1 00:00:16,240 --> 00:00:18,400 ‎ไม่อยากเชื่อว่าผมจะเป็นฆาตกร 2 00:00:22,160 --> 00:00:24,480 ‎ผมฆ่าชายสองคน 3 00:00:25,720 --> 00:00:27,200 ‎ผมกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว 4 00:00:31,600 --> 00:00:33,520 ‎ผมเสียใจกับสิ่งที่ผมทำ 5 00:00:34,920 --> 00:00:35,760 ‎กับลูกของพวกเขา 6 00:00:35,840 --> 00:00:37,840 ‎(เขตเมือง เวโรนา - ป๊อป 619) 7 00:00:39,080 --> 00:00:44,800 ‎(ในปี 1976 สหรัฐได้นำ ‎โทษประหารชีวิตกลับมาใช้ใหม่) 8 00:00:45,280 --> 00:00:50,760 ‎(นักโทษกว่า 8,000 รายถูก ‎ตัดสินประหารชีวิตในข้อหาฆาตกรรม) 9 00:00:51,240 --> 00:00:57,480 ‎(นี่คือเรื่องราวของนักโทษประหาร ‎หมายเลข 990130) 10 00:01:05,160 --> 00:01:06,640 ‎ผมชื่อแบรนดอน ฮัทชิสัน 11 00:01:07,640 --> 00:01:09,920 ‎ผมถูกตั้งข้อหาฆ่าคนตายโดยเจตนา 12 00:01:11,480 --> 00:01:12,880 ‎ผมถูกตัดสินประหารชีวิต 13 00:01:15,680 --> 00:01:18,040 ‎ผมไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้ 14 00:01:18,680 --> 00:01:22,240 ‎หรือพาดพิงใครใดๆ ทั้งสิ้น 15 00:01:26,200 --> 00:01:27,200 ‎ผมรู้ว่าทำอะไรลงไป 16 00:01:28,040 --> 00:01:30,000 ‎ผมจะรับผิดชอบการกระทำของผม 17 00:01:38,400 --> 00:01:41,320 ‎(ผลงานซีรีส์ของ Netflix) 18 00:01:43,200 --> 00:01:44,440 ‎เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง 19 00:01:46,800 --> 00:01:47,960 ‎ผมเริ่มจากตรงนั้น 20 00:01:49,160 --> 00:01:51,280 ‎ผมแค่อยากต่อต้าน ‎อยากสร้างความโกลาหล 21 00:01:51,760 --> 00:01:54,520 ‎ผมมองหน้าเขา ‎"เดี๋ยวก็รู้ว่าใครฆ่าใคร" 22 00:01:54,600 --> 00:01:55,800 ‎ฉันตัดสินใจแล้ว 23 00:01:56,760 --> 00:01:58,040 ‎ฉันฆ่าเขา 24 00:01:58,520 --> 00:02:01,560 ‎ผมไม่เคยตั้งใจจะทำอย่างนั้นเลย 25 00:02:01,640 --> 00:02:03,640 ‎ผมไม่อยากให้มันเกิดขึ้น 26 00:02:07,560 --> 00:02:10,720 ‎ผมรู้ตัวว่าจะต้องลงจากรถ ‎แล้วฆ่าสองคนนั้น 27 00:02:11,520 --> 00:02:13,040 ‎ตอนที่เขาคุกเข่าอยู่ตรงหน้า 28 00:02:13,760 --> 00:02:15,240 ‎สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือ ผมเหนี่ยวไก 29 00:02:17,200 --> 00:02:19,440 ‎ผมฆ่าทั้งคู่ 30 00:02:20,600 --> 00:02:22,040 ‎แทงพวกเขาจนตาย 31 00:02:34,880 --> 00:02:39,800 ‎(A SILENT ORDER) 32 00:02:51,480 --> 00:02:55,280 ‎(ทัณฑสถานเซาท์เซ็นทรัล ‎เมืองลิกกิ้ง รัฐมิสซูรี) 33 00:02:57,880 --> 00:03:04,440 ‎(วันที่ 1 มกราคม 1996 แบรนดอน ฮัทชิสัน ‎ยิงสองพี่น้อง ไบรอันและโรนัลด์ถึงแก่ความตาย) 34 00:03:10,560 --> 00:03:13,520 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสัน ‎ไม่เคยออกมาพูด) 35 00:03:13,600 --> 00:03:16,280 ‎(เกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันนั้นจนกระทั่งบัดนี้) 36 00:03:20,760 --> 00:03:24,560 ‎(เวนทูรา แคลิฟอร์เนีย) 37 00:03:30,800 --> 00:03:32,600 ‎ผมเกิดที่เมืองเวนทูราในรัฐแคลิฟอร์เนีย 38 00:03:33,480 --> 00:03:34,720 ‎ปี 1974 39 00:03:37,080 --> 00:03:39,440 ‎ผมอาศัยอยู่ที่นั่นจนถึง 40 00:03:40,400 --> 00:03:41,640 ‎อายุ 18 หรือ 19 ปี 41 00:03:45,080 --> 00:03:46,240 ‎ผมมีพี่น้องสองคน 42 00:03:46,760 --> 00:03:48,680 ‎พี่ชายหนึ่งคนและน้องชายอีกหนึ่งคน 43 00:03:54,080 --> 00:03:57,520 ‎ตอนเป็นเด็ก ผมถูกล่วงละเมิดทางเทศ 44 00:03:59,840 --> 00:04:01,520 ‎ผมไม่แน่ใจว่าเกิดขึ้นเมื่อไหร่ 45 00:04:01,600 --> 00:04:02,880 ‎คลับคล้ายคลับคลาว่า 46 00:04:05,040 --> 00:04:06,240 ‎อาจจะตอนอยู่อนุบาล 47 00:04:06,720 --> 00:04:10,960 ‎ผมเริ่มไปพบจิตแพทย์ ‎เนื่องจากพฤติกรรมของผม 48 00:04:12,800 --> 00:04:15,960 ‎ผมพึ่งจิตแพทย์มาทั้งชีวิต 49 00:04:18,520 --> 00:04:22,200 ‎ผมใช้เหล้าและเมทแอมเฟตามีน 50 00:04:22,920 --> 00:04:26,640 ‎เพื่อรับมือกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับผม 51 00:04:28,360 --> 00:04:32,520 ‎และเพื่อจัดการกับความรู้สึกที่ ‎อัดอั้นอยู่ข้างใน 52 00:04:36,320 --> 00:04:39,000 ‎ตอนอายุยังน้อย ‎ผมสูบกัญชาและดื่มเหล้า 53 00:04:40,440 --> 00:04:44,200 ‎แต่มาเริ่มใช้เมทแอมเฟตามีนหนักขึ้น ‎น่าจะตอนประมาณอายุ 15 54 00:04:48,920 --> 00:04:49,920 ‎ผมเป็นไอ้ขี้ยา 55 00:04:51,080 --> 00:04:53,040 ‎อย่างนั้นเลย 56 00:04:56,120 --> 00:04:57,520 ‎ใช่ มันเป็น 57 00:04:58,720 --> 00:04:59,840 ‎หายนะ 58 00:05:03,040 --> 00:05:08,400 ‎(โรงแรมอีสต์วูด) 59 00:05:11,240 --> 00:05:13,200 ‎ผมพบกับมิเชลล์ที่ห้องพักของโรงแรม 60 00:05:13,680 --> 00:05:15,360 ‎ผมน่าจะอายุ 15 ปี 61 00:05:15,440 --> 00:05:18,160 ‎ผมขายกัญชาให้เพื่อนเธอประมาณ 30 กรัม 62 00:05:19,360 --> 00:05:21,240 ‎เธออยู่ที่นั่นกับแฟน 63 00:05:22,640 --> 00:05:25,640 ‎เธอตั้งท้องเจอร์รี 64 00:05:25,720 --> 00:05:27,160 ‎ลูกชายคนโตของผม 65 00:05:33,480 --> 00:05:35,800 ‎ในตอนนั้น ผมอยากจะโตเป็นผู้ใหญ่ 66 00:05:36,360 --> 00:05:38,480 ‎และรับผิดชอบแต่ว่า 67 00:05:38,960 --> 00:05:41,240 ‎ผมติดแอมเฟตามีนอย่างหนัก 68 00:05:44,000 --> 00:05:47,360 ‎ผมกับมิเชลล์คบๆ เลิกๆ กันอยู่หลายปี 69 00:05:48,080 --> 00:05:49,760 ‎ผมมีลูกกับเธอสองคน 70 00:05:50,320 --> 00:05:55,040 ‎ผมเลิกกับเธออย่างเด็ดขาดน่าจะตอน ‎อายุ 17 หรือ 18 ปี 71 00:05:56,880 --> 00:06:00,640 ‎(เมาท์เวอร์นอน มิสซูรี) 72 00:06:04,440 --> 00:06:07,160 ‎การย้ายไปที่มิสซูรี ‎จะเป็นการเริ่มต้นใหม่ของผม 73 00:06:07,240 --> 00:06:09,320 ‎ผมนึกว่าจะมี 74 00:06:10,920 --> 00:06:12,120 ‎ชีวิตที่ดีขึ้น 75 00:06:19,920 --> 00:06:21,080 ‎แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด 76 00:06:28,640 --> 00:06:31,280 ‎ผมรู้จักเฟรดดี้ โลเปซ ‎ตอนที่เขาแต่งงานกับลูกพี่ลูกน้องของผม 77 00:06:31,960 --> 00:06:32,840 ‎ที่มิสซูรี 78 00:06:35,000 --> 00:06:37,960 ‎เฟรดดี้เช่าบ้าน ‎และมีร้านอยู่ถัดไป 79 00:06:38,640 --> 00:06:40,960 ‎ซึ่งเขาจะเปลี่ยนเป็นร้าน ‎อุปกรณ์ยานยนต์ 80 00:06:43,920 --> 00:06:46,000 ‎แต่ดูเหมือนว่าจะใช้เป็นฉากบังหน้าสำหรับ 81 00:06:46,480 --> 00:06:47,800 ‎ค้ายาเสพติดเสียมากกว่า 82 00:06:54,640 --> 00:06:57,600 ‎ในตอนนั้นเฟรดดี้เป็นคนขายกัญชา 83 00:06:57,680 --> 00:07:00,440 ‎เขาจะขนกัญชากลับมา ‎ครั้งละประมาณ 20-30 กิโลกรัม 84 00:07:01,000 --> 00:07:03,040 ‎ไปๆ มาๆ ระหว่างแคลิฟอร์เนียกับมิสซูรี 85 00:07:06,520 --> 00:07:09,960 ‎ตอนแรกผมทำงานหากลุ่มลูกค้าให้เฟรดดี้ 86 00:07:10,480 --> 00:07:11,720 ‎แต่การใช้ยาทำให้ผม 87 00:07:12,840 --> 00:07:13,840 ‎กลับมาติดยาอีกครั้ง 88 00:07:17,080 --> 00:07:19,640 ‎ผมบอกเขาว่า ‎การขายเมทแอมเฟตามีน 89 00:07:19,720 --> 00:07:22,440 ‎จะทำให้เราได้กำไรมากขึ้นอีกเยอะ 90 00:07:23,120 --> 00:07:25,840 ‎เงินจะหลั่งไหลเข้ามา ‎แค่ต้องเริ่มลงมือ 91 00:07:31,920 --> 00:07:35,320 ‎ผมรู้จักไมเคิล ซาลาซาร์ ‎เพราะเฟรดดี้ โลเปซ 92 00:07:37,760 --> 00:07:39,840 ‎เขากลับมาจากแคลิฟอร์เนีย 93 00:07:42,640 --> 00:07:46,680 ‎ไมเคิลเป็นคนที่คอยคุ้มครองเฟรดดี้ 94 00:07:47,200 --> 00:07:49,800 ‎พวกเขามาจากแก๊งเดียวกัน 95 00:07:50,320 --> 00:07:51,880 ‎ในแคลิฟอร์เนียและ 96 00:07:52,800 --> 00:07:55,360 ‎พวกเขาจัดการให้ทุกอย่าง ‎เป็นระเบียบเรียบร้อย 97 00:08:05,960 --> 00:08:09,680 ‎(วันที่ 31 ธันวาคม 1995) 98 00:08:15,600 --> 00:08:20,400 ‎เฟรดดี้ โลเปซจัดงานเลี้ยง ‎ส่งท้ายปีเก่าที่โรงรถ 99 00:08:20,480 --> 00:08:21,760 ‎ถัดไปจากบ้านของเขา 100 00:08:31,160 --> 00:08:34,360 ‎พวกเราเริ่มดื่มเหล้า พูดคุย ‎และสูดโคเคน 101 00:08:37,000 --> 00:08:41,640 ‎คนเริ่มมาที่งานเลี้ยงมากขึ้น ‎พวกเรากำลังสนุก 102 00:08:42,120 --> 00:08:44,000 ‎ทุกคนดูเหมือนจะเข้ากันได้ดี 103 00:08:48,840 --> 00:08:53,080 ‎ผมพบโรนัลด์กับไบรอัน เยตส์ ‎ที่บ้านของเฟรดดี้ โลเปซในคืนนั้น 104 00:08:56,520 --> 00:09:00,720 ‎ผม ไบรอันและโรนัลด์ ‎กำลังนั่งเล่นโดมิโนอยู่ในโรงรถ 105 00:09:05,240 --> 00:09:08,840 ‎จู่ๆ ไม่รู้ทำไม พวกเขาถึงพูดถึงไมเคิลกับเฟรดดี้ 106 00:09:10,600 --> 00:09:13,920 ‎พวกเขาเรียกพวกนั้นว่าพวกเม็กซิกัน ‎หรือพวกหลบหนีเข้าเมือง 107 00:09:16,120 --> 00:09:20,000 ‎ผมเดาว่าพวกเขาเรียกแบบนั้นเพราะ ‎การว่ายน้ำข้ามพรมแดนมาทางแม่น้ำรีโอแกรนด์ 108 00:09:20,080 --> 00:09:21,280 ‎อย่างผิดกฎหมาย 109 00:09:21,760 --> 00:09:24,920 ‎มันเป็นคำที่ใช้เหยียดเชื้อชาติมาตั้งแต่ ‎ผมจำความได้ 110 00:09:27,800 --> 00:09:31,040 ‎ผมเดินออกไปข้างนอกแล้วเจอเข้ากับไมเคิล 111 00:09:32,960 --> 00:09:35,400 ‎ผมบอกเขาว่า ‎"นายต้องไม่เชื่อว่าพวกนั้นพูดว่าอะไร" 112 00:09:38,640 --> 00:09:39,480 ‎จากนั้น 113 00:09:40,160 --> 00:09:42,000 ‎เขาก็เข้าไปในร้านแล้วเริ่มยิง 114 00:09:46,840 --> 00:09:47,880 ‎เริ่มจากไบรอัน 115 00:09:52,000 --> 00:09:53,120 ‎จากนั้นก็โรนัลด์ 116 00:10:03,560 --> 00:10:04,400 ‎ผมตกตะลึง 117 00:10:05,560 --> 00:10:08,560 ‎ผมไม่เคยเห็นใครถูกยิงมาก่อน 118 00:10:16,520 --> 00:10:18,000 ‎โรนัลด์ยังไม่ล้มลงในตอนแรก 119 00:10:18,080 --> 00:10:20,960 ‎แต่หลังจากนั้นประมาณหนึ่งนาที ‎เขาก็ร่วงลงกับพื้น 120 00:10:21,920 --> 00:10:22,960 ‎เขาแค่ทิ้งตัวลง 121 00:10:25,040 --> 00:10:27,600 ‎เขาคลานอยู่บนพื้นโรงรถ 122 00:10:34,760 --> 00:10:37,320 ‎ไมเคิลคว้าไขควง 123 00:10:37,400 --> 00:10:39,760 ‎เดินไปที่โรนัลด์ เยตส์แล้วเริ่มแทงเขา 124 00:10:40,920 --> 00:10:42,000 ‎แล้ว 125 00:10:42,960 --> 00:10:44,040 ‎ก็เกิดความโกลาหลขึ้น 126 00:10:51,400 --> 00:10:53,120 ‎หลังจากเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 127 00:10:53,600 --> 00:10:55,360 ‎ผมนึกว่าจะถูกยิงด้วย 128 00:11:03,360 --> 00:11:06,120 ‎ตอนนั้นผมเข้าไปในบ้าน 129 00:11:07,080 --> 00:11:09,040 ‎บอกเฟรดดี้ว่าเกิดเรื่องร้ายขึ้นแล้ว 130 00:11:09,840 --> 00:11:11,720 ‎ตอนที่เขามาถึงโรงรถ 131 00:11:12,480 --> 00:11:14,360 ‎เขาถึงกับอุทาน "อะไรวะเนี่ย" 132 00:11:14,840 --> 00:11:17,120 ‎โรนัลด์พยายามหนีออกทาง ‎ด้านหลังของโรงรถ 133 00:11:18,040 --> 00:11:21,000 ‎แล้วเฟรดดี้ก็พูดว่า ‎"ดูอะไรอยู่เล่า ไปพาเขามานี่" 134 00:11:21,080 --> 00:11:23,920 ‎เพราะว่าเขากำลังเปิดประตูด้านหลังโรงรถ 135 00:11:24,000 --> 00:11:26,720 ‎ผมจึงเดินไปลากโรนัลด์กลับมาแล้วเตะเขา 136 00:11:32,960 --> 00:11:35,960 ‎มีใครสักคนพูดว่า "เรียกรถพยาบาลไหม" ‎ผมไม่แน่ใจว่าใครพูด 137 00:11:37,120 --> 00:11:39,880 ‎ผมเลยบอกว่า "พวกเขาจะตายแล้ว" ‎เพราะว่าเขาสำลักและก็ 138 00:11:40,800 --> 00:11:41,880 ‎ไม่ขยับเขยื้อน 139 00:11:42,960 --> 00:11:46,800 ‎เฟรดดี้เลยบอกว่า ‎"ไปขับรถมาที่หลังร้าน" 140 00:11:47,400 --> 00:11:51,200 ‎ผมกับไมเคิลแบกพวกเขาสองคน ‎ไปใส่ไว้ที่ท้ายรถ 141 00:11:58,200 --> 00:12:03,880 ‎(แม้ว่าจะถูกยิงและแทงแต่ ‎ไบรอันกับโรนัลด์ก็ยังไม่ตาย) 142 00:12:06,200 --> 00:12:07,320 ‎ผมเป็นคนขับ 143 00:12:07,920 --> 00:12:11,200 ‎เฟรดดี้นั่งอยู่ที่เบาะโดยสาร ‎ไมเคิลนั่งอยู่เบาะหลัง 144 00:12:13,120 --> 00:12:14,720 ‎มีเสียงมาจากท้ายรถ 145 00:12:14,800 --> 00:12:16,720 ‎เฟรดดี้บอกให้จอดรถข้างทาง 146 00:12:24,040 --> 00:12:26,840 ‎เขายื่นปืนจุด 22 ให้ผม 147 00:12:34,200 --> 00:12:35,640 ‎ผมรู้ว่าต้องทำอะไร 148 00:12:35,720 --> 00:12:38,760 ‎ผมคงต้องลงไปยิงพวกเขา 149 00:12:41,520 --> 00:12:43,440 ‎เป็นคำสั่งไร้เสียง คงงั้นมั้ง 150 00:12:43,520 --> 00:12:44,400 ‎ผมไม่แน่ใจ 151 00:12:44,880 --> 00:12:46,960 ‎ผมหมายถึง ผมไม่ได้มีความเป็นฆาตกรในจิตใจ 152 00:12:48,360 --> 00:12:50,480 ‎ผมแค่ทำตามคำสั่ง 153 00:12:51,840 --> 00:12:55,400 ‎ผมไม่ห่วงพวกเขา ‎ผมห่วงเรื่องรักษาชีวิตตัวเองไว้มากกว่า 154 00:12:57,840 --> 00:13:02,960 ‎ผมรู้ดีว่าผมจะต้องลงจากรถ ‎แล้วฆ่าสองคนนั่น 155 00:13:16,120 --> 00:13:17,720 ‎ผมไปที่ท้ายรถ 156 00:13:18,760 --> 00:13:21,480 ‎แล้วเปิดมันออก 157 00:13:25,240 --> 00:13:28,400 ‎ผมไม่รู้ว่าเป็นโรนัลด์หรือไบรอัน ‎ผมไม่รู้จริงๆ 158 00:13:29,200 --> 00:13:31,200 ‎ผมคว้าศีรษะของใครคนใดคนหนึ่งแล้วยิง 159 00:13:36,720 --> 00:13:37,760 ‎สองนัด 160 00:13:40,640 --> 00:13:41,480 ‎แล้วก็ 161 00:13:42,400 --> 00:13:45,800 ‎ทำแบบเดียวกันกับอีกคน 162 00:13:59,200 --> 00:14:01,520 ‎เป็นความรู้สึกที่แย่และว่างเปล่า 163 00:14:03,560 --> 00:14:04,880 ‎ผมน่าจะปกป้องพวกเขา 164 00:14:05,720 --> 00:14:07,480 ‎ผมน่าจะปกป้องพี่น้องตระกูลเยตส์ 165 00:14:08,120 --> 00:14:09,720 ‎แทนที่จะฆ่าพวกเขา 166 00:14:10,920 --> 00:14:14,200 ‎ผมไม่เคยพูดอะไรจนกระทั่งตอนนี้ 167 00:14:16,960 --> 00:14:18,800 ‎ไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใคร 168 00:14:36,800 --> 00:14:40,640 ‎(ลอเรนซ์ เคาน์ตี้ มิสซูรี) 169 00:14:42,560 --> 00:14:45,440 ‎ประมาณหกโมงเช้าของวันปีใหม่ 170 00:14:46,000 --> 00:14:47,000 ‎ผมได้รับโทรศัพท์ 171 00:14:49,000 --> 00:14:53,440 ‎แจ้งข่าวด่วนว่า "มีเหตุฆาตกรรมสองราย ‎เราต้องการความช่วยเหลือ" 172 00:14:56,640 --> 00:14:58,600 ‎ผมได้สิทธิ์พิเศษให้ไปที่นั่น 173 00:15:00,280 --> 00:15:02,160 ‎ไม่ใช่ภาพที่น่าดูนัก 174 00:15:07,640 --> 00:15:10,880 ‎ผมชื่อวอลเตอร์ เอฟ. เมเทเวียร์ 175 00:15:11,440 --> 00:15:15,280 ‎ผมทำงานที่สำนักงานนายอำเภอ ‎ลอเรนซ์ เคาน์ตี้มา 22 ปี 176 00:15:16,960 --> 00:15:18,960 ‎เราอยู่ตรงสถานที่เกิดเหตุ 177 00:15:54,200 --> 00:15:57,440 ‎ศพถูกพบที่นี่ 178 00:15:59,880 --> 00:16:02,520 ‎ศพทั้งสองหัน 179 00:16:03,680 --> 00:16:04,520 ‎ไปทางนี้ 180 00:16:05,000 --> 00:16:07,000 ‎ศพหนึ่งอยู่ตรงนี้ อีกศพหนึ่ง 181 00:16:08,440 --> 00:16:09,600 ‎อยู่ในพงหญ้า 182 00:16:13,400 --> 00:16:14,320 ‎ในชีวิตผม 183 00:16:16,080 --> 00:16:18,360 ‎ผมไม่เคยเจอการฆาตกรรมสองรายพร้อมกัน 184 00:16:20,480 --> 00:16:23,360 ‎ไม่อยากเชื่อว่า ‎จะมีเรื่องอย่างนี้เกิดขึ้น 185 00:16:24,360 --> 00:16:25,800 ‎ผมอาศัยอยู่ที่นี่มา 30 ปี 186 00:16:26,280 --> 00:16:27,760 ‎ไม่เคยมีอะไรอย่างนี้ 187 00:16:30,120 --> 00:16:31,160 ‎น่ากลัวจริงๆ 188 00:16:35,160 --> 00:16:37,600 ‎แต่ผมรู้ว่านี่เป็นการฆ่าโดยเจตนา 189 00:16:38,080 --> 00:16:40,800 ‎พวกเขาถูกยิงที่ตาด้วยปืนขนาดเล็ก 190 00:16:42,400 --> 00:16:46,280 ‎เราพลิกศพดูอีกด้าน ‎แล้วก็พบว่ามีบาดแผลอยู่ที่หลัง 191 00:16:47,400 --> 00:16:48,240 ‎เพราะงั้นพวกเขา 192 00:16:49,520 --> 00:16:52,400 ‎คงจะบาดเจ็บจากนั้นจึงถูกพามาที่นี่ ‎แล้วฆ่าทิ้ง 193 00:16:54,520 --> 00:16:57,720 ‎พนักงานสืบสวนและคนอื่นๆ ‎ที่ปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆ 194 00:16:57,800 --> 00:16:59,880 ‎ลงความเห็นว่าน่าจะเป็นเรื่องขัดแย้งระหว่าง 195 00:17:00,440 --> 00:17:01,280 ‎สมาชิกในแก๊ง 196 00:17:02,400 --> 00:17:04,520 ‎จากรูปการณ์น่าจะเป็นอย่างนั้น 197 00:17:09,040 --> 00:17:12,640 ‎ตอนที่พบศพ สิ่งเดียว ‎ที่ช่วยให้เราสามารถระบุชื่อได้ 198 00:17:12,720 --> 00:17:14,200 ‎ก็คือฟันสองซี่ 199 00:17:15,320 --> 00:17:18,080 ‎ที่อยู่ห่างออกมาตรงนี้ 200 00:17:19,400 --> 00:17:22,200 ‎ซึ่งบังเอิญเป็นฟันที่มาจาก 201 00:17:22,280 --> 00:17:24,240 ‎กรมราชทัณฑ์ 202 00:17:25,600 --> 00:17:28,000 ‎และมันค่อนข้างน่ากลัว ‎เพราะว่าฟัน 203 00:17:29,920 --> 00:17:31,200 ‎ถูกกัดด้วยกรด 204 00:17:32,040 --> 00:17:32,880 ‎และ... 205 00:17:34,960 --> 00:17:36,200 ‎มีหมายเลขของกรมราชทัณฑ์ 206 00:17:37,520 --> 00:17:39,720 ‎สลักไว้กับชื่อของเขา 207 00:17:39,800 --> 00:17:43,200 ‎เพราะงั้นผมเลยพูดว่า ‎"เยี่ยมไปเลย นี่พวก ได้การแล้วล่ะ" 208 00:17:43,920 --> 00:17:46,960 ‎และนั่นเป็นตอนที่เรารู้ว่า ‎ศพนั่นคือไบรอัน เยตส์ 209 00:17:52,240 --> 00:17:56,440 ‎ทันทีที่ระบุตัวตนของศพได้ ‎เราก็ใช้เวลาประมาณหนึ่งวันในการ 210 00:17:57,360 --> 00:17:59,440 ‎สืบไปจนถึงเฟรดดี้ โลเปซ 211 00:18:00,560 --> 00:18:02,800 ‎ผมไม่รู้เรื่องงานเลี้ยง 212 00:18:02,880 --> 00:18:05,720 ‎แต่เราได้ทำการสืบสวน 213 00:18:05,800 --> 00:18:08,880 ‎โดยมุ่งประเด็นไปที่บ้านของเฟรดดี้ โลเปซ 214 00:18:08,960 --> 00:18:12,400 ‎และก็ร้านอุปกรณ์ยานยนต์เล็กๆ ‎ที่อยู่ถัดไป 215 00:18:17,000 --> 00:18:19,680 ‎(หลังจากห้าวันที่พบศพ) 216 00:18:19,760 --> 00:18:24,120 ‎(เฟรดดี้ โลเปซ ไมเคิล ซาลาซาร์ ‎และแบรนดอน ฮัทชิสันถูกจับกุม) 217 00:18:26,400 --> 00:18:29,840 ‎(เวโรนา มิสซูรี) 218 00:18:35,280 --> 00:18:38,040 ‎ฉันชื่อเคอร์รี ลินน์ โลเปซ 219 00:18:38,760 --> 00:18:42,000 ‎ฉันเป็นภรรยาเก่าของเฟรดดี้ โจ โลเปซ 220 00:18:47,120 --> 00:18:48,400 ‎นี่เป็น 221 00:18:49,280 --> 00:18:52,160 ‎บ้านในเวโรนา มิสซูรี ‎ที่เราอาศัยอยู่ 222 00:18:53,280 --> 00:18:54,160 ‎เราจัด 223 00:18:55,440 --> 00:18:59,040 ‎งานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าภายในร้าน 224 00:19:05,160 --> 00:19:06,640 ‎ฉันอยู่ที่นั่นในคืนนั้น 225 00:19:10,600 --> 00:19:14,160 ‎พวกเราอยู่ในบ้านซึ่งอยู่ติดกับร้าน 226 00:19:14,920 --> 00:19:17,880 ‎แบรนดอนมาเคาะประตู 227 00:19:18,640 --> 00:19:20,080 ‎แล้วเขาก็ 228 00:19:20,800 --> 00:19:22,800 ‎แบบว่าโวยวาย 229 00:19:23,880 --> 00:19:27,920 ‎"เฟรดดี้ นายต้องออกมาเดี๋ยวนี้ ‎นายต้องออกมา" 230 00:19:28,800 --> 00:19:31,840 ‎ทำให้ฉันต้องวิ่งไปดูว่า ‎เกิดอะไรขึ้น 231 00:19:35,760 --> 00:19:37,840 ‎ประตูด้านหลังตรงนี้ 232 00:19:38,960 --> 00:19:42,280 ‎คุณเห็นรอยแยกใช่ไหม 233 00:19:42,760 --> 00:19:44,600 ‎ฉันก้มลงมองตรงนี้ 234 00:19:45,400 --> 00:19:46,240 ‎แล้วฉันก็เห็น 235 00:19:46,840 --> 00:19:49,240 ‎โรนัลด์กำลังคลานหนี 236 00:19:49,320 --> 00:19:50,640 ‎ฉันเลยรู้ว่า 237 00:19:51,120 --> 00:19:54,880 ‎ตอนนั้นเขาเดินไม่ได้ ‎เขากำลังพยายามหนีเอาตัวรอด 238 00:19:58,400 --> 00:20:01,920 ‎ฉันได้ยินเฟรดดี้พูดว่า ‎"เราน่าจะพาเขาไปโรงพยาบาล" 239 00:20:02,480 --> 00:20:05,560 ‎แล้วแบรนดอนก็พูดว่า ‎"ไม่ ไม่ ไม่ ไม่" 240 00:20:07,760 --> 00:20:10,720 ‎ฉันไม่คิดว่าเขาวางแผนฆ่า 241 00:20:10,800 --> 00:20:12,880 ‎พี่น้องตระกูลเยตส์ 242 00:20:14,160 --> 00:20:18,480 ‎พวกเขาเป็นหนี้เฟรดดี้ 243 00:20:21,240 --> 00:20:23,720 ‎จำนวนไม่น้อยเลย 244 00:20:23,800 --> 00:20:27,960 ‎แบรนดอนมีเรื่องโต้เถียงกันในคืนนั้น ‎แล้วเขาก็ก้าวร้าวมาก 245 00:20:28,040 --> 00:20:30,240 ‎เขาทำท่าข่มขู่ 246 00:20:31,600 --> 00:20:34,280 ‎พี่น้องตระกูลเยตส์ 247 00:20:34,360 --> 00:20:38,160 ‎แต่ฉันไม่นึกว่าเขาจะฆ่าสองพี่น้อง 248 00:20:38,240 --> 00:20:40,240 ‎ฉันไม่คิดว่าเขาวางแผนเรื่องนั้นไว้ 249 00:20:41,640 --> 00:20:46,440 ‎แต่ว่า... ‎หลังจากการยิงในร้านแล้ว 250 00:20:47,240 --> 00:20:48,240 ‎เป็นที่ชัดเจนว่า 251 00:20:49,240 --> 00:20:51,280 ‎แบรนดอนวางแผนหลังจากนั้น 252 00:20:52,120 --> 00:20:55,840 ‎เขาตั้งใจจะกำจัดทั้งคู่บนถนนเปลี่ยว 253 00:21:15,760 --> 00:21:19,640 ‎(เมาท์ เวอร์นอน มิสซูรี) 254 00:21:24,920 --> 00:21:26,400 ‎น้องชายผมติดยา 255 00:21:27,640 --> 00:21:29,520 ‎เขาแค่ต้องการเล่นยา 256 00:21:31,840 --> 00:21:34,320 ‎เขาตกอยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยง ‎ที่อาจถูกฆ่าได้เหมือนกัน 257 00:21:37,120 --> 00:21:40,000 ‎ผมเชื่อว่าแบรนดอนจะยอมรับผิด 258 00:21:43,120 --> 00:21:45,400 ‎ผมชื่อแมทธิว วิลเลียม ฮัทชิสัน 259 00:21:47,160 --> 00:21:48,480 ‎แบรนดอนเป็นน้องชายของผม 260 00:21:49,560 --> 00:21:52,360 ‎เขาอ่อนกว่าผม 14 เดือน 261 00:21:56,600 --> 00:21:57,560 ‎เขาถูกลวนลาม 262 00:21:58,120 --> 00:21:59,840 ‎ใช่ เขาถูกล่วงละเมิดทางเพศ 263 00:22:02,520 --> 00:22:04,400 ‎แบรนดอนไม่เล่ารายละเอียด ‎แต่อย่างที่รู้ 264 00:22:05,400 --> 00:22:08,160 ‎ว่าเป็นการล่วงละเมิดทางเพศแน่นอน 265 00:22:10,880 --> 00:22:12,040 ‎มันเป็นเรื่องใหญ่ 266 00:22:12,520 --> 00:22:13,360 ‎ผมรู้ดี 267 00:22:14,320 --> 00:22:17,440 ‎มันทำให้เขาเล่นยา 268 00:22:17,520 --> 00:22:18,920 ‎ไม่เลิกเสียที 269 00:22:22,040 --> 00:22:23,520 ‎ตอนที่เขามาจากแคลิฟอร์เนีย 270 00:22:23,600 --> 00:22:26,320 ‎สภาพจิตใจของเขาพังยับเยิน 271 00:22:28,880 --> 00:22:31,880 ‎พอเขาเริ่มติดก็จะขายยาที่แรงขึ้นให้ 272 00:22:31,960 --> 00:22:33,320 ‎เป็นเรื่องที่บ้าสุดๆ 273 00:22:35,880 --> 00:22:40,040 ‎พี่น้องตระกูลเยตส์ไปที่นั่นเพื่อซื้อยา 274 00:22:40,680 --> 00:22:43,040 ‎ในตอนนั้นเขาได้ยาที่แรงมากๆ 275 00:22:44,160 --> 00:22:47,080 ‎เฟรดดี้เป็นหัวหน้าแก๊ง เขาก็จะแบบว่า 276 00:22:47,640 --> 00:22:51,160 ‎"ไปเอารถฉันมา" ‎"เอารถไปจอด" 277 00:22:51,640 --> 00:22:55,400 ‎"ไปเอานั่น ไปเอานี่" ‎เขาจะทำตัวเป็นหัวหน้า 278 00:22:57,520 --> 00:22:58,400 ‎แบรนดอน 279 00:22:58,880 --> 00:23:00,400 ‎กลัว 280 00:23:01,400 --> 00:23:02,800 ‎เฟรดดี้มาก 281 00:23:04,440 --> 00:23:07,240 ‎ไม่อยากทำให้เขาโกรธ ‎หรือไม่พอใจ 282 00:23:07,320 --> 00:23:09,600 ‎หรือว่าอยู่ใกล้ๆ ตอนที่เขาเมา 283 00:23:10,320 --> 00:23:11,840 ‎เฟรดดี้เป็น 284 00:23:12,560 --> 00:23:14,120 ‎คนเลว เลวมากๆ 285 00:23:22,160 --> 00:23:25,760 ‎(ทูซอน แอริโซนา) 286 00:23:26,640 --> 00:23:28,080 ‎แบรนดอนเป็นคนที่อ่อนโยน 287 00:23:30,120 --> 00:23:35,600 ‎เขาจึงมักจะถูกคุกคามได้ง่ายๆ 288 00:23:38,880 --> 00:23:40,560 ‎ตอนที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับการฆาตกรรม 289 00:23:41,120 --> 00:23:44,400 ‎ฉันมั่นใจว่าเขาบริสุทธิ์ 290 00:23:48,960 --> 00:23:53,840 ‎ฉันชื่อมิเชลล์ สแตรนด์ ‎ฉันเป็นภรรยาเก่าของแบรนดอน ฮัทชิสัน 291 00:23:53,920 --> 00:23:55,920 ‎(ครอบครัวตลอดไป) 292 00:23:56,000 --> 00:23:58,080 ‎(เขียนเรื่องราวของตัวเอง) 293 00:24:00,360 --> 00:24:05,440 ‎ตอนที่เราอยู่แคลิฟอร์เนีย ‎ฉันตัดสินใจที่จะไม่ติดต่อกับแบรนดอน 294 00:24:06,720 --> 00:24:09,800 ‎ในตอนนั้นฉันคิดว่า ‎เป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดแล้ว 295 00:24:11,200 --> 00:24:13,240 ‎เนื่องจากการติดยา 296 00:24:13,320 --> 00:24:16,440 ‎และสิ่งที่เขากำลังเผชิญ 297 00:24:19,080 --> 00:24:24,760 ‎เขาจึงขาดการติดต่อกับลูกชาย ‎จนกระทั่งแบรนดอนย้ายไปอยู่ที่มิสซูรี 298 00:24:24,840 --> 00:24:30,040 ‎และโชคไม่ดี ‎ที่มีโอกาสได้ติดต่อหลังจากที่เขาถูกคุมขังแล้ว 299 00:24:33,400 --> 00:24:36,720 ‎(ในการไต่สวนการจับกุมแบรนดอน) 300 00:24:36,800 --> 00:24:41,080 ‎(มิเชลล์ย้ายครอบครัวมาที่มิสซูรี) 301 00:24:47,480 --> 00:24:50,080 ‎ฉันต้องการให้กำลังใจแบรนดอน 302 00:24:51,480 --> 00:24:55,400 ‎ฉันต้องการให้ลูกๆ รู้จักพ่อของเขา 303 00:24:56,480 --> 00:24:58,000 ‎ฉันสงสารเขา 304 00:25:02,000 --> 00:25:05,280 ‎ฉันไม่เคยถามแบรนดอนเรื่องรายละเอียด 305 00:25:06,320 --> 00:25:08,320 ‎ของคดี ไม่เคยเลย 306 00:25:09,360 --> 00:25:12,520 ‎ฉันมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่า 307 00:25:13,560 --> 00:25:15,880 ‎เขาบริสุทธิ์ 308 00:25:15,960 --> 00:25:17,360 ‎เขาไม่ 309 00:25:18,040 --> 00:25:21,640 ‎สามารถทำอะไรอย่างนั้น 310 00:25:25,040 --> 00:25:29,080 ‎แบรนดอนถูกขังอยู่ที่เรือนจำของเคาน์ตี้ ‎ก่อนจะมีการพิจารณาคดี 311 00:25:30,920 --> 00:25:36,000 ‎ฉันตัดสินใจแต่งงานกับแบรนดอน ‎ก็เพราะว่าฉันรักเขาแค่นั้นเอง 312 00:25:38,280 --> 00:25:44,280 ‎มันรวดเร็วมาก เราต้องได้รับ ‎การยินยอมจากผู้ปกครองให้แต่งงานกัน 313 00:25:45,440 --> 00:25:46,680 ‎ก็แค่นั้น 314 00:25:53,120 --> 00:25:54,160 ‎ฉันยังเด็กมาก 315 00:25:55,120 --> 00:25:56,200 ‎เพ้อฝัน 316 00:25:57,680 --> 00:26:01,080 ‎และเชื่ออย่างเต็มเปี่ยมว่า ‎ทุกอย่างจะต้องจบลงด้วยดี 317 00:26:03,080 --> 00:26:03,920 ‎และ 318 00:26:04,400 --> 00:26:08,560 ‎ทุกอย่างจะต้องคลี่คลาย 319 00:26:13,720 --> 00:26:15,960 ‎ฉันเชื่อมั่นในกระบวนการยุติธรรม 320 00:26:21,360 --> 00:26:27,240 ‎(ฮัทชิสัน โลเปซและซาลาซาร์ ‎จะถูกพิจารณาคดีแยกทีละคน) 321 00:26:33,800 --> 00:26:37,560 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสันถูกตั้งข้อหา ‎ฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา) 322 00:26:37,640 --> 00:26:40,040 ‎(และเป็นคนแรกที่ถูกพิจารณาคดี) 323 00:26:42,200 --> 00:26:44,400 ‎ฉันไม่คิดว่าแบรนดอนได้รับความเป็นธรรม 324 00:26:46,360 --> 00:26:48,640 ‎ครอบครัวไม่มีเงิน 325 00:26:49,480 --> 00:26:52,440 ‎สำหรับหาทนายให้เขา 326 00:26:56,840 --> 00:27:01,760 ‎(ในการพิจารณาคดี แบรนดอน ฮัทชิสัน ‎ไม่ปริปากใดๆ ทั้งสิ้น) 327 00:27:03,080 --> 00:27:09,120 ‎(วันที่ 10 ตุลาคม 1996 เขาถูกตัดสินว่า ‎มีความผิดและภายหลังถูกตัดสินประหารชีวิต) 328 00:27:13,840 --> 00:27:19,480 ‎ฉันจำคำตัดสินได้ ‎โดยเฉพาะปฏิกิริยาของเขา 329 00:27:20,800 --> 00:27:23,400 ‎เขาพยายามที่จะหนี ‎แล้วก็เปลี่ยนใจ 330 00:27:24,160 --> 00:27:25,720 ‎ก่อนจะกลับมา 331 00:27:26,560 --> 00:27:27,400 ‎ทั้งน้ำตา 332 00:27:29,040 --> 00:27:31,120 ‎มันสะเทือนใจมาก 333 00:27:31,840 --> 00:27:33,000 ‎มันสะเทือนใจจริงๆ 334 00:27:43,400 --> 00:27:48,280 ‎(ทัณฑสถานเซาท์อีสต์ ‎ชาร์ลสตัน มิสซูรี) 335 00:27:50,440 --> 00:27:51,600 ‎ผมไม่ได้มานั่งตรงนี้ 336 00:27:52,480 --> 00:27:58,080 ‎เพื่อแสดงความโกรธแค้นและกล่าวโทษหรือ ‎มาอธิบายเหตุผลว่าทำไมถึงทำอย่างนั้น 337 00:27:58,800 --> 00:28:01,600 ‎การตัดสินใจที่ผิดพลาด ‎ตอนอายุยังน้อย 338 00:28:01,680 --> 00:28:04,600 ‎นำพาให้ผมต้องไปเจอ ‎เหตุการณ์อย่างในคืนนั้น 339 00:28:10,120 --> 00:28:12,040 ‎ผมชื่อไมเคิล แอนโธนี ซาลาซาร์ 340 00:28:13,680 --> 00:28:15,360 ‎ผมเป็นคนแรกที่สารภาพ 341 00:28:16,080 --> 00:28:19,440 ‎ว่ามีส่วนร่วมในเหตุการณ์ ‎คืนนั้นวุ่นวายมาก 342 00:28:22,640 --> 00:28:24,720 ‎แต่ผมไม่ได้ยิงที่หัว 343 00:28:24,800 --> 00:28:25,960 ‎และฆ่าพวกเขา 344 00:28:34,120 --> 00:28:36,680 ‎หลังจากที่ผมยิงเหยื่อทั้งคู่ 345 00:28:37,520 --> 00:28:39,720 ‎จากนั้นทั้งคืน 346 00:28:40,280 --> 00:28:41,120 ‎ผม... 347 00:28:42,080 --> 00:28:45,040 ‎ก็รู้สึกสับสน ‎ผมจึงไปหาเฟรดดี้ 348 00:28:45,680 --> 00:28:47,760 ‎เพื่อถามว่าจะต้องทำยังไง 349 00:28:48,320 --> 00:28:50,720 ‎ไม่ว่าจะเป็นเฟรดดี้หรือว่าแบรนดอน 350 00:28:50,800 --> 00:28:52,360 ‎ที่ตัดสินใจ 351 00:28:52,440 --> 00:28:53,920 ‎ในคืนนั้น 352 00:28:54,760 --> 00:28:57,000 ‎การตัดสินใจและการกระทำทุกๆ อย่าง ‎ที่ผมทำลงไป 353 00:28:57,800 --> 00:28:59,280 ‎ผมไม่ได้ไตร่ตรอง 354 00:28:59,880 --> 00:29:02,520 ‎ผมแค่เชื่อใจเขา ‎คุณก็คงคิดเหมือนกัน 355 00:29:07,800 --> 00:29:13,240 ‎(ไมเคิล ซาลาซาร์ ‎เป็นจำเลยที่สองที่ถูกพิจารณาคดี) 356 00:29:14,280 --> 00:29:16,600 ‎(เขาถูกตั้งข้อหาฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา) 357 00:29:16,680 --> 00:29:19,760 ‎(ตามหลักกฎหมายว่าด้วย ‎'การร่วมกันก่อเหตุ') 358 00:29:21,960 --> 00:29:23,720 ‎คณะลูกขุนมีคำสั่ง 359 00:29:23,800 --> 00:29:26,080 ‎ว่าผมต้องรับผิดชอบต่อ ‎การกระทำของผม 360 00:29:26,160 --> 00:29:27,680 ‎และการกระทำของอีกคนหนึ่ง 361 00:29:27,760 --> 00:29:30,400 ‎ถ้าผมช่วยเหลือและสนับสนุน ‎โดยมีจุดมุ่งหมายร่วมกัน 362 00:29:30,480 --> 00:29:32,560 ‎แบบว่าช่วยแบกพวกเขา ‎ไปใส่ไว้ในรถ 363 00:29:32,640 --> 00:29:34,040 ‎และแบกออกมาจากรถ 364 00:29:34,120 --> 00:29:36,240 ‎โดยมีจุดมุ่งหมายที่จะพาพวกเขา ‎ไปที่ถนนนั่นแล้วฆ่า 365 00:29:36,320 --> 00:29:37,520 ‎ผมก็มีความผิด 366 00:29:38,360 --> 00:29:40,080 ‎แต่ว่าผมไม่ได้มีความคิดอย่างนั้น 367 00:29:40,640 --> 00:29:42,240 ‎ผมไม่ได้ต้องการ 368 00:29:42,320 --> 00:29:44,920 ‎พาพวกเขาไปที่ถนนเปลี่ยวแล้วฆ่าทิ้ง 369 00:29:47,280 --> 00:29:48,240 ‎ผมรู้แค่ว่า 370 00:29:48,320 --> 00:29:51,880 ‎เราจะพาพวกเขาออกนอกเมือง ‎แล้วโยนทิ้งไว้ที่ถนน 371 00:29:51,960 --> 00:29:53,040 ‎รอให้คนมาช่วย 372 00:29:53,120 --> 00:29:55,480 ‎นั่นคือสิ่งที่ผมคิด ‎แต่ช่างเถอะ 373 00:29:56,280 --> 00:29:59,520 ‎ผมคิดว่าผมกำลังจะกลับเข้าไปในรถ ‎ตอนที่ได้ยินเสียงปืน 374 00:29:59,600 --> 00:30:02,360 ‎ปัง ปัง ผมจึงหันกลับไป ‎แล้วสบถ "อะไรวะเนี่ย" 375 00:30:03,080 --> 00:30:07,080 ‎ผมวิ่งกลับไปแล้วก็เห็นไอ้หนุ่มนี่ ‎กำลังโยนพวกเขาออกจากรถ 376 00:30:07,160 --> 00:30:09,880 ‎ผมเลยพูดว่า "ห่าอะไรวะ" ‎"เกิดอะไรขึ้น" 377 00:30:10,560 --> 00:30:13,320 ‎ไม่ใช่ "เกิดอะไรขึ้้น" สิแต่เป็น ‎"ห่าอะไรวะเนี่ย" 378 00:30:13,800 --> 00:30:16,280 ‎ผมไม่ได้คาดหวังและเตรียมตัว ‎มาเจอกับเรื่องทั้งหมดนี้ 379 00:30:16,360 --> 00:30:18,640 ‎ผมต้องการกลับบ้าน 380 00:30:18,720 --> 00:30:20,920 ‎ผมไม่ได้มาที่มิสซูรี ‎เพื่อมาทำเรื่องพวกนี้ 381 00:30:21,000 --> 00:30:25,200 ‎ผมโตในแคลิฟอร์เนีย ใกล้ๆ กับ ‎ย่านของแก๊งอันธพาลและยาเสพติด 382 00:30:25,280 --> 00:30:26,560 ‎ที่มีอยู่เต็มท้องถนน 383 00:30:26,640 --> 00:30:29,240 ‎ผมไม่เคยข้องเกี่ยวกับ ‎อะไรอย่างนี้มาก่อน 384 00:30:29,720 --> 00:30:32,960 ‎ผมมาอยู่ในที่ห่างไกลอย่างนี้ ‎ได้สองสามเดือน 385 00:30:33,040 --> 00:30:35,320 ‎จู่ๆ ก็ต้องมารู้เห็นชายสองคนถูกฆ่าตาย 386 00:30:35,400 --> 00:30:37,800 ‎ผมไปดีกว่า ผมไม่เอาแล้ว 387 00:30:38,360 --> 00:30:39,800 ‎เวรเอ๊ย ผมกลับบ้านดีกว่า 388 00:30:46,200 --> 00:30:49,840 ‎(ในเดือนมิถุนายน 1996 ‎ไมเคิล ซาลาซาร์ถูกตัดสินว่ามีความผิด) 389 00:30:49,920 --> 00:30:54,400 ‎(และถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ‎โดยไม่ได้รับทัณฑ์บน) 390 00:31:00,720 --> 00:31:04,320 ‎(สโตน เคาน์ตี้ มิสซูรี) 391 00:31:04,960 --> 00:31:08,240 ‎(ที่ทำการศาลสโตน เคาน์ตี้) 392 00:31:10,840 --> 00:31:15,440 ‎ผมชื่อแมตต์ เซลบี้ ผมเป็นอัยการที่ได้รับเลือก ‎ประจำสโตน เคาน์ตี้ มิสซูรี 393 00:31:18,880 --> 00:31:22,000 ‎เราดูแลคดีฆาตกรรมจำนวนมาก 394 00:31:22,080 --> 00:31:25,880 ‎โดยเฉพาะคดีของ ‎โรนัลด์และไบรอัน เยตส์ 395 00:31:28,720 --> 00:31:31,280 ‎มีผู้ถูกฟ้องสามคนในคดีนั้น 396 00:31:32,000 --> 00:31:35,840 ‎ได้แก่ไมเคิล ซาลาซาร์ ‎แบรนดอน ฮัทชิสัน และเฟรดดี้ โลเปซ 397 00:31:38,240 --> 00:31:39,440 ‎คดีสิ้นสุดแล้วใช่มั้ย 398 00:31:40,920 --> 00:31:43,200 ‎เอาเป็นว่าเรามาพิจารณากรณี ‎ของพวกเขาสามคนกัน 399 00:31:45,120 --> 00:31:48,040 ‎ไมเคิล ซาลาซาร์ยิงทั้งคู่ 400 00:31:48,120 --> 00:31:50,120 ‎ซึ่งอาจจะโดนข้อหาฆาตกรรมที่ร้ายแรงที่สุด 401 00:31:50,200 --> 00:31:54,680 ‎เพราะถูกตีความว่าป็น ‎การฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา 402 00:31:54,760 --> 00:31:56,200 ‎หลังจากได้มีการไตร่ตรอง 403 00:31:56,760 --> 00:31:59,480 ‎หรืออาจเป็นการฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ‎แต่ไม่มีการไตร่ตรองไว้ก่อน 404 00:32:00,880 --> 00:32:03,640 ‎แต่เมื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมา 405 00:32:03,720 --> 00:32:07,320 ‎พวกเขานำศพใส่รถ ‎แล้วขับออกนอกเมือง 406 00:32:09,520 --> 00:32:12,520 ‎แบรนดอนยกปืนขึ้นจ่อหัวพวกเขา ‎แล้วเหนี่ยวไก 407 00:32:14,080 --> 00:32:17,320 ‎ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในขณะนั้น ‎เขาเจตนาที่จะทำบางอย่าง 408 00:32:17,400 --> 00:32:20,680 ‎ที่ได้ไตร่ตรองไว้แล้ว 409 00:32:21,600 --> 00:32:23,040 ‎เป็นระยะเวลาหนึ่ง 410 00:32:24,280 --> 00:32:28,280 ‎ในกรณีของเฟรดดี้ ‎เราไม่มีหลักฐานใดๆ ทั้งสิ้น 411 00:32:29,080 --> 00:32:32,880 ‎ว่าเขาอยู่ในโรงรถ ‎ตอนที่มีการยิงเกิดขึ้น 412 00:32:33,920 --> 00:32:37,880 ‎โทษของเขาอยู่ในขั้นไหนหรือ ‎เขาอาจสั่งคนอื่น 413 00:32:38,840 --> 00:32:42,280 ‎ให้ทำบางอย่าง เราไม่รู้เลย ‎เพราะว่าเขาไม่บอกว่าเขาทำ 414 00:32:42,360 --> 00:32:44,960 ‎และผมก็ไม่คิดว่าจะมีใครให้การ 415 00:32:45,040 --> 00:32:46,600 ‎(มหาวิทยาลัยแคนซัส ‎คณะกฎหมาย) 416 00:32:46,680 --> 00:32:47,880 ‎เฟรดดี้ตกลงที่จะให้การ 417 00:32:48,760 --> 00:32:49,680 ‎ในขณะที่คนอื่นเงียบ 418 00:32:53,360 --> 00:32:58,640 ‎(เฟรดดี้ตกลงที่จะให้การเป็นพยานยืนยันความผิด ‎ของแบรนดอน ฮัทชิสันและไมเคิล ซาลาซาร์) 419 00:32:58,720 --> 00:33:04,720 ‎(เพื่อแลกเปลี่ยนกับการรับโทษในข้อหา ‎ฆ่าผู้อื่นโดยไม่ได้ไตร่ตรองไว้ก่อน) 420 00:33:07,360 --> 00:33:10,840 ‎เราได้ข้อมูลจากเฟรดดี้เพียงคนเดียว 421 00:33:11,520 --> 00:33:14,800 ‎ดังนั้นเราจึงตัดสินใจที่จะ 422 00:33:15,520 --> 00:33:17,680 ‎ยื่นข้อเสนอบางอย่างให้เขา ‎หากว่าเขาร่วมมือ 423 00:33:19,280 --> 00:33:20,760 ‎อย่างเช่นการลดหย่อน 424 00:33:20,840 --> 00:33:23,560 ‎(โฟกัส ‎ถ้าคุณไล่จับกระต่ายสองตัว คุณจะไม่ได้สักตัว) 425 00:33:24,080 --> 00:33:30,440 ‎(เฟรดดี้ โลเปซปฏิเสธที่จะมี ‎ส่วนร่วมในสารคดีชิ้นนี้) 426 00:33:33,600 --> 00:33:37,960 ‎(เมาท์ เวอร์นอน มิสซูรี) 427 00:33:40,120 --> 00:33:41,680 ‎เฟรดดี้ให้การยืนยันความผิด 428 00:33:43,800 --> 00:33:45,000 ‎เขาบอกทุกอย่าง 429 00:33:46,000 --> 00:33:48,080 ‎เพื่อจะได้รับโทษที่เบาลง 430 00:33:50,240 --> 00:33:56,800 ‎ฉันคิดว่าเฟรดดี้ต้องรับผิดชอบ ‎ในการฆาตกรรมพี่น้องตระกูลเยตส์เพราะว่า 431 00:33:57,320 --> 00:34:00,680 ‎ถ้าเขาไม่ขนส่งยาเสพติด 432 00:34:00,760 --> 00:34:03,720 ‎เชื่อฟังภรรยาที่ห่วงใยเขา 433 00:34:04,720 --> 00:34:07,200 ‎ทำงานปกติทั่วไป ‎เรื่องพวกนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น 434 00:34:12,440 --> 00:34:16,080 ‎แบรนดอนและไมเคิลอยู่ที่นั่น ‎เพื่อช่วยงานเฟรดดี้ 435 00:34:16,160 --> 00:34:18,040 ‎จริงๆ แล้วเขาเหมือนพยาธิเสียมากกว่า 436 00:34:19,560 --> 00:34:23,040 ‎แบบว่าเหมือนแมลงวันตอมอุจจาระน่ะ 437 00:34:23,120 --> 00:34:26,400 ‎ขอโทษนะ แต่ว่ามันเป็นอย่่างนั้นจริงๆ 438 00:34:26,920 --> 00:34:28,600 ‎เวลาที่คุณติดยา 439 00:34:28,680 --> 00:34:30,600 ‎คุณจะทำทุกอย่างให้เขา 440 00:34:31,280 --> 00:34:32,800 ‎เพราะว่าเขามีของ 441 00:34:32,880 --> 00:34:35,200 ‎เขารู้ว่าจะหาได้ที่ไหน 442 00:34:36,160 --> 00:34:40,320 ‎(ฮัทชิสันถูกตัดสินประหารชีวิต ‎ในขณะที่ซาลาซาร์ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต) 443 00:34:40,400 --> 00:34:46,840 ‎(โลเปซจะต้องรับโทษระหว่าง ‎30 และ 40ปีตามแต่กรณีแวดล้อมที่เปลี่ยนไป) 444 00:34:50,400 --> 00:34:52,880 ‎นี่ไง 34 ล้าน 445 00:34:53,920 --> 00:35:00,720 ‎นี่เป็นตอนที่ครอบครัวของเฟรดดี้ ‎ชนะรางวัลล็อตเตอรีที่แคลิฟอร์เนีย 446 00:35:01,520 --> 00:35:03,560 ‎เขาถูกตัดสินจำคุก 30 ปีถึงตลอดชีวิต 447 00:35:04,080 --> 00:35:09,320 ‎แต่แล้วเขาก็ชนะรางวัลล็อตเตอรี ‎เขาจึงจ้างทนายที่เก่งและดีที่สุด 448 00:35:09,400 --> 00:35:12,000 ‎ฉันกำลังพยายามหาแผ่นพับของเขา ‎ฉันเก็บไว้ 449 00:35:15,200 --> 00:35:17,440 ‎นี่ไงล่ะ แผ่นพับสำหรับโฆษณาของดี 450 00:35:17,520 --> 00:35:19,840 ‎เขาเป็นทนายที่เก่งและดีที่สุด 451 00:35:20,440 --> 00:35:25,040 ‎ดี แวมเปลอร์เป็นทนายที่ช่วยให้ ‎เฟรดดี้รับโทษเพียงแค่สิบปี 452 00:35:25,600 --> 00:35:28,160 ‎คุณต้องมีเงินถึงจะว่าจ้างเขาได้ 453 00:35:31,480 --> 00:35:37,680 ‎(ทนายความคนใหม่ของเฟรดดี้ ‎ต่อรองข้อตกลงที่ดีกว่าให้เขา) 454 00:35:38,560 --> 00:35:42,200 ‎(เฟรดดี้ โลเปซถูกตัดสินจำคุก 10 ปี ‎โดยต้องรับโทษอย่างน้อยสองปีจึงขอผ่อนผันได้) 455 00:35:42,280 --> 00:35:47,040 ‎(แต่เขาถูกปล่อยตัว ‎หลังจากถูกจำคุกเพียงแปดปี) 456 00:35:52,440 --> 00:35:56,120 ‎(คอลคอร์ด โอคลาโฮมา) 457 00:35:59,080 --> 00:36:01,720 ‎(ข้อเสนอของเฟรดดี้ได้รับการเห็นชอบ) 458 00:36:01,800 --> 00:36:06,240 ‎(หลังจากที่ครอบครัวของเขาจ่ายเงินให้ลูกของ ‎เหยื่อเป็นจำนวน 230,000 ดอลลาร์ได้ไม่นาน) 459 00:36:09,160 --> 00:36:11,360 ‎เฟรดดี้ โลเปซลงทุนในกองทุนทรัสต์ 460 00:36:12,360 --> 00:36:13,640 ‎เพื่อนำมาช่วยเหลือเลี้ยงดู 461 00:36:14,440 --> 00:36:16,560 ‎หลานสาวและหลานชายของผม ‎ซึ่งเป็นลูกไบรอัน 462 00:36:19,320 --> 00:36:20,840 ‎ในตอนนั้นผมไม่รู้ว่า 463 00:36:21,640 --> 00:36:24,440 ‎เขาถูกตัดสินให้รับโทษจำคุก ‎แค่ไม่กี่ปีสำหรับความผิดที่เขาทำ 464 00:36:25,040 --> 00:36:28,080 ‎ผมไม่รู้เรื่องนั้น ‎และผมก็ไม่เห็นด้วย 465 00:36:28,160 --> 00:36:30,760 ‎ผมไม่คิดว่า ‎ควรจะมีการเสนอข้อต่อรอง 466 00:36:31,840 --> 00:36:35,320 ‎และใช้เงินพื่อหลบเลี่ยง ‎คดีที่ร้ายแรงอย่่างนั้น 467 00:36:41,720 --> 00:36:43,040 ‎ผมชื่อแกรี เลน เยตส์ 468 00:36:45,040 --> 00:36:46,040 ‎ผมมีพี่น้องห้าคน 469 00:36:48,720 --> 00:36:50,840 ‎ทิมมี่เป็นน้องชายคนเดียวที่ยังเหลืออยู่ 470 00:36:59,640 --> 00:37:00,800 ‎ผมและพ่อบุญธรรม 471 00:37:01,360 --> 00:37:05,200 ‎ไปสถานที่เก็บศพเพื่อระบุ ‎ตัวน้องชาย 472 00:37:09,040 --> 00:37:10,360 ‎มันน่ากลัวมาก 473 00:37:11,000 --> 00:37:13,640 ‎ที่เห็นพวกเขาอยู่บนเตียงเหล็ก 474 00:37:15,280 --> 00:37:16,120 ‎ไร้ชีวิต 475 00:37:18,280 --> 00:37:20,720 ‎มีบาดแผลฟกช้ำ ‎และรอยถลอกทั่วใบหน้า 476 00:37:20,800 --> 00:37:22,600 ‎เพราะถูกลากไปกับพื้น 477 00:37:26,120 --> 00:37:27,480 ‎รูกระสุนที่ดวงตา 478 00:37:28,720 --> 00:37:30,320 ‎และที่ด้านข้างศีรษะ 479 00:37:32,680 --> 00:37:33,720 ‎มัน... 480 00:37:35,360 --> 00:37:36,360 ‎ไม่ใช่น้ำมือมนุษย์ 481 00:37:39,640 --> 00:37:42,160 ‎ผมรู้ว่าแบรนดอนเป็นคนฆ่า 482 00:37:43,360 --> 00:37:44,800 ‎ซาลาซาร์เป็นคนเริ่ม 483 00:37:45,320 --> 00:37:46,480 ‎ผมมั่นใจ 484 00:37:48,520 --> 00:37:52,560 ‎และผมแน่ใจว่าเฟรดดี้ โลเปซ ‎วางแผน 485 00:37:52,640 --> 00:37:53,920 ‎เรื่องที่จะกำจัดศพ 486 00:37:56,280 --> 00:37:58,720 ‎พวกเขาทั้งสามคนมีความผิดเท่ากัน 487 00:37:59,320 --> 00:38:01,760 ‎ไม่มีใครควรได้รับโทษเบา 488 00:38:01,840 --> 00:38:03,920 ‎พวกเขาควรจะได้รับโทษแบบเดียวกัน 489 00:38:04,560 --> 00:38:06,120 ‎พวกเขาควรได้รับโทษประหารชีวิต 490 00:38:06,600 --> 00:38:10,440 ‎พวกเขาควรถูกกำจัด ‎พวกเขาไม่ควรมีชีวิตอยู่ตอนนี้ 491 00:38:10,520 --> 00:38:11,480 ‎ในความเห็นของผม 492 00:38:21,200 --> 00:38:25,240 ‎(ในปี 2011 ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยชี้ขาดว่า ‎รายละเอียดการเสนอข้อต่อรองของโลเปซ) 493 00:38:25,320 --> 00:38:28,960 ‎(ถูกปิดบังอย่างไม่เป็นธรรมต่อ ‎การพิจารณาคดีเดิมของฮัทชิสัน) 494 00:38:29,600 --> 00:38:31,960 ‎(หลังจากอยู่ในคุกสำหรับนักโทษประหาร 15 ปี) 495 00:38:32,040 --> 00:38:37,480 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสันได้รับการลดหย่อนโทษ ‎เป็นการจำคุกตลอดชีวิตโดยปราศจากทัณฑ์บน) 496 00:38:40,400 --> 00:38:42,080 ‎ฉันดีใจที่ 497 00:38:43,080 --> 00:38:44,560 ‎เขาไม่ถูกประหารชีวิต 498 00:38:46,960 --> 00:38:50,560 ‎เขาสมควรได้รับการลดหย่อนโทษมากกว่านี้ 499 00:38:50,640 --> 00:38:53,600 ‎ลูกของฉันสมควรได้รับ 500 00:38:55,160 --> 00:38:57,680 ‎สิ่งที่ดีกว่านี้ 501 00:39:00,080 --> 00:39:03,960 ‎เขาไม่มีเจตนาที่จะฆ่าใครในคืนนั้น 502 00:39:07,080 --> 00:39:08,160 ‎ฉันมั่นใจ 503 00:39:10,880 --> 00:39:17,840 ‎(แบรนดอนและมิเชลล์หย่ากันในปี 2001) 504 00:39:19,600 --> 00:39:21,880 ‎(ตลอดระยะเวลาที่แต่งงานกัน) 505 00:39:21,960 --> 00:39:27,440 ‎(แบรนดอนไม่เคยสารภาพถึงบทบาทที่แท้จริง ‎ในการฆาตกรรมพี่น้องตระกูลเยตส์) 506 00:39:33,840 --> 00:39:35,400 ‎หลังจากเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 507 00:39:35,920 --> 00:39:37,520 ‎ผมนึกว่าจะถูกยิงด้วย 508 00:39:40,440 --> 00:39:43,200 ‎เฟรดดี้พูดว่า "เรียกรถพยาบาลมั้ย" 509 00:39:44,880 --> 00:39:46,720 ‎แล้วผมก็บอกว่า ‎"พวกเขาตายแล้ว" 510 00:39:48,080 --> 00:39:51,120 ‎ไมเคิลยัดพวกเขาสองคนไว้ที่ท้ายรถ 511 00:39:52,720 --> 00:39:58,040 ‎ผมรู้ตัวว่าจะต้องลงจากรถ ‎แล้วฆ่าสองคนนั้น 512 00:40:00,400 --> 00:40:03,320 ‎เฟรดดี้ยื่นปืนให้ผม ‎ผมเปิดท้ายรถ 513 00:40:04,280 --> 00:40:08,240 ‎ผมไม่รู้ว่าเป็นโรนัลด์หรือไบรอัน ‎ผมไม่รู้จริงๆ 514 00:40:09,160 --> 00:40:11,360 ‎ผมคว้าศีรษะของใครคนใดคนหนึ่งแล้วยิง 515 00:40:11,960 --> 00:40:12,800 ‎สองนัด 516 00:40:21,280 --> 00:40:23,640 ‎ฉันหวังว่าจะมีใครเรียกรถพยาบาล 517 00:40:29,040 --> 00:40:32,040 ‎และตอนที่เฟรดดี้ยื่นปืนจุด 22 ให้แบรนดอน 518 00:40:34,640 --> 00:40:37,560 ‎ฉันอยากให้แบรนดอนเรียกเขาให้มาจัดการเอง 519 00:40:39,400 --> 00:40:40,360 ‎ฉันหวังว่า 520 00:40:44,840 --> 00:40:45,680 ‎เขา... 521 00:40:46,160 --> 00:40:48,560 ‎ฉันหวังว่า ‎เขาจะเรียกเฟรดดี้ให้มาจัดการเอง 522 00:40:50,560 --> 00:40:52,200 ‎หวังว่าเขาจะยื่นปืนคืนให้เฟรดดี้ 523 00:41:01,080 --> 00:41:03,360 ‎ฉันหวังว่าเขาจะไม่ทำ 524 00:41:22,360 --> 00:41:24,120 ‎ผมไม่เคยเล่ารายละเอียดทั้งหมดเรื่อง 525 00:41:24,200 --> 00:41:28,320 ‎การฆาตกรรมพี่น้องตระกูลเยตส์ ‎ให้มิเชลล์หรือใครฟัง 526 00:41:29,920 --> 00:41:31,400 ‎บางทีผมน่าจะบอกเธอ 527 00:41:31,880 --> 00:41:35,520 ‎แทนที่จะพรากเวลาสี่ปีของเธอไปอย่างที่ผมทำ 528 00:41:36,360 --> 00:41:38,840 ‎เธอต้องเสียเวลาสามถึงสี่ปีกับผม 529 00:41:40,000 --> 00:41:41,800 ‎ผมคิดว่า ‎เป็นสิ่งที่สมควรจะทำ 530 00:41:41,880 --> 00:41:43,800 ‎ผู้คนที่อยู่ในชีวิตของผม... 531 00:41:43,880 --> 00:41:45,640 ‎ผมคิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ควรจะทำ 532 00:41:46,120 --> 00:41:48,680 ‎ผมนิ่งเงียบเพราะห่วง 533 00:41:49,400 --> 00:41:52,160 ‎เรื่องความปลอดภัยของตัวเองและครอบครัว 534 00:41:55,400 --> 00:41:59,320 ‎(สามเดือนหลังจากการสัมภาษณ์ครั้งแรก) 535 00:41:59,400 --> 00:42:04,400 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสันตกลง ‎ที่จะตอบคำถามเพิ่มเติม) 536 00:42:08,160 --> 00:42:10,760 ‎หลังจากที่ผมยิงเหยื่อทั้งคู่ 537 00:42:11,600 --> 00:42:13,640 ‎จากนั้นทั้งคืน 538 00:42:14,320 --> 00:42:15,160 ‎ผม... 539 00:42:16,000 --> 00:42:17,560 ‎ก็รู้สึกสับสน 540 00:42:17,640 --> 00:42:21,680 ‎ผมจึงไปหาเฟรดดี้ ‎เพื่อถามว่าจะต้องทำยังไง 541 00:42:22,280 --> 00:42:24,840 ‎ไม่ว่าจะเป็นเฟรดดี้หรือว่าแบรนดอน 542 00:42:24,920 --> 00:42:27,840 ‎ที่ตัดสินใจในคืนนั้น 543 00:42:28,760 --> 00:42:30,920 ‎การตัดสินใจและการกระทำทุกๆ อย่าง ‎ที่ทำลงไป 544 00:42:31,800 --> 00:42:33,280 ‎ผมไม่ได้ไตร่ตรอง 545 00:42:33,920 --> 00:42:36,480 ‎ผมแค่เชื่อใจเขา ‎คุณก็คงคิดเหมือนกัน 546 00:42:37,320 --> 00:42:38,160 ‎ใช่มั้ย 547 00:42:40,840 --> 00:42:42,120 ‎ไมเคิลเป็นคนดี 548 00:42:42,600 --> 00:42:45,680 ‎เขาแค่ถูกคนไม่ดีหลอกใช้ 549 00:42:47,720 --> 00:42:49,760 ‎เขาสมควรได้รับโทษจำคุก ‎โดยไม่มีทัณฑ์บนมั้ย 550 00:42:52,000 --> 00:42:54,320 ‎ผมคิดว่าไม่มีใครสมควรได้รับโทษจำคุก ‎โดยไม่มีทัณฑ์บน 551 00:42:55,840 --> 00:43:00,080 ‎ถ้าผมจะโกรธแค้นใครสักคน ‎ก็คงจะเป็นเฟรดดี้ 552 00:43:01,360 --> 00:43:03,600 ‎คุณโลเปซมีเงินหลายล้านดอลลาร์ 553 00:43:04,880 --> 00:43:07,160 ‎ผมคิดว่าเขาใช้อิทธิพล 554 00:43:07,680 --> 00:43:09,960 ‎และความคิดแบบอาชญากร 555 00:43:10,800 --> 00:43:12,920 ‎เพื่อจะได้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตัวเขา 556 00:43:20,800 --> 00:43:24,560 ‎ผมไม่คิดว่าสิ่งเหล่านี้จะมีผลต่อความรู้สึก ‎ของผมจนกระทั่งช่วงสี่ถึงห้าปีสุดท้ายในชีวิต 557 00:43:25,880 --> 00:43:27,840 ‎ผมไม่เคยรู้สึกเสียใจ 558 00:43:28,760 --> 00:43:29,920 ‎กับสิ่งที่ผมทำมาก่อน 559 00:43:30,000 --> 00:43:32,400 ‎อย่างที่คนชอบพูดกันว่า ‎"ผมรู้สึกเสียใจ" 560 00:43:33,000 --> 00:43:34,720 ‎ผมไม่เคยรู้สึกเสียใจ 561 00:43:35,400 --> 00:43:37,280 ‎ที่สองคนนั้นตาย 562 00:43:38,800 --> 00:43:39,640 ‎แล้วก็... 563 00:43:40,520 --> 00:43:43,600 ‎คืนหนึ่งขณะที่ผมกำลังดูรายการทีวี 564 00:43:45,000 --> 00:43:48,960 ‎มียายหรือไม่ก็แม่พูดเรื่องลูกสาว 565 00:43:49,600 --> 00:43:50,600 ‎ถูกฆาตกรรม 566 00:43:51,400 --> 00:43:52,240 ‎และ 567 00:43:52,720 --> 00:43:55,160 ‎ผมรับรู้ความเจ็บปวดของเธอ 568 00:43:55,680 --> 00:43:57,840 ‎แล้วผมก็คิดถึง 569 00:43:58,560 --> 00:43:59,640 ‎แม่ของพี่น้องตระกูลเยตส์ 570 00:44:00,680 --> 00:44:01,680 ‎แล้ว 571 00:44:02,760 --> 00:44:06,200 ‎เช้าวันถัดมาเมื่อผมตื่นขึ้น ‎ก็ได้ข่าวว่า 572 00:44:06,960 --> 00:44:09,960 ‎พวกคุณต้องการถ่ายทำสารคดี ‎เกี่ยวกับคดีของผม 573 00:44:12,160 --> 00:44:14,960 ‎ผมคิดว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องพูดความจริง 574 00:44:15,040 --> 00:44:16,360 ‎สารภาพสิ่งที่ผมทำ 575 00:44:17,320 --> 00:44:19,960 ‎ผมรู้สึกดีที่ได้พูด 576 00:44:21,000 --> 00:44:22,280 ‎ได้เล่าให้พวกคุณฟัง 577 00:44:27,040 --> 00:44:30,400 ‎ผมหวังว่าครอบครัวเหยื่อจะรับรู้ถึง ‎ความเศร้าโศกที่ผมเผชิญจากการ 578 00:44:30,480 --> 00:44:31,760 ‎ทำให้พวกเขาต้องทุกข์ทรมาน 579 00:44:33,720 --> 00:44:37,080 ‎หวังว่าพวกเขาจะรู้ว่า ‎ผมไม่ใช่ปีศาจร้าย 580 00:44:38,000 --> 00:44:42,360 ‎และไม่ชอบทำร้ายผู้คน 581 00:44:43,400 --> 00:44:45,720 ‎เหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นในคืนนั้น ‎และมัน 582 00:44:47,120 --> 00:44:48,000 ‎ก็ไม่ถูกต้อง 583 00:44:52,520 --> 00:44:54,000 ‎ถ้าพูดถึงเรื่องที่เสียใจ 584 00:44:55,600 --> 00:44:58,200 ‎ผมเสียใจที่ไม่ได้ช่วยชีวิตพวกเขา 585 00:44:58,840 --> 00:45:00,120 ‎แต่กลับฆ่าพวกเขา 586 00:45:00,200 --> 00:45:01,920 ‎ผมเสียใจที่พราก 587 00:45:02,800 --> 00:45:06,240 ‎คนสำคัญสองคนไปจากชีวิตคุณ 588 00:45:17,920 --> 00:45:20,320 ‎(สิบวันหลังจากการสัมภาษณ์) 589 00:45:20,400 --> 00:45:25,360 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสันได้รับการวินิจฉัย ‎ว่าเป็นมะเร็งที่กระเพาะอาหารและตับ) 590 00:45:26,800 --> 00:45:27,640 ‎(2 พ.ย. 2019) 591 00:45:27,720 --> 00:45:30,600 ‎(แบรนดอน ฮัทชิสันเสียชีวิต ‎ที่ทัณฑสถานเซาท์ เซ็นทรัล) 592 00:45:30,680 --> 00:45:34,160 ‎(เขามีอายุ 44 ปี) 593 00:46:03,000 --> 00:46:05,920 ‎(คำบรรยายโดย ณัฏฐินี เจรจาศิลป์)