1
00:00:09,426 --> 00:00:12,930
(โอซาก้า)
(ปี 1938)

2
00:00:17,809 --> 00:00:21,021
(ภาษาญี่ปุ่น)
จะทำยังไงก็โดนเหมือนเดิมตลอด

3
00:00:21,104 --> 00:00:23,565
พวกนั้นหาเรื่องฉันอยู่คนเดียว

4
00:00:23,649 --> 00:00:25,567
นี่ อย่าทำตัวขี้แย!

5
00:00:25,651 --> 00:00:26,818
น่าอายจะตาย

6
00:00:27,444 --> 00:00:30,948
แต่น้ำตาไหลออกมาเองนี่นา

7
00:00:31,031 --> 00:00:32,824
รอบหน้า
ทางนั้นต่างหากที่ต้องร้องไห้

8
00:00:32,908 --> 00:00:36,537
นายพูดแบบนั้นทุกที แต่เราไม่เคยชนะเลย

9
00:00:38,539 --> 00:00:41,250
ไม่ชนะเพราะนายยอมแพ้น่ะสิ!

10
00:00:41,333 --> 00:00:43,585
บอกแล้วว่าต้องทำแบบนี้…

11
00:00:44,837 --> 00:00:46,004
(ภาษาเกาหลี) โนอา!

12
00:00:47,589 --> 00:00:50,133
ไปก่อนนะ! วันนี้ที่บ้านมีงาน

13
00:00:50,217 --> 00:00:53,387
อย่าลืมเอาต๊อกฝีมือป้ากลับมา
ให้ฉันกินด้วยนะ!

14
00:00:53,470 --> 00:00:54,721
อัปป้า!

15
00:00:56,974 --> 00:00:58,725
ถอยไปโว้ย! เหม็นกลิ่นกระเทียม

16
00:01:04,397 --> 00:01:06,024
โนอา อย่าทำตัวแบบนี้สิ

17
00:01:06,608 --> 00:01:10,112
งานวันนี้ไม่ใช่จัดเพื่อน้องอย่างเดียว

18
00:01:12,656 --> 00:01:14,074
ลูกต้องเข้าใจว่า

19
00:01:14,157 --> 00:01:17,494
ช่วงไม่นานก่อนหน้านี้ เด็กๆ เกาหลีที่เกิดใหม่
ตายก่อนอายุครบหนึ่งขวบเยอะมาก

20
00:01:18,161 --> 00:01:20,247
งานฉลองครั้งนี้เลยจัดเพื่อเราทุกคน

21
00:01:20,747 --> 00:01:21,874
ไม่รู้สิพ่อ

22
00:01:21,957 --> 00:01:24,835
ยังไงก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้คนสนใจแต่น้อง

23
00:01:27,337 --> 00:01:28,422
โนอา

24
00:01:29,006 --> 00:01:30,799
ตอนนี้ลูกเป็นพี่ชายแล้วนะ

25
00:01:30,883 --> 00:01:33,385
น้องจะต้องคอยหวังพึ่งลูกในหลายๆ ทาง

26
00:01:33,468 --> 00:01:36,305
ที่พ่อบอกว่าตอนผมหนึ่งขวบ
ก็เคยมีงานเหมือนกัน สาบานว่าจริงนะฮะ

27
00:01:40,225 --> 00:01:42,853
พ่อจะโกหกเรื่องแบบนั้นทำไมกัน

28
00:01:44,354 --> 00:01:46,148
สมัยนั้นชีวิตพวกเราลำบากกว่านี้

29
00:01:46,231 --> 00:01:47,941
แต่ลูกก็ไม่เคยขาดอะไรในชีวิต

30
00:01:48,025 --> 00:01:49,902
เรื่องนั้นต้องขอบคุณแม่เขานะ

31
00:01:49,985 --> 00:01:52,905
พ่อแน่ใจเหรอว่าผมเลือกด้ายแดง

32
00:01:52,988 --> 00:01:55,490
ใช่สิ พวกเราดีใจกันจะตาย

33
00:01:55,574 --> 00:01:58,035
แต่อนาคตชีวิตผม
จะไม่ได้น่าตื่นเต้นขนาดนั้นใช่มั้ยล่ะ

34
00:01:59,578 --> 00:02:02,080
ทำไมผมไม่เลือกคันธนูกับลูกศรนะ

35
00:02:02,164 --> 00:02:03,165
โนอา

36
00:02:04,041 --> 00:02:07,294
เชื่อพ่อนะ ชีวิตที่ยืนยาวไม่ใช่เรื่องไม่น่าภูมิใจ

37
00:02:08,002 --> 00:02:11,173
แต่ขอให้โมซาซึเลือกเหรียญเถอะ

38
00:02:11,256 --> 00:02:14,927
น้องกินยัดทะนานเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม
เพราะงั้นก็จำเป็นต้องรวย

39
00:02:15,719 --> 00:02:18,555
อัปป้า หัวเราะอะไรอีกแล้ว ผมพูดจริงนะ

40
00:02:18,639 --> 00:02:20,349
อัปป้าควรต้องภาวนาให้เขาเลือก

41
00:02:40,369 --> 00:02:43,121
ขอบคุณทุกคนมากครับ
ที่มาร่วมงานฉลองอายุครบหนึ่งขวบของลูก

42
00:02:43,914 --> 00:02:46,583
อย่างที่เห็น เขาเติบโตอย่างแข็งแรง

43
00:02:47,918 --> 00:02:49,419
พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบพรประเสริฐให้จริงๆ

44
00:02:52,256 --> 00:02:54,383
ประเพณีโทลจาบีนี้

45
00:02:54,967 --> 00:02:59,721
ไม่เพียงแต่จะช่วยให้เราผูกพันกับคุณทุกคน
แต่เชื่อมโยงกับบรรพบุรุษที่มาก่อนหน้า…

46
00:02:59,805 --> 00:03:01,974
พูดยาวไปแล้ว

47
00:03:02,558 --> 00:03:05,477
เก็บไว้เทศน์ในโบสถ์เถอะ

48
00:03:06,061 --> 00:03:10,190
พี่ชายผมอยากรู้เร็วๆ
ว่าอนาคตลูกชายผมจะเป็นยังไง

49
00:03:10,274 --> 00:03:11,608
ผมไม่ควรยื้อต่อไปนานนะครับ

50
00:03:13,569 --> 00:03:17,614
ถึงเวลาที่โมซาซึต้องเลือกชะตาตัวเองแล้ว

51
00:03:17,698 --> 00:03:19,700
ผมเลือกแทนน้องได้ไหมฮะ

52
00:03:23,203 --> 00:03:26,790
โมซาซึ! เลือกเลยจ้ะ

53
00:04:36,652 --> 00:04:38,403
(สร้างจากนวนิยายโดย มินจิน ลี)

54
00:05:19,486 --> 00:05:20,612
แสดงว่า

55
00:05:21,196 --> 00:05:23,156
ใกล้ถึงเวลานั้นสินะ

56
00:05:24,992 --> 00:05:26,076
จุดจบของชีวิต

57
00:05:28,620 --> 00:05:30,414
ตอนนี้เตรียมใจไว้ก่อนดีกว่าครับ

58
00:05:37,045 --> 00:05:41,967
ลูกฉัน… เจ็บปวดทรมานอยู่รึเปล่า

59
00:05:42,050 --> 00:05:44,386
ลูกไม่ยอมบอกเราเลย

60
00:05:46,805 --> 00:05:47,806
ครับ

61
00:05:48,515 --> 00:05:49,808
ทรมานแสนสาหัส

62
00:05:51,435 --> 00:05:53,187
เราให้ยามอร์ฟีนได้

63
00:05:53,937 --> 00:05:55,522
แต่ผมต้องแจ้งก่อนว่า

64
00:05:55,606 --> 00:05:59,401
ถ้าใช้ยาในปริมาณซึ่งจะช่วย
ลดความเจ็บปวดของคนไข้

65
00:06:00,068 --> 00:06:01,695
จะกดประสาทจนคนไข้เหลือเพียงแต่ร่าง

66
00:06:01,778 --> 00:06:04,948
จิตวิญญาณของเขาจะแทบไม่เหลือแล้ว

67
00:06:07,451 --> 00:06:10,662
ไม่เอาค่ะ ฉันไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้น

68
00:06:10,746 --> 00:06:13,290
เอทสึโกะ
เราต้องคิดถึงฮานะเป็นหลัก…

69
00:06:13,373 --> 00:06:16,960
ไม่ต้องมายุ่ง!

70
00:06:26,553 --> 00:06:28,805
อย่าวิ่งสิ!

71
00:06:28,889 --> 00:06:30,265
เดี๋ยวก็สะดุดกันล้มไปหมด

72
00:06:30,349 --> 00:06:32,643
ป้าต้องคอยเก็บศพกันพอดี

73
00:06:32,726 --> 00:06:35,812
เดี๋ยวนี้อยู่กันแออัดเกินละ

74
00:06:35,896 --> 00:06:36,939
แม่ฮะ!

75
00:06:37,856 --> 00:06:39,191
แม่ฮะ!

76
00:06:41,068 --> 00:06:42,986
เป็นอะไรไป เจ็บตรงไหนรึเปล่า

77
00:06:43,070 --> 00:06:44,613
ผมรออยู่เกือบชั่วโมง

78
00:06:45,531 --> 00:06:47,199
ทำไมพ่อไม่มา

79
00:06:48,283 --> 00:06:49,409
หมายความว่าไง

80
00:06:49,493 --> 00:06:51,537
คุณพ่อไม่ได้ไปรับที่โรงเรียนเหรอ

81
00:06:53,664 --> 00:06:54,998
แม่ ดูสิ

82
00:06:55,082 --> 00:06:56,416
มีเรื่องอะไรกันไม่รู้

83
00:06:59,044 --> 00:07:03,257
ขอโทษนะคะ ขอทางค่ะ

84
00:07:03,924 --> 00:07:05,801
ตรวจในนั้นหรือยัง

85
00:07:05,884 --> 00:07:08,345
เห็นว่าพวกนี้ทรยศชาติ

86
00:07:12,808 --> 00:07:13,892
คุณน้า!

87
00:07:17,145 --> 00:07:18,605
สามีฉันไปไหนคะ

88
00:07:21,483 --> 00:07:23,068
เขาโดนจับไปแล้ว

89
00:07:23,777 --> 00:07:25,028
โดนจับเหรอ

90
00:07:25,654 --> 00:07:26,822
เรื่องอะไรกัน

91
00:07:26,905 --> 00:07:29,366
พวกนั้นไม่ยอมบอก

92
00:07:29,950 --> 00:07:32,911
บอกแต่ว่าเป็นข้อหาฉกรรจ์ที่สุด

93
00:07:32,995 --> 00:07:34,371
ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน

94
00:07:34,454 --> 00:07:36,874
ถูกจับไปสอบปากคำที่สถานีตำรวจ

95
00:07:37,541 --> 00:07:39,751
คงต้องจับผิดตัวแน่ๆ

96
00:07:41,003 --> 00:07:42,963
ฉันต้องรีบไปหาเขา

97
00:07:43,046 --> 00:07:44,131
แม่หนู ฟังก่อน

98
00:07:44,214 --> 00:07:48,302
คนพวกนั้นเข้ามาถามหาอิสอัคโดยเฉพาะ

99
00:07:49,011 --> 00:07:50,679
รู้ไหมว่าหมายความว่าอะไร

100
00:07:51,680 --> 00:07:54,850
แปลว่ามีคนซัดทอดเขาแล้ว

101
00:07:55,934 --> 00:07:58,353
คุณต้องระวังมากๆ

102
00:07:59,021 --> 00:08:00,606
และต้องสวดภาวนาให้เยอะ

103
00:08:05,235 --> 00:08:06,361
โนอา

104
00:08:06,445 --> 00:08:08,447
ไปหาลุงที่โรงงาน
บอกให้เขาไปเจอที่สถานีตำรวจ

105
00:08:09,031 --> 00:08:10,032
ทำได้ไหมลูก

106
00:08:10,866 --> 00:08:11,867
ไปเลยเร็วๆ

107
00:08:24,213 --> 00:08:25,506
(นิโกะนิโกะ)
(โอซาก้า ญี่ปุ่น)

108
00:08:40,187 --> 00:08:41,855
โนอา มาทำอะไรที่นี่

109
00:08:41,938 --> 00:08:44,775
- มาเร็วลุง พ่อโดนจับ
- โดนจับเหรอ

110
00:08:44,858 --> 00:08:47,194
- เขาโดนจับเหรอ
- พวกนั้นพาพ่อไปที่สถานีตำรวจ

111
00:08:47,277 --> 00:08:48,737
ตอนนี้แม่ก็อยู่ที่นั่น

112
00:08:49,321 --> 00:08:50,739
ลุงต้องบอกนายก่อน

113
00:08:52,616 --> 00:08:54,076
รอตรงนี้นะ

114
00:09:06,171 --> 00:09:07,506
ลาได้ชั่วโมงเดียว

115
00:09:09,049 --> 00:09:10,467
ไปประกันตัวพ่อกัน

116
00:09:12,678 --> 00:09:14,388
พ่อว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย

117
00:09:16,265 --> 00:09:17,474
เป็นอย่างนี้ไปได้ยังไง

118
00:09:18,475 --> 00:09:21,311
แกปิดดีลนั้นได้

119
00:09:21,395 --> 00:09:23,188
พวกนั้นจะไล่แกออกทำไม

120
00:09:23,272 --> 00:09:25,691
เจ้าของที่เปลี่ยนใจนาทีสุดท้าย

121
00:09:26,817 --> 00:09:27,901
ทำไมถึงเปลี่ยนใจ

122
00:09:28,569 --> 00:09:30,571
เพราะผมบอกเขา

123
00:09:31,989 --> 00:09:33,407
แล้วแกทำแบบนั้นทำไม

124
00:09:33,991 --> 00:09:35,534
เพราะผมอยากทำ

125
00:09:40,873 --> 00:09:43,292
ทำยังไงพ่อก็ไม่เข้าใจ
แต่คิดจะทำอะไรก็หยุดเลย

126
00:09:44,001 --> 00:09:46,253
แกต้องกลับไปอเมริกา เข้าใจไหม

127
00:09:46,336 --> 00:09:47,588
ผมกลับไปไม่ได้แล้ว

128
00:09:48,338 --> 00:09:49,756
เขาไม่ต่อวีซ่าให้

129
00:09:53,802 --> 00:09:55,012
แล้วจะทำยังไงดี

130
00:09:55,095 --> 00:09:58,056
อเมริกาไม่ใช่คำตอบของทุกอย่าง
นั่นเป็นแค่ภาพฝัน

131
00:09:58,140 --> 00:09:59,516
พูดเรื่องอะไรของแก

132
00:09:59,600 --> 00:10:03,896
อัปป้า ตอนนี้ไม่มีใครยอมจ้างผมแล้ว

133
00:10:05,189 --> 00:10:07,858
คนเดียวที่ยังยอมทำงานกับผมอยู่

134
00:10:07,941 --> 00:10:09,443
คือโยชิอิซัง

135
00:10:11,820 --> 00:10:14,323
วันก่อนเขาเพิ่งมาคุยกับผม

136
00:10:15,824 --> 00:10:17,284
เขาได้ข่าว

137
00:10:17,367 --> 00:10:19,244
พ่อไม่สนว่าเขาจะเสนออะไรให้แก

138
00:10:19,328 --> 00:10:21,330
แกจะไปยุ่งเกี่ยวกับเขาไม่ได้!

139
00:10:21,413 --> 00:10:23,332
เขาแค่อยากเปิดร้านปาจิงโกะ…

140
00:10:23,415 --> 00:10:24,666
ปาจิงโกะ แกเนี่ยนะ

141
00:10:24,750 --> 00:10:27,669
อัปป้า กับ ฮัลแม ก็พูดเสมอว่า
ทำธุรกิจนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอาย…

142
00:10:27,753 --> 00:10:30,047
ฉันเองน่ะ ไม่ต้องอาย
แต่ลูกชายของฉันไม่ได้

143
00:10:31,423 --> 00:10:35,302
ฉันเดาได้นะว่าไอ้ปลาไหลนั่น
จะเป่าหูแกไว้ยังไงบ้าง

144
00:10:35,886 --> 00:10:38,597
เขาบอกว่าทุกอย่างจะถูกกฎหมาย

145
00:10:38,680 --> 00:10:39,890
ใช่ไหมล่ะ

146
00:10:39,973 --> 00:10:42,100
รู้ไหมว่า อัปป้า รู้ได้ยังไง

147
00:10:43,143 --> 00:10:45,687
เพราะครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ปู่ของเขาก็บอกพ่อแบบเดียวกัน

148
00:10:50,400 --> 00:10:55,405
ก็เหมือนแก พ่ออยากรวยมากๆ รวยเร็วๆ

149
00:10:57,241 --> 00:11:02,371
แต่เพราะออมม่ากับฮัลแมของแก
พ่อเลยไม่ต้องเจอชะตาแบบนั้น

150
00:11:02,454 --> 00:11:05,541
ถ้าไม่ใช่เพราะสองคนนั้น
ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

151
00:11:06,583 --> 00:11:08,585
นั่นมันเรื่องนานมาแล้ว

152
00:11:08,669 --> 00:11:10,420
โยชิอิ มาโมรุซังไม่ได้เกี่ยวข้อง…

153
00:11:10,504 --> 00:11:12,130
มันก็สายเลือดเดียวกันนั่นแหละ!

154
00:11:12,214 --> 00:11:14,508
เลือดของปู่ก็อยู่ในตัวหลาน

155
00:11:14,591 --> 00:11:16,260
เหตุผลอะไรแบบนั้น

156
00:11:16,343 --> 00:11:18,804
ยังไงฉันก็ไม่มีทางยอม!

157
00:11:18,887 --> 00:11:20,639
ต่อให้จะกลายเป็นคนรวยที่สุดในโลก…

158
00:11:20,722 --> 00:11:23,809
พ่อพูดเหมือนเรื่องพวกนั้นไม่สำคัญ
เรื่องเงิน เรื่องความสำเร็จ

159
00:11:26,144 --> 00:11:28,146
ฉันไม่ได้จะพูดอย่างนั้น

160
00:11:28,230 --> 00:11:29,481
เข้าใจแล้ว

161
00:11:30,148 --> 00:11:31,233
แต่ฝันของ อัปป้า

162
00:11:32,442 --> 00:11:35,320
มันไม่เพียงพอสำหรับผมอีกต่อไปแล้ว

163
00:11:47,791 --> 00:11:50,419
โนอา เขาคุยอะไรกันลูก

164
00:11:50,502 --> 00:11:55,132
พ่อกำลังถูก "ตำรวจผู้ใหญ่"
อะไรประมาณนั้นสอบปากคำอยู่

165
00:11:56,842 --> 00:12:01,096
เขาว่าพ่อร่างกายอ่อนแอ
ถ้าติดคุกต้องตายในนั้นแน่

166
00:12:12,274 --> 00:12:13,275
เกิดอะไรขึ้น

167
00:12:13,358 --> 00:12:15,527
ลุงโดนดุใหญ่เลย

168
00:12:19,114 --> 00:12:24,453
เขาบอกว่า ถ้าพ่อไม่ผิดจริงๆ
เดี๋ยวก็ได้กลับบ้าน

169
00:12:24,536 --> 00:12:28,165
แต่ถ้ามีความผิดจริง…

170
00:12:31,251 --> 00:12:33,003
ตอนนี้เขาบอกว่าพอแล้ว

171
00:12:34,046 --> 00:12:36,798
ยังมีคนอื่นรออยู่อีก

172
00:13:00,614 --> 00:13:02,950
ฉันจะไปอธิบายให้เจ้านายฟัง

173
00:13:05,577 --> 00:13:08,705
ถ้าเขารู้ว่าฉันโดนปฏิบัติยังไง
เจ้านายต้องโมโหแน่

174
00:13:08,789 --> 00:13:11,333
แล้วเขาจะช่วยเราใช่ไหมคะ

175
00:13:12,000 --> 00:13:15,045
คืนนี้สามีฉันจะได้กลับบ้านใช่ไหม

176
00:13:15,587 --> 00:13:19,049
น้องชายฉัน
จะไม่ต้องนอนคุกแม้แต่คืนเดียว

177
00:13:21,760 --> 00:13:23,637
อิสอัคจะต้องหลุด

178
00:13:23,720 --> 00:13:24,847
ไม่มีทางนอนคุก

179
00:13:29,893 --> 00:13:31,186
ทำไมทำหน้าจ๋อยอย่างนั้น

180
00:13:33,105 --> 00:13:34,982
เมื่อกี้ลุงว่าไง

181
00:13:35,065 --> 00:13:37,234
ลุงจะพาพ่อกลับมาบ้าน

182
00:13:37,317 --> 00:13:40,320
แน่นอน เดี๋ยวจะรีบพากลับบ้านเลย

183
00:13:50,038 --> 00:13:51,123
ขอโทษนะคะ คุณ

184
00:13:51,206 --> 00:13:52,916
รบกวนหน่อย

185
00:13:53,000 --> 00:13:54,543
มีอะไร

186
00:13:54,626 --> 00:13:56,837
พวกนั้นจับสามีคุณไปด้วยรึเปล่าคะ

187
00:13:57,713 --> 00:13:59,464
พี่เขยฉันน่ะ

188
00:13:59,548 --> 00:14:00,799
โดนจับตั้งแต่สามเดือนก่อน

189
00:14:01,341 --> 00:14:02,509
สามเดือนเหรอ

190
00:14:02,593 --> 00:14:05,137
แล้วคุณไม่ได้เจอเขาเลยเหรอ

191
00:14:05,679 --> 00:14:06,680
ไม่เจอ

192
00:14:07,431 --> 00:14:09,016
สามีคุณโดนจับไปเมื่อไหร่

193
00:14:10,350 --> 00:14:11,852
เมื่อเช้านี้เอง

194
00:14:12,895 --> 00:14:15,105
แต่เป็นการเข้าใจผิดกันแน่ๆ

195
00:14:15,189 --> 00:14:18,525
เขาเป็นแค่บาทหลวง
ไม่เคยเกี่ยวข้องกับเรื่องการเมือง

196
00:14:19,818 --> 00:14:21,778
คุณคือภรรยาของบาทหลวงแบคเหรอคะ

197
00:14:21,862 --> 00:14:23,197
คุณ…

198
00:14:23,697 --> 00:14:25,699
รู้จักสามีฉันยังไงคะ

199
00:14:29,578 --> 00:14:31,163
คุยตรงนี้ไม่ได้

200
00:14:33,415 --> 00:14:35,042
โนอาลูก มาเร็ว

201
00:14:50,265 --> 00:14:52,809
มีสายตำรวจทุกที่จริงๆ เหรอคะ

202
00:14:52,893 --> 00:14:55,562
โดยเฉพาะตอนนี้ที่เขา
กำลังเตรียมทำสงครามอีก

203
00:14:55,646 --> 00:14:58,649
แต่เขาก็ทำสงครามกันอยู่ตลอด

204
00:14:58,732 --> 00:15:00,442
มันเกี่ยวอะไรกับพวกเราตรงนี้

205
00:15:00,526 --> 00:15:04,321
พวกเราคือฝ่ายที่
รับกรรมจากสงครามไม่ใช่เหรอ

206
00:15:04,821 --> 00:15:08,075
สามีคุณเป็นคนสอนเราเอง

207
00:15:10,786 --> 00:15:13,163
แสดงว่าคุณรู้จักสามีฉันดี

208
00:15:13,247 --> 00:15:15,207
พี่เขยฉันรู้จักเขาดี

209
00:15:15,290 --> 00:15:18,210
ตอนแรกเขาก็ไม่ไว้ใจสามีคุณหรอก

210
00:15:18,293 --> 00:15:22,172
เหมือนกับคนงานในโรงงานแถวนี้ทั้งหมด

211
00:15:23,215 --> 00:15:28,053
แต่ท่านบาทหลวงก็พิสูจน์จนเขาไว้ใจ
หรือเรียกว่ารักเลยก็คงได้

212
00:15:29,263 --> 00:15:33,851
เขาสอนพวกนั้นว่า
ถ้ารวมตัวกันจะมีอำนาจต่อรอง

213
00:15:34,685 --> 00:15:37,980
พวกเราไม่เคยได้ยิน
ใครพูดอย่างทรงพลังขนาดนั้นมาก่อน

214
00:15:39,815 --> 00:15:41,859
เขาทำให้พวกเราภาคภูมิใจ

215
00:15:43,151 --> 00:15:44,862
สามีฉันเป็นคนทำแบบนั้นเหรอ

216
00:15:46,071 --> 00:15:47,406
ใช่แล้ว

217
00:15:48,031 --> 00:15:50,450
และแม้พวกเราจะหิวท้องกิ่วแค่ไหน

218
00:15:50,534 --> 00:15:53,495
เขาก็ยังจุดความหวังหล่อเลี้ยงใจเราได้

219
00:15:54,705 --> 00:15:56,331
แต่ตอนนี้ เราจะทำยังไงต่อดี

220
00:16:04,506 --> 00:16:05,757
กี่ขวบแล้วจ๊ะ

221
00:16:06,842 --> 00:16:08,510
เจ็ดขวบครับ

222
00:16:10,137 --> 00:16:13,265
เด็กควรต้องมีพ่อ

223
00:16:15,893 --> 00:16:16,935
มาเถอะ

224
00:16:17,019 --> 00:16:19,021
เราต้องไปบอกฮาเซกาวะซังว่าเกิดอะไรขึ้น

225
00:16:19,605 --> 00:16:23,108
- ใครนะคะ
- แม้แต่ฮาเซกาวะซังก็ไม่รู้จักเหรอ

226
00:16:26,778 --> 00:16:29,323
ดูเหมือนฉันจะไม่รู้อะไรทั้งนั้นค่ะ

227
00:16:30,407 --> 00:16:33,368
งั้นก็ถึงเวลาที่พวกคุณต้องเจอกันแล้ว

228
00:16:39,958 --> 00:16:41,376
แม่ฮะ!

229
00:16:42,961 --> 00:16:44,505
เขาโดนจับข้อหาอะไร

230
00:16:45,172 --> 00:16:46,673
ผมก็ไม่ทราบ

231
00:16:47,257 --> 00:16:49,760
ตำรวจไม่ยอมบอก

232
00:16:49,843 --> 00:16:52,179
ปกติแล้วถ้าจับคนไป
เขาต้องบอกนะว่าจับทำไม

233
00:16:52,262 --> 00:16:55,390
ผมนึกแล้วว่าชิมามูระซังจะต้องเข้าใจ

234
00:16:55,891 --> 00:16:57,935
เรื่องนี้ช่างไร้สาระไปหมดนะครับ

235
00:16:58,018 --> 00:17:00,479
คิดเหมาว่าน้องชายผม
เป็นคนไม่รักชาติแบบนั้น…

236
00:17:00,562 --> 00:17:02,648
คุณว่ายังไงนะ ไม่รักชาติเหรอ

237
00:17:03,148 --> 00:17:05,943
ครับ ไร้เหตุผลสิ้นดีใช่ไหมล่ะ

238
00:17:06,026 --> 00:17:09,363
น้องชายผมไม่มีทางเข้าไปยุ่งเกี่ยว
กับเรื่องแบบนั้นอยู่แล้ว

239
00:17:09,863 --> 00:17:13,157
เมื่อกี้ไม่ได้บอกว่าเป็นคดีการเมือง

240
00:17:14,367 --> 00:17:16,662
แต่น้องชายผมไม่ผิด…

241
00:17:16,744 --> 00:17:18,789
- ตำรวจไม่ได้คิดอย่างนั้น
- ผมเอาหัวเป็นประกันได้…

242
00:17:18,872 --> 00:17:21,708
คุณเป็นครอบครัวเขา
คุณก็ต้องพูดแบบนั้นอยู่แล้ว

243
00:17:23,836 --> 00:17:25,753
คุณทำให้ผมตกที่นั่งลำบากมาก

244
00:17:26,755 --> 00:17:29,383
คนงานที่นี่ก็นับถือคุณ

245
00:17:30,008 --> 00:17:33,011
แต่ทุกคนจะบอกว่าเลือดข้นกว่าน้ำ

246
00:17:34,471 --> 00:17:39,017
สายเลือดในตัวน้องชายคุณ
ก็เป็นสายเลือดของคุณเหมือนกัน

247
00:17:39,643 --> 00:17:43,272
ผมยังจำเป็นต้องทำงานนี้ครับ
ครอบครัวต้องพึ่งพาผม

248
00:17:43,856 --> 00:17:47,609
ผมเข้าใจ แต่ผมจำเป็นต้องให้คุณออก

249
00:18:25,731 --> 00:18:27,065
นี่…

250
00:18:30,569 --> 00:18:32,821
ช่วยอะไรฉันอย่างหนึ่งสิ

251
00:18:33,322 --> 00:18:35,115
ว่ามาเลย

252
00:18:39,745 --> 00:18:42,623
หลังจากฉันตาย

253
00:18:45,417 --> 00:18:49,922
คุณแม่ฉันน่ะ ฝากดูแลแทนทีนะ

254
00:19:02,267 --> 00:19:03,560
ฮานะ

255
00:19:08,815 --> 00:19:10,484
กลัวหรือเปล่า

256
00:19:12,236 --> 00:19:14,196
กลัวสิ

257
00:19:17,783 --> 00:19:22,579
ไม่เคยฝันเลยว่าจะจบชีวิตแบบนี้

258
00:19:24,248 --> 00:19:25,874
ที่นี่

259
00:19:26,917 --> 00:19:29,878
ในห้องโทรมๆ แบบนี้

260
00:19:32,130 --> 00:19:35,467
แต่ถ้าเป็นฮาวาย

261
00:19:35,551 --> 00:19:38,929
นั่นสิถึงจะเป็นความตายอย่างงดงาม

262
00:19:40,973 --> 00:19:44,017
เท้าเดินไปบนทรายอุ่นๆ

263
00:19:45,060 --> 00:19:47,938
เสียงคลื่นม้วนตัวมาโอบกอดฉันไว้

264
00:19:51,275 --> 00:19:54,361
แต่ฉันว่า สุดท้ายจริงๆ ก็คงเหมือนกันหมด

265
00:19:56,655 --> 00:19:58,782
ความตายก็คือความตาย

266
00:20:03,912 --> 00:20:10,085
ฉันหนีไปเอง โซโลมอน ฉันดับโอกาสทุกอย่าง

267
00:20:12,171 --> 00:20:15,674
ฉันไม่อยากให้นายทำแบบเดียวกัน

268
00:20:18,677 --> 00:20:20,095
ขอโทษนะ

269
00:20:21,597 --> 00:20:23,682
ขอโทษทำไม

270
00:20:29,188 --> 00:20:32,149
ฉันทิ้งเธอเอาไว้ ฉันขอโทษ

271
00:20:35,444 --> 00:20:39,489
ขอโทษที่ไม่ได้ตามหาเธอให้เร็วกว่านี้

272
00:20:40,240 --> 00:20:42,951
ฉันใช้ชีวิตตามกฎมาตลอด

273
00:20:45,787 --> 00:20:50,459
ทำทุกอย่างที่ทุกคนต้องการ

274
00:20:59,092 --> 00:21:02,262
แล้วพวกนั้นก็ทำให้นาย
กลายเป็นไอ้หน้าโง่สินะ

275
00:21:04,139 --> 00:21:05,432
ใช่

276
00:21:06,016 --> 00:21:08,519
พวกนั้นทำให้ฉันเป็นไอ้หน้าโง่

277
00:21:33,001 --> 00:21:34,711
โซโลมอน

278
00:21:34,795 --> 00:21:38,674
เลิกเอาแต่สงสารตัวเองได้แล้ว

279
00:21:38,757 --> 00:21:40,300
พอเสียที

280
00:21:41,468 --> 00:21:45,305
ไม่ว่าจะต้องทำยังไง คว้ามันมาให้หมด

281
00:21:46,014 --> 00:21:48,851
ไม่ต้องปรานีใครทั้งนั้น

282
00:21:50,644 --> 00:21:56,066
เพราะมีใครเคยปรานีอะไรเราบ้าง

283
00:22:00,404 --> 00:22:02,239
เล่นพวกแม่งให้หมด

284
00:22:07,286 --> 00:22:09,121
ทำเผื่อฉันด้วย

285
00:22:20,132 --> 00:22:23,510
บาทหลวงโดนจับไปแล้ว

286
00:22:29,641 --> 00:22:35,022
ฮาเซกาวะซังกับลูกสาวไปซ่อน
ตั้งแต่เขาเริ่มต้อนจับคน

287
00:22:35,606 --> 00:22:39,693
ไปสิ ไปคุยกับเขา เขามีคำตอบให้

288
00:22:43,280 --> 00:22:45,449
เขาบอกให้นั่ง

289
00:22:55,459 --> 00:22:58,086
เขาบอกว่าผมหน้าเหมือนพ่อ

290
00:23:09,973 --> 00:23:12,142
พ่อเล่าเรื่องแม่ไว้เยอะมาก

291
00:23:12,226 --> 00:23:14,436
คุณน้ารู้สึกเหมือนแม่เป็นพี่สาวอีกคน

292
00:23:15,270 --> 00:23:16,939
เหรอคะ

293
00:23:18,023 --> 00:23:20,859
แต่คุณทั้งสองเป็นคนแปลกหน้าในชีวิตฉัน

294
00:23:22,277 --> 00:23:23,987
เขาไม่เคยพูดถึงพวกคุณเลย

295
00:23:32,829 --> 00:23:35,415
พ่อไม่อยากให้เรารู้เรื่องเขาสองคน

296
00:23:45,634 --> 00:23:47,177
เพราะอยากปกป้องเราไว้

297
00:23:47,261 --> 00:23:49,847
พ่อเลยต้องแยกโลกเป็นสองใบ

298
00:23:49,930 --> 00:23:51,849
อะไรทำนองนั้นครับ

299
00:23:52,432 --> 00:23:54,560
ที่นี่คือที่อะไรกัน

300
00:23:55,143 --> 00:23:57,396
พวกคุณเป็นใครกันแน่

301
00:24:09,867 --> 00:24:13,036
เขาเป็นอาจารย์ และ…

302
00:24:13,120 --> 00:24:18,166
ประมาณคำว่าคอมมิวนิสต์น่ะครับ

303
00:24:33,390 --> 00:24:38,604
เขากับคุณพ่อฝันที่จะรวบรวม
แรงงานต่างด้าวทั้งหมด

304
00:24:39,479 --> 00:24:43,984
มาร่วมกันสู้เพื่อสันติภาพและ
ค่าตอบแทนที่เป็นธรรม

305
00:24:45,944 --> 00:24:48,363
ถ้าอย่างนั้นก็เรื่องจริงสินะ

306
00:24:48,906 --> 00:24:51,491
คุณทั้งสองคนวางแผนต่อต้านองค์จักรพรรดิ

307
00:24:57,581 --> 00:25:00,250
"องค์จักรพรรดิต่างหาก
ที่พยายามต่อต้านพวกเรา"

308
00:25:02,419 --> 00:25:04,296
ถ้าอย่างนั้น

309
00:25:04,880 --> 00:25:07,174
ต่อจากนี้ชีวิตเราจะเป็นยังไง

310
00:25:07,257 --> 00:25:09,635
ระหว่างที่ทำเป็นแบกความฝันลมๆ แล้งๆ นี้

311
00:25:09,718 --> 00:25:11,220
ใครจะเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัว

312
00:25:11,303 --> 00:25:13,722
หรือหาเสื้อผ้าให้ลูกๆ ฉันใส่

313
00:25:16,808 --> 00:25:20,103
ชีวิตพวกเราเคยอยู่ในความคิดพวกคุณบ้างไหม

314
00:25:24,733 --> 00:25:27,444
คุณน้าบอกว่า พ่อทำเพื่อแม่กับผม

315
00:25:34,368 --> 00:25:37,120
กล้าดียังไงถึงมาพูดกับฉันอย่างนั้น

316
00:25:38,413 --> 00:25:40,165
ดูมือตัวเองสิ

317
00:25:41,667 --> 00:25:45,879
มือนิ่มไม่เคยต้องหยิบจับงานอะไรทั้งชีวิต

318
00:25:45,963 --> 00:25:47,589
คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน

319
00:25:47,673 --> 00:25:50,259
ถึงมาบอกว่าฉันกลัวลมๆ แล้งๆ

320
00:25:55,389 --> 00:25:57,641
เราไม่มีเวลาใส่ใจเรื่องนี้แล้ว

321
00:25:57,724 --> 00:26:00,227
เราต้องพาพ่อของลูกกลับบ้าน

322
00:26:02,020 --> 00:26:03,355
เขาบอกว่า
เราไม่มีทางเจอตัวพ่อ

323
00:26:11,738 --> 00:26:13,824
โกหก!

324
00:26:14,658 --> 00:26:16,952
เขาบอกว่าพ่อจะไม่ได้กลับบ้านอีกแล้ว
เพราะพ่อโดนหักหลัง!

325
00:26:19,288 --> 00:26:21,164
แม่ ตำรวจมา!

326
00:26:34,136 --> 00:26:35,596
ผมดีใจนะ

327
00:26:35,679 --> 00:26:37,806
เราจะเป็นหุ้นส่วนที่ดีต่อกันและกัน

328
00:26:38,473 --> 00:26:41,894
ผมไม่ได้มาคุยเรื่องปาจิงโกะ

329
00:26:43,270 --> 00:26:46,023
เครือโรงแรมโคลตันยังเป็นทางเลือกได้อยู่

330
00:26:59,995 --> 00:27:02,581
พูดอย่างนี้
แสดงว่าคุณมีแผน ว่ามาสิ

331
00:27:03,582 --> 00:27:05,334
ถ้านับรวมทั้งโคลตันกับอาเบะซัง

332
00:27:05,417 --> 00:27:08,545
เขาลงทุนกับโปรเจกต์นี้ไปแล้วเกือบ
หนึ่งหมื่นล้านเยน

333
00:27:09,046 --> 00:27:12,132
แต่เขาจะไม่สามารถขายที่ซึ่งกว้านซื้อไว้ง่ายๆ

334
00:27:12,216 --> 00:27:14,426
หากที่ส่วนสำคัญยังไม่เป็นของเขา

335
00:27:15,052 --> 00:27:17,721
ตรงนี้มีโอกาส โอกาสกำไรงามด้วย

336
00:27:18,222 --> 00:27:21,850
เพราะใครก็ตามที่ได้ที่ดินของผู้หญิงคนนั้น
จะตั้งราคาเท่าใดก็ได้

337
00:27:21,934 --> 00:27:24,269
ทำไมถึงคิดว่ารอบนี้เขาจะยอมขายให้คุณ

338
00:27:24,811 --> 00:27:26,438
ไม่ขายหรอก ผมรู้อยู่แล้ว

339
00:27:26,522 --> 00:27:29,107
แต่คุณ…

340
00:27:32,236 --> 00:27:33,862
ก็มีวิธีของคุณไม่ใช่เหรอ

341
00:27:37,241 --> 00:27:38,450
คุณบีบให้เขาขาย

342
00:27:39,201 --> 00:27:41,078
ผมจะจัดการเรื่อง
ขายต่อให้โคลตันกับอาเบะซัง

343
00:27:42,579 --> 00:27:45,332
ผมจะรีดเอาเลือดจากเขาทุกหยด
นั่นคือประเด็น

344
00:27:53,340 --> 00:27:54,424
เห็นตึกทั้งหมดนั่นไหม

345
00:27:55,801 --> 00:27:57,386
จะว่าไงถ้าผมบอกว่า ในอีกสองปี

346
00:27:57,469 --> 00:28:00,389
ที่ดินทั้งหมดนั้นจะมีค่า
เพียงหนึ่งในสี่ของมูลค่าตอนนี้

347
00:28:00,472 --> 00:28:01,765
เป็นไปไม่ได้

348
00:28:02,349 --> 00:28:04,893
คุณคิดว่าอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดนั้น
มีอะไรเป็นหลักค้ำประกัน

349
00:28:04,977 --> 00:28:06,645
ปกติก็สินทรัพย์ด้านอื่นๆ ของบริษัท

350
00:28:09,606 --> 00:28:12,943
แล้วถ้าผมบอกว่าธนาคารใช้ตัวที่ดินนั่นแหละ
เป็นหลักค้ำประกันล่ะ

351
00:28:13,944 --> 00:28:15,279
บ้าแล้ว

352
00:28:16,113 --> 00:28:17,531
แต่ก็เป็นเรื่องจริง

353
00:28:18,156 --> 00:28:19,867
ทุกคนเสียสติกันไปหมด

354
00:28:19,950 --> 00:28:23,453
มัวแต่วุ่นวายกับความโลภ
คิดว่างานเลี้ยงครั้งนี้จะไม่มีวันจบ

355
00:28:24,580 --> 00:28:25,747
แต่มันจบแน่

356
00:28:26,331 --> 00:28:30,752
ทันทีที่ธนาคารเรียกหนี้คืน
ทุกอย่างจะพังครืน

357
00:28:35,966 --> 00:28:37,551
เราจึงต้องรีบจัดการ

358
00:28:56,445 --> 00:28:58,363
มีอีกเรื่องหนึ่งครับ

359
00:28:59,281 --> 00:29:02,492
แต่นี่เป็นคำขอส่วนตัว

360
00:29:03,660 --> 00:29:06,914
ผมอยากช่วยเพื่อนเก่าคนหนึ่ง

361
00:29:10,042 --> 00:29:14,004
แม่ว่า ลูกลองคิดใหม่

362
00:29:14,087 --> 00:29:17,549
รอดูว่าอีกวันสองวันจะรู้สึกยังไงไม่ดีเหรอ

363
00:29:22,888 --> 00:29:23,931
ถ้ารอก่อน…

364
00:29:24,014 --> 00:29:25,599
แม่จ๋า

365
00:29:27,601 --> 00:29:33,315
หนูไม่มีทางดีขึ้นแล้ว

366
00:29:36,860 --> 00:29:41,073
หนูแค่… เหนื่อยมาก

367
00:29:45,744 --> 00:29:49,581
หนูพร้อมจะหลับไปยาวๆ แล้ว

368
00:30:06,765 --> 00:30:09,351
แม่จะไปบอกหมอให้นะ

369
00:30:12,396 --> 00:30:13,689
แม่ขา

370
00:30:25,534 --> 00:30:28,078
แม่รู้จ้ะ

371
00:30:30,122 --> 00:30:31,456
แม่รู้

372
00:30:42,092 --> 00:30:43,677
ผมแค่ไม่เข้าใจ

373
00:30:43,760 --> 00:30:45,304
เรื่องมันพลาดไปถึงขนาดนี้ได้ยังไง

374
00:30:46,680 --> 00:30:50,017
ตั้งสติไว้ก่อน
อย่าเอาแต่สมเพชตัวเอง

375
00:30:50,100 --> 00:30:51,518
เรื่องยังไม่จบ

376
00:30:52,060 --> 00:30:53,854
แต่คุณแม่…

377
00:30:54,479 --> 00:30:56,315
สาวคนหนึ่งกำลังจะตาย

378
00:30:56,398 --> 00:30:58,066
ปรับทัศนคติของแกหน่อย

379
00:30:58,150 --> 00:30:59,860
ผมรู้น่า

380
00:30:59,943 --> 00:31:02,070
แต่แม่ไม่กังวลเลยหรือไง

381
00:31:02,154 --> 00:31:04,615
อยู่กันมาได้ตั้งนาน

382
00:31:04,698 --> 00:31:07,034
จู่ๆ คนพวกนั้น
จะแทรกกลับเข้ามาในชีวิตพวกเราทำไม

383
00:31:08,619 --> 00:31:10,746
โซโลมอนเป็นเด็กดี

384
00:31:11,705 --> 00:31:12,706
เราเลี้ยงเขามาดี…

385
00:31:12,789 --> 00:31:14,791
แต่แม่ก็เลี้ยงโนอาดีไม่ใช่เหรอ

386
00:31:14,875 --> 00:31:16,293
ดูสิว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

387
00:31:18,086 --> 00:31:23,050
แค่เพราะเรารักเขา
ไม่ได้แปลว่าเรารู้จักตัวตนของเขา

388
00:31:29,139 --> 00:31:31,558
คุณรู้หรือไม่ว่า
สามีคุณมีส่วนร่วมกับ

389
00:31:31,642 --> 00:31:34,228
กับคณะมนตรีใหญ่สหภาพแรงงานญี่ปุ่น

390
00:31:34,978 --> 00:31:35,979
มันคืออะไรนะคะ

391
00:31:43,278 --> 00:31:47,533
คุณเคยอ่านหรือเขียน
บทความต่อต้านรัฐบาลใดๆ หรือไม่

392
00:31:47,616 --> 00:31:49,576
ฉัน…

393
00:31:52,663 --> 00:31:55,874
อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้

394
00:32:04,007 --> 00:32:09,388
คุณเคยเข้าร่วมการประชุมหรือ
การชุมนุมใดที่มีมุมมองต้านองค์จักรพรรดิไหม

395
00:32:10,347 --> 00:32:12,140
ฉันไม่เคยไปชุมนุมอะไรเลย

396
00:32:12,224 --> 00:32:14,726
ฉันไม่เคยได้ยินคำพวกนั้น
จนกระทั่งวันนี้

397
00:32:19,189 --> 00:32:22,276
แต่คุณสมรสกับหนึ่งในผู้ก่อการ

398
00:32:27,197 --> 00:32:29,533
ชายคนที่ฉันรู้จัก…

399
00:32:31,368 --> 00:32:33,495
เป็นสามีคนหนึ่ง

400
00:32:33,579 --> 00:32:35,289
พ่อคนหนึ่ง

401
00:32:35,372 --> 00:32:36,957
บาทหลวงคนหนึ่ง…

402
00:32:40,627 --> 00:32:42,546
เป็นคนดี

403
00:32:51,597 --> 00:32:53,515
ขอโทษครับ

404
00:32:54,975 --> 00:32:57,227
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงพูดออกมา

405
00:32:58,812 --> 00:32:59,813
คุณแม่

406
00:32:59,897 --> 00:33:03,025
แกคิดว่าฉันจะยอมให้เรื่องแบบนั้น
เกิดขึ้นกับโซโลมอนเหรอ

407
00:33:03,108 --> 00:33:04,860
แกบ้าหรือเปล่า

408
00:33:08,238 --> 00:33:10,449
โซโลมอนไม่ใช่พี่ชายแกนะ

409
00:33:10,991 --> 00:33:13,243
และเรื่องที่เกิดตอนนั้น

410
00:33:14,161 --> 00:33:17,247
แม่ไม่มีทางยอมให้มันเกิดซ้ำสอง

411
00:33:50,280 --> 00:33:52,241
กลับกันเถอะ

412
00:34:07,130 --> 00:34:09,007
อีกไม่นานยาจะออกฤทธิ์นะคะ

413
00:34:10,634 --> 00:34:12,219
ประมาณห้าหรือสิบนาที

414
00:34:12,761 --> 00:34:14,263
ถ้าต้องการอะไร เรียกได้เลยนะคะ

415
00:34:16,849 --> 00:34:19,810
แค่มองหน้าฉันมันไม่ทำให้ติดหรอกนะ

416
00:34:21,770 --> 00:34:23,938
เขาไม่ได้ตั้งใจ

417
00:34:30,654 --> 00:34:33,614
ยาจะออกฤทธิ์ภายในห้าหรือสิบนาที

418
00:34:34,408 --> 00:34:36,159
ตอนนั้นฉันจะกลับมาดูนะคะ

419
00:34:36,243 --> 00:34:38,620
แต่ถ้าต้องการอะไรก่อนนั้น กดปุ่มนี้เลย

420
00:34:39,288 --> 00:34:41,123
ฉันจะมาดูทันทีค่ะ

421
00:34:41,915 --> 00:34:43,292
ต้องการอะไรอีกไหมคะ

422
00:34:44,458 --> 00:34:45,710
ขอบคุณค่ะ

423
00:34:50,757 --> 00:34:52,801
โซโลมอน…

424
00:34:52,885 --> 00:34:53,886
อยู่ไหนนะ

425
00:35:01,351 --> 00:35:03,187
เมื่อไหร่ถึงจะมา

426
00:35:23,123 --> 00:35:24,333
โนอา

427
00:35:25,459 --> 00:35:26,460
อัปป้า!

428
00:35:27,503 --> 00:35:29,129
- โนอา!
- พอแล้ว!

429
00:35:31,548 --> 00:35:33,467
- อัปป้า!
- หุบปาก!

430
00:35:33,550 --> 00:35:35,594
- โนอา!
- อัปป้า!

431
00:35:35,677 --> 00:35:37,554
ปล่อยพ่อผมนะ!

432
00:35:40,224 --> 00:35:41,225
โนอา!

433
00:35:41,892 --> 00:35:45,020
อัปป้า! อัปป้า!

434
00:35:46,980 --> 00:35:50,025
อย่าเอาตัวพ่อผมไป!
พ่อทิ้งเราไปไม่ได้!

435
00:35:54,488 --> 00:35:57,449
อัปป้า อย่าไปนะฮะ!

436
00:35:57,533 --> 00:35:59,034
ทิ้งเราไปไม่ได้นะ!

437
00:35:59,117 --> 00:36:00,494
อัปป้า!

438
00:36:14,424 --> 00:36:15,759
อัปป้า!

439
00:36:37,197 --> 00:36:42,244
ผ่านมาเกือบ 50 ปีแล้วจากเมื่อครั้งที่มี
อุกกาบาตแล่นเฉียดใกล้โลกขนาดนี้

440
00:36:42,327 --> 00:36:45,706
ขณะที่โคจรรอบดวงอาทิตย์…

441
00:36:45,789 --> 00:36:51,587
อุกกาบาตลูกนี้จะเข้ามาเฉียดโลก
ในระยะ 500,000 ไมล์

442
00:36:52,713 --> 00:36:55,841
นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ว่า
อุกกาบาตลูกนี้

443
00:36:55,924 --> 00:36:58,594
เดินทางเร็ว 46,000 ไมล์ต่อชั่วโมง…

444
00:36:58,677 --> 00:37:00,846
จะทำอะไรของคุณ

445
00:37:00,929 --> 00:37:04,516
คุณได้เอกสารที่
ผ.อ.โรงพยาบาลลงนามไว้เองแล้วนี่

446
00:37:04,600 --> 00:37:05,809
ใช่ แต่คุณทำได้ยังไง…

447
00:37:05,893 --> 00:37:07,227
นั่นไม่สำคัญ

448
00:37:08,061 --> 00:37:10,147
เราจะไปเที่ยวกัน พร้อมนะ

449
00:37:10,772 --> 00:37:13,442
- ฉันอยากไป
- จะไปไหนกัน

450
00:37:13,525 --> 00:37:14,860
พูดอะไรของเธอ

451
00:37:17,279 --> 00:37:18,864
ระวังด้วยครับ!

452
00:37:20,115 --> 00:37:23,035
เขาจะทำอะไรน่ะ ช้าๆ หน่อยสิ!

453
00:37:23,118 --> 00:37:24,745
เข็นเร็วไปแล้ว

454
00:38:07,204 --> 00:38:08,205
ฮาวายไง

455
00:38:23,136 --> 00:38:24,137
ออมม่าฮะ!

456
00:38:57,754 --> 00:38:59,089
แม่คะ…

457
00:39:00,215 --> 00:39:02,176
หนูจะหลับแล้วนะ

458
00:39:08,056 --> 00:39:09,099
ฝันดีนะจ๊ะ

459
00:39:10,642 --> 00:39:12,811
ฮานะจัง

460
00:39:20,110 --> 00:39:21,612
ราตรีสวัสดิ์จ้ะ

461
00:40:47,281 --> 00:40:49,741
จากนี้แม่จะดูแลทุกอย่างเอง

462
00:40:50,909 --> 00:40:52,327
ไม่ต้องกลัว

463
00:41:53,680 --> 00:41:56,558
ย่าเคยคิดว่านาฬิกาพกเรือนนี้เป็นของต้องสาป

464
00:41:58,477 --> 00:42:00,854
แต่ตอนนี้ย่ารู้แล้ว

465
00:42:02,606 --> 00:42:05,526
นาฬิกาเรือนนี้ช่วยครอบครัวเราไว้

466
00:42:20,123 --> 00:42:23,043
รับไป เผื่อมันจะช่วยหลานไว้ได้เหมือนกัน

467
00:42:24,837 --> 00:42:26,880
ย่าก็หวังได้แค่นั้น

468
00:42:40,018 --> 00:42:41,436
(วิชาคณิตศาสตร์ประถม 6
สังคมศึกษา)

469
00:43:18,891 --> 00:43:20,434
ไอ้หมาพวกนั้นเป็นอะไร

470
00:43:21,185 --> 00:43:22,811
เอาไปไกลๆ ซะ!

471
00:43:22,895 --> 00:43:24,479
เดี๋ยวคนก็ตื่นกันทั้งบาง

472
00:44:05,854 --> 00:44:06,855
น้องสะใภ้

473
00:44:06,939 --> 00:44:08,232
อะไรกันเนี่ย

474
00:44:12,194 --> 00:44:13,820
ทำกิมจิเหรอ

475
00:44:13,904 --> 00:44:15,489
ทำทำไมเยอะแยะ

476
00:44:16,073 --> 00:44:17,866
ฉันจะดองไว้ครึ่งหนึ่ง

477
00:44:17,950 --> 00:44:19,826
แล้วเอาอีกครึ่งหนึ่งไปขายในตลาด

478
00:44:21,245 --> 00:44:24,164
หวังว่าจะมีคนที่ชอบกินกิมจิสด

479
00:44:28,168 --> 00:44:30,170
คุณเขาต้องไม่พอใจแน่ๆ

480
00:44:31,421 --> 00:44:33,382
เรามีทางเลือกอะไรอีกล่ะคะ

481
00:44:42,724 --> 00:44:44,810
พยายามเข้าใจหน่อยนะคะ

482
00:44:50,816 --> 00:44:52,693
คิดว่าฉันจะหางานใหม่ไม่ได้เหรอ

483
00:44:53,485 --> 00:44:55,237
ถึงได้ลุกขึ้นมาทำแบบนี้ใช่ไหมล่ะ

484
00:44:56,738 --> 00:44:59,491
บอกไว้เลย มีคนบอกว่า
มีตำแหน่งงานในโรงงานผลิตยาง

485
00:44:59,992 --> 00:45:01,910
แน่นอนค่ะ เรารู้ว่าเดี๋ยวคุณก็หางานใหม่ได้

486
00:45:01,994 --> 00:45:04,955
ซุนจาก็แค่ทำเรื่องแบบนี้ชั่วคราว

487
00:45:06,456 --> 00:45:09,293
ฉันไม่คิดจะลบหลู่ คุณพี่รู้ดีอยู่แล้วนะคะ

488
00:45:09,877 --> 00:45:12,296
แต่ตอนนี้เราไม่มีรายได้อะไรเลย

489
00:45:12,379 --> 00:45:14,882
อีกไม่กี่วันเงินเก็บของทั้งบ้านจะหมดแล้ว

490
00:45:15,674 --> 00:45:17,676
ฉันต้องคิดถึงลูกๆ ก่อน

491
00:45:17,759 --> 00:45:19,344
นึกว่าฉันไม่คิดหรือไง

492
00:45:19,428 --> 00:45:21,889
คิดว่าฉันไม่ทรมานเหรอ

493
00:45:21,972 --> 00:45:23,557
ที่น้องชายฉันอยู่ในคุกที่ไหนไม่รู้

494
00:45:25,392 --> 00:45:27,144
เขาอยู่ในคุกเลยนะ!

495
00:45:31,899 --> 00:45:35,819
ต่อให้ต้องไปขอทานหรือติดหนี้
เด็กพวกนั้นก็ต้องมีกิน

496
00:45:36,320 --> 00:45:38,071
ถ้ายังอยู่ในบ้านฉัน

497
00:45:39,615 --> 00:45:41,867
ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้ฉันได้ช่วยนะคะ

498
00:45:43,577 --> 00:45:45,829
เพราะถ้าฉันไม่ลุกขึ้นมาทำอะไร…

499
00:45:48,040 --> 00:45:50,709
ฉันก็ทำใจรับความรู้สึกสิ้นหวังนี้ไม่ได้เช่นกัน

500
00:46:33,335 --> 00:46:35,379
ทำไมถึงหน้าหงอยแบบนั้น

501
00:46:37,297 --> 00:46:39,716
อุตส่าห์กำลังไปโรงเรียนไม่ใช่เหรอ

502
00:46:44,429 --> 00:46:46,098
สมัยลุงอายุเท่าหนู

503
00:46:46,890 --> 00:46:49,101
เราไม่มีเงินให้ไปเรียน

504
00:46:51,353 --> 00:46:55,274
ได้เรียนก็ถือว่าโชคดีแล้ว
อย่าใช้โอกาสทิ้งๆ ขว้างๆ

505
00:46:56,859 --> 00:46:58,443
ลุงเป็นใครครับ

506
00:47:00,445 --> 00:47:01,697
ทำไมถึงเลือกเดินทางนี้

507
00:47:01,780 --> 00:47:03,574
มีทางที่เร็วกว่านี้นะ

508
00:47:04,241 --> 00:47:07,035
รู้ได้ยังไงว่าโรงเรียนผมอยู่ไหน

509
00:47:07,619 --> 00:47:09,204
ฉันรู้อะไรหลายอย่าง

510
00:47:10,080 --> 00:47:12,082
ความรู้คือสิ่งที่คุ้มครองชีวิตฉัน

511
00:47:13,500 --> 00:47:15,502
จำไว้ให้ดีล่ะ

512
00:47:19,423 --> 00:47:21,884
คุณพ่อชอบเดินทางนี้มากกว่า

513
00:47:22,551 --> 00:47:24,344
ทำไมกัน

514
00:47:24,428 --> 00:47:28,432
ระหว่างทางจะมีคุณยายคนหนึ่งที่มีเปียโน

515
00:47:29,183 --> 00:47:32,436
ยายนั่งเล่นทุกเช้าระหว่างเราเดินไปเรียน

516
00:47:33,353 --> 00:47:36,106
พ่อผมชอบฟังเพลงแบบนั้น

517
00:47:43,238 --> 00:47:45,490
เคยได้ยินเรื่องแผ่นดินไหวคันโตไหม

518
00:47:48,035 --> 00:47:50,120
ผู้ใหญ่ถามก็ต้องตอบสิ

519
00:47:50,829 --> 00:47:52,039
ไม่เคย

520
00:47:52,539 --> 00:47:54,208
เรื่องเกิดก่อนเธอจะลืมตาดูโลก

521
00:47:54,875 --> 00:47:56,710
แผ่นดินไหวรุนแรง

522
00:47:59,588 --> 00:48:03,091
แรงเสียจนแยกโลกของเรา
เป็นโลกก่อนเหตุนั้นและหลังเหตุนั้น

523
00:48:06,637 --> 00:48:08,222
ฉันก็เสียพ่อไปในตอนนั้น

524
00:48:08,931 --> 00:48:11,642
รู้ได้ไงว่าผมเพิ่งเสียพ่อไป

525
00:48:15,562 --> 00:48:18,315
อ้อ การคุ้มครอง

526
00:48:20,108 --> 00:48:21,109
ใช่แล้ว

527
00:48:21,193 --> 00:48:22,653
หัวไวนะเรา

528
00:48:24,154 --> 00:48:25,447
ดังนั้น จำไว้ด้วย

529
00:48:26,949 --> 00:48:28,408
เจ้าโนอา

530
00:48:29,159 --> 00:48:30,953
การอยู่แค่ให้มีชีวิตรอดยังไม่พอ

531
00:48:31,537 --> 00:48:33,956
คนอื่นอาจจะสอนอย่างอื่น
แต่อย่าไปสนใจ

532
00:48:34,748 --> 00:48:35,958
ลองคิดดูสิ

533
00:48:36,583 --> 00:48:38,627
แมลงสาบก็เอาแต่มีชีวิตรอดไปเรื่อย

534
00:48:39,211 --> 00:48:41,296
นั่นควรจะดีพอแล้วสำหรับพวกเราเหรอ

535
00:48:52,474 --> 00:48:54,935
เราต้องเก่งกว่าทุกคนรอบตัว

536
00:48:56,937 --> 00:48:59,439
ไม่ใช่แค่คนเกาหลี
แต่ต้องเก่งกว่าคนญี่ปุ่นด้วย

537
00:48:59,523 --> 00:49:02,234
ต้องเก่งเสียจน
ไม่มีใครปฏิเสธสิ่งที่เราควรจะได้

