1
00:00:22,231 --> 00:00:24,066
(ภาษาญี่ปุ่น) โซโลมอน เอาให้เท็ตสึยะดู

2
00:00:24,149 --> 00:00:26,318
เนี่ย ดูอยู่

3
00:00:26,401 --> 00:00:28,737
(โอซาก้า)
(ปี 1975)

4
00:00:39,122 --> 00:00:41,291
โซโลมอน นั่นใครน่ะ

5
00:00:43,544 --> 00:00:44,545
ฮานะ

6
00:00:47,089 --> 00:00:49,925
น่าจะบอกก่อนว่าจะมา

7
00:00:50,008 --> 00:00:51,885
ก็ดีแล้วที่ตัดสินใจมา

8
00:00:51,969 --> 00:00:55,889
พวกแร่ดแถวนั้นจะได้รู้ว่า
นายเป็นของใครกันแน่

9
00:01:03,438 --> 00:01:05,649
ทำไมต้องขนาดนั้น

10
00:01:11,446 --> 00:01:13,031
โซโลมอน ดูสิ

11
00:01:13,115 --> 00:01:14,533
วันนี้ฉันไม่มีเงินเลย

12
00:01:23,333 --> 00:01:24,334
เอ้านี่

13
00:01:26,795 --> 00:01:28,922
ข้าวแข็งแล้วนะ

14
00:01:31,717 --> 00:01:33,427
ถ้าไม่ซื้อก็อย่าไปจับของเขา

15
00:01:34,678 --> 00:01:37,389
เขาห่อไว้ ทำมาให้จับเหอะ

16
00:01:54,281 --> 00:01:56,158
นายว่าอเมริกาจะเป็นแบบนี้ไหม

17
00:01:57,201 --> 00:01:58,911
เหมือนร้านสะดวกซื้อเนี่ยเหรอ

18
00:01:58,994 --> 00:02:03,373
ทุกอย่างทำแยกห่อมาพร้อมให้ซื้อ
มีตัวเลือกให้มากมาย ฉันชอบมากนะ

19
00:02:05,918 --> 00:02:06,960
นี่

20
00:02:07,044 --> 00:02:11,340
เราหนีไปอเมริกาด้วยกันเถอะ

21
00:02:15,052 --> 00:02:18,388
พูดเรื่องอะไรน่ะ
เราไม่มีเงินขนาดนั้น

22
00:02:23,143 --> 00:02:26,688
หาเงินน่ะง่าย ถ้าไม่สนว่าเงินมาจากไหน

23
00:02:27,397 --> 00:02:30,150
แต่จะไม่สนได้ยังไงล่ะ

24
00:02:30,734 --> 00:02:32,819
โซโลมอนนักบุญ

25
00:02:34,071 --> 00:02:36,740
ครอบครัวเลี้ยงมาดีเกินไป
ชีวิตต่อไปคงมีแต่ความน่าเบื่อ

26
00:02:37,699 --> 00:02:39,159
ฉันไม่เอาด้วยหรอก

27
00:02:39,243 --> 00:02:41,078
ฉันอยากไปเห็นให้หมด

28
00:02:41,161 --> 00:02:45,040
ฮาวาย ปารีส ไปดูเพนกวินด้วย

29
00:02:46,041 --> 00:02:48,126
แต่อยากไปเห็นฮาวายมากที่สุด

30
00:02:52,005 --> 00:02:53,298
(เดลี สต็อป)

31
00:02:54,299 --> 00:02:55,551
นากาโนะซังคะ

32
00:02:55,634 --> 00:02:59,930
คุณแม่ชมเสมอเลยว่าคุณฉลาดมาก

33
00:03:01,557 --> 00:03:04,685
แต่คุณแต่งงานแล้วสินะคะ
แม่พลาดโอกาสละ

34
00:03:04,768 --> 00:03:07,688
ฉันเคยกินไก่ทอดฝีมือคุณแม่ฮานะจังด้วยนะ

35
00:03:08,272 --> 00:03:10,774
บอกแม่เถอะว่าคนที่พลาดคือฉันมากกว่า

36
00:03:22,953 --> 00:03:24,788
(ลูกอม)

37
00:03:28,208 --> 00:03:29,626
อย่าเลย

38
00:03:31,128 --> 00:03:34,840
พิสูจน์สิว่าฉันมีความหมาย
มากกว่าพวกแร่ดที่โรงเรียน

39
00:03:36,383 --> 00:03:38,093
รู้อยู่แล้วนี่ว่าฉันคิดกับผู้หญิงพวกนั้นยังไง

40
00:03:38,177 --> 00:03:39,261
ทำซะ

41
00:03:56,904 --> 00:03:58,864
เดี๋ยว เอาอะไรยัดใส่กระเป๋าไปน่ะ

42
00:03:59,781 --> 00:04:00,782
หนีเร็ว!

43
00:04:04,077 --> 00:04:05,245
ฮานะ!

44
00:04:07,080 --> 00:04:08,290
นากาโนะซัง ฉันเป็นตัวการ!

45
00:04:08,373 --> 00:04:10,292
กลายเป็นเด็กแบบนี้ไปแล้วเหรอ!

46
00:04:10,876 --> 00:04:13,003
- ไม่รู้จักอายฟ้าดิน
- ขอโทษครับ ผมจ่ายได้

47
00:04:13,086 --> 00:04:14,922
ชีวิตเด็กคนนั้นลำบากอยู่แล้ว
ที่แม่หย่ากับสามี

48
00:04:15,005 --> 00:04:16,548
สัญญา ผมจะไม่กลับมาที่นี่อีก!

49
00:04:17,507 --> 00:04:19,551
ฉันไม่ปล่อยไปง่ายๆ หรอก!

50
00:04:19,635 --> 00:04:22,971
ฉันรู้ว่าจะจัดการกับพวกแกยังไง

51
00:04:23,055 --> 00:04:24,473
ไอ้ลุงเวร!

52
00:04:24,556 --> 00:04:26,850
สวัสดีครับ ผมจับเด็กลักของได้ในร้าน
ช่วยมาจับตัวไปที

53
00:04:26,934 --> 00:04:29,061
ขอเถอะครับ คุณพ่อฆ่าผมแน่!

54
00:04:29,144 --> 00:04:32,231
เด็กเกาหลีอีกแล้ว พวกตัวปัญหา

55
00:04:32,314 --> 00:04:34,399
ผมอยากให้มันนอนโรงพัก

56
00:04:34,483 --> 00:04:36,485
เดี๋ยวนี้เลย

57
00:04:36,568 --> 00:04:40,113
แต่ถ้าไม่ทำอะไร
เด็กพวกนี้ก็ไม่ได้บทเรียน

58
00:04:50,832 --> 00:04:52,042
รบกวนมาให้ไว้เลยนะครับ

59
00:04:57,548 --> 00:04:59,216
โซโลมอน หยุด!

60
00:04:59,299 --> 00:05:02,135
อย่านะ! โซโลมอน!

61
00:05:27,661 --> 00:05:28,954
เจ็บตรงไหนรึเปล่า

62
00:05:29,037 --> 00:05:31,290
ไม่ฮะ ผมไม่เป็นไร

63
00:05:31,373 --> 00:05:33,166
เป็นคุณพ่อของเขาใช่ไหมครับ

64
00:05:38,797 --> 00:05:42,384
ลูกผมไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน

65
00:05:42,968 --> 00:05:45,345
นั่นคือสาเหตุที่เราเรียกว่าความผิดครั้งแรก

66
00:05:46,847 --> 00:05:48,515
เริ่มจากอะไรเล็กๆ แบบนี้นั่นแหละ

67
00:05:50,767 --> 00:05:52,769
ไม่ครับ เขาไม่มีทางทำอะไรแบบนี้อีก

68
00:05:52,853 --> 00:05:54,229
ผมสาบาน

69
00:05:55,772 --> 00:05:58,609
เจ้าของร้านขอให้เราแจ้งโรงเรียนเขาด้วย…

70
00:05:58,692 --> 00:06:00,235
ถ้าอย่างนั้นเขาจะโดนพักการเรียน!

71
00:06:00,319 --> 00:06:02,446
หรืออาจโดนไล่ออก

72
00:06:02,529 --> 00:06:03,822
แต่เขาทำผิดกฎหมาย

73
00:06:03,906 --> 00:06:05,949
แค่ขนมกล่องเดียว!

74
00:06:08,285 --> 00:06:10,370
ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ลูกทำผิดกฎหมาย

75
00:06:10,454 --> 00:06:13,332
และผมจะตักเตือนลูกอย่างหนัก

76
00:06:13,415 --> 00:06:15,375
ขอร้องละครับ ปล่อยเขาไปเถอะ

77
00:06:18,045 --> 00:06:19,046
สวัสดีครับ

78
00:06:21,048 --> 00:06:23,050
ครับ กำลังจัดการอยู่

79
00:06:25,427 --> 00:06:26,428
ทำไมกัน

80
00:06:29,139 --> 00:06:31,225
แต่เด็กลักเล็กขโมยน้อยควรจะ…

81
00:06:32,017 --> 00:06:33,602
อย่างนั้นหรือครับ

82
00:06:33,685 --> 00:06:35,771
ครับ เข้าใจแล้วครับ

83
00:06:41,235 --> 00:06:42,402
ไอ้หนู มองหน้าฉันนี่

84
00:06:46,490 --> 00:06:48,992
ดูเหมือนมีมิตรสหายระดับสูงในสังคมสินะ

85
00:06:52,120 --> 00:06:53,747
กลับไปได้แล้ว

86
00:06:56,542 --> 00:07:00,170
- ไปได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอครับ
- เขาโทรมาสั่งให้ผมปล่อยเด็กคนนั้น

87
00:07:10,347 --> 00:07:11,932
ใครเป็นคนโทรมาสั่ง

88
00:07:12,808 --> 00:07:14,476
ไม่สำคัญ

89
00:07:15,227 --> 00:07:16,228
อธิบายมา

90
00:07:16,311 --> 00:07:18,021
แกทำอะไรแบบนั้นทำไม

91
00:07:19,398 --> 00:07:20,816
เป็นเพราะเด็กนั่นอีกแล้วใช่ไหม

92
00:07:20,899 --> 00:07:22,818
- ไม่ใช่!
- บอกความจริงมา

93
00:07:23,861 --> 00:07:25,362
ฮานะไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลย

94
00:07:32,619 --> 00:07:33,620
ก็ได้

95
00:07:34,997 --> 00:07:36,123
พ่อจะเชื่อ

96
00:07:37,249 --> 00:07:40,711
จะปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้อีกไม่ได้

97
00:07:44,006 --> 00:07:45,883
แต่ไม่ให้พ้นผิดไปง่ายๆ หรอกนะ

98
00:07:47,801 --> 00:07:49,553
พ่อจะส่งแกไปอเมริกา

99
00:07:51,513 --> 00:07:54,474
- ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
- ผมไม่อยากไป!

100
00:07:54,558 --> 00:07:58,770
แกรู้นี่ว่า อามอนี ไม่เคยอยากให้แกโตที่นี่

101
00:07:59,897 --> 00:08:03,817
แต่พ่ออยากเก็บแกไว้ใกล้ๆ ตัว พ่อเห็นแก่ตัว

102
00:08:04,526 --> 00:08:06,403
ตอนนี้รู้แล้วว่าตัวเองคิดผิด

103
00:08:06,486 --> 00:08:07,821
ไม่นะ ผมทิ้งฮานะไม่ได้!

104
00:08:10,073 --> 00:08:13,035
รู้หรือเปล่าว่าเรื่องคืนนี้
อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้แค่ไหน

105
00:08:13,744 --> 00:08:15,746
ผมไม่อยากไป ที่นี่บ้านผม

106
00:08:15,829 --> 00:08:19,499
อยู่ที่นี่แกจะมีตราบาปติดตัวไปตลอด
ยังไงก็ต้องไป

107
00:08:19,583 --> 00:08:22,211
ถ้าแกไป ฮัลมอนี ของแกคงจะเศร้า

108
00:08:23,128 --> 00:08:25,506
แต่พ่อจะกล่อมย่าเองว่า
นี่เป็นทางที่ดีที่สุดของแกแล้ว

109
00:08:27,466 --> 00:08:28,467
ขึ้นรถ

110
00:09:48,046 --> 00:09:49,882
(สร้างจากนวนิยายโดย มินจิน ลี)

111
00:10:08,025 --> 00:10:09,735
(ภาษาเกาหลี) เสียสติไปแล้วหรือไง

112
00:10:09,818 --> 00:10:11,528
รู้ไหมว่าผู้หญิงพรรค์ไหนถึงไปในที่แบบนั้น

113
00:10:11,612 --> 00:10:12,988
พูดเบาๆ หน่อยค่ะ

114
00:10:13,071 --> 00:10:14,656
คนทั้งบางเขารู้กันหมดแล้ว!

115
00:10:14,740 --> 00:10:16,200
คิดว่าฉันได้ข่าวมาจากไหนแต่ต้น

116
00:10:17,284 --> 00:10:19,036
เราแค่อยากช่วย

117
00:10:20,037 --> 00:10:21,955
ฉันไม่ใช่หัวหน้าครอบครัวแล้วใช่ไหม

118
00:10:22,039 --> 00:10:24,458
ทำอย่างนั้น
ก็เหมือนประกาศให้โลกรู้ว่าฉันไร้น้ำยา!

119
00:10:24,541 --> 00:10:26,835
ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ

120
00:10:26,919 --> 00:10:28,587
คุณยังเป็นผู้นำของเรา

121
00:10:31,965 --> 00:10:34,635
ส่วนคุณ ยางอายไม่มีบ้างหรือไง

122
00:10:35,802 --> 00:10:38,972
คนอย่างเราก็ลำบากลำบนพออยู่แล้ว…

123
00:10:40,891 --> 00:10:43,644
โดยที่คุณสองคนไม่ต้องทำเรื่องน่าอายแบบนี้

124
00:10:43,727 --> 00:10:45,771
แบบนี้น่ะสิ พวกนั้นถึงได้มองเราต่ำตม!

125
00:10:46,605 --> 00:10:48,482
คุณพี่ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยเลยค่ะ

126
00:10:48,565 --> 00:10:50,025
เรื่องนี้เป็นความคิดของฉันคนเดียว

127
00:10:50,901 --> 00:10:53,779
เราไม่เคยมีปัญหาอะไรแบบนี้
จนกระทั่งคุณมาอยู่ที่นี่

128
00:10:53,862 --> 00:10:55,197
แล้วจะให้ทำยังไง

129
00:10:56,698 --> 00:10:58,575
จะแบกหน้าไปเจอใครได้

130
00:10:59,076 --> 00:11:01,495
โดยรู้เต็มอกว่ามีนางโง่มาจ่ายหนี้แทน

131
00:11:01,578 --> 00:11:02,788
ความเป็นชายหดหายหมดกัน!

132
00:11:02,871 --> 00:11:04,623
ทำไมถึงต้องใช้อารมณ์ขนาดนี้

133
00:11:13,674 --> 00:11:15,175
ไปเอานาฬิกานั่นมาจากไหน

134
00:11:18,428 --> 00:11:20,180
คุณแม่ให้ติดตัวมาค่ะ

135
00:11:21,890 --> 00:11:22,933
คุณแม่เหรอ

136
00:11:25,853 --> 00:11:28,814
แม่ม่ายที่ดูแลบ้านเช่า
มีนาฬิกาหรูขนาดนั้นน่ะนะ

137
00:11:37,072 --> 00:11:38,866
อยู่บ้านแล้วอึดอัด หายใจไม่ออก

138
00:11:45,664 --> 00:11:48,750
เรารู้นะคะว่าทำผิด เราขอโทษ

139
00:11:50,002 --> 00:11:51,503
ขอร้องค่ะ กลับบ้านเถอะ

140
00:12:16,653 --> 00:12:18,655
- ซุนจา!
- เป็นไปได้ยังไง

141
00:12:20,324 --> 00:12:22,117
ยังไม่ถึงกำหนดคลอดเลย

142
00:12:26,330 --> 00:12:28,582
(โตเกียว)
(ปี 1989)

143
00:12:32,461 --> 00:12:35,839
น่าเสียดาย เราช่วยอะไรแทบไม่ได้

144
00:12:37,716 --> 00:12:41,094
ลูกสาวคุณป่วยมาระยะหนึ่งแล้ว

145
00:12:42,596 --> 00:12:44,848
มาถึงจุดนี้ก็ไม่มีทางรักษา

146
00:12:48,143 --> 00:12:52,773
และถ้ามีข่าวหลุดออกไปว่า
ที่นี่มีคนไข้โรคเอดส์…

147
00:12:54,691 --> 00:12:57,903
พูดตรงๆ ก็คือ
พวกเราไม่พร้อมที่จะดูแลคนไข้ครับ

148
00:12:59,279 --> 00:13:01,323
อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ

149
00:13:01,406 --> 00:13:03,909
ผมอยากแนะนำให้รับตัวกลับไปดูแลที่บ้าน

150
00:13:03,992 --> 00:13:05,369
ให้แพทย์ประจำตระกูล…

151
00:13:05,452 --> 00:13:09,957
ไม่ค่ะ ลูกควรได้รับการรักษาที่นี่

152
00:13:10,040 --> 00:13:11,959
ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณครับ

153
00:13:12,042 --> 00:13:16,088
แต่ผมไม่อาจขอให้บุคลากร
เสี่ยงชีวิตดูแลลูกสาวคุณได้…

154
00:13:16,171 --> 00:13:17,464
ผมยอมนะครับ

155
00:13:20,801 --> 00:13:22,553
เราย้ายคนไข้ไปอยู่ปีกตึกต่างหากได้

156
00:13:24,263 --> 00:13:27,224
ผมว่าเราช่วยดูแลลูกสาวคุณได้

157
00:13:27,850 --> 00:13:30,310
ขอบคุณมากครับ

158
00:13:33,480 --> 00:13:34,481
เข้าใจแล้ว

159
00:13:35,399 --> 00:13:36,775
ขอบคุณมากครับที่เสนอตัว

160
00:13:41,822 --> 00:13:45,242
เรียนตามตรง ตอนนี้ยังไม่มีทางรักษาโรคนี้

161
00:13:46,994 --> 00:13:49,496
เราไม่รู้ว่าเธอจะอยู่ได้นานแค่ไหน

162
00:13:51,206 --> 00:13:53,292
อาจจะหลายเดือน

163
00:13:55,586 --> 00:14:00,299
อาจแค่ไม่กี่สัปดาห์ หรือแค่ไม่กี่วัน

164
00:14:16,815 --> 00:14:20,569
ขอโทษนะคะที่มารบกวนแบบนี้
แต่ฉันจนตรอกแล้วจริงๆ

165
00:14:20,652 --> 00:14:24,531
ตอนแรกฉันนึกว่าลูก
ไปอยู่กับพวกนักเลงวัยรุ่นแถวท่าเรือ

166
00:14:24,615 --> 00:14:27,618
แต่ตอนนี้เกรงว่าเขาไปยุ่งกับ
เรื่องอันตรายกว่านั้นมาก

167
00:14:27,701 --> 00:14:30,621
ฉันกังวลที่สุดค่ะ นั่นลูกคนโตของฉัน

168
00:14:31,330 --> 00:14:33,081
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเขา…

169
00:14:34,249 --> 00:14:38,253
อยากให้คุณพ่อช่วยคุยกับเขาให้หน่อย

170
00:14:39,171 --> 00:14:41,381
ทำไมถึงคิดว่าผมคุยแล้วเขาจะฟัง

171
00:14:41,465 --> 00:14:43,258
คุณพ่อยูน่าจะเหมาะกว่า

172
00:14:44,009 --> 00:14:47,262
แต่คุณพ่อหนุ่มกว่า ยังมีกำลังวังชา

173
00:14:47,346 --> 00:14:50,182
คุณพ่อน่าจะเข้าใจเขาได้มากกว่า

174
00:14:51,850 --> 00:14:53,769
ผมยังเป็นแค่บาทหลวงฝึกหัด ผมไม่…

175
00:14:53,852 --> 00:14:55,646
ลูกไม่ยอมตอบคำถามฉันแล้ว

176
00:14:55,729 --> 00:14:57,940
พูดแต่ว่ายิ่งฉันรู้น้อย ฉันก็จะปลอดภัยกว่า

177
00:14:58,649 --> 00:15:00,442
พูดแบบนั้นหมายความว่าอะไรกัน

178
00:15:03,362 --> 00:15:05,864
ฉันเสียสามีไปแล้วคนหนึ่ง

179
00:15:05,948 --> 00:15:08,575
ถ้าต้องเสียลูกไปอีกคน…

180
00:15:08,659 --> 00:15:09,868
อย่าเพิ่งด่วนร้อนใจ

181
00:15:13,705 --> 00:15:15,707
ผมจะไปคุยกับเขาให้

182
00:15:20,295 --> 00:15:23,966
ฉันรู้นะคะว่ามีบางคน
ที่คิดว่าคุณพ่อยังหนุ่มเกินไป

183
00:15:24,049 --> 00:15:27,469
หรืออ่อนต่อโลกเกินไป
เพราะโตมาด้วยชีวิตสุขสบาย

184
00:15:27,553 --> 00:15:30,222
แต่ฉันรู้สึกว่าเราโชคดีมากที่คุณพ่อมาอยู่กับเรา

185
00:15:32,724 --> 00:15:36,395
ขอบคุณครับ
แต่ผมยังต้องพิสูจน์ตัวเองอีกเยอะ

186
00:15:37,563 --> 00:15:39,982
ผมจะพยายามสุดความสามารถ

187
00:15:40,816 --> 00:15:45,571
คุณพ่อต้องพูดจนเขาเข้าใจได้ ต้องทำได้แน่ๆ

188
00:15:48,031 --> 00:15:49,157
ขอบคุณนะคะ

189
00:15:51,243 --> 00:15:52,995
กลับกันจ้ะ

190
00:16:27,946 --> 00:16:30,324
แม่ผมคิดว่าจะลองส่งคุณมาคุยอีกแรงล่ะสิ

191
00:16:31,533 --> 00:16:34,912
ความรักของแม่ไม่มีทางหยุดได้ง่ายๆ

192
00:16:34,995 --> 00:16:36,455
จงยินดีเถิด

193
00:16:38,874 --> 00:16:40,334
ผมมีธุระต้องไปทำ

194
00:16:43,670 --> 00:16:45,088
ผมจะเดินไปด้วย

195
00:16:48,050 --> 00:16:49,301
ตามใจ

196
00:16:54,223 --> 00:16:55,933
ผมเดินตามถนนสายนี้ทุกวัน

197
00:16:56,808 --> 00:16:59,937
และมันก็ย้ำให้ผมรู้ตัวว่า
ผมใช้ชีวิตโดยไม่เคยลืมตามามองโลกแค่ไหน

198
00:17:01,939 --> 00:17:03,524
ผมรู้เรื่องคุณพ่อของคุณแล้ว

199
00:17:05,192 --> 00:17:07,361
เขาเสียตอนคุณอายุเท่าไหร่

200
00:17:09,070 --> 00:17:10,239
สิบสี่

201
00:17:12,281 --> 00:17:14,492
คงเป็นภาระหนักมากสินะ

202
00:17:14,576 --> 00:17:16,244
ทั้งที่ยังเด็ก แต่ต้องหาเลี้ยงครอบครัว

203
00:17:16,328 --> 00:17:18,454
คนแถวนี้ก็เจอชีวิตแบบนี้ทั้งนั้น

204
00:17:19,164 --> 00:17:20,832
ถามใครดูก็ได้

205
00:17:22,041 --> 00:17:24,877
คนอย่างคุณจะไปรู้อะไร

206
00:17:26,547 --> 00:17:28,966
(โคคา-โคล่า)

207
00:17:32,886 --> 00:17:35,514
ฮานะ ไปอเมริกาเถอะ

208
00:17:35,597 --> 00:17:37,474
ที่นั่นมีความรู้เรื่องโรคมากกว่าตรงนี้

209
00:17:39,768 --> 00:17:44,606
เพื่อนมหาวิทยาลัยฉัน
คุณพ่อเขาเป็นหมอผ่าตัดชื่อดัง

210
00:17:45,232 --> 00:17:46,650
จะติดต่อเขาให้

211
00:17:47,442 --> 00:17:48,652
ฟังอยู่รึเปล่า

212
00:17:54,366 --> 00:17:56,285
ฮานะ ฟังกันหน่อยสิ

213
00:17:58,328 --> 00:17:59,788
เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

214
00:18:00,914 --> 00:18:02,124
เอ๊ะ

215
00:18:03,792 --> 00:18:06,712
นายเป็นเด็กอายุ 14 คนเดียว
ที่พูดแบบนั้นนะ โซโลมอน

216
00:18:07,296 --> 00:18:09,548
ฉันไม่ไปอเมริกาหรอก

217
00:18:09,631 --> 00:18:11,550
งั้นจะทำยังไง

218
00:18:11,633 --> 00:18:13,427
อยู่ตรงนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น

219
00:18:15,470 --> 00:18:16,930
ฉันก็แค่ตายไง

220
00:18:21,977 --> 00:18:26,440
โซโลมอน โตป่านนี้ยังไม่รู้จักรับมุกอีก

221
00:18:28,066 --> 00:18:29,401
น่ารักจริงๆ

222
00:18:32,821 --> 00:18:35,866
แต่นายไม่เคยเห็นโลกแบบที่เป็นจริงเลย
ใช่มั้ยล่ะ

223
00:18:39,161 --> 00:18:40,746
ไม่เคยทำได้

224
00:18:44,958 --> 00:18:47,002
ถึงเวลาเปิดตาดูโลกแล้ว คุณพ่อ

225
00:18:49,296 --> 00:18:51,548
คนพวกนั้นกับผม

226
00:18:51,632 --> 00:18:53,342
เราลงไปทำงานใต้ดิน…

227
00:18:54,343 --> 00:18:55,511
เพื่ออะไร

228
00:18:56,011 --> 00:18:59,890
เพื่อรถใต้ดินจะได้พาคนงาน
ออกไปทำงานไกลขึ้นอีก

229
00:19:00,724 --> 00:19:02,976
ให้พวกนั้นต้องทำงานหนักหลังแทบหักแบบเรา

230
00:19:04,269 --> 00:19:06,355
แต่เราคิดจะเก็บเศษหาเลยจากที่นั่นมั้ย ก็ไม่

231
00:19:07,648 --> 00:19:12,528
แค่ขออะไรสักนิด ที่จะทำให้พวกเรา
แตกต่างจากสัตว์ที่ขี้อยู่กลางถนน

232
00:19:12,611 --> 00:19:14,696
ผมเข้าใจสิ่งที่คุณพูดนะ เข้าใจจริงๆ

233
00:19:14,780 --> 00:19:17,282
แต่การพูดออกมาในที่แจ้งแบบนี้…

234
00:19:18,200 --> 00:19:19,493
ไม่ใช่แค่คุณกับครอบครัวตัวเอง

235
00:19:19,576 --> 00:19:21,703
แต่เวลาเขาจัดการที
พวกเราทุกคนจะโดนลูกหลงไปด้วย

236
00:19:21,787 --> 00:19:22,913
คนทั้งหมดเลย!

237
00:19:22,996 --> 00:19:24,790
คิดว่าเรื่องนั้นผมไม่รู้เหรอ

238
00:19:25,666 --> 00:19:27,835
คิดว่าเวลาฝัน ผมไม่ได้หลอนถึงหน้าแม่

239
00:19:27,918 --> 00:19:30,003
จนสะดุ้งตื่นทั้งที่น้ำตาคลอเบ้าเหรอ

240
00:19:30,671 --> 00:19:33,131
ผมคิดถึงทุกคน น้องชาย น้องสาว

241
00:19:33,215 --> 00:19:35,968
หรือแม้แต่คนแปลกหน้าที่ยังไม่เคยเจอ

242
00:19:37,386 --> 00:19:41,640
แต่ถ้าปล่อยให้ความกลัวครอบงำจิตใจ…

243
00:19:44,643 --> 00:19:47,312
สุดท้ายผมจะไม่รู้แล้วว่า
ตัวตนของผมเป็นใครกันแน่

244
00:19:49,022 --> 00:19:50,941
แล้วจะเรียกว่านั่นเป็นตัวของผมเองได้ยังไง

245
00:19:53,026 --> 00:19:55,779
แล้วถ้าไม่เหลือตัวตน
จะเรียกตัวเองเป็นชายได้ยังไง

246
00:20:08,876 --> 00:20:10,210
โซโลมอน…

247
00:20:13,255 --> 00:20:15,257
ตอนนายไปอเมริกา…

248
00:20:18,510 --> 00:20:23,390
ฉันเคยมองบ้านหรูๆ แล้วจินตนาการว่า…

249
00:20:25,434 --> 00:20:28,979
จะดีแค่ไหน
หากได้โตขึ้นมาในครอบครัวอย่างนั้น

250
00:20:29,563 --> 00:20:31,648
พวกลูกหลานของบ้านใหญ่โตแบบนั้น

251
00:20:31,732 --> 00:20:37,112
คงไม่เคยต้องรู้สึกโหวงในใจว่า
ชีวิตนี้ไม่มีทางทำอะไรดีงามได้

252
00:20:41,158 --> 00:20:44,536
แต่ฉันติดโรคนี้มาจาก
คนที่มาจากครอบครัวแบบนั้นเลย

253
00:20:45,537 --> 00:20:46,872
นึกออกไหม

254
00:20:46,955 --> 00:20:51,627
พวกที่ชอบคุยโม้ว่า
มีบรรพบุรุษเป็นซามูไรอะไรเทือกนั้น

255
00:20:52,753 --> 00:20:54,254
เล่าเพื่ออะไรกันเนี่ย

256
00:20:55,005 --> 00:21:01,094
เพื่อที่โซโลมอนจะได้รู้
ว่าที่ผ่านมาฉันใช้ชีวิตยังไง

257
00:21:02,346 --> 00:21:07,309
จะได้เห็นว่าตอนนี้ฉันกลายเป็นแบบไหน

258
00:21:08,894 --> 00:21:12,314
ฮานะคนที่นายเคยรู้จักตายไปนานแล้ว

259
00:21:27,579 --> 00:21:32,626
พวกเราไม่ใช่คน
อย่างน้อยก็ในสายตาพวกนั้น

260
00:21:35,921 --> 00:21:39,091
และยิ่งถูกตอกย้ำให้เสียเกียรติ
ก็ยิ่งทำให้พวกเราไปดื่มเหล้า

261
00:21:40,133 --> 00:21:41,385
และทะเลาะเบาะแว้งกัน

262
00:21:42,678 --> 00:21:44,972
ก่อนจะกลับบ้านไปทุบตีเมีย

263
00:21:47,099 --> 00:21:49,810
อย่างน้อยเวลาอยู่บ้าน
เราก็รู้ว่าเราไม่ได้อยู่ในจุดต่ำที่สุด

264
00:21:51,979 --> 00:21:53,480
รู้ว่ามีคนที่ต่ำต้อยกว่าเรา

265
00:21:56,024 --> 00:21:57,818
เราเล่นตามกฎของพวกนั้นมาตลอด

266
00:21:59,027 --> 00:22:02,698
แต่เราก็ยังหนาว ยังหิวโหยอยู่ไม่ใช่เหรอ

267
00:22:06,159 --> 00:22:07,870
ถึงเวลาแหกกฎพวกนั้นให้หมดแล้ว

268
00:22:08,996 --> 00:22:10,497
พูดอะไรระวังหน่อย

269
00:22:12,374 --> 00:22:15,210
คนที่พูดน้อยกว่านี้ยังโดนจับไปแล้ว

270
00:22:23,260 --> 00:22:25,262
จนตอนนี้ก็ยังดูไม่ออกสินะ

271
00:22:25,345 --> 00:22:27,222
สงสัยสูทบังตาหมด

272
00:22:27,806 --> 00:22:28,807
เดี๋ยวสิ

273
00:22:29,975 --> 00:22:32,895
จะให้กลับไปบอกคุณแม่ว่ายังไง

274
00:22:33,562 --> 00:22:38,567
บอกไปว่าแม่มีลูกชาย
ที่สำนึกในความรักของแม่

275
00:22:48,035 --> 00:22:50,287
โซโลมอน มองฉันสิ

276
00:22:54,833 --> 00:22:57,294
ยังไงนายก็ไม่มีทางเป็นพวกนั้นได้

277
00:22:57,377 --> 00:22:59,338
ต่อให้แต่งตัวดีแค่ไหน
เรียนมาได้ปริญญาหรูแค่ไหน

278
00:23:04,051 --> 00:23:06,887
แน่ละ พวกนั้นจะแง้มประตูพอให้เห็น

279
00:23:06,970 --> 00:23:08,639
ให้คิดว่าพอจะมีโอกาส…

280
00:23:09,389 --> 00:23:10,724
แต่อย่าโง่ไปหน่อยเลย

281
00:24:11,577 --> 00:24:13,662
วันนี้เป็นวันไม่ดีสินะ

282
00:24:15,998 --> 00:24:19,251
ผมจำคุณได้ คุณคือโยชิอิ มาโมรุ

283
00:24:19,751 --> 00:24:24,214
ผมก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมาเหมือนกัน
พ่อหนุ่มที่ล้มสัญญาโครงการยักษ์

284
00:24:24,923 --> 00:24:26,633
เขาพูดกันอย่างนั้นเหรอ

285
00:24:28,093 --> 00:24:31,096
ชื่อเสียงผมก็ไม่ได้ใสสะอาดอะไร

286
00:24:34,433 --> 00:24:35,809
ผมว่าเราสองคน…

287
00:24:37,936 --> 00:24:40,022
มีอะไรเหมือนกันเยอะทีเดียว

288
00:24:42,816 --> 00:24:44,151
ยังไหวหรือเปล่า

289
00:24:45,944 --> 00:24:47,487
ไม่ต้องห่วงฉันค่ะ

290
00:24:48,447 --> 00:24:51,783
ผู้หญิงเราก็คลอดลูกมานักต่อนักแล้ว
ไม่ใช่เหรอ ไปเถอะ

291
00:24:52,409 --> 00:24:55,370
ไปตามตัวโยเซบกลับมาเร็วๆ

292
00:24:55,454 --> 00:24:56,705
พี่กุงงีเป็นห่วงแย่แล้ว

293
00:24:59,791 --> 00:25:01,543
ใช่ ช่วยตามเขากลับมาเร็วๆ

294
00:25:02,711 --> 00:25:05,047
เวลาอารมณ์ขึ้นแบบนี้เขาจะบุ่มบ่าม

295
00:25:05,130 --> 00:25:07,424
พอจะรู้ไหมว่าเขาจะไปที่ไหน

296
00:25:07,508 --> 00:25:09,635
น่าจะอยู่โรงเหล้าใต้สถานีรถราง

297
00:25:10,594 --> 00:25:13,722
แต่อย่าไปถือสาหาความอะไรพี่เลยนะคะ

298
00:25:15,891 --> 00:25:18,560
ไม่ต้องห่วง ผมจะแก้ปัญหาเอง

299
00:25:36,286 --> 00:25:37,913
รู้ไหมกูเป็นใคร

300
00:25:40,290 --> 00:25:42,125
กูเป็นชนชั้นบรรดาศักดิ์น่ะโว้ย!

301
00:25:43,961 --> 00:25:49,633
ครอบครัวกูสืบเชื้อสาย
จากตระกูลเก่าแก่ที่สุดในเปียงยาง!

302
00:25:49,716 --> 00:25:54,555
โหย เป็นขุนนางเหรอ ไม่บอกให้เร็วกว่านี้

303
00:25:55,472 --> 00:25:57,641
นี่ก็ขุนนางเหมือนกัน!

304
00:25:59,017 --> 00:26:01,395
คุณท่านตรงนี้ก็ด้วยนะ

305
00:26:01,478 --> 00:26:03,814
ฉันด้วย! ศักดิ์สูงเลย!

306
00:26:05,649 --> 00:26:08,402
กล้าดียังไงถึงมาล้อกู

307
00:26:09,945 --> 00:26:15,492
เจ้านายไว้ใจพึ่งพากู

308
00:26:15,576 --> 00:26:20,080
หมาโสมมข้างถนนอย่างพวกมึง
พูดแบบเดียวกันได้ไหมล่ะ

309
00:26:20,789 --> 00:26:23,709
ดูแล้วน่าจะเป็นตรงข้าม

310
00:26:23,792 --> 00:26:25,752
กูสงสัยมานานละว่ามึงทำได้ยังไง

311
00:26:26,753 --> 00:26:30,215
ทำไมถึงได้ทำงานเดิมได้นานขนาดนั้น

312
00:26:30,299 --> 00:26:33,802
มึงเป็นอะไรแน่ เป็นสายให้ไอ้ยุ่นรึเปล่า

313
00:26:33,886 --> 00:26:35,971
หรือเป็นไอ้ขี้ขโมย

314
00:26:38,557 --> 00:26:39,600
พี่!

315
00:26:42,936 --> 00:26:44,229
มาทำอะไรที่นี่

316
00:26:51,570 --> 00:26:52,738
นางนั่นส่งมาเหรอ

317
00:26:54,781 --> 00:26:56,408
ซุนจาเจ็บท้องแล้ว

318
00:27:01,538 --> 00:27:02,539
ก็ไปสิ

319
00:27:03,248 --> 00:27:04,917
ฉันจะดื่มแก้วนี้ให้หมดก่อน

320
00:27:06,293 --> 00:27:08,295
ฉันไปก็ช่วยอะไรไม่ได้

321
00:27:10,756 --> 00:27:12,758
ตอนนี้พี่ก็แค่กำลังสมเพชตัวเอง

322
00:27:21,642 --> 00:27:23,894
คุณ! ขอตรงนี้อีกแก้ว!

323
00:27:23,977 --> 00:27:26,939
อยู่ต่อทำไม กลับบ้านไปหาเมียไป

324
00:27:28,065 --> 00:27:30,067
เขาคือคนที่ส่งผมมาตามพี่

325
00:27:32,444 --> 00:27:35,948
แล้วนี่ใครกันเนี่ย
เป็นคุณชายกับเขาด้วยรึเปล่า

326
00:27:37,199 --> 00:27:38,867
มันสำคัญตรงไหนล่ะ

327
00:27:38,951 --> 00:27:40,702
มาอยู่ที่นี่ เรื่องพวกนั้นก็ไม่มีความหมาย

328
00:27:45,499 --> 00:27:47,125
ไอ้เวร

329
00:27:48,210 --> 00:27:49,878
พวกนั้นต้องการแบบนี้

330
00:27:50,546 --> 00:27:52,089
อยากให้เราทะเลาะกันเอง

331
00:27:53,423 --> 00:27:57,678
เฮ้ย แกเชื่อว่า
พวกเราเท่ากันหมดจริงๆ เหรอ

332
00:27:58,846 --> 00:28:01,390
แกคือคนที่เคยมีคนรับใช้
คอยรองมือรองตีนทุกอย่างนะ

333
00:28:01,473 --> 00:28:04,268
แล้วตอนนี้พวกนั้นอยู่ไหนล่ะ

334
00:28:05,853 --> 00:28:11,567
มานั่งคิดถึงสิ่งที่เสียไปแล้ว
ก็ไม่ช่วยให้ความตกต่ำของพ่อแม่เราดีขึ้น

335
00:28:13,652 --> 00:28:15,279
มีแต่คนโง่ที่มัวจมกับอดีต พี่

336
00:28:23,787 --> 00:28:25,914
ทะเลาะกันเองไปทำไม

337
00:28:49,771 --> 00:28:52,191
เห็นชัดเลยนะว่า
ครอบครัวลงทุนกับตัวคุณ

338
00:28:52,858 --> 00:28:56,278
ส่งเรียนโชต แล้วต่อเยล ซื้อประวัติราคาแพง

339
00:28:56,820 --> 00:28:58,947
คุณก็ไม่ต่างกัน

340
00:28:59,031 --> 00:29:01,491
ยูซีแอลเอ นิติฯ สแตนฟอร์ด

341
00:29:03,285 --> 00:29:05,078
แล้วตอนนี้ก็กลับมาอยู่ตรงนี้ทั้งคู่

342
00:29:05,704 --> 00:29:08,999
ผมได้ข่าวว่า
กิจการปาจิงโกะของพ่อคุณก็ไปได้สวย

343
00:29:09,833 --> 00:29:12,044
ทำไมจู่ๆ พูดเรื่องปาจิงโกะขึ้นมา

344
00:29:13,212 --> 00:29:14,630
ผมสนใจปาจิงโกะ

345
00:29:15,839 --> 00:29:18,926
ทำไม มันเป็นกิจการของ
คนที่ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

346
00:29:19,009 --> 00:29:20,552
เมื่อก่อนก็อาจจะจริง

347
00:29:22,721 --> 00:29:24,139
ผมตามไม่ทันแล้ว

348
00:29:24,973 --> 00:29:26,934
คุณอยากร่วมมือกันทำกิจการปาจิงโกะเหรอ

349
00:29:27,017 --> 00:29:28,227
ไม่ใช่ที่นี่สิ

350
00:29:28,852 --> 00:29:32,189
ที่นี่ทำตลาดจนเกร่อไปหมด
เพราะคนอย่างคุณพ่อคุณ

351
00:29:33,106 --> 00:29:35,526
แต่ถ้าเป็นที่เกาหลี ไทย มาเก๊า

352
00:29:36,360 --> 00:29:38,862
หรืออาจจะไปถึงเวกัสก็ได้

353
00:29:43,283 --> 00:29:48,539
แล้วเจ้าแนวคิดบรรเจิดของคุณนี่

354
00:29:49,540 --> 00:29:51,792
เป็นธุรกิจตรงไปตรงมารึเปล่า

355
00:29:51,875 --> 00:29:53,877
หมายถึงถูกกฎหมายรึเปล่าน่ะเหรอ

356
00:29:57,381 --> 00:29:58,423
ใช่ครับ

357
00:30:01,260 --> 00:30:02,261
ผม…

358
00:30:03,512 --> 00:30:05,264
รักคุณปู่ของผมมาก

359
00:30:06,223 --> 00:30:09,476
แต่ใช่ว่าผมจะปิดหูปิดตาว่า
เขาเป็นคนแบบไหน

360
00:30:09,560 --> 00:30:11,687
หรือเมื่อก่อนเขาทำอะไร

361
00:30:12,312 --> 00:30:13,480
ผมไม่ปฏิเสธอดีต

362
00:30:14,314 --> 00:30:16,400
โลกอาจมองว่าเขาเป็นตัวร้าย

363
00:30:17,234 --> 00:30:18,402
แต่ในสายตาของผม

364
00:30:19,486 --> 00:30:21,196
เขาคือคนที่ช่วยชีวิตผมเอาไว้

365
00:30:22,155 --> 00:30:23,615
จากพ่อที่ติดยา

366
00:30:23,699 --> 00:30:26,159
ลูกชายแท้ๆ ของเขา

367
00:30:27,619 --> 00:30:29,037
สิ่งที่ผมพยายามบอกก็คือ…

368
00:30:30,831 --> 00:30:33,041
ผมไม่อายที่มีเขาเป็นคุณปู่

369
00:30:34,793 --> 00:30:35,919
แต่ว่า…

370
00:30:38,755 --> 00:30:40,132
ผมไม่ใช่ปู่

371
00:30:41,091 --> 00:30:42,342
และคนอย่างพวกเรา

372
00:30:43,135 --> 00:30:45,637
ไม่จำเป็นต้องเดินตามรอยเท้าตระกูล

373
00:30:47,181 --> 00:30:48,765
อีกต่อไปแล้ว

374
00:30:51,935 --> 00:30:53,520
ลองคิดดูแล้วกัน

375
00:31:04,031 --> 00:31:05,991
แฟนยากูซ่าของแม่ไปไหนซะล่ะ

376
00:31:08,577 --> 00:31:12,748
เขาเป็นเจ้าของร้านปาจิงโกะ
ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นยากูซ่า

377
00:31:14,666 --> 00:31:16,043
เมื่อกี้เรารีบร้อนออกมา

378
00:31:17,002 --> 00:31:19,129
เขาเลยกลับไปเอาของจำเป็นที่บ้าน

379
00:31:24,134 --> 00:31:26,178
หนูสงสัยมาตลอดเลยนะ

380
00:31:27,095 --> 00:31:30,224
คนอย่างนั้นคงมีผู้หญิงให้เลือกตั้งเยอะ

381
00:31:31,058 --> 00:31:32,726
ต่อให้เป็นเกาหลีก็เถอะ

382
00:31:34,311 --> 00:31:36,605
ทำไมเขาถึงมาเลือกคนอย่างแม่

383
00:31:37,648 --> 00:31:40,067
แถมยังไม่ได้ทิ้งแม่ ต่อให้รู้ว่า

384
00:31:40,150 --> 00:31:42,694
เมื่อก่อนแม่ใจง่าย
นอนอ้าขาให้ชายอื่นๆ มามากแค่ไหน

385
00:31:48,158 --> 00:31:49,159
ไม่ต้องพูดเปลืองน้ำลาย

386
00:31:52,287 --> 00:31:53,830
พูดยังไงแม่ก็ไม่ทะเลาะด้วยหรอก

387
00:31:55,332 --> 00:31:58,669
งั้นจะปล่อยให้หนูเบื่อตายหรือไง

388
00:31:58,752 --> 00:32:01,880
ถ้างั้นก็ขอมีดสักเล่มสิ
จะได้ตายให้เห็นตรงนี้เลย!

389
00:32:11,515 --> 00:32:12,850
คุณย่า

390
00:32:14,059 --> 00:32:15,269
มากับเขาด้วยเหรอเนี่ย

391
00:32:17,312 --> 00:32:19,189
แม่งงานรวมญาติชัดๆ

392
00:32:20,107 --> 00:32:22,150
ช่วยไปซื้อกาแฟให้หน่อยไป

393
00:32:32,828 --> 00:32:38,250
เอทสึโกะซังจ่ายเงินมหาศาล
จ้างคนตามหาตัวเธอมาตลอด

394
00:32:39,334 --> 00:32:44,173
สมเป็นเกาหลี หมกมุ่นกับเงินกันจัง

395
00:32:45,424 --> 00:32:47,509
ใครๆ ก็บอกว่าหมดหวังแล้ว

396
00:32:47,593 --> 00:32:49,970
แต่เอทสึโกะซังไม่เคยยอมแพ้

397
00:32:51,346 --> 00:32:56,894
ไม่มีแม่คนไหนยอมแพ้เรื่องลูกหรอก

398
00:32:56,977 --> 00:32:58,228
มาทำไมกันแน่

399
00:32:59,146 --> 00:33:03,609
บอกความจริงมา คุณไม่ชอบหน้าแม่หนูด้วยซ้ำ

400
00:33:05,360 --> 00:33:08,572
ก็เหมือนที่ไม่ชอบเลย
ที่หนูเป็นแฟนกับหลานชายสุดที่รัก

401
00:33:11,992 --> 00:33:17,206
รู้นะว่าคุณรู้เรื่องโซโลมอนกับหนู

402
00:33:27,216 --> 00:33:29,009
คุณย่า

403
00:33:29,635 --> 00:33:32,513
ใครๆ ก็คิดว่าย่าแสนดี

404
00:33:35,307 --> 00:33:38,101
แต่ถ้าโซโลมอนรู้ความจริงเข้า

405
00:33:38,185 --> 00:33:40,354
ว่าย่าเป็นคนบอกให้หนูออกจากบ้านไป

406
00:33:41,230 --> 00:33:43,190
โซโลมอนจะว่ายังไงนะ

407
00:33:48,946 --> 00:33:50,364
อะไรเนี่ย

408
00:33:51,323 --> 00:33:55,369
จำไม่ได้เหรอว่าตัวเองพูดอะไรไว้
หลังจากโซโลมอนไปอเมริกา

409
00:34:01,875 --> 00:34:04,837
พูดเองว่าดีแล้ว
ที่เขาหลุดจากพวกเราไปได้

410
00:34:06,046 --> 00:34:10,926
เพราะถ้าเขาอยู่ต่อ ชีวิตของเขามีแต่จะพัง

411
00:34:11,802 --> 00:34:14,554
ย่าพูดถึงหนูใช่ไหมล่ะ หนูจะทำลายชีวิตเขา

412
00:34:16,014 --> 00:34:18,641
แล้วหนูก็เกลียดคุณมาตั้งแต่นั้น

413
00:34:18,725 --> 00:34:21,478
ต่อให้รู้ว่าคุณพูดถูกก็ตาม!

414
00:34:23,522 --> 00:34:26,525
ตอนนั้นเธอคิดว่าฉันพูดถึงเธอเหรอ

415
00:34:32,989 --> 00:34:37,369
คำเหล่านั้น… หมายถึงตัวฉันเอง

416
00:34:40,246 --> 00:34:41,415
ตัวคุณย่าเหรอ

417
00:34:48,922 --> 00:34:52,426
เมื่อก่อน ฉันเคยมีลูกชายอีกคนหนึ่ง

418
00:34:55,387 --> 00:34:57,472
และเขาก็เป็นเด็กดีมาก

419
00:35:00,267 --> 00:35:06,023
แต่เพราะฉันทำให้ชีวิตเขาพังทลาย…

420
00:35:08,066 --> 00:35:09,568
จนตอนนี้เขาตายไปแล้ว

421
00:35:43,435 --> 00:35:46,480
ทำไมเด็กไม่ออกมาเสียที

422
00:35:47,731 --> 00:35:49,399
พี่ก็ไม่รู้

423
00:35:50,817 --> 00:35:51,860
พอที!

424
00:35:52,444 --> 00:35:54,947
หนวกหูแบบนี้ชาวบ้านชาวช่องจะพักได้ยังไง

425
00:35:56,949 --> 00:35:59,451
คุณไม่มีสิทธิ์บุกเข้ามาอย่างนี้นะ!

426
00:36:00,702 --> 00:36:01,870
ดูสะโพกนางสิ!

427
00:36:01,954 --> 00:36:03,580
ทำอะไรของคุณ

428
00:36:04,206 --> 00:36:06,542
ฉันทำคลอดหมูมาเยอะ
จนรู้น่ะว่าเรื่องพวกนี้ต้องทำยังไง

429
00:36:06,625 --> 00:36:08,627
ช่วยฉันที

430
00:36:08,710 --> 00:36:10,003
มาๆ ลุกขึ้นมา!

431
00:36:12,339 --> 00:36:16,426
ฟังนะ! ไปเอาผ้าสะอาดเยอะๆ
ต้มน้ำมาด้วย เร็วเข้า!

432
00:36:16,510 --> 00:36:18,637
ลงแรงไปที่เท้า!

433
00:36:18,720 --> 00:36:20,681
หนูไม่เหลือแรงแล้ว

434
00:36:21,265 --> 00:36:22,432
เบ่ง!

435
00:36:22,516 --> 00:36:24,601
พร้อมๆ กันนะ!

436
00:36:24,685 --> 00:36:27,145
แม่จ๋า!

437
00:36:27,229 --> 00:36:29,565
เบ่ง! เบ่ง! เบ่ง!

438
00:36:31,441 --> 00:36:36,738
ในโลกซึ่งมีแต่ปัญหา

439
00:36:36,822 --> 00:36:43,662
ความหวังของเราอยู่ที่ไหนหนา

440
00:36:44,496 --> 00:36:50,752
หรือแค่อยู่อย่างพอเพียงจะดีกว่า

441
00:36:52,171 --> 00:36:58,677
จะมองหาความเจริญร่ำรวยไปทำไม

442
00:36:59,261 --> 00:37:00,345
ดื่ม!

443
00:37:04,349 --> 00:37:06,310
คณะผู้ตรวจการพิเศษ
มาตรวจตามระเบียบ

444
00:37:10,314 --> 00:37:12,107
ขอค้นกระเป๋า

445
00:37:18,655 --> 00:37:21,283
- ลุกขึ้น
- มีปัญหาอะไรครับ

446
00:37:21,783 --> 00:37:24,036
กระผมไม่ได้ทำอะไรผิด

447
00:37:24,119 --> 00:37:26,205
เอากระเป๋ามา ผมต้องตรวจในนั้น

448
00:37:26,288 --> 00:37:27,998
มีแต่เสื้อผ้าชุดทำงาน

449
00:37:28,081 --> 00:37:29,416
ส่งมาเร็ว

450
00:37:45,641 --> 00:37:49,436
เฮ้ย ในกระเป๋าเสื้อคลุมมีอะไร

451
00:37:50,521 --> 00:37:51,772
ลุกขึ้น

452
00:37:54,775 --> 00:37:56,026
เร็วสิ

453
00:38:08,705 --> 00:38:11,041
ขอเถอะครับ
ผมจะเอาไปเลี้ยงหมู

454
00:38:27,891 --> 00:38:29,142
นิ่งไว้

455
00:38:41,989 --> 00:38:45,701
เบ่งให้แรงกว่านี้อีก! ทำดีแล้วนะ

456
00:38:46,451 --> 00:38:49,246
ทำดีมากแล้ว อีกนิดเดียว!

457
00:38:50,706 --> 00:38:52,875
เธอต้องเบ่ง เด็กถึงจะออกมา

458
00:38:52,958 --> 00:38:55,627
- ไม่ไหวแล้ว
- เอาน่า อีกฮึบเดียว!

459
00:38:55,711 --> 00:38:57,171
เธอไหว

460
00:38:57,254 --> 00:38:59,131
ซุนจา เธอเข้มแข็งมาก

461
00:38:59,214 --> 00:39:02,843
เอาน่า อีกนิด! ขออีกนิดเดียว

462
00:39:02,926 --> 00:39:05,012
แล้วเด็กจะหลุดออกมา

463
00:39:05,095 --> 00:39:07,598
เดี๋ยวออกแน่ เบ่งต่อไป!

464
00:39:07,681 --> 00:39:09,349
ทำได้ดีแล้วนะ

465
00:39:11,351 --> 00:39:13,270
เราทุกคนนั่งเฉยอยู่อย่างนั้นได้ยังไง

466
00:39:16,481 --> 00:39:18,192
ยิ่งคิดว่าผมไม่ได้ทำอะไรเลย…

467
00:39:18,275 --> 00:39:19,860
แกก็ต้องไม่ทำอะไรสิ!

468
00:39:20,694 --> 00:39:23,697
เขาเรียกว่าการเอาตัวรอด

469
00:39:24,698 --> 00:39:26,450
แกเป็นอะไรถึงต้องแบกโลกไว้ทั้งใบ

470
00:39:27,326 --> 00:39:30,621
แกจะทำแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน
ชีวิตยังลำบากไม่พออีกเหรอ

471
00:39:31,914 --> 00:39:35,584
แล้วยังไปสงสารผู้หญิงแบบนั้น
ลากเข้ามาอยู่ในบ้านของเรา…

472
00:39:37,169 --> 00:39:38,837
พอเสียที!

473
00:39:46,428 --> 00:39:48,847
พี่ไม่มีสิทธิ์พูดถึงซุนจาเมียผมแบบนั้น

474
00:39:50,599 --> 00:39:52,351
ผมไม่ยอม

475
00:39:52,976 --> 00:39:54,937
ขอโทษ ฉันพลั้งปากไม่ทันคิด

476
00:39:55,020 --> 00:39:56,855
ไม่ใช่แค่คำที่พูด

477
00:39:56,939 --> 00:39:59,107
แต่สิ่งที่คิดด้วย

478
00:40:02,611 --> 00:40:03,779
พี่…

479
00:40:06,782 --> 00:40:08,951
เมื่อปีที่ผ่านมา ผมควรจะตายไปแล้ว

480
00:40:11,036 --> 00:40:13,205
แต่ผมมายืนต่อหน้าพี่ได้

481
00:40:13,956 --> 00:40:15,916
นั่นเป็นเพราะซุนจา

482
00:40:19,670 --> 00:40:24,341
พี่ไม่รู้ว่าเขาเคยทำอะไรมา
หรือมีความสามารถขนาดไหน

483
00:40:26,593 --> 00:40:29,221
แต่ผมรู้

484
00:40:31,932 --> 00:40:34,101
ออกมาแล้ว!

485
00:40:34,184 --> 00:40:35,185
เบ่งต่อ!

486
00:40:35,269 --> 00:40:37,771
อีกรอบเร็ว เบ่ง!

487
00:40:41,233 --> 00:40:44,319
เห็นหัวแล้ว เด็กเริ่มออกมาแล้ว!

488
00:40:44,987 --> 00:40:47,656
เพราะซุนจา ผมจึงรู้สึกว่า…

489
00:40:49,741 --> 00:40:51,118
ชีวิตของผม…

490
00:40:52,744 --> 00:40:54,872
อาจพอมีความสำคัญอยู่บ้าง

491
00:40:57,583 --> 00:41:00,002
ไม่ใช่สำคัญใหญ่โตอะไร

492
00:41:00,085 --> 00:41:02,129
แต่ผมรู้สึกว่าผมสร้างความเปลี่ยนแปลงได้

493
00:41:04,923 --> 00:41:07,759
ผมไม่อยากให้ลูกโตมาในโลกแบบนี้

494
00:41:10,053 --> 00:41:11,346
ผมอยากให้ลูก…

495
00:41:15,350 --> 00:41:18,187
สามารถแสดงตัวตนที่แท้จริงของเขาได้

496
00:41:18,270 --> 00:41:22,065
และผมอยากให้ลูกคนนี้ประสบความสำเร็จ

497
00:41:25,903 --> 00:41:29,281
พี่ อย่างน้อยลูกหลานเรา
ก็ควรได้โอกาสนั้นไม่ใช่เหรอ

498
00:41:31,116 --> 00:41:32,618
พี่ก็ควรได้

499
00:41:33,744 --> 00:41:34,870
ผมก็ควรได้เหมือนกัน

500
00:41:50,010 --> 00:41:53,472
ซุนจาเอ๊ย ได้ลูกชายจ้ะ

501
00:42:11,740 --> 00:42:13,700
ฉันจำหน้านี้ได้

502
00:42:19,039 --> 00:42:20,624
หน้าเหมือนคุณแม่ฉัน

503
00:42:23,961 --> 00:42:25,128
เหมือนคุณพ่อฉัน

504
00:42:30,342 --> 00:42:32,052
ฉันรู้จักเด็กคนนี้

505
00:42:41,728 --> 00:42:43,939
มาสิ มาหาลูกชาย

506
00:42:44,022 --> 00:42:45,524
ลูกชายเหรอ

507
00:43:04,835 --> 00:43:06,128
ลูกฉัน

508
00:43:10,924 --> 00:43:13,135
พอคิดว่าสักวันเขาจะต้องโตมาเป็นพวกเรา

509
00:43:19,766 --> 00:43:21,185
คุณพี่คะ…

510
00:43:25,230 --> 00:43:27,608
รบกวนตั้งชื่อให้หน่อยได้ไหมคะ

511
00:43:33,155 --> 00:43:34,239
ฉันเหรอ

512
00:43:35,407 --> 00:43:36,867
ฉันไม่ควรได้รับเกียรตินั้น

513
00:43:52,424 --> 00:43:54,092
พี่คือหัวหน้าครอบครัวเรา

514
00:43:57,471 --> 00:43:59,431
ไม่ใช่เกียรติ แต่เป็นหน้าที่ต่างหาก

515
00:44:41,014 --> 00:44:45,143
ผู้ซึ่งจะเปิดโลกใหม่…

516
00:44:48,605 --> 00:44:50,148
ผู้ซึ่งมีศรัทธามั่นคง…

517
00:44:53,819 --> 00:44:55,445
ยามที่ผู้อื่นสิ้นศรัทธา

518
00:45:00,534 --> 00:45:01,952
ให้เขาชื่อโนอาแล้วกัน

519
00:45:18,677 --> 00:45:19,928
นี่หนู…

520
00:45:21,471 --> 00:45:23,015
ดูน่าเกลียดมากไหมในสายตาแม่

521
00:45:31,440 --> 00:45:36,904
แม่สนแค่ว่าหนูเจ็บปวดอยู่รึเปล่า

522
00:45:42,367 --> 00:45:44,286
ยังไงหนูก็เป็นฮานะของแม่

523
00:45:46,163 --> 00:45:48,081
ไม่มีอะไรเปลี่ยนได้

524
00:46:04,806 --> 00:46:06,433
มีอีกไหมคะ

525
00:46:08,810 --> 00:46:11,396
หนูไม่รู้ตัวเลยว่าหิวขนาดนี้

526
00:46:15,108 --> 00:46:19,530
มีอีกเสมอจ้ะ กินเยอะๆ เลย

527
00:46:40,008 --> 00:46:43,053
คุณย่า ไปเอาของพวกนี้มาจากไหน

528
00:46:43,136 --> 00:46:45,347
ที่โรงแรมมีเตาแก๊สพกพา

529
00:46:45,430 --> 00:46:47,349
ย่าเอาเครื่องเคียงมาจากบ้าน

530
00:46:48,725 --> 00:46:50,477
ย่าเอาเครื่องเคียงมาจากบ้านเหรอ

531
00:46:51,144 --> 00:46:53,981
ก็ไม่รู้ว่าเราต้องอยู่กันนานแค่ไหน

532
00:46:54,064 --> 00:46:55,858
ดูสิว่ากล่องเบนโตะอัดมาได้ได้เยอะมาก

533
00:46:55,941 --> 00:46:58,527
- มากินมะ
- ผมไม่หิว

534
00:46:58,610 --> 00:47:00,654
แกต้องเก็บแรงเอาไว้

535
00:47:00,737 --> 00:47:03,073
- มากิน
- บอกแล้วไงว่าผมไม่อยากกิน

536
00:47:12,708 --> 00:47:14,293
ธนาคารไล่ผมออก

537
00:47:15,335 --> 00:47:17,671
เพราะผมบอกคุณย่าเจ้าของที่ว่า
อย่าเซ็นสัญญา

538
00:47:21,091 --> 00:47:22,676
ความผิดย่าแท้ๆ

539
00:47:23,844 --> 00:47:25,053
ย่าทำให้ผมสงสารเขา

540
00:47:26,305 --> 00:47:27,890
แล้วทำให้ผมอ่อนแอ

541
00:47:28,515 --> 00:47:30,601
นั่นเรียกว่าความอ่อนแอที่ไหนกัน

542
00:47:32,686 --> 00:47:33,896
จะเป็นอะไรก็แล้วแต่

543
00:47:34,646 --> 00:47:35,981
มันทำลายชีวิตผมแล้ว

544
00:47:38,483 --> 00:47:40,652
ทุกอย่างที่ผมพยายามลำบากลำบนมากมาย

545
00:47:45,824 --> 00:47:49,536
คิดว่าชีวิตตัวเองลำบากนักเหรอ

546
00:47:49,620 --> 00:47:50,996
ย่าก็ด้วยเหรอ

547
00:47:53,373 --> 00:47:55,250
ย่าเคืองผม

548
00:47:56,043 --> 00:47:58,837
เพราะมีสิ่งที่ย่าไม่เคยได้มี
หรือไม่เคยต้องทรมานเหมือนย่าหรือไง

549
00:48:02,966 --> 00:48:05,010
ก็ได้ ย่าคิดถูก

550
00:48:06,637 --> 00:48:08,472
แข่งกันยังไงผมก็แพ้

551
00:48:09,973 --> 00:48:11,767
ฉันก็เคยเลือกได้เหมือนกันนะ

552
00:48:12,809 --> 00:48:14,102
เมื่อนานแสนนานมาแล้ว

553
00:48:17,856 --> 00:48:21,735
ฉันอาจจะเลือกรวยไม่รู้เรื่องเลยก็ได้
แต่ฉันปฏิเสธไป

554
00:48:25,113 --> 00:48:26,573
เรื่องมันก่อนสงครามอีก

555
00:48:29,785 --> 00:48:32,120
ก่อนฉันแต่งงานกับปู่ของแกอีก

556
00:48:36,917 --> 00:48:38,460
แล้วทำไมย่าไม่ฉวยโอกาสไว้

557
00:48:43,674 --> 00:48:47,886
จะให้ฉันใช้ชีวิตแบบมีโลกสองใบได้ยังไง

558
00:48:48,720 --> 00:48:51,932
ชีวิตที่พูดถึงโลกส่วนหนึ่งได้
แต่โลกอีกส่วนต้องซ่อนเป็นความลับ

559
00:48:56,019 --> 00:48:57,646
นั่นก็มีความหมายนะ

560
00:48:59,773 --> 00:49:01,525
สิ่งที่สำคัญกว่าการประสบความสำเร็จ

561
00:49:01,608 --> 00:49:04,236
คือเราได้ความสำเร็จเหล่านั้นมายังไง

562
00:49:07,072 --> 00:49:08,365
ผมรู้ คุณย่า

563
00:49:09,032 --> 00:49:10,284
ผมก็พยายามอยู่

564
00:49:41,648 --> 00:49:43,108
เดี๋ยวไปโบสถ์สายนะคะ

565
00:49:54,536 --> 00:49:56,788
ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ใส่สูทล่ะคะ

566
00:50:01,752 --> 00:50:03,795
ผมไม่จำเป็นต้องใส่สูทเพื่อพระเจ้า

567
00:50:07,549 --> 00:50:08,884
แต่งแบบนี้ก็สบายกว่า

568
00:50:29,947 --> 00:50:31,698
มีอะไรคะ

569
00:50:34,034 --> 00:50:35,744
ผมได้ลูกชายแล้ว

570
00:50:38,622 --> 00:50:40,541
จุดที่คุณไม่สามารถทำหน้าที่ได้

571
00:50:41,667 --> 00:50:43,627
มีผู้หญิงคนอื่นทำได้สำเร็จ

572
00:50:46,171 --> 00:50:47,381
ฟังอยู่หรือเปล่า

573
00:50:50,467 --> 00:50:53,762
ผู้หญิงบางคนก็ยอมทนมากกว่าฉันสินะ

574
00:50:53,846 --> 00:50:55,848
ผมไม่จำเป็นต้องอธิบายว่าเขาเป็นใคร

575
00:50:57,391 --> 00:50:58,642
แต่เมื่อเป็นอย่างนี้

576
00:50:59,142 --> 00:51:01,854
คุณไม่จำเป็นต้องทำหน้าที่ภรรยาต่อ

577
00:51:04,231 --> 00:51:05,691
คุณคงดีใจ

578
00:51:07,317 --> 00:51:11,280
ผมรู้ว่าคุณรู้สึกเหมือน
ชีวิตแต่งงานคือการโดนสาป

579
00:51:12,239 --> 00:51:14,575
อย่างน้อยก็โล่งใจได้หน่อยกระมัง

580
00:51:15,868 --> 00:51:17,369
แต่ก็สายไปแล้ว

581
00:51:18,203 --> 00:51:19,329
ร่างกายของฉัน

582
00:51:20,372 --> 00:51:22,124
แปดเปื้อนเพราะคุณไปแล้ว

583
00:51:28,881 --> 00:51:29,923
แต่…

584
00:51:31,717 --> 00:51:33,552
ลูกชายสุดน่ารักของคุณ

585
00:51:35,012 --> 00:51:37,264
อยากรู้จริงว่าเขาจะคิดกับคุณยังไง

586
00:52:33,737 --> 00:52:35,739
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์