1
00:00:12,179 --> 00:00:14,599
เนเจอร์ไคนด์
ลูกเกด
2
00:00:24,108 --> 00:00:26,148
มองในนี้สิ ไอ้โง่
3
00:00:38,581 --> 00:00:41,711
สําเร็จแล้ว!
เราสร้างปีศาจได้สําเร็จ!
4
00:01:26,337 --> 00:01:28,757
ปลอบหน่อย แม่เขาเพิ่งโดนฆ่า
5
00:01:28,839 --> 00:01:29,669
ยูโทเปีย
6
00:01:30,257 --> 00:01:31,757
เจสสิก้า เกิดอะไรขึ้น
7
00:01:52,905 --> 00:01:53,735
อะไรเนี่ย
8
00:01:57,159 --> 00:01:57,989
เชี่ย!
9
00:02:33,237 --> 00:02:39,237
ยูโทเปีย
10
00:02:49,587 --> 00:02:50,837
เอาลงเลย
11
00:03:11,108 --> 00:03:11,938
ชาร์ลอตต์
12
00:03:27,374 --> 00:03:30,254
ผมเคยหวังว่าเชื้อไข้หวัดใหญ่ชนิดนี้
จะไม่หลุดออกมาจากเปรู
13
00:03:30,336 --> 00:03:34,296
ผมหวังว่าเชื้อจะไม่มีวันมาถึงอเมริกา
หรือถึงที่ไหนทั้งนั้น
14
00:03:34,381 --> 00:03:35,801
แต่ตอนนี้...
15
00:03:36,342 --> 00:03:39,602
นั่นคือดร.ไมเคิล สเติร์นส์
ให้สัมภาษณ์จากหน้าเขตกักกัน
16
00:03:39,678 --> 00:03:41,598
- ในเซนต์หลุยส์...
- แม่งมีแต่ปริศนาเพิ่ม
17
00:03:41,680 --> 00:03:44,850
ที่กําลังถูกรื้อถอนออก
ในที่สุดก็มีข่าวดีบ้าง
18
00:03:44,975 --> 00:03:48,395
ปรากฏว่ามีการค้นพบวัคซีนแล้วจริงๆ
19
00:03:48,604 --> 00:03:51,194
เราจะรายงานความคืบหน้า
ทันทีที่เราได้ข่าว
20
00:03:51,273 --> 00:03:53,823
ระหว่างนั้น กลับไปยังห้องข่าวก่อน
21
00:03:54,234 --> 00:03:55,534
ในขณะที่เขตกักกัน...
22
00:03:55,653 --> 00:03:56,823
เจสสิก้า
23
00:03:57,780 --> 00:03:58,740
ก็พวกนั้นไม่สบายใจ
24
00:04:06,956 --> 00:04:08,616
ในเมื่อตอนนี้ได้มาครบทั้งเล่มแล้ว
25
00:04:08,707 --> 00:04:12,747
ในที่สุดก็จะถอด
ความหมายของมันด้วยกันได้แล้ว
26
00:04:15,005 --> 00:04:16,045
ใช่มั้ย วิลสัน
27
00:04:19,051 --> 00:04:20,091
ใช่
28
00:04:52,793 --> 00:04:55,133
โอเค พูดเรื่องกว้างๆ ก่อนนะ
29
00:04:55,546 --> 00:04:58,586
ดิสโทเปีย
จริงๆ แล้วเป็นเรื่องของด็อกเตอร์พ่อจ๋า
30
00:04:58,674 --> 00:05:01,344
ยูโทเปีย
เท่าที่เห็นมาเป็นเรื่องของเจสสิก้า
31
00:05:01,427 --> 00:05:03,717
และเป็นเรื่องราวคลาสสิกของฮีโร...
32
00:05:03,804 --> 00:05:05,644
แค่บอกมาซะทีว่ามันแปลว่าอะไร
33
00:05:08,058 --> 00:05:10,348
ฉันไม่ชอบปริศนา
ฉันเป็นปริศนาเองอยู่แล้ว
34
00:05:12,771 --> 00:05:15,441
กําลังจะพูดเรื่องนั้นเลย
เธอไม่ได้พิเศษอะไร
35
00:05:16,608 --> 00:05:19,778
แต่ขอบอกเลยนะ เจสสิก้า
ใช่ เธอเป็นปริศนาจริงๆ
36
00:05:19,862 --> 00:05:23,242
แต่พวกเราเป็นนักไขปริศนา
เราจะถามคําถามที่ถูกต้อง
37
00:05:23,323 --> 00:05:25,163
เธอคือคนที่มีคําตอบ
38
00:05:26,035 --> 00:05:28,865
จําตอนที่อาร์ทีมิสบอกให้
เผาบ้านให้ราบเลยได้มั้ย
39
00:05:28,954 --> 00:05:30,714
ตอนนี้รู้แล้วว่าบอกงั้นทําไม
40
00:05:33,167 --> 00:05:36,167
บ้านมันพังพินาศสุดๆ ในหลายมิติ
41
00:06:01,945 --> 00:06:05,065
พระเจ้า ในกรงพวกนั้นมีเด็กอยู่เหรอ
42
00:06:07,117 --> 00:06:08,987
เจสสิก้า จําเรื่องนี้ได้รึเปล่า
43
00:06:09,078 --> 00:06:10,158
ลูกเกดเคลือบช็อกโกแลต
44
00:06:10,245 --> 00:06:13,575
ที่บ้านก็มีเด็กคนอื่นๆ
แต่ฉันไม่ได้เล่นกับพวกนั้น
45
00:06:14,166 --> 00:06:16,206
ฉันเป็นลูกสาวคนพิเศษของพ่อ
46
00:06:29,264 --> 00:06:32,854
พิเศษเหรอ เจสสิก้า เธอถูกรมยา
47
00:06:39,983 --> 00:06:42,613
ฉันพิเศษ เขาปกป้องฉัน
48
00:07:15,310 --> 00:07:16,400
พวกนั้นทําร้ายเธอ
49
00:07:17,646 --> 00:07:18,476
ไม่จริง
50
00:07:19,731 --> 00:07:21,071
นั่นโกหก
51
00:07:24,695 --> 00:07:27,405
งั้นความจริงแล้วบ้านเป็นยังไง
52
00:07:27,823 --> 00:07:31,453
บ้านก็มืดมนและเลวร้าย
เหมือนใน ดิสโทเปีย
53
00:07:32,244 --> 00:07:33,954
จนกระทั่งเจสสิก้าฆ่าคุณกระต่าย
54
00:07:34,037 --> 00:07:36,287
บ้านที่ไร้ที่ติคือตอนจบ
55
00:07:36,373 --> 00:07:38,333
แต่เกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณกระต่ายตายไป
56
00:07:38,417 --> 00:07:41,747
งั้นเขาจะหาบ้านให้เจอ
เพื่อจะไปฆ่าคุณกระต่ายได้ยังไง
57
00:07:59,396 --> 00:08:00,766
ขอโทษจริงๆ นะจ๊ะ
58
00:08:01,732 --> 00:08:03,482
ฉันต้องเสกให้หนูจําได้
59
00:08:09,114 --> 00:08:10,454
หนูต้องทํายังไง
60
00:08:13,952 --> 00:08:15,792
หาบ้านให้เจอ
61
00:08:17,039 --> 00:08:17,869
หายังไง
62
00:08:19,541 --> 00:08:20,791
หาพร้อมกับปีศาจ
63
00:08:25,923 --> 00:08:28,723
เท่ากับนางฟ้าสีฟ้า
อยากให้เราตามหาปีศาจ
64
00:08:28,800 --> 00:08:30,760
น่าจะหาไม่ยากเท่าไหร่
65
00:08:31,470 --> 00:08:36,100
คําตอบอยู่ในนี้แหละ
พวกเราจะต้องหาจนเจอ
66
00:08:37,768 --> 00:08:38,888
ใช่มั้ย ทุกคน
67
00:08:48,737 --> 00:08:50,107
ขอทางๆ
68
00:08:50,948 --> 00:08:52,528
ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกคน
69
00:08:58,664 --> 00:09:00,004
เราต้องไปขึ้นรถ
70
00:09:03,377 --> 00:09:05,707
ขอทางครับ ขอทางหน่อย
71
00:09:06,463 --> 00:09:07,383
ขอทางด้วย
72
00:09:08,590 --> 00:09:09,760
ให้หนูพูดเถอะ
73
00:09:12,261 --> 00:09:13,641
ขอบคุณค่ะ
74
00:09:13,720 --> 00:09:15,810
ขอบคุณทุกคนมาก
75
00:09:16,974 --> 00:09:19,024
แรงใจจากทุกคนมีความหมายมาก
76
00:09:20,477 --> 00:09:22,597
คุณพ่อที่แสนน่ารักก็ขอบคุณทุกคนด้วย
77
00:09:22,688 --> 00:09:24,478
พ่อก็แค่ขี้อายเกินกว่าจะพูด
78
00:09:25,816 --> 00:09:27,476
ตอนนี้หนูต้องกลับบ้านก่อน
79
00:09:28,652 --> 00:09:29,862
นอนพักน่ะค่ะ
80
00:09:30,821 --> 00:09:32,531
แต่กดดันกันต่อไปนะคะ
81
00:09:32,614 --> 00:09:35,124
บอกให้อย.ปล่อยวัคซีนออกมา
82
00:09:35,200 --> 00:09:37,200
ขอบคุณครับ ผมต้องพาลูกกลับบ้าน
83
00:09:37,995 --> 00:09:40,075
ชาร์ลอตต์ มีแฟนหรือยัง
84
00:09:47,212 --> 00:09:49,302
มีอาการอื่นอีกไหม
85
00:09:49,631 --> 00:09:51,051
เร่งหนูทําไม
86
00:09:51,133 --> 00:09:53,683
ลิลลี่ ลูกควรจะเป็นโฉมหน้าของยารักษา
87
00:09:53,760 --> 00:09:56,640
- ไม่ใช่เป็นปากเป็นเสียง หยุดพูด
- หนูกําลังขายวัคซีนอยู่ไง
88
00:09:56,722 --> 00:09:58,182
แค่รอดชีวิตก็ขายวัคซีนได้แล้ว
89
00:09:58,265 --> 00:10:02,185
ถ้าเธอมีตัวตนขึ้นมา
จะทําให้คนสนใจในตัวเธอ
90
00:10:03,687 --> 00:10:04,517
ตามไป!
