1
00:00:17,041 --> 00:00:18,000
Mamo!
2
00:00:23,208 --> 00:00:24,541
Mamo, patrz!
3
00:00:30,083 --> 00:00:31,333
Patrz, co znalazłem.
4
00:00:34,291 --> 00:00:38,041
Nazwałem go Alfred.
Nie sądzisz, że wygląda jak Alfred?
5
00:00:42,583 --> 00:00:43,500
Rzeczywiście.
6
00:00:48,416 --> 00:00:49,750
Może go wypuścisz?
7
00:00:49,833 --> 00:00:52,666
Alfred raczej nie chce
być trzymany w więzieniu.
8
00:00:54,333 --> 00:00:56,250
To jak mam zobaczyć, jak rośnie?
9
00:00:57,541 --> 00:00:59,166
Obawiam się, że nie zobaczysz.
10
00:00:59,958 --> 00:01:03,458
Czasem musimy odpuścić.
Wielu rzeczy nie da się zatrzymać.
11
00:01:07,291 --> 00:01:11,000
Kiedyś dorośniesz,
będę musiała pozwolić ci odejść.
12
00:01:12,708 --> 00:01:14,583
Nie mogę zatrzymać cię na zawsze.
13
00:01:25,375 --> 00:01:26,333
Nie mów głupstw.
14
00:01:26,416 --> 00:01:28,708
Zostanę z tobą i tatą na zawsze.
15
00:01:56,833 --> 00:01:57,791
Mamo!
16
00:02:00,083 --> 00:02:01,083
Mamo!
17
00:02:04,750 --> 00:02:05,666
Mamo!
18
00:02:08,541 --> 00:02:09,541
Obudź się.
19
00:02:22,083 --> 00:02:24,666
Twój ojciec pewnie wiele ci o mnie mówił.
20
00:02:27,291 --> 00:02:31,125
Ale podejrzewam, że przemilczał to,
dlaczego tu jesteśmy.
21
00:02:32,166 --> 00:02:33,500
Ty i ja.
22
00:02:37,125 --> 00:02:38,166
Spójrz na nich.
23
00:02:39,291 --> 00:02:43,291
Wyruszyli w ten rejs,
bo chcieli zapomnieć o przeszłości.
24
00:02:45,583 --> 00:02:47,541
I teraz też tutaj utknęli.
25
00:02:52,166 --> 00:02:53,958
Twoja matka cię oszukała.
26
00:02:57,708 --> 00:02:59,875
Oszukała nas wszystkich.
27
00:03:04,291 --> 00:03:07,958
I tylko ona może nas stąd wydostać.
28
00:03:20,375 --> 00:03:23,375
Jeśli starczy ci odwagi,
mogę pokazać ci prawdę.
29
00:03:28,250 --> 00:03:30,416
SERIAL NETFLIX
30
00:04:44,708 --> 00:04:48,666
KLUCZ
31
00:04:51,916 --> 00:04:52,958
Eyk.
32
00:04:55,250 --> 00:04:56,250
Maura.
33
00:05:07,166 --> 00:05:08,041
Gdzie on jest?
34
00:05:09,000 --> 00:05:11,083
Jak zesłał mnie na Prometeusza?
35
00:05:11,625 --> 00:05:14,125
Przestań kłamać. Kim on naprawdę jest?
36
00:05:15,625 --> 00:05:16,625
To…
37
00:05:20,083 --> 00:05:21,416
mój mąż.
38
00:05:25,041 --> 00:05:28,375
A chłopiec z Prometeusza to mój syn.
39
00:05:29,333 --> 00:05:32,416
- Co?
- Ale ja nic z tego nie pamiętam.
40
00:05:37,125 --> 00:05:39,875
Wiem, że to brzmi niedorzecznie,
ale mój ojciec
41
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
jest właścicielem tych statków.
42
00:05:44,208 --> 00:05:46,833
Sprawił, że zapomnieliśmy,
czemu tu jesteśmy.
43
00:05:48,250 --> 00:05:49,583
Co ona mówi?
44
00:05:50,708 --> 00:05:53,333
Nasz świat ma zasady,
których nie można nagiąć.
45
00:05:53,958 --> 00:05:56,833
Ale w tym świecie
prawa logiki nie działają.
46
00:05:58,750 --> 00:06:00,041
To, co nas otacza,
47
00:06:01,041 --> 00:06:02,458
nie jest prawdziwe.
48
00:06:04,708 --> 00:06:06,750
To iluzja, magiczna sztuczka.
49
00:06:08,083 --> 00:06:09,208
Symulacja.
50
00:06:09,708 --> 00:06:11,083
To absurd.
51
00:06:14,041 --> 00:06:16,583
Pamięta pani moment wejścia na pokład?
52
00:06:17,541 --> 00:06:18,791
Oczywiście, że tak.
53
00:06:31,083 --> 00:06:32,333
To niemożliwe.
54
00:06:35,666 --> 00:06:36,666
Co?
55
00:06:37,375 --> 00:06:38,791
Co powiedziała?
56
00:06:39,791 --> 00:06:43,333
Pyta, czy pamiętamy to,
jak wchodziliśmy na pokład.
57
00:06:45,416 --> 00:06:47,208
Co?
58
00:06:52,125 --> 00:06:54,875
Czy ktoś może wyjaśnić, o czym jest mowa?
59
00:06:56,791 --> 00:06:59,833
Myślałam, że chodzi tylko o mnie,
ale tak nie jest.
60
00:07:04,500 --> 00:07:06,125
Chodzi o nas wszystkich.
61
00:07:19,541 --> 00:07:24,125
Nie wiem dlaczego,
ale wszyscy jesteśmy tu z jakiegoś powodu.
62
00:07:26,041 --> 00:07:28,583
Twój mąż.
63
00:07:29,958 --> 00:07:31,958
To przez niego tu jesteśmy?
64
00:07:32,041 --> 00:07:33,666
Pracuje dla twojego ojca?
65
00:07:34,375 --> 00:07:35,833
On chyba chce pomóc.
66
00:07:36,500 --> 00:07:38,833
Próbuje nas stąd wydostać.
67
00:07:51,416 --> 00:07:52,250
Kurwa.
68
00:08:20,458 --> 00:08:21,333
No już.
69
00:08:22,625 --> 00:08:23,666
Proszę.
70
00:08:25,041 --> 00:08:26,458
Zadziałaj!
71
00:08:32,250 --> 00:08:36,000
Nasz mózg to bardzo skomplikowany twór.
72
00:08:37,541 --> 00:08:41,541
Choć staramy się zapomnieć o rzeczach,
których nie chcemy pamiętać,
73
00:08:41,625 --> 00:08:44,750
nie jesteśmy w stanie
w pełni usunąć ich z pamięci.
74
00:08:44,833 --> 00:08:46,833
Są częścią naszego jestestwa.
75
00:08:46,916 --> 00:08:49,291
Na zawsze wplecione w nas samych.
76
00:08:52,416 --> 00:08:54,458
Pora, byś sobie przypomniał.
77
00:09:08,250 --> 00:09:11,125
Twoja prawda kryje się za tymi murami.
78
00:09:12,875 --> 00:09:14,500
Nie ma się czego bać.
79
00:09:14,583 --> 00:09:16,208
To nie dzieje się naprawdę.
80
00:09:18,208 --> 00:09:19,666
Pamiętasz?
81
00:09:34,291 --> 00:09:35,541
Rozprzestrzenia się.
82
00:09:37,125 --> 00:09:41,583
Nie zrobię ani kroku więcej,
póki nie powie nam pani, co tu się dzieje.
83
00:09:42,166 --> 00:09:43,875
Czemu mamy pani ufać?
84
00:09:44,833 --> 00:09:46,916
Statek należy do pani ojca.
85
00:09:47,000 --> 00:09:48,916
Pani musi coś wiedzieć.
86
00:09:49,000 --> 00:09:50,958
Dlaczego pani w ogóle tu jest?
87
00:09:54,208 --> 00:09:55,416
Nie wiem.
88
00:09:57,333 --> 00:10:00,291
Pamiętam,
że zanim obudziłam się na pokładzie,
89
00:10:00,375 --> 00:10:02,958
przed wejściem do domu znalazłam kopertę.
90
00:10:03,541 --> 00:10:05,250
Sądzę, że wysłał ją mój brat.
91
00:10:05,958 --> 00:10:07,500
I to było w środku.
92
00:10:09,250 --> 00:10:12,208
Nie wiem jak,
ale ojciec sprawił, że zapomniałam.
93
00:10:12,291 --> 00:10:15,958
Zapomniałam, co się stało i kim jestem.
94
00:10:16,041 --> 00:10:18,125
Uważam, że ten klucz otwiera coś,
95
00:10:18,208 --> 00:10:21,833
co przywróci mi pamięć
i pozwoli nam się stąd wydostać.
96
00:10:24,458 --> 00:10:28,291
Matka miała rację. Nie powinnyśmy były
wsiadać na ten statek.
97
00:10:31,500 --> 00:10:33,333
Wszyscy zginęli.
98
00:10:33,416 --> 00:10:34,833
Olek nie żyje.
99
00:10:34,916 --> 00:10:36,666
Moja matka nie żyje.
100
00:10:37,583 --> 00:10:39,500
Nie zostanę tu ani chwili dłużej.
101
00:10:39,583 --> 00:10:41,250
Opuszczam statek.
102
00:10:42,000 --> 00:10:43,208
Ma rację.
103
00:10:43,291 --> 00:10:46,375
Spuścimy szalupę
i uciekniemy z tego przeklętego statku.
104
00:10:46,458 --> 00:10:48,416
Czy pani tego nie rozumie?
105
00:10:48,500 --> 00:10:49,916
Nie ma dokąd uciec.
106
00:10:50,000 --> 00:10:53,125
Ten statek nie istnieje. Ocean też nie.
107
00:10:53,208 --> 00:10:55,458
To dzieje się tylko w waszym mózgu.
108
00:10:56,250 --> 00:10:57,958
Jest pani mądrą kobietą.
109
00:10:58,041 --> 00:10:59,875
Podziwiam to: studia medyczne,
110
00:10:59,958 --> 00:11:03,875
przeciwstawianie się konwencjom,
dążenie do emancypacji.
111
00:11:03,958 --> 00:11:06,375
Ale chyba nie wierzy pani w to, co mówi?
112
00:11:06,458 --> 00:11:08,375
To się kupy nie trzyma.
113
00:11:13,291 --> 00:11:15,125
Opuśćmy statek.
114
00:11:16,208 --> 00:11:18,000
Gdzie wy idziecie?
115
00:11:19,750 --> 00:11:22,250
Opuszczamy statek.
Możecie do nas dołączyć.
116
00:11:25,583 --> 00:11:26,833
Chcą opuścić statek.
117
00:11:26,916 --> 00:11:28,041
Chodźmy.
118
00:11:45,458 --> 00:11:46,625
Widziałeś to.
119
00:11:47,375 --> 00:11:48,291
Te szyby.
120
00:11:48,791 --> 00:11:51,083
Twoje wspomnienie. I moje.
121
00:11:53,166 --> 00:11:54,541
Wierzysz mi?
122
00:12:07,375 --> 00:12:08,833
Gdzie zniknęła klapa?
123
00:12:14,750 --> 00:12:17,666
Myślisz, że twój ojciec
jest w tym wspomnieniu?
124
00:12:17,750 --> 00:12:21,666
Jego gabinetu tam nie było,
ale mówił, że wiem, gdzie go znaleźć.
125
00:12:31,750 --> 00:12:34,208
Jak dostaniemy się
do szpitala psychiatrycznego?
126
00:13:00,958 --> 00:13:01,791
Chodź za mną.
127
00:13:35,000 --> 00:13:36,458
To jego wspomnienie.
128
00:13:37,583 --> 00:13:40,916
Jestem na zdjęciach,
ale nic z tego nie pamiętam.
129
00:13:42,708 --> 00:13:45,458
Patrzę na nie i nic nie czuję.
130
00:13:45,541 --> 00:13:47,083
Nie pamiętasz małżeństwa?
131
00:13:51,666 --> 00:13:56,208
Skoro to wszystko iluzja,
może to wspomnienie nie jest prawdziwe?
132
00:13:56,708 --> 00:13:58,708
Skąd wiadomo, że on mówi prawdę?
133
00:13:59,291 --> 00:14:03,875
Chłopiec mówił o Stwórcy.
Kimś, kto to wszystko stworzył.
134
00:14:05,000 --> 00:14:07,791
Myślisz, że to twój ojciec?
135
00:14:07,875 --> 00:14:11,041
Ktokolwiek to stworzył,
musi być w tym jakaś logika.
136
00:14:11,625 --> 00:14:12,708
Jakiś projekt.
137
00:14:15,541 --> 00:14:18,166
W sensie, że jest jakiś wzorzec? Plan?
138
00:14:18,666 --> 00:14:21,083
Różne obszary mózgu
przechowują wspomnienia,
139
00:14:21,166 --> 00:14:24,250
ale wszystkie są połączone
poprzez sieci neuronowe.
140
00:14:24,333 --> 00:14:27,375
Konkretny zapach
może przywołać wiele wspomnień,
141
00:14:27,458 --> 00:14:29,000
które są z nim związane.
142
00:14:29,500 --> 00:14:31,375
Może właśnie tak to działa.
143
00:14:33,333 --> 00:14:35,416
To jakaś imitacja mózgu,
144
00:14:35,500 --> 00:14:37,916
a różne obszary są ze sobą połączone.
145
00:16:03,666 --> 00:16:04,708
Co się dzieje?
146
00:16:11,875 --> 00:16:12,958
Chodźmy dalej.
147
00:16:21,708 --> 00:16:22,750
Cholera.
148
00:16:25,458 --> 00:16:26,416
To się rusza.
149
00:16:34,250 --> 00:16:35,166
Szybko, tędy!
150
00:16:38,000 --> 00:16:39,083
Stójcie.
151
00:16:46,083 --> 00:16:47,041
Chodź, szybko!
152
00:16:54,875 --> 00:16:55,875
Gdzie oni poszli?
153
00:17:05,125 --> 00:17:07,791
Może ta lekarka miała rację?
154
00:17:08,291 --> 00:17:10,875
Cokolwiek tu się dzieje,
ja się stąd wynoszę.
155
00:17:11,916 --> 00:17:14,000
Musi być jakieś wyjście.
156
00:17:18,833 --> 00:17:21,375
Dokąd pani biegnie? Zgubiliśmy już resztę!
157
00:17:23,916 --> 00:17:26,375
Poszukajmy lekarki i kapitana.
158
00:17:36,500 --> 00:17:39,333
Nawet jeśli w tej symulacji
usuniemy wspomnienia,
159
00:17:39,416 --> 00:17:43,375
nasze zmysły wciąż będą reagować
na te same bodźce.
160
00:17:45,583 --> 00:17:49,166
Twój umysł może nie pamiętać,
co się stało w tamtym pokoju.
161
00:17:50,000 --> 00:17:51,208
Ale ciało pamięta.
162
00:18:08,583 --> 00:18:10,125
Pokażę ci prawdę.
163
00:18:11,458 --> 00:18:12,875
Zaufaj mi.
164
00:18:16,000 --> 00:18:17,625
Usiądź.
165
00:18:33,458 --> 00:18:36,875
Myślisz, że to twoja matka
jest tu uwięziona.
166
00:18:39,208 --> 00:18:40,958
To nie jest jej więzienie.
167
00:18:49,333 --> 00:18:50,583
Lecz twoje.
168
00:18:53,333 --> 00:18:54,833
To może boleć.
169
00:19:18,291 --> 00:19:20,375
Nie powstrzymasz jego śmierci.
170
00:19:20,958 --> 00:19:22,166
Mauro?
171
00:19:22,250 --> 00:19:23,375
Mamo?
172
00:19:25,458 --> 00:19:26,541
Tato?
173
00:19:27,333 --> 00:19:29,291
Wiesz, że to nie jest w porządku.
174
00:19:31,208 --> 00:19:33,000
Czemu mnie nie słyszycie?
175
00:19:37,458 --> 00:19:39,125
Mamo, co tu się dzieje?
176
00:19:40,833 --> 00:19:43,750
- Mamo, proszę!
- Proszę, pozwól mu odejść.
177
00:19:43,833 --> 00:19:45,666
Mamo!
178
00:19:46,166 --> 00:19:49,458
- Nie mogę.
- Mamo, proszę!
179
00:19:49,541 --> 00:19:51,375
Mamo, proszę! Nie!
180
00:19:51,458 --> 00:19:54,583
- Nie martw się, kochanie.
- Nie, mamo, proszę!
181
00:19:54,666 --> 00:19:57,458
- Nie bój się.
- Nie!
182
00:19:57,541 --> 00:20:00,333
- Zapomnisz. Obiecuję.
- Nie! Proszę, nie!
183
00:20:00,416 --> 00:20:02,333
Zapomnisz, że to się wydarzyło.
184
00:20:02,416 --> 00:20:05,208
To jedyny sposób, żebyśmy mogli być razem.
185
00:20:06,000 --> 00:20:10,583
Nie!
186
00:20:10,666 --> 00:20:12,833
Proszę! Nie!
187
00:20:26,625 --> 00:20:28,500
Zobaczyłeś prawdę, czyż nie?
188
00:20:29,458 --> 00:20:33,375
Matka uwięziła cię w tej symulacji,
by móc utrzymywać cię przy życiu.
189
00:20:33,458 --> 00:20:36,083
Kłamiesz. To nie jest moje wspomnienie.
190
00:20:36,166 --> 00:20:37,875
Włożyłeś mi je do głowy.
191
00:20:40,666 --> 00:20:42,541
Gdy była w twoim wieku,
192
00:20:44,750 --> 00:20:48,458
znalazła w moim gabinecie
artykuł o platońskiej alegorii jaskini.
193
00:20:48,541 --> 00:20:53,458
Była zbyt młoda, by zrozumieć
abstrakcyjną koncepcję Platona.
194
00:20:53,541 --> 00:20:57,458
Mimo to czytała go w kółko.
195
00:20:59,083 --> 00:21:01,375
Ta jedna myśl
196
00:21:02,333 --> 00:21:04,625
wywróciła jej świat do góry nogami.
197
00:21:06,625 --> 00:21:09,416
Koncepcja, że ludzkie poznanie ma granice
198
00:21:09,500 --> 00:21:14,166
i nigdy nie możemy być pewni,
że świat jest taki, jakim się nam wydaje.
199
00:21:14,250 --> 00:21:18,791
Jesteśmy uśpieni,
nieświadomi prawdziwej natury rzeczy.
200
00:21:20,000 --> 00:21:22,666
Pewnego wieczoru przyszła i powiedziała:
201
00:21:22,750 --> 00:21:27,958
„Jeśli rację ma Platon, to skąd wiemy,
że cokolwiek jest prawdziwe?
202
00:21:28,041 --> 00:21:30,625
Skąd wiemy, że prawdziwa rzeczywistość
203
00:21:30,708 --> 00:21:33,625
nie znajduje się poza naszym światem?”.
204
00:21:34,958 --> 00:21:38,500
To była wielka myśl
jak na dziewczynkę w jej wieku.
205
00:21:38,583 --> 00:21:43,083
Spojrzałem na nią i zapytałem:
„Czyż właśnie tym nie jest Bóg?
206
00:21:43,666 --> 00:21:46,375
Stwórca naszej rzeczywistości?”.
207
00:21:46,458 --> 00:21:48,166
Myślała o tym przez chwilę.
208
00:21:48,958 --> 00:21:50,416
Potem odpowiedziała:
209
00:21:51,250 --> 00:21:55,291
„A więc to świat, w którym żyje Bóg,
jest tym prawdziwym,
210
00:21:56,625 --> 00:21:59,625
a my jesteśmy tylko
jego domkiem dla lalek.
211
00:22:00,916 --> 00:22:03,041
A kto stworzył Boga?
212
00:22:03,583 --> 00:22:06,166
Czyż nie można by tak
cofać się bez końca?”.
213
00:22:07,333 --> 00:22:09,958
To miejsce to taki domek dla lalek.
214
00:22:12,791 --> 00:22:14,666
Zbudowano go dla ciebie.
215
00:22:16,125 --> 00:22:17,208
Kłamiesz.
216
00:22:18,833 --> 00:22:21,166
Twój ojciec chce, żebyś tak myślał.
217
00:22:24,000 --> 00:22:26,000
Ale to on cię okłamywał.
218
00:22:27,250 --> 00:22:28,500
Oboje cię okłamywali.
219
00:22:36,500 --> 00:22:38,583
Ale jest stąd wyjście.
220
00:22:40,791 --> 00:22:42,750
A twoja matka ma klucz.
221
00:22:44,125 --> 00:22:46,916
OBUDŹ SIĘ
222
00:23:13,041 --> 00:23:15,416
Gdzie zniknęły drzwi?
223
00:23:27,291 --> 00:23:28,208
Nie ma drzwi.
224
00:23:28,291 --> 00:23:29,458
Gdzie się podziały?
225
00:23:30,666 --> 00:23:31,708
Tam są drzwi.
226
00:23:35,791 --> 00:23:36,875
Szybko, tędy.
227
00:23:40,791 --> 00:23:41,916
Nie!
228
00:23:45,541 --> 00:23:46,375
Hej!
229
00:23:46,458 --> 00:23:48,041
Zaczekaj na mnie!
230
00:24:05,166 --> 00:24:06,083
Chodź!
231
00:24:09,875 --> 00:24:10,750
Zaczekaj.
232
00:24:17,125 --> 00:24:18,375
Gdzie jesteśmy?
233
00:24:19,041 --> 00:24:22,750
Nie rozumiem, co się dzieje.
234
00:24:31,958 --> 00:24:34,875
Nie!
235
00:24:36,166 --> 00:24:37,041
Gdzie my jesteśmy?
236
00:24:46,875 --> 00:24:48,208
To niemożliwe.
237
00:24:59,916 --> 00:25:01,083
Proszę pana.
238
00:25:02,458 --> 00:25:04,666
Włamał się do jednostki centralnej.
239
00:25:06,375 --> 00:25:09,291
Próbuje chyba zmienić
architekturę symulacji.
240
00:25:10,291 --> 00:25:13,208
Modyfikuje przestrzeń,
by zatrzeć swoje ślady.
241
00:25:13,875 --> 00:25:16,791
Chce, by się obudziła,
zanim odda nam klucz.
242
00:25:16,875 --> 00:25:18,583
Utkniemy tu na zawsze.
243
00:25:21,708 --> 00:25:22,583
Znajdź ją.
244
00:25:22,666 --> 00:25:23,833
Zdobądź klucz.
245
00:25:23,916 --> 00:25:25,166
Tak jest.
246
00:25:36,000 --> 00:25:37,500
Jest tam ktoś?
247
00:25:43,083 --> 00:25:44,166
Gdzie jesteśmy?
248
00:25:44,250 --> 00:25:46,000
Jak się tu znaleźliśmy?
249
00:25:46,083 --> 00:25:47,208
Ratunku!
250
00:25:49,125 --> 00:25:50,041
Jest tam.
251
00:25:51,458 --> 00:25:52,541
Nie chcę umierać.
252
00:25:53,791 --> 00:25:54,791
Nie chcę umierać.
253
00:25:55,875 --> 00:25:57,791
Nie chcę umierać.
254
00:26:05,000 --> 00:26:07,083
- Ling Yi!
- Mei Mei?
255
00:26:07,666 --> 00:26:09,250
Wypuść mnie stąd!
256
00:26:11,083 --> 00:26:12,083
Nie!
257
00:26:12,708 --> 00:26:13,791
Nie uciekaj!
258
00:26:13,875 --> 00:26:15,791
Pomóż mi!
259
00:26:31,166 --> 00:26:34,083
Czemu manipulujesz kodem?
260
00:26:34,666 --> 00:26:38,375
Infekujesz wirusem cały program.
261
00:26:39,166 --> 00:26:41,250
Co próbujesz ukryć?
262
00:26:48,000 --> 00:26:49,041
Ramiro!
263
00:26:49,625 --> 00:26:52,375
- Ángel!
- Ramiro, pomóż mi!
264
00:26:52,458 --> 00:26:54,541
Nie rozumiem. Ty żyjesz?
265
00:26:55,291 --> 00:26:56,541
Co ja tu robię?
266
00:26:58,625 --> 00:27:00,166
- Clémence?
- Lucien?
267
00:27:02,333 --> 00:27:03,625
Wyciągniemy cię!
268
00:27:14,375 --> 00:27:15,375
Olek.
269
00:27:16,625 --> 00:27:19,541
Wszystko będzie dobrze.
270
00:27:43,916 --> 00:27:44,875
Olek?
271
00:27:48,625 --> 00:27:49,666
Dobry Boże.
272
00:28:15,958 --> 00:28:18,208
Chodź. Trzeba się stąd wydostać.
273
00:28:29,958 --> 00:28:31,708
Twój ojciec jest głupcem.
274
00:28:31,791 --> 00:28:35,500
Jego próba zhakowania kodu
zniszczy całą symulację.
275
00:28:37,500 --> 00:28:39,750
Myślisz, że ojcu na tobie zależy?
276
00:28:40,625 --> 00:28:43,291
On nie robi tego dla ciebie,
tylko dla niej.
277
00:28:46,958 --> 00:28:49,791
Gdyby miał wybierać
między tobą a twoją matką,
278
00:28:51,500 --> 00:28:53,000
zawsze wybrałby ją.
279
00:29:24,083 --> 00:29:26,791
Nasze wspomnienia są ze sobą połączone.
280
00:29:27,666 --> 00:29:29,375
Jak twój ojciec to robi?
281
00:29:30,625 --> 00:29:32,625
Jak dostał się do naszych umysłów?
282
00:29:34,041 --> 00:29:35,125
Nie wiem.
283
00:29:36,625 --> 00:29:39,416
Ale wiem, że zrobił coś z moją pamięcią.
284
00:29:41,833 --> 00:29:43,208
W tym budynku.
285
00:29:55,416 --> 00:29:56,291
Olek.
286
00:30:02,750 --> 00:30:03,875
Olek!
287
00:30:07,041 --> 00:30:08,791
Jak się tu dostałeś?
288
00:30:08,875 --> 00:30:13,291
Widziałaś Ángela? Był w studni, a potem…
289
00:30:16,083 --> 00:30:17,083
Olek?
290
00:30:17,166 --> 00:30:18,250
Widziałyście go?
291
00:30:19,041 --> 00:30:20,000
Co się dzieje?
292
00:30:23,291 --> 00:30:24,666
Czy ktoś widział Olka?
293
00:30:25,958 --> 00:30:27,250
On nie umarł!
294
00:30:27,333 --> 00:30:28,166
Co?
295
00:30:28,250 --> 00:30:29,916
Przed chwilą tu był!
296
00:30:30,000 --> 00:30:31,333
Jak to?
297
00:30:41,083 --> 00:30:42,333
Ángel?
298
00:30:44,333 --> 00:30:46,125
- Ángel?
- Dokąd idziesz?
299
00:30:46,833 --> 00:30:47,791
Dokąd on idzie?
300
00:30:47,875 --> 00:30:50,541
Nie wiem, ale tam powinna być maszynownia.
301
00:30:51,833 --> 00:30:52,708
Chodźmy!
302
00:31:05,583 --> 00:31:07,000
Nie rozumiem.
303
00:31:08,541 --> 00:31:10,541
Gdzieś tu musi być gabinet ojca.
304
00:31:13,166 --> 00:31:16,916
To szaleństwo. To tylko zły sen.
305
00:31:18,250 --> 00:31:20,250
To nie jest sen.
306
00:31:20,833 --> 00:31:24,750
Daniel mówił o „symulacji”,
fałszywej rzeczywistości,
307
00:31:24,833 --> 00:31:26,625
w której utknęliśmy.
308
00:31:28,875 --> 00:31:29,958
To niepojęte.
309
00:31:31,458 --> 00:31:35,083
Niepojęte jest to,
że wciąż nic nie rozumiecie.
310
00:31:37,125 --> 00:31:38,666
Nie radzę.
311
00:31:39,833 --> 00:31:40,916
Wiedziałeś.
312
00:31:41,750 --> 00:31:43,791
Wiedziałeś, co tu się dzieje.
313
00:31:51,875 --> 00:31:52,791
Klucz.
314
00:31:55,750 --> 00:31:57,666
Nie ma czasu.
315
00:31:58,791 --> 00:32:02,083
Symulacja została uszkodzona.
Wszystko się rozlatuje.
316
00:32:04,083 --> 00:32:05,416
Daj mi to, czego chcę.
317
00:32:07,916 --> 00:32:08,916
Klucz.
318
00:32:21,875 --> 00:32:23,416
Przepraszam, kapitanie.
319
00:32:27,375 --> 00:32:28,500
Nie!
320
00:32:29,083 --> 00:32:32,375
Nie! Wróć.
321
00:32:32,458 --> 00:32:33,958
Sprowadź go. Proszę!
322
00:32:34,958 --> 00:32:36,000
To niemożliwe.
323
00:32:36,083 --> 00:32:37,041
Proszę!
324
00:32:38,041 --> 00:32:39,125
Wróć.
325
00:32:44,166 --> 00:32:45,166
Wróć.
326
00:32:46,666 --> 00:32:47,541
Eyk.
327
00:32:47,625 --> 00:32:48,666
Wstawaj.
328
00:32:48,750 --> 00:32:50,750
Ojciec na ciebie czeka.
329
00:33:04,291 --> 00:33:05,333
Nic ci nie jest?
330
00:33:06,916 --> 00:33:08,833
Wie, co mu zrobiłaś.
331
00:33:12,583 --> 00:33:14,416
Co ja ci zrobiłam?
332
00:33:15,166 --> 00:33:17,541
Elliot, proszę.
333
00:33:18,916 --> 00:33:21,750
- Czemu nie pamiętam?
- To wciąż niewłaściwe pytania.
334
00:33:21,833 --> 00:33:24,250
Przestań!
335
00:33:24,833 --> 00:33:28,041
Jestem twoją córką.
Jaki ojciec zrobiłby coś takiego?
336
00:33:33,708 --> 00:33:35,000
Klucz.
337
00:33:36,250 --> 00:33:37,333
Masz go?
338
00:33:55,708 --> 00:33:57,250
Obserwowałeś mnie.
339
00:33:58,833 --> 00:34:00,083
Cały czas.
340
00:34:01,000 --> 00:34:04,375
Dlatego Ciaran wysłał list.
Dowiedział się, co zrobiłeś.
341
00:34:05,333 --> 00:34:06,625
Gdzie jest mój brat?
342
00:34:07,291 --> 00:34:08,875
Co zrobiłeś Ciaranowi?
343
00:34:08,958 --> 00:34:13,416
Zaufaj mi, on jest ostatnią osobą,
o którą powinnaś się martwić.
344
00:34:16,791 --> 00:34:19,750
Odpuść sobie gierki
i powiedz, co tu się wyprawia!
345
00:34:20,791 --> 00:34:21,958
Co się dzieje?
346
00:34:24,166 --> 00:34:25,208
Jak to zrobiłeś?
347
00:34:34,833 --> 00:34:37,916
Przychodzimy na świat
jako poszukiwacze lub unikacze.
348
00:34:39,166 --> 00:34:41,208
Unikanie to czysta rozkosz.
349
00:34:42,583 --> 00:34:46,041
Z drugiej strony, bycie poszukiwaczem
350
00:34:47,041 --> 00:34:48,791
przynosi tylko ból.
351
00:34:49,791 --> 00:34:53,875
Człowiek otworzy każde drzwi,
wkroczy w najciemniejszą pustkę,
352
00:34:53,958 --> 00:34:57,375
wiedziony chęcią zdobycia większej wiedzy.
353
00:34:58,125 --> 00:35:02,000
W przeciwieństwie do brata
ty urodziłaś się jako poszukiwacz.
354
00:35:02,083 --> 00:35:03,875
Wolałbym, żeby było inaczej.
355
00:35:04,416 --> 00:35:09,000
Próbując uśmierzyć swój ból,
zadałaś go sobie jeszcze więcej.
356
00:35:10,000 --> 00:35:11,208
Przestań!
357
00:35:12,000 --> 00:35:13,875
To tylko twoja chora gra.
358
00:35:13,958 --> 00:35:16,083
Przeceniasz moje możliwości.
359
00:35:16,166 --> 00:35:18,791
To nie jest moja chora gra.
360
00:35:21,083 --> 00:35:22,208
Tylko twoja.
361
00:35:27,250 --> 00:35:29,291
To ty jesteś Stwórcą.
362
00:35:32,000 --> 00:35:34,875
Kłamiesz! To nieprawda.
363
00:35:34,958 --> 00:35:38,375
Zaprojektowałaś to razem z mężem.
364
00:35:40,958 --> 00:35:43,333
Zmusiłaś do tego wszystkich.
365
00:35:44,333 --> 00:35:46,875
Wszyscy utknęli w tej pętli przez ciebie.
366
00:35:47,875 --> 00:35:50,458
Ja opuszczę teraz to przeklęte miejsce.
367
00:35:51,000 --> 00:35:54,041
A ty znowu zapomnisz.
368
00:36:12,208 --> 00:36:15,916
Cokolwiek ci powiedział, to nieprawda.
To nie ja to stworzyłam.
369
00:36:17,750 --> 00:36:19,416
Nie ja to stworzyłam!
370
00:36:22,541 --> 00:36:23,958
Nie ja to stworzyłam!
371
00:36:24,041 --> 00:36:25,125
Nie bój się.
372
00:36:27,208 --> 00:36:29,250
Zapomnisz o tym wszystkim.
373
00:36:29,333 --> 00:36:31,041
Zrobiłaś to już tyle razy.
374
00:36:31,750 --> 00:36:34,291
Dopilnuję, żebyś została tu na zawsze.
375
00:36:48,791 --> 00:36:49,666
Ángel?
376
00:37:04,208 --> 00:37:05,750
To nie może być prawdziwe.
377
00:37:42,833 --> 00:37:44,083
OBUDŹ SIĘ
378
00:37:53,541 --> 00:37:55,250
Czas się obudzić.
379
00:38:10,750 --> 00:38:12,166
Dlaczego to nie działa?
380
00:38:16,208 --> 00:38:18,500
Zmienił kod.
381
00:38:21,583 --> 00:38:24,125
Symulacja została uszkodzona.
382
00:38:29,375 --> 00:38:30,708
Co się dzieje?
383
00:38:38,208 --> 00:38:40,416
Usunięcie symulacji za…
384
00:38:41,166 --> 00:38:44,750
dziesięć, dziewięć, osiem,
385
00:38:44,833 --> 00:38:47,083
siedem, sześć,
386
00:38:47,708 --> 00:38:49,833
pięć, cztery,
387
00:38:49,916 --> 00:38:54,750
trzy, dwa, jeden, zero.
388
00:40:31,000 --> 00:40:32,000
Udało się.
389
00:40:39,750 --> 00:40:42,041
Nie zaczęło się od nowa.
390
00:40:50,291 --> 00:40:51,333
Gdzie ja jestem?
391
00:40:52,458 --> 00:40:53,958
Czy to jest prawdziwe?
392
00:40:55,625 --> 00:40:56,583
Nie.
393
00:40:57,416 --> 00:41:00,041
To pierwsza symulacja, którą stworzyliśmy.
394
00:41:01,166 --> 00:41:03,083
Nasz dom z dala od domu.
395
00:41:06,041 --> 00:41:07,541
My to stworzyliśmy?
396
00:41:10,916 --> 00:41:12,541
Czemu nie pamiętam?
397
00:41:14,000 --> 00:41:15,375
To już nieważne.
398
00:41:17,291 --> 00:41:18,541
Dlaczego tu jestem?
399
00:41:20,208 --> 00:41:24,666
Obiekty w symulacji
to tylko wizualizacje kodów.
400
00:41:25,416 --> 00:41:27,500
To tylko fasady, jak wszystko inne.
401
00:41:28,375 --> 00:41:30,083
Zamieniłem ich wartości.
402
00:41:31,708 --> 00:41:33,291
Przeprogramowałem je.
403
00:41:35,041 --> 00:41:38,375
Tym razem strzykawka
nie sprawiła, że zapomniałaś.
404
00:41:39,958 --> 00:41:41,291
Sprowadziła cię tutaj.
405
00:41:50,208 --> 00:41:51,500
Podmieniłem obiekty.
406
00:41:51,583 --> 00:41:55,041
Piramida, którą ma twój ojciec,
jest bezużyteczna.
407
00:41:55,708 --> 00:41:56,833
Tak samo jak klucz.
408
00:42:03,500 --> 00:42:06,000
OBUDŹ SIĘ
409
00:42:09,833 --> 00:42:12,958
Twoja obrączka zawiera kod do wyjścia.
410
00:42:13,458 --> 00:42:14,541
Tym razem
411
00:42:15,875 --> 00:42:17,500
uda ci się stąd wydostać.
412
00:42:19,250 --> 00:42:23,916
Twój brat przejął cały program,
gdy ty byłaś tutaj.
413
00:42:25,208 --> 00:42:26,583
Co zrobił mój brat?
414
00:42:27,083 --> 00:42:28,375
To on to kontrolował.
415
00:42:29,041 --> 00:42:32,041
Wiele razy próbowałem cię stąd wyciągnąć.
416
00:42:32,125 --> 00:42:33,833
Sądziłam, że to mój ojciec…
417
00:42:33,916 --> 00:42:36,041
On utknął tu jak wszyscy inni.
418
00:42:38,666 --> 00:42:41,958
Nie wiem, jak szybko
twój brat zrozumie to, co zrobiłem.
419
00:42:43,208 --> 00:42:44,708
Musisz już iść.
420
00:42:46,875 --> 00:42:49,125
To jest o wiele większe, niż myślisz.
421
00:42:50,541 --> 00:42:52,041
Musisz się obudzić.
422
00:42:53,500 --> 00:42:55,000
Musisz go powstrzymać.
423
00:42:56,250 --> 00:42:58,208
Inaczej stracimy wszystko.
424
00:43:14,750 --> 00:43:16,541
Będziesz tam, gdy się obudzę?
425
00:43:18,500 --> 00:43:19,458
Zawsze.
426
00:43:21,375 --> 00:43:22,958
Zawsze będę przy tobie.
427
00:45:46,458 --> 00:45:50,250
PROMETEUSZ
428
00:46:03,333 --> 00:46:08,833
NIECH KAWA CIĘ OBUDZI,
ZANIM ZROBI TO RZECZYWISTOŚĆ.
429
00:46:13,458 --> 00:46:15,250
„Projekt Prometeusz”.
430
00:46:17,041 --> 00:46:19,208
MISJA PRZETRWANIA
CEL: 42,043240 – 44,375760
431
00:46:21,125 --> 00:46:23,375
PASAŻEROWIE: 1423
432
00:46:23,458 --> 00:46:25,750
ZAŁOGA: 550
433
00:46:25,833 --> 00:46:29,250
DATA: 19 PAŹDZIERNIKA 2099 ROKU
434
00:46:31,750 --> 00:46:33,625
Wiadomość przychodząca.
435
00:46:36,791 --> 00:46:38,333
CZEŚĆ, SIOSTRO.
436
00:46:41,333 --> 00:46:44,333
WITAJ W RZECZYWISTOŚCI.
437
00:48:39,708 --> 00:48:42,791
Napisy: Łukasz Stanisław Dutka