1
00:00:06,083 --> 00:00:08,875
ผลงานภาพยนตร์ชุดของ Netflix

2
00:00:09,708 --> 00:00:11,416
ผมชื่อเดวิด แฟริเออร์

3
00:00:11,708 --> 00:00:13,458
ผมเป็นนักข่าวจากนิวซีแลนด์

4
00:00:13,541 --> 00:00:17,125
ผมกำลังสำรวจที่เที่ยวสายมืดรอบโลก

5
00:00:17,416 --> 00:00:19,625
ครั้งนี้ผมกำลังเที่ยวในญี่ปุ่น

6
00:00:23,166 --> 00:00:25,250
การท่องเที่ยวสายมืดอาจอันตราย

7
00:00:25,541 --> 00:00:29,875
จะมีอะไรดีไปกว่าเริ่มเที่ยว
ด้วยการอบรมเหตุหายนะกันสักหน่อย

8
00:00:32,625 --> 00:00:33,666
จัดหนักทีเดียวครับ

9
00:00:34,375 --> 00:00:38,291
แต่ไม่แน่ใจว่านี่จะช่วยเตรียมพร้อม
สำหรับสิ่งที่ผมจะเจอ

10
00:00:40,125 --> 00:00:43,458
ตอนไปตามจุดฆ่าตัวตาย
ยอดนิยมที่สุดของโลกหรือเปล่า

11
00:00:43,541 --> 00:00:46,125
- มีบางอย่างบนต้นไม้ต้นนั้น
- ชักไม่ดีแล้ว

12
00:00:47,375 --> 00:00:50,708
...ผมอยู่ในโลกอนาคตประหลาด
ที่ควบคุมด้วยหุ่นยนต์ทั้งหมด

13
00:00:50,791 --> 00:00:53,000
ขอให้สนุกกับการพักผ่อนที่โรงแรมเฮนน่า

14
00:00:56,666 --> 00:00:58,583
...สำรวจเกาะผีสิงสิบเรื่องสยอง

15
00:00:58,666 --> 00:00:59,958
มหัศจรรย์สุดๆ

16
00:01:00,291 --> 00:01:03,708
...เที่ยวอย่างดื่มด่ำในพื้นที่นิวเคลียร์

17
00:01:03,791 --> 00:01:05,666
- คุณเห็นอะไรที่นั่นบ้าง
- โอ้ พระเจ้า ระดับกัมมันตภาพรังสีสูง

18
00:01:07,708 --> 00:01:10,125
สูงกว่ารอบๆ เชอร์โนบิล
ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไป

19
00:01:11,291 --> 00:01:14,416
ชีวิตอาจตกอยู่ในอันตราย
เมื่อคุณเป็นนักท่องเที่ยวสายมืด

20
00:01:31,833 --> 00:01:32,916
(ประเทศญี่ปุ่น)

21
00:01:36,791 --> 00:01:38,166
(ประเทศญี่ปุ่น)

22
00:01:38,250 --> 00:01:42,333
ผมเริ่มทริปที่ศูนย์กลางหายนะ
ร้ายแรงที่สุดที่หนึ่งของญี่ปุ่น

23
00:01:42,833 --> 00:01:45,708
เขตพิบัติปรมาณูนิวเคลียร์
ในจังหวัดฟุกุชิม่า

24
00:01:50,375 --> 00:01:54,083
การท่องเที่ยวเชิงนิวเคลียร์
ใครจะคิดว่าจะมีอยู่จริง

25
00:01:54,708 --> 00:01:58,125
คนส่วนใหญ่จะไม่เข้าใกล้เขตกัมมันตภาพรังสี

26
00:01:58,625 --> 00:02:01,458
แต่มันฟังดูเหมาะมากสำหรับนักท่องเที่ยวสายมืด

27
00:02:01,541 --> 00:02:03,583
และผมก็อยู่บนรถบัสที่เต็มไปด้วยเพื่อนสายมืด

28
00:02:06,916 --> 00:02:11,083
ในปี 2011 จังหวัดนี้พังพินาศ
จากเหตุแผ่นดินไหวรุนแรง

29
00:02:11,166 --> 00:02:12,875
หลังจากนั้นก็เจอสึนามิ

30
00:02:13,833 --> 00:02:18,750
ซึ่งทำให้โรงงานไฟฟ้านิวเคลียร์ไดชิระเบิด
และกัมมันตรังสีรั่วไหล

31
00:02:19,500 --> 00:02:21,833
ผู้คนกว่า 20,000 คนเสียชีวิต

32
00:02:21,916 --> 00:02:25,625
เกือบทั้งจังหวัดต้องอพยพเพราะกัมมันตรังสี

33
00:02:27,000 --> 00:02:29,666
จนตอนนี้ พื้นที่ดังกล่าวยังเป็นเขตหวงห้าม

34
00:02:30,166 --> 00:02:33,875
แต่รัฐบาลบอกว่าพลเรือนกลับมาอาศัยได้แล้ว

35
00:02:35,166 --> 00:02:38,958
ผมเลยต้องมาดูกับตาว่า
ภัยพิบัตินิวเคลียร์เป็นยังไง

36
00:02:39,916 --> 00:02:41,583
หรือแม้แต่ที่นี่จะปลอดภัยหรือเปล่า

37
00:02:42,375 --> 00:02:45,416
อืม ท่านสุภาพบุรุษและสตรี
ผมเป็นทัวร์ไกด์ของท่าน

38
00:02:45,500 --> 00:02:47,875
ไกด์ของเราวันนี้ชื่อโย

39
00:02:47,958 --> 00:02:50,666
ผมเลยต้องระมัดระวังด้านขวาและซ้าย

40
00:02:50,750 --> 00:02:52,541
เพราะสำหรับคุณมันจะสลับกัน

41
00:02:53,583 --> 00:02:57,750
ผมต้องบอกว่า "ทางขวามือคุณ"
และ "ทางซ้ายมือคุณ"

42
00:02:58,958 --> 00:03:02,750
สำหรับโย
มันดูเหมือนการเดินเล่นในสวนระเบิดนิวเคลียร์

43
00:03:03,291 --> 00:03:06,208
เขาดูไม่ค่อยกังวลเรื่องอันตรายอะไร

44
00:03:06,833 --> 00:03:09,458
ระดับรังสีแค่ไหนที่คุณกังวล โย

45
00:03:09,916 --> 00:03:12,583
สำหรับพื้นที่พักอาศัย

46
00:03:12,916 --> 00:03:15,041
0.20 ผมก็กังวลแล้ว

47
00:03:15,750 --> 00:03:16,583
โอเค

48
00:03:16,875 --> 00:03:20,000
ตลกจัง มันยากมาก
เพราะคุณเป็นคนร่าเริง

49
00:03:20,208 --> 00:03:24,166
มันยากมากที่ผมกับคนอื่นๆ
จะรู้ว่ามันอันตรายแค่ไหน

50
00:03:25,125 --> 00:03:28,500
ผมไม่มีเขางอกหรือมีนิ้วเพิ่ม

51
00:03:33,750 --> 00:03:38,375
เพื่อนนักท่องเที่ยวสายมืดของผม
เป็นกลุ่มชาวต่างชาติที่หลงใหลพอกัน

52
00:03:38,791 --> 00:03:42,916
ฉันได้ยินว่าวิตามินดีช่วยขจัด
ผลกระทบจากกัมมันตรังสี

53
00:03:43,166 --> 00:03:46,250
ดูแลตัวเองให้ปลอดภัยเท่าที่คุณทำได้แล้วกันครับ

54
00:03:46,333 --> 00:03:47,166
ใช่

55
00:03:50,000 --> 00:03:53,625
จุดแวะแรกของทัวร์ภัยพิบัติคือเมืองโทมิโอกะ

56
00:03:55,958 --> 00:03:59,958
สึนามิมาไม่ถึงตรงนี้
แต่เมืองโดนถล่มจากแผ่นดินไหว

57
00:04:00,041 --> 00:04:02,500
จากนั้นก็โดนเมฆกัมมันตรังสี

58
00:04:02,583 --> 00:04:03,958
โอเค ลงจากรถบัสกัน

59
00:04:04,791 --> 00:04:08,166
นี่คือหนึ่งในเมืองที่รัฐบาลบอกว่าปลอดภัย

60
00:04:08,500 --> 00:04:11,333
แต่พลเรือนยังไม่นอนใจที่จะกลับมา

61
00:04:11,791 --> 00:04:14,833
ที่จริงทั้งเมืองยังโดนทิ้งร้าง

62
00:04:15,166 --> 00:04:17,166
- ไม่ค่อยมีคนอยู่ที่นี่
- ใช่

63
00:04:17,916 --> 00:04:18,833
เงียบเชียบ

64
00:04:20,208 --> 00:04:23,083
ผมประหลาดใจที่โจรไม่บุกขโมยของ

65
00:04:24,166 --> 00:04:26,333
อาจเพราะพวกเขารู้ในสิ่งที่เราไม่รู้ก็เป็นได้

66
00:04:27,791 --> 00:04:28,916
โอ้ พระเจ้า!

67
00:04:29,750 --> 00:04:32,208
- ระดับ 0.7
- เพิ่มขึ้นเป็น 0.72

68
00:04:32,750 --> 00:04:34,875
พวกเราเอาเครื่องไกเกอร์ติดมาด้วย

69
00:04:34,958 --> 00:04:37,666
เป็นเหมือนเครื่องตรวจโลหะ
แต่ใช้วัดระดับกัมมันตรังสี

70
00:04:38,708 --> 00:04:40,583
ทันใดนั้น เครื่องทุกเครื่องก็ดังพร้อมกัน

71
00:04:40,875 --> 00:04:44,875
กัมมันตภาพรังสีสูงกว่าที่ผมได้รับการเตือน

72
00:04:44,958 --> 00:04:47,583
ตอนนั้นเองที่นักท่องเที่ยวนิวเคลียร์ดูเริ่มกังวล

73
00:04:48,208 --> 00:04:52,958
คุณบอกเราก่อนหน้านี้ถึงระดับกัมมันตรังสี
ที่ทำให้คุณกังวล

74
00:04:53,041 --> 00:04:54,666
คือระดับ 0.2

75
00:04:55,000 --> 00:04:57,958
เครื่องไกเกอร์ฉันขึ้นว่า 0.75

76
00:04:58,041 --> 00:05:00,500
มันสูงกว่าที่เมืองพริเพตแถวๆ เชอร์โนบิลซะอีก

77
00:05:00,583 --> 00:05:02,333
ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไป

78
00:05:02,416 --> 00:05:06,583
คุณบอกว่ามันโอเคที่จะมาที่นี่ได้ยังไง
ในเมื่อระดับรังสีสูงขนาดนี้

79
00:05:07,166 --> 00:05:10,416
เพราะเขาประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน

80
00:05:10,500 --> 00:05:15,500
หมายความว่าพวกเขาเพิ่มระดับกัมมันตรังสี
ในระดับสูงสุดเท่าที่จะอนุญาตได้

81
00:05:15,583 --> 00:05:20,083
และพวกเขาต้องการให้สิ่งมีชีวิตที่นี่ปลอดภัย

82
00:05:20,166 --> 00:05:21,166
แต่มันไม่ใช่

83
00:05:23,583 --> 00:05:25,708
- คุณลองดูก็ได้
- แต่...

84
00:05:26,250 --> 00:05:28,750
- ในอีกกี่ปีล่ะ
- ในอีกกี่ปี ใช่

85
00:05:29,166 --> 00:05:32,166
อาจใช้เวลามากกว่า 200 ปี

86
00:05:32,250 --> 00:05:36,375
ที่จะทำให้ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพปกติ
ถ้าจะให้พูดนะ

87
00:05:36,458 --> 00:05:37,916
- สองร้อยปีเหรอ
- สองร้อยปี

88
00:05:40,416 --> 00:05:44,541
ตอนนั้นเองที่การท่องเที่ยวเชิงนิวเคลียร์
ดูเหมือนไม่ใช่ไอเดียที่ดีนัก

89
00:05:45,083 --> 00:05:49,166
รู้สึกไม่สบายใจเลยตอนเครื่องนี้ดังขึ้นเรื่อยๆ

90
00:05:50,333 --> 00:05:54,708
โดยเฉพาะตอนคุณเห็นร้านค้าที่หน้าร้านพังยับ

91
00:05:55,166 --> 00:05:58,750
และมีจักรยานเด็กคันเล็กๆ อยู่ข้างใน
น่ากลัวหน่อยๆ

92
00:06:00,375 --> 00:06:03,375
พอดูออกว่าทำไมคนถึงไม่อยากกลับมาอยู่ที่นี่

93
00:06:04,875 --> 00:06:06,333
แต่มันดีขึ้นเรื่อยๆ

94
00:06:07,208 --> 00:06:10,583
โยบอกเราว่าฝุ่นก็มีกัมมันตรังสี

95
00:06:11,041 --> 00:06:13,708
เขาเตือนว่าถ้าสูดดมเข้าไป
อาจทำให้เป็นมะเร็ง

96
00:06:14,583 --> 00:06:18,208
ผมไม่แน่ใจว่านี่คือความตื่นเต้น
ที่นักท่องเที่ยวสายมืดหวังว่าจะเจอ

97
00:06:19,750 --> 00:06:22,833
ผมเห็นว่าคุณใส่หน้ากากแล้ว

98
00:06:23,583 --> 00:06:25,666
แบบว่าในนี่มันฝุ่นเยอะ

99
00:06:25,875 --> 00:06:28,166
คุณทำผมคิดได้ว่าผมควรใส่หน้ากากเหมือนกัน

100
00:06:28,250 --> 00:06:31,291
- ผมลืมว่าเรามีหน้ากาก
- อืม หน้ากากน่ะมี งั้นก็...

101
00:06:35,791 --> 00:06:38,583
- คุณต้องเปิดมันออก
- ผมต้องเปิดหน้ากากเหรอ

102
00:06:38,875 --> 00:06:41,791
อ่อเข้าใจละ ไม่เคยต้องใส่หน้ากากมาก่อน

103
00:06:44,333 --> 00:06:47,666
ในนี้ฝุ่นตลบไปหมด
เดาว่าเป็นโอกาสดีที่ต้องใส่หน้ากาก

104
00:06:47,750 --> 00:06:50,416
แต่อย่างที่คุณเห็น ฝุ่นเกาะแว่นตาผม

105
00:06:50,500 --> 00:06:54,083
ตอนนี้มองไม่เห็นอะไรเลย
ปัญหาหมอกควันจริงๆ

106
00:06:57,916 --> 00:07:03,041
เราออกจากโทมิโอกะผ่านถนนสายหก
เข้าสู่ใจกลางเขตภัยพิบัตินิวเคลียร์

107
00:07:03,458 --> 00:07:06,458
เรากำลังผ่านพื้นที่ที่ยังคงเป็นส่วนหนึ่ง

108
00:07:06,541 --> 00:07:08,833
ของโซนกักกันที่ยังกลัวว่ามีกัมมันตรังสี

109
00:07:10,000 --> 00:07:12,250
แม้ว่าจะพยายามพลิกโฉมให้ดูดีขึ้น

110
00:07:12,333 --> 00:07:16,791
รัฐบาลก็ยังเรียกพื้นที่นี้ว่า
โซน "ยากจะกลับมาอยู่"

111
00:07:17,041 --> 00:07:20,291
- นี่ถือถนนประตูรั้ว
- มีประตูรั้วทุกทางเข้า

112
00:07:21,083 --> 00:07:22,500
ดูประตูรั้วพวกนั้นสิ

113
00:07:22,583 --> 00:07:27,750
มีเครื่องกีดขวางทางเข้าทุกช่องทาง
ที่จะผ่านไปยังโซนห้ามเข้า

114
00:07:28,541 --> 00:07:30,916
ดูเหมือนเขตกองกำลังทหารเลย

115
00:07:31,166 --> 00:07:33,708
แม้แต่รถบัสก็ไม่ได้รับอนุญาตให้หยุดตรงนี้

116
00:07:35,083 --> 00:07:37,833
แต่โยพร้อมจะลองพาเราเข้าไป

117
00:07:39,083 --> 00:07:43,166
(ภาษาญี่ปุ่น)

118
00:07:44,166 --> 00:07:48,625
ตรงนี้เป็นโซน "ยากจะกลับมาอยู่"
กลับไปที่รถบัสครับ

119
00:07:48,708 --> 00:07:53,916
นี้พื้นที่ปิด ยกเว้นเฉพาะยานพาหนะ

120
00:07:54,000 --> 00:07:56,625
คุณต้องออกไปเดี๋ยวนี้

121
00:07:56,875 --> 00:07:57,833
มีปัญหาอะไร

122
00:07:57,916 --> 00:08:02,166
ตรงนี้เป็นพื้นที่ที่ระบุว่าเป็นเขต
"ยากจะกลับมาอยู่"

123
00:08:02,666 --> 00:08:06,125
เราก็เลยไม่ควรจอดรถรอบๆ
แล้วปล่อยให้คนลงจากรถ

124
00:08:06,291 --> 00:08:07,625
- โอเค
- ข้บผ่านได้เท่านั้น

125
00:08:07,708 --> 00:08:10,500
คุณทำงานที่นี่นานหรือยังครับ

126
00:08:10,583 --> 00:08:12,583
- ห้าปีครับ
- ห้าปีเหรอ

127
00:08:13,750 --> 00:08:14,750
สนุกกับงานไหม

128
00:08:14,833 --> 00:08:16,625
รีบออกไปจากตรงนี้ได้แล้ว

129
00:08:16,708 --> 00:08:17,791
โอเค

130
00:08:18,750 --> 00:08:22,375
ถ้าความพอใจในการทำงาน
คือได้ขับไล่คนอย่างพวกเรา

131
00:08:22,958 --> 00:08:24,250
เขาก็น่าจะมีความสุข

132
00:08:27,291 --> 00:08:30,291
แต่ผมยังอยากเข้าไปดูข้างในโซนต้องห้าม

133
00:08:30,666 --> 00:08:34,625
ผมเลยโน้มน้าวให้โยปล่อยผมริมถนน
เพื่อลองเข้าไปดูข้างใน

134
00:08:34,833 --> 00:08:37,375
ให้แค่ห้ามเกินห้านาที

135
00:08:38,458 --> 00:08:39,291
พร้อมนะ

136
00:08:40,125 --> 00:08:42,125
- โอเค ไป
- ไป เดวิด

137
00:08:42,208 --> 00:08:43,958
ไป เดวิด

138
00:08:44,041 --> 00:08:45,291
ตอนนี้เลย

139
00:08:54,083 --> 00:08:57,916
ร้านเกมถูกทิ้งร้างไม่มีใครแตะต้อง
ตั้งแต่แผ่นดินไหว

140
00:08:58,125 --> 00:09:02,708
น่ากลัวตอนเห็นของเล่นพวกนี้เกลื่อนไปหมด

141
00:09:04,666 --> 00:09:06,000
เรียบร้อยแล้ว

142
00:09:06,625 --> 00:09:09,958
ลองไปดูชั้นบน ลองมองผ่าน...

143
00:09:12,166 --> 00:09:13,000
ว้าว

144
00:09:13,500 --> 00:09:15,333
พังเสียหายหมดเลย

145
00:09:17,750 --> 00:09:20,333
ในนี้ฝุ่นเต็มไปหมด ไม่สู้ดีเท่าไหร่

146
00:09:20,958 --> 00:09:23,041
ไม่สู้ดีอาจฟังดูน้อยไป

147
00:09:23,750 --> 00:09:27,041
ข้าวของและฝุ่นพวกนี้เต็มไปด้วยกัมมันตรังสี

148
00:09:27,125 --> 00:09:31,625
เพราะฝนและลมเข้ามาไม่ถึง
ที่จะชะล้างอนุภาคกัมมันตรังสี

149
00:09:33,333 --> 00:09:34,916
พวกเราถูกเตือนมารอบหนึ่งแล้ว

150
00:09:35,000 --> 00:09:38,208
เพราะงั้นผมเลยไม่อยากให้พวกเขาเห็นเราในนี้

151
00:09:42,833 --> 00:09:44,625
ระวังกระจกนะพวก แต่เราก็ฝืนลองเสี่ยงโชคมาไกลแล้ว

152
00:09:49,166 --> 00:09:50,791
เราไม่พูดภาษาญี่ปุ่น

153
00:09:53,291 --> 00:09:55,375
- พาสปอร์ตมีไหม บัตรประชาชนล่ะ
- อยู่ในรถ

154
00:09:56,291 --> 00:09:57,291
เราถูกจับได้

155
00:09:58,208 --> 00:10:01,666
แต่โยมาช่วยเราและพยายามคลี่คลายสถานการณ์

156
00:10:01,750 --> 00:10:04,083
- เกิดอะไรขึ้นครับผม
- คุณไม่ได้รับอนุญาตให้...

157
00:10:04,166 --> 00:10:07,166
- ผมเข้าใจครับว่าเราหยุดรถตรงนี้ไม่ได้
- ใช่ คุณเข้าใจนี่ครับ

158
00:10:09,541 --> 00:10:13,041
หลังผ่านเหตุการณ์ที่เหมือนยาวนานไม่สิ้้นสุด
และคำเตือนที่เข้มงวด

159
00:10:13,416 --> 00:10:17,541
เราก็ถูกปล่อยตัวกลับมา แต่โยดูเหมือนจะพอใจ
ที่ผมได้ออกไปสำรวจ

160
00:10:18,500 --> 00:10:21,500
คุณคิดว่ามีโอกาสเสี่ยงจะโดนจับไหม

161
00:10:21,583 --> 00:10:24,791
เมื่อกี๊เหรอ เราโชคดีน่ะ

162
00:10:25,666 --> 00:10:26,500
บอกเลย

163
00:10:28,416 --> 00:10:29,291
โอเค

164
00:10:30,791 --> 00:10:32,583
- เอาล่ะ ขอบคุณนะโย
- ชัวร์

165
00:10:34,833 --> 00:10:38,000
ผมเริ่มรู้สึกแย่ที่โยต้องประกันตัวเราออกมา

166
00:10:38,625 --> 00:10:42,083
พูดตรงๆ ทัวร์ครั้งนี้กดดันกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก

167
00:10:46,416 --> 00:10:48,666
มื้อกลางวันเป็นอาหารว่างต้อนรับ

168
00:10:49,291 --> 00:10:52,166
เราหยุดรถที่นามิเอะ
ที่คาเฟ่ชื่อคาเฟ่คุณยาย

169
00:10:52,541 --> 00:10:55,625
ซึ่งไม่น่าแปลกใจว่าดำเนินงานโดย
บรรดาคุณยาย

170
00:10:55,708 --> 00:10:57,708
- สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณครับ

171
00:10:59,041 --> 00:11:02,583
เป็นส่วนหนึ่งของโครงการริเริ่มโดยรัฐบาล
ที่จะชักจูงให้ผู้คนกลับมาอยู่ในเมือง

172
00:11:03,166 --> 00:11:05,916
แต่เมื่อผมรู้ว่าคุณยายเหล่านี้ไม่ได้อยู่ที่นี่

173
00:11:06,291 --> 00:11:08,000
ก็รู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

174
00:11:09,291 --> 00:11:11,291
ใครกินบ้าง เราทุกคนอยากกินไหม

175
00:11:11,583 --> 00:11:14,708
- มันอาหารอะไรน่ะ แล้ว...
- ปลอดภัยหรือเปล่า

176
00:11:15,250 --> 00:11:18,250
ผมรักอาหารญี่ปุ่น แต่เหมือนคนอื่นๆ

177
00:11:18,333 --> 00:11:21,666
ผมประหม่าที่ต้องกินอะไรก็ตามที่มาจากแถวนี้

178
00:11:21,750 --> 00:11:23,750
- เคยมากินที่นี่ไหมครับ โย
- ไม่

179
00:11:23,833 --> 00:11:25,291
- ครั้งแรก
- ครั้งแรก

180
00:11:32,458 --> 00:11:33,666
- โย
- ครับ

181
00:11:33,750 --> 00:11:37,166
อาหารทั้งหมดนี่มาจากแถวนี้เหรอครับ
แสดงว่าปลูกในท้องถิ่นใช่ไหม

182
00:11:38,250 --> 00:11:40,208
- ผมไม่รู้เลยจริงๆ
- ไม่รู้เลยเหรอ

183
00:11:40,291 --> 00:11:42,916
จะให้รู้ไปหมดทุกเรื่องก็ยากนะครับ จริงไหม

184
00:11:43,000 --> 00:11:44,916
อืม ผมไม่กังวลเรื่องอาหารหรอก

185
00:11:46,458 --> 00:11:48,458
แต่เราหิวโซและขอยอมแพ้ให้ความหิว

186
00:11:49,166 --> 00:11:52,416
มันอาจมีกัมมันตรังสี แต่มันอร่อย

187
00:11:54,666 --> 00:11:58,708
โย คุณเคยกังวลอะไรบ้างไหม
ดูเหมือนคุณไม่กังวลอะไรเลย

188
00:11:59,375 --> 00:12:01,458
พวกเราต้องอยู่ในประเทศนี้

189
00:12:02,250 --> 00:12:04,000
แต่ละวันผมต้องอยู่ที่นี่

190
00:12:05,208 --> 00:12:11,125
การกังวลมากเกินไปมันไม่ดีต่อสุขภาพจิตน่ะครับ

191
00:12:13,375 --> 00:12:14,708
ชีวิตเต็มไปด้วยอันตราย

192
00:12:16,000 --> 00:12:17,208
นี่ล่ะประเด็น จริงไหม

193
00:12:17,291 --> 00:12:19,958
- พรุ่งนี้คุณอาจโดนรถบัสชนตายก็ได้
- จริงของคุณ

194
00:12:29,041 --> 00:12:31,458
รัฐบาลจ้างแม้กระทั่งนักแสดงริมถนน

195
00:12:31,541 --> 00:12:35,333
มาดึงดูดผู้คนให้กลับเข้าในพื้นที่
ผมเลยรีบเข้าไปช่วย

196
00:12:36,041 --> 00:12:37,625
ผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

197
00:12:39,916 --> 00:12:44,833
(นักแสดงริมถนน)

198
00:12:45,375 --> 00:12:47,541
เห็นไหม ที่นี่ไม่มีอะไรต้องกังวล

199
00:12:47,625 --> 00:12:49,708
เจอแบบนี้ใครจะมีใจกังวลอะไรอีก

200
00:12:52,208 --> 00:12:53,583
เข้ากับผมไหม

201
00:12:55,375 --> 00:12:56,833
ปี๊นๆ!

202
00:13:01,375 --> 00:13:03,541
หลังมื้อกลางวัน เราขับผ่านริมทะเล

203
00:13:04,791 --> 00:13:07,666
จุดที่คลื่นสึนามิซัดขึ้นฝั่ง

204
00:13:08,833 --> 00:13:13,291
ตรงนี้เคยเป็นพื้นที่เมืองเล็กๆ เต็มไปด้วยผู้คน

205
00:13:15,041 --> 00:13:18,750
แต่เมืองถูกพัดถล่มจนหมด
เหลือแค่เศษซากปรักหักพัง

206
00:13:24,416 --> 00:13:27,500
ตอนนี้เราอยู่ไหนครับ โย
เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นตรงนี้

207
00:13:27,875 --> 00:13:31,291
ตรงนี้เคยโดนคลื่นสึนามิซัดถล่ม

208
00:13:31,458 --> 00:13:33,583
สึนามิกวาดเรียบเลยเหรอครับ

209
00:13:33,666 --> 00:13:35,291
สึนามิพังทั้งเมืองพินาศ

210
00:13:36,958 --> 00:13:40,458
ตอนคลื่นสึนามิซัดผ่านกำแพงกันคลื่นทะเล

211
00:13:40,541 --> 00:13:42,416
มันสูงถึงสิบห้าเมตร

212
00:13:42,833 --> 00:13:47,666
คนกว่า 250 คนตายที่นี่

213
00:13:50,208 --> 00:13:54,416
ผมนึกไม่ออกว่าคลื่นสูงสิบห้าเมตรมันประมาณไหน

214
00:13:54,916 --> 00:13:56,250
หรือผมจะวิ่งหนีไปทางไหน

215
00:13:58,833 --> 00:14:01,583
คนที่อาศัยที่นี่คงไม่มีโอกาส

216
00:14:08,000 --> 00:14:12,583
นี่คือสภาพบ้านเรือน ร้านค้าและชีวิตที่ถูกทิ้งไว้

217
00:14:13,208 --> 00:14:15,583
ป่นปี้เป็นกองขยะและซากหักพัง

218
00:14:16,000 --> 00:14:17,958
นี่มันเกินจะเชื่อจริงๆ

219
00:14:18,083 --> 00:14:22,916
ข้าวของส่วนตัวถูกทิ้งขว้างเป็นขยะ
รอวันเน่าเปื่อย

220
00:14:25,166 --> 00:14:26,583
นี่คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราว

221
00:14:30,041 --> 00:14:34,416
สิ่งเดียวที่ทนทานกระแสคลื่นได้คือป้ายหลุมศพ

222
00:14:36,333 --> 00:14:39,875
เป็นหลักฐานอันเงียบงันว่าเคยมีคนอยู่และตายที่นี่

223
00:14:43,541 --> 00:14:46,166
ผมรู้สึกว่าที่นี่น่าเศร้าอยู่ลึกๆ

224
00:14:48,916 --> 00:14:51,666
แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีปฏิกิริยาเดียวกัน

225
00:14:55,500 --> 00:14:56,708
โอเค ไม่แม้แต่...

226
00:14:56,791 --> 00:14:59,250
เครื่องจับกัมมันตรังสีเพิ่งระเบิด

227
00:15:00,208 --> 00:15:03,458
- หน้าคุณก็ควรระเบิดด้วยนะ
- ผมไม่รู้คุณหมายถึงอะไร

228
00:15:05,083 --> 00:15:06,333
แมนๆ หน่อย!

229
00:15:10,708 --> 00:15:14,125
- ได้ภาพดีๆ บ้างไหม
- เรามีภาพเซลฟี่ดีๆ อยู่นะ ผมว่า

230
00:15:15,208 --> 00:15:18,791
ผมน่าจะทำหน้าอื่นดูบ้างตอนถ่าย แต่ไม่เป็นไร

231
00:15:18,875 --> 00:15:21,083
- ไม่มีมัน ผมก็อยู่ได้
- ปารีสแฟชั่นวีค

232
00:15:22,041 --> 00:15:25,708
เราหัวเราะนิดๆ ได้นะ
แต่ฉันว่ามันดูจริงจังอยู่สักหน่อย

233
00:15:27,875 --> 00:15:28,708
คิดงั้นเหรอ

234
00:15:28,791 --> 00:15:30,208
ใช่  ผมเห็นด้วยสุดๆ

235
00:15:30,291 --> 00:15:34,166
แบบว่าหัวเราะกลบเกลื่อนความประหม่าในบางที

236
00:15:34,250 --> 00:15:35,083
ใช่

237
00:15:38,916 --> 00:15:43,541
แผ่นดินไหว สึนามิ แล้วโดนกัมมันตรังสีอีก

238
00:15:44,791 --> 00:15:48,791
ภัยพิบัตินิวเคลียร์เป็นของขวัญไม่พึงปรารถนา
ที่เข้ามาเรื่อยๆ

239
00:15:50,833 --> 00:15:52,958
ใต้ดินตรงนี้เป็นเส้นแร่

240
00:15:54,708 --> 00:15:59,666
ภายใต้ผ้าใบสีเขียว มีกองถุงที่ยืดหยุ่นได้

241
00:16:00,875 --> 00:16:05,000
ใช้บรรจุดินที่มีกัมมันตรังสีระดับต่ำ

242
00:16:05,083 --> 00:16:06,708
หรือไม่ก็พืช

243
00:16:08,333 --> 00:16:11,666
รัฐบาลกำจัดหน้าดินที่เปื้อนกัมมันตรังสี

244
00:16:11,750 --> 00:16:13,583
แล้วเก็บดินไว้ "ชั่วคราว"

245
00:16:14,333 --> 00:16:17,291
กองขยะดินพวกนี้มีอยู่ทั่วจังหวัด

246
00:16:17,625 --> 00:16:21,916
ดูไม่น่าเชื่อว่ามีถุงดินมากกว่าเก้าล้านถุง

247
00:16:22,000 --> 00:16:23,416
ถูกวางอยู่รอบๆ

248
00:16:24,000 --> 00:16:26,791
ผมได้แต่สงสัยว่าพวกเขาจะทำยังไงกับมัน

249
00:16:26,875 --> 00:16:29,333
ดินพวกนี้จะอยู่ไปอีกนานแค่ไหน

250
00:16:29,416 --> 00:16:30,625
- สองถึงสามปี
- ใช่

251
00:16:30,708 --> 00:16:33,875
อย่างที่เห็น ถุงดำบางถึงเริ่มเปื่อยผุพังแล้ว

252
00:16:33,958 --> 00:16:37,625
เพราะงั้นพวกเขาเลยเอาผ้าใบมาคลุม
เพื่อปกปิดความจริงว่ามันกำลังเปื่อย

253
00:16:37,708 --> 00:16:40,208
อาจจะจริงยังงั้น

254
00:16:41,416 --> 00:16:45,833
มันถูกออกแบบให้ใช้งานได้สามปี
แต่นี่ก็หกปีผ่านมาแล้ว

255
00:16:46,458 --> 00:16:48,791
ลำดับและความแม่นยำในการจัดวางมันสวยจริงๆ

256
00:16:48,875 --> 00:16:51,958
และผมกล้าพูดเลยว่า
จะเป็นรูปในอินสตาแกรมที่เจ๋งมาก

257
00:16:52,708 --> 00:16:57,166
แต่นั่นไม่ช่วยแก้ไขความจริงที่ว่า
ดินกัมมันตรังสียังคงอยู่ที่นี่

258
00:16:58,125 --> 00:17:00,916
ฉันไม่ต้องการให้ลูกที่โตเป็นผู้ใหญ่

259
00:17:01,000 --> 00:17:05,125
ลูกที่ยังไม่มีครอบครัวมาอยู่ที่นี่
หมายถึงลูกสาวฉันน่ะ

260
00:17:05,208 --> 00:17:07,791
เพราะมันมีประเด็นเรื่องเพศสภาพที่คุณเป็น

261
00:17:07,875 --> 00:17:11,666
ฉันรู้สึกว่ามันอันตรายสำหรับผู้หญิง
มากกว่าผู้ชายที่จะมาอยู่ที่นี่

262
00:17:11,750 --> 00:17:12,583
จริง

263
00:17:21,250 --> 00:17:26,125
ยิ่งเราขับผ่านไปเรื่อยๆ
ผมก็เห็นสภาพเละทะชัดเจนขึ้น

264
00:17:28,000 --> 00:17:30,458
เมืองแล้วเมืองเล่าก็สภาพเดียวกัน

265
00:17:34,583 --> 00:17:35,541
พังพินาศ

266
00:17:36,125 --> 00:17:37,500
เปื้อนกัมมันตรังสี

267
00:17:37,875 --> 00:17:38,875
ถูกทิ้งร้าง

268
00:17:39,750 --> 00:17:45,791
จุดนี้เป็นจุดที่เรียกว่าโซน "ยากจะกลับมาอยู่"

269
00:17:46,250 --> 00:17:50,208
หมายความว่าคุณต้องมีใบอนุญาตพิเศษ
ที่จะผ่านจุดนี้

270
00:17:50,791 --> 00:17:53,000
ไม่มีใครตั้งใจฟังโยแล้วตอนนี้

271
00:17:53,083 --> 00:17:56,833
ทุกคนต่างสนใจที่เครื่องไกเกอร์ตัวเอง

272
00:17:57,333 --> 00:18:00,500
คุณอ่านค่าได้เท่าไหร่ ของผมขึ้นไปที่ 1.43 แล้ว

273
00:18:00,583 --> 00:18:01,666
ของฉัน 1.55

274
00:18:01,750 --> 00:18:04,583
- 1.89
- ให้ตายสิ! สูงจัง

275
00:18:05,125 --> 00:18:06,375
ใช่ ยังสูงขึ้นอีก

276
00:18:07,625 --> 00:18:11,916
ใช่ ฉันเริ่มไม่แน่ใจว่า
มันสูงกว่าที่เชอร์โนบิลหรือเปล่า

277
00:18:13,791 --> 00:18:17,500
ฉันดูเวบไซต์เซฟแคสต์
มันมีแผนที่บริเวณนี้ทั้งหมด

278
00:18:17,916 --> 00:18:22,041
มันบอกว่า เอาล่ะ ระดับกัมมันตรังสีสูงสุดตรงนี้
อยู่ที่ประมาณ 0.4

279
00:18:22,125 --> 00:18:25,375
แต่ที่เราอ่านได้ตอนนี้มากกว่าถึงสี่เท่า

280
00:18:26,458 --> 00:18:29,833
เพราะงั้นฉันรู้สึกไม่สบายใจมากๆ
ในสถานการณ์นี้

281
00:18:32,416 --> 00:18:33,958
แถมไม่มั่นใจว่าที่นี่จะปลอดภัย

282
00:18:36,000 --> 00:18:37,625
ผมก็เริ่มกังวลเหมือนกัน

283
00:18:39,416 --> 00:18:41,708
ทุกคนแฮปปี้ที่จะไปต่อไหม

284
00:18:41,791 --> 00:18:45,125
ุถ้ามันเป็นระดับสูงสุดแล้วจริงๆ ล่ะก็
ฉันโอเคอยู่นะ

285
00:18:45,208 --> 00:18:49,625
แต่รู้ไหม ฉันจริงจังกับเรื่องนี้มาก

286
00:18:52,375 --> 00:18:57,375
ความจริงคืออันย่าเพิ่งพูดออกมาดังๆ
ในสิ่งที่ทุกคนก็คิดเหมือนกัน

287
00:18:57,458 --> 00:19:00,041
พวกเราต่างวิตกจริตเรื่องสารกัมมันตรังสี

288
00:19:00,875 --> 00:19:05,208
โดยเฉพาะที่โยบอกเราว่าอะไรก็ตาม
ที่สูงเกินระดับ 0.2 ถึงว่าไม่ปลอดภัย

289
00:19:06,958 --> 00:19:08,333
ไหนดูสิ

290
00:19:08,416 --> 00:19:10,041
หนึ่งจุดเก้า

291
00:19:10,125 --> 00:19:12,166
- สองจุดสาม
- สองจุดแปด

292
00:19:14,666 --> 00:19:19,125
ระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ
ทุกคนวิตกกังวลอย่างมาก

293
00:19:21,291 --> 00:19:25,416
ไม่มีใครหวังว่าค่ารังสีจะสูงขนาดนี้
ไม่แม้แต่ทีมงานที่พาเรามา

294
00:19:26,500 --> 00:19:30,208
งั้นไอ้ที่เราเพิ่งเจอมายังไม่ใช่ค่าสูงสุดเหรอ

295
00:19:30,291 --> 00:19:31,125
ไม่

296
00:19:31,291 --> 00:19:34,958
- มันไม่ใช่เขตพิบัติด้วยซ้ำ
- ก็ไม่น่ะสิ นายก็รู้

297
00:19:35,041 --> 00:19:35,916
ฉันอยู่บนรถแล้วกัน!

