333 --> 00:44:33,541
ผลออกมาว่า ถูกฆ่าโดยคอยด์

529
00:44:34,208 --> 00:44:37,208
ฉันสามารถตั้งข้อหาสมรู้ร่วมคิด
กับคุณเนเธอร์ตันได้

530
00:44:37,291 --> 00:44:40,416
ซึ่งแปลว่าที่นี่ ที่ห้องรับแขกของคุณ

531
00:44:40,500 --> 00:44:41,750
อีกเจ็ดนาทีหรือมากกว่านั้น

532
00:44:41,833 --> 00:44:44,458
เราอาจจะได้เป็นพยาน
การประหารชีวิตคุณเนเธอร์ตัน

533
00:44:45,666 --> 00:44:49,541
แต่แน่นอน ถ้าคุณตกปลา
และจับได้แค่ปลาตัวเล็กตัวเดียว

534
00:44:49,625 --> 00:44:52,333
นักตกปลาที่ฉลาด
ก็คงจะเกี่ยวตัวมันใส่ตะขอ

535
00:44:52,416 --> 00:44:54,666
และใช้มันตกปลาตัวที่ใหญ่กว่า

536
00:44:55,083 --> 00:44:57,708
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกคุณนะ
คุณเนเธอร์ตัน

537
00:44:57,791 --> 00:45:02,291
แต่ในมุมมองฉัน คุณไม่มีคุณสมบัติมากพอ
ที่จะถือเป็นรางวัล

538
00:45:03,833 --> 00:45:06,291
ซึ่งก็ถือว่าเป็นผลดีต่อคุณ

539
00:45:06,375 --> 00:45:08,708
เพราะว่าเมื่อการสอบสวนของคุณเริ่มขึ้น

540
00:45:08,791 --> 00:45:12,125
ฉันขอพูดให้ชัดเจนว่า
คุณสามารถช่วยชีวิตตัวเองได้

541
00:45:12,208 --> 00:45:15,125
โดยการพาฉันไปหาปลาตัวใหญ่

542
00:45:15,583 --> 00:45:17,916
ถ้าคุณบังเอิญรู้จักคนคนนั้นน่ะนะ

543
00:45:18,875 --> 00:45:21,041
คุณสองคนเป็นเพื่อนเก่ากันนี่

544
00:45:21,125 --> 00:45:23,750
และคงต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
ที่จะแยกออกจากกันได้

545
00:45:24,125 --> 00:45:26,916
แต่มันทำให้ฉันสนใจเรื่องพลังแห่งความรู้สึก

546
00:45:27,000 --> 00:45:30,750
ที่เริ่มจางหายไป
เมื่อมีปลายมีดคมจ่ออยู่ที่คอ

547
00:45:41,583 --> 00:45:42,958
แซลมอน ขอบใจ

548
00:45:45,291 --> 00:45:47,708
เพิ่มนมลงในชาอีกนิดที

549
00:46:01,583 --> 00:46:03,916
คุณทำได้ดีมาก คุณเมอร์ฟี่

550
00:46:04,000 --> 00:46:07,500
ดูจากเรื่องจำนวนคดี
ที่คุณไปเกี่ยวข้องตั้งแต่เด็ก

551
00:46:07,583 --> 00:46:09,291
น่าตื่นตาตื่นใจที่ได้เห็น

552
00:46:11,708 --> 00:46:14,916
ตามประสบการณ์ของฉัน คุณซูบอฟ
จากจุดนี้ในเกม

553
00:46:15,000 --> 00:46:18,166
สามารถสร้างปัญหา
ในตารางหมากของคุณได้เลยนะ

554
00:46:18,250 --> 00:46:22,041
กิจการครอบครัวของคุณที่ฉันคิดว่า
สานต่อกันมาอย่างประณีต

555
00:46:22,125 --> 00:46:25,625
ฉันอดคิดไม่ได้ว่าจะมีอะไร
ทำให้ธุรกิจคลายออกจากกัน

556
00:46:25,708 --> 00:46:28,541
ถ้าฉันได้ถือด้ายเล็กๆ และ...

557
00:46:31,250 --> 00:46:34,166
ฉันทำให้สับสน
ด้วยการเปรียบเปรยของฉันอีกแล้วใช่ไหม

558
00:46:34,583 --> 00:46:37,625
หมากรุก ตกปลา ด้ายที่พันกันอีก

559
00:46:37,708 --> 00:46:40,041
เธอคงต้องช่วยฉันแล้วละ เบียทริซ

560
00:46:40,125 --> 00:46:43,333
คุณดูสนุกมากตอนที่คุณพูด
ฉันคงเสียมารยาทหากจะเข้าไปขัด

561
00:46:44,250 --> 00:46:45,083
นั่นสินะ

562
00:46:48,041 --> 00:46:50,458
นี่คือปัญหาเล็กๆ ที่ฉันเห็นระหว่างเรา

563
00:46:50,541 --> 00:46:53,791
ถ้าคุณจะเรียกทนายมา
คุณว่าฟังดูเป็นยังไง

564
00:46:53,875 --> 00:46:57,958
ฉันค่อนข้างเห็นด้วยว่า
มันฟังดูช่างน่าเบื่อเหลือทน

565
00:46:58,041 --> 00:47:00,166
และเราอาจจะเสียคุณเนเธอร์ตันไป

566
00:47:00,250 --> 00:47:03,583
จะดีกว่าไหมถ้าเราพักเรื่องพวกนี้ไว้ก่อน

567
00:47:03,666 --> 00:47:05,916
และตอบคำถามง่ายๆ ไม่กี่ข้อแทน

568
00:47:06,375 --> 00:47:10,750
จริงใจ ตรงไปตรงมา ครอบคลุม
และใครจะไปรู้

569
00:47:11,000 --> 00:47:14,750
อาจจะช่วยขับเคลื่อนเราให้
มีการผจญภัยที่น่าสนใจมากกว่าเดิม

570
00:47:15,583 --> 00:47:16,750
คุณคิดว่าไง

571
00:47:18,958 --> 00:47:20,166
ลองดูดีไหม

572
00:47:21,708 --> 00:47:22,875
เอาละ ถ้างั้น

573
00:47:23,125 --> 00:47:27,083
ตำรวจเม็ทตรวจพบหุ่นจิตท่องมิติสามตัวที่นี่
ที่ทำงานด้วยระบบเอไอ

574
00:47:27,166 --> 00:47:30,500
คุณให้ฉันดูได้ไหม ถ้าได้เห็นสักแวบนึงคงดี

575
00:47:36,125 --> 00:47:37,208
และ

576
00:47:38,291 --> 00:47:39,375
คนที่ควบคุมมันด้วย

577
00:47:42,833 --> 00:47:46,541
ผมเกรงว่า
นั่นจะยิ่งทำให้เรื่องซับซ้อน สารวัตร

578
00:47:46,625 --> 00:47:52,458
ถ้างั้น อีกไม่นานคุณคงพบว่า
ฉันค่อนข้างเก่งในเรื่องที่ซับซ้อน

579
00:47:55,750 --> 00:47:56,791
เมื่อไหร่ที่คุณอยาก...

580
00:47:56,875 --> 00:48:00,291
ตอนนี้ค่ะ คุณซูบอฟ หรือเร็วที่สุด

581
00:48:01,958 --> 00:48:05,666
ให้ฉันดูให้เร็วที่สุด
คงจะเป็นการตัดสินใจที่ฉันพอใจ

582
00:48:17,166 --> 00:48:19,000
ประทานพรแก่เรา โอ้ พระผู้เป็นเจ้า

583
00:48:20,541 --> 00:48:24,208
ของขวัญที่ท่านประทาน
ที่เราได้รับจากความปรานีของพระองค์

584
00:48:25,791 --> 00:48:29,375
โดยพระเยซู
พระผู้เป็นเจ้าของพวกเรา เอเมน

585
00:48:56,291 --> 00:48:58,916
นี่ไม่ใช่วันเกิดฉัน ถ้านายคิดงั้นอยู่

586
00:48:59,000 --> 00:48:59,833
เปล่า

587
00:49:00,375 --> 00:49:04,166
ภาพในอดีตที่ทำให้นายผวาตื่น
ทำให้ฉันเป็นห่วงนิดหน่อย

588
00:49:04,416 --> 00:49:06,416
นายดูโคตรเครียด

589
00:49:07,500 --> 00:49:10,500
ฉันเลยแวะมาเยี่ยม ดูว่านายเป็นไงบ้าง

590
00:49:11,666 --> 00:49:12,500
แล้วไง

591
00:49:13,125 --> 00:49:14,250
นายก็บอกฉันสิ

592
00:49:15,458 --> 00:49:16,791
ฉันสบายดีสุดๆ พวก

593
00:49:17,625 --> 00:49:20,250
ทำขนมปังร้อนๆ จากเตาเองด้วย

594
00:49:20,333 --> 00:49:23,750
อาจจะแบ่งให้สักแผ่น
ถ้าสัญญาว่าจะทำตามมารยาทโต๊ะอาหาร

