1
00:00:05,240 --> 00:00:08,720
‎(ผลงานซีรีย์ของ NETFLIX)

2
00:00:44,440 --> 00:00:45,280
‎ให้ลูกค้าเข้ามาได้

3
00:00:49,840 --> 00:00:51,040
‎เชิญเลยครับ

4
00:00:52,040 --> 00:00:54,400
‎ไม่จำเป็นต้องพูดกันให้มากความครับ

5
00:00:54,480 --> 00:00:57,440
‎ผมอยากให้พวกคุณกินดื่มและสนุกกันให้เต็มที่

6
00:00:57,520 --> 00:00:59,480
‎เชิญสนุกกันให้เต็มที่ครับ

7
00:00:59,560 --> 00:01:02,080
‎ไดเบลฟื้นคืนชีพแล้ว

8
00:01:34,640 --> 00:01:36,640
‎เราขอตั้งปณิธานว่าในภายภาคหน้า

9
00:01:37,000 --> 00:01:42,800
‎เมืองทุกเมืองในบาวาเรีย

10
00:01:42,880 --> 00:01:45,520
‎ศูนย์กลางการค้าจนถึงชนบท

11
00:01:46,040 --> 00:01:51,880
‎จะไม่มีเบียร์ที่หมักจากสิ่งอื่นนอกจากข้าวบาร์เลย์

12
00:01:51,960 --> 00:01:58,600
‎ฮ็อปส์และน้ำจากบาวาเรียเท่านั้น

13
00:02:10,840 --> 00:02:13,120
‎ผมคิดว่าธุรกิจของเราจบไปแล้วซะอีก

14
00:02:13,200 --> 00:02:14,040
‎เราต้องคุยกัน

15
00:02:14,120 --> 00:02:16,000
‎- ไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว
‎- ปิดร้านก่อน

16
00:02:16,080 --> 00:02:17,800
‎เปิดไว้แบบนี้แหละ

17
00:02:20,560 --> 00:02:23,080
‎ฉันบอกนายแล้วไง
‎ว่าฉันเกลียดเรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจฉัน

18
00:02:24,480 --> 00:02:27,320
‎ผมเป็นผู้ให้บริการ ไม่ใช่ขี้ข้า

19
00:02:27,640 --> 00:02:29,840
‎คุณไม่ใช่ลูกค้ารายเดียวของผม

20
00:02:29,920 --> 00:02:32,680
‎ก็อาจะใช่
‎แต่นายเคยทำงานให้ฉัน

21
00:02:33,920 --> 00:02:35,440
‎เจ้าหน้าที่วีสน์เริ่มสงสัยแล้ว

22
00:02:35,520 --> 00:02:38,320
‎ว่าพวกมนุษย์กินคนนั่น
‎ตัดหัวโฮฟลิงเกอร์จริงรึเปล่า

23
00:02:38,800 --> 00:02:41,880
‎แล้วถ้าทุกคนเล็งไปที่ผู้ชายที่เลี้ยงหมา
‎ฉันก็มีปัญหา

24
00:02:43,120 --> 00:02:45,000
‎ผมจะดูแลเจ้าหน้าที่คนนั้นเอง

25
00:02:46,240 --> 00:02:48,640
‎ฉันรับไม่ได้ที่มีใครมาขุดคุ้ยเรื่องนี้

26
00:02:51,920 --> 00:02:53,160
‎ฉะนั้น...

27
00:02:55,440 --> 00:02:56,640
‎ฉันยินดี...

28
00:02:57,920 --> 00:03:00,000
‎จะจ่ายเพิ่มให้

29
00:03:02,720 --> 00:03:04,680
‎เพื่อไม่ให้เรื่องนี้ถูกเปิดโปง

30
00:03:20,480 --> 00:03:22,760
‎จบเรื่องแล้วล่ะ สหาย

31
00:04:22,200 --> 00:04:23,120
‎พ่อคะ

32
00:04:24,480 --> 00:04:26,080
‎ต้นมิลก์ทิสเติล

33
00:04:27,200 --> 00:04:28,880
‎เหล็กเขี่ยไฟ

34
00:05:58,800 --> 00:05:59,760
‎แม่ครับ

35
00:06:07,720 --> 00:06:09,160
‎มานี่สิ มา

36
00:06:15,440 --> 00:06:18,120
‎ลูกเชื่อฟังแม่มาตลอด

37
00:06:18,320 --> 00:06:19,640
‎ตั้งแต่ลูกยังเล็ก

38
00:06:23,120 --> 00:06:26,240
‎ตาของลูกสอนวิธีการทำเบียร์ให้แม่ทุกเรื่อง

39
00:06:27,200 --> 00:06:28,920
‎แม่อยากเป็นเหมือนท่าน

40
00:06:30,120 --> 00:06:31,960
‎แล้วพ่อของลูกก็เข้ามา

41
00:06:33,240 --> 00:06:35,960
‎เขาทำให้แม่เอาจริงเอาจังกับเรื่องนี้
‎เราเป็นทีมที่แข็งแกร่ง

42
00:06:36,920 --> 00:06:38,520
‎จนกระทั่งมีลูก

43
00:06:41,280 --> 00:06:42,600
‎แม่วางมือจากการทำเบียร์

44
00:06:44,040 --> 00:06:46,480
‎มาเป็นแม่คนและเป็นเจ้าของร้านเหล้า

45
00:06:50,920 --> 00:06:54,360
‎เราฟูมฟักลูกชายทั้งสองของเรา
‎ด้วยทุกอย่างที่เรามี

46
00:06:54,440 --> 00:06:57,720
‎เพื่อให้มันเติบใหญ่และพรากทุกอย่างไปจากเรา

47
00:06:59,760 --> 00:07:03,400
‎กลับไปหานางอสรพิษของแกซะ
‎กลับไปรังของแก

48
00:07:04,560 --> 00:07:08,280
‎และอย่าได้คิดเชียว
‎ว่าแกจะแย่งโรงเบียร์ของฉันไปได้

49
00:07:21,000 --> 00:07:22,280
‎ไม่

50
00:07:24,480 --> 00:07:27,440
‎ไม่

51
00:07:35,040 --> 00:07:36,840
‎(สู่โอลด์ไดเบล)

52
00:07:45,400 --> 00:07:47,000
‎โต๊ะ 17 สองลิตรด้วย

53
00:07:49,400 --> 00:07:51,120
‎ฉันต้องไม่เห็นเหยื่อกไหนว่าง

54
00:07:54,600 --> 00:07:55,760
‎คุณไปเจอเธอมาแล้วเหรอ

55
00:07:57,360 --> 00:07:58,960
‎- ใช่
‎- เป็นไงคะ

56
00:08:01,240 --> 00:08:02,920
‎แม่กำลังกลายเป็นบ้า ที่รัก

57
00:08:09,600 --> 00:08:11,360
‎ยกไวไปแล้ว

58
00:08:16,000 --> 00:08:17,600
‎คุณเลิกล้มตอนนี้...

59
00:08:18,040 --> 00:08:20,320
‎แล้วขึ้นเรือไปอเมริกาเที่ยวถัดไปก็ยังทันนะ

60
00:08:20,760 --> 00:08:22,280
‎ดีไหมล่ะ ที่รัก

61
00:08:22,360 --> 00:08:24,920
‎ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง
‎แล้วข้ามน้ำข้ามทะเลไปเริ่มกันใหม่

62
00:08:25,960 --> 00:08:27,520
‎คุณทำไม่ได้หรอก

63
00:08:28,240 --> 00:08:30,600
‎โรมัน โฮฟลิงเกอร์ไม่เคยหนี
‎เขามีแต่จะมองไปข้างหน้า

64
00:08:31,400 --> 00:08:33,880
‎- แล้วมันเพื่ออะไรกัน
‎- เพื่อเราไง

65
00:08:33,960 --> 00:08:34,800
‎ใช่สิ

66
00:08:35,600 --> 00:08:37,440
‎อีกปากที่ต้องหาเลี้ยง

67
00:08:39,360 --> 00:08:41,880
‎"หากอยากเห็นรุ้งงามก็ต้องอดทนในยามฝนพรำ"

68
00:08:42,920 --> 00:08:44,960
‎แม่น่าจะบอกกับฉันแบบนั้นเสมอ

69
00:08:45,400 --> 00:08:47,600
‎บางทีทั้งหมดที่เกิดขึ้นอาจมีเหตุผลในตัวของมัน

70
00:08:47,680 --> 00:08:50,840
‎บางทีทุกสิ่งล่มสลายไป
‎ก็เพื่อให้เราได้สร้างสิ่งใหม่ๆ

71
00:08:51,400 --> 00:08:53,960
‎ตอนไหนจะดีกว่าตอนนี้ โรมัน
‎มีใครอีกเหรอที่ดีกว่าคุณ

72
00:09:30,280 --> 00:09:31,280
‎สวัสดี

73
00:09:33,280 --> 00:09:35,080
‎ดูสิว่าใครหลับปุ๋ยเลย

74
00:09:36,360 --> 00:09:39,000
‎แล้วเห็นรึยัง ไม่เห็นต้องใส่กลอนเลย

75
00:09:40,080 --> 00:09:43,040
‎- ฉันดีใจนะที่เธอกลับบ้าน
‎- ทำไมเขาถึงหลับได้

76
00:09:43,600 --> 00:09:46,640
‎เธอจะทิ้งบ้านทั้งวันไม่ได้นะ

77
00:09:47,520 --> 00:09:49,960
‎เด็กน่ะต้องการครอบครัว

78
00:09:50,040 --> 00:09:51,600
‎เราไม่ได้เป็นครอบครัวกัน

79
00:09:52,120 --> 00:09:56,000
‎เราก็แค่สัตว์สี่เท้า
‎ที่คุณจะปู้ยี่ปู้ยำยังไงก็ได้ต่างหาก

80
00:09:56,720 --> 00:09:57,960
‎หุบปากของเธอซะ

81
00:09:58,240 --> 00:09:59,080
‎เธอ...

82
00:10:01,200 --> 00:10:02,760
‎เธอไม่เคยเชื่อในตัวฉันเลย

83
00:10:04,880 --> 00:10:05,920
‎ตบฉันสิ

84
00:10:07,200 --> 00:10:09,840
‎ฉันไม่กลัวอีกแล้วว่าแกจะทุบตีฉันยังไง

85
00:10:19,320 --> 00:10:20,520
‎โอ้พระเจ้า

86
00:10:23,040 --> 00:10:26,120
‎แค่ให้ดื่มนิดหน่อยจะได้สงบสติอารมณ์
‎เดี๋ยวก็ฟื้นน่า

87
00:10:29,560 --> 00:10:31,280
‎มื้อเย็นมีอะไรกินบ้าง

88
00:11:32,320 --> 00:11:35,280
‎พ่อมีส่วนเกี่ยวข้อง
‎เรื่องการบันทึกภาพลุดวิก โฮฟลิงเกอร์รึเปล่า

89
00:11:42,160 --> 00:11:44,480
‎พ่อมีส่วนเกี่ยวข้อง
‎เรื่องการตายของพ่อเขารึเปล่า

90
00:11:47,360 --> 00:11:48,520
‎ลูกมาที่นี่ทำไม

91
00:11:56,160 --> 00:11:57,480
‎โรมันต้องการเงิน

92
00:11:58,280 --> 00:11:59,120
‎พ่อต้องการเบียร์

93
00:12:01,000 --> 00:12:02,600
‎จะเรียกว่าการลงทุนก็ได้

94
00:12:03,480 --> 00:12:06,280
‎โรมันมาจากครอบครัว
‎ผู้ผลิตเบียร์เก่าแก่ของมิวนิค

95
00:12:06,840 --> 00:12:09,360
‎เขาไม่จำเป็นต้องหลบ
‎อยู่หลังพ่อค้าคนกลางพวกนั้น

96
00:12:10,680 --> 00:12:13,640
‎ไม่ใช่แค่ส่งเบียร์ให้พ่อได้
‎แต่เขายังทำให้มันประสบความสำเร็จได้ด้วย

97
00:12:28,600 --> 00:12:30,320
‎พ่อจะเป็นคนยื่นข้อเสนอให้เขา

98
00:12:32,400 --> 00:12:34,760
‎และถ้าหนูรู้ว่าพ่อเล่นไม่ซื่อกับเขา...

99
00:12:36,840 --> 00:12:38,400
‎หนูจะหักหลังพ่อเหมือนกัน

100
00:12:45,880 --> 00:12:46,720
‎ตกลง

101
00:12:50,080 --> 00:12:51,400
‎อย่าเอาชื่อหนูไปยุ่งกับเรื่องนี้

102
00:13:23,400 --> 00:13:24,600
‎เอาล่ะ งั้นก็

103
00:13:24,680 --> 00:13:25,760
‎พ้นข้อกล่าวหา

104
00:13:27,440 --> 00:13:28,760
‎พวกนายไปพักได้

105
00:13:33,560 --> 00:13:34,920
‎ผมควรเข้าใจว่าไง

106
00:13:36,080 --> 00:13:37,840
‎คนดีคนนี้เป็นผู้บริสุทธิ์

107
00:13:39,200 --> 00:13:41,920
‎เมื่อเช้าเราเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่กลางถนน

108
00:13:42,000 --> 00:13:44,680
‎ในฮาอิดเฮาเซิน ท่าทางสับสนมาก

109
00:13:44,760 --> 00:13:47,000
‎พ่อของเธอถูกแทงเสียชีวิต

110
00:13:47,800 --> 00:13:50,880
‎ชนชั้นล่างสุด แหล่งอาชญากรรม

111
00:13:57,560 --> 00:13:59,240
‎เด็กคนนั้นเสียสติไปแล้ว

112
00:13:59,480 --> 00:14:01,200
‎เราเลยพาเธอไปสถานสงเคราะห์เด็ก

113
00:14:01,280 --> 00:14:04,720
‎เราไม่สามารถสอบถามข้อมูลที่เป็นประโยชน์
‎จากเธอได้เลย

114
00:14:04,800 --> 00:14:05,720
‎พ่อคะ

115
00:14:06,600 --> 00:14:08,040
‎ต้นมิลก์ทิสเติล

116
00:14:09,280 --> 00:14:10,760
‎เหล็กเขี่ยไฟ

117
00:14:12,160 --> 00:14:15,280
‎ทีนี้เดาสิว่าเราเจออะไร
‎ในกระเป๋ากระโปรงของเธอ

118
00:14:18,520 --> 00:14:20,480
‎มันเคยเป็นของพ่อนายใช่ไหม

119
00:14:26,800 --> 00:14:28,320
‎แล้วก็สุนัขตัวเขื่องตัวหนึ่ง

120
00:14:29,680 --> 00:14:31,400
‎ที่เราพลาดไป

121
00:14:33,040 --> 00:14:37,720
‎สุนัขตัวนั้นมีแรงกัดราวๆ 2,000 นิวตัน

122
00:14:37,800 --> 00:14:40,440
‎ซึ่งพอๆ กับน้ำหนักของกิโยติน

123
00:14:40,520 --> 00:14:42,720
‎หรือถ้าจะให้พูดอีกอย่างคือ

124
00:14:42,800 --> 00:14:44,720
‎มันสามารถกัดคอคนให้ขาดได้

125
00:14:47,120 --> 00:14:51,640
‎พ่อของคุณเป็นเหยื่อ
‎ของการฆ่าชิงทรัพย์ที่แสนอำมหิต

126
00:14:55,240 --> 00:14:57,080
‎คดีปิดแล้ว

127
00:14:57,800 --> 00:14:59,000
‎ลาก่อน

128
00:15:22,200 --> 00:15:23,440
‎เอ่อ...

129
00:15:23,680 --> 00:15:25,080
‎นี่ไงล่ะ...

130
00:15:25,160 --> 00:15:27,360
‎ไม่ใช่ฮะ ต้องเป็นกากบาทฮะ

131
00:15:27,440 --> 00:15:29,480
‎กากบาทอันไหนล่ะ มันมีแค่อันเดียวนี่จ้ะ

132
00:15:29,560 --> 00:15:31,080
‎- อันนั้นไง
‎- เห็นแล้ว

133
00:15:33,080 --> 00:15:33,960
‎ได้แล้วจ้ะ

134
00:15:35,480 --> 00:15:36,440
‎นี่ไง ดูสิ

135
00:15:38,520 --> 00:15:40,440
‎แม่ของลูกไม่ได้โง่นะจ๊ะ

136
00:15:42,560 --> 00:15:43,480
‎ถึงตาลูกแล้วจ้ะ

137
00:15:49,320 --> 00:15:51,640
‎ถ้าลูกทำอะไรก็ได้อย่างที่อยากทำ...

138
00:15:53,280 --> 00:15:54,680
‎ลูกอยากจะไปไหนดีจ๊ะ

139
00:15:56,360 --> 00:15:58,520
‎อยู่กับแม่จ๋าฮะ

140
00:16:01,560 --> 00:16:02,400
‎แล้วพ่อจ๋าล่ะ

141
00:16:06,400 --> 00:16:07,320
‎ตาของลูกแล้ว

142
00:16:14,920 --> 00:16:16,880
‎ให้ตายสิ ปีนี้ช่างเป็นปีที่เยี่ยมยอดจริงๆ

143
00:16:16,960 --> 00:16:19,200
‎แต่วันพรุ่งนี้ทุกอย่างก็จะจบลงแล้ว

144
00:16:19,280 --> 00:16:21,640
‎วันนี้จะมีการปรับราคาเบียร์นะครับ

145
00:16:21,720 --> 00:16:24,080
‎ราคาจะขึ้นมาลิตรละหนึ่งเฟนนิ่ง

146
00:16:24,160 --> 00:16:25,760
‎เราน่าจะขึ้นสองเฟนนิ่งนะ

147
00:16:25,840 --> 00:16:27,440
‎ดอกไม้ไฟสุดอลังการ

148
00:16:27,520 --> 00:16:30,040
‎คุณจัดการเรื่องนั้นรึยัง...

149
00:16:31,040 --> 00:16:32,240
‎กับคนที่คุณก็รู้ว่าใครน่ะ

150
00:16:32,320 --> 00:16:35,080
‎หมายถึงเพื่อนร่วมงานที่น่ายกย่องของคุณน่ะเหรอ
‎ท่านเทศมนตรี

151
00:16:36,040 --> 00:16:36,920
‎อัวร์บัน

152
00:16:38,680 --> 00:16:40,880
‎ทุกอย่างจะมาเมื่อถึงเวลา

153
00:16:43,560 --> 00:16:47,040
‎"การขึ้นราคาเบียร์ถูกประกาศใช้
‎เป็นที่เรียบร้อยแล้วในวันนี้

154
00:16:47,120 --> 00:16:50,000
‎วันสุดท้ายของเทศกาลวีสน์

155
00:16:50,080 --> 00:16:53,920
‎ที่ไม่ใช่ผู้เที่ยวงานทุกคน
‎จะมีปัญญาดื่มจนเมามายได้"

156
00:16:55,520 --> 00:16:59,600
‎- อะไรเนี่ย แล้วจะเริ่มเมื่อไหร่
‎- มีผลทันที ถ้าเข้าใจไม่ผิดนะ

157
00:16:59,680 --> 00:17:02,280
‎พวกนั้นคิดจะรีดเลือดเราเหมือนรีดนมวัว

158
00:17:02,360 --> 00:17:05,760
‎เพราะแขกก็จะดื่มเหมือนเดิม
‎แต่เขาจะไม่ให้ทิปเราอีก

159
00:17:06,080 --> 00:17:07,480
‎งั้นเราจะทำยังไงกันดี

160
00:17:08,880 --> 00:17:10,040
‎เราจะประท้วง

161
00:17:10,640 --> 00:17:12,960
‎เรื่องแค่นี้มันไม่กระทบถึงพวกข้างบนหรอก

162
00:17:13,040 --> 00:17:15,960
‎พวกนั้นจะหาโสเภณีมาเสิร์ฟแทนเรา

163
00:17:16,040 --> 00:17:17,440
‎พวกเขาไม่มีเวลาขนาดนั้น

164
00:17:18,000 --> 00:17:19,440
‎วันนี้เราจะประท้วง

165
00:17:21,680 --> 00:17:23,160
‎ฉันเบื่อพวกผู้ชาย

166
00:17:23,240 --> 00:17:25,520
‎ที่คอยบงการชีวิตฉันเต็มทีแล้ว

167
00:17:26,160 --> 00:17:27,480
‎ไปบอกทุกคนนะ

168
00:17:28,240 --> 00:17:30,960
‎บ่ายนี้เราจะตัดท่อน้ำเลี้ยงพวกมัน

169
00:17:34,480 --> 00:17:38,320
‎สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลาย
‎ก้าวมาเจอกับความน่าพิศวงกันเลยครับ

170
00:17:38,400 --> 00:17:42,040
‎ไม่เคยมีมาก่อนในเทศกาลวีสน์
‎ความตื่นตาตื่นใจอย่างแท้จริง

171
00:17:42,120 --> 00:17:44,960
‎เหล่านักรบเถื่อนจากซามัวร์ตัวเป็นๆ

172
00:17:45,040 --> 00:17:46,440
‎มนุษย์ซึ่งกินคนเป็นอาหาร

173
00:17:54,520 --> 00:18:00,720
‎(เต็นท์เบียร์ คูร์ท พรังก์)

174
00:18:12,000 --> 00:18:13,800
‎วันนี้เป็นวันดีของนาย โรมัน

175
00:18:14,520 --> 00:18:15,440
‎เดี๋ยวก็รู้

176
00:18:20,800 --> 00:18:22,080
‎ความสำเร็จ พ่อหนุ่ม...

177
00:18:24,440 --> 00:18:26,360
‎มันจะเติบโตเหมือนปุ๋ยในคอกวัว

178
00:18:29,560 --> 00:18:31,880
‎ยิ่งวัวฝูงใหญ่เท่าไหร่อาจมมันก็เยอะเท่านั้น

179
00:18:32,840 --> 00:18:35,720
‎แต่นายก็ยังสร้างปราสาทที่สวยงาม
‎บนยอดอาจมนั้นได้

180
00:18:36,280 --> 00:18:39,520
‎ภาพรวมสำคัญกว่าการมองแยกเป็นส่วนๆ

181
00:18:40,680 --> 00:18:41,600
‎คุณต้องการอะไร

182
00:18:48,960 --> 00:18:52,440
‎ฉันต้องการให้นายรู้ว่าผู้คนจะจดจำเหตุการณ์

183
00:18:52,520 --> 00:18:53,960
‎ครั้งแรกในชีวิตของพวกเขา

184
00:18:54,040 --> 00:18:56,440
‎ไม่ใช่จดจำคนที่พลัดตกข้างทาง

185
00:18:57,880 --> 00:19:00,840
‎พวกเขาจะจดจำเอดิสัน ไม่ใช่เทสล่า

186
00:19:01,640 --> 00:19:03,320
‎พวกลูมิเยร์ ไม่ใช่พวกสกลาดานอฟสกี้

187
00:19:03,720 --> 00:19:04,920
‎ฉัน...

188
00:19:05,760 --> 00:19:06,680
‎ไม่ใช่สทิฟเตอร์

189
00:19:08,040 --> 00:19:10,280
‎ผู้คนรักความตื่นตาตื่นใจ

190
00:19:10,360 --> 00:19:12,320
‎มาตั้งแต่สมัยที่มีแต่น้ำกับขนมปังแล้ว

191
00:19:12,760 --> 00:19:16,320
‎ถ้าเมื่อไหร่ที่มีแต่เรื่องเดิมๆ
‎พวกเขาจะเริ่มหันไปตบกะโหลกของอีกฝ่าย

192
00:19:17,000 --> 00:19:19,560
‎ถ้าสิ่งเก่าๆ ขวางทางสิ่งใหม่ๆ ...

193
00:19:20,840 --> 00:19:22,160
‎มันจะโดนกำจัดให้พ้นทาง

194
00:19:23,000 --> 00:19:24,600
‎เพื่อสิ่งที่เรียกว่าอารยธรรม

195
00:19:27,320 --> 00:19:28,960
‎ให้เราเป็นคนปูทางเถอะ

196
00:19:29,040 --> 00:19:29,920
‎ทางของอนาคต

197
00:19:31,800 --> 00:19:33,360
‎ก่อนที่คนอื่นจะเป็นคนทำ

198
00:19:38,440 --> 00:19:40,080
‎- พูดจบรึยัง
‎- ยัง

199
00:19:42,160 --> 00:19:43,760
‎ฉันต้องการควบรวมกับไดเบลบรูว์

200
00:19:43,840 --> 00:19:46,480
‎นั่นคือทางรอดทางเดียวของเรา

201
00:20:04,680 --> 00:20:05,760
‎ยังไง

202
00:20:08,520 --> 00:20:11,600
‎นายมีเบียร์ที่ดีที่สุดของเมืองอยู่ในมือ
‎และฉันอยากได้มัน

203
00:20:14,400 --> 00:20:16,720
‎นายจะซื้อโรงเบียร์ฮาเซนแบร์เกอร์จากฉัน

204
00:20:17,160 --> 00:20:20,000
‎ตั้งแต่ถูกปิดมันก็เริ่มมีพวกลักเล็กขโมยน้อย
‎ฉันจึงต้องขายมัน

205
00:20:20,600 --> 00:20:23,040
‎หลังจากที่นายซื้อมันไปในราคาหนึ่งมาร์ก

206
00:20:23,120 --> 00:20:24,160
‎นายจะต่อยอดได้ทันที

207
00:20:24,240 --> 00:20:27,480
‎และนั่นจะทำให้ปีหน้า
‎สามารถผลิตได้ถึง 10,000 เฮคโตลิตร

208
00:20:27,560 --> 00:20:30,560
‎รวมกับของไดเบลบรูว์อีก 5,000
‎ก็จะได้ครบ 15,000

209
00:20:31,040 --> 00:20:34,240
‎ซึ่งทำให้เราสามารถ
‎สร้างเต็นท์เบียร์ในงานวีสน์ได้

210
00:20:34,320 --> 00:20:37,040
‎ฉันจะกว้านซื้อที่ดินรอบๆ ในชื่อของนาย

211
00:20:37,120 --> 00:20:39,760
‎แต่จะมีเงินพอก็ต่อเมื่อขายโรงเบียร์
‎ในเนิร์นแบร์กแล้วเสร็จ

212
00:20:39,840 --> 00:20:40,720
‎และจากนั้น...

213
00:20:45,960 --> 00:20:49,480
‎เราจะสร้างโรงที่สองเป็นแบบสมัยใหม่...

214
00:20:50,120 --> 00:20:54,160
‎นั่นจะทำให้กำลังการผลิตของเราเพิ่มขึ้น
‎ถึงสามเท่าจาก 10,000 เฮคโตลิตร

215
00:20:55,320 --> 00:20:57,040
‎สามเท่าเลยล่ะ

216
00:20:59,360 --> 00:21:01,600
‎และหลังจากนั้นเราจะลงสนามใหญ่กันพ่อหนุ่ม

217
00:21:02,560 --> 00:21:05,680
‎เบียร์ขวด ส่งออก ไดเบลบรูว์

218
00:21:06,240 --> 00:21:07,760
‎ศิลปะของนาย เงินของฉัน

219
00:21:08,560 --> 00:21:09,680
‎ภายในปีเดียวเนี่ยนะ

220
00:21:10,280 --> 00:21:12,560
‎ภายในสามเดือนต่างหาก

221
00:21:13,000 --> 00:21:14,520
‎ก็ได้ ขอห้าเดือน

222
00:21:15,200 --> 00:21:17,640
‎คุณมันเพี้ยนสุดๆ ไปเลย

223
00:21:17,720 --> 00:21:21,120
‎ฉันให้นายรับผิดชอบโครงการนี้คนเดียวไมได้

224
00:21:21,200 --> 00:21:23,760
‎ดังนั้นเราจะถือหุ้นกันคนละ 49.5 เปอร์เซ็นต์

225
00:21:24,720 --> 00:21:26,200
‎แล้วหนึ่งเปอร์เซ็นต์ที่เหลือล่ะ

226
00:21:26,280 --> 00:21:27,360
‎มันจะเป็นของคลาร่า

227
00:21:28,160 --> 00:21:30,560
‎โฮฟลิงเกอร์จะเข้ามาบริหารอย่างเป็นทางการ

228
00:21:30,640 --> 00:21:32,920
‎จัดการให้แม่นายยอมรับเรื่องนั้นให้ได้ละกัน

229
00:21:40,440 --> 00:21:42,120
‎- มีคนอื่นอีกไหม
‎- ทุกคนเลย

230
00:21:42,200 --> 00:21:43,080
‎บ้าไปแล้ว

231
00:21:43,520 --> 00:21:45,600
‎- เธอเสียสติรึไง
‎- ไปกันเถอะ

232
00:21:46,480 --> 00:21:49,520
‎- นี่มันเรื่องอะไรกัน
‎- พวกเราก็มีค่าไม่น้อยไปกว่าพวกเขา

233
00:21:49,600 --> 00:21:51,800
‎- หยุดก่อน นี่
‎- ใช่ ต้องแบบนี้สิ

234
00:21:51,880 --> 00:21:52,920
‎เธอมันบ้าไปแล้ว

235
00:21:54,440 --> 00:21:55,600
‎- ไปกันเถอะ
‎- นี่

236
00:21:57,360 --> 00:21:59,320
‎เธอเป็นบ้าไปแล้วรึไง

237
00:21:59,400 --> 00:22:01,240
‎ทำไมถึงทำบ้าๆ แบบนี้ ลีน่า

238
00:22:01,320 --> 00:22:04,000
‎จะให้ลูกค้าเสิร์ฟกันเองรึไง

239
00:22:04,760 --> 00:22:05,960
‎กลับมานะ

240
00:22:36,520 --> 00:22:38,200
‎นี่คือเรื่องของอนาคต

241
00:22:38,680 --> 00:22:43,480
‎ราคาเบียร์ที่แพงขึ้นนั่นหมายถึง
‎ทิปของเด็กเสิร์ฟที่น้อยลง

242
00:22:43,560 --> 00:22:47,040
‎แต่ทิปคือค่าจ้างของพวกเรา

243
00:22:47,120 --> 00:22:49,080
‎คือทั้งหมดที่เรามี

244
00:22:49,160 --> 00:22:51,400
‎และเราจะไม่ยินยอม

245
00:22:51,480 --> 00:22:54,480
‎ให้ใครฉกฉวยกำไรจากมัน

246
00:22:54,560 --> 00:22:56,400
‎ใช่

247
00:22:57,080 --> 00:23:01,120
‎จากนี้ไป... พวกเรา... หยุดงาน

248
00:23:01,200 --> 00:23:02,760
‎ถูกต้อง

249
00:23:03,760 --> 00:23:04,800
‎จะได้เห็นกัน

250
00:23:05,240 --> 00:23:07,600
‎ว่าถ้าไม่มีพวกเรา พวกคุณจะทำเองได้หรือไม่ได้

251
00:23:07,680 --> 00:23:10,680
‎ปล่อยให้พวกมันบ้ากันไปเถอะ
‎เดี๋ยวมันก็จะได้สำนึกว่าเกิดอะไรขึ้น

252
00:23:10,760 --> 00:23:13,960
‎ไปต่อว่าพวกรายใหญ่โน่น ไม่ใช่พวกเรา

253
00:23:14,040 --> 00:23:17,880
‎ปีหน้าเจ้าของร้านเหล้าที่นี่
‎จะเหลืออยู่แค่เจ็ดจาก 30

254
00:23:18,400 --> 00:23:21,040
‎ถึงตอนนั้นแหละ
‎ที่พวกคุณจะเห็นหัวเด็กเสิร์ฟ

255
00:23:21,120 --> 00:23:23,920
‎ที่ยินดีเป็นขี้ข้าในงานใหญ่ๆ แบบนี้อย่างพวกเรา

256
00:23:24,000 --> 00:23:25,040
‎ใช่

257
00:23:26,040 --> 00:23:28,920
‎ฉะนั้นจ่ายพวกเรามาซะ

258
00:23:32,040 --> 00:23:33,600
‎แกอยากทำอะไรก็เชิญ

259
00:23:33,880 --> 00:23:36,160
‎ฉันจะไปหาเด็กเสิร์ฟจากที่อื่นมาแทน

260
00:23:36,240 --> 00:23:38,280
‎ฉันไม่ยอมให้ใครมาขู่กันง่ายๆ หรอกเว้ย

261
00:23:41,680 --> 00:23:42,640
‎นังพวกนี้มันบ้า

262
00:23:42,720 --> 00:23:43,640
‎เอาล่ะ

263
00:23:45,160 --> 00:23:46,800
‎ถ้าเรายอมตอนนี้

264
00:23:47,240 --> 00:23:49,320
‎ต่อไปจะไม่มีใครเห็นความสำคัญของเราอีกเลย

265
00:23:49,840 --> 00:23:51,240
‎สู้ตาย สาวๆ

266
00:23:51,320 --> 00:23:53,160
‎ใช่

267
00:23:56,240 --> 00:23:57,960
‎ฉันเห็นความสำคัญของเธอนะ

268
00:24:18,800 --> 00:24:19,840
‎เวรเอ๊ย

269
00:24:20,480 --> 00:24:21,560
‎บ้าจริง

270
00:25:16,920 --> 00:25:19,160
‎ไม่เขาก็ฉันที่ต้องไป

271
00:25:20,640 --> 00:25:21,720
‎แล้วมักซี่ล่ะ

272
00:25:23,760 --> 00:25:24,840
‎ฉันจะให้ลูกอยู่กับฉัน

273
00:25:26,280 --> 00:25:28,000
‎เหตุการณ์แบบนี้จะต้องไม่เกิดขึ้นอีก

274
00:25:40,080 --> 00:25:42,000
‎อาจจะต้องใช้เวลาสักสองสามวัน

275
00:25:42,600 --> 00:25:44,360
‎กว่าเราจะหาที่อยู่ใหม่ได้

276
00:25:44,440 --> 00:25:46,000
‎ไม่ว่าจะยังไงเธอก็อยู่ที่นั่นไม่ได้

277
00:25:47,240 --> 00:25:49,040
‎โรมันจะไม่คัดค้าน ฉันมั่นใจ

278
00:25:50,520 --> 00:25:51,560
‎ขอบคุณนะ

279
00:25:54,440 --> 00:25:55,600
‎เธอเป็นเถ้าแก่เนี้ยแล้วนะ

280
00:25:58,960 --> 00:26:00,640
‎ในที่สุดเธอก็ทำได้ด้วยมือของตัวเอง

281
00:26:16,280 --> 00:26:17,120
‎แม่ครับ

282
00:26:21,720 --> 00:26:23,200
‎ผมมีอะไรมาให้แม่ด้วย

283
00:26:24,280 --> 00:26:25,480
‎จากลุดวิก

284
00:26:31,920 --> 00:26:32,760
‎นี่มัน...

285
00:26:40,480 --> 00:26:42,080
‎แม่อยากกลับบ้านแล้ว

286
00:26:44,240 --> 00:26:46,360
‎แม่จะได้กลับบ้านเมื่อแม่อาการดีขึ้นครับ

287
00:26:46,440 --> 00:26:47,920
‎แม่ไม่ได้ป่วยนะ

288
00:26:48,800 --> 00:26:50,080
‎พาแม่กลับบ้านเถอะ

289
00:27:01,520 --> 00:27:03,080
‎ขอบใจนะลูก

290
00:27:04,760 --> 00:27:06,160
‎ขอบใจ

291
00:27:12,680 --> 00:27:14,200
‎ท่านเหมือนจะสงบลงแล้วนะครับ

292
00:27:14,920 --> 00:27:16,280
‎นั่นเพราะเฮโรอีน

293
00:27:16,520 --> 00:27:19,640
‎มันช่วยระงับอาการคลุ้มคลั่งและทำให้เธอสงบลง

294
00:27:21,480 --> 00:27:23,360
‎ท่านต้องอยู่ในนี้อีกนานแค่ไหน

295
00:27:24,640 --> 00:27:26,680
‎บอกยากครับ แต่...

296
00:27:27,400 --> 00:27:31,360
‎ผมเชื่อว่าเธอจะอาการดีขึ้น
‎และกลับบ้านได้ในไม่ช้า

297
00:27:33,400 --> 00:27:35,880
‎ถ้ามันต้องใช้เวลานานกว่าเดิม

298
00:27:35,960 --> 00:27:39,360
‎ผมยินดีจะบริจาคเงินก้อนใหญ่ให้คลีนิคของคุณ

299
00:27:44,480 --> 00:27:45,840
‎- นานแค่ไหน
‎- นานมาก

300
00:27:49,280 --> 00:27:53,080
‎คือว่า...ความเกลียดชังที่เธอมีต่อผู้ชาย...

301
00:27:53,840 --> 00:27:57,440
‎โดยเฉพาะชายที่ชื่อพรังก์
‎ยังแสดงออกมาอย่างชัดเจน

302
00:27:57,520 --> 00:27:59,920
‎มันเป็นไปได้ว่าเธอจะยัง...

303
00:28:00,320 --> 00:28:04,120
‎เป็นอันตรายต่อผู้อื่นในระยะยาว

304
00:28:05,840 --> 00:28:08,000
‎เธอต้องได้รับการดูแลอย่างดีที่สุด

305
00:28:09,160 --> 00:28:11,040
‎เฉกเช่นบุคคลไร้ความสามารถตามกฎหมาย

306
00:28:11,400 --> 00:28:13,120
‎และผมต้องการเอกสารเดี๋ยวนี้

307
00:28:52,560 --> 00:28:54,240
‎(การประเมินทางจิตเวช
‎มาเรีย โฮฟลิงเกอร์)

308
00:28:54,320 --> 00:28:55,360
‎(บุคคลไร้ความสามารถตามกฎหมาย)

309
00:28:57,240 --> 00:28:59,360
‎ผู้มีอำนาจเต็ม ดีมาก

310
00:28:59,440 --> 00:29:00,960
‎ยังมีอีกเรื่องที่ต้องจัดการ

311
00:29:01,560 --> 00:29:02,800
‎ธรรมเนียมปฎิบัติ

312
00:29:03,760 --> 00:29:06,640
‎จะมีที่ให้แค่เจ็ดเต็นท์เท่านั้น ไม่ใช่แปด

313
00:29:07,160 --> 00:29:08,560
‎พวกนั้นไม่ยอมให้เราเข้าไปแน่

314
00:29:10,640 --> 00:29:12,400
‎เราต้องเป็นหมายเลขเจ็ดนั่น

315
00:29:47,200 --> 00:29:51,280
‎(แคปิตอล บรูว์)

316
00:30:20,480 --> 00:30:22,560
‎(แคปิตอล บรูว์ มิวนิค)

317
00:30:28,120 --> 00:30:29,120
‎สวัสดี

318
00:30:29,600 --> 00:30:31,600
‎พวกคุณอยากหารายได้พิเศษก่อนกลับบ้านไหม

319
00:30:36,440 --> 00:30:37,720
‎ฟังทางนี้

320
00:30:37,800 --> 00:30:38,840
‎ไงล่ะ

321
00:30:39,120 --> 00:30:41,200
‎ยัยหัวหน้าตัวดี

322
00:30:41,600 --> 00:30:44,440
‎แกได้อย่างที่ต้องการรึยังล่ะ
‎นังตัวแสบ

323
00:30:44,520 --> 00:30:45,480
‎เกินต้องการเลยล่ะ

324
00:30:46,360 --> 00:30:48,120
‎ราคาเบียร์จะมีการปรับขึ้นทุกๆ ปี

325
00:30:49,240 --> 00:30:51,240
‎สทิฟเตอร์อ้างว่าราคาต้นทุนกำลังปรับขึ้น

326
00:30:51,320 --> 00:30:53,520
‎จึงจำเป็นต้องปรับราคาขายขึ้นตาม

327
00:30:53,600 --> 00:30:56,080
‎ไม่เช่นนั้นโรงเบียร์จะประสบภาวะขาดทุน

328
00:30:56,160 --> 00:30:58,600
‎ช่างกล้าพูดนะ
‎พวกเขาทำเงินจากเบียร์ได้เป็นล้านๆ

329
00:31:00,440 --> 00:31:03,080
‎แต่สทิฟเตอร์การันตีให้คุณว่า

330
00:31:03,160 --> 00:31:05,200
‎ปีหน้าคุณจะได้สัมปทานในเต็นท์ของเขา

331
00:31:07,520 --> 00:31:08,560
‎หุบปากไปเลย

332
00:31:09,480 --> 00:31:12,360
‎แต่...ภายใต้เงื่อนไขเดียว

333
00:31:14,080 --> 00:31:15,560
‎ฉันต้องได้ร้องเพลง

334
00:31:17,200 --> 00:31:19,960
‎และฉันจะร้องก็ต่อเมื่อ
‎คุณให้ฉันเป็นหัวหน้าเด็กเสิร์ฟ

335
00:31:21,400 --> 00:31:22,680
‎- ไงนะ
‎- เขาคิดจะทำอะไร

336
00:31:25,640 --> 00:31:26,480
‎ได้...

337
00:31:27,080 --> 00:31:27,960
‎เอ่อ...

338
00:31:28,880 --> 00:31:30,520
‎ฉันเสียใจนะ โยฮานน่า

339
00:31:31,640 --> 00:31:34,520
‎- แต่เดี๋ยวเธอก็หางานอื่นได้เอง
‎- หุบปากไปเลย คนเฮงซวย

340
00:31:39,280 --> 00:31:40,360
‎ลาก่อนนะจ๊ะ

341
00:31:43,080 --> 00:31:45,920
‎คุณจะทำเงินได้มากกว่าแต่ก่อนห้าเท่าเลยล่ะ
‎คุณโลคเนอร์

342
00:31:47,080 --> 00:31:49,640
‎ในฐานะของหัวหน้าเด็กเสิร์ฟ ฉันขอประกาศว่า

343
00:31:50,160 --> 00:31:52,640
‎ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเด็กเสิร์ฟที่นี่

344
00:31:52,720 --> 00:31:54,400
‎จะได้รับค่าจ้างเป็นเงินเดือนทุกคน

345
00:31:54,480 --> 00:31:56,120
‎- อะไรนะ
‎- ใช่

346
00:31:57,160 --> 00:32:00,920
‎ซึ่งแต่ละคนจะได้ค่าจ้างวันละสามมาร์ก

347
00:32:04,240 --> 00:32:05,160
‎ใช่เลย

348
00:32:05,240 --> 00:32:06,080
‎ไชโย

349
00:32:06,560 --> 00:32:08,080
‎- เยี่ยมไปเลย
‎- ขอบคุณนะ

350
00:32:10,560 --> 00:32:11,440
‎โยนขึ้นไปเลย

351
00:32:17,040 --> 00:32:20,240
‎โคลิน่า

352
00:33:00,520 --> 00:33:03,520
‎ลูกรออยู่ที่นี่จนกว่าเราจะกลับมานะจ๊ะ

353
00:33:03,600 --> 00:33:04,640
‎ไปกันได้แล้ว

354
00:34:28,040 --> 00:34:29,000
‎ปล่อยมือซะ

355
00:34:29,800 --> 00:34:31,480
‎ไม่งั้นฉันจะหักแขนแก

356
00:34:35,200 --> 00:34:36,640
‎ฉันจะฆ่าแก

357
00:34:51,760 --> 00:34:53,440
‎แกเป็นใครเนี่ย

358
00:34:53,960 --> 00:34:55,040
‎เดี๋ยวเถอะแก

359
00:36:38,680 --> 00:36:40,400
‎ลูกอยากเป็นเจ้าของเต็นท์รึเปล่า

360
00:36:41,600 --> 00:36:43,360
‎พ่อคิดว่าหนูทำไม่ได้เหรอ

361
00:36:45,320 --> 00:36:46,160
‎ลูกทำได้สิ

362
00:37:11,320 --> 00:37:12,240
‎ท่านสุภาพบุรุษ...

363
00:37:13,280 --> 00:37:16,800
‎เทศกาลวีสน์ปีนี้จบลงได้อย่างสมบูรณ์แบบ

364
00:37:18,200 --> 00:37:19,600
‎เจ้าของร้านเหล้าคุมได้แล้ว...

365
00:37:20,200 --> 00:37:22,560
‎เต็นท์เบียร์ได้รับการอนุมัติหมดแล้ว...

366
00:37:23,720 --> 00:37:25,320
‎ราคาเบียร์...

367
00:37:26,480 --> 00:37:27,480
‎ปรับขึ้นไปเรียบร้อยแล้ว

368
00:37:39,320 --> 00:37:41,840
‎สวัสดีทุกท่าน หวังว่าผมคงไม่ได้มาสายนะ

369
00:37:45,880 --> 00:37:48,640
‎ขอโทษทีนะ แต่นี้เป็นการประชุมส่วนตัว

370
00:37:49,760 --> 00:37:50,880
‎- จริงเหรอ
‎- ใช่

371
00:37:51,600 --> 00:37:53,200
‎งั้นมีวาระอะไรบ้างล่ะ

372
00:37:53,840 --> 00:37:56,440
‎เรากำลังหารือในประเด็นที่เป็นความลับ

373
00:37:56,520 --> 00:37:58,240
‎ไม่ได้อนุญาตให้บุคคลภายนอกเข้าร่วมนี่

374
00:38:02,720 --> 00:38:04,600
‎ผมไม่ใช่บุคคลภายนอก

375
00:38:05,080 --> 00:38:08,200
‎พวกเราคือผู้ผลิตเบียร์รายใหญ่แปดรายในมิวนิค
‎โดยพิจารณาจากปริมาณ

376
00:38:08,480 --> 00:38:09,360
‎และการเติบโต

377
00:38:10,960 --> 00:38:12,920
‎คุณอัวร์บันสามารถตรวจสอบสัญญาดูได้

378
00:38:13,000 --> 00:38:17,120
‎เรามีคุณสมบัติที่จะเป็นเจ้าของเต็นท์เบียร์
‎ในเดือนเมษายนอย่างครบถ้วน

379
00:38:17,200 --> 00:38:20,880
‎ไม่มีที่เพียงพอสำหรับแปดเต็นท์ในเทศกาลวีสน์

380
00:38:20,960 --> 00:38:21,840
‎ถูกต้อง

381
00:38:22,320 --> 00:38:24,320
‎มีเพียงพอสำหรับเจ็ดเต็นท์เท่านั้น

382
00:38:32,560 --> 00:38:35,360
‎นั่นอะไรเหรอ โฮฟลิงเกอร์

383
00:38:36,880 --> 00:38:37,760
‎โฆษณารึไง

384
00:38:38,440 --> 00:38:39,280
‎ใช่

385
00:38:40,520 --> 00:38:43,120
‎ผมจะให้คุณดูโฆษณา
‎ที่จะเปลี่ยนชีวิตคุณไปตลอดกาล

386
00:38:56,440 --> 00:38:59,240
‎นายกับแม่สาวสวยคนนั้นจะไปไหนกันเหรอ

387
00:38:59,320 --> 00:39:00,440
‎อเมริกาครับ

388
00:39:00,560 --> 00:39:01,920
‎ดินแดนใหม่สินะ

389
00:39:02,840 --> 00:39:04,960
‎ผมจะซื้อที่สักผืนแล้วทำเบียร์ของตัวเอง

390
00:39:06,040 --> 00:39:07,720
‎ภายใต้กฎความบริสุทธิ์ของบาวาเรีย

391
00:39:08,440 --> 00:39:09,640
‎แล้วผู้คนจะดื่มมัน

392
00:39:09,840 --> 00:39:11,280
‎กฎความบริสุทธิ์...

393
00:39:12,560 --> 00:39:15,240
‎คือความศรัทธา
‎คือความคิดที่ปราศจากมลทิน

394
00:39:23,800 --> 00:39:26,680
‎เมื่อข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลีต่างก็ราคาแพง

395
00:39:29,000 --> 00:39:30,880
‎นายก็จะคิดถึงสิ่งที่ราคาถูกกว่า

396
00:39:40,120 --> 00:39:43,240
‎มีเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับนายเพิ่งจะมาที่นี่

397
00:39:44,000 --> 00:39:48,240
‎เขามาจากโรงเบียร์รายใหญ่
‎เพื่อกว้านซื้อหัวน้ำตาลบีต

398
00:39:48,840 --> 00:39:49,760
‎ทำไมน่ะเหรอ

399
00:39:54,840 --> 00:39:59,040
‎เพราะความโลภไม่เคยมีที่สิ้นสุดไง
‎พ่อหนุ่มโฮฟลิงเกอร์

400
00:39:59,920 --> 00:40:01,160
‎เป็นในแบบที่นายเป็นเถอะ

401
00:40:04,400 --> 00:40:05,880
‎(แคปิตอลบรูว์ มิวนิค)

402
00:40:10,480 --> 00:40:12,240
‎(โรงงานน้ำตาลอูดรินเกอร์)

403
00:40:19,880 --> 00:40:20,720
‎แหม..

404
00:40:21,920 --> 00:40:23,400
‎ผมแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

405
00:40:24,400 --> 00:40:28,480
‎คุณสทิฟเตอร์แหกกฎความบริสุทธิ์
‎ที่ยึดถือกันตั้งแต่ปี 1561

406
00:40:28,960 --> 00:40:31,280
‎โดยใช้กากน้ำตาลและน้ำตาลไหม้

407
00:40:31,720 --> 00:40:34,080
‎ซึ่งเป็นของเสียจากโรงงานน้ำตาล

408
00:40:34,240 --> 00:40:37,600
‎เบียร์ที่ได้จะมีสีเหมือนเบียร์จากข้าวบาร์เลย์
‎แต่ราคาจะถูกกว่า

409
00:40:38,160 --> 00:40:41,120
‎และนั่นคือเหตุผลที่เขาสามารถให้ราคา
‎ที่พวกเราทำได้แค่ฝันถึงเท่านั้น

410
00:40:43,040 --> 00:40:44,520
‎มันไม่ได้ระบุไว้บนขวด

411
00:40:45,080 --> 00:40:48,320
‎แต่มันถูกกล่าวถึงในทุ่งข้าวสาลีทั่วทั้งมิวนิค

412
00:40:48,480 --> 00:40:49,680
‎แล้วไง

413
00:40:50,920 --> 00:40:52,040
‎ผมอธิบายเรื่องนั้นได้

414
00:40:54,600 --> 00:40:56,760
‎และผมเปลี่ยนมันตอนนี้เลยก็ยังได้

415
00:40:56,840 --> 00:40:59,520
‎- สิ่งที่คุณพูดคือการเอาอนาคตมาเดิมพัน
‎- ขอประทานโทษ

416
00:41:01,560 --> 00:41:02,720
‎สุภาพบุรุษ...

417
00:41:03,520 --> 00:41:05,080
‎เราต้องการให้ชื่อเสียง...

418
00:41:05,840 --> 00:41:08,800
‎ของเบียร์แห่งมิวนิคต้องเสี่ยงถูกทำลายลง

419
00:41:09,160 --> 00:41:14,640
‎เพียงเพราะความผิดพลาดเล็กน้อย
‎ที่แพร่สะพัดออกไปเช่นนั้นจริงหรือ

420
00:41:20,760 --> 00:41:22,680
‎คุณโฮฟลิงเกอร์...

421
00:41:23,440 --> 00:41:24,720
‎พูดถูก

422
00:41:24,800 --> 00:41:31,280
‎แคปิตอลบรูว์จะต้องได้รับการตรวจสอบ

423
00:41:32,560 --> 00:41:34,440
‎และผมจะเป็นคนดูแลเรื่องนี้เอง

424
00:41:35,120 --> 00:41:40,520
‎กระทั่งเรื่องการพลิกฟื้น
‎จากสภาวะหุ้นตกที่กำลังจะเกิดขึ้น

425
00:41:41,600 --> 00:41:43,240
‎และอาจรวมถึงการเปลี่ยนผู้บริหาร

426
00:41:49,040 --> 00:41:53,240
‎งั้นรายที่เจ็ดก็ได้ข้อยุติแล้วสินะ

427
00:42:19,840 --> 00:42:21,440
‎ฉันมีนิทานจะเล่าให้ฟัง

428
00:42:32,360 --> 00:42:33,840
‎(จงทุ่มเทสุดกำลัง)

429
00:42:33,920 --> 00:42:35,520
‎- หลีกหน่อย
‎- ไสหัวไปเลย

430
00:42:35,720 --> 00:42:36,720
‎อากาศแย่เป็นบ้า

431
00:42:36,800 --> 00:42:39,320
‎ฉันกับพ่อดั้นด้นมาจากเบอร์ลิน

432
00:42:39,840 --> 00:42:42,520
‎เขาแค่อยากจะนำเสนอเบียร์ที่เขาหมักเอง

433
00:42:44,040 --> 00:42:45,480
‎แต่เขาก็ไม่เคยได้กลับบ้านอีกเลย

434
00:43:22,120 --> 00:43:23,640
‎ด้วยความนับถือจากพ่อของฉัน

435
00:43:33,480 --> 00:43:35,040
‎อย่านะ

436
00:45:26,360 --> 00:45:28,440
‎ฉันรับค่ะ

437
00:46:08,240 --> 00:46:09,920
‎ตามรูปสลักของเจ้าไป

438
00:47:04,440 --> 00:47:06,440
‎(คำบรรยายโดย ปาริชาติ ชัยพิกุล)