1
00:00:01,459 --> 00:00:06,214
ไม่มีใครอธิบายได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเรา
ในวันที่ 7 เมษายน 2013

2
00:00:06,297 --> 00:00:08,550
บางคนบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้

3
00:00:08,633 --> 00:00:10,427
บ้างก็ว่าเป็นปาฏิหาริย์

4
00:00:10,510 --> 00:00:14,264
ฉันรู้แค่ว่า
มันเป็นวันที่ชีวิตฉันเปลี่ยนไปตลอดกาล

5
00:00:15,265 --> 00:00:16,975
ถ้าคุณเห็นเราในบ่ายวันนั้น

6
00:00:17,058 --> 00:00:22,105
คุณคงคิดว่าเราเป็นครอบครัวอเมริกัน
ทั่วไปที่กลับจากพักร้อน

7
00:00:22,188 --> 00:00:27,152
เบน พี่ชายฉัน และเกรซ ภรรยาของเขา
ยังรักกันดีแม้จะผ่านมา 15 ปีแล้ว

8
00:00:27,235 --> 00:00:31,406
ลูกแฝดของพวกเขา โอลีฟกับแคล
ทะเลาะกันเหมือนคู่แต่งงานแก่ๆ

9
00:00:31,489 --> 00:00:34,659
และคู่แต่งงานแก่ๆ ตัวจริง พ่อแม่ฉัน

10
00:00:34,743 --> 00:00:38,371
ยังแข็งแรงสมบูรณ์ดี
ยังพยายามควบคุมชีวิตของฉัน

11
00:00:38,455 --> 00:00:40,915
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของลูก

12
00:00:40,999 --> 00:00:44,002
ครอบครัวนี้ต้องการฉลองบางอย่าง

13
00:00:44,085 --> 00:00:47,213
โอเค เป็นเหตุผลที่ล้าหลังมาก
สำหรับงานแต่ง แต่…

14
00:00:47,297 --> 00:00:52,177
- เหตุผลแค่นี้พอไหม จาเร็ดรักลูก
- และแม่ก็รู้ว่าลูกรักเขา

15
00:00:52,260 --> 00:00:53,887
ตามแบบฉบับเลยใช่ไหม

16
00:00:53,970 --> 00:00:59,059
แต่คุณไม่เห็นว่าลูคีเมียของแคล
ไม่ตอบสนองต่อการรักษา

17
00:00:59,142 --> 00:01:02,854
หรือเบนกับเกรซ
กำลังดิ้นรนหาทางรักษา

18
00:01:02,937 --> 00:01:05,607
หรือเรื่องที่ฉันยังฝันร้าย
เกี่ยวกับอุบัติเหตุทางรถยนต์

19
00:01:05,690 --> 00:01:09,819
มิเคล่า เบ็ธ แม้แต่คนที่ทำผิดพลาด
ก็สมควรได้รับความสุข

20
00:01:11,446 --> 00:01:15,408
จำท่อนโปรดของแม่ได้ไหม "เหตุการณ์ทุกอย่าง
ร่วมกันก่อผลดีแก่คนที่รักพระเจ้า"

21
00:01:15,492 --> 00:01:18,953
หนูไม่เชื่อแบบนั้นอีกแล้วค่ะ
แม่ หนูจะทำได้ยังไง

22
00:01:19,037 --> 00:01:23,875
พอได้โอกาสอยู่ห่างบ้าน
อีกสองสามชั่วโมง ฉันก็รีบคว้าไว้

23
00:01:23,958 --> 00:01:28,087
ผู้โดยสารเที่ยวบิน 537 ไปนิวยอร์ก
สนามบินเจเอฟเค กรุณาฟังทางนี้

24
00:01:28,171 --> 00:01:29,881
เที่ยวบินนี้เต็มแล้ว

25
00:01:29,964 --> 00:01:35,053
เรามีบัตรกำนัลท่องเที่ยว 400 ดอลลาร์
สำหรับท่านที่ยินดีขึ้นเที่ยวบินดึก

26
00:01:35,136 --> 00:01:36,846
ใช่ หนูเอง

27
00:01:37,931 --> 00:01:39,474
- ไม่
- คนละ 400 ดอลลาร์

28
00:01:39,557 --> 00:01:43,061
- นั่นคือทริปต่อไปของเราที่เมโยคลินิก
- ผมจะอยู่กับพ่อ

29
00:01:43,144 --> 00:01:44,938
ต้องอย่างนี้สิ เวลาของผู้ชาย

30
00:01:47,357 --> 00:01:51,778
เกรซกับโอลีฟและพ่อแม่ฉัน
เลยขึ้นเครื่องบินเที่ยวแรกกลับบ้าน

31
00:01:51,861 --> 00:01:55,281
ขณะที่เบน แคลและฉัน รอเที่ยวบิน 828

32
00:01:58,743 --> 00:02:02,038
ตลกดีที่การตัดสินใจเล็กๆ น้อยๆ
สามารถทำลายชีวิตเราได้

33
00:02:03,331 --> 00:02:04,499
แต่ก็รักษามันไว้เช่นกัน

34
00:02:11,631 --> 00:02:13,925
ถั่วไหมคะ ยินดีค่ะ

35
00:02:15,552 --> 00:02:19,514
- คุณคะ รับถั่วไหมคะ
- มีอะไรที่ไม่มีโซเดียมไหม

36
00:02:19,597 --> 00:02:20,515
ถั่วไหมคะ

37
00:02:24,644 --> 00:02:25,520
แม่ไม่ได้ผิดหรอก

38
00:02:25,603 --> 00:02:28,773
- จาเร็ดไม่รอไปตลอดหรอก
- พูดปลุกใจได้ดีมาก ขอบคุณนะ

39
00:02:28,857 --> 00:02:31,359
เธอจะสู้ไปทำไม
ในเมื่อมันจะทำให้เธอมีความสุข

40
00:02:31,442 --> 00:02:34,863
- นั่นเป็นสิ่งที่เราต้องการเพื่อเธอ
- พี่ใจดีมากเลย

41
00:02:34,946 --> 00:02:36,948
- พี่ต้องเมาแล้วแน่ๆ
- แน่นอน

42
00:02:40,535 --> 00:02:42,036
ตอบตกลงกับจาเร็ดนะ

43
00:02:42,120 --> 00:02:45,456
แต่งงานซะแล้วก็ไปฮันนีมูน
เริ่มต้นใหม่ซะ ได้เวลาแล้ว

44
00:02:46,332 --> 00:02:49,043
และก็ใช่ เธอสมควรได้รับมัน

45
00:02:52,797 --> 00:02:53,631
จริงๆ นะ

46
00:03:02,098 --> 00:03:03,057
ไม่เป็นไร ทุกคน

47
00:03:27,874 --> 00:03:29,667
ขอโทษจริงๆ ครับ ทุกคน

48
00:03:29,751 --> 00:03:35,381
นั่นเป็นการตกหลุมอากาศรุนแรงเพราะ
อากาศแปรปรวนที่ไม่ได้อยู่ในเรดาร์

49
00:03:35,465 --> 00:03:37,884
วางใจได้ แผงควบคุมเครื่องยนต์ปกติดี

50
00:03:37,967 --> 00:03:40,345
แต่กรุณาคาดเข็มขัดนิรภัยด้วย

51
00:03:41,346 --> 00:03:46,434
- มีอะไรสำคัญมากๆ ในนั้นไหม
- ข้อมูลวิจัยแค่หกสัปดาห์

52
00:03:46,517 --> 00:03:47,602
พนักงานต้อนรับ

53
00:03:48,311 --> 00:03:52,398
- ผมอยากได้เครื่องดื่มอีกสักแก้ว
- คุณและฉันด้วยค่ะ เราทั้งคู่นั่นแหละ

