1
00:00:12,887 --> 00:00:17,350
"มนุษย์เป็นแค่ถุงเนื้อ
ที่บรรจุเลือดและอุจจาระเอาไว้"

2
00:00:18,143 --> 00:00:21,438
เขามีชีวิตสืบมาโดยที่ระลึกไว้ในใจเช่นนี้

3
00:00:22,022 --> 00:00:27,944
หมัดลอบสังหาร
ปรมาจารย์วิชาวิญญาณสายฟ้า มิคะซึจิ เรย์

4
00:00:29,154 --> 00:00:33,950
การฆ่าถือเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเรย์

5
00:00:34,701 --> 00:00:36,703
การฆ่านั้นง่ายเหมือนการหายใจเข้า

6
00:00:37,412 --> 00:00:39,497
การฆ่านั้นง่ายเหมือนการหายใจออก

7
00:00:40,415 --> 00:00:42,751
การฆ่านั้นง่ายไม่ต่างจากการกิน

8
00:00:43,710 --> 00:00:46,212
การฆ่านั้นง่ายไม่ต่างจากการถ่ายหนักถ่ายเบา

9
00:00:47,047 --> 00:00:49,174
การฆ่าเป็นแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน

10
00:00:50,050 --> 00:00:54,679
ส่วนความลังเลและความปราณี
ไม่สลักสำคัญอะไรกับชีวิตประจำวัน

11
00:00:56,347 --> 00:01:00,602
วันนี้เรย์ก็กำลังจะลอบสังหารในความเงียบ

12
00:01:00,685 --> 00:01:02,520
อย่างน้อยก็ตามแผนของเขา

13
00:01:04,939 --> 00:01:08,318
เอ๋ ดึกดื่นป่านนี้มีแขกด้วยเหรอ

14
00:01:09,110 --> 00:01:10,945
คุณมาฆ่าฉันงั้นเหรอ

15
00:01:14,783 --> 00:01:18,536
มิคะซึจิ เรย์ได้รู้จักความรัก

16
00:01:22,207 --> 00:01:25,877
เอาล่ะ ฉันชนะ

17
00:01:28,463 --> 00:01:31,382
เรย์ เรื่องที่เราคุยกันไว้น่ะ…

18
00:01:32,217 --> 00:01:36,262
อืม ริโนะพูดถูกแล้วล่ะ

19
00:01:37,013 --> 00:01:41,059
มือสังหารอาศัยอยู่ในมุมมืดของโลกใต้ดิน

20
00:01:41,142 --> 00:01:42,185
(โลกใต้ดิน)

21
00:01:42,268 --> 00:01:46,689
ถ้าฉันยังฆ่าคน ฉันคงไม่อาจอยู่กับเธอได้

22
00:01:50,527 --> 00:01:52,028
ฉันตัดสินใจแล้ว ริโนะ

23
00:01:53,613 --> 00:01:56,658
หมัดลอบสังหาร วิชาวิญญาณอัสนีจะสิ้นสุดตรงนี้

24
00:01:57,867 --> 00:02:01,329
จากนี้ไปฉันจะคิดค้นวิชาวิญญาณอัสนีรูปแบบใหม่

25
00:02:02,664 --> 00:02:06,668
ริโนะ เธอช่วยจัดการประลองเคนกันให้ฉันทีสิ

26
00:02:30,441 --> 00:02:32,402
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

27
00:03:39,010 --> 00:03:43,932
(ตอน 5 โจมตีพลีชีพ)

28
00:03:44,015 --> 00:03:47,435
ย้าก

29
00:03:48,436 --> 00:03:51,940
ซอว์ เปง นักสู้วัย 30 จากประเทศพม่า

30
00:03:52,523 --> 00:03:56,694
เขาคือลูกชายของปา เปง
นักสู้คนดังเมื่อหลายทศวรรษก่อน

31
00:03:57,278 --> 00:04:00,073
พี่ชายของเขาเองก็เป็นยอดนักสู้

32
00:04:00,156 --> 00:04:03,368
เขาคือเนวิน เปง
ผู้ซึ่งเสียชีวิตกะทันหันเมื่อสองปีก่อน

33
00:04:04,035 --> 00:04:09,958
ซอว์ เปงเป็นชาวบ้านที่อาศัยอยู่
ณ หมู่บ้านรุ่งอรุณในคิวชู

34
00:04:10,541 --> 00:04:13,127
เนื่องจากคนพม่าไม่ใช้นามสกุลกัน

35
00:04:13,211 --> 00:04:17,590
เขาจึงใช้นามสกุลโยโรอิซึกะ
ของหัวหน้าหมู่บ้านเพื่อความสะดวก

36
00:04:17,674 --> 00:04:23,096
ผมได้ยินมาว่าในรอบแรก
ซอว์ เปงยังไม่ได้งัดท่าเด็ดออกมาใช้

37
00:04:23,179 --> 00:04:24,430
ใช่แล้วค่ะ

38
00:04:24,973 --> 00:04:29,727
มันเป็นท่าพิเศษที่ทรงพลังในวิชามวยและเหว่
นั่นก็คือลูกโหม่งพิฆาต

39
00:04:30,770 --> 00:04:34,816
ซอว์ เปงชนะการต่อสู้แปดจาก 18 ครั้ง
ด้วยการใช้ท่าโหม่ง

40
00:04:35,400 --> 00:04:40,238
และในจำนวนนั้น มีหกครั้งที่เป็นการโหม่งสวน

41
00:04:40,780 --> 00:04:44,826
จริงอยู่ที่ซอว์ เปงได้เปรียบ
ในการต่อสู้ระยะประชิด

42
00:04:46,327 --> 00:04:49,789
แต่คู่ต่อสู้ของเขาไม่ปล่อยให้เขาชนะง่ายๆ แน่

43
00:04:50,540 --> 00:04:55,670
ในขณะเดียวกัน พลังของมิคะซึจิยังคงเป็นปริศนา

44
00:04:55,753 --> 00:05:01,009
ใช่ครับ ความเร็วของมิคะซึจินั้นเข้าขั้นอันตราย

45
00:05:01,592 --> 00:05:06,055
แต่วิชาและทักษะการต่อสู้ที่เขาใช้
กลับไม่ได้ถูกบันทึกเอาไว้เลย

46
00:05:06,139 --> 00:05:07,765
เข้าใจแล้วค่ะ

47
00:05:08,516 --> 00:05:12,270
เอาล่ะ ฝั่งหนึ่งคือนักสู้มือเปล่าจากประเทศพม่า

48
00:05:12,353 --> 00:05:16,524
ส่วนอีกฝั่งคือมือสังหารผู้ลึกลับ

49
00:05:16,607 --> 00:05:22,030
สองคนที่ไม่ควรต้องมาเจอกันจะมาประลองกันที่นี่

50
00:05:23,906 --> 00:05:26,659
เอาโว้ย

51
00:05:27,160 --> 00:05:29,454
ไม่ว่ายังไงฉันก็จะชนะให้ได้

52
00:05:29,537 --> 00:05:32,373
ขอโทษที แต่ฉันไม่ยอมให้นายชนะหรอก

53
00:05:33,041 --> 00:05:36,836
นายจะพ่ายแพ้ต่อหน้าความรักของเรา

54
00:05:36,919 --> 00:05:38,755
เข้ามาเลย

55
00:05:39,255 --> 00:05:40,840
ฉันเครื่องติดแล้ว

56
00:05:42,216 --> 00:05:43,217
(สองปีก่อน)

57
00:05:43,301 --> 00:05:44,218
พี่…

58
00:05:45,845 --> 00:05:51,434
พ่อที่เสียไปแล้วของเธอก็เป็นนักสู้เหมือนกัน

59
00:05:51,934 --> 00:05:57,523
ห้าปีก่อน เนวิน เปงพี่ชายเธอมาหาฉัน

60
00:05:58,358 --> 00:06:03,404
ด้วยความแข็งแกร่งปานเทพเจ้าผู้ดุดัน
เนวิน เปงชนะการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่า

61
00:06:03,488 --> 00:06:06,699
แต่เขาไม่ฟังคำแนะนำของฉัน
ที่บอกให้เขาค่อยเป็นค่อยไป

62
00:06:06,783 --> 00:06:10,286
เขายังคงลงแข่งต่อไปเรื่อยๆ
อย่างบุ่มบ่ามไม่มีเว้นวรรค

63
00:06:10,828 --> 00:06:16,834
หลังจบการต่อสู้นัดสุดท้าย
เขาก็ล้มลงและไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย

64
00:06:18,461 --> 00:06:20,004
ฉันมารู้เอาทีหลังว่า

65
00:06:20,880 --> 00:06:24,050
ที่หมู่บ้านของเนวิน เปง
พวกชาวบ้านและพี่น้องของเขา

66
00:06:24,133 --> 00:06:26,386
กำลังจะถูกไล่ที่ให้ออกไปจากหมู่บ้าน

67
00:06:26,969 --> 00:06:33,434
เพื่อจะอยู่ต่อ ชาวบ้านจำเป็นต้องจ่ายเงินก้อนโต

68
00:06:34,227 --> 00:06:36,521
เจ้าโง่นั่น

69
00:06:37,063 --> 00:06:39,899
ทำไมเขาถึงไม่มาขอให้ฉันช่วย

70
00:06:40,733 --> 00:06:43,069
"นักรบจะไม่รับเงินให้เปล่าเด็ดขาด"

71
00:06:43,986 --> 00:06:45,571
นั่นคือสิ่งที่พี่พูดอยู่ตลอด

72
00:06:46,531 --> 00:06:48,741
ท้ายที่สุดพวกเราก็เสียหมู่บ้านไป

73
00:06:50,410 --> 00:06:52,495
ลุงช่วยอะไรผมหน่อยเถอะ

74
00:06:53,413 --> 00:06:55,790
ต้องการอะไรก็บอกได้เลย

75
00:06:56,290 --> 00:07:02,004
ขอให้ชาวบ้านกับพี่น้องของผม
มาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านของลุงเถอะ

76
00:07:03,798 --> 00:07:05,591
ลุงไม่ต้องห่วงหรอกนะ

77
00:07:06,134 --> 00:07:08,845
ผมน่ะทรหดกว่าพี่ชายซะอีก

78
00:07:09,720 --> 00:07:11,931
ผมจะมาแทนที่พี่ชายเอง

79
00:07:13,558 --> 00:07:14,559
ใช่แล้ว

80
00:07:15,309 --> 00:07:17,019
ฉันจะปกป้องหมู่บ้าน

81
00:07:17,770 --> 00:07:19,897
ฉันต้องปกป้องมันให้ได้

82
00:07:21,065 --> 00:07:22,817
ย้าก

83
00:07:27,655 --> 00:07:28,865
เตรียมตัว

84
00:07:32,493 --> 00:07:33,744
เริ่มได้

85
00:07:39,000 --> 00:07:41,669
กะไว้อยู่แล้ว ความรู้สึกมันแปลกๆ

86
00:07:42,503 --> 00:07:45,214
หมอนี่ตั้งใจรับการโจมตีนั่น

87
00:07:53,598 --> 00:07:55,391
(วิชาวิญญาณอัสนี ท่าร่างมายา)

88
00:07:56,017 --> 00:07:57,435
ท่าร่างมายา

89
00:07:58,102 --> 00:08:01,439
ปรมาจารย์วิชาอัสนีรุ่นที่ 65

90
00:08:01,522 --> 00:08:04,400
มิคะซึจิ เซย์เป็นผู้คิดค้นท่าร่างนี้ขึ้นมา

91
00:08:05,318 --> 00:08:08,112
การเคลื่อนไหวที่ใช้ความเร็วหลากหลายไม่คงที่นี้

92
00:08:08,738 --> 00:08:13,034
จะตามด้วยท่าโจมตีที่เร็วที่สุดของวิชาวิญญาณอัสนี
กระบวนท่าอัสนีแลบลั่น

93
00:08:19,582 --> 00:08:22,251
เข้ามา

94
00:08:23,002 --> 00:08:24,754
(อัสนีแลบลั่น)

95
00:08:30,510 --> 00:08:32,094
ท่านั่น…

96
00:08:32,595 --> 00:08:34,805
เข้าใจแล้ว แบบนี้เองสินะ

97
00:08:36,557 --> 00:08:38,142
ดูออกหรือเปล่า ซอว์ เปง

98
00:08:38,809 --> 00:08:42,313
นายเหมือนจะมีโอกาสชนะศึกนัดนี้

99
00:08:45,316 --> 00:08:48,194
ฉันจะเฉือนเนื้อนายและบดขยี้นายให้แหลก

100
00:08:49,695 --> 00:08:50,696
ซ้าย

101
00:08:52,698 --> 00:08:55,243
มันจงใจรับหมัดเพื่อจู่โจมสวนกลับ

102
00:08:56,786 --> 00:08:58,371
ไม่ใช่แค่นั้นหรอก

103
00:08:59,038 --> 00:09:03,251
เขางอตัวไว้เพื่อลดช่องว่างที่ด้านหน้า

104
00:09:03,751 --> 00:09:06,546
และจำกัดทิศทางที่ศัตรูสามารถโจมตีเข้ามา

105
00:09:07,088 --> 00:09:11,592
แต่ถ้าทำแบบนี้ กระดูกสันหลังของเขาจะเปิดโล่ง

106
00:09:12,176 --> 00:09:16,639
แต่กระดูกสันหลังไม่ใช่จุดตายของซอว์ เปง

107
00:09:17,139 --> 00:09:20,017
การโจมตีแบบครึ่งๆ กลางๆ
ทำให้มันร้าวไม่ได้หรอก

108
00:09:21,686 --> 00:09:24,605
ประเคนเข้ามาเลย

109
00:09:41,205 --> 00:09:42,915
เขาต้องเจ็บแน่ๆ

110
00:09:43,958 --> 00:09:46,669
สไตล์การต่อสู้ของนายไม่เหมาะที่จะสู้ไปเรื่อยๆ

111
00:09:47,962 --> 00:09:51,173
แต่ทำไมนายถึงไม่ยอมล้มลงไปสักที

112
00:09:55,845 --> 00:09:56,721
มาแล้ว

113
00:10:00,057 --> 00:10:01,058
เอ๋

114
00:10:01,142 --> 00:10:02,351
ซอว์ เปงหลบเหรอ

115
00:10:06,022 --> 00:10:08,024
คุณซายากะ เกิดอะไรขึ้น

116
00:10:08,107 --> 00:10:09,734
เขาหลบค่ะ

117
00:10:09,817 --> 00:10:12,945
ซอว์ เปงกำลังหลบการโจมตีของศัตรู

118
00:10:13,029 --> 00:10:17,283
ยอดมนุษย์ที่ขึ้นชื่อเรื่องการสวนกลับแบบตรงๆ

119
00:10:17,366 --> 00:10:20,953
กำลังหลบการโจมตีของคู่ต่อสู้อย่างต่อเนื่อง

120
00:10:21,787 --> 00:10:22,622
อะไรกัน

121
00:10:29,337 --> 00:10:33,883
ออกมาแล้วค่ะ ท่าค้อนเหล็กพม่า

122
00:10:33,966 --> 00:10:37,637
ถึงจะพลาดเป้า แต่ดูพลังทำลายนั่นสิคะ

123
00:10:37,720 --> 00:10:40,973
ใครโดนเข้าไปมีหวังสลบเหมือดแน่

124
00:10:41,057 --> 00:10:42,725
สุดยอด

125
00:10:47,104 --> 00:10:48,397
เขาแข็งแกร่ง

126
00:10:49,440 --> 00:10:50,775
เมื่อกี้ฉิวเฉียดไปนิดเดียว

127
00:10:50,858 --> 00:10:54,862
ฉันมัวจดจ่อกับการโจมตีให้เข้าเป้า
จนเข้าใกล้เขาเกินไปหน่อย

128
00:10:54,945 --> 00:10:57,031
นั่นคือสิ่งที่เขากำลังรอคอย

129
00:10:59,116 --> 00:11:00,868
ช่างเจ้าเล่ห์จริงๆ เลยนะ

130
00:11:01,452 --> 00:11:06,248
เขากะไว้แล้วว่าเรย์จะพุ่งเข้าใกล้
ก่อนจะโหม่งสวนกลับ

131
00:11:07,249 --> 00:11:10,378
ถ้าใกล้กว่านี้ล่ะก็ เรย์คงโดนเข้าไปแล้ว

132
00:11:11,420 --> 00:11:13,881
หมอนี่รู้จักคิดกลยุทธ์ในระหว่างต่อสู้แล้วสินะ

133
00:11:14,465 --> 00:11:17,301
ดูเหมือนเขาจะเติบโตขึ้นแล้วในฐานะนักสู้

134
00:11:18,511 --> 00:11:20,221
ย้าก

135
00:11:21,138 --> 00:11:24,475
นายหลบได้งั้นเหรอ สุดยอดไปเลย

136
00:11:24,558 --> 00:11:28,979
ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ ฉันน่ะมันสุดยอดอยู่แล้ว

137
00:11:30,147 --> 00:11:34,360
เก้าล้านสรุปว่าซอว์ เปงเป็นฝ่ายได้เปรียบ

138
00:11:34,443 --> 00:11:36,404
โดยดูจากสไตล์การต่อสู้ของมิคะซึจิ

139
00:11:37,405 --> 00:11:42,493
หลายกระบวนท่าในวิชาวิญญาณอัสนี
มุ่งเน้นไปที่การลอบสังหาร

140
00:11:42,576 --> 00:11:45,663
หรือพูดอีกอย่างก็คือพวกเขาต่างใช้อาวุธ

141
00:11:46,330 --> 00:11:52,044
ในการสังหารศัตรูด้วยการจู่โจมเพียงเล็กน้อย

142
00:11:52,628 --> 00:11:58,008
ถ้าการประลองอนุญาตให้ใช้อาวุธ
ศึกนี้ก็คงจะจบลงไปแล้ว

143
00:11:58,592 --> 00:12:04,098
แต่การประลองเคนกันนัดนี้ยังไม่จบลง

144
00:12:05,182 --> 00:12:08,018
สภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของมือสังหาร

145
00:12:08,602 --> 00:12:13,190
วิชาของพวกเขาเน้นที่การฆ่ามากเกินไป
จนมองข้ามเรื่องการเอาชนะศัตรูให้ได้

146
00:12:14,066 --> 00:12:19,655
แต่คุโรกิ เก็นไซจากสำนักไควัน
ก็ฝึกปรือเรื่องการพิชิตศัตรูได้จนเชี่ยวชาญ

147
00:12:20,281 --> 00:12:23,951
เจ้าหนุ่มสำนักอินาบะเองก็ด้วย

148
00:12:24,034 --> 00:12:29,915
ต้องมาดูกันแล้วว่าประมุขหนุ่ม
แห่งสำนักวิญญาณอัสนีจะเก่งแค่ไหน

149
00:12:37,715 --> 00:12:41,677
หือ มิคะซึจิตั้งท่าต่างไปจากเดิมค่ะ

150
00:12:42,428 --> 00:12:44,805
ฉันรับปากผู้หญิงที่ฉันรักว่าฉันจะไม่ฆ่าคนอีก

151
00:12:47,266 --> 00:12:48,726
นายอย่ามาตายใส่ฉันเชียวล่ะ

152
00:12:51,020 --> 00:12:55,941
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

153
00:12:57,735 --> 00:13:02,323
ในปี 1588 มีการออกคำสั่งให้ยึดดาบทุกเล่ม

154
00:13:03,532 --> 00:13:07,036
คนที่ได้รับอนุญาตให้พกดาบมีแค่ซามูไรเท่านั้น

155
00:13:07,953 --> 00:13:12,583
แต่คนที่ทำงานเป็นนักฆ่าส่วนมากไม่ใช่ซามูไร

156
00:13:14,418 --> 00:13:17,797
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหาวิธีลอบสังหารแบบใหม่

157
00:13:19,173 --> 00:13:21,133
หลักๆ แล้วมันมีอยู่สองวิธี

158
00:13:21,675 --> 00:13:26,972
หนึ่ง ฆ่าเป้าหมายด้วยวัตถุที่ไม่เหมือนอาวุธ

159
00:13:28,265 --> 00:13:31,143
หรือพูดง่ายๆ ก็คือฆ่าด้วยอาวุธลับ

160
00:13:33,145 --> 00:13:36,774
ส่วนอีกวิธีก็คือการฆ่าเป้าหมายด้วยมือเปล่า

161
00:13:37,650 --> 00:13:42,571
เราสามารถพูดได้ว่าอัสนีแลบลั่น
คือรูปแบบดั้งเดิมของวิชาวิญญาณอัสนี

162
00:13:44,114 --> 00:13:48,619
แต่รูปแบบนี้ตรงกันข้าม
มันปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลา

163
00:13:49,495 --> 00:13:52,081
นี่คือรูปแบบผันเปลี่ยนตามกาละ

164
00:13:57,545 --> 00:13:58,420
ลุยล่ะนะ

165
00:14:01,715 --> 00:14:04,426
(เกคัง โชโช เซย์เมย์
ชิฮาคุ ชินเทย์ เกย์โกะ)

166
00:14:04,510 --> 00:14:08,347
เขาเปลี่ยนรูปแบบของกำปั้น
ตามจุดที่เขาโจมตีบนใบหน้า

167
00:14:08,430 --> 00:14:11,892
เพื่อสร้างความเสียหายให้หนักขึ้น

168
00:14:11,976 --> 00:14:16,021
นี่คือเคล็ดคลื่นความร้อนในวิชาวิญญาณอัสนี

169
00:14:39,336 --> 00:14:44,800
มิคะซึจิพยายามรักษาระยะห่าง
แต่ซอว์ เปงพุ่งเข้าไปใกล้เขาแล้ว

170
00:14:44,884 --> 00:14:45,718
เรย์

171
00:14:45,801 --> 00:14:49,972
ไม่จริงน่า โดนแค่สองครั้ง
แต่กระดูกฉันก็ร้าวแล้วเนี่ยนะ

172
00:14:50,848 --> 00:14:55,853
การโจมตีของเรย์ใช้ไม่ได้ผล
เป็นเพราะน้ำหนักที่ต่างกันหรือไง

173
00:14:56,437 --> 00:15:01,734
ไม่ใช่แค่เพราะน้ำหนักต่างกัน
ปัจจัยหลักอยู่ที่ความสอดคล้องลงตัว

174
00:15:02,860 --> 00:15:06,113
ชุดการโจมตีของมิคะซึจิ เรย์ยอดเยี่ยม

175
00:15:06,697 --> 00:15:08,949
วิธีที่เขาเปลี่ยนรูปกำปั้นไปตามจุดตาย

176
00:15:09,033 --> 00:15:12,870
เพื่อที่จะได้โดนเป้าหมายอย่างแม่นยำก็น่าชื่นชม

177
00:15:14,371 --> 00:15:15,539
แต่เขาโชคไม่ดี

178
00:15:16,373 --> 00:15:19,209
เจอใครไม่เจอ ดันมาเจอซอว์ เปงเข้าซะได้

179
00:15:19,293 --> 00:15:24,089
หมอนี่น่ะกะโหลกแข็งยิ่งกว่า
มนุษย์คนไหนในประวัติศาสตร์

180
00:15:24,173 --> 00:15:26,800
มันแข็งพอที่จะสลายการโจมตีทั้งหมด

181
00:15:27,801 --> 00:15:31,305
เขาคือภาคตรงข้ามของบันโดคุง
ผู้มีร่างกายยืดหยุ่นขั้นสุดยอด

182
00:15:31,805 --> 00:15:35,851
กระดูกและข้อต่อที่แข็งแกร่ง
ทำให้กล้ามเนื้อของเขาแน่นยิ่งขึ้นไป

183
00:15:35,935 --> 00:15:38,646
มันช่วยสลายแรงปะทะที่กระทบจุดตายของเขา

184
00:15:38,729 --> 00:15:43,484
ถึงความเสียหายจะยังอยู่
แต่มันน่าจะลดลงไปครึ่งหนึ่ง

185
00:15:44,026 --> 00:15:47,196
เจ็บจัง เจ็บชะมัดยาด

186
00:15:47,821 --> 00:15:50,240
ซอว์ เปงโจมตีไม่หยุดเลยค่ะ

187
00:15:50,324 --> 00:15:52,159
ส่วนมิคะซึจินั้น

188
00:15:52,242 --> 00:15:54,370
- เขาตกเป็นฝ่ายตั้งรับ
- มิคะซึจิ เรย์

189
00:15:54,453 --> 00:15:57,539
นายแข็งแกร่งจริงๆ

190
00:15:58,040 --> 00:15:58,916
แต่ว่านะ

191
00:16:02,044 --> 00:16:04,421
ฉันจะเป็นฝ่ายชนะ

192
00:16:04,505 --> 00:16:06,423
แทงเข่า

193
00:16:11,971 --> 00:16:15,891
ได้ตัวสักที

194
00:16:18,519 --> 00:16:20,187
(ค้อนเหล็กพม่า)

195
00:16:37,663 --> 00:16:42,292
ฝ่าจิน โยโรอิโดชิ อุระอาเทะเท็ชชิ

196
00:16:43,085 --> 00:16:48,924
ทั้งหมดนี้คือเคล็ดวิชาทะลวงภายนอก
เพื่อสร้างความเสียหายแก่ภายในโดยตรง

197
00:16:51,510 --> 00:16:54,179
วิชาวิญญาณอัสนี สายฟ้าหฤโหด

198
00:17:00,686 --> 00:17:03,105
ต้องทำให้หมอนี่ส่ายไปเรื่อยๆ

199
00:17:17,995 --> 00:17:20,247
ช่างเป็นนักสู้ที่มั่นคงจริงๆ แฮะ

200
00:17:20,330 --> 00:17:22,958
การเล็งลูกตาของเป้าหมายที่เคลื่อนไหวมันยาก

201
00:17:23,042 --> 00:17:26,170
เว้นเสียแต่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญแบบมุเทบะ

202
00:17:26,253 --> 00:17:31,383
เขาโจมตีอีกฝ่ายไม่หยุด
เพื่อให้สมองของศัตรูสะเทือนไปมา

203
00:17:31,884 --> 00:17:36,930
ถึงภายนอกจะมีบาดแผลไม่มาก
แต่ความเสียหายภายในกำลังสะสม

204
00:17:51,111 --> 00:17:52,946
ทำไมไม่ยอมแพ้ไปสักที

205
00:17:56,867 --> 00:17:58,035
พ่อครับ

206
00:17:58,827 --> 00:17:59,787
พี่

207
00:18:00,788 --> 00:18:02,706
ไม่ต้องห่วงนะ

208
00:18:05,959 --> 00:18:08,962
ผมจะปกป้องครอบครัวของเรา

209
00:18:09,838 --> 00:18:10,923
รวมถึง…

210
00:18:13,550 --> 00:18:15,469
หมู่บ้านรุ่งอรุณด้วย

211
00:18:17,554 --> 00:18:21,433
ผมจะปกป้องพวกเขาเอง

212
00:18:26,480 --> 00:18:29,566
สลัดหลุด มือเขาลื่นเหงื่อและเลือดหรือเปล่า

213
00:18:29,650 --> 00:18:31,443
ไม่ค่ะ เขายังไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายไป

214
00:18:32,027 --> 00:18:35,447
เตะต่ำตามด้วยเตะต่ำแล้วก็เตะต่ำ

215
00:18:35,531 --> 00:18:37,991
ขาของมิคะซึจิบวมเป่งแล้ว

216
00:18:38,075 --> 00:18:40,911
เขาโต้กลับด้วยลูกเตะจันทร์เสี้ยว

217
00:18:40,994 --> 00:18:46,625
แต่นั่นยังหยุดอีกฝ่ายไม่ได้ ซอว์ เปงกำลังรุกหนัก

218
00:18:59,263 --> 00:19:00,180
เสียใจด้วย

219
00:19:01,640 --> 00:19:05,144
ฉันอ่านทางนายได้เก่งกว่า

220
00:19:06,103 --> 00:19:08,147
ขากรรไกรของเขาถูกโจมตีเป็นหนที่สอง

221
00:19:23,245 --> 00:19:28,834
จิตวิญญาณนักสู้คำรามทรุดลงต่อหน้าเทพอัสนี

222
00:19:31,128 --> 00:19:32,462
ได้ผู้ชนะแล้ว

223
00:19:32,963 --> 00:19:37,092
การแข่งขันจบลงแล้วค่ะ

224
00:19:37,176 --> 00:19:40,888
เจ้าแห่งการโจมตีพลีชีพจากพม่า
ต้องพ่ายแพ้ที่เกาะกันริวแห่งนี้

225
00:19:41,513 --> 00:19:46,310
นี่อาจจะเป็นครั้งแรกเลยที่เขาแพ้แบบหมดสติ

226
00:19:46,935 --> 00:19:51,857
ส่วนผู้ชนะก็คือหนุ่มแดนปลาดิบจากตะวันออกไกล

227
00:19:51,940 --> 00:19:54,610
มิคะซึจิ เรย์

228
00:19:54,693 --> 00:19:55,861
เขา…

229
00:19:55,944 --> 00:19:57,196
สุดยอดเลย

230
00:19:59,531 --> 00:20:02,201
สู้กับหมอนี่จะต้องลำบากแน่ๆ

231
00:20:03,327 --> 00:20:05,746
ต๊ายตาย เด็กคนนั้น…

232
00:20:06,330 --> 00:20:09,166
เขาดูไม่มีความสุขเลยที่ชนะ

233
00:20:10,334 --> 00:20:11,585
ฉันต้องทำอะไรซะแล้ว

234
00:20:12,336 --> 00:20:15,881
ไม่นึกเลยว่าจะมีคนทนวิชาวิญญาณอัสนี
ได้นานถึงขนาดนี้

235
00:20:17,216 --> 00:20:19,051
ฉันอวดดีเกินไป

236
00:20:21,136 --> 00:20:23,263
ต้องไปทบทวนกระบวนวิชาใหม่

237
00:20:24,973 --> 00:20:28,644
(มิคะซึจิ เรย์เข้าสู่รอบที่สาม)

238
00:20:35,484 --> 00:20:36,652
ฟื้นแล้วสินะ

239
00:20:39,696 --> 00:20:40,697
เก้าล้าน

240
00:20:41,490 --> 00:20:44,243
ลูกโหม่งครั้งที่สองมันเลินเล่อเกินไป

241
00:20:44,743 --> 00:20:47,913
เขาอ่านการโจมตีของนายออก
และใช้แรงโถมของนายเล่นงานนายเอง

242
00:20:49,289 --> 00:20:54,836
แต่ถ้านายโหม่งโดนเขาตั้งแต่ครั้งแรก
นายก็คงจะชนะไปแล้ว

243
00:20:56,505 --> 00:20:57,547
ที่ฉันตั้งใจจะบอกก็คือ

244
00:20:58,507 --> 00:21:01,176
นายแพ้ไปแบบฉิวเฉียด

245
00:21:01,843 --> 00:21:05,347
จำไว้เป็นบทเรียนสำหรับศึกต่อไปแล้วกันนะ

246
00:21:06,515 --> 00:21:09,017
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก

247
00:21:14,022 --> 00:21:15,357
ซอว์ เปง

248
00:21:17,985 --> 00:21:20,946
ขอโทษนะ เก้าล้าน

249
00:21:22,948 --> 00:21:24,116
แต่ฉันพอแล้วล่ะ

250
00:21:25,242 --> 00:21:27,911
ฉันน่ะ…

251
00:21:30,497 --> 00:21:31,790
"พอแล้ว" เหรอ

252
00:21:33,417 --> 00:21:35,419
นายบอกว่าพอแล้วงั้นเหรอ

253
00:21:37,170 --> 00:21:39,423
นายพูดอะไรของนาย

254
00:21:39,965 --> 00:21:42,676
นายไม่ใช่คนใช้ไม่ได้แบบนั้น

255
00:21:43,176 --> 00:21:48,390
ก็แค่พลาดครั้งเดียว
นายไม่ใช่คนที่ล้มแล้วจะไม่ลุกสักหน่อย

256
00:21:48,932 --> 00:21:50,809
ตอบฉันมาสิ ซอว์ เปง

257
00:21:58,191 --> 00:21:59,026
เก้าล้าน

258
00:21:59,693 --> 00:22:03,113
ฉันสู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว

259
00:22:07,034 --> 00:22:08,285
นายทำให้ฉันเดือด

260
00:22:09,453 --> 00:22:12,789
ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนขี้ขลาดอย่างนาย
จะกล้าเรียกตัวเองเป็นคู่แข่งของฉัน

261
00:22:14,041 --> 00:22:16,585
ฉันพอกันทีกับนาย

262
00:22:17,210 --> 00:22:19,880
อย่าโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีกเชียวล่ะ

263
00:22:24,509 --> 00:22:25,427
เก้าล้าน

264
00:22:27,137 --> 00:22:31,475
มันไม่มี "ครั้งหน้า" สำหรับฉันแล้ว

265
00:24:02,399 --> 00:24:04,985
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์

266
00:24:05,068 --> 00:24:07,988
สัตว์ร้ายผู้งดงามกลับมาแล้ว

267
00:24:08,071 --> 00:24:12,242
สิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือเทพอสูร
เทพอสูรเพียงเท่านั้น

268
00:24:12,325 --> 00:24:16,580
ต้นกำเนิดของรากษสถูกเปิดเผย

269
00:24:17,164 --> 00:24:20,000
ตอนต่อไป "เพื่อนเก่า"