91
00:10:13,238 --> 00:10:14,698
เจออะไรยัง
92
00:10:15,615 --> 00:10:16,735
ไม่เจอเลย
93
00:10:17,326 --> 00:10:20,446
ไม่มีอวสาน ไม่มีกระต่าย ไม่มีบ้าน
94
00:10:21,079 --> 00:10:24,789
คือฉันก็เก่งนะ
แต่ไม่ได้เก่งแบบพลิกทีเดียวเจอ
95
00:10:25,167 --> 00:10:28,707
ถ้าพลิกดูทีเดียวแล้วโป๊ะเลย
ฉันคงไม่อยากไขปริศนาตั้งแต่ต้น
96
00:10:28,795 --> 00:10:30,625
ให้ตาย ฉันคงไม่มาอยู่ที่นี่เลยล่ะ
97
00:10:31,131 --> 00:10:32,381
อาจเป็นอันนี้รึเปล่า
98
00:10:34,843 --> 00:10:35,803
ดีลส์
99
00:10:41,558 --> 00:10:43,348
แต่เมื่อดูรอบที่สอง
100
00:10:44,186 --> 00:10:48,146
ฉันก็ได้ชื่อว่าค้นพบอะไรไม่น้อย บอกเลย
101
00:11:03,497 --> 00:11:04,707
ดีลส์
102
00:11:05,248 --> 00:11:08,168
ไม่นึกว่ามันจะสวยขนาดนี้
103
00:11:28,688 --> 00:11:29,858
เดี๋ยวก่อนๆ
104
00:11:33,026 --> 00:11:34,146
แล้วเรื่อง...
105
00:11:36,530 --> 00:11:39,570
นี่คือวิธี "ช่างแม่ง" ใส่ดีลส์ได้แรงที่สุด
เท่าที่คิดได้
106
00:11:47,457 --> 00:11:48,537
เสื้อ
107
00:11:53,964 --> 00:11:55,094
ไอ้หมอนพวกนี้
108
00:12:07,227 --> 00:12:08,267
นี่ๆ
109
00:12:31,334 --> 00:12:35,014
ขอโทษๆ ไวไปหน่อย
110
00:12:37,132 --> 00:12:39,802
ทุกอย่างก่อนถึงจุด
ก็เป็นเรื่องเสียเวลาอยู่ดี
111
00:13:14,503 --> 00:13:15,343
ดร.ไมค์!
112
00:13:22,552 --> 00:13:23,552
ดร.ไมค์มาค่ะ
113
00:13:24,638 --> 00:13:27,138
ไม่ได้ๆ ลิลลี่ อย่าให้เขาเข้ามาในบ้าน
114
00:13:27,265 --> 00:13:28,345
ลิลลี่! เวร
115
00:13:28,433 --> 00:13:30,733
ดร.ไมค์ ยินดีต้อนรับสู่บ้านของเรา
เชิญเข้ามาสิคะ
116
00:13:30,852 --> 00:13:32,562
ขอบคุณครับ เป็นยังไงบ้าง
117
00:13:32,646 --> 00:13:34,806
- ดูดีนะ
- ขอบคุณค่ะ ฉันดีขึ้นแล้ว
118
00:13:34,898 --> 00:13:36,688
- รู้สึกโอเคมั้ย
- ค่ะ ขอบคุณ
119
00:14:03,301 --> 00:14:06,181
เช็ดเป็ด
120
00:14:06,763 --> 00:14:08,353
ขอเข้าหน่อยนะ อ้าว เวร...
121
00:14:11,351 --> 00:14:13,601
- ขอโทษนะ เวร
- ไม่เป็นไรเลย
122
00:14:14,896 --> 00:14:16,646
ทําเป็นว่าฉันไม่ได้เข้ามาละกัน
123
00:14:17,857 --> 00:14:18,977
แม่ง!
124
00:14:21,820 --> 00:14:25,030
ฉันเจอเบาะแส เรื่องใหญ่ด้วย
125
00:14:25,115 --> 00:14:28,485
- โอเค เดี๋ยวเราออกไป
- ได้ๆ ตามสบายเลย
126
00:14:29,286 --> 00:14:30,786
แต่รีบๆ เข้า
127
00:14:30,870 --> 00:14:33,370
- แบบนี้ไงเขาถึงบอกว่าห้ามเอากัน
- ให้ตายสิ
128
00:14:33,456 --> 00:14:35,126
โอเคๆ ไปแล้ว
129
00:14:35,667 --> 00:14:37,877
โอเคๆ
130
00:14:37,961 --> 00:14:41,421
หน้าที่แซมได้เห็นจาก ยูโทเปีย
กวางที่เป็นลายทางเหมือนลูกอม
131
00:14:41,506 --> 00:14:43,586
ไม่ใช่คริสต์มาส และนั่นก็ไม่ใช่กวาง
132
00:14:43,675 --> 00:14:45,215
ไม่ใช่บทสนทนา
133
00:14:45,302 --> 00:14:48,972
นั่นคือแถบแดงขาวจากธงประเทศเปรู
134
00:14:49,055 --> 00:14:51,265
ซึ่ง บังเอิญจริง มีตัวลามะ
135
00:14:51,641 --> 00:14:54,021
ส่วนปีกนะ ปีกค้างคาว
136
00:14:55,687 --> 00:14:59,317
นึกออกยัง ไข้หวัดค้างคาวเปรู
ขอบคุณที่กลับมาอีกรอบ
137
00:14:59,399 --> 00:15:02,859
อวสานโลก
และคุณกระต่ายใส่เสื้อคนวิกลจริต
138
00:15:02,944 --> 00:15:05,744
เห็นๆ ว่าอวสานโลก
กําลังเป็นอวสานของเขาใช่มั้ย
139
00:15:05,822 --> 00:15:07,492
มันเปิดโปงเขา ทําให้เขาโดนตีแผ่
140
00:15:07,574 --> 00:15:10,124
วิลสัน นายนําพวกเราไปไกลเลย
141
00:15:10,201 --> 00:15:12,661
ช่วยทวนให้เด็กโง่ฟังอีกรอบได้มั้ย
142
00:15:14,039 --> 00:15:16,919
การถือพรหมจรรย์โดยสมัครใจ
ทําให้สมองปลอดโปร่งกว่านะ เบคกี้
143
00:15:19,711 --> 00:15:23,171
ทีนี้ ตอนนี้ใครออกทุกช่อง
144
00:15:23,256 --> 00:15:25,926
พูดแล้วพูดอีก
145
00:15:26,551 --> 00:15:29,141
พูดเกี่ยวกับเชื้อไข้หวัดใหญ่จากเปรู
146
00:15:29,220 --> 00:15:31,310
แทบจะตะโกนต่อหน้าเราอยู่แล้ว
147
00:15:33,516 --> 00:15:35,016
ไอ้คุณกระต่ายเวรตะไล
148
00:15:38,855 --> 00:15:39,765
หวัดดี ไมค์
149
00:15:41,232 --> 00:15:42,532
เจอนายแล้ว ไมค์
150
00:15:42,609 --> 00:15:46,069
ฉันยอมเรื่องเปรู
แต่ดร.สเติร์นส์เป็นคุณกระต่ายเนี่ยนะ
151
00:15:46,154 --> 00:15:48,994
ดูยังไงก็ไม่รู้สึกว่าเขาคือผู้ร้ายตัวเอ้
152
00:15:50,408 --> 00:15:53,788
คิดว่าคงไม่ต้องคาดหวังให้คนสองคน
ที่คิดว่าเรื่องทั้งหมด
153
00:15:53,870 --> 00:15:55,210
เป็นนิยายรักเบาสมอง
154
00:15:55,288 --> 00:15:57,958
หรือเป็นการไถสเกตวนบนลานสองที
155
00:15:58,041 --> 00:16:03,511
มาเข้าใจความลึกล้ําว่าจริงๆ แล้ว
แก่นของ ยูโทเปีย คืออะไรกันแน่
156
00:16:03,588 --> 00:16:05,718
ดร.ไมค์ไม่ใช่คุณกระต่าย
157
00:16:06,758 --> 00:16:09,548
เขาคือตัวลามะที่คุณกระต่ายขี่อยู่
158
00:16:11,179 --> 00:16:13,009
เขาโดนคุณกระต่ายชักใย
159
00:16:32,367 --> 00:16:35,327
คุณคงรู้สึกดีมากแค่ได้กลับมาอยู่บ้าน
160
00:16:35,829 --> 00:16:39,289
รู้สึกวิเศษมากเลยค่ะ
ฉันไม่นึกว่าจะได้กลับมาเห็นบ้านอีก
161
00:16:39,916 --> 00:16:41,326
กลับมาใช้ชีวิตปกติ
162
00:16:42,794 --> 00:16:46,764
ผมอยากอยู่แถวนี้ต่อ
จะได้คอยดูการฟื้นตัวของชาร์ลอตต์เอง
163
00:16:46,840 --> 00:16:50,140
แน่นอนสิคะ ดร.ไมค์
เท่าที่คิด เป้าประสงค์เดียวของฉัน...
164
00:16:50,218 --> 00:16:52,098
เราซาบซึ้งกับบุญคุณที่คุณช่วย
165
00:16:52,178 --> 00:16:54,968
แต่ผมไม่อยากให้ลูกกลายเป็นหนูทดลอง
166
00:16:55,056 --> 00:16:57,886
- ผมอยากให้ลูกเป็นเด็กวัยรุ่นปกติ
- พ่อ!
167
00:17:04,149 --> 00:17:06,479
ผมบอกเลย เธอจะยังเป็นเด็กวัยรุ่น...
168
00:17:06,568 --> 00:17:08,608
ดร.คริสตี้รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน
169
00:17:09,487 --> 00:17:11,197
กรมโรคติดต่อก็รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน
170
00:17:11,281 --> 00:17:14,371
แย่หน่อยที่ทั้งโลกก็รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน
171
00:17:14,451 --> 00:17:16,621
ที่ผ่านมาเราก็ต้องเสียสละเยอะแล้ว
172
00:17:16,703 --> 00:17:20,043
เราทําทุกอย่างที่คนขอให้ทํา
และเรื่องนี้ต้องจบเสียที
173
00:17:20,123 --> 00:17:21,673
ผมอยากให้มันจบเสียที
174
00:17:28,506 --> 00:17:30,216
ขอโทษนะครับ กรมโรคติดต่อ
175
00:17:30,800 --> 00:17:34,180
ชาร์ลอตต์ เล่าเรื่องที่ชอบเต้นบัลเลต์
ให้ดร.ไมค์ฟังหน่อยสิ
176
00:17:39,434 --> 00:17:41,354
ฉันเริ่มเต้นบัลเลต์ตอนสามขวบค่ะ
177
00:17:41,436 --> 00:17:43,766
ตอนแรกอาจแค่เพราะ
ชอบกระโปรงสุ่มล่ะมั้ง
178
00:17:45,148 --> 00:17:47,478
คุณกับคุณพ่ออยู่ที่นี่...
179
00:17:47,609 --> 00:17:49,439
แต่ไม่ช้าก็ติดใจเข้าเต็มเปา
180
00:17:49,527 --> 00:17:51,607
ปีที่แล้วฉันเพิ่งยืนบนปลายเท้าได้จริงๆ
181
00:17:53,198 --> 00:17:55,448
คุณอยู่ในบ้านหลังนี้มานานแค่ไหนแล้ว
182
00:17:56,743 --> 00:18:00,503
สัก 15 หรือเก้าเดือนมั้ง
183
00:18:00,580 --> 00:18:02,080
จําไม่ได้เหมือนกัน เวลาผ่านไปเร็วค่ะ
184
00:18:04,876 --> 00:18:06,586
ให้ฉันยืนบนปลายเท้าให้ดูมั้ย
185
00:18:08,046 --> 00:18:10,166
ที่จริง ขอเข้าห้องน้ําหน่อยได้มั้ย
186
00:18:20,099 --> 00:18:22,139
เธอปล่อยให้ดร.ไมค์เข้ามาในบ้าน
187
00:18:22,227 --> 00:18:24,147
แล้วล่อสื่อมวลชนมาอยู่หน้าบ้าน
188
00:18:24,562 --> 00:18:26,862
คุณเลือกแฝดผิดคน
189
00:18:26,940 --> 00:18:28,320
ทําไมถึงพูดอย่างนั้น
190
00:18:28,399 --> 00:18:31,399
ชาร์ลอตต์เป็นเด็กดี ลิลลี่ไม่ฟังผมเลย
191
00:18:31,486 --> 00:18:34,156
ถ้ามีคนขุดคุ้ยหนักๆ เข้า
เรื่องปูมหลังจะไม่สมเหตุสมผล
192
00:18:34,239 --> 00:18:36,779
เราทนรับความสนใจจากสื่อขนาดนี้ไม่ได้
193
00:18:36,866 --> 00:18:39,446
ผมจะจัดการดร.ไมค์เอง คุณอึดไว้ก่อน
194
00:18:53,842 --> 00:18:56,142
คืนนี้ในใจของผู้ปกครองมากมายต่างกลัว
195
00:18:56,219 --> 00:18:59,889
ขณะที่ไข้หวัดใหญ่สเติร์นส์อันร้ายกาจ
ยังโจมตีเด็กวัยเรียนไม่หยุดหย่อน
196
00:18:59,973 --> 00:19:02,103
ทั่วย่านใจกลางประเทศ
197
00:19:02,183 --> 00:19:04,233
เด็กที่อายุตั้งแต่เจ็ดขวบ...
198
00:19:22,161 --> 00:19:23,121
เจออะไรไหม
199
00:19:23,997 --> 00:19:25,997
แค่หาน้ําสักแก้ว
200
00:19:35,091 --> 00:19:37,221
เล่าเรื่องงานให้ฟังหน่อยสิ เดล
201
00:19:38,386 --> 00:19:39,256
ไม่ละ
202
00:19:40,471 --> 00:19:42,521
งานของผมไม่ใช่ประเด็น
203
00:19:43,641 --> 00:19:44,481
ไม่มีเป้าประสงค์
204
00:19:53,234 --> 00:19:54,074
ฮัลโหล
205
00:19:55,111 --> 00:19:58,701
ได้ ผมกลับไปชิคาโกได้ทันที
206
00:19:58,781 --> 00:20:01,031
ผมก็ต้องหาเวลาให้ดร.คริสตี้ได้สิ
207
00:20:02,952 --> 00:20:04,582
ดร.คริสตี้ต้องการตัวผมละ
208
00:20:06,372 --> 00:20:08,792
เราทุกคนต้องการตัวคุณ
209
00:20:08,875 --> 00:20:12,415
ขณะที่เพิ่งประกาศให้ไข้หวัดใหญ่สเติร์นส์
เป็นโรคระบาดระดับชาติ
210
00:20:12,503 --> 00:20:14,763
กลุ่มผู้ประท้วงหลายพันคนทั่วประเทศ
211
00:20:14,839 --> 00:20:17,799
ต่างออกมาเรียกร้องให้อย.ปล่อยวัคซีน
212
00:20:17,884 --> 00:20:18,974
ไข้หวัดใหญ่แพร่ไปถึงน็อกซ์วิลล์
213
00:20:19,093 --> 00:20:22,393
ไข้หวัดใหญ่ยังระบาดต่อ
แต่เราก็ยังต้องไม่เสียสมาธิ
214
00:20:22,472 --> 00:20:24,142
การเสียคาร่าทําให้เสียกําลังสําคัญ
215
00:20:24,223 --> 00:20:26,683
ผมว่าเราควรจะเลือกผู้หญิง
216
00:20:26,768 --> 00:20:28,268
- อ้อ
- หรือ "คนกลุ่มน้อย"
217
00:20:28,353 --> 00:20:30,653
แค่เพราะคาร่าเป็นผู้หญิงคนเดียว...
218
00:20:47,872 --> 00:20:50,542
ไม่คิดว่าทําเสียงดังเกินจําเป็นเหรอ
219
00:20:50,625 --> 00:20:52,165
ผมพบเจสสิก้า ไฮด์แล้ว
220
00:20:54,337 --> 00:20:56,917
- เขาอยู่ไหน
- ผมพบ ยูโทเปีย ด้วย
221
00:20:57,006 --> 00:20:59,796
- ยูโทเปีย อยู่ไหน
- อยู่กับเจสสิก้า ไฮด์
222
00:21:01,511 --> 00:21:04,641
อ้อ ฉันรู้ ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ
223
00:21:05,723 --> 00:21:06,933
โธมัส!
224
00:21:08,393 --> 00:21:10,103
กลับห้องไปเดี๋ยวนี้
225
00:21:10,436 --> 00:21:11,266
เดี๋ยวนี้
226
00:21:18,194 --> 00:21:19,954
เอาหินคืนให้อาร์บี้ด้วย
227
00:21:39,215 --> 00:21:40,625
นายได้ดู ยูโทเปีย เหรอ
228
00:21:43,011 --> 00:21:44,551
ฉันขอแล้วว่าอย่าดู
229
00:21:45,471 --> 00:21:46,561
ประหลาดใจนะ
230
00:21:47,598 --> 00:21:50,558
ปกตินายเป็นเด็กที่
มีความอยากรู้อยากเห็นจํากัด
231
00:21:56,816 --> 00:21:59,106
นายเห็นภาพจาก ยูโทเปีย
ที่ทําให้นายไม่สบายใจเหรอ
232
00:22:03,031 --> 00:22:04,491
ผมมาจากไหน
233
00:22:06,159 --> 00:22:07,239
นายจําอะไรได้บ้าง
234
00:22:11,622 --> 00:22:13,542
ผมจําได้แต่ที่บ้าน
235
00:22:13,666 --> 00:22:14,996
นายมาจากที่นั่น
236
00:22:15,084 --> 00:22:17,174
เราจําเป็นต้องมีนาย
เราจึงสร้างนายขึ้นมา
237
00:22:18,796 --> 00:22:21,296
แต่คุณไม่ได้รักผม
238
00:22:23,134 --> 00:22:25,554
ในกรณีของนาย
ความรักจะทําให้ยิ่งสับสน อาร์บี้
239
00:22:26,888 --> 00:22:30,138
ความรักไม่ใช่เป้าประสงค์ของนาย
เราจึงตั้งใจไม่มอบให้
240
00:22:32,560 --> 00:22:34,480
แต่ไม่ห้ามเจสสิก้า
241
00:22:35,521 --> 00:22:37,321
แล้วดูสิว่ามันออกมาเป็นยังไง
242
00:22:38,483 --> 00:22:41,533
เราให้สิ่งที่แตกต่างจากคนอื่นกับเขา
ดูชีวิตของเขาตอนนี้สิ
243
00:22:42,153 --> 00:22:45,203
ไม่มีเพื่อน ไม่มีครอบครัว
ต้องหนีอยู่ตลอดเวลา
244
00:22:45,865 --> 00:22:46,865
อยากได้แบบนั้นเหรอ
245
00:22:50,369 --> 00:22:54,289
อาร์บี้ นายมีความสม่ําเสมอในชีวิต
ที่แสนหายากและน่าอิจฉาที่สุด
246
00:22:58,377 --> 00:22:59,707
ผมชื่ออะไร
247
00:23:03,424 --> 00:23:05,434
ฉันพูดความจริงกับนายมาตลอด
248
00:23:06,219 --> 00:23:09,759
ฉันอยากให้นาย
เก็บความจริงข้อนั้นไว้กลางใจ
249
00:23:10,640 --> 00:23:11,810
ทําได้รึเปล่า
250
00:23:13,142 --> 00:23:15,812
เกรงว่าอาร์บี้จะเป็นมุกแย่ๆ หน่อยน่ะ
251
00:23:16,395 --> 00:23:19,475
นายชอบลูกเกดเรซิ่นมาแต่เด็ก
เลยเรียกอาร์.บี. เรซิ่นบอย
252
00:23:19,607 --> 00:23:22,487
ฉันจําชื่อจริงของนายไม่ได้
ไม่แน่ใจด้วยซ้ําว่ามีรึเปล่า
253
00:23:28,908 --> 00:23:30,158
อาร์.บี.
254
00:23:31,494 --> 00:23:34,004
- อาร์.บี.
- เข้าใจนะว่านายคงช็อก
255
00:23:34,747 --> 00:23:37,827
แล้วฉันก็จะยกโทษให้ หนึ่งครั้ง
256
00:23:39,127 --> 00:23:43,457
แต่นายต้องทําสิ่งที่ทําให้นายที่เกิดมา อาร์บี้
257
00:23:43,548 --> 00:23:46,718
นายต้องเคารพเป้าประสงค์ของชีวิต
258
00:23:47,468 --> 00:23:49,258
ไม่อย่างนั้นจะไม่คู่ควรแล้ว
259
00:23:52,682 --> 00:23:54,772
แล้วนายจะเอาตัวรอดตามลําพังได้ยังไง
260
00:23:55,935 --> 00:23:58,725
เกรงว่าจะไม่รอดนะ
261
00:25:40,873 --> 00:25:44,463
ธรรมชาติช่วยให้เด็กรู้จักฟูมฟักดูแล
262
00:26:21,914 --> 00:26:23,174
ผมอยู่ที่ไหน
263
00:26:23,249 --> 00:26:26,669
อยู่บ้านค่ะ แล้วคุณก็ไม่ได้นอนมา 24 ชม.
264
00:26:26,752 --> 00:26:29,302
- พระเจ้า
- คุณขับรถมาทั้งคืน
265
00:26:30,798 --> 00:26:33,178
ที่รัก คุณเพิ่งหลับไปได้สองชั่วโมง
266
00:26:34,218 --> 00:26:36,598
เดี๋ยว เควิน คริสตี้ เขาอยากให้ผม...
267
00:26:37,805 --> 00:26:40,425
ผมต้อง... เขาต้องการตัว
268
00:26:41,225 --> 00:26:42,265
ประหลาดละ
269
00:26:43,102 --> 00:26:45,312
เขายกเลิก ตอนแรกยืนยันให้ผมมา
270
00:26:45,396 --> 00:26:47,976
- แต่ก็ดีที่สุดแล้ว คุณเหนื่อยจะแย่
- ผมรู้
271
00:26:48,566 --> 00:26:49,856
เดี๋ยว ไข้หวัดใหญ่
272
00:26:49,942 --> 00:26:53,452
- ยังกระจายต่อรึเปล่า
- น็อกซ์วิลล์ ตอนนี้ไปถึงคลีฟแลนด์
273
00:26:54,196 --> 00:26:57,406
ไม่มีใครทําอะไรได้เลย
จนกว่าอย.จะยอมปล่อยวัคซีน
274
00:26:58,409 --> 00:26:59,789
"ปล่อยวัคซีน"
275
00:26:59,869 --> 00:27:02,119
เควิน คริสตี้ทําเรื่องแบบนั้นเก่งมาก
276
00:27:02,913 --> 00:27:05,923
- โฆษณาชวนเชื่อติดหู
- ที่รัก คุณเหนื่อยมาก
277
00:27:06,000 --> 00:27:08,960
ทั่วประเทศจากผู้ปกครอง
และนักวิทยาศาสตร์ที่ยังกังวล
278
00:27:09,045 --> 00:27:11,295
การต่อสู้ยิ่งกระชากอารมณ์ยิ่งขึ้นในวันนี้
279
00:27:11,380 --> 00:27:14,220
เมื่อเดล วอร์วิคฆ่าตัวตายในตอนเช้า
280
00:27:14,300 --> 00:27:18,390
พ่อของชาร์ลอตต์ วอร์วิค
ผู้รอดชีวิตคนเดียวจากไข้หวัดใหญ่ระบาดนี้
281
00:27:19,472 --> 00:27:21,682
อะไรวะเนี่ย
282
00:27:22,266 --> 00:27:25,226
เอ่อ ถ้าจําไม่ผิด นึกว่าลูกบอกว่า
283
00:27:26,395 --> 00:27:27,555
เขามั่นคง
284
00:27:28,314 --> 00:27:32,154
เรานึกว่าดร.สเติร์นส์เป็นคนหงอ
เรานึกว่าลิลลี่เชื่อฟังเป็นอย่างดี
285
00:27:32,234 --> 00:27:35,614
เรานึกว่าอาร์บี้ไร้อารมณ์
แล้วเราก็นึกว่าเดลเป็นคนมั่นคง
286
00:27:35,696 --> 00:27:39,486
เครื่องทํานายพฤติกรรมล่วงหน้าที่ดีที่สุด
คือพฤติกรรมในอดีต พ่อสอนเอง
287
00:27:39,575 --> 00:27:41,115
แต่มนุษย์เป็นเรื่องซับซ้อน
288
00:27:41,202 --> 00:27:43,702
วางแผนมาเจ็ดปี สุดท้ายเจอปัญหานี้น่ะนะ
289
00:27:43,788 --> 00:27:46,248
- มนุษย์เป็นเรื่องซับซ้อน
- พ่ออยากให้ผมทํายังไง
290
00:27:47,666 --> 00:27:49,496
คนรู้สึกเหมือนเดลเป็นพ่อทางทีวีของทุกคน
291
00:27:49,585 --> 00:27:52,505
คนจะต้องอาลัย นักข่าวจะขุดคุ้ย
292
00:27:52,588 --> 00:27:55,378
เราต้องสร้างเรื่องราวชีวิตทั้งหมด
ให้เสร็จก่อนพักเที่ยง
293
00:27:55,466 --> 00:27:57,046
ชีวิตส่วนตัว การงาน รายละเอียดยิบย่อย
294
00:27:57,134 --> 00:27:59,264
พ่ออยากรู้ว่าเขาเสียความบริสุทธิ์ให้ใคร
295
00:27:59,345 --> 00:28:01,925
และเวลาถึงจุดสุดยอดเปิดเพลงอะไร
ในอีกสองชั่วโมง
296
00:28:06,727 --> 00:28:07,727
โอเค
297
00:28:08,437 --> 00:28:09,767
เดล วอร์วิค
298
00:28:09,855 --> 00:28:12,475
สื่อกําลังมองหาคนที่ไม่มีตัวตนจริง
299
00:28:12,566 --> 00:28:14,356
เรามีเวลาประมาณสองชั่วโมง
300
00:28:14,443 --> 00:28:17,993
นั่นแหละ โอเค ดังนั้นเราต้องยื้อเวลา
ระหว่างสร้างเรื่องไปด้วย
301
00:28:18,072 --> 00:28:20,202
ทุกอย่างต้องถูกขุดคุ้ยได้ไม่โป๊ะ
302
00:28:21,492 --> 00:28:22,332
ลิลลี่
303
00:28:23,327 --> 00:28:26,157
ตรงนี้อาจจะเป็นประโยชน์
ใช้เธอเป็นข่าวรบกวนไปก่อน
304
00:28:31,085 --> 00:28:33,495
เดวินน์ ควินน์เปิดอกเรื่อง
สัมพันธ์ทางเพศในครอบครัวตอนเด็ก
305
00:28:33,629 --> 00:28:35,169
"ฉันเป็นผู้รอดชีวิต ไม่ใช่เหยื่อ"
306
00:28:37,508 --> 00:28:39,718
เจ็ดขั้นตอนเพื่อริมฝีปากน่าจูบ
307
00:29:04,702 --> 00:29:06,042
ฉันพร้อมให้สัมภาษณ์แล้วค่ะ
308
00:29:06,787 --> 00:29:08,827
ให้สื่อเข้ามาได้
309
00:29:09,790 --> 00:29:11,880
ในช่วง 24 ชั่วโมงที่ผ่านมา
310
00:29:11,959 --> 00:29:15,249
จากความยินดีที่สุดที่ได้กลับมามีชีวิต
311
00:29:15,337 --> 00:29:17,507
แต่กลับต้องมาทุกข์กับการตายของพ่อ
312
00:29:19,675 --> 00:29:21,085
ทุกอย่างมันหนักหนาเกินไปค่ะ
313
00:29:21,760 --> 00:29:22,890
เดี๋ยวก่อนนะ
314
00:29:24,221 --> 00:29:26,641
เมื่อวานนี้ผมเพิ่งไปที่เซนต์หลุยส์
315
00:29:26,724 --> 00:29:27,644
คะ
316
00:29:28,100 --> 00:29:29,480
แล้วเมื่อวาน
317
00:29:29,560 --> 00:29:33,310
ของพวกนั้น หมอน ของตั้งโชว์ ไม่มีเลย
318
00:29:33,397 --> 00:29:35,267
บนผนังไม่มีภาพอะไรทั้งนั้น
319
00:29:35,357 --> 00:29:39,647
ก็แสดงว่าเมื่อมีแขก เขาเพิ่งรู้ตัวว่า
ต้องเติมสีสันให้กับบ้านหน่อย
320
00:29:39,737 --> 00:29:44,407
ไม่มีใครคิดจะแต่งบ้าน
ก่อนที่จะโดดให้รถพ่วงทับอีกไม่กี่ชม.ต่อมา
321
00:29:44,492 --> 00:29:46,372
สภาพจิตของเขาไม่ปกติ
322
00:29:46,869 --> 00:29:48,829
เลยไปร้านเบดบาธแอนด์บียอนด์เหรอ
323
00:29:50,122 --> 00:29:52,582
โอเค ก่อนอื่น ประวัติครอบครัว
324
00:29:52,666 --> 00:29:55,496
- เมียกับแม่และพ่อ ทุกคนตายแล้ว
- เศร้าเว่อร์
325
00:29:55,586 --> 00:29:59,166
แต่ก็ดีต่อเรา
จะได้ไม่ต้องหาหน้าม้ามางานศพ
326
00:29:59,256 --> 00:30:00,416
รายละเอียดยิบย่อย
327
00:30:00,508 --> 00:30:03,048
เอาเรื่องอาหารมั้ย
นักข่าวชอบเรื่องพรรค์นั้น
328
00:30:03,135 --> 00:30:07,175
เจนีย์ ผมก็ชอบเรื่องพรรค์นั้น
ชังกี้มังกี้เป็นไอศกรีมรสโปรด
329
00:30:07,765 --> 00:30:09,015
นั่งตัวตรงๆ
330
00:30:09,767 --> 00:30:11,387
เดลโตที่ไหน
331
00:30:11,477 --> 00:30:12,307
ฮิวสตัน
332
00:30:12,394 --> 00:30:16,114
ประชากรมหาศาล
เฮอริเคนทําให้ระบบทะเบียนพังหนัก
333
00:30:16,649 --> 00:30:18,779
แล้วก็มาถึงเรื่องงาน
334
00:30:19,318 --> 00:30:21,318
คือเขาดูมีศักยภาพสูงมาก
335
00:30:21,737 --> 00:30:25,317
จากใบปริญญาที่แขวนผนังอยู่
สถาบันสแตนฟอร์ด
336
00:30:25,407 --> 00:30:26,987
นั่นมันเฉพาะกลุ่มมากนะ
337
00:30:27,076 --> 00:30:29,446
รู้ ไอ้เวรนั่นดันบอกสเติร์นส์
ก็ต้องตามน้ํา
338
00:30:29,537 --> 00:30:32,537
กําลังใส่ชื่อในภาคชีววิทยาโมเลกุล
ที่สถาบันสแตนฟอร์ด
339
00:30:32,623 --> 00:30:35,673
ทําไปเรื่อยๆ ถ้าต้องกินแอดเดอรัลก็กิน
340
00:30:35,751 --> 00:30:39,711
อยากรู้ว่าการเห็นเพื่อนเก่า
เป็นคนแก้วิกฤตไข้หวัดใหญ่ได้
341
00:30:39,797 --> 00:30:42,927
ช่วยลูกสาวเขาโดยที่ตัวเขาทําเองไม่ได้
342
00:30:43,008 --> 00:30:46,138
จะเป็นเรื่องที่ทําให้เดลรับไม่ไหวหรือเปล่า
343
00:30:46,220 --> 00:30:47,760
เอามาเป็นธีมเลยมะ
344
00:30:52,101 --> 00:30:54,851
ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน
ทําให้นั่นเป็นธีมไปเลย
345
00:30:58,482 --> 00:31:01,572
โอเค ปั่นให้ขึ้นเทรนด์
เรื่องของเดล วอร์วิค
346
00:31:02,486 --> 00:31:05,526
สาวน้อยน่าสงสาร หน้าเศร้า
347
00:31:05,906 --> 00:31:09,946
ติดแท็กพ่อเดลเคยเป็นอัจฉริยะ
แต่หมอนั่นหมดไฟซะก่อน
348
00:31:10,035 --> 00:31:13,575
เห็นเพื่อนนักศึกษากลายเป็นฮีโร
349
00:31:13,664 --> 00:31:16,544
โอเคนะ นั่นปั่นหัวหมอนั่นขนานใหญ่
350
00:31:16,625 --> 00:31:19,035
เป็นสถานการณ์ที่ต้องเล่นกับสัตว์ปลอบใจ
351
00:31:19,128 --> 00:31:23,718
อีโมจิรถบรรทุก อีโมจิยมบาล
อีโมจิแมวร้องไห้
352
00:31:23,799 --> 00:31:27,089
อย่าลืม เราต้องก่อกวนสติคน
353
00:31:27,469 --> 00:31:30,309
เพราะงั้นเร่งมือเข้า
เล็กๆ เราไม่ ใหญ่ๆ เราเล่น
354
00:31:30,389 --> 00:31:32,559
ผมอยากให้ติดเทรนด์ในห้านาที
355
00:31:32,641 --> 00:31:34,141
อย่าลืมสนุกกันและเริ่มงานได้
356
00:31:34,685 --> 00:31:35,935
นี่เป็นงานพิเศษสุดๆ
357
00:31:36,020 --> 00:31:39,400
ผมต้องการประวัติออนไลน์ด่วน
สําหรับคนต่อไปนี้
358
00:31:39,481 --> 00:31:42,611
จีน คัลลาเซก เอมิลี โนแวก
และแอนดรูว์ แคตซ์
359
00:31:43,569 --> 00:31:44,819
ตูมๆ
360
00:31:50,492 --> 00:31:51,742
ดูสิ
361
00:31:52,661 --> 00:31:57,001
สวัสดี คุณแอนดรูว์ แคตซ์
362
00:31:59,918 --> 00:32:01,628
สายเข้า
ไมเคิล สเติร์นส์
363
00:32:04,757 --> 00:32:06,047
แอนดรูว์พูดครับ
364
00:32:07,968 --> 00:32:08,928
แอนดรูว์ แคตซ์เหรอ
365
00:32:09,428 --> 00:32:10,508
ใช่แล้ว
366
00:32:11,096 --> 00:32:15,306
ครับ นี่ดร.ไมเคิล สเติร์นส์พูด
367
00:32:15,392 --> 00:32:17,652
หมอไข้หวัดใหญ่ ช่วยลูกเดลไว้
368
00:32:17,728 --> 00:32:20,148
ผมไม่ได้ช่วยเธอ วัคซีนช่วยต่างหาก
369
00:32:20,230 --> 00:32:23,860
แต่คืองี้ ผมอ่านบล็อกของคุณ
370
00:32:23,942 --> 00:32:27,282
เลยสงสัยว่าคุณรู้จักเดลมานานแค่ไหน
371
00:32:29,031 --> 00:32:32,451
ประมาณ 25 ปี ผมไม่อยากเชื่อเลย
372
00:32:32,534 --> 00:32:35,794
คือ จริงๆ ก็เชื่อได้แหละ เดลเป็นคน...
373
00:32:37,748 --> 00:32:38,708
ครับ
374
00:32:39,833 --> 00:32:41,463
ผมไม่อยากให้ร้ายคนตาย
375
00:32:41,543 --> 00:32:43,883
ไม่ ผมเข้าใจ แต่มีอะไร
376
00:32:43,962 --> 00:32:46,592
เดลไม่เคยไปถึง
จุดที่เราทุกคนนึกว่าเขาจะทําได้
377
00:32:46,674 --> 00:32:50,144
ประหม่า ซึมเศร้า ไม่รู้สิ
เขารู้สึกเหมือนตัวเองไม่เข้าท่าเสมอ
378
00:32:50,219 --> 00:32:53,929
ไม่ได้อยากให้คุณรู้สึกผิดนะ
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าการเจอคุณ
379
00:32:54,014 --> 00:32:58,144
หนึ่งในเพื่อนเก่าของเขา
โดดเข้ามาช่วยลูกตอนที่เขาช่วยไม่ได้
380
00:32:58,977 --> 00:33:01,557
อาจทําให้คนอย่างเขาทําใจลําบาก
381
00:33:03,816 --> 00:33:06,106
ขอบคุณที่สละเวลาคุย คุณแคตซ์
382
00:33:22,334 --> 00:33:23,214
ไปกันเลย
383
00:33:34,346 --> 00:33:36,306
เรียกว่าอัปเกรดคงไม่ได้
384
00:33:39,935 --> 00:33:42,975
เราต้องคอยเปลี่ยนที่
อาร์ทีมิสสอนว่าต้องคอยเปลี่ยนที่
385
00:33:46,316 --> 00:33:47,566
คิดถึงคฤหาสน์
386
00:34:01,457 --> 00:34:04,247
นี่ ไปสํารวจส่วนอื่นของบ้านกันมะ
387
00:34:05,377 --> 00:34:06,497
น่าสนุกนะ
388
00:34:08,172 --> 00:34:09,092
อลิซ
389
00:34:10,174 --> 00:34:11,594
ฉันไม่อยู่ที่นี่หรอก
390
00:34:12,301 --> 00:34:13,391
หมายความว่าไง
391
00:34:14,803 --> 00:34:16,183
ฉันอยากเจอแม่
392
00:34:19,516 --> 00:34:22,596
อยากกลับบ้าน ไปนอนเตียงตัวเอง
393
00:34:24,354 --> 00:34:26,064
อยากได้ทุกอย่างคืนมา
394
00:34:26,815 --> 00:34:29,395
- ฉันจะกลับบ้าน
- ทําแบบนั้นไม่ได้
395
00:34:29,818 --> 00:34:31,698
เธอจะไม่ได้กลับบ้านอีกแล้ว
396
00:34:34,448 --> 00:34:35,908
ถ้าอยากกลับ ฉันก็จะกลับ
397
00:34:36,033 --> 00:34:37,833
นั่งลง
398
00:34:40,704 --> 00:34:41,964
ถ้าอยากไป ฉันก็จะไป!
399
00:34:48,462 --> 00:34:49,802
อย่า! หยุดนะ!
400
00:34:52,591 --> 00:34:55,141
- เจสสิก้า!
- หยุดนะ! เขายังเด็กอยู่เลย!
401
00:34:55,677 --> 00:34:56,847
อย่า! ขอละ
402
00:34:59,264 --> 00:35:00,184
ขอร้อง
403
00:35:08,440 --> 00:35:10,320
- ทําอะไรของเธอ
- เจสสิก้า หยุดนะ
404
00:35:13,445 --> 00:35:14,355
ปล่อยฉัน
405
00:35:18,909 --> 00:35:20,909
ปล่อยนะ อีผอม
406
00:35:22,663 --> 00:35:24,373
ไปตายซะ อีเด็กเปียเวร
407
00:35:25,123 --> 00:35:27,173
เจสสิก้า พอแล้ว เธอทําเขาเจ็บ
408
00:35:39,888 --> 00:35:41,308
เกิดอะไรขึ้นกับเดล
409
00:35:41,390 --> 00:35:42,390
เอมิลี โนแวก
เพื่อนร่วมงาน
410
00:35:42,474 --> 00:35:44,484
เดลไม่สามารถใช้ศักยภาพ
อย่างเต็มที่ได้
411
00:35:44,560 --> 00:35:46,350
คือทั้งโรควิตกกังวล ซึมเศร้า
412
00:35:46,436 --> 00:35:50,016
เขาก็แค่...
เขารู้สึกเหมือนตัวเองไม่เข้าท่าเสมอ
413
00:35:50,983 --> 00:35:53,533
เดี๋ยวนะ มีอะไรไม่ชอบมาพากล
414
00:35:54,194 --> 00:35:58,324
เขาพูดเหมือนกับที่แอนดรูว์ แคตซ์พูดกับผม
แทบจะคําต่อคําเลย
415
00:35:58,407 --> 00:36:01,907
แล้วก็แทบจะคําต่อคํา
กับเรื่องอื่นๆ ที่อยู่ในอินเทอร์เน็ตด้วย
416
00:36:01,994 --> 00:36:03,754
คือการสื่อข้อความเดียวกัน
417
00:36:03,829 --> 00:36:05,789
กับการเขียนบทมาพูดมันไม่เหมือนกัน
418
00:36:05,873 --> 00:36:09,043
เหมือนเรากําลังโดนขายแพ็กเกจ
ซึ่งมีชื่อว่าเดล วอร์วิค
419
00:36:09,126 --> 00:36:12,836
เราจะได้ไม่สืบเสาะเรื่องของเขา
ว่าเขาเป็นใครมากไปกว่านี้
420
00:36:14,673 --> 00:36:17,633
- ไมเคิล คุณทําให้ฉันกลัวจริงๆ
- อะไร
421
00:36:18,218 --> 00:36:20,798
คุณทําเรื่องแบบที่เคยทําอีกแล้ว
422
00:36:20,888 --> 00:36:22,718
พฤติกรรมบ้าคลั่ง ความหวาดระแวง
423
00:36:22,806 --> 00:36:25,886
- ไม่ รอบนี้ไม่เหมือนกัน
- ครั้งที่แล้วคุณก็พูดแบบนี้
424
00:36:25,976 --> 00:36:28,596
แล้วจู่ๆ เราก็ต้องเข้ารักษา
ในโรงพยาบาลจิตเวช
425
00:36:29,563 --> 00:36:31,023
แต่รอบนี้ผมคิดถูก
426
00:36:31,648 --> 00:36:33,318
เดลกับใครก็ไม่รู้ล่ะ
427
00:36:33,400 --> 00:36:35,780
กําลังตั้งใจจะฆ่าเด็กๆ
428
00:36:36,320 --> 00:36:38,320
แต่ทําไปทําไมและทํายังไง
429
00:36:38,405 --> 00:36:40,445
ไวรัสตัวนี้แพร่ไปได้กว้างมากจริงๆ
430
00:36:40,532 --> 00:36:43,662
ตั้งแต่แอละแบมาถึงเซนต์หลุยส์
ถึงน็อกซ์วิลล์
431
00:36:43,744 --> 00:36:49,084
แต่มันแพร่กระจายเร็วมากด้วย
และติดแล้วก็ตายเร็ว
432
00:36:49,207 --> 00:36:53,337
ไม่มีเวลาพอให้ผู้ป่วยเอ
เป็นคนแพร่เชื้อไปแต่ละเมือง
433
00:36:53,420 --> 00:36:55,840
นี่เหมือนมันถูกนําส่ง...
434
00:36:57,674 --> 00:36:58,844
ถึงมือเด็กๆ
435
00:37:04,306 --> 00:37:05,266
เด็กๆ
436
00:37:07,267 --> 00:37:09,097
ไม่ได้ๆ พอแล้ว
437
00:37:09,186 --> 00:37:10,726
- ที่รัก...
- หยุดนะ หยุด
438
00:37:10,812 --> 00:37:12,612
- ผมต้องสืบ...
- ไม่ได้
439
00:37:12,689 --> 00:37:14,819
คุณเหนื่อยมากแล้ว โอเคนะ
440
00:37:16,693 --> 00:37:18,453
ฉันเป็นห่วงคุณ ไม่เอาน่ะ
441
00:37:33,794 --> 00:37:35,714
ฉันเอาอะไรมาให้อ่าน
442
00:37:43,387 --> 00:37:45,347
ฉันจะกลับมาเอา ฝากดูแลด้วยนะ
443
00:37:53,271 --> 00:37:56,151
ป.ล. เธอเจ๋ง
444
00:38:02,406 --> 00:38:03,696
หากรรไกรให้ฉันหน่อย
445
00:38:07,494 --> 00:38:09,084
โอเค เดี๋ยวนะ
446
00:38:25,971 --> 00:38:26,931
ตัดเลย
447
00:38:28,056 --> 00:38:28,926
นี่เธอ...
448
00:38:29,808 --> 00:38:30,928
ตัดไปเลย
449
00:38:33,478 --> 00:38:35,058
- ตัด
- โอเค
450
00:38:50,537 --> 00:38:53,417
นังนั่นจะไม่มีทางดึงเปียฉันได้อีก
451
00:38:54,416 --> 00:38:55,666
ขอบคุณที่เอาการ์ตูนมาให้
452
00:38:57,961 --> 00:38:59,761
โอเค เดี๋ยวมานะ
453
00:39:30,077 --> 00:39:32,747
- โอเค ฉันจะห่มผ้าให้
- โอเค
454
00:39:33,580 --> 00:39:36,080
- แบบนี้จะรู้สึกดี
- แน่นจัง
455
00:39:37,042 --> 00:39:38,752
- รู้สึกดีใช่มั้ยล่ะ
- รู้สึกดี
456
00:39:38,835 --> 00:39:40,665
จ้ะ ฉันรู้ๆ
457
00:39:41,046 --> 00:39:43,506
โอเค ที่รัก รักคุณนะ
458
00:40:00,982 --> 00:40:02,232
เจสสิก้า!
459
00:40:07,572 --> 00:40:09,662
พร้อมมั้ย โห ต้องพร้อมแหละ
460
00:40:09,741 --> 00:40:13,161
ดูนี่สิ ภาพจากสถานบําบัดจิต
461
00:40:13,245 --> 00:40:16,155
ฉันเอาออกมาดูอีกรอบ แล้วใครจะคิด
462
00:40:16,289 --> 00:40:19,709
ไอ้คุณกระต่าย
463
00:40:20,961 --> 00:40:21,841
พ่อฉันเหรอ
464
00:40:26,758 --> 00:40:28,638
เดี๋ยว นั่นดร.ไมค์
465
00:40:29,803 --> 00:40:32,313
เท่ากับเขาเข้าสถานบําบัดจิต
พร้อมพ่อของเจสสิก้าเหรอ
466
00:40:32,848 --> 00:40:37,228
ดูสิ รูปนี้ถ่ายสองวัน
ก่อนที่สถานบําบัดจิตจะไฟไหม้
467
00:40:37,310 --> 00:40:40,810
แต่ดร.ไมค์ก็รอดมาได้
468
00:40:44,234 --> 00:40:48,954
เดี๋ยวนะ ถ้าดร.ไมค์คือคุณกระต่าย
เขาจะแอบเข้าไปในสถานบําบัดจิตทําไม
469
00:40:50,115 --> 00:40:51,775
เพราะคุณกระต่ายต้องการเวลา
470
00:40:51,867 --> 00:40:54,287
ที่จะคุยกับพ่อของเจสสิก้า
ก่อนจะฆ่าเขาน่ะสิ
471
00:40:54,369 --> 00:40:56,579
ดูสิว่าเขาปล่อยอะไรออกไปอีก
472
00:40:58,832 --> 00:41:00,792
- การสัมภาษณ์ก่อนปิดฉากขั้นสุด
- ใช่
473
00:41:00,876 --> 00:41:02,416
แล้วค่อยเผาที่นั่นให้ราบ
474
00:41:02,502 --> 00:41:05,552
เผื่อพ่อของเจสสิก้า
จะเอาไปให้ใครคนอื่นดูอีก
475
00:41:10,260 --> 00:41:11,930
ดร.ไมค์คือคุณกระต่าย
476
00:41:12,596 --> 00:41:14,556
บอกแล้วไง บอกแล้ว!
477
00:41:19,060 --> 00:41:20,560
เชี่ย! แม่ง!
478
00:41:21,146 --> 00:41:23,146
- เขาหายใจไม่ออก
- เกิดอะไรขึ้น
479
00:41:23,231 --> 00:41:24,771
- เขาเป็นโรคดีลส์
- ดีลส์เหรอ
480
00:41:24,858 --> 00:41:26,108
เขาหายใจไม่ออก!
481
00:41:29,905 --> 00:41:30,855
เบคกี้
482
00:41:40,624 --> 00:41:42,084
ทําอะไรสักอย่างสิ
483
00:41:43,043 --> 00:41:44,213
จะทําอะไรน่ะ
484
00:41:44,920 --> 00:41:47,010
- ช่วยด้วย
- อย่าๆ หยุดนะ!
485
00:41:47,088 --> 00:41:48,338
ปล่อยให้ฉันทําสิวะ
486
00:41:49,758 --> 00:41:52,088
โคตรพ่อโคตรแม่ เวร
487
00:41:53,970 --> 00:41:55,430
- เวร
- ให้ตายสิ
488
00:41:57,933 --> 00:41:59,103
แม่ง
489
00:41:59,601 --> 00:42:02,231
นั่นปลอดภัยเหรอ เคยทํามาก่อนรึเปล่า
490
00:42:09,152 --> 00:42:10,492
ยังหายใจอยู่มั้ย
491
00:42:11,238 --> 00:42:14,568
เขาไม่หายใจ เบคกี้ มันไม่ได้ผล
492
00:42:14,658 --> 00:42:16,078
เขาไม่หายใจ
493
00:42:16,826 --> 00:42:18,196
ช่างแม่ง ฉันแก้ไม่ได้
494
00:42:18,328 --> 00:42:21,578
แปลว่าอะไร เธอแก้ไม่ได้
เจสสิก้า เอาออกสิ
495
00:42:21,665 --> 00:42:24,035
แก้ซะ เธอเจาะรูที่คอเขาเลยนะ
496
00:42:24,125 --> 00:42:28,045
เธอ กลับมาแก้เดี๋ยวนี้
เธอคือเจสสิก้า ไฮด์
497
00:42:28,546 --> 00:42:29,916
ฉันแก้ไม่ได้
498
00:42:30,006 --> 00:42:32,926
แก้ได้สิ! ลองใหม่!
เธอคือเจสสิก้า ไฮด์นะ
499
00:42:33,009 --> 00:42:34,299
แล้วไงล่ะ แกรนท์
500
00:42:35,595 --> 00:42:38,005
เบคกี้ตายแล้ว คนดีก็ตายได้เหมือนกัน
501
00:42:55,365 --> 00:42:57,025
ไมเคิล สเติร์นส์
502
00:42:57,993 --> 00:42:59,413
เจอละ ดร.ไมค์
503
00:42:59,494 --> 00:43:02,464
ทั้งชื่อและที่อยู่มีในกูเกิลเลย
เหมือนกําลังอยากตาย
504
00:43:02,539 --> 00:43:04,459
ให้ตายห่าสิวะ!
505
00:43:17,137 --> 00:43:18,387
เธอฆ่าเขา
506
00:43:20,515 --> 00:43:21,805
ฆ่าใคร
507
00:43:23,059 --> 00:43:24,439
นี่อะไร
508
00:43:27,605 --> 00:43:28,435
เวร!
509
00:43:29,149 --> 00:43:30,939
โอเครึเปล่า หายใจออกมั้ย
510
00:43:33,862 --> 00:43:36,202
- พระเจ้า เบคกี้ เธอยังไม่ตาย
- ไม่เป็นไร
511
00:43:37,532 --> 00:43:39,532
- เลือดออก
- อย่าๆ
512
00:43:40,618 --> 00:43:42,368
เจสสิก้า จะไปไหน
513
00:43:43,288 --> 00:43:46,498
เบคกี้เพิ่งฟื้นจากความตายนะ
514
00:43:56,509 --> 00:43:57,639
เก่งมาก
515
00:44:06,561 --> 00:44:07,771
ทีนี้ขึ้นรถ
516
00:44:10,065 --> 00:44:13,065
พันเอาไว้ กดแผลไว้ก่อนนะ
517
00:44:14,527 --> 00:44:16,607
เธอโอเคแล้ว เธอ...
518
00:44:17,614 --> 00:44:18,574
เธอไม่ตาย
519
00:44:22,077 --> 00:44:25,907
จากความยินดีที่สุดที่ได้กลับมามีชีวิต
520
00:44:27,248 --> 00:44:29,208
แต่กลับต้องมาทุกข์กับการตายของพ่อ
521
00:44:32,379 --> 00:44:33,759
ทุกอย่างมันหนักหนาเกินไปค่ะ
522
00:44:49,229 --> 00:44:52,609
ธรรมชาติช่วยให้เด็กรู้จักฟูมฟักดูแล
523
00:44:59,739 --> 00:45:01,279
ฟาร์มสัตว์เลี้ยงลุงแพท
524
00:45:12,502 --> 00:45:13,502
เดี๋ยวนะ
525
00:45:22,887 --> 00:45:24,307
มู้ดดี้
526
00:45:24,431 --> 00:45:25,851
เคลแลนส์
527
00:45:25,974 --> 00:45:27,184
เซนต์หลุยส์
528
00:45:27,308 --> 00:45:28,938
น็อกซ์วิลล์
529
00:45:29,727 --> 00:45:30,937
ไอ้ฉิบหาย
530
00:45:32,480 --> 00:45:34,860
คอลลีน! ไขออกแล้ว
531
00:45:34,941 --> 00:45:37,991
พวกสัตว์เลี้ยง เป็นสวนสัตว์เลี้ยง
ไอ้เวรพวกนั้น!
532
00:45:38,069 --> 00:45:40,159
ตายแล้ว ไมเคิล ดูสิ
533
00:45:40,238 --> 00:45:43,198
อย.ปล่อยวัคซีนแล้ว
534
00:45:43,283 --> 00:45:45,913
ผู้ปกครองทั่วสหรัฐอเมริกาสามารถ...
535
00:45:45,994 --> 00:45:49,004
ไม่นะ ไม่ ปล่อยให้เกิดเรื่องนี้ไม่ได้
536
00:45:54,043 --> 00:45:55,423
นิวยอร์กไทมส์ โทรมา
537
00:45:56,087 --> 00:45:57,507
ขอคําแถลงการณ์
538
00:45:59,048 --> 00:46:00,128
ฟังนะ มันมาจากสัตว์เลี้ยง
539
00:46:00,216 --> 00:46:02,926
ที่รัก ผมรู้แล้วว่าเขาแพร่เชื้อยังไง
540
00:46:03,011 --> 00:46:06,561
ไมเคิล ฉันเป็นห่วง
ถ้าคุณจะคุยกับนักข่าวในสภาวะแบบนี้
541
00:46:06,639 --> 00:46:08,559
ไม่ ผมไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น
542
00:46:08,641 --> 00:46:11,101
ไม่นะ ในที่สุดผู้ปกครองก็จะมีความหวัง
543
00:46:11,519 --> 00:46:13,609
ชื่อเสียงของคุณ ทุกอย่างที่คุณพยายามมา
544
00:46:13,688 --> 00:46:16,108
ความปลอดภัยของเด็กนับแสนๆ คน
545
00:46:16,191 --> 00:46:18,231
นั่นไงผมถึงพูดไม่ได้ว่าผมเห็นด้วย
546
00:46:18,318 --> 00:46:21,738
ในเมื่อผมไม่ไว้วางใจ
แทบจะทุกคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
547
00:46:21,821 --> 00:46:25,701
ฉันไม่อยากให้คุณตัดสินใจเรื่องสําคัญ
โดยได้นอนแค่สองชั่วโมง
548
00:46:25,783 --> 00:46:29,953
ไม่ใช่ว่าพอผมเข้านอน
ตื่นมาแล้วจะหายจากสิ่งที่ผมเชื่อ
549
00:46:30,038 --> 00:46:32,668
ไม่หรอก ผมจะบอกทั้งโลกเลยว่า
ผมเชื่อว่า
550
00:46:32,749 --> 00:46:36,839
กําลังจะเกิดเรื่องเลวร้าย
กับทั้งอย.และกรมโรคติดต่อ
551
00:46:36,920 --> 00:46:39,210
และเดล วอร์วิค
552
00:46:45,094 --> 00:46:45,934
ที่รัก
553
00:46:46,554 --> 00:46:48,014
ผมต้องพูด
554
00:46:48,097 --> 00:46:49,807
ไมเคิล ขอละ
555
00:46:50,517 --> 00:46:53,137
ที่รัก คุณบอกให้ผมยืนหยัดอยู่เสมอ
556
00:46:53,811 --> 00:46:56,271
ใช่มั้ย ให้เชื่อมั่นในตัวเอง
557
00:46:57,565 --> 00:46:58,935
นี่ถึงเวลาแล้ว
558
00:47:03,279 --> 00:47:04,569
ผมรักคุณ
559
00:47:05,323 --> 00:47:08,623
ผมต้องบอกโลกให้คอยจับตามอง...
560
00:47:15,124 --> 00:47:18,044
ไม่ได้บอกหรอก
561
00:48:40,752 --> 00:48:42,752
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์
562
00:48:42,837 --> 00:48:44,837
ผู้ตรวจสอบงานแปล วิสาขา ภูริไกร