1
00:00:27,444 --> 00:00:29,655
ฉันลิ้มรสเหล้าที่ไม่ได้หมัก

2
00:00:36,286 --> 00:00:38,789
จากแก้วที่ประดับด้วยไข่มุก

3
00:00:52,886 --> 00:00:54,346
(เดอะคอนสเตลเลชัน)

4
00:00:55,848 --> 00:00:58,475
เบอร์รีจากแฟรงก์ฟอร์ต
หาได้ยับยั้งความรู้สึก

5
00:01:26,253 --> 00:01:27,796
เพ้อคลั่งไหลหลง

6
00:01:27,880 --> 00:01:31,466
(จากแอมเฮิร์สต์ เดอะเมย์ไวน์
อี. ดิกคินสัน)

7
00:01:46,190 --> 00:01:47,191
ความอมตะ

8
00:01:49,234 --> 00:01:50,235
แม่เจ้า

9
00:01:55,115 --> 00:01:58,535
"มึนเมาอากาศ... หรือไร
เผลอไผลไปกับน้ำค้าง

10
00:01:58,952 --> 00:02:03,123
หมุนคว้าง... ผ่านคิมหันต์ไร้กาล
จากวิมานแห่งฟ้ากว้างไกล

11
00:02:03,207 --> 00:02:07,544
เมื่อ 'เจ้าของที่' ปล่อยผึ้งขี้เมา
ออกจากดอกฟ็อกซ์โกลฟ...

12
00:02:07,628 --> 00:02:10,214
เมื่อผีเสื้อ
ผละจาก 'น้ำหวาน'

13
00:02:10,297 --> 00:02:12,216
ฉันจะดื่มไปอีกนาน!"

14
00:02:13,509 --> 00:02:14,510
โอเค แจ่ม

15
00:02:14,593 --> 00:02:16,595
นั่นสิ จับใจ

16
00:02:16,678 --> 00:02:19,014
เหมือนตีแผ่ความรู้สึกฉันออกมา

17
00:02:19,097 --> 00:02:21,308
เป็นกลอนที่ดีมาก ใครเขียนน่ะ

18
00:02:21,808 --> 00:02:22,935
เอมิลีเขียนค่ะ แม่

19
00:02:23,352 --> 00:02:24,645
ใครนะ

20
00:02:24,728 --> 00:02:26,396
เอมิลี ดิกคินสัน ลูกสาวแม่ไง

21
00:02:26,480 --> 00:02:30,692
เขียนกลอนลงหน้าหนึ่ง
ของสปริงฟีลด์รีพับลิกันฉบับวันนี้

22
00:02:30,776 --> 00:02:32,110
และมันเกี่ยวกับอาการเมาเหล้า

23
00:02:33,237 --> 00:02:35,656
ไม่ใช่สักหน่อย ชิป

24
00:02:35,739 --> 00:02:39,034
"ฉันลิ้มรสเหล้าที่ไม่ได้หมัก"
ไม่ใช่ตรงไหน

25
00:02:39,117 --> 00:02:42,287
มันเกี่ยวกับ
ความรู้สึกมึนเมาต่อธรรมชาติ

26
00:02:42,371 --> 00:02:44,540
ความเคลิบเคลิ้มที่ไม่มีเหล้าชนิดไหน
จะมอบให้ได้

27
00:02:44,623 --> 00:02:46,458
ดังนั้นมันไม่เกี่ยวกับอาการเมาเหล้า

28
00:02:46,542 --> 00:02:48,544
แต่เป็นอาการเมาความรู้สึกที่สูงส่ง

29
00:02:48,627 --> 00:02:49,628
โอเค

30
00:02:50,254 --> 00:02:51,463
เธออ่านหนังสือมากไป

31
00:02:51,547 --> 00:02:53,090
โทษนะ ฉันสนุกกับการท้าทายตัวเอง

32
00:02:53,173 --> 00:02:56,593
เธอจะต้องยอมรับตัวฉัน
ในแบบที่ฉันเป็น...

33
00:02:56,677 --> 00:02:58,053
- ไม่ ชิป
- ลาวิเนีย

34
00:02:58,136 --> 00:02:59,972
เราต้องยอมรับซึ่งกันและกัน

35
00:03:00,055 --> 00:03:01,849
- ไม่
- แม่ไม่เข้าใจ

36
00:03:01,932 --> 00:03:04,059
กลอนของเอมิลี มันเกิดขึ้นได้ยังไง

37
00:03:04,142 --> 00:03:05,561
เป็นเรื่องบังเอิญหรือไง

38
00:03:05,644 --> 00:03:07,145
ออสตินส่งประกวดอีกงั้นเหรอ

39
00:03:07,229 --> 00:03:09,982
ลูกกำลังบอกว่าทุกคนในเมือง
มีหนังสือพิมพ์ฉบับนี้เหรอ

40
00:03:10,065 --> 00:03:11,233
ไม่ใช่แค่ทุกคนในเมืองนี้นะคะ

41
00:03:11,316 --> 00:03:14,027
เดอะสปริงฟีลด์รีพับลิกัน
มีสมาชิกมากกว่า 12,000 คน

42
00:03:14,778 --> 00:03:15,821
โอ้ พระเจ้า

43
00:03:15,904 --> 00:03:18,407
นี่มันบ้ามาก เอมิลีเป็นคนดัง

44
00:03:19,157 --> 00:03:21,618
ขอพระเจ้าช่วยเราด้วย
เมื่อพ่อของลูกเห็นมันเข้า

45
00:03:21,702 --> 00:03:25,122
ขอบคุณที่ถามนะคะ
แต่วันนี้หนูจะไม่กินมื้อเช้า

46
00:03:25,205 --> 00:03:27,749
หนูคงกินไม่ลง เพราะตื่นเต้นมากไป

47
00:03:28,083 --> 00:03:30,252
ความฝันที่รอมาทั้งชีวิต
กำลังจะเป็นจริงเสียที

48
00:03:30,335 --> 00:03:32,921
กลอนบทนี้จุดไฟขึ้นในตัวหนู

49
00:03:33,005 --> 00:03:34,423
บ่มเพาะมาหลายปี

50
00:03:38,552 --> 00:03:39,636
วันนี้ตารางหนูยุ่งมาก

51
00:03:39,720 --> 00:03:42,472
แต่พอจะมีเวลาสองสามนาที
ถ้าใครอยากจะถามอะไร

52
00:03:43,807 --> 00:03:48,687
หนูยินดีตอบเรื่องธีม การแบ่งจังหวะ
ขั้นตอนการทำงาน

53
00:03:50,814 --> 00:03:51,982
มีใครไหม

54
00:03:52,065 --> 00:03:53,066
เอมิลีอยู่ไหน

55
00:03:53,150 --> 00:03:54,318
หนูว่ายังหลับอยู่

56
00:03:54,401 --> 00:03:56,236
- หนูอยู่นี่
- หลับเหรอ ไม่

57
00:03:57,029 --> 00:03:59,031
แม่แน่ใจว่าเธอหลบอยู่ในห้องนอน

58
00:03:59,114 --> 00:04:00,490
ซึ่งถ้าแม่เป็นเธอ แม่ก็คงทำ

59
00:04:00,574 --> 00:04:02,117
ทั้งสองคนเป็นอะไรกัน ฮัลโหล

60
00:04:02,201 --> 00:04:05,579
เพราะพระเจ้ารู้ว่าเธอจะเจอกับอะไร
เมื่อพ่อเห็นกลอนนี่เข้า

61
00:04:05,662 --> 00:04:06,663
พ่อเห็นอะไรเหรอ

62
00:04:08,290 --> 00:04:09,291
อะไรคะ

63
00:04:10,042 --> 00:04:11,043
คุณซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง

64
00:04:12,044 --> 00:04:13,253
กินมื้อเช้าไหมคะ ที่รัก

65
00:04:14,046 --> 00:04:16,882
หรือน้ำชา น้ำชาที่ช่วยให้ผ่อนคลาย

66
00:04:16,964 --> 00:04:18,591
ผมไม่จำเป็นต้องผ่อนคลาย
ผมเพิ่งตื่น

67
00:04:18,675 --> 00:04:20,636
คุณซ่อนหนังสือพิมพ์ไว้ข้างหลังทำไม

68
00:04:20,719 --> 00:04:22,387
เอามานี่ แม่คุณ เอามาเลย

69
00:04:22,471 --> 00:04:23,388
ขอเถอะ

70
00:04:24,556 --> 00:04:25,974
เห็นไหม ไม่เห็นจะแย่ตรงไหน

71
00:04:26,892 --> 00:04:29,728
ผมกลัวว่าคุณจะบอกว่า
ตลาดหุ้นล่มอีกรอบ

72
00:04:29,811 --> 00:04:32,648
หนูแต่งกลอนและมันได้ลง
หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์

73
00:04:32,731 --> 00:04:33,607
ทำใจซะเถอะค่ะ

74
00:04:34,775 --> 00:04:36,944
โอ้ ดูสิ ม่านลูกไม้ลดราคา

75
00:04:37,027 --> 00:04:39,446
เหรอคะ ฉันไม่เห็น
ตอนที่เปิดอ่านทีแรก

76
00:04:39,530 --> 00:04:40,948
- อย่าตื่นเต้นไปนัก คุณนายดิกคินสัน
- ขอดูหน่อย

77
00:04:41,031 --> 00:04:42,824
มันเขียนว่า
"ต่ำกว่าราคาปกติ" ต่ำกว่า

78
00:04:42,908 --> 00:04:45,410
- ผ้าม่านเหรอ
- ม่านเรายังดีอยู่ ดูมันสิ

79
00:04:45,494 --> 00:04:47,120
ฉันจะเอาหนังสือพิมพ์ไปอ่านอีกห้อง

80
00:04:47,204 --> 00:04:49,456
เอาหนังสือพิมพ์ผมคืนมานะ

81
00:04:50,457 --> 00:04:53,752
"เดอะเมย์ไวน์
โดย อี. ดิกคินสัน" เหรอ

82
00:04:53,836 --> 00:04:55,963
เนี่ยเหรอที่คุณพยายามปกปิดผม

83
00:04:56,046 --> 00:04:57,172
เธอทำจนได้นะ

84
00:04:57,256 --> 00:05:00,342
มีใครอยากคุยเรื่องนี้กับหนูไหม

85
00:05:00,425 --> 00:05:01,677
ไม่มีทางหยุดเธอได้แล้ว

86
00:05:01,760 --> 00:05:03,595
ฉันขอโทษค่ะ เอ็ดเวิร์ด
เป็นความผิดฉันเอง

87
00:05:03,679 --> 00:05:05,639
ฉันควรจะจับตาดูลูกให้ดีกว่านี้

88
00:05:05,722 --> 00:05:08,183
รู้อะไรไหม มันก็ไม่แย่นักหรอก

89
00:05:10,185 --> 00:05:12,312
"เจ้าของที่ปล่อยผึ้งขี้เมา
ปล่อยผึ้งขี้เมา..."

90
00:05:12,396 --> 00:05:15,399
โอเค ทุกคนไม่ต้องทำเหมือน
หนูไม่มีตัวตนก็ได้ ฮัลโหล

91
00:05:15,482 --> 00:05:17,484
เธออาจจะทำให้ครอบครัวเรา
ภูมิใจก็ได้นะ

92
00:05:17,568 --> 00:05:19,027
โอ้ พระเจ้า นี่หนูล่องหนเหรอ

93
00:05:23,115 --> 00:05:25,033
โลกของเอมิลี ดิกคินสัน

94
00:05:25,117 --> 00:05:27,119
(ผมไม่ใช่ใคร คุณล่ะเป็นใคร)

95
00:05:33,166 --> 00:05:36,753
ไม่มีใครเห็นฉัน ไม่มีใครได้ยินฉัน
ไม่มีใครจับตัวฉันได้

96
00:05:36,837 --> 00:05:37,838
แม็กกี้

97
00:05:40,257 --> 00:05:41,383
คุณมองเห็นฉัน

98
00:05:41,466 --> 00:05:43,343
ลืมตีพรมซะได้วันนี้

99
00:05:46,471 --> 00:05:47,472
ไม่เอาน่า

100
00:05:48,724 --> 00:05:51,518
ชิป หวัดดี นายเห็นฉันไหม

101
00:05:51,602 --> 00:05:53,228
วินนี่ ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

102
00:05:53,604 --> 00:05:56,356
ฉันเป็นเจ้าของธุรกิจที่ทะเยอทะยาน

103
00:05:56,440 --> 00:05:58,317
และฉันต้องการภรรยาที่สนับสนุนฉัน

104
00:05:58,400 --> 00:05:59,401
ชิป ฉันได้ยินนายนะ

105
00:05:59,484 --> 00:06:03,322
ฉันนึกว่าเธอคือภรรยาคนนั้น
แต่ฉันกลับได้รู้ว่า เธอไม่ใช่

106
00:06:03,739 --> 00:06:07,367
ถึงเธอจะร้อนแรงมาก
และฉันรักน้องหนูของเธอ

107
00:06:07,451 --> 00:06:08,952
นายกำลังพูดถึง...
เขากำลังพูดถึงแมว

108
00:06:09,036 --> 00:06:12,039
แต่ฉันจะต้องยืดอกเรื่องนี้
และยกเลิกงานแต่ง

109
00:06:13,165 --> 00:06:16,001
ฉันจะไปจากเธอ ลาวิเนีย

110
00:06:18,921 --> 00:06:22,007
ชิป เราได้ยินนายคุยกับตัวเอง
จากในห้องนั้น

111
00:06:22,090 --> 00:06:24,384
- ฉันไม่ได้คุยกับตัวเอง
- ใช่ เพราะฉันก็อยู่ด้วย

112
00:06:24,468 --> 00:06:26,136
ฉันจะเลิกกับเธอ ลาวิเนีย

113
00:06:26,220 --> 00:06:29,556
โอเค สายไปแล้ว
เพราะฉันจะเลิกกับนายก่อน

114
00:06:29,640 --> 00:06:31,183
- อะไรนะ
- ฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว

115
00:06:31,266 --> 00:06:32,392
ยกเลิกการหมั้น

116
00:06:32,476 --> 00:06:33,435
- พวกเธอ
- ได้สิ

117
00:06:33,519 --> 00:06:37,272
ฉันแค่จะตั้งเวลาไว้ 26 ชั่วโมง
เผื่อเธอเปลี่ยนใจ

118
00:06:37,356 --> 00:06:38,982
หนึ่งวันมี 24 ชั่วโมง ชิป

119
00:06:39,066 --> 00:06:41,860
ฟังนะ ฉันเสียใจ
ที่ฉันเรียนไม่จบมหาวิทยาลัย

120
00:06:41,944 --> 00:06:43,237
ฉันคงไม่มีวันดีพอสำหรับเธอ

121
00:06:43,320 --> 00:06:45,781
- ฉันยืนหัวโด่อยู่นี่...
- นายนี่ช่างอ่อนแอ น่าเหนื่อยใจ

122
00:06:45,864 --> 00:06:47,533
- เธอข่มฉัน
- อะไรนะ

123
00:06:47,616 --> 00:06:49,701
เธอมีความคิดทันสมัย

124
00:06:49,785 --> 00:06:54,039
ส่วนฉันแค่อยากให้เธอ
เป็นภรรยาแบบปกติ เป็นแม่ศรีเรือน

125
00:06:54,122 --> 00:06:55,290
โหย

126
00:06:55,374 --> 00:06:58,502
โอเค ฉันไม่ปกติ

127
00:06:58,585 --> 00:06:59,753
โอเคไหม

128
00:06:59,837 --> 00:07:04,675
ฉันเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ
สร้างสรรค์ แล้วก็เซ็กซ์จัด

129
00:07:04,758 --> 00:07:06,426
และนายรับไม่ได้

130
00:07:06,510 --> 00:07:07,761
นายรับฉันไม่ได้

131
00:07:07,845 --> 00:07:08,846
นี่มันเกิดอะไรขึ้น

132
00:07:11,515 --> 00:07:13,267
บรรยากาศที่นี่ไม่ดีเลย

133
00:07:13,350 --> 00:07:14,852
ฉันว่าพิธีทรงเจ้ายังหลอนฉันอยู่

134
00:07:14,935 --> 00:07:16,562
เอมิลีเห็นผีเป็นตัวเลย

135
00:07:16,645 --> 00:07:19,189
โอ้ พระเจ้า ฉันเป็นผีเหรอ

136
00:07:19,273 --> 00:07:22,067
พวกดิกคินสันเพี้ยนกันหมด

137
00:07:23,068 --> 00:07:26,321
ฉันไปเนวาดาดีกว่า
ไปให้โลล่าใช้แส้หวดฉัน

138
00:07:26,405 --> 00:07:30,242
แล้วก็เสียสติ
ขณะที่หล่อนเต้นท่าแมงมุมขยุ้มหัวใจ

139
00:07:32,619 --> 00:07:34,121
ท่าแมงมุม

140
00:07:34,788 --> 00:07:36,540
ลาวิเนีย รับรู้ถึงตัวตนของฉันหน่อย

141
00:07:39,751 --> 00:07:42,629
หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า...

142
00:07:42,713 --> 00:07:44,506
- หรือไม่ คือว่า...
- หก เจ็ด แปด

143
00:07:44,590 --> 00:07:46,884
หนึ่ง สอง สาม สี่...

144
00:07:46,967 --> 00:07:49,136
- วินนี่ เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก
- ห้า หก เจ็ด แปด

145
00:07:49,219 --> 00:07:50,596
หนึ่ง สอง สาม

146
00:07:54,600 --> 00:07:56,935
ลาวิเนีย วินนี่

147
00:07:57,477 --> 00:07:58,645
วินนี่

148
00:07:58,729 --> 00:07:59,813
ผมพยายามเตือนคุณแล้ว

149
00:08:01,148 --> 00:08:03,150
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน

150
00:08:03,233 --> 00:08:04,401
คุณไม่ยอมฟังผม

151
00:08:04,776 --> 00:08:06,862
คุณเป็นใคร
แล้วคุณมาทำอะไรในครัวบ้านฉัน

152
00:08:06,945 --> 00:08:08,322
ผมไม่ใช่ใคร คุณล่ะเป็นใคร

153
00:08:08,405 --> 00:08:11,575
โอเค ปริศนาคำทายนี่น่ารักนะ
แต่คุณเป็นผี

154
00:08:11,658 --> 00:08:14,161
และคุณเป็นคนเดียวที่มองเห็นฉัน
ซึ่งแปลว่าฉันตายแล้ว

155
00:08:14,828 --> 00:08:17,039
ฉันคงตายไปตั้งแต่เมื่อคืน

156
00:08:18,248 --> 00:08:21,460
โอเค ไม่เป็นไร ฉันทำใจได้

157
00:08:21,543 --> 00:08:23,128
อย่างน้อยก็ไม่เจ็บปวด

158
00:08:24,671 --> 00:08:26,715
สงสัยจังว่า
เมื่อไหร่ครอบครัวจะพบศพของฉัน

159
00:08:27,382 --> 00:08:28,842
พวกเขาอาจขึ้นบันไดไปแล้ว

160
00:08:28,926 --> 00:08:31,762
กำลังจะดึงผ้าห่มออก
และเห็นร่างที่แข็งเป็นศพของฉัน

161
00:08:36,390 --> 00:08:38,769
คุณยังไม่ตายและผมไม่ใช่ผี

162
00:08:38,852 --> 00:08:41,063
จริงเหรอ เพราะคุณทำตัวเหมือนผี

163
00:08:41,855 --> 00:08:43,982
จู่ๆ ก็ปรากฏตัว หลอกหลอนฉัน

164
00:08:44,066 --> 00:08:46,401
ผมไม่ใช่ผี ผมเป็นแค่ปริศนา

165
00:08:46,818 --> 00:08:47,861
ปริศนาเหรอ

166
00:08:48,278 --> 00:08:49,488
ว้าว โอเค

167
00:08:50,280 --> 00:08:51,615
และฉันควรจะไขคุณงั้นเหรอ

168
00:08:52,032 --> 00:08:53,033
คุณลองดูก็ได้

169
00:08:53,116 --> 00:08:55,285
ฟังนะ ถึงคุณจะทำให้มันน่าสนใจแค่ไหน
ฉันว่าฉันขอผ่าน

170
00:08:55,369 --> 00:08:57,329
ชีวิตฉันวุ่นวายมากพอแล้ว

171
00:08:57,412 --> 00:08:59,331
วันนี้เป็นวันสำคัญที่สุดในชีวิตฉัน

172
00:08:59,414 --> 00:09:02,835
และฉันหวังว่าจะมีคนซาบซึ้ง

173
00:09:03,418 --> 00:09:04,837
อาจจะได้รับคำชมสักนิดหน่อย

174
00:09:04,920 --> 00:09:07,297
แต่ฉันกลับล่องหนอยู่นี่

175
00:09:07,381 --> 00:09:10,384
ในวันที่ฉันควรจะเป็นศูนย์กลาง
ของความสนใจ

176
00:09:10,467 --> 00:09:12,261
นี่อาจเป็นเรื่องดีก็ได้นะ

177
00:09:12,344 --> 00:09:13,512
หมายความว่าไง "เรื่องดี"

178
00:09:13,595 --> 00:09:16,515
คุณล่องหน
แปลว่าคุณจะได้รู้ความจริง

179
00:09:17,349 --> 00:09:18,350
ความจริงเหรอ

180
00:09:18,433 --> 00:09:21,061
คุณหาคำตอบได้ว่า
จริงๆ แล้วคนอื่นคิดยังไงกับกลอนคุณ

181
00:09:28,527 --> 00:09:29,570
ก็ดีเนอะ

182
00:09:31,905 --> 00:09:33,115
สปริงฟีลด์รีพับลิกัน

183
00:09:33,574 --> 00:09:35,450
มารับหนังสือพิมพ์ได้เลยครับ

184
00:09:38,120 --> 00:09:39,496
สปริงฟีลด์รีพับลิกัน

185
00:09:40,205 --> 00:09:44,209
เชิญอ่านสกู๊ปล่าสุด
สปริงฟีลด์รีพับลิกัน

186
00:09:45,043 --> 00:09:46,837
ขอบคุณครับ ใช่ ขอบคุณ

187
00:09:46,920 --> 00:09:49,256
กลอนฉันได้ลงหน้าหนึ่ง
ของหนังสือพิมพ์

188
00:09:49,339 --> 00:09:51,717
ประพันธ์โดยฉันเอง เอมิลี ดิกคินสัน

189
00:09:52,092 --> 00:09:55,345
ขอบคุณที่สนับสนุนงานเขียน
ขอบคุณค่ะ ว้าว ดูนั่นสิ

190
00:09:55,804 --> 00:09:57,723
ดูกลอนนี่สิ นายได้อ่านหรือยัง

191
00:09:57,806 --> 00:10:01,101
อ่านแล้ว ผู้หญิงเขียน กล้าเนอะ

192
00:10:01,185 --> 00:10:02,853
ฉันว่ามันดีมากเลย

193
00:10:02,936 --> 00:10:05,272
ใช่ ดูออกเลยว่าหล่อนฉลาดมากๆ

194
00:10:05,355 --> 00:10:07,983
- ขอบคุณค่ะ
- แล้วก็ตัณหาจัดด้วย

195
00:10:08,066 --> 00:10:10,611
- ใช่ หล่อนอยากโดนน่าดู
- เดี๋ยว อะไรนะ

196
00:10:10,694 --> 00:10:12,571
หล่อนอยู่เมืองนี้ เราไปหาหล่อนได้

197
00:10:12,654 --> 00:10:15,115
- ไม่ ไม่เป็นไร
- ใช่ ไปบ้านหล่อนกัน

198
00:10:15,199 --> 00:10:18,410
ไปบ้านหล่อน
แล้วก็สาวหนอนในพุ่มไม้

199
00:10:18,493 --> 00:10:20,287
ฉันจะสาวหนอนใส่กลอนนี่เลย

200
00:10:22,623 --> 00:10:23,790
ชื่อเสียงบางทีก็อัปลักษณ์

201
00:10:33,091 --> 00:10:35,928
ฉันดีใจกับหล่อนจริงๆ นะ

202
00:10:36,011 --> 00:10:37,513
ใช่ ผมชอบกลอนนี้มาก

203
00:10:37,596 --> 00:10:40,015
ขอบคุณๆ ดีใจจังที่ได้ยินอย่างนั้น

204
00:10:40,349 --> 00:10:41,558
ผมว่ามันโง่ออก

205
00:10:42,184 --> 00:10:44,937
อย่างแรกเลย มันคล้องจอง
อย่างกับกลอนเด็กน้อย

206
00:10:45,020 --> 00:10:47,523
โอเค ใช่ ก็จริง แต่...

207
00:10:47,606 --> 00:10:49,608
คือว่า คิดดูสิ คล้องจองเนี่ยนะ

208
00:10:50,359 --> 00:10:53,320
ผมนึกว่าเราผ่านจุดนั้นกันมาแล้ว
เราแต่งกลอนเปล่ากันแล้วไม่ใช่เหรอ

209
00:10:53,403 --> 00:10:56,448
ผมว่าคุณต้องแม่นกฎก่อน
ถึงจะแหกกฎได้

210
00:10:56,532 --> 00:10:58,200
แต่หล่อนไม่แม่นอะไรเลย

211
00:10:58,283 --> 00:11:01,119
เขียนตอนหลับยังได้
อ่านแล้วหลับไปเลยง่ายๆ

212
00:11:01,203 --> 00:11:02,829
น่าเบื่อจะตาย

213
00:11:02,913 --> 00:11:04,957
ฉันว่าไม่น่าเบื่อนะ...

214
00:11:05,040 --> 00:11:06,416
ต้องอย่างนี้สิ

215
00:11:06,500 --> 00:11:08,168
แต่มันดูหมิ่นเหยียดหยาม

216
00:11:08,752 --> 00:11:09,962
ดูหมิ่นเหรอ ทำไมล่ะ

217
00:11:10,045 --> 00:11:12,089
คือว่า มันไม่ได้เขียนอะไร
ที่ดูหมิ่นเหยียดหยาม

218
00:11:12,172 --> 00:11:14,800
นั่นทำให้มันดูหมิ่นเหยียดหยาม
ควรจะมีประเด็นกว่านี้

219
00:11:14,883 --> 00:11:17,135
ประเด็นการเมืองหรืออะไรก็ได้
นี่อ่านแล้วเสียเวลา

220
00:11:18,136 --> 00:11:20,347
ใช่ รู้อะไรไหม ผมเชื่อคุณ

221
00:11:20,430 --> 00:11:24,059
กลอนนี่โง่มาก ผมไม่ประทับใจ

222
00:11:24,142 --> 00:11:26,520
โอเค ถกกันสนุกมาก แต่...

223
00:11:26,603 --> 00:11:28,063
ไปทำอย่างอื่นในชีวิตกันเถอะ

224
00:11:29,314 --> 00:11:30,315
แฮตตี้

225
00:11:32,401 --> 00:11:34,528
- นี่มันอะไรกัน
- อีกหนึ่งรสชาติของชื่อเสียง

226
00:11:34,611 --> 00:11:36,613
หล่อนเอาจนได้

227
00:11:36,697 --> 00:11:37,948
ใช่ เอมิลีได้ตีพิมพ์

228
00:11:38,031 --> 00:11:39,950
เป็นวันที่แย่ที่สุดในชีวิตฉันเลย

229
00:11:40,033 --> 00:11:41,201
พูดตรงๆ นะ ฉันชอบมาก

230
00:11:41,285 --> 00:11:44,204
- มันเหมาะกับยุคสมัย
- เห็นด้วย

231
00:11:44,288 --> 00:11:47,499
ฉันก็ชอบเหมือนกัน อ่านแล้วไม่เข้าใจ
ฉันเลยชอบมันไง

232
00:11:47,583 --> 00:11:49,418
มันลึกซึ้งมาก

233
00:11:49,501 --> 00:11:51,170
มันเกี่ยวกับเหล้า

234
00:11:51,253 --> 00:11:53,797
ฉันได้ยินมาว่า
สมาคมต้านสิ่งมึนเมากำลังเดือดปุดๆ

235
00:11:53,881 --> 00:11:56,300
ผู้คนจะพากันเขียนจดหมาย

236
00:11:56,383 --> 00:11:57,551
หล่อนจะต้องหาคนคุ้มกัน

237
00:11:57,634 --> 00:11:59,303
หล่อนไม่เป็นไรหรอก

238
00:12:02,055 --> 00:12:03,265
นี่ พวกเธอไม่เอาไปด้วยเหรอ

239
00:12:07,102 --> 00:12:08,520
มาไวไปไว

240
00:12:19,573 --> 00:12:21,992
การมีชื่อเสียง
มันไม่เหมือนที่คิดไว้ล่ะสิ

241
00:12:23,202 --> 00:12:27,289
ฉันไม่รู้ว่าฉันคิดไว้ยังไง
แต่นี่มันแย่กว่า

242
00:12:27,372 --> 00:12:29,583
ไม่เอาน่า ก็ไม่แย่นักหรอก

243
00:12:31,210 --> 00:12:33,212
ทุกคนมีสิทธิ์พูดถึงฉัน

244
00:12:33,295 --> 00:12:35,756
โดยไม่ต้องแยแสว่า
เป็นเรื่องจริงรึเปล่างั้นหรือ

245
00:12:35,839 --> 00:12:38,342
คุณคงไม่รู้ว่ามันรู้สึกยังไง
จนกระทั่งมันเกิดขึ้น

246
00:12:39,218 --> 00:12:41,428
ชื่อเสียง... มันก็เหมือนความตาย

247
00:12:42,763 --> 00:12:44,223
แต่ฉันยังไม่ตายใช่ไหม

248
00:12:44,306 --> 00:12:45,807
ยัง คุณแค่...

249
00:12:46,350 --> 00:12:47,476
ล่องหน

250
00:12:49,645 --> 00:12:51,480
สิ่งดีๆ หลายอย่าง
ก็ล่องหนนะ รู้ไหม

251
00:12:51,563 --> 00:12:52,564
หมายความว่ายังไง

252
00:12:52,648 --> 00:12:53,815
อากาศที่เราหายใจ

253
00:12:54,566 --> 00:12:56,610
สายลมที่โชยพัด ความรัก

254
00:13:00,572 --> 00:13:01,782
ฉันเข้าใจที่คุณพูด

255
00:13:02,199 --> 00:13:04,785
โลกหมุนได้ด้วยสิ่งที่เรามองไม่เห็น
เอมิลี ดิกคินสัน

256
00:13:07,746 --> 00:13:08,747
รู้ไหม...

257
00:13:10,457 --> 00:13:11,458
คุณพูดถูก

258
00:13:13,836 --> 00:13:16,630
ฉันเหมือนกับน้ำหอมที่มีกลิ่นหอม

259
00:13:17,297 --> 00:13:18,507
ตัวโน้ตในเพลง

260
00:13:19,132 --> 00:13:20,801
ความรู้สึกช่วงปลายฤดูร้อน

261
00:13:20,884 --> 00:13:22,052
การล่องหน...

262
00:13:23,679 --> 00:13:24,888
คือพลัง

263
00:13:34,982 --> 00:13:36,692
เบนเพื่อนฉันถูกฝังอยู่ที่นี่

264
00:13:36,775 --> 00:13:38,110
คุณคิดถึงเขา

265
00:13:38,193 --> 00:13:39,987
ค่ะ คิดถึง

266
00:13:40,070 --> 00:13:43,782
แต่พอฉันยืนอยู่ตรงนี้
มันเหมือนเขาแค่ล่องหน

267
00:13:45,450 --> 00:13:46,994
ป้ายบนหลุมศพคุณเขียนว่าไง

268
00:13:47,703 --> 00:13:49,329
ผมไม่มีป้ายบนหลุมศพ

269
00:13:51,206 --> 00:13:53,417
แต่คุณมีชื่อ

270
00:13:54,084 --> 00:13:55,419
- มีเหรอ
- ต้องมีสิ

271
00:13:56,211 --> 00:13:58,630
คุณดูคุ้นหน้ามาก ฉันรู้จักคุณ

272
00:13:59,590 --> 00:14:01,842
คือว่า ลึกๆ แล้ว
คุณต้องรู้ว่าคุณเป็นใคร

273
00:14:02,217 --> 00:14:03,218
จำไม่ได้

274
00:14:04,344 --> 00:14:05,345
ทำไมล่ะ

275
00:14:06,972 --> 00:14:08,307
ผมลืมทุกสิ่งยกเว้น...

276
00:14:10,642 --> 00:14:11,643
ยกเว้นอะไรคะ

277
00:14:12,394 --> 00:14:13,604
ความเจ็บปวด...

278
00:14:16,607 --> 00:14:17,608
แปลบปลาบเสียดสะท้าน

279
00:14:18,650 --> 00:14:20,903
มีการสู้รบใหญ่โตเลวร้าย

280
00:14:20,986 --> 00:14:22,613
มีผู้ชายเต็มไปหมด อายุยังน้อยๆ

281
00:14:24,323 --> 00:14:25,324
พากันกรีดร้อง

282
00:14:25,407 --> 00:14:28,535
แล้วก็กลิ่น กลิ่นฉุนกึกของโลหะ

283
00:14:31,288 --> 00:14:32,331
และผมโดน...

284
00:14:36,877 --> 00:14:37,878
ระเบิดลูกหนึ่ง

285
00:14:38,629 --> 00:14:40,714
มันทำให้ผมอุ่น ทำให้ผมหนาว
จากนั้นก็...

286
00:14:44,176 --> 00:14:45,177
ไม่รู้สึกอะไรเลย

287
00:15:22,297 --> 00:15:25,133
ผมได้ข่าวจากทางใต้ และเป็นข่าวดี

288
00:15:25,217 --> 00:15:26,426
- เยี่ยม
- เยี่ยมเลย

289
00:15:26,510 --> 00:15:28,720
เงินที่เรารวบรวมได้
จากการขายหนังสือพิมพ์

290
00:15:28,804 --> 00:15:31,139
ไปถึงจอห์น บราวน์กับค่ายของเขาแล้ว

291
00:15:31,598 --> 00:15:34,351
- เยี่ยม
- คนของเขาเห็นแววสำเร็จ

292
00:15:34,434 --> 00:15:36,353
พวกเขามีทุกอย่างที่จำเป็นต้องใช้

293
00:15:36,436 --> 00:15:38,981
เป็นเพราะเราและคนอื่นๆ อย่างเรา

294
00:15:39,064 --> 00:15:40,816
วู้! สุดยอด!

295
00:15:42,150 --> 00:15:44,778
อีกไม่นาน พวกเขาจะดำเนินตามแผน

296
00:15:44,862 --> 00:15:46,488
พวกเขาจะโจมตี...

297
00:15:46,572 --> 00:15:50,826
แล้วความจริงของอเมริกาจะเปลี่ยนไป

298
00:15:51,285 --> 00:15:54,872
การปฏิวัติใกล้มาถึงแล้ว

299
00:15:54,955 --> 00:15:56,290
ใกล้เข้ามาแล้วๆ

300
00:15:56,373 --> 00:15:59,710
และเดอะคอนสเตลเลชัน
คือส่วนหนึ่งของสิ่งนั้น

301
00:16:00,169 --> 00:16:05,883
เงินของเราอาจซื้ออาวุธให้พวกเขา
และคำพูดของเราทำให้พวกเขามีแรงใจ

302
00:16:05,966 --> 00:16:07,009
ใช่

303
00:16:10,762 --> 00:16:13,390
ไม่ใช่คำพูดของทุกคนหรอก แฮตตี้

304
00:16:13,849 --> 00:16:16,518
ถ้าคุณมีอะไรจะพูดกับฉัน
ก็พูดมาตรงๆ

305
00:16:16,602 --> 00:16:19,563
ผมแค่พูดเฉยๆ
เรื่องผีของคุณไม่ช่วยปลดปล่อยใคร

306
00:16:19,646 --> 00:16:23,567
"เรื่องผี" ของฉันมีนัยแฝง

307
00:16:23,650 --> 00:16:27,654
ฉันเขียนงานแนวโกธิกเพื่อถาม
คำถามสำคัญเกี่ยวกับประสบการณ์หญิง

308
00:16:27,738 --> 00:16:29,281
และอย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ออกมา

309
00:16:29,364 --> 00:16:33,785
ขายเรื่องส่วนตัว
ที่เล่าซ้ำซากมาตลอดสิบปี

310
00:16:33,869 --> 00:16:35,078
ผมซ่อนตัวในลังเพื่อหนีออกมา

311
00:16:35,162 --> 00:16:36,622
เป็นนักมายากลกระจอกของแท้

312
00:16:36,705 --> 00:16:38,290
ว้าว

313
00:16:38,373 --> 00:16:41,710
คุณเสพติดการเล่าเรื่องที่
คุณหนีออกมาด้วยการซ่อนในลัง

314
00:16:41,793 --> 00:16:43,921
เรารู้แล้ว ทุกคนรู้แล้ว

315
00:16:44,004 --> 00:16:46,548
ผมเผยแพร่เรื่องราวอันตราย
ของการเป็นทาส

316
00:16:46,632 --> 00:16:47,799
คุณเผยแพร่มากเกินไป

317
00:16:47,883 --> 00:16:50,010
จนมันกลายเป็นทางหนี
ให้คนอื่นๆ ไม่ได้แล้ว

318
00:16:50,093 --> 00:16:51,053
นี่ พอที

319
00:16:51,136 --> 00:16:52,429
เรื่องจริง

320
00:16:52,513 --> 00:16:54,431
เลิกหยุมหยิมกันเสียที

321
00:16:54,890 --> 00:16:57,309
เราต้องเหนือกว่านั้น

322
00:16:57,392 --> 00:16:59,937
งานที่เราทำอยู่
ไม่ใช่เรื่องของศักดิ์ศรี

323
00:17:00,020 --> 00:17:02,606
ไม่ใช่เรื่องที่ว่า
ใครได้รับความสนใจมากที่สุด

324
00:17:03,023 --> 00:17:05,317
ใครได้เงินมากที่สุด
ใครได้ลงหน้าหนึ่ง

325
00:17:05,400 --> 00:17:08,153
มันไม่ใช่สิ่งที่เราต่อสู้
เพื่อให้ได้มา

326
00:17:08,694 --> 00:17:09,988
- ถูกไหม
- ถูก

327
00:17:10,071 --> 00:17:11,490
- ถูกไหม
- ถูก

328
00:17:11,573 --> 00:17:12,491
ไม่ใช่เลย

329
00:17:13,242 --> 00:17:16,453
สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นี้
สำคัญกว่าเรื่องเหล่านั้นหลายเท่า

330
00:17:16,537 --> 00:17:21,791
สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นี้
คือการอ้างสิทธิ์ในการดำรงอยู่

331
00:17:21,875 --> 00:17:22,876
ใช่

332
00:17:22,960 --> 00:17:24,419
งานเขียนของเราน่ะ

333
00:17:24,502 --> 00:17:27,172
หนังสือพิมพ์ของเรา
กำลังเปลี่ยนแปลงโลก

334
00:17:27,673 --> 00:17:31,093
มันกำลังเปลี่ยนแปลง
โชคชะตาทั้งหมดของประเทศนี้

335
00:17:31,510 --> 00:17:37,683
และแม้ว่าวันนี้เราจะยังไร้นาม
พรุ่งนี้เราจะไม่ไร้ตัวตน

336
00:17:37,766 --> 00:17:39,518
- ถูกต้อง
- ใช่ๆ

337
00:17:39,601 --> 00:17:41,478
- คุณจะไร้ตัวตนไหม
- ไม่

338
00:17:41,812 --> 00:17:43,856
- คุณจะไร้ตัวตนไหม
- ไม่

339
00:17:46,817 --> 00:17:47,985
คุณล่ะ

340
00:17:48,652 --> 00:17:52,030
- ใช่ คุณจะไร้ตัวตนไหม
- ไม่

341
00:17:52,114 --> 00:17:53,031
ถูกต้องแล้ว

342
00:17:53,115 --> 00:17:54,241
เฮนรีพูดถูก

343
00:17:55,325 --> 00:17:58,620
เราต้องฉลอง... ไม่ใช่กัดกัน

344
00:18:00,163 --> 00:18:01,164
เห็นด้วย

345
00:18:01,582 --> 00:18:02,875
โอเค ดีมาก

346
00:18:02,958 --> 00:18:05,210
ยอดขายหนังสือพิมพ์ของเราทะลุเป้า

347
00:18:05,294 --> 00:18:10,549
เรากำลังให้ทุนแก่การปฏิวัติ
ทางความคิด ร่างกาย และจิตใจ

348
00:18:10,632 --> 00:18:13,302
คนรุ่นใหม่ๆ ในอนาคต
จะรู้จักโลกที่ดีกว่าโลกในปัจจุบัน

349
00:18:13,385 --> 00:18:15,095
เพราะเรากำลังลุกฮือ

350
00:18:15,179 --> 00:18:17,181
เราจะเข้าควบคุม

351
00:18:17,264 --> 00:18:19,183
ใช่ๆ

352
00:18:20,893 --> 00:18:24,855
ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณคิดยังไงนะ แต่...

353
00:18:27,524 --> 00:18:28,734
ฉันอยากเต้นรำ

354
00:18:31,945 --> 00:18:34,698
ให้ตาย คุณขโมยมาเหรอ

355
00:18:35,115 --> 00:18:36,116
ขอสวยสักวัน

356
00:18:36,533 --> 00:18:37,951
ผมเอาไวโอลินมาด้วย

357
00:18:38,035 --> 00:18:39,453
เยี่ยมมาก

358
00:18:39,536 --> 00:18:41,663
ของถนัดของเฟรดดี้เขาล่ะ

359
00:20:05,247 --> 00:20:06,331
เร่งจังหวะหน่อย

360
00:20:08,000 --> 00:20:10,127
ฉันแน่ใจว่าเดี๋ยวเอมิลีก็มา

361
00:20:11,044 --> 00:20:12,087
ช่างเถอะ

362
00:20:13,297 --> 00:20:14,423
พระเจ้า หล่อนหายไปไหนนะ

363
00:20:14,506 --> 00:20:18,468
นี่เป็นคืนสำคัญที่เราทุกคน
ตั้งตารอและหล่อนแค่... หายต๋อม

364
00:20:22,014 --> 00:20:22,931
ออสติน

365
00:20:26,935 --> 00:20:28,103
คุณเห็นเอมิลีไหม

366
00:20:28,687 --> 00:20:29,813
วันนี้ไม่เห็น

367
00:20:30,981 --> 00:20:33,275
บุกครัวมา ไม่ค่อยมีอะไรกินเลย

368
00:20:35,152 --> 00:20:36,695
นางเอกของงานนี้อยู่ไหนล่ะ

369
00:20:36,778 --> 00:20:39,156
ฟังนะ ทุกคน คุณโบวส์มาแล้ว

370
00:20:39,239 --> 00:20:40,240
ขอโทษที่ผมมาสาย

371
00:20:40,699 --> 00:20:42,034
แล้วหล่อนอยู่ไหน

372
00:20:42,451 --> 00:20:45,120
- เอมิลีเหรอ หล่อนหายไปทั้งวัน
- ใช่

373
00:20:46,246 --> 00:20:48,874
หายไปเหรอ วันนี้เนี่ยนะ

374
00:20:49,666 --> 00:20:52,878
ผมนึกว่าหล่อนจะมีคนรายล้อม
ดื่มด่ำกับเสียงปรบมือยินดี

375
00:20:57,549 --> 00:20:59,384
เฮ้ เป็นไงบ้างพวก

376
00:20:59,927 --> 00:21:02,137
เป็นของเลียนแบบที่ดีมาก
จ้างคนวาดมาเหรอ

377
00:21:02,763 --> 00:21:05,182
ของเลียนแบบเหรอ หมายความว่าไง

378
00:21:05,265 --> 00:21:07,809
คือว่า
มันก็เหมือนของจริงมากเลยนะ

379
00:21:07,893 --> 00:21:09,520
นี่ของจริง

380
00:21:10,354 --> 00:21:11,980
วาดโดยศิลปินเอกชาวยุโรป

381
00:21:12,064 --> 00:21:13,774
ไม่ๆ ไม่ใช่

382
00:21:13,857 --> 00:21:15,359
คืองี้นะ ผมรู้จักคนวาด

383
00:21:15,943 --> 00:21:17,569
ใช่ ให้สังเกตที่หญ้า

384
00:21:18,153 --> 00:21:20,614
ฝีแปรงยังไม่ละเอียดพอ

385
00:21:21,782 --> 00:21:23,992
ผมจ่ายเงินไปเยอะเลยสำหรับภาพนี้

386
00:21:24,910 --> 00:21:27,079
คุณพูดเรื่องอะไรกัน

387
00:21:29,248 --> 00:21:30,499
ภาพเขียน

388
00:21:31,124 --> 00:21:32,251
มันเป็นของปลอม

389
00:21:32,334 --> 00:21:34,169
พวกเขาบอกว่ามันเป็นของจริง

390
00:21:37,923 --> 00:21:43,136
ใครจะไปสนว่ามันจริงหรือปลอม
ตราบใดที่มันสวย ถูกไหมคะ

391
00:21:46,765 --> 00:21:48,642
- ขอตัวนะ
- ออสติน คุณไปไม่ได้

392
00:21:48,725 --> 00:21:50,519
- ฉันต้องไปสูดอากาศ
- เรามีแขกที่บ้าน

393
00:21:50,602 --> 00:21:53,981
เอมิลีไม่อยู่
และงานเลี้ยงนี้ก็จัดขึ้นเพื่อหล่อน

394
00:21:54,773 --> 00:21:55,899
ดังนั้นฉันจะไปตามหาหล่อน

395
00:23:59,815 --> 00:24:00,816
เอมิลี

396
00:24:16,665 --> 00:24:18,709
เธอมาทำอะไรที่นี่ เร็วเข้า

397
00:24:20,210 --> 00:24:22,796
ว้าว ออสติน พี่มองเห็นฉัน

398
00:24:22,880 --> 00:24:24,006
เธอเมาหรือเปล่า

399
00:24:24,631 --> 00:24:26,383
ไม่รู้สิ พี่เมาหรือเปล่า

400
00:24:27,759 --> 00:24:29,344
ทำไมเธอไม่ไปบ้านเรา

401
00:24:29,428 --> 00:24:33,557
เพราะไม่มีใครมองเห็นฉัน ออสติน
ฉันล่องหน

402
00:24:33,974 --> 00:24:35,976
โอเค ฉันเห็นเธอชัดเจนเลย

403
00:24:36,685 --> 00:24:39,438
พี่เป็นคนแรกที่มองเห็นฉันวันนี้

404
00:24:39,521 --> 00:24:42,900
นี่เป็นอาการทางจิต
ที่เกิดขึ้นหลังได้ตีพิมพ์หรือเปล่า

405
00:24:44,234 --> 00:24:45,903
ฉันไม่ใช่ใคร ออสติน

406
00:24:48,405 --> 00:24:49,823
เธอเป็นคนสำคัญสำหรับฉัน

407
00:24:49,907 --> 00:24:51,658
หมอนั่นคุยกับตัวเองเหรอ

408
00:24:51,742 --> 00:24:52,868
ใช่ เจ้านายฉันเอง

409
00:24:52,951 --> 00:24:54,077
เขาเป็นอะไร

410
00:24:54,578 --> 00:24:57,039
คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่า
ฉันเก็บความลับคนขาวไว้มากแค่ไหน

411
00:24:58,165 --> 00:24:59,458
พี่ได้อ่านกลอนฉันหรือเปล่า

412
00:24:59,541 --> 00:25:00,542
อ่านสิ

413
00:25:01,460 --> 00:25:02,920
ฉันภูมิใจในตัวเธอมาก

414
00:25:03,253 --> 00:25:04,254
จริงเหรอ

415
00:25:04,338 --> 00:25:06,089
ใช่ ด้วยสัตย์จริง

416
00:25:06,715 --> 00:25:09,384
เธอคือสิ่งเดียวในชีวิต
ที่ฉันภูมิใจในตอนนี้

417
00:25:10,219 --> 00:25:11,386
ออสติน เกิดอะไรขึ้น

418
00:25:12,304 --> 00:25:14,515
ไม่มีอะไร แค่เชื่อฉันเถอะ

419
00:25:15,098 --> 00:25:19,311
บทกวีของเธอเป็นของจริง
เธอมีพรสวรรค์ของจริง

420
00:25:19,394 --> 00:25:21,021
ถ้าฉันมีอะไรแบบนั้นบ้าง...

421
00:25:22,689 --> 00:25:24,107
ฉันคงมีความสุข

422
00:25:24,691 --> 00:25:27,528
- ไงคะ คุณดิกคินสัน
- ออสติน

423
00:25:28,904 --> 00:25:29,988
ดูสิ รถม้ามารับฉันแล้ว

424
00:25:52,469 --> 00:25:53,470
อุ้ย

425
00:25:57,099 --> 00:25:58,725
- ว่าไง สาวน้อย
- เฮ้

426
00:25:59,685 --> 00:26:05,858
ขอแนะนำให้รู้จักกับ
คุณเอ็ดการ์ อัลลัน โพ ผู้ลาโลก

427
00:26:05,941 --> 00:26:08,235
ใช่ ผมเอง เอาลายเซ็นไหม

428
00:26:08,318 --> 00:26:10,070
ว้าว ไม่อยากเชื่อว่าคุณอยู่ที่นี่

429
00:26:10,946 --> 00:26:12,322
เขาเพิ่งตายเมื่อไม่กี่ปีก่อน

430
00:26:12,406 --> 00:26:15,742
ใช่ ผมเป็นผี
ผีของเอ็ดการ์ อัลลัน โพ

431
00:26:16,243 --> 00:26:19,371
ตายด้วยสาเหตุลึกลับ
สมกับเป็นผมมาก

432
00:26:19,454 --> 00:26:21,540
เปล่า คุณดื่มเหล้าจนตายต่างหาก พวก

433
00:26:22,249 --> 00:26:23,250
ก็ได้

434
00:26:24,001 --> 00:26:25,294
คุณมาหาผม

435
00:26:25,377 --> 00:26:27,087
เยี่ยมมาก ดีใจที่ได้เจอแฟนคลับ

436
00:26:27,171 --> 00:26:29,965
ผมพูดชื่อเรื่องโปรดของคุณเมื่อไหร่
ให้พยักหน้า

437
00:26:30,048 --> 00:26:33,635
"เดอะเรเวน" "เทล-เทลล์ ฮาร์ต"
"แอนนาเบล ลี"

438
00:26:33,719 --> 00:26:35,137
คุณไม่พยักหน้า

439
00:26:35,512 --> 00:26:39,391
"เดอะฟอลออฟเดอะเฮาส์ออฟอัชเชอร์"
"เดอะแคสก์ออฟอามอนทิลลาโด"

