1 00:00:45,959 --> 00:00:49,543 ‪(NETFLIX และ STUDIOCANAL ขอเสนอ) 2 00:01:17,876 --> 00:01:19,876 ‪(นอร์ธฟินช์ลีย์) 3 00:01:39,876 --> 00:01:40,918 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาสครับ 4 00:01:41,418 --> 00:01:42,543 ‪ก็พยายามอยู่ 5 00:01:42,626 --> 00:01:43,459 ‪ครับ 6 00:02:10,668 --> 00:02:13,334 ‪- ไม่เอาเด็ดขาด ป้าน่ากลัว ‪- ป้าไม่ได้น่ากลัว 7 00:02:13,418 --> 00:02:15,376 ‪- ป้าหยาบคาย ‪- ป้าแค่เป็นคนทื่อๆ 8 00:02:15,459 --> 00:02:17,501 ‪- ป้าแก่ด้วย ‪- แก่หง่อมเลย 9 00:02:17,584 --> 00:02:19,126 ‪ป้าเป็นคนเดียวที่มาได้ทันทีที่ติดต่อไป 10 00:02:19,209 --> 00:02:20,834 ‪- หนูจะไปนอนแล้ว ‪- ผมด้วย 11 00:02:20,918 --> 00:02:23,584 ‪- ไม่สิ เดี๋ยวป้าจะพาลูกเข้านอนเอง ‪- ไม่มีทางแน่ค่ะ 12 00:02:23,668 --> 00:02:25,001 ‪เราคงได้ฝันร้ายกัน 13 00:02:26,043 --> 00:02:28,793 ‪- ลูกเงียบเชียว ม็อพ ‪- ผมฝันร้ายไปแล้วครับ 14 00:02:29,709 --> 00:02:33,251 ‪ฟังนะ ลูก พ่อขอโทษจริงๆ ที่ต้องเข้าออฟฟิศ 15 00:02:33,334 --> 00:02:35,168 ‪แต่พ่อจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด 16 00:02:35,251 --> 00:02:37,834 ‪แม่ของลูกรักป้ามากนะ ดังนั้นช่วยพยายาม… 17 00:02:42,834 --> 00:02:43,668 ‪สวัสดีครับ 18 00:02:44,168 --> 00:02:46,709 ‪โอ้ สารรูปเธอดูไม่ได้เลย 19 00:02:48,501 --> 00:02:50,834 ‪สวัสดีครับ ป้ารูธ ยินดีที่ได้เจอเช่นกัน 20 00:02:50,918 --> 00:02:52,793 ‪โอ้ ไม่ยักเห็นต้นคริสต์มาส 21 00:02:53,626 --> 00:02:56,751 ‪- ไม่มีของตกแต่งด้วย ‪- ครับ ปีนี้เราตัดสินใจจะไม่จัด 22 00:02:56,834 --> 00:02:58,001 ‪ทำพลาดอย่างแรงเลยนะ 23 00:02:58,709 --> 00:03:00,376 ‪โอ้ สวัสดี เด็กๆ 24 00:03:01,043 --> 00:03:02,126 ‪เป็นยังไงกันบ้างล่ะ 25 00:03:02,209 --> 00:03:03,251 ‪พวกแกสบายดีครับ 26 00:03:04,251 --> 00:03:05,459 ‪ขอดูหน้าพวกเธอหน่อยซิ 27 00:03:07,418 --> 00:03:10,043 ‪อย่างที่คิดเลย ยังใจสลายกันอยู่ 28 00:03:10,126 --> 00:03:11,334 ‪- หนูเปล่า ‪- ผมก็เปล่า 29 00:03:11,418 --> 00:03:12,543 ‪ผมเศร้าครับ 30 00:03:13,001 --> 00:03:16,168 ‪แต่ผมก็ยังรักแม่ด้วยทุกเศษเสี้ยวของใจที่สลาย 31 00:03:19,584 --> 00:03:20,876 ‪พวกแกสบายดีครับ 32 00:03:30,043 --> 00:03:34,584 ‪- ป้าแก่มากเลย ‪- ใช่ และฉันก็รู้ตัวเองดีด้วย 33 00:03:35,376 --> 00:03:37,668 ‪หนูยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมเราต้องฟังด้วย 34 00:03:37,751 --> 00:03:42,084 ‪เพราะจักรวาลกำเนิดขึ้นจากเรื่องราว ‪ไม่ใช่จากอะตอม 35 00:03:42,168 --> 00:03:46,209 ‪- ไม่จริงสักหน่อย ‪- ต้องจริงสิเพราะฉันไม่เคยโกหก 36 00:03:46,293 --> 00:03:48,459 ‪พวกเธอจะฟังเรื่องที่ฉันเล่า 37 00:03:48,543 --> 00:03:51,334 ‪ฟังเสร็จก็เข้านอน ‪จากนั้นก็จะถึงวันคริสต์มาสพอดี 38 00:03:51,418 --> 00:03:53,751 ‪แต่เราไม่อยากให้ถึงวันคริสต์มาสนี่ครับ 39 00:03:55,168 --> 00:03:58,043 ‪นั่นทำให้ฉันเลือกเรื่องที่จะเล่าคืนนี้ออก 40 00:03:58,126 --> 00:04:00,334 ‪หาที่นั่งกันสบายหรือยัง 41 00:04:01,334 --> 00:04:04,001 ‪นั่งให้สบายล่ะ เพราะฉันจะเล่าแล้ว 42 00:04:14,876 --> 00:04:17,709 ‪พวกเธออาจคิดว่าเรื่องนี้ยากจะเชื่อ 43 00:04:18,793 --> 00:04:22,876 ‪แต่เมื่อนานมาแล้ว ยังไม่มีใครรู้จักคริสต์มาส 44 00:04:24,334 --> 00:04:28,751 ‪ในช่วงเวลานี้ ที่กลางป่าแห่งหนึ่งในฟินแลนด์ 45 00:04:28,834 --> 00:04:34,168 ‪มีเด็กชายธรรมดาๆ ชื่อนิโคลัส ‪อาศัยอยู่กับพ่อของเขา 46 00:04:34,251 --> 00:04:39,293 ‪คนตัดไม้ผู้ต่ำต้อย ‪ผู้ซึ่ง ณ ตอนนี้กำลังเจอเรื่องยุ่งๆ 47 00:04:44,459 --> 00:04:45,501 ‪เป็นป่าไว้นะ 48 00:04:51,918 --> 00:04:53,251 ‪ผมไม่เข้าใจที่พ่อพูดฮะ 49 00:04:54,334 --> 00:04:56,418 ‪พ่อหมายถึงอย่าขยับ 50 00:04:58,168 --> 00:05:00,334 ‪พอพ่อให้วิ่ง ก็วิ่งนะ 51 00:05:00,834 --> 00:05:04,918 ‪- ก็คือเลิกเป็นป่าสินะ ‪- ใช่ และวิ่งให้เร็วเลยด้วย 52 00:05:09,293 --> 00:05:10,543 ‪ผมไม่ไปถ้าพ่อไม่ไป 53 00:05:14,668 --> 00:05:15,918 ‪งั้นก็วิ่งทั้งคู่นี่แหละ! 54 00:05:23,959 --> 00:05:24,793 ‪เร็วเข้า! 55 00:05:26,501 --> 00:05:27,501 ‪วิ่ง! 56 00:05:40,834 --> 00:05:43,793 ‪รอดวิกฤตมาได้อย่างหวุดหวิด 57 00:05:44,459 --> 00:05:48,001 ‪นิโคลัสกับพ่อจึงกลับไปยัง ‪กระท่อมในป่าของพวกเขา 58 00:05:49,876 --> 00:05:53,043 ‪เป็นช่วงเวลาที่แสนยากลำบากของสองพ่อลูก 59 00:05:53,126 --> 00:05:57,876 ‪- อาหารที่มีแทบไม่พอเลี้ยงปากท้อง ‪- เดี๋ยวก่อนฮะ ขอโทษที่ขัด 60 00:05:58,501 --> 00:05:59,584 ‪มีอะไร 61 00:05:59,668 --> 00:06:00,751 ‪แม่เขาไปไหนฮะ 62 00:06:02,043 --> 00:06:05,251 ‪เธอตายแล้วน่ะ สองปีก่อนหน้านั้น 63 00:06:05,918 --> 00:06:09,209 ‪เกรงว่าเรื่องนั้นจะเป็นฝีมือของหมี 64 00:06:09,293 --> 00:06:12,084 ‪หมีกินแม่เขา เข้าใจแล้ว 65 00:06:12,168 --> 00:06:16,209 ‪ในตอนนั้นฟินแลนด์เป็นสถานที่ที่อันตรายมาก 66 00:06:16,918 --> 00:06:17,918 ‪และยังเป็นอยู่ 67 00:06:18,543 --> 00:06:20,418 ‪แต่ถึงจะยากลำบากแค่ไหน 68 00:06:20,501 --> 00:06:24,918 ‪นิโคลัสก็ยังยึดเหนี่ยวความหวังเอาไว้ ‪โดยเฉพาะเวลาเข้านอน 69 00:06:25,001 --> 00:06:27,959 ‪- พ่อเล่านิทานนั้นให้ผมฟังได้ไหมครับ ‪- ไม่เล่าแล้ว 70 00:06:28,043 --> 00:06:28,876 ‪ทำไมล่ะ 71 00:06:30,001 --> 00:06:31,668 ‪นิทานเรื่องนี้ไม่ใช่ของพ่อสักหน่อย 72 00:06:33,168 --> 00:06:34,584 ‪แต่แม่ไม่อยู่แล้วนี่ครับ 73 00:06:36,918 --> 00:06:39,626 ‪ก็ได้ พ่อจะเล่าเรื่องเอลฟ์เฮล์มให้ฟัง 74 00:06:43,209 --> 00:06:47,168 ‪นานมาแล้ว ในสถานที่แห่งหนึ่ง ‪ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับที่นี่ 75 00:06:48,168 --> 00:06:51,126 ‪มีเด็กสาวคนหนึ่งชื่อลูมิ 76 00:06:54,209 --> 00:06:57,418 ‪วันหนึ่งขณะที่เธอกำลังเก็บลูกโอ๊กในป่า 77 00:06:58,126 --> 00:07:00,209 ‪ลูมิก็หลงทาง 78 00:07:01,168 --> 00:07:02,334 ‪เธอพยายามหาบ้านตัวเอง 79 00:07:02,418 --> 00:07:04,876 ‪แต่ยิ่งหา เธอก็ยิ่งไปไกลเรื่อยๆ 80 00:07:05,376 --> 00:07:07,959 ‪ข้ามแม่น้ำ ลอดใต้แสงจันทร์ 81 00:07:08,918 --> 00:07:10,876 ‪ปีนป่ายเหนือภูเขาสูงชัน 82 00:07:10,959 --> 00:07:14,084 ‪ถลำลึกผ่าน… 83 00:07:15,668 --> 00:07:17,168 ‪ผ่านยักษ์ที่หลับใหล 84 00:07:17,251 --> 00:07:21,126 ‪ผ่านยักษ์ที่หลับใหล เธอเดินลัดเลาะข้ามท้องฟ้า 85 00:07:21,876 --> 00:07:25,418 ‪ไปยังที่ที่หิมะนุ่มดั่งปุยเมฆ 86 00:07:26,834 --> 00:07:27,959 ‪แล้วเกิดอะไรขึ้นครับ 87 00:07:28,751 --> 00:07:30,376 ‪ลูมิของเราเกือบจะสลบไปแล้ว 88 00:07:30,459 --> 00:07:34,876 ‪จนในที่สุดก็บังเอิญเจอหมู่บ้านลับ ‪ที่มีชื่อว่าเอลฟ์เฮล์ม 89 00:07:35,584 --> 00:07:38,293 ‪หมู่บ้านที่เหล่าเอลฟ์ กลุ่มคนที่มี ‪ความสุขที่สุดในโลกอาศัยอยู่ 90 00:07:38,376 --> 00:07:40,751 ‪และเป็นสถานที่ที่มหัศจรรย์ที่สุดในโลก 91 00:07:42,918 --> 00:07:45,334 ‪ลูมิอยู่ที่นั่นจนหิมะละลาย 92 00:07:46,793 --> 00:07:50,001 ‪จนเธอได้กลับบ้านของตัวเองที่อยู่ทางใต้ในที่สุด 93 00:07:50,501 --> 00:07:52,084 ‪พกช็อกโกแลตมาเต็มกระเป๋า 94 00:07:54,459 --> 00:07:56,209 ‪พ่อก็เชื่อเรื่องนี้ใช่ไหมครับ 95 00:07:56,293 --> 00:07:59,668 ‪ตอนจบออกจะเกินจริงไปนิด ‪ช็อกโกแลตคงละลายไปแล้ว 96 00:08:00,293 --> 00:08:01,501 ‪แล้วที่เหลือล่ะครับ 97 00:08:02,668 --> 00:08:05,334 ‪เรื่องเวทมนตร์ เรื่องเอลฟ์ล่ะ 98 00:08:06,876 --> 00:08:08,334 ‪พ่อไม่เคยเห็นพวกเขา 99 00:08:08,959 --> 00:08:10,376 ‪แต่พ่อเชื่อว่าพวกเขามีจริง 100 00:08:10,959 --> 00:08:12,043 ‪แม่ของลูกเชื่อ 101 00:08:12,834 --> 00:08:14,668 ‪และสำหรับแม่ แค่เชื่อก็เท่ากับยอมรับว่ามี 102 00:08:18,418 --> 00:08:19,251 ‪เสียงอะไรน่ะ 103 00:08:19,334 --> 00:08:21,918 ‪- เหมือนเสียงร้องนะ ‪- ผมว่าเหมือนเสียงไม้ลั่นมากกว่า 104 00:08:22,418 --> 00:08:24,334 ‪แบบนี้เสียงร้องแน่นอน 105 00:08:25,126 --> 00:08:27,918 ‪- นั่นดูเกินไปหน่อยนะฮะ ‪- หลบไป นิโคลัส 106 00:08:32,126 --> 00:08:33,876 ‪หนู บ้านเรามีหนู 107 00:08:33,959 --> 00:08:35,251 ‪พ่อครับ อย่าทำมัน! 108 00:08:36,293 --> 00:08:37,126 ‪พ่อครับ 109 00:08:37,834 --> 00:08:39,209 ‪มันจะขโมยอาหารเรา 110 00:08:39,293 --> 00:08:40,168 ‪อาหารไหนล่ะ 111 00:08:41,501 --> 00:08:42,543 ‪ไม่นะ อย่า! 112 00:08:51,793 --> 00:08:54,293 ‪อยู่นั่นไง เจอตัวละ! 113 00:08:56,376 --> 00:08:58,376 ‪พ่อครับ ได้โปรด ปล่อยมันไปเถอะ 114 00:09:01,751 --> 00:09:02,626 ‪นะครับ พ่อ 115 00:09:08,918 --> 00:09:14,751 ‪ฉันคิดมาดีแล้ว ฉันจะเรียกแกว่ามิกะ 116 00:09:19,043 --> 00:09:21,376 ‪ฉันจะสอนให้แกพูดด้วย 117 00:09:23,293 --> 00:09:25,793 ‪เด็กผู้ชาย 118 00:09:27,043 --> 00:09:29,918 ‪หนู 119 00:09:35,209 --> 00:09:36,668 ‪แม่ฉันเคยบอกเสมอ… 120 00:09:37,168 --> 00:09:40,543 ‪ถ้าแกเชื่อมั่นว่าทำได้ ‪ก็เท่ากับสำเร็จไปครึ่งทางแล้ว 121 00:09:41,501 --> 00:09:44,251 ‪ต้นไม้ 122 00:09:47,043 --> 00:09:50,918 ‪ก็ได้ อาจไม่ใช่ครึ่งทาง แต่ก็ถือว่าเริ่มต้นละนะ 123 00:09:56,626 --> 00:10:02,126 ‪อยู่มาวันหนึ่ง ก็เกิดบางอย่างขึ้น ‪ที่ทำให้หน้าหนาวอันมืดมิดยาวนานสว่างไสว 124 00:10:02,709 --> 00:10:05,418 ‪หมายเรียกจากพระราชา 125 00:10:06,668 --> 00:10:09,334 ‪คำเชิญมอบให้แก่พวกเขาสองคนเท่านั้น 126 00:10:09,418 --> 00:10:13,834 ‪แต่นิโคลัสไม่เห็นว่าจะเสียหายอะไร ‪หากจะพ่วงตัวแถมไปด้วย 127 00:10:13,918 --> 00:10:16,043 ‪เราจะไปเข้าเฝ้าพระราชากัน มิกะ 128 00:10:16,709 --> 00:10:17,751 ‪พระราชา 129 00:10:19,251 --> 00:10:21,793 ‪- มันตื่นเต้นจนพูดไม่ออกน่ะครับ ‪- ไม่พูดแหละดีแล้ว 130 00:10:22,834 --> 00:10:25,001 ‪ทำไมครับ พ่อรักพระราชานี่นา 131 00:10:25,626 --> 00:10:27,168 ‪พ่อรักพระราชาอยู่แล้ว 132 00:10:27,251 --> 00:10:30,001 ‪เขาเป็นชายผู้ยิ่งใหญ่ คู่ควรกับทุกอย่างที่เขามี 133 00:10:30,084 --> 00:10:33,084 ‪เรื่องก็คือพวกเราเองก็คู่ควร ทุกคนคู่ควร 134 00:10:33,168 --> 00:10:36,126 ‪- ที่เรามีก็อยู่ได้นี่ครับ ‪- เรามีน้อยนิด 135 00:10:36,209 --> 00:10:37,334 ‪เรามีกันและกัน 136 00:10:37,418 --> 00:10:38,876 ‪และนั่นก็วิเศษมาก 137 00:10:40,668 --> 00:10:41,918 ‪แต่พ่ออยากได้มากกว่านั้น 138 00:10:44,501 --> 00:10:46,501 ‪พระราชาเสด็จแล้ว! 139 00:11:01,209 --> 00:11:04,501 ‪สวัสดี ทุกคน ขอบคุณที่มากัน 140 00:11:05,251 --> 00:11:08,334 ‪ไม่เป็นไรใช่ไหม อยากได้น้ำสักแก้วหรือเปล่า 141 00:11:10,043 --> 00:11:12,459 ‪ข้าแค่สั่นกระดิ่ง เดี๋ยวก็มีคนนำมาให้ 142 00:11:12,543 --> 00:11:15,251 ‪ไม่เอาเหรอ แน่นะ ก็ได้ 143 00:11:16,834 --> 00:11:18,751 ‪เราต่างรู้ว่าช่วงเวลานี้ยากลำบาก 144 00:11:18,834 --> 00:11:21,709 ‪ลำบากมากๆ เลยด้วย 145 00:11:22,918 --> 00:11:25,626 ‪ข้าจำครั้งสุดท้ายที่ยิ้มไม่ได้ด้วยซ้ำ เจ้าจำได้ไหม 146 00:11:27,168 --> 00:11:28,876 ‪มันมีอะไรให้ยิ้มออกบ้าง 147 00:11:29,376 --> 00:11:31,084 ‪เราทุกคนต่างทุกข์ทน 148 00:11:32,001 --> 00:11:36,376 ‪มีบางอย่างขาดหายไปจากพวกเราทุกคน ‪ข้าคิดว่าเรารู้ดีว่าสิ่งนั้นคืออะไร 149 00:11:36,459 --> 00:11:40,043 ‪- ระบบประกันสุขภาพหรือพ่ะย่ะค่ะ ‪- ถ้ามีคงดีเลย 150 00:11:40,584 --> 00:11:42,293 ‪เป็นความคิดที่ดี แต่ก็ยังไม่… 151 00:11:42,376 --> 00:11:43,793 ‪ค่าครองชีพที่เพียงพอ! 152 00:11:44,376 --> 00:11:45,751 ‪เช่นกัน เรื่องนั้นก็คุ้มที่จะถก 153 00:11:45,834 --> 00:11:49,043 ‪การปกครองที่เป็นธรรม ‪อาหารที่เพียงพอสำหรับทุกคนหรือเพคะ 154 00:11:49,126 --> 00:11:53,418 ‪เอาละ ข้าอาจต้องบอกพวกเจ้าเอง ‪ว่าไอ้สิ่งที่หายไปคืออะไร 155 00:11:55,501 --> 00:11:58,293 ‪ความหวัง เราทุกคนต้องการความหวัง 156 00:11:59,418 --> 00:12:03,293 ‪ประกายแห่งเวทมนตร์ที่จะทำให้เราสู้ต่อไป 157 00:12:04,001 --> 00:12:05,793 ‪ข้าเรียกพวกเจ้ามาที่นี่ 158 00:12:05,876 --> 00:12:09,668 ‪เพราะพวกเจ้าคือชายและหญิง ‪ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนนี้ 159 00:12:10,668 --> 00:12:11,668 ‪ไม่รวมเจ้า 160 00:12:12,209 --> 00:12:17,126 ‪และข้าอยากขอให้พวกเจ้าเดินทาง ‪ไปยังสุดขอบอาณาจักรของเรา 161 00:12:17,209 --> 00:12:18,543 ‪และไปไกลกว่านั้น 162 00:12:19,584 --> 00:12:24,668 ‪แล้วนำบางสิ่งกลับมา อะไรก็ได้ ‪ที่จะทำให้เรามีความหวังอีกครั้ง 163 00:12:24,751 --> 00:12:25,584 ‪จินตนาการสูงส่ง 164 00:12:26,584 --> 00:12:30,668 ‪สายตาทุกคู่ในดินแดนอันยิ่งใหญ่ของเรา ‪จะจับจ้องที่ภารกิจนี้ 165 00:12:31,501 --> 00:12:32,459 ‪ไม่นะ 166 00:12:32,543 --> 00:12:35,459 ‪ใครที่ทำสำเร็จจะได้รับรางวัล ‪อย่างงามสำหรับความทุ่มเท 167 00:12:36,209 --> 00:12:38,459 ‪หนทางอาจอันตราย 168 00:12:38,543 --> 00:12:41,626 ‪พวกเจ้าบางคนอาจล้มตาย ‪ดีไม่ดีอาจตายกันเกือบหมด 169 00:12:42,126 --> 00:12:45,668 ‪แต่ถ้าเจ้าทำสำเร็จ ‪รางวัลที่ได้รับนั้นจะยิ่งใหญ่กว่ามาก 170 00:12:45,751 --> 00:12:47,293 ‪- ได้ตัวแล้ว มิกะ! ‪- ว่าไงนะ 171 00:12:48,459 --> 00:12:49,459 ‪จับตัวเขา! 172 00:12:53,626 --> 00:12:54,876 ‪อภัยให้เขาด้วยพ่ะย่ะค่ะ 173 00:12:55,668 --> 00:12:57,001 ‪กระหม่อมขอร้อง 174 00:12:58,043 --> 00:12:59,584 ‪ขอประทานอภัยอย่างสูง 175 00:13:00,084 --> 00:13:02,168 ‪พ่อหนูนี่ฝันกลางวันมากเกินไปน่ะพ่ะย่ะค่ะ 176 00:13:03,418 --> 00:13:04,418 ‪เจ้าเด็กดวงดี 177 00:13:07,876 --> 00:13:08,876 ‪เขาให้อะไรลูก 178 00:13:08,959 --> 00:13:11,793 ‪คำพูดดีๆ ที่จะทำให้ผม ‪ผ่านเดือนที่ยาวนานไปได้ฮะ พ่อ 179 00:13:11,876 --> 00:13:13,418 ‪ไม่ใช่ ได้เงินมาเท่าไร 180 00:13:14,084 --> 00:13:14,918 ‪ผมก็ไม่รู้ 181 00:13:15,501 --> 00:13:19,001 ‪ครึ่งคราวน์ เงินนี่เลี้ยงหนูได้ทั้งสัปดาห์เลย 182 00:13:21,459 --> 00:13:22,293 ‪ส้อม 183 00:13:24,001 --> 00:13:24,834 ‪ลูกสน 184 00:13:26,084 --> 00:13:26,918 ‪ช้อน 185 00:13:29,168 --> 00:13:31,793 ‪พูดอะไรหน่อยน่า มิกะ อะไรก็ได้ 186 00:13:43,959 --> 00:13:45,001 ‪แอนเดอร์สเหรอ 187 00:13:47,001 --> 00:13:49,876 ‪ใช่ ฉันเอง 188 00:13:51,418 --> 00:13:54,084 ‪วันก่อนเกือบเสร็จเจ้าหมีนั่นแล้ว ขอบคุณมากเลย 189 00:13:54,168 --> 00:13:56,793 ‪เราต้องคุยกัน ให้เจ้าหนูไปอยู่ห้องอื่นได้ไหม 190 00:14:00,043 --> 00:14:02,959 ‪- เราไม่มีห้องอื่นหรอก ‪- และผมก็อยากฟังด้วย 191 00:14:03,043 --> 00:14:06,126 ‪ไปคุยข้างนอกก็ได้ ฉันยินดีให้ยืมหมวก 192 00:14:06,626 --> 00:14:07,584 ‪ฉันไม่ตายหรอก 193 00:14:10,876 --> 00:14:12,793 ‪แกว่าเป็นเรื่องอะไร มิกะ 194 00:14:30,043 --> 00:14:35,168 ‪นิโคลัส เรื่องภารกิจของพระราชาน่ะ พ่อจะทำ 195 00:14:36,084 --> 00:14:37,459 ‪พ่อจะออกเดินทางเหรอ 196 00:14:37,543 --> 00:14:40,293 ‪ไม่นานหรอก สักสองเดือน 197 00:14:40,376 --> 00:14:41,251 ‪สองเดือนเหรอ 198 00:14:41,751 --> 00:14:44,918 ‪อาจจะสาม แต่พ่อจะกลับมาก่อนลูกจะรู้ตัวอีก 199 00:14:45,584 --> 00:14:48,584 ‪- มันจะคุ้มค่าแน่ ‪- ไปหาความหวังใหม่ให้โลกเหรอครับ 200 00:14:49,084 --> 00:14:50,793 ‪เพื่อเอารางวัลต่างหาก 201 00:14:50,876 --> 00:14:53,459 ‪แต่รางวัลคือการนำความหวังใหม่ ‪และสิ่งมหัศจรรย์กลับมานี่ 202 00:14:54,376 --> 00:14:55,793 ‪รางวัลคือเงินต่างหาก 203 00:14:57,168 --> 00:15:01,626 ‪และเงินก็หมายถึงอาหารและเสื้อผ้าอุ่นๆ ‪เพื่อที่ลูกจะได้มีชีวิตต่อไป 204 00:15:03,418 --> 00:15:07,126 ‪ชีวิตที่พ่อเคยสัญญาต่อหน้าหลุมศพแม่ ‪ว่าจะมอบให้ลูก 205 00:15:08,209 --> 00:15:09,751 ‪นิโคลัส ได้โปรดเถอะ 206 00:15:11,293 --> 00:15:12,126 ‪นิโคลัส! 207 00:15:29,459 --> 00:15:30,543 ‪พ่อจะไปที่ไหน 208 00:15:31,709 --> 00:15:33,418 ‪แอนเดอร์สกำลังรวบรวมคนกลุ่มหนึ่ง 209 00:15:34,501 --> 00:15:38,584 ‪เราจะไปทางเหนือ ทางเหนืออันไกลโพ้น ‪เพื่อหาเอลฟ์เฮล์ม 210 00:15:38,668 --> 00:15:40,168 ‪- เอลฟ์เฮล์ม! ‪- ถ้ามันมีอยู่จริงนะ 211 00:15:40,251 --> 00:15:43,001 ‪- ผมรู้ว่ามีจริง พ่อต้องพาผมไปด้วยนะ ‪- ไม่ได้ อันตรายเกินไป 212 00:15:43,084 --> 00:15:44,668 ‪คงต้องนอนหนาวกลางป่ากันหลายคืน 213 00:15:44,751 --> 00:15:46,084 ‪ไม่เป็นไร ผมชอบอากาศหนาว 214 00:15:46,168 --> 00:15:47,543 ‪พอถึงทางเหนือของเซพาจาร์วี 215 00:15:47,626 --> 00:15:50,376 ‪ก็จะเจอแต่พื้นน้ำแข็ง ทะเลสาบ ‪และท้องทุ่งที่ปกคลุมด้วยหิมะ 216 00:15:50,459 --> 00:15:51,876 ‪ผมชอบทุ่งหิมะที่สุดเลย 217 00:15:51,959 --> 00:15:53,543 ‪แล้วการเดินทางก็จะมีแต่ลำบากขึ้น 218 00:15:53,626 --> 00:15:55,418 ‪ถึงไม่มีใครเคยไปถึงทางเหนืออันไกลโพ้น 219 00:15:55,501 --> 00:15:57,251 ‪เปล่าเลย ที่ไปกันไม่ถึงเพราะไม่รู้ทาง 220 00:15:58,001 --> 00:16:01,334 ‪ถ้อยคำในเรื่องเล่ากำกวมมาก ‪แถมพ่อแทบจำมันไม่ได้ด้วยซ้ำ 221 00:16:01,918 --> 00:16:04,418 ‪ขอร้องนะครับ พ่อ ผมช่วยได้นะ ‪ผมรู้ว่าผมช่วยได้ 222 00:16:05,418 --> 00:16:06,251 ‪นะครับ 223 00:16:09,126 --> 00:16:10,626 ‪พ่อจะออกเดินทางตอนฟ้าสาง 224 00:16:21,584 --> 00:16:23,376 ‪พ่อจะคิดถึงลูก คริสต์มาส 225 00:16:29,668 --> 00:16:32,168 ‪พ่อไม่เคยบอกผมเลยว่า ‪ทำไมแม่ถึงเรียกผมแบบนั้น 226 00:16:34,709 --> 00:16:36,209 ‪แม่ก็ไม่เคยบอกพ่อ 227 00:16:37,709 --> 00:16:40,668 ‪ก็แค่คำคำหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีความหมายอะไร 228 00:16:42,918 --> 00:16:46,334 ‪น้องชายสุดที่รัก ‪ขอบคุณสำหรับข้อเสนออันใจกว้าง 229 00:16:46,418 --> 00:16:49,418 ‪ที่อนุญาตให้พี่ได้ดูแลหลาน 230 00:16:50,543 --> 00:16:51,793 ‪แล้วใครจะมาดูแลผม 231 00:16:52,376 --> 00:16:57,668 ‪ความสุขที่ได้จากการใช้เวลากับหลาน ‪คือสิ่งตอบแทนเดียวที่พี่ต้องการ 232 00:16:58,459 --> 00:17:02,043 ‪แต่ถ้านายยืนกราน ‪พี่ก็มั่นใจว่าเราคงพอตกลงกันได้ 233 00:17:02,126 --> 00:17:03,959 ‪ไม่ต้องห่วง พ่อเขียนหาพี่สาวพ่อแล้ว 234 00:17:04,584 --> 00:17:07,043 ‪ลงชื่อ พี่สาวสุดที่รักของนาย 235 00:17:07,918 --> 00:17:09,001 ‪ไม่เอาป้าคาร์ลอตต้านะ 236 00:17:10,126 --> 00:17:12,584 ‪ลูกจะไม่ยอมให้ป้ามีความสุขเหรอ ‪ป้าเขาตัวคนเดียวนะ 237 00:17:12,668 --> 00:17:13,501 ‪สงสัยเลยว่าทำไม 238 00:17:17,168 --> 00:17:18,209 ‪น้องชาย! 239 00:17:18,293 --> 00:17:24,043 ‪โอ้ พี่ดีใจจนบอกไม่ถูกเลย ‪ที่ได้รับจดหมายจากนาย 240 00:17:24,126 --> 00:17:25,501 ‪นึกแล้วว่าพี่ต้องดีใจ 241 00:17:25,584 --> 00:17:31,209 ‪ช่างเป็นการเดินทางที่ยาวไกล ‪และน่าอภิรมย์จริงๆ กว่าจะมาถึงที่นี่ได้ 242 00:17:31,293 --> 00:17:35,626 ‪นายฉลาดจริงๆ ที่มาสร้าง ‪กระท่อมอยู่สุดขอบโลกแบบนี้ 243 00:17:35,709 --> 00:17:39,459 ‪นิโคลัส โอ้ ดีใจจริงๆ ที่ได้เจอหลาน 244 00:17:41,168 --> 00:17:42,834 ‪เช่นกันครับ ป้าคาร์ลอตต้า 245 00:17:43,334 --> 00:17:47,584 ‪ป้าเฉยๆ ก็พอจ้ะ เราเป็นครอบครัวสุขสันต์นี่จ๊ะ 246 00:17:53,918 --> 00:17:55,334 ‪เร่งมือหน่อย ยกของขึ้นเลย 247 00:17:56,334 --> 00:17:58,959 ‪บอกลาซะ คนตัดไม้ 248 00:18:04,459 --> 00:18:06,126 ‪พ่อจะทำให้คุ้มค่าที่ต้องห่างกัน 249 00:18:07,001 --> 00:18:08,418 ‪ไม่มีอะไรคุ้มพอหรอก 250 00:18:11,793 --> 00:18:13,751 ‪คนตัดไม้ ได้เวลาแล้ว 251 00:18:14,626 --> 00:18:17,126 ‪พ่อ 252 00:18:18,209 --> 00:18:20,168 ‪โอเค ผมพร้อมแล้ว 253 00:18:21,793 --> 00:18:25,209 ‪เดี๋ยวครับ พ่อ มีดของพ่อ 254 00:18:28,209 --> 00:18:29,293 ‪ลูกเก็บนี่ไว้นะ 255 00:18:29,376 --> 00:18:30,834 ‪แม่เป็นคนทำให้พ่อนะครับ 256 00:18:31,334 --> 00:18:33,293 ‪แม่บอกว่าสักวันพ่ออาจได้ใช้ 257 00:18:33,876 --> 00:18:37,168 ‪ตอนนี้พ่ออยากใช้มันทำให้ลูกอบอุ่นและปลอดภัย 258 00:18:37,959 --> 00:18:39,251 ‪และมองไม่เห็นด้วยเหรอ 259 00:18:43,501 --> 00:18:44,584 ‪พ่อรักลูกนะ 260 00:18:57,584 --> 00:18:59,793 ‪ไปได้สักที เสียงดังหนวกหูจริง 261 00:19:03,418 --> 00:19:07,626 ‪ทีนี้ ก็เหลือแค่เราสองคน 262 00:19:09,126 --> 00:19:11,459 ‪ป้าคาร์ลอตต้ากลายเป็น… 263 00:19:11,543 --> 00:19:12,376 ‪ขอขัดอีกรอบฮะ 264 00:19:13,168 --> 00:19:14,001 ‪ว่าไงจ๊ะ 265 00:19:14,084 --> 00:19:16,584 ‪- เขาจะได้เจอพ่ออีกไหมคะ ‪- ได้เจอสิ 266 00:19:16,668 --> 00:19:17,501 ‪สัญญานะครับ 267 00:19:18,001 --> 00:19:19,959 ‪ฉันไม่เคยโกหก ฉันเล่าต่อได้หรือยัง 268 00:19:20,043 --> 00:19:20,959 ‪ให้ไวเลยครับ 269 00:19:21,918 --> 00:19:28,376 ‪เอาละ ป้าคาร์ลอตต้ากลายเป็นคน ‪แบบที่นิโคลัสหวาดกลัวเป๊ะๆ 270 00:19:29,084 --> 00:19:33,084 ‪ออกไป เร็วสิ ไอ้เด็กปีศาจ ไปเลย! 271 00:19:33,168 --> 00:19:36,709 ‪กฎข้อแรก แกนอนข้างในไม่ได้ ‪ฉันต้องการความเป็นส่วนตัว 272 00:19:36,793 --> 00:19:38,876 ‪- แต่ข้างนอกมันหนาว… ‪- อย่ามาเถียงฉันนะ 273 00:19:38,959 --> 00:19:40,376 ‪- ผมไม่ได้… ‪- อย่ามาเถียง! 274 00:19:40,459 --> 00:19:42,543 ‪- ข้างนอกมันหนาวนะฮะ ‪- แกก็ทนได้อยู่นี่ไง 275 00:19:42,626 --> 00:19:46,251 ‪กฎข้อที่สอง ห้ามเลี้ยงหนูท่อ 276 00:19:46,334 --> 00:19:48,293 ‪แต่มันไม่ใช่หนูท่อ มันเป็นหนูบ้าน 277 00:19:48,376 --> 00:19:51,959 ‪มันเป็นหนูตัวจิ๋วน่าขยะแขยง! 278 00:19:52,043 --> 00:19:55,793 ‪- อย่ายุ่งกับมันนะ ‪- โอ้ ไอ้สัตว์ร้ายโสโครก! 279 00:19:55,876 --> 00:19:57,793 ‪มิกะ ไม่นะ มิกะ! 280 00:19:57,876 --> 00:20:01,251 ‪ห้ามเก็บไอ้ผักเน่าหน้าตาอุบาทว์นี่ไว้ด้วย! 281 00:20:01,834 --> 00:20:03,168 ‪ตุ๊กตาหัวผักกาดของผม! 282 00:20:03,251 --> 00:20:04,751 ‪แม่เป็นคนทำให้ผมนะ 283 00:20:04,834 --> 00:20:06,918 ‪ดูสิ เขามีหน้าด้วย 284 00:20:08,001 --> 00:20:09,543 ‪"ดูสิ เขามีหน้าด้วย" 285 00:20:11,084 --> 00:20:12,626 ‪เกือบลืมเลยว่าฉันเกลียดเด็กแค่ไหน 286 00:20:41,209 --> 00:20:44,418 ‪เห็นนั่นไหม มิกะ แปลว่าแกต้องอธิษฐานละ 287 00:20:45,793 --> 00:20:49,709 ‪ฉันอธิษฐานให้พ่อทำสำเร็จ ‪นำสิ่งมหัศจรรย์กลับมาให้ได้ 288 00:20:53,001 --> 00:20:54,168 ‪เราทุกคนต้องการมัน 289 00:20:59,834 --> 00:21:02,584 ‪เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าสำหรับผู้รอคอย 290 00:21:04,876 --> 00:21:08,418 ‪ขณะที่นิโคลัสเฝ้ารอ เขาก็ผ่ายผอมลงเรื่อยๆ 291 00:21:12,668 --> 00:21:14,876 ‪แกใช่ไหมที่ทำเสียงโครกครากน่ากลัวนั่น 292 00:21:14,959 --> 00:21:16,626 ‪เสียงท้องผมน่ะครับ ป้าคาร์ลอตต้า 293 00:21:16,709 --> 00:21:19,501 ‪เลิกบ่นได้แล้ว ฉันหิวกว่าแกอีก 294 00:21:20,001 --> 00:21:22,459 ‪- ป้ากินมื้อเช้าของผมอยู่ ‪- ก็ไม่ได้อร่อยนักหรอก 295 00:21:22,543 --> 00:21:24,084 ‪หิมะยังมีรสชาติกว่านี้เลย 296 00:21:26,001 --> 00:21:30,251 ‪ทำไมบ้านแกไม่มีของดีๆ บ้าง ‪อย่างขนมมาร์ซิพาน หรือเค้ก 297 00:21:31,793 --> 00:21:32,668 ‪ช็อกโกแลต 298 00:21:34,418 --> 00:21:36,168 ‪ทำไมฉันถึงไม่มีช็อกโกแลตเลย 299 00:21:36,251 --> 00:21:38,751 ‪เพราะเราไม่ได้เสกของพวกนั้นมาได้นี่ครับ 300 00:21:43,084 --> 00:21:45,501 ‪แต่ถ้าได้แบบนั้น ชีวิตจะน่าอภิรมย์ขึ้น ว่าไหม 301 00:21:49,501 --> 00:21:52,001 ‪บ้านไม่ใช่สถานที่ 302 00:21:52,084 --> 00:21:53,459 ‪แต่เป็นความรู้สึก 303 00:21:54,168 --> 00:21:59,084 ‪เมื่อเวลาผ่านไป จากวันเป็นสัปดาห์ ‪และพ่อของเขายังคงไม่กลับมา 304 00:21:59,584 --> 00:22:03,126 ‪นิโคลัสก็เริ่มสงสัยว่าเขาจะได้รู้สึกถึงบ้านอีกไหม 305 00:22:06,668 --> 00:22:09,084 ‪โอ้ นิโคลัส 306 00:22:10,001 --> 00:22:11,001 ‪มาแล้วเหรอ 307 00:22:13,501 --> 00:22:17,709 ‪ฉันทำซุปไว้ให้แกด้วย 308 00:22:18,918 --> 00:22:19,751 ‪ป้าทำเหรอ 309 00:22:28,543 --> 00:22:29,584 ‪ทำจากอะไรครับ 310 00:22:31,959 --> 00:22:32,918 ‪ความรักไง 311 00:22:51,126 --> 00:22:53,584 ‪ใช่เลย แบบนั้นแหละ 312 00:22:54,293 --> 00:22:55,293 ‪กินเยอะๆ นะ 313 00:23:00,584 --> 00:23:03,876 ‪- ฉันไม่น่ามาที่นี่เลย ‪- ป้ากลับบ้านได้เสมอนะครับ 314 00:23:04,376 --> 00:23:07,168 ‪ผมมีมิกะกับตุ๊กตาหัวผักกาดที่แม่ทำให้ 315 00:23:09,751 --> 00:23:10,709 ‪ไม่ต้องห่วงผมหรอก 316 00:23:12,459 --> 00:23:17,918 ‪ตลกดีที่แกพูดถึงเจ้านั่น 317 00:23:35,168 --> 00:23:37,334 ‪ไม่นะ ป้าทำแบบนี้ได้ยังไง 318 00:23:38,209 --> 00:23:42,209 ‪โอ้ แกนี่มันทั้งโง่ทั้งอ่อนไหว เหมือนแม่แกไม่มีผิด 319 00:23:42,293 --> 00:23:46,501 ‪อย่าบังอาจพูดถึงแม่ผมแบบนั้นนะ ‪แม่เป็นคนจิตใจดีและห่วงใย… 320 00:23:46,584 --> 00:23:49,834 ‪และโง่เง่า เหมือนที่พ่อของแกถ่อเข้าไปในป่า 321 00:23:49,918 --> 00:23:52,584 ‪ไล่ตามเรื่องเล่าในนิทาน ‪ที่จะทำให้เขาตายด้วยอีกคน 322 00:23:53,251 --> 00:23:56,001 ‪ใครๆ ก็รู้ดีว่าไม่มีเรื่องบ้าบอคอแตก ‪อย่างเอลฟ์หรอก! 323 00:23:56,084 --> 00:23:57,334 ‪ไม่จริงเลย 324 00:23:57,418 --> 00:24:01,459 ‪และไม่มีไอ้สถานที่แบบเอลฟ์เฮล์มด้วย 325 00:24:05,543 --> 00:24:08,084 ‪- ไม่นะ! ‪- เอามันออกไปจากบ้านฉัน! 326 00:24:08,168 --> 00:24:10,334 ‪- ไม่นะ! ‪- ไอ้เด็กเหลือขอ! 327 00:24:16,293 --> 00:24:17,209 ‪ไหม้หมดเลย 328 00:24:38,668 --> 00:24:39,876 ‪ข้ามแม่น้ำ 329 00:24:40,918 --> 00:24:41,876 ‪ลอดใต้แสงจันทร์ 330 00:24:43,001 --> 00:24:44,543 ‪ปีนป่ายเหนือภูเขาสูงชัน 331 00:24:45,668 --> 00:24:47,168 ‪ผ่านยักษ์ที่หลับใหล… 332 00:24:51,251 --> 00:24:52,084 ‪เอลฟ์เฮล์ม 333 00:24:58,709 --> 00:25:03,001 ‪และเพราะแบบนั้นเอง นิโคลัสจึงมีจุดมุ่งหมาย 334 00:25:04,376 --> 00:25:05,501 ‪มีภารกิจ 335 00:25:30,709 --> 00:25:33,918 ‪ฉันจะไปตามหาพ่อ มิกะ จะได้เอาแผนที่ให้เขา 336 00:25:34,543 --> 00:25:38,918 ‪เป็นการเดินทางขึ้นไปทางเหนืออันไกลโพ้น ‪และเสี่ยงอันตรายถึงตาย 337 00:25:40,043 --> 00:25:41,543 ‪แกไม่ต้องมาด้วยหรอก 338 00:25:52,293 --> 00:25:55,376 ‪บางครั้งฉันก็ดีใจที่แกไม่เข้าใจที่ฉันพูด 339 00:25:57,334 --> 00:26:00,626 ‪ต้นไม้ 340 00:26:01,168 --> 00:26:04,959 ‪- แล้วสหายทั้งสองก็ออกเดินทาง… ‪- ต้นไม้ 341 00:26:05,043 --> 00:26:09,418 ‪หนีจากความทุกข์ทน มุ่งสู่ความลึกลับอันยิ่งใหญ่ 342 00:26:10,418 --> 00:26:12,084 ‪ดินแดนทางเหนืออันไกลโพ้น 343 00:26:54,209 --> 00:26:55,293 ‪นี่ พ่อหนู 344 00:26:59,459 --> 00:27:00,418 ‪อรุณสวัสดิ์ครับ 345 00:27:01,126 --> 00:27:04,543 ‪จะไปไหนน่ะ พ่อหนุ่มน้อยปริศนากับหนูบนบ่า 346 00:27:04,626 --> 00:27:06,209 ‪ผมจะไปช่วยพ่อครับ 347 00:27:06,293 --> 00:27:08,501 ‪เขาอยู่ในคณะผู้เดินทางไปทางเหนืออันไกลโพ้น 348 00:27:08,584 --> 00:27:11,876 ‪เธอตัวเล็กเกินกว่าจะช่วยใครได้นะ พ่อหนู 349 00:27:12,376 --> 00:27:14,709 ‪และทางเหนืออันไกลโพ้นก็อันตรายมาก 350 00:27:14,793 --> 00:27:17,459 ‪เปล่าครับ พวกเขาออกไปหาเมืองเอลฟ์เฮล์ม 351 00:27:20,501 --> 00:27:24,959 ‪อย่าได้หลงเชื่ออะไร โดยเฉพาะเทพนิยาย 352 00:27:25,043 --> 00:27:29,168 ‪เรื่องเมืองแห่งเวทมนตร์ กับคนตัวเล็กแสนสุข 353 00:27:30,084 --> 00:27:33,084 ‪ไปกระโดดสะพานเถอะ เจ้าหนู ‪แบบนั้นยังเจ็บน้อยกว่า 354 00:27:48,168 --> 00:27:52,418 ‪นิโคลัสเดินทางดั้นด้นต่อไป ‪โดยมีเพียงแผนที่นำทาง 355 00:27:56,668 --> 00:27:59,001 ‪หนาวเหน็บและหิวโหย 356 00:28:00,709 --> 00:28:05,168 ‪คำพูดของหญิงชรายังดังก้องอยู่ในหู 357 00:28:05,251 --> 00:28:07,043 ‪นางพูดผิดแล้วเนอะ มิกะ 358 00:28:08,668 --> 00:28:11,209 ‪เราจะหาพ่อเจอ ฉันรู้ว่าเราต้องหาเจอ 359 00:28:12,251 --> 00:28:13,334 ‪เราแค่… 360 00:28:16,376 --> 00:28:17,834 ‪เราแค่ต้องไปให้ถึงที่นั่น 361 00:28:21,959 --> 00:28:22,793 ‪ทางนี้แหละ 362 00:28:52,043 --> 00:28:53,459 ‪แกเชื่อในเวทมนตร์ไหม มิกะ 363 00:28:56,251 --> 00:28:58,418 ‪เพราะฉันคงไปต่อไม่ไหวแล้ว 364 00:29:00,918 --> 00:29:05,751 ‪ถ้าจะมีตอนไหนที่แกจะพิสูจน์ว่า ‪เวทมนตร์เป็นสิ่งจริงแท้และอัศจรรย์ 365 00:29:06,584 --> 00:29:07,751 ‪มันก็คือตอนนี้แหละ 366 00:29:12,209 --> 00:29:13,043 ‪เด็กผู้ชาย 367 00:29:15,126 --> 00:29:18,876 ‪หนู ต้นไม้ ลูกบอล ช้อน ไงล่ะ 368 00:29:18,959 --> 00:29:21,334 ‪มิกะ แกพูดได้ 369 00:29:21,418 --> 00:29:24,126 ‪ก็ต้องพูดได้อยู่แล้ว ฉันบินได้ด้วยนะ 370 00:29:24,668 --> 00:29:26,168 ‪เปล่า อำเล่นน่ะ หนูบินไม่ได้หรอก 371 00:29:26,251 --> 00:29:28,751 ‪- แบบนั้นคงบ้าไปแล้ว ‪- แล้วทำไมไม่เคยพูดเลย 372 00:29:28,834 --> 00:29:30,876 ‪ฉันแค่รอจนกว่าจะเรียบเรียงประโยคได้ดีๆ 373 00:29:30,959 --> 00:29:35,001 ‪ซึ่งถ้าใช้ระบบการสอนทีละคำของนาย ‪ก็คงใช้เวลาตลอดกาล 374 00:29:35,084 --> 00:29:38,459 ‪ว่าแต่เรามาคุยเรื่องสำคัญมากๆ กันดีไหม 375 00:29:38,543 --> 00:29:42,376 ‪- เรื่องอะไร ‪- ชีสไง มันมีจริงไหม 376 00:29:43,834 --> 00:29:47,168 ‪ฉันยังไม่เคยเห็นเลย แต่ไม่ได้แปลว่าฉันไม่เชื่อ 377 00:29:47,251 --> 00:29:49,334 ‪แต่ฉันอยากชิมมากกว่าแค่อยากเชื่อ 378 00:29:49,418 --> 00:29:50,251 ‪แต่ก็นะ 379 00:29:53,418 --> 00:29:55,001 ‪นี่ใช่ไหมที่นายเรียกว่าไฟ 380 00:29:58,459 --> 00:29:59,459 ‪ต้นไม้ 381 00:30:00,209 --> 00:30:04,001 ‪เราเดินอยู่ท่ามกลางต้นไม้ที่มีแต่หิมะ 382 00:30:05,584 --> 00:30:07,334 ‪นั่นอะไร อ๋อ กระรอก 383 00:30:08,084 --> 00:30:09,751 ‪กระรอกแข็งตาย 384 00:30:10,459 --> 00:30:13,168 ‪เป็นคำที่แปลกดีเนอะ กระรอก 385 00:30:13,251 --> 00:30:15,126 ‪สวัสดี ฉันคือกระรอกน้อย 386 00:30:19,043 --> 00:30:23,043 ‪คำไหนที่ใช้เรียกอะไรตัวใหญ่ๆ น่ากลัวๆ 387 00:30:23,126 --> 00:30:25,584 ‪มีสี่ขา และมีเขาบนหัวน่ะ 388 00:30:25,668 --> 00:30:28,918 ‪- คำว่าอะไรนะ ‪- ไม่รู้สิ เรนเดียร์มั้ง 389 00:30:29,001 --> 00:30:31,626 ‪- นั่นแหละ ใช่ เรนเดียร์ ‪- ถามทำไม 390 00:30:31,709 --> 00:30:34,418 ‪ไม่มีอะไรหรอก แค่มีตัวหนึ่งกำลังพุ่งมาหาเรา! 391 00:30:40,126 --> 00:30:42,668 ‪หยิบฉันขึ้นไป! เผ่น! 392 00:31:00,793 --> 00:31:01,793 ‪เกาะไว้นะ มิกะ 393 00:31:19,501 --> 00:31:21,084 ‪- ฉันว่ามันบาดเจ็บละ ‪- แล้วไง 394 00:31:24,126 --> 00:31:25,834 ‪ดูสิ ลูกธนู 395 00:31:25,918 --> 00:31:29,001 ‪ไม่ต้องไปสน ฉันแน่ใจว่าเดี๋ยวมันก็หลุดไปเอง 396 00:31:29,584 --> 00:31:31,418 ‪ช่างเถอะน่า ไม่ใช่ปัญหาของเราสักหน่อย 397 00:31:31,501 --> 00:31:32,501 ‪ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก 398 00:31:35,209 --> 00:31:37,418 ‪- ทีนี้เป็นปัญหาของเราเลย ‪- นี่ 399 00:31:39,001 --> 00:31:41,376 ‪ใจเย็นไว้ เพื่อน ไม่เป็นไร 400 00:31:44,626 --> 00:31:45,668 ‪เห็นไหม 401 00:31:57,626 --> 00:32:01,376 ‪โอเค ฉันจะไม่ทำร้ายแก ตกลงไหม 402 00:32:03,459 --> 00:32:05,418 ‪- จับหน้ามันเนี่ยนะ ‪- ไม่ต้องห่วง 403 00:32:10,334 --> 00:32:13,084 ‪แอนเดอร์ส เขาเป็นนายพราน 404 00:32:24,376 --> 00:32:26,543 ‪พร้อมไหม นับสามนะ 405 00:32:28,959 --> 00:32:30,626 ‪หนึ่ง สอง… 406 00:32:38,418 --> 00:32:41,043 ‪อย่ากลัวไป ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรแล้ว 407 00:32:41,668 --> 00:32:43,668 ‪เห็นไหม ไม่มีอะไรต้องห่วงเลย 408 00:32:57,376 --> 00:32:59,501 ‪เก่งมาก โชคดีนะ 409 00:33:00,168 --> 00:33:01,126 ‪ไปนะ เพื่อน 410 00:33:02,043 --> 00:33:05,751 ‪ไปได้สวยกว่าที่คิดเยอะเลยแฮะ ‪นึกว่าเราจะซี้ซะแล้ว 411 00:33:40,334 --> 00:33:41,293 ‪ชิ้ว! 412 00:33:42,251 --> 00:33:45,918 ‪แกไม่อยากมากับเราหรอก ‪เรายังต้องไปอีกไกล! 413 00:33:59,418 --> 00:34:00,876 ‪อยากให้ฉันขึ้นหลังแกเหรอ 414 00:34:03,418 --> 00:34:06,334 ‪- โทษนะ เกิดอะไรขึ้น ‪- ภาษาเรนเดียร์แปลว่า "ใช่" หรือเปล่า 415 00:34:06,418 --> 00:34:10,126 ‪- เอาเป็น "ไม่" ดีกว่าไหม ‪- ฉันว่าเราไม่มีทางเลือกแล้ว 416 00:34:10,209 --> 00:34:12,751 ‪นายสอนให้ฉันพูดทำไมถ้าไม่คิดจะฟังกัน 417 00:34:12,834 --> 00:34:15,418 ‪อย่านะ ไม่เด็ดขาด… ก็ได้ ขึ้นมาแล้ว 418 00:34:46,876 --> 00:34:47,793 ‪ดูนั่น มิกะ! 419 00:34:48,876 --> 00:34:50,709 ‪ภูเขาสูงชันสุดๆ เลย! 420 00:34:50,793 --> 00:34:52,168 ‪เราใกล้ถึงแล้ว! 421 00:34:57,709 --> 00:35:01,293 ‪ฉันเรียกแกว่าเรนเดียร์เฉยๆ ไม่ได้หรอก ‪ฉันตั้งชื่อให้นะ 422 00:35:01,376 --> 00:35:04,084 ‪โอ้ ความคิดแย่มาก ‪ฉันถึงมาลงเอยกับชื่อว่ามิกะไง 423 00:35:05,418 --> 00:35:10,001 ‪ตอนยังเด็ก ฉันเคยเล่นเลื่อนกับแม่ ‪รอบทะเลสาบบลิทเซน 424 00:35:10,084 --> 00:35:11,459 ‪ใช้ชื่อนั้นดีไหม 425 00:35:11,543 --> 00:35:14,168 ‪อันไหนล่ะ ทะเลสาบหรือบลิทเซน หรือทั้งคู่ 426 00:35:14,251 --> 00:35:17,376 ‪ทั้งคู่เหรอ ฉันว่าฟังยืดยาวไปหน่อยนะ 427 00:35:18,043 --> 00:35:20,251 ‪เดินต่อไป เจ้าทะเลสาบบลิทเซน ‪เรนเดียร์ผู้ซื่อสัตย์ 428 00:35:20,334 --> 00:35:21,626 ‪- มิกะ ‪- ว่าไง 429 00:35:21,709 --> 00:35:22,543 ‪ดูนั่น 430 00:35:25,626 --> 00:35:26,918 ‪ยักษ์ที่หลับใหล 431 00:35:33,001 --> 00:35:35,418 ‪- เราใกล้ถึงแล้ว ‪- ใกล้ถึงอะไร 432 00:35:37,126 --> 00:35:38,084 ‪เอลฟ์เฮล์ม 433 00:35:39,584 --> 00:35:40,459 ‪พ่อฉัน 434 00:35:48,001 --> 00:35:50,376 ‪แต่ที่อีกฝั่งของภูเขา 435 00:35:51,418 --> 00:35:55,459 ‪พวกเขากลับเจอแต่หิมะ แล้วก็หิมะ 436 00:35:57,209 --> 00:36:00,293 ‪ไม่มีร่องรอยของเอลฟ์เฮล์มปรากฏให้เห็น 437 00:36:01,043 --> 00:36:02,168 ‪ไม่เข้าใจเลย 438 00:36:03,001 --> 00:36:06,126 ‪เราต้องเลี้ยวผิดแน่ ที่นี่ไม่มีอะไรเลย 439 00:36:07,959 --> 00:36:09,168 ‪ที่นี่ไม่มีอะไรเลย 440 00:36:09,876 --> 00:36:13,209 ‪หมายความว่าอะไร "ที่นี่ไม่มีอะไร" ‪นี่ไม่ได้อยู่ในแผนเหรอ 441 00:36:14,293 --> 00:36:17,251 ‪แล้วเราจะทำยังไงต่อ นิโคลัส เดี๋ยวสิ 442 00:36:19,001 --> 00:36:20,001 ‪เดี๋ยว 443 00:36:20,834 --> 00:36:23,793 ‪นิโคลัส แล้วเราจะทำยังไงต่อ 444 00:36:27,543 --> 00:36:28,918 ‪บลิทเซน ทางนั้น! 445 00:36:30,751 --> 00:36:33,834 ‪จากนั้นเรื่องราวก็เลวร้ายยิ่งกว่าเดิม 446 00:36:45,251 --> 00:36:46,084 ‪พ่อ 447 00:36:47,501 --> 00:36:49,959 ‪นั่นมีดของเขาใช่ไหม 448 00:36:50,751 --> 00:36:53,709 ‪ความรู้สึกคลางแคลงทำให้นิโคลัสท้อแท้ 449 00:36:53,793 --> 00:36:54,709 ‪พ่อครับ 450 00:36:54,793 --> 00:36:57,043 ‪ภารกิจอยู่ไกลเกินเอื้อม 451 00:36:57,126 --> 00:36:58,751 ‪นิโคลัส เป็นอะไร 452 00:36:58,834 --> 00:37:01,668 ‪ฉันพยายามตามหาพ่อแล้ว มิกะ ‪แต่ฉันหาพ่อไม่เจอ 453 00:37:03,459 --> 00:37:05,293 ‪อุณหภูมิลดฮวบลง 454 00:37:05,376 --> 00:37:06,376 ‪ฉันเหนื่อยมากเลย 455 00:37:06,876 --> 00:37:09,459 ‪อากาศเริ่มจับตัวเป็นน้ำแข็ง 456 00:37:09,543 --> 00:37:10,376 ‪นิโคลัส 457 00:37:10,459 --> 00:37:13,043 ‪หัวใจของนิโคลัสเต้นช้าลง 458 00:37:14,168 --> 00:37:16,543 ‪แต่ละครั้งที่หายใจเป็นไปอย่างยากเย็น 459 00:37:18,209 --> 00:37:20,126 ‪เขาทำทุกอย่างที่ทำได้แล้ว 460 00:37:21,418 --> 00:37:23,084 ‪แต่มันก็ยังไม่พอ 461 00:37:24,543 --> 00:37:28,668 ‪คิดว่ายังไง คืนนี้พอแค่นี้ก่อนไหม นี่ก็ดึกแล้ว 462 00:37:30,918 --> 00:37:32,918 ‪ฉันค่อยกลับมาปีหน้าก็ได้ 463 00:37:34,668 --> 00:37:36,584 ‪ล้อเล่นน่ะ ฉันจะเล่าต่อแล้ว 464 00:37:39,626 --> 00:37:42,751 ‪นิโคลัสนอนอยู่กลางหิมะ 465 00:37:43,918 --> 00:37:46,209 ‪หนาวจัดและถูกลืม 466 00:37:47,418 --> 00:37:49,793 ‪นิโคลัส ตื่นสิ ได้โปรด 467 00:37:53,876 --> 00:37:55,084 ‪นิโคลัส นี่ 468 00:37:55,168 --> 00:37:58,043 ‪ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังขึ้น 469 00:37:58,126 --> 00:38:02,376 ‪ได้ยินไหม มีคนกำลังใกล้เข้ามา 470 00:38:03,543 --> 00:38:07,418 ‪พวกเขามาช่วยแล้ว ‪นิโคลัส เราปลอดภัยแล้ว เรา… 471 00:38:13,543 --> 00:38:14,376 ‪เราซวยแล้ว 472 00:38:30,751 --> 00:38:33,168 ‪ดูหูประหลาดๆ ของเขาสิคะ ท่านเทียด 473 00:38:33,251 --> 00:38:35,418 ‪หูมนุษย์ต้องใช้เวลาหน่อยถึงจะชินตา 474 00:38:37,543 --> 00:38:40,168 ‪เขาเป็นมนุษย์ เขาจะกินเราไหมคะ 475 00:38:40,251 --> 00:38:42,126 ‪ไม่หรอก เราปลอดภัยทีเดียว 476 00:38:43,543 --> 00:38:47,418 ‪- แล้วเรื่องที่เคยเกิด… ‪- เราต้องช่วยคนที่กำลังลำบากเสมอ 477 00:38:48,001 --> 00:38:49,668 ‪ต่อให้พวกเขาเป็นมนุษย์ 478 00:39:14,876 --> 00:39:17,043 ‪ผมอยู่ที่ไหน คุณเป็นใคร 479 00:39:17,126 --> 00:39:18,126 ‪ข้าคือลิตเติ้ลนูช 480 00:39:18,209 --> 00:39:20,084 ‪ส่วนข้าคือฟาเธอร์โทโพ 481 00:39:20,168 --> 00:39:24,793 ‪เทียดของนูช ถ้าเจ้าจะยอมเชื่อนะ 482 00:39:26,876 --> 00:39:27,918 ‪ผมตายแล้วเหรอ 483 00:39:28,001 --> 00:39:31,584 ‪เปล่า ท่านเทียดเพิ่งใช้ดริมวิคกับเจ้า 484 00:39:32,376 --> 00:39:34,376 ‪- ดริมวิคคืออะไร ‪- นั่นสิ ดริมวิคคืออะไร 485 00:39:34,459 --> 00:39:36,626 ‪ดริมวิคคือคาถาแห่งความปรารถนาดี 486 00:39:37,293 --> 00:39:41,668 ‪ข้าปรารถนาให้เจ้าแข็งแรง ‪อบอุ่นและปลอดภัยอยู่เสมอ 487 00:39:42,168 --> 00:39:44,876 ‪ปลอดภัยเสมอเหรอ นั่นเป็นไปไม่ได้ 488 00:39:44,959 --> 00:39:48,376 ‪เราต้องไม่พูดคำนั้นเด็ดขาด 489 00:39:48,459 --> 00:39:54,668 ‪สิ่งที่เป็นไปไม่ได้นั้นเป็นไปได้ ‪เพียงแต่เจ้าเองยังไม่รู้ 490 00:39:54,751 --> 00:39:57,793 ‪แต่ตอนนี้เราต้องอยู่ห่างจากเจ้าให้มากที่สุด 491 00:39:57,876 --> 00:39:59,543 ‪ส่วนเจ้าก็ต้องไปจากเอลฟ์เฮล์มซะ 492 00:40:00,126 --> 00:40:03,293 ‪เอลฟ์เฮล์ม หมู่บ้านเอลฟ์น่ะเหรอ ‪แต่ผมยังไปไม่ถึงเลยนะ 493 00:40:04,126 --> 00:40:05,209 ‪ซื่อบื้อจริง 494 00:40:05,293 --> 00:40:08,001 ‪เราก็ยืนอยู่สุดถนนเซเวนเคิร์ฟส์แล้วนี่ไง 495 00:40:08,084 --> 00:40:09,876 ‪ถนนที่ยาวที่สุดในเอลฟ์เฮล์ม 496 00:40:09,959 --> 00:40:12,626 ‪ขอโทษนะ แต่เราอยู่กลางป่ากลางเขาต่างหาก 497 00:40:13,501 --> 00:40:14,584 ‪มีแต่หิมะ 498 00:40:15,626 --> 00:40:16,709 ‪เขาตาบอดเหรอคะ 499 00:40:17,376 --> 00:40:18,959 ‪เขาไม่รู้ว่ามองยังไงจึงจะเห็น 500 00:40:19,043 --> 00:40:21,543 ‪เดี๋ยวนะ ผมยอมเสี่ยงทุกอย่าง ‪เพื่อตามหาเอลฟ์เฮล์ม 501 00:40:23,751 --> 00:40:27,126 ‪คุณต้องให้ผมเห็นมันนะครับ สักครั้งก็ยังดี 502 00:40:29,709 --> 00:40:31,043 ‪การจะเห็นอะไรนั้น… 503 00:40:33,084 --> 00:40:34,709 ‪เจ้าต้องเชื่อในมันด้วย 504 00:40:35,584 --> 00:40:37,584 ‪เชื่อแบบสุดหัวใจ 505 00:40:39,834 --> 00:40:40,793 ‪เอาเลยสิ 506 00:40:41,418 --> 00:40:42,793 ‪พยายามสุดความสามารถ 507 00:40:43,334 --> 00:40:46,543 ‪แล้วมาดูกันว่าเจ้าจะเห็นสิ่งที่ตามหาไหม 508 00:41:03,418 --> 00:41:04,251 ‪เอาเลย 509 00:41:05,709 --> 00:41:06,751 ‪จงเชื่อ! 510 00:41:25,584 --> 00:41:26,668 ‪เอลฟ์เฮล์ม 511 00:42:03,126 --> 00:42:06,418 ‪เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันอะไร 512 00:42:07,334 --> 00:42:08,168 ‪เอลฟ์เฮล์มไง 513 00:42:08,876 --> 00:42:11,001 ‪- ดูสิ! ‪- เหลือเชื่อเลย! 514 00:42:13,709 --> 00:42:16,793 ‪ขอพูดตรงๆ นะ เจ้าหนู ‪ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเราจะทำสำเร็จ 515 00:42:16,876 --> 00:42:19,668 ‪เอาละ ในเมื่อตอนนี้ ‪เจ้าเห็นบ้านเมืองของเราแล้ว 516 00:42:19,751 --> 00:42:23,084 ‪ช่วยพาเรนเดียร์กับหนูของเจ้ากลับไปได้แล้ว 517 00:42:23,168 --> 00:42:25,501 ‪อะไรก็ตามที่เจ้าตามหา เจ้าจะไม่เจอที่นี่หรอก 518 00:42:25,584 --> 00:42:29,626 ‪ผมมาตามหาพ่อ ผมออกเดินทางไกล ‪เพื่อนำหมวกใบนี้มาให้เขา 519 00:42:29,709 --> 00:42:32,543 ‪- หลีกไปให้พ้น หลบไป! ‪- เร็วเลย 520 00:42:33,126 --> 00:42:34,501 ‪ไม่ทันแล้ว 521 00:42:36,293 --> 00:42:38,084 ‪- มาในนี้ ‪- กลับไปทำงาน! 522 00:42:45,918 --> 00:42:47,001 ‪ทำไมเราต้องหลบล่ะครับ 523 00:42:47,751 --> 00:42:48,584 ‪อย่าเพิ่งถาม 524 00:42:49,918 --> 00:42:51,626 ‪(เดอะเดลีสโนว์ ยังหาลิตเติ้ลคิพไม่พบ) 525 00:42:51,709 --> 00:42:53,459 ‪- ลิตเติ้ลคิพคือใครครับ ‪- ว่าไงนะ 526 00:42:53,543 --> 00:42:54,751 ‪ลิตเติ้ลคิพคือใคร 527 00:42:56,751 --> 00:42:57,709 ‪เฮ้ย เจ้าทึ่ม! 528 00:42:58,376 --> 00:42:59,418 ‪เราต้องไปแล้ว 529 00:42:59,501 --> 00:43:00,376 ‪หยุดเธอไว้! 530 00:43:00,459 --> 00:43:02,918 ‪- ทางนี้ ‪- หยุดยิ้มเดี๋ยวนี้นะ! 531 00:43:03,834 --> 00:43:04,709 ‪ไปทางนั้น 532 00:43:08,001 --> 00:43:09,251 ‪ผมไม่เห็นเข้าใจเลย 533 00:43:09,334 --> 00:43:13,043 ‪นึกว่าเอลฟ์เฮล์มเป็นดินแดนแห่งเวทมนตร์ ‪ที่มีความสุขที่สุดในโลกซะอีก 534 00:43:13,126 --> 00:43:14,793 ‪- ก็เคยใช่ ‪- และมันจะกลับมาเป็นอีก 535 00:43:14,876 --> 00:43:18,376 ‪- นั่นคือสิ่งที่กลุ่มต่อต้านแบบเราเชื่อ ‪- กลุ่มต่อต้านเหรอ 536 00:43:21,751 --> 00:43:23,459 ‪หมายความว่าไงครับ "กลุ่มต่อต้าน" 537 00:43:23,543 --> 00:43:24,709 ‪รีบหน่อย เข้าไป 538 00:43:25,876 --> 00:43:26,709 ‪เข้าไป! 539 00:43:36,543 --> 00:43:38,293 ‪ฟังนะ มนุษย์ 540 00:43:40,668 --> 00:43:43,376 ‪ตอนเข้าไปข้างใน เจ้าต้อง… 541 00:43:45,293 --> 00:43:46,293 ‪เดี๋ยวเจ้าก็เห็นเอง 542 00:43:47,543 --> 00:43:48,418 ‪ไปไหนครับ 543 00:43:57,209 --> 00:43:58,293 ‪ส่งมือมาเลย 544 00:43:59,043 --> 00:44:00,334 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 545 00:44:03,376 --> 00:44:04,793 ‪ขอหมุนอีกรอบนะ! 546 00:44:05,751 --> 00:44:06,751 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 547 00:44:06,834 --> 00:44:08,168 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 548 00:44:08,251 --> 00:44:09,709 ‪ทีนี้ก็เห็นแล้วนะ 549 00:44:15,293 --> 00:44:16,126 ‪สุขสันต์นะ! 550 00:44:17,584 --> 00:44:20,126 ‪นี่คือกลุ่มต่อต้าน 551 00:44:20,626 --> 00:44:21,876 ‪ต่อต้านอะไร ความมีสติเหรอ 552 00:44:21,959 --> 00:44:23,501 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 553 00:44:23,584 --> 00:44:24,876 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 554 00:44:25,709 --> 00:44:28,876 ‪นิโคลัส นี่อะไร 555 00:44:31,209 --> 00:44:32,959 ‪นี่มันเมืองเค้กชัดๆ! 556 00:44:36,001 --> 00:44:38,668 ‪สุดยอดเลย ไงจ๊ะ คนสวย 557 00:44:40,209 --> 00:44:42,043 ‪รออยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่กลับมา 558 00:44:47,168 --> 00:44:50,209 ‪ไม่รู้หรอกว่าคริสต์มาสคืออะไร แต่รักเลย 559 00:44:53,418 --> 00:44:55,834 ‪นี่ นิโคลัส ทายซิว่าใครเพิ่งกินเก้าอี้เข้าไป 560 00:44:57,293 --> 00:45:00,751 ‪ไม่ต้องห่วง กระจกน้ำตาลน่ะ ‪ฉันไม่เป็นไร แถมอิ่มแปล้ 561 00:45:01,418 --> 00:45:04,459 ‪- เชิญตามสบายเลย เจ้านั่นอร่อยมากนะ ‪- กินอีกไม่ไหวแล้ว 562 00:45:04,543 --> 00:45:06,001 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 563 00:45:06,084 --> 00:45:08,251 ‪- เด็ดมาก ‪- ขอคำหนึ่งสิ 564 00:45:08,334 --> 00:45:10,376 ‪- ฟาเธอร์โทโพครับ ‪- ว่าไง 565 00:45:11,334 --> 00:45:13,501 ‪พวกเขาเพิ่งพูดว่าคริสต์มาสเหรอครับ 566 00:45:13,584 --> 00:45:15,418 ‪ใช่ ก็นี่งานเลี้ยงคริสต์มาส 567 00:45:16,126 --> 00:45:19,959 ‪คริสต์มาสคืออะไรครับ ‪นั่นเป็นชื่อที่แม่เคยใช้เรียกผม 568 00:45:20,043 --> 00:45:21,168 ‪เจ้าว่าอะไรนะ 569 00:45:21,918 --> 00:45:24,543 ‪เจ้าเพิ่งถามว่าคริสต์มาสคืออะไรงั้นเหรอ 570 00:45:25,543 --> 00:45:27,376 ‪- ครับ ‪- ต้องขอโทษแทนเพื่อนผมด้วย 571 00:45:27,459 --> 00:45:31,293 ‪เขาโง่เขลาเบาปัญญา ‪คริสต์มาสคือเมืองที่ทำจากเค้กใช่ไหม 572 00:45:31,376 --> 00:45:35,084 ‪นั่นเป็นเรื่องน่าเศร้าที่สุด ‪ที่ข้าเคยได้ยินมาทั้งชีวิตเลย 573 00:45:35,168 --> 00:45:38,709 ‪คริสต์มาสเป็นวันที่วิเศษที่สุด ‪เพราะมันเป็นวันแห่งความเมตตาอันใหญ่หลวง 574 00:45:38,793 --> 00:45:40,334 ‪และยังสดใสที่สุด เปี่ยมรอยยิ้มที่สุด 575 00:45:40,418 --> 00:45:43,293 ‪เป็นวันที่การมีเมตตากรุณาสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด 576 00:45:43,376 --> 00:45:45,793 ‪ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราจะไม่ยอม ‪ให้พวกนั้นมาพรากไป 577 00:45:45,876 --> 00:45:47,959 ‪พอแล้ว ลิตเติ้ลนูช 578 00:45:48,043 --> 00:45:50,168 ‪ได้เวลาคุยเรื่องเบาๆ กว่าแล้ว 579 00:45:50,251 --> 00:45:54,168 ‪เอาละ เราบอกชื่อเราให้เจ้ารู้แล้ว ‪แต่เจ้ายังไม่บอกชื่อตัวเองเลย 580 00:45:54,251 --> 00:45:56,209 ‪- ชื่อมิกะครับ ‪- นิโคลัสครับ 581 00:45:57,209 --> 00:46:00,209 ‪ฟังแล้วจี้เลย ฟังเหมือน "เนคิลาส" นะ 582 00:46:00,293 --> 00:46:03,918 ‪จริงด้วย เหมือนจริงๆ เนคิลาส 583 00:46:04,001 --> 00:46:05,584 ‪เนคิลาส แหวะ 584 00:46:05,668 --> 00:46:07,751 ‪เนคิลาสมันแย่เพราะ… 585 00:46:07,834 --> 00:46:11,626 ‪มันคือไส้กรอกกลิ่นหึ่งที่มีแต่โทรลล์ที่กิน 586 00:46:12,209 --> 00:46:13,626 ‪โทรลล์ก็มีจริงเหรอครับ 587 00:46:14,418 --> 00:46:18,251 ‪เราถูกบุก หนีเร็ว! 588 00:46:19,709 --> 00:46:22,293 ‪- เผ่น! ‪- คุกเข่าลงให้หมด! 589 00:46:22,376 --> 00:46:26,293 ‪- ได้ยินเอลฟ์แล้วนะ คุกเข่าลง ‪- อย่าได้ชี้เจ้านั่นใส่ข้าเชียว 590 00:46:27,293 --> 00:46:28,209 ‪ขอโทษครับ ท่านแม่ 591 00:46:49,418 --> 00:46:50,376 ‪เกิดอะไรขึ้น 592 00:47:24,251 --> 00:47:25,793 ‪งั้นข่าวลือก็จริงสินะ 593 00:47:28,626 --> 00:47:31,376 ‪ยังมีเอลฟ์ที่ชื่นชอบงานเลี้ยงอยู่ 594 00:47:31,459 --> 00:47:33,334 ‪- มาเธอร์โวดัล… ‪- เงียบ! 595 00:47:39,418 --> 00:47:41,376 ‪เราไม่ได้เรียนรู้อะไรกันเลยเหรอ 596 00:47:43,834 --> 00:47:48,209 ‪ความทุกข์ทนที่เราเจอมาหลายเดือน ‪ไม่ได้ทำให้เราฉลาดขึ้นแม้แต่นิดเลยเหรอ 597 00:47:50,751 --> 00:47:53,876 ‪กฎใหม่ถูกเพิกเฉยจนหมดสิ้น… 598 00:47:57,834 --> 00:48:02,668 ‪นั่นใคร หรือพูดให้ถูกคือตัวอะไร 599 00:48:04,459 --> 00:48:05,918 ‪- ผม… ‪- ผมชื่อมิกะครับ 600 00:48:06,001 --> 00:48:09,543 ‪- ไม่เคยเห็นหนูเหรอ ‪- เคย และข้าไม่ได้หมายถึงเจ้า 601 00:48:09,626 --> 00:48:10,918 ‪ต้องขออภัยอย่างยิ่ง 602 00:48:11,001 --> 00:48:13,084 ‪- ผมนิโคลัสครับ ‪- แต่คุณถามไม่เคลียร์เอง 603 00:48:13,709 --> 00:48:14,584 ‪ผมเป็นมนุษย์ 604 00:48:17,584 --> 00:48:21,084 ‪เรื่องนั้นข้ามองออก ข้าแค่ไม่อยากเชื่อ 605 00:48:24,793 --> 00:48:25,709 ‪ฟาเธอร์โทโพ 606 00:48:26,959 --> 00:48:30,626 ‪นอกจากว่าข้าจะเข้าใจผิดไปมาก ‪ซึ่งข้าไม่เคยเข้าใจผิด 607 00:48:30,709 --> 00:48:34,293 ‪เจ้าก็เข้าร่วมการประชุมสภาคราวก่อน 608 00:48:34,834 --> 00:48:36,126 ‪ครับ ข้าร่วมประชุมด้วย 609 00:48:37,376 --> 00:48:41,168 ‪ซึ่งเป็นประชุมที่มีการประกาศ ‪กฎใหม่สำหรับชาวเอลฟ์ 610 00:48:41,251 --> 00:48:44,459 ‪กฎข้อสำคัญที่สุดและล่วงละเมิดไม่ได้ 611 00:48:45,168 --> 00:48:50,584 ‪คือห้ามพามนุษย์เข้ามายังดินแดนนี้เด็ดขาด 612 00:48:50,668 --> 00:48:53,459 ‪แต่ข้าไม่ได้พาเขาเข้ามานะครับ 613 00:48:55,459 --> 00:48:56,418 ‪ข้าเจอเขา 614 00:48:57,501 --> 00:48:59,334 ‪- ใกล้ตายรอมร่อ ‪- โอ้ 615 00:48:59,918 --> 00:49:04,709 ‪ข้าเลยใช้คาถาแห่งความปรารถนาดีนิดหน่อย 616 00:49:05,209 --> 00:49:06,584 ‪ดริมวิค 617 00:49:09,543 --> 00:49:10,584 ‪กับมนุษย์ 618 00:49:12,084 --> 00:49:12,918 ‪นิดเดียวเอง 619 00:49:17,126 --> 00:49:18,251 ‪เจ้างั่ง 620 00:49:19,459 --> 00:49:21,709 ‪ใครจะรู้ว่าเจ้าได้ปลดปล่อยพลังอะไรออกมา! 621 00:49:21,793 --> 00:49:24,501 ‪ได้โปรด มันเป็นทางเดียวที่ข้าจะช่วยชีวิตเขาได้ 622 00:49:24,584 --> 00:49:28,751 ‪ให้เราได้จดจำสิ่งที่เคยเป็นเถิด 623 00:49:28,834 --> 00:49:30,918 ‪พวกเราคือเอลฟ์นะ 624 00:49:31,001 --> 00:49:33,209 ‪เราใช้พลังเพื่อทำความดี 625 00:49:33,293 --> 00:49:36,418 ‪แล้วมันดีตรงไหนเมื่อเราถูกโจมตี 626 00:49:37,543 --> 00:49:39,084 ‪เราต้องปรับตัว 627 00:49:41,043 --> 00:49:42,918 ‪เราต้องส่งสารที่ชัดเจนออกไป 628 00:49:43,001 --> 00:49:45,793 ‪ว่าคนนอกไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาที่นี่อีก 629 00:49:46,668 --> 00:49:50,793 ‪มันอยู่ในคำปราศรัยที่ทำให้ข้าได้รับเลือกเป็นผู้นำ 630 00:49:51,543 --> 00:49:53,126 ‪ผู้ปกครองแห่งเอลฟ์เฮล์ม 631 00:49:53,209 --> 00:49:55,293 ‪หากพูดให้เป็นธรรม มาเธอร์โวดัล… 632 00:49:55,376 --> 00:49:56,209 ‪เงียบนะ! 633 00:50:08,293 --> 00:50:13,251 ‪ทีนี้ เจ้ามนุษย์ บอกมาว่าเจ้ามาที่นี่ทำไม 634 00:50:13,334 --> 00:50:15,751 ‪- ผมมาตามหาพ่อครับ ‪- พ่อของเจ้าเหรอ 635 00:50:15,834 --> 00:50:19,376 ‪ครับ พ่อมาที่เอลฟ์เฮล์มเพื่อหาของวิเศษ 636 00:50:19,459 --> 00:50:20,501 ‪ไม่ต้องบอกนางก็ได้นะ 637 00:50:20,584 --> 00:50:24,168 ‪เขาบังเอิญเดินทางมาพร้อมกับ ‪กลุ่มมนุษย์หรือเปล่า 638 00:50:24,251 --> 00:50:27,876 ‪ครับ ท่านเจอเขาไหม ‪พ่อผมมาถึงเอลฟ์เฮล์มหรือเปล่า 639 00:50:27,959 --> 00:50:31,251 ‪โอ้ เขามาถึงที่นี่ เขาเป็นพวกนั้นเลยละ 640 00:50:41,418 --> 00:50:42,834 ‪ท่านทำอะไรเขา 641 00:50:43,459 --> 00:50:45,043 ‪ข้าเชื่อใจเขาไงล่ะ 642 00:50:46,209 --> 00:50:47,418 ‪เราทุกคนเชื่อ 643 00:50:48,668 --> 00:50:49,626 ‪ก็ทำไมจะไม่เชื่อ 644 00:50:51,209 --> 00:50:54,126 ‪เคยมีมนุษย์มาเยือนเราแล้วหนหนึ่ง… 645 00:50:56,418 --> 00:50:57,584 ‪เพียงช่วงสั้นๆ 646 00:50:59,168 --> 00:51:01,418 ‪และการมาถึงของนาง ‪ก็นำความสุขมากมายมาให้เรา 647 00:51:03,834 --> 00:51:08,376 ‪นานหลายปีที่เราเฝ้าเตรียมตัวเพื่อต้อนรับ ‪ใครก็ตามที่หาทางมาเอลฟ์เฮล์มเจอ… 648 00:51:09,376 --> 00:51:11,084 ‪เพื่อแสดงไมตรีจิต 649 00:51:12,584 --> 00:51:16,293 ‪ซึ่งมนุษย์กลุ่มนี้ได้พิสูจน์แล้ว ‪ว่านั่นคือจุดอ่อนอีกอย่างของเรา 650 00:51:16,376 --> 00:51:17,418 ‪ท่านพูดเรื่องอะไร 651 00:51:17,501 --> 00:51:20,334 ‪ข้าก็พูดถึงลิตเติ้ลคิพที่น่าสงสารอยู่น่ะสิ 652 00:51:20,418 --> 00:51:21,501 ‪ลิตเติ้ลคิพคือใครครับ 653 00:51:24,209 --> 00:51:26,751 ‪พ่อแม่ของลิตเติ้ลคิพอยู่ที่นี่แล้ว ‪เจ้าถามพวกเขาเองได้เลย 654 00:51:28,209 --> 00:51:30,501 ‪โปรดบอกผมที คนกลุ่มนั้นทำอะไร 655 00:51:33,626 --> 00:51:35,209 ‪พูดสิ ตอบเขาไป! 656 00:51:35,876 --> 00:51:38,668 ‪- พวกนั้นเอาตัวลูกเราไป ‪- พวกนั้นลักพาตัวลิตเติ้ลคิพ 657 00:51:38,751 --> 00:51:42,543 ‪ไม่จริง คุณต้องเข้าใจผิดแน่ ‪พ่อผมไม่มีทางทำแบบนั้น 658 00:51:42,626 --> 00:51:43,793 ‪แต่เขาก็ทำไปแล้ว 659 00:51:44,751 --> 00:51:47,709 ‪ซึ่งทำให้ข้าเสนอชื่อตัวเองในการเลือกตั้ง 660 00:51:48,209 --> 00:51:50,501 ‪พร้อมคติพจน์ "เอลฟ์เพื่อเอลฟ์" 661 00:51:51,084 --> 00:51:54,084 ‪พอกันทีกับงานเลี้ยงงี่เง่า ‪ที่รังแต่จะทำให้เราเพลี่ยงพล้ำ 662 00:51:54,168 --> 00:51:56,334 ‪พอกันทีกับการเล่นสนุกสนานเลินเล่อ 663 00:51:57,751 --> 00:51:59,043 ‪พอทีกับการร้องเพลง 664 00:51:59,543 --> 00:52:03,459 ‪และขอสั่งห้ามไม่ให้มีการเต้น ‪หนามเริงระบำโดยเด็ดขาด! 665 00:52:06,501 --> 00:52:07,668 ‪พอทีกับความใจดี 666 00:52:09,293 --> 00:52:10,584 ‪พอทีความสุขสันต์ 667 00:52:13,126 --> 00:52:15,376 ‪พอทีกับวันคริสต์มาส 668 00:52:15,459 --> 00:52:18,626 ‪องครักษ์ เอาตัวเขาไปที่หอคอย! 669 00:52:19,918 --> 00:52:20,793 ‪เดินไป! 670 00:52:23,418 --> 00:52:24,418 ‪เอามาให้ข้า 671 00:52:29,793 --> 00:52:30,959 ‪- มิกะ ‪- ว่าไง 672 00:52:31,751 --> 00:52:35,168 ‪- รีบหนีไปตอนที่ยังหนีได้นะ ‪- ไม่ ฉันจะไม่ทิ้งนาย 673 00:52:35,251 --> 00:52:37,251 ‪เราไม่รู้ว่ามีอะไรรออยู่ในหอคอยดำมืดนั่น 674 00:52:37,334 --> 00:52:39,959 ‪ฉันจะไม่… เดี๋ยวนะ อาจมีอะไรอยู่บนนั้นเหรอ 675 00:52:40,043 --> 00:52:42,959 ‪อาจมีการทรมาน โดนชำแหละแยกส่วน ‪หรือกระทั่งความตาย 676 00:52:43,043 --> 00:52:44,043 ‪อะไรน่ะ เฮ้ย! 677 00:52:44,126 --> 00:52:45,293 ‪- นิโคลัส! ‪- มิกะ! 678 00:52:45,376 --> 00:52:46,751 ‪เขาแอบเอาหนูมาด้วย! 679 00:52:47,251 --> 00:52:49,293 ‪เดินไป เจ้าตัวคนเดียวแล้ว 680 00:53:03,793 --> 00:53:05,126 ‪เข้าประตูไปเลย 681 00:53:15,418 --> 00:53:16,834 ‪พวกคุณจะพาผมไปไหน 682 00:53:17,626 --> 00:53:18,459 ‪เข้าไป! 683 00:53:21,376 --> 00:53:24,584 ‪ได้โปรด ขอแค่ผมหาพ่อเจอ ‪เขาต้องอธิบายเรื่องทั้งหมดได้แน่ 684 00:53:25,168 --> 00:53:27,001 ‪ขอร้อง ผมพูดความจริงนะ! 685 00:53:29,376 --> 00:53:31,168 ‪"ขอร้อง ผมพูดความจริงนะ" 686 00:53:34,793 --> 00:53:37,209 ‪เจ้าไม่ได้รู้จักความจริงสักนิด 687 00:53:41,168 --> 00:53:42,209 ‪ไม่มีใครรู้ 688 00:53:43,876 --> 00:53:45,918 ‪ใจที่โดดเดี่ยวของข้าคือข้อพิสูจน์ 689 00:53:47,584 --> 00:53:48,543 ‪เธอเป็นเอลฟ์เหรอ 690 00:53:48,626 --> 00:53:50,876 ‪เปล่า แหยะ ข้าคือพิกซี่ 691 00:53:52,418 --> 00:53:53,293 ‪พิกซี่สัจจะ 692 00:53:54,918 --> 00:53:57,209 ‪เธอต้องโกหกแน่ ไม่มีของแบบนั้นหรอก 693 00:53:57,293 --> 00:54:01,418 ‪ข้าโกหกไม่ได้ ข้าคือพิกซี่สัจจะ ‪นั่นทำให้ข้าซวยอยู่นี่ไง 694 00:54:02,126 --> 00:54:04,459 ‪หมายถึงเรื่องนั้นกับที่หัวคนระเบิดน่ะ แต่ก็… 695 00:54:06,084 --> 00:54:07,209 ‪เดี๋ยว ว่าไงนะ 696 00:54:10,751 --> 00:54:13,793 ‪ก็ได้ ที่ข้าทำก็แค่ทำใบฮิวลิพหล่นใส่ปากใครเข้า 697 00:54:13,876 --> 00:54:16,668 ‪แล้ว 12 วินาทีต่อมา พวกเขาก็ระเบิด 698 00:54:19,626 --> 00:54:23,543 ‪ฟังนะ ฉันต้องตามหาพ่อให้เจอ ‪เธอช่วยฉันได้ไหม 699 00:54:23,626 --> 00:54:27,251 ‪ช่วยได้ แต่ข้าไม่อยากช่วย 700 00:54:28,668 --> 00:54:32,876 ‪บอกแล้วไงว่าข้าไม่เคยโกหก ‪และการช่วยพ่อเจ้าไม่เห็นน่าสนุกเลย 701 00:54:34,709 --> 00:54:37,293 ‪แล้วลิตเติ้ลคิพล่ะ เธอรู้อะไรเรื่องเขาบ้าง 702 00:54:38,293 --> 00:54:39,793 ‪ชื่อเขาตลก 703 00:54:39,876 --> 00:54:42,709 ‪- มนุษย์ลักพาตัวเขา… ‪- ไม่ เป็นเรื่องเข้าใจผิดครั้งใหญ่เลย 704 00:54:42,793 --> 00:54:45,334 ‪ถ้าฉันหาพ่อเจอ พ่อต้องอธิบายทุกอย่างแน่ 705 00:54:45,418 --> 00:54:48,251 ‪เป็นความคิดที่น่าเบื่อมาก ดีนะที่เราถูกขังไว้ในนี้ 706 00:54:48,834 --> 00:54:51,126 ‪- โอ้ จริงสิ ถือนี่ไว้ ‪- อะไร 707 00:54:52,251 --> 00:54:55,501 ‪- โอ๊ย! ‪- ข้าเรียกมันว่าพลุไฟ 708 00:54:55,584 --> 00:54:56,626 ‪ไม่รุนแรงเท่าใบฮิวลิพ 709 00:54:56,709 --> 00:54:58,959 ‪แต่ถ้าอยู่ในมือคนที่ใช้เป็น ได้เกิดเรื่องเยอะแน่ 710 00:54:59,043 --> 00:55:01,126 ‪- เอาไว้ทำอะไร ‪- เอาไว้ปลุกโทรลล์ไง 711 00:55:01,209 --> 00:55:04,418 ‪- โทรลล์อะไร ‪- ก็ที่อยู่ข้างหลังเจ้าไง 712 00:55:25,501 --> 00:55:28,043 ‪ข้าขอแนะนำให้บี้หัวเขาจนระเบิด 713 00:55:28,126 --> 00:55:31,376 ‪ดูดน้ำฉ่ำๆ จนหมด ‪แล้วค่อยเล็มลงมายันนิ้วโป้งเท้า 714 00:55:32,334 --> 00:55:33,543 ‪บ้าหรือไง 715 00:55:33,626 --> 00:55:35,418 ‪โทษที มันหลุดปากน่ะ 716 00:55:36,668 --> 00:55:38,084 ‪ช่วยฉันทีได้ไหม 717 00:55:39,418 --> 00:55:41,209 ‪นึกว่าเธอต้องพูดแต่ความจริง 718 00:55:42,543 --> 00:55:46,209 ‪ข้ามีใบฮิวลิพเหลืออยู่หนึ่งใบ ‪แต่กะจะเอาไว้ใช้ในโอกาสพิเศษ 719 00:55:46,293 --> 00:55:48,459 ‪นี่แหละพิเศษแล้ว ฉันกำลังจะถูกกินนะ 720 00:55:49,626 --> 00:55:50,834 ‪โอเค ก็ได้ 721 00:56:00,543 --> 00:56:01,668 ‪รับไป! 722 00:56:02,876 --> 00:56:04,209 ‪ยัดใส่ปากมันเลย! 723 00:56:14,959 --> 00:56:20,418 ‪เก้า แปด เจ็ด หก… 724 00:56:20,918 --> 00:56:21,751 ‪จับมือข้า 725 00:56:23,959 --> 00:56:25,668 ‪สาม สอง… 726 00:56:31,251 --> 00:56:32,084 ‪เราบินได้! 727 00:56:32,168 --> 00:56:34,834 ‪เรียกว่ายังไม่ตกลงไปมากกว่า ‪ช่วงนี้ได้โดนคาถาอะไรมาไหม 728 00:56:34,918 --> 00:56:36,668 ‪คาถาดริมวิค แต่ไม่แน่ใจว่าคืออะไร 729 00:56:36,751 --> 00:56:38,834 ‪ดริมวิคคือคาถาน่าเบื่อๆ ของเอลฟ์ 730 00:56:38,918 --> 00:56:40,793 ‪มันจะสัมฤทธิผลต่อเมื่อเจ้าคิดถึงสิ่งดีๆ 731 00:56:40,876 --> 00:56:44,626 ‪ตอนนั้นฉันคิดถึงคนและสิ่งที่ฉันรัก ‪แม่ฉัน พ่อฉัน แล้วก็มิกะ 732 00:56:44,709 --> 00:56:46,543 ‪- มิกะคือใคร ‪- เขาเป็นหนูเพื่อนฉัน 733 00:56:46,626 --> 00:56:49,168 ‪น่าสนุกจัง ข้ายังไม่เคยระเบิดหนูเลย 734 00:56:51,001 --> 00:56:54,001 ‪- คราวนี้เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ‪- ข้าคงทำเสียบรรยากาศซะแล้ว 735 00:56:54,084 --> 00:56:57,376 ‪- ฉันกำลังนึกภาพสิ่งงดงาม ‪- ข้านึกภาพหนูตาย 736 00:56:57,459 --> 00:56:59,418 ‪ทีนี้ฉันเลยนึกออกแต่ภาพนั้นด้วยเลย! 737 00:57:05,084 --> 00:57:07,376 ‪พวกนั้นอยู่ไหน 738 00:57:07,459 --> 00:57:09,709 ‪- ตามมาเร็ว! ‪- หลีกไป! 739 00:57:09,793 --> 00:57:11,376 ‪- เร็วเข้า ‪- หลบไปให้พ้น 740 00:57:11,459 --> 00:57:12,626 ‪มีใครเห็นพวกนั้นไหม 741 00:57:13,126 --> 00:57:14,376 ‪- มาเร็ว ‪- ทำไม 742 00:57:14,459 --> 00:57:17,709 ‪- พวกนั้นอยู่ไหน ‪- โอ้ ยู้ฮู เราอยู่บนนี้! 743 00:57:17,793 --> 00:57:20,793 ‪- ทำอะไรของเธอ ‪- บนหลังคา พวกเขาอยู่นั่น 744 00:57:21,918 --> 00:57:25,501 ‪- ไม่ หยุดพูดไม่ได้หรือไงนะ ‪- ข้าก็อยากทำได้อยู่ 745 00:57:26,584 --> 00:57:30,168 ‪รู้ไหมมีกี่คนที่อยากเป็นเพื่อน ‪กับคนที่พูดแต่ความจริง 746 00:57:30,668 --> 00:57:33,834 ‪- ไม่มากใช่ไหม ‪- ไม่มีเลยต่างหาก เจ้ามนุษย์ 747 00:57:35,084 --> 00:57:38,668 ‪ฟังนะ ข้าเอาแต่เรียกเจ้าว่า "เจ้ามนุษย์" ‪ตลอดไปไม่ได้หรอก 748 00:57:38,751 --> 00:57:42,084 ‪ถึงเจ้าจะเป็นตัวอย่างเหมาะเลยก็ตาม 749 00:57:42,168 --> 00:57:46,584 ‪และบอกตามจริง ข้าไม่อยู่ในสถานะ ‪จะหันหลังให้คนที่อาจเป็นเพื่อนกันด้วย 750 00:57:46,668 --> 00:57:49,251 ‪แล้ว เพื่อนใหม่ จะให้ข้าเรียกเจ้าว่าอะไร 751 00:57:49,334 --> 00:57:53,751 ‪แม่เคยเรียกฉันว่าคริสต์มาส ‪แต่คนอื่นๆ เรียกฉันว่านิโคลัส 752 00:57:54,793 --> 00:57:58,084 ‪สรุปก็คือมนุษย์คือสัตว์แสนอันตราย 753 00:57:58,168 --> 00:57:59,793 ‪และไม่มีวันไว้ใจได้ 754 00:58:00,584 --> 00:58:03,793 ‪ดังนั้นเราต้องทำยังไงถ้าเจอมนุษย์ 755 00:58:05,376 --> 00:58:06,793 ‪ถูกต้องเลยจ้ะ 756 00:58:11,293 --> 00:58:13,543 ‪ได้โปรด คุณต้องช่วยผมหนีนะครับ 757 00:58:13,626 --> 00:58:15,376 ‪พูดกันตามจริง เจ้าไม่ต้องช่วยก็ได้ 758 00:58:15,959 --> 00:58:19,959 ‪ข้ามีพันธะหน้าที่ในการปกป้องนักเรียน ‪จากผู้ที่จะมาทำร้ายพวกเขา 759 00:58:20,043 --> 00:58:21,834 ‪เช่นพวกมนุษย์ที่ลักพาตัวลิตเติ้ลคิพ 760 00:58:23,168 --> 00:58:24,001 ‪อย่านะครับ 761 00:58:24,668 --> 00:58:26,043 ‪ถ้าคุณช่วยผมหนี 762 00:58:26,793 --> 00:58:29,959 ‪ผมจะตามหาลิตเติ้ลคิพ ‪แล้วพาเขากลับมาเอลฟ์เฮล์ม 763 00:58:30,043 --> 00:58:33,293 ‪- เปิดประตู ‪- ขอร้อง ผมพูดจริงนะ 764 00:58:35,251 --> 00:58:38,209 ‪เปิดเดี๋ยวนี้ นี่เป็นคำสั่ง! 765 00:58:39,793 --> 00:58:40,834 ‪- ถอยไป ‪- ทำไม 766 00:58:42,251 --> 00:58:43,084 ‪เร็วเลย! 767 00:58:46,126 --> 00:58:47,876 ‪ไปสิ ไปพาลิตเติ้ลคิพกลับมา! 768 00:58:55,751 --> 00:58:56,626 ‪แบบนั้นแหละ! 769 00:58:57,668 --> 00:58:59,001 ‪มีมนุษย์อยู่ในนี้ไหม 770 00:59:01,959 --> 00:59:03,043 ‪ขอออกจากห้องได้ไหมคะ 771 00:59:07,043 --> 00:59:09,209 ‪- แล้วเจ้าล่ะ เป็นมนุษย์หรือเปล่า ‪- เปล่าครับ 772 00:59:11,043 --> 00:59:11,876 ‪ตรวจในนี้เสร็จแล้ว 773 00:59:16,168 --> 00:59:17,918 ‪ตรวจบ้านทุกหลัง! 774 00:59:21,626 --> 00:59:22,459 ‪ทางนี้ 775 00:59:23,584 --> 00:59:25,209 ‪- ทางนี้ ‪- เจ้ากับข้าจะไปที่หอระฆัง 776 00:59:25,293 --> 00:59:26,334 ‪นิโคลัส! 777 00:59:26,418 --> 00:59:28,334 ‪ไม่เป็นไร ฉันรู้จักเรนเดียร์ตัวนี้ 778 00:59:29,834 --> 00:59:32,543 ‪ขอบใจมาก นูช เป็นไง เจ้าหนู ฉันก็คิดถึงแก 779 00:59:33,084 --> 00:59:35,084 ‪- พวกเขาอยู่นั่น! ‪- โอ้ ไม่ 780 00:59:35,168 --> 00:59:36,418 ‪- เจอตัวละ! ‪- ต้องไปแล้ว 781 00:59:36,501 --> 00:59:37,876 ‪- อย่าให้หนีไปได้! ‪- เร็วเข้า! 782 00:59:37,959 --> 00:59:39,334 ‪- จับไว้! ‪- เร็วเข้า ไปเร็ว! 783 00:59:40,918 --> 00:59:43,543 ‪- ไปเลย บลิทเซน ‪- หลบไป ยัยหนู! 784 00:59:44,168 --> 00:59:45,709 ‪โชคดีนะ เจ้าไส้กรอกเหม็น! 785 00:59:45,793 --> 00:59:47,543 ‪นิโคลัส บนนี้! 786 00:59:48,501 --> 00:59:49,334 ‪มิกะ! 787 00:59:52,251 --> 00:59:55,043 ‪- มิกะ คิดถึงแกจัง ‪- ฉันก็คิดถึงนายสุดหัวใจเลย 788 00:59:55,126 --> 00:59:57,001 ‪- มิกะ นี่พิกซี่สัจจะ ‪- โทษที ใครนะ 789 00:59:57,084 --> 01:00:00,168 ‪ไม่นะ อย่าให้เขาหนีไปได้! 790 01:00:04,251 --> 01:00:05,543 ‪ตัวใหญ่ไปนิดสำหรับพิกซี่ 791 01:00:05,626 --> 01:00:07,418 ‪- ว่าไงนะ ‪- อย่าเพิ่งน่า 792 01:00:07,501 --> 01:00:08,918 ‪เจ้างั่งนี่ใคร เพื่อนใหม่อีกคนเหรอ 793 01:00:16,126 --> 01:00:16,959 ‪หยุดเขาให้ได้! 794 01:00:17,709 --> 01:00:19,043 ‪บลิทเซน ทางนี้ 795 01:00:19,668 --> 01:00:21,834 ‪- ไม่นะ เขาจับข้าได้แล้ว! ‪- ก้ม! 796 01:00:23,543 --> 01:00:25,334 ‪- โดนซะ! ‪- ใกล้ถึงแล้ว! 797 01:00:25,959 --> 01:00:27,876 ‪- ไม่นะ ‪- ได้ตัวละ 798 01:00:27,959 --> 01:00:29,709 ‪- ลงมา! ‪- ลงมา! 799 01:00:30,293 --> 01:00:31,543 ‪เราล้อมพวกเขาไว้แล้ว 800 01:00:31,626 --> 01:00:32,543 ‪ล้อมเป็นวงกลม 801 01:00:35,043 --> 01:00:36,876 ‪- พวกเขาอยู่ทุกที่เลย ‪- พอได้แล้ว เจ้าหนู 802 01:00:36,959 --> 01:00:39,376 ‪- บีบให้ลงมา! ‪- ลงมาเดี๋ยวนี้! 803 01:00:40,918 --> 01:00:43,751 ‪พวกนั้นไม่รู้หรอกว่าการทรงพลังแบบนี้ ‪มันเหนื่อยแค่ไหน 804 01:00:44,459 --> 01:00:45,293 ‪หยุดก่อนฮะ! 805 01:00:46,709 --> 01:00:47,543 ‪จ๊ะ 806 01:00:48,251 --> 01:00:49,668 ‪พวกนั้นจับเขาหรือเปล่า 807 01:00:49,751 --> 01:00:51,709 ‪- ว่าไงนะ ‪- เขาตายไหม 808 01:00:51,793 --> 01:00:55,959 ‪- ถ้าเป็นแบบนั้นก็พอเลย หยุดเดี๋ยวนี้เลย ‪- เรารับไม่ไหวแน่ 809 01:00:56,459 --> 01:00:57,876 ‪เธอก็รู้ว่าไหว 810 01:00:57,959 --> 01:01:03,459 ‪พวกเธอรับมือไหวทั้งนั้น ‪เพราะพวกเธอรับมือมาทุกอย่างแล้ว 811 01:01:08,293 --> 01:01:10,793 ‪นิโคลัสโดนล้อม 812 01:01:10,876 --> 01:01:15,251 ‪ไม่ว่าจะมองทางไหน เอลฟ์ก็ปิดทางหนีไว้หมด 813 01:01:16,334 --> 01:01:17,918 ‪ฉันจะโดนจับอีกไม่ได้ 814 01:01:18,001 --> 01:01:20,334 ‪โชคดีของเจ้า ข้ายังมีอุบายซ่อนไว้อีก 815 01:01:20,418 --> 01:01:22,751 ‪และอุบายที่ว่าก็คือระเบิดแบบทำเอง 816 01:01:22,834 --> 01:01:24,626 ‪- ว่าไงนะ ‪- จับพวกเขามาเลย! 817 01:01:29,084 --> 01:01:30,668 ‪- มิกะ ปิดหูไว้ ‪- ทำไม 818 01:01:32,668 --> 01:01:33,501 ‪หมอบลง! 819 01:01:34,709 --> 01:01:38,251 ‪- บลิทเซน ไปเลย! ‪- เฮ้ย ระวัง พวกเขาอยู่นี่ 820 01:01:41,001 --> 01:01:43,793 ‪- ประตู ไปที่ประตู! ‪- ครับ มาเธอร์โวดัล! 821 01:01:46,334 --> 01:01:48,001 ‪- หยุดนะ! ‪- เราหนีไม่รอดแน่ 822 01:01:50,418 --> 01:01:51,293 ‪เธอทำอะไรน่ะ 823 01:01:54,084 --> 01:01:55,709 ‪ข้าจะถ่วงประตูไว้ให้ เจ้าไปเลย 824 01:01:55,793 --> 01:01:57,876 ‪- ไปไม่ได้หรอกถ้าเธอไม่ไปด้วย ‪- ไปได้อยู่แล้ว 825 01:01:57,959 --> 01:01:59,793 ‪- ไป! ‪- เดินหน้า 826 01:01:59,876 --> 01:02:02,084 ‪เจ้าควรไปซะ เพราะลูกนี้ได้ดังแน่ 827 01:02:04,376 --> 01:02:05,334 ‪จับพวกมัน! 828 01:02:05,418 --> 01:02:08,418 ‪ไปสิ ไปตามหาพ่อของเจ้า! 829 01:02:10,084 --> 01:02:11,293 ‪มันจะระเบิดแล้ว! 830 01:02:22,626 --> 01:02:24,959 ‪- มาเถอะ บลิทเซน ‪- อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้! 831 01:02:25,709 --> 01:02:27,459 ‪ไปเอาตัวมันมา เจ้าพวกโง่! 832 01:02:27,543 --> 01:02:29,043 ‪มัวทำอะไรกันอยู่ 833 01:02:45,334 --> 01:02:48,168 ‪สหายทั้งสามสืบเสาะไปทั่วทั้งวันทั้งคืน 834 01:02:49,084 --> 01:02:54,959 ‪ข้ามภูเขา ข้ามลำธาร ‪และทะเลสาบที่จับตัวเป็นน้ำแข็ง 835 01:02:57,251 --> 01:02:59,834 ‪ที่ไหนสักแห่งในดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาล 836 01:03:00,751 --> 01:03:03,376 ‪นิโคลัสหวังว่าจะพบพ่อของเขา 837 01:03:04,751 --> 01:03:06,459 ‪และไขปริศนา… 838 01:03:06,543 --> 01:03:09,168 ‪- ช้าก่อน บลิทเซน ‪- เรื่องเอลฟ์น้อยที่หายตัวไป 839 01:03:14,751 --> 01:03:15,584 ‪ควัน 840 01:03:32,918 --> 01:03:34,293 ‪- มิกะ ‪- ว่าไง 841 01:03:34,376 --> 01:03:37,543 ‪- ดูนี่สิ ‪- เส้นด้าย พอจะรู้ไหมว่ามันนำไปไหน 842 01:03:37,626 --> 01:03:40,251 ‪ไม่รู้ แต่ต้องนำไปที่ไหนสักแห่งแน่ 843 01:03:41,251 --> 01:03:42,543 ‪เบาใจขึ้นมากเลย 844 01:04:07,668 --> 01:04:08,501 ‪ลิตเติ้ลคิพ 845 01:04:18,876 --> 01:04:21,459 ‪ฉันรู้ว่านายกลัว ฉันก็กลัว 846 01:04:23,959 --> 01:04:24,959 ‪ฉันมาช่วยนาย 847 01:04:40,043 --> 01:04:42,543 ‪- จับง่ายที่สุดเท่าที่เคยจับมาเลย ‪- นั่นสิ 848 01:04:42,626 --> 01:04:44,418 ‪เหมือนจับกระต่ายเลยมั้ง 849 01:04:46,043 --> 01:04:47,251 ‪ที่นี่นกเยอะจัง 850 01:04:48,126 --> 01:04:49,251 ‪เขาไวจริงๆ 851 01:04:49,334 --> 01:04:50,168 ‪แค่พูดเฉยๆ 852 01:04:52,251 --> 01:04:54,126 ‪ทุกคนคงเคยกินกระต่ายแล้วนะ 853 01:04:54,209 --> 01:04:56,543 ‪ขึ้นอยู่กับว่านายอยากรักษาสัญญาข้อไหน 854 01:04:57,168 --> 01:05:01,209 ‪สัญญาที่ให้ไว้กับพระราชา หรือที่ให้ไว้กับลูกชาย 855 01:05:04,709 --> 01:05:05,793 ‪แค่อีกไม่นานแล้ว 856 01:05:06,418 --> 01:05:07,918 ‪นายเงียบซะดีกว่า ไม่งั้น… 857 01:05:10,126 --> 01:05:13,876 ‪อย่าได้ขยับแม้แต่นิดเดียว 858 01:05:15,209 --> 01:05:16,084 ‪แกเป็นใคร 859 01:05:17,293 --> 01:05:18,876 ‪บอกมา ไม่งั้นตาย 860 01:05:19,668 --> 01:05:23,043 ‪ผมแค่หลงป่าครับ ผมจะไม่สร้างปัญหาให้คุณ 861 01:05:23,126 --> 01:05:27,543 ‪แกต้องมีแผนจะทำอะไรแน่ ‪จะบอกหรือจะให้ฉันฝังลูกธนูใส่ร่างแก 862 01:05:27,626 --> 01:05:29,626 ‪เฮ้ มีเรื่องอะไรกัน 863 01:05:29,709 --> 01:05:31,834 ‪ฉันเจอเจ้าเด็กนี่มาด้อมๆ มองๆ 864 01:05:31,918 --> 01:05:35,168 ‪มาทำอะไรตรงนี้ เจ้าหนู แกเป็นใคร 865 01:05:35,251 --> 01:05:37,709 ‪- มาทำอะไรที่นี่ ‪- แกเป็นใคร เจ้าหนู 866 01:05:38,459 --> 01:05:39,584 ‪แกเป็นลูกของโจเอลนี่ 867 01:05:39,668 --> 01:05:41,834 ‪พ่อผม เขาอยู่ไหน 868 01:05:41,918 --> 01:05:42,751 ‪นิโคลัสเหรอ 869 01:05:44,626 --> 01:05:45,459 ‪นั่นลูกเหรอ 870 01:05:46,751 --> 01:05:50,709 ‪พ่อครับ 871 01:05:51,626 --> 01:05:52,751 ‪ลูกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง 872 01:05:53,376 --> 01:05:54,751 ‪ผมมาตามหาพ่อครับ 873 01:05:59,001 --> 01:06:00,709 ‪ไม่เห็นพ่อบอกว่าจะลักพาตัวเอลฟ์ 874 01:06:02,126 --> 01:06:04,293 ‪พ่อบอกว่าจะหาสิ่งยืนยันว่าเอลฟ์เฮล์มมีจริง 875 01:06:04,793 --> 01:06:09,209 ‪ใช่ จะมีอะไรยืนยันได้ดีกว่าเอลฟ์ตัวเป็นๆ อีกล่ะ 876 01:06:09,959 --> 01:06:14,459 ‪พวกเขาบังคับให้พ่อทำใช่ไหม ‪บอกผมทีว่าเป็นแบบนั้น 877 01:06:14,543 --> 01:06:17,084 ‪- เพื่อตัวเรานะ นิโคลัส ‪- ไม่ 878 01:06:19,418 --> 01:06:23,168 ‪พระราชาต้องการความหวัง นี่ดูมีหวังตรงไหน 879 01:06:25,501 --> 01:06:27,626 ‪เราพาเอลฟ์กลับไปเอลฟ์เฮล์มได้ 880 01:06:29,501 --> 01:06:30,668 ‪กลับไปยังบ้านของเขา 881 01:06:31,376 --> 01:06:32,876 ‪พวกเอลฟ์จะต้องดีใจแน่ 882 01:06:33,626 --> 01:06:36,918 ‪พวกเขาอาจให้รางวัลพ่อก็ได้ ให้ทุกคนเลย 883 01:06:40,376 --> 01:06:42,709 ‪เป็นคนดีนั้นดีกว่าเป็นคนมั่งมีนะครับ พ่อ 884 01:06:43,584 --> 01:06:44,834 ‪ดียิ่งกว่าสิ่งไหนๆ 885 01:06:46,834 --> 01:06:51,001 ‪และถ้าพ่อหลงลืมเรื่องนั้น ‪ก็เท่ากับว่าพ่อหลงลืมแม่ 886 01:06:54,501 --> 01:06:56,168 ‪ฉันจะพานายออกไปจากที่นี่ คิพ 887 01:07:00,459 --> 01:07:02,251 ‪- โจเอล หลีกไปซะ ‪- เขาเป็นลูกฉันนะ! 888 01:07:02,334 --> 01:07:04,668 ‪เขาพยายามช่วยเอลฟ์หนี 889 01:07:06,834 --> 01:07:09,043 ‪- งั้นเราก็จะมัดเขาด้วย ‪- พ่อ 890 01:07:09,126 --> 01:07:11,376 ‪- มัดให้แน่นจนเขาหนีไปไม่ได้ ‪- พ่อ! 891 01:07:11,459 --> 01:07:12,293 ‪เงียบนะ! 892 01:07:15,126 --> 01:07:17,251 ‪ก็ได้ มัดเขาซะ 893 01:07:18,501 --> 01:07:22,168 ‪- มัดเรนเดียร์ไว้ด้วย ‪- พ่อครับ อะไรกันเนี่ย พ่อ! 894 01:07:23,126 --> 01:07:26,418 ‪พ่อครับ ได้โปรด! 895 01:07:27,626 --> 01:07:28,709 ‪พ่อ! 896 01:07:32,709 --> 01:07:33,959 ‪- บลิทเซน! ‪- อยู่นิ่งๆ! 897 01:07:34,043 --> 01:07:35,418 ‪- เย็นไว้! ‪- อย่ายุ่งกับมัน! 898 01:07:35,501 --> 01:07:37,084 ‪ดึงไว้ ดึง 899 01:07:41,918 --> 01:07:44,418 ‪ลองทำเพื่อนผมเจ็บสิ ผมจะงับลูกตาคุณให้ดู 900 01:07:46,293 --> 01:07:48,793 ‪ลูกทำได้ ลูกทำให้มันพูดได้ 901 01:07:48,876 --> 01:07:51,459 ‪ใช่ เขาทำได้ เขามหัศจรรย์จริงๆ 902 01:07:53,709 --> 01:07:57,126 ‪อย่ามองพ่อแบบนั้น เจ้าลูกชาย พ่อทำดีที่สุดแล้ว 903 01:07:57,793 --> 01:07:58,876 ‪นี่ดีที่สุดแล้วเหรอ 904 01:07:59,793 --> 01:08:00,751 ‪ขอพูดตรงๆ นะ 905 01:08:00,834 --> 01:08:03,418 ‪ฉันว่านายตัดสินธาตุแท้ของคนได้ ‪ถ้าตอนเจอกันครั้งแรก… 906 01:08:03,501 --> 01:08:05,626 ‪- เขาพยายามฆ่านายด้วย… ‪- เงียบเถอะ มิกะ 907 01:08:05,709 --> 01:08:06,543 ‪ขวาน 908 01:08:37,793 --> 01:08:40,418 ‪- เงียบไว้ ‪- คุณจะทำอะไร 909 01:08:42,668 --> 01:08:46,501 ‪- ตามพ่อมานะ ‪- ไม่ ทำไมเราต้องทำแบบนั้นด้วย 910 01:08:46,584 --> 01:08:47,876 ‪นี่ นิโคลัส! 911 01:08:56,293 --> 01:08:59,834 ‪ลูกไม่ควรมาที่นี่เลย ไม่ควรหนีมาด้วย 912 01:09:00,501 --> 01:09:04,126 ‪แต่ลูกเป็นลูกพ่อ และไม่ว่ายังไงพ่อก็อยู่ข้างลูก 913 01:09:04,793 --> 01:09:06,001 ‪ลูกยิ้มทำไม 914 01:09:06,876 --> 01:09:08,918 ‪ถึงยังไงพ่อก็ยังเป็นคนดี 915 01:09:13,543 --> 01:09:14,793 ‪ออกมาเร็ว ลิตเติ้ลคิพ 916 01:09:24,043 --> 01:09:25,084 ‪แผนเป็นแบบนี้ 917 01:09:25,168 --> 01:09:27,709 ‪พ่ออยากให้ลูกขี่เรนเดียร์พาคิพกลับไปเอลฟ์เฮล์ม 918 01:09:27,793 --> 01:09:31,043 ‪แล้วลงใต้ไปเรื่อยๆ ‪อย่าหยุดจนกว่าจะถึงกระท่อม 919 01:09:31,918 --> 01:09:34,376 ‪- พวกมันกำลังหนี ‪- ไปเร็ว! 920 01:09:34,459 --> 01:09:35,709 ‪พวกมันจะหนีไปแล้ว! 921 01:09:36,418 --> 01:09:38,001 ‪- ลุกเร็ว ตื่นได้แล้ว! ‪- นิโคลัส 922 01:09:38,084 --> 01:09:39,876 ‪- โจเอลโว้ย! ‪- ไปเลย ลูก! 923 01:09:39,959 --> 01:09:41,626 ‪- ผมไม่ไปถ้าพ่อไม่ไป ‪- เร็วเข้า! 924 01:09:41,709 --> 01:09:45,043 ‪ทุกคนตื่นเร็ว เร็วเข้า ไปเลย! 925 01:09:45,126 --> 01:09:47,293 ‪- พวกมันกำลังจะหนี ‪- พวกมันพาเอลฟ์ไปแล้ว 926 01:09:47,376 --> 01:09:49,251 ‪โจเอล นิโคลัส! 927 01:09:49,334 --> 01:09:50,876 ‪คราวนี้ฉันไม่พลาดแน่! 928 01:09:52,334 --> 01:09:53,793 ‪เร็วอีก บลิทเซน เร็วอีก! 929 01:09:57,668 --> 01:09:59,251 ‪ตามให้ทัน! 930 01:10:01,001 --> 01:10:03,001 ‪โจเอล เราตกลงกันแล้วนะ! 931 01:10:09,793 --> 01:10:11,751 ‪อย่าให้พวกมันหนีไปได้! 932 01:10:12,876 --> 01:10:14,126 ‪พวกมันกำลังหนีไปแล้ว! 933 01:10:15,293 --> 01:10:17,584 ‪หนีให้พ้นล่ะ โจเอล! 934 01:10:18,959 --> 01:10:20,751 ‪เราต้องไปให้เร็วกว่านี้! 935 01:10:26,459 --> 01:10:28,668 ‪เรายังเร็วไม่พอ บลิทเซน! 936 01:10:36,834 --> 01:10:38,459 ‪นิโคลัส ข้างหน้า! 937 01:10:55,293 --> 01:10:58,043 ‪เร็วเข้า บลิทเซน แกมีมนตร์วิเศษอยู่ในตัว! 938 01:10:59,293 --> 01:11:02,001 ‪แบบนั้นแหละ เจ้าหนู แกจะทำได้แล้ว! 939 01:11:04,501 --> 01:11:05,959 ‪พ่อกำลังถ่วงลูก! 940 01:11:06,043 --> 01:11:08,876 ‪อีกนิดเดียว เอาเลย บลิทเซน! 941 01:11:10,918 --> 01:11:13,793 ‪ขอร้อง บินเลย บลิทเซน บิน! 942 01:11:16,418 --> 01:11:18,668 ‪- ไม่นะ พ่อ! ‪- พ่อรักลูก นิโคลัส 943 01:11:18,751 --> 01:11:21,168 ‪- อย่านะครับ ‪- ลูกมีความดีมากมายให้เผื่อแผ่ 944 01:11:21,251 --> 01:11:22,834 ‪และนั่นดียิ่งกว่าสิ่งไหนๆ 945 01:11:22,918 --> 01:11:24,043 ‪ไม่นะครับ พ่อ! 946 01:11:34,001 --> 01:11:36,668 ‪พ่อ ไม่นะ พ่อ! 947 01:11:37,293 --> 01:11:38,418 ‪พ่อครับ ได้โปรด! 948 01:11:38,501 --> 01:11:42,709 ‪พ่อ ไม่นะ! 949 01:11:42,793 --> 01:11:46,043 ‪พ่อครับ! 950 01:12:08,793 --> 01:12:12,876 ‪- เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดที่ผมเคยฟังเลย ‪- ฉันยังเล่าไม่จบนะ 951 01:12:12,959 --> 01:12:15,501 ‪ถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีทางจบแบบมีความสุขแน่ 952 01:12:15,584 --> 01:12:16,876 ‪ก็ไม่เห็นจำเป็นนี่ 953 01:12:16,959 --> 01:12:20,876 ‪ความสุขไม่ใช่เรื่องบังคับ ‪แล้วก็ไม่มีอะไรจบสิ้นลงทั้งนั้น 954 01:12:21,376 --> 01:12:24,126 ‪แหม งั้นก็สุขสันต์วันคริสต์มาสนะ ทุกคน 955 01:12:24,209 --> 01:12:25,543 ‪แต่ป้ารูธฮะ 956 01:12:26,626 --> 01:12:27,876 ‪มีอะไรจ๊ะ ม็อพเพต 957 01:12:29,293 --> 01:12:30,668 ‪นิโคลัสน่าสงสารจัง 958 01:12:33,418 --> 01:12:38,668 ‪ฉันรู้ ความเจ็บปวดที่เขาเจอมันเลวร้ายมาก 959 01:12:46,251 --> 01:12:49,584 ‪ความโศกเศร้าคือราคาที่เราต้องจ่าย ‪เพื่อแลกกับความรัก 960 01:12:51,251 --> 01:12:54,959 ‪และมันก็คุ้มค่าเป็นล้านๆ เท่า 961 01:13:03,543 --> 01:13:04,376 ‪นิโคลัส… 962 01:13:07,084 --> 01:13:08,209 ‪ฉันเสียใจด้วยจริงๆ 963 01:13:11,001 --> 01:13:15,251 ‪แต่ตอนนี้ถึงเวลาที่นิโคลัสต้องทำสิ่งที่ถูกต้อง 964 01:13:16,668 --> 01:13:22,376 ‪และพาลิตเติ้ลคิพกลับบ้านที่เอลฟ์เฮล์ม 965 01:13:45,209 --> 01:13:46,043 ‪ฟังนะ 966 01:13:47,918 --> 01:13:52,501 ‪ฉันรู้ว่านายคงคิดว่าพ่อฉันเป็นมนุษย์ไม่ดี ‪แต่ยังมีมนุษย์ดีๆ อยู่นะ 967 01:13:55,293 --> 01:13:56,668 ‪มนุษย์นั้นซับซ้อน 968 01:14:03,459 --> 01:14:07,001 ‪นิโคลัสพบว่าท้องถนนของเอลฟ์เฮล์มร้างผู้คน 969 01:14:07,668 --> 01:14:09,418 ‪ไม่มีวี่แววของเอลฟ์เลย 970 01:14:12,251 --> 01:14:16,376 ‪มาเธอร์ฮาร์เคอร์ส สำหรับข้อหากระทำ ‪อาชญากรรมรุนแรงต่อชาวเอลฟ์ 971 01:14:16,459 --> 01:14:19,418 ‪เจ้าต้องโทษเนรเทศตลอดชีวิต 972 01:14:19,501 --> 01:14:20,751 ‪ท่านลงโทษเราได้ 973 01:14:20,834 --> 01:14:26,376 ‪แต่ไม่มีวันพรากอุดมการณ์ที่เรายืนหยัดไปได้ 974 01:14:34,834 --> 01:14:36,418 ‪ที่นี่เป็นบ้านของเรานะ 975 01:14:36,501 --> 01:14:37,626 ‪พอที! 976 01:14:39,001 --> 01:14:41,501 ‪เนรเทศ! พวกเจ้าทุกคนถูกเนรเทศ! 977 01:14:41,584 --> 01:14:42,876 ‪ท่านทำแบบนี้ไม่ได้ 978 01:14:42,959 --> 01:14:44,376 ‪ข้าเพิ่งทำไป 979 01:14:44,459 --> 01:14:49,209 ‪เราไม่อาจยอมให้พวกเจ้าเป็นภัยต่อสวัสดิภาพ ‪และทำให้เราแตกแยกกันได้ 980 01:14:50,918 --> 01:14:54,751 ‪พวกเราลืมบทเรียนเรื่องลิตเติ้ลคิพ ‪ที่น่าสงสารกันแล้วเหรอ 981 01:14:56,209 --> 01:14:58,043 ‪ทำไมท่านไม่ถามเขาเองล่ะ 982 01:15:29,293 --> 01:15:32,209 ‪ข้าจะไม่พูดอะไรมากหรอก 983 01:15:40,668 --> 01:15:42,334 ‪ผมว่าคงจบเท่านี้แหละ 984 01:15:44,334 --> 01:15:46,251 ‪ถ้าลิตเติ้ลคิพยังมีชีวิตอยู่… 985 01:15:48,459 --> 01:15:52,501 ‪งั้นความหวังก็ยังคงอยู่ 986 01:15:52,584 --> 01:15:53,751 ‪ขอบคุณพระเจ้า 987 01:15:58,543 --> 01:15:59,376 ‪เดี๋ยว 988 01:16:00,918 --> 01:16:02,626 ‪วางเขาลง เอาเขากลับมานี่ 989 01:16:06,168 --> 01:16:07,334 ‪อวยชัยให้คิพ! 990 01:16:07,418 --> 01:16:09,959 ‪ปรับตัว เราต้องปรับตัว 991 01:16:10,043 --> 01:16:12,668 ‪เดี๋ยว! ข้าขอสั่งพวกเจ้าทุกคน! 992 01:16:40,834 --> 01:16:43,918 ‪- เขาพูดอะไรเหรอ ‪- ยังไม่ได้พูด แค่เคาะประตู 993 01:16:45,668 --> 01:16:47,001 ‪ก็ยังน่าตื่นเต้นอยู่ดี 994 01:16:57,251 --> 01:16:58,084 ‪มีอะไรเหรอ 995 01:17:03,918 --> 01:17:05,751 ‪โอ้ ลูกแม่! 996 01:17:11,751 --> 01:17:13,126 ‪ข้าขอโทษนะ แม่ 997 01:17:13,209 --> 01:17:16,418 ‪ใช่เลย พ่อเจ้ากลับมาเมื่อไร เราได้คุยกันแน่ 998 01:17:23,209 --> 01:17:24,543 ‪เจ้าเจอพ่อของเจ้าแล้วใช่ไหม 999 01:17:29,251 --> 01:17:30,084 ‪ฟังนะ 1000 01:17:31,334 --> 01:17:35,751 ‪สิ่งเดียวในชีวิตที่เรียบง่ายและชัดเจน ‪คือความจริง 1001 01:17:37,418 --> 01:17:38,793 ‪แต่มันก็อาจเจ็บปวดได้ 1002 01:17:42,793 --> 01:17:44,209 ‪ความเจ็บปวดจะมีวันหายไปไหม 1003 01:17:46,709 --> 01:17:47,543 ‪ไม่หรอก 1004 01:17:49,334 --> 01:17:50,751 ‪โกหกสักครั้งก็ไม่ได้เหรอ 1005 01:17:51,376 --> 01:17:54,043 ‪แต่เจ้าเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้ 1006 01:17:54,709 --> 01:17:56,793 ‪แล้วมันจะทำให้เจ้าเข้มแข็งขึ้น 1007 01:17:57,751 --> 01:17:59,001 ‪และนั่นคือความจริง 1008 01:18:05,418 --> 01:18:08,793 ‪ข้าก็ยังไม่เข้าใจนักว่าเจ้าทำได้ยังไง 1009 01:18:09,584 --> 01:18:11,334 ‪ช่วยเล่าให้ข้าฟังตั้งแต่… 1010 01:18:12,293 --> 01:18:13,501 ‪เจ้าช่วยชีวิตลูกเรา 1011 01:18:14,501 --> 01:18:17,418 ‪- เป็นใครก็คงทำแบบนั้นครับ ‪- แต่มีเพียงเจ้าที่ทำ 1012 01:18:17,501 --> 01:18:19,293 ‪ไม่ต้องทำแกร่งมาก ยอมรับคำชมเถอะ 1013 01:18:19,376 --> 01:18:21,334 ‪เราเป็นแค่ช่างทำลูกข่างธรรมดาๆ 1014 01:18:21,418 --> 01:18:22,501 ‪เขาถ่อมตัวน่ะ 1015 01:18:22,584 --> 01:18:24,334 ‪ลูกข่างของพวกเขาวิเศษเหนือใคร 1016 01:18:25,043 --> 01:18:26,209 ‪เพื่อแสดงความขอบคุณ 1017 01:18:26,293 --> 01:18:29,334 ‪เราอยากให้เจ้าเลือกสินค้า ‪ที่ดีที่สุดของเราไปได้เลย 1018 01:18:33,418 --> 01:18:34,709 ‪ผมเคยมีของเล่นแค่ชิ้นเดียว 1019 01:18:37,751 --> 01:18:39,001 ‪ตุ๊กตาหัวผักกาดน่ะครับ 1020 01:18:39,709 --> 01:18:42,376 ‪- แม่เป็นคนทำให้ ‪- เป็นเรื่องเศร้าสุดๆ เลย 1021 01:18:43,043 --> 01:18:45,251 ‪- เขากินมันด้วย ‪- เราต่างก็เคยทำสิ่งที่ต้องเสียใจ 1022 01:18:45,334 --> 01:18:46,709 ‪มีของเล่นแค่ชิ้นเดียวเหรอ 1023 01:18:47,209 --> 01:18:49,834 ‪ได้เล่นกับมันก็ทำให้ผมมีความสุข ‪และรู้สึกถึงความรักแล้ว 1024 01:18:50,834 --> 01:18:52,793 ‪แค่นั้นก็มากกว่าที่เด็กคนหนึ่งจะต้องการ 1025 01:18:58,501 --> 01:19:00,334 ‪- เดี๋ยวนะ ‪- มีอะไรเหรอ 1026 01:19:00,959 --> 01:19:03,293 ‪ทำเพิ่มอีกได้ไหมครับ อีกเยอะๆ เลย 1027 01:19:03,376 --> 01:19:04,918 ‪- ได้สิ แต่… ‪- จะต้องใช้ทุกสิ่งที่คุณมี 1028 01:19:05,001 --> 01:19:07,293 ‪ทั้งของวิบวับ ของเรียงเป็นตั้ง ‪และของที่ไขลานได้ 1029 01:19:07,793 --> 01:19:11,918 ‪- และผมต้องขอยืมผ้าม่านนี่ด้วย ‪- เจ้าจะลักพาตัวเอลฟ์อีกคนใช่ไหม 1030 01:19:12,001 --> 01:19:15,584 ‪- เปล่า เป็นอะไรที่ใหญ่กว่านั้นมาก ‪- เราจะเปิดร้านขายผ้าม่านเหรอ 1031 01:19:16,084 --> 01:19:18,501 ‪- ใช่แล้ว เอาเลย ‪- เราเหลือเวลาไม่มากแล้ว! 1032 01:19:18,584 --> 01:19:22,834 ‪- ฉันยังกินชีสได้ไม่เยอะเลย ‪- ทำไมไม่บอกเล่า ข้าทำชีสกินเองนะ 1033 01:19:22,918 --> 01:19:23,959 ‪แต่งงานกันเถอะจ้ะ 1034 01:19:50,626 --> 01:19:53,168 ‪ไม่เป็นไร ทุกคน ข้าหมุนวงล้ออยู่ 1035 01:20:02,959 --> 01:20:04,668 ‪ล้ออยู่ด้านข้างนะ 1036 01:20:07,668 --> 01:20:09,668 ‪- ขอบคุณครับ ไร้ที่ติเลย ‪- เอาล้อมาหน่อย 1037 01:20:09,751 --> 01:20:13,043 ‪แบบนั้นแหละ ทุกคน ‪ทำได้ดีมากครับ ทำให้ดีต่อไปนะ 1038 01:20:13,668 --> 01:20:14,876 ‪วิเศษมาก ขอบคุณครับ 1039 01:20:15,584 --> 01:20:17,834 ‪ยังไม่เป๊ะ ลองดูใหม่นะ 1040 01:20:19,334 --> 01:20:20,668 ‪ข้าเคยเห็นที่แย่กว่านั้น 1041 01:21:06,834 --> 01:21:09,459 ‪- ขอบคุณค่ะ ‪- ผมอยากให้แม่มาเห็นจัง 1042 01:21:10,543 --> 01:21:13,043 ‪นี่คือทุกอย่างที่แม่เคยหวังไว้ 1043 01:21:14,126 --> 01:21:16,334 ‪เหลืออีกห้านาทีนะ ทุกคน 1044 01:21:16,959 --> 01:21:19,126 ‪- ห้านาที! ‪- เพิ่งลงสีเลย 1045 01:21:19,209 --> 01:21:20,793 ‪สีฟ้าแทนสันติภาพ 1046 01:21:20,876 --> 01:21:22,084 ‪สีแดงแทนความสุขสันต์ 1047 01:21:22,168 --> 01:21:25,334 ‪สีเขียวแทนความมหัศจรรย์ ‪และสีเหลืองทำให้ตาของข้าจั๊กจี้ 1048 01:21:25,418 --> 01:21:26,334 ‪เจ้าชอบไหม 1049 01:21:26,418 --> 01:21:27,668 ‪ไม่ฉูดฉาดไปหน่อยเหรอ 1050 01:21:28,793 --> 01:21:30,334 ‪- ฉันว่าไม่มีที่ติเลยละ ‪- รักเลยจ้ะ 1051 01:21:30,418 --> 01:21:32,668 ‪เจ้าเรนเดียร์นั่นบินไปเองไม่ได้หรอกนะ 1052 01:21:32,751 --> 01:21:35,793 ‪เอาละ ทุกคน ได้เวลาแล้ว เรามีเวลาไม่มาก 1053 01:21:45,626 --> 01:21:47,168 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 1054 01:21:48,251 --> 01:21:50,251 ‪สุขสันต์วันคริสต์มาส! 1055 01:21:52,126 --> 01:21:54,501 ‪- เอานี่ไป ‪- ไม่ครับ ผมรับไว้ไม่ได้หรอก 1056 01:21:54,584 --> 01:21:56,168 ‪เจ้าเป็นพวกเดียวกับเราแล้ว 1057 01:21:57,626 --> 01:22:01,918 ‪เราจะให้เจ้าเป็นตัวแทนของเอลฟ์เฮล์ม ‪ทั้งที่แต่งตัวซอมซ่อไม่ได้ จริงไหม 1058 01:22:02,001 --> 01:22:03,793 ‪พวกเขานับถือในตัวเจ้านะ รู้ไหม 1059 01:22:05,709 --> 01:22:06,668 ‪พวกเราทุกคน 1060 01:22:07,584 --> 01:22:09,876 ‪และไม่ใช่แค่เพราะเจ้าตัวสูงชะลูดด้วย 1061 01:22:13,334 --> 01:22:16,334 ‪ไปเถอะ เอลฟ์เฮล์มคือบ้านของเจ้าแล้ว 1062 01:22:16,918 --> 01:22:19,043 ‪จงออกไปและทำให้เราภูมิใจ 1063 01:22:22,918 --> 01:22:24,001 ‪มีทั้งหมดเท่านี้ 1064 01:22:24,084 --> 01:22:26,168 ‪- ขอบคุณสำหรับทุกอย่างครับ ‪- บินปลอดภัยนะ 1065 01:22:27,126 --> 01:22:29,251 ‪เรารับช่วงต่อเองครับ แล้วเจอกันนะ 1066 01:22:29,334 --> 01:22:30,584 ‪เราหวังพึ่งเจ้าแล้ว 1067 01:22:31,251 --> 01:22:32,251 ‪หยุดนะ! 1068 01:22:39,418 --> 01:22:42,251 ‪มนุษย์ผู้นั้นไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากเอลฟ์เฮล์ม 1069 01:22:48,334 --> 01:22:50,584 ‪เขาพาเอลฟ์ตัวน้อยกลับมาหาเรา 1070 01:22:52,668 --> 01:22:54,084 ‪ไชโยให้เลย 1071 01:22:55,626 --> 01:22:59,793 ‪แต่ถ้าเป็นเด็กคนเดียวเทียบกับคนทั้งชุมชนล่ะ 1072 01:23:02,293 --> 01:23:07,126 ‪เราต้องไม่ยอมให้สิ่งที่เราได้รับ ‪มาบังตาไม่ให้เห็นสิ่งที่อาจสูญเสีย 1073 01:23:07,209 --> 01:23:08,209 ‪บ้านของเรา 1074 01:23:09,709 --> 01:23:10,584 ‪วัฒนธรรมของเรา 1075 01:23:30,876 --> 01:23:31,918 ‪ไม่ เป็นไปไม่ได้ 1076 01:23:46,459 --> 01:23:52,043 ‪เจ้าหนู เจ้าไปได้จี้นั้นมาจากไหน 1077 01:23:56,251 --> 01:23:57,834 ‪เจ้าไปเอามาจากไหน 1078 01:24:02,001 --> 01:24:02,876 ‪จากแม่ของผม 1079 01:24:05,084 --> 01:24:06,584 ‪แม่สวมมันมาทั้งชีวิต 1080 01:24:16,626 --> 01:24:18,584 ‪ข้าไม่เคยนึกเลยว่าจะได้เห็นมันอีก 1081 01:24:21,751 --> 01:24:22,793 ‪นานมาแล้ว… 1082 01:24:26,584 --> 01:24:28,918 ‪มนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งระหกระเหิน ‪เข้ามาในหมู่บ้านเรา… 1083 01:24:31,459 --> 01:24:32,751 ‪เหนื่อยล้าและหลงทาง 1084 01:24:35,668 --> 01:24:37,334 ‪เรารับนางเข้ามา 1085 01:24:38,293 --> 01:24:43,959 ‪นางจิตใจดี เปี่ยมด้วยความรักและความหวัง 1086 01:24:46,959 --> 01:24:48,459 ‪นางกลายเป็นเพื่อนของเรา… 1087 01:24:53,751 --> 01:24:54,584 ‪เพื่อนของข้า… 1088 01:24:57,918 --> 01:25:02,834 ‪จนกระทั่งวันที่หิมะละลาย ‪และนางกลับสู่บ้านตนที่อยู่ทางใต้ 1089 01:25:04,543 --> 01:25:06,251 ‪พกช็อกโกแลตไปเต็มกระเป๋า 1090 01:25:10,418 --> 01:25:12,543 ‪ช็อกโกแลตทั้งหมดของข้าก็อยู่ในนั้น 1091 01:25:14,834 --> 01:25:18,584 ‪เท่าที่ข้าจำได้ ไดเมลซ่า 1092 01:25:20,209 --> 01:25:24,459 ‪เคยมีช่วงเวลาที่ท่านรักมนุษย์ยิ่งกว่าสิ่งใด 1093 01:25:26,834 --> 01:25:28,751 ‪แต่นางจากไปโดยไม่ล่ำลาสักคำ 1094 01:25:28,834 --> 01:25:30,251 ‪แม่ไม่เคยลืมเลยนะครับ 1095 01:25:32,709 --> 01:25:35,668 ‪แม่เล่าเรื่องเอลฟ์เฮล์มให้ผมฟังทุกคืน 1096 01:25:37,376 --> 01:25:38,751 ‪มันอยู่ในใจแม่เสมอ 1097 01:25:42,751 --> 01:25:43,751 ‪ลูมิ 1098 01:25:49,959 --> 01:25:51,126 ‪เราเรียกนางว่าลูมิ 1099 01:25:51,626 --> 01:25:52,459 ‪ลูมิ 1100 01:25:56,793 --> 01:26:00,501 ‪เด็กหญิงผู้เคยมาเยือน แต่อยู่ได้เพียงไม่นาน 1101 01:26:04,751 --> 01:26:05,709 ‪ข้าเห็นนาง 1102 01:26:08,751 --> 01:26:10,251 ‪ข้าเห็นนางในตัวเจ้าได้เลย 1103 01:26:17,084 --> 01:26:18,584 ‪แม่ผมเล่าว่าเอลฟ์เฮล์ม 1104 01:26:19,168 --> 01:26:22,334 ‪เป็นดินแดนที่เปี่ยมด้วยความหวัง ‪และความสุขที่สุดในโลก 1105 01:26:24,418 --> 01:26:27,668 ‪และมันควรกลับไปเป็นแบบนั้น ‪โดยเฉพาะในวันคริสต์มาส 1106 01:26:32,793 --> 01:26:33,959 ‪วันที่แม่เอามาตั้งเป็นชื่อผม 1107 01:26:37,709 --> 01:26:43,459 ‪นางเรียกเจ้าว่าคริสต์มาสสินะ 1108 01:26:47,043 --> 01:26:50,251 ‪เรายังพอมีเวลาก่อนจะถึงวันสำคัญนะ 1109 01:26:52,126 --> 01:26:54,918 ‪เราควรทำให้มันเป็นวันที่ดีที่สุด 1110 01:26:57,543 --> 01:26:58,543 ‪พร้อมไหม เพื่อนยาก 1111 01:26:58,626 --> 01:26:59,459 ‪พร้อมตั้งแต่เกิดแล้ว 1112 01:27:02,168 --> 01:27:03,751 ‪นายพูดกับเจ้าเรนเดียร์สินะ 1113 01:27:05,459 --> 01:27:06,876 ‪เร็วอีก บลิทเซน เร็วขึ้นอีก! 1114 01:27:12,543 --> 01:27:13,918 ‪แล้วเจอกันใหม่นะ สหาย! 1115 01:27:15,418 --> 01:27:17,459 ‪บินให้สนุกนะ ฟาเธอร์คริสต์มาส! 1116 01:27:40,876 --> 01:27:42,543 ‪ตรงนั้น บลิทเซน ข้างล่างนั่น! 1117 01:28:05,793 --> 01:28:07,418 ‪ฉันว่าฉันทำหางตัวเองงอละ 1118 01:28:07,501 --> 01:28:08,334 ‪ใครน่ะ 1119 01:28:10,584 --> 01:28:11,709 ‪มีอะไรอยู่ในถุงใบนั้น 1120 01:28:13,334 --> 01:28:16,334 ‪ความหวัง เวทมนตร์และสิ่งมหัศจรรย์พ่ะย่ะค่ะ 1121 01:28:17,001 --> 01:28:17,876 ‪องครักษ์! 1122 01:28:17,959 --> 01:28:22,709 ‪เดี๋ยว สิ่งที่พระองค์เพียรตามหาไงพ่ะย่ะค่ะ ‪การค้นพบที่จะจุดประกายความหวังอีกครั้ง 1123 01:28:22,793 --> 01:28:23,793 ‪อ๋อ นั่นน่ะเอง 1124 01:28:25,334 --> 01:28:27,376 ‪ข้าเกือบถอดใจไปหมดแล้ว 1125 01:28:28,459 --> 01:28:32,126 ‪ได้เห็นม้าที่มีคนเอาเขาไปปักบนหัวมันบ่อยๆ เข้า ‪เจ้าก็จะเริ่มไม่ไว้ใจใคร 1126 01:28:32,209 --> 01:28:33,126 ‪เดี๋ยวพ่ะย่ะค่ะ 1127 01:28:33,209 --> 01:28:34,293 ‪องครักษ์! 1128 01:28:34,918 --> 01:28:35,918 ‪เลิกเรียกสักที 1129 01:28:36,001 --> 01:28:39,751 ‪- ข้าว่าไม่มีใครอยู่ข้างนอกหรอก ‪- แค่ลองดูก่อน ได้โปรด 1130 01:28:42,376 --> 01:28:44,709 ‪ก็ได้ เอาสิ เอาให้ข้าดูเลย 1131 01:29:01,709 --> 01:29:03,376 ‪ดูไม่ค่อยมีมนตร์วิเศษเท่าไรนะ 1132 01:29:07,293 --> 01:29:08,501 ‪มันจะได้ผลยังไงกัน 1133 01:29:21,376 --> 01:29:22,459 ‪เราจะเริ่มจากหลังนั้น 1134 01:29:35,751 --> 01:29:37,293 ‪พระราชาช่วยยันขาสามัญชนได้ไหม 1135 01:29:38,459 --> 01:29:39,418 ‪องค์นี้ทำได้ 1136 01:29:59,709 --> 01:30:00,834 ‪เข้ามาได้ยังไงพ่ะย่ะค่ะ 1137 01:30:03,168 --> 01:30:05,001 ‪- แล้วยังไงต่อ ‪- ดูนะ 1138 01:30:21,668 --> 01:30:23,251 ‪โฮะ โฮะ โฮะ 1139 01:30:40,334 --> 01:30:44,876 ‪นิโคลัสแสดงให้พระราชาได้เห็นว่า ‪มันไม่ได้เกี่ยวกับของขวัญ 1140 01:30:47,168 --> 01:30:49,376 ‪ถึงแม้พวกมันจะวิเศษมากก็ตาม 1141 01:30:53,376 --> 01:30:55,501 ‪แต่เป็นเรื่องของสิ่งที่แฝงอยู่ในนั้น 1142 01:30:56,126 --> 01:30:57,209 ‪ชิ้นนี้สิ 1143 01:30:59,501 --> 01:31:03,334 ‪เรามอบในสิ่งที่เรามีเพื่อแสดงออกว่าเราห่วงใย 1144 01:31:07,668 --> 01:31:10,459 ‪จากนั้นเราก็แบ่งปันความสุขร่วมกัน 1145 01:31:19,543 --> 01:31:23,543 ‪แล้วความสุขนั้นก็งอกเงยเป็นความหวัง 1146 01:31:24,834 --> 01:31:30,168 ‪สู่บ้านทีละหลัง จนกระทั่งกระจายทั่วดินแดน 1147 01:31:30,251 --> 01:31:32,043 ‪ข้าขอสิ่งใหม่ๆ 1148 01:31:32,668 --> 01:31:35,876 ‪เจ้ากลับนำสิ่งที่เราหลงลืมว่ามีอยู่แล้วมาให้ 1149 01:31:36,626 --> 01:31:37,459 ‪ขอบคุณนะ 1150 01:31:38,001 --> 01:31:40,501 ‪- งั้นก็โชคดีนะพ่ะย่ะค่ะ ‪- ไปนะครับ 1151 01:31:42,751 --> 01:31:45,876 ‪- นั่นเจ้าคิดว่าจะไปไหน ‪- กระหม่อมเสร็จเรื่องที่นี่แล้ว 1152 01:31:45,959 --> 01:31:47,418 ‪เสร็จแล้วเหรอ 1153 01:31:47,501 --> 01:31:50,584 ‪กระหม่อมเสนอแนวคิดไปแล้ว ‪ทำให้ทอดพระเนตรแล้วว่าแบบไหนถึงได้ผล 1154 01:31:51,376 --> 01:31:54,043 ‪- ข้าเลยต้องมอบหมายให้คนทำหน้าที่ไง ‪- เยี่ยมเลย 1155 01:31:54,543 --> 01:31:55,709 ‪เยี่ยม เจ้าเริ่มได้เมื่อไร 1156 01:31:58,168 --> 01:32:00,126 ‪ข้าแทบไม่รู้จักเจ้า แต่ดูเหมือนว่า 1157 01:32:00,209 --> 01:32:04,501 ‪ถ้าจะมีใครสมควรได้รับความสุขล้น ‪จากการแจกจ่ายความรักและเป็นที่รัก… 1158 01:32:04,584 --> 01:32:06,168 ‪คนนั้นก็คือเจ้า สหายตัวน้อย 1159 01:32:07,251 --> 01:32:09,584 ‪อีกอย่างมันก็แค่ปีละวัน 1160 01:32:10,668 --> 01:32:12,001 ‪เราจะเรียกมันว่าอะไรดี 1161 01:32:12,501 --> 01:32:16,168 ‪ไม่เห็นยาก วันนิโคลัสกับมิกะ หนูพูดได้ของเขา 1162 01:32:18,334 --> 01:32:19,543 ‪พอจะคิดชื่ออื่นออกไหม 1163 01:32:30,043 --> 01:32:32,584 ‪ทรงรู้ไหมว่ายังมีใครอีกที่ต้องการ ‪เวทมนตร์เพื่อให้มีศรัทธา 1164 01:32:32,668 --> 01:32:33,543 ‪ใครเหรอ 1165 01:32:34,251 --> 01:32:37,084 ‪- หัวขโมย! ‪- เผ่นเร็ว! 1166 01:32:37,168 --> 01:32:38,126 ‪หัวขโมย! 1167 01:32:39,418 --> 01:32:41,584 ‪- ผู้บุกรุก! ‪- ไปกันเลย! 1168 01:32:43,793 --> 01:32:45,418 ‪ไงฮะ ป้าคาร์ลอตต้า! 1169 01:32:45,501 --> 01:32:47,251 ‪ผมเอง นิโคลัส 1170 01:32:47,334 --> 01:32:50,168 ‪ผมขี่เรนเดียร์บินได้ แล้วหนูของผมก็พูดได้แล้ว 1171 01:32:50,251 --> 01:32:51,126 ‪แต่นแต๊น 1172 01:32:51,209 --> 01:32:54,209 ‪- และดูสิ เราพาเพื่อนมาด้วย พระราชาละ ‪- สวัสดี 1173 01:32:55,584 --> 01:32:56,418 ‪สวัสดีเพคะ 1174 01:32:57,543 --> 01:33:01,168 ‪ผมแค่กลับมาบอกป้าว่าเวทมนตร์มีจริงนะ 1175 01:33:01,251 --> 01:33:02,918 ‪ใช่แล้ว มีจริงเลยละ! 1176 01:33:03,543 --> 01:33:04,418 ‪กระเป๋าไง 1177 01:33:04,501 --> 01:33:07,293 ‪โอ้ จริงด้วย ลองดูในกระเป๋าสิครับ 1178 01:33:18,209 --> 01:33:19,793 ‪ขอบใจนะ นิโคลัส! 1179 01:33:22,876 --> 01:33:25,626 ‪กระสอบแทบไม่เหลือของเล่นแล้ว 1180 01:33:25,709 --> 01:33:30,251 ‪แต่สำหรับนิโคลัส การผจญภัยเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น 1181 01:33:32,959 --> 01:33:35,459 ‪แล้วจากนั้น พระราชา 1182 01:33:36,168 --> 01:33:37,459 ‪หนู 1183 01:33:37,543 --> 01:33:38,543 ‪เรนเดียร์ 1184 01:33:39,293 --> 01:33:41,209 ‪และเด็กชายที่ชื่อคริสต์มาส 1185 01:33:42,001 --> 01:33:45,668 ‪ก็ได้บินหายกลับไปบนท้องฟ้า 1186 01:33:48,043 --> 01:33:49,376 ‪ผมไม่เข้าใจอะ 1187 01:33:49,459 --> 01:33:50,834 ‪ปีหน้าอาจเข้าใจก็ได้ 1188 01:33:50,918 --> 01:33:54,543 ‪- ไม่เอาน่า ง่ายจะตาย ใช้… ‪- เดี๋ยว ผมคิดเองได้ 1189 01:34:00,418 --> 01:34:01,334 ‪ผมเข้าใจแล้ว 1190 01:34:06,709 --> 01:34:08,918 ‪เราขอฟังเรื่องอื่นอีกเร็วๆ นี้ได้ไหมครับ 1191 01:34:09,001 --> 01:34:11,793 ‪ได้ทุกเมื่อที่พวกเธอต้องการเลย 1192 01:34:11,876 --> 01:34:13,043 ‪พรุ่งนี้เลยดีไหมคะ 1193 01:34:17,043 --> 01:34:19,668 ‪เฮ้ ทำอะไรกันอยู่ 1194 01:34:19,751 --> 01:34:20,918 ‪- เลยเวลานอนแล้วนี่ ‪- พ่อฮะ 1195 01:34:21,001 --> 01:34:23,668 ‪ผมว่าปีหน้าเราให้ฟาเธอร์คริสต์มาส ‪ทำหน้าที่ของเขาได้แล้วละ 1196 01:34:23,751 --> 01:34:26,584 ‪- ได้สิ เอาเป็น… ‪- พ่อ 1197 01:34:37,709 --> 01:34:38,751 ‪พ่อไม่ได้… 1198 01:34:44,876 --> 01:34:46,834 ‪- พ่อไม่ได้… ‪- ทุกอย่างมีหนทางของมันเสมอ 1199 01:34:47,918 --> 01:34:49,834 ‪เมื่อค่ำคืนที่มืดมิดที่สุดจบลง 1200 01:34:51,209 --> 01:34:53,168 ‪ตะวันจะขึ้น 1201 01:34:53,251 --> 01:34:55,668 ‪แล้วเช้าวันคริสต์มาสจะกลับมาอีกครั้ง 1202 01:34:55,751 --> 01:34:59,168 ‪วันที่ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นได้ 1203 01:34:59,251 --> 01:35:00,251 ‪ผม… 1204 01:35:04,293 --> 01:35:06,168 ‪แม่คงชอบแบบนี้แน่ 1205 01:35:07,959 --> 01:35:10,126 ‪แม่จะไม่มีวันกลับมาอีกแล้วใช่ไหมฮะ 1206 01:35:12,209 --> 01:35:16,418 ‪จ้ะ แต่พวกเธอคือความทรงจำ ‪ที่ดีที่สุดของแม่เธอแล้ว 1207 01:35:37,501 --> 01:35:39,376 ‪- ป้ารูธคะ ‪- จ๊ะ 1208 01:35:39,459 --> 01:35:41,959 ‪วันคริสต์มาสมีจุดเริ่มต้นแบบนั้นจริงๆ เหรอคะ 1209 01:35:43,376 --> 01:35:47,209 ‪ต้องใช่สิ ใช่อยู่แล้ว เธอก็รู้ว่าฉันไม่เคยโกหก 1210 01:43:14,209 --> 01:43:19,209 ‪คำบรรยายโดย มนัสวี ศักดิษฐานนท์