1 00:00:06,965 --> 00:00:11,344 ‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX) 2 00:00:52,886 --> 00:00:55,847 ‎(เด็กน้อย) 3 00:01:03,730 --> 00:01:04,981 ‎ไม่นะ เด็กน้อย 4 00:01:07,108 --> 00:01:08,610 ‎เธอจะไม่เป็นไร 5 00:01:08,693 --> 00:01:10,403 ‎ฉันอยากช่วยเธอ เธอ… 6 00:01:11,029 --> 00:01:13,990 ‎- ใจเย็นก่อนนะ ‎- เฮย์ลีย์ กลับมาได้ไหมเนี่ย 7 00:01:14,074 --> 00:01:17,118 ‎เขากลัว ก็แค่นั้นเอง ปล่อยฉันนะ 8 00:01:17,660 --> 00:01:20,705 ‎เขาเจ็บปวด เขาต้องการเรา 9 00:01:20,789 --> 00:01:23,249 ‎ไม่ เฮย์ลีย์ เด็กน้อยไม่ได้อยู่ในนั้นแล้ว 10 00:01:23,333 --> 00:01:24,751 ‎พี่ไม่รู้อะไรหรอก 11 00:01:24,834 --> 00:01:27,504 ‎พี่รู้ว่ามันจะฆ่าเธอถ้ามันมีโอกาส 12 00:01:27,587 --> 00:01:31,049 ‎งั้นพี่อยากทำยังไง ‎ปล่อยให้เขาตายอยู่ตรงนี้งั้นเหรอ 13 00:01:33,134 --> 00:01:34,803 ‎เขาเป็นครอบครัวเรา 14 00:01:35,428 --> 00:01:38,556 ‎ครอบครัวเรายังอยู่ข้างนอกนั่น จำได้ไหม 15 00:01:39,057 --> 00:01:41,059 ‎และเราพยายามตามหาพวกเขาอยู่ 16 00:01:42,811 --> 00:01:44,187 ‎พวกเธอหลงผิดกันทั้งคู่ 17 00:01:44,771 --> 00:01:47,774 ‎เด็กคนนั้นกับพ่อแม่เธอไม่อยู่แล้ว ‎และตอนนี้ ฉันก็จะไปเหมือนกัน 18 00:01:50,360 --> 00:01:54,155 ‎เด็กน้อยกู่ไม่กลับแล้ว ‎แต่เธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพ่อแม่เรา 19 00:01:54,239 --> 00:01:59,244 ‎ใช่ แต่ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวสมรภูมิมืด ‎เชื่อฉันสิ พวกเขาตายแล้ว 20 00:01:59,327 --> 00:02:03,581 ‎อย่าสับสนชีวิตเธอกับชีวิตเราสิ เม ‎พวกเราจะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ 21 00:02:04,749 --> 00:02:07,460 ‎ฉันเคยเห็นว่าความหวัง ‎มีผลกับผู้คนยังไงตอนที่มันหายไป 22 00:02:07,544 --> 00:02:09,379 ‎เออ เธอเป็นตัวอย่างที่ดีเลยละ 23 00:02:12,215 --> 00:02:16,302 ‎นายจะใช้ชีวิตอยู่กับการปฏิเสธไปนานแค่ไหน ‎ก็เอาเลย เพราะเราจะแยกกันตรงนี้แหละ 24 00:02:16,386 --> 00:02:17,220 ‎ดีไหม 25 00:02:18,596 --> 00:02:19,472 ‎ดี 26 00:02:24,477 --> 00:02:25,311 ‎เฮย์ลีย์ ไม่นะ 27 00:02:28,731 --> 00:02:32,735 ‎ไหนบอกว่าเราไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ไง พี่พูดเองนะ 28 00:02:37,031 --> 00:02:38,992 ‎ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! 29 00:03:23,244 --> 00:03:24,078 ‎เด็กน้อย 30 00:03:28,291 --> 00:03:29,959 ‎ทีนี้เธอไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่ 31 00:03:33,171 --> 00:03:36,799 ‎ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้หายไป ฉันรู้! 32 00:03:52,565 --> 00:03:54,108 ‎ดูหน้าเขาสิ 33 00:03:54,192 --> 00:03:55,026 ‎อย่านะ 34 00:03:55,109 --> 00:03:58,279 ‎ไม่ เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดจาตัดบทนะ 35 00:03:58,363 --> 00:04:02,325 ‎ตัดบทอะไร พี่พูด ฉันก็ควรจะฟัง 36 00:04:02,408 --> 00:04:03,660 ‎และเธอฟังได้แย่มาก 37 00:04:04,244 --> 00:04:07,330 ‎เอาจริงนะ เด็กน้อยดูเหมือนเด็ก ‎เขาดูเหมือนมนุษย์ 38 00:04:07,413 --> 00:04:09,457 ‎แต่เจ้านั่นเป็นไคจู 39 00:04:09,540 --> 00:04:11,542 ‎เป็นฆาตกรมากพอๆ กับคอปเปอร์เฮด 40 00:04:16,130 --> 00:04:17,423 ‎เสียงนั่นมาจากไหน 41 00:04:19,509 --> 00:04:20,343 ‎ทางนั้น 42 00:04:21,886 --> 00:04:23,096 ‎และมากกว่าหนึ่งตัว 43 00:04:29,602 --> 00:04:30,436 ‎เด็กน้อย 44 00:04:31,229 --> 00:04:32,605 ‎อย่า! กลับมานี่! 45 00:04:32,689 --> 00:04:34,023 ‎เฮย์ลีย์ ปล่อยเขาไป 46 00:04:43,241 --> 00:04:44,200 ‎เด็กน้อย ไม่นะ 47 00:05:38,963 --> 00:05:39,797 ‎เฮย์ลีย์ 48 00:05:40,298 --> 00:05:41,799 ‎นี่แหละปัญหาที่แท้จริง 49 00:05:45,094 --> 00:05:46,512 ‎รอก่อนได้ไหมเนี่ย 50 00:06:27,053 --> 00:06:29,555 ‎หยุดนะ เขาอันตรายเกินไป 51 00:06:29,639 --> 00:06:32,558 ‎คนที่ยืนยันว่าเด็กน้อยจะไม่กลับมาแล้ว ‎ช่างกล้าพูดเนอะ 52 00:06:32,642 --> 00:06:36,646 ‎ก็จริง พี่คิดผิดเรื่องเขา แต่ไม่ใช่แบบที่เธอคิด 53 00:06:36,729 --> 00:06:37,688 ‎อะไรนะ 54 00:06:37,772 --> 00:06:39,857 ‎เด็กน้อยไม่ได้กลายร่างเป็นแบบนี้ 55 00:06:39,941 --> 00:06:41,234 ‎เขาเป็นแบบนี้มาตลอด 56 00:06:41,734 --> 00:06:43,903 ‎แมงป่อง งู แล้วก็นี่ 57 00:06:44,404 --> 00:06:46,072 ‎การฆ่าอยู่ในดีเอ็นเอของเขา 58 00:06:47,698 --> 00:06:49,409 ‎เขาไม่ใช่คนแบบนั้น 59 00:07:36,372 --> 00:07:37,498 ‎มาสิ 60 00:08:15,578 --> 00:08:16,412 ‎เด็กน้อย! 61 00:08:17,580 --> 00:08:18,623 ‎เธออยู่ไหน 62 00:08:21,959 --> 00:08:23,169 ‎เด็กน้อย! 63 00:08:24,045 --> 00:08:26,714 ‎เฮย์ลีย์ เธอต้องเลิกตะโกนข้างนอกนี่ได้แล้ว 64 00:08:29,342 --> 00:08:30,384 ‎เด็กน้อย! 65 00:08:53,991 --> 00:08:54,951 ‎เด็กน้อย! 66 00:08:58,329 --> 00:08:59,622 ‎เราต้องไป 67 00:09:08,756 --> 00:09:09,590 ‎เด็กน้อย! 68 00:09:15,388 --> 00:09:17,431 ‎นั่นอะไร อะไรอยู่บนหน้าอกเขา 69 00:09:17,515 --> 00:09:18,349 ‎พี่ไม่รู้ 70 00:09:20,142 --> 00:09:20,977 ‎ช่วยหน่อยสิ 71 00:09:25,356 --> 00:09:26,566 ‎ทำยังไงกันดี 72 00:09:27,108 --> 00:09:27,942 ‎บางที… 73 00:09:28,901 --> 00:09:30,528 ‎เมอาจจะรู้ว่ามันคืออะไร 74 00:10:15,156 --> 00:10:16,365 ‎เมน้อย 75 00:10:24,165 --> 00:10:24,999 ‎เม! 76 00:10:25,625 --> 00:10:26,500 ‎เม! 77 00:10:31,130 --> 00:10:33,257 ‎ช่วยเราช่วยเด็กน้อยหน่อยนะ 78 00:10:38,346 --> 00:10:41,098 ‎คิดว่าฉันช่วยได้หรืออยากช่วยเหรอ 79 00:10:41,807 --> 00:10:43,059 ‎ดูนี่สิ 80 00:10:44,685 --> 00:10:46,228 ‎พอจะรู้ไหมว่ามันคืออะไร 81 00:10:49,732 --> 00:10:50,733 ‎เห็บไคจู 82 00:10:51,567 --> 00:10:52,818 ‎แล้วนายเป็นบ้าอะไร 83 00:10:52,902 --> 00:10:56,030 ‎เรื่องเดียวที่นายทำถูก ‎คืออยากหนีจากระเบิดเวลานั่น 84 00:10:56,113 --> 00:10:57,531 ‎แต่ตอนนี้จะช่วยเขาเนี่ยนะ 85 00:10:57,615 --> 00:10:59,408 ‎- องค์หญิงร้องไห้งั้นสิ ‎- ฉันแค่… 86 00:10:59,492 --> 00:11:00,743 ‎หยุดเลย! 87 00:11:01,285 --> 00:11:03,829 ‎แค่บอกมาก็พอว่าเห็บพวกนี้อันตรายแค่ไหน 88 00:11:03,913 --> 00:11:07,124 ‎ถึงตาย ฉันเคยเห็นพวกมัน ‎เล่นงานประเภทที่สามมาแล้ว 89 00:11:07,208 --> 00:11:12,254 ‎ไม่! เราแค่ต้องเอามันออก 90 00:11:14,924 --> 00:11:16,592 ‎มันเจาะลึกลงไปเรื่อยๆ 91 00:11:21,013 --> 00:11:21,972 ‎ไม่ เดี๋ยวก่อน 92 00:11:27,687 --> 00:11:29,146 ‎ปรากฏว่าฉันช่วยได้แฮะ 93 00:11:31,649 --> 00:11:33,192 ‎เด็กน้อย ตื่นสิ 94 00:11:34,026 --> 00:11:34,860 ‎ตื่นสิ 95 00:11:37,446 --> 00:11:39,156 ‎รอยเจาะพวกนั้นดูไม่ดีเลย 96 00:11:45,162 --> 00:11:46,997 ‎เรื่องนั้นฉันไม่เถียงนาย 97 00:11:47,081 --> 00:11:48,874 ‎จะบอกว่าเขาไม่มีหวังแล้วเหรอ 98 00:11:48,958 --> 00:11:50,376 ‎พูดคำนี้อีกแล้ว 99 00:12:04,265 --> 00:12:05,558 ‎ครั้งนี้อาจจะมี 100 00:12:05,641 --> 00:12:08,936 ‎มีผู้ชายคนหนึ่งจากโบกัน เขาชอบไคจูมาก 101 00:12:09,437 --> 00:12:11,731 ‎เราไล่เขาออกไป ตอนนี้เขาเลยอยู่กับพวกมัน 102 00:12:12,314 --> 00:12:13,774 ‎เขาจะรู้ว่าต้องทำยังไงเหรอ 103 00:12:13,858 --> 00:12:18,654 ‎เขาเป็นคนบ้าๆ บอๆ ‎แต่ถ้าจะมีใครช่วยเด็กน้อยได้ ก็เขานี่แหละ 104 00:12:19,238 --> 00:12:20,072 ‎งั้นก็ไปกันเถอะ 105 00:12:21,365 --> 00:12:23,492 ‎แล้ว… ผู้ชายคนนี้อยู่ที่ไหน 106 00:12:23,576 --> 00:12:26,245 ‎บอกได้เลยว่าไม่ได้อยู่ระหว่างทางไปซิดนีย์ 107 00:12:26,746 --> 00:12:29,248 ‎ฉันจะบอกทางให้ ที่เหลือก็อยู่ที่พวกนาย 108 00:12:29,331 --> 00:12:31,667 ‎ได้ เทย์เลอร์ พาเขาเข้าไปแอตลาสกัน 109 00:12:32,168 --> 00:12:33,419 ‎ได้ 110 00:12:34,211 --> 00:12:35,045 ‎พี่พาไปเอง 111 00:12:43,929 --> 00:12:45,848 ‎เฮย์ลีย์ไม่ได้อยู่ในสภาพที่จะดริฟต์ได้ 112 00:12:47,099 --> 00:12:48,392 ‎อย่ามายุ่งกับฉันเลย 113 00:12:48,476 --> 00:12:52,062 ‎ช่วยหน่อยน่ะ แค่ไปเมืองต่อไป ‎จนกว่าเฮย์ลีย์จะสงบลง 114 00:12:53,105 --> 00:12:54,774 ‎ยังจะขอให้ช่วยอีกเหรอ 115 00:12:54,857 --> 00:12:58,194 ‎เธอยังอยากอยู่ใต้อำนาจเชนมากกว่างั้นเหรอ ‎ใต้คำโกหกของเขาน่ะ 116 00:12:58,277 --> 00:13:02,239 ‎เธอมีปัญหากับเขา ไม่ใช่กับเรา ‎เราแค่พยายามจะกลับบ้าน 117 00:13:09,997 --> 00:13:10,831 ‎เม 118 00:13:11,540 --> 00:13:13,375 ‎ข้างนอกนั่นมีชีวิตที่ดีกว่าสำหรับเรา 119 00:13:13,876 --> 00:13:14,752 ‎สำหรับเราทุกคน 120 00:13:15,586 --> 00:13:17,546 ‎เธอไม่ได้อยากอยู่ที่นี่จริงๆ หรอกใช่ไหม 121 00:13:19,757 --> 00:13:20,591 ‎อยู่คนเดียวน่ะ 122 00:13:48,369 --> 00:13:49,203 ‎ขอบใจนะ 123 00:14:33,455 --> 00:14:34,582 ‎ไม่เป็นไรนะ 124 00:14:59,565 --> 00:15:00,691 ‎เชน 125 00:15:01,358 --> 00:15:03,027 ‎ริคเตอร์อยากเซอร์ไพรส์คุณ 126 00:15:03,736 --> 00:15:04,695 ‎เซอร์ไพรส์ 127 00:15:07,031 --> 00:15:09,491 ‎นายทำเรื่องเด็กๆ พังได้ย่ำแย่มาก 128 00:15:09,575 --> 00:15:11,952 ‎นั่นทำให้ฉันเสียเยเกอร์ไป ‎และเกือบเสียโบกันด้วย 129 00:15:12,953 --> 00:15:15,831 ‎อย่างกับคุณสนใจโบกันงั้นแหละ 130 00:15:18,918 --> 00:15:20,127 ‎เมื่อกี้ว่าไงนะ 131 00:15:24,214 --> 00:15:26,175 ‎คนของเราแทบจะทนไม่ไหวกันแล้ว 132 00:15:27,134 --> 00:15:29,386 ‎และคุณก็กดดันพวกเขามากเกินไป 133 00:15:29,470 --> 00:15:31,472 ‎เพียงเพื่อตามล่าเม 134 00:15:36,018 --> 00:15:37,561 ‎ฉันตามล่าเยเกอร์ต่างหาก 135 00:15:41,315 --> 00:15:43,817 ‎ฟังนะ ฉันเป็นคนมีเหตุผล 136 00:15:44,485 --> 00:15:48,113 ‎ฉันจะให้นายติดรถไปด้วย ‎จนกว่านายจะเดินได้โดยที่เลือดไม่ออกแล้ว 137 00:15:48,614 --> 00:15:49,615 ‎แล้วนายก็ไปซะ 138 00:15:50,658 --> 00:15:52,076 ‎แกะรอยเยเกอร์ได้ไหม 139 00:15:52,576 --> 00:15:53,869 ‎ไปเคลย์ตันมา 140 00:15:54,453 --> 00:15:57,122 ‎ฉันรอไม่ไหวแล้ว ‎นายกับฉันจะออกเดินทางในอีกสิบนาที 141 00:16:21,897 --> 00:16:23,983 ‎ฉันควรจะทำยังไงเหรอ 142 00:16:24,066 --> 00:16:26,151 ‎ไม่ตามหาเขาไหมล่ะ ดีไหม 143 00:16:26,235 --> 00:16:27,695 ‎ฉันตามหาเฮย์ลีย์ต่างหาก 144 00:16:27,778 --> 00:16:30,990 ‎เพราะนายปล่อยให้อารมณ์ของเธอ ‎กำหนดทุกอย่างที่นายทำ 145 00:16:31,073 --> 00:16:33,575 ‎ฉันเป็นพี่ชายเธอนะ ไม่ใช่ผู้บัญชาการ 146 00:16:33,659 --> 00:16:36,286 ‎นายต้องเป็นทั้งสองอย่างถ้าอยากไปให้ถึงซิดนีย์ 147 00:16:36,370 --> 00:16:40,499 ‎ซึ่งเป็นที่ที่เรากำลังจะไป ‎ถ้าเธอไม่บอกเฮลีย์เรื่องนายไคจูของเธอ 148 00:16:40,582 --> 00:16:44,712 ‎นี่ฉันช่วยนายนะ ถ้าเธอเชื่อว่า ‎นายกำลังทำทุกอย่างเพื่อช่วยเด็กคนนั้น 149 00:16:44,795 --> 00:16:47,006 ‎เธอจะไม่โทษนายถ้าเขาตาย 150 00:16:47,089 --> 00:16:48,841 ‎ซึ่งเขาจะตายแน่ 151 00:16:54,555 --> 00:16:55,556 ‎ทุกอย่างโอเคไหม 152 00:16:56,640 --> 00:16:57,474 ‎โอเคมั้ง 153 00:17:01,061 --> 00:17:02,229 ‎ดี 154 00:17:04,732 --> 00:17:07,234 ‎เธอก็บอกได้นี่ว่าไม่มีอะไรช่วยเด็กน้อยได้ 155 00:17:07,317 --> 00:17:10,195 ‎แบบนั้นก็คงจบไปแล้ว ‎แต่เธอทำให้เฮย์ลีย์มีความหวังต่ออีก 156 00:17:10,279 --> 00:17:11,613 ‎เฮย์ลีย์ก็ไม่น่าจะเชื่อฉันนี่ 157 00:17:11,697 --> 00:17:14,867 ‎ยอมรับเถอะ ‎เธอก็ไม่ได้คัดค้านเฮย์ลีย์ดีไปกว่าฉันหรอก 158 00:17:16,827 --> 00:17:17,661 ‎ฉันอาจจะ… 159 00:17:19,329 --> 00:17:21,999 ‎ฉันอาจจะเชื่อว่าคนเราควรได้รู้ความจริงมั้ง 160 00:17:24,877 --> 00:17:28,964 ‎และลึกๆ แล้วเธอก็อาจจะ ‎อยากให้เด็กน้อยปลอดภัยเหมือนกัน 161 00:17:30,424 --> 00:17:32,801 ‎ไม่ว่าจะชอบรึเปล่า แต่ตอนนี้ 162 00:17:33,594 --> 00:17:36,013 ‎นี่คือสิ่งที่ใกล้เคียงครอบครัวที่สุดที่เรามี 163 00:17:41,185 --> 00:17:43,771 ‎บางทีฉันอาจมีข้อมูลในการสนทนานี้ 164 00:17:43,854 --> 00:17:44,897 ‎ขอโทษนะ โลอา 165 00:17:45,689 --> 00:17:46,690 ‎เราคุยจบแล้ว 166 00:17:47,524 --> 00:17:48,692 ‎นั่นสินะ 167 00:18:24,853 --> 00:18:27,356 ‎เชน เยเกอร์มุ่งหน้าไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 168 00:18:27,439 --> 00:18:29,691 ‎ตะวันออกเฉียงเหนือเหรอ พวกเขาจะไปไหนกัน 169 00:18:29,775 --> 00:18:30,734 ‎ไม่ใช่ซิดนีย์ 170 00:18:50,170 --> 00:18:53,173 ‎ข้างหน้านั่นคือหุบเขาเนเวอร์เนเวอร์ ‎เกือบถึงแล้วละ 171 00:18:54,216 --> 00:18:55,801 ‎โลอา ช่วยยืนยันได้ไหม 172 00:18:57,010 --> 00:18:59,346 ‎ไม่ยักรู้ว่าต้องการข้อมูลของฉันด้วย 173 00:18:59,429 --> 00:19:02,182 ‎- บางครั้งมันก็ยากที่จะรู้น่ะ ‎- โลอา 174 00:19:02,975 --> 00:19:05,853 ‎ยืนยัน หุบเขาเนเวอร์เนเวอร์อยู่ข้างหน้านี้เอง 175 00:19:05,936 --> 00:19:08,230 ‎และระหว่างที่มีการสื่อสารเหล่านี้กันอยู่ 176 00:19:08,313 --> 00:19:12,568 ‎ฉันอาจจะขอแนะนำว่าเด็กน้อย ‎จะรู้สึกสบายมากกว่าถ้าไปนั่งข้างนอก 177 00:19:13,527 --> 00:19:15,654 ‎อากาศสดชื่นกว่า 178 00:19:16,155 --> 00:19:19,616 ‎ไม่ได้ถูกตั้งโปรแกรมมา ‎ให้มีความละเอียดอ่อนใช่ไหมเนี่ย โลอา 179 00:19:19,700 --> 00:19:20,534 ‎ใช่ค่ะ 180 00:19:21,034 --> 00:19:24,746 ‎เด็กน้อยจะไม่แปลงร่าง ‎กลับเป็นไคจูตอนอยู่ในนี้หรอก 181 00:19:24,830 --> 00:19:26,582 ‎เขาแปลงร่างเพื่อปกป้องฉันเท่านั้นแหละ 182 00:19:27,291 --> 00:19:29,334 ‎- คุณมั่นใจได้ยังไง ‎- ฉัน… 183 00:19:30,419 --> 00:19:31,795 ‎เราผูกพันกันน่ะ 184 00:19:32,754 --> 00:19:34,381 ‎ฉันก็อยากจะอธิบายได้นะ 185 00:19:34,464 --> 00:19:36,383 ‎ฉันก็อยากให้คุณอธิบายได้ 186 00:19:38,218 --> 00:19:39,261 ‎ไง 187 00:19:41,180 --> 00:19:43,724 ‎แต่เรารีบหน่อยได้ไหม 188 00:19:51,732 --> 00:19:53,942 ‎แน่ใจนะว่าหุบเขานี้ 189 00:19:55,319 --> 00:19:56,195 ‎ตอนนี้แน่ใจแล้ว 190 00:19:58,197 --> 00:19:59,740 ‎งั้นเราก็ต้องอ้อมไป 191 00:20:00,282 --> 00:20:03,493 ‎ไม่ได้ นายไคจูอาศัยอยู่กลางหุบเขาเลย 192 00:20:41,156 --> 00:20:43,909 ‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล