1
00:00:11,386 --> 00:00:13,555
(นักสู้มอเตอร์เฮดมอเตอร์ส)
(คุโรกิ เก็นไซ)

2
00:00:13,638 --> 00:00:17,058
เหลือเชื่อจริงๆ นะเนี่ย
ที่นายเข้ารอบชิงชนะเลิศได้

3
00:00:17,642 --> 00:00:22,939
คุโรกิ นายต้องสู้ต่อเลย
แต่ทัวร์นาเมนต์มันกำหนดไว้แบบนั้น

4
00:00:23,982 --> 00:00:24,941
นายไหวไหม

5
00:00:25,025 --> 00:00:27,402
ฉันรู้แต่แรกแล้วล่ะ

6
00:00:28,236 --> 00:00:29,571
เข้าใจแล้ว

7
00:00:30,196 --> 00:00:31,573
นี่กี่โมงแล้ว

8
00:00:31,656 --> 00:00:32,532
หือ…

9
00:00:33,575 --> 00:00:36,578
อืม รอบชิงชนะเลิศจะเริ่มในอีก 60 นาที

10
00:00:37,078 --> 00:00:38,747
จะให้ฉันขอเวลาเพิ่มไหม

11
00:00:39,372 --> 00:00:41,458
ไม่ล่ะ ฉันไม่เป็นไร

12
00:00:41,958 --> 00:00:43,084
เฮ่ย…

13
00:00:43,168 --> 00:00:45,837
ฉันมีธุระต้องไปจัดการ

14
00:00:47,589 --> 00:00:51,259
คุณยามาชิตะ โอมะคุง ใกล้ถึงเวลา…

15
00:00:52,135 --> 00:00:54,054
อ้าว โอมะคุงล่ะคะ

16
00:00:54,137 --> 00:00:58,266
อ้อ ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรหรอกครับ

17
00:00:58,933 --> 00:01:01,061
ไม่ได้ค่ะ ฉันต้องห่วงสิ

18
00:01:01,144 --> 00:01:03,354
จะให้เขาอยู่ตามลำพังตอนนี้ไม่ได้

19
00:01:03,438 --> 00:01:06,649
จริงๆ แล้ว ตอนที่เขาออกไปจากห้อง

20
00:01:06,733 --> 00:01:09,652
มีคนคนหนึ่งหยุดเขาเอาไว้…

21
00:01:24,918 --> 00:01:28,421
(กำปั้นอสูร โทคิตะ)

22
00:02:41,035 --> 00:02:45,957
(ตอน 26 ครั้งสุดท้าย)

23
00:02:48,293 --> 00:02:50,336
เป็นตาแก่ที่ถึกจริงๆ เลยแฮะ

24
00:02:50,920 --> 00:02:54,757
ทั้งที่สู้มาดุเดือดขนาดนั้น
แต่ตอนนี้นายกลับลุกไหวแล้ว

25
00:02:54,841 --> 00:02:56,551
อย่าประเมินฉันสูงเกินไปเลย

26
00:02:57,051 --> 00:03:00,763
แม้แต่คุโรกิคนนี้ก็บาดเจ็บและเหนื่อยล้าเป็น

27
00:03:01,264 --> 00:03:06,144
แม้เราจะแข็งแกร่งขนาดไหน
แต่เรื่องนี้มันก็เลี่ยงไม่ได้

28
00:03:06,227 --> 00:03:11,858
งั้นทำไมถึงรั้งฉันไว้แล้วพาฉันมาที่นี่

29
00:03:12,525 --> 00:03:16,070
อืม นี่ก็สิบปีแล้ว…

30
00:03:16,154 --> 00:03:17,030
หือ

31
00:03:17,113 --> 00:03:19,866
ตั้งแต่โทคิตะ นิโกะจากโลกใบนี้ไป

32
00:03:21,534 --> 00:03:25,121
นายรู้จักนิโกะงั้นเหรอ

33
00:03:25,705 --> 00:03:28,374
ทั้งฉันและเจ้าต่างบาดเจ็บหนัก

34
00:03:28,958 --> 00:03:32,253
หลังประมือกันแล้ว เราอาจจะไม่รอดก็ได้

35
00:03:32,337 --> 00:03:37,717
ฉันเลยอยากเล่าทุกอย่างให้ฟัง
ในตอนที่ฉันยังทำได้

36
00:03:38,218 --> 00:03:43,139
ในฐานะผู้สืบทอดของนิโกะ เจ้าควรได้รู้

37
00:03:44,015 --> 00:03:49,062
เจ้าควรได้รู้ว่าวิชานิโกะคืออะไร
รวมถึงความจริงเบื้องหลังวิชานิโกะ

38
00:03:51,064 --> 00:03:56,402
สถานที่ไร้กฎหมายที่เจ้าเติบโตมา แดนในน่ะ

39
00:03:57,195 --> 00:04:01,157
เมื่อนานมาแล้ว มีชายคนหนึ่งได้เข้ามายังแดนใน

40
00:04:01,866 --> 00:04:03,868
ชายผู้นั้นมีเป้าหมายหนึ่งเดียว

41
00:04:04,619 --> 00:04:07,247
นั่นคือรวมแดนในให้เป็นหนึ่ง

42
00:04:07,747 --> 00:04:09,165
รวมเป็นหนึ่งเหรอ

43
00:04:09,249 --> 00:04:11,626
ใช่ รวมเป็นหนึ่ง

44
00:04:12,210 --> 00:04:15,004
และเขาก็ตั้งใจจะใช้วิทยายุทธ์เพื่อการณ์นั้น

45
00:04:16,005 --> 00:04:21,344
วิชาที่เขาใช้ได้กลายมาเป็นวิชานิโกะ

46
00:04:22,804 --> 00:04:28,476
กาโอ มุคาคุ ผู้สืบทอดคนสุดท้าย
ของวิชายิวยิตสูเก่าแก่สายกาโอ

47
00:04:29,978 --> 00:04:31,896
แม้จะมีแค่ตัวคนเดียว

48
00:04:31,980 --> 00:04:33,898
แต่เขาก็ใช้วิชาอันน่าตื่นตะลึง

49
00:04:34,607 --> 00:04:37,902
พิชิตทุกคนที่เข้ามาขวางทางเขา

50
00:04:38,611 --> 00:04:41,072
กระนั้นเองกำแพงของแดนในก็หนานัก

51
00:04:41,864 --> 00:04:45,118
ผ่านไป 10 ปี 20 ปี 30 ปี…

52
00:04:45,618 --> 00:04:48,037
กระทั่งเวลาล่วงผ่านไปหนึ่งในสี่ของศตวรรษ

53
00:04:48,121 --> 00:04:50,873
เขาก็ยังไม่อาจบรรลุเป้าหมายได้

54
00:04:51,374 --> 00:04:57,380
ในที่สุดกาโอก็ตัดสินใจ
ส่งต่อความฝันให้กับคนรุ่นต่อไป

55
00:04:58,131 --> 00:05:02,260
กาโอหมายตาเด็กๆ ที่อาศัยอยู่ในแดนใน

56
00:05:02,760 --> 00:05:06,389
ในแดนใน เด็กกำพร้าหาได้ทั่วไป

57
00:05:07,098 --> 00:05:11,144
เขาเลือกเด็กที่มีพรสวรรค์
ด้านการต่อสู้มาเป็นศิษย์

58
00:05:11,644 --> 00:05:17,483
และจากนั้นก็เริ่มถ่ายทอดวิชาให้แก่พวกเขา

59
00:05:18,484 --> 00:05:19,527
เข้าใจแล้ว

60
00:05:20,361 --> 00:05:24,907
หนึ่งในศิษย์ของคนที่ชื่ออะไรสักอย่างนั่นก็คือนิโกะ

61
00:05:25,533 --> 00:05:26,659
ทุกคนเลยต่างหาก

62
00:05:27,493 --> 00:05:32,999
ลูกศิษย์ของกาโอทุกคน
ล้วนใช้ชื่อว่า "โทคิตะ นิโกะ"

63
00:05:33,750 --> 00:05:36,085
เหตุผลหลักๆ มีอยู่สองประการ

64
00:05:36,586 --> 00:05:41,841
คนที่อาศัยอยู่ที่แดนใน
ต่างไม่ยอมรับคนที่มาจากข้างนอก

65
00:05:42,383 --> 00:05:48,264
พวกเขาเลยใช้ชื่อว่า "โทคิตะ นิโกะ"
เพื่อสื่อนัยว่าพวกเขาเกิดที่แดนใน

66
00:05:48,765 --> 00:05:51,351
ส่วนอีกเหตุผลก็คือเพื่อสร้างตำนาน

67
00:05:51,851 --> 00:05:55,980
โทคิตะ นิโกะแต่ละคน
กระจายไปยังเขตต่างๆ ของแดนใน

68
00:05:56,064 --> 00:05:58,691
และต่างก็ฝากวีรกรรมเอาไว้

69
00:05:58,775 --> 00:06:03,821
ท้ายที่สุดเรื่องเล่าเหล่านั้นก็หลอมรวม
เป็นตำนานของโทคิตะ นิโกะที่มีหนึ่งเดียว

70
00:06:04,697 --> 00:06:09,077
ตัวตนสมมติผู้ทรงเสน่ห์
ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อรวมแดนในเป็นหนึ่ง

71
00:06:09,160 --> 00:06:11,788
นั่นแหละคือโทคิตะ นิโกะ

72
00:06:12,288 --> 00:06:13,748
เข้าใจแล้ว

73
00:06:14,540 --> 00:06:18,836
ฮิมุโระ เรียวรู้จักนิโกะเพราะอย่างนั้นเองสินะ

74
00:06:18,920 --> 00:06:21,464
แผนการบรรลุผล

75
00:06:22,048 --> 00:06:23,966
ข่าวลือหนึ่งนำไปสู่อีกข่าวลือหนึ่ง

76
00:06:24,050 --> 00:06:28,054
และตำนานของโทคิตะ นิโกะ
ก็ยิ่งเป็นที่โจษจันมากขึ้นทุกวัน

77
00:06:28,554 --> 00:06:33,768
ทว่าคนที่หมายหัวโทคิตะ นิโกะก็มีมากขึ้นเช่นกัน

78
00:06:34,519 --> 00:06:38,815
องค์กรต่างๆ ที่กุมอำนาจในแดนใน
เริ่มมองนิโกะเป็นภัยคุกคาม

79
00:06:38,898 --> 00:06:42,026
และเริ่มดำเนินการกำจัดเขา

80
00:06:43,111 --> 00:06:45,571
เมื่อความขัดแย้งลุกลามบานปลาย

81
00:06:46,280 --> 00:06:49,492
กาโอตัดสินใจจะถ่ายทอดวิชาลับแก่เหล่าลูกศิษย์

82
00:06:49,575 --> 00:06:54,956
และพาพวกเขาไปยังที่ที่เคยเป็น
แดนศักดิ์สิทธิ์สำหรับฝึกฝนตน

83
00:06:55,039 --> 00:06:56,749
ป่ากาคิกาฮาระ

84
00:06:57,792 --> 00:07:01,129
ทว่า เกิดเรื่องบางอย่างขึ้นในป่าแห่งนั้น

85
00:07:01,212 --> 00:07:05,174
นิโกะเกือบทั้งหมดถูกใครบางคนสังหาร

86
00:07:05,258 --> 00:07:08,261
และคนที่รอดชีวิตก็กระจัดกระจายกันไป

87
00:07:09,011 --> 00:07:14,725
และจากนั้น กาโอ มุคาคุก็หายสาบสูญไป

88
00:07:17,645 --> 00:07:22,984
เพื่อนที่มาเรียนวิชาลับด้วยกันกับฉันก็ตายที่นี่

89
00:07:23,693 --> 00:07:25,069
หมายถึงแบบนี้เองสินะ

90
00:07:25,570 --> 00:07:29,073
เท่าที่ฉันรู้ก็มีแค่นั้นแหละ

91
00:07:29,574 --> 00:07:32,201
จะให้เชื่อทันทีมันก็ยากอยู่นะ

92
00:07:32,869 --> 00:07:35,204
ทำไมนิโกะต้องเล่าให้นายฟังด้วย

93
00:07:35,788 --> 00:07:39,750
แล้วนายน่ะเกี่ยวข้องอะไรกับนิโกะ

94
00:07:40,334 --> 00:07:45,715
วิชานิโกะไม่ได้เป็นเพียงวิชากาโอที่เปลี่ยนชื่อ

95
00:07:46,466 --> 00:07:50,303
วิชานิโกะได้ตัดเอาองค์ประกอบ
ที่ไม่จำเป็นต่อยุคสมัยใหม่ออก

96
00:07:50,386 --> 00:07:54,265
อีกทั้งยังเพิ่มเติมท่วงท่าใหม่ๆ เข้าไป

97
00:07:54,891 --> 00:07:59,103
และผู้ที่ช่วยรวบรวมท่วงท่าเหล่านั้นเข้าด้วยกัน

98
00:07:59,187 --> 00:08:00,938
ก็คืออาจารย์ของฉัน

99
00:08:02,190 --> 00:08:05,193
กาโอเป็นสหายเก่าของอาจารย์ฉัน

100
00:08:05,276 --> 00:08:10,573
พวกเขาแลกเปลี่ยนกระบวนท่ากัน
มาตั้งแต่สมัยยังเยาว์วัยแล้ว

101
00:08:11,157 --> 00:08:16,370
เรื่องส่วนใหญ่ที่ฉันเล่าให้เจ้าฟัง
ก็เป็นเรื่องที่ฉันฟังมาจากอาจารย์อีกที

102
00:08:16,454 --> 00:08:18,664
นายจะพูดอะไรกันแน่

103
00:08:19,499 --> 00:08:24,003
จะบอกว่าวิชานิโกะกับวิชาของนาย
เป็นวิชาพี่น้องกันงั้นเหรอ

104
00:08:24,086 --> 00:08:26,547
ครั้งแรกที่ฉันได้พบกับนิโกะ

105
00:08:26,631 --> 00:08:30,468
คือหลังจากที่โศกนาฏกรรม
ที่ป่าแห่งนั้นผ่านไปเป็นเวลาสิบปี

106
00:08:31,260 --> 00:08:34,096
ระหว่างที่นิโกะตามหาที่อยู่ของกาโอ

107
00:08:34,180 --> 00:08:38,893
เห็นว่าเขารู้จักวิชาไควัน
จากตำรับตำราที่ถูกทิ้งเอาไว้

108
00:08:39,393 --> 00:08:43,606
แต่ตอนนั้นอาจารย์ของฉันก็จากโลกนี้ไปแล้ว

109
00:08:44,190 --> 00:08:47,652
แค่มองแวบแรก
ฉันก็ดูออกว่าเขาแข็งแกร่งเพียงไร

110
00:08:48,611 --> 00:08:50,613
เขาบอกกับฉันแบบนี้

111
00:08:51,197 --> 00:08:54,367
ฉันอยากให้นายช่วยหน่อย

112
00:09:08,339 --> 00:09:10,091
ฉันทำให้ต้องรอหรือเปล่า

113
00:09:10,174 --> 00:09:13,094
ไม่เลยครับ ไม่ต้องห่วงพวกเราหรอก

114
00:09:13,886 --> 00:09:15,805
พวกคุณได้คุยกันไหมครับ

115
00:09:15,888 --> 00:09:18,933
เออ ฉันดีใจนะที่ได้ฟังเรื่องของหมอนั่น

116
00:09:19,433 --> 00:09:20,643
เข้าใจแล้ว

117
00:09:20,726 --> 00:09:22,144
เรื่องเหรอ

118
00:09:22,228 --> 00:09:25,773
เอาล่ะ ใกล้จะได้เวลาแล้วสินะ

119
00:09:25,856 --> 00:09:28,234
อืม รีบไปที่สนามกันเถอะ

120
00:09:28,317 --> 00:09:30,736
มันก็ใช่แหละ แต่ว่า…

121
00:09:31,320 --> 00:09:35,116
คุณอากิยามะล่วงหน้าไปก่อนเถอะครับ

122
00:09:35,199 --> 00:09:40,079
ไม่ต้องห่วงนะ รับรองว่าทำเสร็จทันเวลาแน่

123
00:09:40,162 --> 00:09:41,581
ทำเสร็จเหรอคะ

124
00:09:42,915 --> 00:09:46,335
เร็วเข้าๆ นี่เป็นเวลาที่ลูกผู้ชายเขาจะคุยกัน

125
00:09:47,420 --> 00:09:48,504
โอมะคุง

126
00:09:49,005 --> 00:09:50,840
มีอะไร อากิยามะ คาเอเดะ

127
00:09:51,924 --> 00:09:55,803
ฉันคัดค้านตอนที่เธอจะสู้ในรอบรองชนะเลิศ

128
00:09:56,804 --> 00:10:02,018
และตอนนี้เธอก็กำลังจะสู้ในรอบชิง
ด้วยสภาพร่างกายแบบนี้

129
00:10:02,518 --> 00:10:06,397
เรื่องเกียรติศักดิ์ศรีของนักสู้
ฉันก็ไม่เข้าใจนักหรอก

130
00:10:07,231 --> 00:10:10,443
แต่ฉันเองก็ได้ตัดสินใจแล้ว

131
00:10:11,277 --> 00:10:13,738
ฉันจะไม่พยายามหยุดเธออีกแล้วล่ะ

132
00:10:15,239 --> 00:10:16,532
ขอบใจนะ

133
00:10:19,285 --> 00:10:21,329
ถ้าอย่างนั้น คุณโอมะ…

134
00:10:21,412 --> 00:10:22,330
หือ

135
00:10:22,413 --> 00:10:24,415
คุณจะช่วยกรุณา

136
00:10:25,333 --> 00:10:28,085
อยู่กับผมจนกว่าจะถึงการประลองได้ไหม

137
00:10:31,422 --> 00:10:35,009
คุณโอมะ แรงกดกำลังดีหรือเปล่าครับ

138
00:10:35,092 --> 00:10:37,637
เออ ดีเลยล่ะ

139
00:10:37,720 --> 00:10:39,930
นายนวดแบบชิอัตสึเป็นด้วยเหรอเนี่ย

140
00:10:40,014 --> 00:10:45,061
หลังจากจบรอบที่สาม คุณคุเรอิชิสอนผมมาน่ะ

141
00:10:45,144 --> 00:10:50,191
ถึงจะเป็นนักสู้แต่เขาก็มีกิจการนวดจัดกระดูก

142
00:10:50,274 --> 00:10:53,694
เขามีใบประกอบวิชาชีพด้วยนะครับ

143
00:10:53,778 --> 00:10:57,073
อ้อ อาจารย์ของอิมาอิ คอสโมสินะ

144
00:10:57,657 --> 00:11:00,618
หมอนั่นมันสุดยอดจริงๆ เลยแฮะ

145
00:11:00,701 --> 00:11:04,455
ผมฝึกแค่หลักการพื้นฐานมานิดหน่อย

146
00:11:04,538 --> 00:11:10,294
ถึงจะไม่เก่งเท่ามืออาชีพ
แต่ผมก็คิดว่าน่าจะช่วยอะไรได้บ้าง

147
00:11:12,254 --> 00:11:17,968
ระบบประสาทซิมพาเทติกน่าจะอยู่แถวๆ นี้…

148
00:11:18,052 --> 00:11:21,847
เห็นเขาบอกว่าการฝังเข็มจะได้ผลดีกว่า

149
00:11:23,349 --> 00:11:27,520
พอได้มาเห็นคุณโอมะใกล้ๆ แบบนี้

150
00:11:28,020 --> 00:11:30,439
คุณมีแผลเต็มตัวเลยนะครับเนี่ย

151
00:11:31,273 --> 00:11:32,650
ตอนที่เราเจอกันครั้งแรก

152
00:11:32,733 --> 00:11:36,654
ผมตะลึงกับขนาดตัวของคุณโอมะมากกว่ารอยแผล

153
00:11:38,656 --> 00:11:41,951
ตอนนั้นน่ะ ผมไม่รู้เรื่องรู้ราวเอาซะเลย

154
00:11:42,451 --> 00:11:45,079
ใช่แล้ว ฉันน่ะมีแผลเต็มตัว

155
00:11:45,788 --> 00:11:47,581
ตั้งแต่จำความได้

156
00:11:48,374 --> 00:11:52,962
ฉันก็สู้และสู้มาตลอดเพื่อเอาตัวรอด

157
00:11:53,629 --> 00:11:55,381
- ยามาชิตะ คาสีโอะ
- หือ

158
00:11:55,464 --> 00:11:56,632
จำแผลนี้ได้หรือเปล่า

159
00:11:57,216 --> 00:12:02,430
อ้อ นั่นตอนที่ลิฮิโตะคุงใช้ท่าเรเซอร์สเอดจ์

160
00:12:02,513 --> 00:12:05,725
ถึงจะผ่านมานานแล้ว
แต่เวลาฝนตก มันก็ยังรู้สึกเจ็บ

161
00:12:06,434 --> 00:12:09,395
แต่อย่าบอกหมอนั่นล่ะ ลิฮิโตะมันจะเหลิงเอา

162
00:12:11,897 --> 00:12:15,568
นั่นสินะครับ ลิฮิโตะคุงคงดีใจที่รู้แบบนั้น

163
00:12:15,651 --> 00:12:18,112
แล้วก็ไม่ใช่แค่ลิฮิโตะหรอกนะ

164
00:12:18,863 --> 00:12:23,743
แผลที่ได้จากเซกิบายาชิน่ะ
จนตอนนี้บางทีฉันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่

165
00:12:24,326 --> 00:12:28,205
ฉันมีแผลที่เก่ากว่านั้นที่บางทีก็จะรู้สึกเจ็บขึ้นมา

166
00:12:29,540 --> 00:12:31,292
นิโกะคงพูดแบบนี้แน่

167
00:12:31,375 --> 00:12:35,004
นี่คือราคาของการทำอะไรบุ่มบ่ามมาหลายปี

168
00:12:39,258 --> 00:12:42,344
ฉันเข้าใจผิดมาตลอดเลย

169
00:12:43,596 --> 00:12:45,723
ฉันคิดว่าความแข็งแกร่งคือความไร้เทียมทาน

170
00:12:46,223 --> 00:12:50,686
ไม่หวาดกลัวการจู่โจมใดๆ และไม่มีวันตาย

171
00:12:50,770 --> 00:12:52,438
แต่ในความเป็นจริง

172
00:12:52,938 --> 00:12:56,734
อาการบาดเจ็บที่เขาสั่งสม
มันเกินขีดจำกัดของเขามานานแล้ว

173
00:12:57,318 --> 00:13:00,488
ร่างกายของเขาไม่มีส่วนไหนที่ไม่มีแผล

174
00:13:01,530 --> 00:13:03,783
ร่างกายของเขาสภาพย่ำแย่

175
00:13:05,034 --> 00:13:08,913
แต่คุณโอมะก็ไม่เคยยอมแพ้ในการต่อสู้

176
00:13:11,665 --> 00:13:13,501
ใกล้จะถึงเวลาแล้วใช่ไหม

177
00:13:14,126 --> 00:13:16,295
ไปกันเถอะ ยามาชิตะ คาสึโอะ

178
00:13:17,296 --> 00:13:18,130
ครับ

179
00:13:19,423 --> 00:13:22,635
ฟังเสียงเชียร์นั่นสิคะ

180
00:13:23,135 --> 00:13:26,555
คนดูต่างก็คึกคักกันแบบไม่มีขีดจำกัด

181
00:13:26,639 --> 00:13:30,559
ตอนนี้เหลือแค่รอให้พวกเขาขึ้นสังเวียนเท่านั้น

182
00:13:34,897 --> 00:13:37,608
โห สุดยอดเลยนะเนี่ย

183
00:13:38,108 --> 00:13:39,693
สนามสั่นสะเทือนไปหมดเลย

184
00:13:42,154 --> 00:13:44,573
คุณโอมะเป็นคนเข้มแข็ง

185
00:13:47,117 --> 00:13:50,412
ผมก็ไม่ได้รู้จักคนทุกคนบนโลกใบนี้หรอก

186
00:13:51,163 --> 00:13:56,669
ข้างนอกนั่นก็คงมีคนที่แข็งแกร่งกว่าคุณโอมะ

187
00:13:57,253 --> 00:13:58,254
แต่ว่า…

188
00:13:59,046 --> 00:14:03,926
สำหรับผม คุณโอมะแข็งแกร่งยิ่งกว่าใครที่ผมรู้จัก

189
00:14:05,761 --> 00:14:08,347
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณก็ไม่เคยยอมแพ้

190
00:14:08,430 --> 00:14:10,140
คุณจะสู้ต่อไป

191
00:14:10,724 --> 00:14:12,142
ไม่ใช่แค่พละกำลัง

192
00:14:12,226 --> 00:14:15,437
แต่คุณยังสอนให้ผมรู้ความหมาย
ของความแข็งแกร่งที่แท้จริง

193
00:14:16,063 --> 00:14:19,650
ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ก็เพราะคุณ

194
00:14:19,733 --> 00:14:21,694
คุณช่วยผมไว้

195
00:14:23,070 --> 00:14:24,488
ผมมันน่าสมเพชจริงๆ…

196
00:14:25,281 --> 00:14:31,662
สิ่งที่คุณทำให้ผม ผมยังไม่ได้ตอบแทนให้กับคุณเลย

197
00:14:34,248 --> 00:14:35,457
ขอบใจนะ

198
00:14:36,959 --> 00:14:40,170
ฉันดีใจที่ฉันถูกมอบหมายให้นายเป็นคนดูแล

199
00:14:42,256 --> 00:14:43,257
ลาล่ะ

200
00:14:44,550 --> 00:14:45,676
ฉันจะไปแล้ว

201
00:14:49,179 --> 00:14:53,392
ผมชื่อยามาชิตะ คาสึโอะ

202
00:15:00,107 --> 00:15:01,859
นึกออกแล้ว

203
00:15:03,319 --> 00:15:05,654
วันที่ฉันได้รู้จักนาย…

204
00:15:06,739 --> 00:15:10,826
จำได้ไหมว่าวันนั้นฉันพูดกับนายว่าไง

205
00:15:12,912 --> 00:15:14,246
ฉันไม่ใช่คนพูดจาสุภาพ

206
00:15:15,039 --> 00:15:16,707
คิดยังไง ฉันก็พูดอย่างนั้น

207
00:15:18,250 --> 00:15:20,044
ฉันจะถามนายอีกครั้ง

208
00:15:22,212 --> 00:15:24,131
นายอยากสู้ด้วยไหมล่ะ

209
00:15:27,009 --> 00:15:29,386
ครับ ไปสู้กันเถอะ

210
00:15:30,346 --> 00:15:35,059
และช่วยกลับมาหาผมอย่างปลอดภัยทีนะครับ

211
00:15:38,437 --> 00:15:42,024
นี่คือสงครามตัวแทนระหว่างบริษัทต่างๆ

212
00:15:43,609 --> 00:15:48,822
ศึกที่จะตัดสินว่าใครคือนักสู้อันดับหนึ่งในญี่ปุ่น

213
00:15:50,157 --> 00:15:53,202
ราชาเฒ่าได้สละบัลลังก์แล้ว

214
00:15:53,744 --> 00:15:57,414
และอนาคตใหม่ก็ฝากฝังไว้กับ

215
00:15:58,165 --> 00:16:01,627
ผู้ที่จะคว้าชัยในการประลองคืนนี้

216
00:16:02,419 --> 00:16:06,423
นี่คือศึกสังเวียนเลือดเคนกัน

217
00:16:07,007 --> 00:16:09,760
รอบชิงชนะเลิศ

218
00:16:16,016 --> 00:16:18,435
"ราชาเฒ่า" เนี่ยนะ

219
00:16:18,519 --> 00:16:22,523
ซายากะเอ๋ย ทำไมต้องใช้คำนั้นด้วยเนี่ย

220
00:16:22,606 --> 00:16:23,899
(คุเระ เอริโอะ)

221
00:16:23,983 --> 00:16:26,193
ขนาดลูกสาวนายยังปากปีจอเลย

222
00:16:26,860 --> 00:16:29,989
นี่ไม่ใช่ความฝัน

223
00:16:30,489 --> 00:16:33,993
ชายผู้เหนือกว่าคมเขี้ยวแห่งเม็ตสึโดะ

224
00:16:34,076 --> 00:16:36,620
ได้ปรากฏกายขึ้นในที่สุด

225
00:16:36,704 --> 00:16:41,959
ด้วยพละกำลังที่เหนือกว่า
ความยิ่งใหญ่ที่เหนือกว่า

226
00:16:42,459 --> 00:16:45,462
วิชาลอบสังหารสำนักไควัน

227
00:16:45,546 --> 00:16:49,299
ได้ทำลายทุกกฎเกณฑ์

228
00:16:50,050 --> 00:16:52,428
ด้วยกำปั้นของชายคนนี้

229
00:16:52,511 --> 00:16:58,851
มนุษยชาติกำลังจะเข้าสู่ช่วงเวลาใหม่

230
00:16:59,601 --> 00:17:04,064
ส่วนสูง 185 เซนติเมตร น้ำหนัก 96 กิโลกรัม

231
00:17:04,148 --> 00:17:08,277
สถิติเคนกันของเขา ชนะสี่และไม่เคยแพ้

232
00:17:08,360 --> 00:17:12,114
ตัวแทนจากมอเตอร์เฮดมอเตอร์ส

233
00:17:13,032 --> 00:17:14,783
"หอกปีศาจ"

234
00:17:15,284 --> 00:17:20,706
คุโรกิ เก็นไซ

235
00:17:29,339 --> 00:17:31,925
- คุโรกิ
- คุโรกิ

236
00:17:32,009 --> 00:17:34,636
นี่ไม่ใช่ความฝัน

237
00:17:35,262 --> 00:17:39,516
ใครจะไปคิดว่านักสู้ตัวแทน
บริษัทที่เพิ่งก่อตั้งเป็นปีแรก

238
00:17:40,017 --> 00:17:43,062
จะมาอยู่ที่นี่ในวันนี้ได้

239
00:17:43,645 --> 00:17:46,148
วิชาที่เขาใช้ไม่เป็นที่รู้จัก

240
00:17:46,231 --> 00:17:49,359
แล้วความกล้าหาญของเขาล่ะ

241
00:17:49,443 --> 00:17:51,320
มันไม่มีขีดจำกัด

242
00:17:51,820 --> 00:17:54,406
พวกเราเองก็เห็นกับตากันมาแล้ว

243
00:17:54,490 --> 00:17:57,993
การต่อสู้ที่ดุเดือดของเขา

244
00:17:58,077 --> 00:18:00,079
ตอนนี้พวกเราได้รู้จัก

245
00:18:00,162 --> 00:18:04,750
วิชานิโกะอันน่าสะพรึงกลัวกันแล้ว

246
00:18:05,459 --> 00:18:09,505
เขาได้ก้าวข้ามมนุษยชาติ
และจำแลงกายเป็นเทพอสูร

247
00:18:10,089 --> 00:18:14,510
ช่วยสำแดงให้เราเห็นหนทางแห่งชีวิตของคุณที

248
00:18:15,094 --> 00:18:19,139
ส่วนสูง 182 เซนติเมตร น้ำหนัก 85 กิโลกรัม

249
00:18:19,223 --> 00:18:23,769
สถิติเคนกันของเขา ชนะหกและไม่เคยแพ้

250
00:18:23,852 --> 00:18:26,146
รวมรางวัลที่ได้รับ

251
00:18:26,230 --> 00:18:30,984
คือ 154,230 ล้านเยน

252
00:18:31,485 --> 00:18:34,029
ตัวแทนบริษัทยามาชิตะ

253
00:18:35,030 --> 00:18:38,242
"เทพอสูร"

254
00:18:38,325 --> 00:18:44,248
โทคิตะ โอมะ

255
00:18:49,878 --> 00:18:54,925
- โทคิตะ
- โทคิตะ

256
00:19:02,766 --> 00:19:07,020
นี่ลุง ที่มาคุยด้วยเมื่อกี้ ขอบใจนะ

257
00:19:07,104 --> 00:19:09,940
ฉันไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับการต่อสู้

258
00:19:10,440 --> 00:19:11,900
เจ้าพร้อมหรือยัง

259
00:19:11,984 --> 00:19:13,235
เออ

260
00:19:13,735 --> 00:19:17,364
ไม่ว่าฝ่ายไหนแพ้หรือตายก็จะไม่ถือโทษโกรธกัน

261
00:19:17,906 --> 00:19:20,367
ในประวัติศาสตร์ศึกเคนกัน 300 ปี

262
00:19:20,450 --> 00:19:25,497
มันเคยมีเหตุพลิกผันระดับนี้เกิดขึ้นไหมนะ

263
00:19:25,581 --> 00:19:29,418
ใช่ นี่คือการจับคู่รอบชิงที่ยอดที่สุดเลย

264
00:19:31,378 --> 00:19:32,462
ฉันต้องไม่ลืม

265
00:19:32,963 --> 00:19:37,926
กรรมการคือคนที่ทำให้การฆ่าแกงกัน
กลายเป็นการประลอง

266
00:19:38,802 --> 00:19:40,762
นักสู้ เข้าประจำที่

267
00:19:42,931 --> 00:19:46,518
ก่อนเริ่มการประลองรอบสุดท้าย
ฉันขอพูดเรื่องหนึ่ง

268
00:19:47,811 --> 00:19:51,231
ปกติแล้วในศึกเคนกันที่ยุติธรรม

269
00:19:51,315 --> 00:19:53,317
กรรมการแทบไม่มีบทบาทอะไร

270
00:19:54,359 --> 00:19:59,114
เราทำได้ก็แค่เริ่มและจบการประลองเท่านั้น

271
00:19:59,823 --> 00:20:01,408
ช่วยให้เกียรติฉัน

272
00:20:01,491 --> 00:20:03,785
ได้เป็นสักขีพยานของศึกนี้
อย่างใกล้ชิดยิ่งกว่าใครด้วย

273
00:20:04,369 --> 00:20:10,250
ในฐานะตัวแทนของผู้ชม
จำนวน 100,000 คนที่มารวมกันในวันนี้

274
00:20:13,545 --> 00:20:15,088
เตรียมตัว

275
00:20:30,020 --> 00:20:31,605
ตั้งท่าแบบนั้น…

276
00:20:31,688 --> 00:20:36,318
วิชานิโกะ ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง
สุดยอดท่าร่าง หุ่นเชิด

277
00:20:36,985 --> 00:20:40,989
นี่คือท่าร่างที่ใช้ท่วงท่าเปลี่ยนทิศทาง
ขยายพลังที่มีอยู่ในร่างกาย

278
00:20:41,490 --> 00:20:46,620
และเคลื่อนไหวร่างกาย
โดยใช้แรงน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น

279
00:20:46,703 --> 00:20:52,376
โอมะเหลือเรี่ยวแรงอยู่แค่ไหนไม่มีใครรู้

280
00:20:52,459 --> 00:20:54,336
เส้นทางมาสู่รอบนี้ช่างยาวไกล

281
00:20:54,836 --> 00:20:58,590
- ในที่สุด ศึกสุดท้ายก็มาถึง
- ใช่ครับ

282
00:20:58,674 --> 00:21:02,386
จากจำนวนนักสู้ที่เข้าร่วมศึกนี้ 181 คน

283
00:21:02,469 --> 00:21:05,264
จาก 32 คนที่ผ่านรอบคัดเลือก
เข้ามาในทัวร์นาเมนต์

284
00:21:05,347 --> 00:21:10,519
เรากำลังจะได้รู้ว่าใครคือที่สุด

285
00:21:10,602 --> 00:21:11,770
ลุยกันเลย

286
00:21:11,853 --> 00:21:13,772
เริ่มได้

287
00:21:16,191 --> 00:21:17,025
เอาแล้วค่ะ

288
00:21:17,109 --> 00:21:20,070
นักสู้โทคิตะเคลื่อนไหวอย่างฉวัดเฉวียน

289
00:21:20,153 --> 00:21:24,116
เขากำลังยั่วเย้านักสู้คุโรกิ
ด้วยการเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาด

290
00:21:26,994 --> 00:21:28,537
หยุดได้ง่ายปานนั้นเลยเหรอ

291
00:21:28,620 --> 00:21:30,956
ไม่ว่าฟุตเวิร์กจะเป็นยังไง

292
00:21:31,039 --> 00:21:33,792
ถ้าไม่เข้ามาในระยะ เขาก็ออกอาวุธไม่ได้

293
00:21:38,005 --> 00:21:39,631
โจมตีไม่โดนเลย

294
00:21:39,715 --> 00:21:45,262
การออกอาวุธไม่ยั้งของนักสู้โทคิตะ
ถูกสกัดเอาไว้ได้หมด

295
00:21:45,846 --> 00:21:47,931
เป็นหมัดที่ไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลย

296
00:21:48,015 --> 00:21:51,184
นี่แปลว่าเขาไม่มีพลังหลงเหลือแล้ว

297
00:21:58,650 --> 00:22:00,110
น่าเสียดายนัก

298
00:22:00,610 --> 00:22:04,740
ฉันอยากประมือกับเจ้า
ในสภาพร่างกายเต็มร้อยเหลือเกิน

299
00:22:08,410 --> 00:22:09,745
คุณโอมะ

300
00:22:14,249 --> 00:22:17,627
ไม่เสียทีที่เก็บแรงเอาไว้

301
00:22:18,337 --> 00:22:21,006
เพราะเก็บแรงไว้แถมมีคนช่วยรักษาให้

302
00:22:21,089 --> 00:22:23,467
ฉันเลยมีพลังเหลือพอสำหรับศึกนี้

303
00:22:24,551 --> 00:22:28,638
ฉันยังสามารถใช้วิชานี้ได้อีกครั้ง

304
00:22:30,015 --> 00:22:32,851
การต่อสู้ของจริงจะเริ่มต่อจากนี้

305
00:24:02,357 --> 00:24:04,860
คำบรรยายโดย วรพล ถาวรวรานนท์

306
00:24:05,569 --> 00:24:07,362
ร่างกายอาจเต็มไปด้วยบาดแผล

307
00:24:07,446 --> 00:24:10,615
แต่จงลุกขึ้นและจงสู้

308
00:24:10,699 --> 00:24:13,493
ถึงมันจะทำให้ชีวิตต้องจบสิ้นก็ตามที

309
00:24:13,577 --> 00:24:15,787
ตอนต่อไป ชัยชนะ

310
00:24:15,871 --> 00:24:19,875
จงกู่ก้องว่าเจ้าแข็งแกร่ง กำปั้นอสูรเอ๋ย