1
00:00:17,041 --> 00:00:18,000
‎แม่!

2
00:00:23,291 --> 00:00:24,416
‎ดูนี่สิแม่!

3
00:00:30,166 --> 00:00:31,208
‎ดูสิว่าผมเจออะไร

4
00:00:34,291 --> 00:00:38,041
‎ตั้งชื่อว่าอัลเฟรด
‎แม่ว่าเหมาะกับชื่ออัลเฟรดไหมครับ

5
00:00:42,583 --> 00:00:43,500
‎เหมาะมากจ้ะ

6
00:00:48,416 --> 00:00:49,750
‎ปล่อยมันไปดีกว่าไหม

7
00:00:49,833 --> 00:00:53,083
‎แม่ว่าอัลเฟรดคงไม่อยากถูกขังในคุกนั้นหรอก

8
00:00:54,333 --> 00:00:56,250
‎แล้วผมจะดูมันโตขึ้นได้ไงล่ะ

9
00:00:57,541 --> 00:00:59,166
‎คงดูไม่ได้หรอกจ้ะ

10
00:01:00,000 --> 00:01:03,875
‎บางครั้งเราก็ต้องปล่อยบางอย่างไป
‎เพราะเราเก็บมันไว้ตลอดไปไม่ได้

11
00:01:07,291 --> 00:01:09,125
‎สักวันนึงลูกจะโตเป็นหนุ่ม

12
00:01:09,208 --> 00:01:11,000
‎แล้วแม่ก็ต้องปล่อยลูกไป

13
00:01:12,708 --> 00:01:14,583
‎เพราะแม่เก็บลูกไว้ตลอดไปไม่ได้

14
00:01:25,375 --> 00:01:26,333
‎อย่างี่เง่าน่า

15
00:01:26,416 --> 00:01:28,708
‎ผมจะอยู่กับพ่อแม่ตลอดไป

16
00:01:56,833 --> 00:01:57,791
‎แม่!

17
00:02:00,083 --> 00:02:01,041
‎แม่!

18
00:02:04,833 --> 00:02:05,666
‎แม่!

19
00:02:08,541 --> 00:02:09,625
‎ตื่น

20
00:02:22,083 --> 00:02:24,666
‎พ่อน่าจะเล่าเรื่องฉันให้ฟังหมดแล้วนะ

21
00:02:27,291 --> 00:02:31,125
‎แต่เขาคงไม่ยอมบอกสาเหตุที่แท้จริง
‎ว่าเรามาอยู่ในนี้เพราะอะไรกันแน่

22
00:02:32,166 --> 00:02:33,500
‎เธอกับฉันน่ะ

23
00:02:37,125 --> 00:02:38,166
‎ดูพวกเขาสิ

24
00:02:39,041 --> 00:02:43,291
‎ออกเดินทางมาด้วยกัน
‎เพราะพวกเขาเลือกที่จะลืมอดีต

25
00:02:45,500 --> 00:02:47,541
‎และตอนนี้ก็ติดอยู่ในนี้เช่นกัน

26
00:02:52,166 --> 00:02:53,958
‎เธอโดนแม่หลอกแล้ว

27
00:02:57,708 --> 00:03:00,000
‎เขาหลอกพวกเราทุกคน

28
00:03:04,291 --> 00:03:07,958
‎และเขาเป็นคนเดียวที่พาเราออกไปจากที่นี่ได้

29
00:03:20,375 --> 00:03:23,375
‎ถ้ากล้าหาญมากพอ ฉันจะพาไปดูความจริง

30
00:03:28,250 --> 00:03:30,416
‎(ซีรีส์จาก NETFLIX)

31
00:04:44,458 --> 00:04:48,666
‎(กุญแจ)

32
00:04:51,916 --> 00:04:52,958
‎ไอค์

33
00:04:55,250 --> 00:04:56,250
‎มอร่า

34
00:05:07,166 --> 00:05:08,041
‎มันอยู่ไหน

35
00:05:09,000 --> 00:05:10,875
‎มันส่งผมไปอยู่บนเรือโพรมีเธียสได้ไง

36
00:05:11,625 --> 00:05:14,125
‎เลิกโกหกซะที ที่จริงมันเป็นใครกันแน่

37
00:05:15,666 --> 00:05:16,625
‎เขา…

38
00:05:20,083 --> 00:05:21,416
‎เป็นสามีฉัน

39
00:05:25,041 --> 00:05:28,375
‎และเด็กที่ไปเจอ
‎บนเรือโพรมีเธียส เขาเป็นลูกฉัน

40
00:05:28,958 --> 00:05:29,833
‎ว่าไงนะ

41
00:05:30,458 --> 00:05:32,166
‎แต่ฉันจำไม่ได้เลย

42
00:05:37,125 --> 00:05:39,875
‎ฉันรู้ว่ามันฟังดูบ้า แต่พ่อฉัน

43
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
‎เป็นเจ้าของบริษัทเดินเรือ

44
00:05:44,250 --> 00:05:46,875
‎และฉันคิดว่าพ่อทำให้เราลืมสาเหตุที่มาอยู่ที่นี่

45
00:05:48,250 --> 00:05:49,583
‎เธอว่าไงนะ

46
00:05:50,708 --> 00:05:53,333
‎โลกของเรามีกฎ ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

47
00:05:53,958 --> 00:05:56,833
‎แต่โลกนี้ไม่มีอะไรสมเหตุสมผลเลย

48
00:05:58,750 --> 00:06:00,041
‎ที่นี่

49
00:06:01,041 --> 00:06:02,375
‎ไม่มีอยู่จริง

50
00:06:04,708 --> 00:06:06,750
‎แต่เป็นภาพมายา เป็นกลลวง

51
00:06:08,083 --> 00:06:09,208
‎โลกจำลอง

52
00:06:09,708 --> 00:06:11,083
‎ไร้สาระสิ้นดี

53
00:06:14,041 --> 00:06:16,166
‎จำได้ไหมว่าขึ้นเรือลำนี้มายังไง

54
00:06:17,541 --> 00:06:18,791
‎ก็ต้องจำได้สิ

55
00:06:31,083 --> 00:06:32,333
‎เป็นไปไม่ได้

56
00:06:35,666 --> 00:06:36,666
‎อะไร

57
00:06:37,375 --> 00:06:38,791
‎เธอพูดว่าไง

58
00:06:39,791 --> 00:06:43,333
‎เธออยากรู้ว่าเราจำตอนขึ้นเรือมาได้หรือเปล่า

59
00:06:45,416 --> 00:06:47,208
‎อะไรนะ

60
00:06:52,125 --> 00:06:54,875
‎ใครก็ได้ช่วยอธิบายทีว่าทุกคนคุยอะไรกัน

61
00:06:56,791 --> 00:06:59,416
‎ฉันนึกว่ามันเป็นเรื่องฉันคนเดียว แต่ไม่ใช่

62
00:07:04,500 --> 00:07:05,958
‎นี่เป็นเรื่องของพวกเราทุกคน

63
00:07:19,541 --> 00:07:20,833
‎ฉันไม่รู้ว่าทำไม

64
00:07:21,708 --> 00:07:24,125
‎แต่มีเหตุผลที่พวกเรามาอยู่ที่นี่

65
00:07:26,041 --> 00:07:27,083
‎สา…

66
00:07:27,708 --> 00:07:28,583
‎สามีคุณ

67
00:07:29,958 --> 00:07:31,958
‎เรามาอยู่ที่นี่เพราะเขาหรือเปล่า

68
00:07:32,041 --> 00:07:33,666
‎เขาทำงานให้พ่อคุณหรือเปล่า

69
00:07:34,375 --> 00:07:35,833
‎ฉันคิดว่าเขาอยากช่วย

70
00:07:36,500 --> 00:07:38,833
‎ฉันว่าเขากำลังหาทางพาเราออกไป

71
00:07:51,416 --> 00:07:52,250
‎บรรลัย

72
00:08:20,458 --> 00:08:21,333
‎ติดสิ

73
00:08:22,625 --> 00:08:23,666
‎ติดหน่อยสิ

74
00:08:25,041 --> 00:08:26,458
‎ติดสิโว้ย!

75
00:08:32,250 --> 00:08:36,000
‎สมองของเราเป็นโครงสร้างที่ซับซ้อนมาก

76
00:08:37,541 --> 00:08:41,541
‎ต่อให้เราพยายามลืมสิ่งที่ไม่อยากจดจำไป

77
00:08:41,625 --> 00:08:44,833
‎ยังไงก็ไม่มีวันลบทิ้งไปได้

78
00:08:44,916 --> 00:08:46,833
‎มันเป็นส่วนนึงของตัวเรา

79
00:08:46,916 --> 00:08:49,375
‎ถักทอเข้ากับเส้นใยตัวตนเรา

80
00:08:52,416 --> 00:08:54,458
‎ถึงเวลาที่เธอต้องจำได้แล้ว

81
00:09:08,250 --> 00:09:11,125
‎ความจริงของเธออยู่ข้างในนั้น

82
00:09:12,916 --> 00:09:14,500
‎ไม่จำเป็นต้องกลัวเลย

83
00:09:14,583 --> 00:09:16,208
‎นี่ไม่ใช่ของจริง

84
00:09:18,208 --> 00:09:19,666
‎จำได้ไหม

85
00:09:34,291 --> 00:09:35,541
‎มันกำลังลาม

86
00:09:37,125 --> 00:09:41,583
‎ฉันจะไม่เดินอีกแม้แต่ก้าวเดียว
‎จนกว่าคุณจะบอกว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

87
00:09:42,166 --> 00:09:43,875
‎จะให้เราเชื่อใจคุณอีกได้ไง

88
00:09:44,833 --> 00:09:46,916
‎พ่อคุณเป็นเจ้าของเรือ

89
00:09:47,000 --> 00:09:48,916
‎คุณต้องรู้อะไรแน่ๆ

90
00:09:49,000 --> 00:09:50,958
‎มาที่นี่ทำไม

91
00:09:54,208 --> 00:09:55,416
‎ฉันไม่รู้

92
00:09:57,333 --> 00:10:00,291
‎สิ่งสุดท้ายที่จำได้
‎ก่อนตื่นขึ้นมาบนเรือเคอร์เบอรอส

93
00:10:00,375 --> 00:10:02,958
‎คือตอนไปเจอซองจดหมายวางอยู่หน้าบ้าน

94
00:10:03,041 --> 00:10:05,250
‎คิดว่าพี่ชายส่งมาให้

95
00:10:05,958 --> 00:10:07,500
‎ข้างในมีสิ่งนี้

96
00:10:09,250 --> 00:10:12,208
‎ฉันไม่รู้ว่าพ่อทำได้ยังไง แต่พ่อหาทางทำให้ฉันลืม

97
00:10:12,291 --> 00:10:15,958
‎พ่อทำให้ฉันลืมว่าเกิดอะไรขึ้น ลืมว่าฉันเป็นใคร

98
00:10:16,041 --> 00:10:19,500
‎ไม่ว่าจะใช้ไขอะไรก็ตามที มันต้องทำให้ฉันจำได้

99
00:10:19,583 --> 00:10:21,833
‎และพาเราออกไปจากที่นี่ได้แน่ๆ

100
00:10:24,458 --> 00:10:26,041
‎แม่พูดถูก

101
00:10:26,125 --> 00:10:28,291
‎เราไม่น่าขึ้นเรือลำนี้มาแต่แรกเลย

102
00:10:31,000 --> 00:10:33,333
‎ตอนนี้ทุกคนตายหมดแล้ว

103
00:10:33,416 --> 00:10:34,833
‎โอเลคตายแล้ว

104
00:10:34,916 --> 00:10:36,666
‎แม่ตายแล้ว

105
00:10:37,583 --> 00:10:39,500
‎ขอไม่อยู่ที่นี่อีกแม้แต่นาทีเดียว

106
00:10:39,583 --> 00:10:41,250
‎ฉันจะลงจากเรือลำนี้

107
00:10:42,000 --> 00:10:43,208
‎เธอพูดถูก

108
00:10:43,291 --> 00:10:46,375
‎เราควรหย่อนเรือชูชีพสักลำนึง
‎ลงจากเรือบัดซบนี่ซะ

109
00:10:46,458 --> 00:10:48,416
‎ไม่เข้าใจหรือไง

110
00:10:48,500 --> 00:10:49,916
‎ไม่มีที่ให้ไปแล้ว

111
00:10:50,000 --> 00:10:53,125
‎เรือนี้ไม่มีจริง มหาสมุทรไม่ใช่ของจริง

112
00:10:53,208 --> 00:10:55,458
‎ทุกอย่างเกิดขึ้นในสมองเรา

113
00:10:56,250 --> 00:10:57,958
‎ฉันมั่นใจว่าคุณฉลาดมาก

114
00:10:58,041 --> 00:10:59,875
‎ฉันนับถือนะที่คุณเรียนแพทย์

115
00:10:59,958 --> 00:11:03,875
‎แถมยังต่อต้านข้อจำกัดของสังคมที่กดทับผู้หญิง

116
00:11:03,958 --> 00:11:06,375
‎แต่อย่าบอกว่าเชื่อสิ่งที่พูดออกมาจริงๆ

117
00:11:06,458 --> 00:11:08,375
‎มันไม่มีเหตุผลสักนิด

118
00:11:13,291 --> 00:11:15,125
‎ลงไปจากเรือนี่กันเถอะ

119
00:11:16,208 --> 00:11:18,000
‎เดี๋ยวสิ จะไปไหนน่ะ

120
00:11:19,750 --> 00:11:21,000
‎เราจะลงจากเรือ

121
00:11:21,083 --> 00:11:22,250
‎ไปด้วยกันได้นะ

122
00:11:25,583 --> 00:11:26,833
‎พวกเขาอยากลงจากเรือ

123
00:11:26,916 --> 00:11:28,041
‎ไปกันเถอะ

124
00:11:45,458 --> 00:11:46,625
‎คุณเคยเห็นมาแล้ว

125
00:11:47,375 --> 00:11:48,291
‎ในช่องใต้เตียง

126
00:11:48,791 --> 00:11:51,083
‎ความทรงจำของคุณ ของฉัน

127
00:11:53,166 --> 00:11:54,541
‎เชื่อฉันหรือเปล่า

128
00:12:07,375 --> 00:12:08,833
‎หายไปไหนแล้ว

129
00:12:14,750 --> 00:12:17,666
‎คิดว่าพ่อคุณอยู่ในนั้น ในความทรงจำคุณเหรอ

130
00:12:17,750 --> 00:12:21,666
‎ห้องทำงานพ่อไม่อยู่ที่เดิม
‎แต่พ่อบอกว่าฉันรู้ว่าต้องไปหาเขาที่ไหน

131
00:12:31,750 --> 00:12:34,208
‎เราจะไปที่โรงพยาบาลจิตเวชได้ยังไง

132
00:13:00,958 --> 00:13:01,791
‎ตามมา

133
00:13:35,000 --> 00:13:36,458
‎นี่ความทรงจำของเขา

134
00:13:37,583 --> 00:13:40,916
‎ฉันอยู่ในรูปทุกใบ แต่จำไม่ได้เลยสักอย่าง

135
00:13:42,708 --> 00:13:45,458
‎พอดูรูปแล้วไม่รู้สึกอะไรเลย

136
00:13:45,541 --> 00:13:47,083
‎จำไม่ได้เหรอว่าแต่งงานแล้ว

137
00:13:51,791 --> 00:13:56,208
‎ถ้าทั้งหมดนี่เป็นภาพลวงตา
‎ความทรงจำของเขาก็อาจเป็นด้วยไหม

138
00:13:56,708 --> 00:13:58,708
‎รู้ได้ไงว่าเขาพูดความจริง

139
00:13:59,291 --> 00:14:03,875
‎เด็กนั่นบอกว่ามีผู้สร้าง มีคนสร้างทั้งหมดนี่ขึ้นมา

140
00:14:05,000 --> 00:14:06,083
‎พ่อของคุณ

141
00:14:06,166 --> 00:14:07,791
‎คิดว่าเขาเป็นคนสร้างเหรอ

142
00:14:07,875 --> 00:14:11,041
‎ไม่ว่าใครเป็นคนสร้าง
‎ยังไงมันก็ต้องมีตรรกะอะไรสักอย่าง

143
00:14:11,625 --> 00:14:12,708
‎มีดีไซน์

144
00:14:15,541 --> 00:14:18,166
‎หมายถึงมันต้องมีรูปแบบ เหมือนพิมพ์เขียวเหรอ

145
00:14:18,750 --> 00:14:21,083
‎ในสมอง ความทรงจำถูกเก็บไว้ในส่วนต่างๆ

146
00:14:21,166 --> 00:14:24,250
‎แต่ทุกส่วนเชื่อมต่อกันผ่านวิถีประสาท

147
00:14:24,333 --> 00:14:27,375
‎เวลาได้กลิ่นอะไร
‎มันอาจรื้อฟื้นเหล่าความทรงจำ

148
00:14:27,458 --> 00:14:29,416
‎ที่ผูกกับกลิ่นนั้นขึ้นมาได้

149
00:14:29,500 --> 00:14:31,375
‎เพราะงั้นนี่อาจเป็นแบบนั้นก็ได้…

150
00:14:33,333 --> 00:14:35,416
‎มันลอกเลียนแบบสมอง

151
00:14:35,500 --> 00:14:37,916
‎และทุกส่วนเชื่อมต่อกัน

152
00:16:03,666 --> 00:16:04,708
‎เกิดอะไรขึ้น

153
00:16:11,875 --> 00:16:12,958
‎ไปต่อกันเถอะ

154
00:16:21,708 --> 00:16:22,750
‎เวรละ

155
00:16:25,458 --> 00:16:26,416
‎มันขยับได้

156
00:16:34,250 --> 00:16:35,166
‎เร็วเข้า ทางนี้!

157
00:16:46,083 --> 00:16:47,791
‎เร็วเข้า รีบหนีเร็ว!

158
00:16:54,916 --> 00:16:55,875
‎พวกนั้นไปทางไหน

159
00:16:56,916 --> 00:16:57,833
‎นี่!

160
00:17:05,125 --> 00:17:08,208
‎หมอหญิงคนนั้นอาจพูดถูกก็ได้นะ

161
00:17:08,291 --> 00:17:10,875
‎จะเกิดอะไรขึ้นก็ช่าง ฉันจะลงจากเรือเดี๋ยวนี้

162
00:17:11,916 --> 00:17:14,000
‎ที่นี่มันต้องมีทางออกสิ

163
00:17:18,833 --> 00:17:21,375
‎เดี๋ยวสิ จะไปไหน
‎นี่เราก็คลาดกับคนอื่นแล้วนะ

164
00:17:23,916 --> 00:17:26,375
‎เราควรกลับไปตามหาหมอและกัปตัน

165
00:17:36,500 --> 00:17:39,333
‎ต่อให้เราลบความทรงจำในโลกจำลอง

166
00:17:39,416 --> 00:17:43,375
‎แต่ประสาทสัมผัสของเรา
‎ก็จะยังตอบสนองต่อตัวกระตุ้นเดิม

167
00:17:45,583 --> 00:17:49,166
‎จิตอาจจำไม่ได้ว่าเคยเกิดอะไรขึ้นในห้องนั้น

168
00:17:50,000 --> 00:17:51,208
‎แต่ร่างกายจำได้

169
00:18:08,583 --> 00:18:10,250
‎ฉันจะเผยความจริงให้เห็น

170
00:18:11,583 --> 00:18:12,875
‎เชื่อฉันสิ

171
00:18:16,000 --> 00:18:17,625
‎มานั่งสิ

172
00:18:33,458 --> 00:18:36,875
‎ฉันรู้เธอคิดว่าแม่คือคนที่ติดอยู่ในนี้

173
00:18:39,250 --> 00:18:40,958
‎แต่นี่ไม่ใช่คุกของเขา

174
00:18:49,333 --> 00:18:50,583
‎นี่คุกของเธอ

175
00:18:53,333 --> 00:18:54,833
‎อาจเจ็บหน่อยนะ

176
00:19:18,291 --> 00:19:20,375
‎ห้ามเขาตายไม่ได้หรอกมอร่า

177
00:19:20,958 --> 00:19:22,166
‎มอร่า

178
00:19:22,250 --> 00:19:23,375
‎แม่

179
00:19:25,458 --> 00:19:26,541
‎พ่อ

180
00:19:27,333 --> 00:19:29,250
‎คุณก็รู้ว่ามันไม่ถูกต้อง

181
00:19:31,208 --> 00:19:32,458
‎ทำไมไม่ได้ยินผมล่ะ

182
00:19:37,458 --> 00:19:39,125
‎แม่ นี่เรื่องอะไร

183
00:19:40,833 --> 00:19:41,958
‎- แม่
‎- ขอร้องล่ะ

184
00:19:42,041 --> 00:19:43,750
‎- ฟังสิ!
‎- คุณต้องปล่อยเขาไป

185
00:19:43,833 --> 00:19:45,666
‎แม่!

186
00:19:46,166 --> 00:19:49,458
‎- ฉันทำไม่ได้
‎- แม่ ขอร้องล่ะ

187
00:19:49,541 --> 00:19:51,375
‎ขอร้องล่ะแม่ อย่านะแม่!

188
00:19:51,458 --> 00:19:54,583
‎- ไม่ต้องห่วงนะลูกรัก
‎- ไม่ อย่านะแม่!

189
00:19:54,666 --> 00:19:57,458
‎- อย่ากลัวไปเลย
‎- อย่า!

190
00:19:57,541 --> 00:20:00,458
‎- ลูกจะลืม แม่สัญญา
‎- ไม่ ไม่เอา!

191
00:20:00,541 --> 00:20:02,250
‎ลูกจะลืมเรื่องนี้ไปทั้งหมด

192
00:20:02,333 --> 00:20:05,166
‎มันเป็นทางเดียวที่จะทำให้เราได้อยู่ด้วยกัน

193
00:20:06,000 --> 00:20:10,583
‎ไม่!

194
00:20:10,666 --> 00:20:12,833
‎ไม่เอา อย่า!

195
00:20:26,625 --> 00:20:28,500
‎เห็นความจริงแล้วใช่ไหมล่ะ

196
00:20:29,458 --> 00:20:33,375
‎เธอติดอยู่ในโลกจำลอง
‎เพราะแม่ไม่อยากให้เธอตาย

197
00:20:33,458 --> 00:20:36,083
‎โกหก ความทรงจำนั่นไม่ใช่ของผม

198
00:20:36,166 --> 00:20:37,875
‎คุณเอามันมาใส่ในหัวผม

199
00:20:40,666 --> 00:20:42,541
‎ตอนแม่อายุเท่าเธอ…

200
00:20:44,750 --> 00:20:48,458
‎เขาไปเจอบทความ
‎อุปมานิทัศน์เรื่องถ้ำของเพลโตในห้องทำงานฉัน

201
00:20:48,541 --> 00:20:53,458
‎แน่นอนว่ายังเด็กเกินไป
‎ไม่สามารถเข้าใจแนวคิดนามธรรมของเพลโตได้

202
00:20:53,541 --> 00:20:57,458
‎แต่ก็อ่านซ้ำๆ

203
00:20:59,083 --> 00:21:01,375
‎แนวคิดเดียวนี้เอง

204
00:21:02,333 --> 00:21:04,625
‎ที่ทำให้โลกของเขากลับตาลปัตร

205
00:21:06,625 --> 00:21:09,416
‎แนวคิดที่ว่าความรู้ของเรามีขีดจำกัด

206
00:21:09,500 --> 00:21:14,166
‎และเราไม่อาจรู้ได้ว่า
‎ทุกอย่างเป็นอย่างที่เห็นจริงๆ หรือไม่

207
00:21:14,250 --> 00:21:18,791
‎เรากำลังหลับใหล
‎ไม่รู้ถึงลักษณะที่แท้จริงของสรรพสิ่ง

208
00:21:20,000 --> 00:21:22,666
‎ค่ำวันนึง เขามาถามฉันว่า

209
00:21:22,750 --> 00:21:25,208
‎"ถ้าแนวคิดของเพลโตเป็นเรื่องจริง

210
00:21:25,291 --> 00:21:27,958
‎งั้นเราจะรู้ได้ไงว่าอะไรจริงแท้

211
00:21:28,041 --> 00:21:30,625
‎เราจะรู้ได้ยังไงว่าชีวิตที่เราใช้อยู่

212
00:21:30,708 --> 00:21:33,625
‎มันใช่โลกความเป็นจริงหรือเปล่า"

213
00:21:34,958 --> 00:21:38,083
‎เป็นความคิดที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับเด็กวัยนั้น

214
00:21:38,583 --> 00:21:43,083
‎ฉันมองหน้าลูกแล้วถามว่า
‎"นั่นคือพระเจ้าไม่ใช่เหรอ"

215
00:21:43,666 --> 00:21:46,375
‎"ผู้สร้างโลกความเป็นจริงของเรา"

216
00:21:46,458 --> 00:21:48,166
‎เขาคิดอยู่ครู่นึง

217
00:21:48,958 --> 00:21:50,416
‎แล้วก็ตอบว่า

218
00:21:51,250 --> 00:21:55,291
‎"แต่ถ้างั้นโลกที่แท้จริงคือใบที่พระเจ้าอยู่

219
00:21:56,625 --> 00:21:59,625
‎ส่วนโลกเราเป็นแค่บ้านตุ๊กตาของเขา

220
00:22:00,916 --> 00:22:03,500
‎แล้วงี้ใครสร้างพระเจ้าขึ้นมาล่ะ

221
00:22:03,583 --> 00:22:05,916
‎มันไล่ไปได้ไม่รู้จบไหม"

222
00:22:07,375 --> 00:22:10,000
‎ในแง่นึง ที่นี่ก็เป็นบ้านตุ๊กตา

223
00:22:12,791 --> 00:22:14,666
‎ที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเธอ

224
00:22:16,125 --> 00:22:17,208
‎โกหก

225
00:22:18,833 --> 00:22:21,166
‎นั่นคือสิ่งที่พ่อเธออยากให้คิด

226
00:22:24,000 --> 00:22:26,000
‎แต่เขาก็โกหกเธอ

227
00:22:27,250 --> 00:22:28,458
‎โกหกทั้งคู่

228
00:22:36,500 --> 00:22:38,583
‎แต่มีทางออกไปจากที่นี่

229
00:22:40,791 --> 00:22:42,750
‎และกุญแจอยู่ที่แม่

230
00:22:44,125 --> 00:22:46,916
‎(ตื่น)

231
00:23:13,041 --> 00:23:15,416
‎ประตู ประตูหายไปไหนหมด

232
00:23:27,291 --> 00:23:28,208
‎ไม่มีประตู

233
00:23:28,291 --> 00:23:29,458
‎มันหายไปไหนหมด

234
00:23:30,666 --> 00:23:31,708
‎ตรงนั้นไง

235
00:23:35,791 --> 00:23:36,875
‎ไปทางนี้เร็ว

236
00:23:40,791 --> 00:23:41,916
‎โธ่เว้ย

237
00:23:44,375 --> 00:23:46,375
‎นี่ นี่เธอ

238
00:23:46,458 --> 00:23:48,041
‎รอด้วยสิ!

239
00:24:05,166 --> 00:24:06,083
‎ไปเร็ว

240
00:24:09,875 --> 00:24:10,750
‎รอฉันด้วย

241
00:24:17,125 --> 00:24:18,375
‎เราอยู่ที่ไหน

242
00:24:19,041 --> 00:24:20,166
‎ฉันไม่เข้าใจ

243
00:24:21,208 --> 00:24:22,750
‎ฉันไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

244
00:24:31,958 --> 00:24:34,875
‎ไม่นะ ไม่!

245
00:24:35,666 --> 00:24:37,041
‎เราอยู่ไหนเนี่ย

246
00:24:46,875 --> 00:24:48,208
‎เป็นไปไม่ได้

247
00:24:59,916 --> 00:25:01,083
‎ท่านครับ

248
00:25:02,458 --> 00:25:04,416
‎เขาเจาะเข้าไปในเมนเฟรม

249
00:25:06,375 --> 00:25:09,291
‎ผมว่าเขาพยายามจะเปลี่ยน
‎โครงสร้างโลกจำลอง

250
00:25:10,291 --> 00:25:13,125
‎เขาเปลี่ยนรูปทรงทุกอย่าง
‎เพื่อปกปิดร่องรอยตัวเอง

251
00:25:13,875 --> 00:25:16,875
‎เขาจะปลุกเธอโดยไม่ต้องให้กุญแจเรา

252
00:25:16,958 --> 00:25:19,083
‎เราจะติดอยู่ในนี้ตลอดไป

253
00:25:21,750 --> 00:25:22,583
‎หาเธอให้เจอ

254
00:25:22,666 --> 00:25:23,833
‎เอากุญแจมาให้ได้

255
00:25:23,916 --> 00:25:25,166
‎ครับท่าน

256
00:25:36,000 --> 00:25:37,500
‎มีคนอยู่ในนั้นเหรอ

257
00:25:43,083 --> 00:25:44,166
‎เราอยู่ไหน

258
00:25:44,250 --> 00:25:46,000
‎มาที่นี่ได้ยังไง

259
00:25:46,083 --> 00:25:47,208
‎ช่วยด้วย!

260
00:25:49,125 --> 00:25:50,041
‎เสียงมาจากทางนั้น

261
00:25:51,458 --> 00:25:52,541
‎ฉันไม่อยากตาย

262
00:25:53,791 --> 00:25:54,791
‎ฉันไม่อยากตาย

263
00:25:55,875 --> 00:25:57,791
‎ฉันไม่อยากตาย

264
00:26:05,000 --> 00:26:07,583
‎- เหล่งหยี่!
‎- เหมยเหม่ย

265
00:26:07,666 --> 00:26:09,250
‎ช่วยฉันออกไปที!

266
00:26:10,708 --> 00:26:12,083
‎ไม่

267
00:26:12,708 --> 00:26:13,791
‎อย่าไป!

268
00:26:13,875 --> 00:26:15,791
‎อย่าไป มาช่วยดึงสิ!

269
00:26:31,166 --> 00:26:34,083
‎แกปรับเปลี่ยนรหัสทำไม

270
00:26:34,666 --> 00:26:38,375
‎แกกำลังแพร่กระจายไวรัสไปทั่วทั้งโปรแกรม

271
00:26:39,166 --> 00:26:41,250
‎ตั้งใจจะปิดบังอะไรกันแน่

272
00:26:48,000 --> 00:26:49,041
‎รามิโร!

273
00:26:49,625 --> 00:26:52,375
‎- อังเฆล!
‎- รามิโร ช่วยฉันด้วย!

274
00:26:52,458 --> 00:26:54,541
‎ฉันไม่เข้าใจ นายยังอยู่ได้ไง

275
00:26:55,291 --> 00:26:56,541
‎แล้วฉันมาทำอะไรที่นี่

276
00:26:58,625 --> 00:27:00,166
‎- เคลม็องซ์
‎- ลูเซียง

277
00:27:02,333 --> 00:27:03,625
‎เราจะช่วยคุณออกมานะ

278
00:27:14,375 --> 00:27:15,375
‎โอเลค

279
00:27:16,625 --> 00:27:19,541
‎ไม่เป็นไรนะ

280
00:27:43,916 --> 00:27:44,875
‎โอเลค

281
00:27:48,625 --> 00:27:49,666
‎คุณพระช่วย

282
00:28:15,958 --> 00:28:16,875
‎ไป

283
00:28:16,958 --> 00:28:18,208
‎เราต้องออกไปจากที่นี่

284
00:28:29,958 --> 00:28:31,708
‎พ่อเธอมันโง่เขลา

285
00:28:31,791 --> 00:28:35,500
‎การที่เขาพยายามจะเจาะรหัส
‎มันจะทำลายโลกจำลองทั้งหมด

286
00:28:37,500 --> 00:28:39,750
‎เธอคิดว่าพ่อห่วงใยเธอ

287
00:28:40,625 --> 00:28:43,291
‎แต่เขาไม่ได้ทำเพื่อเธอ เขาทำเพื่อแม่

288
00:28:46,958 --> 00:28:49,750
‎ถ้าต้องเลือกระหว่างเธอกับแม่

289
00:28:51,000 --> 00:28:52,958
‎เขาจะเลือกแม่เธอเสมอ

290
00:29:24,083 --> 00:29:26,791
‎ความทรงจำของเราเชื่อมต่อกันหมดจริงๆ ด้วย

291
00:29:27,708 --> 00:29:29,375
‎พ่อคุณทำแบบนี้ได้ยังไง

292
00:29:30,625 --> 00:29:32,458
‎เข้ามาในจิตของเราได้ยังไง

293
00:29:34,041 --> 00:29:35,125
‎ฉันไม่รู้

294
00:29:36,625 --> 00:29:39,416
‎แต่ที่รู้คือพ่อทำอะไรบางอย่างกับความทรงจำฉัน

295
00:29:41,833 --> 00:29:43,208
‎ในอาคารนั้น

296
00:29:55,416 --> 00:29:56,291
‎โอเลค

297
00:30:02,750 --> 00:30:03,875
‎โอเลค!

298
00:30:07,041 --> 00:30:08,791
‎มาโผล่ตรงนี้ได้ไง

299
00:30:08,875 --> 00:30:13,291
‎เห็นอังเฆลหรือเปล่า
‎เมื่อกี้เขาอยู่ในบ่อน้ำ แล้วตอนนี้…

300
00:30:16,083 --> 00:30:17,083
‎โอเลค

301
00:30:17,166 --> 00:30:18,250
‎เห็นโอเลคหรือเปล่า

302
00:30:19,041 --> 00:30:20,000
‎เป็นอะไรเหรอ

303
00:30:23,291 --> 00:30:24,666
‎มีใครเห็นโอเลคบ้างไหม

304
00:30:25,958 --> 00:30:27,250
‎เขายังไม่ตาย

305
00:30:27,333 --> 00:30:28,166
‎ไงนะ

306
00:30:28,250 --> 00:30:29,916
‎เมื่อกี้เขาเข้ามาตรงนี้

307
00:30:30,000 --> 00:30:31,333
‎แปลว่ายังไงที่เขาเข้ามา

308
00:30:41,083 --> 00:30:42,333
‎อังเฆล

309
00:30:44,333 --> 00:30:46,125
‎- อังเฆล!
‎- นี่ จะไปไหน!

310
00:30:46,833 --> 00:30:47,791
‎เขาจะไปไหน

311
00:30:47,875 --> 00:30:50,541
‎ไม่รู้เหมือนกัน แต่ห้องเครื่องน่าจะอยู่ทางนั้น

312
00:30:51,833 --> 00:30:52,708
‎ไปกันเถอะ

313
00:31:05,583 --> 00:31:07,000
‎ฉันไม่เข้าใจ

314
00:31:08,541 --> 00:31:10,541
‎ห้องทำงานพ่อต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งสิ

315
00:31:13,166 --> 00:31:16,916
‎นี่มันบ้าไปแล้ว ก็แค่ฝันร้าย

316
00:31:18,250 --> 00:31:20,250
‎นี่ไม่ใช่ความฝัน

317
00:31:20,833 --> 00:31:24,750
‎แดเนี่ยลใช้คำว่าโลกจำลอง
‎เหมือนนี่เป็นโลกปลอมๆ

318
00:31:24,833 --> 00:31:26,625
‎และเราทุกคนติดอยู่ข้างใน

319
00:31:28,875 --> 00:31:29,958
‎บ้าไปแล้ว

320
00:31:31,500 --> 00:31:35,083
‎ที่บ้าน่ะคือนายยังไม่เข้าใจ
‎เรื่องทั้งหมดนี่ต่างหากล่ะ

321
00:31:37,125 --> 00:31:38,666
‎เป็นฉันจะไม่ทำแบบนั้นแน่

322
00:31:39,833 --> 00:31:40,916
‎แกรู้อยู่แล้ว

323
00:31:41,750 --> 00:31:43,791
‎แกรู้อยู่แต่แรกว่าเกิดอะไรขึ้น

324
00:31:51,875 --> 00:31:52,791
‎กุญแจ

325
00:31:55,750 --> 00:31:57,666
‎เราไม่เหลือเวลาแล้ว

326
00:31:58,791 --> 00:32:00,458
‎โลกจำลองเสียหาย

327
00:32:00,541 --> 00:32:02,083
‎ทุกอย่างกำลังพังทลาย

328
00:32:04,083 --> 00:32:05,416
‎ส่งของที่ฉันขอมาซะ

329
00:32:07,916 --> 00:32:08,916
‎กุญแจ

330
00:32:21,375 --> 00:32:22,833
‎ขอโทษด้วยนะกัปตัน

331
00:32:27,375 --> 00:32:28,500
‎ไม่!

332
00:32:29,083 --> 00:32:32,375
‎ไม่นะ กลับมาสิ

333
00:32:32,458 --> 00:32:33,958
‎พาเขากลับมา ขอร้องล่ะ

334
00:32:34,958 --> 00:32:36,000
‎เป็นไปไม่ได้

335
00:32:36,083 --> 00:32:37,041
‎ขอร้องล่ะ

336
00:32:38,041 --> 00:32:39,125
‎กลับมาสิ

337
00:32:44,166 --> 00:32:45,166
‎กลับมา

338
00:32:46,666 --> 00:32:47,541
‎ไอค์

339
00:32:47,625 --> 00:32:48,666
‎ลุกขึ้น

340
00:32:48,750 --> 00:32:50,750
‎พ่อของเธอรออยู่

341
00:33:04,291 --> 00:33:05,333
‎หนูไม่เป็นอะไร

342
00:33:06,916 --> 00:33:08,833
‎เขารู้ว่าแกทำอะไรเขา

343
00:33:12,583 --> 00:33:14,416
‎ฉันทำอะไรหนูเหรอ

344
00:33:15,166 --> 00:33:17,541
‎เอลเลียต บอกมาสิ

345
00:33:18,916 --> 00:33:19,791
‎ทำไมถึงจำไม่ได้

346
00:33:19,875 --> 00:33:21,750
‎ถึงตอนนี้แกก็ยังเลือกคำถามผิดอยู่ดี

347
00:33:21,833 --> 00:33:24,250
‎หยุด พอซะที!

348
00:33:24,833 --> 00:33:28,041
‎หนูเป็นลูกพ่อนะ พ่อประสาอะไรทำแบบนี้ได้ลงคอ

349
00:33:33,708 --> 00:33:35,000
‎กุญแจ

350
00:33:36,250 --> 00:33:37,333
‎ได้มาหรือยัง

351
00:33:55,708 --> 00:33:57,250
‎พ่อแอบดูหนูมาตลอด

352
00:33:58,833 --> 00:34:00,083
‎พ่อดูอยู่แต่แรก

353
00:34:01,041 --> 00:34:04,375
‎เคียรันถึงได้ส่งจดหมายมาให้
‎พี่ไปรู้เข้าว่าพ่อทำอะไร

354
00:34:05,333 --> 00:34:06,625
‎พี่หนูอยู่ไหน

355
00:34:07,291 --> 00:34:08,875
‎พ่อทำอะไรเคียรัน

356
00:34:08,958 --> 00:34:13,416
‎เชื่อเถอะ เขาเป็นคนสุดท้ายที่แกควรเป็นห่วง

357
00:34:16,791 --> 00:34:19,750
‎เลิกเล่นเกมห่าเหว
‎แล้วบอกมาซะว่านี่มันเรื่องอะไร

358
00:34:20,791 --> 00:34:21,958
‎เกิดอะไรขึ้น

359
00:34:24,166 --> 00:34:25,208
‎ทำแบบนี้ได้ยังไง

360
00:34:34,833 --> 00:34:37,916
‎คนเราเกิดมาเป็นได้สองอย่าง
‎ผู้แสวงหาหรือผู้หลีกเลี่ยง

361
00:34:39,166 --> 00:34:41,208
‎การเป็นผู้หลีกเลี่ยงนั้นสุขอย่างยิ่ง

362
00:34:42,083 --> 00:34:46,041
‎แต่ในทางกลับกัน การเป็นผู้แสวงหานั้น

363
00:34:47,041 --> 00:34:48,791
‎ชีวิตมีแต่ความเจ็บปวด

364
00:34:49,791 --> 00:34:53,875
‎เราจะเปิดประตูทุกบาน
‎ก้าวเข้าไปในความว่างเปล่าอันมืดมิด

365
00:34:53,958 --> 00:34:57,375
‎กระหายอยากได้ความรู้มากขึ้นเรื่อยๆ

366
00:34:58,125 --> 00:35:02,125
‎ตรงกันข้ามกับพี่ชาย แกเกิดมาเป็นผู้แสวงหา

367
00:35:02,208 --> 00:35:04,333
‎และฉันอยากให้เกิดมาเป็นอีกแบบจริงๆ

368
00:35:04,416 --> 00:35:09,000
‎แกพยายามกำจัดความเจ็บปวด
‎แต่ก็ทำได้แค่สร้างความเจ็บปวดเพิ่ม

369
00:35:10,000 --> 00:35:11,208
‎หยุดนะ

370
00:35:12,000 --> 00:35:13,875
‎นี่มันเป็นเกมจิตวิปริตของพ่อ

371
00:35:13,958 --> 00:35:16,083
‎แกยกยอฉันเกินจริงไปแล้ว

372
00:35:16,166 --> 00:35:18,791
‎นี่ไม่ใช่เกมจิตวิปริตของฉัน

373
00:35:21,083 --> 00:35:22,208
‎นี่เกมของแก

374
00:35:27,250 --> 00:35:29,291
‎แกคือผู้สร้าง

375
00:35:32,000 --> 00:35:34,916
‎โกหก ไม่จริงซะหน่อย

376
00:35:35,000 --> 00:35:35,916
‎แกสร้างโลกนี้ขึ้นมา

377
00:35:36,000 --> 00:35:38,375
‎แกกับผัวของแก ออกแบบขึ้นมาเอง

378
00:35:40,958 --> 00:35:43,333
‎แกบังคับให้ทุกคนต้องเข้ามาในนี้

379
00:35:44,333 --> 00:35:46,875
‎ทุกคนติดอยู่ในวังวนนี้เพราะแก

380
00:35:47,875 --> 00:35:50,458
‎ฉันจะออกไปจากโลกสิ้นหวังนี่ซะ

381
00:35:51,000 --> 00:35:54,041
‎และสำหรับแก ถึงเวลาลืมอีกครั้ง

382
00:36:12,208 --> 00:36:15,916
‎เขาบอกอะไรหนูไม่รู้นะ
‎แต่มันไม่จริง ฉันไม่ได้สร้างโลกนี้ขึ้นมา

383
00:36:17,750 --> 00:36:19,416
‎ฉันไม่ได้สร้างมันขึ้นมา!

384
00:36:22,541 --> 00:36:23,958
‎ฉันไม่ได้สร้างมันขึ้นมา!

385
00:36:24,041 --> 00:36:25,125
‎ไม่ต้องกลัว

386
00:36:27,208 --> 00:36:29,250
‎แกจะลืมเรื่องนี้ไป

387
00:36:29,333 --> 00:36:31,041
‎เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

388
00:36:31,750 --> 00:36:34,583
‎ฉันจะขังแกไว้ในนี้ตลอดไป

389
00:36:48,791 --> 00:36:49,666
‎อังเฆล

390
00:37:04,208 --> 00:37:05,708
‎นี่มันเป็นไปไม่ได้

391
00:37:42,625 --> 00:37:44,083
‎(ตื่น)

392
00:37:53,583 --> 00:37:55,250
‎ได้เวลาตื่นแล้ว

393
00:38:10,750 --> 00:38:12,166
‎ทำไมไม่ได้ผลล่ะ

394
00:38:16,208 --> 00:38:18,500
‎เขาเปลี่ยนรหัส

395
00:38:21,583 --> 00:38:24,125
‎โลกจำลองเสียหาย

396
00:38:29,375 --> 00:38:30,708
‎นี่มันอะไรกัน

397
00:38:38,208 --> 00:38:40,416
‎จะลบโลกจำลองใน

398
00:38:41,166 --> 00:38:44,750
‎สิบ เก้า แปด

399
00:38:44,833 --> 00:38:47,625
‎เจ็ด หก

400
00:38:47,708 --> 00:38:49,833
‎ห้า สี่

401
00:38:49,916 --> 00:38:52,708
‎สาม สอง

402
00:38:52,791 --> 00:38:54,750
‎หนึ่ง ศูนย์

403
00:40:31,000 --> 00:40:31,916
‎ได้ผล

404
00:40:39,750 --> 00:40:42,041
‎มันไม่ได้เริ่มต้นใหม่หมด

405
00:40:50,291 --> 00:40:51,333
‎ฉันอยู่ที่ไหน

406
00:40:52,458 --> 00:40:53,625
‎นี่โลกจริงไหม

407
00:40:55,625 --> 00:40:56,583
‎ไม่ใช่

408
00:40:57,416 --> 00:41:00,041
‎นี่เป็นโลกจำลองแรกที่เราสร้างขึ้นมา

409
00:41:01,166 --> 00:41:03,083
‎มันคือบ้านเมื่ออยู่ไกลบ้าน

410
00:41:06,041 --> 00:41:07,541
‎เราสร้างที่นี่ขึ้นมาเหรอ

411
00:41:11,083 --> 00:41:12,541
‎ทำไมฉันถึงจำไม่ได้

412
00:41:14,000 --> 00:41:15,375
‎ตอนนี้ไม่สำคัญแล้ว

413
00:41:17,291 --> 00:41:18,541
‎ทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้

414
00:41:20,208 --> 00:41:24,666
‎สิ่งของในโลกจำลองเป็นแค่การแสดงผลของรหัส

415
00:41:25,416 --> 00:41:27,416
‎เป็นแค่ฉากหน้า เหมือนกับทุกอย่าง

416
00:41:28,375 --> 00:41:30,083
‎ผมแลกเปลี่ยนค่าของมัน

417
00:41:31,708 --> 00:41:33,083
‎ผมตั้งโปรแกรมใหม่

418
00:41:35,041 --> 00:41:38,375
‎ครั้งนี้เข็มฉีดยาไม่ได้พาคุณกลับไปแล้วทำให้ลืม

419
00:41:39,958 --> 00:41:41,291
‎มันพาคุณมาที่นี่

420
00:41:50,208 --> 00:41:51,500
‎ผมสลับของ

421
00:41:51,583 --> 00:41:55,041
‎พีระมิดในมือพ่อคุณใช้งานไม่ได้

422
00:41:55,708 --> 00:41:56,791
‎กุญแจก็ด้วย

423
00:42:03,375 --> 00:42:06,000
‎(ตื่น)

424
00:42:09,833 --> 00:42:12,958
‎ตอนนี้รหัสทางออกอยู่ในแหวนคุณแล้ว

425
00:42:13,458 --> 00:42:14,541
‎คราวนี้

426
00:42:15,875 --> 00:42:17,416
‎คุณจะได้ออกไปจากที่นี่

427
00:42:19,250 --> 00:42:20,250
‎พี่ชายคุณ

428
00:42:21,333 --> 00:42:24,041
‎ยึดโปรแกรมทั้งหมดระหว่างที่คุณอยู่ในนี้

429
00:42:25,208 --> 00:42:26,583
‎พี่ฉันทำอะไรนะ

430
00:42:27,083 --> 00:42:28,958
‎เขาควบคุมทุกอย่าง

431
00:42:29,041 --> 00:42:32,041
‎และผมพยายามพาคุณ
‎ออกไปจากที่นี่ตั้งหลายครั้งแล้ว

432
00:42:32,125 --> 00:42:33,833
‎ฉันนึกว่าพ่อเป็นคนควบคุม…

433
00:42:33,916 --> 00:42:36,041
‎เขาก็ติดอยู่ในนี้เหมือนกับทุกคนนั่นแหละ

434
00:42:38,666 --> 00:42:41,958
‎ผมไม่รู้ว่าพี่คุณ
‎จะตามทันเมื่อไรว่าผมทำอะไรลงไป

435
00:42:43,208 --> 00:42:44,708
‎แต่คุณต้องไปเดี๋ยวนี้

436
00:42:46,875 --> 00:42:49,125
‎เรื่องนี้มันใหญ่กว่าที่คุณคิดเยอะ

437
00:42:50,541 --> 00:42:52,041
‎คุณต้องตื่น

438
00:42:53,500 --> 00:42:55,000
‎คุณต้องไปหยุดเขา

439
00:42:56,250 --> 00:42:58,083
‎ก่อนที่ทุกอย่างจะสูญสิ้น

440
00:43:14,750 --> 00:43:16,541
‎พอตื่นแล้วคุณจะอยู่ด้วยไหม

441
00:43:18,500 --> 00:43:19,458
‎เสมอ

442
00:43:21,375 --> 00:43:22,666
‎ผมจะอยู่กับคุณเสมอ

443
00:45:46,375 --> 00:45:50,250
‎(โพรมีเธียส)

444
00:46:03,333 --> 00:46:08,833
‎(ขอให้กาแฟออกฤทธิ์
‎ก่อนต้องเผชิญหน้าโลกความจริง)

445
00:46:13,458 --> 00:46:14,541
‎โปรเจกต์โพรมีเธียส

446
00:46:17,041 --> 00:46:19,208
‎(ภารกิจอยู่รอด
‎ถึง 42.043240 - 44.375760)

447
00:46:21,125 --> 00:46:23,375
‎(ผู้โดยสาร 1423)

448
00:46:23,458 --> 00:46:25,750
‎(ลูกเรือ 550)

449
00:46:25,833 --> 00:46:29,250
‎(วันที่ 19 ตุลาคม 2099)

450
00:46:31,750 --> 00:46:33,625
‎ได้รับข้อความ

451
00:46:33,708 --> 00:46:36,166
‎(เคียรัน)

452
00:46:36,250 --> 00:46:38,333
‎(สวัสดีน้องสาว)

453
00:46:40,750 --> 00:46:44,333
‎(ขอต้อนรับสู่โลกความเป็นจริง)

454
00:48:38,458 --> 00:48:41,541
‎คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล