1
00:00:46,600 --> 00:00:47,640
‎เลิกเพ้อเจ้อซะที

2
00:00:48,960 --> 00:00:51,320
‎ผู้คนในประเทศเราตายเป็นเบือ

3
00:00:52,080 --> 00:00:53,440
‎แต่นายกําลังบอกว่าเขาหายแล้ว

4
00:00:54,920 --> 00:00:58,160
‎ไม่มีปาฏิหาริย์หรอก พาล เลอริช

5
00:01:02,880 --> 00:01:03,840
‎เขาหายแล้วจริงๆ

6
00:01:03,920 --> 00:01:04,880
‎หายแล้วเหรอ

7
00:01:05,600 --> 00:01:10,920
‎แน่ใจเหรอว่าเขาได้เชื้อนั่น
‎ตา ไอ และอาการทั้งหมด

8
00:01:11,000 --> 00:01:13,800
‎เขามีอาการหลักๆ ทั้งหมด รวมถึงที่ตาด้วย

9
00:01:15,000 --> 00:01:18,720
‎แล้วยังไง คิดว่าเราจะหายา
‎ในเชอเรโปเวตส์ได้เหรอ

10
00:01:19,240 --> 00:01:22,400
‎หัวหน้าแพทย์สัญญาไว้กับผม เราเคยร่วมงานกัน

11
00:01:22,960 --> 00:01:24,400
‎เราแค่ต้องไปที่โรงพยาบาล

12
00:01:24,480 --> 00:01:26,240
‎(รถพยาบาล)

13
00:01:26,320 --> 00:01:29,480
‎นายนี่ตลกดีนะ เขาสัญญากับนายเมื่อไหร่

14
00:01:29,560 --> 00:01:31,440
‎ป่านนี้คงเปลี่ยนใจแล้ว

15
00:01:32,400 --> 00:01:36,960
‎นายก็เห็นสิ่งที่กําลังเกิดขึ้นในประเทศนี้
‎มีแต่เลวร้ายขึ้นทุกวัน

16
00:01:37,040 --> 00:01:38,120
‎นิโคไล เพโตรวิช

17
00:01:38,200 --> 00:01:41,440
‎เรียกชื่อฉันทําไม
‎เราตกลงกันแล้ว จําได้ไหม

18
00:01:41,960 --> 00:01:44,240
‎ขอโทษทีนะ ลุงโคลยา ผมขอคิดก่อน

19
00:01:44,320 --> 00:01:46,880
‎เลิกคิด เดี๋ยวปวดหัวหรอก

20
00:01:48,360 --> 00:01:52,840
‎แวะไปหาอิรา มาร์ตินโนวากันเถอะ
‎แค่ชั่วโมงเดียว

21
00:01:53,680 --> 00:01:57,680
‎เธอมีปานที่ก้น เป็นเหมือนดาวนําทาง

22
00:01:58,240 --> 00:01:59,440
‎ส่องแสงตอนกลางคืนด้วย

23
00:02:01,440 --> 00:02:04,800
‎อยู่ตรงไหนนะ ฝั่งซ้ายหรือขวา

24
00:02:04,880 --> 00:02:05,960
‎ลุงโคลยา พอแล้วน่า

25
00:02:06,600 --> 00:02:09,600
‎นึกออกแล้ว ขวา ฉันมั่นใจว่าอยู่ฝั่งขวา

26
00:02:16,160 --> 00:02:19,880
‎(เมืองเชอเรโปเวตส์)

27
00:02:33,120 --> 00:02:38,000
‎(ผลงานซีรีส์จาก NETFLIX)

28
00:04:10,400 --> 00:04:11,360
‎เวร

29
00:04:12,880 --> 00:04:17,240
‎ผมจะไปดูนะ ลุงจะมาด้วยกันหรือจะรอตรงนี้

30
00:04:17,320 --> 00:04:19,520
‎ฉันไม่ได้ให้คําปฏิญาณของแพทย์นะ

31
00:05:11,920 --> 00:05:13,320
‎ในนี้ลื่นชะมัด

32
00:05:24,440 --> 00:05:25,960
‎(ห้องตรวจโรค)

33
00:05:32,840 --> 00:05:34,360
‎เขาสัญญาว่าจะช่วยใช่ไหม

34
00:05:41,040 --> 00:05:44,880
‎นี่อะไร "เขตของคุณจะถูกอพยพ"

35
00:05:44,960 --> 00:05:46,280
‎เราเข้ามาในนี้ทําไม

36
00:05:47,160 --> 00:05:48,920
‎เรากําลังหาห้องเก็บของ ลุงโคลยา

37
00:05:55,280 --> 00:05:56,880
‎เราน่าจะไปที่นั่นนะ

38
00:05:56,960 --> 00:05:59,040
‎- ที่ไหน
‎- สถานที่ต่างๆ พวกนั้น...

39
00:06:00,560 --> 00:06:03,880
‎เฮ้ย หยุด เฮ้ย บอกให้หยุด

40
00:06:03,960 --> 00:06:07,560
‎ไอ้พวกชั่ว ฉันจะอัดแก

41
00:06:11,400 --> 00:06:13,640
‎ให้ตายสิ

42
00:06:13,720 --> 00:06:14,560
‎พาล เลอริช

43
00:06:20,960 --> 00:06:22,120
‎ไม่เป็นอะไรใช่ไหม

44
00:06:22,800 --> 00:06:23,920
‎นั่นใครเหรอ

45
00:06:24,000 --> 00:06:26,280
‎ไม่รู้สิ พวกขี้ยาน่ะ

46
00:06:27,920 --> 00:06:29,200
‎ไอบูโพรเฟน

47
00:06:29,720 --> 00:06:31,000
‎เราต้องใช้ยาแก้ปวดไหม

48
00:06:31,560 --> 00:06:34,440
‎ไม่ มองหายาระงับประสาทอีวาซีน ลุงโคลยา

49
00:06:35,760 --> 00:06:37,120
‎อีวาซีน

50
00:06:51,720 --> 00:06:54,800
‎โชคดีนะที่เราออกมาจากที่นั่น

51
00:06:57,400 --> 00:07:00,120
‎นิโคไล เพโตรวิช ลุงโคลยา

52
00:07:00,200 --> 00:07:01,080
‎อะไร

53
00:07:01,160 --> 00:07:04,000
‎ขอบคุณที่พาผมไปที่นั่น

54
00:07:04,560 --> 00:07:07,760
‎เป็นคนอื่นคงไม่พาไป จริงๆ นะ ขอบคุณมาก

55
00:07:08,760 --> 00:07:12,760
‎ไม่เป็นไร บอกตามตรง

56
00:07:14,280 --> 00:07:19,480
‎ฉันกะจะแวะบ้านอิรา มาร์ตินโนวาระหว่างทาง
‎เราคงได้สนุกกัน

57
00:07:20,200 --> 00:07:24,520
‎แล้วนึกได้ว่าสามีเธอใกล้จะถูกปล่อยตัว

58
00:07:26,160 --> 00:07:27,840
‎ฉันก็เลยเปลี่ยนใจน่ะ

59
00:07:30,440 --> 00:07:31,720
‎นายล่ะ ผ่านผู้หญิงมากี่คน

60
00:07:33,320 --> 00:07:35,840
‎ถ้านับทุกคนตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย

61
00:07:37,160 --> 00:07:38,400
‎สองคน

62
00:07:38,960 --> 00:07:42,000
‎ไม่เชื่อ ถามจริง แค่สองคนเหรอ

63
00:07:44,200 --> 00:07:47,640
‎นายนี่ตลกมากเลย
‎ฉันเข้าใจได้นะถ้านายมีแค่คนเดียว

