1 00:00:06,965 --> 00:00:11,344 ‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX) 2 00:00:53,678 --> 00:00:56,639 ‎(เนเวอร์เนเวอร์) 3 00:01:04,689 --> 00:01:07,484 ‎ไม่เคยเห็นไคจูอยู่ในที่เดียวกันเยอะขนาดนี้เลย 4 00:01:08,443 --> 00:01:09,944 ‎ฉันสแกนเจออย่างน้อยสิบตัว 5 00:01:14,824 --> 00:01:16,326 ‎แล้วเราจะฝ่าเข้าไปยังไง 6 00:01:16,409 --> 00:01:20,205 ‎ฝ่าเข้าไปงั้นเหรอ เราจะไม่ฝ่าเข้าไป ‎เรารอดไม่ถึงห้านาทีแน่ 7 00:01:20,288 --> 00:01:21,498 ‎สองต่างหาก 8 00:01:21,581 --> 00:01:22,749 ‎ก็ได้ สองนาที 9 00:01:22,832 --> 00:01:25,126 ‎หนึ่ง ถ้าโดนรุมโจมตีพร้อมกัน 10 00:01:25,877 --> 00:01:26,836 ‎ซึ่งมีโอกาสมากกว่า 11 00:01:26,920 --> 00:01:27,921 ‎ไม่สำคัญหรอก 12 00:01:28,004 --> 00:01:31,549 ‎ไม่คุ้มที่จะมาเถียงกันด้วยซ้ำ เราจะพา ‎เด็กน้อยไปซิดนีย์และหวังว่าจะโชคดี 13 00:01:31,633 --> 00:01:34,552 ‎ซิดนีย์เหรอ ไปถึงก็ตายพอดี 14 00:01:34,636 --> 00:01:37,013 ‎เธอต้องการอะไร เฮย์ลีย์ 15 00:01:37,097 --> 00:01:39,974 ‎เชื่อฉันสิ ทั้งสองอย่างดีกว่าอีกทางเลือก 16 00:01:40,058 --> 00:01:41,684 ‎มีอีกทางเลือกด้วยเหรอ 17 00:01:41,768 --> 00:01:43,353 ‎ไม่มี คือ… 18 00:01:43,853 --> 00:01:46,231 ‎ฉันคิดว่าซิสเตอร์ของพวกไคจูน่ะ แต่… 19 00:01:46,314 --> 00:01:49,400 ‎ซิสเตอร์เหรอ แบบนิกายของศาสนาอะไรงี้เหรอ 20 00:01:49,484 --> 00:01:50,610 ‎กลุ่มแม่มดต่างหาก 21 00:01:50,693 --> 00:01:55,990 ‎พวกเขาบูชาไคจู ขโมยผู้หญิง ฆ่าผู้ชาย ‎เราไม่อยากให้พวกเขาสนใจเราหรอก 22 00:01:56,074 --> 00:01:57,408 ‎งั้นก็ช่างพวกเขาเถอะ 23 00:01:58,034 --> 00:02:00,036 ‎กลับมาที่หมอนี่ เธอบอกว่าเขาช่วยได้ 24 00:02:00,120 --> 00:02:03,414 ‎ฉันบอกว่าเขาอาจช่วยได้ ‎ฉันยังบอกด้วยว่าเขาบ้า 25 00:02:03,498 --> 00:02:07,293 ‎เขาอยู่กับไคจูพวกนี้ บางทีพวกมันอาจแตกต่าง 26 00:02:07,377 --> 00:02:09,504 ‎บางทีเขาอาจพบวิธีทำให้พวกมันเชื่อง 27 00:02:09,587 --> 00:02:11,673 ‎ไม่มีคำว่า "บางที" สำหรับไคจู เฮย์ลีย์ 28 00:02:11,756 --> 00:02:14,551 ‎สัตว์ประหลาดทำให้เชื่องไม่ได้ ไม่ว่าตัวไหน 29 00:02:17,220 --> 00:02:19,722 ‎ขอโทษทีนะที่ต้องพูดแบบนี้ 30 00:02:19,806 --> 00:02:24,477 ‎แต่เธอเคยคิดไหมว่าการที่เห็บกัดเป็น… ‎ไม่รู้สิ เป็นการคัดเลือกโดยธรรมชาติ 31 00:02:24,561 --> 00:02:25,645 ‎คนอ่อนแอก็ตายไป 32 00:02:26,354 --> 00:02:28,898 ‎แต่คนที่แข็งแกร่งย่อมปกป้องคนที่อ่อนแอ 33 00:02:29,566 --> 00:02:32,819 ‎เราจะวิ่งไปที่ภูเขายอดแบนนั่นกัน เข้าใจไหม 34 00:02:33,403 --> 00:02:35,780 ‎ใครก็ได้เข้าไปในเครื่องนี่กับฉันที 35 00:02:35,864 --> 00:02:36,698 ‎เสียใจด้วย เฮย์ลีย์ 36 00:02:36,781 --> 00:02:40,326 ‎ใช่ ไม่เอาหรอก เราจะไม่สู้กับกองทัพไคจู 37 00:02:40,410 --> 00:02:44,164 ‎พวกเธอสองคนแย่ยิ่งกว่าคนขี้ขลาดซะอีก 38 00:02:44,247 --> 00:02:45,290 ‎พวกเธอมันไร้หัวใจ! 39 00:02:45,373 --> 00:02:46,791 ‎แต่ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย 40 00:02:47,625 --> 00:02:48,710 ‎อย่างน้อยก็ยัง 41 00:02:53,882 --> 00:02:55,091 ‎แจ้งเตือนการประชิด 42 00:02:55,175 --> 00:02:56,176 ‎อะไร ที่ไหน 43 00:02:56,259 --> 00:02:57,635 ‎เตรียมรับแรงกระแทก 44 00:03:17,405 --> 00:03:20,366 ‎โลอา ข้ามการสอบเทียบเครื่องมือ! ‎ดริฟต์หุ่นยนต์ฉุกเฉิน! 45 00:03:20,450 --> 00:03:22,035 ‎ดริฟต์หุ่นยนต์ฉุกเฉิน 46 00:03:33,338 --> 00:03:36,466 ‎นอกจากการชนกันของประสาทแล้ว ‎เราเพิ่งโดนอะไรกระแทกเหรอ 47 00:03:36,549 --> 00:03:40,637 ‎แอซิดควิลล์ ระดับสาม เตรียมรับแรงกระแทก 48 00:03:40,720 --> 00:03:41,554 ‎เดี๋ยวนี้ 49 00:03:54,484 --> 00:03:56,402 ‎ควิลล์บุกใกล้เข้ามาแล้ว หลบหลีก! 50 00:04:14,045 --> 00:04:17,257 ‎ควิลล์จู่โจมจากด้านหลัง ‎ล็อกแกนหมุนเอวและแขน 51 00:04:23,554 --> 00:04:25,390 ‎ฉันทนไอ้แอซิดบ้านี่ไม่ไหวแล้ว 52 00:04:25,473 --> 00:04:26,307 ‎แอซิดควิลล์ 53 00:04:26,391 --> 00:04:27,225 ‎รู้น่ะ! 54 00:04:34,190 --> 00:04:36,109 ‎เยี่ยม ไปจากที่นี่กันเถอะ 55 00:04:43,741 --> 00:04:47,578 ‎ขอแจ้งให้ทราบว่า ฉันเคยบอกแล้ว ‎ว่ามีโอกาสรุมโจมตีพร้อมกันมากกว่า 56 00:05:12,937 --> 00:05:15,732 ‎ไคจูพวกนั้นที่ตัวเล็กกว่า ‎ตัวอื่นๆ กำลังมุ่งหน้าไปหาพวกมัน 57 00:05:16,316 --> 00:05:20,028 ‎ไม่สมเหตุสมผลเลย ‎ไคจูถูกออกแบบมาให้โจมตีเยเกอร์นะ 58 00:05:27,910 --> 00:05:30,455 ‎ฉันตรวจพบการเคลื่อนไหวบนแนวหิน 59 00:05:30,538 --> 00:05:32,707 ‎นั่นเขา… โบกมือเหรอ 60 00:05:32,790 --> 00:05:36,044 ‎ใครสนล่ะ เขาเปิดทางให้เราแล้ว วิ่งสิ! 61 00:05:54,437 --> 00:05:57,607 ‎ฉันเคืองมากนะที่พวกเธอ ‎เล่นงานแอซิดควิลล์ข้างนอกนั่น 62 00:05:57,690 --> 00:06:00,985 ‎ถึงจะอ้างว่าเป็นการป้องกันตัวก็เถอะ ‎ฉันไม่สนหรอก! 63 00:06:01,944 --> 00:06:06,491 ‎เป็นบ้าอะไรถึงพาเยเกอร์ ‎เข้ามาในหุบเขาที่เต็มไปด้วยไคจู 64 00:06:06,574 --> 00:06:08,993 ‎กระตุ้นพลังงานด้านลบของพวกมัน 65 00:06:09,702 --> 00:06:11,788 ‎เพราะเรามีเรื่องให้คุณช่วย 66 00:06:19,295 --> 00:06:20,797 ‎ทางนี้ อย่าชักช้าล่ะ 67 00:06:39,190 --> 00:06:40,608 ‎เราเคยเจอกันมาก่อนไหม 68 00:06:40,691 --> 00:06:41,609 ‎โบกัน 69 00:06:43,361 --> 00:06:45,071 ‎ลูกสาวของเชนใช่ไหม 70 00:06:45,571 --> 00:06:48,199 ‎นักสู้รับจ้าง แม่นปืน หัวร้อน 71 00:06:48,783 --> 00:06:50,493 ‎ปืนบีบีอาจใช้ได้ผลกับไรเดอร์ส 72 00:06:50,576 --> 00:06:53,204 ‎แต่สำหรับลูซี่ มันก็แค่ช่วยให้แซ่บขึ้นนิดหน่อย 73 00:06:54,664 --> 00:06:56,124 ‎เวลาที่มันกลืนเธอทั้งตัว 74 00:06:56,207 --> 00:07:00,628 ‎ใจเย็นลูซี่ ไม่มีอะไรต้องกังวลนะ ‎ไปเถอะ ไปดูลูกๆ ของแกไป 75 00:07:05,508 --> 00:07:08,553 ‎เฮ้ยๆ นี่พื้นที่ของฉัน แกไปพื้นที่ของแกเลย 76 00:07:08,636 --> 00:07:09,762 ‎รู้เรื่องนะ ไปซะ! 77 00:07:18,271 --> 00:07:21,691 ‎เจ้านั่นเป็นเหมือนลูกสาวฉัน ‎ฉันเจอมันกำพร้าอยู่ในกองไข่ของมัน 78 00:07:21,774 --> 00:07:24,610 ‎เพราะปีศาจเยเกอร์ ‎แบบที่พวกเธอขี่มาที่นี่นั่นแหละ 79 00:07:24,694 --> 00:07:27,905 ‎ฉันบอกรึยังว่ามันกินอาหารจากมือ กินมือไปเลย 80 00:07:27,989 --> 00:07:32,285 ‎พวกทารกชอบกินจากฝ่ามือ ‎ฉันพลาดครั้งเดียวและไม่พลาดอีกเลย 81 00:07:33,077 --> 00:07:34,996 ‎ตอนนั้นเราได้เรียนรู้กันทั้งคู่ 82 00:07:35,955 --> 00:07:37,290 ‎คุณเรียกมันว่าลูซี่เหรอ 83 00:07:37,373 --> 00:07:38,666 ‎ใช่ นั่นชื่อของมัน 84 00:07:38,749 --> 00:07:39,876 ‎แล้วคุณชื่ออะไร 85 00:07:41,002 --> 00:07:44,297 ‎ก็มีหลายชื่อ ผู้รู้ใจไคจู ไอ้เพี้ยนเนเวอร์เนเวอร์ 86 00:07:44,380 --> 00:07:46,924 ‎วูปวูปวอลลาบี ไอ้บ้าชิงหมาเกิด 87 00:07:47,508 --> 00:07:48,843 ‎อ้อ แล้วก็ไอ้ถนัดซ้าย 88 00:07:49,552 --> 00:07:51,846 ‎คือแบบเอาจริงดิ ถนัดขวาต่างหากโว้ย! 89 00:07:52,388 --> 00:07:54,307 ‎คุณอยากให้เรียกชื่อไหน 90 00:07:56,225 --> 00:07:57,310 ‎บันยิปแมน 91 00:08:04,650 --> 00:08:06,277 ‎ตรงนั้น ให้เขานอนตรงนั้น 92 00:08:23,544 --> 00:08:26,631 ‎รูเจาะด้านนอกสามรู เขี้ยวเจาะกลางตัว 93 00:08:27,215 --> 00:08:29,967 ‎ฝีมือเห็บไคจูนั่นแหละ เอาออกยากมาก 94 00:08:30,635 --> 00:08:33,804 ‎- เธอเอามันออกได้ยังไง ‎- เอาลูกตะกั่วให้มันกินนิดหน่อย 95 00:08:34,430 --> 00:08:35,723 ‎งั้นก็ไม่เหลือเห็บแล้ว 96 00:08:35,806 --> 00:08:38,684 ‎ใครสนล่ะ คุณช่วยเขาได้ไหม 97 00:08:38,768 --> 00:08:42,522 ‎ปัญหาคือเห็บพวกนั้นไม่กัดคนนะ 98 00:08:42,605 --> 00:08:45,900 ‎เด็กน้อยไม่ได้เป็นเหมือนคนส่วนใหญ่ 99 00:08:48,236 --> 00:08:50,029 ‎ฉันศึกษาเรื่องเห็บอยู่ 100 00:08:50,112 --> 00:08:52,532 ‎พวกมันเป็นภัยธรรมชาติที่ร้ายกาจที่สุดของไคจู 101 00:08:55,451 --> 00:08:58,996 ‎แต่ฉันช่วยเด็กคนนี้ไม่ได้ ‎ถ้าฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรกันแน่ 102 00:08:59,497 --> 00:09:01,832 ‎เราเจอเขาน่ะ 103 00:09:02,333 --> 00:09:05,294 ‎ในห้องแล็บพีพีดีซีที่ถูกทิ้งร้าง ‎เขาดูเหมือนเด็กทั่วไป 104 00:09:05,378 --> 00:09:06,254 ‎แต่อะไร 105 00:09:06,879 --> 00:09:09,465 ‎วันหนึ่ง เขากลายเป็นอย่างอื่น 106 00:09:10,550 --> 00:09:11,467 ‎เป็นไคจู 107 00:09:11,551 --> 00:09:13,678 ‎เขาช่วยเราจากคอปเปอร์เฮด 108 00:09:14,428 --> 00:09:16,430 ‎คอปเปอร์เฮดเหรอ ฉันรู้จักมันดี 109 00:09:16,514 --> 00:09:19,016 ‎มันโผล่ออกมาเป็นครั้งคราว ‎เพื่อตรวจดูพวกหนุ่มสาว 110 00:09:19,100 --> 00:09:21,227 ‎- หนุ่มสาวเหรอ ‎- เจ้านั่นมีลูกเหรอ 111 00:09:21,310 --> 00:09:23,354 ‎สามตัว หัวร้อนเหมือนพ่อของพวกมันเลย 112 00:09:23,437 --> 00:09:27,066 ‎- ที่จริงเคยมีอยู่สี่ตัวจนกระทั่งตัวนึง… ‎- มีสมาธิกับงานหน่อยดีไหม 113 00:09:27,567 --> 00:09:29,360 ‎อ่อ ใช่ๆ เจ้าหนูน้อยคนนี้ 114 00:09:30,278 --> 00:09:33,948 ‎เขาไม่ใช่นักฆ่าเหมือนไคจูตัวอื่น ‎เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ 115 00:09:34,031 --> 00:09:38,536 ‎ก็ฟังดูมีเหตุผลนะ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นไคจู ‎ที่มีดีเอ็นเอของมนุษย์อยู่นิดหน่อย 116 00:09:38,619 --> 00:09:43,332 ‎อยากรู้จังว่าปลูกถ่ายยังไง ดีเอ็นเอสามสาย ‎ของพวกมันไม่น่าจะเข้ากับดีเอ็นเอเกลียวคู่… 117 00:09:44,333 --> 00:09:45,251 ‎จริงด้วย โทษที 118 00:09:46,043 --> 00:09:49,589 ‎ดูจากขนาดและตำแหน่งการกัด ‎นั่นคือฝีมือของเห็บลูกผสม 119 00:09:49,672 --> 00:09:50,548 ‎แปลว่าอะไร 120 00:09:50,631 --> 00:09:52,091 ‎มันตามกัดแต่ลูกผสมเท่านั้น 121 00:09:52,174 --> 00:09:54,302 ‎ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรอยแยก 122 00:09:54,385 --> 00:09:56,887 ‎และอาณาเขตนั้นเป็นของพวกซิสเตอร์ 123 00:09:58,764 --> 00:10:03,144 ‎หญิงสาวน่ารังเกลียด พวกเขาแอบเข้ามา ‎ขโมยลูกฉันในนี้ ฉันเกลียดพวกเขา 124 00:10:03,227 --> 00:10:05,229 ‎พวกเขาขโมยไคจูเหรอ 125 00:10:05,313 --> 00:10:06,314 ‎กับไคจูอีกตัว 126 00:10:06,397 --> 00:10:09,191 ‎พวกเขามีสายสัมพันธ์ทางจิตที่ไม่บริสุทธิ์ 127 00:10:09,275 --> 00:10:11,068 ‎ไม่แน่ใจว่าใครเป็นทาสใคร 128 00:10:11,152 --> 00:10:14,864 ‎ฉันเลยจับเจ้าวายร้ายตัวน้อยของพวกเขา ‎มาเป็นอาหารไคจูของฉัน 129 00:10:18,242 --> 00:10:21,579 ‎หุบเขาของฉันเป็นที่หลบภัยที่ปลอดภัย ‎ไม่เหมือนที่อื่นในสมรภูมิมืด 130 00:10:21,662 --> 00:10:24,457 ‎ถ้าเราแสดงความรักกับสัตว์มหัศจรรย์พวกนี้ ‎หาอาหารให้พวกมัน 131 00:10:24,540 --> 00:10:26,667 ‎พวกมันจะมาอยู่ด้วยและรักตอบ 132 00:10:27,168 --> 00:10:28,794 ‎ดังนั้นเมื่อฉันปกป้องพวกมันไม่ได้… 133 00:10:29,295 --> 00:10:32,131 ‎เสียใจด้วยเรื่องครอบครัวของคุณ 134 00:10:33,132 --> 00:10:34,800 ‎แต่คุณอาจช่วยครอบครัวฉันได้ 135 00:10:35,551 --> 00:10:37,845 ‎ขอร้องล่ะ คุณช่วยเด็กน้อยได้ไหม 136 00:10:40,806 --> 00:10:42,516 ‎เห็บกัด ช่วยได้สิ 137 00:10:42,600 --> 00:10:46,437 ‎ฉันเสียสัตว์ที่รักให้มันไปสองสามตัว ‎จนในที่สุดก็ได้ยาแก้พิษมา 138 00:10:46,520 --> 00:10:47,813 ‎เราจะลองใช้กับเด็กนี่ดู 139 00:10:47,897 --> 00:10:49,148 ‎คิดว่ามันจะช่วยได้เหรอ 140 00:10:49,231 --> 00:10:50,566 ‎มันจะช่วยได้แน่นอน 141 00:10:50,650 --> 00:10:54,028 ‎หรือไม่ก็เจ็บแน่นอน ‎แต่รับรองได้ว่ามันต้องมีผลอะไรสักอย่าง 142 00:10:54,111 --> 00:10:55,404 ‎เช่นอะไร 143 00:10:56,197 --> 00:10:57,198 ‎ทำให้เขาตายงี้เหรอ 144 00:10:57,782 --> 00:10:59,075 ‎เขาก็กำลังจะตายอยู่แล้ว 145 00:10:59,742 --> 00:11:00,660 ‎ตัดใจสินเลยน้อง 146 00:11:03,621 --> 00:11:05,414 ‎- ลุยเลย ‎- น่าจะใช้แค่สองสามหยด 147 00:11:05,498 --> 00:11:06,332 ‎เดี๋ยวมานะ 148 00:11:07,083 --> 00:11:09,627 ‎ฉันเพิ่งเห็นขวดนั้นเมื่อวาน ‎หรืออาทิตย์ที่แล้วนี่แหละ 149 00:11:09,710 --> 00:11:11,504 ‎นี่ไง ไม่ นั่นฉี่ฉัน 150 00:11:15,299 --> 00:11:16,634 ‎เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้วนะ 151 00:11:21,847 --> 00:11:23,724 ‎บอกฉันทีว่าเขาไม่ได้คลั่งอาละวาดไปทั่ว 152 00:11:24,517 --> 00:11:26,143 ‎อ๋อ เขาคลั่งเลยละ 153 00:11:27,478 --> 00:11:30,022 ‎แต่คำถามจริงๆ คือเขาทำสำเร็จรึยัง 154 00:11:31,190 --> 00:11:32,733 ‎อยู่ร่วมกับไคจู 155 00:11:32,817 --> 00:11:35,611 ‎ถ้าสำเร็จแล้ว มันอาจเปลี่ยนทุกอย่างได้ 156 00:11:37,154 --> 00:11:41,367 ‎บางทีสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน ‎คือยาแก้พิษนั่นไม่ได้ผล 157 00:11:44,453 --> 00:11:46,247 ‎ก็ยากที่จะหวังแบบนั้นนะ 158 00:11:47,998 --> 00:11:48,874 ‎เจอแล้ว! 159 00:11:51,293 --> 00:11:54,880 ‎อ๋อ ใช่ เจ้าของสวยงามนั่นเริ่มปรากฏ ‎บนตัวไคจูภายในหนึ่งปีหลังฤดูใบไม้ร่วง 160 00:11:54,964 --> 00:11:56,298 ‎- มันคืออะไร ‎- อัณฑะ 161 00:11:58,509 --> 00:11:59,343 ‎วิวัฒนาการน่ะ 162 00:12:06,892 --> 00:12:11,272 ‎เราจะให้ยากันข้างนอก เผื่อเขาตัดสินใจ ‎ไปสำรวจฝั่งไคจูของเขาอีกครั้ง 163 00:12:11,355 --> 00:12:12,273 ‎มาเลย 164 00:12:16,569 --> 00:12:19,155 ‎ได้ยินเสียงพวกมันไหม ‎ครอบครัวแสนวิเศษของฉัน 165 00:12:19,697 --> 00:12:21,657 ‎ฉันต้อนรับเสียงเรียกของพวกมันทุกคืน 166 00:12:22,908 --> 00:12:24,827 ‎นั่นคือตอนที่ฉันสื่อสารกับพวกมัน 167 00:12:24,910 --> 00:12:28,622 ‎พลังงานที่พวกมันสร้างขึ้น ‎เป็นพลังบวกและสงบสุขมาก 168 00:12:41,552 --> 00:12:43,888 ‎ดูเหมือนเย็นนี้จะคึกคักเป็นพิเศษแฮะ 169 00:12:43,971 --> 00:12:46,307 ‎การเห็นเยเกอร์นั่นคงทำให้อารมณ์พวกมันปั่นป่วน 170 00:12:47,516 --> 00:12:48,642 ‎จะไปไหนน่ะ 171 00:12:49,143 --> 00:12:52,480 ‎มีพลังงานเต็มไปหมด ‎ฉันทำงานภายใต้สภาพนี้ไม่ได้หรอก 172 00:12:52,563 --> 00:12:55,524 ‎สเต๊กริปเปอร์ดิบอร่อยๆ ‎น่าจะทำให้พวกมันกลับมาอารมณ์คงที่ 173 00:13:32,102 --> 00:13:33,103 ‎ไม่นะ 174 00:13:34,188 --> 00:13:36,899 ‎ไม่ดีแล้ว ไม่ดีสุดๆ เลย 175 00:13:38,442 --> 00:13:40,069 ‎ริปเปอร์ พวกมัน… 176 00:13:41,195 --> 00:13:42,029 ‎เกิดอะไรขึ้น 177 00:13:42,655 --> 00:13:43,697 ‎พวกซิสเตอร์! 178 00:13:43,781 --> 00:13:46,325 ‎อะไร พวกเขาอยู่ที่นี่เหรอ ซิสเตอร์อยู่ที่นี่เหรอ 179 00:13:46,408 --> 00:13:50,454 ‎เธอก็น่าจะรู้แล้วนี่ เม ‎พวกซิสเตอร์มีอยู่ทุกที่แหละ 180 00:13:50,538 --> 00:13:54,458 ‎แต่มันไม่สำคัญหรอก ‎ไคจูของฉันไม่ต้องการอาหารเพื่อสงบสติอารมณ์ 181 00:13:55,501 --> 00:13:58,963 ‎อย่างที่ฉันบอก ‎แสดงความรักกับพวกมัน โอเคไหม 182 00:13:59,046 --> 00:14:03,008 ‎พวกมันจะรักตอบ ‎มันคือความจริง โบราณ จิตวิญญาณ 183 00:14:03,551 --> 00:14:06,679 ‎อาการเขาแย่ลง ช่วยให้ยาแก้พิษเขาด้วย 184 00:14:06,762 --> 00:14:08,681 ‎ใช่ พวกเราต้องไปกันแล้วละ 185 00:14:19,233 --> 00:14:23,654 ‎ใช่ ลูกๆ ของแก ฉันไม่ได้ลืมนะ ‎ดูสิ ของอร่อยอยู่ทางนี้! 186 00:14:25,489 --> 00:14:27,616 ‎ฉันรู้ว่าฉันโอ๋หลานมาก 187 00:14:30,744 --> 00:14:32,204 ‎มันสวยใช่ไหมล่ะ 188 00:14:32,288 --> 00:14:35,749 ‎สายพันธุ์ของมันคือสิ่งที่ ‎ทำลายกำแพงออสเตรเลียในการโจมตีครั้งแรก 189 00:14:35,833 --> 00:14:37,001 ‎แล้วตอนนี้ดูมันสิ 190 00:14:38,711 --> 00:14:40,045 ‎กินซะนะ เด็กๆ 191 00:14:43,674 --> 00:14:46,427 ‎ไม่เอาน่า ลูซี่ ‎เราคุยกันเรื่องอารมณ์ของแกแล้วนะ 192 00:14:48,429 --> 00:14:52,099 ‎นั่นแหละ รู้เรื่องนะ แกจะได้กินพรุ่งนี้ ‎ทันทีที่ฉันไปหาอาหารมาให้ 193 00:14:52,850 --> 00:14:55,102 ‎เขาคิดว่าเขาทำให้พวกมันเชื่องจริงๆ 194 00:14:59,732 --> 00:15:01,483 ‎พวกมันฟังดูอารมณ์ไม่ดีนะ 195 00:15:01,567 --> 00:15:03,444 ‎ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพวกมันก็สงบ 196 00:15:03,527 --> 00:15:07,031 ‎ลูซี่ ลูกรัก ไปบอกให้พี่น้องของแก ‎เงียบหน่อยได้ไหม 197 00:15:08,657 --> 00:15:09,491 ‎ช่วยหน่อยนะ 198 00:15:27,301 --> 00:15:28,135 ‎ไม่! 199 00:15:31,096 --> 00:15:31,931 ‎วิ่ง! 200 00:15:38,354 --> 00:15:42,024 ‎เจ้าโง่เอ๊ย มันไม่ใช่ความรัก ‎พวกมันสนแค่อาหารของเขาเท่านั้น 201 00:15:42,107 --> 00:15:43,484 ‎และตอนนี้เขาตายแล้ว 202 00:15:43,567 --> 00:15:47,863 ‎ยาแก้พิษก็ตายไปกับเขาด้วย ‎และนั่นเป็นโอกาสเดียวของเด็กน้อย 203 00:16:03,963 --> 00:16:06,131 ‎วิ่งต่อไป ฉันจับเธอได้แล้ว 204 00:16:30,906 --> 00:16:32,700 ‎ไคจูผู้บุกรุกกำลังใกล้เข้ามา 205 00:16:37,621 --> 00:16:38,872 ‎โลอา ดริฟต์ฉุกเฉิน 206 00:16:38,956 --> 00:16:40,290 ‎อีกแล้วเหรอ มันจะเจ็บนะ 207 00:17:13,240 --> 00:17:15,159 ‎ตรวจพบการรบกวนรูปแบบการดริฟต์ 208 00:17:21,290 --> 00:17:22,124 ‎เฮย์ลีย์ 209 00:17:27,463 --> 00:17:29,840 ‎ไม่ใช่เวลามาห่วงนะ มีสมาธิหน่อย 210 00:17:32,843 --> 00:17:34,428 ‎เฮย์ลีย์ ปลดอุปกรณ์เถอะ 211 00:17:35,137 --> 00:17:37,264 ‎อะไร ไม่ ฉันทำได้ 212 00:17:37,347 --> 00:17:38,432 ‎ตอนนี้เธอทำไม่ได้หรอก 213 00:17:42,144 --> 00:17:43,270 ‎เม รับช่วงต่อที 214 00:17:46,148 --> 00:17:48,067 ‎ไคจูหลายตัวยังคงตามมา 215 00:17:52,780 --> 00:17:54,531 ‎มีรอยแยกอยู่ข้างหน้า 216 00:17:55,407 --> 00:17:56,408 ‎ทางไหน 217 00:17:56,492 --> 00:17:58,952 ‎มีสัญญาณของไคจูเข้ามาจากทางซ้าย 218 00:17:59,453 --> 00:18:01,497 ‎เดินตามหน้าผาไปทางขวา 219 00:18:03,791 --> 00:18:06,418 ‎ตอนนี้มีไคจูเพิ่มเข้ามาจากข้างหน้าอีก 220 00:18:08,754 --> 00:18:09,880 ‎เราจนมุมแล้ว 221 00:18:09,963 --> 00:18:13,008 ‎โลอา ช่องนั้น สแกนให้ละเอียดที 222 00:18:13,759 --> 00:18:17,471 ‎กำลังสแกน ตรวจพบหุบเขาแคบๆ ‎อยู่ข้างหน้า 800 เมตร 223 00:18:17,554 --> 00:18:19,389 ‎ขอแนะนำให้คุณไปที่นั่นก่อนพวกมัน 224 00:18:19,473 --> 00:18:20,307 ‎คิดงั้นเหรอ 225 00:18:45,415 --> 00:18:48,127 ‎(รอยแยก-ขับเคลื่อนอัตโนมัติ-เนเวอร์เนเวอร์) 226 00:19:25,497 --> 00:19:29,626 ‎ไคจูไม่ได้ตามมาแล้ว ‎แต่ยังรวมตัวกันอยู่ที่ทางเข้าหุบเขา 227 00:19:43,348 --> 00:19:45,267 ‎คำเตือน มีสัญญาณข้างหน้า 228 00:19:46,018 --> 00:19:47,394 ‎ไคจูอีกแล้วเหรอ 229 00:19:47,477 --> 00:19:48,478 ‎ไม่ใช่ 230 00:19:48,562 --> 00:19:50,314 ‎โลอา ฟลัดไลท์ 231 00:19:54,776 --> 00:19:56,820 ‎นั่นมัน… เยเกอร์สเหรอ 232 00:19:58,989 --> 00:20:00,449 ‎ที่นี่ที่ไหนเนี่ย 233 00:20:06,246 --> 00:20:08,040 ‎อาณาเขตของซิสเตอร์ 234 00:20:33,106 --> 00:20:35,859 ‎คำบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล