1
00:00:33,700 --> 00:00:34,617
อรุณสวัสดิ์ค่ะ

2
00:00:36,619 --> 00:00:37,704
เมื่อคืนหลับสบายไหม

3
00:00:42,125 --> 00:00:42,959
หลับๆ ตื่นๆ

4
00:00:47,505 --> 00:00:49,299
ผมจะไปรับมื้อเช้าที่บ้านบริดเจอร์ตัน

5
00:00:49,299 --> 00:00:50,842
แต่คุณแม่ฉันกําลังจะมาหา

6
00:00:50,842 --> 00:00:52,927
ผมจะให้คุณกับคุณแม่ได้คุยกันตามลําพัง

7
00:00:52,927 --> 00:00:55,346
- ไม่นะ คุณไม่ต้องไป
- ผมอยากไป

8
00:01:05,940 --> 00:01:08,610
คุณผู้หญิง มีคนมาเยี่ยมที่ห้องนั่งเล่นค่ะ

9
00:01:09,611 --> 00:01:11,613
ยกชาไปให้ดื่มก่อน ฉันยังไม่พร้อม

10
00:01:21,498 --> 00:01:22,791
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณแม่

11
00:01:25,126 --> 00:01:26,878
- เครสซิด้า
- อรุณสวัสดิ์

12
00:01:26,878 --> 00:01:29,255
คืนวิวาห์คงแสนสุขดีนะ

13
00:01:30,048 --> 00:01:31,216
มาทําอะไรที่นี่

14
00:01:31,216 --> 00:01:35,553
ฉันเพียงแค่อยากมาเยี่ยม...
เลดี้วิสเซิลดาวน์ผู้ทรงเกียรติ

15
00:01:36,387 --> 00:01:38,264
ฉันรู้ความลับของเธอแล้ว

16
00:01:40,058 --> 00:01:43,186
ไม่ว่าเธอคิดว่ารู้อะไรมา เธอคิดผิด
ช่วยกลับไปทีเถอะ

17
00:01:43,186 --> 00:01:47,482
จะว่าไป เมื่อคิดย้อนไปแล้ว
ทุกอย่างก็สมเหตุสมผลดี

18
00:01:47,482 --> 00:01:51,361
ไม่มีใครสงสัยเธอหรอก
เพราะเธอเป็นคนที่ใครๆ ก็ลืม

19
00:01:51,945 --> 00:01:53,404
เห็นสีหน้าเธอแล้วสาแก่ใจนัก

20
00:01:53,404 --> 00:01:56,908
เสียดายที่ฉันอยู่ดื่มด่ํานานๆ ไม่ได้
เพราะตอนนี้ถูกกักขัง

21
00:01:56,908 --> 00:01:59,661
จนกว่าคุณป้าจะมาพาตัวไปอยู่ชนบท

22
00:02:01,371 --> 00:02:04,999
- เธอจะไปจากเมืองนี้รึ
- ใช่ แต่ไม่ไปอยู่บ้านป้าโจแอนนา

23
00:02:05,834 --> 00:02:09,754
คืออย่างนี้ เธอจะต้องจ่ายให้ฉัน
เป็นสองเท่าของรางวัลที่พระราชินีตั้งไว้

24
00:02:09,754 --> 00:02:12,006
ฉันจะได้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ต่างประเทศ

25
00:02:12,006 --> 00:02:14,926
มิฉะนั้นฉันจะกระชากหน้ากากเธอ
ให้ทุกคนได้รู้ธาตุแท้

26
00:02:15,677 --> 00:02:17,887
ไม่มีใครเชื่อเธอหรอก เครสซิด้า

27
00:02:17,887 --> 00:02:20,890
ตอนนี้ชื่อเสียงของเธอตกต่ําถึงที่สุด

28
00:02:22,433 --> 00:02:23,560
มิสคาวเปอร์

29
00:02:23,560 --> 00:02:24,894
เลดี้เฟทเธอริงตัน

30
00:02:25,436 --> 00:02:29,190
เพเนโลปี้กับฉันกําลังคุยกันอยู่ทีเดียว
ว่าคนอย่างฉันเชื่อได้หรือไม่

31
00:02:31,192 --> 00:02:32,277
มาลองดูกันไหม

32
00:02:35,196 --> 00:02:37,490
คิดถึงความรักที่ลูกสาวคุณมีต่อการเขียนดูสิ

33
00:02:38,283 --> 00:02:40,660
และคิดดูว่าปกติแล้วคนมองข้ามหล่อน

34
00:02:40,660 --> 00:02:43,663
ทําให้หล่อนหายตัวไปได้เป็นเวลานานๆ

35
00:02:44,330 --> 00:02:46,457
คิดสิว่าคนที่หล่อนมองเป็นศัตรูทั้งหลาย

36
00:02:46,457 --> 00:02:48,710
สุดท้ายต้องอับอายขายหน้าในจุลสาร

37
00:02:50,170 --> 00:02:51,629
แล้วถามตัวเองเถิด

38
00:02:52,213 --> 00:02:55,049
ทําไมจึงใช้เวลานานปานนี้กว่าจะรู้

39
00:02:55,049 --> 00:02:58,469
หล่อนนี่เอง คือเลดี้วิสเซิลดาวน์ตัวจริง

40
00:02:59,804 --> 00:03:01,347
เธอจะต้องจ่ายเงินให้ฉัน

41
00:03:01,347 --> 00:03:04,225
ไม่อย่างนั้นฉันจะเผยความจริงให้วงสังคมได้รับรู้

42
00:03:08,730 --> 00:03:10,315
ขอให้ทานมื้อเช้าอย่างสงบสุขนะคะ

43
00:03:15,445 --> 00:03:16,446
เพเนโลปี้

44
00:03:20,033 --> 00:03:25,997
(บริดเจอร์ตัน: วังวนรัก เกมไฮโซ)

45
00:03:25,997 --> 00:03:27,874
บอกแม่ทีว่าไม่จริง

46
00:03:28,708 --> 00:03:30,919
นี่เป็นครั้งเดียวที่เครสซิด้าไม่ได้โกหกค่ะ

47
00:03:36,132 --> 00:03:40,303
ในงานราตรีสโมสรทุกครั้ง
จะมีชั่วโมงที่เธอหายตัวไปเสมอ

48
00:03:40,303 --> 00:03:43,556
นึกว่าเป็นเพราะยืนนานจึงเพลียกับการเข้าสังคม

49
00:03:43,556 --> 00:03:47,101
แต่ตอนนี้เพิ่งนึกได้ว่าเรานี่โง่เขลาเหลือเกิน

50
00:03:47,101 --> 00:03:48,019
คุณแม่...

51
00:03:48,019 --> 00:03:50,772
{\an8}เรื่องเลวร้ายที่เธอเขียนถึงพี่ๆ

52
00:03:50,772 --> 00:03:53,733
{\an8}เขียนถึงฉัน เขียนถึงตัวเอง

53
00:03:54,943 --> 00:03:56,903
{\an8}ฉันต่อสู้ดิ้นรนทุกวิถีทาง

54
00:03:56,903 --> 00:03:59,155
{\an8}เพื่อลากเราขึ้นจากหลุมเรื่องฉาว
ครั้งแล้วครั้งเล่า

55
00:03:59,155 --> 00:04:00,949
{\an8}แต่ทว่า คนที่อยู่ใต้หลังคาบ้านฉัน

56
00:04:00,949 --> 00:04:04,035
{\an8}เลือดเนื้อเชื้อไขของฉันเอง
กลับหว่านเมล็ดทําลายชื่อเสียงเรามาตลอด

57
00:04:04,035 --> 00:04:06,079
{\an8}ทําลงไปได้อย่างไร เพเนโลปี้

58
00:04:09,374 --> 00:04:10,667
นี่สามีเธอรู้หรือเปล่า

59
00:04:15,004 --> 00:04:18,299
เราให้เขารู้เรื่องฉาวรอบล่าสุดนี้ไม่ได้

60
00:04:18,299 --> 00:04:20,134
สุภาพบุรุษอย่างมิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

61
00:04:20,134 --> 00:04:22,887
ถ้ารู้เข้าว่าการกระทําของเธอ
นํามาซึ่งการข่มขู่แบล็กเมล

62
00:04:23,888 --> 00:04:27,767
จะมีเหตุขอให้การสมรสเป็นโมฆะ
แม้แต่บาทหลวงที่เคร่งที่สุดยังจะยอม

63
00:04:27,767 --> 00:04:29,602
คุณแม่ ลูกไม่อยากโกหกอีกต่อไปแล้ว

64
00:04:31,271 --> 00:04:32,438
ลูกต้องบอกคอลิน

65
00:04:33,815 --> 00:04:35,316
งั้นฉันก็จะห้าม

66
00:04:36,567 --> 00:04:39,237
แต่เห็นๆ อยู่ว่าเธอไม่คิดจะทําตาม

67
00:04:40,363 --> 00:04:41,823
ขอไปแต่งตัวก่อนค่ะ

68
00:04:55,420 --> 00:04:58,172
วันนี้เดินหมากเลินเล่ออยู่นะ เลดี้แดนเบอรี่

69
00:04:58,840 --> 00:05:00,883
เล่นแบบนี้อีกเดี๋ยวก็จบแล้ว

70
00:05:02,051 --> 00:05:06,556
พักหลังมานี้สมเด็จฯ ทรงกล่าวหาอะไรๆ
อย่างตรงไปตรงมาผิดวิสัย

71
00:05:06,556 --> 00:05:09,267
กําลังคิดอยู่ที่เดียวว่าเมื่อใดจะเข้าเรื่องนั้น

72
00:05:09,267 --> 00:05:11,728
บ้านบริดเจอร์ตันเป็นครอบครัวที่ใกล้ใจคุณมาก

73
00:05:12,770 --> 00:05:15,565
แต่ไม่ใช่ นั่นไม่ใช่ข้อกล่าวหา

74
00:05:15,565 --> 00:05:16,607
นั่นคือความจริง

75
00:05:17,442 --> 00:05:20,570
เราใกล้จะพบตัวเลดี้วิสเซิลดาวน์ยิ่งกว่าครั้งใด

76
00:05:28,244 --> 00:05:31,873
เมื่อพบตัวจริงแล้วจะทรงทําอย่างไร

77
00:05:33,499 --> 00:05:35,335
เราก็จะชนะน่ะสิ

78
00:05:35,335 --> 00:05:36,544
แล้วอย่างไรต่อเพคะ

79
00:05:37,587 --> 00:05:40,048
จะรับสั่งให้หล่อนหยุดเขียน

80
00:05:40,715 --> 00:05:42,592
หรือจับไปขังไว้ในคุกใต้ดิน

81
00:05:42,592 --> 00:05:44,969
ตั้งใจจะสื่ออะไรกันแน่ เลดี้แดนเบอรี่

82
00:05:45,595 --> 00:05:47,972
ตอนที่วิสเซิลดาวน์เริ่มเขียนใหม่ๆ

83
00:05:49,098 --> 00:05:52,226
หม่อมฉันเดาว่าหล่อนเป็นผู้มีอิทธิพลในสังคมผู้ดี

84
00:05:52,226 --> 00:05:54,812
แต่จากฉบับล่าสุดของหล่อน กลับเห็นได้ชัดว่า

85
00:05:54,812 --> 00:05:56,564
มีความอ่อนไหวแฝงอยู่

86
00:05:56,564 --> 00:06:00,568
มีความตะเกียกตะกายค้นหาตัวตน

87
00:06:01,361 --> 00:06:03,613
คุณรู้แล้วหรือว่าจริงๆ วิสเซิลดาวน์เป็นใคร

88
00:06:04,906 --> 00:06:08,117
ด้วยเหตุนั้นจึงพยายามปกป้อง
บ้านบริดเจอร์ตันรึเปล่า

89
00:06:11,371 --> 00:06:13,039
เราสืบไปถูกทางใช่ไหมล่ะ

90
00:06:13,790 --> 00:06:15,625
หม่อมฉันเพียงจะบอกว่า

91
00:06:15,625 --> 00:06:18,461
เลดี้วิสเซิลดาวน์อาจไม่ได้

92
00:06:18,461 --> 00:06:20,922
พยายามเอาชนะพระองค์ในเกมนี้แต่อย่างใด

93
00:06:20,922 --> 00:06:25,593
หล่อนอาจแค่พยายามจะอยู่ในกระดาน

94
00:06:26,844 --> 00:06:28,554
โดยเป็นเพียงผู้เล่นที่สถานะสั่นคลอน

95
00:06:30,598 --> 00:06:34,644
น่าจะเข้าพระทัยความรู้สึกนั้นนะเพคะ

96
00:06:36,687 --> 00:06:38,022
สมัยก่อนนานมาแล้วอาจเคยคิด

97
00:06:47,824 --> 00:06:50,660
คุณรุกฆาตเราได้เลยนี่ เลดี้แดนเบอรี่

98
00:06:51,285 --> 00:06:52,829
หม่อมฉันทราบดี

99
00:06:52,829 --> 00:06:56,207
แต่ถ้าเช่นนั้น เกมนี้จะจบลงเร็วเกินไป

100
00:06:56,833 --> 00:06:59,419
มันจะสนุกตรงไหนล่ะเพคะ

101
00:07:06,217 --> 00:07:08,970
เราควรเตรียมชุดต้อนรับฤดูใบไม้ร่วงกันแล้วนะ

102
00:07:08,970 --> 00:07:11,389
เพราะอย่างนี้เลยไม่จามแล้วสินะ อัลบี้

103
00:07:11,389 --> 00:07:13,182
เพราะอากาศอุ่นขึ้นแบบนี้

104
00:07:13,182 --> 00:07:14,600
อาการไม่ได้เป็นตามฤดู

105
00:07:14,600 --> 00:07:18,938
แต่เป็นการจามเพราะหวั่นใจ
และหายได้ด้วยความสุขในชีวิตสมรส

106
00:07:19,939 --> 00:07:24,485
ฉันทําใจรับลมเย็นขนลุกแล้ว
ยังต้องทําใจกับการพลอดรักของพวกเธอด้วยรึ

107
00:07:24,485 --> 00:07:26,612
กลับบ้านกันก่อนดีไหมที่รัก

108
00:07:26,612 --> 00:07:28,656
กลับตอนนี้ก็คงไม่มีใครสังเกต

109
00:07:28,656 --> 00:07:31,367
ในเมื่อเพเนโลปี้ได้ตบแต่งกับ
พ่อบริดเจอร์ตันของหล่อนแล้ว

110
00:07:31,367 --> 00:07:33,327
พวกเรากลายเป็นข่าวเก่าของวันวาน

111
00:07:33,327 --> 00:07:37,457
ยิ่งท้องเราโตขึ้น สังคมผู้ดีก็จะ
ชื่นชมกับความพยายามของเราเอง

112
00:07:37,457 --> 00:07:41,169
เธอเคยเห็นกุลสตรีตั้งครรภ์
ในงานราตรีด้วยรึ ฟิลิปป้า

113
00:07:41,169 --> 00:07:43,087
เอ่อ ไม่เคย

114
00:07:43,087 --> 00:07:47,425
นั่นก็เพราะเมื่อท้องเริ่มโต
ผู้หญิงควรจะต้องถอนตัวจากงานสังคม

115
00:07:48,134 --> 00:07:50,511
ฉันคนหนึ่งละไม่อยากหายไปเงียบๆ

116
00:07:50,511 --> 00:07:53,681
ผมยอมทําทุกอย่าง
เพื่อช่วยคุณเลี่ยงชะตานั้นนะครับ

117
00:07:54,765 --> 00:07:55,600
ดี

118
00:07:56,142 --> 00:07:59,228
เพราะฟิลิปป้ากับฉัน
จะเป็นเจ้าภาพงานราตรีสโมสร

119
00:07:59,812 --> 00:08:02,356
โดยตกแต่งด้วยสีม่วง

120
00:08:02,356 --> 00:08:03,566
กับสีส้ม

121
00:08:03,566 --> 00:08:07,904
จะต้องมีคริสตัล ทอง ดอกไม้เป็นร้อยๆ

122
00:08:07,904 --> 00:08:09,655
ต้องมีแมงด้วย!