54
00:03:54,442 --> 00:03:55,610
ควบคุมนำร่อนนิวยอร์ก

55
00:03:55,693 --> 00:03:59,280
มอนเตโกแอร์ 828 ระดับหนึ่ง ห้าพันฟุต

56
00:03:59,364 --> 00:04:01,783
นี่แผนกควบคุมนำร่อนนิวยอร์ก

57
00:04:01,866 --> 00:04:03,660
ย้ำรหัสเรียกขานด้วย

58
00:04:03,743 --> 00:04:05,495
เราคือเอ็มเอ 828

59
00:04:10,458 --> 00:04:16,047
ย้ำ มอนเตโกแอร์ 828
จากมอนเตโกเบย์ไปเจเอฟเค ได้ยินมั้ย

60
00:04:18,258 --> 00:04:19,342
พร้อมแล้ว

61
00:04:21,010 --> 00:04:25,974
ขอทราบชื่อคุณด้วย กัปตัน และจำนวน
ผู้โดยสารและลูกเรือในรายชื่อผู้โดยสาร

62
00:04:26,975 --> 00:04:32,146
นี่กัปตันวิลเลียม เดลี
บนเครื่องมี 191 คนครับ

63
00:04:32,230 --> 00:04:35,733
ทุกคนอยากลงแตะรันเวย์ของคุณ

64
00:04:38,027 --> 00:04:40,113
ขอโทษนะครับ ทุกคน ขออภัยด้วย

65
00:04:40,196 --> 00:04:45,201
เราจะเปลี่ยนเส้นทางไปสนามบินสจวร์ต
ที่นิวเบิร์ก ห่างไกลจากตัวเมืองมาก

66
00:04:45,285 --> 00:04:49,664
แต่สำหรับท่านใดที่พยายามบินต่อ
เราติดค้างคุณ

67
00:04:49,747 --> 00:04:51,666
พนักงานต้อนรับ เตรียมตัวลงจอด

68
00:05:06,055 --> 00:05:10,852
ใช่แล้ว ทุกคน ยินดีต้อนรับสู่นิวยอร์ก
เวลาท้องถิ่น 23:49 น.

69
00:05:10,935 --> 00:05:15,481
ในนามของลูกเรือทุกท่าน เราขอขอบคุณ
ทุกท่านที่เดินทางกับมอนเตโกแอร์

70
00:05:15,565 --> 00:05:16,899
จริงเหรอ ไม่มีสัญญาณเหรอ

71
00:05:17,525 --> 00:05:19,235
เหมือนกัน

72
00:05:19,319 --> 00:05:24,365
และความไม่สะดวกก็ดำเนินต่อไป
เขาขอให้เราลงจากเครื่องที่ลานบินนี่เลย

73
00:05:24,449 --> 00:05:25,366
เจ๋ง

74
00:05:46,512 --> 00:05:47,555
เดลีคือใคร

75
00:05:48,556 --> 00:05:52,060
- พวกเขาเคยทำแบบนี้ด้วยเหรอ
- ไม่เคย มีบางอย่างเกิดขึ้น

76
00:05:56,606 --> 00:06:00,568
ขอโทษนะคะ ที่นี่มีแต่คนป่วย
มีปัญหาอะไรเหรอคะ

77
00:06:03,237 --> 00:06:05,239
ปัญหาครับ ทุกท่าน

78
00:06:05,323 --> 00:06:10,578
เครื่องบินของคุณออกจาก มอนเตโกเบย์
จาเมกา ในวันที่ 7 เมษายน 2013

79
00:06:12,121 --> 00:06:16,918
วันนี้วันที่ 4 พฤศจิกายน 2018

80
00:06:18,586 --> 00:06:22,632
พวกคุณทุกคนหายตัวไป
คาดว่าตายแล้ว เป็นเวลาห้าปีครึ่ง

81
00:06:22,715 --> 00:06:24,050
อะไรนะ

82
00:06:44,946 --> 00:06:45,780
นี่

83
00:06:46,906 --> 00:06:47,740
ยา

84
00:06:52,578 --> 00:06:54,247
เราจะไปกันได้เมื่อไหร่

85
00:06:56,999 --> 00:06:58,543
อีกไม่นานจ้ะ พวกเขา…

86
00:06:58,626 --> 00:07:03,172
พวกเขาจะคุยกับเรา ตรวจดูเรานิดหน่อย
แล้วเราก็ไปจากที่นี่ได้ โอเคมั้ย

87
00:07:06,008 --> 00:07:10,555
ถ้ามันผ่านมาห้าปีแล้ว
ทำไมผมถึงยังมีชีวิตอยู่ล่ะ

88
00:07:15,226 --> 00:07:16,936
รู้สึกแก่ขึ้นห้าปีมั้ยล่ะ

89
00:07:18,312 --> 00:07:19,272
พ่อก็เหมือนกัน

90
00:07:21,482 --> 00:07:22,358
ไม่ต้องห่วง

91
00:07:29,699 --> 00:07:33,578
มาเริ่มแบบง่ายๆ กัน หลังจากเครื่องบิน
ออกจากจาเมกา คุณลงจอดที่ไหน

92
00:07:34,662 --> 00:07:37,206
เราไม่เคยลงจอดที่ไหนเลย
จนกระทั่งเราลงจอดที่นี่

93
00:07:37,290 --> 00:07:38,916
ทีนี้บอกผมมาว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

94
00:07:39,000 --> 00:07:42,753
ออกเดินทางตรงเวลา
มาถึงในสามชั่วโมง 19 นาทีต่อมา

95
00:07:42,837 --> 00:07:47,091
- นี่อำเล่นกันหรือไง ให้ตายสิ
- ไม่มีเหตุผลเลย

96
00:07:47,175 --> 00:07:50,887
อากาศปลอดโปร่ง บินฉิว
เครื่องมือตรวจไม่พบอะไรเลย

97
00:07:50,970 --> 00:07:52,722
ตกหลุมอากาศ

98
00:07:52,805 --> 00:07:55,683
เหมือนหลังคาจะถล่มลงมา

99
00:07:56,267 --> 00:07:57,101
ฉัน…

100
00:07:59,479 --> 00:08:04,942
- คุณพูดเรื่องอะไร
- ผมจะฟ้องสายการบินนี้ให้จมดิน

101
00:08:05,026 --> 00:08:09,280
ฉันต้องโทรศัพท์ โอเคมั้ย
ฉันต้องโทรหาแฟน คู่หมั้นน่ะ

102
00:08:09,363 --> 00:08:13,367
ลูกชายผมเป็นลูคีเมีย
เขาจะไม่ยอมรับการทดสอบอะไรทั้งนั้น

103
00:08:14,827 --> 00:08:16,162
ผมอยากเจอแม่

104
00:08:17,830 --> 00:08:19,916
"สามสิบหกชั่วโมงต่อมา"

105
00:08:26,380 --> 00:08:27,924
เบน

106
00:08:28,007 --> 00:08:29,717
เบน เบน โอ้ พระเจ้า

107
00:08:35,806 --> 00:08:37,892
ไม่เป็นไร เราไม่เป็นไร

108
00:08:37,975 --> 00:08:40,061
- เราไม่เป็นไร
- ฉันไม่เข้าใจ

109
00:08:40,144 --> 00:08:43,940
จะเหมือนเดิมเป๊ะได้ยังไง
ลูกดูอายุไม่มากขึ้นสักวันเลย

110
00:08:54,534 --> 00:08:55,368
โอลีฟ

111
00:09:08,214 --> 00:09:09,632
แคล

112
00:09:10,675 --> 00:09:11,842
แคล

113
00:09:13,219 --> 00:09:16,222
แม่รู้จ้ะ แม่รู้ ไม่เป็นไรนะ

114
00:09:16,305 --> 00:09:18,975
แม่กับจาเร็ดอยู่ไหน

115
00:09:19,058 --> 00:09:22,478
พ่อส่งข้อความหาจาเร็ด เขามาไม่ได้

116
00:09:22,562 --> 00:09:23,854
งานด่วนน่ะ

117
00:09:25,314 --> 00:09:26,148
แล้วแม่ล่ะ

118
00:09:29,610 --> 00:09:30,778
แม่ของลูกป่วย

119
00:09:32,196 --> 00:09:35,866
- เธอสู้สุดใจ
- หมายความว่าไง ป่วย

120
00:09:37,451 --> 00:09:39,954
แม่รักลูกๆ มากกว่าชีวิต

121
00:09:40,037 --> 00:09:41,789
- ลูกเป็นทุกอย่างของเธอ
-ไม่

122
00:09:41,872 --> 00:09:44,792
ไม่ๆ หนูเพิ่งวิ่งกับแม่บนชายหาด

123
00:09:44,875 --> 00:09:48,671
หนูมาบอกแม่ว่า
แม่พูดถูกเรื่องหนูกับจาเร็ด

124
00:09:48,754 --> 00:09:52,091
ไม่ค่ะ พ่อ ไม่นะ ไม่ๆ หนูไม่…

125
00:10:06,814 --> 00:10:10,318
- ขณะที่คนทั้งโลกสนใจเที่ยวบิน 828
- เที่ยวบิน 828 ไปอยู่ที่ไหนมาห้าปี