538
00:49:02,317 --> 00:49:03,819
อย่าเข้าใจผิด

539
00:49:06,196 --> 00:49:08,740
ทุกคนจะเกลียดเมื่อเห็นว่าเราก้าวหน้า

540
00:49:10,117 --> 00:49:13,579
แต่ต่อให้เกลียดแค่ไหน
ทุกคนจะไม่มีทางเลือก ต้องนับถือเรา

541
00:49:14,955 --> 00:49:16,999
เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดไหม

542
00:49:18,500 --> 00:49:19,877
ครับ

543
00:49:21,753 --> 00:49:22,838
อีกเรื่อง

544
00:49:23,422 --> 00:49:24,965
อย่าเหลียวมองกลับหลัง

545
00:49:26,008 --> 00:49:27,593
มองไปข้างหน้า

546
00:49:28,719 --> 00:49:30,554
จงมองไปข้างหน้าเสมอ

547
00:49:46,820 --> 00:49:49,364
ทีนี้ก็ไปโรงเรียนเสีย
เลิกทำหน้าหงอยเสียด้วย

548
00:49:49,448 --> 00:49:51,033
แล้วพรุ่งนี้เดินทางลัดนะ

549
00:49:51,909 --> 00:49:53,994
มีแต่คนโง่ถึงจะเลือกทางอื่น

550
00:49:55,996 --> 00:49:57,539
โนอา

551
00:49:58,749 --> 00:50:00,000
อย่าใช้ชีวิตแบบคนโง่

552
00:50:19,603 --> 00:50:22,064
ไม่ชอบเลยที่เธอต้องไปคนเดียว

553
00:50:23,273 --> 00:50:26,360
ไม่อย่างนั้นใครจะช่วยดูโมซาซึ
และเตรียมมื้อค่ำล่ะคะ

554
00:50:27,110 --> 00:50:28,529
ไม่ต้องห่วงค่ะ

555
00:50:28,612 --> 00:50:29,738
ฉันทำได้

556
00:50:35,410 --> 00:50:36,245
ส่วนหนู

557
00:50:36,328 --> 00:50:39,748
วันนี้ห้ามโยเยนะ เข้าใจไหม

558
00:50:44,461 --> 00:50:47,339
พอเห็นหน้าลูก
ฉันว่าตอนพยายามละไปนี่แหละยากที่สุด

559
00:50:47,422 --> 00:50:50,092
แต่โมซาซึจะโตมา
โดยรู้ว่าเธอทำเพื่อเขา

560
00:50:50,175 --> 00:50:52,636
รู้ว่าแม่ทำงานหนักมากเพื่อเลี้ยงเขาจนโต

561
00:51:18,245 --> 00:51:19,288
ขอโทษค่ะ

562
00:51:19,371 --> 00:51:20,414
ขอทางหน่อยค่ะ

563
00:51:22,040 --> 00:51:23,333
ขออภัยค่ะ

564
00:51:26,378 --> 00:51:27,379
ขอทางค่ะ

565
00:51:30,716 --> 00:51:31,925
หล่อนคิดจะทำอะไร

566
00:51:32,009 --> 00:51:33,427
ไปไกลๆ!

567
00:51:34,678 --> 00:51:38,015
ไปเลย ไปไกลๆ! กลิ่นหึ่งขนาดนั้น
เดี๋ยวก็ไล่ลูกค้าเราไปหมด

568
00:51:38,098 --> 00:51:39,141
รีบเข็นไปให้ไกลเลย!

569
00:51:39,808 --> 00:51:41,852
ขอโทษค่ะ เพิ่งมาเป็นวันแรก

570
00:51:48,192 --> 00:51:49,526
ไม่ต้องคิดเลย!

571
00:51:49,610 --> 00:51:51,486
รถเข็นเหม็นโฉ่ เข็นไปทางอื่นโน่น!

572
00:51:51,570 --> 00:51:55,157
ไม่งั้นจะให้ลูกเยี่ยวใส่นะ

573
00:52:24,269 --> 00:52:25,270
ขอโทษนะคะ

574
00:52:25,854 --> 00:52:27,231
ขอโทษนะคะ

575
00:52:29,942 --> 00:52:31,109
ขอโทษนะคะ

576
00:52:32,361 --> 00:52:35,197
สาวน้อย มาทางนี้สิ!

577
00:52:38,075 --> 00:52:39,076
มาทางนี้

578
00:52:43,664 --> 00:52:45,415
ขายตรงนี้ก็ได้

579
00:52:46,208 --> 00:52:48,919
ขอบคุณครับ! โอกาสหน้ามาอุดหนุนอีกนะ

580
00:52:49,837 --> 00:52:51,380
เชิญดูเลยครับ!

581
00:52:51,463 --> 00:52:53,966
จ่ายหนึ่งได้ถึงสอง!

582
00:52:54,675 --> 00:52:56,218
กลับมาอุดหนุนกันใหม่นะ

583
00:52:58,804 --> 00:53:01,807
แวะเลยครับ! ตรงนี้มีเนื้อแดดเดียว!

584
00:53:02,850 --> 00:53:03,976
ยินดีต้อนรับ!

585
00:53:04,059 --> 00:53:05,602
มาลองเลย

586
00:53:09,606 --> 00:53:13,193
กิมจิค่ะ กิมจิสดค่ะ!

587
00:53:13,277 --> 00:53:15,028
เชิญมาชิมสิคะ

588
00:53:16,905 --> 00:53:19,283
ถูกที่สุดในเมืองนี้!

589
00:54:03,911 --> 00:54:07,706
กิมจิ! กิมจิสดๆ ราคาถูกๆ!

590
00:54:07,789 --> 00:54:09,208
เชิญมาลองเลยค่ะ!

591
00:54:13,962 --> 00:54:16,340
กินกิมจิกันหน่อยไหมคะ

592
00:54:16,423 --> 00:54:20,219
ทำสดๆ เลย! เชิญชิมก่อนได้!

593
00:54:31,146 --> 00:54:33,649
เคยกินกิมจิหรือยัง

594
00:54:33,732 --> 00:54:37,277
เพิ่งทำใหม่ๆ เลย! มาชิมสิ!

595
00:54:37,945 --> 00:54:40,822
กินกิมจิกันหน่อยไหม ถูกมากจริงๆ นะ!

596
00:54:40,906 --> 00:54:44,743
ลองครั้งเดียวต้องติดใจ เชิญชิมค่า!

597
00:54:46,036 --> 00:54:47,371
กินกิมจิไหมคะ

598
00:54:47,454 --> 00:54:49,456
กิมจิอร่อยที่สุดในเมืองนี้!

599
00:54:51,250 --> 00:54:53,794
เคยกินกิมจิหรือยังคะ

600
00:54:53,877 --> 00:54:55,921
วันนี้ราคาพิเศษเลยนะ!

601
00:54:56,630 --> 00:54:59,341
กิมจิจ้า! กิมจิสดๆ!

602
00:54:59,424 --> 00:55:01,009
มาชิมกันเลย!

603
00:55:01,093 --> 00:55:02,177
กิมจิอร่อยที่สุดในโอซาก้า!

604
00:55:05,347 --> 00:55:07,349
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณ!

605
00:55:07,891 --> 00:55:10,269
เคยกินกิมจิหรือยัง

606
00:55:10,352 --> 00:55:13,188
เพิ่งทำสดๆ! มาชิมสิ!

607
00:55:13,897 --> 00:55:16,400
แวะมาชิมกันเลย!

608
00:55:16,483 --> 00:55:18,151
กิมจิอร่อยที่สุดในเมืองนี้!
รับรองไม่ผิดหวัง!

609
00:55:18,235 --> 00:55:19,903
มาชิมได้เลย

610
00:55:20,988 --> 00:55:23,240
กิมจิอร่อยที่สุดในเมืองนี้!

611
00:55:23,323 --> 00:55:26,410
กิมจิอร่อยที่สุดในโลก! มาเร็ว! แวะหน่อย!

612
00:55:35,460 --> 00:55:37,963
กิมจิอร่อยที่สุดในโลก!

613
00:55:38,839 --> 00:55:40,757
สูตรพิเศษของแม่ฉันเอง!

614
00:55:40,841 --> 00:55:42,968
อาหารประจำชาติฉัน!

615
00:55:54,438 --> 00:55:59,985
(ชาวเกาหลีกว่าสองล้านคน
ย้ายมาอยู่ญี่ปุ่นในช่วงอาณานิคมญี่ปุ่น)

616
00:56:03,405 --> 00:56:06,575
(ประมาณ 800,000 คนถูกชักนำมา)

617
00:56:06,658 --> 00:56:09,703
(เพื่อเป็นแรงงานราคาถูก
โดยรัฐบาลญี่ปุ่นเอง)

618
00:56:12,664 --> 00:56:15,626
(คนส่วนใหญ่กลับไปอยู่ที่มาตุภูมิ)

619
00:56:15,709 --> 00:56:17,753
(หลังจบสงครามโลกครั้งที่สอง)

620
00:56:20,964 --> 00:56:26,386
(แต่ยังมีอีกประมาณ 600,000 คนที่คงอยู่
และกลายเป็นคนไร้สัญชาติ)

621
00:56:29,348 --> 00:56:33,352
(นี่คือเรื่องราวส่วนหนึ่งของผู้หญิงเหล่านี้)

622
00:56:36,563 --> 00:56:40,150
(พวกเขาอยู่อย่างทรหด)

623
00:56:49,117 --> 00:56:52,496
(ญี่ปุ่น)
(ปี 2021)

624
00:56:59,044 --> 00:57:03,006
ฉันว่าฉันมาตอนอายุ 18 ได้นะ

625
00:57:03,090 --> 00:57:04,341
(ฮองชาชอล)

626
00:57:04,424 --> 00:57:07,761
ฉันอายุแค่ 13 ปี

627
00:57:08,262 --> 00:57:10,389
เราขึ้นเรือมา

628
00:57:11,139 --> 00:57:12,975
ไม่ใช่เรือบินนะ

629
00:57:13,058 --> 00:57:14,268
(ยีฮงดอล)

630
00:57:16,061 --> 00:57:19,064
ในรูปนี้อายุ 22 ยังสาวอยู่เลย

631
00:57:19,982 --> 00:57:23,318
ฉันมาอยู่ ญี่ปุ่น ตอนอายุ 20 ปี
หลังจากเพิ่ง แต่งงาน

632
00:57:23,402 --> 00:57:25,571
ฉันมาจากเกาหลีคนเดียว

633
00:57:25,654 --> 00:57:27,531
อยู่คนเดียวเลย

634
00:57:27,614 --> 00:57:28,615
(รยูชัคนัม)

635
00:57:28,699 --> 00:57:32,452
เอาแต่ร้องห่มร้องไห้ ร้องไห้หนักมาก

636
00:57:33,954 --> 00:57:39,543
ฉันมาตอนอายุ 11
เริ่มทำงานตอนอายุ 13

637
00:57:40,252 --> 00:57:45,716
ฉันโตมาพร้อมกับความเศร้า

638
00:57:45,799 --> 00:57:47,092
(ชูนัมซุน)

639
00:57:47,176 --> 00:57:50,721
ฉันเลยใจดีกับใครไม่เป็น

640
00:57:50,804 --> 00:57:53,348
ฉันก็ไม่รู้นะว่า

641
00:57:53,432 --> 00:57:57,936
เพราะต้องโตในสภาพแบบนั้นรึเปล่า

642
00:57:59,354 --> 00:58:01,857
ตอนมาถึงใหม่ๆ ทรมานมาก

643
00:58:03,275 --> 00:58:07,696
เดี๋ยวนี้ไม่อยากย้อนกลับไปคิด
แต่ก็อย่างว่า…

644
00:58:08,906 --> 00:58:10,282
(อิมยองกิล)

645
00:58:10,365 --> 00:58:13,118
ฉันก็คิดถึงอะไรหลายอย่าง

646
00:58:13,744 --> 00:58:16,038
ฉันเห็นคนตายต่อหน้า

647
00:58:16,121 --> 00:58:17,122
(คิมยองอี)

648
00:58:17,206 --> 00:58:20,209
ตอนยังเป็นเด็กอยู่เลย

649
00:58:20,292 --> 00:58:22,586
นั่นช่วงสงครามน่ะค่ะ

650
00:58:22,669 --> 00:58:29,676
สารวัตรทหารจะมาจับหางม้า
ของสาวๆ ที่ผมยาว

651
00:58:29,760 --> 00:58:33,889
แล้วใช้นั่นแหละลากตัวออกไป

652
00:58:33,972 --> 00:58:35,933
ฉันเห็นเขาทำกับตา

653
00:58:36,016 --> 00:58:37,017
(กังบุนโด)

654
00:58:37,100 --> 00:58:40,938
สมัยนั้นแค่ได้กินกะหล่ำปลี
ถือว่าโชคดีแล้วนะ

655
00:58:41,021 --> 00:58:47,277
แต่พวกนั้นก็สั่งให้เราส่งให้ทหาร
เพราะมันเป็นขององค์จักรพรรดิ

656
00:58:47,361 --> 00:58:51,240
ข้าวของของเรา
ไม่ใช่ของเราสักอย่าง

657
00:58:51,323 --> 00:58:55,202
เราทุกคนเลยกินแต่กิมจิ

658
00:58:55,285 --> 00:58:57,412
เพราะไม่มีอะไรอย่างอื่นกิน

659
00:58:57,496 --> 00:59:00,082
กินกิมจิกันเยอะมาก

660
00:59:00,666 --> 00:59:02,626
ในชามข้าวมีอาหารติดก้นถ้วย

661
00:59:02,709 --> 00:59:04,336
กินข้าวไปก็ไม่เคยอิ่มหรอก

662
00:59:04,419 --> 00:59:05,420
(รีชางวอน)

663
00:59:05,504 --> 00:59:09,258
กินแล้วแทบต้องคว่ำดูให้ดี
ให้แน่ใจว่าไม่เหลืออะไรจริงๆ

664
00:59:09,341 --> 00:59:11,844
อยู่กันอย่างนั้นแหละค่ะ

665
00:59:11,927 --> 00:59:14,221
ตอนนี้ชีวิตหรูหราไปแล้ว

666
00:59:15,472 --> 00:59:18,600
ตอนนั้นฉันพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เลย

667
00:59:18,684 --> 00:59:20,853
ชีวิตจึงลำบากมาก

668
00:59:21,728 --> 00:59:24,147
ฉันไม่ชอบพูดเรื่องนี้หรอก

669
00:59:24,231 --> 00:59:29,736
แต่ลูกๆ ฉันไปอยู่เกาหลีไม่ได้

670
00:59:29,820 --> 00:59:33,490
ฉันเลยจัดการให้พวกเขา
เข้าสังคมญี่ปุ่นให้ได้

671
00:59:34,366 --> 00:59:36,994
ตอนนี้คุณชินกับชีวิตในญี่ปุ่นแล้วหรือยัง

672
00:59:37,077 --> 00:59:38,287
(เสียงนักประวัติศาสตร์
แจ็คกี้ คิม-วาชัตกา)

673
00:59:38,787 --> 00:59:41,248
ตอนนี้ก็ชินแล้ว

674
00:59:41,915 --> 00:59:43,750
ตอนแรกก็ลำบาก

675
00:59:46,753 --> 00:59:48,589
แต่ที่นี่กลายเป็นบ้านของฉันแล้ว

676
00:59:49,298 --> 00:59:54,052
ฉันกลับไปเกาหลีไม่ได้
กลับไป บ้านเกิดเมืองนอน ไม่ได้

677
00:59:54,136 --> 00:59:57,014
ที่นี่จึงกลายเป็นบ้านของฉันแล้ว

678
00:59:59,308 --> 01:00:01,351
เหมือนฝันทั้งนั้น

679
01:00:01,435 --> 01:00:03,103
นี่ก็ฝันหนึ่ง นี่เป็นฝันอีกหนึ่ง

680
01:00:03,187 --> 01:00:05,522
ทุกอย่างเหลือแค่ภาพฝัน

681
01:00:10,360 --> 01:00:13,822
ตอนนั้นฉันยังสาวมาก

682
01:00:26,376 --> 01:00:28,962
เอ่อ…

683
01:00:29,922 --> 01:00:32,966
นั่นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต

684
01:00:33,050 --> 01:00:35,010
ทำไมถึงคิดแบบนั้น

685
01:00:35,093 --> 01:00:37,679
เพราะทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า

686
01:01:02,120 --> 01:01:03,580
อายุเท่าไหร่คะ

687
01:01:04,706 --> 01:01:06,750
อายุ 98 ปีค่ะ

688
01:01:06,834 --> 01:01:09,294
ฉันอายุ 85 ปี

689
01:01:10,712 --> 01:01:13,131
ฉันอายุ 80…

690
01:01:13,215 --> 01:01:14,258
ไม่สิ 90 แล้ว

691
01:01:14,341 --> 01:01:15,634
ฉันอายุ 98 แล้วมั้ง

692
01:01:15,717 --> 01:01:16,718
หรือ 99 ไม่รู้

693
01:01:16,802 --> 01:01:18,345
ฉันอายุ 93 ปี

694
01:01:18,428 --> 01:01:19,555
คุณเกิดเมื่อไหร่คะ

695
01:01:19,638 --> 01:01:22,724
ปี 1917

696
01:01:22,808 --> 01:01:24,768
ฉันอายุ 92 ปี

697
01:01:24,852 --> 01:01:29,690
เมื่อวันก่อนฉันเพิ่งอายุครบ 100 ปี
เขาเลยจัดฉลองให้

698
01:01:29,773 --> 01:01:31,942
ฉันถึงได้มึนแบบนี้

699
01:01:32,025 --> 01:01:34,486
ฉันคิดว่าฉันอายุ 95 นะ

700
01:01:34,570 --> 01:01:36,029
เกิดปีฉลูน่ะ

701
01:01:37,489 --> 01:01:42,953
ไม่มีความลำบากใดๆ
ในชีวิตที่ฉันเลือกเอง

702
01:01:43,036 --> 01:01:47,916
ฉันหาลู่ทาง หาทางของตัวเอง
ดังนั้นจึงไม่เคยนึกเสียดายอะไรทั้งนั้น

703
01:01:48,000 --> 01:01:51,587
กับทางเดินที่ฉันเลือกมา

704
01:01:51,670 --> 01:01:55,674
ลูกชายฉันทำงานหนักมาก

705
01:01:55,757 --> 01:01:59,761
ฉันได้สะใภ้ ดี
แล้วก็มีหลานชายเป็นเด็กดีทุกคน

706
01:01:59,845 --> 01:02:04,641
ทุกคนเรียกฉันว่า ฮัลมอนี
แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว

707
01:02:04,725 --> 01:02:08,604
รอยยิ้มของคุณย่าสดใสมาก

708
01:02:10,147 --> 01:02:15,444
ยังจะมีใครเอาฉันเป็นเจ้าสาวไหมล่ะ

709
01:02:15,527 --> 01:02:20,407
รอยยิ้มสินะ รอยยิ้ม…

710
01:02:21,950 --> 01:02:28,081
เรื่องพวกนี้คงน่าเบื่อสำหรับคุณ
แต่ขอบคุณที่รับฟังนะคะ

711
01:03:23,387 --> 01:03:25,389
คำบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์