1
00:00:12,512 --> 00:00:16,641
ประธานบริษัทพลังงานไฟฟ้าโทโย
ฮายามิ คัตสึมาสะ

2
00:00:18,935 --> 00:00:24,649
ในช่วงฟื้นฟูบ้านเมืองหลังสงคราม
เขาทำงานอยู่หลังฉากอย่างขะมักเขม้น

3
00:00:26,276 --> 00:00:28,611
เขาก่อตั้งบริษัทพลังงานไฟฟ้าขึ้น

4
00:00:29,112 --> 00:00:32,574
และกลายมาเป็นหนึ่งในบุคคล
ที่ทรงอิทธิพลที่สุดของประเทศ

5
00:00:33,700 --> 00:00:39,998
เขาคือหนึ่งในผู้กำกับความเป็นไปในโลกใต้ดิน
ร่วมกับคาตาฮาระ เม็ตสึโดะและคุเระ เอริโอะ

6
00:00:41,708 --> 00:00:48,256
แต่ฮายามิไม่พอใจ
ที่เม็ตสึโดะ เพื่อนเก่าของเขาได้ขึ้นมาเป็นผู้นำ

7
00:00:49,215 --> 00:00:53,136
ดังนั้นเขาจึงวางแผนยึดอำนาจมาตั้งแต่ต้น

8
00:00:56,556 --> 00:00:57,682
เอ๋

9
00:01:01,936 --> 00:01:04,731
ฉันตอบแทนบุญคุณแล้วนะ

10
00:01:06,649 --> 00:01:10,987
เขาถูกตัดสิทธิ์จากการประลองอย่างไม่เต็มใจ

11
00:01:11,071 --> 00:01:15,033
เราเลยตัดสินใจจ้างเขา
และชดเชยให้เขาอย่างเป็นธรรม

12
00:01:15,617 --> 00:01:18,328
แต่งานนี้มันโง่เง่าสิ้นดี

13
00:01:18,411 --> 00:01:24,375
ที่เม็ตสึโดะรวมเอาบุคคลสำคัญของประเทศ
มาไว้ในที่เดียวกันแบบนี้มันเข้าทางฉันแท้ๆ

14
00:01:24,876 --> 00:01:28,963
เหล่าองครักษ์ของฉันปิดล้อมเกาะนี้เอาไว้แล้ว

15
00:01:29,798 --> 00:01:31,633
มันไม่มีทางให้หนีแล้วล่ะ

16
00:01:37,555 --> 00:01:39,766
คนของฝ่ายฮายามินี่หว่า

17
00:01:41,476 --> 00:01:42,977
สมน้ำหน้า

18
00:01:46,106 --> 00:01:50,693
ฉันจะไม่ให้อภัยทั้งคนที่ทรยศ
และคนที่ไร้ความสามารถ

19
00:01:51,194 --> 00:01:54,489
ฉะนั้นทุกคนที่นี่มีแค่สองทางเลือก

20
00:01:54,989 --> 00:02:00,662
จะยอมจำนน
และเข้าร่วมสมาคมเคนกันใหม่ของฉัน

21
00:02:01,371 --> 00:02:07,377
หรือจะหายสาบสูญไปในเหตุระเบิด
ที่กำลังจะเกิดขึ้นในโดมนี้

22
00:02:10,463 --> 00:02:13,383
ไงล่ะ เม็ตสึโดะ

23
00:02:13,466 --> 00:02:16,928
(ประธานสมาคมเคนกัน)
(คาตาฮาระ เม็ตสึโดะ)

24
00:02:38,408 --> 00:02:40,368
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

25
00:03:47,018 --> 00:03:51,940
(ตอน 11 ธงกบฏ)

26
00:03:55,944 --> 00:04:02,200
การแสดงคืนนี้สนับสนุนโดยธนาคารไดนิปปอน

27
00:04:02,951 --> 00:04:05,286
เราหวังว่าทุกท่านจะเพลิดเพลิน

28
00:04:05,370 --> 00:04:10,708
ไปกับค่ำคืนแห่งการแสดง
อันแสนอัศจรรย์และบันเทิงเริงใจ