126
00:10:10,401 --> 00:10:12,945
ขณะที่หน่วยงานรัฐบาล นาซา กระทรวง

127
00:10:13,029 --> 00:10:16,198
ความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ
และเอ็นเอสเอโจมตีนิวยอร์ก

128
00:10:16,282 --> 00:10:21,537
เรื่องราวแห่งศตวรรษ
เข้าถึงย่านชนชั้นกลางในควีนส์

129
00:10:52,443 --> 00:10:55,363
"เหตุการณ์ทุกอย่างร่วมกันก่อผลดี
แก่คนที่รักพระเจ้า โรมัน 8:28"

130
00:10:58,407 --> 00:11:00,868
แม่คุณทำไว้หลังจาก…

131
00:11:01,869 --> 00:11:03,829
วลีเชยๆ นั่นเป็นมนตราของเธอ

132
00:11:07,792 --> 00:11:10,544
ที่จริงฉันก็มั่นใจนะ
ว่านั่นคือสิ่งสุดท้ายที่แม่พูดกับฉัน

133
00:11:12,505 --> 00:11:14,507
ขอโทษที่ให้คุณมาอยู่ที่นี่

134
00:11:14,590 --> 00:11:18,928
เราเก็บอะพาร์ตเมนต์คุณไว้นานเท่าที่จะ
ทำได้แล้ว แต่สุดท้ายเราก็ต้องปล่อยมันไป

135
00:11:21,472 --> 00:11:24,475
- ขอใช้โทรศัพท์ได้มั้ย
- ได้สิ

136
00:11:25,893 --> 00:11:27,853
- ขอบคุณ
- เราเลิกใช้โทรศัพท์บ้าน

137
00:11:36,946 --> 00:11:39,657
สวัสดี นี่จาเร็ด วาสเกซ กรุณาบันทึก…

138
00:11:43,369 --> 00:11:44,703
เรียบร้อย

139
00:11:44,787 --> 00:11:45,621
ขอบคุณค่ะ

140
00:11:47,790 --> 00:11:48,833
นี่ เกรซ

141
00:11:50,292 --> 00:11:54,922
ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากให้ตัวอย่างที่ไม่ดี
มาอยู่ใกล้เด็กๆ ฉันจะ…

142
00:11:55,005 --> 00:11:59,385
มิเคล่า ไม่ มิเคล่า ที่เป็นบ้านของคุณ

143
00:11:59,468 --> 00:12:01,762
นานเท่าที่คุณต้องการ

144
00:12:01,846 --> 00:12:05,724
- เรื่องมันนานมาแล้ว
- สำหรับฉันคือสองวันก่อน

145
00:12:05,808 --> 00:12:08,602
ฉันยังเป็นคนไม่เอาไหนคนเดิม
ที่คุณบอกลาที่จาเมกา

146
00:12:08,686 --> 00:12:13,149
จักรวาลเพิ่งให้โอกาสเราทุกคนแก้ตัวใหม่

147
00:12:13,232 --> 00:12:16,444
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้
จะหายวับไปกับตา

148
00:12:20,406 --> 00:12:21,490
ทุกอย่างเลย

149
00:12:23,826 --> 00:12:24,702
เป็นอะไรหรือเปล่า

150
00:12:26,328 --> 00:12:28,581
ค่ะ ฉันไม่เป็นไร โทษที

151
00:12:30,541 --> 00:12:34,044
โอเค ต้องการอะไรก็บอกนะ
ฉันอยู่ข้างบน

152
00:12:34,128 --> 00:12:35,171
ขอบคุณค่ะ

153
00:12:45,222 --> 00:12:47,683
"เหตุการณ์ทุกอย่างร่วมกันก่อผลดี
แก่คนที่รักพระเจ้า โรมัน 8:28"

154
00:13:09,330 --> 00:13:12,208
เราสัมภาษณ์ทุกคนแล้ว ไม่ได้อะไร

155
00:13:12,291 --> 00:13:14,293
ยังไม่พบสสารอะไรเลย

156
00:13:14,376 --> 00:13:18,339
ตั้งแต่วันที่เครื่องบินขึ้น
จนถึงตอนที่มันกลับมา

157
00:13:18,422 --> 00:13:22,885
- เหมือนเครื่องบินไม่เคยบินขึ้นฟ้า
- ต้องให้ผมพูดออกมามั้ยว่ามันเป็นไปไม่ได้

158
00:13:22,968 --> 00:13:25,804
ผู้อำนวยการคะ
ไม่มีใครบนเครื่องแก่ลงแม้แต่วันเดียว

159
00:13:25,888 --> 00:13:28,557
ฉันคิดว่าเราตัดความเป็นไปไม่ได้ออก

160
00:13:39,026 --> 00:13:41,028
"กรมตำรวจเมืองนิวยอร์ก
สถานีตำรวจเขต 129"

161
00:13:49,203 --> 00:13:52,790
- ตัวจริงเสียงจริง
- สวัสดีค่ะ จ่า

162
00:13:53,999 --> 00:13:56,252
ได้กอดตลอดชีพ

163
00:13:56,335 --> 00:14:00,548
แน่นอน กลับมาจากความตาย
คุณสมควรได้กอด

164
00:14:00,631 --> 00:14:03,467
ไม่คิดว่าคุณจะกลับมาทำงานเร็วขนาดนี้

165
00:14:03,551 --> 00:14:08,305
คงยังไม่ใช่ตอนนี้
ถ้าฉันยังมีงานอยู่ที่นี่นะ

166
00:14:08,389 --> 00:14:11,600
ตามหลักแล้ว คุณยังทำงานนั่งโต๊ะอยู่

167
00:14:11,684 --> 00:14:14,687
ผมว่าเราคงหาโต๊ะให้คุณได้
เมื่อคุณพร้อม

168
00:14:19,775 --> 00:14:23,362
คุณยังเด็กมาก คุณดูเหมือนเดิมเป๊ะเลย

169
00:14:24,697 --> 00:14:25,531
ใช่

170
00:14:27,241 --> 00:14:29,535
คุณดูดีกว่าเดิมอีก
ไม่รู้ว่าผู้ชายทำแบบนั้นได้ไง

171
00:14:32,204 --> 00:14:33,873
ผมขอโทษที่ไม่ได้ไปที่สนามบิน

172
00:14:34,748 --> 00:14:37,084
ผมเป็นหัวหน้านักสืบในคดีลักพาตัวครั้งนี้

173
00:14:37,167 --> 00:14:39,670
- ทุกชั่วโมงมีค่า
- นักสืบ ว้าว

174
00:14:41,881 --> 00:14:43,632
หลายสิ่งเปลี่ยนไปตั้งแต่คุณจากไป

175
00:14:54,476 --> 00:14:55,394
เธอเป็นใคร

176
00:14:59,732 --> 00:15:00,566
ลอร์เดส

177
00:15:03,986 --> 00:15:07,072
ก็เข้าใจได้นะ
เธอบอกฉันเสมอว่าฉันโชคดีแค่ไหน

178
00:15:08,115 --> 00:15:11,577
- สองปี ก่อนที่ผมจะมองผู้หญิงคนอื่น
- โทษที ฉัน...

179
00:15:23,756 --> 00:15:24,590
ไม่เป็นไรใช่มั้ย

180
00:15:27,259 --> 00:15:30,554
จำนวนเซลล์เท่าเดิมเลย
เรากลับมาที่เดิมแล้ว

181
00:15:30,638 --> 00:15:33,557
สุดยอดเลย น่าทึ่งจริง ๆ

182
00:15:33,641 --> 00:15:36,894
งั้นเราจะใช้กฎเดิมที่เราตั้งไว้เหรอ

183
00:15:36,977 --> 00:15:38,520
นั่นเป็นแผนสำรองของเรา

184
00:15:38,604 --> 00:15:42,608
แต่มีวิธีการรักษาแบบใหม่สำหรับ
เคสกุมารเวชกรรมในประวัติของแคล

185
00:15:42,691 --> 00:15:43,817
มันเป็นตัวเปลี่ยนเกม

186
00:15:44,944 --> 00:15:46,195
ตัวเปลี่ยนเกมยังไง

187
00:15:46,278 --> 00:15:52,284
เป็นช่วงทดลองระยะที่สาม เราต้องยื่น
เรื่องให้เขาเข้ากลุ่มผู้ป่วย ฉันจะทำเดี๋ยวนี้

188
00:15:52,368 --> 00:15:56,830
ถ้าเราให้เขานอนโรงพยาบาล
เราจะได้รักษาเขาทันที โอกาสรอดมีสูงมาก

189
00:16:00,501 --> 00:16:03,253
เราคาดหวังอะไรได้ไหม
คุณบอกว่าหกเดือน

190
00:16:03,337 --> 00:16:05,047
คุณพูดเป็นนัยว่ามันต้องใช้ปาฏิหาริย์

191
00:16:05,130 --> 00:16:06,298
ฟังนะเบน

192
00:16:06,382 --> 00:16:08,258
ทุกคนกลับมาหาเราแล้ว

193
00:16:08,342 --> 00:16:12,930
ตอนนี้คุณนั่งอยู่ตรงนี้แล้ว ที่รัก
ปาฏิหาริย์เพิ่งเกิดขึ้น

194
00:16:20,270 --> 00:16:26,151
จะรายงานข่าวมอนเตโกแอร์ 828ต่อไป
แต่ก่อนอื่นไปชมข่าวเอ็นบีซีโฟร์อัปเดต

195
00:16:26,235 --> 00:16:28,862
พี่น้องแฮลลี่และซาแมนธา ไพเลอร์
แห่งแอสโทเรีย

196
00:16:28,946 --> 00:16:31,949
ถูกลักพาตัวจากสวนหลังบ้าน
ตอนเช้าตรู่วันอาทิตย์

197
00:16:32,032 --> 00:16:35,452
คดีนี้ทำให้มีคนโทรหา
กรมตำรวจนิวยอร์กหลายพันคน

198
00:16:35,536 --> 00:16:39,581
จากข้อมูลของสถานีตำรวจเขต 129
เจ้าหน้าที่สืบสวนจาเร็ด วาสเกซ

199
00:16:39,665 --> 00:16:41,750
เรากำลังตามหาทุกเบาะแสที่มี
อย่างไม่หยุดหย่อน

200
00:16:41,834 --> 00:16:43,377
ช่วยเปิดหูเปิดตาด้วยนะครับ

201
00:16:43,460 --> 00:16:47,047
ถ้าคุณได้ยินอะไร
ให้แจ้งกรมตำรวจท้องถิ่นของคุณ

202
00:16:56,682 --> 00:16:57,516
ช้าลงหน่อย

203
00:17:00,185 --> 00:17:01,103
ช้าลงหน่อย

204
00:17:08,152 --> 00:17:09,862
ขอโทษนะคะ ช้าหน่อยได้ไหม

205
00:17:12,114 --> 00:17:15,034
- ขอโทษค่ะ
- ผมบอกมั้ยว่าคุณต้องทำงานยังไง

206
00:17:20,122 --> 00:17:20,956
ช้าลงหน่อย

207
00:17:22,166 --> 00:17:23,250
ช้าหน่อย เดี๋ยวนี้

208
00:17:28,464 --> 00:17:31,884
คุณเห็นเขาได้ยังไง
คุณผู้หญิง เป็นไปได้ยังไง

209
00:17:46,065 --> 00:17:46,899
ไม่เป็นไรนะ

210
00:17:48,984 --> 00:17:50,778
เสียสติไปแล้วหรือไง

211
00:17:52,196 --> 00:17:54,323
- จะเริ่มตรงไหนดี
- เบน ฉันพูดจริงๆ นะ

212
00:17:54,406 --> 00:17:56,909
เมื่อเช้านี้ฉันได้ยินเสียงในหัว

213
00:17:59,578 --> 00:18:03,207
- เสียงอะไร เสียงใคร
- มันเป็นเสียงของฉัน ฉันพูดกับตัวเอง

214
00:18:04,833 --> 00:18:06,919
เหมือนเสียงโรคจิตเหรอ

215
00:18:08,045 --> 00:18:10,714
อย่าเพิ่งวินิจฉัยโรคฉันตอนนี้
แล้วฟังก่อนได้มั้ย

216
00:18:12,174 --> 00:18:14,635
ปกติฉันจะไปหาแม่
แต่ตอนนี้ฉันติดอยู่กับพี่

217
00:18:14,718 --> 00:18:17,012
- ฉันก็เสียแม่ไปเหมือนกัน
- ฉันไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น

218
00:18:17,096 --> 00:18:19,598
ฉันรู้ โทษที

219
00:18:22,851 --> 00:18:24,520
อยากรู้มั้ยว่าฉันคิดยังไง

220
00:18:26,313 --> 00:18:29,108
ฉันว่ามันฟังดูเหมือนเธอเสียสตินะ

221
00:18:29,942 --> 00:18:32,820
- ใช่ แน่นอน
- เปล่า ฉันไม่ได้พูดพล่อยๆ

222
00:18:32,903 --> 00:18:36,740
เก็บไว้กับตัวเองก่อนจะไปลงเอยที่
แผนกจิตเวช ผ่าตัดสมองส่วนหน้า

223
00:18:37,741 --> 00:18:40,911
เธอคิดว่ารัฐบาลส่งเรากลับบ้าน
แล้วลืมเราไปแล้วเหรอ

224
00:18:42,037 --> 00:18:44,248
ใครจะรู้ว่าพวกเขาพยายาม
สืบหาว่าเกิดอะไรขึ้น

225
00:18:44,331 --> 00:18:45,999
ฉันไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ

226
00:18:48,877 --> 00:18:50,087
ฉันคิดแบบนั้น

227
00:18:58,554 --> 00:19:01,348
- เดี๋ยวก่อน
- อะไรคะ อะไร

228
00:19:01,431 --> 00:19:03,642
ให้ตาย… ถามจริง

229
00:19:14,278 --> 00:19:16,697
เซอร์ไพรส์

230
00:19:19,867 --> 00:19:22,119
"ยินดีต้อนรับกลับมา ซานวี"

231
00:19:26,290 --> 00:19:28,876
- ซานวี
- หมอคาร์โดโซ

232
00:19:28,959 --> 00:19:31,128
สวัสดีค่ะ ฉันไม่เข้าใจ

233
00:19:31,211 --> 00:19:34,590
ฉันพยายามวิ่งไปหาคุณ
เพื่อเอางานวิจัยของฉันออกจากประตู

234
00:19:34,673 --> 00:19:36,800
ผมได้งานวิจัยของคุณมาเมื่อห้าปีก่อน

235
00:19:36,884 --> 00:19:40,470
โมเดลฟื้นฟูเซลล์ของคุณ
ไม่ใช่แค่ทฤษฎีสินะ

236
00:19:40,554 --> 00:19:42,931
มันได้ผลเหรอ
เป็นความสำเร็จทางการแพทย์จริงๆ เหรอ

237
00:19:43,015 --> 00:19:46,518
เรารักษาผู้ป่วยมะเร็งในเด็ก
มาเกือบ 30 เดือนแล้ว

238
00:19:46,602 --> 00:19:48,103
ล้อเล่นใช่มั้ย

239
00:19:48,187 --> 00:19:51,607
มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
มันได้ช่วยชีวิตเด็กๆ หลายร้อยคนแล้ว

240
00:19:53,775 --> 00:19:56,570
- พ่อ ผมกินเพรทเซลได้มั้ยครับ
- เพรทเซลเหรอ

241
00:19:56,653 --> 00:19:57,863
ได้สิ

242
00:19:59,031 --> 00:20:00,699
- เอ้านี่ลูก
- ขอบคุณครับ

243
00:20:02,367 --> 00:20:03,660
ผมอยากได้งานทำ

244
00:20:03,744 --> 00:20:06,705
ถ้าเราโชคดีกับการรักษานี้
เราคงต้องใช้เงินมหาศาล

245
00:20:06,788 --> 00:20:09,333
- ประกันของงานก็ไม่คุ้มครอง
- เรื่องนั้นเราไม่รู้

246
00:20:09,416 --> 00:20:11,084
มันจ่ายค่าบำบัดให้โอลีฟ

247
00:20:12,211 --> 00:20:15,672
- เธอไปบำบัดเหรอ
- ใช่ สัปดาห์ละสองครั้ง หลายปีแล้ว

248
00:20:16,840 --> 00:20:21,053
ช่วงแรกๆ เธอไม่อยากออกจากบ้าน
อย่าว่าแต่นั่งรถหรือไปโรงเรียนเลย

249
00:20:21,136 --> 00:20:23,805
เธอนอนค้างไม่ได้เพราะฝันร้าย

250
00:20:23,889 --> 00:20:26,975
ซึ่งตอนนี้หายไปเกือบหมดแล้ว
ขอบคุณพระเจ้า

251
00:20:27,059 --> 00:20:29,603
เธอโตเร็วเกินไป

252
00:20:29,686 --> 00:20:30,896
เธอไม่มีทางเลือก

253
00:20:48,789 --> 00:20:49,957
ปล่อยพวกมัน

254
00:20:52,668 --> 00:20:53,919
ปล่อยพวกมัน

255
00:20:58,757 --> 00:21:00,133
ปล่อยพวกมัน

256
00:21:08,725 --> 00:21:09,810
ปล่อยพวกมัน

257
00:21:11,895 --> 00:21:13,146
ปล่อยพวกมัน

258
00:21:14,773 --> 00:21:15,941
ปล่อยพวกมัน

259
00:21:17,567 --> 00:21:18,777
ปล่อยพวกมัน

260
00:21:56,732 --> 00:21:57,858
หาฉันเจอได้ไง

261
00:22:01,236 --> 00:22:02,070
เบน

262
00:22:03,322 --> 00:22:04,740
พี่มาทำอะไรที่นี่

263
00:22:07,034 --> 00:22:08,243
ปล่อยพวกมัน

264
00:22:10,912 --> 00:22:14,624
ฉันได้ยินมัน
ตั้งแต่ขับรถผ่านที่นี่เมื่อตอนบ่ายแล้ว

265
00:22:14,708 --> 00:22:17,669
พี่บอกว่าฉันเป็นบ้านะ เบน
พี่โกหกฉันทำไม

266
00:22:17,753 --> 00:22:20,922
เพราะฉันอาจไม่อยากเป็นตัวประหลาด

267
00:22:21,006 --> 00:22:22,674
ฉันไม่มีเวลาสำหรับมัน

268
00:22:22,758 --> 00:22:27,637
ฉันต้องช่วยแคล หางานทำ
ทำความรู้จักลูกสาวฉัน ทวงชีวิตฉันคืน

269
00:22:27,721 --> 00:22:32,601
คิดว่าฉันมีความสุขกับมันมากกว่าเหรอ
ใครจะอยากทวงชีวิตฉันคืน เบน

270
00:22:33,810 --> 00:22:36,563
ใจหนึ่งฉันก็หวังว่าเราไม่น่ากลับมา
แต่เราก็กลับมาแล้ว

271
00:22:46,990 --> 00:22:49,868
ขอพูดให้ชัดเจนนะ
นี่เป็นความผิดทางอาญา

272
00:22:49,951 --> 00:22:53,455
ใช่ ฉันเป็นตำรวจ
ฉันรู้ว่าความผิดทางอาญาคืออะไร

273
00:22:55,791 --> 00:22:59,377
- นี่ ถ้าพวกมันกัดเราล่ะ
- พวกมันจะทำหน้าที่ของตัวเอง

274
00:23:23,276 --> 00:23:25,112
- แปลกมากเลย
- คิดงั้นเหรอ

275
00:23:27,656 --> 00:23:29,783
- ทีนี้เอาไงต่อ
- ไม่รู้สิ

276
00:23:31,535 --> 00:23:34,246
แต่แค่ได้ยินเสียงในหัวครั้งเดียว
ก็ฟลุคแล้ว สองครั้งเหรอ

277
00:23:35,205 --> 00:23:37,124
ตอนนี้เกิดขึ้นกับเราทั้งคู่เหรอ

278
00:23:37,958 --> 00:23:38,959
ไม่ใช่ฟลุค

279
00:23:44,089 --> 00:23:49,970
เธอบอกว่าเห็นการงัดแงะเมื่อคืน
ตรงที่ที่อยู่ตรงข้ามบ้านเธอ

280
00:23:50,053 --> 00:23:52,681
เรื่องเด็ดเลย
คุณอยากให้ผมทำคดีนี้เพราะอะไร

281
00:23:52,764 --> 00:23:55,892
เธอไหวพริบดี
บันทึกทุกอย่างไว้ในโทรศัพท์ของเธอ

282
00:23:58,311 --> 00:24:00,564
พวกเขาไม่ได้เข้าไป
แค่ปล่อยหมาออกมา

283
00:24:00,647 --> 00:24:03,191
หน่วยควบคุมสัตว์เพิ่งมารับไปเมื่อเช้า

284
00:24:03,275 --> 00:24:07,779
ผมดำเนินการเรื่องร้องเรียนต่อได้นะ
เว้นแต่คุณจะอยากจัดการ

285
00:24:10,740 --> 00:24:11,950
ช่วยผมหน่อย

286
00:24:12,033 --> 00:24:15,203
มิเคล่า มีนักสืบสามคน
กับตำรวจในเครื่องแบบแปดคนรอผมอยู่

287
00:24:15,287 --> 00:24:18,331
เพื่อตามหาเด็กสาวที่ถูกลักพาตัว
และผมพยายามแก้ปัญหาของคุณ

288
00:24:19,624 --> 00:24:21,418
มันเกี่ยวกับผมหรือเปล่า

289
00:24:21,501 --> 00:24:23,003
ขอโทษนะ ยังไง

290
00:24:23,086 --> 00:24:25,130
ผมไม่รู้ โอเคมั้ย

291
00:24:25,213 --> 00:24:28,216
ทำตัวกร่าง พยายามเรียกร้อง
ความสนใจจากผม แก้แค้นผม

292
00:24:28,300 --> 00:24:29,426
คุณนี่เยี่ยมจริงๆ

293
00:24:29,509 --> 00:24:33,972
ฉันพังรั้ว ใช่
เพราะคุณแต่งงานกับเพื่อนรักของฉัน

294
00:24:34,055 --> 00:24:37,142
ฟังนะ ลอร์เดสเป็นคนดีมาก
คุณทั้งคู่เก่งมาก

295
00:24:37,225 --> 00:24:40,729
ฉันไม่อยู่แล้ว
ฉันจะโทษคุณสองคนได้ยังไง

296
00:24:43,190 --> 00:24:44,482
ก็ได้ งั้นอะไรล่ะ

297
00:24:46,693 --> 00:24:47,527
อะไรเหรอ

298
00:24:51,031 --> 00:24:51,907
ไม่รู้สิ

299
00:24:53,074 --> 00:24:57,120
แล้วความจริงที่ว่าฉันขึ้นเครื่องบินไป
และพอฉันลงจอด แม่ฉันตายแล้วล่ะ

300
00:24:57,204 --> 00:25:00,332
ขอบคุณสำหรับความเสียใจด้วยนะ

301
00:25:00,415 --> 00:25:03,376
แล้วความจริงที่ว่าฉันไม่มีบ้าน
ไม่มีเบอร์โทรศัพท์

