1
00:00:05,130 --> 00:00:07,215
ในที่สุดก็ทําสําเร็จแล้วเนอะ

2
00:00:10,468 --> 00:00:12,053
ด้วยแพลทินัมที่พวกทีมสปายของโคฮาคุ

3
00:00:13,179 --> 00:00:15,932
ตั้งใจพยายามหามาจนได้

4
00:00:16,558 --> 00:00:18,560
น้ําแห่งปาฏิหาริย์ที่อยู่ในถ้ํานั่น

5
00:00:18,643 --> 00:00:19,644
(ได้รับกรดไนตริก!)

6
00:00:19,728 --> 00:00:21,813
ทํากรดไนตริกสําเร็จแล้ว

7
00:00:21,896 --> 00:00:23,314
แหม

8
00:00:23,398 --> 00:00:26,151
ทั้งเมื่อ 3,700 ปีก่อน

9
00:00:26,234 --> 00:00:27,694
หรือแม้แต่ในเกาะนี้

10
00:00:27,777 --> 00:00:33,241
เมื่อไม่นานมานี้
ก็ถูกลําแสงกลายเป็นหินเล่นงานกันถ้วนหน้า

11
00:00:35,660 --> 00:00:37,579
เท่านี้เราก็จะคืนชีพจากการเป็นหินได้ไม่จํากัด

12
00:00:37,662 --> 00:00:41,041
หรือแปลว่ามนุษยชาติทั้งหมด
จะฟื้นคืนได้อย่างแน่นอน

13
00:00:42,876 --> 00:00:45,003
{\an8}การโต้กลับของอาณาจักรวิทยาศาสตร์

14
00:00:45,086 --> 00:00:46,963
{\an8}เริ่มขึ้นแล้ว

15
00:02:22,767 --> 00:02:25,436
ในเมื่อได้กรดไนตริกมาแล้วก็แปลว่า...

16
00:02:25,520 --> 00:02:28,314
ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้
เคยบอกไว้ไม่ใช่เหรอ ดินปืนน่ะ

17
00:02:28,398 --> 00:02:30,150
แปลว่าจะทําปืนได้แล้วใช่ไหม

18
00:02:30,233 --> 00:02:32,443
จะมีกําลังสร้างของขนาดนั้นได้ไงล่ะ

19
00:02:32,527 --> 00:02:35,864
ถ้าเรามีโรงงานใหญ่ๆ
ไว้สร้างโดยเฉพาะได้ก็คงดีหรอก

20
00:02:35,947 --> 00:02:39,701
น่าเสียดายที่ต้องรีบทํา
เลยต้องใช้อุปกรณ์ชั่วคราวตัวเล็ก

21
00:02:40,201 --> 00:02:42,328
เลยทําได้น้อย ค่อยเป็นค่อยไป

22
00:02:42,412 --> 00:02:44,414
จะตุนไว้ถึงระดับทําสงครามได้

23
00:02:44,497 --> 00:02:47,083
ต้องรอต่อไปอีกไม่รู้กี่เดือนด้วยเนอะ

24
00:02:47,167 --> 00:02:50,378
เออ แต่แทนที่จะรอ เราจะบุกอย่างรวดเร็ว

25
00:02:50,461 --> 00:02:53,339
พอสะสมจนคืนชีพขึ้นมาได้สักคนแล้วล่ะก็

26
00:02:53,423 --> 00:02:55,592
เราจะทยอยปลุกพวกพ้องขึ้นมาเรื่อยๆ เลย

27
00:02:56,593 --> 00:02:58,678
ก่อนอื่นต้องเริ่มจากสร้างโดรน

28
00:02:58,761 --> 00:03:01,347
ดังนั้น ต้องช่วยช่างฝีมือขั้นเทพ
อย่างคาเซกิออกมา

29
00:03:10,940 --> 00:03:14,777
ถูกทิ้งลงทะเลแล้วค่า!

30
00:03:15,278 --> 00:03:16,946
คิดแล้วมันก็จริงแหละ

31
00:03:17,030 --> 00:03:20,283
ถ้ามองในมุมพวกนั้น
พวกนั้นก็แค่หินที่ทําอะไรไม่ได้ล่ะนะ

32
00:03:20,366 --> 00:03:21,576
เดี๋ยวสิๆ

33
00:03:21,659 --> 00:03:25,413
ถ้าเราบุกไปช่วยจากบนเรือ
ที่มีคนเฝ้าโหดๆ คุมอยู่ไม่ได้

34
00:03:25,496 --> 00:03:26,873
กลับกันนี่เป็นโอกาสหรือเปล่า

35
00:03:26,956 --> 00:03:28,958
ถ้าดําลงไปก็เก็บกู้ขึ้นมาได้

36
00:03:29,042 --> 00:03:31,502
แต่เราจะหาเจอกันไหมนะ

37
00:03:31,586 --> 00:03:33,671
ชิ้นส่วนของทุกคนโดนกระแสน้ําซัดไปหมดเลย

38
00:03:34,255 --> 00:03:35,506
กระแสน้ํา...

39
00:03:35,590 --> 00:03:37,133
งั้นต้องพึ่งริวซุยแหละค่ะ!

40
00:03:38,343 --> 00:03:40,428
ขอแค่ได้ริวซุยกลับมา...

41
00:03:43,640 --> 00:03:46,684
มีแค่คนเดียวที่ชุดหรูเลิศกว่าชาวบ้านเขา

42
00:03:46,768 --> 00:03:49,395
นี่อาจจะเป็นหัวหน้าของพวกมัน

43
00:03:50,021 --> 00:03:53,316
แย่แล้ว! ริวซุยถูกพาตัวไปแล้วล่ะ!

44
00:03:55,902 --> 00:03:57,528
คุณลุงน่ะ

45
00:03:57,612 --> 00:04:01,032
มีข่าวร้ายมาแจ้งให้ทุกคนทราบแหละ

46
00:04:01,115 --> 00:04:05,286
ในกลุ่มของพวกเราทุกคน
อาจจะมีผู้บุกรุกแฝงตัวอยู่

47
00:04:06,120 --> 00:04:08,957
ลุงเลยต้องลากตัวมันออกมาให้ได้

48
00:04:10,166 --> 00:04:13,503
หากไม่ใช่พวกเดียวกับรูปปั้นชายผู้นี้

49
00:04:13,586 --> 00:04:15,922
จะให้พวกเธอทุบทิ้งก็ไม่เป็นไรใช่ไหมล่ะ

50
00:04:22,929 --> 00:04:24,430
ดีมาก ต่อไปเลย!

51
00:04:25,598 --> 00:04:27,934
ทําไมถึงโหดร้ายแบบนี้...

52
00:04:28,017 --> 00:04:29,936
ไม่ได้นะๆๆ อดทนไว้!

53
00:04:30,019 --> 00:04:32,272
โคฮาคุจัง อย่าเอาตัวไปเสี่ยงสิ!

54
00:04:32,355 --> 00:04:35,942
ก็แบบ ต่อให้ถูกทุบทิ้ง
ก็ไม่ได้แปลว่าจะตายใช่ไหมล่ะ

55
00:04:36,025 --> 00:04:39,070
ถ้าประกอบคืนแล้วใช้น้ํายาคืนชีพก็หายได้อยู่ไง

56
00:04:41,072 --> 00:04:42,282
เออ โคฮาคุ

57
00:04:43,074 --> 00:04:45,410
คิดว่ารูปปั้นหินน่าจะอยู่ตรงนั้นแล้ว

58
00:04:46,202 --> 00:04:48,746
- ไม่มีปัญหาหรอก ก่อนอื่น...
- อะไรน่ะ แผนเหรอ

59
00:04:51,833 --> 00:04:53,835
ต่อไป เธอตรงนั้น

60
00:04:53,918 --> 00:04:56,129
บอกว่าชื่อโคฮาคุจังใช่ไหม

61
00:04:56,212 --> 00:04:58,298
อะไรกัน ไม่อยากพังทิ้งเหรอ

62
00:04:59,424 --> 00:05:02,010
หรือว่าจะเป็นผู้บุกรุก...

63
00:05:18,234 --> 00:05:21,195
ริวซุย!

64
00:05:25,825 --> 00:05:27,368
ทุบแหลกตามที่ขอแล้วนะ

65
00:05:28,077 --> 00:05:29,329
มีปัญหาอะไรไหม

66
00:05:29,912 --> 00:05:31,372
ไม่ครับ ไม่มีปัญหาเลยครับ

67
00:05:32,248 --> 00:05:35,293
แหม ไม่เอาน่าโคฮาคุจัง เล่นซะแหลกยับเลย

68
00:05:35,376 --> 00:05:37,587
เดี๋ยวฉันเก็บกวาดให้นะ

69
00:05:38,629 --> 00:05:39,881
วางใจเถอะ

70
00:05:39,964 --> 00:05:41,174
ในตอนนี้ที่ยูสึริฮะไม่อยู่

71
00:05:41,257 --> 00:05:44,135
ถ้ารอยแตกมันไม่สวยจะคืนชีพกลับมาไม่ได้

72
00:05:44,218 --> 00:05:46,512
เลยต้องแยกชิ้นส่วนให้เนี้ยบด้วยมือฉันเอง

73
00:05:50,767 --> 00:05:53,311
เหมือนพวกโคฮาคุ
จะส่งอะไรมาเยอะแยะเลยค่ะ

74
00:05:55,938 --> 00:05:57,899
โอ๊ะ มาแล้วสินะ ชิ้นแรก

75
00:06:01,569 --> 00:06:02,904
หรือว่านี่จะเป็น...

76
00:06:03,488 --> 00:06:07,533
อย่าบอกนะว่าจะค่อยๆ ขนชิ้นส่วน
ของริวซุยจังผ่านหนูมินิโฟร์วีลมาน่ะ

77
00:06:08,910 --> 00:06:10,995
แล้วมันมีวิธีอื่นนอกจากนี้ไหมล่ะ

78
00:06:11,662 --> 00:06:13,664
แผนใช้ประโยชน์จากการโดนลําแสงกลายเป็นหิน

79
00:06:13,748 --> 00:06:15,333
แยกส่วนแหกคุกไง

80
00:06:15,416 --> 00:06:19,045
ถึงจะรู้ว่าแผนของเซ็นคูจัง
ยังไงมันก็จะสมเหตุสมผลจนได้ก็เถอะ

81
00:06:19,128 --> 00:06:22,757
แต่วิธีคิดแบบนี้มันก็บ้าสุดกู่แล้ว

82
00:06:25,968 --> 00:06:28,346
อะไรเนี่ย วันนี้หนูชุมจังนะ!

83
00:06:28,429 --> 00:06:33,017
ขอโทษด้วยค่ะ
เดี๋ยวโคฮาคุจังจะไล่จับทุกตัวให้ค่ะ

84
00:06:35,311 --> 00:06:37,230
ยังไงริวซุยก็คงพูดว่า...

85
00:06:39,982 --> 00:06:42,485
"ฮ่าๆ ทุบฉันแหลกเป็นชิ้นๆ ได้ดีมาก

86
00:06:42,568 --> 00:06:44,946
เพราะพวกแก ฉันถึงได้ปลดล็อกถ้วย

87
00:06:45,029 --> 00:06:47,949
แห่งการเป็นมนุษย์คนแรก
ที่ได้คืนชีพสองรอบไงล่ะ!"

88
00:06:48,574 --> 00:06:49,534
ต้องพูดแบบนี้แน่

89
00:06:49,617 --> 00:06:51,369
มโนไปเองเปล่านั่น

90
00:06:51,452 --> 00:06:53,412
แต่ก็น่าจะพูดแบบนั้นจริงแหละ

91
00:06:59,085 --> 00:07:00,962
คนที่ช่วยซุยกะเอาไว้

92
00:07:01,045 --> 00:07:02,338
คือริวซุย

93
00:07:03,047 --> 00:07:06,634
และเพราะหมวกผู้การใบโปรด
ของริวซุยถูกศัตรูเอาไป

94
00:07:06,717 --> 00:07:08,678
เลยทําใหม่จากกระดาษมาให้

95
00:07:34,537 --> 00:07:35,496
เอ๊ะ

96
00:07:35,580 --> 00:07:36,914
อะไรเนี่ย

97
00:07:36,998 --> 00:07:40,251
ไม่ได้แตก "เปรี๊ยะๆ" เหมือนทุกทีเหรอ

98
00:07:41,127 --> 00:07:44,714
อ๋อ ถ้าเป็นรูปปั้นหินมาหลายพันปีถึงจะเป็นแบบนั้น

99
00:07:44,797 --> 00:07:47,633
เพราะผิวภายนอกสึกกร่อน
เซลล์ไม่สามารถคืนสภาพกลับมาได้

100
00:07:47,717 --> 00:07:48,926
เลยหลุดลอกออกมา

101
00:07:49,010 --> 00:07:52,346
แต่ถ้าเพิ่งเป็นหินไปไม่กี่วัน
ก็ยังไม่มีการสึกกร่อนอะไรทั้งนั้น

102
00:07:52,430 --> 00:07:56,142
ที่เห็นอยู่ตอนนี้คือการตอบสนองต่อ
การถูกปลดปล่อยจากร่างหินของจริงไง

103
00:08:08,029 --> 00:08:09,906
ฮ่าๆ ต้องขอบคุณพวกแกเลย!

104
00:08:09,989 --> 00:08:11,115
เพราะงี้ฉันถึงได้ปลดล็อกถ้วย

105
00:08:11,199 --> 00:08:15,036
แห่งการเป็นมนุษย์คนแรก
ที่ได้คืนชีพสองรอบไงล่ะ!

106
00:08:15,119 --> 00:08:16,913
{\an8}ริวซุย!

107
00:08:16,996 --> 00:08:19,415
{\an8}ไม่สิ เป็นคนแรกไหมนี่ไม่ชัวร์แฮะ

108
00:08:19,499 --> 00:08:20,958
คนแรกแหละ คนแรก

109
00:08:22,376 --> 00:08:23,336
งั้นก็แปลว่า

110
00:08:29,175 --> 00:08:31,928
ที่ต้องการตอนนี้คือคาเซกิสินะ หรือไม่ใช่

111
00:08:32,011 --> 00:08:35,014
ไม่ผิดหรอก แกเนี่ยเข้าใจเรื่องได้ไวดีนะ

112
00:08:35,097 --> 00:08:36,599
{\an8}(ริวซุยคืนชีพกลับมาแล้ว!)

113
00:08:38,059 --> 00:08:39,560
พยายามได้ดีมาก ซุยกะ

114
00:08:40,186 --> 00:08:43,397
ทําหน้าที่สําคัญในฐานะผู้รอดชีวิต
เพียงคนเดียวบนเรือได้เยี่ยม

115
00:08:43,481 --> 00:08:46,817
เธอในตอนนี้ถือเป็นนักรบคนสําคัญ
ของอาณาจักรวิทยาศาสตร์แล้ว

116
00:08:50,238 --> 00:08:52,532
ฉันพอจะคาดคะเนสถานการณ์ในตอนนี้ได้

117
00:08:53,115 --> 00:08:54,825
ลางสังหรณ์นักเดินเรือของฉันไม่เคยพลาด

118
00:08:55,618 --> 00:08:58,162
จะชิงอาวุธที่ทําให้เป็นหินในจังหวะที่ศัตรูขว้างมา

119
00:08:58,246 --> 00:09:00,456
เป็นศึกกลางอากาศสินะ หรือไม่ใช่

120
00:09:01,249 --> 00:09:02,250
หรือไม่ใช่!

121
00:09:02,333 --> 00:09:03,834
ไม่ใช่จ้า!

122
00:09:03,918 --> 00:09:05,378
(โดรน!)

123
00:09:07,338 --> 00:09:11,884
ทําลายบรรยากาศทั้งแผนสุดล้ํา
ทั้งความทะเยอทะยานของริวซุยจังไปหมดเลย!

124
00:09:11,968 --> 00:09:12,802
{\an8}ไม่หรอก

125
00:09:13,302 --> 00:09:14,136
{\an8}แจ๋วเลย

126
00:09:14,887 --> 00:09:16,264
การซื่อตรงกับความต้องการ

127
00:09:16,347 --> 00:09:18,641
นี่แหละคืออาณาจักรวิทยาศาสตร์ไงล่ะ!

128
00:09:23,145 --> 00:09:26,482
เหมือนหน่วยเฝ้าระวัง
จะตื่นตัวสุดๆ เลยหรือเปล่าน่ะ

129
00:09:26,566 --> 00:09:29,860
แม้แต่อิบาระกับโมซ
ที่เป็นนักรบสุดแกร่งก็มาด้วยล่ะ

130
00:09:31,571 --> 00:09:34,115
พวกนั้นมั่นใจหมื่นล้านเปอร์เซ็นต์เลยสินะ

131
00:09:34,198 --> 00:09:35,992
ว่ายังมีผู้บุกรุกเหลือรอดอยู่

132
00:09:36,576 --> 00:09:39,245
คงเข้าใกล้กว่านี้ไม่ได้อีกแม้แต่มิลเดียวแหละ

133
00:09:39,328 --> 00:09:41,914
แล้วถ้าแอบไปตอนกลางคืนล่ะ

134
00:09:41,998 --> 00:09:44,208
ถ้าไม่มีแสงให้หาตรงก้นทะเลไม่ไหวหรอก

135
00:09:44,292 --> 00:09:46,460
ขึ้นมาหายใจบนผิวน้ําก็ถูกเจอตัวอยู่ดี

136
00:09:46,544 --> 00:09:47,712
ถ้าอย่างนั้น

137
00:09:48,796 --> 00:09:50,298
ก็ต้องดําลงไปรวดเดียวเท่านั้น!

138
00:09:50,923 --> 00:09:51,841
ไปกันเลย โซยุซ!

139
00:09:51,924 --> 00:09:52,967
ตัดสินใจไวจัด!

140
00:09:54,719 --> 00:09:57,638
{\an8}จะว่าไป เดิมทีฉันกับเซ็นคูจัง

141
00:09:57,722 --> 00:10:00,766
{\an8}ก็ไม่ได้อยู่ในทีมบ้าพลังอยู่แล้วแหละเนอะ

142
00:10:15,281 --> 00:10:16,949
แหม กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

143
00:10:17,033 --> 00:10:18,576
มันฝืนร่างกายเกินไปใช่ไหมล่ะ

144
00:10:18,659 --> 00:10:20,244
ถ้างั้นที่เกาะทางใต้นี้

145
00:10:20,328 --> 00:10:22,830
มาดําน้ําลึกอย่างสนุกสนานกันดีกว่า

146
00:10:23,539 --> 00:10:25,166
ทําถังออกซิเจนกัน!

147
00:10:37,887 --> 00:10:40,389
มาแยกส่วนรถห้องทดลองระริกระรี้อะไรกัน!

148
00:10:40,473 --> 00:10:42,767
ไม่มีเวลาขนาดมาสร้างใหม่แต่แรกหรอก

149
00:10:42,850 --> 00:10:45,603
เลยขอหยิบชิ้นส่วน
มาพลิกแพลงอย่างซาบซึ้งละกัน

150
00:10:46,520 --> 00:10:49,482
ท่อของรถห้องทดลองเอามาใช้เป็นท่อเหล็กได้

151
00:10:49,565 --> 00:10:51,233
เอ้า ไปหาฝามาปิด!

152
00:10:51,817 --> 00:10:53,569
ไม่มักง่ายเกินไปเหรอ!

153
00:10:55,571 --> 00:10:57,698
ไม่แน่ใจว่าคิดถูกไหม

154
00:10:57,782 --> 00:11:00,034
แต่จะเอานั่นเป็นตัวถังงั้นเหรอ

155
00:11:00,117 --> 00:11:01,535
จะทนแรงดันอากาศไหวแน่นะ

156
00:11:01,619 --> 00:11:03,829
เออ ฉันเคยลองมาแล้วไง

157
00:11:03,913 --> 00:11:07,625
แค่ติดหน้าแปลนเข้าไปให้ดี
แล้วเชื่อมปิดช่องว่างให้เรียบร้อย

158
00:11:07,708 --> 00:11:10,002
ก็สามารถทนความดันได้ถึงราว 100 เอทีเอ็ม

159
00:11:10,086 --> 00:11:12,338
แต่ได้แค่เดือนเดียวก็โดนอัดจนยุบแหละนะ

160
00:11:12,421 --> 00:11:14,757
ถึงจะไม่เข้าใจเลยก็เถอะ

161
00:11:14,840 --> 00:11:16,425
แต่จะว่าไปเซ็นคูจัง

162
00:11:16,509 --> 00:11:19,720
เคยทําเครื่องยนต์จรวดมาก่อนสินะ

163
00:11:22,723 --> 00:11:25,976
นี่เหรอคือถังอากาศที่ว่า

164
00:11:26,060 --> 00:11:28,687
หน้าตามันอุบาทว์ไปหน่อยมั้ง

165
00:11:28,771 --> 00:11:31,899
ต่างกับท่านช่างฝีมือคาเซกิ
ฉันเป็นแค่มือสมัครเล่นไงล่ะ

166
00:11:31,982 --> 00:11:34,276
ไม่บุบสลายก็เป็นอันใช้ได้แล้ว

167
00:11:34,360 --> 00:11:36,904
ต้องหาส่วนท่ออากาศที่แข็งแรงด้วยสินะ!

168
00:11:36,987 --> 00:11:39,198
พอจะใช้ลูกสูบเครื่องยนต์ได้หรือเปล่า

169
00:11:40,366 --> 00:11:42,993
ถูกแยกชิ้นส่วนออกมาเรื่อยๆ แล้วค่า!

170
00:11:43,077 --> 00:11:45,830
เอาตัวปรับแรงดันมาใช้เป็นส่วนปิดอากาศละกัน

171
00:11:46,372 --> 00:11:47,665
คาเซกิจังร้องไห้แล้ว

172
00:11:47,748 --> 00:11:50,418
รถห้องทดลองที่น่ารักของฉัน

173
00:11:51,001 --> 00:11:53,003
อย่าดูถูกฝีมือคาเซกิเชียว

174
00:11:53,087 --> 00:11:56,632
ถ้าเจ้านั่นได้คืนชีพกลับมา
ต้องสร้างใหม่หมดได้แน่นอน

175
00:11:56,715 --> 00:11:58,843
เออ นั่นสินะ

176
00:11:59,343 --> 00:12:02,930
มองในมุมของทั้งคู่ก็ถือว่าพูดหล่ออยู่

177
00:12:03,013 --> 00:12:06,058
แต่คนที่ต้องลงแรงคือคาเซกิจังนะ!

178
00:12:07,810 --> 00:12:08,978
เอาล่ะ

179
00:12:09,061 --> 00:12:12,231
ที่เหลือก็แค่อัดอากาศเข้าไปในถังเท่านั้นเอง

180
00:12:12,314 --> 00:12:13,816
คือแบบ...

181
00:12:13,899 --> 00:12:16,569
สังหรณ์ใจไม่ดี สังหรณ์ใจไม่ดีลูกเดียวเลย

182
00:12:16,652 --> 00:12:21,449
การใช้แรงงานเยี่ยงทาส
วิถีอาณาจักรวิทยาศาสตร์เพื่ออัดอากาศเนี่ย

183
00:12:21,532 --> 00:12:26,203
เอ๊ะ แต่ว่าอันนี้เบามาก
ขนาดซุยกะยังทําได้เลยนะ

184
00:12:26,287 --> 00:12:27,788
โม้น่า

185
00:12:27,872 --> 00:12:30,166
อุ๊ย จริงด้วย

186
00:12:30,249 --> 00:12:31,542
อะไรกัน นึกว่าจะเหมือนก่อน...

187
00:12:31,625 --> 00:12:32,877
ถ้าช่วงแรกล่ะนะ

188
00:12:32,960 --> 00:12:36,547
ความดันสองเอทีเอ็มก็เท่าที่สูบลมจักรยานน่ะ

189
00:12:39,133 --> 00:12:42,261
(ความดันสิบเอทีเอ็ม)

190
00:12:48,809 --> 00:12:50,227
(ความดัน 50 เอทีเอ็ม)

191
00:12:50,978 --> 00:12:55,274
ซุยกะ อากาศที่สะสมจะเท่ากับ
ความร้อนที่ถูกสะสมขึ้นด้วย!

192
00:12:55,357 --> 00:12:57,943
ยิ่งตัวถังร้อนขึ้นเท่าไรก็มีโอกาสระเบิดได้!

193
00:12:58,027 --> 00:12:59,278
ฝากสาดน้ําใส่เรื่อยๆ เลยนะ!

194
00:12:59,361 --> 00:13:00,488
ได้เลยค่ะ!

195
00:13:02,615 --> 00:13:06,535
หลังจากนี้ไปจะหนักกว่านี้อีกเท่าไรน่ะ

196
00:13:06,619 --> 00:13:07,995
นั่นสินะ

197
00:13:08,078 --> 00:13:09,955
ถ้าคํานวณจากปริมาณแล้ว

198
00:13:10,539 --> 00:13:12,082
ต้องใช้เวลาราวห้าชั่วโมง คูณกับ...

199
00:13:12,166 --> 00:13:14,001
จํานวนของตัวถัง

200
00:13:14,084 --> 00:13:17,505
ว่าแล้วเชียว!

201
00:13:17,588 --> 00:13:20,007
{\an8}(สิบชั่วโมงให้หลัง)

202
00:13:25,387 --> 00:13:28,432
ระเบิดระหว่างที่อัดอากาศเข้าไป

203
00:13:28,516 --> 00:13:30,434
โธ่! ไม่ไหวแล้ว!

204
00:13:33,312 --> 00:13:35,356
ไม่หรอก เกินพอแล้ว

205
00:13:35,439 --> 00:13:37,358
เพราะมีถังอยู่สองแล้ว

206
00:13:47,284 --> 00:13:49,328
{\an8}(ได้ถังออกซิเจนมาแล้ว!)

207
00:13:49,411 --> 00:13:50,746
สะ สุดยอด

208
00:13:50,829 --> 00:13:53,123
หายใจในน้ําได้จริงด้วย

209
00:14:04,510 --> 00:14:07,763
ถังนั่นจะอยู่ได้นานเท่าไรเหรอ

210
00:14:07,846 --> 00:14:09,682
ขึ้นอยู่กับความลึกของน้ําน่ะ

211
00:14:09,765 --> 00:14:12,059
ถ้าให้คร่าวๆ ก็สิบนาที

212
00:14:12,768 --> 00:14:13,978
แค่นั้นเองเหรอ!

213
00:14:15,938 --> 00:14:18,399
ทั้งที่พยายามอัดอากาศเข้าไปร่วมสิบชั่วโมง

214
00:14:18,482 --> 00:14:21,735
แถมในระหว่างที่อัดก็ทําระเบิดไปด้วย

215
00:14:22,736 --> 00:14:24,947
เป็นถังอากาศอันแรกและอันสุดท้าย

216
00:14:25,030 --> 00:14:26,949
เป็นการวัดชัยชนะครั้งเดียวในสิบนาที

217
00:14:28,158 --> 00:14:31,662
ต้องช่วยคาเซกิขึ้นมาจากก้นทะเล

218
00:14:32,246 --> 00:14:34,415
ภายในสิบนาทีนี่เอาเรื่องเลยนะ

219
00:14:34,498 --> 00:14:36,792
อย่างน้อยก็อยากได้ร่องรอยสักหน่อย

220
00:14:40,838 --> 00:14:42,923
จากผิวน้ําตรงนั้น

221
00:14:43,007 --> 00:14:44,675
ศัตรูทิ้งรูปปั้นหินลงมา

222
00:14:44,758 --> 00:14:46,927
ไปทางนั้นด้วยความเร็วเท่านี้

223
00:14:51,015 --> 00:14:53,225
ทําไมถึงอธิบายได้เห็นภาพขนาดนั้น

224
00:14:53,309 --> 00:14:55,352
แกนี่สุดยอดไปเลยนะ โซยุซ

225
00:14:56,270 --> 00:14:57,146
ไม่สิ

226
00:14:58,105 --> 00:14:59,273
พอมาคิดดูดีๆ แล้ว

227
00:14:59,356 --> 00:15:02,318
การจําเรื่องราวของเกาะนี้ได้
ตั้งแต่ยังเป็นทารกก็ไม่ธรรมดาแล้ว

228
00:15:04,904 --> 00:15:06,322
ถึงงั้นก็ช่วยได้เยอะเลย

229
00:15:06,405 --> 00:15:08,198
เป็นข้อมูลที่ล้ําค่ามาก!

230
00:15:10,117 --> 00:15:13,495
ถ้าเป็นริวซุยล่ะก็ ต้องหาทุกคนเจอได้แน่

231
00:15:14,288 --> 00:15:15,831
ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับทะเลล่ะก็

232
00:15:15,915 --> 00:15:17,958
เขาเชี่ยวชาญกว่าใครแน่นอน!

233
00:15:20,920 --> 00:15:22,004
นี่มัน

234
00:15:29,053 --> 00:15:30,763
ไอ้ที่เรียกว่ากระแสน้ําปะการังย้อนกลับ

235
00:15:30,846 --> 00:15:33,849
เป็นกระแสน้ําที่เกิดขึ้น
จากช่องว่างของแนวปะการัง

236
00:15:35,100 --> 00:15:36,727
หรือก็คือในตอนนี้

237
00:15:36,810 --> 00:15:39,521
ทุกคนที่กลายเป็นหินไหลมาตามกระแสน้ํานี้

238
00:15:45,069 --> 00:15:45,986
พวกแกทั้งหลาย

239
00:15:46,070 --> 00:15:49,073
ลูกเรือที่พึ่งพาได้ของเรือวิทยาศาสตร์เพอร์ซิอุส

240
00:15:49,156 --> 00:15:52,618
พยายามรอกันมาได้ดีมากในความมืดมิดนี้!

241
00:15:53,160 --> 00:15:54,828
จะให้โบนัสเป็นพิเศษแล้วกัน

242
00:15:54,912 --> 00:15:57,581
ขอสัญญาว่าจะให้เงินดราโก้
กับทุกคนอย่างมหาศาลเลย

243
00:16:10,010 --> 00:16:11,428
สามตัวล่ะ

244
00:16:12,471 --> 00:16:13,722
(หนึ่งตัว: เจอบางคน สองตัว: เจอแค่คาเซกิ)

245
00:16:13,806 --> 00:16:15,557
(สามตัว: เจอทุกคน)

246
00:16:16,141 --> 00:16:17,768
เจอตัวทุกคนอย่างปลอดภัยแล้ว

247
00:16:17,851 --> 00:16:19,395
สุดยอดไปเลย!

248
00:16:19,478 --> 00:16:22,189
เท่านี้ก็คืนชีพทุกคนได้แล้ว!

249
00:16:22,272 --> 00:16:23,816
เออ แต่ว่านะ

250
00:16:23,899 --> 00:16:26,485
อย่าได้พลาดลําดับไปเชียวล่ะ

251
00:16:26,568 --> 00:16:29,780
ถ้าไม่ปลุกนายช่างอย่างคาเซกิก่อน
เดี๋ยวจะไปต่อไม่ได้

252
00:16:30,447 --> 00:16:32,533
ถังออกซิเจนก็ไม่มีแล้วด้วย

253
00:16:32,616 --> 00:16:34,868
เป็นการดําน้ําช่วยเหลือ
ที่ตัดสินชัยชนะในครั้งเดียว

254
00:16:36,161 --> 00:16:38,872
ก่อนอื่น คาเซกิ ต้องช่วยแกก่อนเลย!

255
00:17:02,062 --> 00:17:04,106
ถูกฝังเอาไว้ซะแน่นเลย

256
00:17:04,189 --> 00:17:06,442
อื้อ ไม่ขยับเลยสักนิดเนอะ

257
00:17:08,318 --> 00:17:09,945
ไม่ว่าจะยังไงก็เถอะ

258
00:17:10,029 --> 00:17:13,198
สัญญาณที่บอกให้ดึงขึ้นควรจะมาได้แล้วนะ

259
00:17:13,282 --> 00:17:14,491
แต่ไม่มีแววสักนิด

260
00:17:15,409 --> 00:17:17,119
ปริมาณออกซิเจนที่เหลืออยู่

261
00:17:17,202 --> 00:17:20,122
การหายใจของผู้ชายทั่วไป
จะอยู่ที่ 15 ลิตรต่อนาที

262
00:17:20,706 --> 00:17:23,125
มาตรฐานตอนออกกําลังกายจะอยู่ที่ 20

263
00:17:23,208 --> 00:17:25,836
ถังสิบลิตรในตอนเริ่มจะมีความดันที่ 70

264
00:17:26,545 --> 00:17:28,589
ปัญหาคือความลึกของน้ํา

265
00:17:28,672 --> 00:17:30,132
อิงจากจุดที่แมงกะพรุนโผล่ขึ้นมา

266
00:17:30,215 --> 00:17:32,468
กับการขยับของเชือก พอมาคํานวณดูแล้ว

267
00:17:32,551 --> 00:17:34,053
น่าจะราว 20 เมตร

268
00:17:37,181 --> 00:17:38,724
ใกล้ถึงเวลาที่ออกซิเจนจะหมดแล้ว

269
00:17:38,807 --> 00:17:39,892
เหลืออีกสี่นาที

270
00:17:39,975 --> 00:17:41,518
ไม่ ไม่ได้เลย

271
00:17:41,602 --> 00:17:44,688
เพราะจมติดอยู่ในโคลน
จะขุดขึ้นมาต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง

272
00:17:45,272 --> 00:17:48,567
แต่ว่า ถ้าช่วยคาเซกิไม่ได้
ก็ทําถังออกซิเจนไม่ได้ด้วย

273
00:17:48,650 --> 00:17:50,319
จะให้ดําลงมาอีกครั้งก็ไม่น่าไหวอีก

274
00:17:50,402 --> 00:17:51,904
โธ่เว้ย!

275
00:17:51,987 --> 00:17:53,405
โอกาสมีแค่ตอนนี้เท่านั้น!

276
00:17:53,989 --> 00:17:56,408
จะต้องพาคาเซกิกลับไปให้ได้!

277
00:17:57,242 --> 00:17:59,119
ถ้าหากแค่พลังของฉันมันไม่พอ

278
00:17:59,203 --> 00:18:01,914
ก็ต้องหวังพึ่งพลังของพวกพ้องหน่อย

279
00:18:01,997 --> 00:18:03,916
นี่แหละคืองานของผู้นํา

280
00:18:03,999 --> 00:18:05,042
หรือไม่ใช่!

281
00:18:07,419 --> 00:18:08,754
มาแล้วล่ะ การติดต่อกลับ!

282
00:18:08,837 --> 00:18:12,424
ว่าแต่วิธีการดึงเชือกนี่ มันแปลกไปหรือเปล่า

283
00:18:12,508 --> 00:18:14,343
อาจจะเป็นข้อความก็ได้

284
00:18:14,426 --> 00:18:17,054
ยาว ยาว สั้น สั้น

285
00:18:18,222 --> 00:18:19,598
รหัสมอร์ส!

286
00:18:19,681 --> 00:18:21,475
ยาว ยาว สั้น สั้น

287
00:18:21,558 --> 00:18:22,768
ตัวแซดเหรอ

288
00:18:22,851 --> 00:18:27,314
เล่นส่งรหัสมอร์สด้วยเชือก
มาประโยคเดียวคิดว่าจะเข้าใจได้เหรอ

289
00:18:27,397 --> 00:18:28,524
ไม่เป็นไรหรอก

290
00:18:28,607 --> 00:18:30,692
คิดว่าข้อความไม่ยาวหรอก

291
00:18:30,776 --> 00:18:33,278
ถ้าเป็นพวกเดียวกันไม่จําเป็นต้องใช้คํา

292
00:18:34,655 --> 00:18:35,906
สิ่งที่ริวซุยจังอยากบอก

293
00:18:35,989 --> 00:18:38,367
ทั้งที่ไม่มีเวลาก็แปลว่า

294
00:18:38,450 --> 00:18:40,285
กําลังต้องการอะไรอย่างเร่งด่วน

295
00:18:40,369 --> 00:18:43,497
ถ้ารีบมาก ก็ไม่ใช่ประโยคแน่

296
00:18:43,580 --> 00:18:44,665
นี่เป็นคํา

297
00:18:44,748 --> 00:18:47,876
แต่คําที่ขึ้นด้วยตัวแซดก็มีอยู่ไม่กี่ตัว

298
00:18:47,960 --> 00:18:51,421
สวนสัตว์ ม้าลาย ซิปเปอร์ สังกะสี

299
00:18:51,505 --> 00:18:52,923
ไม่ว่าอันไหนก็ไม่ใช่

300
00:18:53,006 --> 00:18:53,924
ดังนั้นนี่จึงเป็น

301
00:18:54,007 --> 00:18:55,384
รหัสมอร์สญี่ปุ่น

302
00:18:55,467 --> 00:18:56,927
ยาว ยาว สั้น สั้น

303
00:18:57,010 --> 00:18:58,053
"ฟุ"

304
00:18:58,137 --> 00:19:00,597
อยากได้ของที่ขึ้นต้นด้วยตัว "ฟุ" เดี๋ยวนี้

305
00:19:02,808 --> 00:19:04,017
น้ํายาคืนชีพ!

306
00:19:10,149 --> 00:19:11,066
ไวแท้

307
00:19:20,534 --> 00:19:22,703
อย่างนี้เอง!

308
00:19:22,786 --> 00:19:25,038
ถ้าหากปลุกไทจุที่มีพลังที่สุดได้

309
00:19:25,122 --> 00:19:26,665
ก็อาจเอารูปปั้นของคาเซกิขึ้นไปได้

310
00:19:28,041 --> 00:19:29,334
แต่ว่าริวซุย

311
00:19:29,418 --> 00:19:33,046
ในทะเลมันราดน้ํายาคืนชีพไม่ได้หรอกนะ

312
00:19:33,130 --> 00:19:34,298
จะทํายังไงล่ะ

313
00:19:42,139 --> 00:19:43,599
ใช้อากาศจากถัง

314
00:19:43,682 --> 00:19:45,934
เพื่อสร้างบรรยากาศที่เหมือนกับภายนอก

315
00:19:46,018 --> 00:19:47,936
และราดน้ํายาคืนชีพจากด้านล่าง!

316
00:19:48,687 --> 00:19:51,106
ตัดสินใจนี้ในพริบตาเดียว

317
00:19:51,190 --> 00:19:53,108
แลกกับออกซิเจนสุดท้ายของตัวเอง

318
00:19:54,818 --> 00:19:56,028
แย่แล้ว

319
00:19:56,111 --> 00:19:57,487
ขาดชิ้นส่วนแขนไป

320
00:19:58,071 --> 00:19:59,406
จะให้คืนชีพทั้งแบบนี้...

321
00:20:04,077 --> 00:20:06,997
ทําไมถึงรู้ได้จากการเห็น
ว่านี่เป็นชิ้นส่วนหินของไทจุ

322
00:20:08,290 --> 00:20:09,625
จําได้งั้นเหรอ

323
00:20:09,708 --> 00:20:11,335
ท่าทางของทุกคนตอนที่ถูกทําให้เป็นหิน

324
00:20:12,502 --> 00:20:14,588
ยอดเยี่ยมไปเลย โซยุซ!

325
00:20:37,736 --> 00:20:39,905
{\an8}แน่นอนว่าตอนนี้ตื่นขึ้นมาแล้ว!

326
00:20:42,241 --> 00:20:44,701
กะแล้วเชียวว่าต้องเป็นแบบนี้ ขอโทษนะ!

327
00:20:44,785 --> 00:20:46,662
พอตื่นขึ้นมาได้ กลับอยู่ในทะเลแบบนี้

328
00:20:47,162 --> 00:20:48,455
ต้องบอกไทจุ

329
00:20:48,538 --> 00:20:52,334
ในชั่วพริบตาให้ได้ ว่าตอนนี้เป็นยังไง
และต้องทําอะไรต่อทั้งหมด

330
00:20:52,417 --> 00:20:55,128
ด้วยการให้อากาศเป็นตัวกลาง
เชื่อมระหว่างฉันกับไทจุ!

331
00:20:55,712 --> 00:20:59,299
คาเซกิ! ก่อนอื่นต้องคืนชีพคาเซกิก่อน!

332
00:21:08,600 --> 00:21:11,186
แค่มีอากาศเท่านี้ ฉันก็ไม่เป็นไรแล้ว

333
00:21:11,270 --> 00:21:13,438
แต่ริวซุยต้องหายใจต่อ!

334
00:21:13,522 --> 00:21:16,024
ที่สําคัญไม่ใช่การพูดคุยหรอกนะ

335
00:21:16,108 --> 00:21:19,778
ถ้าเป็นพวกพ้องแล้ว ไม่ใช้คําพูดก็สื่อด้วยใจได้!

336
00:21:24,866 --> 00:21:26,868
ถึงฉันจะไม่มีหลักฐานก็เถอะนะ

337
00:21:26,952 --> 00:21:29,997
ไม่หรอก ตามที่นายพูดเลยไทจุ

338
00:21:31,206 --> 00:21:32,916
สื่อผ่านใจได้แล้ว

339
00:21:53,520 --> 00:21:56,648
ใกล้จะถึงเวลาเข้าไปทุกทีแล้วนะ

340
00:21:57,941 --> 00:21:58,900
ดึงขึ้นมาเลย!

341
00:22:04,197 --> 00:22:05,907
ไง คาเซกิ

342
00:22:06,992 --> 00:22:09,411
ไง เจ้ายักษ์

343
00:22:12,205 --> 00:22:14,875
ยินดีต้อนรับกลับมานะ ทุกคน!

344
00:23:56,059 --> 00:23:57,060
(แอนิเมชั่นเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง)

345
00:23:57,144 --> 00:23:58,270
(พืชและสัตว์ที่ปรากฏ วัสดุและวิธีการทํา
อ้างอิงจากความเป็นจริง)

346
00:23:58,353 --> 00:23:59,771
(หากพยายามรวบรวมหรือทําตาม
อาจก่อให้เกิดอันตรายได้)

347
00:23:59,855 --> 00:24:01,731
(และอาจมีผลเกี่ยวเนื่องทางกฎหมายตามมา
กรุณาอย่าเลียนแบบ)