123
00:08:09,655 --> 00:08:13,075
แล้วต้องคุยเรื่องงบประมาณไหม

124
00:08:13,075 --> 00:08:15,953
คุยสิ เราจะใช้งบมหาศาลเลย

125
00:08:24,962 --> 00:08:26,672
แน่ใจรึคะว่าควรออกมาให้ใครพบเห็น

126
00:08:26,672 --> 00:08:29,967
พระราชินีรู้เรื่องการหมั้นของลูกแล้ว
ไม่จําเป็นต้องหลบซ่อนอีก

127
00:08:29,967 --> 00:08:32,303
ทรงคิดว่าพวกเราคนใดคนหนึ่งเป็นวิสเซิลดาวน์

128
00:08:32,303 --> 00:08:36,390
และในฐานะเสาหลักของบ้าน
แม่รู้ดีว่าพวกเราไม่มีใครเป็นหล่อนได้

129
00:08:36,390 --> 00:08:39,685
เรื่องควรทําที่สุดตอนนี้คือออกมาเผชิญโลก

130
00:08:39,685 --> 00:08:42,980
วงสังคมจะได้ไม่คิดว่าเรามีอะไรต้องหลบซ่อน

131
00:08:45,191 --> 00:08:47,735
ความไม่สะดุ้งสะเทือนของเรา
อาจโน้มน้าวพระราชินี

132
00:08:47,735 --> 00:08:50,321
ให้ทรงคิดได้ว่า
คํากล่าวหานั้นไม่ถูกต้อง ให้ตายเถิด

133
00:08:50,321 --> 00:08:51,864
เอ้า เร็วจ้ะ กินเข้าไป

134
00:08:56,410 --> 00:08:57,370
เห็นไหม

135
00:08:59,121 --> 00:09:03,084
เราออกมาสังสรรค์เหมือนครอบครัวทั่วไป

136
00:09:04,377 --> 00:09:07,547
รับประทานไอศกรีมและวางแผนงานวิวาห์

137
00:09:09,674 --> 00:09:11,384
ยังจะมีงานวิวาห์อยู่ใช่ไหม

138
00:09:11,384 --> 00:09:12,510
แน่นอนสิครับ

139
00:09:12,510 --> 00:09:15,763
เพียงแต่ว่าจอห์นกับลูก
อยากยื่นขอใบอนุญาตพิเศษ

140
00:09:15,763 --> 00:09:19,350
เพื่อจะได้จัดงานแต่งแบบง่ายๆ ที่บ้าน

141
00:09:19,350 --> 00:09:22,186
หลังจากนั้นเราจะไปอยู่ที่
บ้านประจําตระกูลของจอห์น

142
00:09:22,186 --> 00:09:24,981
เพื่อหลีกเลี่ยงคํากล่าวหาใดๆ จากพระราชินี

143
00:09:24,981 --> 00:09:27,775
จ้ะ ทําแบบนั้นก็อาจจะดี

144
00:09:28,359 --> 00:09:33,030
คฤหาสน์ที่อ็อกซฟอร์ดเชอร์
นั่งรถม้าจากที่นี่ไปได้ในวันเดียวใช่ไหม

145
00:09:35,741 --> 00:09:40,913
อันที่จริง เราอยากไปอาศัยที่

146
00:09:41,914 --> 00:09:43,457
บ้านใหญ่ของจอห์นค่ะ

147
00:09:43,457 --> 00:09:44,542
ที่สก็อตแลนด์น่ะนะ

148
00:09:46,419 --> 00:09:49,839
ว่าแต่นั่นอยู่ที่ไหนแน่นะคะ
ใกล้ๆ กับพรมแดนหรือเปล่า

149
00:09:49,839 --> 00:09:51,632
ไม่ครับ อยู่บนที่ราบสูงไฮแลนด์

150
00:09:52,341 --> 00:09:55,428
แต่ไม่ไกลจากกลาสโกว์เท่าใด

151
00:09:55,428 --> 00:09:57,888
นั่นต้องนั่งรถม้าอย่างน้อยปักษ์หนึ่ง

152
00:09:57,888 --> 00:09:59,849
นั่นเป็นสาเหตุที่ผมชอบอยู่ที่นั่นมาก

153
00:10:00,433 --> 00:10:03,519
ระยะทางที่ห่างไกลทําให้ใจสงบได้จริงๆ

154
00:10:04,061 --> 00:10:05,813
ฉันอดใจรอความสงบเช่นนั้นแทบไม่ไหว

155
00:10:25,333 --> 00:10:26,250
คุณพี่เป็นอย่างไรบ้าง

156
00:10:27,835 --> 00:10:29,587
พยายามไม่คิดเรื่องเมื่อวานอยู่

157
00:10:32,340 --> 00:10:35,760
น้องว่าคุณแม่ก็แค่ดีใจมาก
ที่พระราชินีเสด็จมางานเลี้ยงสมรสเช้าของคุณพี่

158
00:10:39,930 --> 00:10:41,891
คุณพี่ก็รู้ว่าตระกูลเราไม่เป็นไรหรอก

159
00:10:45,019 --> 00:10:46,103
เชื่ออย่างนั้นจริงหรือ

160
00:10:46,771 --> 00:10:49,857
พระราชินีเคยกล่าวหาว่าน้อง
เป็นวิสเซิลดาวน์ แต่ก็ยังรอดมาได้

161
00:10:50,900 --> 00:10:52,276
แม้จะทิ้งแผลเอาไว้บ้าง

162
00:10:54,612 --> 00:10:56,906
อย่าให้ชีวิตคู่ของพี่ต้องเป็นแผลเลยค่ะ

163
00:10:56,906 --> 00:10:59,867
- อย่าเชียว
- คุณพี่รู้นี่ว่าจะต้องปรับความเข้าใจกับ...

164
00:10:59,867 --> 00:11:02,119
เพเนโลปี้ มาทําอะไรที่นี่

165
00:11:02,119 --> 00:11:05,998
ผม... ไม่นึกว่าจะเจอคุณก่อนช่วงบ่ายวันนี้

166
00:11:05,998 --> 00:11:08,417
คุณแม่รู้แล้วค่ะคอลิน
ไม่ต้องซ่อนความหงุดหงิดแล้ว

167
00:11:08,417 --> 00:11:12,213
แต่เราไม่ควรถกเรื่องนี้กันต่อหน้ามิสบริดเจอร์ตัน

168
00:11:12,213 --> 00:11:13,756
เธอก็รู้เรื่องทั้งหมดเหมือนกันค่ะ

169
00:11:13,756 --> 00:11:14,882
เลิศมาก

170
00:11:14,882 --> 00:11:17,968
ดีจริงที่ได้เห็นว่าทั้งเมย์แฟร์รู้เรื่องนี้ก่อนแม่แท้ๆ

171
00:11:17,968 --> 00:11:19,929
แล้วทําไมจู่ๆ เราทุกคนก็รู้เรื่องนี้

172
00:11:19,929 --> 00:11:21,847
เพราะเครสซิด้ารู้ความลับของฉันแล้ว

173
00:11:21,847 --> 00:11:23,891
และเรียกร้องเงินหมื่นปอนด์เพื่อเก็บความลับ

174
00:11:23,891 --> 00:11:26,310
- ไม่ได้พูดจริงใช่ไหม
- หล่อนรู้ความลับได้ยังไง

175
00:11:26,310 --> 00:11:29,188
- ฉันก็ไม่แน่ใจ
- รู้ได้อย่างไรไม่สําคัญ

176
00:11:29,188 --> 00:11:31,607
ถ้าหล่อนรู้ เราต้องป้องกัน
อย่าให้เผยเรื่องนี้ออกไป

177
00:11:31,607 --> 00:11:33,859
ฉันไม่ได้มาขอให้คุณช่วย
ฉันแค่อยากเปิดเผยกับคุณ

178
00:11:33,859 --> 00:11:35,903
เรื่องที่เราจะทํานั้นไม่เกี่ยวกับคุณ

179
00:11:35,903 --> 00:11:38,489
ถ้ามิสคาวเปอร์นําข่าวนี้ไปแพร่

180
00:11:38,489 --> 00:11:41,117
จะทําให้ชื่อเสียงบริดเจอร์ตัน
แปดเปื้อนกันทั้งตระกูล

181
00:11:41,117 --> 00:11:43,536
และผมจะไม่ยอมให้ใครข่มขู่
แบล็กเมลภรรยาผมได้

182
00:11:43,536 --> 00:11:45,162
ได้ยินอย่างนั้นค่อยโล่งใจหน่อย

183
00:11:45,162 --> 00:11:47,039
ขอบคุณมากค่ะคอลิน แต่ว่า...

184
00:11:48,999 --> 00:11:50,000
ฉันมีเงินจ่ายได้

185
00:11:52,086 --> 00:11:53,796
ได้เงินมามากขนาดนั้นเชียว

186
00:11:53,796 --> 00:11:55,756
ให้พูดตรงๆ ก็มีมากกว่านั้นนิดหน่อยด้วย

187
00:11:57,633 --> 00:11:59,009
ตลอดที่ผ่านมานี้น่ะนะ

188
00:12:02,096 --> 00:12:04,223
คุณต้องไม่จ่ายให้มิสคาวเปอร์แม้แต่เพนนีเดียว

189
00:12:04,223 --> 00:12:07,351
- แต่คอลิน นี่เป็น...
- งั้นคุณจะจ่ายหรือคะ มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

190
00:12:07,351 --> 00:12:09,019
- ไม่ได้นะคะ
- ไม่มีใครต้องจ่าย

191
00:12:09,019 --> 00:12:11,647
- คุณพี่จะให้เราทํายังไงกัน
- ขอที ถ้าทุกคนให้ฉัน...

192
00:12:11,647 --> 00:12:15,276
พี่จะไม่ยอมสยบต่อมิสคาวเปอร์
พรุ่งนี้พี่จะไปหาหล่อน

193
00:12:15,276 --> 00:12:18,612
พูดให้เข้าใจว่าถ้าทําเช่นนี้
จะทําลายชีวิตทุกคนที่เกี่ยวข้อง

194
00:12:18,612 --> 00:12:20,114
นี่เป็นทางเดียวที่ทําได้

195
00:12:54,732 --> 00:12:55,775
มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

196
00:12:57,568 --> 00:12:58,569
เลดี้คาวเปอร์

197
00:12:59,862 --> 00:13:01,864
ผมอยากขอคุยกับลูกสาวของคุณตามลําพัง

198
00:13:03,532 --> 00:13:05,576
ไม่ว่าวงสังคมจะว่าอย่างไร

199
00:13:05,576 --> 00:13:09,747
คุณหยามหน้าฉันมากหากคิดว่า
ที่นี่ไม่ใช่บ้านตระกูลมีเกียรติมีศักดิ์ศรี

200
00:13:09,747 --> 00:13:11,373
คุณแม่ ออกไปค่ะ

201
00:13:11,957 --> 00:13:15,127
ไม่สําคัญอีกต่อไปแล้ว ออกไปเถอะ

202
00:13:19,799 --> 00:13:21,509
ฉันจะให้เวลาห้านาที

203
00:13:27,389 --> 00:13:30,684
แบบนี้คุณแม่คงไม่รู้สินะ
ว่าคุณกําลังแบล็กเมลภรรยาผม

204
00:13:30,684 --> 00:13:33,479
ตอนนี้ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น นอกจากตัวเอง

205
00:13:34,438 --> 00:13:35,940
นั่นคงทําให้เดียวดายอย่างที่สุด

206
00:13:37,274 --> 00:13:40,194
ผมเข้าใจความรู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดาย

207
00:13:40,945 --> 00:13:42,363
ยามออกเดินทางไกล

208
00:13:42,363 --> 00:13:43,781
มิสเตอร์บริดเจอร์ตันผู้น่าสงสาร

209
00:13:44,365 --> 00:13:47,827
ท่องไปทั่วทวีปยุโรป ชมสิ่งมหัศจรรย์ของโลก

210
00:13:47,827 --> 00:13:49,328
แบบที่มีแต่บุรุษเท่านั้นถึงทําได้

211
00:13:50,120 --> 00:13:51,622
คุณพูดเหมือนเอโลอีส

212
00:13:52,623 --> 00:13:55,251
คุณพูดถูก การมีโอกาสได้เดินทางนับเป็นอภิสิทธิ์

213
00:13:56,418 --> 00:13:57,962
แต่ช่วงปีที่ผ่านมา

214
00:13:57,962 --> 00:14:00,923
ผมกลับพบว่าตัวเองโหยหาข่าวจากทางบ้าน

215
00:14:02,132 --> 00:14:03,884
พูดตรงๆ คือจากเพเนโลปี้

216
00:14:04,385 --> 00:14:05,886
แต่ผมไม่ได้รับจดหมายตอบจากเธอ

217
00:14:07,137 --> 00:14:09,390
หรือได้รับจดหมายจากใครทั้งนั้น

218
00:14:10,808 --> 00:14:13,686
รู้สึกราวกับทุกคนวุ่นวายกับชีวิตตัวเอง

219
00:14:13,686 --> 00:14:15,604
โดยไม่จําเป็นต้องมีผมในชีวิต

220
00:14:16,188 --> 00:14:18,774
ผมจึงพยายามปิดกั้นตนเอง

221
00:14:20,025 --> 00:14:22,903
ให้กลายเป็นคนซึ่งไม่จําเป็นต้องมีใคร

222
00:14:24,655 --> 00:14:27,283
นั่นไม่ใช่เส้นทางที่ผมอยากแนะนํา

223
00:14:27,283 --> 00:14:30,244
มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน ฉันสับสนแล้วค่ะ

224
00:14:30,244 --> 00:14:33,455
ดูราวกับคุณมาเพื่อขอให้ฉันมอบความเห็นใจ

225
00:14:33,455 --> 00:14:36,125
แต่ฉันต่างหากที่ควรได้รับ

226
00:14:36,125 --> 00:14:37,793
ผมไม่ได้มาขอความเห็นใจจากคุณ

227
00:14:38,711 --> 00:14:40,963
ผมมาเพื่อขอความกรุณา

228
00:14:41,964 --> 00:14:43,340
เพเนโลปี้ไม่ใช่คนเลวร้าย

229
00:14:45,885 --> 00:14:47,011
เชื่อผมเถอะ

230
00:14:47,011 --> 00:14:50,139
ผมเข้าใจสาเหตุที่คุณจะเกลียดวิสเซิลดาวน์

231
00:14:50,139 --> 00:14:53,142
คําของเธอนั้นคมปลาบบาดลึก

232
00:14:53,142 --> 00:14:57,980
แต่ถึงกระนั้น ผู้อ่านก็พร้อมจ่าย
และคอยติดตามสิ่งที่เธอเขียนทุกสัปดาห์

233
00:14:57,980 --> 00:15:00,900
ฟังดูไม่เหมือนกับคุณเกลียดวิสเซิลดาวน์

234
00:15:00,900 --> 00:15:02,985
แต่ฟังแล้วเหมือนคุณอิจฉาหล่อนมากกว่า

235
00:15:03,819 --> 00:15:04,653
ผมไม่ได้อิจฉา

236
00:15:06,530 --> 00:15:10,910
ประเด็นคือ ทางหนึ่งเรามีวิสเซิลดาวน์
แต่อีกทางก็มีเพเนโลปี้

237
00:15:11,619 --> 00:15:15,205
ผู้ต้องเผชิญกับความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย
แบบที่เราทั้งสองคนไม่อาจเข้าใจได้

238
00:15:16,498 --> 00:15:21,045
ลองคิดถึงการถูกเมินซ้ําๆ จนรู้สึกราวกับล่องหน

239
00:15:22,713 --> 00:15:25,257
นั่นไม่ใช่ข้อแก้ตัวให้กับการกระทําของเธอ

240
00:15:25,257 --> 00:15:27,927
แต่ไม่แน่ เมื่อเวลาผ่านไปเราอาจจะพอเข้าใจ

241
00:15:27,927 --> 00:15:30,930
เพราะบทความที่เธอเขียน
สะท้อนความโหดร้ายที่รายล้อมเธอ

242
00:15:30,930 --> 00:15:33,515
ความโหดร้ายที่ตัวคุณเองก็คงจะรู้สึกเช่นกัน

243
00:15:35,225 --> 00:15:38,020
เรื่องที่เธอทําให้คุณเดือดร้อนนั้น
ผมรู้แน่ว่าเพเนโลปี้ก็เสียใจ

244
00:15:38,729 --> 00:15:41,607
และเธอก็ไม่ได้เหยียบย่ําซ้ําเติมคุณ
ในจุลสารฉบับล่าสุด

245
00:15:41,607 --> 00:15:44,944
ถ้าแม้แต่เพเนโลปี้ยังปรานีคุณได้

246
00:15:44,944 --> 00:15:47,613
คุณมองไม่ออกหรือว่าสักวันวงสังคมก็จะอภัยให้คุณ

247
00:15:48,697 --> 00:15:52,868
และแน่นอน คุณพ่อจะพร้อมต้อนรับคุณ
กลับสู่ลอนดอนเมื่อเรื่องทั้งหมดผ่านพ้นไป

248
00:15:53,535 --> 00:15:55,287
ความรักจากครอบครัวนั้นไม่มีวันจาง

249
00:16:00,000 --> 00:16:02,002
นั่นคือความแตกต่างระหว่างคุณกับฉัน

250
00:16:04,296 --> 00:16:08,133
คุณคิดเหมาเอาเองว่า
ครอบครัวจะคอยหนุนหลังตลอดไป

251
00:16:09,885 --> 00:16:11,887
เราสองคนไม่เหมือนกัน มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

252
00:16:12,763 --> 00:16:13,931
และจะไม่มีทางเหมือนได้

253
00:16:13,931 --> 00:16:16,517
มิสคาวเปอร์

254
00:16:19,061 --> 00:16:20,145
มิสคาวเปอร์

255
00:16:20,145 --> 00:16:22,481
หากเรายืนยันว่าคุณโกหก
จะไม่มีใครเชื่อคุณ

256
00:16:22,481 --> 00:16:23,565
คุณไม่มีหลักฐาน

257
00:16:23,565 --> 00:16:26,902
ฉันมีเด็กฝึกในโรงพิมพ์
ที่พร้อมจะให้การตามความจริง

258
00:16:26,902 --> 00:16:29,613
เพียงเพื่อได้พบกับเลดี้วิสเซิลดาวน์ตัวจริง

259
00:16:30,990 --> 00:16:33,325
ฉันให้เวลาคุณจนถึงงานราตรีแดงก์เวิร์ธ-ฟินช์

260
00:16:33,909 --> 00:16:36,495
มิฉะนั้นเช้าวันต่อมาฉันจะป่าวประกาศกับทุกคน

261
00:16:37,162 --> 00:16:41,041
อันที่จริงเมื่อคิดไปว่าในอนาคต
ฉันจะไร้เงินสนับสนุน

262
00:16:41,041 --> 00:16:43,377
ฉันอาจเรียกจากคุณน้อยไปด้วยซ้ํา

263
00:16:46,505 --> 00:16:49,967
แค่ขอทุนเพิ่มนิดหน่อย
เพื่อจัดงานราตรีสโมสรสุดเลิศของฤดูกาลนี้

264
00:16:49,967 --> 00:16:52,761
คิดถึงสัตว์โลกจิ๋วๆ หลายขาสิ

265
00:16:52,761 --> 00:16:56,557
เราควรจะต้องได้อยู่แล้ว ค่างานแต่งเพเนโลปี้
มากกว่างานของเราสองคนตั้งเยอะ

266
00:16:56,557 --> 00:16:59,393
เพราะเธอทั้งคู่แต่งงานกับมิสเตอร์ไร้ยศ

267
00:16:59,393 --> 00:17:02,187
แต่เพเนโลปี้แต่งกับคนบ้านบริดเจอร์ตันที่รวยมาก

268
00:17:02,187 --> 00:17:05,399
ที่แน่ใจได้ว่าจะคอยดูแลคุณแม่ยามแก่เฒ่า

269
00:17:05,399 --> 00:17:07,526
ตอนนี้จะงกเงินไว้กับตัวทําไมอีก

270
00:17:07,526 --> 00:17:08,861
ให้เราเข้าไปเถอะ

271
00:17:08,861 --> 00:17:12,364
ตอนนี้จังหวะไม่ดี แม่กําลังรอแขกอยู่

272
00:17:12,364 --> 00:17:13,699
ใคร

273
00:17:15,617 --> 00:17:17,369
ไม่ต้องกลัวค่ะสาวๆ

274
00:17:17,911 --> 00:17:19,455
ในบรรดาคนรับใช้บ้านผู้ดีในลอนดอน

275
00:17:19,455 --> 00:17:22,791
ฉันน่าจะมีประสบการณ์
เสกงานอลังการจากงบน้อยนิดที่สุดแล้ว

276
00:17:30,090 --> 00:17:33,469
อย่างน้อยพวกพี่ๆ ก็คงพอใจ
ที่พฤติกรรมของฉันทําลายตัวเอง

277
00:17:33,469 --> 00:17:36,889
เราควรจะพยายามคิดในแง่ดีให้มากกว่านี้รึเปล่า

278
00:17:37,681 --> 00:17:39,600
พี่คอลินพูดกล่อมคนเก่งนะเวลาพี่ตั้งใจ

279
00:17:39,600 --> 00:17:41,185
ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องเขา

280
00:17:41,185 --> 00:17:44,938
บางครั้งเครสซิด้าก็ทําตัวมีเหตุผล
หวังว่าวันนี้จะเป็นครั้งนั้น

281
00:17:47,524 --> 00:17:48,817
เธอชอบหล่อนจริงๆ รึ

282
00:17:49,568 --> 00:17:51,528
หรือตั้งใจผูกมิตรทางนั้นเป็นการลงโทษฉัน

283
00:17:52,071 --> 00:17:53,697
ฉันไม่ใช่คนช่างน้อยอกน้อยใจนัก

284
00:17:54,823 --> 00:17:56,784
ทีแรกฉันก็คุยกับหล่อนได้เพลินจริงๆ

285
00:17:58,660 --> 00:18:04,374
ถึงแม้ว่าเดิมทีที่ผูกมิตรด้วย
ก็เพราะมีความน้อยอกน้อยใจปนอยู่นิดๆ

286
00:18:07,836 --> 00:18:09,171
บอกหน่อยว่าอ่านอะไรอยู่

287
00:18:16,178 --> 00:18:17,846
เกรงว่าจะล้มเหลว

288
00:18:18,472 --> 00:18:21,600
และตอนนี้หล่อนต้องการเงินเป็นสองเท่า

289
00:18:22,184 --> 00:18:23,393
สองหมื่นปอนด์เชียว

290
00:18:23,393 --> 00:18:25,479
- เสียสติไปแล้ว
- ฉันมีไม่มากขนาดนั้น

291
00:18:25,479 --> 00:18:28,273
ยังมีอีกนะ หล่อนเรียกร้องให้คุณเขียนบทความ

292
00:18:28,273 --> 00:18:29,942
กอบกู้ชื่อเสียงของหล่อนคืนมา

293
00:18:32,528 --> 00:18:33,779
ผมต้องขอโทษจริงๆ ผม...

294
00:18:34,988 --> 00:18:37,407
ดูเหมือนผมยิ่งทําให้ทุกอย่างแย่ลง

295
00:18:37,407 --> 00:18:38,826
นี่เป็นความผิดของฉันคนเดียว

296
00:18:38,826 --> 00:18:40,369
แล้วจะทํายังไงกันต่อดี

297
00:18:40,369 --> 00:18:43,413
เพเนโลปี้อาจพูดถูกตั้งแต่แรก
จ่ายให้หล่อนไปเสียอาจจะดีกว่า

298
00:18:44,289 --> 00:18:45,332
ผมมีเงิน

299
00:18:45,332 --> 00:18:49,461
ผมต้องให้พี่เบเนดิกต์ลงนามรับรอง
หากจะเบิกเงินก้อนใหญ่

300
00:18:49,461 --> 00:18:51,630
คุณจะบอกพี่ชายให้รู้ตัวตนของเพเนโลปี้ด้วยรึ

301
00:18:51,630 --> 00:18:55,342
ไม่ ผมต้องคิดหาข้ออ้างโกหกอะไรสักเรื่อง

302
00:18:56,135 --> 00:18:57,928
เราจะปิดบังตัวตนของเธอเอาไว้

303
00:18:59,429 --> 00:19:00,264
อ้อ

304
00:19:01,598 --> 00:19:03,684
แม่ว่าแม่สาวคาวเปอร์นั้นคงอยากให้ลูกเขียน

305
00:19:03,684 --> 00:19:07,729
คําชื่นชมรูปลักษณ์และเสน่ห์ของหล่อน

306
00:19:07,729 --> 00:19:09,398
ผลลัพธ์ไม่น่าชื่นใจเอาเสียเลย

307
00:19:10,232 --> 00:19:12,943
ฉันก็ไม่ควรจะหวังสูงกับเครสซิด้าแต่แรก

308
00:19:13,902 --> 00:19:15,195
ขอบคุณมากค่ะ

309
00:19:16,071 --> 00:19:17,322
ที่ทุกคนช่วยให้คําปรึกษา

310
00:19:55,694 --> 00:19:59,573
พระราชินีมีทีท่าจะผ่อนการตามล่าหาตัวบ้างไหม

311
00:19:59,573 --> 00:20:03,035
ฉันหวังใจว่าจะทรงหันไปสนใจเรื่องอื่นในไม่ช้า

312
00:20:03,035 --> 00:20:04,620
อ้อ พูดไปแล้ว...

313
00:20:11,793 --> 00:20:13,003
แรงเหมือนกันนะคะ

314
00:20:13,712 --> 00:20:16,131
มีแต่พวกสก็อตจึงจะคิดเครื่องดื่มแบบนี้ขึ้นมาได้

315
00:20:16,673 --> 00:20:19,718
จําเป็นต้องมี เพื่อจะสู้กับความหนาวเหน็บที่นั่น

316
00:20:19,718 --> 00:20:23,013
โอ๊ย อย่าขู่ให้ฉันกลัวมากกว่านี้เลยค่ะอกาธ่า

317
00:20:23,513 --> 00:20:25,474
ฉันไม่ห่วงหรอก

318
00:20:25,474 --> 00:20:28,894
ดูเหมือนฟรานเชสก้าจะค้นพบความกล้าในใจ

319
00:20:28,894 --> 00:20:31,355
ใช่ จริงด้วยค่ะ

320
00:20:31,355 --> 00:20:32,564
และก็พยายามใช้ความกล้า

321
00:20:32,564 --> 00:20:34,983
เพื่อหนีให้ไกลจากแม่ที่สุดเท่าที่ทําได้

322
00:20:35,525 --> 00:20:39,738
ฉันซื้อสุรานี้ครั้งที่เดินทางไปสก็อตแลนด์
เมื่อหลายปีก่อน

323
00:20:40,405 --> 00:20:43,825
ตอนแรกมันก็แรงบาดลิ้น

324
00:20:44,451 --> 00:20:47,454
แต่ดื่มไปสักพักก็เริ่มถูกใจ

325
00:20:47,454 --> 00:20:49,164
แต่ยังคงแรงไม่แผ่ว

326
00:20:52,417 --> 00:20:55,337
ถึงฟรานเชสก้าไม่อยู่แล้ว ฉันจะยังอยู่ข้างคุณ

327
00:20:57,297 --> 00:20:58,924
น้องชายฉันก็จะอยู่เช่นกัน

328
00:21:00,133 --> 00:21:01,093
หากคุณต้องการ

329
00:21:01,093 --> 00:21:03,595
เราไม่ต้องคุยเรื่องนั้นก็ได้ค่ะ

330
00:21:03,595 --> 00:21:05,264
แต่ควรจะคุยไม่ใช่รึ

331
00:21:08,976 --> 00:21:11,895
ลอร์ดแอนเดอร์สันเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่สุด

332
00:21:13,605 --> 00:21:17,067
ถ้าคุณจะกรุณาให้อนุญาต...

333
00:21:17,067 --> 00:21:20,612
ไม่ใช่เรื่องของฉันที่ต้องอนุญาตใดๆ เลย

334
00:21:21,154 --> 00:21:22,447
คุณทั้งคู่โตแล้ว

335
00:21:23,323 --> 00:21:24,741
คุณทําตามใจปรารถนาได้

336
00:21:30,122 --> 00:21:34,835
เพราะที่จริง สมัยนั้นฉันเองก็ไม่ได้ขออนุญาตคุณ

337
00:21:40,173 --> 00:21:42,134
จู่ๆ เหล้าก็ลื่นคอขึ้นมา

338
00:21:45,387 --> 00:21:46,930
คุณทราบ

339
00:21:49,766 --> 00:21:50,600
ใช่ไหม

340
00:21:52,019 --> 00:21:54,021
ฉันรู้ว่าคุณพ่อเป็นคนดี

341
00:21:55,480 --> 00:21:57,649
และคุณก็เป็นมิตรที่ดีมาโดยตลอด

342
00:21:59,735 --> 00:22:01,611
ฉันจําเป็นต้องรู้แค่นั้นพอค่ะ

343
00:22:07,826 --> 00:22:09,536
น้องชายฉันก็เป็นคนดี

344
00:22:11,163 --> 00:22:12,748
และคุณก็เป็นมิตรที่ดี

345
00:22:14,291 --> 00:22:16,418
ฉันก็จําเป็นต้องรู้แค่นั้นเช่นกัน

346
00:22:18,962 --> 00:22:21,048
แต่ถ้าเขาทําให้เรื่องระหว่างคุณเกิดขมขื่นขึ้นมา

347
00:22:21,048 --> 00:22:22,966
ฉันจะเลือกข้างคุณ ไม่ใช่เขาแน่ๆ

348
00:22:22,966 --> 00:22:25,177
ฉันไม่ยอมเสียคุณไปเพราะเขาโง่เขลาเบาปัญญา

349
00:22:25,177 --> 00:22:28,013
ไม่มีชายใดทําแบบนั้นได้แน่ๆ ค่ะ

350
00:22:37,522 --> 00:22:39,441
ลองนึกภาพเราสามคนในงานราตรีสโมสรสิ

351
00:22:39,941 --> 00:22:43,570
เราจะอธิบายอย่างไรกับ
สมมตินะ เลดี้วิธวาเชลต์นัม

352
00:22:44,237 --> 00:22:46,365
เราต้องนัดแนะให้พูดตรงกันก่อน

353
00:22:46,365 --> 00:22:48,325
อย่างกับคุณจะยอมไปงานราตรีสโมสร

354
00:22:48,325 --> 00:22:49,242
ก็จริง

355
00:22:57,000 --> 00:22:59,086
พวกคุณทนกับงานสังคมกันได้ยังไง

356
00:23:03,340 --> 00:23:05,801
ผมคงรู้สึกว่ามีรักพร้อมจะมอบให้คนมากมาย

357
00:23:06,718 --> 00:23:08,512
รักการพูดคุยเรื่องเบ็ดเตล็ด

358
00:23:10,722 --> 00:23:12,307
และรักงานสังสรรค์ครื้นเครง

359
00:23:14,601 --> 00:23:19,606
โดยเฉพาะถ้าสังสรรค์สามคน

360
00:24:00,105 --> 00:24:01,064
ราตรีสวัสดิ์เจ้าค่ะ

361
00:24:28,049 --> 00:24:30,260
ผมแค่มาหยิบผ้าห่มไปนอนที่ม้านั่ง

362
00:24:32,637 --> 00:24:33,472
ได้สิคะ

363
00:25:00,415 --> 00:25:03,126
ฉันจะไปดื่มชากับคุณแม่ก่อนงานแต่งน้องสาวคุณ

364
00:25:03,710 --> 00:25:06,087
คุณจะได้ไม่ต้องอึดอัด
กับการขึ้นรถม้าไปด้วยกันนะคะ

365
00:25:37,327 --> 00:25:38,620
(มิสบริดเจอร์ตัน)

366
00:25:39,871 --> 00:25:41,873
(คอลิน บริดเจอร์ตัน
ปารีส ฝรั่งเศส)

367
00:25:44,501 --> 00:25:46,378
(มิสเตอร์คอลิน บริดเจอร์ตัน
มาร์เซย ฝรั่งเศส)

368
00:25:52,717 --> 00:25:56,930
{\an8}(จากใจจริง เพเนโลปี้)

369
00:26:08,400 --> 00:26:09,484
คุณผู้หญิง

370
00:26:09,484 --> 00:26:10,860
อ้าว เพเนโลปี้มาแล้วรึ

371
00:26:10,860 --> 00:26:13,029
ฉันรั้งเขาไว้ไม่ได้แล้วค่ะคุณผู้หญิง

372
00:26:13,613 --> 00:26:16,157
ทนายคนนั้นมาถึงบ้านแล้ว

373
00:26:22,872 --> 00:26:25,250
งั้นคงต้องให้เขาเข้ามาล่ะมั้ง

374
00:26:33,258 --> 00:26:36,845
- เลดี้เฟทเธอริงตัน ผมวอลเตอร์...
- วอลเตอร์ ดันดาส เอสไควร์ ฉันจําได้ค่ะ

375
00:26:37,596 --> 00:26:39,472
คุณคงมาแสดงความยินดีกับเราสินะคะ

376
00:26:39,472 --> 00:26:42,976
เพราะลูกสาวฉันเพิ่งสมรสกับหนึ่งในวงศ์ตระกูล

377
00:26:42,976 --> 00:26:45,520
ที่น่านับหน้าถือตาที่สุดในสังคม

378
00:26:45,520 --> 00:26:49,190
เกรงว่าจะไม่ใช่ ผมไม่ได้มาด้วยเรื่องดี

379
00:26:49,190 --> 00:26:52,485
แต่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า
การไม่ต้องสร้างภาพหลอกใครอีก

380
00:26:52,485 --> 00:26:54,112
เป็นความรู้สึกปลอดโปร่งสบายใจนัก

381
00:26:54,738 --> 00:26:56,615
หวังว่าคุณจะมีหลักฐานเพียงพอ

382
00:26:56,615 --> 00:26:59,659
ต่อข้อกล่าวหาทั้งหลายที่คุณตั้งใจมาพูด

383
00:26:59,659 --> 00:27:03,663
ไม่ใช่หลักฐานที่ตามหาหรอกครับ
แต่เป็นหลักฐานเท่าที่จําเป็น

384
00:27:06,249 --> 00:27:10,045
เงินที่คุณได้รับเป็นมรดกมาจากคุณป้าเพทูเนีย

385
00:27:11,296 --> 00:27:13,840
ผมว่ามันน่าประหลาดใจที่ได้รับเงินก้อนโต

386
00:27:13,840 --> 00:27:16,968
ในจังหวะที่แจ็ค เฟทเธอริงตัน
หอบเงินของคุณหนีไปพอดี

387
00:27:17,552 --> 00:27:22,057
อันที่จริงเพื่อนบ้านป้าเพทูเนียที่คอร์นวอลล์
ก็เห็นด้วยกับผม

388
00:27:22,057 --> 00:27:25,518
เท่าที่ทราบมา
สตรีท่านนั้นอยู่อย่างยากไร้มาตลอด

389
00:27:26,269 --> 00:27:29,022
ใครจะบอกได้ ท่านอาจเก็บออมเงินเก่งมากก็ได้

390
00:27:29,814 --> 00:27:33,526
อยู่อย่างกระเบียดกระเสียร
เพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นสักวัน

391
00:27:33,526 --> 00:27:34,861
เจ้าหนี้บอกได้

392
00:27:35,904 --> 00:27:37,322
โธ่ เลดี้เฟทเธอริงตัน

393
00:27:38,740 --> 00:27:39,866
ผมรู้ว่าเงินก้อนของคุณ

394
00:27:39,866 --> 00:27:42,952
มาจากพฤติกรรมหลอกลวงต้มตุ๋น
ของแจ็ค เฟทเธอริงตัน

395
00:27:44,245 --> 00:27:46,581
และเชื่อว่าหลวงก็จะเห็นด้วย

396
00:27:46,581 --> 00:27:50,210
ให้ริบบรรดาศักดิ์เฟทเธอริงตันและถ่ายโอนไป

397
00:27:50,210 --> 00:27:52,045
ยังครอบครัวที่ดีงามไร้ด่างพร้อยกว่านี้

398
00:27:52,962 --> 00:27:56,383
ผมจะส่งหลักฐานให้ทางการภายในสัปดาห์นี้

399
00:27:58,176 --> 00:27:59,010
สวัสดีครับ

400
00:28:05,809 --> 00:28:07,018
เพเนโลปี้

401
00:28:08,061 --> 00:28:09,062
จริงหรือเปล่า

402
00:28:10,605 --> 00:28:14,109
เงินที่คุณแม่ได้มา
คือเงินที่คุณพี่แจ็คหลอกลวงคนในสังคม

403
00:28:14,109 --> 00:28:17,112
ใช่ว่าพวกนั้นจําเป็นต้องใช้เงินเท่าเรา

404
00:28:17,112 --> 00:28:18,405
แม่ขโมยเงินพวกเขา

405
00:28:18,405 --> 00:28:20,699
ส่วนเธอก็ทําพวกเขาอับอาย

406
00:28:20,699 --> 00:28:23,076
เธอขโมยศักดิ์ศรีของพวกนั้น

407
00:28:23,076 --> 00:28:25,662
เธอกับฉันก็ไม่ได้ทําต่างกันนักหรอก

408
00:28:25,662 --> 00:28:27,580
สิ่งที่คุณแม่ทํานั้นผิดกฎหมาย

409
00:28:27,580 --> 00:28:31,126
ฉันทําสิ่งที่จําเป็นเพื่อปกป้องครอบครัวนี้

410
00:28:31,126 --> 00:28:33,336
เธอเขียนบทความเพื่อปกป้องใครกันล่ะ

411
00:28:33,336 --> 00:28:35,714
- ตัวเอง!
- อ้อ จากใครไม่ทราบ

412
00:28:40,427 --> 00:28:41,261
เข้าใจละ

413
00:28:49,018 --> 00:28:49,978
คือว่านะ...

414
00:28:51,229 --> 00:28:53,648
การเป็นพ่อแม่ไม่ใช่เรื่องง่าย

415
00:28:54,399 --> 00:28:57,152
จะให้แม่เลี้ยงลูกสาวอย่างไรในเมื่อทั้งชีวิต

416
00:28:57,152 --> 00:29:00,697
แม่ถูกสอนมาว่าอํานาจทั้งหมดมาจากผู้ชาย

417
00:29:02,240 --> 00:29:05,994
สิ่งที่ลูกทําไป ลูกทําได้ด้วยน้ําพักน้ําแรงตนเอง

418
00:29:08,329 --> 00:29:12,500
ต่อให้แม่จะไม่ชอบสิ่งที่ลูกเขียนตลอดหลายปีมานี้

419
00:29:13,334 --> 00:29:16,796
แต่แม่เจ็บใจตัวเองเหลือเกินที่มองข้ามลูกมานาน

420
00:29:18,798 --> 00:29:22,302
เราแม่ลูกต่างพยายามสุดความสามารถ

421
00:29:22,802 --> 00:29:27,140
ด้วยโอกาสเท่าที่สังคมเปิดให้เรา

422
00:29:30,977 --> 00:29:31,853
ก็จริง

423
00:29:33,605 --> 00:29:37,650
อาจมีหนทางอื่น แต่ในจังหวะนั้นแม่มืดแปดด้าน

424
00:29:41,362 --> 00:29:43,323
เลดี้วิสเซิลดาวน์จะเขียนอย่างไร

425
00:29:43,323 --> 00:29:47,243
เมื่อแม่ถูกเปิดโปงและบ้านเราต้องตกต่ํา

426
00:29:57,128 --> 00:30:00,215
เธอจะเขียนตามที่ลูกอยากให้เขียน

427
00:30:03,718 --> 00:30:05,053
นั่นเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว

428
00:30:06,930 --> 00:30:09,390
ลูกทําสิ่งที่ยิ่งใหญ่เพื่อตัวเองแล้ว

429
00:30:11,392 --> 00:30:12,268
ขอบคุณค่ะ

430
00:30:14,771 --> 00:30:17,482
เราอาจเหมือนกันจริงๆ
มากกว่าที่ลูกอยากจะยอมรับ

431
00:30:20,735 --> 00:30:22,320
ถ้าเรารอดจากครั้งนี้ไปได้...

432
00:30:25,532 --> 00:30:26,783
เราต้องทําให้ดีขึ้น

433
00:30:43,341 --> 00:30:45,343
โอ้โฮ ลูกแม่

434
00:30:46,261 --> 00:30:47,136
คุณแม่

435
00:30:48,304 --> 00:30:52,350
ลูกจะนําความสดใสไปเยือนสก็อตแลนด์แน่ๆ

436
00:30:54,018 --> 00:30:56,855
- คุณแม่เคืองที่ลูกจะไปรึเปล่าคะ
- ไม่จ้ะ ไม่อยู่แล้ว

437
00:30:56,855 --> 00:31:00,441
แม่เพียงแค่... ไม่คิดว่าลูกจะไป
ลงหลักปักฐานที่ห่างไกลขนาดนั้น

438
00:31:01,359 --> 00:31:03,778
- พี่แอนโทนี่กับพี่เคทกําลังจะไปอินเดียนะ
- ใช่

439
00:31:04,445 --> 00:31:06,823
แต่ลูกเคยอยู่ไกลบ้านนานๆ มาแล้ว

440
00:31:06,823 --> 00:31:08,658
ไปอยู่ที่บาธกับคุณป้า

441
00:31:08,658 --> 00:31:11,452
หรือเวลาอยู่ตามลําพังในบ้าน

442
00:31:12,412 --> 00:31:14,372
ตอนนี้แม่เลยกลัวว่าจะเสียลูกไปตลอดกาล

443
00:31:15,456 --> 00:31:17,959
คุณแม่คะ ตรงกันข้าม

444
00:31:21,671 --> 00:31:24,215
บางครั้งมันยากนะคะ

445
00:31:24,215 --> 00:31:27,302
ที่จะได้ยินเสียงในใจตัวเอง
ท่ามกลางเสียงเอะอะโกลาหลในบ้านนี้

446
00:31:27,969 --> 00:31:29,095
ขณะที่เวลาอยู่กับจอห์น

447
00:31:29,929 --> 00:31:32,223
ลูกได้ยินเสียงตัวเองดังขึ้นทุกที

448
00:31:34,100 --> 00:31:38,605
ลูกหวังอย่างยิ่งว่าความเงียบสงบ
งดงามของสก็อตแลนด์

449
00:31:38,605 --> 00:31:40,523
จะทําให้ลูกได้รู้จักตัวเองมากขึ้น

450
00:31:40,523 --> 00:31:42,901
ครอบครัวจะได้รู้จักลูกมากขึ้นเช่นกัน

451
00:31:42,901 --> 00:31:44,819
เพราะลูกก็อยากใกล้ชิดกับทุกคนค่ะ

452
00:31:44,819 --> 00:31:48,531
แล้วไปหาความเงียบสงบงดงาม
ในอ็อกซฟอร์ดเชอร์ไม่ได้รึ

453
00:31:49,115 --> 00:31:51,743
ใจลูกคงอยากจะแล่นกลับบ้านบ่อยเกินไป

454
00:31:51,743 --> 00:31:53,077
แต่จะกลับมาใช่ไหม

455
00:31:53,077 --> 00:31:54,621
แน่นอนค่ะ

456
00:31:57,999 --> 00:31:59,876
ลูกคนกล้าแสนฉลาดของแม่

457
00:32:02,337 --> 00:32:04,881
รู้ไหม ตอนแม่พบกับคุณพ่อครั้งแรก

458
00:32:06,799 --> 00:32:09,636
แม่แทบเปิดปากบอกชื่อตัวเองไม่ได้
แม่ถูกใจเขาอย่างมาก

459
00:32:09,636 --> 00:32:12,305
- แม้แต่คําง่ายๆ ยังติดอ่าง...
- คุณแม่ ลูก...

460
00:32:12,305 --> 00:32:14,432
ลูกนึกว่าเราคุยเรื่องนี้กันไปแล้ว จอห์น...

461
00:32:14,432 --> 00:32:18,311
เป็นสุภาพบุรุษที่ดีและเป็นตัวเลือกที่ดี

462
00:32:20,730 --> 00:32:23,775
แม่อยากจะบอกว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา

463
00:32:24,442 --> 00:32:28,488
แม่นึกว่าความรักของทุกคนจะเป็นเช่นเดียวกัน

464
00:32:29,155 --> 00:32:31,950
รุนแรง รวดเร็ว ไม่ทันตั้งตัว

465
00:32:33,743 --> 00:32:35,954
แต่ลูกทําให้แม่เห็นว่ามีทางอื่น

466
00:32:35,954 --> 00:32:40,041
รักที่ค่อยเป็นค่อยไปก็งดงาม

467
00:32:42,043 --> 00:32:45,254
แค่นี้ลูกแม่ก็ฉลาดเกินวัยไปมาก

468
00:32:49,384 --> 00:32:52,095
แม่ว่าลูกจะอยู่สบายในสก็อตแลนด์แน่จ้ะ

469
00:33:07,026 --> 00:33:09,904
ผมขอรับคุณเป็นภรรยาตามสมรส

470
00:33:09,904 --> 00:33:13,199
ครองคู่กันไปนับจากวันนี้

471
00:33:13,199 --> 00:33:16,828
ไม่ว่าจะรวยหรือจน จะแข็งแรงหรือป่วยไข้

472
00:33:17,829 --> 00:33:19,372
จนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน

473
00:33:24,669 --> 00:33:27,463
ฉันขอรับคุณเป็นสามีตามสมรส

474
00:33:27,463 --> 00:33:30,216
ครองคู่กันไปนับจากวันนี้

475
00:33:30,216 --> 00:33:33,761
ไม่ว่าจะรวยหรือจน จะแข็งแรงหรือป่วยไข้

476
00:33:34,345 --> 00:33:35,888
จนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน

477
00:33:37,974 --> 00:33:42,603
ขอให้ทั้งสองใช้ชีวิตร่วมกัน
ในชีวิตวิวาห์ศักดิ์สิทธิ์ตราบลมหายใจสุดท้าย

478
00:33:42,603 --> 00:33:43,521
อาเมน

479
00:34:03,207 --> 00:34:05,001
ลูกแม่

480
00:34:05,001 --> 00:34:06,210
ยินดีด้วย

481
00:34:10,590 --> 00:34:12,925
- อยากให้ถึงงานแต่งของตัวเองแล้ว
- ชอบหรือเปล่า

482
00:34:14,343 --> 00:34:17,180
นี่ฉันเมาคําเทศน์หวานๆ ของบาทหลวง

483
00:34:17,180 --> 00:34:19,766
หรือลอร์ดแอนเดอร์สันดูติดใจคุณแม่เป็นพิเศษ

484
00:34:20,266 --> 00:34:23,436
คุณแม่ดูมีความสุขนะ
ถ้าคุณแม่ถูกใจ เราจะว่าอะไรได้

485
00:34:23,436 --> 00:34:24,812
แล้วเขาก็ดูพอใช้ได้

486
00:34:24,812 --> 00:34:27,523
ซึ่งโชคดีมากที่พี่แอนโทนี่ออกเดินทางไปแล้ว

487
00:34:27,523 --> 00:34:29,692
พี่น่าจะดีใจนะที่มีลอร์ดแอนเดอร์สัน

488
00:34:29,692 --> 00:34:33,571
เพราะน้องออกเรือนไปแล้ว
ทีนี้คุณแม่จะกลับมาสนใจพี่อีก

489
00:34:33,571 --> 00:34:35,490
เว้นแต่จะไปสนใจเรื่องอื่น

490
00:34:36,783 --> 00:34:40,661
ขอตัวสักครู่
รู้สึกควรไปทักมิสซิสมอนด์ริชเสียหน่อย

491
00:34:42,997 --> 00:34:44,082
สวัสดีจ้ะ

492
00:34:44,082 --> 00:34:45,583
พิธีงดงามมากครับ

493
00:34:45,583 --> 00:34:46,626
ฉันก็คิดเช่นนั้น

494
00:34:47,543 --> 00:34:50,254
เป็นรองเพียงแต่ความงามของเจ้าภาพ

495
00:34:50,254 --> 00:34:51,464
ยอกันเกินไปแล้ว

496
00:34:51,464 --> 00:34:52,924
ผมพูดจากใจจริงครับ

497
00:34:54,759 --> 00:34:59,222
และสงสัยจริงๆ ว่าคุณจะพอมีน้ําใจ...

498
00:35:00,973 --> 00:35:03,935
แบ่งเวลามาเต้นกับผมในงานเลี้ยงหน้าไหม

499
00:35:05,478 --> 00:35:08,648
งานแดงก์เวิร์ธ-ฟินช์น่ะหรือคะ

500
00:35:09,273 --> 00:35:11,651
ฉัน... เอ่อ...

501
00:35:12,652 --> 00:35:13,486
ได้ค่ะ

502
00:35:14,946 --> 00:35:16,823
นั่นก็จะเหมาะสมที่สุด

503
00:35:17,448 --> 00:35:18,282
ดีครับ

504
00:35:19,325 --> 00:35:20,159
ดีมากทีเดียว

505
00:35:24,038 --> 00:35:26,207
ขออนุญาตเชิญดื่ม

506
00:35:28,751 --> 00:35:30,169
แด่ภรรยาคนสวยของผม

507
00:35:30,670 --> 00:35:33,506
ผมไม่มีคําจะบรรยายถึงความชื่นชมต่อเธอ

508
00:35:34,006 --> 00:35:36,259
นั่นเป็นเรื่องที่ผมมั่นใจว่าคุณจะพอใจ

509
00:35:36,259 --> 00:35:39,929
เพราะผมรู้ว่าคุณไม่ชอบเป็นที่สนใจนานๆ

510
00:35:39,929 --> 00:35:44,225
ดังนั้น แทนคํารัก ผมจึงขออนุญาต
กล่าวคําต่อครอบครัวของคุณ

511
00:35:44,851 --> 00:35:46,352
โดยเฉพาะคุณแม่ครับ

512
00:35:47,019 --> 00:35:51,816
เลดี้บริดเจอร์ตัน ผมเห็นความเปิดเผยของคุณ
สะท้อนอยู่ในเบเนดิกต์

513
00:35:51,816 --> 00:35:53,234
เสน่ห์ของคุณฉายอยู่ในคอลิน

514
00:35:53,985 --> 00:35:56,028
ความหลักแหลมของเอโลอีส

515
00:35:56,612 --> 00:35:59,574
และความสดใสที่คุณมอบไว้ให้
กับทั้งเกรกอรี่และไฮยาซินธ์

516
00:36:00,741 --> 00:36:03,870
ในจังหวะนี้ที่ผมซาบซึ้งเหลือเกินกับภรรยาคนงาม

517
00:36:03,870 --> 00:36:08,207
ผมก็รู้สึกซาบซึ้งเช่นกัน
กับสตรีแสนวิเศษที่เลี้ยงดูกล่อมเกลาเธอมา

518
00:36:09,000 --> 00:36:09,876
คุณแม่

519
00:36:09,876 --> 00:36:11,169
ผมขอขอบคุณ

520
00:36:12,044 --> 00:36:14,630
ขอบคุณทุกท่านจากใจครับ

521
00:36:16,966 --> 00:36:17,925
ตายจริง

522
00:36:18,885 --> 00:36:19,760
ใจเย็นๆ

523
00:36:20,261 --> 00:36:22,763
ขออภัย ผมไม่ได้ตั้งใจจะเรียกน้ําตา

524
00:36:23,472 --> 00:36:25,474
ไฮยาซินธ์ร้องไห้มาทั้งงาน

525
00:36:25,474 --> 00:36:27,310
สักวันนายก็จะหัดมีหัวใจบ้างน่ะ

526
00:36:28,895 --> 00:36:30,897
คุณแม่คะ เล่นเพลงดูเอ็ตกับลูกสักเพลงได้ไหม

527
00:36:30,897 --> 00:36:34,609
ตายจริง เดี๋ยวนี้รึ แม่ไม่ได้ซ้อมมานานมาก

528
00:36:34,609 --> 00:36:38,029
จําได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ลูกทําคุณแม่ร้องไห้
คือตอนเริ่มเล่นเปียโนใหม่ๆ

529
00:36:38,029 --> 00:36:41,449
ไม่ใช่แค่คุณแม่ พี่ก็น้ําตาร่วงอยู่ในห้อง
เพราะเธอเล่นคอร์ดอะไรไม่เข้ากันเลย

530
00:36:41,449 --> 00:36:42,366
ขําจังเลย

531
00:36:42,950 --> 00:36:45,786
โชคดีที่คุณแม่ไม่ได้ทอดทิ้งฉัน

532
00:36:45,786 --> 00:36:47,622
และวันนี้ลูกก็จะไม่ทิ้งคุณแม่

533
00:36:47,622 --> 00:36:49,123
นั่นขู่กันรึ

534
00:36:52,919 --> 00:36:54,086
- โชคดีนะ
- ขอบใจจ้ะ

535
00:36:55,463 --> 00:36:57,131
- ขอบใจ
- ขอบคุณค่ะ

536
00:37:40,091 --> 00:37:40,925
บราโว่!

