1
00:00:09,593 --> 00:00:11,970
บันทึกเรื่องราวชีวิต
ของเอมิลี ดิกคินสัน

2
00:00:12,054 --> 00:00:15,849
ตั้งแต่แรกจนถึง
พิธีแต่งงานของซูกับออสติน

3
00:00:15,933 --> 00:00:19,186
มีข้อเท็จจริงมากมาย
เมื่อเทียบกับเหตุการณ์หลังจากนั้น

4
00:00:20,854 --> 00:00:24,858
สองสามปีต่อมา มีเพียงจดหมาย
ที่เหลือรอดอยู่แค่ไม่กี่ฉบับ

5
00:00:25,651 --> 00:00:27,945
(เฮเลนแห่งทรอยจะมอดม้วย
แต่เฮเลนแห่งโคโลราโดจะยืนยง)

6
00:00:28,820 --> 00:00:31,657
ความจริงอาจจะซ่อนเร้น
อยู่ในกลอนของเธอ

7
00:01:01,603 --> 00:01:04,355
(ถึงซู)

8
00:01:08,735 --> 00:01:11,196
(สปริงฟีลด์รีพับลิกัน)

9
00:01:14,157 --> 00:01:15,701
(นิวยอร์กทริบูน)

10
00:01:20,747 --> 00:01:21,915
(ข่าวการสมรส)

11
00:01:29,756 --> 00:01:31,675
(สตีเฟนตามหา "แม่")

12
00:01:48,650 --> 00:01:50,569
(ฮิกกินส์กับเซเตอร์
เครื่องกระเบื้องชั้นดี)

13
00:01:50,652 --> 00:01:51,778
(เดลีอีฟนิงทรานสคริปต์)

14
00:01:56,200 --> 00:01:59,703
(ถึงซู)

15
00:02:29,233 --> 00:02:30,317
คุณนายดิกคินสันคะ

16
00:02:40,702 --> 00:02:41,954
(เพื่อนตัวยาวบนผืนหญ้า
โผล่มาเป็นบางครั้ง)

17
00:03:01,056 --> 00:03:02,891
มองตรงไปข้างหน้าครับ อย่าเกร็ง

18
00:03:03,559 --> 00:03:05,978
โอเคหมอ คุณคิดว่ายังไง

19
00:03:06,061 --> 00:03:07,855
- ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่
- ตาฉันจะไม่บอดใช่ไหมคะ

20
00:03:07,938 --> 00:03:10,858
- ไม่ๆ ไม่บอด
- ค่อยยังชั่ว โล่งอกไปที ดี

21
00:03:10,941 --> 00:03:13,777
ตายังพร่ามัวอยู่หรือเปล่า
เห็นแสงวูบวาบแปลกๆ

22
00:03:13,861 --> 00:03:18,031
ค่ะ บางครั้งเขียนๆ อยู่
ขอบกระดาษก็หายไปเลย

23
00:03:18,115 --> 00:03:19,992
- คุณเขียนบ่อยไหม
- ตลอดเวลาค่ะ

24
00:03:20,075 --> 00:03:23,078
คุณอาจจะอยากเขียนให้น้อยลงหน่อย

25
00:03:23,161 --> 00:03:24,496
เลิกเขียนเหรอ

26
00:03:24,580 --> 00:03:26,415
สายตาเธอแย่
เพราะเธอเขียนเยอะเหรอครับ

27
00:03:26,498 --> 00:03:27,708
อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้นครับ

28
00:03:27,791 --> 00:03:31,545
โอ้ พระเจ้า เอมิลีลูกรัก
ลูกไม่อยากให้สายตาย่ำแย่ไปกว่านี้

29
00:03:31,628 --> 00:03:33,380
ขอบอกอีกที คุณจะไม่ตาบอด

30
00:03:33,463 --> 00:03:37,301
- เห็นไหมคะ
- ดูเหมือนจะเป็นม่านตาอักเสบ

31
00:03:37,759 --> 00:03:40,554
เกิดการอักเสบที่ม่านตา

32
00:03:40,637 --> 00:03:42,431
และสายตาสั้นด้วยนิดหน่อย

33
00:03:42,848 --> 00:03:44,141
เอาละ วิธีรักษาคือยังไง

34
00:03:44,224 --> 00:03:46,018
นั่งในห้องที่มีแสงน้อยถ้าทำได้

35
00:03:46,101 --> 00:03:50,814
หลีกเลี่ยงแสงอาทิตย์ และจำไว้
อย่าไว้ใจสิ่งที่เห็น

36
00:03:50,898 --> 00:03:52,524
- หลีกเลี่ยงแสงอาทิตย์เหรอ
- ครับ

37
00:03:52,608 --> 00:03:53,483
แค่นั้นเองเหรอ

38
00:03:54,276 --> 00:03:55,777
ให้ตายสิ

39
00:03:55,861 --> 00:03:58,530
จ่ายเงินตั้งแพง
แต่ได้รับคำแนะนำแค่กะผีก

40
00:03:58,614 --> 00:04:01,158
"หลีกเลี่ยงแสงอาทิตย์" เนี่ยนะ
เธอไม่ใช่ค้างคาวนะคุณ

41
00:04:01,241 --> 00:04:03,827
พ่อคะ หนูไม่ต้องเจอพระอาทิตย์ก็ได้
หนูยังมีพระจันทร์

42
00:04:03,911 --> 00:04:06,496
เอมิลี เงียบไปเลย ไม่เห็นเหรอว่า
พ่อกำลังตำหนิใส่ชายคนนี้อยู่

43
00:04:06,580 --> 00:04:08,916
คุณจะอยู่ต่ออีกสักสองสามวัน
ก็ได้นะครับ

44
00:04:08,999 --> 00:04:11,418
- ผมจะได้สังเกตอาการต่อ
- ฉันอยากกลับบ้านค่ะ

45
00:04:11,502 --> 00:04:13,504
นี่ค่าตรวจรักษาครับ

46
00:04:16,632 --> 00:04:17,632
คุณนี่มันขี้โกง

47
00:04:17,716 --> 00:04:19,551
จริงๆ แล้วผมเป็นจักษุแพทย์
คนแรกของอเมริกา

48
00:04:19,635 --> 00:04:20,928
นี่มันน่าโมโหสุดๆ

49
00:04:21,011 --> 00:04:22,888
คุณจะต้องกลับมาในอีกหกเดือน

50
00:04:22,971 --> 00:04:24,139
เพื่อดูว่าอาการเป็นยังไง

51
00:04:24,223 --> 00:04:26,475
- แปลว่าจะดีขึ้นใช่ไหมคะ
- โอ้ ไม่

52
00:04:27,726 --> 00:04:29,102
มีแต่จะแย่ลง

53
00:04:33,982 --> 00:04:35,901
โลกของเอมิลี ดิกคินสัน

54
00:04:35,984 --> 00:04:37,903
(ก่อนดวงตาของฉันจะดับมืด)