302
00:25:03,460 --> 00:25:06,463
ไม่มีทรัพย์สินทางโลก
อะไรที่เป็นชื่อฉันเลยล่ะ

303
00:25:06,546 --> 00:25:12,636
แล้วที่ฉันเสียเวลาในชีวิตไปห้าปี
หกเดือนกับ 28 วันของโลกใบนี้ล่ะ

304
00:25:14,054 --> 00:25:18,433
แล้วที่ว่าช่างหัวเรื่องที่ทนายฉัน
โน้มน้าวผู้พิพากษาว่าฉันบริสุทธิ์

305
00:25:18,516 --> 00:25:23,480
ฉันจะไม่มีวันหยุดเชื่อว่าฉันไม่ได้ฆ่าคน
ตอนที่อีวี่ตายตอนนั่งข้างฉันในรถ

306
00:25:23,563 --> 00:25:26,358
ขณะที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ฉันพยายามคิดว่า

307
00:25:26,441 --> 00:25:31,279
ว่าฉันควรดีใจที่รอดกลับมา
หรือแค่รู้สึกผิด จาเร็ด

308
00:25:32,155 --> 00:25:33,782
ซึ่งฉันกำลังเอนเอียงไปทางนั้น

309
00:25:52,092 --> 00:25:54,344
มิเคล่า เสียใจด้วยเรื่องแม่ของคุณ

310
00:25:57,389 --> 00:25:59,182
ผมขอโทษสำหรับทุกอย่าง

311
00:26:01,226 --> 00:26:04,729
ผมยังพยายามทำความเข้าใจอยู่ เชื่อผมสิ

312
00:26:04,813 --> 00:26:07,065
แต่ผมยังต้องการคำตอบ ทำไมล่ะ

313
00:26:07,148 --> 00:26:09,901
ทำไมคุณกับพี่ชายถึงพังรั้วนั่น

314
00:26:10,485 --> 00:26:12,570
ฉันอธิบายไม่ถูก ฉันก็อยากอธิบายได้นะ

315
00:26:13,697 --> 00:26:16,116
- เข้าไปข้างในหาเสื้อผ้าใส่เพิ่มอีก
- ทำไม

316
00:26:16,199 --> 00:26:21,121
เพราะคุณต้องไปกับผมเพื่อจบเรื่องนี้
และรักษาอาชีพคุณไว้ ขอร้อง

317
00:26:24,958 --> 00:26:26,918
- พลิกหลบไป
- เร็วเข้า

318
00:26:28,295 --> 00:26:29,129
ทางนี้

319
00:26:30,338 --> 00:26:32,465
เอาละ ทั้งสองทีม พักได้

320
00:26:35,677 --> 00:26:37,304
แตะบอลแล้วส่ง

321
00:26:38,596 --> 00:26:41,725
พ่อ มาทำอะไรที่นี่

322
00:26:41,808 --> 00:26:43,768
มาดูทีมไง พวกลูกดูดีนะ

323
00:26:43,852 --> 00:26:47,355
ขอบคุณค่ะ
ปกติพ่อแม่ไม่ค่อยมาดูซ้อมหรอก

324
00:26:47,439 --> 00:26:50,233
พ่อคนนี้มีเรื่องที่ต้องทำน่ะ

325
00:26:52,319 --> 00:26:53,361
ฟังนะ...

326
00:26:54,863 --> 00:27:00,410
พ่อแค่อยากบอกว่า
พ่อขอโทษสำหรับทุกอย่าง

327
00:27:01,411 --> 00:27:05,749
พ่อคะ พ่อไม่ต้องขอโทษ
กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพ่อหรอก

328
00:27:05,832 --> 00:27:08,501
พ่อเลือกที่จะอยู่ต่อ

329
00:27:08,585 --> 00:27:11,379
- มันนานมาแล้ว พ่อ
- ไม่นานสำหรับพ่อ

330
00:27:11,463 --> 00:27:15,508
ลูกอยู่ที่นี่มาตลอด
ติดแหง็ก พยายามกลับสู่ชีวิตปกติ

331
00:27:17,802 --> 00:27:22,932
ตั้งแต่ก่อนขึ้นเครื่อง พ่อมัวแต่ยุ่ง

332
00:27:23,016 --> 00:27:26,561
กับการพยายามช่วยให้แคลดีขึ้น
เพื่อที่เขาจะได้มีชีวิตยืนยาว

333
00:27:29,105 --> 00:27:30,857
พ่อมองไม่เห็นชีวิตลูก

334
00:27:34,069 --> 00:27:37,364
ตอนนี้ลูกคงรู้สึกเหมือนไม่รู้จักพ่อ

335
00:27:38,990 --> 00:27:40,492
แต่เราจะแก้ไขมัน

336
00:27:41,659 --> 00:27:43,036
พ่อจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

337
00:27:51,795 --> 00:27:54,381
นี่ ลูกกลับไปซ้อมต่อดีกว่า

338
00:28:02,347 --> 00:28:05,809
วันนี้เรามีงานล้นมือแล้ว เราจะจัดเวลา
ดูรายงานที่เหลือสัปดาห์หน้า

339
00:28:05,892 --> 00:28:07,560
ดีไหมครับ

340
00:28:07,644 --> 00:28:10,313
ไปต่อกันที่ผู้สมัครคนใหม่

341
00:28:10,397 --> 00:28:12,399
การพิจารณาพวกนี้เกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน

342
00:28:12,482 --> 00:28:14,150
เกือบทุกวันค่ะ

343
00:28:14,234 --> 00:28:17,904
อัตราการรอดชีวิตของคุณสูงทะลุเพดาน
ใครจะไม่อยากเข้าร่วมล่ะ

344
00:28:18,780 --> 00:28:21,533
โอเค เอาละนะ

345
00:28:21,616 --> 00:28:23,410
นี่เป็นคดีที่แปลกมาก

346
00:28:23,493 --> 00:28:30,333
ผู้ชาย เกิดวันที่ 19 เมษายน 2002
วินิจฉัยเบื้องต้นเมื่อปี 2011

347
00:28:31,418 --> 00:28:32,252
ว่าไงนะ

348
00:28:32,335 --> 00:28:35,547
เรื่องราวการรักษาบอกว่า
เด็กคนนั้นมากับเที่ยวบิน 828

349
00:28:43,555 --> 00:28:48,184
โอเค โชคร้ายที่วันวินิจฉัยของเขา
อยู่นอกเหนือขอบเขตการศึกษา

350
00:28:48,268 --> 00:28:51,354
เขาอยู่กับโรคนี้มาเกินหกปีแล้ว

351
00:28:51,438 --> 00:28:54,190
ไม่ ฉันสิต้องขอโทษ
สำหรับเขา มันยังไม่ใช่หกปี

352
00:28:54,274 --> 00:28:58,945
ถ้าเด็กคนนี้ต้องได้รับการรักษาก่อนขึ้น
เครื่องบิน เขาก็ต้องได้รับมันตอนนี้

353
00:29:00,029 --> 00:29:05,326
แน่นอนว่าผมเข้าใจความรู้สึกคุณ
แต่เราเสี่ยงทำผิดระเบียบไม่ได้

354
00:29:05,410 --> 00:29:07,245
ผมว่าเราต้องปฏิเสธ

355
00:29:08,663 --> 00:29:10,081
เราเห็นตรงกันไหม

356
00:29:20,717 --> 00:29:24,679
- อยู่นี่เอง
- ฉันดูประวัติเขาแล้ว เขาร่อแร่เต็มที

357
00:29:24,763 --> 00:29:28,308
- ซานวี เราช่วยทุกคนไม่ได้
- แน่นอน แต่เราลองดูได้

358
00:29:28,391 --> 00:29:31,936
เพื่อความน่าเชื่อถือของงานวิจัย
เราจะพิจารณาแต่กรณีที่เป็นไปได้ที่สุด

359
00:29:32,020 --> 00:29:34,647
ใครบอก นี่คือการศึกษาของคุณ
อิงจากงานวิจัยของผม

360
00:29:34,731 --> 00:29:36,357
ฉันมีสิทธิ์มีเสียงที่นี่

361
00:29:37,942 --> 00:29:40,528
อีกไม่กี่เดือน
บริษัทยายักษ์ใหญ่ก็จะมาซื้อเราไป

