1
00:00:08,717 --> 00:00:10,552
{\an8}ไดโนเสาร์เคยครองโลก...

2
00:00:10,552 --> 00:00:12,179
{\an8}(พิธีกร)
(เดวิด แอทเทนโบโรห์)

3
00:00:12,179 --> 00:00:14,806
{\an8}เป็นเวลานานกว่า 150 ล้านปี

4
00:00:15,682 --> 00:00:18,727
พวกมันอยู่กันแทบจะทุกมุมโลก

5
00:00:19,311 --> 00:00:23,148
มีกันในทุกรูปแบบและทุกขนาด
เท่าที่จะจินตนาการได้

6
00:00:24,358 --> 00:00:27,402
บางพันธุ์ดูแล้วช่างมหัศจรรย์

7
00:00:30,822 --> 00:00:34,535
ตอนนี้เรารู้แล้วว่าที. เร็กซ์ว่ายน้ําได้แข็งมาก

8
00:00:36,787 --> 00:00:40,082
เวโลซิแรปเตอร์เป็นนักล่ามีขนที่เฉลียวฉลาด

9
00:00:42,000 --> 00:00:45,963
และไดโนเสาร์บางพันธุ์
มีพฤติกรรมประหลาดล้ําที่สุด

10
00:00:48,841 --> 00:00:52,594
แต่เรายังมีการค้นพบ
องค์ความรู้ใหม่ๆ เกือบทุกวัน

11
00:00:52,594 --> 00:00:57,641
ทําให้เรารู้เรื่องของชีวิตสัตว์บนดาวโลก
เมื่อ 66 ล้านปีก่อนมากขึ้น

12
00:01:02,604 --> 00:01:05,482
ในรายการ Prehistoric Planet ซีซั่นนี้

13
00:01:05,482 --> 00:01:08,026
เราจะเผยให้เห็นสัตว์โลกชนิดใหม่...

14
00:01:09,403 --> 00:01:13,740
และความรู้มุมใหม่ในการพยายามหาคู่...

15
00:01:15,576 --> 00:01:18,203
อุปสรรคขวากหนามในการเลี้ยงครอบครัว...

16
00:01:19,496 --> 00:01:21,415
และการประลองกําลังขนาดยักษ์

17
00:01:29,506 --> 00:01:33,969
มาร่วมเดินทางสู่ช่วงเวลาซึ่งธรรมชาติ
จัดละครฉากยิ่งใหญ่อลังการให้เราชม

18
00:01:37,514 --> 00:01:41,727
นี่คือ Prehistoric Planet 2

19
00:01:54,740 --> 00:02:00,037
(แบดแลนด์)

20
00:02:00,037 --> 00:02:07,044
ที่นี่คือที่ราบภูเขาไฟใหญ่ที่สุด
ที่มีลาวาท่วมมา 100 ล้านปี

21
00:02:09,755 --> 00:02:12,633
ที่ราบสูงเดกกัน ตอนกลางของอินเดีย

22
00:02:14,176 --> 00:02:15,594
สถานที่ร้อนเลวร้ายดั่งนรก

23
00:02:16,678 --> 00:02:20,349
ที่ซึ่งคนไม่คิดว่าจะเจอไดโนเสาร์

24
00:02:22,559 --> 00:02:26,897
ถึงอย่างนั้น
เจ้าสัตว์ยักษ์ก็เสี่ยงชีวิตเดินทางมาที่นี่

25
00:02:35,697 --> 00:02:37,157
ไอซิซอร์

26
00:02:40,661 --> 00:02:42,996
ทั้งหมดนี้เป็นตัวเมีย

27
00:02:55,259 --> 00:02:59,388
ลาวาไหลท่วมที่ราบเดกกันเป็นเวลานานมาก

28
00:02:59,388 --> 00:03:02,558
จนกระทั่งในบางจุดท่วมหนาเกิน 1.5 กิโลเมตร

29
00:03:17,239 --> 00:03:21,869
ทุกฤดูใบไม้ผลิ
ไอซิซอร์ตัวเมียเดินทางจากบ้านปลอดภัยในป่า

30
00:03:21,869 --> 00:03:26,415
เดินทางฝ่าภยันตราย
เข้ามาในแดนแบดแลนด์เหล่านี้

31
00:03:44,975 --> 00:03:49,646
พวกมันอาจเลือกทางเดินที่ปลอดภัย
ผ่านแผ่นลาวาที่เย็นตัวจนแข็งแล้ว

32
00:03:52,733 --> 00:03:55,652
แต่ที่นี่ก็ยังมีอันตรายอย่างอื่นอีก

33
00:04:02,159 --> 00:04:08,332
นอกจากไอน้ําพลุ่งเดือดซึ่งเป็นส่วนผสมของ
คาร์บอนไดออกไซด์กับไฮโดรเจนซัลไฟด์

34
00:04:08,332 --> 00:04:11,251
ที่พลุ่งขึ้นมาจากปล่องภูเขาไฟ

35
00:04:14,463 --> 00:04:17,132
ในช่วงก่อนรุ่งสางที่อากาศเย็น

36
00:04:17,132 --> 00:04:19,218
ก๊าซหนักเหล่านั้นจะจมตัวต่ําลง

37
00:04:19,218 --> 00:04:23,096
กลายเป็นกลุ่มก๊าซพิษที่ลอยต่ํา
จนแทบจะหายใจไม่ออก

38
00:04:25,224 --> 00:04:28,352
เพียงหายใจเข้าไปไม่กี่อึดใจ
สามารถอันตรายถึงชีวิตได้

39
00:04:32,272 --> 00:04:36,109
แต่ไอซิซอร์มีคุณสมบัติเด่นสําคัญอย่างหนึ่ง

40
00:04:38,153 --> 00:04:43,825
คอยาวของมันทําให้สามารถชูคออยู่เหนือ
ไอพิษที่ปกคลุมไปทั่วนี้ได้

41
00:04:55,587 --> 00:04:59,675
แต่สิ่งที่รออยู่ข้างหน้านั้น
แม้จะคอยาวเพียงใดก็ยังหายใจลําบาก

42
00:05:07,975 --> 00:05:10,352
พวกมันกําลังจะลงไปยังบริเวณที่ต่ํา

43
00:05:10,352 --> 00:05:13,730
ซึ่งก๊าซพิษสุดอันตรายเหล่านี้จับกลุ่มหนาเป็นพิเศษ

44
00:05:16,733 --> 00:05:21,572
สําหรับตัวเมียเหล่านี้
มีอะไรสักอย่างไม่ปกติ

45
00:05:26,201 --> 00:05:29,997
ที่แย่ยิ่งกว่านั้น
ยิ่งดวงอาทิตย์ลอยสูงจนอากาศอุ่นขึ้นแค่ไหน

46
00:05:29,997 --> 00:05:32,749
กลุ่มก๊าซก็วนตัวสูงขึ้นตามไปด้วย

47
00:05:37,963 --> 00:05:41,258
แค่มีคอยาวปกป้องทุกตัวในฝูงไม่ได้อีกต่อไป

48
00:05:46,471 --> 00:05:50,392
พวกมันต้องหนีขึ้นที่สูง ต้องรีบด้วย

49
00:05:57,524 --> 00:06:01,653
ทางขึ้นเนินแสนจะชัน
แต่อากาศตรงนั้นน่าจะบริสุทธิ์ขึ้น

50
00:06:16,168 --> 00:06:18,128
โล่งเสียที

51
00:06:19,379 --> 00:06:22,758
และตรงหน้าพวกมันก็คือที่หมายสุดท้าย

52
00:06:26,595 --> 00:06:29,598
เกาะภูเขาไฟสูงเสียดฟ้า

53
00:06:31,266 --> 00:06:35,020
ที่ยกตัวขึ้นเหนือแผ่นดินแบดแลนด์เลวร้ายแห่งนี้

54
00:06:50,452 --> 00:06:56,416
แอ่งยุบปากปล่องภูเขาไฟขนาดมหึมา
เป็นพื้นที่ทํารังปลอดภัยของทั้งฝูง

55
00:06:57,960 --> 00:07:03,340
กลุ่มก๊าซพิษที่ล้อมปล่องแห่งนี้
ช่วยกันเหล่านักล่าออกไป...

56
00:07:06,552 --> 00:07:12,182
และพลังงานความร้อนใต้พิภพ
ก็ช่วยให้ตรงนี้เป็นที่ฟักไข่ได้ดีที่สุด

57
00:07:27,698 --> 00:07:32,452
แม่ไดโนเสาร์แต่ละตัว
ขุดร่องยาวกว่าสองเมตรในทรายร้อนนั้น

58
00:07:32,452 --> 00:07:36,832
เป็นที่วางไข่ขนาดเท่าแตงเมลอนกว่า 20 ใบ

59
00:07:44,464 --> 00:07:47,718
ตอนนี้ไข่ปลอดภัยอยู่ในแอ่งยุบปากปล่องภูเขาไฟ

60
00:07:47,718 --> 00:07:51,221
แต่นี่เป็นแค่จุดเริ่มต้นในเรื่องราวของพวกมัน

61
00:07:53,724 --> 00:07:54,933
ในอีกไม่กี่เดือน

62
00:07:54,933 --> 00:08:00,022
ลูกไดโนเสาร์จิ๋วเป็นร้อยๆ ตัว
จะฟักออกจากไข่มาเผชิญกับโลกร้างแล้งแห่งนี้

63
00:08:02,191 --> 00:08:04,276
หากมันจะเอาตัวรอดให้ได้

64
00:08:04,276 --> 00:08:07,988
สภาพรอบปล่อง
จะต้องเปลี่ยนผันไปด้วยจังหวะเหมาะสมที่สุด

65
00:08:22,085 --> 00:08:25,422
เขตแบดแลนด์ของโลกยุคดึกดําบรรพ์นี้

66
00:08:25,422 --> 00:08:28,800
ทดสอบขีดจํากัดของทุกอย่าง แม้แต่ไดโนเสาร์

67
00:08:35,640 --> 00:08:37,768
ภูมิประเทศประหลาดแปลกตานี้

68
00:08:37,768 --> 00:08:41,813
ซึ่งกัดเซาะด้วยลมแรงร้ายกาจ
และแม่น้ําโบราณสายใหญ่

69
00:08:41,813 --> 00:08:44,483
อาจดูเหมือนไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต

70
00:08:52,658 --> 00:08:53,992
แต่ในทวีปเอเชียแห่งนี้

71
00:08:54,743 --> 00:08:56,995
สิ่งที่ซ่อนอยู่ในหุบเขาแคบ

72
00:09:00,457 --> 00:09:05,504
คือครอบครัวเวโลซิแรปเตอร์วัยใส

73
00:09:14,346 --> 00:09:17,224
พวกลูกๆ เพิ่งอายุไม่กี่สัปดาห์

74
00:09:43,417 --> 00:09:50,007
เมื่ออยู่ในที่ร้างแล้งแบบนี้
อาจดูเหมือนพวกมันต้องเผชิญอนาคตไม่แน่นอน

75
00:09:52,384 --> 00:09:58,390
การอยู่รอดของมันขึ้นอยู่กับเหตุประหลาด
ที่จะไม่ได้เกิดตรงนี้ แต่เกิดห่างจากบ้านไปไกล

76
00:10:04,021 --> 00:10:09,651
เพราะที่อีกฟากหนึ่งของทะเลทรายร้อนแผดเผา
มีป่าซึ่งถูกล้อมด้วยทะเลแห่งทราย

77
00:10:11,987 --> 00:10:16,200
เมื่อเปลี่ยนฤดูกาล
ที่เขตนี้จะมีน้ําไหลเข้าท่วมบ้าง

78
00:10:19,286 --> 00:10:21,580
กลุ่มต้นหูหยางขนาดใหญ่

79
00:10:21,580 --> 00:10:25,250
ประกาศการมาถึงของฤดูนั้น
ด้วยการผลิใบอุดมสารอาหาร

80
00:10:28,545 --> 00:10:31,548
เป็นแม่เหล็กดึงดูดสัตว์หิวโหยจํานวนมาก

81
00:10:38,555 --> 00:10:44,186
เนเมกโทซอร์คอยาว
มาพร้อมกับเจ้าไททันโนซอร์มองโกล

82
00:10:55,197 --> 00:10:57,950
แถมยังมีเจ้าเพรโนเซฟาลีตัวจิ๋วตามมาด้วย

83
00:11:05,958 --> 00:11:08,001
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ขวางทางพวกมันอยู่

84
00:11:13,924 --> 00:11:15,926
ที่ราบสูงขนาดมหึมาแห่งนี้

85
00:11:21,974 --> 00:11:27,145
และทางเดียวที่จะไปถึงป่าได้
คือต้องเดินลัดเลาะตามวงกตหุบเขาไป

86
00:11:37,281 --> 00:11:40,951
เมื่อไปถึงทางเข้า ทั้งฝูงก็เริ่มกังวล

87
00:11:45,998 --> 00:11:49,334
นี่เป็นจุดเหมาะที่จะซุ่มโจมตีมาก

88
00:11:59,303 --> 00:12:01,763
เจ้าเวโลซิแรปเตอร์รออยู่แล้ว

89
00:12:10,272 --> 00:12:13,233
แต่พวกมันไม่สามารถเล่นงานไททันโนซอร์ได้แน่ๆ

90
00:12:15,777 --> 00:12:20,449
ความสําเร็จของมัน
จะต้องขึ้นกับนักล่าอีกตัวที่ดูลาดเลาอยู่เช่นกัน

91
00:13:04,409 --> 00:13:05,786
ทาร์โบซอร์

92
00:13:11,917 --> 00:13:16,296
ไทรันโนซอรัส เร็กซ์ของทวีปเอเชีย

93
00:13:23,387 --> 00:13:27,224
ยิ่งกลุ่มนักล่าใกล้เข้ามา
ทั้งฝูงยิ่งร้อนรนไปกันใหญ่

94
00:13:47,327 --> 00:13:51,164
มีแต่เจ้าพวกเพรโนเซฟาลีเท่านั้น
ถึงจะหนีขึ้นที่สูงได้

95
00:13:57,421 --> 00:14:01,258
นี่เองคือสิ่งที่เจ้าเวโลซิแรปเตอร์รอจังหวะอยู่

96
00:14:09,850 --> 00:14:14,354
ตอนนี้ เวโลซิแรปเตอร์จะซุ่มโจมตีได้

97
00:14:23,238 --> 00:14:24,239
ในที่สุด

98
00:14:27,618 --> 00:14:32,080
เมื่อร่วมมือกันก็ได้อาหารพอเลี้ยงทั้งครอบครัว

99
00:14:38,921 --> 00:14:41,715
ทาร์โบซอร์ก็ล่าได้สําเร็จเช่นกัน

100
00:14:44,343 --> 00:14:47,888
สําหรับสัตว์นักล่า
นับว่าเป็นช่วงเวลาอุดมสมบูรณ์ทีเดียว

101
00:14:52,643 --> 00:14:57,981
และสําหรับเจ้าเวโลซิแรปเตอร์
นี่เป็นเวลาเหมาะจะสร้างครอบครัวที่สุด

102
00:15:13,622 --> 00:15:18,293
หากได้พ่อแม่ที่ฉลาดและคอยดูแล
จะช่วยให้ลูกไดโนเสาร์เริ่มชีวิตได้ดี

103
00:15:20,295 --> 00:15:22,464
และในดินแดนแบดแลนด์แห่งเอเชีย

104
00:15:22,464 --> 00:15:26,635
แทบไม่มีไดโนเสาร์ชนิดไหน
เป็นพ่อแม่ที่ทุ่มเทห่วงใยไปกว่านี้

105
00:15:28,846 --> 00:15:32,140
โครีโธแรปเตอร์ที่ทํารังกกไข่ฝูงหนึ่ง

106
00:15:40,274 --> 00:15:45,529
ไม่กี่วันก่อน
แม่ไดโนเสาร์วางไข่บนวงกองดินตรงนี้

107
00:15:50,701 --> 00:15:54,413
แต่หน้าที่กกไข่นั้นเป็นของตัวผู้

108
00:15:57,249 --> 00:15:59,126
และนั่นไม่ใช่งานที่ง่ายเลย

109
00:16:13,682 --> 00:16:18,854
หากเจอแสงแดดตอนเที่ยงตรงๆ
ไข่ทั้งหมดจะสุก

110
00:16:25,986 --> 00:16:29,990
ตัวพ่อจึงใช้หางเป็นแพและขนปีกที่ขาหน้า

111
00:16:29,990 --> 00:16:31,742
คอยบังเงาให้ไข่ในรัง

112
00:16:36,205 --> 00:16:37,706
และมันก็ต้องรับผลอันแสนหนักหนาไปด้วย

113
00:16:40,876 --> 00:16:45,005
เพราะต้องทนอยู่ท่ามกลางความร้อนแผดเผา
ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า

114
00:17:21,124 --> 00:17:26,839
ในที่สุดก็มาถึงตอนค่ําที่อากาศเย็นลง
ตัวผู้สามารถทิ้งรังไปหากินได้

115
00:17:30,300 --> 00:17:34,012
นี่คือข้อดีของการทํารังเป็นฝูง

116
00:17:37,474 --> 00:17:42,104
แทนที่ทุกตัวจะออกไปหากินพร้อมกัน
เจ้าโครีโธแรปเตอร์กลับผลัดกันไป

117
00:17:45,524 --> 00:17:49,319
ดังนั้นจึงมีเพื่อนบ้าน
ที่คอยสอดส่องระวังภัยให้เสมอ

118
00:17:52,489 --> 00:17:57,369
แต่ถึงจะมีกลุ่มเพื่อนบ้านคอยช่วยดู
ก็ใช่ว่าไข่ทั้งหลายจะปลอดภัย

119
00:18:12,593 --> 00:18:17,347
เจ้าคูรูคูลลาตัวเมีย
ญาติสายหนึ่งของเวโลซิแรปเตอร์

120
00:18:18,807 --> 00:18:21,560
มันหิวมาก แต่ก็ยังระมัดระวังตัว

121
00:18:21,560 --> 00:18:25,063
ไม่อยากโดนจะงอยปากและกรงเล็บทรงพลัง
ของโครีโธแรปเตอร์

122
00:18:31,320 --> 00:18:34,156
แต่มันก็มีข้อได้เปรียบใหญ่เรื่องหนึ่ง

123
00:18:37,367 --> 00:18:42,039
มันสามารถมองเห็นในที่มืดได้ดีกว่าเจ้าของรัง

124
00:18:50,380 --> 00:18:55,761
ถ้ามันย่องเข้าไปเงียบๆ ได้
จะสามารถแอบเข้าไปในฝูงได้โดยไม่มีใครรู้

125
00:18:58,847 --> 00:19:01,266
มันตั้งใจเลือกเป้าหมายอย่างระมัดระวัง

126
00:19:17,324 --> 00:19:19,243
นี่เป็นโอกาสแล้ว

127
00:19:26,458 --> 00:19:28,001
แต่ไม่ใช่โอกาสที่จะโจมตี

128
00:19:30,003 --> 00:19:33,632
เจ้าตัวนี้ นอกจากเป็นนักล่าแล้วยังขี้ขโมย

129
00:20:05,539 --> 00:20:09,376
มันจะรีบกินไข่ให้ได้มากที่สุด

130
00:20:18,886 --> 00:20:21,555
หมดเวลาแล้ว เจ้าของบ้านรู้ตัวแล้ว

131
00:20:23,724 --> 00:20:25,809
แต่ยังขโมยไข่ติดตัวไปได้อีกหนึ่งฟอง

132
00:20:50,250 --> 00:20:54,796
และตอนนี้ก็มีโอกาส
ที่จะอิ่มกับไข่ที่ขโมยมาอย่างสงบ

133
00:20:59,927 --> 00:21:03,222
แต่เจ้าหัวขโมยตัวนี้รู้จักแบ่ง

134
00:21:05,057 --> 00:21:10,062
เสียงครางต่ําแบบนี้
เป็นเสียงที่มันใช้เรียกลูกๆ

135
00:21:27,454 --> 00:21:31,124
ลูกของมันเองก็เพิ่งออกจากรังได้ไม่นาน

136
00:21:39,424 --> 00:21:43,679
มันต้องเรียนรู้ว่าของรูปทรงประหลาดที่เห็นนั้น
เป็นอาหารชนิดหนึ่ง

137
00:21:45,848 --> 00:21:48,433
และต้องค้นหาวิธีที่จะตอกไข่ด้วยตัวเอง

138
00:21:55,148 --> 00:22:01,446
ใช้จะงอยปากมั้ง หรืออาจใช้กรงเล็บ

139
00:22:21,508 --> 00:22:27,139
สําเร็จ
แต่ได้เพราะโชคช่วย ไม่ใช่ว่าเก่ง

140
00:22:29,391 --> 00:22:35,355
แต่นั่นก็ยังเป็นบทเรียนสําคัญ
ของเจ้าตัวขโมยไข่รุ่นต่อไป

141
00:22:44,740 --> 00:22:47,951
ในแบดแลนด์นั้น
อากาศยามกลางคืนที่เย็นสบายกว่า

142
00:22:47,951 --> 00:22:53,624
ไม่ช้าก็จะกลับเป็น
ความร้อนร้ายแรงจากแสงอาทิตย์

143
00:22:57,669 --> 00:23:04,676
อุณหภูมิที่หน้าดินทรายนั้น
อาจพุ่งสูงได้ถึงกว่า 70 องศาเซลเซียส

144
00:23:07,888 --> 00:23:12,392
น้ําที่เกิดขึ้นจะถูกซึมซับเหือด
หรือระเหยหายไปได้ในเวลาไม่กี่วินาที

145
00:23:14,853 --> 00:23:18,899
ที่นี่เป็นหนึ่งในที่แห้งที่สุดในโลก

146
00:23:30,744 --> 00:23:34,289
หากไม่มีน้ํา ก็จะไม่มีสัตว์ชนิดไหนมีชีวิตรอด

147
00:23:37,042 --> 00:23:40,546
แต่ที่นี่ก็ยังเป็นบ้านของเจ้าทาร์เชีย

148
00:23:50,222 --> 00:23:53,433
เจ้าพวกนี้เป็นแองไคโลซอร์ที่อยู่ในทะเลทราย

149
00:23:59,690 --> 00:24:03,360
มีเกราะหนาพร้อมกับตุ้มใหญ่มหึมาที่หาง

150
00:24:07,656 --> 00:24:12,536
เปลือกตาสีเข้มช่วยปกป้องดวงตาของทาร์เชีย
จากแสงอาทิตย์เจิดจ้า

151
00:24:22,796 --> 00:24:25,174
และนี่คือเสียง

152
00:24:25,174 --> 00:24:28,343
ของระบบทําความเย็นส่วนตัวของเจ้าทาร์เชีย

153
00:24:30,596 --> 00:24:34,683
จมูกใหญ่โตของมัน
ช่วยทําลมเย็นในจังหวะที่ลมออกจากตัว

154
00:24:34,683 --> 00:24:39,229
ควบแน่นไอน้ํา
และสงวนน้ําที่มีค่าไว้กับทุกลมหายใจ

155
00:24:43,984 --> 00:24:48,488
ระบบนี้ทําให้มันสามารถอยู่ได้นานมาก
โดยไม่ต้องดื่มน้ํา

156
00:24:48,488 --> 00:24:50,157
ในระหว่างที่หาอาหาร

157
00:24:54,494 --> 00:24:58,415
อุณหภูมิสูงลิ่วที่นี่ทําให้มีลมพัดอย่างแรง

158
00:24:58,415 --> 00:25:01,793
กัดเซาะแท่งหินจนกลายเป็นรูปร่างมหัศจรรย์

159
00:25:05,964 --> 00:25:08,509
แต่ลมนั้นก็พัดดินออกจากผิวโลกไปด้วย

160
00:25:12,471 --> 00:25:17,226
แต่ก็ยังมีพืชบางชนิดที่สามารถงอก
หยั่งรากในรอยแยกร่องหินต่างๆ

161
00:25:24,191 --> 00:25:27,110
และต่อให้เป็นพืชหร็อมแหร็มเพียงใด
ก็ต้องแก่งแย่งแข่งขันกันทั้งนั้น

162
00:25:43,627 --> 00:25:46,880
ทุกนาทีที่ผ่านไป พระอาทิตย์สูงขึ้นทุกขณะ

163
00:25:48,715 --> 00:25:51,051
ไม่ช้าจะไม่เหลือเงาใดๆ

164
00:25:54,096 --> 00:25:59,768
และแม้แต่เจ้าทะเลทรายเหล่านี้
ก็ยังยินดีถ้าจะได้ดื่มน้ําบ้าง

165
00:26:05,983 --> 00:26:07,442
ก็เหมือนกับสัตว์พเนจรทุกชนิด

166
00:26:07,442 --> 00:26:10,571
เจ้าทาร์เชียมีแผนที่ทะเลทรายแห่งนี้อยู่ในหัว

167
00:26:11,196 --> 00:26:15,951
และสามารถเดินทางในภูมิประเทศว่างเปล่าได้
โดยแม่นยําไม่มีผิดพลาด

168
00:26:22,165 --> 00:26:27,004
พวกมันจะจดจําจุดที่มีตอน้ําผุดธรรมชาติ

169
00:26:31,675 --> 00:26:34,303
จําโอเอซิสในทะเลทรายเช่นที่นี่ได้

170
00:26:39,308 --> 00:26:42,269
นี่เป็นดั่งแหล่งช่วยชีวิตสัตว์ที่สามารถหามันเจอ

171
00:26:49,484 --> 00:26:50,527
เพรโนเซฟาลี

172
00:27:17,054 --> 00:27:20,641
แถวโอเอซิสแบบนี้มีความตึงเครียดสูงเสมอ

173
00:27:24,353 --> 00:27:28,440
แต่การแสดงกําลังให้เห็นไว้ก่อน
อาจช่วยป้องกันไม่ให้มีศึกอันตรายได้

174
00:27:38,492 --> 00:27:42,538
สุดท้ายแล้ว
เจ้าเพรโนเซฟาลีก็แค่น่ารําคาญเล็กน้อย

175
00:27:47,835 --> 00:27:50,879
แต่ทาร์เชียตัวเต็มวัยอีกตัว นั่นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

176
00:27:57,010 --> 00:28:01,056
โดยเฉพาะตัวที่ใหญ่เกือบเป็นสองเท่าของวัยรุ่น

177
00:28:13,819 --> 00:28:17,698
มันมีตุ้มปลายหางหนักกว่า 20 กิโลกรัม

178
00:28:27,624 --> 00:28:32,087
ถ้าต้องสู้กันจริงๆ ตัวอ่อนวัยไม่มีทางชนะ

179
00:28:46,727 --> 00:28:50,397
แต่กําลังเสริมกําลังมา

180
00:28:56,987 --> 00:28:59,698
คู่ของมันกลับมารวมตัวกันแล้ว

181
00:29:02,993 --> 00:29:07,748
ตอนนี้เลยมีตุ้มแกว่งไกวเป็นสองเท่า
ที่ผู้อาวุโสจะต้องรับมือ

182
00:29:21,303 --> 00:29:25,098
มันตัดสินใจว่าตรงนี้อาจมีน้ําเพียงพอ

183
00:29:25,098 --> 00:29:26,850
ให้ทุกตัวแบ่งกันดื่มได้

184
00:29:46,787 --> 00:29:50,332
ในที่สุดทาร์เชียวัยละอ่อน
ก็สามารถดื่มน้ําได้โดยสงบ

185
00:29:55,754 --> 00:29:59,383
แต่มันอาจไม่สามารถพักได้นานนัก

186
00:30:04,680 --> 00:30:09,393
ในพื้นที่แบดแลนด์ สภาพภูมิอากาศอาจเปลี่ยนได้
อย่างรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อ

187
00:30:16,441 --> 00:30:20,654
อุณหภูมิที่สูงขึ้นในหน้าร้อน
เติมเชื้อให้กับพายุประจุไฟฟ้า

188
00:30:20,654 --> 00:30:22,281
ซึ่งมีเส้นผ่านศูนย์กลางนับร้อยๆ กิโลเมตร

189
00:30:26,660 --> 00:30:31,999
ณ ที่ราบสูงเดกกัน
พายุตามฤดูกาลนี้ทําให้ลมเปลี่ยนทิศ

190
00:30:33,542 --> 00:30:35,419
และแถวแอ่งยุบปากปล่องภูเขาไฟ

191
00:30:35,419 --> 00:30:39,590
ซึ่งไอซิซอร์ตัวเมียวางไข่ไว้เมื่อหลายเดือนก่อน

192
00:30:39,590 --> 00:30:42,676
ลมก็ช่วยพัดก๊าซพิษไปหมดแล้ว

193
00:30:43,260 --> 00:30:46,305
เปิดช่องจังหวะสําคัญ

194
00:30:57,524 --> 00:31:01,820
มีเสียงประหลาดดังมาจากใต้ผืนทราย

195
00:31:03,155 --> 00:31:07,618
ลูกไอซิซอร์กําลังร้องเรียกกัน
ตั้งแต่ยังไม่ฟักออกจากไข่

196
00:31:09,494 --> 00:31:11,914
เสียงนั้นช่วยให้ทุกตัวฟักในเวลาใกล้กัน

197
00:31:51,036 --> 00:31:55,457
ลูกไดโนเสาร์ตัวเล็กนิดเดียว
ตัวยาวไม่ถึงหนึ่งฟุตด้วยซ้ํา

198
00:32:01,129 --> 00:32:05,551
ตรงนี้ไม่มีอะไรให้กินนอกจากมูลของแม่

199
00:32:08,512 --> 00:32:09,763
ที่น่าประหลาดใจคือ

200
00:32:09,763 --> 00:32:15,853
มูลของแม่นั้นมีสารอาหารเยอะมาก
และมีความสําคัญต่อลูกอ่อนในทางอื่นด้วย

201
00:32:20,607 --> 00:32:24,361
มันช่วยเติมแบคทีเรียที่ดีในลําไส้

202
00:32:24,361 --> 00:32:28,615
นอกจากนั้นยังมีฟีโรโมนที่เป็นเหมือนกลิ่น

203
00:32:28,615 --> 00:32:31,159
ซึ่งจะช่วยให้เด็กน้อยหาฝูงของแม่ได้

204
00:32:35,330 --> 00:32:38,542
ฟีโรโมนจะนําทางไปสู่ที่ปลอดภัยในป่า

205
00:32:52,723 --> 00:32:54,975
แต่เส้นทางนั้นก็ไม่ใช่จะง่าย

206
00:33:00,689 --> 00:33:03,567
ลมอาจเปลี่ยนทิศช่วยพวกมันแล้ว

207
00:33:05,027 --> 00:33:09,573
แต่ข้างหน้าก็ยังมีอันตรายมากมาย
รอเจ้าไอซิซอร์ตัวน้อยอยู่

208
00:33:15,204 --> 00:33:19,499
น้ําพุร้อนกับบ่อโคลนเดือด

209
00:33:22,002 --> 00:33:23,587
เป็นกับดักอันตรายถึงชีวิต

210
00:33:56,453 --> 00:33:58,956
หลังจากเดินมาได้สองวัน

211
00:33:58,956 --> 00:34:01,792
พลังงานในตัวเด็กๆ เหลือน้อยเต็มที...

212
00:34:04,461 --> 00:34:07,339
แต่แม่ๆ ของพวกมันก็มาช่วยไว้อีกครั้ง

213
00:34:09,591 --> 00:34:12,886
พืชต้นเล็กๆ หยั่งรากอยู่ตามรอยแยกของลาวา

214
00:34:13,719 --> 00:34:17,516
งอกขึ้นมาจากเมล็ดพันธุ์ที่มาจากมูลของแม่

215
00:34:25,524 --> 00:34:28,277
แต่อันตรายชนิดใหม่ก็กําลังมุ่งหน้าเข้ามา

216
00:34:31,154 --> 00:34:37,661
ในเมื่อลมพัดเอาก๊าซพิษออกไปแล้ว
จึงเป็นโอกาสที่นักล่าจะขึ้นมาได้

217
00:34:40,789 --> 00:34:42,123
เจ้าราจาซอร์

218
00:34:47,880 --> 00:34:52,885
ในเมื่อมีลูกไดโนเสาร์ไร้การคุ้มครองจํานวนมาก
นี่อาจกลายเป็นอาหารมื้อใหญ่

219
00:35:13,071 --> 00:35:17,201
รอยแยกตามธารลาวา
กลายเป็นที่เดียวที่จะซ่อนตัวได้

220
00:36:09,336 --> 00:36:11,755
ราจาซอร์มาเพิ่มอีกแล้ว

221
00:37:26,747 --> 00:37:31,877
แต่ถึงจะอันตรายอย่างไร
ลูกไดโนเสาร์นับร้อยก็เดินทางไปจนถึงชายป่า

222
00:37:35,506 --> 00:37:40,385
ที่นี่ พวกมันจะซ่อนตัวอยู่ด้วยกันในพุ่มไม้
เป็นเวลาหลายปี

223
00:37:46,183 --> 00:37:47,518
จนกระทั่งในที่สุด

224
00:37:47,518 --> 00:37:50,562
เมื่อมันโตพอที่จะเข้าร่วมฝูงกับแม่

225
00:38:00,989 --> 00:38:05,577
หากโชคดี ตัวเมียในหมู่พวกมัน
จะกลับมายังแอ่งปากภูเขาไฟแห่งนี้

226
00:38:05,577 --> 00:38:09,581
ในเวลาอีกหลายปีข้างหน้าเพื่อวางไข่บ้าง

227
00:38:12,376 --> 00:38:16,380
และก็เหมือนสัตว์หลายชนิด
ที่ใช้ชีวิตในพื้นที่ซึ่งไม่เอื้ออํานวยต่อการใช้ชีวิต

228
00:38:16,380 --> 00:38:18,257
ความเสี่ยงจะสูงมาก

229
00:38:22,511 --> 00:38:29,518
แต่ก็มีโอกาสดีๆ รออยู่เช่นกัน
ในเขตแบดแลนด์แห่งโลกดึกดําบรรพ์

230
00:38:34,147 --> 00:38:40,571
(Prehistoric Planet: ค้นพบ)

231
00:38:40,571 --> 00:38:43,866
(ไดโนเสาร์เป็นพ่อแม่ที่ดีหรือไม่)

232
00:38:44,825 --> 00:38:48,829
นี่คือฟอสซิลไข่ของไดโนเสาร์ขนาดยักษ์

233
00:38:48,829 --> 00:38:50,247
ไททันโนซอร์

234
00:38:50,998 --> 00:38:52,457
ตอนที่เพิ่งวางไข่

235
00:38:52,457 --> 00:38:55,752
ไข่ฟองนี้น่าจะมีน้ําหนักประมาณหนึ่งกิโลครึ่ง

236
00:38:55,752 --> 00:38:59,381
และแค่เปลือกไข่ก็หนาประมาณสองมิลลิเมตร

237
00:39:02,384 --> 00:39:04,845
แม้ตัวไข่เองจะทนทานต่อสภาพแวดล้อม

238
00:39:06,221 --> 00:39:08,682
แต่ก็ยังต้องถูกรักษาไว้ในที่อบอุ่นปลอดภัย

239
00:39:12,644 --> 00:39:16,106
ถ้าอย่างนั้น ไดโนเสาร์ดูแลไข่ของตัวเองยังไง

240
00:39:19,276 --> 00:39:21,361
เพื่อปกป้องไข่จากนักล่าต่างๆ

241
00:39:21,361 --> 00:39:24,489
{\an8}และรักษาความอบอุ่นให้ไข่
ไดโนเสาร์จึงมีพัฒนาการกลยุทธ์หลายวิธี

242
00:39:24,489 --> 00:39:25,991
{\an8}(ดร.ดาร์เรน เนช)
(หัวหน้าทีมที่ปรึกษาทางวิทยาศาสตร์)

243
00:39:25,991 --> 00:39:27,701
{\an8}หนึ่งในกลยุทธ์ของมันคือการทํารัง

244
00:39:27,701 --> 00:39:30,037
{\an8}แล้วก็นั่งกกไข่อยู่บนรังนั้นเลย

245
00:39:31,663 --> 00:39:33,540
เรารู้แน่ว่ามีไดโนเสาร์ที่ทําแบบนี้

246
00:39:33,540 --> 00:39:38,837
เพราะเราพบฟอสซิลของไดโนเสาร์
ที่นั่งกกไข่ในรัง

247
00:39:41,048 --> 00:39:45,719
ไข่ที่พบในรังนั้น
มีลูกไดโนเสาร์ตัวจิ๋วพันธุ์เดียวกัน

248
00:39:45,719 --> 00:39:46,803
กับไดโนเสาร์เต็มวัย

249
00:39:48,138 --> 00:39:49,681
ทําให้พบหลักฐานแรก

250
00:39:49,681 --> 00:39:53,268
ว่าไดโนเสาร์บางพันธุ์ดูแลลูกจริงๆ

251
00:39:56,480 --> 00:40:00,234
แต่แม้การทําแบบนี้
จะช่วยคุ้มครองป้องกันลูกจากสภาพแวดล้อม

252
00:40:00,901 --> 00:40:04,154
การฟักไข่แบบนั้นก็มีข้อเสีย

253
00:40:06,281 --> 00:40:09,034
การนั่งกกไข่และดูแลจริงจังแปลว่า

254
00:40:09,034 --> 00:40:12,871
จะต้องคอยดูแลไข่เหล่านั้น

255
00:40:12,871 --> 00:40:14,623
ตลอดช่วงที่มีพัฒนาการ

256
00:40:14,623 --> 00:40:16,625
จนกระทั่งฟักออกจากไข่

257
00:40:18,377 --> 00:40:21,755
สําหรับไดโนเสาร์บางพันธุ์
นี่คือความทุ่มเทที่คุ้มค่าการใส่ใจ

258
00:40:25,759 --> 00:40:30,138
แต่สําหรับพันธุ์อื่นเช่นพวกซอโรพอด
ชีวิตพวกมันมีอุปสรรคแบบอื่น

259
00:40:32,057 --> 00:40:34,434
เป็นไปได้ว่าไดโนเสาร์บางพันธุ์
ไม่เคยนั่งกกไข่เลย

260
00:40:34,434 --> 00:40:36,520
{\an8}เพราะเมื่อคิดไป เจ้าสัตว์พวกนี้จํานวนมาก
มีน้ําหนักหลายพันตัน...

261
00:40:36,520 --> 00:40:38,021
{\an8}(ศาสตราจารย์พอล บาร์เรตต์)
(พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยา)

262
00:40:38,021 --> 00:40:41,066
{\an8}คงจะทับไข่จนแตกหมด
ก่อนจะมีโอกาสได้ฟักออกมาเป็นตัว

263
00:40:44,528 --> 00:40:46,405
งั้น ทางแก้คืออะไร

264
00:40:49,199 --> 00:40:51,451
เราพบหย่อมไข่ซอโรพอด

265
00:40:51,451 --> 00:40:55,873
ที่ตัวเมียจะใช้ขาหลังขุดรางเป็นทางยาว

266
00:40:58,542 --> 00:41:02,671
จากนั้นก็กลบฝังรางนั้นไว้
หลังจากที่วางไข่ไว้แล้ว

267
00:41:04,298 --> 00:41:06,717
พฤติกรรมแบบเดียวกัน
ยังพบเห็นได้จนทุกวันนี้

268
00:41:07,885 --> 00:41:11,597
เต่าก็ฝังไข่เพื่อปกป้องมันจากผู้ล่า

269
00:41:12,723 --> 00:41:17,269
และทรายที่อุ่นจากแสงอาทิตย์
ก็ช่วยรักษาอุณหภูมิให้เหมาะสม

270
00:41:19,396 --> 00:41:23,192
แต่มีไดโนเสาร์บางพันธุ์ที่ใช้วิธีอื่น
ในการรักษาความอบอุ่นให้ไข่

271
00:41:25,068 --> 00:41:28,447
เราคิดว่ามีไดโนเสาร์บางกลุ่มที่ตั้งใจเก็บพืช

272
00:41:28,447 --> 00:41:30,657
และเอาพืชพันธุ์เน่ามากองรวมกัน

273
00:41:31,700 --> 00:41:36,079
นั่นเท่ากับทํากองปุ๋ยหมักไว้
เหนือรังที่วางไข่ไว้เต็มแล้ว

274
00:41:38,415 --> 00:41:42,127
ไก่งวงพุ่มไม้ในออสเตรเลีย
ก็ใช้วิธีน่าทึ่งแบบเดียวกันนี้

275
00:41:43,420 --> 00:41:45,339
เมื่อใบไม้ใบหญ้าเริ่มเน่าสลาย

276
00:41:45,339 --> 00:41:48,759
มันจะปล่อยความร้อนออกมาช่วยฟักไข่

277
00:41:48,759 --> 00:41:50,677
ตลอดช่วงเวลาประมาณเจ็ดสัปดาห์

278
00:41:53,055 --> 00:41:55,724
แต่มีการค้นพบครั้งใหญ่เมื่อปี 2010

279
00:41:56,517 --> 00:42:01,522
ที่เผยให้เรารู้ว่าไดโนเสาร์บางพันธุ์
มีวิธีแปลกประหลาดกว่านั้น

280
00:42:01,522 --> 00:42:03,148
ในการรักษาไข่ให้อบอุ่น

281
00:42:04,858 --> 00:42:07,569
มันใช้ความร้อนจากในเปลือกโลก

282
00:42:09,488 --> 00:42:11,323
ในแหล่งขุดค้นแห่งหนึ่งที่อาร์เจนตินา

283
00:42:11,323 --> 00:42:13,700
ซึ่งพบไข่ซอโรพอดจํานวนเยอะมาก

284
00:42:13,700 --> 00:42:16,703
มันอยู่ติดๆ กับบ่อน้ําร้อนจาก
พลังงานความร้อนใต้พิภพ

285
00:42:17,287 --> 00:42:20,624
เราคิดว่าเจ้าซอโรพอด
ตั้งใจใช้ปฏิกิริยาจากแถบภูเขาไฟ

286
00:42:20,624 --> 00:42:22,292
เพื่อรักษาความอบอุ่นให้ไข่

287
00:42:24,628 --> 00:42:28,215
แหล่งขุดอีกแห่งหนึ่ง
ที่ราบสูงเดกกันที่อินเดีย

288
00:42:28,215 --> 00:42:32,052
หนึ่งในพื้นที่มีภูเขาไฟมากที่สุด
ในยุคครีเตเชียสตอนปลาย

289
00:42:32,052 --> 00:42:33,971
ก็ทําให้เราได้หลักฐานเพิ่มเติม

290
00:42:35,556 --> 00:42:38,308
ที่นั่นมีลาวาหลายชั้นมากๆ

291
00:42:38,976 --> 00:42:42,396
และระหว่างชั้นลาวาเหล่านั้น
เราก็พบไข่ไดโนเสาร์

292
00:42:46,441 --> 00:42:48,569
ไดโนเสาร์มาที่นี่

293
00:42:48,569 --> 00:42:50,988
แม้แต่ในช่วงที่ภูเขาไฟยังไม่ดับ
มีการระเบิดเป็นระยะ

294
00:42:50,988 --> 00:42:55,117
และใช้เป็นที่ทํารังวางไข่
ตลอดช่วงเวลาที่เรียกได้ว่าหลายร้อยปี

295
00:43:01,164 --> 00:43:05,127
ไดโนเสาร์มีวิธีมากมาย
ที่จะดูแลให้ไข่ได้ฟักเป็นตัว

296
00:43:07,296 --> 00:43:09,548
แต่พวกเรามั่นใจได้อย่างหนึ่ง

297
00:43:11,758 --> 00:43:14,553
วิธีของพวกมันต้องได้ผลเป็นอย่างดีเยี่ยม

298
00:43:15,262 --> 00:43:20,684
และช่วยให้มันครองโลกได้นานกว่า 150 ล้านปี

299
00:45:51,418 --> 00:45:53,420
คําบรรยายโดย ปัทมวรรณ บูรณมาตร์