1
00:00:33,742 --> 00:00:35,994
(นางาซากิ ปี 1945)

2
00:00:46,380 --> 00:00:48,423
(วันที่ 1 สิงหาคม)

3
00:01:31,925 --> 00:01:34,970
(ภาษาเกาหลี) บอกเลยนะ ฉันเห็นกับตา

4
00:01:34,970 --> 00:01:37,472
- ไม่เชื่อหรือไง
- พูดอะไรของแก

5
00:01:37,472 --> 00:01:38,724
อย่ายุ่งเรื่องคนอื่นน่ะ

6
00:01:40,767 --> 00:01:43,270
เห็นไหม มือเปล่าเลยด้วย

7
00:01:43,270 --> 00:01:44,771
แทฮุน

8
00:01:58,660 --> 00:01:59,953
(ภาษาญี่ปุ่น) บันโด โยเซบุครับ

9
00:02:02,289 --> 00:02:03,665
อ้าว คุณนั่นเอง

10
00:02:32,361 --> 00:02:34,446
(วันที่ 3 สิงหาคม)

11
00:02:49,503 --> 00:02:52,214
ไอ้เกาหลีพวกนี้มันเหมือนแมลงสาบ

12
00:02:52,923 --> 00:02:54,883
เพิ่มจํานวนทวีคูณขึ้นทุกวัน

13
00:02:56,426 --> 00:02:58,470
เมื่อไรจึงจะหยุดเสียที

14
00:03:00,013 --> 00:03:01,265
บันโดซัง!

15
00:03:10,399 --> 00:03:12,734
บอกมันให้กวาดพื้น

16
00:03:12,734 --> 00:03:14,903
แม้แต่เศษฝุ่นก็อย่าให้เหลือ

17
00:03:14,903 --> 00:03:16,780
พูดให้มันจําใส่ใจเลยด้วย

18
00:03:21,368 --> 00:03:24,162
เขาบอกให้กวาดพื้นไป

19
00:03:24,162 --> 00:03:26,874
ทํางานดีๆ ล่ะ เขาจะคอยจับตาดู

20
00:03:30,127 --> 00:03:31,712
เขาเข้าใจแล้วครับ

21
00:03:34,047 --> 00:03:35,340
กลับไปนั่งได้แล้ว

22
00:03:52,107 --> 00:03:54,193
(วันที่ 4 สิงหาคม)

23
00:04:02,659 --> 00:04:04,912
- เอาเบียร์หรือสาเก
- เอาเหล้าญี่ปุ่น

24
00:04:14,671 --> 00:04:17,173
คุณ! ทางนี้ๆ!

25
00:04:19,259 --> 00:04:20,511
มานั่งกับเราสิ

26
00:04:33,482 --> 00:04:34,816
ชน

27
00:04:34,816 --> 00:04:37,861
เอ้าชน!

28
00:04:45,536 --> 00:04:47,204
พ่อผมเคยบอกไว้ว่า

29
00:04:47,913 --> 00:04:50,582
"ผู้ชายอย่างเรา เหล้าเข้ามือเมื่อไหร่

30
00:04:50,582 --> 00:04:53,627
สุขจะกลายเป็นเศร้า
เศร้าจะกลายเป็นสุข"

31
00:04:55,587 --> 00:04:57,798
คืนนี้คุณเป็นแบบไหน

32
00:04:57,798 --> 00:04:59,299
พ่อหนุ่ม

33
00:05:00,676 --> 00:05:02,678
ไม่อยากทําให้เสียน้ําใจ

34
00:05:03,804 --> 00:05:05,556
แต่ฉันอยากดื่มอย่างสงบ

35
00:05:06,765 --> 00:05:08,475
ในฐานะที่อาวุโสกว่า

36
00:05:09,601 --> 00:05:10,894
ให้ฉันอยู่เงียบๆ เถอะ

37
00:05:11,895 --> 00:05:13,397
ขออภัยที่รบกวนครับ

38
00:05:26,451 --> 00:05:27,578
หัวเราะอะไรของแก

39
00:05:29,705 --> 00:05:32,291
ผมแค่คิดถึงอีกเรื่องที่พ่อพูดเอาไว้เหมือนกัน

40
00:05:33,667 --> 00:05:37,129
ถ้าคิดย้อนไป พ่อก็เคยพูดไว้เกือบทุกเรื่อง

41
00:05:41,592 --> 00:05:42,801
แล้วตอนนี้พ่อไปไหนแล้ว

42
00:05:44,428 --> 00:05:45,804
ตายไปแล้ว

43
00:05:47,431 --> 00:05:48,765
โดนโรคห่าลง

44
00:05:49,850 --> 00:05:53,395
ผมรอดมาได้ยังไงไม่รู้ แต่พ่อผมไม่รอด

45
00:05:56,648 --> 00:05:58,859
เขาส่งตัวแกมาเมื่อไหร่

46
00:06:00,736 --> 00:06:01,987
ประมาณหนึ่งปีแล้ว

47
00:06:03,155 --> 00:06:08,118
ตอนแรกให้ไปทํางานในเหมือง
แต่แล้วก็เกิดอุบัติเหตุ

48
00:06:11,747 --> 00:06:13,582
มันไม่เป็นแบบนี้ไปตลอดหรอก

49
00:06:15,167 --> 00:06:16,418
ไอ้สงครามนี่น่ะ

50
00:06:17,544 --> 00:06:22,841
ก็ใช่ครับ แต่จะเหลืออะไรให้กลับไปหาเหรอ

51
00:06:22,841 --> 00:06:24,384
พูดเรื่องอะไรของแก

52
00:06:25,344 --> 00:06:27,387
เหลืออะไรเราก็ต้องรับ

53
00:06:27,387 --> 00:06:28,805
นั่นบ้านเกิดเมืองนอนเรา

54
00:06:29,389 --> 00:06:31,433
ไม่นึกว่าจะรักชาติขนาดนี้

55
00:06:32,601 --> 00:06:34,061
ไม่ใช่ความรักชาติ

56
00:06:34,061 --> 00:06:35,145
แค่...

57
00:06:36,897 --> 00:06:38,815
รู้ว่าตัวเองเป็นคนของที่ไหน

58
00:06:39,399 --> 00:06:41,318
ไม่ต้องคิดอะไรให้สลับซับซ้อนกว่านั้น

59
00:06:49,785 --> 00:06:52,371
ไปละ เห็นมีที่ว่างอีกที่หนึ่งแล้ว

60
00:06:57,835 --> 00:06:59,878
(วันที่ 7 สิงหาคม)

61
00:07:08,220 --> 00:07:10,931
วันนี้มาพร้อมข่าวดี

62
00:07:10,931 --> 00:07:17,229
จะมีบุคคลสําคัญมาเยี่ยมชมโรงงานเรา

63
00:07:17,813 --> 00:07:19,147
อีกสองวันข้างหน้า

64
00:07:19,147 --> 00:07:23,402
หนึ่งในคณะมนตรีที่ปรึกษาองค์จักรพรรดิ

65
00:07:23,402 --> 00:07:27,406
จะให้เกียรติมาเยี่ยมชมโรงงานถึงที่

66
00:07:27,406 --> 00:07:30,868
ด้วยความตระหนักถึง
งานของเราที่มีส่วนช่วยสงคราม

67
00:07:31,577 --> 00:07:32,744
ดังนั้น

68
00:07:33,328 --> 00:07:40,252
เราต้องทําให้แขกผู้มีเกียรติเห็นว่า
โรงงานนี้มีศักยภาพมากเพียงใด

69
00:07:47,593 --> 00:07:50,846
บันไซ!

70
00:08:08,739 --> 00:08:10,699
(วันที่ 8 สิงหาคม)

71
00:08:56,036 --> 00:08:59,623
เมื่อเช้าวันที่ 6 สิงหาคม
หลังเวลาแปดนาฬิกาเล็กน้อย

72
00:08:59,623 --> 00:09:02,042
- ระเบิดชนิดใหม่โจมตีฮิโรชิม่า...
- แทฮุน

73
00:09:06,088 --> 00:09:08,715
รู้นะว่านายวางแผนจะเอาสิ่วไปทําอะไร

74
00:09:10,509 --> 00:09:12,135
ฆ่าตัวตายชัดๆ

75
00:09:12,845 --> 00:09:14,096
อย่าสนใจเลยครับ

76
00:09:15,055 --> 00:09:17,933
ฉันก็ไม่ได้อยากจะสนเรื่องของนาย

77
00:09:17,933 --> 00:09:19,184
แต่...

78
00:09:25,691 --> 00:09:27,109
เห็นนายทีไร

79
00:09:27,901 --> 00:09:29,403
ทําให้ฉันคิดถึงใครคนหนึ่ง

80
00:09:33,991 --> 00:09:35,117
น้องชายฉัน

81
00:09:36,994 --> 00:09:37,995
อิสอัค

82
00:09:41,290 --> 00:09:43,166
ฉันเป็นคนพาเขามาตกนรกที่นี่

83
00:09:45,294 --> 00:09:47,254
แค่เพราะว่าฉันเหงา

84
00:09:52,426 --> 00:09:53,552
แล้วตอนนี้...

85
00:09:56,722 --> 00:09:58,265
เขาก็ตายไปแล้ว

86
00:09:59,641 --> 00:10:03,353
ผมเล่าเรื่องคุณพ่อให้ฟังไปใช่ไหม

87
00:10:04,605 --> 00:10:05,772
โรคห่าครั้งนั้น

88
00:10:07,274 --> 00:10:09,067
เล่นงานทั้งหมู่บ้านผม

89
00:10:13,655 --> 00:10:15,866
จากพวกเราทั้ง 89 คน

90
00:10:17,784 --> 00:10:21,997
ผมเป็นคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้

91
00:10:28,629 --> 00:10:29,630
ทําไม

92
00:10:30,923 --> 00:10:35,469
ทําไมผมถึงได้สิทธิ์ที่จะอยู่ต่อ
ทั้งที่คนอื่นๆ ตายกันไปหมด

93
00:10:42,976 --> 00:10:45,395
แต่หลังจากได้ยินหัวหน้าคนงานพูดเมื่อวาน...

94
00:10:49,566 --> 00:10:51,318
ในที่สุดผมก็เข้าใจ

95
00:10:55,405 --> 00:10:56,573
ผมรอดเพื่อการนี้

96
00:11:01,912 --> 00:11:03,205
ไม่นะ

97
00:11:04,373 --> 00:11:06,083
ทําอย่างนั้นเป็นบาป

98
00:11:07,251 --> 00:11:08,377
บาปเหรอ

99
00:11:18,971 --> 00:11:22,015
ขอให้ถ้วยของท่านเต็มปริ่ม

100
00:11:24,685 --> 00:11:26,603
ขอความรักเมตตาซึ่งพูดมานั้น

101
00:11:28,063 --> 00:11:30,566
เติมให้อิ่มเอมได้จนแก่เฒ่า

102
00:11:37,698 --> 00:11:38,866
จริงๆ นะ

103
00:11:41,827 --> 00:11:43,328
ขอให้คุณมีชีวิตแบบนั้น

104
00:11:48,041 --> 00:11:50,878
(วันที่ 9 สิงหาคม)

105
00:12:03,849 --> 00:12:06,643
ประเทศชาติอันเกรียงไกรของเรา
ขอขอบคุณทุกคน

106
00:12:15,485 --> 00:12:16,820
ขอบคุณในความพยายาม

107
00:12:18,822 --> 00:12:20,199
ขอบคุณมาก

108
00:12:21,617 --> 00:12:22,951
ทําได้ดีมาก

109
00:12:44,223 --> 00:12:46,016
ถอยไปเดี๋ยวนี้!

110
00:12:46,016 --> 00:12:48,644
- ผมแค่พยายามจะ...
- บอกให้ถอยไปเดี๋ยวนี้!

111
00:12:49,228 --> 00:12:51,772
เขาไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย ปล่อยกู!

112
00:12:52,272 --> 00:12:53,607
- แทฮุน!
- คุณครับ!

113
00:13:14,545 --> 00:13:18,465
เราได้สั่งการให้รัฐบาลญี่ปุ่น
ติดต่อไปยังรัฐบาลชาติอื่น

114
00:13:18,465 --> 00:13:22,177
ทั้งสหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร
ประเทศจีนและสหภาพโซเวียต

115
00:13:22,177 --> 00:13:28,433
แจ้งว่าจักรวรรดิญี่ปุ่นยอมรับเงื่อนไข
ของฝ่ายสัมพันธมิตรแล้ว

116
00:13:29,810 --> 00:13:34,189
หากเราดึงดันสู้ต่อ

117
00:13:34,189 --> 00:13:38,819
ไม่เพียงแต่จะเกิดผลเป็น
การล่มสลาย ถูกทําลายจนไม่เหลือชาติ

118
00:13:38,819 --> 00:13:42,906
แต่ยังเป็นการทําลายล้างอารยธรรมมนุษย์...

119
00:13:52,332 --> 00:13:53,792
ได้สติอยู่รึเปล่าคะ

120
00:13:54,501 --> 00:13:56,128
คุณพี่...

121
00:13:56,128 --> 00:13:57,671
ได้ยินฉันไหม

122
00:14:36,793 --> 00:14:38,045
ไม่ต้องตกใจ

123
00:14:39,254 --> 00:14:40,881
เดี๋ยวครอบครัวก็กลับมาแล้ว

124
00:14:42,841 --> 00:14:44,134
แกเป็นใคร

125
00:14:45,302 --> 00:14:46,637
ฉันชื่อโคฮันซู

126
00:14:53,560 --> 00:14:55,020
คุณคือ...

127
00:14:56,939 --> 00:14:58,440
เพื่อนคนนั้นของครอบครัว

128
00:15:01,652 --> 00:15:03,529
แทฮุนเป็นอย่างไรบ้าง

129
00:15:05,239 --> 00:15:07,324
พูดถึงใคร ไม่รู้จัก

130
00:15:07,324 --> 00:15:10,410
แต่ถ้าเขาอยู่กับแกในโรงงานนั้น
โอกาสของเขาก็ไม่ค่อยดีหรอก

131
00:15:11,453 --> 00:15:13,497
แกถือว่าโชคดีมาก

132
00:15:15,165 --> 00:15:16,583
รถบรรทุกช่วยกันแรงระเบิดไปไม่น้อย

133
00:15:29,179 --> 00:15:31,139
แปลว่าอยู่ที่นี่ต่อได้สินะ

134
00:15:33,016 --> 00:15:34,476
สงครามจบไปแล้ว

135
00:15:38,313 --> 00:15:39,773
ฝ่ายไหน...

136
00:15:40,399 --> 00:15:42,025
ฝ่ายไหนชนะ

137
00:15:42,025 --> 00:15:43,777
คิดว่าฝ่ายไหนล่ะ

138
00:15:46,530 --> 00:15:48,031
แปลว่าประเทศเรากลับเป็นของเราแล้ว

139
00:15:48,031 --> 00:15:50,534
ถ้าคิดว่าจะกลับเกาหลี ลืมไปได้เลย

140
00:15:51,618 --> 00:15:54,037
ที่นั่นคงต้องวุ่นวายอีกนานมาก

141
00:15:55,455 --> 00:15:57,833
มีแต่พวกโง่ถึงจะคิดกลับไป

142
00:15:58,959 --> 00:16:02,171
จะต้องอยู่ที่บ้านไร่นี่
จนกว่าโอซาก้าจะปลอดภัยพอให้กลับไปได้

143
00:16:03,213 --> 00:16:04,756
ไร่นี้เป็นของฉัน

144
00:16:09,428 --> 00:16:10,512
คุณ...

145
00:16:12,973 --> 00:16:14,516
คุณเป็นใครกันแน่

146
00:16:19,688 --> 00:16:20,939
ก็อย่างที่บอก

147
00:16:21,565 --> 00:16:23,859
- เพื่อนครอบครัว...
- เป็นพ่อเด็กคนนั้น

148
00:16:25,611 --> 00:16:26,695
ใช่ไหมล่ะ

149
00:16:29,823 --> 00:16:34,077
กล้าดียังไงถึงโผล่หน้ามาป้วนเปี้ยนอย่างนี้

150
00:16:35,913 --> 00:16:37,623
ไม่มีสิทธิ์เข้าใกล้เขาด้วยซ้ํา!

151
00:16:37,623 --> 00:16:39,791
ฉันมีสิทธิ์ทุกอย่าง เพราะเขาเป็นลูกชายฉัน

152
00:16:40,375 --> 00:16:42,336
คนที่เลี้ยงมาจนโตคือน้องชายฉัน

153
00:16:42,336 --> 00:16:44,796
น้องชายแกทําให้เขากลายเป็นเด็กยากจน

154
00:16:44,796 --> 00:16:46,173
หุบปาก!

155
00:16:48,425 --> 00:16:51,678
ถ้าแกลบหลู่น้องฉันอีก ฉันจะฆ่าแก

156
00:16:52,846 --> 00:16:55,265
ต่อให้จะต้องแหกหนังทุกชิ้นที่เหลือเกาะร่าง

157
00:16:57,226 --> 00:16:58,519
ฉันก็จะฆ่าแก

158
00:17:04,191 --> 00:17:06,527
คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแกเป็นคนแบบไหน

159
00:17:10,321 --> 00:17:13,825
ถ้าจะมีเสื้อผ้าดีๆ อย่างนั้นใส่
แกต้องทํามาหากินอะไร...

160
00:17:14,409 --> 00:17:15,702
แกคิดว่า...

161
00:17:18,329 --> 00:17:21,458
ฉันจะปล่อยให้คนอย่างแก
มาทําให้ครอบครัวฉันแปดเปื้อนเหรอ

162
00:18:20,517 --> 00:18:22,186
แกยังเป็นหัวหน้าครอบครัวนี้อยู่

163
00:18:23,395 --> 00:18:24,730
ฉันไม่คิดจะงัดข้อ

164
00:18:26,690 --> 00:18:27,941
แต่รู้เอาไว้

165
00:18:31,862 --> 00:18:33,655
ที่ฉันช่วยแกมา

166
00:18:34,865 --> 00:18:36,325
และช่วยทุกคนในครอบครัวนี้

167
00:18:36,325 --> 00:18:37,910
ฉันไม่ได้ทําเพราะมีใจเมตตาอะไร

168
00:18:38,952 --> 00:18:40,787
แต่ทําเพราะซอนจากับโนอาเท่านั้น

169
00:18:42,748 --> 00:18:44,124
สองคนนั้นเป็นของฉัน

170
00:18:53,509 --> 00:18:55,302
ยิ่งแกทําความเข้าใจได้เร็วแค่ไหน

171
00:18:55,302 --> 00:18:57,137
ชีวิตแกก็จะง่ายขึ้นเท่านั้น

172
00:19:05,312 --> 00:19:06,939
คุณโคฮันซู

173
00:19:06,939 --> 00:19:08,357
จะกลับแล้วเหรอคะ

174
00:19:08,941 --> 00:19:10,901
ผมวางของไว้ให้บนโต๊ะ

175
00:19:11,485 --> 00:19:15,155
แต่นั่นจะเป็นห่อสุดท้ายแล้วนะ
จะให้เขาใช้ยาต่อมันเสี่ยงเกินไป

176
00:19:15,155 --> 00:19:16,323
ฉันเข้าใจค่ะ

177
00:19:17,115 --> 00:19:18,534
ฉันจะช่วยเขารับความเจ็บปวดต่อเอง

178
00:19:19,826 --> 00:19:22,663
คุณลุงไปดูรังต่อที่เราเจอด้วยกันไหม

179
00:19:23,789 --> 00:19:26,792
ต่อตัวเบ้อเร่อเลย!

180
00:19:27,626 --> 00:19:28,752
ใช่ไหมล่ะ พี่

181
00:19:29,962 --> 00:19:32,548
พี่ จะไปไหนล่ะ

182
00:19:32,548 --> 00:19:34,675
ไม่รู้เหมือนกันว่าช่วงนี้หลานเป็นอะไร

183
00:19:34,675 --> 00:19:36,301
เหมือนไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง

184
00:19:37,302 --> 00:19:40,889
หรือว่าจะคิดมากเรื่องที่ต้องไปจากที่นี่
กลับไปอยู่ในเมือง

185
00:20:13,797 --> 00:20:14,798
พอแล้ว!

186
00:20:15,883 --> 00:20:17,342
ทําแผลมือนิ่งๆ ไม่เป็นหรือไง

187
00:20:18,719 --> 00:20:21,180
ครั้งหน้าจะพยายามให้นิ่งกว่านี้ค่ะ

188
00:20:21,680 --> 00:20:22,764
น้องสะใภ้!

189
00:20:33,442 --> 00:20:34,526
เป็นอะไรหรือเปล่า

190
00:20:35,027 --> 00:20:36,195
ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ

191
00:20:52,085 --> 00:20:54,171
คงต้องบอกลากันตรงนี้

192
00:20:55,380 --> 00:20:57,549
แล้วกลับไปเจอกันที่โอซาก้านะ

193
00:20:59,593 --> 00:21:01,303
ได้กลับไปก็น่าจะดีเนอะ

194
00:21:01,303 --> 00:21:06,308
ขนาดฉันยังเริ่มคิดถึงพ่อ
แต่กลับไปเจอก็คงเหม็นหน้าเหมือนเดิม

195
00:21:06,308 --> 00:21:07,392
โนอา!

196
00:21:08,602 --> 00:21:10,729
ฉันไปแล้วนะ

197
00:21:16,610 --> 00:21:18,237
ไปกันเถอะ โนอา

198
00:21:18,237 --> 00:21:19,863
ต้องออกเดินทางแล้ว

199
00:21:24,493 --> 00:21:25,494
พี่!

200
00:21:25,494 --> 00:21:27,579
เกือบลืมเอานี่กลับไปด้วย

201
00:22:13,500 --> 00:22:14,918
ออมม่า...

202
00:22:14,918 --> 00:22:16,587
ไม่เป็นไรนะลูก

203
00:22:19,715 --> 00:22:21,216
มาถูกที่จริงเหรอ

204
00:22:29,474 --> 00:22:31,018
ขอให้ยังอยู่ด้วยเถอะ

205
00:22:40,944 --> 00:22:42,070
ระวังด้วยนะ

206
00:22:42,696 --> 00:22:45,616
อย่าไปไหนไกลล่ะ

207
00:22:47,284 --> 00:22:48,744
เฮ้ย ชะลอหน่อย

208
00:22:53,624 --> 00:22:55,042
หนูๆ เป็นยังไงบ้าง

209
00:23:00,255 --> 00:23:01,798
พวกนั้นคงเห็นเราเหมือนมนุษย์ต่างดาว

210
00:23:02,633 --> 00:23:06,136
เอางี้นะ นายใส่แว่นนี้ต้องหล่อกว่าฉันแน่

211
00:23:06,845 --> 00:23:07,846
รับนะ

212
00:23:08,639 --> 00:23:10,224
โมซาซึ กลับกันเถอะ

213
00:23:10,224 --> 00:23:11,475
นี่อะไร

214
00:23:11,475 --> 00:23:12,851
ไม่ ให้นายเลย

215
00:23:17,731 --> 00:23:18,857
โห เห็นไหมล่ะ

216
00:23:18,857 --> 00:23:20,484
เก็บให้ดีล่ะ อย่าลืมนะ

217
00:23:31,495 --> 00:23:32,704
ปลอดภัยดี

218
00:23:58,730 --> 00:24:01,191
(โอซาก้า)
(ปี 1950)

219
00:24:17,624 --> 00:24:19,626
โนอา! โมซาซึ!

220
00:24:19,626 --> 00:24:21,128
มากินข้าว!

221
00:24:21,920 --> 00:24:23,922
ตื่นได้แล้ว

222
00:24:26,049 --> 00:24:27,593
โมซาซึ

223
00:24:29,553 --> 00:24:31,263
ทําอะไรของพี่

224
00:24:31,263 --> 00:24:32,431
เช้าแล้ว

225
00:24:46,570 --> 00:24:47,905
ฝากเอาขึ้นไปทีจ้ะ

226
00:24:47,905 --> 00:24:49,489
ป่านนี้น่าจะหิวแล้ว

227
00:25:02,628 --> 00:25:04,630
ดูสภาพ

228
00:25:04,630 --> 00:25:07,549
เหมือนเดิมทุกวัน

229
00:25:08,675 --> 00:25:11,094
ทําไมต้องสายกว่าคนอื่นเขาเสมอ

230
00:25:11,094 --> 00:25:12,596
ฮัลแมน่ะ

231
00:25:13,096 --> 00:25:14,932
แล้วจะให้รีบไปไหน

232
00:25:14,932 --> 00:25:16,016
ลุงครับ

233
00:25:17,684 --> 00:25:19,228
เอาอาหารเช้าขึ้นมาให้ครับ

234
00:25:23,857 --> 00:25:24,858
อย่าสิ

235
00:25:24,858 --> 00:25:27,194
ยายไม่ควรยกอะไรหนักๆ

236
00:25:39,581 --> 00:25:40,791
อรุณสวัสดิ์ครับ

237
00:25:44,962 --> 00:25:48,549
ต้องคุยกับนายห้างโคฮันซูแล้วไหม
เขาใช้งานหนักเกินไปหรือเปล่า

238
00:25:49,132 --> 00:25:50,717
ช่วงนี้ธุรกิจเขากําลังรุ่ง

239
00:25:51,218 --> 00:25:52,469
มันก็จําเป็นน่ะครับ

240
00:26:00,894 --> 00:26:02,354
หิวแย่เลยนะคะ

241
00:26:02,855 --> 00:26:04,439
อย่าลําบากเลยครับ

242
00:26:06,650 --> 00:26:08,235
ผมไปนอนเลยดีกว่า

243
00:26:23,458 --> 00:26:24,960
ลุงบอกว่าไม่หิว

244
00:26:57,326 --> 00:26:59,536
(สนามซ้อมกอล์ฟจะเปิดเร็วๆ นี้)

245
00:27:10,214 --> 00:27:11,715
ทอมอยู่ไหนล่ะ

246
00:27:13,842 --> 00:27:14,885
เดี๋ยวก็มา

247
00:27:21,558 --> 00:27:22,976
ผมมีความกังวล

248
00:27:22,976 --> 00:27:25,479
เรื่องของอาเบะซัง

249
00:27:26,688 --> 00:27:28,857
เขาเป็นหนี้สถาบันการเงินหลายแห่ง

250
00:27:29,775 --> 00:27:31,735
โดยเฉพาะยอดเงินของทางเรา

251
00:27:33,362 --> 00:27:37,241
ฉันเข้าใจความกังวลของแอนดรูว์ซังนะคะ

252
00:27:37,241 --> 00:27:40,369
แต่เรื่องนี้ต้องพิจารณากันด้วยเหตุผลสักนิด

253
00:27:41,328 --> 00:27:44,206
ความกังวลทั้งหมดเริ่มจากเพียงข่าวลือ

254
00:27:44,790 --> 00:27:47,125
ถ้าเราตีตนออกหากจากอาเบะซังตอนนี้

255
00:27:47,125 --> 00:27:50,712
อาจทําให้ลูกค้าคนอื่นๆ กังวลหรือถึงกับตกใจ

256
00:27:51,380 --> 00:27:55,342
อีกอย่าง ฉันอาจไม่ควรเป็นคนที่ย้ํา

257
00:27:56,093 --> 00:27:59,221
แต่ชิฟฟลีย์สเราได้มาเกือบสองพันล้าน

258
00:27:59,221 --> 00:28:01,723
จากการทําธุรกิจกับอาเบะซังมาสิบปีนะคะ

259
00:28:02,474 --> 00:28:08,522
ลูกค้าชั้นดีเช่นนั้นควรให้เวลา
ให้เขาจัดการกับปัญหาการเงินก่อนไม่ใช่รึ

260
00:28:09,857 --> 00:28:11,400
ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน

261
00:28:12,317 --> 00:28:16,029
ที่ตรงนั้นสร้างโรงแรมไม่ได้แน่
ถ้าโคลตันไม่เอาด้วย

262
00:28:16,029 --> 00:28:19,116
ถ้าอย่างนั้นเราก็หาหุ้นส่วนใหม่สิคะ

263
00:28:19,116 --> 00:28:20,659
เครือไฮแอตต์ก็กําลังเล็งโตเกียว...

264
00:28:20,659 --> 00:28:23,787
ไฮแอตต์ก็ไม่คิดจะแตะที่ตรงนี้เหมือนกัน
ที่ดินตรงนั้นเสียมูลค่าไปครึ่งหนึ่งแล้ว

265
00:28:23,787 --> 00:28:25,247
ลงได้ก็ขึ้นได้ค่ะ

266
00:28:25,247 --> 00:28:27,666
นั่นคือความเห็นของมืออาชีพเหรอ

267
00:28:28,333 --> 00:28:29,376
ใช้ลางสังหรณ์หรือไง

268
00:28:31,003 --> 00:28:32,880
แล้วถ้าเกิดขุดไปเจอกระดูกจริงๆ
จะเกิดอะไรขึ้น

269
00:28:33,422 --> 00:28:35,090
ก็จัดทําพิธีทางศาสนา

270
00:28:35,090 --> 00:28:37,176
ทําประชาสัมพันธ์ให้คนรู้ว่าขั้นตอนที่ถูก...

271
00:28:37,176 --> 00:28:40,220
คิดว่าคนเราล้างอดีตได้ง่ายๆ แบบนั้นรึ

272
00:28:40,220 --> 00:28:41,430
เอาจริงๆ

273
00:28:42,014 --> 00:28:43,015
พอแล้ว

274
00:28:45,017 --> 00:28:47,769
คือผมไปคิดดูแล้ว

275
00:28:47,769 --> 00:28:52,316
ที่ดินตรงนั้นอาจมีข่าวเสียหาย
แต่ก็ยังพอจะมีมูลค่าทําอย่างอื่นได้

276
00:28:54,109 --> 00:28:58,238
ความโลภของนายจะมีที่สิ้นสุดไหมนี่

277
00:28:58,238 --> 00:28:59,406
กอล์ฟ

278
00:29:00,157 --> 00:29:01,283
กอล์ฟเหรอ

279
00:29:02,659 --> 00:29:04,494
ระบบสมาชิกเท่านั้น คัดแต่คนมีระดับ

280
00:29:06,121 --> 00:29:09,499
ทั้งหมดสี่แสนล้าน เป็นกําไรสามแสนล้าน

281
00:29:10,459 --> 00:29:12,085
ลงทุนน้อยมาก

282
00:29:13,086 --> 00:29:14,671
เป็นธุรกิจถูกกฎหมาย

283
00:29:14,671 --> 00:29:16,673
ไม่น่าจะเป็นไปได้

284
00:29:17,716 --> 00:29:19,259
ฟังแล้วไม่ค่อยสบายใจ

285
00:29:20,636 --> 00:29:23,347
ต่อให้ถ้าชิฟฟลียส์เรียกเงินกู้คืน

286
00:29:24,014 --> 00:29:28,602
เขาก็ยังต้องรีบปล่อยที่ดินผืนนั้นอยู่ดี

287
00:29:31,980 --> 00:29:34,983
เราควรไปประมูลซื้อ

288
00:29:34,983 --> 00:29:37,402
ฉันไม่คิดจะลงไปทําธุรกิจสนามกอล์ฟ

289
00:29:37,402 --> 00:29:39,613
เรารู้อยู่แล้วว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร

290
00:29:39,613 --> 00:29:41,949
เราแค่ต้องลงทุนทําในตอนแรก

291
00:29:42,491 --> 00:29:47,829
ขอใบอนุญาต ขายสมาชิกล่วงหน้า
ในราคาคนละ 250 ล้านเยน

292
00:29:47,829 --> 00:29:49,540
สัดส่วนกําไรมหาศาลมาก

293
00:29:59,466 --> 00:30:00,467
คือ...

294
00:30:02,636 --> 00:30:04,555
ชิฟฟลียส์ไม่คิดจะเรียกเงินกู้คืน

295
00:30:04,555 --> 00:30:05,681
อะไรนะ ทําไมกัน

296
00:30:05,681 --> 00:30:07,015
เพราะอดีตเพื่อนร่วมงานนายน่ะสิ

297
00:30:07,015 --> 00:30:10,060
นางพูดโน้มน้าวเหตุผลแทนอาเบะซัง

298
00:30:10,561 --> 00:30:12,229
คุณต้องลุกขึ้นมาทําอะไรสักอย่างสิวะ

299
00:30:12,855 --> 00:30:14,857
เออ ฉันก็ทําอยู่แล้วไง โซโลมอน

300
00:30:14,857 --> 00:30:16,650
คิดว่าก่อนมาฉันทําอะไรวะ

301
00:30:17,526 --> 00:30:21,405
มันสําคัญตรงไหน
เราได้เงินส่วนสําคัญมาแล้ว

302
00:30:23,198 --> 00:30:26,285
ประเด็นอยู่ที่การดัดหลังอาเบะ

303
00:30:26,952 --> 00:30:29,496
งั้นนายก็ต้องเป็นคนโน้มน้าวใจหล่อน

304
00:30:29,496 --> 00:30:31,164
คั่วกันอยู่ไม่ใช่เหรอ

305
00:30:31,748 --> 00:30:33,125
โห อะไร...

306
00:30:33,125 --> 00:30:34,501
เขาพูดเรื่องอะไรนะ

307
00:30:35,669 --> 00:30:37,546
นายไม่รู้เหรอ

308
00:30:40,924 --> 00:30:44,970
ฉันเริ่มจะถูกใจไอเดียนายแล้ว

309
00:30:46,847 --> 00:30:49,474
อย่างน้อยก็มุมที่จะได้กําไรหลายเท่า

310
00:30:50,100 --> 00:30:54,855
แต่นายต้องกล่อมแฟนให้เปลี่ยนใจเรื่องอาเบะ

311
00:30:55,355 --> 00:30:57,107
คิดว่าจะทําได้หรือเปล่า

312
00:30:57,649 --> 00:30:59,568
ได้ ผมจัดการเอง

313
00:31:00,319 --> 00:31:01,320
ดีมาก

314
00:31:02,279 --> 00:31:04,323
จัดการเสีย ก่อนที่ฉันต้องลงมือ

315
00:31:04,990 --> 00:31:06,158
ว่าไหม

316
00:31:08,827 --> 00:31:10,662
(ร้านบิลเลียด จีไอเท่านั้น)

317
00:31:39,066 --> 00:31:41,026
ซอนจาเอ๊ย ทําไมมันเละไปหมด

318
00:31:41,026 --> 00:31:43,403
เมื่อวานแม่เพิ่งจัดให้ก่อนจะกลับไป

319
00:31:47,783 --> 00:31:49,451
{\an8}อรุณสวัสดิ์นะ

320
00:31:49,451 --> 00:31:52,079
{\an8}โกโตะซัง! วันนี้มาเร็วนะคะ

321
00:31:52,079 --> 00:31:53,747
{\an8}มาเร็วสิ

322
00:31:53,747 --> 00:31:57,042
{\an8}ตื่นมาก็โหยอยากกินบะหมี่ของคุณเลย

323
00:31:58,710 --> 00:32:00,462
ว่าแต่ว่า บันโดซัง

324
00:32:01,338 --> 00:32:02,548
ข่าวลือเป็นเรื่องจริงรึเปล่า

325
00:32:03,423 --> 00:32:06,134
คุณกําลังคิดจะเปิดเป็นร้านเหรอ

326
00:32:07,928 --> 00:32:12,099
ใช่ค่ะ ได้ข่าวว่าพวกอเมริกา
กําลังจะผ่อนปรนข้อห้ามแล้ว

327
00:32:12,099 --> 00:32:14,852
เราเก็บเงินทําทุนไว้ได้ก้อนหนึ่ง

328
00:32:14,852 --> 00:32:18,063
แต่หาที่ดีๆ มันยากมากเลยนะคะ

329
00:32:18,063 --> 00:32:21,483
ถ้าอย่างนั้น ผมมีที่ซึ่งเหมาะมาก

330
00:32:21,483 --> 00:32:22,985
ใกล้สถานีรถไฟกว่าด้วย

331
00:32:22,985 --> 00:32:25,362
มันจะไม่แพงไปเหรอคะ

332
00:32:26,488 --> 00:32:28,031
เจ้าของเขาเป็นหนี้บุญคุณผมอยู่

333
00:32:28,866 --> 00:32:30,951
ผมจะช่วยแนะนําบันโดซังให้

334
00:32:31,785 --> 00:32:33,120
พูดจริงเหรอคะ

335
00:32:33,912 --> 00:32:36,832
คุณทําของกินให้ผมอุ่นท้องมาตั้งหลายปี

336
00:32:37,332 --> 00:32:38,500
เรื่องแค่นี้ให้ผมช่วยเถอะ

337
00:32:38,500 --> 00:32:40,794
โกโตะซังใจดีจริงๆ เลย ขอบคุณมากค่ะ

338
00:32:42,713 --> 00:32:43,755
ส่วนนาย โนอา

339
00:32:43,755 --> 00:32:45,424
ใกล้ถึงเวลาสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้วสินะ

340
00:32:46,341 --> 00:32:47,342
สัปดาห์หน้าครับ

341
00:32:47,342 --> 00:32:50,345
ยังต้องท่องหนังสืออีกเยอะ
แต่ก็จะพยายามครับ

342
00:32:50,345 --> 00:32:51,722
ดีจังนะ บันโดซัง

343
00:32:52,389 --> 00:32:55,100
คนทั้งตลาดต้องอิจฉาคุณแน่ๆ

344
00:32:55,100 --> 00:32:57,227
มีลูกชายเรียนมหาวิทยาลัยเชียวนะ

345
00:32:57,811 --> 00:33:00,272
แต่โกโตะซัง ผมต้องเข้าให้ได้ก่อนสิครับ

346
00:33:00,272 --> 00:33:01,732
พูดเรื่องอะไรของนาย

347
00:33:02,232 --> 00:33:03,650
อย่างนายก็ต้องเข้าได้อยู่แล้ว

348
00:33:04,234 --> 00:33:05,360
ดูคุณยายสิ

349
00:33:05,360 --> 00:33:07,696
ถ้าเข้าไม่ได้

350
00:33:07,696 --> 00:33:09,489
ยายต้องอายจนแทรกแผ่นดินหนีตาย

351
00:33:10,616 --> 00:33:13,493
ฉันฟังไม่ออก แต่รู้ว่าเรื่องไม่ดี

352
00:33:22,169 --> 00:33:24,046
โนอาลูก เดี๋ยวสาย

353
00:33:25,088 --> 00:33:26,173
ไปได้แล้ว

354
00:33:36,016 --> 00:33:37,809
แล้วมาอุดหนุนอีกนะคะ

355
00:33:41,104 --> 00:33:42,564
โนอามาเหรอ

356
00:33:44,024 --> 00:33:46,276
- สวัสดีครับ
- มากินก่อนสิ

357
00:33:46,276 --> 00:33:48,487
ผมต้องไปทํางานครับ

358
00:33:48,487 --> 00:33:52,115
เป็นลูกที่แม่ภูมิใจจริงๆ เลยนะ

359
00:33:53,200 --> 00:33:56,161
ทุกคนรู้กันหมดว่าเธอขยันแค่ไหน

360
00:33:56,161 --> 00:33:57,746
แวะมากินมื้อกลางวันสิ

361
00:33:57,746 --> 00:33:59,873
จะเลี้ยงเต้าหู้ให้พุงกางเลย

362
00:33:59,873 --> 00:34:02,584
ใส่เครื่องที่ชอบกินให้ทุกอย่างเลยจ้ะ

363
00:34:03,252 --> 00:34:05,712
เงินเดือนผมจะออกช่วงปลายอาทิตย์ครับ

364
00:34:05,712 --> 00:34:08,841
พูดอะไรอย่างนั้น

365
00:34:08,841 --> 00:34:11,969
ต้องมีอาหารขึ้นไปเลี้ยงสมองสิถึงจะทําสอบได้ดี

366
00:34:12,844 --> 00:34:13,887
มาเถอะ

367
00:34:14,721 --> 00:34:16,348
เราจะดูแลเธอเอง

368
00:34:17,724 --> 00:34:19,560
จะพยายามปลีกตัวมานะครับ

369
00:34:20,268 --> 00:34:21,687
ขอบคุณมากครับ

370
00:34:48,672 --> 00:34:50,799
(ลูกจะคลอด)

371
00:34:51,757 --> 00:34:53,135
(ขอร้อยเยนทันที)

372
00:34:54,803 --> 00:34:56,096
(แม่ป่วย กลับบ้านด่วน)

373
00:35:02,394 --> 00:35:03,979
เขาได้บอกนายเรื่องของเราไหม

374
00:35:04,771 --> 00:35:06,899
- เปล่า
- คือฉันก็แค่...

375
00:35:08,358 --> 00:35:09,860
ประหลาดใจนิดหน่อย

376
00:35:10,611 --> 00:35:13,071
ความจริงก็คือฉัน...

377
00:35:14,907 --> 00:35:16,116
ตกหลุมรักเต็มเปา

378
00:35:17,117 --> 00:35:18,368
และ...

379
00:35:19,536 --> 00:35:20,829
ฉันคิดว่าเขา...

380
00:35:22,206 --> 00:35:25,042
เขาแค่ชอบที่ได้ทําอะไรล้ําเส้นสังคม

381
00:35:25,042 --> 00:35:29,838
เพราะมีพ่อแม่เป็นผู้ดีตีนแดงอะไรแบบนั้น

382
00:35:33,717 --> 00:35:34,718
งั้น...

383
00:35:36,929 --> 00:35:39,181
นายจะกล่อมให้เขาถอยได้ยังไง

384
00:35:57,157 --> 00:36:00,202
จะพูดคําว่า "ผมชอบคุณ" ยังไง

385
00:36:01,411 --> 00:36:02,913
ชอบคุณ

386
00:36:05,123 --> 00:36:06,625
ชอบคุณ

387
00:36:11,630 --> 00:36:13,507
นั่นผู้กองพลาธิการสินะ

388
00:36:14,341 --> 00:36:16,802
แบบนี้ก็น่าจะไม่ต้องกังวลเรื่องเขาแล้ว

389
00:36:16,802 --> 00:36:18,679
น่าจะเป็นอย่างนั้น

390
00:36:23,725 --> 00:36:25,060
เปิดไฟสว่างๆ

391
00:36:30,148 --> 00:36:33,610
เขาเป็นยังไงบ้าง พร้อมหรือเปล่า

392
00:36:33,610 --> 00:36:37,197
ผมก็ไม่รู้ว่าเขาท่องหนังสือได้ดีแค่ไหน
แต่เขาแทบไม่หลับไม่นอน

393
00:36:40,367 --> 00:36:42,202
ที่จริงหาทางที่ง่ายกว่านี้ก็ได้

394
00:36:42,953 --> 00:36:44,538
แต่ดันเลือกทางนี้เอง

395
00:36:45,038 --> 00:36:47,040
เขารู้สึกต้องรับผิดชอบเพราะเป็นลูกชายคนโต

396
00:36:47,040 --> 00:36:48,834
ผมว่านั่นแปลว่าเขาเป็นเด็กดีมากต่างหาก

397
00:36:51,211 --> 00:36:52,296
แกเป็นอะไร

398
00:36:54,214 --> 00:36:57,050
อยู่นานจนกลายเป็นพวกนั้นไปจริงๆ หรือไง

399
00:36:57,050 --> 00:36:59,011
เจ้านายก็ต้องการแบบนั้นไม่ใช่เหรอครับ

400
00:37:03,348 --> 00:37:05,142
ผมจะต้องทําแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน

401
00:37:06,226 --> 00:37:07,686
ผมตอบแทนคุณเกินพอแล้ว

402
00:37:09,688 --> 00:37:11,315
ผมอยากย้ายออก

403
00:37:11,315 --> 00:37:13,734
ฉันนึกว่า

404
00:37:15,444 --> 00:37:17,654
ป่านนี้แกจะลืมความรู้สึกนั้นไปได้แล้ว

405
00:37:21,200 --> 00:37:23,118
เอาไว้เขาย้ายเข้าหอที่มหาวิทยาลัย

406
00:37:24,077 --> 00:37:27,247
แกค่อยออกจากบ้านหลังนั้น
แต่ระหว่างนี้ต้องอยู่ไปก่อน

407
00:37:28,707 --> 00:37:29,791
แล้วถ้า

408
00:37:30,792 --> 00:37:32,920
- เขาเข้าไม่ได้...
- เป็นไปไม่ได้

409
00:37:34,922 --> 00:37:36,507
เพราะคุณจะโกงผลสอบให้ลูก

410
00:37:46,266 --> 00:37:48,560
ฉันยอมทําทุกอย่างเพื่อลูกชาย

411
00:37:50,395 --> 00:37:51,688
แต่เรื่องนั้นไม่ทํา

412
00:37:54,483 --> 00:37:57,903
ฉันต้องเห็นกับตาว่าเขามีดียังไงบ้าง

413
00:38:00,405 --> 00:38:01,782
ดังนั้นเมื่อเขาสอบเข้าได้...

414
00:38:03,158 --> 00:38:04,868
แกจะไม่ต้องยุ่งกับครอบครัวนั้นอีก

415
00:38:09,206 --> 00:38:10,499
เข้าใจแล้วครับ

416
00:38:11,375 --> 00:38:12,626
อีกเรื่อง

417
00:38:17,589 --> 00:38:19,383
ไอ้เรื่องที่ซอนจาคิดจะทําร้านถาวร

418
00:38:20,133 --> 00:38:21,593
หล่อนคิดจริงจังแค่ไหน

419
00:38:22,344 --> 00:38:24,429
ทุกคนเก็บหอมรอมริบทุกเม็ด

420
00:38:25,264 --> 00:38:28,851
แน่นอนว่าค่าเล่าเรียนของโนอาต้องมาก่อน
แต่หล่อนตัดสินใจแน่วแน่แล้ว

421
00:38:30,018 --> 00:38:31,854
เรื่องนี้คุณอาจยอมให้สักครั้ง

422
00:38:35,941 --> 00:38:37,025
ไปได้แล้ว

423
00:38:38,068 --> 00:38:39,820
อย่าลืมไปหาอิชิดะ

424
00:38:41,780 --> 00:38:44,283
บอกเขาว่าฉันไม่พอใจ...

425
00:38:44,283 --> 00:38:45,951
ผมรู้ดีว่าต้องทําอะไร

426
00:38:49,454 --> 00:38:51,331
จนป่านนี้แล้ว ไม่ต้องอธิบายแล้ว

427
00:39:28,118 --> 00:39:29,661
ดูลูกสิ

428
00:39:30,996 --> 00:39:32,915
ลืมตาแทบจะไม่ขึ้นแล้ว

429
00:39:42,174 --> 00:39:43,300
หายง่วงแล้วครับ

430
00:39:45,135 --> 00:39:47,846
อ่านอะไรก็ไม่เข้าหัวแล้วล่ะแบบนี้

431
00:39:48,764 --> 00:39:50,015
ไปนอนเถอะ

432
00:39:50,766 --> 00:39:51,892
นอนไม่ได้

433
00:39:52,601 --> 00:39:53,894
ยังต้องท่องหนังสือต่อ

434
00:40:02,486 --> 00:40:03,487
โนอา

435
00:40:15,207 --> 00:40:16,834
ในฐานะแม่...

436
00:40:19,419 --> 00:40:20,587
แม่ขอโทษนะ

437
00:40:25,759 --> 00:40:27,803
แม่มีเรื่องอะไรต้องขอโทษผม

438
00:40:31,139 --> 00:40:33,642
นี่มันหนักเกินไป

439
00:40:35,227 --> 00:40:39,648
กลางวันก็ต้องทํางานที่ทําการโทรเลข
แล้วกลับมาท่องหนังสือทั้งคืน

440
00:40:43,819 --> 00:40:47,114
แม่น่าจะช่วยให้ชีวิตลูกง่ายขึ้นกว่านี้ได้

441
00:40:50,659 --> 00:40:52,160
ออมม่า

442
00:40:56,498 --> 00:40:58,292
อย่าห่วงแม่เลย

443
00:40:59,001 --> 00:41:00,460
วันนี้คงจะเหนื่อยน่ะ

444
00:41:04,298 --> 00:41:05,591
เงินก้อนนั้น

445
00:41:07,301 --> 00:41:09,052
ผมรู้นะว่าเราจะรับไว้ก็ได้

446
00:41:11,638 --> 00:41:13,056
เงินจากนายห้างโคฮันซู

447
00:41:17,477 --> 00:41:18,645
แต่แม่

448
00:41:20,856 --> 00:41:22,858
ผมไม่อยากใช้ชีวิตแบบนั้น

449
00:41:26,153 --> 00:41:27,529
แม่เข้าใจผมใช่ไหม

450
00:41:33,243 --> 00:41:34,286
เข้าใจ

451
00:41:38,582 --> 00:41:39,958
ไปพักเถอะครับ

452
00:41:40,542 --> 00:41:42,252
ไม่ต้องห่วงผมหรอก

453
00:41:43,212 --> 00:41:44,505
ผมยังหนุ่ม

454
00:41:45,547 --> 00:41:47,216
เรื่องแค่นี้ขี้ปะติ๋ว

455
00:41:49,801 --> 00:41:51,720
แต่อย่าอยู่ดึกเกินไปแล้วกัน

456
00:41:53,639 --> 00:41:54,640
ไม่หรอก

457
00:42:27,005 --> 00:42:28,048
เธอมา

458
00:42:29,258 --> 00:42:31,051
ว่าจะมาซื้อเต้าหู้กลับไปกินบ้าน

459
00:42:38,225 --> 00:42:39,852
วันนี้ขายดีไหม

460
00:42:41,144 --> 00:42:43,188
ก็ปกติ ไม่ดีไม่แย่

461
00:42:44,231 --> 00:42:47,609
แต่รู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปช้ามาก

462
00:42:47,609 --> 00:42:49,862
บางวันก็เป็นแบบนั้นแหละ

463
00:42:50,904 --> 00:42:52,155
ฉันก็เคยรู้สึก

464
00:42:52,155 --> 00:42:53,824
จริงเหรอ

465
00:42:55,534 --> 00:42:57,286
เห็นเธอเหมือนยุ่งตลอดเวลา

466
00:42:58,328 --> 00:43:00,914
โดยเฉพาะตอนที่กําลังจะต้องสอบ

467
00:43:02,040 --> 00:43:03,417
ใช่ สอบ

468
00:43:03,417 --> 00:43:05,335
ไม่มีทางลืมเรื่องนั้นได้เลยนะ

469
00:43:07,713 --> 00:43:09,131
ตื่นเต้นดีออก

470
00:43:10,007 --> 00:43:11,425
ให้เยอะไปแล้ว

471
00:43:11,425 --> 00:43:12,885
ฉันเกรงใจ

472
00:43:12,885 --> 00:43:14,803
ไม่เยอะหรอก

473
00:43:14,803 --> 00:43:17,639
แล้วถ้าจะช่วยเสริมกําลังให้เธอ...

474
00:43:28,483 --> 00:43:29,610
ขอบใจนะ

475
00:43:40,537 --> 00:43:42,039
ลืมอะไรเหรอ

476
00:43:44,499 --> 00:43:45,584
ถ้าหาก...

477
00:43:46,668 --> 00:43:47,753
พลาดล่ะ

478
00:43:49,296 --> 00:43:51,757
การสอบน่ะ ถ้าฉันสอบไม่ผ่าน

479
00:43:53,050 --> 00:43:54,510
ถ้าเข้าไม่ได้

480
00:43:55,511 --> 00:43:57,763
โอกาสมีแค่เจ็ดต่อหนึ่ง

481
00:43:58,430 --> 00:44:00,432
การแข่งขันสูงมากๆ

482
00:44:06,396 --> 00:44:07,940
เธอคือแบค โนอานะ

483
00:44:08,565 --> 00:44:10,067
เรื่องแบบนั้นเป็นไปไม่ได้

484
00:44:10,567 --> 00:44:12,152
ฉันไม่เชื่อแน่ๆ

485
00:44:12,152 --> 00:44:14,029
เธอไม่พลาดหรอก

486
00:44:39,263 --> 00:44:40,764
อะไรกัน

487
00:44:41,515 --> 00:44:44,518
ท่านพ่อรับรองแขกสําคัญอยู่ในห้องท่านค่ะ

488
00:44:44,518 --> 00:44:47,563
ทุกท่านมาถึงเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน

489
00:45:00,075 --> 00:45:01,368
เข้ามาสิ

490
00:45:05,873 --> 00:45:07,499
อย่างที่ทุกท่านทราบดี

491
00:45:07,499 --> 00:45:09,418
นี่คือลูกเขยของผม

492
00:45:12,296 --> 00:45:15,382
วันนี้รู้สึกเป็นเกียรติมากที่คุโรกาเนะคุงมา

493
00:45:16,758 --> 00:45:19,136
เห็นว่าเขาเป็นดาวเด่นของพรรคการเมืองใหม่

494
00:45:19,636 --> 00:45:21,263
น่าจะทําความรู้จักกันไว้

495
00:45:22,639 --> 00:45:25,475
ยังเร็วไปที่จะเรียกว่าพรรคการเมือง

496
00:45:26,560 --> 00:45:28,896
แต่ก็ดูมีอนาคตอยู่

497
00:45:30,439 --> 00:45:32,482
เรื่องแบบนั้นก็แค่รอเวลา

498
00:45:33,609 --> 00:45:36,111
เมื่อมีคนอย่างคุโรกาเนะคุงนําทัพ

499
00:45:36,695 --> 00:45:39,698
พรรคเสรีนิยมจะต้องแข็งแกร่งมากแน่

500
00:45:40,324 --> 00:45:43,535
เป็นพรรคการเมืองที่ญี่ปุ่นต้องการในยุคนี้

501
00:45:46,330 --> 00:45:48,081
จุดยืนหลักของพรรคคุณคืออะไร

502
00:45:49,499 --> 00:45:51,960
จะเรียกเกียรติศักดิ์ศรีของชาติคืนมา

503
00:45:52,461 --> 00:45:53,962
จะมีอะไรไปได้อีก

504
00:45:55,214 --> 00:45:57,799
อีกไม่ช้าพวกอเมริกาก็จะถอนทัพไปแล้ว

505
00:45:57,799 --> 00:46:01,553
เรื่องสําคัญที่สุดควรเป็นการ
วางแผนเตรียมถ่ายโอนอํานาจ

506
00:46:01,553 --> 00:46:03,764
พูดถึงอเมริกา

507
00:46:04,264 --> 00:46:07,434
ได้ข่าวว่าคุณเป็นมิตรสหายสําคัญกับทางนั้น

508
00:46:08,977 --> 00:46:10,979
เราทํามาหากินกับเขา

509
00:46:11,897 --> 00:46:12,898
แค่นั้น

510
00:46:14,107 --> 00:46:15,108
นั่นสินะ

511
00:46:15,943 --> 00:46:17,653
วิสกี้อเมริกัน

512
00:46:18,153 --> 00:46:19,863
ปลั๊กไฟฟ้าอเมริกัน

513
00:46:21,365 --> 00:46:24,993
ได้ข่าวว่าขายแม้แต่แปรงสีฟันอเมริกัน

514
00:46:27,621 --> 00:46:29,164
เห็นว่าขายดีเสียด้วย

515
00:46:31,416 --> 00:46:32,793
ก็ต้องยอมรับ

516
00:46:33,502 --> 00:46:36,797
พวกอเมริกันก็มีประโยชน์ของเขา

517
00:46:38,507 --> 00:46:41,009
มีประโยชน์ในการไล่ล่าพวกคอมมิวนิสต์ออกมา

518
00:46:42,970 --> 00:46:45,305
ถึงพวกนั้นส่วนใหญ่จะเป็นเกาหลี

519
00:46:46,473 --> 00:46:51,103
พวกเกาหลีที่ไม่ยอมกลับบ้าน
เป็นปัญหาคงค้างของประเทศเรา

520
00:46:51,103 --> 00:46:54,022
ยังดีว่าพวกมันจํานวนไม่น้อย
หอบผ้าหอบผ่อนกลับบ้านหลังสงคราม

521
00:46:54,022 --> 00:46:55,107
รบกวนบอกหน่อย

522
00:46:55,732 --> 00:46:57,150
มาประชุมกันเรื่องอะไรกันแน่

523
00:46:59,570 --> 00:47:02,781
กําลังคุยเรื่องทรัพยากรต่างๆ ที่จําเป็น

524
00:47:02,781 --> 00:47:05,701
ในการสนับสนุน
เส้นทางการเมืองของคุโรกาเนะคุง

525
00:47:05,701 --> 00:47:08,453
ให้เขาขึ้นไปนําประเทศกลับสู่ทิศทางที่ถูกต้อง

526
00:47:08,453 --> 00:47:13,792
ฉันอยากเห็นชาติของเรา
กลับสู่ความรุ่งเรืองด้วยตาตัวเอง

527
00:47:15,544 --> 00:47:18,463
นั่นคือฝันในช่วงบั้นท้ายชีวิตของฉัน

528
00:47:20,716 --> 00:47:21,800
ดังนั้น ขอสัญญา

529
00:47:21,800 --> 00:47:23,927
จะสนับสนุนเต็มที่ไม่จํากัด

530
00:47:24,761 --> 00:47:26,346
และไม่ถามอะไรใดๆ ทั้งสิ้น

531
00:48:35,832 --> 00:48:36,959
กลับมาแล้วเหรอ

532
00:48:36,959 --> 00:48:38,377
กลับมาแล้ว

533
00:48:38,377 --> 00:48:39,962
ไม่รู้ว่าจะมา

534
00:48:41,088 --> 00:48:44,675
อยากจะมาเซอร์ไพรส์ แต่เผลอหลับเสียก่อน

535
00:48:45,300 --> 00:48:46,885
ทํางานหนักเกินไปแล้วนะ

536
00:48:48,178 --> 00:48:49,263
จริงด้วย

537
00:48:49,763 --> 00:48:51,932
แต่ก็คุ้มค่า

538
00:48:54,226 --> 00:48:56,186
ไปนอนที่เตียงกันดีกว่า

539
00:48:56,186 --> 00:48:57,271
อะไรนะ

540
00:49:16,748 --> 00:49:18,709
ฉันเป็นคนไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นเลย ขอโทษนะ

541
00:49:19,918 --> 00:49:21,211
ไม่จริงเสียหน่อย

542
00:49:22,462 --> 00:49:26,216
สําหรับฉัน นี่เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นที่สุดของวัน

543
00:49:28,218 --> 00:49:29,344
จริงเหรอ

544
00:49:30,053 --> 00:49:31,138
จริงสิ

545
00:49:50,908 --> 00:49:52,868
หยุดกินเสียทีได้ไหมล่ะ

546
00:49:53,368 --> 00:49:55,120
โนอา ตื่นได้แล้วลูก

547
00:49:56,788 --> 00:49:58,540
เดี๋ยวก็ไปสอบสายหรอก

548
00:50:03,545 --> 00:50:04,546
โนอา

549
00:51:00,811 --> 00:51:03,230
มิโนรุ นายไปรอเราข้างนอกดีกว่า

550
00:51:08,193 --> 00:51:10,988
เรากําลังจะเริ่มการสอบแล้ว

551
00:51:10,988 --> 00:51:13,782
รอให้เข็มนาทีเคลื่อนตรงเวลาครึ่งชั่วโมง

552
00:51:14,283 --> 00:51:17,703
จึงจะเปิดสมุดข้อสอบได้

553
00:51:23,083 --> 00:51:24,084
เริ่มได้!

554
00:51:45,898 --> 00:51:48,192
ช่วงเช้าของวันที่ 25

555
00:51:48,192 --> 00:51:51,528
กองทัพเกาหลีเหนือข้ามพรมแดนมา
ทิ้งระเบิดปูพรมต่อเกาหลีใต้

556
00:51:51,528 --> 00:51:56,283
ทั้งหมด 11 จุดตามเส้นรุ้งที่ 38

557
00:51:56,283 --> 00:52:02,664
ดังนั้น ประธานาธิบดีอีซึงมัน
สั่งการให้กองกําลังป้องกันตัวเอง

558
00:52:02,664 --> 00:52:06,043
และกระทรวงกลาโหมเกาหลีใต้ประกาศตอบโต้

559
00:52:06,043 --> 00:52:12,382
มีการออกคําเตือนภัยขั้นสูงสุด
ระหว่างที่ยังยิงจรวดต่อสู้กันอยู่

560
00:52:12,883 --> 00:52:17,054
ขณะนี้ ประเทศนั้นถูกแบ่งแยกให้ต่อสู้กัน

561
00:52:17,054 --> 00:52:18,680
ในสงครามระหว่างทางเหนือกับทางใต้

562
00:52:18,680 --> 00:52:21,558
(25 มิถุนายน)

563
00:54:17,799 --> 00:54:19,801
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์