1
00:00:18,706 --> 00:00:22,418
เหล่าภูตผีลุกโชนในรัตติกาล

2
00:00:22,501 --> 00:00:25,463
กลับคืบคลานเหี่ยวเฉากลางแสงฉาน

3
00:00:26,213 --> 00:00:29,175
ผู้ร่วงหล่นนำมาซึ่งอนธกาล

4
00:00:30,259 --> 00:00:33,012
แม้ดวงตาสีนิลสนิทจะพบได้ซึ่งรัก

5
00:00:34,305 --> 00:00:37,850
ทุกอย่างพลันมอดไหม้เมื่อดาวดับดิ้น

6
00:01:33,114 --> 00:01:38,661
(เจ้าชายมังกร
ปริศนาแห่งอาราวอส)

7
00:01:42,873 --> 00:01:47,795
(สุกสว่าง)

8
00:01:55,678 --> 00:01:58,806
โชคชะตาดำเนินไปอย่างยากจะหยั่งถึง

9
00:01:59,390 --> 00:02:01,725
โนวาเบลดอยู่ในมือบรรพบุรุษข้า

10
00:02:01,809 --> 00:02:06,105
แต่ก็ต้องสูญหายไปหลายชั่วอายุคน
จนกระทั่งเราจำเป็นต้องใช้มันอีก

11
00:02:06,647 --> 00:02:09,275
เอซแร็น ข้าไม่ใช่คนโลเล

12
00:02:09,358 --> 00:02:12,111
หากเล็งเป้าได้แล้ว ข้าก็จะปล่อยลูกธนูออกไป

13
00:02:12,194 --> 00:02:14,530
ก่อนที่จะได้คิดให้ถี่ถ้วน

14
00:02:15,406 --> 00:02:18,367
แต่เรื่องนี้มีบางอย่างแปลกๆ

15
00:02:19,034 --> 00:02:20,244
ข้าจำเป็นต้องทำ

16
00:02:22,329 --> 00:02:23,914
ข้าต้องฆ่าอาราวอส

17
00:02:24,665 --> 00:02:27,418
หากเขาอยากให้ท่านพบโนวาเบลดล่ะ

18
00:02:27,501 --> 00:02:32,756
เขาใบ้ไว้ในปริศนา
เพื่อให้ท่านคิดว่าคิดขึ้นได้เอง แต่เขาชี้นำท่าน

19
00:02:32,840 --> 00:02:34,800
เอซแร็น ถ้านี่คือกับดักล่ะ

20
00:02:36,093 --> 00:02:39,221
ก็อาจเป็นได้ แต่ข้าจะไปเผชิญหน้ากับเขา

21
00:02:54,737 --> 00:02:55,946
คราวนี้ไปด้วยไม่ได้ เบท

22
00:02:57,406 --> 00:02:59,992
ขอโทษนะ ข้าคงให้สัญญาไม่ได้

23
00:03:19,053 --> 00:03:21,055
ลักซ์ ออเรียอยู่ไกลมาก

24
00:03:21,138 --> 00:03:22,556
เราไปไม่ทันแน่

25
00:03:29,438 --> 00:03:31,065
ซิม เกิดอะไรขึ้น

26
00:03:38,239 --> 00:03:39,240
โอ้!

27
00:03:48,249 --> 00:03:49,667
ไม่ ไม่ได้นะ

28
00:03:52,836 --> 00:03:55,172
ไม่ แคลลัม ไม่นะ!

29
00:03:57,049 --> 00:03:59,468
ทันทีที่มันจบ เขาจะฆ่าข้า

30
00:03:59,551 --> 00:04:03,305
เจ้าจะไม่มีที่ไป ไม่มีร่างให้ควบคุม

31
00:04:03,931 --> 00:04:06,642
เจ้าจะถูกจองจำอีกครั้ง ไปตลอดกาล

32
00:04:07,768 --> 00:04:10,187
นั่นคือโชคชะตาที่ข้าเลือก

33
00:04:10,271 --> 00:04:12,314
เรื่องราวที่ข้าลิขิตเอง!

34
00:04:20,239 --> 00:04:21,240
เอซแร็น

35
00:04:21,907 --> 00:04:23,325
อาวิแซนดัม ดูสิ

36
00:04:24,076 --> 00:04:26,287
นั่นคือลูกเรา

37
00:04:28,330 --> 00:04:31,333
เราจะปล่อยให้เขาทำเช่นนี้ไม่ได้

38
00:04:36,505 --> 00:04:39,091
เร็วเข้าซิม เร็วเข้า

39
00:04:39,174 --> 00:04:41,885
โอกาสเจ้ากำลังจะหมดแล้ว ผู้วิเศษมืด

40
00:04:42,469 --> 00:04:48,684
รีบลงมือสิ ไม่งั้นราชาผู้กล้าหาญ
กับเจ้าชายมังกรจะผนึกชะตาของข้า

41
00:04:48,767 --> 00:04:51,645
และทำให้โลกลุกเป็นไฟ

42
00:04:56,984 --> 00:04:59,903
แคลลัม เจ้าทำแบบนี้ไม่ได้นะ

43
00:04:59,987 --> 00:05:03,532
ข้าต้องทำ ไม่อย่างนั้นทุกคนจะตาย

44
00:05:22,593 --> 00:05:23,969
สายไปแล้ว แคลลัม

45
00:05:24,053 --> 00:05:29,016
หากเจ้าร่ายคาถา เจ้าก็จะเป็นของข้า

46
00:05:29,099 --> 00:05:31,727
ไม่มีหนทางสู่ชัยชนะ

47
00:05:31,810 --> 00:05:33,354
มันจบแล้ว

48
00:05:33,437 --> 00:05:35,356
เจ้าพูดถูก มันไม่มีจริงๆ

49
00:05:35,439 --> 00:05:37,107
สำหรับเจ้าด้วยเช่นกัน

50
00:05:37,733 --> 00:05:43,322
เพราะเราจะสละทุกสิ่ง
เพื่อหยุดยั้งเจ้าและช่วยโลกนี้เอาไว้

51
00:05:44,031 --> 00:05:46,367
หัวใจของข้าเพื่อเซเดีย

52
00:06:07,638 --> 00:06:14,061
อาวิแซนดัม ในวันที่ท่านตาย
ท่านสละทุกสิ่งเพื่อปกป้องลูกชายเรา

53
00:06:15,479 --> 00:06:19,817
ข้ารู้ว่าความรักนั้นยังคงอยู่ในตัวท่าน

54
00:06:29,284 --> 00:06:34,623
เชื้อพระวงศ์ที่โง่งมก็ยังเป็นคนโง่อยู่ดี

55
00:06:34,706 --> 00:06:38,460
ไม่ว่าจะเจ็ดปีหรือเจ็ดร้อยปี

56
00:06:38,544 --> 00:06:44,341
อย่างไรก็ต้องถึงเวลาของข้า

57
00:07:09,867 --> 00:07:11,034
คลอเดีย

58
00:07:12,619 --> 00:07:14,538
รีบไปซะ!

59
00:07:15,998 --> 00:07:18,208
ข้าช่วยท่านได้ ข้า…

60
00:07:24,214 --> 00:07:25,257
ข้าจะไม่…

61
00:07:27,509 --> 00:07:30,429
ทนเห็นลูกสาวตายอีกคน

62
00:07:48,113 --> 00:07:50,991
คลอเดียกำลังหนีไป สเตลล่าช่วยพวกเขาที

63
00:08:08,967 --> 00:08:10,135
ได้ตัวท่านแล้ว

64
00:08:10,761 --> 00:08:11,678
ข้ารู้

65
00:09:14,283 --> 00:09:17,244
ไง ท่านตั้งใจจะทำจริงๆ ไหม

66
00:09:18,161 --> 00:09:20,205
ฆ่าข้าทิ้ง น้องสาวท่านเองน่ะ

67
00:09:23,125 --> 00:09:24,042
ข้าไม่รู้

68
00:09:24,626 --> 00:09:26,587
แปลว่าท่านตัดใจกับข้าแล้วสิ

69
00:09:29,256 --> 00:09:30,924
ข้าฆ่าพวกท่านทั้งสองได้นะ!

70
00:09:43,437 --> 00:09:46,857
แต่… ข้ายังเป็นคนดีอยู่

71
00:09:46,940 --> 00:09:48,525
ยังเป็นตัวเอง

72
00:10:10,339 --> 00:10:11,882
เมื่อดาวดับดิ้น

73
00:10:14,009 --> 00:10:15,469
ทุกอย่างพลันมอดไหม้

74
00:10:18,055 --> 00:10:19,014
ทุกคน!

75
00:10:19,598 --> 00:10:21,350
มาหลบใต้ปีกของข้า

76
00:10:33,570 --> 00:10:37,783
การเสียสละของพวกเจ้าแลกมากับอะไร

77
00:10:37,866 --> 00:10:43,622
ช่วงเวลาแห่งความสงบสุขชั่วครู่
ก่อนที่ข้าจะกลับมายังโลกที่ไม่มีเจ้า

78
00:10:43,705 --> 00:10:47,834
โลกที่ไม่มีพญามังกรน่ะเหรอ

79
00:10:47,918 --> 00:10:51,088
การตายของเจ้าไม่มีความหมายอันใด

80
00:10:51,588 --> 00:10:52,422
ข้าจะ…

81
00:11:14,528 --> 00:11:16,113
ยึดเหนี่ยวกันและกันไว้

82
00:11:22,828 --> 00:11:25,122
ลาก่อน อะซิมอนเดียส

83
00:11:30,293 --> 00:11:33,046
ข้าจะรัก…

84
00:12:45,952 --> 00:12:48,079
อาราวอสขับไสเราจนสุดขอบ

85
00:12:48,163 --> 00:12:50,457
เราพร้อมจะเสียสละทุกสิ่ง

86
00:12:50,540 --> 00:12:51,792
ทุกอย่าง

87
00:12:52,375 --> 00:12:57,297
เจ้ากับข้า แคลลัม เรย์ล่า…
เราเกือบทิ้งตัวตนเราไปแล้ว

88
00:12:57,380 --> 00:13:01,301
แต่เพราะเหล่าพญามังกรแท้ๆ
เราจึงไม่ต้องทำเช่นนั้น

89
00:13:09,476 --> 00:13:13,730
พวกเขามอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้เรา
โอกาสที่จะมีชีวิตต่อไป

90
00:13:14,314 --> 00:13:16,107
พยายามทำตัวให้ดีขึ้น

91
00:13:16,191 --> 00:13:17,818
มันขึ้นอยู่กับเราแล้ว ซิม

92
00:13:18,360 --> 00:13:20,570
เราต้องทำให้โลกนี้ดีขึ้น

93
00:13:30,956 --> 00:13:31,915
นี่

94
00:13:32,999 --> 00:13:33,875
สวัสดี

95
00:13:34,417 --> 00:13:38,797
ข้ากำลังนึกถึงตุ๊กตาแบนเธอร์
ที่ข้าเคยมีตอนเจ้ายังเด็ก

96
00:13:39,339 --> 00:13:42,425
ข้ารักมันมากยิ่งกว่าสิ่งใดในโลก

97
00:13:42,509 --> 00:13:43,677
และเจ้าก็ทำมันพัง

98
00:13:44,427 --> 00:13:46,930
แล้วท่านพูดถึงมันขึ้นมาเพราะอะไร

99
00:13:47,013 --> 00:13:48,598
ข้าโกรธมาก

100
00:13:48,682 --> 00:13:53,687
บอกไปว่าเกลียดเจ้าและจะเกลียดไปตลอด

101
00:13:53,770 --> 00:13:56,231
ท่านแม่บอกว่าข้าโกรธได้ไม่เป็นอะไร

102
00:13:56,314 --> 00:13:58,692
แต่อย่าให้ความรู้สึกแย่ๆ เกาะกินตัวเรา

103
00:13:58,775 --> 00:14:01,987
เพราะเราจะต้องพึ่งพากันและกัน
เพราะเราคือพี่น้องกัน

104
00:14:03,071 --> 00:14:07,492
ข้ายังต้องการเจ้านะ เอซแร็น
ข้ารู้ว่าที่ผ่านมามันยากลำบาก แต่ข้าหวังว่า…

105
00:14:09,494 --> 00:14:10,495
ข้าก็ต้องการท่าน

106
00:14:14,708 --> 00:14:16,585
- พี่น้อง
- พี่น้อง

107
00:14:17,502 --> 00:14:18,461
พี่น้อง

108
00:14:19,337 --> 00:14:20,171
เดี๋ยว อะไรนะ

109
00:14:20,255 --> 00:14:21,256
นี่เขาเพิ่ง…

110
00:14:22,257 --> 00:14:25,635
พูดเหรอ ใช่ เสียงข้าเป็นแบบนี้แหละ

111
00:14:25,719 --> 00:14:26,636
อะไรนะ

112
00:14:27,220 --> 00:14:30,265
- อะไรนะ
- อะไรนะ

113
00:14:36,396 --> 00:14:37,981
อาราวอสจากไปแล้ว

114
00:14:39,232 --> 00:14:40,650
แต่ไม่ใช่ตลอดไป

115
00:14:40,734 --> 00:14:43,695
เขาจะกลับมาในอีกเจ็ดปี
เมื่อดวงดาวของเขาเรียงตัวกัน

116
00:14:43,778 --> 00:14:47,198
เราต้องเตรียมพร้อม
แต่ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป

117
00:14:47,282 --> 00:14:50,994
ราชาเอซแร็น
บางทีอาจถึงเวลาสร้างใหม่แล้ว

118
00:14:52,454 --> 00:14:53,371
ไม่

119
00:14:54,289 --> 00:14:55,415
อะไร

120
00:14:57,208 --> 00:14:59,461
ได้เวลาสร้างสิ่งใหม่แล้ว

121
00:15:08,386 --> 00:15:11,097
ท่านเรียกบิดา ข้าเรียกบิดร

122
00:15:11,181 --> 00:15:13,433
ต้องบิดานะถึงจะถูกต้อง

123
00:15:13,516 --> 00:15:15,727
ไม่ นั่นแหละประเด็น

124
00:15:15,810 --> 00:15:18,605
อย่าให้เขาเริ่มไปพูดถึงมารดามารดรอีกเลย

125
00:15:18,688 --> 00:15:21,900
ต้องเป็นมารดาต่างหาก
เราคุยกันไปแล้วนะคอร์วัส

126
00:15:32,661 --> 00:15:35,246
- นี่ ดูสิ กัสก็อยู่ที่นี่ด้วยนะ
- กัสเหรอ

127
00:15:47,133 --> 00:15:51,221
โลกของเราเผชิญจุดจบ แต่เรารอดมาได้

128
00:15:51,304 --> 00:15:54,849
และหลังผ่านวิกฤตมา
เราก็พบว่าตัวเองได้มาเริ่มต้นใหม่

129
00:15:54,933 --> 00:15:58,186
วันนี้เราจะบุกเบิกเมืองใหม่

130
00:16:00,355 --> 00:16:04,150
"เรายืนอยู่ตรงชายแดนที่เคยแบ่งแยกเรา"

131
00:16:04,234 --> 00:16:09,447
"แต่ตอนนี้ แทนที่จะเป็นชายแดน
เมืองนี้จะเป็นสะพาน…

132
00:16:09,531 --> 00:16:15,036
ที่ที่มนุษย์และเอลฟ์
จะมารวมตัวกันเป็นหนึ่งเดียวได้อย่างแท้จริง

133
00:16:15,120 --> 00:16:16,496
จับมือกัน"

134
00:16:20,542 --> 00:16:25,380
เดี๋ยวก่อน ถ้าที่นี่ถูกสร้างโดยเอลฟ์และมนุษย์

135
00:16:25,463 --> 00:16:26,840
ข้ามีคำถามหนึ่งข้อ

136
00:16:26,923 --> 00:16:28,216
ใครเป็นคนคุมล่ะ

137
00:16:28,299 --> 00:16:29,259
ใช่เลย

138
00:16:30,593 --> 00:16:31,594
"ท่านนั่นแหละ"

139
00:16:31,678 --> 00:16:33,179
ไม่เข้าท่าเลย

140
00:16:33,847 --> 00:16:36,141
"ทุกคนจะเป็นคนคุม"

141
00:16:36,224 --> 00:16:39,019
"ในเมืองนี้ พวกท่านทุกคนจะมีสิทธิ์มีเสียง

142
00:16:39,102 --> 00:16:42,313
ตัดสินใจกำหนดอนาคตของเราได้"

143
00:16:42,397 --> 00:16:44,816
เราคิดหนักมากว่าควรตั้งชื่อเมืองนี้ว่าอะไร

144
00:16:44,899 --> 00:16:48,194
ทอร์เรสเทรียสก็คิดชื่อ
ที่เข้าถึงจิตแก่นแท้ของมันขึ้นมาได้

145
00:16:50,739 --> 00:16:51,573
สวัสดี

146
00:16:52,198 --> 00:16:55,201
เทอร์รี่นะ อย่างที่เขาบอก

147
00:16:57,537 --> 00:17:00,290
ขอต้อนรับสู่เมืองสรรพพันธุ์

148
00:17:04,586 --> 00:17:07,756
นี่จะเป็นสถานที่ที่ต้อนรับทุกหมู่เหล่า

149
00:17:07,839 --> 00:17:10,842
และเราจะมุ่งมั่นที่จะมีน้ำใจต่อผู้อื่น

150
00:17:19,517 --> 00:17:22,062
ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ายูโทเปีย

151
00:17:22,145 --> 00:17:27,484
แต่ด้วยความทุ่มเท มีวินัย อุตสาหะ และอดทน

152
00:17:27,567 --> 00:17:29,444
เราสร้างเมืองที่ดีขึ้นได้

153
00:17:35,617 --> 00:17:38,036
ขอต้อนรับสู่สรรพพันธุ์

154
00:18:04,687 --> 00:18:05,897
ข้าก็คิดถึงนาง

155
00:18:06,648 --> 00:18:07,941
ข้าสงสัย…

156
00:18:09,442 --> 00:18:10,944
ว่านางไปอยู่ที่ใด

157
00:18:34,717 --> 00:18:36,052
เจ็ดปี

158
00:18:50,817 --> 00:18:51,693
นี่

159
00:18:52,402 --> 00:18:54,529
ข้าบอกราชาเอซแร็นแล้วว่าท่านจะมา

160
00:18:54,612 --> 00:18:57,782
เขาดูไม่พอใจ แต่เขาบอกว่าจะรับฟัง

161
00:19:05,165 --> 00:19:07,208
ข้ามาขอรับความเมตตาจากท่าน

162
00:19:08,501 --> 00:19:11,921
ข้าสมควรมารับผลจากการกระทำของข้า

163
00:19:12,005 --> 00:19:14,174
ขอน้อมรับความยุติธรรม

164
00:19:17,886 --> 00:19:23,474
ในฐานะนักฆ่า ข้าได้โน้มน้าวตัวเอง
ว่าข้าเป็นผู้สร้างสันติ