537
00:37:41,634 --> 00:37:42,468
บราโว่

538
00:37:42,468 --> 00:37:44,470
เอาอีก

539
00:37:47,265 --> 00:37:48,349
ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหมคะ

540
00:37:49,892 --> 00:37:51,602
เล่นได้ไพเราะจับใจ

541
00:37:58,693 --> 00:38:00,903
ถ้าคุณเป็นห่วงเรื่องเงินที่จะให้มิสคาวเปอร์

542
00:38:00,903 --> 00:38:03,114
ผมตั้งใจจะคุยกับพี่เบเนดิกต์คืนนี้

543
00:38:03,114 --> 00:38:05,157
แค่อยากรอให้จบงานแต่งไปก่อน

544
00:38:05,157 --> 00:38:06,075
ดีค่ะ

545
00:38:06,909 --> 00:38:08,744
ฉันไม่อยากให้คุณไปคุยกับคุณพี่

546
00:38:08,744 --> 00:38:10,496
แต่ใกล้หมดเวลาแล้ว

547
00:38:10,496 --> 00:38:12,748
ฉันไม่อาจขอให้คุณโกหกพี่ชายเพื่อฉันได้

548
00:38:12,748 --> 00:38:17,420
ครอบครัวคุณ... ครอบครัวที่คุณเปิดใจ
ให้ฉันเข้ามาอยู่ร่วมด้วยนั้น เป็นคนดีเกินไป

549
00:38:18,879 --> 00:38:21,549
อบอุ่นและเยี่ยมยอดเกินกว่าจะไปลวง
หรือหลอกไม่ว่าในทางใด

550
00:38:22,842 --> 00:38:25,428
ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องโกหกของฉัน
แพร่สะพัดไปมากกว่านี้

551
00:38:25,428 --> 00:38:27,179
ถ้าเช่นนั้นผมจะช่วยคุณได้อย่างไร

552
00:38:27,179 --> 00:38:28,347
ด้วยการรักฉัน

553
00:38:29,807 --> 00:38:31,892
คุณมอบอะไรให้ฉันมามากมายแล้ว

554
00:38:33,144 --> 00:38:34,687
คุณสอนให้ฉันยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง

555
00:38:34,687 --> 00:38:37,606
คุณทําให้ฉันรู้ว่าฉันสามารถสุขสมได้
เกินกว่าที่เคยจินตนาการถึง

556
00:38:37,606 --> 00:38:41,819
แต่สิ่งที่ทําให้ฉันรักคุณ
ไม่ใช่แค่เรื่องที่คุณทําให้ฉัน

557
00:38:43,362 --> 00:38:44,780
แต่เป็นน้ําใจการุณย์

558
00:38:45,740 --> 00:38:46,824
ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

559
00:38:47,908 --> 00:38:49,452
ความเอาใจใส่อย่างลึกซึ้งของคุณ

560
00:38:51,746 --> 00:38:54,790
แค่เป็นตัวคุณเองก็เพียงพอแล้ว คอลิน

561
00:38:56,542 --> 00:39:00,087
ฉันไม่จําเป็นต้องให้คุณมากอบกู้ชีวิต
ฉันแค่อยากให้คุณยืนเคียงข้างฉัน

562
00:39:01,547 --> 00:39:02,631
กอดฉัน

563
00:39:04,383 --> 00:39:05,343
จูบฉัน

564
00:39:07,011 --> 00:39:09,472
ผมก็อยากทําเช่นนั้นมากเหลือเกิน

565
00:39:09,472 --> 00:39:11,390
แล้วอะไรรั้งคุณไว้ล่ะคะ

566
00:39:12,516 --> 00:39:13,476
ผมก็ไม่รู้

567
00:39:15,436 --> 00:39:19,315
แต่ผมรู้แน่ว่ามิสคาวเปอร์ยังเป็นภัยต่อเรา

568
00:39:19,315 --> 00:39:22,985
ตราบใดที่คุณยังอยู่กับความลับนี้...

569
00:39:25,154 --> 00:39:26,989
จะยังมีสิ่งที่กั้นขวางระหว่างเราเสมอ

570
00:39:26,989 --> 00:39:27,907
ฉันเข้าใจค่ะ

571
00:39:29,575 --> 00:39:31,118
นั่นอาจเป็นกุญแจไขทุกอย่าง

572
00:39:31,118 --> 00:39:32,370
หมายความว่าอย่างไร

573
00:39:50,763 --> 00:39:52,431
มีจดหมายมาพ่ะย่ะค่ะ

574
00:40:08,447 --> 00:40:09,448
คอลิน

575
00:40:12,076 --> 00:40:14,703
แม่ได้จดหมายจากภรรยาของลูก

576
00:40:15,704 --> 00:40:17,039
เราไปนั่งกันก่อนดีกว่าครับ

577
00:41:00,458 --> 00:41:02,877
ไม่ประหลาดใจที่โตมาเป็นแบบนี้

578
00:41:02,877 --> 00:41:04,336
บ้านหลังนี้อบอุ่นเกินไป

579
00:41:04,336 --> 00:41:07,089
จริงครับคุณพี่ ความผิดเมียผมคนเดียว

580
00:41:10,217 --> 00:41:13,053
แม่ลืมไปแล้วว่าหล่อนเป็นคนร้ายกาจแค่ไหน

581
00:41:13,053 --> 00:41:14,638
ลูกจะไม่ไปไหนกับหล่อนทั้งนั้น

582
00:41:14,638 --> 00:41:16,724
ลูกไม่มีทางเลือกแล้ว เครสซิด้า

583
00:41:16,724 --> 00:41:19,226
แม่จะปล่อยให้ลูกต้องผจญกับชะตานี้จริงๆ รึ

584
00:41:22,646 --> 00:41:23,772
มานี่ นางหนู

585
00:41:23,772 --> 00:41:28,027
ขอดูตัวหน่อย จะได้เห็นว่าต้องแก้ตรงไหนบ้าง

586
00:41:28,027 --> 00:41:29,487
ได้สิคะคุณป้าโจแอนนา

587
00:41:30,696 --> 00:41:32,573
หลังจากคืนนี้ทุกอย่างจะหมดความหมาย

588
00:41:50,007 --> 00:41:51,675
สาวใช้ให้ผมขึ้นมาเลย

589
00:41:54,178 --> 00:41:56,347
ผมเริ่มจะติดใจการเข้าถึงแบบนี้แล้วนะ

590
00:41:56,847 --> 00:41:58,432
คืนนี้คุณหล่อเหลามากเช่นเคย

591
00:42:06,690 --> 00:42:08,275
พอลจะมาเจอเราด้วยไหม

592
00:42:09,652 --> 00:42:11,904
คืนนี้เขาน่าจะอยู่กับคนอื่น

593
00:42:12,571 --> 00:42:13,489
แน่สินะ

594
00:42:14,198 --> 00:42:16,659
แล้วเราควรจะเชิญคนอื่นมาร่วมวงด้วยบ้างไหม

595
00:42:18,911 --> 00:42:20,120
ฉันต้องยอมรับกับคุณตรงๆ

596
00:42:20,871 --> 00:42:23,207
แม้ฉันจะพอใจกับการที่เราสามคนเสพสุขด้วยกัน

597
00:42:23,207 --> 00:42:25,960
คืนนี้ฉันหวังอยู่ว่าจะมีแค่เราสองคน

598
00:42:28,796 --> 00:42:31,006
คุณไม่ชอบให้พอลอยู่กับเราด้วยรึ

599
00:42:32,299 --> 00:42:33,300
ฉันชอบ

600
00:42:34,176 --> 00:42:36,887
ชอบมากด้วย แต่ฉันกับพอลมีความสัมพันธ์ฉันมิตร

601
00:42:36,887 --> 00:42:39,181
และฉันเริ่มรู้ตัวว่า...

602
00:42:41,308 --> 00:42:43,561
ฉันเริ่มจะมีใจให้คุณจริงๆ เบเนดิกต์

603
00:42:45,187 --> 00:42:46,313
มีให้มากกว่าแค่มิตรภาพ

604
00:42:48,440 --> 00:42:50,609
ความเปิดกว้างของคุณ

605
00:42:50,609 --> 00:42:52,486
ความรักที่มีให้อย่างล้นเหลือ

606
00:42:53,487 --> 00:42:56,448
ฉันไม่เคยพบใครที่คล้ายกับฉันเท่านี้มาก่อน

607
00:42:56,448 --> 00:42:58,909
จนเริ่มอยากรู้

608
00:42:58,909 --> 00:43:02,079
จะเป็นอย่างไรหากเรายอมให้
สัมพันธ์ของเราจริงจังมากขึ้น

609
00:43:02,079 --> 00:43:05,749
ทิลลี่ คุณน่าทึ่งเหลือเกิน

610
00:43:09,837 --> 00:43:10,713
แต่...

611
00:43:13,257 --> 00:43:15,884
ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าผมต้องการความจริงจัง

612
00:43:24,101 --> 00:43:26,895
นี่... เป็นเพราะพอลรึเปล่า

613
00:43:26,895 --> 00:43:31,650
ไม่ พอลอาจเป็นแพทริเชียหรือพอลลี่
หรือปีเตอร์ หรือทั้งสามคนพร้อมกันก็ได้

614
00:43:33,736 --> 00:43:35,696
เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเราสามคน

615
00:43:35,696 --> 00:43:37,823
เรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ผมพบคุณ

616
00:43:39,033 --> 00:43:41,910
ทําให้ผมตระหนักว่ารู้สึกดีเพียงใดเมื่อเป็นอิสระ

617
00:43:45,789 --> 00:43:47,166
คุณช่วยเปิดโลกให้ผม

618
00:43:49,960 --> 00:43:53,422
ผมยังไม่พร้อมจะปิดโลกนั้นกลับไปอีกครั้ง

619
00:43:58,677 --> 00:44:00,596
ผมนึกว่าคุณก็ต้องการสิ่งเดียวกัน

620
00:44:02,014 --> 00:44:02,931
เคยต้องการ

621
00:44:05,309 --> 00:44:08,020
จนได้เห็นว่าตนเองรู้สึกอย่างไร
เมื่อต้องแบ่งคุณให้คนอื่น

622
00:44:09,229 --> 00:44:11,106
ฉันก็ประหลาดใจพอๆ กับคุณ

623
00:44:17,780 --> 00:44:19,365
ฉันจะทําตามความปรารถนาของคุณ

624
00:44:21,033 --> 00:44:24,328
แต่ต้องบอกคุณไว้
ความบันเทิงเริงรมย์ยังอาจน่าเบื่อเข้าสักวัน

625
00:44:26,830 --> 00:44:31,001
การอยากผูกพันกับใครสักคน
สุดท้ายกลับรู้สึกดี

626
00:44:33,962 --> 00:44:36,548
ขอบคุณที่ทําให้ฉันนึกได้ว่ายังมีเรื่องแบบนั้นในโลก

627
00:44:51,063 --> 00:44:53,190
อ้าว บังเอิญเจอกันอีกแล้ว

628
00:44:57,444 --> 00:45:00,948
น้องว่ามันก็ปกติดีที่จะพบว่าตัวเอง

629
00:45:00,948 --> 00:45:03,951
ลอยไปลอยมา
แต่ไม่ได้ขยับไปในทิศใดทิศหนึ่งอีกครั้ง

630
00:45:03,951 --> 00:45:05,953
แล้วอยากจะไปที่ใดกันล่ะ

631
00:45:07,204 --> 00:45:09,206
ตอนนี้ก็อยากอยู่กับครอบครัว

632
00:45:09,206 --> 00:45:11,583
จนกว่าเจ้าเรื่องวิสเซิลดาวน์กับพระราชินีจะจบ

633
00:45:11,583 --> 00:45:12,668
แล้วมันจะต้องจบ

634
00:45:13,627 --> 00:45:14,545
แล้วจากนั้นล่ะ

635
00:45:16,338 --> 00:45:17,548
ไปที่ไหนก็ได้นะ อันที่จริง

636
00:45:18,674 --> 00:45:22,845
น้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต
ถ้าไม่อยู่ในเมย์แฟร์ก็ที่ออบรีย์ ฮอลล์

637
00:45:24,012 --> 00:45:27,725
ถ้าคิดจะสร้างความเปลี่ยนแปลงในโลก
อย่างน้อยก็ควรได้เห็นโลกกว้างก่อน

638
00:45:27,725 --> 00:45:31,186
ได้เจอคนที่ไม่ใช่ครอบครัว
หรือสาวใสดรุณีในตลาดหาคู่

639
00:45:31,186 --> 00:45:33,897
กลับมาอยากเปลี่ยนโลกอีกแล้วรึนี่

640
00:45:33,897 --> 00:45:36,692
นึกว่าปีนี้อยากจะเข้ากับคนอื่นให้ได้

641
00:45:36,692 --> 00:45:38,527
น้องว่าน้องเลิกพยายามเรื่องนั้นแล้วค่ะ

642
00:45:39,194 --> 00:45:40,362
นั่นไงน้องพี่

643
00:45:49,580 --> 00:45:51,790
นั่นคือการยอมรับเงียบๆ ว่า
รู้อะไรที่น้องไม่รู้รึเปล่า

644
00:45:51,790 --> 00:45:54,418
ไม่ ไม่ใช่แน่ๆ

645
00:45:55,043 --> 00:45:59,298
เชื่อเถอะ ยิ่งได้รู้จักโลก
เราก็ยิ่งรู้ตัวว่าเรานั้นช่างรู้น้อย

646
00:46:02,718 --> 00:46:03,802
รู้สึกเหมือน...

647
00:46:06,263 --> 00:46:08,807
รู้สึกเหมือนว่าบทเรียนใหม่ที่จะได้ต่อจากนี้

648
00:46:08,807 --> 00:46:10,476
จะเปลี่ยนชีวิตพี่ไปตลอดกาล

649
00:46:13,520 --> 00:46:15,439
น้องเห็นด้วยทุกประการกับทุกอย่างที่พี่พูด

650
00:46:15,439 --> 00:46:17,608
เพราะไม่รู้เลยว่าพูดเรื่องอะไรของพี่

651
00:46:20,152 --> 00:46:21,987
แต่มีเรื่องหนึ่งที่พี่รู้

652
00:46:23,572 --> 00:46:26,825
เราไม่ควรปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปนานนัก

653
00:46:26,825 --> 00:46:31,663
ก่อนที่เราจะมานั่งชิงช้า
และสับสนงงโลกพร้อมกันเช่นนี้อีก

654
00:46:41,340 --> 00:46:42,549
พี่สวยมาก

655
00:46:42,549 --> 00:46:44,510
พยายามไปก็ไร้ประโยชน์

656
00:46:44,510 --> 00:46:47,304
รู้ทั้งรู้ว่าเปิดประตูเข้าไปจะต้องผิดหวัง

657
00:46:47,304 --> 00:46:49,848
ผมแน่ใจว่าวาร์ลีย์คงทําสุดฝีมือแล้ว

658
00:47:05,823 --> 00:47:07,908
ได้ขนนกกระจอกเทศมาจริงด้วย

659
00:47:07,908 --> 00:47:09,827
กล้วยไม้ม่วงก็มา

660
00:47:10,702 --> 00:47:13,539
ฟิลิปป้า นั่น... หนึ่ง สอง สาม สี่

661
00:47:13,539 --> 00:47:15,457
วงดนตรีตั้งแปดชิ้น

662
00:47:17,376 --> 00:47:18,418
ได้มารึเปล่า

663
00:47:18,919 --> 00:47:19,795
ได้ค่ะ

664
00:47:21,338 --> 00:47:25,759
ฟิลิปป้า โหวกเหวกโวยวาย
เป็นเด็กได้กินเค้กคําแรกไปได้

665
00:47:25,759 --> 00:47:28,887
คุณแม่ ขอบคุณค่ะ!

666
00:47:28,887 --> 00:47:31,014
ขอบคุณเรื่องอะไรกัน

667
00:47:31,014 --> 00:47:34,059
ก็ต้องเป็นคุณแม่สิที่จ่ายค่าจัดงานทั้งหมดนี่

668
00:47:37,312 --> 00:47:40,607
แม่บอกว่าอยากให้พี่ๆ
ได้งานราตรีสโมสรสวยสุดที่เมย์แฟร์เคยมี

669
00:47:43,443 --> 00:47:44,862
ยินดีจ้ะ

670
00:47:46,029 --> 00:47:46,989
ขอบคุณค่ะ

671
00:47:52,286 --> 00:47:53,412
มันก็สวยจริงๆ

672
00:47:54,705 --> 00:47:56,373
แม่ภูมิใจในตัวลูกนะ

673
00:48:33,535 --> 00:48:35,454
(งานราตรีสโมสรแดงก์เวิร์ธ-ฟินช์)

674
00:49:11,073 --> 00:49:12,783
ขอให้สนุกนะคะ

675
00:49:18,747 --> 00:49:20,582
ฉันเป็นคนคิดว่าจะเอาสีม่วง

676
00:49:27,422 --> 00:49:29,424
นี่เป็นคืนสุดท้ายในสังคมผู้ดีของเรา

677
00:49:30,092 --> 00:49:33,178
อย่างน้อยพรูเดนซ์กับฟิลิปป้าก็สนุกสุดชีวิต

678
00:49:36,556 --> 00:49:37,432
สมเด็จพระราชินี

679
00:49:39,017 --> 00:49:40,185
ขอพระราชทานอภัยเพคะ

680
00:49:40,185 --> 00:49:41,687
เรามิได้ตั้งยกพื้นไว้

681
00:49:41,687 --> 00:49:44,564
เพราะไม่คิดว่าจะทรงรับคําเชิญ

682
00:49:45,649 --> 00:49:48,318
เราไม่ได้มาเพราะคําเชิญของเธอ

683
00:49:49,319 --> 00:49:50,278
หยุดเล่น

684
00:49:57,327 --> 00:49:59,871
ผลจากการค้นหาโดยไม่หยุดหย่อนของเรา

685
00:49:59,871 --> 00:50:03,333
ทําให้หล่อนผู้นั้นตกอยู่ในสถานการณ์ลําบาก

686
00:50:03,959 --> 00:50:07,295
จนเราได้รับจดหมายเมื่อต้นสัปดาห์

687
00:50:08,505 --> 00:50:10,298
จากเลดี้วิสเซิลดาวน์

688
00:50:20,142 --> 00:50:21,852
หล่อนขอให้เราปรานี

689
00:50:23,020 --> 00:50:25,981
ขอโอกาสกล่าวกับทุกคนด้วยตนเอง

690
00:50:26,898 --> 00:50:31,737
เพื่อแก้ต่างกับสาธารณชนก่อนที่เราจะตัดสิน

691
00:50:33,613 --> 00:50:35,991
ดังนั้นจังหวะนี้เราขอยกเวที

692
00:50:37,534 --> 00:50:39,536
ให้กับผู้เขียนคนนั้น

693
00:50:50,422 --> 00:50:51,423
ไม่ใช่เขา

694
00:50:51,423 --> 00:50:52,549
ขออภัยครับ

695
00:50:53,717 --> 00:50:54,551
หล่อน

696
00:51:20,619 --> 00:51:22,412
สวัสดีทุกท่าน

697
00:51:24,414 --> 00:51:27,959
หรือควรจะพูดว่า "ท่านผู้อ่านที่รัก"

698
00:51:34,216 --> 00:51:36,802
ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องตลกขบขัน

699
00:51:37,761 --> 00:51:38,762
สิ่งที่ฉันทําลงไป

700
00:51:40,055 --> 00:51:41,473
แรกเริ่มเดิมที

701
00:51:41,473 --> 00:51:44,309
ฉันไม่นึกว่าจะมีใครสนใจงานเขียนของฉันจริงจัง

702
00:51:46,144 --> 00:51:47,479
เขาจะสนใจกันทําไม

703
00:51:48,188 --> 00:51:50,816
ไม่เคยมีใครสนใจฉันอย่างจริงจัง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใด

704
00:51:51,858 --> 00:51:54,694
ฉันเพิ่งรู้ว่าคนเรารู้สึกเช่นนั้นกันมากมาย

705
00:51:56,071 --> 00:51:58,406
กับการเป็นกุลสตรีที่พูดไปไม่เคยมีใครฟัง

706
00:52:00,283 --> 00:52:03,245
ฉันเขียนเรื่องของทุกคน
เพราะฉันไม่อาจละสายตาจากพวกคุณได้

707
00:52:04,412 --> 00:52:06,623
พวกคุณซึ่งใช้ชีวิตอย่างเปิดเผย

708
00:52:08,083 --> 00:52:11,336
และเมื่อเขียนเรื่องของทุกคนไป
ฉันจึงได้รู้สึกเหมือนตนเองมีชีวิตขึ้นมาบ้าง

709
00:52:12,337 --> 00:52:13,296
มีพลังอํานาจขึ้นมาบ้าง

710
00:52:15,298 --> 00:52:18,468
และใครก็ตามในห้องนี้ซึ่งเคยลิ้มรสสิ่งนั้น

711
00:52:19,511 --> 00:52:21,429
ย่อมรู้ว่าอํานาจเป็นสิ่งหอมหวานชวนเสพติด

712
00:52:23,140 --> 00:52:25,517
แต่ฉันกลับใช้อํานาจที่มีอย่างบุ่มบ่ามลําพองใจ

713
00:52:26,268 --> 00:52:29,855
ใส่ร้ายโจมตีจากเงามืดนั้นช่างง่ายดาย
เมื่อไม่มีใครหาเราพบได้

714
00:52:31,606 --> 00:52:35,402
แต่ฉันเข้าใจแล้วว่าต้องใช้ความกล้าเพียงใด
ในการใช้ชีวิตท่ามกลางสายตาสังคม

715
00:52:36,528 --> 00:52:38,530
การยอมเผยด้านบกพร่องของตน

716
00:52:39,322 --> 00:52:40,448
ให้สาธารณชนได้เห็น

717
00:52:41,241 --> 00:52:42,117
และการรับรู้แก่ใจ

718
00:52:43,160 --> 00:52:46,997
ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร
เราทุกคนมีคุณค่าในตัวเองเสมอ

719
00:52:51,793 --> 00:52:53,086
เราทุกคนคุยกัน

720
00:52:53,962 --> 00:52:54,921
ซุบซิบนินทากัน

721
00:52:56,590 --> 00:52:58,258
เรื่องซุบซิบคือข้อมูล

722
00:52:59,301 --> 00:53:00,760
สร้างความผูกพันระหว่างกัน

723
00:53:02,095 --> 00:53:04,681
โดยเฉพาะในหมู่พวกเรา
ที่แทบไม่มีใครบอกอะไรเลย

724
00:53:06,016 --> 00:53:09,311
แต่ฉันไม่อาจปิดบังข้อมูลชิ้นใหญ่ที่สุดที่มีได้อีกต่อไป

725
00:53:11,188 --> 00:53:12,230
ตัวตนของฉัน

726
00:53:14,316 --> 00:53:17,110
ดังนั้นหม่อมฉันจึงซาบซึ้ง
ในพระมหากรุณาธิคุณของสมเด็จพระราชินี

727
00:53:17,986 --> 00:53:21,156
ผู้ทรงบีบให้หม่อมฉันต้องออกจากเงามืด
ด้วยแผนอันแยบยลที่สุด

728
00:53:22,657 --> 00:53:24,910
หากทรงมีพระกรุณาให้หม่อมฉันดําเนินการต่อ

729
00:53:26,077 --> 00:53:28,205
หม่อมฉันจะเล็งจรดปากกาให้เป็นประโยชน์ยิ่งขึ้น

730
00:53:29,289 --> 00:53:30,749
นี่คือวิธีไถ่บาปของหม่อมฉัน

731
00:53:32,292 --> 00:53:33,585
และคําอ้อนวอน

732
00:53:43,470 --> 00:53:45,055
ดูหล่อนรู้จักถ่อมตน

733
00:53:46,139 --> 00:53:48,934
แต่เราจะจับตาดูให้เป็นเช่นนั้นต่อไป

734
00:53:56,983 --> 00:53:59,653
ถ้าไม่มีเรื่องซุบซิบบ้าง ชีวิตจะสนุกอะไร

735
00:54:22,801 --> 00:54:23,635
เอาจริง

736
00:54:25,679 --> 00:54:27,931
ตอนนี้เลย วาร์ลีย์! ปล่อยแมง!

737
00:55:06,136 --> 00:55:08,138
ฉันไม่เห็นรู้ว่าจะมีผีเสื้อด้วย

738
00:55:08,138 --> 00:55:09,931
ก็บอกแล้วไง แมง!

739
00:55:09,931 --> 00:55:13,560
เธอมัน... ฉลาดล้ํา

740
00:55:13,560 --> 00:55:14,602
ฉันรู้

741
00:55:16,354 --> 00:55:17,355
เต้นรํากันไหมครับ

742
00:55:52,349 --> 00:55:54,934
เธอ "ไม่อาจทนกับคําโกหก"

743
00:55:54,934 --> 00:55:56,019
เลดี้แดนเบอรี่

744
00:55:56,019 --> 00:55:57,312
บทความฉบับล่าสุด

745
00:55:58,188 --> 00:56:00,648
พระราชินีทรงตามมาถูกทางจริงๆ ตอนคิดว่า

746
00:56:00,648 --> 00:56:03,693
วิสเซิลดาวน์เป็นคนบ้านบริดเจอร์ตัน
ที่อยากปกป้องครอบครัวตัวเอง

747
00:56:03,693 --> 00:56:07,947
แต่ฉันรู้จักบ้านนั้นดีจนรู้ว่าไม่ใช่หนึ่งในนั้นแน่

748
00:56:09,115 --> 00:56:13,495
มีเพียงคนเดียวเท่านั้น
ที่รักบ้านบริดเจอร์ตันมากกว่าฉัน

749
00:56:14,996 --> 00:56:16,414
คุณรู้อยู่แล้วว่าเป็นฉัน

750
00:56:16,414 --> 00:56:17,665
ฉันแค่คาดเดาเอาไว้

751
00:56:18,416 --> 00:56:21,378
เธอไม่ใช่สาวสังคมผู้ดีคนเดียวที่เก็บความลับเก่ง

752
00:56:22,921 --> 00:56:25,882
ฉันจะตั้งตารออ่านฉบับต่อไปนะ

753
00:56:35,809 --> 00:56:36,893
ช่างน่าทึ่งเหลือเกิน

754
00:56:37,394 --> 00:56:39,187
ลูกคงทําไม่สําเร็จถ้าคุณแม่ไม่สนับสนุน

755
00:56:39,187 --> 00:56:40,271
พระราชินีด้วย

756
00:56:40,271 --> 00:56:42,690
ค่ะ และเมื่อทรงยอมรับแล้ว

757
00:56:42,690 --> 00:56:45,318
เราก็ไปบอกทนายได้ว่า
เงินของแม่มาจากงานเขียนของลูก

758
00:56:46,152 --> 00:56:47,654
เขาจะค้านอะไรไม่ได้

759
00:56:48,279 --> 00:56:50,115
ถึงเวลาที่เราต้องทําให้ดีกว่าเก่าแล้ว

760
00:56:55,662 --> 00:56:56,496
ลูกแม่

761
00:57:16,433 --> 00:57:17,350
สวัสดีค่ะ

762
00:57:18,518 --> 00:57:19,394
สวัสดีครับ

763
00:57:21,938 --> 00:57:23,148
ขอบคุณที่ส่งจดหมายมา

764
00:57:23,982 --> 00:57:26,943
ตั้งแต่เกิดผมไม่เคยเห็นคุณแม่ตกใจอย่างหนัก

765
00:57:28,528 --> 00:57:31,739
ขณะเดียวกันก็ประทับใจอย่างไวด้วย

766
00:57:33,741 --> 00:57:35,118
ผมว่าคุณแม่ผมภูมิใจในตัวคุณ

767
00:57:35,785 --> 00:57:37,745
มีเรื่องหนึ่งที่ฉันไม่ได้เขียนไว้ในจดหมาย

768
00:57:39,664 --> 00:57:42,542
ฉันจะไม่คัดค้าน
หากคุณขอให้การสมรสของเราเป็นโมฆะ

769
00:57:42,542 --> 00:57:45,336
ฉันไม่ต้องการให้ผลร้ายใดๆ เกิดแก่คุณ

770
00:57:45,336 --> 00:57:47,589
หรือครอบครัวคุณหลังจากคืนนี้

771
00:57:48,715 --> 00:57:50,758
พระราชินีเองยังทรงยอมรับในตัวคุณแล้ว

772
00:57:50,758 --> 00:57:51,968
แค่ตอนนี้

773
00:57:52,927 --> 00:57:54,762
ดังนั้นคนอื่นจึงต้องยอมรับไปด้วย

774
00:57:54,762 --> 00:57:58,141
แต่วิสเซิลดาวน์สร้างความขุ่นเคืองใจ
ให้กับหลายคนซึ่งคงไม่ลืมกันง่ายๆ

775
00:57:59,184 --> 00:58:01,227
อนาคตอาจไม่มีวันชื่นคืนสุขแบบนั้น

776
00:58:01,227 --> 00:58:05,106
เพน ตั้งแต่ผมไปรู้เข้าว่าคุณคือวิสเซิลดาวน์

777
00:58:05,690 --> 00:58:08,818
ผมทําทุกทางที่จะแยกคุณออกจากหล่อน

778
00:58:09,319 --> 00:58:13,114
แต่เมื่อวันก่อน ผมกลับไปอ่านจดหมาย
ทุกฉบับที่คุณเคยเขียนถึงผม

779
00:58:14,574 --> 00:58:17,410
ผมตั้งตารออ่านจดหมายจากคุณที่สุดเสมอ

780
00:58:17,410 --> 00:58:18,661
แล้วผมจึงได้รู้ว่า...

