1
00:00:46,045 --> 00:00:46,963
รอด้วยครับ

2
00:01:09,736 --> 00:01:12,655
{\an8}ทนายควอนจองรกเหรอคะ
ตอนนี้เขาไม่อยู่ที่ออฟฟิศ

3
00:01:13,406 --> 00:01:15,408
{\an8}ฉันพูดอะไรแทนเขาไม่ได้ค่ะ

4
00:01:15,492 --> 00:01:16,534
{\an8}ขอโทษด้วยนะคะ

5
00:01:20,330 --> 00:01:22,373
{\an8}นี่ก็ขึ้นวันใหม่แล้ว
และโทรศัพท์ก็ดังไม่หยุดหย่อน

6
00:01:22,791 --> 00:01:24,501
{\an8}สงสัยว่าพวกเราคงต้องรับโทรศัพท์

7
00:01:24,584 --> 00:01:26,044
{\an8}ไปทั้งวันแน่ๆ

8
00:01:26,211 --> 00:01:28,213
{\an8}เว็บไซต์สำนักงานเรา
ก็แทบล่มเหมือนกันครับ

9
00:01:28,421 --> 00:01:31,299
{\an8}ถ้าเป็นแบบนี้ต่อ อาจมีคนทำกระทั่ง
ไปร้องเรียนกับรัฐบาลนะครับ

10
00:01:32,133 --> 00:01:33,510
{\an8}เราจะทำอะไรได้ล่ะ

11
00:01:33,593 --> 00:01:35,553
{\an8}แม้แต่พวกลูกความ
ก็ไม่ยอมใช้บริการเราแล้ว

12
00:01:35,637 --> 00:01:38,306
{\an8}ตั้งแต่เกิดเรื่อง
เรายังไม่มีลูกความสักคน

13
00:01:58,284 --> 00:02:01,204
- ตารางงานของสัปดาห์นี้ค่ะ
- ขอบใจ

14
00:02:03,540 --> 00:02:05,792
- คือว่า ท่านประธานคะ
- หือ

15
00:02:05,959 --> 00:02:08,837
ไม่คิดว่าถึงเวลา
คืนดีกับทนายควอนแล้วเหรอคะ

16
00:02:09,838 --> 00:02:12,048
- หา
- เขาก็รับคดีมาแล้ว

17
00:02:12,132 --> 00:02:13,675
มันสายเกินกว่าที่เขาจะหันหลังแล้ว

18
00:02:13,758 --> 00:02:16,219
แค่ตอนนี้ก็มีคนมากมาย
ที่บั่นทอนกำลังใจเขาอยู่แล้ว

19
00:02:16,302 --> 00:02:18,847
ถ้าคุณยิ่งไปเพิ่มแรงกดดัน
นั่นรังแต่จะทำให้เขาลำบากนะคะ

20
00:02:20,181 --> 00:02:21,266
แล้วผมล่ะ

21
00:02:22,767 --> 00:02:25,937
คุณคิดว่าผมรู้สึกยังไง
ที่ต้องเจอเรื่องทั้งหมดนี่

22
00:02:26,146 --> 00:02:29,399
โธ่ เขาก็รั้นแบบไม่บันยะบันยังเลย

23
00:02:29,566 --> 00:02:31,109
เหมือนเมื่อห้าปีก่อนเป๊ะ...

24
00:02:32,235 --> 00:02:33,236
ช่างเถอะ

25
00:02:33,570 --> 00:02:36,948
อีกอย่าง เขาต่างหาก
ที่ต้องเป็นฝ่ายเข้ามาขอโทษผม

26
00:02:37,031 --> 00:02:39,659
ทำไมผมต้องเข้าหาเขา
ทั้งที่เขาก่อเรื่องไว้ขนาดนี้

27
00:02:40,827 --> 00:02:41,911
กลับไปทำงานเถอะ

28
00:02:56,926 --> 00:02:59,721
(ทนาย ควอนจองรก)

29
00:03:03,558 --> 00:03:05,602
(ใครกันแน่ที่เป็นคนร้าย
อิมยุนฮีหรือพัคซูมยอง)

30
00:03:14,903 --> 00:03:15,904
มีอะไร

31
00:03:16,446 --> 00:03:17,864
ผมมีเรื่องจะแจ้งครับ

32
00:03:23,786 --> 00:03:25,872
นายทำอย่างกับว่า
จะไม่ยอมมาพูดกับฉันอีก

33
00:03:25,955 --> 00:03:27,749
มีอะไรล่ะ

34
00:03:34,255 --> 00:03:36,799
อะไรน่ะ จดหมายขอโทษเหรอ

35
00:03:38,593 --> 00:03:39,677
จดหมายลาออกครับ

36
00:03:42,180 --> 00:03:44,766
เมื่อกี้ว่าไงนะ จดหมายลาออกเหรอ

37
00:03:46,184 --> 00:03:48,353
หลังจากที่ตัดสินแก้ต่างให้พัคซูมยอง

38
00:03:49,437 --> 00:03:51,648
ผมรู้สึกว่าตัวเองสร้างความเสียหาย
ให้สำนักงานอย่างมาก

39
00:03:53,858 --> 00:03:56,527
ผมเลยคิดว่าควรลาออก
เพื่อให้เกิดความเสียหายน้อย...

40
00:03:56,611 --> 00:03:59,155
ก็เลยจะลาออกงั้นเหรอ

41
00:03:59,489 --> 00:04:02,450
คิดว่าแค่หนีไป
ทุกอย่างก็จะเรียบร้อยเหรอ

42
00:04:03,785 --> 00:04:05,036
คิดแบบนั้นจริงๆ เหรอ

43
00:04:05,119 --> 00:04:07,997
คิดว่าการลาออกเป็นการตัดสินใจ
ที่ดีที่สุดแล้วจริงเหรอ

44
00:04:09,082 --> 00:04:10,708
ผมจะไปหลังจากที่จัดการ

45
00:04:11,376 --> 00:04:13,336
- คดีที่ดูแลทั้งหมดครับ
- นี่นาย

46
00:04:15,838 --> 00:04:17,423
นายล้ำเส้นเกินไปแล้วนะ

47
00:04:18,758 --> 00:04:20,385
นายทำแบบนี้กับฉันไม่ได้

48
00:04:21,219 --> 00:04:22,220
ฉันน่ะ

49
00:04:23,221 --> 00:04:25,807
ไม่เคยคิดว่านาย
เป็นลูกจ้างของฉันสักครั้ง

50
00:04:26,933 --> 00:04:29,394
นายเป็นเพื่อนคนสำคัญของฉัน
เป็นน้องชายที่ฉันไว้ใจ

51
00:04:29,477 --> 00:04:31,396
ฉันรักนายยิ่งกว่าคนในครอบครัวซะอีก

52
00:04:32,188 --> 00:04:34,941
แต่ตอนแรกนายก็ไปรับ
คดีใหญ่แบบนี้โดยไม่บอกฉันสักคำ

53
00:04:35,108 --> 00:04:36,526
แล้วทีนี้ก็จะลาออกเนี่ยนะ

54
00:04:39,320 --> 00:04:41,864
สำนักงานกฎหมายต้องถูกวิพากษ์วิจารณ์
ทั้งที่ไม่จำเป็นก็เพราะผม

55
00:04:41,948 --> 00:04:43,741
สายที่โทรมาต่อว่า
ทำให้คนอื่นทำงานไม่ได้

56
00:04:43,825 --> 00:04:45,618
แล้วเราก็ไม่มีลูกความใหม่เลยด้วย

57
00:04:45,702 --> 00:04:47,912
แต่ยังไงผมก็ต้องแก้ต่างในคดีนี้ครับ

58
00:04:47,996 --> 00:04:50,290
ผมอาจทำชีวิตใครสักคนพังพินาศ

59
00:04:50,373 --> 00:04:51,833
ผมต้องแก้ผิดเป็นถูก

60
00:04:57,714 --> 00:05:00,300
ผมทำได้ดีที่สุดแค่นี้ครับ

61
00:05:00,508 --> 00:05:02,635
ก็ได้ เอาสิ อยากทำอะไรก็ทำเลย

62
00:05:02,719 --> 00:05:05,555
ฉันก็ไม่ต้องการคนไร้ความผิดชอบ
อย่างนายเหมือนกัน

63
00:05:05,638 --> 00:05:06,556
อยากไปก็ไปเลย

64
00:05:06,639 --> 00:05:09,559
อยากไปแก้ต่างให้ใครก็ไป
อยากลาออกก็ไป

65
00:05:21,404 --> 00:05:24,699
จำเลยฮงจองซูเป็นเจ้าของบริษัท
ที่สร้างเนื้อสร้างตัวขึ้นมาเอง

66
00:05:24,782 --> 00:05:26,326
เขามีทรัพย์สิน
มูลค่ามากกว่าห้าพันล้านวอน

67
00:05:26,409 --> 00:05:30,038
เขาปฏิเสธไม่ยอมหย่า
เนื่องจากไม่ต้องการ

68
00:05:30,288 --> 00:05:32,957
แบ่งทรัพย์สินกับภรรยา...

69
00:05:34,042 --> 00:05:36,335
ผมขออธิบายอีกแบบแล้วกันครับ
เขาได้ปฏิเสธ...

70
00:05:36,419 --> 00:05:38,629
ไม่สิ เขาขอศาลให้ปฏิเสธ...

71
00:05:41,174 --> 00:05:42,550
ว่าสิ่งที่เขาขอ...

72
00:05:52,226 --> 00:05:56,022
{\an8}ฉันขออธิษฐานให้คุณมั่นคงราวหินผา

73
00:05:56,981 --> 00:05:58,775
อย่างที่คุณเป็นมาตลอด

74
00:05:58,900 --> 00:06:01,736
ฉันเชื่อว่า
คุณจะรักษาความยุติธรรมไว้ได้

75
00:06:17,960 --> 00:06:19,045
ครับ ประธานพัค

76
00:06:19,128 --> 00:06:22,215
นี่โทรมาเพราะเรื่องที่ผม
ขอให้คุณแนะนำทนายให้สินะ

77
00:06:22,298 --> 00:06:24,425
ใช่ เจอใครหรือยังครับ

78
00:06:25,051 --> 00:06:28,054
แหม ผมบอกแล้วไง
ผมไม่สนว่าคนคนนั้นเก่งแค่ไหน

79
00:06:28,137 --> 00:06:29,680
แค่ต้องมีความรับผิดชอบก็พอ

80
00:06:29,764 --> 00:06:31,432
ผมรับได้หมด ตราบใดที่ทนายคนนั้น

81
00:06:31,516 --> 00:06:33,101
ไม่มายื่นจดหมายลาออกกะทันหัน

82
00:06:34,977 --> 00:06:35,937
ใช่

83
00:06:40,733 --> 00:06:44,237
ท่านประธาน นั่นมือถือฉันนะคะ

84
00:06:44,320 --> 00:06:46,114
รู้แล้วๆ ผมรู้น่า

85
00:06:52,370 --> 00:06:54,372
เราจะทำยังไงกับบรรยากาศแบบนี้ดี

86
00:07:04,340 --> 00:07:05,716
(ห้าวันก่อนพัคซูมยองขึ้นอุทธรณ์)

87
00:07:05,800 --> 00:07:07,135
(ทนายของเขาไม่มีแผนการอะไรเลยเหรอ)

88
00:07:23,609 --> 00:07:25,278
เขาจะเป็นอะไรไหมนะ

89
00:07:28,781 --> 00:07:30,867
ไม่มีใครให้ถามเรื่องเขาได้เลย

90
00:07:41,377 --> 00:07:43,754
ฉันว่าคราวก่อน
ฉันบันทึกเบอร์เขาไว้นะ

91
00:07:44,088 --> 00:07:46,340
(อัยการคิมเซวอน)

92
00:08:00,771 --> 00:08:02,356
(คิมเซวอน)

93
00:08:04,275 --> 00:08:06,319
- ว่าไง
- นายอยู่ไหน

94
00:08:06,402 --> 00:08:07,570
มาดื่มกันเถอะ

95
00:08:08,779 --> 00:08:10,198
ไม่เอา ฉันเหนื่อย

96
00:08:10,281 --> 00:08:12,325
คืออย่างนี้นะ มีคนอยากเจอนายน่ะ

97
00:08:12,658 --> 00:08:14,702
คนคนนี้ทนปล่อยนายไปไม่ได้น่ะ

98
00:08:18,080 --> 00:08:19,123
หมายความว่าไง

99
00:08:29,425 --> 00:08:30,468
ทางนี้

100
00:08:35,723 --> 00:08:37,350
มัวทำอะไรอยู่ มานี่สิ

101
00:08:46,234 --> 00:08:47,360
นั่งลงสิ

102
00:08:54,033 --> 00:08:57,203
ฉันแปลกใจมากที่คุณจุนกยูโทรมา

103
00:08:57,453 --> 00:09:00,331
ทำไมทะเลาะกันเป็นเด็กมัธยมต้นไปได้

104
00:09:00,414 --> 00:09:03,292
นี่ ควอนจองรก
เห็นว่านายเขียนจดหมายลาออกด้วยเหรอ

105
00:09:06,337 --> 00:09:09,340
ฉันเข้าใจว่านายอยากลาออก
เพราะไม่ต้องการ

106
00:09:09,423 --> 00:09:10,550
จะสร้างปัญหาให้บริษัท

107
00:09:10,633 --> 00:09:13,594
แต่นายควรสะสางปัญหากับคุณจุนกยูก่อน

108
00:09:13,928 --> 00:09:16,055
จู่ๆ ไปยื่นจดหมายลาออก
แบบนั้นได้ยังไง

109
00:09:16,138 --> 00:09:19,517
และเท่าที่ฉันเข้าใจ
คุณจุนกยูก็ไม่ได้คิดผิดนะ

110
00:09:20,560 --> 00:09:23,354
คำแนะนำไม่ให้ไปเสี่ยง
กับอะไรที่ไม่แน่นอนมันก็ถูกแล้ว

111
00:09:23,437 --> 00:09:25,189
เจ้านายของนายมีสิทธิ์พูดแบบนั้นนะ

112
00:09:25,273 --> 00:09:27,149
นายต้องคิดเล็กคิดน้อยด้วยหรือไง

113
00:09:27,733 --> 00:09:30,570
พอมาคิดดูแล้ว ฉันก็โหดกับเขาไปนิด

114
00:09:30,653 --> 00:09:32,863
ฉันพูดว่าเขาจะถูกตีตราว่าเป็นทนาย

115
00:09:32,947 --> 00:09:34,615
ที่รับคดีเพื่อเอาหน้า

116
00:09:34,699 --> 00:09:36,993
เอาหน้าเหรอ นั่นก็แรงไปนะ

117
00:09:37,994 --> 00:09:39,745
คุณเป็นคนโหดแบบนี้อยู่แล้วเหรอ

118
00:09:39,829 --> 00:09:41,998
พอได้แล้ว เซวอน

119
00:09:42,540 --> 00:09:45,376
ฉันผิดเองที่รับคดี
โดยไม่ขอความเห็นชอบจากเขาก่อน

120
00:09:45,501 --> 00:09:48,212
นายรับคดีโดยไม่ขอ
ความเห็นชอบจากเจ้านายเหรอ

121
00:09:50,256 --> 00:09:52,174
ไม่เคารพผู้บังคับบัญชาเลยหรือไง

122
00:09:52,258 --> 00:09:54,635
คงเป็นเพราะฉันหัวรั้นเองแหละ

123
00:09:54,719 --> 00:09:57,305
นายก็รู้ว่าทนายควอนรอบคอบแค่ไหน

124
00:09:57,388 --> 00:09:59,807
คุณไปสั่งให้เขาทิ้งคดีทำไม
ในเมื่อรู้จักเขาดีขนาดนี้

125
00:10:00,850 --> 00:10:02,560
เหลือเชื่อชะมัด

126
00:10:05,146 --> 00:10:07,398
นี่นายจะช่วยหรือจะทำให้
เราโมโหกว่าเดิมกันแน่

127
00:10:07,481 --> 00:10:09,483
เลือกสักอย่างแล้วทำให้ตลอดรอดฝั่งสิ

128
00:10:09,567 --> 00:10:11,986
ฟังดูไม่เหมือนผมอยากช่วยเหรอ

129
00:10:12,612 --> 00:10:13,613
อือ

130
00:10:15,114 --> 00:10:18,534
นั่นแหละ จากที่ดูแล้ว
ผมบอกได้ว่ากรณีนี้พวกคุณผิดทั้งคู่

131
00:10:18,868 --> 00:10:21,829
ก็อย่างที่เขาว่ากันไง
ตบมือข้างเดียวไม่ดังน่ะ

132
00:10:22,580 --> 00:10:23,581
เอาล่ะๆ

133
00:10:24,915 --> 00:10:26,375
นี่ครับ

134
00:10:26,876 --> 00:10:28,461
นายเอานี่ไป

135
00:10:29,754 --> 00:10:31,213
แล้วก็สมานฉันท์กันซะตอนนี้

136
00:10:32,131 --> 00:10:33,132
เอาสิ

137
00:10:33,466 --> 00:10:34,467
ให้ตายเถอะ

138
00:10:38,054 --> 00:10:39,555
งั้นก็ได้

139
00:10:39,639 --> 00:10:41,766
ผมจะปล่อยให้
คุยกันตามลำพังสองคนแล้วกัน

140
00:10:41,849 --> 00:10:45,436
- ไม่สิ นี่ไม่ใช่นัดบอดนะ
- นายอยู่ด้วยไม่ได้หรือไง

141
00:10:45,519 --> 00:10:46,812
ปล่อยฉันเลย

142
00:10:46,896 --> 00:10:49,357
ฉันไม่สนว่าจะต้องทำยังไง
แต่คุยกันซะให้จบเรื่อง

143
00:10:50,191 --> 00:10:51,192
ผมไปแล้วนะ

144
00:10:52,234 --> 00:10:53,402
อยู่ต่อเถอะ

145
00:10:53,486 --> 00:10:55,071
อยู่ต่ออีกนิดน่า

146
00:10:55,154 --> 00:10:57,114
จะเรียกฉันมา
แล้วชิ่งไปแบบนี้ไม่ได้นะ

147
00:10:57,865 --> 00:10:58,991
ปัดโธ่

148
00:11:02,703 --> 00:11:04,205
ทำไมเขาต้องทำแบบนี้ด้วย

149
00:11:06,248 --> 00:11:08,209
ให้ตายสิ เจ้าคนนี้

150
00:11:16,759 --> 00:11:18,219
อัยการคิมเซวอนคะ

151
00:11:18,636 --> 00:11:21,972
ขอบคุณที่ยื่นมือเข้ามา
ช่วยในคดีของฉัน

152
00:11:22,431 --> 00:11:24,683
{\an8}ฉันขอโทษที่เพิ่งมาขอบคุณเอาตอนนี้

153
00:11:26,060 --> 00:11:27,812
{\an8}ไหนๆ ก็พูดเรื่องนี้พอดี

154
00:11:28,312 --> 00:11:30,981
{\an8}ทนายควอนเป็นยังไงบ้างคะ

155
00:11:38,322 --> 00:11:40,866
ไม่ได้ มันโจ่งแจ้งเกินไป

156
00:11:41,075 --> 00:11:43,536
ใครก็ดูออกว่าฉันอยากจะถาม

157
00:11:43,619 --> 00:11:45,037
ว่าทนายควอนเป็นยังไงบ้าง

158
00:11:52,503 --> 00:11:56,173
แถมฉันก็ถามคนที่สำนักงาน
บ่อยเกินไปแล้ว

159
00:12:13,149 --> 00:12:14,150
ทนายควอน

160
00:12:16,360 --> 00:12:17,403
จองรก

161
00:12:19,613 --> 00:12:21,073
นายไม่รู้จักฉันเลยเหรอ

162
00:12:23,951 --> 00:12:27,288
คิดว่าฉันจะไม่เข้าใจนาย

163
00:12:27,872 --> 00:12:29,582
แล้วจะไล่นายออกจริงๆ หรือไง

164
00:12:30,332 --> 00:12:32,168
ช่วงเวลาที่เรามีร่วมกัน

165
00:12:32,960 --> 00:12:35,463
มีค่าแค่ความสัมพันธ์
ที่แตกหักได้ง่ายๆ เหรอ

166
00:12:40,092 --> 00:12:41,260
ผมขอโทษครับ

167
00:12:42,303 --> 00:12:44,013
ก็อย่างที่คุณพูด

168
00:12:44,638 --> 00:12:47,641
ผมทำเหมือนตัวเองไม่เคยเป็นส่วนหนึ่ง
ในสำนักงานกฎหมายของเรา

169
00:12:47,725 --> 00:12:49,059
เหมือนว่าผมไม่มีความรับผิดชอบอะไร

170
00:12:51,812 --> 00:12:53,355
คุณพูดถูกมาตลอดครับ

171
00:12:54,482 --> 00:12:57,443
ตั้งแต่ต้นจนจบ สิ่งที่ผมเป็นมาตลอด

172
00:12:57,526 --> 00:12:59,236
คือคนเห็นแก่ตัวและหัวรั้น

173
00:13:02,740 --> 00:13:04,325
ผมรับคดีนี้มา

174
00:13:05,409 --> 00:13:08,037
เพื่อบรรเทาจิตใจตัวเอง
และเดินตามหลักการที่ตั้งไว้

175
00:13:09,955 --> 00:13:13,751
ผมถึงได้คิดว่าควรแบกรับ
เสียงวิพากษ์วิจารณ์ไว้คนเดียวครับ

176
00:13:14,877 --> 00:13:18,130
ผมไม่อยากก่อปัญหาให้คุณหรือบริษัท

177
00:13:19,548 --> 00:13:21,759
และการลาออกก็เป็นวิธีที่ดีที่สุด

178
00:13:23,886 --> 00:13:25,137
ในการจะทำแบบนั้นได้ครับ

179
00:13:25,888 --> 00:13:27,014
ฉันรู้

180
00:13:28,557 --> 00:13:29,600
ฉันรู้ดี

181
00:13:32,144 --> 00:13:34,772
ฉันรู้ว่าทำไมนายถึงเลือกลาออก

182
00:13:36,357 --> 00:13:37,441
แต่ถึงอย่างนั้น

183
00:13:38,442 --> 00:13:41,111
ฉันก็ไม่อยากเห็นนายต้องเจ็บอีกต่อไป

184
00:13:41,403 --> 00:13:44,949
ฉันรู้ว่าเรื่องนี้จะทำให้
นายลำบากเหมือนเมื่อห้าปีก่อน

185
00:13:46,325 --> 00:13:47,701
ฉันจะนั่งเฉยๆ

186
00:13:48,452 --> 00:13:50,538
แล้วมองดูมัน
กลืนกินนายทั้งเป็นได้ยังไง

187
00:13:53,666 --> 00:13:54,667
จองรก

188
00:13:58,462 --> 00:14:01,382
รู้ไหมว่ามีเรื่องอะไร
ที่ฉันนึกเสียดายที่สุดในชีวิต

189
00:14:09,139 --> 00:14:12,935
ผมว่าเราต้อง
อยู่ข้างเดียวกับผู้เสียหายครับ

190
00:14:13,269 --> 00:14:14,728
{\an8}(ห้าปีก่อน)

191
00:14:14,812 --> 00:14:16,855
{\an8}สิ่งที่ผู้เสียหายพูดเป็นความจริง

192
00:14:16,939 --> 00:14:20,025
ผมมั่นใจว่าสารเคมีฆ่าเชื้อโรค
มีอันตรายครับ

193
00:14:20,818 --> 00:14:22,820
ผมตรวจดูรายงาน
ที่ชี้ว่ามันปลอดภัยแล้ว

194
00:14:22,903 --> 00:14:26,323
แต่กลายเป็นว่าแล็บนั่น
ปรับแต่งสภาวะในการทดลอง

195
00:14:27,366 --> 00:14:29,410
เพื่อให้ผลออกมาเอื้อประโยชน์
ให้เซจงเคมีภัณฑ์ครับ

196
00:14:29,493 --> 00:14:30,494
เดี๋ยวนะ

197
00:14:31,495 --> 00:14:34,540
ถึงอย่างนั้น นายก็เป็นคน
ว่าความให้เซจงเคมีภัณฑ์นะ

198
00:14:35,708 --> 00:14:37,918
หัวหน้านายรู้เรื่องนี้หรือเปล่า

199
00:14:40,254 --> 00:14:41,422
ผมว่าหัวหน้าของผม

200
00:14:42,631 --> 00:14:44,800
ก็มีส่วนร่วม
ในการปั้นแต่งรายงานด้วยครับ

201
00:14:44,884 --> 00:14:45,885
นี่

202
00:14:48,053 --> 00:14:49,972
นายคิดจะเปิดโปงบริษัทเหรอ

203
00:14:51,223 --> 00:14:52,182
คงไม่ใช่หรอกนะ

204
00:14:53,142 --> 00:14:55,144
ไม่หรอก ไม่ใช่อยู่แล้ว

205
00:14:56,395 --> 00:14:58,731
เรื่องนี้ทำให้
มีเหยื่อ 250 รายนะครับ

206
00:14:58,814 --> 00:15:01,275
ถึงผมจะว่าความให้ฝ่ายจำเลย

207
00:15:01,734 --> 00:15:04,820
แต่ผมก็ยังมีสำนึกผิดชอบชั่วดี
ได้ไม่ใช่เหรอครับ

208
00:15:05,029 --> 00:15:06,947
ควอนจองรก บ้าไปแล้วหรือไง

209
00:15:07,531 --> 00:15:09,158
เลิกพูดจาเพ้อเจ้อได้แล้ว

210
00:15:09,366 --> 00:15:12,453
นายก็รู้ว่าสำนักงานกฎหมายแทฮัน
มีอิทธิพลแค่ไหน

211
00:15:12,536 --> 00:15:14,788
นายจะเปิดโปงเนี่ยนะ

212
00:15:16,081 --> 00:15:19,084
ถ้าทำแบบนั้น
ชีวิตนายในฐานะทนายจบเห่แน่ๆ

213
00:15:22,004 --> 00:15:23,213
ผมก็กลัวเหมือนกันครับ

214
00:15:25,424 --> 00:15:28,928
แต่ผมก็ทนปิดหูปิดตาไม่ได้

215
00:15:29,595 --> 00:15:31,347
หนึ่งครั้งจะกลายเป็นสอง

216
00:15:33,474 --> 00:15:34,808
และในที่สุด ผมอาจลงเอย

217
00:15:34,892 --> 00:15:37,394
ด้วยการเป็นปีศาจ
ไร้สำนึกเหมือนพวกนั้น

218
00:15:40,898 --> 00:15:42,232
ผมกลัวสิ่งนั้นยิ่งกว่าครับ

219
00:15:48,822 --> 00:15:50,157
ผมจะขอให้เนติบัณฑิตยสภา

220
00:15:50,240 --> 00:15:53,035
เพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพของคุณ

221
00:15:53,118 --> 00:15:54,912
ฝ่าฝืนข้อตกลงระหว่างทนายและลูกความ

222
00:15:54,995 --> 00:15:56,747
เหตุผลแค่นั้นน่าจะพอ

223
00:15:56,830 --> 00:15:59,667
มาตราสอง วรรคสาม
ของประมวลจรรยาบรรณวิชาชีพทนาย

224
00:16:00,626 --> 00:16:03,295
กล่าวว่าผู้เป็นทนาย
ต้องไม่ประพฤติมิชอบในหน้าที่

225
00:16:03,379 --> 00:16:06,840
และต้องคำนึงถึงสาธารณประโยชน์เสมอ

226
00:16:06,924 --> 00:16:09,009
ผมจะใช้ชีวิตของผมในฐานะทนาย

227
00:16:09,093 --> 00:16:11,470
ที่ยังมีสำนึก
ผิดชอบชั่วดีอยู่บ้างครับ

228
00:16:17,768 --> 00:16:19,353
ควอนจองรก เจ้าบ้านั่น

229
00:16:19,728 --> 00:16:20,980
ไม่อยากจะเชื่อเลย

230
00:16:22,314 --> 00:16:23,565
ไอ้เด็กบ้านั่น

231
00:16:31,782 --> 00:16:33,951
(สำนักงานกฎหมายเยรัม)

232
00:16:34,368 --> 00:16:35,869
สวัสดีครับ รุ่นพี่

233
00:16:35,953 --> 00:16:38,622
ผมทนายจากบัณฑิตรุ่นที่ 32
ยอนจุนกยูครับ

234
00:16:40,791 --> 00:16:43,544
เขาเป็นทนายที่จิตใจดี
และมีพรสวรรค์ครับ

235
00:16:43,627 --> 00:16:46,964
ผมจะยอมให้สำนักงานกฎหมายแทฮัน
เหยียบเขาจมดินไม่ได้

236
00:16:47,172 --> 00:16:49,883
ทนายยอนเป็นคนขอเอง จะปฏิเสธได้ยังไง

237
00:16:49,967 --> 00:16:51,218
ขอบคุณครับ

238
00:16:53,053 --> 00:16:55,014
ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ

239
00:16:55,931 --> 00:16:56,974
ขอบคุณครับ

240
00:16:59,351 --> 00:17:01,645
เรื่องที่ฉันนึกเสียดายที่สุดในชีวิต

241
00:17:01,937 --> 00:17:04,898
คือการไม่ห้ามนายเมื่อห้าปีก่อน

242
00:17:07,568 --> 00:17:09,153
ฉันต้องทนเห็นนายย่อยยับ

243
00:17:09,945 --> 00:17:12,114
ต่อหน้าต่อตาฉัน

244
00:17:15,617 --> 00:17:19,288
ถ้างั้นสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต
ที่ฉันเคยทำคืออะไรล่ะ

245
00:17:20,706 --> 00:17:23,625
นั่นก็คือการช่วยนายเมื่อห้าปีก่อนไง

246
00:17:29,214 --> 00:17:31,341
จากนั้นไม่นาน
นายก็เข้าทำงานที่สำนักงานของฉัน

247
00:17:31,592 --> 00:17:33,635
และเราก็กัดฟันสู้
ผ่านช่วงยากลำบากมาด้วยกัน

248
00:17:34,011 --> 00:17:35,679
เราอาจไม่ได้มานั่งคุยกันนานๆ

249
00:17:36,013 --> 00:17:38,724
แต่เรากลายเป็นเพื่อน
ที่พึ่งพากันและกันได้

250
00:17:40,059 --> 00:17:41,685
ฉันมองนายแบบนั้น

251
00:17:43,771 --> 00:17:45,814
ถ้านายจะลุกขึ้นมาลาออกแบบนั้น

252
00:17:50,861 --> 00:17:52,529
แล้วชีวิตฉันจะเหลืออะไรล่ะ

253
00:17:56,909 --> 00:17:58,410
เพราะงั้นเรา
มาลุยเรื่องนี้ด้วยกันเถอะ

254
00:18:00,162 --> 00:18:01,288
ฉัน...

255
00:18:02,748 --> 00:18:04,625
ยอมปล่อยให้นายย่อยยับแบบนี้ไม่ได้

256
00:18:05,459 --> 00:18:08,170
ต่อให้หนทางข้างหน้าของเรา
จะยากลำบากแค่ไหน

257
00:18:09,379 --> 00:18:10,756
ก็มาฝ่าฟันไปด้วยกันเถอะ

258
00:18:12,716 --> 00:18:13,717
ว่าไง

259
00:19:09,731 --> 00:19:10,774
ตอนนี้

260
00:19:12,943 --> 00:19:14,736
ผมจะไม่ลังเลแล้วครับ

261
00:19:27,332 --> 00:19:29,585
บรรยากาศวันนี้จะคุกรุ่นอีกไหมนะ

262
00:19:29,668 --> 00:19:31,712
นั่นสิ น่าอึดอัดสุดๆ

263
00:19:33,338 --> 00:19:34,965
- อรุณสวัสดิ์
- สวัสดีค่ะ

264
00:19:35,215 --> 00:19:37,176
- อรุณสวัสดิ์ค่ะ
- ทนายทัน ผู้ช่วยอี

265
00:19:37,259 --> 00:19:39,511
เราจะมีประชุมฉุกเฉินในอีกห้านาที
เตรียมตัวให้พร้อมนะ

266
00:19:39,595 --> 00:19:41,638
- คุณพิลกี บอกทนายชเวด้วย
- ครับ

267
00:19:41,722 --> 00:19:44,057
ประชุมฉุกเฉินเรื่องอะไรเหรอคะ

268
00:19:44,141 --> 00:19:45,851
ก็เรื่องช่วยชีวิตคนคนหนึ่งน่ะ

269
00:19:46,059 --> 00:19:48,854
- ช่วยชีวิตคนเหรอ ใครครับ
- จะใครล่ะ

270
00:19:48,937 --> 00:19:51,148
ชายที่คนทั้งชาติเกลียดที่สุด
ทนายควอนไง

271
00:19:51,231 --> 00:19:53,483
- ชายที่คนทั้งชาติเกลียดที่สุดเหรอ
- ใช่สิ

272
00:19:53,609 --> 00:19:55,611
ทั้งโทรศัพท์ร้องเรียน
ทั้งคอมเมนต์แรงๆ

273
00:19:55,694 --> 00:19:57,446
ทำให้นายเป็นชาย
ที่คนทั้งชาติเกลียดที่สุดไง

274
00:19:57,529 --> 00:19:59,364
- เตรียมตัวให้พร้อมนะ
- ค่ะ

275
00:19:59,990 --> 00:20:00,991
ขอบคุณทุกคนนะครับ

276
00:20:04,077 --> 00:20:05,120
เกิดอะไรขึ้นน่ะ

277
00:20:05,662 --> 00:20:08,165
เมื่อคืนสองคนนั้นยังทำเหมือน
จะไม่มาเจอกันอีกแล้วอยู่เลย

278
00:20:08,248 --> 00:20:09,374
นั่นสิ

279
00:20:09,875 --> 00:20:12,669
อยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้น
จนสามารถละลายหัวใจ

280
00:20:12,753 --> 00:20:14,213
ที่เยือกเย็นราวน้ำแข็ง
ของสองคนนั่นได้

281
00:20:14,296 --> 00:20:16,089
พวกเขาคงไปดื่มแล้วคืนดีกันมั้ง

282
00:20:16,173 --> 00:20:17,674
เอาล่ะ เตรียมพร้อมกัน

283
00:20:17,758 --> 00:20:18,759
คิว

284
00:20:23,931 --> 00:20:25,432
คัต โอเค

285
00:20:25,933 --> 00:20:27,267
- ทำได้ดีมากครับ
- ขอบคุณครับ

286
00:20:27,351 --> 00:20:29,353
- ขอบคุณค่ะ
- ทำได้ดีมาก ทุกคน

287
00:20:29,978 --> 00:20:32,022
- ทำได้ดีมากค่ะ
- ยุนซอ เยี่ยมมาก

288
00:20:32,648 --> 00:20:34,107
ขอบคุณทุกคนนะครับ

289
00:20:34,191 --> 00:20:35,192
ไปกันเถอะ

290
00:20:35,901 --> 00:20:37,152
ขอบคุณครับ

291
00:20:52,167 --> 00:20:53,252
ทำดีมากครับ

292
00:20:58,215 --> 00:21:00,842
ทำดีแล้วครับ คุณโอจินชิม

293
00:21:05,055 --> 00:21:07,808
- ยุนซอ มีอะไรหรือเปล่า
- ฉันแค่...

294
00:21:08,892 --> 00:21:10,477
นึกถึงทนายควอนน่ะ

295
00:21:11,561 --> 00:21:14,314
ฉันกับเขาเคยมาเดินกันที่นี่

296
00:21:28,328 --> 00:21:29,579
รอก่อนนะ พี่

297
00:21:31,832 --> 00:21:34,084
ขอโทษค่ะ อัยการคิมเซวอน

298
00:21:36,169 --> 00:21:38,964
คุณโอยุนซอ มาทำอะไรที่นี่ครับ

299
00:21:39,756 --> 00:21:41,383
ฉันเพิ่งถ่ายละครเสร็จค่ะ

300
00:21:41,758 --> 00:21:43,844
เรามาบังเอิญเจอกันแบบนี้ได้ยังไงนะ

301
00:21:45,095 --> 00:21:48,932
ฉันกำลังคิดว่าจะติดต่อคุณไปเลยค่ะ

302
00:21:49,016 --> 00:21:51,310
ผมเหรอ เรื่องอะไรครับ

303
00:21:52,102 --> 00:21:53,103
คือ...

304
00:21:53,645 --> 00:21:55,147
ครั้งก่อน

305
00:21:55,772 --> 00:21:58,567
เพราะคุณช่วยจัดการ
เรื่องคดีตามรังควานของฉัน

306
00:21:58,650 --> 00:21:59,901
ฉันเลยอยากขอบคุณน่ะค่ะ

307
00:22:01,069 --> 00:22:02,112
เพราะเรื่องนั้นเหรอครับ

308
00:22:02,696 --> 00:22:04,114
แล้วก็เรื่อง...

309
00:22:05,282 --> 00:22:06,658
บอกผมมาตามตรงเถอะครับ

310
00:22:07,576 --> 00:22:09,161
คุณอยากถามถึงจองรกใช่ไหม

311
00:22:10,078 --> 00:22:12,080
คุณรู้ทันฉันเร็วมากเลยนะคะ

312
00:22:16,126 --> 00:22:20,213
แล้วทนายควอนเป็นยังไงบ้างคะ

313
00:22:21,173 --> 00:22:23,133
ดูเหมือนสังคมจะประณามเขาอยู่

314
00:22:23,842 --> 00:22:26,428
- เขาสบายดีไหมคะ
- ก็ต้องไม่อยู่แล้วครับ

315
00:22:27,888 --> 00:22:30,766
หลังจากรับคดี
เขาก็ไม่กินอะไรเป็นเรื่องเป็นราว

316
00:22:31,391 --> 00:22:33,602
ผมกลัวว่าอีกไม่นาน
เขาอาจเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา

317
00:22:36,354 --> 00:22:38,523
ยุนซอ ไปกันได้แล้ว

318
00:22:40,150 --> 00:22:42,027
เดี๋ยวจะไปไม่ทันตารางงานนะ

319
00:22:45,655 --> 00:22:48,283
- ฉันต้องไปแล้วค่ะ
- ครับ

320
00:22:48,658 --> 00:22:50,619
เรื่องทนายควอน...

321
00:22:52,579 --> 00:22:53,789
ฝากดูแลเขาด้วยนะคะ

322
00:23:03,632 --> 00:23:05,008
หรือฉันไม่ควรพูดแบบนั้นนะ

323
00:23:05,801 --> 00:23:07,552
เธอดูเป็นห่วงมาก

324
00:23:10,180 --> 00:23:11,932
แต่ก็ตั้งใจให้เป็นแบบนั้นแหละนะ

325
00:23:13,058 --> 00:23:14,893
ในวันที่ 21 มกราคม 2019

326
00:23:14,976 --> 00:23:17,270
ระหว่างที่ถูกคิมยองแท
ผู้เป็นสามีทำร้าย

327
00:23:17,354 --> 00:23:21,358
อิมยุนฮีก็ถูกตั้งข้อหา
ว่าแทงสามีสองครั้งครับ

328
00:23:24,152 --> 00:23:27,614
พ่อของอิมยุนฮีหายตัวไป
และสันนิษฐานว่าเสียชีวิตแล้ว

329
00:23:27,948 --> 00:23:30,200
สามีเก่าของเธอ
ก็เสียชีวิตจากเหตุเพลิงไหม้เช่นกัน

330
00:23:30,283 --> 00:23:32,119
นี่จึงทำให้ทางอัยการสงสัยครับ

331
00:23:32,327 --> 00:23:34,746
นั่นเป็นเพราะหลังการตายของทั้งสอง

332
00:23:34,830 --> 00:23:38,625
อิมยุนฮีได้เงินประกันก้อนใหญ่
ในนามของทั้งสองทันที

333
00:23:40,043 --> 00:23:42,295
ศาลตัดสินโทษของพัคซูมยอง

334
00:23:42,379 --> 00:23:44,047
ให้จำคุก 20 ปี

335
00:23:44,131 --> 00:23:46,341
และอิมยุนฮีก็ได้รับการปล่อยตัว
ด้วยการวางเงินประกันครับ

336
00:23:46,424 --> 00:23:49,845
ในตอนนี้ อิมยุนฮี
ได้รับเงิน 2,730 ล้านวอน

337
00:23:49,928 --> 00:23:52,848
จากยอดรวมทั้งหมด 4,930 ล้านวอน
และหายตัวไปครับ

338
00:23:52,931 --> 00:23:54,891
เธอหายตัวไปเหรอ

339
00:23:55,142 --> 00:23:57,644
อะไรทำให้เธอยุ่ง
ขนาดต้องหายไปก่อนที่จะได้เงิน

340
00:23:57,727 --> 00:23:59,604
ไม่ชอบมาพากลจริงๆ ด้วย

341
00:23:59,688 --> 00:24:02,399
แต่ในเวลานี้
พัคซูมยองก็มีคำกล่าวอ้างใหม่

342
00:24:02,482 --> 00:24:04,151
ว่าเขาแทงผู้ตายเพียงครั้งเดียว

343
00:24:04,234 --> 00:24:07,571
ถ้าพัคซูมยอง
แทงแค่ครั้งเดียวจริงตามที่บอก

344
00:24:07,654 --> 00:24:10,782
คดีนี้ก็อาจมีคนร้ายอีกราย
หรือผู้สมรู้ร่วมคิดอีกคนก็ได้

345
00:24:10,991 --> 00:24:12,617
มีเบาะแสอะไรบ้างไหม

346
00:24:13,952 --> 00:24:15,912
ระหว่างที่ผมสืบหา
ว่าอิมยุนฮีอยู่ที่ไหน

347
00:24:15,996 --> 00:24:18,039
มีพยานแจ้งว่าอิมยุนฮี

348
00:24:18,123 --> 00:24:20,458
มารับเงินประกัน
กับชายไม่ทราบชื่อครับ

349
00:24:21,376 --> 00:24:24,004
เท่าที่เราทราบ ตอนนี้อิมยุนฮี
ไม่มีญาติที่ไหนอีก

350
00:24:24,087 --> 00:24:25,380
งั้นใคร...

351
00:24:26,923 --> 00:24:29,801
สามีเธอเพิ่งตายไปไม่นาน
แล้วเธอก็...

352
00:24:29,885 --> 00:24:33,847
ไม่หรอก นี่อาจเป็นการคบชู้
ที่เริ่มมาตั้งแต่ก่อนการตายก็ได้

353
00:24:34,347 --> 00:24:37,309
อย่างที่ทุกคนทราบดี ถ้าเป็นคดี
เกี่ยวกับการคบชู้และหย่าร้าง

354
00:24:37,392 --> 00:24:40,145
ผมเป็นผู้เชี่ยวชาญเบอร์หนึ่ง
ของประเทศ

355
00:24:40,228 --> 00:24:42,939
ความรู้สึกผมบอกว่า
พวกเขาเป็นชู้กันครับ

356
00:24:43,023 --> 00:24:44,274
เดี๋ยวก่อนนะ

357
00:24:44,941 --> 00:24:48,445
นายบอกว่าสามีเก่าของอิมยุนฮี
ก็ตายในเหตุเพลิงไหม้เมื่อห้าปีก่อน

358
00:24:48,737 --> 00:24:51,698
งั้นก็มีความเป็นไปได้
ที่อิมยุนฮีและผู้ชายคนนั้น

359
00:24:51,781 --> 00:24:55,619
รวมหัวกันเพื่อฮุบเงิน
มันน่าคิดอยู่นะ

360
00:24:55,702 --> 00:24:57,412
ตอนนี้ยังเป็นแค่ข้อสันนิษฐานครับ

361
00:24:58,038 --> 00:25:01,541
อันดับแรก เราต้องระบุตัวตน
ของผู้ชายในกล้องวงจรปิดก่อน

362
00:25:01,625 --> 00:25:03,835
โอเค ผู้ช่วยอี

363
00:25:03,919 --> 00:25:06,546
ไปสืบว่าอิมยุนฮีไปอยู่ไหน
หลังได้รับการปล่อยตัว

364
00:25:06,630 --> 00:25:10,258
หาจากกล้องวงจรปิดทั้งหมด
ที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นด้วย

365
00:25:10,884 --> 00:25:14,721
ผมแน่ใจว่ากล้อง
น่าจะจับภาพสองคนนั้นด้วยกันได้

366
00:25:14,804 --> 00:25:15,805
ได้ครับ

367
00:25:15,972 --> 00:25:19,476
ว่าแต่ท่านประธานคะ
นานแล้วนะคะที่คุณไม่ได้ปล่อยรังสี

368
00:25:19,601 --> 00:25:20,810
"ทนายตัวจริง" ออกมา

369
00:25:21,394 --> 00:25:22,562
เห็นด้วยครับ

370
00:25:22,646 --> 00:25:26,191
ผมลืมไปสนิทว่าคุณก็เคยเป็นทนายครับ

371
00:25:26,608 --> 00:25:27,609
ทนายยอน

372
00:25:29,444 --> 00:25:30,904
ทำไมฟังดูหยามกันชอบกล

373
00:25:31,112 --> 00:25:32,364
ทนายยอนเนี่ยนะ

374
00:25:33,573 --> 00:25:35,992
รู้ไหมว่าทำไมผมได้เงินกู้
มาเปิดสำนักงานกฎหมายนี้

375
00:25:36,576 --> 00:25:39,454
อัยการยอน ผู้พิพากษายอน
ก็ฟังดูเป็นธรรมชาติดี

376
00:25:39,537 --> 00:25:41,706
แต่ถ้าเอา "ยอน" มาคู่กับ "ทนาย"
มันจะออกมาเป็นอะไรล่ะ

377
00:25:41,790 --> 00:25:42,916
ทนายยอน

378
00:25:42,999 --> 00:25:44,918
ทนายยอนฟังดูเห่ยน่ะ

379
00:25:45,001 --> 00:25:46,753
ผมเกลียดคำนำหน้าแบบนั้น

380
00:25:46,836 --> 00:25:49,005
เพราะงั้น แทนที่จะเป็นทนายยอน
ผมเลยกลายมาเป็นประธานยอนแทน

381
00:25:49,089 --> 00:25:50,131
ครับ

382
00:25:50,548 --> 00:25:52,717
- ทนายยอน
- เดี๋ยวเถอะ

383
00:25:54,803 --> 00:25:58,515
เอาล่ะ ถ้าใครมีความเห็นอะไร
ก็ไว้มาคุยกันใหม่นะ

384
00:25:58,598 --> 00:25:59,724
- ครับ
- ครับ

385
00:25:59,849 --> 00:26:02,143
- ดีมาก
- ทนายควอนคะ

386
00:26:02,227 --> 00:26:04,646
ถ้าอยากให้ช่วยอะไรบอกได้เลยนะคะ

387
00:26:04,729 --> 00:26:06,106
ครับ ขอบคุณครับ

388
00:26:07,399 --> 00:26:10,402
คงจะดีนะคะ ถ้าตอนนี้
เขามีเลขาส่วนตัวแบบคุณยุนซอ

389
00:26:10,735 --> 00:26:12,195
เราจ้างเลขาให้เขาดีไหม

390
00:26:12,279 --> 00:26:14,990
แต่อีกไม่นานเลขาฮวัง
ก็จะกลับมาจากลาคลอดแล้ว

391
00:26:15,073 --> 00:26:17,534
ตอนนี้เลยไม่น่าเหมาะ
ที่จะจ้างเลขาอีกคน

392
00:26:17,617 --> 00:26:19,452
ก็จริง งั้นเราจะทำยังไงดี

393
00:26:20,078 --> 00:26:22,330
หรือจะให้เด็กฝึกงานสักคน
ไปเป็นเลขาทนายควอน...

394
00:26:22,414 --> 00:26:26,376
เลือกผมครับ
ผมทำได้ดีกว่าจงฮวาแน่ครับ

395
00:26:26,459 --> 00:26:28,128
กรุณามอบโอกาสนี้แก่ผมด้วยครับ

396
00:26:28,211 --> 00:26:31,339
ผมจะไม่ยอมพลาดโอกาสหายากแบบนี้

397
00:26:31,423 --> 00:26:33,842
- ที่คงมีแค่ครั้งเดียวแน่ๆ ครับ
- ได้ๆ เอาเลย

398
00:26:33,967 --> 00:26:36,511
เราเลือกเลขาหนึ่งคน
จากผู้สมัครหนึ่งคน

399
00:26:36,594 --> 00:26:38,013
เป็นการแข่งขันที่ดุเดือดมาก

400
00:26:38,096 --> 00:26:40,473
ยินดีด้วยนะ เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ

401
00:26:40,557 --> 00:26:41,558
ครับ

402
00:26:51,693 --> 00:26:56,698
(ทนาย ควอนจองรก)

403
00:27:04,998 --> 00:27:07,584
ฉันดูคดีอ้างอิงก่อนๆ
เกี่ยวกับการป้องกันตัวอยู่ค่ะ

404
00:27:07,667 --> 00:27:10,128
ฉันอยากช่วยอะไรได้บ้าง

405
00:27:10,253 --> 00:27:12,714
แต่ก็ไม่แน่นะคะ ฉันอาจเห็นอะไร

406
00:27:12,797 --> 00:27:14,174
ที่คุณมองข้ามไปก็ได้

407
00:27:16,092 --> 00:27:18,136
ฉันอยากทำตัวให้มีประโยชน์จริงๆ ค่ะ

408
00:27:23,391 --> 00:27:25,727
- ครับ
- อือ

409
00:27:27,062 --> 00:27:28,104
ตั้งแต่วันนี้ไป

410
00:27:28,897 --> 00:27:32,442
คุณพิลกีจะเข้ามาช่วยนาย
ในฐานะผู้ช่วยส่วนตัว

411
00:27:32,776 --> 00:27:34,903
ผมคิมพิลกีครับ

412
00:27:35,236 --> 00:27:38,740
ผมจะเป็นสุดยอดเด็กฝึกงานเพื่อให้
สมกับทนายมือหนึ่งของบริษัทเรา

413
00:27:38,823 --> 00:27:40,116
ยินดีที่ได้ร่วมงานนะครับ

414
00:27:41,117 --> 00:27:43,495
ถึงจะชอบเล่นใหญ่อยู่บ้าง
แต่เขาก็ใช้ได้แหละ

415
00:27:43,578 --> 00:27:45,747
- งั้นตั้งใจทำงานนะ
- ครับ ได้เลยครับ

416
00:27:46,915 --> 00:27:49,959
ทนายควอน จากนี้ไป
จะให้ผมทำอะไรบ้างครับ

417
00:27:50,043 --> 00:27:51,294
ถ้าอยากให้หาคดีอ้างอิง

418
00:27:51,378 --> 00:27:54,506
ผมก็จะหาให้
จนเอ็นข้อมืออักเสบเลยครับ

419
00:28:00,136 --> 00:28:02,680
ครับ เหมือนที่คุณบอก
ช่วยหาคดีอ้างอิงมาหน่อย

420
00:28:02,764 --> 00:28:04,057
ครับ รับทราบครับ

421
00:28:06,935 --> 00:28:08,728
ทนายควอน ให้ผมช่วยไหมครับ

422
00:28:08,812 --> 00:28:11,356
- ไม่เป็นไรครับ
- ครับ รับทราบครับ

423
00:28:13,274 --> 00:28:15,443
(ทนาย ควอนจองรก)

424
00:28:26,746 --> 00:28:28,540
จะไปไหนครับ ทนายควอน

425
00:28:29,374 --> 00:28:30,917
ผมต้องไปทำสำเนาเอกสารหน่อยครับ

426
00:28:31,000 --> 00:28:32,877
- มีเรื่องต้องไปดู
- ครับ

427
00:28:32,961 --> 00:28:35,296
- เดี๋ยวผมไปส่งเองครับ
- ไม่เป็นไรครับ

428
00:28:36,256 --> 00:28:39,092
ไม่เป็นไรครับ
ถ้ามีใครโทรมา ช่วยจดไว้ให้ผมที

429
00:28:39,217 --> 00:28:41,428
ในลิ้นชักมีสมุดบันทึกอยู่

430
00:28:41,761 --> 00:28:43,346
คุณเอามาอ่านศึกษาให้ชินกับงานก็ได้

431
00:28:43,430 --> 00:28:45,932
ได้ครับ ว่าแต่ทนายควอนครับ

432
00:28:46,224 --> 00:28:48,685
เดี๋ยวก็จะมื้อเที่ยงแล้ว
คุณอยากทานอะไรครับ

433
00:28:48,893 --> 00:28:50,603
ให้ผมไปซื้ออะไรให้ไหม

434
00:28:50,687 --> 00:28:52,480
ไม่เป็นไรครับ ผมจะหาอะไรกินเอง

435
00:28:52,564 --> 00:28:55,066
- ขอตัวก่อนนะ
- ครับ ลาก่อนครับ

436
00:29:03,950 --> 00:29:07,162
ไม่ว่าจะถูกต้อนให้จนมุมแค่ไหน
เสือก็ยังเป็นเสืออยู่ดี

437
00:29:08,371 --> 00:29:10,498
ฉันจะเฝ้าดูทนายควอน

438
00:29:10,582 --> 00:29:13,585
ว่าเขาก้าวข้ามความยากลำบากนี้
ไปได้ยังไงด้วยสองตาของฉันเอง

439
00:29:13,668 --> 00:29:17,172
ฉันจะซึมซับและเก็บวิชาความรู้
และกลยุทธ์ทั้งหมดของเขา

440
00:29:19,215 --> 00:29:20,467
จริงด้วย สมุดบันทึก

441
00:29:25,680 --> 00:29:27,140
ของเลขาโอนี่นา

442
00:29:37,233 --> 00:29:40,361
หลังจากรับคดี
เขาก็ไม่กินอะไรเป็นเรื่องเป็นราว

443
00:29:41,237 --> 00:29:43,531
ผมกลัวว่าอีกไม่นาน
เขาอาจเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา

444
00:29:48,328 --> 00:29:49,496
ถอนหายใจทำไม

445
00:29:50,455 --> 00:29:52,123
มีปัญหาเรื่องท่องบทเหรอ

446
00:29:52,290 --> 00:29:55,585
เปล่า ฉันแค่เหนื่อยนิดหน่อยน่ะ

447
00:29:55,960 --> 00:29:57,295
เธอคงล้าน่าดูสินะ

448
00:29:57,670 --> 00:30:00,507
แต่พอถ่ายฉากนี้จบก็หมดงานวันนี้แล้ว

449
00:30:00,673 --> 00:30:02,175
จะได้กลับบ้านไปพักแล้วล่ะ

450
00:30:03,218 --> 00:30:04,219
อือ

451
00:30:10,725 --> 00:30:12,143
ที่สำนักงานกฎหมายโทรมา

452
00:30:13,812 --> 00:30:15,647
ค่ะ โอยุนซอค่ะ

453
00:30:17,607 --> 00:30:19,234
ค่ะ คุณพิลกี

454
00:30:20,693 --> 00:30:23,279
- โทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ
- อ๋อ คือว่า

455
00:30:23,363 --> 00:30:27,408
ผมจะเข้ามาช่วยทนายควอน
ตั้งแต่วันนี้ไปน่ะครับ

456
00:30:27,492 --> 00:30:30,995
แล้วพอผมเปิดลิ้นชัก
ของโต๊ะที่คุณเคยนั่ง

457
00:30:31,079 --> 00:30:34,249
ผมเห็นว่าคุณทิ้งปากกา

458
00:30:34,332 --> 00:30:35,959
เอาไว้ด้ามหนึ่งน่ะครับ

459
00:30:36,084 --> 00:30:38,211
แล้วผมเลยแค่อยากถาม

460
00:30:38,294 --> 00:30:41,130
ว่าจะเก็บปากกาด้ามนี้
ไว้เป็นที่ระลึกได้ไหม

461
00:30:42,632 --> 00:30:43,633
ได้สิคะ

462
00:30:47,220 --> 00:30:48,304
เดี๋ยวก่อนค่ะ

463
00:30:57,355 --> 00:30:58,523
ครับ ผู้ช่วยอี

464
00:30:58,606 --> 00:31:02,652
ผมเอารูปจากกล้องวงจรปิด
ไปถามคนแถวนั้นแล้ว

465
00:31:03,152 --> 00:31:04,404
แต่ไม่ได้ข้อมูลใหม่ๆ เลย

466
00:31:06,406 --> 00:31:08,408
ครับ ตอนนี้คงต้อง
เอาแค่นั้นไปก่อนครับ

467
00:31:09,284 --> 00:31:10,326
ครับ

468
00:31:18,668 --> 00:31:20,253
กลับมาแล้วเหรอครับ ทนายควอน

469
00:31:20,336 --> 00:31:21,337
ครับ

470
00:31:22,130 --> 00:31:24,424
มีใครโทรเข้ามาบ้างไหมครับ

471
00:31:24,632 --> 00:31:26,509
อ๋อ ไม่มีครับ

472
00:31:26,593 --> 00:31:29,596
แต่คุณมีแขกนะครับ

473
00:31:30,847 --> 00:31:32,223
คืออย่างนี้ครับ

474
00:31:32,307 --> 00:31:35,393
ผมเจอปากกาของเลขาโอในลิ้นชัก

475
00:31:35,476 --> 00:31:39,397
ผมเลยโทรไปถามเธอ
แล้วเธอก็มาเอาปากกาคืนน่ะครับ

476
00:31:40,231 --> 00:31:42,775
ผมเสนอหลายครั้งแล้ว
ว่าให้เราเรียกบริษัทส่งของ

477
00:31:42,859 --> 00:31:44,527
ส่งไปให้เธอก็ได้

478
00:31:44,611 --> 00:31:47,447
แต่เธอบอกว่าจะมาเอาด้วยตัวเองครับ

479
00:31:47,530 --> 00:31:49,866
เพราะมันสำคัญกับเธอมาก

480
00:31:50,116 --> 00:31:51,993
แล้วเธอก็ตรงดิ่งมาทันทีที่มาได้

481
00:31:54,954 --> 00:31:57,457
ท่านประธานเรียกให้ผมเข้าไปหาที่ห้อง

482
00:31:57,540 --> 00:31:59,542
เดี๋ยวผมจะกลับมานะครับ

483
00:32:25,735 --> 00:32:26,778
คือ...

484
00:32:27,445 --> 00:32:29,530
ฉันมาเอาปากกาน่ะค่ะ

485
00:32:31,866 --> 00:32:33,076
แล้วก็เลยว่าจะมาทักทาย

486
00:32:43,169 --> 00:32:45,546
ฉันเป็นคนวางเอกสารไว้เอง

487
00:32:46,673 --> 00:32:49,050
ครับ ผมรู้ครับ

488
00:32:49,342 --> 00:32:52,095
แหม คุณก็รู้นี่นา

489
00:32:52,178 --> 00:32:54,097
แต่กลับไม่เคยติดต่อ
มาขอบคุณฉันเลยเหรอ

490
00:32:55,390 --> 00:32:58,643
คุณควรขอบคุณฉันหลังจากได้เอกสารสิ

491
00:33:02,772 --> 00:33:03,856
ขอรางวัลตอบแทนด้วยค่ะ

492
00:33:04,273 --> 00:33:06,985
คุณควรให้รางวัลเป็นการตอบแทนฉัน

493
00:33:07,068 --> 00:33:08,903
สำหรับข้อมูลที่มีคุณภาพแบบนั้น

494
00:33:10,029 --> 00:33:11,739
มาตรา 734 ของกฎหมายแพ่ง

495
00:33:11,823 --> 00:33:13,616
"ผู้ที่จัดการธุระในนามของอีกคน

496
00:33:13,700 --> 00:33:16,661
ทั้งที่มิได้มีกิจจำเป็น
ควรกระทำการจัดการนั้น

497
00:33:16,744 --> 00:33:18,162
ด้วยวิธีที่เกิดประโยชน์ต่อตนเอง"

498
00:33:20,665 --> 00:33:21,958
คุณรู้ใช่ไหมคะ

499
00:33:22,625 --> 00:33:25,837
เพราะฉะนั้น เพื่อเป็นการตอบแทนฉัน

500
00:33:26,921 --> 00:33:28,047
คุณก็ควรเลี้ยงข้าวสักมื้อ

501
00:33:31,050 --> 00:33:32,260
หรือไม่อย่างนั้น

502
00:33:34,178 --> 00:33:35,555
ให้ฉันเลี้ยงข้าวคุณไหมคะ

503
00:33:37,015 --> 00:33:39,475
พอมาคิดดีๆ
คุณไม่เคยขอให้ฉันทำแบบนั้นสักหน่อย

504
00:33:39,559 --> 00:33:42,562
ฉันเลยค่อนข้างมั่นใจ
ว่าคงทำให้คุณอึดอัดใจ

505
00:33:42,645 --> 00:33:45,273
งั้นให้ฉันเลี้ยงอาหารคุณ

506
00:33:45,356 --> 00:33:47,233
เป็นการขอโทษแล้วกันค่ะ

507
00:33:48,401 --> 00:33:51,654
ทานอะไรกันดีคะ
ไปทานของที่ดีกับสุขภาพกันเถอะ

508
00:33:53,197 --> 00:33:54,365
คุณโอจินชิม

509
00:33:56,576 --> 00:33:57,702
เรา...

510
00:33:59,328 --> 00:34:01,247
เลิกกันแล้วไม่ใช่เหรอครับ

511
00:34:08,379 --> 00:34:10,131
ฉันจะลืมได้ยังไงคะ

512
00:34:12,717 --> 00:34:13,843
ต้องจำได้อยู่แล้ว

513
00:34:14,635 --> 00:34:15,678
แต่เรื่องของเรื่อง

514
00:34:20,183 --> 00:34:21,976
คือฉันเป็นห่วงคุณค่ะ

515
00:34:23,561 --> 00:34:25,396
ช่วงนี้คุณต้องเจอ
เรื่องหนักหนามากมาย

516
00:34:26,814 --> 00:34:30,234
ฉันปวดใจมากเวลาอ่านเจอข่าว

517
00:34:33,112 --> 00:34:37,533
เมื่อก่อนตอนที่ฉันลำบาก
คุณก็คอยเคียงข้างฉันมาตลอด

518
00:34:42,830 --> 00:34:44,707
แต่ฉันทำอย่างนั้นให้คุณไม่ได้

519
00:34:48,836 --> 00:34:50,838
เพราะเราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว

520
00:34:57,011 --> 00:34:58,304
แต่ฉันก็ยังมาอยู่ดี

521
00:34:58,930 --> 00:35:00,473
"ถ้าเขาไม่ดีใจที่เจอฉันล่ะ"

522
00:35:01,057 --> 00:35:02,809
"ถ้าฉันทำให้เขาอึดอัดใจล่ะ"

523
00:35:02,892 --> 00:35:04,519
ฉันกังวล แต่ก็ยังมาอยู่ดี

524
00:35:05,895 --> 00:35:07,730
เพราะฉันอยากกินข้าวกับคุณ

525
00:35:11,651 --> 00:35:13,027
ฉันเป็นห่วงว่าคุณอาจเป็นลม

526
00:35:13,111 --> 00:35:14,904
เพราะทำงานหนัก
และไม่ได้กินอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน

527
00:35:15,655 --> 00:35:18,908
คุณไม่จำเป็นต้องห่วง
เรื่องแบบนั้นหรอกครับ

528
00:35:21,119 --> 00:35:23,204
- คะ
- ก็อย่างที่คุณพูดครับ

529
00:35:24,455 --> 00:35:26,499
เราไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว

530
00:35:30,711 --> 00:35:31,838
ทนายควอน

531
00:35:31,921 --> 00:35:34,423
เพราะงั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงผม

532
00:35:34,966 --> 00:35:37,969
แล้วสนใจแค่งานของคุณเถอะครับ

533
00:35:40,138 --> 00:35:42,723
ลืมทุกความทรงจำที่คุณมีที่นี่ไปเถอะ

534
00:37:06,140 --> 00:37:08,851
อะไรเนี่ย เธออยู่บ้าน
แต่ไม่เปิดประตูให้ฉันเหรอ

535
00:37:09,435 --> 00:37:12,855
ยุนซอ ฉันเอาของบำรุงมาให้

536
00:37:12,980 --> 00:37:14,774
แล้วก็มีซุปหอยเป๋าฮื้อ
เพื่อสุขภาพด้วย

537
00:37:17,026 --> 00:37:19,612
ทำไมเหรอ มีอะไรหรือเปล่า

538
00:37:20,988 --> 00:37:22,782
กระดาษโน้ตหายไปหมดเลย

539
00:37:23,783 --> 00:37:25,910
- หือ
- ฉันได้ข่าวว่าพักนี้

540
00:37:26,077 --> 00:37:28,371
ทนายควอนกำลังลำบาก

541
00:37:30,748 --> 00:37:32,708
วันนี้ฉันเลยไปหาเขามา

542
00:37:33,668 --> 00:37:35,127
เพราะเป็นห่วงเขามาก

543
00:37:36,045 --> 00:37:39,382
แต่เขาไม่มองฉันด้วยสายตาเหมือนก่อน

544
00:37:41,384 --> 00:37:44,136
แล้วเขาก็เก็บกระดาษโน้ต
ที่ฉันเขียนให้

545
00:37:46,681 --> 00:37:48,099
เอาไปทิ้งหมด

546
00:37:51,811 --> 00:37:53,020
ตอนนี้...

547
00:37:54,855 --> 00:37:57,108
เขาคงลืมฉันหมดใจแล้วล่ะมั้ง

548
00:38:03,322 --> 00:38:05,241
ฉันไม่รู้ว่าจะ
ทนรับเรื่องนั้นได้ยังไง

549
00:38:17,420 --> 00:38:19,755
ว่าแต่ รู้ไหมคะ
ว่าก่อนหน้านี้คุณยุนซอแวะมาทำไม

550
00:38:19,839 --> 00:38:22,758
อ๋อ เธอลืมปากกาไว้
ก็เลยกลับมาเอาน่ะ

551
00:38:23,384 --> 00:38:25,970
เธอมาเอาปากกา
ทั้งที่ตารางงานแน่นมากเหรอ

552
00:38:26,053 --> 00:38:28,514
ปากกาด้ามนั้นคงสำคัญกับเธอมาก

553
00:38:29,890 --> 00:38:31,767
ผมเข้าใจความรู้สึกนั้นนะ

554
00:38:33,644 --> 00:38:35,229
บางสิ่งก็ล้ำค่ากับเรามาก

555
00:38:35,313 --> 00:38:37,315
แม้ในสายตาคนอื่น
อาจจะดูไม่สำคัญอะไร

556
00:38:38,399 --> 00:38:41,402
สมัยประถม ระหว่างทางไปบ้านย่า

557
00:38:42,236 --> 00:38:46,115
ผมเก็บใบไม้มาคั่นหนังสือไว้

558
00:38:47,241 --> 00:38:48,659
ผมคิดว่า

559
00:38:49,035 --> 00:38:51,579
คงเศร้ามากถ้าทำมันหายไป

560
00:38:52,788 --> 00:38:53,831
ค่ะ

561
00:39:05,051 --> 00:39:07,053
{\an8}(ทนาย ควอนจองรก)

562
00:39:22,693 --> 00:39:23,736
ทนายควอนครับ

563
00:39:26,739 --> 00:39:29,617
ผมตรวจดูกล้องวงจรปิดตัวอื่นแล้ว

564
00:39:29,700 --> 00:39:31,243
แต่ไม่มีอะไรผิดแปลกเลย

565
00:39:31,327 --> 00:39:34,914
ผมติดต่อคนรู้จักสมัยเป็น
นักสืบแล้วครับ ไม่ต้องห่วง

566
00:39:38,876 --> 00:39:39,960
มีอะไรเหรอครับ

567
00:39:41,003 --> 00:39:43,506
รูปถ่ายหลักฐานชิ้นนี้มันแปลก

568
00:39:43,923 --> 00:39:44,924
แปลกยังไงครับ

569
00:39:46,258 --> 00:39:49,387
ในเหตุฆาตกรรมมีเลือดเยอะมาก
จนเลอะที่เกิดเหตุไปหมด

570
00:39:51,305 --> 00:39:54,809
แต่ทำไมเสื้อคลุม
ของพัคซูมยองถึงดูสะอาดนัก

571
00:40:03,234 --> 00:40:05,403
เสื้อคลุมที่ทุกท่านเห็นอยู่
เป็นเสื้อที่จำเลย

572
00:40:05,486 --> 00:40:07,446
ใส่ในวันเกิดเหตุครับ

573
00:40:07,988 --> 00:40:10,324
ตามผลตรวจจากห้องแล็บ
เราพบเลือดของเหยื่อ

574
00:40:10,408 --> 00:40:12,118
เพียงปริมาณเล็กน้อยบนแขนเสื้อ

575
00:40:12,201 --> 00:40:14,662
ถึงนั่นจะพิสูจน์

576
00:40:14,745 --> 00:40:16,914
{\an8}ว่าลูกความของผมทำร้ายเหยื่อจริง

577
00:40:18,833 --> 00:40:22,878
แต่นั่นก็ยังเป็นตัวบ่งชี้ด้วย
ว่าเขาแทงเหยื่อเพียงครั้งเดียวครับ

578
00:40:25,756 --> 00:40:27,049
(อัยการ)

579
00:40:27,216 --> 00:40:29,009
แผลที่ทำให้ถึงแก่ความตาย

580
00:40:29,427 --> 00:40:31,387
เกิดจากการแทงครั้งที่สอง
บริเวณหน้าอกของเหยื่อครับ

581
00:40:31,929 --> 00:40:34,974
{\an8}มีดนั้นทำให้
หลอดเลือดแดงที่หัวใจฉีกขาด

582
00:40:35,266 --> 00:40:37,351
{\an8}และเหยื่อเสียชีวิต
จากการเสียเลือดมากเกินไปครับ

583
00:40:39,687 --> 00:40:43,858
{\an8}ดังที่ทุกท่านเห็น
ทั้งพื้นและผนังเต็มไปด้วยเลือด

584
00:40:44,233 --> 00:40:46,026
นั่นเป็นเพราะตอนที่ฆาตกรชักมีดออก

585
00:40:46,110 --> 00:40:48,320
เลือดของเหยื่อ
พุ่งกระจายเหมือนน้ำที่ออกจากก๊อก

586
00:40:48,779 --> 00:40:50,781
ดังนั้น การที่ฆาตกร

587
00:40:50,865 --> 00:40:53,200
{\an8}แทบจะไม่มีเลือดติดบนเสื้อผ้า

588
00:40:53,492 --> 00:40:55,077
จึงเป็นไปได้ยากครับ

589
00:40:57,580 --> 00:41:00,207
นอกจากนี้ อิมยุนฮี
ซึ่งศาลอนุญาตให้ประกันตัว

590
00:41:00,291 --> 00:41:03,294
ได้ไปรับเงินเพียง 2,730 ล้านวอน
เมื่อไม่นานนี้

591
00:41:03,377 --> 00:41:06,380
จากยอดรวมทั้งหมด 4,930 ล้านวอน
และตอนนี้เธอก็หายตัวไปครับ

592
00:41:08,048 --> 00:41:10,885
อะไรที่ทำให้เธอต้องซ่อนตัว

593
00:41:11,010 --> 00:41:13,554
หลังจากยอมทิ้งเงิน
ไปมากกว่าสองพันล้านวอน

594
00:41:16,056 --> 00:41:20,019
ด้วยข้อเท็จจริงทั้งหมดนี้
เราจะยังมั่นใจได้อย่างไร

595
00:41:20,102 --> 00:41:21,896
ว่าฝ่ายอัยการได้พิสูจน์
ว่าลูกความผมมีความผิด

596
00:41:21,979 --> 00:41:23,314
โดยปราศจากเหตุอันควรสงสัย

597
00:41:25,691 --> 00:41:27,818
(ผู้พิพากษา)

598
00:41:27,902 --> 00:41:29,945
ฝ่ายอัยการมีอะไรจะเพิ่มเติมไหม

599
00:41:35,201 --> 00:41:37,620
ศาลครับ ผมขอเรียกพยานขึ้นให้การครับ

600
00:41:38,204 --> 00:41:40,039
พยานผู้เดียวในอาชญากรรมครั้งนี้

601
00:41:50,591 --> 00:41:51,967
คุณอิมยุนฮีครับ

602
00:41:52,051 --> 00:41:53,052
พี่ยุนฮี

603
00:41:59,141 --> 00:42:00,267
พี่สาว

604
00:42:05,898 --> 00:42:06,899
{\an8}(พยาน)

605
00:42:10,778 --> 00:42:11,820
พยาน

606
00:42:13,280 --> 00:42:15,866
ผมขอถามได้ไหมว่าทำไมคุณถึงหายตัวไป

607
00:42:18,244 --> 00:42:20,496
ฉันอยากพักสมอง
หลังถูกปล่อยจากเรือนจำ

608
00:42:21,747 --> 00:42:23,123
เลยไปเที่ยวพักผ่อนค่ะ

609
00:42:25,668 --> 00:42:26,710
อย่างนั้นเอง

610
00:42:27,378 --> 00:42:30,381
คุณเคยตกเป็นผู้ต้องสงสัย
ในคดีฆาตกรรมนี้

611
00:42:30,464 --> 00:42:33,425
{\an8}และตอนนี้คุณก็เป็นพยานเพียงคนเดียว
ผมขอถามคุณหน่อยครับ

612
00:42:33,509 --> 00:42:35,135
เหยื่อในเหตุการณ์ คิมยองแท

613
00:42:35,219 --> 00:42:37,680
ใครเป็นคนแทงเขาสองครั้ง
จนเสียชีวิตครับ

614
00:42:43,811 --> 00:42:45,479
พี่ครับ พี่สาว

615
00:42:47,565 --> 00:42:48,607
ซูมยอง

616
00:42:50,985 --> 00:42:52,403
ขอโทษนะ ซูมยอง

617
00:42:53,195 --> 00:42:56,448
พี่ยุนฮี อย่าร้องไห้

618
00:42:56,991 --> 00:42:58,325
พี่...

619
00:43:00,744 --> 00:43:03,831
พยาน ผมขอถามอีกครั้งครับ

620
00:43:03,914 --> 00:43:06,792
หนึ่งแผลบริเวณหน้าท้อง
และอีกหนึ่งแผลบริเวณหน้าอก

621
00:43:06,875 --> 00:43:09,920
รวมเป็นแผลถูกแทงสองแผล
ที่ทำให้สามีของคุณถึงแก่ชีวิต

622
00:43:10,921 --> 00:43:14,300
ผู้กระทำการคือคนที่นั่งตรงนั้น
พัคซูมยองใช่ไหมครับ

623
00:43:17,553 --> 00:43:20,139
ค่ะ ใช่ค่ะ

624
00:43:24,977 --> 00:43:25,978
ผมมีคำถามเท่านี้ครับ

625
00:43:27,438 --> 00:43:29,732
แต่พี่ครับ พี่...

626
00:43:32,610 --> 00:43:35,237
พี่...

627
00:43:51,879 --> 00:43:53,797
- คุณอิมยุนฮี
- ทนายควอนจองรก

628
00:43:53,881 --> 00:43:57,009
คุณอ้างว่าคุณอิมยุนฮีหายตัวไป
แต่เธอมาปรากฏตัววันนี้ในฐานะพยาน

629
00:43:57,092 --> 00:43:59,094
- มีความคิดเห็นอย่างไรครับ
- ยังคิดอยู่ไหมคะ

630
00:43:59,178 --> 00:44:00,346
ว่ายังจับฆาตกรตัวจริงไม่ได้

631
00:44:00,429 --> 00:44:02,890
หลายคนวิพากษ์วิจารณ์ที่คุณ
เลือกแก้ต่างให้คุณพัคซูมยอง...

632
00:44:05,434 --> 00:44:06,602
เกิดอะไรขึ้นครับ

633
00:44:08,062 --> 00:44:09,480
คิดว่าเกิดอะไรขึ้นล่ะ

634
00:44:09,563 --> 00:44:11,065
ฉันชนะเห็นๆ ไงล่ะ

635
00:44:12,900 --> 00:44:15,653
{\an8}ดีใจที่ติดต่ออิมยุนฮีได้พอดี

636
00:44:15,736 --> 00:44:17,112
{\an8}ไม่งั้นเรื่องนี้คงกลายเป็นหายนะแน่

637
00:44:21,075 --> 00:44:23,535
ว่าแต่เราติดต่อเธอได้ยังไงนะ

638
00:44:23,786 --> 00:44:27,289
อ๋อ เธอโทรมาขอเป็นพยานเองครับ

639
00:44:32,419 --> 00:44:33,504
(อิมยุนฮีให้การในฐานะพยาน)

640
00:44:33,587 --> 00:44:35,089
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ย

641
00:44:35,172 --> 00:44:38,050
นึกว่าเรามีหลักฐานแน่นหนาแล้วซะอีก

642
00:44:38,133 --> 00:44:40,886
นั่นสิคะ ไม่คิดเลยว่าอิมยุนฮี

643
00:44:40,969 --> 00:44:42,304
จะมาปรากฏตัวในศาล

644
00:44:42,388 --> 00:44:43,806
คิดว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไงครับ

645
00:44:44,139 --> 00:44:46,100
คุณเชื่อว่าเธอบริสุทธิ์หรือเปล่า

646
00:44:46,183 --> 00:44:48,268
ถ้าเธอไม่บริสุทธิ์จริง
ก็คงไม่มาปรากฏตัวในศาล

647
00:44:48,727 --> 00:44:50,938
ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

648
00:44:51,146 --> 00:44:53,565
แต่ตอนนี้สังคม
เกลียดทนายควอนยิ่งกว่าเดิมอีก

649
00:44:56,568 --> 00:45:01,949
(คำให้การของอิมยุนฮี
ต้อนทนายควอนจนมุม)

650
00:45:05,244 --> 00:45:07,371
ยุนซอ เลิกอ่านข่าวนั่นสักทีเถอะ

651
00:45:07,996 --> 00:45:10,040
ยิ่งอ่านเธอก็ยิ่งหดหู่นะ

652
00:45:28,976 --> 00:45:30,519
ฉันทนไม่ไหวแล้ว

653
00:45:31,603 --> 00:45:34,481
ยุนซอ เธอช่วยเริ่ม

654
00:45:34,565 --> 00:45:36,942
ด้วยการตบฉันแรงๆ ก่อนได้ไหม

655
00:45:37,484 --> 00:45:39,278
อะไรของพี่น่ะ

656
00:45:39,361 --> 00:45:40,737
ไม่นะ ฉันควรโดนจริงๆ

657
00:45:41,196 --> 00:45:44,491
ฉันสมควรโดนเธอตบนะ

658
00:45:45,409 --> 00:45:47,119
ทนายควอนจองรก

659
00:45:48,579 --> 00:45:50,581
ไม่ได้เลิกกับเธอเพราะเขาไม่ชอบเธอนะ

660
00:46:11,518 --> 00:46:12,644
ครับ ผู้ช่วยอี

661
00:46:12,728 --> 00:46:14,062
ผมได้ภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วครับ

662
00:46:20,110 --> 00:46:22,154
จุดนี้อยู่ใกล้กับธนาคาร
ที่เธอได้รับเงินประกัน

663
00:46:22,237 --> 00:46:25,365
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ บ่ายสาม
วันนั้นเลยนี่นา

664
00:46:25,449 --> 00:46:27,659
นี่เป็นวิดีโอที่ชัดที่สุด
เท่าที่เราหาได้

665
00:46:28,243 --> 00:46:30,996
แต่เราระบุตัวใครไม่ได้เลยครับ

666
00:46:37,753 --> 00:46:38,795
มีอะไรเหรอครับ

667
00:46:45,093 --> 00:46:47,012
ฉันหาวิดีโอที่ถ่ายติดหน้าเขาไม่ได้

668
00:46:47,095 --> 00:46:48,430
แต่ลองดูในนี้สิ

669
00:46:50,265 --> 00:46:52,226
เราหาลายนิ้วมือจากตรงนี้ได้ไหม

670
00:46:52,518 --> 00:46:54,394
จากตำแหน่งก็ดูเป็นไปได้อยู่นะ

671
00:46:55,145 --> 00:46:56,313
ฉันก็คิดว่าได้

672
00:47:02,778 --> 00:47:06,365
เขาไม่ได้เลิกกับเธอเพราะไม่ชอบเธอ

673
00:47:07,783 --> 00:47:10,619
เขาทำแบบนั้น
เพราะเป็นห่วงเธอมากต่างหาก

674
00:47:14,164 --> 00:47:15,290
เรา...

675
00:47:19,503 --> 00:47:20,754
เลิกกันดีกว่าครับ

676
00:47:21,547 --> 00:47:23,590
คุณมาคิดอีกทีเลยรู้สึก
เหมือนถูกหักหลังเหรอคะ

677
00:47:23,757 --> 00:47:26,552
หรือคุณรู้สึกอึดอัด

678
00:47:26,885 --> 00:47:28,178
เพราะฉันเป็นที่สนใจ

679
00:47:29,137 --> 00:47:31,181
เพราะเหตุผลทั้งหมดที่คุณเพิ่งพูดมา

680
00:47:32,182 --> 00:47:35,185
ผมเลยได้ข้อสรุปว่าเราไม่ควรคบกันต่อ

681
00:47:35,644 --> 00:47:36,645
เพราะงั้น

682
00:47:37,271 --> 00:47:40,566
ผมว่าเราเลิกกันคงจะดีที่สุดครับ

683
00:47:44,361 --> 00:47:45,946
เขาไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลย

684
00:48:19,980 --> 00:48:21,898
กำลังจะไปทำงานเหรอคะ ทนายควอน

685
00:48:22,024 --> 00:48:25,485
- มาทำอะไรที่นี่ครับ
- ฉันทำข้าวกล่องมาให้คุณค่ะ

686
00:48:25,861 --> 00:48:26,945
นี่ค่ะ

687
00:48:28,280 --> 00:48:29,323
ทานให้อร่อยนะคะ

688
00:48:31,950 --> 00:48:33,410
อย่าอดข้าวล่ะ

689
00:48:36,413 --> 00:48:38,957
- คุณโอจินชิม...
- อีกเดี๋ยวฉันจะต้องไปถ่ายงาน

690
00:48:39,041 --> 00:48:40,250
ต้องรีบไปแล้วค่ะ

691
00:48:40,334 --> 00:48:43,670
หวังว่าอาหารนี่จะช่วยให้คุณ
มีแรงต่อสู้ที่ศาลวันนี้นะคะ

692
00:48:46,340 --> 00:48:47,883
ทานให้หมดด้วยนะคะ

693
00:49:06,151 --> 00:49:09,237
ทนายควอน ไปทานมื้อเย็นกับฉันไหมคะ

694
00:49:09,321 --> 00:49:12,866
ฉันรู้จักร้านแถวนี้ที่เป็นส่วนตัวดี
ไปด้วยกันเถอะค่ะ

695
00:49:21,500 --> 00:49:22,834
ทำแบบนี้ทำไมครับ

696
00:49:22,918 --> 00:49:25,712
ถ้าคุณคอยมาที่นี่แบบนี้
อาจมีคนถ่ายรูปไป

697
00:49:27,214 --> 00:49:28,715
แล้วคุณก็อาจมีข่าวอื้อฉาวได้

698
00:49:29,174 --> 00:49:30,634
อย่างที่ผมเคยบอกคุณไป

699
00:49:30,717 --> 00:49:33,136
- คุณควรลืมความทรงจำ...
- ฉันไม่อยากลืมนี่คะ

700
00:49:36,264 --> 00:49:38,266
ฉันจะตัดสินใจเองว่าลืมหรือไม่ลืม

701
00:49:39,017 --> 00:49:41,978
ฉันจะทำตามที่ตัวเองต้องการ
และก็จะไม่ลืมคุณ

702
00:49:42,729 --> 00:49:43,980
ฉันจะโหยหาคุณ

703
00:49:45,857 --> 00:49:48,735
ฉันจะมาหาคุณเวลาเป็นห่วง
แล้วก็จะมาทุกครั้ง

704
00:49:48,985 --> 00:49:50,320
ที่คิดถึงคุณค่ะ

705
00:50:08,380 --> 00:50:09,423
ซูมยอง

706
00:50:11,883 --> 00:50:13,260
อยู่ในนั้นลำบากไหม

707
00:50:15,804 --> 00:50:17,264
ขอโทษนะ ซูมยอง

708
00:50:17,514 --> 00:50:19,349
อย่าร้องเลยพี่ อย่าร้องไห้

709
00:50:19,433 --> 00:50:20,976
พี่ อย่าร้องไห้เลย

710
00:50:21,184 --> 00:50:24,980
นายแค่พยายามจะช่วยฉัน

711
00:50:31,695 --> 00:50:32,696
ซูมยอง

712
00:50:34,865 --> 00:50:36,908
วันที่นายมาที่บ้านฉัน

713
00:50:37,993 --> 00:50:40,203
- นายจำได้ไหม
- ผมแทงเขา

714
00:50:40,287 --> 00:50:42,789
ผมช่วยพี่ ผมแทงเขา

715
00:50:43,832 --> 00:50:44,916
ถูกแล้ว

716
00:50:45,917 --> 00:50:47,544
นายช่วยฉันไว้

717
00:50:48,211 --> 00:50:49,421
แต่ซูมยอง

718
00:50:49,504 --> 00:50:51,298
นายจำไม่ได้เหรอ

719
00:50:52,257 --> 00:50:53,675
ว่าแทงเขาสองครั้ง

720
00:50:54,843 --> 00:50:58,597
ไม่ใช่นะ พี่ ผมแทงเขาครั้งเดียว

721
00:50:58,930 --> 00:51:01,099
ผมแทงเขาครั้งเดียว

722
00:51:06,521 --> 00:51:07,606
ไม่ใช่

723
00:51:08,940 --> 00:51:10,734
นายแทงเขาสองครั้ง

724
00:51:13,737 --> 00:51:15,530
นายเป็นคนฆ่าเขา

725
00:51:23,330 --> 00:51:24,748
(ยอรึม)

726
00:51:30,462 --> 00:51:31,421
{\an8}อือ ยอรึม

727
00:51:31,505 --> 00:51:33,423
{\an8}ฉันเอาลายนิ้วมือไประบุตัวตนมา

728
00:51:34,883 --> 00:51:36,259
แต่มีบางอย่างแปลกๆ

729
00:51:36,343 --> 00:51:38,220
ลายนิ้วมือนั่นเป็นของคนที่ตายไปแล้ว

730
00:51:38,929 --> 00:51:39,930
หา

731
00:51:40,847 --> 00:51:42,432
ลายนิ้วมือของคนตายเหรอ

732
00:51:44,810 --> 00:51:45,727
ชเวซังโฮ

733
00:51:45,811 --> 00:51:48,396
เขาถูกจับสามครั้งในข้อหาความรุนแรง
และหนึ่งครั้งในข้อหาต้มตุ๋น

734
00:51:50,190 --> 00:51:51,399
ชเวซังโฮเหรอ

735
00:51:53,235 --> 00:51:54,736
- เขาคือ...
- ใช่

736
00:51:55,403 --> 00:51:57,030
เขาคือสามีเก่าของอิมยุนฮี

737
00:51:58,865 --> 00:52:00,992
(รายงานการวิเคราะห์ลายนิ้วมือ)

738
00:52:03,954 --> 00:52:05,831
แปลว่าสามีเก่าของอิมยุนฮี
ยังมีชีวิตอยู่เหรอ

739
00:52:05,914 --> 00:52:07,999
ใช่ ศพถูกเปลี่ยนตัว

740
00:52:08,083 --> 00:52:11,169
และคนที่ตายในเหตุเพลิงไหม้
ไม่ใช่ชเวซังโฮ

741
00:52:12,337 --> 00:52:15,507
เราขอหมายจับอิมยุนฮีกับชเวซังโฮแล้ว

742
00:52:20,011 --> 00:52:21,513
มาดูวิดีโอกันครับ

743
00:52:22,055 --> 00:52:24,641
ชายที่ทุกท่านเห็นในวิดีโอนี้
คือชายที่ไปรับเงินประกัน

744
00:52:24,724 --> 00:52:26,268
กับอิมยุนฮีครับ

745
00:52:28,395 --> 00:52:32,148
เราได้ลายนิ้วมือของเขา
มาจากผนังกระจกนี้

746
00:52:32,232 --> 00:52:35,402
และหลังวิเคราะห์ลายนิ้วมือ
เราก็ทราบตัวตนของเขาครับ

747
00:52:35,652 --> 00:52:36,862
ผู้ชายคนนี้

748
00:52:38,321 --> 00:52:41,116
คืออดีตสามีที่เสียชีวิตไปแล้ว
ของอิมยุนฮี ชเวซังโฮครับ

749
00:52:41,908 --> 00:52:43,451
เรื่องนี้เป็นไปได้ยังไง

750
00:52:43,827 --> 00:52:46,705
ผู้ชายที่ตายไปแล้ว

751
00:52:46,872 --> 00:52:48,623
จะมาเดินบนถนนได้ยังไง

752
00:52:48,707 --> 00:52:51,918
ชเวซังโฮที่ควรเสียชีวิตไปแล้ว
ในเหตุเพลิงไหม้

753
00:52:52,002 --> 00:52:53,211
ที่จริงแล้วยังมีชีวิตอยู่

754
00:52:53,795 --> 00:52:56,047
และเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด
ในความผิดของอิมยุนฮีครับ

755
00:52:57,090 --> 00:52:58,550
นอกจากนั้น เพื่อเป็นการตรวจสอบตัวตน

756
00:52:59,134 --> 00:53:01,678
ของชายที่เสียชีวิต
ในอุบัติเหตุเพลิงไหม้

757
00:53:04,222 --> 00:53:07,434
ผมเปรียบเทียบ
ประวัติทางทันตกรรมของศพ

758
00:53:07,517 --> 00:53:08,810
กับคนที่อิมยุนฮีรู้จัก

759
00:53:09,352 --> 00:53:11,897
{\an8}และผมสามารถยืนยัน
ตัวตนที่แท้จริงของศพได้ครับ

760
00:53:16,276 --> 00:53:18,695
ศพนั้นเป็นของพ่ออิมยุนฮี

761
00:53:18,778 --> 00:53:21,114
ที่เชื่อกันว่าหายตัวไป
คุณอิมโอจุงครับ

762
00:53:48,141 --> 00:53:49,309
คุณชเวซังโฮ

763
00:53:51,853 --> 00:53:53,104
นั่นคือชื่อของคุณใช่ไหม

764
00:53:55,565 --> 00:53:59,444
คุณรู้ใช่ไหมว่าตัวเอง
เป็นผู้ต้องสงสัยหลักในคดีคิมยองแท

765
00:54:02,238 --> 00:54:04,366
คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่ให้การ

766
00:54:04,449 --> 00:54:08,078
แต่ถ้าไม่พูดอะไร ความผิดทั้งหมด

767
00:54:08,161 --> 00:54:09,996
จะตกอยู่ที่คุณคนเดียว

768
00:54:11,373 --> 00:54:13,083
อิมยุนฮีอ้างว่า

769
00:54:13,166 --> 00:54:16,294
คุณเป็นคนก่อเหตุฆาตกรรม
แต่เพียงผู้เดียว

770
00:54:17,253 --> 00:54:19,047
ไม่จริง ยัยนั่นน่ะ

771
00:54:20,507 --> 00:54:23,301
ยัยนั่นบังคับให้ผมทำ
ผมก็เป็นเหยื่อเหมือนกัน

772
00:54:23,593 --> 00:54:27,305
งั้นเรามาเริ่มต้นกัน
ที่คดีฆาตกรรมคิมยองแทดีไหม

773
00:54:29,474 --> 00:54:30,934
ช่วยเล่าเหตุการณ์ให้ฉันฟังที

774
00:54:32,811 --> 00:54:33,812
พี่ครับ

775
00:54:35,105 --> 00:54:36,606
หนึ่งสัปดาห์ก่อนเกิดเหตุ

776
00:54:37,357 --> 00:54:39,943
ยุนฮีคอยเรียกพัคซูมยอง
มาส่งของที่บ้านเธอเรื่อยๆ

777
00:54:40,026 --> 00:54:41,277
ขอบคุณที่มาอีกครั้งนะ

778
00:54:41,361 --> 00:54:43,571
เธอออกมาหลังจากที่โดนซ้อม

779
00:54:43,655 --> 00:54:45,573
และล้างสมองเขาด้วยคำพูดเดิมๆ

780
00:54:45,657 --> 00:54:46,866
ฉันอยากให้

781
00:54:48,493 --> 00:54:51,079
ใครสักคนฆ่าเขาให้ฉันเหลือเกิน

782
00:54:51,913 --> 00:54:53,790
คนชั่วนั่น

783
00:54:53,873 --> 00:54:56,710
เธอคอยพูดว่า
อยากให้ใครสักคนฆ่าเขาให้เธอ

784
00:55:01,339 --> 00:55:02,340
ซูมยอง

785
00:55:07,887 --> 00:55:09,431
ซูมยอง ตั้งสติสิ

786
00:55:11,558 --> 00:55:13,893
- พี่ครับ
- ตั้งใจฟังฉันนะ

787
00:55:14,144 --> 00:55:16,229
วันนี้นายไม่เคยมาที่นี่

788
00:55:17,022 --> 00:55:18,648
นายไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

789
00:55:18,940 --> 00:55:20,734
แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น
เข้าใจไหม

790
00:55:21,026 --> 00:55:22,694
อย่าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง

791
00:55:23,361 --> 00:55:25,030
สัญญาได้ไหม

792
00:55:25,822 --> 00:55:27,574
- ครับ
- ตกลงนะ

793
00:55:28,033 --> 00:55:30,493
ไปสิ ไปตอนนี้เลย

794
00:55:46,551 --> 00:55:48,219
มันจบแล้ว ออกมาสิ

795
00:55:58,063 --> 00:55:59,314
ทำอะไรน่ะ

796
00:55:59,606 --> 00:56:02,150
ถ้าใช้เจ้านั่นฆ่าเขา
เธอก็ควรโทรแจ้งตำรวจสิ

797
00:56:02,233 --> 00:56:03,318
บ้าหรือไง

798
00:56:04,069 --> 00:56:05,945
แบบนั้นตำรวจก็จะสงสัยฉันด้วย

799
00:56:06,321 --> 00:56:08,865
ไม่รู้หรือไงว่าถ้าอยู่ในที่เกิดเหตุ
ฉันก็จะตกเป็นผู้ต้องสงสัย

800
00:56:08,948 --> 00:56:10,450
ก่อนอื่น ฉันจะสารภาพ

801
00:56:11,076 --> 00:56:13,244
และพอพวกนั้นสืบรู้ทีหลัง
ว่าเขาเป็นฆาตกรตัวจริง

802
00:56:13,328 --> 00:56:14,454
ฉันก็จะได้รับความสงสาร

803
00:56:14,537 --> 00:56:16,790
และลบล้างข้อสงสัยทั้งหมด
ว่านี่เป็นการหลอกเอาเงินประกัน

804
00:56:19,375 --> 00:56:20,710
หมดหน้าที่แล้ว ไปได้

805
00:56:21,169 --> 00:56:23,838
ฉันโทรไปหานายเผื่อเอาไว้
แต่ฉันไม่ต้องการนายแล้ว

806
00:56:24,422 --> 00:56:25,465
เข้าใจแล้ว

807
00:56:43,108 --> 00:56:44,234
ส่งมา

808
00:56:48,613 --> 00:56:51,991
ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง
จากนี้ไปอย่ามาแถวนี้อีก

809
00:56:52,075 --> 00:56:53,243
แล้วก็ห้ามโทรหาฉันด้วย

810
00:57:01,334 --> 00:57:04,212
อิมยุนฮี ซึ่งเคยถูกกล่าวหา
ว่าฆาตกรรมสามี

811
00:57:04,295 --> 00:57:06,965
ถูกศาลตัดสินให้จับกุม
ในข้อหาสมคบคิดฆาตกรรม

812
00:57:07,048 --> 00:57:08,716
และสังหารบิดา

813
00:57:08,800 --> 00:57:11,845
{\an8}อิมยุนฮีวางแผนกับอดีตสามี
และสมรู้ร่วมคิดกัน

814
00:57:11,928 --> 00:57:13,721
{\an8}ในการฆ่าสามีคนที่สอง คิมยองแท

815
00:57:13,805 --> 00:57:16,599
เธอยังฆ่าพ่อของตัวเอง
และตบตาว่าเป็นอุบัติเหตุเพลิงไหม้

816
00:57:16,683 --> 00:57:19,018
หลังจากนั้น เธอก็ทำให้ร่าง
ดูเหมือนศพสามีเก่า

817
00:57:19,102 --> 00:57:22,355
และรับเงินประกันโดยผิดกฎหมาย

818
00:57:22,439 --> 00:57:23,773
- ของทั้งพ่อและอดีตสามี
- เอาล่ะ

819
00:57:23,857 --> 00:57:26,317
แสดงว่าพ่อเธอไม่ได้หายตัวไป
แต่ถูกฆาตกรรม

820
00:57:26,401 --> 00:57:27,944
และสามีเก่าเธอ
ก็ไม่ได้ตายเพราะไฟไหม้

821
00:57:28,027 --> 00:57:32,073
แต่พวกนั้นปลอมแปลงศพพ่อเธอ
ให้เหมือนเขาใช่ไหม

822
00:57:32,157 --> 00:57:34,868
พวกนั้นถึงได้เงินประกัน
ของทั้งสองคนไง

823
00:57:34,951 --> 00:57:38,329
พวกเขาเอาเงินไปใช้เล่นพนันจนหมด

824
00:57:38,413 --> 00:57:41,916
จากนั้นก็หาผู้ชายอีกคน
และฆ่าเขาเพื่อเงิน

825
00:57:42,417 --> 00:57:45,086
มนุษย์เราทำเรื่องชั่วร้าย
ขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ

826
00:57:45,670 --> 00:57:48,256
แต่เรื่องก็เปิดเผยออกมาแล้ว
ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจที่สุด

827
00:57:48,339 --> 00:57:50,049
ฉันโล่งใจมากเลยค่ะ

828
00:57:50,133 --> 00:57:53,178
ทนายควอนที่เปิดเผยความจริง
เลยได้กลายเป็นดาวเด่น

829
00:57:53,303 --> 00:57:56,139
นั่นสินะ ในที่สุด
ทนายควอนก็ทำสำเร็จจนได้

830
00:57:57,974 --> 00:58:00,226
เดี๋ยวนะ แล้วท่านประธานอยู่ไหนครับ

831
00:58:01,853 --> 00:58:04,564
เขามัวแต่วุ่นกับการ
ให้สัมภาษณ์ทางโทรศัพท์น่ะ

832
00:58:04,647 --> 00:58:05,690
ให้สัมภาษณ์เหรอ

833
00:58:07,775 --> 00:58:08,651
ครับ สวัสดีครับ

834
00:58:08,735 --> 00:58:12,822
ผมเป็นผู้นำทางจิตใจ
และบุคคลต้นแบบของทนายควอนจองรก

835
00:58:12,906 --> 00:58:14,949
ประธานสำนักงานกฎหมายออลเวส์
ยอนจุนกยูครับ

836
00:58:16,075 --> 00:58:17,785
เอาล่ะ

837
00:58:19,329 --> 00:58:20,413
ครับ ใช่

838
00:58:20,705 --> 00:58:22,248
ทนายควอนจองรก

839
00:58:22,540 --> 00:58:24,959
เป็นทนาย
และเพื่อนร่วมงานที่ยอดเยี่ยม

840
00:58:25,043 --> 00:58:28,046
เขาประสบความสำเร็จ
ในการเดินตามรอยเท้าผม

841
00:58:28,129 --> 00:58:30,924
สู่เส้นทางของความถูกต้อง
และเป็นธรรมครับ

842
00:58:31,174 --> 00:58:33,218
การรับทำคดีนี้

843
00:58:33,301 --> 00:58:36,596
แสดงให้เห็นว่าทนายควอน
เข้าใจคำขวัญของบริษัทเราเป็นอย่างดี

844
00:58:36,679 --> 00:58:40,266
และนั่นทำให้ผม
ภูมิใจในตัวเขามากครับ

845
00:58:40,350 --> 00:58:43,269
คำขวัญของสำนักงานกฎหมายออลเวส์ก็คือ

846
00:58:43,478 --> 00:58:46,314
"ค้นหาความจริง รักยิ่งความเป็นธรรม"

847
00:58:47,273 --> 00:58:50,568
และแน่นอนว่าผมนี่แหละ
ที่เป็นคนคิดคำขวัญนี้ขึ้นมา

848
00:58:51,945 --> 00:58:54,447
อ๋อ คุณต้องการแค่นี้เหรอครับ

849
00:58:54,531 --> 00:58:57,158
ผมมีอะไรอยากพูดเยอะเลย

850
00:58:57,367 --> 00:59:00,203
คุณไม่อยากรู้เรื่องพื้นเพ
ชีวิตวัยเด็กของผม

851
00:59:00,286 --> 00:59:02,956
และหนทางที่ทำให้ผมกลายเป็น
ประธานที่เก่งกาจแบบนี้เหรอครับ

852
00:59:03,039 --> 00:59:06,167
สาวในสเปกของผม
หรือแผนจะออกทีวีในอนาคต

853
00:59:06,251 --> 00:59:08,169
ฮัลโหล ฮัลโหลครับ

854
00:59:09,879 --> 00:59:11,339
ทำไมวางสายไปล่ะ

855
00:59:11,965 --> 00:59:13,633
ไม่เข้าใจเลย

856
00:59:14,092 --> 00:59:15,301
โทรหาเขาอีกทีดีกว่า

857
00:59:18,721 --> 00:59:20,932
(บันทึกหลักฐาน)

858
00:59:24,727 --> 00:59:27,105
ทนายควอน
มาดื่มฉลองในวันแบบนี้กันเถอะ

859
00:59:27,272 --> 00:59:29,190
อยากกินอะไร ฉันเลี้ยงได้หมด

860
00:59:29,732 --> 00:59:32,110
สเต๊กริบอาย ล็อบสเตอร์ ปลากะพง

861
00:59:32,193 --> 00:59:34,404
หรือลูกชิ้นปลาสักช่อดี
ว่ามาเลย ฉันเลี้ยงเอง

862
00:59:34,487 --> 00:59:36,322
ครั้งหน้าแล้วกันครับ
วันนี้ผมเหนื่อยนิดหน่อย

863
00:59:37,740 --> 00:59:40,243
ก็จริง นายควรกลับบ้านไปพัก

864
00:59:40,493 --> 00:59:41,703
นายไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว

865
00:59:42,078 --> 00:59:43,663
งั้นแปะโป้งไว้ก่อนแล้วกันนะ

866
00:59:43,746 --> 00:59:46,332
คราวหน้าค่อยไปเมากันให้หัวทิ่ม

867
00:59:46,666 --> 00:59:47,709
ไว้เจอกัน

868
01:00:05,310 --> 01:00:09,314
ว่าแต่ ฉันขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ

869
01:00:10,690 --> 01:00:12,317
คุณไม่ยอมไปทานมื้อเย็นกับบริษัท

870
01:00:12,942 --> 01:00:14,611
เพราะคุณเหนื่อย

871
01:00:15,695 --> 01:00:18,531
แล้วทำไมถึงชวนฉันมาดื่มโซจูล่ะคะ

872
01:00:20,742 --> 01:00:22,535
วันนี้ผมก็แค่...

873
01:00:24,787 --> 01:00:27,457
อยากดื่มโซจูกับคุณสองคน

874
01:00:36,007 --> 01:00:39,636
ทนายควอน คืนนี้ไปดื่มกันเถอะค่ะ

875
01:00:40,053 --> 01:00:41,971
{\an8}มาเจอกันที่ร้านคัมจาทัง

876
01:00:42,055 --> 01:00:44,098
{\an8}ที่เราเคยไปหลังชนะคดีคราวก่อนดีไหม

877
01:00:51,356 --> 01:00:52,982
คัมจาทังสองครับ

878
01:00:53,066 --> 01:00:54,025
จ้ะ

879
01:01:05,787 --> 01:01:06,871
เชิญจ้ะ

880
01:01:16,047 --> 01:01:17,090
ทนายควอน

881
01:01:19,926 --> 01:01:21,969
คุยกันข้างนอกหน่อยได้ไหมครับ

882
01:01:43,199 --> 01:01:46,244
คุณโอจินชิม ทำแบบนี้ทำไมครับ

883
01:01:48,579 --> 01:01:49,539
ฉันทำอะไรคะ

884
01:01:49,622 --> 01:01:52,333
คุณก็รู้ว่าเราไม่ควร
มาเจอกันแบบนี้อีกแล้ว

885
01:01:54,043 --> 01:01:57,171
ไม่รู้หรอกค่ะ
ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเราเจอกันไม่ได้

886
01:01:59,924 --> 01:02:01,259
ฉันรู้แล้วนะคะ

887
01:02:02,635 --> 01:02:04,011
ว่าทำไม

888
01:02:05,596 --> 01:02:07,223
คุณถึงบอกเลิกฉัน

889
01:02:11,018 --> 01:02:14,772
ฉันต้องผ่านอะไรมามากมาย

890
01:02:16,649 --> 01:02:19,610
แต่คุณเป็นเหตุผล
ที่ทำให้ฉันเอาชนะทุกอย่างได้

891
01:02:23,114 --> 01:02:25,116
และระหว่างนั้น ฉันก็แข็งแกร่งขึ้น

892
01:02:27,785 --> 01:02:30,371
ฉันกลัวว่าจะเสียคุณไป

893
01:02:31,831 --> 01:02:34,000
มากกว่ากลัวเสียโอกาสในวงการ

894
01:02:35,001 --> 01:02:36,169
เพราะมีข่าวอื้อฉาวซะอีก

895
01:02:37,336 --> 01:02:38,504
เพราะงั้น...

896
01:02:42,592 --> 01:02:44,385
ถ้าคุณเป็นห่วงฉันจริงๆ

897
01:02:49,056 --> 01:02:50,391
ช่วยอยู่เคียงข้างฉันเถอะค่ะ

898
01:02:56,355 --> 01:02:58,065
เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะคะ

899
01:03:11,704 --> 01:03:13,956
คุณยังจะไม่รั้งฉันไว้จริงๆ เหรอคะ

900
01:03:18,252 --> 01:03:19,587
ถ้าคุณปล่อยฉันไปตอนนี้

901
01:03:21,672 --> 01:03:24,759
เราคงไม่มีวันได้เจอกันอีก

902
01:03:54,413 --> 01:03:55,581
คุณโอจินชิม

903
01:04:05,466 --> 01:04:06,634
ผมรักคุณครับ

904
01:05:18,998 --> 01:05:20,708
วันนี้ฉันไม่อยากกลับบ้านเลย

905
01:05:20,791 --> 01:05:22,668
ฉันอยากอยู่กับคุณ

906
01:05:22,752 --> 01:05:23,836
ที่ปรึกษากฎหมายเหรอคะ

907
01:05:23,920 --> 01:05:25,671
- คงไม่มีใครอยากทำสินะ
- ผมรับงานนี้เองครับ

908
01:05:25,755 --> 01:05:27,340
มีปัญหาอะไรเนี่ย น่ารำคาญจริงๆ

909
01:05:27,423 --> 01:05:29,425
เพื่อเป็นการปกป้องคุณ

910
01:05:29,508 --> 01:05:31,093
ต่อจากนี้เราควรระวังตัวกันมากขึ้น

911
01:05:31,177 --> 01:05:33,137
จะได้ไม่มีใครรู้เรื่องที่เราคบกัน

912
01:05:33,220 --> 01:05:36,015
ต่อจากนี้เราควรระวังตัวมากขึ้นเหรอ

913
01:05:36,891 --> 01:05:38,893
ต่อให้เขาเป็นผู้จัดการ
ก็ควรเคารพความเป็นส่วนตัว

914
01:05:38,976 --> 01:05:41,145
ยุนซอ ขอเข้าห้องน้ำหน่อยนะ

915
01:05:41,938 --> 01:05:43,105
พี่คะ

916
01:05:43,189 --> 01:05:46,359
คุณยุนซอเข้ากับพระเอกได้ดีไหม

917
01:05:46,442 --> 01:05:47,860
"เซียนจูบ" เหรอ

918
01:05:47,985 --> 01:05:50,071
ลืมไปเลยว่าตอนสี่มีฉากจูบ

919
01:05:50,154 --> 01:05:53,574
ฉันว่าสองคนนั้นอาจเริ่มคบกัน
เพราะละครเรื่องนี้ก็ได้

920
01:05:54,075 --> 01:05:55,451
ผมจะพยายามช่วยคุณซ้อมบท

921
01:05:55,576 --> 01:05:56,827
- ให้ดีที่สุด
- ตายแล้ว

922
01:05:56,911 --> 01:05:58,162
ทำแบบนี้หรือเปล่าครับ

923
01:05:58,245 --> 01:06:00,247
{\an8}คำบรรยายโดย: ณัฐณิชา พุฒพิทักษ์