298
00:19:36,500 --> 00:19:39,208
แม้แต่รถก็เป็นเกราะป้องกันให้เราไม่ได้

299
00:19:39,583 --> 00:19:41,833
และระดับรังสีก็ยังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ

300
00:19:42,291 --> 00:19:44,833
- โอ้ พระเจ้า ขึ้นไปที่ 1.87
- พระเจ้าช่วย

301
00:19:44,916 --> 00:19:46,500
- สามจุดเจ็ดห้า
- โอ้ พระเจ้า

302
00:19:46,583 --> 00:19:49,166
- เจ็ดจุดหนึ่งเก้า
- พระเจ้าช่วย

303
00:19:49,250 --> 00:19:53,666
ค่ารังสีตอนนี้สูงว่าเกณฑ์ 0.2 อยู่ห้าสิบเท่า

304
00:19:54,458 --> 00:19:58,250
ผมไม่อยากอยู่ตรงนี้นานกว่าแม้แต่นาทีเดียว
และไม่ใช่ผมคนเดียวที่คิดงั้น

305
00:19:58,333 --> 00:19:59,958
- ฉันอ่านได้ 9.71 แล้ว
- ค่าน่ากลัว

306
00:20:00,541 --> 00:20:03,083
- เอาล่ะ
- เราทุกคนกลัว โอเค

307
00:20:03,166 --> 00:20:05,083
- พวกเรากลัวกันจริงๆ แล้ว
- ใช่

308
00:20:05,166 --> 00:20:06,666
- กลับกันเถอะ
- กลับกันดีกว่า

309
00:20:06,750 --> 00:20:09,666
- ทุกคนเห็นตรงกันไหม
- โอเค ใครอยากกลับบ้าง

310
00:20:09,916 --> 00:20:12,666
- ฉันอยากกลับ
- โอเค งั้นกลับกัน คนขับรถเพิ่งดับเครื่องยนต์!

311
00:20:18,208 --> 00:20:21,083
ไม่ใช่ที่ที่รถจะพังเลย

312
00:20:25,041 --> 00:20:28,750
ทุกเสียงเห็นพ้องกันว่าทัวร์นี้จบแล้ว

313
00:20:30,250 --> 00:20:35,125
พวกเขาว่ามันปลอดภัยที่จะกลับไปฟุกุชิมะ
และใครก็ตามที่กลับไปได้ถือว่าโชคดี

314
00:20:35,708 --> 00:20:39,666
แต่สถานที่นี้ยังคงปนเปื้อนกัมมันตรังสี
เกินกว่าที่ผมจะรับได้

315
00:20:40,875 --> 00:20:44,000
มันน่าตื่นตาที่ได้เห็น
ซากเมืองร้างจากนิวเคลียร์ด้วยตัวเอง

316
00:20:44,458 --> 00:20:47,291
และผมก็เห็นว่าทำไม
นักท่องเที่ยวสายมืดถึงตื่นเต้นนัก

317
00:20:47,833 --> 00:20:50,500
แต่ทัวร์ครั้งเดียวก็เกินพอสำหรับผม

318
00:20:51,916 --> 00:20:55,791
ผมอยากไปให้ไกลจากโซนภัยพิบัตินี้
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

319
00:20:56,041 --> 00:21:00,291
โรงแรมที่ผมพักไม่มีเตียงนุ่มสบาย
หรือสิ่งอำนวยความสะดวก

320
00:21:00,583 --> 00:21:02,958
แต่มีการจัดแสดงโลกยุคหลังหายนะ

321
00:21:03,041 --> 00:21:05,958
ที่เราสามารถอยู่ในโลกอนาคตอันแปลกประหลาด

322
00:21:06,041 --> 00:21:09,208
โลกอนาคตที่จัดการโดยหุ่นยนต์ทั้งหมด

323
00:21:10,791 --> 00:21:13,833
อาจเป็นจุดหมายปลายทางที่พิลึกอยู่สักหน่อย
สำหรับนักท่องเที่ยวสายมืด

324
00:21:13,916 --> 00:21:15,083
สวัสดีครับ

325
00:21:16,125 --> 00:21:18,375
กรุณายื่นพาสปอร์ตของท่านกับเครื่องอ่าน

326
00:21:18,458 --> 00:21:21,000
หรือกดปุ่ม "ไม่มีพาสปอร์ต" ถ้าคุณไม่มีพาสปอร์ต

327
00:21:21,458 --> 00:21:24,625
ในฐานะสมาชิกบัตรแฟนคลับจูราสสิคพาร์ค

328
00:21:24,833 --> 00:21:28,125
การได้รับบริการจากเวโลซิแรปเตอร์
ก็เจ๋งไม่หยอก

329
00:21:28,208 --> 00:21:30,958
ขอให้สนุกกับการพักผ่อนที่โรงแรมเฮนน่า

330
00:21:31,708 --> 00:21:32,541
ขอบคุณครับ

331
00:21:36,458 --> 00:21:40,625
โรงแรมสัญญาว่าจะมีบริการพิเศษ
จากหุ่นยนต์ส่วนตัว

332
00:21:40,708 --> 00:21:43,916
ผ่อนคลาย ทำตัวตามสบายเหมือนอยู่บ้าน

333
00:21:44,333 --> 00:21:45,166
สวัสดี

334
00:21:46,000 --> 00:21:49,083
โอ้ สวัสดีค่ะ สบายดีไหมคะ

335
00:21:49,750 --> 00:21:50,833
ดีมากๆ

336
00:21:50,916 --> 00:21:52,083
เธอร้องเพลงได้ไหม

337
00:21:54,083 --> 00:21:56,375
- คือแบบ...
- คุณจะตื่นนอนกี่โมงคะ

338
00:21:58,833 --> 00:21:59,916
เจ็ดโมงเช้า

339
00:22:01,041 --> 00:22:04,083
ย้อนไปที่คำถามก่อนหน้า
เธอร้องเพลงได้ไหม

340
00:22:05,041 --> 00:22:06,583
ค่ะ ให้ฉันช่วยอะไรไหมคะ

341
00:22:06,666 --> 00:22:08,625
ครับ เธอร้องเพลงได้ไหม

342
00:22:09,125 --> 00:22:13,125
พรุ่งนี้นาฬิกาปลุกตั้งไว้ที่แปดโมงครึ่ง

343
00:22:15,708 --> 00:22:18,500
อะไรๆ ก็ยิ่งพิลึกขึ้นเรื่อยๆ ตอนรู้ว่า

344
00:22:18,583 --> 00:22:24,583
โรงแรมหุ่นยนต์นี้ตั้งอยู่ใจกลาง
เมืองชาวดัตช์จำลองสมัยศตวรรษที่ 17

345
00:22:25,458 --> 00:22:27,250
ครับ ยังอยู่ในญี่ปุ่น

346
00:22:35,666 --> 00:22:37,833
แปลกประหลาดสุดๆ และก็สนุกด้วย

347
00:22:39,083 --> 00:22:40,833
แต่ทำไมทุกคนต้องสวมหน้ากาก

348
00:22:49,750 --> 00:22:52,291
เป็นการเดินทางผ่านกาลเวลาที่ผิดเพี้ยน

349
00:22:54,375 --> 00:22:59,333
เทคโนโลยีวีอาร์ในศตวรรษที่ 21
บนม้าหมุนในศตวรรษที่ 17

350
00:23:04,416 --> 00:23:07,250
ผมไม่แน่ใจว่าควรอยู่ในอดีตหรือปัจจุบันกันแน่

351
00:23:07,625 --> 00:23:10,083
หรือบางทีอาจเป็นจักรวาลคู่ขนาน

352
00:23:13,833 --> 00:23:15,208
ปิดไฟค่ะ

353
00:23:15,916 --> 00:23:17,791
เป็นคำถามหรือประโยคบอกเล่าน่ะ

354
00:23:19,541 --> 00:23:20,958
ให้ฉันช่วยอะไรไหมคะ

355
00:23:25,208 --> 00:23:26,041
ขอบใจ

356
00:23:28,208 --> 00:23:32,833
(หุ่นยนต์)

357
00:23:33,500 --> 00:23:38,791
(หุ่นยนต์)

358
00:23:39,041 --> 00:23:39,875
เงียบน่า

359
00:23:40,958 --> 00:23:42,625
(ภูเขาไฟฟูจิ)

360
00:23:42,708 --> 00:23:46,500
ผมออกจากโรงแรมหุ่นยนต์และเดินทาง
ไปจุดหมายปลายทางถัดไป

361
00:23:49,375 --> 00:23:54,208
ป่าจูไคอยู่บนพื้นที่ลาดทางตะวันตกเฉียงเหนือ
ของภูเขาไฟฟูจิ

362
00:23:54,291 --> 00:23:57,458
สวยงามอย่างน่าตกตะลึง
และเป็นป่าดึกดำบรรพ์

363
00:23:59,166 --> 00:24:02,291
แต่ป่าแห่งนี้ยังมีชื่อเสียงในด้านมืดด้วย

364
00:24:03,041 --> 00:24:06,875
มันเป็นสถานที่ฆ่าตัวตายที่โดังดังที่สุดในโลก

365
00:24:08,208 --> 00:24:11,625
ทางการพบศพในป่านี้เกิน 100 รายในแต่ละปี

366
00:24:16,166 --> 00:24:19,875
และในขณะที่หลายคนมาเพื่อซึมซับ
บรรยากาศสงบเงียบสวยงามราวโปสการ์ด

367
00:24:19,958 --> 00:24:24,833
นักท่องเที่ยวสายมืดจำนวนมากมาที่นี่
ด้วยจำนวนศพคนตาย

368
00:24:25,916 --> 00:24:28,583
ผมอยากเห็นว่ามีอะไรพิเศษในป่าแห่งนี้

369
00:24:28,666 --> 00:24:31,791
และทำไมนักท่องเที่ยวถึงถูกดึงดูด
มาในที่อันแสนน่าขนพองแบบนี้

370
00:24:32,833 --> 00:24:38,666
ผมต้องการคนพาชมรอบๆ ก็เลยโทรหาโย
ผู้ซึ่งไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใด

371
00:24:39,083 --> 00:24:42,208
สถิติที่ผมฟังมาคือ

372
00:24:42,291 --> 00:24:48,166
ญี่ปุ่นมีอัตราการฆ่าตัวตายสูงสุด
ในกลุ่มประเทศอุตสาหกรรม

373
00:24:48,916 --> 00:24:50,791
คุณคิดว่าเป็นเพราะอะไรครับ

374
00:24:52,000 --> 00:24:55,666
ผมเดาว่าเพราะแรงกดดันทางสังคม
ภาระหน้าที่ต่างๆ

375
00:24:56,125 --> 00:24:58,500
และอะไรประมาณนั้น เกียรติศักดิ์ศรีมั้งครับ

376
00:24:59,125 --> 00:25:01,416
เรานึกถึงคนที่ชอบมาที่นี่

377
00:25:01,500 --> 00:25:04,416
เพราะพวกเขาเป็นสายมืด พวกเขาก็เลยสนใจ

378
00:25:04,500 --> 00:25:09,625
ป่าจูไคมีชื่อเสียงมาจากนิยาย

379
00:25:11,041 --> 00:25:14,583
โยบอกว่าจูไคกลายเป็นจุดฆ่าตัวตายยอดนิยม

380
00:25:14,666 --> 00:25:19,541
เพราะความโด่งดังของหนังสือเล่มหนึ่งในยุค 60
ชื่อว่า เดอะแบล็คซีออฟทรีส์

381
00:25:20,208 --> 00:25:25,333
เรื่องประมาณโรมิโอกับจูเลียต
ที่เราก็รู้ว่าตอนจบเป็นยังไง

382
00:25:27,750 --> 00:25:31,916
ตอนนั้นเองผมเห็นรถคันหนึ่งจอดอยู่มุมลานจอดรถ

383
00:25:32,500 --> 00:25:36,125
ตามที่โยบอก มันจอดอยู่ตรงนั้น
ถูกทิ้งไว้หลายสัปดาห์แล้ว

384
00:25:36,875 --> 00:25:39,166
แต่ในหัวผมรีบด่วนสรุปไปแล้ว

385
00:25:39,250 --> 00:25:41,083
รถคันเดียวในลานจอดรถ

386
00:25:43,500 --> 00:25:46,500
อาจเป็นใครก็ได้ที่หลงทางแล้วหาทางกลับไม่ได้

387
00:25:46,958 --> 00:25:48,125
ก็อาจจะ

388
00:25:49,250 --> 00:25:52,041
- ไม่มีข้อพิสูจน์
- ไม่มี ก็ไม่รู้สิ

389
00:25:52,500 --> 00:25:55,083
นี่มันเกินจริง ความคิดว่ามีบางอย่างถูกทิ้งไว้ที่นี่

390
00:25:55,166 --> 00:25:59,333
ครับ บางทีเขาอาจตัดสินใจออกจากที่อื่น

391
00:25:59,750 --> 00:26:02,291
เขาอาจใช้ชีวิตอย่างมีความสุขอยู่ที่ไหนสักแห่ง

392
00:26:04,333 --> 00:26:08,708
โยอยากให้ลดประเด็นป่า
ที่เกี่ยวข้องกับการฆ่าตัวตาย

393
00:26:09,291 --> 00:26:11,291
แต่ป้ายกลับบอกให้สิ่งที่ขัดแย้งกัน

394
00:26:11,500 --> 00:26:16,666
"ชีวิตคุณได้มาจากบิดามารดา

395
00:26:17,625 --> 00:26:22,250
คิดอีกที คิดถึงบิดามารดา พี่น้องคุณ คิดถึงลูกคุณ

396
00:26:22,708 --> 00:26:26,666
และอย่าเก็บปัญหาไว้กับตัวเอง

397
00:26:27,625 --> 00:26:31,625
ผมเห็นนักท่องเที่ยวสายมืดเดินอยู่ในลานจอดรถ

398
00:26:32,125 --> 00:26:35,083
ชาวต่างชาติผิวซีดพวกนี้มาที่นี่
ด้วยเหตุผลเดียวกับผมหรือเปล่านะ

399
00:26:35,166 --> 00:26:39,041
พวกเราอยากมาเห็นว่าป่าฆ่าตัวตายมันเป็นยังไง

400
00:26:39,125 --> 00:26:41,250
- นั่นเหตุผลที่คุณมาที่นี่เหรอครับ
- ครับ

401
00:26:41,333 --> 00:26:42,958
ใช่ คุณได้ยินอะไรมาบ้าง

402
00:26:43,041 --> 00:26:46,208
เราดูวิดีโอและยูทูป อะไรพรรค์นั้น

403
00:26:46,291 --> 00:26:49,958
ว่ากันว่าเป็นที่ที่คนมาใคร่ครวญจะฆ่าตัวตาย

404
00:26:50,041 --> 00:26:52,791
เป็นสถานที่น่าสนใจที่น่ามาเยี่ยมชม

405
00:26:53,166 --> 00:26:55,333
อะไรคือแรงบันดาลใจคุณครับ
ผมก็มาเหมือนกัน

406
00:26:55,416 --> 00:26:59,500
ผมตัดสินใจไม่ได้ว่ามาที่นี่
เพราะอยากเห็นศพหรือเปล่า

407
00:26:59,583 --> 00:27:03,791
หรือว่าแค่สงสัยอยากรู้เฉยๆ หมายถึง
อะไรดลใจคุณครับ

408
00:27:03,875 --> 00:27:07,541
ผมชอบบรรยากาศ มันดูน่าขนลุกดี

409
00:27:07,625 --> 00:27:11,041
ดูโดดเดี่ยวห่างไกลผู้คน
และถ้าเข้าไปดูในป่า

410
00:27:11,125 --> 00:27:13,958
คุณจะเห็นเชือกที่คนลากเอาเข้าไปด้วย

411
00:27:14,041 --> 00:27:16,416
เราไม่เห็นศพใครเลยนะ

412
00:27:16,500 --> 00:27:19,583
- นี่เป็นครั้งแรกที่ผมออกมาจากออนทาริโอ
- จริงเหรอ

413
00:27:19,666 --> 00:27:23,625
ครั้งแรกที่ได้เที่ยวนอกออนทาริโอ
ก็ตรงมาป่าฆ่าตัวตายเลย

414
00:27:23,708 --> 00:27:25,541
ใช่! อย่างงั้นเลย ใช่

415
00:27:25,625 --> 00:27:28,250
ไม่ได้ล้อเล่น พูดไปก็ฟังดูไม่ดีเท่าไหร่

416
00:27:28,333 --> 00:27:29,958
- ใช่ไหมล่ะ
- ใช่!

417
00:27:32,750 --> 00:27:37,666
ผมอยากเดินเล่นเข้าไปในป่า
แต่โยบอกบางอย่างแปลกๆ

418
00:27:37,750 --> 00:27:41,125
คือว่ามีบางเรื่องที่คุณต้องรู้หรือควรรู้

419
00:27:41,708 --> 00:27:44,333
อาจมีบางอย่าง...

420
00:27:44,958 --> 00:27:49,416
นอกเหนือจากพวกเราอยู่ในนั้น
กำลังมองเราอยู่ตอนนี้

421
00:27:50,375 --> 00:27:53,083
แต่คุณมองเห็นมันได้

422
00:27:53,208 --> 00:27:56,250
ถ้ามีญาณรับรู้ระดับสูง

423
00:27:56,708 --> 00:27:59,833
ถ้าคุณรู้สึกหรือเห็นอะไรก็ตาม อย่าตกใจ โอเคไหม พวกเขาแค่สงสัย

424
00:28:05,541 --> 00:28:09,625
น่าแปลกที่โยดูกังวล
เรื่องวิญญาณที่ผมอาจไปเจอเข้า

425
00:28:09,708 --> 00:28:14,250
มากกว่ากังวลเรื่องกัมมันตรังสีเสียอีก
อย่างน้อยผมยังพอวัดค่ารังสีได้

426
00:28:17,708 --> 00:28:20,458
ที่นี่สวยงามจริงๆ แต่ก็เงียบสงัดและว่างเปล่าสุดๆ

427
00:28:25,458 --> 00:28:28,000
ป่านี้รกทึบอย่างไม่น่าเชื่อ

428
00:28:28,083 --> 00:28:32,000
เดินออกนอกเส้นทาง รับรองว่าคุณหลงอยู่ในนี้แน่

429
00:28:32,375 --> 00:28:35,000
ผมประหม่าทุกก้าวว่าจะเหยียบอะไรเข้า

430
00:28:40,583 --> 00:28:45,208
ผมนัดเจอกับเจค
ชาวอเมริกันที่เปิดคาเฟ่อยู่ใกล้ๆ

431
00:28:45,791 --> 00:28:48,041
เขาบอกว่าเจอศพที่นี่เมื่อปีก่อน

432
00:28:48,500 --> 00:28:51,458
เป็นกองกระดูกกองเล็กๆ

433
00:28:52,208 --> 00:28:55,291
และกระโปรง เหมือนนักเรียนญี่ปุ่น
ชุดยูนิฟอร์มสีฟ้า

434
00:28:56,041 --> 00:28:57,458
มันอยู่ตรงนั้นมาสักพัก

435
00:28:58,208 --> 00:29:01,083
สุนัขผมได้กลิ่นบางอย่างแปลกๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่ามันรู้ได้ไง

436
00:29:01,166 --> 00:29:04,125
- แต่ผมก็ตามมันไป
- โชคดีที่คุณมีสุนัข

437
00:29:04,333 --> 00:29:07,000
ครับ คุณคงไม่อยากติดอยู่ในนี้ตอนกลางคืนหรอก

438
00:29:07,625 --> 00:29:09,708
เพราะยังมีอันตรายอย่างอื่นอีก

439
00:29:09,791 --> 00:29:11,958
คนชอบมาสำรวจที่นี่

440
00:29:12,333 --> 00:29:14,958
เพราะได้ยินได้ฟังกันมา
สุดท้ายพวกเขาก็กลายเป็น...

441
00:29:15,041 --> 00:29:18,916
ครับ ตอนคุณเห็นศพในป่า
คุณอาจสงสัยว่าอาจเป็นคน

442
00:29:19,625 --> 00:29:23,958
คนที่ต้องการฆ๋าตัวตายหรือเปลี่ยนใจ
แต่ดันหาทางออกจากป่าไม่ได้

443
00:29:25,166 --> 00:29:28,833
เจคเชื่อว่าเขาสามารถหาหลักฐาน
ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

444
00:29:29,375 --> 00:29:31,666
แต่เราก็เจอเรื่องตลกบางอย่าง

445
00:29:33,625 --> 00:29:36,250
คุณไม่รู้สึกใช่ไหม คุณไม่รู้สึกหอบใช่ไหม

446
00:29:36,541 --> 00:29:39,375
ตอนคุณวิ่งหรือตอนที่อ๊อกซิเจนน้อย

447
00:29:40,083 --> 00:29:42,083
การมองเห็นคุณจะมัวลง

448
00:29:42,166 --> 00:29:46,000
- รู้สึกเหมือนกำลังเล่นยา
- ใช่ ประมาณนั้น ผมเป็นมาก่อน

449
00:29:46,625 --> 00:29:50,000
หลายครั้งตอนมัน... มันเห็นเป็นอุโมงค์พร่ามัว

450
00:29:50,333 --> 00:29:53,666
คุณจะไม่สามารถโฟกัสอะไรได้เลย

451
00:29:54,333 --> 00:29:57,458
ผมไม่รู้สึกเวียนหัว ไม่เห็นอุโมงค์อย่างที่คุณเห็น

452
00:29:58,500 --> 00:30:00,833
คุณเจอภาวะแบบนั้นทันทีตอนเข้ามาในนี้

453
00:30:00,916 --> 00:30:02,208
ยากจะอธิบายจริงๆ

454
00:30:03,125 --> 00:30:07,666
มันไม่เชิงภาวะเห็นภาพแคบเหมือนอุโมงค์
แต่เป็น...ผมว่าเป็นพลังแม่เหล็ก

455
00:30:08,250 --> 00:30:09,083
เข้าใจไหม

456
00:30:12,583 --> 00:30:15,291
แต่นั้นก็มากพอแล้ว นั่นแหละที่อันตราย

457
00:30:15,375 --> 00:30:18,416
อย่างน้อยก็รู้ว่ามันอยู่ที่นั้น แต่คุณมองไม่เห็นมัน

458
00:30:18,500 --> 00:30:21,375
คนส่วนใหญ่ก็เลยเจอปัญหาตอนเข้ามาในป่านี้

459
00:30:22,000 --> 00:30:23,125
คุณคิดว่าคุณโอเค

460
00:30:23,916 --> 00:30:25,458
- แต่ไม่เลย
- ใช่

461
00:30:26,625 --> 00:30:28,416
ผมไม่รู้ว่าควรคิดอะไร

462
00:30:28,500 --> 00:30:32,708
ทุกคนกำลังบอกผมถึง
พลังงานที่มองไม่เห็นและวิญญาณ

463
00:30:33,333 --> 00:30:36,041
ผมเริ่มรู้สึกว่าผมกำลังพลาดบางสิ่งที่สำคัญ

464
00:30:41,875 --> 00:30:42,833
ดูนี่สิ

465
00:30:42,916 --> 00:30:45,625
แล้วเจคก็เจอสิ่งที่เราตามหา

466
00:30:49,625 --> 00:30:52,833
- ผมเห็นบางอย่างบนต้นไม้ต้นนั้น
- ชักไม่ดีแล้ว

467
00:30:56,958 --> 00:30:59,708
เขาว่ามันเป็นซากบ่วงที่ผูกไว้

468
00:31:05,083 --> 00:31:08,208
ดูเชือกเส้นนั้นสิ ดีใจที่เราเจอแค่เส้นเชือก

469
00:31:08,291 --> 00:31:11,208
เข้าและออกป่าโดยไม่เจอศพใคร เป็นเรื่องที่ดี

470
00:31:13,625 --> 00:31:17,666
ผมสงสัยว่าอะไรดลใจให้ใครสักคนเลือก
มาจบชีวิตตัวเองในป่าแสนสวยแห่งนี้

471
00:31:19,500 --> 00:31:22,125
โยแนะนำให้ผมรู้จักเพื่อนเขาชื่อโนริโกะ

472
00:31:24,583 --> 00:31:26,583
เธอมาที่นี่เมื่อ 30 ปีก่อน

473
00:31:26,666 --> 00:31:30,250
ตั้งใจมาฆ่าตัวตายหลังทะเลาะกับแฟนหนุ่ม

474
00:31:34,500 --> 00:31:37,958
เธออยากปลิดชีวิตตัวเอง
ในป่าส่วนที่โดดเดี่ยวที่สุด

475
00:31:38,041 --> 00:31:39,583
ใกล้ถ้ำเล็กๆ

476
00:31:39,958 --> 00:31:42,958
หวังใจว่าแฟนจะเสียใจตอนเจอศพเธอ

477
00:31:43,750 --> 00:31:49,250
แต่พอฉันเดินเข้าไป
มีเสียงบางอย่างบอกให้ฉันหยุด

478
00:31:49,916 --> 00:31:52,458
มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น

479
00:31:52,791 --> 00:31:55,791
ฉันรู้ทันทีว่าเขาไม่ใช่มนุษย์

480
00:31:56,375 --> 00:31:57,583
ฉันเลยวิ่งหนี

481
00:31:59,958 --> 00:32:03,916
โนริโกะบอกว่าเธอเห็นผี
ที่มาเตือนไม่ให้เธอฆ่าตัวตาย

482
00:32:04,750 --> 00:32:08,291
เธอยืนกรานให้ผมเข้าพิธีปัดเป่าวิญญาณร้าย ไม่งั้นยูเรอิ ซึ่งเป็นชื่อของวิญญาณร้าย
จะยังวนเวียน

483
00:32:12,791 --> 00:32:17,208
ผมไม่รู้ว่าตัวเองเชื่อสิ่งพวกนี้ไหม
แต่ผมก็ยอมทำตาม

484
00:32:17,291 --> 00:32:19,958
คุณต้องหยิบเกลือโดยใช้นิ้วสามนิ้ว

485
00:32:20,041 --> 00:32:22,833
- ไม่
- กินมันก่อน

486
00:32:24,125 --> 00:32:26,375
ดื่มให้หมดรวดเดียว

487
00:32:27,166 --> 00:32:30,000
อย่าลดมือ ดื่มเข้าไป

488
00:32:33,166 --> 00:32:34,041
โอเค

489
00:32:36,333 --> 00:32:40,750
ผมอยากเข้าไปในป่าอีก
แต่โนริโกะเริ่มมีท่าทีแปลกๆ

490
00:32:46,125 --> 00:32:48,166
เราย้อนกลับก็ได้ถ้าคุณต้องการ

491
00:32:48,958 --> 00:32:51,250
เราย้อนกลับได้นะครับถ้าคุณต้องการ

492
00:32:53,000 --> 00:32:54,416
เธอโอเคไหม หรือแค่เหนื่อย

493
00:32:54,875 --> 00:32:56,083
เปล่าเหนื่อย

494
00:32:58,875 --> 00:33:01,125
คุณเจ็บตรงไหนครับ ตรงนั้นเหรอ

495
00:33:01,250 --> 00:33:04,833
โนริโกะบอกว่าวิญญาณยูเรอิที่มองไม่เห็น
กำลังโจมตีเธอ

496
00:33:05,000 --> 00:33:07,333
ผมทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

497
00:33:08,875 --> 00:33:09,708
ขอบคุณค่ะ

498
00:33:09,791 --> 00:33:11,083
- ไม่ดีขึ้นเหรอ
- ไม่ ขอบคุณ

499
00:33:11,416 --> 00:33:13,208
ดี ขอบคุณค่ะ

500
00:33:13,708 --> 00:33:17,125
- แค่พลังงานด้านล่างนั้นเหรอ
- มีบางอย่างเกิดขึ้นข้างล่าง

501
00:33:17,208 --> 00:33:18,958
ที่ส่งผลกับเธอแบบนั้น

502
00:33:19,458 --> 00:33:24,041
และเป็นสิ่งที่เราสัมผัสไม่ได้
แต่คุณสัมผัสได้งั้นเหรอ

503
00:33:24,291 --> 00:33:27,083
พวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาอยู่ที่นี่

504
00:33:27,166 --> 00:33:29,166
(โย)

505
00:33:29,625 --> 00:33:32,000
ถึงฉันจะดื่มเกลือ พวกเขาก็จะมาหาอยู่ดี

506
00:33:32,500 --> 00:33:35,666
ฉันจะอธิบายยังไงดี

507
00:33:35,791 --> 00:33:40,291
มันเหมือนกับพวกเขาจะเอาฉันไป

508
00:33:41,041 --> 00:33:44,708
ผมจะปลอดภัยหรือเปล่า ผมกินเกลือแล้ว
แต่ผมจะโอเคอยู่ไหม

509
00:33:45,166 --> 00:33:47,916
ค่ะ ไม่มีปัญหา ทุกคนไม่เป็นไร

510
00:33:48,416 --> 00:33:51,958
ทุกคนยกเว้นฉัน

511
00:33:54,958 --> 00:33:56,958
นี่แหละจูไค

512
00:34:04,833 --> 00:34:06,541
ผมไม่เชื่อเรื่องผี

513
00:34:06,625 --> 00:34:09,916
แต่ทุกคนที่นี่ดูเหมือนจะสัมผัสถึงมันได้จริงๆ

514
00:34:10,833 --> 00:34:12,000
ผมเลยจะไม่เถียง

515
00:34:13,083 --> 00:34:16,125
ถ้าความเชื่อของโนริโกะ
ห้ามเธอไม่ให้ปลิดชีวิตตัวเอง

516
00:34:16,208 --> 00:34:17,541
นั่นก็เป็นเรื่องดี

517
00:34:18,666 --> 00:34:22,083
และหลังจากได้เห็นป่าด้วยตัวเอง
และได้เจอโนริโกะ

518
00:34:22,708 --> 00:34:26,458
ผมตัดสินใจว่าไม่มีอะไรน่าอภิรมย์
ที่จะออกตามหาศพคนตาย

519
00:34:26,541 --> 00:34:28,166
หรือคิดถึงเรื่องฆ่าตัวตาย

520
00:34:29,166 --> 00:34:31,875
ผมไม่คิดว่าจูไคมีผีสิงหรือถูกสาป

521
00:34:32,208 --> 00:34:35,125
แต่ป่าแห่งนี้น่ากลัวสมคำร่ำลือ

522
00:34:35,208 --> 00:34:37,625
เป็นสถานที่แปลกประหลาดลึกลับ

523
00:34:42,666 --> 00:34:45,250
ผมเดินทางต่อไปทางตะวันตกอีกหนึ่งพันกิโลเมตร

524
00:35:00,333 --> 00:35:01,416
โอ้ ว้าว

525
00:35:05,333 --> 00:35:08,708
คุณจะเห็นอาคารทั้งหมดไล่ไปจนถึงแม่น้ำ

526
00:35:11,375 --> 00:35:12,666
เหนือจริงมาก

527
00:35:15,375 --> 00:35:18,625
สถานที่รกร้างเหมือนแม่เหล็ก
ดีงดูดนักท่องเที่ยวสายมืด

528
00:35:18,708 --> 00:35:23,291
โดยเฉพาะถ้าเป็นที่หลอนๆ
น่าตื่นตาอย่างเกาะฮาชิมะ

529
00:35:26,958 --> 00:35:30,958
ฮาชิมะยังถูกเรียกว่าเกาะเรือรบเพราะรูปทรง
อันเป็นเอกลักษณ์

530
00:35:32,375 --> 00:35:37,458
หกสิบปีก่อน ที่แห่งนี้มีคนหนาแน่นที่สุดในโลก

531
00:35:43,000 --> 00:35:45,541
ห้าพันห้าร้อยคนอาศัยอยู่ที่นี่

532
00:35:45,791 --> 00:35:49,250
แออัดอยู่บนพื้นที่ขนาดสองหรือสามสนามฟุตบอล

533
00:35:49,916 --> 00:35:54,375
ตอนนี้ทั้งเกาะว่างเปล่า
ผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

534
00:36:03,250 --> 00:36:06,458
ผมได้นัดเจอกับอดีตผู้อาศัยสองคนเพื่อหาคำตอบ

535
00:36:06,541 --> 00:36:07,875
สวัสดีครับ ยินดีที่ได้เจอ

536
00:36:08,416 --> 00:36:10,791
- สวัสดีครับ
- ยินดีที่ได้เจอ

537
00:36:11,208 --> 00:36:15,041
คุณอิชิกาว่ากับคุณคิโนชิตะ
เคยอยู่ที่นี่สมัยยังรุ่งเรือง

538
00:36:15,750 --> 00:36:19,666
พวกเขาให้สิทธิพิเศษผม
เข้าไปดูตามอาคารทรุดโทรมบนเกาะ

539
00:36:19,750 --> 00:36:21,875
คุณรู้ใช่ไหมว่าเรากำลังจะไปไหนกัน

540
00:36:21,958 --> 00:36:23,708
(คิโนชิตะ)

541
00:36:23,791 --> 00:36:27,333
- เรากำลังขึ้นไปชั้นเก้า
- เอาล่ะ เดินเยอะหน่อยนะ!

542
00:36:28,333 --> 00:36:30,625
ผมพร้อมถ้าคุณก็พร้อม

543
00:36:31,291 --> 00:36:33,708
ไม่มีลิฟต์ในนี้

544
00:36:33,791 --> 00:36:38,791
ผมสงสัยว่าเดินขึ้นลงตึกเก้าชั้นทุกวัน
วันละหลายๆ ครั้งจะเป็นยังไง

545
00:36:39,083 --> 00:36:41,000
เพดานต่ำมากๆ

546
00:36:41,375 --> 00:36:44,625
- ระวังศีรษะตรงนั้น ระวังศีรษะ
- ครับผม

547
00:36:46,125 --> 00:36:49,958
ดูเหมือนทุกคนรีบหนีออกจากตึก
ข้าวของเกลื่อนไปหมด

548
00:36:50,041 --> 00:36:51,500
รกจริงๆ

549
00:36:52,416 --> 00:36:56,250
นี่ห้องผม บ้านผม

550
00:37:00,458 --> 00:37:04,750
ที่เรายืนอยู่ตรงนี้น่ะเหรอ มันเล็กมาก
ครอบครัวคุณอยู่กันกี่คนครับ

551
00:37:05,083 --> 00:37:07,500
ครอบครัวผมรวมผม เราหกคนอยู่ที่นี่

552
00:37:09,208 --> 00:37:11,208
แออัดยัดเยียดมาก

553
00:37:12,500 --> 00:37:17,541
เราเคยนอนในตู้เสื้อผ้าตรงนั้น

554
00:37:18,916 --> 00:37:21,041
นี่เป็นที่ที่คนอยากมาอยู่หรือเปล่า

555
00:37:21,125 --> 00:37:23,791
ตรงนี้ มันน่าตื่นเต้นที่ได้อยู่ที่นี่หรือเปล่า

556
00:37:24,291 --> 00:37:26,583
สำหรับเรา มันเป็นที่ที่เราเกิด

557
00:37:26,666 --> 00:37:29,166
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติสำหรับเรา
และผมไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน

558
00:37:30,083 --> 00:37:33,000
ที่จริงฮาชิมะเป็นสถานที่แรก

559
00:37:33,458 --> 00:37:36,125
เป็นอาคารอพาร์ทเมนต์คอนกรีตแห่งแรกของญี่ปุ่น

560
00:37:36,333 --> 00:37:39,541
มีมาตรฐานความเป็นอยู่ที่ดีกว่า
เมื่อเปรียบเทียบกับที่อื่นในประเทศ

561
00:37:40,708 --> 00:37:46,916
มีร้านค้า อาคารกีฬา
สระว่ายน้ำสาธารณะและโรงเรียน

562
00:37:50,125 --> 00:37:53,750
ฮาชิมะตั้งอยู่ที่นี่เพราะมีเหมืองถ่านหินใต้เกาะ

563
00:37:54,000 --> 00:37:55,875
พวกเขาสร้างเมืองบนเหมือง

564
00:37:58,000 --> 00:38:02,208
สุภาพบุรุษทั้งสองคนบอกว่าเหมืองเริ่มไม่ทำกำไร
ในช่วงปลายทศวรรษที่ 70

565
00:38:02,291 --> 00:38:04,500
และทุกคนก็ออกจากเกาะภายในแค่หนึ่งสัปดาห์

566
00:38:08,500 --> 00:38:12,708
เราเคยมาเล่นกันตรงนี้บ่อยๆ

567
00:38:13,000 --> 00:38:15,666
พวกเขาพาผมขึ้นไปบนจุดสูงสุดของเกาะ

568
00:38:15,750 --> 00:38:17,791
ไปที่วัดนิกายชินโตที่พวกเขาเคยมา

569
00:38:21,625 --> 00:38:24,458
ห้าสิบปี

570
00:38:25,250 --> 00:38:28,583
ผมไม่ได้ขึ้นมาที่วัดนี้กว่า 50 ปีแล้ว

571
00:38:31,000 --> 00:38:33,250
นึกถึงวันเก่าๆ ผมคิดว่ามันจะใหญ่กว่านี้

572
00:38:34,375 --> 00:38:38,375
บนนี้มีแรงบันดาลใจ
และผมมีอารมณ์ร่วมไปด้วย

573
00:38:38,458 --> 00:38:40,625
ไม่มีอะไรเหลือที่นี่!

574
00:38:40,708 --> 00:38:43,666
ความทรงจำเก่าๆ ย้อนกลับมา

575
00:38:45,500 --> 00:38:46,500
ตบมือทำไมครับ

576
00:38:46,583 --> 00:38:50,500
คำนับสองที ตบมือสองที
แล้วก็คำนับอีกที

577
00:38:50,708 --> 00:38:52,875
- โอเค คำนับสองที...
- สอง

578
00:38:53,166 --> 00:38:55,916
- ...ตบมือสองทีและคำนับอีกที
- โอเค

579
00:38:58,333 --> 00:39:02,583
น่ามหัศจรรย์ คุณเห็นทั่วทั้งหมดจากบนนี้

580
00:39:03,541 --> 00:39:04,541
เหลือเชื่อ

581
00:39:15,250 --> 00:39:17,750
เกาะแห่งนี้ยิ่งใหญ่จริงๆ

582
00:39:19,458 --> 00:39:22,583
มันหลอนๆ เมื่อต้องอยู่ในที่ที่ครั้งหนึ่ง
เคยเป็นบ้านของคนจำนวนมาก

583
00:39:23,083 --> 00:39:25,291
แต่ตอนนี้กลับรกร้างว่างเปล่า

584
00:39:26,541 --> 00:39:30,125
ซากหักพังเป็นแค่ความทรงจำ
และผีจากอดีต

585
00:39:47,375 --> 00:39:52,750
ทริปนี้ ผมได้หยอกล้อกับกัมมันตรังสี
ความรกร้างและความตาย

586
00:39:53,750 --> 00:39:57,791
ผมถูกบังคับให้ออกจากโซนสบายใจ
ความเชื่อของผมถูกท้าทาย

587
00:39:58,875 --> 00:40:02,375
และด้วยอะไรก็ตามมันทำให้ผมรู้สึก
มีความสุขมากขึ้นที่ได้มีชีวิต

588
00:40:03,250 --> 00:40:06,041
บางทีนั่นอาจเป็นจุดประสงค์ทั้งหมด
ของการท่องเที่ยวสายมืด