1
00:00:17,059 --> 00:00:18,393
(ภาษาเกาหลี) ทําอีกอันแล้วเหรอ

2
00:00:18,393 --> 00:00:20,395
เราจะต้องรับมือกับพวกนั้นกี่คนกันแน่

3
00:00:20,395 --> 00:00:24,191
ไม่รู้เหรอว่าอเมริกาน่ะ
ใหญ่เบ้อเร่อเท่อแค่ไหน

4
00:00:24,191 --> 00:00:26,693
ต้องมีทหารเป็นพันๆ คนแน่ๆ

5
00:00:27,528 --> 00:00:29,655
แล้วจะมาที่นี่กันหมดเลยเหรอ

6
00:00:30,155 --> 00:00:31,406
(ภาษาญี่ปุ่น) ใครจะรู้ล่ะ

7
00:00:31,406 --> 00:00:34,284
แต่ก็กันไว้ดีกว่าแก้นี่นา

8
00:00:34,284 --> 00:00:35,452
ไม่ใช่เหรอฮะ

9
00:00:36,078 --> 00:00:38,413
ก็จริง นายพูดมีเหตุผล

10
00:00:45,504 --> 00:00:47,047
ว่าแต่พี่ชายไปไหนล่ะ

11
00:00:47,047 --> 00:00:49,174
แปลกใจนะที่ไม่ได้มาทําภารกิจซ้อมรบด้วยกัน

12
00:00:49,716 --> 00:00:52,386
ก็อาจไปเดินเล่นที่ไหนไม่รู้

13
00:00:52,386 --> 00:00:54,346
ถ้าไม่ได้ขลุกอยู่กับ เจ้าบ้านั่น

14
00:00:54,346 --> 00:00:57,891
ก็หมกตัวอ่านหนังสือน่าเบื่อที่ลุงโคซังให้

15
00:00:57,891 --> 00:01:00,853
ช่วงหลังพี่กลายเป็นคนน่าเบื่อจริงๆ นะ

16
00:01:02,729 --> 00:01:05,022
ก็เห็นอยู่นะว่านายไม่ร่าเริงเท่าไหร่

17
00:01:05,022 --> 00:01:08,527
เราจะมาอยู่ที่นี่ทําไม

18
00:01:08,527 --> 00:01:10,696
ถ้าไม่เล่นสนุกมีความสุขอะไรเลย

19
00:01:11,446 --> 00:01:14,491
แต่นายก็ต้องเข้าใจนะ

20
00:01:15,450 --> 00:01:17,327
ตอนนี้พี่นายกลายเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้ว

21
00:01:17,327 --> 00:01:20,247
นั่นเป็นทั้งเกียรติแล้วก็เป็นภาระเลยล่ะ

22
00:01:20,247 --> 00:01:22,207
ภาระอยู่ตรงไหนกัน

23
00:01:22,207 --> 00:01:24,751
พี่ได้ทุกอย่างก่อนทุกทีเลย

24
00:01:24,751 --> 00:01:26,086
ก็จริง

25
00:01:26,753 --> 00:01:28,172
แต่เมื่อเขาโตขึ้น

26
00:01:28,922 --> 00:01:31,341
เขาก็จะต้องรับภาระการดูแลครอบครัวนี้

27
00:01:33,302 --> 00:01:35,470
ลูกคนโตไม่มีโอกาสให้ทําพลาดหรอกนะ

28
00:01:37,598 --> 00:01:39,641
ตอนนี้นายอาจยังไม่เข้าใจ

29
00:01:40,142 --> 00:01:43,061
แต่เชื่อฉันเถอะ ชีวิตนายสบายกว่าพี่

30
00:01:43,979 --> 00:01:45,522
เรื่องนี้อารู้ดี

31
00:01:46,523 --> 00:01:48,150
อาไปละ ทําต่อไปนะ

32
00:01:57,743 --> 00:01:59,203
ได้แล้ว!

33
00:01:59,203 --> 00:02:01,622
นายมุมดีกว่าฉันนี่นา

34
00:02:02,706 --> 00:02:05,042
ข้ออ้างของคนขี้ขลาด

35
00:02:08,920 --> 00:02:11,089
แถวนี้มีงูอีกตั้งเยอะ

36
00:02:13,425 --> 00:02:16,053
หาว่าฉันขี้ขลาด
เดี๋ยวทําให้ดูว่าขี้ขลาดเป็นยังไง

37
00:02:21,225 --> 00:02:24,895
นี่นะ ถ้ามีสงครามแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ

38
00:02:25,604 --> 00:02:27,981
เราอาจได้อยู่อย่างนี้ไปจนตายก็ได้

39
00:02:29,149 --> 00:02:30,817
ฉันก็ไม่ถือหรอกนะ

40
00:02:31,401 --> 00:02:33,570
นายไม่อยากกลับบ้านเหรอ

41
00:02:35,030 --> 00:02:36,031
ก็คงอยาก

42
00:02:36,657 --> 00:02:38,492
แต่ไม่อยากกลับไปโรงเรียน

43
00:02:39,076 --> 00:02:40,994
แต่นายเป็นหัวโจกที่โรงเรียนเลยนี่

44
00:02:42,246 --> 00:02:44,581
ก็ไม่ได้อยากเลี่ยงโรงเรียน
เท่าที่ไม่อยากเจอพ่อ

45
00:02:46,208 --> 00:02:49,920
ตัวพ่อเองน่ะสอบตกมาทั้งชีวิต

46
00:02:50,420 --> 00:02:53,799
แต่ถ้าฉันไม่ได้สอบได้ที่หนึ่ง
พ่อจะเอาเลือดหัวฉันออกทุกที

47
00:02:53,799 --> 00:02:57,302
ยิ่งปีนี้ที่นายมาสอบได้ที่หนึ่ง

48
00:02:57,302 --> 00:02:59,263
ฉันเลยโดนพ่อเล่นงานตลอด

49
00:03:01,056 --> 00:03:06,103
ตอนน้องฉันฟ้องว่านายเป็นเกาหลีอีกต่างหาก
นายน่าจะเห็นสีหน้าพ่อ

50
00:03:06,103 --> 00:03:08,230
คืนนั้นพ่อใช้กําปั้นทั้งสองข้างเลยนะ

51
00:03:13,318 --> 00:03:14,528
นี่

52
00:03:14,528 --> 00:03:17,614
ถ้าโอกาวะเซนเซย์มาเห็นเราตอนนี้
จะทําหน้ายังไงนะ

53
00:03:19,116 --> 00:03:21,535
ต้องขยี้ตาเพราะนึกว่าตาฝาดแน่ๆ

54
00:03:23,620 --> 00:03:24,621
เป็นอะไรไป

55
00:03:26,832 --> 00:03:29,168
ตอนนี้เราเรียกว่าเป็นเพื่อนกันรึเปล่า

56
00:03:33,297 --> 00:03:34,381
คืองี้

57
00:03:34,381 --> 00:03:37,718
ฉันรู้ตัวนะว่าเคยร้ายกับนายแค่ไหน

58
00:03:38,677 --> 00:03:40,596
แล้ว คือว่า...

59
00:03:41,221 --> 00:03:42,222
ฉันขอโทษ

60
00:03:43,557 --> 00:03:46,393
จากนี้นับว่าเราเป็นเพื่อนกันได้ไหม

61
00:03:53,317 --> 00:03:54,359
เอ้านี่

62
00:04:03,410 --> 00:04:07,497
อย่าไปแกล้งมันสิ มันกําลังจะออกจากดักแด้

63
00:04:09,833 --> 00:04:11,084
ออกมาแล้วเป็นตัวอะไร

64
00:04:12,085 --> 00:04:13,545
นั่นก็ยังไม่รู้เหมือนกัน

65
00:04:13,545 --> 00:04:17,089
แต่เดี๋ยวมันก็เผยตัวจริงออกมาให้เราเห็น

66
00:04:21,220 --> 00:04:22,721
น่าขนลุกจะตาย

67
00:04:38,737 --> 00:04:41,114
ขอบคุณมากค่ะ แต่...

68
00:04:41,114 --> 00:04:42,991
มีปัญหาอะไรเหรอ

69
00:04:44,326 --> 00:04:47,204
ไม่ใช่เรื่องของแก แกจะมาสนทําไม

70
00:04:47,204 --> 00:04:50,040
คิมซังดุฉันก็ถูกแล้วค่ะ

71
00:04:50,666 --> 00:04:53,502
ฉันควรรีบกลับไปทํางาน

72
00:04:56,463 --> 00:04:58,715
ปุ๋ยอยู่บนรถ

73
00:04:58,715 --> 00:05:01,468
ขนให้เสร็จก่อนฉันจะกลับมานะ

74
00:06:15,501 --> 00:06:17,461
ซอนจา มีอะไร

75
00:06:21,507 --> 00:06:22,508
แม่จ๋า

76
00:08:19,458 --> 00:08:21,710
(สร้างจากนวนิยายโดย มินจิน ลี)

77
00:08:51,865 --> 00:08:56,453
นักศึกษาปาหิน
ชะลอการบุกของทางกองทัพ

78
00:08:56,453 --> 00:08:59,748
แต่ไม่นานหลังจากบ่ายโมง
ขณะที่อารมณ์คลื่นฝูงชนทวีความรุนแรง...

79
00:09:02,793 --> 00:09:06,463
ตอนนี้ผมไม่ว่างรับโทรศัพท์
โปรดฝากข้อความไว้ครับ

80
00:09:06,463 --> 00:09:08,799
โซโลมอนอยู่รึเปล่า

81
00:09:08,799 --> 00:09:11,426
ไม่ได้ยินเสียงแกมาพักใหญ่

82
00:09:11,426 --> 00:09:13,554
ว่างแล้วโทรกลับมาบ้างนะ

83
00:09:14,555 --> 00:09:17,057
อ้อ นี่ย่าเองจ้ะ

84
00:09:43,625 --> 00:09:47,671
คุณยาย เรือใหญ่ไหมฮะ

85
00:09:47,671 --> 00:09:50,549
ไม่จ้ะ ไม่ใหญ่ขนาดนั้น

86
00:09:51,258 --> 00:09:53,427
แต่อย่างน้อยก็มีใบเรือใช่ไหม

87
00:09:54,344 --> 00:09:57,264
ไม่มีใบเรือด้วย

88
00:09:58,098 --> 00:10:00,058
ที่จริงเรือลําเล็กนิดเดียว

89
00:10:01,018 --> 00:10:04,396
ยิ่งเทียบกับจํานวนคน

90
00:10:05,230 --> 00:10:08,317
ที่เบียดเสียดยัดเยียดกันอยู่บนเรือลํานั้น

91
00:10:08,942 --> 00:10:11,528
คลื่นลมก็แรงซัดอยู่ตลอดอีก

92
00:10:12,446 --> 00:10:14,156
การเดินทางมาที่นี่...

93
00:10:16,992 --> 00:10:18,035
ลําบากมากทีเดียว

94
00:10:20,454 --> 00:10:24,791
ผมอยากได้ลองขึ้นเรือบ้าง

95
00:10:25,626 --> 00:10:26,793
ทําไมล่ะ

96
00:10:26,793 --> 00:10:28,587
จะขึ้นเรือไปไหน

97
00:10:30,839 --> 00:10:31,924
ไปแอฟริกา

98
00:10:32,758 --> 00:10:33,675
แอฟริกาเหรอ

99
00:10:35,511 --> 00:10:37,304
มันไกลไหม

100
00:10:37,304 --> 00:10:39,014
ไกลมาก

101
00:10:39,640 --> 00:10:43,268
ในหนังสืมังงะมีรูปของไลอ้อน

102
00:10:43,268 --> 00:10:45,854
ดูดุร้ายน่าเกรงขามมาก

103
00:10:46,480 --> 00:10:48,815
ผมอยากไปเห็นตัวเป็นๆ

104
00:10:48,815 --> 00:10:50,192
ไลอ้อน

105
00:10:51,360 --> 00:10:52,611
สิงโตน่ะค่ะ

106
00:10:54,238 --> 00:10:55,405
อ้อ สิงโต

107
00:10:55,405 --> 00:10:56,949
สิงโต

108
00:11:04,164 --> 00:11:05,290
โนอา

109
00:11:06,166 --> 00:11:07,417
โมซาซึ

110
00:11:11,755 --> 00:11:15,634
พวกแกต้องไม่ลืมนะว่าตัวเองเป็นคนเกาหลี

111
00:11:16,218 --> 00:11:18,887
แกทั้งสองคนเป็นเกาหลีหัวจรดเท้า

112
00:11:19,471 --> 00:11:22,516
ถ้าไม่ใช่คนเกาหลี
แล้วเราจะเป็นใครไปได้ล่ะ

113
00:11:24,268 --> 00:11:26,770
จริงจ้ะ จริงมาก

114
00:11:33,944 --> 00:11:36,738
โมซาซึ นั่งดีๆ กินข้าวกันเถอะ

115
00:11:37,781 --> 00:11:40,492
โนอา คืนนี้นําสวดหน่อยได้ไหม

116
00:11:44,329 --> 00:11:46,415
ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า

117
00:11:46,415 --> 00:11:49,251
ขอบพระทัยที่มอบอาหารมื้อนี้ให้เรา

118
00:11:50,169 --> 00:11:54,923
และขอบพระทัยที่พาคุณยาย
ข้ามมาจากปูซานจนถึงที่นี่โดยปลอดภัย

119
00:11:54,923 --> 00:11:57,551
กราบทูลในพระนามพระเยซูคริสต์

120
00:11:58,135 --> 00:11:59,720
- อาเมน
- อาเมน

121
00:12:04,975 --> 00:12:07,519
เยอะไป เอาให้เด็กๆ กินก่อน

122
00:12:07,519 --> 00:12:08,645
กินเถอะแม่

123
00:12:09,271 --> 00:12:10,397
กินเถอะ

124
00:12:15,986 --> 00:12:18,113
คุณยาย เพราะคุณยายมา

125
00:12:18,113 --> 00:12:24,036
ป้าเลยไปขออนุญาตเชือดไก่
ของหัวหน้าคนงาน

126
00:12:24,036 --> 00:12:25,495
แล้วเขาก็ให้ด้วย

127
00:12:25,996 --> 00:12:28,498
ผมเห็นออมม่าหักคอไก่เองเลย

128
00:12:28,498 --> 00:12:30,000
แม่เก่งสุดๆ

129
00:12:30,000 --> 00:12:32,461
เพราะแม่แกหัดมาตั้งแต่เด็กไงล่ะ

130
00:12:33,587 --> 00:12:34,588
กินเถอะ

131
00:12:36,840 --> 00:12:38,759
นายห้างโคฮันซู!

132
00:12:39,468 --> 00:12:44,223
ช่วยเหลือพวกเราขนาดนี้...
จะตอบแทนบุญคุณอย่างไรได้หมด

133
00:12:44,223 --> 00:12:46,683
ไม่จําเป็นหรอก นั่งเถอะ

134
00:12:47,935 --> 00:12:50,062
ตอนเขาไปตามหาฉันที่บ้านเช่าแล้วไม่เจอตัว

135
00:12:50,062 --> 00:12:52,272
เขาก็ส่งคนตามหาใหญ่เลย

136
00:12:52,272 --> 00:12:54,900
ไม่ได้หาง่ายๆ ด้วยนะ

137
00:12:57,694 --> 00:12:59,988
มากินข้าวกับเราไหมคะ

138
00:13:02,032 --> 00:13:03,450
กินมาแล้ว

139
00:13:04,618 --> 00:13:05,994
แต่ขอนั่งด้วยได้ไหม

140
00:13:07,454 --> 00:13:08,539
เชิญเลย

141
00:13:13,210 --> 00:13:16,088
คืนนี้พวกเราได้กินของดี ขอบคุณมาก

142
00:13:27,683 --> 00:13:29,309
เห็นมะ ได้ก่อนตลอดเลย

143
00:13:46,243 --> 00:13:47,327
มาแล้วครับ!

144
00:13:51,957 --> 00:13:53,458
แป๊บเดียว

145
00:14:01,175 --> 00:14:04,052
ฮัลแม มาทําอะไรตรงนี้

146
00:14:05,512 --> 00:14:08,307
ไม่ได้ฟังข้อความของย่าเหรอ

147
00:14:11,185 --> 00:14:13,854
ถูบ้านครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เนี่ย

148
00:14:15,314 --> 00:14:16,565
เพิ่งถูวันนี้

149
00:14:18,066 --> 00:14:21,486
แต่ว่า ฮัลแม มาทําอะไรที่โตเกียว

150
00:14:26,700 --> 00:14:28,160
ย่าฝัน

151
00:14:29,661 --> 00:14:32,915
ฝัน ฝันถึงผมเหรอ

152
00:14:33,582 --> 00:14:35,209
จํารายละเอียดไม่ได้หรอก

153
00:14:36,376 --> 00:14:38,003
แต่พอตื่นขึ้นมา...

154
00:14:39,338 --> 00:14:40,839
รอใครอยู่เหรอ

155
00:14:40,839 --> 00:14:43,675
ผมนัดเพื่อนไว้ จะออกไปกินข้าวกัน

156
00:14:43,675 --> 00:14:45,135
เขามารับผม

157
00:14:49,806 --> 00:14:51,975
- เห็นข่าวนี่หรือยัง
- นาโอมิซัง...

158
00:14:51,975 --> 00:14:54,186
ข่าวว่ามีซากกระดูกอยู่ใต้ที่ดิน

159
00:14:55,020 --> 00:14:56,396
ใครมาน่ะ

160
00:15:00,442 --> 00:15:01,610
ฮัลแมของผม

161
00:15:04,947 --> 00:15:07,324
วันนี้ย่ามีธุระด่วนกะทันหันที่โตเกียว

162
00:15:07,950 --> 00:15:09,535
นี่อิจิซากิซังครับ

163
00:15:09,535 --> 00:15:11,495
เราเคยทํางานด้วยกันที่ชิฟฟลีย์ส

164
00:15:11,495 --> 00:15:13,205
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

165
00:15:13,205 --> 00:15:15,791
เมื่อสักครู่ที่หลุดปากไป ขออภัยจริงๆ ค่ะ

166
00:15:15,791 --> 00:15:17,793
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

167
00:15:17,793 --> 00:15:19,795
นี่นัดสาวมาเดทเหรอ

168
00:15:19,795 --> 00:15:22,339
ฮัลแม ทําไมต้องทําให้หลานขายหน้า

169
00:15:22,339 --> 00:15:24,591
ขอโทษนะ
ที่ต้องเปลี่ยนแผนคืนนี้กะทันหัน...

170
00:15:24,591 --> 00:15:25,759
ไม่เป็นไร

171
00:15:25,759 --> 00:15:27,219
อุตส่าห์มาตั้งไกล

172
00:15:27,219 --> 00:15:29,179
ฉันไม่รบกวนแล้วค่ะ

173
00:15:29,179 --> 00:15:31,181
ตอนแรกจะออกไปกินข้าวกันเหรอ

174
00:15:32,558 --> 00:15:33,976
ไม่ได้จะไปที่ไหนหรูหรา

175
00:15:33,976 --> 00:15:36,186
แค่ร้านพาสต้าแถวนี้

176
00:15:37,104 --> 00:15:38,647
ตายๆ

177
00:15:38,647 --> 00:15:41,525
ดูเข้า ผอมหนังหุ้มกระดูก

178
00:15:42,401 --> 00:15:44,069
แล้วผมค่อยโทรหานะ

179
00:15:44,778 --> 00:15:46,780
- เข้ามาเถอะ
- อย่าดีกว่า

180
00:15:46,780 --> 00:15:48,490
อุตส่าห์มาถึงนี่แล้ว

181
00:15:48,490 --> 00:15:51,368
ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไปดีกว่า