64
00:07:48,320 --> 00:07:50,360
‎แต่สองคนมันไม่มีความหมาย

65
00:07:51,560 --> 00:07:55,400
‎ผมไม่ค่อยสนใจน่ะ ไม่สนใจผู้หญิง

66
00:07:57,000 --> 00:07:58,480
‎ผมว่าผู้หญิงเข้าใจยาก

67
00:07:59,280 --> 00:08:01,360
‎หรือพูดให้ถูกก็คือ
‎พวกเขารับมือผมไม่ค่อยได้

68
00:08:02,240 --> 00:08:05,320
‎รู้ไหมว่าฉันเคยผ่านมากี่คน เดาดูสิ

69
00:08:10,040 --> 00:08:10,960
‎ว่าไง

70
00:08:11,800 --> 00:08:12,680
‎สิบ

71
00:08:13,680 --> 00:08:15,600
‎ตลกแล้ว

72
00:08:18,160 --> 00:08:20,200
‎สิบคนแค่สมัยมัธยมปลาย

73
00:08:22,120 --> 00:08:23,800
‎ฉันผ่านมาทั้งหมด 99 คน

74
00:08:25,280 --> 00:08:27,640
‎อีกคนเดียวก็ครบร้อย

75
00:08:28,280 --> 00:08:32,400
‎ทันทีที่ครบ ฉันก็ตายตาหลับ

76
00:08:34,000 --> 00:08:38,400
‎ทําไมนายถึงเลือกมากนัก
‎หรือว่ามีปัญหาบางอย่าง

77
00:08:40,559 --> 00:08:41,879
‎ปัญหาคือ

78
00:08:41,960 --> 00:08:45,560
‎ผมไม่อยากคบกับผู้หญิงที่อยากคบกับผม

79
00:08:46,360 --> 00:08:50,000
‎หมายความว่าไง รู้ไหมว่าฉันคิดยังไง

80
00:08:50,560 --> 00:08:52,480
‎นายต้องไม่เครียดกับเรื่องพวกนี้

81
00:08:53,200 --> 00:08:56,760
‎และมีอารมณ์ขันบ้าง ใช่

82
00:08:58,120 --> 00:08:59,280
‎ผู้หญิงชอบอารมณ์ขัน

83
00:09:00,320 --> 00:09:01,720
‎ผมจะจําไว้

84
00:09:03,800 --> 00:09:04,840
‎จําไว้นะ

85
00:09:05,360 --> 00:09:06,280
‎เวร

86
00:09:10,160 --> 00:09:11,120
‎อันตอน!

87
00:09:12,720 --> 00:09:15,640
‎คุณพระช่วย อันตอน ให้ตายสิ

88
00:09:16,480 --> 00:09:21,080
‎บอกว่าอย่าไปไหนไง ถนนมีรถ ให้ตายสิ

89
00:09:22,520 --> 00:09:25,920
‎ตาบอดหรือไง เกือบชนลูกฉัน

90
00:09:26,000 --> 00:09:27,240
‎เขายังไม่ตาย

91
00:09:28,640 --> 00:09:31,040
‎ไม่ต้องห่วง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

92
00:09:32,800 --> 00:09:34,760
‎แต่จะว่าไป คุณก็จะไม่ต้องเรียกรถพยาบาล

93
00:09:37,600 --> 00:09:40,400
‎ถ้าเราชนเขา รถพยาบาลอยู่นี่แล้ว

94
00:09:44,040 --> 00:09:46,880
‎มุกแป้ก ขอโทษครับ มีใครติดเชื้อไหม

95
00:09:47,680 --> 00:09:48,520
‎ไม่มี

96
00:09:49,800 --> 00:09:51,560
‎เยี่ยม งั้นขออย่าให้ติด

97
00:09:55,600 --> 00:09:56,440
‎เอาละ

98
00:09:58,520 --> 00:09:59,440
‎อยากได้ลูกอมวิตามินซีไหม

99
00:10:00,160 --> 00:10:02,360
‎- พูดว่าไงก่อน
‎- ขอบคุณครับ

100
00:10:02,440 --> 00:10:03,280
‎ไม่เป็นไรจ้ะ

101
00:10:03,360 --> 00:10:04,200
‎โอ้ ตายจริง

102
00:10:05,240 --> 00:10:06,200
‎ผมพาเวล

103
00:10:09,400 --> 00:10:10,280
‎อิริน่าค่ะ

104
00:10:14,720 --> 00:10:15,720
‎คุณเป็นหมอเหรอ

105
00:10:16,960 --> 00:10:17,840
‎ตามเรามาสิ

106
00:10:18,720 --> 00:10:20,000
‎เร็วเข้า

107
00:10:20,080 --> 00:10:21,920
‎อยู่ใกล้ๆ แม่นะ เข้าใจไหม

108
00:10:28,120 --> 00:10:29,280
‎เวร

109
00:10:35,400 --> 00:10:36,880
‎เจ็บไหม

110
00:10:37,680 --> 00:10:38,520
‎พอไหว

111
00:10:40,200 --> 00:10:41,400
‎นี่ผงอะไร

112
00:10:42,040 --> 00:10:44,040
‎เธอบอกว่าเป็นยาฆ่าเชื้ออะไรสักอย่าง

113
00:10:44,120 --> 00:10:44,960
‎"เธอ" ไหน

114
00:10:45,040 --> 00:10:45,920
‎สัตวแพทย์

115
00:10:46,760 --> 00:10:48,280
‎เธอเป็นคนเย็บแผลด้วยเหรอ

116
00:10:48,920 --> 00:10:49,760
‎เปล่า ฉันเย็บ

117
00:10:51,600 --> 00:10:53,560
‎เก่งมาก เรียนมาเหรอ

118
00:10:54,400 --> 00:10:55,480
‎ด้นสดเลย

119
00:10:57,840 --> 00:10:59,240
‎ฝีมือคุณดีมาก

120
00:11:01,920 --> 00:11:04,120
‎เป็นอะไรมากไหม

121
00:11:04,200 --> 00:11:05,480
‎มีหนองนิดหน่อย

122
00:11:05,560 --> 00:11:08,960
‎จะขับออกก็ได้แต่อย่าดีกว่า
‎เดี๋ยวติดเชื้อไปมากกว่านี้

123
00:11:09,040 --> 00:11:12,720
‎ใส่ยาฆ่าเชื้อไปเรื่อยๆ ตรงที่แผลเปิด
‎จนกว่ามันจะแห้ง