55
00:04:49,456 --> 00:04:53,335
ก่อนดวงตาของฉันจะดับมืด
ฉันอยากมองเห็น

56
00:04:54,670 --> 00:04:57,965
เหมือนที่สรรพสัตว์ทั้งหลายมองเห็น
โดยไม่พึ่งการรับรู้อื่นใด

57
00:05:00,634 --> 00:05:03,428
แต่หากวันนี้มีใครบอกฉันว่า

58
00:05:03,512 --> 00:05:05,347
ฉันสามารถครอบครองท้องฟ้า

59
00:05:06,974 --> 00:05:10,561
ใจฉันคงหนักอึ้ง มิอาจรับไหว

60
00:05:11,728 --> 00:05:14,273
หมอนี่ปล้นกันชัดๆ ไม่อยากจะเชื่อ

61
00:05:14,356 --> 00:05:15,941
ยังไม่เลิกบ่นอีกเหรอคะ

62
00:05:16,900 --> 00:05:19,778
พ่อคิดไม่ตกว่า
การอยู่กับหมอสามวัน

63
00:05:19,862 --> 00:05:22,030
ต้องใช้เงินพอๆ กับ
ค่าเดินทางไปยุโรปได้ยังไง

64
00:05:23,407 --> 00:05:24,950
ขอโทษนะคะที่ทำให้เปลืองเงิน

65
00:05:25,450 --> 00:05:29,162
โอ้ พ่อไม่โทษลูกหรอก
พ่อแทบไม่เคยจ่ายอะไรเพื่อลูกเลย

66
00:05:31,582 --> 00:05:33,417
พี่ชายลูกต่างหาก

67
00:05:33,500 --> 00:05:35,836
พ่อทุ่มเงินกับบ้านเขามากเกินไป

68
00:05:35,919 --> 00:05:37,796
ต้องมีแต่ของชั้นเลิศเท่านั้น

69
00:05:39,339 --> 00:05:42,384
แล้วตลาดก็ล่ม ทางรถไฟล้มละลาย...

70
00:05:42,801 --> 00:05:44,636
หนูขอกลับไปคิดต่อได้ไหมคะ

71
00:05:46,513 --> 00:05:47,347
เอาสิ

72
00:05:55,063 --> 00:05:58,192
ลูกเป็นกวีจริงๆ นะ
เดี๋ยวนี้ลูกเขียนตลอดเวลา

73
00:06:03,238 --> 00:06:06,617
ลูกทำอะไรกับกลอนพวกนั้น
ไม่เห็นเอามาให้พ่อดูบ้าง

74
00:06:08,160 --> 00:06:10,078
คือหนู... หนูเอาให้พ่อดูไม่ได้

75
00:06:10,704 --> 00:06:11,705
ทำไมล่ะ

76
00:06:12,831 --> 00:06:14,625
เพราะพ่อคงไม่เข้าใจ

77
00:06:17,961 --> 00:06:19,630
ลูกอาจจะพูดถูก

78
00:06:20,797 --> 00:06:24,134
พ่อหวังว่าลูกจะเจอคนที่เข้าใจนะ

79
00:06:25,511 --> 00:06:29,306
อ้อ ไม่ต้องห่วงค่ะ หนูมีแล้ว จริงๆ

80
00:07:03,382 --> 00:07:04,842
เดินทางซะไกลจากนิวยอร์ก

81
00:07:06,218 --> 00:07:09,012
- ขอบคุณที่มานะ
- แน่นอนครับ เดี๋ยวผมหยิบของให้

82
00:07:09,096 --> 00:07:11,181
ได้ ระวังๆ หน่อย

83
00:07:11,265 --> 00:07:13,350
นายคงไม่เชื่อหรอกว่า
ฉันจ่ายเงินซื้อภาพนี้ไปเท่าไหร่

84
00:07:13,433 --> 00:07:14,726
ผมก็ว่าอย่างนั้น

85
00:07:14,810 --> 00:07:16,436
พระเจ้า ฉันหวังว่ามันจะถูกใจเธอ

86
00:07:17,145 --> 00:07:18,188
เรียบร้อยแล้ว

87
00:07:19,648 --> 00:07:20,691
ขอบคุณอีกครั้งนะ เฮนรี

88
00:07:20,774 --> 00:07:24,528
- คุณดิกคินสัน ก่อนไป...
- เรียกฉันว่าออสตินก็ได้

89
00:07:24,611 --> 00:07:26,697
ฟังแล้วไม่ค่อยเขินเท่าไหร่

90
00:07:26,780 --> 00:07:28,365
- งั้นก็ออสติน
- ใช่

91
00:07:28,448 --> 00:07:30,367
- ผมอยากถามว่า...
- ว่าไง

92
00:07:31,535 --> 00:07:33,745
คืนนี้โรงนาจะว่างไหมครับ

93
00:07:34,663 --> 00:07:37,374
อ๋อ ว่างสิ

94
00:07:37,457 --> 00:07:38,750
ว่างสุดๆ

95
00:07:39,251 --> 00:07:40,878
งั้นผมอยากขอ...

96
00:07:40,961 --> 00:07:42,588
เข้าไปใช้ตามสบายเลย เฮนรี

97
00:07:42,671 --> 00:07:46,341
ถ้ามีใครถามอะไร ก็ส่งเขามาหาฉัน

98
00:07:47,467 --> 00:07:49,553
- คุณใจดีมากครับ คุณดิกคินสัน
- ออสติน

99
00:07:50,137 --> 00:07:51,138
โอเค

100
00:07:54,766 --> 00:07:57,603
หมู่นี้พ่อเขาตระหนี่เหลือเกิน

101
00:07:57,686 --> 00:07:59,897
บ่นเรื่องค่าใช้จ่ายไปซะทุกเรื่อง

102
00:08:00,480 --> 00:08:02,733
เขาขอให้เรารับแขกเข้าพักด้วยนะ

103
00:08:03,150 --> 00:08:05,235
- อะไรนะคะ
- แม่เองก็ตกใจเหมือนกัน

104
00:08:05,319 --> 00:08:07,237
แม่บอกว่า "คนจะมองเราแบบไหน

105
00:08:07,321 --> 00:08:09,114
ถ้าเรารับคนแปลกหน้าเข้ามาพักด้วย"

106
00:08:10,157 --> 00:08:12,492
โชคดีแม่เจอคนที่เรารู้จักอยู่แล้ว

107
00:08:12,576 --> 00:08:15,954
จำพ่อหนุ่มนิสัยดี
ที่ลาออกจากชั้นเรียนของออสตินได้ไหม

108
00:08:16,038 --> 00:08:17,289
คุณชิปลีย์

109
00:08:17,831 --> 00:08:21,043
- เดี๋ยวนะคะแม่ คนที่หนูเคย...
- โอ้ เขามาถึงแล้วด้วย

110
00:08:21,126 --> 00:08:22,211
สวัสดีค่ะ แขกร่วมบ้าน

111
00:08:25,964 --> 00:08:26,965
สบายดีไหมครับ

112
00:08:27,591 --> 00:08:29,593
นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นเนี่ย

113
00:08:43,315 --> 00:08:44,358
สวัสดีค่ะ

114
00:08:47,361 --> 00:08:48,529
นี่ฉันพูดกับตัวเองเหรอ

115
00:08:51,323 --> 00:08:53,617
ฉันรู้สึกคุ้นๆ หน้าคุณบอกไม่ถูก
คุณชื่ออะไร

116
00:08:55,702 --> 00:08:57,120
ผมไม่ใช่ใครหรอก

117
00:08:58,664 --> 00:08:59,665
คุณล่ะเป็นใคร

118
00:09:00,499 --> 00:09:03,126
ฉันคือเอมิลี ดิกคินสัน
จากแอมเฮิร์สต์

119
00:09:05,712 --> 00:09:09,424
จริงๆ นะ ฉันว่าฉันเคยเจอคุณมาก่อน
คุณดูคุ้นมาก ฉัน...

120
00:09:20,060 --> 00:09:21,103
ขอบคุณค่ะ

121
00:09:26,441 --> 00:09:27,359
ฉัน...

122
00:09:30,070 --> 00:09:31,405
นี่ คุณเป็นใคร

123
00:09:32,906 --> 00:09:36,535
รถไฟขบวนนี้ไม่มีห้องอาหาร
มิน่าล่ะทางรถไฟถึงได้ถังแตก

124
00:09:37,661 --> 00:09:39,079
ลูกคุยกับใครอยู่น่ะ

125
00:09:43,458 --> 00:09:44,459
ไม่มีใครค่ะ

126
00:09:45,669 --> 00:09:47,838
(มิลลาร์ด ฟิลมอร์)

127
00:09:52,050 --> 00:09:53,051
ตุ๊กตาเจ๋งดีนะ

128
00:09:56,889 --> 00:09:59,474
นายมาทำอะไรในบ้านฉัน

129
00:09:59,558 --> 00:10:02,269
ครั้งสุดท้ายที่ได้ข่าว
นายกลับไปต้มวิสกี้เถื่อนที่เคนทักกี

130
00:10:02,352 --> 00:10:04,062
ฉันไปขายยาต่างหาก

131
00:10:04,146 --> 00:10:06,940
เป็นหนึ่งในธุรกิจ
ที่ประสบความสำเร็จของฉัน

132
00:10:07,441 --> 00:10:10,944
โอเค ถ้ามันประสบความสำเร็จขนาดนั้น
แล้วกลับมาแอมเฮิร์สต์

133
00:10:11,028 --> 00:10:13,363
เช่าห้องที่บ้านพ่อแม่ฉันอยู่ทำไม

134
00:10:13,447 --> 00:10:14,865
ฉันดีใจนะที่เธอถาม

135
00:10:14,948 --> 00:10:17,576
ฉันมาหาเธอไงล่ะ

136
00:10:19,286 --> 00:10:22,497
- ฉันแปลกใจด้วยซ้ำที่นายจำฉันได้
- ต้องจำได้อยู่แล้ว

137
00:10:22,581 --> 00:10:28,045
เธอเป็นสาวหัวโบราณที่บริสุทธิ์
เรียบง่ายและเงียบที่สุดที่ฉันรู้จัก

138
00:10:28,629 --> 00:10:30,130
เพราะเหตุนี้

139
00:10:31,298 --> 00:10:32,758
ฉันเลยอยากมาขอเธอเป็นภรรยา

140
00:10:35,010 --> 00:10:35,844
ชิป

141
00:10:36,762 --> 00:10:37,846
ชิป เราโจ๊ะกันแค่ครั้งเดียว

142
00:10:37,930 --> 00:10:39,848
แล้วนายก็ไปโจ๊ะคนอื่นต่อ
ในคืนเดียวกัน

143
00:10:39,932 --> 00:10:42,142
ครั้งนั้น
ฉันไม่เป็นสุภาพบุรุษเท่าไหร่

144
00:10:42,226 --> 00:10:45,187
แต่เธอจะเห็นว่า
ฉันเปลี่ยนไปแล้ว ลาวิเนีย

145
00:10:45,270 --> 00:10:48,774
ฉันไม่ใช่คนเดิมที่ดรอปเรียน
เมาหยำเปและเล่นเลื่อนหิมะในทะเลสาบ

146
00:10:48,857 --> 00:10:52,528
ฉันโตเป็นผู้ชายที่จริงจัง
มีสัญชาตญาณด้านการทำธุรกิจ

147
00:10:52,611 --> 00:10:56,073
และมีความนับถืออย่างมาก
ต่อสตรีที่ประพฤติตัวตามประเพณี

148
00:10:56,156 --> 00:10:59,493
เช่น ว่านอนสอนง่าย รักนวลสงวนตัว

149
00:10:59,576 --> 00:11:01,787
และเต็มใจที่จะทำงานบ้าน

150
00:11:03,705 --> 00:11:05,332
ฉันไม่ใช่แบบนั้นเลย

151
00:11:05,791 --> 00:11:07,209
เธอคือลาวิเนีย ดิกคินสัน

152
00:11:08,377 --> 00:11:10,337
เธอจัดปาร์ตี้น้ำชาให้แมว

153
00:11:10,420 --> 00:11:14,132
โอเค ใช่
แต่ฉันก็เปลี่ยนไปแล้วเหมือนกัน

154
00:11:15,717 --> 00:11:17,302
เธอเปลี่ยนไปยังไง

155
00:11:22,349 --> 00:11:23,684
ฉันจะแสดงให้ดู

156
00:11:24,726 --> 00:11:26,645
เดี๋ยวๆ เดี๋ยว จะทำอะไรน่ะ

157
00:11:26,728 --> 00:11:29,356
ไม่คิดว่าเราควรรอ
จนกว่าจะแต่งงานกันก่อนเหรอ

158
00:11:31,817 --> 00:11:33,402
เฮนรี "ชิป" ชิปลีย์

159
00:11:34,570 --> 00:11:36,989
ฉันว่านายไม่รู้หรอก
ว่ากำลังเล่นกับอะไรอยู่

160
00:11:54,756 --> 00:11:56,258
รู้สึกดีจังที่ได้กลับมาบ้าน

161
00:11:58,552 --> 00:12:00,721
- เรากลับมาแล้ว
- เด็กๆ

162
00:12:00,804 --> 00:12:02,264
พวกเขากลับจากเดินทางแล้ว

163
00:12:03,015 --> 00:12:04,433
หมอว่ายังไงบ้าง

164
00:12:04,516 --> 00:12:06,935
ลูกไม่รู้หรอกว่าแม่ทำใจยากแค่ไหน

165
00:12:07,019 --> 00:12:08,604
แม่คะ หนูคือคนที่ตามีปัญหานะคะ

166
00:12:08,687 --> 00:12:10,564
แต่แม่คือคนที่มีลูกสาว
ที่อาจจะตาบอด

167
00:12:10,647 --> 00:12:12,107
หนูไม่ได้จะตาบอด

168
00:12:12,191 --> 00:12:14,443
พระเจ้า
ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้กับฉัน

169
00:12:14,526 --> 00:12:15,986
บอกอีกที ไม่ได้เกิดกับแม่

170
00:12:16,069 --> 00:12:17,696
ต้องคอยดูแลลูกที่ตาบอด

171
00:12:17,779 --> 00:12:19,489
ต้องอยู่ร่วมบ้านกับคนแปลกหน้า

172
00:12:19,573 --> 00:12:21,909
- กระดาษบุผนังก็ลอก
- เราเพิ่งติดเองนะ

173
00:12:21,992 --> 00:12:24,244
- มันเชยไปแล้วค่ะ
- ฉันจะไม่ตาบอด

174
00:12:24,328 --> 00:12:26,205
- ไม่ต้องห่วง
- ดีใจที่ได้ยินอย่างนั้น

175
00:12:26,288 --> 00:12:28,040
- คิดถึงพี่จัง
- คิดถึงเธอเหมือนกัน วิน

176
00:12:28,123 --> 00:12:29,708
ฉันมีเรื่องจะเล่าให้พี่ฟังเยอะเลย

177
00:12:29,791 --> 00:12:32,628
ขอโทษนะ ฉันไม่มีเวลา
ฉันต้องกลับไปทำงานแล้ว

178
00:12:33,962 --> 00:12:35,756
เดี๋ยว จะรีบอะไรนักหนา

179
00:12:35,839 --> 00:12:37,883
ลูกไม่อยู่ตั้งสามวัน
ไม่อยากทักทายกันหน่อยเหรอ

180
00:12:37,966 --> 00:12:39,593
ไม่ค่ะ หนูอยากเขียน

181
00:12:39,676 --> 00:12:41,345
หัวหนูเต็มไปด้วยไอเดียจนจะระเบิด

182
00:12:41,428 --> 00:12:43,972
ไม่ได้ หมอบอกว่าลูกไม่ควรเขียน
มันไม่ดีต่อสายตา เอมิลี

183
00:12:44,056 --> 00:12:46,183
งั้นก็ควักตาหนูออกมาซะให้สิ้นเรื่อง

184
00:12:47,017 --> 00:12:49,520
หนูไม่จำเป็นต้องมีตาเพื่อให้มองเห็น
ไม่จำเป็น

185
00:12:49,603 --> 00:12:51,522
หนูมองด้วยจิตวิญญาณ

186
00:12:51,980 --> 00:12:53,565
นั่นคือสิ่งที่หนูใช้มองความจริง

187
00:12:54,525 --> 00:12:56,902
และคนตาบอดคือคนที่เห็นความจริง
ดังนั้นให้หนูตาบอดไปเถอะ

188
00:12:56,985 --> 00:12:59,029
ตราบใดที่หนูมีบทกวี
หนูไม่กลัวความมืดหรอก

189
00:12:59,112 --> 00:13:01,114
เห็นไหม ทุกอย่างจะเรียบร้อย

190
00:13:01,198 --> 00:13:02,324
เอ็ม เดี๋ยวก่อน

191
00:13:02,407 --> 00:13:03,909
- หวัดดีจ้ะ
- หวัดดีค่ะ

192
00:13:03,992 --> 00:13:06,119
ซูอยากรู้ว่า
เธอจะมาร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ไหม

193
00:13:06,203 --> 00:13:08,830
ไม่ แต่ออสติน ฝากบอกซูว่า
เธอต้องมาหาฉันที่นี่

194
00:13:08,914 --> 00:13:10,666
เธอกำลังเตรียมงานอยู่ที่บ้านเรา

195
00:13:10,749 --> 00:13:13,335
- แต่ฉันต้องคุยกับเธอ
- ใช่ และเธอก็อยากคุยด้วย

196
00:13:13,418 --> 00:13:16,755
เธอเลยขอให้ฉัน
มาชวนไปงานเลี้ยงคืนนี้

197
00:13:16,839 --> 00:13:19,591
โอเค บอกซูว่า
ฉันไปงานเลี้ยงคืนนี้ไม่ได้

198
00:13:19,675 --> 00:13:22,094
บอกเธอว่าพี่บอกฉันแล้วว่า
เธอบอกให้พี่มาบอกฉันให้แวะไป

199
00:13:22,177 --> 00:13:23,929
แต่ฉันกำลังบอกพี่ว่าเธอควรมา
แต่ฉันบอกพี่...

200
00:13:24,012 --> 00:13:25,722
ฉันเบื่อที่จะเป็นคนส่งสาร
ให้พวกเธอสองคนแล้ว

201
00:13:25,806 --> 00:13:28,475
ไปงานเลี้ยงเถอะนะ
บ้านเราอยู่ติดกันแค่นี้เอง

202
00:13:29,059 --> 00:13:32,271
รู้ไหม บางครั้งสนามหญ้านั่น
ก็รู้สึกเหมือนไกลเป็นร้อยไมล์

203
00:13:37,734 --> 00:13:39,778
แม่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงหรือเปล่า

204
00:13:39,862 --> 00:13:41,613
แม่คะ เราทุกคนต้องไปงานเลี้ยงนะ

205
00:13:41,697 --> 00:13:43,949
งานเลี้ยงของซู
เป็นที่โจษจันในนิวอิงแลนด์

206
00:13:44,032 --> 00:13:45,576
หนูท่องบทความที่เขียนถึง
งานเลี้ยงคราวก่อนได้เลย

207
00:13:45,659 --> 00:13:50,622
"คุณนายออสติน ดิกคินสัน
แห่งแอมเฮิร์สต์ดูงดงามมากในงาน

208
00:13:50,706 --> 00:13:53,375
ห้องรับแขกในคฤหาสน์แสนสวยของเธอ
ดิเอเวอร์กรีนส์

209
00:13:53,458 --> 00:13:56,920
มีแต่ชนชั้นสูงแห่งนิวอิงแลนด์
มาร่วมงานเต็มไปหมด

210
00:13:57,004 --> 00:14:00,924
เสิร์ฟไวน์อิตาลี ยากที่จะบอกว่า
อะไรน่าอภิรมย์กว่ากัน

211
00:14:01,008 --> 00:14:03,218
ไวน์ขวดนั้นหรือบทสนทนา"

212
00:14:03,802 --> 00:14:05,053
มันบ้ามาก

213
00:14:05,804 --> 00:14:07,181
ซูเป็นคนดังด้านนี้ไปแล้ว

214
00:14:07,639 --> 00:14:10,392
จริงเหรอ
ไม่อยากเชื่อว่าแม่รู้จักเธอ

215
00:14:10,475 --> 00:14:11,435
แล้วทายสิคะว่าคืนนี้ใครจะมา

216
00:14:12,269 --> 00:14:13,937
อิธามาร์ คองกีเหรอ

217
00:14:14,438 --> 00:14:17,941
ไม่ใช่ คุณแซมมวล โบวส์ต่างหาก

218
00:14:18,025 --> 00:14:20,402
หัวหน้าบรรณาธิการ
หนังสือพิมพ์สปริงฟีลด์รีพับลิกัน

219
00:14:21,236 --> 00:14:24,489
ซูรู้จักเขา
เธอมีเส้นสาย และเขาจะมาร่วมงาน

220
00:14:25,324 --> 00:14:26,742
แม่คะ
เขาเป็นเจ้าพ่อวงการสื่อ

221
00:14:26,825 --> 00:14:30,037
เขาอาจเขียนเรื่องเราลงหนังสือพิมพ์
แล้วเราจะดังเป็นพลุแตก

222
00:14:31,997 --> 00:14:35,459
หนูต้องไปหาชุดใส่
หนูต้องไปหาชุดแจ่มๆ ใส่

223
00:14:35,542 --> 00:14:36,752
หนูต้องไปเปลี่ยนชุด

224
00:14:37,461 --> 00:14:38,962
ทำไมอะไรๆ ต้องเปลี่ยนไปด้วย

225
00:14:58,273 --> 00:15:02,027
ทุ่งหญ้า... ของฉัน
ภูเขา... ของฉัน

226
00:15:03,612 --> 00:15:06,198
ป่าทั้งหลาย ดาวพร่างพราย

227
00:15:06,281 --> 00:15:08,408
ดื่มด่ำกับแสงตะวันให้มากที่สุด

228
00:15:08,492 --> 00:15:10,661
เท่าที่ดวงตาฉันจะรับไหว

229
00:15:11,370 --> 00:15:15,290
การเคลื่อนไหวของนกกินน้ำ
ทางสีอำพันในยามเช้า

230
00:15:16,041 --> 00:15:18,377
ให้ฉันได้มองเมื่อยามต้องการ

231
00:15:20,629 --> 00:15:22,256
ข่าวนี้จะทำให้ฉันตกใจจนสิ้นลม

232
00:15:27,261 --> 00:15:30,097
หวัดดีค่ะ แม็กกี้
ไม่ยักรู้ว่าคุณอยู่ในนี้ด้วย

233
00:15:30,180 --> 00:15:32,182
สาวใช้ที่ดี
ต้องรู้จักทำตัวเหมือนไม่มีตัวตน

234
00:15:33,892 --> 00:15:35,811
คุณเขียนเยอะมากเลย

235
00:15:35,894 --> 00:15:38,105
อีกหน่อยคงไม่เหลือที่ในหีบ

236
00:15:38,188 --> 00:15:40,399
เราจะต้องหาที่เก็บชุดนอนให้คุณใหม่

237
00:15:40,816 --> 00:15:42,860
วางผ้าบนกระดาษได้ไหม
จะได้ไม่มีใครเห็น

238
00:15:44,570 --> 00:15:47,114
ครอบครัวคุณรู้กันหมดแล้วไม่ใช่เหรอ
ว่าคุณเป็นกวี

239
00:15:47,781 --> 00:15:49,867
ฉันก็ยังอยากจะเก็บเป็นความลับบ้าง

240
00:15:53,412 --> 00:15:55,247
ฉันจะปล่อยให้คุณทำงานต่อนะคะ

241
00:15:55,747 --> 00:15:59,918
ถึงฉันไม่รู้ว่าคุณมีสมาธิได้ยังไง
บ้านโน้นเสียงดังขนาดนั้น

242
00:16:00,002 --> 00:16:02,254
ฟังดูเหมือน
พวกเขากำลังเต้นท่าใหม่ๆ กันอยู่

243
00:16:26,612 --> 00:16:27,446
ไปกันเถอะ

244
00:16:34,453 --> 00:16:37,164
ที่นี่แจ่มมาก มีหอยนางรมด้วย

245
00:16:37,247 --> 00:16:39,791
หอยนางรมเป็นของราคาถูก
แล้วก็หาได้ทั่วไป

246
00:16:40,626 --> 00:16:42,878
- โย่ ชิปลีย์
- ดิกคินสัน!

247
00:16:43,420 --> 00:16:46,173
ดูเหมือนชีวิตนายดีมากนะพวก
ดูบ้านหลังนี้สิ

248
00:16:46,256 --> 00:16:48,300
พ่อให้ฉันเป็นหุ้นส่วนบริษัทน่ะ

249
00:16:48,383 --> 00:16:50,385
เจ๋งไปเลยพวก

250
00:16:50,469 --> 00:16:52,054
ฉันเองก็เป็นนักธุรกิจ

251
00:16:52,137 --> 00:16:54,014
เราควรคุยเรื่องผลงานของเรากันนะ

252
00:16:54,097 --> 00:16:55,891
ใช่ หวังว่าจะได้เจอกันอีก

253
00:16:55,974 --> 00:16:59,269
แน่นอน ฉันอยู่บ้านพ่อแม่นาย
และฉันกับน้องสาวนายก็หมั้นกันแล้ว

254
00:16:59,770 --> 00:17:01,021
ไม่ใช่ซะหน่อย

255
00:17:01,104 --> 00:17:04,273
เราตั้งใจว่าจะหมั้นกัน
แต่เราจะค่อยเป็นค่อยไปน่ะ

256
00:17:04,358 --> 00:17:06,777
- เพื่อเป็นการให้เกียรติ
- โอเค

257
00:17:07,819 --> 00:17:10,030
หวังว่าเขาจะปฏิบัติกับเธอ
ดีกว่านายโจเซฟ ไลแมนนั่นนะ

258
00:17:10,989 --> 00:17:13,617
- ฉันดูแลตัวเองได้น่ะ
- ไลแมน เกิดอะไรขึ้นกับเขา

259
00:17:13,700 --> 00:17:14,952
เขาย้ายไปนิวออร์ลีนส์แล้ว

260
00:17:15,035 --> 00:17:17,538
จริงด้วย น.อ.ล.

261
00:17:17,621 --> 00:17:19,330
เมืองแห่งความง่ายใช่ไหม

262
00:17:19,414 --> 00:17:22,209
ใช่ ฉันได้ยินว่าคนที่นั่นชิลกันมาก

263
00:17:22,709 --> 00:17:25,546
แถมยาสูบราคาถูกเป็นบ้า

264
00:17:26,213 --> 00:17:28,214
ใช่ เพราะระบบทาสไง

265
00:17:34,137 --> 00:17:36,098
ฉันชอบนักเปียโนจัง

266
00:17:36,181 --> 00:17:38,809
ไม่เคยได้ยินเพลงนี้มาก่อน
ของแฮนเดลหรือเปล่า

267
00:17:38,892 --> 00:17:40,227
คิดว่างั้นนะ

268
00:17:40,310 --> 00:17:43,146
- ฉันคงหูไม่ถึง
- แอ็บบี้

269
00:17:43,230 --> 00:17:44,106
โอเค

270
00:17:44,189 --> 00:17:45,941
เราน่าจะตั้งวงดนตรี
เครื่องสายสี่คนขึ้นมานะ

271
00:17:46,024 --> 00:17:48,819
เราเคยลองแล้ว แต่โทชิอากิ
ไม่เคยโผล่หน้ามาซ้อม

272
00:17:48,902 --> 00:17:50,237
ก็ฉันฝึกคัดลายมืออยู่

273
00:17:50,320 --> 00:17:52,489
- เจน เธอน่าจะเล่นเดี่ยวไปเลย
- นั่นสิ

274
00:17:52,906 --> 00:17:54,825
งั้นชมรมหนังสือล่ะ
เราตั้งชมรมหนังสือกันไหม

275
00:17:54,908 --> 00:17:56,410
เอาสิ แต่เธออยากอ่านอะไร

276
00:17:56,493 --> 00:17:57,578
ไม่รู้ เอเมอร์สันไหม

277
00:17:57,661 --> 00:17:58,954
เอเมอร์สันถูกยกเลิกไปแล้ว

278
00:17:59,037 --> 00:18:00,831
อ้อ โอเค เมลวิลล์ล่ะ

279
00:18:00,914 --> 00:18:02,207
ฮอว์ธอร์นเป็นไง

280
00:18:02,291 --> 00:18:04,334
รู้ไหมว่าหนุ่มๆ พวกนี้
หลับนอนด้วยกัน

281
00:18:04,418 --> 00:18:06,295
- เจ๋งเนอะ
- ฉันก็ว่าเจ๋ง

282
00:18:06,378 --> 00:18:09,673
ยังไงก็ตาม ฉันไม่มีเวลาสำหรับ
ชมรมหนังสือหรอก ชีวิตฉันวุ่นวายมาก

283
00:18:09,756 --> 00:18:11,425
โอ้ พระเจ้า เจน นั่นสิ

284
00:18:11,508 --> 00:18:13,594
ฉันเป็นแม่ม่ายลูกติด

285
00:18:13,677 --> 00:18:14,970
ฉันไม่รู้ว่าเธอทำได้ยังไง

286
00:18:15,470 --> 00:18:17,973
ไม่อยากเชื่อว่าพอฉันคลอดลูกปุ๊บ
สามีก็มาด่วนจากไปปั๊บ

287
00:18:18,056 --> 00:18:21,268
พูดตรงๆ นะ เธอแกร่งมาก
และเราภูมิใจในตัวเธอจ้ะ

288
00:18:21,351 --> 00:18:23,645
เมื่อวานนี้ฉันเป็นลมด้วยล่ะ

289
00:18:23,729 --> 00:18:25,814
เธอต้องเป็นลมอยู่แล้ว
เธอเป็นแม่ม่ายนะ

290
00:18:25,898 --> 00:18:26,982
นั่นสิ

291
00:18:28,317 --> 00:18:29,318
ไชโย

292
00:18:32,154 --> 00:18:33,614
ฉันชอบชุดของเธอจัง

293
00:18:33,697 --> 00:18:35,199
อ้อ ขอบใจจ้ะ

294
00:18:35,699 --> 00:18:37,576
เบ็ตตี้ตัดให้เหรอ

295
00:18:38,577 --> 00:18:40,954
เปล่า ฉันไม่ซื้อชุด
ที่ร้านเบ็ตตี้อีกแล้ว

296
00:18:41,038 --> 00:18:42,247
ชุดนี้จากนิวยอร์ก

297
00:18:42,915 --> 00:18:46,001
อันที่จริง ต้นแบบมาจากเวียนนา

298
00:18:54,510 --> 00:18:55,511
ขยับห่างออกมาจากเธอหน่อย

299
00:18:55,594 --> 00:18:57,596
- เธอเป็นลม
- อย่างเจ๋ง

300
00:19:00,516 --> 00:19:01,683
(ไพลิน)

301
00:19:14,613 --> 00:19:19,326
(ก่อนดวงตาของฉันจะดับมืด
ฉันอยากมองเห็น)

302
00:19:55,195 --> 00:19:56,488
- หนังสือพิมพ์ฉบับเย็นครับ
- ขอบคุณค่ะ

303
00:19:56,572 --> 00:19:58,198
- คืนนี้ไปที่โรงนาได้ไหม
- ค่ะ จะพยายามไปนะ

304
00:19:58,282 --> 00:19:59,533
คุณก็รู้ว่างานเลี้ยงแบบนี้
มักจะเลิกดึก

305
00:19:59,616 --> 00:20:01,410
เราจะทำงานกันทั้งคืน โอเคนะ

306
00:20:01,952 --> 00:20:05,122
หนังสือพิมพ์ฉบับเย็น
พูดถึง นสพ. คุณโบวส์อยู่ไหน

307
00:20:05,205 --> 00:20:06,832
ฉันนึกว่าเขาน่าจะมาถึงแล้ว

308
00:20:07,583 --> 00:20:08,834
ซู ฉันมาหาเธอ

309
00:20:08,917 --> 00:20:10,169
ตาเธอเป็นอะไร

310
00:20:10,252 --> 00:20:13,338
หมอไม่แน่ใจ ม่านตาอักเสบมั้ง

311
00:20:13,422 --> 00:20:16,341
ไม่ เอมิลี
เธอมีหมึกเปื้อนเต็มหน้าเลย

312
00:20:17,259 --> 00:20:18,343
มานี่ มากับฉัน

313
00:20:26,310 --> 00:20:29,771
มีแต่เธอเท่านั้นแหละที่โผล่มา
งานเลี้ยงในสภาพเหมือนแร็คคูน

314
00:20:29,855 --> 00:20:32,983
ฉันไม่ได้มางานเลี้ยง
ฉันมาหาเธอ

315
00:20:33,066 --> 00:20:35,360
ตราบใดที่ตาฉันยังมองเห็น
ฉันอยากมองหน้าเธอ

316
00:20:36,236 --> 00:20:38,780
ฉันเป็นแม่งาน

317
00:20:38,864 --> 00:20:41,992
เธอเป็นแม่งานตลอด
จัดงานอยู่ทุกวี่ทุกวันจนไม่มีเวลา

318
00:20:42,075 --> 00:20:45,037
น่านะ ฉันรอมาตลอดทั้งวัน
ตลอดทั้งสัปดาห์

319
00:20:45,120 --> 00:20:46,455
- ฉันจำเป็นต้องรู้
- เอมิลี

320
00:20:46,538 --> 00:20:48,290
เธอคิดยังไงกับกลอนของฉัน
บอกหน่อยสิ

321
00:20:48,916 --> 00:20:50,000
ฉันชอบมาก

322
00:20:51,001 --> 00:20:52,002
จริงเหรอ

323
00:20:53,420 --> 00:20:54,421
โอ้ ขอบคุณพระเจ้า

324
00:20:55,380 --> 00:20:56,423
ขอบคุณพระเจ้า

325
00:20:56,965 --> 00:21:00,135
ฉันชอบกลอนของเธอมาแต่ไหนแต่ไร
แต่กลอนใหม่ๆ ที่ส่งมา มัน...

326
00:21:01,929 --> 00:21:03,055
- อะไร
- ล้ำมาก

327
00:21:04,348 --> 00:21:07,809
พูดอีกสิ นะ พูดอีกๆ พูดอีก

328
00:21:09,144 --> 00:21:12,105
พอได้อ่าน มันเหมือน...

329
00:21:13,440 --> 00:21:15,859
เหมือนหัวใจฉันแทบจะระเบิด

330
00:21:16,568 --> 00:21:17,569
โอ้ ซู

331
00:21:18,237 --> 00:21:19,613
นั่นแหละที่ฉันต้องการ

332
00:21:19,696 --> 00:21:21,156
นั่นแหละที่ฉันอยากให้เธอรู้สึก

333
00:21:23,450 --> 00:21:24,451
จ้ะ

334
00:21:25,661 --> 00:21:28,455
มัน...
บางครั้งมันก็แทบจะมากเกินไป

335
00:21:29,706 --> 00:21:30,707
มัน...

336
00:21:31,917 --> 00:21:33,502
ทำให้เจ็บปวดเหลือเกิน

337
00:21:35,128 --> 00:21:36,630
หมายความ... หมายความว่ายังไง

338
00:21:39,842 --> 00:21:42,594
กลอนของเธอน่ะ...

339
00:21:43,720 --> 00:21:44,721
อะไร

340
00:21:46,265 --> 00:21:50,352
มันทำให้ฉันรู้สึก
ในสิ่งที่ฉันไม่อยากรู้สึก

341
00:21:53,981 --> 00:21:54,982
เช่นอะไร

342
00:21:59,319 --> 00:22:01,238
เช่นตอนที่ฉันเสียลูกไป

343
00:22:02,948 --> 00:22:03,949
โธ่ ซู

344
00:22:05,075 --> 00:22:08,328
โง่เนอะที่เรียกสิ่งนั้นว่าลูก

345
00:22:08,412 --> 00:22:09,621
ไม่ มันไม่ใช่ลูก

346
00:22:10,747 --> 00:22:13,166
มันยังไม่โตพอที่จะเป็นทารก

347
00:22:14,877 --> 00:22:16,879
แต่มันก็เป็นบางสิ่ง และ...

348
00:22:19,923 --> 00:22:21,133
ฉันเสียมันไปแล้ว

349
00:22:27,723 --> 00:22:32,728
เธอเคย... คุยกับออสตินเรื่องนี้ไหม

350
00:22:32,811 --> 00:22:35,105
ไม่ๆ เขาไม่รู้อะไรเลย

351
00:22:35,189 --> 00:22:37,816
- และเธอสาบานแล้ว...
- ฉันรู้ว่าฉันสาบาน

352
00:22:37,900 --> 00:22:40,694
- ว่าจะไม่บอกเขา
- ฉันรู้ ฉันจะไม่บอก ฉันสัญญา

353
00:22:51,413 --> 00:22:53,665
ให้ตาย ดูฉันสิ

354
00:22:54,499 --> 00:22:56,919
ฉันควรจะออกไปรับรองแขกข้างนอกนั่น

355
00:22:57,628 --> 00:22:59,880
แต่กลับมาอยู่ในนี้ ปริ่มๆ จะร้องไห้

356
00:23:01,423 --> 00:23:03,342
ทำไมเธอต้องทำกับฉันอย่างนี้เสมอ

357
00:23:05,093 --> 00:23:07,846
ฟังนะ ฉันดีใจที่คืนนี้เธอแวะมา

358
00:23:07,930 --> 00:23:11,225
เพราะมีคนในงาน
ที่ฉันอยากให้เธอได้รู้จัก

359
00:23:11,808 --> 00:23:14,436
อันที่จริง ฉันเจาะจงเชิญเขามา
เพื่อแนะนำให้เธอรู้จักกับเขา

360
00:23:14,520 --> 00:23:15,771
อะไร ใคร

361
00:23:16,313 --> 00:23:19,816
แซม โบวส์ หัวหน้าบรรณาธิการ
เดอะสปริงฟีลด์รีพับลิกัน

362
00:23:19,900 --> 00:23:24,947
เขาเป็นคนมีอำนาจ รสนิยมดี
และเขาชอบตีพิมพ์งานเขียนของผู้หญิง

363
00:23:25,781 --> 00:23:28,367
เอมิลี
เขาอาจเป็นคนที่ปั้นเธอให้เป็นดาวได้

364
00:23:30,953 --> 00:23:33,372
เธอหมายถึง...
ตีพิมพ์กลอนของฉันน่ะเหรอ

365
00:23:33,455 --> 00:23:35,832
ใช่ เอมิลี ถึงเวลาแล้ว

366
00:23:35,916 --> 00:23:37,709
เธอต้องแบ่งปันงานเขียนของเธอ
ให้โลกได้รู้

367
00:23:37,793 --> 00:23:39,920
แต่เธอก็รู้ว่าฉันตีพิมพ์ไม่ได้
พ่อฉันจะไม่อนุญาต

368
00:23:40,003 --> 00:23:42,631
โธ่ ไม่เอาน่า
อย่ามาอ้างเรื่องเดิมๆ กับฉันเลย

369
00:23:43,257 --> 00:23:46,301
เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว
เธอต้องตัดสินใจเรื่องต่างๆ เอง

370
00:23:46,385 --> 00:23:48,095
เธอจะยอมให้พ่อมาขวางทางอีกไม่ได้

371
00:23:48,178 --> 00:23:49,805
ฉันเปล่า ฉันทำไม่ได้

372
00:23:49,888 --> 00:23:50,973
เธอทำได้

373
00:23:51,598 --> 00:23:53,642
กลอนของเธอเป็นผลงานของอัจฉริยะ

374
00:23:54,476 --> 00:23:56,937
และเธอควรให้โลกได้เห็น

375
00:23:58,272 --> 00:24:02,109
โลกไม่จำเป็นต้องเห็น
ฉันแค่อยากให้เธอคนเดียว...

376
00:24:02,192 --> 00:24:04,403
ฉันเป็นผู้อ่านคนเดียวของเธอ
อีกต่อไปไม่ได้แล้ว

377
00:24:05,529 --> 00:24:08,323
มันไม่พอ เธอต้องการมากกว่านี้

378
00:24:09,116 --> 00:24:12,411
ฉันก็เลยเชิญชายคนนี้มาไงล่ะ

379
00:24:12,494 --> 00:24:16,290
ชายคนนี้จะตกหลุมรัก
กลอนของเธอ

380
00:24:25,174 --> 00:24:27,050
คุณโบวส์ คุณมาถึงแล้ว

381
00:24:27,509 --> 00:24:30,888
ผมไม่มีทางอยากไปที่อื่น
คุณเป็นไงบ้าง ซูซี่ มีอะไรใหม่

382
00:24:31,430 --> 00:24:36,143
แซมคะ ฉันอยากแนะนำให้คุณรู้จัก
น้องสามีของฉัน เอมิลี ดิกคินสัน

383
00:24:36,226 --> 00:24:40,314
แน่นอน กวีผู้มีชื่อเสียง
ผมได้ยินเรื่องคุณมาหมดแล้ว

384
00:24:40,397 --> 00:24:42,482
โอ้ ไม่มีใครได้ยินเรื่องฉันหรอกค่ะ

385
00:24:43,317 --> 00:24:46,320
งานของผมคือ
ต้องรู้สิ่งต่างๆ ก่อนคนอื่น

386
00:24:46,862 --> 00:24:50,657
ผมเป็นนักข่าว ผมต้องเปิดหูเปิดตา
และคอยนำหน้าคนอื่นหนึ่งก้าว

387
00:24:51,074 --> 00:24:54,119
โลกกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ข่าวธุรกิจก็เช่นกัน ผมบอกเลย

388
00:24:58,540 --> 00:24:59,666
หน้าคุณเปื้อนอะไรน่ะ

389
00:25:01,251 --> 00:25:02,836
อ๋อ หมึกน่ะค่ะ

390
00:25:06,089 --> 00:25:07,090
คุณนี่น่าสนใจนะ

391
00:25:08,675 --> 00:25:09,676
ผมสนใจคุณ

392
00:25:14,097 --> 00:25:16,683
สามวันมานี้
ผมไปมาห้าเมือง ซูซี่

393
00:25:16,767 --> 00:25:20,270
เดินทางด้วยรถไฟ
พบปะผู้คน ผู้คนมากมาย

394
00:25:20,896 --> 00:25:23,273
เป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายสุดๆ จริงๆ

395
00:25:23,690 --> 00:25:26,610
รู้ไหมคุณโบวส์เป็นคนที่ทำให้
เดอะสปริงฟีลด์รีพับลิกัน

396
00:25:26,693 --> 00:25:29,112
กลายเป็นหนังสือพิมพ์รายวัน
แทนที่จะเป็นรายสัปดาห์

397
00:25:29,196 --> 00:25:30,656
มันเป็นแนวคิดริเริ่มของเขา

398
00:25:31,406 --> 00:25:32,866
ใจเร็วด่วนได้ไงล่ะ

399
00:25:32,950 --> 00:25:35,619
ฉันติดข่าวงอมแงมเลยค่ะ

400
00:25:37,454 --> 00:25:40,123
ก็อย่างที่บอก
ผมได้ยินเรื่องคุณมาเยอะมาก

401
00:25:40,749 --> 00:25:43,126
เห็นชัดว่า
คุณเขียนได้ยอดเยี่ยมกว่าใคร

402
00:25:43,585 --> 00:25:45,212
เธอเป็นอัจฉริยะค่ะ แซม

403
00:25:45,295 --> 00:25:47,548
ฉันรู้ว่าเธอจะเป็น
การค้นพบใหม่ของคุณ

404
00:25:49,424 --> 00:25:52,344
แล้วผมจะได้อ่านผลงานของคุณเมื่อไหร่

405
00:25:54,805 --> 00:25:58,267
เอมิลี พูดขึ้นมาสักกลอนสิ

406
00:25:58,350 --> 00:25:59,351
ตอนนี้เลย

407
00:25:59,726 --> 00:26:00,769
ผมอยากฟังนะ

408
00:26:27,754 --> 00:26:28,839
ไม่ใช่ใครเหรอ

409
00:26:33,135 --> 00:26:34,136
เอมิลี

410
00:26:37,472 --> 00:26:38,974
เร็วสิ นี่เป็นโอกาสของเธอแล้วนะ

411
00:26:40,642 --> 00:26:42,060
ปลอดภัยกว่า...

412
00:26:44,104 --> 00:26:46,940
ทายว่าแค่วิญญาณข้า

413
00:26:48,358 --> 00:26:49,860
อยู่ตรงขอบหน้าต่าง

414
00:26:51,778 --> 00:26:53,947
ตรงที่สรรพสัตว์ทอดสายตา

415
00:26:56,950 --> 00:26:59,203
จ้องดวงอาทิตย์... โดยมิรู้ภัย

416
00:27:12,799 --> 00:27:15,219
เธอเป็นอะไรก็ไม่รู้

417
00:27:17,179 --> 00:27:18,180
ไม่ใช่คืนนี้ค่ะ

418
00:27:19,473 --> 00:27:21,475
- ขอล่ะ
- ฉันไม่อยาก

419
00:27:28,023 --> 00:27:30,025
สมกับเป็นเอมิลี ดิกคินสัน

420
00:27:30,108 --> 00:27:31,318
นางเป็นคนเยอะ

421
00:27:43,997 --> 00:27:47,084
คุณต้องการอเมริกาใหม่ไหม
คุณต้องการอเมริกาใหม่ไหม

422
00:27:47,167 --> 00:27:51,672
สนพ.ของเรามีชื่อว่าเดอะคอนสเตลเลชัน
เราจะนำความเปลี่ยนแปลง การปฏิวัติ

423
00:27:51,755 --> 00:27:54,132
เราแต่ละคนจะทำในส่วนของตน

424
00:28:01,932 --> 00:28:04,226
- ขอบคุณมากที่มาค่ะ
- ขอบคุณ

425
00:29:38,403 --> 00:29:40,405
คำบรรยายไทยโดย ต้องตา สุธรรมรังษี