1
00:00:08,717 --> 00:00:10,552
{\an8}ไดโนเสาร์เคยครองโลก...

2
00:00:10,552 --> 00:00:12,179
{\an8}(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

3
00:00:12,179 --> 00:00:14,806
{\an8}เป็นเวลานานกว่า 150 ล้านปี

4
00:00:15,682 --> 00:00:18,727
พวกมันอยู่กันแทบจะทุกมุมโลก

5
00:00:19,311 --> 00:00:23,148
มีกันในทุกรูปแบบและทุกขนาด
เท่าที่จะจินตนาการได้

6
00:00:24,358 --> 00:00:27,402
บางพันธุ์ดูแล้วช่างมหัศจรรย์

7
00:00:30,822 --> 00:00:34,535
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าที. เร็กซ์ว่ายน้ําได้แข็งมาก

8
00:00:36,787 --> 00:00:40,082
เวโลซิแรปเตอร์เป็นนักล่ามีขนที่เฉลียวฉลาด

9
00:00:42,000 --> 00:00:45,963
และไดโนเสาร์บางพันธุ์
มีพฤติกรรมประหลาดล้ําที่สุด

10
00:00:48,841 --> 00:00:52,594
แต่เรายังค้นพบองค์ความรู้ใหม่ๆ เกือบทุกวัน

11
00:00:52,594 --> 00:00:57,641
ทําให้เรารู้เรื่องของชีวิตสัตว์บนดาวโลก
เมื่อ 66 ล้านปีก่อนมากขึ้น

12
00:01:02,604 --> 00:01:05,482
ในรายการ Prehistoric Planet ซีซั่นนี้

13
00:01:05,482 --> 00:01:08,026
เราจะเผยให้เห็นสัตว์โลกชนิดใหม่...

14
00:01:09,403 --> 00:01:13,740
และความรู้มุมใหม่ในการพยายามหาคู่...

15
00:01:15,576 --> 00:01:18,203
อุปสรรคขวากหนามในการเลี้ยงครอบครัว...

16
00:01:19,496 --> 00:01:21,415
และการประลองกําลังขนาดยักษ์

17
00:01:29,506 --> 00:01:33,969
มาร่วมเดินทางสู่ช่วงเวลาซึ่งธรรมชาติ
จัดละครฉากยิ่งใหญ่อลังการให้เราชม

18
00:01:37,514 --> 00:01:41,727
นี่คือ Prehistoric Planet 2

19
00:01:55,991 --> 00:02:01,163
(หมู่เกาะ)

20
00:02:02,456 --> 00:02:07,836
สามเหลี่ยมปากแม่น้ําทางตอนใต้ของยุโรป
เมื่อ 66 ล้านปีก่อน

21
00:02:11,507 --> 00:02:16,970
หลังจากเพิ่งเกิดพายุโซนร้อน
ซากสวะก็ลอยตามน้ํามา

22
00:02:22,809 --> 00:02:28,065
ในบรรดาสวะที่ลอยมาตามน้ํานั้นมีพืชพันธุ์
ที่ถูกเซาะมาจากแผ่นดินทั้งยวงด้วย

23
00:02:31,235 --> 00:02:35,948
สําหรับเจ้าเทอโรซอร์ที่เหนื่อยล้า
นี่อาจเป็นจุดเหมาะที่จะแวะพัก

24
00:02:42,287 --> 00:02:44,540
แต่มันห่างไกลจากคําว่าปลอดภัยนัก

25
00:03:05,769 --> 00:03:09,231
โมซาซอร์ขนาดยักษ์ นักล่าร้ายกาจแห่งโลกใต้น้ํา

26
00:03:09,731 --> 00:03:11,775
กําลังหาอาหารมื้อง่ายๆ กิน

27
00:03:16,822 --> 00:03:21,535
เช่นเจ้าไดโนเสาร์ตัวน้อย ซัลม็อกซีสตัวนี้

28
00:03:27,332 --> 00:03:29,501
จะอยู่ตรงนี้ก็จะเสี่ยงเกินไป

29
00:03:31,253 --> 00:03:34,715
มันต้องหาแพใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม ด่วนด้วย

30
00:03:41,597 --> 00:03:43,849
ไม่มีทางเลือกอื่น ต้องว่ายไปให้ถึง

31
00:04:12,586 --> 00:04:14,630
มันไม่ได้มาถึงเป็นตัวแรก

32
00:04:20,219 --> 00:04:21,553
ยังมีอีกตัวที่หลงมาเหมือนกัน

33
00:04:22,763 --> 00:04:24,139
เป็นตัวเมีย

34
00:04:29,978 --> 00:04:32,356
แพของทั้งคู่กําลังจะลอยลงทะเลไปแล้ว

35
00:04:45,827 --> 00:04:48,914
บางครั้ง สัตว์หลงในแพดินแบบนี้

36
00:04:49,706 --> 00:04:53,252
จะถูกคลื่นพัดจนไปเกยตื้นบนเกาะห่างไกล

37
00:04:57,548 --> 00:05:02,010
ถ้าพวกมันโชคดี
เจ้าคู่นี้อาจกลายเป็นผู้บุกเบิกแหล่งที่อยู่ใหม่

