1
00:00:19,240 --> 00:00:24,160
คนพูดกันว่า "คุณต้องได้ลองติดคุกดู
ถึงจะได้กลายเป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา"

2
00:00:27,560 --> 00:00:30,800
เพราะคุณจะได้เป็นคนที่ช่วยเปลี่ยนวัฒนธรรม

3
00:00:30,800 --> 00:00:32,800
ช่วยเปลี่ยนโลกในสักวันนึง

4
00:00:37,000 --> 00:00:39,720
(เรือนจําทุกแห่งในสหรัฐฯ)

5
00:00:39,720 --> 00:00:44,000
(มีเป้าหมายเพื่อสร้างแผนการฟื้นฟูผู้ต้องขัง)

6
00:00:45,240 --> 00:00:47,880
(ผู้ต้องขังที่สําเร็จแผนการดังกล่าว)

7
00:00:47,880 --> 00:00:51,480
(จะมีโอกาสพ้นโทษก่อนกําหนดโดยมีทัณฑ์บน
มากขึ้นถึงสามเท่า)

8
00:00:57,240 --> 00:01:01,480
ผมอยากเป็นตัวอย่าง
ว่าการไถ่บาปนั้นเป็นไปได้จริงน่ะครับ

9
00:01:01,480 --> 00:01:04,120
เป็นการพิสูจน์ว่าการปรองดองนั้นเกิดได้จริง

10
00:01:04,680 --> 00:01:09,040
คุณไม่จําเป็นต้องมาติดคุก
แล้วทําให้ตัวเองสูญเสียคุณค่า

11
00:01:09,040 --> 00:01:10,080
คุณเติบโตได้

12
00:01:11,080 --> 00:01:13,240
ดูผมสิ ผมคือคนที่ทําได้สําเร็จ

13
00:01:16,560 --> 00:01:22,720
(นี่คือเรื่องราวของผู้ต้องขัง
หมายเลข เอ542927)

14
00:01:24,560 --> 00:01:27,240
ผมคิดว่าเราทุกคนล้วนเป็นคนอันตรายได้

15
00:01:27,240 --> 00:01:29,720
คนบอกว่าแกเป็นปีศาจ

16
00:01:30,760 --> 00:01:32,720
ผมไม่ได้จะมาบอกว่าผมบริสุทธิ์

17
00:01:33,240 --> 00:01:35,400
ผมฆ่าคนไปอย่างเลือดเย็น

18
00:01:35,400 --> 00:01:38,480
(เราคือฆาตกร)

19
00:01:42,000 --> 00:01:46,360
(การไถ่บาป)

20
00:01:53,320 --> 00:01:57,880
{\an8}(ทัณฑสถานริชแลนด์
แมนฟิลด์ โอไฮโอ)

21
00:02:01,200 --> 00:02:04,640
(ในปี 2008 จาเมล ดอนเทซ แฮตเชอร์
ถูกคุมขังมา 20 ปี)

22
00:02:04,640 --> 00:02:06,560
(ด้วยข้อหายิงอาวุธปืน)

23
00:02:06,560 --> 00:02:11,680
(เขายืนกรานว่ามันเป็นอุบัติเหตุ)

24
00:02:14,600 --> 00:02:16,160
ขอบคุณที่อดทนรอนะครับ

25
00:02:18,520 --> 00:02:20,040
ช่วยนับหนึ่งถึงสิบให้ผมหน่อย

26
00:02:20,040 --> 00:02:22,880
หนึ่ง สอง สาม สี่

27
00:02:22,880 --> 00:02:26,520
ห้า หก เจ็ด แปด เก้า สิบ

28
00:02:33,360 --> 00:02:35,520
ผมเกิดที่คลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ

29
00:02:38,600 --> 00:02:42,480
ผมโตมาอย่างยากจน

30
00:02:46,880 --> 00:02:51,720
สมัยหนุ่มๆ
ผมมีความทะเยอทะยานและสร้างสรรค์เสมอ

31
00:02:53,840 --> 00:02:57,240
อยากทําดนตรีหรือแต่งกลอนมาตลอด

32
00:02:59,360 --> 00:03:02,160
แต่ผมติดอยู่ระหว่างสองโลก

33
00:03:02,160 --> 00:03:06,880
ระหว่างโลกสร้างสรรค์
กับโลกแง่ลบที่ผมอาศัยอยู่

34
00:03:09,680 --> 00:03:11,800
ย่านที่ผมเติบโตมา

35
00:03:12,680 --> 00:03:15,800
มีการค้ายา มีคนถูกยิง

36
00:03:17,520 --> 00:03:21,200
ผมจําได้ว่าแค่เดินไปข้างนอกไม่เท่าไร
ก็โดนเล่นงานแล้ว

37
00:03:21,200 --> 00:03:23,440
เพราะคุณอยู่นอกถิ่นตัวเอง

38
00:03:24,920 --> 00:03:26,480
มีความรุนแรงเกิดขึ้นอยู่เสมอ

39
00:03:27,560 --> 00:03:30,720
เราถูกสอนมาตั้งแต่ตัวเท่านี้
ว่าต้องแข็งแกร่ง

40
00:03:30,720 --> 00:03:33,400
อย่าให้ใครมาเล่นงานได้ ต้องทําแบบนี้

41
00:03:33,400 --> 00:03:35,640
นี่คือกฎของแก๊ง นั่นคือกฎ

42
00:03:36,240 --> 00:03:40,000
ความเป็นชายที่เป็นพิษคือเรื่องปกติน่ะครับ
และผมก็ซึมซับมา

43
00:03:44,840 --> 00:03:48,800
ผมเริ่มทําทุกอย่างที่คนอื่นๆ ในสังคมผมเขาทํากัน

44
00:03:49,320 --> 00:03:54,600
ผมเริ่มทําอะไรเสี่ยงๆ
อย่างการพยายามขายยาเสพติด

45
00:03:57,200 --> 00:04:02,480
ยาเสพติดและแอลกอฮอล์
มันทําให้ความฝันของผมหยุดชะงัก

46
00:04:16,760 --> 00:04:19,960
(ชีวิตของแฮตเชอร์เปลี่ยนไปตอนอายุ 17 ปี
เมื่อได้พบกับแดเนียล บูน)

47
00:04:19,960 --> 00:04:21,600
(ต่างจากแฮตเชอร์)

48
00:04:21,600 --> 00:04:24,680
(เธอมาจากบ้านที่อบอุ่นในย่านที่ดี)

49
00:04:30,760 --> 00:04:34,600
ในฐานะคนคนหนึ่งแล้ว
แดเนียลต่างจากผู้คนที่ผมคลุกคลีมาก

50
00:04:36,240 --> 00:04:39,160
ผมคลุกคลีกับผู้หญิงที่มาจากกลุ่มประชากรแบบนึง

51
00:04:39,160 --> 00:04:43,520
แล้วนี่มันแบบ
หญิงสาวจากย่านชานเมืองเหรอ

52
00:04:43,520 --> 00:04:46,600
แล้วเธอก็มีแต่ความสุข สดใส ร่าเริงตลอดเวลา

53
00:04:46,600 --> 00:04:48,600
ทุกครั้งเลย

54
00:04:52,880 --> 00:04:55,680
เธอทําให้ผมออกจากโลกมืด

55
00:04:55,680 --> 00:05:00,520
เพราะเธอเชื่อในสิ่งที่ผมทําอยู่ตอนนั้น

56
00:05:00,520 --> 00:05:03,680
เธอผลักดันความคิดสร้างสรรค์ของผม

57
00:05:03,680 --> 00:05:07,320
ทําให้ผมอยู่กับร่องกับรอย
และทําให้ผมไล่ตามฝันต่อ

58
00:05:07,320 --> 00:05:09,480
ทําให้ผมเชื่อว่ามันจะเป็นจริงได้

59
00:05:12,320 --> 00:05:16,400
(ไม่นานหลังจากพบแดเนียล
แฮตเชอร์ลงทะเบียนเรียนที่วิทยาลัยท้องถิ่น)

60
00:05:16,400 --> 00:05:21,520
(ภายในหนึ่งปี พวกเขาย้ายมาอยู่ด้วยกัน)

61
00:05:25,720 --> 00:05:28,520
ทุกอย่างดูเรียบร้อยดี ผมทํางาน

62
00:05:28,520 --> 00:05:32,040
ผมกําลังจะไปเรียนภาคค่ํา
คว้าใบปริญญาใช่ไหม

63
00:05:32,600 --> 00:05:37,000
และผมก็ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับวงการเทาๆ อีก

64
00:05:38,120 --> 00:05:40,040
ส่วนใหญ่ผมแค่อยู่กับแดเนียล

65
00:05:42,160 --> 00:05:46,720
(ตอนทั้งคู่อายุ 18 ปี แดเนียลก็ตั้งครรภ์)

66
00:05:48,600 --> 00:05:52,080
เธอคือคนที่ตื่นเต้นกับการเป็นแม่คนที่สุด
ที่ผมเคยเห็นมาเลยครับ

67
00:05:52,080 --> 00:05:53,720
และผมก็ตื่นเต้น

68
00:05:53,720 --> 00:05:56,120
ผมไปเข้าเรียนพวกคลาสสอนหายใจ

69
00:05:56,120 --> 00:05:58,640
และไปตามนัดหมายก่อนคลอดทุกครั้ง

70
00:05:58,640 --> 00:06:01,600
เราตื่นเต้นกันมาก
เรามีงานรับขวัญเด็กชุดใหญ่

71
00:06:01,600 --> 00:06:03,920
ใช่ มันเป็นประสบการณ์ที่วิเศษมากครับ

72
00:06:07,240 --> 00:06:08,480
(ในเดือนเมษายน ปี 2005)

73
00:06:08,480 --> 00:06:12,840
(แดเนียลให้กําเนิดลูกสาว
ไชแอนน์ แฮตเชอร์)

74
00:06:18,200 --> 00:06:20,000
(ไม่นานหลังจากไชแอนน์เกิด)

75
00:06:20,000 --> 00:06:24,000
(แฮตเชอร์เริ่มมีปัญหาการเงิน
และกลับไปขายยาเสพติด)

76
00:06:27,360 --> 00:06:28,640
ผมต้องการเงิน

77
00:06:28,640 --> 00:06:33,760
ผมเลยเริ่มพยายามกลับไปหาเพื่อนๆ

78
00:06:33,760 --> 00:06:35,720
กลับเข้าแก๊ง พยายามจะขายยา

79
00:06:35,720 --> 00:06:37,800
พยายามกลับเข้าวงการอีกครั้งน่ะครับ

80
00:06:41,440 --> 00:06:44,280
เป็นเรื่องถิ่น เรื่องของแก๊งอะไรน่ะครับ

81
00:06:44,280 --> 00:06:46,200
ความคิดผมตอนนั้นเป็นแบบนั้น

82
00:06:47,040 --> 00:06:48,080
(วันที่ 5 พฤษภาคม 2005)

83
00:06:48,080 --> 00:06:52,600
(แฮตเชอร์ใช้เวลาช่วงค่ําที่บ้านเขา
ดื่มและเสพยากับเพื่อนๆ)

84
00:06:56,280 --> 00:06:57,800
เพื่อนผมกลับไป

85
00:06:59,280 --> 00:07:04,080
แล้วผมก็กําลังจะไปเอาเงิน
ไปนับเงินที่ทําได้วันนั้น

86
00:07:04,080 --> 00:07:07,800
แล้วผมก็หาปืนที่ผมมี

87
00:07:08,320 --> 00:07:09,440
แต่ผมก็หาไม่เจอ

88
00:07:09,440 --> 00:07:12,520
พอมองย้อนกลับไป ผมเมาอยู่
แต่ผมก็พยายามหามัน

89
00:07:12,520 --> 00:07:13,840
และผมก็หามันไม่เจอ

90
00:07:18,160 --> 00:07:20,120
ผมเลยเดินดูรอบๆ

91
00:07:22,760 --> 00:07:26,480
และแดเนียลก็แบบว่า
"เพื่อนเธอคนหนึ่งอาจเอาไปก็ได้"

92
00:07:27,200 --> 00:07:29,520
ทีนี้ผมก็เลยโมโห

93
00:07:30,280 --> 00:07:34,720
(เพราะฤทธิ์ยา
ทําให้แฮตเชอร์หวาดระแวงมากขึ้น)

94
00:07:35,760 --> 00:07:37,640
ผมคว้าปืนกระบอกนี้มาใช่ไหม

95
00:07:37,640 --> 00:07:41,200
ทีนี้ผมว่าเธอคงเห็นแล้วว่าผมเอาจริง

96
00:07:41,200 --> 00:07:45,320
และเธอก็บอกว่า
"ใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวก็หาเจอ"

97
00:07:45,320 --> 00:07:48,760
ผมแบบ "ไม่ ฉันเชิญพวกมันมาบ้าน
แล้วมันก็มาขโมยของฉันไป"

98
00:07:48,760 --> 00:07:50,040
นู่นนี่นั่นโน่น

99
00:07:50,040 --> 00:07:52,320
และผมก็ยังไม่หยุด

100
00:07:52,320 --> 00:07:54,760
ผมยิ่งโมโหและผมถือปืนแบบนี้

101
00:07:54,760 --> 00:07:58,800
และผมก็ชี้ปืนไปที่เธอและบอกว่า
"ไม่ ฉันจะไปที่นั่น จะทํายังงั้นยังงี้"

102
00:07:58,800 --> 00:08:01,840
และในขณะที่กําลังสาธิตอยู่ ปืนมันก็ลั่น

103
00:08:14,840 --> 00:08:16,960
ผมหยุดอยู่ครู่หนึ่ง

104
00:08:18,120 --> 00:08:19,040
แล้วก็...

105
00:08:19,920 --> 00:08:23,840
ผมวิ่งไปหาเธอ เพราะผมคิดว่า
บางทีเธออาจกระโดดหลบทัน

106
00:08:23,840 --> 00:08:27,040
หรือเธออาจจะแค่แกล้งเล่น
พยายามจะสั่งสอนผม โอเคไหม

107
00:08:27,560 --> 00:08:29,880
ผมเลยคว้าตัวเธอ

108
00:08:30,640 --> 00:08:34,440
และประคองเธอขึ้นมาแบบ
"เลิกแกล้งได้แล้ว ฟื้นสิ"

109
00:08:35,560 --> 00:08:39,240
แล้วผมก็รู้สึกว่ามีเลือดไหลใส่แขนผม

110
00:08:40,360 --> 00:08:44,120
โอเคไหม
และตอนแรกผมก็กลัวจนไม่กล้ามอง

111
00:08:44,840 --> 00:08:50,400
แล้วผมก็หันไปมอง
และก็เห็นว่าเธอถูกยิงจริงๆ

112
00:08:51,880 --> 00:08:56,800
(แดเนียลเสียชีวิตทันที
เพราะโดนสะเก็ดปืนลูกซองเข้าที่ศีรษะ)

113
00:08:59,080 --> 00:09:00,720
และในตอนนั้น

114
00:09:01,720 --> 00:09:03,880
ผมก็ช็อกมาก

115
00:09:03,880 --> 00:09:07,240
และที่บอกว่าช็อกคือผมไม่อยากจะเชื่อน่ะ

116
00:09:07,240 --> 00:09:11,840
มันไม่ใช่เรื่องจริงหรอก
มันไม่ได้เป็นแบบนี้หรอก

117
00:09:12,760 --> 00:09:16,800
หลังจากนั้นผมก็มีหลากหลายอารมณ์มาก

118
00:09:16,800 --> 00:09:18,600
ว่าผมควรทํายังไง

119
00:09:19,400 --> 00:09:22,920
ผมเริ่มคิดว่า
มันเป็นความรู้สึกผิดและละอายใจ

120
00:09:22,920 --> 00:09:27,320
และมันเปลี่ยนจากช็อกเป็น... ตื่นตระหนก

121
00:09:31,400 --> 00:09:34,040
ผมได้ยินเสียงตํารวจกําลังมา

122
00:09:35,480 --> 00:09:37,680
และก็เห็นไฟกะพริบๆ

123
00:09:38,760 --> 00:09:40,920
ผมเลยหนีไปอีกทาง ผมหนีไปใช่ไหม

124
00:09:41,840 --> 00:09:44,240
ผมรู้ดีว่าคงหนีไปได้ไม่นานหรอก

125
00:09:44,240 --> 00:09:45,920
แต่ผมตื่นตระหนกและไม่ทันได้คิดอะไร

126
00:09:45,920 --> 00:09:48,640
แค่พยายามจะหนีจากตรงนั้น

127
00:09:48,640 --> 00:09:51,160
ผมก็เลยหนีไปเรื่อยๆ

128
00:09:55,400 --> 00:09:58,360
(วันต่อมาแฮตเชอร์ถูกจับกุม)

129
00:09:58,360 --> 00:10:02,200
(เขาถูกตั้งข้อหาภายหลัง
ในข้อหาฆาตกรรมแดเนียล)

130
00:10:07,080 --> 00:10:08,400
(ในวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2008)

131
00:10:08,400 --> 00:10:10,600
(แฮตเชอร์ยอมรับผิด
ในข้อหาผู้ฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา)

132
00:10:10,600 --> 00:10:15,920
(และถูกตัดสินจําคุก 20 ปี)

133
00:10:28,640 --> 00:10:29,480
เกิดอะไรขึ้นเหรอ

134
00:10:29,480 --> 00:10:33,440
มันเป็นความเจ็บปวดลึกในใจ
และเสียใจและสํานึกผิด

135
00:10:33,440 --> 00:10:34,720
และมันเปลี่ยนทุกอย่างไป

136
00:10:34,720 --> 00:10:39,320
มันคือวันที่ผมสูญเสียทุกอย่าง

137
00:10:40,040 --> 00:10:41,240
ผมสูญเสียแดเนียล

138
00:10:42,000 --> 00:10:45,840
สูญเสียครอบครัว สูญเสียความเคารพ

139
00:10:49,680 --> 00:10:52,760
ผมคงยอมรับมันได้ดีกว่านี้
ถ้าผมทําไปโดยเจตนา

140
00:10:52,760 --> 00:10:56,720
แต่เรื่องนี้มันเป็นอุบัติเหตุ
ทําไมเธอถึงด่วนจากไป

141
00:10:56,720 --> 00:10:59,960
ทําไมผมต้องรับผิดชอบกับสิ่งนั้น
บทเรียนของเรื่องนี้คืออะไร

142
00:10:59,960 --> 00:11:03,720
(ห้ามเข้า ห้ามบุกรุก)

143
00:11:03,720 --> 00:11:08,600
คนชอบพูดกันว่า
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วมันมีเหตุผลเสมอ

144
00:11:08,600 --> 00:11:11,720
และหลายๆ อย่างในชีวิตผม
ก็เปลี่ยนไปหลังจากนั้น

145
00:11:15,840 --> 00:11:17,880
ผมเลิกดื่มเหล้าและสูบบุหรี่ในคุก

146
00:11:18,760 --> 00:11:23,720
นั่นทําให้ผมได้รู้จักตัวเองในที่สุด

147
00:11:23,720 --> 00:11:26,320
เป็นครั้งแรกตั้งแต่ผมอายุแปดหรือเก้าขวบ

148
00:11:26,320 --> 00:11:29,160
ที่ผมไม่ได้เสพยาอะไรทั้งนั้น

149
00:11:31,560 --> 00:11:35,240
และหลังจากที่ผมเลิกยา
ผมก็สามารถเติบโตเป็นผู้นํา

150
00:11:35,240 --> 00:11:37,120
แบบที่ผมเป็นมาตลอดได้

151
00:11:39,400 --> 00:11:40,440
ทุกอย่างที่ผมทํา

152
00:11:40,440 --> 00:11:44,640
ก็เพื่อที่คนอื่นจะได้ไม่ต้อง
ทําผิดพลาดแบบเดียวกับที่ผมทํา

153
00:11:47,240 --> 00:11:51,880
และผมแค่อยากให้คุณรู้ว่า
การไถ่บาปและการปรองดอง

154
00:11:52,520 --> 00:11:55,840
มันไม่ใช่อะไรที่เกิดขึ้นไม่ได้นะ
มันเป็นไปได้ครับ

155
00:12:01,000 --> 00:12:03,320
ผมเลยเริ่มอ่านหนังสือบางเล่ม

156
00:12:04,000 --> 00:12:07,480
ว่าด้วยการบําบัดพฤติกรรมทางปัญญา
และสิ่งต่างๆ ที่มีลักษณะแบบนั้น

157
00:12:07,480 --> 00:12:11,000
การอ่านหนังสือพวกนั้น
ในภาวะจิตใจที่อุดมสมบูรณ์

158
00:12:11,920 --> 00:12:15,120
ทําให้ผมตาสว่างต่อความคิดอีกแบบ

159
00:12:15,120 --> 00:12:17,000
เทคนิคการสื่อสารอีกแบบ

160
00:12:20,960 --> 00:12:22,800
(แฮตเชอร์สําเร็จหลักสูตรเรือนจํา)

161
00:12:22,800 --> 00:12:25,600
(เรื่องกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์
หลายหลักสูตร)

162
00:12:25,600 --> 00:12:26,600
(ในปี 2014)

163
00:12:26,600 --> 00:12:32,720
(เขาได้ก่อตั้งโครงการของตัวเอง
ด้วยเป้าหมายจะต่อต้านความเป็นชายที่เป็นพิษ)

164
00:12:34,160 --> 00:12:40,360
(เขาตั้งชื่อมันว่า "โครงการแดเนียล")

165
00:12:44,360 --> 00:12:47,120
ผมสอนทักษะการสื่อสารให้ผู้คน

166
00:12:47,800 --> 00:12:49,720
และทักษะการแก้ปัญหาความขัดแย้ง

167
00:12:49,720 --> 00:12:53,480
เพราะผมสังเกตเห็นว่าคนมากมายในนี้
ขาดตรงจุดนั้นครับ

168
00:12:53,480 --> 00:12:56,160
และการเริ่มต้นโครงการนั้น

169
00:12:56,160 --> 00:13:00,000
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปมากที่สุด
ในการเดินทางส่วนตัวของผม

170
00:13:01,120 --> 00:13:04,360
พอผมออกไปจากที่นี่
ผมอยากเอาโครงการแดเนียล

171
00:13:04,360 --> 00:13:07,800
ไปปฏิบัติจริงในโครงสร้างที่ใหญ่ขึ้น

172
00:13:09,440 --> 00:13:13,840
ผมเลยเห็นภาพตัวเองได้ออกไป
เป็นผู้นําทางความคิด

173
00:13:17,200 --> 00:13:18,640
(ตั้งแต่ปี 2016)

174
00:13:18,640 --> 00:13:23,440
(แฮตเชอร์ได้ร่วมลงชื่อขอพ้นโทษก่อนกําหนด)

175
00:13:33,000 --> 00:13:37,360
{\an8}(มินนีแอโพลิส มินนิโซตา)

176
00:13:40,160 --> 00:13:41,520
ในระบบเรือนจํา

177
00:13:41,520 --> 00:13:44,440
มีคนดําอยู่เกือบ 40 เปอร์เซ็นต์ของผู้ต้องขัง

178
00:13:44,960 --> 00:13:47,040
แม้ว่าในมินนิโซตา

179
00:13:47,720 --> 00:13:51,400
มีประชากรคนดําอยู่ไม่ถึงเจ็ดเปอร์เซ็นต์

180
00:13:51,960 --> 00:13:54,840
เรามีภาพจําที่ชัดเจนในประเทศนี้

181
00:13:54,840 --> 00:13:59,000
ว่าคนที่มีผิวเข้มกว่านั้น
มีแนวโน้มก่ออาชญากรรมมากกว่า

182
00:13:59,840 --> 00:14:03,920
จาเมลไม่ควรรับโทษถึง 20 ปี
ในสิ่งที่เป็นเพียงอุบัติเหตุ

183
00:14:05,760 --> 00:14:09,960
ฉันเคยเห็นผู้คนมากมาย
เดินในเส้นทางเดียวกันกับจาเมล

184
00:14:09,960 --> 00:14:13,360
เพราะมันคือเส้นทางที่เปิดกว้าง

185
00:14:13,360 --> 00:14:15,560
และคุณแทบจะถูกผลักให้เลือกทางนั้นด้วยซ้ํา

186
00:14:16,520 --> 00:14:18,600
{\an8}ฉันคือศาสนาจารย์จาเน เบตส์

187
00:14:18,600 --> 00:14:21,000
{\an8}และเป็นผู้อํานวยการฝ่ายสื่อสาร

188
00:14:21,000 --> 00:14:25,640
ขององค์กรสื่อนําเพื่อความศรัทธา
และจัดระเบียบชุมชน

189
00:14:25,640 --> 00:14:29,120
สําหรับชาวมินนิโซตาทั่วไปในมินนิโซตาค่ะ

190
00:14:30,680 --> 00:14:35,960
(จาเนเติบโตมาในย่านเดียวกับแฮตเชอร์
ที่คลีฟแลนด์)

191
00:14:36,960 --> 00:14:38,960
(เปิดทุกวัน
ร้านขายของชํา เบียร์แช่เย็น)

192
00:14:38,960 --> 00:14:40,520
(สลากกินแบ่งโอไฮโอ
ชนะแล้วรับเงินเลย)

193
00:14:41,760 --> 00:14:45,520
ฉันเจอกับดอนเทซตอนเราอายุ 16 ปี

194
00:14:45,520 --> 00:14:49,480
ฉันเรียกเขาว่าดอนเทซ
เหมือนครอบครัวและเพื่อนๆ ส่วนใหญ่ด้วย

195
00:14:50,360 --> 00:14:53,200
ถึงแม้ว่าเขาจะชื่อจาเมล ดอนเทซ แฮตเชอร์

196
00:14:55,840 --> 00:14:59,920
เขามีสิ่งที่เรียกว่า
ความฉลาดทางอารมณ์ระดับสูงมาแต่ไหนแต่ไร

197
00:15:00,760 --> 00:15:05,480
และเขาใส่ใจว่าผู้คนรู้สึกยังไงมาก

198
00:15:08,720 --> 00:15:11,960
(หลังถูกตัดสินจําคุกเก้าปี
แฮตเชอร์เขียนจดหมายถึงจาเน)

199
00:15:11,960 --> 00:15:15,600
(และเธอตกลงที่จะสนับสนุนเขา
ในการอุทธรณ์ขอพ้นโทษก่อนกําหนด)

200
00:15:24,080 --> 00:15:26,280
ฉันเพิ่งได้ใบอนุญาตเป็นศาสนาจารย์

201
00:15:26,280 --> 00:15:30,000
และคิดว่านี่ต้องเป็นประสงค์ของพระเจ้า
ที่เปิดทางให้ฉัน

202
00:15:30,000 --> 00:15:34,320
ให้สามารถดูแลอภิบาล
แด่เพื่อนที่ต้องการมันจริงๆ ได้

203
00:15:34,880 --> 00:15:40,440
และฉันต้องเรียนรู้งานทั้งหมดที่เขาทําในคุก

204
00:15:43,000 --> 00:15:47,320
การที่เขาไม่ได้ใช้เวลานี้
เป็นแค่บทลงโทษของเขาเท่านั้น

205
00:15:47,320 --> 00:15:48,840
แต่ยังเป็นการเตรียมตัว

206
00:15:48,840 --> 00:15:53,720
เพื่อเตรียมตัวเป็นผู้ชาย
ที่เขาจะมาเป็นในปัจจุบัน

207
00:15:55,720 --> 00:16:00,320
สิ่งที่เขาทําอยู่ในคุกสมควรที่จะ...

208
00:16:00,320 --> 00:16:02,760
ได้รับความสนใจนอกเรือนจําค่ะ

209
00:16:03,840 --> 00:16:06,120
(ก่อนที่แฮตเชอร์จะถูกพิจารณา
ให้พ้นโทษก่อนกําหนด)

210
00:16:06,120 --> 00:16:09,640
(ต้องมีการปรึกษากับครอบครัวแดเนียล
และได้รับอนุญาตให้ยื่นคัดค้านได้)

211
00:16:18,240 --> 00:16:19,080
ตอนนี้...

212
00:16:19,080 --> 00:16:23,480
อัยการกําลังพูดคุยกับครอบครัวของแดเนียลอยู่

213
00:16:23,480 --> 00:16:27,840
และก็คุยว่ามันจะส่งผลยังไงกับพวกเขาบ้าง

214
00:16:27,840 --> 00:16:29,960
ถ้าดอนเทซถูกปล่อยตัวก่อนกําหนด

215
00:16:35,960 --> 00:16:40,120
{\an8}(คลีฟแลนด์ โอไฮโอ)

216
00:17:00,320 --> 00:17:01,520
เราคิดถึงเธอทุกวัน

217
00:17:03,400 --> 00:17:04,560
ใช่เลย

218
00:17:05,560 --> 00:17:08,640
ไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่คิดถึงเธอ

219
00:17:09,160 --> 00:17:11,080
{\an8}และหลายครั้งที่...

220
00:17:12,400 --> 00:17:16,280
{\an8}ผมขับรถผ่านสุสานของเธอ

221
00:17:17,040 --> 00:17:18,800
และเราก็จะส่งความรักไปให้เธอ

222
00:17:24,360 --> 00:17:26,560
ฉันชอบรูปนี้ที่เธอยิ้ม

223
00:17:27,360 --> 00:17:30,000
เพราะเธอใช้ชีวิตแบบนี้เลย

224
00:17:30,000 --> 00:17:33,920
- แน่นอน ยิ้มสวยเสมอ
- ยิ้มอยู่ตลอดเวลา

225
00:17:38,160 --> 00:17:41,080
เธอเป็นเหมือนแม่เหล็ก

226
00:17:42,520 --> 00:17:47,000
เธอมีจิตใจที่สดใสที่บางคนจะถูกดึงดูดเข้าหา

227
00:17:47,680 --> 00:17:50,400
ดอนเทซก็หลงใหลในจิตวิญญาณนั้นเช่นกัน

228
00:17:55,240 --> 00:18:00,120
การพิจารณาคดีของดอนเทซ
มันค่อนข้างเลือนลางสําหรับฉันค่ะ

229
00:18:01,840 --> 00:18:04,200
ฉันจําไม่ได้ว่าเขาพูดอะไร

230
00:18:04,880 --> 00:18:06,400
หรือใครพูดอะไร

231
00:18:07,760 --> 00:18:09,920
ฉันจําได้แต่ความเศร้า

232
00:18:10,480 --> 00:18:13,680
ฉันไม่รู้ว่าฉันเคยโกรธเขาจริงๆ ไหม

233
00:18:14,240 --> 00:18:17,680
เพราะฉันรู้สึกว่า
เขารักเธอมากเกินกว่าจะทําร้ายเธอ

234
00:18:23,520 --> 00:18:24,920
(สามปีหลังการตัดสินโทษ)

235
00:18:24,920 --> 00:18:28,080
(แฮตเชอร์ก็เริ่มเขียนจดหมาย
ถึงครอบครัวเจนกินส์)

236
00:18:32,200 --> 00:18:34,400
เขาขอให้ฉันให้อภัย

237
00:18:35,240 --> 00:18:38,200
เขาบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

238
00:18:38,200 --> 00:18:40,360
และเขาไม่ตั้งใจ

239
00:18:41,440 --> 00:18:44,640
จะฆ่าผู้หญิงที่เขารักมาก

240
00:18:46,680 --> 00:18:50,720
และเขาบอกว่าเขาต้องหาทางชดใช้

241
00:18:52,680 --> 00:18:57,720
และเขาอยากทําให้ชีวิตเขาดีขึ้น

242
00:18:58,600 --> 00:19:01,240
แดเนียลจะได้ไม่ตายไปเสียเปล่า

243
00:19:03,800 --> 00:19:05,240
(ช่วงสองสามปีต่อมา)

244
00:19:05,240 --> 00:19:08,400
(แฮตเชอร์และครอบครัวเจนกินส์
ยังคงสานสัมพันธ์กันต่อไป)

245
00:19:08,400 --> 00:19:10,840
(ผ่านจดหมาย โทรศัพท์ และไปเยี่ยมที่เรือนจํา)

246
00:19:12,920 --> 00:19:15,040
เขาพูดถึงการอ่านไบเบิล

247
00:19:17,240 --> 00:19:22,120
แล้วฉันก็เห็นว่าเขาจริงจังกับเรื่องนั้นมาก

248
00:19:24,040 --> 00:19:27,480
สิ่งที่เขาอยากทํา ทิศทางที่เขามุ่งหน้าไป

249
00:19:28,480 --> 00:19:30,880
ฉันว่าเขาพิสูจน์แล้ว...

250
00:19:30,880 --> 00:19:34,080
ว่าเขาพยายามอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทําได้

251
00:19:35,600 --> 00:19:36,480
(ในปี 2020)

252
00:19:36,480 --> 00:19:41,720
(ครอบครัวเจนกินส์เขียนจดหมายสนับสนุน
การอุทธรณ์ขอพ้นโทษก่อนกําหนดของแฮตเชอร์)

253
00:19:44,720 --> 00:19:48,720
ฉันดีใจกับวิวัฒนาการของเขาจริงๆ

254
00:19:48,720 --> 00:19:51,320
ฉันคิดว่าคําสวดภาวนาของฉันเป็นจริงแล้วค่ะ

255
00:19:53,640 --> 00:19:59,320
ฉันหวังว่าจะได้เห็น
ดอนเทซกับภรรยาเขามีความสุขในชีวิต

256
00:20:03,440 --> 00:20:06,880
(ในปี 2021 แฮตเชอร์แต่งงาน
กับศาสนาจารย์จาเน เบตส์)

257
00:20:06,880 --> 00:20:12,080
(ครอบครัวเจนกินส์เข้าร่วมพิธีผ่านวิดีโอ)

258
00:20:14,840 --> 00:20:17,280
ภรรยาเขาเป็นผู้หญิงที่วิเศษมาก

259
00:20:17,280 --> 00:20:21,600
และฉันเห็นความสัมพันธ์นั้นดูไปได้ดีจริงๆ

260
00:20:22,800 --> 00:20:29,560
ถ้ามันมีทางไหนที่ฉันสามารถ...
ช่วยให้มันเป็นจริงได้ ฉันก็พร้อมค่ะ

261
00:20:35,800 --> 00:20:39,640
โอเค ฉันแค่อยากแจ้งก่อนว่า
เรามีกลุ่มคนอยู่ในห้องด้วยนะคะ

262
00:20:39,640 --> 00:20:43,040
ฉันรู้ว่ามีคนจากโอไฮโอ
และจากมินนิโซตา

263
00:20:43,040 --> 00:20:45,160
เรามีคนมาจากสกอตแลนด์

264
00:20:45,160 --> 00:20:49,040
ฉันภาวนาขอมีคู่มาหลายปี

265
00:20:50,640 --> 00:20:56,280
{\an8}และฉันสวดภาวนา
พร้อมรายการสิ่งต่างๆ ที่ยาวมาก

266
00:20:56,280 --> 00:21:00,560
ว่าคนคนนี้ต้องมีคุณสมบัติยังไง
และเขาก็ติ๊กถูกทุกข้อ

267
00:21:01,080 --> 00:21:05,920
ในรายการฉันไม่มีว่า
"เขาไม่ควรติดคุก" แต่ว่า...

268
00:21:06,560 --> 00:21:10,040
เรามีครอบครัวและคนที่เรารัก
มาร่วมงานกับเราจากทั่วสารทิศเลย

269
00:21:10,560 --> 00:21:13,080
เรากําลังดูงานแต่งฉันอยู่

270
00:21:13,080 --> 00:21:14,360
คุณแทบไม่เห็นฉันเลย

271
00:21:14,360 --> 00:21:16,600
แต่ฉันยิ้มปากจะฉีกอยู่ตรงมุมนี้

272
00:21:16,600 --> 00:21:22,480
ฉันยิ้มกว้างมากกับประสบการณ์ทั้งหมดนี้

273
00:21:24,640 --> 00:21:28,600
ฉันจะบอกว่าช่วงเวลาที่พิเศษที่สุด
กําลังเกิดขึ้นในตอนนี้แล้วค่ะ

274
00:21:28,600 --> 00:21:32,760
มันคือตอนที่ดอนเทซกล่าวคําสาบาน

275
00:21:33,680 --> 00:21:36,320
มันงดงามเหลือเชื่อเพราะเขาคือนักกวี

276
00:21:36,320 --> 00:21:40,760
ที่รักของฉัน เธอทําให้ชีวิตฉันเจิดจ้า

277
00:21:41,680 --> 00:21:45,200
เธอฉุดฉันขึ้นมาจากความมืดมนอนธการ

278
00:21:46,080 --> 00:21:49,480
ฉันเคยเป็นชายที่จิตใจเว้าแหว่ง

279
00:21:50,720 --> 00:21:53,280
เอาละ นี่คือตอนที่เราจะตกลงแต่งงานกัน

280
00:21:53,280 --> 00:21:56,680
คุณจะให้เกียรติและทะนุถนอมเขา
ตราบที่ยังมีชีวิตอยู่

281
00:21:58,000 --> 00:21:59,160
ค่ะ ฉันรับค่ะ

282
00:22:01,400 --> 00:22:02,440
รักนะ ที่รัก

283
00:22:02,440 --> 00:22:04,520
ฉันรักเธอ

284
00:22:05,320 --> 00:22:09,200
เจเน็ตและเออร์เนสต์ เจนกินส์
ก็อยู่ด้วยค่ะ

285
00:22:09,200 --> 00:22:15,320
และมันก็งดงาม
เพราะพวกท่านเป็นตายายของแดเนียล

286
00:22:17,600 --> 00:22:20,920
มันสุดยอดมากๆ ที่ได้รับการสนับสนุนจากพวกท่าน

287
00:22:20,920 --> 00:22:25,520
และพวกท่านเป็นตัวแทน
ของสิ่งที่ฉันหวังกับโลกใบนี้

288
00:22:26,480 --> 00:22:27,520
จริงๆ ค่ะ

289
00:22:27,520 --> 00:22:32,680
{\an8}(จงชื่นชมยินดีในความหวัง อดทนต่อความทุกข์
และสัตย์ซื่อในการอธิษฐาน - โรม 12:12)

290
00:22:35,400 --> 00:22:37,040
เราเฝ้าฝันถึง

291
00:22:37,040 --> 00:22:40,600
ว่าในตอนที่เราได้อยู่ด้วยกันในที่สุดแล้ว
มันจะเป็นยังไง

292
00:22:40,600 --> 00:22:42,440
ได้อยู่ร่วมชายคาเดียวกัน

293
00:22:44,480 --> 00:22:49,840
และดอนเทซก็อาจจะได้ออกมา
ในอีกไม่กี่สัปดาห์ต่อจากนี้ค่ะ

294
00:22:52,680 --> 00:22:57,240
และเราอยากใช้เวลาร่วมกับไชแอนน์ให้มากๆ

295
00:22:57,240 --> 00:22:59,560
ลูกสาวของดอนเทซกับแดเนียล

296
00:23:02,440 --> 00:23:03,440
เพราะสําหรับเขาแล้ว

297
00:23:03,440 --> 00:23:07,120
การได้สานสัมพันธ์กับแกนั้นเป็นเรื่องสําคัญมาก

298
00:23:22,840 --> 00:23:25,880
(ไชแอนน์ ลูกสาวของแฮตเชอร์และแดเนียล)

299
00:23:25,880 --> 00:23:29,320
(มีอายุสามสัปดาห์ ตอนที่แม่ของเธอถูกฆ่า)

300
00:23:30,600 --> 00:23:36,000
(เธอโตมาโดยไม่รู้ว่าพ่อแม่เธอเป็นใคร)

301
00:23:40,440 --> 00:23:43,440
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินชื่อแดเนียล
ฉันยังเด็กมาก

302
00:23:47,480 --> 00:23:51,320
ฉันไม่รู้เลยว่าเราเกี่ยวข้องกัน
ฉันไม่รู้เลย

303
00:23:52,920 --> 00:23:57,520
{\an8}ฉันรู้มารู้ว่าแดเนียลเป็นใคร
ตอนอายุประมาณ 17

304
00:24:01,440 --> 00:24:05,960
แล้วฉันก็รู้ว่าพ่อฉันเป็นใครพร้อมๆ กัน

305
00:24:14,120 --> 00:24:17,400
- ไชแอนน์ เอาขนมปังปิ้งไหม
- ค่ะ

306
00:24:17,400 --> 00:24:20,600
ฉันจะทําขนมปังปิ้งให้นะ
มีไข่ ขนมปังปิ้ง และก็เบคอน

307
00:24:20,600 --> 00:24:24,880
- จะใส่มันบน...
- ทําเป็นแซนด์วิชก็ได้นะ

308
00:24:26,040 --> 00:24:29,640
(ไชแอนน์ถูกเลี้ยงดูมา
โดยเมลานี แม่ของแดเนียล)

309
00:24:29,640 --> 00:24:32,800
(ที่เธอเชื่อว่าเป็นแม่แท้ๆ ของเธอ)

310
00:24:40,720 --> 00:24:42,440
ฉันยังไม่พร้อมจะบอกเธอ

311
00:24:43,920 --> 00:24:48,960
{\an8}เธอคือแสงสว่างที่ถูกนํากลับมาในชีวิตฉัน

312
00:24:48,960 --> 00:24:51,440
{\an8}หลังจากแดเนียลตาย

313
00:24:52,160 --> 00:24:53,920
ที่ทําให้ฉันมีชีวิตต่อไปได้

314
00:24:55,360 --> 00:25:00,480
ฉันอยากบอกเธอตอนที่เธอโตกว่านี้

315
00:25:03,120 --> 00:25:06,360
ทีแรกเป้าหมายของฉันคือ

316
00:25:07,400 --> 00:25:11,760
หาที่ปรึกษาหรืออะไรสักอย่าง
เพื่อที่ตอนที่ฉันบอกเธอ

317
00:25:12,280 --> 00:25:16,240
เธอจะมีที่ให้ไปขอความช่วยเหลือ
หรือมีคนอื่นมาช่วยเธอได้

318
00:25:20,120 --> 00:25:24,200
ฉันได้รู้ความจริงจากญาติฝั่งพ่อ

319
00:25:25,840 --> 00:25:27,240
มีคนส่งลิงก์มาให้

320
00:25:28,040 --> 00:25:31,760
และมันก็เป็นลิงก์ไปยังเว็บไซต์ของพ่อฉัน

321
00:25:38,600 --> 00:25:45,080
(ในเว็บไซต์นั้น
ไชแอนน์เจอจดหมายที่พ่อเขียนถึงเธอ)

322
00:25:47,800 --> 00:25:51,720
เขาเขียนจดหมายฉบับนี้
ก่อนที่ฉันจะรู้ว่าเขาเป็นใคร

323
00:25:55,160 --> 00:25:57,680
มันเขียนว่า "พ่อรักลูก
รักมาเสมอและจะรักตลอดไป"

324
00:25:58,560 --> 00:26:02,480
และเขาก็พูดถึงว่าสักวันฉันจะได้มาเจอสิ่งนี้

325
00:26:02,480 --> 00:26:05,480
และเขาหวังว่าเราจะได้เริ่มสานสัมพันธ์กัน

326
00:26:08,000 --> 00:26:14,440
ฉันตกใจมาก แต่ส่วนใหญ่แล้วสับสนมากกว่า
เพราะฉันมีคําถามเยอะมาก

327
00:26:24,560 --> 00:26:26,560
ฉันอยากจะเป็นคนแรกที่บอกเธอ

328
00:26:26,560 --> 00:26:30,960
พวกเขาน่าจะมาคุยกับฉัน
ก่อนที่จะติดต่อไปหาเธอ

329
00:26:32,440 --> 00:26:38,320
ฉันคิดว่ามันเห็นแก่ตัวอยู่นะ... ที่โทรหาเธอแบบนั้น

330
00:26:38,320 --> 00:26:40,120
หรือจู่ๆ ก็ส่งข้อความหาเธอเลย

331
00:26:41,920 --> 00:26:46,760
แต่คงต้องบอกว่าสถานการณ์มันออกมาดีทีเดียว

332
00:26:47,520 --> 00:26:50,360
ตอนนี้เธอได้มีความสัมพันธ์จริงๆ กับพ่อ

333
00:26:50,920 --> 00:26:53,240
เธอจะได้เริ่มต้นการเดินทางกับเขา

334
00:26:57,840 --> 00:27:01,560
ครั้งแรกที่ฉันคุยกับพ่อเป็นการคุยผ่านโทรศัพท์

335
00:27:01,560 --> 00:27:03,720
ฉันประหม่ามากค่ะ

336
00:27:04,680 --> 00:27:06,440
รู้สึกว่าเขาก็ประหม่ามากด้วย

337
00:27:07,960 --> 00:27:09,760
ฟังเสียงก็รู้แล้ว

338
00:27:12,280 --> 00:27:16,080
ฉันรู้สึกดีมากๆ
หลังจากที่เราคุยกันครั้งแรก

339
00:27:16,080 --> 00:27:20,520
เพราะนั่นคือตอนที่ฉันรู้ว่า...

340
00:27:21,920 --> 00:27:24,560
ฉันจะได้สานสัมพันธ์กับเขาแล้ว

341
00:27:26,720 --> 00:27:29,240
ฉันไม่มีวันรู้ว่าแม่เป็นคนแบบไหน

342
00:27:29,240 --> 00:27:34,120
ซึ่งฉันก็อยากจะรู้
แต่อย่างน้อยฉันก็ได้รู้จักพ่อ

343
00:27:38,720 --> 00:27:40,680
(ในเดือนพฤศจิกายน 2022)

344
00:27:40,680 --> 00:27:45,000
(ไชแอนน์ไปเยี่ยมพ่อของเธอ
ที่เรือนจําเป็นครั้งแรก)

345
00:27:47,040 --> 00:27:50,840
ฉันยังไม่เห็นด้วยซ้ํา
พ่อเพิ่งเพิ่มรูปพวกนี้เข้าไปน่ะ

346
00:27:52,000 --> 00:27:53,520
นั่นพ่อฉัน

347
00:27:54,240 --> 00:27:55,200
นั่นฉัน

348
00:27:57,880 --> 00:27:59,680
พวกนั้นคือทวดของฉัน

349
00:28:00,280 --> 00:28:04,000
นั่นก็พ่อฉันอีก นั่นฉัน
และนั่นจาเน ภรรยาของพ่อ

350
00:28:04,760 --> 00:28:07,520
เป็นวันที่แสนพิเศษ
ยกเว้นตอนที่เราต้องกลับ

351
00:28:09,080 --> 00:28:10,640
นั่นเป็นตอนที่ยากที่สุดเลย

352
00:28:16,160 --> 00:28:17,800
(ในฤดูร้อนปี 2023)

353
00:28:17,800 --> 00:28:20,960
(ไชแอนน์และเมลานี
เขียนจดหมายถึงอัยการ)

354
00:28:20,960 --> 00:28:23,600
(เพื่อสนับสนุนการพ้นโทษ
ก่อนกําหนดของแฮตเชอร์)

355
00:28:24,600 --> 00:28:27,760
- นี่
- หนูเพิ่งบอกไปว่าไม่อยากกินไข่

356
00:28:27,760 --> 00:28:30,240
พอแล้ว... ค่ะ พอแล้วละ

357
00:28:30,920 --> 00:28:32,000
ไม่พอหรอก

358
00:28:34,680 --> 00:28:40,640
ความแตกต่างระหว่างเขาตอนนั้นกับตอนนี้
คือเขามีจิตใจที่เป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก

359
00:28:41,680 --> 00:28:43,960
ฉันว่าเขามาไกลมากนะ

360
00:28:47,200 --> 00:28:51,120
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับแดเนียล...

361
00:28:52,960 --> 00:28:57,320
มันไม่เคยมีการอธิบายชัดๆ เลยว่า

362
00:28:57,320 --> 00:28:59,040
มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

363
00:29:00,080 --> 00:29:03,040
เพราะฉันไม่รู้ว่าจริงๆ มันเกิดอะไรขึ้น

364
00:29:05,960 --> 00:29:11,360
(เมลานีไม่เคยพูดกับแฮตเชอร์
ถึงเหตุการณ์เสียชีวิตของแดเนียลเลย)

365
00:29:13,440 --> 00:29:16,200
ฉันไม่อยากได้ยิน ฉันยังไม่พร้อม

366
00:29:17,760 --> 00:29:22,480
ฉันอยากให้ไชแอนน์ไปหาความจริงจากเขา

367
00:29:24,960 --> 00:29:28,200
และฉันคิดว่าเขาต้องทําแบบนั้นนะ

368
00:29:29,680 --> 00:29:30,960
เผชิญหน้ากับเธอ

369
00:29:32,440 --> 00:29:36,480
เผชิญหน้ากับไชแอนน์และพูดว่า
"นี่คือสิ่งที่พ่อทําไป"

370
00:29:57,120 --> 00:30:04,040
(ในช่วงเวลาที่เขาถูกจับ
แฮตเชอร์ปฏิเสธว่าฆ่าแดเนียล)

371
00:30:05,280 --> 00:30:09,280
{\an8}(เมเปิลไฮทส์ โอไฮโอ)

372
00:30:10,080 --> 00:30:13,280
แดเนียลถูกยิงที่หน้าด้วยปืนลูกซอง

373
00:30:17,280 --> 00:30:20,480
แต่แฮตเชอร์ปฏิเสธ
ว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเธอ

374
00:30:21,760 --> 00:30:25,160
ผมเลยค่อนข้างไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเท่าไร

375
00:30:27,560 --> 00:30:29,120
{\an8}ผมชื่อเจฟฟ์ คุก

376
00:30:29,120 --> 00:30:32,160
{\an8}ผมเป็นหัวหน้าสายสืบ
คดีฆาตกรรมของจาเมล แฮตเชอร์

377
00:30:36,920 --> 00:30:40,000
ผมรู้สึกแย่กับครอบครัวที่ต้องเจอเรื่องนี้มากๆ

378
00:30:40,000 --> 00:30:42,200
เหมือนที่ผมสงสารเหยื่อฆาตกรรมรายอื่นๆ

379
00:30:43,080 --> 00:30:45,840
มันมีสิ่งที่ครอบครัวเห็นแล้วจะติดตาไปตลอด

380
00:30:47,480 --> 00:30:51,400
และครอบครัวของเธอ
ต้องไปเห็นเธอในสภาพนั้น

381
00:30:52,200 --> 00:30:53,920
มันทําให้ใจสลายนะครับ

382
00:30:58,240 --> 00:31:01,360
(เมลานี แม่ของเธอเป็นคนพบศพของแดเนียล)

383
00:31:01,360 --> 00:31:05,680
(หลังจากแฮตเชอร์ยิงเธอไป 18 ชั่วโมง)

384
00:31:10,880 --> 00:31:13,920
คุณตาและคุณยายเป็นคนแจ้งคุณแม่ไป

385
00:31:13,920 --> 00:31:16,160
ว่าไม่มีใครติดต่อแดเนียลได้เลย

386
00:31:16,160 --> 00:31:20,320
เธอเลยพาลูกชายวัย 11 ขวบไปที่อพาร์ตเมนต์

387
00:31:21,920 --> 00:31:25,400
พวกเขาเจอว่า
ประตูห้องอพาร์ตเมนต์ไม่ได้ล็อกและเข้าไป

388
00:31:27,080 --> 00:31:30,360
เจอแดเนียลนอนอยู่บนพื้น
ระหว่างตู้เสื้อผ้ากับเตียง

389
00:31:30,360 --> 00:31:33,520
{\an8}(ภาพที่เกิดเหตุ)

390
00:31:33,520 --> 00:31:37,080
{\an8}แล้วพวกเขาก็เจอเด็กนั่งอยู่ในเก้าอี้โยกบนเตียง

391
00:31:37,880 --> 00:31:42,120
เธอนั่งตรงนั้นมานานมาก
ร้องไห้และโยกไปทั่ว

392
00:31:42,120 --> 00:31:44,160
จนเกือบจะหลุดจากเก้าอี้แล้ว

393
00:31:44,160 --> 00:31:46,840
{\an8}(ภาพที่เกิดเหตุ)

394
00:31:46,840 --> 00:31:49,520
{\an8}เด็กถูกทิ้งให้อยู่ตามลําพัง
ประมาณ 18 ชั่วโมง

395
00:31:58,600 --> 00:32:02,720
(กรมตํารวจเมเปิลไฮทส์)

396
00:32:03,680 --> 00:32:09,040
(หลังตามจับกุมแฮตเชอร์ได้
สายสืบคุกสอบปากคําเขาหลายครั้ง)

397
00:32:10,040 --> 00:32:12,040
(ห้องสอบปากคําเอ)

398
00:32:13,000 --> 00:32:14,120
นั่งตรงนี้สิ

399
00:32:18,120 --> 00:32:20,200
ผมชื่อสายสืบคุกนะ

400
00:32:22,960 --> 00:32:24,560
คุณใช้ชื่อดอนเทซใช่ไหม

401
00:32:24,560 --> 00:32:25,720
- ครับ
- โอเค

402
00:32:26,320 --> 00:32:27,520
ตอนเราสอบปากคําเขา

403
00:32:27,520 --> 00:32:32,760
เขาทําหลายสิ่งที่ขัดขวางการสืบสวน

404
00:32:33,440 --> 00:32:35,520
เพื่อพยายามสร้างข้อแก้ต่างให้ตัวเอง

405
00:32:36,480 --> 00:32:39,960
เขาบอกว่าเขาอยู่ในอพาร์ตเมนต์
ก่อนหน้านี้ในตอนเย็น แต่เขาออกมา...

406
00:32:39,960 --> 00:32:41,840
และตอนที่ออกมา เธอก็ยังปกติดี

407
00:32:43,680 --> 00:32:48,520
ตอนแรกเขาบอกว่าเขาไปบ้านเพื่อน

408
00:32:48,520 --> 00:32:49,680
ลาทันยา ฮาร์เปอร์

409
00:32:49,680 --> 00:32:51,320
และค้างคืนที่นั่น

410
00:32:53,040 --> 00:32:56,760
นอกจากอ้างว่าไปบ้านคุณฮาร์เปอร์ในวันนั้นแล้ว

411
00:32:56,760 --> 00:32:59,600
เขายังอ้างว่ามีเพศสัมพันธ์กับเธอในคืนนั้นด้วย

412
00:33:02,120 --> 00:33:05,360
มันคือส่วนหนึ่งของแผนหาพยานที่อยู่

413
00:33:06,640 --> 00:33:09,880
นั่นบอกอะไรเกี่ยวกับ
คุณแฮตเชอร์ได้หลายอย่างนะครับ

414
00:33:09,880 --> 00:33:13,160
นิสัยเย็นชาและวางแผนการ
ไปมีเซ็กซ์กับใครสักคน

415
00:33:13,160 --> 00:33:15,240
หลังจากที่เขาเพิ่งฆ่าแม่ของลูกไป

416
00:33:19,920 --> 00:33:23,880
(ตํารวจสอบปากคําลาทันยา ฮาร์เปอร์)

417
00:33:30,560 --> 00:33:32,640
นี่คือลาทันยา ฮาร์เปอร์

418
00:33:33,760 --> 00:33:36,600
นี่คือสําเนาคําให้การที่คุณบอกเรานะ

419
00:33:37,360 --> 00:33:39,600
ผมอยากให้คุณอ่านก่อนจะเริ่มกัน

420
00:33:40,680 --> 00:33:42,920
(ลาทันยาบอกว่าเธอและแฮตเชอร์)

421
00:33:42,920 --> 00:33:45,240
(หลับนอนกันจริงในคืนวันเกิดเหตุ)

422
00:33:45,240 --> 00:33:47,480
(แต่สุดท้ายก็ยอมรับว่า)

423
00:33:47,480 --> 00:33:52,240
(แฮตเชอร์เพิ่งมาไม่ถึงชั่วโมง
หลังจากแดเนียลถูกยิง)

424
00:33:55,120 --> 00:33:57,960
ตอนแรกคํายืนยันของเธอคือ
เขามาถึงประมาณตีหนึ่ง

425
00:33:57,960 --> 00:33:59,040
อยู่กับเธอที่นั่น

426
00:34:01,000 --> 00:34:04,440
แล้วเธอก็ยอมรับว่า
กว่าเขาจะไปถึงที่นั่นก็ประมาณตีสี่

427
00:34:11,040 --> 00:34:14,680
{\an8}พอได้สอบปากคําพยานแล้ว
สิ่งที่เราเชื่อว่าเกิดขึ้นในคืนนั้นคือ

428
00:34:14,680 --> 00:34:17,720
{\an8}คุณแฮตเชอร์กับแดเนียล
ทะเลาะวิวาทกันอย่างรุนแรง

429
00:34:18,800 --> 00:34:22,080
เพื่อนบ้านหลายคนร้องเรียน
กับนิติบุคคลอาคารเรื่องการวิวาท

430
00:34:22,080 --> 00:34:23,240
ในอพาร์ตเมนต์นั้น

431
00:34:23,240 --> 00:34:26,280
และเราเชื่อว่า
การวิวาทยังคงดําเนินต่อไป

432
00:34:26,280 --> 00:34:28,320
และสุดท้ายลงเอยที่จาเมลยิงเธอ

433
00:34:29,360 --> 00:34:31,600
(แม้สายสืบคุกจะสืบพบเช่นนี้แล้ว)

434
00:34:31,600 --> 00:34:35,200
(อัยการกลับไม่เชื่อว่า
มีหลักฐานเพียงพอดําเนินคดีฆาตกรรม)

435
00:34:37,200 --> 00:34:39,800
มันน่าหงุดหงิดที่สํานักงานอัยการบอกเรา

436
00:34:39,800 --> 00:34:41,200
ว่าเรามีหลักฐานไม่พอ

437
00:34:42,120 --> 00:34:46,840
เราอยากให้คุณแฮตเชอร์ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม
เพราะเราได้รู้ว่าคุณแฮตเชอร์

438
00:34:46,840 --> 00:34:49,320
ได้เคยทําร้ายร่างกายแดเนียลมาในอดีต

439
00:34:50,520 --> 00:34:51,760
เขาเตะเธอ

440
00:34:51,760 --> 00:34:53,720
เขาดูหมิ่นเธออย่างมาก

441
00:34:53,720 --> 00:34:57,400
ดูถูกและควบคุมบงการชีวิตเธออย่างมาก

442
00:34:58,280 --> 00:34:59,920
มันทําให้เรารู้สึกว่า

443
00:34:59,920 --> 00:35:04,040
เขาใจดํากับแม่ของลูกเขามาก

444
00:35:04,040 --> 00:35:06,120
และบางทีเขาอาจไม่ได้ดูแลเธอ

445
00:35:06,120 --> 00:35:08,880
อย่างที่เขาอยากให้คนอื่นเข้าใจ

446
00:35:25,560 --> 00:35:28,680
(สองปีหลังจากแดเนียลถูกฆ่า)

447
00:35:28,680 --> 00:35:32,320
(แฮตเชอร์ก็ยอมรับว่าเป็นคนยิงเธอ)

448
00:35:32,320 --> 00:35:35,320
(และยอมรับผิดในข้อหาฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา)

449
00:35:45,280 --> 00:35:48,840
คําสุดท้ายที่ฉันพูดกับเขา
คือฉันขอสาปแช่งนาย

450
00:35:51,520 --> 00:35:53,720
เพราะสิ่งที่นายพรากไปจากครอบครัวเรา

451
00:35:54,480 --> 00:35:58,720
{\an8}ขอให้นายถูกภาพของแดเนียล
ตามหลอกหลอนไปตลอดกาล

452
00:35:59,640 --> 00:36:02,680
{\an8}เพราะเธอรักนายหมดหัวใจ

453
00:36:04,240 --> 00:36:05,520
และไม่มีเงื่อนไข

454
00:36:07,000 --> 00:36:09,000
และขอให้นายไม่พบเจอกับมันอีก

455
00:36:14,680 --> 00:36:18,920
(หลายสัปดาห์ก่อนที่เธอจะเสียชีวิต
แดเนียลสารภาพกับป้าของเธอ)

456
00:36:18,920 --> 00:36:23,840
(ว่าเธอกังวลเรื่องความสัมพันธ์
ของเธอกับแฮตเชอร์)

457
00:36:29,760 --> 00:36:31,960
วันนั้นเธอโทรหาฉัน

458
00:36:32,640 --> 00:36:34,200
วันที่เธอตาย

459
00:36:36,920 --> 00:36:38,480
แล้วเธอก็พูดกับฉันว่า

460
00:36:39,120 --> 00:36:42,320
"ป้าคะ มีวันไหนที่ป้าเลิกกังวลเรื่องลูกไหม"

461
00:36:43,560 --> 00:36:45,760
และฉันก็ตอบไปว่า "ไม่มีวันหรอก"

462
00:36:47,680 --> 00:36:49,600
มันเป็นความสัมพันธ์ที่ทําร้ายทารุณ

463
00:36:53,200 --> 00:36:56,000
และฉันก็ดีใจมากที่คิดว่า

464
00:36:57,360 --> 00:36:58,600
"เธอเข้าใจแล้วสินะ"

465
00:37:00,840 --> 00:37:02,280
"เธอจะทิ้งเขา"

466
00:37:04,840 --> 00:37:07,880
แล้วพอวางสาย ฉันก็มีความสุข

467
00:37:09,560 --> 00:37:11,360
แต่ฉันไม่ควรมีความสุขเลย

468
00:37:15,240 --> 00:37:17,040
ฉันน่าจะไปที่นั่น

469
00:37:18,920 --> 00:37:20,480
ฉันน่าจะไปรับเธอ

470
00:37:25,920 --> 00:37:27,560
หลังจากแดเนียลถูกฆ่า

471
00:37:28,400 --> 00:37:29,360
เขาหนีไป

472
00:37:30,880 --> 00:37:31,720
และซ่อนตัว

473
00:37:34,960 --> 00:37:36,080
{\an8}เขาทิ้งลูกไว้

474
00:37:36,080 --> 00:37:38,920
{\an8}(ภาพที่เกิดเหตุ)

475
00:37:38,920 --> 00:37:40,160
{\an8}ลูกเขาเองนะ

476
00:37:44,080 --> 00:37:46,840
ไม่มีสายแจ้งนิรนาม

477
00:37:47,880 --> 00:37:50,120
โทรหาตํารวจหรือครอบครัวเราเลย

478
00:37:52,320 --> 00:37:53,160
ไม่มีเลย

479
00:37:54,360 --> 00:37:58,000
น้องฉันกับหลานชายเลยต้องเดินไปเห็นกับตา

480
00:37:58,720 --> 00:38:01,960
เห็นเด็กกําลังร้องไห้ เห็นศพแดเนียล

481
00:38:06,200 --> 00:38:07,040
ทําไมล่ะ

482
00:38:08,640 --> 00:38:12,120
เพราะเขาขี้ขลาด
เกินกว่าจะโทรสายนิรนามมาเหรอ

483
00:38:29,360 --> 00:38:31,960
ผมอยากเป็นตัวอย่าง

484
00:38:31,960 --> 00:38:35,840
ว่าการไถ่บาปนั้นเป็นไปได้จริงน่ะครับ

485
00:38:37,920 --> 00:38:40,000
และหลายๆ อย่างในชีวิตผมก็เปลี่ยนไป

486
00:38:40,720 --> 00:38:43,360
ผมเลยเริ่มอ่านหนังสือบางเล่ม

487
00:38:43,880 --> 00:38:46,800
ว่าด้วยการบําบัดพฤติกรรมทางปัญญา
และสิ่งต่างๆ ที่มีลักษณะแบบนั้น

488
00:38:47,400 --> 00:38:51,600
และผมก็สามารถเติบโตเป็นผู้นํา
แบบที่ผมเป็นมาตลอดได้

489
00:38:52,680 --> 00:38:55,000
และด้วยโครงการแดเนียลนี้

490
00:38:55,000 --> 00:39:00,120
ผมได้ช่วยเปลี่ยนความคิดคนใช่ไหมครับ

491
00:39:02,600 --> 00:39:05,320
ผมเลยต้องนํามันไป

492
00:39:05,320 --> 00:39:07,960
สร้างผลกระทบให้มากที่สุด

493
00:39:07,960 --> 00:39:10,800
ทําให้มันใหญ่ที่สุด
เพราะทุกครั้งที่ผมทําเช่นนั้น

494
00:39:10,800 --> 00:39:13,640
มันก็เป็นการฉลองให้แก่แดเนียลใช่ไหมล่ะครับ

495
00:39:13,640 --> 00:39:15,720
เป็นวิธีสานต่อชีวิตเธอ

496
00:39:15,720 --> 00:39:19,920
และลงทุนกับผู้คน
และเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับผู้คน

497
00:39:19,920 --> 00:39:22,280
มันช่วยให้ผมเติบโตได้ใช่ไหมครับ

498
00:39:31,720 --> 00:39:34,640
ฉันไม่เชื่อหรอก
ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนั้นเลยสักคํา

499
00:39:36,320 --> 00:39:41,320
ฉันไม่รู้เลยว่าเขาสร้างโครงการตามชื่อแดเนียล

500
00:39:42,560 --> 00:39:44,840
มันรู้สึกเหมือนใช้ชื่อเธอ

501
00:39:45,520 --> 00:39:46,800
เพื่อประโยชน์ส่วนตัว

502
00:39:48,040 --> 00:39:50,760
ฉันอยากเชื่อว่า
ทุกคนสามารถเปลี่ยนแปลงได้

503
00:39:50,760 --> 00:39:54,800
แต่ฉันคิดว่าเขาได้เรียนรู้วิธีควบคุมระบบ

504
00:39:55,520 --> 00:39:56,840
ความเอื้อเฟื้อของรัฐ

505
00:40:04,360 --> 00:40:09,560
พอฉันคิดเรื่องที่เขาจะพ้นโทษก่อนกําหนด
โดยให้ครอบครัวฉันเห็นชอบด้วย

506
00:40:09,560 --> 00:40:11,600
ฉันว่ามันไม่โอเคเลยสักนิด

507
00:40:14,520 --> 00:40:18,160
ฉันเชื่อจริงๆ ว่าเขากําลังหลอกใช้พวกเขา

508
00:40:18,160 --> 00:40:21,680
และนี่คือการชักใยบางอย่าง

509
00:40:24,200 --> 00:40:27,560
พ่อแม่ฉันเชื่อว่ามันสําคัญต่อการเยียวยาใจ

510
00:40:28,080 --> 00:40:29,400
นั่นคือการเดินทางของพวกเขา

511
00:40:31,560 --> 00:40:32,480
และน้องสาวฉัน

512
00:40:32,480 --> 00:40:35,480
เธอจะทําทุกอย่างที่จําเป็น
เพื่อปกป้องไชแอนน์

513
00:40:35,480 --> 00:40:37,520
และมอบสิ่งที่ไชแอนน์ต้องการ

514
00:40:49,800 --> 00:40:54,440
(เมื่อได้รับการสนับสนุน
จากสมาชิกในครอบครัวแดเนียลหลายคน)

515
00:40:54,440 --> 00:40:58,480
(กระบวนการพ้นโทษก่อนกําหนดของแฮตเชอร์
จึงอยู่ในขั้นสุดท้ายแล้ว)

516
00:41:05,600 --> 00:41:08,680
ในตอนนี้เรื่องระหว่างฉันกับจาเมลคือแบบนี้ค่ะ

517
00:41:11,040 --> 00:41:16,520
เมื่อ 18 ปีก่อน ฉันคงตามล่าตัวเขา

518
00:41:17,800 --> 00:41:19,320
และฆ่าเขาทิ้งด้วยมือฉันเอง

519
00:41:20,120 --> 00:41:23,840
แต่สิ่งเดียวที่หยุดยั้งฉันไว้

520
00:41:23,840 --> 00:41:26,120
คือลูกๆ ของฉันและไชแอนน์

521
00:41:30,560 --> 00:41:32,520
ฉันบอกวิธีเยียวยาใจให้กับคนอื่นไม่ได้

522
00:41:33,600 --> 00:41:37,040
ทุกคนจะเยียวยาตามระยะเวลาของตัวเอง

523
00:41:38,400 --> 00:41:39,520
และในแบบของตัวเอง

524
00:41:42,920 --> 00:41:48,560
แต่ฉันต้องปล่อยวางความเกลียดชังที่มีทิ้งไป

525
00:41:50,160 --> 00:41:53,120
ฉันรู้สึกว่าถึงเวลาต้องตัดใจ

526
00:41:54,240 --> 00:41:56,200
จากความกระหาย

527
00:41:57,520 --> 00:41:59,280
อยากจะแก้แค้น

528
00:42:00,040 --> 00:42:01,720
อยากจะเกลียดชังทิ้งไป

529
00:42:04,040 --> 00:42:07,360
และฉันต้องสนับสนุนไชแอนน์

530
00:42:08,000 --> 00:42:11,200
เพราะเธออยากจะรู้จักคนคนนี้

531
00:42:11,200 --> 00:42:14,640
ที่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเป็นพ่อของเธอ

532
00:42:15,920 --> 00:42:17,880
ฉันเลยต้อง...

533
00:42:23,080 --> 00:42:24,040
ยอมรับเรื่องนั้น

534
00:42:44,040 --> 00:42:47,040
ผมรู้ว่ามันจะต้องมีความคิดเห็น
เป็นล้านๆ จากทั่วโลก

535
00:42:47,040 --> 00:42:48,920
เกี่ยวกับเรื่องของผม

536
00:42:48,920 --> 00:42:52,160
ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่สุดท้ายแล้ว...

537
00:42:52,960 --> 00:42:55,920
ผมจะเป็นพ่อที่ดีให้ได้
ผมจะเป็นสามีที่ดีให้ได้

538
00:42:55,920 --> 00:42:59,520
ผมจะทําเรื่องต่างๆ ด้วยโครงการแดเนียล

539
00:43:00,640 --> 00:43:01,920
ผมทําได้แค่นั้น

540
00:43:06,560 --> 00:43:08,800
(ห้าเดือนหลังจากสัมภาษณ์ครั้งแรก)

541
00:43:08,800 --> 00:43:11,560
(แฮตเชอร์ยังไม่ได้รับอนุมัติ
ให้พ้นโทษก่อนกําหนด)

542
00:43:11,560 --> 00:43:16,600
(แต่เขาตกลงที่จะตอบคําถามเพิ่มเติม)

543
00:43:19,440 --> 00:43:22,400
ในเรื่องของการปล่อยตัว
เรายังรอการตัดสินอยู่ครับ

544
00:43:22,400 --> 00:43:26,800
มันน่าหงุดหงิด
เพราะผมรู้สึกว่าได้ทําทุกอย่างที่ทําได้แล้ว

545
00:43:26,800 --> 00:43:29,920
เพื่อพิสูจน์ว่าผมพร้อม
ที่จะถูกปล่อยตัวก่อนกําหนด

546
00:43:34,680 --> 00:43:39,160
ระหว่างสืบสวนคดีทําให้เรารู้ว่า
คุณแฮตเชอร์ได้เคยทําร้ายร่างกาย

547
00:43:39,160 --> 00:43:40,680
แดเนียลมาในอดีต

548
00:43:40,680 --> 00:43:45,520
และเราเชื่อว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น
คือพวกเขาทะเลาะวิวาทกันอย่างรุนแรง

549
00:43:45,520 --> 00:43:48,160
และสุดท้ายลงเอยที่จาเมลยิงเธอ

550
00:43:49,000 --> 00:43:52,400
เขาทําหลายสิ่ง

551
00:43:52,400 --> 00:43:54,960
ที่ขัดขวางการสืบสวน

552
00:43:55,920 --> 00:43:59,520
นอกจากอ้างว่าไปบ้านคุณฮาร์เปอร์ในวันนั้นแล้ว

553
00:43:59,520 --> 00:44:02,400
เขายังอ้างว่ามีเพศสัมพันธ์กับเธอในคืนนั้นด้วย

554
00:44:03,080 --> 00:44:06,440
นั่นบอกอะไรเกี่ยวกับ
คุณแฮตเชอร์ได้หลายอย่างนะครับ

555
00:44:10,160 --> 00:44:11,000
โอเค

556
00:44:12,040 --> 00:44:14,920
พอดูสถานการณ์แล้ว

557
00:44:14,920 --> 00:44:17,480
มันดูไม่ค่อยดีใช่ไหมครับ

558
00:44:20,160 --> 00:44:23,000
ผมเคยพูดจาทําร้ายแดเนียลแน่นอน

559
00:44:24,240 --> 00:44:27,960
แต่ผมอาจจะไม่เคยทุบตีเธอ

560
00:44:27,960 --> 00:44:31,000
แต่ถ้าผมกับเธอทะเลาะกัน
ผมจะเอาตัวเธอ

561
00:44:31,000 --> 00:44:34,040
กดลงไปกับเตียงหรือเขย่าตัวเธออะไรแบบนั้น

562
00:44:34,040 --> 00:44:38,000
แต่อย่าเข้าใจผิดนะครับ
การตายของแดเนียลเป็นอุบัติเหตุ

563
00:44:38,000 --> 00:44:41,240
ผมไม่มีทางตั้งใจฆ่าเธอหรอก

564
00:44:45,400 --> 00:44:46,960
สําหรับเรื่องที่ผมโกหก

565
00:44:47,920 --> 00:44:49,640
ในวันต่อมาหลังจากที่แดเนียลเสียชีวิต

566
00:44:49,640 --> 00:44:55,680
ผมเมายาพีซีพีหนักมาก
จนผมจําการสอบปากคําครั้งแรกไม่ได้เลย

567
00:44:55,680 --> 00:45:00,480
แต่คืนนั้นผมจําไม่ได้เลย
ว่ามีเซ็กซ์กับลาทันยา

568
00:45:05,680 --> 00:45:07,600
ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นล่ะก็...

569
00:45:11,200 --> 00:45:12,160
มันก็แย่มากๆ

570
00:45:12,680 --> 00:45:17,000
มันแย่มาก อย่างที่บอกว่าผมเมายามาก
และไม่รู้ตัวเลย

571
00:45:22,240 --> 00:45:26,280
ผมรู้ดีว่าผมได้ทําเรื่องไม่ดีไปเยอะใช่ไหม

572
00:45:26,280 --> 00:45:27,840
อย่างเช่นพยายามจะปกปิด

573
00:45:29,440 --> 00:45:33,400
แต่ผมไม่อยากติดคุกตลอดชีวิต
หรือได้รับโทษประหาร

574
00:45:33,400 --> 00:45:36,120
ผมเลยพยายามปิดบังจุดนั้น
ผมปิดบังความจริง

575
00:45:36,120 --> 00:45:38,320
ผมทําไปเพราะผมกลัว

576
00:45:44,600 --> 00:45:46,440
เขาสนใจแต่ตัวเอง

577
00:45:47,120 --> 00:45:49,040
หลังจากแดเนียลถูกฆ่า

578
00:45:49,880 --> 00:45:50,720
เขาหนีไป

579
00:45:50,720 --> 00:45:51,880
และซ่อนตัว

580
00:45:52,760 --> 00:45:53,840
เขาทิ้งลูกไว้

581
00:45:54,680 --> 00:45:55,520
ลูกเขาเองนะ

582
00:45:56,600 --> 00:45:58,800
ไม่มีสายแจ้งนิรนาม

583
00:45:58,800 --> 00:46:00,240
ไม่มีเลย

584
00:46:00,240 --> 00:46:03,920
น้องฉันกับหลานชายเลยต้องเดินไปเห็นกับตา

585
00:46:06,600 --> 00:46:09,240
พอฉันคิดเรื่องที่เขาจะพ้นโทษก่อนกําหนด

586
00:46:09,240 --> 00:46:11,480
โดยให้ครอบครัวฉันเห็นชอบด้วย

587
00:46:11,480 --> 00:46:13,520
ฉันว่ามันไม่โอเคเลยสักนิด

588
00:46:14,720 --> 00:46:18,760
ฉันเชื่อจริงๆ ว่าเขากําลังหลอกใช้พวกเขา

589
00:46:20,000 --> 00:46:23,800
แต่ฉันคิดว่าเขาได้เรียนรู้วิธีควบคุมระบบ

590
00:46:24,520 --> 00:46:25,840
ความเอื้อเฟื้อของรัฐ

591
00:46:30,720 --> 00:46:34,080
ผมเข้าใจว่าโมนิก้าหมายถึงอะไร

592
00:46:35,840 --> 00:46:38,600
มองย้อนกลับไป ใช่ ผมทําผิดมหันต์

593
00:46:38,600 --> 00:46:40,880
ผมน่าจะโทรแจ้งนิรนามก็ได้

594
00:46:41,400 --> 00:46:44,240
แต่นั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมคิดเลย

595
00:46:44,960 --> 00:46:46,960
ตอนนั้นผมอายุ 19

596
00:46:46,960 --> 00:46:49,080
ผมเห็นแก่ตัว

597
00:46:49,080 --> 00:46:51,720
สนใจแต่ตัวเอง

598
00:46:51,720 --> 00:46:54,400
และหลายอย่างที่ผมทําไป

599
00:46:54,400 --> 00:46:58,480
มันอาจเป็นการ... ปกป้องตัวเอง

600
00:46:58,480 --> 00:47:04,360
เพื่อช่วยตัวเอง
และผมต้องอุทิศชีวิตเพื่อชดใช้เรื่องนั้น

601
00:47:14,320 --> 00:47:18,240
เท่าที่ผมใช้ครอบครัวเธอ
เพื่อให้พ้นโทษก่อนกําหนด...

602
00:47:20,520 --> 00:47:21,880
ส่วนตัวผมแล้ว

603
00:47:23,000 --> 00:47:27,840
ผมไม่ได้คิดถึงความจริงที่ว่า...

604
00:47:29,200 --> 00:47:33,360
นี่คือความจริงที่ว่าผมเป็นพ่อคน
ที่รักลูกสาวของตัวเอง

605
00:47:33,960 --> 00:47:38,080
โมนิก้ายังอยู่ในพื้นที่แห่งความเจ็บปวด
และความกังขาใช่ไหม

606
00:47:39,880 --> 00:47:41,240
และผมไม่โทษเธอหรอก

607
00:47:42,240 --> 00:47:46,000
และใช่ ผมเคยมีความคิดแง่ลบมากมายในอดีต

608
00:47:46,000 --> 00:47:49,720
แต่จากนี้ผมต้องมุ่งไปทางเดียวนะ

609
00:47:51,640 --> 00:47:56,040
และด้วยการสนับสนุนของเมลานี
ลูกผมและครอบครัวเจนกินส์

610
00:47:56,040 --> 00:47:59,000
ผมจะทําทุกอย่างที่ผมบอกว่าจะทํา

611
00:47:59,000 --> 00:48:03,040
และพิสูจน์ให้โลกเห็นครั้งแล้วครั้งเล่า
ว่าผมเป็นอย่างที่บอกจริงๆ

612
00:48:03,040 --> 00:48:06,120
และการเปลี่ยนแปลงของผมมันเป็นเรื่องจริง

613
00:48:10,720 --> 00:48:13,040
(หากคุณหรือคนที่คุณรู้จัก
เคยประสบเหตุทําร้ายร่างกายในครอบครัว)

614
00:48:13,040 --> 00:48:15,680
(หาข้อมูลได้ทาง
WWW.WANNATALKABOUTIT.COM)

615
00:48:16,680 --> 00:48:18,920
{\an8}สิ่งแรกที่ผมคิดขึ้นมา

616
00:48:18,920 --> 00:48:21,720
{\an8}คือ "เชี่ย ชีวิตคงจะง่ายกว่านี้มาก

617
00:48:21,720 --> 00:48:24,440
ถ้าฉันแค่ฆ่าเธอทิ้งให้มันจบๆ ไปซะ"

618
00:48:25,200 --> 00:48:27,640
ฉันน่าจะพยายามหยุดเขาไว้

619
00:48:27,640 --> 00:48:30,040
ฉันน่าจะเลือกไปขอความช่วยเหลือ

620
00:48:30,040 --> 00:48:32,800
ผมแทงหมอนี่แค่หนเดียว แค่นั้นเลย

621
00:48:33,400 --> 00:48:37,840
{\an8}แค่เสี้ยววินาที
สามารถตัดสินชีวิตที่เหลือของคุณได้

622
00:48:38,440 --> 00:48:43,000
ฉันจะพูดว่าเสียใจ
ที่พรากคนรักของใครบางคนไปยังไงดี

623
00:48:43,600 --> 00:48:46,880
เขามาบ้านเราเพื่อที่จะฆ่าครอบครัวเรา

624
00:48:47,560 --> 00:48:50,760
แม่ง นั่นคือตอนที่ทุกอย่างเลวร้าย

625
00:48:52,280 --> 00:48:55,440
เขาบอกว่า "น้อง ฉันได้ยินเสียงอยู่ในหัว"

626
00:48:55,440 --> 00:48:59,320
ผมก็ออกไปจะฆ่าแม่งทุกคนที่จัดการได้

627
00:49:00,800 --> 00:49:03,040
สิ่งเดียวที่ผมเสียใจ
คือผมไม่ได้ทําสิ่งที่เริ่มเอาไว้ให้สําเร็จ

628
00:49:03,880 --> 00:49:05,480
คนบอกว่า "แกมันปีศาจ"

629
00:49:05,480 --> 00:49:07,960
แต่ไม่มีใครหยุดคิดเลยว่า
ใครคือคนทําให้เราเป็นแบบนั้น

630
00:49:11,400 --> 00:49:14,200
ผมไม่ได้สํานึกผิดที่เธอต้องเสียชีวิต

631
00:49:14,200 --> 00:49:18,000
ผมแค่ไม่พอใจที่ไอ้โง่อย่างผมคือคนลงมือ

632
00:49:47,040 --> 00:49:49,960
{\an8}คําบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร