1 00:00:11,762 --> 00:00:12,763 แม่ฮะ! 2 00:00:14,431 --> 00:00:15,641 ผมต้องการความช่วยเหลือ 3 00:00:15,724 --> 00:00:17,309 ออสติน เกิดอะไรขึ้น 4 00:00:17,392 --> 00:00:19,311 อย่าบอกนะ ว่าไม่เหลือถุงเท้าสะอาดใส่แล้ว 5 00:00:19,394 --> 00:00:21,355 เปล่าๆ แย่กว่านั้นอีก 6 00:00:21,438 --> 00:00:25,025 ผมจะจัดงานเลี้ยงน้ำชา ให้เพื่อนๆ สมัยเรียน แต่ซูไม่อยู่ 7 00:00:25,108 --> 00:00:26,109 เธอไปไหน 8 00:00:26,193 --> 00:00:27,986 เธอไปเยี่ยมเพื่อนคนหนึ่ง 9 00:00:28,070 --> 00:00:29,112 เพื่อนคนไหน 10 00:00:29,196 --> 00:00:30,489 ผมไม่รู้ๆ 11 00:00:30,572 --> 00:00:32,573 รู้ไหม แม่นึกไม่ออกเลยนะ 12 00:00:32,658 --> 00:00:34,910 ว่าสาวน้อยขี้อายอย่างซู จะกลายเป็นคนมีเพื่อนเยอะ 13 00:00:34,993 --> 00:00:37,162 แม่ครับ ผมจะทำยังไงดี 14 00:00:37,246 --> 00:00:40,541 เพื่อนๆ ใกล้จะมากันแล้ว และผมบอกไปว่าเราจะกินมื้อเที่ยงกัน 15 00:00:40,624 --> 00:00:42,292 หรืออย่างน้อยก็ของว่าง 16 00:00:42,376 --> 00:00:44,294 โถ ลูกแม่ ไม่ต้องกังวลไป 17 00:00:44,378 --> 00:00:45,629 แม่จะช่วยเอง 18 00:00:45,712 --> 00:00:47,548 โอ้ พระเจ้า จริงเหรอครับ 19 00:00:47,631 --> 00:00:49,216 แน่นอนจ้ะ 20 00:00:49,299 --> 00:00:52,219 แม่คันไม้คันมือ อยากใช้ครัวใหม่ของลูกมานานแล้ว 21 00:00:52,302 --> 00:00:55,055 อยากใช้อุปกรณ์ทำอาหาร ชุดใหม่แวววาวนั่นจะแย่ 22 00:00:55,931 --> 00:00:57,099 โอ้ ใช่ 23 00:00:57,182 --> 00:01:00,018 แม่จะจัดงานเลี้ยงน้ำชา ที่ดีที่สุดที่ลูกเคยมีมาเลย 24 00:01:00,644 --> 00:01:01,770 อะไรกันเนี่ย 25 00:01:01,854 --> 00:01:03,480 ทำไมลูกชายเราสวมรองเท้าแตะมาที่นี่ 26 00:01:03,564 --> 00:01:06,567 ลูกชายเราจะจัดงานเลี้ยงน้ำชา ให้เพื่อนๆ เขาฉันเลยจะช่วย 27 00:01:06,650 --> 00:01:08,735 เขาจัดการเองไม่ได้หรือไง 28 00:01:08,819 --> 00:01:11,405 - ไม่ค่ะ - คุณต้องเตรียมน้ำชาอยู่ที่นี่ 29 00:01:11,488 --> 00:01:12,781 งานประชุมคณะกรรมการ จำได้ไหม 30 00:01:12,865 --> 00:01:13,866 งานประชุมคณะกรรมการอะไรครับ 31 00:01:13,949 --> 00:01:17,202 เอ็ดเวิร์ด ดูคุณจะลืมไปแล้วว่า แต่งกับยอดแม่บ้านแห่งนิวอิงแลนด์ 32 00:01:17,286 --> 00:01:20,747 ฉันจัดสองงานได้ทั้งที่หลับตา และมัดมือไพล่หลังหนึ่งข้าง 33 00:01:20,831 --> 00:01:22,666 ไม่ต้องทรมานตัวเองขนาดนั้นก็ได้ 34 00:01:22,749 --> 00:01:23,834 ให้เอมิลีมาช่วยสิครับ 35 00:01:23,917 --> 00:01:25,294 โอ้ แม่ว่าไม่ได้หรอก 36 00:01:25,377 --> 00:01:27,379 เธอขังตัวเองอยู่ในห้อง ตั้งแต่เมื่อวาน 37 00:01:27,462 --> 00:01:29,298 ตั้งแต่กลอนของเธอได้ลงหนังสือพิมพ์ 38 00:01:29,381 --> 00:01:30,716 ไม่มีใครเห็นเธอเลย 39 00:01:30,799 --> 00:01:32,926 สงสัยเธอคงจะอับอายอยู่ 40 00:01:33,510 --> 00:01:34,511 ผมเห็นเธอเมื่อคืน 41 00:01:35,429 --> 00:01:37,055 จริงเหรอ ที่ไหน 42 00:01:38,807 --> 00:01:42,227 รู้ไหมครับ อันที่จริง ผมไม่ได้เจอหรอก พอคิดดูแล้ว 43 00:01:42,311 --> 00:01:43,312 มันแปลกมากๆ 44 00:01:43,395 --> 00:01:45,522 เธอชักจะทำแบบนี้มากขึ้นทุกวัน 45 00:01:45,606 --> 00:01:48,150 หมกตัวเหมือนหญิงบ้าในห้องใต้หลังคา 46 00:01:48,567 --> 00:01:51,445 มันน่ากลุ้มใจจริงๆ นะ แม่หวังว่าจะเป็นแค่ช่วงวัย 47 00:01:55,532 --> 00:01:57,451 โลกของเอมิลี ดิกคินสัน 48 00:01:57,534 --> 00:01:59,536 (ฉันชอบสีหน้าแห่งความทรมาน) 49 00:02:11,632 --> 00:02:12,633 พ่อครับ 50 00:02:17,346 --> 00:02:18,764 นี่มันประชุมคณะกรรมการอะไร 51 00:02:19,348 --> 00:02:23,143 ประชุมคณะกรรมการผู้ลงทุน เดอะสปริงฟีลด์รีพับลิกันกับสาขา 52 00:02:23,227 --> 00:02:25,270 ซึ่งตอนนี้เราเป็นผู้ลงทุนคนหนึ่ง 53 00:02:26,480 --> 00:02:28,941 เดี๋ยวนะ พ่อลงทุนกับ หนังสือพิมพ์ของหมอนั่นเหรอ 54 00:02:29,024 --> 00:02:31,527 ใช่ ถูกต้อง เงินที่เหลือจากบ้านนิวแมน 55 00:02:31,610 --> 00:02:33,612 พ่อตัดสินใจเอาไปลงทุนกับคุณโบวส์ 56 00:02:33,695 --> 00:02:35,155 - แต่พ่อครับ เขา... - พ่อต้องยอมรับ 57 00:02:35,239 --> 00:02:38,283 ตอนแรกก็คลางแคลงใจ แต่เขาพูดได้น่าดึงดูดมากทีเดียว 58 00:02:38,367 --> 00:02:40,285 ธุรกิจหนังสือพิมพ์มีแต่จะเติบโต 59 00:02:40,369 --> 00:02:41,828 สื่อสิ่งพิมพ์คืออนาคต 60 00:02:41,912 --> 00:02:43,956 แต่พ่อ ผมไม่เข้าใจ 61 00:02:44,498 --> 00:02:45,499 คือว่า... 62 00:02:46,166 --> 00:02:49,920 พ่อเอาเงินให้ คนที่ตีพิมพ์กลอนของเอมิลีได้ยังไง 63 00:02:50,003 --> 00:02:52,047 ผมนึกว่าพ่อต่อต้านซะอีก 64 00:02:52,130 --> 00:02:54,383 รู้ไหม เขาตั้งใจจะตีพิมพ์เพิ่ม 65 00:02:54,466 --> 00:02:57,386 เดาว่าเวลาเปลี่ยนใจคนก็เปลี่ยน 66 00:02:57,469 --> 00:02:59,388 และนอกจากนี้ ถ้าพ่อโวยวายเรื่องนี้ 67 00:02:59,471 --> 00:03:02,766 มันอาจยิ่งยุ่งยากในการลงทุน 68 00:03:02,850 --> 00:03:05,269 โอ้ โอเค สรุปว่าเป็นเรื่องเงินทั้งนั้นสินะ 69 00:03:06,228 --> 00:03:07,229 ผมเข้าใจละ 70 00:03:08,272 --> 00:03:09,898 โยนหลักการของพ่อทิ้งไป 71 00:03:15,612 --> 00:03:17,239 อย่ามาปากดีกับพ่อนะ 72 00:03:17,322 --> 00:03:19,741 พ่อควรจะปรึกษาผมก่อนตัดสินใจ 73 00:03:19,825 --> 00:03:21,159 ปรึกษาแกเหรอ 74 00:03:21,243 --> 00:03:22,327 ครับ 75 00:03:22,411 --> 00:03:24,997 ผมเป็นหุ้นส่วนในธุรกิจนี้กับพ่อ 76 00:03:25,080 --> 00:03:27,666 แต่พ่อก็เอาแต่ตัดสินใจ โดยไม่มีผมอยู่เรื่อยๆ 77 00:03:27,749 --> 00:03:29,042 พ่อทำกับผมเหมือนเป็นเด็ก 78 00:03:29,126 --> 00:03:31,753 ลูกรัก แกเป็นเด็ก ให้ตาย ดูสภาพตัวเองสิ 79 00:03:31,837 --> 00:03:34,089 เกือบเที่ยงแล้ว แกยังใส่ชุดนอนอยู่เลย 80 00:03:34,173 --> 00:03:36,216 ผมยุ่งเกินกว่าจะเปลี่ยนชุด 81 00:03:36,300 --> 00:03:40,470 ยุ่งกับการตีโพยตีพาย เรื่องงานเลี้ยงน้ำชากับเพื่อนๆ 82 00:03:40,554 --> 00:03:44,224 แง่มุมหนึ่งของชีวิตแก ที่ดูเหมือนแกจะควบคุมไม่ได้ 83 00:03:44,308 --> 00:03:47,895 ผมนึกว่าพ่อให้ผมเป็นหุ้นส่วนบริษัท เพราะพ่อเห็นคุณค่าของความคิดผม 84 00:03:47,978 --> 00:03:50,981 ฉันตั้งแกเป็นหุ้นส่วนธุรกิจ เพราะแกเป็นลูกฉัน 85 00:03:52,149 --> 00:03:55,569 และถ้าฉันไม่ทำ คนก็คงครหาครอบครัวเรา 86 00:03:56,111 --> 00:03:59,406 ความคิดเห็นของแกไม่เกี่ยวเลย 87 00:03:59,865 --> 00:04:02,367 โดยเฉพาะเรื่องการลงทุน 88 00:04:05,287 --> 00:04:09,791 โอเค งั้นขอบอกไว้ ผมก็ลงทุนในสิ่งต่างๆ เหมือนกัน 89 00:04:09,875 --> 00:04:12,503 สิ่งดีๆ สิ่งที่จะทำให้ โลกกลายเป็นสถานที่ที่ดีขึ้น 90 00:04:12,586 --> 00:04:14,671 เช่นอะไร ภาพเขียนปลอมของแกน่ะเหรอ 91 00:04:14,755 --> 00:04:16,839 แกคิดว่าฉันจะไม่รู้หรือไง 92 00:04:16,923 --> 00:04:19,343 พูดตามตรง เมื่อคิดถึงทุกอย่างที่ฉันให้แกไป 93 00:04:19,968 --> 00:04:22,387 โอกาสทั้งหมดที่ฉันใส่พานยื่นให้ 94 00:04:22,471 --> 00:04:25,516 แล้วแกทำอะไรกับมัน แกประสบความสำเร็จอะไรบ้าง 95 00:04:26,558 --> 00:04:27,768 ไม่มีเลย 96 00:04:28,852 --> 00:04:31,605 ล้มเหลวแล้วล้มเหลวอีก 97 00:04:31,688 --> 00:04:33,899 - ผมมี... - แกจะพูดเรื่องเอมิลียังไงก็ได้ 98 00:04:34,691 --> 00:04:36,985 แต่อย่างน้อย น้องก็มีกลอนบ้าบอของน้อง 99 00:04:38,445 --> 00:04:39,446 เข้ามา 100 00:04:39,947 --> 00:04:41,365 อรุณสวัสดิ์ครับ ครอบครัวดิกคินสัน 101 00:04:43,742 --> 00:04:45,118 ผมเข้ามาผิดจังหวะหรือเปล่า 102 00:04:45,202 --> 00:04:49,623 ไม่ ผมกำลังบอกออสติน เรื่องข่าวการทำธุรกิจที่น่าตื่นเต้น 103 00:04:49,706 --> 00:04:52,042 ครับ สมาชิกใหม่ล่าสุด ของคณะกรรมการของเรา 104 00:04:52,125 --> 00:04:55,420 ผู้นำที่น่านับถือของหนังสือพิมพ์ หัวใหญ่ที่สุดแห่งนิวอิงแลนด์ 105 00:04:55,504 --> 00:04:57,506 เราจะเปลี่ยนแปลงโลกด้วยกัน 106 00:04:58,257 --> 00:04:59,925 นั่นคือตอนที่โลก ไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตัวเอง 107 00:05:00,717 --> 00:05:03,220 นี่ครับ คุณจะต้องไม่เชื่อแน่ เอ็ดดี้ 108 00:05:03,303 --> 00:05:04,304 ผมเรียกคุณว่าเอ็ดดี้ได้ใช่ไหม 109 00:05:04,388 --> 00:05:07,391 นี่คือโทรเลขจากคุณกรีลีย์ ที่นิวยอร์ก 110 00:05:07,808 --> 00:05:10,602 ตอนนี้มีข่าวบ้าบอที่สุด จากเวอร์จิเนีย 111 00:05:10,686 --> 00:05:12,145 ข่าวอะไร เกิดอะไรขึ้น 112 00:05:12,229 --> 00:05:14,731 คนบ้าที่ชื่อจอห์น บราวน์ ผู้สนับสนุนการเลิกทาสน่ะ 113 00:05:14,815 --> 00:05:16,316 เขาพยายามบุกเมืองฮาร์เปอร์สเฟอร์รี 114 00:05:16,400 --> 00:05:19,194 จอห์น บราวน์ ชายกระหายเลือดที่พกมีดทหาร 115 00:05:19,278 --> 00:05:20,612 ไปก่อความเดือดร้อนที่แคนซัสน่ะเหรอ 116 00:05:20,696 --> 00:05:21,864 ครับ คนนั้นแหละ 117 00:05:21,947 --> 00:05:24,408 หมอนี่คิดว่า ตัวเองเป็นศาสดาอะไรสักอย่าง 118 00:05:24,491 --> 00:05:27,911 คือว่า ดูหน้าเขาสิ หนวดเคราเฟิ้ม คุณสมบัติครบในการเป็นคนดัง 119 00:05:28,453 --> 00:05:30,372 เราลงข่าวของเขารัวๆ ในหนังสือพิมพ์ของเรา 120 00:05:30,455 --> 00:05:31,874 บอกมาซะทีว่าเกิดอะไรขึ้น 121 00:05:31,957 --> 00:05:34,501 ดูเหมือนเขารวบรวมกองกำลังเล็กๆ 122 00:05:34,585 --> 00:05:36,920 และพยายามบุกคลังแสงของรัฐบาล ที่ฮาร์เปอร์สเฟอร์รี 123 00:05:37,004 --> 00:05:40,549 มีคนบอกว่าแผนการของเขาคือปลุกปั่น ให้เกิดกบฏทาสขนาดใหญ่ในทางใต้ 124 00:05:40,632 --> 00:05:42,467 โอ้ คุณพระช่วย นั่นบ้าไปแล้ว 125 00:05:42,551 --> 00:05:44,136 มันได้ผลไหม 126 00:05:44,219 --> 00:05:46,096 ไม่อยู่แล้ว โดนถล่มไม่เป็นท่า 127 00:05:46,180 --> 00:05:47,264 คนของเขาส่วนใหญ่ถูกฆ่าตาย 128 00:05:47,347 --> 00:05:50,184 พวกที่เหลือรวมทั้งบราวน์ จะถูกจับกุมในเร็วๆ นี้ 129 00:05:50,267 --> 00:05:52,895 บราวน์จะถูกแขวนคอในข้อหาทรยศต่อชาติ และผมคงไม่แปลกใจ 130 00:05:52,978 --> 00:05:55,480 ถ้าเรื่องนี้จะบานปลาย กลายเป็นสงครามกลางเมือง 131 00:05:55,564 --> 00:05:57,774 ไม่ ไม่ได้ มันจะไม่เกิดขึ้น 132 00:05:57,858 --> 00:05:59,359 คนที่มีสติจะชนะ 133 00:05:59,776 --> 00:06:01,195 พวกเขาชนะไม่ได้ตลอดหรอก 134 00:06:01,278 --> 00:06:04,698 ประเทศนี้ก็เหมือนกล่องไม้ขีด เหตุการณ์นี้อาจเป็นไม้ขีดที่จุดไฟ 135 00:06:04,781 --> 00:06:06,116 พระเจ้า หายนะชัดๆ 136 00:06:06,200 --> 00:06:08,368 เอ็ดดี้ คุณพูดถูก นี่คือหายนะ 137 00:06:08,744 --> 00:06:10,120 แต่มันอาจดีสำหรับเรา 138 00:06:10,579 --> 00:06:12,039 หมายความว่ายังไง 139 00:06:12,831 --> 00:06:14,249 สงครามทำให้หนังสือพิมพ์ขายดีไง 140 00:06:15,083 --> 00:06:16,418 สงครามทำให้หนังสือพิมพ์ขายดี 141 00:06:17,044 --> 00:06:18,629 กระทั่งตอนนี้ ข่าวลือก็สะพัดไปทั่ว 142 00:06:18,712 --> 00:06:20,714 ผู้สมคบคิดทั้งหมดของบราวน์ จะถูกเปิดโปง 143 00:06:20,797 --> 00:06:23,217 เขาไม่มีทางทำผิดพลาด ได้มากกว่านี้อีกแล้ว 144 00:06:23,300 --> 00:06:26,011 ผู้เกี่ยวข้องกับเขาทั้งหมด จะถูกแกะรอย ทุกคนที่ให้ทุนแก่เขา 145 00:06:26,094 --> 00:06:28,764 และเราจะขายหนังสือพิมพ์ ได้เป็นร้อยๆ ฉบับเมื่อความจริงปรากฏ 146 00:06:29,223 --> 00:06:31,183 ขอบคุณพระเจ้า ที่หมอนี่ล้มเหลวไม่เป็นท่า 147 00:06:31,642 --> 00:06:34,394 คนที่ยืนหยัดเพื่อสิ่งที่ตัวเองเชื่อ ไม่ใช่คนล้มเหลว 148 00:06:36,563 --> 00:06:37,773 ลาก่อน 149 00:06:37,856 --> 00:06:39,441 ไม่อยู่ประชุมด้วยกันเหรอ 150 00:06:39,525 --> 00:06:41,193 ไม่ ผมมีเรื่องดีๆ ให้ทำ 151 00:06:41,276 --> 00:06:43,946 มากกว่ามานั่งคิดว่า จะทำกำไรจากสงครามได้ยังไง 152 00:06:44,029 --> 00:06:45,989 ใช่ เขาจะจัดงานเลี้ยงน้ำชา 153 00:06:50,911 --> 00:06:51,912 เอมิลีอยู่ไหนครับ 154 00:06:53,580 --> 00:06:54,706 เธออยู่ในห้องนอนข้างบน 155 00:07:17,396 --> 00:07:19,815 เฮนรี ขอบคุณพระเจ้า นายปลอดภัย 156 00:07:19,898 --> 00:07:21,233 ผมไม่ปลอดภัย 157 00:07:21,316 --> 00:07:23,235 ฉันนึกว่าผู้คนจะลุกฮือ 158 00:07:23,318 --> 00:07:25,654 ฉันนึกว่านี่จะเป็นจุดเริ่มต้น ของโลกใหม่ 159 00:07:25,737 --> 00:07:28,740 อะไรๆ จะต้องแย่ลงก่อนที่จะดีขึ้นได้ 160 00:07:28,824 --> 00:07:33,495 ประเทศนี้จะต้องถูกทำลาย ก่อนที่จะได้รับการเยียวยา 161 00:07:33,579 --> 00:07:35,455 เราทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ 162 00:07:35,789 --> 00:07:37,374 ผมกำลังทำสิ่งที่ผมต้องทำ 163 00:07:37,791 --> 00:07:38,834 ผมจะไปจากที่นี่ 164 00:07:39,376 --> 00:07:40,460 พร้อมกับครอบครัว 165 00:07:41,837 --> 00:07:44,506 เบ็ตตี้พูดถูก ผมทำให้ชีวิตลูกสาวตกอยู่ในอันตราย 166 00:07:44,923 --> 00:07:48,218 และถ้าพวกเขาแกะรอยเรา มีแต่พระเจ้าที่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไร 167 00:07:48,302 --> 00:07:49,303 แต่... 168 00:07:50,053 --> 00:07:51,180 นายจะไปไหน 169 00:07:51,638 --> 00:07:52,973 ผมบอกคุณไม่ได้ 170 00:07:55,350 --> 00:07:56,435 ลาก่อน... 171 00:07:57,436 --> 00:07:58,604 คุณดิกคินสัน 172 00:08:02,649 --> 00:08:03,650 ออสติน 173 00:08:05,319 --> 00:08:06,737 ฉันจะได้เจอนายอีกไหม 174 00:08:08,822 --> 00:08:10,240 น่าจะไม่นะครับ 175 00:08:53,909 --> 00:08:55,702 เธอใจดีจังที่ถ่อมาถึงนี่ 176 00:08:55,786 --> 00:08:57,120 แมรี่ เรื่องจิ๊บจ๊อยน่ะ 177 00:08:57,538 --> 00:08:58,747 เราไม่เจอกันนานแล้ว 178 00:08:59,831 --> 00:09:01,458 และมันรู้สึกแปลกๆ รู้ไหม 179 00:09:01,542 --> 00:09:04,211 ที่เจอแซมบ่อยมาก แต่แทบไม่เจอเธอเลย 180 00:09:04,711 --> 00:09:06,338 คนส่วนใหญ่ก็เจอแซมบ่อยทั้งนั้น 181 00:09:07,631 --> 00:09:09,424 เขาชอบออกไปข้างนอก 182 00:09:09,508 --> 00:09:11,009 ส่วนฉันชอบอยู่บ้าน 183 00:09:11,093 --> 00:09:12,302 แน่นอนจ้ะ ฉันรู้ 184 00:09:13,637 --> 00:09:15,055 แต่แมรี่ ฉันคิดถึงเธอนะ 185 00:09:15,138 --> 00:09:16,265 งั้นเหรอ 186 00:09:16,640 --> 00:09:18,267 เธอเคยเป็นเพื่อนรักของฉัน 187 00:09:19,935 --> 00:09:21,353 จำฤดูร้อนปีนั้นได้ไหม 188 00:09:21,937 --> 00:09:24,273 ฤดูร้อนแสนร้อนในเจนีวา 189 00:09:24,356 --> 00:09:26,900 ตอนที่เธอกับฉันไปว่ายน้ำกัน ในทะเลสาบทุกวันน่ะ 190 00:09:27,484 --> 00:09:30,112 จำได้สิ นั่นเป็นฤดูร้อนที่พ่อฉันเสียชีวิต 191 00:09:32,197 --> 00:09:33,240 ฤดูร้อนปีนั้นเหรอ 192 00:09:34,992 --> 00:09:36,618 ฉันนึกว่าเป็นปีต่อมา 193 00:09:37,578 --> 00:09:38,829 ฤดูร้อนที่พ่อฉันเสียชีวิต 194 00:09:38,912 --> 00:09:41,331 ไม่ พ่อเธอเสียชีวิต หลังจากพ่อฉันหนึ่งปี 195 00:09:42,332 --> 00:09:43,333 ให้ตายสิ 196 00:09:43,834 --> 00:09:45,586 เราทั้งคู่ มีวัยเด็กที่เปี่ยมสุขจริงๆ 197 00:09:48,463 --> 00:09:50,299 ใช่ สมัยนั้นอะไรๆ ก็ลำบาก 198 00:09:50,382 --> 00:09:51,383 นายโดนแล้ว แซม 199 00:09:51,466 --> 00:09:52,467 แม้ว่า... 200 00:09:53,302 --> 00:09:56,930 พอมองย้อนกลับไป มันเป็นช่วงปี ที่ง่ายที่สุดในชีวิตฉันเลย 201 00:09:57,806 --> 00:09:58,807 จริงเหรอ 202 00:09:59,766 --> 00:10:02,060 ตอนนี้เธอกำลังลำบากมากเหรอ 203 00:10:02,144 --> 00:10:03,145 อ้อ ก็แบบ 204 00:10:03,228 --> 00:10:06,356 ชีวิตแต่งงาน ลูกๆ มันท้าทายไปหมด 205 00:10:08,066 --> 00:10:10,152 แซมจูเนียร์เหมือนพ่อเขาเลย 206 00:10:10,235 --> 00:10:11,278 งั้นเหรอ 207 00:10:11,361 --> 00:10:12,571 เหมือนยังไง 208 00:10:14,948 --> 00:10:16,366 พลังงานล้นเหลือ 209 00:10:20,204 --> 00:10:23,123 เธอกับออสติน ยังไม่มีลูกด้วยกันใช่ไหม 210 00:10:25,501 --> 00:10:28,921 แบบนั้นก็ง่ายดีนะ 211 00:10:29,296 --> 00:10:31,507 โดยเฉพาะในเมื่อเธอ เป็นสาวสังคมขนาดนี้ 212 00:10:32,049 --> 00:10:34,968 ฉันอ่านเกี่ยวกับงานเลี้ยงซาลอน ของเธอแล้วประทับใจมาก 213 00:10:35,052 --> 00:10:37,262 บ้านเธอฟังดูหรูหราอย่างแท้จริง 214 00:10:38,305 --> 00:10:39,306 ดิเอเวอร์กรีนส์ 215 00:10:39,389 --> 00:10:41,517 มันกลายเป็นศูนย์กลางของโลก 216 00:10:42,059 --> 00:10:43,227 ใช่จ้ะ 217 00:10:43,310 --> 00:10:45,604 แซมมีส่วนช่วยเยอะเลยล่ะ 218 00:10:45,687 --> 00:10:47,940 ที่ช่วยเขียนเรื่องดีๆ เกี่ยวกับเรา 219 00:10:48,023 --> 00:10:49,942 เขาใจดีมาก 220 00:10:50,025 --> 00:10:51,276 นั่นสินะ 221 00:10:51,360 --> 00:10:56,990 จากนิสัยของแซม เขาคงได้บางอย่างตอบแทน 222 00:10:58,283 --> 00:10:59,326 ตอบแทนเหรอ 223 00:10:59,409 --> 00:11:00,410 ใช่ 224 00:11:00,869 --> 00:11:03,622 สาวชาวแอมเฮิร์สต์สักคน คงสะดุดตาเขา ไม่ต้องสงสัยเลย 225 00:11:05,123 --> 00:11:06,124 ฉัน... 226 00:11:06,208 --> 00:11:10,295 แต่ตอนนี้ ฉันดีใจที่เขาสามารถ ใช้อิทธิพลของเขาเพื่อช่วยเธอได้ 227 00:11:11,171 --> 00:11:12,548 ที่ผ่านมาฉันรักเธอเสมอ ซูซี่ 228 00:11:13,465 --> 00:11:14,883 เธอเคยเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน 229 00:12:05,601 --> 00:12:08,729 เราเมาแล้วก็นั่งแคร่หิมะ ไปนอร์ทแธมป์ตันและกลับมา เฮ้! 230 00:12:08,812 --> 00:12:11,440 - แล้วชิปก็หลับอยู่ตรงสนามหญ้า - ใช่เลย 231 00:12:11,523 --> 00:12:14,776 เป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต และฉันจำอะไรไม่ได้เลย 232 00:12:16,528 --> 00:12:18,363 วิทยาลัยสุดยอด แอมเฮิร์สต์ชั่วนิรันดร์ 233 00:12:20,449 --> 00:12:22,743 ชีวิตช่วงนั้นมีแต่ความสนุก 234 00:12:23,577 --> 00:12:25,787 หนุ่มๆ ชามาแล้วจ้ะ 235 00:12:26,288 --> 00:12:29,416 ฉันรู้ว่า จอร์จชอบใส่ครีมกับน้ำตาลเยอะๆ 236 00:12:29,499 --> 00:12:32,169 ชิปลีย์ไม่ใส่ครีม ใส่น้ำผึ้งเยอะๆ 237 00:12:32,961 --> 00:12:35,672 อาร์ชิบอลด์ใส่นมเล็กน้อย ไม่ใส่น้ำตาล 238 00:12:35,756 --> 00:12:38,133 ซิลเวสเตอร์ใส่น้ำตาลเล็กน้อย ไม่ใส่นม 239 00:12:38,800 --> 00:12:41,303 ออสตินของฉันต้องชาดำเท่านั้น 240 00:12:41,386 --> 00:12:44,932 และโทชิอากิชอบชาเขียว เพราะมันทำให้เขานึกถึงบ้าน 241 00:12:45,015 --> 00:12:48,644 คุณนายดีครับ จริงๆ แล้ว เดือนนี้ผมงดคาเฟอีน 242 00:12:48,727 --> 00:12:50,687 ผมขอแค่น้ำร้อนกับมะนาว 243 00:12:51,605 --> 00:12:53,690 ดูถ้วยของเธอก่อนสิจ๊ะ คุณโทชิอากิ 244 00:12:53,774 --> 00:12:55,108 ฉันคิดว่าเธอจะพอใจ 245 00:12:56,944 --> 00:12:59,029 นี่มันน้ำร้อนกับมะนาว 246 00:12:59,404 --> 00:13:00,614 คุณรู้ได้ยังไง 247 00:13:00,697 --> 00:13:02,950 ฉันจะไปหยิบสโคนมาให้ 248 00:13:08,956 --> 00:13:10,499 นี่ ออสติน 249 00:13:11,625 --> 00:13:13,377 เจ๋งมากเลยที่นายจัดงานนี้ 250 00:13:13,877 --> 00:13:15,629 ฉันจำไม่ได้ว่า เรารวมตัวกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ 251 00:13:15,712 --> 00:13:16,755 ขนาดชิปยังมา 252 00:13:16,839 --> 00:13:19,633 ใช่ ชิปลีย์อาศัยบ้านพ่อแม่ฉัน มาสักพักแล้ว 253 00:13:19,716 --> 00:13:21,260 ใช่ แต่ฉันย้ายออกเมื่อวาน 254 00:13:21,343 --> 00:13:23,929 แต่พอได้ยินว่าเราจะรวมตัวกัน ฉันเลยมาใหม่ 255 00:13:24,596 --> 00:13:26,515 ชิปหมั้นกับลาวิเนีย 256 00:13:26,598 --> 00:13:28,267 - อะไรนะ - อะไร ล้อกันเล่นน่า 257 00:13:28,350 --> 00:13:29,601 - ไม่ - ยินดีด้วย 258 00:13:29,685 --> 00:13:30,894 ไม่มีการหมั้นแล้ว 259 00:13:32,312 --> 00:13:33,939 ฉันไม่มีโชคเรื่องผู้หญิง 260 00:13:34,481 --> 00:13:35,482 คือ... 261 00:13:35,899 --> 00:13:37,484 ฉันแค่ดีใจที่เรามากันได้ 262 00:13:37,568 --> 00:13:39,319 ฉันคิดถึงพวกนาย 263 00:13:39,403 --> 00:13:40,571 และทุกคนมากันครบ 264 00:13:40,654 --> 00:13:43,448 ไม่ ไม่ครบ เรายังรอเฟรซาร์อยู่ 265 00:13:43,532 --> 00:13:44,533 เดี๋ยว เฟรซาร์เหรอ 266 00:13:44,616 --> 00:13:46,159 - เฟรซาร์ สเติร์นส์จะมาเหรอ - ใช่ 267 00:13:46,243 --> 00:13:47,953 - ฉันนึกว่าเขาอยู่ที่เวสต์พอยต์ - ใช่ 268 00:13:48,036 --> 00:13:50,497 แต่ตอนนี้เขาพักผ่อน ฉันเจอเขาโดยบังเอิญที่งานโอเปร่า 269 00:13:50,581 --> 00:13:52,291 - โอเปร่า - ใช่ ฉันเลยชวนเขามา 270 00:13:52,374 --> 00:13:56,503 จริงๆ แล้ว เพราะฉันเจอเฟรซาร์ ก็เลยได้ไอเดียงานรวมตัวนี้ขึ้น 271 00:13:56,587 --> 00:13:58,797 - เฟรซาร์เป็นคนดีมาก - อยากเจอเขาจะแย่ 272 00:13:58,881 --> 00:14:02,342 ให้ตาย ดีจังที่พวกเรา กลับมาเจอกันพร้อมหน้าอีก เนอะ 273 00:14:02,426 --> 00:14:03,844 ใช่ 274 00:14:04,428 --> 00:14:07,723 และถ้าจะเกิดสงคราม อย่างน้อยเราก็มีกันและกัน 275 00:14:10,225 --> 00:14:12,352 พวก พูดงี้งานกร่อยเลย 276 00:14:12,436 --> 00:14:14,563 นายกำลังพูดถึง สถานการณ์ที่ฮาร์เปอร์สเฟอร์รีเหรอ 277 00:14:14,646 --> 00:14:15,898 ใช่ จอห์น บราวน์ 278 00:14:16,523 --> 00:14:18,025 จอห์น บราวน์แย่ที่สุด 279 00:14:18,108 --> 00:14:21,028 พรรคพวกของบราวน์ แค่อยากเผาทุกอย่างให้ราบ 280 00:14:21,111 --> 00:14:22,696 ฉันคิดว่าพวกเขาอาจจะทำถูก 281 00:14:22,779 --> 00:14:25,908 หรือถ้าผิด มันก็สายไปแล้วที่จะหยุดพวกเขา 282 00:14:25,991 --> 00:14:27,993 ดิกคินสัน นายกำลังทำให้คนอื่นกลัว 283 00:14:28,493 --> 00:14:31,371 ผลโพลล์บอกว่าไม่มีใครต้องการสงคราม และโพลล์ไม่เคยผิด 284 00:14:31,455 --> 00:14:33,373 ใช่ นอกจากนั้น 285 00:14:33,457 --> 00:14:35,834 ฉันรู้ว่าฉันพูดว่า ฉันเลิกทำนายอนาคตแล้ว 286 00:14:35,918 --> 00:14:37,753 แต่ทุกอย่างจะเรียบร้อย 287 00:14:37,836 --> 00:14:39,505 ก็อาจจะ แต่ถ้าไม่ล่ะ 288 00:14:39,588 --> 00:14:41,215 ถ้าอะไรๆ มันไม่เคยสงบเรียบร้อยล่ะ 289 00:14:41,757 --> 00:14:43,759 แล้วถ้ามันต้องย่ำแย่กว่านี้ ถึงจะดีขึ้นได้ล่ะ 290 00:14:43,842 --> 00:14:45,636 โว่วๆ โว่ว พวกนาย ฉันคิดอะไรออก 291 00:14:47,387 --> 00:14:49,640 - สมมติว่าเราทำอย่างนี้ทุกสัปดาห์ - ทำอะไร 292 00:14:49,723 --> 00:14:51,558 ก็รวมตัวกันและคุยเรื่องการเมือง 293 00:14:51,642 --> 00:14:55,687 แค่ใช้เวลาด้วยกัน แต่ก็วิเคราะห์ สถานการณ์การเมืองไปด้วย 294 00:14:55,771 --> 00:14:57,606 แล้วก็หาคนมาบันทึกไว้ 295 00:14:57,689 --> 00:14:59,900 แบบว่าจดลงไปอะไรแบบนั้น 296 00:14:59,983 --> 00:15:02,444 แล้วคนอื่นๆ จะได้เปิดฟัง 297 00:15:02,528 --> 00:15:04,029 เราทำโฆษณาได้นะ... 298 00:15:04,905 --> 00:15:07,241 สำหรับขายผ้ากันเปื้อน 299 00:15:07,824 --> 00:15:08,992 ผ้ากันเปื้อนสีน้ำเงิน 300 00:15:09,451 --> 00:15:12,329 สโคนร้อนๆ มาแล้วจ้ะ มีแยมด้วย 301 00:15:12,412 --> 00:15:16,250 พวกนายไม่รู้ตัวเหรอว่าถ้าเกิดสงคราม เราจะต้องต่อสู้น่ะ 302 00:15:16,708 --> 00:15:20,337 นี่ไม่เหมือนตอนที่เราเด็กๆ เล่นตุ๊กตาทหาร 303 00:15:21,255 --> 00:15:24,591 คนนับพันๆ คน คนจริงๆ มีเลือดมีเนื้อจะตาย 304 00:15:24,675 --> 00:15:26,260 ผู้คนอย่างเรา 305 00:15:26,343 --> 00:15:29,304 และคนรุ่นเรา เราจะต้องไปอยู่แนวหน้า 306 00:15:30,556 --> 00:15:32,808 เหมือนที่เอบราแฮม ลินคอล์นกล่าวไว้ ที่การชุมนุม 307 00:15:33,308 --> 00:15:35,561 "การแตกความสามัคคีนำมาสู่ความพินาศ" 308 00:15:36,436 --> 00:15:38,313 โอ้ ไร้สาระน่ะ 309 00:15:39,106 --> 00:15:39,940 แม่ 310 00:15:40,023 --> 00:15:42,943 ถ้าแม่หาทางเสิร์ฟงานเลี้ยงน้ำชา ได้อย่างสมบูรณ์พร้อมกันสองงาน 311 00:15:43,026 --> 00:15:46,238 พวกเราชาวอเมริกันก็ต้อง หาทางสมัครสามัคคีกันได้ 312 00:15:47,114 --> 00:15:48,115 รู้ไหม ผมใคร่รู้ 313 00:15:48,198 --> 00:15:51,493 คุณตั้งใจจะเขียนข่าวทั้งหมด เกี่ยวกับฮาร์เปอร์สเฟอร์รีว่ายังไง 314 00:15:51,577 --> 00:15:54,621 กุญแจสำคัญคือยอมรับจิตวิญญาณของ จอห์น บราวน์ แต่ไม่ยอมรับการกระทำ 315 00:15:54,705 --> 00:15:56,582 คืองี้ เราต้องรักษา คนที่สนับสนุนการเลิกทาส 316 00:15:56,665 --> 00:16:00,586 ขณะเดียวกันก็ต้องไม่แบ่งแยก ผู้อ่านสายกลาง หรือในบางกรณี 317 00:16:00,669 --> 00:16:02,087 ผู้อ่านที่สนับสนุนคนใต้ 318 00:16:02,671 --> 00:16:05,799 ด้วยกลยุทธ์นั้น เดอะริพับลิกัน จะกลายเป็น นสพ. ที่ใหญ่ที่สุดใน... 319 00:16:06,717 --> 00:16:08,051 ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการเอง 320 00:16:08,135 --> 00:16:11,096 สงสัยว่าประเทศเรา จะเป็นปึกแผ่นไปได้อีกนานแค่ไหน 321 00:16:11,180 --> 00:16:12,764 อีกไม่ช้าอาจจะกลายเป็นสองประเทศ 322 00:16:12,848 --> 00:16:15,893 ถ้าเป็นเช่นนั้น เราก็ต้องมีตัวแทนทั้งสองฝั่ง 323 00:16:15,976 --> 00:16:18,979 ในช่วงที่คนกำลังสนใจข่าวสาร จำนวนผู้อ่านนั้นสำคัญที่สุด 324 00:16:19,062 --> 00:16:22,566 เราต้องดึงคนให้มาติด นสพ. ของเรา ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ 325 00:16:22,649 --> 00:16:24,109 เราต้องดึงความสนใจของผู้บริโภค 326 00:16:31,033 --> 00:16:32,659 ปิดประตูด้วย คุณแม่ 327 00:16:32,743 --> 00:16:34,578 เรากำลังคุยเรื่องสำคัญกันอยู่ 328 00:16:35,370 --> 00:16:36,455 ค่ะ เอ็ดเวิร์ด 329 00:16:36,914 --> 00:16:39,917 ในความคิดเห็นของฉัน... 330 00:16:42,127 --> 00:16:45,130 สงครามคงไม่เกิดขึ้น ถ้าพวกผู้ชายมีมารยาทกันสักหน่อย 331 00:16:58,310 --> 00:16:59,353 คุณชิปลีย์ 332 00:16:59,978 --> 00:17:01,480 - ไงจ๊ะ - สวัสดีครับ คุณนายดี 333 00:17:02,022 --> 00:17:03,524 สโคนนั่นอร่อยมาก 334 00:17:03,607 --> 00:17:06,359 ขอบใจที่ชมนะ 335 00:17:07,944 --> 00:17:09,780 วันนี้ฉันทำงานหนักมาก 336 00:17:10,571 --> 00:17:12,574 ฉันจัดงานเลี้ยงน้ำชา ที่ไร้ที่ติสองงาน 337 00:17:13,282 --> 00:17:14,617 แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นเลย 338 00:17:14,701 --> 00:17:15,786 โว่วๆ โว่ว 339 00:17:15,868 --> 00:17:17,496 ล้อกันเล่นหรือเปล่า ผมสังเกตเห็นนะ 340 00:17:18,372 --> 00:17:19,873 คุณเป็นเทพีแห่งงานบ้านงานเรือน คุณนายดี 341 00:17:20,540 --> 00:17:21,541 พูดจริงๆ 342 00:17:21,625 --> 00:17:23,252 คุณคือผู้หญิงในอุดมคติ 343 00:17:25,878 --> 00:17:28,048 เป็นคำชมที่ใจดีมาก 344 00:17:28,131 --> 00:17:29,925 - ขอบคุณนะจ๊ะ - ผมอยากได้ภรรยาแบบคุณ 345 00:17:31,134 --> 00:17:33,637 ผมเลยมาที่นี่ เพื่อมาขอคืนดีกับลาวิเนีย 346 00:17:35,055 --> 00:17:38,058 เพราะใครจะเหมือนผู้เป็นแม่ ได้มากไปกว่าลูกสาวล่ะ 347 00:17:40,561 --> 00:17:42,271 ฉันนึกว่าการหมั้นยกเลิกไปแล้ว 348 00:17:43,897 --> 00:17:48,193 ฟังนะ ถ้าจะเกิดสงครามกลางเมือง ผมอยากมีคนรักผมระหว่างช่วงเวลานั้น 349 00:17:56,201 --> 00:17:57,452 ขอบคุณ คุณชิปลีย์ 350 00:18:04,001 --> 00:18:06,420 ลาวิเนีย เราต้องคุยกัน 351 00:18:06,503 --> 00:18:08,088 ชิป เคาะประตูก่อนเข้ามาสิ 352 00:18:08,172 --> 00:18:09,673 ประเทศนี้ใกล้จะเกิดสงครามเต็มที 353 00:18:09,756 --> 00:18:12,926 และฉันไม่อยากให้มี ความบาดหมางระหว่างเรา 354 00:18:13,010 --> 00:18:14,720 นายพูดเรื่องอะไรน่ะ 355 00:18:14,803 --> 00:18:16,180 เราต้องคุยกันให้เข้าใจ วินนี่ 356 00:18:16,263 --> 00:18:18,473 เธอเป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบสำหรับฉัน และฉันรู้ดี 357 00:18:20,184 --> 00:18:21,185 มาแต่งงานกันเถอะ 358 00:18:23,103 --> 00:18:26,648 ชิป เราเลิกกัน เพราะนายยอมรับตัวตนของฉันไม่ได้ 359 00:18:26,732 --> 00:18:30,569 นาทีหนึ่งฉันเซ็กซี่เกินไป นาทีต่อมาฉันฉลาดเกินไป 360 00:18:32,196 --> 00:18:33,739 นายไม่เคยรักลาวิเนียตัวจริง 361 00:18:33,822 --> 00:18:36,033 ฉันจะรัก ฉันรักๆ วินนี่ 362 00:18:36,491 --> 00:18:37,910 ฉันจะพิสูจน์กับเธอได้ยังไง 363 00:18:37,993 --> 00:18:43,165 ฉันจะแสดงให้เธอเห็นได้ยังไงว่า ไม่มีอะไรที่เธอทำจะไล่ฉันไปได้ 364 00:18:47,711 --> 00:18:48,921 ฉันนึกอะไรออก 365 00:18:49,963 --> 00:18:51,381 ลิ้มรสแส้ของฉันสิ 366 00:18:52,257 --> 00:18:53,258 อะไรนะ 367 00:19:09,816 --> 00:19:11,151 อะไรเนี่ย 368 00:19:34,842 --> 00:19:35,926 แจ๋ว 369 00:19:55,112 --> 00:19:57,114 ฉันเสียใจที่ได้ยินว่าเธอป่วย 370 00:19:57,948 --> 00:19:58,949 ตอนนี้ดีขึ้นหรือยัง 371 00:19:59,283 --> 00:20:00,284 ป่วยเหรอ 372 00:20:04,371 --> 00:20:07,416 เข้าใจล่ะ แซมคงบอกทุกคนอย่างนั้น 373 00:20:09,001 --> 00:20:10,169 แล้วเธอไม่ได้ป่วยเหรอ 374 00:20:10,252 --> 00:20:11,587 ไม่ได้ป่วยทางกาย เปล่า 375 00:20:12,045 --> 00:20:13,046 แล้ว... 376 00:20:13,755 --> 00:20:14,756 แล้วเป็นอะไร 377 00:20:18,218 --> 00:20:19,219 คืองี้... 378 00:20:22,556 --> 00:20:24,975 เราจะมีลูกสาวกันปีนี้ 379 00:20:27,019 --> 00:20:28,020 แต่... 380 00:20:28,896 --> 00:20:29,897 แกตาย 381 00:20:31,273 --> 00:20:32,274 ข้างในตัวฉัน 382 00:20:34,193 --> 00:20:35,319 คุณพระช่วย แมรี่ 383 00:20:36,904 --> 00:20:38,030 ฉันเสียใจด้วย 384 00:20:38,113 --> 00:20:40,157 ฉัน... ฉันแค่... 385 00:20:41,783 --> 00:20:42,784 สติแตก 386 00:20:51,668 --> 00:20:53,295 เรื่องแบบนั้น... 387 00:20:56,006 --> 00:20:57,841 เรื่องแบบนั้นก็เคยเกิดขึ้นกับฉัน 388 00:20:59,760 --> 00:21:01,595 โอ้ ฉันเสียใจด้วยนะ 389 00:21:07,976 --> 00:21:09,686 มันเหมือนฉันพยายาม... 390 00:21:12,981 --> 00:21:16,485 ฉันพยายามจะผลักความเจ็บปวดออกไป 391 00:21:17,986 --> 00:21:19,571 เธอไม่จำเป็นต้องผลักมันออกไป 392 00:21:20,822 --> 00:21:22,241 เธอเจ็บปวดได้ 393 00:21:40,050 --> 00:21:41,218 สงสัยเฟรซาร์มาแล้ว 394 00:21:41,301 --> 00:21:42,636 เฟรซาร์ สเติร์นส์ 395 00:21:42,719 --> 00:21:45,180 - ให้ตาย อยากเจอเขาชะมัด - เราพร้อมแล้ว 396 00:21:49,893 --> 00:21:50,936 เฟร... 397 00:21:51,019 --> 00:21:52,646 เอมิลี เธอน่ะเอง 398 00:21:55,107 --> 00:21:56,650 พี่รอคนอื่นอยู่เหรอ 399 00:21:56,733 --> 00:21:58,068 ใช่ แต่ฉันดีใจนะที่เจอเธอ 400 00:21:58,151 --> 00:21:59,236 - เข้ามาสิ - ขอบคุณ 401 00:21:59,903 --> 00:22:01,113 ฉันเอาไปเก็บให้ 402 00:22:03,782 --> 00:22:05,033 เธอเป็นไรหรือเปล่า 403 00:22:09,288 --> 00:22:10,289 ฉันไม่รู้ 404 00:22:11,748 --> 00:22:14,960 เพื่อนๆ ฉันกำลังจิบชากันอยู่ 405 00:22:15,794 --> 00:22:16,795 อยากมาดื่มชาด้วยกันไหม 406 00:22:17,880 --> 00:22:18,881 เอาสิ 407 00:22:20,048 --> 00:22:21,216 ฉันถึงได้มาที่นี่ 408 00:22:22,092 --> 00:22:24,261 ฉันแค่คิดว่า ตอนนี้ฉันอยากอยู่ใกล้ๆ คน 409 00:22:26,221 --> 00:22:27,222 โอเค 410 00:22:31,518 --> 00:22:34,188 อาจจะไม่ ฉันไม่แน่ใจ แค่... 411 00:22:36,690 --> 00:22:38,108 - เอมิลี - ไง จอร์จ 412 00:22:41,111 --> 00:22:43,322 พวกนายจำเอมิลี น้องสาวฉันได้นะ 413 00:22:45,032 --> 00:22:46,575 พวกคุณทำอะไรกันอยู่ 414 00:22:46,658 --> 00:22:47,659 อ๋อ ก็แบบว่า 415 00:22:48,035 --> 00:22:49,328 คุยเรื่องข่าว 416 00:22:50,037 --> 00:22:51,747 วันนี้มันบ้ามากเลย 417 00:22:51,830 --> 00:22:53,957 ไม่บ้าเท่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่หรอก 418 00:22:55,000 --> 00:22:59,046 ให้ตาย มันเหมือนมีรอยแยก ในสมองฉัน เหมือนมันแตกออก 419 00:23:01,548 --> 00:23:02,758 พวกคุณเคยเป็นแบบนั้นไหม 420 00:23:05,802 --> 00:23:07,763 ไม่ใช่อาทิตย์นี้ ไม่ 421 00:23:08,680 --> 00:23:09,806 อย่าสนฉันเลย 422 00:23:10,599 --> 00:23:12,100 ฉันแค่จะนั่งจ้องไฟ 423 00:23:25,948 --> 00:23:29,409 บางทีเราน่าจะเลิกคุยกัน เรื่องการเมือง 424 00:23:29,493 --> 00:23:31,411 เอาจริงๆ ฉันไม่อยากใช้เวลา ช่วงบ่ายที่แสนสนุกของฉัน 425 00:23:31,495 --> 00:23:34,122 ไปกับการจินตนาการว่า เพื่อนๆ ทั้งหมดพากันตายในสงคราม 426 00:23:36,625 --> 00:23:38,126 เขาคนนั้น... จะตาย... วันพรุ่งนี้... 427 00:23:38,877 --> 00:23:41,255 เงี่ยหูฟังเสียงนกริมทุ่ง... 428 00:23:42,923 --> 00:23:47,135 เพราะดนตรีก่อกวนขวาน ที่ส่งเสียงดังก้องอยู่ในหัว 429 00:23:51,974 --> 00:23:52,975 ฉันไปเปิดเอง 430 00:23:56,812 --> 00:23:58,021 หล่อนสนุกดีนะ 431 00:24:02,234 --> 00:24:04,361 สวัสดีครับ เอมิลีใช่ไหม 432 00:24:07,698 --> 00:24:09,741 คุณคือ... ไม่ใช่ใคร 433 00:24:11,785 --> 00:24:13,161 ไม่ ผมคือ... 434 00:24:13,245 --> 00:24:14,997 เฟรซาร์ ไง 435 00:24:15,455 --> 00:24:16,665 นายมาแล้ว 436 00:24:17,249 --> 00:24:18,584 มาซะที 437 00:24:21,295 --> 00:24:24,131 เอมิลี นี่คือเฟรซาร์ สเติร์นส์ เพื่อนสมัยเรียนของฉัน 438 00:24:24,214 --> 00:24:25,799 - จำเขาได้ใช่ไหม - ใช่ 439 00:24:25,883 --> 00:24:27,801 ฉันคิดว่าเราเจอกันในงานเลี้ยงของนาย สองสามครั้ง 440 00:24:27,885 --> 00:24:30,095 นี่ไม่ใช่ใคร เขาไม่ใช่ใคร 441 00:24:30,179 --> 00:24:31,555 คุณ... คุณไม่ใช่ใคร 442 00:24:31,638 --> 00:24:33,473 เอมิลี อย่าเสียมารยาท 443 00:24:33,557 --> 00:24:35,434 น้องสาวฉันเพี้ยนๆ หน่อย อย่าถือสาเลยนะ 444 00:24:35,517 --> 00:24:37,019 ไม่ๆ ไม่เป็นไร ฉันจำได้ 445 00:24:39,646 --> 00:24:40,564 โอ้ พระเจ้า 446 00:24:43,442 --> 00:24:44,443 คุณจะตาย 447 00:24:44,526 --> 00:24:46,111 เอมิลี หยุดนะ 448 00:24:46,195 --> 00:24:48,238 ไม่ ออสติน เขากำลังจะตาย ฉันเห็นกับตา 449 00:24:50,449 --> 00:24:52,868 คุณจำไม่ได้เหรอ ที่ทุ่งหญ้า 450 00:24:54,036 --> 00:24:57,831 ระเบิด สนามรบ กระสุน มันยิงโดนคุณเหมือนยิงนก 451 00:24:57,915 --> 00:25:00,125 โอเค นี่ชักจะน่ากลัวแล้ว 452 00:25:00,209 --> 00:25:02,127 คุณต้องไปจากที่นี่ เอาตัวรอด 453 00:25:02,211 --> 00:25:03,837 - ออกไป... - เอมิลี เอมิลี พอที 454 00:25:04,588 --> 00:25:06,340 ฟังนะ เพื่อนๆ อยู่ในห้องรับแขก 455 00:25:06,423 --> 00:25:09,343 ไปหาชาดื่มก่อน ระหว่างที่ฉันจัดการน้องสาว 456 00:25:09,426 --> 00:25:10,636 โอเค ขอบใจ 457 00:25:11,637 --> 00:25:12,596 เอ็ม 458 00:25:14,848 --> 00:25:16,475 โอ้ พระเจ้า ซู 459 00:25:17,976 --> 00:25:20,145 มันเป็นเรื่องจริง เป็นเรื่องจริงทั้งหมด 460 00:25:20,896 --> 00:25:23,649 เอมิลี เมื่อกี้มันอะไรน่ะ เธอทำอย่างนั้นกับคนอื่นไม่ได้ 461 00:25:23,732 --> 00:25:27,694 ฉันหวังว่าฉันบ้าไปเอง แต่ทุกอย่างที่ฉันเห็นเมื่อวาน 462 00:25:27,778 --> 00:25:30,364 - ทุกอย่างที่ฉันประสบ... - เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ 463 00:25:30,447 --> 00:25:33,408 ออสติน ฉันมีเรื่องจะบอกพี่ ฉันมีเรื่องเลวร้ายจะบอกพี่ 464 00:25:34,451 --> 00:25:35,452 อะไร 465 00:25:39,081 --> 00:25:42,918 ซูเป็นชู้กับแซม 466 00:25:43,752 --> 00:25:45,379 ฉันเห็นพวกเขาในนี้ 467 00:25:46,922 --> 00:25:48,131 ฉันเสียใจด้วยจริงๆ 468 00:25:50,843 --> 00:25:52,177 พี่ได้ยินที่ฉันพูดไหม 469 00:25:52,261 --> 00:25:54,596 - ซูนอกใจพี่นะ - ฉันรู้แล้ว 470 00:25:56,557 --> 00:25:57,558 รู้เหรอ 471 00:25:58,350 --> 00:25:59,351 ใช่ 472 00:26:00,143 --> 00:26:01,186 ฉันรู้มาหลายสัปดาห์แล้ว 473 00:26:08,360 --> 00:26:09,570 งั้นก็เยี่ยมเลย 474 00:26:13,824 --> 00:26:16,034 เดาว่าพี่คงรู้ทุกอย่าง 475 00:26:17,411 --> 00:26:18,829 พี่รู้เรื่องแซม 476 00:26:19,371 --> 00:26:20,706 พี่รู้เรื่องลูก 477 00:26:20,789 --> 00:26:22,416 ลูกอะไร 478 00:26:27,296 --> 00:26:28,297 เอมิลี 479 00:26:30,007 --> 00:26:31,008 ลูกอะไร 480 00:26:33,635 --> 00:26:34,761 ฉันพูดไม่ได้ 481 00:26:35,220 --> 00:26:36,430 พูดได้สิ 482 00:26:38,098 --> 00:26:39,308 เธอเพิ่งพูดออกมา 483 00:26:40,017 --> 00:26:41,977 เอมิลี ลูกอะไร 484 00:26:42,060 --> 00:26:43,896 ลูกของพี่กับซู 485 00:26:45,939 --> 00:26:47,149 ซูมีลูกเหรอ 486 00:26:47,733 --> 00:26:51,153 ไม่ๆ ไม่ ไม่มี 487 00:26:56,033 --> 00:26:57,034 เมื่อไหร่ 488 00:26:58,285 --> 00:27:01,705 ที่งานแต่งของพี่ หล่อนตั้งครรภ์ แล้วก็แท้งลูก 489 00:27:02,581 --> 00:27:06,210 ฉันเสียใจ ออสติน ฉันเสียใจจริงๆ ฉันไม่ควรพูดอะไรเลย 490 00:27:13,217 --> 00:27:15,135 พี่ช่วย... พี่ช่วยพูดอะไรหน่อยได้ไหม 491 00:27:15,219 --> 00:27:16,303 ออสติน 492 00:27:17,513 --> 00:27:19,139 พูดอะไรหน่อยสิ ออสติน 493 00:27:19,223 --> 00:27:20,265 โอ้ พระเจ้า 494 00:27:22,601 --> 00:27:23,727 พ่อพูดถูก 495 00:27:25,103 --> 00:27:27,731 ฉันเป็นคนล้มเหลว ฉันเป็นคนล้มเหลวอย่างที่สุด 496 00:27:28,232 --> 00:27:30,275 - ฉันมันกระจอก - ไม่ ไม่จริง 497 00:27:30,359 --> 00:27:32,569 จริง เอมิลี 498 00:27:33,320 --> 00:27:34,321 จริง 499 00:27:35,155 --> 00:27:36,240 เธอไม่เข้าใจ 500 00:27:38,408 --> 00:27:40,953 ไม่ว่าฉันทำอะไร ไม่เคยได้ผล 501 00:27:41,870 --> 00:27:45,290 ทุกสิ่งที่ฉันแตะต้องนั้นแตกสลาย 502 00:27:48,001 --> 00:27:51,046 ฉันพยายามอย่างหนัก ที่จะค้นหาความหมาย 503 00:27:51,129 --> 00:27:53,549 ค้นหาบางสิ่งบางอย่าง... 504 00:27:55,467 --> 00:27:57,678 ที่จะทำให้ซูรักฉัน 505 00:27:58,595 --> 00:28:01,348 แต่ไม่ว่าจะทำอะไร มันไม่เคยสำเร็จ 506 00:28:02,057 --> 00:28:03,684 ฉันมันกระจอก เอมิลี 507 00:28:05,811 --> 00:28:06,937 เป็นคนหลอกลวง... 508 00:28:09,940 --> 00:28:13,151 ที่มีช่องว่างอยู่ข้างใน ไม่มีอะไรมาถมให้เต็มได้ 509 00:28:28,166 --> 00:28:32,045 ฉันชอบสีหน้าแห่งความทรมาน เพราะฉันรู้ว่ามันจริง... 510 00:28:35,132 --> 00:28:37,259 คนไม่แสร้งกระตุก 511 00:28:38,010 --> 00:28:39,553 ไม่แสร้งปวดเกร็ง... 512 00:28:45,100 --> 00:28:48,520 ดวงตาไร้แววและนั่นคือความตาย 513 00:28:50,606 --> 00:28:52,024 ไม่มีทางเสแสร้งได้ 514 00:29:03,827 --> 00:29:05,495 เม็ดเหงื่อบนหน้าผาก 515 00:29:11,960 --> 00:29:13,962 แสดงถึงความเจ็บปวดทรมาน 516 00:29:20,719 --> 00:29:21,762 ออสติน 517 00:29:25,474 --> 00:29:28,685 พี่ไม่ใช่คนหลอกลวง 518 00:29:32,022 --> 00:29:34,650 อันที่จริง พี่เป็นคนที่จริงใจที่สุด ที่ฉันรู้จัก 519 00:29:38,320 --> 00:29:41,657 พี่มีแต่ความรัก พี่มีความรักให้คนอื่นมากมาย 520 00:29:41,740 --> 00:29:43,867 และเราไม่มีทางมีชีวิตอยู่ได้ ถ้าไม่มีมัน... 521 00:29:46,453 --> 00:29:47,663 โดยเฉพาะฉัน 522 00:29:53,794 --> 00:29:55,212 เธอหมายความอย่างนั้นจริงๆ เหรอ 523 00:29:59,007 --> 00:30:00,634 ฉันพูดอย่างที่คิดเสมอไม่ใช่เหรอ 524 00:30:19,611 --> 00:30:21,947 ฟังนะคะ ขอโทษด้วย สำหรับเรื่องเมื่อกี้ 525 00:30:22,030 --> 00:30:24,324 - ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณกลัว - ไม่เป็นไร 526 00:30:25,826 --> 00:30:28,203 ผมกำลังฝึกเป็นทหาร ผมต้องแกร่ง 527 00:30:31,081 --> 00:30:33,584 ว่าแต่ ผมชอบกลอนของคุณนะ 528 00:30:33,667 --> 00:30:34,918 อะไรคะ 529 00:30:35,711 --> 00:30:36,795 กลอนของคุณ 530 00:30:37,838 --> 00:30:38,881 ในหนังสือพิมพ์น่ะ 531 00:30:39,381 --> 00:30:43,093 อ๋อ ใช่ ขอบคุณค่ะ 532 00:30:44,052 --> 00:30:45,637 ผมคิดว่ามันไพเราะมาก 533 00:30:46,346 --> 00:30:47,472 คุณมีอีกไหม 534 00:30:48,015 --> 00:30:49,474 ผมอยากอ่าน 535 00:30:51,435 --> 00:30:52,603 มี 536 00:30:54,855 --> 00:30:56,565 แต่ฉันให้บรรณาธิการไปหมดแล้ว 537 00:31:00,068 --> 00:31:01,195 เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ 538 00:31:02,154 --> 00:31:04,698 ทำไมล่ะ คุณไม่อยากตีพิมพ์เหรอ 539 00:31:05,240 --> 00:31:06,450 ใจส่วนหนึ่งก็อยาก 540 00:31:09,411 --> 00:31:10,412 หรือเคยอยาก 541 00:31:13,832 --> 00:31:17,085 แต่ใจอีกส่วนกลับแน่ใจว่า ชื่อเสียงไม่เหมาะกับฉัน 542 00:31:20,464 --> 00:31:22,841 อันที่จริง ฉันคิดว่ามันอาจจะอันตรายมาก 543 00:31:24,635 --> 00:31:25,761 ยังไงเหรอ 544 00:31:32,017 --> 00:31:33,435 ฉันจะพูดยังไงดี 545 00:31:37,731 --> 00:31:40,150 ถ้าชื่อเสียงเป็นของฉัน ฉันคงไม่อาจหลีกหนีมันได้... 546 00:31:42,903 --> 00:31:45,030 ถ้าอย่างนั้น คุณก็ควรเอากลอนของคุณคืนมา 547 00:32:39,877 --> 00:32:41,879 คำบรรยายไทยโดย ต้องตา สุธรรมรังษี