1
00:00:06,041 --> 00:00:08,833
ความเดิมตอนที่แล้วใน
ท่องมิติพลิกโลก
2
00:00:10,416 --> 00:00:12,166
ฉันมองคุณและทุกอย่างที่นี่
3
00:00:12,166 --> 00:00:14,500
มันแตกต่างจากที่ที่ฉันอยู่มาก
4
00:00:15,291 --> 00:00:17,375
ฉันต้องการให้นายพัก
5
00:00:17,375 --> 00:00:19,000
ชายคนนั้นหายไปในการจับกุมของผม
6
00:00:19,000 --> 00:00:21,583
มันต้องมีทางออก เดี๋ยวฉันจะหาทางเอง
7
00:00:23,125 --> 00:00:25,583
บางทีคุณกับฉันอาจจะตกลงกันได้
8
00:00:25,583 --> 00:00:27,875
และฉันจะให้อะไรแลกเปลี่ยน
9
00:00:28,875 --> 00:00:31,666
ไม่มีทั้งแผน ข่าว หน่วยลาดตระเวน
10
00:00:31,666 --> 00:00:34,541
ฉันสารวัตรเอนสลีย์ โลว์เบียร์
จากกรมตํารวจเม็ท
11
00:01:25,250 --> 00:01:26,458
มีคนอยู่ข้างนอกไหม
12
00:01:28,375 --> 00:01:30,083
มีอะไรเหรอครับ คุณฟิชเชอร์
13
00:01:31,375 --> 00:01:32,791
รีซ ที่รัก
14
00:01:32,791 --> 00:01:35,791
ฉันอยากให้เธอช่วยพาฉันไปหาหมอ
15
00:01:35,791 --> 00:01:37,791
- ให้ผมโทรบอกเบอร์ตันไหมครับ
- ไม่ต้อง
16
00:01:37,791 --> 00:01:39,416
ฉันไม่อยากทําให้พวกเขาเป็นห่วง
17
00:01:39,416 --> 00:01:42,250
ฉันว่าไม่เป็นอะไรหรอก
ไปกันเถอะ แค่เธอกับฉัน
18
00:01:43,500 --> 00:01:45,500
ไม่เป็นไรหรอก ที่รัก ฉันสัญญา
19
00:01:45,500 --> 00:01:47,916
ฉันจะคุยกับพวกเขาเองตอนเรากลับมา
20
00:01:48,375 --> 00:01:49,958
รถผมจอดอยู่ตรงนี้
21
00:01:50,458 --> 00:01:52,708
ฉันอาจต้องให้เธอช่วยฉันหน่อย รีซ
22
00:01:52,708 --> 00:01:53,833
ฉัน...
23
00:01:54,750 --> 00:01:55,958
ฉันมองไม่...
24
00:01:58,458 --> 00:01:59,708
ตาฉันบอดอีกแล้ว
25
00:03:41,791 --> 00:03:44,791
ท่องมิติพลิกโลก
26
00:03:59,750 --> 00:04:04,291
ให้ตายสิ เห็นได้ชัดเลยว่าชีวิตเธอ
เปลี่ยนไปอย่างไม่ทันตั้งตัว
27
00:04:04,291 --> 00:04:06,083
ในช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
28
00:04:06,083 --> 00:04:07,166
ใช่ค่ะ
29
00:04:07,166 --> 00:04:09,583
แล้วจะเอายังไงต่อ เธอมีแผนหรือยัง
30
00:04:09,583 --> 00:04:13,041
หรือว่าเธอตั้งใจแค่
จะคอยตอบโต้แบบนี้ไปเรื่อยๆ
31
00:04:13,041 --> 00:04:14,166
และหวังว่ามันจะจบลงด้วยดี
32
00:04:16,208 --> 00:04:18,625
ฉันรู้แล้วว่าฉันอยากทําอะไร เบียทริซ
33
00:04:18,750 --> 00:04:20,750
ฉันอยากออกไปเดินยืดเส้นยืดสายสักหน่อย
34
00:04:20,875 --> 00:04:23,208
- ไปสูดอากาศบริสุทธิ์
- ค่ะ
35
00:04:23,208 --> 00:04:25,500
ได้โปรดอย่าเข้าใจฉันผิดนะคะ คุณซูบอฟ
36
00:04:25,500 --> 00:04:29,541
แต่คุณตกแต่งห้องนี้ได้น่าอึดอัดมากๆ
37
00:04:33,333 --> 00:04:37,375
ถ้างั้นคุณสารวัตร
อยากไปที่สวนมากกว่าไหมครับ
38
00:04:37,375 --> 00:04:39,000
ฉันอยากแยกตัวออกไปเลย
39
00:04:39,000 --> 00:04:41,416
และพาแขกหนุ่มสาวทั้งสามคนนี้ไปกับฉัน
40
00:04:41,416 --> 00:04:44,875
เราจะได้คุยกันให้จบข้างนอก
อย่างที่พวกเขาบอก
41
00:04:44,875 --> 00:04:45,875
ไปกันเลยไหมคะ
42
00:04:46,541 --> 00:04:48,416
ฉันไม่ได้จะเสียมารยาทนะคะ
43
00:04:48,416 --> 00:04:52,250
แต่ฉันคงสบายใจมากกว่า
ถ้าคุณให้วิล์ฟไปกับพวกเราด้วย
44
00:04:52,708 --> 00:04:53,875
น่ารักจัง
45
00:04:54,958 --> 00:04:56,708
เธอมีเพื่อนที่นี่แล้ว
46
00:04:56,708 --> 00:04:58,791
งั้นก็ใจกว้างหน่อยนะ คุณเนเธอร์ตัน
47
00:04:59,208 --> 00:05:00,291
ไปกับพวกเราสิ
48
00:05:11,833 --> 00:05:14,916
คลินิกฉุกเฉินแคลนตัน
ดูแลคนแคลนตันอย่างมีคุณภาพ
49
00:05:16,916 --> 00:05:20,250
ขอโทษที่ฉันไม่ได้นัดไว้ก่อนนะ ดีดี้
50
00:05:20,250 --> 00:05:22,750
ไม่เป็นไรเลยค่ะ เอลล่า ไม่ต้องนัดก็ได้
51
00:05:22,750 --> 00:05:25,125
- รีซ ช่วยพาเธอไปนั่งได้ไหม
- ได้สิ ทางนี้ครับ
52
00:05:26,250 --> 00:05:27,750
- ถึงแล้วครับ
- ขอบคุณจ้ะ
53
00:05:30,208 --> 00:05:32,625
คุณเป็นอะไรมาคะ
54
00:05:32,625 --> 00:05:34,208
ผมขอออกไปรอข้างนอกนะครับ
55
00:05:34,208 --> 00:05:36,458
- ได้สิ ที่รัก
- ครับ
56
00:05:36,458 --> 00:05:39,041
รีซ ช่วยบอกลิซให้ไปพักเที่ยงได้ไหม
57
00:05:39,041 --> 00:05:40,000
ได้สิ
58
00:05:42,708 --> 00:05:45,875
แล้วคุณรู้สึกยังไงบ้างคะ
59
00:05:50,541 --> 00:05:53,083
นายลาป่วยอยู่ไม่ใช่เหรอ ทอมมี่
60
00:05:53,083 --> 00:05:57,041
ครับ แต่ผมนึกออกว่า
ผมไม่ได้ตามดูหลักฐานที่ได้มาเลย
61
00:05:57,041 --> 00:05:58,666
จากเรื่องบนสะพานน่ะ
62
00:05:58,666 --> 00:06:01,708
แค่อยากมั่นใจว่ามันเก็บไว้ถูกที่
63
00:06:01,708 --> 00:06:03,750
ถ้างั้นหลักฐานนั่นคืออะไรล่ะ
64
00:06:03,750 --> 00:06:05,583
อาวุธที่ชายแก่คนนั้นถือมา
65
00:06:05,583 --> 00:06:07,250
แล้วมันคืออะไรล่ะ
66
00:06:07,250 --> 00:06:09,375
เขาถือปืนพกกล็อก ถ้าผมจําไม่ผิด
67
00:06:09,750 --> 00:06:13,125
แล้วก็อะไรสักอย่างที่เหมือนกับไฟฉาย
68
00:06:13,541 --> 00:06:15,041
อะไรสักอย่างเหรอ
69
00:06:15,041 --> 00:06:17,833
นั่นแปลว่านายจําไม่ได้หรือเปล่า
70
00:06:19,583 --> 00:06:23,208
มีหลักฐานอะไร
นอกจากรถเอสยูวีที่ชนผมไหม
71
00:06:23,208 --> 00:06:26,208
คันที่นายบอกว่ามันล่องหนได้ใช่ไหม
72
00:06:28,125 --> 00:06:31,375
- ทําอะไรน่ะ
- โทรหาดีดี้ เธอจะได้มารับ...
73
00:06:36,666 --> 00:06:38,833
นายกําลังสับสน ทอมมี่
74
00:06:39,208 --> 00:06:40,083
สับสนมากด้วย
75
00:06:40,083 --> 00:06:42,291
นายต้องนอนพักในห้องมืดๆ
76
00:06:42,291 --> 00:06:45,875
ใช้น้ําแข็งประคบหัว และจิบเบียร์เย็นๆ
77
00:06:45,875 --> 00:06:48,916
ตอบคําถามผมมาก่อน แกลดีส์
แล้วผมจะทําตามที่คุณบอก
78
00:06:49,541 --> 00:06:50,375
ผมรับปาก
79
00:06:57,750 --> 00:07:01,208
ไม่มีหลักฐานอย่างอื่น
นอกจากรถลาดตระเวนที่ถูกชนของนาย
80
00:07:01,583 --> 00:07:04,166
ไม่มีปืนกล็อก ไม่มีของอะไรสักอย่าง
81
00:07:04,166 --> 00:07:05,791
ไม่มีชายแก่ ไม่มีเลย
82
00:07:05,791 --> 00:07:08,458
มีแค่นายกับรถพังๆ ของนาย ทอมมี่
83
00:07:08,458 --> 00:07:09,916
ทีนี้กลับบ้านไปได้แล้ว
84
00:07:10,625 --> 00:07:13,041
ก่อนที่ฉันจะโทรหานายอําเภอแจ๊คแมน
85
00:07:13,041 --> 00:07:17,208
และเขาจะได้พูดแบบเดียวกับฉัน
แต่แบบหยาบคายขึ้นหน่อย
86
00:07:29,458 --> 00:07:30,375
นี่คืออะไร
87
00:07:30,708 --> 00:07:33,916
ที่ฝึกตํารวจเม็ท เราเรียกว่าสวนสัตว์
88
00:07:33,916 --> 00:07:34,833
ทําไมล่ะ
89
00:07:34,833 --> 00:07:36,833
เป็นสถานที่ให้สัตว์มาวิ่งเล่น
90
00:07:36,833 --> 00:07:40,916
ปลอดภัยจากการสอดส่องของหน่วยอาร์ไอ
หรือพวกที่คอยแทรกแซง
91
00:07:41,500 --> 00:07:43,250
หรือก็คือพวกเคล็พท์
92
00:07:44,166 --> 00:07:46,500
คุณสองคนกับเบียทริซจะได้เล่นสนุกกัน
93
00:07:46,500 --> 00:07:48,541
พวกคุณจะปีน...
94
00:07:48,541 --> 00:07:51,625
คิดว่าพวกเขาปีนไหวกี่ชั้นกัน เบียทริซ
95
00:07:51,625 --> 00:07:52,708
ลองดูสักแปดชั้นก่อนค่ะ
96
00:07:52,708 --> 00:07:54,333
พวกเรานี่คิดเล่นใหญ่กันดีนะว่าไหม
97
00:07:55,208 --> 00:07:56,166
ถ้างั้นก็ได้
98
00:07:57,250 --> 00:07:58,291
เริ่มกันที่แปดชั้น
99
00:08:01,625 --> 00:08:04,375
ไม่เหมือนคุณฟิชเชอร์
พวกคุณยังไม่ชินกับร่างนี้
100
00:08:05,833 --> 00:08:08,541
การฝึกนี้จะช่วยให้คุณทั้งคู่รู้ว่า
ร่างนี้ทําอะไรได้บ้าง
101
00:08:12,666 --> 00:08:13,541
อะไรวะนั่น
102
00:08:32,166 --> 00:08:34,541
นี่คือที่ไว้สําหรับทดสอบหุ่นคอยด์ของพวกเรา
103
00:08:34,541 --> 00:08:38,916
คล้ายๆ กับของที่ตอนแรกน้องสาวของคุณ
คิดว่าตัวเองกําลังเล่นอยู่
104
00:08:38,916 --> 00:08:41,166
ซิม อย่างที่พวกคุณเรียกกัน
105
00:08:41,166 --> 00:08:43,500
ตามเบียทริซไป
เธอจะอธิบายทุกอย่างเอง
106
00:08:48,666 --> 00:08:49,625
ฉันขอไปด้วยได้ไหมคะ
107
00:08:49,625 --> 00:08:51,125
ยังไม่ใช่ครั้งนี้ ที่รัก
108
00:08:51,125 --> 00:08:53,125
ฉันมีบททดสอบอื่นไว้ให้เธอ
109
00:08:55,291 --> 00:08:56,208
นั่งกันดีไหม
110
00:09:00,291 --> 00:09:01,958
กฎก็ตรงไปตรงมา
111
00:09:01,958 --> 00:09:05,125
เราขึ้นไปทีละชั้น ฆ่าหรือทําลายทุกอย่าง
112
00:09:05,125 --> 00:09:06,750
จนกระทั่งถึงดาดฟ้า
113
00:09:06,750 --> 00:09:08,000
ที่ดาดฟ้ามีอะไร
114
00:09:08,000 --> 00:09:09,666
- เซอร์ไพรส์
- แบบไหน
115
00:09:09,666 --> 00:09:12,458
เซอร์ไพรส์แปลว่าเรื่องที่คาดไม่ถึง
116
00:09:12,458 --> 00:09:14,416
อยากให้อธิบายคําว่า
"คาดไม่ถึง" ด้วยไหม
117
00:09:16,416 --> 00:09:20,791
อย่าเข้าใจผมผิดนะ
แต่ว่าคุณเป็น... คนหรือเปล่า
118
00:09:20,791 --> 00:09:22,166
ถามทําไม
119
00:09:22,166 --> 00:09:25,458
เพราะคุณดูไม่กลัวที่จะเจ็บตัวเลย
120
00:09:25,458 --> 00:09:28,625
ฉันซึ้งใจมากที่คุณถามนะ พลทหาร
121
00:09:29,208 --> 00:09:30,916
เอาเป็นว่าฉันแค่พิเศษแล้วกัน
122
00:09:31,375 --> 00:09:34,750
คุณควรเป็นห่วงตัวเองกับการผจญภัย
ที่กําลังจะมาถึงดีกว่า
123
00:09:34,750 --> 00:09:36,041
ให้ฉันเป็นห่วงตัวฉันเองก็พอ
124
00:09:36,708 --> 00:09:39,791
- เรามีอาวุธไหม
- มีแค่ของที่คุณเก็บได้ระหว่างทาง
125
00:09:41,000 --> 00:09:41,833
เริ่มเลยไหม
126
00:09:44,666 --> 00:09:47,125
- นายมองโหมดกลางคืนได้นะ พวก
- ยังไง
127
00:09:47,125 --> 00:09:49,291
เอาลิ้นแตะเพดานปาก
เหมือนเครื่องแฮปติกส์เรา
128
00:10:27,500 --> 00:10:29,166
ก็ไม่เลวนี่หว่า
129
00:10:29,166 --> 00:10:31,958
- คิดเลขเก่งไหม
- เก่งที่สุดในชั้นเลยละ
130
00:10:31,958 --> 00:10:34,291
เราประชันกับหุ่นโจมตีไปกี่ตัว
131
00:10:35,875 --> 00:10:38,375
- หกตัว
- ชั้นต่อไปจะมี 12 ตัว
132
00:10:38,375 --> 00:10:41,000
และ 18 ตัวในชั้นถัดไปอีก เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
133
00:10:41,000 --> 00:10:43,750
- มี 48 ตัวที่ชั้นบนสุดเหรอ
- ถ้าไปถึงน่ะนะ
134
00:10:43,750 --> 00:10:44,916
มันคือตัวอะไร
135
00:10:45,500 --> 00:10:48,125
หุ่นคอยด์รุ่นเบสิก ชุด 24 เอ
136
00:10:48,541 --> 00:10:50,750
แน่นอนว่าถูกปรับเพื่อการใช้งานแล้ว
137
00:10:51,125 --> 00:10:52,083
คอยด์คืออะไร
138
00:10:52,083 --> 00:10:53,875
หุ่นยนต์ยืนสองเท้า
139
00:10:54,750 --> 00:10:55,708
ตาเหมือนคนเลย
140
00:10:55,708 --> 00:10:57,625
เพื่อความสมจริงเท่านั้น
141
00:11:01,791 --> 00:11:06,625
รวดเร็ว รุนแรง เฉียบขาด
ถ้าฉันจําไม่ผิด มันเป็นคําขวัญประจําหน่วยคุณ
142
00:11:06,625 --> 00:11:07,541
แล้วไง
143
00:11:07,541 --> 00:11:09,916
เร็วขึ้นอีกหน่อยก็คงจะดีนะ
144
00:11:09,916 --> 00:11:13,083
เด็กฝึกส่วนใหญ่คงไปถึงชั้นสามแล้วตอนนี้
145
00:12:00,250 --> 00:12:01,375
เออ แกลดีส์
146
00:12:02,208 --> 00:12:03,833
นี่ไงไอ้ของเวรอะไรสักอย่าง
147
00:12:23,208 --> 00:12:25,041
สายเรียกเข้าจากนายอําเภอแจ๊คแมน
148
00:12:25,041 --> 00:12:26,208
ว่าไงครับ นายอําเภอ
149
00:12:26,208 --> 00:12:27,583
ทอมมี่ นายอยู่ไหน
150
00:12:28,541 --> 00:12:29,375
ผม...
151
00:12:29,375 --> 00:12:33,333
ฉันอยากให้นายหยุดทําทุกอย่าง
และมาหาฉันที่บ้านคอร์เบล พิคเกตต์
152
00:12:33,333 --> 00:12:35,083
นึกว่าผมลางานอยู่ซะอีก
153
00:12:35,083 --> 00:12:36,916
เคยลา แต่ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
154
00:12:36,916 --> 00:12:40,041
รีบมานี่ให้ไว เรามีเรื่องต้องจัดการ
155
00:12:40,041 --> 00:12:42,541
- ฉันต้องการให้นายช่วย
- รับทราบครับ
156
00:13:09,833 --> 00:13:12,791
พระเจ้า ฉันเจ็บ เจ็บเหลือเกิน
157
00:13:12,791 --> 00:13:13,708
คุณครับ
158
00:13:14,041 --> 00:13:16,583
ช่วยด้วย ฉันเจ็บจะตายแล้ว
159
00:13:16,583 --> 00:13:17,625
เป็นอะไรไหมครับ
160
00:13:28,791 --> 00:13:29,958
โทรหาทอมมี่
161
00:13:29,958 --> 00:13:31,958
ดีดี้ เกิดอะไรขึ้น
162
00:13:51,000 --> 00:13:53,583
- ผมไม่สะดวกรับสายตอนนี้
- ทอมมี่ รับสายสิ
163
00:13:53,583 --> 00:13:55,333
ทิ้งข้อความไว้ แล้วผมจะโทรกลับไป
164
00:14:06,125 --> 00:14:07,458
นั่นแหละ นั่นแหละ
165
00:14:08,583 --> 00:14:09,791
ใช่ นั่นแหละ
166
00:14:10,333 --> 00:14:14,750
นั่นแหละ แค่นั้นเอง มันจบแล้ว จบแล้ว
167
00:14:29,000 --> 00:14:30,208
ให้ตายเถอะ
168
00:14:32,291 --> 00:14:33,666
แม่งเอ๊ย
169
00:14:37,250 --> 00:14:38,083
รีซ
170
00:14:40,458 --> 00:14:41,458
มีใครอยู่ที่นี่อีกไหม
171
00:14:42,833 --> 00:14:43,916
เกิดอะไรขึ้น
172
00:14:43,916 --> 00:14:46,500
มีอะไร บอกฉันสิ เกิดอะไรขึ้น
173
00:14:46,500 --> 00:14:50,041
ปลอบให้เธอใจเย็นซะ ไม่งั้นฉันยิงทิ้งทั้งคู่
174
00:14:50,041 --> 00:14:52,125
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันอยู่นี่
175
00:14:52,125 --> 00:14:54,583
รีซไปไหน ทําไมเขาไม่ตอบ
176
00:14:54,583 --> 00:14:55,583
เขาแค่...
177
00:14:56,666 --> 00:14:57,875
ออกไปข้างนอก
178
00:14:58,458 --> 00:15:00,541
นั่งลงเงียบๆ
179
00:15:01,041 --> 00:15:02,041
ทั้งคู่
180
00:15:25,083 --> 00:15:26,208
ใช่เขาใช่ไหม
181
00:15:27,291 --> 00:15:30,250
- ใครคะ
- คนบนสะพาน
182
00:15:30,750 --> 00:15:34,458
ฉันไม่ได้อยากจะหยาบคาย แต่หุบปากซะ
183
00:15:35,625 --> 00:15:36,666
และหุบปากไว้อย่างนั้น
184
00:15:42,500 --> 00:15:43,750
เธอเห็นไหมว่า
185
00:15:45,000 --> 00:15:46,500
หล่อนเก็บตัวอย่างดีเอ็นเอเราไป
186
00:15:47,541 --> 00:15:49,833
ไม่งั้นหล่อนจะมั่นใจได้ยังไง
ว่าเราคือตัวเราจริงๆ
187
00:15:52,916 --> 00:15:54,958
เราน่าจะเก็บตัวอย่างหล่อนไปบ้าง
188
00:15:54,958 --> 00:15:57,166
แล้วก็ถูกจับได้
189
00:15:58,583 --> 00:16:01,666
ฉันไม่เคยเจอเจ้าหน้าที่อาวุโสมาก่อน
190
00:16:01,666 --> 00:16:04,375
เป็นคนที่ไม่ธรรมดาเลย
191
00:16:05,041 --> 00:16:06,750
แต่โชคร้าย
พวกเขาไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคน
192
00:16:06,750 --> 00:16:08,041
ยังมี...
193
00:16:08,875 --> 00:16:10,000
เขาเหรอ
194
00:16:14,500 --> 00:16:15,333
ว่าไงคะ
195
00:16:15,333 --> 00:16:17,958
ผมอยากให้คุณเข้าไปดู
มุมมองของหุ่นจิตท่องมิติ
196
00:16:17,958 --> 00:16:19,791
ผมอยากรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกันอยู่
197
00:16:19,791 --> 00:16:23,625
ฉันเกรงว่าจะทําแบบนั้นไม่ได้ค่ะ
คุณซูบอฟ และจะไม่ทําด้วย
198
00:16:23,625 --> 00:16:24,791
ว่าไงนะ
199
00:16:24,791 --> 00:16:27,625
สารวัตรต้องรู้แน่
ถ้าเราพยายามแทรกซึมเข้าไป
200
00:16:27,625 --> 00:16:31,875
และเธอก็อาจจะรู้แล้วด้วยซ้ําว่า
เรากําลังคุยเรื่องสุ่มเสี่ยงแบบนี้กันอยู่
201
00:16:32,958 --> 00:16:34,916
เขาขอให้ทําแบบที่ฉันคิดใช่ไหม
202
00:16:35,708 --> 00:16:37,875
ถ้าเราฉลาด ตอนนี้เราต้องเก็บของ
203
00:16:38,375 --> 00:16:39,375
และเผ่นได้แล้ว
204
00:16:39,916 --> 00:16:41,750
ถ้างั้นทุกอย่างก็สูญเปล่า
205
00:16:42,041 --> 00:16:43,750
เราจะเสียโอกาสเข้าไปหาต้นตอ
และสิ่งที่อยู่ในตัวเด็กสาวคนนั้น
206
00:16:43,750 --> 00:16:46,125
ฉันไม่แน่ใจว่ามันจะคุ้มไหม ที่รัก
207
00:16:46,791 --> 00:16:50,500
ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะอยู่ต่อไปได้
ถ้าต้องทิ้งเรื่องนี้ไว้ข้างหลัง
208
00:16:51,416 --> 00:16:53,000
แล้วนายล่ะ
209
00:16:56,291 --> 00:16:58,458
นายพร้อมไหม ออสเซี่ยน
210
00:16:59,166 --> 00:17:02,125
เออ ฉันโคตรพร้อม
211
00:17:09,875 --> 00:17:10,958
คุณฟิชเชอร์
212
00:17:10,958 --> 00:17:14,125
พวกป้าพบข้อมูลที่น่าสนใจ
213
00:17:14,125 --> 00:17:15,250
พวกป้าเหรอ
214
00:17:15,250 --> 00:17:17,750
เป็นอัลกอริทึมใช้เรียงข้อมูลของตํารวจเม็ท
215
00:17:18,125 --> 00:17:20,166
ทํางานกันเป็นระวิงเลยละ
216
00:17:20,166 --> 00:17:23,458
ฉันคิดว่าเธอคงดีใจที่ได้รู้ว่า
คุณเพนสกี้ เพื่อนของเธอ
217
00:17:23,458 --> 00:17:25,958
ไม่ได้สูญเสียขาไปในช่วงเวลาของฉัน
218
00:17:26,583 --> 00:17:28,125
แต่นั่นก็แปลว่า...
219
00:17:28,125 --> 00:17:30,916
ว่าอาร์ไอคงเปิดต้นตอ
220
00:17:30,916 --> 00:17:34,083
อย่างน้อยก่อนหน้า
ที่เธอคิดกันเอาไว้หนึ่งทศวรรษ
221
00:17:34,083 --> 00:17:36,583
ก็อย่างที่เห็น ความแตกต่างอย่างสุดขั้ว
222
00:17:36,583 --> 00:17:38,916
เกิดขึ้นแล้วในทั้งสองเส้นเวลา
223
00:17:38,916 --> 00:17:41,583
และสิ่งที่แปรปรวนที่สุดก็คือแจ็คพอต
224
00:17:41,583 --> 00:17:45,250
ดูเหมือนมันจะถูกเร่ง
ให้เกิดเร็วขึ้นในโลกของเธอ
225
00:17:45,250 --> 00:17:48,708
สมมติฐานของฉันคือ
อาร์ไอตั้งใจทําให้เกิดกระบวนการนี้
226
00:17:48,708 --> 00:17:49,875
เพื่ออะไร
227
00:17:50,250 --> 00:17:53,083
นั่นเป็นคําถามที่มีแค่เชอรีส นูแลนด์ที่ตอบได้
228
00:17:53,458 --> 00:17:54,500
สงครามเท็กซัส
229
00:17:54,500 --> 00:17:56,833
การแยกดินแดน ได้เกิดขึ้นที่นี่ไหม
230
00:17:56,833 --> 00:18:00,416
แน่นอน ทั้งคุณเพนสกี้และพี่ชายเธอ
ได้ไปออกรบด้วย
231
00:18:00,416 --> 00:18:03,083
แต่เทคโนโลยีเชื่อมประสาทแฮปติกส์
ที่ฝังอยู่ในตัวพวกเขา
232
00:18:03,083 --> 00:18:05,666
กว่าจะถูกพัฒนาก็อีกหลายสิบปี
ในช่วงเวลาของฉัน
233
00:18:05,666 --> 00:18:08,041
พวกเขาก็เลยสู้แบบทหารทั่วไป
234
00:18:08,791 --> 00:18:10,541
และคอนเนอร์ไม่ได้รับบาดเจ็บใช่ไหม
235
00:18:10,541 --> 00:18:12,541
เขารอดชีวิตมาแบบไม่ได้รับบาดเจ็บ
236
00:18:14,375 --> 00:18:15,916
แต่พี่ชายเธอไม่ใช่แบบนั้น
237
00:18:17,750 --> 00:18:19,000
อะไรนะ เขาบาดเจ็บเหรอ
238
00:18:20,041 --> 00:18:21,000
เขาถูกฆ่า
239
00:18:26,375 --> 00:18:29,333
ไหนคุณบอกว่าไม่มีทาง
ที่จะกู้ข้อมูลแบบนี้กลับมา
240
00:18:29,333 --> 00:18:31,958
ส่วนใหญ่เขาก็พูดถูก
241
00:18:31,958 --> 00:18:36,416
แต่พวกป้าเป็นอัลกอริทึมที่เข้าถึง
ที่เก็บข้อมูลที่ไม่เปิดเผยสู่สาธารณะได้
242
00:18:38,750 --> 00:18:39,958
แล้วฉันล่ะคะ
243
00:18:41,833 --> 00:18:43,541
ข้อมูลเริ่มไม่ชัดเจน
244
00:18:43,541 --> 00:18:46,916
หลังจากที่แจ็คพอตเริ่มขึ้น
แต่ก็ยังพอมีข้อมูลว่าเธอแต่งงาน
245
00:18:46,916 --> 00:18:48,125
มีลูกสองคน
246
00:18:48,125 --> 00:18:49,208
แต่งงานกับใครคะ
247
00:18:49,208 --> 00:18:51,208
กับนายอําเภอโทมัส คอนสแตนติน
248
00:18:51,625 --> 00:18:53,125
ฉันแต่งงานกับทอมมี่เหรอ
249
00:18:53,125 --> 00:18:56,000
ถูกต้อง คงทําให้คนที่นี่สงสัย
ว่าต้องทําตัวยังไงไปเลย
250
00:18:56,000 --> 00:18:57,041
ใช่ไหมล่ะ
251
00:18:57,416 --> 00:18:59,625
เป็นโอกาสเหมาะ
ที่จะแสดงความยินดีไม่ใช่เหรอ
252
00:18:59,625 --> 00:19:04,333
และพวกป้าก็บอกอีกว่า มีฟลินน์ ฟิชเชอร์
ที่ไม่มีตัวตนอีกต่อไปแล้วด้วย
253
00:19:04,333 --> 00:19:06,625
แต่เรื่องของเธอน่ะ ที่รัก
254
00:19:07,708 --> 00:19:09,250
ฉันแทบไม่รู้อะไรเลย
255
00:19:10,250 --> 00:19:11,625
ก็น่าสนใจดีนะ
256
00:19:12,166 --> 00:19:14,875
ฉันว่าเธอคงไม่ค่อยได้สัมภาษณ์งานใช่ไหม
257
00:19:14,875 --> 00:19:16,083
มีแค่ร้านฟอร์เอฟเวอร์ แฟ๊บ
258
00:19:16,083 --> 00:19:20,416
จริงๆ มันก็ไม่นับว่า
เป็นการสัมภาษณ์งาน แค่ตรวจสารเสพติด
259
00:19:20,416 --> 00:19:21,750
แล้วผ่านไหม
260
00:19:21,750 --> 00:19:22,708
แน่นอน
261
00:19:23,041 --> 00:19:24,083
เยี่ยม
262
00:19:24,833 --> 00:19:26,291
ที่ฉันอยากจะพูดก็คือ
263
00:19:26,291 --> 00:19:30,208
ลองมาคุยกันแบบนี้ดู
264
00:19:30,208 --> 00:19:32,166
เป็นช่วงเวลาที่ไว้ใช้ทําความรู้จักอีกฝ่าย
265
00:19:32,166 --> 00:19:33,791
ฉันจะถามไม่กี่ข้อ
266
00:19:33,791 --> 00:19:37,041
ตอบให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้
แบบไม่ต้องคิดอะไร
267
00:19:37,416 --> 00:19:38,708
ทําได้ไหม
268
00:20:27,416 --> 00:20:30,541
หลายคนไม่ถนัดเวลาที่ต้องสู้กับมีด
269
00:20:30,958 --> 00:20:34,333
เธออาจจะขํา
แต่มันมีวิดีโอออนไลน์สอนเรื่องนี้ด้วย
270
00:20:34,333 --> 00:20:36,041
ระหว่างการฟันกับการแทง
271
00:20:36,041 --> 00:20:38,625
หลอดเลือดแดงกับอวัยวะต่างๆ
อะไรทํานองนั้น
272
00:20:38,625 --> 00:20:40,625
แต่จากประสบการณ์ของฉัน
273
00:20:40,625 --> 00:20:42,000
ความเร็วเป็นสิ่งสําคัญ
274
00:20:42,958 --> 00:20:46,083
แทงให้เยอะที่สุด ใช้เวลาให้น้อยที่สุด
275
00:20:47,041 --> 00:20:48,000
ง่ายๆ แบบนั้น
276
00:20:51,458 --> 00:20:52,875
เวลาที่เธอนึกถึงมีด
277
00:20:52,875 --> 00:20:56,291
มันแตกต่างกับที่เธอร่ําเรียนมาใช่ไหมล่ะ
278
00:20:56,625 --> 00:21:00,416
ฉันว่ามันคงยากมากที่จะก้าวข้ามได้
279
00:21:00,416 --> 00:21:03,833
นี่ยังไม่รวมอุปสรรคอย่างอื่น
อย่างจรรยาบรรณแพทย์พวกนั้น
280
00:21:04,291 --> 00:21:07,291
จะบอกว่าเธอจะโดนตบสลบเต็มที่
281
00:21:08,000 --> 00:21:12,250
ก่อนฉันจะกรีดผ่าเธอให้เหมือน...
พวกเธอเรียกมันว่าอะไรนะ
282
00:21:13,250 --> 00:21:16,958
ตะแกรงกับกระชอนมันต่างกันยังไง
พวกมันเหมือนกันหรือเปล่า
283
00:21:39,833 --> 00:21:43,041
นี่มันโคตรสุดยอด
284
00:21:43,041 --> 00:21:47,041
ฉันบอกแล้ว เพื่อน
ฉันจะย้ายมาอยู่ที่นี่ถาวร
285
00:21:47,041 --> 00:21:48,333
เซอร์ไพรส์คืออะไร
286
00:21:48,333 --> 00:21:52,666
การฝึกจะถือว่ายังไม่สําเร็จ
จนกว่าจะเหลือแค่คนเดียวที่ยังยืนอยู่
287
00:21:55,000 --> 00:21:55,833
เซอร์ไพรส์
288
00:22:03,791 --> 00:22:06,000
- เรื่องที่กลัวที่สุด
- แม่จะตาย
289
00:22:06,375 --> 00:22:09,416
- จุดแข็ง
- ฉันไม่รู้จักยอมแพ้
290
00:22:09,416 --> 00:22:10,375
จุดอ่อนล่ะ
291
00:22:10,375 --> 00:22:11,500
เหมือนจุดแข็ง
292
00:22:11,625 --> 00:22:15,375
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้และเรื่องทั้งหมด
จะไม่เกิดขึ้น เธอจะย้อนกลับไปไหม
293
00:22:15,375 --> 00:22:16,291
ไม่
294
00:22:16,291 --> 00:22:20,125
ถ้าฉันมีพลังที่จะตัดการเชื่อมต่อ
ระหว่างโลกของเรา
295
00:22:20,125 --> 00:22:21,708
เธอจะให้ฉันทําไหม
296
00:22:21,708 --> 00:22:23,166
- ไม่
- ทําไมล่ะ
297
00:22:25,416 --> 00:22:29,250
ข้อนี้เธอคิดนานเกินไป
เธอลังเลใจ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น
298
00:22:29,250 --> 00:22:30,916
ขอฉันถามบ้างได้ไหมคะ
299
00:22:32,333 --> 00:22:33,791
เหมือนกับที่คุณถามฉัน
300
00:22:33,791 --> 00:22:36,125
ให้ถามสามข้อ เหมือนเวลายักษ์จีนี่ให้พร
301
00:22:36,125 --> 00:22:38,000
คุณกลัวอะไรมากที่สุด
302
00:22:38,000 --> 00:22:39,125
อดีต
303
00:22:40,208 --> 00:22:42,125
ว่าไงนะ กลัวที่ที่ฉันมาเหรอ
304
00:22:42,125 --> 00:22:43,166
ถูกต้อง
305
00:22:44,291 --> 00:22:46,583
สองข้อไปแล้ว เหลือแค่ข้อเดียว
306
00:22:50,083 --> 00:22:52,041
คุณมีพลังนั่นจริงๆ ไหม
307
00:22:53,250 --> 00:22:54,583
ที่ตัดการเชื่อมต่อเราได้
308
00:22:57,083 --> 00:22:59,000
ฉันขอโทษ แต่ฉันคงตอบเธอตามที่พูดไม่ได้
309
00:22:59,000 --> 00:23:01,458
พี่ชายเธอกับเพื่อนเขาใกล้ฝึกเสร็จแล้ว
310
00:23:01,458 --> 00:23:04,333
ฉันคงต้องขอตัวก่อน และขอให้เธอโชคดี
311
00:23:05,333 --> 00:23:08,541
เจอกันครั้งหน้า
เธอจะได้ออกแรงมากกว่านี้ ฉันรับประกัน
312
00:23:40,875 --> 00:23:42,000
แม่คุณ
313
00:23:43,083 --> 00:23:44,916
คุณโคตรน่าทึ่ง
314
00:24:00,000 --> 00:24:01,875
ให้ตายสิวะ!
315
00:24:01,875 --> 00:24:04,083
ตอนออกมารู้สึกแบบนี้ตลอดเลยเหรอ
316
00:24:04,083 --> 00:24:06,416
พวก ฉันจะแต่งงานกับเธอ
317
00:24:07,041 --> 00:24:09,291
- ใคร
- แม่สาวหุ่นยนต์นั่น
318
00:24:17,750 --> 00:24:19,208
แค่อ่านฉันยังทําไม่ไหวเลย
319
00:24:19,708 --> 00:24:20,708
อะไรน่ะ
320
00:24:21,291 --> 00:24:24,916
รีซพาแม่ไปที่คลินิกฉุกเฉิน
เขาบอกให้มาเดี๋ยวนี้ ไปกัน
321
00:24:26,541 --> 00:24:27,958
เวร ขอเวลาแป๊บ
322
00:24:28,958 --> 00:24:31,291
ดึงสติเร็ว เบอร์ตัน เราต้องไปแล้ว
323
00:24:46,625 --> 00:24:47,458
สวัสดีครับ
324
00:24:51,750 --> 00:24:52,708
นายอําเภอ
325
00:25:50,208 --> 00:25:52,416
ที่ฉันหมายถึงคือฉันอยากฆ่าใครสักคน
326
00:25:52,416 --> 00:25:54,666
ฉันอยากฆ่ามันด้วย...
327
00:25:55,583 --> 00:25:57,416
เขามาทําบ้าอะไรที่นี่
328
00:26:04,000 --> 00:26:05,541
เก็บปืนไป ไอ้หนุ่ม
329
00:26:05,541 --> 00:26:08,083
นายมาช้าเลยพลาดโอกาสดีไป
330
00:26:08,458 --> 00:26:09,416
เกิดอะไรขึ้น
331
00:26:09,875 --> 00:26:12,625
ก็ นักโทษที่นายปล่อยให้หนีไป
332
00:26:13,875 --> 00:26:16,041
มันโผล่มาที่นี่และฆ่าแมรี่ พิคเกตต์
333
00:26:17,041 --> 00:26:18,916
ขโมยรถไปคันนึง
334
00:26:18,916 --> 00:26:23,041
คุณพิคเกตต์ เขาหัวเสียกับเรื่องนี้มาก
นายคงพอจะนึกออก
335
00:26:23,958 --> 00:26:26,250
ฉันอยากให้นายไปที่บ้านของพวกฟิชเชอร์
336
00:26:26,250 --> 00:26:27,958
ควบคุมตัวเบอร์ตัน
337
00:26:27,958 --> 00:26:30,166
ไหนๆ ก็ไปแล้วจับตัวน้องสาวไว้ด้วย
338
00:26:30,166 --> 00:26:32,000
พวกฟิชเชอร์มาเกี่ยวอะไรด้วย
339
00:26:32,000 --> 00:26:35,375
ฉันพยายามทําให้มั่นใจว่า
ข้อมูลทุกอย่างถูกต้อง ทอมมี่
340
00:26:35,375 --> 00:26:37,708
ลองฟังเรื่องที่ฉันคิดไว้เรื่องแรกดู
341
00:26:38,583 --> 00:26:42,083
เบอร์ตันกับเพื่อนๆ เขา
ไปยุ่งเกี่ยวกับการค้ายา
342
00:26:42,083 --> 00:26:44,583
แล้วเขาดันไปข้ามหน้าข้ามตาเจ้าใหญ่
343
00:26:44,583 --> 00:26:48,458
ก็เลยมีคนจ้างนักฆ่า
มากําจัดพวกเขาให้หายไปจากโลกนี้
344
00:26:48,666 --> 00:26:52,041
นายจับไอ้นักฆ่าไว้ได้แล้ว ทอมมี่
345
00:26:52,416 --> 00:26:53,583
แต่นายปล่อยให้มันหลุดมือ
346
00:26:53,583 --> 00:26:56,166
มันเลยมาที่บ้านพิคเกตต์
347
00:26:56,166 --> 00:26:59,125
เพื่อมาขโมยรถ จนหนีไปได้สําเร็จ
348
00:26:59,125 --> 00:27:02,541
แถมยังฆ่าแมรี่ พิคเกตต์ที่น่าสงสาร
อย่างโหดร้ายระหว่างหลบหนีอีกด้วย
349
00:27:03,458 --> 00:27:05,125
ฟังดูเป็นไง ไอ้คนสะเพร่า
350
00:27:06,166 --> 00:27:08,125
เหมือนคุณเพิ่งแต่งเรื่องทั้งหมดขึ้นมา
351
00:27:09,625 --> 00:27:13,166
เวลาเล่าเรื่องก็ต้องทําแบบนี้แหละ
นายต้องโกหก
352
00:27:13,166 --> 00:27:15,958
เหมือนที่นายทํามาตลอดสิบปี
353
00:27:15,958 --> 00:27:18,291
ทําเป็นไม่รู้ว่าแถวนี้เขาจัดการกันยังไง
354
00:27:18,291 --> 00:27:20,416
คอยบอกตัวเอง
เกี่ยวกับพวกเรื่องในเทพนิยาย
355
00:27:20,416 --> 00:27:23,333
จะได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นสุดยอดอัศวิน
356
00:27:23,333 --> 00:27:25,916
แต่ตลอดเวลาที่นายทํางานให้ฉัน
357
00:27:27,250 --> 00:27:29,958
ก็แปลว่านายทํางานให้คอร์เบล พิคเกตต์
358
00:27:31,000 --> 00:27:32,375
เชื่อฉัน ไอ้หนุ่ม
359
00:27:32,666 --> 00:27:35,458
เรื่องจะง่ายขึ้นถ้านายซื่อสัตย์กับตัวเอง
360
00:27:35,458 --> 00:27:39,375
รู้สึกหวาดกลัว
และทําเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรต่อไป
361
00:27:39,375 --> 00:27:41,458
ทีนี้ ไสหัวไปเอาตัวเบอร์ตันมา
362
00:27:41,458 --> 00:27:44,083
คอร์เบลมีคําถามที่อยากถามเขา
363
00:27:48,083 --> 00:27:48,916
ไม่
364
00:28:00,333 --> 00:28:04,083
ให้ตาย ตาแก่นั่นบอกว่า
ชีวิตนายมาถึงทางแยกที่ต้องตัดสินใจ
365
00:28:04,791 --> 00:28:07,000
และฉันว่าเขาพูดได้ถูกเผง
366
00:28:08,375 --> 00:28:11,875
ให้ตาย ทอมมี่
ยังต้องให้ฉันอธิบายอีกเหรอ
367
00:28:11,875 --> 00:28:14,833
แน่ละ นายอาจจะทําสิ่งถูกต้องก็ได้
368
00:28:14,833 --> 00:28:19,000
จับคอร์เบลกับฉันใส่กุญแจมือไปที่สถานี
ราวกับหมาโสโครกสองตัว
369
00:28:19,000 --> 00:28:23,083
จากนั้นเราทั้งสามคน
จะเล่าเรื่องของพวกเราให้โลกรู้
370
00:28:23,083 --> 00:28:28,000
คอร์เบลกับฉันจะบอกว่า
นายพยายามโทษคนอื่นเรื่องนักโทษหลบหนี
371
00:28:28,000 --> 00:28:31,375
ซึ่งเป็นสิ่งที่ไอ้พวกหนุ่มๆ
ไม่ได้ความชอบทําชอบทํากันอยู่แล้ว
372
00:28:35,166 --> 00:28:36,250
เอาสักอันไหม
373
00:28:41,208 --> 00:28:42,833
นายตื่นกลัว ทอมมี่
374
00:28:42,833 --> 00:28:45,041
นายดันสร้างเรื่อง
ที่แม่งโคตรไม่น่าเชื่อขึ้นมา
375
00:28:45,041 --> 00:28:48,041
เรื่องที่ว่าฉัน
นายอําเภอแคลนตันที่ถูกเลือกสี่สมัยซ้อน
376
00:28:48,041 --> 00:28:51,250
ขับรถเอสยูวีล่องหนชนเข้ากับรถของนาย
377
00:28:51,250 --> 00:28:53,000
พานักโทษนายหนีไป
378
00:28:53,000 --> 00:28:55,500
พาตัวมันมาที่บ้านของคอร์เบล พิคเกตต์
379
00:28:55,500 --> 00:29:00,583
คอร์เบล พิคเกตต์คนที่จ้างงานคนแคลนตัน
อยู่ 50 ถึง 60 เปอร์เซ็นต์
380
00:29:00,583 --> 00:29:05,125
แล้วก็ให้ตายเถอะ ทอมมี่
แค่นี้ฉันก็สับสนแล้วเนี่ย
381
00:29:06,958 --> 00:29:08,958
เข้าใจสิ่งที่ฉันสื่อแล้วใช่ไหม
382
00:29:09,583 --> 00:29:13,333
คอร์เบลกับฉันจะถูกปล่อยตัว
กับคําขอโทษอย่างสุดซึ้ง
383
00:29:13,333 --> 00:29:16,833
ส่วนนาย อย่างดีก็ถูกไล่ออกจากตําแหน่ง
384
00:29:16,833 --> 00:29:19,208
และอาจจะมีข้อหาติดตัวตามไปด้วย
385
00:29:19,208 --> 00:29:21,500
จับกุมผิดคน และคดีอื่นๆ
386
00:29:23,416 --> 00:29:26,000
หรืออีกทางนึง
387
00:29:26,000 --> 00:29:27,958
ทางที่ไปด้วยกัน ไปได้ไกล
388
00:29:27,958 --> 00:29:31,833
ทางที่นายยังทํางานเป็นผู้รักษากฎหมาย
อย่างที่นายทํามาตลอดได้
389
00:29:31,833 --> 00:29:34,541
บางทีอาจจะได้งานอื่นๆ อีกด้วย
390
00:29:34,916 --> 00:29:37,583
แน่นอนว่าต้องได้ค่าตอบแทนที่เหมาะสม
391
00:29:39,333 --> 00:29:42,083
หรือจะลองพยายามโตเป็นผู้ใหญ่ซะบ้าง
392
00:29:46,000 --> 00:29:48,208
นายไม่มีทางเลือก นายเข้าใจใช่ไหม
393
00:29:49,458 --> 00:29:51,541
เพราะถึงเรื่องของฉันจะไม่ใช่เรื่องจริง
394
00:29:52,541 --> 00:29:54,916
แต่มันก็ฟังดูเหมือนเรื่องจริง
395
00:29:55,375 --> 00:29:58,208
และฟังดูน่าเชื่อกว่าเรื่องของนายทุกครั้ง
396
00:29:59,208 --> 00:30:01,958
เพราะงั้นทําไมเราไม่หยุดเถียง
เรื่องไร้สาระนี่กัน
397
00:30:01,958 --> 00:30:06,000
และไปเอาตัวเบอร์ตัน ฟิชเชอร์
กับน้องสาวของมันมาให้ฉัน
398
00:30:18,041 --> 00:30:21,916
พวกเขาเรียนรู้และใช้ประโยชน์
จากส่วนเสริมแต่งได้อย่างดีในทันที
399
00:30:21,916 --> 00:30:24,500
พวกเขามีระบบเครือข่าย
ไว้ใช้แบ่งปันภาพและเสียงร่วมกัน
400
00:30:24,500 --> 00:30:28,000
อีกนัยก็คือมันประจวบเหมาะกับ
เครื่องแฮปติกส์ที่ฝังในตัวพวกเขามา
401
00:30:28,666 --> 00:30:31,750
เธอคิดว่าพวกเขาดูเป็นคนยังไง
ฉันหมายถึงนิสัยน่ะ
402
00:30:32,083 --> 00:30:35,208
กล้าหาญ มั่นใจ แน่วแน่
403
00:30:35,625 --> 00:30:38,458
คนที่เป็นพี่ชาย
ดูออกได้ง่ายกว่าและวางใจได้มากกว่า
404
00:30:38,458 --> 00:30:41,500
แต่ฉันน่าจะขอให้เพื่อนเขาช่วย
ตอนที่ฉันลําบากมากกว่า
405
00:30:41,916 --> 00:30:42,750
ทําไมล่ะ
406
00:30:43,625 --> 00:30:44,458
ว่าไงนะคะ
407
00:30:44,458 --> 00:30:48,250
ถ้าคนเป็นพี่ดูวางใจได้มากกว่า
แล้วทําไมถึงขอให้เพื่อนของเขาช่วยล่ะ
408
00:30:53,875 --> 00:30:56,250
ฉันบอกเป็นข้อมูลเจาะจงไม่ได้ สารวัตร
409
00:30:57,208 --> 00:31:01,625
ฉันตัดสินใจผ่านเครือข่ายเส้นประสาท
ไม่ต้องผ่านระบบความคิดค่ะ
410
00:31:01,625 --> 00:31:02,666
น่าสนใจ
411
00:31:07,541 --> 00:31:08,833
แล้วเด็กสาวคนนั้นล่ะคะ
412
00:31:08,833 --> 00:31:12,666
ยังเป็นคําถามปลายเปิด
ที่ฉันหวังจะได้คําตอบเร็วๆ นี้ มีอะไร
413
00:31:16,875 --> 00:31:17,708
มีอะไร
414
00:31:17,708 --> 00:31:20,541
เชอรีส นูแลนด์
กําลังรอเข้าพบอยู่ข้างล่างค่ะ
415
00:31:20,541 --> 00:31:21,833
คุณกะไว้แล้วว่าเธอจะมา
416
00:31:22,833 --> 00:31:26,958
ฉันปล่อยข่าวเรื่องที่เราไปบ้านซูบอฟ
417
00:31:26,958 --> 00:31:29,541
ยอมให้มีคนเห็นเราตอนเราไปถึง
418
00:31:29,541 --> 00:31:34,125
แต่ฉันไม่คิดเลยว่าดร.นูแลนด์
จะมีปฏิกิริยาตอบกลับมาไวขนาดนี้
419
00:31:35,208 --> 00:31:38,625
ช่วยพาเธอขึ้นมาข้างบนด้วย
นี่น่าจะทําให้เราได้รู้อะไรเพิ่ม
420
00:31:46,958 --> 00:31:48,666
แกมันไอ้ขี้แพ้
421
00:31:55,125 --> 00:31:57,375
แกจะมีชีวิตต่อไปยังไง
422
00:31:59,583 --> 00:32:03,208
จะทนอยู่ในสภาพนี้ได้ไงวะ
423
00:32:29,541 --> 00:32:30,416
จะเอายังไงต่อ
424
00:32:31,208 --> 00:32:32,125
เราจะรอ
425
00:32:32,750 --> 00:32:33,583
รออะไร
426
00:32:36,166 --> 00:32:37,750
มีคนที่ฉันต้องฆ่าอยู่สองคน
427
00:32:38,708 --> 00:32:40,708
หนึ่งในนั้นกําลังมาที่นี่
428
00:32:40,708 --> 00:32:42,916
นายกําลังพูดถึงลูกๆ ของฉันใช่ไหม
429
00:32:42,916 --> 00:32:44,666
ใช่ คงจะเป็นอย่างนั้น
430
00:32:51,041 --> 00:32:53,416
- แม่ไม่รับสายเลย
- รีซก็ด้วย
431
00:32:53,416 --> 00:32:56,708
รีซ "แม่ของนายขอให้นายมาให้เร็วที่สุด"
432
00:32:57,166 --> 00:32:59,375
- "แม่ของนาย" เนี่ยนะ
- นี่มันโคตรแปลก
433
00:32:59,375 --> 00:33:00,625
นายเชื่อมต่อเขาได้ไหม
434
00:33:04,541 --> 00:33:06,166
- เวร
- อะไร
435
00:33:06,166 --> 00:33:07,791
ฉันหาชีพจรเขาไม่เจอ
436
00:33:12,500 --> 00:33:15,333
ฉันเกือบเรียกตํารวจแล้ว
คุณสารวัตร
437
00:33:16,541 --> 00:33:19,708
บทบัญญัติที่หุบเขาแปลกประหลาด
ค่อนข้างชัดเจน
438
00:33:19,708 --> 00:33:23,208
ว่าหุ่นจิตท่องมิติ
ไม่ควรทําตัวเป็นสิ่งมีชีวิตที่พึ่งตัวเองได้
439
00:33:23,541 --> 00:33:27,125
หุ่นเบียทริซอยู่ภายใต้การละเว้นพิเศษ
440
00:33:27,666 --> 00:33:28,500
แน่ละ
441
00:33:29,916 --> 00:33:32,375
เพราะเธอดูไม่เหมือนผลงาน
ของสถาบันวิจัยเลย
442
00:33:34,375 --> 00:33:36,000
ยินดีที่ได้พบนะ เบียทริซ
443
00:33:36,000 --> 00:33:37,500
ฉันควรเป็นฝ่ายยินดีมากกว่าค่ะ
444
00:33:38,125 --> 00:33:39,458
รู้ไหมอะไรที่น่าตกใจ
445
00:33:39,750 --> 00:33:44,250
ผลกระทบที่ยังคงอยู่ของแจ็คพอต
ก็คือตอนนี้พวกหุ่นคอยด์ส่วนใหญ่
446
00:33:44,250 --> 00:33:47,875
ถูกปรับให้หน้าตาคล้ายกับคนที่สูญหายไป
447
00:33:48,958 --> 00:33:51,208
ญาติพี่น้อง เพื่อนร่วมงาน
448
00:33:51,833 --> 00:33:54,083
แต่มีกฎว่าห้ามทําหุ่นพ่อแม่
449
00:33:54,833 --> 00:33:56,625
น่าสนใจใช่ไหม
450
00:33:57,625 --> 00:34:00,250
มันดูเป็นเรื่องธรรมชาติ
451
00:34:00,250 --> 00:34:02,208
ที่จะต้องสูญเสียพ่อหรือแม่
452
00:34:02,875 --> 00:34:05,333
ทําให้เรายอมรับเรื่องนี้ได้ง่ายกว่า
453
00:34:06,041 --> 00:34:07,041
แต่การสูญเสียลูก
454
00:34:09,250 --> 00:34:10,250
เสียลูกสาว
455
00:34:11,500 --> 00:34:12,791
ห้ามด้วยรึเปล่า
456
00:34:14,416 --> 00:34:15,833
ฉันขอโทษนะ เบียทริซ
457
00:34:16,416 --> 00:34:18,750
ฉันต้องขอให้เธอปิดระบบ
458
00:34:18,750 --> 00:34:22,500
และช่วยลบความทรงจํา
เมื่อห้านาทีที่แล้วของเธอด้วย
459
00:34:22,500 --> 00:34:25,333
กําลังปิดระบบ เริ่มการลบความทรงจํา
460
00:34:30,541 --> 00:34:31,875
พอใจแล้วใช่ไหม
461
00:34:31,875 --> 00:34:34,208
ฉันแค่สงสัย ทําไมต้องปิดเป็นความลับด้วย
462
00:34:35,333 --> 00:34:37,000
มันจะทําให้ความสัมพันธ์ของเราซับซ้อน
463
00:34:37,000 --> 00:34:38,333
ใช่ ฉันก็ว่าอย่างนั้น
464
00:34:38,333 --> 00:34:39,958
คุณมาที่นี่ทําไม ด็อกเตอร์
465
00:34:42,708 --> 00:34:46,875
ฉันถูกขโมยของที่มีค่ามหาศาลไป
466
00:34:48,291 --> 00:34:50,208
และฉันอยากได้การชดเชยตามกฎหมาย
467
00:34:59,458 --> 00:35:01,000
ฉันรู้ว่านายกังวลเรื่องนี้
468
00:35:01,541 --> 00:35:02,416
"กังวล" เหรอ
469
00:35:03,625 --> 00:35:05,791
ฉันกลัวฉิบหายเลยต่างหาก
470
00:35:06,125 --> 00:35:08,500
ตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกเคล็พท์แล้ว
ที่พวกเราเข้าไปยุ่ง
471
00:35:08,500 --> 00:35:09,666
มีพวกตํารวจเม็ทมาเกี่ยวด้วยอีก
472
00:35:09,666 --> 00:35:11,083
ไม่ว่าฝ่ายไหนก็ฆ่าเราได้ง่ายๆ ทั้งนั้น
473
00:35:14,375 --> 00:35:16,000
นายรู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง
474
00:35:16,000 --> 00:35:17,583
มีแค่พวกเราที่รู้เรื่องนี้ไง
475
00:35:18,583 --> 00:35:19,500
แอลิต้าก็รู้
476
00:35:21,041 --> 00:35:21,958
แอลิต้าตายไปแล้ว
477
00:35:22,500 --> 00:35:24,958
หรือไม่เธอก็ดําดินไปลึกจนตายจริงแล้ว
478
00:35:25,666 --> 00:35:27,166
มันเป็นของเราทั้งนั้น
479
00:35:27,583 --> 00:35:30,583
เราจะเข้าถึงแบคทีเรียได้ไง
เราจะจําแนกลําดับมันยังไง
480
00:35:30,875 --> 00:35:32,750
สิ่งที่ต้องทําคือจ้างคนในโลกต้นตอ...
481
00:35:34,083 --> 00:35:34,958
นั่นเขา ที่รัก
482
00:35:37,125 --> 00:35:39,708
บอกฉันสิว่ามันไม่สะใจเลยสักนิด
483
00:35:41,166 --> 00:35:43,208
ที่ได้ขโมยของจากไอ้คนเย่อหยิ่งนี่...
484
00:35:43,208 --> 00:35:46,375
ความเย่อหยิ่ง
เป็นรูปแบบความโง่อย่างหนึ่ง
485
00:35:46,375 --> 00:35:47,583
เห็นด้วยไหม
486
00:35:48,875 --> 00:35:51,125
อาจจะดูอวดดีไปหน่อย
แต่ขอยกตัวอย่าง
487
00:35:51,125 --> 00:35:54,000
การที่คิดว่าภาษารหัสลับจะไม่มีใครเข้าใจ
488
00:35:54,000 --> 00:35:56,083
จากที่ผ่านมาในอดีต
489
00:35:56,083 --> 00:35:59,208
ไม่ว่ารหัสไหนที่คนคิดว่า
จะไม่มีใครสามารถแกะความได้
490
00:35:59,750 --> 00:36:03,750
ก็ถูกพิสูจน์ว่า
ไม่ใช่อย่างที่คิดเพียงในระยะเวลาสั้นๆ
491
00:36:08,916 --> 00:36:11,708
ไปที่ห้องทํางานของพ่อและหยิบมีดมาที
492
00:36:11,708 --> 00:36:13,583
- เล่มไหนครับ
- เล่มไหนก็ได้
493
00:36:17,333 --> 00:36:19,458
ฉันเกิดความลังเลอยู่นิดหน่อย
494
00:36:19,791 --> 00:36:24,583
ใจนึงฉัน ก็เป็นเรื่องธรรมชาติ
ที่อยากจะทําลายนายสองคนซะ
495
00:36:24,583 --> 00:36:26,958
ความเป็นเด็กในตัวฉันจะเรียกยังงั้นก็ได้
496
00:36:26,958 --> 00:36:31,083
โกรธมาก หงุดหงิดใจ คลั่งแค้น
497
00:36:33,000 --> 00:36:36,625
แต่อีกส่วนของฉัน ที่ใจเย็นกว่า
498
00:36:37,041 --> 00:36:39,208
คิดได้ว่าฉันยังต้องพึ่งพาพวกนาย
499
00:36:41,291 --> 00:36:43,416
โดยเฉพาะทักษะของพวกนาย
500
00:36:46,291 --> 00:36:50,666
และตอนนี้ดูเหมือน
ต้องพึ่งความลับเธอด้วย
501
00:36:53,750 --> 00:36:56,833
อีกอย่าง ฉันชอบนายนะ
502
00:36:58,791 --> 00:37:00,083
แต่จริงๆ ชอบเธอ
503
00:37:00,666 --> 00:37:03,625
ออสเซี่ยน ฉันจะฆ่าหรือไล่ไปก็ได้
แต่เธอ
504
00:37:04,041 --> 00:37:07,083
จิตใจเธอเหมือนพวกเคล็พท์
ไม่รู้ว่าเธอรู้ตัวไหม
505
00:37:07,541 --> 00:37:12,041
ทะนงตัว จอมวางแผน และก้าวร้าว
506
00:37:13,208 --> 00:37:14,833
และแน่นอน หยิ่งยโส
507
00:37:16,333 --> 00:37:18,708
ก็เลยยังตัดสินใจไม่ได้สักที
508
00:37:20,375 --> 00:37:21,541
กลัวว่างั้น
509
00:37:23,416 --> 00:37:24,875
ฉันควรทําไงดี
510
00:37:30,208 --> 00:37:31,208
เล่มโปรดของผม
511
00:37:32,208 --> 00:37:34,333
สวยมาก ลูกรัก
512
00:37:34,625 --> 00:37:36,000
ผมขอดูได้ไหมครับ พ่อ
513
00:37:36,000 --> 00:37:39,916
ไม่ดีกว่า ไปห้องครัวเถอะ
พี่เลี้ยงทําพุดดิ้งไว้ให้แล้ว
514
00:37:49,541 --> 00:37:52,041
- ผมขอโทษจริงๆ ครับ
- หุบปาก ออสเซี่ยน
515
00:37:59,916 --> 00:38:02,875
บอกมาเธอมีแผนอะไร
ไม่งั้นฉันจะฆ่าเขาซะ ให้เวลาสิบวิ
516
00:38:10,000 --> 00:38:12,208
แอลิต้าคิดว่าเธอทํางาน
กับร่างทรงคนที่เป็นพี่ชาย
517
00:38:12,208 --> 00:38:15,583
เธอกะว่าจะดาวน์โหลดไฟล์ที่ขโมย
มาจากอาร์ไอไปไว้ในเครื่องแฮปติกส์เขา
518
00:38:15,583 --> 00:38:20,166
เก็บมันเอาไว้ที่ต้นตอ
หรือก็คือที่ที่พวกเขาจะไม่ถูกตามตัวเจอ
519
00:38:21,583 --> 00:38:23,916
เธอหัวใสมาก คุณก็คงเห็นด้วย
520
00:38:24,541 --> 00:38:26,833
กลายเป็นว่าความจริง
น้องสาวเป็นคนควบคุมหุ่
521
00:38:26,833 --> 00:38:28,833
และเธอไม่มีตัวปลูกถ่าย
522
00:38:28,833 --> 00:38:31,708
เฮดเซ็ตของเธอเลยแปลข้อมูล
เป็นดีเอ็นเอของแบคทีเรีย
523
00:38:31,708 --> 00:38:33,625
แล้วมันเริ่มแผ่ขยายในสมองเธอ
524
00:38:34,791 --> 00:38:37,291
คิดจะเอาข้อมูลนั้นไปทําอะไร
525
00:38:38,375 --> 00:38:39,916
ขายมันกับคนที่ให้ราคาสูงที่สุด
526
00:38:54,750 --> 00:38:56,333
ฉันไม่เชื่อเธอหรอก
527
00:39:04,666 --> 00:39:06,208
เอาไปให้พวกนีโอพริม
528
00:39:06,208 --> 00:39:09,416
ทําไมถึงต้องอยากเอาไปให้พวกมัน
529
00:39:09,416 --> 00:39:14,500
พวกเขาจะได้เผาโลกนี้ทิ้งไปซะ
และสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา
530
00:39:18,583 --> 00:39:19,583
เธอมันโง่
531
00:39:21,333 --> 00:39:22,541
คนโง่ที่ฝันลมๆ แล้งๆ
532
00:39:26,333 --> 00:39:28,625
ถ้ายังพยายามจะหักหลังกันอีกละก็
533
00:39:31,458 --> 00:39:34,791
ฉันก็คงไม่มีทางเลือก
นอกจากแล่เนื้อพวกเธอ
534
00:39:35,625 --> 00:39:37,708
แล้วโยนพวกเธอให้สัตว์เลี้ยงของฉันกิน
535
00:39:44,583 --> 00:39:46,416
แต่ว่าแผนที่เหลือของเธอไม่เลว
536
00:39:47,208 --> 00:39:48,666
มาเริ่มกันเลยดีไหม
537
00:39:54,750 --> 00:39:57,333
การเกิดจากแจ็คพอตทุกครั้ง
538
00:39:57,875 --> 00:40:00,208
มีคนดิสรัปต์เป็นคนเดียวกันติดอาวุธให้
539
00:40:01,500 --> 00:40:03,375
นั่นก็คือธรรมชาติของมนุษย์
540
00:40:04,333 --> 00:40:07,291
ตอนนี้มันอาจจะแสดงออก
เป็นความเห็นแก่ตัว
541
00:40:07,291 --> 00:40:09,916
หรือการติดสินบน หรือความโง่เขลา
542
00:40:10,625 --> 00:40:15,125
แต่ว่าสุดท้ายแล้ว
ทั้งหมดมันก็มีลักษณะเหมือนกันหมด
543
00:40:15,916 --> 00:40:18,541
ดันทุรัง การต้านทานการทําร้ายตัวเอง
544
00:40:18,541 --> 00:40:20,791
ด้วยการทําความดีเพื่อส่วนรวม
545
00:40:23,125 --> 00:40:23,958
ขอใช้ได้ไหม
546
00:40:24,583 --> 00:40:25,416
เอาสิ
547
00:40:35,458 --> 00:40:38,583
สถาบันวิจัยต้องเผชิญกับวิกฤต
จากข้อมูลรั่วไหลเมื่อไม่กี่คืนก่อน
548
00:40:38,583 --> 00:40:40,750
โดยฝีมือของสมาชิกของสถาบันวิจัย
549
00:40:40,750 --> 00:40:43,750
และคนควบคุมร่างหุ่นจิตท่องมิติ
จากภายในต้นตอ
550
00:40:44,333 --> 00:40:47,583
การปรากฏตัวของกลุ่มซูบอฟที่จุดเกิดเหตุ
551
00:40:47,583 --> 00:40:51,916
เชื่อมโยงได้ว่า
พวกเคล็พท์เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่นอน
552
00:40:52,166 --> 00:40:54,125
เรามีเหตุผลให้เชื่อว่าพวกเขากําลังเล็ง
553
00:40:54,125 --> 00:40:56,166
กลไกปรับเปลี่ยนระบบประสาทของเราอยู่
554
00:40:56,166 --> 00:41:01,250
อย่างที่คุณรู้ มันเป็นส่วนงานวิจัย
ที่มีความเปราะบางอย่างมาก
555
00:41:01,250 --> 00:41:04,458
งั้นคุณจะบอกฉันว่า
ข้อมูลที่พวกเขาขโมยไปจากคุณ
556
00:41:04,458 --> 00:41:07,083
จะกลายเป็นหลักฐาน
การมีอยู่ของเครื่องนี้เหรอ
557
00:41:07,083 --> 00:41:08,000
ใช่
558
00:41:08,000 --> 00:41:09,416
นั่นคือสิ่งที่คุณกลัวเหรอ
559
00:41:09,416 --> 00:41:12,958
มันจะย้อนกลับมาเล่นงานคุณ
ควรให้สาธารณะรู้เรื่องนี้ไหม
560
00:41:12,958 --> 00:41:14,041
แน่นอน
561
00:41:14,416 --> 00:41:17,500
โดยเฉพาะการแฮ็ก
เข้าเครื่องที่อาจเกิดขึ้นได้
562
00:41:17,500 --> 00:41:19,291
เพื่อเอาไปใช้ในแง่ที่ไม่ดี
563
00:41:19,291 --> 00:41:22,125
ความเป็นไปได้อันนั้น
มีอยู่ก่อนแล้วในวิทยาการตัวนี้
564
00:41:23,708 --> 00:41:27,541
ฉันคิดว่าคุณน่าจะเห็นด้วย คุณสารวัตร
565
00:41:27,541 --> 00:41:30,291
ว่าค้อนเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์
566
00:41:31,458 --> 00:41:34,375
และกลายเป็นอาวุธที่อันตรายถึงตายได้
ถ้าอยู่ในมือผิดคน
567
00:41:35,916 --> 00:41:38,500
ฉันเชื่อว่าคุณเพิ่งไปพบ
กับเลฟ ซูบอฟ มาใช่ไหม
568
00:41:39,500 --> 00:41:44,291
ฉันคิดว่าเขาคงกําลังสนุก
กับการผจญภัยในต้นตอของอาร์ไอ
569
00:41:45,375 --> 00:41:47,041
"ของอาร์ไอ" คุณเป็นเจ้าของเหรอ
570
00:41:47,041 --> 00:41:48,708
ก็ฉันเป็นคนสร้างไม่ใช่หรือไง
571
00:41:48,708 --> 00:41:51,583
ก็แค่สามารถใช้ห้องวิจัย
เพื่อพัฒนาเทคโนโลยีนี้ได้
572
00:41:52,541 --> 00:41:56,083
ฉันคงไม่ต้องบอกคุณว่ามันอันตรายแค่ไหน
573
00:41:56,958 --> 00:41:59,166
ถ้าเคล็พท์ได้มันไป
574
00:42:05,000 --> 00:42:06,541
คุณอยากให้ฉันทําอะไร
575
00:42:11,083 --> 00:42:12,333
ทําลายซูบอฟซะ
576
00:42:12,750 --> 00:42:15,375
ฟลินน์ ฟิชเชอร์ และทุกคน
ที่เกี่ยวข้องกับพวกเขา
577
00:42:15,375 --> 00:42:17,333
ทั้งที่นี่และที่ต้นตอ
578
00:42:18,000 --> 00:42:21,416
คุณพูดเหมือนเรื่องง่าย
ราวกับแค่ฉันใช้ไม้คทาเสกได้
579
00:42:21,416 --> 00:42:23,208
มันเคยมีมาแล้ว คุณจะยอมทําเอง
580
00:42:23,208 --> 00:42:24,500
ตระกูลแซมโซโนฟ
581
00:42:25,041 --> 00:42:26,541
ทั้งตระกูล
582
00:42:28,125 --> 00:42:31,625
ถูกทําให้หายไปจากโลก
คงเป็นภาพที่สร้างแรงบันดาลใจไม่น้อย
583
00:42:31,625 --> 00:42:33,541
สถานการณ์แตกต่างอย่างสิ้นเชิง
584
00:42:33,541 --> 00:42:34,458
งั้นเหรอ
585
00:42:34,458 --> 00:42:36,541
เขาปลุกปั่น ฉันคิดว่าใช่นะ
586
00:42:36,541 --> 00:42:39,375
"ปลุกระดมใช้ความรุนแรง
กับผู้มีอํานาจชอบด้วยกฎหมาย
587
00:42:39,375 --> 00:42:42,333
"โดยมีเจตนาจะล้มล้าง"
588
00:42:43,333 --> 00:42:45,708
ถ้าฉันมีค้อน...
589
00:42:49,291 --> 00:42:52,958
คุณต้องรับภาระและจัดการทั้งหมดนี่
590
00:42:54,000 --> 00:42:57,375
แต่คุณควรรู้ไว้ว่า
ที่ฉันบอกเรื่องนี้แค่กับคุณก็เพราะ
591
00:42:57,375 --> 00:43:01,541
ฉันมั่นใจว่าคุณเข้าใจโลกและฉลาดพอ
592
00:43:01,541 --> 00:43:03,833
ที่จะเข้าใจเรื่องทั้งหมดนี้
593
00:43:16,208 --> 00:43:17,791
ครั้งหน้ามาที่ทํางานฉันนะ
594
00:43:19,083 --> 00:43:21,750
มาดื่มชากัน ถ้าคุณต้องการ
595
00:43:38,083 --> 00:43:39,833
ที่นายทําไปเพราะเงินเหรอ
596
00:43:40,291 --> 00:43:42,958
ก็มีเรื่องเงินด้วย แต่ไม่ใช่เหตุผลหลัก
597
00:43:43,333 --> 00:43:44,208
งั้นเพราะอะไร
598
00:43:45,333 --> 00:43:47,083
ฉันมีลูกสาวอยู่หนึ่งคน
599
00:43:47,916 --> 00:43:49,916
ถ้าทําได้ ฉันอยากให้เธอมีชีวิตอยู่
600
00:43:49,916 --> 00:43:53,125
มีคนขู่จะทําร้ายเธอ
ถ้านายไม่ฆ่าลูกฉันเหรอ
601
00:43:53,125 --> 00:43:54,375
ใช่แล้ว
602
00:43:58,250 --> 00:44:02,083
แม่ฉันบอกเสมอว่า
"มีแต่คนโง่ที่เห็นโลกแค่แบบเดียว"
603
00:44:02,916 --> 00:44:07,166
ก็เป็นความคิดเรียบง่ายของคนเรียบง่าย
ที่อยู่ในเมืองเรียบง่าย
604
00:44:07,166 --> 00:44:09,958
แต่โชคร้ายที่มันใช้กับสถานการณ์นี้ไม่ได้
605
00:44:09,958 --> 00:44:12,125
นายคิดว่ามันมีแค่สองทางเลือก
606
00:44:12,625 --> 00:44:16,083
ไม่ลูกนายก็ลูกฉันที่ต้องตาย
ถึงจะจบเรื่องได้
607
00:44:16,083 --> 00:44:18,041
งั้นจะบอกว่ามีทางอื่นเหรอ
608
00:44:18,041 --> 00:44:19,208
ใช่
609
00:44:20,708 --> 00:44:22,583
แต่ฉันฟังนาย
610
00:44:23,166 --> 00:44:26,416
เสียงของนาย
ก็บอกได้เลยว่านายไม่ใช่คนที่จะทํามันแน่
611
00:44:29,541 --> 00:44:30,375
งั้นลองบอกมาสิ
612
00:44:32,458 --> 00:44:33,500
นายตายได้เลยนะ
613
00:44:35,333 --> 00:44:37,666
ทําบ้าอะไรน่ะ เวรเอ๊ย
614
00:44:39,458 --> 00:44:40,583
หยุดรถทําไม
615
00:44:40,583 --> 00:44:43,875
ช้าคือราบรื่น ราบรื่นคือเร็ว
เราต้องทําความเข้าใจสถานการณ์ก่อน
616
00:44:43,875 --> 00:44:45,916
ถ้าเราไม่ไปตอนนี้ แม่จะเป็นรายต่อไป
617
00:44:45,916 --> 00:44:49,375
นักฆ่าอยู่ที่นั่นและนี่เป็นกับดักของมัน
ถ้ารีบเข้าไป เราจะตายกันหมด
618
00:44:49,375 --> 00:44:50,291
เบอร์ตัน...
619
00:44:50,291 --> 00:44:52,500
นี่เป็นเรื่องเดียวที่ฉันทําได้ดี
620
00:44:52,500 --> 00:44:55,666
ตอนนี้ฉันอยากให้เธอเชื่อว่าฉันทําถูก
621
00:44:59,125 --> 00:45:00,125
ให้ตายสิ
622
00:45:00,125 --> 00:45:02,458
เอานี่ไป เดินไปทางนั้น อ้อมรถไป
623
00:45:05,666 --> 00:45:06,958
ขอทําความเข้าใจหน่อยนะ
624
00:45:06,958 --> 00:45:10,458
การที่ฉันไม่อยากตายที่นี่ทําให้ฉันดูโง่เหรอ
625
00:45:11,208 --> 00:45:12,541
ไม่ใช่แค่โง่
626
00:45:13,750 --> 00:45:15,333
ทั้งขี้ขลาด
627
00:45:16,333 --> 00:45:17,416
และเห็นแก่ตัว
628
00:45:18,166 --> 00:45:19,958
เห็นแก่ตัวถึงขั้นเลว
629
00:45:20,791 --> 00:45:24,750
ชักรู้สึกว่าเธอไม่ชอบขี้หน้าฉันอย่างแรง
630
00:45:25,458 --> 00:45:26,916
เห็นสามสัญญาณความร้อนไหม
631
00:45:26,916 --> 00:45:28,541
และสัญญาณที่เย็นกว่าอันอื่นบนพื้น
632
00:45:28,541 --> 00:45:29,458
นั่นคือรีซ
633
00:45:29,458 --> 00:45:31,916
ตอนนี้เราเจอตัวดีดี้ แม่นาย
และเป้าหมายเรา
634
00:45:31,916 --> 00:45:34,500
ซึ่งมันดูโคตรยากว่า
สัญญาณไหนคือไอ้เวรนั่น
635
00:45:34,500 --> 00:45:36,958
อาจจะอยู่ทางขวา ฉันไม่แน่ใจ
636
00:45:36,958 --> 00:45:38,291
เราต้องทําให้เขาขยับตัว
637
00:45:40,500 --> 00:45:42,833
ลองเชื่อมต่อกับรีซอีกที
ไปกระตุ้นระบบประสาทเขา
638
00:45:42,833 --> 00:45:44,916
จะบ้าเหรอวะ ถึงเชื่อมไปก็เชื่อมกับศพ
639
00:45:44,916 --> 00:45:48,041
ทําให้ตัวเขากระตุก
ไอ้แก่นั่นอาจจะคิดว่ารีซยังไม่ตาย
640
00:45:48,041 --> 00:45:50,458
มันจะพยายามไปฆ่าเขา
แล้วเราก็จะระบุตัวมันได้
641
00:45:50,458 --> 00:45:52,500
พวก ได้ยินไหม
ลีออนจะรับความรู้สึกรีซไปด้วย
642
00:45:52,500 --> 00:45:56,625
ใช่ รีซก็คงทําแบบนี้ ถ้าเขาเจอแบบเรา
643
00:45:56,625 --> 00:45:59,041
มัวแต่คุยกันอยู่ได้ ทําให้มันจบไปซะทีเถอะ
644
00:45:59,041 --> 00:46:01,333
ฟลินน์ บอกเราด้วยถ้าเป้าหมายชัดเจน
645
00:46:12,791 --> 00:46:13,750
นั่นไง เขาขยับตัวแล้ว
646
00:46:15,166 --> 00:46:16,083
จัดการเลย
647
00:46:32,750 --> 00:46:33,583
แม่คะ
648
00:46:37,416 --> 00:46:38,250
ปิดฉาก
649
00:46:49,333 --> 00:46:51,958
ฉันอยากให้ไอ้แก่นั่นมีชีวิตอยู่ เดวิส
650
00:46:52,958 --> 00:46:55,291
มีเรื่องที่ฉันอยากสะสางกับมัน
651
00:46:55,291 --> 00:46:57,083
ฉันเข้าใจดี คอร์เบล
652
00:46:57,083 --> 00:46:59,000
เราจะทําทุกอย่างที่ทําได้
653
00:46:59,625 --> 00:47:01,625
เธอเป็นผู้หญิงที่วิเศษจริงๆ คอร์เบล...
654
00:47:01,625 --> 00:47:04,083
ผมคิดเรื่องที่ฟังดูเข้าท่าออกแล้วครับ
นายอําเภอ
655
00:47:06,916 --> 00:47:08,333
ก็เลยอยากเล่าให้คุณฟัง
656
00:47:09,250 --> 00:47:11,250
สมมติว่าชายแก่มาที่นี่
657
00:47:11,791 --> 00:47:12,833
ฆ่าแมรี่
658
00:47:15,583 --> 00:47:18,541
คุณพิคเกตต์ก็อยู่ด้วย เขาเลยโทรหาตํารวจ
659
00:47:20,375 --> 00:47:22,166
และคุณมาถึงจุดเกิดเหตุเป็นคนแรก
660
00:47:22,166 --> 00:47:23,708
เพราะถึงแม้จะได้เป็นสี่สมัยซ้อน
661
00:47:23,708 --> 00:47:27,541
คุณก็ยังทํางานอย่างจริงจัง
และเราทุกคนซึ้งใจเป็นอย่างมาก
662
00:47:32,208 --> 00:47:34,125
ทอมมี่ นายกําลังคิดบ้าอะไร...
663
00:47:34,125 --> 00:47:35,833
ชายแก่ยังอยู่ที่นี่
664
00:47:37,250 --> 00:47:39,000
กับปืนพกจุด 45
665
00:47:39,541 --> 00:47:41,041
พอคุณชักปืนคุณออกมา
666
00:47:41,041 --> 00:47:44,000
เขาก็เลยยิงคุณ
667
00:47:45,625 --> 00:47:47,583
ผมเกรงว่าจะยิงหลายนัดด้วย
668
00:47:47,583 --> 00:47:49,875
ใจเย็น ทําใจให้สงบก่อน ทอมมี่
669
00:47:49,875 --> 00:47:52,833
ใจผมสงบมากเลยครับ นายอําเภอ
นั่นละสิ่งที่ผมกลัว
670
00:47:53,250 --> 00:47:54,458
อย่างที่คุณบอก
671
00:47:54,958 --> 00:47:56,750
ว่าผมไม่ได้มีทางเลือกมากนัก
672
00:47:56,750 --> 00:47:57,666
ทอมมี่ อย่า
673
00:48:09,791 --> 00:48:11,250
พับผ่าสิ
674
00:48:14,041 --> 00:48:15,875
ไม่นึกเลยว่าจะเป็นแบบนี้
675
00:48:16,541 --> 00:48:18,083
ไม่เลยสักนิด
676
00:48:18,625 --> 00:48:19,458
ทีนี้
677
00:48:20,333 --> 00:48:22,166
ที่นายบอกว่าจิตใจนายสงบ
678
00:48:22,166 --> 00:48:24,375
ฉันว่านายต้องค่อยๆ วางปืนลง
679
00:48:25,500 --> 00:48:26,916
จนกว่าใจจะกลับมาสงบอีกครั้ง
680
00:48:27,458 --> 00:48:29,625
เราจะได้มาคุยเรื่องนี้กัน
681
00:48:29,625 --> 00:48:31,666
มาทําความเข้าใจกัน
682
00:48:31,666 --> 00:48:35,333
คุณคงไม่คิดว่าไอ้แก่นั่น
จะปล่อยคุณให้รอดหรอกใช่ไหม
683
00:48:35,333 --> 00:48:36,708
สิ่งที่ฉันไม่ได้คิดไว้
684
00:48:37,500 --> 00:48:42,583
คือนายมีความกล้า
จนถึงขั้นลงมือทําแบบนี้ได้ต่างหาก ไอ้หนุ่ม
685
00:48:44,791 --> 00:48:46,000
หรือไม่ก็มีกระสุน
686
00:48:52,000 --> 00:48:54,041
ของเวรนั่นคืออะไร
687
00:48:54,041 --> 00:48:57,583
ปืนอะไรสักอย่างไง ไอ้เศษสวะเอ๊ย
688
00:49:33,833 --> 00:49:36,750
ตอนต่อไปใน
ท่องมิติพลิกโลก
689
00:49:38,416 --> 00:49:39,958
เธอตาย จริงนะทีนี้
690
00:49:39,958 --> 00:49:41,708
ฉันตาย แต่ช่วยครอบครัวฉันได้
691
00:49:44,166 --> 00:49:45,500
ฉันอยากให้คุณฆ่าเขา
692
00:49:45,833 --> 00:49:46,708
วูล์ฟ
693
00:49:46,708 --> 00:49:48,583
ผมจะเล่าทุกอย่างให้คุณฟัง ผมสัญญา
694
00:49:49,750 --> 00:49:51,458
เจ้าหน้าที่ครับ ทีมกู้ชีพเจอชีพจรแล้ว
695
00:49:51,458 --> 00:49:52,375
ชีพจรใคร
696
00:49:57,500 --> 00:50:00,291
ทุกอย่างที่เราต้องการ
คือความลับที่อยู่ในหัวของเด็กสาวนั่น
697
00:50:02,416 --> 00:50:03,250
ไม่นะ
698
00:51:42,666 --> 00:51:44,666
คําบรรยายโดย พยุงศักดิ์ แก่นจันทร์
699
00:51:44,666 --> 00:51:46,750
ผู้ตรวจสอบงานแปล
กัญจณ์ รัตนอุบล