1
00:00:16,123 --> 00:00:17,643
‎แผนคือ…

2
00:00:18,403 --> 00:00:19,803
‎เดินหน้าต่อไปยัง

3
00:00:20,443 --> 00:00:21,483
‎อลาสก้า

4
00:00:22,163 --> 00:00:23,203
‎และ…

5
00:00:24,003 --> 00:00:26,443
‎อยู่กันจนตายที่นั่น

6
00:00:26,963 --> 00:00:28,083
‎แค่นั้นแหละ

7
00:00:32,563 --> 00:00:34,963
‎เราคิดเองเสมอว่าเราจะอยู่ด้วยกันไป

8
00:00:35,043 --> 00:00:37,283
‎ตลอดชีวิต

9
00:00:41,763 --> 00:00:48,403
‎(ในสหรัฐฯ มีคนตายมากกว่า 45,000 คน)
‎(จากการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับปืนในแต่ละปี)

10
00:00:49,163 --> 00:00:52,563
‎(ฟาร์มเรือนจำ รัฐมอนทานา)

11
00:00:52,643 --> 00:00:54,163
‎ผมไม่รู้ว่า…

12
00:00:54,243 --> 00:00:57,323
‎เกิดอะไรขึ้นกับเลสลี

13
00:01:00,043 --> 00:01:06,203
‎(ในจำนวนั้นไม่ถึง 500 คน)
‎(ที่ถูกตัดสินให้เป็นคดีอุบัติเหตุ)

14
00:01:08,163 --> 00:01:10,083
‎ผมคิดว่าเธออาจจะโอเค

15
00:01:10,723 --> 00:01:11,763
‎บางทีบางอย่าง…

16
00:01:12,403 --> 00:01:13,243
‎คงไม่แย่ขนาดนั้น

17
00:01:13,323 --> 00:01:15,403
‎บางทีมันอาจจะเป็นเพียงฝันร้าย

18
00:01:18,003 --> 00:01:22,003
‎พยาบาลบอกว่า "เอ่อ…ที่รัก เธอตายแล้วนะ"

19
00:01:22,803 --> 00:01:24,443
‎"ฉันคิดว่าเธอตายไปได้สักพักแล้วละ"

20
00:01:28,883 --> 00:01:31,243
‎แล้วผมก็ถึงเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

21
00:01:33,683 --> 00:01:38,643
‎(เรื่องราวของนักโทษ หมายเลข 3007136)

22
00:01:46,603 --> 00:01:48,243
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

23
00:01:59,163 --> 00:02:03,443
‎(ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย)

24
00:02:04,683 --> 00:02:11,403
‎(เรือนจำ รัฐมอนทานา)

25
00:02:32,483 --> 00:02:33,603
‎- พร้อมไหมครับ
‎- ครับ

26
00:02:34,083 --> 00:02:34,923
‎เรียบร้อยครับ

27
00:02:35,443 --> 00:02:36,563
‎ได้ยินแล้ว

28
00:02:38,443 --> 00:02:39,523
‎คุณอยู่ที่นั่นเอง

29
00:02:44,603 --> 00:02:47,043
‎(ในปี 2009 แดเนียล พอลสรูด)

30
00:02:47,123 --> 00:02:49,123
‎(ได้รับบาดเจ็บหลายแห่ง จากเหตุการณ์ยิงปืน)

31
00:02:49,203 --> 00:02:52,563
‎(ในเมืองฟอร์ตเบนตัน รัฐมอนทานา)

32
00:02:54,323 --> 00:02:55,243
‎ใช่ครับ

33
00:02:55,323 --> 00:02:59,003
‎กระสุนเจาะเข้าตรงไปนี้

34
00:02:59,843 --> 00:03:01,683
‎แล้วทะลุออกมา

35
00:03:02,283 --> 00:03:03,323
‎แถวๆ นี้

36
00:03:03,843 --> 00:03:06,163
‎คุณสามารถเห็นแผลเป็นทั่วเลย

37
00:03:06,243 --> 00:03:08,483
‎ตรงจุดที่พวกเขาเปิดกะโหลกออก

38
00:03:09,323 --> 00:03:10,843
‎แต่มันดู…

39
00:03:10,923 --> 00:03:12,523
‎ประหลาดมาก

40
00:03:13,123 --> 00:03:14,683
‎และพวกเขาบอกว่า…

41
00:03:14,763 --> 00:03:17,963
‎"คุณอาจจะไม่สามารถพูดได้อีก"

42
00:03:19,603 --> 00:03:24,883
‎(แฟนของเขา เลสลี เดวิดสันตายที่จุดเกิดเหตุ)

43
00:03:32,523 --> 00:03:35,323
‎ผมชื่อแดเนียล จอห์น พอลสรูด

44
00:03:37,363 --> 00:03:40,763
‎ผมโตมาในเมืองไนฮาร์ต รัฐมอนทานา

45
00:03:41,283 --> 00:03:42,763
‎(เข้าสู่ เมืองไนฮาร์ต)

46
00:03:42,843 --> 00:03:46,443
‎เป็นเมืองที่มีคนอยู่ 35 คน

47
00:03:47,043 --> 00:03:48,003
‎สมัยนั้น

48
00:03:48,083 --> 00:03:49,643
‎(ร้านไม่สะดวกซื้อ ไนฮาร์ต)

49
00:03:49,723 --> 00:03:52,843
‎ทุกคนรู้จักกันหมด รวมถึงสุนัขของพวกเขาด้วย

50
00:03:55,843 --> 00:04:00,323
‎ผมตกปลามาตลอดตั้งแต่อายุห้าขวบ

51
00:04:04,603 --> 00:04:06,523
‎ไปตั้งแคมป์และล่าสัตว์มาเยอะ

52
00:04:06,603 --> 00:04:07,603
‎ล่าสัตว์เยอะมาก

53
00:04:08,963 --> 00:04:11,083
‎ผมชอบมาก มันยอดเยี่ยม

54
00:04:11,163 --> 00:04:13,523
‎เรามีเงินไม่มาก แต่ผมก็ไม่ได้สนใจ

55
00:04:20,723 --> 00:04:23,843
‎(หลังจบมัธยมปลาย พอล สรูดถูกเกณฑ์ทหาร)

56
00:04:23,923 --> 00:04:27,723
‎(กองพลส่งทางอากาศที่ 101 กองทัพสหรัฐฯ)

57
00:04:30,123 --> 00:04:33,003
‎ผมเป็นทหารราบ ในหน่วยพลร่ม…

58
00:04:33,883 --> 00:04:34,923
‎ทหารราบ

59
00:04:35,883 --> 00:04:38,323
‎สุดท้ายเราเข้าร่วมปฏิบัติการพายุทะเลทราย

60
00:04:38,403 --> 00:04:41,523
‎และการปลดปล่อยคูเวตด้วย

61
00:04:43,523 --> 00:04:45,963
‎ใช่ มันเตรียมผมให้พร้อมนิดหน่อย

62
00:04:47,443 --> 00:04:48,443
‎กับชีวิต

63
00:04:50,323 --> 00:04:52,203
‎ทั้งหมดทั้งมวลมันไม่ใช่แค่

64
00:04:53,043 --> 00:04:54,083
‎เลือดและความรุนแรง

65
00:04:54,163 --> 00:04:55,203
‎มันคือ…

66
00:04:55,723 --> 00:05:00,643
‎ผมคิดว่า สิ่งที่น่ากลัวที่ผมเห็นมา

67
00:05:00,723 --> 00:05:04,243
‎คือการปฏิบัติต่อผู้คน

68
00:05:05,083 --> 00:05:09,243
‎ผมเคยเห็นผู้หญิงบางคนถูกซ้อมปางตาย

69
00:05:11,723 --> 00:05:15,163
‎เด็กที่ไม่มีอะไรจะกิน รู้ไหม

70
00:05:17,563 --> 00:05:22,843
‎การไปรบในสงครามกับคนที่คุณอยู่ด้วยมา…

71
00:05:24,283 --> 00:05:28,083
‎ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงนอกจากความเป็นพี่น้อง

72
00:05:30,683 --> 00:05:32,643
‎มีความเชื่อใจกัน ใช่

73
00:05:36,443 --> 00:05:39,483
‎เรารบไปเรื่อยๆ จนกว่าจะถึงเวลากลับบ้าน

74
00:05:47,283 --> 00:05:50,163
‎(หลังออกจากกองทัพ)

75
00:05:50,243 --> 00:05:54,843
‎(พอลสรูดกลับมายังสหรัฐฯ ผันตัวเป็นศิลปิน)

76
00:05:57,563 --> 00:06:01,083
‎ผมอยากมีส่วนร่วมกับงานศิลปะมาตลอด

77
00:06:01,883 --> 00:06:03,283
‎ผมจึงไปลงเอยที่

78
00:06:03,363 --> 00:06:06,683
‎เมืองดูแรงโก รัฐโคโลราโดในฐานะประติมากร

79
00:06:08,923 --> 00:06:13,683
‎และทำอยู่ประมาณห้าปีทำนองนั้น

80
00:06:14,683 --> 00:06:17,123
‎สุดท้ายผมก็ย้ายกลับไปอยู่รัฐมอนทานา

81
00:06:17,803 --> 00:06:20,883
‎และนั่นคือที่ที่ผมได้เจอกับเลสลี

82
00:06:23,403 --> 00:06:25,203
‎เธอเป็นคนหน้าตาดีมาก

83
00:06:25,283 --> 00:06:29,483
‎และนิสัยของเธอก็…

84
00:06:29,563 --> 00:06:31,163
‎เข้ากับคนได้ไม่ยาก

85
00:06:31,243 --> 00:06:32,243
‎มันเป็นแบบ…

86
00:06:32,963 --> 00:06:35,243
‎เป็นมิตรกับคนง่ายมากกว่าอะไรแบบนั้น

87
00:06:40,723 --> 00:06:43,163
‎เธอไม่ใช่คนประเภทที่ชอบออกไปข้างนอก

88
00:06:44,083 --> 00:06:46,443
‎ผมเป็นคนชักชวนให้เธอออกมา

89
00:06:48,123 --> 00:06:51,203
‎และเธอก็ทำมัน เธอชอบมันมาก

90
00:06:54,083 --> 00:06:57,363
‎และเริ่มออกล่าสัตว์…

91
00:07:00,203 --> 00:07:01,723
‎เธอเก่งมาก

92
00:07:02,563 --> 00:07:04,683
‎เธอใส่ใจเรื่องความปลอดภัยมาก

93
00:07:06,203 --> 00:07:09,163
‎เธอจะไม่ยิงจนกว่าเธอจะแน่ใจ

94
00:07:11,523 --> 00:07:12,483
‎เธอเป็นคนดีมาก

95
00:07:15,363 --> 00:07:18,363
‎(บาร์ของบ็อบส์)
‎(ห้องอาหารและโมเต็ล เปิดห้าวันต่อสัปดาห์)

96
00:07:18,443 --> 00:07:20,483
‎(ไนฮาร์ตขอบคุณนักดับเพลิง)

97
00:07:21,123 --> 00:07:27,483
‎(ในปี 2005 พอลสรูดและเลสลี)
‎(ย้ายมาอยู่ด้วยกันที่เมืองไนฮาร์ต รัฐมอนทานา)

98
00:07:29,963 --> 00:07:31,243
‎โอ้ มัน…

99
00:07:32,043 --> 00:07:34,323
‎ไม่มีอะไรเลยนอกจากความรักในช่วงเวลานั้น

100
00:07:37,803 --> 00:07:40,563
‎เธอมีลูกชายหนึ่งคนและลูกสาวสามคน

101
00:07:41,083 --> 00:07:43,323
‎จากสามีเก่าของเธอ

102
00:07:45,643 --> 00:07:49,243
‎เลสลี เธอมีสไตล์ในการเลี้ยงลูก

103
00:07:49,323 --> 00:07:54,003
‎ไม่มีระเบียบวินัยหรือผลที่จะตามมา

104
00:07:54,083 --> 00:07:56,883
‎ถ้าเราทะเลาะกัน

105
00:07:57,403 --> 00:08:00,443
‎มักจะเป็นเรื่องลูกๆ ของเธอ โดยปกติ

106
00:08:01,323 --> 00:08:04,483
‎(โรงขายเหล้าฮาร์เวสต์มูน)

107
00:08:04,563 --> 00:08:05,563
‎(ต้อนรับนักล่าสัตว์)

108
00:08:05,643 --> 00:08:07,403
‎ลูกสาวคนโตของเธอ

109
00:08:07,923 --> 00:08:11,163
‎ชอบพาเธอไปที่บาร์ตลอดเวลา

110
00:08:12,603 --> 00:08:14,483
‎เธอไม่ชอบผมเป็นอย่างมาก

111
00:08:14,563 --> 00:08:17,843
‎เพราะเลสลีใช้เวลาอยู่กับผม

112
00:08:17,923 --> 00:08:20,603
‎แทนที่จะออกไปเที่ยวกับเธอ

113
00:08:22,003 --> 00:08:25,603
‎เคลี ลูกคนเล็กอยู่กับเราตลอด

114
00:08:27,043 --> 00:08:30,083
‎เธอเป็นเด็กดี เธอฉลาดมากๆ

115
00:08:38,603 --> 00:08:44,923
‎(ในปี 2009 พอลสรูด เลสลี และเคลี)
‎(ย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านเกิดของเลสลี)

116
00:08:45,643 --> 00:08:47,003
‎(เมืองฟอร์ตเบนตัน)

117
00:08:47,083 --> 00:08:50,243
‎เลสลีเดินทางไปก่อนล่วงหน้า แล้วผมก็ตามไป

118
00:08:52,483 --> 00:08:55,123
‎ขนของให้มากที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้

119
00:08:56,243 --> 00:09:00,723
‎แล้วก่อนที่เราเกือบจะย้ายบ้านเสร็จ

120
00:09:00,803 --> 00:09:03,083
‎คือตอนที่ทุกอย่างเกิดขึ้น ใช่

121
00:09:05,283 --> 00:09:09,883
‎(วันขอบคุณพระเจ้าปี 2009)

122
00:09:14,683 --> 00:09:16,403
‎วันนั้นเราออกไปล่าสัตว์กัน

123
00:09:16,483 --> 00:09:19,643
‎ที่นอกเมืองฟอร์ตเบนตัน

124
00:09:22,003 --> 00:09:25,163
‎ใช่ หลังรุ่งสาง ผมว่าเราออกไปข้างนอกกัน

125
00:09:26,683 --> 00:09:29,843
‎ผมคิดว่าเธอรับโทรศัพท์จากเด็กๆ หลายสาย

126
00:09:29,923 --> 00:09:32,603
‎แล้วก็แบบ "เรากลับบ้านกันดีกว่า

127
00:09:34,843 --> 00:09:37,483
‎เริ่มวางแผนอาหารมื้อค่ำ

128
00:09:38,323 --> 00:09:41,003
‎เธอได้รับโทรศัพท์จากลูกคนโต

129
00:09:41,523 --> 00:09:43,963
‎แล้วก็เริ่มถกเถียงกันทันที

130
00:09:50,843 --> 00:09:53,883
‎ผมเลยไปที่อพาร์ทเม้นท์ที่เราซ่อมแซมกันอยู่

131
00:09:56,763 --> 00:10:01,043
‎ถอดกระสุนออก แล้วขนปืน…

132
00:10:01,123 --> 00:10:03,923
‎ไปไว้ในในอะพาร์ตเมนต์

133
00:10:06,083 --> 00:10:08,203
‎ผมปลดกระสุนออกจากปืนเสมอ

134
00:10:08,283 --> 00:10:09,923
‎ก่อนที่จะเอาเข้าบ้าน

135
00:10:10,003 --> 00:10:13,123
‎ผมแค่คิดว่าวันนั้นผมทำมันแล้ว

136
00:10:13,203 --> 00:10:15,803
‎(ถนน 17 ถนนชูตโต้)

137
00:10:15,883 --> 00:10:17,883
‎โอ้น่าจะสัก…

138
00:10:18,803 --> 00:10:20,283
‎ราวๆ ชั่วโมงครึ่งหลังจากนั้น

139
00:10:20,363 --> 00:10:22,323
‎เธอเข้ามา

140
00:10:23,243 --> 00:10:25,443
‎และเธอก็เอาเบียร์มาด้วย

141
00:10:26,763 --> 00:10:28,203
‎เรานั่งลง

142
00:10:29,203 --> 00:10:31,803
‎และเริ่มดื่มด่ำกับยามค่ำคืน

143
00:10:32,603 --> 00:10:34,203
‎ผมมีปืนสั้น

144
00:10:34,723 --> 00:10:35,843
‎อยู่บนโต๊ะ

145
00:10:36,763 --> 00:10:39,563
‎มันคือปืนแม็กนั่ม .357

146
00:10:40,483 --> 00:10:43,483
‎แน่นอนผมพกติดตัวไว้สำหรับฤดูกาลล่าสัตว์

147
00:10:43,563 --> 00:10:45,843
‎รู้ไหมว่าถ้าคุณทำให้สัตว์บาดเจ็บ

148
00:10:46,363 --> 00:10:48,883
‎คุณสามารถจัดการกับพวกมันได้อย่างเร็วและง่าย

149
00:10:48,963 --> 00:10:51,723
‎โดยที่พวกมันไม่ต้องทุกข์ทรมานอะไร แต่…

150
00:10:52,883 --> 00:10:56,043
‎ในขณะที่ผมเล่นกับปืนสั้นอยู่

151
00:10:57,843 --> 00:10:59,563
‎ผมดึงนกสับ

152
00:11:00,083 --> 00:11:02,763
‎ปล่อยคืน ดึงนกสับ และก็ปล่อยคืน

153
00:11:03,283 --> 00:11:05,963
‎เธอเดินกลับมาจากตู้เย็น

154
00:11:07,043 --> 00:11:08,963
‎ผมกำลังนั่งอยู่

155
00:11:09,043 --> 00:11:10,803
‎ผมง้างนกสับ

156
00:11:11,323 --> 00:11:13,323
‎เล่นกับมัน แล้วปืนก็ลั่น

157
00:11:19,483 --> 00:11:22,163
‎เธอล้มลงไปบนเก้าอี้ทันที

158
00:11:22,243 --> 00:11:24,283
‎แล้วลงไปกองที่พื้น

159
00:11:26,163 --> 00:11:28,363
‎ผมรู้ว่ากระสุนยิงไปโดนเธอ

160
00:11:28,883 --> 00:11:34,683
‎(เลสลีถูกยิงด้วยกระสุนเดียวที่หน้าอก)

161
00:11:37,083 --> 00:11:39,723
‎และมันรวดเร็วมาก

162
00:11:39,803 --> 00:11:42,723
‎มันตาย เธอตายเร็วมาก

163
00:11:44,683 --> 00:11:45,523
‎และมันก็…

164
00:11:45,603 --> 00:11:48,803
‎ผมบอกได้แค่ว่า
‎"ผมรักคุณ" และ "ผมขอโทษ" และ…

165
00:11:50,163 --> 00:11:53,283
‎ถึงตอนนั้น มันทำอะไรไม่ได้แล้ว

166
00:11:57,723 --> 00:12:00,363
‎ผมกลับไปนั่งที่เก้าอี้แล้ว…

167
00:12:00,883 --> 00:12:07,163
‎คิดว่า "ก็แค่ยิง…ยิงหัวตัวเองซะจะได้เรียบร้อย"

168
00:12:09,203 --> 00:12:11,043
‎และผมก็พยายามยิงหัวตัวเอง

169
00:12:12,003 --> 00:12:14,563
‎ตอนแรกผมทำไม่ได้ ก็เลย…

170
00:12:16,723 --> 00:12:22,723
‎ผมก็เลยไปที่ตู้เย็นและเอาวอดก้าในนั้นออกมา

171
00:12:23,683 --> 00:12:25,563
‎ผมก็ดื่มมันเข้าไป

172
00:12:25,643 --> 00:12:28,603
‎และผมก็สามารถเหนี่ยวไกได้

173
00:12:31,283 --> 00:12:34,763
‎ผมจำอะไรหลังจากนั้นได้ไม่มาก

174
00:12:40,403 --> 00:12:46,163
‎(พอลสรูดถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล)
‎(ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัสที่ศีรษะ)

175
00:12:47,203 --> 00:12:53,003
‎(เก้าเดือนต่อมา)
‎(เขาถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมเลสลี)

176
00:12:57,883 --> 00:12:59,563
‎เพราะผมเป็นคนยิงตัวเอง

177
00:12:59,643 --> 00:13:03,363
‎ผมถูกสันนิษฐานว่าเป็นความตั้งใจ

178
00:13:05,523 --> 00:13:06,523
‎(ศาลเทศมณฑลซูตโต้)

179
00:13:06,603 --> 00:13:07,963
‎ผมถูกตัดสินว่า

180
00:13:08,483 --> 00:13:10,683
‎มีความผิดฐานฆาตกรรมคนตายโดยเจตนา

181
00:13:11,283 --> 00:13:13,563
‎จำคุกตลอดชีวิตโดยไม่ได้รับทัณฑ์บน

182
00:13:14,083 --> 00:13:15,523
‎บวกอีกสิบปี

183
00:13:17,243 --> 00:13:24,123
‎(เพราะอาการบาดเจ็บของเขา)
‎(พอลสรูดไม่สามารถพูดได้ระหว่างการไต่สวน)

184
00:13:24,763 --> 00:13:26,283
‎(ห้องพิจารณาคดี)

185
00:13:26,363 --> 00:13:31,083
‎ผมไม่เคยมีโอกาสที่จะบอกเด็กๆ ว่า…

186
00:13:31,163 --> 00:13:33,603
‎"นี่ ผมไม่ได้ตั้งใจนะ"

187
00:13:35,203 --> 00:13:37,883
‎"มันเป็นอุบัติเหตุที่น่าสะพรึงกลัว"

188
00:13:38,603 --> 00:13:43,283
‎ผมจะไม่มีวันหายจากความรู้สึกผิดและเจ็บปวด

189
00:13:43,363 --> 00:13:46,723
‎ที่มันมากับการสูญเสียเธอไป

190
00:13:47,443 --> 00:13:50,283
‎และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเป็นความผิดผม

191
00:13:54,523 --> 00:13:58,363
‎ผมเสียอนาคตไปแล้ว

192
00:13:58,443 --> 00:14:00,723
‎ผมทำให้อนาคตของลูกๆ ของเธอเสียไปและ…

193
00:14:00,803 --> 00:14:02,523
‎(ครอบครัว อิสระ วัฒนธรรมธรรมชาติ)

194
00:14:04,123 --> 00:14:06,203
‎ผมสูญเสียชีวิตทั้งหมดของผมไป

195
00:14:07,243 --> 00:14:08,483
‎ในวันนั้น

196
00:14:10,843 --> 00:14:13,243
‎ผมคิดถึงเลสลีตลอดเวลา

197
00:14:13,323 --> 00:14:14,403
‎ตลอดเวลา

198
00:14:28,483 --> 00:14:35,483
‎(ในวันที่ยิงปืน หัวหน้าตำรวจ)
‎(จอห์น เทอร์เนอร์ไปถึงจุดที่เกิดเหตุคนแรก)

199
00:14:40,323 --> 00:14:41,163
‎(ยินดีต้อนรับ)

200
00:14:41,243 --> 00:14:44,803
‎ภรรยากับผมเพิ่งนั่งกินมื้อค่ำ
‎วันขอบคุณพระเจ้าตอนที่ผมได้รับโทรศัพท์

201
00:14:51,643 --> 00:14:55,723
‎ในสายนั้นบอกว่าให้ไปหาคนเมาหรือคนบาดเจ็บ

202
00:15:07,723 --> 00:15:09,403
‎เมื่อผมไปถึงจุดที่เกิดเหตุ

203
00:15:11,203 --> 00:15:16,083
‎มีคนนั่งหมดสภาพพิงอยู่ที่ขอบถนน

204
00:15:20,043 --> 00:15:23,363
‎ตอนแรกผมคิดว่า เขาสะดุดขอบถนนล้ม

205
00:15:23,443 --> 00:15:24,803
‎แล้วกระแทกหน้าเขา

206
00:15:24,883 --> 00:15:26,123
‎เขาอาเจียน

207
00:15:26,203 --> 00:15:28,283
‎แต่พอผมส่องไฟไปที่เขา

208
00:15:28,363 --> 00:15:29,483
‎ผมถึงเห็นว่ามันไม่ใช่อ้วก

209
00:15:29,563 --> 00:15:31,243
‎ที่จริงมันคือเลือด

210
00:15:31,763 --> 00:15:33,643
‎ที่พุ่งออกมาจากปากเขา

211
00:15:38,523 --> 00:15:40,203
‎ผมถามเขาว่าเขาหกล้มใช่ไหม

212
00:15:40,723 --> 00:15:43,483
‎เขาส่งเสียงออกมาจากคอและส่ายหัวว่าไม่ใช่

213
00:15:44,003 --> 00:15:47,203
‎ทำท่าละครใบ้ จ่อ…

214
00:15:47,283 --> 00:15:49,123
‎ใต้คางเขาแบบนี้

215
00:15:49,203 --> 00:15:51,163
‎ซึ่งผมก็เดาไปว่าเขาถูกยิง

216
00:15:51,723 --> 00:15:53,963
‎และผมถามเขาว่ามีคนยิงเขาใช่ไหม

217
00:15:54,043 --> 00:15:57,883
‎แล้วเขาก็ส่งเสียงออกมา
‎จากคออีกครั้งพร้อมทั้งส่ายหัวว่าไม่ใช่

218
00:15:59,763 --> 00:16:01,683
‎ผมถามเขาว่ามีใครอยู่กับเขาไหม

219
00:16:02,283 --> 00:16:04,443
‎เขาพยักหน้าตอบว่ามีแล้วส่งเสียงจากคอ

220
00:16:04,523 --> 00:16:07,323
‎แล้วชี้อ้อมไปที่ด้านหลัง ด้วยมือของเขา

221
00:16:10,123 --> 00:16:12,363
‎ข้างหลังเขา ผมสามรถเห็นกองเลือดพวกนี้

222
00:16:13,923 --> 00:16:16,243
‎ร่องรอยเลือดนำทางกลับไปยังอะพาร์ตเมนต์

223
00:16:18,483 --> 00:16:20,683
‎แล้วพอผมมองเข้าไปในอะพาร์ตเมนต์

224
00:16:20,763 --> 00:16:23,003
‎ผมเห็นคนนอนอยู่บนพื้น

225
00:16:24,523 --> 00:16:27,563
‎แล้วผมก็จำเลสลีได้ทันทีที่ผมเห็นเธอ

226
00:16:30,563 --> 00:16:33,723
‎ในชุมชนเล็กๆ คุณรู้จักทุกคน

227
00:16:34,243 --> 00:16:36,803
‎และทุกคนก็ได้รู้จักคุณ

228
00:16:40,203 --> 00:16:41,843
‎เธอนอนหงายหน้าอยู่

229
00:16:41,923 --> 00:16:44,083
‎มือของเธออยู่ในกระเป๋าเสื้อแจ็กเก็ต

230
00:16:47,043 --> 00:16:48,483
‎เธอถูกยิง

231
00:16:49,083 --> 00:16:52,883
‎อีกอย่างที่อยู่บนพื้นไม่ไกลจากเธอ

232
00:16:52,963 --> 00:16:56,723
‎คือปืนลูกโม่รูเกอร์ จีพี100 ขนาด .357

233
00:16:58,683 --> 00:17:02,003
‎อาวุธปืนที่มีลักษณะเฉพาะแบบนี้

234
00:17:02,923 --> 00:17:07,683
‎มันจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ยากมาก

235
00:17:07,763 --> 00:17:09,723
‎หากปืนลั่นโดยอุบัติเหตุ

236
00:17:10,283 --> 00:17:12,803
‎มันต้องใช้แรงอย่างมากในการ…

237
00:17:13,323 --> 00:17:15,403
‎เหนี่ยวไกปืนพวกนั้น

238
00:17:17,243 --> 00:17:18,443
‎รู้ไหมว่าเลสลี

239
00:17:18,523 --> 00:17:21,123
‎มือเธออยู่ในกระเป๋าของเธอ และเขายิงเธอ

240
00:17:21,723 --> 00:17:22,963
‎ใครทำแบบนั้น

241
00:17:25,883 --> 00:17:27,043
‎ในใจผม…

242
00:17:27,563 --> 00:17:31,123
‎มันไม่สามารถที่จะตีความว่าเป็นอุบัติเหตุได้

243
00:17:50,043 --> 00:17:52,203
‎แดนกับผมเข้ากันได้ดีมาก

244
00:17:52,923 --> 00:17:54,963
‎เขาสนุกดีที่ได้อยู่ด้วย

245
00:17:56,923 --> 00:17:59,323
‎เขาชอบทำให้คนหัวเราะและ

246
00:17:59,403 --> 00:18:00,763
‎มองโลกในแง่ดี

247
00:18:00,843 --> 00:18:02,243
‎เขาเป็นศิลปินที่ยอดเยี่ยม

248
00:18:05,043 --> 00:18:06,763
‎ผมชื่อแอลเจ แพลนเนอร์

249
00:18:07,363 --> 00:18:10,003
‎ผมรู้จักกับแดน พอลสรูดในกองทัพ

250
00:18:12,923 --> 00:18:15,523
‎เขาส่งอันนี้มาให้ผมในปี 2018

251
00:18:16,563 --> 00:18:19,283
‎มันเขียนว่า
‎"พอลสรูดกับแพลนเนอร์ พายุทะเลทราย"

252
00:18:19,803 --> 00:18:22,483
‎เขา…เขียนอย่างกับเด็กผู้หญิง

253
00:18:22,563 --> 00:18:24,203
‎เขามีลายมือที่เหมือนเด็กผู้หญิง…

254
00:18:24,283 --> 00:18:27,563
‎พวกเราเคยล้อเขาตลอดเวลา ผมก็ล้อเขาด้วย

255
00:18:29,283 --> 00:18:30,683
‎"ครอบครัวตลอดไป"

256
00:18:39,563 --> 00:18:41,643
‎พวกเราเป็นพลปืนกล เอ็ม 60

257
00:18:43,283 --> 00:18:45,363
‎แดนและผมสนิทกันมากขึ้น

258
00:18:48,443 --> 00:18:51,043
‎มีอยู่ครั้งนึง ระหว่างที่พวกเราปฏิบัติภารกิจอยู่นั้น

259
00:18:51,123 --> 00:18:54,523
‎จ่ากองร้อยของเราวิ่งมาหา

260
00:18:55,003 --> 00:18:57,723
‎บอกว่ามีรถถังหลายคันกำลังมุ่งหน้ามาทางเรา

261
00:18:57,803 --> 00:19:01,003
‎และไม่มีทางไหนเลยที่เราจะหยุดพวกมันได้

262
00:19:02,763 --> 00:19:04,843
‎ผมบอกไปว่า "เอาละ เพื่อน"

263
00:19:05,803 --> 00:19:07,323
‎"มันคงต้องเป็นแบบนี้แหละ"

264
00:19:08,203 --> 00:19:09,523
‎"คุณอยากสู้หรือซ่อน"

265
00:19:11,763 --> 00:19:13,043
‎และเขาบอกว่า…

266
00:19:13,563 --> 00:19:15,803
‎"ถ้าคุณจะสู้ ผมจะสู้กับคุณ"

267
00:19:17,963 --> 00:19:19,003
‎ถึงกระนั้น

268
00:19:20,323 --> 00:19:21,763
‎การโจมตีนั้นไม่เคยเกิดขึ้น

269
00:19:21,843 --> 00:19:24,923
‎แต่ผมรู้ว่า ผมจะมีคนอยู่เคียงข้าง

270
00:19:25,763 --> 00:19:28,123
‎ที่ยอมสู้จนตัวตาย

271
00:19:33,683 --> 00:19:35,443
‎เราทั้งคู่อยากออกจากกองทัพ

272
00:19:35,523 --> 00:19:37,283
‎ไปล่าสัตว์และตกปลากัน

273
00:19:39,403 --> 00:19:40,483
‎ทุกครั้งที่เราคุยกัน

274
00:19:40,563 --> 00:19:43,483
‎มันจะเกี่ยวกับเมื่อไหร่เราจะได้เจอกัน

275
00:19:44,043 --> 00:19:45,523
‎ผมยังเป็นทหารอยู่

276
00:19:45,603 --> 00:19:47,603
‎มันเลยยากที่จะวางแผน

277
00:19:47,683 --> 00:19:49,683
‎ดังนั้นมันจึงไม่เคยเกิดขึ้นเลย

278
00:19:51,563 --> 00:19:55,803
‎ผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนของเราอีกคน

279
00:19:55,883 --> 00:19:56,843
‎บอกว่า…

280
00:19:57,323 --> 00:19:59,963
‎"คุณได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นกับพอลสรูดไหม"

281
00:20:00,043 --> 00:20:01,203
‎แล้วผมก็แบบ "ไม่ได้ยิน"

282
00:20:01,803 --> 00:20:04,323
‎เขาบอกว่า "นายต้องดูข่าว"

283
00:20:04,843 --> 00:20:07,123
‎"เขาฆ่าคู่หมั้นและพยายามฆ่าตัวตาย"

284
00:20:09,883 --> 00:20:11,163
‎และผมบอกว่า "ไม่มีทาง"

285
00:20:11,843 --> 00:20:14,203
‎"ไม่มีทาง มันต้องเป็นคนอื่น"

286
00:20:15,883 --> 00:20:17,523
‎ผมแค่ไม่เข้าใจ

287
00:20:18,043 --> 00:20:20,283
‎ผมไม่เข้าใจ

288
00:20:22,923 --> 00:20:27,803
‎(พอลสรูดเขียนถึงแอลเจจากเรือนจำ)

289
00:20:30,283 --> 00:20:35,203
‎ผมโกรธที่เขาปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

290
00:20:35,763 --> 00:20:37,163
‎เขาโตมากับปืน

291
00:20:37,683 --> 00:20:40,603
‎เราถือพวกมันมาตลอด

292
00:20:41,723 --> 00:20:43,243
‎มันเกิดขึ้นได้ยังไง

293
00:20:45,483 --> 00:20:47,243
‎เขาบอกผมว่ามันเป็นอุบัติเหตุ

294
00:20:48,283 --> 00:20:49,363
‎ผมไม่รู้

295
00:20:50,883 --> 00:20:52,083
‎แดนที่ผมรู้จักนั้น

296
00:20:52,163 --> 00:20:54,843
‎ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะ…

297
00:20:55,483 --> 00:20:56,923
‎ตั้งใจฆ่าเธอโดยเจตนา

298
00:20:59,523 --> 00:21:02,643
‎ผมบอกเขาว่า "ผมขอโทษที่ไม่ได้อยู่ที่นั่น"

299
00:21:04,403 --> 00:21:06,243
‎"มันไม่ใช่ที่ของผมที่จะตัดสินคุณ"

300
00:21:07,643 --> 00:21:08,683
‎"มันคือ…"

301
00:21:10,483 --> 00:21:12,923
‎"ที่ของผมคือเป็นพี่ชายที่คอยเป็นกำลังใจให้คุณ"

302
00:21:18,603 --> 00:21:19,683
‎เขาต้องเป็นคนรับผิดชอบ

303
00:21:21,003 --> 00:21:22,323
‎เขาเข้าใจมัน

304
00:21:24,923 --> 00:21:26,243
‎แดนคร่าชีวิตคน

305
00:21:27,043 --> 00:21:28,603
‎ปืนนั่นไม่ได้ฆ่าเธอด้วยตัวมันเอง

306
00:21:28,683 --> 00:21:30,123
‎เขาเหนี่ยวไก

307
00:21:33,003 --> 00:21:37,443
‎คุณพิจารณาคดีอุกฉกรรจ์ขนาดนั้นได้ยังไง

308
00:21:37,523 --> 00:21:40,123
‎แล้วตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต บวกเพิ่มอีกสิบปี

309
00:21:40,803 --> 00:21:45,283
‎ในขณะที่เขาไม่มีโอกาสเล่าเรื่องจากฝั่งของเขา

310
00:21:45,363 --> 00:21:46,283
‎พูดไม่ได้

311
00:21:46,363 --> 00:21:49,323
‎สมองได้รับบาดเจ็บสาหัส มีบาดแผลถูกยิงที่ศีรษะ

312
00:21:49,403 --> 00:21:52,403
‎และได้รับยาจนถึงจุดที่เขา

313
00:21:53,523 --> 00:21:54,643
‎พูดจาไม่รู้เรื่อง

314
00:22:11,563 --> 00:22:13,123
‎(เปิด)

315
00:22:23,203 --> 00:22:24,483
‎เธอสนุกสนานตลอดเวลา

316
00:22:25,243 --> 00:22:26,083
‎ยิ้มแย้มตลอดเวลา

317
00:22:27,443 --> 00:22:28,763
‎พร้อมที่จะสังสรรค์ทุกเมื่อ

318
00:22:33,203 --> 00:22:35,323
‎เวลาที่เธอเล่นโบว์ลิ่งกับเพื่อนๆ

319
00:22:35,883 --> 00:22:37,203
‎พวกเขาเป็นสาวๆ ที่ชอบปาร์ตี้

320
00:22:38,243 --> 00:22:41,643
‎ตั้งแต่นั้นมาฉันก็ร่วมวงกับสาวปาร์ตี้ซึ่งมันแย่มาก

321
00:22:51,123 --> 00:22:53,443
‎ฉันมีรูปถ่ายของเลสลีอยู่บ้าง

322
00:22:54,683 --> 00:22:56,443
‎นี่คือรูปโปรดของฉัน

323
00:22:56,523 --> 00:22:59,203
‎นั่นเป็นหนึ่งในช่วงเวลาที่เลสลีไว้ผมสั้น

324
00:23:00,443 --> 00:23:01,563
‎แต่เธอยิ้มเสมอ

325
00:23:02,323 --> 00:23:03,723
‎ยิ้มตลอดเวลา

326
00:23:04,563 --> 00:23:07,043
‎และสองคนนี้คือเพื่อนเล่นโบว์ลิ่งของเธอ

327
00:23:08,043 --> 00:23:10,323
‎เธออยู่ตรงกลาง ช่วงเวลาที่ดี

328
00:23:11,163 --> 00:23:13,123
‎บาร์บ้าๆ ที่ไหนสักแห่ง

329
00:23:14,883 --> 00:23:16,483
‎ฉันชื่อซูซาน เยเกอร์

330
00:23:17,243 --> 00:23:18,723
‎และเลสลีเป็นน้องสาวของฉัน…

331
00:23:19,723 --> 00:23:22,443
‎มันจะเป็นแบบนั้นตลอดไป

332
00:23:32,963 --> 00:23:35,443
‎เลสลีเข้ามาในครอบครัวเราตอนอายุสองขวบ

333
00:23:36,843 --> 00:23:38,443
‎เธอเป็นลูกบุญธรรม

334
00:23:39,283 --> 00:23:42,443
‎สาวน้อยที่รัก ผมสีทองแดงหยิกหนา

335
00:23:44,723 --> 00:23:48,323
‎พ่อของเธอฆ่าแม่ของเธอในสวนหลังบ้าน

336
00:23:50,043 --> 00:23:51,123
‎ยิงแม่เธอ

337
00:23:51,643 --> 00:23:53,243
‎แล้วก็ยิงตัวเอง

338
00:23:54,923 --> 00:23:55,843
‎เธอเห็นมัน

339
00:23:55,923 --> 00:24:00,003
‎(ฆาตกรรมฆ่าตัวตาย)
‎(ชายจากเมืองฟอลส์ตาย ผู้หญิงเสียชีวิต)

340
00:24:01,043 --> 00:24:02,123
‎เมื่อเป็นแบบนั้น…

341
00:24:02,203 --> 00:24:03,883
‎เธอก็เข้ามาเป็นครอบครัวของเรา

342
00:24:06,163 --> 00:24:08,203
‎เธอมีเพื่อนเยอะแยะ

343
00:24:08,283 --> 00:24:10,283
‎มีความสุขตลอดเวลา

344
00:24:11,083 --> 00:24:12,363
‎นั่นคือตัวตนของเธอ

345
00:24:14,523 --> 00:24:16,523
‎เธอเล่นบาสเกตบอลและกีฬาลู่วิ่ง

346
00:24:17,043 --> 00:24:17,883
‎ตอนอยู่มัธยมปลาย

347
00:24:17,963 --> 00:24:19,723
‎และเป็นนักกีฬาว่ายน้ำช่วงฤดูร้อน

348
00:24:19,803 --> 00:24:22,283
‎เธอเติบโตมากับชีวิตที่ดี

349
00:24:25,043 --> 00:24:30,443
‎(ตอนอายุ 18 เลสลีแต่งงานกับคู่รักมัธยมปลาย)

350
00:24:32,603 --> 00:24:36,123
‎เธอเรียนจบ แต่งงานและ อายุครบ 18 ปี

351
00:24:37,123 --> 00:24:38,363
‎ทั้งหมดนั่นในสัปดาห์เดียวกัน

352
00:24:40,883 --> 00:24:47,003
‎(ทั้งคู่มีลูกด้วยกันสี่คน ก่อนที่จะหย่ากันปี 2001)

353
00:24:52,803 --> 00:24:58,003
‎(สี่ปีต่อมา เลสลีและพอลสรูดเริ่มคบหากัน)

354
00:24:58,763 --> 00:25:00,563
‎(ตรอก นักโยนโบว์)

355
00:25:00,643 --> 00:25:02,283
‎แฟนของเธอคนอื่นๆ ที่เคยคบกัน

356
00:25:02,923 --> 00:25:04,923
‎จะถูกแนะนำให้เพื่อนต่อๆ กันไป

357
00:25:05,003 --> 00:25:07,843
‎ทุกคนออกไปไหนมาไหนด้วยกัน ทุกคนมีเวลาที่ดี

358
00:25:08,443 --> 00:25:10,603
‎และเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแบบนั้น

359
00:25:12,803 --> 00:25:14,843
‎มันไม่ใช่เรื่องราวของความรัก

360
00:25:17,683 --> 00:25:19,203
‎เธอย้ายออกจากบ้านหลายครั้ง

361
00:25:22,323 --> 00:25:24,843
‎คุณย้ายทำไม ถ้ามันเป็นความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์แบบ

362
00:25:26,523 --> 00:25:29,043
‎ฉันรู้ว่าเขาขู่เธอ

363
00:25:29,123 --> 00:25:31,083
‎ว่าเขาถือมีดจ่อเธอ

364
00:25:32,003 --> 00:25:35,523
‎เขาวางปืนไว้บนตักตอนที่เธอย้ายออกมา

365
00:25:39,043 --> 00:25:42,603
‎เขาบอกว่า "ผมจะฆ่าคุณแล้วยิงตัวตายตาม"

366
00:25:44,203 --> 00:25:47,683
‎แต่คุณจะลงเอยแบบเดียวกับที่พ่อแม่คุณเป็น

367
00:25:48,643 --> 00:25:49,683
‎ฉันบอกเธอว่า…

368
00:25:49,763 --> 00:25:52,523
‎"คุณล้อเล่นใช่ไหม ทำไมถึงฟังเรื่องบ้าบอนั่น"

369
00:25:54,603 --> 00:25:56,603
‎ไม่รู้อิท่าไหน เขามีอิทธิพลกับเธอ

370
00:25:57,163 --> 00:25:58,643
‎อิทธิพลอะไรสักอย่าง

371
00:26:01,443 --> 00:26:08,283
‎(ในวันขอบคุณพระเจ้าปี 2009)
‎(เลสลีไปหาซูซานหลังจากทะเลาะกับพอลสรูด)

372
00:26:10,563 --> 00:26:11,923
‎เธอโกรธ

373
00:26:13,243 --> 00:26:15,243
‎และพูดว่าแดนตัดสินใจว่า

374
00:26:15,883 --> 00:26:18,563
‎วันขอบคุณพระเจ้าจะอยู่กับพ่อแม่เขาในวันเสาร์

375
00:26:19,883 --> 00:26:21,003
‎เธอบอกว่า

376
00:26:21,083 --> 00:26:22,883
‎"ฉันพอแล้วกับเรื่องรุงรังพวกนี้แล้ว"

377
00:26:22,963 --> 00:26:25,363
‎เธอบอกว่า
‎"ฉันพอแล้วกับการที่เขาตัดสินใจทุกอย่าง

378
00:26:25,443 --> 00:26:27,883
‎บอกพวกเราว่าต้องทำอะไร

379
00:26:27,963 --> 00:26:31,043
‎ตัดสินใจแทนว่าครอบครัวและตัวฉันต้องทำอะไร"

380
00:26:35,723 --> 00:26:38,803
‎เธอบอกว่า "ฉันจะกลับไปบอกให้เขาออกไป"

381
00:26:38,883 --> 00:26:40,883
‎"เราจบกันแล้ว เขาต้องออกไป"

382
00:26:42,483 --> 00:26:44,843
‎ฉันบอกว่า "อยู่นี่เถอะ กินข้าวเย็นกับเรานะ "

383
00:26:45,363 --> 00:26:48,523
‎"ไม่ ฉันจะกลับไปที่อะพาร์ตเมนต์ "

384
00:26:50,763 --> 00:26:51,643
‎โอเค

385
00:26:53,483 --> 00:26:54,323
‎แค่นั้นแหละ

386
00:26:58,843 --> 00:27:01,563
‎(สองชั่วโมงหลังออกจากบ้านของซูซาน)

387
00:27:01,643 --> 00:27:04,683
‎(เลสลีเสียชีวิต)

388
00:27:08,883 --> 00:27:11,323
‎เราทุกคนคิดถึงเธอเพราะเธอไม่ควรจากไป

389
00:27:11,843 --> 00:27:14,363
‎ถ้ามีใครที่ต้องจากไป คนนั้นควรจะเป็นเขา

390
00:27:17,323 --> 00:27:18,603
‎ไม่ เธอไม่ควรจากไป

391
00:27:36,963 --> 00:27:37,803
‎แม่

392
00:27:37,883 --> 00:27:40,243
‎- แม่อยู่นี่ เห็นมั้ย
‎- รับนะ

393
00:27:40,323 --> 00:27:42,003
‎แม่จะจับลูก แม่อยู่ตรงนี้นะ

394
00:27:42,083 --> 00:27:44,323
‎แม่อยู่นี่ แม่สัญญา

395
00:27:44,403 --> 00:27:45,643
‎หนึ่ง

396
00:27:45,723 --> 00:27:46,563
‎สอง

397
00:27:46,643 --> 00:27:47,643
‎สาม

398
00:27:49,763 --> 00:27:51,483
‎นั่นไง เห็นไหม

399
00:27:52,243 --> 00:27:54,243
‎หลายๆ อย่างที่ฉันเห็น

400
00:27:54,843 --> 00:27:57,403
‎มันชัดเจนมากขึ้นเมื่อตอนนี้ฉันเป็นแม่คนแล้ว

401
00:28:01,323 --> 00:28:03,403
‎ไม่ว่าจะกี่ปีกี่ชาติก็ตาม

402
00:28:03,483 --> 00:28:05,763
‎ฉันจะไม่เลือกใครหรือยอมให้ใคร

403
00:28:05,843 --> 00:28:07,723
‎เข้ามาในชีวิตลูกๆ ของฉัน

404
00:28:08,243 --> 00:28:11,003
‎และปฏิบัติกับพวกเขาแบบที่แดนทำกับฉัน

405
00:28:21,203 --> 00:28:22,923
‎ฉันชื่อเคลี เดวิดสัน

406
00:28:23,003 --> 00:28:25,843
‎และฉันเป็นลูกสาวคนเล็กของเลสลี เดวิดสัน

407
00:28:25,923 --> 00:28:28,003
‎(กอด)

408
00:28:28,083 --> 00:28:29,363
‎ฉันชื่นชมแม่ของฉัน

409
00:28:30,403 --> 00:28:32,723
‎ทุกคืนเธอจะห่มผ้าให้ฉันแล้วพูดว่า…

410
00:28:32,803 --> 00:28:37,203
‎"แม่จะทำแบบนี้ ส่งลูกนอน
‎จูบราตรีสวัสดิ์จนถึงวันที่แม่ตาย"

411
00:28:39,963 --> 00:28:41,843
‎พ่อแม่ของฉันหย่ากัน

412
00:28:41,923 --> 00:28:44,403
‎ตอนที่ฉันอายุหกหรือเจ็ดขวบ

413
00:28:45,563 --> 00:28:49,643
‎พวกเขายังเข้ากันได้ดีถึงแม้จะหย่ากันแล้วก็ตาม

414
00:28:52,283 --> 00:28:57,043
‎(ในปี 2005 พ่อของเคลีเสียชีวิตจากหัวใจวาย)

415
00:29:00,243 --> 00:29:01,403
‎ตอนนั้นฉันอายุสิบขวบ

416
00:29:03,163 --> 00:29:06,323
‎ช่วงเวลาที่พ่อของฉันเสียชีวิต

417
00:29:07,483 --> 00:29:10,923
‎จนถึงย้ายมาอยู่กับแดนน่าจะเดือนนึง

418
00:29:11,763 --> 00:29:12,763
‎อาจจะสักเดือนนึง

419
00:29:14,483 --> 00:29:16,803
‎แม่ฉันหลงเสน่ห์

420
00:29:17,923 --> 00:29:20,003
‎และฉันจำได้ว่าฉันคิดว่า "ทำไม"

421
00:29:20,523 --> 00:29:24,723
‎เขาเป็นแค่คนที่ตัวใหญ่มาก

422
00:29:24,803 --> 00:29:26,923
‎ฉันว่าตอนนั้นเขาไม่มีงานทำ

423
00:29:30,443 --> 00:29:32,203
‎มันก็โอเคอยู่พักนึง

424
00:29:34,203 --> 00:29:37,203
‎จากนั้นเวลาก็ผ่านไปสองเดือน

425
00:29:37,283 --> 00:29:39,123
‎สิ่งต่างๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป

426
00:29:40,123 --> 00:29:43,043
‎(เคลีเห็นแม่ของเธอและพอลสรูด)

427
00:29:43,123 --> 00:29:46,723
‎(ทะเลาะวิวาทแล้วทำร้ายร่างกายกัน)

428
00:29:48,963 --> 00:29:51,043
‎แม่ฉันหันหลังให้เขา

429
00:29:51,123 --> 00:29:53,243
‎แล้วเธอก็เดินไปที่โถงทางเดิน

430
00:29:53,323 --> 00:29:55,203
‎แล้วเขาก็ตามมาข้างหลังเธอ

431
00:29:55,283 --> 00:29:57,283
‎แล้วผลักเธอลงไป แรงมากๆ

432
00:29:57,363 --> 00:29:59,843
‎แล้วเธอก็ลอย ฉันนั่งอยู่บนเตียงของฉัน

433
00:29:59,923 --> 00:30:02,243
‎ตัวเธอทั้งตัวลอยลงไปที่โถงทางเดิน

434
00:30:03,563 --> 00:30:07,643
‎มีอยู่ครั้งนึงเธอมีรอยขีดข่วนและรอยช้ำทั่วตัว

435
00:30:07,723 --> 00:30:09,363
‎ฉันก็จะแบบ "มันมาจากเขาใช่ไหม"

436
00:30:09,443 --> 00:30:10,803
‎และเธอจะตอบว่า "ไม่ใช่"

437
00:30:11,323 --> 00:30:12,443
‎แต่ฉันรู้

438
00:30:13,963 --> 00:30:15,083
‎และมันเกิดขึ้นบ่อยมาก

439
00:30:22,763 --> 00:30:25,883
‎(แม้ว่าจะทิ้งพอลสรูดหลายครั้ง)

440
00:30:25,963 --> 00:30:29,563
‎(เลสลีกลับมาเริ่มความสัมพันธ์กับเขาอีกเสมอ)

441
00:30:33,003 --> 00:30:36,403
‎รู้ไหม เขาพึงพอใจมาก

442
00:30:37,523 --> 00:30:40,323
‎กับอำนาจที่เขามีมากกว่าแม่ฉัน

443
00:30:42,483 --> 00:30:45,163
‎เขาทำร้ายจิตใจและร่างกายเธอ

444
00:30:45,243 --> 00:30:46,643
‎เขาเอาเปรียบเธอ

445
00:30:46,723 --> 00:30:49,203
‎รู้ดีว่าเธอจะให้โอกาสเขาอีกครั้ง

446
00:30:50,763 --> 00:30:53,123
‎และมันเป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันจบสิ้น

447
00:31:08,883 --> 00:31:10,403
‎มันสำคัญกับทุกคดี

448
00:31:10,483 --> 00:31:13,603
‎เมื่อมีสิ่งผิดพลาดที่ต้องทำให้ถูกต้อง

449
00:31:14,483 --> 00:31:16,283
‎เรามาที่นี่เพื่อทำทุกอย่างให้ถูกต้อง

450
00:31:20,163 --> 00:31:22,083
‎ผมชื่อมาร์ค ฮิลยาร์ด

451
00:31:23,243 --> 00:31:26,803
‎ผมเป็นนักสืบคดีอาชญากรรมคดีนี้ของรัฐมอนทานา

452
00:31:30,043 --> 00:31:33,003
‎ผมว่ามันเป็นข้อโต้แย้งที่บานปลายไปถึงประเด็น…

453
00:31:33,083 --> 00:31:35,923
‎เขาใช้โอกาสนั้นในการยิงเธอ

454
00:31:36,003 --> 00:31:36,963
‎ฆ่าเธอ

455
00:31:38,963 --> 00:31:41,963
‎(เนื่องจากอาการบาดเจ็บของเขา)

456
00:31:42,043 --> 00:31:45,963
‎(พอลสรูดให้ปากคำอย่างเป็นทางการไม่ได้)

457
00:31:47,163 --> 00:31:50,883
‎(ตอนที่เขาถูกหามส่งโรงพยาบาลนั้น)

458
00:31:50,963 --> 00:31:55,163
‎(ตำรวจพบโน๊ตเขียนมือในกระเป๋าเสื้อของเขา)

459
00:31:56,283 --> 00:31:58,763
‎เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพบกระดาษในกระเป๋าเขา

460
00:31:58,843 --> 00:32:00,963
‎กระดาษเช็ดปากที่ถูกเขียน

461
00:32:02,203 --> 00:32:03,363
‎และข้อความนั้นเขียนว่า

462
00:32:04,163 --> 00:32:05,163
‎"เพื่อบันทึก

463
00:32:06,123 --> 00:32:08,683
‎เลสลีคิดเรื่องฆ่าตัวตายมาสักพักแล้ว"

464
00:32:08,763 --> 00:32:11,683
‎"เธอขอให้ผมจบชีวิตตัวเธอเองหลายครั้ง"

465
00:32:11,763 --> 00:32:14,323
‎"เธอขอให้ผมทำร้ายเธอด้วย

466
00:32:14,403 --> 00:32:17,563
‎เธอจะได้โทรแจ้งตำรวจเพื่อเป็นแก้แค้นส่วนตัว"

467
00:32:18,203 --> 00:32:20,683
‎"ผมรู้สึกแย่มากที่ตอบโต้เธอ"

468
00:32:21,203 --> 00:32:23,283
‎"ผมถูกบังคับให้ทำไปจนถึงจุดนั้น"

469
00:32:23,363 --> 00:32:25,763
‎"ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนในชีวิต

470
00:32:26,363 --> 00:32:28,403
‎และผมไม่คิดที่จะทำอีกเลย"

471
00:32:29,963 --> 00:32:33,563
‎ตรงนั้นที่เขายอมรับว่าเขาทำร้ายเธอ

472
00:32:35,043 --> 00:32:37,603
‎และเขายังพยายามหา…

473
00:32:38,323 --> 00:32:39,243
‎ข้อแก้ตัว

474
00:32:39,323 --> 00:32:41,643
‎เธออยากให้เขายิงเธอ

475
00:32:43,803 --> 00:32:46,923
‎สิ่งที่ขัดใจผมคือเขามีเวลาเขียนสิ่งนี้

476
00:32:48,563 --> 00:32:50,283
‎หลังจากการยิง

477
00:32:50,363 --> 00:32:52,283
‎เขาออกไปที่รถ

478
00:32:53,083 --> 00:32:56,603
‎เพราะผมเจอกระดาษเช็ดปากในรถแบบเดียวกัน

479
00:32:56,683 --> 00:32:59,123
‎และปากกาที่เขาใช้เขียนข้อความนี้

480
00:33:00,563 --> 00:33:01,843
‎เขาเอากลับเข้ามาข้างใน

481
00:33:01,923 --> 00:33:03,363
‎เขียนโน๊ตนั้น

482
00:33:03,963 --> 00:33:04,963
‎ตอนที่เธอนอนอยู่ตรงนั้น

483
00:33:06,003 --> 00:33:07,763
‎ช่วงนั้นเขาน่าจะร้องขอความช่วยเหลือ

484
00:33:20,083 --> 00:33:24,203
‎(พอลสรูดรับการรักษาทางการแพทย์สองเดือน)

485
00:33:24,283 --> 00:33:28,203
‎(ก่อนที่นักสืบฮิลยาร์ดจะสามารถสอบปากคำได้)

486
00:33:30,723 --> 00:33:32,643
‎ผมไม่ได้เห็นมันมาตั้งนานแล้ว

487
00:33:33,803 --> 00:33:35,043
‎ผมชื่อมาร์ค

488
00:33:35,123 --> 00:33:36,803
‎สิ่งที่เราจะทำคือ

489
00:33:36,883 --> 00:33:39,443
‎เราจะเอากระดาษแผ่นนึง สมุดจดบันทึก

490
00:33:39,523 --> 00:33:41,043
‎แล้วให้คุณเขียนลงไป

491
00:33:41,123 --> 00:33:43,483
‎ผมไม่เคยต้องทำแบบนี้มาก่อน

492
00:33:44,243 --> 00:33:47,803
‎โดยผู้ต้องสงสัยเขียนทุกอย่างลงในกระดาษให้ผม

493
00:33:48,563 --> 00:33:50,843
‎มันไม่ปกติมากๆ

494
00:33:56,083 --> 00:33:58,843
‎(ไม่อยากทำร้ายเธอไม่ว่าจะทางไหน)
‎(ปืนลั่น)

495
00:33:59,683 --> 00:34:01,843
‎(ในบันทึกคำให้การของเขา)

496
00:34:01,923 --> 00:34:05,723
‎(พอลสรูดไม่ได้อ้างอิงถึงโน๊ตที่กระดาษเช็ดปาก)

497
00:34:05,803 --> 00:34:10,403
‎(หรือเลสลีมีความคิดที่จะฆ่าตัวตาย)

498
00:34:13,603 --> 00:34:15,483
‎ผมมีคำให้การอยู่ตรงนี้

499
00:34:18,043 --> 00:34:20,483
‎วันนั้นออกไปล่าสัตว์

500
00:34:21,083 --> 00:34:22,483
‎รู้ไหมว่า "เป็นวันที่วิเศษมาก"

501
00:34:23,363 --> 00:34:25,043
‎"เลสลีเก็บปืนไรเฟิล"

502
00:34:25,723 --> 00:34:27,283
‎"ผมคว้า .357"

503
00:34:27,803 --> 00:34:31,243
‎ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ปืนลั่น

504
00:34:32,043 --> 00:34:35,323
‎เพราะผมไม่อยากเชื่อว่าเพิ่งเกิดอะไรขึ้น

505
00:34:39,203 --> 00:34:40,203
‎ผมคิดว่าเขาโกหก

506
00:34:40,763 --> 00:34:44,323
‎ผมหมายถึงคนโกหกจำคำโกหกตัวเองไม่ได้

507
00:35:00,203 --> 00:35:02,563
‎ฉันพร่ำบอกให้แม่ทิ้งเขาไป

508
00:35:04,603 --> 00:35:08,323
‎ถ้าจะมีใครเข้าถึงเธอได้ คงต้องเป็นฉัน

509
00:35:08,403 --> 00:35:10,603
‎และเขารู้ดี ซึ่งมันทำให้เขาหวาดกลัว

510
00:35:13,283 --> 00:35:15,083
‎ฉันชื่ออแมนด้า เดวิดสัน

511
00:35:15,163 --> 00:35:16,843
‎เลสลีคือแม่ของฉัน

512
00:35:19,363 --> 00:35:21,163
‎ฉันเป็นคนสุดท้ายที่คุยกับเธอวันนั้น

513
00:35:23,523 --> 00:35:25,723
‎แล้วก็น้องสาวกับยายของฉัน

514
00:35:25,803 --> 00:35:28,163
‎เดินทางมาจากเมืองฟอร์ตเบนตัน

515
00:35:28,243 --> 00:35:29,643
‎เพื่อมาเจอฉันกับน้องชาย

516
00:35:30,163 --> 00:35:32,163
‎ที่ร้านโกลเด้นคอร์รัล ในเมืองเกรตฟอลส์

517
00:35:34,763 --> 00:35:37,123
‎แม่ต้องไปเจอพวกเราที่นั่น

518
00:35:38,243 --> 00:35:39,403
‎และฉันได้รับโทรศัพท์

519
00:35:40,163 --> 00:35:41,043
‎จากเธอ

520
00:35:41,723 --> 00:35:43,843
‎บอกว่าเธอกับแดนทะเลาะกัน

521
00:35:43,923 --> 00:35:45,923
‎โทรศัพท์แบตหมด แล้วเธอก็โทรกลับมา

522
00:35:46,003 --> 00:35:47,643
‎แล้วฉันก็แบบ "แดนเพิ่งตีแม่ใช่ไหม"

523
00:35:47,723 --> 00:35:48,963
‎แล้วเธอก็ตอบว่า "ใช่"

524
00:35:50,283 --> 00:35:53,043
‎ฉันนี่แบบ "แม่ หนูจะไปรับแม่นะ"

525
00:35:53,563 --> 00:35:56,483
‎เธอบอกว่า "ไม่ต้องหรอกลูก ไม่ต้องห่วง"

526
00:35:57,363 --> 00:35:59,563
‎เธอพูดว่า "แม่จะไปแล้ว แม่จะไปที่นั่น "

527
00:36:00,083 --> 00:36:00,923
‎และ…

528
00:36:02,603 --> 00:36:05,723
‎ฉันบอกว่า "หนูรักแม่นะ"
‎สิ่งสุดท้ายที่เธอพูดกับฉันคือ "แม่รักลูกมากกว่า"

529
00:36:09,523 --> 00:36:12,483
‎เราไปกินข้าวกัน ไม่ได้ข่าวจากเธอ

530
00:36:13,603 --> 00:36:15,123
‎คืนนั้นฉันต้องทำงาน

531
00:36:15,603 --> 00:36:18,003
‎เคลีน้องสาวฉัน โทรหาฉันเรื่อยๆ

532
00:36:18,083 --> 00:36:21,243
‎ฉันก็ "ให้ตายสิ ฉันเพิ่งเจอเธอ" เข้าใจใช่ไหม

533
00:36:22,563 --> 00:36:23,643
‎และ…

534
00:36:23,723 --> 00:36:25,403
‎ในที่สุดฉันก็รับสาย ฉันแบบ "ว่าไง!"

535
00:36:26,123 --> 00:36:27,003
‎และ…

536
00:36:28,163 --> 00:36:31,443
‎จอห์น เทอร์เนอร์ซึ่งเป็นนายอำเภออยู่ในสาย

537
00:36:31,523 --> 00:36:33,723
‎ฉันได้ยินเสียงน้องสาว

538
00:36:33,803 --> 00:36:35,043
‎ร้องไห้โหยหวน

539
00:36:36,643 --> 00:36:37,563
‎เขาบอกว่า…

540
00:36:38,083 --> 00:36:39,403
‎"เราเจอร่างแม่ของคุณ"

541
00:36:41,243 --> 00:36:42,443
‎และฉันก็เป็นลม

542
00:36:44,923 --> 00:36:45,763
‎แล้ว…

543
00:36:46,843 --> 00:36:48,163
‎ฉันเข้าสู่โหมดช็อก

544
00:36:49,243 --> 00:36:50,323
‎ฉันไปทำงาน

545
00:36:51,643 --> 00:36:54,883
‎แล้วมันก็ออกข่าวตอนสี่ทุ่ม

546
00:36:56,003 --> 00:36:58,003
‎คุณคงรู้ว่ามันเป็นเรื่องจริงแล้วละ

547
00:37:03,483 --> 00:37:08,403
‎(ห้าปีหลังถูกตัดสินจำคุก)
‎(พอลสรูดเขียนจดหมายถึงอแมนด้าจากเรือนจำ)

548
00:37:10,003 --> 00:37:12,483
‎นี่คือจดหมายที่ฉันเก็บเอาไว้

549
00:37:13,403 --> 00:37:14,403
‎จากแดน

550
00:37:14,483 --> 00:37:15,603
‎หลายปีมากๆ

551
00:37:16,923 --> 00:37:18,283
‎มันเป็นเครื่องเตือนใจว่า

552
00:37:18,803 --> 00:37:20,123
‎เขาเป็นคนขี้ขลาดแบบไหน

553
00:37:20,683 --> 00:37:21,923
‎และเขาจะโทษใคร

554
00:37:22,003 --> 00:37:23,163
‎โทษทุกคนนอกจากตัวเอง

555
00:37:26,483 --> 00:37:29,443
‎มันเขียนว่า "อแมนด้ามันยากที่จะกลั่นเป็นคำพูด

556
00:37:29,523 --> 00:37:31,163
‎ทุกอย่างที่ผมอยากพูดกับคุณ

557
00:37:31,243 --> 00:37:32,923
‎โดยไม่ต้องกลัวว่าจะยั่วยุให้เกิด…

558
00:37:33,003 --> 00:37:36,163
‎ความเกลียดชังนั้น
‎และความเหยียดหยามซึ่งเป็นนิสัยปกติของคุณ"

559
00:37:36,803 --> 00:37:38,923
‎"สิ่งที่ผมรู้จักคุณคือความเกลียดชัง

560
00:37:39,443 --> 00:37:41,643
‎การติดเหล้าและปัญหาของคุณกับพวกกฎหมาย"

561
00:37:42,523 --> 00:37:45,723
‎"แต่สิ่งเหล่านี้ที่คุณทำกับผม หรือกับครอบครัวก็ดี

562
00:37:45,803 --> 00:37:49,043
‎ไม่ควรเป็นสิ่งสะท้อนให้เห็นว่า
‎คุณสมควรที่จะสูญเสียแม่ของคุณไปแบบนั้น"

563
00:37:51,443 --> 00:37:53,483
‎อย่างที่คุณเห็น สิ่งที่ฉันอ่านให้คุณฟังนั้น

564
00:37:53,563 --> 00:37:55,123
‎ไม่มีอะไรนอกจากความเกลียดชัง

565
00:37:56,283 --> 00:37:58,403
‎จดหมายนี้ไม่ได้ทำให้ฉันประหลาดใจที่เขาโทษฉัน

566
00:37:58,483 --> 00:37:59,923
‎เพราะฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร

567
00:38:01,443 --> 00:38:03,603
‎ฉันรู้ว่าเขาเป็นปีศาจแบบไหน

568
00:38:08,043 --> 00:38:13,763
‎(อแมนด้าไม่เคยได้ยินเหตุการณ์จากฝั่งพอลสรูด)

569
00:38:23,083 --> 00:38:25,963
‎และตอนที่ผมกำลังเล่นกับปืนสั้น

570
00:38:26,563 --> 00:38:27,763
‎ผมดึงนกสับ

571
00:38:29,243 --> 00:38:30,683
‎ปล่อยคืน ดึงนกสับ

572
00:38:31,243 --> 00:38:32,643
‎แล้วปืนมันก็ลั่น

573
00:38:35,443 --> 00:38:36,683
‎และ…

574
00:38:36,763 --> 00:38:38,163
‎เธอก็จากไป

575
00:38:39,043 --> 00:38:41,203
‎เกือบจะทันที มันดูเหมือนว่าแบบนั้น

576
00:38:43,203 --> 00:38:45,363
‎ใช่ ฉันไม่เชื่อเลยสักนิด

577
00:38:45,883 --> 00:38:47,643
‎นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเขา…

578
00:38:49,443 --> 00:38:50,403
‎"อธิบาย" ฉันมือไม้สั่น

579
00:38:50,483 --> 00:38:52,843
‎เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเขาอธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น

580
00:38:52,923 --> 00:38:54,523
‎และมันทำให้ฉันโกรธแค้น

581
00:38:59,203 --> 00:39:00,203
‎เธอตาย

582
00:39:00,723 --> 00:39:02,643
‎ทั้งที่มือยังอยู่เสื้อโค้ต

583
00:39:03,163 --> 00:39:05,723
‎เธอกำลังจะออกไป รถเธอยังติดเครื่องอยู่

584
00:39:06,523 --> 00:39:08,123
‎ฉันรู้จักแม่ดี เธอกำลังจะทิ้งเขาไป

585
00:39:08,203 --> 00:39:10,043
‎และฉันคิดว่าเลิกกันแบบตลอดกาล

586
00:39:11,843 --> 00:39:13,683
‎นี่เป็นความโล่งใจสำหรับฉัน

587
00:39:13,763 --> 00:39:16,843
‎เพราะฉันไม่ต้องคิดถึงผู้ชายคนนี้อีกต่อไปแล้ว

588
00:39:17,883 --> 00:39:19,403
‎เท่าที่ฉันรู้

589
00:39:20,563 --> 00:39:22,003
‎แดนควรตกนรกหมกไหม้ไปซะ

590
00:39:31,963 --> 00:39:38,963
‎(เคลีฟังคำให้การของพอลสรูดในวันนั้นเช่นกัน)

591
00:39:47,203 --> 00:39:48,843
‎วันนั้นเราออกไปล่าสัตว์กัน

592
00:39:49,363 --> 00:39:52,163
‎ใช่หลังรุ่งสาง ผมว่าเราออกไปข้างนอกกัน

593
00:39:52,803 --> 00:39:55,563
‎ผมคิดว่าเธอรับโทรศัพท์จากเด็กๆ หลายสาย

594
00:39:55,643 --> 00:39:58,243
‎แล้วก็แบบ "เรากลับบ้านกันดีกว่า"

595
00:39:58,883 --> 00:40:01,083
‎เริ่มวางแผนอาหารมื้อค่ำ

596
00:40:01,683 --> 00:40:03,963
‎เธอได้รับโทรศัพท์จากลูกคนโต

597
00:40:05,563 --> 00:40:07,203
‎แล้วก็เริ่มถกเถียงกันทันที

598
00:40:07,283 --> 00:40:09,763
‎เพราะเธออยู่ที่บาร์และ…

599
00:40:10,283 --> 00:40:13,603
‎"ก็ได้ แค่แวะมาเมื่อไหร่ก็ได้ และบอกฉัน…"

600
00:40:21,043 --> 00:40:23,443
‎เรื่องทั้งหมดนั่นเป็นเรื่องโกหก

601
00:40:24,683 --> 00:40:26,123
‎พวกเขาไม่ได้ไปล่าสัตว์

602
00:40:26,723 --> 00:40:28,843
‎ฉันเจอกับแม่ของฉันเช้าวันนั้น

603
00:40:28,923 --> 00:40:30,643
‎เธอมารับฉันเช้าวันนั้น

604
00:40:32,203 --> 00:40:35,643
‎แผนคือจะกินมื้อค่ำวันขอบคุณพระเจ้ากับเราทุกคน

605
00:40:37,123 --> 00:40:38,083
‎พี่สาวของฉัน

606
00:40:38,923 --> 00:40:40,843
‎เธอไม่ได้อยู่ที่บาร์

607
00:40:41,403 --> 00:40:43,643
‎เธอไม่ได้ทะเลาะกับแม่ของฉัน

608
00:40:45,603 --> 00:40:49,123
‎ฉันนั่งอยู่ตรงข้ามเธอตอนที่แม่โทรมา

609
00:40:49,203 --> 00:40:52,003
‎บอกว่าแดนต่อยที่หน้าเธอ

610
00:40:52,723 --> 00:40:53,923
‎แล้วทำเป็นแสดง

611
00:40:55,923 --> 00:40:57,803
‎เหมือนพวกเขาเป็นคู่รักที่มีความสุข

612
00:40:57,883 --> 00:41:00,763
‎และพวกเขาไม่ได้ทะเลาะกันวันนั้นทั้งวัน

613
00:41:02,163 --> 00:41:03,843
‎มันไม่ใช่อุบัติเหตุ

614
00:41:07,163 --> 00:41:09,083
‎มันเกิดขึ้นในที่ที่ไม่มีใครเห็น

615
00:41:09,603 --> 00:41:11,403
‎ที่ที่คุณไม่อยากให้ใครรู้

616
00:41:13,203 --> 00:41:16,683
‎ฉันเป็นคนเดียวที่เห็นว่าเขากระทำกับแม่ฉันยังไง

617
00:41:16,763 --> 00:41:18,723
‎ร่วมๆ สองปีครึ่งหรือสามปี

618
00:41:21,683 --> 00:41:23,643
‎ฉันเห็นกับตา

619
00:41:24,483 --> 00:41:26,243
‎ฉันโตมากับมัน

620
00:41:26,323 --> 00:41:27,523
‎นั่นเป็นเรื่องปกติของฉัน

621
00:41:28,123 --> 00:41:29,603
‎และฉันรู้ความจริง

622
00:41:39,523 --> 00:41:44,163
‎(ฟาร์มเรือนจำ รัฐมอนทานา)

623
00:41:44,243 --> 00:41:48,843
‎(ผู้ต้องขัง ทางเข้า )

624
00:41:49,723 --> 00:41:52,963
‎(สามเดือนหลังจากสัมภาษณ์ครั้งแรก)

625
00:41:53,043 --> 00:41:56,483
‎(พอลสรูดตกลงที่จะตอบคำถามเพิ่มเติม)

626
00:41:57,283 --> 00:41:59,883
‎(อาคารริชาร์ด ซี วอลเลซ)

627
00:41:59,963 --> 00:42:02,363
‎เลสลีคือสุดที่รักของผม

628
00:42:05,243 --> 00:42:06,643
‎ผมคิดถึงเธอมาก

629
00:42:09,643 --> 00:42:14,403
‎ผมต้องเดินหน้าต่อไปโดยมีเธออยู่ในใจ

630
00:42:15,803 --> 00:42:17,003
‎โดยไม่ต้อง

631
00:42:17,763 --> 00:42:20,123
‎ติดอยู่ในหลุมแห่ง…

632
00:42:21,683 --> 00:42:24,403
‎ความเศร้าและความละอาย

633
00:42:25,643 --> 00:42:27,203
‎ที่เป็นต้นเหตุนั้น

634
00:42:29,523 --> 00:42:31,083
‎(ทางเข้าเยี่ยมผู้ต้องขังเท่านั้น)

635
00:42:31,163 --> 00:42:33,803
‎ผมเชื่อว่าเราจะยังคงอยู่ด้วยกัน

636
00:42:34,683 --> 00:42:37,963
‎ถ้าเธอไม่ถูกยิง

637
00:42:38,043 --> 00:42:41,763
‎หรือถ้าเธอรอดมาได้

638
00:42:41,843 --> 00:42:44,283
‎ใช่ ผมคิดว่าเราก็จะคงอยู่ด้วยกัน

639
00:42:48,563 --> 00:42:51,443
‎"เลสลีคิดเรื่องฆ่าตัวตายมาสักพักแล้ว"

640
00:42:52,443 --> 00:42:54,763
‎"เธอขอให้ ฉันจบชีวิตตัวเธอเองหลายครั้ง"

641
00:42:56,283 --> 00:42:58,723
‎"ผมรู้สึกแย่มากที่ตอบโต้เธอ"

642
00:42:58,803 --> 00:43:01,203
‎"ผมถูกบังคับให้ทำไปจนถึงจุดนั้น"

643
00:43:01,963 --> 00:43:04,603
‎"ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนในชีวิต

644
00:43:04,683 --> 00:43:06,883
‎และผมจะไม่ทำอีก"

645
00:43:09,243 --> 00:43:10,483
‎มันฟังดูเหมือน

646
00:43:10,563 --> 00:43:13,563
‎เป็นสิ่งที่ถูกเขียนขึ้นตอน

647
00:43:13,643 --> 00:43:15,763
‎ก่อนที่ผมจะเหนี่ยวไก ผมพนันได้เลย

648
00:43:17,443 --> 00:43:19,483
‎ตอนนั้นผมดื่มวอดก้าไปแล้วละ

649
00:43:20,843 --> 00:43:24,523
‎ผมพยายามคิดว่าตอนนั้นผมกำลังคิดอะไรอยู่

650
00:43:25,963 --> 00:43:26,923
‎ผมจำ…

651
00:43:27,643 --> 00:43:28,483
‎อะไรไม่ได้เลย

652
00:43:29,243 --> 00:43:32,323
‎ฟังดูเหมือนคุณจงใจฆ่าเธอด้วยการเขียนแบบนั้น

653
00:43:32,403 --> 00:43:34,123
‎โอ้ ไม่เลยครับ

654
00:43:35,243 --> 00:43:36,083
‎ไม่ครับ

655
00:43:37,763 --> 00:43:42,843
‎ผมว่ามันเป็นการปิดฉากมากกว่า ผมคงไม่…

656
00:43:42,923 --> 00:43:45,883
‎ผมคงไม่บอกว่าผมจงใจฆ่าเธอแล้วค่อยเขียนมัน

657
00:43:45,963 --> 00:43:46,963
‎ไม่ใช่ครับ

658
00:43:49,483 --> 00:43:51,363
‎คุณฆ่าแม่ของพวกเราอย่างเลือดเย็น

659
00:43:52,003 --> 00:43:53,003
‎เธอตาย…

660
00:43:53,523 --> 00:43:55,243
‎มือของเธอยังอยู่ในเสื้อโค้ต

661
00:43:55,883 --> 00:43:58,563
‎เธอกำลังจะออกบ้าน รถของเธอยังติดเครื่องอยู่

662
00:43:59,563 --> 00:44:01,203
‎ฉันรู้จักแม่ดี เธอกำลังจะทิ้งเขาไป

663
00:44:01,283 --> 00:44:03,123
‎และฉันคิดว่าเลิกกันแบบตลอดกาล

664
00:44:04,963 --> 00:44:06,963
‎ผมไม่คิดว่ารถยังติดเครื่องอยู่

665
00:44:08,083 --> 00:44:10,523
‎ฟังดูแล้วไม่ใช่สำหรับผม แต่…

666
00:44:10,603 --> 00:44:14,323
‎ผมได้แต่หวังว่าผมจะสามารถพูดได้ในวันไต่สวน

667
00:44:15,283 --> 00:44:18,843
‎เรื่องมันบานปลายทุกครั้งเมื่อคุยกับเธอ แต่…

668
00:44:20,203 --> 00:44:22,963
‎ผมไม่เคยเข้ากับอแมนด้าได้เลย

669
00:44:24,043 --> 00:44:26,803
‎ผมหวังว่าผมจะช่วยให้เธอเดินหน้าต่อไปได้

670
00:44:30,043 --> 00:44:31,363
‎พวกเขาไม่ได้ไปล่าสัตว์

671
00:44:31,923 --> 00:44:35,883
‎ฉันเจอกับแม่เช้าวันนั้น เธอมารับฉันเช้าวันนั้น

672
00:44:35,963 --> 00:44:39,243
‎แผนคือจะกินมื้อค่ำวันขอบคุณพระเจ้ากับเราทุกคน

673
00:44:40,203 --> 00:44:41,043
‎พี่สาวของฉัน

674
00:44:41,683 --> 00:44:43,123
‎เธอไม่ได้อยู่ที่บาร์

675
00:44:44,163 --> 00:44:47,563
‎ฉันนั่งอยู่ตรงข้ามเธอตอนที่แม่โทรมาหาเธอ

676
00:44:48,043 --> 00:44:50,523
‎บอกว่าแดนต่อยที่หน้าเธอ

677
00:44:51,563 --> 00:44:52,763
‎และทำเป็นแสดง

678
00:44:52,843 --> 00:44:55,043
‎เหมือนพวกเขาเป็นคู่รักที่มีความสุข

679
00:44:55,123 --> 00:44:58,043
‎และพวกเขาไม่ได้ทะเลาะกันวันนั้นทั้งวัน…

680
00:45:00,283 --> 00:45:01,483
‎แย่จัง

681
00:45:04,123 --> 00:45:06,723
‎ไม่ เราไม่ได้ทะเลาะกันวันนั้นทั้งวัน

682
00:45:06,803 --> 00:45:08,963
‎วันนั้นเราไปล่าสัตว์กันจริงๆ

683
00:45:11,163 --> 00:45:14,043
‎ผมรู้สึกเหมือนว่าเธอหัวอ่อน

684
00:45:14,123 --> 00:45:16,283
‎ตราบเท่าที่มีคน

685
00:45:18,003 --> 00:45:19,123
‎บอกให้เธอพูดอะไร

686
00:45:21,283 --> 00:45:25,123
‎(เรือนจำ รัฐมอนทานา)

687
00:45:25,203 --> 00:45:27,883
‎มันไม่ได้น่ากลัว

688
00:45:28,563 --> 00:45:31,563
‎อย่างที่หลายคนพูดถึงกัน

689
00:45:36,523 --> 00:45:38,283
‎มันไม่ใช่ความจงใจ

690
00:45:39,803 --> 00:45:41,003
‎และนั่นคือความจริง

691
00:46:13,803 --> 00:46:15,403
‎(คำบรรยายโดย ฐานัดดา แจ็คสัน)