1
00:00:17,518 --> 00:00:19,645
‪ความเดิมตอนที่แล้วใน เจ้าชายมังกร

2
00:00:20,229 --> 00:00:22,648
‪สองผู้วิเศษชั่วกําลังเดินทางข้ามเซเดีย

3
00:00:22,732 --> 00:00:25,568
‪เพื่อปลดปล่อยความชั่วร้ายเร้นลับจากโบราณกาล

4
00:00:26,152 --> 00:00:29,655
‪ท่านมังกรผู้ยิ่งใหญ่
‪ขอได้โปรดช่วยเราตามหาพวกเขา

5
00:00:33,826 --> 00:00:38,164
‪เราต้องไปหอเก็บหนังสือ
‪หาม้วนคัมภีร์แห่งปฐมเอลฟ์

6
00:00:38,247 --> 00:00:40,958
‪เรียนรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับอาราวอส

7
00:00:41,959 --> 00:00:43,461
‪"และข้าจะไปกับเจ้า"

8
00:00:43,544 --> 00:00:47,590
‪และท่านจะถูกเนรเทศไม่มีวันกลับ

9
00:00:48,841 --> 00:00:52,970
‪ให้ข้าได้รู้ว่าหนทางยังไม่หมดสิ้น

10
00:00:54,097 --> 00:00:57,391
‪ท่านคือความหวังเดียวของเรา
‪เจ้าชายคาริมแห่งลักซ์ ออเรีย

11
00:00:58,059 --> 00:01:00,978
‪นําเรากลับสู่ความรุ่งโรจน์

12
00:01:41,435 --> 00:01:45,940
‪(เจ้าชายมังกร)

13
00:01:46,023 --> 00:01:50,528
‪(ปริศนาแห่งอาราวอส)

14
00:01:58,661 --> 00:02:03,666
‪(เล่มที่ 5 มหาสมุทร
‪บทที่ 4 หอเก็บหนังสือ)

15
00:02:24,604 --> 00:02:26,022
‪เงียบสงบเสียจริง

16
00:02:26,105 --> 00:02:30,693
‪สุดจะน่าขนลุก แอบหลอนหน่อยๆ
‪จะพูดว่าลึกลับก็ได้

17
00:02:31,485 --> 00:02:32,361
‪แต่เงียบสงบดี

18
00:02:33,988 --> 00:02:36,407
‪"เมืองนี้เต็มไปด้วยอันตรายที่ซ่อนอยู่

19
00:02:36,490 --> 00:02:40,953
‪ดวงสุริยะที่เสื่อมทรามทําให้สิ่งมีชีวิตไร้เดียงสา
‪ไม่บริสุทธิ์และเปลี่ยนไป"

20
00:02:42,830 --> 00:02:46,292
‪ต้องเป็นเจ้าตัวที่โจมตีเราคืนนั้นแน่ๆ

21
00:02:46,375 --> 00:02:48,127
‪แบนเธอร์ติดเชื้อ

22
00:02:48,753 --> 00:02:50,046
‪เลวร้ายที่สุด

23
00:02:50,796 --> 00:02:55,509
‪"เจนายอยากชําระล้างลักซ์ ออเรียมาก
‪แต่เราทําไม่สําเร็จ

24
00:02:55,593 --> 00:02:59,639
‪ปีศาจเงาเป็นนักฆ่าอันตราย แต่ที่แย่ไปกว่านั้น

25
00:02:59,722 --> 00:03:05,061
‪แค่มันข่วนครั้งเดียวก็กระจายเชื้อ
‪ไปสู่เอลฟ์ มนุษย์ และม้าได้เลย

26
00:03:05,144 --> 00:03:08,981
‪พวกที่ติดเชื้อจะกลายเป็นเงาชั่วภายในไม่กี่วัน

27
00:03:09,523 --> 00:03:12,777
‪พวกอสูรเงาจะช่อนตัวในเวลากลางวัน
‪เพื่อเลี่ยงแสงแดด