29
00:04:14,087 --> 00:04:18,716
บ้าเอ๊ย เจ้าพวกนี้จู่ๆ ก็โผล่มา
พวกมันเป็นใครกันเนี่ย

30
00:04:18,800 --> 00:04:24,472
เรื่องมันดูซับซ้อนเกินกว่าจะเป็น
การเล่นงานทีเผลอของบริษัทคู่แข่งนะครับ

31
00:04:24,555 --> 00:04:27,183
พวกมันรอตอนที่ไม่มีคนแล้วค่อยเข้ามาล้อมเราไว้

32
00:04:28,518 --> 00:04:30,603
พวกมันเตรียมตัวมาดี

33
00:04:31,688 --> 00:04:35,024
แย่แล้วสิ คอสโมก็ยังบาดเจ็บอยู่

34
00:04:35,984 --> 00:04:37,485
คาเนดะ ดูแลเขาด้วย

35
00:04:37,986 --> 00:04:41,406
อดัม ฉันไม่เป็นไร

36
00:04:41,489 --> 00:04:42,532
หุบปาก

37
00:04:42,615 --> 00:04:46,411
นายน่ะมีแต่จะถ่วงเรา ไปซะสิ คาเนดะ

38
00:04:46,494 --> 00:04:48,538
ครับ

39
00:04:48,621 --> 00:04:50,623
อดัม

40
00:04:52,125 --> 00:04:54,794
(นักสู้จากบริษัทยาฟุรุมิ)
(วากะซึกิ ทาเคชิ)

41
00:04:57,380 --> 00:04:58,798
(ห้องรอ)
(มิคะซึจิ เรย์)

42
00:05:01,384 --> 00:05:03,803
(นักสู้จากโกลด์ เพลเชอร์ กรุ๊ป)
(มิคะซึจิ เรย์)

43
00:05:04,387 --> 00:05:07,140
รุกฆาตแล้ว เม็ตสึโดะ

44
00:05:07,724 --> 00:05:10,977
ยกเลิกงานประลอง

45
00:05:11,519 --> 00:05:14,397
แล้วลงจากตำแหน่งประธานสมาคมเคนกันซะดีๆ

46
00:05:15,481 --> 00:05:18,151
ถ้าเกิดฉันปฏิเสธล่ะ

47
00:05:18,234 --> 00:05:22,530
ถ้าแบบนั้นล่ะก็ ฉันจะระเบิดโดมเคนกันทิ้ง

48
00:05:23,239 --> 00:05:26,951
พร้อมๆ กับสมาชิกสมาคมเคนกัน
และบรรดาบุคคลสำคัญของประเทศ

49
00:05:28,119 --> 00:05:34,167
แบบนั้นคุณจะกลายเป็น
ศัตรูหมายเลขหนึ่งของทั้งโลกนะ

50
00:05:34,250 --> 00:05:35,543
ประธานฮายามิ

51
00:05:37,503 --> 00:05:42,925
ฉันไม่สน แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง
ฉันก็จะมีอิทธิพลยิ่งกว่าใครในโลกนี้

52
00:05:43,885 --> 00:05:47,180
เขาอุตส่าห์ลำบากเตรียมการเรื่องทั้งหมดนี่

53
00:05:47,263 --> 00:05:50,641
เขาต้องมีคนมีอำนาจหนุนหลังอยู่แน่ๆ

54
00:05:52,352 --> 00:05:55,521
ให้ตายสิ วุ่นวายอะไรอย่างนี้นะ

55
00:05:55,605 --> 00:05:58,691
คนไข้คนหนึ่งของเรายังไม่ตื่นซะด้วยสิ

56
00:05:59,192 --> 00:06:01,069
(ห้องดูแลผู้ป่วยหนัก)

57
00:06:04,155 --> 00:06:08,326
เป็นโชว์รอบดึกที่อลังการซะจริง

58
00:06:09,243 --> 00:06:13,081
คนทั่วไปคงไม่มีโอกาสได้ดูโชว์อะไรแบบนี้

59
00:06:13,831 --> 00:06:14,957
เอาล่ะ

60
00:06:18,878 --> 00:06:22,048
ตัวคันจิของวิชานิโกะมันใช่ตัวนี้หรือเปล่าเนี่ย

61
00:06:25,134 --> 00:06:30,264
จะว่าไป นอกจากเรื่องนั้นแล้ว
ฉันก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอดีตของคุณโอมะเลย

62
00:06:32,308 --> 00:06:35,061
แต่มันไม่สำคัญแล้วล่ะ

63
00:06:39,065 --> 00:06:41,776
ความแข็งแกร่งนั้นหมายถึงอะไร

64
00:06:46,864 --> 00:06:48,783
แกแน่ใจแล้วเหรอว่ามาหาถูกคน

65
00:06:50,493 --> 00:06:52,495
รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร

66
00:06:53,079 --> 00:06:55,706
เออ ฉันรู้จักแกดีเลย

67
00:06:56,249 --> 00:06:59,252
แกคือคนขายยาที่คุมถิ่นนี้อยู่

68
00:07:00,128 --> 00:07:04,215
เห็นว่าแถวนี้แกเก่งที่สุดเลยนี่นา

69
00:07:04,966 --> 00:07:06,968
ช่วยแสดงฝีมือให้ฉันดูหน่อยสิ

70
00:07:07,552 --> 00:07:11,889
นี่แปลว่าแกอยากรนหาที่ตายสินะ

71
00:07:12,473 --> 00:07:17,687
แกน่ะทำได้แค่ฆ่าขี้ยาเท่านั้นแหละ ไอ้เวรเอ๊ย

72
00:07:40,293 --> 00:07:43,212
ไอ้เด็กบ้า แกคิดว่าตัวเองเป็นใครวะ

73
00:07:57,393 --> 00:08:01,481
เข้าใจแล้ว คิดจำกัดการเคลื่อนไหวฉันสินะ

74
00:08:02,523 --> 00:08:06,861
อะไรกัน คิดว่าฉันทำได้แค่กอดรัดหรือไง

75
00:08:06,944 --> 00:08:11,699
ไอ้ตาถั่วเอ๊ย ทีนี้แกได้ตายแน่

76
00:08:22,752 --> 00:08:25,838
มันกำอะไรเอาไว้ในมือหรือเปล่า

77
00:08:35,389 --> 00:08:38,768
พุ่งชนเหรอ อย่ามาล้อเล่นกันนะโว้ย

78
00:08:41,646 --> 00:08:43,731
พลังนี่มัน…

79
00:08:44,649 --> 00:08:47,318
มันต้องกำอะไรเอาไว้แน่…

80
00:08:47,902 --> 00:08:50,488
(ท่วงท่าเหล็กกล้า เหล็กแหลกลาญ)

81
00:08:56,118 --> 00:08:59,497
โอเค ใช้ได้เลยล่ะ

82
00:08:59,580 --> 00:09:01,374
เข้าใจหรือยัง

83
00:09:01,457 --> 00:09:06,254
ถ้าใช้ความคิดสร้างสรรค์
แกจะเอาชนะศัตรูที่เก่งกว่าได้

84
00:09:07,213 --> 00:09:11,551
แต่แกก็ยังเคลื่อนไหวสูญเปล่าเยอะอยู่
ฉันยังให้คะแนนเต็มไม่ได้หรอกนะ

85
00:09:12,134 --> 00:09:18,015
พอแค่นี้แหละ ได้เวลากลับบ้าน
แล้วไปทบทวนบทเรียนของวันนี้กัน

86
00:09:18,724 --> 00:09:21,143
อะไรเนี่ย จบแล้วงั้นเหรอ

87
00:09:21,852 --> 00:09:23,396
ฉันยังสู้ได้อยู่นะ

88
00:09:23,479 --> 00:09:27,483
อย่ารีบร้อนสิ
พวกเด็กๆ นี่มันแรงเยอะซะจริงแฮะ

89
00:09:28,234 --> 00:09:32,780
ฉันก็อิจฉาอยู่หรอกนะ
แต่การหักโหมเกินไปมันไม่ดี

90
00:09:37,326 --> 00:09:40,246
หมัดขวาตรงหมัดแรกนั่นประมาทเกินไป

91
00:09:41,247 --> 00:09:45,293
ถ้าหมอนั่นชำนาญท่ากอดรัดล่ะก็
การต่อสู้คงจบไปแล้ว

92
00:09:47,628 --> 00:09:50,298
แถมท่าออกอาวุธของแกก็ยุ่งเหยิง

93
00:09:51,507 --> 00:09:54,802
แบบนั้นการโจมตีของแกจะไร้ประสิทธิภาพ

94
00:09:55,761 --> 00:10:00,975
โทมะ แกมีจุดที่ต้องปรับปรุงอีกเยอะ
แต่แกก็ไม่ได้ทำผิดหรอกนะ

95
00:10:01,892 --> 00:10:06,480
ยังปรับปรุงได้แต่ก็ไม่ได้ทำผิด
มันหมายความว่าไงกันน่ะ

96
00:10:06,564 --> 00:10:09,567
เฮ่ย ใครบอกให้แกอู้ได้กันน่ะ

97
00:10:10,151 --> 00:10:11,193
แต่ก็ใช่แหละ

98
00:10:11,736 --> 00:10:16,616
วัดตามสามัญสำนึกของฉัน
หนทางที่แกต้องไปมันยังอีกยาวไกล

99
00:10:17,491 --> 00:10:20,703
แต่แกก็รอดมาได้จนถึงป่านนี้ จริงไหม

100
00:10:21,954 --> 00:10:25,875
ต่อให้เทคนิคของแกเก่งกาจ
และแกเตรียมตัวมาอย่างดี

101
00:10:25,958 --> 00:10:30,212
ทุกอย่างก็จะเป็นแค่ทฤษฎี
ถ้าแกปกป้องตัวเองตอนสู้จริงไม่ได้

102
00:10:31,339 --> 00:10:34,717
กับกลยุทธ์ภายในน่ะ มันไม่มีคำตอบไหนถูกต้อง

103
00:10:35,760 --> 00:10:39,138
ถึงอย่างนั้นแกก็ยังไม่เคยเลือกคำตอบที่ผิดมาก่อน

104
00:10:40,056 --> 00:10:43,017
หัวใจของวิชานิโกะอยู่ที่การเดิน

105
00:10:43,517 --> 00:10:47,980
ขอแค่แกเดินได้ถูกต้อง
จะหนทางไหนๆ แกก็สามารถผ่านไปได้

106
00:10:49,106 --> 00:10:53,444
ด้วยอายุเท่านี้ ร่างกายของแกพัฒนาสมบูรณ์แล้ว

107
00:10:53,527 --> 00:10:57,406
และด้วยร่างกายนั่น
แกก็สามารถใช้ท่าต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

108
00:10:59,075 --> 00:11:01,160
มันถึงเวลาแล้ว

109
00:11:03,371 --> 00:11:06,415
ถึงเวลาที่แกจะเริ่มออกเดินด้วยตัวเองสักที

110
00:11:07,500 --> 00:11:10,711
ตั้งแต่พรุ่งนี้ฉันจะสอนไม้ตายลับ
ในวิชานิโกะให้กับแก

111
00:11:23,557 --> 00:11:29,105
ป่ากาคิงาฮาระอยู่ห่างจากแดนใน
ไปทางทิศตะวันตกกว่า 100 กิโลเมตร

112
00:11:29,772 --> 00:11:34,985
ตั้งแต่สำเร็จไม้ตายลับ
ฉันก็ไม่ได้กลับมาที่นี่อีกเลย

113
00:11:35,736 --> 00:11:40,866
เพื่อนที่มาเรียนวิชาลับด้วยกันกับฉันก็ตายที่นี่

114
00:11:41,617 --> 00:11:44,537
นึกว่านายคิดค้นวิชานิโกะขึ้นมาเองซะอีก

115
00:11:46,414 --> 00:11:48,708
เรื่องนั้นเอาไว้ฉันค่อยเล่าแล้วกัน

116
00:11:50,376 --> 00:11:54,755
ที่นี่แหละ เรามาถึงใจกลางป่าแล้ว

117
00:11:56,298 --> 00:11:58,801
มีเรื่องหนึ่งที่กวนใจฉันตั้งแต่เราเข้าป่ามา

118
00:11:59,635 --> 00:12:01,679
ที่นี่ไม่มีสิ่งมีชีวิตเลย

119
00:12:02,263 --> 00:12:07,560
รอบๆ ป่ากาคิงาฮาระมีสนามแม่เหล็กเข้มข้น

120
00:12:07,643 --> 00:12:13,733
ถึงที่นี่จะกว้างและมีดินอุดมสมบูรณ์
แต่สิ่งมีชีวิตก็ไม่อาจอยู่รอดได้หรอก

121
00:12:14,400 --> 00:12:17,403
มันคือป่าแห่งความตายที่ปฏิเสธสิ่งมีชีวิตทุกรูปแบบ

122
00:12:18,070 --> 00:12:21,449
พอเทียบกับที่นี่แล้ว แดนในก็เหมือนสวรรค์ไปเลย

123
00:12:23,409 --> 00:12:28,080
งั้นนายก็กลับจากป่าแห่งความตาย
ไปแบบเป็นๆ สินะ ดีจัง

124
00:12:28,664 --> 00:12:31,041
นี่เป็นที่ฝึกที่เหมาะสุดๆ ใช่ไหมล่ะ

125
00:12:36,046 --> 00:12:37,131
นี่มันอะไร

126
00:12:37,214 --> 00:12:40,301
ระหว่างการฝึก
แกจะต้องใส่น้ำหนักถ่วงเอาไว้ที่แขนขา

127
00:12:40,801 --> 00:12:43,929
แกห้ามถอดมันออกจนกว่าการฝึกจะจบลง

128
00:12:44,513 --> 00:12:49,226
แต่ละข้างหนักสิบกิโลกรัม ไม่สิ หรือว่า 11 หว่า

129
00:12:49,810 --> 00:12:53,147
เอาเป็นว่ารวมๆ แล้ว
มันหนักราว 40 กิโลกรัมแล้วกัน

130
00:12:53,647 --> 00:12:55,691
นายนี่มันไม่ใส่ใจเอาซะเลย

131
00:13:01,572 --> 00:13:07,286
แต่จะเอางั้นก็ได้ น้ำหนักแค่นี้น่ะเบาจะตาย
มันไม่ส่งผลอะไรหรอก

132
00:13:07,787 --> 00:13:11,123
แล้วไง เราจะฝึกอะไรกัน

133
00:13:11,207 --> 00:13:13,626
ยกน้ำหนักเหรอ หรือซ้อมท่วงท่า

134
00:13:17,087 --> 00:13:19,673
ตั้งท่าซะ เราจะสู้กัน

135
00:13:20,299 --> 00:13:23,093
แกต้องสู้กับฉันในสภาพนั้น

136
00:13:23,177 --> 00:13:26,138
เราจะฝึกกันไปเรื่อยๆ จนกว่าแกจะโจมตีฉันโดน

137
00:13:27,389 --> 00:13:30,309
แน่นอน ฉันจะไม่มีออมมือให้

138
00:13:30,392 --> 00:13:31,894
หือ

139
00:13:32,478 --> 00:13:36,023
ล้อเล่นกันใช่ไหม ปกติฉันเอาชนะนายไม่ได้…

140
00:13:38,943 --> 00:13:40,653
ยังคิดว่าล้อเล่นหรือเปล่าล่ะ

141
00:13:44,031 --> 00:13:45,574
หมอนี่เอาจริง

142
00:13:46,742 --> 00:13:52,081
ถ้าแค่เพียรพยายามก็ผ่านไปได้
แบบนั้นมันก็ไม่ใช่การฝึกจริงๆ แล้ว

143
00:13:52,873 --> 00:13:56,627
สำเร็จวิชาด้วยการทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

144
00:13:57,169 --> 00:14:00,256
นั่นแหละหัวใจของไม้ตายลับ

145
00:14:03,884 --> 00:14:06,846
อะไรล่ะนั่น เบาอย่างกับลมพัด

146
00:14:10,724 --> 00:14:13,018
เฮ่ยๆ ยังไม่ถึงเวลางีบนะ

147
00:14:13,102 --> 00:14:17,731
พื้นมันไม่เสมอกัน นี่แกรู้พื้นฐานหรือเปล่า

148
00:14:26,824 --> 00:14:28,659
ลุกขึ้น เรายังฝึกกันไม่จบ

149
00:14:40,045 --> 00:14:43,382
เป็นอะไรไป ขยับไม่ไหวแล้วงั้นเหรอ

150
00:14:43,465 --> 00:14:45,342
ไม่เห็นเก่งอย่างที่พูดเลยนี่หว่า

151
00:14:46,385 --> 00:14:50,431
เอาเถอะ เราเพิ่งฝึกกันวันนี้วันแรก

152
00:14:50,514 --> 00:14:55,853
ฉันจะให้แกไปพักเร็วหน่อยก็ได้
ไปฟื้นฟูเรี่ยวแรงมาด้วยล่ะ

153
00:15:03,319 --> 00:15:04,820
เจ็บเหลือเกิน

154
00:15:10,910 --> 00:15:12,077
ขาซ้ายของฉัน

155
00:15:13,746 --> 00:15:14,705
ไม่มีประโยชน์

156
00:15:16,081 --> 00:15:20,753
กระดูกและกล้ามเนื้อของฉัน
ร่างกายของฉันมาถึงขีดจำกัดแล้ว

157
00:15:22,254 --> 00:15:26,342
อยู่ในสภาพนี้ฉันสู้ไม่ไหวแน่

158
00:15:30,137 --> 00:15:33,015
นี่ไม่ใช่เวลาจะมาคร่ำครวญ

159
00:15:35,476 --> 00:15:40,105
ก่อนอื่นฉันต้องทำแผลและหาอะไรกิน

160
00:15:40,189 --> 00:15:43,901
จากนั้นก็นอนจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้น

161
00:15:44,401 --> 00:15:46,779
หมดเวลาพักแล้ว ตั้งท่าซะ

162
00:15:50,824 --> 00:15:52,451
แกมันประมาทเกินไป

163
00:15:53,035 --> 00:15:55,579
ฉันไม่ได้บอกว่าแกพักได้จนถึงเช้าสักหน่อย

164
00:15:56,997 --> 00:16:01,377
บอกแล้วนะว่าเพื่อนฉันตายที่นี่

165
00:16:02,002 --> 00:16:04,922
แกก็อยากตายที่นี่ด้วยหรือไง

166
00:16:13,013 --> 00:16:14,848
ใกล้จะหมดคืนแล้ว

167
00:16:15,349 --> 00:16:17,559
สิ้นสุดการฝึกวันแรก

168
00:16:19,103 --> 00:16:22,314
นอนพักซะ แล้วเราจะมาเริ่มวันที่สองกัน

169
00:16:32,741 --> 00:16:35,828
เริ่มวันที่สองของการฝึก

170
00:16:37,538 --> 00:16:40,124
เป็นอะไรไป นี่แกตั้งใจหรือเปล่าเนี่ย

171
00:16:40,708 --> 00:16:46,046
ก็เหมือนวันแรกของการฝึก
โอมะอยู่ในกำมือของนิโกะอย่างสิ้นเชิง

172
00:16:46,672 --> 00:16:52,845
หากจะเจาะจง
เป็นเพราะอาการบาดเจ็บสะสมจากวันแรก

173
00:16:52,928 --> 00:16:55,973
การเคลื่อนไหวของเขาจึงช้าลงอย่างเห็นได้ชัด

174
00:17:01,478 --> 00:17:07,067
การฝึกวันที่สองจบลงโดยไม่มีความคืบหน้า

175
00:17:16,118 --> 00:17:17,911
เจ็บเป็นบ้า

176
00:17:19,496 --> 00:17:20,664
ฮึบ

177
00:17:22,082 --> 00:17:24,001
ถึงเวลาต้องหาอะไรกิน

178
00:17:28,338 --> 00:17:33,177
สมุนไพรและอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูง

179
00:17:33,677 --> 00:17:35,345
ตอนนี้โอมะเริ่มปรับตัว

180
00:17:36,096 --> 00:17:40,893
ให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของป่ากาคิงาฮาระแล้ว

181
00:17:44,855 --> 00:17:46,482
รอก่อนเถอะไอ้แก่

182
00:17:47,900 --> 00:17:51,403
พรุ่งนี้ฉันจะเอาคืนนายแน่

183
00:17:51,945 --> 00:17:54,156
วันที่สามของการฝึก

184
00:17:57,117 --> 00:18:02,539
(ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง
วารีและสวรรค์ นางแอ่นน้ำ)

185
00:18:02,623 --> 00:18:06,960
อาการบาดเจ็บของเขาสะสมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

186
00:18:07,461 --> 00:18:11,298
แต่ร่างกายของเขาตอบสนองต่ออาการผิดปกตินี้

187
00:18:12,591 --> 00:18:16,345
สมองของเขาหลั่งเอ็นดอร์ฟิน

188
00:18:16,428 --> 00:18:19,640
ซึ่งเข้มข้นกว่ามอร์ฟีนห้าหกเท่า

189
00:18:20,390 --> 00:18:24,061
เขาจึงสามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้เป็นปกติ

190
00:18:24,645 --> 00:18:28,649
สมองของแกไม่เคยหลั่งยาตามธรรมชาติ
เยอะขนาดนี้มาก่อนเลยล่ะสิ

191
00:18:29,483 --> 00:18:33,070
จำความรู้สึกเหมือนข้อจำกัดถูกทำลายนี้ไว้ดีๆ

192
00:18:34,571 --> 00:18:36,323
(ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง หลิวลู่ลม)

193
00:18:43,372 --> 00:18:47,042
สิ้นสุดการฝึกซ้อมวันที่สาม

194
00:18:49,878 --> 00:18:51,130
วันที่สี่

195
00:18:51,630 --> 00:18:53,632
วันที่ห้า

196
00:18:54,591 --> 00:18:56,135
วันที่หก

197
00:19:04,726 --> 00:19:06,895
อะไรกันน่ะ

198
00:19:13,193 --> 00:19:15,904
แกเป็นใคร

199
00:19:19,783 --> 00:19:23,871
เข้าใจแล้ว ควบคุมพื้นที่ได้แล้วสินะ

200
00:19:26,748 --> 00:19:28,333
เฮ่ยๆ

201
00:19:28,417 --> 00:19:30,419
แล้วพวกนักสู้ข้างนอกล่ะ

202
00:19:30,502 --> 00:19:35,674
ฉันบอกผู้คุ้มกันไปว่าไม่ต้องปราณีคนที่ขัดขืน

203
00:19:37,009 --> 00:19:42,264
หวังว่านักสู้ของพวกแกจะปลอดภัยแล้วกัน

204
00:19:43,849 --> 00:19:46,768
นี่มันบ้าชัดๆ

205
00:19:49,104 --> 00:19:52,149
ได้พูดอะไรหรือเปล่า เจ้าตัวเหลือบริ้นไร

206
00:19:52,774 --> 00:19:56,111
ฉันจะพิชิตโลกนี้ด้วยตัวของฉันเอง

207
00:19:56,195 --> 00:20:00,073
ฉันไม่จำเป็นต้องให้แกมาช่วย

208
00:20:00,657 --> 00:20:04,161
โอ้โฮ ทำตัวแมนๆ ก็เป็นด้วย

209
00:20:04,244 --> 00:20:08,457
หุบปากไปเลย ฉันทนมามากพอแล้ว

210
00:20:08,540 --> 00:20:13,670
ที่ประธานโยชิทาเกะพูดน่ะ
มันคือความคิดของทุกคนในนี้นั่นแหละ

211
00:20:14,171 --> 00:20:16,465
ยกเว้นแค่ไม่กี่คนน่ะนะ

212
00:20:16,548 --> 00:20:20,260
ผมขอใช้โอกาสนี้ให้คำตอบเลยก็แล้วกัน

213
00:20:20,969 --> 00:20:24,681
ผมไม่มีทางร่วมด้วยกับแผนการของคุณหรอก

214
00:20:26,683 --> 00:20:29,061
แล้วเธอล่ะ อากิระ

215
00:20:30,312 --> 00:20:34,983
พ่อของเธอที่เสียไปเป็นผู้ติดตามที่ภักดีของฉัน

216
00:20:35,567 --> 00:20:37,402
"ผู้ติดตามที่ภักดี" เหรอ

217
00:20:37,486 --> 00:20:44,284
งั้นใครกันที่สั่งให้พ่อของประธานอุริตะสังหารท่าน

218
00:20:44,868 --> 00:20:47,246
พ่อของผมเป็นแค่หุ่นเชิดของคุณ

219
00:20:47,788 --> 00:20:51,541
ท่านทำอะไรไม่ได้นอกจากเชื่อฟัง
และฆ่าพ่อของประธานนิชิฮนจิ

220
00:20:52,542 --> 00:20:56,129
แต่พวกเรานั้นไม่เหมือนกัน
เราไม่ยอมเป็นหุ่นเชิดของคุณหรอก

221
00:20:57,673 --> 00:21:01,593
เจ้าพวกโง่ ไม่เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองเลย

222
00:21:05,055 --> 00:21:07,891
พอที จงหายไปซะ

223
00:21:08,475 --> 00:21:12,396
(ประมุขตระกูลคุเระ)
(คุเระ เอริโอะ)

224
00:21:17,067 --> 00:21:22,948
คิดจริงๆ เหรอว่าเรารู้ไม่ทันแผนของแก

225
00:21:30,038 --> 00:21:30,956
ต๊ายตาย

226
00:21:31,039 --> 00:21:32,457
อะไรกัน

227
00:21:34,876 --> 00:21:39,965
ยอดฝีมือ 50 คนของตระกูลคุเระมาถึงแล้ว

228
00:21:42,426 --> 00:21:44,803
แกบอกว่าจะยึดเกาะงั้นเหรอ

229
00:21:45,304 --> 00:21:50,350
ข้อมูลทั้งหมดรวมถึงเวลาและเส้นทาง
มันรั่วไหลตั้งแต่แรกแล้ว

230
00:21:51,018 --> 00:21:55,981
แผนสองที่แกจะใช้
หลังจากนักสู้ของแกตกรอบจนหมด

231
00:21:56,064 --> 00:21:58,358
คือการยึดอำนาจ

232
00:21:59,026 --> 00:22:01,611
ถูกต้องไหมล่ะ

233
00:22:01,695 --> 00:22:05,824
เพราะอย่างนั้นฉันถึงให้ตระกูลคุเระ
หนีออกจากเกาะกันไปก่อน

234
00:22:05,907 --> 00:22:07,159
อะไรนะ

235
00:22:09,494 --> 00:22:13,498
ไอ้พวกบ้าเอ๊ย ลงมือก่อการร้ายกันจริงๆ ซะด้วย

236
00:22:20,589 --> 00:22:25,677
เบี้ยอยู่พร้อมหน้าแล้ว มาเริ่มเกมเลยไหมล่ะ

237
00:22:27,262 --> 00:22:29,639
เอริโอะ

238
00:22:30,349 --> 00:22:33,810
เม็ตสึโดะ

239
00:24:02,691 --> 00:24:04,901
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์

240
00:24:05,610 --> 00:24:07,404
ไม้ตายลับเริ่มสำแดง

241
00:24:07,487 --> 00:24:10,031
ความทรงจำครั้งตกนรกฟื้นคืนกลับ

242
00:24:10,699 --> 00:24:14,161
โอมะเผชิญความตายมานับไม่ถ้วนครั้งและบัดนี้…

243
00:24:14,244 --> 00:24:17,038
ตื่นได้แล้ว โทคิตะ โอมะ

244
00:24:17,122 --> 00:24:19,916
ตอนต่อไป: ตะลุมบอน