124
00:11:13,520 --> 00:11:16,200
‎และเอาผ้าพันแผลออก ข้างใต้มันเปียก

125
00:11:16,280 --> 00:11:18,960
‎บอกแล้วไง ผมไม่เป็นไร

126
00:11:19,760 --> 00:11:21,640
‎และผมไม่มีไข้ ผมบอกได้

127
00:11:22,720 --> 00:11:25,760
‎แต่ผมจ่ายยาให้ไม่ได้ ผมไม่มียาเลย

128
00:11:26,440 --> 00:11:30,360
‎แต่ในกรณีนี้ ยาทาฆ่าเชื้อก็พอแล้ว

129
00:11:31,040 --> 00:11:32,760
‎ผมว่าเดี๋ยวก็หายดี

130
00:11:33,680 --> 00:11:35,800
‎แต่คุณยังไม่ควรลุกขึ้น

131
00:11:38,280 --> 00:11:39,360
‎ขอบคุณ

132
00:11:40,560 --> 00:11:41,440
‎ขอบคุณค่ะ

133
00:11:42,160 --> 00:11:43,360
‎ติดลบเท่าไหร่เหรอ

134
00:11:46,600 --> 00:11:48,000
‎เยอะเลย

135
00:11:49,120 --> 00:11:50,440
‎ไม่ใช่ ฉันหมายถึงค่าสายตาน่ะ

136
00:11:54,680 --> 00:11:55,720
‎ลบสี่

137
00:12:09,600 --> 00:12:10,600
‎ไม่เป็นไรนะ

138
00:12:11,520 --> 00:12:13,400
‎โทษที ห้ามไม่ได้น่ะ

139
00:12:14,000 --> 00:12:17,200
‎มันกะพริบเอง ผมไม่เคยใส่คอนแทคเลนส์

140
00:12:17,280 --> 00:12:18,920
‎ไม่เป็นไร ลองอีกทีนะ

141
00:12:19,000 --> 00:12:21,600
‎- แล้วคุณล่ะ
‎- ฉันยังมีอีก ลืมตาไว้

142
00:12:22,320 --> 00:12:27,480
‎ลืมตาไว้ อย่ากะพริบตา
‎ลืมตาไว้ อย่างนั้นแหละ

143
00:12:28,080 --> 00:12:30,760
‎- ผมขอโทษ แต่ผมว่าใช้ไม่ได้
‎- ได้สิ

144
00:12:39,720 --> 00:12:40,880
‎รู้สึกยังไง

145
00:12:49,280 --> 00:12:50,480
‎คุณสวยมาก

146
00:12:58,480 --> 00:13:00,160
‎มันไม่ใช่ลบสี่

147
00:13:01,240 --> 00:13:02,720
‎แต่ก็ดีกว่าไม่ใส่เลย

148
00:13:06,800 --> 00:13:09,440
‎ผมขอถ่ายรูปคุณได้ไหม เพื่อจําคุณไว้

149
00:13:11,880 --> 00:13:13,360
‎พวกเขาทําอะไรกันอยู่

150
00:13:14,040 --> 00:13:14,880
‎ลีโอนยา

151
00:13:15,920 --> 00:13:16,760
‎เป็นอะไรหรือเปล่า

152
00:13:17,760 --> 00:13:18,920
‎ไม่เป็นไร

153
00:13:20,480 --> 00:13:21,360
‎พ่อคะ

154
00:13:23,840 --> 00:13:24,840
‎เกิดอะไรขึ้นที่นั่น

155
00:13:25,320 --> 00:13:26,160
‎ที่ไหน

156
00:13:26,880 --> 00:13:30,040
‎ในบ้านนั้น ทําไมพ่อออกมาเร็วนัก

157
00:13:31,840 --> 00:13:32,760
‎ก็บอกไปแล้วไง

158
00:13:36,720 --> 00:13:38,160
‎พ่อบอกว่ามีคนป่วย

159
00:13:38,840 --> 00:13:39,680
‎ใช่

160
00:13:40,280 --> 00:13:41,960
‎พ่อว่าพวกเขาเอาอาหารพวกเราไป

161
00:13:42,040 --> 00:13:43,280
‎ลีโอนยา ยิง!

162
00:13:43,360 --> 00:13:44,200
‎ยิงเลย

163
00:13:46,800 --> 00:13:48,360
‎บอกว่าพ่อออกมาเฉยๆ

164
00:13:49,640 --> 00:13:51,280
‎แล้วเสียงปืนล่ะ พ่อฆ่าใครหรือเปล่า

165
00:13:57,840 --> 00:13:59,880
‎โพลิน่า เลิกถามเซ้าซี้น่า

166
00:14:09,800 --> 00:14:10,960
‎หวังว่าจะใช้ได้นะ

167
00:14:17,280 --> 00:14:18,280
‎จะไปแล้วเหรอ

168
00:14:20,400 --> 00:14:21,760
‎ใช่ ผมต้องไปแล้ว

169
00:14:33,520 --> 00:14:35,120
‎ขอโทษนะ เราจะไปกันหรือยัง

170
00:14:35,840 --> 00:14:38,360
‎เดี๋ยวก็มืดค่ําแล้ว แต่พวกเขายังนั่งอยู่นั่น

171
00:14:41,600 --> 00:14:42,480
‎คุณจะไปไหน

172
00:14:42,560 --> 00:14:44,720
‎เราต้องกลับบ้านที่วิเทกรา คุณล่ะ

173
00:14:44,800 --> 00:14:45,880
‎เรากําลังไปคาเรเลีย

174
00:14:47,280 --> 00:14:48,680
‎ทางเดียวกันไม่ใช่เหรอ

175
00:14:49,560 --> 00:14:52,240
‎ไม่ เราจะไปถนนทางขวา

176
00:14:53,480 --> 00:14:57,240
‎ส่วนเราไปทางซ้าย
‎เอาละ งั้นขอให้คุณโชคดี

177
00:15:03,400 --> 00:15:04,320
‎ขอบคุณ

178
00:15:06,720 --> 00:15:07,680
‎ด้วยความยินดี

179
00:15:12,800 --> 00:15:13,720
‎ลาก่อน

180
00:15:20,080 --> 00:15:21,400
‎บอกฉันที...

181
00:15:26,720 --> 00:15:30,240
‎อีกไม่นานโรคระบาดนี้จะหมดไปใช่ไหม

182
00:15:32,120 --> 00:15:34,080
‎ผมเกรงว่ามันยังไม่เริ่มต้นด้วยซ้ํา

183
00:16:09,480 --> 00:16:12,720
‎"ลาก่อน" ถามจริง "ลาก่อน" เนี่ยนะ

184
00:16:13,280 --> 00:16:14,720
‎นายน่าจะคํานับด้วยนะ

185
00:16:15,200 --> 00:16:16,840
‎ผมจะพูดอะไรได้

186
00:16:17,800 --> 00:16:19,080
‎นายไม่ควรพูดอะไรเลย

187
00:16:19,600 --> 00:16:22,720
‎อย่างน้อยนายก็ยังดูลึกลับ
‎แต่เธอมองนายแบบ...

188
00:16:23,200 --> 00:16:24,040
‎งั้นเหรอ

189
00:16:25,040 --> 00:16:25,880
‎ยังไงเหรอ

190
00:16:27,120 --> 00:16:28,720
‎เหมือนสาวผู้ดีมองคนจรจัด

191
00:16:33,760 --> 00:16:38,800
‎ผมไม่เข้าใจอยู่อย่างหนึ่ง
‎เซอร์เกเกี่ยวข้องกับเธอยังไง

192
00:16:40,160 --> 00:16:43,480
‎คนที่มีแผลเย็บน่ะเหรอ นั่นอดีตสามีเธอ

193
00:16:44,200 --> 00:16:46,360
‎ส่วนคนผมแดงคือคนรักปัจจุบันของเขา

194
00:16:47,320 --> 00:16:51,520
‎และเด็กที่โดดเข้ามาใต้รถเราคือลูกชายเขา

195
00:16:53,120 --> 00:16:54,840
‎คนเชื่องช้านั่นคือลูกเลี้ยงเขา

196
00:16:55,920 --> 00:16:57,920
‎คุณรู้ทั้งหมดมาได้ยังไง

197
00:16:58,400 --> 00:17:00,600
‎ยังไงน่ะเหรอ ประสบการณ์ชีวิตไง

198
00:17:00,680 --> 00:17:02,760
‎อีกอย่างนะ ตาแก่นั่นเป็นคนช่างคุย

199
00:17:04,160 --> 00:17:05,600
‎ว่าแต่ว่าเราไปกันเถอะ

200
00:17:22,960 --> 00:17:23,920
‎เอาหน่อยไหม

201
00:17:26,119 --> 00:17:26,999
‎ขอบใจ

202
00:17:35,760 --> 00:17:37,160
‎แม่ครับ แล้วผมล่ะ

203
00:17:37,720 --> 00:17:38,880
‎ลูกไม่สมควรได้

204
00:17:39,560 --> 00:17:40,520
‎ทําไมครับ

205
00:17:41,520 --> 00:17:43,840
‎เพราะลูกโดดไปขวางหน้ารถ

206
00:17:43,920 --> 00:17:45,880
‎ทั้งที่แม่สั่งนักสั่งหนาว่าอย่าไปที่ถนน

207
00:17:45,960 --> 00:17:47,360
‎แม่ครับ ไม่ยุติธรรมนะ

208
00:17:48,040 --> 00:17:50,680
‎ทําใจให้ชินซะ ชีวิตมันไม่ยุติธรรม

209
00:17:51,640 --> 00:17:53,760
‎ให้เขาไปอันหนึ่งเถอะ เห็นไหม เขา...

210
00:18:04,560 --> 00:18:05,600
‎อันตอน อย่ามายุ่มย่าม

211
00:18:05,680 --> 00:18:07,560
‎แต่เขาให้ผมนี่

212
00:18:07,640 --> 00:18:08,600
‎แล้วยังไง

213
00:18:23,360 --> 00:18:26,400
‎นี่ แม่ขอโทษ โตชา เจ็บไหม
‎ขอแม่ดูหน่อย

214
00:18:27,240 --> 00:18:28,080
‎นังสารเลว

215
00:18:28,840 --> 00:18:31,440
‎อันตอน นั่นเป็นคําหยาบมากนะ

216
00:18:32,800 --> 00:18:34,680
‎หลานพูดแบบนั้นกับคนอื่นไม่ได้

217
00:18:35,240 --> 00:18:36,400
‎โดยเฉพาะกับแม่

218
00:18:37,040 --> 00:18:38,200
‎ไปได้ยินมาจากไหน

219
00:18:38,880 --> 00:18:40,560
‎นังสารเลว

220
00:18:44,760 --> 00:18:45,720
‎อิรา หยุด!

221
00:18:53,680 --> 00:18:54,520
‎หยุด

222
00:18:54,600 --> 00:18:55,600
‎รอตรงนี้

223
00:18:56,960 --> 00:18:57,800
‎มีอะไร

224
00:18:57,880 --> 00:18:59,600
‎ถนนขาดน่ะสิ

225
00:19:02,320 --> 00:19:03,160
‎เวร

226
00:19:10,680 --> 00:19:11,800
‎ทีนี้เอายังไงต่อ

227
00:19:12,480 --> 00:19:14,280
‎ระวังนะ

228
00:19:35,480 --> 00:19:38,040
‎- เซอร์โยชา ลงมาทําไม
‎- ไม่เป็นไร ผมไม่เป็นไร

229
00:19:39,160 --> 00:19:41,040
‎โชคดีนะที่เราไม่ได้ขับตอนกลางคืน

230
00:19:42,200 --> 00:19:43,440
‎โดนระเบิดเหรอ

231
00:19:44,600 --> 00:19:46,280
‎ทีนี้จะไปทางไหนล่ะ

232
00:19:47,280 --> 00:19:50,720
‎เราต้องย้อนกลับไป มีทางเดียวเท่านั้น
‎ต้องผ่านเมืองวิเทกรา

233
00:20:09,600 --> 00:20:11,160
‎มองไม่เห็นอะไรเลย

234
00:20:12,840 --> 00:20:14,400
‎ขับช้าลงหน่อย ลุงโคลยา

235
00:20:14,880 --> 00:20:17,400
‎ช้าลงเหรอ นี่ก็แทบคลานแล้วนะ

236
00:20:18,600 --> 00:20:22,160
‎ตรงนั้นมีอะไร มองเห็นไหม

237
00:20:24,840 --> 00:20:27,080
‎นั่นสิ อะไรน่ะ

238
00:20:27,920 --> 00:20:29,160
‎ไปดูกัน

239
00:20:33,280 --> 00:20:36,040
‎(เอเดน คาเฟ่คาราโอเกะ)

240
00:21:01,760 --> 00:21:02,600
‎มากับฉันสิ

241
00:21:03,520 --> 00:21:06,960
‎พวกเขาอาจรินเครื่องดื่มช่วยให้เราอบอุ่น
‎ทางข้างหน้าจะเจออะไรไม่รู้

242
00:21:19,120 --> 00:21:20,760
‎(ยินดีต้อนรับ)

243
00:21:24,200 --> 00:21:25,320
‎เชิญนายก่อน

244
00:22:39,080 --> 00:22:39,960
‎สวัสดีครับ

245
00:22:44,160 --> 00:22:45,840
‎เราขอพักที่นี่สักครู่ได้ไหม

246
00:22:46,680 --> 00:22:48,240
‎คุณจองห้องไว้หรือเปล่า

247
00:23:01,560 --> 00:23:02,400
‎ผมชื่อนิโคไล

248
00:23:05,280 --> 00:23:06,400
‎นาตาลีค่ะ

249
00:23:07,320 --> 00:23:08,680
‎นาตาลีจริงๆ เหรอ

250
00:23:09,240 --> 00:23:10,320
‎จะดูบัตรประจําตัวไหมล่ะ

251
00:23:11,360 --> 00:23:12,760
‎ไว้ค่อยดูนะ

252
00:23:35,280 --> 00:23:39,440
‎ให้ตายสิ รถเป็นอะไรเนี่ย

253
00:23:40,000 --> 00:23:43,160
‎พอได้แล้ว อย่าทําให้คลัตช์ไหม้
‎เดี๋ยวผมลากรถคุณออกมา

254
00:23:45,440 --> 00:23:46,280
‎แม่ครับ

255
00:23:49,040 --> 00:23:50,080
‎แม่

256
00:23:52,640 --> 00:23:54,400
‎ยกโทษให้ผมนะ

257
00:23:55,520 --> 00:23:57,960
‎ผมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี

258
00:23:58,440 --> 00:24:00,480
‎ลูกทําตัวไม่ดี ลูกก็ต้องรับโทษ

259
00:24:01,440 --> 00:24:02,440
‎และอย่าร้องไห้นะ

260
00:24:04,000 --> 00:24:05,160
‎น้ําตาก็ช่วยไม่ได้

261
00:24:05,840 --> 00:24:08,520
‎แม่ไม่อยากให้ลูกขี้แยเหมือนพ่อ

262
00:24:12,920 --> 00:24:13,760
‎เอาละนะ

263
00:24:20,520 --> 00:24:24,160
‎ทีนี้เราจะค่อยๆ ดึงเชือกเพื่อฉุดคุณออกมา

264
00:24:24,240 --> 00:24:26,520
‎ไปยืนข้างๆ มิคาลิช อย่าขวางทาง

265
00:24:32,680 --> 00:24:35,400
‎- ลีโอนยา เราออกไปก่อนดีไหม
‎- นั่งนั่นแหละ

266
00:25:13,240 --> 00:25:15,160
‎ลีโอนยา ยังอยู่ไหม

267
00:25:15,240 --> 00:25:16,320
‎เราไม่เป็นไร

268
00:25:18,240 --> 00:25:19,360
‎- ไม่เป็นไรนะ
‎- ไหวไหม

269
00:25:19,440 --> 00:25:20,680
‎ค่ะ เราไม่เป็นไร

270
00:25:20,760 --> 00:25:22,120
‎ทุกคน ช่วยมาริน่าที

271
00:25:22,200 --> 00:25:23,600
‎มีบางอย่างรั่ว

272
00:25:24,080 --> 00:25:25,360
‎เร็วเข้า อะไรรั่ว

273
00:25:25,440 --> 00:25:27,600
‎- เวร แท็งก์เป็นรู
‎- น้ํามันรั่ว

274
00:25:27,680 --> 00:25:30,960
‎มีอะไรก็ไปเอามา ขวดโหลหรือกระป๋อง

275
00:25:31,800 --> 00:25:32,840
‎ให้ตายสิ

276
00:25:34,600 --> 00:25:36,640
‎เวร ดูสิ แท็งก์รั่ว ถือซิ

277
00:25:45,120 --> 00:25:48,280
‎หมดกัน ถึงจุดจบแล้วล่ะ

278
00:25:50,120 --> 00:25:53,560
‎เราต้องหาวิธีดันรถออกไปจากที่นี่

279
00:25:54,360 --> 00:25:58,480
‎เราไม่ต้องการคําพูดมากมาย

280
00:25:58,560 --> 00:26:05,160
‎มาดื่มให้แก่ความรักกัน ที่รัก

281
00:26:06,320 --> 00:26:08,560
‎มาดื่มให้แก่ความรักกัน

282
00:26:08,640 --> 00:26:10,000
‎ดูเนื้อร้องด้วยสิ เห็นไหม

283
00:26:10,080 --> 00:26:11,720
‎ถึงเธอจะไม่มีคําพูดใดพิเศษ

284
00:26:11,800 --> 00:26:13,400
‎ไม่มีคําพูดใด...

285
00:26:13,480 --> 00:26:17,480
‎หากเธอรักฉัน ที่รัก

286
00:26:17,560 --> 00:26:20,600
‎มาดื่มให้แก่ความรักกัน

287
00:26:24,040 --> 00:26:25,760
‎ติดแหง็กแบบนี้สนุกดีนะ ว่าไหม

288
00:26:26,960 --> 00:26:28,200
‎คุณต้องขับรถนะ

289
00:26:29,160 --> 00:26:32,280
‎เธอเป็นแม่ครัวที่นี่
‎ตอนที่เริ่มเกิดเรื่อง ทุกคนก็ไปกันหมด

290
00:26:32,360 --> 00:26:35,720
‎เธอโสด ไม่มีที่ไป ก็เลยอยู่ต่อ
‎เธออยู่ตัวคนเดียว

291
00:26:42,160 --> 00:26:43,520
‎ทําไมปล่อยให้แก้วว่างล่ะคะ

292
00:26:43,600 --> 00:26:45,040
‎ผมรินเอง เดี๋ยวผมรินเอง

293
00:26:46,160 --> 00:26:49,160
‎ชอบงานเลี้ยงเวลามีโรคระบาดไหมคะ

294
00:26:50,400 --> 00:26:51,600
‎รู้สึกไม่ค่อยถูกต้อง

295
00:26:52,760 --> 00:26:53,960
‎เรากําลังแย่งกินอาหารของคุณ

296
00:26:54,520 --> 00:26:58,880
‎พ่อหนุ่ม เลิกงอแงน่า เรามีชีวิตแค่หนเดียว
‎ฉันพูดถูกใช่ไหม

297
00:26:59,400 --> 00:27:00,680
‎จริงที่สุด

298
00:27:01,560 --> 00:27:02,840
‎เรามาดื่มเพื่อภราดรภาพกัน

299
00:27:02,920 --> 00:27:03,960
‎โอเค

300
00:27:04,040 --> 00:27:05,480
‎แด่คนที่เพิ่งรู้จัก

301
00:27:14,840 --> 00:27:19,120
‎ฉันแทบจะบ้าตาย
‎ไม่ได้เจอคนเป็นๆ มาหนึ่งอาทิตย์แล้ว

302
00:27:19,200 --> 00:27:22,560
‎ฉันนึกว่าใครๆ คงตายหมดแล้ว
‎และเหลือฉันคนเดียวในโลกนี้

303
00:27:22,640 --> 00:27:24,560
‎แต่เราอยู่นี่แล้ว

304
00:27:24,880 --> 00:27:26,520
‎- นี่ใครเนี่ย
‎- คุณ

305
00:27:27,000 --> 00:27:28,280
‎เราอยู่นี่แล้วไง

306
00:27:28,360 --> 00:27:30,880
‎คุณอยู่นี่แล้ว คุณทําแบบนี้กับฉันไม่ได้

307
00:27:30,960 --> 00:27:33,240
‎- ทําไมล่ะ
‎- ฉันจะละลายน่ะสิ

308
00:27:33,320 --> 00:27:35,280
‎เราต้องไปกันแล้ว ลุงโคลยา

309
00:27:35,360 --> 00:27:36,760
‎เราลองอีกทีเถอะ

310
00:27:36,840 --> 00:27:39,480
‎พาชา เราลองกันแล้ว
‎มองออกไปทางหน้าต่างสิ

311
00:27:39,960 --> 00:27:43,160
‎ดูหิมะนั่น ถนนทุกสายปิดหมด

312
00:27:43,240 --> 00:27:45,800
‎เอาน่า ผ่อนคลายหน่อย นายจริงจังมากเลย

313
00:27:45,880 --> 00:27:47,080
‎ฉันจะพานายไปถึงแน่ อย่าห่วง

314
00:27:47,640 --> 00:27:52,560
‎พวกคุณกําลังไปที่ไหนเหรอ
‎อยู่ที่นี่สิ ที่นี่ก็ไม่เลวนะ

315
00:27:52,640 --> 00:27:54,880
‎บอกเขาสิว่าที่นี่ดีมาก

316
00:27:54,960 --> 00:27:56,040
‎เขาให้สัญญาไว้

317
00:27:58,440 --> 00:27:59,880
‎ให้สัญญาใคร

318
00:28:00,840 --> 00:28:03,000
‎เอาสิ เอาให้เธอดู อย่านั่งเฉย ให้เธอดูสิ

319
00:28:11,080 --> 00:28:15,400
‎เขาชื่อเพตยา อายุสิบขวบ
‎ผมสัญญาว่าจะเอายาไปให้เขา

320
00:28:16,680 --> 00:28:17,760
‎เมื่อไหร่ล่ะ

321
00:28:18,400 --> 00:28:19,400
‎สองวันที่แล้ว

322
00:28:20,200 --> 00:28:21,680
‎เขาคงจะ...

323
00:28:21,760 --> 00:28:22,880
‎แต่ผมให้สัญญาไว้

324
00:28:26,320 --> 00:28:30,440
‎คุณเป็นคนดี พาชา คุณมอบความสุขให้คนอื่น
‎เหมือนแสงอาทิตย์

325
00:28:32,000 --> 00:28:38,200
‎ใช่แล้ว ผมจะทําให้เขาส่องแสงน้อยลง
‎แสงวูบดับเร็วเกินไป

326
00:28:38,960 --> 00:28:42,800
‎เซอร์โยชา ไปขับเถอะ
‎ฉันไม่อยากต้องเย็บแผลนายอีก

327
00:28:42,880 --> 00:28:43,720
‎ได้

328
00:28:44,760 --> 00:28:45,600
‎เอาละ

329
00:28:53,880 --> 00:28:54,720
‎พ่อครับ

330
00:28:55,320 --> 00:28:57,200
‎ลงมาทําไม ขึ้นรถไป

331
00:28:57,280 --> 00:28:59,160
‎ผมขอผลักรถด้วยได้ไหม

332
00:28:59,240 --> 00:29:00,200
‎ไม่ได้

333
00:29:00,280 --> 00:29:01,480
‎ให้เขายืนตรงนี้เถอะ

334
00:29:01,560 --> 00:29:04,960
‎ไม่ แม่บอกให้ขึ้นรถไง ลูกถูกทําโทษ

335
00:29:05,040 --> 00:29:06,200
‎เรื่องอะไร

336
00:29:08,520 --> 00:29:09,840
‎วิตามินซีครับ

337
00:29:09,920 --> 00:29:12,280
‎- วิตามินซีเหรอ
‎- พ่อ ผมขอนั่งด้วยได้ไหม

338
00:29:12,360 --> 00:29:16,040
‎อันตอน เราต้องผลักรถนี่ก่อน ถึงจะขับไปไหนได้

339
00:29:16,120 --> 00:29:20,600
‎อยู่นี่นะ คอยปกป้องป้ามาริน่า
‎อย่างนั้นละ มิชา ออกแรงสุดกําลัง

340
00:29:20,680 --> 00:29:21,520
‎ลงมือกันเลย

341
00:29:21,600 --> 00:29:24,400
‎สาวๆ ทุกคนที่ไม่ได้ท้อง
‎เร็วเข้า ออกแรงสุดกําลัง

342
00:29:24,480 --> 00:29:28,560
‎โพลยา ทําไมถึงยืนเฉยๆ มานี่
‎มานี่ เอาเลย ลงมือ เซอร์เก

343
00:29:28,640 --> 00:29:30,840
‎หนึ่ง สอง...

344
00:29:30,920 --> 00:29:32,160
‎สาม

345
00:29:33,520 --> 00:29:35,800
‎เอาเลย ดัน

346
00:29:51,720 --> 00:29:55,240
‎โรคระบาดในยุโรปครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นที่มอสโก

347
00:29:55,320 --> 00:29:57,600
‎ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 18

348
00:29:57,680 --> 00:30:04,040
‎ภายในสามปีมีคนตาย 50,000-100,000 คน
‎หรือทุกๆ หกคนมีคนตายหนึ่งคน

349
00:30:04,120 --> 00:30:07,680
‎ไม่มีใครรู้ว่าเป็นเชื้อโรคแบบไหน
‎และมาจากไหน

350
00:30:09,320 --> 00:30:12,200
‎เราสตาร์ตเครื่องยนต์
‎และอุ่นรถสักหน่อยได้ไหม

351
00:30:12,280 --> 00:30:14,240
‎เท้าฉันชาไปหมดแล้ว

352
00:30:15,360 --> 00:30:19,880
‎ที่รัก คุณต้องอดทนไว้ เราแทบไม่เหลือน้ํามันแล้ว

353
00:30:20,600 --> 00:30:23,440
‎ตอนเช้าอากาศอาจจะอุ่นขึ้น
‎เราจะขุดเซอร์โยกาขึ้นมาได้

354
00:30:23,520 --> 00:30:25,800
‎เราจะไม่มีทางรอดถึงเช้าน่ะสิ

355
00:30:28,160 --> 00:30:30,200
‎มิชา เธอเล่าเรื่องค้างไว้

356
00:30:31,400 --> 00:30:36,560
‎เกิดการประท้วงในช่วงโรคระบาดเมื่อปี 1771

357
00:30:36,640 --> 00:30:43,560
‎ต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อ การจลาจลโรคระบาด
‎สาเหตุสําคัญของการลุกฮือคือ

358
00:30:43,640 --> 00:30:49,080
‎คําสั่งห้ามสวดมนต์
‎ของหัวหน้าบาทหลวงอัมโบรเซียสแห่งมอสโก

359
00:30:49,160 --> 00:30:53,760
‎ที่รูปปั้นเลดี้แห่งโบกอลยูโบโวของเรา

360
00:30:55,800 --> 00:31:02,440
‎เขาพยายามหยุดการรวมตัวกันของคนจํานวนมาก
‎ที่ทําให้เกิดการแพร่กระจายของโรค

361
00:31:03,000 --> 00:31:06,840
‎ในตอนท้าย ฝูงชนแห่เข้าไปในโบสถ์ชูดอฟ
‎ฆ่าหัวหน้าบาทหลวง

362
00:31:06,920 --> 00:31:10,360
‎แล้วเริ่มทําลายสถานกักตัวต่างๆ
‎และบ้านของขุนนาง

363
00:31:10,840 --> 00:31:12,560
‎อยากรู้จังว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นที่มอสโก

364
00:31:13,120 --> 00:31:16,160
‎เกิดอะไรงั้นเหรอ เรื่องเดียวกันนี่ไง

365
00:31:45,400 --> 00:31:47,080
‎ต้องมีคนสั่งสอนเขา

366
00:31:48,000 --> 00:31:49,400
‎- ไม่ใช่แบบนี้
‎- งั้นแบบไหน

367
00:31:50,120 --> 00:31:52,160
‎แบบที่คุณทําน่ะเหรอ

368
00:31:52,240 --> 00:31:55,760
‎ปล่อยให้เขาทําตามใจ คุณพ่อวันอาทิตย์

369
00:31:55,840 --> 00:31:57,040
‎ผมจะออกไปสูบบุหรี่

370
00:31:57,600 --> 00:31:59,360
‎บุหรี่หมดแล้ว จําได้ไหม

371
00:32:04,480 --> 00:32:07,120
‎- อิรา เลิกทําตัวเหมือน...
‎- เหมือนอะไร

372
00:32:08,400 --> 00:32:10,000
‎ฉันไม่ต้องให้คุณมาสั่งสอน

373
00:32:10,480 --> 00:32:11,600
‎งั้นคุณต้องการอะไร

374
00:32:12,600 --> 00:32:14,160
‎ก่อนอื่นเลยฉันต้องการผู้ชายที่เหมาะสม

375
00:32:14,720 --> 00:32:15,600
‎พูดเรื่องนี้อีกแล้ว

376
00:32:16,120 --> 00:32:20,360
‎เมื่อไหร่คุณถึงจะเข้าใจสักที
‎อะไรๆ จะไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเก่า

377
00:32:21,680 --> 00:32:23,560
‎ใครพูดถึงคุณกันล่ะ

378
00:32:25,240 --> 00:32:26,920
‎แม่หาว่าพ่อขี้แยครับ

379
00:32:27,760 --> 00:32:30,640
‎ลูกก็เจ้าเล่ห์นักนะ

380
00:32:30,720 --> 00:32:32,120
‎น่าขยะแขยง

381
00:32:32,200 --> 00:32:35,200
‎- อิรา ตอนนี้คุณทําอะไรอยู่
‎- ฉันทําอะไรงั้นเหรอ

382
00:32:39,520 --> 00:32:40,960
‎อันโตชา มานี่มา

383
00:32:42,880 --> 00:32:46,600
‎เลิกรังแกลูกชายผมสักที
‎เลิกโมโหแล้วมาลงที่ลูก

384
00:32:47,160 --> 00:32:49,720
‎ถ้าอยากแก้แค้นก็แก้แค้นผมนี่ เอาเลย

385
00:32:49,800 --> 00:32:50,760
‎แต่อย่าเอาลูกมาเกี่ยว

386
00:32:52,480 --> 00:32:55,880
‎คิดว่าผมกลับมาเพราะคุณหรือไง
‎ผมไม่สนว่าคุณเป็นยังไง

387
00:32:57,000 --> 00:32:58,600
‎พ่อ ผมเจ็บ

388
00:33:00,520 --> 00:33:01,360
‎โทษที

389
00:34:03,840 --> 00:34:05,640
‎มิคาลิช มาเร็ว

390
00:34:05,720 --> 00:34:09,040
‎ลุกขึ้น ไปเลย ไปเอาปืนมา

391
00:34:10,360 --> 00:34:13,920
‎อันตอน อิรา ไปหลบ
‎หลังรถแลนด์โรเวอร์ เร็วเข้า

392
00:34:14,000 --> 00:34:16,760
‎อันยา กลับไป บอกให้กลับไปไง

393
00:34:31,600 --> 00:34:32,520
‎หยุดนะ

394
00:35:03,960 --> 00:35:05,080
‎เขาเป็นใบ้หรือไง

395
00:35:06,960 --> 00:35:08,200
‎ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น

396
00:36:25,360 --> 00:36:27,440
‎ดูเหมือนเขากําลังเชิญเราเข้าบ้านเขา

397
00:36:28,560 --> 00:36:31,800
‎ใช่ แต่มันแปลกมาก
‎เราไม่รู้จักเขาเลยนะ

398
00:36:32,640 --> 00:36:35,520
‎แล้วยังไง ผมก็ไม่รู้จักคุณมาก่อน
‎แต่ก็มาคุ้นเคยกัน

399
00:36:35,600 --> 00:36:37,880
‎- มาเถอะ เข้าไปกัน
‎- ไปกัน

400
00:36:46,600 --> 00:36:50,840
‎เรายังไม่ได้ตกลงกันเลย
‎แต่เราไม่มีอะไรจะตอบแทนคุณ

401
00:36:50,920 --> 00:36:52,440
‎นอกจากเนื้อกระป๋องเท่านั้น

402
00:36:53,320 --> 00:36:54,480
‎ทําไม เรามีเงินนะ

403
00:36:55,040 --> 00:36:58,000
‎เรามีเงินถ้าคุณต้องการ เรามีเงิน เงิน

404
00:37:02,680 --> 00:37:07,200
‎ในนี้อบอุ่นดีนะ คุณอยู่คนเดียวเหรอ

405
00:37:07,880 --> 00:37:09,440
‎เขาเป็นใบ้ค่ะพ่อ ไม่ได้หูหนวก

406
00:37:09,520 --> 00:37:10,960
‎ฉันรู้ ก็แค่เผื่อไว้

407
00:37:13,920 --> 00:37:15,000
‎ให้เราไปตรงไหน

408
00:37:17,640 --> 00:37:22,640
‎ขอบคุณมากที่ให้เราพัก ไม่งั้นเราคง...

409
00:37:23,360 --> 00:37:25,800
‎คุณกวาดถนนทุกวันเหรอ

410
00:37:27,440 --> 00:37:28,320
‎ทางนี้เหรอ

411
00:37:33,200 --> 00:37:34,080
‎ขอบคุณ

412
00:38:22,680 --> 00:38:23,800
‎ถอดเสื้อผ้าสิ

413
00:38:25,800 --> 00:38:26,640
‎ทั้งหมดเลยเหรอ

414
00:38:27,240 --> 00:38:28,080
‎ใช่

415
00:38:42,760 --> 00:38:44,360
‎ขอเหลือถุงเท้าไว้ได้ไหม

416
00:39:37,800 --> 00:39:38,840
‎นายหลั่งหรือเปล่า

417
00:39:40,080 --> 00:39:40,920
‎เธอล่ะ

418
00:39:42,480 --> 00:39:43,520
‎ข้างในเหรอ

419
00:39:47,240 --> 00:39:48,320
‎เยี่ยมล่ะสิ

420
00:39:51,600 --> 00:39:52,680
‎ใส่เสื้อผ้าซะ

421
00:40:00,560 --> 00:40:01,640
‎เธอชอบหรือเปล่า

422
00:40:02,600 --> 00:40:03,840
‎วิเศษสุดๆ เลย

423
00:40:08,120 --> 00:40:09,240
‎ขอบคุณ

424
00:40:12,200 --> 00:40:13,800
‎ฉันประชดน่ะ เผื่อนายไม่เข้าใจ

425
00:40:20,400 --> 00:40:21,920
‎ยังไงก็ขอบคุณ

426
00:40:24,120 --> 00:40:25,120
‎ไม่เป็นไร

427
00:40:48,440 --> 00:40:49,360
‎ลุงโคลยา

428
00:40:50,600 --> 00:40:51,800
‎ลุกขึ้น ไปกัน

429
00:40:53,920 --> 00:40:55,240
‎นิโคไล เพโตรวิช

430
00:40:57,800 --> 00:40:58,640
‎มีอะไร

431
00:40:59,360 --> 00:41:00,200
‎ได้เวลาไปกันแล้ว

432
00:41:07,800 --> 00:41:09,960
‎คุณพระช่วย มีคนกวาดถนน

433
00:41:11,240 --> 00:41:14,200
‎อาจจะไม่แย่อย่างที่เราคิด

434
00:41:17,600 --> 00:41:18,680
‎โคลยา

435
00:41:19,400 --> 00:41:20,680
‎ลุงโคลยา เราต้องไปแล้ว

436
00:41:20,760 --> 00:41:23,200
‎เราไปแน่ อย่าเสียมารยาทสิ
‎ให้ฉันไปบอกลาก่อน

437
00:41:28,200 --> 00:41:32,200
‎นาตาลี เดี๋ยวผมมา
‎ผมแค่ต้องพาพาล เลอริชไปโรงพยาบาล

438
00:41:32,280 --> 00:41:33,480
‎คุณจะไม่ทันคิดถึงผมด้วยซ้ํา

439
00:41:34,560 --> 00:41:37,720
‎แค่นี้สินะ ได้ปุ๊บไปปั๊บใช่ไหม

440
00:41:38,200 --> 00:41:43,040
‎นาตาลี ฟังนะ

441
00:41:43,120 --> 00:41:46,040
‎ผมซื้อลอตเตอรี่ทุกสัปดาห์มา 30 ปีแล้ว

442
00:41:46,120 --> 00:41:50,000
‎เชื่อไหม ผมไม่เคยถูกรางวัลเลย

443
00:41:51,120 --> 00:41:54,760
‎ผมไม่เคยคิดเลยว่าพระเจ้า
‎ทรงเตรียมรางวัลใหญ่ไว้ให้ผมตอนแก่

444
00:41:56,680 --> 00:41:57,840
‎ฉันคือรางวัลใหญ่เหรอ

445
00:41:57,920 --> 00:41:59,440
‎ที่แน่ๆ ไม่ใช่ผม นาตาลี

446
00:42:02,800 --> 00:42:04,200
‎งั้นคุณจะไปทําไม

447
00:42:05,520 --> 00:42:11,240
‎นาตาลี เชื่อผมสิ
‎ผมจะไปส่งไอ้บ้านี่แล้วกลับมา

448
00:42:35,480 --> 00:42:37,160
‎ผมอยากวาดรูป

449
00:42:39,760 --> 00:42:44,200
‎ไม่ได้ เธอวาดบนนี้ไม่ได้
‎ฉันจะหาอย่างอื่นให้นะ

450
00:42:46,520 --> 00:42:47,640
‎ทุกคนหายไปไหนกันหมด

451
00:42:48,360 --> 00:42:49,600
‎อยู่ข้างนอก

452
00:42:52,320 --> 00:42:53,160
‎รอเดี๋ยว

453
00:42:54,480 --> 00:42:55,440
‎ค้างไว้

454
00:42:58,280 --> 00:42:59,200
‎ได้

455
00:43:00,000 --> 00:43:00,920
‎อย่างนั้นละ

456
00:43:08,680 --> 00:43:09,960
‎ส่งมาให้ฉัน

457
00:43:11,000 --> 00:43:13,000
‎เอาละ เอาละนะ

458
00:43:17,480 --> 00:43:18,800
‎อย่างนั้น ฉันจับไว้แล้ว

459
00:43:19,480 --> 00:43:20,640
‎เอาละ

460
00:43:22,640 --> 00:43:26,320
‎นั่นแหละ พอแล้ว

461
00:43:27,240 --> 00:43:28,600
‎ทําอะไรกันน่ะ

462
00:43:28,680 --> 00:43:32,440
‎ไม่งั้นเราไปไม่ได้ เราไม่ได้เอาเยอะ

463
00:43:33,960 --> 00:43:35,160
‎เจ้าของบ้านอยู่ไหน

464
00:43:36,160 --> 00:43:37,960
‎เขาออกไปเมื่อเช้า

465
00:43:38,520 --> 00:43:40,680
‎คุณคิดจะขอเขาไหม

466
00:43:42,120 --> 00:43:45,640
‎อันยา ไม่เอาน่า เราตัดสินใจแล้ว

467
00:43:45,720 --> 00:43:49,400
‎เซอร์โยชา ฉันไม่แปลกใจที่เขาทํา
‎แต่คุณเนี่ยนะ

468
00:43:51,360 --> 00:43:58,080
‎ฟังนะ อันยา ผมจะอธิบายให้ฟัง
‎มันไม่ใช่รถของคุณ

469
00:43:58,160 --> 00:43:59,800
‎เซอร์โยชา นี่คือการขโมยนะ เข้าใจไหม

470
00:43:59,880 --> 00:44:00,960
‎เซอร์โยกา พาเธอไปซะ

471
00:44:04,560 --> 00:44:05,560
‎ใจเย็นๆ

472
00:44:05,640 --> 00:44:08,240
‎ทําอะไรน่ะ จะบ้าหรือไง

473
00:44:08,320 --> 00:44:12,000
‎ขโมย ใช่ ขโมย มันแย่กว่าฆ่าคนหรือไง

474
00:44:12,560 --> 00:44:14,920
‎จ้องผมทําไม กะพริบตาเหรอ

475
00:44:15,000 --> 00:44:17,200
‎- ฆ่าคนอะไร
‎- แม่คนบริสุทธิ์

476
00:44:54,760 --> 00:44:59,240
‎ฟังนะ พวกนั้นจู่โจมเรา มันเป็นการป้องกันตัว

477
00:44:59,320 --> 00:45:01,160
‎อะไร ป้องกันตัวบ้าอะไร

478
00:45:01,240 --> 00:45:03,840
‎- ลีโอนยา ลีโอนยา
‎- เรียกชื่อทําไม

479
00:45:03,920 --> 00:45:06,960
‎ถ้านังนี่ไม่มีปืน ก็คงขย้ําคอนังนั่นไปแล้ว

480
00:45:08,480 --> 00:45:09,880
‎- จะบ้าเหรอ
‎- หุบปาก

481
00:45:09,960 --> 00:45:11,920
‎- อะไร
‎- อย่าหาเรื่องเธอ

482
00:45:12,000 --> 00:45:14,000
‎ถ้าไม่ใช่เพราะนายบาดเจ็บอยู่
‎ฉันจะหักคอนายซะ

483
00:45:29,920 --> 00:45:31,840
‎นี่ เรายืมน้ํามันคุณมาบางส่วน

484
00:45:33,600 --> 00:45:34,800
‎เราต้องใช้

485
00:45:38,440 --> 00:45:39,800
‎เพื่อไปถึงจุดหมายของเรา

486
00:46:09,920 --> 00:46:12,960
‎(วิเทกรา)

487
00:46:18,960 --> 00:46:22,120
‎เห็นไหม ฉันทําสําเร็จแล้ว

488
00:46:23,960 --> 00:46:24,840
‎ยินดีด้วย

489
00:46:25,560 --> 00:46:28,800
‎เอาน่า เรื่องของฉันเรียบร้อยแล้ว
‎เราจะเอายังไงกับนาย

490
00:46:31,600 --> 00:46:33,720
‎คนพวกนี้เป็นใคร

491
00:46:50,720 --> 00:46:52,520
‎ดูท่าไม่ดีเลย

492
00:46:55,400 --> 00:46:56,880
‎จะไปไหนน่ะ

493
00:46:56,960 --> 00:46:57,920
‎รอเดี๋ยวนะ ลุงโคลยา

494
00:46:59,120 --> 00:47:00,560
‎พาเวล นายจะไปไหน

495
00:47:01,560 --> 00:47:03,840
‎สวัสดี เกิดอะไรขึ้นเหรอ

496
00:47:03,920 --> 00:47:04,960
‎สวัสดี

497
00:47:05,040 --> 00:47:06,080
‎ขอทางให้รถพยาบาลได้ไหม

498
00:47:06,640 --> 00:47:08,000
‎แกเอาผู้คนไปไว้ไหน พวกสารเลว

499
00:47:08,080 --> 00:47:09,120
‎พวกเขาอยู่ไหน บอกเรามา

500
00:47:09,200 --> 00:47:10,200
‎ทุกคนอยู่ไหน

501
00:47:12,120 --> 00:47:15,200
‎เราเพิ่งกลับมา ผมไม่รู้
‎เราต้องไปโรงพยาบาล

502
00:47:15,280 --> 00:47:17,320
‎แกว่าแกไม่รู้ แกพาคนไปที่ไหนล่ะ

503
00:47:17,400 --> 00:47:18,240
‎เมื่อวานพวกเขายังอยู่

504
00:47:20,800 --> 00:47:22,600
‎ฟังนะ เราเพิ่งกลับจากเชอเรโปเวตส์

505
00:47:22,680 --> 00:47:24,640
‎ให้เราผ่านไปเถอะ ผมเอายามา

506
00:47:24,720 --> 00:47:25,800
‎ยาเหรอ เรียกทุกคนมาที่นี่

507
00:47:25,880 --> 00:47:28,920
‎เดี๋ยว คุณไม่รู้ว่าใช้ยังไง

508
00:47:29,800 --> 00:47:31,200
‎คุณไม่รู้ว่าต้องใช้เท่าไหร่

509
00:47:31,280 --> 00:47:32,120
‎เปิดประตู

510
00:47:32,680 --> 00:47:34,680
‎เฮ้ย อย่ามาจับ อย่ายุ่งกับรถฉัน

511
00:47:35,920 --> 00:47:37,000
‎ทุกคน เดี๋ยวก่อน

512
00:47:37,080 --> 00:47:39,920
‎บอกให้อยู่ห่างๆ จากรถ ปิดประตู!

513
00:47:40,000 --> 00:47:41,200
‎ส่งต่อๆ กันไป

514
00:47:41,280 --> 00:47:43,640
‎ให้ผมไปโรงพยาบาล
‎แล้วพวกคุณค่อยมาให้ผมจ่ายยา

515
00:47:43,720 --> 00:47:44,720
‎ไปสิ

516
00:47:44,800 --> 00:47:45,880
‎เดี๋ยวก่อน พวกคุณ

517
00:47:45,960 --> 00:47:47,080
‎ถอยไป

518
00:47:47,160 --> 00:47:51,680
‎อย่าแตะต้องกล่องพวกนั้นนะ
‎บอกว่าอย่าแตะไง

519
00:47:55,360 --> 00:47:58,760
‎พวกเรา ข้างหน้ามีการชุลมุน
‎ดูเหมือนหมอของเราอยู่นั่น

520
00:47:59,680 --> 00:48:01,360
‎คุณไม่รู้ว่าต้องใช้เท่าไหร่

521
00:48:01,440 --> 00:48:02,600
‎จะบ้าเหรอ

522
00:48:02,680 --> 00:48:03,720
‎แก... แกนี่มัน...

523
00:48:04,720 --> 00:48:05,680
‎เอ้านี่ มานี่

524
00:48:05,760 --> 00:48:06,720
‎ทําเกินไปแล้วนะ

525
00:48:06,800 --> 00:48:07,840
‎ทําแบบนี้ไม่ได้นะ

526
00:48:08,880 --> 00:48:09,880
‎ไปตายไป

527
00:48:13,600 --> 00:48:15,240
‎ฆ่ามันเลย

528
00:48:19,760 --> 00:48:20,880
‎เจอนี่

529
00:48:25,160 --> 00:48:26,000
‎หนีเร็ว

530
00:48:26,080 --> 00:48:27,000
‎ถอยไปนะ

531
00:48:28,160 --> 00:48:29,880
‎เร็วเข้า

532
00:48:33,560 --> 00:48:35,040
‎นังนี่มันบ้า เร็วเข้า

533
00:48:35,120 --> 00:48:37,400
‎ลุงโคลยา

534
00:48:41,560 --> 00:48:42,960
‎ถอยไปนะ

535
00:48:48,280 --> 00:48:49,560
‎เร็ว เผ่นเร็ว

536
00:48:50,600 --> 00:48:52,560
‎ลุงโคลยา ลุกสิ

537
00:48:53,640 --> 00:48:54,880
‎หยุดซะที ลุงโคลยา

538
00:48:54,960 --> 00:48:57,920
‎ลุกขึ้นแล้วมากับเรา คุณช่วยเขาไม่ได้แล้ว

539
00:48:58,000 --> 00:48:59,240
‎ลุงโคลยา หยุดนะ ลุกสิ

540
00:48:59,320 --> 00:49:00,440
‎พาเขาไป

541
00:49:00,520 --> 00:49:01,360
‎ลุงโคลยา

542
00:49:01,440 --> 00:49:02,400
‎ไปกันเร็ว

543
00:49:02,480 --> 00:49:03,520
‎ลุงโคลยา ลุกสิ

544
00:49:03,600 --> 00:49:04,640
‎พาเขาไป

545
00:49:04,720 --> 00:49:06,200
‎มาเร็ว

546
00:49:06,280 --> 00:49:07,480
‎พาเขาขึ้นรถ

547
00:49:16,000 --> 00:49:17,400
‎ลุกขึ้น ลุกสิ

548
00:49:18,840 --> 00:49:19,680
‎ไปขึ้นรถ

549
00:49:19,760 --> 00:49:20,840
‎ถอยไป

550
00:49:22,840 --> 00:49:24,240
‎เร็วเข้า อย่างนั้นแหละ

551
00:49:29,520 --> 00:49:30,640
‎คุณเป็นอะไร

552
00:49:34,640 --> 00:49:35,920
‎ขึ้นรถ

553
00:49:36,000 --> 00:49:37,760
‎ไปขึ้นรถ

554
00:49:44,880 --> 00:49:45,960
‎ลุงโคลยา

555
00:49:46,040 --> 00:49:48,360
‎ไม่เป็นไรนะ ไม่มีอะไรแล้ว

556
00:49:48,960 --> 00:49:50,040
‎ทําไม

557
00:49:50,120 --> 00:49:51,120
‎ไม่เป็นไรนะ

558
00:50:27,000 --> 00:50:28,000
‎แม่ครับ

559
00:50:29,880 --> 00:50:30,920
‎แม่!

560
00:51:35,600 --> 00:51:37,600
‎คําบรรยายโดย
‎สุดาภรณ์ ปลื้มปิติวิริยะเวช