1
00:00:19,227 --> 00:00:22,564
{\an8}‪สวัสดีครับ ผมโลแกน ครอว์ฟอร์ด
‪มีความคืบหน้าล่าสุดสําหรับข่าวเด่นของเรา

2
00:00:22,564 --> 00:00:26,026
{\an8}‪เกือบแปดเดือนแล้ว
‪ที่มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 700 คน

3
00:00:26,026 --> 00:00:30,321
{\an8}‪ในช่วงเหตุการณ์รอยแยกสามรัฐ
‪ซึ่งยังไม่พบศพผู้เสียชีวิตอีกเป็นจํานวนมาก

4
00:00:30,321 --> 00:00:34,576
{\an8}‪ขณะที่ชุมชนนักวิทยาศาสตร์
‪ยังคงตรวจสอบสาเหตุของรอยแยก

5
00:00:34,576 --> 00:00:40,331
{\an8}‪ก็มีผู้คนเชื่อกันมากขึ้นว่าเหตุการณ์ครั้งนี้
‪เชื่อมโยงกับผู้โดยสารเที่ยวบิน 828

6
00:00:56,973 --> 00:01:00,101
‪ขอบคุณพระเจ้า พวกคุณมาถึงเร็ว...

7
00:01:00,977 --> 00:01:02,645
‪911 มีเหตุฉุกเฉินอะไรคะ

8
00:01:26,878 --> 00:01:28,880
‪911 มีเหตุฉุกเฉินอะไรคะ

9
00:01:30,340 --> 00:01:32,425
‪ฮัลโหล ฟังอยู่หรือเปล่าคะ

10
00:01:33,760 --> 00:01:35,720
‪911 มีเหตุฉุกเฉินอะไรคะ

11
00:01:38,681 --> 00:01:39,933
‪นี่ อย่ากินชีสเยอะนะ

12
00:01:41,017 --> 00:01:44,437
‪เราต้องให้ของพวกนี้พอกินจนถึงวันเงินเดือนออก

13
00:01:44,437 --> 00:01:46,439
‪หนูรู้ หนูไม่ใช่เด็กน้อยแล้ว

14
00:01:46,439 --> 00:01:50,735
‪อ้อ โอเค แล้วรู้ไหมว่าชีสทําให้เธอตด

15
00:01:53,655 --> 00:01:54,906
‪อย่าทําหน้าเศร้านะ

16
00:01:54,906 --> 00:01:57,325
‪วันอังคารเป็นวันที่มีความสุข

17
00:01:57,325 --> 00:01:58,785
‪ไม่ใช่สําหรับเกเบรียล

18
00:01:59,744 --> 00:02:04,415
‪โอเค ฉันรู้ว่า
‪แปดเดือนที่ผ่านมานี่มันยากสําหรับนาย

19
00:02:04,415 --> 00:02:07,001
‪แต่นายยังมีชีวิตอยู่สบายดี

20
00:02:07,001 --> 00:02:11,631
‪และก็ไม่มีใครรู้ว่านายเป็นผู้โดยสาร
‪ฉันเองก็ไม่รู้จะทํายังไงถ้าไม่มีนาย

21
00:02:13,091 --> 00:02:15,927
‪ไปเลือกชุดเลยจ้ะ โอเคนะ

22
00:02:18,221 --> 00:02:19,764
‪มีอะไรเหรอ

23
00:02:21,224 --> 00:02:23,852
‪ตอนฉันตื่น ใจฉันเต้นแรงมาก

24
00:02:23,852 --> 00:02:25,186
‪ฉันเหงื่อแตก

25
00:02:25,728 --> 00:02:27,772
‪ฉันฝันร้าย แต่ฉันจําไม่ได้

26
00:02:28,565 --> 00:02:29,399
‪โอเค

27
00:02:29,399 --> 00:02:32,235
‪และแผลเป็นของฉันก็เรืองแสง

28
00:02:32,986 --> 00:02:33,820
‪จริงเหรอ

29
00:02:35,029 --> 00:02:36,573
‪แผลเป็นของนายไม่เรืองแสงมาตั้งแต่...

30
00:02:36,573 --> 00:02:39,993
‪ฉันทําลายโอเมกาแซฟไฟร์
‪แล้วก็อีกครั้งตอนซีค...

31
00:02:42,328 --> 00:02:44,164
‪แต่ก็ใช่ นี่เป็นครั้งแรกในรอบแปดเดือน

32
00:02:44,164 --> 00:02:45,957
‪ใช่ มันต้องหมายถึงอะไรสักอย่างแน่

33
00:02:45,957 --> 00:02:47,667
‪ชอบชุดของหนูไหม

34
00:02:47,667 --> 00:02:49,794
‪ชอบมากเลย เธอต้องสวยมากแน่ๆ

35
00:02:49,794 --> 00:02:52,505
‪แต่งตัวสวยๆ ไปเยี่ยมพ่อกันนะจ๊ะ

36
00:02:54,132 --> 00:02:57,427
‪ขอให้ผู้มาเยี่ยมทุกคน
‪เดินแถวเรียงหนึ่งอย่างเป็นระเบียบ

37
00:03:22,619 --> 00:03:24,746
‪คุณจะได้โทรศัพท์คืนตอนคุณกลับมา

38
00:03:26,581 --> 00:03:28,208
‪- นี่ครับ
‪- คนต่อไป

39
00:03:29,417 --> 00:03:31,002
{\an8}‪ติดมันไว้ตลอดเวลานะ

40
00:03:33,254 --> 00:03:34,088
‪คนต่อไป

41
00:03:34,088 --> 00:03:36,925
‪(สถานกักกันผู้โดยสารเที่ยวบิน 828
‪สนง.ความมั่นคงแห่งชาติ ทางเข้าผู้มาเยี่ยม)

42
00:03:37,634 --> 00:03:43,723
‪(เที่ยวบินพิศวง)

43
00:03:44,599 --> 00:03:47,477
{\an8}‪เชิญกลุ่มเอเข้าเยี่ยมได้แล้วค่ะ

44
00:03:47,477 --> 00:03:49,229
{\an8}‪กรุณาเดินแถวเรียงหนึ่ง

45
00:03:49,229 --> 00:03:51,606
{\an8}‪กลุ่มบีถึงเอฟรอก่อนค่ะ

46
00:04:02,533 --> 00:04:05,411
{\an8}‪(เอ็ม + แซด)

47
00:04:13,920 --> 00:04:15,797
{\an8}‪นี่ ไปไหมคะ

48
00:04:17,340 --> 00:04:19,384
{\an8}‪ครั้งนี้ไม่ไปค่ะ เบนจะไป

49
00:04:20,510 --> 00:04:21,594
{\an8}‪ขอบคุณค่ะ เบธานี

50
00:04:28,101 --> 00:04:31,896
{\an8}‪โอเคไหม
‪ผมไม่อยากให้มันหลวมแล้วคุณเดินสะดุดน่ะ

51
00:04:31,896 --> 00:04:34,857
{\an8}‪นี่แหละลูกเสืออินทรี ผมพูดจริงๆ

52
00:04:35,358 --> 00:04:38,987
{\an8}‪ลูกเสือเทนเดอร์ฟุตผมยังไม่ผ่านเลย รัส

53
00:04:40,655 --> 00:04:43,491
{\an8}‪คุณเป็นเด็กดี เบน ขอบคุณนะ

54
00:04:59,882 --> 00:05:01,426
{\an8}‪อีกวัน สแกนอีกรอบ

55
00:05:05,430 --> 00:05:06,597
{\an8}‪เดี๋ยวนะ

56
00:05:07,265 --> 00:05:08,308
{\an8}‪(สแกนป้ายประจําตัว)

57
00:05:08,308 --> 00:05:09,892
{\an8}‪(เบน สโตน ห้องพักอาคาร เอ)

58
00:05:30,288 --> 00:05:33,207
{\an8}‪ผลสแกนสมองบ่งชี้ว่า
‪ผู้โดยสารไม่มีเสียงเรียกแล้ว

59
00:05:35,376 --> 00:05:36,753
{\an8}‪อีกเสียงเรียกที่ไขปริศนาไม่ได้

60
00:05:36,753 --> 00:05:38,796
{\an8}‪โอเค แยกพวกเขาจากพ็อด

61
00:05:38,796 --> 00:05:42,091
{\an8}‪คุณเข้าระบบดูผลก่อนที่มันจะ
‪ถูกส่งกลับเข้าข้อมูลประชากรทั่วไปได้ไหม

62
00:05:42,592 --> 00:05:44,427
{\an8}‪คุณคิดว่าพวกเขาทําอะไรกับข้อมูล

63
00:05:44,427 --> 00:05:48,056
‪ฉันก็ไม่รู้ ยิ่งฉันถามน้อยเท่าไหร่
‪ฉันก็จะอยู่ในห้องแล็บ

64
00:05:48,056 --> 00:05:50,224
‪และช่วยผู้โดยสารได้นานขึ้นเท่านั้น เชิญค่ะ

65
00:06:08,493 --> 00:06:10,578
‪พี่จับมือหนูไว้ก็ได้นะ

66
00:06:12,789 --> 00:06:13,623
‪ขอบใจจ้ะ

67
00:06:22,632 --> 00:06:24,425
‪เอาละ ไม่เป็นไรนะ

68
00:06:24,425 --> 00:06:25,343
‪- ครับ
‪- โอเค

69
00:06:27,553 --> 00:06:29,097
‪ลูกสาวของพ่อ

70
00:06:36,437 --> 00:06:38,398
‪ผมคิดถึงคุณมากเลย

71
00:06:39,065 --> 00:06:40,608
‪ฉันไม่รู้จะทํายังไงดี

72
00:06:43,653 --> 00:06:45,071
‪สุขสันต์วันครบรอบค่ะ

73
00:06:45,655 --> 00:06:48,616
‪ฉันสัญญากับคุณว่าจะไปปารีส ไม่ใช่มาอยู่ในคุก

74
00:06:49,117 --> 00:06:51,619
‪ฉันจะไปทุกที่ ทุกเวลา เพื่ออยู่กับคุณ

75
00:06:53,538 --> 00:06:54,455
‪ฉันรักคุณ

76
00:06:55,331 --> 00:06:56,624
‪ฉันรักคุณมากกว่า

77
00:07:00,336 --> 00:07:01,796
‪เป็นเนยถั่วกับเยลลี่ที่อร่อยที่สุด

78
00:07:02,630 --> 00:07:04,257
‪แฮมกับชีสต่างหากล่ะคะ

79
00:07:04,924 --> 00:07:07,343
‪เนยถั่วกับเยลลี่และก็แฮมกับชีส
‪ของโปรดใหม่ของพ่อเลย

80
00:07:09,929 --> 00:07:12,265
‪แล้วอามิคเป็นไงบ้างคะ

81
00:07:13,599 --> 00:07:16,144
‪ก็โอเคนะ ดูจากทุกอย่างแล้ว

82
00:07:16,727 --> 00:07:18,563
‪แล้วทีเจล่ะ

83
00:07:19,439 --> 00:07:22,108
‪เราไม่ได้กินอาหารกับกลุ่มเอฟมาสักพักแล้ว

84
00:07:22,108 --> 00:07:24,235
‪แต่พ่อเห็นเขาที่สนาม

85
00:07:25,319 --> 00:07:26,154
‪ดูดีนะ

86
00:07:27,196 --> 00:07:28,573
‪พ่อรู้ว่าเขาคิดถึงลูก

87
00:07:30,491 --> 00:07:32,452
‪แล้วเกเบรียลเป็นไงบ้าง

88
00:07:33,244 --> 00:07:36,122
‪พ่อรู้ว่าสัปดาห์นี้เขามีนัดกับหมอเบทส์ใช่ไหม

89
00:07:36,122 --> 00:07:37,498
‪เขาสุขภาพแข็งแรงดีค่ะ

90
00:07:38,958 --> 00:07:40,626
‪ที่จริง เขา...

91
00:07:41,836 --> 00:07:43,087
‪เขาเรืองแสงด้วย

92
00:07:45,590 --> 00:07:47,258
‪หมดเวลาเยี่ยมแล้ว

93
00:07:47,925 --> 00:07:49,760
‪กรุณาเดินไปที่ทางออก

94
00:07:49,760 --> 00:07:52,680
‪ไม่นะ หนูจะหาพ่อ

95
00:07:53,431 --> 00:07:54,390
‪พ่อรักลูกจ้ะ

96
00:08:00,396 --> 00:08:01,606
‪ขอโทษค่ะ ได้เวลาไปแล้ว

97
00:08:01,606 --> 00:08:03,983
‪- อีกสองสามนาทีนะ
‪- ฉันทําอะไรไม่ได้

98
00:08:07,612 --> 00:08:08,446
‪ไม่เป็นไร

99
00:08:09,530 --> 00:08:10,615
‪แล้วเจอกันเร็วๆ นี้

100
00:08:26,380 --> 00:08:27,381
‪พ่อรักลูกนะ

101
00:08:29,967 --> 00:08:30,885
‪หนูก็รักพ่อค่ะ

102
00:08:31,969 --> 00:08:32,887
‪ขอบใจนะ

103
00:09:01,791 --> 00:09:03,793
{\an8}‪(ห้ามบุกรุก
‪หยุด)

104
00:09:07,588 --> 00:09:10,758
‪โอลีฟพยายามประคองเต็มที่เพื่ออีเดน

105
00:09:11,676 --> 00:09:15,680
‪ไม่รู้สิ ฉันอาจทําให้เป็นผลเสียมากกว่าผลดีก็ได้
‪ที่ให้พวกเขามาเยี่ยมฉันที่นี่

106
00:09:15,680 --> 00:09:18,266
‪ฉันควรจะเป็นคนไปหาพวกเขา

107
00:09:19,183 --> 00:09:20,726
‪ฉันเกลียดที่ไม่ได้เจอแคล

108
00:09:21,477 --> 00:09:23,479
‪โอลีฟบอกว่าเขารู้สึกดีขึ้นแล้ว

109
00:09:23,479 --> 00:09:24,772
‪โรคยังสงบอยู่

110
00:09:27,858 --> 00:09:28,985
‪เรืองแสงด้วย

111
00:09:32,196 --> 00:09:33,698
‪ได้ยินที่ฉันพูดไหม

112
00:09:35,366 --> 00:09:38,703
‪ขอโทษที วันนี้ฉันเหนื่อยน่ะ

113
00:09:39,870 --> 00:09:40,746
‪วันนี้เหรอ

114
00:09:41,706 --> 00:09:42,999
‪ทุกวันเลยมากกว่า

115
00:09:44,417 --> 00:09:46,002
‪ฉันตื่นนอน ฉันกิน

116
00:09:48,296 --> 00:09:50,256
‪อาบน้ํา นอน ล้างหน้า ซ้ําๆ อยู่แบบนี้

117
00:09:50,923 --> 00:09:53,593
‪- เบน พี่ต้องการอะไรจากฉัน
‪- เธอไม่เคยพูดถึงซีคเลย

118
00:09:55,511 --> 00:09:59,473
‪เธอยึดติดอยู่กับความเศร้าใจตลอดเวลา
‪ไม่รู้สิ มันเป็นผลเสียกับเธอนะ

119
00:09:59,473 --> 00:10:00,600
‪ฉันไม่เป็นไร

120
00:10:02,143 --> 00:10:03,477
‪เธอจะย่ําแย่สุดๆ

121
00:10:05,938 --> 00:10:07,565
‪เชื่อฉันสิ ฉันรู้ว่ามันเป็นยังไง

122
00:10:11,861 --> 00:10:14,405
‪ฉันคิดถึงเขาทุกวินาทีทุกๆ วัน

123
00:10:15,197 --> 00:10:18,492
‪ฉันรอไม่ไหวที่จะเข้านอนตอนกลางคืน

124
00:10:18,492 --> 00:10:20,578
‪ฉันจะได้ไม่รู้สึกเจ็บปวด

125
00:10:20,578 --> 00:10:22,955
‪พอฉันตื่นขึ้นมาและเขาไม่ได้อยู่ข้างๆ ฉัน

126
00:10:23,998 --> 00:10:26,000
‪ใจฉันก็แตกสลายอีกครั้ง

127
00:10:33,758 --> 00:10:34,759
‪ฉันอยู่เคียงข้างเธอนะ

128
00:10:38,554 --> 00:10:42,892
‪และฉันก็ต้องรู้ว่าเธอจะอยู่เคียงข้างฉัน
‪เคียงข้างเราทุกคน

129
00:10:43,517 --> 00:10:44,477
‪ไม่มีขอบเขตเลยละ

130
00:10:44,477 --> 00:10:45,603
‪ขอบใจ

131
00:10:46,604 --> 00:10:49,649
‪เพราะเรามีเวลาเก้าเดือน
‪ที่จะช่วยชีวิตผู้โดยสาร

132
00:10:50,483 --> 00:10:51,609
‪และโลกด้วย

133
00:10:54,111 --> 00:10:56,197
‪ตอนนี้มังกรของแคลเรืองแสงอีกครั้ง

134
00:10:57,406 --> 00:10:59,450
‪ฉันว่าได้เวลาที่เราต้องออกไปจากที่นี่แล้วละ

135
00:11:01,035 --> 00:11:02,870
‪พูดน่ะมันง่ายกว่าทํา

136
00:11:39,907 --> 00:11:41,701
‪นัยน์ตาสีฟ้านั่นทําให้ผมใจสลาย

137
00:11:42,535 --> 00:11:43,619
‪ซีค

138
00:11:47,248 --> 00:11:48,708
‪พระเจ้า คุณสวยมากเลย

139
00:11:51,168 --> 00:11:53,713
‪ตอนนี้ฉันเสียสติหรือฉันตายแล้ว

140
00:11:54,213 --> 00:11:55,381
‪ไม่ใช่ทั้งสองอย่าง

141
00:11:55,923 --> 00:11:57,758
‪ผมคิดถึงการตื่นขึ้นมาเห็นรอยยิ้มนั่น

142
00:11:59,176 --> 00:12:00,886
‪ฉันคิดถึงทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ

143
00:12:02,596 --> 00:12:04,348
‪แม้แต่ผ้าเช็ดตัวเปียกๆ ของผมบนพื้นเหรอ

144
00:12:06,851 --> 00:12:07,977
‪ใช่ค่ะ ทุกอย่างเลย

145
00:12:08,936 --> 00:12:13,023
‪อยู่ที่นี่ไม่ต้องกังวล
‪เรื่องผ้าเช็ดตัวเปียกหรือจานสกปรก

146
00:12:13,023 --> 00:12:14,108
‪ที่นี่คือที่ไหนคะ

147
00:12:14,108 --> 00:12:16,944
‪นี่ไม่ใช่เสียงเรียก แต่มันรู้สึกคุ้นๆ

148
00:12:17,445 --> 00:12:19,113
‪คุณเคยอยู่ในแสงจ้ามาแล้ว

149
00:12:21,031 --> 00:12:22,074
‪คุณอยู่ในแสงจ้า

150
00:12:22,658 --> 00:12:23,576
‪ใช่แล้ว

151
00:12:24,326 --> 00:12:28,289
‪จิตสํานึกแห่งพระเจ้า
‪มีพื้นที่และเวลาไม่มีที่สิ้นสุด

152
00:12:28,873 --> 00:12:30,708
‪แต่เรากําลังทําสิ่งที่เราทําได้ดีที่สุด

153
00:12:30,708 --> 00:12:32,418
‪เชื่อมโยงถึงกันและกัน

154
00:12:35,171 --> 00:12:37,089
‪ฉันรักคุณสุดหัวใจเลย

155
00:12:40,342 --> 00:12:42,845
‪"มีความสุขหลายแบบ
‪แต่ทุกอย่างนําไปสู่ความสุขเดียว"

156
00:12:43,471 --> 00:12:44,805
‪"ความสุขที่ได้รับความรัก"

157
00:12:47,433 --> 00:12:48,809
‪จินตนาการไม่รู้จบ

158
00:12:49,351 --> 00:12:51,437
‪ผมอ่านให้โคลอี้ฟังตอนเธออายุ 12

159
00:12:55,232 --> 00:12:56,400
‪สร้อยคอของโคลอี้

160
00:12:57,443 --> 00:13:00,613
‪คุณทิ้งมันไว้ในงานรําลึกถึงเธอเมื่อหลายปีก่อน

161
00:13:00,613 --> 00:13:01,739
‪ใช่

162
00:13:02,573 --> 00:13:04,116
‪ผมยังไม่ได้ทํามัน

163
00:13:06,577 --> 00:13:07,661
‪เสื้อผ้าของคุณ

164
00:13:10,080 --> 00:13:12,124
‪นั่นคือชุดที่คุณใส่ตอนอยู่ในถ้ํา

165
00:13:13,083 --> 00:13:15,252
‪ผมเคยอยู่ในแสงจ้าแค่ครั้งเดียว มิค

166
00:13:16,212 --> 00:13:17,254
‪พระเจ้าช่วย

167
00:13:19,507 --> 00:13:21,425
‪คุณยังไม่ได้ออกจากถ้ํา

168
00:13:21,425 --> 00:13:23,469
‪คุณยังอยู่ในปี 2018

169
00:13:23,469 --> 00:13:25,262
‪มันเข้าใจยาก ผมรู้

170
00:13:25,763 --> 00:13:28,599
‪แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่ได้เจอกัน เราไม่รู้จักกัน

171
00:13:29,850 --> 00:13:31,477
‪นั่นเป็นแค่หลักการน่ะ

172
00:13:44,824 --> 00:13:45,658
‪ซีค!

173
00:13:46,867 --> 00:13:47,743
‪ช่วยด้วย!

174
00:13:48,285 --> 00:13:49,870
‪ช่วยฉันด้วย

175
00:13:49,870 --> 00:13:51,080
‪ช่วยด้วย

176
00:13:51,872 --> 00:13:54,542
‪ช่วยด้วย

177
00:13:54,542 --> 00:13:56,585
‪- นี่
‪- ช่วยด้วย

178
00:13:56,585 --> 00:14:00,339
‪ฉันต้องออกไปจากที่นี่
‪ฉันต้องออกไป ฉันจําเสียงภรรยาฉันได้

179
00:14:00,339 --> 00:14:01,882
‪- โอเค
‪- เธอตกอยู่ในอันตราย

180
00:14:01,882 --> 00:14:03,676
‪เบธานี คุณได้รับเสียงเรียกเหรอ

181
00:14:03,676 --> 00:14:05,386
‪จอร์เจียกําลังเดือดร้อน เข้าใจไหม

182
00:14:05,386 --> 00:14:07,930
‪ฉันต้องไปหาเธอเดี๋ยวนี้ ขอร้องละ

183
00:14:07,930 --> 00:14:10,808
‪- เราต้องทําอะไรสักอย่าง
‪- เบธานี ไม่เป็นไรนะ

184
00:14:10,808 --> 00:14:13,018
‪คุณอยากทําอะไรกันแน่

185
00:14:13,018 --> 00:14:14,395
‪- ช่วยด้วย
‪- เบธานี

186
00:14:17,773 --> 00:14:19,567
‪- ออกมาห่างๆ ประตู
‪- ช่วยด้วย!

187
00:14:19,567 --> 00:14:22,111
‪- เอามือออกไป
‪- เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน

188
00:14:22,778 --> 00:14:24,113
‪โอเค ปล่อยเธอ

189
00:14:25,573 --> 00:14:28,492
‪- เป็นโอกาสของเราแล้ว
‪- เราทิ้งเบธานีไม่ได้ ต้องช่วยเธอ

190
00:14:28,492 --> 00:14:29,702
‪เราถึงต้องไปจากที่นี่ไง

191
00:14:29,702 --> 00:14:32,162
‪เราเป็นกัปตันเรือชูชีพ เราทําอะไรที่นี่ไม่ได้

192
00:14:32,746 --> 00:14:35,082
‪หยุดนะ โอเค ปล่อยเธอได้แล้ว

193
00:14:35,082 --> 00:14:37,251
‪- ไปตอนนี้ไม่งั้นก็หมดโอกาส
‪- โอเค ตอนนี้เลย

194
00:14:37,251 --> 00:14:38,210
‪ไม่เป็นไร

195
00:14:51,181 --> 00:14:54,184
‪- บ้าจริง ทําไงดี
‪- มีบันไดอยู่ข้างห้องแล็บ

196
00:14:54,977 --> 00:14:56,103
‪นั่นก็ล็อกเหมือนกัน

197
00:14:57,438 --> 00:14:59,899
‪คุณจะถูกไล่ออกจากที่นี่แล้วถูกส่งเข้าคุก

198
00:14:59,899 --> 00:15:02,943
‪ถ้าเราจะมีโอกาสช่วยเรือชูชีพ
‪และรอดจากวันตายได้

199
00:15:02,943 --> 00:15:04,486
‪เราต้องออกไปเดี๋ยวนี้

200
00:15:05,738 --> 00:15:07,573
‪แคลเรืองแสงอีกครั้งแล้ว แวนซ์

201
00:15:08,782 --> 00:15:09,950
‪ถึงเวลาแล้ว

202
00:15:12,453 --> 00:15:16,290
‪ผมเพิ่งเคลียร์โรงอาหาร
‪ประตูทางเข้ายังเปิดอยู่

203
00:15:18,876 --> 00:15:21,003
‪- ขอบคุณค่ะ
‪- ผมติดหนี้คุณครั้งนึงนะ

204
00:15:21,003 --> 00:15:25,132
‪ผมเลิกนับแล้วว่าคุณติดหนี้ผมกี่ครั้ง
‪จําไว้นะ คุณไม่เคยเจอผม

205
00:15:31,305 --> 00:15:33,223
‪(มิเคล่า สโตน)

206
00:15:41,190 --> 00:15:43,150
‪พัสดุมาถึงแล้ว คิดว่าคุณคงอยากรู้น่ะ

207
00:15:43,150 --> 00:15:45,653
‪ดีค่ะ อย่าลืมแจ้งดร.กุปตะให้เร็วที่สุด

208
00:15:47,321 --> 00:15:50,908
‪นั่นไม่ใช่ลางร้ายเลยแม้แต่น้อย
‪เรารอพัสดุอะไรอยู่เหรอ

209
00:15:50,908 --> 00:15:53,035
‪รู้เท่าที่จําเป็นและคุณก็ไม่จําเป็นต้องรู้

210
00:15:54,870 --> 00:15:57,831
‪เราช่วยไขปริศนาเสียงเรียกของเบธานีไม่ได้
‪ถ้าไม่รู้ว่ามันคืออะไร

211
00:15:57,831 --> 00:15:59,833
‪เรื่องเบธานี คอลลินส์เป็นยังไงบ้าง

212
00:15:59,833 --> 00:16:03,462
‪ซิมเมอร์ อย่างที่ฉันบอกหน่วยเสียงเรียกของคุณ
‪เบธานีได้รับยาระงับประสาทมากไป

213
00:16:03,462 --> 00:16:04,964
‪ตอนนี้เราทําได้แค่รอ

214
00:16:04,964 --> 00:16:09,301
‪เราทําได้มากกว่านั้น เบธานียืนกราน
‪ที่จะช่วยภรรยาของเธอ จอร์เจีย เดวิส

215
00:16:09,301 --> 00:16:11,720
‪บันทึกผู้เข้าเยี่ยมระบุว่าจอร์เจียมาที่นี่เมื่อวานนี้

216
00:16:11,720 --> 00:16:14,431
‪ใช่ค่ะ เราดึงข้อมูลติดต่อเธอ
‪มาจากแฟ้มของเบธานีแล้ว

217
00:16:14,431 --> 00:16:17,559
‪- ออกไปลุยเลย ตรวจดูว่าเธอปลอดภัยไหม
‪- กรุณาอย่าทําพังนะ

218
00:16:17,559 --> 00:16:20,646
‪เอ็นเอสเอยอมรับไม่ได้
‪ถ้าหน่วยเสียงเรียกทําผิดพลาดอีก

219
00:16:20,646 --> 00:16:22,898
‪เชื่อหรือไม่ล่ะ เราไม่ได้พยายามล้มเหลวเรื่องนี้

220
00:16:22,898 --> 00:16:24,942
‪ถ้าคุณสนใจที่จะช่วยพวกผู้โดยสาร...

221
00:16:24,942 --> 00:16:27,027
‪ฉันไม่สนใจ สิ่งสําคัญที่สุดคือต้องศึกษาพวกเขา

222
00:16:27,027 --> 00:16:30,280
‪หน้าที่ของคุณคือรวบรวมข้อมูล
‪เพื่อหาคําตอบว่าเสียงเรียกส่งสัญญาณยังไง

223
00:16:30,280 --> 00:16:32,282
‪ฉันสนใจแค่นั้น

224
00:16:32,282 --> 00:16:33,200
‪เข้าใจไหม

225
00:16:39,790 --> 00:16:43,085
‪ตอนนี้คุณสองคนอยู่กับฉันตามลําพังแล้ว
‪มีบางอย่างที่ฉันกังวลใจ

226
00:16:43,085 --> 00:16:44,378
‪ซึ่งก็คือห้องขังเดี่ยว

227
00:16:44,378 --> 00:16:45,921
‪- มันทําไมเหรอ
‪- มันป่าเถื่อน

228
00:16:45,921 --> 00:16:48,007
‪การได้รับเสียงเรียกทําให้แย่พออยู่แล้ว

229
00:16:48,007 --> 00:16:52,636
‪แต่การมัดผู้โดยสารไว้กับเครื่องเอฟเอ็มอาร์ไอ
‪โดยไม่กําหนดเวลา...

230
00:16:52,636 --> 00:16:55,305
‪ไม่น่าแปลกใจเลย
‪ที่เบธานีไม่อยากให้ความร่วมมือ

231
00:16:55,305 --> 00:16:58,976
‪เวลาไม่ได้ถูกกําหนด
‪แค่จนกว่าจะไขปริศนาเสียงเรียกได้

232
00:16:58,976 --> 00:17:02,146
‪เรายังไขปริศนาเสียงเรียก
‪ได้ไม่มากพอที่จะรอดจากวันตาย

233
00:17:02,146 --> 00:17:04,690
‪จะชอบหรือไม่ก็ตาม รวมถึงคนอื่นๆ ในโลกด้วย

234
00:17:04,690 --> 00:17:08,152
‪ทําไมไม่พิจารณาข้อเสนอของผม
‪ให้ผู้โดยสารออกไปตอนกลางวันได้

235
00:17:08,152 --> 00:17:11,447
‪ให้พวกเขาออกไปข้างนอกโดยมีคนควบคุม
‪จนกว่าพวกเขาจะไขปริศนาเสียงเรียกได้

236
00:17:11,447 --> 00:17:12,698
‪ไม่ได้เด็ดขาด

237
00:17:12,698 --> 00:17:14,700
‪เราต้องให้ผู้โดยสารเที่ยวบิน 828 ช่วยเรา

238
00:17:14,700 --> 00:17:17,161
‪ถ้าซานวีพูดถูก เรามีแต่เสียกับเสียนะ

239
00:17:17,786 --> 00:17:21,498
‪และถ้าเธอคิดผิด เราก็แค่ช่วยให้ถนนปลอดภัยขึ้น

240
00:17:21,498 --> 00:17:23,542
‪เราควบคุมสถานการณ์ได้

241
00:17:23,542 --> 00:17:27,880
‪พูดถึงเรื่องนั้น เรามีแผนตามหา
‪ผู้โดยสารที่หลบหนีทั้ง 13 คน

242
00:17:28,922 --> 00:17:31,967
‪เอ็นเอสเอกับกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ
‪สนธิกําลังกัน

243
00:17:31,967 --> 00:17:36,013
‪มอบเงินรางวัล 50,000 ดอลลาร์
‪สําหรับผู้โดยสารเที่ยวบิน 828 แต่ละคนที่หลบหนี

244
00:17:36,013 --> 00:17:38,640
‪(เอเดรียน แชนนอน - หายไป
‪แดเนียล อามูตา คลาร์ก - หายไป)

245
00:17:38,640 --> 00:17:40,601
‪จับตายหรือจับเป็น

246
00:17:40,601 --> 00:17:45,022
‪คุณเปิดโอกาสให้พวกที่อยากบ้าคลั่งทุกคน
‪กลายเป็นนักล่าค่าหัว

247
00:17:45,022 --> 00:17:47,232
‪การขาดความเคารพของคุณ
‪เริ่มทําให้ฉันหมดความอดทนแล้ว

248
00:17:47,232 --> 00:17:51,779
‪คุณไม่แสดงความเห็นอกเห็นใจ
‪ในสถานการณ์นี้เท่าไหร่

249
00:17:51,779 --> 00:17:53,739
‪และคุณก็โชคดีที่ยังได้อยู่ที่นี่

250
00:17:59,661 --> 00:18:01,288
‪ได้ข่าวจากดร.กุปตะหรือยัง

251
00:18:02,331 --> 00:18:04,583
‪ไม่เลย ตั้งแต่เธอทรยศเรา

252
00:18:05,375 --> 00:18:06,835
‪- ทําไมคะ
‪- ไม่มีเหตุผล

253
00:18:08,003 --> 00:18:10,422
‪ขอบคุณนะครับที่สละเวลา ดร.บาห์ล

254
00:18:15,677 --> 00:18:16,804
‪คุณช่วยพวกเขา

255
00:18:16,804 --> 00:18:19,348
‪คุณเข้าถึงฐานข้อมูล
‪และตารางเวลาของพวกเขาได้

256
00:18:19,348 --> 00:18:21,558
‪เก็บเป็นความลับไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทําได้นะ

257
00:18:25,479 --> 00:18:26,605
‪เป็นไปไม่ได้

258
00:18:27,689 --> 00:18:29,483
‪ทําไมพวกเขาถึงปล่อยพ่อกับอาออกมา

259
00:18:30,234 --> 00:18:32,361
‪- พ่อจ๋า
‪- ลูกรัก มานี่มา

260
00:18:35,989 --> 00:18:36,907
‪ไง แคล

261
00:18:38,242 --> 00:18:41,078
‪- ให้พ่อดูลูกหน่อยซิ
‪- อะไร ผมสบายดี พ่อ จริงๆ นะ

262
00:18:41,578 --> 00:18:44,248
‪เรืองแสงอีกแล้วสินะ
‪ได้รับเสียงเรียกอะไรหรือเปล่า

263
00:18:44,248 --> 00:18:47,835
‪ไม่มีเลย ตั้งแต่ซีคช่วยชีวิตผมไว้

264
00:18:48,752 --> 00:18:50,337
‪วันนี้มีบางอย่างเปลี่ยนไป

265
00:18:50,337 --> 00:18:52,256
‪เราต้องรีบแล้ว มีเสียงเรียกที่ต้องไขปริศนา

266
00:18:52,256 --> 00:18:54,007
‪- บอร์ดผู้โดยสาร...
‪- เดี๋ยวก่อนค่ะ

267
00:18:54,007 --> 00:18:56,218
‪พ่อกับอายังไม่ได้ตอบคําถามหนูเลย

268
00:18:56,885 --> 00:18:59,138
‪ทําไมสํานักงานทะเบียนถึงปล่อยพ่อกับอาออกมา

269
00:19:02,766 --> 00:19:06,520
‪อีเดน ไปวาดรูปให้พ่อสักรูปนะ

270
00:19:07,062 --> 00:19:07,938
‪ขอบใจจ้ะ

271
00:19:10,357 --> 00:19:15,279
‪พวกเขาไม่ได้ปล่อยเราออกมาหรอก
‪เราออกมาเองซะมากกว่า

272
00:19:15,863 --> 00:19:17,990
‪- พ่อทําอะไรนะ
‪- ไม่มีเวลาคุยเรื่องนี้แล้ว

273
00:19:17,990 --> 00:19:21,535
‪ภรรยาของเบธานีกําลังเดือดร้อน
‪เราต้องรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้

274
00:19:21,535 --> 00:19:26,915
‪อาจเป็นสาเหตุที่ลูกเรืองแสงอีกครั้งก็ได้
‪ฉะนั้นบอกพอสิว่าลูกเก็บงานวิจัยของพ่อไว้

275
00:19:28,167 --> 00:19:29,793
‪โอ้ ท่านผู้มีศรัทธาน้อยนิด

276
00:19:41,054 --> 00:19:42,723
‪เราไม่เคยถอดใจเรื่องพ่อเลยค่ะ

277
00:19:43,807 --> 00:19:46,226
‪เราตัดสินใจว่าคงจะดีกว่า
‪ถ้าย้ายทุกอย่างลงมาที่นี่

278
00:19:46,226 --> 00:19:47,477
‪และคอยดูแลอีเดน

279
00:19:47,477 --> 00:19:49,938
‪ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นเลยจริงๆ

280
00:19:51,273 --> 00:19:52,983
‪ฉันเจอเบอร์โทรของจอร์เจียแล้ว

281
00:19:56,236 --> 00:19:58,530
‪ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียก...

282
00:19:58,530 --> 00:19:59,698
‪โดนตัดสัญญาณไปแล้ว

283
00:20:00,449 --> 00:20:03,994
‪อาจจะเป็นเบอร์เก่า ฉันรู้ว่าเธออยู่แถวนี้
‪เมื่อวานฉันเห็นเธอไปเยี่ยมเบธานี

284
00:20:03,994 --> 00:20:06,914
‪โอเค เรามีที่อยู่ รถมีน้ํามันหรือเปล่า

285
00:20:10,167 --> 00:20:11,960
‪- เราขายรถไปแล้ว
‪- เวรกรรม

286
00:20:11,960 --> 00:20:13,795
‪- อะไรนะ
‪- เราต้องขาย

287
00:20:13,795 --> 00:20:16,215
‪ต้องเลือกว่าจะเอาไฟฟ้า อาหาร หรือรถ

288
00:20:16,215 --> 00:20:17,716
‪ทําไมลูกไม่พูดอะไรเลยล่ะ

289
00:20:17,716 --> 00:20:20,093
‪พูดให้พ่อกับอาเครียดหนักขึ้นเหรอ

290
00:20:20,093 --> 00:20:23,055
‪คุณปู่สตีฟเอาเงินบํานาญไปจ้างทนาย

291
00:20:23,055 --> 00:20:24,848
‪เพื่อช่วยพ่อกับอาออกมาจากที่นั่น

292
00:20:24,848 --> 00:20:26,016
‪เรามีงานทําทั้งคู่

293
00:20:26,016 --> 00:20:28,477
‪และผมก็ดูแลอีเดน เรากําลังทําเพื่อให้อยู่รอด

294
00:20:28,477 --> 00:20:30,854
‪เราขอโทษจริงๆ เราจะชดเชยให้

295
00:20:30,854 --> 00:20:33,440
‪นี่ไม่ใช่เวลามาสงสารกัน
‪พ่อกับอาต้องไปตามหาจอร์เจีย

296
00:20:35,442 --> 00:20:37,527
‪เอาโทรศัพท์หนูไปสิ พ่อจะต้องใช้มัน

297
00:20:39,238 --> 00:20:42,366
‪ขอบใจนะ เรายังต้องใช้รถอยู่ดี

298
00:20:42,366 --> 00:20:44,534
‪ฉันว่าฉันรู้จักใครบางคนนะ ไปกันเถอะ

299
00:20:47,037 --> 00:20:48,956
‪พ่อคะ อย่าไปเลยค่ะ

300
00:20:48,956 --> 00:20:50,040
‪โอ๋ ลูกพ่อ

301
00:20:51,959 --> 00:20:53,710
‪พ่อจะกลับมาจ้ะ โอเคนะ

302
00:20:53,710 --> 00:20:55,045
‪พ่อสัญญา

303
00:21:12,688 --> 00:21:13,605
‪(สแกนป้ายประจําตัว)

304
00:21:15,607 --> 00:21:16,608
‪(เบน สโตน)

305
00:21:16,608 --> 00:21:18,235
‪โอเค หนึ่งคนแล้ว

306
00:21:19,361 --> 00:21:21,989
‪อ๋อ นั่นไก่อัลเฟรโด โอเค

307
00:21:23,240 --> 00:21:25,575
‪เจ้าหน้าที่ดูแลไปที่ประตูทางเข้า

308
00:21:27,995 --> 00:21:30,038
‪ขอโทษนะคะที่มาแบบไม่บอกกล่าว

309
00:21:30,038 --> 00:21:31,581
‪คุณมาที่นี่ คุณมาได้...

310
00:21:31,581 --> 00:21:33,166
‪- ยังไง... อะไร...
‪- ขอบคุณครับ

311
00:21:33,166 --> 00:21:35,419
‪คุณยิ่งรู้น้อยก็ยิ่งดี

312
00:21:36,837 --> 00:21:40,132
‪แต่เรามีเรื่องจะขอร้อง

313
00:21:41,633 --> 00:21:42,926
‪เราต้องขอยืมรถคุณ

314
00:21:42,926 --> 00:21:45,429
‪แค่สองสามชั่วโมง ไม่มีอะไรที่เลวร้าย

315
00:21:46,013 --> 00:21:48,515
‪ตอนนี้พอผมฟังตัวเองพูด มันฟังดูเลวร้าย

316
00:21:48,515 --> 00:21:52,185
‪แต่เราคงไม่มาขอร้อง ถ้าไม่จําเป็นจริงๆ

317
00:21:52,185 --> 00:21:55,981
‪ตอนคุณแต่งงานกับซีค
‪คุณกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา

318
00:21:55,981 --> 00:21:57,983
‪นั่นยังไม่เปลี่ยนไป

319
00:21:58,900 --> 00:22:00,193
‪ฉันจะไปหยิบกุญแจมาให้

320
00:22:09,745 --> 00:22:12,080
‪ทั้งคู่ยังเด็กมากเลย

321
00:22:13,540 --> 00:22:14,624
‪ฉันนึกภาพไม่ออกจริงๆ

322
00:22:20,505 --> 00:22:22,758
‪(จินตนาการไม่รู้จบ)

323
00:22:32,642 --> 00:22:33,518
‪พระเจ้าช่วย

324
00:22:35,896 --> 00:22:36,855
‪ขอบคุณครับ

325
00:22:37,522 --> 00:22:39,775
‪- ไม่ครับ ไม่เอา
‪- ไม่ค่ะ สําหรับเด็กๆ น่ะ

326
00:22:39,775 --> 00:22:42,069
‪คุณใจดีมากเลย ขอบคุณครับ

327
00:22:43,653 --> 00:22:47,324
‪ซีคกับโคลอี้อ่านมันด้วยกันบ่อยมาก

328
00:22:47,324 --> 00:22:50,243
‪ฉันเลยเก็บหนังสือเก่าๆ ทั้งหมดของพวกเขาไว้

329
00:22:50,869 --> 00:22:52,496
‪ฉันว่ามันฟังดูโง่นะ

330
00:22:54,122 --> 00:22:55,791
‪ฉันเจอนี่อยู่ในหนังสือ

331
00:23:06,635 --> 00:23:09,638
‪(รักแม่มากที่สุดเลยค่ะ กอดจุ๊บๆ - โคลอี้)

332
00:23:10,222 --> 00:23:11,723
‪ลิลลี่เป็นดอกไม้โปรดของเรา

333
00:23:14,935 --> 00:23:18,146
‪ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ ฉันไม่รู้เลยว่ามีมันอยู่

334
00:23:18,647 --> 00:23:19,898
‪ขอบคุณมากค่ะ

335
00:23:20,816 --> 00:23:23,402
‪คุณไม่รู้หรอกว่ามันมีความหมายมากแค่ไหน

336
00:23:26,321 --> 00:23:27,531
‪ขอบคุณนะคะที่ให้ยืมรถ

337
00:23:31,952 --> 00:23:32,911
‪ขอให้ปลอดภัยนะ

338
00:24:04,985 --> 00:24:07,195
‪- เกิดอะไรขึ้นคะ
‪- ตรวจสอบความปลอดภัย

339
00:24:07,195 --> 00:24:09,239
‪มิเคล่า สโตนควรอยู่ในสนาม

340
00:24:09,239 --> 00:24:10,949
‪นี่คือที่ที่เธอสแกนครั้งสุดท้าย

341
00:24:10,949 --> 00:24:14,202
‪ถ้าคุณต้องกินที่โรงอาหาร
‪คุณก็คงจะมาอยู่ในนี้เหมือนกัน

342
00:24:14,911 --> 00:24:17,747
‪ฉันมั่นใจว่าซิมเมอร์ต้องเห็นด้วย
‪นี่เป็นการบุกรุกความเป็นส่วนตัว

343
00:24:17,747 --> 00:24:20,709
‪คุณกําลังทําสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง...

344
00:24:21,751 --> 00:24:24,004
‪(มิเคล่า สโตน)

345
00:24:24,004 --> 00:24:26,173
‪ฝ่าฝืนระดับห้า ผู้ต้องขังหลบหนีไปแล้ว

346
00:24:26,173 --> 00:24:29,050
‪ขอย้ํา ฝ่าฝืนระดับห้า ผู้ต้องขังหลบหนีไปแล้ว

347
00:24:32,971 --> 00:24:36,308
‪- แล้วคุณจะทําอะไรต่อ
‪- ฉันรู้ว่าฉันจะไม่ทํากับใคร

348
00:24:36,308 --> 00:24:38,852
‪นึกว่าเราแค่เล่นสนุกกัน

349
00:24:39,728 --> 00:24:43,732
‪- ผมจําไม่ได้ว่าได้ยินเสียงบ่น
‪- โอเค เราคุยเรื่องนี้กันตั้งหลายสัปดาห์มาแล้ว

350
00:24:43,732 --> 00:24:47,110
‪เราทํางานด้วยกัน นอนด้วยกัน
‪มันยึดติดกันเกินไป ไม่มีภาระผูกพัน

351
00:24:47,110 --> 00:24:49,488
‪- ใช่ หมาป่าเดียวดาย
‪- ใช่เลย ใช่

352
00:24:51,281 --> 00:24:52,115
‪จอร์เจีย

353
00:24:56,203 --> 00:24:57,871
‪- นี่ตํารวจ
‪- ยกมือขึ้น ไอ้เวร

354
00:25:00,874 --> 00:25:04,628
‪วิคส์ ทําบ้าอะไรน่ะ
‪เราคิดว่าจอร์เจียตกอยู่ในอันตราย

355
00:25:04,628 --> 00:25:08,131
‪ทําไมเราต้องไว้ใจเมียผู้โดยสาร
‪เธออาจเป็นตัวอันตรายก็ได้

356
00:25:08,131 --> 00:25:11,968
‪คุณนี่สมกับคําว่าตํารวจเลวจริงๆ
‪พวกคุณไม่มีหมายค้นด้วยซ้ํา

357
00:25:11,968 --> 00:25:14,471
‪เราคือสํานักงานทะเบียน
‪จะไม่มีใครตั้งคําถามเราหรอก

358
00:25:14,471 --> 00:25:16,598
‪- นายหาอะไรอยู่
‪- ฉันเห็นมันแล้วถึงจะรู้

359
00:25:16,598 --> 00:25:18,183
‪เยี่ยม งั้นก็รื้อค้นที่นี่ให้เละเทะเลย

360
00:25:18,183 --> 00:25:20,602
‪นายไม่มีทางรู้ ที่นี่อาจเป็นกับดักก็ได้

361
00:25:22,020 --> 00:25:24,147
‪ใช่ ที่นี่มันดูเป็นแบบนั้นจริงๆ

362
00:25:24,147 --> 00:25:25,273
‪บ้านและกับดักที่ดีกว่า

363
00:25:26,858 --> 00:25:28,443
‪อะไร มีข่าวที่น่าตื่นเต้นกว่านี้เหรอ

364
00:25:28,443 --> 00:25:31,446
‪ผู้โดยสารสองคนหนีออกจากสถานกักกัน

365
00:25:31,947 --> 00:25:33,907
‪มิเคล่ากับเบน สโตน

366
00:25:36,159 --> 00:25:37,827
‪กลับไปได้เลย ฉันจะกลับกับสองคนนี้

367
00:25:38,787 --> 00:25:42,165
‪พวกเขาคงรู้ว่าผู้ร้ายหลบหนีกําลังไปที่ไหน

368
00:26:04,980 --> 00:26:06,856
‪ช่วยด้วย ช่วยด้วย!

369
00:26:09,025 --> 00:26:10,569
‪ช่วยด้วย!

370
00:26:19,119 --> 00:26:23,540
‪เบธานี ช่วยด้วย

371
00:26:30,088 --> 00:26:31,548
‪เบธานี

372
00:26:33,633 --> 00:26:36,386
‪- เกิดอะไรขึ้น
‪- มีผู้แจ้งเราว่าเธอได้รับเสียงเรียก

373
00:26:36,386 --> 00:26:38,805
‪เบธานีแสดงสัญญาณของเสียงเรียก

374
00:26:38,805 --> 00:26:41,725
‪แต่เธอยังไร้ความสามารถ
‪เพราะได้รับยาระงับประสาทมากไป

375
00:26:41,725 --> 00:26:44,144
‪เธอเลยบอกเราไม่ได้ว่าเธอเห็นอะไร

376
00:26:47,022 --> 00:26:48,523
‪เธอฟื้นแล้วแจ้งฉันทันทีนะ

377
00:26:54,821 --> 00:26:57,073
‪เราอาจเจอตํารวจสํานักงานทะเบียนก็ได้

378
00:26:57,073 --> 00:26:58,658
‪งั้นก็เป็นวันที่ดีที่ได้ออกมา

379
00:26:58,658 --> 00:27:01,453
‪เราน่าจะได้แวะกินที่ร้านเกรย์ส ปาปายา

380
00:27:03,622 --> 00:27:05,957
‪จอร์เจีย

381
00:27:07,751 --> 00:27:11,421
‪ไม่ ไม่เป็นไร
‪เราเป็นเพื่อนของเบธานีจากเที่ยวบิน 828

382
00:27:15,091 --> 00:27:16,718
‪จอร์เจีย เกิดอะไรขึ้นที่นี่

383
00:27:17,677 --> 00:27:19,012
‪สํานักงานทะเบียนน่ะสิ

384
00:27:19,554 --> 00:27:22,057
‪ฉันกลับมาเห็นพวกเขาไปพอดี

385
00:27:22,057 --> 00:27:26,269
‪ไอ้สารเลวพวกนั้นทําลายชีวิตฉัน
‪เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการวันนี้

386
00:27:34,235 --> 00:27:35,153
‪ขอดูหน่อยได้ไหม

387
00:27:42,202 --> 00:27:43,620
‪คุณสองคนสวยมากเลย

388
00:27:47,248 --> 00:27:48,958
‪ทําไมคุณไม่อยู่ในสถานกักกันล่ะ

389
00:27:50,502 --> 00:27:52,295
‪เราแอบหนีออกมาน่ะ

390
00:27:53,254 --> 00:27:56,132
‪- เบธานีเป็นห่วงคุณ
‪- คุณหมายถึงเธอได้รับเสียงเรียก

391
00:27:56,716 --> 00:27:59,511
‪เธอช่วยเราซ้ําแล้วซ้ําอีก
‪เราต้องไขปริศนานี้ให้เธอ

392
00:28:00,011 --> 00:28:01,012
‪เธอมีความหมายกับเรามาก

393
00:28:01,596 --> 00:28:03,598
‪ซึ่งแปลว่าคุณก็มีความหมายกับเรามาก

394
00:28:07,560 --> 00:28:08,395
‪โอลีฟ

395
00:28:08,395 --> 00:28:12,148
‪ผมได้รับเสียงเรียก ไม่ใช่ของผมนะ ของเบธานี

396
00:28:13,441 --> 00:28:14,401
‪เธอเห็นอะไร

397
00:28:14,401 --> 00:28:15,568
‪ผมอยู่บนเครื่องบิน

398
00:28:15,568 --> 00:28:19,364
‪แล้วผมก็เห็นแอปเปิลบนที่นั่งของเบธานี
‪ผมรู้ว่าต้องนั่งบนที่นั่งของเธอ

399
00:28:19,364 --> 00:28:22,075
‪แล้วผมก็เห็นทุ่งโล่ง

400
00:28:22,075 --> 00:28:24,786
‪ผมได้ยินเสียงกรีดร้อง มันอยู่ใกล้โรงนาเก่าๆ

401
00:28:24,786 --> 00:28:26,788
‪อย่างน้อยผมก็คิดว่ามันเป็นแบบนั้น

402
00:28:26,788 --> 00:28:30,542
‪และผมเห็นรถสีแดง มีปืนด้วย

403
00:28:31,167 --> 00:28:32,627
‪มีปืนหลายกระบอกอยู่ที่เบาะหลัง

404
00:28:33,211 --> 00:28:34,379
‪จอร์เจีย มีอะไรเหรอ

405
00:28:35,213 --> 00:28:38,758
‪ค่ะ เวซิคน่ะ พ่อที่ยังหนุ่มกับภรรยาและลูกสองคน

406
00:28:38,758 --> 00:28:39,884
‪ผู้โดยสารเที่ยวบิน 828

407
00:28:39,884 --> 00:28:42,470
‪- เขาเป็นหนึ่งในผู้หลบหนี 13 คน
‪- เขาติดต่อขอความช่วยเหลือ

408
00:28:42,470 --> 00:28:45,598
‪ฉันต้องไปเจอเขาที่โรงนาเก่าในคองคลิน

409
00:28:45,598 --> 00:28:48,435
‪งั้นเขาก็ตกอยู่ในอันตราย คุณต้องไปเดี๋ยวนี้

410
00:29:19,507 --> 00:29:22,552
‪บอกเราหน่อยสิว่าเรามาทําอะไรไกลถึงที่นี่

411
00:29:23,511 --> 00:29:24,763
‪แอนสันขอความช่วยเหลือ

412
00:29:25,847 --> 00:29:26,806
‪มันคือสิ่งที่ฉันทํา

413
00:29:28,016 --> 00:29:29,350
‪ยิ่งรู้น้อยยิ่งดี

414
00:29:31,227 --> 00:29:33,396
‪ฉันจะไปดูรอบๆ พวกคุณไปตามหาแอนสัน

415
00:29:55,043 --> 00:29:55,960
‪แอนสัน

416
00:29:58,338 --> 00:29:59,631
‪แอนสัน นี่จอร์เจีย

417
00:30:08,223 --> 00:30:11,184
‪แอนสัน คุณต้องออกไปจากที่นี่
‪มันไม่ปลอดภัย

418
00:30:12,685 --> 00:30:13,686
‪นั่นไม่ใช่แอนสัน

419
00:30:24,239 --> 00:30:26,282
‪ออกมาสิ ออกมา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน

420
00:30:29,077 --> 00:30:31,079
‪มานี่มา เมี้ยวๆ

421
00:30:32,914 --> 00:30:35,250
‪อย่าทําให้มันยากกว่าที่ควรจะเป็น

422
00:30:36,125 --> 00:30:37,126
‪ผมเห็นคุณนะ

423
00:30:40,171 --> 00:30:41,130
‪จบเกมแล้ว

424
00:30:42,340 --> 00:30:44,425
‪ใช่เลย ไอ้เวร วางอาวุธลง

425
00:30:45,134 --> 00:30:47,136
‪อ๋อเหรอ คุณจะยิงผมเหรอ ตํารวจ

426
00:30:48,263 --> 00:30:49,514
‪บิลลี่ใช่ไหม

427
00:30:50,098 --> 00:30:51,182
‪ฟังนะ บิลลี่

428
00:30:51,182 --> 00:30:54,435
‪เพื่อฟื้นความทรงจําของแกนะ
‪คนที่แกลักพาตัวไปคือสามีฉัน

429
00:30:54,435 --> 00:30:56,896
‪และเกือบถูกฆ่าตาย
‪ที่บาร์เอ็กเซอร์เมื่อหลายปีก่อน

430
00:30:56,896 --> 00:30:59,440
‪ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมฉันไม่ชอบอะไร

431
00:30:59,440 --> 00:31:01,943
‪มากไปกว่าเหตุผลดีๆ แค่นิดเดียว

432
00:31:01,943 --> 00:31:04,362
‪ที่จะกําจัดไอ้สวะอย่างแกไปจากโลกนี้

433
00:31:04,863 --> 00:31:08,199
‪ฉันไม่ใช่ผู้หญิง
‪ที่แกอยากให้เอาปืนจ่อหัวแกตอนนี้แน่นอน

434
00:31:19,252 --> 00:31:20,336
‪ไม่เอาน่า ทุกคน

435
00:31:20,336 --> 00:31:24,173
‪โอลีฟ พ่อกับอาเธออาจตกอยู่ในอันตราย
‪ช่วยเราปกป้องพวกเขาเถอะ

436
00:31:24,173 --> 00:31:28,636
‪ฉันไม่ได้เจอพ่อตั้งแต่เมื่อวาน
‪ผ่านผนังเพล็กซิกลาส

437
00:31:28,636 --> 00:31:30,847
‪เหมือนเมื่อสัปดาห์ก่อนก่อน

438
00:31:30,847 --> 00:31:33,141
‪เก๊บ แล้วนายล่ะ

439
00:31:33,141 --> 00:31:36,352
‪ผมไม่ได้เจอพวกเขา
‪ตั้งแต่ถูกขังเมื่อแปดเดือนก่อน

440
00:31:37,061 --> 00:31:39,898
‪ปีที่แล้วคุณยุ่งเกี่ยวกับหญิงผู้โดยสารที่ตาย

441
00:31:39,898 --> 00:31:40,815
‪ไวโอเล็ตใช่ไหม

442
00:31:41,316 --> 00:31:44,110
‪คุณรู้ดีว่าถ้าปิดบังอะไรเรา เราก็จะสืบรู้จนได้

443
00:31:44,110 --> 00:31:47,280
‪โอเค ดูเหมือนเรามีเวลาเล่นเกมงั้นเหรอ

444
00:31:47,280 --> 00:31:49,365
‪เราต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองที่นี่

445
00:31:49,365 --> 00:31:52,660
‪นี่ พวกเขาเป็นเด็กฉลาด
‪พวกเขาไม่โกหกผู้รักษากฎหมายหรอก

446
00:31:52,660 --> 00:31:53,828
‪เร็วเข้า ไปกันเถอะ

447
00:31:53,828 --> 00:31:55,788
‪เราต้องการความคืบหน้าทุกวัน

448
00:32:04,005 --> 00:32:05,465
‪พ่อคุณกลับมาแล้วเหรอ

449
00:32:06,424 --> 00:32:08,509
‪- พวกเขาอยู่ไหน
‪- เราไม่รู้

450
00:32:11,179 --> 00:32:12,180
‪เราจะนําตัวพวกเขาไป

451
00:32:12,180 --> 00:32:13,806
‪คุณไม่เข้าใจเรื่องหมายจับตรงไหน

452
00:32:13,806 --> 00:32:17,435
‪พวกเขาติดต่อกับเขา ยึดโทรศัพท์ของพวกเขาไว้

453
00:32:23,983 --> 00:32:25,234
‪ฉันไม่มีโทรศัพท์

454
00:32:26,110 --> 00:32:27,987
‪พยายามใช้ชีวิตแบบมาริเอะ คนโดะน่ะ

455
00:32:27,987 --> 00:32:29,489
‪คนอายุ 20 ที่ไม่มีโทรศัพท์

456
00:32:29,489 --> 00:32:33,576
‪แกะรอยเบอร์โทรนี้ พนันได้เลยว่า
‪เราจะเจอคุณพ่อสุดที่รักแน่นอน

457
00:32:45,630 --> 00:32:48,007
‪- ไงลูก เราไม่เป็นไร
‪- ไม่ค่ะ พ่อซวยแล้ว

458
00:32:48,007 --> 00:32:50,301
‪จาเร็ดกับเดรอามาที่นี่กับผู้ชายที่น่ากลัวๆ

459
00:32:50,301 --> 00:32:53,888
‪พวกเขารู้ว่าโทรศัพท์หนูอยู่กับพ่อ หนูขอโทษจริงๆ

460
00:32:53,888 --> 00:32:55,974
‪เราจะไม่เป็นไร ลูกอยู่ที่นั่นแหละ

461
00:33:03,523 --> 00:33:05,942
‪เราอยู่ที่นี่ไม่ปลอดภัย
‪โอเค ได้เวลาบอกความจริงแล้ว

462
00:33:06,567 --> 00:33:09,737
‪เถอะน่า เรายิ่งกว่าพิสูจน์ความกล้าของเราอีก
‪วันนี้เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่

463
00:33:11,030 --> 00:33:12,281
‪ฉันเป็นส่วนหนึ่งของเซฟเฮาส์

464
00:33:13,282 --> 00:33:14,534
‪เซฟเฮาส์อะไร

465
00:33:15,243 --> 00:33:17,620
‪คุณคุ้นเคยกับผู้โดยสาร 13 คนที่หายไป

466
00:33:18,538 --> 00:33:23,251
‪ฉันกับเครือข่ายผู้เห็นใจผู้โดยสารเที่ยวบิน 828
‪ช่วยพวกเขาเรื่องอาหาร ที่พัก ยา

467
00:33:23,251 --> 00:33:24,669
‪พวกเขาอยู่ด้วยกันเหรอ

468
00:33:24,669 --> 00:33:26,212
‪พวกเขาอยู่ด้วยกันเก้าคน

469
00:33:26,921 --> 00:33:28,840
‪ฉันคิดว่าตอนที่แอนสันติดต่อมา ฉันอาจช่วยเขา

470
00:33:28,840 --> 00:33:33,302
‪พาเขาไปที่เซฟเฮาส์ได้
‪แต่เห็นขัดว่าฉันโดนเอ็กเซอร์คนนั้นหลอก

471
00:33:34,012 --> 00:33:35,805
‪คงคิดว่าฉันจะพาเขาไปหาผู้โดยสารคนอื่นๆ

472
00:33:35,805 --> 00:33:37,598
‪เขาจะได้รับเงินค่าหัวนั่น

473
00:33:38,099 --> 00:33:39,767
‪ขอโทษนะ ค่าหัวอะไร

474
00:33:39,767 --> 00:33:41,769
‪รัฐบาลตั้งค่าหัวพวกผู้โดยสาร

475
00:33:43,062 --> 00:33:45,898
‪ห้าหมื่นดอลลาร์ต่อคนที่ถูกนําตัวไปส่ง
‪ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย

476
00:33:45,898 --> 00:33:48,735
‪ถ้าบิลลี่ล่าตัวคุณ
‪คนอื่นอีกเยอะแยะก็จะตามล่าเหมือนกัน

477
00:33:48,735 --> 00:33:52,447
‪คุณต้องกลับไปที่เซฟเฮาส์
‪กับคนอื่นๆ จนกว่าจะพ้นอันตราย

478
00:33:52,447 --> 00:33:55,366
‪- ฉันจะไปส่งคุณที่รถคุณ
‪- มันอันตรายเกินไป เราจะหาทางเอง

479
00:33:55,366 --> 00:33:56,451
‪ไปได้แล้ว

480
00:34:01,998 --> 00:34:03,624
‪ถ้าคุณเอานี่ให้เบธานีได้...

481
00:34:05,418 --> 00:34:06,627
‪บอกเธอด้วยว่าฉันรักเธอ

482
00:34:08,212 --> 00:34:09,130
‪และก็ขอบคุณค่ะ

483
00:34:14,427 --> 00:34:15,595
‪เราต้องไปกันแล้ว

484
00:34:33,988 --> 00:34:35,406
‪นี่มันอะไรกัน

485
00:34:36,282 --> 00:34:38,076
‪ฉันว่าคงมีบางอย่างตกที่นี่

486
00:34:40,411 --> 00:34:42,789
‪ไม่น่าจะนานมาแล้ว พื้นดินยังอุ่นๆ อยู่เลย

487
00:34:44,373 --> 00:34:46,793
‪ฉันคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรมาก
‪ที่ทําให้เกิดหลุมใหญ่ขนาดนี้

488
00:34:46,793 --> 00:34:48,795
‪หรือมีรูปทรงแบบนี้ได้นอกจากเครื่องบิน

489
00:34:48,795 --> 00:34:50,463
‪แต่ว่าเป็นเครื่องบินอะไร

490
00:34:50,463 --> 00:34:53,883
‪และใครจะทําให้
‪เครื่องบินหายไปได้ดีกว่าเอ็นเอสเอ

491
00:34:55,635 --> 00:34:57,011
‪ฉันต้องหาคําตอบให้ได้

492
00:34:58,304 --> 00:34:59,263
‪ไปหาที่ไหน

493
00:35:01,557 --> 00:35:02,475
‪สถานกักกัน

494
00:35:03,643 --> 00:35:07,146
‪ล้อเล่นเหรอ เราตกลงกันตอนหนีออกมา
‪ว่าจะไม่กลับไปอีก

495
00:35:07,146 --> 00:35:10,149
‪นั่นก่อนที่เราจะพบรอยเท้ายักษ์นี่

496
00:35:11,025 --> 00:35:13,194
‪เครื่องบินอยู่ในที่ที่เราหนีออกมา ฉันรู้

497
00:35:13,778 --> 00:35:16,155
‪ถ้าเรากลับไป
‪เราโดนขังเดี่ยวไม่มีกําหนดออกแน่

498
00:35:16,155 --> 00:35:19,283
‪ถ้าเราเป็นกัปตันเรือชูชีพจริงๆ
‪เราต้องกลับไปปกป้องคนอื่นๆ

499
00:35:19,283 --> 00:35:20,535
‪- พวกเขาต้องการเรา
‪- พี่พูดถูก

500
00:35:20,535 --> 00:35:23,037
‪วิธีที่ดีที่สุดในการปกป้องผู้โดยสารคืออยู่ข้างนอก

501
00:35:23,037 --> 00:35:25,540
‪- เพื่อทําสิ่งที่เราทําอยู่ตอนนี้
‪- ฉันไม่ได้พูดถูก

502
00:35:27,917 --> 00:35:31,295
‪เธอเคยถามตัวเองไหมว่า
‪ทําไมเราถึงเป็นกัปตันเรือชูชีพ

503
00:35:31,295 --> 00:35:33,589
‪ทําไมพระเจ้าถึงเลือกเธอก่อน

504
00:35:34,549 --> 00:35:36,300
‪อาจเป็นเพราะไม่มีตํารวจที่ดีกว่า

505
00:35:36,300 --> 00:35:40,304
‪อาจเป็นเพราะเธออยาก
‪สลัดความละอายใจของเธอทิ้งมากที่สุด

506
00:35:42,014 --> 00:35:42,932
‪ทําไมต้องเป็นฉัน

507
00:35:44,892 --> 00:35:48,688
‪อาจเป็นเพราะฉันวิสัยทัศน์แคบมาก

508
00:35:49,772 --> 00:35:51,691
‪ไม่สนใจอะไรนอกจากช่วยแคล

509
00:35:51,691 --> 00:35:56,320
‪เหมือนที่ฉันใช้เวลาสองปี
‪ไม่สนใจอะไรเลยนอกจากตามหาอีเดน

510
00:35:57,905 --> 00:36:00,616
‪คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่
‪ที่เสียงเรียกครึ่งนึงนําเราไปด้วย

511
00:36:01,117 --> 00:36:02,451
‪ทุกอย่างมันเชื่อมโยงกันหมด

512
00:36:05,246 --> 00:36:06,706
‪มิค เธอเสียสละเยอะมาก

513
00:36:06,706 --> 00:36:10,042
‪ฉันไม่โทษเธอเลยสักนิดที่อยากเป็นอิสระ

514
00:36:11,210 --> 00:36:13,462
‪แต่ฉันทิ้งผู้โดยสารไม่ได้อีกแล้ว

515
00:36:14,463 --> 00:36:17,258
‪ฉันรู้เรื่องเสียงเรียกและผู้โดยสารมากกว่าใคร

516
00:36:17,258 --> 00:36:20,595
‪และถ้าจะมีผู้โดยสารเที่ยวบิน 828
‪ที่ต้องกลับไปที่สถานกักกันนั่น

517
00:36:20,595 --> 00:36:24,682
‪ทําหน้าที่เป็นนักยุทธศาสตร์
‪เพื่อรอดชีวิตจากวันตาย...

518
00:36:28,269 --> 00:36:29,353
‪ก็ฉันนี่แหละ

519
00:36:32,231 --> 00:36:33,149
‪พี่พูดถูก

520
00:36:34,734 --> 00:36:38,029
‪ฉันจะไปบอกลาลูกๆ และเข้ามอบตัว

521
00:36:42,116 --> 00:36:44,285
‪ในเมื่อเธอไม่อยู่ที่นั่นแล้ว ฉันขอหมอนเธอได้ไหม

522
00:36:49,540 --> 00:36:50,708
‪ฉันรักเธอมากนะ

523
00:36:51,626 --> 00:36:52,627
‪ฉันก็รักพี่

524
00:37:06,849 --> 00:37:07,683
‪พ่อ

525
00:37:08,643 --> 00:37:09,518
‪นั่นพ่อเหรอ

526
00:37:12,521 --> 00:37:14,690
‪ไงครับ แล้วอามิคอยู่ไหนล่ะ

527
00:37:23,032 --> 00:37:25,368
‪พ่ออยากให้ลูกไปที่บ้านจอร์เจีย

528
00:37:26,911 --> 00:37:30,748
‪แล้วขับรถของพริสซิลลากลับไปคืนเธอ

529
00:37:36,545 --> 00:37:37,463
‪ทําไมคะ

530
00:37:39,924 --> 00:37:41,509
‪- มีเรื่องอะไร
‪- พ่อขอโทษ

531
00:37:42,009 --> 00:37:44,262
‪- พ่อจะกลับไปที่นั่นใช่ไหม
‪- มันดีที่สุดสําหรับทุกคน

532
00:37:44,262 --> 00:37:46,847
‪ดีตรงไหน แล้วเราล่ะ

533
00:37:48,307 --> 00:37:50,768
‪แล้วการอยู่กันเป็นครอบครัวล่ะ
‪พ่อสัญญาแล้วนะ

534
00:37:50,768 --> 00:37:52,353
‪พ่อรู้ว่ามันอาจไม่รู้สึกแบบนั้น

535
00:37:52,353 --> 00:37:56,565
‪แต่พอรับรองได้ว่าพ่อทํามันเพื่อครอบครัวของพ่อ

536
00:38:00,486 --> 00:38:01,570
‪ลูกๆ สามคน...

537
00:38:02,613 --> 00:38:05,616
‪ลูกสามคนสําคัญกับพ่อมากที่สุดในโลก

538
00:38:06,784 --> 00:38:11,414
‪และพ่อก็มีเวลาเก้าเดือนเพื่อหาคําตอบว่า
‪เรารอดชีวิตจากวันตายยังไง

539
00:38:11,414 --> 00:38:15,042
‪และทางเดียวที่จะรับประกันว่าเรามีอนาคต

540
00:38:19,297 --> 00:38:20,756
‪ก็คือตอนนี้พ่อต้องไป

541
00:38:23,843 --> 00:38:25,553
‪หนูรักพ่อตลอดไปค่ะ

542
00:38:30,224 --> 00:38:31,434
‪พ่อรักลูกจ้ะ

543
00:38:37,064 --> 00:38:38,107
‪ลูกทุกคน

544
00:39:19,065 --> 00:39:21,233
‪โอ้ ดูสิว่าใคร

545
00:39:21,233 --> 00:39:22,985
‪บิลลี่ เป็นไงเพื่อน

546
00:39:23,611 --> 00:39:25,029
‪ไม่เจอกันนานเลยนะ

547
00:39:25,029 --> 00:39:26,447
‪นายรู้จักไอ้งั่งนี่เหรอ

548
00:39:26,447 --> 00:39:28,240
‪เห็นไหม ฉันรู้ว่ามีบางอย่างที่เราคิดตรงกัน

549
00:39:33,037 --> 00:39:35,414
‪เราจับคนร้ายได้แล้ว ด้วยความยินดี

550
00:39:35,414 --> 00:39:38,834
‪ดูจากปืนพวกนี้แล้ว
‪พวกผู้โดยสารป้องกันการนองเลือดไว้ได้

551
00:39:38,834 --> 00:39:42,505
‪ต้องปรบมือให้พวกเขา ผู้โดยสารเที่ยวบิน 828
‪ไขปริศนาเสียงเรียกเก่งกว่าเรา

552
00:39:42,505 --> 00:39:43,422
‪คิดงั้นเหรอ

553
00:39:56,727 --> 00:39:58,771
‪คุณนี่ปรากฏตัวได้เร้าใจตลอดเลยนะ

554
00:40:00,523 --> 00:40:02,066
‪แค่ทําให้อะไรๆ มันสดใหม่ตลอดน่ะ

555
00:40:03,275 --> 00:40:04,985
‪ขอบคุณนะที่ช่วยแม่ผม

556
00:40:05,486 --> 00:40:06,654
‪ไม่เป็นไรค่ะ

557
00:40:08,656 --> 00:40:09,990
‪ช่วยบอกฉันทีว่านี่มันจบยังไง

558
00:40:09,990 --> 00:40:11,617
‪ฉันต้องการความหวัง

559
00:40:11,617 --> 00:40:14,453
‪ที่จะไม่ตกลงไปในเหวลึกมากกว่านี้โดยไม่มีคุณ

560
00:40:14,954 --> 00:40:15,871
‪ผมบอกไม่ได้

561
00:40:17,665 --> 00:40:19,083
‪แต่ผมรู้ว่าผมรักคุณมากแค่ไหน

562
00:40:20,292 --> 00:40:22,878
‪ผมรู้ด้วยว่าผมจะรักคุณมากแค่ไหน ซึ่งมันแบบว่า...

563
00:40:22,878 --> 00:40:24,588
‪คุณรู้ได้ยังไง

564
00:40:25,423 --> 00:40:28,884
‪ทุกคําพูด ทุกรอยยิ้ม ทุกสัมผัส

565
00:40:28,884 --> 00:40:31,011
‪ทุกจูบที่เราเคยมีร่วมกัน

566
00:40:31,011 --> 00:40:33,139
‪จะมอดไหม้บนจิตวิญญาณของผม

567
00:40:33,764 --> 00:40:36,392
‪ผมเป็นของคุณตอนนี้และตลอดไป

568
00:40:37,226 --> 00:40:38,853
‪ผมแค่อยากให้คุณอดทนไว้

569
00:40:40,521 --> 00:40:41,730
‪ฉันว่าฉันทําไม่ได้หรอก

570
00:40:43,691 --> 00:40:46,402
‪"อย่ายอมแพ้ แล้วความโชคดีจะเกิดขึ้นกับคุณ"

571
00:40:47,528 --> 00:40:48,988
‪นั่นจากจินตนาการไม่รู้จบใช่ไหม

572
00:40:48,988 --> 00:40:50,406
‪คําพูดที่ผมชอบมากเลยละ

573
00:40:51,240 --> 00:40:53,409
‪ผมว่ามันคือสิ่งที่ทําให้ผม
‪อยู่รอดได้หลังโคลอี้จากไป

574
00:40:57,538 --> 00:40:59,707
‪ปัญหาคือฉันไม่เชื่อเรื่องโชค

575
00:41:00,291 --> 00:41:01,333
‪ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ

576
00:41:02,793 --> 00:41:04,128
‪พวกเขาก็เหมือนกัน

577
00:41:13,179 --> 00:41:14,346
‪(ทางเข้าผู้มาเยี่ยมตรงไป)

578
00:41:21,520 --> 00:41:22,688
‪ผมเบน สโตน

579
00:41:23,397 --> 00:41:25,232
‪- ผมไม่มีอาวุธ
‪- ควบคุมอาวุธ

580
00:41:25,774 --> 00:41:27,485
‪- ผมมามอบตัว
‪- คุกเข่าลง

581
00:41:28,402 --> 00:41:29,945
‪เอามือไว้บนหัว

582
00:41:29,945 --> 00:41:32,031
‪- ไปเร็ว
‪- เร็วเข้า ไปเร็ว

583
00:41:32,031 --> 00:41:33,073
‪มาเร็ว

584
00:41:35,117 --> 00:41:36,368
‪ควบคุมตัวได้แล้วครับ

585
00:41:37,536 --> 00:41:39,788
‪คุณซวยหนักแน่ คุณสโตน

586
00:41:40,581 --> 00:41:42,708
‪มีสวนแอปเปิลกับโรงนาเก่าในคองคลิน

587
00:41:42,708 --> 00:41:44,668
‪มีบางอย่างเกิดขึ้น บางอย่างที่สําคัญมาก

588
00:41:46,420 --> 00:41:47,463
‪เอาตัวเขาไปจากที่นี่

589
00:41:47,463 --> 00:41:50,341
‪- ใช่ เขานี่แหละ
‪- โทรแจ้งด้วย อัตลักษณ์ถูกต้อง เบน สโตน

590
00:41:50,341 --> 00:41:52,301
‪- อัตลักษณ์ถูกต้อง
‪- กําลังนําตัวเข้าไป

591
00:41:52,301 --> 00:41:53,469
‪เดินไป

592
00:41:56,680 --> 00:41:58,724
‪นี่ค่ะ ดื่มนี่สิ จะได้รู้สึกดีขึ้น

593
00:42:02,394 --> 00:42:03,437
‪จอร์เจียปลอดภัย

594
00:42:03,437 --> 00:42:04,813
‪โอ้ ขอบคุณพระเจ้า

595
00:42:05,481 --> 00:42:08,776
‪แต่เธอคงมาเยี่ยมคุณไม่ได้อีกนาน

596
00:42:08,776 --> 00:42:10,444
‪อะไรนะ ทําไมล่ะคะ

597
00:42:10,444 --> 00:42:12,196
‪รู้แค่ว่าเธอปลอดภัยก็พอ

598
00:42:14,365 --> 00:42:15,824
‪เธอชอบเก็บรักษานะคะ

599
00:42:16,617 --> 00:42:18,661
‪ตอนฉันเจอเธอฉันก็รู้ได้ทันทีเลย

600
00:42:20,287 --> 00:42:21,497
‪เธอไปได้แล้วค่ะ

601
00:43:00,202 --> 00:43:02,496
‪"อย่ายอมแพ้ แล้วความโชคดีจะเกิดขึ้นกับคุณ"

602
00:43:07,793 --> 00:43:09,587
‪ฉันนึกว่าเธอจะไม่...

603
00:43:09,587 --> 00:43:11,672
‪เราเป็นกัปตันเรือชูชีพด้วยกัน

604
00:43:12,548 --> 00:43:13,424
‪จําได้ไหม

605
00:43:16,343 --> 00:43:17,261
‪ขอบใจนะ

606
00:43:19,388 --> 00:43:20,764
‪อะไรทําให้เธอเปลี่ยนใจ

607
00:43:23,434 --> 00:43:26,103
‪ไม่มีอะไร ทุกอย่างแหละ

608
00:43:28,355 --> 00:43:30,482
‪พี่พูดถูก พวกเขาต้องการเรา

609
00:44:15,527 --> 00:44:16,570
‪ปิดไฟ

610
00:44:34,129 --> 00:44:35,255
‪อะไรวะเนี่ย

611
00:45:03,242 --> 00:45:04,284
‪ปล่อยผมไป

612
00:45:55,085 --> 00:45:58,005
‪คําบรรยายโดย ประเมิน ปิ่นทอง