1
00:00:11,440 --> 00:00:15,600
ผมยอมรับผิดชอบทุกอย่าง
ที่ชีวิตผมเป็นแบบนี้

2
00:00:17,880 --> 00:00:22,160
ผู้คนจะพูดอยู่ตลอดว่า
โลกไม่ยุติธรรมอย่างไร

3
00:00:22,240 --> 00:00:24,960
ไม่มีใครเคยบอกว่าชีวิตจะต้องยุติธรรม

4
00:00:28,240 --> 00:00:30,640
คนเราต้องยอมรับเรื่องนี้

5
00:00:32,759 --> 00:00:36,599
ไม่มีเหตุผลที่จะรู้สึกขมขื่นอะไร

6
00:00:37,840 --> 00:00:39,000
ชีวิตก็เป็นแบบนี้

7
00:00:41,920 --> 00:00:47,480
(ตั้งแต่สหรัฐฯ นำโทษประหาร
กลับมาใช้อีกครั้งในปี 1976)

8
00:00:48,760 --> 00:00:54,160
(มีฆาตกรมากกว่า 8,000 คน
ถูกตัดสินให้รับโทษประหาร)

9
00:00:55,400 --> 00:00:58,160
(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร
หมายเลข 322534)

10
00:00:58,240 --> 00:01:02,640
ผมชื่อเจมส์ โรเบิร์ตสัน อายุ 54 ปี

11
00:01:04,519 --> 00:01:07,279
ผมติดคุกมานาน 37 ปีแล้ว

12
00:01:09,280 --> 00:01:16,040
ผมรับโทษครั้งแรกครบในช่วงปลายยุค 80

13
00:01:17,120 --> 00:01:19,720
แล้วก็มีโทษจำคุกอีกหลายครั้ง

14
00:01:20,520 --> 00:01:24,520
ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่านานแค่ไหน
รวมกันเป็นร้อยปีเลยมั้ง

15
00:01:25,760 --> 00:01:29,720
ผมอยู่ในจุดที่พูดได้ว่า
"ช่างหัวมันสิวะ ฉันจะไปแดนประหาร"

16
00:01:34,120 --> 00:01:37,240
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

17
00:01:39,000 --> 00:01:40,920
ผมเดินเข้าไปและยิงหนึ่งนัด

18
00:01:41,000 --> 00:01:43,360
เดินเข้าไปใกล้อีก แล้วยิงอีกหนึ่งนัด

19
00:01:44,600 --> 00:01:48,200
เธอถูกยิงทะลุแก้ม
กระสุนไปหยุดอยู่ที่ขากรรไกร

20
00:01:49,440 --> 00:01:53,720
จากนั้นผมก็ผลักเขาไปหลังโต๊ะ
แล้วแทงเขาประมาณ 25 ครั้ง

21
00:01:58,600 --> 00:01:59,840
ผมไม่อยากเชื่อเลย

22
00:01:59,920 --> 00:02:03,160
ผมแค่คิดว่าไม่อยากเชื่อเลยว่าผมเพิ่งจะฆ่าคน

23
00:02:06,360 --> 00:02:07,680
ผมไม่รู้สึกผิดเลย

24
00:02:14,120 --> 00:02:17,920
ผมเริ่มแทงเขา แทงคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

25
00:02:28,080 --> 00:02:32,680
(ทางผ่านสู่เป้าหมาย)

26
00:02:35,400 --> 00:02:36,480
(เรือนจำกลาง)

27
00:02:36,560 --> 00:02:40,480
(รัฐฟลอริดา, แบรดฟอร์ดเคาน์ตี)

28
00:02:47,960 --> 00:02:53,360
(ในปี 2008 เจมส์ โรเบิร์ตสัน
รัดคอแฟรงก์ ฮาร์ตจนตาย)

29
00:02:54,800 --> 00:03:00,000
(แรงจูงใจในการก่อเหตุของเขา
ยังคงเป็นที่ถกเถียงกัน)

30
00:03:04,920 --> 00:03:06,720
ชีวิตวัยเด็กของผมค่อนข้างดี

31
00:03:07,840 --> 00:03:13,280
ผมใช้ชีวิตประมาณ 12 ปีแรก
อยู่ในฝั่งตะวันออกของออร์แลนโด

32
00:03:13,360 --> 00:03:14,600
ที่นั่นเหมือนกับ...

33
00:03:14,680 --> 00:03:15,640
(เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

34
00:03:15,720 --> 00:03:17,280
มันเหมือนกับ...

35
00:03:17,360 --> 00:03:20,280
ตอนนั้นมันเป็นสถานที่
ที่ให้ความรู้สึกกึ่งๆ ชนบท

36
00:03:20,360 --> 00:03:23,160
แม้ว่าที่นั่นจะอยู่นอกเมืองนิดเดียว

37
00:03:26,760 --> 00:03:28,920
เท่าที่ผมเข้าใจ ผมว่าเราเป็น...

38
00:03:29,000 --> 00:03:31,840
เราน่าจะเป็นชนชั้นกลางระดับล่าง

39
00:03:35,880 --> 00:03:39,680
ผมเคยอยู่ในละแวกที่มีแต่คนผิวขาว

40
00:03:39,760 --> 00:03:42,680
เคยอยู่ในละแวกที่มีคนหลายเชื้อชาติ

41
00:03:45,960 --> 00:03:48,000
ผมเคยไปโรงเรียนที่มีแต่คนผิวขาว

42
00:03:48,080 --> 00:03:50,520
และเคยไปโรงเรียนที่มีคนดำ 90 เปอร์เซ็นต์

43
00:03:50,600 --> 00:03:52,960
ผมเคยเจอมาหมดแล้ว

44
00:03:58,440 --> 00:04:00,040
ตอนอยู่มัธยมต้น ผมไม่ค่อยเข้าเรียน

45
00:04:00,120 --> 00:04:03,280
ผมจะโดดเรียนเสมอ

46
00:04:06,000 --> 00:04:07,280
เมื่อก่อนผมชอบทำแบบนั้น

47
00:04:07,360 --> 00:04:10,240
ผมชอบเที่ยวเตร่ไปตามถนน ผมชอบเสพยา

48
00:04:10,320 --> 00:04:11,880
มั่วสุมกับเพื่อนๆ

49
00:04:13,760 --> 00:04:15,440
ผมสูบกัญชาเยอะมาก

50
00:04:16,519 --> 00:04:21,319
ผมเสพอย่างอื่นด้วย เช่น
ยาแอลเอสดีและเฟนไซคลิดีน

51
00:04:21,519 --> 00:04:26,199
เสพทั้งเควลูด แวเลียม
และโคเคน ยาเสพติดพวกนั้น

52
00:04:28,840 --> 00:04:31,960
ผมน่าจะเริ่มติดคุกตอนอายุ 12 ปี

53
00:04:34,280 --> 00:04:38,440
หลักๆ แล้วผมจะลักขโมย
ของของเด็กๆ เช่นจักรยาน

54
00:04:38,520 --> 00:04:40,000
ผมขโมยของพวกนั้น

55
00:04:43,720 --> 00:04:46,880
พอผมอายุ 16 ผมจะมั่วสุมกับเพื่อนตามถนน

56
00:04:46,960 --> 00:04:51,720
ผมจะมองหาที่ที่ผมจะเข้าไปขโมยของได้

57
00:04:51,800 --> 00:04:55,120
อะไรประมาณนั้น เพื่อหาเงินมาเสพยา ตอนนั้นมีกิจการเล็กๆ
มาเปิดอยู่ฝั่งตรงข้ามบ้านผม

58
00:05:01,280 --> 00:05:04,760
ผมเคยเข้าไป
ขโมยเครื่องเสียงที่นั่นมาแล้ว ผมเอาไปให้พ่อค้ายาเพื่อแลกยามาเสพ

59
00:05:08,960 --> 00:05:11,680
แล้วผมก็กลับไปขโมยลำโพงที่นั่น

60
00:05:16,200 --> 00:05:18,360
พวกยามจับผมไว้ได้

61
00:05:22,120 --> 00:05:25,160
ผมเลยปล้ำกับพวกเขาพักหนึ่ง

62
00:05:25,240 --> 00:05:27,840
ผมจำได้ว่าผมพกมีดไว้ในถุงเท้า

63
00:05:27,920 --> 00:05:31,360
ผมพยายามหยิบมีดออกมาแทงเขาเพื่อหนี

64
00:05:31,440 --> 00:05:34,120
แต่ผมเอื้อมไม่ถึง พวกเขาทั้งสองคนทับผมไว้

65
00:05:45,480 --> 00:05:47,880
เพราะงั้นผมก็เลยติดคุก

66
00:05:55,320 --> 00:05:59,800
(หลังจากวันเกิดอายุครบ 17 ปีได้ไม่นาน
เจมส์ โรเบิร์ตสันก็ติดคุก) (ข้อหาลักทรัพย์ ทำร้ายร่างกาย
จนได้รับอันตรายสาหัส และหลบหนี)

67
00:06:07,880 --> 00:06:10,200
เดิมทีผมถูกตัดสินให้จำคุก 10 ปี

68
00:06:12,600 --> 00:06:15,040
จากนั้นผม... มีเรื่องเกิดขึ้น

69
00:06:15,120 --> 00:06:17,440
ผมอยู่ที่ทัณฑสถานครอสส์ซิตี้

70
00:06:17,520 --> 00:06:19,280
มีคนถูกฆ่า

71
00:06:19,360 --> 00:06:22,440
ผมไม่ได้ฆ่าเขา แต่คนอื่นเป็นคนฆ่า

72
00:06:22,520 --> 00:06:25,560
ผมโดนโทษ 15 ปีเพราะเรื่องนั้น

73
00:06:28,480 --> 00:06:30,880
ผมพยายามหนีครั้งหนึ่ง
ผมออกไปลานด้านนอก

74
00:06:30,960 --> 00:06:33,560
เตะยาม และพยายามแย่งปืนเขา

75
00:06:33,720 --> 00:06:36,560
(เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

76
00:06:36,840 --> 00:06:41,560
(พยายามแหกคุก โทษจำคุกแปดปี)

77
00:06:41,640 --> 00:06:44,680
(ทำร้ายร่างกายเจ้าหน้าที่ โทษจำคุกห้าปี)

78
00:06:44,760 --> 00:06:47,080
แล้วจากนั้น พอถึงจุดนั้นแล้ว

79
00:06:47,160 --> 00:06:49,880
ผมก็กลายเป็นคนเลว

80
00:06:52,600 --> 00:06:56,360
ผมถูกจับอยู่หลายครั้ง
ผมเคยก่อคดีแทงคนมาหลายคดี

81
00:06:57,560 --> 00:07:01,560
(ตะโกนว่า "วางมีดลง ชิกเคนเฮ้ด")

82
00:07:01,640 --> 00:07:06,040
(จีนนี่นอนจมกองเลือดอยู่หน้า 1-5-14)

83
00:07:06,120 --> 00:07:10,400
(กระโดดคร่อมตอนที่ฉันหลับ
แล้วเริ่มแทงฉัน)

84
00:07:10,480 --> 00:07:14,080
(ฉันเห็นเลือดนองไปทั่วพื้น)

85
00:07:14,160 --> 00:07:17,600
ผมตกอยู่ในฐานะที่จะมีเรื่องตลอดเวลา

86
00:07:17,680 --> 00:07:20,400
และผมก็ก่อจลาจลด้วย

87
00:07:20,480 --> 00:07:23,880
พวกเขาทำเหมือนว่า
เรื่องบ้าๆ พวกนี้เป็นเรื่องใหญ่

88
00:07:23,960 --> 00:07:27,200
"ให้ตายสิ เลวร้ายจริงๆ แกก่อจลาจล"

89
00:07:27,280 --> 00:07:30,040
อะไรแบบนั้น คุณจะไปคาดหวังอะไรล่ะ

90
00:07:30,600 --> 00:07:31,440
รู้ไหม

91
00:07:35,720 --> 00:07:37,120
เรื่องแบบนี้แหละที่ต้องคาดหวัง

92
00:07:37,200 --> 00:07:40,280
ต้องเกิดเรื่องแบบนี้ในคุกอยู่แล้ว
คุกก็แบบนี้แหละ

93
00:07:40,360 --> 00:07:43,480
ในคุกมีคนเลวอยู่ตั้งเยอะแยะ
แน่นอนอยู่แล้วว่า

94
00:07:43,560 --> 00:07:46,600
นักโทษจะต้องก่อเรื่องแบบนั้นขึ้น
คุณเข้าใจไหม

95
00:07:46,960 --> 00:07:51,200
แต่พวกเขาก็บอกว่าผมเป็นตัวปัญหา
ผมคือไอ้ชั่วตัวก่อเรื่อง

96
00:08:02,320 --> 00:08:07,280
ผมตกอยู่ในฐานะนักโทษที่ต้องคุมขัง
ด้วยความปลอดภัยสูงสุดระยะยาว

97
00:08:07,360 --> 00:08:09,520
ซึ่งทำให้ถูกขังอยู่ในห้องขังตลอดเวลา พวกเขาเอาทุกอย่างไปจากผม

98
00:08:13,240 --> 00:08:15,840
ทั้งทีวี ข้าวของต่างๆ

99
00:08:15,920 --> 00:08:18,560
มันช่างทรมานเหลือเกิน (การคุมขังเดี่ยว)

100
00:08:23,520 --> 00:08:25,720
(การคุมขังเดี่ยวเป็นการกักขังนักโทษคนหนึ่ง) (แยกจากนักโทษทั่วไปคนอื่นๆ)

101
00:08:29,040 --> 00:08:30,600
(กฎของการคุมขังเดี่ยว)

102
00:08:30,680 --> 00:08:33,040
(แยกขังนักโทษไว้คนเดียว
ไม่เกิน 23 ชั่วโมงต่อวัน)

103
00:08:33,120 --> 00:08:34,400
(กายบริหาร 6 ชม./7 วัน)

104
00:08:34,480 --> 00:08:35,840
คุณจะถูกขังอยู่ในห้องขังทั้งวัน

105
00:08:35,919 --> 00:08:39,399
คุณอาจจะได้ออกมาข้างนอก
สัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง

106
00:08:39,520 --> 00:08:43,560
ประมาณครั้งละสองชั่วโมง
พวกเขาจะขังคุณไว้ในกรงหมาเล็กๆ

107
00:08:52,840 --> 00:08:55,080
คุณจะไม่มีใจทำอะไร

108
00:08:55,160 --> 00:08:58,520
คุณจะไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน

109
00:09:08,240 --> 00:09:10,400
ผมต้องอยู่กับความอับอายทุกวัน

110
00:09:10,480 --> 00:09:12,760
พวกผู้คุมจะเหยียดหยามคุณตลอดเวลา ปฏิบัติต่อคุณเหมือนไม่ใช่คน

111
00:09:15,200 --> 00:09:17,480
ทำเหมือนคุณเป็นแมลงหรืออะไรเทือกนั้น

112
00:09:17,560 --> 00:09:22,200
มันบ้ามากเพราะสิ่งที่พวกผู้คุมชอบ
คือพวกแมลง

113
00:09:22,880 --> 00:09:26,040
(เรือนจำกลางฟลอริดา) (ประวัติการโยกย้ายภายในของนักโทษ)

114
00:09:29,360 --> 00:09:31,160
(เรือนจำรัฐฟลอริดา)

115
00:09:31,240 --> 00:09:33,240
(คุมขังเดี่ยว
แยกคุมขัง)

116
00:09:33,320 --> 00:09:36,480
ทุกครั้งที่คุณไปแผนกขังเดี่ยว
สิ่งแรกที่พวกเขาจะบอกคุณก็คือ

117
00:09:36,560 --> 00:09:41,320
คดีที่คุณเคยก่อในช่วงยุค 1980
หรือช่วงยุค 1990

118
00:09:41,720 --> 00:09:43,960
"ประวัติแย่มากเลยนะ"

119
00:09:44,040 --> 00:09:47,400
ผมก็บอกว่า "แล้วมันเกี่ยวอะไร"
พวกเขาบอกว่า "นั่นคือประวัติแก

120
00:09:47,480 --> 00:09:50,440
เพราะแบบนี้มันถึงเรียกว่าประวัติ"

121
00:09:56,400 --> 00:09:59,280
พวกเขาจะใช้มัน
เป็นข้ออ้างเพื่อจับผมขังเดี่ยว

122
00:09:59,360 --> 00:10:02,280
แต่พวกเขาไม่ได้
ทำกับนักโทษคนอื่นแบบนั้นนะ

123
00:10:02,360 --> 00:10:05,920
นักโทษบางคนแค่ลงรายงานความประพฤติ
แล้วพวกเขาก็ปล่อยตัวออกมา

124
00:10:06,000 --> 00:10:07,120
เข้าใจที่ผมพูดไหม

125
00:10:09,600 --> 00:10:12,320
คุณต้องนั่งอยู่ในห้องขังนั่นทั้งวันเลย

126
00:10:12,720 --> 00:10:15,320
มันไร้มนุษยธรรม มันบ้าบอ

127
00:10:18,680 --> 00:10:23,480
พวกเขาแค่จับคนยัดเข้าห้องขัง

128
00:10:23,680 --> 00:10:26,000
และลิดรอนสิทธิต่างๆ ของพวกเขา
ไปนานหลายปี

129
00:10:26,080 --> 00:10:29,800
และผมก็เห็นนักโทษคนอื่น
ได้รับการปล่อยตัวจากห้องขังเดี่ยว

130
00:10:31,920 --> 00:10:36,720
ผมรู้ว่าพวกเขาจะพยายาม
หาข้ออ้างเพื่อจับผมขังเดี่ยวต่อ

131
00:10:37,640 --> 00:10:39,040
ข้ออ้างอะไรก็ได้

132
00:10:42,120 --> 00:10:45,800
ในที่สุดผมก็คลั่ง ผมพูดว่า
"ฉันจะลงมือฆ่าใครสักคน"

133
00:10:47,040 --> 00:10:50,640
ผมไตร่ตรองไว้ก่อนแล้ว
ผมอยากไปอยู่แดนประหาร

134
00:11:03,840 --> 00:11:07,520
(ในปี 2008 เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

135
00:11:07,600 --> 00:11:11,320
(ถูกย้ายเข้าห้องขังเดี่ยว
ร่วมกับนักโทษแฟรงก์ ฮาร์ต)

136
00:11:15,640 --> 00:11:18,400
ผมพูดว่า "ฉันจะฆ่าเพื่อนร่วมห้องขัง"

137
00:11:18,480 --> 00:11:21,960
ผมค่อนข้างมั่นใจว่าจะเอาชนะเขาได้

138
00:11:22,040 --> 00:11:23,240
(แฟรงก์ ริชาร์ด ฮาร์ต)

139
00:11:23,320 --> 00:11:24,880
เขาเป็นนักโทษข่มขืนเด็ก

140
00:11:25,880 --> 00:11:29,240
และผมไม่อยากอยู่ร่วมห้อง
กับพวกข่มขืนเด็กเลย

141
00:11:29,320 --> 00:11:31,520
(ข้อหา ทำอนาจารเสื่อมเสียต่อหน้าผู้เยาว์)

142
00:11:31,600 --> 00:11:34,840
เชื่อผมเถอะ
ผมไตร่ตรองไว้ดีแล้ว ทุกอย่างเลย

143
00:11:56,680 --> 00:11:59,040
ผมรอกระทั่งผู้คุมเดินตรวจตรา

144
00:11:59,120 --> 00:12:03,360
ผมรู้ว่ามีเวลาให้ลงมือประมาณ 25 นาที

145
00:12:18,400 --> 00:12:21,920
ผมอ้อมไปข้างหลังเขา ปลุกเขาให้ตื่น

146
00:12:24,640 --> 00:12:25,880
ผมใช้ถุงเท้ามัดเขาไว้

147
00:12:25,960 --> 00:12:29,000
ผมพูดว่า "จะให้ฉันมัดหรือจะให้ฉันฆ่าแก"

148
00:12:29,640 --> 00:12:32,080
เขาบอกว่า "ไม่เอาทั้งสองอย่าง"

149
00:12:34,320 --> 00:12:36,880
ผมก็เลยเริ่มออกแรงสู้กับเขา

150
00:12:46,160 --> 00:12:48,200
ในที่สุดผมก็ชนะและรัดคอเขาไว้

151
00:12:48,280 --> 00:12:50,000
มันน่าจะกินเวลาสัก...

152
00:12:51,240 --> 00:12:56,480
ไม่รู้สิ ประมาณหกนาที
ห้าถึงหกนาที ไม่ก็สักสี่นาที

153
00:12:59,080 --> 00:13:00,520
ผมไม่รู้สึกผิดเลย

154
00:13:05,400 --> 00:13:07,720
คุณคิดว่ามันไม่ธรรมดาเลยสินะ

155
00:13:15,760 --> 00:13:17,200
ผมอยู่ในจุดที่พูดได้ว่า

156
00:13:17,280 --> 00:13:19,720
"ช่างหัวมันสิวะ ฉันจะไปแดนประหาร"

157
00:13:20,800 --> 00:13:22,120
ช่างไอ้ห้องขังเดี่ยวนั่นสิ

158
00:13:22,400 --> 00:13:26,280
ผมเบื่อชีวิตที่ถูกเหยียดหยาม
ทุกวันแล้ว ช่างหัวมันสิวะ

159
00:13:28,040 --> 00:13:31,080
คุณมองผมเหมือนกำลังคิดว่า
"ให้ตายสิ หมอนั่นมันบ้าแล้ว"

160
00:13:38,360 --> 00:13:40,760
(เจมส์ โรเบิร์ตสันถูกย้ายออก)

161
00:13:40,840 --> 00:13:43,280
(จากการคุมขังเดี่ยว)

162
00:13:43,360 --> 00:13:45,760
(ในวันที่เขาฆ่าแฟรงก์ ฮาร์ต)

163
00:13:53,040 --> 00:13:57,040
(เคป โครอล ฟลอริดา)

164
00:14:10,360 --> 00:14:12,680
ฉันพบกับเจมส์เมื่อหลายปีก่อน

165
00:14:12,760 --> 00:14:15,960
ตอนที่ฉันกำลังเดินอยู่ในบริเวณห้องขัง

166
00:14:19,960 --> 00:14:24,880
ฉันสังเกตเห็นเขาเพราะหน้าตาเขาดุดันมาก

167
00:14:24,960 --> 00:14:25,960
(แอนน์ ออตเวลล์)

168
00:14:26,640 --> 00:14:30,240
คุณจะรู้ได้ทันทีเลยว่า
ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือน...

169
00:14:30,320 --> 00:14:33,080
หม้อแรงดันที่รอวันระเบิด

170
00:14:33,440 --> 00:14:34,640
(ผู้ให้บริการ)

171
00:14:34,720 --> 00:14:37,640
เขาไม่คุยกับเพื่อนนักโทษ

172
00:14:37,720 --> 00:14:41,320
เขาไม่คุยกับเจ้าหน้าที่ ไม่คุยกับใครสักคน

173
00:14:45,760 --> 00:14:51,040
แต่ความเงียบของเขาทำให้ฉันกลัว

174
00:14:54,440 --> 00:14:55,920
รวมทั้งแววตาของเขาด้วย

175
00:14:56,000 --> 00:15:00,560
เขาไม่ได้มองคุณ แต่มองทะลุเข้าไปในตัวคุณ

176
00:15:07,520 --> 00:15:09,600
ฉันชื่อแอนน์ ออตเวลล์

177
00:15:09,760 --> 00:15:13,520
ฉันอยู่ที่ทัณฑสถานชาร์ล็อตต์มาตั้งแต่ปี 1992

178
00:15:14,160 --> 00:15:16,160
ฉันเป็นพยาบาลอยู่ที่นั่น

179
00:15:16,320 --> 00:15:21,720
และในตอนนั้น
ฉันทำงานอยู่ในแผนกรักษาพยาบาล

180
00:15:21,800 --> 00:15:25,080
ดูแลฝ่ายคุมขังเดี่ยวและนักโทษทั่วๆ ไป

181
00:15:31,160 --> 00:15:34,560
ในฝ่ายคุมขังเดี่ยว
เราต้องรับมือกับเรื่องไม่สบายใจมากมาย

182
00:15:34,960 --> 00:15:39,080
ต้องรับมือกับความโกรธ
และคนที่พยายามฆ่าตัวตาย

183
00:15:39,240 --> 00:15:43,240
เพราะพวกเขาถูกจับมาแยกขังคนเดียว

184
00:15:44,880 --> 00:15:47,640
พวกเขาไม่มีสิทธิ์โทรศัพท์

185
00:15:47,920 --> 00:15:51,120
ไม่มีสิทธิ์ให้ใครเข้าเยี่ยม
ไม่เหมือนนักโทษทั่วไป

186
00:15:51,520 --> 00:15:53,440
พวกเขาไม่มีอิสระ

187
00:15:56,240 --> 00:16:00,720
ไม่นานนัก นักโทษบางคนก็จะถอดใจ

188
00:16:00,800 --> 00:16:02,960
วันๆ พวกเขาจะนอนหลับซะส่วนใหญ่

189
00:16:05,000 --> 00:16:07,960
แต่ถ้าคุณผ่านไป
แถวห้องขังเดี่ยวตอนกลางคืน

190
00:16:08,680 --> 00:16:10,840
พวกเขาจะตื่นมาทะเลาะกันทั้งคืน

191
00:16:10,920 --> 00:16:14,760
ทะเลาะกับนักโทษห้องอื่น
คุณจะได้ยินเสียงทั้งคืนเลย

192
00:16:17,320 --> 00:16:22,320
การคุมขังเดี่ยว
มันนำมาซึ่งสิ่งใหม่ที่ต่างจากเดิมโดยสิ้นเชิง

193
00:16:27,760 --> 00:16:31,680
ตั้งแต่ตอนแรกที่เจมส์ก้าวเข้ามาในคุก

194
00:16:31,760 --> 00:16:37,000
เขาก็ไม่ชอบกฎและข้อบังคับของเรือนจำ

195
00:16:37,080 --> 00:16:41,120
เขาไม่ชอบกฎและข้อบังคับของการคุมขังเดี่ยว

196
00:16:44,040 --> 00:16:48,520
แต่เขาอยากไปอยู่แดนประหาร

197
00:16:48,960 --> 00:16:54,080
กฎและข้อบังคับของนักโทษประหาร
จะสบายมากๆ

198
00:16:54,360 --> 00:16:55,960
และเขายอมรับมันได้

199
00:16:56,040 --> 00:16:58,480
(เรือนจำชาร์ล็อตต์)

200
00:17:09,480 --> 00:17:11,000
แดนประหารและ...

201
00:17:11,079 --> 00:17:14,359
แดนประหารและห้องขังเดี่ยวแตกต่างกันมาก

202
00:17:15,480 --> 00:17:21,240
แทบจะเหมือนกับการออกจากสลัม
ไปอยู่เบเวอร์ลีย์ ฮิลส์เลยล่ะ

203
00:17:22,079 --> 00:17:26,719
พวกเขาจะมีทีวีเป็นของตัวเอง
พวกเขาจะได้ฟูกของตัวเองถ้าต้องการ

204
00:17:26,800 --> 00:17:30,320
อาหารก็แตกต่างกันทีเดียว
พวกเขาจะมีพยาบาลของตัวเอง

205
00:17:32,120 --> 00:17:36,760
มีพื้นที่ให้ออกกำลังกายต่างหาก
และเงียบมากด้วย

206
00:17:36,840 --> 00:17:39,360
แดนประหารเงียบจนคุณได้ยินเสียงเข็มตกเลย

207
00:17:41,280 --> 00:17:44,400
และที่น่าแปลกใจก็คือ

208
00:17:44,480 --> 00:17:47,400
พวกเขาจะเป็นมิตรกับนักโทษประหารด้วยกัน

209
00:17:47,920 --> 00:17:49,760
เพราะทุกคนอยู่ที่นั่นด้วยกัน

210
00:17:50,040 --> 00:17:54,640
สำหรับพวกเขาแล้ว
แดนประหารเป็นแดนปลอดภัย

211
00:17:57,360 --> 00:18:00,920
แต่อีกเรื่องก็คือ ในสายตาของพวกเขา

212
00:18:01,000 --> 00:18:03,840
พวกเขารู้ว่าไม่ได้จะโดนประหารในเร็ววัน

213
00:18:03,920 --> 00:18:09,360
พวกเขารู้ว่าอาจจะได้อยู่ที่นั่นนาน 25 ปี พวกเขารู้ว่าไม่ต้องไปที่อื่น
นอกจากแดนประหาร

214
00:18:17,480 --> 00:18:19,360
พวกเขาได้กลับบ้านแล้ว

215
00:18:19,600 --> 00:18:22,720
นักโทษประหารส่วนใหญ่คิดแบบนี้

216
00:18:23,160 --> 00:18:25,600
พวกเขารักแดนประหาร

217
00:18:31,840 --> 00:18:34,720
บางคนพูดว่าเจมส์ฆ่าแฟรงก์ ฮาร์ต

218
00:18:34,800 --> 00:18:37,360
เพียงเพื่อจะได้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

219
00:18:38,640 --> 00:18:44,880
ฉันรู้สึกว่านักโทษแบบเจมส์หลงตัวเองมาก

220
00:18:44,960 --> 00:18:51,480
และฉันคิดว่าเขาอยากไปแดนประหาร
เพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นว่าเขาไปจนถึง

221
00:18:51,560 --> 00:18:55,480
มันเหมือนสอบเข้าคณะแพทย์หลังเรียนจบ

222
00:18:55,560 --> 00:18:59,520
ในความคิดเขา เขาไปถึงแดนประหาร

223
00:19:02,280 --> 00:19:06,800
ไม่ว่าจะเป็นเพราะเขาจะได้มีทีวีดู
หรือได้กินอาหารที่ดีขึ้นหรือไม่

224
00:19:06,880 --> 00:19:10,160
เขาก็ทำลงไปเพราะความคิดหลงตัวเอง

225
00:19:10,240 --> 00:19:14,120
ที่เขาคิดว่าในชีวิตนี้เขาอยากทำบางอย่าง

226
00:19:14,200 --> 00:19:16,760
ที่ทำให้คนอื่นจดจำ

227
00:19:37,080 --> 00:19:41,080
(ทัณฑสถานเจฟเฟอร์สัน)

228
00:19:47,960 --> 00:19:49,840
ผมชื่อโรเบิร์ต ลินช์

229
00:19:50,560 --> 00:19:54,560
ผมเคยถูกขังเดี่ยวสี่ปีในแดนคุมขังเดี่ยวหนึ่ง

230
00:19:55,400 --> 00:19:58,320
ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับการคุมขังเดี่ยว

231
00:20:00,040 --> 00:20:04,080
(โรเบิร์ต ลินช์
อดีตเพื่อนร่วมห้องขังของโรเบิร์ตสัน)

232
00:20:04,680 --> 00:20:08,440
ผมติดคุกหลายแห่ง
กับเจมส์ โรเบิร์ตสัน "ชิกเคนเฮ้ด"

233
00:20:10,360 --> 00:20:14,320
ผมค่อนข้างมั่นใจว่า
เราเริ่มรู้จักกันในช่วงปลายยุค 80

234
00:20:14,400 --> 00:20:16,960
ที่เรือนจำซัมเทอร์

235
00:20:17,760 --> 00:20:19,800
ผมรู้จักเขาค่อนข้างดีทีเดียว

236
00:20:20,240 --> 00:20:24,360
ผมคิดไม่ออกเลยว่า
เขาจะบอกว่าผมเป็นเพื่อนของเขาทำไม

237
00:20:24,720 --> 00:20:26,560
ผมคิดว่าเขาเป็นแค่สวะคนหนึ่ง

238
00:20:28,000 --> 00:20:30,720
ผมไม่สุงสิงกับเขา เขาไม่ใช่เพื่อนดื่มของผม

239
00:20:30,800 --> 00:20:32,320
เขาไม่ใช่... คือว่า เขาไม่...

240
00:20:32,400 --> 00:20:34,200
ผมไม่รู้ว่าเขา...

241
00:20:34,280 --> 00:20:36,840
ผมไม่รู้ว่าเขาจะบอกว่า...

242
00:20:36,920 --> 00:20:38,880
ผมเป็นเพื่อนเขา
หรือเขาเป็นเพื่อนผมทำไม ผมมันเหลวแหลกถึงได้ติดคุก

243
00:20:41,560 --> 00:20:45,080
แต่ถ้าผมให้สัญญากับคุณล่ะก็ เชื่อผมได้

244
00:20:45,520 --> 00:20:47,960
ผมจะไม่หาเรื่องใครที่ไร้ทางสู้

245
00:20:48,120 --> 00:20:50,280
แต่เขาไม่ได้คิดแบบนั้น

246
00:20:50,360 --> 00:20:52,000
เขาจะมองว่า...

247
00:20:52,880 --> 00:20:57,040
ถ้าเขาคิดว่าเขาทำอะไรคุณได้
ถ้าทำแล้วรอด เขาจะทำ

248
00:20:57,120 --> 00:21:00,800
ถ้าเขาคิดว่าทำแล้วจะไม่รอด เขาจะไม่ทำ

249
00:21:00,960 --> 00:21:04,840
สำหรับผม ผมคิดว่านั่นคือความขี้ขลาด

250
00:21:11,040 --> 00:21:14,440
ปัญหาของชิกเคนเฮ้ดก็คือมีดของเขา
ความรุนแรงของเขา

251
00:21:15,800 --> 00:21:18,200
ถ้าเขามีปัญหาอะไร เขาจะคว้ามีดออกมา

252
00:21:18,280 --> 00:21:21,520
เมื่อเขาสามารถทำร้ายใครสักคนได้

253
00:21:22,640 --> 00:21:25,400
คุณคงจะไม่คิดฆ่าใครเพราะอยากฆ่าเฉยๆ

254
00:21:25,480 --> 00:21:28,320
นั่นคือความคิดแรกในหัวเขา
เขาจะคว้ามีดออกมา

255
00:21:28,400 --> 00:21:31,680
จัดการกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

256
00:21:37,080 --> 00:21:40,200
ผมว่าเจมส์มีปัญหาหนักกว่านั้น
ผมไม่คิดว่าคุกเป็นปัญหากับเขา

257
00:21:40,280 --> 00:21:44,120
ผมคิดว่าเขามีปัญหาตั้งแต่ตอนมาอยู่ที่นี่
แล้วมันก็ซ้ำซ้อนเข้าไป

258
00:21:47,360 --> 00:21:49,680
ถ้าคุณอยากออกจากห้องขังเดี่ยวจริงๆ

259
00:21:49,760 --> 00:21:51,640
คุณก็แค่ต้องทำสิ่งที่คุณควรทำ

260
00:21:51,720 --> 00:21:53,480
พวกเขาต้องการแค่นั้น

261
00:21:53,840 --> 00:21:57,320
พวกเขาไม่ได้ขอให้คุณทำอะไรเลิศเลอ

262
00:21:57,400 --> 00:21:59,800
ไม่ได้อยากให้คุณทำอะไรพิเศษ ก็แค่...

263
00:21:59,880 --> 00:22:03,600
เวลาคุณถูกขังเดี่ยว
คุณแค่ต้องทำสิ่งที่ควรทำเท่านั้น

264
00:22:03,680 --> 00:22:05,360
ตามเวลาที่กำหนด

265
00:22:05,440 --> 00:22:07,800
และพวกเขาจะบอกว่า
"เอาละ กลับไปรวมกับคนอื่นได้"

266
00:22:10,480 --> 00:22:13,840
ดังนั้นการที่เขาพูดว่าสิ่งที่เคยทำไป
ในช่วงยุค 80 และ 90

267
00:22:13,920 --> 00:22:16,840
ทำให้เป็นแบบนี้
หรือทำให้เขาต้องทำแบบนี้

268
00:22:16,920 --> 00:22:18,400
เป็นสิ่งที่ไร้ความรับผิดชอบ

269
00:22:18,920 --> 00:22:20,760
ซึ่งผมก็ไม่แปลกใจเลยที่เขาพูด

270
00:22:27,280 --> 00:22:30,560
คุณสามารถมาที่นี่และดีขึ้นได้
หรือมาแล้วอาจแย่ลงก็ได้

271
00:22:31,400 --> 00:22:35,560
มันขึ้นอยู่คุณ ว่าคุณจะเลือกอะไร

272
00:22:35,640 --> 00:22:38,240
คุณเลือกที่จะมาที่นี่
แล้วอยู่ที่นี่ไปตลอดก็ได้

273
00:22:38,320 --> 00:22:41,320
คุณก็แค่ต้องหยิบมีดขึ้นมาแล้วเริ่มแทงคน

274
00:22:41,400 --> 00:22:43,320
ก่อเรื่องฆ่าคน เท่านี้คุณก็ไม่ได้ออกไปอีก

275
00:22:46,640 --> 00:22:50,960
ชิกเคนเฮ้ดไม่มีวันเปลี่ยนแปลงได้

276
00:22:52,320 --> 00:22:54,160
เขาจะเป็นภัยไปตลอด

277
00:22:54,960 --> 00:22:56,720
เขาจะเป็นภัยกับความปลอดภัย

278
00:22:56,800 --> 00:22:59,040
เขาจะเป็นภัยกับคนที่อยู่รอบข้างเสมอ

279
00:22:59,120 --> 00:23:01,120
เขาจะเป็นภัยต่อตัวเองตลอดไป

280
00:23:01,840 --> 00:23:05,720
ถ้าเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตและไม่อยากอยู่แล้ว

281
00:23:05,800 --> 00:23:08,760
เขาก็แค่ต้องขึ้นไปบนเตียงสองชั้น
ในห้องขังคู่

282
00:23:08,840 --> 00:23:10,160
แล้วกระโดดพุ่งเอาหัวลงพื้น

283
00:23:10,240 --> 00:23:13,800
ถ้าเบื่อชีวิตจริงๆ
ก็กระโดดโหม่งพื้นเลย เข้าใจไหม

284
00:23:13,880 --> 00:23:16,400
เอามีดโกนมาปาดคอทีเดียวก็จบแล้ว

285
00:23:18,600 --> 00:23:20,480
คนเราจะทำแบบนั้นถ้าเบื่อหน่ายกับชีวิต

286
00:23:20,560 --> 00:23:24,160
แต่เขายังมีชีวิตอยู่
เขายังไม่ได้เบื่อหน่ายกับชีวิต

287
00:23:33,640 --> 00:23:37,640
(ท่าเรือชาร์ล็อตต์ ฟลอริดา)

288
00:23:54,960 --> 00:23:57,960
ครั้งแรกที่เจมส์มาหาผม
และบอกผมว่าเขาอยาก...

289
00:23:58,040 --> 00:24:01,880
เขาอยากรับโทษประหาร
ผมถามตัวเองว่า "เป็นไปได้ไหม"

290
00:24:01,960 --> 00:24:03,960
จะมีคนร้องขอโทษประหารจริงๆ เหรอ

291
00:24:04,040 --> 00:24:06,680
ผมไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย

292
00:24:08,480 --> 00:24:11,440
(ในปี 2009 เจมส์ โรเบิร์ตสัน) (ต้องคดีฆ่าแฟรงก์ ฮาร์ต)

293
00:24:15,680 --> 00:24:20,840
(แต่เขาไม่ได้ถูกตัดสินให้ประหารในทันที)

294
00:24:22,080 --> 00:24:24,520
(ในสามปีต่อมา) (โรเบิร์ตสันขึ้นศาลต่อสู้)

295
00:24:27,120 --> 00:24:29,560
(เพื่อขอส่งตัวไปอยู่แดนประหาร)

296
00:24:31,200 --> 00:24:32,440
ผมชื่อมาร์ค เดซิสโต

297
00:24:32,520 --> 00:24:35,800
ผมเป็นทนายให้เจมส์ โรเบิร์ตสัน
ที่อยู่ซ้ายมือของผม

298
00:24:35,880 --> 00:24:40,360
เขาเป็นจำเลยในคดีนี้
นี่คือคดีหมายเลข 09812 เอฟ

299
00:24:40,520 --> 00:24:43,400
ข้าพเจ้าได้ชี้แนะและยังคงชี้แนะ
ให้ทนายของข้าพเจ้า

300
00:24:43,480 --> 00:24:44,760
มาร์ค ซี เดซิสโต

301
00:24:44,840 --> 00:24:48,920
หาทางให้ข้าพเจ้าได้รับโทษ
จากการก่อฆาตกรรมโดยเจตนาตามข้อกล่าวหา

302
00:24:49,000 --> 00:24:51,520
โดยการลงโทษด้วยการประหารชีวิต

303
00:24:51,600 --> 00:24:54,240
(คำเบิกความ
ผู้เบิกความ เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

304
00:25:00,880 --> 00:25:03,120
ที่จริงแล้วผมเป็นทนายคนที่ห้า
ของคุณโรเบิร์ตสัน

305
00:25:03,200 --> 00:25:05,200
เขาเคยมีทนายมาแล้วสี่คน

306
00:25:06,760 --> 00:25:11,520
ทนายคนสุดท้ายของเขาขอถอนตัว
เพราะพวกเขาเกิดเกลียดกัน

307
00:25:11,600 --> 00:25:14,520
เพราะการร้องขอรับโทษประหาร

308
00:25:15,880 --> 00:25:19,280
ทนายของเขาทุกคนที่ผมได้คุยด้วย
บอกว่าเขาเป็นคนสุขุม

309
00:25:19,360 --> 00:25:20,680
พวกเขาทำงานกับเขาได้

310
00:25:20,760 --> 00:25:24,560
เขาไม่ได้ก้าวร้าวหรือขี้โมโหเลย
ตอนที่พวกเขาไปทำคดีให้

311
00:25:24,640 --> 00:25:27,480
พวกเขาแค่บอกว่าเขาปักใจ
ว่าอยากรับโทษประหาร

312
00:25:27,560 --> 00:25:30,320
และเขาไม่อยากฟังพวกทนาย

313
00:25:30,400 --> 00:25:32,560
เรื่องนั้นไม่ได้รับพิจารณาในตอนนั้น

314
00:25:36,440 --> 00:25:40,680
การพบกันครั้งแรกของผมกับคุณโรเบิร์ตสัน
นานประมาณ 15 ถึง 20 วินาที

315
00:25:40,760 --> 00:25:43,520
เขาถูกขังอยู่ที่สำนักงานศาล

316
00:25:44,920 --> 00:25:48,120
และผมก็แนะนำตัว
บอกเขาว่าจะมาดูแลคดีของเขา ถามเขาว่าจริงไหมที่เขา
อยากได้รับโทษประหารจากคดีนี้

317
00:25:51,480 --> 00:25:54,200
เขาบอกว่า "จริง" ผมเลยบอกว่า
อีกไม่นานจะติดต่อไป มันเป็นการพบกันครู่เดียว
ผมไม่รู้จะช่วยเขายังไง

318
00:25:58,480 --> 00:26:00,640
ผมไม่รู้ว่าจะคาดหวังอะไร
เมื่อได้พบเขาครั้งแรก

319
00:26:01,760 --> 00:26:05,440
แต่เขาดูมีความสุข คงพูดแบบนั้นได้
เขามีความสุขที่ผมมาทำคดีนี้

320
00:26:08,760 --> 00:26:13,280
ผมรู้ว่าคุณโรเบิร์ตสันเคยถูกขังเดี่ยวอยู่นาน

321
00:26:14,200 --> 00:26:16,880
ลูกความคนอื่นของผมที่ถูกขังเดี่ยวนานที่สุด

322
00:26:16,960 --> 00:26:20,960
ก็ถูกขังนานแค่ 8-9 เดือน

323
00:26:22,040 --> 00:26:24,200
นอกจากคุณโรเบิร์ตสัน ผมไม่เคยได้ยินว่าใคร

324
00:26:24,280 --> 00:26:28,360
ที่ผมเคยว่าความให้
จะเคยถูกขังเดี่ยวนานเกือบทั้งชีวิต

325
00:26:32,640 --> 00:26:34,640
ผมคิดว่ามันต้องทำลายจิตใจของคนคนนั้น

326
00:26:34,720 --> 00:26:37,800
มันจะต้องส่งผลกระทบกับจิตใจสักทางหนึ่ง

327
00:26:39,520 --> 00:26:42,760
ผมไม่คิดว่ามันจะช่วยใครได้เลย

328
00:27:05,920 --> 00:27:09,520
แน่นอนว่ามีหลายคนถามผมตั้งแต่ต้น

329
00:27:09,600 --> 00:27:13,960
เพราะสงสัยว่าทำไมลูกความของผม
อยากรับโทษประหาร

330
00:27:14,040 --> 00:27:16,320
และอยากรู้ว่าผมคิดว่าเขายังสติดีอยู่หรือเปล่า

331
00:27:18,960 --> 00:27:22,080
ก่อนที่ผมจะได้รับงานนี้
ข้อแก้ต่างหลักที่รู้มา

332
00:27:22,160 --> 00:27:24,920
จากทนายคนที่สี่ได้ทำคดีนี้

333
00:27:25,000 --> 00:27:27,280
คือการแก้ต่างโดยอ้างความวิกลจริต

334
00:27:28,680 --> 00:27:32,440
และในภาษากฎหมาย
ความวิกลจริตเป็นสิ่งที่คุณต้องพิจารณา

335
00:27:32,520 --> 00:27:34,400
โดยดูว่าจำเลยเข้าใจ

336
00:27:34,480 --> 00:27:37,320
ความแตกต่างระหว่างถูกกับผิดหรือไม่
ระหว่างที่เขาลงมือก่อคดี

337
00:27:39,400 --> 00:27:41,880
ทางรัฐฟลอริดาจะพิจารณาว่า
จำเลยวิกลจริตหรือไม่

338
00:27:41,960 --> 00:27:44,520
โดยให้แพทย์สองคนมาตรวจจำเลย

339
00:27:46,240 --> 00:27:50,920
ทั้งนักจิตวิทยาและจิตแพทย์
เห็นตรงกันว่าคุณโรเบิร์ตสันมีสติดี

340
00:27:51,000 --> 00:27:52,440
ในระหว่างที่เขาลงมือก่อคดี

341
00:27:52,520 --> 00:27:55,680
และผู้พิพากษาก็รับฟังความเห็นจากแพทย์

342
00:28:24,960 --> 00:28:28,200
(ในปี 2012 กรมราชทัณฑ์ รัฐฟลอริดา
ได้รับคำสั่ง)

343
00:28:28,280 --> 00:28:32,040
(ให้เตรียมการสืบสวนก่อนตัดสินโทษ
เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

344
00:28:33,160 --> 00:28:36,760
(รายงานนี้ ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อพีเอสไอ) (มีส่วนสำคัญในขั้นตอน
การตัดสินชะตาของโรเบิร์ตสัน)

345
00:28:41,640 --> 00:28:46,040
(รายงานนี้เรียบเรียงโดยไมค์ ก็อตต์ฟรีด)

346
00:28:51,000 --> 00:28:53,480
ทุกคนมีเรื่องราวของตัวเอง

347
00:28:54,800 --> 00:28:58,360
ทุกคนต่างก็ทำทั้งเรื่องที่ถูกและผิด

348
00:28:59,960 --> 00:29:04,480
การสืบสวนก่อนตัดสินโทษครั้งนี้
คือการขุดคุ้ยประวัติเจมส์ โรเบิร์ตสัน

349
00:29:04,880 --> 00:29:07,160
ในฐานะคนคนหนึ่งไม่ใช่นักโทษ

350
00:29:08,640 --> 00:29:12,600
ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้
จะได้อ่านรายงานฉบับนี้

351
00:29:12,680 --> 00:29:15,840
ผมจะสรุปเรื่องของนักโทษคนนี้
ที่พวกเขาไม่รู้

352
00:29:15,920 --> 00:29:18,640
นั่นก็คือพื้นเพภาวะเศรษฐกิจสังคมของเขา

353
00:29:19,960 --> 00:29:22,400
พ่อแม่ของเขาเป็นใคร
เขาเคยเข้าเรียนที่ไหน

354
00:29:22,480 --> 00:29:25,120
เขามีการศึกษาสูงขนาดไหน

355
00:29:25,200 --> 00:29:30,200
การใช้ยาและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
การรับคำปรึกษาด้านจิตวิทยา

356
00:29:31,040 --> 00:29:35,400
นั่นคือสิ่งที่พีเอสไออยากรู้
ด้วยความร่วมมือจากคนคนนั้น

357
00:29:35,560 --> 00:29:36,760
"เล่าเรื่องของคุณมาเลย"

358
00:29:42,240 --> 00:29:45,320
ผมก็เลยไปสัมภาษณ์เจมส์ โรเบิร์ตสัน

359
00:29:45,400 --> 00:29:47,800
ผมจริงใจกับเขามาก
ผมบอกเขาว่าผมเป็นใคร

360
00:29:47,880 --> 00:29:50,720
ผมไปสัมภาษณ์เขาในคุกทำไม

361
00:29:50,920 --> 00:29:55,400
และผมรู้สึกว่าเขาให้ความร่วมมือดี
เขาไม่ทำอะไรน่ารังเกียจ

362
00:29:55,480 --> 00:30:00,720
เขาไม่ได้ทำสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด

363
00:30:01,240 --> 00:30:04,920
เราคุยกันประมาณหนึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

364
00:30:10,920 --> 00:30:13,880
เจมส์ โรเบิร์ตสันมีความรุนแรงอยู่ในตัว

365
00:30:13,960 --> 00:30:18,000
เนื่องจากเขาถูกเลี้ยงดูมาด้วยความรุนแรง

366
00:30:18,080 --> 00:30:19,400
(ข้อมูลที่รัฐบัญญัติต้องการ)

367
00:30:19,480 --> 00:30:21,040
(ประวัติครอบครัว)

368
00:30:21,120 --> 00:30:23,440
เขามีปัญหากับพ่อและแม่

369
00:30:23,520 --> 00:30:27,240
เขาเล่าว่าเขาถูกตีด้วยไม้เรียว

370
00:30:28,720 --> 00:30:32,080
พ่อแม่หย่ากัน แต่งงานใหม่
แล้วก็หย่ากัน ดื่มเหล้า แน่ล่ะ

371
00:30:32,160 --> 00:30:34,560
มันอยู่มาตลอด ค่อยๆ ร้อนจนเดือดดาล

372
00:30:36,720 --> 00:30:39,520
และแน่นอนว่ามันนำพาคุณ

373
00:30:40,400 --> 00:30:45,440
ไปสู่ประวัตินี้

374
00:30:45,720 --> 00:30:48,960
และมันเป็นประวัติที่ยาวเลยล่ะ

375
00:30:49,040 --> 00:30:51,080
(ประวัติอาชญากรรม
เยาวชน/ผู้ใหญ่)

376
00:30:51,160 --> 00:30:55,520
มีรูปแบบของความรุนแรงที่เกิดขึ้น
ในตัวของเจมส์ โรเบิร์ตสันอย่างช้าๆ

377
00:30:56,960 --> 00:31:00,440
ตอนเขาอายุ 12 ปี
ความผิดแรกก็แค่การขโมยของจากร้านค้า

378
00:31:00,560 --> 00:31:02,160
เรื่องเด็กน้อย จริงไหม

379
00:31:02,240 --> 00:31:05,280
แต่มันก็กลายมาเป็นการลักทรัพย์

380
00:31:07,160 --> 00:31:12,240
จากนั้น แม้ว่าเขาจะถูกส่ง
ไปอยู่โรงเรียนชายล้วน ก็ไม่มีใครคุมเขาได้

381
00:31:12,320 --> 00:31:18,360
เข้าใจนะ เขาเป็นคนที่ไม่มีทางควบคุมได้
เขาหนีเรียน ทะเลาะวิวาท

382
00:31:19,640 --> 00:31:22,000
รูปแบบชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ

383
00:31:23,040 --> 00:31:27,800
และมีผลมาเรื่อยๆ
จนถึงวันที่เขายืนอยู่หน้าผู้พิพากษา

384
00:31:27,880 --> 00:31:32,440
ในออเรนจ์เคาน์ตี ฟลอริดา
และได้รับโทษจำคุกสิบปี

385
00:31:33,560 --> 00:31:37,120
และเรื่องที่น่าสนใจก็คือ
ตอนที่เขาถูกข้อกล่าวหา

386
00:31:37,200 --> 00:31:41,040
เขายังอายุไม่ครบ 17 เลยด้วยซ้ำ
อีกตั้ง 15 วัน

387
00:31:42,000 --> 00:31:45,000
ผมเลยสงสัยว่าศาลตัดสินต่างออกไปได้หรือไม่

388
00:31:45,080 --> 00:31:48,480
เพราะศาลเยาวชน
จะต้องตัดสินให้เข้าพัฒนาพฤตินิสัย

389
00:31:49,280 --> 00:31:53,360
แต่ในศาลผู้ใหญ่ไม่เป็นแบบนั้นเสมอไป
ส่วนมากจะตัดสินลงโทษ

390
00:31:54,200 --> 00:31:56,240
และเขาก็ถูกลงโทษแบบนี้

391
00:32:02,000 --> 00:32:05,840
แต่พฤติกรรมของเขาแย่ลง เขาไม่ทำตามกฎ

392
00:32:06,720 --> 00:32:09,560
เขาก่อเหตุต่อเนื่องในคุกอีกครั้ง

393
00:32:11,480 --> 00:32:14,480
แค่เห็นรายงานความประพฤติ 79 ครั้งก็รู้แล้ว

394
00:32:14,800 --> 00:32:18,880
แต่แล้วก็มีการทำร้ายร่างกาย
จนได้รับอันตรายสาหัสด้วยอาวุธอันตรายหนึ่งครั้ง

395
00:32:18,960 --> 00:32:22,000
เขานำอาวุธเข้ามาในเรือนจำ

396
00:32:23,160 --> 00:32:29,640
ทำร้ายร่างกายด้วยมือเปล่า
พยายามทำร้ายร่างกาย ร่วมก่อจลาจล

397
00:32:30,120 --> 00:32:34,320
เขาทำทุกเรื่องที่คนเราจะทำผิดกันได้

398
00:32:36,520 --> 00:32:40,880
เขาคือคนที่ถูกคุมขังในแบบที่แย่ที่สุด
การคุมขังเดี่ยว

399
00:32:41,000 --> 00:32:47,000
ความเป็นอยู่ที่เลวร้าย อยู่ภายในกำแพง
และมันไม่ได้ทำให้เขายั้งมือเลย

400
00:32:47,680 --> 00:32:52,800
เหมือนราดน้ำมันลงกองไฟ
สร้างแรงกระตุ้นใหม่ให้เขา

401
00:32:55,160 --> 00:32:59,000
ผมเชื่อจริงๆ ว่าไม่สามารถดัดสันดาน
นักโทษบางคนได้ด้วยการคุมขังเดี่ยว

402
00:32:59,080 --> 00:33:04,800
พวกเขาจะแข็งกร้าว ชั่วร้าย
ก้าวร้าว อันตรายขึ้น

403
00:33:05,840 --> 00:33:08,640
และผมเชื่อว่าเจมส์ โรเบิร์ตสัน
เป็นคนประเภทนั้น

404
00:33:08,720 --> 00:33:12,600
เพราะหลังจากที่เขาถูกคุมขังเดี่ยว
เขากลับชั่วร้ายกว่าเดิม

405
00:33:12,680 --> 00:33:16,160
เขาก้าวร้าวขึ้น วางแผนมากขึ้น โหดร้ายขึ้น

406
00:33:17,720 --> 00:33:22,440
และผมเชื่อมั่นว่านักโทษฮาร์ต
เพื่อนร่วมห้องขังของเขาในปี 2008

407
00:33:22,520 --> 00:33:24,040
เป็นทางผ่านไปสู่เป้าหมายของเขา

408
00:33:36,560 --> 00:33:40,480
ส่วนของข้อเสนอแนะ
ในการสืบสวนก่อนการตัดสินคดี

409
00:33:40,560 --> 00:33:42,440
การพิจารณาครั้งสุดท้าย

410
00:33:43,200 --> 00:33:47,640
หลังจากรวบรวมข้อมูล
และวิเคราะห์ทุกอย่างแล้ว

411
00:33:50,680 --> 00:33:52,360
หากพบว่าผิดจริง

412
00:33:53,360 --> 00:33:56,000
ก็จะมีการเสนอแนะให้ต้องโทษประหาร

413
00:33:58,440 --> 00:34:02,520
ผมเขียนข้อเสนอแนะนี้เพื่อเป็นรางวัล
แก่เจมส์ โรเบิร์ตสันหรือเปล่า

414
00:34:02,600 --> 00:34:03,840
ผมเปล่า

415
00:34:04,560 --> 00:34:06,560
ผมไม่ได้จะให้รางวัลคนคนนี้

416
00:34:07,640 --> 00:34:10,160
เรื่องที่เขากระทำโหดเหี้ยมมาก

417
00:34:10,239 --> 00:34:12,759
พฤติกรรมทำร้ายร่างกายมันร้ายแรง

418
00:34:12,840 --> 00:34:16,000
กว่าเหตุบรรเทาโทษ
จึงต้องตัดสินให้ประหารชีวิต

419
00:34:23,719 --> 00:34:26,799
(วันที่ 18 ธันวาคม ปี 2012)

420
00:34:26,880 --> 00:34:30,280
(ในที่สุดเจมส์ โรเบิร์ตสันก็ต้องโทษประหาร) (และถูกย้ายไปอยู่ในแดนประหาร)

421
00:35:00,640 --> 00:35:02,520
ผมถามคุณโรเบิร์ตสันตั้งแต่ตอนเริ่มแรกว่า

422
00:35:02,600 --> 00:35:04,360
"ทำไมคุณถึงอยากต้องโทษประหาร

423
00:35:04,440 --> 00:35:06,080
คุณมีเหตุผลอะไรเหรอ"

424
00:35:06,160 --> 00:35:07,720
(เดอะดีเฟนส์เรสต์ส)

425
00:35:07,800 --> 00:35:09,080
เขาขอกว่า "ผมแก่ลงเรื่อยๆ

426
00:35:09,160 --> 00:35:12,600
ผมเห็นนักโทษที่ห้องขังตรงข้ามกับผม
เขากำลังจะตาบอด เขาอายุ 65 ปี

427
00:35:12,680 --> 00:35:15,120
เขาถูกกลั่นแกล้งมากขึ้น
เขาถูกคนอื่นรังแกมากขึ้น

428
00:35:15,200 --> 00:35:17,720
โดยทั้งพวกผู้คุม นักโทษ ทุกคนเลย

429
00:35:18,640 --> 00:35:22,280
และผมไม่อยากใช้ชีวิตแบบนั้น
ผมไม่อยากเจอแบบนั้นตอนแก่ตัว

430
00:35:24,400 --> 00:35:26,000
ผมเคยเป็นคนที่ก่อความรุนแรงได้

431
00:35:26,080 --> 00:35:28,920
แต่ตอนนี้ผมจะกลายเป็นเหยื่อของความรุนแรง

432
00:35:29,000 --> 00:35:31,040
และผมไม่อยากทนกับเรื่องแบบนั้น"

433
00:35:32,560 --> 00:35:36,520
เขาถึงอยากต้องโทษประหาร
เขาแค่ไม่อยากแก่ตัวแล้วเป็นเหยื่อของคนอื่น

434
00:35:42,360 --> 00:35:46,240
โรเบิร์ตสันสมควรได้รับความเห็นใจไหม
ผมคิดว่าอาจสมควรนะ

435
00:35:47,440 --> 00:35:50,080
จริงอยู่ว่าเขาเป็นคนที่...

436
00:35:50,160 --> 00:35:52,760
เคยก่ออาชญากรรมซึ่งทำให้เขาติดคุก

437
00:35:52,840 --> 00:35:56,120
แต่ต้องย้ำว่าก่อนที่เขาจะติดคุก
เขาเป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

438
00:35:56,200 --> 00:35:58,560
ผมมองว่าตอนนั้นเขายังเป็นเด็ก
อายุแค่ 17 ปี

439
00:35:58,640 --> 00:36:00,040
ไม่มีใครอบรมสั่งสอน

440
00:36:00,120 --> 00:36:03,760
ผมเข้าใจว่าพ่อแม่ของเขา
ติดเหล้าและยาเสพติด

441
00:36:03,840 --> 00:36:04,720
เขาไม่มีคนชี้แนะ

442
00:36:07,560 --> 00:36:10,520
เมื่อคุณนำเรื่องพวกนั้นมาคิดดู
และคิดถึงทุกอย่างที่เขาเจอมา

443
00:36:10,600 --> 00:36:13,480
โดยเฉพาะการถูกคุมขังเดี่ยวล่ะก็

444
00:36:13,560 --> 00:36:15,440
ผมคิดว่าเขาก็สมควรได้รับความเห็นใจนะ

445
00:36:24,200 --> 00:36:28,440
ผมไม่ได้มองว่าเขาเป็นคนชั่วร้ายที่ต้องฆ่าซะ

446
00:36:28,960 --> 00:36:30,320
เขาเป็นคนเลือกเอง ผมรู้

447
00:36:30,400 --> 00:36:34,720
แต่ผมไม่คิดว่าเขาเป็นคนที่ไม่มีอะไรดีเลย

448
00:36:43,160 --> 00:36:45,080
ผมจะไปดูการประหารของเขา

449
00:36:45,160 --> 00:36:48,760
นั่นเป็นสิ่งที่ผมตั้งใจจะทำอย่างแน่นอน
มาตั้งแต่ต้น

450
00:36:53,200 --> 00:36:57,120
ผมคิดว่าผมอาจจะเป็นมิตรคนเดียว
ที่เขาจะได้เจอในการประหาร

451
00:36:59,200 --> 00:37:00,840
ผมไม่อยากให้เขาถูกประหาร

452
00:37:00,920 --> 00:37:03,880
โดยไม่รู้ว่ามีคนไปหาเขา
และอยู่ข้างเขาจนวาระสุดท้าย

453
00:37:06,400 --> 00:37:10,520
ผมจึงวางแผนจะเข้าไปอยู่ดูเขา
ในห้องนั้นอย่างใกล้ชิด

454
00:37:10,600 --> 00:37:12,640
ไม่ว่าเขาจะถูกประหารเมื่อไหร่ ผมก็จะไป

455
00:37:21,040 --> 00:37:26,000
(เจมส์ โรเบิร์ตสันติดคุกมานานกว่า 37 ปี)

456
00:37:26,080 --> 00:37:30,800
(รวมกับเวลาที่ถูกคุมขังเดี่ยวอีกเกือบ 20 ปี)

457
00:37:30,880 --> 00:37:34,720
(และอีกห้าปีในแดนประหาร)

458
00:37:36,480 --> 00:37:39,960
(ในระหว่างนั้น เขาไม่ได้ติดต่อกับใคร)

459
00:37:40,040 --> 00:37:43,640
(ในโลกภายนอก)

460
00:38:01,400 --> 00:38:05,400
(กรีนเคาน์ตี รัฐเทนเนสซี)

461
00:38:14,040 --> 00:38:17,440
ผมชื่อดาร์เรลล์ โมเชอร์
ผมอยู่ในกรีนวิลล์ เทนเนสซี

462
00:38:17,680 --> 00:38:20,400
ผมแต่งงานแล้วและมีลูกสามคน เจมส์ โรเบิร์ตสันเป็นลูกพี่ลูกน้องของผม

463
00:38:28,600 --> 00:38:31,320
แม่ของเขากับแม่ของผมเป็นพี่น้องกัน

464
00:38:33,840 --> 00:38:39,440
ผมย้ายจากฟลอริดามาเทนเนสซี
ในเดือนสิงหาคม ปี 2006

465
00:38:42,560 --> 00:38:46,280
ก่อนที่ผมจะย้ายมาที่นี่
ผมไม่เคยได้เห็นหิมะตกเลย

466
00:38:50,520 --> 00:38:53,640
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม
ครอบครัวของเจมส์ พ่อกับแม่ของเขา

467
00:38:53,720 --> 00:38:55,640
พวกเขาลืมเจมส์ไปเลย

468
00:38:56,800 --> 00:39:00,920
พี่น้องเขาสองคนไม่ได้ติดต่อเขานานกว่า 25 ปี

469
00:39:02,360 --> 00:39:06,120
พวกเขาไม่ได้พยายามจะช่วยเหลือเจมส์

470
00:39:06,200 --> 00:39:08,040
เรื่องเงินทองเลย

471
00:39:08,120 --> 00:39:12,240
แค่การเขียนจดหมาย
ก็สร้างความแตกต่างให้คนที่อยู่ในคุกได้แล้ว

472
00:39:13,280 --> 00:39:15,800
เขาไม่ได้รับความช่วยเหลืออะไรเลย

473
00:39:16,440 --> 00:39:19,000
ตอนนี้ผมคือคนเดียวที่ติดต่อกับเขา

474
00:39:23,920 --> 00:39:26,800
(ดาร์เรลล์ยังเด็กเกินกว่าที่จะรู้จักเจมส์) (ก่อนที่เขาจะติดคุก)

475
00:39:31,400 --> 00:39:34,040
(พวกเขาเริ่มติดต่อกัน)

476
00:39:34,120 --> 00:39:36,800
(ในช่วงหนึ่งปี
หลังจากที่เจมส์ต้องโทษประหาร)

477
00:39:41,120 --> 00:39:47,640
ผมน่าจะเริ่มติดต่อกับเจมส์ในปี 2013
ไม่ก็ปี 2014

478
00:39:50,200 --> 00:39:52,880
ผมอยากขอบคุณพระเจ้าในเรื่องนี้

479
00:39:52,960 --> 00:39:56,240
เพราะท่านดลใจให้ผมติดต่อเขา

480
00:39:57,880 --> 00:40:00,640
ตอนนั้นผมรู้ว่าเขาติดคุก
แต่ไม่รู้ว่าอยู่แดนประหาร

481
00:40:02,680 --> 00:40:05,720
ใช่ ผมก็แค่เขียนจดหมายหาเขา
มันน่าจะยาวสักครึ่งหน้ากระดาษ

482
00:40:05,800 --> 00:40:09,480
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เขาก็เขียนตอบมา

483
00:40:10,800 --> 00:40:14,560
เราเลยติดต่อกันมาตลอด
ตอนนี้น่าจะนานสี่ปีแล้ว

484
00:40:18,360 --> 00:40:19,600
วันนี้สนุกไหมจ๊ะ

485
00:40:22,440 --> 00:40:24,480
ครั้งแรกที่เราเข้าไปในชีวิตเขา เขาตอบว่า

486
00:40:24,560 --> 00:40:27,200
"หวังว่านายจะเป็นส่วนหนึ่ง
ในชีวิตฉันตลอดไป"

487
00:40:27,280 --> 00:40:29,360
เขาบอกว่า
"แต่นายอาจจะเป็นเหมือนคนอื่นๆ

488
00:40:29,640 --> 00:40:32,680
ที่เข้ามาในชีวิตฉันแค่เดือนสองเดือน
แล้วก็จากไป"

489
00:40:32,760 --> 00:40:35,960
แล้วผมก็จำได้ว่าได้รับจดหมายจากเขา
อีกประมาณหนึ่งปีต่อมา

490
00:40:36,040 --> 00:40:38,960
เขาบอกว่า "ตอนนี้ฉันสบายใจแล้ว
ฉันรู้ว่านายจะไม่ทอดทิ้งฉัน"

491
00:40:42,080 --> 00:40:44,560
ผมคิดว่าการ์ดบอกได้ชัดเจนที่สุด

492
00:40:45,640 --> 00:40:46,840
เจมส์ส่งการ์ดทั้งหมดนี่มา

493
00:40:46,920 --> 00:40:52,480
นี่คือการ์ดที่เขาเขียนหาเนโอมี ภรรยาผม
เขาเรียกเธอว่าน้องสาว

494
00:40:52,560 --> 00:40:56,040
เขาบอกว่า "ฉันอยากแสดงความซาบซึ้ง
กับสิ่งวิเศษที่เธอทำ

495
00:40:56,120 --> 00:40:58,160
ในการเลี้ยงดูลูกๆ ที่น่ารักทั้งสามคน

496
00:40:58,240 --> 00:40:59,680
กับการเสียสละของเธอ

497
00:40:59,760 --> 00:41:01,920
และการเป็นแม่ที่มอบความรักและคอยเลี้ยงดู"

498
00:41:06,880 --> 00:41:11,000
ก่อนหน้านี้เขาจะเขียนลงท้ายจดหมายว่า
"แล้วเจอกัน จิมมี่"

499
00:41:11,080 --> 00:41:13,680
แล้วก็เริ่มเปลี่ยนมาเป็น "รักนายนะ ไอ้น้อง"

500
00:41:13,760 --> 00:41:17,200
แล้วก็กลายเป็น "รักนายนะ ดาร์เรลล์"
ตอนนี้เป็น "ขอให้พระเจ้าอวยพรนาย"

501
00:41:17,280 --> 00:41:21,480
ไม่ก็ "ขอให้พระเจ้าคุ้มครองนาย"
และ "รักพวกนายมากๆ"

502
00:41:25,680 --> 00:41:29,440
แทบจะเหมือนว่า
หัวใจที่แข็งกร้าวของเขาอ่อนโยนลงแล้ว

503
00:41:31,640 --> 00:41:35,880
ผมคิดว่าความรักที่เราแสดงให้เขาเห็น
ความรักที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อน

504
00:41:36,360 --> 00:41:38,480
ได้เปลี่ยนชีวิตของเขา ตั้งแต่เราได้ติดต่อกับเจมส์

505
00:41:52,080 --> 00:41:55,240
เขาจะพูดอยู่สองสามครั้งว่า
"ฉันไม่เคยมีครอบครัว

506
00:41:55,400 --> 00:41:58,320
ไม่เคยมีใครให้รักและไม่มีใครรักฉัน"

507
00:42:01,520 --> 00:42:04,080
"ฉันไม่เคยมีชีวิต แค่มีตัวตนเท่านั้น"

508
00:42:06,360 --> 00:42:08,480
นี่น่าแปลกใจคือเขาไม่เคยทำงานเลย

509
00:42:09,120 --> 00:42:11,880
เขาไม่เคยได้ใกล้ชิดกับผู้หญิง

510
00:42:11,960 --> 00:42:16,240
ไม่เคยได้รับประสบการณ์การมีลูก
และไม่ได้เคยแต่งงาน

511
00:42:16,320 --> 00:42:19,880
ไม่เคยได้สัมผัส
สิ่งที่คนในโลกนี้ได้ทำกันในชีวิต

512
00:42:19,960 --> 00:42:23,160
เขาอยู่ในโลกอีกใบหนึ่ง

513
00:42:26,640 --> 00:42:28,960
ชีวิตแบบนั้นสูญเปล่าไหมน่ะเหรอ

514
00:42:30,240 --> 00:42:32,080
ใช่ ผมคิดว่ามันเป็นชีวิตที่สูญเปล่า

515
00:42:32,160 --> 00:42:35,160
ผมคิดว่าทุกอย่างเริ่มขึ้น
ตั้งแต่ตอนที่เขาเพิ่งหัดเดิน

516
00:42:36,960 --> 00:42:40,800
ยังมีพ่อแม่หลายคน คนเป็นพ่อเป็นแม่คน
ที่รักลูกของพวกเขาเท่าชีวิต

517
00:42:40,880 --> 00:42:43,520
แต่พ่อแม่ของเขาไม่ได้เป็นแบบนั้น

518
00:42:44,560 --> 00:42:46,200
เขาโตมาอย่างยากลำบาก

519
00:42:46,280 --> 00:42:49,080
และแน่นอน
เขาตรงดิ่งเข้าคุกตอนอายุ 16 หรือ 17 ปี

520
00:42:51,400 --> 00:42:55,320
เขาไม่ได้เป็นปิศาจร้ายหรือคนชั่วตั้งแต่เกิด

521
00:42:56,280 --> 00:42:58,320
แค่ไม่มีใครรักเขาเลย

522
00:43:11,520 --> 00:43:13,840
ผมไม่แน่ใจว่าเจมส์จะถูกประหารเมื่อไหร่

523
00:43:13,920 --> 00:43:15,880
มันขึ้นอยู่กับทางรัฐฟลอริดา

524
00:43:18,240 --> 00:43:19,880
ผมเคยคุยกับเขาเรื่อง...

525
00:43:21,200 --> 00:43:25,840
ขอลดโทษจากประหารชีวิต

526
00:43:26,640 --> 00:43:29,120
เขาจะได้มีเวลาอยู่กับเรามากขึ้น

527
00:43:29,200 --> 00:43:31,800
แต่ผมคงเห็นแก่ตัวที่จะขอเขา
เพราะเขาคงอยากถูกประหาร

528
00:43:31,880 --> 00:43:37,440
ดีกว่าต้องใช้ชีวิตในคุกอีก 40 ปี

529
00:43:41,360 --> 00:43:42,640
ผมต้องไปดูการประหารแน่

530
00:43:43,000 --> 00:43:45,360
ไปแน่นอน เขาต้องการใครสักคน

531
00:43:49,160 --> 00:43:50,680
ผมคิดเรื่องนั้นมาตลอด

532
00:43:51,120 --> 00:43:54,040
ผมไม่อยากไปที่นั่น แต่ก็รู้ว่าเขาต้องการผม

533
00:43:54,160 --> 00:43:56,360
เขาบอกผมว่าไม่ต้องไป

534
00:43:56,440 --> 00:44:00,200
แต่ผมรู้ว่าเขาอยากให้ผมไป
และผมคิดว่ามันสำคัญ

535
00:44:17,680 --> 00:44:19,800
(หกสิบห้าวัน
หลังจากที่เขาให้สัมภาษณ์ครั้งแรก)

536
00:44:19,880 --> 00:44:22,720
(กรมราชทัณฑ์ รัฐฟลอริดา
อนุญาตให้เจมส์ โรเบิร์ตสัน)

537
00:44:22,800 --> 00:44:25,280
(ให้สัมภาษณ์อีกครั้ง)

538
00:44:29,560 --> 00:44:32,080
ผมพูดไม่ถูกเลยว่ารู้สึกดีขนาดไหน

539
00:44:32,160 --> 00:44:35,680
ที่มีคนใส่ใจแบบนั้น เข้าใจผมไหม

540
00:44:36,080 --> 00:44:37,320
มันรู้สึกดีจริงๆ

541
00:44:39,760 --> 00:44:42,480
มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเยอะ

542
00:44:42,560 --> 00:44:45,520
ทำให้ผมอยากอยู่ห่างจากปัญหา
เพราะผมไม่อยากเจอปัญหา

543
00:44:45,600 --> 00:44:49,960
ผมไม่อยากเสียสิทธิ์ในการออกมาที่นี่
เพื่อพบกับเขา เข้าใจผมใช่ไหม

544
00:44:50,040 --> 00:44:53,320
มันเหมือนรางวัลตอบแทนที่ผมอดทน

545
00:44:56,760 --> 00:44:59,720
แน่นอนว่าผมเสียใจที่เห็นพวกเขาจากไป

546
00:45:19,600 --> 00:45:23,560
ผมยอมรับผิดชอบทุกอย่าง

547
00:45:23,800 --> 00:45:26,120
ที่ต้องใช้ชีวิตที่เหลือของผมอยู่ในคุก

548
00:45:26,200 --> 00:45:29,720
ผมยอมรับผิดชอบทุกอย่างเรื่องนั้น
เข้าใจผมไหม

549
00:45:35,040 --> 00:45:36,880
ผมจะไม่โกรธ เข้าใจผมนะ

550
00:45:37,040 --> 00:45:40,120
ไม่ทุกข์ใจหรืออะไรแบบนั้น
ผมเคยเป็นคนที่เอาแต่ทุกข์ใจ

551
00:45:40,920 --> 00:45:45,240
ผมเคยเป็นทุกข์เวลาผมเอาแต่โทษคนอื่นที่...

552
00:45:45,320 --> 00:45:48,040
ที่ทำให้ชีวิตผมเป็นแบบนี้

553
00:45:48,280 --> 00:45:49,960
แต่ผมเลิกทำแบบนั้นแล้ว

554
00:45:51,640 --> 00:45:53,520
โดยหลักการแล้ว

555
00:45:53,600 --> 00:45:56,680
ผมต้องยอมรับผลกรรม ต้องยืดอกรับมัน

556
00:45:58,840 --> 00:46:00,360
ผมไม่อยากได้ยินคนอื่นครวญคราง

557
00:46:00,440 --> 00:46:04,240
หรือกล่าวโทษโลกนี้
และทุกอย่างว่าสร้างปัญหาให้พวกเขา

558
00:46:06,840 --> 00:46:08,920
ชีวิตไม่ได้ยุติธรรมเสมอไป

559
00:46:12,680 --> 00:46:16,760
ผู้คนจะพูดอยู่ตลอดว่าโลกไม่ยุติธรรมอย่างไร

560
00:46:17,000 --> 00:46:19,400
ไม่มีใครเคยบอกว่าชีวิตจะต้องยุติธรรม

561
00:46:19,480 --> 00:46:23,760
ไม่มีคนที่สวมผ้าคลุม ถือไม้เท้าอยู่บนก้อนเมฆ พูดว่า "ฉันจะทำให้ทุกอย่างยุติธรรม"
ไม่มีคนแบบนั้น

562
00:46:28,200 --> 00:46:30,440
คนเราต้องยอมรับเรื่องนี้

563
00:46:34,400 --> 00:46:39,240
เราต้องพยายามทำให้โลกดีขึ้น
ทำให้น่าอยู่ขึ้น

564
00:46:39,600 --> 00:46:42,760
แต่ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบหรอก

565
00:46:47,320 --> 00:46:48,920
ผมแค่อยากให้ผู้คุมพวกนี้

566
00:46:49,000 --> 00:46:51,840
ให้สร้างกฎเกณฑ์ที่มีมนุษยธรรมมากขึ้น

567
00:46:51,920 --> 00:46:54,400
ให้นักโทษทุกคนออกไปพบพลเมือง

568
00:46:54,560 --> 00:46:56,920
ตอนนี้ผมคงสติดีกว่านี้เยอะ

569
00:46:57,000 --> 00:46:59,640
ถ้าไม่ได้ถูกขังอยู่ในกรงนานหลายปี

570
00:47:10,560 --> 00:47:14,560
ผมพร้อมแล้ว ผมพร้อมตายแล้ว
ผมหยุดยื่นอุทธรณ์แล้ว

571
00:47:14,760 --> 00:47:17,600
ผมพร้อมที่จะตายแล้ว พร้อมมานานแล้ว

572
00:47:17,840 --> 00:47:20,920
คุณเคยถามผมเมื่อครั้งก่อน
ตอนผมมาที่นี่ว่า

573
00:47:21,000 --> 00:47:24,400
"อีกสองปีจากนี้คุณจะรู้สึกยังไง"

574
00:47:24,480 --> 00:47:26,520
ผมพร้อมแล้ว พร้อมมานานแล้ว

575
00:47:26,840 --> 00:47:30,040
มันจบแล้ว ผมรับโทษมาพอแล้ว

576
00:47:30,120 --> 00:47:33,280
มันก็เหมือนกับถูกย้าย มันจบแล้ว

577
00:47:36,320 --> 00:47:38,400
รู้สึกเหมือนผมโกงพวกเขาเลย

578
00:47:45,640 --> 00:47:47,600
แต่รายชื่อรอเข้าคิวอีกเยอะ

579
00:47:47,680 --> 00:47:50,920
ยังมีนักโทษประหารอีกเป็นร้อย

580
00:47:51,000 --> 00:47:54,600
ที่รอการประหารอยู่
ผมไม่รู้หรอกว่านานแค่ไหน

581
00:47:54,680 --> 00:47:56,640
อาจจะอีกนานก็ได้

582
00:47:57,360 --> 00:47:59,120
อาจจะเร็วก็ได้ ผมไม่รู้หรอก

583
00:48:08,320 --> 00:48:11,040
ผมรู้ทุกขั้นตอนแล้วว่า
พวกเขาประหารนักโทษยังไง

584
00:48:11,120 --> 00:48:13,400
พวกเขาจะมาหา และจับคุณใส่...

585
00:48:15,200 --> 00:48:19,040
ชุดที่จะมัดรอบคุณให้แขนคุณขยับไม่ได้

586
00:48:19,120 --> 00:48:22,080
เพราะพวกเขาคิดว่าคุณอาจจะเริ่มขัดขืน

587
00:48:22,160 --> 00:48:23,960
แต่ผมไม่ขัดขืนหรอก

588
00:48:24,200 --> 00:48:26,760
แต่มันก็... ผมไม่รู้สิ

589
00:48:26,840 --> 00:48:30,840
พวกเขาอาจจะทำมันให้ดูขลัง

590
00:48:31,320 --> 00:48:36,000
ทำให้ดูรุนแรง จับนักโทษรัดไว้
เหมือนฮันนิบาล เล็คเตอร์ไม่ก็...

591
00:48:38,400 --> 00:48:40,880
นั่นแหละ ไม่รู้สิ แต่ว่า...

592
00:48:42,440 --> 00:48:46,720
ผมรับได้นะ พวกเขาแค่แทงเข็มฉีดยา

593
00:48:46,800 --> 00:48:49,400
ผมยอมให้เข็มเสียบ

594
00:48:49,480 --> 00:48:52,120
ดีกว่านั่งเก้าอี้ไฟฟ้า

595
00:48:52,200 --> 00:48:55,680
แต่จะให้ตายแบบไหนก็ได้
เข้าใจที่ผมพูดนะ

596
00:48:55,760 --> 00:48:58,000
เพราะเรื่องไร้สาระทุกอย่าง
ที่เราอ่านในหนังสือพิมพ์

597
00:48:58,080 --> 00:49:03,080
ที่เขียนว่าพวกเขาจะฆ่านักโทษ
อย่าง "ไร้มนุษยธรรม" แค่ไหน

598
00:49:03,160 --> 00:49:04,800
นั่นมันเรื่องไร้สาระ

599
00:49:12,560 --> 00:49:15,520
ไม่เอาน่า พวกเขาจะฉีดสารเคมีให้คุณ

600
00:49:15,600 --> 00:49:17,360
แล้วทำให้คุณหมดสติจนหลับไป

601
00:49:17,440 --> 00:49:20,360
คุณก็จะไม่รู้เรื่องอะไรแล้ว
คุณจะไม่รู้สึกอะไรเลย

602
00:49:24,440 --> 00:49:25,880
ผมขอถามคำถามสุดท้าย

603
00:49:25,960 --> 00:49:29,440
ถ้าคุณมีข้อความสั้นๆ

604
00:49:29,520 --> 00:49:31,600
ที่อยากจะบอก

605
00:49:31,680 --> 00:49:34,000
หรือคุณอยากเป็นที่จดจำในแบบไหน
คุณอยากจะพูดอะไร

606
00:49:41,080 --> 00:49:43,000
เป็นคนที่พูดความจริงมาตลอด

607
00:49:47,440 --> 00:49:48,440
รู้ไหม

608
00:49:55,840 --> 00:50:01,400
(เจมส์ โรเบิร์ตสัน
ยังคงรอกำหนดการประหาร)