1
00:00:13,013 --> 00:00:16,850
ยามาชิตะ คาสึโอะ ถอยไปซะ

2
00:00:17,642 --> 00:00:19,436
ฉันได้นิโกะช่วยเอาไว้

3
00:00:20,645 --> 00:00:22,230
ถึงตาที่ฉันจะเป็นฝ่ายช่วยบ้างแล้ว

4
00:00:22,814 --> 00:00:24,733
(คิริว เซ็ตสึนะ)

5
00:00:27,819 --> 00:00:31,364
เขาก็แค่เด็กผู้ชาย
ที่เกิดมาบนโลกโดยที่ไม่มีใครรัก

6
00:00:32,866 --> 00:00:35,493
จะหยุดเขาได้ มันมีแค่ทางนี้ทางเดียวเหรอ

7
00:00:35,577 --> 00:00:39,289
นั่นแหละ ลงมือได้เลย โอมะคุง

8
00:00:39,372 --> 00:00:40,290
คิริว

9
00:00:40,373 --> 00:00:41,249
คุณเซ็ตสึนะ

10
00:00:46,212 --> 00:00:50,341
คิริว ดูสิ นี่คือการต่อสู้ที่นายรอคอย

11
00:00:50,425 --> 00:00:52,844
คุณชิอง โทโมโกะจัง

12
00:00:52,927 --> 00:00:55,221
คุณเซ็ตสึนะ สู้ๆ นะคะ

13
00:00:56,848 --> 00:00:59,184
รักแท้นั้นก็คือ

14
00:00:59,726 --> 00:01:00,727
ความตาย

15
00:01:00,810 --> 00:01:01,770
(ความตาย)

16
00:01:01,853 --> 00:01:03,438
หลังจากเสาะแสวงหาไม่หยุดยั้ง

17
00:01:03,521 --> 00:01:06,232
ในที่สุดสัตว์ร้ายผู้งดงามตัวนี้

18
00:01:06,316 --> 00:01:09,110
ก็พบหนทางมาสู่ที่นี่

19
00:01:09,736 --> 00:01:11,738
โอ้ เทพเจ้าเอ๋ย

20
00:01:11,821 --> 00:01:16,117
ช่วยฆ่าผมด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ด้วยเถอะ

21
00:01:16,201 --> 00:01:20,497
ส่วนสูง 180 เซนติเมตร น้ำหนัก 75 กิโลกรัม

22
00:01:20,580 --> 00:01:24,417
สถิติเคนกันของเขา ชนะสอง แพ้หนึ่ง

23
00:01:24,501 --> 00:01:26,544
รวมรางวัลที่ได้รับ

24
00:01:26,628 --> 00:01:30,131
คือ 25,072 ล้านเยน

25
00:01:30,215 --> 00:01:34,052
ตัวแทนจากกลุ่มการศึกษาโคโอ

26
00:01:34,135 --> 00:01:35,637
สัตว์ร้ายผู้งดงาม

27
00:01:36,137 --> 00:01:39,766
คิริว เซ็ตสึนะ

28
00:02:12,006 --> 00:02:15,552
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

29
00:03:27,999 --> 00:03:32,921
(ตอน 21 การอำลา)

30
00:03:36,591 --> 00:03:37,717
(ฝ่ามือรากษส)

31
00:03:38,301 --> 00:03:39,385
ฝ่ามือรากษส

32
00:03:43,181 --> 00:03:47,852
โอมะนั้นรู้จักกระบวนท่าฝ่ามือรากษสอยู่แล้ว

33
00:03:47,936 --> 00:03:48,937
แต่ว่า…

34
00:03:50,271 --> 00:03:51,272
หลอกเหรอ

35
00:03:51,856 --> 00:03:56,486
ถึงรู้จักกระบวนท่าก็ไม่ได้แปลว่าจะสวนกลับได้

36
00:03:59,989 --> 00:04:02,992
โดนเข้าเต็มๆ เลย แขนซ้ายของเขา…

37
00:04:06,162 --> 00:04:08,248
แต่แขนซ้ายของเขาไม่ถูกบิด

38
00:04:10,500 --> 00:04:11,584
กายาเหล็กเหรอ

39
00:04:13,544 --> 00:04:15,755
ใช้วิชาของผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว

40
00:04:15,838 --> 00:04:17,257
น่ารำคาญชะมัดเลย

41
00:04:18,883 --> 00:04:20,969
กายาเหล็กไม่ได้แข็งแกร่งไร้เทียมทาน

42
00:04:21,552 --> 00:04:24,681
เธอจะทานรับได้แค่ไหน มันมีขีดจำกัดอยู่

43
00:04:25,473 --> 00:04:29,811
เมื่อเธอคลายวิชานั้น ผมไม่พลาดจังหวะนั้นแน่

44
00:04:30,895 --> 00:04:32,897
มันไร้ประโยชน์ โอมะคุง

45
00:04:33,439 --> 00:04:36,317
ทำไมถึงไม่ยอมเข้าใจสักทีนะ

46
00:04:45,118 --> 00:04:47,578
(ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง-วารีสวรรค์)
(นางแอ่นน้ำ)

47
00:04:52,375 --> 00:04:54,627
(ท่วงท่าเหล็กกล้า)
(เหล็กแหลกลาญ)

48
00:05:01,467 --> 00:05:03,511
เขาเร็วกว่าผมได้ยังไงกัน

49
00:05:03,594 --> 00:05:06,264
ผมควรจะเร็วกว่าเขาสิ

50
00:05:08,725 --> 00:05:11,102
อย่างนี้เองสินะ

51
00:05:11,185 --> 00:05:13,855
คำสาปที่โทคิตะ นิโกะสาปเขาเอาไว้…

52
00:05:14,522 --> 00:05:18,693
หมอนั่นทำให้กระดูกสันหลังของเขา
ผิดรูปไปนิดหน่อยเพื่อจำกัดพลังเอาไว้

53
00:05:19,277 --> 00:05:25,450
แต่พอร่างกายเจริญเติบโตขึ้น
การผิดรูปนั่นก็หายไปเอง

54
00:05:27,785 --> 00:05:29,329
สุดยอด

55
00:05:29,829 --> 00:05:33,458
ตอนนี้เซ็ตสึนะคุงแข็งแกร่งกว่า
ตอนที่เขาสู้กับคุโรกิหลายขุม

56
00:05:33,541 --> 00:05:40,381
นี่อาจเป็นศึกที่ดุเดือดระดับรอบชิงเลยล่ะมั้งเนี่ย

57
00:05:49,223 --> 00:05:52,435
คุณโอมะเป็นฝ่ายสงบจิตใจเอาไว้ได้ ดีมาก

58
00:05:53,269 --> 00:05:57,398
แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้เลยนะ…

59
00:05:59,400 --> 00:06:02,570
ทำไมฉันถึงเพิ่งสังเกตเนี่ย

60
00:06:03,112 --> 00:06:05,823
เขายังไม่ได้ใช้วิชานิโกะทั้งหมดนี่นา

61
00:06:06,407 --> 00:06:11,079
เซ็ตสึนะคุงอาจจะใช้ยืมอายุขัยเป็นเหมือนกันก็ได้

62
00:06:17,001 --> 00:06:21,381
ยิ่งแกเก่งขึ้นเท่าไร
การมีลูกเล่นติดตัวสักสองสามอย่างก็ยิ่งสำคัญ

63
00:06:21,964 --> 00:06:25,718
จงสังเกตทุกอย่างให้ดี
แม้กระทั่งตำแหน่งที่วางขา

64
00:06:26,344 --> 00:06:28,054
อย่างเช่นแบบนี้

65
00:06:29,055 --> 00:06:32,058
แกใช้เข่าผลักเข่าของคู่ต่อสู้ได้

66
00:06:32,558 --> 00:06:35,103
ถ้าขาแกอยู่ด้านในก็ให้ผลักออกไปด้านนอก

67
00:06:35,895 --> 00:06:38,689
ทันทีที่มันเสียกระบวนท่า แกก็โจมตีซะ

68
00:06:39,524 --> 00:06:40,525
เท่านั้นแหละ

69
00:06:41,109 --> 00:06:44,946
เรียบง่ายจัง ท่านี้ชื่อว่าอะไร

70
00:06:45,988 --> 00:06:48,157
ไม่มีชื่อหรอก

71
00:06:48,241 --> 00:06:52,870
นี่ไม่ใช่กระบวนท่าเฉพาะที่มีแค่ในวิชานิโกะ

72
00:06:53,371 --> 00:06:56,999
แต่ถ้าแกอยากแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ ล่ะก็

73
00:06:57,083 --> 00:06:59,710
เคล็ดลับแบบนี้มันจำเป็นกับแก

74
00:07:03,923 --> 00:07:06,717
ขนาดใช้กายาเหล็กก็ยังบาดเจ็บไม่เบาเลย

75
00:07:08,761 --> 00:07:09,637
เยี่ยม

76
00:07:15,768 --> 00:07:19,230
คิริว เซ็ตสึนะ ฉันสัมผัสได้

77
00:07:19,313 --> 00:07:21,816
แกยังใช้กายาเหล็กได้ไม่เชี่ยวชาญสินะ

78
00:07:22,942 --> 00:07:24,986
(ท่วงท่าเพลิงสวรรค์)
(เพลิงพิโรธ)

79
00:07:34,370 --> 00:07:35,621
เปล่าประโยชน์

80
00:07:35,705 --> 00:07:36,873
ผู้ชายคนนั้น…

81
00:07:49,969 --> 00:07:52,305
(ท่วงท่าเหล็กกล้า)
(เหล็กแหลกลาญ-ฟาดแข้ง)

82
00:07:52,388 --> 00:07:53,556
เยี่ยม

83
00:08:01,898 --> 00:08:03,065
นี่แก…

84
00:08:03,733 --> 00:08:08,404
โอ้โฮ นึกว่านักสู้โอมะจะปิดฉากได้แล้วซะอีก

85
00:08:08,488 --> 00:08:13,576
แต่นักสู้คิริวกลับตั้งรับได้ในสถานการณ์แบบนั้น

86
00:08:13,659 --> 00:08:16,746
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่คะเนี่ย

87
00:08:18,164 --> 00:08:21,459
มันถอดหัวไหล่ตัวเองจะได้สลัดหลุดจากฉันได้

88
00:08:21,959 --> 00:08:23,377
ไม่ใช่แค่นั้น

89
00:08:23,878 --> 00:08:27,006
เมื่อกี้มันไม่ควรจะหลบลูกเตะของฉันได้เลย

90
00:08:27,089 --> 00:08:28,508
หรือว่า…

91
00:08:29,258 --> 00:08:31,636
เกือบไปแล้วเชียว

92
00:08:31,719 --> 00:08:35,264
แต่ผมก็ตั้งรับมันได้ทันเวลาพอดี

93
00:08:35,973 --> 00:08:39,769
ไม่นะ เซ็ตสึนะคุงยังมีวิชาอื่นซ่อนเอาไว้

94
00:08:39,852 --> 00:08:42,438
นั่นไม่ใช่ยืมอายุขัย

95
00:08:43,731 --> 00:08:46,192
วิชาลับที่สองของสำนักนิโกะ

96
00:08:46,275 --> 00:08:47,944
ปีศาจร่วงหล่น

97
00:08:48,027 --> 00:08:50,112
วิชาลับที่สองงั้นเหรอ

98
00:08:50,196 --> 00:08:51,739
โอมะคุง…

99
00:08:52,240 --> 00:08:55,451
ถ้าผมทำให้เธอกลับมาเป็นเทพเจ้าได้

100
00:08:56,452 --> 00:08:59,956
ผมก็ยินดีที่จะตกนรก

101
00:09:40,538 --> 00:09:44,458
ไอ้เวรนี่ มันใช้แค่แขนซ้ายข้างเดียว

102
00:09:44,542 --> 00:09:46,502
นี่มันอะไรกัน

103
00:09:48,588 --> 00:09:51,173
อาการทาคีไซเคีย

104
00:09:51,882 --> 00:09:57,972
ผู้มีอาการจะรับรู้ทุกอย่างรอบตัว
ในรูปแบบของภาพช้า

105
00:09:58,556 --> 00:10:00,308
ว่ากันว่าอาการนี้เกิดขึ้น

106
00:10:00,391 --> 00:10:05,938
เนื่องจากความเร็วการประมวลผล
ของสมองที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

107
00:10:06,772 --> 00:10:10,776
ปีศาจร่วงหล่นใช้ประโยชน์จากปรากฏการณ์นั้น

108
00:10:11,694 --> 00:10:14,822
เมื่อไหร่ก็ตามที่เซ็ตสึนะมีอันตราย

109
00:10:15,323 --> 00:10:17,783
สมองของเขาจะปลดขีดจำกัดของร่างกายทิ้งไป

110
00:10:19,160 --> 00:10:24,248
นั่นคือความจริงเบื้องหลังเทพอสูร
ที่เราได้เห็นในรอบแรกและรอบสอง

111
00:10:24,999 --> 00:10:27,710
การใช้ปีศาจร่วงหล่นอย่างต่อเนื่องในช่วงสั้นๆ

112
00:10:27,793 --> 00:10:31,547
อานุภาพของมันก็ยิ่งร้ายกาจ

113
00:10:32,131 --> 00:10:33,049
แต่ทว่า…

114
00:10:36,719 --> 00:10:42,183
การใช้วิชานี้เป็นเวลานาน
จะส่งผลกระทบร้ายแรงต่อสมอง

115
00:10:42,892 --> 00:10:47,980
ตอนนี้สมองของเซ็ตสึนะ
ไม่อาจส่งความเจ็บปวดไปยังร่างกายได้อีกแล้ว

116
00:10:48,814 --> 00:10:52,485
ร่างกายของเขาขับเคลื่อนไปด้วยใจสู้

117
00:10:58,115 --> 00:11:02,620
ขนาดใช้ปีศาจร่วงหล่นก็ยังรับมือเขาแทบไม่ไหว

118
00:11:03,120 --> 00:11:06,123
เธอตอนนี้เมื่อเทียบกับโทคิตะ นิโกะ

119
00:11:06,624 --> 00:11:09,043
มันช่างวิเศษซะเหลือเกิน

120
00:11:18,386 --> 00:11:20,805
เธอเข้าใจผิดซะแล้วล่ะ

121
00:11:21,639 --> 00:11:24,725
ผมน่ะไม่ต้องการอยากเอาชนะ

122
00:11:25,851 --> 00:11:28,646
ผมแค่อยากกดสวิตช์เพื่อเปลี่ยนเธอ
ให้กลับคืนเป็นเทพเจ้า

123
00:11:28,729 --> 00:11:30,773
แล้วก็ทำลายสวิตช์นั้นทิ้งซะ

124
00:11:30,856 --> 00:11:35,695
แบบนั้นเธอก็จะกลับมาเป็นมนุษย์ไม่ได้อีกแล้ว

125
00:12:02,805 --> 00:12:04,223
เยี่ยม

126
00:12:15,067 --> 00:12:16,652
สุดยอดไปเลย

127
00:12:17,695 --> 00:12:18,904
โอมะคุง…

128
00:12:19,488 --> 00:12:22,158
เธอเก่งที่สุดอย่างที่ผมคิดเอาไว้เลย

129
00:12:22,867 --> 00:12:26,620
ขนาดใช้ปีศาจร่วงหล่น ผมก็ยังสู้เธอไม่ได้

130
00:12:27,538 --> 00:12:31,417
แต่ผมทำลายสวิตช์นั้นไปแล้ว

131
00:12:31,500 --> 00:12:34,670
ผมบรรลุเป้าหมายที่ผมเกิดมาสักที

132
00:12:36,297 --> 00:12:37,298
นั่นแหละ

133
00:12:37,798 --> 00:12:39,925
มาจัดการผมได้เลย

134
00:12:40,009 --> 00:12:43,137
ทำให้บาปของผมสิ้นสุดลงสักที

135
00:12:54,607 --> 00:12:58,778
ฉันรู้ว่าแกจะทำแบบนั้น

136
00:12:59,820 --> 00:13:00,988
ทำไมกัน

137
00:13:02,114 --> 00:13:05,451
ทำไมเธอถึงยังมีสภาพแบบนั้นล่ะ

138
00:13:06,577 --> 00:13:10,790
เธอน่าจะกลับมาเป็นเทพเจ้าแล้วสิ

139
00:13:13,751 --> 00:13:14,960
ทำไม…

140
00:13:16,921 --> 00:13:18,714
ทำไมกัน

141
00:13:22,384 --> 00:13:25,054
มันไม่ใช่ว่าฉันปฏิเสธวิชายืมอายุขัย

142
00:13:25,638 --> 00:13:30,100
แต่ภาพนิโกะที่ฉันเห็นบอกให้ฉันอย่าใช้มัน

143
00:13:31,393 --> 00:13:35,856
มันคงเป็นเพราะฉันปล่อยให้นิโกะตาย

144
00:13:36,357 --> 00:13:40,236
ลึกลงไปที่ไหนสักแห่งในจิตใจฉัน

145
00:13:40,986 --> 00:13:43,614
ฉันจึงคิดว่ายืมอายุขัยมันชั่วร้ายโดยไม่รู้ตัว

146
00:13:44,198 --> 00:13:48,869
แต่มันไม่มีวิชาที่ดีหรือวิชาที่เลวหรอก

147
00:13:49,703 --> 00:13:53,123
ทุกวิชาล้วนขึ้นอยู่กับผู้ใช้

148
00:13:56,210 --> 00:13:58,921
ฉันยังจะใช้วิชายืมอายุขัยต่อไป

149
00:13:59,839 --> 00:14:02,216
แต่จะใช้ก็ต่อเมื่อถึงเวลาที่ใช่

150
00:14:02,842 --> 00:14:05,177
และตอนนี้ไม่ใช่เวลานั้น

151
00:14:06,345 --> 00:14:07,680
คิริว เซ็ตสึนะ…

152
00:14:08,305 --> 00:14:11,934
ฉันตัดสินใจจะพิชิตแกโดยใช้แค่วิชานิโกะเท่านั้น

153
00:14:12,017 --> 00:14:16,438
วิชาของผู้ชายที่แกเกลียด โทคิตะ นิโกะไงล่ะ

154
00:14:19,275 --> 00:14:22,945
วิชาลับสำนักนิโกะ พิฆาตอสูร

155
00:14:24,446 --> 00:14:26,991
นี่คือวิชานิโกะของจริง

156
00:14:27,575 --> 00:14:31,495
พิฆาตอสูร วิชานิโกะงั้นเหรอ

157
00:14:31,579 --> 00:14:33,998
ล้อกันเล่นหรือไง

158
00:14:34,582 --> 00:14:38,252
ผมไม่มีทางแพ้ให้กับวิชาของชายคนนั้นแน่

159
00:14:38,335 --> 00:14:43,257
วิชาของคนที่ฆ่าสหายของผม
และชักนำเธอให้หลงทางน่ะ

160
00:14:47,177 --> 00:14:50,764
คิริว เซ็ตสึนะ มันจบแล้วล่ะ

161
00:14:52,600 --> 00:14:54,310
เธอฆ่าผมไม่ได้หรอก

162
00:14:55,811 --> 00:14:59,732
ผมจะไม่ยอมให้ตัวเองต้องตาย
เพราะกระบวนท่าของชายคนนั้น

163
00:14:59,815 --> 00:15:02,943
ถ้าอยากจะฆ่าผมล่ะก็ แปลงร่างเป็นเทพเจ้าซะสิ

164
00:15:03,027 --> 00:15:04,820
โทคิตะ โอมะ

165
00:15:05,404 --> 00:15:09,658
เธอจะปล่อยให้เขาควบคุมเธออย่างนี้หรือไง

166
00:15:09,742 --> 00:15:13,746
ฉันน่ะไม่ได้ถูกใครควบคุม

167
00:15:14,455 --> 00:15:18,000
ฉันเป็นคนเลือกที่จะสืบสานวิชานิโกะต่อไปเอง

168
00:15:18,083 --> 00:15:22,796
โทคิตะ นิโกะไม่ใช่นักบุญอย่างที่เธอคิดนะ

169
00:15:22,880 --> 00:15:27,551
หมอนั่นมันเป็นเศษสวะชั้นต่ำที่แสนชั่วช้า

170
00:15:28,135 --> 00:15:30,471
แกจะคิดยังไง ฉันไม่สน

171
00:15:31,055 --> 00:15:33,641
นิโกะคือครอบครัวคนเดียวที่ฉันเคยมี

172
00:15:34,391 --> 00:15:38,187
แต่เพราะภาพหลอนจากความคลั่งของแก
นิโกะเลยต้องมาตาย

173
00:15:40,606 --> 00:15:42,775
โทคิตะ นิโกะตายแล้วเหรอ

174
00:15:43,984 --> 00:15:45,694
เธอพูดจริงหรือเปล่า

175
00:15:46,779 --> 00:15:50,115
โทคิตะ นิโกะน่ะนะ แต่มันยังอยู่ตรงนั้น

176
00:15:51,158 --> 00:15:54,495
ผมกับเธอต่างก็โดนมันหลอก

177
00:15:54,995 --> 00:15:57,414
เราไม่มีเวลาจะมาทำแบบนี้แล้วนะ

178
00:15:57,498 --> 00:15:59,625
เราต้องช่วยคุณยามาชิตะ

179
00:15:59,708 --> 00:16:01,627
เอ๋

180
00:16:05,714 --> 00:16:08,175
เรื่องนั้นไม่สำคัญอีกแล้วล่ะ

181
00:16:08,676 --> 00:16:11,470
ใช้พลังเทพเจ้าของเธอฆ่าผมสิ

182
00:16:11,553 --> 00:16:14,431
บาปของผมจะได้รับการชำระล้าง

183
00:16:14,932 --> 00:16:16,725
และผมจะหลุดพ้น

184
00:16:38,664 --> 00:16:41,000
คุณโอมะ…

185
00:16:41,083 --> 00:16:43,752
คุณทำอะไรกับเซ็ตสึนะคุงเหรอครับ

186
00:16:43,836 --> 00:16:48,090
ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทางวิชานิโกะ สกัดพลัง

187
00:16:48,173 --> 00:16:51,051
(ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง)
(สกัดพลัง)

188
00:16:51,885 --> 00:16:55,431
นิโกะใช้กระบวนท่านี้กับฉัน
ตอนที่ฉันใช้ยืมอายุขัยและคุมตัวเองไม่ได้

189
00:16:56,015 --> 00:16:59,935
เดิมทีท่านี้ถูกคิดค้นขึ้นมา
เพื่อทำลายเส้นประสาทศัตรู

190
00:17:00,436 --> 00:17:05,816
แต่มันก็ใช้ระงับระบบประสาทอัตโนมัติได้ด้วย

191
00:17:06,316 --> 00:17:08,944
ระบบประสาทอัตโนมัติเหรอ

192
00:17:09,028 --> 00:17:10,404
อย่างที่ฉันสงสัยเลย

193
00:17:10,946 --> 00:17:14,033
ระบบประสาทของหมอนี่มีร่องรอยความเสียหาย

194
00:17:14,950 --> 00:17:17,953
ที่ฉันรู้เพราะฉันเองก็เป็นเหมือนกัน

195
00:17:18,704 --> 00:17:21,415
ภาพหลอนทั้งหลายที่หมอนั่นเห็น

196
00:17:21,915 --> 00:17:25,544
เป็นผลข้างเคียงจากการใช้
ปีศาจร่วงหล่นมากเกินไป

197
00:17:26,545 --> 00:17:28,756
ตอนนี้ฉันสะกดระบบประสาทของมันไว้

198
00:17:29,256 --> 00:17:32,676
อาการของมันจะไม่แย่ไปกว่านี้แล้วล่ะ

199
00:17:34,344 --> 00:17:36,555
ฉันทำได้เท่านี้แหละ

200
00:17:37,222 --> 00:17:40,309
ส่วนจากนี้จะเป็นยังไงก็ขึ้นอยู่กับมันแล้ว

201
00:17:40,934 --> 00:17:42,186
คุณโอมะ…

202
00:17:45,022 --> 00:17:49,151
สิ่งที่หมอนี่ก่อ ฉันไม่คิดจะทำให้มันชอบธรรม

203
00:17:49,651 --> 00:17:50,944
ครับ…

204
00:17:51,528 --> 00:17:52,613
แต่ว่านะ

205
00:17:53,405 --> 00:17:56,158
ฉันจะไม่ยอมให้มันได้ตายสมใจหรอก

206
00:17:57,618 --> 00:17:59,912
นิโกะเองก็คงจะพูดแบบนี้เหมือนกัน

207
00:18:00,913 --> 00:18:01,997
คุณโอมะ…

208
00:18:04,917 --> 00:18:07,920
เซ็ตสึนะคุง อย่าขยับนะ

209
00:18:12,549 --> 00:18:14,968
ผมแพ้งั้นเหรอ

210
00:18:15,594 --> 00:18:16,428
อืม

211
00:18:17,721 --> 00:18:19,306
ผมยังไม่ตาย

212
00:18:20,432 --> 00:18:21,475
หือ

213
00:18:21,558 --> 00:18:23,477
เขาปล่อยให้ผมมีชีวิตอยู่ต่อ…

214
00:18:24,269 --> 00:18:25,354
โอมะคุง…

215
00:18:26,021 --> 00:18:29,233
เธอไม่ยอมลงมือฆ่าผม…

216
00:18:31,193 --> 00:18:35,656
เธอไม่ใช่เทพเจ้าของผมอีกต่อไปแล้ว…

217
00:18:38,951 --> 00:18:42,996
เซ็ตสึนะคุง เธอเป็นคนพูดเอง

218
00:18:43,956 --> 00:18:48,168
มนุษย์เราทุกคนย่อมต้องเติบโตและเปลี่ยนไป

219
00:18:49,086 --> 00:18:51,713
มนุษย์น่ะเปลี่ยนไปอยู่ทุกๆ วัน

220
00:18:53,507 --> 00:18:55,259
เธอเองก็เหมือนกัน

221
00:18:57,636 --> 00:19:01,181
ตัวเธอในแบบที่ผมเทิดทูน

222
00:19:01,265 --> 00:19:03,350
ไม่อยู่บนโลกนี้แล้วใช่ไหม

223
00:19:03,851 --> 00:19:04,768
เออ

224
00:19:05,477 --> 00:19:08,897
ตอนนั้นผมเคยเชื่อว่าถ้าเธอฆ่าผม

225
00:19:09,398 --> 00:19:13,068
ผมจะหนีจากนรกบนดินนี้ไปได้

226
00:19:13,777 --> 00:19:18,282
แต่ตลอดมา ผมมีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะเธอ

227
00:19:18,907 --> 00:19:22,452
จากนี้ผมจะทำยังไงกับชีวิตตัวเองดี

228
00:19:23,453 --> 00:19:24,788
มันเป็นชีวิตของแก

229
00:19:25,998 --> 00:19:27,499
แกอยากทำอะไรก็เชิญ

230
00:19:29,710 --> 00:19:32,880
ผมจะแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้

231
00:19:34,006 --> 00:19:37,634
แบบนั้นสักวันหนึ่ง
ผมอาจจะก้าวข้ามตัวเธอเมื่อก่อนไปได้

232
00:19:37,718 --> 00:19:40,053
ผมจะก้าวข้ามเทพเจ้าไปได้

233
00:19:40,554 --> 00:19:42,890
ถึงผมจะไม่มีวันได้พบเขาอีกแล้วก็เถอะ

234
00:19:44,183 --> 00:19:45,434
เข้าใจแล้ว

235
00:20:11,293 --> 00:20:16,298
หวังว่าจากนี้ไป
เซ็ตสึนะคุงจะได้มีชีวิตอยู่ในด้านสว่างนะ

236
00:20:16,798 --> 00:20:18,508
ทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับหมอนั่น

237
00:20:19,718 --> 00:20:20,552
ครับ

238
00:20:21,136 --> 00:20:23,055
คุณยามาชิตะ โอมะคุง

239
00:20:23,138 --> 00:20:23,972
- หือ
- หือ

240
00:20:24,056 --> 00:20:25,307
คุณอากิยามะ

241
00:20:25,807 --> 00:20:28,310
อากิยามะ คาเอเดะ เกิดอะไรขึ้น

242
00:20:28,393 --> 00:20:30,687
ไม่ต้องมาถามว่า "เกิดอะไรขึ้น" เลย

243
00:20:30,771 --> 00:20:35,234
คุณยามาชิตะ
นี่มันเรื่องอะไรกันคะ อธิบายมาเลยนะ

244
00:20:35,317 --> 00:20:38,237
เอ่อ คือว่า…

245
00:20:38,320 --> 00:20:41,615
จะถึงรอบรองชนะเลิศแล้วแท้ๆ
แล้วคุณมาทำอะไรกับเขาเนี่ย

246
00:20:41,698 --> 00:20:47,955
ก็มันเลี่ยงไม่ได้นี่นา
หรือผมจะบอกว่าเป็นการป้องกันตัวดีล่ะ…

247
00:20:48,038 --> 00:20:52,000
โอมะคุงก็ด้วย
รู้สภาพร่างกายตัวเองตอนนี้บ้างไหม

248
00:20:52,084 --> 00:20:54,586
ทำไมถึงไม่ขอความช่วยเหลือ

249
00:20:55,087 --> 00:20:59,132
เรื่องนี้คนอื่นไม่เกี่ยว
มันเป็นธุระระหว่างฉันกับหมอนั่น

250
00:20:59,216 --> 00:21:01,843
เธอก็แค่ทำอะไรตามใจตัวเอง…

251
00:21:01,927 --> 00:21:02,761
หือ

252
00:21:07,557 --> 00:21:08,517
คุณโอมะ

253
00:21:10,644 --> 00:21:13,063
เป็นอะไรไหม คุณโอมะ

254
00:21:13,563 --> 00:21:14,773
ปัดโธ่เว้ย

255
00:21:15,524 --> 00:21:16,566
หมอนั่น…

256
00:21:17,359 --> 00:21:19,778
การโจมตีครั้งสุดท้ายของมันหนักไม่เบาเลย

257
00:21:21,154 --> 00:21:24,283
ฉันป้องกันเอาไว้ได้ไม่หมด

258
00:21:24,366 --> 00:21:26,785
รีบพาหมอมาที่นี่ด่วนเลยค่ะ

259
00:21:28,912 --> 00:21:30,372
พอเถอะ

260
00:21:31,206 --> 00:21:33,292
ผมเอาแต่ดูอยู่ห่างๆ ไม่ได้แล้ว

261
00:21:34,960 --> 00:21:37,504
คุณทำมาพอแล้ว คุณโอมะ

262
00:21:38,005 --> 00:21:40,215
ผมก็อยากเคารพความต้องการของคุณ

263
00:21:40,716 --> 00:21:44,261
แต่ผมทำต่อไปไม่ได้แล้ว

264
00:21:44,344 --> 00:21:47,055
ถอนตัวจากการประลองเถอะ สภาพคุณตอนนี้…

265
00:21:47,139 --> 00:21:48,015
โทษที

266
00:21:48,598 --> 00:21:49,474
เอ๋

267
00:21:50,726 --> 00:21:52,728
นี่คือชีวิตฉัน

268
00:21:53,312 --> 00:21:54,354
เอ๋

269
00:21:56,857 --> 00:22:01,737
อีกแค่วันเดียว ขอให้ฉันได้ทำสิ่งที่อยากทำเถอะ

270
00:22:05,240 --> 00:22:07,492
ฉันอยากพิสูจน์ว่าพวกเรา…

271
00:22:08,285 --> 00:22:11,997
และวิชานิโกะนั้นแข็งแกร่ง

272
00:22:22,174 --> 00:22:23,592
ไปกันเถอะ

273
00:22:24,509 --> 00:22:26,053
ยามาชิตะ คาสึโอะ

274
00:24:02,357 --> 00:24:04,860
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์

275
00:24:04,943 --> 00:24:07,487
ในที่สุดก็ถึงรอบรองชนะเลิศ

276
00:24:07,571 --> 00:24:09,739
แต่ผลมันถูกกำหนดไว้แล้วงั้นเหรอ

277
00:24:09,823 --> 00:24:11,366
จะทำยังไงล่ะ ยามาชิตะ

278
00:24:11,450 --> 00:24:13,118
อะไรจะเกิดขึ้น ยามาชิตะ

279
00:24:13,201 --> 00:24:16,746
จงฟังเสียงร่ำไห้ของชายคนนี้
ยามาชิตะ คาสึโอะ

280
00:24:17,372 --> 00:24:19,875
ตอนต่อไป วากะซึกิ