1
00:00:00,000 --> 00:00:15,000
{\an8}MoviesMod.org || Visit & Support Us ||
2
00:00:30,396 --> 00:00:33,480
เมื่อคืนข้าเห็นสายฟ้าฟาด
3
00:00:34,563 --> 00:00:38,021
แปลกมาก เพราะไม่เห็นจะมีเมฆเลย
4
00:00:39,313 --> 00:00:41,646
เจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นใช่ไหม
5
00:00:47,980 --> 00:00:50,063
เจ้าต้องหัดควบคุมมันนะ
6
00:00:53,230 --> 00:00:54,855
และมันจะไม่ง่ายหรอก
7
00:00:54,855 --> 00:00:59,105
การใช้พลังแบบนั้น
อาจทําให้มึนเมาได้ หากเจ้ายอมมัน
8
00:01:00,813 --> 00:01:04,605
ว่าแต่ เจ้ามาที่นี่ทําไม
9
00:01:04,605 --> 00:01:06,188
ข้าหวังว่าท่านจะช่วยข้าได้
10
00:01:07,021 --> 00:01:11,021
ถ้าข้าอยากตามหาดาบ
ที่ซูสหลอมให้ข้า ข้าต้องทําอย่างไร
11
00:01:12,896 --> 00:01:13,730
ทําไม
12
00:01:14,771 --> 00:01:17,146
มันเป็น... สิ่งเดียวที่เขาทิ้งไว้ให้ข้า
13
00:01:20,230 --> 00:01:22,105
มีเหตุผลนั้นข้อเดียวรึ
14
00:01:27,230 --> 00:01:29,980
เจ้าต้องใช้แร่อะดาแมนทีน
15
00:01:29,980 --> 00:01:32,563
แต่ไม่ใช่แร่อะดาแมนทีนอะไรก็ได้
16
00:01:33,271 --> 00:01:36,855
มันต้องขุดมาจากสายแร่เดียวกับ
ที่เจ้าชักดาบออกมา
17
00:01:37,813 --> 00:01:39,396
วางมันไว้ในนี้
18
00:01:40,063 --> 00:01:42,063
แล้วมันจะนําทางเจ้าไปหาดาบ
19
00:01:44,938 --> 00:01:49,188
- ขอบคุณ
- ถ้าตัดสินใจจะไปแล้ว ก็ระวังตัวด้วย
20
00:01:49,688 --> 00:01:53,688
ล่าสุดที่ข้าได้ยินมา
ดาบยังปักอยู่ในหัวของทาลอส
21
00:02:32,271 --> 00:02:35,021
ครึ่งหนึ่งของพวกเขามาเพื่อบอกลา
22
00:02:36,188 --> 00:02:40,146
ขณะที่อีกครึ่งหนึ่งมาที่นี่
เพื่อยืนยันการสวรรคตอันกึกก้อง
23
00:02:40,771 --> 00:02:43,355
ท่านพ่อช่างเข้าใจยากเหลือเกิน
24
00:02:44,188 --> 00:02:46,896
ซึ่งเป็นการพูดว่ามีข้อบกพร่องอย่างสุภาพ
25
00:02:49,230 --> 00:02:51,396
แต่ไม่มีใครกล้าท้าทายเขา
26
00:02:53,605 --> 00:02:54,688
ยกเว้นเฮร่า
27
00:02:58,230 --> 00:02:59,313
เขาตายแล้วจริงหรือ
28
00:03:01,688 --> 00:03:02,980
ตายไปจากที่นี่
29
00:03:04,355 --> 00:03:07,980
หลังจากพิธีพรุ่งนี้ เขาจะเดินทางไปยังยมโลก
30
00:03:08,688 --> 00:03:10,855
แต่... เขาเป็นอมตะ
31
00:03:12,021 --> 00:03:13,105
เขาจะตายได้ยังไง
32
00:03:14,188 --> 00:03:16,688
เราไม่ได้ตายแบบมนุษย์
33
00:03:18,396 --> 00:03:20,646
แต่ไม่ว่ายังไงเราก็ถูกพิพากษา
34
00:03:23,271 --> 00:03:26,396
และเราสบายใจได้ว่าเขาตายดีแล้ว
35
00:03:27,896 --> 00:03:31,438
แต่ถ้าเราถูกลืม
เราอาจจางหายไปในห้วงนรกแห่งยมโลก
36
00:03:33,063 --> 00:03:35,896
ดังนั้นเราต้องเล่าเรื่องการกระทําของพ่อเรา
37
00:03:36,396 --> 00:03:38,980
เตือนคนอื่นๆ ให้ทําเครื่องสังเวยในนามของเขา
38
00:03:39,855 --> 00:03:43,771
ข้าสัญญา สาวกของข้าจะสร้างวิหารมากมาย
เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา
39
00:03:44,271 --> 00:03:46,730
ข้าจะไม่ยอมให้พ่อของเราถูกลืม
40
00:03:47,938 --> 00:03:50,688
และในขณะที่เราปกป้องสิ่งที่เขาทําบนโลก
41
00:03:51,188 --> 00:03:53,396
เราก็ต้องปกป้องมันที่นี่ด้วย
42
00:03:55,855 --> 00:03:59,646
สมาพันธ์แห่งโอลิมปัส
รวมเหล่าเทพแห่งเฮลลาสไว้ด้วยกัน
43
00:04:04,230 --> 00:04:06,813
แต่ไม่มีพันธมิตรใดที่คงอยู่ตลอดกาล
44
00:04:08,980 --> 00:04:12,646
ความกลัวที่มีต่อพ่อกับลุงของเราเท่านั้น
ที่ช่วยให้รอดพ้นจากคนอื่น
45
00:04:16,980 --> 00:04:20,105
เจ้าแห่งยมโลกอยู่ที่ไหนนะ
46
00:04:34,563 --> 00:04:41,521
(มหาศึกโลหิตเทพ)
47
00:05:13,230 --> 00:05:14,980
{\an8}ไปเดินเล่นกับข้าสิ
48
00:05:45,271 --> 00:05:47,480
{\an8}รู้ไหมว่าเราอยู่ที่ไหน
49
00:05:51,480 --> 00:05:54,480
{\an8}หัวใจข้าเจ็บปวด และความรู้สึกของข้าลดลง
50
00:05:55,146 --> 00:05:58,396
{\an8}เพราะแม่น้ําลีธีที่ข้าเคยจมลงไป
51
00:06:00,896 --> 00:06:04,771
{\an8}ทุกครั้งที่ข้าผ่านมา ข้าจะคิดดื่มน้ําของมัน
52
00:06:05,313 --> 00:06:08,313
{\an8}เพราะลีธีลบความทรงจํา
และความเจ็บปวดทั้งหมด
53
00:06:09,063 --> 00:06:12,396
{\an8}ปลดปล่อยเราจากอดีต
และทุกสิ่งที่ทําให้เราเป็นทุกข์
54
00:06:14,688 --> 00:06:15,730
{\an8}แต่ข้าไม่ดื่ม
55
00:06:16,521 --> 00:06:17,688
{\an8}รู้ไหมเพราะอะไร
56
00:06:20,271 --> 00:06:22,105
{\an8}ภรรยาข้าจะเป็นยังไงล่ะ
57
00:06:22,646 --> 00:06:23,688
{\an8}ลูกๆ ข้าล่ะ
58
00:06:24,188 --> 00:06:27,980
{\an8}พวกเขาจะยังผูกพันกับที่นี่ เช่นเดียวกับข้า
59
00:06:29,563 --> 00:06:32,355
{\an8}บางทีวันหนึ่ง เราอาจเป็นอิสระจากมัน
60
00:06:33,771 --> 00:06:35,105
{\an8}ในโลกเบื้องบน
61
00:06:35,688 --> 00:06:37,980
{\an8}นั่นคือสิ่งที่ข้าหวังไว้
62
00:06:39,271 --> 00:06:42,480
{\an8}ความสุข ความสุขที่แท้จริง
63
00:06:46,521 --> 00:06:48,188
{\an8}และเจ้าก็มีได้เช่นกัน
64
00:06:51,230 --> 00:06:52,646
{\an8}อธิษฐานขอความสุขสิ
65
00:06:52,646 --> 00:06:56,271
{\an8}แล้วแม่น้ําจะแสดงความทรงจํา
ที่มีความสุขที่สุดให้เจ้าเห็น
66
00:06:56,271 --> 00:06:59,146
{\an8}เจ้าจะได้รู้สึกถึงความเบิกบานใจอีกครั้ง
67
00:07:14,980 --> 00:07:17,480
{\an8}ข้าเข้าใจความเจ็บปวดที่เกาะยึดเจ้า
68
00:07:18,355 --> 00:07:19,980
{\an8}ยิ่งรักมากเท่าไหร่
69
00:07:21,521 --> 00:07:23,105
ก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น
70
00:07:23,896 --> 00:07:25,605
ข้าก็เคยเป็นเช่นกัน
71
00:07:27,188 --> 00:07:29,605
ข้าไม่เคยต้องการดินแดนนี้
72
00:07:39,146 --> 00:07:42,855
เหล่ากวีเล่าขานเรื่องสมบัติล้ําค่าของข้า
73
00:07:45,521 --> 00:07:48,896
และดินแดนทั้งหมดที่ข้ามีอํานาจอยู่ที่นี่
74
00:07:50,938 --> 00:07:53,230
แต่พวกเขาไม่รู้ความจริง
75
00:07:58,188 --> 00:08:01,105
การอยู่ในยมโลกเป็นพิษต่อเรา
76
00:08:07,938 --> 00:08:10,730
เราทนอะไรได้ไม่มากนัก
77
00:08:32,438 --> 00:08:35,771
ข้าไม่มีท้องฟ้าหรือทะเล
78
00:08:37,646 --> 00:08:38,855
อาณาจักรของข้า...
79
00:08:41,396 --> 00:08:42,771
คือคุก
80
00:08:50,230 --> 00:08:52,438
คุกที่ข้าไม่อาจทานทนได้ด้วยซ้ํา
81
00:08:57,813 --> 00:09:01,438
ไม่มีใครอยากฟังคนตายกรีดร้องไม่หยุดหรอก
82
00:09:12,896 --> 00:09:16,063
เวลาที่ข้าได้อยู่ห่างจากยมโลกนั้นมีจํากัด
83
00:09:17,355 --> 00:09:20,146
และความเจ็บปวดที่ท่วมท้นจะเกิดขึ้น
84
00:09:20,146 --> 00:09:22,396
ยามที่ข้าจากไปนานเกินไป
85
00:09:31,605 --> 00:09:35,938
ข้ายังจําครั้งแรกที่เห็นนางได้
86
00:09:37,438 --> 00:09:40,688
ความเจ็บปวดมากแค่ไหนก็หยุดข้าไม่ได้
87
00:09:42,896 --> 00:09:45,438
นางคือที่พักพิงที่ข้าต้องการ
88
00:09:56,646 --> 00:09:59,188
ความอ่อนโยนที่ข้าโหยหา
89
00:10:05,896 --> 00:10:06,938
นั่นใครน่ะ
90
00:10:12,396 --> 00:10:16,188
ข้ารู้ว่าเดมิเทอร์แม่ของนางจะไม่มีวันชอบข้า
91
00:10:16,813 --> 00:10:21,980
เพราะไม่มีเทพีองค์ใด
โดยเฉพาะผู้ที่เป็นรัศมีแห่งแสงอย่างเพอร์เซโฟนี่
92
00:10:21,980 --> 00:10:24,563
จะอยากใช้ชีวิตอยู่ในยมโลก
93
00:10:25,855 --> 00:10:31,896
แต่เมื่อเราถูกตัดขาดจากโลกภายนอก
การได้เห็นคนเช่นนั้นคือของขวัญ
94
00:10:33,105 --> 00:10:34,730
เราจะไม่เพียงต้องการมัน
95
00:10:35,271 --> 00:10:38,063
แต่เรายังรู้สึกอยากกลับไปหามัน
96
00:10:40,938 --> 00:10:42,605
ไม่นะ
97
00:10:46,396 --> 00:10:48,063
ไม่เป็นไรนะ เพื่อนยาก
98
00:10:49,855 --> 00:10:52,313
แต่ข้าจะเสนออะไรให้นางได้ล่ะ
99
00:10:56,855 --> 00:10:57,813
ไม่เป็นไรนะ
100
00:11:33,313 --> 00:11:34,813
สําหรับเพื่อนอาชาของเจ้า
101
00:12:32,230 --> 00:12:33,521
ขอบคุณ
102
00:12:35,313 --> 00:12:37,063
ท่านอีกแล้วใช่ไหม
103
00:12:37,771 --> 00:12:39,605
คนที่เคยมาหาข้าก่อนหน้านี้
104
00:12:40,688 --> 00:12:42,438
ทําไมท่านไม่แสดงตัวล่ะ
105
00:12:43,771 --> 00:12:45,480
ข้าอยากแสดงตัว
106
00:12:45,980 --> 00:12:49,563
แต่ข้ารู้ว่าหากทําเช่นนั้นก็จะมีแต่ปวดใจ
107
00:12:49,563 --> 00:12:52,771
ข้าจึงตัดสินใจเลิกไปหานาง
108
00:12:53,605 --> 00:12:57,563
ข้าเองก็รู้ว่ามันเหมือน
การรักคนที่เรามิอาจครอบครองได้
109
00:12:58,563 --> 00:13:02,480
ข้าเองก็รู้ว่าการต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว
และเจ็บปวดมันเป็นเช่นไร
110
00:13:06,063 --> 00:13:08,230
คุกของข้าคือยมโลก
111
00:13:08,771 --> 00:13:10,313
ของเจ้าคือป่าแห่งนั้น
112
00:13:10,313 --> 00:13:14,605
ที่ที่เจ้าซ่อนตัวจากอาคริเซียสและลูกชายของเขา
ตอนที่พวกเขาตามล่าเจ้า
113
00:13:41,105 --> 00:13:44,730
นักบวชหญิงคือดวงดาวในความมืดมนของเจ้า
114
00:13:46,771 --> 00:13:48,605
ดวงดาวของข้าคือเพอร์เซโฟนี่
115
00:14:07,063 --> 00:14:12,646
และข้าก็เหมือนเจ้า
แม้จะพยายามเพียงใด ก็ไม่อาจอยู่ห่างได้
116
00:14:16,438 --> 00:14:17,980
ข้าเริ่มไปหานาง
117
00:14:18,605 --> 00:14:22,063
และพูดคุยกับนางจากเงามืด
118
00:14:25,646 --> 00:14:28,230
เมื่อสิ่งเดียวที่เรารู้จักคือความมืด
119
00:14:29,188 --> 00:14:31,021
เราย่อมแสวงหาแสงสว่าง
120
00:15:01,396 --> 00:15:03,813
เราทั้งคู่พบที่หลบภัยที่ปลอดภัยในนั้น
121
00:15:04,980 --> 00:15:08,063
ความสงบที่เราไม่เคยคิดว่าจะรู้จัก
122
00:15:09,730 --> 00:15:13,188
การทําสวนสอนให้เรามองโลกต่างออกไป
123
00:15:13,688 --> 00:15:14,938
ยังไงรึ
124
00:15:16,230 --> 00:15:18,855
เราสังเกตเห็นรายละเอียดในทุกอย่าง
125
00:15:19,438 --> 00:15:23,230
เส้นบนใบไม้ ความชื้นของดิน
126
00:15:24,063 --> 00:15:28,813
การใส่ใจรายละเอียดเหล่านั้น
สําคัญต่อความอยู่รอดของสวนของเจ้า
127
00:15:29,771 --> 00:15:34,313
นั่นคือเหตุผลที่เจ้าชื่นชม
แม้แต่สิ่งที่เล็กน้อยที่สุดของสิ่งที่ทําให้สุขใจ
128
00:15:34,313 --> 00:15:36,730
เจ้ายกย่องข้าเกินไปแล้ว
129
00:15:37,521 --> 00:15:41,271
ความจริงก็คือ การทําสวนคือการหลบหนี
130
00:15:42,271 --> 00:15:43,146
จากอะไร
131
00:15:44,730 --> 00:15:45,688
แม่ข้า
132
00:15:46,980 --> 00:15:49,105
นางหวังดี แต่นาง...
133
00:15:49,980 --> 00:15:51,563
นางเป็นคนเรื่องมากน่ะ
134
00:15:52,146 --> 00:15:53,355
ยังไงรึ
135
00:15:53,355 --> 00:15:57,146
อย่างแรกเลย
นางรบเร้าให้ข้าแต่งงานตลอดเวลา
136
00:15:57,146 --> 00:15:59,938
เรื่องนั้นเจ้าโทษนางไม่ได้หรอก
137
00:15:59,938 --> 00:16:01,605
นางอยากให้เจ้ามีความสุข
138
00:16:01,605 --> 00:16:03,980
ข้าไม่ต้องมีผู้ชายก็มีความสุขได้
139
00:16:04,771 --> 00:16:06,105
หากนางรู้จักข้า
140
00:16:06,105 --> 00:16:09,521
นางจะไม่มีวันจับข้าหมั้นหมายโดยที่ข้าไม่ยินยอม
141
00:16:11,313 --> 00:16:13,480
พวกเขาแย่ถึงเพียงนั้นเลยรึ
142
00:16:13,480 --> 00:16:18,605
นางสนใจแต่การสืบเชื้อสายราชวงศ์
แต่พวกเขาหลงตัวเองอย่างมาก
143
00:16:18,605 --> 00:16:23,896
โดยเฉพาะเอรีส แค่คิดถึงเขาข้าก็คลื่นไส้แล้ว
144
00:16:26,188 --> 00:16:27,855
พวกเขาไม่เหมือนเจ้า
145
00:16:29,855 --> 00:16:34,271
เจ้าชื่นชมแม้แต่ดอกไม้ดอกเล็กที่สุด
146
00:16:35,063 --> 00:16:38,230
หรือแค่การพูดคุยในสวนแห่งนี้
147
00:16:39,063 --> 00:16:40,730
เจ้าจะตั้งใจฟังจริงๆ
148
00:16:42,980 --> 00:16:46,521
ข้ารู้สึกว่าเจ้ารู้จักข้า
ในแบบที่พวกเขาจะไม่มีวันรู้จัก
149
00:16:50,230 --> 00:16:52,146
ข้าตั้งตารอครั้งหน้านะ
150
00:16:54,313 --> 00:16:56,271
ข้าก็เช่นกัน
151
00:17:00,438 --> 00:17:02,438
ข้ามีความรัก
152
00:17:04,355 --> 00:17:07,313
แต่ข้าสาบานไว้ว่าจะไม่ข้ามเส้นนั้น
153
00:17:10,105 --> 00:17:11,980
เหมือนที่เจ้าสาบานเช่นกัน
154
00:17:16,730 --> 00:17:19,480
แต่ละวันมันยากขึ้นเรื่อยๆ
155
00:17:21,480 --> 00:17:23,730
มันทําให้ข้าเป็นบ้า
156
00:17:24,230 --> 00:17:28,355
ความปรารถนาของข้าที่จะได้พบนาง
มีแต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
157
00:17:37,605 --> 00:17:40,230
ข้าคิดถึงเจ้านะ หายไปไหนมา
158
00:17:40,730 --> 00:17:41,938
เป็นเรื่องจริงสินะ
159
00:17:43,521 --> 00:17:45,063
เจ้ามีคนอื่น
160
00:17:48,021 --> 00:17:50,730
- เจ้ามาทําอะไรที่นี่
- มันเป็นใคร
161
00:17:50,730 --> 00:17:53,313
ข้าแค่อยากรู้ว่าข้าแข่งกับใครอยู่
162
00:17:53,313 --> 00:17:55,605
เจ้าไม่ได้แข่งกับใครอยู่ทั้งนั้น
163
00:17:56,980 --> 00:17:58,188
เจ้าแพ้ไปแล้ว
164
00:18:00,480 --> 00:18:01,896
อย่ามั่นใจนัก
165
00:18:03,646 --> 00:18:04,980
เจ้าเมารึ
166
00:18:05,605 --> 00:18:07,021
ข้าเอาของขวัญมาให้เจ้า
167
00:18:08,605 --> 00:18:10,396
มันทํามาจากเหล็กกล้าโครเมียม
168
00:18:10,396 --> 00:18:13,438
และหนังของวัวสาวที่ดีที่สุดของซูส
169
00:18:13,438 --> 00:18:14,646
ไม่น่าต้องลําบากเลย
170
00:18:14,646 --> 00:18:17,438
- ลองใส่ดูสิ
- อย่าแตะต้องข้านะ
171
00:18:17,438 --> 00:18:20,063
นี่ ทําอะไรน่ะ ปล่อยข้านะ
172
00:18:47,771 --> 00:18:49,646
พอได้แล้ว เอรีส
173
00:18:52,188 --> 00:18:55,480
ไปซะ ไม่งั้นจะฆ่าเจ้า
174
00:18:57,063 --> 00:18:58,271
เป็นอะไรรึเปล่า
175
00:18:59,396 --> 00:19:03,021
- ไม่
- อ่อ หมอนี่สินะ
176
00:19:03,021 --> 00:19:05,105
เจ้าควรละอายใจบ้าง
177
00:19:05,105 --> 00:19:08,271
ส่วนเจ้าจะข่มขู่ใครก็ควรระวังหน่อย ตาเฒ่า
178
00:19:08,271 --> 00:19:10,521
เจ้าโง่กว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก
179
00:19:10,521 --> 00:19:12,980
ไปซะ ไม่เช่นนั้นจะมีการนองเลือดแน่
180
00:19:15,063 --> 00:19:17,063
ข้าเลือกการนองเลือด
181
00:19:35,896 --> 00:19:36,730
ไม่!
182
00:19:37,605 --> 00:19:38,521
มันจบแล้ว
183
00:19:45,188 --> 00:19:46,063
ไม่
184
00:19:47,188 --> 00:19:48,563
มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น
185
00:19:56,355 --> 00:19:57,355
ขอบคุณ
186
00:19:58,271 --> 00:20:01,355
นึกว่าเจ้าจะไม่มีวันเผยตัวกับข้าเสียแล้ว
187
00:20:14,271 --> 00:20:16,896
ข้าเอาสิ่งนี้มาให้เจ้า
188
00:20:19,563 --> 00:20:20,521
นี่อะไรรึ
189
00:20:21,521 --> 00:20:23,188
ของขวัญอําลา
190
00:20:23,188 --> 00:20:25,646
อะไรนะ ทําไมล่ะ
191
00:20:25,646 --> 00:20:30,813
ข้าทนเห็นเจ้าไม่ได้
เพราะรู้ว่าเราไม่อาจอยู่ด้วยกันได้
192
00:20:30,813 --> 00:20:34,146
ข้าอยากอยู่กับเจ้า จริงๆ นะ ข้ารักเจ้า
193
00:20:35,105 --> 00:20:38,438
แต่ข้าก็ไม่อยากทําให้แม่ข้าเสียใจเช่นกัน
194
00:20:39,146 --> 00:20:41,188
ถึงแม้นางจะเป็นคนเรื่องมาก
195
00:20:42,480 --> 00:20:43,813
แต่ข้าก็รักนางเช่นกัน
196
00:20:44,563 --> 00:20:45,771
ข้าเข้าใจ
197
00:20:48,688 --> 00:20:51,188
แต่ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าข้าต้องการอะไร
198
00:20:51,188 --> 00:20:53,771
ในแบบที่ข้าไม่เคยรู้มาก่อน
199
00:20:54,355 --> 00:20:56,188
แล้วแม่เจ้าล่ะ
200
00:20:56,980 --> 00:21:01,146
แม่ข้าต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับในสิ่งที่ข้าต้องการ
201
00:21:15,855 --> 00:21:18,813
เมื่อวิญญาณสองดวงเกิดมาคู่กัน
202
00:21:19,855 --> 00:21:21,771
ไม่มีสิ่งใดแยกพวกเขาจากกันได้
203
00:21:40,813 --> 00:21:41,980
ไม่นะ อย่ากิน!
204
00:21:42,855 --> 00:21:44,855
ถ้าเจ้ากินอาหารของคนตาย
205
00:21:45,396 --> 00:21:47,855
เจ้าจะผูกพันกับยมโลก
206
00:21:48,355 --> 00:21:49,771
ตลอดไป
207
00:22:10,313 --> 00:22:12,813
นั่นคือ... แม่ของเจ้า
208
00:22:22,146 --> 00:22:24,771
ข้าค้นหาเจ้าทั่วแดนสวรรค์และโลก
209
00:22:25,271 --> 00:22:26,813
เกิดอะไรขึ้น
210
00:22:27,396 --> 00:22:28,563
เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า
211
00:22:29,063 --> 00:22:30,730
เฮดีสช่วยข้าไว้
212
00:22:31,396 --> 00:22:32,480
ช่วยเจ้ารึ
213
00:22:35,896 --> 00:22:38,688
ข้าไม่รู้จะทําอย่างไรเลยหากไม่มีเขา
214
00:22:39,271 --> 00:22:41,646
ท่านแม่ ข้ามีเรื่องจะเล่า
ให้ท่านฟังมากมายเหลือเกิน
215
00:22:41,646 --> 00:22:43,146
กลับไปเล่าที่บ้านได้
216
00:22:43,646 --> 00:22:44,480
ไปกันเถอะ
217
00:22:48,480 --> 00:22:49,355
ข้าไม่ไป
218
00:22:50,438 --> 00:22:51,730
ข้าจะอยู่ที่นี่
219
00:22:54,355 --> 00:22:55,355
ท่านแม่
220
00:22:56,313 --> 00:22:59,021
ข้าเลือกคู่หมั้นหมายของข้าแล้ว
221
00:23:03,480 --> 00:23:05,521
ไม่จริงใช่ไหม
222
00:23:07,355 --> 00:23:08,188
ข้าพูดจริงๆ
223
00:23:09,605 --> 00:23:13,146
ลูกรัก เจ้ากําลังหัวเสีย
224
00:23:13,146 --> 00:23:16,271
นี่ไม่ใช่เวลาตัดสินใจอย่างหุนหันพลันแล่น
225
00:23:16,271 --> 00:23:20,146
ไม่ ข้าไม่เคยมั่นใจอะไรเท่านี้เลยในชีวิต
226
00:23:21,771 --> 00:23:22,771
ฟังข้านะ
227
00:23:23,771 --> 00:23:25,980
เจ้าคือดอกไม้ เด็กน้อย
228
00:23:25,980 --> 00:23:30,313
หากไม่มีแสงแดด
เจ้าจะเหี่ยวเฉาและตายในหลุมชื้นแฉะนี้
229
00:23:31,646 --> 00:23:33,688
ข้าไม่ยอมหรอก
230
00:23:33,688 --> 00:23:35,605
ไปกันได้แล้ว
231
00:23:44,230 --> 00:23:46,396
ข้าขอโทษ แต่ข้าตัดสินใจแล้ว
232
00:23:50,605 --> 00:23:51,813
ทําอะไรน่ะ
233
00:23:55,313 --> 00:23:56,605
ข้าจะตัดสายสัมพันธ์
234
00:23:57,813 --> 00:23:58,688
ไม่!
235
00:23:59,480 --> 00:24:02,605
เพอร์เซโฟนี่กินทับทิมไปหกเมล็ด
236
00:24:03,105 --> 00:24:05,521
ผูกมัดตัวเองกับยมโลก
237
00:24:07,355 --> 00:24:08,230
เพื่อข้า
238
00:24:09,813 --> 00:24:11,938
เพียงแต่เดมิเทอร์ไม่อาจทนได้
239
00:24:11,938 --> 00:24:17,021
นางบอกทุกคนว่าข้าลักพาตัวลูกสาวนางไป
และโกรธกริ้วมาก
240
00:24:17,021 --> 00:24:20,313
นางเอาความสิ้นหวังไปยังสวนบนโลก
241
00:24:21,146 --> 00:24:23,521
ต้องการให้เพอร์เซโฟนี่กลับไป
242
00:24:25,521 --> 00:24:31,480
เพื่อทําให้นางสงบ ซูสจึงตัดสินว่า
ในเมื่อเพอร์เซโฟนี่กินทับทิมไปหกเมล็ด
243
00:24:31,480 --> 00:24:35,355
นางจะใช้เวลาอยู่ที่นี่หกเดือน
และอยู่กับเดมิเทอร์หกเดือน
244
00:24:36,646 --> 00:24:39,063
แต่ในระหว่างที่นางอยู่ที่นี่
245
00:24:39,646 --> 00:24:43,605
เดมิเทอร์ก็ทําให้ทุกคนเป็นทุกข์เช่นเดียวกับนาง
246
00:24:43,605 --> 00:24:47,813
โลกถึงได้หลับใหล
ภายใต้ความหนาวเหน็บทุกฤดูหนาว
247
00:24:49,271 --> 00:24:51,521
แต่ข้าหมดความอดทนแล้ว
248
00:24:51,521 --> 00:24:55,563
ข้าจะไม่ยอมให้ภรรยาของข้า
ถูกพรากไปจากข้าครั้งแล้วครั้งเล่าอีก
249
00:24:56,813 --> 00:25:01,230
จะไม่ยอมเห็นลูกๆ ของข้าหลั่งน้ําตา
ทุกต้นฤดูใบไม้ผลิอีก
250
00:25:04,730 --> 00:25:06,896
ถึงเวลาที่ต้องลงมือแล้ว
251
00:25:07,396 --> 00:25:10,605
และไม่มีใครเข้าใจเรื่องนั้นดีไปกว่าเจ้า
252
00:25:12,688 --> 00:25:13,605
ดูนั่นสิ
253
00:25:45,730 --> 00:25:49,980
พวกมันคือภูตผีที่ไม่สามารถข้ามมาได้
254
00:25:50,480 --> 00:25:53,396
ล่องลอยอย่างไร้จุดหมายในความทรมาน
255
00:25:55,063 --> 00:25:58,188
เจ้าไม่เคยรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง
256
00:25:59,688 --> 00:26:03,271
แต่ความตายเปิดเผยทุกอย่าง
257
00:26:05,271 --> 00:26:07,771
นางกําลังจะละทิ้งคําสาบาน
258
00:26:07,771 --> 00:26:11,188
และเกียรติยศทั้งหมด
ที่มาพร้อมกับการเป็นนักบวชหญิง
259
00:26:11,188 --> 00:26:12,313
เพื่อเจ้า
260
00:26:14,230 --> 00:26:16,521
พวกเจ้าจะหนีไปด้วยกัน
261
00:26:16,521 --> 00:26:19,230
แต่สองวันก่อนที่เจ้าจะออกเดินทาง
262
00:26:19,230 --> 00:26:23,021
เจ้าได้รู้ว่าคนที่ทําให้เจ้ามีแผลเป็นนั่นคือใคร
263
00:26:23,521 --> 00:26:26,855
ผู้ชายที่ฆ่าผู้หญิงที่เลี้ยงเจ้ามา
264
00:26:27,938 --> 00:26:32,313
นางขอให้เจ้าหนีไปกับนาง ให้เจ้าละทิ้งอดีตซะ
265
00:26:32,313 --> 00:26:34,563
จําได้ไหมว่านางพูดว่าอะไร
266
00:26:36,230 --> 00:26:39,188
"อย่าให้ความเกลียดชังเปลี่ยนเจ้าให้กลายเป็น
267
00:26:39,188 --> 00:26:40,813
สิ่งที่เจ้าตั้งใจจะทําลาย"
268
00:26:42,896 --> 00:26:46,396
ใช่ แต่เจ้าไม่สนใจคําพูดนาง
269
00:26:46,896 --> 00:26:52,313
เจ้าผิดสัญญาและเจ้าเริ่มออกไปแก้แค้น
270
00:26:53,688 --> 00:26:55,646
เราต่างรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น
271
00:27:05,730 --> 00:27:08,021
เจ้าไม่ได้ไปพบนางในป่า
272
00:27:08,021 --> 00:27:11,105
แต่เจ้าเกิดใหม่ในคืนนั้น
273
00:27:11,730 --> 00:27:14,105
และสุดท้ายเมื่อเจ้าไปตามหานางได้
274
00:27:14,813 --> 00:27:16,438
เจ้าก็หานางไม่พบ
275
00:27:18,188 --> 00:27:20,605
เพราะนางอยู่ที่นี่
276
00:27:26,605 --> 00:27:28,771
เกิดอะไรขึ้นกับนาง
277
00:27:36,938 --> 00:27:37,896
บอกมาสิ
278
00:27:40,771 --> 00:27:43,480
ทําไม เจ้าเปลี่ยนสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้หรอก
279
00:27:44,646 --> 00:27:47,021
แต่เจ้าช่วยนางได้
280
00:27:48,021 --> 00:27:50,105
นางจําเจ้าไม่ได้
281
00:27:50,730 --> 00:27:54,396
นางเห็นแต่เจ้าที่กลายเป็นปีศาจไปแล้ว
282
00:28:02,396 --> 00:28:05,230
ปล่อยวางความโกรธแล้วไปช่วยนางเถอะ
283
00:28:06,021 --> 00:28:08,480
มอบความสงบสุขที่นางควรได้รับให้นาง
284
00:28:08,980 --> 00:28:10,730
แต่นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเจ้าแล้ว
285
00:28:11,230 --> 00:28:13,271
ข้าจะไม่ยื่นข้อเสนอให้เจ้าอีก
286
00:28:13,855 --> 00:28:16,313
ดูนางสิ ดูสิว่านางทรมานแค่ไหน
287
00:28:18,980 --> 00:28:21,938
จงช่วยนาง นางต้องมาอยู่ที่นี่เพราะเจ้า
288
00:28:24,521 --> 00:28:29,396
ช่วยข้า แล้วเราจะยุติ
ความทรมานของคนที่เรารักได้
289
00:28:29,396 --> 00:28:32,021
ตลอดกาล
290
00:28:43,313 --> 00:28:44,146
ตกลง
291
00:28:45,813 --> 00:28:49,938
แต่เจ้าต้องสัญญาว่าจะพานางมาที่นี่
และให้นางดื่มน้ํา
292
00:28:51,313 --> 00:28:57,355
ข้าอยากให้นางลืมทุกอย่างเกี่ยวกับข้า
และความเจ็บปวดที่ข้าเป็นต้นเหตุ
293
00:29:02,146 --> 00:29:05,896
ช่วยด้วย!
294
00:30:33,938 --> 00:30:36,688
คําบรรยายโดย กมลรัตน์ ชุติเชาวน์กุล
295
00:30:37,688 --> 00:30:52,688
{\an8}MoviesMod.org || Visit & Support Us ||