1
00:00:06,047 --> 00:00:08,627
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

2
00:00:20,562 --> 00:00:24,522
‎(สองสัปดาห์ก่อนลงจอดบนดาวอังคาร)

3
00:01:34,719 --> 00:01:35,719
‎ฮัลโหล

4
00:01:38,473 --> 00:01:40,683
‎โอเค ครับ ผมจะรีบเข้าไป

5
00:01:44,020 --> 00:01:45,480
‎ระบบน้ำพังเหรอคะ

6
00:01:48,233 --> 00:01:49,113
‎ใช่

7
00:01:50,902 --> 00:01:51,952
‎ใช่ พังแล้ว

8
00:01:57,158 --> 00:01:58,828
‎โอเค ลู่ เตรียมถุงพร้อมยัง

9
00:01:59,702 --> 00:02:00,622
‎พร้อม

10
00:02:08,044 --> 00:02:09,674
‎(ระบบส่งน้ำ)

11
00:02:20,181 --> 00:02:21,101
‎ผมว่าหมดแล้ว

12
00:02:21,724 --> 00:02:24,564
‎แค่นี้เหรอ ครบทั้ง 16 ห้องแล้วเหรอ

13
00:02:30,191 --> 00:02:31,231
‎ได้แค่ไหน

14
00:02:33,194 --> 00:02:35,494
‎เจ็ดร้อยสิบมิลลิลิตร… มั้ง

15
00:02:35,572 --> 00:02:37,412
‎แค่นี้รอดไม่ถึงสองวันหรอก

16
00:02:38,533 --> 00:02:40,413
‎ต่อให้อยากเหวี่ยงยานแล้วก็เถอะ

17
00:02:41,286 --> 00:02:43,706
‎ยังไงก็ตายก่อนเชื่อมยานกับเพกาซัสสอง

18
00:02:45,206 --> 00:02:49,036
‎ลู่ มีวิธีการอื่นที่ใช้กลั่นปัสสาวะเราได้หรือเปล่า

19
00:02:49,127 --> 00:02:51,377
‎หมายถึงสูตรวิเศษที่ฉันกั๊กไว้

20
00:02:51,462 --> 00:02:53,632
‎ที่ใช้เสกฉี่เป็นน้ำและไวน์ได้น่ะเหรอ

21
00:02:53,715 --> 00:02:54,835
‎ตลกดีนะ ลู่

22
00:02:55,466 --> 00:02:57,296
‎ผมกำลังจะพูดแบบเดียวกันเป๊ะ

23
00:02:57,385 --> 00:03:00,345
‎ทุกคนฟังให้ดี เรามีเวลาแก้ปัญหานี้ 72 ชั่วโมง

24
00:03:00,430 --> 00:03:03,930
‎ดังนั้นมาตั้งเวลากันดีกว่า
‎เพื่อให้รู้ว่าจะขาดน้ำเมื่อไร

25
00:03:04,017 --> 00:03:06,517
‎เพราะเราจะแข็งแรงสุด
‎ช่วงหกชั่วโมงต่อจากนี้ไป

26
00:03:06,603 --> 00:03:08,273
‎จากนั้นจะเริ่มออกอาการ

27
00:03:08,354 --> 00:03:09,404
‎เอ็มม่าคงจำได้ว่า

28
00:03:09,480 --> 00:03:11,440
‎อาการขาดน้ำไม่น่าอภิรมย์เลย

29
00:03:11,524 --> 00:03:14,074
‎แถมทำให้เสียสมาธิได้ง่าย ดังนั้น…

30
00:03:14,152 --> 00:03:16,032
‎เราต้องแจ้งศูนย์ให้ทราบว่า

31
00:03:16,112 --> 00:03:20,742
‎ถ้ามีแผนซับซ้อนที่เราต้องลองดู
‎ช่วงเวลานี้เหมาะที่สุดแล้ว

32
00:03:20,825 --> 00:03:23,445
‎ว้าว คุณเชี่ยวชาญเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไร

33
00:03:23,870 --> 00:03:26,250
‎ก็ผมหมกมุ่นเรื่องอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับน้ำ

34
00:03:26,331 --> 00:03:30,001
‎ใช่ แต่พืชกับคนไม่เหมือนกัน
‎พืชน่าจะอยู่รอดได้นานกว่า

35
00:03:30,084 --> 00:03:32,554
‎ความหมกมุ่นของผมไม่ได้มาจากพืช

36
00:03:32,629 --> 00:03:34,629
‎แต่เริ่มตอนพ่อแม่แท้ๆ ตาย…

37
00:03:35,548 --> 00:03:36,718
‎เพราะโรคบิด

38
00:03:37,550 --> 00:03:38,550
‎ฉันไม่เคยรู้เลย

39
00:03:38,635 --> 00:03:39,835
‎ครับ ก็…

40
00:03:39,928 --> 00:03:42,968
‎ถ้าไม่ได้รับน้ำอย่างเพียงพอ
‎โรคบิดจะทำให้ตายอย่างทรมาน

41
00:03:43,056 --> 00:03:45,636
‎และผมไม่ค่อยยกเรื่องนั้นมาคุย

42
00:03:52,232 --> 00:03:56,282
‎แล้วถุงน้ำทั้งหลายที่รายล้อมยานนี้อยู่ล่ะ

43
00:03:57,028 --> 00:03:59,738
‎- ในกำแพงน่ะเหรอ
‎- ไม่ได้เด็ดขาด

44
00:03:59,822 --> 00:04:01,372
‎ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ

45
00:04:01,449 --> 00:04:02,869
‎เพราะมันเป็นไปไม่ได้

46
00:04:04,827 --> 00:04:06,197
‎ฉันจะคุยกับศูนย์ดู

47
00:04:06,704 --> 00:04:08,464
‎จุดนี้ เป็นไปไม่ได้ก็ต้องทำ

48
00:04:10,458 --> 00:04:12,208
‎อย่างที่รู้กัน แอตลาสถูกออกแบบมา

49
00:04:12,293 --> 00:04:15,673
‎พร้อมมีถุงใส่น้ำอยู่ภายในกำแพงนอกของยาน

50
00:04:15,755 --> 00:04:17,585
‎เพื่อปกป้องนักบินอวกาศจากรังสี

51
00:04:17,674 --> 00:04:20,344
‎เราได้มอบหมายให้ทีมต่างๆ คิดหาทางดูดน้ำ

52
00:04:20,426 --> 00:04:22,546
‎จากภายในกำแพงของห้องนอนลูกเรือ

53
00:04:22,637 --> 00:04:24,847
‎ที่ซึ่งแรงโน้มถ่วงอาจช่วยทุ่นแรงได้

54
00:04:26,015 --> 00:04:27,385
‎งานนี้เสี่ยงอย่างยิ่ง

55
00:04:29,227 --> 00:04:30,727
‎กำแพงในและกำแพงนอก

56
00:04:30,812 --> 00:04:33,112
‎ของยานมีช่องว่างแค่นิ้วเดียว

57
00:04:33,189 --> 00:04:37,529
‎และมีโอกาสครึ่งต่อครึ่ง
‎ที่นักบินอวกาศเจาะไม่โดนถุงใส่น้ำ

