1
00:00:16,280 --> 00:00:17,880
ผมไม่รู้ว่าอะไรแย่กว่ากัน

2
00:00:17,960 --> 00:00:21,120
ถูกประหารหรือใช้ชีวิตที่เหลือในคุก

3
00:00:27,800 --> 00:00:29,920
ตอนนี้ผมแค่นั่งอยู่ในนรก

4
00:00:31,040 --> 00:00:32,920
เมื่ออยู่ที่นี่คุณจะไร้ซึ่งความหวัง

5
00:00:34,400 --> 00:00:36,400
เมื่อคุณเป็นคนผิด ยอมรับมันซะ

6
00:00:40,680 --> 00:00:45,800
(ตั้งแต่สหรัฐฯ นำโทษประหาร
กลับมาใช้อีกครั้งในปี 1976)

7
00:00:46,800 --> 00:00:52,200
(มีฆาตกรมากกว่า 8,000 คน
ถูกตัดสินให้รับโทษประหาร)

8
00:00:53,360 --> 00:00:59,360
(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร
หมายเลข 999866)

9
00:01:03,520 --> 00:01:05,720
ถ้าคุณเคยคิดจะเอาชีวิตใครสักคน

10
00:01:05,800 --> 00:01:07,960
คุณจะควรคิดไตร่ตรองให้ดี

11
00:01:08,040 --> 00:01:12,000
เพราะถ้าคุณเดินทางสายนั้นแล้ว
คุณจะต้องเจ็บปวดใจมากมาย

12
00:01:14,280 --> 00:01:16,000
คุณอาจจะคิดว่าตัวเองแน่

13
00:01:16,840 --> 00:01:23,000
แต่ที่จริงแล้วคุณไม่มีค่าเลยถ้าเป็นฆาตกร

14
00:01:23,600 --> 00:01:24,880
คุณจะไม่มีค่า

15
00:01:29,800 --> 00:01:32,800
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

16
00:01:34,880 --> 00:01:36,840
ผมเดินเข้าไปและยิงหนึ่งนัด

17
00:01:36,920 --> 00:01:39,160
เดินเข้าไปใกล้อีก แล้วยิงอีกหนึ่งนัด

18
00:01:40,560 --> 00:01:43,560
เธอถูกยิงทะลุแก้ม
กระสุนไปหยุดอยู่ที่ขากรรไกร

19
00:01:45,240 --> 00:01:49,320
จากนั้นผมก็ผลักเขาไปหลังโต๊ะ
แล้วแทงเขาประมาณ 25 ครั้ง

20
00:01:54,440 --> 00:01:55,560
ผมไม่อยากเชื่อเลย

21
00:01:55,640 --> 00:01:58,840
ผมแค่คิดว่า
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมเพิ่งจะฆ่าคน

22
00:02:02,240 --> 00:02:03,280
ผมไม่รู้สึกผิดเลย

23
00:02:10,039 --> 00:02:13,559
ผมเริ่มแทงเขา แทงคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

24
00:02:23,440 --> 00:02:27,840
(สมควรรับโทษ)

25
00:02:41,400 --> 00:02:46,240
นี่คืออเมริกา สาย 69 ขึ้นเหนือ
นอกเมืองลัฟคิน

26
00:02:46,320 --> 00:02:48,600
ติดกับทางเหนือของแอนเจลินาเคาน์ตี

27
00:02:49,400 --> 00:02:51,800
(สตีฟ คูเปอร์ อดีตรองสารวัตร)

28
00:02:51,880 --> 00:02:54,480
(กรมตำรวจแอนเจลินาเคาน์ตี)

29
00:02:56,200 --> 00:02:58,840
เมื่อ 32 ปีก่อน

30
00:03:00,440 --> 00:03:04,200
ผมจำเวลาได้แม่นมาก
ประมาณแปดโมงห้านาที

31
00:03:06,640 --> 00:03:10,760
ผมรีบขับรถตรงไปทางนี้

32
00:03:14,000 --> 00:03:15,960
ไปที่เกิดเหตุที่อยู่ทางนั้น

33
00:03:21,160 --> 00:03:23,720
เวลาได้รับแจ้งความแบบนี้ คุณจะรู้สึกตื่นตัว

34
00:03:23,800 --> 00:03:27,320
และไม่ต้องดื่มกาแฟในตอนเช้าเลย

35
00:03:29,560 --> 00:03:34,240
คุณจะไม่ถามอะไร
แค่โดดขึ้นรถและไปยังจุดเกิดเหตุ

36
00:03:36,760 --> 00:03:38,440
รีบบึ่งออกไปเลย

37
00:03:39,480 --> 00:03:41,480
(ทางหลวงโอลด์ เวลส์)

38
00:03:45,280 --> 00:03:48,520
ตรงไปที่นอกเมืองเล็กของเวลส์

39
00:03:50,040 --> 00:03:52,520
ในอีสต์ เทกซัส
ดูเหมือนจะมีเมืองเล็กๆ อยู่เยอะ

40
00:03:53,000 --> 00:03:55,800
ตอนนั้นยังมีประชากรไม่ถึงหนึ่งพันคน

41
00:03:55,880 --> 00:03:57,080
(ฟัลวีย์ โบสถ์คริสตจักร)

42
00:03:57,160 --> 00:03:59,160
(หาคำตอบให้ชีวิตอยู่ไหม
มาหาคำตอบด้วยกันสิ)

43
00:03:59,240 --> 00:04:01,600
(โดนัทที่อร่อยที่สุดในเวลส์)

44
00:04:01,680 --> 00:04:03,480
ทุกคนรู้จักกันดี

45
00:04:10,120 --> 00:04:13,400
อากาศตอนนี้คล้ายกับเช้าวันนั้นมาก

46
00:04:18,360 --> 00:04:20,240
ช่วงฤดูใบไม้ร่วง ฤดูล่าสัตว์

47
00:04:33,200 --> 00:04:38,000
(ในปี 1986 เดวิด ลูอิส
ยิงเมอร์เทิล รูบีวัย 74 ปีจนถึงแก่ความตาย)

48
00:04:38,080 --> 00:04:41,280
(ระหว่างที่บุกรุกเข้าไปในบ้านของเธอ)

49
00:04:42,080 --> 00:04:45,080
(เดวิดถูกตัดสินให้ประหารชีวิตในปี 1987)

50
00:04:45,160 --> 00:04:48,560
(และยังมีชีวิตอยู่ในแดนประหาร
หลังผ่านไปกว่า 30 ปี)

51
00:04:59,960 --> 00:05:04,400
ตอนผมยังหนุ่มเราย้ายบ้านกันบ่อย
ไปทั้งเทกซัส ทั้งไปชิคาโก

52
00:05:06,680 --> 00:05:07,680
(เดวิด ลูอิส)

53
00:05:07,760 --> 00:05:10,680
แม่ พ่อ พ่อเลี้ยง

54
00:05:13,520 --> 00:05:15,320
ครอบครัวเราไม่อบอุ่น

55
00:05:16,000 --> 00:05:17,680
ทะเลาะกันหลายครั้ง

56
00:05:21,080 --> 00:05:22,640
ผมไม่ค่อยเป็นที่สนใจเท่าไหร่

57
00:05:22,720 --> 00:05:25,840
ผมถูกปล่อยให้เป็นอิสระ
เลยกลายเป็นเด็กก้าวร้าว

58
00:05:29,960 --> 00:05:32,680
ผมมีทัศนคติที่ไม่สนโลก

59
00:05:32,760 --> 00:05:35,320
คนคิดว่าคนอื่นไม่สนใจผม
ทำไมผมต้องสนใจพวกเขาด้วย

60
00:05:35,400 --> 00:05:37,680
ผมก็เลยทำตามใจตัวเอง

61
00:05:38,000 --> 00:05:40,720
และนั่นเป็นวิธีการใช้ชีวิตของผม

62
00:05:47,560 --> 00:05:50,920
ผมชื่อเดวิด ลูอิส อายุ 52 ปี

63
00:05:51,000 --> 00:05:54,640
ผมอยู่ที่นี่มา 30 ปีกว่าๆ

64
00:06:00,720 --> 00:06:04,760
ผมถูกไล่ออกจากบ้านตอนอายุ 16
และใช้ชีวิตข้างถนน

65
00:06:05,000 --> 00:06:08,960
และทางเดียวที่จะหาเลี้ยงตัวเองได้
ก็คือการเป็นโจร

66
00:06:09,800 --> 00:06:14,040
เพราะไม่มีใครอยากจ้าง
เด็กผู้ชายอายุ 16 ปีที่ไม่มีการศึกษา

67
00:06:14,480 --> 00:06:16,120
และทำอะไรไม่เป็นเลย

68
00:06:16,800 --> 00:06:18,240
ผมก็เลยขโมยของ

69
00:06:19,560 --> 00:06:21,240
ฉกชิงสิ่งที่ตัวเองต้องการ

70
00:06:26,080 --> 00:06:28,280
ผมคิดว่าตอนผมอายุ 21

71
00:06:28,960 --> 00:06:31,480
ตอนอายุ 20 หรือ 21 ปี ผมก็ย้ายมาอยู่ลัฟคิน มันเป็นเมืองชนบทเมืองเล็กๆ

72
00:06:40,000 --> 00:06:42,360
ผมเคยดื่มหนัก เป็นพวกขี้เหล้า

73
00:06:43,320 --> 00:06:45,960
และผมก็สูบกัญชา

74
00:06:47,840 --> 00:06:52,400
เสพทั้งแอลเอสดี ยาบ้า เห็ดเมา
อะไรก็ตามที่ทำให้เมาได้

75
00:06:52,480 --> 00:06:58,480
แต่พอผมได้ลองเสพกัญชา
มันตรงใจผม ผมชอบมันมาก

76
00:06:59,040 --> 00:07:03,320
มันช่วยให้ผมหนีจากชีวิตความเป็นจริง
และพาผมไปสู่อีกโลกหนึ่ง

77
00:07:03,400 --> 00:07:06,600
โลกอีกใบในจินตนาการ
ที่ช่วยให้หลุดพ้นจากเรื่องพวกนี้

78
00:07:07,920 --> 00:07:13,120
พอผมโตขึ้น ผมก็มาติดเหล้าแทน

79
00:07:13,720 --> 00:07:18,880
พอผมเมาเมื่อไหร่ ผมจะไม่สนใจอะไรเลย

80
00:07:19,720 --> 00:07:21,520
ผมจะทำทุกอย่างที่ผมต้องการ

81
00:07:22,440 --> 00:07:24,400
และไม่สนใจผลลัพธ์ที่จะตามมา

82
00:07:28,120 --> 00:07:31,280
ผมกับเพื่อนๆ จะออกไป
ดื่มและสูบกันตอนดึกๆ

83
00:07:31,360 --> 00:07:34,160
แล้วเราก็ตัดสินใจจะออกปล้นกัน

84
00:07:34,520 --> 00:07:37,080
มันเป็นสิ่งที่เด็กหนุ่มทำกันในสมัยก่อน

85
00:07:38,320 --> 00:07:43,000
ปล้นบ้าน ร้านค้า ที่ไหนก็ได้ที่เราเข้าไปได้

86
00:07:46,040 --> 00:07:48,280
ใช้ชีวิตอยู่ข้างถนน

87
00:07:48,600 --> 00:07:50,720
คุณต้องทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอด

88
00:08:00,120 --> 00:08:04,920
วันนั้น ผมกับเพื่อนกลุ่มหนึ่ง
ไปร้านเหล้ากัน

89
00:08:05,000 --> 00:08:08,600
เราซื้อเบียร์และตัดสินใจว่าจะไปตกปลา

90
00:08:11,480 --> 00:08:13,720
ระหว่างที่เราตกปลากัน
ผมก็ไปเจอเห็ดเข้า

91
00:08:14,320 --> 00:08:16,440
ผมกินเห็ดนั่นเข้าไปแล้วดื่มเบียร์

92
00:08:16,520 --> 00:08:20,600
ตอนจะจบวันนั้น ผมก็เมาแอ๋เลย

93
00:08:20,960 --> 00:08:25,760
เพื่อนๆ เลยไปส่งผมที่บ้านของปู่ในลัฟคิน

94
00:08:26,280 --> 00:08:28,280
แล้วผมก็นั่งลงรอปู่

95
00:08:28,360 --> 00:08:31,000
เพราะคืนนั้นเราจะออกไปล่าสัตว์กัน

96
00:08:31,080 --> 00:08:33,880
กว่าปู่จะโผล่มาก็นานมากเลย

97
00:08:39,480 --> 00:08:45,280
พอฟ้ามืดลง
ผมเลยหยิบปืนออกไปล่าสัตว์คนเดียว

98
00:08:53,160 --> 00:08:55,600
ผมเดินข้ามสะพานที่อยู่หลังบ้านคุณรูบี

99
00:08:55,680 --> 00:08:58,200
และคิดจะเดินทะลุสวนหลังบ้านของเธอ

100
00:08:58,280 --> 00:09:01,040
และลงไปที่ลำธารข้างหลังบ้านของเธอ

101
00:09:01,120 --> 00:09:04,640
เพราะตรงนั้นมักจะมีกวาง
มาเดินอยู่ตอนกลางคืน

102
00:09:07,080 --> 00:09:09,920
ระหว่างที่ผมเดินผ่าน
ผมเห็นหน้าต่างห้องน้ำเปิดอยู่

103
00:09:11,880 --> 00:09:14,240
และผมไม่เห็นว่ามีรถจอดอยู่เลย

104
00:09:15,840 --> 00:09:18,160
ผมเลยปีนหน้าต่างห้องน้ำเข้าไป

105
00:09:31,000 --> 00:09:33,280
ผมยืนอยู่ที่ประตูที่เชื่อมกับโถงทางเดิน

106
00:09:33,360 --> 00:09:35,600
โถงทางเดินนั่นแยกเป็นสองทาง

107
00:09:35,680 --> 00:09:38,000
ทางซ้ายคือทางไปห้องครัว

108
00:09:38,240 --> 00:09:41,160
ส่วนทางขวาจะมีห้องนอนอีกสองห้อง

109
00:09:48,400 --> 00:09:52,960
ผมเข้าไปในห้องนอนนั่น
ตรงนั้นมีแท่นวางปืนอยู่

110
00:09:55,880 --> 00:09:59,120
ผมเลยหยิบปืนมาแล้วใช้ผ้าปูที่นอนห่อไว้

111
00:10:07,840 --> 00:10:11,960
จากนั้นผมก็เดินออกมา
มีคนเข้ามาทางโถงทางเดินจากห้องนั่งเล่น

112
00:10:13,000 --> 00:10:14,800
ผมเห็นเงา

113
00:10:15,720 --> 00:10:18,560
ผมเลยยกปืนขึ้นมายิงออกไป

114
00:10:22,240 --> 00:10:26,520
เธอหันมาหาผมแล้วกรีดร้องเสียงดัง

115
00:10:27,400 --> 00:10:30,960
ผมใช้ลำกล้องปืนฟาดลงบนหัวเธอ

116
00:10:35,280 --> 00:10:38,320
แล้วผมก็เปิดไฟดูว่าคนคนนั้นเป็นใคร
แล้วผมก็พูดว่า

117
00:10:41,120 --> 00:10:42,040
"ให้ตายสิ"

118
00:10:44,200 --> 00:10:46,360
ผมนึกว่าไม่มีคนอยู่บ้าน

119
00:10:47,360 --> 00:10:49,560
ผมคิดว่าไม่มีใครอยู่ในนั้น

120
00:10:50,040 --> 00:10:52,200
ผมอึ้งไปเลย ผมไม่ได้คิดด้วยซ้ำ

121
00:10:55,360 --> 00:10:59,400
ผมหยิบกุญแจแล้วตรงไปที่รถ
พร้อมกับปืนแล้วบึ่งออกมา

122
00:11:03,640 --> 00:11:07,120
ผมขับรถไปจอดทิ้งไว้ข้างทางหลวง

123
00:11:14,360 --> 00:11:16,320
ผมไปนั่งในรถเทรลเลอร์ของปู่

124
00:11:16,400 --> 00:11:19,200
สูบบุหรี่ ดื่มกาแฟ และเตรียมจะกลับ

125
00:11:19,280 --> 00:11:22,760
ตอนที่ตำรวจข้ามทางหลวงมา

126
00:11:24,320 --> 00:11:26,160
ผมรู้ทันทีเลยว่าพวกเขามาจับผม

127
00:11:26,240 --> 00:11:29,120
ว่าพวกเขาเจอคุณรูบีแล้ว

128
00:11:32,080 --> 00:11:34,000
วันนั้นมีฝนตก

129
00:11:34,080 --> 00:11:38,000
แล้วผมก็ทิ้งรอยเท้าไว้ตลอดทางในป่า

130
00:11:38,080 --> 00:11:40,560
ยาวมาถึงรถเทรลเลอร์ของปู่ผม

131
00:11:42,960 --> 00:11:45,880
แฟนของปู่ผมเปิดประตูออกมา

132
00:11:45,960 --> 00:11:48,480
ทันทีที่สายสืบคนหนึ่งเห็นผม

133
00:11:49,800 --> 00:11:53,800
เขาก็บอกตำรวจอีกสองคนว่า
"ผมคิดว่าเราได้ตัวคนร้ายแล้ว"

134
00:12:00,600 --> 00:12:03,520
พวกเขาพาผมไปที่สถานีตำรวจ
สอบปากคำผม

135
00:12:03,600 --> 00:12:05,680
ผมก็เอาแต่ปฏิเสธไป

136
00:12:06,160 --> 00:12:09,200
แต่เมื่อพวกเขาพยายาม
ลากปู่ของผมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย

137
00:12:09,280 --> 00:12:12,840
ผมก็เลยสารภาพในที่สุด
ผมบอกพวกเขาว่าผมทำ

138
00:12:12,920 --> 00:12:14,640
และปู่ของผมไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย

139
00:12:22,440 --> 00:12:28,080
ผมรู้ว่าผมต้องติดคุกนานแน่ๆ
อาจจะ 30-40 ปี

140
00:12:28,160 --> 00:12:32,800
แต่พอผมได้รู้จากทนายว่า
พวกเขาหาทางประหารผม

141
00:12:32,880 --> 00:12:36,360
ผมก็พูดว่า
"อะไรนะ ประหารเหรอ มันคืออะไร"

142
00:12:36,440 --> 00:12:39,480
แล้วทนายก็บอกผม
ผมก็บอกว่า "โธ่..."

143
00:12:42,680 --> 00:12:46,320
ตอนที่ผมเป็นอิสระ
ผมไม่เคยคิดถึงโทษประหารเลย

144
00:12:46,400 --> 00:12:48,000
ผมไม่รู้ว่ามีโทษนี้ด้วยซ้ำ

145
00:12:52,680 --> 00:12:57,960
ผมไม่คิดเรื่องเกี่ยวกับคดีเลย
จนกระทั่้งได้ไปนั่งในห้องขัง

146
00:12:59,760 --> 00:13:02,880
แล้วผมก็เริ่มคิดถึงสิ่งที่ทำลงไป

147
00:13:02,960 --> 00:13:06,760
และผมทำอะไรผิดไปบ้าง
จากนั้นผมก็ใจสลาย

148
00:13:10,480 --> 00:13:13,880
พอผมไปถึงแดนประหาร
ผมก็ไม่ได้คิดเรื่องนั้นเลย

149
00:13:14,160 --> 00:13:20,080
และผมยังไม่ได้เจอผล
ของสิ่งที่ได้ก่อไว้จนกระทั่งปี 2004

150
00:13:20,160 --> 00:13:22,800
ตอนนั้นแหละที่ผมได้รับผลกระทบเต็มๆ

151
00:13:25,520 --> 00:13:30,280
นั่นคือตอนที่ผมยอมรับผิดชอบสิ่งที่ทำลงไป

152
00:13:30,360 --> 00:13:33,120
ไม่ว่าต้องเจออะไร ผมจะยอมรับมัน

153
00:13:33,560 --> 00:13:37,360
ไม่ว่าจะติดคุกตลอดชีวิตหรือถูกประหาร
ผมก็จะยอมรับ

154
00:13:41,280 --> 00:13:43,480
คุณจะทำอะไรได้ล่ะ ถ้าคุณทำผิด

155
00:13:45,560 --> 00:13:48,320
ถ้าคุณผิดก็ไม่ต้องหวังหรือภาวนาเลย

156
00:14:13,800 --> 00:14:19,520
นี่คือกล่องหลักฐานจากคดีของเดวิด ลี ลูอิส

157
00:14:19,600 --> 00:14:20,760
เมื่อปี 1986

158
00:14:31,040 --> 00:14:34,840
ผมไม่ได้เห็นของพวกนี้เลยตั้งแต่...

159
00:14:37,280 --> 00:14:38,160
วันนั้น

160
00:14:40,240 --> 00:14:44,720
นี่คือแว่นตาที่คุณรูบีสวมไว้

161
00:14:44,800 --> 00:14:46,760
ตอนที่เธอเดินเข้าบ้านไปในคืนนั้น

162
00:14:47,920 --> 00:14:51,040
เลนส์ข้างขวาหายไป หูขวา

163
00:14:52,000 --> 00:14:53,320
ขาแว่นหายไป

164
00:14:54,640 --> 00:15:00,040
เธอยังสวมแว่นที่เหลือไว้
ตอนที่ผมไปถึงที่เกิดเหตุ

165
00:15:00,880 --> 00:15:02,840
มีการยิงปืนหนึ่งนัด

166
00:15:04,560 --> 00:15:06,000
กระสุนทะลุตรงนี้ไป

167
00:15:09,040 --> 00:15:11,360
โดนเธอเข้าที่ขอบตา คุณต้องฝืนทำใจแข็งอยู่บ่อยๆ

168
00:15:19,280 --> 00:15:23,760
เวลาเห็นสภาพศพในคดีแบบนั้น

169
00:15:25,000 --> 00:15:26,080
ถ้าคุณทำได้

170
00:15:26,160 --> 00:15:28,800
และพยายามทำหน้าที่ไป

171
00:15:29,200 --> 00:15:31,800
จดบันทึกทุกรายละเอียด
และเตรียมทุกอย่างให้พร้อม

172
00:15:31,880 --> 00:15:36,400
และแน่นอนว่าคุณต้องคิดถึง
การตัดสินคดีแบบนี้ไว้ล่วงหน้าด้วย

173
00:15:36,480 --> 00:15:40,600
ทุกๆ ครั้งที่คุณเจอสถานการณ์แบบนั้น

174
00:15:40,840 --> 00:15:41,760
และ...

175
00:15:45,360 --> 00:15:47,160
แล้วคุณค่อยคิดถึงมันทีหลัง

176
00:15:51,560 --> 00:15:55,840
ผมคิดว่าเราได้เบาะแสใหญ่
เมื่อเราพบรอยเท้าเป็นอย่างแรก

177
00:16:00,280 --> 00:16:02,520
รอยพื้นรองเท้า

178
00:16:05,040 --> 00:16:07,160
นี่เป็นรอยที่ชัดมาก

179
00:16:08,120 --> 00:16:11,160
ส้น พื้นด้านหน้า ขอบ

180
00:16:14,320 --> 00:16:18,920
โดยเฉพาะตอนที่คุณจับคู่กับ
รองเท้าที่สร้างรอยเท้าขึ้่นมาได้

181
00:16:20,280 --> 00:16:25,000
เราพบรอยนี้ที่หลังบ้านหลังนั้น
ไม่ห่างจากบริเวณที่เขาเข้าบ้าน

182
00:16:27,480 --> 00:16:29,600
แล้วทุกอย่างก็ลงตัว

183
00:16:31,760 --> 00:16:38,080
เมื่อเราไปถึงที่อยู่อาศัยซึ่งลูอิสลูกจับกุมตัว

184
00:16:38,160 --> 00:16:42,360
พวกเขาก็พบรองเท้าทั้งสองข้าง
ที่ตรงกับรอยเท้าที่นั่น

185
00:16:43,360 --> 00:16:46,000
บางครั้งเวลาโชคช่วยก็ดีเหมือนกัน

186
00:16:48,720 --> 00:16:50,360
ถึงจะไม่ได้ดีเท่ากับรอยนิ้วมือ

187
00:16:50,440 --> 00:16:54,720
แต่มันก็เป็นพยานแวดล้อมที่มีน้ำหนักมาก

188
00:16:57,760 --> 00:17:00,000
โจรก็ยังเป็นโจรอยู่วันยังค่ำ

189
00:17:00,160 --> 00:17:03,280
ผมไม่ได้อยากอ้างไบเบิลนะ
แต่ผมมั่นใจว่ามีในบัญญัติสิบประการ

190
00:17:03,360 --> 00:17:05,360
ผมยังจำได้เลย

191
00:17:05,440 --> 00:17:08,600
มีข้อหนึ่งบอกว่าห้ามลักขโมยด้วย

192
00:17:11,440 --> 00:17:16,760
คุณเข้าไปโดยตั้งใจแค่จะก่อความผิดลักขโมย

193
00:17:17,640 --> 00:17:22,240
แต่มันกลับผิดพลาดครั้งใหญ่
จนทำให้มีคนตาย

194
00:17:22,319 --> 00:17:24,759
แล้วอะไรๆ ก็เลยเถิด

195
00:17:24,839 --> 00:17:30,519
จนกระทั่งอาชญกรรมครั้งนั้น
การเป็นอาชญากรรมร้ายแรงที่สุด

196
00:17:30,600 --> 00:17:33,960
เป็นความผิดที่ร้ายแรงที่สุดซึ่งก็คือ
ความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา

197
00:17:36,560 --> 00:17:40,920
เขาไปที่นั่นโดยตั้งใจจะฆ่าใครหรือเปล่า

198
00:17:41,000 --> 00:17:46,000
ไม่ คุณไม่มีทางกล่อมผมหรือใครๆ
ให้คิดแบบนั้นได้แน่

199
00:17:46,600 --> 00:17:50,800
มีคนตายเพราะเขาไปอยู่
ในที่ที่ไม่ควรอยู่หรือเปล่า

200
00:17:50,880 --> 00:17:54,920
ใช่แน่ มีคนบริสุทธิ์ต้องตายไปด้วย

201
00:17:57,840 --> 00:18:01,120
คิดดูนะครับ ในเวลา 30 กว่าปีนี้

202
00:18:02,480 --> 00:18:03,760
มีแต่เรื่องไปๆ มาๆ

203
00:18:05,560 --> 00:18:06,960
มีคนตายไปหลายชีวิต

204
00:18:07,360 --> 00:18:10,080
ชีวิตของทั้งคนในคุกและคนที่อยู่ข้างนอก

205
00:18:11,640 --> 00:18:15,280
ทุกอย่างกองอยู่บนโต๊ะตัวนี้

206
00:18:25,320 --> 00:18:27,320
(เดอะลัฟคิน เดลีนิวส์)

207
00:18:39,200 --> 00:18:44,680
ในกรณีของเดวิดนั้น
หลักฐานที่จะใช้เอาผิดเด่นชัดมาก

208
00:18:44,760 --> 00:18:46,080
(คนที่ขึ้่นศาลถูกค้นตัวได้ทันที)

209
00:18:46,160 --> 00:18:50,440
พวกเขาได้คำสารภาพ
และพบหลักฐานจากการก่อเหตุปล้น

210
00:18:50,520 --> 00:18:52,880
และสถานที่ที่เขาอาศัยอยู่

211
00:18:54,760 --> 00:18:59,560
เมื่อฟ้องร้องจึงใช้หลักฐาน
ชี้ได้ว่าเดวิด ลูอิสรู้และเข้าใจ...

212
00:18:59,640 --> 00:19:00,640
(จอน แอนเดอร์สัน)

213
00:19:00,720 --> 00:19:03,800
ว่าเขาทำอะไรอยู่ในระหว่างที่ก่อเหตุ

214
00:19:05,960 --> 00:19:07,560
ผมจอน แอนเดอร์สัน

215
00:19:08,120 --> 00:19:10,280
ผมเกิดและโตมาในลัฟคิน เทกซัส

216
00:19:10,360 --> 00:19:14,040
ผมทำงานด้านกฎหมาย
อยู่ที่นี่มาประมาณ 34 ปี

217
00:19:14,320 --> 00:19:17,400
และผมเป็นทนายจำเลยของเดวิด ลูอิส

218
00:19:19,960 --> 00:19:24,040
คณะลูกขุนที่พิจารณาความผิด
ฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตอนนั้นถูกทดสอบ

219
00:19:24,320 --> 00:19:29,080
พวกเขาต้องตอบคำถามเฉพาะ
เพื่อตัดสินลงโทษในคดีนั้น

220
00:19:29,160 --> 00:19:31,880
คำถามข้อหนึ่งก็คือจำเลยรับรู้

221
00:19:31,960 --> 00:19:34,120
และมีสติระหว่างก่อเหตุหรือไม่

222
00:19:34,200 --> 00:19:36,880
ส่วนอีกคำถามหนึ่งก็คือ
จำเลยจะเป็นอันตรายต่อสังคม

223
00:19:36,960 --> 00:19:40,040
ในอนาคตหรือไม่

224
00:19:40,240 --> 00:19:44,320
ทั้งสองข้อเป็นคำถามซึ่งคณะลูกขุน
ต้องหาคำตอบให้ชัดเจนในทางใดทางหนึ่ง

225
00:19:44,680 --> 00:19:47,040
เรื่องของการหยั่งรู้ของจิตใจ

226
00:19:47,120 --> 00:19:51,000
และความสามารถของจำเลย
ในการเข้าใจว่าตนได้ทำอะไรลงไป

227
00:19:51,080 --> 00:19:54,000
นั่นไม่ใช่คำถามที่คณะลูกขุนต้องตอบให้ชัดเจน

228
00:19:54,920 --> 00:20:00,720
(ค่าไอคิวเฉลี่ยของคนในอเมริกาคือ 98)

229
00:20:02,040 --> 00:20:03,920
(ผลการทดสอบไอคิวของเดวิด ลูอิส)

230
00:20:04,000 --> 00:20:09,040
(บอกว่าเขามีค่าไอคิวระหว่าง 69 ถึง 85)

231
00:20:10,880 --> 00:20:12,520
(ดังนั้น)

232
00:20:12,600 --> 00:20:17,280
(เขาจึงถูกจัดว่า "ก้ำกึ่ง" ที่จะเป็น
บุคคลบกพร่องทางสติปัญญา)

233
00:20:18,480 --> 00:20:20,680
(จอน แอล แอนเดอร์สัน ทนายความ)

234
00:20:20,760 --> 00:20:25,880
เมื่อต้องทำงานกับ
คนที่บกพร่องทางสติปัญญาเหมือนคุณลูอิส

235
00:20:25,960 --> 00:20:29,080
ถึงคุณจะอ่านสิทธิของจำเลยให้เขาฟัง

236
00:20:29,600 --> 00:20:33,040
ก็ยังเกิดคำถามอีกว่า
เขาเข้าใจสิทธิของตัวเองหรือไม่

237
00:20:33,120 --> 00:20:36,080
และเขาสามารถตัดสินใจโดยใช้เหตุผล

238
00:20:36,160 --> 00:20:39,080
ที่จะสละสิทธิเหล่านั้นหรือให้การได้หรือไม่

239
00:20:39,160 --> 00:20:42,240
จึงมีข้อโต้แย้งที่ฟังขึ้่นสำหรับฝ่ายจำเลย

240
00:20:42,320 --> 00:20:47,240
ว่าเขาไม่มีความสามารถรับรู้
และเข้าใจเพียงพอ

241
00:20:47,320 --> 00:20:50,960
ที่จะทำการสารภาพโดยสมัครใจ

242
00:20:51,040 --> 00:20:52,360
(ข้าพเจ้ารับรู้ เข้าใจ)

243
00:20:52,440 --> 00:20:54,200
(และสมัครใจสละสิทธิที่ว่าไว้เบื้องต้น)

244
00:20:54,280 --> 00:20:56,920
(ก่อนและระหว่างการให้การครั้งนี้)

245
00:20:57,920 --> 00:21:01,880
ผมจึงขอให้คณะลูกขุนพิจารณา

246
00:21:01,960 --> 00:21:07,480
และเชื่อในปัญหาของเดวิด
ในแง่ของสติปัญญา

247
00:21:07,560 --> 00:21:13,640
และพิจารณาโดยคิดถึง
การขาดความเข้าใจโดยทั่วไปของเขา

248
00:21:13,720 --> 00:21:15,480
เพื่อจะได้ตอบคำถามเหล่านั้น

249
00:21:15,560 --> 00:21:18,720
ให้เดวิดต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต
แทนที่จะต้องรับโทษประหาร

250
00:21:29,240 --> 00:21:32,320
ลูกชายของฉันเกิดในปี 1965

251
00:21:32,760 --> 00:21:36,600
และในตอนนั้น ฉันคลอดยากมาก

252
00:21:37,000 --> 00:21:39,000
ฉันเจ็บท้องอยู่นาน 72 ชั่วโมง

253
00:21:42,280 --> 00:21:46,680
พวกเขาต้องใช้คีมออกแรงคีบเขาออกมา

254
00:21:47,920 --> 00:21:52,480
มันทำให้สมองและตาของเขาเสียหาย

255
00:21:54,520 --> 00:21:57,440
ตอนนั้นฉันยังเด็กและโง่เง่า

256
00:21:57,600 --> 00:22:02,320
ฉันไม่เอะใจเลยจนกระทั่งเขาไปโรงเรียน

257
00:22:08,720 --> 00:22:11,840
(ที่พักส่วนบุคคล)

258
00:22:11,920 --> 00:22:15,800
ฉันชื่อลินดา ลูอิส ฉันเป็นแม่ของเดวิด

259
00:22:24,080 --> 00:22:26,880
ฉันอายุย่าง 18 ตอนคลอดเขา

260
00:22:35,720 --> 00:22:37,840
นี่คือตอนที่เดวิดไปเรียน

261
00:22:40,120 --> 00:22:42,040
เขาเป็นเด็กหน้าหวานที่น่ารัก

262
00:22:47,000 --> 00:22:49,040
รูปนี้เขาเล่นลูกบอลอยู่ในสวน เขาเคยวิ่งไล่ลูกบอลนั่นไปทั่ว

263
00:22:53,000 --> 00:22:54,040
ฉันนึกภาพเขาออกเลย

264
00:22:54,120 --> 00:22:56,640
เด็กน้อยตัวเล็กๆ เดินเตาะแตะไปทั่ว

265
00:22:59,600 --> 00:23:02,080
เขากับลินดาตอนคริสต์มาส

266
00:23:06,080 --> 00:23:08,200
ดูก็รู้ว่าลูกแม่ชัดๆ

267
00:23:11,480 --> 00:23:13,400
เขาเป็นลูกคนแรกของฉัน

268
00:23:15,040 --> 00:23:16,560
เขาเป็นลูกรักของฉัน

269
00:23:18,320 --> 00:23:19,800
ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

270
00:23:20,640 --> 00:23:22,760
ฉันไม่สนว่าเขาจะอายุเท่าไหร่หรือทำอะไร

271
00:23:22,840 --> 00:23:25,240
เขาจะเป็นลูกรักของฉันตลอดไป

272
00:23:25,640 --> 00:23:27,520
และฉันก็จะรักเขาสุดหัวใจตลอดไป

273
00:23:32,200 --> 00:23:37,240
เวลาเขาต้องทำการบ้าน
คุณจะทำให้เขาเข้าใจไม่ได้

274
00:23:37,320 --> 00:23:40,480
คุณสามารถนั่งอธิบายให้เขาฟังได้

275
00:23:40,560 --> 00:23:43,560
ทำให้เขาดู อธิบายและทำให้เขาดูได้

276
00:23:43,640 --> 00:23:46,120
แต่เขาจะไม่เข้าใจอะไรเลย

277
00:23:47,360 --> 00:23:50,200
ฉันรู้ว่าเขาขี้อายมาก

278
00:23:51,400 --> 00:23:55,040
และจะไม่สุงสิงกับเด็กคนอื่นๆ

279
00:23:56,320 --> 00:23:57,600
แต่ฉันไม่ได้...

280
00:23:58,760 --> 00:24:03,720
ฉันคงไม่ได้รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

281
00:24:03,800 --> 00:24:06,080
จนกระทั่งฉันส่งเขาไปโรงเรียนเอกชน

282
00:24:07,680 --> 00:24:13,240
หลังจากเข้าเรียนได้สามเดือน
พวกเขาก็บอกว่าสอนอะไรลูกชายฉันไม่ได้

283
00:24:13,560 --> 00:24:16,160
และพวกเขาอยากให้ฉันพาลูกไปตรวจ

284
00:24:16,880 --> 00:24:18,840
สมรรถภาพทางปัญญา

285
00:24:19,040 --> 00:24:23,600
และฉันก็ได้รู้ว่าเขามีปัญหาหลายอย่าง

286
00:24:24,680 --> 00:24:29,000
และฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย

287
00:24:29,080 --> 00:24:34,920
นอกจากพยายามกันเขาออกจากปัญหา
และสอนให้รู้จักผิดชอบชั่วดี

288
00:24:37,640 --> 00:24:41,680
และฉันก็ทำได้ดีทีเดียวเลยนะ

289
00:24:44,680 --> 00:24:48,520
ฉันรู้ว่าทุกคนคิดว่าเขาเป็นปิศาจ
แต่เขาไม่ได้เป็น

290
00:24:49,480 --> 00:24:53,240
เขาเป็นคนที่รักและเอาใจใส่ผู้อื่น

291
00:25:07,600 --> 00:25:10,520
(ข้อหาฆาตกรรมกลับมา)

292
00:25:12,560 --> 00:25:15,360
เดวิด ลูอิสต้องโทษประหารในคืนวันอังคาร

293
00:25:15,440 --> 00:25:19,440
เพราะลูกขุนคนหนึ่งพบว่า
เขามีความผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา

294
00:25:19,520 --> 00:25:23,040
จากการยิงเมอร์เทิล รูบี วัย 74 ปี
ถึงแก่ความตายที่เวลส์

295
00:25:25,600 --> 00:25:27,280
เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้ว

296
00:25:29,520 --> 00:25:33,680
ผ่านมา 30 กว่าปีแล้ว
แต่เขาก็ยังมีชีวิตอยู่ เหลือเชื่อจริงๆ

297
00:25:36,440 --> 00:25:37,880
ฉันชื่อรอนดา โอกส์

298
00:25:37,960 --> 00:25:40,960
ฉันเป็นอดีตผู้สื่อข่าวอยู่ที่
สำนักข่าวเดอะลัฟคิน เดลีนิวส์

299
00:25:41,880 --> 00:25:44,800
ฉันทำงานมา 20 กว่าปี

300
00:25:47,720 --> 00:25:49,720
ฉันเกิดและโตมาในลัฟคิน เทกซัส

301
00:25:49,800 --> 00:25:54,080
ฉันภูมิใจที่ได้เป็นประชากรรุ่นที่เจ็ด
ของแอนเจลินาเคาน์ตี

302
00:25:57,760 --> 00:26:01,800
ที่นี่เป็นชุมชนขนาดเล็กมาตลอด
ทุกคนสนิทกันมาก

303
00:26:02,440 --> 00:26:05,400
คนที่นี่เคร่งศาสนามาก
จึงทำให้ไว้ใจทุกคน

304
00:26:05,480 --> 00:26:06,840
เพราะงั้นคดีในลักษณะนี้

305
00:26:06,920 --> 00:26:09,800
ทำให้เราฉุกคิดว่า
บางครั้งคุณก็ไว้ใจทุกคนไม่ได้

306
00:26:12,360 --> 00:26:15,480
"เจ้าหน้าที่ให้การว่าคุณรูบีตาย
เพราะถูกยิงที่หัวหนึ่งนัด

307
00:26:15,560 --> 00:26:17,080
ด้วยปืนไรเฟิล 22 คาลิเบอร์

308
00:26:17,720 --> 00:26:21,040
เห็นว่าคุณรูบีถูกฆ่าตาย
เมื่อเธอทำให้หัวขโมยตกใจ

309
00:26:21,120 --> 00:26:25,280
ตอนที่เธอกลับจากโบสถ์มาถึงบ้าน
ในเวลาประมาณสามทุ่มตรง"

310
00:26:28,600 --> 00:26:31,640
เราแทบจะไม่ได้เห็นคดีแบบนี้เลย

311
00:26:31,720 --> 00:26:35,640
มันเป็นเหตุสะเทือนขวัญ
จึงกลายเป็นจุดสนใจ

312
00:26:40,440 --> 00:26:44,560
คุณไม่คาดคิดหรอกว่าจะเกิดคดีแบบนี้ขึ้น

313
00:26:45,960 --> 00:26:50,160
คณะลูกขุนจริงจังและตั้งใจมาก

314
00:26:50,240 --> 00:26:53,000
กับการตัดสินว่า
เขามีความบกพร่องทางสติปัญญาหรือไม่

315
00:26:53,080 --> 00:26:54,000
พวกเขารู้ว่าเขาผิด

316
00:26:56,480 --> 00:26:59,400
พวกเขารับฟังคู่กรณีทั้งสองฝ่าย

317
00:26:59,480 --> 00:27:03,960
และพยายามจะตัดสินคดีด้วยความยุติธรรม

318
00:27:05,960 --> 00:27:06,840
เมื่อมองย้อนไป

319
00:27:07,720 --> 00:27:11,000
ฉันไม่คิดว่าเขาจะสำนึกผิดขนาดนั้น

320
00:27:13,200 --> 00:27:15,880
ฉันคิดว่าคนที่มีความบกพร่องทางปัญญา

321
00:27:15,960 --> 00:27:19,280
อาจจะงัดเข้าไปในบ้านสักหลัง
อาจจะขโมยปืนได้

322
00:27:20,440 --> 00:27:23,680
และอาจจะใช้ปืนตีหัวเหยื่อ

323
00:27:23,760 --> 00:27:25,560
ให้พวกเขาล้มลงได้ด้วย

324
00:27:25,800 --> 00:27:29,440
แต่ถ้าคุณเลือกที่จะยิงคนเข้าที่หน้า
นั่นไม่ใช่แล้ว...

325
00:27:29,520 --> 00:27:33,240
ปกติแล้วคนที่บกพร่องทางปัญญา
จะวิ่งหนีไปจากที่เกิดเหตุ

326
00:27:34,280 --> 00:27:36,280
เขาไม่เลือกที่จะทำแบบนั้น

327
00:27:36,480 --> 00:27:38,320
แต่เขาเลือกจะคร่าชีวิตเธอ

328
00:27:39,880 --> 00:27:44,760
และฉันคิดว่ามันทำให้เขาอยู่ในกลุ่มอาชญากร

329
00:27:44,840 --> 00:27:49,040
ประเภทที่เราไม่ค่อยได้พบเจอนัก
ในเทกซัสตะวันออก

330
00:27:51,600 --> 00:27:54,040
ฉันคิดว่ามันเป็นการกระทำที่เลือดเย็น

331
00:27:58,200 --> 00:28:00,200
(ลัฟคิน)

332
00:28:03,400 --> 00:28:07,440
ผู้คนชอบคิดว่า
การวินิจฉัยความบกพร่องทางปัญญา

333
00:28:07,600 --> 00:28:10,160
จะเหมือนกับการเอ็กซเรย์
ดูว่าแขนคุณหักไหม

334
00:28:10,240 --> 00:28:11,120
(ดร. การ์เนตต์)

335
00:28:11,200 --> 00:28:14,000
ถ้าพบว่ากระดูกหัก ก็แปลว่าคุณแขนหัก

336
00:28:14,440 --> 00:28:16,920
แต่การตรวจความบกพร่อง
ทางปัญญาไม่ได้เป็นแบบนั้น

337
00:28:17,000 --> 00:28:21,040
มันเป็นการวินิจฉัยที่ผันแปร
ผลมันแปรปรวน

338
00:28:21,800 --> 00:28:26,520
จะมีเรื่องของการเลือกปฏิบัติ
เรื่องโกหกและความเข้าใจผิด

339
00:28:26,600 --> 00:28:28,040
ซึ่งเป็นปัญหาด้วย

340
00:28:28,320 --> 00:28:30,200
โดยเฉพาะในกระบวนการยุติธรรม

341
00:28:30,280 --> 00:28:31,600
(แนวทางแก้ต่างให้ลูกความ)

342
00:28:31,680 --> 00:28:32,600
(บกพร่องทางปัญญา)

343
00:28:32,680 --> 00:28:34,200
ผมดอกเตอร์ริชาร์ด การ์เนตต์

344
00:28:34,280 --> 00:28:39,400
ผมน่าจะคลุกคลีอยู่ใน
แวดวงความพิการตั้งแต่ปี 1968

345
00:28:40,800 --> 00:28:46,000
ผมมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีของเดวิด ลูอิส
ในปี 2006 ตอนที่ถูกขอให้เข้าร่วม

346
00:28:46,080 --> 00:28:48,920
และตรวจดูเอกสารของเขา
และหลักฐานทุกอย่างที่พวกเขาได้มา

347
00:28:49,000 --> 00:28:50,000
(มีอาการสมองรับรู้ช้า)

348
00:28:50,080 --> 00:28:52,600
จากการประเมินครั้งก่อนในเวลาก่อนหน้านี้

349
00:28:52,680 --> 00:28:54,720
ทั้งจากที่โรงเรียนและจิตแพทย์

350
00:28:54,800 --> 00:28:56,880
(ความบกพร่องด้านภาษาหรือการเรียนรู้)

351
00:28:56,960 --> 00:29:01,560
เครื่องมือที่ใช้ทดสอบเขาในตอนนั้น
บ่งชี้ได้อย่างชัดเจน

352
00:29:01,640 --> 00:29:04,400
ว่าเขาถูกวินิจฉัยว่ามีความบกพร่องทางปัญญา

353
00:29:04,480 --> 00:29:08,280
(สภาวะจิตใจบกพร่อง 68
ก้ำกึ่ง 76)

354
00:29:09,480 --> 00:29:12,520
(ในปี 2002 ศาลสูงสุดประกาศให้)

355
00:29:12,600 --> 00:29:15,760
(การประหารผู้บกพร่องทางปัญญาผิดกฎหมาย)

356
00:29:16,600 --> 00:29:20,080
(ศาลสูงสุดให้คำนิยาม
ผู้มีความบกพร่องทางปัญญาว่า)

357
00:29:20,160 --> 00:29:23,680
(เป็นผู้ที่มีค่าไอคิวต่ำกว่า 70 โดยประมาณ)

358
00:29:25,680 --> 00:29:29,320
(ในปี 2006 หลังต้องโทษประหารนาน 20 ปี)

359
00:29:29,400 --> 00:29:32,600
(เดวิด ลูอิสก็ยื่นอุทธรณ์ขอลดโทษ)

360
00:29:33,480 --> 00:29:34,320
(โคลกคอมพิเทนซ์)

361
00:29:34,400 --> 00:29:38,400
ถ้าคุณกำลังทดสอบใครสักคน
และคะแนนของเขาเท่ากับ 70

362
00:29:38,480 --> 00:29:42,000
นั่นคือจุดตัดสิน
และถ้าคุณได้คะแนนต่ำกว่านั้น

363
00:29:42,200 --> 00:29:43,360
คุณก็ "ปัญญาอ่อน"

364
00:29:43,440 --> 00:29:44,680
แต่คุณจะทำแบบนั้นไม่ได้

365
00:29:44,760 --> 00:29:47,840
คุณต้องดูคะแนนและหลักฐานอื่นๆ ทั้งหมด

366
00:29:47,920 --> 00:29:51,320
และดูว่าคนคนนั้นปรับตัวได้ในระดับไหน

367
00:29:51,400 --> 00:29:53,440
แล้วพยายามนำมาวิเคราะห์รวมกันและดูว่า

368
00:29:53,520 --> 00:29:58,720
"ควรจะวินิจฉัยว่าบกพร่องทางปัญญาไหม"

369
00:29:58,880 --> 00:30:01,200
หลักฐานส่วนหนึ่งอาจบอกว่าใช่
อีกส่วนอาจบอกว่าไม่ใช่

370
00:30:01,520 --> 00:30:04,440
ส่วนหนึ่งคุณอาจจะไม่รู้
อีกส่วนอาจจะไม่บอกอะไร

371
00:30:05,400 --> 00:30:08,160
นั่นคือการต่อสู่ในชั้นศาล

372
00:30:08,440 --> 00:30:13,400
สมมติว่าผลทดสอบของผมบอกว่า
มีค่าไอคิวเท่ากับ 69

373
00:30:14,160 --> 00:30:15,680
อัยการก็จะลุกขึ้นพูดว่า

374
00:30:15,760 --> 00:30:17,680
"ทางรัฐทำการทดสอบมา 3-4 รูปแบบ

375
00:30:17,760 --> 00:30:21,920
ผลออกมาในระดับ 75-80 คะแนนตลอด
ดังนั้นไม่น่าจะใช่"

376
00:30:22,000 --> 00:30:24,640
นั่นเป็นเพราะพวกเขา
ไม่ได้ใช้แบบทดสอบที่เหมาะสม

377
00:30:24,720 --> 00:30:26,520
ไม่ได้ใช้ผู้ทดสอบที่เหมาะสม

378
00:30:26,600 --> 00:30:29,200
หรือไม่ได้ทดสอบ
ในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม

379
00:30:29,280 --> 00:30:31,240
แต่การทดสอบของผมเหมาะสม

380
00:30:33,760 --> 00:30:35,240
และผมคิดว่าลึกๆ แล้ว

381
00:30:35,320 --> 00:30:38,840
ระบบนี้ทำให้คนเหล่านี้ต้องถูกศาลตัดสิน

382
00:30:38,920 --> 00:30:41,760
ให้ต้องโทษจากความผิดฐานฆ่าคนโดยเจตนา
ตัดสินให้ประหารชีวิต

383
00:30:41,840 --> 00:30:43,160
แต่เราก็ยังต้องทำมัน

384
00:30:43,240 --> 00:30:45,760
(จำเลยเข้าใจในเหตุผลและข้อเท็จจริง)

385
00:30:45,840 --> 00:30:47,440
(ของการพิจารณาคดีของเขา)

386
00:30:47,520 --> 00:30:52,760
ถ้าในที่สุดแล้วผู้พิพากษาเชื่อว่า
เดวิดมีความบกพร่องทางปัญญา

387
00:30:52,840 --> 00:30:59,560
ผมก็คิดว่าศาลคง
ยกเลิกโทษประหารของเขาทันที

388
00:30:59,640 --> 00:31:03,320
และเปลี่ยนเป็น
จำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีทัณฑ์บน

389
00:31:05,360 --> 00:31:10,400
แต่เรายังพิสูจน์กรณีของเราไม่ได้

390
00:31:10,480 --> 00:31:14,440
(คณะลูกขุนพบว่า
ลูอิสก่อฆาตกรรมโดยเจตนา)

391
00:31:14,600 --> 00:31:19,080
เขายังอยู่ในคุก
คงมีการสู้คดีกันในชั้นอุทธรณ์ด้วย

392
00:31:19,160 --> 00:31:22,880
แต่พวกเขาพบว่าเราไม่มีหลักฐานเพียงพอ

393
00:31:22,960 --> 00:31:25,200
ที่จะพิสูจน์ว่าเขามีความบกพร่องทางปัญญา

394
00:31:37,120 --> 00:31:41,280
ถ้าจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีทัณฑ์บน
คือคำตัดสินโทษ

395
00:31:41,360 --> 00:31:45,560
ผมคิดว่าทางครอบครัวคงพอใจ ถ้านั่นเป็นสิ่งที่คณะลูกขุนและผู้พิพากษา

396
00:31:52,360 --> 00:31:54,960
คิดว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุดของคดีนี้

397
00:31:55,720 --> 00:31:59,600
ผมไม่คิดว่ามีพวกเราคนไหนจะเอาแต่แบบ...

398
00:31:59,680 --> 00:32:01,240
"ผู้ชายคนนี้ต้องตาย"

399
00:32:03,000 --> 00:32:05,880
ต้องมีการตัดสินอย่างยุติธรรม

400
00:32:09,920 --> 00:32:11,680
ผมชื่อเดวิด รูบี

401
00:32:14,280 --> 00:32:16,960
ผมเป็นหลานชายของเมอร์เทิล รูบี

402
00:32:21,200 --> 00:32:23,320
เธอโตมาในบริเวณนั้น

403
00:32:23,400 --> 00:32:27,960
เราทุกคนไปโบสถ์
คริสตจักรเมทอดิสต์ ฟัลวีย์ด้วยกัน

404
00:32:30,400 --> 00:32:34,400
ตอนที่เกิดเรื่องขึ้นกับป้าเมอร์เทิล
ผมเพิ่งจะย้ายกลับมาจากเซนต์หลุยส์

405
00:32:34,480 --> 00:32:37,000
แล้วก็ได้รับโทรศัพท์จากแม่ของผม

406
00:32:38,840 --> 00:32:41,280
มีคนบุกเข้าไปในบ้านของป้าเมอร์เทิล

407
00:32:42,120 --> 00:32:45,560
ป้ากลับถึงบ้านหลังไปโบสถ์ ตอนนั้นมืดแล้ว

408
00:32:45,760 --> 00:32:49,640
ป้าเข้าไปในบ้านและก็เห็นชัดว่า
เธอทำให้คนร้ายตกใจ

409
00:32:49,720 --> 00:32:52,080
คนร้ายก็เลยยิงป้าจนตาย

410
00:32:57,120 --> 00:33:00,320
เรื่องนี้มันไม่มีเหตุผลเลย

411
00:33:01,800 --> 00:33:04,920
ป้าเมอร์เทิลเป็นคนสูงอายุคนหนึ่ง
ทำไมคนร้ายไม่แค่พูดว่า

412
00:33:05,000 --> 00:33:07,480
"นี่ ผมขอโทษ ผมจะเดินออกจากบ้านคุณ"

413
00:33:07,560 --> 00:33:10,280
ป้าคงไม่ทุบตีเขาหรอก

414
00:33:11,120 --> 00:33:14,200
ถ้าคนร้ายอยากจะขโมยอะไร
ทำไมไม่รีบหยิบแล้วออกไปล่ะ

415
00:33:14,280 --> 00:33:17,720
(สร้างขึ้นเพื่อระลึกถึงฉัน)

416
00:33:17,800 --> 00:33:23,600
ผมรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของผมยังเป็นทุกข์กับเรื่องนี้

417
00:33:23,680 --> 00:33:25,080
จะไม่ให้ทุกข์ได้ยังไง

418
00:33:26,280 --> 00:33:30,760
มันทำให้พวกเขาหัวใจสลาย
เรื่องแบบนี้ทำร้ายคนเป็นลูกทุกคน

419
00:33:30,840 --> 00:33:32,640
ไม่ว่าเขาจะอายุเท่าไหร่ก็ไม่สำคัญเลย

420
00:33:33,360 --> 00:33:34,360
นั่นแม่คุณทั้งคน

421
00:33:44,680 --> 00:33:49,320
ตอนที่ผมเกิด แม่ผมคลอดผมลำบาก

422
00:33:50,240 --> 00:33:54,600
ทำให้ผมมีความบกพร่องทางปัญญาเล็กน้อย

423
00:33:56,480 --> 00:33:58,200
ผมเลยเป็นคนเรียนรู้ช้า

424
00:33:58,680 --> 00:34:01,440
ผมไม่ได้ใส่ใจอะไรตอนไปโรงเรียนเลย

425
00:34:08,480 --> 00:34:11,080
ผมมีความเห็นเรื่องนั้นว่า

426
00:34:11,440 --> 00:34:17,080
สมรรถภาพทางปัญญาของเขาไม่ใช่ประเด็น
การที่เขาคุกคามสังคมต่างหาก

427
00:34:17,159 --> 00:34:23,599
และไม่ว่าเขาจะเป็นคนบ้าหรือสติดี

428
00:34:23,679 --> 00:34:26,199
ผมก็ยังคิดว่ามันไม่ใช่ประเด็น

429
00:34:26,320 --> 00:34:31,480
เพราะเราต้องการกำจัด
คนที่เป็นภัยต่อสังคมออกไป

430
00:34:34,480 --> 00:34:38,680
ยังไงก็เถอะ ผมไม่เห็นด้วย

431
00:34:39,080 --> 00:34:41,080
(รูบี)

432
00:34:46,800 --> 00:34:50,680
(ในเทกซัส จำเลยจะได้รับโทษประหาร)

433
00:34:50,760 --> 00:34:54,120
(หากพบว่าอาจก่อความอันตราย
ต่อสังคมในอนาคตเท่านั้น)

434
00:34:54,960 --> 00:35:00,280
(จะมีการนำประวัติอาชญากรรมของจำเลย
มาพิจารณาตัดสินโทษด้วย)

435
00:35:13,600 --> 00:35:15,920
ตอนที่พวกเขาบอกผมว่าคุณลูอิสเป็นผู้ต้องสงสัย

436
00:35:19,040 --> 00:35:22,600
ผมก็คิดว่า
"ทำไมผู้ชายคนนี้ยังไปไหนมาไหนได้อีก"

437
00:35:24,920 --> 00:35:27,360
เรารู้กันดีว่าเดวิด ลูอิสเป็นโจร

438
00:35:27,440 --> 00:35:30,960
เรายังรู้ดีว่าเขาติดยาและลักขโมยด้วย

439
00:35:32,640 --> 00:35:36,040
เขาเคยมีประวัติอาชญากรรม

440
00:35:39,680 --> 00:35:41,440
ผมชื่อจ่ารูเบน กอนซาเลส

441
00:35:41,520 --> 00:35:43,920
ผมสังกัดอยู่ที่กรมตำรวจออยสเตอร์ครีก

442
00:35:52,040 --> 00:35:54,240
(สองเดือนก่อนเกิดการฆาตกรรมเมอร์เทิล รูบี)

443
00:35:54,320 --> 00:35:57,400
(สายตรวจกอนซาเลสได้สืบสวน
เหตุใช้กำลังชิงทรัพย์)

444
00:35:57,480 --> 00:35:59,120
(ในเมืองฟรีพอร์ต)

445
00:36:07,360 --> 00:36:09,280
วันที่ 1 กันยายน ปี 1986

446
00:36:09,360 --> 00:36:14,880
ผมได้รับแจ้งเหตุแทงกัน
แถวอะเวนิวเอฟ ช่วงตึกที่ 1500

447
00:36:17,840 --> 00:36:20,080
ผมจำได้ว่าคืนนั้นท้องฟ้าโปร่ง

448
00:36:22,440 --> 00:36:26,120
เกิดการแทงกันขึ้นเพราะเหตุขโมยรถ

449
00:36:27,080 --> 00:36:30,920
ผู้ร้องทุกข์บอกว่า
เห็นผู้ต้องสงสัยอยู่ระหว่างรถ

450
00:36:31,280 --> 00:36:33,800
กำลังมองกระเป๋าของภรรยาเขา

451
00:36:34,320 --> 00:36:37,080
ซึ่งนั่งอยู่ข้างหน้าเขาและเปิดประตูรถไว้

452
00:36:37,840 --> 00:36:40,760
พอผู้ร้องทุกข์ตะคอกใส่ผู้ต้องสงสัย

453
00:36:40,840 --> 00:36:44,920
ผู้ต้องสงสัยก็ยืนขึ้นและแทงเขาเข้าที่ท้อง

454
00:36:48,480 --> 00:36:51,120
ผมมาจอดรถตรงที่เดียวกันเลย

455
00:36:51,960 --> 00:36:56,520
และเจ้าหน้าที่ตำรวจ
ก็จอดรถไว้ข้างหลังรถพวกนั้น

456
00:36:56,600 --> 00:37:01,200
ส่วนรถพยาบาลก็อยู่ข้างหลังเขา

457
00:37:02,320 --> 00:37:03,880
หวังว่าจะไม่มีหมานะ

458
00:37:12,000 --> 00:37:16,240
หลังจากที่ผมสืบสวนขั้นต้น
ในบ้านนี้เรียบร้อยแล้ว

459
00:37:16,320 --> 00:37:18,880
ผมก็เริ่มเดินไปรอบๆ

460
00:37:18,960 --> 00:37:22,760
คุยกับหลายๆ คน
บอกรูปพรรณของคนร้าย

461
00:37:22,840 --> 00:37:28,080
และดูว่าพวกเขาจะจำคน
ที่มีลักษณะแบบนั้นได้ไหม

462
00:37:29,200 --> 00:37:33,040
แต่รูปพรรณนั้นก็ตรงกับคนหลายคน

463
00:37:34,400 --> 00:37:36,920
จากนั้นประมาณสองวันให้หลัง

464
00:37:37,040 --> 00:37:41,280
ผมก็ได้รับแจ้งจากคุณเอแอล ทอมป์สัน
เรื่องเหตุแทงกันครั้งนั้น

465
00:37:44,480 --> 00:37:50,280
(คุณเอแอล ทอมป์สันคือน้าของเดวิด ลูอิส)

466
00:37:57,160 --> 00:38:01,000
นี่คือฉันกับน้องชายสองคน และน้องสาว

467
00:38:01,160 --> 00:38:04,440
เอแอล ฉัน น้องสาวฉัน
และแดนนี น้องชายฉัน

468
00:38:10,040 --> 00:38:15,000
ในรูปฉันไม่ได้ยิ้มเพราะต้องนั่งอยู่ข้างเอแอล

469
00:38:18,440 --> 00:38:20,920
ลูกชายฉันเห็นเขาเป็นแบบอย่าง

470
00:38:21,720 --> 00:38:24,040
เขาเดินตามรอยเท้าของเอแอล

471
00:38:26,360 --> 00:38:31,200
ตอนนั้นเดวิดน่าจะอายุประมาณ 10-12 ปี

472
00:38:32,760 --> 00:38:37,160
เอแอลมักจะนั่งโม้ว่าเขาไปอัดใครมาบ้าง

473
00:38:37,240 --> 00:38:40,480
ไปแทงหรือยิงคนโน้นคนนี้มาบ้าง

474
00:38:40,560 --> 00:38:42,920
แต่เขาไม่เคยทำอะไรแบบนั้นเลย

475
00:38:43,320 --> 00:38:46,320
แต่ลูกชายฉันคิดว่าเขาทำจริงๆ

476
00:38:48,200 --> 00:38:54,680
และฉันเดาว่าเขาคงคิดว่า
มันเป็นเรื่องที่ยอมรับได้

477
00:38:57,400 --> 00:38:59,960
น้องชายฉันน่าจะช่วยเขาได้

478
00:39:00,840 --> 00:39:03,840
แต่แทนที่เอแอลจะสอนเรื่องดีๆ
เขากลับสอนเรื่องแย่ๆ

479
00:39:03,920 --> 00:39:06,840
และเขาก็สอนเรื่องที่ไม่ควรสอน
ให้ลูกชายฉัน

480
00:39:10,200 --> 00:39:13,800
เนื่องจากเดวิดมีสติปัญญาไม่พอ...

481
00:39:17,240 --> 00:39:22,800
จะคิดได้ถึงผลลัพธ์ของการกระทำต่างๆ

482
00:39:23,320 --> 00:39:26,040
ส่วนเอแอลก็เหมือนจะเอาตัวรอดได้ทุกอย่าง

483
00:39:26,120 --> 00:39:27,280
ลูกฉันคงจะคิดว่าไม่เป็นไร

484
00:39:31,800 --> 00:39:36,080
ลูกชายฉันถูกโบ้ยความผิดทุกอย่างเสมอ
ไม่ว่าเขาจะเป็นคนทำหรือไม่

485
00:39:36,160 --> 00:39:37,400
เสมอเลย

486
00:39:37,480 --> 00:39:39,720
และมีเรื่องที่ทำให้เขาต้องติดคุก

487
00:39:39,800 --> 00:39:42,360
ที่ฉันรู้ว่าจริงๆ แล้วเขาไม่ได้ทำ และฉันรู้ว่าเอแอล น้องชายฉันเป็นคนทำ

488
00:39:54,760 --> 00:39:59,640
ฉันก็เลยถามลูกว่าใครอยู่กับเขา
ตอนที่เขาทำเรื่องนั้น

489
00:40:01,160 --> 00:40:02,880
เขาบอกว่าไม่มี

490
00:40:06,200 --> 00:40:09,160
ฉันยังหวังว่าสุดท้ายแล้ว
เขาจะบอกความจริงกับฉัน

491
00:40:09,240 --> 00:40:10,880
เกี่ยวกับคืนนั้น

492
00:40:12,960 --> 00:40:17,040
แต่เอแอล น้องชายฉันปลูกฝังเขาว่า
อย่าฟ้องเรื่องคนอื่น

493
00:40:18,320 --> 00:40:20,680
ห้ามบอกใครทั้งนั้น

494
00:40:29,960 --> 00:40:33,960
อยู่ๆ ก็มีคนโทรมาแจ้งที่กรมตำรวจ

495
00:40:34,680 --> 00:40:36,680
ผมไม่รู้จักคุณทอมป์สัน

496
00:40:36,840 --> 00:40:41,040
ที่จริงแล้วผมไม่ได้ที่อยู่จากเขาด้วยซ้ำ

497
00:40:41,280 --> 00:40:45,200
เขาแค่บอกว่าหลานชายเขาไปที่บ้านของเขา หลานเขาเหงื่อแตกและเหนื่อยมาก

498
00:40:49,480 --> 00:40:52,760
และมีเลือดติดมือหลานนิดหน่อย

499
00:40:53,520 --> 00:40:57,040
และหลานก็บอกคุณทอมป์สันว่าไปแทงคนมา

500
00:41:03,200 --> 00:41:07,800
เมื่อได้ข้อมูลที่เขาแจ้งผมและตรวจสอบแล้ว

501
00:41:08,760 --> 00:41:13,080
มันก็มีน้ำหนักพอที่จะเข้าจับกุมคุณลูอิส

502
00:41:22,800 --> 00:41:25,480
ตอนแรกเดวิดไม่อยากพูดอะไรเลย

503
00:41:26,960 --> 00:41:30,640
ผมอ่านสิทธิ์ของเขาให้เขาฟังเพื่อให้เขารู้ว่า

504
00:41:30,720 --> 00:41:33,480
ผมจะคุยกับเขาถึงเรื่องสิทธิ์เหล่านั้น

505
00:41:33,560 --> 00:41:37,200
และเขาก็ไม่อยากจะบอก
ข้อมูลอะไรผมเท่าไหร่เลย

506
00:41:38,600 --> 00:41:41,920
ผมบอกว่า "ผมจะบอกว่าเกิดอะไรขึ้น
คุณบอกมาว่าคุณทำหรือเปล่า"

507
00:41:42,120 --> 00:41:45,720
ผมบอกเหตุอาชญากรรมที่ต่อเนื่องกันให้เขาฟัง

508
00:41:45,800 --> 00:41:46,800
(ชิงกระเป๋าผู้หญิง)

509
00:41:47,520 --> 00:41:51,960
"เกิดเรื่องนี้ขึ้น นี่คือคุณ
คุณหนี คุณวิ่งไปบ้านน้าคุณ...

510
00:41:52,040 --> 00:41:53,240
(เขาแทงท้องหนึ่งครั้ง)

511
00:41:53,320 --> 00:41:56,760
เหงื่อออก เหนื่อย มีเลือดเปื้อนมือ..."

512
00:41:56,840 --> 00:41:58,640
เป็นคดีแทงกันคดีเดียวในฟรีพอร์ตในคืนนั้น

513
00:41:58,720 --> 00:42:00,480
(ด้วยมีดชนิดหนึ่งแล้ววิ่งหนีไป)

514
00:42:00,560 --> 00:42:06,160
ผมไม่เคยบอกว่าเขาเป็นคนทำ
ผมไม่เคยบอกว่าเขาไม่ได้ทำ

515
00:42:06,800 --> 00:42:09,920
ขึ้นอยู่กับเขาแล้วว่า
เขาจะบอกผมไหมว่าเกิดอะไรขึ้นจริงบ้าง

516
00:42:10,000 --> 00:42:11,720
ผมอยากฟังเรื่องของเขา

517
00:42:12,600 --> 00:42:16,080
พอเขามองผม เขาก็บอกว่า
"โอเค" แค่นั้นแหละครับ

518
00:42:16,880 --> 00:42:19,040
เขาบอกว่า "ผมไม่อยากพูดอีก"
ผมตอบว่า "ได้สิ"

519
00:42:20,200 --> 00:42:25,400
สำหรับผมแล้ว ตอนที่เขาพูดว่า "โอเค"
ผมถือว่าเขาสารภาพแล้ว

520
00:42:27,960 --> 00:42:30,760
(เดวิล ลูอิสยิงเมอร์เทิล รูบี)

521
00:42:30,840 --> 00:42:35,400
(ระหว่างที่รอการไต่สวน
เหตุแทงกันที่ฟรีพอร์ต)

522
00:42:36,480 --> 00:42:40,720
(คำสารภาพการก่อเหตุครั้งแรกที่ตามมา)

523
00:42:40,800 --> 00:42:44,920
(ถูกนำมาใช้เล่นงานลูอิส
ในการไต่สวนคดีฆาตกรรม)

524
00:42:47,560 --> 00:42:50,760
พอผมรู้ว่าเจ้าหน้าที่กฎหมาย...

525
00:42:51,480 --> 00:42:56,000
รับฟังคำสารภาพในคดีแทงกันที่ไม่เกี่ยวข้อง

526
00:42:56,080 --> 00:42:59,080
ซึ่่งจำเลยอาจจะเป็นผู้ก่อเหตุ

527
00:42:59,160 --> 00:43:01,840
ก่อนที่เขาจะมาแอนเจลินาเคาน์ตี

528
00:43:01,920 --> 00:43:06,640
ผมบอกได้เลยว่าผมรู้สึกโกรธมาก

529
00:43:06,720 --> 00:43:08,480
ตอนนั้นผมโกรธสุดๆ เลย

530
00:43:11,840 --> 00:43:14,160
คำสารภาพนั้นถูกนำไปใช้

531
00:43:14,240 --> 00:43:17,520
ตอนที่ผมถูกมอบหมาย
ให้ไปว่าความให้เดวิด ลูอิสพอดี

532
00:43:17,600 --> 00:43:18,440
(ชี้แจงคำสารภาพ)

533
00:43:18,520 --> 00:43:19,880
(ที่ลูอิสรับว่าแทงคนที่ฟรีพอร์ต)

534
00:43:19,960 --> 00:43:21,000
(สามเดือนก่อนรูบีตาย)

535
00:43:21,080 --> 00:43:23,120
และผมก็ออกหน้าว่าความให้เขา

536
00:43:23,840 --> 00:43:28,720
กฎหมายกำหนดว่าถ้าจะมีการรับฟังคำสารภาพ

537
00:43:28,800 --> 00:43:31,520
หลังจากที่จำเลยมีทนายแล้ว

538
00:43:31,600 --> 00:43:35,560
ทนายของจำเลยต้องอนุญาตให้สารภาพก่อน

539
00:43:35,640 --> 00:43:37,120
(รับคำให้การ คดีฆาตกรรมลูอิส)

540
00:43:37,200 --> 00:43:40,920
ผมไม่รู้ว่าพวกเขามาที่นี่

541
00:43:41,000 --> 00:43:44,360
ผมไม่รู้ว่าพวกเขาตั้งใจมาฟังคำสารภาพ

542
00:43:44,440 --> 00:43:46,440
(ทนายจำเลยอ้างว่าเจ้าหน้าที่)

543
00:43:46,520 --> 00:43:47,800
(ได้คำสารภาพอย่างผิดกฎ)

544
00:43:47,880 --> 00:43:53,840
คำสารภาพนั้นได้กลายเป็นหลักฐาน
ผมเลยอดคิดไม่ได้ว่า

545
00:43:53,920 --> 00:43:58,720
มันมีส่วนทำให้คณะลูกขุนมองเห็น
ความอันตรายที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

546
00:43:58,800 --> 00:43:59,800
(ลูกขุนรับคดีแทงคน)

547
00:44:00,080 --> 00:44:06,680
เพราะหากคนคนหนึ่ง
เคยเกี่ยวข้องกับความรุนแรงมาหนึ่งครั้ง

548
00:44:06,760 --> 00:44:11,200
ก็อาจจะบ่งชี้ว่าพวกเขาสามารถทำอะไรได้

549
00:44:11,280 --> 00:44:13,160
และอาจจะทำอะไรในอนาคต

550
00:44:13,240 --> 00:44:17,720
แต่ถ้าคุณมีความรุนแรง
อีกเหตุการณ์หนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกัน

551
00:44:17,800 --> 00:44:20,960
ลูกขุนก็จะคิดได้ง่ายขึ้นเยอะเลย

552
00:44:21,040 --> 00:44:25,320
ว่าคนคนนี้จะเป็นอันตรายต่อสังคมในอนาคต

553
00:44:25,400 --> 00:44:28,280
แล้วจึงตอบคำถามนั้นด้วยการไม่ปฏิเสธได้

554
00:44:31,600 --> 00:44:33,120
(ในการไต่สวนคดีฆาตกรรม)

555
00:44:33,200 --> 00:44:35,200
(คำสารภาพคดีแทงคนที่ไม่เกี่ยวข้องกัน)

556
00:44:35,280 --> 00:44:37,880
(ถูกยอมรับว่าเป็นหลักฐาน
ที่ถูกต้องตามกฎหมาย)

557
00:44:39,200 --> 00:44:42,080
(คณะลูกขุนคิดว่า
เดวิดจะเป็นภัยต่อสังคมในอนาคต)

558
00:44:42,160 --> 00:44:48,320
(และตัดสินให้เขาต้องโทษประหาร)

559
00:45:04,880 --> 00:45:07,120
(เก้าสิบวันหลังจากที่เขาให้สัมภาษณ์ครั้งแรก)

560
00:45:07,200 --> 00:45:09,000
(กรมราชทัณฑ์เทกซัสอนุญาตให้)

561
00:45:09,080 --> 00:45:10,680
(เดวิด ลูอิสให้สัมภาษณ์ครั้งที่สอง)

562
00:45:22,120 --> 00:45:26,720
ในวันที่ 1 กันยายน ปี 1986
ผมได้รับแจ้งเหตุแทงกัน...

563
00:45:27,320 --> 00:45:30,800
ผู้ร้องทุกข์บอกว่า
เห็นผู้ต้องสงสัยอยู่ระหว่างรถ

564
00:45:30,880 --> 00:45:34,520
ผู้ต้องสงสัยลุกขึ้นและแทงเขาเข้าที่ท้อง

565
00:45:36,960 --> 00:45:38,280
ใช่ๆ

566
00:45:40,320 --> 00:45:43,280
มันถูกใช้เล่นงานผมตอนไต่สวนคดีของผม

567
00:45:46,600 --> 00:45:48,880
ผมไปปล้นบ้านอีกหลังหนึ่ง

568
00:45:48,960 --> 00:45:52,280
มีคนนอนหลับอยู่บนโซฟา
และพวกเขาออกมาข้างนอก

569
00:45:53,160 --> 00:45:54,960
และอ้อมมาทางด้านหลังรถ

570
00:45:56,080 --> 00:45:59,400
สิ่งเดียวที่ผมทำได้ก็คือชักมีดออกมาแทง

571
00:45:59,480 --> 00:46:01,200
แล้วก็กลับหลังวิ่งหนี

572
00:46:04,480 --> 00:46:07,720
ผมเป็นนักเลงชอบใช้ความรุนแรง

573
00:46:08,360 --> 00:46:12,280
ที่ไม่สนใจใครนอกจากตัวเอง

574
00:46:17,440 --> 00:46:20,400
ตอนที่แม่ถามผมเรื่องนี้เป็นครั้งแรก
ผมบอกแม่ว่าไม่ได้ทำ

575
00:46:20,480 --> 00:46:22,240
ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย

576
00:46:23,040 --> 00:46:24,040
จากนั้น...

577
00:46:28,280 --> 00:46:32,160
ในปี 2008 ไม่ก็ 2009

578
00:46:35,520 --> 00:46:38,400
ผมก็บอกแม่ว่าผมเป็นคนทำเอง

579
00:46:42,000 --> 00:46:46,440
ผมคิดว่านั่นเป็นเหตุผลข้อหนึ่ง
ที่แม่ไม่มาเยี่ยมผมอีกเลย

580
00:46:48,080 --> 00:46:51,440
เป็นเพราะผมโกหกแม่ ผมทำให้แม่ผิดหวัง

581
00:46:52,960 --> 00:46:55,360
คดีนี้ทำให้แม่หนักใจมาก

582
00:46:55,440 --> 00:46:59,120
จนผมไม่กล้าบอกเรื่องอีกคดีให้แม่รู้

583
00:47:00,040 --> 00:47:01,960
แต่สุดท้ายผมก็ต้องบอก

584
00:47:02,040 --> 00:47:05,800
มันเป็นภาระที่หนักเกินไป
จนผมต้องหาทางระบาย

585
00:47:10,400 --> 00:47:14,800
เอแอลเคยนั่งโม้ว่าเขาไปอัดคนโน้น

586
00:47:14,880 --> 00:47:15,840
คนนี้มา เขา...

587
00:47:15,920 --> 00:47:22,320
เนื่องจากเดวิดมีสติปัญญาไม่พอ
จะคิดได้ถึงผลลัพธ์ของการกระทำต่างๆ

588
00:47:22,400 --> 00:47:26,160
เอแอลดูเหมือนจะเอาตัวรอดได้ทุกอย่าง
ฉันว่าลูกคงคิดว่ามันไม่เป็นไร

589
00:47:28,320 --> 00:47:33,040
ใช่ ก็อาจจะจริง
ผมโตมากับอิทธิพลที่ไม่ดี

590
00:47:33,120 --> 00:47:35,960
ทั้งพวกติดเหล้า ทั้งพวกติดยา

591
00:47:37,200 --> 00:47:42,120
มันก็มีผล แต่ผมจะไม่แก้ตัวกับสิ่งที่ทำลงไป

592
00:47:42,200 --> 00:47:45,840
ผมทำจริง ผมผิด

593
00:47:46,800 --> 00:47:50,600
เอแอลเป็นแบบอย่างและฮีโร่ของผม

594
00:47:50,680 --> 00:47:56,240
เขาคือคนนอกกฎหมายระดับสุดยอด
ที่ผมอยากเป็นบ้างเมื่อโตขึ้น

595
00:47:56,320 --> 00:48:01,640
เพราะงั้นผมถึงกลายเป็นนักเลง
คนนอกกฎหมาย อันธพาล

596
00:48:02,720 --> 00:48:05,960
เขาเป็นพวกนอกกฎหมาย นักบิด ขาโหด

597
00:48:08,440 --> 00:48:12,080
เขาไม่ได้จี้ปล้นหรือฆ่าใคร
เขาไม่ได้ทำเรื่องพวกนั้นเลย

598
00:48:13,160 --> 00:48:15,560
ผมเป็นขโมยตอนที่ผมยังเด็กๆ

599
00:48:15,640 --> 00:48:19,120
ผมขโมยของในร้าน พวกขนมน่ะ

600
00:48:20,480 --> 00:48:22,920
ผมเข้าไปในร้านค้า
แล้วเห็นรองเท้าเทนนิสคู่หนึ่ง

601
00:48:23,000 --> 00:48:26,760
ผมก็จะเอามันมาใส่ ผูกเชือก
แล้วเดินออกมาเพราะผมอยากได้

602
00:48:29,680 --> 00:48:34,560
ระหว่างการสอบสวน
ผมได้รับแจ้งจากคุณเอแอล ทอมป์สัน

603
00:48:34,640 --> 00:48:38,400
เขาบอกผมแค่ว่า
หลานชายของเขามาหาที่บ้าน

604
00:48:38,640 --> 00:48:42,000
และหลานก็บอกคุณทอมป์สันว่า
เขาไปแทงคนมา

605
00:48:45,440 --> 00:48:49,160
ผมไม่เคยรู้เรื่องนี้
ไม่รู้เลยว่าเขาแจ้งให้ตำรวจจับผม

606
00:48:51,720 --> 00:48:52,920
ผมจะบอกอะไรให้นะ

607
00:48:53,280 --> 00:48:58,240
เมื่ออยู่ในคุก คุณห้ามหักหลังใครทั้งนั้น

608
00:48:58,320 --> 00:49:00,080
ห้ามเด็ดขาด

609
00:49:00,160 --> 00:49:02,840
มันแย่กว่าการเป็นพวกข่มขืนเด็กซะอีก

610
00:49:04,760 --> 00:49:07,040
แต่น้าคุณก็หักหลังคุณ

611
00:49:09,480 --> 00:49:11,280
ผมรู้ มันน่าเจ็บใจ

612
00:49:15,680 --> 00:49:20,360
เครื่องมือที่ใช้ทดสอบเขาในตอนนั้น
บ่งชี้ได้อย่างชัดเจน

613
00:49:20,440 --> 00:49:23,280
ว่าเขาถูกวินิจฉัยว่า
มีความบกพร่องทางปัญญา

614
00:49:23,360 --> 00:49:28,040
จะมีเรื่องของการเลือกปฏิบัติ
เรื่องโกหกและความเข้าใจผิด

615
00:49:28,120 --> 00:49:31,720
ซึ่งเป็นปัญหาด้วย
โดยเฉพาะในกระบวนการยุติธรรม

616
00:49:33,440 --> 00:49:38,560
เมื่อต้องทำงานกับ
คนที่บกพร่องทางสติปัญญาเหมือนคุณลูอิส

617
00:49:38,680 --> 00:49:42,160
ก็ยังเกิดคำถามอีกว่า
เขาเข้าใจสิทธิของตัวเองหรือไม่

618
00:49:42,240 --> 00:49:46,720
และเขาสามารถตัดสินใจโดยใช้เหตุผล
ที่จะสละสิทธิเหล่านั้น

619
00:49:46,800 --> 00:49:48,480
หรือให้การได้หรือไม่

620
00:49:50,600 --> 00:49:53,000
ใช่ ตอนนี้สายไปที่จะใช้สิทธิ์นั้นแล้ว

621
00:49:53,080 --> 00:49:57,320
พวกเขาบอกว่าผมปกติ ผมก็คงปกติ

622
00:49:58,520 --> 00:50:04,120
ไม่สำคัญหรอกว่าศาล
ผู้พิพากษาหรืออัยการเขตว่ายังไง

623
00:50:04,200 --> 00:50:07,840
ถ้าพวกเขาตั้งใจจะจัดการคุณ
พวกเขาก็จะทำจนได้

624
00:50:08,200 --> 00:50:11,240
และแน่นอนว่าผมเข้าใจว่าผมทำผิด

625
00:50:11,640 --> 00:50:15,120
ถ้าผมเป็นพวกเขา ผมคงรู้สึกเหมือนกัน

626
00:50:19,240 --> 00:50:22,600
ถ้าเป็นเรื่องของอาชญากรรม
และการเป็นฆาตกร

627
00:50:22,680 --> 00:50:25,120
คุณไม่มีข้อแก้ตัวหรอก

628
00:50:26,240 --> 00:50:27,880
คุณรู้ดีว่าทำอะไรอยู่

629
00:50:29,200 --> 00:50:31,560
ถึงผมจะมีความบกพร่อง
แต่ก็รู้ว่าตัวเองทำอะไร

630
00:50:35,200 --> 00:50:41,000
แน่นอนว่าผมมีอาหารบกพร่องทางจิต
ผมเมาเหล้าและเมาเห็ด

631
00:50:41,080 --> 00:50:43,280
แต่มันเกี่ยวด้วยเหรอ

632
00:50:43,640 --> 00:50:46,040
ผมเป็นคนเหนี่ยวไกยิงคนตาย

633
00:50:47,440 --> 00:50:49,880
ผมทำให้คนตายฟื้นกลับมาไม่ได้

634
00:50:52,000 --> 00:50:55,040
ถึงผมจะตายเธอก็ไม่ฟื้นกลับมา

635
00:51:03,960 --> 00:51:08,720
(ทนายของเดวิดยังคงกล่าวว่า
เขาไร้สมรรถภาพทางปัญญา)

636
00:51:08,800 --> 00:51:13,720
(และไม่สามารถพูดให้การเอง
อย่างถูกต้องได้)