1 00:00:11,291 --> 00:00:13,708 หลายเดือนหลังอาร์กาดิโอถูกประหาร 2 00:00:14,583 --> 00:00:16,833 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดียถูกจับกุม 3 00:00:16,916 --> 00:00:19,875 ขณะกำลังเดินทางเกือบถึงชายแดนตะวันตก 4 00:00:21,416 --> 00:00:25,166 ในบรรดาชายหนุ่ม 21 คนที่ติดตามเขา มาทำศึกสงคราม มีเพียงคนเดียวที่รอด 5 00:00:26,000 --> 00:00:27,541 พันเอกเคริเนลโด มาร์เกซ 6 00:00:41,375 --> 00:00:43,916 - มือไปโดนอะไรมา - ไม่มีอะไร แค่แผลไหม้ 7 00:00:44,000 --> 00:00:46,250 เอาเรเลียโน โฆเซลูกนายตัวโตมากเลย 8 00:00:48,041 --> 00:00:50,125 เอาเรเลียโน 9 00:00:52,708 --> 00:00:55,125 - แล้วลูกเราล่ะ - ลูกเราอยู่ไหน 10 00:00:56,041 --> 00:00:57,583 - เอาเรเลียโน! - ถอยไป! 11 00:00:58,916 --> 00:01:00,458 กลับบ้านไปซะแม่ 12 00:01:01,083 --> 00:01:04,958 ค่อยขออนุญาตเจ้าหน้าที่มาเยี่ยมผมในคุก 13 00:01:05,041 --> 00:01:06,041 เอาเรเลียโน! 14 00:01:11,375 --> 00:01:12,750 ผู้พันบวนเดียจงเจริญ! 15 00:01:12,833 --> 00:01:14,541 ผู้พันบวนเดียจงเจริญ! 16 00:01:16,958 --> 00:01:18,458 เอาเรเลียโน! 17 00:01:18,541 --> 00:01:20,166 หยุดก่อความวุ่นวายได้แล้ว! 18 00:01:21,041 --> 00:01:22,875 ตรงนี้ไม่มีอะไรให้ดู ให้ตายเถอะ! 19 00:01:23,416 --> 00:01:24,875 ทุกคนกลับบ้านไปซะ! 20 00:01:32,041 --> 00:01:35,416 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย จะถูกพิพากษาที่มาก็อนโด 21 00:01:35,500 --> 00:01:37,166 เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู 22 00:01:40,375 --> 00:01:44,291 (หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว) 23 00:01:45,125 --> 00:01:48,708 ฉันจะเข้าไปหาพันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย เขาเป็นลูกฉัน ให้ฉันเข้าไป 24 00:01:49,375 --> 00:01:53,250 - ผู้กอง ให้ฉันเข้าไปเดี๋ยวนี้นะ! - ให้เข้ามา 25 00:02:04,833 --> 00:02:06,375 ฉันมาเยี่ยมลูกชาย 26 00:02:07,250 --> 00:02:09,208 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 27 00:02:10,208 --> 00:02:11,041 ซินญอรา… 28 00:02:12,583 --> 00:02:15,958 คงจะหมายถึง "ซินญอร์" บวนเดีย ใช่ไหม 29 00:02:17,208 --> 00:02:18,208 ตามแต่คุณจะเรียก 30 00:02:18,958 --> 00:02:20,458 ขอแค่ฉันได้เจอเขา 31 00:02:21,083 --> 00:02:24,541 เรากำลังรอให้ทางรัฐบาลยืนยันโทษของเขาอยู่ 32 00:02:29,333 --> 00:02:30,208 โทษอะไร 33 00:02:33,041 --> 00:02:34,333 โทษประหารชีวิต 34 00:02:36,833 --> 00:02:40,500 ในระหว่างนี้ เราได้รับสั่งให้ขังเดี่ยว 35 00:02:43,166 --> 00:02:44,708 ยังไงฉันก็จะเข้าไปหา 36 00:02:47,583 --> 00:02:50,375 เพราะงั้นจะถ้าเขาสั่งให้ยิงฉันด้วยก็เชิญเลย 37 00:02:54,375 --> 00:02:55,625 พาเข้าไป 38 00:03:29,875 --> 00:03:33,583 แม่ยังไม่บอกลูกเลยว่าเราตั้งชื่อ ลูกสาวคนโตของอาร์กาดิโอว่าเรเมดิโอส 39 00:03:37,250 --> 00:03:39,333 เขาขอให้ตั้งชื่อว่าอูร์ซูลา 40 00:03:40,375 --> 00:03:42,708 แต่ชื่อนั้นนำพามาแต่ความทุกข์ใจแสนสาหัส 41 00:03:47,333 --> 00:03:49,000 ถูก แม่ยังไม่บอกผม 42 00:03:50,000 --> 00:03:51,500 แต่ผมรู้อยู่แล้วละ 43 00:03:54,541 --> 00:03:56,916 ลูกเกิดมาพร้อมดวงตาเบิกกว้าง… 44 00:04:02,083 --> 00:04:03,375 ที่สำรวจโลก… 45 00:04:05,416 --> 00:04:07,541 ด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่หวาดหวั่น 46 00:04:09,250 --> 00:04:10,708 แม่ยังไม่ลืมหรอก 47 00:04:14,291 --> 00:04:16,708 แล้วแม่ก็ไม่ลืมแววตาเศร้าหมองของลูก… 48 00:04:18,500 --> 00:04:20,625 ตอนที่แม่พาพี่กลับมาไม่ได้… 49 00:04:23,291 --> 00:04:25,375 หลังจากทิ้งลูกกับอมารันตาไป 50 00:04:31,458 --> 00:04:33,375 แววตานั้นยังเจ็บปวดอยู่เลย 51 00:04:39,083 --> 00:04:41,208 เหมือนผมเคยผ่านเรื่องราวเหล่านี้มาหมดแล้ว 52 00:04:46,333 --> 00:04:48,041 แต่กลับมองไม่เห็นจุดจบของตัวเอง 53 00:04:49,500 --> 00:04:52,041 เหมือนนิมิตได้ทอดทิ้งผมไปแล้ว 54 00:04:57,041 --> 00:04:58,708 ผมมีอะไรมาให้แม่ด้วยนะ 55 00:05:03,416 --> 00:05:05,625 นี่คือบทกลอนที่ผมแต่งให้เรเมดิโอส 56 00:05:06,416 --> 00:05:07,416 สัญญากับผมนะ… 57 00:05:09,333 --> 00:05:10,625 ว่าแม่จะเผามันซะ 58 00:05:12,625 --> 00:05:14,375 ผมไม่อยากให้ใครอ่าน 59 00:05:22,791 --> 00:05:23,916 ไปได้แล้วครับ ซินญอรา 60 00:05:36,208 --> 00:05:37,291 ไม่ต้องบอกลา 61 00:05:40,250 --> 00:05:43,958 ไม่ต้องเที่ยวอ้อนวอน หรือยอมลดศักดิ์ศรีให้ใครเพราะผม 62 00:05:45,208 --> 00:05:46,416 นี่เป็นสงคราม 63 00:05:48,583 --> 00:05:52,166 ให้ทำเหมือนผมโดนพวกนั้นยิงทิ้งไปนานแล้ว 64 00:06:23,166 --> 00:06:24,916 คืนนี้เป็นยังไงบางครับผู้กอง 65 00:06:33,083 --> 00:06:34,083 สวัสดีครับ 66 00:06:37,625 --> 00:06:38,958 สวัสดี 67 00:06:54,416 --> 00:06:55,375 นี่คุณ 68 00:06:55,458 --> 00:06:57,250 เราไม่ได้มาตามล่าหาตัวใคร 69 00:06:58,541 --> 00:07:01,000 ผมกับทหารในสังกัดแค่อยากจะมาดื่ม 70 00:07:02,125 --> 00:07:03,541 แล้วมีความสุขกันสักคืน 71 00:07:09,208 --> 00:07:13,083 ไม่มีใครอยากขึ้นเตียงกับผู้ชาย ที่เรารู้ดีว่าจะตายหรอก ร้อยเอกการ์นิเซโร 72 00:07:14,000 --> 00:07:15,291 มันนำโชคร้าย 73 00:07:15,375 --> 00:07:17,583 พวกกบฏจะต้องถูกลงโทษ 74 00:07:20,750 --> 00:07:21,708 ก็ไม่แน่ 75 00:07:24,375 --> 00:07:25,750 ใครๆ ก็พูดกันว่า 76 00:07:26,875 --> 00:07:30,125 ทหารที่ยิงเป้าพันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 77 00:07:31,208 --> 00:07:33,416 พร้อมกับทหารคนอื่นในสังกัดของมัน… 78 00:07:34,416 --> 00:07:35,416 ทีละคน… 79 00:07:37,541 --> 00:07:41,458 จะต้องชะตาขาด ไม่ว่ายังไง ไม่ช้าก็เร็ว 80 00:07:43,125 --> 00:07:45,333 ต่อให้หนีไปไกลสุดหล้าฟ้าเขียว 81 00:08:02,625 --> 00:08:03,500 ฟังนะ 82 00:08:06,125 --> 00:08:08,250 ผมเองก็ไม่ได้เกลียดผู้พัน 83 00:08:11,333 --> 00:08:13,125 ผมชื่นชมความกล้าหาญเขาด้วยซ้ำ 84 00:08:14,166 --> 00:08:16,458 แต่ถ้าทางรัฐบาลสั่งมาแล้ว 85 00:08:18,041 --> 00:08:19,500 เราก็ต้องสนอง 86 00:08:21,625 --> 00:08:22,583 มันเป็นหน้าที่ 87 00:08:34,041 --> 00:08:34,875 ขอให้… 88 00:08:39,208 --> 00:08:41,416 ไม่มีคำสั่งนั้นมาก็แล้วกัน ผู้กอง 89 00:09:35,125 --> 00:09:36,625 ขออภัยครับ ผู้กอง 90 00:09:42,500 --> 00:09:43,333 มาแล้วเหรอ 91 00:10:01,375 --> 00:10:02,541 เคริเนลโด มาร์เกซ 92 00:10:04,666 --> 00:10:07,416 คุณถูกตัดสินจำคุกเจ็ดปี 93 00:10:30,333 --> 00:10:32,583 แต่คุณกับผมโชคไม่ดีเหมือนเขา 94 00:10:32,666 --> 00:10:35,208 ทางนั้นตัดสินประหารชีวิตคุณข้อหากบฏ 95 00:10:36,666 --> 00:10:40,708 โทรเลขนี้มีคำสั่งให้ทำการยิงเป้าทันที 96 00:10:41,458 --> 00:10:42,875 เป็นข่าวดีเลย 97 00:10:45,166 --> 00:10:47,333 เรามีโทรเลขที่มาก็อนโดเสียที 98 00:11:29,833 --> 00:11:31,833 เขาไม่รู้สึกกลัวหรืออาลัยอาวรณ์ 99 00:11:32,666 --> 00:11:36,083 แต่กลับโกรธแค้นลำไส้บิดมวน ด้วยความตายที่มนุษย์ผู้อื่นยัดเยียดให้นี้ 100 00:11:36,166 --> 00:11:40,000 จะทำให้เขาไม่ได้ล่วงรู้ ตอนจบของสิ่งที่เขายังทำไม่สำเร็จลุล่วง 101 00:12:09,125 --> 00:12:11,250 อยากสั่งเสียอะไรไหม ผู้พันบวนเดีย 102 00:12:12,791 --> 00:12:15,041 ขณะประจันหน้ากับหมู่ทหารยิงเป้า 103 00:12:15,625 --> 00:12:18,083 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 104 00:12:18,166 --> 00:12:20,416 หวนรำลึกถึงยามบ่ายเมื่อครั้งกระโน้น 105 00:12:20,500 --> 00:12:23,125 ตอนที่พ่อพาเขาไปรู้จักน้ำแข็ง 106 00:12:24,041 --> 00:12:27,625 เขาเห็นตัวเองสมัยเป็นเด็กน้อยอีกครั้ง 107 00:12:27,708 --> 00:12:30,208 นุ่งกางเกงขาสั้น ผูกเนกไทไว้ที่คอ 108 00:12:31,666 --> 00:12:33,708 แล้วเขาก็นึกถึงโฆเซ อาร์กาดิโอ บวนเดีย 109 00:12:34,208 --> 00:12:36,833 ผู้ซึ่งขณะนั้นก็กำลังคิดถึงเขาอยู่ 110 00:12:37,500 --> 00:12:40,000 ในบรรยากาศยามเช้าอันเศร้าสลดใต้ต้นเกาลัด 111 00:12:54,583 --> 00:12:55,416 ทหาร 112 00:12:56,791 --> 00:12:57,791 เตรียมพร้อม 113 00:13:08,500 --> 00:13:09,583 เล็ง 114 00:13:57,541 --> 00:13:58,458 อย่ายิง 115 00:14:01,625 --> 00:14:02,458 ทหาร 116 00:14:03,041 --> 00:14:04,333 ลดอาวุธซะ 117 00:14:09,250 --> 00:14:11,208 พระผู้เป็นเจ้าคงส่งพวกคุณมาเป็นแน่ 118 00:14:16,041 --> 00:14:16,875 ปล่อยเขาไป 119 00:14:21,041 --> 00:14:22,333 ปล่อยเขาสิ 120 00:14:46,708 --> 00:14:48,958 ผมต้องรับคำสั่งของคุณแล้ว ผู้พันบวนเดียว 121 00:15:02,541 --> 00:15:04,750 ขอต้อนรับสู่การปฏิวัติ การ์นิเซโร 122 00:15:21,583 --> 00:15:24,291 นายนี่สวรรค์ส่งมาจริงๆ ด้วย 123 00:15:28,666 --> 00:15:30,666 ก็มันต้องมีคนมาช่วยนายไงล่ะ 124 00:15:33,458 --> 00:15:35,083 อย่าไปวอนหาที่ตายอีกล่ะ 125 00:15:36,458 --> 00:15:37,750 ฉันไม่ตามไปช่วยแล้วนะ 126 00:15:41,375 --> 00:15:44,833 ไม่มีใครรู้เรื่องการก้าวก่าย เพื่อขัดขวางการยิงเป้า 127 00:16:05,125 --> 00:16:09,500 ร้อยเอกโรเก การ์นิเซโรพร้อมกองทหาร ติดตามพันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 128 00:16:09,583 --> 00:16:13,208 ไปเข้าร่วมกองกำลังปฏิวัติ ของพันเอกบิคตอริโอ เมดินา 129 00:16:23,083 --> 00:16:26,666 หนึ่งปีหลังพันเอกเอาเรียโน บวนเดียหลบหนีไป 130 00:16:27,250 --> 00:16:29,541 ในบ้านก็เต็มไปด้วยลูกเล็กเด็กแดง 131 00:16:32,500 --> 00:16:35,333 อูร์ซูลาไปรับซานตา โซเฟีย เด ลา เปียดาด 132 00:16:35,416 --> 00:16:37,791 กับลูกสาวคนโต เรเมดิโอส… 133 00:16:37,875 --> 00:16:39,708 อย่าเล่นแบบนี้สิ 134 00:16:40,375 --> 00:16:44,458 และคู่แฝดที่เพิ่งเกิด หลังอาร์กาดิโอถูกยิงเป้าไปได้ห้าเดือนมาอยู่ด้วย 135 00:16:44,541 --> 00:16:47,916 ทั้งสองได้ชื่อว่าเอาเรเลียโน เซกุนโด กับโฆเซ อาร์กาดิโอ เซกุนโด 136 00:16:48,000 --> 00:16:49,666 "วันเสาร์" 137 00:16:49,750 --> 00:16:50,625 "วันเสาร์" 138 00:16:51,208 --> 00:16:52,958 - ไหนลองอ่านอีกที - "วัน…" 139 00:16:53,041 --> 00:16:54,958 อมารันตารับหน้าที่ดูแลเด็กทุกคน 140 00:16:55,666 --> 00:16:56,583 ฟังนี่นะ 141 00:16:57,791 --> 00:16:59,833 "หลังจากปะทะกันมานานหลายปี 142 00:16:59,916 --> 00:17:04,166 รัฐบาลจะยอมพูดคุยกับ นักการเมืองเสรีนิยมเป็นครั้งแรก 143 00:17:04,250 --> 00:17:07,291 เพื่อหารือเงื่อนไขการสงบศึก" 144 00:17:13,458 --> 00:17:15,708 เธอเห็นทะลุแต่แรกแล้ว โฆเซ อาร์กาดิโอ 145 00:17:17,416 --> 00:17:21,125 ไม่ต้องมีญาณนิมิตอะไร ก็รู้ได้ว่าการเมืองมันเหมือนโรคระบาด 146 00:17:35,333 --> 00:17:36,166 แล้วที่เหลือล่ะ 147 00:17:36,833 --> 00:17:39,500 ลูกๆ ผมไปต่อสู้ในกองกำลังเสรีนิยมนะซินญอร์ 148 00:17:39,583 --> 00:17:41,708 ไปกับน้องคุณ ผู้พันบวนเดีย 149 00:17:42,541 --> 00:17:43,500 แล้วไง 150 00:17:44,666 --> 00:17:45,583 ก็แค่… 151 00:17:46,083 --> 00:17:49,333 เรามีกันแค่สองคน เก็บเกี่ยวหมดนี่เองไม่ไหวหรอก 152 00:17:49,833 --> 00:17:51,916 ขอเวลาอีกหน่อยนะครับ 153 00:17:58,291 --> 00:17:59,666 บอกให้ลูกหยุดยิง 154 00:18:00,166 --> 00:18:01,625 แล้วกลับมาทำงานสิ 155 00:18:28,125 --> 00:18:28,958 เจ็บไหมครับ 156 00:18:33,458 --> 00:18:34,416 จ้ะ 157 00:18:49,250 --> 00:18:50,083 คุณอา 158 00:18:50,625 --> 00:18:52,666 คืนนี้ผมขอนอนด้วยได้ไหม 159 00:18:58,458 --> 00:19:01,208 เอาเรเลียโน โฆเซ เธอต้องหัดนอนคนเดียวให้เป็นนะ 160 00:19:01,708 --> 00:19:03,916 ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว ผมสัญญา 161 00:19:06,875 --> 00:19:07,875 งั้นก็ได้ 162 00:19:37,000 --> 00:19:39,125 ด้วยความที่เบื่อกับการอยู่ท่ามกลางคนตาย 163 00:19:40,333 --> 00:19:44,500 โฆเซ อาร์กาดิโอกับเรเบกา จึงย้ายไปอยู่ในบ้านที่อาร์กาดิโอสร้าง 164 00:19:46,291 --> 00:19:48,083 พวกเขาทำบ้านให้เป็นวิมาน 165 00:19:48,833 --> 00:19:51,416 และรักกันโดยไม่ขออนุญาตใคร 166 00:21:09,833 --> 00:21:12,041 อีกรอบจ้ะ สามคูณสามเท่ากับ 167 00:21:12,125 --> 00:21:14,166 สามคูณสามเท่ากับ… 168 00:21:15,750 --> 00:21:17,041 เก้าครับ 169 00:21:52,625 --> 00:21:55,000 เรเบกาบอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น 170 00:21:57,666 --> 00:21:59,500 เป็นข้ออ้างที่ยากจะเชื่อ 171 00:21:59,583 --> 00:22:01,500 แต่ก็ไม่มีอะไรอื่นที่ฟังขึ้นมากไปกว่านั้น 172 00:22:01,583 --> 00:22:03,750 และไม่มีผู้ใดหาแรงจูงใจมารองรับได้ว่า 173 00:22:03,833 --> 00:22:06,333 เหตุใดเรเบกาจะฆ่า ชายที่ทำให้เธอมีความสุขได้ลงคอ 174 00:22:11,666 --> 00:22:15,208 นั่นน่าจะเป็นเรื่องลึกลับเพียงเรื่องเดียว ที่ไม่เคยกระจ่างในมาก็อนโด 175 00:22:18,541 --> 00:22:21,583 เรเบกาปิดประตูทุกบานในบ้าน แล้วฝังตนเองทั้งเป็น 176 00:22:23,375 --> 00:22:25,541 พอกด้วยความจองหองเป็นเปลือกหนา 177 00:22:25,625 --> 00:22:28,541 อันไม่มีสิ่งล่อใจใดๆ ในโลก จะสามารถกะเทาะออกได้อีก 178 00:23:04,291 --> 00:23:06,041 ผู้พัน พวกเขารอเราอยู่ 179 00:23:06,791 --> 00:23:07,791 เป็นอะไรไหม 180 00:23:10,208 --> 00:23:12,000 จู่ๆ ก็คิดถึงพี่ชายน่ะ 181 00:23:14,583 --> 00:23:17,000 เมื่อสองคืนก่อนฝันถึง ตอนนี้รู้แล้วว่าทำไม 182 00:23:21,250 --> 00:23:24,083 เราได้เรียกเหล่าผู้นำในภูมิภาคมา 183 00:23:24,583 --> 00:23:28,750 เพื่อให้ความสนับสนุนพรรคเสรีนิยม ในวันสำคัญของประเทศชาติเรา 184 00:23:30,708 --> 00:23:34,708 รัฐบาลอนุรักษนิยมได้เปิดทางให้มีการพูดคุย 185 00:23:36,083 --> 00:23:37,750 และเราก็ต้องตอบรับ 186 00:23:37,833 --> 00:23:39,750 เราน่าจะไปถวายลูกปืนให้มันมากกว่า 187 00:23:39,833 --> 00:23:41,916 - ใช่! - เรารบกันต่อดีกว่า! 188 00:23:42,000 --> 00:23:44,416 หนุ่มๆ 189 00:23:45,083 --> 00:23:48,458 พวกคุณต้องเข้าใจสิว่า มีทางเดียวเท่านั้นที่จะยุติสงครามนี้ได้ 190 00:23:49,291 --> 00:23:52,041 - คือต้องบรรลุข้อตกลง - ข้อตกลงอะไรบ้างล่ะ 191 00:23:52,625 --> 00:23:54,208 ข้อตกลงอะไรก็ได้ที่จำเป็น 192 00:23:54,291 --> 00:23:56,125 ข้อแรกคือต้องไปที่เมืองหลวง… 193 00:23:56,208 --> 00:23:57,708 ยกตัวอย่างเช่น ประการแรก 194 00:23:57,791 --> 00:24:00,833 เราต้องมีตัวแทนฝ่ายเสรีนิยม ในรัฐสภาแห่งสาธารณรัฐ 195 00:24:00,916 --> 00:24:02,791 และตำแหน่งอื่นๆ ในรัฐบาล 196 00:24:02,875 --> 00:24:04,916 นั่นมันสิ่งที่พวกคุณต้องการหรอก 197 00:24:06,416 --> 00:24:09,541 เรามีอนาคตของโคลอมเบียเป็นเดิมพันนะครับ 198 00:24:10,125 --> 00:24:13,625 แต่ถ้าจะเจรจากันให้รู้เรื่อง เราก็ต้องพักรบ 199 00:24:13,708 --> 00:24:15,666 เราไม่เลิกสู้หรอกโว้ย ไอ้บ้านี่ 200 00:24:17,166 --> 00:24:18,000 มันไม่ใช่แบบนั้น 201 00:24:20,000 --> 00:24:21,541 สิ่งที่เป็นเดิมพัน… 202 00:24:24,333 --> 00:24:26,041 คือศักดิ์ศรีของคนของเรา 203 00:24:27,333 --> 00:24:28,916 และข้อนั้นมันต่อรองไม่ได้ 204 00:24:32,458 --> 00:24:34,250 ถ้าคุณยอมลงนามสัญญาสงบศึก 205 00:24:35,250 --> 00:24:38,041 เราจะขอตำแหน่งผู้แทนระดับภูมิภาค 206 00:24:39,375 --> 00:24:40,375 ให้คุณนะ 207 00:24:41,000 --> 00:24:41,875 ผู้พัน 208 00:24:47,541 --> 00:24:48,416 ตรงนี้ ผู้พัน 209 00:24:57,875 --> 00:24:58,708 เราจะลงนาม 210 00:25:00,125 --> 00:25:02,708 ก็ต่อเมื่อพวกคุณมี ข้อเสนอมาให้ประชาชนมากกว่านี้ 211 00:25:04,375 --> 00:25:07,375 ในระหว่างนี้ เราจะสู้รบกันต่อไป 212 00:25:07,458 --> 00:25:08,291 ใช่ 213 00:25:12,333 --> 00:25:14,625 ข้อหาสนับสนุนการก่อกบฏของพวกเสรีนิยม… 214 00:25:15,125 --> 00:25:16,250 ถอยไปครับซินญอรา 215 00:25:18,958 --> 00:25:22,375 รัฐบาลแห่งชาติได้ตัดสินประหารพวกคุณ! 216 00:25:23,291 --> 00:25:24,125 เตรียมพร้อม! 217 00:25:26,916 --> 00:25:27,750 เล็ง! 218 00:25:29,041 --> 00:25:31,000 พรรคเสรีนิยมจงเจริญ! 219 00:25:39,958 --> 00:25:42,708 นี่เป็นจุดเริ่มต้นของตำนาน พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 220 00:25:42,791 --> 00:25:47,500 พันเอกเอาเรียโน บวนเดียจงเจริญ! 221 00:25:47,583 --> 00:25:52,000 (ศาลาว่าการเมืองฮุยกัน) 222 00:25:53,416 --> 00:25:56,916 ในช่วงหลายปีถัดจากนั้น ผู้พันก็ได้ติดอาวุธพร้อมรบให้มวลชนกว่าพันคน 223 00:25:57,000 --> 00:25:59,291 และประกาศทำสงครามเต็มรูปแบบกับรัฐบาล 224 00:26:04,041 --> 00:26:05,458 การปฏิวัติจงเจริญ 225 00:26:36,083 --> 00:26:36,916 ผู้พัน 226 00:27:00,416 --> 00:27:03,791 นี่คือคำขอบคุณของมัน ที่เรายอมเสียสละในสนามรบ 227 00:27:10,125 --> 00:27:13,833 ถ้าพวกเสรีนิยมจะยอมก้มหัว ให้กับไอ้พวกอนุรักษนิยมเวรตะไล… 228 00:27:17,625 --> 00:27:19,750 งั้นเราจะตามไปจัดการมันด้วย 229 00:27:30,791 --> 00:27:32,541 - ขอโทษครับผู้พัน - เข้ามา 230 00:27:50,750 --> 00:27:53,125 อยากฆ่าฉันใช่ไหม ไอ้ชาติหมา 231 00:28:37,583 --> 00:28:39,291 ณ ที่นั่น สงครามปะทุขึ้นอีกครา 232 00:28:47,083 --> 00:28:47,916 นี่ครับ 233 00:28:48,541 --> 00:28:51,416 บรรดาคนของพันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย ประกาศยกให้เขาเป็น 234 00:28:51,500 --> 00:28:53,750 หัวหน้ากองกำลังปฏิวัติแห่งชายฝั่งแคริบเบียน 235 00:28:53,833 --> 00:28:55,541 โดยมียศเป็นนายพล 236 00:28:59,291 --> 00:29:01,416 เขารับตำแหน่ง แต่ปฏิเสธการเลื่อนยศ 237 00:29:01,500 --> 00:29:04,375 และตั้งเงื่อนไขว่าจะไม่มีวันรับยศ 238 00:29:04,458 --> 00:29:07,166 จนกว่าระบอบอนุรักษนิยมจะถูกล้มล้างสิ้นซาก 239 00:30:05,333 --> 00:30:06,291 ผู้พันครับ 240 00:30:12,291 --> 00:30:14,291 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 241 00:30:22,916 --> 00:30:24,708 พลเอกโฆเซ ราเกล มงกาดา 242 00:30:28,041 --> 00:30:31,041 พวกนักการเมืองมันก็แม่งเหมือนกันหมด มงกาดา 243 00:30:32,125 --> 00:30:35,791 ต่างกันแค่พวกเสรีนิยม ไปร่วมพิธีมิสซาตอนห้าโมง 244 00:30:35,875 --> 00:30:38,208 ส่วนพวกอนุรักษนิยมไปมิสซาตอนแปดโมง 245 00:30:40,625 --> 00:30:41,458 ก็จริง 246 00:30:44,000 --> 00:30:47,000 สงครามนี้ถึงได้ไร้สาระไง 247 00:30:48,041 --> 00:30:51,125 พวกผู้นำฝ่ายเสรีนิยมคนอื่นๆ กำลังไปเจรจากับรัฐบาล 248 00:30:51,791 --> 00:30:53,708 และพวกเขาจะลงนาม เอาเรเลียโน 249 00:30:55,000 --> 00:30:56,166 เขาเหนื่อยกันแล้ว 250 00:30:56,750 --> 00:30:58,166 เราสู้มาสิบกว่าปีแล้วนะ 251 00:30:58,833 --> 00:31:01,333 เราจะสู้ต่ออีกสิบปี หรือจะอีกนานแค่ไหนก็ยอม 252 00:31:01,416 --> 00:31:03,250 เพื่อให้ประชาชนมีสิทธิ์ตัดสินชะตาตัวเอง 253 00:31:04,000 --> 00:31:06,666 เราเบื่อเต็มทีที่พวกนั้นมากำหนดชีวิตเรา 254 00:31:06,750 --> 00:31:11,500 เราต่างรู้ดีว่านายสู้ เพื่อแก้แค้นที่พรรคของนายทำนายเอาไว้ 255 00:31:15,458 --> 00:31:16,458 นั่นก็ด้วย 256 00:31:17,458 --> 00:31:18,541 ไม่ปฏิเสธหรอก 257 00:31:19,791 --> 00:31:23,875 พวกผู้นำเสรีนิยมต้องยอมรับเรา ว่าเป็นกองทัพที่ถูกต้องตามกฎหมายอีกครั้ง 258 00:31:24,625 --> 00:31:26,583 เราไม่ใช่พวกโจรห้าร้อย 259 00:31:26,666 --> 00:31:29,500 งั้นก็เลิกทำร้ายคนบริสุทธิ์สิ เอาเรเลียโน 260 00:31:30,083 --> 00:31:32,333 ศัตรูนายชักจะเยอะขึ้นแล้วนะ 261 00:31:34,666 --> 00:31:36,208 มาทำไม มงกาดา 262 00:31:37,458 --> 00:31:40,250 พวกนั้นส่งนายมาติดสินบนฉัน รึว่าข่มขู่ 263 00:31:41,625 --> 00:31:43,458 ไม่มีใครส่งฉันมาทำอะไรทั้งนั้น 264 00:31:44,458 --> 00:31:47,166 ฉันมาบอกลา เพราะฉันจะออกจากแนวหน้าแล้ว 265 00:31:47,916 --> 00:31:50,458 ฉันจะได้เป็นเจ้าพนักงาน ฝ่ายพลเรือนและทหารที่มาก็อนโด 266 00:31:56,875 --> 00:31:58,708 ฉันจะดูแลชาวหมู่บ้านเป็นอย่างดี 267 00:31:59,208 --> 00:32:00,166 ฉันสัญญา 268 00:32:01,708 --> 00:32:04,833 นายเป็นหนึ่งในคนดี เพียงไม่กี่คนที่ฉันรู้จัก โฆเซ ราเกล 269 00:32:07,333 --> 00:32:08,500 แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ 270 00:32:12,000 --> 00:32:13,666 ยังไงนายก็เป็นพวกอนุรักษนิยม 271 00:32:24,541 --> 00:32:26,125 มากินข้าวเช้ากันได้แล้ว! 272 00:32:28,625 --> 00:32:31,666 เอาเรเลียโน เซกุนโด โฆเซ อาร์กาดิโอ เซกุนโด! 273 00:32:32,291 --> 00:32:34,541 ฝาแฝดคู่นั้นคล้ายคลึงกันและซุกซน 274 00:32:34,625 --> 00:32:37,500 จนแม้แต่แม่ก็ไม่อาจแยกได้ว่าใครเป็นใคร 275 00:32:38,333 --> 00:32:40,708 - สวัสดีครับคุณย่า - สวัสดีครับคุณย่า 276 00:32:40,791 --> 00:32:43,541 สวัสดีจ้ะ นั่งตรงนี้ เอาเรเลียโน เซกุนโด 277 00:32:45,833 --> 00:32:46,916 เอาเรเลียโน โฆเซ 278 00:32:48,208 --> 00:32:49,375 เอาเรเลียโน โฆเซ! 279 00:32:50,250 --> 00:32:54,208 เอาเรเลียโน โฆเซที่สูงเหมือนพ่อ บัดนี้โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว 280 00:32:58,708 --> 00:32:59,583 ครับย่า 281 00:33:00,333 --> 00:33:02,208 ไปตามเรเมดิโอสกับอาอมารันตาเร็ว 282 00:33:02,291 --> 00:33:04,125 อาหารจะเย็นหมดแล้ว 283 00:33:23,541 --> 00:33:26,791 เอาเรเลียโน โฆเซมีอาการสั่นสะท้านลึกลับ 284 00:33:26,875 --> 00:33:30,500 เมื่อได้เห็นเต้านมงดงามมีหัวนมสีม่วงคล้ำ 285 00:33:32,750 --> 00:33:34,416 เขาคอยมองสำรวจเธอ 286 00:33:35,125 --> 00:33:38,250 จนค่อยๆ ค้นพบความมหัศจรรย์ในสิ่งสงวน 287 00:33:39,583 --> 00:33:42,416 และรู้สึกว่าผิวกายของตนลุกซู่ ระหว่างที่เขาพินิจพิจารณา 288 00:34:53,000 --> 00:34:53,833 สวัสดีครับ 289 00:34:55,375 --> 00:34:57,916 ซินญอราอูร์ซูลา อิกวารัน เด บวนเดียใช่ไหม 290 00:34:59,541 --> 00:35:01,625 - ค่ะ - ผมขอแนะนำตัว 291 00:35:01,708 --> 00:35:04,416 ผมคือพลเอกโฆเซ ราเกล มงกาดา ยินดีรับใช้ครับ 292 00:35:05,875 --> 00:35:06,875 มีอะไรให้ฉันช่วย 293 00:35:07,875 --> 00:35:11,291 ผมได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าพนักงาน ฝ่ายพลเรือนและทหารของมาก็อนโด 294 00:35:11,375 --> 00:35:13,416 และผมจะรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง 295 00:35:13,500 --> 00:35:17,250 ถ้าคุณจะพาผมไปเยี่ยมชมหมู่บ้านสักหน่อย 296 00:35:30,541 --> 00:35:34,000 พวกทหารสร้างความเสียหาย ในมาก็อนโดไว้เยอะ นายพล 297 00:35:34,083 --> 00:35:36,083 ทั้งฝั่งแดงและน้ำเงิน 298 00:35:36,166 --> 00:35:37,000 ผมรู้ครับ 299 00:35:38,458 --> 00:35:41,833 ผมตั้งใจจะดูแลทั้งหมู่บ้านนี้ ไม่ว่าใครจะสีไหนก็ตาม 300 00:35:41,916 --> 00:35:44,000 ผมได้ให้สัญญากับผู้พันบวนเดียไว้ 301 00:35:47,916 --> 00:35:49,250 คุยกับลูกฉันเหรอคะ 302 00:35:50,333 --> 00:35:51,166 ครับ 303 00:35:52,000 --> 00:35:54,000 ผมไปหาเขาก่อนที่จะมาที่นี่ 304 00:35:55,916 --> 00:35:57,125 เขาถูกจับเหรอ 305 00:35:57,833 --> 00:36:00,916 เปล่าครับ เขาอยู่กับทหารเขา นำทัพกบฏอยู่ 306 00:36:03,666 --> 00:36:04,541 เราเป็นศัตรูกัน 307 00:36:05,166 --> 00:36:06,208 ศัตรูส่วนตัว 308 00:36:08,166 --> 00:36:11,083 แต่เราก็มีศัตรูร่วมที่ร้ายกาจยิ่งกว่า 309 00:36:12,125 --> 00:36:13,166 ความอยุติธรรม 310 00:36:13,750 --> 00:36:17,166 ความอยุติธรรมมันเปลี่ยนโฉมหน้า ไปตามผลประโยชน์ นายพล 311 00:36:17,708 --> 00:36:19,875 เดี๋ยวนี้ลมปากมันก็ไร้ค่า 312 00:36:19,958 --> 00:36:22,625 พอๆ กับคำต่างๆ ในยุคที่มีโรคระบาดนอนไม่หลับ 313 00:36:23,291 --> 00:36:24,291 ดอนญาอูร์ซูลาครับ 314 00:36:24,375 --> 00:36:26,041 ผมเคารพลูกชายของคุณ 315 00:36:26,875 --> 00:36:29,291 และผมก็จะให้เกียรติมาก็อนโดเช่นกัน 316 00:36:29,375 --> 00:36:30,541 ผมขอสัญญา 317 00:36:31,791 --> 00:36:33,333 ขอให้ทำได้จริงนะนายพล 318 00:36:35,833 --> 00:36:38,541 มาก็อนโดจะไม่ยอมเสียใครให้สงครามนี้อีก 319 00:36:39,625 --> 00:36:40,708 สวัสดีค่ะ 320 00:37:18,625 --> 00:37:20,583 - ตกใจหมดเลย - ผมขอโทษ 321 00:37:51,666 --> 00:37:52,500 อมารันตา 322 00:37:56,500 --> 00:37:57,333 เทียน 323 00:37:58,083 --> 00:38:00,250 มาแล้วค่ะ เดี๋ยวเอาไปให้ 324 00:38:05,875 --> 00:38:07,791 ง่ายจังเลย ย่าไม่เห็น 325 00:38:09,625 --> 00:38:10,458 วันนี้อาจไม่ 326 00:38:12,125 --> 00:38:14,125 แต่ถ้าเราทำแบบนี้ต่อไป สักวันเห็นแน่ 327 00:38:22,875 --> 00:38:24,416 แม่คะ หยิบให้แล้วค่ะ 328 00:38:25,583 --> 00:38:27,458 ขณะที่พันเอกเอาเรียโน บวนเดีย 329 00:38:27,541 --> 00:38:30,916 หลบหนีไปตามช่องเขา จากการไล่ล่าโค่นล้มอย่างไม่หยุดยั้ง 330 00:38:31,000 --> 00:38:35,666 นายพลมงกาดาได้แทนที่นายทหาร ด้วยเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่ติดอาวุธ 331 00:38:35,750 --> 00:38:37,541 และสร้างบรรยากาศความไว้เนื้อเชื่อใจ 332 00:38:37,625 --> 00:38:41,291 จนทำให้ผู้คนคิดว่า สงครามเป็นเพียงฝันร้ายเหลวไหลในอดีต 333 00:38:42,041 --> 00:38:45,833 ไม่ควรมีธงใดอยู่สูงเหนือศักดิ์ศรีมนุษย์ 334 00:38:45,916 --> 00:38:49,708 เพราะฉะนั้นชาวมาก็อนโดทุกคน จะต้องมีสิทธิเท่าเทียมกัน 335 00:38:50,500 --> 00:38:52,250 มีโอกาสเท่าๆ กัน 336 00:38:53,166 --> 00:38:55,458 นั่นคือสิ่งที่ผู้ก่อตั้งต้องการมาตลอด 337 00:38:56,583 --> 00:39:00,416 และก้าวแรกที่จะทำให้บรรลุเป้าหมายนั้นได้ 338 00:39:01,458 --> 00:39:04,666 คือต้องมีระบบการศึกษารัฐที่เข้าถึงถ้วนหน้า 339 00:39:06,416 --> 00:39:08,208 ดังนั้น นับจากวันนี้เป็นต้นไป 340 00:39:09,000 --> 00:39:15,166 เราจะกลับไปใช้พื้นที่แห่งนี้ ตามจุดประสงค์ดั้งเดิมของมัน 341 00:39:28,083 --> 00:39:31,583 ฉันต้องสารภาพก่อนเลยว่า ฉันไม่นึกจริงๆ ว่าคุณจะทำตามคำสัญญา 342 00:39:32,958 --> 00:39:36,791 และไม่นึกว่าจะได้อยู่เห็นมาก็อนโด กลับไปเป็นเหมือนในสมัยของโฆเซ อาร์กาดิโอ 343 00:39:37,291 --> 00:39:38,833 สมัยนั้นเป็นยังไงเหรอครับ 344 00:39:39,750 --> 00:39:40,791 ไม่มีฝักฝ่าย 345 00:39:41,750 --> 00:39:42,666 ไม่มีทหาร 346 00:39:45,500 --> 00:39:47,250 พวกเราไม่รู้จักความกลัว 347 00:39:48,833 --> 00:39:51,958 และผู้คนจะทาสีบ้านเป็นสีอะไรก็ได้ตามใจชอบ 348 00:39:54,083 --> 00:39:56,916 งั้นผมดีใจนะที่ได้รู้ว่าเรามาถูกทางแล้ว 349 00:39:57,416 --> 00:39:58,291 ค่ะ 350 00:40:04,250 --> 00:40:05,833 ได้ข่าวจากเอาเรเลียโนบ้างไหมคะ 351 00:40:09,500 --> 00:40:10,333 ไม่ครับ 352 00:40:13,166 --> 00:40:15,500 ผมแค่หวังว่าเขาจะยอมวางอาวุธเสียที 353 00:40:18,083 --> 00:40:20,166 ผู้ชายมักจะคุ้นเคยกับสงคราม 354 00:40:22,458 --> 00:40:24,625 จนไม่สามารถค้นหาหนทางกลับออกมา 355 00:41:23,750 --> 00:41:24,875 ฉันเป็นอาเธอนะ 356 00:41:24,958 --> 00:41:26,708 สิ่งที่เราทำอยู่มันหยาบช้า 357 00:41:26,791 --> 00:41:28,708 ไม่จริงนะ มันงดงามออก 358 00:41:39,375 --> 00:41:40,208 ออกไป 359 00:41:49,250 --> 00:41:50,916 ไม่เห็นรึไงว่าเราทำอะไรกันอยู่ 360 00:41:51,000 --> 00:41:51,875 นี่มันบาปนะ 361 00:41:52,416 --> 00:41:53,791 อย่ามายุ่งกับฉัน ขอร้อง 362 00:41:56,625 --> 00:41:58,333 ต้องการแบบนั้นจริงๆ เหรอ 363 00:42:00,958 --> 00:42:03,291 ถ้าไล่ผมอีก ผมสาบานเลยว่าไปแน่ 364 00:42:09,791 --> 00:42:12,083 ฉันอยากให้เธอไปให้ไกลที่สุด 365 00:42:16,041 --> 00:42:18,333 ถ้างั้นก็ขอให้พวกนั้นฆ่าผมตายในสนามรบละกัน 366 00:42:20,166 --> 00:42:21,791 ดีกว่าต้องมาเจอความเย็นชานี่ 367 00:44:33,833 --> 00:44:35,375 ปู่หายไปไหนล่ะ 368 00:44:36,541 --> 00:44:37,750 อยู่ข้างหลังนู่น 369 00:44:38,250 --> 00:44:39,916 ปู่เป็นแบบนั้นมาทั้งเช้าแล้ว 370 00:44:55,500 --> 00:44:56,916 เราได้รับจดหมายฉบับใหม่ 371 00:44:57,916 --> 00:44:59,125 จากเอาเรเลียโน 372 00:45:17,541 --> 00:45:19,416 ลูกเห็นนิมิตอีกแล้ว 373 00:45:37,833 --> 00:45:39,208 เราล้วนมาจากน้ำ 374 00:46:11,083 --> 00:46:16,208 (อูร์ซูลา แม่ครับ ดูแลพ่อให้ดี) 375 00:46:16,291 --> 00:46:21,541 (เพราะพ่อกำลังจะตาย เอาเรเลียโน บ.) 376 00:46:27,083 --> 00:46:29,125 ถึงจะมีพละกำลังสมบูรณ์ไม่เสื่อมลง 377 00:46:30,083 --> 00:46:33,041 แต่โฆเซ อาร์กาดิโอ บวนเดีย ไม่อยู่ในสภาพที่จะขัดขืนได้ 378 00:46:34,041 --> 00:46:36,833 ชายแก่ร่างยักษ์ผู้ตากแดดกรำฝนจนผิวกร้าน 379 00:46:38,041 --> 00:46:39,750 นิ่งเงียบไม่แยแสสิ่งใด 380 00:47:10,375 --> 00:47:11,750 เจ้าจะเห็นว่าชะตาของพวกเขา 381 00:47:12,916 --> 00:47:15,041 จะผูกพันธนาการกัน 382 00:47:19,125 --> 00:47:20,791 นอนบ้างนะ 383 00:47:23,333 --> 00:47:25,166 บ่ายวันนี้อากาศกำลังดี 384 00:47:26,583 --> 00:47:27,416 เย็นสบาย 385 00:48:01,541 --> 00:48:02,708 เดี๋ยวก่อนสิ ยอดรัก! 386 00:48:04,375 --> 00:48:06,166 ฉันยังไม่ง่วงเลย 387 00:48:07,166 --> 00:48:11,541 โฆเซ อาร์กาดิโอ บวนเดียปลอบประโลมตนเอง ด้วยจินตนาการเพ้อฝันถึงบรรดาห้องไม่มีที่สิ้นสุด 388 00:48:12,166 --> 00:48:14,666 เขาฝันว่าตัวเองลุกจากเตียงนอน 389 00:48:15,750 --> 00:48:16,750 เปิดประตูออก 390 00:48:17,875 --> 00:48:19,083 และเดินไปอีกห้องหนึ่ง 391 00:48:35,666 --> 00:48:36,708 ลูกพ่อ 392 00:49:11,375 --> 00:49:12,416 เม็ลกีอาเดส 393 00:49:14,083 --> 00:49:15,166 สหายเก่า 394 00:49:28,041 --> 00:49:29,458 และผ่านเข้าไปอีกห้อง 395 00:49:30,166 --> 00:49:32,250 ราวกับเป็นนิทรรศการห้องกระจกเงา 396 00:49:32,875 --> 00:49:35,625 จนกระทั่งได้พบกับทายาทในห้องหนึ่ง 397 00:49:36,458 --> 00:49:38,041 เอาเรเลียโน บาบิโลเนีย 398 00:49:38,125 --> 00:49:40,333 ที่หลายปีต่อมาได้อ่าน 399 00:49:40,416 --> 00:49:42,125 ต้นฉบับของเม็ลกีอาเดส 400 00:49:43,708 --> 00:49:46,166 ในช่วงเวลาที่เขามีชีวิตอยู่ 401 00:49:51,541 --> 00:49:52,958 ปรูเด็นซิโอ 402 00:50:33,666 --> 00:50:36,375 ดอกไม้สีเหลืองกระจิริดตกโปรยปราย 403 00:50:36,458 --> 00:50:39,333 พรำลงมาดั่งพายุเงียบงันตลอดคืนทั่วทั้งหมู่บ้าน 404 00:50:49,041 --> 00:50:51,666 ปกคลุมหลังคาและขวางทางประตูบ้าน 405 00:50:56,916 --> 00:51:00,333 ดอกไม้เหลือคณานับร่วงหล่นลงมา จนต้องใช้พลั่วขจัดออกจากถนน 406 00:51:00,416 --> 00:51:02,666 เพื่อให้ขบวนศพสามารถเคลื่อนผ่านไปได้ 407 00:52:43,250 --> 00:52:45,458 หลายปีหลังบิดาสิ้นบุญ 408 00:52:46,583 --> 00:52:47,666 วันที่ 1 ตุลาคม 409 00:52:48,875 --> 00:52:50,333 พันเอกเอาเรเลียโน บวนเดีย 410 00:52:50,416 --> 00:52:53,083 และทหารติดอาวุธหนึ่งพันนายกลับมาที่มาก็อนโด 411 00:52:54,083 --> 00:52:57,333 และกองทหารรักษาการณ์ ได้รับคำสั่งให้ต้านทานไว้จนถึงที่สุด 412 00:52:57,416 --> 00:53:00,458 ท่านทั้งหลาย กรุณากลับเข้าบ้านไปเสีย! 413 00:53:08,416 --> 00:53:11,083 ปกป้องตัวเองซะ พวกนั้นกำลังมา กระตือรือร้นกันหน่อย 414 00:53:11,166 --> 00:53:14,500 ไป ไปที่ด่านหน้า เอาปืนใหญ่ไปไว้ด้านหน้า! 415 00:53:16,583 --> 00:53:17,416 ดีมาก 416 00:53:18,666 --> 00:53:19,625 โฆเซ ราเกล 417 00:53:20,458 --> 00:53:22,041 โฆเซ ราเกล เกิดอะไรขึ้น 418 00:53:22,541 --> 00:53:23,541 เอาเรเลียโน 419 00:53:24,041 --> 00:53:25,958 เขากับกองทัพมาถึงตอนรุ่งสาง 420 00:53:30,541 --> 00:53:31,666 แล้วคุณจะทำยังไง 421 00:53:32,333 --> 00:53:33,416 ถ้าพวกเขาโจมตีเรา 422 00:53:33,958 --> 00:53:34,958 เราก็จะป้องกันตัว 423 00:53:35,458 --> 00:53:38,250 เอาปืนกลไว้ตรงนี้ ไว้ด้านหน้าเหมือนกัน 424 00:53:39,291 --> 00:53:42,125 - ทุกอย่างพร้อมรึยัง - ฉันไม่รู้แล้วว่าคุณกับเขา คนไหนโง่กว่ากัน 425 00:53:44,625 --> 00:53:50,791 (โรงเรียนรัฐ) 426 00:54:10,666 --> 00:54:13,625 อูร์ซูลารู้สึกราวกับว่าลูกชายเป็นคนแปลกหน้า 427 00:54:15,750 --> 00:54:18,208 ใบหน้าของเขาแข็งกร้านราวโลหะ 428 00:54:18,916 --> 00:54:22,583 และเขาแสดงอาการว่าจิตใจนั้นด้านชา 429 00:54:28,000 --> 00:54:28,833 เอาเรเลียโน 430 00:54:29,875 --> 00:54:30,750 แม่ 431 00:54:34,166 --> 00:54:35,916 จะบุกมาก็อนโดเหรอ 432 00:54:37,083 --> 00:54:38,458 บ้าไปแล้ว 433 00:54:38,958 --> 00:54:40,333 ไม่มีทางอื่นแล้ว 434 00:54:40,833 --> 00:54:42,791 เราต้องโค่นรัฐบาล 435 00:54:43,750 --> 00:54:45,083 เอาเรเลียโน พระเจ้าช่วย… 436 00:54:47,500 --> 00:54:50,166 เราไม่ได้อยู่กันอย่างสงบสุขมานานมากแล้วนะ 437 00:54:52,208 --> 00:54:55,125 ไม่มีใครกลับไปพูดคุย เรื่องพรรคการเมืองในหมู่บ้าน 438 00:54:57,708 --> 00:54:58,833 อย่าทำแบบนี้เลยลูก 439 00:55:11,333 --> 00:55:13,833 ผมจะให้โอกาสมาก็อนโดได้ยอมแพ้ 440 00:55:14,500 --> 00:55:15,916 แค่นั้นก็ดีเกินพอแล้ว 441 00:55:16,666 --> 00:55:19,125 ลูกเป็นผู้นำกองทัพนอกกฎหมาย 442 00:55:19,208 --> 00:55:22,166 และลูกก็เลือกได้ว่า จะไม่ก่อสงครามในมาก็อนโดอีก! 443 00:55:22,791 --> 00:55:25,416 แม่รู้ไหมว่าผมรอเวลานี้มากี่ปี 444 00:55:25,500 --> 00:55:27,916 เพื่อยึดครองมาก็อนโดกลับมาเป็นฝ่ายเรา 445 00:55:31,125 --> 00:55:32,000 ไม่รู้หรอก 446 00:55:36,166 --> 00:55:37,500 แต่แม่รู้ว่า 447 00:55:39,125 --> 00:55:41,708 ลูกกลับมาทันเวลาที่จะทำสิ่งที่ถูกต้องพอดี 448 00:55:53,208 --> 00:55:56,708 (เมื่อจับอาวุธเราจะมีชัย) 449 00:55:58,750 --> 00:55:59,750 ที่ตายไปแล้ว 450 00:56:00,625 --> 00:56:02,333 พระเจ้าผู้เป็นพระบุตร พระผู้ไถ่ของโลก 451 00:56:02,416 --> 00:56:04,625 ขอทรงเมตตาวิญญาณของผู้ศรัทธาที่ตายไปแล้ว 452 00:56:05,833 --> 00:56:08,166 (โฆเซ อาร์กาดิโอ บวนเดีย 11 เม.ย. 1832 - 23 พ.ย. 1902) 453 00:56:08,250 --> 00:56:10,916 ขอทรงเมตตาวิญญาณของผู้ศรัทธาที่ตายไปแล้ว 454 00:56:12,625 --> 00:56:15,750 พระองค์ผู้ทรงกุมกุญแจสู่ปรโลกและนรก 455 00:56:16,625 --> 00:56:17,791 เราขอวิงวอนท่าน… 456 00:56:19,541 --> 00:56:20,791 พระผู้ไถ่โลก 457 00:56:21,333 --> 00:56:24,250 ของทรงเมตตาวิญญาณของผู้ศรัทธาที่ตายไปแล้ว 458 00:56:27,625 --> 00:56:30,291 พระตรีเอกภาพ พระเจ้าพระองค์เดียว 459 00:56:30,375 --> 00:56:31,791 พระเจ้า พระบิดาแห่งสวรรค์ 460 00:56:31,875 --> 00:56:34,083 ของทรงเมตตาวิญญาณของผู้ศรัทธาที่ตายไปแล้ว 461 00:56:35,375 --> 00:56:38,583 พระองค์ผู้ทรงกุมกุญแจสู่ปรโลกและนรก 462 00:56:40,416 --> 00:56:41,500 เราขอวิงวอนท่าน 463 00:57:01,625 --> 00:57:04,750 เราไม่ได้หนีพ้นเลย โฆเซ อาร์กาดิโอ บวนเดีย 464 00:57:08,708 --> 00:57:10,833 สุดท้ายเราก็ให้กำเนิดสัตว์ประหลาด 465 00:57:10,916 --> 00:57:13,916 จู่โจม! 466 00:57:20,250 --> 00:57:22,500 (สร้างจากนวนิยายของ กาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซ) 467 01:03:12,666 --> 01:03:15,083 คำบรรยายโดย นันทวัน ริดเดล