1
00:00:20,120 --> 00:00:21,320
ฉันอุตส่าห์ไว้ใจคุณ

2
00:00:23,080 --> 00:00:25,280
สิ่งที่คุณเพิ่งทำลงไป ดิกวิชัย

3
00:00:26,000 --> 00:00:28,360
ฉันไม่เคยอนุญาตให้ทำได้

4
00:00:28,440 --> 00:00:30,720
ผมไม่ต้องขออนุญาตคุณ

5
00:00:32,600 --> 00:00:34,200
มันเป็นของผมมาตลอด

6
00:00:34,960 --> 00:00:35,760
ไม่

7
00:00:36,880 --> 00:00:39,320
พี่ไม่มีสิทธิ์ในเพลงพวกนี้

8
00:00:40,760 --> 00:00:42,960
ท่านบัณฑิตมอบสมุดเล่มนี้ให้ราเธ

9
00:00:45,760 --> 00:00:48,120
ท่านบัณฑิตทำพลาดมาเยอะ

10
00:00:49,720 --> 00:00:52,000
ใครจะรู้ดีไปกว่านายล่ะ

11
00:00:52,080 --> 00:00:53,120
ดิกวิชัย

12
00:00:53,200 --> 00:00:55,520
โมหินี เขาพูดถูก

13
00:00:57,080 --> 00:01:00,640
ผมมัวแต่สนใจข้อผิดพลาดของพ่อ

14
00:01:01,960 --> 00:01:03,320
เอาแต่เกลียดเขา

15
00:01:04,120 --> 00:01:06,120
แต่ทำไปแล้วได้อะไรล่ะ

16
00:01:06,800 --> 00:01:07,840
ก็แค่ความเจ็บแค้น

17
00:01:10,039 --> 00:01:12,920
ความเจ็บแค้น
ไม่เคยปล่อยให้ผมได้มีชีวิตสงบสุข

18
00:01:14,400 --> 00:01:17,200
และไม่ยอมให้ผมสนใจ
ทุกเรื่องที่เขาทำถูกด้วย

19
00:01:19,520 --> 00:01:21,520
เช่น การไม่ให้พี่เป็นผู้สืบทอด

20
00:01:27,039 --> 00:01:31,520
ถ้าราเธรู้วิธีรับมือกับหน้าที่ของผู้สืบทอด

21
00:01:31,600 --> 00:01:34,960
เขาคงพามรดกของเรา
ไปในทางที่ถูกต้องแล้ว

22
00:01:37,720 --> 00:01:40,720
ผมเป็นคนมาหาพวกคุณเอง

23
00:01:40,800 --> 00:01:43,479
แต่ทุกคนกลับมามีส่วนร่วม
กับการเล่นอะไรเด็กๆ

24
00:01:44,200 --> 00:01:46,440
ต้องมีคนเป็นผู้ใหญ่สักคน

25
00:01:47,039 --> 00:01:48,680
คุณเป็นผู้ใหญ่ ดิกวิชัย

26
00:01:50,440 --> 00:01:53,840
แต่เป็นในบ้านคุณ ไม่ใช่ครอบครัวนี้

27
00:01:56,360 --> 00:02:00,160
ถ้าการทำแบบนี้ทำให้คุณรู้สึกชนะ

28
00:02:01,080 --> 00:02:02,320
ก็เชิญไปฉลองเลย

29
00:02:04,520 --> 00:02:07,040
แต่จะไม่มีใครฉลองกับคุณ

30
00:02:11,240 --> 00:02:12,760
ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน

31
00:02:19,160 --> 00:02:21,160
นักข่าวรออยู่ครับ

32
00:02:23,680 --> 00:02:26,079
นักข่าวครับ พวกเขารออยู่

33
00:02:41,040 --> 00:02:43,440
ฉันทำพลาดครั้งใหญ่

34
00:02:46,560 --> 00:02:48,120
ยกโทษให้ฉันด้วยนะ

35
00:02:49,560 --> 00:02:50,440
โมหินี

36
00:02:52,200 --> 00:02:53,240
อย่าทำแบบนี้เลย

37
00:02:54,320 --> 00:02:56,600
ผมทำพลาดมาเยอะมาก

38
00:02:58,600 --> 00:03:00,600
จนคุณเลิกนับไปแล้ว

39
00:03:02,280 --> 00:03:03,400
เรามาหาวิธีกัน

40
00:03:07,400 --> 00:03:08,840
ทุกอย่างจะเรียบร้อยดี

41
00:04:06,440 --> 00:04:11,280
แบนดิช แบนดิตส์

42
00:04:15,360 --> 00:04:19,720
ฉันกลับไปยุ่งเกี่ยวกับราเธอีก
และมันไม่ยุติธรรมกับคุณ

43
00:04:19,800 --> 00:04:25,240
ในรอบรองฯ ฉันเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง
และมันไม่ยุติธรรมกับวง

44
00:04:25,360 --> 00:04:28,440
อายัน มันจะดีกว่าถ้าฉันไป

45
00:04:28,520 --> 00:04:30,200
เลขหมายที่ท่านเรียก...

46
00:04:30,240 --> 00:04:32,120
ยังจะโทรอีกทำไม

47
00:04:33,360 --> 00:04:35,480
ฟังนะ อายัน ช่วยอธิบายเราอีกที

48
00:04:35,600 --> 00:04:39,360
ก็บอกแล้วไง
เธอคิดว่าตัวเองเป็นตัวถ่วง เลยหนีไป

49
00:04:39,480 --> 00:04:41,320
อย่างน้อยก็เอาจดหมายให้ดูหน่อย

50
00:04:41,360 --> 00:04:43,320
ฉันบอกส่วนที่เกี่ยวข้องแล้ว

51
00:04:43,360 --> 00:04:46,080
ทุกคน ไม่เป็นไร
เรามาคุยว่าจะเอายังไงต่อกันเถอะ

52
00:04:46,159 --> 00:04:49,240
- ตามันนาออกไปแล้ว และ...
- เดี๋ยว อย่าเพิ่งตกใจกัน

53
00:04:49,360 --> 00:04:52,240
เธอคงต้องการเวลาหน่อย
พรุ่งนี้ก็อาจจะกลับมาแล้ว

54
00:04:52,360 --> 00:04:55,360
ยังไม่ต้องบอกอาจารย์นันทินีด้วย
คืนนี้ไปพักกันก่อน

55
00:04:55,440 --> 00:04:58,080
- พรุ่งนี้ค่อยมาวางแผนกันใหม่
- เรามีแผนอยู่แล้ว

56
00:04:58,720 --> 00:05:01,880
เธอบอกเองว่า
ชอบเอาตัวเองเป็นที่ตั้งเสมอใช่ไหม

57
00:05:02,800 --> 00:05:05,480
วงนี้สำคัญกว่านั้น งั้นช่างหัวเธอซะ

58
00:05:25,120 --> 00:05:28,560
พอไม่มีตามันนา
ก็รู้สึกเหมือนทีมชาติอินเดียที่ไม่มีโธนีเลย

59
00:05:28,640 --> 00:05:30,360
ทั้งหมดเป็นเพราะฉันเอง

60
00:05:31,720 --> 00:05:33,640
- อย่างน้อยก็ควรไปคุยกับพวกเขา
- เฮ้ย

61
00:05:34,320 --> 00:05:36,880
นายจะผิดได้ยังไง นี่มันการแข่งขัน

62
00:05:36,960 --> 00:05:41,920
กาบีร์ ฉันไม่อยากเป็นเหตุผล
ที่เธอล้มเลิกความฝัน

63
00:05:42,000 --> 00:05:44,560
โอเค งั้นเอาแบบนี้ ไปหาเธอแล้วบอกว่า

64
00:05:44,640 --> 00:05:47,440
นายจะแพ้รอบชิง
ให้เธอเอาถ้วยรางวัลไปเลย

65
00:05:47,520 --> 00:05:49,400
เราพอใจแล้วกับถ้วยมีส่วนร่วม

66
00:05:49,480 --> 00:05:51,920
- มันไม่ง่ายแบบนั้น
- อย่าพยายามเป็นพระเอกเลย

67
00:05:52,000 --> 00:05:53,800
ยอมรับซะว่านายเป็นตัวร้ายในชีวิตเธอ

68
00:05:53,880 --> 00:05:55,600
เป็นอมริช ปูรี ไม่ใช่ชาห์ รุข ข่าน

69
00:05:55,680 --> 00:05:57,800
นายพยายามเป็นคนดี แต่ทำพังตลอด

70
00:05:57,880 --> 00:06:02,120
อย่าตั้งเป้าว่าจะชนะทุกครั้ง
ปล่อยๆ ไปบ้างถึงจะฉลาด

71
00:06:02,200 --> 00:06:04,400
เข้าใจไหม มาเถอะ

72
00:06:08,040 --> 00:06:09,840
ไม่ต้องห่วงนะ

73
00:06:09,920 --> 00:06:12,640
เรารู้ว่าต้องทำยังไง
แสดงให้อาจารย์ดูรอบนึง

74
00:06:13,760 --> 00:06:16,160
แล้วค่อยดูว่าเป็นยังไง โอเคนะ

75
00:06:16,240 --> 00:06:19,320
ดูคุยกันจริงจังมาก คิดอะไรได้เหรอ

76
00:06:19,400 --> 00:06:20,600
- ไงครับ
- ว่าไง

77
00:06:20,680 --> 00:06:21,520
- ครับ
- ว่าไง

78
00:06:21,600 --> 00:06:25,760
ที่จริงผมกำลังคิดว่า
รากเหง้าของทุกคนต่างกันมาก

79
00:06:25,880 --> 00:06:30,640
งั้นเราทำเพลงแมชอัปดีไหม

80
00:06:30,720 --> 00:06:34,360
เอาทุกแนวเพลงที่เราชอบ
อย่างร็อก แจ๊ส มาทำรายชื่อ

81
00:06:34,440 --> 00:06:36,680
- แล้วลองแต่ง...
- ตามันนาไปไหน

82
00:06:41,280 --> 00:06:44,360
- อาจารย์คะ ตามันนาออกจากวงแล้ว
- อะไรนะ

83
00:06:44,440 --> 00:06:46,080
หนูว่าการแพ้ให้ราเธ...

84
00:06:46,159 --> 00:06:48,320
หมายความว่าไง "ออกจากวง"

85
00:06:49,240 --> 00:06:51,320
- เธอพูดว่าไงกันแน่
- แค่นี้ครับ

86
00:06:52,159 --> 00:06:55,280
เธอออกจากวงและการแข่งขัน
แล้วจะกลับบ้าน

87
00:06:56,600 --> 00:07:00,840
เสนอไอเดียสำหรับรอบชิงได้ยังไง
ในเมื่อสมาชิกในวงไม่ครบ

88
00:07:00,920 --> 00:07:03,240
คนอื่นอยู่กันครบ เราจัดการได้ครับ

89
00:07:04,920 --> 00:07:06,840
ใช่ไหม เริ่มกันเถอะ

90
00:07:14,840 --> 00:07:16,640
ไม่มีใครจริงจังกับเรื่องนี้เลยเหรอ

91
00:07:16,760 --> 00:07:18,680
ชีลา โทรหาเธอสิ

92
00:07:18,760 --> 00:07:21,760
ตามกลับมา เราจะแก้ปัญหาด้วยกัน

93
00:07:21,840 --> 00:07:26,640
ที่จริงเราตัดสินใจกันแล้ว
ว่าจะไม่โทรหาตามันนาครับ

94
00:07:33,760 --> 00:07:36,200
"เรา" หมายถึงเธอสินะ

95
00:07:36,280 --> 00:07:37,720
อาจารย์เป็นผู้ดูแลวงเรา

96
00:07:37,800 --> 00:07:40,960
แต่ถ้าสมาชิกคนนึงเข้ากับวงไม่ได้

97
00:07:41,040 --> 00:07:43,880
มันก็บั่นทอนกำลังใจไม่ใช่เหรอครับ

98
00:07:43,960 --> 00:07:47,000
แล้วถ้าสมาชิกหนึ่งคน
ทิ้งคนอื่นไปเพราะอีโก้

99
00:07:47,080 --> 00:07:48,840
มันไม่ทำให้หมดกำลังใจเหรอ

100
00:07:49,520 --> 00:07:52,080
เราจะชนะไปทำไม
ถ้าวงไม่อยู่กันพร้อมหน้า

101
00:07:52,159 --> 00:07:53,680
ชัยชนะสำคัญกับผม

102
00:07:54,440 --> 00:07:58,120
เสียใจด้วยที่อาจารย์เลือกเส้นทางชีวิตอื่น
แต่ไม่ใช่ทุกคนต้องทำแบบเดียวกัน

103
00:07:58,200 --> 00:07:59,760
อายัน

104
00:08:01,720 --> 00:08:03,040
ให้เขาพูดต่อ

105
00:08:05,280 --> 00:08:06,880
เส้นทางชีวิตอื่นคือยังไง

106
00:08:09,240 --> 00:08:11,640
อาจารย์ไม่เคยออกไปสู่โลกความจริง

107
00:08:12,640 --> 00:08:16,200
อยู่สอนในมหาวิทยาลัย
เพราะความหลัง ส่วนเขา...

108
00:08:18,640 --> 00:08:19,720
ใคร

109
00:08:19,800 --> 00:08:23,880
ประสบการณ์ของอาจารย์ช่วยอะไรไม่ได้

110
00:08:23,960 --> 00:08:25,120
อายัน ใคร

111
00:08:25,200 --> 00:08:27,280
อิมโรซลืมเรื่องในอดีตใช่ไหมล่ะ

112
00:08:27,960 --> 00:08:29,280
ตอนที่อาจารย์ทำวงแตก

113
00:08:33,880 --> 00:08:35,120
ดูสิว่าเขาไปถึงไหนแล้ว

114
00:08:36,360 --> 00:08:40,120
ถ้าเราอยากชนะการแข่งขันนี้
ก็ต้องทำเหมือนกัน

115
00:08:52,640 --> 00:08:53,520
โอเค

116
00:08:55,440 --> 00:08:56,280
ซ้อมต่อเลย

117
00:09:04,880 --> 00:09:08,240
อาจารย์ครับ เราขอโทษจริงๆ
ไม่มีใครรู้สึกแบบนั้นเลย

118
00:09:08,320 --> 00:09:10,000
อายันเสียใจอยู่ ก็เลย...

119
00:09:10,080 --> 00:09:12,200
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาจารย์ได้ยินคำพูดนี้

120
00:09:13,040 --> 00:09:14,360
ชินแล้ว

121
00:09:17,880 --> 00:09:20,400
ทำไมไม่ยอมเข้าใจว่า
เพลงพวกนี้เป็นของเรา

122
00:09:20,480 --> 00:09:23,240
เป็นของตระกูลเรา พ่อผมเป็นคนแต่งเอง

123
00:09:23,320 --> 00:09:25,760
ก็เป็นไปได้
แต่ตอนนี้ลิขสิทธิ์เป็นของดิกวิชัยครับ

124
00:09:26,400 --> 00:09:28,080
รายการเขียนกฎไว้ชัดเจน

125
00:09:28,160 --> 00:09:32,480
ในรอบชิงต้องใช้เพลงแต่งใหม่
และยังไม่ถูกเผยแพร่

126
00:09:32,520 --> 00:09:35,200
พวก มันใช้กับเพลงคลาสสิกไม่ได้

127
00:09:35,280 --> 00:09:37,880
เพลงที่ดิกวิชัยปล่อยออกมา

128
00:09:38,000 --> 00:09:40,200
เป็นของตระกูลราถท

129
00:09:40,280 --> 00:09:42,240
เขาอ้างลิขสิทธิ์ไม่ได้

130
00:09:42,320 --> 00:09:45,080
ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ
ด้านดนตรีคลาสสิกหรือทนาย

131
00:09:45,160 --> 00:09:46,520
พวกคุณยังมีเวลาอีก 15 วัน

132
00:09:46,640 --> 00:09:49,720
น่าจะแต่งเพลงใหม่ทันนะ

133
00:09:51,880 --> 00:09:53,880
เฮงซวยชะมัด

134
00:10:09,120 --> 00:10:12,840
ราเธ เพลงที่ยังแต่งไม่เสร็จ
เอามาจากสมุดรวมเพลงหรือเปล่า

135
00:10:13,440 --> 00:10:15,120
- ใช่
- ดิกวิชัยไม่ได้ใช้มัน

136
00:10:15,840 --> 00:10:18,480
งั้นพูดง่ายๆ คือ
นี่เป็นทางเลือกสำหรับชุดโน้ตแรก

137
00:10:18,520 --> 00:10:19,640
ส่วนอันนี้สำหรับชุดที่สอง

138
00:10:19,760 --> 00:10:21,400
- รวมกัน...
- หนูจ๋า

139
00:10:21,480 --> 00:10:23,720
นี่ไม่ใช่เพลงป็อป เลขสูตรนี้ใช้ไม่ได้หรอก

140
00:10:23,760 --> 00:10:25,240
มันเป็นดนตรีคลาสสิก

141
00:10:28,880 --> 00:10:30,520
อนันยา ขอโทษนะ

142
00:10:30,600 --> 00:10:33,040
คุณเจตนาดี

143
00:10:33,120 --> 00:10:35,880
แต่มันไม่มีประโยชน์แล้ว ทุกอย่างจบแล้ว

144
00:10:35,960 --> 00:10:37,000
จบเหรอ

145
00:10:37,880 --> 00:10:41,200
อะไรวะ นี่มากันขำๆ เหรอ

146
00:10:41,280 --> 00:10:44,400
นี่มันรอบชิงนะ เราต้องร้องอะไรสักเพลง

147
00:10:44,480 --> 00:10:45,520
ร้อง แฮปปี้เบิร์ทเดย์

148
00:10:45,640 --> 00:10:49,400
ทวิงเกิล ทวิงเกิล ราเธมีลูกแมวเหมียว
ร้องเพลงสวด อะไรก็ได้

149
00:10:49,480 --> 00:10:52,280
ประเด็นคือ
เราต้องร้องเพลงของท่านบัณฑิต

150
00:10:56,320 --> 00:11:01,000
ทุกคนอาจจะพอรู้ว่าท่านบัณฑิต

151
00:11:01,080 --> 00:11:02,880
แต่งเพลงยังไง

152
00:11:02,960 --> 00:11:06,080
เขาสอนเราหลังจากแต่งเสร็จเท่านั้น

153
00:11:06,160 --> 00:11:09,600
เขาชอบอยู่คนเดียว
ตอนแต่งเพลงน่ะ ราเธ

154
00:11:09,680 --> 00:11:12,000
จะกลับมาก็ต่อเมื่อแต่งเสร็จ

155
00:11:12,080 --> 00:11:16,120
เขาไม่เคยบอกอะไร
เราก็ไม่กล้าถามด้วย

156
00:11:18,000 --> 00:11:21,840
พ่อเคยซื้อตั๋วรถบัสให้เขา

157
00:11:23,520 --> 00:11:24,520
ไปบิกาเนร์

158
00:11:25,360 --> 00:11:27,720
แต่จากตรงนั้นไม่รู้ไปไหนต่อ

159
00:11:32,320 --> 00:11:33,920
มนเทียรเก่า บิกาเนร์ใต้

160
00:11:37,400 --> 00:11:38,480
อะไร

161
00:11:39,760 --> 00:11:42,800
ท่านบัณฑิตบอกความลับทุกอย่างกับผม

162
00:11:42,880 --> 00:11:44,520
เราผูกพันกันลึกซึ้งมาก

163
00:11:46,720 --> 00:11:48,640
ในหนังสือบอกไว้หมดแล้ว

164
00:11:48,720 --> 00:11:52,120
ไม่มีใครคิดจะอ่านหนังสือ
ที่จุดชนวนความวุ่นวายทั้งหมดเหรอ

165
00:11:52,200 --> 00:11:54,160
- หนังสือมันเดรการ์น่ะเหรอ
- ใช่สิ

166
00:11:54,240 --> 00:11:58,480
ไปอ่านซะ ทุกคน
มีรายละเอียดแซ่บๆ เต็มเลย

167
00:12:01,520 --> 00:12:04,600
ก็น่าสนใจอยู่นะ

168
00:12:05,440 --> 00:12:06,280
ขอโทษครับ

169
00:12:06,360 --> 00:12:09,680
มันเดรการ์บอกชื่อคนในบิกาเนร์ด้วยนะ

170
00:12:11,320 --> 00:12:12,200
บาสันติ

171
00:12:12,280 --> 00:12:13,480
- บ็อบ...
- มาร์เลย์

172
00:12:13,560 --> 00:12:16,280
- ไม่ใช่บ็อบ มาร์เลย์
- เขาชื่อไภรพ สิงห์

173
00:12:17,880 --> 00:12:20,040
พ่อเขาเล่นตัพลาให้คุณวยาส

174
00:12:21,240 --> 00:12:23,480
และไภรพ สิงห์เล่นให้ท่านบัณฑิต

175
00:12:24,120 --> 00:12:25,800
พวกเขาเป็นเพื่อนกันสมัยเด็กๆ

176
00:12:25,920 --> 00:12:31,560
ท่านบัณฑิตแยกไปสร้างอีกฆารนะ
แต่พวกเขายังเป็นเพื่อนกันอยู่

177
00:12:32,440 --> 00:12:34,520
บิกาเนร์

178
00:12:36,560 --> 00:12:39,720
ไภรพ สิงห์ยังเล่นอยู่ในบิกาเนร์
ห่างไกลผู้คน

179
00:12:40,840 --> 00:12:45,360
ตอนผมไปถามเรื่องท่านบัณฑิต
เขาไม่ได้พูดอะไรมาก

180
00:12:45,440 --> 00:12:48,200
ลองไปหาดูสิ ในฐานะหลานชาย

181
00:12:48,280 --> 00:12:50,600
เขาอาจจะยอมคุยกับคุณ

182
00:12:55,280 --> 00:12:56,600
คุณลุงไภรพ

183
00:12:57,400 --> 00:12:58,720
สวัสดีครับ คุณสิงห์

184
00:13:09,200 --> 00:13:13,280
ถ้าไม่รู้จักราเธ โมฮัน
จะรู้จักดนตรีเขาได้ยังไง

185
00:13:13,360 --> 00:13:16,840
- ท่านบัณฑิตสอนเรามาครับ คุณไภรพ
- นายอาจรู้จักท่านบัณฑิตก็จริง

186
00:13:16,920 --> 00:13:19,240
แต่ฉันพูดถึงราเธ โมฮัน

187
00:13:19,320 --> 00:13:22,520
เขาเริ่มมีความสัมพันธ์กับดนตรี
ตั้งแต่ก่อนจะเป็นบัณฑิตมานานแล้ว

188
00:13:22,600 --> 00:13:26,560
งั้นช่วยเล่าหน่อยครับ
เราอยากรู้ชีวิตของเขา

189
00:13:27,200 --> 00:13:31,000
ไม่ได้หรอก
นายแค่อยากรู้เทคนิคของชุดโน้ต

190
00:13:31,080 --> 00:13:34,160
- ไม่จริงครับ
- จริงสิ

191
00:13:34,240 --> 00:13:36,200
แล้วทำไมไม่มาเร็วกว่านี้

192
00:13:36,280 --> 00:13:40,640
เพิ่งมาเอาป่านนี้
เพราะอยากชนะการแข่งขันในทีวีกัน

193
00:13:40,720 --> 00:13:44,320
แล้วถ้าราเธ โมฮัน
ไม่ได้สอนวิธีสร้างชุดโน้ต

194
00:13:44,400 --> 00:13:45,640
มันก็คงมีเหตุผลอยู่

195
00:13:46,880 --> 00:13:50,160
เขาอาจจะมองว่านายไม่คู่ควร

196
00:13:55,480 --> 00:13:57,000
เอาชากับขนมให้พวกเขาด้วย

197
00:14:05,840 --> 00:14:07,920
หนูเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดของวง

198
00:14:09,880 --> 00:14:12,520
เราแพ้รอบรองชนะเลิศเพราะหนู

199
00:14:14,200 --> 00:14:16,920
หนูอาจจะต้อง
เจอราเธอีกครั้งในรอบชิง และ...

200
00:14:19,840 --> 00:14:20,680
อาจารย์คะ

201
00:14:21,760 --> 00:14:26,560
หนูปล่อยให้ความสัมพันธ์แย่ๆ
ของเราเข้ามาขวางอีกไม่ได้แล้ว

202
00:14:39,880 --> 00:14:40,720
อาจารย์คะ

203
00:14:40,800 --> 00:14:42,800
อาจารย์มาจากหมู่บ้านเล็กๆ ตามันนา

204
00:14:44,040 --> 00:14:45,400
สำหรับอาจารย์

205
00:14:46,920 --> 00:14:49,960
ดนตรีคือเสียงก้องที่ออกจากใจ
แล้วพุ่งไปชนภูเขา

206
00:14:52,120 --> 00:14:54,080
แล้วอิมโรซก็เข้ามาในชีวิต

207
00:14:55,040 --> 00:14:56,880
เขาพาอาจารย์ไปมหาวิทยาลัยดนตรี

208
00:14:58,240 --> 00:15:01,640
ดนตรีมันยิ่งใหญ่กว่ามหาวิทยาลัยเยอะ

209
00:15:01,720 --> 00:15:03,840
เขาทำให้อาจารย์เข้าใจเรื่องนั้น

210
00:15:05,560 --> 00:15:09,480
อาจารย์ตกหลุมรักเขา

211
00:15:09,560 --> 00:15:11,480
คนที่พาอาจารย์มาเจอชีวิตใหม่

212
00:15:12,960 --> 00:15:14,600
อาจารย์เป็นที่หนึ่งของรุ่น

213
00:15:14,680 --> 00:15:18,680
แต่สนใจแค่ว่าตัวเองอยากเรียนรู้เพิ่ม

214
00:15:21,680 --> 00:15:23,560
แต่อิมโรซ...

215
00:15:25,200 --> 00:15:27,000
เขาอยากมีชื่อเสียง

216
00:15:28,680 --> 00:15:30,080
ส่วนอาจารย์อยากมีเขา

217
00:15:31,480 --> 00:15:35,880
เราเลยตั้งวงขึ้นมาและมันดังมาก

218
00:15:37,600 --> 00:15:38,520
แต่...

219
00:15:43,480 --> 00:15:45,520
อาจารย์มาคิดได้ว่า

220
00:15:46,680 --> 00:15:48,760
กำลังเสียดนตรีไป

221
00:15:50,960 --> 00:15:52,440
และอาจจะตัวตนด้วย

222
00:15:55,680 --> 00:16:01,560
เสียไปมากจนไม่เหลืออะไรให้อิมโรซแล้ว

223
00:16:06,120 --> 00:16:07,240
จากนั้น...

224
00:16:08,440 --> 00:16:11,800
อาจารย์ก็หนีมา ทิ้งวงตัวเอง อิมโรซ

225
00:16:15,040 --> 00:16:17,000
และแม้กระทั่งทิ้งดนตรีไว้ข้างหลัง

226
00:16:19,200 --> 00:16:21,480
แต่ดนตรียังตามมาหลอกหลอนตลอด

227
00:16:29,760 --> 00:16:32,880
ศิลปะเป็นพร ตามันนา

228
00:16:33,760 --> 00:16:35,320
แต่ก็เป็นคำสาปด้วย

229
00:16:37,320 --> 00:16:39,200
เราหนีมันไม่ได้หรอก

230
00:16:40,560 --> 00:16:42,320
ความรักก็เหมือนกัน

231
00:16:45,400 --> 00:16:47,320
เธอไม่มีวันลืมราเธ

232
00:16:48,600 --> 00:16:51,040
และไม่มีวันหนีดนตรีได้

233
00:16:54,080 --> 00:16:57,120
มันคือความจริงสองเรื่องที่ต่างกันในชีวิต

234
00:16:58,640 --> 00:17:01,160
ยอมรับซะ แต่อย่าเอามาปนกัน

235
00:17:01,840 --> 00:17:03,080
ตอนนี้

236
00:17:04,319 --> 00:17:07,960
วงและดนตรีของเธอ

237
00:17:09,560 --> 00:17:11,040
ต้องการเธอ

238
00:17:18,760 --> 00:17:22,400
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

239
00:17:23,960 --> 00:17:28,960
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

240
00:17:29,800 --> 00:17:32,480
บังเก บิฮารี

241
00:17:32,560 --> 00:17:35,080
ชยามแสนขี้เล่น

242
00:17:35,200 --> 00:17:38,000
โอ้ คีรีธาร

243
00:17:38,080 --> 00:17:41,920
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

244
00:17:43,560 --> 00:17:48,560
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

245
00:17:48,640 --> 00:17:54,640
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

246
00:17:55,680 --> 00:18:01,640
พระกฤษณะ...

247
00:18:10,080 --> 00:18:12,640
- ร้องเพราะจัง
- เพราะมาก

248
00:18:12,720 --> 00:18:14,800
ขอบคุณครับ

249
00:18:14,960 --> 00:18:16,320
ร้องเพลงเก่งมากเลย

250
00:18:16,440 --> 00:18:19,280
- แสดงได้ดีมากตอนแข่งวชอ.
- ขอบคุณครับ

251
00:18:19,320 --> 00:18:20,800
ขอโทษครับ

252
00:18:37,560 --> 00:18:38,680
มีอะไร

253
00:18:39,800 --> 00:18:41,480
- รองเท้าแตะผมหาย
- อยากได้ไหมล่ะ

254
00:18:46,800 --> 00:18:49,760
- จะขโมยไปเพื่อมาคืนง่ายๆ ทำไม
- นายมาจากไหน

255
00:18:49,880 --> 00:18:52,560
- จะสนใจทำไม
- เป็นอะไรกับราเธ โมฮัน

256
00:18:56,520 --> 00:18:59,640
- รู้จักท่านบัณฑิตได้ยังไงครับ
- เขาเป็นท่านบัณฑิตสำหรับนายก็จริง

257
00:18:59,720 --> 00:19:04,560
แต่เขาเคยเป็นน้องฉัน
และเพลงสวดที่นายร้องเป็นของราเธฉัน

258
00:19:09,240 --> 00:19:12,080
เขาจะร้องเพลง
แล้วฉันจะขโมยรองเท้าตรงนี้

259
00:19:13,440 --> 00:19:16,480
เราทุกคนเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกเอามาทิ้งที่วัด

260
00:19:16,560 --> 00:19:20,080
และราเธเป็นคนเดียว
ที่ซื่อสัตย์ในกลุ่มพวกเรา

261
00:19:21,160 --> 00:19:23,800
เขาร้องเพลงเป็นก่อนจะพูดได้ซะอีก

262
00:19:23,880 --> 00:19:29,000
เราเลยชอบขู่ให้เขาร้องเพลง
จนกว่าเราจะเสร็จงาน

263
00:19:29,080 --> 00:19:31,800
อยู่มาวันหนึ่ง
บัณฑิตวยาสได้ยินเขาร้องเพลง

264
00:19:31,920 --> 00:19:33,400
- เงินผมล่ะ
- ไปเลยไป

265
00:19:33,480 --> 00:19:37,000
จังหวะและจิตวิญญาณเขาจริงใจมาก

266
00:19:37,080 --> 00:19:39,680
เขาต่อสู้เพื่อสิทธิ์ของตัวเองเสมอ

267
00:19:39,800 --> 00:19:41,560
- ขโมยเหรอ
- นี่เงินผม

268
00:19:41,640 --> 00:19:43,200
- เงินอะไร
- ผมร้องเพลงไง

269
00:19:43,280 --> 00:19:44,280
ใครสอน

270
00:19:45,320 --> 00:19:49,480
บัณฑิตวยาสที่กำลังหาผู้สืบทอดอยู่

271
00:19:49,560 --> 00:19:53,160
เห็นแววในตัวราเธ
เด็กกำพร้าคนนึงเจอบ้าน

272
00:19:53,240 --> 00:19:55,800
และฆารนะบิกาเนร์ก็เจอทายาท

273
00:19:56,960 --> 00:20:00,720
บัณฑิตวยาสหมกมุ่นกับการสอนราเธมาก

274
00:20:00,800 --> 00:20:04,400
จนตัดขาดฆารนะตัวเอง
จากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง

275
00:20:04,520 --> 00:20:08,760
กษัตริย์โชธปุระ
ขอเชิญท่านเข้าร่วมงานดวลเพลง

276
00:20:08,800 --> 00:20:10,000
ไปให้พ้น

277
00:20:10,080 --> 00:20:13,560
ราเธได้แต่ลับฝีมืออยู่หลังกำแพงสี่ด้าน

278
00:20:13,680 --> 00:20:19,560
บัณฑิตวยาสให้ลูกสาวแต่งงานกับราเธ
และตั้งชื่อใหม่ให้เขา

279
00:20:19,680 --> 00:20:22,480
ราเธ โมฮัน ราถท

280
00:20:22,560 --> 00:20:27,800
ตรงที่นายนั่งอยู่คือบ้านหลังแรกของปู่นาย

281
00:20:57,480 --> 00:20:59,560
แต่คุณเป็นคนสร้างวงนี้

282
00:20:59,680 --> 00:21:01,800
คุณแต่งเพลงใหม่ขึ้นมาเลย

283
00:21:01,920 --> 00:21:04,560
ผมยังไม่เคยแต่งเพลงใหม่สักเพลง

284
00:21:05,880 --> 00:21:08,240
ฉันย้อมผมฟ้าเพราะเธอนะเนี่ย

285
00:21:09,560 --> 00:21:12,200
ตามันนา เธอทำได้ เราเชื่อใจเธอ

286
00:21:17,200 --> 00:21:20,560
วงและดนตรีของเธอต้องการเธอ

287
00:21:50,840 --> 00:21:53,480
ฉันรู้ว่าตัวเองไม่มีที่ในวงแล้ว

288
00:22:01,800 --> 00:22:03,760
แต่ลองฟังนี่ก่อนนะ

289
00:22:04,640 --> 00:22:07,240
มันอาจจะช่วยได้ในรอบชิง

290
00:22:07,320 --> 00:22:10,160
แล้วจะไม่เอาก็ได้ ถ้ามันไม่เข้าท่า

291
00:22:15,400 --> 00:22:16,520
อาจารย์คะ

292
00:22:19,040 --> 00:22:20,120
ตามันนา เดี๋ยวก่อน

293
00:22:38,320 --> 00:22:43,520
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

294
00:22:44,160 --> 00:22:50,160
ตอบคำอธิษฐานเถิด

295
00:22:54,280 --> 00:22:56,760
พระกฤษณะ

296
00:22:56,840 --> 00:22:58,360
อย่าทำแบบนี้เลย พ่อหนุ่ม

297
00:23:00,520 --> 00:23:04,000
อย่าให้ฉันต้องทำบาปซ้ำๆ
ที่ปฏิเสธนายทุกครั้ง

298
00:23:05,880 --> 00:23:07,040
ผมจะทำอะไรได้อีกล่ะ

299
00:23:07,920 --> 00:23:10,360
สิ่งที่ท่านบัณฑิตเป็นสำหรับคุณ

300
00:23:11,120 --> 00:23:14,520
ไม่ว่าเขาจะทำถูกหรือผิด
ผมก็ไม่รู้อะไรทั้งนั้น

301
00:23:16,120 --> 00:23:19,720
แต่ไม่ว่าจะเป็นยังไงหรืออะไร

302
00:23:20,920 --> 00:23:22,480
เขาก็เป็นเทพของผม

303
00:23:24,280 --> 00:23:26,240
แล้วพอเขาจากไป

304
00:23:26,840 --> 00:23:30,360
ผมก็รู้สึกเหมือนเด็กกำพร้าคนนั้น
ที่เคยร้องเพลงในวัดนี้

305
00:23:33,840 --> 00:23:35,600
เราไม่ได้ตามล่าชื่อเสียง

306
00:23:36,640 --> 00:23:41,360
เราแค่อยากเล่าเรื่องราวท่านบัณฑิต
กับคนทั้งโลก ด้วยความภาคภูมิใจ

307
00:23:42,840 --> 00:23:45,520
และชุดโน้ตนี้
คือส่วนที่ขาดไปในเรื่องราวของเขา

308
00:23:48,720 --> 00:23:52,200
ผมแค่หวังว่าคุณจะช่วยทำให้มันสมบูรณ์ได้

309
00:23:57,160 --> 00:23:58,720
ไม่งั้นเราจะร้องได้ไม่สมบูรณ์

310
00:24:01,480 --> 00:24:04,400
แต่ถ้าผมไม่แม้แต่จะพยายามแต่งให้เสร็จ

311
00:24:06,360 --> 00:24:08,720
ผมจะเป็นผู้สืบทอดได้ยังไงล่ะ

312
00:24:13,720 --> 00:24:15,160
ดังนั้นพรุ่งนี้

313
00:24:16,520 --> 00:24:20,560
ผมกับครอบครัวจะมาที่นี่อีก
เพื่อไขปริศนาของชุดโน้ตนี้

314
00:24:22,920 --> 00:24:24,880
และผมจะกลับมาหาคุณอีก

315
00:24:26,160 --> 00:24:27,960
ด้วยความหวังเดิมว่าคุณจะช่วยเรา

316
00:24:30,640 --> 00:24:34,520
จะปฏิเสธผมอีกก็ได้ คุณอาวุโสกว่าผม

317
00:24:36,240 --> 00:24:37,480
คุณมีสิทธิ์ครับ

318
00:24:47,840 --> 00:24:48,880
ดนตรีกับความดื้อรั้น

319
00:24:50,440 --> 00:24:52,600
ได้จากท่านบัณฑิตมาทั้งสองอย่างเลยนะ

320
00:24:55,360 --> 00:24:57,440
ตอนพาครอบครัวมาด้วยพรุ่งนี้

321
00:24:58,960 --> 00:25:03,160
เราจะซ้อมกันในสถานที่เดิม
ที่ท่านบัณฑิตแต่งเพลงทั้งหมดของเขา

322
00:25:16,680 --> 00:25:18,120
สวัสดี

323
00:25:55,840 --> 00:25:56,880
ทางนี้

324
00:26:25,640 --> 00:26:27,200
ชุดโน้ตที่ยังแต่งไม่เสร็จ

325
00:26:29,120 --> 00:26:31,280
นี่คงจะเป็นเพลงสุดท้ายของเขา

326
00:26:31,360 --> 00:26:32,800
เริ่มกันเลยไหม

327
00:26:43,600 --> 00:26:45,000
แค่คิดขึ้นมาเฉยๆ

328
00:26:47,080 --> 00:26:48,440
มันก็แปลกนิดๆ

329
00:26:50,320 --> 00:26:53,360
แตกต่าง แต่น่าสนใจนะ

330
00:26:53,440 --> 00:26:55,600
แต่มันเกี่ยวกับรากเหง้ายังไง

331
00:27:00,200 --> 00:27:03,320
มีใครจำได้บ้างว่า
ทำไมตัวเองถึงเริ่มสนใจดนตรี

332
00:27:06,360 --> 00:27:07,640
ฉันก็จำไม่ได้

333
00:27:10,360 --> 00:27:12,280
เพราะเราไม่เคยมีเหตุผล

334
00:27:15,320 --> 00:27:19,480
แต่พอโตขึ้น เราก็เริ่ม
หาเหตุผลให้เราเป็นเลิศด้านดนตรี

335
00:27:20,840 --> 00:27:23,880
เป็นที่ยอมรับ คนรอบข้างกดดัน

336
00:27:23,960 --> 00:27:25,760
วงดนตรีชิงแชมป์อินเดีย

337
00:27:27,960 --> 00:27:29,560
เราลืมตัวตนไป

338
00:27:30,720 --> 00:27:33,600
และเริ่มจดจ่อกับสิ่งที่เราอยากเป็น

339
00:27:37,720 --> 00:27:39,720
เราเริ่มวิ่งหนีตัวเอง

340
00:27:43,680 --> 00:27:48,120
แต่ไม่ว่าเราจะหนีไปไกลแค่ไหน

341
00:27:48,200 --> 00:27:51,600
เสียงสะท้อนของเรา
ก็จะย้อนกลับมาหาอยู่ดี

342
00:27:52,320 --> 00:27:54,680
เสียงที่เป็นของเรา

343
00:27:54,760 --> 00:27:56,560
ตัวตนของเรา

344
00:27:58,560 --> 00:27:59,960
ตัวตนที่เราเคยเป็น

345
00:28:02,280 --> 00:28:03,480
รากเหง้าของเรา

346
00:28:09,240 --> 00:28:11,120
เพลงเพราะมาก ตามันนา

347
00:28:14,400 --> 00:28:16,200
แต่เราคงใช้ไม่ได้

348
00:28:17,520 --> 00:28:20,800
เพราะวงตัดสินใจแล้ว
ว่าอยากร้องเพลงไหน

349
00:28:34,000 --> 00:28:38,360
นอกจากเราจะเปลี่ยนใจ

350
00:28:41,040 --> 00:28:44,320
อาจารย์ครับ
เพลงนี้ดีมากเลย เราทำได้อยู่แล้ว

351
00:28:49,520 --> 00:28:51,160
อายัน

352
00:28:56,400 --> 00:28:57,760
ขอบคุณนะ

353
00:28:57,880 --> 00:29:01,200
ไม่ต้องหรอก เพลงคุณดีกว่า

354
00:29:02,120 --> 00:29:04,960
ผมพูดมาตลอดว่าคุณแต่งเพลงเก่งกว่าผม

355
00:29:05,040 --> 00:29:08,400
และนี่คงเป็น
หนึ่งในเพลงดีที่สุดที่ผมเคยได้ยิน

356
00:29:08,480 --> 00:29:10,640
- ฉันไม่คู่ควรเลย
- ไม่คู่ควรจริงๆ

357
00:29:11,440 --> 00:29:12,880
คุณหักอกผม

358
00:29:16,080 --> 00:29:17,920
แต่นี่เป็นการอกหักของผมเอง

359
00:29:19,320 --> 00:29:21,640
งั้นให้ผมอยู่กับมันเถอะ โอเคไหม

360
00:29:21,760 --> 00:29:24,000
อายัน ขอโทษนะ ฉันขอโทษจริงๆ

361
00:29:24,080 --> 00:29:27,520
ผมเคยคิดว่าตัวเองไม่มีอะไรจะพูดนะ

362
00:29:28,600 --> 00:29:31,120
ได้แต่งเพลงแรกของตัวเอง

363
00:29:32,920 --> 00:29:34,120
รู้สึกดีมาก

364
00:29:36,000 --> 00:29:38,880
- ฉันฟังแล้ว เพราะมาก
- รู้แล้ว

365
00:29:43,720 --> 00:29:45,920
เอางี้ ตามันนา
ยินดีต้อนรับกลับเข้าวงแล้วกัน

366
00:29:46,720 --> 00:29:50,200
แต่อย่าคิดว่าผมยกโทษให้แล้วก็พอ

367
00:30:02,320 --> 00:30:04,960
ร้องเท่าที่เตรียมมาจนถึงตอนนี้ให้ฟังหน่อย

368
00:30:08,600 --> 00:30:11,360
อีกสี่วันก็จะถึงรอบชิงชนะเลิศ
ของวงดนตรีชิงแชมป์อินเดียค่ะ

369
00:30:11,440 --> 00:30:13,720
ห้าวงสุดท้ายจะต้องมาแข่งกัน

370
00:30:16,200 --> 00:30:17,760
คำถามสำคัญในตอนนี้...

371
00:30:17,840 --> 00:30:20,280
วงไหนจะได้เป็นแชมป์วชอ.วงแรก

372
00:30:20,360 --> 00:30:24,240
มาถามชาวอินเดียกันว่าชอบวงไหนที่สุด

373
00:30:24,320 --> 00:30:26,040
พี่ราเธชนะแน่

374
00:30:26,120 --> 00:30:27,080
อติกรามัน

375
00:30:27,160 --> 00:30:28,880
- รอยัลตีฟรีแน่นอน
- ฆารนะราถท

376
00:30:28,960 --> 00:30:30,200
- อีสเทิร์นทรินิตี
- ชวาลามุขขี

377
00:30:33,720 --> 00:30:38,080
น่าสนใจที่จะได้เห็นว่า
วงไหนมีศักยภาพในการชนะการแข่งขันนี้

378
00:30:38,160 --> 00:30:40,480
เรามองเห็นแก่นของชุดโน้ตทั้งคู่แล้ว

379
00:30:41,160 --> 00:30:43,200
อีกสี่วันเราจะได้รู้กันที่รอบชิงวชอ.

380
00:30:43,280 --> 00:30:45,840
วงไหนจะชนะใจชาวอินเดีย

381
00:30:45,920 --> 00:30:47,760
- อายัน
- ตามันนาอยู่แล้ว

382
00:30:47,840 --> 00:30:49,640
คุณโมหินีร้องเก่งมากค่ะ

383
00:30:49,720 --> 00:30:51,360
ฆารนะราถท

384
00:30:51,440 --> 00:30:53,280
ใครจะเป็นผู้ชนะ

385
00:30:53,360 --> 00:30:54,360
ชวาลามุขขี

386
00:30:54,440 --> 00:30:57,280
ใครจะเป็นแชมป์วงแรก
ของวงดนตรีชิงแชมป์อินเดีย

387
00:31:00,560 --> 00:31:04,600
ความเห็นฉันคงมีประโยชน์บ้างนะ

388
00:31:04,680 --> 00:31:07,960
คุณไภรพ ถ้าขาดคุณไป
ชุดโน้ตนี้คงไม่เสร็จสมบูรณ์

389
00:31:08,040 --> 00:31:12,760
เรารู้สึกใกล้ชิดกับท่านบัณฑิตขึ้นหน่อย
เพราะคุณเลยครับ

390
00:31:13,800 --> 00:31:17,120
ถ้าคุณไม่ว่าอะไร
เราขอกลับมาเยี่ยมบ้างนะคะ

391
00:31:18,680 --> 00:31:20,040
นี่เป็นมรดกตกทอดของพวกเธอ

392
00:31:21,520 --> 00:31:22,640
ฉันแค่ดูแลให้เฉยๆ

393
00:31:23,680 --> 00:31:27,800
สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆ
ที่มอบความรักให้เราขนาดนี้

394
00:31:27,880 --> 00:31:31,840
อย่างที่ทราบกันว่า
ฆารนะราถทเข้ารอบชิงของวชอ.แล้ว

395
00:31:31,920 --> 00:31:33,840
ผมกำลังยืนอยู่ตรงจุด

396
00:31:34,480 --> 00:31:39,160
ที่พ่อผม ราเธ โมฮัน ราถท
แต่งเพลงทั้งหมดของเขาขึ้นมา

397
00:31:40,360 --> 00:31:45,040
และที่ทุกคนเห็นอยู่ด้านหลัง
คือหินจารึกจังหวะโบราณ

398
00:31:45,120 --> 00:31:46,320
ของฆารนะเราครับ

399
00:31:46,400 --> 00:31:49,000
ฆารนะของคุณก็โบราณอยู่นะ

400
00:31:49,080 --> 00:31:50,040
มีจังหวะด้วย

401
00:31:50,120 --> 00:31:55,240
ใช่ คุณไกรลาสถึงกับ
ตั้งชื่อบทของท่านบัณฑิตเลยนะ

402
00:31:55,960 --> 00:31:59,360
"ฆารนะราถท:
เรื่องเสียจังหวะของตระกูลมีจังหวะ"

403
00:32:00,880 --> 00:32:02,720
นักเขียนนั่นลวงโลก

404
00:32:03,720 --> 00:32:05,280
เขาเขียนเรื่องเหลวไหล

405
00:32:07,000 --> 00:32:07,920
ช่างมันเถอะครับ

406
00:32:08,880 --> 00:32:11,440
- เราเลิกสนใจหนังสือเล่มนั้นแล้ว
- แต่ฉันไม่เลิก

407
00:32:12,960 --> 00:32:16,720
ท่านบัณฑิตจะออกจากฆารนะตัวเองทำไม

408
00:32:17,880 --> 00:32:20,920
ความจริงคือ
เขาโดนท่านอาจารย์ไล่ออกมาต่างหาก

409
00:32:21,000 --> 00:32:24,360
เขาพรากเด็กอายุห้าขวบจากอกพ่อ

410
00:32:24,440 --> 00:32:26,240
ทุกคนก็รู้ดี

411
00:32:27,720 --> 00:32:30,280
ท่านบัณฑิตไม่มีวัน
พูดแย้งอาจารย์ของเขาได้

412
00:32:30,880 --> 00:32:32,440
แต่ฉันจะพูดเอง

413
00:32:35,200 --> 00:32:37,040
ที่บ้านเขาไม่มีอะไรจะกินแล้ว

414
00:32:37,120 --> 00:32:38,840
พ่อ ผมหิวข้าว

415
00:32:38,920 --> 00:32:41,680
แต่ บัณฑิตวยาสหยิ่งทะนงมาก

416
00:32:41,760 --> 00:32:44,680
จนต่อต้านการร้องเพลง
ต่อหน้าคนอื่นโดยสิ้นเชิง

417
00:32:44,760 --> 00:32:46,800
และไม่ยอมให้ราเธ โมฮันร้องเพลงด้วย

418
00:32:46,880 --> 00:32:49,800
พวกเขาได้รับเชิญ
ไปร่วมงานดวลเพลง ทุกปี

419
00:32:49,880 --> 00:32:51,320
แต่เขาจะปฏิเสธมัน

420
00:32:52,240 --> 00:32:57,280
ผมเข้าใจเหตุผลที่อาจารย์ไม่อยาก
ร่วมงานดวลเพลงจนถึงตอนนี้นะครับ

421
00:32:57,360 --> 00:33:01,160
แต่ผมปล่อยให้ลูกนอนทั้งที่ท้องว่างไม่ได้

422
00:33:01,240 --> 00:33:04,840
- ผมขออนุญาต...
- หลานฉันหิวตายได้

423
00:33:06,520 --> 00:33:11,200
แต่ฉันจะไม่ร้องเพลง
ต่อหน้ากษัตริย์องค์ไหน

424
00:33:12,520 --> 00:33:15,360
คุณราเธ โมฮันขัดคำสั่งอาจารย์ไม่ได้

425
00:33:16,520 --> 00:33:20,720
แต่สิ่งต่อไปที่เขาทำไม่ใช่การตัดสินใจ
ของลูกศิษย์ แต่ในฐานะพ่อคนนึง

426
00:33:21,400 --> 00:33:25,440
ผมมาจากฆารนะบิกาเนร์
อะไรก็ตามที่ผมร้องดีในวันนี้

427
00:33:25,520 --> 00:33:29,000
ขออุทิศให้กับอาจารย์ของผม
คุณเกทารนาถ วยาส

428
00:33:29,960 --> 00:33:33,160
และอะไรก็ตามที่ผิดพลาด
ผมขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว

429
00:33:33,240 --> 00:33:38,600
พอได้ตำแหน่งสังคีตสัมราฏ คุณราเธ โมฮัน
ก็มาหาอาจารย์ด้วยความหวัง

430
00:33:38,680 --> 00:33:42,960
ว่าจะได้เจอกลุ่มผู้ชมที่คู่ควร
กับดนตรีของพวกเขาในโชธปุระ

431
00:33:43,040 --> 00:33:46,600
และลูกชายเขาจะมีโอกาส
ได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

432
00:33:46,680 --> 00:33:48,600
แต่คุณวยาสไม่ฟังเขา

433
00:33:48,680 --> 00:33:51,960
แกร้องเพลงของฉันโดยที่ฉันไม่อนุญาต

434
00:33:52,040 --> 00:33:56,040
แกไม่มีสิทธิ์ในดนตรีของฉัน
หรือฆารนะบิกาเนร์

435
00:33:56,120 --> 00:33:58,840
โจรก็ยังเป็นโจรอยู่วันยังค่ำ

436
00:34:01,720 --> 00:34:04,120
อาจารย์ไล่ผมออกจากฆารนะบิกาเนร์ได้

437
00:34:04,200 --> 00:34:07,160
แต่ผมมีสิทธิ์ในดนตรีนี้ครับ ท่านอาจารย์

438
00:34:07,240 --> 00:34:10,040
เหมือนกับที่ผมมีสิทธิ์ในเงินนั้น

439
00:34:10,120 --> 00:34:12,400
ดนตรีนี้ยิ่งใหญ่กว่าอาจารย์หรือตัวผมนัก

440
00:34:12,480 --> 00:34:15,520
- ผมจะไม่ให้ดนตรีต้องดับสลาย
- ออกไปซะ

441
00:34:15,600 --> 00:34:17,920
อาจารย์อาจจะไม่นับผมเป็นลูกศิษย์

442
00:34:18,000 --> 00:34:21,000
แต่ผมจะนับถืออาจารย์เป็นครูเสมอ

443
00:34:21,080 --> 00:34:23,760
แต่เขาขอสิทธิ์คืนจากลูกศิษย์

444
00:34:23,840 --> 00:34:25,679
แลกกับค่าเล่าเรียน

445
00:34:25,800 --> 00:34:28,000
ฉันอยากให้แกสาบานว่า

446
00:34:28,080 --> 00:34:32,600
จะออกจากบ้านฉันไป
เหมือนตอนเข้ามา ตัวเปล่า

447
00:34:32,639 --> 00:34:38,280
หลังจากวันนี้ แกไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง
กับลูกสาวหรือดิกวิชัย หลานชายของฉันอีก

448
00:34:49,560 --> 00:34:53,040
คุณราเธ โมฮันสร้างฆารนะใหม่
ในชื่อใหม่ได้

449
00:34:53,120 --> 00:34:55,960
แต่ไม่สามารถมอบชื่อนั้นให้ลูกตัวเอง

450
00:34:56,040 --> 00:34:57,400
ลูกชายที่เขารักที่สุด

451
00:35:23,680 --> 00:35:24,560
ขอโทษนะ

452
00:35:51,040 --> 00:35:54,600
เราต่อสู้มาทั้งชีวิต

453
00:35:57,320 --> 00:36:01,440
กลับได้มารู้ว่ามันไม่จริงตั้งแต่แรก

454
00:36:03,160 --> 00:36:04,920
จะให้ทำยังไงล่ะ

455
00:36:10,000 --> 00:36:13,120
ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณตา

456
00:36:14,440 --> 00:36:16,920
ถึงพูดแต่เรื่องไม่ดีของพ่อ

457
00:36:18,640 --> 00:36:20,320
และทำไมแม่ถึงห้ามเขาเสมอ

458
00:36:26,080 --> 00:36:30,600
ผมโตมากับความคิดที่ว่าพ่อทำผิดต่อผม

459
00:36:32,680 --> 00:36:33,960
พ่อไม่สนใจผม

460
00:36:34,800 --> 00:36:36,160
แย่งสิทธิ์ของผมไป

461
00:36:41,360 --> 00:36:43,960
แต่พอได้รู้ความจริงแล้ว

462
00:36:46,320 --> 00:36:48,040
ผมจะทำอะไรได้ล่ะ

463
00:36:52,040 --> 00:36:53,920
มันไม่ใช่ความผิดคุณ ดิกวิชัย

464
00:36:54,920 --> 00:36:56,320
คุณจะทำอะไรได้ล่ะ

465
00:36:58,920 --> 00:37:01,800
ไม่รู้ว่าทำไมพวกคนแก่คนเฒ่า

466
00:37:01,880 --> 00:37:04,840
ไม่เคยบอกความจริงทั้งหมดกับคนรุ่นหลัง

467
00:37:07,840 --> 00:37:09,560
ถ้าพวกเขาแค่พูดความจริง...

468
00:37:11,640 --> 00:37:16,080
ถ้าพ่อยังอยู่ ผมคงจะไปหา และ...

469
00:37:24,920 --> 00:37:26,560
ผมคงจะกอดเขา

470
00:37:55,320 --> 00:38:00,280
หลานเลือกใช้เพลงไหนก็ได้
จากสมุดรวมเพลงของท่านบัณฑิต

471
00:38:00,360 --> 00:38:02,160
ไม่ต้องห่วงเรื่องลิขสิทธิ์

472
00:38:02,200 --> 00:38:04,800
เดี๋ยวลุงจัดการเรื่องทนายกับผู้จัดงานเอง

473
00:38:07,840 --> 00:38:09,560
มันอาจจะไม่จำเป็นครับ

474
00:38:11,960 --> 00:38:15,040
ผมได้รู้ความจริงอีกเรื่องของท่านบัณฑิต

475
00:38:16,560 --> 00:38:18,440
เรื่องที่เกี่ยวโยงกับรากเหง้าเรามากกว่า

476
00:38:21,160 --> 00:38:25,280
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

477
00:38:26,040 --> 00:38:30,800
พระกฤษณะ

478
00:38:43,120 --> 00:38:47,040
ฟังนะ ตอนที่ฉันขอให้ร้องอะไรก็ได้
แม้แต่เพลงสวด ฉันอำเล่นน่ะ

479
00:38:47,120 --> 00:38:48,480
ไม่ได้ให้เอาจริง

480
00:38:48,560 --> 00:38:51,840
มันไม่ใช่ "ภชัน" ชิงแชมป์อินเดียนะ

481
00:38:51,920 --> 00:38:54,200
อารฆยาพูดถูกนะ
เราจะร้องเพลงนี้ไปทำไม

482
00:38:54,320 --> 00:38:56,280
- อุตส่าห์ได้ชุดโน้ตใหม่มาแล้ว
- นั่นสิ ทำไม

483
00:38:56,480 --> 00:38:58,080
นี่เป็นเพลงของท่านบัณฑิต

484
00:38:59,640 --> 00:39:02,160
ตอนผมยังเด็ก เขาชอบร้องให้ฟัง

485
00:39:04,120 --> 00:39:05,000
ผมจำได้

486
00:39:05,120 --> 00:39:08,520
เขาแต่งเพลงสวดนี้ตอนที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

487
00:39:08,600 --> 00:39:10,520
ว่าฆารนะคืออะไร

488
00:39:11,560 --> 00:39:15,320
เพลงนี้มีแก่นแท้ที่สุดของเขา

489
00:39:16,800 --> 00:39:18,040
ไม่ถูกเจือจางเลย

490
00:39:18,960 --> 00:39:21,160
ไม่ใช่ทั้งฆารนะราถทหรือฆารนะบิกาเนร์

491
00:39:22,080 --> 00:39:24,160
เพลงสวดนี้หลอมรวมเราเป็นหนึ่ง

492
00:39:28,640 --> 00:39:30,080
มาเตรียมโชว์กันเถอะ

493
00:39:30,160 --> 00:39:32,520
โอเค แต่เรามีเวลาแค่สองวัน

494
00:39:33,560 --> 00:39:36,880
ในการปรับเพลง
ให้เข้ากับรูปแบบการแข่งขัน

495
00:39:36,960 --> 00:39:40,160
เราไม่ต้องปรับเพลง
ให้เข้ากับรูปแบบไหนแล้ว

496
00:39:42,120 --> 00:39:43,880
ผู้ชมไม่ใช่แขกอีกต่อไป

497
00:39:45,200 --> 00:39:46,400
แต่เป็นคนของเราแล้ว

498
00:39:48,160 --> 00:39:52,160
งั้นเรามานำเสนอดนตรีแท้ๆ ของเรากัน

499
00:39:54,280 --> 00:39:55,680
เหมือนอาหารทำเองที่บ้าน

500
00:40:01,760 --> 00:40:05,000
ทุกท่านครับ

501
00:40:05,440 --> 00:40:10,480
ขอเสียงปรบมือให้กับรอบชิงครั้งแรก
ของวงดนตรีชิงแชมป์อินเดีย

502
00:40:10,560 --> 00:40:13,640
วงดนตรีชิงแชมป์อินเดีย รอบชิงชนะเลิศ

503
00:40:20,440 --> 00:40:22,320
โชว์เจ๋งมากครับ

504
00:40:22,400 --> 00:40:25,960
ขอเสียงปรบมือให้ชวาลามุขขีด้วย

505
00:40:30,560 --> 00:40:35,280
และขอเชิญรอยัลตีฟรี
ขึ้นมาแสดงรากเหง้าของพวกเขาครับ

506
00:40:41,080 --> 00:40:45,200
วันนี้ให้พวกเขาฟัง
เรื่องราวของเรา ไม่ใช่ดนตรี

507
00:40:47,080 --> 00:40:47,920
โอเคไหม

508
00:40:53,840 --> 00:40:54,840
โชคดี

509
00:41:14,320 --> 00:41:16,160
ผมหาข้ออ้างมาเจอคุณ

510
00:41:17,600 --> 00:41:18,760
และผมก็อดใจไม่ไหว

511
00:41:22,640 --> 00:41:24,000
ผมไปดีกว่า

512
00:41:24,080 --> 00:41:25,320
ไม่อยู่ฟังเพลงก่อนเหรอ

513
00:41:27,160 --> 00:41:28,800
ฟังตรงนี้กับคุณได้ไหม

514
00:41:28,880 --> 00:41:32,800
เราไม่ได้ฟังเพลงด้วยกันนานแล้วนะ

515
00:41:49,800 --> 00:41:52,200
ค่ำคืนนี้

516
00:41:52,320 --> 00:41:56,200
หลับใหลข้างกาย

517
00:41:56,320 --> 00:41:58,480
พระจันทร์

518
00:41:58,560 --> 00:42:02,160
ซ่อนอยู่ใกล้ๆ สักแห่ง

519
00:42:02,200 --> 00:42:05,800
ภาพเหล่านี้

520
00:42:05,880 --> 00:42:08,680
หมู่ดาวยามค่ำคืน

521
00:42:08,800 --> 00:42:11,040
ต่างขับขาน

522
00:42:11,120 --> 00:42:15,640
เพลงกล่อมนอน

523
00:42:15,760 --> 00:42:17,960
ขอให้

524
00:42:18,040 --> 00:42:22,080
ฝันทั้งหลายเป็นจริง

525
00:42:22,160 --> 00:42:24,560
ขอให้

526
00:42:24,640 --> 00:42:28,560
มันเป็นของเรา

527
00:42:28,640 --> 00:42:30,840
ขอให้

528
00:42:30,920 --> 00:42:33,960
ได้นั่งบนดวงดาว

529
00:42:34,040 --> 00:42:37,280
ได้ยืมเศษเสี้ยว

530
00:42:37,360 --> 00:42:40,280
จากท้องฟ้า

531
00:42:43,760 --> 00:42:48,600
จากท้องฟ้า

532
00:43:16,400 --> 00:43:19,320
ความฝัน

533
00:43:29,280 --> 00:43:32,320
นักเดินทางเคว้งคว้าง

534
00:43:32,400 --> 00:43:35,320
หลงทางอยู่กับตัวเอง

535
00:43:35,400 --> 00:43:38,560
นักเดินทางเคว้งคว้าง

536
00:43:38,640 --> 00:43:42,760
ตัวตนเป็นอย่างที่ตามหา

537
00:43:42,840 --> 00:43:45,920
สิ่งที่มองหาหลงอยู่ในตัวเอง

538
00:43:46,000 --> 00:43:47,640
จริง

539
00:43:47,720 --> 00:43:52,800
ตามล่าหาฝันที่หว่านเมล็ดพันธุ์แล้ว

540
00:43:52,880 --> 00:43:55,880
เวรกรรม

541
00:43:55,960 --> 00:43:57,680
ความหลงผิด

542
00:43:57,760 --> 00:44:00,480
กรีดร้องตะโกนก้อง

543
00:44:00,560 --> 00:44:03,320
เอาเลย

544
00:44:03,400 --> 00:44:08,760
นักเดินทางเคว้งคว้างไม่รู้ด้วยซ้ำ

545
00:44:10,160 --> 00:44:15,960
นักเดินทางเคว้งคว้างไม่รู้ด้วยซ้ำ

546
00:44:17,880 --> 00:44:21,480
จากท้องฟ้า...

547
00:44:33,000 --> 00:44:35,360
ใช่แล้ว

548
00:44:35,440 --> 00:44:38,520
ท้องฟ้าผืนนี้

549
00:44:46,640 --> 00:44:49,000
ค่ำคืนนี้

550
00:44:49,080 --> 00:44:53,040
หลับใหลข้างกาย

551
00:44:53,120 --> 00:44:55,080
พระจันทร์

552
00:44:56,080 --> 00:44:59,400
ซ่อนอยู่ใกล้ๆ สักแห่ง

553
00:44:59,480 --> 00:45:03,560
ภาพเหล่านี้

554
00:45:03,640 --> 00:45:06,400
หมู่ดาวยามค่ำคืน

555
00:45:06,480 --> 00:45:09,160
ต่างขับขาน

556
00:45:09,240 --> 00:45:13,080
เพลงกล่อมนอน

557
00:45:13,160 --> 00:45:17,440
ขอให้

558
00:45:17,520 --> 00:45:23,400
ฝันทั้งหลายเป็นจริง

559
00:45:23,480 --> 00:45:29,000
ขอให้มันเป็นของเรา

560
00:45:30,360 --> 00:45:33,560
ท้องฟ้า

561
00:45:37,200 --> 00:45:41,120
จากท้องฟ้า

562
00:45:44,160 --> 00:45:48,760
จากท้องฟ้า

563
00:46:50,680 --> 00:46:55,280
เอาอีกๆ

564
00:47:03,440 --> 00:47:04,680
ราเธ

565
00:47:28,840 --> 00:47:29,680
โชคดีนะ

566
00:47:31,560 --> 00:47:32,440
ลุงครับ

567
00:48:04,160 --> 00:48:06,000
ท่านบัณฑิตทำถูกแล้ว

568
00:48:07,640 --> 00:48:09,200
ที่ให้หลานเป็นผู้สืบทอด

569
00:48:10,640 --> 00:48:11,680
โชคดีนะ

570
00:48:12,840 --> 00:48:15,480
แต่ฆารนะนี้ไม่ได้มีแค่เสียงเดียว

571
00:48:17,480 --> 00:48:22,120
เราอยากให้ลุงมาร้องเพลงกับเรา

572
00:48:24,320 --> 00:48:25,200
จากวันนี้ไป

573
00:48:28,120 --> 00:48:31,000
รายการไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก

574
00:48:31,080 --> 00:48:33,520
มันยิ่งใหญ่กว่าการแข่งขันครับ ลุง

575
00:48:34,360 --> 00:48:35,600
นี่คือฆารนะของเรา

576
00:48:37,400 --> 00:48:38,600
ตระกูลของเรา

577
00:49:31,040 --> 00:49:31,880
ไปเลยไหม พี่

578
00:49:32,800 --> 00:49:33,880
ไปสร้างจังหวะกัน

579
00:49:35,720 --> 00:49:41,360
วงต่อไปที่จะมาแสดงคือฆารนะราถท

580
00:49:41,480 --> 00:49:43,200
ขอเสียงปรบมือด้วยครับ

581
00:49:43,280 --> 00:49:44,200
ราเธ

582
00:49:44,800 --> 00:49:47,440
ในฐานะผู้จัดการ
ฉันต้องบอกว่านี่เป็นความคิดที่แย่มาก

583
00:49:47,520 --> 00:49:50,280
ฆ่าตัวตายชัดๆ

584
00:49:50,360 --> 00:49:53,120
ฉันยังคิดว่าเพลงสวดนี่ไปไม่รอดแน่ๆ

585
00:49:53,200 --> 00:49:54,400
อารฆยา

586
00:49:54,480 --> 00:49:55,880
แต่ฉันเป็นกฤษณะของนาย

587
00:49:56,800 --> 00:50:00,640
และอย่างที่พระกฤษณะว่าไว้
มันก็ต้องทำตามนั้น

588
00:50:00,720 --> 00:50:01,920
โชคดีนะ

589
00:50:09,960 --> 00:50:15,920
อะไรก็ตามที่เราร้องดีในวันนี้
ขออุทิศให้กับบัณฑิตราเธ โมฮัน ราถท

590
00:50:18,160 --> 00:50:20,040
และหากมีข้อผิดพลาด...

591
00:50:25,040 --> 00:50:26,320
เราขอรับไว้แต่เพียงผู้เดียว

592
00:50:31,320 --> 00:50:35,760
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

593
00:50:35,840 --> 00:50:40,840
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

594
00:50:40,920 --> 00:50:44,280
บังเก บิฮารี ชยามแสนขี้เล่น

595
00:50:44,360 --> 00:50:45,960
โอ้ คีรีธาร

596
00:50:46,040 --> 00:50:50,840
ตอบคำอธิษฐานเถิด คีรีธาร

597
00:50:50,920 --> 00:50:56,120
ตอบคำอธิษฐานเถิด คีรีธาร

598
00:51:10,960 --> 00:51:14,680
เป่าฟลูต ให้อาหารวัว

599
00:51:14,760 --> 00:51:18,600
ส่งต่อความรัก มูรารี

600
00:51:18,680 --> 00:51:24,000
มูรารีร่าเริงเสมอ

601
00:51:24,080 --> 00:51:27,320
กับ พระแม่รา ธา

602
00:51:30,840 --> 00:51:35,760
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

603
00:51:35,840 --> 00:51:40,880
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

604
00:52:44,160 --> 00:52:50,120
ตอบคำอธิษฐานเถิด พระกฤษณะ

605
00:54:01,320 --> 00:54:04,520
ขอต้อนรับกลับเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ

606
00:54:04,600 --> 00:54:08,720
ของวงดนตรีชิงแชมป์อินเดีย

607
00:54:11,000 --> 00:54:12,200
เย่

608
00:54:12,280 --> 00:54:13,960
ในที่สุดช่วงเวลาสำคัญก็มาถึงแล้ว

609
00:54:14,040 --> 00:54:18,200
ห้าวงยอดเยี่ยม ห้าโชว์น่าทึ่ง

610
00:54:18,280 --> 00:54:20,240
แต่มีเพียงวงเดียวที่จะครองตำแหน่ง

611
00:54:20,320 --> 00:54:25,560
แชมป์วงแรกของอินเดีย

612
00:54:30,240 --> 00:54:32,040
ขอมอบหน้าที่ให้คณะกรรมการครับ

613
00:54:35,120 --> 00:54:36,200
ขอเริ่มจาก...

614
00:54:36,280 --> 00:54:42,200
รอยัลตีฟรี โชว์ของพวกคุณ
ทำให้เราตกใจและงงมาก

615
00:54:45,200 --> 00:54:49,680
หมายถึงคนเราแต่งเพลง
ที่น่าทึ่งขนาดนี้ได้ยังไง

616
00:54:49,760 --> 00:54:53,840
ช่างจินตนาการ ซับซ้อน และมีเสน่ห์มากๆ

617
00:54:53,920 --> 00:54:59,480
และในทางกลับกัน
ฆารนะราถทที่ร้องเพลงสวด

618
00:54:59,560 --> 00:55:03,200
ด้วยความบริสุทธิ์และอุทิศตน
สะกดเราทุกคนเลย

619
00:55:07,080 --> 00:55:11,640
และเราควรชื่นชม
โชว์ที่ยอดเยี่ยมของชวาลามุขขีด้วย

620
00:55:11,720 --> 00:55:13,360
ผู้ชมว่าไงครับ

621
00:55:16,040 --> 00:55:17,600
แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า

622
00:55:17,680 --> 00:55:22,520
โชว์ที่โดดเด่นมากๆ
ในค่ำคืนนี้มาจากวงน่าทึ่ง

623
00:55:22,600 --> 00:55:26,880
ที่ตีความธีมรากเหง้า
ออกมาได้แปลกใหม่มาก

624
00:55:26,960 --> 00:55:28,160
เกินคาดจริงๆ

625
00:55:28,800 --> 00:55:33,280
ดังนั้น ผู้ชนะวชอ.

626
00:55:38,880 --> 00:55:41,080
จากกาซาอูลี

627
00:55:42,560 --> 00:55:44,880
รอยัลตีฟรี

628
00:55:48,080 --> 00:55:51,000
ขอเสียงปรบมือให้ผู้ชนะด้วยค่ะ

629
00:56:03,800 --> 00:56:05,160
คุณทำได้แล้ว

630
00:56:05,240 --> 00:56:07,600
ไม่ เราทำได้แล้ว

631
00:56:32,640 --> 00:56:36,360
ของอาจารย์ค่ะ เพราะอาจารย์เลย

632
00:56:47,840 --> 00:56:50,200
- ยินดีด้วยจริงๆ
- ขอบคุณ

633
00:56:53,800 --> 00:56:55,240
ยินดีด้วยนะ

634
00:56:57,280 --> 00:56:58,120
ขอบคุณ

635
00:57:18,000 --> 00:57:19,000
ถวายบังคมพ่ะย่ะค่ะ

636
00:57:19,920 --> 00:57:22,360
พวกคุณคือความภาคภูมิใจของโชธปุระ

637
00:57:23,440 --> 00:57:26,720
แต่ยังไม่ได้ทำตามคำขอของเราเลย

638
00:57:26,800 --> 00:57:28,080
ยินดีรับใช้พ่ะย่ะค่ะ

639
00:57:29,800 --> 00:57:34,280
พวกคุณยังต้อง
จัดงานรำลึกท่านบัณฑิต จำได้ไหม

640
00:57:36,240 --> 00:57:37,480
รับทราบพ่ะย่ะค่ะ

641
00:57:41,880 --> 00:57:43,040
เราทำได้แล้ว

642
00:57:46,880 --> 00:57:47,800
คุณพระช่วย

643
00:57:49,240 --> 00:57:50,800
สวยจังเลย

644
00:57:52,520 --> 00:57:54,800
- เราทำได้แล้ว
- โอเค ทุกคน

645
00:57:55,360 --> 00:57:59,000
ทีนี้ก็เหลือแค่ปาร์ตี้จนหมดแรงแล้ว

646
00:58:00,360 --> 00:58:03,440
แต่หลังจากนั้น ให้ลืมความสำเร็จนี้ซะ

647
00:58:04,440 --> 00:58:08,880
เพราะถ้าไม่ลืม
พวกคุณจะไม่มีวันเก่งไปกว่านี้

648
00:58:10,560 --> 00:58:12,000
ใช่ไหม

649
00:58:12,080 --> 00:58:14,560
- ปาร์ตี้กัน
- ปาร์ตี้

650
00:58:16,400 --> 00:58:18,840
- นี่เป็นของคุณด้วยค่ะ
- ไม่สิ

651
00:58:18,920 --> 00:58:21,680
ถ้าไม่มีเพลง เบบากิยัน เราก็คงไม่มีวันนี้

652
00:58:21,760 --> 00:58:25,360
ต้องมาฉลองด้วยกันนะ
ใช่ไหมคะ อาจารย์นันทินี

653
00:58:26,280 --> 00:58:27,640
นิสัยเดิมๆ น่ะ

654
00:58:29,120 --> 00:58:32,160
ปลีกตัวออกไปสวยๆ ตามคิวเป๊ะ

655
00:58:35,240 --> 00:58:36,880
ข้อตกลงระหว่างเรา

656
00:58:37,840 --> 00:58:39,760
คือรักษากลิ่นหอมไว้

657
00:58:40,680 --> 00:58:43,160
ให้ส่วนหนึ่งในการเดินทางของดอกไม้

658
00:58:44,200 --> 00:58:47,080
ยังคงอยู่ในหนังสือคุณ

659
00:58:49,680 --> 00:58:52,960
อายันพูดประโยคนี้กับสาวๆ หลายคนค่ะ

660
00:58:53,880 --> 00:58:55,200
แหงละ

661
00:58:56,680 --> 00:58:59,560
ยังมีต่ออีก ฉันแค่ไม่เคยร้องน่ะ

662
00:59:00,840 --> 00:59:04,360
แต่จากกวีคนนึงถึงอีกคนนะ

663
00:59:05,480 --> 00:59:06,840
ขอพูดให้ฟังหน่อย

664
00:59:08,080 --> 00:59:09,680
- เอาเลยค่ะ
- ได้ครับ

665
00:59:09,760 --> 00:59:11,880
แต่ดอกไม้ที่เก็บในหนังสือ

666
00:59:13,480 --> 00:59:15,800
ถ้าไม่เด็ดมาแต่แรก

667
00:59:17,000 --> 00:59:20,560
กลิ่นหอมของมันคงอบอวล
ในช่อความทรงจำของฉันตลอดไป

668
00:59:28,440 --> 00:59:30,520
พวกเธอโชคดีมาก

669
00:59:31,400 --> 00:59:33,200
ที่ได้เธอเป็นอาจารย์

670
00:59:36,320 --> 00:59:38,400
ฉันแค่อยู่ด้วยความหวังว่า

671
00:59:39,640 --> 00:59:41,760
สักวันหนึ่งกวีหญิงคนนั้น

672
00:59:41,840 --> 00:59:46,280
อาจเลือกคนโง่คนนี้
และเก็บเขาไว้ในชีวิต

673
00:59:51,440 --> 00:59:52,280
เดี๋ยวครับ

674
00:59:53,680 --> 00:59:54,840
หมายความว่าไง

675
00:59:57,880 --> 01:00:01,720
ใช่แล้ว ดอกไม้ในกลอน

676
01:00:02,720 --> 01:00:04,800
ไม่ใช่นันทินี แต่เป็นฉันเอง

677
01:00:07,200 --> 01:00:08,920
นันทินีเขียนกลอนให้ฉัน

678
01:00:09,720 --> 01:00:13,960
ตอนที่ฉันจากมา เธอให้กลอนมาเยอะมาก

679
01:00:15,400 --> 01:00:18,680
และมันกลายเป็นแรงบันดาลใจ
ของอัลบั้มแรก

680
01:00:21,200 --> 01:00:23,000
พวกเธอโชคดีแล้ว

681
01:00:24,440 --> 01:00:25,720
โชคดีนะ

682
01:01:09,360 --> 01:01:10,960
เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย

683
01:01:28,400 --> 01:01:31,000
คุณเปลี่ยนมากกว่าผมอีก

684
01:01:33,320 --> 01:01:34,360
แน่นอน

685
01:01:36,200 --> 01:01:38,080
ฉันชนะคุณสักที

686
01:01:43,720 --> 01:01:46,680
ไม่มีใครคู่ควรกับชัยชนะนี้
ไปมากกว่าคุณแล้ว ตามันนา

687
01:01:51,680 --> 01:01:52,880
ขอบคุณนะ

688
01:01:57,040 --> 01:02:00,080
สิ่งที่ผมทำในรอบที่แล้ว
ยกโทษให้ผมด้วยนะ ถ้าพอทำได้

689
01:02:04,760 --> 01:02:05,840
จะพยายามนะ

690
01:02:12,120 --> 01:02:13,920
แต่คุณชนะเรื่องยิ่งใหญ่ที่สุด

691
01:02:15,040 --> 01:02:17,400
ทำให้ฆารนะกลายเป็นครอบครัว

692
01:02:19,280 --> 01:02:24,080
ถ้าท่านบัณฑิตยังอยู่ เขาคงภูมิใจมาก

693
01:02:28,760 --> 01:02:29,960
แล้วเราล่ะ

694
01:02:36,080 --> 01:02:37,800
เราจะเป็นยังไงต่อ

695
01:02:43,080 --> 01:02:44,200
ราเธ

696
01:02:45,920 --> 01:02:47,240
ฉันรักคุณนะ

697
01:02:50,600 --> 01:02:53,000
แต่เราไม่ได้แค่เหมาะสมกันเท่านั้น

698
01:02:55,560 --> 01:02:57,360
เรายังเหมาะกับดนตรีของเราด้วย

699
01:03:01,560 --> 01:03:04,840
เราจะวิ่งหนีมันได้ไกลแค่ไหนเชียว

700
01:03:08,000 --> 01:03:10,640
ฉันหนีมานานเกินไปแล้ว

701
01:03:12,960 --> 01:03:16,680
และวันนี้ก็ได้ค้นพบตัวเองสักที

702
01:03:21,280 --> 01:03:25,400
ถ้าอยู่กับคุณ ฉันอาจจะเสียตัวตนไปอีก

703
01:03:48,160 --> 01:03:51,520
ผมไม่ฉลาดเท่าคุณ ตามันนา

704
01:03:57,440 --> 01:03:59,680
งั้นผมจะรอแล้วกัน

705
01:04:03,240 --> 01:04:04,960
ผมจะรอคุณ

706
01:04:08,320 --> 01:04:09,440
เสมอ

707
01:04:22,080 --> 01:04:24,760
แบนดิช แบนดิตส์ควรเต้นกันสักเพลงนะ

708
01:04:31,000 --> 01:04:34,400
- ฉันเต้นไม่เป็น
- ไม่ต้องห่วง

709
01:04:36,320 --> 01:04:38,080
เดี๋ยวผมสอนเอง

710
01:09:05,399 --> 01:09:07,399
คำบรรยายโดย เรียวหญ้า ชูวาธิวัฒน์

711
01:09:07,520 --> 01:09:09,520
ผู้ตรวจสอบงานแปล
วิภาพร หมู่ศิริเลิศ