1 00:00:06,208 --> 00:00:08,875 ‎(ซีรีส์จาก NETFLIX) 2 00:00:11,125 --> 00:00:12,958 ‎ความเชื่อแต่โบราณบอกเราว่า 3 00:00:13,041 --> 00:00:17,333 ‎ฝูงนกนำพาวิญญาณ ‎ความเชื่อ และความหวังของเราไปหาเทพเจ้า 4 00:00:18,166 --> 00:00:22,250 ‎พวกมันคือผู้ส่งสารแห่งความมืด ‎ข้ามท้องฟ้ายามสนธยา 5 00:00:22,333 --> 00:00:25,541 ‎รวมกันสร้างรูปทรงที่ผันแปร ‎เรียกว่า "เมอร์เมอเรชั่น" 6 00:00:26,583 --> 00:00:28,208 ‎แต่คำนั้น… 7 00:00:28,875 --> 00:00:31,750 ‎คำนั้นยังสื่อถึงเสียง 8 00:00:31,833 --> 00:00:32,916 ‎เสียงกระซิบ 9 00:00:33,000 --> 00:00:37,375 ‎คำอธิษฐานที่กระซิบในความมืด ‎เมื่อเราคิดว่าสูญสิ้นทุกสิ่ง 10 00:00:38,125 --> 00:00:39,666 ‎เรื่องราวของเราในวันนี้… 11 00:00:39,750 --> 00:00:41,000 ‎คือฝูงนก 12 00:00:41,083 --> 00:00:42,916 ‎และผู้กำกับเรื่องนี้ก็คือ… 13 00:00:43,000 --> 00:00:44,125 ‎เจนนิเฟอร์ เคนต์ 14 00:00:44,208 --> 00:00:46,458 ‎(อิสรภาพ) 15 00:00:46,541 --> 00:00:49,750 ‎(ฝูงนก) 16 00:01:53,541 --> 00:01:56,375 ‎สำหรับผู้ที่ไม่คุ้นเคยกับนกชายเลนท้องดำ 17 00:01:56,458 --> 00:01:59,250 ‎มันก็เป็นนกธรรมดาที่ไม่โดดเด่น 18 00:02:00,333 --> 00:02:03,541 ‎แต่สำหรับผู้ที่คุ้นเคย ‎กับรูปแบบการบินที่น่าทึ่งของพวกมัน 19 00:02:03,625 --> 00:02:05,166 ‎การบินที่เรียกว่าเมอร์เมอเรชั่น 20 00:02:06,000 --> 00:02:08,833 ‎นกสายพันธุ์นี้เป็นปาฏิหาริย์ของธรรมชาติ 21 00:02:09,416 --> 00:02:11,708 ‎และเป็นจุดกำเนิดความลึกลับที่ไม่มีวันจบสิ้น 22 00:02:12,750 --> 00:02:16,750 ‎ในกรณีนี้ เหยี่ยวเพเรกรินโผล่มาหาอาหาร 23 00:02:16,833 --> 00:02:18,958 ‎คุณจะเห็นมันอยู่ตรงขอบภาพ 24 00:02:20,625 --> 00:02:21,916 ‎และทันใดนั้น 25 00:02:22,000 --> 00:02:24,833 ‎นกชายเลนท้องดำ ‎ก็เคลื่อนฝูงหนีมันอย่างพร้อมเพรียง 26 00:02:25,916 --> 00:02:28,041 ‎ก่อตัวเป็นรูปนาฬิกาทรายในตอนแรก 27 00:02:29,958 --> 00:02:31,041 ‎แล้วก็ทรงกลม 28 00:02:32,000 --> 00:02:34,250 ‎จากนั้นก็เป็นอะไรคล้ายๆ ก้อนเมฆ 29 00:02:35,750 --> 00:02:36,666 ‎ในที่สุด 30 00:02:36,750 --> 00:02:38,416 ‎รูปทรงที่เหลือเชื่อที่สุด 31 00:02:39,250 --> 00:02:40,875 ‎เป็นนกที่กำลังบิน 32 00:02:44,583 --> 00:02:47,000 ‎ไม่มีนกชายเลนท้องดำตัวไหนโดนจับได้ 33 00:02:47,083 --> 00:02:49,375 ‎เจ้าเหยี่ยวผู้น่าสงสารต้องกลับบ้านอย่างหิวโหย 34 00:02:49,458 --> 00:02:52,041 ‎(สร้างจากเรื่องสั้นของกีเยร์โม เดล โตโร) 35 00:02:56,833 --> 00:03:00,166 ‎แต่นกชายเลนท้องดำไม่ต้องอาศัยนักล่า ‎เพื่อสร้างปรากฏการณ์นี้ 36 00:03:00,250 --> 00:03:03,708 ‎พวกมันทำโดยไม่สนว่ามีเหยี่ยวจ้องอยู่หรือไม่ 37 00:03:04,291 --> 00:03:10,500 ‎แล้วทำไมจึงมีนกเพียงไม่กี่พันธุ์ ‎ที่ทำการแสดงสุดพิเศษนี้ 38 00:03:11,125 --> 00:03:14,375 ‎สร้างการเคลื่อนไหวเป็นรูปแบบไร้ที่ติ ‎จากนกหลายร้อยตัว 39 00:03:14,458 --> 00:03:15,375 ‎หลายพันตัว 40 00:03:15,458 --> 00:03:19,875 ‎บางครั้งก็เป็นล้านๆ ตัว ‎โดยไม่มีการปะทะกันหรือสับสนล่ะ 41 00:03:20,500 --> 00:03:24,916 ‎นักวิทยาศาสตร์และนักปักษีวิทยา ‎พยายามหาคำตอบกันมาหลายสิบปี 42 00:03:25,666 --> 00:03:30,750 ‎ในระยะหลังถึงขั้นทึกทักว่าเป็นแนวคิดลึกลับ ‎อย่างโทรจิตธรรมชาติ 43 00:03:32,083 --> 00:03:34,250 ‎เรายังไม่ปักใจเชื่อเต็มร้อยว่า 44 00:03:34,333 --> 00:03:38,000 ‎ศาสตร์ลี้ลับแบบนกอ่านใจได้นั้นมีอยู่จริง 45 00:03:39,833 --> 00:03:43,333 ‎แต่เราทุ่มเทสุดตัวเพื่อหาคำตอบ 46 00:03:45,791 --> 00:03:48,958 ‎ขอขอบคุณคุณมอนตากิวและคุณนาย 47 00:03:49,041 --> 00:03:51,291 ‎ผู้สนับสนุนของเราที่อยู่กับเราในค่ำคืนนี้ 48 00:03:56,333 --> 00:03:58,583 ‎ขอบคุณมากค่ะสำหรับความเอื้อเฟื้อ 49 00:03:59,083 --> 00:04:01,625 ‎โดยเฉพาะสำหรับ ‎กล้องถ่ายภาพเคลื่อนไหวตัวใหม่ 50 00:04:02,208 --> 00:04:04,875 ‎กล้องตัวนี้เป็นของแพงที่เราไม่มีงบซื้อ 51 00:04:04,958 --> 00:04:07,583 ‎มันจะช่วยงานวิจัยของเราได้มากเลยค่ะ 52 00:04:09,500 --> 00:04:11,375 ‎และเพื่อเป็นการขอบคุณ 53 00:04:11,875 --> 00:04:15,583 ‎เรามีตัวอย่างภาพฟุตเทจสั้นๆ ‎ที่เอ๊ดการ์ถ่ายนกกิ้งโครงไว้เมื่อไม่นานมานี้ 54 00:04:15,666 --> 00:04:17,041 ‎ถือเป็นการซ้อมถ่าย 55 00:04:48,833 --> 00:04:52,458 ‎คุณควรแสดงความยินดีกับแนนซี่ ‎เธอเป็นคนต้นคิด 56 00:04:54,875 --> 00:04:57,791 ‎- คุณถ่ายอะไรแบบนั้นมาจากไหน ‎- ตอนเหนือของนิวยอร์ก 57 00:04:57,875 --> 00:05:01,000 ‎- คุณเคยใช้กล้องมาก่อนเหรอ ‎- ไม่ ตัวนี้ยังไม่เคย 58 00:05:01,958 --> 00:05:05,625 ‎พวกมันเป็นหนึ่งในผู้รอดชีวิต ‎จากยุคก่อนประวัติศาสตร์ 59 00:05:05,708 --> 00:05:07,125 ‎แน่นอนว่าตัวมันเล็กกว่ามาก 60 00:05:07,833 --> 00:05:11,125 ‎แต่รูปลักษณ์โดยรวมเหมือนเดิม ‎ซึ่งผมว่าน่าสนใจมาก 61 00:05:11,708 --> 00:05:13,750 ‎ผมเป็นคนรักการค้นคว้าสุดๆ 62 00:05:13,833 --> 00:05:16,583 ‎ให้ผมไปอยู่ในห้องที่มีหนังสือกองโต ‎แค่นั้นผมก็มีความสุขแล้ว 63 00:05:17,250 --> 00:05:18,958 ‎คุณล่ะครับ คุณนายแบรดลีย์ 64 00:05:19,916 --> 00:05:22,166 ‎คุณชอบอะไรเกี่ยวกับนกมากที่สุด 65 00:05:24,541 --> 00:05:25,625 ‎อิสรภาพของพวกมันค่ะ 66 00:05:28,000 --> 00:05:32,041 ‎ใครบ้างจะไม่อยาก ‎บินหนีไปจากโลกนี้ได้เหมือนนก 67 00:05:35,666 --> 00:05:38,166 ‎ผมดีใจมากที่ได้ยินเรื่องทัศนศึกษาของคุณ 68 00:05:38,250 --> 00:05:41,000 ‎ดีใจที่จะได้ไปซะที ‎วางแผนมาหลายเดือนแล้ว 69 00:05:41,083 --> 00:05:43,000 ‎ข่าวดีสำหรับคุณทั้งคู่ 70 00:05:44,458 --> 00:05:46,083 ‎หลังจากเจอเรื่องเลวร้ายนั้นมา 71 00:05:54,916 --> 00:05:56,208 ‎เสียใจด้วยนะเอ๊ดการ์ 72 00:05:57,625 --> 00:05:59,750 ‎ตั้งใจจะโทรหาคุณเมื่อหลายเดือนก่อน แต่... 73 00:06:03,458 --> 00:06:06,000 ‎ถ้าพระเจ้ามีจริง พระองค์ก็โหดร้ายมาก 74 00:06:30,916 --> 00:06:33,750 ‎คุณเลือกเวลามาดี ทั้งหนาวทั้งลมแรง 75 00:06:33,833 --> 00:06:37,666 ‎- เวลานี้เหมาะสำหรับนกชายเลนท้องดำ ‎- ตอนนี้พวกมันอยู่ทุกที่บนเกาะ 76 00:06:37,750 --> 00:06:39,208 ‎คุณได้เจอไม่หวาดไม่ไหวแน่ 77 00:06:39,291 --> 00:06:42,125 ‎บ้านอยู่ใกล้อ่าว พวกนกก็อยู่ทั่วแถวนั้นเลย 78 00:06:42,208 --> 00:06:43,291 ‎ตรงนั้นมีบ้านด้วยเหรอ 79 00:06:43,375 --> 00:06:45,625 ‎เมียผมเตรียมห้องให้คุณแล้ว 80 00:06:45,708 --> 00:06:48,375 ‎ไม่มีใครพักที่นั่นนานแล้ว 81 00:06:48,458 --> 00:06:50,750 ‎ถึงไม่ใช่โรงแรมห้าดาว แต่ก็น่าอยู่ 82 00:06:50,833 --> 00:06:52,541 ‎ไม่จำเป็นต้องรบกวนคุณเลยค่ะ 83 00:06:52,625 --> 00:06:56,791 ‎อากาศแบบนี้ให้คุณอยู่ในเต็นท์ไม่ได้หรอก 84 00:06:56,875 --> 00:06:59,458 ‎- เราชินแล้ว ‎- ผมเปิดเครื่องปั่นไฟแล้ว 85 00:06:59,541 --> 00:07:04,041 ‎คุณจะได้มีไฟ มีน้ำ มีที่พัก 86 00:07:04,125 --> 00:07:05,708 ‎คุณใจดีมากเลย 87 00:07:06,333 --> 00:07:10,541 ‎บอกผมหน่อยสิ ‎ที่นกมันยกพวกบินกันแบบนั้นน่ะ 88 00:07:11,166 --> 00:07:12,875 ‎พวกมันทำไปทำไม 89 00:07:27,708 --> 00:07:30,208 ‎ผมนึกว่าจะเป็นกระท่อม แต่นี่บ้านหลังมหึมาเลย 90 00:07:31,166 --> 00:07:35,083 ‎ใครกันถึงต้องมาสร้างบ้านหลังใหญ่โตที่นี่ 91 00:07:35,166 --> 00:07:36,708 ‎ทั้งที่แถวนี้ไม่มีอะไรเลย 92 00:07:37,208 --> 00:07:40,916 ‎เจ้าของคนก่อนยกบ้านให้รัฐ ‎มีเงินแต่ไม่ฉลาด 93 00:07:41,000 --> 00:07:43,291 ‎เคยมีคนอยู่ที่นี่แบบถาวรเหรอ 94 00:07:43,375 --> 00:07:47,083 ‎เจ้าของสร้างให้ลูกสาวน่ะ ‎ผมพาเข้าไปชมข้างในดีไหม 95 00:07:54,166 --> 00:07:56,375 ‎ขอโทษด้วย บ้านมันใหญ่มาก 96 00:07:56,458 --> 00:07:58,041 ‎ทำความสะอาดได้ไม่หมด 97 00:07:58,125 --> 00:08:00,208 ‎ที่นี่ถือว่าหรูมากสำหรับเราจริงๆ 98 00:08:01,000 --> 00:08:03,458 ‎ฟืนใส่เตาผิงอยู่ข้างล่างนี่ 99 00:08:04,083 --> 00:08:06,250 ‎ห้องนอนชั้นบนก็เหมือนกัน 100 00:08:06,333 --> 00:08:08,916 ‎เตาในครัวก็เป็นเตาฟืน 101 00:08:09,000 --> 00:08:11,375 ‎ข้างนอกมีไม้เยอะ ผมจะพาไปดูว่าอยู่ตรงไหน 102 00:08:11,458 --> 00:08:14,166 ‎เดี๋ยวขากลับผมจะพาไปดูตำแหน่งเครื่องปั่นไฟ 103 00:08:29,833 --> 00:08:32,333 ‎(แด่ยอดรักของผม) 104 00:08:37,041 --> 00:08:40,083 ‎วันอาทิตย์หน้าผมจะกลับมาส่งเสบียงอีก 105 00:08:41,125 --> 00:08:42,125 ‎ขอบคุณอีกครั้ง 106 00:08:43,083 --> 00:08:44,375 ‎ดูนกให้สนุกนะครับ 107 00:09:05,250 --> 00:09:07,250 ‎ทดสอบ 108 00:09:07,333 --> 00:09:12,416 ‎วันที่ 5 ตุลาคม ปี 1951 ‎วันแรกบนเกาะบิ๊กฮาร์เบอร์ 109 00:09:46,833 --> 00:09:49,541 ‎ฝูงใหญ่กำลังรวมตัวกันบนสันทราย 110 00:09:49,625 --> 00:09:51,625 ‎ฉันเพิ่งเห็นเหยี่ยวเพเรกรินบินอยู่บนโน้น 111 00:09:52,208 --> 00:09:53,291 ‎กำลังไป 112 00:10:02,958 --> 00:10:04,333 ‎มากันแล้ว 113 00:10:04,416 --> 00:10:05,708 ‎นกสุดสวยของฉัน 114 00:10:55,000 --> 00:10:56,375 ‎มีน้ำใจจริงๆ 115 00:10:58,000 --> 00:11:00,666 ‎ผ้าเช็ดตัวใหม่ ผ้าปูที่นอนใหม่ 116 00:11:01,541 --> 00:11:03,000 ‎พวกเขาไม่จำเป็นต้องทำเลย 117 00:11:03,083 --> 00:11:05,375 ‎ม.คอร์แนลคงจ่ายเงินให้แค่นิดเดียว 118 00:11:05,458 --> 00:11:07,041 ‎เป็นคนดีจริงๆ 119 00:11:10,166 --> 00:11:11,791 ‎ดีใจจังที่เรามาที่นี่ 120 00:11:31,000 --> 00:11:32,333 ‎ฉันเหนื่อยมาก 121 00:11:36,916 --> 00:11:39,041 ‎พรุ่งนี้เราต้องทำงานทั้งวันเป็นวันแรก 122 00:11:39,833 --> 00:11:40,708 ‎จริงด้วย 123 00:11:42,875 --> 00:11:44,208 ‎ฉันแค่ไม่ได้นอนน่ะ 124 00:11:45,083 --> 00:11:46,041 ‎ไม่มีปัญหา 125 00:13:43,583 --> 00:13:48,291 ‎วันที่ 5 ตุลาคม ปี 1951 18:00 น. ‎เกาะบิ๊กฮาร์เบอร์ 126 00:13:48,875 --> 00:13:51,916 ‎มีนกชายเลนท้องดำจำนวนมากมารวมตัวกันที่อ่าว 127 00:13:52,583 --> 00:13:54,333 ‎ประมาณ 30,000 ตัว 128 00:13:58,250 --> 00:14:00,125 ‎- เกิดอะไรขึ้น ‎- ไม่รู้สิ 129 00:14:01,500 --> 00:14:03,625 ‎ฉันดูเอง คุณกลับไปนอนเถอะ 130 00:14:05,166 --> 00:14:06,041 ‎ไปนอนเถอะ 131 00:14:24,125 --> 00:14:25,541 ‎ผมทำแซนด์วิชให้คุณ 132 00:14:26,250 --> 00:14:27,125 ‎ขอบคุณ 133 00:14:27,666 --> 00:14:29,166 ‎- กินซะนะ ‎- ค่ะ 134 00:15:42,083 --> 00:15:43,666 ‎กินแซนด์วิชของผมหรือยัง 135 00:15:46,250 --> 00:15:47,916 ‎กินแล้ว อร่อยมากเลย 136 00:15:49,208 --> 00:15:50,208 ‎แล้วเจอกัน 137 00:15:50,291 --> 00:15:52,500 ‎จะว่าอะไรไหมถ้าฉันไม่แวะไปเย็นนี้ 138 00:15:52,583 --> 00:15:55,083 ‎พอดีฉันต้องทำระบบฐานข้อมูล 139 00:15:56,208 --> 00:15:58,166 ‎คุณตั้งไมค์ที่ฉันทิ้งไว้ได้เลยนะคะ 140 00:15:58,250 --> 00:16:01,166 ‎- มันคลุมพื้นที่กว้างมาก ฉันเตรียมไว้แล้ว ‎- ได้เลย 141 00:16:01,708 --> 00:16:03,291 ‎ฉันเตรียมมื้อค่ำให้ได้นะ 142 00:17:01,625 --> 00:17:02,458 ‎สวัสดี 143 00:17:04,416 --> 00:17:05,250 ‎สวัสดี 144 00:17:07,166 --> 00:17:08,166 ‎ในนี้ค่ะ 145 00:17:10,333 --> 00:17:12,875 ‎มาทำอะไรมืดๆ ในนี้ 146 00:17:12,958 --> 00:17:14,500 ‎เดี๋ยวสายตาก็เสียหรอก 147 00:17:15,916 --> 00:17:17,333 ‎มันเสียไปแล้ว 148 00:17:20,041 --> 00:17:24,125 ‎คุณพลาดฝูงนกงามๆ ไปฝูงหนึ่ง ‎น่าจะสวยที่สุดเลยมั้ง 149 00:17:24,208 --> 00:17:26,625 ‎คุณพูดแบบนั้นเสมอเวลาฉันไม่อยู่ด้วย 150 00:17:26,708 --> 00:17:27,541 ‎เปล่าซะหน่อย 151 00:17:28,333 --> 00:17:29,166 ‎พูดเหรอ 152 00:17:32,625 --> 00:17:35,083 ‎- ผมอัดเสียงได้ชัดดีนะ คิดว่า ‎- ขอบคุณ 153 00:17:35,166 --> 00:17:37,791 ‎- พวกมันเสียงดังมาก ‎- วิเศษเลย 154 00:17:39,791 --> 00:17:41,041 ‎ฉันทำแคสเซอโรล 155 00:17:41,125 --> 00:17:42,291 ‎คุณนี่น่าทึ่งจริงๆ 156 00:17:43,333 --> 00:17:44,791 ‎ผมจะจุดไฟ 157 00:17:54,541 --> 00:17:57,416 ‎พี่น้องบรองเต มาดามโบวารี 158 00:17:57,916 --> 00:17:59,625 ‎อาชญากรรมและการลงทัณฑ์ 159 00:17:59,708 --> 00:18:03,041 ‎- เทสส์แห่งเดอร์เบอร์วิลส์ ‎- แต่ละเรื่องสดใสซะไม่มี 160 00:18:03,125 --> 00:18:04,625 ‎อ่านอะไรอยู่เหรอ 161 00:18:05,666 --> 00:18:09,166 ‎"พฤติกรรมจับคู่ของนกชายเลนท้องดำ ‎ในเขตทุนดราหนาวชื้นของแคนาดา 162 00:18:10,000 --> 00:18:11,375 ‎ฟังดูยั่วยวนดีนะ 163 00:18:11,458 --> 00:18:12,583 ‎ใช่แล้ว 164 00:18:13,125 --> 00:18:15,791 ‎ช่วงนี้ไม่ใช่ฤดูผสมพันธุ์ด้วยซ้ำ ที่รัก 165 00:18:15,875 --> 00:18:18,666 ‎พฤติกรรมทุกอย่างอาจเป็นเบาะแสได้ 166 00:18:18,750 --> 00:18:22,250 ‎พวกมันจับคู่ยังไง ทำรังยังไง ‎หาอาหารยังไง 167 00:18:22,833 --> 00:18:26,583 ‎อย่างเช่น ทำไมมันไม่ทำเมอร์เมอเรชั่น ‎ช่วงฤดูผสมพันธุ์ 168 00:18:26,666 --> 00:18:28,041 ‎มัวแต่พลอดรักกันอยู่ไง 169 00:18:59,000 --> 00:19:00,083 ‎เต้นท่านกชายเลนท้องดำ 170 00:19:07,333 --> 00:19:08,333 ‎มาเร็ว 171 00:19:09,041 --> 00:19:11,541 ‎- ไม่ ฉันอยากอ่าน ‎- เถอะน่า 172 00:19:11,625 --> 00:19:12,458 ‎มา 173 00:19:13,708 --> 00:19:14,541 ‎เถอะน่า 174 00:19:29,125 --> 00:19:30,166 ‎เอ๊ดการ์ อย่า 175 00:19:31,125 --> 00:19:32,333 ‎ฉันไม่มีอารมณ์ 176 00:19:39,125 --> 00:19:40,625 ‎คุณไม่เคยมีอารมณ์เลย 177 00:20:57,000 --> 00:20:57,833 ‎เอ๊ดการ์ 178 00:21:02,208 --> 00:21:03,041 ‎เอ๊ดการ์ 179 00:22:39,708 --> 00:22:41,166 ‎- เอ๊ดการ์ ‎- อะไร 180 00:22:49,166 --> 00:22:51,791 ‎พวกมันทำอะไรกัน 181 00:22:52,583 --> 00:22:57,041 ‎- มันป่วยเหรอ หรือมาหลบหนาว ‎- นกพันธุ์นี้ทนหนาวได้ดี 182 00:22:58,333 --> 00:23:01,750 ‎ผมไม่เคยเจอนกชายเลนท้องดำ ‎เกาะคอนสูงกว่าระดับไม้พุ่ม 183 00:23:01,833 --> 00:23:03,625 ‎ยิ่งในห้องใต้หลังคานี่ยิ่งไม่ใช่เข้าไปใหญ่ 184 00:23:14,000 --> 00:23:16,041 ‎เจ้านกชายเลนท้องดำตัวน้อย 185 00:23:16,833 --> 00:23:18,208 ‎ทำอะไรน่ะ 186 00:24:09,666 --> 00:24:11,125 ‎ฉันอัดเสียงอยู่ 187 00:24:36,541 --> 00:24:37,375 ‎เอ๊ดการ์ 188 00:25:03,166 --> 00:25:04,375 ‎(เปิด/ปิด) 189 00:26:01,708 --> 00:26:03,791 ‎หนาวจังเลย 190 00:26:10,625 --> 00:26:11,458 ‎คิดว่าไง 191 00:26:12,250 --> 00:26:14,833 ‎เสียงพวกมันแปลกไปนะ ฟังดูเศร้าๆ 192 00:26:16,583 --> 00:26:17,833 ‎คุณไม่ได้ยินเหรอ 193 00:26:17,916 --> 00:26:18,958 ‎ได้ยินอะไร 194 00:26:19,875 --> 00:26:21,083 ‎เอามาให้ฉัน 195 00:26:40,333 --> 00:26:41,416 ‎คุณได้ยินอะไร 196 00:26:52,166 --> 00:26:54,791 ‎คุณไม่ได้นอนเลย คุณเหนื่อยมาก 197 00:26:55,916 --> 00:26:58,166 ‎ฉันฟังหลายรอบแล้ว 198 00:26:59,958 --> 00:27:03,375 ‎- ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ‎- คุณไม่เคยใช้เทปเก่าเหรอ 199 00:27:03,458 --> 00:27:06,458 ‎ฉันเคยใช้เทปซ้ำเมื่อไหร่กัน ฉันไม่โง่นะ 200 00:27:06,541 --> 00:27:08,500 ‎เอาละ อย่าหงุดหงิดใส่ผมสิ 201 00:27:08,583 --> 00:27:11,833 ‎ถ้าคุณบอกว่าผมควรจะฟังอะไร ‎ผมอาจช่วยได้ 202 00:27:39,333 --> 00:27:40,375 ‎ก็นะ 203 00:27:41,166 --> 00:27:43,083 ‎มันมาอยู่ด้วยแป๊บนึงก็ยังดี 204 00:28:06,708 --> 00:28:10,041 ‎"มันรวบตัวกุมกอบ ‎เหมือนรอยนิ้วมือคนเมาพาดผ่านเวิ้งฟ้า" 205 00:28:15,125 --> 00:28:16,125 ‎ริชาร์ด วิลเบอร์ 206 00:28:16,666 --> 00:28:18,583 ‎พูดถึงเมอร์เมอเรชั่นของนก 207 00:28:19,208 --> 00:28:20,291 ‎กลอนเพราะมาก 208 00:28:26,500 --> 00:28:27,416 ‎อะไรคะ 209 00:28:29,000 --> 00:28:32,291 ‎"มันรวบตัวกุมกอบ ‎เหมือนรอยนิ้วมือคนเมาพาดผ่านเวิ้งฟ้า" 210 00:28:32,791 --> 00:28:33,666 ‎อะไรทำแบบนั้น 211 00:28:34,833 --> 00:28:35,916 ‎เมอร์เมอเรชั่นไง 212 00:28:38,416 --> 00:28:39,500 ‎เพราะดี 213 00:28:42,708 --> 00:28:48,541 ‎ฉันหาตัวอย่างที่นกชายเลนท้องดำ ‎ทำรังในบ้านคนไม่ได้เลย 214 00:28:50,666 --> 00:28:52,375 ‎คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ 215 00:28:52,458 --> 00:28:56,166 ‎มันน่าจะทำให้เราเศร้าใจไปอีกหลายปี ‎ในการพยายามหาคำตอบ 216 00:28:57,000 --> 00:28:59,708 ‎เหมือนพวกมันโดนดึงดูดมาที่บ้านหลังนี้ 217 00:28:59,791 --> 00:29:00,875 ‎ดึงดูดเหรอ 218 00:29:00,958 --> 00:29:02,291 ‎บ้านหลังนี้เหรอ 219 00:29:02,791 --> 00:29:03,750 ‎ไม่น่าเป็นไปได้ 220 00:29:04,250 --> 00:29:08,625 ‎ทำไมพวกมันถึงมาเกาะคอนนอนที่บ้านนี้ ‎แต่ไม่ไปทำที่อื่นล่ะ 221 00:29:09,291 --> 00:29:10,666 ‎เท่าที่รู้ตอนนี้นะ 222 00:29:17,125 --> 00:29:19,000 ‎บ้านนี้ทำให้ฉันขนลุก 223 00:29:19,083 --> 00:29:20,875 ‎บ้านเก่าก็แบบนี้ 224 00:29:20,958 --> 00:29:22,000 ‎น่าขนลุก 225 00:29:22,500 --> 00:29:24,416 ‎ขออ่านให้ฟังอีกได้ไหม 226 00:29:25,250 --> 00:29:27,291 ‎ครอบครัวนี้มาทำอะไรที่นี่ 227 00:29:28,375 --> 00:29:31,208 ‎- ครอบครัวที่รูปอยู่บนผนัง ‎- ไม่รู้สิ ที่รัก 228 00:29:31,791 --> 00:29:35,125 ‎ทำไมพวกเขาถึงทิ้งเฟอร์นิเจอร์ ข้าวของ 229 00:29:35,625 --> 00:29:37,041 ‎ปล่อยทิ้งไว้จนฝุ่นเกาะ 230 00:29:37,833 --> 00:29:39,041 ‎ตั้งหลายสิบปี 231 00:29:40,583 --> 00:29:42,541 ‎คุณมีรอยย่นตรงนั้น 232 00:29:43,500 --> 00:29:45,416 ‎ตอนที่คุณพยายามไขปริศนา 233 00:29:47,750 --> 00:29:51,041 ‎- ฉันไม่ควรขมวดคิ้ว ‎- ไม่ ผมชอบ เซ็กซี่ออก 234 00:29:54,458 --> 00:29:55,625 ‎คุณเซ็กซี่ 235 00:29:56,375 --> 00:29:58,791 ‎อย่าพูดไร้สาระสิ 236 00:30:06,875 --> 00:30:09,375 ‎ผมรักคุณ ยัยคนบ้านก 237 00:30:13,458 --> 00:30:14,416 ‎คุณรักผมไหม 238 00:30:30,250 --> 00:30:31,541 ‎ฉันปวดหัว 239 00:30:37,916 --> 00:30:38,750 ‎เอ๊ดการ์ 240 00:30:41,541 --> 00:30:42,541 ‎อย่าแตะต้องฉัน 241 00:30:42,625 --> 00:30:44,458 ‎- ทำไมล่ะ ‎- ทำไปเพื่ออะไร 242 00:30:49,041 --> 00:30:50,708 ‎เพราะผมรักคุณ 243 00:30:51,833 --> 00:30:52,750 ‎ฉันขอโทษจริงๆ 244 00:30:57,166 --> 00:30:59,541 ‎- ฉันแค่ต้องการ... ‎- เวลามากกว่านี้ 245 00:31:00,708 --> 00:31:01,541 ‎ผมรู้ 246 00:31:06,750 --> 00:31:08,708 ‎ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณเสียใจ 247 00:31:11,083 --> 00:31:12,250 ‎ผมจะไปละ 248 00:31:15,166 --> 00:31:16,291 ‎เอ๊ดการ์ 249 00:31:49,125 --> 00:31:50,875 ‎หนาวจังเลย 250 00:31:50,958 --> 00:31:53,083 ‎- ใครน่ะ ‎- เป็นอะไรไป 251 00:31:58,083 --> 00:31:59,333 ‎ฉันฝันร้าย 252 00:32:00,708 --> 00:32:01,541 ‎ฉันขอโทษ 253 00:32:02,625 --> 00:32:04,833 ‎จุดเตาผิงในนี้แล้วหายใจลำบากจัง 254 00:32:05,541 --> 00:32:07,708 ‎ขอแง้มหน้าต่างสักนิดได้ไหม 255 00:32:08,250 --> 00:32:09,083 ‎เอาสิ 256 00:32:14,791 --> 00:32:17,125 ‎ให้ฉันนอนใกล้หน้าต่างได้ไหมคะ 257 00:32:18,250 --> 00:32:19,208 ‎เอาเลย 258 00:34:51,500 --> 00:34:52,833 ‎(อิสรภาพ) 259 00:34:52,916 --> 00:34:53,916 ‎สวยจัง 260 00:34:54,791 --> 00:34:57,000 ‎คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ 261 00:34:57,500 --> 00:34:58,333 ‎ยังไง 262 00:34:59,166 --> 00:35:01,416 ‎นั่นคือคำที่ฉันใช้เสมอ 263 00:35:01,500 --> 00:35:04,166 ‎เวลามีคนถามว่าทำไมฉันถึงชอบนก 264 00:35:04,250 --> 00:35:05,583 ‎คุณฟังแล้วหัวเราะ 265 00:35:07,083 --> 00:35:10,500 ‎- คุณเอาแต่พูดถึงอิสรภาพของพวกมัน ‎- ใช่แล้ว 266 00:35:11,000 --> 00:35:11,875 ‎อิสรภาพ 267 00:35:12,708 --> 00:35:16,166 ‎หลายคนก็รู้สึกอย่างนั้น ‎เวลาเห็นฝูงนกเมอร์เมอเรชั่น แนนซ์ 268 00:35:17,291 --> 00:35:18,666 ‎ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอ 269 00:35:19,291 --> 00:35:20,291 ‎หมายความว่ายังไง 270 00:35:20,875 --> 00:35:22,625 ‎ไม่รู้ ก็แค่เข้าใจ 271 00:35:25,041 --> 00:35:27,583 ‎อยู่ในบ้านหลังใหญ่นี้ตัวคนเดียว 272 00:35:28,083 --> 00:35:31,625 ‎เท่าที่เห็นเธอมีสามีกับลูกชายอยู่ด้วย ‎เธอไม่ได้อยู่คนเดียว 273 00:35:36,666 --> 00:35:41,166 ‎ปักได้เหมือนจริงมาก ‎เธอต้องเป็นนักดูนกที่ช่างสังเกต 274 00:35:43,583 --> 00:35:44,833 ‎คราวนี้ผมทำอะไรผิดอีกล่ะ 275 00:35:48,000 --> 00:35:51,000 ‎- ไม่เข้าใจว่าคุณต้องการอะไรจากผม ‎- ฉันไม่ต้องการอะไรเลย 276 00:35:53,583 --> 00:35:54,541 ‎ฉันไม่รู้ 277 00:35:56,083 --> 00:35:56,916 ‎ช่างเถอะ 278 00:35:59,833 --> 00:36:03,833 ‎- วันนี้คุณทำงานเสร็จไปเยอะไหม ‎- ชีวิตมันไม่ได้มีแค่งานนะ 279 00:36:03,916 --> 00:36:06,000 ‎อันนั้นผมรู้ แต่เรามาทำงานนะ 280 00:36:06,083 --> 00:36:09,375 ‎- นึกว่าคุณอยากให้ฉันพัก ‎- ก็ใช่ 281 00:36:18,458 --> 00:36:19,750 ‎มันสวยมาก 282 00:36:21,416 --> 00:36:22,750 ‎แต่พอฉันมองภาพนี้ 283 00:36:23,750 --> 00:36:25,416 ‎ฉันกลับรู้สึกเศร้า 284 00:36:26,000 --> 00:36:28,333 ‎แขนเธอยื่นออกมาแบบนั้น 285 00:36:29,416 --> 00:36:31,458 ‎อยู่ที่นี่เธอคงรู้สึกติดกับมาก 286 00:36:36,791 --> 00:36:38,125 ‎ฉันรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง 287 00:37:11,000 --> 00:37:11,875 ‎เอวา 288 00:38:50,583 --> 00:38:53,750 ‎(แด่ยอดรักของผม) 289 00:39:06,083 --> 00:39:11,833 ‎(ผมแทบรอจะกอดคุณไม่ไหว ‎อย่ากังวลเรื่องภรรยาผมเลย) 290 00:39:17,791 --> 00:39:20,791 ‎เขาเขียนว่าเขาจะทิ้งเมียเขา ‎หลังกลับมาจากสงคราม 291 00:39:20,875 --> 00:39:25,208 ‎แต่พอสงครามจบ ‎เขาก็กลับไปหาเมีย โดยบอกว่า 292 00:39:25,291 --> 00:39:28,875 ‎"แย่จริง ผมไปอยู่กับคุณไม่ได้ ที่รัก ‎ผมใจสลาย" 293 00:39:29,458 --> 00:39:32,208 ‎"ผมต้องเคารพการแต่งงาน" โน่นนี่นั่น 294 00:39:32,791 --> 00:39:36,750 ‎เธอคงบอกเขาว่าเธอท้อง ‎เพราะเขาพูดถึงเด็กและจะจ่ายเงิน 295 00:39:36,833 --> 00:39:39,708 ‎อ่านจดหมายฉบับแรก ‎ฉันก็เดาออกว่าเขาเป็นไอ้หน้าตัวเมีย 296 00:39:40,208 --> 00:39:43,250 ‎ฉันว่าเธอไม่รู้อะไรเลย ‎เธอตกหลุมรักแบบโงหัวไม่ขึ้น 297 00:39:43,958 --> 00:39:45,291 ‎คุณพูดดังไป 298 00:39:47,166 --> 00:39:50,333 ‎เขาไม่เคยอยู่ที่นี่ ‎ไม่เคยเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว 299 00:39:50,416 --> 00:39:52,333 ‎แม้ว่ารูปถ่ายจะเป็นแบบนั้น 300 00:39:52,416 --> 00:39:54,875 ‎ทำไมถึงสนใจเรื่องพวกเขานัก 301 00:39:55,458 --> 00:39:56,291 ‎ทำไมน่ะเหรอ 302 00:39:58,416 --> 00:40:02,041 ‎เพราะฉันอยากรู้ว่า ‎พวกเขามาอยู่บนเกาะนี้ตามลำพังได้ยังไง 303 00:40:03,166 --> 00:40:04,000 ‎มันน่าเศร้า 304 00:40:05,125 --> 00:40:06,625 ‎เราอยู่บ้านพวกเขา 305 00:40:07,458 --> 00:40:11,125 ‎คุณว่ามันทำให้คุณมีสิทธิ์ ‎อ่านจดหมายส่วนตัวของพวกเขาเหรอ 306 00:40:11,750 --> 00:40:14,458 ‎อ่านจดหมายคนตายมันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ 307 00:40:14,541 --> 00:40:15,750 ‎ผิดสิ 308 00:40:16,875 --> 00:40:18,583 ‎คุณรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาตายแล้ว 309 00:40:20,833 --> 00:40:21,875 ‎ฉันรู้สึกได้ 310 00:40:21,958 --> 00:40:23,875 ‎คุณมีสมองแบบนักวิทยาศาสตร์ 311 00:40:23,958 --> 00:40:27,291 ‎คุณพึ่งความรู้สึกแทนข้อเท็จจริงตั้งแต่เมื่อไหร่ 312 00:40:27,791 --> 00:40:30,791 ‎อ้อ เอ๊ดการ์ ฉันรู้สึกอะไรไม่ได้เลยสินะ 313 00:40:30,875 --> 00:40:33,625 ‎บางคนพอเหยียบเท้าเข้าบ้านเก่าโทรมๆ 314 00:40:33,708 --> 00:40:35,333 ‎ก็เริ่มเห็นผีทันที 315 00:40:37,125 --> 00:40:38,125 ‎บางคนเหรอ 316 00:40:40,291 --> 00:40:41,875 ‎ฉันไม่ใช่ "บางคน" 317 00:40:42,541 --> 00:40:44,375 ‎และฉันไม่เชื่อเรื่องผี 318 00:40:44,458 --> 00:40:47,916 ‎คุณสนใจคนที่ไม่เคยเจอมากกว่างานของตัวเอง 319 00:40:48,583 --> 00:40:51,625 ‎- ฉันอุทิศชีวิตให้งานนี้ ‎- ผมรู้ 320 00:40:51,708 --> 00:40:54,583 ‎ฉันทำงานหนักกว่าผู้ชายพวกนั้น 321 00:40:54,666 --> 00:40:57,916 ‎พวกคนที่เดินลอยชายในโถงคอร์แนล ‎คิดว่าตัวเองเป็นของขวัญจากพระเจ้า 322 00:40:58,000 --> 00:40:59,625 ‎ผมรู้ ผมขอโทษ 323 00:41:02,041 --> 00:41:03,708 ‎ขอโทษที่ฉันสนใจ 324 00:41:03,791 --> 00:41:06,500 ‎เรื่องอื่นที่ไม่ใช่นกสักแป๊บนึง 325 00:41:24,916 --> 00:41:25,750 ‎เอ๊ดการ์ 326 00:41:29,583 --> 00:41:30,500 ‎เอ๊ดการ์ 327 00:41:34,875 --> 00:41:35,708 ‎ครับ 328 00:41:35,791 --> 00:41:37,333 ‎นกชายเลนท้องดำกลับมาแล้ว 329 00:41:38,416 --> 00:41:39,875 ‎อีกสักพักผมจะไป 330 00:41:41,625 --> 00:41:43,333 ‎ที่นี่เริ่มน่าสนใจแล้ว 331 00:41:43,416 --> 00:41:45,291 ‎ผมจะไปที่นั่นให้เร็วที่สุด 332 00:42:10,250 --> 00:42:12,375 ‎แม่โกรธหนู 333 00:42:13,916 --> 00:42:15,375 ‎ทำอะไรลงไป 334 00:43:45,250 --> 00:43:47,333 ‎- ทำไมเพิ่งมา ‎- ผมทำงาน 335 00:43:48,000 --> 00:43:51,750 ‎- คุณบอกว่าจะมาให้เร็วที่สุด ‎- ก็ผมทำงานอยู่ 336 00:43:54,250 --> 00:43:55,458 ‎เปิดประตู 337 00:44:14,166 --> 00:44:16,833 ‎อย่าจับแน่นสิ ‎มันมึนอยู่ เดี๋ยวคุณก็ฆ่ามันพอดี 338 00:44:16,916 --> 00:44:19,083 ‎- แนนซี่ ‎- เอ๊ดการ์ วางมันลงเถอะ 339 00:44:19,166 --> 00:44:21,791 ‎ที่รัก คอมันหัก 340 00:44:25,166 --> 00:44:26,291 ‎น่าสงสารจัง 341 00:44:27,208 --> 00:44:30,916 ‎ไม่ได้แย่ไปหมด ‎พิพิธภัณฑ์ต้องการสัตว์สตัฟฟ์เพิ่มเสมอ 342 00:44:33,625 --> 00:44:35,000 ‎คุณโอเคไหม 343 00:44:36,625 --> 00:44:37,583 ‎ค่ะ 344 00:44:38,791 --> 00:44:39,791 ‎ไม่เป็นไร 345 00:45:25,541 --> 00:45:27,250 ‎หนาวจังเลย 346 00:45:41,333 --> 00:45:43,625 ‎ทำอะไรลงไป 347 00:45:54,791 --> 00:45:55,625 ‎แนนซี่ 348 00:45:56,916 --> 00:45:57,750 ‎แนนซ์! 349 00:45:59,125 --> 00:46:00,083 ‎ไม่เป็นไร 350 00:46:02,041 --> 00:46:03,708 ‎ไม่เป็นไรที่รัก 351 00:46:08,666 --> 00:46:10,625 ‎ประตูเปิดเอง 352 00:46:11,125 --> 00:46:12,625 ‎แล้วก็มีบางอย่าง... 353 00:46:15,625 --> 00:46:16,541 ‎บางอย่าง... 354 00:46:18,250 --> 00:46:21,916 ‎บ้านมันเก่า อะไรขยับก็มีเสียงเอี๊ยดอ๊าด 355 00:46:26,500 --> 00:46:27,833 ‎ระบายออกมา แนนซ์ 356 00:46:29,833 --> 00:46:32,125 ‎คุณไม่เคยร้องไห้เลยตั้งแต่... 357 00:46:34,875 --> 00:46:36,208 ‎เกิดเรื่อง 358 00:46:37,833 --> 00:46:39,958 ‎คุณระบายออกมาบ้างก็คงดี 359 00:46:43,666 --> 00:46:46,875 ‎เมื่อวานคุณบอกฉันว่าไม่อยากให้ฉันรู้สึก 360 00:46:48,333 --> 00:46:51,375 ‎- ผมไม่ได้พูดแบบนั้น ‎- คุณบอกว่าฉันทำตัวไม่เป็นนักวิทยาศาสตร์ 361 00:46:51,458 --> 00:46:52,875 ‎เพราะฉันใช้ความรู้สึก 362 00:46:52,958 --> 00:46:55,958 ‎เปล่า ผมบอกว่าแปลกใจที่คุณพึ่งความรู้สึก 363 00:46:56,041 --> 00:46:58,541 ‎เพราะมันคงจะแย่มากใช่ไหม 364 00:46:58,625 --> 00:47:01,041 ‎ไม่ แนนซ์ ผมไม่รู้ว่าผม... 365 00:47:01,125 --> 00:47:03,625 ‎คุณอยากให้ฉันเป็นเมียแบบไหน เอ๊ดการ์ 366 00:47:04,166 --> 00:47:07,041 ‎คนที่รู้สึกหรือคนที่ไม่รู้สึก 367 00:47:08,750 --> 00:47:10,916 ‎ผมขอโทษแนนซ์ ผมไม่ได้สมบูรณ์แบบ 368 00:47:12,416 --> 00:47:13,625 ‎ผมพยายามอยู่ 369 00:47:14,708 --> 00:47:16,041 ‎ใช่ คุณพยายามอยู่ 370 00:47:22,000 --> 00:47:23,750 ‎ฉันไม่อยากพูดแล้ว 371 00:47:24,958 --> 00:47:26,166 ‎ฉันอยากนอน 372 00:48:11,208 --> 00:48:12,041 ‎สวัสดี 373 00:48:13,250 --> 00:48:14,125 ‎สวัสดี 374 00:48:14,791 --> 00:48:17,208 ‎- ได้ทุกอย่างที่คุณขอเลย ‎- เยี่ยมเลย 375 00:48:28,625 --> 00:48:29,833 ‎คุณกรีฟส์คะ 376 00:48:32,625 --> 00:48:35,125 ‎บอกได้ไหมคะว่าใครเคยอยู่บ้านหลังนี้ 377 00:48:35,208 --> 00:48:37,333 ‎ไม่มีใครอยู่ที่นี่มาหลายสิบปีแล้ว 378 00:48:37,416 --> 00:48:41,541 ‎ฉันรู้ค่ะ แต่คนในรูปบนกำแพงเป็นใคร 379 00:48:43,083 --> 00:48:46,541 ‎ฉันรู้ว่ามันอาจฟังดูงี่เง่า ‎แต่ฉันเห็นบางอย่าง... 380 00:48:47,625 --> 00:48:48,458 ‎ที่นี่ 381 00:48:49,583 --> 00:48:50,625 ‎แค่นั้นละ บางอย่าง... 382 00:48:51,541 --> 00:48:52,875 ‎ที่แปลกมาก 383 00:48:53,875 --> 00:48:54,875 ‎หมายความว่ายังไง 384 00:49:02,958 --> 00:49:04,916 ‎ทำไมเธอถึงออกมาอยู่ที่นี่ 385 00:49:05,583 --> 00:49:06,875 ‎ตามลำพังกับลูกชาย 386 00:49:09,250 --> 00:49:10,791 ‎ครอบครัวให้เธอมาอยู่ที่นี่ 387 00:49:12,083 --> 00:49:13,375 ‎มันโดดเดี่ยวเกินไป 388 00:49:14,166 --> 00:49:15,541 ‎มันจึงไม่ลงเอยด้วยดี 389 00:49:16,166 --> 00:49:18,083 ‎ทำไมถึงไม่ลงเอยด้วยดี 390 00:49:19,291 --> 00:49:20,125 ‎เด็กตาย 391 00:49:21,208 --> 00:49:22,041 ‎ตายยังไง 392 00:49:24,416 --> 00:49:26,708 ‎บอกหน่อยเถอะคุณกรีฟส์ เขาตายยังไง 393 00:49:28,333 --> 00:49:29,333 ‎เขาจมน้ำตาย 394 00:49:32,375 --> 00:49:34,166 ‎เธอจับลูกกดน้ำใช่ไหม 395 00:49:36,791 --> 00:49:38,500 ‎แล้วตอนนี้แม่เด็กอยู่ไหน 396 00:49:39,708 --> 00:49:41,166 ‎ขอร้องละ คุณกรีฟส์ 397 00:49:43,625 --> 00:49:45,208 ‎เธอฆ่าตัวตาย 398 00:49:51,875 --> 00:49:55,625 ‎เรื่องตั้ง 30 ปีก่อนแล้ว คุณนายแบรดลีย์ ‎ไม่มีอะไรจะเล่าหรอก 399 00:49:56,250 --> 00:49:57,791 ‎บอกกันก่อนก็ดีนะ 400 00:49:57,875 --> 00:50:00,666 ‎ผมกับเมียอุตส่าห์หาที่พักให้คุณ 401 00:50:00,750 --> 00:50:02,583 ‎กลางความหนาวทิ่มกระดูกนี่ 402 00:50:02,666 --> 00:50:04,666 ‎เราอุตส่าห์ช่วยแล้ว 403 00:50:04,750 --> 00:50:07,333 ‎เข้าใจค่ะ เราซาบซึ้งมาก 404 00:50:07,416 --> 00:50:10,875 ‎คนชอบพูดว่าเห็นอะไรที่นี่ ‎แต่มันเป็นแค่ความหลงใหลเรื่องสยอง 405 00:50:10,958 --> 00:50:12,791 ‎หมกมุ่นกับความทุกข์ของคนอื่น 406 00:50:15,708 --> 00:50:18,500 ‎- คนเราเห็นสิ่งที่อยากเห็น ‎- ใช่ค่ะ 407 00:50:18,583 --> 00:50:20,416 ‎มันไร้สาระทั้งเพ 408 00:50:21,583 --> 00:50:23,166 ‎ผมไม่เชื่อเรื่องผี 409 00:50:32,166 --> 00:50:34,708 ‎- นั่นมันอะไรกัน ‎- อะไรเหรอ 410 00:50:35,416 --> 00:50:38,833 ‎คุณคุยอะไรดุเดือดกับคนดูแลตั้งนาน 411 00:50:39,583 --> 00:50:40,625 ‎ไม่มีอะไร 412 00:50:40,708 --> 00:50:42,791 ‎ต้องมีอะไรสิ 413 00:50:48,583 --> 00:50:52,583 ‎ผมจะช่วยคุณได้ยังไง ‎ถ้าคุณไม่บอกอะไรผมเลย 414 00:50:52,666 --> 00:50:55,875 ‎เพราะทุกครั้งที่ฉันบอกไป ‎มันไม่เคยเป็นสิ่งที่คุณอยากได้ยิน 415 00:50:55,958 --> 00:50:57,416 ‎ผมอยากรู้ 416 00:51:00,458 --> 00:51:01,333 ‎ผมอยากรู้จริงๆ 417 00:51:05,500 --> 00:51:08,083 ‎ฉันถามเขาเรื่องคนที่เคยอยู่ที่นี่ 418 00:51:09,833 --> 00:51:11,208 ‎แม่กับลูก 419 00:51:12,333 --> 00:51:13,208 ‎โอเค 420 00:51:18,041 --> 00:51:21,833 ‎เพราะฉันเห็นและได้ยินพวกเขา ‎ตั้งแต่เรามาถึงที่นี่ 421 00:51:22,416 --> 00:51:23,625 ‎หมายความว่ายังไง 422 00:51:24,125 --> 00:51:26,541 ‎ฉันเห็นและได้ยินพวกเขา 423 00:51:27,875 --> 00:51:29,000 ‎ในบ้านหลังนี้ 424 00:51:30,125 --> 00:51:31,416 ‎เสียงของพวกเขา 425 00:51:31,500 --> 00:51:33,500 ‎เห็นตัวพวกเขา 426 00:51:36,208 --> 00:51:39,458 ‎และฉันจะดีใจมาก จะดีใจสุดๆ เลยนะเอ๊ดการ์ 427 00:51:39,541 --> 00:51:42,375 ‎ถ้าฉันบอกคุณ แล้วคุณเชื่อฉัน 428 00:51:43,750 --> 00:51:46,583 ‎ผมรู้ว่าคุณนอนไม่ค่อยหลับมาหนึ่งปีเต็ม 429 00:51:47,541 --> 00:51:53,500 ‎แม้แต่คนมีเหตุผลก็เห็นภาพและหูแว่วได้ถ้าอดนอน 430 00:51:53,583 --> 00:51:56,208 ‎- ได้โปรด อย่า... ‎- ผมไม่เห็นอะไรเลย 431 00:51:56,291 --> 00:51:59,125 ‎ไม่มีผีหรือก๊อบลิน มีแต่บ้านหลังใหญ่น่าเศร้า 432 00:51:59,208 --> 00:52:01,958 ‎ยกโทษให้ผมด้วย ผมพยายามทำความเข้าใจ 433 00:52:02,041 --> 00:52:05,666 ‎อย่าบอกว่าคุณพยายามทำความเข้าใจ ‎เหมือนฉันเป็นคนบ้า 434 00:52:05,750 --> 00:52:08,291 ‎ผมไม่เคยบอกว่าคุณบ้า 435 00:52:08,375 --> 00:52:11,000 ‎ผมรู้แค่ว่าคุณเป็นแม่ที่เจอเรื่องเลวร้ายที่สุด 436 00:52:11,083 --> 00:52:14,041 ‎เท่าที่แม่คนไหนจะต้องเจอ และผมห่วงคุณมาก 437 00:52:14,125 --> 00:52:16,166 ‎ทำไมถึงเป็นฉันตลอดเลยล่ะ 438 00:52:16,708 --> 00:52:18,416 ‎คุณก็เจอเรื่องเดียวกัน 439 00:52:18,500 --> 00:52:21,000 ‎ทำไมไม่บอกฉันสักครั้งล่ะว่ารู้สึกยังไง 440 00:52:21,083 --> 00:52:22,916 ‎ก็ได้ ผมรู้สึกสิ้นหวัง 441 00:52:23,708 --> 00:52:25,541 ‎ผมโกรธ 442 00:52:25,625 --> 00:52:28,625 ‎ผมใจสลาย 443 00:52:30,000 --> 00:52:31,625 ‎และผมไม่เข้าใจคุณ 444 00:52:31,708 --> 00:52:35,333 ‎ผมไม่เข้าใจว่าเอวา ลูกรักของเราตายไปทั้งคน 445 00:52:35,416 --> 00:52:39,041 ‎หนึ่งปีแล้วแต่คุณกลับไม่ร้องไห้สักนิด ‎น้ำตาสักหยดก็ไม่มี 446 00:52:39,125 --> 00:52:40,750 ‎อยากให้ฉันร้องไห้ให้คุณเห็นเหรอ 447 00:52:41,291 --> 00:52:43,625 ‎- จะรู้สึกดีขึ้นไหม ‎- ไม่ 448 00:52:43,708 --> 00:52:46,500 ‎ผมแค่คิดว่าคนเป็นแม่จะร้องไห้ให้ลูกบ้าง 449 00:52:48,625 --> 00:52:52,208 ‎เรามาที่นี่เพื่อแก้ไขให้มันดีขึ้น ‎แต่พอมาถึงคุณกลับ… 450 00:52:52,708 --> 00:52:54,583 ‎ดูเหมือนคุณใส่ใจคนพวกนี้ 451 00:52:54,666 --> 00:52:57,875 ‎คนตายพวกนี้ มากกว่าใส่ใจลูกสาวตัวเอง 452 00:53:00,416 --> 00:53:02,041 ‎คุณถามผมว่าผมรู้สึกยังไง 453 00:53:05,375 --> 00:53:07,125 ‎ผมรู้สึกแบบนั้น 454 00:53:11,791 --> 00:53:13,166 ‎คุณไม่เคยเปิดใจให้ผม แนนซ์ 455 00:53:13,250 --> 00:53:17,125 ‎ไม่เคยสักครั้งตลอดช่วงเลวร้ายในปีที่ผ่านมา 456 00:53:18,000 --> 00:53:18,916 ‎ผมพยายามแล้ว 457 00:53:19,416 --> 00:53:23,458 ‎พยายามอีก ‎ผมรู้สึกว่าคุณกำลังหลุดลอยไป 458 00:53:26,041 --> 00:53:31,250 ‎ผมอยากให้เราอยู่ด้วยกัน ‎มากกว่าอะไรทั้งหมด แต่ผมไม่... 459 00:53:38,416 --> 00:53:40,375 ‎คืนนี้ผมจะนอนข้างล่างนี่ 460 00:53:41,750 --> 00:53:45,125 ‎แล้วก่อนรุ่งสางก็จะไปประจำที่ของผม 461 00:53:46,500 --> 00:53:48,250 ‎เว้นแต่คุณอยากให้ผมอยู่ 462 00:53:52,166 --> 00:53:53,083 ‎แค่... 463 00:53:54,250 --> 00:53:55,958 ‎บอกผมมา แนนซ์ 464 00:53:56,750 --> 00:53:57,625 ‎แล้วผมจะอยู่ 465 00:54:07,625 --> 00:54:08,958 ‎ผมจะเปิดวิทยุไว้นะ 466 00:54:59,333 --> 00:55:00,166 ‎เอ๊ดการ์ 467 00:55:12,791 --> 00:55:15,500 ‎นอนเถิดหนา 468 00:55:16,000 --> 00:55:18,250 ‎นอนเถิดหนา 469 00:55:18,333 --> 00:55:22,833 ‎นอนเถิดหนา ลูกน้อยของแม่ 470 00:55:23,958 --> 00:55:25,666 ‎นอนเถิดคนดี 471 00:55:48,000 --> 00:55:49,625 ‎แม่โกรธหนู 472 00:55:59,791 --> 00:56:04,500 ‎ทำอะไรลงไป 473 00:56:05,291 --> 00:56:07,125 ‎ทำอะไรลงไป 474 00:56:24,375 --> 00:56:25,500 ‎หยุดนะ 475 00:56:32,583 --> 00:56:33,583 ‎อย่ายุ่งกับเขา 476 00:56:36,583 --> 00:56:39,916 ‎อย่ายุ่งกับเขา 477 00:56:58,750 --> 00:57:00,833 ‎แม่โกรธหนู 478 00:57:06,583 --> 00:57:08,875 ‎ไม่รู้ทำไม 479 00:57:11,583 --> 00:57:12,708 ‎หนูจ๋า 480 00:57:16,833 --> 00:57:19,000 ‎แม่หนูทำเรื่องไม่ดีกับหนู 481 00:57:22,916 --> 00:57:23,958 ‎หนูบาดเจ็บ 482 00:57:27,708 --> 00:57:29,458 ‎และหนูตายไปแล้ว 483 00:57:37,041 --> 00:57:40,208 ‎หนูไม่ได้ทำอะไรผิด 484 00:57:43,166 --> 00:57:44,916 ‎หนูเป็นเด็กน้อยไร้ที่ติ 485 00:57:45,500 --> 00:57:47,791 ‎หนาวจังเลย 486 00:57:48,791 --> 00:57:51,166 ‎มันมืดมาก 487 00:57:53,458 --> 00:57:55,500 ‎เข้ามาหาแสงสว่างสิจ๊ะ หนุ่มน้อย 488 00:57:56,958 --> 00:57:58,916 ‎ตรงนี้อุ่นนะ หนูทำได้ไหม 489 00:58:02,833 --> 00:58:03,791 ‎จับมือนี้ไว้ 490 00:58:06,291 --> 00:58:08,916 ‎หนูไม่ต้องอยู่คนเดียวหรือทนหนาวอีกแล้ว 491 00:58:17,916 --> 00:58:19,625 ‎วิ่งเข้าหาแสงสว่างเลยจ้ะ 492 00:58:21,083 --> 00:58:22,083 ‎หนูปลอดภัย 493 00:58:23,333 --> 00:58:24,500 ‎วิ่งไปหาแสงสว่าง 494 00:58:25,916 --> 00:58:27,333 ‎วิ่งไปหาแสงสว่าง 495 00:59:01,708 --> 00:59:06,708 ‎ทำอะไรลงไป 496 00:59:28,333 --> 00:59:29,333 ‎ไม่! 497 01:00:47,625 --> 01:00:48,500 ‎แนนซี่ 498 01:00:51,708 --> 01:00:52,541 ‎แนนซ์ 499 01:01:00,208 --> 01:01:01,041 ‎เอ๊ดการ์ 500 01:01:04,083 --> 01:01:04,916 ‎ครับ 501 01:01:06,291 --> 01:01:07,416 ‎เป็นอะไรหรือเปล่า 502 01:01:13,000 --> 01:01:14,083 ‎ฉันขอโทษ 503 01:01:18,750 --> 01:01:19,916 ‎ฉันขอโทษจริงๆ 504 01:01:25,375 --> 01:01:27,083 ‎ฉันสิ้นหวังมานาน 505 01:01:30,416 --> 01:01:33,125 ‎จ้ะที่รัก ผมเข้าใจ 506 01:01:36,041 --> 01:01:37,041 ‎ฉันรักคุณ 507 01:01:39,375 --> 01:01:41,041 ‎ผมก็รักคุณ ที่รักของผม 508 01:01:42,500 --> 01:01:43,666 ‎รักมาก 509 01:01:50,166 --> 01:01:52,041 ‎ฉันอยากคุยเรื่องเอวา 510 01:02:58,166 --> 01:02:59,708 ‎คำบรรยายโดย ศมน จิตติบุญเรือน