1
00:00:15,056 --> 00:00:15,974
(คุโรกิ เก็นไซ)

2
00:00:21,438 --> 00:00:23,231
ฉันบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ

3
00:00:23,732 --> 00:00:26,943
ฉันจะใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันมี

4
00:00:28,028 --> 00:00:31,072
เขาวิวัฒนาการในวินาทีสุดท้าย

5
00:00:31,156 --> 00:00:35,118
คาโนะ อากิโตะยังคงวิวัฒนาการต่อไป

6
00:00:50,008 --> 00:00:53,553
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

7
00:02:06,042 --> 00:02:10,964
(ตอน 25 ดาวดวงใหญ่)

8
00:02:11,840 --> 00:02:13,508
เมื่อ 23 ปีก่อน…

9
00:02:13,591 --> 00:02:14,717
(คาตาฮาระ เม็ตสึโดะ)

10
00:02:16,052 --> 00:02:17,595
ขุดลึกลงไปอีกหน่อย

11
00:02:17,679 --> 00:02:19,389
ระวังหินที่ร่วงลงมาด้วย

12
00:02:19,973 --> 00:02:22,767
นี่เป็นฝีมือของปีศาจร้ายโดยแท้

13
00:02:23,268 --> 00:02:25,895
การใช้มนุษย์ทำโคโดกุแบบนี้น่ะ

14
00:02:25,979 --> 00:02:30,316
โคโดกุเป็นคาถาจีนโบราณ

15
00:02:30,900 --> 00:02:34,279
มันคือการขังฝูงตะขาบเอาไว้ในไห
แล้วรอให้พวกมันกินกันเอง

16
00:02:34,988 --> 00:02:39,159
ตัวสุดท้ายที่เหลือรอดจะกลายเป็นพิษร้าย

17
00:02:39,242 --> 00:02:44,747
ใครกันนะที่มันทำเรื่องพรรค์นี้

18
00:02:45,248 --> 00:02:48,042
เจอแล้วครับ เจอทางเข้าแล้ว

19
00:02:48,126 --> 00:02:49,294
- หือ
- หือ

20
00:02:49,377 --> 00:02:50,712
เปิดประตูได้

21
00:02:50,795 --> 00:02:52,088
อย่าประมาทเชียวล่ะ

22
00:02:52,172 --> 00:02:53,798
หาคนมาช่วยอีกหน่อย

23
00:03:00,930 --> 00:03:02,807
เรามาช้าไป

24
00:03:03,391 --> 00:03:04,976
พวกเขาตายหมดแล้ว

25
00:03:05,727 --> 00:03:08,271
ดูเหมือนว่าโคโดกุจะล้มเหลวนะ

26
00:03:09,272 --> 00:03:10,273
หือ

27
00:03:10,773 --> 00:03:14,277
เม็ตสึโดะ มีรอดอยู่คนหนึ่ง

28
00:03:24,871 --> 00:03:28,124
นั่นแหละคือตอนที่ฉันได้พบอากิโตะ

29
00:03:28,750 --> 00:03:33,171
อากิโตะเป็นคนเดียวที่รอดจากโคโดกุมาได้

30
00:03:33,755 --> 00:03:37,592
การต้องทนกับสภาพที่ป่าเถื่อนอย่างนั้น

31
00:03:37,675 --> 00:03:41,387
อากิโตะจึงเหมือนกับถูกสัตว์ร้ายที่บ้าคลั่งเข้าสิง

32
00:03:41,888 --> 00:03:46,768
หลังจากที่รับอากิโตะมาดูแล
ฉันตัดสินใจจะอบรมสั่งสอนเขา

33
00:03:46,851 --> 00:03:49,562
เขาจะได้คุมสัตว์ร้ายภายในตัวได้

34
00:03:49,646 --> 00:03:56,569
และผลก็คืออากิโตะได้กลายเป็น
เครื่องจักรสงครามที่สงบเยือกเย็น

35
00:03:57,278 --> 00:04:03,159
แต่ว่าฉันก็ไม่อาจสะกดสัตว์ร้าย
ภายในตัวเขาได้อย่างสมบูรณ์

36
00:04:03,660 --> 00:04:06,329
สีหน้าที่ปรากฏขึ้นมาเป็นบ้างครั้งบางคราว

37
00:04:06,412 --> 00:04:11,334
คือสีหน้าที่บิดเบี้ยวจากสัญชาตญาณที่ถูกสะกดไว้

38
00:04:12,085 --> 00:04:18,508
แท้จริงแล้วไร้รูปแบบเป็นแค่
สภาวะของการไม่อาจคุมตัวเองได้

39
00:04:23,638 --> 00:04:24,889
(กลยุทธ์ภายใน)

40
00:04:27,225 --> 00:04:30,895
(ไร้รูปแบบ)

41
00:04:32,230 --> 00:04:33,231
(กลยุทธ์ภายใน)

42
00:04:34,148 --> 00:04:36,776
คาโนะสู้โดยใช้ทั้งกลยุทธ์ภายในและไร้รูปแบบ

43
00:04:37,443 --> 00:04:43,658
คุโรกินั้นเหมือนต้องสู้กับปรมาจารย์สองคน
ที่เชี่ยวชาญวิชาสองแขนงที่แตกต่างกัน

44
00:04:44,367 --> 00:04:46,286
กระดูกข้อศอกซ้ายหลุด

45
00:04:46,869 --> 00:04:49,289
นิ้วมือขวาสี่นิ้วหัก

46
00:04:49,372 --> 00:04:53,876
เมื่อเสียหอกปีศาจทั้งฝั่งซ้ายและขวาไป
คุโรกิกำลังจนมุม

47
00:04:54,377 --> 00:05:00,758
และตอนนั้นคาโนะก็กำลังจะวิวัฒนาการขึ้นอีกขั้น

48
00:05:01,301 --> 00:05:03,011
โอ้โฮ

49
00:05:03,094 --> 00:05:07,557
แขนทั้งสองข้างของนักสู้คุโรกิใช้การไม่ได้
เขากำลังแย่แล้วค่ะ

50
00:05:07,640 --> 00:05:11,102
ศึกนัดนี้กำลังจะจบลงแล้วอย่างนั้นเหรอ

51
00:05:21,863 --> 00:05:22,780
เปล่าประโยชน์

52
00:05:23,323 --> 00:05:27,368
แกถูกฉันเด็ดปีกทั้งสองข้างไปแล้ว
แกไม่เหลือไพ่อะไรซ่อนไว้แล้ว

53
00:05:32,123 --> 00:05:32,999
อะไรกัน

54
00:05:33,875 --> 00:05:35,877
แขนซ้ายกลับมาใช้ได้งั้นเหรอ

55
00:05:36,669 --> 00:05:37,628
ไม่ใช่

56
00:05:38,379 --> 00:05:41,382
มันไม่ได้ใช้มือซ้ายทำร้ายฉัน

57
00:05:44,761 --> 00:05:46,554
นิ้วโป้งงั้นเหรอ

58
00:05:47,138 --> 00:05:50,933
หอกปีศาจยังไม่ตาย คุโรกิเองก็เช่นกัน

59
00:05:51,476 --> 00:05:56,898
อะไรกัน มือซ้ายของนักสู้คาโนะมีเลือดออก

60
00:05:56,981 --> 00:06:00,985
แถมแขนซ้ายของนักสู้คุโรกิก็เหมือนจะปกติดี

61
00:06:04,781 --> 00:06:05,990
ตอนนั้น…

62
00:06:07,825 --> 00:06:11,954
มันใช้แรงสู่ศูนย์กลางดัดข้อต่อศอกให้เข้าที่

63
00:06:12,955 --> 00:06:16,584
เขาใช้กระบวนท่ายากแบบนั้น
ราวกับมันเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อย

64
00:06:16,667 --> 00:06:20,296
นี่ทำให้คาโนะระวังตัวมากยิ่งขึ้น

65
00:06:20,880 --> 00:06:24,926
เมื่อสัมผัสความลังเลของอีกฝ่ายได้
คุโรกิจึงกระโจนเข้าจู่โจม

66
00:06:25,009 --> 00:06:27,220
จะจู่โจมซ้ายหรือจู่โจมขวา

67
00:06:28,429 --> 00:06:30,056
(กลยุทธ์ภายใน)
(ฮุกซ้าย)

68
00:06:30,681 --> 00:06:33,601
แรงปะทะทำให้คาโนะเจ็บแทบกระอัก

69
00:06:34,102 --> 00:06:36,145
อวัยวะภายในนั้นไม่อาจรู้สึกเจ็บปวดได้

70
00:06:36,813 --> 00:06:40,858
ที่รู้สึกเจ็บปวดคือเยื่อบุช่องท้อง
ที่ห่อหุ้มอวัยวะภายในไว้

71
00:06:41,359 --> 00:06:45,988
แรงปะทะถูกส่งผ่านเยื่อบุช่องท้องไปยังตับเขา

72
00:06:46,489 --> 00:06:50,660
การไหลเวียนเลือดที่ลดลง
ลดทอนสมรรถภาพในการต่อสู้ของเขา

73
00:06:51,994 --> 00:06:54,664
และนิ้วโป้งก็เป็นดั่งหัวหอกที่ทิ่มแทง

74
00:06:55,331 --> 00:06:57,417
(ไร้รูปแบบ)

75
00:06:58,418 --> 00:07:00,336
(โหม่ง)

76
00:07:02,422 --> 00:07:03,589
หอกปีศาจเหรอ

77
00:07:04,674 --> 00:07:06,342
(แทงศอกซ้าย)

78
00:07:07,176 --> 00:07:10,555
คาโนะโดนโจมตีแค่สามครั้ง
แต่ความรุนแรงเรียกได้ว่าสาหัส

79
00:07:11,097 --> 00:07:14,600
เหตุใดการจู่โจมของคุโรกิถึงทรงอานุภาพปานนี้

80
00:07:14,684 --> 00:07:20,940
ยอดมนุษย์ผู้ที่อาจออกอาวุธได้ทรงพลังที่สุดในโลก

81
00:07:21,023 --> 00:07:22,859
วากะซึกิ ทาเคชิ

82
00:07:23,651 --> 00:07:25,903
ชายผู้เป็นราชาแห่งการออกอาวุธ

83
00:07:26,446 --> 00:07:29,490
อีกทั้งยังปล่อยหมัดได้รวดเร็วที่สุด

84
00:07:29,574 --> 00:07:31,617
เก้าล้าน วงศ์สวัสดิ์

85
00:07:32,285 --> 00:07:35,371
กับชายที่แข็งแกร่งเหล่านี้
คาโนะยังสู้จนเอาชนะมาได้

86
00:07:35,997 --> 00:07:41,377
แล้วทำไมหลังออกอาวุธเพียงสามครั้ง
เขาถึงได้พ่ายแพ้ศึกนี้

87
00:07:41,461 --> 00:07:42,628
(กลยุทธ์ภายใน)
(ไร้รูปแบบ)

88
00:07:42,712 --> 00:07:43,880
(ช่องว่าง)

89
00:07:47,133 --> 00:07:48,468
(สับสันมือขวา)

90
00:07:48,551 --> 00:07:50,219
คำตอบก็คือ "ช่องว่าง"

91
00:07:50,720 --> 00:07:56,809
คาโนะสลับกลยุทธ์ภายในกับไร้รูปแบบ
ทำให้เกิดช่วงเวลาที่เป็น "ช่องว่าง"

92
00:07:56,893 --> 00:07:59,937
และคุโรกิก็มองเห็นช่องว่างนี้แล้ว

93
00:08:00,855 --> 00:08:06,486
คาโนะคอยระวังหอกปีศาจ
ตั้งแต่การประลองเริ่มต้น

94
00:08:08,738 --> 00:08:14,202
ความระวังตัวนั้นเองที่ทำให้
ปฏิกิริยาต่อการโจมตีอื่นๆ ช้าลง

95
00:08:16,704 --> 00:08:19,707
เพราะไม่ตระหนักถึงการโจมตีเหล่านี้

96
00:08:19,790 --> 00:08:22,084
เขาจึงไม่อาจตั้งรับมันได้ทันเวลา

97
00:08:22,168 --> 00:08:23,294
ดังนั้น…

98
00:08:25,671 --> 00:08:27,423
โดนเข้าจังๆ

99
00:08:28,799 --> 00:08:34,263
การจู่โจมที่หนักหน่วง
ซึ่งคุโรกิฝึกฝนมาหลายทศวรรษจนไร้จุดบกพร่อง

100
00:08:34,347 --> 00:08:36,807
เล่นงานคาโนะโดยไม่ทันตั้งตัว

101
00:08:38,935 --> 00:08:40,895
และมันก็ทรงพลังยิ่งนัก

102
00:08:43,606 --> 00:08:45,942
ชกด้วยหมัดเซย์เคนทั้งที่นิ้วหัก

103
00:08:47,026 --> 00:08:50,571
คาโนะ อากิโตะใช้เคล็ดกายาเหล็กแล้วด้วย

104
00:08:51,072 --> 00:08:53,491
แต่มันก็ยังไม่แข็งแกร่งพอจะป้องกันอีกฝ่าย

105
00:08:54,116 --> 00:08:58,996
คุโรกิไม่ยอมพลาดโอกาสนี้ไป
เขาฟาดส้นมือทำให้อีกฝ่ายเสียหลัก

106
00:09:00,373 --> 00:09:02,792
(หมัดกระแทกข้อนิ้วกลาง)

107
00:09:02,875 --> 00:09:07,588
ว้าว ได้ผลอย่างจังเลยค่ะ

108
00:09:07,672 --> 00:09:14,053
เขาซัดไม่ยั้งเลย
คาโนะ อากิโตะกำลังถูกต้อนให้จนมุม

109
00:09:14,637 --> 00:09:16,722
ความไม่ประสาของฉันดูน่าอายไปเลย

110
00:09:16,806 --> 00:09:21,227
แค่รู้กระบวนท่าแข็งแกร่งสองสามท่ามันไม่พอ

111
00:09:21,727 --> 00:09:25,189
"ใช้กระบวนท่าที่ใช่ในช่วงเวลาที่ใช่"

112
00:09:25,690 --> 00:09:31,404
คุโรกิน่ะเป็นเหมือนแก่นแท้ในอุดมคติ
ของกลยุทธ์ภายในที่มีชีวิต

113
00:09:34,407 --> 00:09:36,576
หลังจากใช้ส้นมือขวาซัดเขาจนกระเด็นไป

114
00:09:37,159 --> 00:09:39,161
เขาก็รอจนถึงจังหวะที่ใช่…

115
00:09:43,916 --> 00:09:44,750
(วากะซึกิ ทาเคชิ)

116
00:09:44,834 --> 00:09:50,214
บ้าน่า สู้มาขนาดนี้แล้วเพิ่งเริ่มใช้ท่าเตะเนี่ยนะ

117
00:09:51,507 --> 00:09:52,883
อากิโตะ

118
00:09:52,967 --> 00:09:56,470
ยังพยายามจะวิวัฒนาการต่อไปอีกเหรอ

119
00:09:56,971 --> 00:10:00,933
เขาวิวัฒนาการในวินาทีสุดท้าย

120
00:10:02,059 --> 00:10:03,352
(กลยุทธ์ภายใน)

121
00:10:07,398 --> 00:10:10,192
โดนด้วย เหวี่ยงแขนกว้างแบบนั้นน่ะนะ

122
00:10:11,360 --> 00:10:12,194
อะไรกัน

123
00:10:13,696 --> 00:10:15,573
สลับตัวตนแล้วงั้นเหรอ

124
00:10:16,866 --> 00:10:18,034
(กลยุทธ์ภายใน)

125
00:10:18,117 --> 00:10:21,829
เขาทำให้เวลาระหว่างสลับกลยุทธ์ภายใน
กับไร้รูปแบบลดน้อยลง

126
00:10:22,830 --> 00:10:26,834
ในแง่ของเวลา มันแค่ไม่กี่มิลลิวินาที

127
00:10:27,335 --> 00:10:29,587
(กลยุทธ์ภายใน)
(ไร้รูปแบบ)

128
00:10:29,670 --> 00:10:35,968
แต่ความแตกต่างไม่กี่มิลลิวินาทีนี้
ก็ทำให้เขาสามารถใช้ท่าเตะได้

129
00:10:36,469 --> 00:10:39,805
เขาไปได้ไกลเกินกว่าที่ฉันคาดไว้

130
00:10:40,306 --> 00:10:42,767
ฉันนึกว่าศึกนี้จะจบลงแล้วซะอีก

131
00:10:42,850 --> 00:10:46,354
แต่ตอนนี้ผลจะเป็นยังไง มันยังไม่มีใครรู้

132
00:10:46,854 --> 00:10:49,023
เพราะแบบนี้คนจึงเรียกเขาว่า "จักรพรรดิ"

133
00:10:49,106 --> 00:10:51,150
เพราะแบบนี้คนจึงเรียกเขาว่า "คมเขี้ยว"

134
00:10:51,233 --> 00:10:54,403
เขาเริ่มเอาคืนแล้วค่ะ

135
00:10:57,239 --> 00:10:59,950
จากมีรูปแบบเป็นไร้รูปแบบ

136
00:11:00,034 --> 00:11:02,536
จากไร้รูปแบบเป็นมีรูปแบบ

137
00:11:03,996 --> 00:11:09,377
มันคือความสามารถใหม่
ที่เขาได้รับมาหลังจากโดนซ้อมจนน่วม

138
00:11:11,379 --> 00:11:15,716
กันไว้ได้ค่ะ นักสู้คุโรกิเข้าประชิดตัวแล้ว

139
00:11:15,800 --> 00:11:19,053
เขาตกหลุมพรางของอีกฝ่าย

140
00:11:21,555 --> 00:11:23,933
ท่าไม้ตายที่พิชิตฮัตสึมิ เซ็น

141
00:11:24,517 --> 00:11:27,478
ท่าออกอาวุธจากระยะประชิดตัว หมัดหนึ่งนิ้ว

142
00:11:28,104 --> 00:11:32,817
มันเป็นการโจมตีที่เร็วที่สุด
ในระยะที่สั้นที่สุดโดยเคลื่อนไหวน้อยที่สุด

143
00:11:33,317 --> 00:11:36,487
ท่านี้แทบจะไม่มีโอกาสหลบเลย

144
00:11:37,071 --> 00:11:41,659
มันเป็นท่าโจมตีที่ทรงพลังที่สุด
ที่คาโนะ อากิโตะมีในตอนนี้

145
00:11:42,159 --> 00:11:44,120
คาโนะตั้งชื่อนี้ว่า

146
00:11:44,203 --> 00:11:46,997
"หมัดมังกรทะลวง"

147
00:12:09,645 --> 00:12:12,565
หมัดมังกรทะลวงพลาดเป้า

148
00:12:15,067 --> 00:12:19,905
เขาหักกระดูกทราพีเซียม กระดูกทราพีซอยด์

149
00:12:19,989 --> 00:12:23,659
กระดูกแคปปิเตต กระดูกฮาเมต

150
00:12:23,743 --> 00:12:27,413
กระดูกสแคฟฟอยด์ กระดูกลูเนต

151
00:12:27,496 --> 00:12:31,250
กระดูกไตรกีตรัลและกระดูกพิสิฟอร์มที่ข้อมือขวา

152
00:12:31,751 --> 00:12:36,839
กระดูกข้อมือขวาทั้งแปดชิ้นถูกหักจนหมดสิ้น

153
00:12:38,132 --> 00:12:41,594
คาโนะ อากิโตะไม่อาจใช้แขนขวาได้แล้ว

154
00:12:42,595 --> 00:12:44,138
บิดกลับข้อมือ

155
00:12:44,221 --> 00:12:49,810
เมื่อเห็นอีกฝ่ายจะใช้หมัดหนึ่งนิ้ว
คุโรกิไม่พลาดโอกาสตอนที่ศัตรูหยุดนิ่ง

156
00:12:50,394 --> 00:12:56,734
คุโรกิใช้ท่าบิดกลับข้อมือ
เพื่อเบนทิศทางของหมัดมังกรทะลวง

157
00:12:57,276 --> 00:13:00,362
แต่แน่นอน คุโรกิเองก็ได้รับบาดเจ็บ

158
00:13:00,988 --> 00:13:04,617
เขารับหมัดมังกรทะลวงเต็มกำลัง
ด้วยมือขวาเพียงข้างเดียว

159
00:13:05,117 --> 00:13:08,537
นิ้วโป้งของเขาซึ่งก่อนนี้เป็นนิ้วเดียวที่ไม่หัก
ตอนนี้มันหักเสียแล้ว

160
00:13:09,079 --> 00:13:15,169
ทว่าคุโรกิก็ยังกำหมัดได้
ด้วยการเกร็งกล้ามเนื้อให้หดตัว

161
00:13:15,669 --> 00:13:19,882
วิชาไควันไม่ได้มีแค่กระบวนท่าหอกปีศาจเท่านั้น

162
00:13:20,466 --> 00:13:23,302
เหมือนเคล็ดผูกกระดูกในวิชานิโกะเลย

163
00:13:24,220 --> 00:13:26,222
เขารู้เคล็ดผูกกระดูกได้ยังไง

164
00:13:28,307 --> 00:13:30,559
ฉันขอยอมรับ คาโนะ อากิโตะ

165
00:13:31,060 --> 00:13:35,815
เจ้าเป็นคู่ต่อสู้ที่ควรค่า
ฉะนั้นฉันจะปิดฉากเจ้าซะตรงนี้

166
00:13:36,398 --> 00:13:39,652
ไม่ใช่โกรธแค้น ร้อนรนหรือสิ้นหวัง

167
00:13:40,194 --> 00:13:44,824
แต่คาโนะเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา

168
00:13:45,324 --> 00:13:48,828
เพื่อตอบแทนหนี้ชีวิต คาโนะสู้มาแล้ว 160 ศึก

169
00:13:49,328 --> 00:13:51,872
เขาได้สู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน

170
00:13:51,956 --> 00:13:56,293
แต่ละศึก เขาวิวัฒนาการไม่หยุดยั้ง
และคว้าชัยชนะมาจนได้

171
00:13:56,877 --> 00:14:02,299
และตอนนี้คาโนะก็กำลังเผชิญหน้า
กับอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต

172
00:14:03,259 --> 00:14:05,427
เขาพลันเข้าใจโดยสัญชาตญาณ

173
00:14:05,970 --> 00:14:10,558
ทุกศึกที่เขาสู้มาจนถึงตอนนี้
ทั้งหมดมันก็เพื่อช่วงเวลานี้เอง

174
00:14:15,479 --> 00:14:19,650
"ฉันสู้ ฉันจึงมีอยู่"

175
00:14:20,484 --> 00:14:26,240
เมื่อมีการดำรงอยู่เป็นเดิมพัน
คาโนะ อากิโตะจึงพุ่งเข้าประจันกับคุโรกิ

176
00:14:41,380 --> 00:14:45,217
คาโนะคาดการณ์การโจมตีของคุโรกิออก

177
00:14:45,718 --> 00:14:49,179
แต่มือของเขามีแรงยึดจับน้อยลง

178
00:14:49,722 --> 00:14:51,557
มันจึงถูกสลัดออกไป

179
00:14:52,141 --> 00:14:54,685
(แทงเข่าขวา)

180
00:14:55,269 --> 00:14:58,147
(หมัดโคะเคนขวา)

181
00:14:58,230 --> 00:15:01,567
คุโรกิเองก็อ่านอนาคตได้เช่นกัน

182
00:15:02,318 --> 00:15:04,862
(แทงเข่าขวา)

183
00:15:11,076 --> 00:15:12,870
คุโรกิ เก็นไซ…

184
00:15:13,913 --> 00:15:18,167
ดูจากการเคลื่อนไหวของมัน
ใครก็มองไม่ออกว่ามันบาดเจ็บสาหัส

185
00:15:19,126 --> 00:15:23,339
นี่สินะความแข็งแกร่งของมนุษย์
ที่บรรลุหลักกลยุทธ์ภายใน

186
00:15:24,048 --> 00:15:26,467
แล้วไงล่ะ

187
00:15:26,550 --> 00:15:29,219
ชัยชนะคือชะตากรรมของข้า

188
00:15:29,803 --> 00:15:33,390
คมเขี้ยวแห่งเม็ตสึโดะไม่รู้จักคำว่าแพ้

189
00:15:34,767 --> 00:15:38,145
หลังจากโคะเคน เขาก็โจมตีเข้าที่คาง

190
00:15:38,687 --> 00:15:42,650
นี่คือท่าฟันศอกวานรซึ่งเป็นท่าสวนกลับ
โดยใช้น้ำหนักตัวทั้งหมด

191
00:15:44,401 --> 00:15:47,363
คาโนะหยุดเคลื่อนไหวแล้ว

192
00:15:50,824 --> 00:15:53,285
(หมัดเซย์เคนหกกระหน่ำ)

193
00:15:56,372 --> 00:15:58,123
มันจบแล้ว

194
00:15:58,207 --> 00:16:04,296
ตำนานของคาโนะ อากิโตะ
คมเขี้ยวแห่งเม็ตสึโดะจบลงแล้ว

195
00:16:10,469 --> 00:16:12,888
แม้ว่าสมองจะสั่นสะเทือน

196
00:16:12,972 --> 00:16:15,307
แม้ว่ามือขวาจะหัก

197
00:16:15,391 --> 00:16:17,476
แต่จักรพรรดิจะไม่ยอมตาย

198
00:16:17,559 --> 00:16:20,187
คมเขี้ยวแห่งเม็ตสึโดะจะไม่ยอมหยุด

199
00:16:21,188 --> 00:16:23,899
คาโนะ อากิโตะจะไม่มีวันขลาดกลัว

200
00:16:37,579 --> 00:16:38,414
ทว่า

201
00:16:38,497 --> 00:16:44,169
ในที่สุดช่วงเวลานั้นก็มาถึงแล้ว

202
00:16:49,508 --> 00:16:51,427
คุโรกิ เก็นไซ

203
00:16:53,095 --> 00:16:55,472
ฉันขอสาบานว่าสักวันหนึ่ง

204
00:16:56,223 --> 00:16:58,726
แกจะต้องชดใช้เรื่องวันนี้…

205
00:17:16,201 --> 00:17:19,079
ดาวดวงใหญ่สองดวงพุ่งชนกัน

206
00:17:19,580 --> 00:17:21,749
และหนึ่งในนั้นก็ร่วงหล่นลงมา

207
00:17:23,208 --> 00:17:29,006
ดวงดาวที่สุกสกาวกว่า
ดุดันกว่า ทรงพลังยิ่งกว่า…

208
00:17:29,089 --> 00:17:32,009
นามของดาวดวงนั้นคือ…

209
00:17:42,352 --> 00:17:43,437
จบการประลอง

210
00:17:44,188 --> 00:17:45,606
ผู้ชนะ

211
00:17:45,689 --> 00:17:50,277
คุโรกิ เก็นไซ

212
00:17:52,905 --> 00:17:55,532
เจ้าแห่งศึกเคนกันเอ๋ย…

213
00:17:56,533 --> 00:18:00,788
เจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งจริงๆ

214
00:18:01,789 --> 00:18:08,128
ใครจะคาดคิดว่าศึกนี้จะจบลง
อย่างน่าตกตะลึงแบบนี้

215
00:18:08,212 --> 00:18:12,466
คมเขี้ยวแห่งเม็ตสึโดะ คาโนะ อากิโตะพ่ายแพ้

216
00:18:12,549 --> 00:18:18,972
จักรพรรดิแห่งศึกเคนกันสิ้นท่าแล้ว
ในรอบรองชนะเลิศค่ะ

217
00:18:19,556 --> 00:18:23,227
เฮ่ยๆ จากนี้มันจะเป็นยังไงล่ะเนี่ย

218
00:18:23,936 --> 00:18:28,232
ผลที่ตามมาจากศึกนี้มันเกินกว่าที่จะหยั่งได้

219
00:18:29,399 --> 00:18:31,944
มันคือจุดจบของยุคสมัย

220
00:18:32,528 --> 00:18:35,072
เหล่านักสู้ทุกคนต่างตระหนักว่า

221
00:18:35,572 --> 00:18:40,661
สมาคมเคนกันกำลังจะเกิดการปฏิวัติ

222
00:18:41,453 --> 00:18:46,458
เมื่อมีคุโรกิ เก็นไซเป็นราชาคนใหม่

223
00:18:46,542 --> 00:18:49,837
ยุคสงครามเซ็นโงคุใหม่กำลังจะเปิดฉาก

224
00:18:59,638 --> 00:19:00,764
หือ

225
00:19:05,894 --> 00:19:07,062
นายท่าน

226
00:19:07,563 --> 00:19:12,151
นับตั้งแต่ที่นายท่านช่วยชีวิตผมไว้

227
00:19:12,693 --> 00:19:15,154
ผมก็ใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อตอบแทนนายท่าน

228
00:19:16,155 --> 00:19:19,741
แต่ว่าผมทำภารกิจไม่สำเร็จ

229
00:19:20,492 --> 00:19:21,535
ผม…

230
00:19:24,997 --> 00:19:29,459
อากิโตะ ฉันมีเรื่องที่ต้องบอกเธอ

231
00:19:31,003 --> 00:19:37,176
ที่คุโรกิ เก็นไซมาร่วมทัวร์นาเมนต์ครั้งนี้
ฉันเป็นคนเชิญเขามาเองแหละ

232
00:19:38,927 --> 00:19:41,430
นั่นแหละ เรื่องก็เป็นอย่างนั้น

233
00:19:41,513 --> 00:19:44,641
คนที่ทำให้เธอต้องพ่ายแพ้ก็คือฉันเอง

234
00:19:44,725 --> 00:19:47,936
เธอไม่จำเป็นต้องเสียใจหรอกนะ

235
00:19:49,104 --> 00:19:50,189
ทำไมครับ

236
00:19:51,732 --> 00:19:53,692
เป็นเพราะฉันเบื่อ

237
00:19:54,359 --> 00:19:59,072
ฉันเป็นประธานสมาคมเคนกัน
มานานแค่ไหนก็จำไม่ได้แล้ว

238
00:19:59,698 --> 00:20:05,954
และมันก็นานมากแล้ว
ที่ตำแหน่งประธานของฉันไม่ได้สั่นคลอน

239
00:20:06,580 --> 00:20:09,249
มันทำให้ฉันเบื่อไปถึงทรวงในเลยล่ะ

240
00:20:09,333 --> 00:20:13,420
ฉันเบื่อกับการเป็นราชาในบ่อเล็กๆ

241
00:20:13,962 --> 00:20:17,591
แปลว่าเราคือปลาใหญ่ในบ่อเล็กๆ เหรอครับ

242
00:20:17,674 --> 00:20:19,259
ใช่แล้ว

243
00:20:19,343 --> 00:20:22,387
ฉันอยากเห็นการประลองของคนที่สูสีกัน

244
00:20:22,888 --> 00:20:26,433
เหมือนกับเมื่อตอนที่ฉันชนะ
และได้ตำแหน่งประธานมา

245
00:20:26,516 --> 00:20:29,228
ฉันอยากเห็นศึกที่น่าตื่นเต้นจนทำให้เลือดลมระอุ

246
00:20:29,853 --> 00:20:33,482
ทัวร์นาเมนต์เป็นศึกฟ้าประทาน

247
00:20:34,066 --> 00:20:37,903
ที่ที่นักสู้ศึกเคนกันและคนนอกมาชิงชัยกัน

248
00:20:37,986 --> 00:20:40,948
ศึกสังเวียนเลือดเคนกัน…

249
00:20:41,031 --> 00:20:47,537
นักสู้มากมายยอมเสี่ยงชีวิตสู้
เพื่อสิ่งที่พวกเขาปรารถนา

250
00:20:48,038 --> 00:20:50,165
และมันก็เป็นอย่างที่ฉันหวังไว้

251
00:20:50,707 --> 00:20:54,002
สายลมที่สดชื่นเริ่มพัดผ่านสมาคมเคนกันแล้ว

252
00:20:54,586 --> 00:20:58,006
หลายวันมานี้เป็นช่วงเวลาที่ฉันตื่นเต้นที่สุดในชีวิต

253
00:20:58,590 --> 00:21:04,888
แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้คิดว่าเธอจะแพ้

254
00:21:06,640 --> 00:21:10,978
การดำรงตำแหน่งที่ยาวนานของฉันปิดฉากลงแล้ว

255
00:21:12,896 --> 00:21:15,607
ตอนนี้ฉันรู้สึกตื่นเต้นจนเลือดลมระอุ

256
00:21:15,691 --> 00:21:20,320
ถึงจะอายุปูนนี้
แต่ฉันก็ได้เผชิญความท้าทายใหม่ๆ อีกครั้ง

257
00:21:20,946 --> 00:21:26,952
เหมือนเมื่อครั้งที่สงครามเพิ่งจบ
ตอนที่ฉันเป็นคนตัวเปล่ามีแต่ความทะเยอทะยาน

258
00:21:27,619 --> 00:21:29,788
ฉันยังไม่ใช่ของตกยุค

259
00:21:29,871 --> 00:21:32,749
ตัวฉันยังไม่ได้ขึ้นสนิม

260
00:21:37,462 --> 00:21:42,467
และมันก็ถึงเวลาแล้ว
ที่เธอเองจะต้องมุ่งหน้าไปตามเส้นทางใหม่

261
00:21:44,177 --> 00:21:46,596
ฉันน่ะคาดหวังเอาไว้สูง

262
00:21:47,139 --> 00:21:52,436
ทั้งคาดหวังในตัวประธานสมาคมคนใหม่

263
00:21:52,519 --> 00:21:55,105
และสมาคมเคนกันที่เขาจะให้กำเนิด

264
00:21:55,689 --> 00:21:57,983
รวมถึงเธอด้วย อากิโตะ

265
00:21:58,066 --> 00:22:02,321
เมื่อก้าวข้ามความพ่ายแพ้ครั้งนี้
และขึ้นไปจากบ่อเล็กๆ นี้แล้ว

266
00:22:02,404 --> 00:22:05,115
ฉันหวังว่าเธอจะวิวัฒนาการยิ่งขึ้นไปอีก

267
00:22:05,699 --> 00:22:06,700
นายท่าน…

268
00:22:07,200 --> 00:22:11,538
อากิโตะ ขอบคุณที่อุตส่าห์เหน็ดเหนื่อยนะ

269
00:22:13,415 --> 00:22:14,249
ครับ

270
00:22:17,085 --> 00:22:18,128
ถ้างั้น

271
00:22:19,171 --> 00:22:21,590
ไปดูกันดีกว่า

272
00:22:21,673 --> 00:22:28,555
นักสู้คนสุดท้ายและรุ่งอรุณแห่งยุคสมัยใหม่

273
00:24:02,315 --> 00:24:04,860
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์

274
00:24:05,819 --> 00:24:07,487
จำได้หรือเปล่า

275
00:24:08,447 --> 00:24:12,868
สถานที่และช่วงเวลาที่โอมะ
กับยามาชิตะได้พบกันเป็นครั้งแรก

276
00:24:12,951 --> 00:24:16,621
เห็นไหมว่าทั้งสองคนมาไกลแค่ไหน

277
00:24:17,205 --> 00:24:19,875
ตอนต่อไป ครั้งสุดท้าย