58
00:04:39,195 --> 00:04:40,235
‎แต่ทะลุอวกาศ

59
00:04:42,824 --> 00:04:44,244
‎ไรอัน คุณกับทีมของคุณ

60
00:04:44,867 --> 00:04:47,327
‎หาทางดูดน้ำจากภายในยานต่อไป

61
00:04:47,412 --> 00:04:49,582
‎ณ จุดนี้ ไม่มีความคิดไหนบ้าเกินไป

62
00:04:49,664 --> 00:04:52,584
‎พวกเราที่เหลือจะคิดหาทางดูดน้ำจากนอกยาน

63
00:04:52,667 --> 00:04:55,417
‎โอเค แต่เรื่องปัญหามหาโหดล่ะ

64
00:04:55,503 --> 00:04:58,093
‎เราจะดูดน้ำออกมาในอุณหภูมิ
‎ที่เย็นถึง 2.7 เคลวินยังไง

65
00:04:58,464 --> 00:05:01,724
‎คุณมาทำงานให้นาซา
‎เพราะอยากแก้ปัญหามหาโหดไม่ใช่เหรอ

66
00:05:02,635 --> 00:05:04,635
‎แล้วปั๊มเทอร์โมไดนามิกส์ล่ะ

67
00:05:04,721 --> 00:05:06,931
‎ใช้ขดลวดความร้อนจากระบบรีไซเคิลน้ำก็ได้

68
00:05:07,015 --> 00:05:08,425
‎เริ่มไล่หาอะไหล่กันเลย

69
00:05:24,407 --> 00:05:25,447
‎ว่าไง แม่…

70
00:05:26,743 --> 00:05:28,413
‎แม่แค่อยากให้รู้ว่าแม่โอเค

71
00:05:29,579 --> 00:05:32,869
‎ทุกคนกำลังหาทางแก้ปัญหานี้กันเต็มที่

72
00:05:34,625 --> 00:05:35,625
‎แล้วก็…

73
00:05:38,129 --> 00:05:39,129
‎กำลังใจ…

74
00:05:40,089 --> 00:05:41,089
‎ยังเข้มแข็ง

75
00:05:42,884 --> 00:05:43,894
‎โทษที…

76
00:05:45,386 --> 00:05:48,386
‎แม่คิดถึงลูกกับพ่อทุกวินาที

77
00:05:48,973 --> 00:05:50,183
‎ลูกกับพ่อทำให้แม่ฮึดสู้

78
00:05:50,892 --> 00:05:52,312
‎รักทั้งคู่มากเลยนะ

79
00:05:53,269 --> 00:05:54,309
‎มีข้อมูลใหม่เหรอ

80
00:05:55,063 --> 00:05:55,943
‎ใช่

81
00:05:56,356 --> 00:05:59,686
‎ศูนย์ส่งวิธีการเจาะห้องนอนลูกเรือมาให้

82
00:06:01,277 --> 00:06:03,197
‎ศูนย์กำลังคิดหาทางอื่นอยู่

83
00:06:03,279 --> 00:06:06,529
‎แต่ดาร์ลีนอยากให้คุณรู้ไว้ว่าแมทกำลังทำงานนี้อยู่

84
00:06:10,828 --> 00:06:13,658
‎คงลำบากใจน่าดูที่ได้รู้ว่า
‎พวกเขากลัวแทนคุณแค่ไหน

85
00:06:17,752 --> 00:06:19,712
‎นี่ มันก็คงเป็นข้อดีข้อเดียว

86
00:06:19,796 --> 00:06:22,256
‎ของการไม่ยอมให้ใครใกล้ชิดเราเกินไปสินะ

87
00:06:24,050 --> 00:06:26,090
‎เวลาตายก็ไม่ทำให้ใครตรอมใจ

88
00:06:29,680 --> 00:06:32,560
‎ฉันมั่นใจว่าถ้าคุณตาย
‎คงมีคนตรอมใจบ้างแหละ ราม

89
00:06:48,074 --> 00:06:51,204
‎แม่คิดถึงลูกกับพ่อทุกวินาที

90
00:06:51,702 --> 00:06:52,912
‎ลูกกับพ่อทำให้แม่ฮึดสู้

91
00:06:53,621 --> 00:06:55,041
‎รักทั้งคู่มากเลยนะ

92
00:07:05,258 --> 00:07:06,378
‎นี่

93
00:07:09,887 --> 00:07:11,927
‎ขอบคุณที่มาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ เมล

94
00:07:12,014 --> 00:07:13,224
‎ได้เสมอ

95
00:07:13,307 --> 00:07:14,597
‎ฉันก็มาด้วยนะ

96
00:07:16,269 --> 00:07:17,729
‎สุดยอดกันทั้งคู่เลย

97
00:07:19,689 --> 00:07:21,649
‎วันนี้เราน่าจะไปดูหนังกันนะ

98
00:07:22,400 --> 00:07:24,530
‎หากิจกรรมทำ จะได้หายคิดมาก

99
00:07:25,069 --> 00:07:27,319
‎- มีเรื่องอะไรบ้าง แคส
‎- หนูจะไปรู้ได้ไง แม่

100
00:07:27,905 --> 00:07:29,565
‎แม่หมายถึงให้ดูหน่อยจ้ะ

101
00:07:30,867 --> 00:07:33,997
‎ตอนนี้หนูคงไม่มีกะจิตกะใจไปนั่งดูหนังหรอกค่ะ

102
00:07:40,168 --> 00:07:41,998
‎คุณว่าเกิดเรื่องเลวร้ายหรือเปล่า

103
00:07:46,424 --> 00:07:47,434
‎ฉันจะไปเปิดให้

104
00:08:01,147 --> 00:08:02,147
‎สวัสดีครับ

105
00:08:03,191 --> 00:08:04,231
‎ผมมาหาเล็กซ์

106
00:08:09,030 --> 00:08:11,160
‎ฉันรู้สึกแย่มากเลยที่ทำตัวแบบนั้น

107
00:08:12,158 --> 00:08:13,488
‎ขี้ขลาดสุดๆ

108
00:08:14,035 --> 00:08:14,865
‎อืม

109
00:08:15,286 --> 00:08:16,286
‎ก็ใช่ไง

110
00:08:17,788 --> 00:08:18,658
‎มันแค่…

111
00:08:19,624 --> 00:08:22,844
‎ตอนข่าวบอกว่าเพกาซัสหายไป

112
00:08:23,461 --> 00:08:25,301
‎มันทำให้ฉันหวนนึกถึงวันที่ทหาร

113
00:08:25,379 --> 00:08:27,509
‎มาเคาะประตูบ้านเราเพื่อแจ้งว่าพ่อหายไป

114
00:08:28,716 --> 00:08:30,336
‎สามวันจากนั้นฉันก็…

115
00:08:31,427 --> 00:08:33,507
‎นั่งๆ นอนๆ จิตใจว้าวุ่น

116
00:08:34,263 --> 00:08:36,353
‎และรอให้เกิดเรื่องที่ไม่อยากให้เกิด

117
00:08:38,935 --> 00:08:40,385
‎ฉันไม่อยากเจอแบบนั้นอีก

118
00:08:43,523 --> 00:08:45,193
‎แล้วทำไมไม่บอกกันตรงๆ

119
00:08:47,026 --> 00:08:48,606
‎ตอนนั้นคงยังไม่รู้ตัวน่ะ

120
00:08:49,445 --> 00:08:51,275
‎แต่เมื่อเช้าฉันคุยกับแม่

121
00:08:51,364 --> 00:08:53,284
‎แม่เตือนใจว่าเรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับฉัน

122
00:08:54,283 --> 00:08:55,283
‎แต่เกิดกับเธอ

123
00:08:57,036 --> 00:09:00,536
‎ถ้าเธอไม่อยากคุยกับฉันอีก ฉันก็เข้าใจนะ

124
00:09:01,666 --> 00:09:03,206
‎แต่รู้ไว้ว่าฉันทำพลาด

125
00:09:04,293 --> 00:09:05,503
‎และจะไม่พลาดอีกแล้ว

126
00:09:10,341 --> 00:09:14,141
‎ตอนนี้ฉันแค่อยากให้ทุกคนรอบข้างพึ่งพาได้จริงๆ

127
00:09:17,014 --> 00:09:18,354
‎ทุกอย่างมันพังไปหมด

128
00:09:20,893 --> 00:09:22,773
‎แม่อาจขาดน้ำตาย

129
00:09:24,897 --> 00:09:28,567
‎และฉันก็ไปตรวจโรคซีซีเอ็มแล้ว

130
00:09:29,235 --> 00:09:30,945
‎- ตรวจแล้วเหรอ
‎- ใช่

131
00:09:32,363 --> 00:09:33,823
‎อีกไม่นานจะรู้ผล

132
00:09:35,324 --> 00:09:36,874
‎อาจรู้ว่าเป็นโรคนี้ก็ได้

133
00:09:39,704 --> 00:09:43,004
‎ดังนั้นนายน่าจะเอาเรื่องนั้นไปคิด
‎ก่อนจะรับปากอะไรฉัน

134
00:09:44,667 --> 00:09:46,587
‎ฉันไม่จำเป็นต้องเอาอะไรไปคิด เล็กซ์

135
00:10:06,105 --> 00:10:09,025
‎แล้วนายผ่านพ้นสามวันนั้นมาได้ยังไง

136
00:10:11,068 --> 00:10:12,488
‎ตอนที่นายกลัวสุดขีด

137
00:10:14,113 --> 00:10:15,823
‎ก่อนจะเกิดเรื่องที่ไม่อยากให้เกิด

138
00:10:19,118 --> 00:10:23,038
‎ท่อยาง เส้นผ่านศูนย์กลาง
‎ต้องใกล้เคียงสามมิลลิเมตรที่สุด

139
00:10:24,790 --> 00:10:27,130
‎ในนี้ไม่มีขนาดนั้นเลย

140
00:10:27,209 --> 00:10:30,339
‎เจาะเสร็จแล้วก็ต้องสร้างแรงดูด
‎เพื่อดูดน้ำออกมาจากกำแพง

141
00:10:30,671 --> 00:10:32,551
‎ชักโครกทั่วไปมีแรงดูด

142
00:10:34,383 --> 00:10:35,223
‎พูดจริงๆ

143
00:10:35,301 --> 00:10:36,841
‎ดูดแรงที่สุดในยานเลย

144
00:10:36,927 --> 00:10:39,927
‎ผมคงต้องรับหน้าที่ถอดมันออกมาจากชักโครกสินะ

145
00:10:40,014 --> 00:10:42,734
‎เป็นความคิดที่ไม่เลวเลยทีเดียว

146
00:10:42,808 --> 00:10:43,678
‎ความคิดแย่มาก

147
00:10:43,768 --> 00:10:44,768
‎ทำไมล่ะ

148
00:10:44,852 --> 00:10:47,062
‎ไม่ใช่เรื่องชักโครก ชักโครกน่ะเยี่ยมยอด

149
00:10:47,480 --> 00:10:50,190
‎แต่เรื่องเจาะกำแพงน่ะสิ บ้าไปแล้ว

150
00:10:50,274 --> 00:10:52,114
‎ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย ใช่ไหม

151
00:10:52,193 --> 00:10:54,283
‎มันจะแย่สักแค่ไหนกันเชียว มิช

152
00:10:55,738 --> 00:10:57,318
‎ไม่เคยได้ยินเรื่องสเป็กเตอร์เหรอ

153
00:10:57,865 --> 00:11:00,735
‎มิชา ตอนนี้ไม่มีใคร
‎อยากฟังเรื่องสเป็กเตอร์หรอกนะ

154
00:11:00,826 --> 00:11:02,366
‎แต่ผมอยากฟัง

155
00:11:03,245 --> 00:11:07,035
‎ลู่ เราต้องเตรียมถุงเก็บน้ำให้มากที่สุด
‎เท่าที่จะหาได้ คุณก็ด้วย ราม

156
00:11:07,375 --> 00:11:08,375
‎ได้เลยครับ

157
00:11:10,711 --> 00:11:11,881
‎มิชา ขอร้อง

158
00:11:13,923 --> 00:11:16,633
‎สเป็กเตอร์เป็นเรื่องผีของรัสเซีย

159
00:11:17,343 --> 00:11:18,933
‎ปัญหาคือมันเป็นเรื่องจริง

160
00:11:20,137 --> 00:11:23,717
‎ในปี 1997 สถานีอวกาศมีร์

161
00:11:23,808 --> 00:11:26,938
‎ถูกยานขนเสบียงพุ่งเข้าชน

162
00:11:27,395 --> 00:11:29,935
‎ยานที่ถูกชนทะลุมีชื่อว่า สเป็กเตอร์

163
00:11:30,398 --> 00:11:32,568
‎ใช่แล้ว นิทานจะเริ่มด้วยเสียง…

164
00:11:34,068 --> 00:11:37,028
‎นี่คือเสียงอากาศที่รั่วออกจากห้องยาน

165
00:11:37,113 --> 00:11:38,703
‎เข้าไปสู่อวกาศอันเวิ้งว้าง

166
00:11:38,781 --> 00:11:41,831
‎ขณะที่หูของนักบินอวกาศ
‎รู้สึกว่าความดันในอากาศเปลี่ยน

167
00:11:42,535 --> 00:11:44,615
‎และทุกคนรอเวลาที่สมองจะระเบิด

168
00:11:44,704 --> 00:11:46,004
‎แต่ว่าสมองไม่ได้ระเบิด

169
00:11:46,080 --> 00:11:47,870
‎เพราะพวกเขาหนีออกจากยาน

170
00:11:47,957 --> 00:11:48,957
‎แล้วปิดประตูทันเวลา

171
00:11:49,041 --> 00:11:50,381
‎โอเค งั้นจะพูดว่า

172
00:11:50,459 --> 00:11:52,879
‎ถ้าเราพลาดเจาะผิดที่…

173
00:11:52,962 --> 00:11:56,722
‎แล้วได้ยินเสียงดังฟู่ เราก็ต้องเผ่นทันที

174
00:11:57,216 --> 00:11:59,636
‎ดังนั้นถ้าใครมีของรักของหวง

175
00:11:59,719 --> 00:12:00,799
‎อยู่ในห้องนอน

176
00:12:01,595 --> 00:12:03,505
‎รีบไปหยิบออกมากันเลย

177
00:13:17,421 --> 00:13:19,341
‎- ได้เรื่องบ้างไหม
‎- ใกล้แล้ว

178
00:13:19,423 --> 00:13:21,263
‎- ใกล้แค่ไหน
‎- สามสิบนาที

179
00:13:23,135 --> 00:13:24,595
‎ลูกเรือพร้อมเจาะแล้ว แมท

180
00:13:24,970 --> 00:13:26,760
‎ถ้ามีทางอื่น ฉันจำเป็นต้องรู้

181
00:13:33,229 --> 00:13:34,229
‎เดี๋ยวนี้

182
00:13:35,773 --> 00:13:38,983
‎นักบินอวกาศจะออกจาก
‎ห้องปรับความกดอากาศ ในมือถือปั๊ม

183
00:13:39,652 --> 00:13:42,532
‎เดินอวกาศไปที่วาล์วแรก
‎ซึ่งห่างอกไป 3.7 เมตร

184
00:13:43,364 --> 00:13:45,914
‎แน่นอนว่าบทท้าทายคือการดูดน้ำออกจากลำยาน

185
00:13:45,991 --> 00:13:48,161
‎- ในอวกาศที่เย็นเกือบถึงศูนย์สัมบูรณ์
‎- ใช่

186
00:13:48,244 --> 00:13:53,004
‎ดังนั้นเราจะเอาขดลวดความร้อน
‎จากระบบรีไซเคิลน้ำมาใช้

187
00:13:53,082 --> 00:13:55,792
‎ทำให้น้ำอุ่นมากพอตอนมันโดนอวกาศ

188
00:13:55,876 --> 00:13:57,166
‎เพื่อที่จะดูดออกจากลำยานได้

189
00:13:58,671 --> 00:14:01,341
‎แต่อย่าลืมนะครับ นี่เป็นการทดสอบรอบแรก

190
00:14:01,423 --> 00:14:03,133
‎มันยังไม่สมบูรณ์แบบเท่าไร

191
00:14:14,144 --> 00:14:17,154
‎นั่นเป็นเสียงน้ำกลายเป็นแก๊ส
‎ขณะที่มันออกจากตัวยาน

192
00:14:18,524 --> 00:14:19,734
‎และเมื่อไปถึงอวกาศ

193
00:14:19,817 --> 00:14:22,027
‎ก็จะกลายเป็นผลึกน้ำแข็งทันที

194
00:14:23,487 --> 00:14:24,947
‎เสียงนั้นดีมาก

195
00:14:25,364 --> 00:14:27,914
‎แปลว่าปั๊มน้ำอุ่นมากพอที่จะละลายน้ำแข็งได้

196
00:14:28,367 --> 00:14:29,697
‎ดีเลย ดีมากๆ

197
00:15:00,149 --> 00:15:02,899
‎ผู้บัญชาการกรีน เริ่มแผนหนึ่งได้

198
00:15:03,652 --> 00:15:05,612
‎รายงานศูนย์ทันทีที่สำเร็จ

199
00:15:09,658 --> 00:15:12,998
‎ข้าแต่พระบิดา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์
‎พระนามของพระองค์เป็นที่เคารพสักการะ

200
00:15:14,079 --> 00:15:17,959
‎อาณาจักรของพระองค์ตั้งอยู่
‎ขอให้เป็นไปตามพระทัยในโลกดุจในสวรรค์

201
00:15:19,126 --> 00:15:22,336
‎ขอทรงประทานอาหารประจำวันแก่ข้า
‎และขอทรงโปรดยกหนี้ของข้า

202
00:15:26,342 --> 00:15:27,342
‎แบบนี้ช่วยได้ไหม

203
00:15:28,177 --> 00:15:30,297
‎ไม่ค่อย โทษทีนะ

204
00:15:30,721 --> 00:15:33,351
‎ไม่ต้องขอโทษ ถ้าไม่ใช่ก็คือไม่ใช่

205
00:15:36,477 --> 00:15:38,397
‎เกิดอะไรขึ้นหลังพ่อของนายตาย

206
00:15:39,104 --> 00:15:40,024
‎หมายความว่าไง

207
00:15:40,439 --> 00:15:42,269
‎ทุกคนเอาแต่บอกให้ฉัน…

208
00:15:43,317 --> 00:15:46,107
‎เชื่อมั่นและอย่าหมดหวัง

209
00:15:47,446 --> 00:15:49,566
‎แต่ถ้าเกิดแม่ตายจริงๆ ล่ะ

210
00:15:51,909 --> 00:15:53,409
‎มันจะรู้สึกยังไง

211
00:15:57,915 --> 00:16:00,325
‎มันจะเป็นเหตุการณ์ที่แย่ที่สุดในชีวิตเลยแหละ

212
00:16:00,876 --> 00:16:02,166
‎ทุกอย่างจะไร้เหตุผล

213
00:16:03,003 --> 00:16:04,883
‎เธอจะโมโห

214
00:16:06,006 --> 00:16:08,006
‎บางครั้งก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยากอยู่ต่อไปไหม

215
00:16:10,219 --> 00:16:13,309
‎อืม ฉันก็คิดไว้ว่าจะเป็นแบบนั้นแหละ

216
00:16:14,765 --> 00:16:16,265
‎แต่มันจะดีขึ้นนะ

217
00:16:18,936 --> 00:16:19,976
‎จริงเหรอ

218
00:16:21,146 --> 00:16:24,316
‎แต่มันก็จะทำให้
‎สะเทือนใจเข้าไปใหญ่ เพราะว่า…

219
00:16:25,484 --> 00:16:27,404
‎ลึกๆ แล้วก็อยากเจ็บต่อไป

220
00:16:27,987 --> 00:16:30,067
‎อย่างน้อยเวลาเจ็บ เราก็ไม่ลืมเขา

221
00:16:32,241 --> 00:16:34,161
‎เวลาเริ่มลืมแล้วมันห่วยแตกสุดๆ

222
00:16:42,334 --> 00:16:45,384
‎ข้าแต่พระบิดา ผู้ทรงสถิตในสวรรค์

223
00:16:46,839 --> 00:16:50,129
‎พระนามของพระองค์เป็นที่เคารพสักการะ
‎อาณาจักรของพระองค์ตั้งอยู่

224
00:16:50,718 --> 00:16:54,428
‎ขอให้เป็นไปตามพระทัยในโลกดุจในสวรรค์

225
00:17:19,413 --> 00:17:20,413
‎โอเค…

226
00:17:21,707 --> 00:17:26,337
‎เราต้องเจาะใต้เอสบี-2 ลงไป 368 มิลลิเมตร

227
00:17:34,511 --> 00:17:39,601
‎และถัดจากอาร์บี-12 ไป 165 มิลลิเมตร

228
00:17:42,144 --> 00:17:43,354
‎หายใจช้าๆ หน่อย ลู่

229
00:17:45,064 --> 00:17:46,484
‎เหงื่อท่วมตัวแล้วเนี่ย

230
00:17:46,565 --> 00:17:48,815
‎นี่เป็นอาการอย่างนึงใช่ไหม

231
00:17:48,901 --> 00:17:51,361
‎ใช่ ค่อยๆ หายใจลึกๆ เข้าและออก

232
00:17:51,445 --> 00:17:52,695
‎สู้ๆ

233
00:18:03,624 --> 00:18:04,504
‎โอเค

234
00:18:05,584 --> 00:18:08,634
‎ตรงนี้แหละ หัวหน้า ช่วยตรวจงานฉันด้วยค่ะ

235
00:18:20,724 --> 00:18:21,814
‎ใช่แล้ว

236
00:18:22,226 --> 00:18:23,306
‎จุดนี้เลย

237
00:18:28,398 --> 00:18:31,028
‎ราม ถ้าอยากให้ใครช่วยดู เรียกผมได้นะ

238
00:18:56,885 --> 00:18:59,175
‎- ออกไป รีบออกไปซะ ไป!
‎- ไป!

239
00:19:01,431 --> 00:19:02,681
‎- เร็วเข้า!
‎- ไปเร็ว

240
00:19:19,867 --> 00:19:21,117
‎- ติดต่อมายัง
‎- ยัง

241
00:19:24,371 --> 00:19:25,371
‎มาแล้วครับ

242
00:19:27,583 --> 00:19:29,133
‎"เป้าหมายไม่สำเร็จ

243
00:19:30,043 --> 00:19:32,343
‎กระบวนการนี้ทำให้เกิดรอยรั่ว

244
00:19:33,547 --> 00:19:35,757
‎จนกว่าจะเข้าไปอุดรูได้

245
00:19:35,841 --> 00:19:37,381
‎เราก็สูญเสียห้องนอนลูกเรือไปแล้ว"

246
00:19:53,400 --> 00:19:54,400
‎ดาร์ลีน

247
00:20:12,753 --> 00:20:14,883
‎จอร์จ ดาร์ลีน…

248
00:20:18,508 --> 00:20:20,178
‎ผมรู้ว่าพวกคุณจะเข้าไปทำอะไร

249
00:20:20,260 --> 00:20:22,930
‎กรุณาอย่าทำให้เรา
‎ต้องลำบากใจกว่าเดิมเลย แมท

250
00:20:23,013 --> 00:20:25,473
‎นี่มันยังไม่ถึงเวลาเตรียมถ้อยแถลง

251
00:20:26,350 --> 00:20:27,680
‎เราจะยอมแพ้ไม่ได้

252
00:20:27,768 --> 00:20:29,848
‎- เราไม่ได้ยอมแพ้
‎- เราต้องทำ

253
00:20:31,021 --> 00:20:33,071
‎ถ้าอยากให้มีภารกิจไปดาวอังคารในอนาคต…

254
00:20:33,148 --> 00:20:34,778
‎ช่างแม่งภารกิจในอนาคต

255
00:20:38,946 --> 00:20:40,066
‎ผมเสียใจด้วย

256
00:21:03,553 --> 00:21:04,553
‎เวร

257
00:21:06,098 --> 00:21:06,928
‎แม่ง

258
00:21:07,432 --> 00:21:08,432
‎เป็นไรไหม

259
00:21:31,540 --> 00:21:34,170
‎ฉันพอใจที่จะตายบนดาวอังคาร
‎แต่ไม่ใช่ที่นี่

260
00:21:37,629 --> 00:21:39,299
‎มิชา มีวอดก้าอีกไหม

261
00:21:41,633 --> 00:21:42,883
‎วอดก้า

262
00:21:48,098 --> 00:21:50,638
‎ผมต้องสติวิปลาสแล้วแน่ๆ เลย

263
00:21:52,019 --> 00:21:53,229
‎ผมมีเวลาสิบวินาที

264
00:21:53,312 --> 00:21:55,112
‎ที่จะหยิบของสำคัญที่สุด…

265
00:21:57,524 --> 00:21:58,784
‎ดันหยิบอันนี้มาซะได้

266
00:22:00,444 --> 00:22:04,874
‎ไม่ ขอร้อง ถ้าเรารอดชีวิต
‎อย่าเอาไปบอกใครเชียวนะ

267
00:22:04,948 --> 00:22:07,618
‎เพราะถ้าบอกไป ผมโดนรัสเซียเนรเทศแน่

268
00:22:08,702 --> 00:22:10,042
‎ไม่ได้โม้

269
00:22:13,040 --> 00:22:15,040
‎ฉันไม่เก็ตมุก เรื่องตายนี่มันขำตรงไหน

270
00:22:30,974 --> 00:22:33,564
‎เวลาขาดน้ำตายมันเป็นยังไงเหรอ

271
00:22:36,438 --> 00:22:38,898
‎รวมๆ แล้วมันก็ไม่ใช่วิธีตายที่แย่ที่สุดหรอก

272
00:22:38,982 --> 00:22:40,862
‎- รู้ไว้ก็ดี
‎- ใช่

273
00:22:40,942 --> 00:22:44,402
‎เมื่อความกระหายน้ำเบื้องต้นบรรเทาลงไปแล้ว

274
00:22:45,072 --> 00:22:49,412
‎ก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร
‎เพราะจะหน้ามืดและเวียนศีรษะ

275
00:22:49,493 --> 00:22:51,913
‎แต่ว่าจะตายช้าหน่อย

276
00:22:51,995 --> 00:22:53,205
‎เพราะเรามีอาหาร

277
00:22:59,586 --> 00:23:00,666
‎ตลกดีนะ

278
00:23:01,630 --> 00:23:03,170
‎ความหมกมุ่นที่…

279
00:23:04,758 --> 00:23:07,798
‎ทำให้ผมเลือกเดินเส้นทางนี้
‎จะเป็นวิธีการที่ผม…

280
00:23:09,346 --> 00:23:10,256
‎ก็นะ…

281
00:23:20,273 --> 00:23:21,483
‎ข้อความจากศูนย์

282
00:23:23,527 --> 00:23:24,567
‎เปิดอ่านเลยสิ

283
00:23:24,653 --> 00:23:26,993
‎ไม่ต้องหรอก ผมรู้ว่าในนั้นเขียนว่าไง

284
00:23:27,072 --> 00:23:30,452
‎ศูนย์อยากให้เราส่งคำสั่งเสียสวยๆ
‎ลงไปให้สองสามคำ

285
00:23:30,534 --> 00:23:31,544
‎ประมาณว่า…

286
00:23:32,494 --> 00:23:36,794
‎"วีรบุรุษและวีรสตรีของภารกิจแอตลาส
‎ไม่อยากให้การตายของพวกเขาเปล่าประโยชน์"

287
00:23:38,583 --> 00:23:39,843
‎ข้อความจากแมท

288
00:23:41,294 --> 00:23:44,054
‎เขาบอกว่า "อย่าหมดหวัง ผมมีความคิดแล้ว"

289
00:23:44,798 --> 00:23:48,428
‎- แมทกลับไปที่ศูนย์แล้วเหรอ
‎- ใช่ ตอนนี้ทุกคนไปรุมช่วยกันหมด

290
00:23:49,177 --> 00:23:51,257
‎เขาว่าไง มีความคิดอะไร

291
00:23:55,350 --> 00:23:57,480
‎นักบินอวกาศทั้งสองคนจะชาร์จชุดอวกาศ

292
00:23:57,561 --> 00:23:59,061
‎ให้มีไฟฟ้าสถิต

293
00:23:59,146 --> 00:24:00,146
‎ฉันไม่เข้าใจ

294
00:24:00,230 --> 00:24:02,610
‎พวกเขาจะทำให้ชุดมีไฟฟ้าสถิต

295
00:24:03,316 --> 00:24:04,686
‎แล้วจะชาร์จยังไง

296
00:24:04,776 --> 00:24:06,896
‎เราจะสร้างเครื่องก่อไฟฟ้าสถิต

297
00:24:06,987 --> 00:24:09,817
‎ของกล้วยๆ เปิดดูในยูทูบสิ

298
00:24:10,615 --> 00:24:12,865
‎ลูกเรือบนแอตลาสก็สร้างได้เหมือนกัน

299
00:24:13,535 --> 00:24:14,655
‎เป็นไงบ้าง เฟร็ดดี้

300
00:24:15,328 --> 00:24:17,498
‎- น่าจะพร้อมแล้ว
‎- เยี่ยม

301
00:24:18,874 --> 00:24:22,214
‎เมื่อมีไฟฟ้าสถิตแล้ว
‎นักบินอวกาศคนที่หนึ่งจะเปิดวาล์ว

302
00:24:24,963 --> 00:24:28,303
‎แก๊สจะออกมา แล้วเปลี่ยนเป็นผลึกน้ำแข็งในทันที

303
00:24:28,383 --> 00:24:29,843
‎เราจะไม่ทำให้ดูที่นี่

304
00:24:29,926 --> 00:24:32,966
‎แต่แนวคิดก็คือน้ำแข็งจะมีปฏิกิริยาเหมือนกับน้ำ

305
00:24:33,054 --> 00:24:35,474
‎และเคลื่อนที่เข้าหาประจุลบที่ชุดอวกาศ

306
00:24:36,808 --> 00:24:39,898
‎ประจุลบที่ชุดอวกาศจะดึงดูดน้ำ

307
00:24:39,978 --> 00:24:41,058
‎แล้วคนแรกก็จะ…

308
00:24:41,480 --> 00:24:46,190
‎ต้อนน้ำแข็งไปทางประตู
‎ห้องปรับความกดอากาศที่เปิดอยู่

309
00:24:47,527 --> 00:24:49,947
‎ซึ่งชุดมีประจุลบของนักบินอวกาศคนที่สอง

310
00:24:50,030 --> 00:24:51,620
‎จะดึงดูดน้ำแข็งเข้าไปอีก

311
00:24:51,990 --> 00:24:54,870
‎และจะถือถุงเก็บน้ำแข็งไว้พร้อม

312
00:24:58,413 --> 00:25:02,213
‎- เคยเกิดเรื่องแบบนี้…
‎- ไม่เคยเลย

313
00:25:06,004 --> 00:25:07,594
‎ผมรู้ ผมกำลังเสนอ…

314
00:25:08,340 --> 00:25:11,800
‎ให้เราช่วยชีวิตนักบินอวกาศ
‎โดยใช้การทดลองวิทยาศาสตร์ระดับประถม

315
00:25:24,564 --> 00:25:26,734
‎ส่งวิธีการของแมทไปให้แอตลาส

316
00:25:27,984 --> 00:25:29,694
‎ให้พวกเขาเลือกเองว่าจะลองไหม

317
00:25:30,111 --> 00:25:31,281
‎ไม่ลองได้ไง

318
00:25:32,656 --> 00:25:33,736
‎เหลือแค่วิธีนี้แล้ว

319
00:25:42,207 --> 00:25:45,537
‎ให้พวกเขาส่งคำสั่งเสียมาให้เรา
‎ก่อนเปิดห้องปรับความกดอากาศด้วย

320
00:25:51,716 --> 00:25:52,756
‎ขอบคุณมากครับ

321
00:25:57,389 --> 00:25:59,719
‎บางทีนี่อาจช่วยให้หายเครียด

322
00:26:02,477 --> 00:26:04,017
‎ไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันแล้ว

323
00:26:08,316 --> 00:26:09,316
‎อะไร

324
00:26:09,401 --> 00:26:11,611
‎เธอน่ารักมากเวลากิน ตรงนี้มี…

325
00:26:12,612 --> 00:26:13,492
‎ขอบใจ

326
00:26:23,331 --> 00:26:25,421
‎เมลิสซ่าโทรมาสี่ครั้งแล้วนะ

327
00:26:26,585 --> 00:26:27,665
‎อาจมีข่าวใหม่ก็ได้

328
00:26:31,423 --> 00:26:33,223
‎ในที่สุดเธอก็ต้องคุยกับเมลิสซ่าอยู่ดี

329
00:26:41,850 --> 00:26:46,440
‎"นักบินอวกาศหนึ่งเดินไกล 3.7 เมตร
‎ไปที่วาล์ว เปิดวาล์ว

330
00:26:46,521 --> 00:26:49,321
‎นำทางน้ำแข็งผ่านอวกาศ
‎ไปที่ประตูห้องปรับความกด

331
00:26:49,399 --> 00:26:52,899
‎ที่ซึ่งนักบินอวกาศสองถือถุงเก็บน้ำรออยู่"

332
00:26:54,321 --> 00:26:56,241
‎อยากให้อ่านขั้นตอนอีกรอบไหม

333
00:26:58,408 --> 00:27:01,368
‎- ฉันว่าจำได้แล้ว
‎- ถ้ามีพื้นให้เดินก็ดีสิ

334
00:27:03,788 --> 00:27:07,708
‎เอ็มม่า แมทส่งข้อความส่วนตัวมาให้คุณ

335
00:27:39,240 --> 00:27:41,950
‎ผมรักคุณ แต่คุณรู้อยู่แล้วนี่

336
00:27:43,119 --> 00:27:45,959
‎ผมรู้ว่าผมกำลังขอให้พวกคุณทำเรื่องที่บ้าบิ่น

337
00:27:47,707 --> 00:27:50,167
‎แต่ความบ้าบิ่นเป็นความหวังเดียว
‎ที่ผมจะได้เห็นคุณอีก

338
00:27:52,629 --> 00:27:54,459
‎อย่าเข้าใจผิดนะ ผมเห็นคุณ

339
00:27:55,173 --> 00:27:56,593
‎คุณอยู่กับผมเสมอ

340
00:27:58,468 --> 00:27:59,638
‎แต่ผมอยากเห็นตัวจริง

341
00:28:04,432 --> 00:28:06,692
‎ฉันกลัวว่าจะไม่ได้เห็นหน้าคุณกับลูกอีก

342
00:28:07,686 --> 00:28:08,936
‎อย่าคิดอย่างนั้นสิ

343
00:28:09,938 --> 00:28:10,938
‎แต่ฉันคิด

344
00:28:12,399 --> 00:28:13,649
‎ห้ามความคิดไม่ได้

345
00:28:14,984 --> 00:28:18,534
‎มิชาบอกว่ามีทั้งสองอย่างไม่ได้
‎ทั้งครอบครัวกับภารกิจ

346
00:28:20,031 --> 00:28:22,991
‎ว่าถ้าอยากมีชีวิตรอด เราก็ต้องทิ้งบางอย่างไป

347
00:28:26,079 --> 00:28:27,579
‎อย่าบังอาจทิ้งเราไปนะ เอ็ม

348
00:28:28,415 --> 00:28:29,535
‎อย่าบังอาจ

349
00:28:30,583 --> 00:28:31,753
‎นี่

350
00:28:38,007 --> 00:28:40,337
‎ตอนอยู่ข้างนอกให้รามดูแลคุณด้วยนะ

351
00:28:40,760 --> 00:28:43,510
‎ผมรู้ว่าคุณจะดูแลเขา แต่เขาต้องรู้ว่าคุณมาก่อน

352
00:28:43,596 --> 00:28:46,096
‎นั่นคือคำสั่ง และผมรู้ว่าคุณจะไม่สั่ง…

353
00:28:47,934 --> 00:28:49,064
‎แต่ผมจำเป็นต้องพูด

354
00:28:50,061 --> 00:28:51,061
‎นี่

355
00:28:55,442 --> 00:28:56,442
‎คุณต้องไปแล้ว

356
00:28:57,110 --> 00:28:58,110
‎เราจะรอนะ

357
00:29:16,254 --> 00:29:17,844
‎ไม่อยากพูดให้เสียอารมณ์นะ

358
00:29:19,048 --> 00:29:21,178
‎มันเสียกว่านี้ได้อีกเหรอ สุดยอด

359
00:29:21,259 --> 00:29:24,099
‎ฉันเขียนคำสั่งเสียให้ศูนย์แล้ว

360
00:29:24,512 --> 00:29:26,472
‎มีใครอยากเพิ่มเติมอะไรไหม

361
00:29:26,556 --> 00:29:28,636
‎ฉันเขียนตรงประเด็นเลย

362
00:29:28,725 --> 00:29:31,385
‎ผมโอเคกับที่คุณเขียนหมดแหละ

363
00:29:35,732 --> 00:29:36,862
‎ไร้ที่ติแล้ว ลู่

364
00:29:52,081 --> 00:29:53,501
‎มาจับมือกันดีไหม

365
00:29:58,755 --> 00:29:59,835
‎พระเจ้าช่วยเราด้วย

366
00:30:00,924 --> 00:30:03,804
‎ขอทรงประทานความเข้มแข็ง
‎ให้เราต่อสู้ความกลัวกับความสิ้นหวัง

367
00:30:05,094 --> 00:30:07,724
‎ขอทรงชี้นำทางให้เราเข้าใจความเจ็บปวดนี้

368
00:30:08,431 --> 00:30:11,601
‎ขอทรงสอนให้เราศรัทธาในวันใหม่ที่จะมาถึง

369
00:30:13,603 --> 00:30:14,563
‎ขอบพระทัยพระเจ้า

370
00:30:15,563 --> 00:30:17,023
‎สำหรับพรในวันนี้

371
00:30:17,607 --> 00:30:18,647
‎ความหวังในวันพรุ่ง

372
00:30:19,442 --> 00:30:21,152
‎และความรักที่ไม่มีวันจางของพระองค์

373
00:30:22,529 --> 00:30:23,529
‎อาเมน

374
00:30:24,113 --> 00:30:25,453
‎- อาเมน
‎- อาเมน

375
00:30:59,190 --> 00:31:00,320
‎หัวหน้ากรีน

376
00:31:02,527 --> 00:31:03,527
‎มัน…

377
00:31:04,779 --> 00:31:05,779
‎ห่วยแตกเลย

378
00:31:06,197 --> 00:31:08,197
‎ที่ผมออกไปกับคุณไม่ได้

379
00:31:09,701 --> 00:31:11,621
‎- คราวหน้านะ มิชา
‎- ไม่

380
00:31:12,370 --> 00:31:15,540
‎ไม่ ผมได้เดินอวกาศครั้งสุดท้ายไปแล้ว

381
00:31:17,750 --> 00:31:19,290
‎ถ้านั่นเป็นครั้งสุดท้าย

382
00:31:19,878 --> 00:31:22,508
‎ฉันก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นคนเดินกับคุณ

383
00:31:24,465 --> 00:31:26,755
‎ขอบคุณ เอ็มมาชก้า

384
00:31:29,220 --> 00:31:30,220
‎ผมว่า…

385
00:31:30,763 --> 00:31:34,433
‎ไม่มีนักบินอวกาศคนไหน
‎เหมาะจะแทนที่ผมกว่านี้แล้ว

386
00:31:49,407 --> 00:31:51,527
‎ราม พร้อมนะ

387
00:31:56,456 --> 00:31:59,706
‎ไว้ใจคนนี้ซะนะ แล้วคุณจะโอเค

388
00:32:00,168 --> 00:32:02,498
‎ผมรู้

389
00:32:06,090 --> 00:32:06,970
‎พร้อมยัง

390
00:32:08,176 --> 00:32:09,006
‎พร้อมแล้ว

391
00:32:30,698 --> 00:32:32,618
‎เริ่มลดความกดอากาศ

392
00:32:44,420 --> 00:32:45,420
‎ให้ตาย

393
00:32:46,464 --> 00:32:48,304
‎ลืมไปเลยว่าท้องฟ้าเจ๋งเป้งแค่ไหน

394
00:32:50,802 --> 00:32:52,052
‎ตอนฉันยังเด็ก

395
00:32:53,680 --> 00:32:55,310
‎แม่ชอบพูดว่า…

396
00:32:56,099 --> 00:32:58,269
‎"เมื่อไรที่เศร้า ให้แหงนมองฟ้า

397
00:32:59,310 --> 00:33:03,020
‎มันจะทำให้ตระหนักว่า
‎โลกใบนี้กว้างใหญ่และงดงามแค่ไหน"

398
00:33:08,361 --> 00:33:09,611
‎ถ้าแม่ตาย…

399
00:33:10,863 --> 00:33:12,743
‎ฉันจะไม่กล้ามองท้องฟ้าอีกแล้วไหม

400
00:33:14,993 --> 00:33:19,213
‎ฉันไม่อยากกลัวหรือเศร้าทุกครั้งที่มองขึ้นไป

401
00:33:22,208 --> 00:33:24,338
‎เธออาจเห็นแม่มองลงมาหาเธอก็ได้

402
00:33:26,421 --> 00:33:27,921
‎แต่แม่เธอยังไม่ตาย เล็กซ์

403
00:33:29,132 --> 00:33:30,222
‎อย่าเพิ่งยอมแพ้

404
00:33:32,760 --> 00:33:33,850
‎ฉันแค่…

405
00:33:35,013 --> 00:33:38,183
‎อยากจะหยุดคิดถึงแม่ซะที

406
00:33:40,018 --> 00:33:42,518
‎กลัวจนท้องไส้ปั่นป่วนอยู่ตลอดเวลา

407
00:33:45,898 --> 00:33:48,858
‎โบสถ์กับซุปชิลลีคงไม่ใช่ยาวิเศษสินะ

408
00:33:51,988 --> 00:33:53,448
‎แต่มันช่วยได้เยอะเลย

409
00:33:54,907 --> 00:33:55,907
‎ขอบใจนะ

410
00:34:18,681 --> 00:34:19,561
‎ว้าว

411
00:34:21,934 --> 00:34:24,484
‎ฟันธงได้เลยว่าการจูบช่วยให้ลืมได้มากกว่า

412
00:34:24,896 --> 00:34:27,186
‎งั้นเราต้องจูบกันไปเรื่อยๆ แล้วแหละ

413
00:34:49,587 --> 00:34:51,047
‎นี่ เล็กซ์เป็นไงบ้าง

414
00:34:52,507 --> 00:34:53,507
‎ก็ดี

415
00:34:55,718 --> 00:34:57,758
‎- แมท…
‎- ไม่ดีเลย เมล

416
00:34:59,222 --> 00:35:00,352
‎ภารกิจเหรอ

417
00:35:00,431 --> 00:35:02,391
‎ไม่รู้สิ ผมไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

418
00:35:03,017 --> 00:35:04,097
‎โอเค…

419
00:35:04,727 --> 00:35:08,187
‎ฉันพร้อมให้กำลังใจนะ เราอยู่ตรงนี้
‎ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม แมท

420
00:35:09,440 --> 00:35:10,440
‎ขอบใจ

421
00:35:12,110 --> 00:35:13,610
‎ฝากกอดเล็กซ์หน่อยนะ

422
00:35:14,487 --> 00:35:16,657
‎แต่อย่าเพิ่งบอกอะไรเธอ

423
00:35:20,743 --> 00:35:22,083
‎อืม ได้เลย

424
00:35:22,453 --> 00:35:23,543
‎แอตลาสติดต่อมา

425
00:35:25,081 --> 00:35:26,581
‎ต้องวางสายแล้ว เดี๋ยวโทรกลับ

426
00:35:33,923 --> 00:35:35,383
‎พวกเขาเพิ่งส่งคำสั่งเสียมา

427
00:35:38,344 --> 00:35:40,054
‎อยากอ่านเป็นคนแรกไหม แมท

428
00:35:42,014 --> 00:35:43,474
‎ผมเดาออกว่าเขียนอะไร

429
00:36:05,454 --> 00:36:08,124
‎(มันคุ้มค่า)

430
00:36:09,667 --> 00:36:10,667
‎เป็นไรไหม

431
00:36:13,880 --> 00:36:14,880
‎ไม่เป็น

432
00:36:15,673 --> 00:36:20,643
‎นี่เป็นการเดินอวกาศครั้งแรกของผม
‎ในอวกาศจริงๆ ไม่ใช่เครื่องจำลอง

433
00:36:24,140 --> 00:36:25,140
‎ฉันช่วยเอง

434
00:36:27,143 --> 00:36:29,563
‎ดี เพราะตอนนี้ผมจะบ้าตายอยู่แล้ว

435
00:36:31,230 --> 00:36:32,820
‎คุณต้องชอบมากแน่ๆ

436
00:36:35,359 --> 00:36:36,359
‎อืม

437
00:36:37,945 --> 00:36:39,985
‎- ผมไม่อยากตาย เอ็มม่า
‎- ไม่ตายหรอก

438
00:36:40,740 --> 00:36:41,870
‎ไม่อยากอีกต่อไป

439
00:36:43,534 --> 00:36:44,704
‎"อีกต่อไป" เหรอ

440
00:36:47,038 --> 00:36:49,118
‎ก่อนหน้านี้ไม่ได้อยากตายจริงๆ ใช่ไหม

441
00:36:51,250 --> 00:36:55,420
‎ผมเคยคิดว่าถ้าผมได้เสียสละชีวิตเพื่อสิ่งที่ยิ่งใหญ่

442
00:36:55,504 --> 00:36:57,764
‎สิ่งที่สำคัญกว่าตัวผม

443
00:36:58,716 --> 00:37:01,716
‎เพื่อชาติ วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์…

444
00:37:03,512 --> 00:37:05,972
‎มันคงเป็นที่สุดของชีวิตอันแสนจะคุ้มค่า

445
00:37:10,228 --> 00:37:11,348
‎แล้วอะไรเปลี่ยนไป

446
00:37:14,690 --> 00:37:15,610
‎คุณไง

447
00:37:18,361 --> 00:37:19,321
‎ราม…

448
00:37:20,321 --> 00:37:21,161
‎ขอร้อง…

449
00:37:22,365 --> 00:37:23,525
‎พูดแบบนั้นไม่ได้นะ

450
00:37:23,950 --> 00:37:24,950
‎ผมต้องพูด

451
00:37:26,035 --> 00:37:27,945
‎ต้องพูดไว้เผื่อเราตาย

452
00:37:29,956 --> 00:37:31,706
‎ผมอยากให้คุณรู้ว่า…

453
00:37:32,833 --> 00:37:34,963
‎ผมจะต่อสู้ดิ้นรน ผมจะ…

454
00:37:36,754 --> 00:37:38,764
‎ต่อสู้เพื่อมีชีวิตอยู่ในโลกที่มีคุณ

455
00:37:46,764 --> 00:37:48,314
‎ปรับความกดอากาศเรียบร้อย

456
00:37:49,600 --> 00:37:50,600
‎โอเค

457
00:37:52,603 --> 00:37:53,603
‎พร้อมนะ

458
00:37:54,939 --> 00:37:55,939
‎ลุยกันเลย

459
00:38:21,590 --> 00:38:22,720
‎ไปกันเถอะ โรหิต

460
00:38:23,968 --> 00:38:24,968
‎ไป

461
00:38:46,407 --> 00:38:47,407
‎โอ้…

462
00:38:48,159 --> 00:38:49,159
‎พระ…

463
00:38:50,244 --> 00:38:51,334
‎เจ้า

464
00:38:56,709 --> 00:38:58,089
‎ช่างน่าอัศจรรย์

465
00:39:01,088 --> 00:39:03,168
‎ข้างนอกมีแค่เราสองคนแล้วนะ

466
00:39:05,343 --> 00:39:06,553
‎เราเท่านั้นที่สำคัญ

467
00:39:09,347 --> 00:39:10,847
‎ไม่มีคนอื่นในโลก

468
00:44:05,601 --> 00:44:07,021
‎เราจะรอดแล้ว

469
00:46:14,229 --> 00:46:15,769
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล