1
00:00:12,125 --> 00:00:15,916
(NETFLIX ขอเสนอ)

2
00:00:40,208 --> 00:00:42,541
- สายอีกแล้วนะชาร์ลี
- โทษทีดไวต์ นาฬิกาไม่ปลุกน่ะ

3
00:00:42,625 --> 00:00:44,375
ให้เป็นครั้งสุดท้าย พูดจริงนะ เคที่

4
00:00:49,500 --> 00:00:52,541
ถ้านายอยากเป็นเด็กเก็บจาน
นายก็ต้องมาให้ตรงเวลา เข้าใจนะ

5
00:01:14,041 --> 00:01:14,875
เอ้านี่

6
00:01:17,625 --> 00:01:18,666
ไง

7
00:01:19,041 --> 00:01:19,875
เจ้าชายนิทรา

8
00:01:21,166 --> 00:01:22,000
โทษที

9
00:01:22,375 --> 00:01:23,208
ไม่เป็นไร

10
00:01:25,583 --> 00:01:26,416
วันนี้หนักเหรอ

11
00:01:28,250 --> 00:01:29,250
ใช่

12
00:01:33,416 --> 00:01:34,541
อ่านอะไรอยู่ล่ะ

13
00:01:35,916 --> 00:01:40,958
ไม่มีอะไรมาก แค่ทฤษฎีสังคมวิทยาร่วมสมัย
และในบทวิเคราะห์บริษัทเชิงประจักษ์

14
00:01:41,041 --> 00:01:42,250
ฟังดูน่าสนุกนะ

15
00:01:44,083 --> 00:01:47,500
พอเป็นเรื่องบทวิเคราะห์บริษัทเชิงประจักษ์แล้ว

16
00:01:47,583 --> 00:01:49,708
อ่านๆ ไปเดี๋ยวก็ขำเอง

17
00:01:50,083 --> 00:01:51,291
เธอคิดแบบนั้นสินะ

18
00:01:54,166 --> 00:01:55,583
จะรับอย่างอื่นเพิ่มไหม

19
00:02:01,708 --> 00:02:02,541
อดัม

20
00:02:03,291 --> 00:02:04,125
หวานใจ

21
00:02:04,208 --> 00:02:06,125
- ไม่
- ฉันหมดเวลาพักแล้ว

22
00:02:06,208 --> 00:02:07,708
- ไม่
- ใช่

23
00:02:07,875 --> 00:02:09,416
- ไม่
- เอาน่า

24
00:02:09,583 --> 00:02:11,791
- ไม่
- เดี๋ยวดไวต์มาตามหาฉัน

25
00:02:13,541 --> 00:02:15,791
- เธอต้องเลิกทำงานกลางคืน
- ฉันรู้

26
00:02:16,541 --> 00:02:17,875
งานมันมีแค่กะนี้

27
00:02:18,375 --> 00:02:21,166
เราก็ต้องประคองตัวกันไว้
จนกว่านายจะเรียนจบ

28
00:02:22,416 --> 00:02:24,625
ฉันไม่ได้คิดไว้งี้ตอนเราแต่งงานกันเลย

29
00:02:25,500 --> 00:02:27,500
เรามากันไกลขนาดนี้แล้วเนอะ

30
00:02:28,541 --> 00:02:30,250
เราแค่ต้องทนจนสำเร็จ

31
00:02:30,333 --> 00:02:33,125
พอนายเรียนจบ หางานดีๆ ได้

32
00:02:33,208 --> 00:02:34,750
ฉันก็กลับไปเรียนโทต่อ

33
00:02:34,833 --> 00:02:37,541
และฉันก็จะได้สนับสนุนเธอ
แบบที่เธอสมควรได้รับเนอะ

34
00:02:38,250 --> 00:02:39,166
อย่าเบี้ยวล่ะ

35
00:02:49,083 --> 00:02:50,625
ทำไมฉันถึงโชคดีงี้นะ

36
00:02:52,833 --> 00:02:53,833
ฉันรักเธอนะ

37
00:02:54,166 --> 00:02:55,291
ฉันก็รักนาย

38
00:03:05,291 --> 00:03:07,458
โอเค ไปกันเถอะ เดี๋ยวดไวต์จะโวยวายเอา

39
00:03:07,541 --> 00:03:09,833
- ก็ได้
- ออกไปเลย

40
00:03:09,916 --> 00:03:11,416
ฉันออกแล้ว

41
00:03:15,791 --> 00:03:16,625
มาเถอะเธอ

42
00:03:21,125 --> 00:03:23,500
- ที่เหลืออยู่ไหน
- ไม่มีเงินแล้ว

43
00:03:23,916 --> 00:03:25,958
- นายได้เงินไปหมดแล้ว
- เอาเงินมานะโว้ย

44
00:03:26,958 --> 00:03:27,833
หุบปาก

45
00:03:28,583 --> 00:03:30,375
หุบปากไม่งั้นตายแน่

46
00:03:30,458 --> 00:03:32,125
- อย่ามาหาเรื่อง
- ฉันไม่มีอะไรแล้ว

47
00:03:32,208 --> 00:03:34,541
เดี๋ยวฉันจะยิงแกนะเว้ยตาแก่
อย่ามาหาเรื่องกันนะโว้ย

48
00:03:34,625 --> 00:03:36,583
- อย่ายิงคนอื่นเลย
- เออ อีนี่ก็คนต่อไป

49
00:03:36,666 --> 00:03:39,166
- ขอทีเถอะ เราไม่อยากมีปัญหา
- อยากให้ยิงไหม

50
00:03:39,791 --> 00:03:41,416
ฉันจะจัดให้เดี๋ยวนี้ จัดให้ทุกคนเลย

51
00:03:41,500 --> 00:03:42,625
เดี๋ยวนี้

52
00:03:43,875 --> 00:03:46,708
- ไม่ต้องมีคนเจ็บตัวแล้ว
- ก็เอาเงินมาสิพวก

53
00:03:46,791 --> 00:03:48,791
นายไม่ต้องทำร้ายคนอื่นแล้ว เอาเงินไปเถอะ

54
00:03:48,875 --> 00:03:51,875
- เฮ่ย ฉันบอกแกให้หุบปากไง
- ไม่มีเงินอีกแล้ว

55
00:03:51,958 --> 00:03:52,875
หุบปาก

56
00:03:54,875 --> 00:03:56,416
ฉันไม่คุยกับแกแล้ว เข้าใจไหม

57
00:03:56,500 --> 00:03:59,375
- ฉันไม่คุยกับพวกแกแล้ว
- ฉันขอร้องนายล่ะ

58
00:03:59,625 --> 00:04:02,083
- สวดมนต์ได้เลยตาแก่
- เอาเงินให้เขาให้หมด

59
00:04:03,166 --> 00:04:06,875
ฉันยิงแน่ เข้าใจไหม
อย่ามาแหยมนะเว้ยตาแก่

60
00:04:19,750 --> 00:04:24,000
ลูกค้าคนหนึ่งถูกยกย่องให้เป็นฮีโรหลังจาก
หยุดการปล้นที่ร้านสไมล์ไดเนอร์

61
00:04:24,083 --> 00:04:28,083
ตอนใต้ของชิคาโกในคืนวันเสาร์
ในขณะที่พลเมืองดีไม่ได้รับบาดเจ็บ

62
00:04:28,166 --> 00:04:31,125
พนักงานเก็บจานชาร์ลส์ สเตอร์ลีย์
ถูกยิงเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

63
00:04:31,625 --> 00:04:35,791
เรย์มอนด์ แกสกิ้นถูกตั้งข้อหาและถูกควบคุมตัว
ที่โรงพยาบาลชิคาโกเมโมเรียลในขณะนี้

64
00:04:35,875 --> 00:04:38,416
และกำลังพักฟื้นจากบาดแผล
ที่ได้รับจากการต่อสู้

65
00:04:38,500 --> 00:04:40,958
ขณะนี้ร้านสไมล์ไดเนอร์ยังปิดทำการอยู่

66
00:04:41,041 --> 00:04:44,125
ข่าวต่อมา ผู้ก่อการเหตุปล้นเพชรที่เกิดขึ้น...

67
00:04:44,208 --> 00:04:47,750
(สี่เดือนต่อมา)

68
00:05:32,250 --> 00:05:33,083
อรุณสวัสดิ์เลนเนิร์ด

69
00:05:53,541 --> 00:05:55,250
ไม่มีข้อความใหม่

70
00:06:07,708 --> 00:06:08,583
ขอบคุณนะเคที่

71
00:06:10,041 --> 00:06:13,958
พ่อฉันปลูกต้นไม้ต้นนั้นในวันที่ฉันเกิด

72
00:06:14,500 --> 00:06:16,541
เมื่อ 88 ปีก่อน

73
00:06:17,166 --> 00:06:18,083
สวยจังเลย

74
00:06:18,708 --> 00:06:19,750
ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก

75
00:06:20,166 --> 00:06:23,333
คนมักจะบอกว่าแม่ปลูกอะไรก็ขึ้น

76
00:06:23,583 --> 00:06:26,375
สวนเรานี่เอาไปอวดได้เลย

77
00:06:26,750 --> 00:06:27,833
แล้วดูตอนนี้สิ

78
00:06:28,958 --> 00:06:31,291
ฉันเคยจ้างคนมาเก็บกวาดครั้งหนึ่ง

79
00:06:31,708 --> 00:06:33,291
ก็ปีสองปีมาแล้ว

80
00:06:33,625 --> 00:06:34,916
เป็นหนุ่มนิสัยดี

81
00:06:35,208 --> 00:06:36,791
อีธาน อะไรสักอย่าง คิดว่านะ

82
00:06:36,958 --> 00:06:38,041
เกิดอะไรขึ้นกับเขาล่ะ

83
00:06:38,125 --> 00:06:39,333
ไม่รู้สิ

84
00:06:39,750 --> 00:06:42,750
เขาทำงานอยู่ไม่กี่สัปดาห์
แล้วก็หยุดมาทำงาน

85
00:06:42,833 --> 00:06:44,083
ไม่ได้เจอหน้าเขาอีกเลย

86
00:06:45,000 --> 00:06:46,041
ฟังฉันนะ

87
00:06:46,125 --> 00:06:48,750
- ฉันคงฟังดูเหมือนตาแก่บ้าๆ
- ไม่

88
00:06:48,833 --> 00:06:50,666
และวันนี้คือวันครบรอบของเรา

89
00:06:51,166 --> 00:06:53,916
- อะไรนะ
- ใช่ วันนี้เมื่อสี่เดือนก่อน

90
00:06:54,166 --> 00:06:56,000
สำนักงานส่งเธอมาที่ประตูบ้านฉัน

91
00:06:56,583 --> 00:07:00,291
ผู้ดูแล ผู้เฝ้าดู และเพื่อนของฉัน

92
00:07:00,375 --> 00:07:01,208
และเพื่อน

93
00:07:02,916 --> 00:07:03,916
เอานะ

94
00:07:04,166 --> 00:07:05,875
ได้เวลากินยาแล้ว

95
00:07:10,083 --> 00:07:12,875
พวกนั้นจะนัดสัมภาษณ์รอบสุดท้ายใน 1-2 สัปดาห์

96
00:07:14,125 --> 00:07:15,208
1-2 สัปดาห์เหรอ

97
00:07:16,958 --> 00:07:19,916
บริษัทใหญ่น่ะ ขั้นตอนเยอะแยะ

98
00:07:21,916 --> 00:07:25,583
แต่พอเป็นงานแบบนี้
พวกนั้นก็มีวิธีทำงานของตัวเอง

99
00:07:25,666 --> 00:07:27,916
- ฉันไปเร่งไม่ได้
- ฉันรู้ ฉันแค่...

100
00:07:29,375 --> 00:07:32,041
ตอนนี้ฉันเครียดนิดหน่อย

101
00:07:33,875 --> 00:07:36,708
วันนี้มีคนจากกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา
โทรมาหานายอีกแล้ว

102
00:07:37,250 --> 00:07:38,291
โทรไม่เลิกเลย

103
00:07:38,375 --> 00:07:43,333
ก็นายเลิกไปเรียน เราก็เลยต้องเริ่มใช้หนี้

104
00:07:43,416 --> 00:07:45,750
ไม่งั้นพวกนั้นก็จะขายหนี้ต่อให้บริษัททวงหนี้

105
00:07:45,833 --> 00:07:48,916
- ฉันรู้ พรุ่งนี้ฉันจะโทรกลับไป
- เยี่ยม และบางทีนายก็

106
00:07:49,000 --> 00:07:51,083
โทรหาพวกบริษัทบัตรเครดิตด้วยก็ดี

107
00:07:51,166 --> 00:07:53,208
พร้อมตัวแทนประกันสุขภาพของเรา

108
00:07:53,291 --> 00:07:55,791
โอเคเคที่ ฉันเข้าใจ ฉันจะหาทางดูนะ

109
00:07:55,875 --> 00:07:56,750
ไม่ต้องห่วง

110
00:07:57,541 --> 00:07:59,375
ฉันจะไปล้างจานนะ

111
00:08:10,833 --> 00:08:12,666
- เคที่
- อย่าบอกฉันว่าไม่ต้องห่วง

112
00:08:14,833 --> 00:08:15,666
ขอโทษนะ

113
00:08:24,625 --> 00:08:26,500
เราเจอปัญหาใหญ่แล้ว อดัม

114
00:08:27,541 --> 00:08:30,708
- เราต้องหาเงินเข้ามาในเร็วๆ นี้
- ฉันจะหาอะไรสักอย่าง

115
00:08:30,791 --> 00:08:32,833
นายพูดแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว

116
00:08:33,666 --> 00:08:36,583
ถ้าฉันหางานที่จ่ายค่าแรงขั้นต่ำไป
ก็ไม่มีประโยชน์อะไร

117
00:08:37,833 --> 00:08:41,416
นั่นคือเหตุผลที่ฉันหยุดเรียน ฉันจะได้หางาน
ที่จ่ายเงินเยอะพอ

118
00:08:42,041 --> 00:08:45,041
เราจะได้เริ่มใช้หนี้ของเรา
ฉันแค่ต้องมีเวลาอีกนิด

119
00:08:45,125 --> 00:08:47,500
เราไม่มีเวลาแล้ว อดัม

120
00:08:49,750 --> 00:08:52,125
- มา ฉันช่วยเธอนะ
- ไม่เป็นไร ฉันทำเอง

121
00:08:52,208 --> 00:08:53,625
ฉันทำเองนะอดัม อดัม

122
00:08:58,666 --> 00:08:59,541
เดี๋ยวฉันเก็บเอง

123
00:09:08,208 --> 00:09:09,833
ทำไมนายไม่ฟังฉันเลย

124
00:09:11,791 --> 00:09:13,083
ทำไมนายถึงเข้าไป

125
00:09:13,875 --> 00:09:15,791
ฉันขอร้องนายแล้วอดัม

126
00:09:17,125 --> 00:09:18,500
เขาอาจฆ่านายได้นะ

127
00:09:19,250 --> 00:09:22,500
ฉันอาจเสียนายไป นายนึกภาพออกไหม
ว่ามันจะรู้สึกยังไง

128
00:09:22,583 --> 00:09:23,416
การที่จะไม่มีวัน...

129
00:09:23,916 --> 00:09:26,500
ได้กอดนายอีก
ไม่มีวันได้ยินเสียงนายอีก

130
00:09:30,791 --> 00:09:32,208
ไม่มีอะไรถูกต้องอีกแล้ว

131
00:09:33,375 --> 00:09:35,041
ที่รัก มันก็สี่เดือนมาแล้วนะ

132
00:09:38,000 --> 00:09:38,833
ไม่

133
00:09:39,250 --> 00:09:40,583
ไม่ ฉันขอโทษนะ แต่ว่าไม่

134
00:09:43,416 --> 00:09:44,666
เธอจะไปไหน

135
00:09:45,041 --> 00:09:45,875
ข้างนอก

136
00:10:00,333 --> 00:10:01,166
ใครน่ะ

137
00:10:23,125 --> 00:10:25,500
(อดัม)

138
00:10:27,333 --> 00:10:28,166
เลนเนิร์ด

139
00:10:29,125 --> 00:10:29,958
อ๋อ เธอเอง

140
00:10:30,833 --> 00:10:31,666
เคที่

141
00:10:32,083 --> 00:10:34,416
- เธอมาทำอะไรเนี่ย
- ฉันนึกว่าคุณหลับแล้ว

142
00:10:34,750 --> 00:10:36,750
ฉันแค่มาคิดน่ะ

143
00:10:38,291 --> 00:10:39,458
คุณเอาไม้มาทำไมเนี่ย

144
00:10:39,541 --> 00:10:41,416
ฉันนึกว่าฉันได้ยินคนในบ้านอีกแล้ว

145
00:10:41,500 --> 00:10:43,041
- อีกแล้วเหรอ
- ฉันได้ยินเสียงเดิน

146
00:10:43,125 --> 00:10:44,791
แล้วพอฉันลงมา พวกนั้นก็หายไปแล้ว

147
00:10:46,625 --> 00:10:48,208
ไม่มีใครอยู่ในบ้านหรอก

148
00:10:48,750 --> 00:10:49,583
นี่

149
00:10:50,500 --> 00:10:51,416
เธอสบายดีนะ

150
00:10:53,541 --> 00:10:56,291
ทำไมเธอไม่บอกฉันล่ะ
ว่าเธอมีปัญหาเรื่องเงิน

151
00:10:57,041 --> 00:10:59,416
อ๋อ มันไม่ใช่ปัญหาของคุณ

152
00:10:59,500 --> 00:11:02,250
- เธอต้องใช้เท่าไหร่
- เลนเนิร์ด ไม่นะ

153
00:11:02,333 --> 00:11:03,916
เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ

154
00:11:04,000 --> 00:11:04,833
ก็ใช่

155
00:11:05,791 --> 00:11:07,208
งั้นก็ให้ฉันช่วยเธอสิ

156
00:11:07,541 --> 00:11:10,833
- ฉันพอมีเงินเก็บไว้อยู่
- ฉันไม่มีวันทำแบบนั้นได้

157
00:11:11,208 --> 00:11:13,791
คู่รักวัยเยาว์ที่เพิ่งเริ่มชีวิตคู่กัน

158
00:11:14,041 --> 00:11:18,041
โลกนี้มันซับซ้อนพออยู่แล้ว
พวกเธอไม่น่าจะต้องกังวลเรื่องเงิน

159
00:11:18,125 --> 00:11:19,583
มาตามวัยนี่แหละ

160
00:11:20,166 --> 00:11:22,083
แต่การที่จะมีความรัก

161
00:11:22,333 --> 00:11:26,000
อาจมีครอบครัวสักวัน แก่ตัวไปด้วยกัน

162
00:11:26,500 --> 00:11:28,250
พวกนี้คือเรื่องวิเศษ

163
00:11:28,625 --> 00:11:31,375
เรื่องที่ฉันต้องการตอนที่ฉันยังหนุ่มๆ อยู่

164
00:11:31,458 --> 00:11:36,208
และมันคงจะดีที่ได้คิดว่า ในแง่เล็กๆ สักแง่

165
00:11:37,333 --> 00:11:39,500
ฉันสร้างความแตกต่างให้กับคนอื่น

166
00:11:40,375 --> 00:11:42,333
อาจเป็นเธอและพ่อหนุ่มของเธอ

167
00:11:48,125 --> 00:11:49,375
เขาต้องมีงาน

168
00:12:01,750 --> 00:12:03,250
ฉันจะบอกเลนเนิร์ดว่านายมาแล้ว

169
00:12:08,250 --> 00:12:09,208
มันจะไปได้ดี

170
00:12:10,166 --> 00:12:11,333
คุยกับเขานะ

171
00:12:12,708 --> 00:12:13,541
โอเค

172
00:12:19,500 --> 00:12:21,666
ลอราซีแพม จุดห้ามิลลิกรัม

173
00:12:23,125 --> 00:12:23,958
ค่ะ

174
00:12:25,958 --> 00:12:29,125
ฉันคงจะไปรับได้หลังห้าโมง

175
00:12:29,208 --> 00:12:31,625
เศรษฐีท้องถิ่นที่สร้างมัน

176
00:12:31,708 --> 00:12:33,125
ขอบคุณค่ะ บาย

177
00:12:33,250 --> 00:12:37,000
เพื่อที่จะได้พาครอบครัวหนีกลิ่นคอกปศุสัตว์

178
00:12:37,583 --> 00:12:40,458
แต่พอลูกๆ พวกเขาโตขึ้นและ...

179
00:12:49,541 --> 00:12:50,958
- ไง สบายดีไหมครับ
- ไง

180
00:12:51,041 --> 00:12:54,083
ขอโทษที่รบกวนคุณนะครับ
ผมชื่อมิกกี้ เฮย์เดน

181
00:12:54,583 --> 00:12:55,500
นายหน้าค้าบ้าน

182
00:12:55,583 --> 00:12:57,916
เชื่อผมเถอะ ผมรู้ว่ามันจะฟังดูเป็นยังไง

183
00:12:58,000 --> 00:13:01,666
แต่ผมมีลูกค้าใหม่ เพิ่งย้ายมาทำงานที่เมืองนี้

184
00:13:02,041 --> 00:13:05,375
เขามีครอบครัวใหญ่ มีหมาตัวสองตัว
เพียบพร้อมเลย

185
00:13:05,458 --> 00:13:09,083
น่ารักมาก เขากำลังหาบ้านหลังที่ใช่อยู่

186
00:13:09,375 --> 00:13:12,250
และเมื่อวาน เขากำลังขับรถผ่านย่านนี้

187
00:13:12,583 --> 00:13:14,541
แล้วพอมองบ้านหลังงามนี้...

188
00:13:14,625 --> 00:13:16,166
โอ้ หลังนี้ไม่ขายค่ะ

189
00:13:17,250 --> 00:13:18,166
คุณเป็นเจ้าของเหรอ

190
00:13:18,500 --> 00:13:22,166
ไม่ แต่เชื่อใจฉันเถอะ คุณคุยไปคงเปลืองเวลา

191
00:13:22,541 --> 00:13:24,625
เขาอยู่ที่นี่มาทั้งชีวิตเขา

192
00:13:24,958 --> 00:13:25,958
เขาไม่ย้ายไปไหนแน่ๆ

193
00:13:26,625 --> 00:13:29,041
ลูกค้าผมเขาจริงจังมาก

194
00:13:30,750 --> 00:13:32,166
ค่ะ ฉันไม่รู้จะบอกอะไรคุณนะ

195
00:13:32,541 --> 00:13:33,541
ฉันขอโทษที

196
00:13:34,500 --> 00:13:35,333
แต่ขอให้โชคดีนะ

197
00:13:35,833 --> 00:13:36,958
เดี๋ยวก่อนนะ

198
00:13:37,750 --> 00:13:39,625
คุณช่วยผมหน่อยได้ไหมคุณ...

199
00:13:41,333 --> 00:13:42,208
เคที่

200
00:13:42,416 --> 00:13:43,250
เคที่

201
00:13:43,708 --> 00:13:48,041
ถ้าเกิดว่าเขาบังเอิญเปลี่ยนใจขึ้นมาได้

202
00:13:48,958 --> 00:13:50,333
ช่วยให้เขาโทรหาผมได้ไหม

203
00:13:50,416 --> 00:13:52,500
มันจะไม่เกิดขึ้น แต่ได้เลย

204
00:13:52,916 --> 00:13:55,000
ผมจะซาบซึ้งมาก ขอบคุณ

205
00:13:55,083 --> 00:13:55,916
ค่ะ

206
00:13:56,166 --> 00:13:57,250
ขอให้คุณมีวันที่ดี

207
00:13:57,791 --> 00:13:58,666
คุณก็เช่นกัน

208
00:14:09,250 --> 00:14:11,250
- พวกนั้นจะเสนอซื้อเหรอ
- น่าจะเป็นงั้น

209
00:14:11,958 --> 00:14:13,750
ไม่สนสภาพลานหน้าบ้านด้วยเหรอ

210
00:14:14,916 --> 00:14:17,500
ฉันว่ามันจะดูดีขึ้น
หลังนายเริ่มทำสวนพรุ่งนี้นะ

211
00:14:19,583 --> 00:14:21,083
บ้านคงจะแพงมาก

212
00:14:24,750 --> 00:14:25,583
คงจะดี

213
00:14:48,500 --> 00:14:49,333
เลนเนิร์ด

214
00:15:08,666 --> 00:15:10,791
อยู่นี่นี่เอง ฉันเอามื้อเช้ามาให้

215
00:15:10,875 --> 00:15:13,333
- ขอบคุณนะเคที่
- แน่นอน

216
00:15:16,333 --> 00:15:18,166
พ่อแม่ฉันเคยเล่นเพลงนี้ให้ฟัง

217
00:15:19,416 --> 00:15:20,375
น่ารักมากเลย

218
00:15:23,250 --> 00:15:24,833
นั่งกับฉันสักพักสิ

219
00:15:26,041 --> 00:15:26,916
ได้สิ

220
00:16:02,625 --> 00:16:03,666
ล็อกประตูหลังหรือยัง

221
00:16:03,750 --> 00:16:04,583
- ล็อกแล้ว
- ดี

222
00:16:06,291 --> 00:16:10,458
แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้เดินดูบ้าน
แล้วดูว่าอีกครึ่งบ้านอยู่กันยังไงล่ะ

223
00:16:10,666 --> 00:16:11,875
เดี๋ยวก็ถึงเวลา

224
00:16:12,208 --> 00:16:13,416
แล้วรถบิวอิกคันนั้นล่ะ

225
00:16:14,041 --> 00:16:15,791
เหมือนจะจอดอยู่ตรงนั้นมาสักพักแล้ว

226
00:16:15,875 --> 00:16:19,208
- เลนเนิร์ดยังขับมันอยู่ไหม
- ไม่ ตั้งแต่ฉันรู้จักเขา

227
00:16:19,458 --> 00:16:21,375
ฉันว่าเขาไม่ได้ขับรถมาหลายปีแล้ว

228
00:16:36,958 --> 00:16:38,125
ฉันอ่านบทความในเน็ต

229
00:16:39,041 --> 00:16:43,000
เรื่องคณะแพทย์ที่มี
หลักสูตรกุมารศัลยศาสตร์ชั้นเยี่ยม

230
00:16:45,125 --> 00:16:46,458
ฉันส่งลิงก์ให้เธอได้นะ

231
00:17:00,000 --> 00:17:00,958
ฉันรักนายนะ

232
00:17:01,750 --> 00:17:02,583
ฉันก็รักเธอ

233
00:17:21,125 --> 00:17:23,541
- คุณคาลเวิร์น
- สวัสดีเคที่ สบายดีไหมวันนี้

234
00:17:23,625 --> 00:17:26,125
สบายดีค่ะ ขอบคุณ
เราไม่ได้กะว่าคุณจะมา

235
00:17:26,375 --> 00:17:27,916
อ๋อ ตอนนี้สะดวกไหม

236
00:17:28,000 --> 00:17:29,416
แน่สิ เข้ามาเลย

237
00:17:33,208 --> 00:17:36,791
เลนเนิร์ด คุณคาลเวิร์นจากสำนักงานมาค่ะ

238
00:17:36,875 --> 00:17:38,583
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณเวลส์ลีย์

239
00:17:38,666 --> 00:17:43,208
คุณคาลเวิร์น ยินดีที่ดีพบคุณอีก
แวะมาตรวจเยี่ยมเราเหรอ

240
00:17:44,083 --> 00:17:46,416
ไม่เลยครับ ไม่
ผมแค่บังเอิญมาแถวนี้

241
00:17:46,500 --> 00:17:48,875
ก็เลยกะว่าจะแวะมาทักทาย

242
00:17:49,166 --> 00:17:51,000
เผื่อเราจะได้คุยกันหน่อย

243
00:17:51,083 --> 00:17:53,708
ค่ะ ฉันจะเริ่มทำมื้อเที่ยง
ถ้าจะเอาอะไรก็เรียกฉันได้เลย

244
00:17:53,791 --> 00:17:55,083
- ขอบคุณนะเคที่
- ค่ะ

245
00:17:55,166 --> 00:17:56,958
- เชิญข้างหลังเลย
- โอ้เยี่ยมเลย

246
00:17:57,416 --> 00:17:59,125
นี่คือห้องโปรดผม

247
00:17:59,875 --> 00:18:01,666
- มื้อเที่ยงมีอะไรเหรอ
- อดัม

248
00:18:02,083 --> 00:18:05,208
- ตกใจในบ้านหลังใหญ่สุดสยองเหรอ
- นายเข้ามาไม่ได้

249
00:18:05,500 --> 00:18:08,458
มีคนจากสำนักงานแวะมาน่ะ

250
00:18:09,291 --> 00:18:10,541
ก็เธอทำงานได้เยี่ยมเลยนะ

251
00:18:11,583 --> 00:18:14,416
ใช่ และพอเขาเห็นสามีฉันทำงานที่นี่
มันจะไม่ดูแปลกๆ เหรอ

252
00:18:14,500 --> 00:18:17,041
อ๋อ เธอหมายถึงแบบเวลาเรา
เล่นซุกซนกันเหรอ

253
00:18:17,125 --> 00:18:18,666
ฉันไม่รู้ หยุดเลย

254
00:18:18,750 --> 00:18:19,750
- เอาน่า
- โอเค

255
00:18:26,916 --> 00:18:28,166
แต่ฉันหิว

256
00:18:28,666 --> 00:18:31,791
- ทุกอย่างเป็นยังไงบ้าง
- รักเธอนะ

257
00:18:31,875 --> 00:18:35,375
นั่นเป็นคำถามที่ทุกคนถาม

258
00:18:35,458 --> 00:18:37,125
คนอายุรุ่นผมตลอดเลย

259
00:18:37,666 --> 00:18:43,208
คุณเวลส์ลีย์ดูกำลังใจดี
คุณสองคนดูใกล้ชิดกันมาก

260
00:18:43,291 --> 00:18:45,958
ค่ะ เขาเป็นคนที่น่าสนใจ ฉันชอบคุยกับเขา

261
00:18:46,041 --> 00:18:47,333
คุณจ้างคนสวนเหรอ

262
00:18:48,166 --> 00:18:50,291
แบบไม่เต็มเวลาน่ะ เป็นความคิดของเลนเนิร์ด

263
00:18:50,541 --> 00:18:53,250
โอเค ไว้เจอกันนะเคที่

264
00:18:53,333 --> 00:18:54,166
ค่ะ

265
00:19:18,291 --> 00:19:22,625
ฉันบอกไม่ได้นะว่าฉันชอบคุณคาลเวิร์นของเรา

266
00:19:22,958 --> 00:19:26,208
- ทำไมล่ะ
- เขาชอบถามคำถามฉัน

267
00:19:26,416 --> 00:19:29,250
เหมือนพยายามทำให้ฉันเผลอตอบ
แล้วทำให้เธอดูแย่

268
00:19:29,666 --> 00:19:32,958
เขาแค่จะดูให้แน่ใจว่าฉันดูแลคุณได้ดี
แค่นั้นแหละ

269
00:19:33,041 --> 00:19:36,541
เธอไม่ต้องห่วงนะ ฉันบอกเขาไปว่า
ฉันสู้ต่อไม่ไหวหรอกถ้าไม่มีเธอ

270
00:19:36,875 --> 00:19:37,833
พอว่าไปแล้ว

271
00:19:38,916 --> 00:19:39,750
ขอบคุณค่ะ

272
00:19:57,708 --> 00:19:58,708
อดัม

273
00:19:58,916 --> 00:19:59,750
ดูสิ

274
00:20:00,666 --> 00:20:01,500
ดูสิ

275
00:20:05,250 --> 00:20:06,083
โห

276
00:20:07,125 --> 00:20:08,375
เธอได้เงินเพิ่มเหรอ

277
00:20:09,083 --> 00:20:10,000
โอ้ไม่นะ

278
00:20:11,375 --> 00:20:12,208
อะไร

279
00:20:13,291 --> 00:20:15,375
ฉันบอกเลนเนิร์ด

280
00:20:16,500 --> 00:20:17,416
เกี่ยวกับเราไป

281
00:20:17,916 --> 00:20:18,875
เธอหมายความว่าไง

282
00:20:19,333 --> 00:20:20,666
ฉันบอกเขาไปว่าเราถังแตก

283
00:20:23,208 --> 00:20:24,250
พระเจ้า เคที่

284
00:20:26,125 --> 00:20:28,875
- มันเป็นเรื่องส่วนตัว เธอว่าไหม
- ฉันหัวเสีย

285
00:20:29,333 --> 00:20:32,208
นายทำตัวแย่ และฉันต้องคุยกับใครสักคน

286
00:20:32,291 --> 00:20:34,500
- ฉันทำตัวแย่ตอนไหน
- นั่นไม่ใช่ประเด็น

287
00:20:34,583 --> 00:20:37,416
เลนเนิร์ดอยากจะช่วย
เขาก็เลยเสนอจะเอาเงินให้เรา

288
00:20:37,708 --> 00:20:38,666
เธอตอบตกลงเหรอ

289
00:20:38,750 --> 00:20:40,875
ไม่ ฉันขอให้เขาจ้างนายแทน

290
00:20:43,750 --> 00:20:47,291
งั้นเช็คใบนี้ก็อาจให้เราทั้งคู่
เขาใส่ศูนย์เพิ่มมาหนึ่งตัว

291
00:20:51,041 --> 00:20:52,000
มันเยอะไป

292
00:20:56,541 --> 00:20:57,458
เธอทำอะไรน่ะ

293
00:20:57,583 --> 00:21:01,333
ฉันโทรหาเขา เราเก็บเช็คไว้ไม่ได้
เขาต้องเขียนเช็คใบใหม่ให้เรา

294
00:21:01,416 --> 00:21:04,166
กว่าเราจะขับรถกลับไปถึงบ้าน
แล้วให้เขาเขียนเช็คอีกใบ

295
00:21:04,250 --> 00:21:05,583
ธนาคารก็ปิดแล้ว

296
00:21:06,166 --> 00:21:09,791
ถ้าเราไม่จ่ายเงินที่ค้างอยู่ภายในวันนี้นะเคที่
พวกนั้นจะบุกเข้ามาบ้านเรา

297
00:21:11,750 --> 00:21:12,708
เขาไม่รับสาย

298
00:21:13,791 --> 00:21:15,166
เอาล่ะ ดูนะ

299
00:21:15,958 --> 00:21:17,041
ทำไมเราไม่

300
00:21:17,750 --> 00:21:18,708
เอาเช็คไปขึ้นเงิน

301
00:21:18,791 --> 00:21:21,500
- เรารับเงินนี้ไว้ไม่ได้
- แค่คืนนี้พอ

302
00:21:22,166 --> 00:21:24,125
จ่ายเงินไป คุยกับเลนเนิร์ดตอนเช้า

303
00:21:24,208 --> 00:21:26,000
แล้วเธอก็เขียนเช็คส่วนต่างคืนเขาไป

304
00:21:30,750 --> 00:21:31,916
คืนเดียวนะเคที่

305
00:21:46,041 --> 00:21:47,541
ว่าแต่เรื่องของเลนเนิร์ดเป็นยังไง

306
00:21:48,000 --> 00:21:50,208
ทำไมเขาอยู่ตัวคนเดียวในบ้านหลังโตล่ะ

307
00:21:51,625 --> 00:21:53,666
พ่อแม่เขาเสียไปแบบ

308
00:21:54,500 --> 00:21:55,750
เมื่อ 30 ปีก่อน

309
00:21:55,833 --> 00:21:58,000
เขาเป็นลูกคนเดียว ไม่เคยแต่งงาน

310
00:21:59,625 --> 00:22:00,500
ไม่มีญาติคนอื่นเหรอ

311
00:22:01,166 --> 00:22:02,000
ไม่

312
00:22:02,833 --> 00:22:03,791
คงจะลำบาก

313
00:22:04,583 --> 00:22:06,166
ตัวคนเดียวแบบนั้น

314
00:22:06,500 --> 00:22:07,333
ใช่

315
00:22:09,250 --> 00:22:10,375
เขาเป็นคนดีมาก

316
00:22:14,333 --> 00:22:15,166
ใช่

317
00:22:31,791 --> 00:22:33,000
- รักนายนะ
- ฉันก็รักเธอ

318
00:23:12,500 --> 00:23:13,333
เลนเนิร์ด

319
00:23:30,208 --> 00:23:31,041
เลนเนิร์ด

320
00:23:36,583 --> 00:23:37,416
เลนเนิร์ด

321
00:24:47,458 --> 00:24:48,291
ฉันเสียใจด้วย

322
00:24:53,500 --> 00:24:55,250
เขามาทำอะไรในห้องใต้หลังคาเนี่ย

323
00:24:55,875 --> 00:24:57,750
บางทีเขาก็ชอบขึ้นมาบนนี้

324
00:24:59,166 --> 00:25:00,500
มาฟังแผ่นเสียงเก่าๆ

325
00:25:15,375 --> 00:25:17,500
เขาต้องล็อกอะไรเก็บไว้บนนี้เนี่ย

326
00:25:28,750 --> 00:25:29,583
อดัม

327
00:25:31,291 --> 00:25:32,125
เราไม่ควรนะ

328
00:25:34,500 --> 00:25:35,583
ฉันแค่จะดูน่ะ

329
00:25:44,375 --> 00:25:45,208
เคที่

330
00:25:45,708 --> 00:25:46,541
มาดูสิ

331
00:25:58,041 --> 00:25:59,125
ใครกันเนี่ย

332
00:26:05,916 --> 00:26:06,750
ฉันไม่รู้

333
00:26:11,166 --> 00:26:12,291
จดหมายทั้งหมดนี่

334
00:26:15,083 --> 00:26:17,083
(สาวชิคาโกตายในอุบัติเหตุรถยนต์)

335
00:26:18,250 --> 00:26:20,041
เธอว่าเลนเนิร์ดไม่เคยแต่งงานใช่ไหม

336
00:26:27,666 --> 00:26:28,875
เราไม่ควรทำแบบนี้

337
00:26:29,916 --> 00:26:30,750
ก็ได้

338
00:26:30,833 --> 00:26:31,916
ไปกันเถอะ

339
00:26:33,000 --> 00:26:34,291
เราต้องโทรไป 911

340
00:26:36,791 --> 00:26:38,125
แม่เจ้า

341
00:26:40,458 --> 00:26:41,291
อะไร

342
00:26:46,375 --> 00:26:47,500
เงินเพียบเลย

343
00:26:51,833 --> 00:26:54,291
เธอบอกว่าเขาอยู่ที่นี่มากี่ปีแล้วนะ

344
00:26:55,166 --> 00:26:56,666
คนเราก็ทำตัวประหลาดขึ้นได้

345
00:26:57,375 --> 00:26:59,333
เริ่มเก็บเงินไว้ทีละนิด ทีละนิด

346
00:26:59,416 --> 00:27:00,541
และพอรู้ตัวอีกที

347
00:27:05,291 --> 00:27:07,000
เขาไม่มีญาติสักคน

348
00:27:16,750 --> 00:27:18,875
มันจะไปลงเอยอยู่ในตู้เก็บของตำรวจสักที่

349
00:27:21,666 --> 00:27:22,791
รัฐบาลจะยึดไป

350
00:27:24,333 --> 00:27:26,750
ทำไมเราควรปล่อยให้มันไปอยู่ในระบบแบบนั้นล่ะ

351
00:27:27,416 --> 00:27:29,500
ถ้ามันจะทำประโยชน์ได้จริงจังเนอะ

352
00:27:31,333 --> 00:27:34,583
เธอเคยบอกว่าเขาห่วงใยเธอแค่ไหน
และว่าเขาอยากจะช่วย

353
00:27:36,166 --> 00:27:37,000
เขาอยากนะ

354
00:27:38,333 --> 00:27:39,541
ก็นี่ไงล่ะ

355
00:27:40,166 --> 00:27:41,583
มีทางที่เขาจะช่วยเธอได้แล้ว

356
00:27:43,250 --> 00:27:44,250
ช่วยเรา

357
00:27:50,833 --> 00:27:52,416
เราต้องระวังนะ

358
00:27:54,500 --> 00:27:55,833
ใช่ เราต้องระวัง

359
00:27:56,541 --> 00:27:57,375
อดัม

360
00:27:58,000 --> 00:27:59,458
- อือ
- สัญญากับฉันนะ

361
00:28:02,625 --> 00:28:03,458
ฉันสัญญา

362
00:28:14,333 --> 00:28:15,958
(เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพ)

363
00:28:16,041 --> 00:28:18,375
คุณทำงานให้คุณเวลส์ลีย์นานแค่ไหนเหรอ

364
00:28:19,208 --> 00:28:21,208
ประมาณสี่เดือนครึ่ง

365
00:28:22,208 --> 00:28:23,416
และคุณอาศัยที่นี่ด้วยเหรอ

366
00:28:24,458 --> 00:28:27,958
เลนเนิร์ดอยู่ที่นี่คนเดียวตอนกลางคืน
เขาต้องการแบบนั้น

367
00:28:28,083 --> 00:28:29,666
เขายังเดินไปมาได้อยู่

368
00:28:32,000 --> 00:28:33,500
คุณพบเขาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

369
00:28:34,000 --> 00:28:35,291
เมื่อวานตอนบ่าย

370
00:28:35,958 --> 00:28:38,708
เราออกไปเร็วหน่อย
เพื่อไปธนาคารตอนราวๆ

371
00:28:38,791 --> 00:28:39,625
ราวๆ สี่โมงครึ่ง

372
00:28:39,708 --> 00:28:42,458
และคุณก็ทำงานที่นี่ด้วยเหรอ คุณเคตเนอร์

373
00:28:42,541 --> 00:28:45,500
แค่ไม่กี่สัปดาห์ ผมทำงานสวนให้เลนเนิร์ด

374
00:28:46,833 --> 00:28:47,666
เราแต่งงานกัน

375
00:28:48,291 --> 00:28:49,250
ฉันพอจะเห็นอยู่นะ

376
00:28:49,791 --> 00:28:50,625
ค่ะ

377
00:28:54,916 --> 00:28:59,333
แล้วคุณเวลส์ลีย์เป็นยังไงบ้าง
ช่วงนี้เขามีปัญหาสุขภาพอะไรไหม

378
00:28:59,583 --> 00:29:01,750
ไม่ เขาสบายดี ฉันหมายถึง

379
00:29:02,625 --> 00:29:05,875
เขาอายุ 88 ปีแล้ว
เขาก็ต้องกินยาเยอะ แต่ว่า

380
00:29:07,458 --> 00:29:09,625
แต่ว่าเขาก็ไม่บ่นเลย

381
00:29:10,500 --> 00:29:11,625
เขาไม่ได้เป็นแบบนั้น

382
00:29:14,750 --> 00:29:18,083
ฉันต้องการข้อมูลการติดต่อทายาทเขา

383
00:29:20,125 --> 00:29:21,541
เขาไม่มีญาติเลย

384
00:29:21,625 --> 00:29:22,458
ไม่เหรอ

385
00:29:23,666 --> 00:29:24,500
ไม่

386
00:29:28,958 --> 00:29:30,208
ฉันเสียใจกับคุณด้วย

387
00:29:31,083 --> 00:29:32,416
ถ้าคุณมีคำถามอะไร

388
00:29:33,583 --> 00:29:34,625
ก็โทรหาฉันได้เลย

389
00:29:38,166 --> 00:29:41,125
เลนเนิร์ดเคยบอกฉันว่า
เขาอยากจะให้เผาศพ

390
00:29:41,916 --> 00:29:44,375
เขาอยากให้โปรยอัฐิในสวน

391
00:29:47,833 --> 00:29:49,041
ไว้ฉันจะตอบคุณนะ

392
00:29:49,541 --> 00:29:50,375
โอเค

393
00:29:50,458 --> 00:29:51,291
ขอบคุณค่ะ

394
00:30:30,333 --> 00:30:31,375
เธอจะไปไหนเหรอ

395
00:30:32,541 --> 00:30:36,125
ฉันต้องไปคุยกับคุณคาลเวิร์น
เพื่อเอาชื่อฉันกลับไปใส่รายชื่อ

396
00:30:36,208 --> 00:30:37,041
รายชื่อไหน

397
00:30:37,291 --> 00:30:38,416
ที่สำนักงาน

398
00:30:39,291 --> 00:30:40,375
หาตำแหน่งงานใหม่

399
00:30:41,333 --> 00:30:42,166
ทำไมล่ะ

400
00:30:43,541 --> 00:30:45,375
เพราะนั่นคือสิ่งที่ฉันควรทำ

401
00:30:45,916 --> 00:30:47,583
ตอนนี้ฉันไม่มีงานทำแล้ว

402
00:30:49,125 --> 00:30:51,125
ถ้านายยังไม่ได้ข่าวเรื่องงานนั้นในเร็วๆ นี้

403
00:30:51,208 --> 00:30:52,875
นายก็อาจไปเริ่มหางานใหม่ด้วยนะ

404
00:30:53,125 --> 00:30:54,750
ได้เลย ฉันจะทำตามนั้น

405
00:30:56,833 --> 00:30:58,166
- ไว้เจอกันนะ
- โอเค

406
00:31:33,416 --> 00:31:36,583
เคที่ ผมเสียใจด้วยจริงๆ คุณสองคนสนิทกันมาก

407
00:31:36,666 --> 00:31:38,583
ผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าน่าตกใจแค่ไหน

408
00:31:39,583 --> 00:31:41,166
ถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้นะครับ

409
00:31:41,416 --> 00:31:44,458
ฉันอยากจะได้ตำแหน่งใหม่เท่าที่จะเร็วได้ค่ะ

410
00:31:44,541 --> 00:31:47,791
- โอ้ โอเค มาคุยในห้องผมนะ
- โอเค

411
00:31:53,291 --> 00:31:55,916
(รายได้โดยประมาณ
ประเภทงาน)

412
00:31:56,041 --> 00:31:57,958
(พื้นที่
ระดับประสบการณ์)

413
00:32:00,583 --> 00:32:01,583
(ไม่ทราบ)

414
00:32:03,458 --> 00:32:04,291
ฮัลโหล

415
00:32:05,791 --> 00:32:06,625
พูดอยู่ครับ

416
00:32:09,625 --> 00:32:10,708
ไง ครับ

417
00:32:11,833 --> 00:32:14,125
ผมเห็นด้วย ผมคิดว่าการสัมภาษณ์เป็นไป...

418
00:32:17,333 --> 00:32:18,166
เหรอครับ

419
00:32:20,333 --> 00:32:22,458
ครับ ผมเข้าใจเต็มที่เลย

420
00:32:23,333 --> 00:32:24,458
ขอบคุณที่โทรมา

421
00:32:25,666 --> 00:32:26,583
เช่นกันครับ

422
00:32:30,583 --> 00:32:33,833
เคที่ ผมคิดว่าคุณรู้อยู่แล้ว
ว่าผมจะให้คุณกลับไปทำงานไม่ได้

423
00:32:33,916 --> 00:32:36,875
จนกว่าตำรวจจะสืบสวนเสร็จ

424
00:32:37,625 --> 00:32:38,708
สืบสวนเหรอคะ

425
00:32:38,791 --> 00:32:43,166
ก็ใช่ พอมีลูกค้าเสียชีวิต
ภายใต้การดูแลของพนักงาน

426
00:32:43,250 --> 00:32:47,583
เราจะให้ความร่วมมือกับหน่วยงานต่างๆ
จนแน่ใจเต็มที่ว่า...

427
00:32:49,500 --> 00:32:51,833
แบบว่าคนที่อาจเป็นลูกค้าของเราอาจมอง

428
00:32:51,916 --> 00:32:53,875
หากมีแม้แต่ร่องรอยของการ...

429
00:32:54,125 --> 00:32:58,750
เดี๋ยว คุณคิดว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้อง
กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเลนเนิร์ดเหรอ

430
00:32:58,833 --> 00:33:00,625
พระเจ้า ไม่นะๆ แน่สิว่าไม่

431
00:33:00,708 --> 00:33:02,000
ไม่ นี่เป็น

432
00:33:02,583 --> 00:33:05,041
ผมขอโทษนะเคที่ นี่เป็นนโยบายของบริษัท

433
00:33:05,458 --> 00:33:09,000
ผมทำอะไรไม่ได้จนกว่าตำรวจจะจบ
การสืบสวนอย่างเป็นทางการ

434
00:33:09,083 --> 00:33:11,083
งั้นมันจะใช้เวลานานแค่ไหน

435
00:33:12,833 --> 00:33:13,708
เอ่อ ผม

436
00:33:14,250 --> 00:33:15,208
ผมก็หวังว่าผมรู้นะ

437
00:34:15,750 --> 00:34:16,583
สวัสดีครับ

438
00:35:04,625 --> 00:35:05,458
ไง

439
00:35:05,541 --> 00:35:06,958
คิดอะไรของนายน่ะ

440
00:35:07,500 --> 00:35:11,333
นายจะเข้ามาที่นี่แบบนี้
เหมือนว่าเรายังควรอยู่ที่นี่ไม่ได้

441
00:35:11,416 --> 00:35:14,958
ขอโทษนะ ตอนนี้ฉันเลือดออกอยู่
เธอจะให้ฉันทำยังไงล่ะ

442
00:35:15,583 --> 00:35:17,500
เราบอกว่าเราจะระวังไง อดัม

443
00:35:18,333 --> 00:35:21,041
ฉันขอนาย และนายสัญญากับฉัน

444
00:35:21,583 --> 00:35:24,125
- นายสัญญาแล้ว
- ก็ใช่ โอเค

445
00:35:24,208 --> 00:35:25,166
ดูนะ ฉัน...

446
00:35:26,000 --> 00:35:26,833
ฉันขอโทษ

447
00:35:28,041 --> 00:35:30,958
แต่ถ้าฉันไม่มาที่นี่ ฉันว่าเงินคงจะหายไปแล้ว

448
00:35:31,041 --> 00:35:32,666
ทำไมถึงจะมีคนรู้เรื่องเงินล่ะ

449
00:35:33,083 --> 00:35:36,041
- มันของเลนเนิร์ด เขาซ่อนไว้
- ไม่งั้นพวกนั้นจะมาที่นี่ทำไมล่ะเคที่

450
00:35:39,041 --> 00:35:40,375
นายไม่เห็นเหรอว่าเป็นใคร

451
00:35:40,458 --> 00:35:41,833
ไม่ พวกนั้นแอบมาข้างหลังฉัน

452
00:35:43,625 --> 00:35:45,583
พวกนั้นรู้ไม่ได้หรอกว่านายอยู่ที่นี่

453
00:35:46,416 --> 00:35:48,125
พวกนั้นคงไม่พังเข้ามาแบบนั้น

454
00:35:48,208 --> 00:35:50,625
ฉันได้ยินเสียงกระจกแตก
ฉันก็เลยลงมา

455
00:35:51,041 --> 00:35:52,416
ประตูหลังเปิดอยู่แล้ว

456
00:35:52,500 --> 00:35:55,041
และนายไม่คิดเหรอว่านั่นเป็นสัญญาณที่เลวร้าย

457
00:35:55,125 --> 00:35:56,750
ว่านายควรจะออกไป

458
00:35:56,833 --> 00:35:58,166
ไม่ ฉันไม่มีเวลาได้คิดเลย

459
00:35:58,250 --> 00:36:01,208
พอฉันรู้ตัวอีกที ฉันก็ตื่นมา
พร้อมเสียงมือถือฉันที่ดังอยู่

460
00:36:01,291 --> 00:36:03,958
นายทำแบบนี้ได้ยังไงอดัม
เรื่องนี้ไม่ควรเกิดขึ้นเลย

461
00:36:04,041 --> 00:36:05,416
นายไม่ควรมาที่นี่เลย

462
00:36:05,500 --> 00:36:07,583
- นั่นไม่ใช่ประเด็น
- แล้วประเด็นคืออะไร

463
00:36:07,666 --> 00:36:11,250
- เกือบแสนดอลลาร์ นั่นแหละประเด็น
- นายต้องพยายามหาคำอธิบาย...

464
00:36:14,208 --> 00:36:15,166
นายนับแล้วเหรอ

465
00:36:18,166 --> 00:36:20,750
ฉันนับไปถึงเก้าหมื่นสอง แล้วยังมีอีก

466
00:36:29,458 --> 00:36:31,958
แล้วเธอก็โทรหาฉันว่าเสียใจแค่ไหน

467
00:36:32,250 --> 00:36:35,750
ที่คณะกรรมการการจ้างตัดสินใจไปอีกทาง

468
00:36:36,583 --> 00:36:38,083
ไม่ว่ามันจะแปลว่าอะไรก็ช่าง

469
00:36:38,208 --> 00:36:39,625
ฉันไม่รู้เลย

470
00:36:40,750 --> 00:36:42,333
พวกนั้นโคตรเลวเลย

471
00:36:42,916 --> 00:36:44,333
ฉันเบื่อกับการเป็นคนจนเต็มที

472
00:36:49,625 --> 00:36:50,750
เป็นใครนะ อดัม

473
00:36:51,208 --> 00:36:52,083
ใครเข้ามาในนี้ได้

474
00:36:54,833 --> 00:36:57,750
อาจเป็นคนที่เคยทำงานในบ้านไหม

475
00:36:58,708 --> 00:37:02,375
- ก่อนที่เธอจะเริ่มทำงาน
- เลนเนิร์ดเคยพูดเรื่องการจ้างคนสวน

476
00:37:03,125 --> 00:37:04,791
แต่ก็ปีสองปีมาแล้ว

477
00:37:07,416 --> 00:37:10,833
ไม่ว่าจะเป็นใคร ฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญ

478
00:37:11,500 --> 00:37:13,708
พวกนั้นคงรู้ว่าเลนเนิร์ดเสียไปแล้ว

479
00:37:13,791 --> 00:37:15,791
และคิดว่าคงจะไม่มีใครอยู่บ้าน

480
00:37:18,208 --> 00:37:19,041
ใช่

481
00:37:20,250 --> 00:37:21,416
แต่เธออาจพูดถูก

482
00:37:22,208 --> 00:37:23,875
พวกนั้นอาจไม่รู้เรื่องเงิน

483
00:37:23,958 --> 00:37:26,166
พวกนั้นคงอยากแค่เข้ามาแล้วออกไปเลย

484
00:37:26,250 --> 00:37:28,208
หยิบของไปแค่เท่าที่หยิบติดตัวไปได้

485
00:37:30,541 --> 00:37:31,791
แล้วถ้าพวกนั้นกลับมาล่ะ

486
00:37:36,375 --> 00:37:37,750
เอาล่ะ เชิญทางนี้ค่ะ

487
00:37:38,166 --> 00:37:42,125
(ธนาคารอิมพีเรียลแห่งชิคาโก)

488
00:37:48,250 --> 00:37:49,125
เอ้านี่ค่ะ

489
00:37:50,250 --> 00:37:51,458
แค่เรียกพอคุณพร้อมนะ

490
00:37:51,541 --> 00:37:52,375
ขอบคุณครับ

491
00:38:07,791 --> 00:38:08,625
ที่รัก

492
00:38:09,583 --> 00:38:10,416
ฉันเลี้ยงข้าวเอง

493
00:38:11,083 --> 00:38:11,958
ได้เลย

494
00:39:30,916 --> 00:39:32,375
- อรุณสวัสดิ์
- อรุณสวัสดิ์

495
00:39:33,125 --> 00:39:34,500
ฉันชงกาแฟให้เธออยู่

496
00:39:36,500 --> 00:39:40,500
คุณแฟรงคลิน นี่นักสืบเชสเลอร์นะคะ
เราเคยคุยกับที่บ้านคุณเวลส์ลีย์

497
00:39:41,375 --> 00:39:43,583
คุณช่วยโทรหาฉันเมื่อได้รับข้อความนี้ได้ไหม

498
00:39:43,708 --> 00:39:45,125
คุณมีเบอร์ฉันแล้ว ขอบคุณค่ะ

499
00:39:55,333 --> 00:39:57,791
ขอโทษที่ให้รอนะคะ ขอบคุณที่เข้ามากัน

500
00:39:57,875 --> 00:39:59,625
นักสืบครับ มีปัญหาอะไรเหรอ

501
00:39:59,958 --> 00:40:01,416
เราไปคุยกันด้านหลังนี้ดีไหม

502
00:40:04,708 --> 00:40:06,875
คุณเวลส์ลีย์เคยพูดถึงพินัยกรรมไหม

503
00:40:07,208 --> 00:40:08,041
ไม่เคย

504
00:40:08,166 --> 00:40:09,166
และไม่มีครอบครัวนะ

505
00:40:09,500 --> 00:40:11,250
เขาตัวคนเดียวเลย

506
00:40:11,708 --> 00:40:13,375
เรื่องแบบนี้

507
00:40:14,083 --> 00:40:19,166
ชายสูงอายุ มีเงิน อยู่ตัวคนเดียว ไม่มีทายาท
เราก็ต้องดูรายละเอียดให้ครบ

508
00:40:20,500 --> 00:40:21,333
ขอโทษนะคุณนักสืบ

509
00:40:22,291 --> 00:40:23,791
ผมไม่...

510
00:40:24,583 --> 00:40:25,666
นี่มันเรื่องอะไรกัน

511
00:40:26,666 --> 00:40:30,083
คุณบอกว่าคุณเวลส์ลีย์บอกว่าอยากจะให้เผาศพ

512
00:40:30,166 --> 00:40:33,375
ฉันก็เลยคิดว่าคุณอยากจะทำตาม
คำขอของเขา

513
00:40:35,416 --> 00:40:36,250
ค่ะ

514
00:40:37,000 --> 00:40:38,000
ค่ะ เราอยากทำตาม

515
00:40:39,500 --> 00:40:41,541
ถ้าไม่มีครอบครัวและพินัยกรรม

516
00:40:41,791 --> 00:40:44,625
ก็จะมีคำถามว่าใครจะเป็นคนรับผิดชอบ
ค่าการจัดการ

517
00:40:44,708 --> 00:40:46,083
เราจะดูแลเลนเนิร์ดเอง

518
00:40:49,916 --> 00:40:52,750
โอเค ฉันมีเอกสารอยู่ตรงนี้

519
00:40:58,833 --> 00:40:59,666
อะไรน่ะ

520
00:40:59,750 --> 00:41:01,041
ชาโปรดของเขา

521
00:41:10,208 --> 00:41:11,041
ขอบคุณนะ

522
00:41:13,750 --> 00:41:14,583
แด่เลนเนิร์ด

523
00:41:15,958 --> 00:41:16,791
เลนเนิร์ด

524
00:41:21,333 --> 00:41:22,791
เราควรจะเอาเงินใส่คืนไป

525
00:41:24,875 --> 00:41:26,000
มันรู้สึกไม่ถูกต้อง

526
00:41:32,208 --> 00:41:33,291
เราอยู่นี่ไปก่อนเถอะ

527
00:41:34,416 --> 00:41:35,250
เพื่อเลนเนิร์ด

528
00:41:41,541 --> 00:41:43,125
เราควรจะพูดอะไรสักอย่าง

529
00:41:44,250 --> 00:41:45,666
"และเขาจักเป็นดั่งต้นไม้

530
00:41:46,125 --> 00:41:48,125
ที่ถูกปลูกอยู่ริมแม่น้ำ

531
00:41:48,208 --> 00:41:50,666
ที่นำมาซึ่งพืชผลในฤดูกาลของเขา

532
00:41:51,250 --> 00:41:53,666
และไม่ว่าเขาจะทำอะไร
เขาจักมีความอุดมสมบูรณ์"

533
00:41:55,583 --> 00:41:57,041
โทษนะคะ คุณเป็นใครกัน

534
00:41:57,625 --> 00:42:00,958
ขอโทษค่ะคุณแฟรงคลิน
ฉันชื่อจูเลีย ไบรอน-คิม

535
00:42:01,541 --> 00:42:03,000
ฉันเป็นทนายของคุณเวลส์ลีย์ค่ะ

536
00:42:05,750 --> 00:42:07,541
คุณไบรอน-คิม

537
00:42:08,541 --> 00:42:11,708
เลนเนิร์ดไม่เคยพูดเรื่องทนายเลย

538
00:42:12,250 --> 00:42:14,708
ช่วยเรียกฉันว่าจูเลียนะคะ
และฉันไม่แปลกใจเลย

539
00:42:15,500 --> 00:42:16,500
คุณหมายความว่ายังไง

540
00:42:17,166 --> 00:42:19,916
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินจากคุณเวลส์ลีย์
ก็ไม่กี่สัปดาห์ก่อนนี้เอง

541
00:42:20,000 --> 00:42:22,791
จู่ๆ เขาก็โทรหาฉัน
อยากให้ฉันร่างพินัยกรรมให้เขา

542
00:42:22,875 --> 00:42:24,958
และขอให้ฉันมาที่บ้านหลังนี้

543
00:42:25,541 --> 00:42:28,583
- ฉันไม่เคยเจอคุณที่นี่เลย
- เขาพูดเจาะจงเรื่องนี้มาก

544
00:42:28,666 --> 00:42:30,375
ฉันถูกบอกให้มาตอนเย็นเท่านั้น

545
00:42:31,250 --> 00:42:32,083
ทำไมกัน

546
00:42:38,666 --> 00:42:40,125
เขาทิ้งทุกอย่างไว้ให้คุณ

547
00:42:47,250 --> 00:42:49,250
(พินัยกรรมสุดท้ายของเลนเนิร์ด เวลส์ลีย์)

548
00:42:51,041 --> 00:42:52,916
- โอ้พระเจ้า
- ยินดีด้วยนะคะ

549
00:42:53,458 --> 00:42:54,416
โอ้พระเจ้า

550
00:42:55,000 --> 00:42:57,166
ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไงเลย นี่มัน...

551
00:42:57,583 --> 00:42:58,875
พูดว่าขอบคุณเลนเนิร์ดสิ

552
00:43:01,208 --> 00:43:02,083
ว้าว

553
00:43:02,416 --> 00:43:05,250
โอเค แล้วจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น

554
00:43:05,791 --> 00:43:08,583
อย่างแรก ฉันแนะนำให้คุณอ่านพินัยกรรม
ให้ละเอียด

555
00:43:08,833 --> 00:43:11,125
ถ้าจะให้ดี ฉันจะให้ทนายคุณอ่านดู

556
00:43:11,208 --> 00:43:12,500
จริงๆ แล้วเราไม่มีทนาย

557
00:43:14,541 --> 00:43:17,166
คุณเวลส์ลีย์จ่ายค่าบริการฉันล่วงหน้าไว้

558
00:43:17,250 --> 00:43:20,083
และขอให้ฉันช่วยคุณผ่านช่วงเปลี่ยนผ่านนี้

559
00:43:20,166 --> 00:43:22,125
ช่วงเปลี่ยนผ่านอะไร ทำไมเรายังย้ายไม่ได้

560
00:43:22,791 --> 00:43:23,708
แน่นอนว่าคุณทำได้

561
00:43:23,791 --> 00:43:26,208
โดยที่เข้าใจว่าพินัยกรรม
จะต้องผ่านการพิสูจน์พินัยกรรม

562
00:43:26,291 --> 00:43:27,875
ซึ่งจะใช้เวลาประมาณสามเดือน

563
00:43:28,791 --> 00:43:30,666
และถ้ามีเรื่องน่าแปลกใจอะไร

564
00:43:30,750 --> 00:43:33,083
คุณควรมีใครสักคนไว้ดูแลผลประโยชน์ของคุณ

565
00:43:33,708 --> 00:43:36,458
ทีนี้ ฉันเข้าใจหากคุณอยากหาทนายของตัวเอง

566
00:43:36,541 --> 00:43:39,208
คุณบอกว่าจู่ๆ เลนเนิร์ดก็โทรหาคุณ

567
00:43:39,291 --> 00:43:40,541
คุณไม่รู้จักเขาเหรอ

568
00:43:41,833 --> 00:43:43,000
ฉันไม่เคยพบเขามาก่อน

569
00:43:45,083 --> 00:43:46,583
ทำไมเขาโทรหาคุณล่ะ

570
00:43:46,916 --> 00:43:48,333
เขาเจอฉันผ่านอินเทอร์เน็ต

571
00:43:49,125 --> 00:43:50,666
เขาบอกว่าเขาชอบชื่อของฉัน

572
00:43:52,666 --> 00:43:54,166
กวีคนโปรดของเขาชื่อไบรอน

573
00:43:57,250 --> 00:43:58,083
คุณไบรอน-คิม

574
00:43:58,833 --> 00:44:00,250
ขอโทษที จูเลีย

575
00:44:02,208 --> 00:44:03,333
ฉันยังไม่ชินกับเรื่องนี้

576
00:44:03,416 --> 00:44:05,958
ฉันยังไม่ค่อยแน่ใจว่าจะทำแบบเป็นทางการยังไง

577
00:44:06,708 --> 00:44:08,166
แต่ฉันอยากให้คุณช่วยนะ

578
00:44:10,166 --> 00:44:12,250
จะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่มาหาคุณ

579
00:44:12,333 --> 00:44:13,333
ฉันหวังว่าคุณจะพร้อมนะ

580
00:44:13,958 --> 00:44:14,791
ฉันก็เช่นกัน

581
00:44:16,750 --> 00:44:18,125
แล้วเรื่องอดัมล่ะ

582
00:44:18,708 --> 00:44:19,625
อะไรเรื่องเขาเหรอ

583
00:44:19,708 --> 00:44:21,208
เขาไม่เข้าใจว่าในทางกฎหมาย

584
00:44:21,291 --> 00:44:24,208
พอเป็นเรื่องบ้านหลังนี้แล้ว
คุณเป็นคนตัดสินใจทั้งหมด

585
00:44:25,291 --> 00:44:27,208
เราตัดสินใจเรื่องต่างๆ ด้วยกัน

586
00:44:27,291 --> 00:44:28,625
มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น

587
00:44:30,000 --> 00:44:34,125
เรื่องพวกนี้ คุณไม่มีทางรู้เลย
ว่ามันจะเปลี่ยนคนเรายังไง

588
00:44:36,208 --> 00:44:37,166
เราคงจะโอเค

589
00:44:37,958 --> 00:44:38,791
ดีค่ะ

590
00:44:39,208 --> 00:44:40,791
- ไว้ใจฉันได้เลย
- เยี่ยมเลย

591
00:44:40,875 --> 00:44:42,291
- ยินดีด้วยนะคะ
- ขอบคุณค่ะ

592
00:44:42,666 --> 00:44:45,833
เราควรจะไปพักร้อนกันสักเดือน
เดินทางชั้นหนึ่งยาวๆ เลย

593
00:44:45,916 --> 00:44:49,291
นายจะได้เอ็มบีเอก่อนจะรู้ตัวอีก
หางานเยี่ยมๆ ให้ได้

594
00:44:50,000 --> 00:44:52,958
- รถขยะที่เราขับกัน
- เราจ่ายหนี้ทำอย่างได้

595
00:44:53,041 --> 00:44:56,750
บัตรเครดิต เงินกู้ ล้างไปให้หมดเลย

596
00:44:56,833 --> 00:44:59,958
เราควรจะไปเลยนะ เราสองคน
ไปเลือกรถคันใหม่เลย

597
00:45:00,041 --> 00:45:02,250
- เอาน่าอดัม ฉันจริงจังนะ
- ใช่ ฉันก็ด้วย

598
00:45:02,375 --> 00:45:05,375
- เราทำงั้นไม่ได้
- ทำไมล่ะ เรามีเงินนะ

599
00:45:05,458 --> 00:45:08,750
เราจะเดินเข้าไปพร้อมเงินนั่นไม่ได้นะ
มันจะดูแปลกๆ

600
00:45:08,833 --> 00:45:11,625
- เดี๋ยวจะมีคนตั้งคำถามกัน
- ใช่ ไม่ เธอพูดถูก

601
00:45:12,333 --> 00:45:14,625
ฉันทำการค้นคว้าออนไลน์มา
และไปดูเรื่องนั้นมา

602
00:45:14,708 --> 00:45:15,541
เรื่องอะไร

603
00:45:15,833 --> 00:45:19,083
มันมีวิธีที่เราทำให้มันไปได้สวยนะ
เราแค่กระจายเงินให้ทั่ว

604
00:45:19,166 --> 00:45:20,916
ไปหลายธนาคาร หลายประเภทบัญชี

605
00:45:21,000 --> 00:45:22,541
นายพูดเรื่องอะไรเนี่ย

606
00:45:22,625 --> 00:45:26,041
ถ้าเราทำได้ถูก ก็จะไม่มีใครรู้เรื่อง

607
00:45:26,125 --> 00:45:28,250
เราจะหลบภาษีได้เยอะเลย

608
00:45:28,458 --> 00:45:29,291
อดัม

609
00:45:30,000 --> 00:45:32,083
เรายังต้องระวังอยู่

610
00:45:32,583 --> 00:45:34,625
เราก็ระวังอยู่ โอเคนะ

611
00:45:34,708 --> 00:45:37,333
เธอไม่คิดว่ามันถึงเวลา
ที่เราจะให้รางวัลตัวเองเหรอ

612
00:45:37,708 --> 00:45:38,583
เธอสมควรได้รับมัน

613
00:45:39,083 --> 00:45:40,291
พระเจ้ารู้ว่าฉันคู่ควร

614
00:45:41,041 --> 00:45:45,041
ฉันว่านายอาจพูดถูก แต่เราต้องรอให้เข้าที่ก่อน

615
00:45:45,125 --> 00:45:47,500
ไปกันช้าๆ แค่แบบ...

616
00:45:48,208 --> 00:45:50,458
แค่รออีกนิด โอเคนะ

617
00:45:54,000 --> 00:45:54,833
ได้

618
00:45:55,125 --> 00:45:55,958
โอเค

619
00:45:57,583 --> 00:45:58,625
เราจะไปกันช้าๆ

620
00:46:09,250 --> 00:46:12,541
ฉันจะโทรเรียกคนขนย้าย
ดูว่าพวกเขาจะมาได้เร็วแค่ไหน

621
00:46:12,625 --> 00:46:14,958
อะไรนะ เราไม่ต้องมีของพวกนี้เลย

622
00:46:15,416 --> 00:46:18,125
อะไรกัน นี่ของของพวกเรา
เรามีกันมาตั้งแต่เราแต่งงานกัน

623
00:46:18,208 --> 00:46:21,083
ใช่ ก็นี่ เราจะเก็บรูปกับหนังสือไว้บ้าง

624
00:46:21,166 --> 00:46:22,791
และเราไม่ต้องมีขยะที่เหลือเลย

625
00:46:22,875 --> 00:46:24,750
แล้วเราจะทำยังไงกับที่เหลือล่ะ

626
00:46:24,916 --> 00:46:27,875
ก็ทิ้งไว้ให้พวกขี้แพ้จนๆ พวกต่อไป
ที่ต้องมาอยู่ที่นี่ไงล่ะ

627
00:46:27,958 --> 00:46:29,041
ให้ตายสิอดัม

628
00:46:30,750 --> 00:46:31,583
ฮัลโหล

629
00:46:36,166 --> 00:46:39,541
ครับ นั่นมันก็ห้าเดือนก่อน
และผมก็ให้ปากคำกับตำรวจไปแล้ว

630
00:46:40,750 --> 00:46:41,958
ใครโทรหาคุณนะคะ

631
00:46:42,291 --> 00:46:45,875
ผมไม่ได้ถามชื่อมา เขาแค่บอกว่า
ให้ไปคุยกับคนที่แผนกต้อนรับ

632
00:46:47,458 --> 00:46:48,291
ฉันไม่พบอะไรเลย

633
00:46:50,416 --> 00:46:52,541
คุณเคตเนอร์ ทุกอย่างโอเคนะคะ

634
00:46:52,625 --> 00:46:54,958
เขาบอกว่ามีคนบอกให้เขาเข้ามาแล้วให้ปากคำ

635
00:46:55,458 --> 00:46:56,333
เรื่องอะไรเหรอ

636
00:46:58,125 --> 00:47:01,375
ประมาณห้าเดือนก่อนมีใครสักคน
ปล้นร้านสไมล์ไดเนอร์ ฆ่าคนไปคน

637
00:47:02,166 --> 00:47:03,833
คืนนั้นคุณอยู่ที่ร้านเหรอ

638
00:47:03,958 --> 00:47:04,791
ครับ

639
00:47:05,958 --> 00:47:07,291
โชคดีที่คุณไม่เจ็บตัว

640
00:47:07,708 --> 00:47:08,666
ผมหยุดเจ้าหมอนั่นไว้

641
00:47:09,166 --> 00:47:10,000
งั้นเหรอ

642
00:47:10,083 --> 00:47:13,416
ครับ ในสถานการณ์แบบนั้นผมก็ตอบสนอง
คืนนั้นภรรยาผมทำงานอยู่ ก็เลย...

643
00:47:14,625 --> 00:47:15,833
คุณแฟรงคลินก็อยู่ที่นั่นเหรอ

644
00:47:15,958 --> 00:47:19,791
ครับ แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือคุณจับคนร้ายไปขังแล้ว

645
00:47:19,875 --> 00:47:21,666
ทำไมต้องมาให้ปากคำอีกรอบล่ะ

646
00:47:22,708 --> 00:47:23,541
ก็ไม่ต้องนะ

647
00:47:24,333 --> 00:47:25,583
คุณพูดเรื่องอะไรเนี่ย

648
00:47:26,541 --> 00:47:29,416
คนจากร้านไดเนอร์ เรย์ แกสกิ้น

649
00:47:29,666 --> 00:47:31,125
- ครับ
- เขาตายแล้ว

650
00:47:32,083 --> 00:47:34,708
มีคนแทงเขาในห้องขังไม่กี่สัปดาห์ก่อน

651
00:47:36,125 --> 00:47:37,208
งั้นใครโทรเรียกผมล่ะ

652
00:47:39,166 --> 00:47:40,666
ฉันก็สงสัยเรื่องนี้อยู่นะ

653
00:48:04,166 --> 00:48:05,000
ขอโทษนะคะ

654
00:48:06,041 --> 00:48:08,041
สวัสดีครับเคที่ จำผมได้ไหม

655
00:48:08,708 --> 00:48:10,083
ค่ะ คุณมาทำอะไรที่นี่

656
00:48:10,166 --> 00:48:14,000
ผมรู้ น่ารำคาญเนอะ
แต่ลูกค้าผมทำผมคลั่งแล้ว

657
00:48:14,083 --> 00:48:19,041
เขารักที่นี่จริงๆ ผมคิดว่าเขาอยากเสนอซื้อ

658
00:48:19,125 --> 00:48:20,375
ฉันบอกคุณไปแล้ว

659
00:48:20,750 --> 00:48:22,041
บ้านนี้ไม่ขาย

660
00:48:22,125 --> 00:48:24,791
บางที ถ้าผมจะได้ลองคุยกับเจ้าของดู

661
00:48:25,250 --> 00:48:26,625
อย่างน้อยผมก็บอกได้ว่าลองแล้ว

662
00:48:26,708 --> 00:48:30,708
ดูนะ ฉันยุ่งมากๆ และคุณจะโผล่มาแบบนี้ไม่ได้

663
00:48:32,416 --> 00:48:34,333
ฉันอยากให้คุณออกไป ได้โปรดนะ

664
00:48:36,833 --> 00:48:37,791
คุณรู้อะไรไหมเคที่

665
00:48:39,125 --> 00:48:40,708
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมลุย

666
00:48:42,625 --> 00:48:45,041
หนึ่งในบทเรียนแรกๆ ในวงการอสังหาฯ

667
00:48:45,708 --> 00:48:47,958
คือถ้าเราอยากพบรายการขายใหม่

668
00:48:48,541 --> 00:48:49,625
ให้อ่านข่าวมรณกรรม

669
00:48:50,916 --> 00:48:54,916
ใช่ ผมรู้เรื่องคุณเวลส์ลีย์ผู้ล่วงลับดี

670
00:48:55,375 --> 00:48:56,208
น่าเศร้า

671
00:48:58,541 --> 00:49:00,166
บ้านหลังนี้ไม่ขาย

672
00:49:01,166 --> 00:49:04,083
ผมเล็งบ้านหลังนี้ไว้หลายปีแล้ว

673
00:49:05,250 --> 00:49:06,250
พอตาแก่

674
00:49:07,125 --> 00:49:08,083
ม่องเท่งไป

675
00:49:09,333 --> 00:49:11,666
แล้วคุณคิดว่าจะย้ายมาอยู่ได้เลยเหรอ

676
00:49:12,250 --> 00:49:13,375
จะให้ผมยิ้มเหรอ

677
00:49:14,041 --> 00:49:14,875
อวยพรคุณงั้นเหรอ

678
00:49:18,875 --> 00:49:20,000
บ้านเป็นของฉันแล้ว

679
00:49:21,750 --> 00:49:22,875
คุณพูดอะไรของคุณน่ะ

680
00:49:22,958 --> 00:49:24,333
เลนเนิร์ดทิ้งบ้านไว้ให้ฉัน

681
00:49:25,500 --> 00:49:26,875
ฉันมีพินัยกรรมเขา ฉันพิสูจน์ได้

682
00:49:28,375 --> 00:49:29,541
ถ้าผมจ่ายสักห้าพันเหรียญ

683
00:49:29,625 --> 00:49:33,041
ผมก็เขียนพินัยกรรมใหม่ที่บอกว่า
บ้านเป็นของป้าเมอร์เทิลที่รักของผมได้

684
00:49:33,125 --> 00:49:33,958
ฉันมีทนายนะ

685
00:49:34,041 --> 00:49:35,000
แน่สิว่าคุณมี

686
00:49:35,083 --> 00:49:38,041
ถ้าคุณมีคำถามอะไรอีก
ฉันเสนอให้คุณไปคุยกับเธอ

687
00:49:38,125 --> 00:49:42,000
แต่ในตอนนี้ ออกไปจากที่ของฉัน
ก่อนที่ฉันจะโทรเรียกตำรวจ

688
00:49:44,333 --> 00:49:47,500
ก็ได้ ไว้เจอกันนะเคที่

689
00:49:55,000 --> 00:49:56,375
เขาแค่หยอกเธอน่ะ

690
00:49:56,708 --> 00:49:58,000
มันไม่ได้ฟังเหมือนงั้นนะ

691
00:49:58,750 --> 00:50:01,583
เหมือนเขากล่าวหาฉัน
ว่าปลอมแปลงพินัยกรรมเลย

692
00:50:03,291 --> 00:50:04,208
ที่รัก เชื่อใจฉันนะ

693
00:50:04,291 --> 00:50:06,958
หมอนั่นสนแค่เรื่องค่านายหน้าที่เขาจะเสีย
เท่านั้นแหละ

694
00:50:07,583 --> 00:50:08,875
ฉันน่าจะคุยกับจูเลียดูนะ

695
00:50:12,833 --> 00:50:13,666
ทนายน่ะเหรอ

696
00:50:14,583 --> 00:50:15,416
ทำไม

697
00:50:15,708 --> 00:50:18,625
เผื่อเฮย์เดนจะก่อเรื่องไง

698
00:50:19,750 --> 00:50:20,625
เขาจะทำอะไรได้

699
00:50:20,708 --> 00:50:24,916
ไม่รู้นะ แต่อย่างที่จูเลียว่า
เราไม่อยากเจอเรื่องน่าแปลกใจในตอนนี้

700
00:50:26,208 --> 00:50:27,041
เคที่

701
00:50:27,750 --> 00:50:30,833
หมอนั่นก็แค่หัวเสีย ลืมเขาไปเถอะ

702
00:50:32,166 --> 00:50:33,041
เอาเถอะน่า

703
00:50:33,708 --> 00:50:35,333
นี่คืนแรกในบ้านใหม่ของเรา

704
00:50:36,333 --> 00:50:37,333
เราควรฉลองกัน

705
00:50:41,625 --> 00:50:42,458
เหรอ

706
00:50:44,750 --> 00:50:46,208
คิดอะไรอยู่ล่ะ

707
00:50:48,916 --> 00:50:50,166
ฉันคิดอะไรได้อยู่นะ

708
00:50:56,875 --> 00:50:58,833
- ฉันขอไปอาบน้ำก่อนนะ
- อะไรกัน

709
00:50:58,916 --> 00:51:01,333
ฉันทำความสะอาดบ้านมาทั้งวันแล้ว
เดี๋ยวจะรีบอาบ

710
00:51:22,958 --> 00:51:23,833
อะไรเนี่ย

711
00:51:26,791 --> 00:51:29,208
เรือนเก่ามันหยุดเดิน ก็เลย...

712
00:51:29,916 --> 00:51:31,041
ดูแพงนะ

713
00:51:32,750 --> 00:51:34,250
ของปลอมน่ะ

714
00:51:34,708 --> 00:51:36,250
ซื้อจากคนในเมืองมา

715
00:51:39,333 --> 00:51:40,166
ดูเหมือนของแท้มาก

716
00:51:44,541 --> 00:51:45,416
ให้อาบด้วยไหม

717
00:51:48,791 --> 00:51:49,708
เดี๋ยวก็อาบเสร็จแล้ว

718
00:52:02,666 --> 00:52:04,333
(สไมล์ไดเนอร์)

719
00:52:33,083 --> 00:52:34,041
คุณนักสืบ

720
00:52:34,666 --> 00:52:37,875
- เหมือนฉันจะมาจังหวะไม่ดีนะ
- ไม่ๆ ไม่มีปัญหา เข้ามาเลย

721
00:52:38,333 --> 00:52:39,666
พวกคุณจะไปไหนเหรอ

722
00:52:39,750 --> 00:52:44,041
ค่ะ จริงๆ แล้วเรากำลัง
จะย้ายไปอยู่บ้านเลนเนิร์ด

723
00:52:44,125 --> 00:52:44,958
เลนเนิร์ดเหรอ

724
00:52:45,416 --> 00:52:46,708
หมายถึงคุณเวลส์ลีย์เหรอ

725
00:52:46,791 --> 00:52:49,583
ฉันรู้ ฉันก็ยังพยายามทำตัวให้ชินกับความคิดนี้

726
00:52:51,250 --> 00:52:54,583
เลนเนิร์ดทิ้งบ้านไว้ให้ฉันในพินัยกรรมของเขา

727
00:52:56,041 --> 00:52:59,416
บ้านนั้นดีมากๆ เลยนะ

728
00:52:59,791 --> 00:53:00,916
ใช่แล้ว

729
00:53:01,000 --> 00:53:02,791
- ยินดีด้วย
- ขอบคุณ

730
00:53:03,625 --> 00:53:06,291
เรื่องแบบนั้น เขาเรียกกันว่าอะไรน่ะ

731
00:53:07,875 --> 00:53:08,750
ลาภลอย

732
00:53:10,416 --> 00:53:11,666
ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ

733
00:53:12,083 --> 00:53:12,916
ไม่เลย

734
00:53:14,916 --> 00:53:16,666
ตลกที่คุณลืมพูดถึงเรื่องนี้นะ

735
00:53:17,083 --> 00:53:17,916
เรื่องไหน

736
00:53:18,125 --> 00:53:20,666
เรื่องพินัยกรรมและอื่นๆ ตอนที่เราคุยกัน

737
00:53:20,750 --> 00:53:22,708
ฉันถามคุณเรื่องครอบครัวเขา
เรื่องพินัยกรรม

738
00:53:22,791 --> 00:53:26,875
อ๋อไม่ ฉันไม่รู้เรื่องนั้นจนหลังงานศพ
ทนายเขาโผล่มา

739
00:53:27,208 --> 00:53:28,875
คงจะน่าตกใจไม่ใช่น้อย

740
00:53:29,416 --> 00:53:30,958
ใช่แล้ว

741
00:53:32,125 --> 00:53:34,458
ฉันอยากจะเห็นสีหน้าคุณนะ

742
00:53:34,625 --> 00:53:36,500
ก็คุณทำงานที่นั่นได้สัก...

743
00:53:37,208 --> 00:53:39,083
คุณบอกว่าไงนะ สี่เดือนเนอะ

744
00:53:41,250 --> 00:53:42,875
คุณมาที่นี่ทำไมเหรอ คุณนักสืบ

745
00:53:44,541 --> 00:53:46,333
ฉันอยากคุยกับสามีคุณน่ะ

746
00:53:47,166 --> 00:53:48,000
เขาไม่อยู่

747
00:53:49,625 --> 00:53:52,000
บางทีคุณอาจช่วยฉันได้

748
00:53:52,250 --> 00:53:54,041
ฉันสงสัยอยู่ว่า

749
00:53:54,291 --> 00:53:57,750
ช่วงที่คุณทำงานตอนกลางคืน
ที่ร้านสไมล์ไดเนอร์

750
00:53:58,250 --> 00:54:00,000
เขามารับคุณตลอดเลยไหม

751
00:54:02,083 --> 00:54:04,541
ฉันหมายถึงว่า ก็เขาเคยมารับคุณ

752
00:54:06,125 --> 00:54:06,958
ใช่

753
00:54:07,208 --> 00:54:08,791
ใช่ แต่ว่าคุณมีกำหนดการไหม

754
00:54:09,250 --> 00:54:11,666
ว่าไปรับทุกคืน หรือบางคืน

755
00:54:12,250 --> 00:54:13,541
ไม่ ไม่เชิงงั้น

756
00:54:13,958 --> 00:54:15,833
แล้วคืนนั้นเขาไปอยู่ที่นั่นได้ยังไง

757
00:54:17,041 --> 00:54:22,208
ฉันโทรเรียกเขาให้ไปรับฉัน
เขาก็มานั่งอ่านหนังสือก่อน

758
00:54:24,291 --> 00:54:26,833
คุณน่าจะไปซื้อลอตเตอรี่นะเคที่

759
00:54:27,625 --> 00:54:29,000
คุณเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก

760
00:54:31,833 --> 00:54:34,208
เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับเรื่อง

761
00:54:34,583 --> 00:54:37,583
ที่ตำรวจโทรหาอดัมเรื่องการไปให้ปากคำอีกครั้ง

762
00:54:38,916 --> 00:54:39,875
เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ

763
00:54:41,958 --> 00:54:43,416
ตำรวจไม่เคยโทรหาอดัม

764
00:54:44,833 --> 00:54:47,625
ไม่ ฉันอยู่ตรงนี้
ตำรวจโทรหาเขาจากสถานี

765
00:54:47,708 --> 00:54:49,500
ไม่ ฉันไปดูหลังเขาออกไปแล้ว

766
00:54:49,875 --> 00:54:52,333
ไม่มีบันทึกการโทรเข้าเบอร์เขาเลย

767
00:54:53,416 --> 00:54:55,875
นั่นมันไม่สมเหตุสมผลเลย
ทำไมใครสักคน...

768
00:54:56,541 --> 00:54:58,375
ถึงจะส่งเขาไปที่สถานีโดยไม่มีเหตุผลกัน

769
00:54:58,833 --> 00:55:00,791
พวกเขาอาจมีเหตุผลนะ

770
00:55:01,958 --> 00:55:03,916
มันแค่อาจไม่ใช่อันที่คุณคิดไว้

771
00:55:05,666 --> 00:55:06,500
ดูแลตัวเองนะ

772
00:55:25,666 --> 00:55:28,041
ขอบคุณนะจูเลีย
ไว้คุยกัน บาย

773
00:55:40,291 --> 00:55:41,125
เคที่

774
00:55:42,000 --> 00:55:42,916
จูเลียต้องการอะไร

775
00:55:44,500 --> 00:55:46,250
จริงๆ แล้วฉันโทรเรียกเธอมา

776
00:55:47,500 --> 00:55:48,458
เธอบอกอะไรไปล่ะ

777
00:55:49,375 --> 00:55:50,208
ไม่ได้บอกอะไร

778
00:55:53,166 --> 00:55:54,458
ดูไม่เหมือนงั้นนะ

779
00:55:55,000 --> 00:55:57,375
ดูเหมือนว่าจู่ๆ พวกเธอก็กลายเป็นเพื่อนรักกัน

780
00:55:57,500 --> 00:55:59,458
ก็ถ้านายอยู่ที่นี่

781
00:56:00,041 --> 00:56:01,666
หรือถ้านายรับโทรศัพท์...

782
00:56:03,291 --> 00:56:04,125
เราตกลงกันแล้ว

783
00:56:05,625 --> 00:56:07,375
เราตัดสินใจว่าเธอจะไม่คุยกับจูเลีย

784
00:56:07,458 --> 00:56:09,416
ไม่ นายตัดสินใจ

785
00:56:10,250 --> 00:56:12,791
แบบที่นายตัดสินใจหลายๆ เรื่องเองในช่วงนี้

786
00:56:15,375 --> 00:56:17,000
พูดเรื่องอะไรของเธอเนี่ย

787
00:56:17,916 --> 00:56:21,833
ทำไมนายถึงไม่บอกฉัน
ว่าไม่ใช่ตำรวจที่โทรหานาย

788
00:56:22,458 --> 00:56:25,000
มันเป็นคนอื่นที่อยากให้นายไปที่สถานี
แบบแน่ๆ เนอะ

789
00:56:25,333 --> 00:56:26,166
ใครบอกเธอ

790
00:56:27,416 --> 00:56:29,375
นักสืบเชสเลอร์แวะมา

791
00:56:31,208 --> 00:56:33,250
และเธอถามคำถามหลายคำถาม

792
00:56:33,791 --> 00:56:34,666
เรื่องนาย

793
00:56:35,250 --> 00:56:37,958
เรื่องสิ่งที่เกิดขึ้นคืนนั้นที่ร้านอาหาร

794
00:56:38,833 --> 00:56:39,833
นั่นมันเรื่องอะไรกัน

795
00:56:39,916 --> 00:56:40,750
อดัม

796
00:56:41,625 --> 00:56:42,791
ฉันจะไปรู้ได้ยังไง

797
00:56:42,875 --> 00:56:43,791
ใครโทรมากัน

798
00:56:44,000 --> 00:56:46,333
- ใครส่งนายไปสถานีตำรวจกัน
- ฉันไม่รู้

799
00:56:47,541 --> 00:56:49,458
ฉันขอโทษ ฉันจะบอกเธอเรื่องนั้นอยู่

800
00:56:49,541 --> 00:56:52,083
มันมีเรื่องอื่นเกิดขึ้นเยอะแยะตอนนี้

801
00:56:52,166 --> 00:56:53,250
เรื่องอื่นเรื่องไหน

802
00:56:55,583 --> 00:56:56,750
ฉันว่าฉันโดนสะกดรอยอยู่

803
00:56:58,375 --> 00:56:59,250
อะไรนะ

804
00:56:59,583 --> 00:57:01,208
ฉันมีความรู้สึกอยู่ก่อนหน้านี้

805
00:57:01,916 --> 00:57:04,875
วันนี้ฉันก็ขับรถวนไปวนมา

806
00:57:06,333 --> 00:57:08,000
ฉันเห็นรถคันเดิมตลอดเลย

807
00:57:11,875 --> 00:57:13,041
นายไปที่ธนาคารมาเหรอ

808
00:57:13,541 --> 00:57:16,416
- เอาน่า เราบอกว่าเราจะไม่ทำแบบนั้น
- ไม่อดัม อย่ามั่วนิ่ม

809
00:57:16,500 --> 00:57:19,000
บอกฉันมา วันนี้นายไปที่ธนาคารมาหรือเปล่า

810
00:57:19,625 --> 00:57:20,916
นายเอาเงินออกมาหรือเปล่า

811
00:57:21,333 --> 00:57:22,375
ฉันสังเกตเห็นเขา

812
00:57:23,250 --> 00:57:24,666
ฉันก็เลยคิดว่า

813
00:57:25,208 --> 00:57:27,333
มันคงไม่ใช่ความคิดที่ดี เผื่อไว้น่ะ

814
00:57:27,416 --> 00:57:28,708
เผื่อว่าเขาต้องการเงินนั่น

815
00:57:28,791 --> 00:57:31,791
- เราไม่รู้เรื่องนั้น
- ทำไมเขาจะจับตาดูนายอีกล่ะ

816
00:57:31,875 --> 00:57:33,291
ดูนะ ฉันอาจแค่ระแวงไปเอง

817
00:57:33,375 --> 00:57:36,041
โอเคนะ อาจไม่มีใครตามฉันอยู่ก็ได้ ฉันไม่รู้

818
00:57:36,125 --> 00:57:38,541
นายโดนส่งไปที่สถานีตำรวจคนเดียว อดัม

819
00:57:38,625 --> 00:57:40,291
แบบนั้นฉันจะได้อยู่ที่นี่คนเดียว

820
00:57:40,375 --> 00:57:43,833
แบบนั้นเฮย์เดนโผล่มา จะได้พยายามข่มฉัน

821
00:57:44,041 --> 00:57:47,250
ทำให้เรากลัวจนต้องออกจากบ้าน อะไรกัน
ทำไมเขาถึงมาที่นี่

822
00:57:47,958 --> 00:57:49,291
เพราะเขาคงรู้

823
00:57:52,125 --> 00:57:52,958
ฉันเตือนนายแล้ว

824
00:58:04,541 --> 00:58:05,375
เชสเลอร์

825
00:58:06,291 --> 00:58:07,125
ไงทอม

826
00:58:08,458 --> 00:58:09,291
จริงเหรอ

827
00:58:10,375 --> 00:58:11,208
เยี่ยมเลย

828
00:58:11,916 --> 00:58:13,791
เยี่ยม โอเค เดี๋ยวนะ

829
00:58:17,083 --> 00:58:20,250
เอาล่ะ ก็คงแค่จาก 4-5 เดือนล่าสุด

830
00:58:20,541 --> 00:58:24,375
เรากำลังมองหาเช็คที่ถอนจากบัญชี
ชื่อเลนเนิร์ด เวลส์ลีย์

831
00:58:25,875 --> 00:58:27,583
ค่ะ สั่งจ่ายเป็นชื่อเธอ

832
00:58:28,041 --> 00:58:28,875
ค่ะ

833
00:58:29,708 --> 00:58:31,666
ชื่อเคท แฟรงคลิน

834
00:58:38,041 --> 00:58:40,375
ฟังนะ คุณช่วยดูว่ามีอะไรเรื่องสามีด้วยได้ไหม

835
00:58:40,458 --> 00:58:42,000
คนละนามสกุลกัน

836
00:58:43,125 --> 00:58:45,125
ชื่ออดัม เคตเนอร์ สะกดด้วยตัวเค

837
00:58:46,583 --> 00:58:49,083
เยี่ยม ช่วยติดต่อกลับมาโดยเร็วที่สุด
เท่าที่ได้นะ ขอบคุณค่ะ

838
00:58:51,500 --> 00:58:53,875
(ทฤษฎีสังคมวิทยาร่วมสมัย
และในบทวิเคราะห์บริษัทเชิงประจักษ์)

839
00:59:11,041 --> 00:59:12,166
เธอหาอะไรอยู่เหรอ

840
00:59:15,375 --> 00:59:17,541
เลนเนิร์ดไม่ได้แค่ซุกเงินไว้เฉยๆ

841
00:59:18,333 --> 00:59:21,208
มันต้องมาจากสักที่ มันต้องมีเหตุผล

842
00:59:22,500 --> 00:59:23,583
ตอนนี้มันยังสำคัญเหรอ

843
00:59:30,041 --> 00:59:31,083
จูเลียบอกว่า

844
00:59:32,041 --> 00:59:35,208
ถ้าพวกนั้นพบว่าเราซ่อนอะไรที่ผิดกฎหมายไว้

845
00:59:35,541 --> 00:59:36,875
เราอาจเสียทุกอย่างได้

846
00:59:38,208 --> 00:59:39,041
ก็ได้

847
00:59:39,750 --> 00:59:42,000
งั้นเธอจะเสนออะไรล่ะ เราคืนไปให้หมดเหรอ

848
00:59:42,083 --> 00:59:42,916
ฉันไม่รู้

849
00:59:44,291 --> 00:59:45,500
คืน ไม่แน่

850
00:59:46,916 --> 00:59:49,000
- คืนให้ใครล่ะ เคที่
- ฉันไม่รู้

851
00:59:50,833 --> 00:59:52,250
แต่ฉันไม่เคยรู้สึกว่ามันถูกต้องเลย

852
00:59:54,916 --> 00:59:57,375
ฉันจะไม่กลับไปอยู่แบบเมื่อก่อนนะ

853
00:59:59,333 --> 01:00:00,166
อดัม

854
01:00:02,500 --> 01:00:03,750
เราอาจไม่มีทางเลือก

855
01:00:07,541 --> 01:00:08,791
เรามีทางเลือกเสมอ

856
01:00:12,666 --> 01:00:17,250
ผมไม่รู้เลยว่าคุณเวลส์ลีย์ทิ้งบ้านไว้ให้เคที่

857
01:00:18,000 --> 01:00:19,625
มันดูเหมือน

858
01:00:20,666 --> 01:00:21,500
มากไปหน่อย

859
01:00:21,708 --> 01:00:22,625
มากไปจริงเหรอ

860
01:00:26,625 --> 01:00:28,583
คุณบอกอะไรฉันเรื่องสามีเธอได้บ้าง

861
01:00:29,416 --> 01:00:30,708
ผมไม่เคยเจอเขาเลย

862
01:00:31,500 --> 01:00:33,583
งั้นคุณไม่เกี่ยวข้องกับการจ้างเขาเลยเหรอ

863
01:00:34,791 --> 01:00:36,625
เป็นคนทำสวนที่บ้าน

864
01:00:38,166 --> 01:00:42,000
ไม่ มันเป็นการฝ่าฝืนนโยบายของเรา
ที่จะให้สมาชิกครอบครัวทำงานด้วยกัน

865
01:00:42,083 --> 01:00:44,916
ผู้ป่วยของเราอายุมากและไม่แข็งแรง

866
01:00:45,000 --> 01:00:48,208
เราจะเสี่ยงมีเรื่องแบบนั้นมาขัดไม่ได้

867
01:00:48,458 --> 01:00:53,000
งั้นคุณรู้อะไรเกี่ยวกับคุณแฟรงคลิน
ฝ่าฝืนกฎมาก่อนไหม

868
01:00:53,083 --> 01:00:54,208
ไม่เคยครับ ไม่

869
01:00:54,666 --> 01:00:58,083
ไม่ เธอเข้าใจความสำคัญของหน้าที่เธอดี
โดยเฉพาะ

870
01:00:58,708 --> 01:00:59,583
กับคุณเวลส์ลีย์

871
01:00:59,833 --> 01:01:00,958
ทำไมถึงโดยเฉพาะเขาล่ะ

872
01:01:01,416 --> 01:01:06,500
คุณมองเขาก็คงไม่รู้
แต่สุขภาพเขาบอบบางมาก

873
01:01:07,041 --> 01:01:09,125
เคที่บอกผมว่าเธอมีสมุดจดไว้

874
01:01:09,208 --> 01:01:12,000
เหมือนเป็นบันทึกรายวัน
เพื่อที่จะดูว่าเขากินยาอะไรบ้าง

875
01:01:12,375 --> 01:01:15,416
คุณมีบันทึกการกินยาของเขาไหม

876
01:01:16,750 --> 01:01:19,333
คุณต้องคุยกับหมอของเขาเรื่องนั้น

877
01:01:19,416 --> 01:01:22,875
ค่ะ แล้วเรื่องสัญญาของคุณแฟรงคลิน
ว่าเธอได้รับค่าจ้างเท่าไหร่ล่ะ

878
01:01:25,250 --> 01:01:27,625
ได้เลยครับ เราส่งนั่นให้คุณได้

879
01:01:27,708 --> 01:01:30,583
- ครับ
- เยี่ยมเลย ขอบคุณ และขอฉัน

880
01:01:33,875 --> 01:01:36,250
ขอถามคุณหน่อย เธอเคย...

881
01:01:37,500 --> 01:01:40,375
เธอเคยพูดเรื่องการเพิ่มเงินเดือนไหม

882
01:01:41,666 --> 01:01:42,541
พระเจ้า

883
01:01:43,125 --> 01:01:45,833
เธอฝากเช็คใบนั้นก่อนที่เวลส์ลีย์ตายเลย

884
01:01:48,458 --> 01:01:51,541
เธอเอาเงินจาก
คนแก่น่าสงสารคนนั้นมาตลอดเลยเหรอ

885
01:01:52,208 --> 01:01:53,375
เป็นคำถามที่ดี

886
01:02:01,583 --> 01:02:02,416
อดัม

887
01:02:15,250 --> 01:02:16,083
อดัม

888
01:03:20,333 --> 01:03:21,166
เวรเอ้ย

889
01:03:41,958 --> 01:03:42,791
อีธาน

890
01:03:43,916 --> 01:03:45,500
เช็คไม่เคยถูกขึ้นเงินเลย

891
01:04:32,291 --> 01:04:33,125
เธอโอเคนะ

892
01:04:36,875 --> 01:04:38,375
ฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเป็นใคร

893
01:04:39,000 --> 01:04:39,833
อะไรนะ

894
01:04:40,875 --> 01:04:43,916
เลนเนิร์ดเคยพูดเรื่องการจ้างคนสวน

895
01:04:44,666 --> 01:04:46,250
ฉันว่าฉันเคยบอกนายเรื่องนี้

896
01:04:46,625 --> 01:04:49,791
ผู้ชายชื่ออีธาน ไม่กี่ปีก่อน

897
01:04:51,916 --> 01:04:53,625
เขาขึ้นไปที่นั่นมาสักพักแล้ว

898
01:04:54,208 --> 01:04:56,791
มีเช็คที่สั่งจ่ายชื่ออีธาน ดอยล์

899
01:04:57,416 --> 01:04:58,750
ไม่เคยถูกเอาไปขึ้นเงิน

900
01:04:59,375 --> 01:05:01,916
เลนเนิร์ดบอกว่าวันหนึ่งเขาก็หยุดมาทำงาน

901
01:05:02,000 --> 01:05:03,500
ไม่เคยได้ยินจากเขาอีกเลย

902
01:05:06,000 --> 01:05:07,041
ใครสักคนยิงเขา

903
01:05:10,416 --> 01:05:11,250
นายไปดูเหรอ

904
01:05:15,500 --> 01:05:17,333
เขาคงจะเสียเลือดจนตายบนนั้น

905
01:05:19,083 --> 01:05:20,041
เขาถูกฆ่า

906
01:05:21,125 --> 01:05:22,708
ใช่ ฉันคิดว่างั้น

907
01:05:25,791 --> 01:05:26,625
แต่ว่า

908
01:05:27,291 --> 01:05:29,375
เลนเนิร์ดคงไม่รู้หรอกว่าเขาอยู่บนนั้น

909
01:05:29,916 --> 01:05:31,916
เนอะ เลนเนิร์ดคงช่วยเขา

910
01:05:32,458 --> 01:05:36,250
และทำไมดอยล์ถึงจะซ่อนตัวอยู่ในโรงเก็บรถล่ะ
ทำไมไม่เข้ามาในบ้าน

911
01:05:43,166 --> 01:05:45,166
มันอาจเกี่ยวข้องกับเจ้าพวกนี้

912
01:05:50,916 --> 01:05:51,750
ลองเดาสิ

913
01:05:53,250 --> 01:05:54,083
ว้าว

914
01:05:58,333 --> 01:06:00,750
- คิดว่าใช่ของจริงไหม
- ทำไมเขาจะซ่อนมัน

915
01:06:02,666 --> 01:06:03,500
ฉิบหาย

916
01:06:04,000 --> 01:06:05,375
นี่ๆ แค่...

917
01:06:06,708 --> 01:06:08,416
- โอ้พระเจ้า
- โอ้พระเจ้า

918
01:06:08,500 --> 01:06:09,625
เอามานี่ เร็วเข้า

919
01:06:09,708 --> 01:06:11,125
- ฉันขอโทษ
- ตายจริง

920
01:06:11,208 --> 01:06:12,541
- อย่ารับนะ
- ผมเห็นรถคุณ

921
01:06:12,625 --> 01:06:15,166
ไม่รับไม่ได้ รถฉันจอดอยู่ข้างนอก
พวกเขารู้ว่าฉันอยู่นี่

922
01:06:16,125 --> 01:06:17,708
- โอเค ฉันจะ...
- ฉันจัดการเอง

923
01:06:17,791 --> 01:06:19,916
เปิดประตู ได้ยินฉันไหม เคที่

924
01:06:21,208 --> 01:06:22,583
เคที่ ช่วยเปิดประตูด้วย

925
01:06:24,375 --> 01:06:26,000
ฉันขอโทษ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีค่ะ

926
01:06:26,083 --> 01:06:29,125
ก็ใช่ ผมว่าคุณคงยุ่งกับ
การเข้ามาอยู่บ้านหลังใหม่สุดๆ

927
01:06:29,208 --> 01:06:30,625
คุณควรจะละอายใจนะ

928
01:06:30,708 --> 01:06:32,958
ทำไมคุณถึงเอาเปรียบคนที่น่าสงสารคนนั้นได้

929
01:06:33,041 --> 01:06:34,666
- อะไรนะ
- ดูนะ ผมรู้ว่ามันมีเรื่อง

930
01:06:34,750 --> 01:06:35,708
ผมรู้สึกได้

931
01:06:35,791 --> 01:06:38,625
แต่คุณรู้อะไรไหม คุณทำให้เขากลัว
จนไม่กล้าบอกผมเลย

932
01:06:38,708 --> 01:06:40,000
ไม่ใช่นะ ไม่

933
01:06:40,083 --> 01:06:42,041
ผมจะไม่ให้คุณทำชื่อเสียงบริษัทผมเสียหาย

934
01:06:42,125 --> 01:06:43,416
- คุณคาลเวิร์น
- ผมจะหาหลักฐาน

935
01:06:43,500 --> 01:06:44,833
ผมจะโทรหาตำรวจ

936
01:06:44,916 --> 01:06:47,375
- ผมจะให้พวกเขาจับคุณ
- ตอนนี้ไม่เหมาะจริงๆ

937
01:06:49,166 --> 01:06:50,666
เรื่องนี้ยังไม่จบนะเคที่

938
01:06:50,916 --> 01:06:51,833
ผมจะกลับมา

939
01:06:53,625 --> 01:06:57,291
ผมจะไปหาว่าเกิดอะไรขึ้นในบ้านนี้กันแน่
ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

940
01:06:57,666 --> 01:07:02,083
ผมจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไป ได้ยินไหม
ผมจะไม่ยอมเสียบริษัทไปเพราะเรื่องนี้

941
01:07:41,083 --> 01:07:42,500
ทำไมถึงไม่เต็มขวดเนี่ย

942
01:07:59,375 --> 01:08:00,208
เคที่

943
01:08:02,916 --> 01:08:03,750
เฮ่ เคที่

944
01:08:06,958 --> 01:08:07,875
เฮ่

945
01:08:08,541 --> 01:08:10,875
- ไม่ได้ยินฉันเหรอ
- ไง โทษที ฉันชงชาอยู่

946
01:08:11,208 --> 01:08:12,041
เอาด้วยไหม

947
01:08:12,833 --> 01:08:14,250
ไม่ ฉันมีของขวัญให้เธอ

948
01:08:16,125 --> 01:08:16,958
มือถือใหม่เหรอ

949
01:08:17,833 --> 01:08:19,666
ใช่ ซื้อมาให้คนละเครื่อง

950
01:08:20,416 --> 01:08:22,750
เบอร์ใหม่ด้วย ฉันคิดว่าพอเรื่องเป็นแบบนี้แล้ว

951
01:08:22,833 --> 01:08:24,333
เราทั้งคู่ควรมีความเป็นส่วนตัวบ้าง

952
01:08:31,541 --> 01:08:33,083
เราจะเก็บมือถือไว้ไม่ได้

953
01:08:35,833 --> 01:08:37,041
- เคที่
- อดัม ไม่

954
01:08:37,833 --> 01:08:41,666
มีคนตายอยู่ข้างนอกนั่น เขาโดนฆ่า

955
01:08:42,333 --> 01:08:43,541
เขาขโมยเพชรพวกนั้นมา

956
01:08:43,625 --> 01:08:46,833
และใครจะไปรู้ว่าเขาจะไปทำอะไรมาอีก
ไปทำร้ายใครมาอีก

957
01:08:47,791 --> 01:08:50,500
เรื่องพวกนี้มันไม่หายไป
เหมือนว่าไม่เคยเกิดขึ้นหรอก

958
01:08:50,583 --> 01:08:53,500
- ตำรวจต้องตามหาเขาอยู่
- เธอไม่เข้าใจเหรอ

959
01:08:53,875 --> 01:08:55,166
ดอยล์ขโมยเพชรมา

960
01:08:55,583 --> 01:08:58,583
แล้วก็โดนยิง
แล้วก็ตายอยู่ข้างนอกไปคนเดียว

961
01:08:58,708 --> 01:09:00,833
มันเหมือนเขาตกบ่อน้ำไป

962
01:09:02,916 --> 01:09:03,833
สองปีต่อมา

963
01:09:03,916 --> 01:09:07,875
ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเพชร
เราจะทำอะไรก็ได้ตามใจเรา

964
01:09:11,083 --> 01:09:13,666
- เธอทำอะไรน่ะ
- ฉันจะโทรหานักสืบเชสเลอร์

965
01:09:13,750 --> 01:09:15,541
- เราต้องบอกเธอ
- ไม่ๆ เดี๋ยวก่อน

966
01:09:15,625 --> 01:09:19,666
เดี๋ยวก่อนนะ ฟังฉันสักเดี๋ยวนะ

967
01:09:20,333 --> 01:09:24,125
โอเค ถามตัวเองก่อน
ดอยล์มาทำอะไรที่นี่ในตอนแรกล่ะ

968
01:09:24,208 --> 01:09:26,291
ทำไมถึงรับงานทำสวนห่วยๆ

969
01:09:26,375 --> 01:09:28,833
ถ้าเขาวางแผนจะขโมยเพชรมูลค่ามหาศาลมาล่ะ

970
01:09:29,416 --> 01:09:30,250
ฉันไม่รู้

971
01:09:31,125 --> 01:09:33,250
ขุดหญ้าอยู่บ้านคนแก่

972
01:09:33,333 --> 01:09:36,083
เป็นสถานที่สุดท้ายที่จะมีคนมาตามหาเขา

973
01:09:36,375 --> 01:09:38,750
ลองคิดดูสิ ไม่งั้นทำไมเขาจะไม่เอาเช็คไปขึ้นล่ะ

974
01:09:40,250 --> 01:09:42,083
เขาไม่อยากให้ตามได้ผ่านเอกสาร

975
01:09:42,916 --> 01:09:44,708
แบบนั้นเขาจะได้ปล้นครั้งใหญ่ได้

976
01:09:45,041 --> 01:09:48,125
ไม่มีใครรู้เรื่องที่นี่ และเขาก็ซ่อนตัวที่นี่ได้

977
01:09:48,458 --> 01:09:49,875
นานเท่าที่เขาต้องซ่อน

978
01:09:50,791 --> 01:09:53,625
แต่ฉันก็มั่นใจว่าการโดนยิงแล้วตายอยู่ข้างนอก

979
01:09:53,708 --> 01:09:56,458
- คงไม่ใช่ส่วนหนึ่งของแผน
- มันก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไร

980
01:09:56,541 --> 01:09:58,333
เราจะเก็บเพชรไว้ไม่ได้

981
01:09:58,416 --> 01:10:00,208
ก็ได้ แล้วเรื่องเงินล่ะ

982
01:10:01,208 --> 01:10:02,541
เราจะทำยังไงเรื่องนั้น

983
01:10:02,625 --> 01:10:03,500
หมายความว่าไง

984
01:10:03,583 --> 01:10:06,750
ถ้าเราทำงี้ แล้วตำรวจมาเพ่งเล็งเรา

985
01:10:06,833 --> 01:10:08,208
มันจะดูเป็นยังไงล่ะ

986
01:10:08,291 --> 01:10:10,625
เราเอาเงินจากที่นี่ไป
แล้วเราซ่อนมันไว้ที่ธนาคาร

987
01:10:10,708 --> 01:10:11,708
ตำรวจจะคิดว่ายังไง

988
01:10:11,791 --> 01:10:13,291
เราจะอธิบายให้ตำรวจฟัง

989
01:10:14,125 --> 01:10:17,000
บอกไปว่ามันเป็นเงินของเลนเนิร์ด
เป็นเงินฉุกเฉินของเขา

990
01:10:17,083 --> 01:10:18,166
ก็ได้ แล้วไงต่อ

991
01:10:18,291 --> 01:10:20,875
เพราะเธอก็ได้ยินที่ทนายพูด
ต่อให้ตำรวจเชื่อเรา

992
01:10:20,958 --> 01:10:24,541
ต่อให้เราไม่ลงเอยอยู่ในคุก
เราก็ยังเสียบ้านหลังนี้ไปได้

993
01:10:24,625 --> 01:10:26,500
เราไม่ต้องมีบ้านนี้นะอดัม

994
01:10:27,041 --> 01:10:28,541
เราไม่ต้องมีอะไรพวกนี้เลย

995
01:10:28,916 --> 01:10:31,666
โอเคนะ ตราบใดที่เรามีกันและกัน

996
01:10:32,000 --> 01:10:33,083
เราก็จะไปกันรอด

997
01:10:33,208 --> 01:10:34,041
รอดเหรอ

998
01:10:34,916 --> 01:10:36,125
ฉันพอกับคำว่ารอดแล้ว

999
01:10:37,416 --> 01:10:38,708
มันไม่พอแล้ว

1000
01:10:38,791 --> 01:10:41,208
ฉันบอกเธอแล้ว ว่าฉันจะไม่กลับไปอยู่แบบเก่า

1001
01:10:41,291 --> 01:10:44,416
แล้วชายคนที่อยู่ข้างนอกนั่นล่ะ
เราจะทำยังไงกับเรื่องนั้นล่ะ

1002
01:10:45,041 --> 01:10:46,791
แสร้งว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเหรอ

1003
01:10:46,875 --> 01:10:47,958
ฉันจะจัดการเอง

1004
01:10:48,500 --> 01:10:50,666
ยังไง นายจะจัดการยังไง

1005
01:10:52,916 --> 01:10:53,750
บ้านหลังนี้

1006
01:10:54,166 --> 01:10:55,208
เป็นของเราแล้ว

1007
01:10:55,791 --> 01:10:57,041
โอเค นี่คืออนาคตของเรา

1008
01:10:58,000 --> 01:11:00,291
ฉันจะไม่ให้ใครพรากมันไปจากเรา

1009
01:11:06,458 --> 01:11:08,166
ดูนะ ทุกสิ่งจะโอเค

1010
01:11:13,666 --> 01:11:15,250
ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เธอเอง

1011
01:12:21,916 --> 01:12:23,916
(อีธาน ดอยล์)

1012
01:12:48,833 --> 01:12:49,791
ทำอะไรของนายน่ะ

1013
01:12:51,166 --> 01:12:52,541
มีคนอยู่ในบ้าน

1014
01:12:54,208 --> 01:12:55,291
นายเอามันมาจากไหน

1015
01:13:08,208 --> 01:13:09,041
อดัม

1016
01:13:09,333 --> 01:13:11,666
- อย่า
- อย่า อย่าขยับๆ

1017
01:13:11,750 --> 01:13:13,416
เราต้องโทรเรียก 911

1018
01:13:27,875 --> 01:13:28,708
หยุดนะไอ้เวร

1019
01:13:37,250 --> 01:13:38,083
โอ้พระเจ้า

1020
01:13:39,333 --> 01:13:40,291
คาลเวิร์น

1021
01:14:03,541 --> 01:14:05,166
คุณเป็นยังไงบ้าง เคที่

1022
01:14:06,708 --> 01:14:08,041
นักสืบเชสเลอร์

1023
01:14:09,708 --> 01:14:10,541
สุดยอดไปเลย

1024
01:14:14,208 --> 01:14:15,208
มันเป็นอุบัติเหตุ

1025
01:14:15,666 --> 01:14:17,375
ใช่ พวกเขาก็ว่างั้น

1026
01:14:19,333 --> 01:14:21,875
ยังไงซะ กฎหมายก็บอกว่าเป็นการป้องกันตัว

1027
01:14:23,458 --> 01:14:25,208
มันก็ยังทำให้เราสงสัยนะ

1028
01:14:25,833 --> 01:14:27,833
เขาคิดอะไรของเขาอยู่

1029
01:14:28,541 --> 01:14:30,375
ทำไมเขาถึงทำอะไรแบบนั้น

1030
01:14:31,083 --> 01:14:33,333
เขามาในบ้านด้วยตัวเองงั้นเหรอ

1031
01:14:33,708 --> 01:14:34,625
ฉันไม่รู้

1032
01:14:41,041 --> 01:14:42,916
มันต้องมีอะไรสะกิดใจเขา

1033
01:14:46,916 --> 01:14:48,458
ฉันรู้ว่าไม่ใช่ฝีมือคุณเลย เคที่

1034
01:14:50,333 --> 01:14:51,166
อะไรนะ

1035
01:14:51,250 --> 01:14:54,208
ที่นี่ทุกอย่างเป็นไปได้ดีจนอดัมเริ่มทำงาน

1036
01:14:55,125 --> 01:14:57,750
งั้นคุณบอกฉันได้เลยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

1037
01:14:58,166 --> 01:14:59,666
ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่ฝีมือคุณเลย

1038
01:15:00,083 --> 01:15:02,083
ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไรอยู่

1039
01:15:02,333 --> 01:15:04,041
ฉันรู้เรื่องปัญหาการเงินของคุณ

1040
01:15:04,958 --> 01:15:06,291
ฉันรู้มันทำให้คนเราเป็นยังไง

1041
01:15:07,000 --> 01:15:10,166
ฉันรู้เรื่องเช็คเงินก้อนโตที่คุณ
เอามาฝากจากคุณเวลส์ลีย์

1042
01:15:10,250 --> 01:15:11,583
คุณไม่เข้าใจ

1043
01:15:11,666 --> 01:15:13,583
โอเค ไม่ต้องพูดอะไรนะเคที่ แค่...

1044
01:15:13,666 --> 01:15:14,916
แค่ฟังฉันสักเดี๋ยว

1045
01:15:15,708 --> 01:15:16,541
เพราะ...

1046
01:15:17,375 --> 01:15:18,541
อาจเป็นว่า

1047
01:15:19,958 --> 01:15:20,833
มันเป็นเงินให้ยืม

1048
01:15:21,041 --> 01:15:22,750
หรืออาจเป็นของขวัญ ใครจะบอกได้

1049
01:15:22,958 --> 01:15:25,125
แต่ฉันอยากให้คุณมองจากมุมฉันดู

1050
01:15:25,208 --> 01:15:26,291
มองภาพรวมนะ

1051
01:15:26,916 --> 01:15:29,916
ทำไมจู่ๆ คุณก็ได้ทุกสิ่งมา

1052
01:15:30,000 --> 01:15:31,791
- ฉันบอกคุณ...
- ฉันว่า ฉันมาที่นี่

1053
01:15:32,708 --> 01:15:35,583
เจ้าหน้าที่ชันสูตรบอกฉันว่า
ลุงแกเสียไปตอนที่หลับอยู่

1054
01:15:35,875 --> 01:15:39,791
คุณบอกฉันเรื่องความปรารถนาสุดท้ายของเขา
ฉันก็คิดว่าได้สิ ทำไมจะไม่ได้

1055
01:15:40,250 --> 01:15:43,166
แต่ไม่ใช่จนหลังเขาถูกเผาศพไป

1056
01:15:44,291 --> 01:15:45,291
ที่คุณพบพินัยกรรม

1057
01:15:45,708 --> 01:15:48,125
ฉันไม่ได้พบมัน ฉันไม่รู้เรื่องนั้นด้วยซ้ำ

1058
01:15:48,208 --> 01:15:50,125
และฉันก็ไม่มีแม้แต่ศพ

1059
01:15:51,250 --> 01:15:54,250
ฉันพิสูจน์ไม่ได้ด้วยซ้ำ
ว่าเขาไม่ได้ตายโดยธรรมชาติ

1060
01:15:57,916 --> 01:16:00,500
ฉันต้องบอกคุณเลยว่ามันเริ่ม
ทำให้ฉันนอนไม่หลับ

1061
01:16:00,791 --> 01:16:02,666
ฉันจะไม่มีวันทำร้ายเลนเนิร์ด

1062
01:16:02,750 --> 01:16:04,208
ฉันไม่ได้พูดเรื่องคุณ

1063
01:16:04,791 --> 01:16:05,625
อะไรนะ

1064
01:16:06,333 --> 01:16:11,583
อดัมเคยพูดถึงคนชื่อแกสกิ้น
เรย์ แกสกิ้นไหม

1065
01:16:15,000 --> 01:16:16,583
ฉันรู้จักชื่อนั้น

1066
01:16:16,666 --> 01:16:18,333
เพราะเขาพยายามปล้นไดเนอร์คืนนั้น

1067
01:16:18,666 --> 01:16:21,333
และเขาก็ทำงานเป็นภารโรงที่มหาวิทยาลัย

1068
01:16:21,416 --> 01:16:23,166
ตอนที่อดัมไปเรียนที่นั่น

1069
01:16:23,666 --> 01:16:25,500
- ไม่ นั่นมัน ไม่
- โอเค

1070
01:16:26,083 --> 01:16:28,541
มันเป็นมหาลัยใหญ่ พวกเขาอาจไม่เคยเจอกัน

1071
01:16:30,083 --> 01:16:31,208
แต่ไม่ช้าก็เร็ว

1072
01:16:32,750 --> 01:16:33,916
อดัมจะทำพลาด

1073
01:16:34,375 --> 01:16:35,833
มันขึ้นอยู่กับแค่เวลา

1074
01:16:36,291 --> 01:16:38,541
อยากให้เขาฉุดคุณลงไปกับเขา

1075
01:16:38,833 --> 01:16:40,000
คุณมาเรียกฉันนะ

1076
01:16:46,208 --> 01:16:47,041
ที่รัก

1077
01:16:49,541 --> 01:16:50,541
พวกเขาอยากคุยกับเธอ

1078
01:17:10,333 --> 01:17:11,375
สุดยอดไปเลย

1079
01:17:28,583 --> 01:17:29,625
- เคที่
- ไง

1080
01:17:30,041 --> 01:17:32,916
ฉันได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้น คุณไม่เป็นไรนะ
ฉันพยายามโทรหาคุณอยู่

1081
01:17:33,000 --> 01:17:34,041
ฉันเปลี่ยนเบอร์แล้ว

1082
01:17:35,041 --> 01:17:36,208
ฉันต้องคุยกับคุณ

1083
01:17:37,750 --> 01:17:39,333
- ค่ะ ขึ้นไปข้างบนกัน
- โอเค

1084
01:17:40,958 --> 01:17:43,583
และนักสืบเชสเลอร์คนนี้ คุณเชื่อเธอไหม

1085
01:17:43,791 --> 01:17:45,666
มันเป็นไปได้ไหมที่อดัมจะมีส่วนเกี่ยวข้อง

1086
01:17:45,750 --> 01:17:47,375
กับสิ่งที่เกิดขึ้นในร้านไดเนอร์ในคืนนั้น

1087
01:17:47,458 --> 01:17:48,833
ฉันไม่รู้จะเชื่ออะไร

1088
01:17:51,291 --> 01:17:54,583
อดัมมีปัญหาอะไรกับคุณเวลส์ลีย์ไหม

1089
01:17:55,125 --> 01:17:56,166
- อะไรก็ตาม
- ไม่

1090
01:17:57,458 --> 01:17:59,000
ไม่ ไม่เลย

1091
01:18:00,291 --> 01:18:03,625
ถ้าตำรวจสงสัยว่าอดัมมีส่วนเกี่ยวข้อง
กับความตายของเขา

1092
01:18:04,500 --> 01:18:06,208
ตำรวจจะพยายามหาเหตุจูงใจ

1093
01:18:06,291 --> 01:18:09,250
ตำรวจจะพยายามอ้างว่า
เขาเร่งความตายของคนแก่

1094
01:18:11,833 --> 01:18:13,333
เขาเกลียดการเป็นคนจน

1095
01:18:13,750 --> 01:18:14,833
โอเค ฟังฉันนะ

1096
01:18:14,916 --> 01:18:18,041
ถ้าเชสเลอร์คิดว่าเธอทำคดีได้
เธอจะไม่ยอมเสียเวลาเลย

1097
01:18:18,125 --> 01:18:20,750
เธอจะพยายามขอหมายค้น
แล้วก็ไปค้นบ้านในทันที

1098
01:18:20,833 --> 01:18:21,791
เธอทำงั้นได้เหรอ

1099
01:18:21,875 --> 01:18:25,000
คุณต้องถามตัวเอง ว่าเธอจะหาอะไรพบไหม

1100
01:18:30,041 --> 01:18:31,375
คุณต้องสัญญากับฉัน

1101
01:18:33,291 --> 01:18:34,166
สัญญากับฉัน

1102
01:18:34,833 --> 01:18:36,375
ว่าคุณจะช่วยอดัมด้วย

1103
01:18:44,916 --> 01:18:45,750
มันหายไปแล้ว

1104
01:18:46,166 --> 01:18:47,000
อะไร

1105
01:18:49,583 --> 01:18:50,458
เงิน

1106
01:18:51,583 --> 01:18:52,791
อดัมคงเอาเงินไปแล้ว

1107
01:18:53,750 --> 01:18:55,708
นั่นคือสิ่งที่คุณพบเหรอ เงินน่ะ

1108
01:18:58,458 --> 01:18:59,916
ใช่ๆ

1109
01:19:01,583 --> 01:19:03,000
เกือบๆ แสนดอลลาร์

1110
01:19:03,750 --> 01:19:04,583
ในห้องใต้หลังคา

1111
01:19:05,708 --> 01:19:07,750
ตอนแรกเราคิดว่ามันโดนขโมยมา แต่ว่า...

1112
01:19:07,875 --> 01:19:09,333
แล้วอะไรทำให้คุณเปลี่ยนใจล่ะ

1113
01:19:12,125 --> 01:19:13,125
เพชรน่ะ

1114
01:19:14,625 --> 01:19:16,791
คุณเจอเพชรในบ้านเหรอ

1115
01:19:17,625 --> 01:19:19,625
ในห้องข้างบนโรงเก็บรถ

1116
01:19:24,333 --> 01:19:26,583
อดัมเก็บเพชรไว้เหรอ

1117
01:19:28,125 --> 01:19:28,958
ค่ะ

1118
01:19:30,416 --> 01:19:31,500
คุณต้องหยุดเขา

1119
01:19:33,041 --> 01:19:33,875
อะไรนะ ทำไมล่ะ

1120
01:19:34,250 --> 01:19:36,625
เขารู้ว่าคุณสงสัยอะไรสักอย่าง
เขาก็เลยเอาเงินไป

1121
01:19:36,708 --> 01:19:38,291
เขาจะหายตัวไปแล้วโยนคุณให้ตำรวจ

1122
01:19:38,375 --> 01:19:40,375
ไม่ อดัมจะไม่มีวันทำงั้น

1123
01:19:40,458 --> 01:19:41,291
คุณแน่ใจเหรอ

1124
01:19:43,416 --> 01:19:46,666
คุณต้องตามหาตัวเขา และพาตัวเขามาที่บ้าน
แล้วโทรหาฉัน

1125
01:19:47,583 --> 01:19:50,375
- คุณจะไม่มากับฉันเหรอ
- ฉันต้องถ่วงนักสืบเชสเลอร์ไว้

1126
01:19:50,458 --> 01:19:52,125
ฉันไม่อยากให้เธอมาใช้หมายค้น

1127
01:19:52,208 --> 01:19:53,500
จนเรารู้ว่าอดัมอยู่ที่บ้านแล้ว

1128
01:20:17,083 --> 01:20:19,000
- นักสืบเชสเลอร์
- นักสืบจอห์นสัน

1129
01:20:19,333 --> 01:20:20,208
เจออะไรกันล่ะ

1130
01:20:20,500 --> 01:20:23,750
รถขยะกำลังวนเก็บขยะเช้านี้แล้วโทรแจ้งมา

1131
01:20:23,833 --> 01:20:26,500
- เขาอยู่ในนั้นนานแค่ไหนแล้ว
- เจ้าหน้าที่ชันสูตรกำลังมา

1132
01:20:27,125 --> 01:20:28,041
คุณมาถึงก่อน

1133
01:20:29,583 --> 01:20:30,416
ให้ตายสิ

1134
01:20:31,541 --> 01:20:32,541
ทำไมคุณโทรหาฉันล่ะ

1135
01:20:33,708 --> 01:20:35,583
มีเป้อยู่ข้างๆ เหยื่อ

1136
01:20:35,958 --> 01:20:38,000
ข้างในนั้นเราเจอใบเสร็จร้านซักรีด

1137
01:20:38,833 --> 01:20:40,250
มันจางมาก แต่ว่า

1138
01:20:40,666 --> 01:20:43,250
ที่อยู่มันตรงกับชื่อของหนึ่งในคดีของคุณ

1139
01:20:43,541 --> 01:20:44,375
ชื่ออะไร

1140
01:20:44,875 --> 01:20:45,750
เลนเนิร์ด เวลส์ลีย์

1141
01:21:04,416 --> 01:21:06,625
เร็วเข้า อดัม รับสายสิ

1142
01:21:18,041 --> 01:21:19,708
- เธอไปไหนมา
- อดัม

1143
01:21:19,916 --> 01:21:21,875
ฉันตื่นอยู่ครึ่งคืน คุยกับตำรวจ

1144
01:21:21,958 --> 01:21:24,000
ฉันตื่นมาตอนเช้า เธอออกไปแล้ว

1145
01:21:24,083 --> 01:21:26,666
ไม่เขียนอะไรบอก เธอไม่รับโทรศัพท์ทั้งวัน

1146
01:21:26,750 --> 01:21:29,166
- เธอไปไหนมา เคที่
- ธนาคาร

1147
01:21:29,416 --> 01:21:31,500
นั่นคือหนึ่งในเรื่องที่ฉันต้องคุยกับเธอ

1148
01:21:32,125 --> 01:21:34,791
- ทำไมนายเอาเงินไป
- เพราะเราเจอปัญหาเพียบเลย

1149
01:21:34,875 --> 01:21:37,083
ฉันสืบเรื่องนายหน้าค้าบ้าน เฮย์เดน

1150
01:21:37,208 --> 01:21:38,666
หมอนี่มีเหตุผลอะไร

1151
01:21:38,750 --> 01:21:41,000
ทำไมเขาสนเรื่องการขายบ้านหลังนี้นะ

1152
01:21:41,500 --> 01:21:42,500
เดาสิว่าอะไร

1153
01:21:42,583 --> 01:21:45,166
ไม่มีประวัติว่ามิกกี้ เฮย์เดน
ได้รับใบอนุญาตอสังหาริมทรัพย์

1154
01:21:45,250 --> 01:21:47,416
- อะไรนะ
- ใช่ กลายเป็นว่าเขาเพิ่งออกจากคุก

1155
01:21:47,500 --> 01:21:49,416
ติดคุกปีสองปี ข้อหาปล้นร้านเครื่องเพชร

1156
01:21:50,166 --> 01:21:51,000
เครื่องเพชรเหรอ

1157
01:21:51,083 --> 01:21:53,375
หนึ่งในร้านในเมือง ไม่ได้ใช้ปืนด้วยซ้ำ

1158
01:21:53,458 --> 01:21:56,041
เขาแค่พูดจาดีๆ ผ่านประตูนิรภัยมา

1159
01:21:56,125 --> 01:21:57,958
แล้วเขาก็เล่นยามติดอาวุธทีเผลอ

1160
01:21:58,041 --> 01:22:00,625
แล้วก็ทุบตู้เอาเพชรไปแบบดื้อๆ

1161
01:22:00,708 --> 01:22:03,708
หกสิบวินาที ได้เพชรออกมาสามล้านดอลลาร์

1162
01:22:03,791 --> 01:22:05,625
ที่ไม่เคยเก็บคืนได้

1163
01:22:06,375 --> 01:22:08,958
- นั่นคือเหตุผลที่เขามาที่นี่
- รอก่อน ยังมีต่อ

1164
01:22:09,041 --> 01:22:11,708
ตำรวจคิดว่าเขามีผู้สมรู้ร่วมคิดที่ไม่เคยหาตัวพบ

1165
01:22:11,791 --> 01:22:13,125
เธออยากลองเดาดูไหมล่ะ

1166
01:22:14,583 --> 01:22:17,291
โจรอีกคนโดนยิงตอนปล้น แล้วเขาก็หนีไปได้

1167
01:22:17,791 --> 01:22:19,458
ดอยล์เอาเพชรหนีมาได้

1168
01:22:20,958 --> 01:22:21,791
และ...

1169
01:22:22,625 --> 01:22:25,083
แล้วก็มีแค่คนอีกคนที่จะรู้เรื่องนี้ได้

1170
01:22:26,166 --> 01:22:27,250
คนที่ยิงเขา

1171
01:22:30,000 --> 01:22:30,833
เฮย์เดน

1172
01:22:30,916 --> 01:22:33,416
ไอ้เวรนั่นไม่ได้ใช้ชื่อปลอมด้วยซ้ำ
เขาคิดอะไรของเขา

1173
01:22:33,500 --> 01:22:35,083
ว่าเราฉลาดไม่พอจะคิดได้เหรอ

1174
01:22:35,166 --> 01:22:36,416
เราต้องโทรหาตำรวจ

1175
01:22:36,500 --> 01:22:39,916
ไม่ สิ่งเดียวที่เราต้องทำ คือต้องรีบเผ่น

1176
01:22:40,000 --> 01:22:41,958
เรามีเงินไว้เดินทางมากมาย งั้น...

1177
01:22:42,041 --> 01:22:43,875
เธอช่วยไปเก็บของมาเร็วๆ ได้ไหม

1178
01:22:43,958 --> 01:22:45,291
ฉันจะไปล้างตัวหน่อย

1179
01:22:47,125 --> 01:22:48,625
นายไม่ได้จะทิ้งฉันเลย

1180
01:22:50,791 --> 01:22:52,666
อะไรนะ ไม่สิ ทำไมฉันจะทิ้งเธอล่ะ

1181
01:22:56,625 --> 01:22:57,541
ไปเปลี่ยนชุดสิ

1182
01:23:18,333 --> 01:23:19,375
ไงจูเลีย

1183
01:23:19,833 --> 01:23:20,666
นี่เคที่

1184
01:23:22,250 --> 01:23:23,750
ใช่ เขาอยู่ที่นี่ แต่ว่า

1185
01:23:24,166 --> 01:23:25,583
ฟังนะ มันไม่ใช่เขา

1186
01:23:30,041 --> 01:23:31,041
เพชรอยู่ที่ไหน

1187
01:23:32,791 --> 01:23:33,625
ฉันไม่รู้

1188
01:23:34,208 --> 01:23:35,333
เรียกเขาออกมานี่

1189
01:23:40,250 --> 01:23:41,083
อดัม

1190
01:23:43,000 --> 01:23:43,833
อดัม

1191
01:23:48,916 --> 01:23:49,750
อดัม

1192
01:23:52,375 --> 01:23:53,583
มาแล้วที่รัก

1193
01:23:54,750 --> 01:23:55,583
ปล่อยเธอไป

1194
01:23:55,666 --> 01:23:57,250
ดูนะ ฉันแค่ต้องการเพชร

1195
01:23:57,333 --> 01:23:58,250
ฉันบอกให้ปล่อยไง

1196
01:23:59,500 --> 01:24:01,458
ฉันรอเวลานี้มานานแล้ว

1197
01:24:01,958 --> 01:24:03,833
นายก็บอกฉันทีว่าเพชรอยู่ที่ไหน

1198
01:24:03,916 --> 01:24:06,708
อยู่ในที่ที่นายจะไม่มีวันหามันพบ

1199
01:24:07,291 --> 01:24:08,708
จะยิงฉันเหรอไอ้หนู

1200
01:24:09,416 --> 01:24:10,250
ใช่แล้ว

1201
01:24:10,666 --> 01:24:13,166
เพราะถ้าฉันเอาเพชรให้นายไป
นายก็จะยิงเราทั้งคู่

1202
01:24:13,250 --> 01:24:14,541
เรื่องของเรื่องเป็นงี้นะ

1203
01:24:15,041 --> 01:24:16,708
ต่อให้นายยิงฉันโดนจากตรงนั้น

1204
01:24:17,791 --> 01:24:21,416
ปืนฉันจะลั่น และมันจะเป่ารูในหัวเธอ
ขนาดเท่าหัวนาย

1205
01:24:21,500 --> 01:24:23,875
และเราไม่อยากให้เป็นงั้นเนอะ

1206
01:24:24,583 --> 01:24:26,708
งั้นมาคุยเรื่องนี้กันเถอะ

1207
01:24:30,708 --> 01:24:31,833
อดัม

1208
01:24:55,208 --> 01:24:56,875
ไอ้ลูกหมา

1209
01:25:08,375 --> 01:25:09,375
อดัม

1210
01:25:10,333 --> 01:25:11,166
ไม่นะ

1211
01:25:11,375 --> 01:25:12,208
อดัม

1212
01:25:13,166 --> 01:25:14,208
ที่รัก

1213
01:25:14,500 --> 01:25:15,333
อดัม

1214
01:25:15,958 --> 01:25:16,958
ที่รัก

1215
01:25:17,166 --> 01:25:18,000
ได้โปรด

1216
01:25:18,083 --> 01:25:18,916
อดัม

1217
01:25:21,791 --> 01:25:22,875
อยู่ในสวน

1218
01:25:22,958 --> 01:25:24,250
อยู่กับฉันก่อนนะที่รัก

1219
01:25:44,375 --> 01:25:45,208
เคที่

1220
01:25:49,666 --> 01:25:50,666
โอ้พระเจ้า

1221
01:25:54,750 --> 01:25:55,958
นี่นะ เคที่

1222
01:26:00,291 --> 01:26:01,166
ฉันขอโทษ

1223
01:26:02,541 --> 01:26:03,375
นี่ นั่งสิ

1224
01:26:07,166 --> 01:26:08,000
เฮ่

1225
01:26:10,083 --> 01:26:11,125
เคที่ ฟังนะ

1226
01:26:12,458 --> 01:26:15,458
เราต้องตามหาเพชรก่อนที่ตำรวจจะมาถึง

1227
01:26:15,541 --> 01:26:16,541
คุณเข้าใจไหม

1228
01:26:17,416 --> 01:26:20,333
มันเป็นทางเดียวที่เราจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้น
โดยไม่ให้คุณติดร่างแห

1229
01:26:24,000 --> 01:26:27,041
- อดัมจะไม่มีวันทำร้ายเลนเนิร์ด
- เคที่ เพชร

1230
01:26:27,125 --> 01:26:29,333
ทำไมฉันถึงคิดงั้นได้

1231
01:26:30,541 --> 01:26:31,541
มันเป็นฝีมือเฮย์เดน

1232
01:26:33,416 --> 01:26:34,250
เฮย์เดน

1233
01:26:34,625 --> 01:26:36,958
ฆ่าเขาด้วยการให้ยาเกินขนาด

1234
01:26:38,166 --> 01:26:41,333
เขาอ่านสมุดบันทึก
ที่ฉันจดการกินยาของเลนเนิร์ดไว้

1235
01:26:43,041 --> 01:26:44,500
ฉันเจอขวดยาเปล่า

1236
01:26:44,833 --> 01:26:46,166
คุณรู้ได้ยังไงว่าเป็นเฮย์เดน

1237
01:26:46,791 --> 01:26:49,916
เลนเนิร์ดเคยบอกฉันตลอดเลยว่า
เขาได้ยินว่ามีคนอยู่ในบ้าน

1238
01:26:50,000 --> 01:26:51,666
แต่ฉันไม่เคย ฉัน...

1239
01:26:52,583 --> 01:26:53,541
มันเป็นเฮย์เดน

1240
01:26:54,458 --> 01:26:55,875
ที่ตามหาเพชรอยู่

1241
01:26:56,583 --> 01:26:58,416
- เขาหาเพชรไม่เจอ
- แต่คุณหาเจอ

1242
01:26:59,375 --> 01:27:00,500
ฉันไม่เข้าใจ

1243
01:27:03,291 --> 01:27:05,500
ทำไมเฮย์เดนถึงยิงดอยล์

1244
01:27:06,416 --> 01:27:09,750
ทำไมเขาถึง...
ทำไมเขาถึงไม่ได้เพชรไป

1245
01:27:12,000 --> 01:27:14,583
เพราะเขาฉลาดไม่ถึงครึ่งที่คุณคิดไว้

1246
01:27:17,250 --> 01:27:21,041
คุณต้องฉลาดแค่ไหนที่จะโกงคู่หูคุณ

1247
01:27:21,125 --> 01:27:23,333
ยิงเขาตอนที่ตำรวจกำลังไล่มา

1248
01:27:23,500 --> 01:27:26,625
แล้วก็ยังเอาเพชรสามล้านดอลลาร์หนีไปได้

1249
01:27:27,375 --> 01:27:30,208
ในขณะเดียวกันก็โดนจับ แล้วก็ติดคุกไปสองปี

1250
01:27:41,750 --> 01:27:44,208
ฉันไม่เคยบอกคุณว่าเพชรมีมูลค่าเท่าไหร่

1251
01:27:51,625 --> 01:27:52,458
ตายละ

1252
01:27:55,416 --> 01:27:58,375
- คุณทำอะไรน่ะ
- ดูนะ โอเค ฉันทำตามหน้าที่ไปแล้ว

1253
01:27:58,875 --> 01:28:00,958
โอเค ฉันทำหน้าที่เป็นทนายสาธารณะมาสิบปี

1254
01:28:01,500 --> 01:28:03,041
คุณคิดว่าฉันได้คดีของเฮย์เดนได้ไง

1255
01:28:03,708 --> 01:28:04,875
ฉันรู้ว่าเขาน่ะโง่

1256
01:28:05,250 --> 01:28:06,416
แต่ฉันเชื่อเรื่องของเขา

1257
01:28:07,125 --> 01:28:10,500
และเรามีข้อตกลงกัน ความเข้าใจกัน
และแน่นอน เขาทำทุกอย่างเละ

1258
01:28:10,791 --> 01:28:12,958
ฉันต่อรองโทษเขาจนเหลือสองปี

1259
01:28:13,041 --> 01:28:15,166
ฉันย้อนรอยดอยล์มาถึงจุดที่เขาทำงาน
ให้เลนเนิร์ด

1260
01:28:15,250 --> 01:28:17,500
แต่เรื่องเดียวที่ฉันคิดไม่ออก

1261
01:28:17,791 --> 01:28:19,041
คือว่าเขาอยู่ที่ไหน

1262
01:28:21,416 --> 01:28:22,833
กลายเป็นว่าดอยล์ตายแล้ว

1263
01:28:24,541 --> 01:28:27,083
คุณช่วยฆ่าเลนเนิร์ดเหรอ

1264
01:28:27,166 --> 01:28:31,583
ไม่ ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย โอเคนะ
ฝีมือเฮย์เดนทั้งหมด เขาหมดความอดทน

1265
01:28:31,666 --> 01:28:35,125
เขาอยากเร่งการหาเพชร
แต่ฉันก็ต้องรีบลงมือ

1266
01:28:35,208 --> 01:28:36,375
เพื่อปิดเรื่องให้เขา

1267
01:28:38,833 --> 01:28:39,666
พินัยกรรม

1268
01:28:42,250 --> 01:28:43,500
ไม่ใช่ของจริงสินะ

1269
01:28:43,583 --> 01:28:44,541
ก็จริงพอ

1270
01:28:45,125 --> 01:28:47,583
ถ้าไม่มีใครมาคัดค้าน มันจะต่างอะไรล่ะ

1271
01:28:48,166 --> 01:28:50,875
ดูนะ ฉันมั่นใจว่าเลนเนิร์ดคงเอาบ้านให้คุณไป
ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่

1272
01:28:50,958 --> 01:28:52,625
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น

1273
01:28:53,500 --> 01:28:57,125
ตอนนี้ฉันต้องให้คุณบอกฉันว่าเพชรอยู่ที่ไหน

1274
01:28:59,458 --> 01:29:00,333
ฉันไม่รู้

1275
01:29:04,000 --> 01:29:04,875
เคที่

1276
01:29:05,583 --> 01:29:06,583
อดัมเอามันไปซ่อน

1277
01:29:07,333 --> 01:29:09,083
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่ามันอยู่ที่ไหน

1278
01:29:09,916 --> 01:29:11,666
แต่ต่อให้รู้ฉันก็ไม่บอกหรอก

1279
01:29:15,833 --> 01:29:17,625
ฉันชอบคุณเรื่องนี้แหละ

1280
01:29:18,208 --> 01:29:19,458
คุณไม่เคยสนเรื่องเงินเลย

1281
01:29:22,666 --> 01:29:24,125
แต่ฉันมั่นใจว่าเพชรจะโผล่มา

1282
01:29:25,208 --> 01:29:26,375
มันโผล่มาเสมอแหละ

1283
01:29:27,791 --> 01:29:29,125
- เคที่
- คุณนักสืบ

1284
01:29:31,916 --> 01:29:33,166
ฉันชื่อจูเลีย ไบรอน-คิม

1285
01:29:33,666 --> 01:29:35,125
ฉันเป็นทนายของคุณแฟรงคลิน

1286
01:29:35,916 --> 01:29:37,791
คุณไบรอน-คิม

1287
01:29:38,416 --> 01:29:40,708
ฉันต้องให้คุณเดินมา
เพื่อจะได้เห็นมือคุณทั้งสองข้าง

1288
01:29:40,791 --> 01:29:43,291
ฉันขอเวลาสักนาที
เพื่ออธิบายตัวเองแทนลูกความฉัน

1289
01:29:43,375 --> 01:29:44,875
ยกมือให้ฉันดูเดี๋ยวนี้

1290
01:29:44,958 --> 01:29:46,583
ก็ได้ๆ

1291
01:29:46,666 --> 01:29:49,000
- นักสืบ ถ้าคุณจะช่วยฟัง...
- ระวัง

1292
01:30:02,750 --> 01:30:03,583
ถอยไปนะ

1293
01:30:09,625 --> 01:30:10,625
คุณโอเคนะ

1294
01:30:11,333 --> 01:30:12,375
คุณโอเคนะ

1295
01:30:12,916 --> 01:30:14,666
คุณโอเคแล้วนะแสนดี คุณโอเคแล้ว

1296
01:30:15,541 --> 01:30:16,375
มาเถอะ

1297
01:30:18,625 --> 01:30:20,625
มาเถอะ พาคุณไปจากที่นี่กันนะ มาเถอะ

1298
01:30:25,500 --> 01:30:26,958
นี่นักสืบเชสเลอร์

1299
01:30:28,000 --> 01:30:30,458
ฉันขอกำลังหนุนและรถพยาบาล

1300
01:30:30,750 --> 01:30:32,083
ที่ 127 ควีนส์ด้วย

1301
01:30:35,083 --> 01:30:38,833
(สี่เดือนต่อมา)

1302
01:30:56,083 --> 01:30:56,916
เคที่

1303
01:30:59,750 --> 01:31:00,875
- ไง
- คุณนักสืบ

1304
01:31:01,166 --> 01:31:02,750
โทษที ฉันลองเคาะแล้ว

1305
01:31:04,875 --> 01:31:05,750
โทษที ฉัน...

1306
01:31:06,625 --> 01:31:07,875
คิดเรื่องอื่นไปไกลอยู่น่ะ

1307
01:31:08,166 --> 01:31:09,166
ต้นสนน้อย

1308
01:31:09,375 --> 01:31:10,500
จุดนี้ดีเลย

1309
01:31:10,916 --> 01:31:13,125
- ได้แดดเยอะ
- ค่ะ ฉันก็คิดงั้น

1310
01:31:14,333 --> 01:31:16,250
- ดีที่ได้เจอคุณ
- และก็ดีที่ได้เจอคุณ

1311
01:31:19,333 --> 01:31:20,500
คุณดูสวยมาก

1312
01:31:20,833 --> 01:31:21,666
ขอบคุณค่ะ

1313
01:31:21,833 --> 01:31:22,875
ใช่ เรา...

1314
01:31:23,625 --> 01:31:24,625
เรากำลังไปได้ดี

1315
01:31:26,125 --> 01:31:30,458
ฉันแค่แวะมาบอกคุณว่า
คดีถูกปิดอย่างเป็นทางการแล้ว

1316
01:31:31,875 --> 01:31:35,458
มิกกี้ เฮย์เดน และจูเลีย ไบรอน-คิม
เป็นผู้ต้องสงสัยในบันทึกแค่สองคน

1317
01:31:36,125 --> 01:31:38,583
ลูกคุณจะได้ไม่ต้องโตมาแล้วพบเข้าสักวันว่า

1318
01:31:38,666 --> 01:31:40,208
พ่อของเธอมีประวัติอาชญากรรม

1319
01:31:41,666 --> 01:31:43,500
ขอบคุณค่ะ คุณนักสืบ

1320
01:31:47,250 --> 01:31:50,208
เราค้นบ้านมาเป็นเกือบสิบรอบ

1321
01:31:50,541 --> 01:31:51,500
ค้นทั้งบ้านเลย

1322
01:31:53,041 --> 01:31:54,375
ยังคิดไม่ออกเลย

1323
01:31:55,041 --> 01:31:56,083
เขาไม่ได้บอกฉัน

1324
01:31:56,750 --> 01:31:59,500
ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าอดัมซ่อนเพชรไว้ที่ไหน

1325
01:32:01,708 --> 01:32:03,333
ฉันขอโทษจริงๆ ฉันหวังจริงๆ ว่าฉันรู้

1326
01:32:09,041 --> 01:32:10,500
ดูแลตัวเองด้วยนะเคที่

1327
01:32:11,500 --> 01:32:12,333
คุณก็เช่นกัน

1328
01:36:20,000 --> 01:36:23,000
คำบรรยายโดย ธัญ รัษฎานุกูล