165
00:19:23,558 --> 00:19:26,769
คงเป็นผู้สร้างสันติที่บิดเบี้ยวสินะ

166
00:19:26,853 --> 00:19:31,316
ข้าเคยเชื่อว่าการกระทำอันโหดร้ายของข้านั้น
เป็นสิ่งที่สมควรแล้ว

167
00:19:32,275 --> 00:19:34,194
หรือจำเป็นด้วยซ้ำ

168
00:19:34,277 --> 00:19:36,738
เพื่อจะป้องกันการนองเลือดครั้งใหญ่

169
00:19:38,781 --> 00:19:45,330
แต่ทันทีที่ข้ากลับมาคาทอลิส
และได้สบตากับท่าน

170
00:19:46,122 --> 00:19:49,375
ข้าก็รู้ว่าข้าหลอกตัวเอง

171
00:19:49,459 --> 00:19:53,588
การกระทำรุนแรงของข้า
ได้หว่านเมล็ดแห่งความมืด

172
00:19:53,671 --> 00:19:56,466
เมล็ดพันธุ์แห่งโทสะและเกลียดชัง

173
00:19:56,549 --> 00:20:02,680
ที่จะเติบโตขึ้นเป็นความรุนแรงนับพันเท่า
ที่ข้ามิอาจหยุดยั้งได้

174
00:20:03,932 --> 00:20:08,144
ข้าได้เห็นแล้วว่าท่านแบกรับความเจ็บปวดไว้

175
00:20:09,771 --> 00:20:13,107
แต่ด้วยความสูงส่งและแข็งแกร่ง

176
00:20:13,775 --> 00:20:17,320
ท่านก็ยังสามารถปกครองด้วยความเมตตาได้

177
00:20:18,529 --> 00:20:22,325
ข้าถูกฝึกมาให้ทำใจว่าตนได้ตายไปแล้ว

178
00:20:22,408 --> 00:20:26,788
เพื่อจะได้ทำหน้าที่อันชั่วร้าย
โดยปราศจากความกลัว

179
00:20:27,830 --> 00:20:28,915
แต่…

180
00:20:30,375 --> 00:20:32,835
ข้ายังไม่ตาย

181
00:20:33,836 --> 00:20:35,838
ข้ายังมีชีวิต

182
00:20:36,839 --> 00:20:39,008
ข้ามีครอบครัวที่ข้ารัก

183
00:20:39,592 --> 00:20:45,139
มีสิ่งที่มิอาจสูญเสียมากมาย
สิ่งเดียวกันกับที่ข้าพรากไปจากท่าน

184
00:20:52,188 --> 00:20:53,940
ข้าจะยกโทษให้ท่าน

185
00:20:56,484 --> 00:20:59,529
ไม่รู้ว่าต้องทำเช่นไร แต่ข้าจะพยายาม

186
00:21:08,746 --> 00:21:09,789
ขอบคุณ เอซแร็น

187
00:21:09,872 --> 00:21:13,376
และ… ข้าขอโทษมากๆ

188
00:21:13,459 --> 00:21:16,254
ไม่ต้องหรอก ข้ารักท่านมากนะ เรย์ล่า

189
00:21:16,337 --> 00:21:17,797
ข้าก็รักเจ้า

190
00:21:20,675 --> 00:21:24,512
ข้าอยากรู้ว่า
พ่อข้าได้สั่งเสียอะไรไว้หรือไม่

191
00:21:26,222 --> 00:21:28,558
ข้าไม่แน่ใจ

192
00:21:30,059 --> 00:21:33,062
เมื่อข้าเข้าไปในห้อง พร้อมง้างธนูรอ

193
00:21:33,604 --> 00:21:35,648
แต่เมื่อปล่อยลูกธนูไป

194
00:21:35,732 --> 00:21:37,942
มันเป็นสิ่งที่แปลกที่สุด

195
00:21:38,026 --> 00:21:42,113
ราชานั่งอยู่ที่ริมโต๊ะ จ้องมองไปนอกหน้าต่าง

196
00:21:42,196 --> 00:21:44,407
เขาหันมาหาข้าและ…

197
00:21:44,949 --> 00:21:45,992
อะไรนะ

198
00:21:46,075 --> 00:21:49,120
เขาหันมาหาข้าและร้องเสียงนก

199
00:21:49,203 --> 00:21:50,204
แบบ…

200
00:21:52,498 --> 00:21:54,751
ข้าไม่เข้าใจ

201
00:21:56,044 --> 00:22:01,549
ขออนุญาตราชาเอซแร็น
แต่ช่วงหลายวันก่อนเกิดเหตุคืนนั้น

202
00:22:01,632 --> 00:22:04,385
มีข่าวลือแปลกๆ สะพัดไปทั่ว

203
00:22:04,469 --> 00:22:05,470
ข่าวลือเหรอ

204
00:22:06,512 --> 00:22:10,683
ข้านึกว่าพวกเขาพูดเกินจริง
แต่นี่เปลี่ยนทุกอย่างกลับตาลปัตร

205
00:22:44,842 --> 00:22:46,761
เราต้องไปหานกให้เจอ

206
00:23:10,701 --> 00:23:12,703
นั่นใคร อะไร…

207
00:23:12,787 --> 00:23:13,746
แคลลัม

208
00:23:15,456 --> 00:23:16,749
เจ้าเชื่อใจข้าไหม

209
00:23:23,464 --> 00:23:24,465
เชื่อสิ

210
00:23:31,764 --> 00:23:34,308
เอาละ เกือบจะถึงแล้ว

211
00:23:36,352 --> 00:23:38,479
รู้สึกเหมือนเราอยู่บนสะพานเลย

212
00:23:38,563 --> 00:23:42,442
ถ้าเจ้าให้ข้าโดดลงน้ำล่ะก็
งานนี้จบไม่สวยแน่

213
00:24:12,096 --> 00:24:17,560
หลังจากผ่านเรื่องทุกอย่างมา
ข้าอยากทำบางสิ่งให้เจ้า สนุกๆ น่ะ

214
00:24:17,643 --> 00:24:19,979
เราเลยง่วนทำเจ้านี้กันทั้งวันเลย!

215
00:24:24,484 --> 00:24:26,360
เจ้านี่บ้าบอจริงๆ

216
00:24:27,778 --> 00:24:30,531
ขอบใจ คือขอบใจมั้ง

217
00:24:30,615 --> 00:24:33,117
เจ้าหมายถึงเชิงบวกใช่ไหม

218
00:24:33,201 --> 00:24:36,829
"บ้าบอ" อาจจะเป็นคำชมก็ได้ไง

219
00:24:43,336 --> 00:24:45,505
รู้ไหมว่าข้ารักอะไรในตัวเจ้า

220
00:24:48,174 --> 00:24:49,050
ทุกอย่าง

221
00:25:12,615 --> 00:25:16,244
(คำอธิษฐานสุดท้ายของลีโอล่า)

222
00:25:17,787 --> 00:25:21,457
(ขอให้แม้จะอยู่ในความมืดมิด)

223
00:25:21,541 --> 00:25:23,709
(โศกเศร้า)

224
00:25:23,793 --> 00:25:26,212
(หวาดหวั่น)

225
00:25:26,295 --> 00:25:29,674
(โดดเดี่ยว)

226
00:25:29,757 --> 00:25:35,179
(เด็กทุกคนก็ควรได้รู้ว่า…)

227
00:25:35,805 --> 00:25:41,602
(ตัวเองเป็นที่รัก)

228
00:26:28,858 --> 00:26:32,945
คำบรรยายโดย นันทพร อนุชิตดัสกร