1
00:00:12,240 --> 00:00:17,600
หลายสิ่งที่เกิดขึ้นในปีนั้น
เหมือนเกิดขึ้นจากเหตุการณ์นั้น

2
00:00:21,880 --> 00:00:25,800
ทุกคนในชีวิตผมไม่เชื่อ

3
00:00:26,000 --> 00:00:29,160
ไม่ใช่โรเบิร์ต ไม่ใช่โรเบิร์ตที่เรารู้จัก

4
00:00:31,480 --> 00:00:34,400
แต่หลายคนก็ไม่รู้จักผม
ดีเท่าที่พวกเขาคิด

5
00:00:37,200 --> 00:00:39,160
มันไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากทำจริงๆ

6
00:00:39,560 --> 00:00:43,920
แต่เมื่อเขาตกลงกันว่าผมทำ

7
00:00:44,240 --> 00:00:47,120
สถานการณ์มันบานปลายจนคุมไม่ได้

8
00:00:49,000 --> 00:00:50,400
อย่างรวดเร็ว

9
00:00:52,800 --> 00:00:58,000
(ตั้งแต่สหรัฐฯ นำโทษประหาร
กลับมาใช้อีกครั้งในปี 1976)

10
00:01:00,120 --> 00:01:05,400
(มีฆาตกรมากกว่า 8,000 คน
ถูกตัดสินให้รับโทษประหาร)

11
00:01:07,000 --> 00:01:11,760
(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร
หมายเลข 990101)

12
00:01:14,040 --> 00:01:16,920
ไม่มีการพูดกันเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น

13
00:01:17,000 --> 00:01:18,880
เมื่อเราไปถึงที่ที่กำลังมุ่งหน้าไป

14
00:01:21,920 --> 00:01:27,880
ทุกอย่างกลับตาลปัตรและเลวร้ายลง

15
00:01:29,880 --> 00:01:32,520
(ผลงานภาพยนตร์ชุดของ NETFLIX)

16
00:01:35,040 --> 00:01:36,960
ผมเดินเข้าไปและยิงหนึ่งนัด

17
00:01:37,040 --> 00:01:39,400
เดินเข้าไปใกล้อีก แล้วยิงอีกหนึ่งนัด

18
00:01:40,640 --> 00:01:44,240
เธอถูกยิงทะลุแก้ม
กระสุนไปหยุดอยู่ที่ขากรรไกร

19
00:01:45,480 --> 00:01:49,760
จากนั้นผมก็ผลักเขาไปหลังโต๊ะ
แล้วแทงเขาประมาณ 25 ครั้ง

20
00:01:54,640 --> 00:01:55,880
ผมไม่อยากเชื่อเลย

21
00:01:55,960 --> 00:01:59,200
ผมแค่คิดว่า
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมเพิ่งจะฆ่าคน

22
00:02:02,400 --> 00:02:04,080
ผมไม่รู้สึกผิดเลย

23
00:02:10,160 --> 00:02:13,960
ผมเริ่มแทงเขา แทงคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

24
00:02:23,880 --> 00:02:26,680
(ล่า)

25
00:02:33,840 --> 00:02:37,160
(ทัณฑสถานโปโตซี
วอชิงตันเคาน์ตี รัฐมิซซูรี)

26
00:02:45,640 --> 00:02:49,080
(ในปี 1990 โรเบิร์ต เชเฟอร์ วัย 19 ปี
ถูกจับเพราะมีส่วนเกี่ยวข้อง)

27
00:02:49,160 --> 00:02:52,840
(ในเหตุยิงเจอร์รี พาร์คเกอร์
และเดนนี ยัง ถึงแก่ความตาย)

28
00:02:54,720 --> 00:02:58,160
(สาเหตุที่ทำให้เขาเกี่ยวข้องกับคดีนี้)

29
00:02:58,240 --> 00:03:01,000
(ยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่)

30
00:03:06,440 --> 00:03:09,080
- แค่นับ หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า
- หนึ่ง สอง สาม

31
00:03:10,640 --> 00:03:14,560
หนึ่ง สอง สาม สี่...

32
00:03:20,560 --> 00:03:25,040
ผมเกิดและโตมาในซาไลนา
รัฐแคนซัสในเดือนสิงหา ปี 1970

33
00:03:27,080 --> 00:03:32,080
ผมเป็นลูกคนที่เก้าใน 11 คน
และเป็นลูกชายคนที่หกในหกคน

34
00:03:33,120 --> 00:03:37,040
ครอบครัวผมเป็นคาทอลิก
พ่อเป็นทหาร สังกัดกองทัพบก

35
00:03:37,120 --> 00:03:40,560
หลังจากที่ผมเกิดมา
ครอบครัวผมก็ย้ายบ้านอยู่บ่อยๆ

36
00:03:41,960 --> 00:03:44,520
พ่อผมเสียชีวิตในเดือนสิงหาคมปี 1977

37
00:03:44,600 --> 00:03:48,360
แล้วอะไรๆ ในครอบครัวของเราก็เปลี่ยนไป

38
00:03:50,400 --> 00:03:54,080
แม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว
แต่ก็มีผู้ชายอีกคนเข้ามาในครอบครัวเรา

39
00:03:56,280 --> 00:03:58,640
การตายของพ่อทำให้ผมเปลี่ยนไปมาก

40
00:03:58,960 --> 00:04:03,160
ชีวิตผมดิ่งลงเหวตั้งแต่วันนั้นเลย

41
00:04:06,840 --> 00:04:11,160
ผมทำในสิ่งที่อยากทำ วิธีการ
ช่วงเวลาที่อยากทำมานาน 12 ปี

42
00:04:12,800 --> 00:04:15,560
และมันก็กลายเป็นนิสัยของอาชญากร

43
00:04:15,640 --> 00:04:20,160
ความผิดเล็กๆ ลักขโมย ทำลายทรัพย์สิน
ผมเป็นคนที่ประเทศนี้

44
00:04:20,240 --> 00:04:23,560
เรียกว่าคนเลวหรือคนนอกกฎหมาย

45
00:04:25,360 --> 00:04:28,520
แล้วก็มีเรื่องยากับเหล้าตอนเก้าขวบ

46
00:04:30,280 --> 00:04:31,960
ผมจะเอาเหล้าไปโรงเรียน

47
00:04:32,040 --> 00:04:34,120
ระหว่างช่วงพัก เด็กคนอื่นจะไปเล่นกัน

48
00:04:34,200 --> 00:04:36,240
แต่ผมจะแอบออกไป
และพยายามดื่มเหล้า

49
00:04:36,320 --> 00:04:40,520
มันบ้ามากเลย ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำ
แต่ผมก็รอด

50
00:04:40,600 --> 00:04:42,920
เพราะผมดูไม่เหมือนคนที่ทำแบบนั้น

51
00:04:43,240 --> 00:04:47,520
และพวกเขารู้ว่าพบเศร้าเรื่องพ่อผม
พวกเขาก็เลยปล่อยผมไป

52
00:04:54,880 --> 00:04:57,640
ครั้งแรกที่ผมทำผิดกฎหมายจริงๆ

53
00:04:57,840 --> 00:05:04,360
ผมเคยทำความผิดที่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ
ก่อนหน้าคดีในตอนนี้

54
00:05:05,640 --> 00:05:06,960
แต่มันก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร

55
00:05:07,040 --> 00:05:11,600
ผมเคยขโมยรถ ผมคบกับสาวคนหนึ่ง
และเราทะเลาะกัน

56
00:05:11,680 --> 00:05:13,160
เธอเลยแจ้งความว่าผมขโมยรถมา

57
00:05:13,240 --> 00:05:15,560
แต่ผมก็ผิดจริงๆ

58
00:05:15,640 --> 00:05:18,560
เธอทำสิ่งเดียวที่ทำได้ ซึ่งทำให้ผมโดนจับ

59
00:05:18,640 --> 00:05:21,040
ครั้งนั้นผมเกือบติดคุกเลยละ

60
00:05:21,120 --> 00:05:24,800
อีกสองปีต่อมาผมก็ทำอีกครั้ง
กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง

61
00:05:24,880 --> 00:05:27,560
ผมไม่จำบทเรียนในครั้งแรก
และครั้งนั้น ผมถูกตัดสินจำคุกในโอคลาโฮมา
เพราะคดีนั้น

62
00:05:30,400 --> 00:05:31,480
และผมโดนภาคทัณฑ์

63
00:05:34,960 --> 00:05:39,960
สามเดือนต่อมา ผมก็มาเจอคดีนี้

64
00:05:45,120 --> 00:05:47,200
(สไตน์เมเยอร์
ฆาตกรรมโดยไตร่ตรองไว้ก่อน)

65
00:05:47,280 --> 00:05:50,360
สไตน์เมเยอร์เป็นจำเลยร่วมของผม
ผมเคยทำงานกับเขา

66
00:05:50,440 --> 00:05:55,760
บางทีอาจจะเหมือนคนที่เป็นพี่น้องกัน

67
00:05:55,840 --> 00:05:58,200
เขาเด็กกว่าผมนิดหน่อย
แต่เหมือนกับผมมาก

68
00:05:58,280 --> 00:06:00,880
เขาอาจจะขี้โมโหกว่าผม

69
00:06:02,120 --> 00:06:05,120
แต่ผมชอบเขาเพราะเขาเหมือนผมมาก

70
00:06:05,200 --> 00:06:07,480
ตอนที่ผมเด็กกว่าเขานิดหน่อย

71
00:06:09,760 --> 00:06:14,040
เราก็ไม่ได้สนิทกันนัก
จนถึงช่วงประมาณหนึ่งเดือน

72
00:06:14,120 --> 00:06:15,800
ก่อนเกิดเหตุฆาตกรรม

73
00:06:16,120 --> 00:06:18,040
แต่ในเดือนนั้น เราซี้กันมากเลย

74
00:06:18,400 --> 00:06:21,440
ไปเจอสาวๆ ปาร์ตี้ ดื่มเหล้าก่อนถึงวัย

75
00:06:21,520 --> 00:06:24,360
เสพกัญชา โคเคนและยาไอซ์

76
00:06:28,200 --> 00:06:32,480
สไตน์เมเยอร์ชอบคุยโว
ก่อนหน้านั้นเขาจะโม้บ่อย

77
00:06:32,560 --> 00:06:34,560
เรื่องปล้นคน
และทำเรื่องผิดกฎหมายหลายอย่าง

78
00:06:34,640 --> 00:06:39,680
ที่จริงผมก็พูดมากแต่ก็ไม่ได้เชื่อเรื่องพวกนั้น

79
00:06:40,880 --> 00:06:46,640
ตอนที่เขาพูดถึงมันขึ้นมา
ตอนแรกผมก็ปฏิเสธเลย

80
00:06:46,840 --> 00:06:47,960
ปฏิเสธจริงๆ

81
00:06:48,040 --> 00:06:49,680
เขาบังคับให้ผมทำไม่ได้

82
00:06:53,120 --> 00:06:57,680
แต่พอเวลาผ่านไป ผมก็ตกลง

83
00:06:57,760 --> 00:06:58,960
ผมบอกว่า "ได้สิ"

84
00:07:03,320 --> 00:07:06,920
และภายในหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น
เราก็ไปที่นั่นกัน