38
00:05:14,106 --> 00:05:20,153
และอาจเป็นต้นตระกูลของสัตว์กลุ่มใหม่
ที่ในที่สุดจะกลายเป็นสปีชีส์ใหม่

39
00:05:25,409 --> 00:05:27,286
ไม่เหมือนที่ใครเคยเห็นมาก่อน

40
00:05:35,002 --> 00:05:37,629
ยิ่งเกาะนั้นถูกตัดขาดจากแผ่นดินมานานแค่ไหน

41
00:05:38,463 --> 00:05:41,758
สัตว์ผู้อาศัยบนเกาะเหล่านั้น
ก็ยิ่งแตกต่างจากบนแผ่นดินใหญ่เท่านั้น

42
00:05:45,095 --> 00:05:47,556
เกาะเล็กๆ ทางตอนใต้ของยุโรป

43
00:05:48,182 --> 00:05:52,853
เป็นบ้านของแฮโดรซอร์พันธุ์ประหลาด
ที่ค่อนข้างขี้อาย

44
00:05:59,943 --> 00:06:05,949
เจ้าตัวที่หากินอยู่ทั่วกลางต้นอ่อนของต้นสนนี้
มีชื่อว่าเทเธียสแฮดรอส

45
00:06:25,844 --> 00:06:29,431
ตัวมันมีขนาดเพียงหนึ่งในสี่
เมื่อเทียบกับญาติในวงศ์เดียวกันบนแผ่นดินใหญ่

46
00:06:30,098 --> 00:06:33,143
ร่างไม่ได้สูงไปกว่ามนุษย์ปัจจุบัน

47
00:06:40,108 --> 00:06:44,780
แต่ด้วยจะงอยปากคล้ายฟันเลื่อยไม่เหมือนใคร
มันจึงสามารถสอยพืชพันธุ์แข็งๆ ได้ดี

48
00:06:54,164 --> 00:06:58,460
นักล่าอย่างที. เร็กซ์ไม่ได้มาถึงเกาะเล็กๆ นี่

49
00:06:59,711 --> 00:07:03,674
ตรงนี้จึงควรเป็นที่ปลอดภัย
ให้แม่ไดโนเสาร์เลี้ยงลูกได้สบายใจ

50
00:07:11,598 --> 00:07:14,226
แต่ก็ไม่เสมอไป

51
00:07:48,260 --> 00:07:49,970
แฮทเซกอปเทอริกซ์

52
00:07:54,099 --> 00:07:56,560
เทอโรซอร์นักล่าขนาดยักษ์

53
00:08:00,647 --> 00:08:05,360
โอกาสในการเอาตัวรอดที่ดีที่สุด
คือไปหลบในกําบังต้นไม้ที่สูงกว่าตัวพวกมัน

54
00:08:16,121 --> 00:08:19,708
เจ้าตัวเล็กพวกนี้ถูกปล่อยทิ้งไว้ในพุ่มไม้

55
00:08:24,755 --> 00:08:26,965
แม่กับลูกพลัดกันเสียแล้ว

56
00:08:38,852 --> 00:08:42,397
แฮทเซกอปเทอริกซ์เป็นเทอโรซอร์ที่ฉลาดมาก

57
00:08:44,691 --> 00:08:48,987
ในเมื่อตอนนี้ไม่อาจซุ่มโจมตีได้อีก
มันจึงเปลี่ยนกลยุทธ์

58
00:08:51,782 --> 00:08:53,575
กระจายตัวกันไปในทุ่งนั้น

59
00:08:53,575 --> 00:08:56,828
และพยายามต้อนเหยื่อที่อาจยังหลงอยู่ได้

60
00:09:05,712 --> 00:09:09,550
โอกาสที่วัยรุ่นจะรอด
ขึ้นอยู่กับการอยู่ให้นิ่งที่สุด

61
00:09:15,597 --> 00:09:18,642
และอย่าวิ่งหนี

62
00:09:51,967 --> 00:09:55,137
เจ้าสองตัวนี้ยังโชคดีที่ได้กลับมาอยู่กับแม่

63
00:10:09,193 --> 00:10:14,239
เทอโรซอร์ที่บินท่องไปตามเกาะ
ก็ออกไปเสี่ยงดวงที่อื่น

64
00:10:27,169 --> 00:10:29,963
แฮโดรซอร์กลับไปหากินต่อได้

65
00:10:43,060 --> 00:10:46,396
เกาะมาดากัสการ์ถูกตัดขาด

66
00:10:46,396 --> 00:10:50,442
จากแผ่นดินใหญ่ทวีปแอฟริกา
เป็นเวลา 80 ล้านปีแล้ว

67
00:10:53,570 --> 00:10:57,366
ขาดกันมานานเสียจนสัตว์ส่วนใหญ่บนนี้
แตกต่างโดยสิ้นเชิง

68
00:10:58,075 --> 00:10:59,910
จากสัตว์ที่ค้นพบในที่อื่นๆ

69
00:11:19,721 --> 00:11:21,849
นี่คือไซโมซูคัส

70
00:11:25,310 --> 00:11:29,690
ไม่ใช่ไดโนเสาร์
แต่เป็นญาติห่างๆ ตัวน้อยของจระเข้

71
00:11:30,732 --> 00:11:33,360
พันธุ์ที่ใช้ชีวิตบนบกตลอด

72
00:11:34,403 --> 00:11:38,574
แถมยังเป็นมังสวิรัติไม่กินเนื้อ

73
00:11:52,212 --> 00:11:57,092
ไซโมซูคัสมีร่างที่หุ้มด้วยหนังหนาเกราะแกร่ง
ปกป้องตัวมันจากการโจมตี

74
00:11:57,092 --> 00:11:58,802
ของเหล่านักล่าที่อยู่บนเกาะนี้

75
00:12:00,888 --> 00:12:03,724
แปลว่ามันเสี่ยงอยู่อย่างสบายใจ
ไม่ต้องระวังตัวได้

76
00:12:07,895 --> 00:12:08,896
เป็นบางขณะน่ะนะ

77
00:12:18,155 --> 00:12:23,702
มาจังก้าซอรัส นักล่าอันดับหนึ่งของมาดากัสการ์

78
00:12:34,338 --> 00:12:37,341
เจ้าตัวเมียตัวนี้ตาบอดไปข้างหนึ่ง

79
00:12:38,634 --> 00:12:44,473
มันจึงหาเหยื่อลําบากและตอนนี้มันก็หิวมาก

80
00:13:03,408 --> 00:13:06,995
ไซโมซูคัสมีโครงข่ายเส้นทางหลบหนี

81
00:13:06,995 --> 00:13:09,414
ซึ่งจะพาพวกมันลงโพรงใต้ดิน

82
00:13:12,584 --> 00:13:16,880
เมื่อเข้าไปแล้ว
มันจะหันหลังที่เป็นเกราะหนามากั้นทางเข้าโพรง

83
00:13:32,020 --> 00:13:34,648
เจ้าหนุ่มตัวนี้ติดจะโชคร้าย

84
00:13:38,694 --> 00:13:40,988
แต่ไม่ถึงกับสิ้นทาง

85
00:13:55,836 --> 00:14:00,340
การถอยเอาท้ายโจมตี สะบัดหางและเตะสุดแรง

86
00:14:17,191 --> 00:14:20,694
จมูกของนักล่าตัวนี้หนาเกินจะเจาะโพรงได้ลึก

87
00:14:33,165 --> 00:14:38,921
แต่ปลอดภัยไว้ก่อน
เจ้าไซโมซูคัสจึงรีบขุดโพรงให้ลึกลงไปอีก

88
00:14:47,554 --> 00:14:52,226
สําหรับเจ้ามาจังก้าซอรัสตัวนี้
จึงเป็นการล่าที่ปิดฉากด้วยความผิดหวังอีกครั้ง

89
00:15:03,946 --> 00:15:09,034
ไซโมซูคัสไม่ใช่สายพันธุ์แหวกสายวิวัฒนาการ
พันธุ์เดียวที่ใช้ชีวิตอยู่ในมาดากัสการ์

90
00:15:14,581 --> 00:15:19,920
เกาะนี้ยังเป็นบ้านของ
สัตว์ที่แปลกประหลาดมากๆ อีกกลุ่ม

91
00:15:24,091 --> 00:15:25,092
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม

92
00:15:34,226 --> 00:15:36,728
นี่คืออาดาลาธีเรียมตัวเมีย

93
00:15:38,939 --> 00:15:40,774
มันมีขนาดตัวประมาณ 60 เซนติเมตร

94
00:15:40,774 --> 00:15:45,279
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
ตัวใหญ่สุดที่มีวิวัฒนาการมาในยุคนี้

95
00:15:51,243 --> 00:15:54,830
มันใช้เวลาเกือบทั้งวันไปกับการหาอาหาร

96
00:16:03,463 --> 00:16:08,051
ที่ปลายอุโมงค์นี้มีไข่

97
00:16:11,638 --> 00:16:14,474
อาจเป็นแหล่งโปรตีนที่สมบูรณ์มาก

98
00:16:21,565 --> 00:16:24,568
แต่มันกลับไม่กินไข่ในรังนี้

99
00:16:28,071 --> 00:16:30,824
เพราะนี่คือไข่ของมันเอง

100
00:16:32,576 --> 00:16:34,912
และนี่ก็เป็นโพรงของมันด้วย

101
00:16:48,258 --> 00:16:50,552
ไข่เริ่มจะฟักตัวแล้ว

102
00:17:15,743 --> 00:17:18,829
ตัวอ่อนที่ออกมายังไม่ลืมตา

103
00:17:18,829 --> 00:17:24,837
แต่มันก็คลานหาแม่ได้โดยสัญชาตญาณ ไปกินนม

104
00:17:28,882 --> 00:17:32,553
ตัวแม่ผลิตน้ํานมจากต่อมเหงื่อบนหน้าท้อง
ที่วิวัฒนาการเป็นต่อมน้ํานม

105
00:17:33,554 --> 00:17:36,557
ตอนนี้ นี่เป็นอาหารแบบเดียวที่มันต้องการ

106
00:17:50,279 --> 00:17:54,741
สองเดือนต่อมา ลูกๆ ขนาดตัวเพิ่มเป็นสี่เท่า

107
00:17:56,994 --> 00:17:58,829
การผลิตนมให้เพียงพอต่อความต้องการของลูก

108
00:17:58,829 --> 00:18:01,832
แปลว่าตัวแม่จะต้องกินอาหารเยอะมาก

109
00:18:04,251 --> 00:18:09,173
ทุกคืนมันจึงต้องละจากความปลอดภัยในรัง
เพื่อไปหาอาหารกิน

110
00:18:27,858 --> 00:18:31,236
สายตาของมันก็เหมือนสัตว์โพรงส่วนใหญ่

111
00:18:31,236 --> 00:18:33,071
ที่สายตาไม่ดีนัก

112
00:18:37,326 --> 00:18:40,537
มันพึ่งสัมผัสทางการได้ยินมากกว่า

113
00:18:45,209 --> 00:18:47,920
และถ้ามันได้ยินเสียงอะไรที่อาจส่อถึงอันตราย

114
00:18:47,920 --> 00:18:49,963
มันจะหยุดนิ่งไม่ไหวติง

115
00:18:56,970 --> 00:18:58,514
เลี่ยงปัญหาได้อีกครั้ง

116
00:19:01,642 --> 00:19:06,021
แล้วมันก็กลับไปขุดดินหารากไม้และเมล็ดพืชกิน

117
00:19:21,995 --> 00:19:26,667
ลูกๆ โตไวมาก
ความอยากอาหารก็เพิ่มตามไปด้วย

118
00:19:32,673 --> 00:19:37,052
ถึงตอนนี้
เจ้าตัวเมียนั้นแทบต้องหาอาหารตลอดเวลา

119
00:19:44,476 --> 00:19:48,146
ลูกๆ จึงถูกทิ้งให้อยู่ตามลําพังครั้งละหลายชั่วโมง

120
00:19:58,699 --> 00:20:00,242
มาชีกาซอรัส

121
00:20:05,080 --> 00:20:06,081
นักล่า

122
00:20:06,081 --> 00:20:10,627
แถมเป็นพันธุ์ที่ปรับตัว
มาเพื่อจับเหยื่อในโพรงโดยเฉพาะ

123
00:20:14,923 --> 00:20:17,134
ด้วยคอยาวๆ จมูกเรียวแหลม

124
00:20:17,134 --> 00:20:20,429
มันสามารถสอดจมูกเข้าไปในรูทุกแหล่ง
ที่อาจมีอาหารให้กิน

125
00:20:55,005 --> 00:20:59,218
แต่บางครั้ง ผู้ล่าก็กลายเป็นผู้ถูกล่าเสียเอง

126
00:21:11,396 --> 00:21:17,152
แมดท์ซอยา งูขนาดลําตัวยาวเกือบแปดเมตร
ใช้วิธีรัดเหยื่อจนตาย

127
00:21:20,739 --> 00:21:23,867
ย่านนี้เริ่มอันตรายเกินไปแล้ว

128
00:21:46,932 --> 00:21:52,771
เมื่อถึงยามกลางคืน
ตัวแม่จึงต้อนลูกๆ ออกจากโพรงเป็นครั้งแรก

129
00:22:01,238 --> 00:22:04,992
อย่างน้อยช่วงนี้ทุกตัวยังต้องอยู่ใกล้ๆ กันก่อน

130
00:22:19,840 --> 00:22:24,928
ในส่วนใต้สุดของโลก
บนหมู่เกาะปลายคาบสมุทรแอนตาร์กติกา

131
00:22:25,470 --> 00:22:28,557
ฤดูหนาวจะมาพร้อมกับอากาศยะเยือกหลายเดือน

132
00:22:32,227 --> 00:22:35,981
ที่นี่
การเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวก็มีประโยชน์

133
00:22:43,071 --> 00:22:47,284
กล้องจับอุณหภูมิทําให้เห็นร่างสัตว์ที่ซุกอยู่ด้วยกัน

134
00:22:55,959 --> 00:22:57,169
อิมเพโรบาทอร์

135
00:22:58,504 --> 00:22:59,505
นักล่า

136
00:23:04,051 --> 00:23:07,596
มันก็เป็นสัตว์เลือดอุ่นเหมือนไดโนเสาร์ส่วนใหญ่

137
00:23:10,182 --> 00:23:13,310
แต่การรักษาร่างกายให้อบอุ่น
ต้องใช้อาหารจํานวนมาก

138
00:23:14,978 --> 00:23:18,148
มันจึงต้องล่าเหยื่อให้ได้ทุกๆ สองสามวัน

139
00:23:25,614 --> 00:23:28,951
หิมะที่เพิ่งตกใหม่ๆ จะช่วยกลบเสียงฝีเท้า

140
00:23:28,951 --> 00:23:33,205
ทําให้มันเคลื่อนที่หาเหยื่อในป่าได้
โดยไม่มีใครระแคะระคาย

141
00:23:38,836 --> 00:23:40,254
มอร์โรซอรัส

142
00:23:46,593 --> 00:23:51,390
สัตว์กินพืชชนิดหนึ่ง
ฤดูหนาวจึงเป็นช่วงชีวิตลําบากอย่างเลี่ยงไม่ได้

143
00:24:06,780 --> 00:24:10,284
อิมเพโรบาทอร์เชี่ยวชาญการล่าเหยื่อแบบนี้มาก

144
00:24:23,422 --> 00:24:26,133
มอร์โรซอรัสนั้นวิ่งได้เร็วกว่า

145
00:24:32,639 --> 00:24:34,683
แต่จํานวนของมันก็สู้ทั้งฝูงไม่ได้

146
00:24:49,072 --> 00:24:53,952
หางที่มีขนยาวของอิมเพโรบาทอร์
ทําให้มันวิ่งเปลี่ยนทิศทางได้รวดเร็วน่าทึ่ง

147
00:25:05,047 --> 00:25:07,925
พวกมันไล่ล่ากันมาจนถึงขอบสุดราวป่า

148
00:25:10,511 --> 00:25:14,473
ไกลจากนั้นคือทะเลสาบน้ําแข็ง
ที่กว้างเกือบหนึ่งกิโลเมตร

149
00:25:15,974 --> 00:25:21,355
ที่ราบกว้างแห่งนี้
อาจทําให้มอร์โรซอรัสที่เร็วกว่าได้เปรียบ

150
00:25:24,066 --> 00:25:26,485
แต่ผิวทะเลสาบที่เป็นน้ําแข็งก็อันตรายมาก

151
00:25:35,994 --> 00:25:39,665
ยิ่งฝูงอิมเพโรบาทอร์จี้เข้ามา
มันจึงไม่มีทางเลือกมากนัก

152
00:26:17,661 --> 00:26:19,079
ก้าวผิดเพียงก้าวเดียว

153
00:26:19,788 --> 00:26:24,251
เป็นโอกาสให้มอร์โรซอรัสเร่งเท้า
พ้นรัศมีการล่าไปจนได้

154
00:26:28,338 --> 00:26:30,257
แต่ที่นี่เป็นเกาะ

155
00:26:30,257 --> 00:26:33,552
ไม่ว่าจะเป็นผู้ล่าหรือผู้ถูกล่า
ไม่ช้าทุกตัวก็น่าจะได้มาเจอกันใหม่

156
00:26:44,646 --> 00:26:47,107
เกาะบางแห่งนั้นเล็กมาก

157
00:26:47,107 --> 00:26:50,027
จนไม่มีสัตว์ใหญ่อาศัยอยู่ได้

158
00:26:53,238 --> 00:26:56,408
แต่ถึงอย่างนั้น
ก็ยังอาจมีแขกมาเยือนเกาะเป็นระยะ

159
00:27:03,665 --> 00:27:05,000
แฮทเซกอปเทอริกซ์

160
00:27:13,592 --> 00:27:18,472
เจ้าตัวผู้นี้มาพร้อมกับคาบซากเทเธียสแฮดรอส
ขนาด 18 กิโลกรัมมาด้วย

161
00:27:19,598 --> 00:27:21,725
รางวัลที่ได้มาจากการล่าก่อนหน้านี้

162
00:27:29,691 --> 00:27:34,404
มันตัวสูงเกือบห้าเมตร
ระยะปลายปีกวัดได้เก้าเมตร

163
00:27:36,323 --> 00:27:39,868
แฮทเซกอปเทอริกซ์
เป็นสัตว์นักล่าอันดับหนึ่งของยุโรป

164
00:27:42,538 --> 00:27:47,459
แต่เจ้าตัวผู้นี้มาเผยบุคลิกอีกด้านให้เราได้เห็น

165
00:28:21,702 --> 00:28:26,999
มันสร้างแผงอวดผลงาน
ให้ตัวเมียที่อาจจะบินโฉบไปมาได้เห็น

166
00:28:27,708 --> 00:28:30,043
ว่ามันกําลังมองหาคู่

167
00:28:32,671 --> 00:28:36,508
แต่อาจจะต้องรอกันนานทีเดียว
กว่าจะมีใครตอบรับคําเชิญมาชม

168
00:28:57,404 --> 00:29:00,324
ในที่สุดก็มีสาวมา

169
00:29:04,870 --> 00:29:06,455
ดูเหมือนจะสนใจเสียด้วย

170
00:29:06,455 --> 00:29:09,166
แต่อาจจะต้องออกแรงเชิญชวนกันอีกเล็กน้อย

171
00:29:10,709 --> 00:29:12,753
หนุ่มต้องระวังตัวให้หนัก

172
00:29:14,004 --> 00:29:16,173
เพราะเพียงสาวเล็งเป้าจิกตรงจุดเดียว

173
00:29:16,673 --> 00:29:20,010
อาจดับฝันของมันได้ตลอดฤดูผสมพันธุ์นี้

174
00:29:25,766 --> 00:29:29,937
การแสดงตัวนี้ต้องทําให้เห็นว่า
มันมีกรรมพันธุ์ดี

175
00:29:29,937 --> 00:29:32,606
เหมาะที่ลูกๆ จะได้รับช่วงสายพันธุ์ไป

176
00:29:35,442 --> 00:29:38,904
ซากไดโนเสาร์ตายทําให้เห็นว่า
มันเป็นนักล่าที่เก่งกาจ

177
00:29:38,904 --> 00:29:42,449
และการคาบมาจนถึงจุดนี้
พิสูจน์ให้เห็นว่ามันบินได้อย่างแข็งแกร่ง

178
00:29:45,953 --> 00:29:51,416
แต่ต่อให้จะถูกใจ สาวก็ยังไม่แสดงออก

179
00:29:55,754 --> 00:30:00,300
ถึงเวลาต้องนําเสนอหลักฐานเพิ่มเติมว่า
มันเป็นหนุ่มที่ควรคู่กับสาว

180
00:30:04,513 --> 00:30:08,016
การยกหัวคือการเชิญให้ตัวเมียก้าวเข้ามาใกล้

181
00:30:22,322 --> 00:30:25,659
ตอนนี้ สาวก็เริ่มให้กําลังใจกันนิดหน่อย

182
00:30:52,436 --> 00:30:56,356
ท่าที่เข้าจังหวะกันได้
ช่วยสร้างความไว้ใจระหว่างกัน

183
00:31:19,463 --> 00:31:20,589
ตัวผู้อีกตัว

184
00:31:22,633 --> 00:31:26,345
ตัวนี้เด็กกว่ามาก แต่ก็ยังอาจเป็นคู่แข่งกันได้

185
00:31:48,992 --> 00:31:50,410
จัดการได้เสียที

186
00:31:56,458 --> 00:31:59,586
แย่ละ สาวหนีไปเสียแล้ว

187
00:32:07,344 --> 00:32:09,513
มันอาจเสียโอกาสไปอย่างถาวร

188
00:32:25,320 --> 00:32:26,321
แต่เธอก็กลับมา

189
00:32:28,824 --> 00:32:33,495
การไล่คู่แข่งออกไปได้
อาจช่วยทําคะแนนให้มันเพิ่มขึ้นเสียอีก

190
00:32:42,254 --> 00:32:45,215
มันจึงสานต่อจากจุดที่ค้างไว้ทันที

191
00:32:54,057 --> 00:32:56,727
เตือนให้เห็นอีกครั้งว่ามันแกร่งแค่ไหน

192
00:33:01,857 --> 00:33:05,068
นี่จะเป็นสิ่งเดียวที่มันฝากไว้ในชีวิตการเป็นพ่อ

193
00:33:15,245 --> 00:33:17,998
ทุกอย่างจบลงในเวลาไม่กี่วินาที

194
00:33:20,417 --> 00:33:25,422
แต่นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นของรุ่นต่อไป
ในสายพันธุ์ยักษ์นักล่าบินได้เหล่านี้

195
00:33:32,429 --> 00:33:34,890
เกาะแบบนี้อาจจะเล็ก

196
00:33:36,058 --> 00:33:38,769
แต่ก็เหมือนเกาะอีกนับไม่ถ้วนรอบโลก

197
00:33:40,437 --> 00:33:43,065
มันเป็นพยานถึงจังหวะสําคัญ

198
00:33:43,065 --> 00:33:46,401
ในชีวิตของสัตว์โลกที่แปลกตาที่สุด

199
00:33:47,194 --> 00:33:49,571
บนโลกยุคดึกดําบรรพ์

200
00:33:59,748 --> 00:34:04,253
(Prehistoric Planet: ค้นพบ)

201
00:34:06,129 --> 00:34:08,924
{\an8}(เทอโรซอร์ยักษ์เป็นนักล่าบนบกได้จริงหรือไม่)

202
00:34:09,842 --> 00:34:12,219
ในยุคของไดโนเสาร์

203
00:34:12,761 --> 00:34:18,433
ท้องฟ้าถูกปกครองด้วยสัตว์เลื้อยคลานบินได้
ที่เรียกว่าเทอโรซอร์

204
00:34:23,397 --> 00:34:26,440
เราค้นพบมากกว่า 250 สายพันธุ์

205
00:34:28,443 --> 00:34:30,612
และบางสายพันธุ์มีขนาดมหึมา

206
00:34:33,824 --> 00:34:36,493
หนึ่งในพันธุ์ที่น่าสนใจที่สุด
เพราะมันแปลกหลุดโลกที่สุด

207
00:34:36,493 --> 00:34:37,995
{\an8}คือพวกแอซดาร์คิดเทอโรซอร์

208
00:34:37,995 --> 00:34:39,663
{\an8}(ดร.มาร์ค วิทตัน)
(ศิลปินบรรพชีวิน - นักบรรพชีวินวิทยา)

209
00:34:39,663 --> 00:34:40,831
{\an8}การที่จะพยายามอธิบาย

210
00:34:40,831 --> 00:34:43,292
{\an8}ลักษณะของแอซดาร์คิดเทอโรซอร์
เป็นเรื่องยากมากครับ

211
00:34:44,251 --> 00:34:46,170
พวกมันตัวสูงเท่ายีราฟ

212
00:34:46,795 --> 00:34:49,255
เฉพาะหัวอาจจะยาวได้ถึงสองเมตร

213
00:34:49,922 --> 00:34:51,341
ระยะปลายปีกสิบเมตร

214
00:34:52,967 --> 00:34:56,096
เป็นสิ่งที่หน้าตาประหลาดที่สุด
เท่าที่เคยมีวิวัฒนาการบนโลกนี้

215
00:34:58,557 --> 00:35:03,145
ถึงขนาดตัวจะใหญ่
แต่เจ้ายักษ์เหล่านี้วิวัฒนาการมาจนบินเก่ง

216
00:35:04,813 --> 00:35:08,025
แล้วทําไมเราจึงคิดว่า
มันจะล่าหาอาหารบนพื้นดิน

217
00:35:10,485 --> 00:35:12,905
{\an8}ปีกของแอซดาร์คิดเป็นเนื้อเยื่อผิวหนัง

218
00:35:12,905 --> 00:35:14,448
{\an8}(ดร.ดาร์เรน เนช)
(หัวหน้าทีมที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์)

219
00:35:14,448 --> 00:35:17,743
{\an8}ขึงน้ําหนักทั้งหมด
อยู่บนนิ้วที่สี่ซึ่งพัฒนาใหญ่กว่านิ้วอื่น

220
00:35:18,243 --> 00:35:19,369
{\an8}(แอซดาร์คิเด - ระยะปีก)

221
00:35:19,369 --> 00:35:23,248
{\an8}เนื้อเยื่อผิวหนังนี้แผ่จากปลายสุดของนิ้วที่สี่

222
00:35:23,248 --> 00:35:26,001
{\an8}ยาวไปจนถึงต้นขาหลัง

223
00:35:28,086 --> 00:35:31,465
แอซดาร์คิดพัฒนาพันธุ์มาดีมาก
จนบินระยะไกลๆ ได้เก่ง

224
00:35:31,465 --> 00:35:34,635
แต่มันก็ไม่ใช่สัตว์ที่จะบิดตัวคล่องแคล่ว

225
00:35:34,635 --> 00:35:37,012
หรือเคลื่อนไหวว่องไวระหว่างบิน

226
00:35:39,431 --> 00:35:42,476
เพราะอย่างนั้นจึงยากที่แอซดาร์คิด

227
00:35:42,476 --> 00:35:44,811
จะจับสัตว์บินได้ตัวอื่นกิน

228
00:35:46,563 --> 00:35:48,690
พวกมันต้องมีวิธีล่าเหยื่อแบบอื่น

229
00:35:50,609 --> 00:35:54,988
หนึ่งในแนวคิดหลักเรื่องที่ว่า
แอซดาร์คิดเทอโรซอร์หากินยังไง

230
00:35:54,988 --> 00:35:59,284
คือการใช้กลยุทธ์ประหลาดในการเก็บของกิน
ที่เรียกว่าหาเหยื่อผิวน้ํา

231
00:36:00,494 --> 00:36:04,706
ทุกวันนี้ สัตว์อย่างนกกรีดน้ําก็หากินด้วยวิธีนี้

232
00:36:06,291 --> 00:36:09,211
เป็นวิธีหาอาหารที่ตลกที่สุดเท่าที่จะคิดได้

233
00:36:09,211 --> 00:36:11,547
มันจะอ้าปากแล้วเอาปากล่างระไปกับผิวน้ํา

234
00:36:11,547 --> 00:36:13,048
ให้ชนอาหารไปเอง

235
00:36:14,967 --> 00:36:18,971
คอของนกกรีดน้ํา
ถูกสร้างมาให้รับแรงกระแทกได้ดี

236
00:36:21,682 --> 00:36:25,811
แต่หลักฐานฟอสซิลเผยให้เห็นว่า
แอซดาร์คิดไม่ได้มีวิวัฒนาการกายภาพแบบนั้น

237
00:36:27,104 --> 00:36:31,066
ความจริงคือถ้าทําอย่างนั้น
พวกมันน่าจะคอหักจากแรงปะทะ

238
00:36:31,066 --> 00:36:33,485
ตอนที่พยายามไสปากล่างไปตามน้ํา

239
00:36:36,363 --> 00:36:38,532
แอซดาร์คิดไม่มีทางเลือก

240
00:36:39,908 --> 00:36:42,369
มันต้องร่อนลงบนผืนดินเพื่อหาอาหาร

241
00:36:45,998 --> 00:36:48,792
แต่มันเดินเร็วพอที่จะล่าสัตว์ได้จริงเหรอ

242
00:36:51,253 --> 00:36:54,423
นักวิทยาศาสตร์ต้องการหลักฐานก่อนจะเชื่อว่า

243
00:36:54,423 --> 00:36:57,551
เจ้าตัวนี้ทําอะไรได้มากกว่าแค่เดินเตาะแตะ

244
00:36:59,678 --> 00:37:04,057
หลักฐานนั้นมาจากรอยเท้าอายุ 66 ล้านปี

245
00:37:06,059 --> 00:37:08,437
รอยเท้าเทอโรซอร์ที่ใหญ่สุดในโลก

246
00:37:08,437 --> 00:37:10,355
ก็มาจากแอซดาร์คิดยักษ์ที่เดินดินเอาไว้

247
00:37:11,273 --> 00:37:12,816
นั่นไม่ใช่แค่เรื่องเจ๋งที่ได้ค้นพบ

248
00:37:12,816 --> 00:37:15,903
แต่มันยืนยันข้อมูลหลายอย่าง
ว่าพวกมันเดินได้อย่างมีประสิทธิภาพแค่ไหน

249
00:37:15,903 --> 00:37:17,321
{\an8}(เกาหลีใต้)

250
00:37:18,405 --> 00:37:20,073
รอยเท้าเหล่านี้ทําให้เห็นว่า

251
00:37:20,073 --> 00:37:23,160
มันเก็บปีกเข้ามาใต้ร่างทั้งหมด

252
00:37:24,536 --> 00:37:26,747
ทําให้มันยืนตรงได้

253
00:37:28,749 --> 00:37:30,250
ตีนของมันมีเนื้อ

254
00:37:32,252 --> 00:37:34,671
และที่ต่างจากเทอโรซอร์พันธุ์เล็ก

255
00:37:34,671 --> 00:37:38,175
ขายาวๆ ของมันทําให้ก้าวได้ยาวมาก

256
00:37:40,385 --> 00:37:42,804
ถึงแอซดาร์คิดจะเป็นสัตว์ที่ดูประหลาดตา

257
00:37:42,804 --> 00:37:44,139
แต่มันเคลื่อนไหวได้มีประสิทธิภาพมาก

258
00:37:49,102 --> 00:37:53,315
แอซดาร์คิดผสมผสาน
ความสามารถในการเดินบนบกได้อย่างดี

259
00:37:53,315 --> 00:37:55,526
กับส่วนหัวที่ยาวเหมือนนกกระสายักษ์

260
00:37:56,693 --> 00:37:59,071
แทบจะแน่ใจได้เลยว่ามันเป็นนักล่า

261
00:37:59,071 --> 00:38:02,574
ที่จะเดินไปทั่วและจิกจับสัตว์มาได้

262
00:38:07,412 --> 00:38:08,830
เราต้องไม่ลืมด้วยว่า

263
00:38:08,830 --> 00:38:11,333
แค่ขนาดลําคอของเจ้าตัวพวกนี้
ก็กว้างถึงครึ่งเมตร

264
00:38:11,333 --> 00:38:13,377
แทบจะเท่าความกว้างของบ่าผม

265
00:38:14,253 --> 00:38:18,173
เรานี่แหละจะอยู่ในเมนูอาหารของมัน
ถ้ามันยังอยู่จนถึงทุกวันนี้

266
00:38:22,553 --> 00:38:27,057
เทอโรซอร์อาจเป็น
ภาพที่อัศจรรย์ตายามบินอยู่บนฟ้า

267
00:38:31,228 --> 00:38:36,275
แต่เจ้ายักษ์เหล่านี้ยิ่งน่าประทับใจมากกว่า
และน่ากลัวกว่ายามที่เดินอยู่บนดิน

268
00:41:05,174 --> 00:41:07,176
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์