781
00:58:20,038 --> 00:58:21,080
คุณคือหล่อน

782
00:58:22,290 --> 00:58:24,918
พวกคุณพูดด้วยเสียงเดียวกันมาโดยตลอด

783
00:58:24,918 --> 00:58:27,545
เราไม่อาจแยกคุณออกจากวิสเซิลดาวน์ได้

784
00:58:29,422 --> 00:58:31,090
ยิ่งเมื่อเห็นคุณขึ้นพูดในวันนี้ ผม...

785
00:58:32,550 --> 00:58:33,718
ผมก็ไม่อยากแยกแล้ว

786
00:58:35,136 --> 00:58:38,223
เพราะขออภัยนะ แต่เมื่อครู่นี้คมชะมัด

787
00:58:42,977 --> 00:58:44,521
ผมว่า อันที่จริง ผม...

788
00:58:47,023 --> 00:58:48,691
ผมคงจะอิจฉาคุณ

789
00:58:49,817 --> 00:58:51,110
อิจฉาความสําเร็จ

790
00:58:52,111 --> 00:58:53,279
อิจฉาความกล้าหาญ

791
00:58:54,322 --> 00:58:56,157
และตอนนี้ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า

792
00:58:56,157 --> 00:58:59,244
ผู้หญิงที่กล้าหาญขนาดนี้จะเลือกรักผม

793
00:59:01,621 --> 00:59:04,290
ผมโชคดีเหลือเกินที่ได้ยืนเคียงข้างคุณ

794
00:59:05,208 --> 00:59:07,585
และได้อาบแสงที่สะท้อนจากคุณ
แม้เพียงสักนิดก็ยังดี

795
00:59:13,758 --> 00:59:18,555
หากเป้าหมายในชีวิตของผม
มีเพียงการเกิดมาเพื่อรักยอดหญิงเช่นคุณ...

796
00:59:20,848 --> 00:59:23,142
ผมก็เป็นชายที่พึงพอใจในชีวิตนี้อย่างยิ่งแล้ว

797
00:59:24,811 --> 00:59:25,770
ฉันรักคุณ

798
00:59:27,522 --> 00:59:29,607
คุณเป็นคนดีมากนะคะ มิสเตอร์บริดเจอร์ตัน

799
00:59:30,984 --> 00:59:31,901
ผมก็รักคุณ

800
00:59:36,823 --> 00:59:37,657
ทีนี้

801
00:59:38,575 --> 00:59:43,496
ช่วยให้เกียรติ
เต้นรํากับผมหน่อยได้ไหมครับ มิสซิสบริดเจอร์ตัน

802
01:00:55,234 --> 01:00:56,444
ทุกคนดูมีความสุขกันดีนะ

803
01:00:57,070 --> 01:00:58,071
จริงจ้ะ

804
01:00:59,656 --> 01:01:00,531
แล้วพี่ล่ะ

805
01:01:01,866 --> 01:01:04,786
พี่ก็กําลังตื่นเต้นดีใจที่สุด เพราะในที่สุด

806
01:01:04,786 --> 01:01:07,747
พี่ก็เกิดความคิดบรรเจิด
หรือเรียกว่าเป็นคําขอก็แล้วกัน

807
01:01:07,747 --> 01:01:09,082
ขออะไรกัน

808
01:01:09,082 --> 01:01:10,708
ให้พี่ตามไปสก็อตแลนด์ด้วยคนได้ไหม

809
01:01:10,708 --> 01:01:13,127
คุณแม่จะชอบใจเมื่อคิดว่าพี่ตามไปช่วยดูแลน้อง

810
01:01:13,127 --> 01:01:16,047
แต่แท้จริงแล้วพี่แค่อยากลองใช้ชีวิต

811
01:01:16,047 --> 01:01:17,757
นอกวงสังคมเล็กๆ ของเรา

812
01:01:18,341 --> 01:01:19,801
อยากลองไปผจญภัย

813
01:01:19,801 --> 01:01:22,679
ถ้าไม่เคยเห็นโลกก็คงไม่อาจเปลี่ยนมันได้

814
01:01:23,262 --> 01:01:25,223
พี่สัญญาจะเว้นระยะห่างให้เธอมีที่ส่วนตัว

815
01:01:25,973 --> 01:01:27,225
คิดอย่างไรล่ะ

816
01:01:28,351 --> 01:01:30,478
ตราบใดที่พี่อยู่ปีกปราสาทของตัวเอง

817
01:01:31,062 --> 01:01:33,272
เราจะไปอยู่ในปราสาทจริงๆ เลยรึ

818
01:01:33,272 --> 01:01:34,190
"เรา" ไหน

819
01:01:35,608 --> 01:01:37,777
เอโลอีสขอร่วมเดินทางไปกับเราด้วยค่ะ

820
01:01:38,361 --> 01:01:41,030
- ถ้าไม่เป็นภาระเกินไปนะคะท่านลอร์ด
- ไม่เลย

821
01:01:41,030 --> 01:01:42,907
นั่นเป็นข่าวดีมาก

822
01:01:42,907 --> 01:01:46,828
แถมโชคดีที่ลูกพี่ลูกน้องผมมาถึง
ทันร่วมเดินทางกับเราพอดี

823
01:01:46,828 --> 01:01:49,330
ยินดีมากที่จะได้แนะนําให้รู้จัก...

824
01:01:50,081 --> 01:01:51,416
ไมเคล่า สเตอร์ลิงค่ะ

825
01:01:51,916 --> 01:01:55,962
ขอเตือนไว้ เรื่องร้ายกาจใดๆ
ที่จอห์นพาดพิงถึงฉันล้วนโกหกพกลม

826
01:01:57,255 --> 01:01:58,631
ของจริงร้ายกว่านั้นมาก

827
01:02:00,091 --> 01:02:01,259
แล้วคุณคือ...

828
01:02:05,054 --> 01:02:07,682
ฉันคือ... เอ่อ ฉัน...

829
01:02:08,725 --> 01:02:11,060
ฟรานเชสก้า บริดเจอร์ตัน เอ๊ย คิลมาร์ตินค่ะ

830
01:02:11,060 --> 01:02:13,104
ตอนนี้เป็นคิลมาร์ตินแล้ว

831
01:02:13,730 --> 01:02:15,606
ยินดีที่ได้ทําความรู้จัก

832
01:02:16,190 --> 01:02:19,026
ท่านผู้อ่านที่รัก

833
01:02:19,026 --> 01:02:23,364
จู่ๆ ดิฉันก็อับจนไร้คําจะพูด

834
01:02:26,284 --> 01:02:30,037
การสงวนคํานั้นหาได้มาจากความปรารถนา

835
01:02:30,037 --> 01:02:33,416
ต้องการปกป้องการลอบรักฉาวของคู่ใด

836
01:02:35,084 --> 01:02:38,713
แม้จะได้ยินเสียงกระซิบลอยมาตามลมหลายคู่

837
01:02:40,173 --> 01:02:44,635
แค่ดิฉันยั้งปากกาเพราะความยินดีปรีดา

838
01:02:48,181 --> 01:02:53,227
เรียนทุกท่านที่รู้สึกว่า
ผู้เขียนต่ําต้อยคนนี้กระทําการให้เจ็บช้ําน้ําใจ

839
01:02:53,227 --> 01:02:55,521
ดิฉันขออภัยเป็นอย่างสูง

840
01:02:58,649 --> 01:03:01,194
และขอให้โชคดีจากนี้ต่อไป

841
01:03:13,372 --> 01:03:14,373
พี่จะคิดถึงเธอ

842
01:03:16,584 --> 01:03:17,835
ไปแค่ถึงปีหน้าเองค่ะ

843
01:03:18,544 --> 01:03:21,631
คิดว่าคุณแม่จะยอมให้พลาด
งานเต้นรําสวมหน้ากากของแม่หรือคะ

844
01:03:21,631 --> 01:03:22,590
ก็คงพลาดไม่ได้

845
01:03:23,216 --> 01:03:26,135
พี่ไปงานแน่ หลบหลังหน้ากากตามเคย

846
01:03:26,135 --> 01:03:28,179
จะเลี่ยงเหล่าสาวโสดราวกับระวังโรคระบาด

847
01:03:28,763 --> 01:03:30,807
งั้นน้องจะไปอยู่ในที่ซ่อนเป็นเพื่อน

848
01:03:42,360 --> 01:03:45,780
ถึงเวลาชะเง้อมองอนาคต

849
01:03:45,780 --> 01:03:47,490
ไม่ว่าอนาคตนั้นจะเป็นเช่นไร

850
01:03:53,204 --> 01:03:56,624
ผู้เขียนเองได้บทเรียนชั้นดีเกินกว่าจะทํานาย

851
01:03:56,624 --> 01:03:59,460
ถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า

852
01:04:08,469 --> 01:04:10,346
แต่ทุกครั้งที่จบไปบทหนึ่ง

853
01:04:10,346 --> 01:04:14,851
เรื่องราวจะยิ่งลึกล้ําเข้มข้นขึ้นเสมอ

854
01:04:41,335 --> 01:04:44,755
เราได้ร่วมเดินทางกันมานานไม่ใช่น้อย

855
01:04:45,673 --> 01:04:48,551
ดังนั้น ด้วยความหนักใจอย่างยิ่งยวด

856
01:04:48,551 --> 01:04:53,222
ดิฉันจําเป็นต้องเขียนประโยคแสนสั้นท่อนสุดท้ายนี้

857
01:04:53,222 --> 01:04:55,892
ในฐานะของเลดี้วิสเซิลดาวน์

858
01:04:58,060 --> 01:04:58,978
ลาก่อนค่ะ

859
01:05:05,818 --> 01:05:08,112
- คนไหนหล่อสุดจ๊ะ
- ใช่

860
01:05:08,112 --> 01:05:09,030
หนูไง

861
01:05:09,030 --> 01:05:10,781
- งุ้ย
- หนูแหละหล่อที่สุด

862
01:05:10,781 --> 01:05:13,284
ใช่จ้ะ มา มามะ

863
01:05:16,412 --> 01:05:19,415
พี่ยังไม่อยากเชื่อว่าเธอได้ลูกชาย

864
01:05:19,415 --> 01:05:21,334
แถมยังเป็นทายาทตระกูลเลยด้วย

865
01:05:22,418 --> 01:05:25,046
ลอร์ดเฟทเธอริงตันคนใหม่หล่อมากทีเดียว

866
01:05:25,755 --> 01:05:26,964
ได้จากพ่อไปเต็มๆ ครับ

867
01:05:27,632 --> 01:05:31,469
คุณพ่อของลูกพยายามเบี่ยงความสนใจ
ด้วยการใช้คําเลี่ยงและรอยยิ้มพิมพ์ใจ

868
01:05:31,469 --> 01:05:33,262
คุณคิดว่ารอยยิ้มผมพิมพ์ใจรึ

869
01:05:34,931 --> 01:05:36,807
ฉันดีใจนะที่เราได้ลูกสาว

870
01:05:36,807 --> 01:05:39,518
แม่แน่ใจว่าทั้งสองคนจะได้คู่ที่ดีมาก

871
01:05:40,144 --> 01:05:43,105
ลูกว่าสักวันฟิโลมีน่าน้อยจะเป็นนักเขียนใหญ่

872
01:05:43,105 --> 01:05:44,857
โดยไม่จําเป็นต้องมีสามีก็ได้

873
01:05:44,857 --> 01:05:47,068
นั่นก็อยู่ในสายเลือดนะ

874
01:05:47,652 --> 01:05:49,111
น้าคงไม่มีวันเขียนหนังสือจบ

875
01:05:49,111 --> 01:05:51,530
ถ้าไม่ได้น้าเพเนโลปี้ของฟิโลมีน่าช่วย

876
01:05:53,491 --> 01:05:54,992
{\an8}(ท่องเที่ยวเดียวดาย
คอลิน บริดเจอร์ตัน)

877
01:05:54,992 --> 01:05:56,786
เขียนได้ดีกว่าที่คิดอีก

878
01:05:57,912 --> 01:05:59,580
โตพอจะอ่านได้แล้วรึ

879
01:06:00,122 --> 01:06:01,958
- ใช่สิ
- มาแล้ว

880
01:06:01,958 --> 01:06:03,793
ซื้อมาเกือบจะพอให้ทุกคน

881
01:06:04,627 --> 01:06:06,420
- ขอบคุณจ้ะ
- มา แม่อุ้มหลานให้

882
01:06:06,420 --> 01:06:10,800
และเมื่อจะเลิกใช้นามปากกาในงานเขียน

883
01:06:10,800 --> 01:06:13,844
ดิฉันจึงควรจะแนะนําตัวอย่างเป็นทางการ

884
01:06:17,598 --> 01:06:19,850
อดีตไม้ประดับ

885
01:06:20,851 --> 01:06:22,561
ปัจจุบันเป็นนักเขียน

886
01:06:23,479 --> 01:06:24,313
นักสังเกต

887
01:06:25,231 --> 01:06:27,024
ผู้มีฝีปากกาฉวัดเฉวียน

888
01:06:28,192 --> 01:06:32,405
ไม่ใช่คนโดดเด่นอะไร
แต่ดิฉันเคยมีจังหวะเด่นอยู่บ้าง

889
01:06:34,573 --> 01:06:36,492
และท่านผู้อ่านที่รัก

890
01:06:36,492 --> 01:06:38,828
หวังว่าทุกท่านจะติดตามทุกช่วงจังหวะไปด้วยกัน

891
01:06:39,328 --> 01:06:41,831
ขณะที่เราเริ่มการเดินทางช่วงต่อไป

892
01:06:44,500 --> 01:06:45,501
ด้วยความนับถือ

893
01:06:47,044 --> 01:06:48,921
เพเนโลปี้ บริดเจอร์ตัน

894
01:08:30,481 --> 01:08:32,983
คําบรรยายโดย ศันสนีย์ โอบอ้อม