440
00:26:39,474 --> 00:26:40,559
ฉันเคยอ่าน "เดอะเรเวน" เรื่องเดียว

441
00:26:40,642 --> 00:26:41,810
รับทราบ

442
00:26:42,644 --> 00:26:44,479
คือว่านี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด

443
00:26:44,563 --> 00:26:46,481
แต่ผมนึกว่าเราจะนั่งรถไปเรื่อยๆ

444
00:26:46,565 --> 00:26:48,609
เพื่อหาแฟนคลับสาวๆ
มาให้ผมนอนด้วย

445
00:26:49,651 --> 00:26:51,236
หล่อนเป็นแฟนคลับผมมากกว่า พวก

446
00:26:51,320 --> 00:26:52,321
ใช่

447
00:26:52,404 --> 00:26:54,114
ความตายของสาวงาม

448
00:26:54,198 --> 00:26:58,368
เป็นหัวข้อที่สุนทรีย์ที่สุดในโลก
อย่างไม่ต้องสงสัย

449
00:27:02,414 --> 00:27:03,540
ช่วยส่งฉันที่บ้านซูได้ไหม

450
00:27:03,624 --> 00:27:05,000
ซูคือใคร สนองตัณหาผมได้ไหม

451
00:27:05,083 --> 00:27:07,544
ซูเป็นเพื่อนรักของฉัน
หล่อนจัดงานเลี้ยงให้ฉัน

452
00:27:08,170 --> 00:27:10,005
งานเลี้ยงเชิงวรรณกรรม

453
00:27:10,088 --> 00:27:13,509
เพื่อฉลองผลงานฉัน
เพราะฉันก็เป็นนักเขียนชื่อดัง

454
00:27:13,592 --> 00:27:16,136
จริงเหรอ สำนักพิมพ์คุณคือใคร
ไวลีย์แอนด์พุตนามเหรอ

455
00:27:16,595 --> 00:27:19,932
ฉันเพิ่งตีพิมพ์กลอนหนึ่งบท
ในสปริงฟีลด์รีพับลิกัน

456
00:27:20,682 --> 00:27:22,392
ขอโทษนะ คุณพูดว่า
นิวยอร์กทริบูนเหรอ

457
00:27:22,809 --> 00:27:25,437
เปล่า เดอะ... สปริงฟีลด์...

458
00:27:25,521 --> 00:27:26,939
เขาได้ยินที่เธอพูด

459
00:27:27,814 --> 00:27:29,024
เขาแค่ทำตัวหยาบคาย

460
00:27:30,025 --> 00:27:32,736
กลอนบทเดียวในหนังสือพิมพ์
แค่นี้คิดว่าตัวเองแน่แล้วเหรอ

461
00:27:33,570 --> 00:27:35,572
ด้วยความเคารพนะ

462
00:27:35,656 --> 00:27:39,243
ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
และมันสายเกินไปที่จะรู้

463
00:27:39,326 --> 00:27:43,247
สาวน้อยคนสวยของผม
คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อเสียงคืออะไร

464
00:27:43,330 --> 00:27:45,582
โอเค ไม่ใช่กลอนแค่บทเดียว

465
00:27:46,166 --> 00:27:48,669
- อ้อเหรอ
- บรรณาธิการจะพิมพ์อีก

466
00:27:51,255 --> 00:27:52,673
- โดนเข้าซะแล้ว
- อะไรคะ

467
00:27:52,756 --> 00:27:56,301
ชื่อเสียงเป็นสิ่งเสพติด
แค่ได้ลิ้มรสสักนิดก็ติดใจ

468
00:27:56,385 --> 00:27:58,929
แล้วคุณก็จะค้นหา
ความรู้สึกเคลิ้มฝันครั้งต่อไป

469
00:27:59,012 --> 00:28:02,099
ไม่ว่ารวยหรือจน
เป็นที่รู้จักหรือไม่รู้จัก

470
00:28:02,182 --> 00:28:04,434
แต่มันไม่เคยพอ ดูผมสิ

471
00:28:04,518 --> 00:28:08,397
ผมแม่งโคตรโด่งดัง
แล้วก็ตายหยังเขียด

472
00:28:09,231 --> 00:28:13,068
แล้วผมก็เที่ยวไปทั่วเมือง
ในรถม้าของความตาย

473
00:28:13,151 --> 00:28:17,155
เพื่อเสาะหาหญิงสาว
ที่จะช่วยให้ผมชอบตัวเอง

474
00:28:19,324 --> 00:28:20,325
ตราบจนกัลปาวสาน

475
00:28:20,409 --> 00:28:21,994
โห ไม่ถึงกัลปาวสานหรอก

476
00:28:22,953 --> 00:28:24,705
คุณต้องออกจากที่นี่เมื่อถึงจุดหนึ่ง

477
00:28:24,788 --> 00:28:26,874
คุณอ่านประกาศมรณกรรมของคุณ
ให้ฟังอีกรอบได้ไหม

478
00:28:26,957 --> 00:28:28,625
โอ้ พระเจ้า พอซะทีเถอะ

479
00:28:28,709 --> 00:28:32,296
ให้ตาย ผมคิดถึงญาติ/เมียเด็กของผม
เวอร์จิเนีย

480
00:28:32,379 --> 00:28:34,381
เธอคงจะอ่านประกาศมรณกรรมของผมให้ฟัง

481
00:28:37,885 --> 00:28:38,886
ชื่อเสียง...

482
00:28:42,139 --> 00:28:43,182
ก็เหมือนผึ้ง

483
00:28:44,057 --> 00:28:45,475
- อะไรนะ
- ฉันชอบนะ

484
00:28:47,227 --> 00:28:48,353
ฉันเมามาก

485
00:28:50,147 --> 00:28:51,523
ให้เราไปส่งไหม

486
00:28:52,316 --> 00:28:53,317
ไม่ค่ะ

487
00:28:54,651 --> 00:28:56,778
ไม่ ฉันอยากนั่งรถเล่นอีกหน่อย

488
00:28:56,862 --> 00:28:58,280
ฉันอยากไปสายอย่างมีสไตล์

489
00:28:59,072 --> 00:29:00,991
คุณล่ะ ต้องไปที่ไหนหรือเปล่า

490
00:29:01,074 --> 00:29:02,701
ไม่ล่ะพวก ไม่อีกแล้ว

491
00:29:26,308 --> 00:29:27,309
ซู

492
00:29:31,146 --> 00:29:32,397
ซู

493
00:29:36,443 --> 00:29:37,736
เธออยู่ไหน

494
00:30:03,220 --> 00:30:04,429
ฉันจะอยู่ตรงนี้

495
00:30:07,975 --> 00:30:09,184
ผลงานของฉัน

496
00:30:14,815 --> 00:30:15,816
ซู

497
00:30:19,111 --> 00:30:21,446
ซู เธอพูดถูก เธอพูดถูกทุกอย่าง

498
00:30:21,530 --> 00:30:24,116
ฉันอยากให้คนเห็นฉัน

499
00:30:24,199 --> 00:30:25,576
ฉันอยากให้เธอเห็นฉัน

500
00:30:26,535 --> 00:30:27,536
ซู

501
00:30:27,911 --> 00:30:29,830
ไม่เป็นไร ไม่มีใครอยู่

502
00:32:10,055 --> 00:32:12,057
คำบรรยายไทยโดย ต้องตา สุธรรมรังษี