1 00:00:06,548 --> 00:00:09,928 ‎(ผลงานซีรีส์อนิเมะจาก NETFLIX) 2 00:00:11,845 --> 00:00:13,635 ‎(หลัง 150 ปีแห่งศักดินาโกลาหล) 3 00:00:13,722 --> 00:00:16,022 ‎(ฮีโร่สามคนถือกำเนิดขึ้น ‎เพื่อรวมญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่ง) 4 00:00:16,099 --> 00:00:19,139 ‎(และตั้งรัฐบาลโชกุนขึ้นมาเพื่อปกครองประเทศ) 5 00:00:19,644 --> 00:00:22,234 ‎(ผู้วางรากฐานของชาติคือโอดะ โนบุนางะ) 6 00:00:22,313 --> 00:00:24,023 ‎(เผด็จการและนักรบผู้พิชิต) 7 00:00:24,107 --> 00:00:27,027 ‎(แต่ทว่าขณะที่เขาใกล้จะบรรลุอำนาจสูงสุด ‎หายนะก็บังเกิด…) 8 00:00:30,655 --> 00:00:35,615 ‎(เกียวโต ปี 1582) 9 00:03:44,891 --> 00:03:47,811 ‎(โรนิน) 10 00:03:59,864 --> 00:04:02,284 ‎(วัดฮนโนจิ) 11 00:04:10,375 --> 00:04:14,795 ‎กองทัพมืดใกล้เข้ามาแล้วนายท่าน ‎แต่ยังมีเวลาให้เราหนีทัน 12 00:04:15,380 --> 00:04:17,090 ‎เจ้าคิดว่าเขาทำเช่นนั้นทำไม 13 00:04:17,590 --> 00:04:20,890 ‎ข้าเสนอที่ดินเพื่อให้ครอบครัวเขา ‎อยู่ไปได้ชั่วลูกชั่วหลาน 14 00:04:21,386 --> 00:04:23,806 ‎ทำไมคนเราถึงโง่ได้ขนาดนี้ 15 00:04:24,514 --> 00:04:27,064 ‎อคติของมิตสึฮิเดะมากจนเกินเยียวยา 16 00:04:27,558 --> 00:04:29,058 ‎ไดเมียวโฮโจยุให้เขาหลงผิด 17 00:04:29,143 --> 00:04:31,813 ‎และกระพือความโกรธของเขา ‎ด้วยอำนาจและความฉ้อฉล 18 00:04:32,313 --> 00:04:34,403 ‎ข้าพูดถึงตัวเองอยู่ 19 00:04:40,196 --> 00:04:41,986 ‎แล้วดูเจ้าสิยาสึเกะ 20 00:04:42,073 --> 00:04:44,533 ‎จากคนรับใช้มาเป็นซามูไร 21 00:04:44,617 --> 00:04:46,827 ‎เป็นคนเดียวที่ไม่ทรยศข้า 22 00:04:47,745 --> 00:04:49,615 ‎เราควรดื่มให้เรื่องนี้ 23 00:04:50,415 --> 00:04:52,165 ‎เราไม่มีเวลามามัวทำเช่นนี้แล้ว 24 00:04:52,250 --> 00:04:54,710 ‎ไดเมียวกำลังนำขุมนรกผ่านประตูนี้เข้ามาแล้ว 25 00:04:54,794 --> 00:04:56,094 ‎ให้พวกเขาเข้ามา 26 00:04:56,713 --> 00:04:59,723 ‎พวกเขาเป็นแขกผู้มีเกียรติ ‎ของงานเลี้ยงน้อยๆ ของเรานี่ 27 00:05:00,633 --> 00:05:01,473 ‎ข้า… 28 00:05:02,176 --> 00:05:04,096 ‎ยาสึเกะรับไปสิ 29 00:05:04,178 --> 00:05:06,718 ‎ดื่มกับข้า มาฉลองช่วงเวลานี้กัน 30 00:05:06,806 --> 00:05:09,266 ‎มีอะไรน่าฉลองหรือขอรับ 31 00:05:09,350 --> 00:05:10,770 ‎กองกำลังของท่านแตกกระเจิง 32 00:05:10,852 --> 00:05:13,312 ‎ความฝันที่จะรวมญี่ปุ่นเป็นหนึ่งเดียวสลายไป 33 00:05:13,396 --> 00:05:16,226 ‎- กำแพงวัดลุกเป็นไฟอยู่ตอน… ‎- ข้ายังเป็นนายของเจ้าอยู่ 34 00:05:24,699 --> 00:05:28,949 ‎ถ้าข้าตายที่นี่มิตสึฮิเดะอาจจะไว้ชีวิตรันมารุ 35 00:05:29,454 --> 00:05:31,714 ‎เจ้าแน่ใจนะว่าเขาออกไปทัน 36 00:05:32,290 --> 00:05:35,500 ‎เราลอบพาเขาขึ้นเรือลำสุดท้ายแล้วตามที่ท่านสั่ง 37 00:05:36,169 --> 00:05:38,839 ‎- เขากลัวหรือไม่ ‎- ไม่ เขาเข้มแข็ง 38 00:05:39,339 --> 00:05:40,209 ‎ดี 39 00:05:40,840 --> 00:05:44,930 ‎ตอนนี้ข้าก็เหลือเพียงการตายอย่างมีเกียรติ 40 00:05:45,011 --> 00:05:47,561 ‎นายท่าน ถ้าเรากีดขวางทางเข้าด้านข้าง 41 00:05:47,638 --> 00:05:51,268 ‎บีบให้พวกเขาเข้าทางห้องโถง ‎จะบีบกองกำลังเขาเป็นคอขวด 42 00:05:51,351 --> 00:05:53,311 ‎แล้วเราค่อยโค่นเป็นระลอก 43 00:05:55,355 --> 00:05:58,475 ‎ข้าขอแต่งตั้งเจ้ายาสึเกะเป็นไคชาคุนิน 44 00:05:59,150 --> 00:06:01,780 ‎นี่คือคำสั่งสุดท้ายของข้า 45 00:06:01,861 --> 00:06:05,071 ‎ว่าไงนะ ข้าไม่เข้าใจ เรายังสู้กลับได้ 46 00:06:05,156 --> 00:06:07,826 ‎นี่เป็นทางเดียวที่จะช่วยรันมารุได้ 47 00:06:07,909 --> 00:06:10,409 ‎ไม่ ทำเช่นนี้ไม่มีเกียรติแต่อย่างใด 48 00:06:20,088 --> 00:06:22,128 ‎ขอบใจนะ ยาสึเกะ 49 00:06:38,398 --> 00:06:39,858 ‎เจ้ายังมัวรออะไรอยู่ 50 00:06:55,665 --> 00:06:59,335 ‎ลงมือสิ! 51 00:07:51,554 --> 00:07:56,734 ‎(20 ปีต่อมา) 52 00:08:05,651 --> 00:08:06,901 ‎ทางนี้ 53 00:08:06,986 --> 00:08:09,656 ‎ยัซซัง ทางนี้ 54 00:08:11,407 --> 00:08:12,617 ‎ขอบคุณนะ 55 00:09:20,977 --> 00:09:22,057 ‎ยัซซัง 56 00:09:29,694 --> 00:09:31,954 ‎ครั้งนี้ข้าเกือบโจมตีสำเร็จแล้วนะ 57 00:09:33,197 --> 00:09:34,987 ‎เลิกกวนข้าซะที 58 00:09:35,074 --> 00:09:36,124 ‎ข้าไม่สน 59 00:09:36,200 --> 00:09:37,200 ‎อิจิโระ 60 00:09:37,285 --> 00:09:39,495 ‎บอกแล้วไงว่าห้ามมาซ้อมในร้านเหล้าข้า 61 00:09:39,579 --> 00:09:41,659 ‎เดี๋ยวลูกค้าก็หนีหมดพอดี 62 00:09:49,213 --> 00:09:51,013 ‎ท่านไว้ผมอย่างนั้นได้ยังไงน่ะ 63 00:09:51,507 --> 00:09:53,717 ‎ท่านมาจากไหน มาที่นี่ได้ยังไง 64 00:09:53,801 --> 00:09:56,511 ‎ใครสอนวิชาให้ท่านเหรอ ‎พวกเขาสอนข้าด้วยได้ไหม 65 00:09:56,596 --> 00:09:57,596 ‎ท่านสอนข้าได้ไหม 66 00:09:57,680 --> 00:10:01,850 ‎ข้าอยากสู้ในสนามรบ ‎เหมือนนักรบซามูไรผู้ยิ่งใหญ่รุ่นก่อนๆ 67 00:10:01,934 --> 00:10:05,354 ‎สิ่งที่พวกเขาล้มเหลวข้าจะทำสำเร็จ ‎ข้าจะโค่นไดเมียวลงได้ 68 00:10:08,190 --> 00:10:11,440 ‎นักรบที่แท้จริงจะสวดภาวนา ‎ขอสันติภาพเหนือสิ่งอื่นใด 69 00:10:11,527 --> 00:10:12,607 ‎ไม่ใช่ขอสงคราม 70 00:10:12,695 --> 00:10:14,985 ‎สงครามนำมาซึ่งสันติภาพ 71 00:10:15,072 --> 00:10:16,702 ‎สันติภาพนำมาซึ่งอิสรภาพ 72 00:10:32,256 --> 00:10:34,546 ‎ข้าจะช่วยแผ่นดินนี้จากไดเมียวผู้ชั่วร้าย 73 00:10:34,634 --> 00:10:35,644 ‎ข้าคือใครน่ะหรือ 74 00:10:35,718 --> 00:10:38,798 ‎ข้าคือนักรบผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน 75 00:10:38,888 --> 00:10:40,808 ‎หุบปาก อยู่ตรงนั้นแหละ! 76 00:10:58,574 --> 00:10:59,584 ‎ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ 77 00:11:18,761 --> 00:11:20,811 ‎ซ้อมดาบเล่นอีกแล้วเหรอ 78 00:11:20,888 --> 00:11:23,018 ‎ซ้อมเหรอ ข้าคือปรมาจารย์นะ 79 00:11:23,099 --> 00:11:24,979 ‎ปรมาจารย์เหรอ ด้านไหนล่ะ 80 00:11:25,059 --> 00:11:25,979 ‎สวัสดี อิจิโระ 81 00:11:26,060 --> 00:11:27,810 ‎วันนี้ได้สู้กับคนเลวบ้างไหม 82 00:11:27,895 --> 00:11:30,975 ‎แน่นอน เป็นทหารสองคนที่นอกหมู่บ้าน ‎ทำจนพวกนั้นเผ่นแน่บไปเลย 83 00:11:31,065 --> 00:11:32,855 ‎ทหารพวกนั้นอันตรายนะ 84 00:11:32,942 --> 00:11:34,192 ‎ข้าก็เป็นตัวอันตราย 85 00:11:34,777 --> 00:11:37,487 ‎- เจ้าเด็กซามูไรคนนั้นนี่เอง ‎- ข้าไม่ใช่เด็กนะ 86 00:11:37,571 --> 00:11:38,611 ‎เจ้าเป็นสิ 87 00:11:39,198 --> 00:11:41,618 ‎ใครก็ได้… ท่าน… 88 00:11:42,243 --> 00:11:44,083 ‎อะไรก็ได้ที่พอจะเจียดให้ได้… 89 00:11:45,162 --> 00:11:46,002 ‎กรุณาด้วยเถิด… 90 00:11:52,294 --> 00:11:53,384 ‎ขอบใจนะ 91 00:11:54,463 --> 00:11:55,463 ‎อิจิโระ! 92 00:11:57,758 --> 00:11:58,628 ‎จัดการเขาเลย 93 00:12:02,471 --> 00:12:05,141 ‎นี่! กลับมานี่เลยนะ ให้ตายสิ! 94 00:12:17,486 --> 00:12:19,406 ‎ถอดหน้ากากบ้าๆ นั่นซะ 95 00:12:19,488 --> 00:12:21,818 ‎ซามูไรไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้า 96 00:12:22,742 --> 00:12:25,912 ‎อิจิโระ ข้าเคยเห็นหน้าเจ้าแล้ว 97 00:12:30,708 --> 00:12:35,548 ‎แล้วไงท่านซามูไร ‎คราวนี้โจมตียัซซังสำเร็จแล้วเหรอ 98 00:12:35,629 --> 00:12:38,129 ‎ไม่ แต่ครั้งนี้ข้าเกือบจะทำได้แล้ว 99 00:12:38,215 --> 00:12:40,715 ‎ข้าเข้าทางมุมอับสายตาของเขา ‎แต่เขายังรู้สึกได้ 100 00:12:40,801 --> 00:12:42,391 ‎คราวหน้าข้าจะเก่งขึ้น 101 00:12:43,262 --> 00:12:44,682 ‎ข้ารู้ว่าเจ้าจะทำได้ 102 00:12:45,347 --> 00:12:46,717 ‎เอ้า เจ้าลองดูบ้างสิ 103 00:12:48,350 --> 00:12:49,480 ‎ไม่รู้สินะ 104 00:12:52,480 --> 00:12:55,650 ‎ไม่เป็นไรนะ อีกไม่นาน ‎เจ้าก็จะกลับมาแข็งแรงอีกครั้ง 105 00:13:07,661 --> 00:13:08,871 ‎ดาบไม้ของข้า 106 00:13:10,581 --> 00:13:12,371 ‎ยัซซังให้ข้ามา 107 00:13:12,458 --> 00:13:15,458 ‎ข้าขอโทษจริงๆ ข้าไม่รู้ว่าทำไมเป็นแบบนี้ 108 00:13:15,544 --> 00:13:16,464 ‎ซากิ 109 00:13:16,545 --> 00:13:18,205 ‎เป็นไรรึเปล่า 110 00:13:19,298 --> 00:13:20,508 ‎ข้าไม่เป็นไร ท่านแม่ 111 00:13:22,551 --> 00:13:23,591 ‎เจ้าตัวร้อนมาก 112 00:13:23,677 --> 00:13:25,177 ‎เอ้านี่ กินสิ 113 00:13:33,687 --> 00:13:34,937 ‎เกิดอะไรขึ้น 114 00:13:35,022 --> 00:13:37,652 ‎ซากิถือดาบแล้วมันก็หักเป็นสองท่อน 115 00:13:37,733 --> 00:13:39,113 ‎แล้วข้าจะฝึกยังไง 116 00:13:42,947 --> 00:13:44,197 ‎มีอะไรเหรอ ท่านแม่ 117 00:13:45,032 --> 00:13:47,242 ‎แม่ว่าถึงเวลาที่ต้องพาลูกไปหาหมอแล้ว 118 00:13:47,326 --> 00:13:51,206 ‎แต่แม่บอกอยู่เรื่อยว่าหมออยู่ไกลมากๆ 119 00:13:51,288 --> 00:13:53,618 ‎ข้าชอบอยู่ที่นี่กับเพื่อนๆ 120 00:13:53,707 --> 00:13:55,747 ‎ห้ามมีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น 121 00:13:57,002 --> 00:13:58,552 ‎แล้วต้องเดินทางนานแค่ไหน 122 00:13:59,588 --> 00:14:00,918 ‎เดินเท้าหนึ่งสัปดาห์ 123 00:14:01,507 --> 00:14:03,797 ‎ถ้าให้ยัซซังพาไปแค่วันสองวันก็ถึงแล้ว 124 00:14:03,884 --> 00:14:05,554 ‎คนเรือผิวดำนั่นน่ะหรือ 125 00:14:05,636 --> 00:14:09,006 ‎ใช่ เขาจะเป็นผู้นำทาง ‎ส่วนข้าจะคอยคุ้มครองให้ 126 00:14:10,349 --> 00:14:12,269 ‎เด็กที่คิดว่าตัวเองเป็นซามูไร 127 00:14:13,602 --> 00:14:15,602 ‎ข้าจะได้เป็นแน่ สักวันหนึ่ง 128 00:14:32,079 --> 00:14:33,159 ‎วอดก้า 129 00:14:36,917 --> 00:14:37,877 ‎คืออะไร 130 00:14:37,960 --> 00:14:39,500 ‎ข้ามาตามหาคน 131 00:14:39,587 --> 00:14:40,957 ‎ผู้หญิงที่มีลูก 132 00:14:41,463 --> 00:14:42,303 ‎เด็กผู้หญิง 133 00:14:42,798 --> 00:14:45,258 ‎ที่นี่มีผู้หญิงที่มีลูกเยอะแยะ 134 00:14:50,014 --> 00:14:53,814 ‎บางทีเจ้าพวกนี้ก็ฉี่ราดเวลาที่เมามากๆ 135 00:14:55,060 --> 00:14:56,190 ‎เดี๋ยวนะไม่ดื่มเหรอ 136 00:14:59,773 --> 00:15:00,613 ‎มากับข้า 137 00:15:01,191 --> 00:15:02,401 ‎เรามาสนุกกัน 138 00:15:05,863 --> 00:15:06,703 ‎ข้าเหรอ 139 00:15:07,531 --> 00:15:08,411 ‎ข้าเหรอ 140 00:15:15,539 --> 00:15:16,919 ‎นั่นละมั้งวอดก้า 141 00:15:19,376 --> 00:15:20,786 ‎เจ้ายังมัวรออะไรอยู่ 142 00:15:21,295 --> 00:15:23,455 ‎ลงมือสิ! 143 00:15:33,891 --> 00:15:36,981 ‎ขวดเปล่า ข้าทำให้เจ้าผิดหวัง 144 00:15:38,729 --> 00:15:40,019 ‎เจ้าคนเรือผิวดำ 145 00:15:42,566 --> 00:15:44,986 ‎วันนี้มีอะไรให้เรา 146 00:15:45,069 --> 00:15:46,029 ‎มื้อเที่ยง 147 00:15:49,323 --> 00:15:50,993 ‎ไว้เจอกันนะเจ้าคนเรือผิวดำ 148 00:15:51,742 --> 00:15:52,702 ‎ไว้เจอกัน 149 00:16:07,758 --> 00:16:09,508 ‎ข้าเป็นยังไงบ้างยัซซัง 150 00:16:10,970 --> 00:16:12,890 ‎ถ้าเป็นดาบไม้เจ้าคงทำได้ดีกว่านี้ 151 00:16:14,556 --> 00:16:16,386 ‎ข้าขอโทษ ดาบมันหักน่ะ 152 00:16:17,017 --> 00:16:21,057 ‎ข้าทำดาบนั่นเองกับมือ แรงเจ้าหักไม่ไหวแน่ 153 00:16:21,146 --> 00:16:22,356 ‎ข้าไม่ใช่คนทำหัก 154 00:16:22,439 --> 00:16:23,479 ‎คนเรือผิวดำ 155 00:16:25,192 --> 00:16:27,902 ‎เจ้าหนูน้อยนี่บอกว่าเจ้าช่วยลูกสาวข้าได้ 156 00:16:27,987 --> 00:16:29,987 ‎ข้าชื่ออิจิกะ 157 00:16:30,072 --> 00:16:31,662 ‎ข้ามาร้องเพลงที่นี่บางครั้ง 158 00:16:31,740 --> 00:16:34,030 ‎ข้ารู้ว่าเจ้าคือใคร 159 00:16:34,743 --> 00:16:37,163 ‎เสียงเจ้าไพเราะดี 160 00:16:37,246 --> 00:16:38,576 ‎ขอบคุณ 161 00:16:38,664 --> 00:16:40,834 ‎- เจ้ามีลูกสาวหรือ ‎- ใช่ 162 00:16:40,916 --> 00:16:42,326 ‎นั่นล่ะคนที่ทำดาบไม้ข้าหัก 163 00:16:44,670 --> 00:16:46,880 ‎ลูกสาวข้าป่วยหนัก 164 00:16:46,964 --> 00:16:48,384 ‎เราต้องเดินทางขึ้นไปทางต้นน้ำ 165 00:16:48,465 --> 00:16:50,465 ‎ใช้เวลาเดินทางสองสามวันเพื่อไปรักษาตัว 166 00:16:50,551 --> 00:16:54,471 ‎ที่หมู่บ้านนี้ก็มีหมอ ไม่จำเป็นต้องเดินทางไปที่นั่น 167 00:16:54,555 --> 00:16:56,595 ‎แต่หมอคนนั้นคือหมอพิเศษ 168 00:16:56,682 --> 00:16:58,852 ‎ถ้าเราไม่ไปนางจะตาย 169 00:17:00,185 --> 00:17:01,805 ‎นางจะตายถ้าเราไป 170 00:17:01,895 --> 00:17:05,225 ‎ไม่มีใครเคยได้กลับมาจากทางเหนือ ‎การเดินทางครั้งนี้จะเป็นการฆ่าตัวตาย 171 00:17:05,315 --> 00:17:07,185 ‎ที่นั่นมีภัยสงคราม อันตรายเกินไป 172 00:17:07,276 --> 00:17:10,146 ‎ถึงการเดินทางจะเสี่ยง ‎แต่ก็คุ้มกับการช่วยชีวิตนาง 173 00:17:10,696 --> 00:17:12,906 ‎พานางไปหาหมอประจำหมู่บ้านเถอะ 174 00:17:28,714 --> 00:17:30,224 ‎ท่านมันไร้เกียรติ 175 00:17:30,299 --> 00:17:32,969 ‎เจ้าไม่รู้หรอกว่าเกียรติคืออะไร 176 00:17:33,052 --> 00:17:35,352 ‎เกียรติคือการไม่ยอมทิ้งชีวิตไปเปล่าๆ 177 00:17:37,347 --> 00:17:39,597 ‎ขอร้องล่ะยัซซัง ช่วยนางด้วย 178 00:17:44,021 --> 00:17:45,861 ‎ข้าบอกแล้วว่ามันอันตรายเกินไป 179 00:17:57,701 --> 00:18:00,911 ‎(ปี 1579) 180 00:18:02,498 --> 00:18:08,088 ‎(ท่าเรือพาณิชย์นันบัง) 181 00:18:11,507 --> 00:18:15,757 ‎ข้าคิดว่าท่านน่าจะชอบของที่เรานำมา ‎ของพวกนี้มาจากที่ไกลๆ ทั้งนั้น 182 00:18:15,844 --> 00:18:19,644 ‎ท่านจะเป็นคนเดียวในโลกซีกนี้ที่มีสมบัติเช่นนี้ 183 00:18:20,265 --> 00:18:21,175 ‎รันมารุ 184 00:18:21,725 --> 00:18:23,135 ‎เจ้าคิดว่าไง 185 00:18:24,645 --> 00:18:26,515 ‎ข้าว่างดงามมากขอรับ 186 00:18:27,564 --> 00:18:29,534 ‎ข้าซื้ออันนี้ ขอดูอย่างอื่นด้วยซิ 187 00:18:30,317 --> 00:18:31,777 ‎ว่าไงนะไอ้หนู 188 00:18:31,860 --> 00:18:33,900 ‎เจ้าว่าข้าไร้เกียรติงั้นเหรอ 189 00:18:35,739 --> 00:18:38,159 ‎เจ้าจะต้องชดใช้ที่ทำตัวอวดดี 190 00:18:38,659 --> 00:18:39,489 ‎ช้าก่อน! 191 00:18:40,702 --> 00:18:43,042 ‎ลงไม้ลงมือกับเด็กจะไปมีเกียรติอะไร 192 00:18:43,122 --> 00:18:44,922 ‎มีเรื่องอะไรกัน 193 00:18:44,998 --> 00:18:46,628 ‎ข้าจะยุติเรื่องนี้เดี๋ยวนี้ 194 00:18:46,708 --> 00:18:49,088 ‎เดี๋ยว เรื่องนี้น่าสนใจดี 195 00:18:49,169 --> 00:18:50,049 ‎ขอรับ 196 00:18:50,129 --> 00:18:53,799 ‎แกกล้าพูดกับข้าเหรอ ‎เจ้ายอมให้คนรับใช้ของเจ้าพูดงั้นรึ 197 00:18:53,882 --> 00:18:56,552 ‎ข้าขอโทษที่เขาเผลอหลุดปากไป 198 00:18:56,635 --> 00:18:59,555 ‎เขาควรรู้ฐานะของตัวเองแล้วหุบปากซะ 199 00:19:03,100 --> 00:19:04,560 ‎อย่ายุ่งกับเด็กคนนั้น 200 00:19:09,398 --> 00:19:11,818 ‎ข้าคงต้องช่วยเจ้าให้หุบปากสินะ 201 00:19:11,900 --> 00:19:13,280 ‎ถอยไป! 202 00:19:49,354 --> 00:19:51,234 ‎ข้าขออภัยจริงๆ ท่านโนบุนางะ 203 00:19:51,315 --> 00:19:53,355 ‎ข้าจะลงโทษเขาแน่ๆ 204 00:19:53,442 --> 00:19:55,492 ‎ไม่จำเป็น เขาสู้ได้ดี 205 00:19:55,986 --> 00:19:58,816 ‎คนสมควรจะสะอาดสะอ้าน อาบน้ำให้เขา 206 00:20:09,166 --> 00:20:10,956 ‎ทำไมเขาไม่สะอาดเสียทีล่ะ 207 00:20:11,043 --> 00:20:14,713 ‎มันไม่ใช่ดิน มันเป็นสีผิวของเขาขอรับ 208 00:20:15,547 --> 00:20:17,507 ‎เจ้าทาหมึกให้ผิวเจ้าดำรึ 209 00:20:18,675 --> 00:20:20,715 ‎เปล่า ข้าผิวดำตั้งแต่เกิด 210 00:20:20,802 --> 00:20:23,352 ‎เจ้าผิวดำตั้งแต่เกิดหรือ 211 00:20:23,931 --> 00:20:24,771 ‎ใช่ 212 00:20:25,724 --> 00:20:28,354 ‎น่าสนใจ เจ้าชื่ออะไร 213 00:20:28,435 --> 00:20:30,345 ‎ยูเซบิโอ อิบราฮิโม บาโลย 214 00:20:32,606 --> 00:20:33,856 ‎ยู… อิ… 215 00:20:33,941 --> 00:20:36,491 ‎ยูเซบิโอ อิบราฮิโม บาโลย 216 00:20:38,195 --> 00:20:40,565 ‎ข้าต้องขออภัยที่เขาหยาบคาย 217 00:20:40,656 --> 00:20:44,616 ‎ชาวเย้ามีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่แข็งแกร่ง 218 00:20:45,702 --> 00:20:49,122 ‎เย้ารึ แล้วถ้าเป็นยาสึเกะล่ะ 219 00:20:51,458 --> 00:20:52,498 ‎ข้าชอบเขา 220 00:20:53,835 --> 00:20:55,045 ‎ข้าจะพาเขาไปด้วย 221 00:21:06,306 --> 00:21:07,886 ‎เอาของไปให้ครบนะ 222 00:21:07,975 --> 00:21:10,555 ‎ถ้าไปตอนนี้เราจะเลี่ยงหน่วยลาดตระเวนได้ 223 00:21:11,228 --> 00:21:13,018 ‎ท่านแม่ มีคนมา 224 00:21:18,902 --> 00:21:20,452 ‎เจ้าคิดถูกแล้วที่จะรีบไปตอนนี้ 225 00:21:20,529 --> 00:21:24,779 ‎ยามนี้การลาดตระเวนเบาบาง ‎ฉลาดแล้วที่รีบออกเดินทางก่อนฟ้าสาง 226 00:21:25,575 --> 00:21:27,785 ‎ยัซซังจะพาเราไปหรือคะแม่ 227 00:21:35,419 --> 00:21:37,669 ‎ใช่แล้วจ้ะ 228 00:21:54,896 --> 00:21:58,856 ‎(เมืองชิงะ ปี 1579) 229 00:22:00,986 --> 00:22:03,406 ‎ที่ดินสวยดี บ้านด้วย 230 00:22:03,905 --> 00:22:06,485 ‎แสดงว่าท่านโนบุนางะโปรดปราน 231 00:22:07,117 --> 00:22:11,037 ‎น่าประทับใจ โดยเฉพาะกับคนนอกอย่างเจ้า 232 00:22:12,080 --> 00:22:13,210 ‎วันนั้นเจ้าก็อยู่ที่นั่น 233 00:22:13,790 --> 00:22:16,210 ‎ใช่แล้ว เจ้าช่วยน้องชายคนนี้ของข้าไว้ 234 00:22:16,793 --> 00:22:18,883 ‎เรื่องนี้ข้ารู้สึกซาบซึ้งยิ่งนัก 235 00:22:19,796 --> 00:22:23,376 ‎จากที่ที่ข้าจากมาทุกคนมีหน้าที่ปกป้องเด็กๆ 236 00:22:23,467 --> 00:22:26,177 ‎- เจ้าเป็นซามูไรใช่ไหม ‎- อนนะบูเกอิชา 237 00:22:26,261 --> 00:22:30,561 ‎เป็นเรื่องปกติในประเทศนี้หรือ ‎ที่ผู้หญิงจะได้ยศสูงเช่นนี้ 238 00:22:30,640 --> 00:22:32,640 ‎ไม่ๆ ไม่เลย 239 00:22:33,352 --> 00:22:34,482 ‎น่าประทับใจ 240 00:22:34,561 --> 00:22:37,561 ‎ท่านโนบุนางะจะให้รางวัล ‎แก่คนที่พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าคู่ควร 241 00:22:37,647 --> 00:22:39,147 ‎ตัวเจ้าเองก็เป็นเครื่องยืนยัน 242 00:22:39,649 --> 00:22:41,439 ‎เจ้าปกป้องน้องชายตัวเองก็ได้นี่ 243 00:22:41,526 --> 00:22:42,986 ‎ทำไมเจ้าถึงไม่ทำ 244 00:22:43,904 --> 00:22:48,954 ‎กฎของซามูไรข้าเข้าไปยุ่งไม่ได้ ‎เมื่อมีการลบหลู่เกียรติ 245 00:22:49,451 --> 00:22:51,751 ‎น้องข้าทำผิดพลาดอย่างมหันต์ 246 00:22:51,828 --> 00:22:54,368 ‎สิ่งที่เจ้าทำไปคือสิ่งที่ทรงเกียรติยิ่ง 247 00:22:54,456 --> 00:22:55,786 ‎ข้านับถือเจ้า 248 00:22:56,625 --> 00:22:58,745 ‎แล้วข้าได้ความนับถือนี่จากใครหรือ 249 00:22:58,835 --> 00:23:00,335 ‎ข้าชื่อนัตสึมารุ 250 00:23:00,420 --> 00:23:05,010 ‎แล้วพวกเขาเรียกเจ้าว่าอะไร ‎ซามูไรที่เคยเป็นข้ารับใช้ 251 00:23:05,675 --> 00:23:06,505 ‎ยาสึเกะ 252 00:23:16,895 --> 00:23:17,725 ‎เจ้ากรนนะ 253 00:23:18,814 --> 00:23:20,194 ‎นางชื่ออะไร 254 00:23:20,774 --> 00:23:23,614 ‎ซากิ สองสามสัปดาห์หลังนี้อาการนางแย่ลง 255 00:23:23,693 --> 00:23:25,153 ‎นางเหงื่อท่วมตัวเช่นนี้ตลอดเลยรึ 256 00:23:26,530 --> 00:23:27,740 ‎เหงื่อออกนี่เป็นเรื่องใหม่ 257 00:23:28,824 --> 00:23:30,334 ‎เจ้าควรพักผ่อนต่อ 258 00:23:32,869 --> 00:23:36,919 ‎เด็กที่อยากเป็น ‎นักรบผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นนับถือเจ้ามาก 259 00:23:36,998 --> 00:23:39,458 ‎ทำไมหรือ เจ้าเป็นใคร 260 00:23:40,127 --> 00:23:42,047 ‎ข้าก็เป็นแค่คนเรือ 261 00:23:42,129 --> 00:23:46,429 ‎ไม่ใช่คนพิเศษอะไร ‎ส่วนเขาก็แค่อยากโตเป็นผู้ใหญ่ไวๆ 262 00:23:46,508 --> 00:23:49,758 ‎ข้าเห็นท่าทางของเจ้าตอนหลบการโจมตีของเขา 263 00:23:49,845 --> 00:23:51,505 ‎ข้าได้ยินสิ่งที่เจ้าพูด 264 00:23:51,596 --> 00:23:53,176 ‎ที่เจ้าตะโกนออกมาตอนหลับ 265 00:23:53,265 --> 00:23:56,095 ‎เหมือนคนที่ถูกอดีตหลอกหลอน 266 00:23:57,727 --> 00:23:58,937 ‎สร้อยคอที่เจ้าสวม… 267 00:24:00,021 --> 00:24:03,191 ‎สัญลักษณ์นี่ดูคุ้นตา ข้าเคยเห็นมาก่อน 268 00:24:04,276 --> 00:24:06,356 ‎ทำไมเจ้าถึงทำเช่นนี้ 269 00:24:06,445 --> 00:24:07,315 ‎ทำอะไร 270 00:24:07,404 --> 00:24:10,324 ‎ช่วยเรา ทำไมถึงเปลี่ยนใจล่ะ 271 00:24:12,826 --> 00:24:13,736 ‎เพราะหมู่บ้านหนึ่ง 272 00:24:14,494 --> 00:24:15,834 ‎หมายความว่ายังไง 273 00:24:16,329 --> 00:24:19,789 ‎ข้ามาจากที่ที่ชายและหญิงทุกคนต้องดูแลเด็กๆ 274 00:24:20,375 --> 00:24:23,165 ‎เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องดูแลเด็กทุกคนให้ปลอดภัย 275 00:24:25,005 --> 00:24:25,835 ‎ไม่เป็นไรนะ 276 00:24:25,922 --> 00:24:30,092 ‎ข้าเคยเห็นอาการป่วยมามากมาย ‎แต่ไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้ 277 00:24:30,760 --> 00:24:32,720 ‎นางเป็นเด็กพิเศษ 278 00:24:32,804 --> 00:24:35,604 ‎นางต้องการการดูแลเป็นพิเศษ ‎เจ้ารู้เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว 279 00:24:41,188 --> 00:24:42,228 ‎เจ้าหยุดทำไม 280 00:24:42,314 --> 00:24:44,324 ‎ข้าไม่ได้หยุด 281 00:25:03,043 --> 00:25:04,963 ‎(ฮารูโตะ หุ่นต้นแบบ 00001) 282 00:25:09,674 --> 00:25:10,724 ‎เขาเป็นคนดำ 283 00:25:10,800 --> 00:25:12,470 ‎เราเห็นแล้ว 284 00:25:12,552 --> 00:25:15,312 ‎ข้านึกว่าเจ้าเป็นคนดำคนเดียวในญี่ปุ่น 285 00:25:15,805 --> 00:25:16,845 ‎เห็นอยู่ว่าไม่ใช่ 286 00:25:16,932 --> 00:25:18,562 ‎เจ้าสองคนเป็นญาติกันเหรอ 287 00:25:18,642 --> 00:25:20,102 ‎หุบปากซะเจ้าเศษเหล็ก 288 00:25:20,185 --> 00:25:22,185 ‎เขาน่ารักนะสำหรับคนแก่ 289 00:25:22,270 --> 00:25:24,730 ‎ที่เจ้ารู้สึกว่าเขาน่าดึงดูดใจมันไม่สมเหตุสมผล 290 00:25:30,695 --> 00:25:32,485 ‎เด็กคนนั้น เชอร์นีย์ 291 00:25:36,576 --> 00:25:38,246 ‎เจ้าจะต้องการเด็กคนนี้ไปทำไม 292 00:25:38,828 --> 00:25:40,868 ‎เช่นนั้นก็ได้ เชอร์นีย์ 293 00:25:43,458 --> 00:25:46,378 ‎เช่นนั้นก็ได้… จริงด้วย 294 00:25:47,337 --> 00:25:51,007 ‎ที่นี่ไม่มีคำว่าเกียรติ ‎มีแต่ความเจ็บปวดและเลือด 295 00:25:51,675 --> 00:25:52,505 ‎อะไรเหรอ 296 00:25:52,592 --> 00:25:55,012 ‎เขาเพิ่งพูดภาษาญี่ปุ่น 297 00:25:55,095 --> 00:25:57,005 ‎คนผิวดำพูดภาษาญี่ปุ่นเหรอ 298 00:25:57,097 --> 00:25:59,017 ‎ใช่ ข้าพูดภาษาญี่ปุ่นได้ 299 00:25:59,099 --> 00:26:02,349 ‎เจ้าพูดภาษาญี่ปุ่นและท่องสุภาษิตโบราณ 300 00:26:02,852 --> 00:26:04,942 ‎เจ้าคงมีชีวิตที่ดีล่ะสิ 301 00:27:23,141 --> 00:27:24,311 ‎ท่านแม่! 302 00:27:28,813 --> 00:27:30,233 ‎เลิกยุ่งกับเรานะ! 303 00:29:33,062 --> 00:29:37,072 ‎(คำบรรยายโดย วราภรณ์ วราสภานนท์)