85
00:07:10,280 --> 00:07:14,600
เราวางแผนว่าจะปล้น

86
00:07:14,680 --> 00:07:16,600
โดยไม่มีการฆ่าคนอะไรทั้งนั้น

87
00:07:16,680 --> 00:07:19,760
ตอนแรกไม่ได้มีการเอ่ยถึงเลย

88
00:07:20,440 --> 00:07:23,840
สถานการณ์มันบานปลายจนคุมไม่ได้

89
00:07:31,000 --> 00:07:33,560
(วันที่ 29 เมษายน ปี 1990
เจอร์รีและเดนนี ยัง)

90
00:07:33,640 --> 00:07:37,760
(อยู่ที่แบลนเชตต์ แลนดิง
เซนต์ชาร์ลส์ รัฐมิซซูรี)

91
00:07:41,160 --> 00:07:43,960
เราพบกับผู้เสียหายที่แบลนเชตต์ แลนดิง

92
00:07:44,040 --> 00:07:49,400
นี่เป็นคำพูดที่ผมไม่อยากจะใช้เลย

93
00:07:49,480 --> 00:07:53,040
แต่มันรู้สึกเหมือนนักล่ากับเหยื่อ
มันเป็นแบบนั้นจริงๆ

94
00:07:53,120 --> 00:07:55,920
เราแอบตามเหยื่อไป

95
00:07:56,560 --> 00:08:00,280
ตอนนั้นมืดมาก
และพวกเขาก็อยู่ค่อนข้างห่างจากเรา

96
00:08:00,360 --> 00:08:02,920
แต่ตอนที่เราเดินใกล้เข้าไป
ก็รู้ได้เลยว่าเป็นผู้ชายสองคน

97
00:08:04,200 --> 00:08:08,120
แล้วพวกเขาก็จูบกัน

98
00:08:13,640 --> 00:08:19,560
เรารู้กันว่าคนที่เป็นพวกรักร่วมเพศ
อาจเป็นเป้าหมายที่ง่ายกว่า

99
00:08:19,640 --> 00:08:21,280
เวลาคุณจะหาเหยื่อเพื่อปล้น

100
00:08:21,360 --> 00:08:25,360
คุณไม่อยากเลือกเหยื่อที่สูงหกฟุตแปดนิ้ว
หนัก 300 ปอนด์แน่ๆ

101
00:08:25,440 --> 00:08:28,360
คุณต้องอยากเลือกเหยื่อที่เคี้ยวง่ายๆ

102
00:08:33,799 --> 00:08:36,879
พวกเขาคิดว่ามันแปลก
ที่พวกเราออกมาดึกขนาดนั้น

103
00:08:36,960 --> 00:08:39,920
เราทั้งคู่ดูเด็กมาก
ดูรูปตอนที่ผมถูกจับก็ได้

104
00:08:40,000 --> 00:08:42,600
ผมดูเหมือนอายุประมาณ 12 ไม่ใช่ 19

105
00:08:43,400 --> 00:08:44,760
"ดึกป่านนี้ออกมาทำอะไรกัน"

106
00:08:44,840 --> 00:08:47,240
พวกเราก็เลยแต่งเรื่องขึ้นมา

107
00:08:47,440 --> 00:08:51,160
ว่าเราต้องไปบ้านสาวคนหนึ่ง
ที่อยู่ห่างออกไป 10 ไมล์

108
00:08:51,240 --> 00:08:52,920
"ไปส่งเราได้ไหม" "ได้เลย"

109
00:08:54,440 --> 00:08:56,840
พวกเราก็เลยได้ขึ้นไปอยู่บนรถกับพวกเขา

110
00:09:01,280 --> 00:09:05,160
พวกเขาดื่มเหล้ามา ทั้งคู่เหมือนจะเมากรึ่มๆ

111
00:09:06,880 --> 00:09:09,680
เราให้พวกเขาพาไปที่บ้านสองสามหลัง
ที่เรามองหาอยู่

112
00:09:09,760 --> 00:09:11,800
เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราอยู่ไหน

113
00:09:14,040 --> 00:09:15,360
ผมรู้ว่าผมมีปืน

114
00:09:17,840 --> 00:09:21,320
ตอนนั้นยังไม่ได้ใส่กระสุน
ผมมีกระสุนอยู่ในกระเป๋า

115
00:09:30,840 --> 00:09:33,600
และแล้วพวกเขาก็หยุดรถ
และพูดว่า "พอกันที"

116
00:09:33,800 --> 00:09:37,000
"พวกเธอให้เราขับรถวนไปวนมา
เพราะงั้น..."

117
00:09:37,200 --> 00:09:40,440
ตอนนั้นแหละที่เราจะปล้นพวกเขา
เราลงจากรถ

118
00:09:43,400 --> 00:09:45,560
เกิดการต่อสู้กัน และ...

119
00:09:45,640 --> 00:09:49,960
ระหว่างที่ผมสู้กับคุณยังอยู่ฝั่งคนขับรถ

120
00:09:51,320 --> 00:09:55,360
สไตน์เมเยอร์ก็สู้กับคุณพาร์คเกอร์
ที่นั่งอยู่ข้างคนขับ

121
00:09:57,960 --> 00:10:00,920
คุณพาร์คเกอร์ทำให้
สไตน์เมเยอร์ล้มลงกับพื้นได้

122
00:10:01,000 --> 00:10:03,080
ผมเลยเล็งปืนใส่และบอกให้ปล่อยสไตน์เมเยอร์

123
00:10:03,160 --> 00:10:06,360
จากนั้นพวกเราก็ขึ้นรถ
ผมบอกให้พวกเขาขึ้นรถ

124
00:10:09,840 --> 00:10:13,320
ตอนนั้นแหละที่มันกลายเป็นการลักพาตัว

125
00:10:19,440 --> 00:10:21,160
ผมบอกให้เขาขับรถไป

126
00:10:24,960 --> 00:10:27,680
สถานการณ์ตึงเครียดมาก

127
00:10:33,000 --> 00:10:34,760
ผมบรรจุกระสุนปืน

128
00:10:42,520 --> 00:10:44,840
เราไปถึงซิลเวอร์สโรด

129
00:10:45,320 --> 00:10:47,440
แล้วเราก็จอดรถที่นั่น

130
00:10:47,520 --> 00:10:49,160
ผมบอกให้พวกเขาจอดรถ

131
00:10:50,640 --> 00:10:52,840
"เปิดประตูให้เราออกไป"

132
00:10:52,960 --> 00:10:57,160
ผมพูดแบบนั้น
แล้วคุณพาร์คเกอร์ก็ให้สไตน์เมเยอร์ลงไป

133
00:10:57,840 --> 00:11:00,120
แล้วพวกเขาก็สู้กันในทันที

134
00:11:00,200 --> 00:11:02,160
จากนั้นผมก็ลงจากรถ

135
00:11:02,240 --> 00:11:03,640
แล้วก็ไปสู้กับคุณยังเหมือนกัน

136
00:11:05,160 --> 00:11:08,160
ไม่ทันได้ตั้งตัวเลย มันเกิดขึ้นเร็วมาก

137
00:11:12,200 --> 00:11:16,800
ระหว่างที่ผมสู้กับคุณยัง
คุณพาร์คเกอร์ก็ออกวิ่งไปบนถนน

138
00:11:19,280 --> 00:11:20,560
ผมไล่ตามเขาไป

139
00:11:21,200 --> 00:11:24,120
ตอนนั้นเขาอยู่ห่างจากผมประมาณ 50 ฟุต

140
00:11:24,760 --> 00:11:26,600
เขาไม่ได้วิ่งเร็วเลย

141
00:11:26,960 --> 00:11:29,080
เขาไม่ได้วิ่งเป็นเส้นตรงด้วยซ้ำ

142
00:11:29,160 --> 00:11:32,920
พื้นถนนไม่เรียบ เขาเลยสะดุด

143
00:11:33,000 --> 00:11:36,440
และตอนที่เขาสะดุด ผมก็ยิงปืนหนึ่งนัด

144
00:11:41,080 --> 00:11:43,320
ผมรู้ว่านัดนั้นพลาดไป

145
00:11:43,800 --> 00:11:46,240
แต่ตอนนั้นเขาเดินโซเซไปที่คูน้ำ

146
00:11:46,320 --> 00:11:49,040
ผมเดินเข้าไปหาเขา

147
00:11:50,520 --> 00:11:53,280
ระหว่างที่เดินเข้าไป ผมก็ยิงอีกหนึ่งนัด

148
00:11:55,040 --> 00:11:57,000
ผมเดินเข้าไปใกล้อีก แล้วยิงอีกหนึ่งนัด

149
00:12:01,040 --> 00:12:04,560
นัดหนึ่งเหนือตาเขา อีกนัดหนึ่งที่ใต้ตา

150
00:12:09,000 --> 00:12:11,400
สไตน์เมเยอร์ยังอยู่ที่หลังรถคันนั้น

151
00:12:11,480 --> 00:12:14,920
ส่วนคุณยังก็อยู่ในคูน้ำด้านหน้ารถ

152
00:12:16,720 --> 00:12:19,560
และเขาพยายามเดินออกมาจากคูน้ำ มันแฉะและเละเป็นโคลน
แล้วผมก็ยิงอีกหนึ่งนัด

153
00:12:23,720 --> 00:12:27,640
เขาล้มหงายหลังไป
ผมเลยกระโดดลงไปในคูน้ำ

154
00:12:27,720 --> 00:12:31,800
ระหว่างนั้นผมก็ยิงอีกหนึ่งนัด
ไปโดนเขาที่แขน

155
00:12:31,880 --> 00:12:34,240
กระสุนทะลุออกไป

156
00:12:34,320 --> 00:12:39,440
แล้วเขาก็หันมาแล้วผมก็ยิงอีกหนึ่งนัด

157
00:12:44,560 --> 00:12:45,440
แล้วมันก็จบ

158
00:12:51,400 --> 00:12:52,880
การเกิดยิงขึ้น

159
00:12:52,960 --> 00:12:58,040
และมันก็จบลง
ภายในเวลาประมาณ 30 วินาที

160
00:12:58,120 --> 00:12:59,680
มันจบลงไป

161
00:13:06,760 --> 00:13:08,640
แล้วทุกอย่างก็เงียบ

162
00:13:20,040 --> 00:13:23,880
(ภายในไม่กี่ชั่วโมงหลังเกิดการฆาตกรรม
เดวิด สไตน์เมเยอร์และโรเบิร์ต เชเฟอร์)

163
00:13:23,960 --> 00:13:27,080
(ก็มามอบตัวกับทางตำรวจ)

164
00:13:28,600 --> 00:13:30,560
สไตน์เมเยอร์กับผมคุยเรื่องนี้กัน

165
00:13:30,640 --> 00:13:34,320
ไม่ใช่เรื่องฆาตกรรม
แต่คุยว่าเราจะเล่าเรื่องนี้ยังไง

166
00:13:34,400 --> 00:13:36,640
นายบอกว่านายฆ่าหนึ่งคน
ฉันก็จะบอกว่าฉันฆ่าหนึ่งคน

167
00:13:36,720 --> 00:13:40,720
เป็นคู่หูกันควรจะทำแบบนั้น

168
00:13:41,880 --> 00:13:43,600
เขาไม่อยากมอบตัว

169
00:13:44,640 --> 00:13:47,800
และผมก็ไม่ได้บังคับเขา
แต่สุดท้ายแล้วเขา...

170
00:13:47,880 --> 00:13:49,480
ผมไม่รู้ว่าเขามอบตัวทำไม

171
00:13:49,560 --> 00:13:51,720
แต่ผมมอบตัวเพราะอยากจะรอดจากคดี

172
00:13:51,800 --> 00:13:54,040
มอบตัวเสียดีกว่า
เพราะถ้าหนีก็จะดูเหมือนผิด

173
00:13:54,120 --> 00:13:55,560
ใครๆ ก็คิดแบบนั้น จริงไหม

174
00:13:55,920 --> 00:13:58,000
เราก็เลยมอบตัวและเราก็เล่าเรื่องแบบนั้น

175
00:13:58,080 --> 00:14:00,280
นายบอกว่ายิงคนหนึ่ง
ส่วนฉันก็จะบอกกว่ายิงคนหนึ่ง

176
00:14:00,440 --> 00:14:03,000
และมันเป็นการล่วงละเมิดทางเพศ

177
00:14:03,080 --> 00:14:05,280
แล้วเรื่องราวก็เลยเถิดหลังจากนั้น

178
00:14:05,360 --> 00:14:07,360
(ที่ว่าการเซนต์ชาร์ลส์เคาน์ตี
คำให้การ)

179
00:14:08,920 --> 00:14:11,160
(แล้วเดฟก็ตะโกนว่า "ไอ้พวกตุ๊ด")

180
00:14:11,240 --> 00:14:16,240
(เขาเห็นเดฟยิงพาร์คเกอร์สองถึงสามครั้ง)

181
00:14:16,320 --> 00:14:21,720
(เชเฟอร์บอกว่าเขายิงถูกยัง
ประมาณสองสามนัด)

182
00:14:21,800 --> 00:14:24,920
(เดฟบอกเขาว่าพาร์คเกอร์)

183
00:14:25,000 --> 00:14:29,360
(เข้ามาล่วงละเมิดทางเพศเขา)

184
00:14:38,840 --> 00:14:41,040
(ในตอนแรก ทั้งเชเฟอร์และสไตน์เมเยอร์)

185
00:14:41,120 --> 00:14:42,800
(ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรม)

186
00:14:42,880 --> 00:14:46,160
(เจอร์รี พาร์คเกอร์และเดนนี ยัง)

187
00:14:47,680 --> 00:14:52,960
(ทั้งสองคนต้องโทษจำคุกตลอดชีวิต)

188
00:15:25,520 --> 00:15:27,440
เจอร์รี ลุงของผมเป็นคนดีมาก

189
00:15:29,960 --> 00:15:31,160
เขาจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ

190
00:15:31,240 --> 00:15:32,960
เขาไม่เคยพบคนแปลกหน้า

191
00:15:34,040 --> 00:15:37,200
ทุกอย่างเป็นเรื่องตลกสำหรับเขา
เขาไม่เคยเครียดกับอะไรเลย

192
00:15:37,680 --> 00:15:39,520
เขาก็แค่ออกไปสนุก

193
00:15:43,520 --> 00:15:45,440
ถ้าคุณอยากทำอะไร เขาจะทำกับคุณ

194
00:15:45,720 --> 00:15:47,880
ทุกอย่างของเขาเป็นของคุณด้วย
เขาเป็นคนแบบนั้น

195
00:15:47,960 --> 00:15:48,880
(ริชาร์ด หลานชาย)

196
00:15:48,960 --> 00:15:52,640
เขาจะกังวลอยากจะช่วย
อยากจะทำเพื่อคุณทุกอย่าง

197
00:15:54,640 --> 00:15:56,560
เดนนีกับเขาไปไหนมาไหนกันบ่อย

198
00:15:56,840 --> 00:15:59,240
เรื่องเดียวที่ผมรู้เกี่ยวกับเดนนีคือ...

199
00:15:59,320 --> 00:16:02,480
เขาเป็นเกย์และมีผู้หญิงคนหนึ่งหักอกเขา

200
00:16:02,560 --> 00:16:05,440
เขาก็เลยไม่คบกับผู้หญิงอีกเลย

201
00:16:11,040 --> 00:16:12,840
ตอนที่เรารู้เรื่องลุงเจอร์รี

202
00:16:13,400 --> 00:16:15,640
ผมว่าเราไม่อยากจะยอมรับมัน

203
00:16:15,720 --> 00:16:17,680
ผมคิดว่าเราไม่อยากจะเชื่อเลยสักคน

204
00:16:18,640 --> 00:16:21,840
เขาไม่ใช่คนที่จะก่อเรื่องอะไร

205
00:16:21,920 --> 00:16:25,240
หรือมีเหตุผลอะไรให้ถูกฆ่าตาย
ไม่มีเหตุผลเลย

206
00:16:25,320 --> 00:16:27,680
เขาอายุ 40 กว่า เข่าเขาก็ปวด

207
00:16:27,760 --> 00:16:29,880
เดินไม่ไหว หัวใจก็ไม่แข็งแรง

208
00:16:29,960 --> 00:16:32,600
เด็กอายุ 19 ล้มเขาได้สบาย

209
00:16:32,680 --> 00:16:36,960
จัดการเขาได้โดยไม่ต้องออกแรงมากเลยละ

210
00:16:40,080 --> 00:16:42,000
ตอนที่ลุงเจอร์รีตาย เราทุกข์ใจทั้งครอบครัว

211
00:16:43,000 --> 00:16:46,560
ผมคิดว่าชาตินี้เคยเห็นแม่ร้องไห้สองครั้ง...

212
00:16:47,440 --> 00:16:48,760
ครั้งหนึ่งก็เพราะเรื่องนี้

213
00:16:50,520 --> 00:16:55,520
(ที่ว่าการเซนต์ชาร์ลส์เคาน์ตี
เซนต์ชาร์ลส์เคาน์ตี)

214
00:16:56,200 --> 00:16:59,160
แม่ผมไม่เคยไปศาล
ตอนไต่สวนคดีของโรเบิร์ต เชเฟอร์เลย

215
00:16:59,760 --> 00:17:01,640
ยายกับพี่สาวของผมไป

216
00:17:02,120 --> 00:17:04,280
พวกเธอจะกลับมา
และบอกข้อมูลกับเราไม่มากนัก

217
00:17:04,359 --> 00:17:05,199
(ศาล)

218
00:17:05,280 --> 00:17:08,640
ผมจำได้ว่าพี่สาวบอกผมว่า
เขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี

219
00:17:09,000 --> 00:17:10,200
จนกระทั่งปริปากพูด

220
00:17:11,240 --> 00:17:13,200
แล้วพี่ก็บอกว่าเขาเป็นคนสารเลวที่โอหัง

221
00:17:13,880 --> 00:17:15,560
ผมไม่แน่ใจว่าทำไมพี่พูดแบบนั้น...

222
00:17:15,640 --> 00:17:18,360
แต่พอเขาปริปาก เธอก็เกลียดเขาทันทีเลย

223
00:17:33,160 --> 00:17:34,280
ผมชื่อฟิล โกรนเวห์

224
00:17:34,360 --> 00:17:37,280
ผมเป็นทนายผู้นำการไต่สวน
และผู้ช่วยอัยการ

225
00:17:37,360 --> 00:17:39,720
อยู่ที่เซนต์ชาร์ลส์เคาน์ตี รัฐมิซซูรี

226
00:17:40,960 --> 00:17:44,760
เรามักจะเจอคดีฆาตกรรมปีละสองสามคดี

227
00:17:45,760 --> 00:17:47,920
ไม่ปกติแต่ก็เกิดขึ้นได้

228
00:17:48,000 --> 00:17:52,840
และหน้าที่หนึ่งของผมก็คือตัดสินคดีเหล่านั้น

229
00:17:57,520 --> 00:18:03,760
เมื่อผมได้สัมผัสคดีนี้
ตอนที่เชเฟอร์และสไตน์เมเยอร์มอบตัว

230
00:18:03,840 --> 00:18:08,160
ผมคิดว่าคำให้การของเชเฟอร์ไม่ใช่เรื่องจริง

231
00:18:08,240 --> 00:18:10,520
มันดูไม่ค่อยมีเหตุผล

232
00:18:10,600 --> 00:18:12,520
พวกเขาบอกว่ากำลังโบกรถอยู่

233
00:18:12,600 --> 00:18:15,680
มีผู้ชายสองคนรับพวกเขา
พวกเขาอ้างว่าชายพวกนั้นเป็นเกย์

234
00:18:15,760 --> 00:18:18,320
แล้วชายสองคนนั้นก็พยายามข่มขืนพวกเขา

235
00:18:18,400 --> 00:18:20,640
จากนั้นเชเฟอร์และสไตน์เมเยอร์

236
00:18:20,720 --> 00:18:23,840
ก็แย่งปืนมาจากชายสองคนนั้นได้

237
00:18:23,920 --> 00:18:26,160
และยิงพวกเขาเพื่อป้องกันตัว

238
00:18:26,240 --> 00:18:29,760
ปัญหาก็คือมีผู้เสียหายคนหนึ่ง
ถูกยิงที่หัวสองนัด

239
00:18:29,840 --> 00:18:31,400
ส่วนอีกคนถูกยิงที่หัวหนึ่งนัด

240
00:18:31,480 --> 00:18:35,640
แผลพวกนั้นดูไม่เหมือนจะเป็นฝีมือของคน

241
00:18:35,720 --> 00:18:40,360
ที่พยายามต่อสู้เพื่อขัดขืนเมื่อโดนทำร้าย

242
00:18:41,760 --> 00:18:44,200
ผมไม่เชื่อคำให้การครั้งแรกนั้น

243
00:18:46,600 --> 00:18:50,800
แต่มันถือว่าแปลก
เวลามีคนมาสารภาพกับตำรวจ

244
00:18:50,880 --> 00:18:53,240
พวกเขามักจะอ้างเรื่องที่พวกเขาอยากให้เชื่อ

245
00:18:53,320 --> 00:18:56,800
ที่ทำให้พวกเขาดูดีเกินจริง

246
00:19:00,560 --> 00:19:03,400
เชเฟอร์ตบตาผมได้เป็นอย่างดี

247
00:19:03,480 --> 00:19:05,960
เล่นงานผมอย่างโหดร้าย

248
00:19:06,040 --> 00:19:10,560
ผมคิดว่าเขาคิดว่าตัวเองฉลาดเกินไป

249
00:19:10,640 --> 00:19:13,000
เขาไม่ได้ฉลาดเท่าที่เขาคิดเลยสักนิด

250
00:19:13,440 --> 00:19:17,080
สำหรับเขาแล้วเรื่องที่เหยื่อทั้งคู่เป็นเกย์

251
00:19:17,160 --> 00:19:19,600
ทำให้เขามองว่ามันเป็นปัจจัยในการลดโทษ

252
00:19:19,680 --> 00:19:24,680
เขาคิดว่าทุกคนจะเข้าใจ
ว่าทำไมเขาถึงอยากฆ่าเกย์สองคน

253
00:19:24,760 --> 00:19:28,120
เขามีปัญหาใหญ่เรื่องนั้น

254
00:19:28,200 --> 00:19:30,800
และผมไม่รู้ว่าทำไม

255
00:19:38,080 --> 00:19:40,920
(ขอต้อนรับสู่เมืองซาไลนา จำกัดความเร็ว)

256
00:19:54,120 --> 00:19:58,680
สมัยที่เรายังเด็ก ละแวกนี้เงียบมากๆ

257
00:19:59,960 --> 00:20:02,760
เพื่อนๆ ของเราทุกคนจะอยู่ที่คัสเตอร์...

258
00:20:02,840 --> 00:20:04,120
(จูเลียต เชเฟอร์ น้องสาว)

259
00:20:04,200 --> 00:20:06,520
ไม่ก็เชอริแดน เมอริลล์

260
00:20:06,600 --> 00:20:08,680
พวกเขาเป็นนายพลชาวอเมริกัน

261
00:20:08,760 --> 00:20:10,920
เราเลยเรียกมันว่าถนนเจเนอรอล

262
00:20:14,400 --> 00:20:18,680
แม่ฉันได้รับการเลี้ยงดูจากแม่ชีคาทอลิก
ในศูนย์เลี้ยงเด็กกำพร้า

263
00:20:19,760 --> 00:20:20,920
เข้มงวดสุดๆ

264
00:20:21,000 --> 00:20:22,680
เธอไม่รู้จักหน้าที่ของคนเป็นแม่

265
00:20:22,760 --> 00:20:27,800
ถึงแม้ว่าเธอจะมีลูกหลายคน
เธอก็ยังไม่รู้ว่าต้องเป็นแม่ยังไง

266
00:20:30,920 --> 00:20:33,520
แม่ไม่เคยกอดเราและพูดว่า "แม่รักลูก" และการยืนยันที่เด็กๆ ต้องการ

267
00:20:37,920 --> 00:20:41,720
แม่ของฉันกับพ่อเลี้ยงมักจะทะเลาะกันบ่อยๆ

268
00:20:41,800 --> 00:20:42,840
แม่ไม่อยากให้เขาไป

269
00:20:42,920 --> 00:20:45,480
แม่แจ้งตำรวจแต่ก็ไม่อยากให้เขาไปไหน

270
00:20:46,000 --> 00:20:47,840
มันเป็นแบบนั้นมาตลอด

271
00:20:49,400 --> 00:20:51,680
นี่คือที่ที่เราเติบโตมา

272
00:20:54,360 --> 00:20:59,520
ในบ้านหลังนั้นมีเด็ก 11 คน
กับผู้ใหญ่อีกของคน

273
00:21:00,000 --> 00:21:01,520
บ้านก็เล็กแค่นั้นเอง

274
00:21:04,840 --> 00:21:07,000
ฉันจำวันหยุดที่มีความสุขไม่ได้เลย

275
00:21:07,240 --> 00:21:13,400
ฉันจำไม่ได้ว่าเคยมีความสุข
ตอนอยู่บ้านหลังนี้เลย

276
00:21:13,480 --> 00:21:17,600
เราจะมีความสุขตอนที่เด็กๆ อย่างเรา
ออกมาเล่นกันที่ทางรถไฟ

277
00:21:17,680 --> 00:21:21,280
ทางด้านขวา
จะมีที่ที่เราสร้างป้อมของเราเอาไว้

278
00:21:22,200 --> 00:21:26,920
และฉันคิดว่าเราชอบไปโรงเรียนมาก
เพราะโรงเรียนไม่ใช่บ้าน

279
00:21:33,160 --> 00:21:35,320
เขาเคยเป็นเด็กที่มีความสุขมาก

280
00:21:35,400 --> 00:21:39,080
เป็นคนเขาทุกคน ทุกคนรักเขา

281
00:21:39,320 --> 00:21:40,600
เขารู้จักคนไปทั่วเลย

282
00:21:40,680 --> 00:21:44,720
เราเรียกเขาว่า "พ่อผู้สื่อข่าวจอมจุ้น"

283
00:21:45,040 --> 00:21:50,600
เพราะเขาจะรู้ข่าวทุกอย่างที่เกิดขึ้นในทันที

284
00:21:56,160 --> 00:21:57,960
แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...

285
00:21:58,720 --> 00:22:00,800
เขาจะต้องถูกตำหนิทุกเรื่อง

286
00:22:01,360 --> 00:22:03,000
เขาทำอะไรก็ไม่เคยถูก

287
00:22:03,080 --> 00:22:08,760
เขาจะถูกตีก้นหรือไม่ก็ทุบตีตลอด

288
00:22:10,960 --> 00:22:13,440
แต่มันไม่เคยส่งผลอะไรกับเขาเลย
เขามีความสุข

289
00:22:13,520 --> 00:22:16,200
เขาจะยิ้มแก้มแดงเป็นสีชมพูตลอด

290
00:22:16,280 --> 00:22:21,960
เขาไม่เคยแม้แต่โมโหหรือร้องไห้เลย

291
00:22:25,320 --> 00:22:29,120
เขาอาจจะเคยขโมยของอยู่บ้าง

292
00:22:29,200 --> 00:22:32,240
แต่ถูกจับได้ตลอด เขาก็เคยพยายามทำอีก

293
00:22:32,320 --> 00:22:34,320
เขาทำให้เรางงตลอดเลย

294
00:22:41,440 --> 00:22:45,520
หนทางเดียวที่ฉันจะหนี
จากเรื่องแย่ๆ พวกนั้นก็คือจากมา

295
00:22:46,160 --> 00:22:48,400
แม้ตอนนั้นฉันจะอายุ 15 แล้ว
ฉันก็ยังทำได้ยาก

296
00:22:48,480 --> 00:22:52,320
เพราะฉันรู้ว่าถ้าไปแล้ว
ก็ยังเหลืออีกสี่คนอยู่ที่นั่น

297
00:22:52,840 --> 00:22:56,520
แต่คนที่ฉันเป็นห่วงจริงๆ ก็คือโรเบิร์ต

298
00:23:00,320 --> 00:23:02,280
ฉันไม่ได้กลับไปเป็นเวลานานมาก

299
00:23:02,760 --> 00:23:06,640
โรเบิร์ตเข้าไปอยู่กองทัพเรืออยู่พักหนึ่ง

300
00:23:07,120 --> 00:23:10,040
หลังจากนั้นเขาก็ไม่อยากกลับมา
ซาไลนาอีกเลย

301
00:23:10,120 --> 00:23:15,280
ฉันเคยบอกว่า
"มาอยู่กับเราที่เซนต์ชาร์ลส์สิ"

302
00:23:16,240 --> 00:23:17,560
แล้วทุกอย่างก็ไปได้สวย

303
00:23:17,640 --> 00:23:21,880
เขามาเป็นพี่เลี้ยงให้ลูกชายฉัน
ตอนอายุสองสามขวบ

304
00:23:23,840 --> 00:23:28,400
แล้วหลังจากนั้นประมาณหกถึงเก้าเดือน...

305
00:23:29,200 --> 00:23:30,800
ก็เกิดเรื่องขึ้น

306
00:23:42,640 --> 00:23:46,600
(แยกข้ามทางรถไฟ)

307
00:23:50,040 --> 00:23:54,800
(ตอนที่โรเบิร์ตออกจากซาไลนา
เขาก็จากเพื่อนที่สนิทที่สุดมาด้วย)

308
00:24:03,440 --> 00:24:05,720
ผมเจอกับโรเบิร์ตครั้งแรกตอนที่อยู่เกรดสอง

309
00:24:05,800 --> 00:24:08,520
ตอนนั้นโรเบิร์ตพูดโพล่งออกมา

310
00:24:08,600 --> 00:24:11,480
เขาตะโกนว่า "ฉันกับเอลวิส เพลสลีย์...
เอลวิสเป็นพี่ฉัน"

311
00:24:11,560 --> 00:24:13,800
ผมรู้เลยว่ามันเป็นเรื่องโกหก...

312
00:24:13,880 --> 00:24:14,720
(ออบรีย์ เพื่อน)

313
00:24:14,800 --> 00:24:19,480
แต่ความเป็นอยู่ที่บ้านของเรา
และพลังงานดึงเราเข้าหากัน

314
00:24:19,800 --> 00:24:21,120
และครูบอกว่า

315
00:24:21,200 --> 00:24:25,640
มันเป็นพลังงานที่ดำมืด
และมันทำให้ครูกลัวสุดๆ

316
00:24:27,600 --> 00:24:29,760
แต่ก็ไม่มีใครทำลายมิตรภาพของเราได้

317
00:24:32,280 --> 00:24:35,920
โรเบิร์ตเป็นเด็กที่บ้าดีเดือด

318
00:24:36,000 --> 00:24:39,720
เขาจะพยายามเอาชนะคนอื่นอยู่เสมอ
เพราะเขาเป็นคนแบบนั้น

319
00:24:39,800 --> 00:24:43,600
และยิ่งอันตรายเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

320
00:24:46,520 --> 00:24:50,720
เราจะไปเล่นอยู่ใกล้ๆ รถไฟที่มาจอดทุกครั้ง

321
00:24:51,520 --> 00:24:53,440
แต่ว่าโรเบิร์ตทำอะไรเสี่ยงกว่านั้น

322
00:24:53,520 --> 00:24:56,160
เขากระโดดไม่ก็ปีนขึ้นไปบนรถไฟที่วิ่งอยู่

323
00:24:56,240 --> 00:24:59,400
ปีนขึ้นไปข้างบน
และโดดจากขบวนหนึ่งไปอีกขบวนหนึ่ง

324
00:24:59,480 --> 00:25:02,400
ผมคิดว่าเขาต้องตายแน่ๆ

325
00:25:02,480 --> 00:25:05,360
นั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้เห็นเพื่อนของผม

326
00:25:05,800 --> 00:25:08,080
ผมพูดว่า "ลงมา อย่าทำเลย

327
00:25:08,160 --> 00:25:10,200
นายไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้"

328
00:25:10,280 --> 00:25:12,640
เขาทำเอาผมเครียดสุดๆ

329
00:25:17,760 --> 00:25:19,440
พอโรเบิร์ตกับผมโตขึ้น

330
00:25:19,520 --> 00:25:21,440
เราก็ขับรถรอบเมืองพร้อมกับกลุ่มเพื่อน

331
00:25:21,520 --> 00:25:25,920
เราไปที่สวนสาธารณะนั่น
ที่นั่นมีเกย์อยู่บ้าง

332
00:25:26,000 --> 00:25:29,200
และบางครั้งเราก็จะไปตีสนิทกับพวกเขา

333
00:25:29,280 --> 00:25:32,680
แล้วให้อีกคนไปขโมยของของพวกเขาและ...

334
00:25:33,960 --> 00:25:36,560
ผมไม่รู้ว่าทำไมเราถึงเริ่มทำแบบนั้น

335
00:25:36,640 --> 00:25:39,760
อาจจะเป็นเพราะมันตื่นเต้นก็ได้
ผมก็ไม่แน่ใจ

336
00:25:42,240 --> 00:25:44,760
เรื่องที่เราไม่รู้ก็คือ
เพื่อนเราที่แก่ที่สุดในกลุ่ม

337
00:25:44,840 --> 00:25:48,520
ไปกับเกย์คนหนึ่ง
ไปมีอะไรกับพวกเขาและกลับมา

338
00:25:48,760 --> 00:25:50,040
เราไม่รู้เรื่องนั้นเลย

339
00:25:55,440 --> 00:25:58,120
ผมไม่คิดเลยว่า

340
00:25:58,200 --> 00:26:01,520
โรเบิร์ตจะก่อคดีที่ทำให้เขาติดคุก

341
00:26:01,960 --> 00:26:07,040
แต่ว่ามีคนส่วนหนึ่งคิดว่า
เขาต้องมีจุดจบแบบนี้แน่

342
00:26:08,640 --> 00:26:13,000
หลายคนคิดว่าเขาคงขโมยรถ
ทำร้ายตำรวจไม่ก็ทำอะไรแบบนั้น

343
00:26:13,080 --> 00:26:17,360
แต่ไม่มีใครคิดว่าเขาจะฆ่าเกย์สองคน

344
00:26:19,280 --> 00:26:22,040
เขาไม่ใช่คนที่มีสันดานรุนแรงแบบนั้น

345
00:26:23,240 --> 00:26:27,760
เขาอาจทำเรื่องรุนแรง
อย่างการซ้อมผู้หญิง ซ้อมแฟนเขา

346
00:26:27,840 --> 00:26:32,440
นั่นก็ใช่ เขาเคยทำอยู่สองสามครั้ง

347
00:26:32,760 --> 00:26:36,320
และโรเบิร์ตอาจจะได้สาวนับร้อยคน

348
00:26:36,920 --> 00:26:39,240
เขามีผิวพรรณดี

349
00:26:39,320 --> 00:26:45,320
เขาจะปากหวาน คารมดีกับสาวๆ
เขาอาจได้นอนกับสาวๆ ตั้งแต่เรียนมัธยม

350
00:26:46,720 --> 00:26:49,160
สาวๆ ชอบเด็กเลวแบบโรเบิร์ต

351
00:26:51,560 --> 00:26:53,800
พอนอนกับพวกเธอแล้ว
บางครั้งเขาก็รู้สึกขัดแย้ง

352
00:26:53,880 --> 00:26:54,720
หรือสับสน

353
00:26:54,800 --> 00:26:57,440
แล้วเขาก็ทำเรื่องอย่างเช่น...

354
00:26:57,520 --> 00:27:00,000
เขาอาจจะทุบตีแฟนของเขา

355
00:27:01,360 --> 00:27:03,440
หรือทำลายข้าวของที่บ้านของแฟนเขา

356
00:27:19,360 --> 00:27:21,960
(สามปีหลังจากถูกจับ)

357
00:27:22,040 --> 00:27:27,640
(โรเบิร์ต เชเฟอร์ต้องโทษว่า
ก่อการฆาตกรรมทั้งสองครั้ง)

358
00:27:28,920 --> 00:27:31,040
(อย่างไรก็ตาม หลายคนคิดว่า)

359
00:27:31,120 --> 00:27:34,320
(เขาฆ่าเหยื่อแค่คนเดียวเท่านั้น)

360
00:27:34,400 --> 00:27:40,360
(ซึ่งเป็นความคิดที่เชเฟอร์เอง
ยืนยันมาจนถึงปี 2014)

361
00:27:51,160 --> 00:27:52,480
ผมติดต่อกับโรเบิร์ต เชเฟอร์

362
00:27:52,560 --> 00:27:57,320
ตอนที่ผมไล่ดูรูปและข้าวของของลุงเจอร์รี

363
00:27:57,400 --> 00:28:01,440
ในปี 2014 มันทำให้ผมนึกถึง
เรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต

364
00:28:02,480 --> 00:28:06,240
ตอนนี้ผ่านมา 24 ปีแล้ว
เขาไม่ใช่เด็กอายุ 19 ปีแล้ว

365
00:28:06,880 --> 00:28:09,000
ผมอยากรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง

366
00:28:09,080 --> 00:28:14,240
ตอนนั้นเขายังอ้างว่าเดวิดฆ่าเหยื่อหนึ่งคน

367
00:28:14,320 --> 00:28:17,200
และเขาก็ฆ่าหนึ่งคน
แต่เขาต้องรับโทษทั้งหมด

368
00:28:17,480 --> 00:28:19,240
และเขาก็พูดออกมาให้ดูเหมือนว่า...

369
00:28:19,920 --> 00:28:23,360
เดวิดเป็นคนที่อารมณ์ร้อน

370
00:28:23,440 --> 00:28:26,600
เดวิดเป็นคนที่มีปัญหามากกว่าโรเบิร์ต

371
00:28:27,040 --> 00:28:29,120
ผมก็เลยติดต่อไปหาเขาและ...

372
00:28:30,360 --> 00:28:32,600
"รู้ไหม โรเบิร์ต คุณติดคุกมานานมาก"

373
00:28:32,680 --> 00:28:36,800
"ผมได้อ่านไปเยอะ
มันดูเหมือนว่ามันแย่มากๆ"

374
00:28:36,880 --> 00:28:40,680
"ถ้าคุณมีโอกาสจะเป็นอิสระ เราก็ไม่ว่าอะไร"

375
00:28:42,520 --> 00:28:45,080
ผมเกือบจะรู้สึกเสียใจกับเขาด้วย

376
00:28:46,320 --> 00:28:48,040
เขาก่อเรื่องขึ้นตอนอายุ 19

377
00:28:48,720 --> 00:28:51,480
และเป็นที่รู้จักจากการกระทำที่เลวร้ายที่สุด
ที่เคยทำมาในชีวิต

378
00:28:51,560 --> 00:28:53,240
เขาเป็นที่รู้จักแบบนั้น

379
00:28:55,240 --> 00:28:57,000
ผมแค่อยากให้เขารู้ว่าผมให้อภัยเขา

380
00:28:59,880 --> 00:29:03,760
(หลายวันต่อมา โรเบิร์ต เชเฟอร์
ตอบจดหมายของริชาร์ด)

381
00:29:06,120 --> 00:29:10,600
โรเบิร์ตเตือนผมว่าจดหมายนี้
มีรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้น

382
00:29:10,680 --> 00:29:12,520
ในวันที่ 29 เมษยน ปี 1990

383
00:29:13,400 --> 00:29:15,760
มันจะอธิบายไว้ชัดเจน และให้ผมเตรียมตัว

384
00:29:15,840 --> 00:29:17,960
และเตือนว่าผมอาจอยากอยู่คนเดียว
ตอนที่อ่านมัน

385
00:29:19,040 --> 00:29:21,040
ผมคิดว่าโรเบิร์ตจะเล่าเรื่องราวแบบเดียวกัน

386
00:29:21,120 --> 00:29:22,560
กับที่เขียนไว้ในอินเทอร์เน็ต

387
00:29:22,640 --> 00:29:27,200
นึกว่าเขาจะเล่าว่าเขาฆ่าหนึ่งคน
และเดวิด สไตน์เมเยอร์ฆ่าอีกหนึ่งคน

388
00:29:27,880 --> 00:29:31,000
แต่เขาเขียนแสดงความรับผิดชอบ
ทุกข้อหาในจดหมายฉบับนี้

389
00:29:31,560 --> 00:29:33,240
เขาบอกผมว่าเขายิงทั้งสองคนเอง

390
00:29:38,960 --> 00:29:42,120
(ระหว่างที่ผมให้บอกคำ ผมบอกกับนักสืบว่า)

391
00:29:42,200 --> 00:29:45,560
(คุณยังและคุณพาร์คเกอร์
เข้ามาล่วงละเมิดทางเพศ)

392
00:29:46,160 --> 00:29:51,400
(นี่เป็นจุดเริ่มต้นของการโกหก)

393
00:29:51,480 --> 00:29:57,480
(ผมคนเดียวเท่านั้น
ที่ต้องรับผิดชอบเหตุฆาตกรรมทั้งหมด)

394
00:30:03,000 --> 00:30:08,080
(ถึงเวลาที่ผมต้องซื่อสัตย์สักครั้งในชาตินี้แล้ว)

395
00:30:11,400 --> 00:30:13,440
เขาแค่บอกว่า "นี่ ผมทำเอง

396
00:30:13,920 --> 00:30:15,360
ผมอธิบายไม่ได้ว่าผมทำทำไม

397
00:30:15,440 --> 00:30:18,840
แต่ผมทำเอง ผมไม่มีข้อแก้ตัวอะไร
สำหรับสิ่งที่ทำทั้งนั้น"

398
00:30:19,560 --> 00:30:21,600
เขาจะรับผิดชอบ

399
00:30:23,640 --> 00:30:25,400
ผมเลยตอบจดหมายโรเบิร์ต

400
00:30:25,800 --> 00:30:28,960
หลักๆ แล้วผมบอกเขาว่า
สำหรับเราแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

401
00:30:29,040 --> 00:30:30,640
สำหรับผมและทางครอบครัว

402
00:30:31,160 --> 00:30:33,880
เราให้อภัยเขา ผมหมายถึงเรา...

403
00:30:34,680 --> 00:30:36,280
ไม่ว่าฝ่ายทัณฑ์บนจะตัดสินใจยังไง

404
00:30:36,360 --> 00:30:38,880
หรือไม่ว่าใครจะตัดสินยังไง
เราก็ยอมรับได้

405
00:30:40,600 --> 00:30:42,640
ทำไมผมถึงยกโทษให้โรเบิร์ต เชเฟอร์เหรอ

406
00:30:43,560 --> 00:30:45,840
ผมคิดว่าเหตุผลที่แท้จริงก็คือ

407
00:30:48,520 --> 00:30:50,240
ถ้าผมไม่ยกโทษให้ใครสักคน

408
00:30:50,320 --> 00:30:53,160
ผมจะยกโทษให้สิ่งที่ตัวเองทำลงไปได้ยังไง

409
00:30:53,480 --> 00:30:56,840
เขาติดคุกมานาน 28 ปีแล้ว

410
00:30:57,440 --> 00:31:01,080
สำหรับสิ่งที่เขาทำลงไปในเวลาหนึ่งคืน
ซึ่งเขาไม่ได้คิดจะทำด้วยซ้ำ

411
00:31:03,000 --> 00:31:04,920
และผมรู้ว่าลุงผมก็คงยกโทษให้เขาเหมือนกัน

412
00:31:05,640 --> 00:31:07,280
ลุงผมเป็นคนแบบนั้นแหละ

413
00:31:17,880 --> 00:31:20,680
(ถึงแม้ในที่สุดความจริงจะถูกเปิดเผย) (เชเฟอร์ก็ได้เปิดเผย
รายละเอียดเดียวกันนี้ให้ตำรวจรู้)

414
00:31:23,640 --> 00:31:25,800
(ก่อนหน้านี้นาน 20 ปี)

415
00:31:27,640 --> 00:31:29,760
(ริชาร์ด คีลไม่รู้เลยว่า)

416
00:31:29,840 --> 00:31:34,080
(เชเฟอร์ได้สารภาพว่า
ก่อการฆาตกรรมที่สองครั้งแล้วในปี 1992)

417
00:31:36,520 --> 00:31:38,920
(สำนักงานอัยการ เซนต์ชาร์ลส์เคาน์ตี)

418
00:31:45,160 --> 00:31:49,320
ผมจำไม่ได้ว่าเชเฟอร์ยืนยัน
ในคำให้การแรกนานแค่ไหน

419
00:31:49,400 --> 00:31:55,080
แต่เรื่องที่เขาเล่าเริ่มเปลี่ยนไป
เมื่อได้ขึ้นศาลหลายๆ ครั้ง

420
00:31:56,360 --> 00:31:59,640
เช้านี้คุณได้พูดคุยกับซูซาน แม็คแกรท

421
00:31:59,960 --> 00:32:04,840
เธอได้แนะนำให้คุณพูดให้การ
หรือไม่พูดให้การรึเปล่า

422
00:32:04,920 --> 00:32:07,400
- เธอแนะนำว่าอย่าให้การ
- อย่าให้การ โอเคนะ

423
00:32:07,640 --> 00:32:09,440
- คุณยังจะอยากให้การอยู่ไหม
- อยากครับ

424
00:32:09,520 --> 00:32:10,360
โอเค

425
00:32:10,440 --> 00:32:12,680
หลังจากที่เราทำเรื่องยื่นข้อหาไป

426
00:32:12,760 --> 00:32:17,960
เชเฟอร์ก็อยากจะคุยกับตำรวจอีกครั้ง
และเขาก็เล่าเหตุการณ์อีกแบบออกมา

427
00:32:18,400 --> 00:32:21,480
เหตุการณ์แบบที่เขาไม่ได้ป้องกันตัวเอง

428
00:32:21,560 --> 00:32:25,160
ซึ่งถือว่าเป็นการสารภาพว่า
เขาก่อการฆาตกรรมโดยไตร่ตรองไว้ก่อน

429
00:32:26,160 --> 00:32:29,120
ตอนที่เราไปถึงป้ายหยุดที่โอลด์เซนต์ปีเตอร์

430
00:32:29,320 --> 00:32:31,960
ยังพยายามเอื้อมไปเปิดประตู
ผมว่าเขาคงพยายามจะหนี

431
00:32:32,840 --> 00:32:37,880
ตอนนั้นแหละที่ผมคิดว่า
จะเกิดเรื่องร้ายแรงกว่าการปล้นขึ้น

432
00:32:37,960 --> 00:32:40,280
ผมแทบจะแน่ใจว่าพวกเขาจะต้องถูกยิง

433
00:32:40,360 --> 00:32:42,120
ที่จริงแล้ว สไตน์เมเยอร์ถามผมว่า

434
00:32:42,200 --> 00:32:44,200
ผมจะยิงพวกเขาใช่ไหม
และผมก็บอกว่า "ใช่"

435
00:32:46,280 --> 00:32:49,080
ผมไม่รู้ว่ายิงโดนไหมตอนที่ยิงออกไปนัดแรก

436
00:32:49,320 --> 00:32:50,600
แต่ผมรู้ว่าโดนตอนยิงนัดที่สอง

437
00:32:50,680 --> 00:32:54,040
เพราะผมอยู่ใกล้
จนเลือดกระเด็นมาเปื้อนมือขวาผม

438
00:32:55,040 --> 00:32:56,600
ตอนนั้นมันดึกขนาดไหนเหรอ

439
00:32:56,680 --> 00:32:59,760
เขาแทบจะมีท่าทางโอหัง

440
00:33:00,520 --> 00:33:02,400
เห็นได้ชัดว่าไม่สำนึกผิดเลย

441
00:33:04,160 --> 00:33:07,600
บางครั้งการสอบปากคำแบบนี้ก็เป็นเรื่องยาก

442
00:33:08,560 --> 00:33:09,640
แต่ไม่ใช่กับเขา

443
00:33:09,720 --> 00:33:12,800
เขาดูเหมือนจะภูมิใจกับสิ่งที่ทำลงไป

444
00:33:13,520 --> 00:33:16,840
ผมวิ่งจากพาร์คเกอร์มาหายังกับสไตน์เมเยอร์

445
00:33:16,920 --> 00:33:18,120
ยังยังอยู่ในคูน้ำ

446
00:33:18,200 --> 00:33:22,560
ตอนที่ผมเดินเข้าไปหายัง
เขาอ้อนวอนไม่ให้ผมยิงเขา

447
00:33:22,800 --> 00:33:25,600
แล้วเขาก็บอกว่าเขายังเห็นหน้าผมไม่ชัด

448
00:33:25,680 --> 00:33:27,720
และเขาจะไม่ไปแจ้งตำรวจ

449
00:33:28,520 --> 00:33:33,480
ผมรู้ได้เลยว่าผมต้องยิงเขา

450
00:33:34,000 --> 00:33:37,680
ตอนนั้นคุณตัดสินใจยิงเขาเพราะอะไร

451
00:33:37,760 --> 00:33:40,880
เพราะผมยิงพาร์คเกอร์ไปแล้ว

452
00:33:40,960 --> 00:33:44,560
และผมคิดว่ามันคงไม่มีประโยชน์อะไร

453
00:33:44,640 --> 00:33:48,160
ที่ผมจะปล่อยให้ยังรอดไปแจ้งความจับผม

454
00:33:49,200 --> 00:33:50,400
ผมรู้ว่าเขาจะ...

455
00:33:50,800 --> 00:33:53,400
พอมองดูแล้ว เราดูไร้ความรู้สึกสุดๆ

456
00:33:53,480 --> 00:33:56,320
ดูเหมือนไม่ได้รับ
ผลกระทบทางจิตใจจากเรื่องนี้เลย

457
00:33:56,680 --> 00:33:58,520
ไม่มีท่าทีจะแสดงอารมณ์ใดๆ เลย

458
00:33:58,600 --> 00:34:01,480
เขาก็แค่อธิบายไปเรื่อยๆ

459
00:34:01,640 --> 00:34:05,360
ว่าเหยื่อคนหนึ่งวิ่งหนีและเขายังเหยื่อที่หลัง

460
00:34:08,520 --> 00:34:10,040
(เมื่อสารภาพกับตำรวจแล้ว)

461
00:34:10,120 --> 00:34:11,680
(เชเฟอร์ก็สละสิทธิ์ปรึกษาทนาย)

462
00:34:11,760 --> 00:34:14,800
(ยอมรับความผิดและร้องขอให้ประหารชีวิต)

463
00:34:16,480 --> 00:34:19,000
(เขาได้หลีกเลี่ยงการไต่สวนที่ยาวนาน)

464
00:34:19,080 --> 00:34:21,760
(และไม่เคยพูดถึงรายละเอียดทั้งหมด
ของการฆ่าในศาลเลย)

465
00:34:23,080 --> 00:34:29,560
(เขาถูกตัดสินให้ประหารชีวิต
ภายในเวลาแค่สองชั่วโมง)

466
00:34:31,040 --> 00:34:33,200
ผมบรรจุกระสุนใส่ปืนสามนัด

467
00:34:33,400 --> 00:34:36,240
เชเฟอร์ตัดสินใจว่าเขาอยากรับโทษประหาร

468
00:34:36,320 --> 00:34:38,840
นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ

469
00:34:40,639 --> 00:34:44,079
เขาจึงยอมรับผิดและขอให้ผู้พิพากษา
ตัดสินประหารชีวิต

470
00:34:44,159 --> 00:34:47,119
แล้วผู้พิพากษาก็ตัดสินตามนั้น

471
00:34:47,600 --> 00:34:51,480
ผมรู้สึกว่าเขาอยากจะควบคุมทุกอย่าง

472
00:34:51,560 --> 00:34:54,120
เขาอยากจะควบคุมการดำเนินการไต่สวนคดี

473
00:34:54,199 --> 00:34:56,119
และนั่นก็เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมาก

474
00:34:57,680 --> 00:35:01,600
ผมไม่รู้ว่าเขาได้คิดถึง
การปิดฉากเรื่องนั้นไว้อย่างดีไหม

475
00:35:01,920 --> 00:35:05,560
ผมเกือบจะประทับใจที่เชเฟอร์เปลี่ยนแปลงไป

476
00:35:05,800 --> 00:35:07,360
เพื่อการเปลี่ยนเแปลง

477
00:35:07,440 --> 00:35:10,960
การเปลี่ยนแปลงคือจุดจบของมันเอง

478
00:35:21,520 --> 00:35:26,160
หลังจากนั้นเขาก็อ้างว่า
เขาเล็งเป้าไปที่คนที่เขาคิดว่าเป็นเกย์

479
00:35:26,240 --> 00:35:31,240
เพราะเขาจะได้ไม่ต้องลำบากต่อสู้
เท่าคนที่ไม่ได้เป็นเกย์

480
00:35:31,560 --> 00:35:34,760
แต่ผมไม่เชื่อว่าเขาทำไปเพราะแบบนั้น

481
00:35:36,360 --> 00:35:39,520
พวกเขาเป็นเกย์ที่สูงหกฟุตสี่นิ้ว
ซึ่งแข็งแรงมากคนหนึ่ง

482
00:35:39,600 --> 00:35:42,120
กับผู้ชายแท้ๆ ที่ขี้ขลาดอีกคนหนึ่ง

483
00:35:44,760 --> 00:35:47,120
ผมคิดว่าเขาพุ่งเป้าไปที่พวกเขา
เพราะความเกลียดชัง

484
00:35:47,480 --> 00:35:52,080
เขาเชื่อว่าพวกเขาเป็นเกย์
สำหรับเขาแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่...

485
00:35:53,000 --> 00:35:55,480
เขาคิดว่าสามารถยอมรับได้

486
00:36:35,120 --> 00:36:36,840
ผมจำวันนั้นได้

487
00:36:37,920 --> 00:36:39,720
มีคนโทรมา ภรรยาผมเข้ามาในห้องน้ำ

488
00:36:39,800 --> 00:36:43,400
ผมคิดว่าตอนนั้น
ผมอาบน้ำให้ลูกสาวคนเล็กอยู่

489
00:36:43,960 --> 00:36:46,000
และเธอก็บอกว่า "โรเบิร์ตฆ่าคนตาย"

490
00:36:48,120 --> 00:36:50,080
ผมบอกว่า "ไม่มีทาง" ผมแค่ไม่อยากจะเชื่อ

491
00:36:50,160 --> 00:36:51,080
(ฟิลลิป พี่ชาย)

492
00:36:51,160 --> 00:36:52,360
ผมเชื่อไม่ลง

493
00:36:54,440 --> 00:36:57,240
แต่ผมก็จะเข้าใจมัน ความโกรธน่ะ

494
00:37:00,440 --> 00:37:01,600
ผมไม่ให้อภัยสิ่งที่เขาทำ

495
00:37:01,680 --> 00:37:05,640
ผมไม่เห็นด้วย แต่ผมก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

496
00:37:08,640 --> 00:37:10,120
ถ้าชีวิตวัยเด็กของเขาเปลี่ยนไปนะ มันอาจจะไม่เป็นแบบนี้

497
00:37:14,400 --> 00:37:17,600
โรเบิร์ตเคยถามว่า "ทำไมแม่ไม่รักเรา"

498
00:37:17,840 --> 00:37:20,240
และผมก็ตอบว่า "ไม่รู้สิ"

499
00:37:20,440 --> 00:37:21,640
เพราะมันเป็นแบบนั้นจริงๆ

500
00:37:21,720 --> 00:37:24,400
เพราะเด็กคนอื่นจะได้รับการดูแลเอาใจใส่

501
00:37:24,840 --> 00:37:26,840
พวกเขาไม่ต้องทนทุกข์กับเรื่องแบบนั้น

502
00:37:27,200 --> 00:37:28,080
เข้าใจไหม

503
00:37:28,320 --> 00:37:31,080
เราแทบจะเหมือนกับโดนล่า

504
00:37:31,160 --> 00:37:33,880
ผมว่าใช้คำนั้นอธิบายได้ดีเลย

505
00:37:34,320 --> 00:37:37,480
มีหลายครั้งที่ผมจำได้ว่าตื่นขึ้นมากลางดึก

506
00:37:37,560 --> 00:37:42,760
และแม่กำลังตบโรเบิร์ตอยู่บนเตียง
ตอนที่เขาหลับอยู่

507
00:37:45,400 --> 00:37:49,720
ผมจำได้ว่าแม่จะเรียกเขากับผมว่าไอ้ตุ๊ด

508
00:37:50,000 --> 00:37:51,280
ตอนนั้นผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร

509
00:37:51,360 --> 00:37:54,280
แล้ววันหนึ่งผมก็รู้และผมเจ็บปวดใจมาก

510
00:37:55,000 --> 00:37:57,400
จริงๆ ครับและผมคิดว่า
"ทำไมแม่ถึงเรียกเราแบบนั้น"

511
00:37:57,480 --> 00:38:01,800
จนถึงวันนี้ สำหรับผมกับโรเบิร์ตแล้ว
ผมได้คุยกับเขา

512
00:38:01,880 --> 00:38:05,360
บางครั้งผมก็ยังมองกระจกและคิดว่า
"ฉันดูเหมือนผู้หญิงเหรอ"

513
00:38:05,680 --> 00:38:08,160
ไม่งั้นแม่คุณจะเรียกคุณแบบนั้นทำไม

514
00:38:08,640 --> 00:38:11,640
มันก็คงกวนใจเขาเหมือนกัน
เพราะเขาหน้าตาเหมือนผม

515
00:38:11,720 --> 00:38:14,040
เด็กหนุ่มอเมริกันน่ะ

516
00:38:14,840 --> 00:38:17,720
โดยเฉพาะถ้าคุณถูกลวนลาม
ตอนที่ยังเป็นเด็กหนุ่ม

517
00:38:21,680 --> 00:38:23,720
ไม่เคยเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับผม

518
00:38:24,400 --> 00:38:27,400
แต่มันเกิดขึ้นกับโรเบิร์ต มันเลยน่าจะต่างกัน

519
00:38:35,080 --> 00:38:36,640
ผมจำถนนเส้นนี้ได้

520
00:38:37,400 --> 00:38:40,480
ผู้ชายคนนี้จะให้เด็กผู้ชายในละแวกบ้านไปหา

521
00:38:40,560 --> 00:38:42,400
เพื่อเล่นวิดีโอเกม

522
00:38:44,680 --> 00:38:46,920
ตอนนี้เรารู้ว่ามันหมายถึงอะไร

523
00:38:47,800 --> 00:38:49,920
เด็กผู้ชายทุกคนในละแวกนั้นเลย

524
00:38:52,520 --> 00:38:54,800
ผมคิดว่ามันต้องส่งผลกับโรเบิร์ตแน่นอน

525
00:39:14,800 --> 00:39:17,560
ผมว่ามันเริ่มขึ้นในหน้าร้อนตอนเรียนเกรดสี่

526
00:39:19,440 --> 00:39:23,920
ตอนอายุประมาณ 12 ถึง 13 ปี

527
00:39:26,360 --> 00:39:30,560
ช่วงหน้าร้อนตอนเกรดสี่คือตอนที่โรเบิร์ต
แนะนำให้ผมรู้จักกับนักข่มขืนเด็กนั่น

528
00:39:32,400 --> 00:39:37,400
นักข่มขืนเด็กคนนั้น
ทำเหมือนว่าเขาเป็นคนคุม...

529
00:39:39,120 --> 00:39:41,000
ซ่องสำหรับพวกชอบข่มขืนเด็ก เข้าใจนะ

530
00:39:41,440 --> 00:39:44,480
เขาตั้งราคาให้เด็กทุกคน

531
00:39:46,200 --> 00:39:50,440
เราเป็นเด็กสองคนที่ไม่มีงานทำ
ยังเด็กเกินกว่าจะทำงาน

532
00:39:51,360 --> 00:39:53,400
เราเลยทำทุกอย่างเพื่อหาเงิน

533
00:39:54,800 --> 00:39:58,120
เข้าใจนะ ทุกอย่างมีเงินเป็นตัวกระตุ้น

534
00:39:59,120 --> 00:40:00,880
และมันก็ดีมากๆ

535
00:40:01,040 --> 00:40:04,640
เราสามารถไปนั่งกินพิซซ่าที่ร้าน
และจัดงานปาร์ตี้

536
00:40:04,840 --> 00:40:06,040
เราสามารถจัดปาร์ตี้พิซซ่า

537
00:40:06,120 --> 00:40:09,080
และอยู่สนุกกันไปทั้งวัน

538
00:40:09,320 --> 00:40:13,880
และลืมไปว่าเกิดอะไรขึ้นกับเราบ้าง
เงินทำให้ลืมทุกอย่างไป

539
00:40:17,080 --> 00:40:19,160
แน่นอนว่าผมตกใจมาก

540
00:40:19,680 --> 00:40:23,280
ตอนที่ผมรู้ว่าโรเบิร์ต
ยอมโดนล่วงละเมิดขนาดไหน

541
00:40:24,520 --> 00:40:27,720
ผมจะใช้ปากให้กับคนที่ใส่ถุงยางเท่านั้น

542
00:40:28,440 --> 00:40:29,840
และ...

543
00:40:30,760 --> 00:40:33,040
ผมจะให้เขาใช้ปากกับผม

544
00:40:33,200 --> 00:40:35,360
ผมยอมให้เขาทำแค่นั้น

545
00:40:37,160 --> 00:40:40,200
ส่วนโรเบิร์ตเจอแย่กว่านั้นเยอะ

546
00:40:40,280 --> 00:40:43,080
รุนแรงและน่าตกใจกว่ามาก

547
00:40:43,640 --> 00:40:48,640
เรามีที่ที่เราจะทำกิจกรรมทางเพศพวกนี้

548
00:40:49,280 --> 00:40:51,160
ผมจะเข้าไปใช้ในตาของผม

549
00:40:51,360 --> 00:40:55,440
แล้วผมก็จะออกจากรถตู้
ระหว่างที่เป็นตาของโรเบิร์ต

550
00:40:55,520 --> 00:40:59,320
และโรเบิร์ตจะได้เงิน
150 ถึง 200 เหรียญเสมอ

551
00:40:59,400 --> 00:41:02,480
ส่วนผมจะได้ประมาณ 50 ถึง 75 เหรียญ

552
00:41:03,160 --> 00:41:07,480
ผมคิดมาตลอดว่า
โรเบิร์ตเป่าปี่หาเงินเก่งกว่าผม

553
00:41:09,040 --> 00:41:11,440
ไม่ว่าเขาจะทำโดยใช้ถุงยางหรือไม่ก็ตาม

554
00:41:11,520 --> 00:41:14,320
ผมคิดว่าเขาทำแค่นั้น

555
00:41:15,760 --> 00:41:21,280
เราไม่เคยพูดถึงเลยว่าทำอะไรไปเพื่อเงินบ้าง

556
00:41:28,880 --> 00:41:33,320
ผมเชื่อว่ามันทำให้โรเบิร์ตทำสิ่งที่ร้ายแรงได้

557
00:41:34,120 --> 00:41:39,280
เขาไม่เคยคิดได้ว่าการที่เขายิงคนสองคนนั่น

558
00:41:39,360 --> 00:41:42,280
จะเป็นการกำจัด...

559
00:41:43,640 --> 00:41:47,840
หรือการชดเชยความเสียหาย
ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขา

560
00:41:48,760 --> 00:41:50,600
ไม่ว่าโรเบิร์ตจะคิดแบบนั้นหรือไม่

561
00:41:50,680 --> 00:41:54,680
เขาก็เล็งสองคนนั้น
เพราะเขาเคยถูกล่วงละเมิด

562
00:41:54,880 --> 00:41:59,280
นั่นคือสิ่งที่ผมคิดและเป็นสิ่งที่หลายๆ คนคิด

563
00:42:13,280 --> 00:42:16,400
(หลายสัปดาห์
หลังจากได้รับโทษประหารชีวิต)

564
00:42:16,480 --> 00:42:19,520
(โรเบิร์ต เชเฟอร์เริ่มทำการยื่นอุทธรณ์)

565
00:42:21,080 --> 00:42:24,080
(ในปี 2004 ศาลตัดสินว่าเขาไม่เข้าใจ)

566
00:42:24,160 --> 00:42:27,320
(รายละเอียดของการสละสิทธิ์
ปรึกษาทนายความ)

567
00:42:29,360 --> 00:42:35,560
(เขาได้รับการลดโทษจากโทษประหาร
เป็นจำคุกตลอดชีวิตโดยไม่มีการทัณฑ์บน)

568
00:42:40,280 --> 00:42:42,160
ผมรู้ว่าผมแตกต่างไป

569
00:42:42,240 --> 00:42:46,400
และผมไม่เหมือนเด็กผู้ชายคนอื่นๆ
ในวัยเดียวกัน เพราะมันเกิดขึ้นกับผม
ผมใช้เวลานานมาก

570
00:42:51,680 --> 00:42:53,600
พยายามอยู่กับผู้หญิงทุกคนที่ผมทำได้

571
00:42:53,680 --> 00:42:56,560
เพื่อพิสูจน์ตัวเองหรืออาจจะคนอื่นด้วย
พวกเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำ

572
00:42:56,640 --> 00:43:00,960
ว่ามันไม่ใช่ความผิดของผม ไม่ใช่ผม
ผมไม่ใช่เกย์ เขาต่างหาก

573
00:43:01,280 --> 00:43:02,360
พวกเขา

574
00:43:03,080 --> 00:43:05,360
ผมจึงรู้ว่าส่วนหนึ่งของ...

575
00:43:05,440 --> 00:43:10,080
การฟังเขาพูดถึงการลวนลามเป็นเรื่องยาก

576
00:43:10,640 --> 00:43:13,160
เขาไม่ค่อยสุงสิงกับใคร

577
00:43:13,240 --> 00:43:16,520
มันเหมือนฟังเขาเล่าชีวิตของคนอื่น

578
00:43:18,000 --> 00:43:20,720
ฉันคิดว่าเขาพยายามพิสูจน์ตัวเอง

579
00:43:20,800 --> 00:43:24,040
ว่าเขาชอบผู้หญิง...

580
00:43:24,120 --> 00:43:30,080
เพราะมันเกิดขึ้นแล้ว
เขาอาจถูกตั้งคำถามเยอะ

581
00:43:30,160 --> 00:43:32,320
ฉันรู้ว่าเขายอมทำเป็นขำๆ ไม่ได้

582
00:43:32,400 --> 00:43:34,880
ถ้าเรียกเขาว่า "ไอ้ตุ๊ด"
ซึ่งเป็นคำที่ใช้ในตอนนั้น

583
00:43:34,960 --> 00:43:36,800
เมื่อก่อนผู้คนใช้คำคำนั้นบ่อยมาก

584
00:43:36,880 --> 00:43:39,640
ถ้าคุณเรียกเขาแบบนั้น เขาจะโกรธมากๆ

585
00:43:41,400 --> 00:43:45,200
ทุกคนในชีวิตผมไม่เชื่อเรื่องนี้

586
00:43:45,440 --> 00:43:47,960
ไม่ใช่โรเบิร์ต ไม่ใช่โรเบิร์ตที่เรารู้จัก

587
00:43:48,040 --> 00:43:50,920
แต่หลายคนไม่ได้รู้จักผมดีเท่าที่พวกเขาคิด

588
00:43:51,000 --> 00:43:54,040
ผมไม่ได้ปิดบังอะไรเป็นความลับ

589
00:43:54,120 --> 00:43:56,040
ผมทำทุกอย่างอย่างเปิดเผย

590
00:43:56,120 --> 00:43:57,520
ผมทำอย่างเปิดเผย

591
00:43:57,600 --> 00:44:01,320
เขาไม่ได้มีหน้ากากแค่อันเดียว

592
00:44:01,920 --> 00:44:05,400
อันหนึ่งอาจจะเลื่อนหลุด
แต่มีหน้ากากอีกอันหนึ่งซ้อนอยู่

593
00:44:05,480 --> 00:44:07,400
และอาจจะมีซ้อนอยู่ใต้นั้นอีกก็ได้

594
00:44:08,080 --> 00:44:11,480
เขาสร้างกำแพงพวกนี้ขึ้นมาและใส่หน้ากาก

595
00:44:11,560 --> 00:44:14,400
ซึ่งฉันไม่คิดว่าจะมีใครเจาะเข้าไปได้

596
00:44:25,360 --> 00:44:26,920
ผมใส่หน้ากากไว้รึเปล่า ใส่อยู่แล้ว

597
00:44:27,000 --> 00:44:29,360
ผมไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าผมเป็นใคร

598
00:44:29,840 --> 00:44:31,760
ผมเป็นเด็กที่ถูกล่วงละเมิดรึเปล่าเหรอ

599
00:44:31,840 --> 00:44:34,960
ผมก็ไม่ได้บอกเรื่องนั้นให้ทุกคนรู้

600
00:44:37,280 --> 00:44:41,560
วิถีทางในการดำเนินชีวิตของผม
ทำให้ผมดูเหมือนคนต่อต้านสังคม

601
00:44:42,480 --> 00:44:46,040
และตามความจริงแล้ว
ผมก็ใช้ชีวิตแบบนั้นจริงๆ

602
00:44:46,120 --> 00:44:50,760
ผมเคยทำเรื่องผิดปกติแล้วใช้ชีวิตอย่างปกติ

603
00:44:54,480 --> 00:44:57,720
(39 วันหลังจากที่เขาให้สัมภาษณ์ครั้งแรก)

604
00:44:57,800 --> 00:45:00,920
(โรเบิร์ต เชเฟอร์
ก็ยอมตอบคำถามมากขึ้น)

605
00:45:04,520 --> 00:45:10,600
ผมไม่เคยคิดแก้ปัญหา
เรื่องการล่วงละเมิดเด็ก

606
00:45:12,080 --> 00:45:15,480
แก้แค้นเหรอ เปล่า
ทุกอย่างอาจเป็นไปของมันเอง

607
00:45:15,720 --> 00:45:19,160
เหตุฆาตกรรมก็ไม่ได้ทำให้มีอะไรดีขึ้น

608
00:45:19,240 --> 00:45:21,440
เปล่า ผมไม่รู้ความเป็นมาของพวกเขา

609
00:45:21,520 --> 00:45:23,080
จนกระทั่งเกิดเรื่อง ผมไม่รู้

610
00:45:23,160 --> 00:45:24,600
เราคิดว่าอาจจะรู้ไหม

611
00:45:24,680 --> 00:45:26,760
ก็ใช่ แต่เราไม่แน่ใจ

612
00:45:30,480 --> 00:45:32,960
ผมมีปืน ปืนที่บรรจุกระสุนแล้ว

613
00:45:33,040 --> 00:45:35,560
เรื่องไม่ดีจะเกิดขึ้นถ้าคุณใช้ชีวิตแบบอาชญากร

614
00:45:35,800 --> 00:45:39,360
และคุณมีปืนที่มีกระสุน
และตั้งใจจะปล้นใครสักคน

615
00:45:39,440 --> 00:45:41,440
มันอาจจะกลายเป็นการฆาตกรรมได้ในพริบตา

616
00:45:41,520 --> 00:45:42,440
และมันก็เป็นแบบนั้น

617
00:45:42,520 --> 00:45:47,200
ผมหุนหันพลันแล่นยิงปืนออกไป
ผมไม่ต้องยิงเลย

618
00:45:51,880 --> 00:45:54,760
เชเฟอร์ตัดสินใจว่าเขาอยากรับโทษประหาร

619
00:45:54,840 --> 00:45:56,720
นั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ

620
00:45:57,120 --> 00:46:00,560
เขาจึงยอมรับผิดและขอให้ผู้พิพากษา
ตัดสินประหารชีวิต

621
00:46:00,640 --> 00:46:03,640
แล้วผู้พิพากษาก็ตัดสินตามนั้น

622
00:46:04,000 --> 00:46:07,800
ผมรู้สึกว่าเขาอยากจะควบคุมทุกอย่าง

623
00:46:07,880 --> 00:46:10,520
เขาอยากจะควบคุมการดำเนินการไต่สวนคดี

624
00:46:10,600 --> 00:46:13,160
และนั่นก็เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมาก

625
00:46:13,960 --> 00:46:18,120
คดีนี้น่าท้อแท้กว่าที่คิดไว้มาก

626
00:46:20,720 --> 00:46:25,400
ผมคิดว่าถ้าผมรับผิดและขอรับโทษประหารชีวิต

627
00:46:25,480 --> 00:46:27,280
คดีของผมจะได้จบลง ผู้คนจะได้เห็นใจ

628
00:46:29,440 --> 00:46:31,920
และทำให้ผมพบกับแสงสว่าง

629
00:46:32,680 --> 00:46:36,920
มีคำโบราณว่าเอาไว้ว่า
"จงระวังสิ่งที่คุณร้องขอ"

630
00:46:37,600 --> 00:46:39,880
ผมร้องขอมันและผู้พิพากษาก็ให้ผม

631
00:46:45,120 --> 00:46:47,720
ผมเสียใจที่มันเกิดผลกระทบกับคนมากมาย

632
00:46:49,080 --> 00:46:52,760
ครอบครัวของเหยื่อของผมไม่รู้ด้วยซ้ำ
ว่ามันจะเกิดขึ้น

633
00:46:52,840 --> 00:46:55,360
พวกเขามารู้ทีหลังว่าผมได้รับโทษประหาร

634
00:46:55,440 --> 00:46:58,280
พวกเขาไม่ได้รับเชิญมาที่ศาล
พวกเขาไม่มีโอกาสได้พูด

635
00:46:59,200 --> 00:47:02,120
ในสหรัฐอเมริกา เมื่อคุณถูกตัดสินโทษ

636
00:47:02,200 --> 00:47:04,040
ครอบครัวของผู้เสียหายจะมีโอกาสได้พูด

637
00:47:04,120 --> 00:47:05,440
เรียกว่าคำแถลงของผู้เสียหาย

638
00:47:05,680 --> 00:47:09,080
พวกเขาจะได้มาพูดสิ่งที่อยากจะพูดกับคุณ และผมไม่ได้เตรียมตัวรับฟังเลย

639
00:47:12,960 --> 00:47:15,800
แต่ผมก็รู้ว่าผมผิดจริงๆ ที่ก่อเหตุฆาตกรรม

640
00:47:15,880 --> 00:47:17,240
และผมสู้หน้าพวกเขาไม่ได้

641
00:47:17,720 --> 00:47:18,960
และไม่อยากเจอพวกเขาด้วย

642
00:47:19,040 --> 00:47:20,800
ผมรู้สึกละอายในตัวเอง

643
00:47:20,880 --> 00:47:25,160
และผมปล้นผู้เสียหายด้วย
แต่ผมเพิ่งมารู้ตัวทีหลัง

644
00:47:32,720 --> 00:47:35,640
ถ้าผมมีโอกาสได้คุยกับใครสักคน

645
00:47:35,760 --> 00:47:38,960
ผมอาจอยากคุยกับเขาที่สุด

646
00:47:39,280 --> 00:47:42,280
ผมไม่ได้ทำลาย
แค่ชีวิตของครอบครัวเหยื่อของผม

647
00:47:42,360 --> 00:47:45,800
แต่รวมทั้งชีวิตของครอบครัวผม
และชีวิตของเขาด้วย

648
00:47:45,880 --> 00:47:48,160
(สไตน์เมเยอร์
ฆาตกรรมโดยไตร่ตรองไว้ก่อน)

649
00:47:49,560 --> 00:47:52,600
(เดวิด สไตน์เมเยอร์
ชดใช้ความผิดจากคดีนี้ 11 ปี)

650
00:47:52,680 --> 00:47:55,680
(เขาไม่ตอบรับคำขอสัมภาษณ์)

651
00:47:59,560 --> 00:48:01,280
ถ้าผมพูดความจริงตั้งแต่แรก

652
00:48:01,360 --> 00:48:03,240
เขาอาจจะไม่ต้องติดคุก

653
00:48:03,640 --> 00:48:08,160
และผมอาจจะทำให้เขาต้องโทษประหาร
เพราะสิ่งที่ผมทำได้ง่ายๆ

654
00:48:08,240 --> 00:48:10,040
ตอนนั้นผมไม่อยากรับโทษอีกหนึ่งคดี

655
00:48:10,120 --> 00:48:11,320
และนั่นเท่าเทียมกัน

656
00:48:11,400 --> 00:48:13,440
แต่ผมแค่อยากบอกเขาว่า "ฉันขอโทษ"

657
00:48:21,480 --> 00:48:22,920
ผมเลยตอบจดหมายโรเบิร์ต

658
00:48:23,680 --> 00:48:26,880
หลักๆ แล้วผมบอกเขาว่า
สำหรับเราแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

659
00:48:26,960 --> 00:48:28,520
สำหรับผมและทางครอบครัว

660
00:48:29,040 --> 00:48:31,880
เราให้อภัยเขา ผมหมายถึงเรา...

661
00:48:32,600 --> 00:48:34,240
ไม่ว่าฝ่ายทัณฑ์บนจะตัดสินใจยังไง

662
00:48:34,320 --> 00:48:36,880
หรือไม่ว่าใครจะตัดสินยังไง
เราก็ยอมรับได้

663
00:48:37,840 --> 00:48:41,800
ผมไม่คิดว่าเขารู้ว่า
จดหมายของเขามีอิทธิพลขนาดไหน

664
00:48:41,880 --> 00:48:43,520
มันเป็นสิ่งที่เปลี่ยนทุกอย่างไปเลย

665
00:48:43,600 --> 00:48:46,600
ผมจำวันที่ผมรับจดหมายฉบับนั้นได้

666
00:48:47,600 --> 00:48:51,560
มันเริ่มกระบวนการที่ผมกำลังดำเนินไป

667
00:48:51,640 --> 00:48:55,760
แต่ผมอยากให้มีคนมา
ไม่ใช่แค่สะกิด แต่เข้ามาผลักดัน

668
00:48:55,840 --> 00:48:58,280
และจดหมายของเขาก็ทำแบบนั้น

669
00:48:59,680 --> 00:49:04,200
ความเมตตาที่เขาแสดงให้ผมเห็น

670
00:49:07,280 --> 00:49:09,840
ทำให้ผมทำสิ่งที่ดีในที่สุด

671
00:49:11,880 --> 00:49:16,320
การพูดความจริงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ถ้าคุณโกหกไปแล้ว

672
00:49:16,680 --> 00:49:20,480
แต่การพูดความจริง
เรื่องที่ฆ่าคนสองคนยิ่งแย่กว่าอีก

673
00:49:21,440 --> 00:49:25,840
และผมซาบซึ้งใจที่เขาทำแบบนั้น

674
00:49:25,920 --> 00:49:27,040
ซาบซึ้ง