28
00:03:12,860 --> 00:03:15,279
‪เรามีเวลาห้าชั่วโมงก่อนตะวันจะตกดิน

29
00:03:16,948 --> 00:03:19,450
‪ห้าชั่วโมงที่จะทําภารกิจของเราให้สําเร็จ"

30
00:03:23,913 --> 00:03:28,167
‪ถึงแล้ว หอเก็บหนังสือแห่งลักซ์ ออเรีย

31
00:03:59,782 --> 00:04:04,370
‪ข้ามีความทรงจําแสนสุขมากมายที่นี่
‪จากสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

32
00:04:04,453 --> 00:04:08,457
‪อยากเห็นสถานที่สุดโปรดของข้าไหม

33
00:04:14,880 --> 00:04:17,300
‪ใช่ตู้รับคืนหนังสือหรือเปล่า

34
00:04:18,509 --> 00:04:22,179
‪ในสายตาคนอ่อนหัดอย่างท่าน
‪มันคงเป็นเพียงตู้รับคืนหนังสือ

35
00:04:22,263 --> 00:04:25,808
‪แต่สําหรับข้า มันคือฐานลับ
‪สําหรับอ่านหนังสือที่ใครก็เข้าไม่ได้

36
00:04:25,891 --> 00:04:30,229
‪ข้าพบเคล็ดลับในการเปิดเข้าไปโดยดูบรรณารักษ์

37
00:04:33,482 --> 00:04:36,152
‪บางครั้งข้าจะซ่อนตัวอยู่ในนั้นตอนห้องสมุดปิด

38
00:04:36,235 --> 00:04:38,321
‪เพื่อจะได้อ่านหนังสือทั้งคืน

39
00:04:40,072 --> 00:04:42,283
‪ดูน่าอยู่นะ

40
00:04:42,366 --> 00:04:45,328
‪นานๆ ทีจะมีหนังสือตกใส่หัวข้าบ้าง

41
00:04:45,411 --> 00:04:48,080
‪แต่ส่วนใหญ่เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ

42
00:04:48,164 --> 00:04:51,834
‪"เลิกรําลึกถึงอดีตตอนเป็นนักศึกษาวัยเฟี้ยวสักที

43
00:04:51,917 --> 00:04:54,879
‪เรามีเวลาถึงตะวันตกดินเท่านั้น ลงมือได้แล้ว"

44
00:05:59,235 --> 00:06:02,405
‪ไปให้พ้น

45
00:06:08,160 --> 00:06:13,124
‪ว่าแต่เรากําลังหาอะไรกันแน่
‪พิธีกรรมของเอลฟ์เผ่าสตาร์ทัชเหรอ

46
00:06:13,207 --> 00:06:15,918
‪หรือคําพยากรณ์หนึ่งของเอลฟ์เผ่าสตาร์ทัช

47
00:06:16,001 --> 00:06:20,172
‪- เราอยากจะรู้อะไร
‪- วิธีฆ่าเอลฟ์เผ่าสตาร์ทัช

48
00:06:22,133 --> 00:06:25,469
‪ข้าไม่คิดว่ามีหมวดหนังสือ
‪เกี่ยวกับเรื่องนั้นโดยเฉพาะ

49
00:06:34,645 --> 00:06:38,065
‪"เรย์ล่า มีบางอย่าง
‪ที่ข้าตั้งใจจะบอกเจ้ามาสักพัก

50
00:06:38,149 --> 00:06:40,317
‪ตอนข้าเจอเจ้าครั้งแรกที่แบนเธอร์ ลอดจ์

51
00:06:41,152 --> 00:06:43,487
‪ที่ข้าทํากับเจ้ามันไม่ถูกต้อง"

52
00:06:43,571 --> 00:06:45,906
‪อ๋อ ที่พยายามจะฆ่าข้าน่ะเหรอ

53
00:06:47,616 --> 00:06:50,327
‪"ข้าตัดสินเจ้าจากการที่เจ้าเป็นเอลฟ์

54
00:06:50,828 --> 00:06:53,831
‪ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าข้าคิดผิดมากเกี่ยวกับเอลฟ์

55
00:06:55,791 --> 00:06:57,209
‪ข้าเองก็หลงรักอยู่ตนหนึ่ง

56
00:06:57,710 --> 00:07:01,672
‪ยังไงก็เถอะ... ข้าเสียใจจริงๆ ที่ข่มขู่เจ้า"

57
00:07:03,340 --> 00:07:06,010
‪ไม่มีปัญหาเลย ข้ายกโทษให้

58
00:07:08,179 --> 00:07:09,847
‪"มันมีความหมายกับข้ามาก"

59
00:07:14,435 --> 00:07:19,231
‪"เรื่องนั้นเคลียร์จบแล้ว
‪ทีนี้ ถ้าเจ้าทําร้ายแคลลัมหลานชายข้าอีก...

60
00:07:21,150 --> 00:07:22,359
‪ข้าฆ่าเจ้าแน่"

61
00:07:29,992 --> 00:07:31,994
‪ข้าคือเจ้าชายคาริม

62
00:07:33,370 --> 00:07:36,332
‪ความเสื่อมทรามและไร้สัจจะได้แปดเปื้อนเซเดีย

63
00:07:36,832 --> 00:07:40,252
‪เป็นบาดแผลเน่าเปื่อยนานนับพันปี

64
00:07:40,753 --> 00:07:43,422
‪ความอ่อนแอของมนุษย์ทําให้ความชั่วร้ายเฟื่องฟู

65
00:07:43,506 --> 00:07:48,427
‪และถึงแม้แผ่นดินจะถูกแบ่งแยก
‪แต่บัดนี้มนุษย์ได้กลับมายังเซเดีย

66
00:07:48,511 --> 00:07:54,475
‪อาณาจักรเปลวสุริยะได้ถูกความมืดครอบงํา
‪และกําลังรอให้แสงสว่างกลับคืน

67
00:08:03,984 --> 00:08:10,533
‪พวกเขารอท่านอยู่ ราชามังกรที่แท้จริง

68
00:08:37,518 --> 00:08:40,271
‪อ๊ะ เล่มนี้น่าสนใจแฮะ เป็นบทกวี

69
00:08:40,354 --> 00:08:44,316
‪คาซี ข้าเองก็ชอบบทกวีนะ แต่เราต้องตั้งใจหา

70
00:08:44,400 --> 00:08:48,821
‪ไม่นะ กวีบทนี้ชื่อว่า "การดับสูญของอมตชน"

71
00:08:50,281 --> 00:08:55,411
‪ท่านคิดว่าข้าตั้งใจทําร้ายแคลลัมหรือ
‪ข้าไม่เคยคิดทําเช่นนั้น

72
00:08:57,079 --> 00:09:01,917
‪- "เจ้าทิ้งเขา เจ้าหักอกเขา"
‪- ข้าพยายามปกป้องเขา

73
00:09:02,001 --> 00:09:06,338
‪ข้าจากเขาไป
‪เพราะข้าไม่อาจพาเขาไปเสี่ยงตายได้

74
00:09:06,422 --> 00:09:09,133
‪ข้ารู้ว่าข้าต้องเข้มแข็งเพียงลําพัง

75
00:09:11,510 --> 00:09:13,804
‪- "รู้ไหมว่าเจ้าพูดเหมือนใคร"
‪- ใคร

76
00:09:14,430 --> 00:09:15,264
‪"ข้า"

77
00:09:18,892 --> 00:09:20,894
‪ขอบคุณ นี่ชมใช่ไหม

78
00:09:23,230 --> 00:09:27,735
‪"เมื่อข้าเติบใหญ่ ซารายพี่สาวข้าคือผู้ที่ฉลาดที่สุด

79
00:09:27,818 --> 00:09:30,487
‪แกร่งที่สุด และกล้าหาญที่สุดที่ข้ารู้จัก"

80
00:09:31,405 --> 00:09:34,992
‪"พอนางตาย ข้ารู้สึก
‪อ้างว้างและอ่อนแอเมื่อขาดนาง

81
00:09:36,410 --> 00:09:41,832
‪ข้าเกลียดความรู้สึกแบบนั้น
‪ข้าจึงเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งโดยลําพัง

82
00:09:41,915 --> 00:09:45,919
‪เฉยเมย เข้มแข็ง และโดดเดี่ยว"

83
00:09:48,255 --> 00:09:50,799
‪ฟังดูเหมือนข้าในบางเวลาจริงด้วย

84
00:09:52,551 --> 00:09:55,179
‪"แต่สองปีหลังนี้ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป

85
00:09:55,262 --> 00:10:00,726
‪การได้พบกับเจนายและหลงรักนาง
‪ทําให้ข้าแข็งแกร่งกว่าที่เคย

86
00:10:01,810 --> 00:10:04,146
‪เพราะอยู่ด้วยกันเรายิ่งแข็งแกร่งขึ้น

87
00:10:04,772 --> 00:10:09,109
‪แล้วข้าก็คิดได้ว่า
‪ข้ากับซารายก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน

88
00:10:09,193 --> 00:10:14,573
‪ความรักและไว้ใจก่อให้เกิดความแข็งแกร่ง
‪มหาศาลยิ่งกว่าความแข็งแกร่งที่เราแต่ละคนมี

89
00:10:14,657 --> 00:10:18,702
‪การที่จะแข็งแกร่งได้ถึงขั้นนั้น
‪ความรักอย่างเดียวมันไม่พอ

90
00:10:20,829 --> 00:10:24,208
‪เราต้องไว้ใจให้อีกฝ่าย
‪แบ่งเบาภาระที่เราแบกไว้ด้วย"

91
00:11:00,244 --> 00:11:01,078
‪ขอบคุณ

92
00:11:02,955 --> 00:11:04,832
‪จะเป็นไรไหมถ้าข้า...

93
00:11:12,381 --> 00:11:13,882
‪เซเดียต้องการท่าน

94
00:11:14,717 --> 00:11:17,010
‪โซล เรเก็ม ราชาแห่งสุริยะ

95
00:11:17,803 --> 00:11:21,348
‪ท่านทําให้พวกเขาเชื่อว่า
‪ดวงอาทิตย์จะส่องแสงอีกครั้งได้

96
00:11:21,432 --> 00:11:24,309
‪ถ้าเช่นนั้นจงดู

97
00:11:24,393 --> 00:11:28,480
‪ราชาแห่งสุริยะที่ครั้งหนึ่งเคยยิ่งยง

98
00:11:29,314 --> 00:11:32,401
‪จงอาบแสงตะวันอําไพ

99
00:11:32,985 --> 00:11:37,489
‪ที่ฉายผ่านรูโหว่ในปีกอันขาดวิ่นของข้า

100
00:11:37,573 --> 00:11:43,620
‪จงเพ่งดูใบหน้าทรงอํานาจ
‪แห่งยุคเรืองรองของข้า

101
00:11:43,704 --> 00:11:46,665
‪ที่เนื้อหนังไหม้เกรียมผุกร่อน

102
00:11:46,749 --> 00:11:51,670
‪หลอมละลายด้วยเวทมนตร์ชั่วร้าย

103
00:11:51,754 --> 00:11:57,009
‪จงโค้งคํานับต่อแผลกดทับ
‪อันบวมเป่งหนองไหลซึม

104
00:11:57,092 --> 00:12:00,679
‪ของพญามังกรผู้สูงส่ง

105
00:12:00,763 --> 00:12:06,727
‪ผู้ซึ่งนอนนิ่งและหดหู่มานานหลายทศวรรษ

106
00:12:16,570 --> 00:12:21,408
‪ข้าสูญสิ้นความหวังก่อนสูญเสียวิสัยทัศน์มานานแล้ว

107
00:12:22,201 --> 00:12:26,413
‪สําหรับข้า ดวงอาทิตย์จะไม่โผล่พ้นขอบฟ้าอีก

108
00:12:35,798 --> 00:12:41,303
‪ข้าใช้ชีวิตในค่ําคืนอันเป็นนิรันดร์มาหลายศตวรรษ

109
00:12:45,599 --> 00:12:48,644
‪ไปซะ

110
00:12:57,861 --> 00:13:03,408
‪และแม้ไม่รู้จักตาย เฮือกสุดท้าย
‪ลาร์เรเลียนผู้อมตะสูญสิ้นแล้ว

111
00:13:03,492 --> 00:13:07,663
‪คือดีใช่ไหม ถ้าคนคนหนึ่ง "สูญสิ้น"
‪ก็แปลว่าตายสินะ

112
00:13:07,746 --> 00:13:12,960
‪มันออกจะงงๆ นะ
‪แต่น่าจะเป็นการตีความที่ชัดที่สุดแล้ว

113
00:13:13,043 --> 00:13:17,422
‪ถึงจะแปลกไปสักหน่อย
‪ที่เรียกพวกเขาว่า "ไม่รู้จักตาย" กับ "ผู้อมตะ"

114
00:13:17,506 --> 00:13:22,052
‪ฟังดูไม่ค่อยอมตะนะ ลาร์เรเลียนสูญสิ้นแล้ว

115
00:13:23,095 --> 00:13:25,347
‪- ใช่
‪- แต่มันยังไง พวกเขา...

116
00:13:25,430 --> 00:13:26,765
‪ตรงนี้

117
00:13:26,849 --> 00:13:31,728
‪"แทงกลางดวงใจสีขาวของดวงดาว
‪ความร้ายกาจสีงาช้างนําความตายมา

118
00:13:32,479 --> 00:13:34,565
‪รู้จักกันตั้งแต่นั้น นามว่าโนวาเบลด"

119
00:13:37,609 --> 00:13:38,485
‪ดาบนี่นา

120
00:13:39,444 --> 00:13:45,951
‪อาวุธที่สามารถปลิดชีพเอลฟ์เผ่าสตาร์ทัชได้
‪อาวุธนี้นี่เอง เราเจอแล้ว

121
00:13:46,702 --> 00:13:48,036
‪เราได้คําตอบแล้ว

122
00:13:48,662 --> 00:13:52,082
‪การค้นคว้ามันสนุกแล้วบางทีก็ช่วยโลกได้ด้วย

123
00:13:54,793 --> 00:13:56,378
‪นี่ แคลลัม

124
00:13:58,839 --> 00:14:00,007
‪เรามีเรื่องต้องคุยกัน

125
00:14:08,974 --> 00:14:14,354
‪แคลลัม ข้ามีภาระที่แบกไว้และไม่เคยบอกเจ้า

126
00:14:14,438 --> 00:14:20,152
‪และมันอาจเป็นส่วนหนึ่ง
‪ที่ทําให้เรื่องระหว่างเรามันยิ่งแปลก

127
00:14:21,153 --> 00:14:25,908
‪แต่ข้าว่า... ข้ารู้ว่าข้าไว้ใจให้เจ้าช่วยแบกได้

128
00:14:26,575 --> 00:14:28,452
‪ถ้าเจ้ายินดีทําเรื่องนั้น

129
00:14:29,077 --> 00:14:34,207
‪เรย์ล่า เราผ่านอะไรมามากมาย
‪และหลายสิ่งหลายอย่างก็เปลี่ยนแปลงไป

130
00:14:35,459 --> 00:14:39,254
‪คือบางอย่างมันเปลี่ยนไป แต่ไม่ใช่ทุกอย่าง

131
00:14:41,590 --> 00:14:42,925
‪ข้ายอมทําทุกอย่างเพื่อเจ้า

132
00:14:54,394 --> 00:14:58,106
‪รูนานยังไม่ตาย พ่อแม่ของข้ายังไม่ตาย

133
00:14:58,732 --> 00:15:00,442
‪ลอร์ดวีเร็นทําอะไรสักอย่างกับพวกเขา

134
00:15:00,525 --> 00:15:04,154
‪วิญญาณพวกเขาถูกจับขังในเหรียญต้องสาป

135
00:15:04,237 --> 00:15:07,658
‪ข้าเจ็บปวดที่รู้ว่าพวกเขาถูกกักขังแบบนี้

136
00:15:07,741 --> 00:15:09,409
‪มันทําให้ข้าเป็นทุกข์

137
00:15:09,493 --> 00:15:13,121
‪แต่ข้ารู้ว่าภารกิจของเราต้องมาก่อน

138
00:15:13,205 --> 00:15:17,918
‪โลกกําลังตกอยู่ในอันตราย
‪และเจ้ามั่นใจได้เลยว่าข้าจะไม่ไขว้เขว

139
00:15:23,715 --> 00:15:26,593
‪เราช่วยพวกเขาได้ เรย์ล่า เราปลดคาถานี้ได้

140
00:15:26,677 --> 00:15:30,305
‪อย่าเพิ่งเลย แคลลัม เชื่อข้า
‪ข้าก็อยากทําอะไรสักอย่าง แต่...

141
00:15:30,389 --> 00:15:34,643
‪ข้าเห็นในม้วนคัมภีร์ที่เราเพิ่งอ่านเมื่อกี้ ข้ามั่นใจ

142
00:15:34,726 --> 00:15:38,522
‪คาถาที่สามารถดึงวิญญาณที่ถูกแยกกลับสู่ร่าง

143
00:15:39,398 --> 00:15:40,732
‪"ตะวันจะตกดินแล้วนะ"

144
00:15:42,484 --> 00:15:43,860
‪"ไปกันได้แล้ว"

145
00:15:47,572 --> 00:15:49,366
‪แคลลัม เราต้องไปแล้ว

146
00:15:49,449 --> 00:15:51,535
‪ข้าขอสองนาทีเท่านั้น

147
00:15:51,618 --> 00:15:55,038
‪ขอแค่นาทีเดียว เอ๊ย สอง... ขอสองนาที

148
00:15:57,624 --> 00:16:00,377
‪นั่นเป็นโอกาสของเรา แต่เราทําไม่สําเร็จ

149
00:16:02,045 --> 00:16:05,424
‪ไม่หรอก เขาปิดประตูก็จริง...

150
00:16:07,300 --> 00:16:09,011
‪แต่เขาให้กุญแจกับเรา

151
00:16:10,095 --> 00:16:10,929
‪กุญแจอันใดกัน

152
00:16:11,430 --> 00:16:13,849
‪ตาที่มืดบอดทําให้โซล เรเก็มขมขื่น

153
00:16:14,891 --> 00:16:20,397
‪เราจะหาทางรักษาดวงตาของพญามังกรผู้ยิ่งใหญ่

154
00:16:28,030 --> 00:16:31,783
‪"ตะวันตกดินแล้ว
‪เราต้องออกจากเมืองนี้โดยเร็วที่สุด

155
00:16:32,784 --> 00:16:35,162
‪ข้าจะไปตามแคลลัม เดี๋ยวไปเจอกัน"

156
00:16:49,593 --> 00:16:50,844
‪ข้าเจอบางอย่างแล้ว

157
00:16:55,223 --> 00:16:57,642
‪เดี๋ยวก่อน ข้าต้องใช้มันช่วยพ่อแม่เรย์ล่า

158
00:17:02,397 --> 00:17:03,565
‪แจ๋ว!

159
00:17:05,901 --> 00:17:08,320
‪คาถามันซับซ้อนและต้องใช้มนตร์ดารา

160
00:17:08,403 --> 00:17:11,156
‪ดังนั้นการจะร่ายคาถานั้นได้ ข้าต้องมีสิ่งนี้

161
00:17:11,239 --> 00:17:14,868
‪เพชรแสงดาว ในโลกนี้มีแค่สามเม็ด

162
00:17:14,951 --> 00:17:16,995
‪และเจ้าเดาไม่ถูกแน่ว่ามันอยู่ที่ไหน

163
00:17:17,496 --> 00:17:19,998
‪- หอคอยระดาวไง
‪- ไม่เคยได้ยินชื่อเลย

164
00:17:20,791 --> 00:17:23,752
‪ที่เดียวกับที่โนวาเบลดถูกเก็บไว้พอดี

165
00:17:23,835 --> 00:17:26,588
‪เยี่ยมเลย โนวาเบลดคืออะไร

166
00:17:38,100 --> 00:17:40,143
‪"มีทางออกสอง ตามข้ามา"

167
00:18:37,993 --> 00:18:38,827
‪ยังไงต่อดีล่ะ

168
00:18:42,205 --> 00:18:43,081
‪"สู้สิ"

169
00:18:44,457 --> 00:18:47,294
‪จําไว้ว่าถึงจะโดนข่วนทีเดียว เราก็ติดเชื้อได้

170
00:19:01,975 --> 00:19:03,810
‪แอสเปอโร ฟริกิส

171
00:20:14,422 --> 00:20:15,298
‪ยิงเลย เรย์ล่า

172
00:20:15,924 --> 00:20:17,342
‪เวนทัม แองกูลัส!

173
00:20:38,697 --> 00:20:40,240
‪สําเร็จ เกือบไม่รอดแน่ะ

174
00:20:41,783 --> 00:20:45,203
‪เราเข้าขากันดี รวมกันเราแกร่ง

175
00:20:49,416 --> 00:20:53,336
‪งั้นทางไหนปลอดภัยกว่า
‪ทางออกหนึ่งหรือทางออกสอง

176
00:20:54,796 --> 00:20:56,881
‪ข้าว่าเร็วไปที่จะบอกว่าปลอดภัย

177
00:21:12,647 --> 00:21:14,482
‪ครั้งนี้จํานวนมันมากเกินไป

178
00:21:30,248 --> 00:21:34,586
‪เรย์ล่า ข้าผิดเอง ข้าใช้เวลานานเกินไป

179
00:21:34,669 --> 00:21:36,421
‪- หวังว่าเจ้าจะรู้
‪- ข้ารู้...

180
00:22:13,291 --> 00:22:15,794
‪อะไรๆ ก็จัดการได้

181
00:22:15,877 --> 00:22:18,963
‪- ที่ห้องสมุด
‪- เร็วเข้า ทุกคน ปีนขึ้นมา

182
00:22:27,722 --> 00:22:29,474
‪เบท! เราลืมเบท!

183
00:23:12,725 --> 00:23:15,186
‪เราจะไม่ไปโดยไม่มีท่าน ท่านน้าอมายา

184
00:23:22,819 --> 00:23:24,070
‪ไป!

185
00:24:08,865 --> 00:24:12,035
‪นับเป็นเกียรติอย่างสูงสุดที่ได้รับใช้ท่าน

186
00:24:37,227 --> 00:24:40,230
‪ตู้รับคืนหนังสือ พวกเขาเข้าไป
‪พวกเขาปลอดภัยแน่

187
00:25:26,150 --> 00:25:30,488
‪คําบรรยายโดย พฤกษา รุ่งศิริทิพย์