595
00:49:23,833 --> 00:49:27,750
นายก็รู้ว่า
มันยากเกินไปสำหรับฉัน คอนเนอร์

596
00:49:27,833 --> 00:49:30,625
และฉันก็กินมาแล้ว
ขอบคุณนะ นายเอาเลย

597
00:49:30,708 --> 00:49:32,541
ถ้านายช่วยไปเอามาให้ฉัน

598
00:49:32,625 --> 00:49:36,625
ฉันคงจะได้นั่งกินตรงนี้ที่อากาศโคตรจะดี

599
00:49:36,708 --> 00:49:37,958
โอ้โฮ

600
00:49:39,666 --> 00:49:41,958
คอนเนอร์ เพนสกี้
เพิ่งขอความช่วยเหลือจากฉัน

601
00:49:42,041 --> 00:49:44,875
เสียดายไม่มีพยานอยู่สักคน

602
00:49:44,958 --> 00:49:46,958
นายจะปล่อยให้อาหารเช้าฉันเย็นเหรอ

603
00:49:47,041 --> 00:49:48,166
ไปหยิบให้ไวเลย พวก

604
00:49:48,541 --> 00:49:51,041
มีอะไรให้กระหม่อมช่วยอีกไหม ฝ่าบาท

605
00:49:54,208 --> 00:49:55,041
เออ

606
00:49:56,458 --> 00:49:57,541
ในกล่องมีอะไร

607
00:49:58,166 --> 00:50:00,500
ของขวัญจากเพื่อนในอนาคตของเรา

608
00:50:00,750 --> 00:50:03,875
เมคอนกับเอ็ดเวิร์ดพิมพ์มันออกมา
ลองดูสิ

609
00:50:11,041 --> 00:50:13,375
ไม่เจ๋งเท่าของฟลินน์หรอก

610
00:50:13,458 --> 00:50:15,083
ฟลินน์พิมพ์ขาให้นายเหรอ

611
00:50:15,166 --> 00:50:16,958
มีเป็นชุดสะสมอยู่ข้างในเลย

612
00:50:17,041 --> 00:50:20,166
เธอพยายามพัฒนามัน เหมือนงานศิลปะ

613
00:50:20,250 --> 00:50:21,666
ใจดีมาก นั่นละฟลินน์

614
00:50:21,750 --> 00:50:23,333
แล้วทำไมถึงไม่ยอมใส่ล่ะ

615
00:50:24,083 --> 00:50:27,416
บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าของทุกอย่างนี้
ทำเพื่อตัวพวกนายเองมากกว่าฉัน

616
00:50:28,291 --> 00:50:30,333
ทำให้รู้สึกดีขึ้นเวลาเจอฉัน

617
00:50:30,416 --> 00:50:32,291
โดยไม่ต้องใช้อะไรมากนัก

618
00:50:32,375 --> 00:50:33,416
ฉันเข้าใจ

619
00:50:33,500 --> 00:50:36,875
แต่ว่าของพวกนี้น่าจะมีประโยชน์
มากกว่าทุกอย่างที่เราทำ

620
00:50:37,375 --> 00:50:38,375
ก็ยังเป็นของปลอมอยู่ดี

621
00:50:39,041 --> 00:50:40,583
ขอโทษที่ต้องพูดนะ

622
00:50:40,666 --> 00:50:43,666
แต่ว่าขาของนาย
คงไม่งอกออกมาเองเร็วๆ นี้หรอก

623
00:50:43,750 --> 00:50:45,083
ฉันมีขาจริงๆ

624
00:50:46,750 --> 00:50:49,125
รอฉันอยู่ ในอนาคต

625
00:50:50,166 --> 00:50:52,625
ฉันได้ยินเรื่องนั้นมาบ้าง

626
00:50:53,291 --> 00:50:55,916
จะใช้สายน้ำเกลือกับสายสวนงั้นเหรอ

627
00:50:58,541 --> 00:51:01,083
ต้องแสดงความไม่พอใจของนาย
ออกมาอีกหน่อยนะ

628
00:51:01,166 --> 00:51:02,541
ถ้าอยากให้ฉันโต้ตอบอะไรน่ะนะ

629
00:51:03,166 --> 00:51:05,333
ครั้งสุดท้ายที่นายเห็นฉัน
มีความสุขแบบนี้คือตอนไหน

630
00:51:09,875 --> 00:51:11,666
ฉันสงสัยเรื่องหนึ่งมาตลอด

631
00:51:12,041 --> 00:51:15,875
ช่วงแรกที่โรงพยาบาลหลังนายโดนระเบิด

632
00:51:16,541 --> 00:51:18,083
จำได้ไหมว่าฉันไปเยี่ยมนาย

633
00:51:18,500 --> 00:51:19,333
พอจำได้

634
00:51:20,833 --> 00:51:22,791
เรื่องที่นายขอให้ฉันทำ

635
00:51:24,791 --> 00:51:27,041
ทำให้ฉันสับสนฉิบหาย คอนเนอร์

636
00:51:28,500 --> 00:51:29,416
เรื่องที่ฉันขอเหรอ

637
00:51:30,916 --> 00:51:32,250
เรื่องที่ฉันทำให้ไม่ได้

638
00:51:35,791 --> 00:51:41,125
สิ่งที่นายทำไปทำให้ฉันลำบากแทนแล้ว
เพราะงั้นเราเจ๊ากัน

639
00:51:41,208 --> 00:51:42,416
ฉันทำอะไรไป

640
00:51:42,500 --> 00:51:44,875
เขียนข้อความเวรนั่นบนกำแพง
ตรงข้ามเตียงฉัน

641
00:51:46,541 --> 00:51:49,916
ใช่ ฉันคิดว่าถ้ามีอะไร
ทำให้นายฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง

642
00:51:50,000 --> 00:51:51,708
ก็ต้องเป็น "เบอร์ตันเคยมานี่"

643
00:51:51,791 --> 00:51:55,416
ฉันเอาแต่นึกถึงนาย นอนตรงนั้น
เขียนลวกๆ แบบสิ้นหวังว่า "อห"

644
00:51:55,500 --> 00:51:57,041
เขาส่งฉันไปที่อื่นก่อนฉันจะได้เขียน

645
00:51:59,583 --> 00:52:02,708
เรื่องที่คิดจะใช้สายสวน
กับสายน้ำเกลือเนี่ย

646
00:52:03,875 --> 00:52:05,541
มันมองได้อีกมุมนึงก็คือ

647
00:52:06,291 --> 00:52:08,958
เหมือนกับเอาหมอนกดหน้านาย

648
00:52:09,041 --> 00:52:10,583
หรือไม่ก็ยิงตัวตาย

649
00:52:11,291 --> 00:52:12,958
แค่เป็นการตายช้าลงหน่อย

650
00:52:14,166 --> 00:52:17,208
เวร เบอร์ตัน อีกมุมมองนึงในชีวิต

651
00:52:17,291 --> 00:52:19,666
นายมองว่ามันเป็นการยิงตัวตายแบบช้าๆ

652
00:52:20,750 --> 00:52:22,208
ตลกดีว่ะ คอนเนอร์

653
00:52:25,000 --> 00:52:26,875
แค่อยากบอกว่า ฉันต้องไปคิดดูก่อน

654
00:52:26,958 --> 00:52:30,208
ก่อนที่จะช่วยนายกับแผนย้ายบ้านของนาย

655
00:52:30,291 --> 00:52:31,125
ก็ยุติธรรมดี

656
00:52:31,916 --> 00:52:35,125
งั้นตอนนี้ ลองให้ของเจ๋งๆ
พวกนี้ออกโรงหน่อยไหม

657
00:52:35,791 --> 00:52:38,458
ให้ตาย ไว้พรุ่งนี้

658
00:52:46,583 --> 00:52:48,291
อยากรู้อะไรตลกๆ ไหม

659
00:52:49,291 --> 00:52:53,541
เรายังมีรอยขีด
ตั้งแต่เด็กพวกนี้อยู่ทั่วบ้าน

660
00:52:53,625 --> 00:52:58,041
ถ้านายถามแม่ฉันว่า "อห" คืออะไร
แม่คงบอกว่า "โอ้ สหาย"

661
00:53:01,458 --> 00:53:02,291
แล้วไม่ใช่เหรอ

662
00:53:03,291 --> 00:53:08,041
ใช่ คงงั้นแหละ ไอ้หอก

663
00:53:15,958 --> 00:53:17,791
หวังว่านายไม่ได้กินเยอะไปนะ

664
00:53:18,791 --> 00:53:19,666
ทำไม

665
00:53:19,750 --> 00:53:23,333
ลอนดอนตามตัวแล้ว
พวกนั้นอยากให้เรากลับไป

666
00:53:28,583 --> 00:53:31,666
ฟอร์เอฟเวอร์ แฟ๊บ
ร้านรับพิมพ์สามมิติ

667
00:53:33,166 --> 00:53:35,625
- รู้ไหมว่าเราจะไปไหน
- ไม่เลย

668
00:53:35,708 --> 00:53:38,750
พวกเขาบอกแค่ว่า
ให้ส่งพวกนายทั้งสามคนไปให้ เร็วที่สุด

669
00:53:38,833 --> 00:53:43,708
- ไม่รู้ว่ามันแปลว่าอะไร
- ไม่มีทั้งแผน ข่าว หน่วยลาดตระเวน

670
00:53:44,958 --> 00:53:49,041
- นายก็รู้ว่าต้องทำไงต่อ
- เร็ว รุนแรง และ...

671
00:53:49,125 --> 00:53:50,583
เฉียบขาด

672
00:54:03,916 --> 00:54:05,583
ฮูร่าห์ ไอ้เวร

673
00:54:07,166 --> 00:54:12,583
งั้นสิ่งที่คุณเรียกว่าอุโมงค์ควอนตัม
ทำให้คุณสื่อสารกับอดีตได้

674
00:54:12,666 --> 00:54:16,458
หรืออดีตของอีกที่หนึ่ง
เพราะว่าอดีตของเราคุณไม่ทำแบบนี้

675
00:54:17,458 --> 00:54:22,791
นั่นทำให้ฉันปวดหัวมาก คุณซูบอฟ

676
00:54:22,875 --> 00:54:25,000
จริงๆ มันค่อนข้างเรียบง่าย

677
00:54:25,083 --> 00:54:27,708
การกระทำที่เชื่อมต่อกัน
ทำให้เกิดทางแยกอย่างเป็นเหตุและผล

678
00:54:27,791 --> 00:54:30,166
เป็นทางแยกใหม่ที่แตกต่าง

679
00:54:31,250 --> 00:54:33,291
ก็คือ "ต้นตอ" อย่างที่เราเรียก

680
00:54:33,375 --> 00:54:39,250
แต่ทำไมถึงเรียกแบบนั้น มันฟังดูสั้นเกินไป
แถมยังดูสกปรกและโหดร้าย

681
00:54:39,333 --> 00:54:42,333
ไม่มีใครคิดว่าทางแยกใหม่
จะมีทางของตัวเองต่อไปอีกเหรอ

682
00:54:42,416 --> 00:54:45,416
เราก็คิดไว้อย่างนั้น
แต่ผมไม่แน่ใจว่าขอบเขต...

683
00:54:45,500 --> 00:54:46,375
เป็นจักรวรรดินิยม

684
00:54:52,583 --> 00:54:56,791
การเรียกว่าต้นตอมันง่ายกว่ากับเรา
เวลาเอาเปรียบพวกอ่อนด้อย

685
00:54:56,875 --> 00:54:59,750
และคุณก็ช่วยคุณซูบอฟล่าอาณานิคมนี้เหรอ

686
00:54:59,833 --> 00:55:02,583
- ทั้งคุณและคุณเมอร์ฟี่
- พวกเขามาถึงแล้ว

687
00:55:22,875 --> 00:55:26,916
ฉันเดาว่าเธอคงเป็น
ฟลินน์ ฟิชเชอร์ผู้น่าเกรงขามสินะ

688
00:55:28,000 --> 00:55:31,083
ฉันสารวัตรเอนสลีย์ โลว์เบียร์
จากกรมตำรวจเม็ท

689
00:55:31,166 --> 00:55:33,625
ยินดีที่ได้รู้จักนะ

690
00:55:35,500 --> 00:55:36,708
ค่ะ

691
00:56:00,958 --> 00:56:03,875
ตอนต่อไปของ
ท่องมิติพลิกโลก

692
00:56:05,625 --> 00:56:07,041
นี่คืออะไร

693
00:56:07,125 --> 00:56:08,958
เป็นที่ไว้ให้สัตว์มาวิ่งเล่น

694
00:56:10,791 --> 00:56:13,958
ฉันถูกขโมยของที่มีค่ามหาศาลไป

695
00:56:17,083 --> 00:56:20,750
เราจะได้มาคุยเรื่องนี้กัน
มาทำความเข้าใจกัน

696
00:56:22,916 --> 00:56:25,583
- เราต้องไปแล้ว
- ฉันอยากให้เธอเชื่อใจว่าฉันทำถูก

697
00:56:31,500 --> 00:56:33,291
- จัดการมัน
- ปิดฉาก

698
00:58:11,458 --> 00:58:13,458
คำบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์

699
00:58:13,541 --> 00:58:15,541
ผู้ตรวจสอบงานแปล กัญจณ์ รัตนอุบล