1 00:00:43,709 --> 00:00:47,125 "เชิญคุณมาเปิดประสบการณ์กับ" 2 00:00:48,083 --> 00:00:51,083 เมนูสยอง 3 00:00:58,834 --> 00:00:59,667 ที่รัก 4 00:00:59,834 --> 00:01:02,208 อย่าสูบบุหรี่ เดี๋ยวเพดานปากพัง 5 00:01:02,375 --> 00:01:04,542 งั้นเพดานปากฉันก็จะพังอย่างมีสุข 6 00:01:04,709 --> 00:01:05,542 เฮ้ 7 00:01:06,542 --> 00:01:09,125 มาร์โก คืนนี้ยิ่งใหญ่มาก โอเคไหม 8 00:01:09,291 --> 00:01:11,667 การลิ้มรสอาหาร มันละเอียดอ่อนมาก 9 00:01:11,834 --> 00:01:13,333 บุหรี่จะทำลายความสามารถ... 10 00:01:13,500 --> 00:01:15,583 - ในการเข้าถึงรสชาติที่แท้จริง - ไม่เอาน่า 11 00:01:16,041 --> 00:01:17,959 ขอล่ะ เชื่อกันหน่อย 12 00:01:22,125 --> 00:01:24,166 ก็ได้ ให้ตายสิ 13 00:01:24,333 --> 00:01:25,333 ขอบคุณ 14 00:01:27,875 --> 00:01:28,834 มาซะที 15 00:01:29,875 --> 00:01:31,291 จะขึ้นได้หมดทุกคนเหรอ 16 00:01:31,458 --> 00:01:33,500 สบายมาก ลูกค้าทั้งหมด 12 คน 17 00:01:33,667 --> 00:01:34,792 ต่อหนึ่งคืนเหรอ 18 00:01:34,959 --> 00:01:36,333 เขาทำกำไรได้ยังไง 19 00:01:36,500 --> 00:01:38,500 1,250 ดอลลาร์ต่อหัว 20 00:01:38,667 --> 00:01:40,166 นี่อำเล่นใช่ไหม 21 00:01:40,333 --> 00:01:41,834 เราจะได้กินโรเล็กซ์เหรอ 22 00:01:42,000 --> 00:01:43,792 อย่าเอ่ยถึงราคาให้เสียอารมณ์เลย 23 00:01:43,959 --> 00:01:45,542 ตีเนียนแล้วกินให้อร่อย 24 00:01:45,709 --> 00:01:46,709 ให้มันเป็นมื้อที่วิเศษ 25 00:01:46,875 --> 00:01:48,834 นายเป็นคนจ่าย 26 00:01:49,417 --> 00:01:50,875 - ไม่เลว - ขอบใจ 27 00:01:51,041 --> 00:01:52,083 นายสมควรได้มัน 28 00:01:52,250 --> 00:01:53,834 รู้ไหมใครจะชอบแบบนี้ เบ็ตตี้ไง 29 00:01:54,000 --> 00:01:56,583 เหมือนได้ตบกบาลฝ่ายบัญชีเต็มๆ 30 00:01:56,750 --> 00:01:58,333 นี่ไม่ได้เลี้ยงลูกค้าด้วยซ้ำ 31 00:01:58,500 --> 00:01:59,875 เรามันทุเรศสินะ 32 00:02:00,792 --> 00:02:03,208 เยี่ยม นักชิมบ้าพลัง 33 00:02:03,375 --> 00:02:04,917 แค่ช่วงอาหารว่างก็คงเมาแล้ว 34 00:02:05,125 --> 00:02:06,000 - ไง ทุกคน - นั่งเรือไป 35 00:02:06,166 --> 00:02:07,834 คิดว่าเราจะได้ขึ้น... 36 00:02:09,500 --> 00:02:12,125 ใส่รองเท้าส้นเดินสะพานลงเรือ 37 00:02:12,583 --> 00:02:14,250 ซวยแล้ว 38 00:02:19,166 --> 00:02:21,333 แม่เจ้าโว้ย 39 00:02:21,500 --> 00:02:23,709 ลิเลียน บลูม คุณพระช่วย 40 00:02:23,875 --> 00:02:25,375 ใครคือลิเลียน บลูม 41 00:02:25,542 --> 00:02:27,458 นักวิจารณ์อาหารจาก "เซวอร์" 42 00:02:27,625 --> 00:02:29,375 เธอเป็นคนค้นพบสโลวิค 43 00:02:30,291 --> 00:02:31,375 โอเค ฉันขอยืนยัน 44 00:02:31,542 --> 00:02:33,291 คืนนี้อลังการแน่ 45 00:02:36,208 --> 00:02:38,750 ขึ้นเรือสู่ฮอว์ธอร์นได้ 46 00:02:38,917 --> 00:02:41,792 ฮอว์ธอร์น ขึ้นเรือได้ 47 00:02:42,500 --> 00:02:43,333 ว้าว 48 00:02:43,542 --> 00:02:45,083 ทุกท่าน กรุณานั่งกันตามสบาย... 49 00:02:45,250 --> 00:02:47,208 ระหว่างที่เราเดินทางสู่เกาะฮอว์ธอร์น 50 00:02:47,709 --> 00:02:49,458 - ขอบคุณ - อะฮอย 51 00:02:49,625 --> 00:02:50,792 เดินเรือได้ กะลาสี 52 00:02:50,959 --> 00:02:52,583 หวังว่าเรือยังอยู่ในสภาพดีเนอะ 53 00:02:52,750 --> 00:02:54,542 ใช่แล้วครับ 54 00:02:55,125 --> 00:02:56,291 มุกบนเรือ 55 00:02:56,458 --> 00:02:57,542 - ใช่ - เรือ ใช่ 56 00:02:57,709 --> 00:02:59,166 - เราอยู่บนเรือ - ใช่ อยู่บนเรือ 57 00:03:00,792 --> 00:03:02,417 มีคนดังอยู่บนเรือด้วยสินะ 58 00:03:02,583 --> 00:03:03,625 ค.ด. มาด้วยแฮะ 59 00:03:03,792 --> 00:03:05,625 ดังแทบจะกริบ ดังย้อนยุค 60 00:03:05,792 --> 00:03:07,166 คนมันเคยดัง 61 00:03:07,333 --> 00:03:08,583 พระเจ้าช่วย ดูนี่สิ 62 00:03:08,750 --> 00:03:10,542 คุณควรจะรับหน้าแทนผมไม่ใช่เหรอ 63 00:03:10,709 --> 00:03:12,208 ให้แน่ใจว่าไม่มีใครมากวนผม 64 00:03:12,583 --> 00:03:13,834 รู้กันอยู่ว่าคุณไม่ได้ถูกกวน 65 00:03:14,000 --> 00:03:15,709 ฉันดูหนังของเขาทุกเรื่องสมัยเด็ก 66 00:03:15,917 --> 00:03:17,709 - ฟังนะ - เขาเป็นสายกินตัวยง 67 00:03:17,875 --> 00:03:19,375 น่าจะใช่ 68 00:03:19,542 --> 00:03:20,792 เชฟสโลวิคขอต้อนรับคุณ... 69 00:03:20,959 --> 00:03:23,333 ด้วยหอยนางรมท้องถิ่น ในซอสอีมัลชั่นมินโญเน็ต... 70 00:03:23,500 --> 00:03:25,959 กับคาเวียร์เลมอนและใบออยสเตอร์ ทานให้อร่อยครับ 71 00:03:26,125 --> 00:03:27,375 - สวยมาก ขอบคุณ - ขอบคุณ 72 00:03:27,542 --> 00:03:28,625 หนึ่งในเมนูดั้งเดิมเขา 73 00:03:29,458 --> 00:03:32,125 ไข่มุกเลมอนทำจากแอลจิเนต 74 00:03:33,250 --> 00:03:34,542 แอลจิเนตคือ... 75 00:03:35,333 --> 00:03:37,083 สาหร่ายไง 76 00:03:37,250 --> 00:03:38,208 จริงด้วย ใช่ 77 00:03:38,375 --> 00:03:39,709 - ขยะในสระ - ไม่ใช่... 78 00:03:39,875 --> 00:03:40,959 น่าอร่อย 79 00:03:52,291 --> 00:03:53,917 พระเจ้าช่วย 80 00:03:54,083 --> 00:03:55,125 ฮาแตกเลย 81 00:03:55,291 --> 00:03:57,667 มันอร่อยมากจนฮาแตก 82 00:03:58,750 --> 00:04:00,000 ก็ดี 83 00:04:00,166 --> 00:04:01,917 ฉันชอบหอยนางรมอย่างเดียวมากกว่า 84 00:04:02,083 --> 00:04:02,917 ชอบหอยนางรม 85 00:04:03,083 --> 00:04:05,083 ไม่ มันคือการสร้างสมดุลของทุกอย่าง 86 00:04:05,250 --> 00:04:06,959 เธอต้องให้รสมินโญเน็ตสัมผัสปาก 87 00:04:07,792 --> 00:04:08,792 อย่าพูด "สัมผัสปาก" 88 00:04:08,959 --> 00:04:10,583 สายไปแล้ว สัมผัสปาก 89 00:04:29,709 --> 00:04:30,709 หวัดดี 90 00:04:31,417 --> 00:04:32,291 ขอบคุณ 91 00:04:32,458 --> 00:04:34,083 ให้ตายสิ เหมือนงานพรอมเลย 92 00:04:34,250 --> 00:04:36,333 เหรอ ฉันไม่เคยไปงานพรอม 93 00:04:36,500 --> 00:04:38,125 จริงเหรอ ทำไมไม่ไป 94 00:04:38,291 --> 00:04:40,834 เพราะสาวเท่แบบเธอปฏิเสธหมด 95 00:04:41,000 --> 00:04:43,125 โถ น่าสงสาร 96 00:04:43,291 --> 00:04:45,583 ช่างหัวนังพวกนั้นเถอะ 97 00:04:45,750 --> 00:04:47,000 - ไบร์ซ - ยินดีต้อนรับ 98 00:04:47,166 --> 00:04:48,583 ยินดีต้อนรับ คุณลอริเมอร์ 99 00:04:49,834 --> 00:04:52,625 - สวัสดี เฟลิซิตี ลินน์ - สวัสดีค่ะ 100 00:04:52,792 --> 00:04:54,542 - เดเมียน การ์เซีย - และคุณจอร์จ ดิแอซ 101 00:04:54,709 --> 00:04:56,333 - คุณดิแอซ ยินดีค่ะ - ให้ชื่อจริงผมไปเหรอ 102 00:04:56,500 --> 00:04:57,500 ก็ต้องให้ชื่อจริงสิ 103 00:04:57,709 --> 00:04:58,959 - แล้วปาปารัสซีล่ะ - ยินดีค่ะ 104 00:04:59,125 --> 00:05:00,709 กลัวทำไม เราอยู่บนเกาะ ต้องให้ชื่อจริงสิ 105 00:05:00,875 --> 00:05:02,000 ขอต้อนรับสู่ฮอว์ธอร์น 106 00:05:02,208 --> 00:05:05,375 คุณเล็ดฟอร์ดและคุณเวสเตอร์เวลต์ 107 00:05:06,458 --> 00:05:07,458 ไม่ใช่ 108 00:05:08,166 --> 00:05:09,333 ขอโทษ ไม่ใช่ นั่นมัน... 109 00:05:10,083 --> 00:05:12,917 ไม่ใช่คุณ... เขาเปลี่ยนแผน คุณเวสเตอร์เวลต์มาไม่ได้... 110 00:05:13,083 --> 00:05:14,375 นี่คือคุณ... 111 00:05:14,959 --> 00:05:15,959 ฉันมาร์โก 112 00:05:16,125 --> 00:05:17,750 หวัดดี ยินดีที่ได้รู้จัก 113 00:05:22,333 --> 00:05:25,041 มาร์โก ยินดีต้อนรับ 114 00:05:25,208 --> 00:05:28,834 เราจะพยายามทำให้ค่ำคืนของคุณ รื่นเริงที่สุด 115 00:05:29,000 --> 00:05:30,291 - ขอบคุณ - เชิญทางนี้ 116 00:05:30,458 --> 00:05:32,333 ขอบคุณ 117 00:05:32,500 --> 00:05:33,792 พระเจ้าช่วย ฉันขอโทษจริงๆ 118 00:05:34,000 --> 00:05:35,709 เมื่อกี้ประหลาดมาก ขอโทษ มันไม่ใช่... 119 00:05:35,875 --> 00:05:37,500 ไม่เป็นไร 120 00:05:37,667 --> 00:05:39,041 อย่าคิดมาก 121 00:05:39,917 --> 00:05:40,917 โทษที 122 00:05:44,125 --> 00:05:45,125 คุณลีแบรนต์ 123 00:05:45,291 --> 00:05:46,709 คุณนายลีแบรนต์ ยินดีต้อนรับค่ะ 124 00:05:46,875 --> 00:05:48,959 เราจะตรงไปยังห้องอาหาร ถ้าคุณไม่ว่าอะไร 125 00:05:49,125 --> 00:05:53,083 - เรามาทัวร์บ่อยแล้ว - ใช่ค่ะ เห็นด้วย 126 00:05:53,667 --> 00:05:57,291 แขกผู้มีเกียรติเดินคุยกันต่อทางนี้ได้ค่ะ 127 00:05:57,458 --> 00:05:59,875 ขอบคุณ ตามฉันมาค่ะ 128 00:06:01,417 --> 00:06:02,625 แล้วตอนนี้คุณทำอะไรอยู่ 129 00:06:02,792 --> 00:06:03,875 ขอบคุณที่ถาม 130 00:06:04,041 --> 00:06:05,041 เห็นไหม คนยังรู้จักผม 131 00:06:05,500 --> 00:06:07,875 ผมกำลังเปลี่ยนแนวมาเป็นพรีเซนเตอร์ 132 00:06:08,041 --> 00:06:09,583 ทำสิ่งที่ชอบ 133 00:06:11,625 --> 00:06:18,375 เกาะฮอว์ธอร์นมีพื้นที่ป่าและทุ่งหญ้า สิบสองเอเคอร์ 134 00:06:18,542 --> 00:06:20,917 มีทะเลรายล้อมเป็นของขวัญ 135 00:06:21,083 --> 00:06:22,083 ใช่ จริง 136 00:06:22,291 --> 00:06:26,250 เรากำลังเก็บหอยเชลล์อยู่ตรงนั้น พวกคุณจะได้กินมันคืนนี้ 137 00:06:26,417 --> 00:06:28,375 - ไม่จริงน่า เยี่ยมไปเลย - จริงค่ะ 138 00:06:28,542 --> 00:06:29,542 เฮ้ 139 00:06:30,500 --> 00:06:32,917 เก็บมาเยอะๆ เลย เพื่อน 140 00:06:33,083 --> 00:06:34,458 เราหิวแทบแย่แล้ว 141 00:06:35,875 --> 00:06:36,709 พระเจ้าช่วย 142 00:06:36,875 --> 00:06:40,834 ฉันชอบความรู้สึก ที่มันมีแนวคิดชีวนิเวศ 143 00:06:41,000 --> 00:06:43,959 ใช่ มันเหมือนกับห้องโถงรสนิยมสูง 144 00:06:44,125 --> 00:06:45,709 ไม่ ฉันชอบชีวนิเวศมากกว่า 145 00:06:45,875 --> 00:06:47,500 ชีวนิเวศดีกว่า ใช่แล้ว เห็นด้วยเลย 146 00:06:47,709 --> 00:06:50,750 เราได้มาถึงจุดที่คนจะพูดถึงอะไรเว่อร์ๆ แล้ว 147 00:06:50,917 --> 00:06:52,041 บ้าบอมาก 148 00:06:59,959 --> 00:07:01,166 ดมดูสิ 149 00:07:05,875 --> 00:07:06,917 เรากินเยอะแน่ๆ 150 00:07:07,083 --> 00:07:08,458 ผมเป็นสายกินตัวเป้ง 151 00:07:08,625 --> 00:07:09,667 เรื่องอาหารขอให้บอก 152 00:07:09,834 --> 00:07:11,834 และผมเป็นเพื่อนซี้ของเชฟ 153 00:07:12,000 --> 00:07:12,917 โอเค พ่อรูปหล่อ 154 00:07:13,083 --> 00:07:15,875 ห้องอบควันของเรา ออกแบบแนวสแกนดิเนเวีย 155 00:07:16,041 --> 00:07:18,875 เราใช้เนื้อจากโคนมเท่านั้น... 156 00:07:20,041 --> 00:07:25,792 ซึ่งเราใช้เวลา 152 วันในการบ่ม เพื่อคลายใยกล้ามเนื้อ 157 00:07:26,709 --> 00:07:28,333 - ใช่ - เข้าไปดูนิดนึงได้ไหม 158 00:07:28,500 --> 00:07:29,458 ฉันอ่านทางออนไลน์มา 159 00:07:29,625 --> 00:07:30,792 งั้นเหรอ ขอดูหน่อยได้ไหม 160 00:07:30,959 --> 00:07:31,917 - เนื้อย่างเกาหลี - ได้ค่ะ 161 00:07:32,083 --> 00:07:34,083 แต่กรุณาอย่าแตะต้องเนื้อ มันยังบ่มไม่สมบูรณ์ 162 00:07:34,250 --> 00:07:37,041 จะเกิดอะไรขึ้นถ้ากินมันในวันที่ 153 163 00:07:37,208 --> 00:07:39,375 นรกจะแตก หรือว่า... 164 00:07:39,542 --> 00:07:41,959 แบคทีเรียน่าจะไหล... 165 00:07:42,125 --> 00:07:45,542 เข้าสู่เส้นเลือดของผู้บริโภค และกระจายไปตามไขสันหลัง... 166 00:07:45,709 --> 00:07:48,125 หลังจากนั้น สุขภาพของเขาก็จะเสื่อม... 167 00:07:48,291 --> 00:07:50,250 และก็ตายหลังจากนั้นไม่นาน 168 00:07:50,417 --> 00:07:52,291 ใช่ค่ะ นรกแตกแน่ 169 00:07:55,166 --> 00:07:56,500 ดีที่เราเป็นมือโปร ว่าไหม 170 00:07:58,792 --> 00:07:59,959 - ฉันอยากทำงานให้เธอ - ใช่ 171 00:08:00,125 --> 00:08:00,875 เฟี้ยวมาก 172 00:08:01,041 --> 00:08:02,333 เราอยู่กันที่นี่ 173 00:08:03,500 --> 00:08:07,041 คุณอยู่ที่นี่กันจริงๆ เหรอ ทุกคนเลยรึเปล่า 174 00:08:07,583 --> 00:08:08,625 พวกเราทุกคนค่ะ 175 00:08:08,792 --> 00:08:09,959 ยกเว้นเชฟ 176 00:08:10,125 --> 00:08:11,166 ทำไปเพื่อ... 177 00:08:12,542 --> 00:08:13,792 "สร้างความสามัคคี" ใช่ไหม 178 00:08:13,959 --> 00:08:15,125 ไม่ค่ะ คุณเฟลด์แมน 179 00:08:15,291 --> 00:08:16,917 มันลึกล้ำกว่านั้นเยอะ 180 00:08:17,959 --> 00:08:19,125 ที่นี่ เราคือครอบครัว 181 00:08:19,291 --> 00:08:22,041 เริ่มงานหกโมงเช้าทุกวัน โดยมีเวลาเตรียมการห้าชั่วโมง 182 00:08:22,208 --> 00:08:24,500 เราเก็บเกี่ยว เราดอง 183 00:08:24,667 --> 00:08:26,959 เราเชือด เราหมัก 184 00:08:27,125 --> 00:08:29,458 เราทำของเหลว เราทำโมเลกุลา 185 00:08:29,625 --> 00:08:30,875 เราวุ้น 186 00:08:31,041 --> 00:08:32,458 - เขา "วุ้น" เหรอ - ใช่ 187 00:08:32,625 --> 00:08:33,500 เราวุ้น 188 00:08:34,709 --> 00:08:36,959 โดยปกติ มื้อเย็นจะใช้เวลาสี่ชั่วโมงยี่สิบห้านาที 189 00:08:37,125 --> 00:08:38,792 ทุกวันจะจบลงตอนตีสองกว่า 190 00:08:38,959 --> 00:08:40,542 ดังนั้นใช่ เราอยู่ด้วยกันที่นี่ดีที่สุด 191 00:08:40,709 --> 00:08:42,709 พวกคุณเคยเหนื่อยหน่ายไหม หรือ... 192 00:08:42,875 --> 00:08:45,208 - "เหนื่อยหน่าย" เหรอ - ใช่ ขอโทษๆ 193 00:08:45,667 --> 00:08:48,583 เบื่อที่จะทำแต่สิ่งเดิมๆ น่ะ 194 00:08:48,750 --> 00:08:51,667 เชฟคาดหวังความสมบูรณ์แบบ พวกเราก็เช่นกัน 195 00:08:52,834 --> 00:08:55,250 เราไม่เคยรู้สึกเหนื่อยที่จะออกแบบ... 196 00:08:55,417 --> 00:08:56,417 ให้อาหารรสชาติดี 197 00:08:57,250 --> 00:08:59,333 เอาล่ะ ใครหิวแล้วบ้าง 198 00:09:00,458 --> 00:09:01,709 มีอาหารให้กินหลังทัวร์ ใช่ไหม 199 00:09:01,917 --> 00:09:03,333 จากอาหารบนเรือสู่โต๊ะกินข้าว 200 00:09:03,500 --> 00:09:04,667 เอลซ่า 201 00:09:04,834 --> 00:09:06,250 ขอโทษครับ 202 00:09:06,417 --> 00:09:07,875 เอลซ่า หวัดดี 203 00:09:08,041 --> 00:09:09,458 ใครอยู่ที่นั่นเหรอ 204 00:09:09,625 --> 00:09:10,583 เชฟ 205 00:09:10,750 --> 00:09:11,917 เข้าไปดูได้ไหม 206 00:09:13,834 --> 00:09:17,333 แม้แต่เรายังเข้าไปในบ้านเชฟไม่ได้เลย คุณเล็ดฟอร์ด 207 00:09:21,208 --> 00:09:22,041 มาเถอะ 208 00:09:22,208 --> 00:09:25,375 เราห้ามรบกวน ท่านอภิมหาจักรพรรดิแห่งอาหาร 209 00:09:25,542 --> 00:09:26,291 ก็ได้ 210 00:09:27,208 --> 00:09:28,875 แพะคือสุดยอดตลอดกาลใช่ไหม 211 00:09:29,041 --> 00:09:30,625 ไม่ๆ ย้อนไปสมัยนั้น... 212 00:09:31,208 --> 00:09:32,375 คิดว่าเขาจะเลือกพี่เบิ้มนั่นเหรอ 213 00:09:37,834 --> 00:09:40,083 เราน่าจะตั้งเวลาโพสต์ลงดีกว่า 214 00:09:40,250 --> 00:09:41,875 งั้นเหรอ ให้ได้จังหวะที่เหมาะสินะ 215 00:09:42,208 --> 00:09:43,500 ฉันจองที่นั่งดีที่สุด คุณบอกฉันสิ 216 00:09:43,667 --> 00:09:44,792 โดยอ้างชื่อผม 217 00:09:44,959 --> 00:09:46,083 แหม ฉัน... 218 00:09:48,000 --> 00:09:49,083 หวัดดีอีกครั้งค่ะ 219 00:09:49,250 --> 00:09:50,542 รับพาร์เฟต์ไหมครับ 220 00:09:51,333 --> 00:09:52,959 วิวสวยมาก 221 00:09:53,792 --> 00:09:54,959 อยากถ่ายรูปรึเปล่า 222 00:10:12,041 --> 00:10:13,166 เรานั่งที่ไหน ลูกพี่ 223 00:10:13,333 --> 00:10:15,500 แลกที่กับผมหน่อย 224 00:10:16,291 --> 00:10:18,125 - คุณ... - มิลส์ 225 00:10:18,291 --> 00:10:21,792 คุณมิลส์ คุณจะได้นั่งที่ของคุณเวสเตอร์เวลต์ 226 00:10:21,959 --> 00:10:23,750 คุณจะได้เห็นวิวที่สวยกว่า 227 00:10:23,917 --> 00:10:27,125 ฉันไม่อยากได้วิวที่สวยกว่า 228 00:10:27,291 --> 00:10:28,250 ไม่ ผมอยากดูห้องครัว 229 00:10:28,417 --> 00:10:29,250 ขอบคุณ 230 00:10:29,417 --> 00:10:30,667 เราขอโรเซ่ก่อน 231 00:10:30,834 --> 00:10:31,834 ขอให้สนุกค่ะ 232 00:10:34,125 --> 00:10:36,542 "คุณเวสเตอร์เวลต์" 233 00:10:40,458 --> 00:10:44,709 เชิญชมพ่อครัวรังสรรค์อาหารได้ตามสบาย 234 00:10:45,917 --> 00:10:49,500 แต่ขอความกรุณา อย่าถ่ายรูปอาหารของพวกเรา 235 00:10:50,333 --> 00:10:53,166 เชฟรู้สึกอย่างยิ่งว่า ความงดงามของผลงานเขา... 236 00:10:53,333 --> 00:10:55,208 อยู่ที่ความไม่ยั่งยืนของมัน 237 00:10:55,375 --> 00:10:56,709 มาเร็ว ห้ามพลาดสิ่งนี้ 238 00:11:02,917 --> 00:11:04,583 คุณใช้เครื่องพาโคเจ็ตทำมันเหรอ 239 00:11:05,458 --> 00:11:06,750 ถูกต้องแล้วครับ 240 00:11:07,709 --> 00:11:11,625 เครื่องพาโคเจ็ตสามารถ ทำให้ลักษณะอาหารละเอียดเหมือนหิมะ 241 00:11:11,792 --> 00:11:12,625 เจ๋ง 242 00:11:12,792 --> 00:11:14,166 ใช่ ฉันมีเครื่องนึง 243 00:11:14,333 --> 00:11:16,250 ช่างรอบรู้จริงๆ คุณเล็ดฟอร์ด 244 00:11:17,625 --> 00:11:18,750 รู้จักชื่อผมเหรอ 245 00:11:18,917 --> 00:11:20,917 เราอยากรู้ชื่อทุกคนที่มาทานอาหารกับเรา 246 00:11:22,333 --> 00:11:24,500 แล้วเชฟอยู่แถวนี้รึเปล่า ผมอยากคุยกับเขา 247 00:11:24,667 --> 00:11:26,375 คุณไปนั่งกับที่ดีกว่า 248 00:11:27,542 --> 00:11:28,834 เราใกล้จะเสิร์ฟแล้ว 249 00:11:29,792 --> 00:11:31,333 ได้ โอเค ขอบคุณ 250 00:11:32,333 --> 00:11:33,542 - ว้าว - รับไวน์อีกไหมครับ 251 00:11:33,709 --> 00:11:36,000 ลงรายละเอียดทุกเม็ด บ้าไปแล้ว 252 00:11:36,166 --> 00:11:38,750 - เขารู้ชื่อฉันด้วย ที่รัก - ไม่เห็นนายถามชื่อเขาเลย 253 00:11:38,917 --> 00:11:40,000 แหม ก็นะ 254 00:11:43,875 --> 00:11:45,000 เขาอยู่นั่นไง 255 00:11:56,625 --> 00:11:57,542 ซวยแล้วสิ 256 00:11:57,709 --> 00:11:59,083 เขามองฉันอยู่เหรอ 257 00:12:08,959 --> 00:12:13,667 "อาหารเรียกน้ำย่อย" 258 00:12:21,500 --> 00:12:23,083 นั่นเรียกว่าจืดเหรอ 259 00:12:23,250 --> 00:12:24,125 จืดชืดเลยแหละ 260 00:12:24,291 --> 00:12:25,333 ชอบฤดูหนาว ใช่ไหมล่ะ 261 00:12:25,500 --> 00:12:26,792 - ฉันไม่ได้... - พิลึกคน 262 00:12:26,959 --> 00:12:29,000 นี่คือเมล่อนแตงกวาดองอัดเป็นลูก... 263 00:12:29,166 --> 00:12:30,834 หิมะนมกับใยเผา 264 00:12:31,000 --> 00:12:32,333 - ขอบคุณ - ทานให้อร่อยครับ 265 00:12:32,542 --> 00:12:33,750 "อาหารเรียกน้ำย่อย เมล่อนแตงกวา หิมะนมและใยเผา" 266 00:12:34,166 --> 00:12:37,333 หลงใหลหิมะได้ไม่จบสิ้น 267 00:12:37,500 --> 00:12:40,250 ไปที่ไหนก็เจอหิมะ แต่ไม่มีใครเบื่อ 268 00:12:44,667 --> 00:12:46,709 ได้รสชาติของแพะบ้างไหม 269 00:12:46,875 --> 00:12:48,333 อยู่ที่ปลายลิ้น กลิ่นลูกแพะ 270 00:12:48,500 --> 00:12:49,959 เธอบอกว่านม 271 00:12:50,125 --> 00:12:51,041 สงสัยจัง 272 00:12:51,208 --> 00:12:53,291 - เธอไม่ได้บอกว่านมอะไร - ไม่ได้บอก 273 00:12:53,458 --> 00:12:54,500 ฉันอยากรู้จุดขายของรายการ... 274 00:12:54,667 --> 00:12:59,000 แต่ก่อนอื่น ฉันอยากกล่าวคำขอบคุณ สำหรับสองปีที่ผ่านมา 275 00:12:59,166 --> 00:13:00,125 โอกาสนี้คือ... 276 00:13:01,333 --> 00:13:02,333 สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตคุณ 277 00:13:02,542 --> 00:13:04,667 - ขอให้เป็นแบบนี้อีกหลายๆ ปี - ฉันตั้งใจดื่มอำลา 278 00:13:04,834 --> 00:13:06,333 ให้ฉันกล่าวลาได้ไหม 279 00:13:06,500 --> 00:13:07,834 - ไม่ใช่เลย - ใช่ 280 00:13:08,000 --> 00:13:09,667 - ฉันกำลังจะเริ่มงานใหม่ - ให้ตายสิ 281 00:13:09,834 --> 00:13:11,625 แม่ฝากฉันเข้าทำงานที่โซนี่ 282 00:13:11,792 --> 00:13:13,000 ฉันบอกคุณสองสัปดาห์ก่อน 283 00:13:13,166 --> 00:13:15,083 นี่คือมือถือสำหรับทำงาน 284 00:13:15,959 --> 00:13:18,208 - นี่คือบัตรเครดิตของบริษัท - ทำอะไรน่ะ ห้ามคืน 285 00:13:18,375 --> 00:13:20,709 และนี่คือกุญแจบ้านคุณที่แอลเอ... 286 00:13:20,875 --> 00:13:22,875 - ผมไม่มีกระเป๋า - บ้านคุณที่นิวยอร์ก... 287 00:13:23,041 --> 00:13:24,959 และบ้านอีกหลังที่นิวยอร์กที่เมียคุณไม่รู้ 288 00:13:25,125 --> 00:13:27,333 - อแมนด้าเป็นไงบ้าง - รับไป เพราะวันจันทร์ฉันไม่อยู่แล้ว 289 00:13:28,583 --> 00:13:30,250 เราจะคุยเรื่องชีวิตส่วนตัวเหรอ 290 00:13:30,417 --> 00:13:32,375 - เราสนิทกันเหรอ - ฉันก็ไม่อยากคุยหรอก 291 00:13:32,542 --> 00:13:34,166 - ไม่ควรงั้นเหรอ - จำเป็นรึเปล่า 292 00:13:36,125 --> 00:13:37,542 ไม่ดี ไบร์ซ โอเคไหม 293 00:13:37,709 --> 00:13:39,709 อแมนด้ากับฉันระหองระแหงกัน ไม่ดีเลย 294 00:13:39,875 --> 00:13:40,917 นายผิดรึเปล่า 295 00:13:41,083 --> 00:13:42,959 เธอผิดที่ให้ฉันส่งข้อความหาเพื่อนร่วมงานเธอ 296 00:13:43,125 --> 00:13:45,083 ฉันผิดสิวะ เพื่อน 297 00:13:45,250 --> 00:13:46,291 ฉันมันทุเรศ 298 00:13:46,458 --> 00:13:47,542 อย่างน้อยเราก็มีงาน 299 00:13:47,709 --> 00:13:49,542 - และเงิน - แด่งานกับเงิน 300 00:13:49,709 --> 00:13:51,041 - ใช่แล้ว พี่น้อง - ถูกต้อง 301 00:13:51,250 --> 00:13:52,250 เรามันน่าสมเพชใช่ไหม 302 00:13:52,458 --> 00:13:54,166 ให้ตายเถอะ เพื่อน พูดอีกก็ถูกอีก 303 00:13:58,333 --> 00:13:59,417 ฉันไม่เอา... 304 00:13:59,583 --> 00:14:01,458 ให้ตาย ฉันอยากเข้าไปอยู่ในนั้นจริงๆ 305 00:14:01,834 --> 00:14:03,667 ไม่เป็นไรใช่ไหม... 306 00:14:03,834 --> 00:14:05,583 ที่ฉันไม่รู้สึกอินเท่านาย 307 00:14:05,750 --> 00:14:06,750 ไม่เลย สบายๆ 308 00:14:06,959 --> 00:14:08,375 ฉันนั่งอยู่กับสาวที่เฟี้ยวที่สุดในนี้ 309 00:14:08,542 --> 00:14:11,041 โอเค แล้วทำไมถึงหลงใหลเรื่องอาหารนัก 310 00:14:11,208 --> 00:14:13,667 ไม่รู้สิ เข้าใจความรู้สึกของการที่คนหลงใหล... 311 00:14:13,834 --> 00:14:15,417 นักกีฬา นักดนตรี... 312 00:14:15,583 --> 00:14:17,375 - นักวาดภาพ อะไรแบบนั้น - เข้าใจ 313 00:14:17,542 --> 00:14:18,375 คนพวกนั้นน่ะงี่เง่า 314 00:14:18,542 --> 00:14:19,875 สิ่งที่พวกเขาทำมันไม่สำคัญ 315 00:14:20,041 --> 00:14:22,250 เขาเล่นลูกบอลสูบลม อูกูเลเล อะไรเทือกนั้น 316 00:14:22,417 --> 00:14:23,500 แต่พวกเชฟ... 317 00:14:23,667 --> 00:14:26,291 เขาเล่นกับวัตถุดิบแห่งชีวิต 318 00:14:26,458 --> 00:14:27,917 กับความตาย 319 00:14:28,667 --> 00:14:32,000 ฉันดู "เชฟส์เทเบิล" ทุกตอนมาสองสามครั้งแล้ว 320 00:14:32,166 --> 00:14:33,667 ดูสโลวิคในนั้นมายี่สิบครั้ง 321 00:14:33,834 --> 00:14:37,917 ฉันดูเขาอธิบายว่า สตรอว์เบอร์รีเขียวช่วงไหนถึงจะอ่อนที่สุด 322 00:14:38,083 --> 00:14:42,333 ฉันดูเขาจัดจานหอยเชลล์ ในนาทีสุดท้ายที่กล้ามเนื้อมันจะตาย 323 00:14:42,500 --> 00:14:44,333 มันมีความหมายแฝงในการเสียดสีสังคม... 324 00:14:44,500 --> 00:14:46,458 ซึ่งเหมือนกับผลงานของพระเจ้า ไม่ต่างกัน 325 00:14:46,625 --> 00:14:48,166 พูดได้สละสลวยมาก ไทเลอร์ 326 00:14:48,333 --> 00:14:50,166 - หยุดเลย ไม่หรอก - ฉันพูดจากใจจริง 327 00:14:50,333 --> 00:14:53,667 ฉันน่าจะเริ่มเข้าใจแล้ว 328 00:14:53,834 --> 00:14:55,834 - จริงเหรอ - ก็นิดหน่อย 329 00:14:56,542 --> 00:15:01,375 "จานที่หนึ่ง" 330 00:15:16,000 --> 00:15:17,041 โอเค 331 00:15:17,208 --> 00:15:18,208 ครับ เชฟ 332 00:15:44,125 --> 00:15:44,959 สวัสดีครับ 333 00:15:45,542 --> 00:15:46,375 สวัสดี 334 00:15:46,542 --> 00:15:48,083 - สวัสดีค่ะ - สวัสดี 335 00:15:49,208 --> 00:15:50,417 ขอต้อนรับสู่ฮอว์ธอร์น 336 00:15:51,333 --> 00:15:54,959 ผมชื่อจูเลียน สโลวิค และเรายินดีปรุงอาหารให้คุณในค่ำคืนนี้ 337 00:15:55,125 --> 00:15:56,625 การแสดงเริ่มแล้ว 338 00:15:56,792 --> 00:15:58,291 ในสองสามชั่วโมงข้างหน้า... 339 00:15:58,458 --> 00:16:01,083 คุณจะได้รับประทานไขมัน... 340 00:16:01,250 --> 00:16:05,208 เกลือ น้ำตาล โปรตีน... 341 00:16:05,375 --> 00:16:08,542 แบคทีเรีย เชื้อรา... 342 00:16:08,709 --> 00:16:10,417 พืชและสัตว์นานาชนิด... 343 00:16:10,583 --> 00:16:13,875 และระบบนิเวศทั้งหมดในบางครั้ง 344 00:16:15,834 --> 00:16:17,583 แต่ผมต้องขอร้องคุณเรื่องนึง 345 00:16:17,750 --> 00:16:19,375 แค่เรื่องเดียว 346 00:16:19,542 --> 00:16:22,041 อย่ากิน 347 00:16:22,500 --> 00:16:23,625 เขาพูดจริงเหรอ 348 00:16:24,250 --> 00:16:25,417 ลิ้มรส 349 00:16:26,959 --> 00:16:28,250 ดื่มด่ำ 350 00:16:28,417 --> 00:16:30,000 เพลิดเพลิน 351 00:16:30,166 --> 00:16:33,709 คำนึงถึงอาหารทุกๆ คำที่คุณเอาเข้าปาก 352 00:16:35,166 --> 00:16:36,291 จงมีสติ 353 00:16:37,083 --> 00:16:38,834 แต่จงอย่ากิน 354 00:16:40,083 --> 00:16:42,458 อาหารของเรามีค่ามากกว่านั้น 355 00:16:43,333 --> 00:16:44,375 และมองไปรอบๆ 356 00:16:44,542 --> 00:16:47,417 พวกเราได้มาอยู่บนเกาะนี้ 357 00:16:48,625 --> 00:16:50,250 เปิดใจรับ 358 00:16:50,917 --> 00:16:52,250 ยอมรับทุกอย่าง 359 00:16:53,166 --> 00:16:55,583 และให้อภัย 360 00:16:57,125 --> 00:16:58,834 และอีกอย่างนึง... 361 00:16:59,000 --> 00:17:00,458 อาหาร 362 00:17:01,375 --> 00:17:03,166 ใช่แล้ว จัดมาๆ 363 00:17:04,208 --> 00:17:05,041 มากันแล้ว 364 00:17:07,166 --> 00:17:09,375 ว้าว เหมือนขบวนพาเหรดเลย 365 00:17:12,834 --> 00:17:15,917 อาหารจานแรกมีชื่อว่า "เกาะ" 366 00:17:16,083 --> 00:17:18,291 บนจานคือพืชจากทั่วทั้งเกาะ... 367 00:17:18,458 --> 00:17:20,417 ที่จัดแต่งอยู่บนหินจากแนวชายฝั่ง... 368 00:17:20,583 --> 00:17:23,291 ซึ่งพรมด้วย น้ำทะเลกรองที่เกือบจะแข็ง... 369 00:17:23,458 --> 00:17:25,834 มันจะเสริมรสชาติในขณะที่ละลาย 370 00:17:26,458 --> 00:17:28,208 นี่คือสิ่งที่คนคนนั้นเก็บมาก่อนหน้านี้... 371 00:17:28,375 --> 00:17:29,750 ว่าไงนะ 372 00:17:32,333 --> 00:17:33,500 ขอโทษครับ เชฟ 373 00:17:34,875 --> 00:17:35,875 ไม่เป็นไร 374 00:17:36,083 --> 00:17:38,250 ใช่ มันคือหอยเชลล์ที่เพิ่งเก็บมา 375 00:17:38,417 --> 00:17:41,709 นี่คือสิ่งที่คุณต้องจำเกี่ยวกับอาหารจานนี้ 376 00:17:41,875 --> 00:17:45,625 ทุกคนบนเกาะแห่งนี้อย่างพวกเรา ไม่มีความสำคัญ 377 00:17:46,291 --> 00:17:48,542 เกาะแห่งนี้และธาตุอาหารที่มันมีให้... 378 00:17:48,709 --> 00:17:52,834 มีชีวิตอยู่ในสภาพสมบูรณ์แบบที่สุด โดยที่เราไม่ต้องไปเก็บเกี่ยวมัน... 379 00:17:53,000 --> 00:17:56,166 จัดการมัน หรือย่อยมัน 380 00:17:56,333 --> 00:17:59,709 สิ่งที่เกิดขึ้นในห้องนี้ช่างไร้ความหมาย... 381 00:17:59,875 --> 00:18:03,417 เมื่อเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในธรรมชาติข้างนอก... 382 00:18:03,583 --> 00:18:05,625 ในผืนดิน ในน้ำ... 383 00:18:06,250 --> 00:18:07,583 ในอากาศ 384 00:18:09,000 --> 00:18:12,291 เราเป็นแค่เผ่าพันธุ์ที่หวาดกลัว ได้ทุกเสี้ยววินาที 385 00:18:14,041 --> 00:18:16,583 แต่ธรรมชาตินั้นเป็นนิรันดร์ 386 00:18:18,417 --> 00:18:19,917 ทานให้อร่อย 387 00:18:21,792 --> 00:18:23,667 ฟังแล้วสดชื่นจัง 388 00:18:26,417 --> 00:18:27,333 ร้องไห้อยู่เหรอ 389 00:18:28,750 --> 00:18:33,583 ฉันรู้สึกว่ามันกินใจมาก ทุกอย่างมันช่างงดงาม 390 00:18:33,750 --> 00:18:35,500 สวยจนไม่กล้ากิน 391 00:18:36,917 --> 00:18:40,083 รู้ไหม ร้านอาหารที่ดีที่สุด ในบ้านเกิดฉัน... 392 00:18:40,250 --> 00:18:41,875 เชฟไม่น่าจะโมโหฉัน ใช่ไหม 393 00:18:42,834 --> 00:18:43,875 เรื่องหอยเชลล์น่ะ 394 00:18:44,041 --> 00:18:45,917 ไม่ต้องเรียกเขาว่า "เชฟ" หรอก 395 00:18:46,083 --> 00:18:48,333 ฉันค่อนข้างแน่ใจว่า เขาไม่รู้ว่านายอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ 396 00:18:48,500 --> 00:18:49,917 ฉันแอบอยากให้เขา... 397 00:18:50,333 --> 00:18:52,834 - ชอบนายเหรอ - ประมาณนั้น 398 00:18:53,000 --> 00:18:54,250 ไทเลอร์ นายเป็นลูกค้า 399 00:18:54,417 --> 00:18:56,750 นายจ่ายเงินมาให้เขาทำอาหาร 400 00:18:56,917 --> 00:18:59,291 ไม่สำคัญหรอกว่าเขาชอบนายรึเปล่า 401 00:18:59,458 --> 00:19:00,750 ก็จริง เดี๋ยว หมายความว่าไง 402 00:19:01,166 --> 00:19:02,500 เปล่า 403 00:19:02,667 --> 00:19:04,792 ใจเย็น กินหินไปเถอะ 404 00:19:04,959 --> 00:19:07,542 และเพื่อดื่มคู่กัน นี่คือไวน์ของเพื่อนเราที่แคโรลีนมอเรย์... 405 00:19:07,709 --> 00:19:09,709 ชาแซแญ็ง-ม็องตราเชต์... 406 00:19:09,875 --> 00:19:12,333 ไวน์ชั้นดีปี 2014 407 00:19:12,500 --> 00:19:13,959 ไม่ใช่แค่จากไร่องุ่นเดียวกัน 408 00:19:14,125 --> 00:19:16,208 แต่เป็นต้นองุ่นในแนวเดียวกัน 409 00:19:16,375 --> 00:19:18,166 - ว้าว เพอร์เฟกต์ - วิเศษมาก 410 00:19:18,542 --> 00:19:21,250 คิดว่าไง ผมรู้สึกว่ามันค่อนข้างจะ... 411 00:19:21,417 --> 00:19:23,250 มันดีครึ่งๆ กลางๆ ดีเป็นบางคำ 412 00:19:23,417 --> 00:19:24,417 ดีเป็นบางคำ 413 00:19:24,583 --> 00:19:26,166 เวลาจัดจานต้องละเอียด 414 00:19:26,333 --> 00:19:27,792 นี่มันละเอียดทุกกระเบียดนิ้ว 415 00:19:27,959 --> 00:19:29,959 ได้รสชาติ และสะอาดมาก 416 00:19:30,125 --> 00:19:32,667 มีกลิ่นอายทะเล 417 00:19:33,417 --> 00:19:35,291 - กลิ่นอายทะเลเหรอ - และมหาสมุทร 418 00:19:35,458 --> 00:19:38,375 - ธารัสซาเป็นวิญญาณโบราณแห่งทะเล - ธารัสซากับพอนตัส 419 00:19:38,542 --> 00:19:40,291 - ใช่ๆ - ถูกต้อง 420 00:19:42,083 --> 00:19:44,083 เรากำลังกินมหาสมุทร 421 00:19:44,542 --> 00:19:45,792 เรากำลังกินมหาสมุทร 422 00:19:45,959 --> 00:19:47,542 - ใช่ - ใช่ 423 00:19:50,667 --> 00:19:51,667 อาหารเป็นยังไง 424 00:19:53,208 --> 00:19:54,208 ก็ดี 425 00:19:54,375 --> 00:19:55,583 อย่าพูดแค่ "ดี" ในรายการ 426 00:19:56,458 --> 00:19:58,375 คุณต้องประดับคำพูด 427 00:19:58,542 --> 00:20:00,792 ให้ตายสิ ปัดโธ่ นี่ไม่ใช่การผ่าตัดสมองนะ 428 00:20:00,959 --> 00:20:03,041 - มันคือโชว์ท่องเที่ยวกับอาหาร - ฉันรู้ ก็ลองดูสิ 429 00:20:03,208 --> 00:20:05,417 ได้ งั้นลองเสนอให้ฟังที 430 00:20:05,583 --> 00:20:07,166 โอเค เราไปอิตาลีใช่ไหม 431 00:20:07,875 --> 00:20:12,458 เราถ่ายฉันตอนใส่กางเกงคาปรี บนเวสปาสีเขียวอ่อน... 432 00:20:12,625 --> 00:20:15,417 ขี่ไปเรื่อยๆ เพื่อหาฟาร์มท้องถิ่นที่มีชีส 433 00:20:15,583 --> 00:20:18,083 ผมกินชีส แล้วก็... 434 00:20:18,250 --> 00:20:19,375 ถ่ายภาพผมระยะใกล้ 435 00:20:19,542 --> 00:20:21,250 แล้วผมก็หลับตา แกล้งถึงจุดสุดยอด... 436 00:20:21,709 --> 00:20:23,291 แล้วก็ไปแอฟริกาใต้... 437 00:20:23,458 --> 00:20:26,917 แล้วผมอาจจะพูดถึง ความน่ารังเกียจของการเหยียดเชื้อชาติ... 438 00:20:27,083 --> 00:20:28,917 แล้วก็เปรี้ยง ได้รางวัลเอ็มมี 439 00:20:29,083 --> 00:20:30,083 - แค่นั้น - กินได้รึยัง 440 00:20:30,291 --> 00:20:32,500 คุณจะเสนอสตรีมมิ่งทั้งสามช่อง แบบนั้นวันจันทร์เหรอ 441 00:20:32,667 --> 00:20:34,291 - ใช่ ประมาณนั้น - ขายได้ก็บ้าแล้ว 442 00:20:34,458 --> 00:20:35,542 หายนะชัดๆ 443 00:20:35,709 --> 00:20:38,208 คุณไม่น่าจะได้ไปแอฟริกาใต้ ทั้งที่ยังติดคดีเมาแล้วขับ 444 00:20:38,625 --> 00:20:40,709 - ชอบไหม - อาหารนากน่ะเหรอ 445 00:20:40,875 --> 00:20:41,875 ชอบนะ ของเขาดี 446 00:20:42,041 --> 00:20:44,583 ฉันได้กินหอยอร่อยแบบนี้ โดยฝีมือเชฟที่บ้าน ริคาร์โด 447 00:20:44,750 --> 00:20:46,125 รู้จักริคาร์โด เขาเทพมากๆ 448 00:20:46,291 --> 00:20:47,291 เหลือเชื่อจริงๆ 449 00:20:47,458 --> 00:20:49,291 ช่างเถอะ อย่างน้อยก็พูดได้ว่าเคยมาที่นี่แล้ว 450 00:20:49,750 --> 00:20:52,041 พ่อฉันเคยบอกว่า เราจ่ายเงินเพื่อประสบการณ์ 451 00:20:52,834 --> 00:20:54,959 นี่ดูเหมือน... 452 00:20:55,125 --> 00:20:56,208 มากินข้าวแถบชานเมือง 453 00:20:56,667 --> 00:20:57,709 โคตรธรรมดา 454 00:21:00,917 --> 00:21:03,709 ฉันเจอแพร์รี่ที่ดีลอเรนติสเมื่อวันก่อน 455 00:21:11,625 --> 00:21:12,834 เขาเป็นไงบ้าง 456 00:21:14,959 --> 00:21:16,375 รู้กันอยู่... 457 00:21:16,542 --> 00:21:17,583 แพร์รี่ 458 00:21:22,000 --> 00:21:23,083 ขอบคุณ 459 00:21:25,917 --> 00:21:27,417 จัดจานในอีกห้านาที 460 00:21:27,583 --> 00:21:29,250 ทราบแล้ว เชฟ 461 00:21:31,041 --> 00:21:34,542 "จานที่สอง" 462 00:21:42,875 --> 00:21:44,667 เขาจะตบมือเรื่อยๆ ใช่ไหม 463 00:21:44,834 --> 00:21:50,208 ขนมปังมีอยู่บนโลกนี้ในรูปแบบต่างๆ มากว่า 12,000 ปี... 464 00:21:50,375 --> 00:21:52,000 โดยเฉพาะในหมู่คนจน 465 00:21:53,208 --> 00:21:54,291 แป้งกับน้ำ 466 00:21:54,875 --> 00:21:56,125 จะมีอะไรง่ายกว่านั้น 467 00:21:56,291 --> 00:22:02,166 แม้กระทั่งวันนี้ ธัญพืชครอบคลุม หกสิบห้าเปอร์เซ็นต์ของเกษตรกรรมทั้งหมด 468 00:22:02,333 --> 00:22:04,834 ผักและผลไม้แค่หกเปอร์เซ็นต์ 469 00:22:05,834 --> 00:22:12,125 ไพร่กรีกโบราณจิ้มขนมปังเหม็นหืนกับไวน์ กินเป็นอาหารเช้า 470 00:22:12,291 --> 00:22:16,000 และพระเยซูได้สอนเรา ให้สวดอ้อนวอนขอให้ได้กินขนมปังทุกวัน 471 00:22:16,166 --> 00:22:17,458 ขอให้ได้กินขนมปังทุกวัน 472 00:22:18,125 --> 00:22:22,375 มันคืออาหารของสามัญชนมาตลอด 473 00:22:22,542 --> 00:22:26,041 แต่แขกที่รักทุกท่าน พวกคุณไม่ใช่สามัญชน 474 00:22:26,208 --> 00:22:27,542 ฉะนั้นในคืนนี้... 475 00:22:28,542 --> 00:22:29,792 คุณจะไม่ได้ขนมปัง 476 00:22:32,875 --> 00:22:36,041 "จานขนมปังไร้ขนมปัง ไม่มีขนมปัง เครื่องเคียงของคาว" 477 00:22:38,625 --> 00:22:40,458 - เขาอำอยู่แน่ๆ - อำแน่นอน 478 00:22:42,959 --> 00:22:44,041 นี่มันอีกระดับนึงเลย 479 00:22:44,250 --> 00:22:45,375 ได้ยังไงกัน เขาเปล่าอำ 480 00:22:45,917 --> 00:22:48,709 ไม่เสิร์ฟขนมปังในร้านอาหารที่ขึ้นชื่อด้านขนมปัง น่ารักมาก 481 00:22:48,875 --> 00:22:49,959 - อะไรนะ - ขอบคุณ 482 00:22:50,834 --> 00:22:52,750 ไม่ได้อำเล่น ใช่ไหม 483 00:22:52,917 --> 00:22:54,291 - อะไรกัน - ไม่ 484 00:22:55,250 --> 00:22:56,667 หยอดมุกแน่ๆ 485 00:22:59,083 --> 00:23:00,417 นี่เอาจริงเหรอ 486 00:23:00,583 --> 00:23:05,583 ขอให้เพลิดเพลินไปกับเครื่องเคียง ที่ไม่ได้กินคู่กับอะไร 487 00:23:06,166 --> 00:23:07,959 "ขนมปังที่คุณจะไม่ได้กินคืนนี้... 488 00:23:08,125 --> 00:23:10,834 ทำมาจากต้นอ่อนข้าวสาลีแดง สายพันธุ์โบราณ... 489 00:23:11,000 --> 00:23:14,500 ปลูกโดยหุ้นส่วนเรา ในโครงการธัญพืชเตฮาชาพี... 490 00:23:14,667 --> 00:23:16,583 ซึ่งมุ่งมั่นในการอนุรักษ์ธัญพืชโบราณ" 491 00:23:16,750 --> 00:23:18,792 นี่มันบ้าไปแล้ว 492 00:23:19,583 --> 00:23:22,375 บอกได้เลยว่า ความคิดที่ไม่ให้ขนมปังมากิน... 493 00:23:22,542 --> 00:23:24,458 มันก็เจ๋งดี 494 00:23:24,625 --> 00:23:26,959 แบบนี้มันแหวกแนวไปหน่อย ว่าไหม 495 00:23:27,125 --> 00:23:30,333 มันโหดร้ายมาก 496 00:23:30,500 --> 00:23:34,041 เขารู้มาตลอดว่า อาหารคือตัวกำหนดชนชั้นตั้งแต่สมัยก่อน... 497 00:23:34,208 --> 00:23:35,583 ฉันเองก็รู้เรื่องนั้น 498 00:23:35,750 --> 00:23:37,083 ก็จริง 499 00:23:37,542 --> 00:23:43,625 แต่ฉันก็บอกได้ว่า อันนี้ยังผสมไม่เข้ากันดีสักเท่าไหร่ 500 00:23:44,041 --> 00:23:45,375 ใช่ 501 00:23:45,542 --> 00:23:46,834 ผมกะว่าจะไม่พูดแล้วเชียว 502 00:23:47,000 --> 00:23:48,458 แต่สังเกตเห็นตั้งแต่วางจาน 503 00:23:48,625 --> 00:23:50,458 จานนี้แย่ 504 00:23:50,834 --> 00:23:53,417 ใช่ ซึ่งจริงๆ แล้ว... 505 00:23:55,417 --> 00:23:59,125 ไม่ควรเจออะไรแบบนั้น ในร้านอาหารระดับนี้ แต่นี่ไง 506 00:23:59,291 --> 00:24:00,458 - นี่ไงล่ะ - ใช่ 507 00:24:00,625 --> 00:24:03,875 ให้ตายเถอะ นี่มันแสบถึงทรวงจริงๆ 508 00:24:04,041 --> 00:24:06,458 วิธีที่เขาแฝงข้อคิดทางประวัติศาสตร์ 509 00:24:06,625 --> 00:24:08,125 มันคือเกมที่ต้องพยายามทายว่า... 510 00:24:08,291 --> 00:24:10,458 หัวข้อของอาหารมื้อนี้คืออะไร 511 00:24:10,625 --> 00:24:12,166 เขาจะเฉลยตอนจบ 512 00:24:12,333 --> 00:24:14,083 เดี๋ยว นายชอบมันเหรอ 513 00:24:14,250 --> 00:24:15,250 ใช่ 514 00:24:15,417 --> 00:24:17,458 เขากำลังดูถูกนายอยู่นะ 515 00:24:18,000 --> 00:24:19,417 ไม่ๆ เธอไม่เข้าใจ 516 00:24:19,583 --> 00:24:20,875 มันคือข้อคิด 517 00:24:21,041 --> 00:24:22,417 ฉันรู้ข้อคิดคืออะไร ไทเลอร์ 518 00:24:22,583 --> 00:24:23,959 เชื่อฉัน เขากำลังเล่าเรื่อง 519 00:24:24,125 --> 00:24:25,458 มันทำให้อาหารเขาน่าเร้าใจ 520 00:24:25,625 --> 00:24:28,041 เขาไม่ใช่แค่เชฟ แต่เป็นนักเล่าเรื่องราวด้วย 521 00:24:28,208 --> 00:24:29,667 และเขาไม่สนกฎเกณฑ์อะไรทั้งนั้น 522 00:24:29,834 --> 00:24:30,834 ฉันอาจเป็นสาวบ้านๆ 523 00:24:31,041 --> 00:24:32,875 แต่คนเราต้องสนใจกฎเกณฑ์บ้าง... 524 00:24:33,041 --> 00:24:34,333 อย่างเช่น ไม่รู้สิ... 525 00:24:34,500 --> 00:24:36,166 การให้อาหารกับคนในร้านอาหาร 526 00:24:37,792 --> 00:24:41,041 ที่รัก ไม่มีใครเรียกเธอว่าบ้านๆ หรอก 527 00:24:41,208 --> 00:24:42,417 ฉันทำขนมปังกินเอง 528 00:24:42,583 --> 00:24:44,291 - จริงเหรอ ไม่เคยรู้เลย - ใช่ 529 00:24:44,458 --> 00:24:46,208 ใช่ มันเรียบง่ายดี 530 00:24:46,375 --> 00:24:48,834 แนวชาวบ้านๆ กิน เน้นยีสต์ 531 00:24:49,000 --> 00:24:50,417 คุณใช้ยีสต์แบบไหน 532 00:24:51,250 --> 00:24:52,917 ฉันทำเองจากแอปเปิล 533 00:24:53,083 --> 00:24:56,083 แน่ล่ะที่คุณทำยีสต์เองจากแอปเปิล 534 00:24:56,250 --> 00:24:58,083 ยัยตัวแม่ที่แท้ทรู 535 00:24:58,583 --> 00:25:00,000 คุณบลูมคะ 536 00:25:00,166 --> 00:25:03,000 เชิญรับส่วนผสมที่ยังไม่เข้ากันดีอีกค่ะ 537 00:25:03,166 --> 00:25:05,417 อภินันทนาการจากเชฟสโลวิค 538 00:25:10,834 --> 00:25:11,834 - คุณครับ - ขอโทษครับ 539 00:25:12,000 --> 00:25:13,625 ทุกอย่างเป็นที่น่าพอใจไหมคะ 540 00:25:13,792 --> 00:25:16,291 บอกตามตรงว่าไม่ ขอบคุณที่ถาม 541 00:25:17,333 --> 00:25:20,458 อาหารรสชาติดี และเราเข้าใจข้อคิดที่อยากจะสื่อ 542 00:25:20,625 --> 00:25:22,500 แต่เราขอขนมปังหน่อยได้ไหม 543 00:25:22,667 --> 00:25:24,625 และแบบปลอดกลูเตนให้เพื่อนผมด้วย 544 00:25:24,792 --> 00:25:25,792 ไม่ได้ 545 00:25:26,667 --> 00:25:28,041 "ไม่ได้" เหรอ 546 00:25:28,208 --> 00:25:29,208 ไม่ได้ 547 00:25:30,458 --> 00:25:31,291 โอเค 548 00:25:31,500 --> 00:25:34,083 มันก็ประเทืองปัญญาอยู่ และผมไม่อยากพูดแบบนี้หรอก... 549 00:25:34,250 --> 00:25:37,875 แต่คุณรู้ว่าเราเป็นใคร ใช่ไหม 550 00:25:38,041 --> 00:25:39,041 ใช่ 551 00:25:39,250 --> 00:25:41,291 รู้เหรอ รู้ว่าเราเป็นใคร 552 00:25:41,458 --> 00:25:42,500 ฉันรู้คุณเป็นใคร 553 00:25:43,709 --> 00:25:46,041 งั้นก็รู้ว่าเราทำงานกับดั๊ก เวร์ริค ใช่ไหม 554 00:25:46,208 --> 00:25:48,083 ไม่ คุณทำงานให้คุณเวร์ริค 555 00:25:48,250 --> 00:25:49,291 - ถูกต้อง - ช่างเถอะ 556 00:25:49,458 --> 00:25:52,166 งั้นคุณก็รู้ พวกเราเป็นทีมเดียวกัน 557 00:25:52,333 --> 00:25:54,959 แอบเอาขนมปังให้เราก็ได้ 558 00:25:55,125 --> 00:25:55,959 เถอะน่า 559 00:25:56,125 --> 00:25:57,333 เราไม่บอกใครหรอก เจ๊ 560 00:25:57,500 --> 00:25:59,458 - สัญญาเลย โอเคไหม - ไม่ 561 00:26:01,083 --> 00:26:02,500 คุณพูดว่า "ไม่" เหรอ 562 00:26:02,667 --> 00:26:04,041 ฉันพูดว่า "ไม่" ใช่แล้ว 563 00:26:04,208 --> 00:26:05,250 - โอเค - โอเค 564 00:26:05,417 --> 00:26:07,125 - ว้าว - โอเค 565 00:26:07,291 --> 00:26:08,667 แค่นั้นแหละ ขอบใจ 566 00:26:10,417 --> 00:26:11,792 ฉันช่วยค่ะ 567 00:26:11,959 --> 00:26:13,583 ไม่จำเป็นหรอก โอเค 568 00:26:16,583 --> 00:26:21,125 คุณจะได้กินน้อยกว่าที่อยาก และมากกว่าที่คู่ควร 569 00:26:23,333 --> 00:26:25,333 ยินดีให้บริการคุณค่ะ 570 00:26:26,041 --> 00:26:28,750 ยังได้กินคีโตอยู่ นั่นถือเป็นข่าวดี 571 00:26:28,917 --> 00:26:31,750 การไม่มีขนมปังทำให้ตั้งใจกินจริงๆ 572 00:26:31,917 --> 00:26:34,125 นี่มันโคตรอร่อย ฉันชอบมากๆ 573 00:26:36,208 --> 00:26:38,000 - ไม่ลองกินหน่อยเหรอ - ไม่ 574 00:26:38,166 --> 00:26:39,250 - ไม่รึ - ไม่ 575 00:26:39,417 --> 00:26:40,625 ของดีนะ 576 00:26:40,792 --> 00:26:42,625 - ฉันขอกินแทนแล้วกัน - ได้ เอาไปสิ 577 00:26:45,208 --> 00:26:46,250 มันเป็นอุบัติเหตุ 578 00:26:46,625 --> 00:26:47,959 ไม่ต้องห่วงหรอก 579 00:26:52,083 --> 00:26:53,750 ผมขอโทษ มันเป็น... 580 00:26:53,917 --> 00:26:55,166 ผมขอโทษจริงๆ 581 00:26:58,542 --> 00:27:00,500 คุณไม่แตะอาหารเลย 582 00:27:02,291 --> 00:27:03,667 ไม่เห็นมีอาหาร 583 00:27:04,250 --> 00:27:06,667 ไม่สิ นี่คืออาหาร 584 00:27:07,000 --> 00:27:10,250 เดี๋ยวจะมีอาหารอีกเยอะ 585 00:27:10,417 --> 00:27:12,166 - ไม่อยากอิ่มก่อน - เป็นไปไม่ได้ 586 00:27:12,333 --> 00:27:14,917 ผมออกแบบสัดส่วนอย่างแม่นยำ ไม่ให้อิ่มก่อน 587 00:27:15,083 --> 00:27:17,625 คุณจะไม่อิ่มก่อนหรอก 588 00:27:17,792 --> 00:27:19,291 กินเถอะ 589 00:27:19,458 --> 00:27:21,333 เมนูจะสมเหตุสมผลถ้าคุณกิน 590 00:27:21,500 --> 00:27:23,375 แต่คุณบอกว่าห้ามกิน 591 00:27:23,542 --> 00:27:24,959 ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นครับ 592 00:27:25,125 --> 00:27:26,125 และคุณก็รู้ดี 593 00:27:27,750 --> 00:27:29,959 ขอบคุณที่เป็นห่วง... 594 00:27:30,125 --> 00:27:33,625 แต่ฉันคิดเองได้ว่า จะกินอะไรและตอนไหน 595 00:27:38,166 --> 00:27:39,333 ขอบคุณ 596 00:27:41,083 --> 00:27:42,208 ให้ตายสิ ขายหน้าจริงๆ 597 00:27:42,375 --> 00:27:43,625 - "ขายหน้า" เหรอ - ใช่ 598 00:27:43,792 --> 00:27:45,125 ไทเลอร์ เขาน่ะทุเรศ 599 00:27:45,333 --> 00:27:46,834 อย่าสิ 600 00:27:48,291 --> 00:27:49,458 เธอไม่ควรทำตัวหยาบคาย 601 00:27:49,625 --> 00:27:50,458 อะไร 602 00:27:50,625 --> 00:27:51,834 เขาขอให้เธอกิน 603 00:27:52,000 --> 00:27:53,625 - ก็ฉันไม่ชอบ - ลองดูก่อน 604 00:27:53,792 --> 00:27:54,792 ขอล่ะ 605 00:28:03,959 --> 00:28:05,583 จัดจานในสามนาที เพื่อนๆ 606 00:28:05,750 --> 00:28:06,834 ทราบแล้ว เชฟ 607 00:28:09,375 --> 00:28:11,709 "จานที่สาม" 608 00:28:26,000 --> 00:28:29,500 นี่คือปิโนต์นัวร์ปี 2013 จากรอสส์คอบบ์ 609 00:28:30,208 --> 00:28:32,250 เราใช้เครื่องปั่นมือถือขณะพักไวน์... 610 00:28:32,417 --> 00:28:34,041 เพื่อให้มันหายใจได้เร็วขึ้น 611 00:28:35,166 --> 00:28:38,375 กลิ่นไม้สลาโวเนีย และรสชาติเข้มข้นของเชอร์รี่กับยาสูบ... 612 00:28:38,542 --> 00:28:42,625 พร้อมความรู้สึกเบาๆ ของความโหยหาและเสียดาย 613 00:28:42,959 --> 00:28:43,792 ดื่มให้อร่อยครับ 614 00:28:44,000 --> 00:28:45,625 ความโหยหาและเสียดาย 615 00:28:45,792 --> 00:28:47,375 โดนใจฉันมาก 616 00:28:51,667 --> 00:28:53,125 เธอจ้องมาอีกแล้ว 617 00:28:53,291 --> 00:28:54,375 เรารู้จักเธอจากที่ไหน 618 00:28:54,542 --> 00:28:55,542 เราไม่รู้จัก 619 00:28:55,709 --> 00:28:59,041 หน้าตาเธอเหมือนแคลร์มาก 620 00:28:59,208 --> 00:29:01,792 ทำไมพูดแบบนั้นอยู่ได้ ไม่เหมือนเลย 621 00:29:01,959 --> 00:29:02,834 ไม่เหมือนเหรอ 622 00:29:03,000 --> 00:29:04,625 ไม่เหมือนแคลร์ของเราสักนิด 623 00:29:06,458 --> 00:29:08,125 หน้าตาช่างฝันเหมือนกัน 624 00:29:08,291 --> 00:29:10,375 อย่าหมกมุ่นได้ไหม ขอล่ะ 625 00:29:11,250 --> 00:29:13,625 ผมรู้ สมมติว่าคุณจะไป... 626 00:29:13,792 --> 00:29:14,625 ใช่ 627 00:29:14,834 --> 00:29:15,875 ซึ่งคุณไม่ไปหรอก... 628 00:29:16,041 --> 00:29:17,709 คุณจะจากไปเพื่ออะไร 629 00:29:17,875 --> 00:29:19,959 ตำแหน่งหุ้นส่วนผู้บริหารร่วมพัฒนาโครงการ 630 00:29:20,125 --> 00:29:21,041 ตำแหน่งบ้าอะไรน่ะ 631 00:29:21,208 --> 00:29:23,166 ฝ่ายพัฒนาการผลิต ฉันจะได้พัฒนา... 632 00:29:23,333 --> 00:29:26,041 หรือช่วยในการพัฒนาหลายๆ อย่าง... 633 00:29:26,208 --> 00:29:27,667 ทำไมถึงดีกว่าการทำงานให้ผม 634 00:29:27,834 --> 00:29:29,417 - เพราะที่นั่นมีอนาคต - ใช่ 635 00:29:29,583 --> 00:29:30,667 - มันเป็นบริษัท - ใช่ 636 00:29:31,083 --> 00:29:32,875 อนาคตที่แตกต่างออกไป สมเหตุสมผลไหม 637 00:29:33,041 --> 00:29:35,542 - ที่บริษัท... - ยังดีที่มันเป็นแค่สมมติ 638 00:29:37,208 --> 00:29:39,375 จานต่อไปมีชื่อว่า "ความทรงจำ" 639 00:29:39,542 --> 00:29:41,709 มันมีจุดประสงค์เพื่อรื้อฟื้นสิ่งนั้น 640 00:29:41,875 --> 00:29:42,750 ความทรงจำ 641 00:29:42,917 --> 00:29:44,834 ขอเล่าความทรงจำของผมหน่อย 642 00:29:45,000 --> 00:29:48,041 สมัยที่ผมเป็นเด็กที่วอเตอร์ลู ไอโอวา... 643 00:29:48,208 --> 00:29:50,750 จะมีคืนทาโก้ทุกวันอังคาร 644 00:29:50,917 --> 00:29:52,375 เจ๋ง 645 00:29:52,542 --> 00:29:53,875 ทาโก้วันอังคาร 646 00:29:54,041 --> 00:29:55,291 ดีงาม 647 00:29:55,458 --> 00:29:57,750 และผู้หญิงคนนี้ 648 00:29:57,917 --> 00:29:58,959 นี่คือแม่ของผม 649 00:30:00,625 --> 00:30:02,583 อย่างที่เห็นกัน แม่เมาแล้ว 650 00:30:03,333 --> 00:30:04,875 เรื่องปกติ 651 00:30:05,208 --> 00:30:06,875 ตอนผมเจ็ดขวบ... 652 00:30:07,041 --> 00:30:10,625 วันอังคารนึง พ่อผมกลับมาบ้านในสภาพค่อนข้างเมา 653 00:30:12,083 --> 00:30:13,417 เมามาก 654 00:30:13,583 --> 00:30:14,792 เหมือนกัน เรื่องปกติ 655 00:30:16,667 --> 00:30:19,500 แม่ผมโมโหและตวาดใส่เขา ซึ่งในตอนนั้น... 656 00:30:19,667 --> 00:30:23,417 เขารัดสายโทรศัพท์ที่คอของแม่จนแน่น 657 00:30:24,709 --> 00:30:26,208 ผมร้องไห้ 658 00:30:26,375 --> 00:30:28,709 ผมร้อง อ้อนวอนให้เขาหยุด 659 00:30:28,875 --> 00:30:30,625 เพื่อให้เขาหยุด... 660 00:30:30,792 --> 00:30:34,500 ผมต้องใช้กรรไกรทำครัว แทงสะโพกของเขา 661 00:30:39,041 --> 00:30:40,959 แม่จำเรื่องนั้นได้ ใช่ไหม 662 00:30:41,458 --> 00:30:44,834 คืนนั้นผมน่าจะแทงเขาที่คอด้วยซ้ำ 663 00:30:45,000 --> 00:30:48,250 แต่ตอนเป็นเด็ก เราไม่ค่อยฉลาดสักเท่าไหร่ 664 00:30:48,417 --> 00:30:53,583 คุณคงพอนึกออก มันเป็นคืนทาโก้ที่น่าจดจำอย่างมาก 665 00:30:55,041 --> 00:30:56,959 - ดีแล้วที่เขาไม่ได้ทำ - จะเล่าทำไมน่ะ 666 00:30:57,125 --> 00:30:58,000 ละครชีวิต 667 00:30:58,166 --> 00:30:59,000 คุณชอบเหรอ 668 00:30:59,166 --> 00:31:02,542 มันคือปูมหลังของสิ่ง ที่ทำให้เขากลายเป็นเชฟศิลปิน 669 00:31:02,709 --> 00:31:05,083 เขานี่ตลกร้ายชะมัด 670 00:31:05,250 --> 00:31:06,834 เขาดูจริงจังไปซะทุกเรื่อง 671 00:31:09,166 --> 00:31:12,000 อาหารด้านหน้าคุณ... 672 00:31:12,166 --> 00:31:15,250 สะโพกไก่เบรสรมควัน ทาโก้อัลปาสตอร์... 673 00:31:15,417 --> 00:31:18,291 และแป้งตอร์ติยาทำเอง จากแป้งข้าวโพดแอร์ลูมมาซา... 674 00:31:18,458 --> 00:31:20,041 หนึ่งในจานที่ขึ้นชื่อของฮอว์ธอร์น 675 00:31:20,250 --> 00:31:20,959 ขอบคุณ 676 00:31:21,125 --> 00:31:22,834 เราเปลี่ยนเมนูอยู่เรื่อยๆ 677 00:31:23,000 --> 00:31:27,291 แต่คุณบลูมรู้ นี่คืออาหารที่ไม่เคยเปลี่ยนตั้งแต่วันแรก 678 00:31:27,458 --> 00:31:29,083 มันคือสิ่งที่คุณเคยพูดว่า... 679 00:31:29,625 --> 00:31:30,667 ทำให้คุณโด่งดัง 680 00:31:30,834 --> 00:31:32,125 ทำให้ผมโด่งดัง 681 00:31:32,291 --> 00:31:34,917 แต่ดังในด้านไหนกันแน่... 682 00:31:35,083 --> 00:31:36,083 ผมอยากรู้จัง 683 00:31:36,250 --> 00:31:40,291 เนื่องจากเราคิดค้นสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ และเราเกรงว่าการปรับเปลี่ยน... 684 00:31:41,625 --> 00:31:43,208 จะไม่สอดคล้องกับเมนูดั้งเดิม 685 00:31:43,375 --> 00:31:47,709 แผ่นตอร์ติยาได้ถูกสลักรูปภาพลง ด้วยเครื่องยิงเลเซอร์ 686 00:31:47,875 --> 00:31:49,375 นี่เป็นครั้งแรกที่เราใช้มัน 687 00:31:50,667 --> 00:31:54,166 หวังว่าค่ำคืนทาโก้ จะรื้อฟื้นความทรงจำของพวกเราทุกคน 688 00:31:54,333 --> 00:31:55,375 ทานให้อร่อย 689 00:31:58,917 --> 00:32:01,000 แน่ล่ะที่เขาต้องทำทาโก้ 690 00:32:01,625 --> 00:32:02,458 หยิบเลย 691 00:32:05,000 --> 00:32:06,291 รูปอะไร ลิล 692 00:32:06,458 --> 00:32:07,542 รูปของร้านอาหาร 693 00:32:12,917 --> 00:32:15,625 ทุกร้านที่ปิดตัวลงซึ่งฉันเคยรีวิวให้ 694 00:32:17,000 --> 00:32:18,125 เล่นมุกสินะ 695 00:32:18,959 --> 00:32:20,250 น่าจะอย่างนั้น 696 00:32:20,417 --> 00:32:21,417 ริชาร์ด นี่มันอะไร 697 00:32:21,625 --> 00:32:23,083 "สุขสันต์วันครบรอบแต่งงาน" 698 00:32:23,250 --> 00:32:25,083 ลวดลายบนทาโก้ไง 699 00:32:25,250 --> 00:32:26,333 ไม่ รูปภาพน่ะ 700 00:32:26,500 --> 00:32:27,834 รูปของพวกเราทุกคน 701 00:32:31,583 --> 00:32:35,709 นี่มันหลังจากคุณผ่ามะเร็งผิวหนัง ออกจากหน้าผาก 702 00:32:35,875 --> 00:32:36,875 มีผ้าพันแผลด้วย 703 00:32:37,041 --> 00:32:38,458 ดีไหมล่ะ พวกเขาจำเราได้ 704 00:32:39,542 --> 00:32:41,250 ไทเลอร์ นี่นายรึเปล่า 705 00:32:41,417 --> 00:32:44,125 ใช่ ทั้งหมดคือรูปจากคืนนี้ที่ฉันถ่ายรูปอาหาร 706 00:32:45,792 --> 00:32:46,875 ให้ตายสิ เป็นอะไรของเขา 707 00:32:47,041 --> 00:32:49,041 ว่าแล้วเชียว เขาเกลียดฉัน 708 00:32:49,208 --> 00:32:50,834 โธ่ ไม่คิดนะว่าเขาจะถือสา 709 00:32:51,000 --> 00:32:53,500 - ฉันควรขอโทษไหม - ขอโทษเรื่องอะไร 710 00:32:53,667 --> 00:32:55,166 "คอลลิ่งดอกเตอร์ซันไชน์" 711 00:32:55,333 --> 00:32:56,792 อะไร 712 00:32:56,959 --> 00:32:58,542 "คอลลิ่งดอกเตอร์ซันไชน์" 713 00:32:58,709 --> 00:33:00,792 แม่เจ้า ฉันลืมเรื่องนั้นไปแล้วนะเนี่ย 714 00:33:00,959 --> 00:33:02,792 ตัวละครงี่เง่า บทแย่ 715 00:33:02,959 --> 00:33:04,125 แต่สนุกตอนถ่าย 716 00:33:04,291 --> 00:33:07,041 อาจจะเป็นมุก เพราะพวกคุณเป็นเพื่อนกันใช่ไหม 717 00:33:07,834 --> 00:33:10,166 ใช่ๆ เพื่อนกัน 718 00:33:10,333 --> 00:33:12,667 ผมมีเพื่อนด้วยเหรอ 719 00:33:14,417 --> 00:33:16,000 เดี๋ยวก่อน 720 00:33:16,166 --> 00:33:18,250 เฮ้ย อะไรวะเนี่ย 721 00:33:19,125 --> 00:33:20,166 นี่มัน... 722 00:33:21,834 --> 00:33:22,875 พวกเขามีได้ยังไง 723 00:33:23,041 --> 00:33:24,834 "หมู่เกาะเคย์แมน หลักฐานการโอนเงิน" 724 00:33:26,291 --> 00:33:27,625 ท่าจะไม่ดีแล้ว 725 00:33:29,208 --> 00:33:30,208 ขอโทษครับ 726 00:33:35,083 --> 00:33:36,208 มีอะไรให้ช่วยคะ 727 00:33:36,375 --> 00:33:37,375 มีแน่ 728 00:33:38,458 --> 00:33:39,625 นี่มันอะไรกัน 729 00:33:39,792 --> 00:33:41,417 แผ่นตอร์ติยาไงคะ 730 00:33:43,291 --> 00:33:45,792 ใช่ แล้วนี่คืออะไร 731 00:33:45,959 --> 00:33:47,834 นี่คือแผ่นตอร์ติยา... 732 00:33:48,000 --> 00:33:50,667 ซึ่งระบุประวัติการเสียภาษีและเอกสารอื่น ของเอคโคไบร์ต... 733 00:33:50,834 --> 00:33:53,917 บ่งบอกถึงวิธีที่ บริษัทคุณปลอมแปลงใบแจ้งราคาเพื่อเลี่ยงภาษี 734 00:33:55,208 --> 00:33:56,250 คุณได้มันมายังไง 735 00:33:56,417 --> 00:33:59,750 ขอโทษค่ะ แต่เชฟไม่เคยเปิดเผยสูตรของเขา 736 00:33:59,917 --> 00:34:01,834 รู้ไหมว่าคุณซวยขนาดไหน 737 00:34:02,041 --> 00:34:04,041 เราจะสั่งปิดที่นี่ภายในตอนเช้า เข้าใจไหม 738 00:34:05,417 --> 00:34:07,291 เรื่องนั้นคงไม่จำเป็น 739 00:34:08,333 --> 00:34:09,792 ทานให้อร่อยค่ะ 740 00:34:09,959 --> 00:34:11,333 นี่คือคุณกับ... 741 00:34:14,834 --> 00:34:16,041 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร 742 00:34:25,417 --> 00:34:27,458 แล้วผมจะรู้ได้ยังไง ภาพตัดต่อ 743 00:34:27,625 --> 00:34:30,792 คงจะเล่นตลกโง่ๆ 744 00:34:30,959 --> 00:34:33,208 ก็แค่แผ่นทาโก้ โอเคไหม มันทำร้ายนายไม่ได้ 745 00:34:33,375 --> 00:34:35,250 ใช่ แผ่นทาโก้ที่อาจไปโผล่ในชั้นศาล 746 00:34:35,417 --> 00:34:37,166 เราปฏิเสธแบบเนียนๆ ไปก็ได้... 747 00:34:37,333 --> 00:34:39,458 และถ้าพวกเขาจะแจ้งจับเรา... 748 00:34:39,625 --> 00:34:40,542 ถูกต้อง 749 00:34:40,750 --> 00:34:42,625 ถ้าแจ้งจับเราก็ต้องจับเวร์ริคด้วย 750 00:34:42,792 --> 00:34:44,000 พวกมันก็จะซวยพอๆ กับเรา 751 00:34:44,166 --> 00:34:45,583 ใช่ไหม อย่าห่วงเลย 752 00:34:46,667 --> 00:34:47,500 ใช่ไหม 753 00:34:49,291 --> 00:34:50,875 - ใช่ สบายๆ - สบายๆ ช่างมัน 754 00:34:51,041 --> 00:34:52,583 ถ่ายรูปนายโดยไม่ขอก่อน บ้าชัดๆ 755 00:34:52,750 --> 00:34:54,208 หยุดพูดและให้ฉันคิด โอเคไหม 756 00:34:54,375 --> 00:34:56,083 ฉันต้องแก้ไขเรื่องนี้ มันจำเป็น 757 00:34:56,250 --> 00:34:58,750 ฉันบอกให้ว่าแก้ไขยังไง ส่งมันกลับไปสิ 758 00:34:58,917 --> 00:34:59,792 ขอโทษค่ะ 759 00:34:59,959 --> 00:35:02,667 - ขอโทษค่ะคุณ หวัดดี - เดี๋ยว มาร์โก 760 00:35:03,375 --> 00:35:05,041 นายดีดนิ้วใส่ฉันเหรอ 761 00:35:05,208 --> 00:35:07,125 รู้ไหมว่าฉันพยายามจองโต๊ะที่นี่นานแค่ไหน 762 00:35:07,291 --> 00:35:08,333 ไม่รู้และไม่สน 763 00:35:08,500 --> 00:35:11,542 ห้ามส่งอาหารกลับไปห้องครัวนี้ เด็กโง่ 764 00:35:11,709 --> 00:35:12,959 ต้องขอบคุณที่เขายอมให้มา 765 00:35:13,125 --> 00:35:14,542 - เมื่อกี้เรียกฉันว่าไงนะ - เด็กโง่ 766 00:35:14,750 --> 00:35:16,208 เพราะเธอทำตัวเหมือนเด็กโง่ 767 00:35:16,375 --> 00:35:18,291 ไทเลอร์ นายต้องขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ 768 00:35:18,458 --> 00:35:19,583 ห้ามพูดกับฉันแบบนั้น 769 00:35:19,750 --> 00:35:22,041 ต้องได้สิ เพราะว่าฉันเป็นคนจ่าย 770 00:35:22,208 --> 00:35:23,291 หุบปากและกินไปซะ 771 00:35:27,125 --> 00:35:28,500 แม่เจ้า 772 00:35:30,834 --> 00:35:32,542 แม่เจ้า 773 00:35:32,709 --> 00:35:34,500 นี่มันอร่อยเหาะ เธอต้องลองดู 774 00:35:34,667 --> 00:35:37,208 ไม่ ขอบใจ ฉันไม่กวนดีกว่า 775 00:35:44,083 --> 00:35:45,083 คุณมิลส์ 776 00:35:46,291 --> 00:35:48,500 มีอะไรให้ฉันช่วยคะ 777 00:35:48,667 --> 00:35:50,250 แค่หาห้องน้ำผู้หญิงอยู่ 778 00:35:50,417 --> 00:35:51,959 ทางนี้ค่ะ 779 00:35:53,250 --> 00:35:54,250 ขอบคุณ 780 00:35:55,542 --> 00:35:57,583 อะไรอยู่หลังประตูเงินนั่น 781 00:35:58,125 --> 00:35:59,625 สิ่งที่พิเศษมาก 782 00:36:34,750 --> 00:36:36,083 ไม่ นายห้าม... 783 00:36:42,667 --> 00:36:43,834 คุณไม่ควรเข้ามาในนี้ 784 00:36:44,000 --> 00:36:46,208 ผมอยากจะรู้อย่างละเอียด... 785 00:36:46,417 --> 00:36:49,250 ว่าคุณไม่ชอบอาหารจานล่าสุดตรงไหน 786 00:36:49,417 --> 00:36:51,125 คุณแทบจะไม่แตะอาหาร 787 00:36:51,291 --> 00:36:52,291 ทำไม 788 00:36:53,208 --> 00:36:55,583 ผมต้องรู้ให้ได้ ทำไมคุณไม่กิน 789 00:36:55,750 --> 00:36:56,750 คุณจะสนทำไม 790 00:36:56,959 --> 00:36:59,834 ผมจริงจังกับงานมาก และคุณไม่ยอมกิน 791 00:37:01,458 --> 00:37:02,583 มันทำร้ายจิตใจผม 792 00:37:17,542 --> 00:37:19,875 ฉันน่าจะไม่ค่อยหิว 793 00:37:21,458 --> 00:37:22,875 ผมเปิดเผยตัวตนกับคุณ 794 00:37:23,041 --> 00:37:25,000 ผมจูเลียน สโลวิค และผมเป็นเชฟที่นี่ 795 00:37:25,166 --> 00:37:26,959 เอาล่ะ คุณเป็นใคร 796 00:37:28,208 --> 00:37:32,458 ผมจะถามอีกครั้ง คุณเป็นใคร 797 00:37:32,625 --> 00:37:34,458 ฉันมาร์โก มิลส์ 798 00:37:34,625 --> 00:37:37,125 คุณมาจากไหน มาร์โก 799 00:37:37,291 --> 00:37:39,875 ฉันมาจากเกาะแกรนด์ เนแบรสกา 800 00:37:40,041 --> 00:37:41,375 รู้สึกดีขึ้นรึยัง 801 00:37:41,542 --> 00:37:43,583 อยากได้ที่อยู่รถบ้านของแม่ฉันไหม ไอ้ทุเรศ 802 00:37:43,750 --> 00:37:45,917 อย่าพยายามหลอกผมเลย 803 00:37:47,083 --> 00:37:48,083 คุณเป็นใคร 804 00:37:48,250 --> 00:37:50,667 ฉันคือมาร์โก 805 00:37:52,583 --> 00:37:53,834 คืนนี้คุณไม่ควรมาที่นี่ 806 00:37:54,875 --> 00:37:56,750 ช่วยไสหัวไปให้พ้นทางด้วย 807 00:38:20,750 --> 00:38:24,542 "จานที่สี่" 808 00:38:24,709 --> 00:38:26,875 ยังทำเหมือนการแสดง แต่เรียบง่าย... 809 00:38:27,041 --> 00:38:29,000 เหมือนของญี่ปุ่น สไตล์มินิมาริสึโตะ 810 00:38:30,166 --> 00:38:32,500 - แต่เขาชอบแหย่เล่น ว่าไหม - ใช่ 811 00:38:32,667 --> 00:38:34,041 มาคุยเรื่องทาโก้กัน 812 00:38:34,208 --> 00:38:35,208 ให้เราถกเถียงกัน 813 00:38:35,375 --> 00:38:37,125 มันคือการหยอก 814 00:38:46,333 --> 00:38:47,500 ผมตื่นเต้นมาก 815 00:38:47,667 --> 00:38:49,125 เราพร้อมสำหรับจานต่อไปแล้ว... 816 00:38:49,291 --> 00:38:51,458 - ซึ่งคุณน่าจะเห็นว่า... - ขอโทษนะ 817 00:38:51,625 --> 00:38:52,625 แต่นี่มันอะไรกัน 818 00:38:52,792 --> 00:38:55,709 ช่วยรอให้ผมพูดจบก่อน ได้ไหม 819 00:38:57,166 --> 00:38:58,417 ขอบคุณ 820 00:38:59,667 --> 00:39:03,917 ทุกท่าน เชิญพบกับรองหัวหน้าเชฟ เจเรมี เลาเด็น 821 00:39:09,041 --> 00:39:11,500 เจเรมีเป็นผู้คิดค้นอาหารจานต่อไป 822 00:39:11,667 --> 00:39:14,208 มันมีชื่อว่า "ความเละเทะ" 823 00:39:14,750 --> 00:39:16,792 พื้นเพมาจากสปาร์กส์ เนวาดา... 824 00:39:16,959 --> 00:39:21,000 เจเรมีจบมาจาก สถาบันการทำอาหารในไฮด์ปาร์ก 825 00:39:21,166 --> 00:39:24,333 เป้าหมายของเจเรมี ตามจดหมายที่เขาเขียนจากใจ... 826 00:39:24,500 --> 00:39:27,000 คือการทำงานให้ผมที่ฮอว์ธอร์นแห่งนี้ 827 00:39:28,291 --> 00:39:29,709 ใช่หรือไม่ เจเรมี 828 00:39:29,875 --> 00:39:30,917 ใช่ครับ เชฟ 829 00:39:33,375 --> 00:39:35,166 เจเรมีมีพรสวรรค์ 830 00:39:36,667 --> 00:39:38,083 เขาเก่ง 831 00:39:38,250 --> 00:39:39,792 เก่งมากด้วย 832 00:39:41,875 --> 00:39:43,583 แต่เขาเก่งไม่สุด 833 00:39:44,542 --> 00:39:47,083 เขาจะไม่มีวันเก่งสุดๆ 834 00:39:48,166 --> 00:39:53,375 เขาอยากได้ชื่อเสียงอย่างผม หน้าที่ผม และพรสวรรค์ผมใจแทบขาด 835 00:39:53,542 --> 00:39:57,500 เขามุ่งมั่นหาความยิ่งใหญ่ แต่เขาไม่มีวันได้มันไป 836 00:39:59,709 --> 00:40:00,709 ถูกต้องไหม เจเรมี 837 00:40:00,875 --> 00:40:02,083 ครับ เชฟ 838 00:40:02,250 --> 00:40:04,166 เหมือนอย่างผมตอนอายุเท่าเขา... 839 00:40:04,333 --> 00:40:07,875 เจเรมีได้ทอดทิ้งทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย 840 00:40:09,250 --> 00:40:13,166 ชีวิตของเขาถูกกดดันเหมือนอย่างผม 841 00:40:13,333 --> 00:40:15,959 ความกดดันที่ต้องทำอาหารที่ดีที่สุดมาสู่โลก 842 00:40:16,875 --> 00:40:21,208 และถึงแม้ทุกอย่างจะไปได้สวย อาหารไร้ที่ติ... 843 00:40:21,375 --> 00:40:24,166 และลูกค้ากับนักวิจารณ์ต่างก็พอใจ... 844 00:40:24,333 --> 00:40:28,208 เราไม่มีทางหลีกเลี่ยงความเละเทะไปได้ 845 00:40:28,375 --> 00:40:30,583 ความเละเทะที่คุณทำต่อชีวิต... 846 00:40:30,750 --> 00:40:32,291 ต่อร่างกาย... 847 00:40:32,458 --> 00:40:34,250 ต่อความมั่นคงทางจิตใจ... 848 00:40:34,417 --> 00:40:40,500 โดยการมอบทุกสิ่งที่คุณมี เพื่อเอาใจผู้คนที่คุณไม่มีวันได้รู้จัก 849 00:40:42,166 --> 00:40:43,709 เจเรมี... 850 00:40:44,792 --> 00:40:48,208 นายชอบชีวิตนี้ไหม ชีวิตที่นายเฝ้าฝันถึง 851 00:40:49,542 --> 00:40:50,750 ไม่ครับ เชฟ 852 00:40:50,917 --> 00:40:52,458 แล้วอยากได้ชีวิตของฉันไหม 853 00:40:54,208 --> 00:40:55,875 ไม่ใช่ตำแหน่งฉัน ไม่ใช่พรสวรรค์ฉัน 854 00:40:56,041 --> 00:40:57,417 ชีวิตฉัน 855 00:41:00,083 --> 00:41:01,166 ไม่ครับ เชฟ 856 00:41:16,792 --> 00:41:19,667 ทุกท่าน อาหารจานที่สี่... 857 00:41:19,834 --> 00:41:23,125 ความเละเทะจากเจเรมีรองหัวหน้าเชฟ 858 00:41:31,375 --> 00:41:32,250 บ้าเอ๊ย 859 00:41:32,834 --> 00:41:33,792 พระเจ้าช่วย 860 00:41:34,625 --> 00:41:35,625 ทำอะไรน่ะ 861 00:41:37,417 --> 00:41:38,458 เป็นบ้าอะไรของคุณ 862 00:41:39,166 --> 00:41:40,333 นั่นมันอะไรกัน 863 00:41:41,959 --> 00:41:43,750 อึ้งนะเนี่ย ไม่ทันตั้งตัวเลย 864 00:41:44,375 --> 00:41:45,375 อะไรกันวะ 865 00:41:45,542 --> 00:41:46,959 โปรดนั่งลง 866 00:41:47,125 --> 00:41:48,166 - ไม่มีอะไร - ไม่เป็นไร 867 00:41:48,333 --> 00:41:50,083 - เกิดอะไรขึ้น - แค่ส่วนนึงของเมนู 868 00:41:50,250 --> 00:41:51,709 เป็นองค์ประกอบของการแสดง 869 00:41:51,875 --> 00:41:53,250 - การแสดงเหรอ - ใช่ที่ไหนกัน 870 00:41:53,417 --> 00:41:54,792 คุณจ่ายเงินมาเพื่อสิ่งนี้ 871 00:41:54,959 --> 00:41:56,417 เล่นสตันท์ใช่ไหม เมื่อกี้อะไรกัน 872 00:41:56,583 --> 00:41:58,125 นี่คือประสบการณ์พิเศษ 873 00:41:58,542 --> 00:42:01,792 - โปรดกลับไปที่นั่งของคุณด้วย - อะไรวะเนี่ย 874 00:42:01,959 --> 00:42:03,250 ขอบคุณมาก 875 00:42:05,041 --> 00:42:05,959 เขาตายรึเปล่า 876 00:42:06,125 --> 00:42:08,583 - ต้องใช้เอฟเฟกต์แน่ๆ - นั่งอยู่กับที่เถอะ 877 00:42:08,750 --> 00:42:10,250 - เชิญพวกคุณนั่งก่อน - เคยเห็นอยู่ 878 00:42:10,417 --> 00:42:11,250 นี่ไม่ตลกนะ 879 00:42:12,250 --> 00:42:13,083 อะไรวะเนี่ย 880 00:42:13,250 --> 00:42:14,834 - ของจริงเหรอ - นี่มันอะไรกัน 881 00:42:15,000 --> 00:42:17,083 - ดูสมจริงมาก - ไม่ๆ 882 00:42:17,875 --> 00:42:20,583 - นี่มันแค่การแสดง ใช่ไหม - พูดบ้าอะไรอยู่ เจ๊ 883 00:42:20,750 --> 00:42:22,500 เขาเพิ่งยิงตัวเองตาย โอเคไหม 884 00:42:22,667 --> 00:42:24,875 มันดูสมจริงมากๆ ลิเลียน ค่อนข้างจริง 885 00:42:25,041 --> 00:42:27,250 นี่มันคือการแสดง มันเป็นศิลปะการแสดง 886 00:42:27,417 --> 00:42:29,417 - ใช่จริงๆ เหรอ - ใช่ เขาชอบการแสดง 887 00:42:29,583 --> 00:42:31,500 องค์ประกอบของเมนู 888 00:42:40,875 --> 00:42:41,875 "ความเละเทะ" 889 00:42:42,083 --> 00:42:43,583 "ผักต้มหม้อแรงดัน เนื้อย่าง มันฝรั่งกงฟี 890 00:42:43,750 --> 00:42:44,750 ซอสเนื้อ ไขกระดูก" 891 00:42:44,917 --> 00:42:48,041 "ขอให้ไปสู่สุคติ เจเรมี เลาเด็น" 892 00:42:51,083 --> 00:42:52,083 กินซะ 893 00:42:56,959 --> 00:42:57,959 ทานให้อร่อย 894 00:43:05,667 --> 00:43:07,166 เตรียมจานที่ห้าได้ 895 00:43:07,333 --> 00:43:08,542 ทราบแล้ว เชฟ 896 00:43:11,000 --> 00:43:12,291 ไทเลอร์ นี่มันเรื่องอะไรกัน 897 00:43:12,458 --> 00:43:15,041 และนี่คือไวน์องุ่นอินทรีย์ คาเบอร์เนตฟรองก์... 898 00:43:15,208 --> 00:43:19,041 จากเพื่อนของเราที่โดเมนเบรต็อง 899 00:43:19,208 --> 00:43:21,375 ไม่เพิ่มสารกำมะถัน... 900 00:43:21,542 --> 00:43:23,208 มีกลิ่นฉุนโรงนานิดหน่อย... 901 00:43:23,375 --> 00:43:26,959 ดื่มคู่กับโปรตีนย่างได้ดีเยี่ยม ทานให้อร่อยครับ 902 00:43:27,125 --> 00:43:28,000 ไปกันเถอะ เดี๋ยวนี้ 903 00:43:28,166 --> 00:43:29,417 แต่ฉันต้องเอาผ้าคลุม 904 00:43:29,583 --> 00:43:31,208 - ช่างมันเถอะ ลุกขึ้น - แต่ฉัน... 905 00:43:31,375 --> 00:43:32,125 คุณลีแบรนต์ 906 00:43:32,291 --> 00:43:33,375 - เราจะไปแล้ว - ทำไมคะ 907 00:43:33,542 --> 00:43:35,208 เราจะไปกันแล้ว 908 00:43:35,375 --> 00:43:36,625 แต่ยังไม่มีเรือมารับ 909 00:43:36,792 --> 00:43:37,875 ผมจะโทรเรียกเฮลิคอปเตอร์ 910 00:43:38,041 --> 00:43:40,458 คงจะยากในเมื่อไม่มีสัญญาณมือถือ 911 00:43:41,125 --> 00:43:42,458 หลีกไปซะ 912 00:43:42,625 --> 00:43:44,125 ทำตามที่พวกเขาบอกเถอะ 913 00:43:44,333 --> 00:43:45,792 ผมรับมือเอง 914 00:43:45,959 --> 00:43:48,625 - ให้ผมรับมือเอง - ใช้มือไหนคะ คุณลีแบรนต์ 915 00:43:48,792 --> 00:43:49,792 ว่าไงนะ 916 00:43:50,000 --> 00:43:52,417 คุณจะรับมือด้วยมือข้างไหน ซ้ายหรือขวา 917 00:43:52,583 --> 00:43:54,125 พูดบ้าอะไรของคุณ 918 00:43:54,291 --> 00:43:55,792 เราเลือกให้ไหมคะ 919 00:43:55,959 --> 00:43:57,083 เลือกอะไร 920 00:43:58,041 --> 00:44:00,166 งั้นก็ดี มือซ้าย 921 00:44:00,333 --> 00:44:02,125 นิ้วนาง 922 00:44:02,917 --> 00:44:04,375 ให้ฉันออกไปนะ 923 00:44:04,542 --> 00:44:05,583 ไม่ 924 00:44:06,375 --> 00:44:08,083 - อย่ายุ่งกับเขาเลย - จะทำบ้าอะไรน่ะ 925 00:44:09,625 --> 00:44:12,375 - ใจเย็น อย่าทำเขาสิ - ปล่อยคนแก่ไปเถอะ 926 00:44:12,542 --> 00:44:14,709 คุณลีแบรนต์ อยู่นิ่งๆ ด้วย 927 00:44:19,875 --> 00:44:21,500 ทำบ้าอะไรน่ะ 928 00:44:23,291 --> 00:44:24,291 ริชาร์ด 929 00:44:25,917 --> 00:44:27,041 ริชาร์ด 930 00:44:29,083 --> 00:44:30,125 กรุณานั่งอยู่กับที่ 931 00:44:32,875 --> 00:44:34,500 กรุณานั่งอยู่กับที่ 932 00:44:37,500 --> 00:44:38,875 อะไรวะ... 933 00:44:39,834 --> 00:44:41,333 นี่มันอะไรกัน ตามหมอให้เขาด้วย 934 00:44:41,500 --> 00:44:43,041 ต้องการคนช่วยหาที่นั่งคุณให้ไหม 935 00:44:43,208 --> 00:44:44,625 นิ้วอยู่ตรงนั้น นั่นไงนิ้วเขา 936 00:44:44,792 --> 00:44:46,709 เขาเจ็บจนร้องแล้ว 937 00:44:46,875 --> 00:44:47,792 ได้โปรดนั่งลง 938 00:44:47,959 --> 00:44:49,250 คุณครับ 939 00:44:49,417 --> 00:44:51,458 นี่ไม่ตลกนะ ให้ตายเถอะ 940 00:44:51,625 --> 00:44:53,125 ทั้งหมดคือองค์ประกอบของเมนู 941 00:44:55,333 --> 00:44:56,333 พระเจ้าช่วย 942 00:44:56,542 --> 00:44:59,291 นี่คือของจริง ใช่ไหม ไม่ได้นะ 943 00:44:59,458 --> 00:45:00,875 - ผมเป็นตัวประกันไม่ได้ - ไปคุยกับเขาสิ 944 00:45:01,041 --> 00:45:02,834 ไปคุยกับเขา คุณรู้จักเขาใช่ไหม 945 00:45:03,291 --> 00:45:04,417 ผมโม้ 946 00:45:04,875 --> 00:45:05,875 ทำไม 947 00:45:06,417 --> 00:45:10,208 เพราะผมชอบโม้ให้คนประทับใจไง นั่นแหละเหตุผล 948 00:45:16,333 --> 00:45:18,083 แหวนของสามีคุณค่ะ คุณผู้หญิง 949 00:45:21,750 --> 00:45:23,208 - ขอบคุณ - ด้วยความยินดี 950 00:45:23,375 --> 00:45:24,959 เท็ดๆ 951 00:45:25,125 --> 00:45:28,959 ฉันคิดจริงๆ ว่า ทั้งหมดนี้มีไว้เพื่อให้เราประทับใจ 952 00:45:29,125 --> 00:45:30,291 แค่เรา 953 00:45:30,458 --> 00:45:32,125 เขาถึงได้ส่งข้อความหาฉัน 954 00:45:32,291 --> 00:45:34,166 และจานนี้อร่อยมาก ใช่ไหมล่ะ 955 00:45:35,083 --> 00:45:36,333 พวกเขาแสดงได้สมบทบาท 956 00:45:36,500 --> 00:45:38,625 พูดบ้าอะไรอยู่น่ะ 957 00:45:39,125 --> 00:45:41,583 เชฟสโลวิคอยากพบคุณในห้องครัว 958 00:45:44,083 --> 00:45:45,500 - ผมไปด้วยได้ไหม - ไม่ 959 00:46:03,709 --> 00:46:06,166 ไม่ๆ เสียใจด้วย แต่คุณเข้าใจผิดหมด 960 00:46:06,333 --> 00:46:07,333 ทำไมคุณทำแบบนี้ 961 00:46:07,500 --> 00:46:08,625 คุณเข้าใจผิดอย่างแรง 962 00:46:08,792 --> 00:46:10,583 คุณพูดเรื่องอะไร 963 00:46:10,750 --> 00:46:11,917 คุณเป็นใคร 964 00:46:12,709 --> 00:46:13,750 มาร์โก 965 00:46:14,500 --> 00:46:16,333 ฉันชื่อมาร์โก 966 00:46:16,500 --> 00:46:18,667 ผมเสิร์ฟให้มาร์โกมาเยอะ คุณไม่ได้ชื่อมาร์โก 967 00:46:18,834 --> 00:46:19,667 ไม่ 968 00:46:19,834 --> 00:46:21,375 แล้วมันสำคัญตรงไหน 969 00:46:21,542 --> 00:46:24,208 มันสำคัญเพราะเมนูนี้ รายชื่อแขกนี้... 970 00:46:24,375 --> 00:46:27,333 ค่ำคืนนี้ทั้งหมดถูกวางแผนมาอย่างแยบคาย 971 00:46:27,500 --> 00:46:30,750 และคุณไม่มีส่วนร่วมในแผนนั้น 972 00:46:30,917 --> 00:46:32,959 และมันทำให้เสียอารมณ์ในทุกเรื่อง 973 00:46:33,959 --> 00:46:37,041 เพื่อให้เราไปต่อ ผมต้องรู้ว่าจะให้คุณอยู่ตรงไหน 974 00:46:37,208 --> 00:46:39,250 กับเรา หรือกับพวกเขา 975 00:46:39,959 --> 00:46:41,959 มันสำคัญมาก 976 00:46:42,125 --> 00:46:44,166 แล้วคุณจะให้ฉันรอดต่อไปเหรอ 977 00:46:44,542 --> 00:46:45,542 ให้คุณรอดเหรอ ไม่ 978 00:46:46,291 --> 00:46:47,583 ไม่อย่างแน่นอน 979 00:46:48,500 --> 00:46:50,834 ไม่เห็นเหรอว่าทำแบบนั้นจะทำลายเมนูนี้ 980 00:46:51,959 --> 00:46:53,500 คืนนี้เราทุกคนต้องตาย 981 00:46:53,667 --> 00:46:55,083 ถูกต้องไหม 982 00:46:55,250 --> 00:46:56,625 ถูกต้อง เชฟ 983 00:46:56,792 --> 00:46:58,834 ดังนั้น คำถามก็คือ... 984 00:46:59,000 --> 00:47:02,500 คุณอยากตายพร้อมกับผู้ให้ หรือกับผู้ฉกฉวย 985 00:47:02,917 --> 00:47:05,417 แต่ยังไงฉันก็ตายเหรอ 986 00:47:05,583 --> 00:47:06,583 เผด็จการชัดๆ 987 00:47:06,750 --> 00:47:09,834 ไม่ใช่เผด็จการ ไม่มีเผด็จการในครัวแห่งนี้ 988 00:47:11,000 --> 00:47:11,875 โปรดเลือก 989 00:47:13,166 --> 00:47:14,250 การตัดสินใจนี้สำคัญ... 990 00:47:16,250 --> 00:47:17,834 และเมนูของเราต้องตรงต่อเวลา 991 00:47:19,208 --> 00:47:23,041 อีก 15 นาที ผมจะให้พักระหว่างจาน... 992 00:47:23,208 --> 00:47:26,291 และคุณมีเวลาเท่านั้นเพื่อตัดสินใจ 993 00:47:27,834 --> 00:47:29,083 อยู่ข้างเราหรือข้างพวกเขา 994 00:47:30,458 --> 00:47:32,208 ในระหว่างนั้น โปรดกลับไปนั่งที่ของคุณ 995 00:47:32,375 --> 00:47:34,083 จานต่อไปวิจิตรมาก 996 00:47:39,709 --> 00:47:40,917 จัดจานในห้านาที 997 00:47:41,083 --> 00:47:42,250 ทราบแล้ว เชฟ 998 00:47:42,417 --> 00:47:43,375 ฉันรักพวกนายทุกคน 999 00:47:43,542 --> 00:47:44,959 เราก็รักเชฟเช่นกัน 1000 00:47:49,208 --> 00:47:51,208 ให้ตายสิ เขาให้เธอไปชิมอาหารในครัว 1001 00:47:51,375 --> 00:47:53,125 ได้กินอะไร โปรตีนหรือผัก 1002 00:47:55,709 --> 00:47:57,208 โปรตีนหรือผัก 1003 00:48:01,041 --> 00:48:03,542 โธ่เอ๊ย โคตรไม่ยุติธรรมเลย 1004 00:48:03,709 --> 00:48:05,291 ทำไมเธอได้ชิมอาหารในครัว 1005 00:48:06,542 --> 00:48:08,542 เธอสูบบุหรี่ทั้งวัน ไม่รู้รสด้วยซ้ำ 1006 00:48:12,834 --> 00:48:19,792 "เครื่องดื่มล้างปาก มะกรูดป่ากับชาโคลเวอร์แดง" 1007 00:48:21,041 --> 00:48:22,041 เราจนมุมแล้ว คิดหน่อย 1008 00:48:22,208 --> 00:48:23,834 เอาไงกันดี 1009 00:48:24,000 --> 00:48:24,917 มีทางเลือกอะไรบ้าง 1010 00:48:25,500 --> 00:48:26,875 มีคนเฝ้าประตู... 1011 00:48:27,875 --> 00:48:29,458 แต่อาจจะลุยผ่านไปได้ 1012 00:48:30,583 --> 00:48:31,417 ใช่ 1013 00:48:31,625 --> 00:48:33,750 มีใครเห็นโถงทางเดินบ้าง เราอาจจะ... 1014 00:48:34,208 --> 00:48:35,458 นี่พวก เราต้องทำอะไรสักอย่าง... 1015 00:48:35,625 --> 00:48:36,917 และจะปอดแหกไม่ได้ 1016 00:48:37,125 --> 00:48:38,750 ในหนังเรื่อง "ดิแอสเซาท์" ฉันทำแบบนี้ 1017 00:48:38,917 --> 00:48:41,250 ตอนเขาเอามีดกับส้อมมา เราพุ่งไปในครัว โอเคไหม 1018 00:48:41,417 --> 00:48:42,834 คิดว่าเราใช้มีดเก่งกว่าเขาเหรอ 1019 00:48:43,000 --> 00:48:44,792 มีทางเลือกอื่นรึเปล่าล่ะ 1020 00:48:44,959 --> 00:48:46,667 - ผมก็ไม่รู้ - แล้วเอาไง เรา... 1021 00:48:47,375 --> 00:48:49,125 พอกันที ฉันจะทุบหน้าต่างให้แตก 1022 00:48:49,291 --> 00:48:50,875 เอาเลย ลุย 1023 00:49:01,000 --> 00:49:02,000 บ้าเอ๊ย 1024 00:49:04,083 --> 00:49:05,834 ฉันช่วยพาคุณกลับไปที่โต๊ะให้ค่ะ 1025 00:49:06,000 --> 00:49:07,125 บ้าเอ๊ย 1026 00:49:08,875 --> 00:49:09,875 โทษที เพื่อน 1027 00:49:13,291 --> 00:49:14,834 - พระเจ้า - บ้าเอ๊ย 1028 00:49:15,000 --> 00:49:16,291 เคยมีคนเคยกล่าวไว้ 1029 00:49:16,458 --> 00:49:19,041 "บางครั้งคุณต้องการแค่น้ำชาดีๆ สักแก้ว" 1030 00:49:20,500 --> 00:49:23,583 ผมเรียนรู้มันสมัยที่อยู่บราติสลาวา 1031 00:49:23,750 --> 00:49:26,000 ผมค้นพบว่า น้ำชาไม่เพียงแค่ช่วยล้างเพดานปาก... 1032 00:49:26,166 --> 00:49:31,000 แต่มันยังทำให้ปลอดโปร่งโล่งสบาย เมื่อต้องเผชิญกับความจริงที่บาดหัวใจ 1033 00:49:31,417 --> 00:49:33,166 ทว่าก่อนที่เราจะไปกันต่อ... 1034 00:49:34,166 --> 00:49:37,917 ใครมีคำถามเกี่ยวกับผมหรือฮอว์ธอร์นบ้าง 1035 00:49:38,083 --> 00:49:39,458 มีคำถามบ้างไหม 1036 00:49:42,250 --> 00:49:44,041 นี่ใช่มะกรูดไหมครับ เชฟ 1037 00:49:45,083 --> 00:49:46,625 ใช่ 1038 00:49:46,792 --> 00:49:48,208 - เชฟ - ว่าไง 1039 00:49:49,000 --> 00:49:51,542 ผมน่าจะพูดแทนทุกคนในนี้ เมื่อพูดถึง... 1040 00:49:52,625 --> 00:49:54,583 ผมอยากรู้... เราอยากรู้... 1041 00:49:54,750 --> 00:49:56,208 ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้วะ 1042 00:49:56,375 --> 00:49:57,375 ผมจะบอกให้ 1043 00:49:57,542 --> 00:50:01,417 คุณลองนึกภาพตัวเองเป็นส่วนประกอบ ของแนวคิดการชิมอาหาร 1044 00:50:01,583 --> 00:50:04,208 - อะไรนะ - แนวคิดด้านการชิมอาหาร 1045 00:50:04,375 --> 00:50:05,750 พูดแบบอุปมาอุปมัย 1046 00:50:06,709 --> 00:50:08,875 มันน่าจะเป็นวิธีอธิบายที่ดีที่สุด 1047 00:50:09,041 --> 00:50:12,959 แต่นี่ไม่น่าจะเป็นเรื่องแปลกใจ สำหรับพวกคุณส่วนใหญ่ 1048 00:50:13,125 --> 00:50:14,125 คุณบลูม 1049 00:50:14,542 --> 00:50:18,709 ผมขอเรียกว่าลิเลียน ผู้สนับสนุนสุดที่รักคนแรกๆ ของผม... 1050 00:50:18,875 --> 00:50:22,208 รู้ว่าเธอได้สร้างความเสียหาย ให้แก่เชฟและร้านอาหารมากมาย 1051 00:50:22,375 --> 00:50:24,750 ไม่ๆ เดี๋ยวก่อน เชฟ 1052 00:50:24,917 --> 00:50:26,458 ไม่ๆ คุณห้ามพูด 1053 00:50:26,625 --> 00:50:27,792 ขอโทษด้วย เชฟ 1054 00:50:27,959 --> 00:50:29,667 คุณยินยอมให้สัมภาษณ์... 1055 00:50:29,834 --> 00:50:31,500 - กับลิเลียน บลูม - อะไร 1056 00:50:31,667 --> 00:50:34,291 - และบทสัมภาษณ์นั้นสร้างร้านนี้ขึ้นมา - คุณผลักดันความโสมมของเธอ 1057 00:50:34,458 --> 00:50:35,917 ให้อำนาจแก่ความโสมมของเธอ 1058 00:50:36,083 --> 00:50:37,083 คุณหนุนหลังเธอ 1059 00:50:37,875 --> 00:50:39,291 ประคบประหงมเธอ 1060 00:50:40,667 --> 00:50:41,875 ส่วนผสมที่ไม่เข้ากันอีกชามครับ 1061 00:50:42,083 --> 00:50:45,333 คุณชอบที่ผมส่งข้อความเชิญคุณมาในคืนนี้ 1062 00:50:45,500 --> 00:50:47,542 การที่ผมอยากได้ความสนใจจากคุณ 1063 00:50:48,375 --> 00:50:49,834 มันเติมเต็มอัตตาคุณ 1064 00:50:50,000 --> 00:50:53,000 และมันคาดเดาได้ ซึ่งคุณก็เติมเต็มอัตตาของผมเช่นกัน 1065 00:50:54,458 --> 00:50:55,750 สิบนาที คุณมิลส์ 1066 00:50:55,917 --> 00:50:59,166 ได้โปรดเถอะ สามีฉันต้องไปโรงพยาบาล 1067 00:50:59,333 --> 00:51:01,166 ผมไม่เป็นไร ปล่อยภรรยาผมไปก็พอ 1068 00:51:01,333 --> 00:51:03,041 ลูกค้าประจำผู้ซื่อสัตย์ 1069 00:51:03,208 --> 00:51:06,709 คุณมากินที่นี่กี่ครั้งในระยะห้าปีหลัง 1070 00:51:06,875 --> 00:51:08,583 ผมไม่รู้ หกหรือเจ็ดมั้ง 1071 00:51:08,750 --> 00:51:10,041 น่าจะมากกว่านั้นนะ ดิ๊ก 1072 00:51:10,208 --> 00:51:12,709 สิบเอ็ดครั้ง 1073 00:51:12,875 --> 00:51:16,750 คนส่วนใหญ่จะถือว่าตัวเองโชคดี ถ้าได้มากินที่นี่เพียงครั้งเดียว 1074 00:51:18,000 --> 00:51:22,667 คุณลีแบรนต์ ช่วยบอกชื่ออาหารหนึ่งจาน ที่คุณกินครั้งล่าสุดที่มาที่นี่ให้ที 1075 00:51:27,542 --> 00:51:29,959 คุณนั่งเรือมาที่นี่ถึง 11 ครั้ง... 1076 00:51:30,125 --> 00:51:33,166 ซึ่งเราแนะนำอาหารทุกจานในทุกครั้ง 1077 00:51:33,333 --> 00:51:36,417 เราบอกคุณตลอดว่าเราเอาอะไรให้คุณกิน 1078 00:51:36,583 --> 00:51:39,250 บอกชื่ออาหารสักจานนึง ที่คุณกินครั้งล่าสุดที่มาที่นี่ 1079 00:51:40,208 --> 00:51:41,458 หรือครั้งก่อนหน้านั้น 1080 00:51:42,417 --> 00:51:43,875 ขอแค่จานเดียว 1081 00:51:46,709 --> 00:51:47,875 ปลาคอด 1082 00:51:48,041 --> 00:51:49,041 อะไรนะ 1083 00:51:50,125 --> 00:51:51,250 ปลาคอด 1084 00:51:52,083 --> 00:51:53,083 ปลาคอด 1085 00:51:53,291 --> 00:51:56,000 นั่นไม่ใช่ปลาคอด เจ้าลาโง่ 1086 00:51:56,166 --> 00:51:57,542 มันคือปลาแฮลิบัต 1087 00:51:57,709 --> 00:52:00,542 ปลาแฮลิบัตลายจุดที่โคตรจะหายาก 1088 00:52:00,709 --> 00:52:01,917 มันสำคัญตรงไหน 1089 00:52:02,083 --> 00:52:04,375 มันสำคัญต่อปลาแฮลิบัต คุณนายลีแบรนต์ 1090 00:52:04,542 --> 00:52:08,291 และต่อศิลปิน ที่ผลงานของเขากลายเป็นขี้ในไส้คุณ 1091 00:52:09,625 --> 00:52:11,875 ผมสร้างผลงานที่มีมาตรฐานราคา... 1092 00:52:12,041 --> 00:52:15,667 ซึ่งมีเพียงคนในระดับที่อยู่ในห้องนี้ จะสามารถเข้าถึงได้ 1093 00:52:15,834 --> 00:52:20,750 และผมถูกหลอกให้พยายามเอาใจ ผู้คนที่ไม่รู้จักพอ 1094 00:52:20,917 --> 00:52:23,417 เริ่มจากแม่ของผม 1095 00:52:23,583 --> 00:52:25,583 แต่มันคือวัฒนธรรมของเรา จริงไหม 1096 00:52:25,750 --> 00:52:28,125 และร้านอาหารของผมเป็นส่วนนึงของปัญหา 1097 00:52:28,583 --> 00:52:30,166 คุณบอกว่านี่คือร้านของคุณ 1098 00:52:30,333 --> 00:52:32,583 แต่ถ้าให้เราพูดจากใจจริง... 1099 00:52:32,750 --> 00:52:33,959 มันไม่ใช่ 1100 00:52:34,125 --> 00:52:37,333 คุณพูดถูก ดั๊ก เวร์ริคเป็นนายทุนเทวดาของผม 1101 00:52:37,500 --> 00:52:39,583 เขาเป็นเจ้าของเกาะและร้านอาหารนี้ 1102 00:52:39,750 --> 00:52:43,166 และในเมื่อฮอว์ธอร์นคือทั้งชีวิตของผม... 1103 00:52:43,333 --> 00:52:45,667 ผมบอกได้ว่าดั๊ก เวร์ริคเป็นเจ้าของผม 1104 00:52:45,834 --> 00:52:48,041 เว้นแต่ว่า ตอนนี้หลายสิ่งซับซ้อนขึ้นนิดหน่อย... 1105 00:52:48,208 --> 00:52:51,208 และผมได้เป็นเจ้าของดั๊ก เวร์ริค 1106 00:52:58,417 --> 00:52:59,834 - ให้ตายเถอะ - คุณพระช่วย 1107 00:53:01,000 --> 00:53:02,041 บ้าไปแล้ว 1108 00:53:02,208 --> 00:53:03,667 เฮ้ ทำยังไงคุณถึงจะหยุด 1109 00:53:03,834 --> 00:53:05,417 - ไม่ - ช่วยหยุดทีเถอะ 1110 00:53:05,583 --> 00:53:07,583 บอกเราว่าต้องทำยังไงถึงจะหยุด เราจะหยุดให้ 1111 00:53:07,750 --> 00:53:09,625 - คุณหยุดไม่ได้ - พวกเรามีเงินนะ 1112 00:53:09,792 --> 00:53:11,834 บอกมาว่าจะเอาเท่าไหร่ แล้วเราจะให้คุณ 1113 00:53:12,000 --> 00:53:14,333 บอกตัวเลขมาเลย 1114 00:53:14,500 --> 00:53:15,583 ไม่ 1115 00:53:16,291 --> 00:53:17,625 ผมไม่ต้องการเงินของคุณ 1116 00:53:24,875 --> 00:53:27,917 เขาช่วยให้แกเปิดร้านต่อในช่วงโควิดได้นะ ไอ้คนเนรคุณ 1117 00:53:28,083 --> 00:53:29,792 ก็จริงอยู่ 1118 00:53:29,959 --> 00:53:31,625 และเขาแคลงใจเมนูของผม 1119 00:53:32,417 --> 00:53:35,625 ถึงขนาดอยากให้คนอื่นมาแทนที่... 1120 00:53:35,792 --> 00:53:40,834 ทั้งๆ ที่ในความจริงแล้ว ไม่มีใครแทนที่ใครได้ในฮอว์ธอร์น 1121 00:53:43,625 --> 00:53:45,583 ให้เทวดาตกสวรรค์ได้แล้ว 1122 00:53:50,000 --> 00:53:51,000 ไม่ 1123 00:53:51,166 --> 00:53:52,166 อย่าๆ 1124 00:53:53,625 --> 00:53:54,834 อะไรกันเนี่ย 1125 00:53:55,000 --> 00:53:56,750 - อย่า - ฟังซะ 1126 00:53:56,917 --> 00:53:57,959 - นี่มัน... - บอกให้ฟัง 1127 00:53:58,125 --> 00:54:00,333 อย่านะ จูเลียน 1128 00:54:00,500 --> 00:54:02,917 - นี่มันบ้าใหญ่แล้ว - ผมบอกให้ฟังไง 1129 00:54:03,083 --> 00:54:04,083 อย่า... 1130 00:54:06,250 --> 00:54:07,083 ฟัง 1131 00:54:07,250 --> 00:54:09,041 - นี่มันบ้าใหญ่แล้ว - ไม่ บอกให้ฟังก็ฟังสิ 1132 00:54:11,875 --> 00:54:12,875 ใช่ 1133 00:54:16,166 --> 00:54:17,500 ได้ยินรึเปล่า 1134 00:54:18,875 --> 00:54:20,125 และ... 1135 00:54:21,583 --> 00:54:23,000 และ... 1136 00:54:25,125 --> 00:54:27,917 จงลงไปซะ และ... 1137 00:54:28,083 --> 00:54:29,125 เงียบกริบ 1138 00:54:30,166 --> 00:54:32,041 ได้ยินรึเปล่า 1139 00:54:32,208 --> 00:54:34,834 ได้ยินความเงียบสงบไหม ฟังสิ ได้ยินรึเปล่า 1140 00:54:36,375 --> 00:54:38,333 ความเงียบสงบนั่นแปลว่า... 1141 00:54:39,583 --> 00:54:40,792 ผมเป็นอิสระ 1142 00:54:48,542 --> 00:54:50,250 หมดเวลาแล้ว คุณมิลส์ 1143 00:54:50,417 --> 00:54:53,291 เชฟจะคุยกับคุณในห้องทำงานของเขา 1144 00:55:02,625 --> 00:55:03,625 เข้ามา 1145 00:55:14,041 --> 00:55:15,041 ตัดสินใจแล้วรึยัง 1146 00:55:16,000 --> 00:55:17,000 เรียบร้อย 1147 00:55:17,166 --> 00:55:18,375 ตัดสินใจว่าไง 1148 00:55:19,542 --> 00:55:21,709 ว่าคุณพูดถูก 1149 00:55:23,291 --> 00:55:24,834 ฉันไม่ควรมาที่นี่ 1150 00:55:25,000 --> 00:55:29,792 และฉันพูดด้วยความเคารพ เพราะฉันมั่นใจว่าคุณฉลาดหลักแหลม... 1151 00:55:29,959 --> 00:55:31,917 แต่ทั้งหมดนี้... 1152 00:55:32,083 --> 00:55:34,291 ไม่ได้มีไว้สำหรับฉัน 1153 00:55:34,458 --> 00:55:36,417 คุณไม่มั่นใจว่าผมฉลาดจริง อย่าพูดเลย 1154 00:55:36,583 --> 00:55:38,000 มันเสแสร้ง 1155 00:55:38,166 --> 00:55:39,500 ก็ได้ 1156 00:55:39,667 --> 00:55:41,375 ฉันไม่มั่นใจว่าคุณฉลาดจริง 1157 00:55:41,542 --> 00:55:42,959 ผมอุตส่าห์คาดหวังไว้สูง 1158 00:55:43,125 --> 00:55:44,500 ไปตายซะเถอะ 1159 00:55:44,667 --> 00:55:47,417 ผมคงต้องตัดสินใจแทนคุณ 1160 00:55:48,959 --> 00:55:52,667 คุณเหมาะที่จะอยู่ที่นี่กับคนระดับเดียวกัน 1161 00:55:53,834 --> 00:55:55,500 แล้วมันคือระดับไหน 1162 00:55:55,667 --> 00:55:57,333 พวกขี้ข้าไงล่ะ 1163 00:55:58,583 --> 00:55:59,583 คิดว่าผมมองไม่ออกรึ 1164 00:55:59,750 --> 00:56:03,625 ผมมองออกเมื่อเจอคนทำงานบริการเหมือนกัน 1165 00:56:04,792 --> 00:56:07,500 คุณลีแบรนต์ คุณรู้จักเขาได้ยังไง 1166 00:56:09,250 --> 00:56:10,375 คืนนี้คุณมองเขาตลอด 1167 00:56:10,542 --> 00:56:11,875 คุณน่าจะรู้ 1168 00:56:12,583 --> 00:56:14,291 ผมไม่รู้ 1169 00:56:15,750 --> 00:56:18,125 เขาจ่ายเพื่อประสบการณ์ 1170 00:56:18,291 --> 00:56:22,125 และผมบอกได้ ในฐานะผู้มอบประสบการณ์แก่ผู้อื่นเช่นกัน... 1171 00:56:22,291 --> 00:56:24,041 ว่าคุณไม่ชอบกวนใจใคร 1172 00:56:25,250 --> 00:56:26,834 ดังนั้นเขากวนใจคุณยังไง 1173 00:56:27,000 --> 00:56:28,750 - เขาไม่ได้กวนใจ... - มาร์โก 1174 00:56:31,250 --> 00:56:34,792 เขาบอกให้ฉันเออออกับทุกคำพูดของเขา และคอยสบตาเขาขณะที่เขาช่วยตัวเอง 1175 00:56:35,208 --> 00:56:36,291 ว้าว ละเอียดเชียว 1176 00:56:36,458 --> 00:56:38,375 ก็ไม่เชิง 1177 00:56:38,542 --> 00:56:40,083 มันค่อนข้างไม่เหมือนใคร 1178 00:56:41,917 --> 00:56:44,375 สิ่งที่กวนใจฉัน... 1179 00:56:44,542 --> 00:56:47,083 คือการที่เขาบอกฉันให้บอกว่าเขาเป็นคนดี... 1180 00:56:47,250 --> 00:56:48,417 และฉันเป็นลูกสาวเขา... 1181 00:56:48,583 --> 00:56:50,667 และเขารักฉัน และฉันรักเขา และ... 1182 00:56:50,834 --> 00:56:52,583 เขาชอบเพ้อฝันสินะ 1183 00:56:54,625 --> 00:56:55,709 ผมไม่ต้องการรายละเอียด 1184 00:56:57,125 --> 00:56:58,959 ผมรู้ว่าลูกค้านิสัยแย่เป็นยังไง 1185 00:57:02,625 --> 00:57:04,083 ใช่ 1186 00:57:06,208 --> 00:57:08,417 คุณสนุกกับการให้บริการลูกค้ารึเปล่า 1187 00:57:11,291 --> 00:57:12,333 สนุก 1188 00:57:13,417 --> 00:57:15,291 หรือไม่ก็เคยสนุก 1189 00:57:17,250 --> 00:57:20,166 แล้วคุณสนุกกับการให้บริการรึเปล่า 1190 00:57:20,333 --> 00:57:21,542 ผมเคยสนุก... 1191 00:57:23,667 --> 00:57:26,583 แต่ผมหมดอารมณ์ ที่จะทำอาหารให้คนอื่นมานานแล้ว 1192 00:57:28,417 --> 00:57:30,083 และผมคิดถึงความรู้สึกนั้น 1193 00:57:32,417 --> 00:57:33,709 มากับผมสิ 1194 00:57:36,417 --> 00:57:39,041 ทุกคนหดหู่จัง 1195 00:57:39,542 --> 00:57:42,250 ทุกท่าน อาหารจานต่อไป... 1196 00:57:42,417 --> 00:57:45,166 ไปสูดอากาศยามค่ำคืนข้างนอกกันเถอะ 1197 00:57:45,333 --> 00:57:46,583 มาข้างนอกกันเถอะ 1198 00:57:46,750 --> 00:57:48,250 - เชิญครับ - มาข้างนอก ทุกคน 1199 00:57:48,417 --> 00:57:49,834 ถ้าเจอเรือก็เผ่นกันเลย 1200 00:57:50,000 --> 00:57:51,667 ลูกค้าประจำด้วย มาเร็ว 1201 00:57:51,834 --> 00:57:53,125 เชิญตามเชฟไปค่ะ 1202 00:57:53,917 --> 00:57:56,750 เชฟ ผมอยากคุยด้วยแป๊บนึง 1203 00:57:56,917 --> 00:57:58,542 - มาเร็ว - เชิญคุณก่อน 1204 00:57:58,709 --> 00:57:59,959 เชิญแขกก่อนครับ 1205 00:58:01,291 --> 00:58:02,458 ริชาร์ด 1206 00:58:07,250 --> 00:58:08,792 ตามผมมา 1207 00:58:08,959 --> 00:58:11,375 มาสู่อากาศบริสุทธิ์ยามค่ำคืน 1208 00:58:18,917 --> 00:58:20,083 อย่ากลัว 1209 00:58:20,667 --> 00:58:22,500 ไม่มีอะไรต้องกลัว 1210 00:58:24,375 --> 00:58:26,834 น่าจะมีเรือสำรองอยู่ไหนสักที่ ให้เราหนีออกไปได้ 1211 00:58:27,000 --> 00:58:28,333 ไปไหนล่ะ 1212 00:58:28,500 --> 00:58:29,834 - อะไรนะ - หนีไปไหน 1213 00:58:30,000 --> 00:58:31,083 นายพูดอะไรอยู่วะ 1214 00:58:31,250 --> 00:58:32,333 - เราตายแน่ - ไม่เป็นไร 1215 00:58:32,500 --> 00:58:34,875 - ไม่ คืนนี้เราตายแน่ - เห็นด้วย ตายแน่ๆ 1216 00:58:35,041 --> 00:58:39,375 อาหารจานต่อไปจะถูกนำเสนอโดยรองหัวหน้าเชฟ แคทเธอรีน เคลเลอร์ 1217 00:58:44,792 --> 00:58:46,250 สวัสดียามเย็นค่ะ ทุกคน 1218 00:58:48,500 --> 00:58:51,959 เมื่อสามปีก่อน จูเลียน สโลวิคพยายามล่อฉัน 1219 00:58:53,583 --> 00:58:55,375 แต่ฉันปฏิเสธ 1220 00:58:55,542 --> 00:58:57,333 หนึ่งสัปดาห์ต่อมา เขาลองอีกครั้ง 1221 00:58:57,500 --> 00:58:59,709 และเป็นอีกครั้งที่ฉันปฏิเสธ 1222 00:59:01,333 --> 00:59:02,792 แต่เขาไม่ไล่ฉันออก 1223 00:59:02,959 --> 00:59:04,333 ไม่ 1224 00:59:04,500 --> 00:59:08,291 เขาให้ฉันทำงานในครัวต่อ และหลีกเลี่ยงการสบตาฉัน... 1225 00:59:09,083 --> 00:59:12,041 หรือพูดคุยกับฉันตรงๆ เป็นเวลาแปดเดือน 1226 00:59:13,667 --> 00:59:15,709 เขาทำอย่างนั้นได้ 1227 00:59:15,875 --> 00:59:17,083 เพราะเขาคือคนดัง 1228 00:59:18,500 --> 00:59:19,959 เขาคือหัวหน้า 1229 00:59:21,208 --> 00:59:24,500 อาหารจานต่อไปมีชื่อว่า "ความเขลาของผู้ชาย" 1230 00:59:51,208 --> 00:59:52,417 ฉันขอโทษ 1231 00:59:58,834 --> 01:00:00,125 บ้าที่สุด 1232 01:00:01,000 --> 01:00:02,583 สำหรับลูกค้าผู้ชาย... 1233 01:00:02,750 --> 01:00:04,959 เราขอเสนอโอกาสให้คุณหนี 1234 01:00:05,125 --> 01:00:08,250 เราจะต่อให้คุณเริ่มก่อน 45 วินาที... 1235 01:00:08,417 --> 01:00:11,750 ซึ่งหลังจากนั้น พนักงานของผมจะพยายามไปจับคุณ 1236 01:00:11,917 --> 01:00:13,208 ถ้าเขาจับคุณได้... 1237 01:00:13,667 --> 01:00:14,875 โอเค 1238 01:00:16,458 --> 01:00:18,625 เริ่มนับ 45 วินาทีได้ 1239 01:00:21,125 --> 01:00:22,250 - ถือให้ที - อะไรนะ 1240 01:00:22,417 --> 01:00:24,000 ขอโทษ ผมมันสันดานแย่ 1241 01:00:24,166 --> 01:00:25,583 คุณเป็นนักวิจารณ์ที่วิเศษมาก 1242 01:00:27,208 --> 01:00:29,333 ผมจะรีบส่งคนมาช่วยนะ 1243 01:00:39,333 --> 01:00:40,500 คุณก็ด้วย 1244 01:00:48,208 --> 01:00:49,500 เชิญพวกคุณตามสบาย 1245 01:00:54,875 --> 01:00:56,208 เข้าไปข้างในกับฉันไหม 1246 01:00:56,375 --> 01:00:57,834 อากาศเริ่มหนาวแล้ว 1247 01:01:00,083 --> 01:01:01,542 เชิญทางนี้ 1248 01:01:04,166 --> 01:01:05,500 โอเค 1249 01:01:05,667 --> 01:01:06,709 มาค่ะ 1250 01:01:21,583 --> 01:01:22,709 ไป 1251 01:01:25,000 --> 01:01:27,500 "จานที่หก" 1252 01:01:27,834 --> 01:01:28,834 "ความเขลาของผู้ชาย" 1253 01:01:29,041 --> 01:01:32,500 "ปูดันเจเนสส์ เวย์หมักโยเกิร์ต ผักกาดทะเลตากแห้ง บ๊วยดอง สาหร่ายทะเล" 1254 01:01:32,959 --> 01:01:34,667 - ขอบคุณ - ขอบคุณ 1255 01:01:48,583 --> 01:01:49,834 นี่มันเลิศมาก 1256 01:01:50,000 --> 01:01:52,000 รสฝาดของบ๊วยดอง... 1257 01:01:53,166 --> 01:01:54,333 กับรสชาติเน้นๆ จากการหมัก 1258 01:01:54,500 --> 01:01:56,709 รสชาติเข้มข้นแต่ไม่ติดปาก 1259 01:01:56,875 --> 01:01:58,041 อร่อยมาก 1260 01:01:59,083 --> 01:02:00,542 บอกตามตรง... 1261 01:02:00,709 --> 01:02:02,542 คำชมนั้นเคยมีความหมายกับฉันมาก คุณบลูม 1262 01:02:14,625 --> 01:02:16,083 มันอร่อยมาก 1263 01:02:16,250 --> 01:02:17,667 ใช่ อร่อยจริงๆ 1264 01:02:17,834 --> 01:02:20,458 อันนี้ถูกใจฉันมาก 1265 01:02:20,625 --> 01:02:21,625 บ๊วยดอง 1266 01:02:22,125 --> 01:02:23,125 - บ๊วยดอง - บ๊วยดอง 1267 01:02:23,333 --> 01:02:24,333 นี่มันอร่อยสุดๆ 1268 01:02:25,417 --> 01:02:27,125 - คุณมีพรสวรรค์จริงๆ - ขอบคุณ 1269 01:02:27,291 --> 01:02:30,500 ปกติฉันไม่ชอบกินฟองแต่... 1270 01:02:31,375 --> 01:02:32,792 อย่ามาวิ่งข้างฉันสิ 1271 01:02:32,959 --> 01:02:33,959 นายแหละมาวิ่งข้างฉัน 1272 01:02:34,166 --> 01:02:35,875 ป่าออกจะกว้าง ไปให้พ้น 1273 01:02:36,041 --> 01:02:37,667 - ไปไกลๆ เลย - แกแหละไปไกลๆ 1274 01:02:40,917 --> 01:02:42,500 บ้าเอ๊ย 1275 01:02:42,667 --> 01:02:43,709 ให้ตายเถอะ 1276 01:02:45,208 --> 01:02:46,208 รอดแล้วโว้ย 1277 01:02:53,166 --> 01:02:55,041 คุณรู้จักสามีฉัน 1278 01:03:04,625 --> 01:03:06,125 ใช่ 1279 01:03:06,291 --> 01:03:07,542 ฉันรู้จัก 1280 01:03:08,750 --> 01:03:09,875 ว่าแล้วเชียว 1281 01:03:16,208 --> 01:03:18,208 คุณบอกเราได้นะ 1282 01:03:18,375 --> 01:03:19,917 คืนนี้เราจะตายกันจริงๆ เหรอ 1283 01:03:21,959 --> 01:03:24,250 มันจะไม่ได้ผลถ้าคุณรอด 1284 01:03:25,333 --> 01:03:26,917 - อะไรไม่ได้ผล - เมนู 1285 01:03:27,083 --> 01:03:28,542 ทำไม 1286 01:03:28,709 --> 01:03:30,166 มันต้องมีจุดจบที่... 1287 01:03:32,333 --> 01:03:33,917 ผูกทุกอย่างเข้าด้วยกันตามหลักการ 1288 01:03:35,166 --> 01:03:36,750 มิเช่นนั้น มันก็แค่อร่อย ไร้ความหมาย 1289 01:03:36,917 --> 01:03:38,500 คุณควรเปิดร้านเองอย่างมาก 1290 01:03:39,000 --> 01:03:41,250 ฉันช่วยคุณเรื่องนั้นได้ 1291 01:03:41,417 --> 01:03:43,625 - คุณช่วยได้แน่ล่ะ คุณบลูม - ได้แน่อยู่แล้ว 1292 01:03:43,792 --> 01:03:45,291 เราแค่ต้องคุยกันเรื่อง... 1293 01:03:48,166 --> 01:03:49,417 ที่เราต้องตาย 1294 01:03:49,583 --> 01:03:52,375 อันที่จริง ฉันเป็นต้นคิดที่จะให้ทุกคนตาย 1295 01:03:53,750 --> 01:03:55,709 ฉันภูมิใจเรื่องนี้สุดๆ 1296 01:03:59,208 --> 01:04:00,834 - ใครเอาไวน์เพิ่ม ช่างมัน - ฉันค่ะ 1297 01:04:02,125 --> 01:04:03,125 ขอบคุณ 1298 01:04:08,375 --> 01:04:09,583 เหมือนกระดูกจะเคลื่อน 1299 01:04:14,500 --> 01:04:15,500 บ้าเอ๊ย 1300 01:04:16,250 --> 01:04:17,250 ปัดโธ่ 1301 01:04:32,709 --> 01:04:34,417 อาหารพิเศษแด่แขกที่โดนจับคนสุดท้าย 1302 01:04:34,625 --> 01:04:37,083 ไข่พาสสาร์ดทานคู่กับแครมเฟรซ และน้ำเชื่อมเมเปิล 1303 01:04:37,250 --> 01:04:38,250 "ไข่พาสสาร์ด ไข่ แครมเฟรซและเมเปิล" 1304 01:04:43,291 --> 01:04:44,709 - ทานให้อร่อยครับ - ขอบคุณ 1305 01:04:47,000 --> 01:04:50,291 ใช่ว่าพวกคุณจะสนใจเรื่องนี้... 1306 01:04:50,458 --> 01:04:53,041 แต่ฉันไม่ได้ชื่อมาร์โก 1307 01:04:53,208 --> 01:04:54,500 ฉันชื่อเอริน 1308 01:04:54,667 --> 01:04:56,500 และฉันมาจากบร็อคตัน แมสซาชูเซตส์... 1309 01:04:59,917 --> 01:05:01,166 นั่นแหละความจริง 1310 01:05:05,417 --> 01:05:06,417 งานเลี้ยงจบแล้ว 1311 01:05:10,375 --> 01:05:11,375 เชิญสุภาพบุรุษทุกท่าน 1312 01:05:12,583 --> 01:05:14,208 - ขอต้อนรับกลับมา - ได้กินอะไรน่ะ 1313 01:05:14,375 --> 01:05:15,417 คุณครับ ได้โปรด 1314 01:05:15,625 --> 01:05:17,542 ขอโทษที ผมขอนะ ขอบคุณ 1315 01:05:17,709 --> 01:05:19,959 คุณบลูม เชิญครับ 1316 01:05:20,125 --> 01:05:21,959 ผมช่วยเอง ไม่เป็นไร 1317 01:05:26,375 --> 01:05:27,208 นี่ค่ะ 1318 01:05:27,834 --> 01:05:29,208 พระเจ้า 1319 01:05:34,458 --> 01:05:35,834 ผลลัพธ์เป็นยังไงบ้าง 1320 01:05:36,000 --> 01:05:38,917 เยี่ยมเลย ผมนี่โคตรเทพ 1321 01:05:39,083 --> 01:05:40,709 ผมเป็นคนเดียวที่หนีรอด 1322 01:05:41,750 --> 01:05:44,000 ขอโทษด้วย ผมมันโคตรล้มเหลว 1323 01:05:44,166 --> 01:05:45,583 ไม่เป็นไร 1324 01:05:47,709 --> 01:05:49,750 ฉันขโมยเงินของคุณมาตลอด 1325 01:05:50,500 --> 01:05:51,667 ผมรู้ 1326 01:05:52,875 --> 01:05:54,375 ฉันรู้ว่าคุณรู้ 1327 01:05:54,542 --> 01:05:56,959 ผมส่งอีเมลไปแฉเรื่องแย่ๆ กับโซนี่ 1328 01:05:58,417 --> 01:05:59,917 ฉันรู้ คุณส่งให้ฉันด้วย 1329 01:06:01,458 --> 01:06:03,125 ทุกท่าน... 1330 01:06:03,291 --> 01:06:06,667 ผมเกรงว่า เมนูของเราจะไม่ไปต่อตามแผนที่วางไว้... 1331 01:06:06,834 --> 01:06:10,041 จนกว่าเราจะจัดการเรื่องที่ยังค้างคาเสร็จ 1332 01:06:10,333 --> 01:06:11,333 คุณ 1333 01:06:13,709 --> 01:06:15,250 ผมเหรอ 1334 01:06:17,000 --> 01:06:18,125 คุณนี่แหละ 1335 01:06:20,583 --> 01:06:22,208 บอกเหตุผลที่คุณมาที่นี่ที 1336 01:06:25,458 --> 01:06:28,000 - เพราะผมอยากจะ... - กลืนให้เรียบร้อยก่อน 1337 01:06:30,875 --> 01:06:32,417 ผมอยากมาลองอาหารของคุณ เชฟ 1338 01:06:32,583 --> 01:06:33,792 แล้วคุณรู้อะไรมาก่อน 1339 01:06:35,750 --> 01:06:37,959 คุณรู้อะไรมาก่อนหน้านี้ 1340 01:06:40,959 --> 01:06:43,959 คุณบอกผมว่า นี่จะเป็นเมนูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา 1341 01:06:44,125 --> 01:06:45,583 ใช่ และอะไรอีก 1342 01:06:50,125 --> 01:06:52,458 และทุกคนจะต้องตาย 1343 01:06:52,625 --> 01:06:53,625 "ทุกคนจะต้องตาย" 1344 01:06:54,959 --> 01:06:56,709 คุณมีคู่เดตก่อนหน้านี้ 1345 01:06:56,875 --> 01:06:59,250 ผมจำได้ว่าคุณมีคู่เดต 1346 01:06:59,417 --> 01:07:01,333 ไม่ใช่หญิงสาวที่มาด้วยคืนนี้... 1347 01:07:02,208 --> 01:07:04,583 เกิดอะไรขึ้นกับเธอ คู่เดตคุณ 1348 01:07:06,208 --> 01:07:08,125 เธอบอกเลิกผม เชฟ 1349 01:07:08,291 --> 01:07:09,834 คุณจึงพามาร์โกมา 1350 01:07:11,834 --> 01:07:13,166 ทำไม 1351 01:07:14,417 --> 01:07:16,500 เพราะคุณไม่ให้ลูกค้ามานั่งกินคนเดียว 1352 01:07:16,667 --> 01:07:19,834 คุณจึงจ้างเธอมาทั้งที่รู้ว่าเธอจะตาย 1353 01:07:23,083 --> 01:07:25,166 - ใช่ - ไอ้สารเลว 1354 01:07:25,917 --> 01:07:27,917 ฉันจะฆ่าแก ไทเลอร์ 1355 01:07:30,333 --> 01:07:31,500 ใจเย็น 1356 01:07:36,458 --> 01:07:39,000 โทษเธอไม่ได้หรอก จริงไหม 1357 01:07:39,166 --> 01:07:41,000 ผมติดต่อกับคุณเป็นเวลาแปดเดือน... 1358 01:07:41,166 --> 01:07:44,583 ผมแง้มประตูให้คุณเข้าสู่โลกของเรา 1359 01:07:45,417 --> 01:07:47,625 และคุณสาบานว่าจะเก็บเป็นความลับ 1360 01:07:48,583 --> 01:07:50,583 คิดว่าทำไมผมถึงทำแบบนี้ 1361 01:07:50,750 --> 01:07:52,542 - คุณอยากให้ผมมาเพราะ... - ทำไม 1362 01:07:52,709 --> 01:07:54,667 คุณบอกว่าผมรอบรู้เรื่องอาหาร 1363 01:07:54,834 --> 01:07:56,667 ใช่แล้ว คุณไม่เหมือนคนอื่น ถูกไหม 1364 01:07:56,834 --> 01:07:59,750 - คุณรู้ว่าพาโคเจ็ตคืออะไร - ใช่ 1365 01:07:59,917 --> 01:08:01,417 - คุณรู้ว่ามะกรูดคืออะไร - ใช่ 1366 01:08:01,583 --> 01:08:03,291 - ผมจับรสชาติมันได้ - ใช่ คุณจับได้ 1367 01:08:03,458 --> 01:08:04,959 ใช่ คุณระบุมันออกมา 1368 01:08:05,625 --> 01:08:07,166 - อย่างเจาะจง - ใช่ 1369 01:08:07,333 --> 01:08:08,500 มันทำให้ผมประทับใจ 1370 01:08:08,667 --> 01:08:09,750 - จริงเหรอ - ใช่ 1371 01:08:09,917 --> 01:08:11,667 คุณคือพ่อครัว 1372 01:08:11,834 --> 01:08:14,041 พ่อครัวต้องอยู่ในครัว 1373 01:08:14,208 --> 01:08:15,208 ใช่ไหม 1374 01:08:15,375 --> 01:08:16,834 ใช่แล้ว เชฟ 1375 01:08:17,000 --> 01:08:17,834 ใช่ 1376 01:08:18,750 --> 01:08:20,125 - มากับผม - จริงเหรอ 1377 01:08:20,291 --> 01:08:21,291 ผมเนี่ยนะ จริงเหรอ 1378 01:08:21,500 --> 01:08:23,083 ใช่ๆ ผมมีอะไรให้คุณ 1379 01:08:24,458 --> 01:08:25,667 โอเค 1380 01:08:25,834 --> 01:08:27,917 มานี่ เอลซ่าถืออยู่ 1381 01:08:28,083 --> 01:08:29,750 เสื้อเชฟ 1382 01:08:33,083 --> 01:08:34,542 อภินันทนาการจากฮอว์ธอร์น 1383 01:08:34,709 --> 01:08:35,709 ว้าว 1384 01:08:39,583 --> 01:08:41,166 - เจ๋ง - ขอบคุณ 1385 01:08:41,333 --> 01:08:43,875 ดูดีมาก เขาดูดีรึเปล่า มาร์โก 1386 01:08:44,041 --> 01:08:46,125 - เขาดูดี ว่าไหม - ใช่ เชฟ 1387 01:08:46,291 --> 01:08:48,834 พ่อหนุ่มรูปหล่อ 1388 01:08:51,625 --> 01:08:53,667 ผมจะทำให้เป็นเสื้อส่วนตัวของคุณ 1389 01:08:54,792 --> 01:08:57,125 "ที วาย... 1390 01:08:57,291 --> 01:08:59,125 แอล อี... 1391 01:09:00,667 --> 01:09:01,750 อาร์" 1392 01:09:03,333 --> 01:09:04,500 ขอบคุณครับ 1393 01:09:05,417 --> 01:09:06,250 ขอบคุณ 1394 01:09:06,417 --> 01:09:08,291 - ผมภูมิใจในตัวคุณ - ขอบคุณครับ เชฟ 1395 01:09:08,458 --> 01:09:10,834 ไทเลอร์ ไปทำอาหาร 1396 01:09:12,166 --> 01:09:13,417 อะไรนะ 1397 01:09:13,583 --> 01:09:14,583 ทำอาหาร 1398 01:09:14,792 --> 01:09:17,375 - คุณเป็นพ่อครัว ไปทำอาหาร - ไม่รู้ว่าจะทำอาหารที่นี่ได้ไหม 1399 01:09:17,542 --> 01:09:19,792 - ทำอาหาร - ตอนนี้เหรอ ผมไม่... 1400 01:09:19,959 --> 01:09:21,458 ทำอาหาร ไปเดี๋ยวนี้ 1401 01:09:22,458 --> 01:09:23,834 ใช้อะไรบ้าง เรามีทุกอย่าง 1402 01:09:24,000 --> 01:09:25,041 - กรุณายืนค่ะ - อย่ากลัว 1403 01:09:25,208 --> 01:09:26,458 ต้องการอะไรบ้าง 1404 01:09:27,166 --> 01:09:29,834 - โปรดยืนดูการสาธิตทำอาหารค่ะ - ทุกคน มายืนรอบๆ 1405 01:09:30,000 --> 01:09:33,834 ไทเลอร์กำลังจะสาธิตความชำนาญ ด้านการทำครัวของเขา 1406 01:09:34,000 --> 01:09:35,667 - โปรดยืนดูการสาธิตค่ะ - เชิญทุกท่าน 1407 01:09:35,834 --> 01:09:37,166 ล้อมเข้ามาดูใกล้ๆ 1408 01:09:37,333 --> 01:09:38,500 ต้องการอะไรบ้าง 1409 01:09:40,250 --> 01:09:42,750 - กระเทียมต้น - หยิบกระเทียมต้นให้พ่อครัวด้วย 1410 01:09:43,208 --> 01:09:45,083 นี่คือที่ทำอาหารของคุณ เอาอะไรอีก 1411 01:09:46,208 --> 01:09:47,500 ห่านเอ๊ย... 1412 01:09:49,125 --> 01:09:51,041 - ห่าน อยากได้ห่านเหรอ - ไม่ใช่ 1413 01:09:52,458 --> 01:09:54,834 - หอมแดง - หยิบหอมแดงให้สายกินตัวยงที 1414 01:09:55,000 --> 01:09:57,208 - ตัวพ่อแห่งวงการอาหาร - ขอโทษครับ 1415 01:09:57,375 --> 01:10:00,083 ทุกคนมายืนล้อมรอบเขา เราต้องเรียนรู้จากไทเลอร์ 1416 01:10:00,959 --> 01:10:06,166 นี่คือเทคนิคการหั่นแบบใหม่ ซึ่งเราช่างอ่อนหัดที่ไม่เคยรู้มาก่อน 1417 01:10:06,333 --> 01:10:07,458 เอาอะไรอีก 1418 01:10:08,250 --> 01:10:09,417 เนย 1419 01:10:09,583 --> 01:10:12,083 เอาเนยมา กระเทียมต้นและหอมแดงผัดกับเนย 1420 01:10:12,250 --> 01:10:15,083 เป็นบุญตาที่ได้เห็นการปฏิวัติวงการอาหาร 1421 01:10:15,333 --> 01:10:17,291 เอาโปรตีนด้วยไหม 1422 01:10:17,458 --> 01:10:19,291 - เนื้อแกะ - เนื้อแกะ 1423 01:10:50,333 --> 01:10:51,333 น่าจะเสร็จแล้ว เชฟ 1424 01:10:51,500 --> 01:10:52,875 - เสร็จแล้วเหรอ แน่ใจนะ - แน่ 1425 01:10:53,041 --> 01:10:55,083 อยากเอามันใส่เครื่องพาโคเจ็ตรึเปล่า 1426 01:10:55,917 --> 01:10:56,917 ไม่ครับ 1427 01:11:06,917 --> 01:11:08,000 ว้าว 1428 01:11:09,291 --> 01:11:10,917 ว้าว 1429 01:11:11,083 --> 01:11:13,125 บอกตามตรงว่ามันค่อนข้าง... 1430 01:11:13,291 --> 01:11:14,291 ห่วย 1431 01:11:19,083 --> 01:11:20,083 "อาหารห่วยๆ ของไทเลอร์" 1432 01:11:20,291 --> 01:11:23,083 "เนื้อแกะไม่สุก ซอสหอมแดง-กระเทียมต้นผัดเนยที่กินไม่ได้" 1433 01:11:23,250 --> 01:11:24,667 "ทุกอย่างไม่เข้ากันเลย" 1434 01:11:29,041 --> 01:11:33,917 คุณทำให้ความลับของศาสตร์การทำอาหาร มันดูไร้ค่า 1435 01:11:35,458 --> 01:11:37,291 ตอนนี้เข้าใจแล้วรึยัง 1436 01:11:39,000 --> 01:11:40,333 ขอโทษด้วย เชฟ 1437 01:11:41,250 --> 01:11:43,125 มานี่ พ่อหนุ่ม 1438 01:11:45,333 --> 01:11:46,458 มานี่ 1439 01:12:09,291 --> 01:12:10,625 ครับ เชฟ 1440 01:12:24,291 --> 01:12:26,208 คุณเป็นอิสระแล้วเช่นกัน 1441 01:12:30,875 --> 01:12:33,375 ทุกท่าน ผมอยากกล่าวขอโทษพวกคุณ 1442 01:12:33,542 --> 01:12:36,959 สิ่งที่คุณเห็นเมื่อครู่ ไม่ได้อยู่ในรายการของเมนูคืนนี้ 1443 01:12:37,125 --> 01:12:39,041 เรามุ่งเน้นความสมบูรณ์แบบ... 1444 01:12:39,959 --> 01:12:44,333 ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีอยู่จริง และมันคือความจริงที่ผมยอมรับลำบาก... 1445 01:12:44,500 --> 01:12:45,542 ได้โปรดให้อภัยผมด้วย 1446 01:12:46,792 --> 01:12:47,959 มากับผม 1447 01:12:54,458 --> 01:12:56,125 จบการสาธิตของพวกเราแล้ว 1448 01:12:56,291 --> 01:12:57,125 กลับไปนั่งประจำที่ครับ 1449 01:12:58,166 --> 01:12:59,458 ฟังผมนะ 1450 01:13:00,542 --> 01:13:03,083 เหลืออาหารคาวอีกเพียงจานเดียวในเมนู 1451 01:13:03,250 --> 01:13:04,667 แปลว่าเราต้องเตรียมของหวาน 1452 01:13:05,583 --> 01:13:09,709 ของหวานต้องใช้ถังใหญ่ ซึ่งควรจะอยู่ที่มุมห้องตรงนั้น 1453 01:13:10,375 --> 01:13:11,917 เห็นถังรึเปล่า 1454 01:13:13,000 --> 01:13:14,959 - ไม่ ฉันไม่เห็น - ผมก็ไม่เห็น 1455 01:13:15,125 --> 01:13:19,542 นั่นเป็นเพราะลูกน้องของผมละเลยหน้าที่ เอลซ่าลืมมอบหมายให้คนยกมันมา 1456 01:13:20,959 --> 01:13:24,208 ดังนั้นคุณต้องไปยกมันมาแทน 1457 01:13:25,041 --> 01:13:27,250 - ฉันเหรอ - ใช่ จำห้องอบควันได้ไหม 1458 01:13:28,041 --> 01:13:29,667 น่าจะ... ฉันไม่... 1459 01:13:29,834 --> 01:13:34,083 - เชฟ ให้พวกเราสักคนไป... - มาร์โกเป็นพวกเราแล้ว เอลซ่า 1460 01:13:34,250 --> 01:13:36,041 ใช่ไหม มาร์โก 1461 01:13:36,208 --> 01:13:37,542 - ใช่ - ใช่อะไร 1462 01:13:38,917 --> 01:13:40,917 ใช่ค่ะ เชฟ 1463 01:13:41,083 --> 01:13:42,667 เอลซ่า ให้กุญแจห้องอบควันกับเธอ 1464 01:13:44,834 --> 01:13:46,709 ค่ะ เชฟ 1465 01:13:52,166 --> 01:13:53,375 ไป 1466 01:13:53,542 --> 01:13:54,709 ไปเร็ว 1467 01:14:35,458 --> 01:14:36,709 ขอโทษครับ 1468 01:14:38,709 --> 01:14:40,458 ขอโทษครับ เชฟ 1469 01:14:40,625 --> 01:14:41,792 เซอร์สโลวิค 1470 01:14:43,333 --> 01:14:44,166 หวัดดี 1471 01:14:45,000 --> 01:14:46,458 เป็นไงบ้าง 1472 01:14:48,041 --> 01:14:49,959 คือว่า... 1473 01:14:50,125 --> 01:14:51,125 ผมอยากจะ... 1474 01:14:51,291 --> 01:14:53,333 ผมอยากจะพูดเพราะว่า... 1475 01:14:53,500 --> 01:14:56,083 ผมไม่ได้พยายามจะอวดเก่งอะไรทั้งนั้น... 1476 01:14:56,250 --> 01:14:59,500 แต่ผมคิดว่ามันไม่ยุติธรรมมากๆ 1477 01:14:59,667 --> 01:15:00,875 บางที 1478 01:15:01,041 --> 01:15:01,917 ถ้าเกิด... 1479 01:15:02,083 --> 01:15:04,500 อยากรู้มั้ยว่าทำไมคุณถึงโดนลงโทษ 1480 01:15:08,208 --> 01:15:09,792 อยากสิครับ 1481 01:15:09,959 --> 01:15:14,208 ผมดูหนังเรื่อง "คอลลิ่งดอกเตอร์ซันไชน์" และผมไม่ชอบมันเลย 1482 01:15:14,875 --> 01:15:15,875 ว่าไงนะ 1483 01:15:16,083 --> 01:15:17,917 มันเป็นวันอาทิตย์ 1484 01:15:18,083 --> 01:15:20,166 วันหยุดเดียวหลังจากไม่มีมาหลายเดือน 1485 01:15:20,333 --> 01:15:23,333 วันที่ล้ำค่าที่สุด วันที่ผมได้รับอนุญาตให้ใช้ชีวิต 1486 01:15:23,500 --> 01:15:27,375 และผมดูหนังเรื่อง "คอลลิ่งดอกเตอร์ซันไชน์" เพียงคนเดียวในโรงหนัง 1487 01:15:27,542 --> 01:15:30,583 แต่ผมไม่ได้กำกับ แค่แสดงในหนังเอง 1488 01:15:30,750 --> 01:15:33,834 ใบหน้าของคุณที่ฝังใจผม ในหนังเรื่องนั้น... 1489 01:15:34,542 --> 01:15:37,709 และการได้เห็นคุณอีกตอนนี้ มันหลอกหลอนผม 1490 01:15:37,875 --> 01:15:38,875 ยั่วโมโหผม 1491 01:15:39,500 --> 01:15:43,583 อะไรจะเกิดขึ้น เมื่อศิลปินสูญเสียเป้าหมายของตนเอง 1492 01:15:44,166 --> 01:15:45,750 มันน่าอนาถใจ 1493 01:15:46,291 --> 01:15:47,667 คุณพูดถูก 1494 01:15:51,500 --> 01:15:52,750 แล้วเธอล่ะ 1495 01:15:53,625 --> 01:15:55,000 คุณจบจากที่ไหน 1496 01:15:55,667 --> 01:15:56,875 บราวน์ 1497 01:15:57,041 --> 01:15:58,125 ทุนนักศึกษาเหรอ 1498 01:15:59,041 --> 01:16:00,125 ไม่ใช่ 1499 01:16:00,291 --> 01:16:01,750 เสียใจด้วย คุณต้องตาย 1500 01:17:05,166 --> 01:17:07,000 ไอ้บ้าเอ๊ย 1501 01:17:09,250 --> 01:17:10,500 จริงเหรอเนี่ย 1502 01:17:28,250 --> 01:17:30,917 ไม่ว่าใครก็ห้ามเข้าบ้านเชฟ 1503 01:17:31,083 --> 01:17:32,583 คิดว่าตัวเองพิเศษเหรอ 1504 01:17:35,667 --> 01:17:38,041 คุณฝ่าฝืนกฎข้อนี้ 1505 01:17:43,291 --> 01:17:47,041 ฉันคอยดูแลลูกค้า เพื่อให้เชฟสามารถดูแลเมนูได้ 1506 01:17:52,041 --> 01:17:54,458 คุณทำตัวน่ารำคาญตั้งแต่ที่มาถึง 1507 01:17:54,625 --> 01:17:56,417 ฉันขอโทษ 1508 01:17:57,083 --> 01:17:59,250 ฉันขอถามหน่อยถ้าคุณไม่ถือ... 1509 01:18:00,000 --> 01:18:01,291 ทำไมยอมตายเพื่อเขา 1510 01:18:01,917 --> 01:18:03,792 ฉันไม่ยอมให้คุณมาแทนที่ฉัน 1511 01:18:03,959 --> 01:18:05,583 แทนที่คุณ 1512 01:18:05,750 --> 01:18:07,125 เชื่อเถอะ ฉันไม่คิดจะ... 1513 01:18:15,542 --> 01:18:17,166 ไม่ๆ ไม่ 1514 01:18:38,417 --> 01:18:41,125 "พาโคเจ็ตพลัส" 1515 01:18:41,291 --> 01:18:42,750 หยุด 1516 01:18:42,917 --> 01:18:43,917 พอได้แล้ว 1517 01:18:44,083 --> 01:18:46,959 เขาไม่ได้บอกฉันเรื่องถัง 1518 01:18:47,125 --> 01:18:48,458 ฉันไม่ได้ลืม 1519 01:18:50,834 --> 01:18:52,542 พระเจ้าช่วย 1520 01:19:50,792 --> 01:19:55,625 "ที่แทนทาลัส เชฟล้ำสมัย" 1521 01:19:57,625 --> 01:20:02,375 "โดยลิเลียน บลูม" 1522 01:20:22,667 --> 01:20:28,500 "พนักงานดีเด่นของแฮมเบอร์เกอร์ฮาววี่ เดือนสิงหาคม 1987 - จูเลียน สโลวิค" 1523 01:20:28,667 --> 01:20:30,959 "ส่งจูบให้พ่อครัว" 1524 01:20:41,458 --> 01:20:42,458 คุณพระช่วย 1525 01:20:51,083 --> 01:20:52,000 ฮัลโหล 1526 01:20:52,166 --> 01:20:57,834 แฮปปี้เบิร์ทเดย์ไบร์ซที่รัก 1527 01:20:58,000 --> 01:21:03,625 แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู 1528 01:21:03,792 --> 01:21:05,291 บอกเขาไปเหรอว่านี่คือวันเกิดฉัน 1529 01:21:05,792 --> 01:21:07,709 มันคงตลกเมื่อสามชั่วโมงก่อน 1530 01:21:07,875 --> 01:21:09,000 ขอบใจ 1531 01:21:16,291 --> 01:21:18,792 ทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ... 1532 01:21:18,959 --> 01:21:20,250 กลับไปนั่งที่ของคุณ 1533 01:21:25,125 --> 01:21:28,875 ผมอยากให้คุณเข้าใจบางอย่าง มาร์โก 1534 01:21:34,959 --> 01:21:36,959 ผมเป็นปีศาจ 1535 01:21:37,125 --> 01:21:39,250 ไม่สิ เคยเป็นปีศาจ 1536 01:21:39,792 --> 01:21:41,959 และเห็นแก่ตัว 1537 01:21:42,125 --> 01:21:45,291 แต่คืนนี้ ทุกอย่างที่ผมทำนั้นบริสุทธิ์ 1538 01:21:45,458 --> 01:21:46,458 ไร้อัตตา 1539 01:21:46,667 --> 01:21:50,125 และท้ายที่สุด ผมแทบจะไม่รู้สึกเจ็บปวด 1540 01:21:51,375 --> 01:21:53,375 มือเชฟ 1541 01:21:53,542 --> 01:21:55,834 มือทนไฟ 1542 01:21:56,250 --> 01:22:01,959 ผมยกกระทะเหล็กร้อนจากเตา มาที่โต๊ะคุณได้โดยไม่ใช้เครื่องป้องกัน 1543 01:22:03,750 --> 01:22:05,667 ผมไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกแล้ว มาร์โก 1544 01:22:06,583 --> 01:22:10,041 อย่างที่ดอกเตอร์คิงได้กล่าวไว้ "เราเรียนรู้ผ่านประสบการณ์ที่เจ็บปวด... 1545 01:22:10,208 --> 01:22:13,834 ว่าผู้กดขี่ไม่เคยมอบอิสรภาพให้อย่างเต็มใจ 1546 01:22:14,375 --> 01:22:17,083 มันต้องถูกเรียกร้องโดยผู้ที่โดนกดขี่" 1547 01:22:17,250 --> 01:22:18,959 เขาอ้างคำพูดมาร์ติน ลูเธอร์ คิงเหรอ 1548 01:22:19,125 --> 01:22:20,250 - ใช่ - ถูกต้อง 1549 01:22:24,417 --> 01:22:25,500 อะไรกัน 1550 01:22:28,458 --> 01:22:30,667 คุณเจอวิทยุของเราแล้วสินะ 1551 01:22:30,834 --> 01:22:32,750 เคลียร์ห้องทานข้าวเดี๋ยวนี้ 1552 01:22:32,917 --> 01:22:33,750 เรือกำลังมา 1553 01:22:35,625 --> 01:22:37,041 คุณเรียกใครมาใช่ไหม 1554 01:22:39,083 --> 01:22:40,208 - เรือมาแล้ว - เรือ 1555 01:22:43,500 --> 01:22:44,709 เดี๋ยว จะทำอะไรน่ะ 1556 01:22:48,166 --> 01:22:49,792 - ค่อยๆ สิ - ทำอะไรเขาอยู่น่ะ 1557 01:22:49,959 --> 01:22:50,959 พี่ชาย ค่อยๆ สิ 1558 01:22:53,667 --> 01:22:55,083 รัดแน่นๆ 1559 01:22:55,709 --> 01:22:56,542 ดี 1560 01:23:00,125 --> 01:23:01,917 คุณคงอยากขอความช่วยเหลือจากเขา 1561 01:23:02,083 --> 01:23:03,500 - อาจขอร้องด้วยซ้ำ - ไม่ๆ 1562 01:23:03,667 --> 01:23:06,000 แต่ทำแบบนั้นไม่ฉลาด เขาช่วยคุณไม่ได้ 1563 01:23:06,166 --> 01:23:07,375 ถามตัวเองสองอย่าง 1564 01:23:07,542 --> 01:23:11,583 อย่างแรก คุณอยากรับผิดชอบ การตายของคนบริสุทธิ์รึเปล่า 1565 01:23:11,750 --> 01:23:15,291 และสอง ถามตัวเองดู ตลอดค่ำคืนนี้... 1566 01:23:15,458 --> 01:23:17,834 ทำไมพวกคุณไม่พยายามขัดขืนมากกว่านี้ 1567 01:23:18,458 --> 01:23:20,667 เพื่อออกไปจากที่นี่ 1568 01:23:20,834 --> 01:23:22,166 บอกตามตรง คุณน่าจะทำได้ 1569 01:23:23,250 --> 01:23:25,000 ขอฝากไว้ให้คิด 1570 01:23:34,166 --> 01:23:36,917 สวัสดี คุณตำรวจ มีอะไรให้ช่วยครับ 1571 01:23:37,083 --> 01:23:38,792 มีคนแจ้งความว่าถูกก่อกวน 1572 01:23:39,709 --> 01:23:40,709 ที่นี่เหรอ 1573 01:23:41,500 --> 01:23:43,166 ก่อกวนแบบไหนกัน 1574 01:23:44,500 --> 01:23:46,500 ถูกใช้ความรุนแรง 1575 01:23:47,000 --> 01:23:48,959 - คุณเป็นเจ้าของเหรอ - ผมเป็นหัวหน้าเชฟ 1576 01:23:49,125 --> 01:23:52,000 เจ้าของเพิ่งเปลี่ยนมือเมื่อไม่นานมานี้ แต่นั่นมันอีกเรื่องนึง 1577 01:23:52,166 --> 01:23:54,417 ผมไม่อยากเสียมารยาท แต่อย่างที่เห็น... 1578 01:23:54,583 --> 01:23:56,041 เรากำลังให้บริการอยู่ 1579 01:24:00,500 --> 01:24:03,625 คืนนี้มีใครที่นี่แจ้งเหตุร้าย ผ่านทางวิทยุคลื่นความถี่ต่ำรึเปล่า 1580 01:24:08,458 --> 01:24:10,458 โดยปกติแล้ว เราไม่เสิร์ฟ... 1581 01:24:10,625 --> 01:24:12,750 วิทยุคลื่นความถี่ต่ำให้แขกระหว่างทานข้าว 1582 01:24:24,417 --> 01:24:25,417 เฮ้ 1583 01:24:26,250 --> 01:24:27,083 คุณใช่... 1584 01:24:28,083 --> 01:24:30,542 ใช่ๆ ผมนี่แหละ 1585 01:24:31,083 --> 01:24:33,166 ว้าว ผมเป็นแฟนพันธุ์แท้ 1586 01:24:33,917 --> 01:24:35,000 ขอบคุณ 1587 01:24:35,166 --> 01:24:36,208 อยากได้ลายเซ็นเขาไหม 1588 01:24:40,750 --> 01:24:41,750 ผมไม่อยากกวนคุณ 1589 01:24:41,917 --> 01:24:44,500 ไม่ๆ ไม่ได้กวนเลย 1590 01:24:44,667 --> 01:24:45,709 ผมแค่ไม่มี... 1591 01:24:46,625 --> 01:24:48,125 เรามีปากกา 1592 01:24:48,291 --> 01:24:49,291 เชิญเลย 1593 01:24:50,250 --> 01:24:51,583 ครับ 1594 01:24:51,750 --> 01:24:52,750 ขอบคุณ 1595 01:24:54,875 --> 01:24:55,875 - คุณชื่ออะไร - เดล 1596 01:24:56,083 --> 01:24:57,542 เดล สบายดีไหม 1597 01:24:58,000 --> 01:24:59,166 หวัดดี 1598 01:24:59,333 --> 01:25:00,333 คุณเก่งมาก 1599 01:25:01,542 --> 01:25:03,333 ผมกับภรรยาปลื้มเรื่อง... 1600 01:25:03,917 --> 01:25:06,166 เรื่องอะไรนะ ที่คุณเล่นบทศัลยแพทย์ 1601 01:25:06,333 --> 01:25:07,333 ใช่ 1602 01:25:07,500 --> 01:25:08,875 "คอลลิ่งดอกเตอร์ซันไชน์" 1603 01:25:09,041 --> 01:25:10,709 ใช่ สุดยอดหนัง 1604 01:25:10,875 --> 01:25:11,709 นี่ครับ 1605 01:25:12,291 --> 01:25:13,583 ขอบคุณมาก 1606 01:25:15,583 --> 01:25:16,542 โอเค 1607 01:25:17,375 --> 01:25:20,667 ขอโทษอีกครั้งที่มารบกวนพวกคุณ 1608 01:25:20,834 --> 01:25:22,083 ผมจะไปแล้ว 1609 01:25:22,250 --> 01:25:23,792 ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง 1610 01:25:23,959 --> 01:25:25,792 ขอบคุณที่คอยปกป้องประชาชน 1611 01:25:29,000 --> 01:25:30,208 "ช่วยเราด้วย" 1612 01:25:36,458 --> 01:25:38,041 ยกมือขึ้นเหนือศีรษะ ทุกคน เดี๋ยวนี้ 1613 01:25:38,208 --> 01:25:40,458 ไม่ๆ ล้อเล่นน่า 1614 01:25:40,625 --> 01:25:41,625 ล้อเล่นสินะ 1615 01:25:41,834 --> 01:25:43,041 ผมไม่ได้ล้อเล่นครับ 1616 01:25:43,875 --> 01:25:45,667 ไม่เอาน่า เข้าใจผิดกันชัดๆ 1617 01:25:45,834 --> 01:25:46,834 ช่วยพวกเราด้วย 1618 01:25:47,041 --> 01:25:49,458 - ใช่ - เขาจะฆ่าพวกเราทุกคน 1619 01:25:49,625 --> 01:25:51,625 กลับไปนั่งตามที่ ทุกคน กลับไปนั่งเดี๋ยวนี้ 1620 01:25:51,792 --> 01:25:52,792 เขาบ้าไปแล้ว 1621 01:25:52,959 --> 01:25:54,333 กลับที่นั่งเดี๋ยวนี้ 1622 01:25:54,500 --> 01:25:56,542 เงียบ ทุกคน กลับไปนั่งตามที่ 1623 01:25:56,709 --> 01:25:58,834 นั่งลง เดี๋ยวนี้ 1624 01:25:59,500 --> 01:26:00,417 เงียบ 1625 01:26:00,583 --> 01:26:02,041 - เขานี่แหละ - เขา 1626 01:26:02,208 --> 01:26:04,458 - ทุกคน - เขาจะฆ่าพวกเราทุกคน 1627 01:26:04,625 --> 01:26:05,959 หยุดพูด 1628 01:26:08,834 --> 01:26:09,667 คุณ 1629 01:26:10,583 --> 01:26:12,500 คุกเข่า ยกมือขึ้นเหนือศีรษะเดี๋ยวนี้ 1630 01:26:12,667 --> 01:26:13,667 ใช่แล้ว 1631 01:26:14,291 --> 01:26:15,125 ขอบคุณ 1632 01:26:16,417 --> 01:26:17,792 แกซวยแน่ 1633 01:26:17,959 --> 01:26:19,542 ต้องอย่างนี้สิ 1634 01:26:20,208 --> 01:26:21,041 พระเจ้าช่วย 1635 01:26:21,250 --> 01:26:23,083 ไอ้พวกเวรนี้ก็รวมหัวกับเขาด้วย ระวัง 1636 01:26:23,250 --> 01:26:24,750 - ใจเย็น - ไปตายซะเถอะ 1637 01:26:24,917 --> 01:26:26,083 - ใจเย็น - ไปตายซะ 1638 01:26:27,041 --> 01:26:29,166 ห้ามทุกคนขยับจนกว่าผมจะบอก 1639 01:26:30,125 --> 01:26:31,208 ห้ามใครขยับ 1640 01:26:36,041 --> 01:26:37,208 - ไม่ๆ - คุณทำอะไรน่ะ 1641 01:26:37,375 --> 01:26:38,500 เฮ้ๆ 1642 01:26:38,667 --> 01:26:40,250 - เล็งที่เขาสิ - อย่า 1643 01:26:50,417 --> 01:26:51,875 ขอบคุณ เดล 1644 01:26:59,041 --> 01:27:00,083 ดีมาก 1645 01:27:02,500 --> 01:27:05,667 เราทุกคนในครัวต้องสามัคคีกัน ไม่งั้นจะไม่มีอะไรสำเร็จ 1646 01:27:07,083 --> 01:27:08,083 เราทำงานกันเป็นทีม 1647 01:27:13,041 --> 01:27:14,208 คุณ... 1648 01:27:14,375 --> 01:27:17,000 มาร์โกจากเนแบรสกา 1649 01:27:20,333 --> 01:27:23,208 คุณทรยศต่อความไว้ใจอันศักดิ์สิทธิ์ ของพวกเรา 1650 01:27:24,333 --> 01:27:28,458 และคุณเผยธาตุแท้ให้เห็น ว่าคุณสะเพร่า 1651 01:27:30,000 --> 01:27:31,583 ผมคิดผิดไป 1652 01:27:31,750 --> 01:27:34,000 คุณมันตะกละ เห็นแก่ได้ 1653 01:27:35,000 --> 01:27:36,500 เหมือนทุกคนที่เหลือ 1654 01:27:48,458 --> 01:27:50,875 จานสุดท้าย จัดจานในห้านาที 1655 01:27:51,041 --> 01:27:52,834 ทราบแล้ว เชฟ 1656 01:28:30,458 --> 01:28:31,917 ฉันไม่ชอบอาหารของคุณ 1657 01:28:32,083 --> 01:28:33,083 คุณพูดว่าอะไรนะ 1658 01:28:33,250 --> 01:28:35,792 ฉันบอกว่าฉันไม่ชอบอาหารของคุณ... 1659 01:28:35,959 --> 01:28:37,291 และอยากส่งมันกลับไป 1660 01:28:54,625 --> 01:28:56,750 เสียใจที่ได้ยินอย่างนั้น 1661 01:28:56,917 --> 01:28:59,417 คุณไม่ชอบอาหารของผมตรงไหน 1662 01:29:02,166 --> 01:29:04,000 อย่างแรกเลย... 1663 01:29:04,166 --> 01:29:05,959 คุณทำลายความเพลิดเพลินในการกิน 1664 01:29:07,291 --> 01:29:10,709 อาหารทุกจานที่คุณเสิร์ฟคืนนี้ เน้นไปทางด้านการฝึกปัญญา... 1665 01:29:10,875 --> 01:29:13,834 มากกว่าสิ่งที่คุณอยากจะนั่งกิน อย่างเพลิดเพลิน 1666 01:29:15,333 --> 01:29:17,041 เวลาฉันกินอาหารของคุณ... 1667 01:29:17,208 --> 01:29:19,458 รสชาติมันเหมือนขาดความรัก 1668 01:29:19,625 --> 01:29:22,375 ไร้สาระ เราทำอาหารด้วยความรักมาตลอด 1669 01:29:22,542 --> 01:29:24,458 - ใช่รึเปล่า - ใช่แล้ว เชฟ 1670 01:29:24,625 --> 01:29:27,458 ทุกคนรู้ว่า ความรักคือส่วนประกอบสำคัญที่สุด 1671 01:29:27,625 --> 01:29:29,041 งั้นคุณก็หลอกตัวเองอยู่ 1672 01:29:30,041 --> 01:29:33,083 ไม่เอาน่า เชฟ นี่ไม่ใช่คืนแห่งความจริงที่บาดใจเหรอ 1673 01:29:33,250 --> 01:29:35,291 นี่คือความจริง คุณทำอาหารด้วยความลุ่มหลง... 1674 01:29:35,458 --> 01:29:36,834 ไม่ใช่ด้วยความรัก 1675 01:29:38,667 --> 01:29:40,917 ขนาดอาหารจานร้อนของคุณยังเย็น 1676 01:29:41,709 --> 01:29:43,041 คุณเป็นเชฟ 1677 01:29:43,208 --> 01:29:45,917 หน้าที่เดียวของคุณบนโลกนี้ คือการเสิร์ฟอาหารให้แก่ผู้คน... 1678 01:29:46,083 --> 01:29:49,041 ที่พวกเขาน่าจะชอบ และคุณล้มเหลว 1679 01:29:49,834 --> 01:29:50,875 คุณล้มเหลว 1680 01:29:51,041 --> 01:29:52,375 และคุณทำให้ฉันเบื่อ 1681 01:29:52,542 --> 01:29:53,792 และที่แย่ที่สุดก็คือ... 1682 01:29:53,959 --> 01:29:55,959 ฉันยังหิวแทบตายอยู่เลย 1683 01:29:56,875 --> 01:29:58,542 คุณยังหิวอยู่เหรอ 1684 01:29:58,709 --> 01:29:59,834 ใช่ ฉันยังหิวอยู่ 1685 01:30:02,625 --> 01:30:03,583 หิวขนาดไหน 1686 01:30:04,250 --> 01:30:05,250 ไส้แทบขาด 1687 01:30:05,417 --> 01:30:06,959 แล้วคุณอยากกินอะไร 1688 01:30:07,125 --> 01:30:08,417 มีอะไรให้กินล่ะ 1689 01:30:08,583 --> 01:30:09,875 มีทุกอย่าง 1690 01:30:11,208 --> 01:30:12,625 รู้ไหมว่าฉันอยากกินอะไร 1691 01:30:12,792 --> 01:30:13,667 ว่ามาสิ 1692 01:30:15,041 --> 01:30:16,375 ชีสเบอร์เกอร์ 1693 01:30:23,625 --> 01:30:25,709 เราทำชีสเบอร์เกอร์ให้ได้ 1694 01:30:25,875 --> 01:30:27,667 ชีสเบอร์เกอร์ของแท้ 1695 01:30:27,834 --> 01:30:29,959 ไม่ใช่ของเลิศหรู ดีคอนสตรักต์ล้ำสมัยไร้สาระ 1696 01:30:30,125 --> 01:30:31,792 ชีสเบอร์เกอร์ของแท้ 1697 01:30:31,959 --> 01:30:35,041 ผมจะทำชีสเบอร์เกอร์ดั้งเดิมสุดอร่อยให้ 1698 01:30:35,208 --> 01:30:36,333 คุณไม่น่าจะทำได้ 1699 01:30:36,500 --> 01:30:40,917 ผมจะทำให้คุณรู้สึก เหมือนได้กินชีสเบอร์เกอร์ชิ้นแรกตั้งแต่เกิด 1700 01:30:41,083 --> 01:30:43,709 ชีสเบอร์เกอร์ถูกๆ ที่พ่อแม่คุณเกือบไม่มีปัญญาซื้อ 1701 01:30:44,250 --> 01:30:46,166 - งั้นจัดมา - เอาสุกระดับไหน 1702 01:30:46,333 --> 01:30:48,000 สุกกลาง ชีสอเมริกัน 1703 01:30:48,166 --> 01:30:50,333 ชีสอเมริกันเหมาะกับชีสเบอร์เกอร์ที่สุด... 1704 01:30:50,500 --> 01:30:52,041 เพราะมันละลายโดยไม่แตกตัว 1705 01:30:52,208 --> 01:30:53,333 ฉันต้องเสียตังค์เท่าไหร่ 1706 01:30:53,500 --> 01:30:54,709 9.95 ดอลลาร์ 1707 01:30:57,166 --> 01:30:58,208 มีเฟรนช์ฟรายส์ไหม 1708 01:30:59,041 --> 01:31:00,166 - นีลส์ - ครับ เชฟ 1709 01:31:00,333 --> 01:31:02,417 - เตาทอดยังเปิดอยู่ไหม - ครับ เชฟ 1710 01:31:03,417 --> 01:31:05,959 เอาแบบหั่นแท่งหนามีรอยหยัก หรือว่าหั่นแท่งบาง 1711 01:33:00,375 --> 01:33:01,583 นี่สิ... 1712 01:33:04,583 --> 01:33:06,125 ถึงจะเป็นชีสเบอร์เกอร์ 1713 01:33:06,291 --> 01:33:07,959 ใช่ 1714 01:33:08,125 --> 01:33:10,208 ชีสเบอร์เกอร์มันต้องแบบนี้ 1715 01:33:13,500 --> 01:33:17,166 น่าเสียดาย เมื่อกี้หิวเลยอยากกินดะเลย 1716 01:33:20,250 --> 01:33:21,834 ผมเข้าใจ 1717 01:33:24,041 --> 01:33:25,709 ขอห่อที่เหลือกลับบ้านได้ไหม 1718 01:33:34,959 --> 01:33:36,667 ขอเวลาสักครู่ 1719 01:33:38,875 --> 01:33:41,709 "จานเพิ่มเติม: ชีสเบอร์เกอร์" 1720 01:33:41,875 --> 01:33:43,583 "ชีสเบอร์เกอร์ที่ทำได้อย่างลงตัว" 1721 01:33:53,709 --> 01:33:55,000 ชีสเบอร์เกอร์ห่อกลับบ้าน 1722 01:33:57,208 --> 01:33:58,583 และถุงของขวัญ 1723 01:34:02,792 --> 01:34:05,083 ขอบคุณที่มาอุดหนุนที่ฮอว์ธอร์น 1724 01:34:06,667 --> 01:34:07,834 ขอบคุณ... 1725 01:34:14,667 --> 01:34:17,166 สำหรับทุกอย่าง 1726 01:35:09,917 --> 01:35:14,291 ก่อนเสิร์ฟจานสุดท้าย เราจำเป็นต้องขอเรียกเก็บเงิน 1727 01:35:14,458 --> 01:35:18,333 เราไม่รับทิป รวมถึงค่าตอบแทนใดๆ 1728 01:35:18,500 --> 01:35:20,667 และขอให้มีความสุขกับถุงของขวัญ 1729 01:35:21,875 --> 01:35:23,208 มีของดีอยู่ในนั้น 1730 01:35:24,458 --> 01:35:27,250 หนังสือข้อมูลผู้ผลิตวัตถุดิบของเรา... 1731 01:35:27,417 --> 01:35:29,500 กราโนลาทำเอง... 1732 01:35:30,625 --> 01:35:32,458 หนึ่งในนิ้วของดั๊ก เวร์ริค... 1733 01:35:32,625 --> 01:35:35,417 และสำเนาของเมนูในคืนนี้ 1734 01:35:39,709 --> 01:35:40,709 ไม่ๆ 1735 01:35:41,667 --> 01:35:42,959 เดี๋ยวทางนิตยสารจ่ายให้ 1736 01:35:53,166 --> 01:35:55,500 บอกแล้วว่าคุณจะไม่ได้ไปไหน 1737 01:36:02,166 --> 01:36:04,083 ขอบอกอีกครั้ง... 1738 01:36:04,250 --> 01:36:06,583 ขอบคุณที่มาอุดหนุนพวกเราในคืนนี้ 1739 01:36:08,291 --> 01:36:11,083 คุณคือตัวแทนความบรรลัย ในศิลปะของผม... 1740 01:36:12,417 --> 01:36:14,417 และชีวิตของผม... 1741 01:36:14,583 --> 01:36:16,959 และบัดนี้คุณได้เป็นส่วนร่วมกับมัน 1742 01:36:18,333 --> 01:36:22,542 ส่วนร่วมของสิ่งที่ผมหวังว่า จะเป็นผลงานชิ้นโบแดง 1743 01:37:14,500 --> 01:37:20,500 และของหวานจานสุดท้ายของเรา คือการหักมุมคอมฟอร์ตฟู้ดฉบับดั้งเดิม 1744 01:37:22,125 --> 01:37:23,959 สมอร์ 1745 01:37:25,208 --> 01:37:29,417 การทำลายล้างเพดานปากของมนุษย์ ที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่เคยมีมา 1746 01:37:29,583 --> 01:37:32,250 ช็อกโกแลตคุณภาพต่ำ และวุ้นน้ำหวาน... 1747 01:37:32,417 --> 01:37:35,542 ที่ถูกยัดใส่ขนมปังกรอบแป้งโฮลวีต สำหรับอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ 1748 01:37:35,709 --> 01:37:40,083 ทุกอย่างของมันไม่มีประโยชน์เลย แต่เราก็ยังผูกมันไว้กับความบริสุทธิ์ 1749 01:37:40,250 --> 01:37:41,333 กับชีวิตวัยเด็ก 1750 01:37:41,500 --> 01:37:42,875 แม่กับพ่อ 1751 01:37:44,208 --> 01:37:49,375 แต่สิ่งที่แปลงร่างเจ้าปีศาจร้ายตัวนี้คือไฟ 1752 01:37:49,959 --> 01:37:51,041 พระเจ้า 1753 01:37:54,083 --> 01:37:56,083 ไฟล้างบาป 1754 01:37:56,291 --> 01:37:59,166 มันหล่อเลี้ยงเรา ให้ความอบอุ่นแก่เรา... 1755 01:38:00,041 --> 01:38:03,125 สร้างสรรค์สิ่งใหม่แก่เรา หล่อหลอม... 1756 01:38:03,291 --> 01:38:04,583 และทำลายเรา 1757 01:38:05,542 --> 01:38:07,875 เราต้องอ้าแขนรับเปลวไฟ 1758 01:38:11,417 --> 01:38:13,667 ให้ตายเถอะ ติดสิ 1759 01:38:23,041 --> 01:38:25,500 เราต้องได้รับการชำระล้าง 1760 01:38:26,542 --> 01:38:27,959 ทำให้สะอาด 1761 01:38:29,208 --> 01:38:31,166 ดั่งผู้เสียสละ... 1762 01:38:32,291 --> 01:38:34,125 หรือพวกนอกคอก 1763 01:38:34,291 --> 01:38:36,709 เราจะได้เป็นพวกเดียวกัน... 1764 01:38:37,333 --> 01:38:40,000 และกลายเป็นคนใหม่ 1765 01:38:40,417 --> 01:38:41,792 ขอบคุณ 1766 01:38:53,417 --> 01:38:54,542 ผมรักพวกคุณทุกคน 1767 01:38:55,041 --> 01:38:56,625 เรารักเชฟเช่นกัน 1768 01:39:37,792 --> 01:39:39,542 "สมอร์" 1769 01:39:39,709 --> 01:39:42,250 "มาร์ชเมลโลว์ ช็อกโกแลต ขนมปังกรอบ ลูกค้า พนักงาน ร้านอาหาร" 1770 01:41:16,458 --> 01:41:19,792 เมนูสยอง 1771 01:47:00,583 --> 01:47:02,583 บรรยายไทยโดย ฟ้าลั่น สนั่นหล้า