1 00:00:06,123 --> 00:00:09,043 ‎(ถ่ายทำช่วงไวรัสโคโรน่าระบาด) 2 00:00:09,123 --> 00:00:12,003 ‎(กรมแก้ไขพฤติกรรมนิวยอร์ก) 3 00:00:12,083 --> 00:00:15,003 ‎(จึงต้องการให้ผู้ต้องขัง ‎ใส่หน้ากากระหว่างสัมภาษณ์) 4 00:00:21,523 --> 00:00:24,243 ‎เมื่อผมย้อนดูชีวิตตัวเอง... 5 00:00:27,243 --> 00:00:28,683 ‎มันไม่ใช่ชีวิตเลย 6 00:00:33,443 --> 00:00:34,803 ‎ผมไม่เคยเป็นคนเลว 7 00:00:36,803 --> 00:00:39,763 ‎ผมโดนเข้าใจผิดมาตลอด 8 00:00:41,043 --> 00:00:43,363 ‎เพราะผมไม่รู้จักตัวเอง 9 00:00:45,923 --> 00:00:48,723 ‎(ตั้งแต่ปี 2000) 10 00:00:48,803 --> 00:00:54,083 ‎(เกิดคดีฆาตกรรม ‎มากกว่า 300,000 คดีในสหรัฐฯ) 11 00:01:00,723 --> 00:01:04,043 ‎ผมทำร้ายคนอื่น ผมทำร้ายคนอื่นสาหัส 12 00:01:05,963 --> 00:01:08,483 ‎แต่ผมไม่เคยฆ่าใคร ก่อนหน้านี้ 13 00:01:10,123 --> 00:01:14,083 ‎นี่คือสิ่งที่ผมต้องอยู่ด้วยในทุกวัน 14 00:01:17,683 --> 00:01:21,843 ‎(กว่า 25% ของฆาตกรในคดีเด็ดขาดเหล่านี้) 15 00:01:21,923 --> 00:01:26,123 ‎(ได้รับการวินิจฉัยว่า ‎ป่วยเป็นโรคจิตขั้นรุนแรงด้วย) 16 00:01:30,243 --> 00:01:33,043 ‎ใช้เวลาหลายปีในคุก... 17 00:01:35,723 --> 00:01:38,003 ‎กว่าผมจะยอมรับได้เรื่องที่ผมเคยฆ่าคน 18 00:01:44,883 --> 00:01:51,043 ‎(นี่คือเรื่องราวของผู้ต้องขัง #02บี0916) 19 00:01:52,363 --> 00:01:53,923 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 20 00:02:04,883 --> 00:02:08,883 ‎(จำไม่ได้) 21 00:02:10,803 --> 00:02:16,483 ‎(เรือนจำแอตทิกา นิวยอร์ก) 22 00:02:28,803 --> 00:02:30,963 ‎(เดือนเมษายน ปี 2002) 23 00:02:31,043 --> 00:02:36,843 ‎(เจมส์ วอล์คเกอร์ถูกตัดสินโทษ ‎ข้อหาฆาตกรรมเสมียนร้านค้า เจมส์ เคอร์รี) 24 00:02:37,883 --> 00:02:42,483 ‎แม้ว่าผมกำลังถูกลงโทษในตอนนี้ 25 00:02:43,123 --> 00:02:45,203 ‎ผมจะทำโทษตัวเองในเรื่องนี้ต่อไป 26 00:02:45,683 --> 00:02:50,763 ‎คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าคุณตอนนี้... 27 00:02:53,403 --> 00:02:55,763 ‎คงไม่ยอมรับผิดชอบใดๆ 28 00:02:57,003 --> 00:02:57,843 ‎ถ้าเป็นในอดีต 29 00:02:59,923 --> 00:03:03,843 ‎(วอล์คเกอร์ไม่เคยปฏิเสธข้อหา) 30 00:03:03,923 --> 00:03:07,883 ‎(แต่เขาอ้างว่าจำไม่ได้ขณะทำอย่างนั้น) 31 00:03:08,723 --> 00:03:10,803 ‎ผมไม่เคยสนเรื่องความรับผิดชอบ 32 00:03:12,483 --> 00:03:17,363 ‎อย่างเดียวที่ผมสนคือ กิน นอนและเมายา 33 00:03:25,523 --> 00:03:28,883 ‎ผมเกิดปี 1963 ที่โรเชสเตอร์ นิวยอร์ก 34 00:03:34,163 --> 00:03:36,403 ‎มันเป็นย่านชุมชนเมืองที่มีแต่ปัญหา 35 00:03:39,843 --> 00:03:45,763 ‎ในสมัยนั้นใช้ชีวิตลำบากมาก ‎สำหรับพวกพ่อหรือแม่เลี้ยงเดี่ยวและเด็กๆ 36 00:03:50,083 --> 00:03:53,043 ‎ผมกับพี่น้องสนิทกัน 37 00:03:53,643 --> 00:03:57,563 ‎ถ้าใครคนหนึ่งหายไป ‎ มันเหมือนชิ้นส่วนภาพปริศนาหายไป 38 00:03:57,643 --> 00:03:59,603 ‎และทุกอย่างไม่ถูกต้องเลย 39 00:03:59,683 --> 00:04:05,163 ‎และโดยเฉพาะ ชิ้นส่วนที่หายไปนั้นส่วนใหญ่คือผม 40 00:04:12,403 --> 00:04:18,083 ‎(ตั้งแต่เด็ก วอล์คเกอร์มีปัญหาการเข้าสังคม) 41 00:04:20,323 --> 00:04:24,443 ‎เมื่อผมเข้าโรงเรียน พวกเขาจะพูดเสมอว่า 42 00:04:24,523 --> 00:04:29,483 ‎ผมเป็นเด็กก้าวร้าว ผมบกพร่องในการเรียนรู้ 43 00:04:31,683 --> 00:04:33,283 ‎ผมเรียนรู้ได้ดีไม่มีปัญหา 44 00:04:34,123 --> 00:04:36,123 ‎แต่ผมมีข้อบกพร่องจริง 45 00:04:37,203 --> 00:04:42,643 ‎(วอล์คเกอร์อ้างว่าวัยเด็กที่เขาก้าวร้าว ‎เชื่อมโยงกับความจำที่ขาดหายเป็นช่วงๆ) 46 00:04:42,723 --> 00:04:47,883 ‎เขาอ้างว่าหลายเหตุการณ์นั้นเขา "จำไม่ได้" 47 00:04:51,083 --> 00:04:53,683 ‎ตอนผมหกขวบ พวกเขาให้ผมกินยา 48 00:04:55,283 --> 00:05:00,803 ‎เพราะผมเคยเจอครูคนนึง ‎สั่งผมถอดกางเกงต่อหน้าเพื่อนทั้งห้อง 49 00:05:00,883 --> 00:05:02,323 ‎แล้วใช้ไม้บรรทัดตีผม 50 00:05:03,163 --> 00:05:05,683 ‎ไม้บรรทัดทำจากทองเหลือง 51 00:05:05,763 --> 00:05:08,283 ‎ผมเป็นเด็ก ผมก็ร้องไห้ 52 00:05:08,843 --> 00:05:13,163 ‎ครูก็ใช้ไม้บรรทัดตีผมหลายครั้ง 53 00:05:13,243 --> 00:05:15,203 ‎แล้วสั่งผมกลับมานั่งที่ 54 00:05:16,203 --> 00:05:19,483 ‎พอครูหันไป ผมก็คว้าเก้าอี้แล้วขว้างใส่ครู 55 00:05:21,403 --> 00:05:23,083 ‎แล้วผมก็วิ่งหนีออกจากห้อง 56 00:05:24,723 --> 00:05:29,123 ‎นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมเริ่มมีเหตุการณ์ที่ผมจำไม่ได้ 57 00:05:30,683 --> 00:05:35,203 ‎เพราะเมื่อแม่ถามผมเรื่องนี้ ผมจำไม่ได้เลย 58 00:05:46,483 --> 00:05:50,843 ‎เมื่อผมไม่ได้กินยา ผมจะจำไม่ได้เป็นช่วงๆ 59 00:05:52,243 --> 00:05:55,323 ‎มันจะกินเวลาตั้งแต่ ‎สองชั่วโมงไปจนถึงสามอาทิตย์ 60 00:05:59,203 --> 00:06:01,163 ‎ผมไม่รู้ว่าผมทำอะไรบ้าง 61 00:06:01,243 --> 00:06:02,803 ‎(โรเชสเตอร์ ออโต้ กลาส) 62 00:06:02,883 --> 00:06:05,643 ‎แต่คนอื่นจะคิดว่าผมมีท่าทางปกติ 63 00:06:08,203 --> 00:06:15,083 ‎แล้วผมกลับทำลายล้าง ‎ใช้ความรุนแรงมาก ปกป้องตัวเองมาก 64 00:06:18,603 --> 00:06:24,043 ‎(ตั้งแต่อายุ 12 ปี ‎วอล์คเกอร์หนีออกจากบ้านเป็นประจำ) 65 00:06:24,123 --> 00:06:30,683 ‎(เขาถูกจับคดีเล็กคดีน้อยหลายครั้ง) 66 00:06:33,003 --> 00:06:35,523 ‎(จับรางวัลที่นี่) 67 00:06:35,603 --> 00:06:39,363 ‎ผมคงพูดได้ว่าชีวิตส่วนใหญ่ของผมอยู่ข้างถนน 68 00:06:40,323 --> 00:06:41,883 ‎ผมก่อเรื่องมากมาย 69 00:06:42,723 --> 00:06:46,683 ‎บุกรุกเข้าไปในอาคารต่างๆ ‎ทำสิ่งที่ผมต้องทำเพื่ออยู่รอด 70 00:06:48,683 --> 00:06:53,763 ‎ทุกครั้งที่ถูกจับ หรือถูกคุมตัว 71 00:06:54,803 --> 00:06:58,443 ‎ก็จะถูกส่งไปที่สถานกักกันเยาวชน 72 00:07:01,483 --> 00:07:03,683 ‎ผมคงเข้าไปสถานที่พวกนี้สักสิบครั้ง 73 00:07:04,803 --> 00:07:08,203 ‎มันน่าจะเป็นที่ซึ่งช่วยผมได้ 74 00:07:08,923 --> 00:07:11,403 ‎แต่มันกลับทำร้ายมากกว่าส่งผลดี 75 00:07:12,883 --> 00:07:17,443 ‎และมันก็ทำให้ผมกลายเป็นคนคุก 76 00:07:18,043 --> 00:07:24,123 ‎(เมื่อโตขึ้น วอร์คเกอร์ ‎ทำผิดข้อหาร้ายแรงมากขึ้น) 77 00:07:26,163 --> 00:07:29,603 ‎ระหว่างอายุ 20 ถึง 30 ผมติดคุกอยู่เจ็ดปีครึ่ง 78 00:07:29,843 --> 00:07:31,443 ‎(ข้อหาพยายามปล้นสามครั้ง) 79 00:07:32,523 --> 00:07:35,043 ‎ส่วนใหญ่เป็นคดีเล็กๆ น้อยๆ 80 00:07:35,123 --> 00:07:36,723 ‎(รับสารภาพและรับโทษจำคุกหนึ่งปี) 81 00:07:37,963 --> 00:07:41,523 ‎(ย่างเข้าวัย 30 ‎เขามีประวัติอาชญากรรมโชกโชน) 82 00:07:41,603 --> 00:07:44,363 ‎(และเสพยาอย่างหนัก) 83 00:07:47,243 --> 00:07:51,163 ‎ผมเมายาเป็นประจำ 84 00:07:54,083 --> 00:07:58,243 ‎ผมพยายามใช้เหล้าและยา ‎ควบคุมอาการจำไม่ได้ของตัวเอง 85 00:08:00,723 --> 00:08:02,243 ‎นาทีนี้เราคุมได้ 86 00:08:02,323 --> 00:08:04,763 ‎นาทีถัดไปมันก็ควบคุมเรา 87 00:08:07,243 --> 00:08:10,723 ‎ผมกลัวตัวเอง ‎เพราะผมรู้สึกว่าผมมีอาการหนักขึ้น 88 00:08:11,643 --> 00:08:13,803 ‎ระยะที่ผมจำไม่ได้มันนานขึ้นเรื่อยๆ 89 00:08:16,523 --> 00:08:18,123 ‎ผมคุมไม่ได้เลย 90 00:08:28,443 --> 00:08:33,403 ‎(เสาร์ที่ 7 กค. ปี 2001) 91 00:08:33,483 --> 00:08:36,763 ‎ตอนที่ก่อเหตุนี้ ผมอายุ 37 ปี 92 00:08:38,403 --> 00:08:40,883 ‎ผมเพิ่งอัดโคเคนเข้าไป 93 00:08:44,043 --> 00:08:46,643 ‎ผมไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร จะไปไหน 94 00:08:48,843 --> 00:08:50,323 ‎มารู้ตัวก็อยู่ในร้านหนังสือนี้แล้ว 95 00:08:51,243 --> 00:08:57,003 ‎(เวลา 00.35 น. วอล์คเกอร์ ‎เดินเข้าร้านหนังสือ "ลัสตี้ไลฟ์") 96 00:08:57,083 --> 00:09:02,643 ‎(ลัสตี้ไลฟ์ ของเล่นสำหรับคู่รัก) 97 00:09:02,723 --> 00:09:09,203 ‎(เวลา 02.39 เขาปาดคอ ‎เสมียนของร้าน เจมส์ เคอร์รี) 98 00:09:19,883 --> 00:09:24,403 ‎(เคอร์รีเสียเลือดจนตาย ‎ส่วนวอล์คเกอร์หลบหนีจากที่เกิดเหตุ) 99 00:09:24,483 --> 00:09:30,203 ‎(เขาถูกจับในอีกห้าวันต่อมา) 100 00:09:31,563 --> 00:09:33,883 ‎พวกเขาบอกผมว่าผมฆ่าคนตาย 101 00:09:35,243 --> 00:09:37,883 ‎พวกเขาบอกว่าผมให้การแบบนั้น 102 00:09:39,963 --> 00:09:41,363 ‎จริง ผมฆ่าเขา 103 00:09:44,283 --> 00:09:45,603 ‎ผมจำไม่ได้เลย 104 00:09:54,683 --> 00:09:59,763 ‎(วอล์คเกอร์ถูกตั้งข้อหาเจตนาฆ่า) 105 00:09:59,843 --> 00:10:04,563 ‎(และต้องโทษประหารชีวิต) 106 00:10:07,483 --> 00:10:09,483 ‎(รถโรงเรียน) 107 00:10:14,763 --> 00:10:18,683 ‎(โรเชสเตอร์ นิวยอร์ก) 108 00:10:28,763 --> 00:10:33,723 ‎การที่เขาฆ่าคนได้นี้ฉันไม่เข้าใจ 109 00:10:38,683 --> 00:10:41,403 ‎ฉันเสียใจเพราะเขาคือพี่ชายฉัน 110 00:10:44,883 --> 00:10:46,803 ‎มันเลวร้ายมาก 111 00:10:51,763 --> 00:10:55,683 ‎ฉันชื่อโทนี่ วอล์คเกอร์ โคลแมน ‎ฉันเป็นน้องสาวของเจมส์ 112 00:11:06,683 --> 00:11:11,963 ‎นี่เป็นรูปครอบครัวเรารูปเดียวที่มีเจมส์อยู่ด้วย 113 00:11:12,043 --> 00:11:15,803 ‎เรามีรูปเจมส์ไม่มากนัก 114 00:11:18,683 --> 00:11:21,243 ‎เขาเป็นพี่ตุ๊กตาหมีน้อยของเรา 115 00:11:22,643 --> 00:11:25,123 ‎ก็เขาชอบหัวเราะ ยิ้มแย้ม 116 00:11:26,483 --> 00:11:29,123 ‎แม่ฉันพยายามทำดีที่สุดแล้ว 117 00:11:30,163 --> 00:11:33,883 ‎วันที่ดีๆ มันก็ดีมาก แต่มันก็มีวันที่ดำมืด 118 00:11:36,003 --> 00:11:37,483 ‎แม่เคยดื่มหนัก 119 00:11:38,163 --> 00:11:43,043 ‎บางครั้งเราไม่มีวันรู้ว่าใครที่จะกลับบ้าน 120 00:11:45,163 --> 00:11:48,643 ‎เจมส์เป็นคนที่โดนหนักสุด 121 00:11:49,603 --> 00:11:55,603 ‎แม่จะขว้างปลั๊กพ่วงใส่เขา ‎หรืออะไรก็ตามที่อยู่ตรงหน้าแม่ 122 00:11:56,643 --> 00:11:59,723 ‎เวลาที่แม่เมา มันก็เลย... 123 00:12:01,603 --> 00:12:03,243 ‎เขาก็จะหนีออกจากบ้าน 124 00:12:06,923 --> 00:12:09,603 ‎บางครั้งเขาจะหายไปเป็นอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ 125 00:12:10,203 --> 00:12:13,203 ‎บางครั้งในช่วงเวลานั้นเขาก็จะก่อเรื่อง 126 00:12:15,723 --> 00:12:20,963 ‎เขาเข้าสถานกักกันเยาวชน ‎หลายครั้งจนไปลงเอยที่คุก 127 00:12:23,163 --> 00:12:25,083 ‎เขาโดนขังเป็นประจำ 128 00:12:25,603 --> 00:12:28,963 ‎ฉันจำไม่ได้เลยช่วงที่... 129 00:12:30,763 --> 00:12:35,763 ‎เขาอยู่บ้านทั้งปีโดยไม่ได้ถูกขัง 130 00:12:40,323 --> 00:12:43,043 ‎พวกเขาคงเรียกแบบนี้ว่าถูกสถาบันบ่มเพาะ 131 00:13:10,523 --> 00:13:16,723 ‎ในวัยเด็ก ทุกครั้งที่ถูกจับหรือถูกคุมตัว 132 00:13:17,643 --> 00:13:21,123 ‎ก็จะถูกพาตัวเข้าสถานกักกันเยาวชน 133 00:13:23,243 --> 00:13:25,803 ‎ซึ่งในสมัยทศวรรษ 70 ต้น 80 134 00:13:27,003 --> 00:13:32,483 ‎สถานที่พวกนั้นอยู่ในความดูแล ‎ของอดีตนักโทษกับพวกทำอนาจารเด็ก 135 00:13:34,963 --> 00:13:38,643 ‎เราน่าจะปลอดภัย แต่เรากลับรู้สึกว่าถูกส่ง 136 00:13:39,283 --> 00:13:41,363 ‎ให้หลายครอบครัวรังแก 137 00:13:47,843 --> 00:13:49,443 ‎ผมซึมซับมาหลายอย่าง 138 00:13:51,203 --> 00:13:53,203 ‎เพราะอย่างแรก ผมคิดว่าเป็นความผิดของผม 139 00:13:55,923 --> 00:14:00,603 ‎คิดว่าพวกเขาทำแบบนั้น ‎เพราะเรื่องแย่ๆ ทั้งหลายที่ผมเคยทำ 140 00:14:02,843 --> 00:14:06,443 ‎ตอนแรกผมเก็บกดไว้ 141 00:14:07,243 --> 00:14:08,323 ‎จากนั้นผมก็ระเบิด 142 00:14:10,883 --> 00:14:12,843 ‎นอกนั้นผมก็ลืม 143 00:14:14,883 --> 00:14:16,643 ‎ตอนนั้นเองที่ผมเริ่มจำเหตุการณ์ไม่ได้ 144 00:14:17,523 --> 00:14:20,723 ‎มันดูเหมือนเป็นรูปแบบที่ว่านี้ 145 00:14:22,443 --> 00:14:27,043 ‎ถ้าผมทำร้ายตัวเองได้ไม่มากพอ 146 00:14:27,763 --> 00:14:29,523 ‎ผมก็จะทำร้ายคนอื่น 147 00:14:39,643 --> 00:14:43,923 ‎มันสะเทือนใจมาก 148 00:14:45,243 --> 00:14:48,843 ‎และฉันได้ยินบางอย่างที่ ‎ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน 149 00:14:50,683 --> 00:14:54,403 ‎เห็นได้ว่าเขาเข้าใจหลายอย่าง 150 00:14:56,683 --> 00:14:58,683 ‎ฉันรู้ว่าเขาผ่านอะไรมาเยอะ 151 00:14:58,763 --> 00:15:02,883 ‎นี่เป็นสิ่งที่ฉันได้รู้เพิ่ม 152 00:15:05,523 --> 00:15:07,283 ‎เขาผิดในสิ่งที่เขาทำ 153 00:15:09,243 --> 00:15:14,163 ‎แต่ใครล่ะที่ไม่รับผิดชอบหน้าที่การงานของตัวเอง 154 00:15:15,163 --> 00:15:16,283 ‎ไม่เคยมีใครเข้าไปจัดการ 155 00:15:17,403 --> 00:15:21,563 ‎พวกเขาปล่อยให้มันสั่งสมในตัวเขา 156 00:15:21,643 --> 00:15:25,603 ‎และรอเวลาให้เขาก่อเหตุไปเรื่อยๆ 157 00:15:26,523 --> 00:15:28,843 ‎จนนำชีวิตเขามาอยู่ตรงนี้ 158 00:15:30,843 --> 00:15:33,963 ‎ฉันว่าหลายคนไม่ทันสังเกต 159 00:15:36,163 --> 00:15:37,763 ‎พวกเขาเห็นอาชญากร 160 00:15:39,123 --> 00:15:40,163 ‎ส่วนเราเห็น... 161 00:15:42,363 --> 00:15:44,723 ‎คนที่เติบโตมาอย่างยากลำบาก 162 00:15:45,323 --> 00:15:49,363 ‎และต้องการความรักและเอาใจใส่ 163 00:15:51,883 --> 00:15:53,163 ‎เราเห็นแบบนี้ 164 00:16:12,563 --> 00:16:15,963 ‎(อาคารบรรเทาสาธารณภัย) 165 00:16:16,043 --> 00:16:19,483 ‎(เพื่อเป็นเกียรติแด่ ‎เจ้าหน้าที่ตำรวจโรเชสเตอร์) 166 00:16:19,563 --> 00:16:23,043 ‎(วอล์คเกอร์ถูกตำรวจจับที่โรเชสเตอร์) 167 00:16:23,123 --> 00:16:26,603 ‎(วันที่ 12 กค. ปี 2001) 168 00:16:29,003 --> 00:16:30,443 ‎ผมชื่อโจ ดอมินิค 169 00:16:31,083 --> 00:16:36,003 ‎ผมได้เกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรม ‎ประมาณ 200-250 คดีในช่วงชีวิตการทำงาน 170 00:16:37,643 --> 00:16:39,363 ‎คดีนี้เป็นคดีใหญ่หนึ่งในสิบของผม 171 00:16:40,163 --> 00:16:42,843 ‎ไม่ได้ใหญ่เพราะเป็นคดีที่ใช้ความรุนแรง 172 00:16:42,923 --> 00:16:46,203 ‎แต่เพราะสภาพแวดล้อมโดยรอบ 173 00:16:49,083 --> 00:16:51,763 ‎เท่าที่ผมบอกได้เกี่ยวกับเหยื่อในคดีนี้ 174 00:16:51,843 --> 00:16:54,843 ‎ซึ่งก็คือคุณเคอร์รี มีข้อมูลเกี่ยวกับเขาไม่มาก 175 00:16:55,603 --> 00:16:57,723 ‎ผมคงเรียกเขาว่าตัวคนเดียว 176 00:16:59,723 --> 00:17:02,123 ‎เราติดต่อญาติพี่น้องไม่ได้สักคน 177 00:17:04,283 --> 00:17:07,363 ‎ช่วงสุดท้ายของชีวิตเขาคงน่ากลัวสุดขีด 178 00:17:08,603 --> 00:17:13,043 ‎มีคนเข้ามาด้านหลังเขาแล้วคว้ามีดคัตเตอร์ 179 00:17:13,123 --> 00:17:14,883 ‎เชือดเขาจากหูด้านนึงไปอีกด้าน 180 00:17:18,523 --> 00:17:20,403 ‎เขาเสียเลือดมากจนเสียชีวิต 181 00:17:20,483 --> 00:17:24,283 ‎ผมคิดไม่ออกว่าจะมี ‎การตายแบบไหนเลวร้ายกว่านั้น พูดตรงๆ 182 00:17:33,003 --> 00:17:35,483 ‎ท่าทางของเจมส์ วอล์คเกอร์ ‎ตอนถูกนำตัวเข้ามาสอบสวน 183 00:17:35,563 --> 00:17:38,883 ‎คือตอนที่น่าขนลุกสำหรับผมในคดีนี้ 184 00:17:39,643 --> 00:17:44,003 ‎เพราะเขามีท่าทีสงบและเป็นกันเองมาก 185 00:17:44,083 --> 00:17:46,883 ‎เมื่อพูดถึงอาชญากรรมรุนแรงที่เขาก่อขึ้น 186 00:17:46,963 --> 00:17:50,763 ‎และมันเป็นการสารภาพที่แปลก 187 00:17:51,603 --> 00:17:55,963 ‎(แม้ตอนนี้เขาอ้างว่าจำไม่ได้ที่สังหารเคอร์รี) 188 00:17:56,043 --> 00:18:00,643 ‎(แต่ขณะที่เขาถูกจับ ‎วอล์คเกอร์เล่าเหตุการณ์ได้อย่างละเอียด) 189 00:18:02,283 --> 00:18:05,883 ‎เขาขอบุหรี่ เราก็ให้เขา 190 00:18:06,483 --> 00:18:11,363 ‎แล้วเขาก็เหมือนเปิดใจและเริ่มเล่าความเป็นมา 191 00:18:11,443 --> 00:18:13,443 ‎ว่าเขาสังหารคุณเคอร์รียังไง 192 00:18:15,523 --> 00:18:18,603 ‎ระหว่างที่ผมคุยกับเขา ผมคิด "หมอนี่สุภาพดี" 193 00:18:18,683 --> 00:18:21,403 ‎แต่เหมือนผมกำลังมองเห็นความชั่วร้ายบริสุทธิ์ 194 00:18:23,923 --> 00:18:26,283 ‎คือชายคนนี้ชั่วบริสุทธิ์ 195 00:18:26,923 --> 00:18:33,883 ‎เขานั่งตรงนั้น ‎เล่ารายละเอียดว่าเขาฆ่าเหยื่อยังไง 196 00:18:35,123 --> 00:18:36,603 ‎ผมก็ไม่รู้สิ 197 00:18:36,683 --> 00:18:40,603 ‎มันเป็นสิ่งที่ติดในใจผมมาตลอดเพราะมันพิลึกมาก 198 00:18:47,803 --> 00:18:53,363 ‎ต่อให้เจมส์ วอล์คเกอร์ ‎บอกว่าเขาว้าวุ่นใจช่วงก่อเหตุ 199 00:18:53,443 --> 00:18:56,563 ‎ผมไม่เชื่อเลย ตอนนั้นผมไม่เชื่อ ตอนนี้ก็ไม่เชื่อ 200 00:18:57,283 --> 00:19:01,963 ‎(แผนกสอบสวนกลาง) 201 00:19:02,043 --> 00:19:05,643 ‎(วอล์กเกอร์ถูกจับกุมหลังจาก ‎ยืนยันตัวตนเขาได้จากกล้องวงจรปิด) 202 00:19:05,723 --> 00:19:09,483 ‎(ที่อยู่ในร้านค้า) 203 00:19:19,643 --> 00:19:25,443 ‎เอาละ วิดีโอนี้ได้จากกล้องวงจรปิดของร้านนั้น 204 00:19:26,043 --> 00:19:30,283 ‎คุณจะเห็นความอุกอาจ ‎ของเจมส์ วอล์คเกอร์ในการปล้นครั้งนี้ 205 00:19:33,323 --> 00:19:35,243 ‎คนนี้คือเหยื่อ เจมส์ เคอร์รี 206 00:19:35,323 --> 00:19:36,963 ‎เขายืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ 207 00:19:37,043 --> 00:19:40,603 ‎และคนที่อยู่ตรงนี้คือเจมส์ ดักลาส วอล์คเกอร์ 208 00:19:43,123 --> 00:19:46,323 ‎พวกเขาแค่คุยกันเรื่อยเปื่อย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น 209 00:19:49,643 --> 00:19:52,883 ‎และเขาอยู่ตรงนั้นนานเกือบสามชั่วโมง 210 00:19:54,843 --> 00:19:57,883 ‎ผมคิดว่าเขากำลังรอสบโอกาสเหมาะ 211 00:19:58,803 --> 00:20:01,123 ‎ผมจะกรอไปข้างหน้าหน่อย 212 00:20:02,163 --> 00:20:03,403 ‎และคุณจะเห็นว่า... 213 00:20:04,563 --> 00:20:06,963 ‎เจมส์ เคอร์รีกำลังจะออกจากเคาน์เตอร์ 214 00:20:08,483 --> 00:20:10,843 ‎เขาไปละ เคอร์รีกำลังออกจากเคาน์เตอร์ 215 00:20:11,403 --> 00:20:13,483 ‎ตอนนี้เองที่กำลังจะเกิดฆาตกรรม 216 00:20:16,123 --> 00:20:18,563 ‎มันเกิดขึ้นเร็วมาก ชั่วพริบตา 217 00:20:19,723 --> 00:20:21,723 ‎กำลังเกิดขึ้นแล้วในตอนนี้ 218 00:20:23,643 --> 00:20:26,243 ‎ชีวิตของเจมส์ เคอร์รีเพิ่งจบสิ้นไป 219 00:20:32,203 --> 00:20:33,483 ‎วอล์คเกอร์มาแล้ว 220 00:20:38,323 --> 00:20:39,803 ‎เขาเข้าไปในบูธนี้ 221 00:20:40,363 --> 00:20:42,523 ‎ทีนี้เขาก็รื้อค้นเครื่องคิดเงิน 222 00:20:43,443 --> 00:20:45,763 ‎ต้องมีอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเครื่องคิดเงิน 223 00:20:45,843 --> 00:20:49,563 ‎เขาเปิดลิ้นชักอีกอันไม่ได้ ‎เพราะเขาเปิดลิ้นชักบนสุด 224 00:20:49,643 --> 00:20:51,403 ‎แล้วไม่มีอะไรอยู่ในนั้น 225 00:20:57,643 --> 00:20:59,043 ‎เครื่องนี้เปิดยังไง 226 00:20:59,123 --> 00:21:02,323 ‎เขาตะโกนถามเจมส์ เคอร์รี ‎ "เครื่องนี้เปิดยังไง" 227 00:21:03,163 --> 00:21:06,843 ‎มาถึงตรงนี้ผมว่าเจมส์ เคอร์รีน่าจะตายไปแล้ว 228 00:21:10,523 --> 00:21:12,683 ‎เขาเช็ดเครื่องคิดเงิน 229 00:21:14,003 --> 00:21:15,523 ‎แล้วค่อยจากไป 230 00:21:18,083 --> 00:21:21,883 ‎ดังนั้นจะบอกว่าเขาวิกลจริต ‎และไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร 231 00:21:21,963 --> 00:21:27,003 ‎ในตอนที่เขาปล้นครั้งนี้มันเหลวไหลทั้งเพ ว่ามั้ย 232 00:21:28,683 --> 00:21:32,083 ‎เขาตั้งใจมาปล้นจริงๆ 233 00:21:32,163 --> 00:21:34,003 ‎แค่นั้น เข้าใจง่าย 234 00:21:38,483 --> 00:21:42,923 ‎อาชญากรรมแบบนี้ ‎ไม่ใช่ครั้งแรกของเจมส์ วอล์คเกอร์ 235 00:21:44,203 --> 00:21:48,403 ‎เขาเคยใช้มีดทำร้ายเหยื่อมาแล้ว ‎เป็นลักษณะการปล้นของเขา 236 00:21:54,923 --> 00:21:58,323 ‎(แคนันเดกวา นิวยอร์ก) 237 00:22:03,043 --> 00:22:05,363 ‎(เจ็ดปีก่อนสังหารเจมส์ เคอร์รี) 238 00:22:05,443 --> 00:22:08,043 ‎(วอล์คเกอร์เคยทำร้ายเหยื่อ ‎แทบจะในลักษณะเดียวกัน) 239 00:22:08,123 --> 00:22:10,363 ‎(โดยใช้ขวดเบียร์แตกเป็นอาวุธ) 240 00:22:15,843 --> 00:22:20,283 ‎มันน่าตกใจมาก น่ากลัวมาก 241 00:22:25,643 --> 00:22:27,923 ‎มันเป็นสิ่งที่จะตามหลอกหลอนตลอดไป 242 00:22:33,883 --> 00:22:37,563 ‎ผมเรียนรู้ที่จะรับมือกับมันได้แล้ว ‎แต่ไม่ได้แปลว่าผมจะอภัย 243 00:22:37,643 --> 00:22:41,883 ‎สิ่งที่เกิดขึ้นและการที่มัน ‎เปลี่ยนแปลงผมและพรากบางอย่างไปจากผม 244 00:22:47,323 --> 00:22:50,643 ‎(ปี 1994 เดวิด อ็อกเดนสกี้เป็นเสมียน) 245 00:22:50,723 --> 00:22:54,363 ‎(ของร้านหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ ‎แห่งนึงใจกลางโรเชสเตอร์) 246 00:22:59,483 --> 00:23:03,203 ‎ประมาณช่วงเช้า 7.30-7.40 น. ‎เมื่อทุกอย่างเกิดขึ้น 247 00:23:03,283 --> 00:23:05,403 ‎(เดวิด อ็อกเดนสกี้ อดีตเสมียนร้านหนังสือ) 248 00:23:08,003 --> 00:23:12,243 ‎ผมได้ยินเสียงจากด้านหลัง ‎ แล้วรู้สึกเหมือนโดนต่อย 249 00:23:13,003 --> 00:23:15,003 ‎เหมือนแตะเบาๆ หรืออะไรสักอย่าง 250 00:23:15,083 --> 00:23:19,523 ‎ผมนึกว่าเขาเล่นสนุกจนกระทั่งมองลงไปเห็น 251 00:23:19,603 --> 00:23:22,683 ‎เลือดนองแอ่งใหญ่ทีเดียว 252 00:23:25,843 --> 00:23:28,043 ‎เขามองผมและพูดว่าเขาจะฆ่าผม 253 00:23:29,643 --> 00:23:32,643 ‎มีแต่ความเย็นชาและไร้หัวใจ 254 00:23:32,723 --> 00:23:35,923 ‎ไม่มีอะไรอีก มีแต่คำพูดว่า "ฉันจะฆ่าแก" 255 00:23:39,763 --> 00:23:42,523 ‎ผมรู้สึกว่าจบแล้ว 256 00:23:43,883 --> 00:23:45,723 ‎และผมก็... 257 00:23:47,723 --> 00:23:54,603 ‎ผมบอกเขาว่าผมมีลูกสาว ‎ที่กำลังจะเกิดเดือนตุลาคม 258 00:23:56,323 --> 00:23:58,243 ‎ผมบอก "ฉันแค่อยากเห็นหน้าลูก" 259 00:23:58,323 --> 00:24:01,363 ‎"อยากได้อะไรก็เอาไป ‎ ในร้าน ที่เครื่องคิดเงิน" 260 00:24:01,443 --> 00:24:03,563 ‎"ฉันไม่สน ฉันแค่อยากเจอลูกสาวฉัน" 261 00:24:04,243 --> 00:24:06,763 ‎แล้วจู่ๆ มันน่าแปลกใจมาก 262 00:24:06,843 --> 00:24:10,483 ‎ผมยังงงอยู่จนทุกวันนี้ เขาหยุดทันที 263 00:24:12,043 --> 00:24:16,803 ‎แล้วบอกผมให้รออยู่ตรงนั้นสิบนาที 264 00:24:19,603 --> 00:24:20,683 ‎แล้วเขาก็ไป 265 00:24:28,243 --> 00:24:31,643 ‎ตำรวจบอกว่าเขาโดนจับได้ ‎หลังจากนั้นสัก 15 นาที 266 00:24:31,723 --> 00:24:36,963 ‎กำลังเดินถือถุง ‎ใส่เหรียญ 25 เซนต์ใบใหญ่ไปตามถนน 267 00:24:37,803 --> 00:24:39,443 ‎ที่เขาปล้นไปจากร้าน 268 00:24:43,523 --> 00:24:46,043 ‎ผมเดินเข้าห้องน้ำไปดูแผล 269 00:24:46,123 --> 00:24:50,603 ‎แล้วผมก็ดึงเศษแก้ว ‎ขนาดใหญ่ทีเดียวออกจากคอผม 270 00:24:50,683 --> 00:24:52,363 ‎มันมาจากขวดเบียร์แตก 271 00:24:56,403 --> 00:25:00,843 ‎ผมมีแผลเป็นขนาดใหญ่มากที่คอตรงนี้ 272 00:25:02,963 --> 00:25:08,163 ‎ผมมีแผลเป็นอีกที่ตรงหน้าอกซึ่งผิวฉีกขาด 273 00:25:11,643 --> 00:25:14,723 ‎ทั้งหมดแล้วประมาณ 13 แผลขนาดต่างกันไป 274 00:25:24,123 --> 00:25:28,083 ‎(วอล์คเกอร์ถูกจำคุกสูงสุดแปดปี) 275 00:25:28,163 --> 00:25:31,563 ‎(ที่ทำร้ายเดวิด อ็อกเดนสกี้) 276 00:25:31,643 --> 00:25:35,603 ‎(เขาได้รับทัณฑ์บนในเดือน ‎ธันวาคม ปี 1999 หลังจากติดคุกแค่ห้าปี) 277 00:25:39,083 --> 00:25:42,283 ‎ผมไม่เข้าใจและไม่มีใครอธิบายให้ผมได้ 278 00:25:42,363 --> 00:25:44,203 ‎ว่าทำไมเขาถูกดำเนินคดีแบบนี้ 279 00:25:44,883 --> 00:25:47,443 ‎ไม่มีใครตอบคำถามนี้ของผม 280 00:25:49,483 --> 00:25:52,963 ‎ผมอดคิดไม่ได้ว่าถ้าเขาติดคุกนานกว่านั้น 281 00:25:53,803 --> 00:25:57,483 ‎ชายที่เขาฆ่าคงยังมีชีวิตอยู่ กับครอบครัวเขา 282 00:26:09,203 --> 00:26:14,363 ‎(บัฟฟาโล นิวยอร์ก) 283 00:26:19,003 --> 00:26:24,243 ‎(วอล์คเกอร์ละเมิดทัณฑ์บน ‎ในเดือนกันยายน ปี 2000) 284 00:26:24,323 --> 00:26:30,643 ‎(และถูกส่งเข้ารับการบำบัดยาเสพติด) 285 00:26:37,883 --> 00:26:44,483 ‎(ซินเทีย มูนนีย์ได้เป็นเจ้าหน้าที่ทัณฑ์บน ‎ของวอล์คเกอร์ในเดือนพฤษภาคม ปี 2001) 286 00:26:49,523 --> 00:26:52,763 ‎ฉันเตรียมข้อความ ‎บอกคุณวอล์คเกอร์ในครั้งแรกที่เราพบกัน 287 00:26:54,723 --> 00:26:59,163 ‎ว่าฉันจะมอบโอกาสทุกอย่างให้เขา 288 00:27:00,163 --> 00:27:02,003 ‎เพื่อเปลี่ยนเส้นทางชีวิตเขา 289 00:27:02,963 --> 00:27:04,643 ‎แต่มันยังเป็นเขาที่ต้องเลือก 290 00:27:06,883 --> 00:27:10,963 ‎(มูนนีย์พยายามช่วยวอล์คเกอร์แก้ไขพฤติกรรม) 291 00:27:11,043 --> 00:27:15,083 ‎(ซึ่งเธอรู้สึกว่าจะกระตุ้นให้เขาก่ออาชญากรรม) 292 00:27:17,243 --> 00:27:21,283 ‎เรื่องใหญ่ที่ฉันกังวลในการดูแลคุณวอล์คเกอร์ ‎คือการใช้สารเสพติดของเขา 293 00:27:21,963 --> 00:27:25,803 ‎เพราะมันสัมพันธ์โดยตรง ‎กับแนวโน้มที่เขาชอบใช้ความรุนแรง 294 00:27:25,883 --> 00:27:28,763 ‎และเป็นรากเหง้าของ ‎ประวัติอาชญากรรมของเขา 295 00:27:34,163 --> 00:27:36,683 ‎เมื่อดูแลเขาช่วงทัณฑ์บนไปได้สักเดือนครึ่ง 296 00:27:36,763 --> 00:27:41,163 ‎เขาก็รายงานฉันตามที่เขาควรทำ เป็นกิจวัตรน่ะ 297 00:27:41,243 --> 00:27:45,043 ‎เขาบอกฉันว่าเขากลับไปใช้ยาในช่วงสุดสัปดาห์ 298 00:27:47,523 --> 00:27:51,403 ‎ฉันบอกเขาว่า "เข้าพบที่ปรึกษา ‎การบำบัดของคุณเดี๋ยวนี้เลย 299 00:27:51,483 --> 00:27:55,483 ‎แล้วกำหนดแผนรับมือ ‎แบบละเอียด แล้วโทรหาฉันจากที่นั่นเลย" 300 00:27:55,563 --> 00:27:59,123 ‎และเขาทำ เขาทำตามที่ฉันขอให้ทำทุกอย่าง 301 00:27:59,643 --> 00:28:01,603 ‎เขาไปหาที่ปรึกษาทันที 302 00:28:01,683 --> 00:28:05,683 ‎แล้วพวกเขาก็วางแผนรักษาอย่างละเอียด 303 00:28:05,763 --> 00:28:08,203 ‎เพื่อรับมือการที่เขากลับไปใช้ยาอีกครั้ง 304 00:28:10,083 --> 00:28:12,083 ‎จากนั้นฉันก็ไม่ได้ข่าวจากเขาอีก 305 00:28:12,683 --> 00:28:18,843 ‎(ไม่ถึงหนึ่งเดือนหลังจากนั้น ‎วอล์คเกอร์สังหารเจมส์ เคอร์รี) 306 00:28:24,483 --> 00:28:27,083 ‎ครั้งถัดมาที่ฉันเห็นเจมส์ วอล์คเกอร์ 307 00:28:27,163 --> 00:28:29,163 ‎คือเมื่อเขาถูกคุมตัว 308 00:28:31,443 --> 00:28:35,843 ‎เจมส์อยู่ในสภาพยอมสยบ เงียบมาก 309 00:28:37,043 --> 00:28:42,323 ‎แม้แต่ภาษากายของเขาก็บอกว่าเศร้าเสียใจ 310 00:28:43,403 --> 00:28:47,003 ‎แทบจะเหมือนว่าเขารู้ตัว ‎ว่าเพิ่งทำลายชีวิตตัวเองไป 311 00:28:48,523 --> 00:28:51,323 ‎แต่ก็นั่นแหละ เขาสนใจ ‎ตรงที่เขาทำลายชีวิตตัวเอง 312 00:28:51,403 --> 00:28:52,643 ‎ไม่ใช่ชีวิตของเหยื่อ 313 00:28:56,323 --> 00:28:58,843 ‎พูดไม่ได้ว่าฉันเสียใจที่ช่วยเขา 314 00:28:59,483 --> 00:29:00,603 ‎ฉันหวังว่าฉันจะไม่มีวันนั้น 315 00:29:00,683 --> 00:29:03,963 ‎ฉันหวังว่าฉันไม่มีวันเสียใจที่พยายามช่วยคนอื่น 316 00:29:05,603 --> 00:29:09,243 ‎แต่เขาเลือกจะไม่ยอมรับ ‎ความช่วยเหลือที่มีคนมอบให้ 317 00:29:09,323 --> 00:29:10,803 ‎มันขึ้นอยู่กับเขาเอง 318 00:29:11,443 --> 00:29:17,003 ‎ฉันคิดว่าการที่เขาจำไม่ได้ ถ้ามันเป็นจริงนะ ‎ก็เพราะเขาเลือกเอง 319 00:29:17,083 --> 00:29:21,083 ‎เขาเลือกที่จะไม่แก้ไขสุขภาพจิต ‎ ปัญหาการเสพติดของตัวเอง 320 00:29:21,163 --> 00:29:27,043 ‎แล้วใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้างเชือดคอ ‎สังหารคนอื่นและใช้ความรุนแรงต่างๆ 321 00:29:28,003 --> 00:29:31,283 ‎ฉันจึงไม่เชื่อว่านี่ไม่ใช่ความผิดของเขา 322 00:29:31,363 --> 00:29:34,603 ‎มันเป็นความผิดของเขาแน่นอน ‎ เขาต้องรับผิดชอบ 323 00:29:45,723 --> 00:29:50,203 ‎(โรเชสเตอร์ นิวยอร์ก) 324 00:29:52,963 --> 00:29:56,523 ‎(เป็นไปได้ที่วอล์คเกอร์ ‎อาจต้องโทษประหารชีวิต) 325 00:29:56,603 --> 00:30:00,283 ‎(จากการสังหารเจมส์ เคอร์รี) 326 00:30:01,883 --> 00:30:04,843 ‎เจมส์ วอล์คเกอร์ไม่เคยมีโอกาส 327 00:30:07,123 --> 00:30:10,203 ‎คนที่วัยเด็กมีแต่บาดแผล 328 00:30:10,283 --> 00:30:15,603 ‎และการเจ็บป่วยทางจิตที่ไม่ได้รับการรักษา ‎ซึ่งนำไปสู่การใช้สารเสพติดมากขึ้นเรื่อยๆ 329 00:30:15,683 --> 00:30:18,363 ‎จนเจ้าตัวไม่สามารถรับมือความเครียดได้ 330 00:30:19,443 --> 00:30:23,163 ‎มันทำให้เขายอมจำนนต่อสิ่งเร้า 331 00:30:24,003 --> 00:30:26,803 ‎และกระทำความผิดร้ายแรงชวนสยดสยอง 332 00:30:35,843 --> 00:30:39,003 ‎(หลายเดือนหลังเขาถูกจับ) 333 00:30:39,083 --> 00:30:43,363 ‎(สำนักงานทนายความนิวยอร์ก ‎รับทำคดีของวอล์คเกอร์) 334 00:30:45,683 --> 00:30:46,523 ‎ผมบิล อีสตัน 335 00:30:46,603 --> 00:30:50,083 ‎ผมเป็นทนายจากโรเชสเตอร์ ‎ที่ว่าความให้เจมส์ วอล์คเกอร์ 336 00:30:54,403 --> 00:30:57,723 ‎ผมเป็นคนใจอ่อนที่สุด ผมภูมิใจนะ 337 00:30:59,123 --> 00:31:01,083 ‎(ศาลอุทธรณ์ รัฐนิวยอร์ก) 338 00:31:01,163 --> 00:31:04,323 ‎เมื่อผมพบเจมส์และเริ่มว่าความให้เขา 339 00:31:04,403 --> 00:31:10,763 ‎เราลงมือสืบประวัติและขุดคุ้ยปูมหลังของเขาทันที 340 00:31:10,843 --> 00:31:12,403 ‎ขุดแบบเจาะลึกที่สุดเท่าที่ทำได้ 341 00:31:14,243 --> 00:31:17,163 ‎และภายในหกสัปดาห์ 342 00:31:17,243 --> 00:31:20,923 ‎เราก็มีข้อมูลมากจนล้น 343 00:31:21,003 --> 00:31:24,563 ‎เกี่ยวกับประวัติวัยเด็กของเขาที่เลวร้ายมาก 344 00:31:36,483 --> 00:31:42,603 ‎แม่เขามีลูกเจ็ดคนจากพ่อเจ็ดคน 345 00:31:43,763 --> 00:31:49,323 ‎วัยเด็กของเขามีแต่การถูกทำร้าย ถูกละเลย 346 00:31:49,403 --> 00:31:52,283 ‎และขาดพ่อแม่ปกครองดูแลอย่างสิ้นเชิง 347 00:31:53,603 --> 00:31:55,883 ‎รายละเอียดตรงนี้น่าตกใจมาก 348 00:31:57,803 --> 00:31:59,803 ‎"เมื่อเขาอายุ 16 เดือน 349 00:31:59,883 --> 00:32:04,643 ‎ผู้ใหญ่ซึ่งไม่ทราบว่าใครวางเจมส์ไว้บนเตาไฟ" 350 00:32:04,723 --> 00:32:09,443 ‎"เจมส์ถูกนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน ‎โดยมีแผลไฟไหม้ระดับสองและสาม 351 00:32:09,523 --> 00:32:13,283 ‎บริเวณก้นของเขาเป็นรูปรอยของเตา" 352 00:32:13,363 --> 00:32:15,283 ‎(เจมส์อยู่ในโรงพยาบาล 12 วัน) 353 00:32:15,363 --> 00:32:18,043 ‎(จนแผลหายดีพอจะกลับบ้านได้) 354 00:32:18,163 --> 00:32:22,763 ‎และมีประวัติการใช้ความรุนแรง ‎ในครอบครัวเขาที่มีคนถูกฆ่า 355 00:32:22,843 --> 00:32:24,243 ‎(ผู้พิพากษาเบ็นช์ แมนูแอล) 356 00:32:24,323 --> 00:32:27,243 ‎พ่อของเจมส์เป็นคนน่ากลัว ชอบใช้ความรุนแรง 357 00:32:27,323 --> 00:32:30,323 ‎และถูกยิงเสียชีวิต 358 00:32:30,403 --> 00:32:32,923 ‎เมื่อเจมส์อายุ 15 ปี 359 00:32:34,363 --> 00:32:40,363 ‎เขาจึงโตมาในครอบครัวที่ ‎ก่อรูปร่างบิดเบี้ยวจากความรุนแรง 360 00:32:44,723 --> 00:32:46,923 ‎เขาเลยมีสิ่งที่เราเรียกว่าลดทอนความผิด 361 00:32:47,683 --> 00:32:50,763 ‎มันไม่ใช่การแก้ตัวหรือข้ออ้างให้ทำผิด 362 00:32:50,843 --> 00:32:53,483 ‎แต่มันทำให้เราเข้าใจอาชญากรรมนี้ 363 00:32:55,003 --> 00:32:57,723 ‎เราแจกแจงสาเหตุว่าทำไมโทษประหาร 364 00:32:57,803 --> 00:33:01,563 ‎คงไม่เหมาะสมสำหรับเจมส์ วอล์คเกอร์ 365 00:33:02,163 --> 00:33:05,003 ‎(อีสตันรวบรวมรายงาน) 366 00:33:05,083 --> 00:33:08,123 ‎(ซึ่งเขายื่นต่อสำนักงานอัยการรัฐ) 367 00:33:08,203 --> 00:33:09,843 ‎(ก่อนวันพิจารณาคดีของวอล์คเกอร์) 368 00:33:12,523 --> 00:33:17,923 ‎มีหลายคนที่ก่อปัญหาเพราะเสพติดยาหรือติดเหล้า 369 00:33:18,003 --> 00:33:20,963 ‎และเด็กหลายคนเป็นผลผลิต ‎ของครอบครัวที่แตกแยก 370 00:33:21,043 --> 00:33:23,123 ‎บางคนโตมากับพ่อแม่ที่ติดเหล้า 371 00:33:23,203 --> 00:33:27,283 ‎บางคนมีพ่อหรือแม่ติดคุก ‎หรือใช้ความรุนแรงในครอบครัว 372 00:33:27,363 --> 00:33:29,443 ‎บางคนก็สูญเสียพ่อแม่ไปกับความรุนแรง 373 00:33:30,483 --> 00:33:34,363 ‎แต่ที่คดีนี้พิเศษคือ 374 00:33:34,443 --> 00:33:38,203 ‎เจมส์ไม่ได้เจอแค่กรณีเดียว แต่เขาเจอทุกกรณีนี้ 375 00:33:40,403 --> 00:33:44,483 ‎นี่คือชายซึ่งมีชีวิตบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว 376 00:33:44,563 --> 00:33:49,003 ‎และเขาจำนนต่อปัจจัยต่างๆ ‎ที่เราทุกคนก็คงยอมจำนน 377 00:33:49,083 --> 00:33:50,683 ‎ถ้าตกอยู่ในสภาพแบบเขา 378 00:34:00,723 --> 00:34:04,363 ‎(จากรายงานของอีสตัน) 379 00:34:04,443 --> 00:34:09,283 ‎(อัยการเห็นด้วยที่จะไม่ ‎ตัดสินโทษประหารชีวิตเจมส์ วอล์คเกอร์) 380 00:34:09,843 --> 00:34:12,323 ‎(แต่ศาลพิพากษาโทษเขาตามนี้) 381 00:34:12,403 --> 00:34:17,923 ‎(เขาต้องโทษติดคุกตลอดชีวิต ‎โดยไม่มีสิทธิ์ขอทัณฑ์บน) 382 00:34:38,843 --> 00:34:43,203 ‎ผมผิดหวังในตัวเจมส์มากเมื่อรู้สิ่งที่เขาทำลงไป 383 00:34:46,083 --> 00:34:49,963 ‎คุณไม่มีสิทธิ์พรากชีวิตใคร ‎ เพราะทุกชีวิตเป็นของพระเจ้า 384 00:34:51,203 --> 00:34:53,963 ‎(คนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดที่สุด ‎กับวอล์คเกอร์ตั้งแต่เด็ก) 385 00:34:54,043 --> 00:34:56,603 ‎(คือพี่ชายของเขา เท็ดดี้) 386 00:35:02,763 --> 00:35:07,523 ‎ผมธีโอดอร์ วอล์คเกอร์ ‎ผมเป็นลูกคนโตในบรรดาพี่น้องเจ็ดคน 387 00:35:14,403 --> 00:35:18,523 ‎ผมอายุประมาณ 22 ตอนที่ ‎มอบชีวิตของผมแก่พระองค์ในที่สุด 388 00:35:23,203 --> 00:35:28,523 ‎เราไม่ได้มีสิ่งที่บางคนมองว่าเป็นชีวิตที่ดี 389 00:35:28,603 --> 00:35:30,603 ‎คือเราต้องเอาชีวิตรอดน่ะ 390 00:35:30,683 --> 00:35:33,123 ‎(ร้านบิ๊กมัมม่าโรส เปิด) 391 00:35:33,203 --> 00:35:34,923 ‎เราจะโรยน้ำตาลบนขนมปัง 392 00:35:35,723 --> 00:35:37,923 ‎ทำเป็นอาหารแก้หิว 393 00:35:39,643 --> 00:35:41,723 ‎เราโตมาอย่างยากลำบาก 394 00:35:44,363 --> 00:35:51,043 ‎ผมต้องทำงานหาเงิน ‎ผมเลยขายกัญชา โคเคน อะไรพวกนั้น 395 00:35:54,323 --> 00:35:58,043 ‎แต่ผมว่าเขารับมือกับเรื่องนี้สุดโต่งกว่าผม 396 00:35:58,123 --> 00:36:00,923 ‎ขนาดปล้นจี้และอะไรพวกนั้นด้วย 397 00:36:04,363 --> 00:36:08,163 ‎เจมส์น้องชายผมมีร่างกายใหญ่โตแต่เด็ก 398 00:36:09,083 --> 00:36:13,003 ‎ถ้าเขาโมโห เราก็รับมือเด็กหนุ่มคนนี้ยากเลย 399 00:36:15,083 --> 00:36:16,203 ‎(ตลาด) 400 00:36:16,283 --> 00:36:21,803 ‎คงจะประมาณแปดขวบเมื่อมันเริ่มเห็นชัดแล้วว่า 401 00:36:21,883 --> 00:36:25,603 ‎ไม่มีใครทำอะไรเขาได้เวลาเขาโกรธขึ้นมา 402 00:36:28,363 --> 00:36:32,963 ‎เขากลายเป็นอีกคนไปเลย ‎เขาควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างสิ้นเชิง 403 00:36:33,043 --> 00:36:36,963 ‎คุณห้ามเขาไม่ได้ เขาจะไม่ฟังเลย เขาไปแล้ว 404 00:36:43,963 --> 00:36:47,883 ‎ผมนึกสังหรณ์เสมอว่าเจมส์จะทำอะไรเกินเลย 405 00:36:47,963 --> 00:36:49,003 ‎จนกู่ไม่กลับ 406 00:36:51,403 --> 00:36:55,283 ‎ผมไม่เคยพูดเรื่องนี้ตรงๆ เพราะผมไม่อยากเชื่อ 407 00:36:55,363 --> 00:36:58,163 ‎แต่มีสัญญาณบ่งชี้หลายอย่าง 408 00:37:01,323 --> 00:37:04,323 ‎(ธีโอดอร์ วอล์คเกอร์ไม่เคยคุยกับน้องชาย) 409 00:37:04,403 --> 00:37:08,043 ‎(หรือได้ยินเสียงเขา ‎ตั้งแต่เขาติดคุกเมื่อ 20 ปีก่อน) 410 00:37:20,723 --> 00:37:23,843 ‎เรื่องที่ผมจำเหตุการณ์ไม่ได้ ‎เป็นความลับที่สุดของผมกับแม่ 411 00:37:27,523 --> 00:37:32,963 ‎แม่ไม่อยากให้เด็กคนอื่นรู้ว่าผมมีปัญหาแบบนี้ 412 00:37:33,683 --> 00:37:37,643 ‎แม่ไม่อยากให้ผมคิดว่าผมจะ ‎ได้รับการดูแลเหมือนเป็นคนไม่ปกติ 413 00:37:40,123 --> 00:37:44,403 ‎ผมมีบ้านให้กลับเสมอ แต่เวลาผมหลุดไป 414 00:37:45,283 --> 00:37:46,723 ‎และได้สติกลับมา 415 00:37:47,923 --> 00:37:52,603 ‎บางครั้งผมจะตื่นขึ้นในสถานที่ ‎ซึ่งผมไม่รู้เลยว่าเป็นที่ไหน 416 00:37:54,203 --> 00:37:58,243 ‎ผมเป็นเด็ก ผมน่าจะอยู่บ้านกับพี่น้อง 417 00:37:59,523 --> 00:38:01,683 ‎ผมกลับตื่นขึ้นมาหลังอาคารสักหลัง 418 00:38:03,443 --> 00:38:07,203 ‎ผมกลับบ้านไม่ได้ด้วยซ้ำ ‎เพราะผมไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน 419 00:38:09,403 --> 00:38:14,123 ‎ผมกลัว ผมไม่เคยรู้ว่าว่ามันเกิดอะไรขึ้น ‎หรือมันจะเกิดขึ้นตอนไหน 420 00:38:14,723 --> 00:38:19,723 ‎มันเกิดขึ้นเพราะมีใครสักคน ‎ตะคอกใส่ผมหรือมีคนทำร้ายผม 421 00:38:23,283 --> 00:38:26,123 ‎ผมจำไม่ได้คงเพราะผมไม่อยากจำ 422 00:38:39,803 --> 00:38:43,003 ‎สิ่งที่ผมได้ยินมันเหลือเชื่อจริงๆ 423 00:38:44,443 --> 00:38:45,843 ‎เขาเปิดใจ 424 00:38:47,843 --> 00:38:50,083 ‎มันช่วยให้ผมเข้าใจ 425 00:38:50,163 --> 00:38:54,123 ‎สิ่งที่ผมเจอเมื่อเขาขาดสติจำไม่ได้ 426 00:38:54,803 --> 00:38:57,603 ‎เพราะผมนึกว่าเขาแค่เป็น 427 00:38:57,683 --> 00:39:01,323 ‎เป็นเจมส์แบบนั้นเอง ‎ เพราะเขามีนิสัยแข็งกระด้างอยู่แล้ว 428 00:39:04,643 --> 00:39:09,163 ‎แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าที่จริงเขาจำไม่ได้ 429 00:39:09,763 --> 00:39:11,363 ‎ว่าเขาเพิ่งทำอะไรไป 430 00:39:13,963 --> 00:39:17,123 ‎เขาไม่ค่อยเล่าเรื่องส่วนตัว 431 00:39:17,203 --> 00:39:18,403 ‎เขาเก็บไว้คนเดียว 432 00:39:19,003 --> 00:39:22,803 ‎แต่เจมส์คนนี้ คนที่พูดอยู่ในตอนนี้ 433 00:39:22,883 --> 00:39:24,443 ‎เขาเป็นเจมส์อีกคน 434 00:39:25,963 --> 00:39:28,163 ‎ใช่ มันสะเทือนใจผมอยู่สักหน่อย 435 00:39:30,243 --> 00:39:31,643 ‎บอกตามตรง 436 00:39:41,403 --> 00:39:43,883 ‎ตอนนี้ผมเป็นคนดีขึ้นกว่าเมื่อก่อน 437 00:39:48,203 --> 00:39:51,203 ‎จากวันที่ถูกจับ ผมก็กินยามาตลอด 438 00:39:53,323 --> 00:39:58,123 ‎ผมไม่เคยทำร้ายตัวเอง 439 00:39:59,723 --> 00:40:00,803 ‎หรือทำร้ายใคร 440 00:40:03,163 --> 00:40:04,443 ‎นาน 20 กว่าปีแล้ว 441 00:40:05,683 --> 00:40:10,043 ‎ผมจะต้องกินยา ‎และคงต้องเข้ารับการบำบัดไปตลอดชีวิต 442 00:40:11,283 --> 00:40:14,963 ‎ซึ่งไม่ใช่เพราะความผิดที่ผมก่อ 443 00:40:15,883 --> 00:40:18,483 ‎ผมต้องการสิ่งนี้ก่อนที่จะกระทำความผิดแล้ว 444 00:40:24,803 --> 00:40:28,043 ‎(สี่เดือนหลังให้สัมภาษณ์ครั้งแรก) 445 00:40:28,123 --> 00:40:32,443 ‎(เจมส์ วอล์คเกอร์ยินยอมตอบคำถามเพิ่มเติม) 446 00:40:35,723 --> 00:40:39,923 ‎เขาเลือกที่จะไม่แก้ไขปัญหาสุขภาพจิต ‎หรือการใช้สารเสพติดของตนเอง 447 00:40:40,003 --> 00:40:42,043 ‎และใช้สิ่งนี้เป็นข้ออ้าง 448 00:40:42,123 --> 00:40:45,443 ‎เพื่อเชือดคอสังหารคนและใช้ความรุนแรงต่างๆ 449 00:40:46,483 --> 00:40:48,163 ‎ความจริงแล้ว 450 00:40:49,603 --> 00:40:53,163 ‎เมื่อผมต้องการความช่วยเหลือ ผมเคยร้องขอ 451 00:40:57,883 --> 00:41:02,043 ‎ผมจะบอกที่ปรึกษาและนักบำบัด ‎ว่า "นี่คือสิ่งที่ผมกำลังเผชิญ 452 00:41:02,123 --> 00:41:04,043 ‎ผมไม่ได้กินยารักษาตัว" 453 00:41:04,123 --> 00:41:05,083 ‎(หยุด) 454 00:41:05,963 --> 00:41:07,963 ‎"โอเค ได้ อาทิตย์หน้ากลับมานะ" 455 00:41:10,563 --> 00:41:14,323 ‎มันจึงไม่ใช่ว่าผมหันไปพึ่งยาเสพติดล้วนๆ 456 00:41:16,523 --> 00:41:20,203 ‎ถ้าไม่ได้กินยา ผมจะหลุด ‎จากโลกความเป็นจริงไปเลย 457 00:41:23,723 --> 00:41:26,283 ‎แต่ตอนนี้ผมนั่งอยู่ตรงหน้าคุณ 458 00:41:27,923 --> 00:41:29,203 ‎ผมไม่ใช่คนเดิมแล้ว 459 00:41:30,283 --> 00:41:32,283 ‎ผมจะไม่มีวันเป็นคนนั้นอีก 460 00:41:33,843 --> 00:41:36,963 ‎ผมไม่อายอีกต่อไปที่จะบอกว่า ‎"เฮ่ ผมต้องการความช่วยเหลือ" 461 00:41:43,363 --> 00:41:46,843 ‎ทำไมคุณถึงทำความผิด ‎ในลักษณะที่แทบจะเหมือนกันเลย 462 00:41:46,923 --> 00:41:49,283 ‎กับชายที่ทำงานในร้านหนังสือสำหรับผู้ใหญ่ 463 00:41:49,843 --> 00:41:52,283 ‎บอกตรงๆ นะ 464 00:41:52,363 --> 00:41:56,123 ‎เพราะตอนที่ผมเป็นเด็ก โตมาในย่านนั้น 465 00:41:56,203 --> 00:42:00,043 ‎คนเหล่านี้ในสถานที่เหล่านี้ ‎คือคนที่ทำร้ายผมมากที่สุด 466 00:42:02,363 --> 00:42:03,363 ‎ง่ายๆ อย่างนั้นเลย 467 00:42:05,923 --> 00:42:07,963 ‎ถ้าอยู่ย่านดาวน์ทาวน์ 468 00:42:08,043 --> 00:42:12,363 ‎คุณหาของกิน หาซื้อเสื้อผ้า ทำอะไรก็ได้ 469 00:42:13,603 --> 00:42:14,963 ‎แต่คนพวกนั้น 470 00:42:16,083 --> 00:42:20,683 ‎ใช้สิ่งเหล่านี้ล่อลวงทำร้ายเด็กๆ 471 00:42:21,403 --> 00:42:23,603 ‎และผมเป็นหนึ่งในเด็กเหล่านั้นที่พวกเขาทำร้าย 472 00:42:27,843 --> 00:42:31,403 ‎ในสมองผม ผมเห็นคนที่ทำร้ายผม 473 00:42:33,523 --> 00:42:35,003 ‎ผมเลยทำสิ่งที่ผมทำไป 474 00:42:43,523 --> 00:42:47,323 ‎เขาไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวมากนัก ‎ เขาเก็บไว้คนเดียว 475 00:42:48,923 --> 00:42:51,883 ‎แต่เจมส์คนนี้ ที่พูดอยู่ตอนนี้ 476 00:42:52,483 --> 00:42:54,203 ‎เขาไม่ใช่เจมส์คนเดิม 477 00:42:56,083 --> 00:43:00,843 ‎มันคือความคืบหน้า ซึ่งผมเห็นว่า ‎แม้แต่นิดเดียวก็นับว่าดีมาก 478 00:43:01,483 --> 00:43:03,163 ‎สำหรับน้องชายผม 479 00:43:05,443 --> 00:43:12,123 ‎และผมอยากเป็นกำลังใจให้เขาเท่าที่จะทำได้ 480 00:43:14,483 --> 00:43:18,363 ‎ให้ทำสิ่งที่เขาทำอยู่ อย่าเปลี่ยนแปลง 481 00:43:23,443 --> 00:43:25,643 ‎เป็นเรื่องยากมากที่จะได้ยินแบบนี้ 482 00:43:27,603 --> 00:43:29,483 ‎ได้ยินเสียงเขา 483 00:43:30,963 --> 00:43:35,723 ‎ทำให้ 20 ปีของความ ‎ยากลำบากและเปลี่ยนแปลงคุ้มค่า 484 00:43:37,203 --> 00:43:41,403 ‎สำหรับผม การเป็นคนแบบที่ ‎ผมเป็นในตอนนี้ก็เหมือนรางวัลแล้ว 485 00:43:47,003 --> 00:43:49,883 ‎รู้มั้ย ผมกลัวตัวเองมานานมาก 486 00:43:50,683 --> 00:43:52,203 ‎เพราะผมไม่เคยรู้จักตัวเอง 487 00:43:52,843 --> 00:43:56,003 ‎แต่ตอนนี้ผมรู้แล้ว ก็ไม่กลัวแล้ว 488 00:44:29,723 --> 00:44:32,483 ‎คำบรรยายโดย เพียรพิไล ธรรมลิขิตชัย