182
00:15:51,368 --> 00:15:54,121
รอเห็นก่อนว่าฉันเอาซี่โครงคัลบีจิม
มาจากที่บ้านเยอะแค่ไหน

183
00:15:54,746 --> 00:15:57,916
เครื่องเคียงพันชันของโปรดโซโลมอนด้วย

184
00:15:58,542 --> 00:15:59,835
เข้ามาสิ

185
00:16:02,462 --> 00:16:04,298
ใส่รองเท้าแตะด้วยนะ

186
00:16:04,298 --> 00:16:06,383
พื้นห้องเขาไม่สะอาด

187
00:16:06,925 --> 00:16:08,385
ไม่จําเป็นจริงๆ นะ

188
00:16:09,720 --> 00:16:12,472
ถ้าอย่างนั้น รบกวนด้วยนะคะ

189
00:16:22,399 --> 00:16:26,820
กลางดึกคืนก่อน เครื่องบินบี-29 60 ลํา

190
00:16:26,820 --> 00:16:32,492
ทิ้งระเบิดปูพรมใจกลางเมือง...

191
00:16:32,492 --> 00:16:35,204
คุณยายกับแม่เคยทะเลาะกันหนักหนา

192
00:16:35,204 --> 00:16:37,122
ตอนแม่บอกว่าอยากเข้าโรงเรียน

193
00:16:38,123 --> 00:16:41,835
มันคนละยุคกับตอนนี้น่ะนะ

194
00:16:44,379 --> 00:16:47,925
ออมม่า ถ้าแม่อยากเรียน ผมสอนก็ได้นะ

195
00:16:48,759 --> 00:16:49,843
สอนอ่านเขียนน่ะเหรอ

196
00:16:51,303 --> 00:16:53,180
สายไปแล้วล่ะ

197
00:16:53,805 --> 00:16:55,516
ตอนนี้แกต่างหากที่ต้องอ่านเขียนให้ได้ดี

198
00:16:55,516 --> 00:16:56,850
เข้าใจไหม

199
00:17:06,318 --> 00:17:07,569
ตายๆ

200
00:17:07,569 --> 00:17:10,781
ร้อนแบบนี้ใครจะหลับได้ลง

201
00:17:13,116 --> 00:17:15,160
แม่จะออกไปเดินเล่นหน่อยนะ

202
00:17:15,160 --> 00:17:16,244
ฮะ

203
00:17:35,556 --> 00:17:36,807
คุณคยองฮี

204
00:17:51,405 --> 00:17:52,823
มีอะไรหรือเปล่าครับ

205
00:18:13,927 --> 00:18:15,137
ออกมาทําอะไรดึกๆ ดื่นๆ

206
00:18:16,263 --> 00:18:17,598
นอนไม่หลับค่ะ

207
00:18:18,307 --> 00:18:19,600
ทําไมยังไม่กลับบ้านอีก

208
00:18:20,142 --> 00:18:22,728
- กําลังตามหาหัวหน้าคนงาน
- มีปัญหาอะไรเหรอ

209
00:18:23,770 --> 00:18:24,938
เปล่า

210
00:18:24,938 --> 00:18:26,815
แค่มีเรื่องต้องจัดการนิดหน่อย

211
00:18:26,815 --> 00:18:27,858
เอ่อ...

212
00:18:30,569 --> 00:18:33,238
ฉันอยากขอบคุณอีกครั้ง

213
00:18:34,239 --> 00:18:35,616
เรื่องเล็กน้อยน่ะ

214
00:18:35,616 --> 00:18:36,700
ไม่ใช่เสียหน่อย

215
00:18:37,618 --> 00:18:39,661
คุณคงต้องลงแรงลงเงินไปเยอะมาก

216
00:18:42,956 --> 00:18:44,374
ฉันกลับก่อนนะคะ

217
00:18:48,629 --> 00:18:49,755
ซอนจา

218
00:18:55,010 --> 00:18:56,553
เคยขับรถรึเปล่า

219
00:18:59,765 --> 00:19:00,807
รถเหรอ

220
00:19:02,726 --> 00:19:04,019
อยากลองขับไหม

221
00:19:06,313 --> 00:19:07,773
ล้อเล่นรึเปล่าคะ

222
00:19:08,941 --> 00:19:10,192
ฉันพูดจริงๆ

223
00:19:11,944 --> 00:19:13,028
ขึ้นมาสิ

224
00:19:13,028 --> 00:19:15,739
ทุกคนควรได้ลองขับรถ
อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิต

225
00:19:18,534 --> 00:19:19,826
มาสิ

226
00:19:35,384 --> 00:19:37,386
ค่อยๆ ผ่อนเท้าจากเบรก

227
00:19:38,929 --> 00:19:39,930
เหยียบเลย

228
00:19:46,353 --> 00:19:47,479
ฮัลโหล

229
00:19:47,479 --> 00:19:49,314
อยากฟังข่าวดีรึเปล่า

230
00:19:49,857 --> 00:19:51,024
สักครู่ครับ

231
00:19:52,401 --> 00:19:54,152
สายนี้ต้องคุยก่อน

232
00:20:00,784 --> 00:20:02,661
ลองจับแบบนี้ดู

233
00:20:05,747 --> 00:20:07,916
อันนี้บางไปหน่อย

234
00:20:09,751 --> 00:20:12,004
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ทําอาหารค่ะ

235
00:20:12,546 --> 00:20:13,839
ดูก็รู้แล้ว

236
00:20:14,631 --> 00:20:16,717
ดูมือเธอก็รู้

237
00:20:21,013 --> 00:20:22,139
มีอะไร

238
00:20:22,139 --> 00:20:25,225
อย่างที่นายว่าไว้เลย
เครือโรงแรมโคลตันเริ่มลังเลแล้ว

239
00:20:26,768 --> 00:20:29,479
- เท่ากับจะถอนตัวเหรอ
- ดูเหมือนจะอย่างนั้น

240
00:20:30,272 --> 00:20:32,149
แปลว่าตอนนี้เป็นทีของเราแล้ว ทอม

241
00:20:32,816 --> 00:20:33,817
ฉันรู้

242
00:20:33,817 --> 00:20:36,403
แต่ก่อนจะเดินหน้าทําต่อ ต้องถามย้ํา

243
00:20:36,403 --> 00:20:37,863
นายแน่ใจนะ

244
00:20:38,822 --> 00:20:40,616
เพราะทันทีที่อาเบะรู้ว่าเป็นฝีมือนาย

245
00:20:40,616 --> 00:20:43,327
ก็ เอาเป็นว่าจะไม่มีใครอิจฉานายแล้วกัน

246
00:20:44,203 --> 00:20:47,039
ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้อยากให้คนอิจฉา

247
00:20:48,790 --> 00:20:50,083
เรียกเก็บหนี้เลย

248
00:20:52,044 --> 00:20:56,465
ตอนยังเด็ก
ฉันช่วยทํากับข้าวในครัวเสมอค่ะ

249
00:20:59,134 --> 00:21:03,305
ทุกคืน คุณแม่จะทําอาหารวางเต็มโต๊ะเลย

250
00:21:04,848 --> 00:21:08,310
แล้วน้องชายกับฉัน

251
00:21:08,310 --> 00:21:10,812
ก็จะนั่งกับคุณแม่ รอคุณพ่อกลับมา

252
00:21:13,315 --> 00:21:16,568
แต่คุณพ่อไม่ค่อยกลับบ้าน

253
00:21:26,245 --> 00:21:28,705
แทบจะตลอดชีวิตของฉัน

254
00:21:28,705 --> 00:21:33,544
การทําอาหาร... คือทางทํามาหากิน

255
00:21:35,045 --> 00:21:38,549
แต่... มันไม่เหมือนกัน

256
00:21:40,092 --> 00:21:42,761
อาหารที่เราทําขายคนอื่น

257
00:21:43,971 --> 00:21:47,099
กับอาหารที่ทําให้คนในครอบครัวกิน

258
00:21:47,099 --> 00:21:49,893
เราสัมผัสรสชาติที่แตกต่างได้เลย

259
00:21:54,106 --> 00:21:59,027
รสมือของคุณแม่ต้องอร่อยมากแน่ๆ

260
00:22:11,582 --> 00:22:14,960
เขาคนนั้นต้องดิ้นรนหนักมากนะคะ

261
00:22:17,963 --> 00:22:19,298
ตอนทํางานที่ชิฟฟลียส์

262
00:22:20,007 --> 00:22:23,886
แล้วทุกคนก็รอดูเขาล้มเพื่อจะเหยียบซ้ํา

263
00:22:26,889 --> 00:22:29,183
ฉันก็อาจเป็นหนึ่งในนั้น

264
00:22:30,809 --> 00:22:34,396
แต่เรื่องที่เขาทําตอนดีลนั้น...

265
00:22:36,481 --> 00:22:41,361
การยืนหยัดตามจุดยืนมั่นคงแบบนั้น

266
00:22:43,071 --> 00:22:45,657
ฉันก็เพิ่งเคยได้เห็นเป็นครั้งแรก

267
00:22:47,659 --> 00:22:48,744
แล้วฉันก็...

268
00:22:50,579 --> 00:22:52,748
รู้สึกได้แรงฮึดไปด้วยค่ะ

269
00:23:03,717 --> 00:23:04,718
ไม่มีอะไรใช่ไหม

270
00:23:05,511 --> 00:23:06,678
แน่สิ

271
00:23:07,346 --> 00:23:09,056
ถามอะไรอย่างนั้น

272
00:23:10,516 --> 00:23:13,477
ต้องหั่นหนากว่านี้ แบบนี้

273
00:23:13,477 --> 00:23:14,853
อย่ายุ่ง!

274
00:23:14,853 --> 00:23:16,813
เขารู้ว่าต้องหั่นยังไง

275
00:23:31,995 --> 00:23:35,249
บอกแล้วไงว่า
เหยียบคันเร่งกับเหยียบคลัชพร้อมกันไม่ได้

276
00:23:46,009 --> 00:23:47,636
เธอขับรถไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ

277
00:23:59,064 --> 00:24:00,399
ค่อยยังชั่ว

278
00:24:01,942 --> 00:24:03,193
เริ่มใช้ได้แล้วนะ

279
00:24:21,211 --> 00:24:22,713
คนหลับกันหมดแล้ว

280
00:24:22,713 --> 00:24:25,090
มาทําอะไรดึกดื่นป่านนี้

281
00:24:25,090 --> 00:24:27,551
ตามมาสิ มีอะไรอยากให้นายเห็น

282
00:24:28,468 --> 00:24:31,054
ไปไม่ได้ เดี๋ยวแม่กลับมาจะไม่เจอ

283
00:24:31,054 --> 00:24:32,848
เชื่อฉันเถอะน่า

284
00:24:32,848 --> 00:24:35,559
ถ้าพลาด นายต้องเสียดายแน่

285
00:24:39,188 --> 00:24:40,856
เร็วๆ เลย! มาเถอะ โนอา

286
00:24:42,733 --> 00:24:43,734
โนอา!

287
00:24:47,988 --> 00:24:48,989
รอด้วย

288
00:24:50,616 --> 00:24:51,617
รอด้วยสิ

289
00:25:05,130 --> 00:25:06,298
อร่อยมากจริงๆ ค่ะ

290
00:25:07,382 --> 00:25:09,551
พูดแบบนั้นฮัลแมชอบคุณแย่เลย

291
00:25:10,177 --> 00:25:13,180
พูดอะไร อย่างกับว่าย่าจะไม่ได้ชอบอยู่แล้ว

292
00:25:15,390 --> 00:25:18,060
แต่ละวันคงทํางานหนักแย่

293
00:25:19,186 --> 00:25:20,687
ชอบงานนั้นรึเปล่า

294
00:25:22,022 --> 00:25:24,608
ปกติแล้วก็ภูมิใจในงานมากเลยค่ะ

295
00:25:25,442 --> 00:25:28,403
โดยเฉพาะเวลาเจองานยากๆ หนักๆ

296
00:25:28,904 --> 00:25:30,531
มีวันแบบนั้นเยอะเหรอ

297
00:25:31,782 --> 00:25:33,951
ที่จริงก็เยอะเกินจะนับไหว

298
00:25:35,536 --> 00:25:38,038
แต่ช่วงนี้ก็เริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ นะคะ

299
00:25:40,749 --> 00:25:43,585
ที่จริง มีดีลหนึ่งที่ฉันกําลังทําอยู่

300
00:25:43,585 --> 00:25:45,796
เป็นดีลแบบที่รอมานานมาก

301
00:25:46,672 --> 00:25:47,506
ดีลอะไร

302
00:25:49,258 --> 00:25:52,344
ฉันจับตาดูบริษัทนี้มาระยะหนึ่ง

303
00:25:53,804 --> 00:25:56,348
- โยทสึบะไฟแนนซ์
- สินเชื่อบุคคลน่ะนะ

304
00:25:57,599 --> 00:26:00,978
ในที่สุดฉันก็กล่อมบริษัทนั้น
จนยอมให้ฉันช่วยพาเข้าตลาดหุ้น

305
00:26:00,978 --> 00:26:03,772
โห เยี่ยมสุดๆ ไปเลย

306
00:26:06,733 --> 00:26:08,777
ออกหนังสือชี้ชวนเสนอขายหน่วยลงทุนหรือยัง

307
00:26:08,777 --> 00:26:09,736
จะออกอาทิตย์หน้า

308
00:26:09,736 --> 00:26:11,154
ราคาประเมินอยู่ที่เท่าไหร่

309
00:26:11,154 --> 00:26:13,115
ประมาณสามหมื่นถึงห้าหมื่นล้านเยน

310
00:26:13,115 --> 00:26:15,659
สัดส่วนหุ้นรายย่อยเท่าไหร่
เขายอมให้ถึง 25% ไหม

311
00:26:15,659 --> 00:26:17,703
ไม่ยอม ตอนนี้แค่ 10% ไปก่อน

312
00:26:17,703 --> 00:26:22,040
ฉันกําลังพยายามกล่อมให้ผู้ก่อตั้งบริษัท
เพิ่มสัดส่วนรายย่อยอยู่

313
00:26:23,292 --> 00:26:25,586
แต่เขาก็ยังใจไม่กล้าพอ

314
00:26:25,586 --> 00:26:27,212
แต่เงินเป็นกอบเป็นกําอยู่ตรงนั้น

315
00:26:27,212 --> 00:26:29,548
ฉันรู้ ก็กําลังพยายามพูดอยู่

316
00:26:31,091 --> 00:26:33,552
แต่นี่ยังเป็นความลับสุดยอดนะ

317
00:26:35,721 --> 00:26:37,431
กฎข้อบังคับของบริษัท

318
00:26:37,431 --> 00:26:39,600
แล้วจะให้ฉันไปบอกใคร

319
00:26:40,267 --> 00:26:43,353
ฉันรู้แค่ว่าหนูดูตื่นเต้นมาก

320
00:26:45,355 --> 00:26:47,065
ฉันรู้สึกดีกับเรื่องนี้จริงๆ ค่ะ

321
00:26:48,233 --> 00:26:50,068
นี่งานช้างเลย

322
00:26:57,367 --> 00:26:58,702
บอกตามตรง

323
00:26:58,702 --> 00:27:02,247
คุณคือคนที่ทําให้ฉันคิดได้

324
00:27:04,291 --> 00:27:05,834
เป็นคติสอนใจว่าอย่าทําตามสินะ

325
00:27:08,253 --> 00:27:13,342
คุณยังยืนหยัดตั้งมั่นแล้วในที่สุดก็ปิดดีลได้

326
00:27:14,676 --> 00:27:17,221
ฮัลมอนีคนนั้นขายเหรอ ขายเมื่อไหร่

327
00:27:18,680 --> 00:27:20,974
เพิ่งปิดดีลจริงๆ เมื่อไม่กี่วันก่อน

328
00:27:23,769 --> 00:27:26,104
แต่เขาบอกว่าจะไม่มีวันขายไม่ใช่เหรอ

329
00:27:27,564 --> 00:27:29,233
ทําไมถึงเปลี่ยนใจ

330
00:27:30,108 --> 00:27:32,027
แกกลับไปคุยกับเขารึเปล่า

331
00:27:33,278 --> 00:27:34,404
เป็นสิ่งที่เขาเลือกเอง

332
00:27:35,781 --> 00:27:37,241
เขาได้เงินเยอะแยะ

333
00:27:38,367 --> 00:27:39,868
เขาไม่เสียใจแล้ว

334
00:27:43,121 --> 00:27:44,873
ฮัลแม อย่ามองหน้าผมอย่างนั้นสิ

335
00:27:44,873 --> 00:27:48,085
ผมไม่ได้เอาเปรียบอะไรคุณคนนั้นเลย

336
00:27:49,211 --> 00:27:50,546
เชื่อสิ

337
00:27:53,674 --> 00:27:55,092
แตงโฮบัคจอนนี่อร่อยจัง

338
00:27:56,510 --> 00:27:58,637
มือใหม่ทําได้ขนาดนี้ไม่เลวนะ

339
00:27:59,721 --> 00:28:02,140
ฉันแค่ช่วยคุณย่าทําต่างหาก

340
00:28:10,190 --> 00:28:12,067
ฉันควรกลับบ้านแล้วค่ะ

341
00:28:12,651 --> 00:28:14,653
เดี๋ยวซอนจาจะเป็นห่วง

342
00:28:15,946 --> 00:28:17,739
ถ้าเราสองคนอยู่ที่เกาหลี

343
00:28:19,241 --> 00:28:22,035
ผมคงไม่มีวันได้คุยกับคนอย่างคุณ

344
00:28:25,622 --> 00:28:26,915
แต่ที่นี่...

345
00:28:29,793 --> 00:28:31,545
เราสองคนกลับนอนในโรงนาเดียวกัน

346
00:28:40,596 --> 00:28:42,472
เราจะมีโอกาสได้กลับไปไหม

347
00:28:45,142 --> 00:28:47,102
ไม่ว่ายังไง เราก็ต้องได้กลับไปเหยียบบ้านเกิด

348
00:28:49,354 --> 00:28:51,064
ผมจะไม่ยอมตายที่นี่

349
00:28:52,608 --> 00:28:54,109
ฉันก็ไม่อยากตายที่นี่เหมือนกัน

350
00:28:58,572 --> 00:29:00,073
แล้วถ้าหากเราได้กลับไป...

351
00:29:02,284 --> 00:29:04,453
อาจจะช่วยบรรเทา
ความเศร้าหมองของคุณได้บ้าง

352
00:29:08,081 --> 00:29:09,416
ความเศร้าของฉันเหรอ

353
00:29:09,416 --> 00:29:11,752
เห็นอยู่ในแววตานะครับ

354
00:29:14,588 --> 00:29:16,423
เห็นแล้วผมก็อึดอัด

355
00:29:18,133 --> 00:29:20,010
เพราะช่วยแบ่งเบาอะไรไม่ได้เลย

356
00:29:24,681 --> 00:29:26,892
ผมพูดลามปามไม่ทันคิดอีกแล้ว

357
00:29:29,186 --> 00:29:31,522
แค่เพราะเราได้คุย
แลกเปลี่ยนเรื่องต่างๆ ให้กันฟัง

358
00:29:32,231 --> 00:29:34,316
อย่าคิดตีเสมอว่าเป็นเพื่อนกันนะคะ

359
00:29:51,708 --> 00:29:52,876
ระวัง!

360
00:30:00,008 --> 00:30:01,051
เป็นอะไรหรือเปล่า

361
00:30:01,051 --> 00:30:02,636
ไม่เป็นไรค่ะ

362
00:30:20,696 --> 00:30:21,905
ต้องเข็นขึ้นจากหล่มแล้วล่ะ

363
00:30:22,406 --> 00:30:24,157
ฉันจะวิ่งไปตามหัวหน้าคิมกับโนอา

364
00:30:24,157 --> 00:30:26,869
ไม่เป็นไร เราสองคนก็เข็นได้

365
00:30:30,247 --> 00:30:32,082
นับสามแล้วเข็นนะ

366
00:30:32,082 --> 00:30:33,917
หนึ่ง สอง สาม!

367
00:30:35,460 --> 00:30:37,588
มาเร็วๆ เดี๋ยวจะไม่ทัน

368
00:30:48,974 --> 00:30:50,475
เยอะมากเลยนะ

369
00:31:05,449 --> 00:31:06,783
สวยสุดยอดเลย

370
00:31:13,081 --> 00:31:14,458
จับได้ตัวหนึ่งแล้ว!

371
00:31:16,585 --> 00:31:17,586
ลองอีกรอบ

372
00:31:25,552 --> 00:31:26,803
ขยับแล้ว

373
00:31:29,056 --> 00:31:30,057
นั่นแหละ

374
00:31:30,641 --> 00:31:31,975
ใช้ได้ ใช้ได้ละ!

375
00:31:33,519 --> 00:31:35,479
พอแล้วล่ะ

376
00:31:44,780 --> 00:31:45,822
ทําได้แล้ว

377
00:32:32,995 --> 00:32:33,996
ไม่มีอะไรหรอก

378
00:32:33,996 --> 00:32:35,247
เราทําแบบนี้ไม่ได้ค่ะ

379
00:32:35,247 --> 00:32:36,498
ซอนจา

380
00:32:39,209 --> 00:32:41,962
เราสองคน... นี่มันไม่ผิด
ไม่ว่าคนอื่นจะว่ายังไง

381
00:32:41,962 --> 00:32:43,172
ฉันรู้ดีแก่ใจ

382
00:32:46,216 --> 00:32:48,802
คุณมีครอบครัวของคุณ
ฉันก็เพิ่งเสียสามีไป

383
00:32:48,802 --> 00:32:51,054
เขาตายไปแล้ว
เธอไม่เหลือหนี้บุญคุณอะไรต่อเขาอีก

384
00:32:51,054 --> 00:32:52,306
ไม่ใช่แล้ว

385
00:32:53,557 --> 00:32:55,100
ฉันเป็นหนี้ชีวิตทั้งหมดต่อเขา

386
00:32:57,311 --> 00:32:58,812
แล้วจะต้องติดค้างกันไปถึงเมื่อไหร่

387
00:33:00,314 --> 00:33:01,315
บอกหน่อยสิ

388
00:33:02,232 --> 00:33:04,776
เธอต้องไว้ทุกข์
และรับใช้คนตายไปอีกนานแค่ไหน

389
00:33:07,237 --> 00:33:09,198
เธอก็ควรจะได้มีความสุขเหมือนกัน

390
00:33:09,198 --> 00:33:11,366
เธอไม่ต้องเสียสละอะไรขนาดนั้น

391
00:33:14,244 --> 00:33:16,330
ทุกอย่างที่ฉันทําก็ทําเพื่อเธอ

392
00:33:16,330 --> 00:33:17,998
เพื่อเธอกับโนอา ทุกอย่าง!

393
00:33:21,043 --> 00:33:23,545
ฉันรู้ว่าเธอก็สัมผัสได้ลึกๆ ในใจ

394
00:33:24,296 --> 00:33:27,424
ใจของฉันเหรอ... มันสายไปแล้ว

395
00:33:34,890 --> 00:33:35,933
ซอนจา

396
00:34:16,014 --> 00:34:17,641
ร้อนจนนอนไม่หลับเหรอคะ

397
00:34:17,641 --> 00:34:19,309
เขาคือผู้ชายคนนั้นสินะ

398
00:34:20,893 --> 00:34:22,228
เขาคือพ่อเด็ก

399
00:34:37,744 --> 00:34:39,161
เสียงอะไรน่ะ

400
00:34:45,002 --> 00:34:46,795
ซอนจา แกก็รู้ดี

401
00:34:47,838 --> 00:34:51,632
จะให้เด็กคนนั้นรู้ไม่ได้

402
00:34:55,804 --> 00:34:56,889
หนูรู้ค่ะ

403
00:34:58,891 --> 00:35:01,935
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างแกสองคน

404
00:35:02,769 --> 00:35:04,646
- ต้องระวังอย่างที่สุด...
- แม่คะ

405
00:35:08,734 --> 00:35:10,402
ไม่ต้องห่วง

406
00:35:12,404 --> 00:35:14,239
หนูไม่เคยลืมตัว

407
00:35:24,791 --> 00:35:26,084
ล้างตัวกันดีกว่า

408
00:35:30,589 --> 00:35:32,799
เอาโคลนที่เปื้อนตัวออกก่อน

409
00:35:36,803 --> 00:35:38,388
โคซัง มีเรื่องอะไรเหรอครับ

410
00:35:38,388 --> 00:35:39,473
ลงมา

411
00:35:40,974 --> 00:35:42,017
จะทําอะไรน่ะ

412
00:35:43,810 --> 00:35:47,272
คิดว่าลักของฉันแล้วฉันจะไม่รู้รึ

413
00:35:47,272 --> 00:35:49,525
ผมไม่รู้นะครับว่าคุณพูดอะไร...

414
00:35:52,736 --> 00:35:54,321
คิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเลยรึ

415
00:35:54,321 --> 00:35:55,239
หมอบต่ําๆ ไว้

416
00:36:02,120 --> 00:36:05,207
อย่าครับ อย่านะ!

417
00:36:05,207 --> 00:36:06,416
ขอร้อง

418
00:36:18,303 --> 00:36:21,598
พอเถอะ ขอร้อง!

419
00:36:22,224 --> 00:36:24,935
พอแล้ว พอที!

420
00:36:30,357 --> 00:36:32,901
แค่เอาไก่ไปไม่กี่ตัว

421
00:36:32,901 --> 00:36:34,027
ให้อภัยผมด้วย!

422
00:37:00,345 --> 00:37:01,346
โนอา!

423
00:37:05,767 --> 00:37:06,852
โนอา

424
00:37:12,566 --> 00:37:13,775
โนอา!

425
00:37:53,315 --> 00:37:56,652
โซโลมอน ฟังย่านะ

426
00:37:58,987 --> 00:38:02,783
เรื่องที่แกทําอยู่ ไม่ว่าจะคิดวางแผนอะไร

427
00:38:04,201 --> 00:38:06,286
ย่าจะไม่ถามซอกแซกต่อแล้ว

428
00:38:07,329 --> 00:38:09,414
เพราะย่าไม่อยากฟังแกโกหก

429
00:38:10,541 --> 00:38:11,667
แต่ว่า

430
00:38:12,417 --> 00:38:14,503
ย่าอยากขอแค่เรื่องเดียว

431
00:38:16,880 --> 00:38:19,508
อย่าได้ลืมตัวตนของตัวเอง

432
00:38:21,051 --> 00:38:22,469
ทําได้หรือเปล่า

433
00:38:24,805 --> 00:38:25,931
ผมอยากทําครับ

434
00:40:15,082 --> 00:40:16,250
สวัสดีครับ

435
00:40:17,459 --> 00:40:18,585
คาโต้พูดสาย

436
00:40:21,088 --> 00:40:22,381
นี่ใครโทรมา

437
00:40:23,549 --> 00:40:27,177
คาโต้ซัง นี่คิมซอนจาค่ะ

438
00:40:29,012 --> 00:40:32,391
ไม่รู้ตัวเลยว่าโทรมาดึกขนาดนี้

439
00:40:33,016 --> 00:40:36,395
พรุ่งนี้เช้าค่อยติดต่อไปใหม่ดีไหมคะ

440
00:40:37,813 --> 00:40:42,943
ไม่เป็นไรเลยครับ
ผมรอให้คุณโทรมาอยู่แล้ว

441
00:40:43,861 --> 00:40:45,153
รอเลยเหรอ

442
00:40:45,153 --> 00:40:47,531
รอจนแทบจะเลิกหวังแล้วนะ

443
00:40:49,616 --> 00:40:52,286
ตอนนี้ฉันอยู่โตเกียวค่ะ

444
00:40:53,287 --> 00:40:55,622
มาหาหลานชาย

445
00:40:55,622 --> 00:40:57,165
เป็นห่วงน่ะค่ะ

446
00:40:58,333 --> 00:41:01,670
แต่เขากลับมีนัดกับสาว

447
00:41:03,672 --> 00:41:04,840
แฟนเหรอครับ

448
00:41:07,092 --> 00:41:10,304
สมัยนี้ไม่รู้แล้วค่ะว่าเป็นอะไรกัน

449
00:41:10,304 --> 00:41:12,890
แฟนหลานเป็นยังไงล่ะ

450
00:41:15,767 --> 00:41:17,352
เป็นคนญี่ปุ่นนะคะ

451
00:41:18,645 --> 00:41:19,646
เข้าใจละ

452
00:41:20,522 --> 00:41:23,275
นั่นไม่ดีเหรอ

453
00:41:25,360 --> 00:41:29,198
ก็ทําอะไรไม่ได้

454
00:41:30,866 --> 00:41:33,076
อย่างที่คุณว่า

455
00:41:33,869 --> 00:41:39,875
เราสองคนผ่านอะไรมามากเกินไป

456
00:41:39,875 --> 00:41:43,754
ก็จริง เราทั้งคู่ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว

457
00:41:45,047 --> 00:41:47,257
แต่ที่ผมรู้แน่คือ

458
00:41:47,257 --> 00:41:50,010
ด้วยเวลาเพียงเล็กน้อยที่เหลือบนโลก

459
00:41:51,053 --> 00:41:54,223
ผมมีสิทธิ์เลือกสิ่งที่อยากมอง

460
00:41:56,642 --> 00:41:59,478
พวกเราควรได้สิทธิ์นั้นแล้วไม่ใช่เหรอ

461
00:43:10,257 --> 00:43:13,427
โนอา มาช่วยขนข้าวเข้ายุ้งหน่อย

462
00:43:13,427 --> 00:43:16,388
ตรงนี้มีอีกหลายมัด

463
00:44:38,136 --> 00:44:39,555
ออมม่า!

464
00:44:40,848 --> 00:44:43,517
- เสียงอะไรน่ะ
- เกิดอะไรขึ้น

465
00:44:43,517 --> 00:44:46,061
- ไปดูข้างนอกกันดีกว่า
- เครื่องบินทิ้งระเบิดเหรอ

466
00:44:46,061 --> 00:44:47,354
มาถึงนี่แล้วเหรอ

467
00:44:50,440 --> 00:44:52,067
นั่นมันตรงไหน

468
00:44:53,443 --> 00:44:54,862
ยุ้งข้าวน่ะสิ

469
00:46:35,587 --> 00:46:36,880
คุณคยองฮี!

470
00:46:42,427 --> 00:46:44,054
คุณคยองฮี เดี๋ยวก่อนสิ!

471
00:46:46,139 --> 00:46:47,224
คุณคยองฮี!

472
00:46:50,435 --> 00:46:51,937
หยุดก่อนเถอะครับ!

473
00:47:01,530 --> 00:47:03,323
เราเหนื่อยสายตัวแทบขาด

474
00:47:04,408 --> 00:47:05,617
ทํามาตั้งหลายเดือน

475
00:47:06,618 --> 00:47:08,537
มันหายไปเฉยๆ แบบนั้นได้ยังไง

476
00:47:10,914 --> 00:47:12,958
เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง

477
00:47:14,543 --> 00:47:16,170
ผมก็ไม่รู้

478
00:47:16,712 --> 00:47:18,130
แล้วตามมาทําไม

479
00:47:19,173 --> 00:47:21,133
ฉันขอให้ตามฉันมาหรือไง

480
00:47:23,051 --> 00:47:24,261
คุณรู้ว่าผมมาทําไม

481
00:47:34,188 --> 00:47:36,648
คุณเชื่อในชีวิตหลังความตาย
แต่ผมไม่ได้เชื่อ

482
00:47:39,026 --> 00:47:40,819
มาบอกฉันทําไม

483
00:47:45,407 --> 00:47:46,825
เพราะผมมีโอกาสเพียงครั้งเดียว

484
00:47:50,329 --> 00:47:51,997
ชีวิตเดียวของผมนี้

485
00:47:52,664 --> 00:47:54,875
ถ้าวันนี้พวกอเมริกาบุกมาถึงนี่...

486
00:47:57,753 --> 00:47:59,963
ถ้าพวกมันคิดจะทิ้งระเบิดใส่เรา...

487
00:48:02,758 --> 00:48:04,092
ตรงนี้...

488
00:48:06,136 --> 00:48:08,722
ผมจะบอกตัวเองได้ไหมว่าได้ใช้ชีวิตที่ดี

489
00:48:10,724 --> 00:48:12,267
ได้ใช้ชีวิตคุ้มค่าแล้ว

490
00:48:15,395 --> 00:48:16,563
คุณคยองฮีล่ะ พูดได้ไหม

491
00:50:11,220 --> 00:50:13,222
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์