1
00:00:16,240 --> 00:00:18,760
‎ผมเกิดมาในครอบครัวชนชั้นกลาง

2
00:00:21,440 --> 00:00:26,280
‎แม่ผมทำงานบริษัทประกัน
‎ส่วนพ่อมีอาชีพขับรถบัส

3
00:00:31,560 --> 00:00:33,760
‎ผมได้รับการดูแลเป็นอย่างดี

4
00:00:34,680 --> 00:00:36,240
‎ไม่เคยถูกทำร้าย

5
00:00:38,320 --> 00:00:39,640
‎ก็โตขึ้น

6
00:00:41,200 --> 00:00:42,560
‎เหมือนเด็กทั่วๆ ไป

7
00:00:48,320 --> 00:00:51,600
‎ผมชื่อลีโอ กอร์ดอน ลิตเติล
‎คนที่สามของตระกูล

8
00:00:55,200 --> 00:00:56,800
‎ผมก่อเหตุฆ่าคนตาย

9
00:00:58,240 --> 00:01:00,560
‎จนถูกตัดสินประหารชีวิต

10
00:01:00,640 --> 00:01:02,400
‎ในข้อหาฆาตกรรม

11
00:01:05,480 --> 00:01:11,160
‎(ในปี 1976 สหรัฐฯ ได้นำ
‎โทษประหารชีวิตกลับมาใช้ใหม่)

12
00:01:11,240 --> 00:01:16,560
‎(นักโทษกว่า 8,000 รายถูก
‎ตัดสินประหารชีวิตในข้อหาฆาตกรรม)

13
00:01:16,640 --> 00:01:22,640
‎นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร
‎หมายเลข 01306427

14
00:01:24,520 --> 00:01:28,000
‎มองย้อนกลับไปประมาณ 20 ปี

15
00:01:28,080 --> 00:01:33,200
‎สิ่งเดียวที่ทำได้
‎ขณะเตรียมตัวตายอยู่ในคุก

16
00:01:33,320 --> 00:01:35,240
‎คุณจะรำลึกนึกถึงอดีต

17
00:01:35,320 --> 00:01:38,200
‎และพยายามทำความเข้าใจว่า
‎อะไรผิดพลาดตรงไหน

18
00:01:45,720 --> 00:01:48,600
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

19
00:01:50,480 --> 00:01:51,920
‎ที่เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง

20
00:01:53,920 --> 00:01:55,440
‎ผมตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้แหละ

21
00:01:56,480 --> 00:01:58,920
‎ผมแค่อยากต่อต้าน อยากสร้างความโกลาหล

22
00:01:59,040 --> 00:02:01,920
‎ผมมองหน้าเขา เดี๋ยวก็รู้ว่าใครฆ่าใคร

23
00:02:02,000 --> 00:02:03,920
‎ฉันตัดสินใจแล้ว

24
00:02:04,040 --> 00:02:05,240
‎ฉันฆ่าเขา

25
00:02:05,320 --> 00:02:08,840
‎ผมไม่เคยตั้งใจจะทำอย่างนั้นเลย

26
00:02:08,920 --> 00:02:11,160
‎ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้น

27
00:02:14,840 --> 00:02:17,800
‎ผมรู้ตัวว่าจะผมออกมาจากรถ
‎แล้วฆ่าสองคนนั้น

28
00:02:18,800 --> 00:02:23,040
‎ตอนที่เขาคุกเข่าลงต่อหน้า
‎สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือ ผมเหนี่ยวไก

29
00:02:24,480 --> 00:02:26,760
‎ผมฆ่าทั้งคู่

30
00:02:27,880 --> 00:02:29,200
‎ผมแทงพวกเขาจนตาย

31
00:02:32,280 --> 00:02:38,800
‎(เราคือฆาตกร)

32
00:02:39,880 --> 00:02:44,040
‎(คนธรรมดา)

33
00:02:45,840 --> 00:02:50,920
‎(แซนแอนโทนีโอ เทกซัส)

34
00:02:57,440 --> 00:03:01,280
‎ฉันจำได้ว่ากำลังดูข่าวภาคค่ำ

35
00:03:01,400 --> 00:03:06,360
‎มีรายงานว่า
‎เกิดเหตุฆาตกรรมขึ้น

36
00:03:10,480 --> 00:03:14,680
‎แล้วพวกเขาก็พูดถึงชื่อ ลีโอ ลิตเติล

37
00:03:18,840 --> 00:03:22,400
‎ตอนนั้นฉันถึงกับอ้าปากค้าง

38
00:03:22,480 --> 00:03:25,600
‎บอกตัวเองว่า "ไม่ใช่ลีโอคนนั้นแน่"

39
00:03:25,680 --> 00:03:27,080
‎เขาเป็นเด็กในห้องเรียนของฉัน

40
00:03:31,200 --> 00:03:35,400
‎เป็นเด็กหนุ่ม เป็นคนเงียบๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น

41
00:03:39,360 --> 00:03:40,800
‎ไม่ใช่เด็กเกเร

42
00:03:40,880 --> 00:03:44,040
‎แต่ก็ไม่ใช่เด็กเรียบร้อย
‎เป็นเด็กธรรมดาทั่วไป

43
00:03:49,040 --> 00:03:52,600
‎พอได้เข้าโรงเรียนใหญ่ๆ คุณอาจหลงทางได้

44
00:03:54,080 --> 00:03:57,400
‎นึกๆ ดูแล้ว
‎นั่นคือปัญหาสำหรับลีโอ

45
00:03:57,480 --> 00:03:58,960
‎เขาหลงทางเป็นประจำ

46
00:04:12,800 --> 00:04:16,640
‎(ดาร์ริงตัน ยูนิต ฮิวสตัน เทกซัส)

47
00:04:36,440 --> 00:04:37,560
‎ให้สวมคอไว้เหรอ

48
00:04:41,080 --> 00:04:48,080
‎(วันที่ 23 มกราคม 1998 ลีโอ ลิตเติล
‎ได้ยิงคริสโตเฟอร์ ชาเวสจนเสียชีวิต)

49
00:04:49,200 --> 00:04:51,560
‎ให้พันไว้รอบๆ หรือห้อยจากข้างหลัง

50
00:04:51,640 --> 00:04:53,640
‎ได้ล่ะ

51
00:04:55,400 --> 00:05:02,160
‎(ปัจจุบันเขาเป็นบาทหลวงฝึกหัด)

52
00:05:07,320 --> 00:05:08,280
‎เริ่มเลยไหม

53
00:05:18,480 --> 00:05:20,760
‎ผมเกิดและโตมาใน
‎แซนแอนโทนีโอ เทกซัส

54
00:05:22,120 --> 00:05:24,080
‎เมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม 1980

55
00:05:28,720 --> 00:05:31,960
‎พ่อผมเป็นคนเงียบๆ แต่ก็ดุเอาเรื่อง

56
00:05:36,160 --> 00:05:39,880
‎ตอนผมอายุ 9 หรือ 10 ขวบ

57
00:05:40,000 --> 00:05:42,080
‎พ่อยังอยู่กับครอบครัว

58
00:05:42,160 --> 00:05:45,160
‎เขากับแม่ช่วยกันเลี้ยงดูพวกเรา

59
00:05:48,320 --> 00:05:51,240
‎แต่พอถึงจุดหนึ่ง
‎พ่อกับแม่ก็แยกกันอยู่

60
00:05:51,320 --> 00:05:53,680
‎แล้วพวกเขาก็หย่ากัน

61
00:05:59,880 --> 00:06:06,080
‎รู้สึกได้เลยว่าตอนที่พ่อจากไป
‎เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง

62
00:06:07,240 --> 00:06:11,440
‎และมันสะท้อนให้เห็น
‎ถึงความไม่มีวินัยของผม

63
00:06:16,080 --> 00:06:18,040
‎ตอนจะเข้าช่วงวัยรุ่น

64
00:06:18,120 --> 00:06:19,800
‎เป็นช่วงที่เด็กอยู่ยาก

65
00:06:20,720 --> 00:06:23,680
‎ไปอย่างลำพัง
‎ไม่มีใครคอยแนะนำ

66
00:06:27,040 --> 00:06:29,440
‎ทำให้ผมมีปัญหากับโรงเรียน

67
00:06:30,640 --> 00:06:32,720
‎ผมตัวเตี้ยมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว

68
00:06:32,800 --> 00:06:36,000
‎เป็นคนร่างเล็ก
‎ที่ใครๆ ก็อยากแกล้ง

69
00:06:36,080 --> 00:06:40,160
‎แต่ก็ไม่ใช่คนที่จะยอมใคร

70
00:06:40,240 --> 00:06:42,400
‎ผมตอบโต้

71
00:06:42,480 --> 00:06:44,080
‎จนมีเรื่องนสองสามครั้ง

72
00:06:44,160 --> 00:06:47,280
‎อืมม ก็เป็นการป้องกันตัว

73
00:06:50,200 --> 00:06:51,720
‎แล้วผมก็เริ่มโดดเรียน

74
00:06:52,320 --> 00:06:55,920
‎พอไม่ได้เรียน และไม่มีอะไรจะทำ

75
00:06:56,720 --> 00:06:58,040
‎คุณก็จะกลายเป็นเด็กมีปัญหา

76
00:06:58,840 --> 00:07:01,240
‎ส่วนใหญ่จะจิ๊กของตามร้านค้า

77
00:07:01,320 --> 00:07:04,800
‎หรือไม่ก็บุกรุกสถานที่

78
00:07:04,880 --> 00:07:07,360
‎อะไรทำนองนั้น
‎หนักเข้าก็เล่นยา

79
00:07:10,800 --> 00:07:12,560
‎ช่วงอายุ 13 ถึง 17 ปี

80
00:07:12,640 --> 00:07:15,480
‎ผมไปเจอคนกลุ่มหนึ่ง
‎เป็นพวกไม่สนโลก

81
00:07:15,560 --> 00:07:17,400
‎สุมหัวกันข้างถนน

82
00:07:17,480 --> 00:07:21,000
‎พี้กัญชา ทำอะไรไร้สาระ

83
00:07:21,080 --> 00:07:22,720
‎แทนที่จะเข้าห้องเรียน

84
00:07:27,120 --> 00:07:29,360
‎ผมสนใจฮิปฮอปสไสล์ชาวแก๊ง

85
00:07:32,120 --> 00:07:38,200
‎เพราะประทับใจและได้รับ
‎อิทธิพลมาจากความก้าวร้าว

86
00:07:39,880 --> 00:07:42,160
‎ตอนนั้นอารมณ์มันพาไปด้วยแหละ

87
00:07:42,240 --> 00:07:44,320
‎โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่จิตตก

88
00:07:48,320 --> 00:07:54,120
‎ผมถูกส่งไปอยู่กับพ่อ
‎ทางตอนใต้ของแซนแอนโทนีโอ

89
00:07:55,920 --> 00:07:59,600
‎เขาส่งผมเข้าโรงเรียนแถวบ้าน

90
00:08:00,280 --> 00:08:01,520
‎เรื่องมันก็เกิดขึ้นจากตรงนั้น

91
00:08:01,600 --> 00:08:07,760
‎ร็อบมาจากละแวกเดียว
‎กับที่ผมเคยอยู่กับแม่

92
00:08:07,840 --> 00:08:10,840
‎ซึ่งอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือ
‎ของแซนแอนโทนีโอ

93
00:08:10,920 --> 00:08:12,200
‎เราก็เลยสนิทกันได้เร็ว

94
00:08:14,920 --> 00:08:18,800
‎ร็อบกับเพื่อนอีกคน
‎ชักชวนผมเข้าแก๊ง

95
00:08:19,920 --> 00:08:23,800
‎เขาเป็นสมาชิกกลุ่มที่ชื่อว่า "คริปส์"

96
00:08:25,600 --> 00:08:30,800
‎ตอนนั้น พวกคริปส์
‎ไม่ใช่กลุ่มใหญ่อะไรนัก

97
00:08:30,880 --> 00:08:33,240
‎ออกแนวพวกขี้โอ่ซะมากกว่า

98
00:08:36,960 --> 00:08:38,600
‎แต่ผมไม่คิดไรมากอยู่แล้ว

99
00:08:38,720 --> 00:08:41,960
‎เว้นแต่จะมีคนมารื้อฟื้นถึงเรื่องนี้

100
00:08:42,560 --> 00:08:45,280
‎ผมดีใจที่ได้เข้ากลุ่มนะ
‎เพราะเด็กวัยรุ่น

101
00:08:45,360 --> 00:08:47,080
‎ก็โม้กันแต่เรื่องแบบนี้แหละ

102
00:08:47,160 --> 00:08:50,640
‎ประมาณว่าอยากมีชื่อเสียงโด่งดัง
‎อยากเป็นที่น่าเกรงขาม

103
00:08:55,080 --> 00:08:56,880
‎แล้วผมก็หันไปเล่นยาแรงๆ

104
00:08:58,040 --> 00:08:59,440
‎แต่ก็ต้องหาเงินมาซื้อ

105
00:09:03,240 --> 00:09:09,040
‎ผมจึงตัดสินใจออกไป

106
00:09:09,120 --> 00:09:11,120
‎ปล้นเงินจากใครสักคน

107
00:09:16,520 --> 00:09:18,320
‎ตอนนั้นผมอายุ 17 ปี

108
00:09:21,040 --> 00:09:22,600
‎โฮเซ ซาวาลาเป็นซี้ผม

109
00:09:23,160 --> 00:09:25,880
‎เราเตร็ดเตร่อยู่ข้างถนนด้วยกัน

110
00:09:27,040 --> 00:09:29,880
‎และกลายมาเป็น
‎ผู้สมรู้ร่วมคิดในการก่ออาชญากรรม

111
00:09:32,440 --> 00:09:36,720
‎คืนนั้น เราขับวนไปทั่ว
‎แซนแอนโทนีโอทางตอนเหนือ

112
00:09:36,800 --> 00:09:38,880
‎มองหาใครสักคนที่พอจะปล้นได้

113
00:09:43,000 --> 00:09:47,600
‎โฮเซเกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา
‎เราเลยแวะร้านอาหารแม็กกี้

114
00:09:50,560 --> 00:09:53,720
‎เขาเข้าไปในร้าน
‎ส่วนผมรออยู่บนรถข้างนอก

115
00:09:54,560 --> 00:10:01,240
‎แล้วผมก็เห็นชายในชุดสูท
‎ท่าทางเรียบร้อยเดินไปที่รถ

116
00:10:01,320 --> 00:10:04,400
‎ทิ้งของไว้ในรถ แล้วปิดประตู

117
00:10:05,240 --> 00:10:07,600
‎แต่ไม่ได้ล็อค

118
00:10:11,160 --> 00:10:12,880
‎ดังนั้น

119
00:10:13,000 --> 00:10:15,400
‎ผมจึงรวบรวมความกล้า
‎คว้าปืน

120
00:10:15,480 --> 00:10:18,480
‎และเขียนโน้ตบอกให้โฮเซ
‎ตามรถคันนั้นไป

121
00:10:21,200 --> 00:10:25,520
‎ผมเข้าไปซ่อนอยู่
‎ที่เบาะหลังรถเขาได้พอดี

122
00:10:25,600 --> 00:10:28,120
‎แล้วรอให้เขาออกมา

123
00:10:34,160 --> 00:10:35,280
‎โฮเซออกมา

124
00:10:35,400 --> 00:10:36,440
‎กลับเข้าไปในรถ

125
00:10:36,520 --> 00:10:39,720
‎ผมเดาว่าเขาคงอ่านโน้ต
‎จนเข้าใจแผนการแล้ว

126
00:10:44,160 --> 00:10:49,760
‎ไม่กี่นาทีต่อมา คริสโตเฟอร์
‎ก็เดินมาขึ้นรถ

127
00:10:51,600 --> 00:10:53,880
‎แล้วผมก็จู่โจมเขาไม่ให้ทันตั้งตัว

128
00:10:57,600 --> 00:11:01,320
‎แผนของผมคือพาเขาไปที่ตู้ ATM

129
00:11:02,360 --> 00:11:04,640
‎แต่บังเอิญว่าเขาไม่มีบัตร ATM

130
00:11:04,760 --> 00:11:07,720
‎เราเลยขับวนไปอีกสักพักหนึ่ง

131
00:11:08,720 --> 00:11:11,400
‎จนกระทั่งเขาพูดออกมาว่า

132
00:11:11,480 --> 00:11:12,680
‎"ถ้าอยากได้เงินล่ะก็

133
00:11:12,760 --> 00:11:14,880
‎มีกระเป๋าอยู่ที่เบาะหลัง"

134
00:11:16,440 --> 00:11:21,120
‎ผมเจอเงินเป็นฟ่อนๆ ในกระเป๋า

135
00:11:21,200 --> 00:11:24,320
‎น่าจะสักประมาณ
‎300 หรือ 400 ดอลลาร์

136
00:11:28,480 --> 00:11:29,480
‎ตอนนั้น

137
00:11:31,240 --> 00:11:33,800
‎ผมรู้ล่ะว่าแผนสำเร็จแล้ว

138
00:11:33,880 --> 00:11:35,080
‎อืมม

139
00:11:35,160 --> 00:11:39,400
‎ที่ต้องทำคือพาเขา
‎ไปปล่อยไว้บนทางหลวง

140
00:11:40,640 --> 00:11:44,680
‎บอกให้เขาเดินไป
‎แล้วขับรถของเขาไปทิ้งสักหนึ่งไมล์ข้างหน้า

141
00:11:44,760 --> 00:11:49,720
‎จากนั้นกลับไปขึ้นรถผม
‎แล้วเอาของที่ปล้นมาหนีไปอย่างลอยนวล

142
00:11:53,920 --> 00:11:58,120
‎ระหว่างทางปรากฏว่ารถของเขาน้ำมันใกล้หมด

143
00:11:58,200 --> 00:12:01,200
‎เราเลยแวะจอดที่ปั๊มน้ำมัน

144
00:12:05,640 --> 00:12:08,200
‎น่าจะเป็นเรื่องของสามัญสํานึกล่ะมั้ง

145
00:12:16,560 --> 00:12:20,440
‎เราขับไปไกลกว่าที่คิดไว้นิดหน่อย

146
00:12:22,440 --> 00:12:26,680
‎แล้วผมก็บอกให้เขาจอดรถข้างทาง

147
00:12:28,640 --> 00:12:30,200
‎ตอนนั้นเป็นช่วงกลางเดือนมกราคม

148
00:12:31,080 --> 00:12:32,640
‎อากาศในเท็กซัสหนาวจับใจ

149
00:12:34,880 --> 00:12:37,840
‎ผมจำได้ว่าออกไปยืนอยู่
‎บนถนนย่านชนบทอันมืดมิด

150
00:12:38,040 --> 00:12:42,800
‎กับแสงของไฟฉุกเฉิน
‎ลมเย็นๆ ปะทะใบหน้า

151
00:12:52,560 --> 00:12:55,080
‎บอกตรงๆ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

152
00:12:55,720 --> 00:12:57,240
‎อืมม

153
00:12:57,320 --> 00:13:01,720
‎ผมทบทวนแล้วทบทวนอีก

154
00:13:04,440 --> 00:13:07,680
‎ผมมั่นใจว่าเขาไม่เห็นหน้าผม

155
00:13:09,600 --> 00:13:16,280
‎ก็เลยเป็นเรื่องง่ายที่จะ

156
00:13:16,360 --> 00:13:22,720
‎ปล่อยเขาไป ฉกรถ
‎แล้วปล่อยให้เขาเดินกลับเข้าเมือง

157
00:13:24,120 --> 00:13:27,000
‎แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ภายในจิตใจ

158
00:13:29,440 --> 00:13:34,120
‎ในเสี้ยววินาทีที่ยกปืนขึ้น

159
00:13:37,280 --> 00:13:39,120
‎ตอนที่เขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้า

160
00:13:41,400 --> 00:13:43,320
‎สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือ ผมเหนี่ยวไก

161
00:13:54,240 --> 00:13:59,040
‎แล้วได้ยินเสียงโฮเซพูดว่า
‎"แกทำบ้าอะไร"

162
00:14:01,760 --> 00:14:03,360
‎มีรถผ่านมา

163
00:14:04,840 --> 00:14:06,520
‎เราแกล้งทำตัวสบายๆ

164
00:14:08,720 --> 00:14:12,240
‎สุดท้าย ผมก็เริ่มช่วยโฮเซ

165
00:14:13,720 --> 00:14:17,200
‎ลากศพคริสโตเฟอร์
‎ไปทิ้งไว้ที่อีกฟากหนึ่งของถนน

166
00:14:31,360 --> 00:14:34,840
‎(สองวันต่อมา ลีโอ ลิตเติลถูกจับกุม)

167
00:14:34,920 --> 00:14:39,720
‎(หลังจากคนรู้จักแจ้งชื่อเขากับตำรวจ)

168
00:14:46,840 --> 00:14:53,840
‎(วันที่ 5 มีนาคม 1999 เขาถูก
‎ตัดสินประหารชีวิตด้วยข้อหาฆาตกรรม)

169
00:14:58,240 --> 00:15:00,920
‎ช่วงเวลาที่ผมถูกจองจำ

170
00:15:01,840 --> 00:15:03,760
‎ตลอด 21 ปี

171
00:15:03,840 --> 00:15:06,400
‎ไม่มีวันไหนที่ผมไม่นึกถึง

172
00:15:06,480 --> 00:15:08,400
‎สิ่งที่ผมทำลงไป

173
00:15:12,120 --> 00:15:15,480
‎ผมไม่รู้ว่าครอบครัวชาเวซจะคิดยังไง

174
00:15:15,600 --> 00:15:19,360
‎พวกเขาจะมีทัศนะอย่างไร
‎กับชีวิตในตอนนั้น

175
00:15:19,440 --> 00:15:21,360
‎อืมม

176
00:15:22,520 --> 00:15:24,080
‎ผมกลับมาคืนดีกับพระเจ้า

177
00:15:24,920 --> 00:15:29,240
‎แต่ตอนนี้ผมอยากทำความเข้าใจกับ
‎คนที่ถูกผมทำร้ายมากที่สุด

178
00:15:30,160 --> 00:15:32,000
‎ผมคิดว่ามันคงจะเป็น...

179
00:15:38,080 --> 00:15:41,120
‎ผมคิดว่าคงจะเป็นสิ่่งที่ดูสวยงาม

180
00:15:44,320 --> 00:15:45,640
‎อาจได้กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่

181
00:15:47,040 --> 00:15:48,560
‎มันคงถึงเวลาแล้ว

182
00:16:19,480 --> 00:16:21,120
‎ผมชอบเล่นแบบ 18 หลุม

183
00:16:24,960 --> 00:16:26,680
‎มันช่วยให้ผ่อนคลายได้ดีทีเดียว

184
00:16:28,840 --> 00:16:31,800
‎ได้สัมผัสอากาศ
‎ตากลมเย็น ออกกำลังเล่น

185
00:16:32,960 --> 00:16:35,120
‎ทิ้งความเครียดไปให้หมด

186
00:16:35,200 --> 00:16:37,840
‎ระบายใส่ลูกกอล์ฟ แล้วกลับบ้าน

187
00:16:40,440 --> 00:16:44,280
‎ไม่เก็บเรื่องการสอบสวน
‎มาคิดให้ปวดหัว

188
00:16:51,520 --> 00:16:53,000
‎ผมชื่อ โทมัส มาเทจกา

189
00:16:56,240 --> 00:16:57,760
‎ทุกคนต่างเรียกผมว่า บุตช์

190
00:16:58,920 --> 00:17:01,360
‎เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจมา 41 ปี

191
00:17:03,360 --> 00:17:07,480
‎และมีส่วนร่วมในการสืบสวน
‎คดีฆาตกรรม ไม่ว่าจะเป็น

192
00:17:07,600 --> 00:17:10,800
‎การพยายามฆ่า การฆ่าโดยเหตุฉกรรจ์
‎ในแซนแอนโทนีโอมาเกือบ 17 ปี

193
00:17:13,560 --> 00:17:17,200
‎ถึงจะเจอมาทุกรูปแบบ
‎แต่นี่อาจจะเป็นคดี

194
00:17:17,320 --> 00:17:19,320
‎ที่สะเทือนใจผมมากกว่าคดีอื่น

195
00:17:20,320 --> 00:17:22,560
‎มันส่งผลต่อผมและครอบครัว

196
00:17:22,640 --> 00:17:25,560
‎รวมถึงความสัมพันธ์ในที่ทำงาน
‎ช่วงเวลาหนึ่ง

197
00:17:26,400 --> 00:17:29,840
‎คงเป็นเพราะการฆาตกรรมครั้งนี้
‎มันไม่มีเหตุผลเอาซะเลย

198
00:17:32,440 --> 00:17:34,560
‎มันไม่น่าจะเกิดขึ้น

199
00:17:34,640 --> 00:17:37,560
‎แต่มันก็เกิด และผม
‎ต้องอยู่กับมันนานถึง 6 เดือน

200
00:17:41,320 --> 00:17:45,840
‎(สํานักงานอําเภอเคนดัลล์)

201
00:17:46,000 --> 00:17:48,000
‎(ร้อยโท บุตช์ มาเทจกา)

202
00:17:51,920 --> 00:17:54,200
‎สิ่งหนึ่งที่เราทำในการสอบสวน

203
00:17:54,280 --> 00:17:57,200
‎คือการสืบค้นความเป็นมา
‎ของเหยื่ออย่างละเอียด

204
00:17:57,280 --> 00:17:59,280
‎โดยเฉพาะในยามที่เรา
‎ไม่มีเบาะแสให้ติดตาม

205
00:18:00,200 --> 00:18:03,040
‎และคริสโตเฟอร์
‎คือเด็กหนุ่มที่พิเศษเอามากๆ

206
00:18:03,120 --> 00:18:04,680
‎ในครอบครัวที่แสนพิเศษ

207
00:18:06,280 --> 00:18:09,000
‎เขาน่าจะเป็นเหยื่อผู้บริสุทธิ์
‎ที่มีประวัติขาวสะอาดที่สุด

208
00:18:09,080 --> 00:18:11,240
‎เท่าที่ผมเคยเจอมา
‎ในการสอบสวนคดีฆาตกรรม

209
00:18:15,400 --> 00:18:18,080
‎ผมตรวจสอบอพาร์ทเมนท์เขา
‎ศึกษาชีวิตเขา

210
00:18:18,200 --> 00:18:22,080
‎ผมสำรวจเอกสารทุกชิ้น
‎และข้าวของทุกอย่างในอพาร์ทเมนท์

211
00:18:22,200 --> 00:18:25,400
‎มองหาเบาะแสที่เป็นต้นตอ
‎ของการฆาตกรรม

212
00:18:25,480 --> 00:18:27,400
‎แต่ก็คว้าน้ำเหลว

213
00:18:36,280 --> 00:18:40,000
‎(คริสโตเฟอร์ ชาเวซ
‎เป็นผู้ช่วยพระ)

214
00:18:40,080 --> 00:18:43,800
‎(ของประชาคม
‎แห่งพยานพระยะโฮวา)

215
00:18:44,520 --> 00:18:48,800
‎(เงินที่ลีโอ ลิตเติลขโมยไปจากเขา)

216
00:18:48,880 --> 00:18:54,240
‎(คือเงินรายได้จากการจัดกิจกรรมในวันนั้น)

217
00:19:01,920 --> 00:19:06,600
‎หนึ่งในหลายสิ่งที่รบกวนจิตใจผม
‎คือสถานที่พบศพของคริสโตเฟอร์

218
00:19:13,480 --> 00:19:15,520
‎เราพบปลอกกระสุนสองปลอก
‎ในที่เกิดเหตุ

219
00:19:15,600 --> 00:19:18,080
‎เห็นได้ชัดว่าเขาถูกยิง
‎จากด้านหลังศีรษะ

220
00:19:20,520 --> 00:19:23,720
‎นอกจากนี้ เรายังพบ
‎รอยลากศพของเขา

221
00:19:23,800 --> 00:19:26,800
‎จากถนนไปถึงจุดที่พบศพ

222
00:19:27,640 --> 00:19:29,880
‎เขานอนที่นั่นเป็นวัน

223
00:19:29,960 --> 00:19:33,040
‎ยังหายใจและทรมานจากการถูกยิง

224
00:19:37,320 --> 00:19:39,840
‎มีกองดินที่ถูกกวาดขึ้นลง

225
00:19:39,920 --> 00:19:43,480
‎คล้ายๆ กับตอนที่คุณกวาดแขนขา
‎ทำรูปนางฟ้าหิมะ

226
00:19:44,160 --> 00:19:48,080
‎คริสโตเฟอร์นอนอยู่ตรงนั้น
‎ขาของเขากวาดไปทางซ้ายและขวา

227
00:19:48,160 --> 00:19:51,120
‎คนสันนิษฐานว่าเขาพยายามจะลุกขึ้น
‎แต่ผมไม่คิดแบบนั้น

228
00:19:51,240 --> 00:19:54,560
‎ผมจะทำแบบนี้
‎ตอนนอนซมไข้อยู่บนเตียง

229
00:19:54,640 --> 00:19:57,320
‎โดยขยับขาเพื่อให้ลืมความเจ็บปวด

230
00:19:57,400 --> 00:19:59,880
‎คริสโตเฟอร์ก็คงทำอย่างเดียวกัน

231
00:19:59,960 --> 00:20:03,160
‎รอยตรงนั้นแสดงให้เห็นว่า
‎เขานอนรอด้วยความเจ็บปวด

232
00:20:03,240 --> 00:20:06,800
‎กว่าจะมีคนพบ
‎มันทำให้ผมสะเทือนใจมากทีเดียว

233
00:20:14,320 --> 00:20:16,440
‎(ไม่กี่นาทีหลังพบตัว)

234
00:20:16,520 --> 00:20:20,200
‎(คริสโตเฟอร์ ชาเวซ
‎ถูกนำส่งตัวเข้าโรงพยาบาล)

235
00:20:21,000 --> 00:20:26,200
‎(และเสียชีวิตในอีกสองวันต่อมา)

236
00:20:31,320 --> 00:20:34,200
‎สองวันแรกของการสอบสวน

237
00:20:34,280 --> 00:20:36,680
‎เรารู้สึกสิ้นหวัง
‎เพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย

238
00:20:38,320 --> 00:20:41,960
‎แต่พอได้รู้ข้อมูลผู้ต้องสงสัย

239
00:20:42,040 --> 00:20:43,480
‎มาบวกเข้ากับคดีนี้

240
00:20:47,440 --> 00:20:50,440
‎ลีโอทำให้เราประหลาดใจ
‎เมื่อได้คุยกับเขา

241
00:20:50,520 --> 00:20:52,640
‎ผมไม่คิดว่าจะได้พบกับ

242
00:20:52,720 --> 00:20:55,360
‎เด็กหนุ่มขนาดนี้
‎ที่พัวพันกับคดีแบบนี้

243
00:20:56,600 --> 00:20:59,120
‎ตอนที่จับเขาได้
‎เราบอกให้เขารับรู้ถึงหลักฐานที่มี

244
00:20:59,200 --> 00:21:03,240
‎"ผมมีพยานยืนยันว่าคุณ
‎ยอมรับว่ายิงคริสโตเฟอร์ ชาเวซ"

245
00:21:03,360 --> 00:21:05,120
‎"ผมมีพยานที่พาคุณขึ้นรถ"

246
00:21:05,280 --> 00:21:07,480
‎ผมแจ้งทุกอย่างที่ผมมี
‎และบอกเขาว่า

247
00:21:07,560 --> 00:21:10,440
‎"คุณถูกจับแล้ว
‎อย่าพยายามปฏิเสธเลย"

248
00:21:10,520 --> 00:21:12,960
‎"คุณฆ่าคนขณะลงมือชิงทรัพย์"

249
00:21:13,080 --> 00:21:16,440
‎"กฎหมายเท็กซัสถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
‎และคุณต้องโทษประหารชีวิต"

250
00:21:16,520 --> 00:21:20,400
‎ตอนนั้นเขาอายุ 17 ปี และ
‎โทษประหารชีวิตมีผลบังคับใช้กับเด็ก 17 ปี

251
00:21:21,440 --> 00:21:22,440
‎เขาไม่สะทกสะท้าน

252
00:21:22,520 --> 00:21:25,680
‎แค่พูดว่า "โอเค งั้นเรามาคุยกัน
‎ผมจะสารภาพทุกอย่างที่ผมทำ"

253
00:21:29,760 --> 00:21:33,160
‎ลีโอไม่เคยอธิบายว่า
‎ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้

254
00:21:33,840 --> 00:21:37,160
‎แน่ล่ะว่าเขาตั้งใจชิงทรัพย์
‎เพราะอยากได้เงินไปซื้อยา

255
00:21:37,240 --> 00:21:39,360
‎นั่นคือแรงจูงใจของเรื่องทั้งหมด

256
00:21:39,440 --> 00:21:43,240
‎แต่เหตุผลที่เขาตัดสินใจ
‎เหนี่ยวไกยิงคริส

257
00:21:43,320 --> 00:21:45,120
‎ยังไม่มีคำอธิบายที่แน่ชัด

258
00:22:00,200 --> 00:22:04,720
‎(ลีโอ ลิตเติลยิงชาเวซ
‎ที่ถนนย่านชนบท)

259
00:22:04,800 --> 00:22:08,440
‎(30 ไมล์ทางตะวันออกเฉียงใต้
‎ของแซนแอนโทนีโอ)

260
00:22:16,520 --> 00:22:19,920
‎(ถัดจากนั้นไม่ถึงสิบไมล์
‎คือลา เวอร์เนีย)

261
00:22:20,000 --> 00:22:25,040
‎(ซึ่งเป็นที่ที่ลิตเติลเคยอยู่กับพ่อ
‎ตอนอายุ 16 ปี)

262
00:22:37,480 --> 00:22:40,400
‎ลีโอเป็นคนที่มีลักษณะสุดโต่งสองขั้ว

263
00:22:42,040 --> 00:22:45,720
‎เขาเป็นคนประเภท
‎ที่จะเปิดประตูให้คุณ

264
00:22:45,840 --> 00:22:47,640
‎แต่ขณะเดียวกัน

265
00:22:47,720 --> 00:22:49,400
‎เขาก็พร้อมที่จะตั๊นหน้าใครสักคน

266
00:22:49,480 --> 00:22:51,560
‎ถ้ามีใครทำให้คุณร้องไห้
‎และเขาแคร์คุณ

267
00:22:56,920 --> 00:22:59,040
‎ฉันเจอลีโอครั้งแรกที่ไฮสคูล

268
00:23:00,840 --> 00:23:03,400
‎เขาชอบมาที่รถพ่วง
‎แถบชานเมือง

269
00:23:03,480 --> 00:23:05,640
‎และเราก็จะเล่นวิดีโอเกม

270
00:23:08,400 --> 00:23:10,880
‎เราเคยผ่านปัญหาส่วนตัวมาด้วยกัน

271
00:23:10,960 --> 00:23:14,680
‎มีภูมิหลังร่วมกัน

272
00:23:14,760 --> 00:23:17,320
‎จากการเสพยาแล้วก็ลืมๆ มันไป

273
00:23:19,320 --> 00:23:23,360
‎เขาดูเหมือนคนที่อยากเป็น
‎ที่สนใจของทั้งผู้หญิงและผู้ชาย

274
00:23:23,440 --> 00:23:25,160
‎อยากได้รับการยอมรับ

275
00:23:28,640 --> 00:23:32,120
‎เขาจะแต่งตัวสไตล์ชาวแก๊ง

276
00:23:32,200 --> 00:23:37,120
‎ใส่สร้อยทอง ตุ้มหู กางเกงเรียบแปล้

277
00:23:38,400 --> 00:23:44,560
‎เขาเป็นสมาชิกแก๊งคริป
‎ที่ชอบประกาศศักดา

278
00:23:44,640 --> 00:23:47,480
‎ถึงขนาดมีชื่อเล่นว่า ลิล เครซี่

279
00:23:53,360 --> 00:23:58,600
‎ฉันรู้จักลีโอไม่ถึงปี
‎ก่อนที่เขาจะก่ออาชญากรรม

280
00:24:02,320 --> 00:24:04,680
‎เราเห็นแสงสาดส่องมาตาม
‎ถนน

281
00:24:10,120 --> 00:24:13,040
‎เขามาที่บ้าน พาเพื่อนมาด้วย

282
00:24:14,520 --> 00:24:18,720
‎มีเพื่อนคนหนึ่งถามเขาว่า
‎"ไปเอารถคันนี้มาจากไหน"

283
00:24:19,440 --> 00:24:22,480
‎แล้วเขาก็เริ่มเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้น

284
00:24:27,520 --> 00:24:29,400
‎ตอนแรกฉันไม่เชื่อ

285
00:24:29,480 --> 00:24:30,880
‎ฉันคิดว่าเขาโกหก

286
00:24:32,080 --> 00:24:34,560
‎แต่เพื่อนของเขา
‎มีคราบเลือดเปรอะกางเกง

287
00:24:34,640 --> 00:24:38,400
‎ฉันเลยกลัวว่า
‎เขาอาจจะทำแบบนั้นจริงๆ ก็ได้

288
00:24:41,520 --> 00:24:44,680
‎เรามีเพื่อนสนิทที่พักอยู่กับฉัน

289
00:24:44,800 --> 00:24:49,960
‎และเธอโทรไปแจ้งตํารวจ
‎โดยไม่บอกชื่อ

290
00:24:50,040 --> 00:24:53,360
‎ว่าเขาก่ออาชญากรรม

291
00:24:58,520 --> 00:25:02,440
‎ฉันไม่เคยคิดเลยว่า
‎เรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น

292
00:25:04,240 --> 00:25:06,560
‎นึกว่าเขาแค่กําลังผ่านช่วงสับสน

293
00:25:06,640 --> 00:25:08,240
‎เหมือนๆ อย่างพวกเรา

294
00:25:09,040 --> 00:25:11,320
‎แต่เขากลับทำเกินกว่าเหตุ

295
00:25:22,120 --> 00:25:28,120
‎(ในปี 2005 ศาลสูงสุดสหรัฐฯ
‎ได้สั่งห้ามประหารชีวิตผู้กระทําความผิด)

296
00:25:28,200 --> 00:25:32,520
‎(ที่ก่ออาชญากรรมขณะเป็นเยาวชน)

297
00:25:33,160 --> 00:25:37,280
‎(ลีโอ ลิตเติลจึงได้รับการลดโทษ
‎เป็นจำคุกตลอดชีวิต)

298
00:25:37,360 --> 00:25:43,880
‎(โฮเซ ซาวาลา ผู้สมรู้ร่วมคิดของลีโอ
‎ได้รับการลดโทษเช่นเดียวกัน)

299
00:25:54,320 --> 00:25:57,520
‎(เรือนจำออลเรดยูนิต
‎วิชิตาฟอลส์ เท็กซัส)

300
00:25:58,600 --> 00:26:01,480
‎ลีโอเป็นคนพูดน้อย ชอบสังเกตผู้คน

301
00:26:01,560 --> 00:26:03,160
‎นั่นแหละเขาล่ะ

302
00:26:05,440 --> 00:26:07,200
‎และมันก็บอกอะไรคุณได้หลายอย่าง

303
00:26:07,280 --> 00:26:09,320
‎คุณต้องระวังคนที่เก็บตัวเงียบ

304
00:26:12,720 --> 00:26:14,360
‎ผมชื่อ โฮเซ ซาวาลา

305
00:26:14,440 --> 00:26:17,480
‎ถูกตัดสินลงโทษในข้อหาฆาตกรรม
‎และศาลพิพากษาจำคุกตลอดชีวิต

306
00:26:23,520 --> 00:26:28,800
‎ผมเติบโตมาในย่าน
‎ที่คนภายนอกมองว่า

307
00:26:28,920 --> 00:26:32,440
‎เป็นที่สุมหัวของแก๊งอันธพาล

308
00:26:34,880 --> 00:26:36,480
‎เป็นแหล่งเสื่อมโทรม

309
00:26:38,120 --> 00:26:40,840
‎จะคาดหวังอะไรจากสลัมกันล่ะ

310
00:26:43,640 --> 00:26:48,880
‎ผมทำเรื่องงี่เง่าหลายเรื่อง
‎ทั้งขโมยรถ ยกเค้า

311
00:26:48,960 --> 00:26:52,920
‎เพราะมันไม่มีอะไรจะทำ

312
00:26:54,240 --> 00:26:55,880
‎ก็เอาแต่เตร็ดเตร่อยู่ตามท้องถนน

313
00:26:56,480 --> 00:26:57,960
‎ค่อนข้างเกเร

314
00:27:01,920 --> 00:27:05,200
‎ลีโอ ลิตเลิตเป็นเพื่อนของเพื่อนผม

315
00:27:07,080 --> 00:27:08,520
‎เราเคยเล่นยาด้วยกัน

316
00:27:08,640 --> 00:27:12,400
‎ดูดเนื้อ นั่งล้อมวงฟังเพลงด้วยกัน

317
00:27:12,480 --> 00:27:15,800
‎เราสองคนมีอะไรคล้ายๆ กัน
‎ลักษณะนิสัยไปกันได้

318
00:27:15,880 --> 00:27:19,000
‎ก็เลยซี้กันง่าย

319
00:27:22,440 --> 00:27:25,160
‎ย่านที่อยู่ของเขา
‎งดงามเหมือนภาพวาด

320
00:27:25,680 --> 00:27:26,680
‎เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม

321
00:27:27,920 --> 00:27:29,480
‎คนเดินจูงสุนัข

322
00:27:31,240 --> 00:27:32,360
‎สนามหญ้าร่มรื่น

323
00:27:33,080 --> 00:27:35,360
‎มีป้ายเฝ้ายามในละแวกบ้าน
‎ติดอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน

324
00:27:35,440 --> 00:27:37,440
‎ย่านแบบนั้นแหละใช่เลย

325
00:27:39,920 --> 00:27:41,480
‎ผมมองมันเป็นแบบนั้น

326
00:27:41,600 --> 00:27:44,760
‎เราต้องทำอะไรเงียบๆ ถ้าเอะอะโวยวาย
‎เพื่อนบ้านจะโทรแจ้งตำรวจ

327
00:27:44,840 --> 00:27:46,960
‎เงียบๆ หน่อย
‎เดี๋ยวพวกแม่งก็ฟ้องตำรวจหรอก

328
00:27:50,640 --> 00:27:52,600
‎ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ในแก๊ง

329
00:27:52,720 --> 00:27:55,160
‎ตอนรู้เรื่องนี้ในศาล
‎ผมถึงกับงง

330
00:27:56,240 --> 00:27:58,160
‎แกเนี่ยนะอยู่ในแก๊ง ล้อกันเล่นรึเปล่า

331
00:27:58,240 --> 00:28:00,320
‎ผมนี่โตมากับพวกสมาชิกแก๊ง

332
00:28:00,400 --> 00:28:02,480
‎ทำยังกับว่าผมไม่รู้จักสมาชิกแก๊ง

333
00:28:02,560 --> 00:28:04,560
‎เขียนเพลงแร็พงั้นเรอะ

334
00:28:05,160 --> 00:28:07,760
‎ไม่เอาน่า สมาชิกแก๊งอะไรกัน
‎เขียนเพลงแร็พรึไง

335
00:28:08,560 --> 00:28:09,840
‎ผมคิดงั้นนะ

336
00:28:14,520 --> 00:28:17,360
‎เอาจริงๆ ผมไม่คิดว่า
‎จะเกิดเหตุในคืนนั้นด้วยซ้ำ

337
00:28:20,160 --> 00:28:22,120
‎ผมได้ยินเสียงปืน
‎แล้วเงยขึ้นมาดู

338
00:28:24,000 --> 00:28:29,240
‎สิ่งแรกที่แวบเข้ามาในหัวคือ
‎"เฮ้ย นี่มันไม่เหมือนในหนังนะเว้ย"

339
00:28:29,320 --> 00:28:33,360
‎ในหนังนี่แบบว่า คนจะถูกยิง
‎จะชักกระตุก แต่นี่ไม่เลย

340
00:28:35,120 --> 00:28:37,160
‎ผมเห็นควันลอยออกมาจากหัว

341
00:28:37,240 --> 00:28:40,640
‎จำได้ว่าเขาหงายหลัง โงนเงน

342
00:28:40,720 --> 00:28:42,600
‎คุกเข่าลงข้างหนึ่ง โซเซ

343
00:28:42,720 --> 00:28:45,720
‎แล้วล้มลงอย่างช้าๆ

344
00:28:45,800 --> 00:28:48,080
‎ช้าๆ หลังจากถูกยิงที่หัว

345
00:28:48,720 --> 00:28:50,000
‎ช้ามากๆ

346
00:28:56,520 --> 00:28:58,800
‎ผมบอกไปว่า
‎"เราต้องกำจัดไอ้รถบ้านี่ซะ"

347
00:28:58,880 --> 00:29:01,120
‎เขาตอบกลับมาว่า
‎"ก็ได้ ตามฉันมาก่อนสิ"

348
00:29:02,600 --> 00:29:04,640
‎ผมก็จำใจตามเขาไป

349
00:29:04,720 --> 00:29:07,760
‎แล้วมาหยุดอยู่ที่บ้านของคนพวกนี้

350
00:29:08,640 --> 00:29:12,520
‎ผมไม่ชอบคนพวกนี้เลย
‎เพราะพวกมันทำตัวเลียนแบบคนดำ

351
00:29:12,600 --> 00:29:14,520
‎"ไอ้มืดแบบนั้น ไอ้มืดแบบนี้"

352
00:29:14,600 --> 00:29:17,080
‎ผมไม่สุงสิงกับคนประเภทนั้น

353
00:29:17,200 --> 00:29:20,440
‎ในหัวผมเอาแต่คิดว่า
‎"เรามาทำบ้าอะไรที่นี่วะ"

354
00:29:20,560 --> 00:29:21,480
‎ถึงคราวต้องเผ่นแล้ว

355
00:29:24,120 --> 00:29:26,760
‎ลีโอก็จ้ออยู่นั่น
‎โม้ถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น

356
00:29:28,040 --> 00:29:30,760
‎"ช่าย ฉันยิงไอ้มืดนั่น
‎เป่าหัวมันซะกระจุย"

357
00:29:30,840 --> 00:29:32,840
‎"มันนอนตายอยู่ข้างนอกนู้น"

358
00:29:34,760 --> 00:29:36,080
‎ผมไม่นึกว่าลีโอจะมีด้านนี้ด้วย

359
00:29:37,000 --> 00:29:38,880
‎เขาไม่เคยเป็นแบบนี้

360
00:29:38,960 --> 00:29:42,840
‎คุยโม้โอ้อวดแบบนี้น่ะเหรอ

361
00:29:43,800 --> 00:29:44,920
‎ไม่เคยเลย

362
00:29:50,000 --> 00:29:54,120
‎คืนนั้นผมไม่คิดไม่ฝันเลยว่า
‎จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

363
00:29:56,880 --> 00:29:59,040
‎เดาว่าลีโอก็คงคิดแบบเดียวกัน

364
00:29:59,120 --> 00:30:00,640
‎มันน่าจะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะทำ

365
00:30:10,480 --> 00:30:14,640
‎(ดัลลัส เท็กซัส)

366
00:30:16,880 --> 00:30:20,520
‎(หนึ่งสัปดาห์ก่อนการฆาตกรรม
‎คริสโตเฟอร์ ชาเวซ)

367
00:30:20,600 --> 00:30:25,840
‎(ลีโอ ลิตเติลกับโฮเซ ซาวาลา
‎ก่อคดีปล้นทรัพย์ที่เกือบจะคล้ายกัน)

368
00:30:28,120 --> 00:30:29,480
‎ผมชื่อ มาลาไค เวิร์ปส์

369
00:30:30,680 --> 00:30:32,800
‎เพิ่งย้ายมาอยู่แซนแอนโทนีโอ

370
00:30:38,680 --> 00:30:41,360
‎ตอนตีสอง ผมตื่นขึ้นมาเจอ

371
00:30:41,960 --> 00:30:45,280
‎เด็กหนุ่มยืนอยู่ที่ปลายเตียง

372
00:30:45,360 --> 00:30:47,480
‎ตะคอกบอกผมให้ตื่น

373
00:30:52,800 --> 00:30:55,120
‎เขาเล็งปืนมาที่ผม

374
00:30:55,240 --> 00:30:57,320
‎สั่งให้ผมมากับเขา

375
00:31:00,240 --> 00:31:03,480
‎ตอนเราเดินไปที่ลานจอดรถ

376
00:31:04,920 --> 00:31:06,640
‎เขามองผมแล้วพูดว่า

377
00:31:06,760 --> 00:31:10,280
‎"ถ้าต้องติดคุกคืนนี้
‎คงไม่ใช่ข้อหาปล้นทรัพย์แน่ๆ"

378
00:31:10,360 --> 00:31:11,840
‎"แต่เป็นข้อหาฆาตกรรม"

379
00:31:17,240 --> 00:31:21,600
‎เขาเอาปืนมาจี้ที่ด้านข้าง
‎แล้วสั่งให้ผมขับรถ

380
00:31:25,320 --> 00:31:27,640
‎ตอนที่ขับออกจากลานจอดรถ

381
00:31:27,720 --> 00:31:29,640
‎ผมสังเกตว่ามีรถอีกคันขับตามมาด้วย

382
00:31:31,440 --> 00:31:34,960
‎เขาจี้ผมไปถึงตู้เอทีเอ็ม
‎แถวร้านขายของชำ

383
00:31:35,880 --> 00:31:38,120
‎แล้วก็พูดขึ้นว่า
‎"ถ้ามีใครสักคนทำตัวเป็นฮีโร่"

384
00:31:38,200 --> 00:31:41,480
‎"ฉันจะยิงแกซะ
‎ฉันยิงแกผ่านเสื้อคลุมนี้ได้ง่ายๆ เลย"

385
00:31:51,040 --> 00:31:52,960
‎ตอนเราเดินกลับไปขึ้นรถ

386
00:31:53,040 --> 00:31:56,240
‎เขาเอ่ยขึ้นว่า
‎"มีอีกเรื่องที่เราต้องทำ"

387
00:31:58,240 --> 00:32:02,760
‎เขาสั่งผมให้ขับออกนอก
‎เมืองแซนแอนโทนีโอ

388
00:32:07,760 --> 00:32:09,840
‎แล้วไปจอดที่ข้างถนน

389
00:32:09,920 --> 00:32:12,600
‎ส่วนผู้สมรู้ร่วมคิด
‎ก็ขับมาจอดขวางหน้าเรา

390
00:32:12,680 --> 00:32:14,440
‎พวกเขาสั่งให้ผมลงจากรถ

391
00:32:16,320 --> 00:32:19,080
‎แล้วก็ขับรถจากไป
‎นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ผมเห็นพวกเขา

392
00:32:28,600 --> 00:32:32,360
‎หนึ่งสัปดาห์ต่อมา
‎ผมนั่งดูข่าว

393
00:32:32,440 --> 00:32:35,600
‎ได้ยินผู้สื่อข่าวรายงานว่า
‎มีชายหนุ่มถูกฆ่าตาย

394
00:32:37,920 --> 00:32:40,600
‎พวกนักสืบสนอกสนใจเรื่องนี้กันมาก

395
00:32:40,680 --> 00:32:44,760
‎พวกเขามาถึงที่ทำงานผม
‎นำรูปถ่ายสำหรับชี้ตัวมาด้วย

396
00:32:45,640 --> 00:32:47,440
‎ทันทีที่ผมซูมดู

397
00:32:47,560 --> 00:32:49,920
‎คนที่ลักพาตัวผมไป

398
00:32:50,000 --> 00:32:51,920
‎ปรากฏว่าเขาคือลีโอ ลิตเติล

399
00:33:06,000 --> 00:33:07,880
‎ผมนึกถึงเขาอยู่บ่อยๆ

400
00:33:12,320 --> 00:33:15,000
‎หลายปีมานี้ ผมคิดถึงเรื่องนี้บ่อยมาก

401
00:33:15,080 --> 00:33:18,440
‎อันที่จริง ผมสวดภาวนาให้เขา
‎ครั้งแล้วครั้งเล่า

402
00:33:20,840 --> 00:33:26,320
‎ผมรู้ว่ามันง่ายมากที่จะตกอยู่
‎ในสภาพเดียวกันกับเขา

403
00:33:26,400 --> 00:33:29,040
‎เพราะผมก็เคยเลือกเดินทางผิด
‎ตอนเป็นวัยรุ่น

404
00:33:32,000 --> 00:33:36,040
‎ผมรู้สึกว่าเข้าใจเขาจริงๆ นะ

405
00:33:37,960 --> 00:33:40,200
‎และหวังว่าเขาจะรู้ว่า
‎ผมให้อภัยเขาแล้ว

406
00:34:12,160 --> 00:34:15,520
‎ที่ผมจะให้คุณดูคือ
‎วิดีโอที่เราได้มาระหว่างการสอบสวน

407
00:34:15,600 --> 00:34:17,680
‎จากปั๊มน้ำมันไดมอนด์ แชมร็อค

408
00:34:19,040 --> 00:34:22,160
‎ลีโอสั่งให้คริสโตเฟอร์แวะ
‎ปั๊มไดมอนด์ แชมร็อค

409
00:34:22,240 --> 00:34:23,960
‎เพื่อหาอะไรให้เขาดื่ม

410
00:34:25,840 --> 00:34:28,080
‎คุณจะเห็นคริสโตเฟอร์
‎เดินผ่านประตูหน้าตรงนี้

411
00:34:30,560 --> 00:34:34,080
‎ส่วนลีโอจะอยู่ข้างหลังเขา
‎สอดมือในกระเป๋าเสื้อด้านขวา

412
00:34:34,160 --> 00:34:35,960
‎เรารู้ว่ามีปืนอยู่ในกระเป๋านั่น

413
00:34:36,680 --> 00:34:40,360
‎สังเกตว่าลีโอปล่อยให้
‎คริสโตเฟอร์เดินไปทั่วร้านอย่างอิสระ

414
00:34:40,440 --> 00:34:44,040
‎เขาเดินไปสุดหลังร้าน
‎เพื่อหยิบเครื่องดื่มให้ลีโอ

415
00:34:44,120 --> 00:34:46,680
‎ระหว่างนั้น
‎ลีโอก็คุยอยู่กับคนคิดเงิน

416
00:34:48,240 --> 00:34:51,040
‎คริสวางโค้กบนเคาน์เตอร์
‎ส่วนลีโอเป็นคนจ่ายเงิน

417
00:34:53,320 --> 00:34:56,680
‎คุณจะเห็นว่าลีโอหันกลับ
‎และเดินนำหน้าคริสโตเฟอร์

418
00:34:56,800 --> 00:35:00,160
‎ทำให้คริสโตเฟอร์มีโอกาส
‎ที่จะรวบตัวเขาจากข้างหลัง

419
00:35:01,880 --> 00:35:04,000
‎ตอนที่พูดคุยกับครอบครัวเขา
‎ผมถามพ่อเขาว่า

420
00:35:04,120 --> 00:35:07,600
‎"ทำไมคริสโตเฟอร์ถึงไม่สู้
‎ทำไมไม่ยอมพูดอะไรเลย"

421
00:35:07,680 --> 00:35:10,800
‎"ทำไมไม่หาทางเอาตัวรอด
‎จากสถานการณ์นี้ล่ะ"

422
00:35:10,880 --> 00:35:12,360
‎ในการสนทนากับคุณชาเวซ

423
00:35:12,440 --> 00:35:16,280
‎เขาตอบว่าคริสโตเฟอร์
‎เป็นคนที่เคร่งศาสนามาก

424
00:35:16,360 --> 00:35:18,000
‎ศาสนาของเขาคือไม่ใช้ความรุนแรง

425
00:35:18,080 --> 00:35:23,360
‎คริสโตเฟอร์เชื่อว่า
‎ถ้าเขาไม่ใช้ความรุนแรง

426
00:35:23,480 --> 00:35:25,800
‎เดี๋ยวทุกอย่างก็จะดีเอง

427
00:35:25,880 --> 00:35:29,320
‎นั่นคือสิ่งที่เขาเชื่อ
‎สุดท้ายมันก็ทำให้เขา

428
00:35:29,400 --> 00:35:31,560
‎ถูกฆ่าตาย

429
00:35:34,920 --> 00:35:37,120
‎ลีโอไม่จับตาดูคริสด้วยซ้ำ

430
00:35:37,240 --> 00:35:39,160
‎ครั้งเดียวที่เขาหันมาดูคริส

431
00:35:39,280 --> 00:35:41,960
‎คือตอนที่เขาเดินออกประตู
‎แล้วเหลือบมามองแวบหนึ่ง

432
00:35:42,040 --> 00:35:45,560
‎เพื่อให้แน่ใจว่าคริสโตเฟอร์ยังอยู่

433
00:35:47,640 --> 00:35:49,560
‎ลีโอสนุกกับการใช้อำนาจ

434
00:35:49,680 --> 00:35:53,040
‎เขาดูไม่เครียด ไม่กังวล
‎ไม่หวาดกลัวสิ่งใด

435
00:35:53,120 --> 00:35:55,240
‎ควบคุมสถานการณ์ได้อย่างสิ้นเชิง

436
00:36:17,640 --> 00:36:19,000
‎บอกตรงๆ

437
00:36:19,080 --> 00:36:20,280
‎ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

438
00:36:26,560 --> 00:36:28,480
‎ผมจำได้ว่าตัวเองเหนี่ยวไก

439
00:36:31,480 --> 00:36:37,800
‎ถ้าให้ผมนั่งต่อหน้าพ่อแม่
‎ของคริสโตเฟอร์

440
00:36:38,720 --> 00:36:40,160
‎ก็คงไม่มีคำพูดใด

441
00:36:40,280 --> 00:36:42,240
‎ที่จะปลอบโยนพวกเขาได้

442
00:36:43,920 --> 00:36:46,840
‎พวกเขามีสิทธิ์ที่จะเจ็บปวด

443
00:36:49,840 --> 00:36:51,440
‎แล้วพระเยซูคริสต์ไม่เจ็บปวดเหรอ

444
00:36:52,520 --> 00:36:54,080
‎ทำไมไม่คืนดีกันล่ะ

445
00:36:55,840 --> 00:37:00,560
‎ในฐานะผู้รับใช้ของพระเจ้า
‎ผมคิดว่ายังมีหวัง

446
00:37:00,680 --> 00:37:03,320
‎ยังมีหนทางเยียวยา

447
00:37:05,920 --> 00:37:08,640
‎หากพวกเขาเข้มแข็ง
‎หรือกล้าหาญพอ

448
00:37:08,760 --> 00:37:11,880
‎ที่จะมาเจอผม
‎เพื่อหาโอกาสพูดคุยกัน

449
00:37:12,720 --> 00:37:14,640
‎ผมว่ามันคงจะเป็น...

450
00:37:20,320 --> 00:37:23,600
‎คงจะเป็นภาพที่น่าดู

451
00:37:31,680 --> 00:37:32,520
‎รู้อะไรไหม

452
00:37:34,280 --> 00:37:37,720
‎ไอ้หมอนี่มันจอมลวงโลก
‎ผมดูแล้วประหลาดใจมาก

453
00:37:38,840 --> 00:37:41,680
‎ไอ้เด็กนี่มันรู้ว่าตัวเองทำอะไรอยู่

454
00:37:42,480 --> 00:37:45,200
‎ลีโอ ลิตเติลเหนี่ยวไก
‎เพราะว่าเขาอยากทำ

455
00:37:45,280 --> 00:37:46,920
‎ไม่ใช่ทำไปเพราะไม่รู้

456
00:37:47,000 --> 00:37:49,160
‎หรือมีความคิดลึกลับอยู่ในหัว

457
00:37:49,240 --> 00:37:52,080
‎หรือมีบางอย่างครอบงำ หรือหลงลืม

458
00:37:52,160 --> 00:37:53,880
‎ก็แค่

459
00:37:53,960 --> 00:37:56,320
‎ลีโอ ลิตเติลตั้งใจจะฆ่าคน
‎แล้วก็ทำลงไป

460
00:37:59,640 --> 00:38:03,200
‎ผมเองเติบโตมาใน
‎คริสตจักรเพนเทคอสต์

461
00:38:04,640 --> 00:38:07,440
‎เมื่อหลายปีก่อนที่จะเข้าทำงาน
‎ในกรมตำรวจ

462
00:38:07,520 --> 00:38:09,920
‎ผมเคยเป็นนักเทศน์ที่มีใบอนุญาต

463
00:38:10,760 --> 00:38:13,520
‎ผมเชื่อในการไถ่บาป
‎เชื่อในพระเยซูคริสต์

464
00:38:13,640 --> 00:38:16,720
‎เชื่อในคำสอนของพระเยซูทุกถ้อยคำ

465
00:38:16,800 --> 00:38:19,000
‎และเทศน์สอนคนมานานหลายปี

466
00:38:19,840 --> 00:38:22,080
‎แต่ถ้าคุณฟังคำพูดของชายคนนี้

467
00:38:22,160 --> 00:38:25,680
‎เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองพูดอะไรอยู่

468
00:38:25,760 --> 00:38:30,920
‎เพราะไม่มีประโยคไหนเลยใน
‎บทสนทนาที่พูดถึง "การให้อภัย"

469
00:38:31,040 --> 00:38:32,320
‎เขาเอาแต่พูดว่า

470
00:38:32,400 --> 00:38:36,960
‎"ได้เวลาพบปะเพื่อสร้าง
‎ความหวังและสมานฉันท์"

471
00:38:37,040 --> 00:38:39,160
‎พวกเขาไม่ได้มีหน้าที่

472
00:38:39,240 --> 00:38:41,920
‎ที่จะต้องมาพบปะเพื่อสร้างความหวัง
‎และสมานฉันท์สักหน่อย

473
00:38:42,000 --> 00:38:44,920
‎แต่เป็นเขาต่างหากล่ะ
‎ที่ต้องขอโทษ

474
00:38:45,000 --> 00:38:47,600
‎ครอบครัวชาเวซ คริสโตเฟอร์
‎และพระเจ้าของเขา

475
00:38:47,680 --> 00:38:49,280
‎ไม่เห็นเขาพูดถึงเรื่องนี้เลย

476
00:38:54,040 --> 00:38:56,200
‎ที่เขาทำอยู่ตอนนี้

477
00:38:56,320 --> 00:38:57,960
‎คือการสร้างภาพเพื่อขอทัณฑ์บน

478
00:38:58,040 --> 00:38:59,640
‎ทั้งหมดก็มีอยู่เท่านี้

479
00:38:59,760 --> 00:39:04,840
‎เขาไม่ได้กลับตัวกลับใจได้เอง
‎แต่ทำไปเพื่อเอื้อประโยชน์ให้ตนเอง

480
00:39:04,920 --> 00:39:08,760
‎ไม่มีใครอยู่ในใจเขาทั้งนั้น
‎ไม่มีความเสียใจ ไม่มีความสํานึกผิด

481
00:39:08,840 --> 00:39:11,320
‎ไม่มีอะไรในหัวเขาหรอก นอกจาก

482
00:39:11,400 --> 00:39:14,160
‎"ฉันต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง
‎เพื่อออกจากคุก"

483
00:39:14,240 --> 00:39:16,120
‎"เมื่อโอกาสแรกมาถึง"

484
00:39:16,200 --> 00:39:18,200
‎ผมเชื่อว่าเขาเป็นแบบนั้นแหละ

485
00:39:22,360 --> 00:39:27,120
‎(ลีโอ ลิตเติลจะมีสิทธิ์
‎ยื่นขอทัณฑ์บนในปี 2038)

486
00:39:27,200 --> 00:39:32,240
‎(เช่นเดียวกับโฮเซ ซาวาลา)

487
00:39:37,320 --> 00:39:39,880
‎ผมได้ยินมาว่าลีโอเป็นผู้รับใช้พระเจ้า

488
00:39:39,960 --> 00:39:42,480
‎หรือเป็นบาทหลวง
‎อะไรทำนองนั้น

489
00:39:42,560 --> 00:39:43,600
‎มันก็ดีอ่ะนะ

490
00:39:48,680 --> 00:39:52,000
‎แต่ผมรู้สึกว่าต้องมีใครสักคน
‎ออกมารับผิด

491
00:39:52,120 --> 00:39:53,760
‎แสดงความรับผิดชอบ

492
00:39:53,840 --> 00:39:59,480
‎ผมจะไม่หันไปพึ่งพระเจ้า
‎เพียงเพราะ "มันทำให้ผมรู้สึกดี"

493
00:39:59,560 --> 00:40:03,200
‎หรือ "ถ้าผมดีพอ
‎คุณจะต้องปล่อยผมไป"

494
00:40:03,320 --> 00:40:04,920
‎นั่นไม่ได้ทำให้ผมเป็นคนดี

495
00:40:05,000 --> 00:40:08,120
‎แค่ทำให้ผมเป็นคน
‎ที่จะทำอะไรเพื่อคนอื่น

496
00:40:12,680 --> 00:40:14,120
‎ผมคงหลอกตัวเอง

497
00:40:14,240 --> 00:40:16,560
‎ถ้าต้องทำแบบนั้น
‎ในแง่ของจิตวิญญาณนะ

498
00:40:16,640 --> 00:40:17,880
‎ผมจะไม่ทำแบบนั้น

499
00:40:24,000 --> 00:40:25,280
‎ลีโอยังเด็ก

500
00:40:28,080 --> 00:40:30,400
‎คุณไม่รู้หรอกว่า
‎ทำไมถึงทำลงไปแบบนั้น

501
00:40:30,520 --> 00:40:33,080
‎คุณอาจจะคิดว่า
‎คนในแก๊งทำกันแบบนี้

502
00:40:33,160 --> 00:40:35,120
‎คุณไม่รู้เหตุผลที่ทำลงไป

503
00:40:36,040 --> 00:40:38,680
‎หรืออาจจะรู้ก็ได้ ไม่มีใครรู้
‎ผมไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่

504
00:40:38,760 --> 00:40:40,760
‎แต่ผมจะไม่ทำเรื่องพรรค์นั้นแน่ๆ

505
00:40:58,200 --> 00:41:02,800
‎(หลังจากคำสั่งเว้นระยะไป 90 วัน
‎ศาลอาญาของรัฐเท็กซัส)

506
00:41:02,880 --> 00:41:05,840
‎(ได้อนุญาตให้สัมภาษณ์
‎ลีโอ ลิตเติลเป็นรอบที่สอง)

507
00:41:12,480 --> 00:41:15,040
‎ลีโอ ลิตเติลเหนี่ยวไก
‎เพราะว่าเขาอยากทำ

508
00:41:15,120 --> 00:41:17,440
‎ไม่ใช่เพราะมีบางอย่างครอบงำ

509
00:41:17,560 --> 00:41:19,440
‎หรือหลงลืม ก็แค่

510
00:41:20,040 --> 00:41:22,480
‎ลีโอ ลิตเติลตั้งใจจะฆ่าคน
‎แล้วก็ทำลงไป

511
00:41:25,320 --> 00:41:27,960
‎ถ้าผมอยากเห็นคนตายจริงๆ

512
00:41:29,200 --> 00:41:32,120
‎ผมก็คงจะพูดออกไปแบบนั้นแล้ว

513
00:41:32,200 --> 00:41:34,120
‎ไม่มีปัญหาเลย

514
00:41:36,320 --> 00:41:40,800
‎ผมรู้ว่าทุกคนอยากรู้ความจริง

515
00:41:40,920 --> 00:41:43,560
‎แต่ผมก็แค่จำไม่ได้

516
00:41:44,640 --> 00:41:47,200
‎ความรู้สึกเมื่อ 21 ปีก่อน
‎ตอนเป็นวัยรุ่น

517
00:41:47,960 --> 00:41:50,680
‎ผมรู้ว่ามันงี่เง่าและฟังไม่ขึ้น

518
00:41:52,640 --> 00:41:56,920
‎แต่ตอนที่ผมลงจากรถ
‎และคริสโตเฟอร์คุกเข่า

519
00:41:58,080 --> 00:42:00,200
‎ผมไม่รู้ว่าอะไรดลใจผม

520
00:42:00,280 --> 00:42:02,600
‎สาบานได้เลย

521
00:42:08,920 --> 00:42:11,320
‎ผมไม่อยากให้เรื่องมันคลุมเครือหรอก

522
00:42:13,120 --> 00:42:16,080
‎ผมมันเลวที่ทำแบบนั้น

523
00:42:17,440 --> 00:42:20,560
‎ผิดเต็มประตู

524
00:42:22,600 --> 00:42:26,120
‎สมควรถูกประณาม

525
00:42:27,680 --> 00:42:32,640
‎พอได้ยินคนอื่นพูดแบบนั้น
‎ผมก็อดที่จะตัดสินตัวเองไม่ได้

526
00:42:37,640 --> 00:42:38,840
‎ตอนสัมภาษณ์รอบแรก

527
00:42:40,320 --> 00:42:44,320
‎เรามักจะรู้สึกเสียใจ
‎ในสิ่งที่พูดและไม่ได้พูดออกไป

528
00:42:44,400 --> 00:42:49,720
‎ถ้าพูดให้สุภาพหน่อย
‎ผมรู้ตัวว่าไม่ใช่คนดี

529
00:42:50,920 --> 00:42:53,960
‎ผมมีชนักติดหลัง
‎และผมเข้าใจดี

530
00:42:54,760 --> 00:42:55,880
‎ที่ผมอยากจะทำ

531
00:42:59,960 --> 00:43:01,800
‎ก็แค่สะสางเรื่องยุ่งเหยิงที่ทำเอาไว้

532
00:43:06,240 --> 00:43:07,560
‎ที่เขาทำอยู่ตอนนี้

533
00:43:07,680 --> 00:43:10,400
‎คือการสร้างภาพเพื่อขอทัณฑ์บน

534
00:43:10,480 --> 00:43:11,760
‎เขาเอาแต่พูดว่า

535
00:43:11,880 --> 00:43:15,960
‎"ได้เวลาพบปะเพื่อสร้าง
‎ความหวังและสมานฉันท์"

536
00:43:16,520 --> 00:43:19,240
‎แต่เป็นเขาต่างหากล่ะ
‎ที่ต้องขอโทษ

537
00:43:19,320 --> 00:43:20,640
‎ครอบครัวชาเวซ

538
00:43:20,760 --> 00:43:22,800
‎ไม่เห็นเขาพูดถึงเรื่องนี้เลย

539
00:43:27,240 --> 00:43:30,480
‎ผมต้องอยากจะขอโทษ
‎ครอบครัวชาเวซอยู่แล้ว

540
00:43:31,120 --> 00:43:32,720
‎ไม่ต้องสงสัยเลยเรื่องนั้น

541
00:43:35,520 --> 00:43:37,440
‎หากผมไม่ได้พูดออกไปในครั้งก่อน

542
00:43:38,320 --> 00:43:44,080
‎หากผมพูดผิดหรือ
‎ใช้อารมณ์มากไปในขณะแก้ตัว

543
00:43:44,160 --> 00:43:46,960
‎ก็เป็นความผิดของผมเอง

544
00:43:48,720 --> 00:43:50,760
‎ในส่วนของทัณฑ์บน

545
00:43:55,320 --> 00:43:59,160
‎ลึกๆ แล้ว บางอย่างในตัวผม

546
00:43:59,280 --> 00:44:01,600
‎คิดว่าผมสมควรตายอยู่ในคุก

547
00:44:04,040 --> 00:44:09,280
‎ไม่ว่านักสืบคนนั้นจะรู้สึกหรือ
‎เชื่อแบบนั้นจริงๆ หรือไม่

548
00:44:10,240 --> 00:44:12,880
‎ผมเคารพความเห็นของเขา

549
00:44:20,440 --> 00:44:25,520
‎ไม่ยุติธรรมเลยที่คริสโตเฟอร์

550
00:44:27,680 --> 00:44:29,400
‎จะจบชีวิตไว้ที่ 22 ปี

551
00:44:30,120 --> 00:44:32,280
‎ผมเข้าใจและตระหนักถึงเรื่องนั้น

552
00:44:35,840 --> 00:44:37,120
‎แต่ผมยังมีชีวิตอยู่

553
00:44:38,960 --> 00:44:42,000
‎ทำได้แค่ใช้เวลาที่เหลืออยู่ในคุก

554
00:44:42,920 --> 00:44:46,800
‎และไม่ว่าจะต้องอยู่ไป
‎ตลอดชีวิตหรือไม่

555
00:44:48,360 --> 00:44:51,040
‎ผมจะมีชีวิตอยู่เพื่อเกียรติ
‎ของพระผู้เป็นเจ้า

556
00:44:53,240 --> 00:44:57,280
‎ผมรอดจากโทษประหาร
‎จนกลายมาเป็นผู้รับใช้พระเจ้า

557
00:44:57,360 --> 00:44:59,360
‎ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก

558
00:45:01,520 --> 00:45:06,000
‎หวังว่าผมจะสอบผ่าน

559
00:45:08,240 --> 00:45:11,240
‎ในการแสดงให้คุณเห็นว่าผมเป็นใคร
‎คิดอะไรและเชื่ออะไรอยู่

560
00:45:13,240 --> 00:45:16,880
‎หลังจากทำผิดพลาดครั้งร้ายแรงแบบนั้น

561
00:45:20,720 --> 00:45:22,040
‎ขอบคุณที่รับชมนะครับ

562
00:45:25,160 --> 00:45:30,160
‎(เราได้ติดต่อครอบครัวชาเวซ
‎เพื่อขอให้มีส่วนร่วมในภาพยนตร์เรื่องนี้)

563
00:45:30,240 --> 00:45:32,800
‎(พวกเขาปฏิเสธเพราะยังทำใจไม่ได้)

564
00:45:32,880 --> 00:45:35,320
‎(ที่จะพูดถึงการฆาตกรรมลูกชายต่อสาธารณชน)

565
00:45:36,360 --> 00:45:38,360
‎(คำบรรยายโดย ณัฏฐินี เจรจาศิลป์)