362
00:29:40,612 --> 00:29:42,697
มีเงินมากเกินไปสำหรับเราทั้งคู่

363
00:29:42,781 --> 00:29:45,366
และผมจะไม่ยอมให้เรื่องนั้นมาเสี่ยง
เพราะคนไข้ผิดปกติ

364
00:29:45,450 --> 00:29:48,244
ซึ่งผลลัพธ์ของเขา
อาจทำให้ผลงานของเราแย่ลง

365
00:29:48,328 --> 00:29:50,997
ใครจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา
บนเครื่องบินลำนั้น

366
00:29:51,080 --> 00:29:54,959
อยากรู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น
แบบเดียวกับที่เกิดขึ้นกับฉันเลย

367
00:29:55,043 --> 00:29:57,045
เราทั้งคู่ได้รับโอกาสที่สอง

368
00:29:57,128 --> 00:29:59,464
เพื่อเริ่มต้นใหม่ เพื่อมีชีวิตอยู่

369
00:30:00,507 --> 00:30:02,884
และฉันก็อธิบายให้คุณฟังไม่ได้
ว่าทำไมหรืออย่างไร

370
00:30:03,968 --> 00:30:08,139
ฉันจะไม่ตัดประเด็นที่ว่าเขาอาจกลับมา
ให้เราช่วย และฉันกลับมาเพื่อช่วยเขา

371
00:30:10,391 --> 00:30:14,771
และฉันก็ไม่สนเรื่องเงินด้วย
เราจะให้โอกาสเด็กคนนี้

372
00:30:18,274 --> 00:30:19,442
เร็วเข้า

373
00:30:19,526 --> 00:30:22,570
- มันจำเป็นจริงๆ เหรอ
-ใช่สิ คุณจะต้องทำนะ

374
00:30:22,654 --> 00:30:24,322
ผมแค่ติดสอยห้อยตามมาด้วย

375
00:30:24,656 --> 00:30:27,784
- หวังว่าเขาจะไม่เอาเรื่องนะ
- ปล่อยพวกมัน

376
00:30:29,160 --> 00:30:30,119
เป็นอะไรหรือเปล่า

377
00:30:31,246 --> 00:30:32,372
ปล่อยพวกมัน

378
00:30:35,959 --> 00:30:37,418
นี่ ไปนั่งในรถ

379
00:30:54,394 --> 00:30:57,313
สวัสดีครับ คุณแกร์ริสัน สวัสดีครับ

380
00:31:00,817 --> 00:31:03,236
นักผจญภัยอยู่นี่เอง

381
00:31:03,319 --> 00:31:06,489
ใช่ๆ มานี่มา มานี่

382
00:31:06,573 --> 00:31:09,450
- เด็กดี
- นักสืบจาเร็ด วาสเกซ ตำรวจนิวยอร์ก

383
00:31:09,534 --> 00:31:13,371
ขอบคุณครับ คุณนักสืบ
ไม่ดีใจเหรอที่เจอฉัน

384
00:31:16,416 --> 00:31:17,542
ปล่อยพวกมัน

385
00:31:19,627 --> 00:31:21,546
"828 แกร์ริสัน"

386
00:31:23,423 --> 00:31:26,676
เที่ยวบิน 828
ขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ เที่ยวบิน 828

387
00:31:26,759 --> 00:31:28,928
เหตุการณ์ทุกอย่าง
ร่วมกันก่อผลดีแก่คนที่รักพระเจ้า

388
00:31:37,896 --> 00:31:42,233
ฟังนะ คุณแกร์ริสัน ผมต้องบอกว่า
เรารู้แล้วว่าใครพังประตูรั้วของคุณ

389
00:31:42,317 --> 00:31:44,110
- เหรอครับ
- ใช่

390
00:31:44,193 --> 00:31:47,196
พวกเขาสองคนเพิ่งผ่านวิกฤตใหญ่มา

391
00:31:47,280 --> 00:31:51,618
ผมจะถือว่าเป็นการช่วย
ถ้าคุณยินดีที่จะไม่เอาความ

392
00:31:51,701 --> 00:31:53,411
ผมจะจ่ายค่าซ่อมให้แน่นอน

393
00:31:53,494 --> 00:31:56,414
ไม่มีปัญหา ผมไม่ได้อยากจับใครเข้าคุก

394
00:32:00,710 --> 00:32:02,921
ปล่อยพวกมันๆ

395
00:32:04,756 --> 00:32:07,091
ปล่อยพวกมันๆ

396
00:32:11,679 --> 00:32:13,932
ปล่อยพวกมันๆ

397
00:32:19,687 --> 00:32:20,897
ปล่อยพวกมัน

398
00:32:22,857 --> 00:32:24,067
ปล่อยพวกมัน

399
00:32:25,860 --> 00:32:27,070
ปล่อยพวกมัน

400
00:32:44,587 --> 00:32:46,422
- ทำอะไรน่ะ
- มิเคล่า หยุดนะ

401
00:32:48,758 --> 00:32:49,968
มิเคล่า

402
00:32:56,516 --> 00:32:57,558
จาเร็ด

403
00:33:05,400 --> 00:33:07,443
ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร
พวกเธอจะได้กลับบ้าน

404
00:33:07,527 --> 00:33:09,696
ไม่เป็นไร มันจบแล้วนะ มันจบแล้ว

405
00:33:09,779 --> 00:33:12,073
พวกเธอโอเคไหม เป็นอะไรหรือเปล่า

406
00:33:13,533 --> 00:33:14,367
โอเค

407
00:33:31,592 --> 00:33:32,885
คุณตำรวจ

408
00:33:32,969 --> 00:33:35,680
ผู้กองคะ ไม่เจอกันนานเลยนะ

409
00:33:35,763 --> 00:33:37,140
อย่างน้อยก็สำหรับคุณ

410
00:33:37,223 --> 00:33:41,102
ดูเหมือนจะต้องแสดงความยินดีสินะ
วาสเกซบอกว่านี่เป็นฝีมือคุณ

411
00:33:42,437 --> 00:33:43,521
ยินดีที่ได้ช่วยค่ะ

412
00:33:44,480 --> 00:33:48,109
หยุดพักสักสองสามวัน
ทำสมองให้โล่ง แล้วค่อยกลับมาคุยกัน

413
00:33:48,192 --> 00:33:50,945
ดูว่าเราจะหาทางให้คุณ
กลับมาทำงานได้ไหม

414
00:33:51,320 --> 00:33:52,947
ขอบคุณค่ะ

415
00:33:53,031 --> 00:33:57,118
เด็กพวกนั้นยังมีชีวิตอยู่เพราะคุณกลับมา
เป็นความโชคดีของเราทุกคน

416
00:34:09,589 --> 00:34:11,591
ขอบคุณที่ช่วยพูดให้นะ

417
00:34:12,884 --> 00:34:14,302
อย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่ผมทำได้

418
00:34:19,348 --> 00:34:22,643
คุณคงไม่อยากอธิบาย
เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้สินะ

419
00:34:23,728 --> 00:34:25,396
ก็อย่างที่บอก ฉันก็อยากอธิบายได้

420
00:34:31,402 --> 00:34:33,196
คุณยังคงทำให้ผมทึ่งเหมือนเคย

421
00:34:38,868 --> 00:34:40,369
ฝากทักทายลอร์เดสด้วย

422
00:34:59,222 --> 00:35:00,473
คุณโอเคไหม

423
00:35:01,516 --> 00:35:02,517
ค่ะ

424
00:35:02,600 --> 00:35:06,020
ปกติคุณเป็นคนมองโลกในแง่ดี
ผมคือความสิ้นหวัง จำได้ไหม

425
00:35:07,188 --> 00:35:08,731
ฉันมองโลกในแง่ดี

426
00:35:08,815 --> 00:35:10,608
และซาบซึ้งมาก

427
00:35:10,691 --> 00:35:14,195
จากปากผู้หญิงที่ทำหน้าเหมือน
จะอ้วกออกมางั้นแหละ

428
00:35:17,073 --> 00:35:19,408
ฉันมีเรื่องต้องขอโทษคุณเยอะเลย

429
00:35:22,954 --> 00:35:26,374
- เราไม่ต้องคุยเรื่องนี้ตอนนี้ก็ได้
- ไม่ ฉันรู้ ฉันแค่…

430
00:35:32,839 --> 00:35:37,718
ฉันโทษคุณทุกวันตลอดห้าปีที่ผ่านมา

431
00:35:39,512 --> 00:35:41,556
ไม่ใช่แค่สำหรับขึ้นเที่ยวบินถัดไป

432
00:35:41,639 --> 00:35:46,352
แต่ทำให้แคลเรียกร้องความสนใจ
จากคุณจนเขาอยากอยู่กับคุณ

433
00:35:47,520 --> 00:35:52,024
ฉันเหลือเวลากับเขาแค่หกเดือนใช่ไหม

434
00:35:52,108 --> 00:35:54,235
แม้แต่สิ่งนั้นคุณก็พรากมันไปจากฉัน

435
00:35:56,237 --> 00:36:00,032
แต่เรื่องของเรื่องคือ ตอนนี้ฉันรู้แล้ว

436
00:36:02,660 --> 00:36:05,037
ที่แคลมาอยู่กับเราวันนี้

437
00:36:07,498 --> 00:36:14,088
เพื่อให้โอลีฟมีฝาแฝด
และอาจเติบโตเคียงข้างเธอ

438
00:36:14,172 --> 00:36:15,965
แคลต้องอยู่บนเครื่องบินลำนั้น

439
00:36:18,259 --> 00:36:19,135
เขาต้องอยู่

440
00:36:24,807 --> 00:36:26,851
คุณทั้งคู่ต้องผ่านอะไรๆ มาเยอะเลย

441
00:36:29,562 --> 00:36:33,274
เหตุผลเดียวที่เราไปเที่ยวด้วยกัน
ก็เพราะคุณยืนกราน

442
00:36:35,276 --> 00:36:36,652
และติดสินบนผมด้วยเซ็กซ์

443
00:36:42,325 --> 00:36:47,288
ดังนั้นถ้าจะมีใครช่วยแคลไว้
ผมมั่นใจว่าต้องเป็นคุณ

444
00:36:49,457 --> 00:36:50,291
ไม่ค่ะ

445
00:36:52,460 --> 00:36:53,961
เรื่องนี้มันใหญ่กว่าเรา

446
00:37:23,783 --> 00:37:26,702
รับทราบ ตรวจสอบทุกอย่างแล้ว

447
00:37:26,786 --> 00:37:31,040
แล้วพรุ่งนี้เราจะแยกชิ้นส่วนมันทีละชิ้น
ยังไม่ใกล้จบเลยนะ

448
00:37:33,709 --> 00:37:35,127
วิลเลียมส์ไปที่แดนหน้า

449
00:37:35,211 --> 00:37:36,712
- โยนออกไปทางซ้าย
- เปิด

450
00:37:37,713 --> 00:37:39,090
ทำไมเร็วจัง

451
00:37:40,633 --> 00:37:41,467
ทิ้ง

452
00:37:42,885 --> 00:37:44,095
- เสร็จแล้ว
- ไม่เอาน่า

453
00:37:44,178 --> 00:37:45,805
- ตลกแล้ว
- แคล สุดยอดเลย

454
00:37:45,888 --> 00:37:48,266
- เธอเพิ่งหัดเล่นเองนะ
- ดีจัง

455
00:37:48,349 --> 00:37:51,060
ไม่เลวสำหรับเด็กอายุ 15 ที่ตัวเล็กที่สุด

456
00:37:53,396 --> 00:37:55,648
เบน เป็นอะไรหรือเปล่า

457
00:37:55,731 --> 00:37:58,276
ไม่เป็นไร แค่เวียนหัวนิดหน่อย

458
00:37:59,026 --> 00:38:04,657
- ผมไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไร
- ดื่มน้ำสิ ฉันจะไปเอาขนมมาเพิ่ม

459
00:38:04,740 --> 00:38:09,120
เอ็นบีซีโฟร์ อัปเดต พี่น้องแฮลลี่และ
ซาแมนธา ไพเลอร์ได้รับการช่วยเหลือ

460
00:38:09,203 --> 00:38:12,915
พบสองพี่น้องที่ถูกลักพาตัวปลอดภัยดี
ที่ร้านโลหะในแอสโตเรีย

461
00:38:12,999 --> 00:38:15,084
และกำลังรับการรักษาในที่เกิดเหตุ

462
00:38:22,258 --> 00:38:25,803
"คุณบอกเขายัง ผมคิดถึงคุณ"

463
00:38:29,348 --> 00:38:33,102
"ฉันต้องการเวลา คุณต้องเข้าใจนะ"

464
00:38:36,105 --> 00:38:37,315
"คุยกันหน่อยได้ไหม"

465
00:38:44,030 --> 00:38:45,364
แม่จะทำยังไง

466
00:39:05,176 --> 00:39:10,139
"และเรารู้ว่าพระเจ้าเป็นสาเหตุให้เหตุการณ์
ทุกอย่างร่วมกันก่อผลดีแก่คนที่รักพระเจ้า"

467
00:39:11,390 --> 00:39:14,393
ยินดีต้อนรับกลับบ้าน แสบหูมากไหม

468
00:39:14,477 --> 00:39:17,104
คุณจะเป็นหัวข้อการเทศน์ของผม
วันอาทิตย์นี้

469
00:39:19,106 --> 00:39:21,400
เราจะรู้ได้ไงว่าพระเจ้าเรียกเรา

470
00:39:24,945 --> 00:39:26,197
เรารู้อยู่แก่ใจ

471
00:39:31,827 --> 00:39:33,162
คุณโอเคไหม

472
00:39:34,163 --> 00:39:35,498
มิเคล่า

473
00:39:38,084 --> 00:39:39,126
ฉันเอานี่ไปได้มั้ย

474
00:39:41,003 --> 00:39:42,630
ตราบใดที่คุณใช้มันให้เป็นประโยชน์

475
00:39:44,965 --> 00:39:46,634
ดูเหมือนรถจะมารับคุณแล้ว

476
00:39:57,603 --> 00:40:00,439
- เธอช่วยเด็กสาวพวกนั้นไว้
- เราช่วยเด็กสาวพวกนั้นไว้

477
00:40:02,650 --> 00:40:04,193
รู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี่

478
00:40:07,613 --> 00:40:09,198
ฉันรู้ก็แล้วกัน

479
00:40:12,451 --> 00:40:13,369
นี่มันอะไรกัน

480
00:40:14,370 --> 00:40:15,621
เกิดอะไรขึ้น

481
00:40:17,039 --> 00:40:19,417
เอาอย่างนี้ไหม
มีคนอยู่บนเครื่องบินเยอะมาก

482
00:40:19,500 --> 00:40:23,003
ทำไมต้องเป็นพี่กับฉัน อะไรทำให้
คนบ้าอย่างเราสองคนพิเศษกว่าคนอื่น

483
00:40:24,422 --> 00:40:26,966
มีความเป็นไปได้แค่ไหน
ที่จะมีแค่เธอกับฉัน

484
00:40:31,595 --> 00:40:34,348
และแน่นอน ไม่ใช่แค่เราสองคน

485
00:41:08,757 --> 00:41:11,469
เบนกับฉันยังไม่รู้จักคนพวกนี้เลย

486
00:41:16,765 --> 00:41:19,894
แต่อีกไม่นาน เราจะรู้จักพวกเขา
ดีพอๆ กับที่เรารู้จักตัวเอง

487
00:41:23,772 --> 00:41:26,400
สำหรับพลังอะไรก็ตาม
ที่พาเราทุกคนมาที่นี่

488
00:41:32,239 --> 00:41:34,992
มันไม่สนใจที่จะถูกสอบสวน

489
00:41:40,831 --> 00:41:42,583
และสำหรับกลุ่มพวกเรา...

490
00:41:45,544 --> 00:41:47,213
นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น

491
00:42:24,208 --> 00:42:26,210
คำแปล โดย:
ธนิศา ขำคง